Αρχική Ανάπτυξη ΥδατοκαλλιεργειώνΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟ [Άρθρο 1 Σκοπός και περιεχόμενο]Σχόλιο του χρήστη ΔΗΜΟΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ | 26 Μαΐου 2011, 12:03
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΑΠΟ 16-05-2011 ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΛΗΣΗ ΤΟΥ ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ Π.Ο.Α.Υ. ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΖΩΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ 1.Στην υπό διαβούλευση ΚΥΑ επιχειρείται η αλλαγή της αναπτυξιακής κατεύθυνσης του Δήμου μας με την χωροθέτηση «Περιοχών Ανάπτυξης Οργανωμένων Υδατοκαλλιεργειών» εν προκειμένω Ιχθυοκαλλιεργειών μέσα σε μια έκταση 180.000 στρ. περίπου και μήκους ακτογραμμής 25 χιλιομέτρων . Η ανάπτυξη όλων των παραγωγικών δραστηριοτήτων της περιοχής που εμείς θέλουμε και για την οποία υπάρχουν και τα προσόντα και οι υποδομές στο Δήμο Επιδαύρου όπως έχει διατυπωθεί και θεσμοθετημένα δεν μπορεί να διασφαλιστεί «ισόρροπα» και παράλληλα με τη δημιουργία ενός τεράστιου (βιομηχανικού) πάρκου εντατικής ιχθυοκαλλιεργητικής δραστηριότητας . 2.Από το 1974 η Τοπική Αυτοδιοίκηση , οι κάτοικοι ,η Τοπική Ένωση Δήμων και Κοινοτήτων , ο Αναπτυξιακός Σύνδεσμος , επιστήμονες και άλλοι φορείς της περιοχής Επιδαύρου αγωνίζονται για να κρατήσουν αμόλυντη την θάλασσα .Παρά τις συνεχείς διαμαρτυρίες όλων για την προστασία του κόλπου Επιδαύρου, την προστασία του Σαρωνικού και την μη εγκατάσταση ιχθυοτροφείων στην ευρύτερη περιοχή των ζωτικών συμφερόντων του Δήμου το κράτος και η διοίκηση συνέχιζαν να χορηγούν άδειες και να μην τις ελέγχουν. Με την προτεινόμενη ΚΥΑ έρχονται να υιοθετήσουν , να νομιμοποιήσουν και να διευκολύνουν την αυθαίρετη ( στην πραγματικότητα και στην συνείδηση του κόσμου) δραστηριότητα αυτή και μάλιστα υποτάσσοντας όλα τα άλλα δεδομένα στην «βιωσιμότητα του κλάδου».Επιπλέον υπάρχουν στο συρτάρι οι μελέτες 4 ΠΟΑΥ στην περιοχή της Α6 ΠΑΥ δυναμικότητας 26.375 τόνων το έτος (στο πλαίσιο μελετών του Ε.Π. «Αλιεία 2000-2006»). Πρόκειται ουσιαστικά για παραχώρηση τεράστιας θαλάσσιας έκτασης για αποκλειστική χρήση ιχθυοκαλλιεργειών αποκλείοντας κάθε άλλη δραστηριότητα. ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΕΧΕΙ ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΙ ΠΡΟ ΠΟΛΛΟΥ ΚΑΙ ΕΡΗΜΗΝ ΜΑΣ. 3.Από το 2006 που η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αργολίδας (αρ.πρωτ.8486/2006) αναφέρει «Συμπερασματικά ουδεμία μονάδα έχει εγκατασταθεί και λειτουργεί σύμφωνα με την χορηγηθείσα άδεια της» κανένα μέτρο δεν πήρε η πολιτεία για την συμμόρφωση των ιχθυοκαλλιεργητών. Είναι βεβαιωμένο ότι οι λειτουργούσες μέχρι σήμερα μονάδες παραβιάζουν τους νόμους και επομένως «βιάζουν το περιβάλλον». 