Αρχική Ανάπτυξη ΥδατοκαλλιεργειώνΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟΣχόλιο του χρήστη ΚΑΒΟΥΚΛΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ | 25 Μαΐου 2011, 14:38
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΚΑΒΟΥΚΛΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ' | 25 Μαΐου 2011, 14:38

    Εργάζομαι στο χώρο της ιχθυοκαλλιέργειας και μάλιστα στον τομέα της παραγωγής. Από την πρώτη στιγμή άκουσα για έναν ανερχόμενο κλάδο με σπουδαίες προοπτικές εξέλιξης. Γιατί αυτό; Γιατί η ακτογραμμή αλλά και οι κλιματικές συνθήκες του τόπου μας είναι ιδανικές για την άνθηση του συγκεκριμένου επαγγέλματος. Μπαίνοντας ενεργά πλέον σε αυτόν το χώρο, έζησα μια άκρως αντιφατική κατάσταση. Από τη μία πλευρά, η αισιόδοξη για το μέλλον άποψη (αυτή της πολλά υποσχόμενης εξέλιξης) κι από την άλλη, η κατακραυγή των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας και κατ’ επέκταση του συγκεκριμένου επαγγέλματος, από μεγάλη μερίδα ανθρώπων. Ο λόγος τον οποίο επικαλούνται, είναι ότι οι μονάδες αυτές καταστρέφουν και ρυπαίνουν τη θάλασσα, καθώς επίσης, υποβαθμίζουν τις συνθήκες διαβίωσης της τοπικής κοινωνίας στην οποία αναπτύσσονται. Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν οι μονάδες να καταστρέφουν το περιβάλλον, όταν απαραίτητη προϋπόθεση για τη βιωσιμότητα της ιχθυοκαλλιέργειας είναι η άριστη διατήρηση του φυσικού πλούτου. Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να επηρεάζουν αρνητικά την τοπική κοινωνία όταν εκατοντάδες εργαζόμενοι και δεκάδες οικογένειες βρίσκουν σε αυτές τις δραστηριότητες μια μόνιμη και σταθερή πηγή εσόδων ιδίως στην, τόσο παραμελημένη, ελληνική επαρχία. Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να ρυπαίνουν τη θάλασσα και να καταστρέφουν την πανίδα, όταν σ’ αυτές τις περιοχές, η αύξηση των ψαριών ελευθέρας βοσκής είναι μια πραγματικότητα. Γνωρίζουμε άραγε πως δεκάδες εργαστηριακές αναλύσεις αποδεικνύουν την υψηλή θρεπτική αξία των ψαριών αυτών; Μετά από τα παραπάνω, τείνω τελικά να πιστέψω πως η αρνητική άποψη για τις ιχθυοκαλλιέργειες προέρχεται από ανθρώπους οι οποίοι δεν ζουν κοντά στη φύση κι έχουν μια εντελώς θεωρητική άποψη για τα πράγματα. Καταλαβαίνω πως για έναν αστό είναι πολύ όμορφο να κάνει μπάνιο σε μία μικρή ερημική παραλία τις λίγες μέρες της καλοκαιρινής του άδειας. Αυτή η επιλογή του όμως, σε καμία περίπτωση, δεν δικαιολογεί την τόσο άδικη και συνεπώς λανθασμένη γνώμη για τη δραστηριότητα της ιχθυοκαλλιέργειας. Θα ήταν παράλογο να πω πως το πρόβλημα τελικά είναι θέμα αισθητικής; Καθημερινή πρακτική των ιχθυοκαλλιεργητικών μονάδων αποτελούν τα αναγνωρισμένα συστήματα ποιότητας, έλεγχοι από πιστοποιημένους φορείς, κι η εφαρμογή διεθνών κανονισμών. Αν το νομοθετικό πλαίσιο το οποίο διέπει τόσο τη λειτουργία της παραγωγικής διαδικασίας όσο και του προϊόντος είναι ασαφές και παρωχημένο, τότε ας αναζητήσουμε εκεί τους υπευθύνους και ας μην παραπλανούμε τον κόσμο με ψέματα και ανακρίβειες. Με εκτίμηση