Αρχική Ανάπτυξη ΥδατοκαλλιεργειώνAΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟ [Άρθρο 7 Κριτήρια και συμβατότητες χωροθέτησης μονάδων και υποδοχέων υδατοκαλλιέργειας]Σχόλιο του χρήστη Γιώργος Παπαδάκης | 26 Μαΐου 2011, 14:40
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γιώργος Παπαδάκης' | 26 Μαΐου 2011, 14:40

    Σχόλια επί του Άρθρου 7: Κριτήρια και συμβατότητες χωροθέτησης τόσο των υποδοχέων όσο και των μεμονωμένων μονάδων σε σχέση με τα χαρακτηριστικά του φυσικού και του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος. Αναφορικά στο Άρθρο 7: Κριτήρια και Συμβατότητες χωροθέτησης μονάδων και υποδοχέων υδατοκαλλιέργειας και ειδικά στα Γενικά Κριτήρια Χωροθέτησης επισημαίνονται τα παρακάτω: 1.Σχετικά με το κριτήριο: • Χίλια (1000) μέτρα τουλάχιστον από μη συμβατές χρήσεις (βιομηχανικές μονάδες, εξορυκτικές εγκαταστάσεις κλπ). Προτείνεται να συμπληρωθεί το άρθρο με διευκρίνηση αναφορικά στον ορισμό των μη συμβατών χρήσεων. Συγκεκριμένα, προτείνεται η προσθήκη αναφοράς σε κατάλογο τεχνικών και περιβαλλοντικών κριτηρίων τα οποία θα προσδιορίσουν σαφώς, με την εφαρμογή τους, τις σημαντικότερες «συμβατές» και «μη συμβατές χρήσεις». Επί παραδείγματι, τα κριτήρια αυτά θα πρέπει να καλύπτουν κριτήρια επικινδυνότητας χρήσεων, έκταση ζωνών επιρροής (τάξη μεγέθους), κατηγορία δραστηριότητας και τύπο ευαίσθητου αποδέκτη. Δεδομένου ότι, δεν υφίσταται προς το παρόν κατάλογος τέτοιων κριτηρίων προτείνεται οι βιομηχανικές – βιοτεχνικές εγκαταστάσεις οι οποίες εμπίπτουν στις νομοθετικές διατάξεις του Ν. 3325/2005 (ΦΕΚ Α’ 68/11.03.2005) και οι οποίες δεν παράγουν επικίνδυνα υγρά απόβλητα με αποδέκτη επιφανειακά ύδατα (π.χ. θαλάσσιο αποδέκτη), να εξαιρεθούν από το συγκεκριμένο άρθρο. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της κατηγορίας δραστηριότητας είναι οι εγκαταστάσεις που ορίζονται ως «αποθήκες - αποθηκευτικοί χώροι» οι οποίες ικανοποιούν τον παραπάνω περιορισμό και συνεπώς σαφώς πρέπει να εξαιρεθούν από τον ορισμό των μη συμβατών χρήσεων και από το άρθρο 7. 2. Σχετικά με το κριτήριο: • Δύο (2) ναυτικά μίλια από λιμενικές εγκαταστάσεις διακίνησης πετρελαιοειδών ή βιομηχανικών μονάδων που εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους θαλάσσιας ρύπανσης. Σοβαροί κίνδυνοι θαλάσσιας ρύπανσης προκαλούνται από διαρροή σημαντικής ποσότητας ρυπαντή και επί του προκειμένου πετρελαιοειδών. Οι ελάχιστες ποσότητες διαρροής οι οποίες στοιχειοθετούν κοινοποιήσιμο Βιομηχανικό ατύχημα μεγάλης έκτασης (ΒΑΜΕ) προσδιορίζονται από την ΚΥΑ 12044/2007 (παράρτημα 2 και 6) ως 5% του ελάχιστου άνω ορίου των 500 Μετρ. Τόνοι (ΜΤ) για επικίνδυνες για το υδάτινο περιβάλλον ουσίες (ήτοι 25 ΜΤ). Σύμφωνα με το παράρτημα 6 της ιδίας ΚΥΑ, ένα ΒΑΜΕ είναι κοινοποιήσιμο εφόσον προκαλεί άμεσες βλάβες στο περιβάλλον και συγκεκριμένα βλάβες μεγαλύτερες σε έκταση από 2 εκτάρια παράκτιας ζώνης ή θάλασσας. Η οριακή αυτή έκταση αντιστοιχεί σε κηλίδα ισοδύναμης διαμέτρου ~160 μέτρων (ακτίνα 80 μέτρα). Από