4 Ο χωροταξικός σχεδιασμός γενικά είναι αναγκαίο και ζητούμενο εφόσον εξυπηρετεί τις ανάγκες του λαού και του τόπου . Δεν είναι από μόνος του πανάκεια για την λύση των προβλημάτων .Ούτε είναι γενικά και αόριστα σωστός και καλός. Γιατί ο χωροταξικός σχεδιασμός είναι το τεχνικό και νομοθετικό μέσο υλοποίησης συγκεκριμένης πολιτικής κατεύθυνσης. Επομένως δεν είμαστε κατά του χωροταξικού σχεδιασμού αλλά κατά του χωροταξικού σχεδιασμού που προτείνει και όπως προτείνει η συγκεκριμένη ΚΥΑ , ο οποίος εξυπηρετεί πολύ λίγα οικονομικά συμφέροντα .Παραθέτοντας στην συνέχεια χωροταξικά στοιχεία για την περιοχή μας γίνεται σαφές ότι : Η πολιτεία χρησιμοποιεί τη χωροθέτηση κατά πώς βολεύει τους λίγους ενδιαφερόμενους , απαξιώνοντας η ίδια πολλές φορές το χωροταξικό σχεδιασμό, τους θεσμούς , τη δημοκρατία και την τοπική κοινωνία. Παραθέτουμε ενδεικτικά στοιχεία : . 5. Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης Περιφέρειας Πελοποννήσου ( ν. 2742/1999)…. .«Τα ανθρωπογεωγραφικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά της Περιφέρειας και οι λειτουργίες που έχουν σχέση με αυτά (Επίδαυρος, Μυστράς, Μυκήνες, Αρχαία Τίρυνς, Ακροκόρινθος, Μάνη Μονεμβάσια, Αρχ. Ιθώμη, Πύλος διαδρομές ορεινές , παραδοσιακοί οικισμοί, ιστορικά, αρχαιολογικά , βυζαντινά , μεσαιωνικά , και νεώτερα μνημεία κλ.π) αποτελούν σήμερα τις κύριες διαπεριφερειακές εθνικές και σε ορισμένες περιπτώσει διεθνούς εμβέλειας σχέσεις και επιρροές της. Παράλληλα η φυσική διαμόρφωση του χώρου με τις εναλλαγές του τοπίου, τα βουνά που τη διασχίζουν από βόρειο- δυτικά προς νότο σε επάλληλες οροσειρές , οι κοιλάδες , τα φαράγγια , οι ελαιόφυτες πλαγιές και τα αμπέλια , η χλωρίδα , η πανίδα , οι απότομες , οι ομαλές ακτές και οι εκτεταμένες παραλίες, οι υψηλής αξίας ως προς τη βιοποικιλότητα περιοχές («Natura») οι κλιματολογικές σταθερές , όλα αυτά συνθέτουν ένα σύστημα πλεονεκτημάτων του φυσικού περιβάλλοντος σε συνδυασμό με την πολιτιστική κληρονομιά , διαμορφώνουν το ισχυρό συγκριτικό πλεονέκτημα της Περιφέρειας για την προσέλκυση επισκεπτών εξαιρετικά διευρυμένης κλίμακας ενδιαφερόντων. Το πλεονέκτημα αυτό παρέχει σοβαρές προοπτικές στήριξης του σχεδιασμού της ανάπτυξης θεματικού και εναλλακτικού εξειδικευμένου ευρείας κλίμακας τουρισμού με αναμενόμενες σοβαρές θετικές επιδράσεις στην ανάπτυξη των λοιπών παραγωγικών τομέων.» Η πιθανή χωροθέτηση Π.Ο.Α.Υ. «καρατομεί» την Περιφέρεια Πελοποννήσου στο Β.Α. τμήμα της . 6.Περιφερειακό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης Περιφέρειας Πελοποννήσου( Δεκέμβριος 2002): «Ειδικά για το θέμα των ιχθυοκαλλιεργειών και ειδικότερα για τους Νομούς Κορινθίας και Αργολίδας όπου είναι εγκατεστημένος σημαντικός αριθμός λειτουργουσών ιχθυοκαλλιεργειών θα πρέπει να ανασταλούν οι διαδικασίες χωροθέτησης νέων , προκειμένου εώς τον προσδιορισμό «ειδικών ζωνών υδατοκαλλιεργειών» από το αρμόδιο Υπουργείο Γεωργίας να μη δημιουργούνται πιθανά προβλήματα ανταγωνισμού ή σύγκρουσης μη συμβατών μεταξύ τους χρήσεων. Εν τω μεταξύ και εώς την εκπόνηση της σχετικής μελέτης, θεωρείται σκόπιμο η χωροθέτηση νέων ιχθυοκαλλιεργειών να γίνεται μόνο μετά από σχετική πρόβλεψη από αντίστοιχο ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ/» Η διοίκηση έλαβε τα παραπάνω υπόψη της για την χορήγηση νέων άδειών ιχθυοκαλλιέργειας; 7. Χωροταξικό Σχέδιο Περιφέρειας Πελοποννήσου .«Η ανάπτυξη που στοχεύει σε γρήγορες αποδόσεις και συντελείται χωρίς έλεγχο και αρχές , είναι δυνατόν να οδηγήσει σε σύντομα χρονικό διάστημα στην επιβάρυνση των αντοχών των φυσικών πόρων της παράκτιας ζώνης υποβαθμίζοντας και ρυπαίνοντας τους φυσικούς πόρους αφ΄ ενός (γή , νερά, θάλασσα, φύση) και αφ ετέρου υποβαθμίζοντας και καταστρέφοντας την ποιότητα ζωής των κατοίκων αλλά και των φυσικών πόρων που στηρίζουν τις οικονομικές δραστηριότητες τους και τη δομή των τοπικών κοινωνιών (καλλιέργειες, αλιευτικές δραστηριότητες κλπ).» Είναι σίγουρο επομένως ότι η εντατική ιχθυοκαλλιέργεια μέσα από τη χωροθέτηση ΠΟΑΥ θα είναι καταστροφική για τον τόπο. 8.Χωροταξικό σχέδιο Περιφέρειας Πελοποννήσου (προτεινόμενες χωρικές παρεμβάσεις) : .«Προτείνεται Μελέτη ΣΧΟΟΑΠ του Δήμου Επιδαύρου , με παράλληλη προστασία και ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου και του φυσικού τοπίου ως και προστασία της οδικής διαδρομής Επίδαυρος- Σοφικό και καθορισμός χρήσεων και όρων για την προστασία του παράκτιου χώρου» Πως προστατεύεται ο παράκτιος χώρος κατά την άποψη του ΥΠΕΚΑ; 9.Υπό εξέλιξη ΣΧΟΟΑΠ Δήμου Επιδαύρου – Άξονες « 1. Διατήρηση της φυσιογνωμίας του οικισμού και της περιοχής. 2.Ανάπτυξη εναλλακτικών και ήπιων μορφών τουρισμού που δεν θα έρχονται σε αντίθεση με την παραδοσιακή οικονομία και το περιβάλλον. 3Αξιοποίηση του υπάρχοντος οικιστικού ιστού και των αδόμητων εντός σχεδίου περιοχών 4.Περιορισμένες και ελεγχόμενες οικιστικές παρεμβάσεις ». Επίσης, «προτείνεται η παύση έκδοσης καινούριων αδειών ιχθυοκαλλιέργειας». Δεν είμαστε διατεθιμένοι να αλλάξουμε βίαια τους παραπάνω άξονες για την εξυπηρέτηση των μονοπωλιακών συμφερόντων της ιχθυοκαλλιέργειας. Μερικές σημειακές αναφορές 10..Η ευρύτερη περιοχή του Δήμου μας που επηρεάζεται δυσμενώς από την δράση ιχθυοκαλλιεργειών ,περιλαμβάνει μεγάλο κομμάτι χαρακτηρισμένο ως « Εξαίρετου Φυσικού κάλλους» 11 .Για την Παλαιά Επίδαυρο και το Λυγουριό έχουν θεσμοθετηθεί και ισχύουν Π.