προσομοιώσεις διασποράς πετρελαιοκηλίδων (με παγκοσμίως αποδεκτό λογισμικό) σε επιφανειακά ύδατα προκύπτει ότι πετρελαιοκηλίδες αυτής της έκτασης προκύπτουν από διαρροές της τάξης των 100 ΜΤ βαρέων κλασμάτων πετρελαίου. Με βάσει τα ιστορικά δεδομένα διαρροών κλασμάτων πετρελαίου κατά τη μεταφορά, φορτοεκφόρτωση σε θαλάσσιο αποδέκτη, τεκμηριώνεται ότι διαρροές τέτοιου μεγέθους έχουν ελάχιστη πιθανότητα να συμβούν. Μικρή πιθανότητα εμφανίζεται σε μικρές διαρροές με μέγιστο τους 50 ΜΤ. Σύμφωνα με την παραπάνω τεκμηρίωση, η απόσταση των 2 ναυτικών μιλίων από το σημείο διαρροής (λιμενική εγκατάσταση) είναι άκρως υπερβολική διότι ενέχει ένα εξαιρετικά υψηλό συντελεστή ασφάλειας ~ 46 !! (=3700 /80) ο οποίος δεν συναντάται σε καμία βιομηχανική και τεχνολογική εφαρμογή. Ο συντελεστής ασφάλειας αυτός δημιουργεί επαχθείς όρους για οποιαδήποτε γειτνίαση εγκαταστάσεων πετρελαιοειδών με θαλάσσιο μέτωπο καθιστώντας έτσι απαγορευτική την συμβατότητα των εξεταζόμενων χρήσεων. Η ενεχόμενη στο κριτήριο αυτό ασυμβατότητα των υδατοκαλλιεργειών και λιμενικών εγκαταστάσεων πετρελαιοειδών δεν στοιχειοθετείται επιστημονικά και δεν υποδεικνύεται από την κείμενη Ελληνική νομοθεσία. Στη περίπτωση που υιοθετηθεί το παραπάνω κριτήριο θα πρέπει να στηρίζεται σε Ευρωπαϊκή Οδηγία. Προτείνεται να υπάρχει διευκρίνηση και ποσοτικοποίηση του ανωτέρω κριτηρίου (εφόσον υιοθετηθεί) με κατηγοριοποίηση των αποστάσεων αναφορικά στη δυναμικότητα των εγκαταστάσεων πετρελαιοειδών που εξυπηρετούν. Αναφορικά με τα παραπάνω, προτείνεται ένας μέγιστος συντελεστής ασφάλειας ~10 (δέκα) και συγκεκριμένα για τις εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαιοειδών προτείνεται: -0,2 ναυτικά μίλια για λιμενικές εγκαταστάσεις (εξέδρες και υποθαλάσσιους αγωγούς) που εξυπηρετούν μεμονωμένες εγκαταστάσεις που εμπίπτουν στις απαιτήσεις του κάτω ορίου της οδηγίας SEVESO II (ΚΥΑ 12044/613/ΦΕΚ 376/Β/19.03.2007) (δεξαμενισμός 25.000 ΜΤ). Επιπλέον σε περιπτώσεις όπου αναμένεται όφελος για την τοπική και εθνική ανάπτυξη και για την οικονομία παραμεθόριων περιοχών και νήσων, να υπάρχει πρόβλεψη για κατάλληλο χωροταξικό σχεδιασμό (επανασχεδιασμός) χωροθέτησης μονάδων, έτσι ώστε να υπάρχει η δυνατότητα εφαρμογής των προβλέψεων του άρθρου 5 του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τη Βιομηχανία (ΕΧΠ Βιομηχανίας, ΦΕΚ 151/ΑΑΠ/2009) βάσει του οποίου: Είναι αποδεκτή η χωροθέτηση βιομηχανικής δραστηριότητας σε άμεση επαφή με θαλάσσιο μέτωπο, έστω και εάν αυτό αντιβαίνει στις γενικές χωροθετικές κατευθύνσεις του νομού, για μονάδες οι οποίες καλύπτουν ένα από τα εξής κριτήρια: -Μονάδες (των ενεργειακών συμπεριλαμβανομένων) που για τεχνικοοικονομικούς λόγους επιβάλλεται να έχουν ίδιες λιμενικές εγκαταστάσεις. -Μονάδες που επιβαρύνουν με πολύ μεγάλα φορτία τα χερσαία δίκτυα μεταφορών ή συνδέονται με επικίνδυνα φορτία, για τα οποία η θαλάσσια μετακίνηση κρίνεται ασφαλέστερη. -Μονάδες που έχουν άμεση εξάρτηση από τη θάλασσα (αφαλάτωση, αλυκές κ.λ.π.).