Δ. προστασίας: α) «Καθορισμός ζωνών προστασίας στην ευρύτερη περιοχή του αρχαιολογικού χώρου Παλαιάς Επιδαύρου (Αργολίδας ) και ειδικών όρων περιορισμών δόμησης αυτού»(ΦΕΚ 121Δ - τεύχ. Δ΄ -13-02-1984) και β) « Καθορισμός ζωνών προστασίας στη ευρύτερη περιοχή του αρχαιολογικού χώρου Λυγουριού (Αργολίδας ) και ειδικών όρων και περιορισμών δόμησης αυτής »(ΦΕΚ 83- τεύχος Δ – 8-2-1984). 12 .Η Παλαιά Επίδαυρος ανήκει στους οικισμούς «οι οποίοι πρέπει να τεθούν υπό έλεγχο λόγω της ιδιαιτέρας προσοχής της οποίας είναι άξιοι συνέπεια της ιστορικής αρχαιολογικής και τουριστικής σημασίας των και του φυσικού ή αρχιτεκτονικού των περιβάλλοντος». (Επ..Ε.Α.Ε.) Οι οικισμοί έχουν τεθεί και πολύ σωστά υπό έλεγχο. Πρέπει και η θάλασσα που τους περιβάλλει να τεθεί σε απόλυτο έλεγχο προστασίας από τη μόλυνση και την οπτική ρύπανση. 13.Στο Δήμο Επιδαύρου υπάρχουν 49 μνημεία όλων των ιστορικών περιόδων χαρακτηρισμένα τα περισσότερα και προστατευόμενα με Υ.Α. . Από τα τρία πιο σημαντικά ( Μεγάλο Θέατρο, Μικρό Θέατρο και Πλατεία Εθνοσυνέλευσης), το πρώτο , (Θέατρο Επιδαύρου ) είναι χαρακτηρισμένο ως προστατευόμενο μνημείο από την UNESCO από το 1988. Τη φυσική του διέξοδο προς τη θάλασσα αποτελούν η Παλαιά και η Νέα Επίδαυρος . Το δεύτερο, (Μικρό Θέατρο της Επιδαύρου) βρίσκεται σε απόσταση 250 μέτρων από τη θάλασσα. 14. Στο θαλάσσιο αρχαιολογικό χώρο της Παλαιάς Επιδαύρου βρίσκονται ενάλιες αρχαιότητες . ΚΗΡΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ Υ.Α.ΥΠΠΟ/ΑΡΧ /Α1/Φ43 / 40032 /2387 Εκτιμάμε ότι λόγω της θέσης τους και της γεωμορφολογίας της περιοχής πλήττονται άμεσα από τη θαλάσσια ρύπανση. 15. .Θέσεις (ο.ε. του ΤΕΕ Πελοποννήσου)επί της χωροταξικής μελέτης Περιφέρειας Πελοποννήσου κλ.π.» (06-02-2003) «Πρέπει να μπεί ως στόχος , η πλήρης αποφόρτιση του Σαρωνικού κόλπου-περιοχή Επιδαυρίας -από ιχθιυοκαλλιέργειες. Ειδικά στο δυτικό τμήμα του Σαρωνικού , που λειτουργεί ως κλειστή θάλασσα , να απαγορευτεί άμεσα η εγκατάσταση κάθε άλλης ιχθυοκαλλιέργειας αφού αποδεδειγμένα δέχεται τεράστια επιβάρυνση με συνέπειες : υπερτροφισμός , μικρή δυνατότητα αυτοαπορύπανσης της θάλασσας , καταστροφή ακτών κ.λ.π.» 16. Δημόσια Συζήτηση για την προστασία του Σαρωνικού κόλπου ( ΤΕΕ - Εταιρεία Έρευνας και Ελέγχου της Ρύπανσης των Υδάτων του Εδάφους & του Αέρα ): « Εάν χαράξωμεν μιαν ευθείαν εκ της Σαλαμίνος προς την Αίγιναν και εκ της Αιγίνης προς την χερσόνησον των Μαεθάνων , θα ίδωμεν σαφώς τον Σαρωνικόν να χωρίζεται εις δύο τμήματα, , εκ των οποίων το μεν προς ανατολάς είναι ανοικτόν προς το Αιγαίον και συνεπώς τα ύδατα του ευχέρως ανανεούνται, ενώ το προς δυσμάς τμήμα προς τον Ισθμόν της Κορίνθου , αποτελεί μια κλειστήν θάλασσαν». «Ο ρόλος που οι νότιες ακτές του Σαρωνικού θα πρέπει να παίξουν , μέσα στο μελλοντικό μας χωροταξικό σύνολο , ασφαλώς σωστά αναγνωρίζεται και από τον επίσημο κρατικό μας σχεδιασμό. Όπως φαίνεται στο σχετικό σχέδιο του Προτύπου Μακροχρόνιου Αναπτύξεως όλη αυτή η ακτή προβλέπεται να διατηρηθεί σαν δάσος ή ζώνη τουρισμού» Αυτή η τοποθέτηση δεν έχει ανάγκη « επικαιροποίησης». 17.Xωροταξική Μελέτη Τουριστικής Ανάπτυξης Δυτικών Ακτών Σαρωνικού , -από Ίσθμια μέχρι Επίδαυρο ( σε συνεργασία με τον ΕΟΤ) Θ.Παπαγιάννης -Γ.Διαμαντόπουλος : «-Μαζί με τις υπόλοιπες ακτές του Σαρωνικού τα νησιά του βορείου Σαρωνικού και τις νοτιοδυτικές ακτές του Ευβοϊκού μπορεί να καλύψει τις ανάγκες μόνιμου παραθερισμού (δεύτερη κατοικία)της περιοχής τρης Πρωτευούσης -Να επιβληθούν αυστηρότατα μέτρα διαφυλάξεως των ακτών των δασών και των αντίστοιχων θαλάσσιων εκτάσεων. -να δημιουργηθούν τρία παραθεριστικά κέντρα : Αλμυρή, Κόρφος, Παλαιά Επίδαυρος και να εξοπλιστούν κοινωνικά και τεχνικά .» Τι έκαναν οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών για να εφαρμόσουν τα παραπάνω οφθαλμοφανώς αναγκαία; 18. Για την παράκτια αλιεία Η απόφαση Ν. 8 του Σωματείου Αλιέων Αρχαίας Επιδαύρου αλλά και οι διαμαρτυρίες των μικρομεσαίων αλιέων όλης της χώρας αποδεικνύουν με απλά λόγια αλλά με τον πλέον τρανταχτό τρόπο την σταδιακή καταδίκη της παραδοσιακής αλιείας από την δράση των ιχθυοτροφείων μέχρι τώρα . Καλύτερα μιλάνε οι ίδιοι οι ψαράδες γι αυτό : - Για την δραματική σταδιακή εξαθλίωση της δουλειάς τους αλλά και - Για την τσιμεντοποίηση της θάλασσας και την νέκρωση της περιοχής Αυτό έχει να κάνει: -ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΩΝ -ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΕΥΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΠΙΣΗΜΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΕΤΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΛΙΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ ΣΕ ΛΙΓΑ ΧΕΡΙΑ . -ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΑΛΙΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ Ε.Ε. 19.Για τον Τουρισμό στην περιοχή του Δήμου μας. .Στο Δήμο Επιδαύρου , πραγματοποιούνται δύο Πανελλαδικής και Παγκόσμιας Εμβέλειας θεσμοθετημένες Πολιτιστικές Εκδηλώσεις κάθε χρόνο . Τα Επιδαύρια , στο Θέατρο Επιδαύρου –Ασκληπιείου και ο Μουσικός Ιούλιος στο Μικρό Θέατρο. Αυτές εκτός άλλων συγκεντρώνουν Διεθνούς κύρους καλλιτεχνικά δρώμενα. Οι παραπάνω εκδηλώσεις συνεπικουρούμενες από: -Τις παράλληλες πολιτιστικές εκδηλώσεις των φορέων του Δήμου, -Την καθιερωμένη πλέον δραστηριότητα του αγροτουρισμού -Την μικρή απόσταση της περιοχής από την Αθήνα -Την μικρή απόσταση από Ναύπλιο, Τίρυνθα , Μυκήνες , Πόρο κ.λ.π. -Το φυσικό περιβάλλον , τη θάλασσα το πράσινο το ανάγλυφο του τοπίου -Τις παροχές της περιοχής Έχουν ήδη διαμορφώσει ένα πλαίσιο: -Τουρισμός Αναψυχής -Πολιτιστικός Τουρισμός -Μικρή εξοχική κατοικία -Θαλάσσιος Τουρισμός -Συνεδριακός τουρισμός -Τουρισμός αιωροπτεριστών -Ιστιοπλοϊκός τουρισμός -Θρησκευτικός τουρισμός ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΡΕΠΕΙ: Να διευρυνθεί ως προς: -Τη θεματικότητα που ευνοεί η περιοχή, -Την επιμήκυνση της Τουριστικής περιόδου που μπορεί να διαρκεί ακόμα και όλο το χρόνο. Για να γίνει αυτό πρέπει να παρθούν άμεσα μέτρα από την πολιτεία ώστε ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ Σ΄ ΕΝΑ ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΟ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΔΡΑΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟΣΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ. Άποψη μας είναι ο τουρισμός πρέπει να παραμείνει ήπιος και εναλλακτικός , έτσι όπως τον προσδιορίζει ο μεγάλος Πικιώνης : « ……μόνον η συνείδησης των υψηλών αιτημάτων που βαρύνουν επάνω εις κάθε πνευματική δημιουργίαν εις τον ιστορικόν αυτόν τόπον, αιτημάτων που απορρέουν από την ιδιαιτέραν πνευματικότητα της φύσεως και από τη μνήμη των αξιών του πολιτισμού της αρχαιότητας η ουσία του οποίου λανθάνει ακόμη εις την ζωντανή παράδοσιν του λαού μας , η συνείδησις αυτή είναι η μόνη ικανή να αντικρίσει το πρόβλημα της μορφής και αυτή μόνη να συλλάβει και να εξυπηρετήσει εν τουριστικόν ιδεώδες αντάξιον των αιτημάτων αυτών» «……….Μια τοιαύτη θέσις προϋποθέτει πίστην εις την μορφωτικήν αξίαν της περιηγήσεως , όταν σκοπός της είναι η θρησκευτική κοινωνία με την φύσιν ή γνήσια γνωριμία με το βαθύτερον πνεύμα μιας χώρας και ενός λαού , χωρίς την παρεμβολήν οιασδήποτε τεχνητής σκηνοθεσίας» 20. Χρησιμοποιείται το επιχείρημα της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Υπάρχει αντίστοιχη έρευνα για το πόσες θέσεις θα χαθούν κυρίως από: -Τον τουρισμό Στο Δήμο Επιδαύρου λειτουργούν : 61 Τουριστικά καταλύματα 6 κάμπινγκ 98 μονάδες εστίασης –αναψυχής , όλα τα παραπάνω λειτουργούν σε οικογενειακή βάση. Επίσης αναπτύσσονται οικοδομικοί συνεταιρισμοί μικρής εξοχικής κατοικίας. Στο λιμάνι της Παλαιάς Επιδαύρου και στο Τουριστικό Αγκυροβόλιο της Νέας Επιδαύρου εξυπηρετούνται 2.500. σκάφη ετησίως . -Την επαγγελματική αλιεία με την οποία απασχολούνται 50 οικογένειες - Από τις υπόλοιπες προκύπτουσες θέσεις εργασίας (πχ. Εμπόριο, Βιοτεχνία , Οικοδομική δραστηριότητα, κλπ)_ Είναι σίγουρο ότι οι θέσεις που θα χαθούν είναι πολλαπλάσιες από αυτές που πιθανόν να δημιουργηθούν. και μάλιστα σ΄ αυτήν την επιδεινούμενη οικονομική κατάσταση. Εδώ σημειώνουμε και τονίζουμε επιπλέον την μείωση της αξίας της ακίνητης περιουσίας των δημοτών και άλλων μικροεπενδυτών από την υποβάθμιση της περιοχής που με πολλή δουλειά δημιούργησαν την οποία και νομικά θα επιδιώξουμε να αποδείξουμε. 21.Το επιχείρημα της ύπαρξης περιβαλλοντικών μελετών μάλλον είναι για εμάς αβάσιμο μιας και σε πολλές περιπτώσεις –ίσως στις περισσότερες- οι περιβαλλοντικές μελέτες κατά την άποψη μας είναι ΜΕΘΟΔΕΥΜΕΝΕΣ Ή ΜΗ ΕΦΑΡΜΟΣΙΜΕΣ Ή ΜΗ ΕΦΑΡΜΟΖΟΜΕΝΕΣ όπως κατά κόρον έχει αποδειχθεί. Άλλωστε π.χ. πότε και ποια μελέτη έγινε για να αποδείξει τη φέρουσα ικανότητα της περιοχής μας με βάση τα πραγματικά στοιχεία, ώστε να προτείνει τη χωροθέτηση Π.Ο.Α.Υ. ;Αν στηριχθεί στα στοιχεία των όρων αδειοδότησης, είναι μελέτη « επί χάρτου». Θεωρείται πχ. βέβαιο ότι ο πραγματικός όγκος παραγωγής είναι πολλαπλάσιος αυτών που προβλέπουν οι άδειες και αυτό συμβαίνει επί πολλές δεκαετίες , μια και οι μονάδες είναι «βιώσιμες» στηριζόμενες στην παραβατικότητα . Η προφανής διαταραχή της οικολογικής ισορροπίας , η μόλυνση , η ρύπανση , ο ευτροφισμός η σήψη, οι ασθένειες, η μείωση της διαφάνειας του νερού , η θολερότητα κ.λ.π. έχουν γίνει αντικείμενο πολλών μελετών για πολλά χρόνια. Είμαστε υπερ της επιστημονικής έρευνας και μελέτης αλλά και ευθέως αντίθετοι σε κάθε τέτοια που χρησιμοποιείται για να πλήξει τα δικαιώματα μας και την ζωή μας. Τι έχουν πχ. να μας απαντήσουν για τις γενετικά τροποποιημένες ιχθυοτροφές ; Αναφέρουμε την απάντηση 01/10/2010 από τον Υπουργό κο Σκανδαλίδη σε ερώτηση βουλευτών : « Πληροφοριακά αναφέρεται ότι η θέση της Ελλάδας είναι ξεκάθαρα αρνητική στο θέμα της χρήσης των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών( Γ.Τ.Ο.) τόσο σε τρόφιμα όσο και σε ζωοτροφές…. Ωστόσο οι εγκεκριμένοι γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί μπορούν να κυκλοφορούν και να χρησιμοποιούνται στα Κράτη Μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δίχως περιορισμούς». 22. Μια παρατήρηση για την χερσαία ζώνη: Για την διευκόλυνση της « βιωσιμότητας του κλάδου» η ΚΥΑ (σελίδα 45) προτείνει την : « τροποποίηση του άρθρου 2 του Διατ/τος από 31-05-1985 (ΦΕΚ 270Δ) προκειμένου να υπαχθούν στις προβλεπόμενες παρεκκλίσεις και τα έργα υποστήριξης των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας και των σταθμών παραγωγής γόνου» όταν το ίδιο το ΥΠΕΚΑ συζητάει για κατάργηση των παρεκκλίσεων και για αύξηση της αρτιότητας των εκτός σχεδίου γηπέδων για την προστασία από την αλόγιστη δόμηση.!! Επίσης η ΚΥΑ αναφέρει ( σελίδα 19): « Δεν νοείται χορήγηση άδειας ίδρυσης και λειτουργίας μονάδας υδατοκαλλιέργειας , χωρίς την εξασφάλιση χερσαίας έκτασης σε εγγύς περιοχή για την εξυπηρέτηση των θαλάσσιων εγκαταστάσεων. Οι συνοδές χερσαίες υποδομές που λόγω της φύσης και των λειτουργικών αναγκών των πλωτών μονάδων , πρέπει να χωροθετούνται σε σχετική εγγύτητα με τις θαλάσσιες εγκαταστάσεις(και σε απόσταση από την παραλία ως 1000 μέτρα σ.σ.) είναι οι παρακάτω: -Εγκαταστάσεις ελλιμενισμού ( προβλήτες , γεωτρήσεις ) -Σύστημα άντλησης θαλασσινού νερού και απορροής υδάτων -Σύστημα όδευσης τροφών ( σιλό, σωληνώσεις κ.λ.π.) -Αποθήκες -Φυλάκια -Χώροι φύλαξης διχτύων -Κλίβανος αποτέφρωσης -Χώροι παραμονής προσωπικού ι» Ακόμα προβλέπονται : σταθμοί παραγωγής γόνου, εγκαταστάσεις συσκευασίας, εγκαταστάσεις προπάχυνσης, εγκλιματισμού κ.α. Έτσι οι μήκους περίπου 25 χιλιομέτρων ακτές (πχ για την Α6 ΠΑΥ)στις οποίες προτείνεται να αναπτυχθούν οι Π.Ο.Α.Υ. θα αποκλειστούν και θα αποκλείσουν με το νόμο κάθε άλλη δραστηριότητα΄ θα μετατραπούν σε κρανίου τόπο γιατί οι προβλεπόμενες εγκαταστάσεις έχουν μέγεθος και χαρακτηριστικά βιομηχανικής εγκατάστασης. Μάλλον η ΚΥΑ πρέπει να ονομαστεί : «Νόμος που παρέχει Γην και ύδωρ σε λίγους επιχειρηματικούς ομίλους ». 23.Η ιστορική , αρχαιολογική, πολιτισμική και μορφολογική αξία του Δήμου μας μαζί ,με την εξαιρετική αγροτική του φυσιογνωμία την παραδοσιακή αλιεία και την τουριστική του ανάπτυξη, έτσι όπως την αναλύσαμε και σε γενικές γραμμές έχει διαμορφωθεί, μπορούν με κατάλληλες δράσεις, παρεμβάσεις και κρατική υποστήριξη να αλληλοεξυπηρετούνται, να αλληλοϋποστηρίζονται και να αναπτύσσονται ταυτόχρονα. Με αυτή την κατεύθυνση οι Π.Ο.Α.Υ. δεν συνάδουν. Έτσι, ενώ στην ΚΥΑ αναφέρεται : «Βασικό στόχο του Γενικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού αποτελεί η στήριξη της υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας με βιώσιμο τρόπο και προστασία των περιοχών στις οποίες αναπτύσσονται από μη συμβατές δραστηριότητες ». Εμείς απαιτούμε: «Βασικό στόχο της πολιτείας πρέπει να αποτελεί η στήριξη της αναπτυξιακής κατεύθυνσης του Δήμου Επιδαύρου με βιώσιμο τρόπο και η προστασία της περιοχής μας , από μη συμβατές δραστηριότητες.» όπως π.χ. οι υδατοκαλλιέργειες». 24. .Ο Δήμος μας δηλώνει ότι: 1ον Θα πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα στην κατεύθυνση της υλοποίησης της απόφασης του 2ον Θα αναδείξει το θέμα της παραβατικότητας των λειτουργούντων ήδη ιχθυοτροφικών μονάδων για την προστασία των συμφερόντων και της υγείας των δημοτών του 3ον Δεν θα επιτρέψει την καταπάτηση δημόσιων χερσαίων εκτάσεων ακτών και θαλασσίων περιοχών από κανένα επενδυτικό όμιλο και θα προστατεύσει την ελεύθερη χρήση της παραλίας από όλους . 4ον Θα επαγρυπνεί ώστε και στο μέλλον να μην λειτουργήσει καμία «οχλούσα» δραστηριότητα τόσο περιβαλλοντολογικά –αναπτυξιακά όσο και οπτικά .