Αρχική Λειτουργία Ενεργειακών Αγορών Ηλεκτρισμού & Φυσικού ΑερίουΆρθρο 104Σχόλιο του χρήστη Ευάγγελος Παππάς | 1 Ιουνίου 2011, 11:36
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Παρέμβαση & Σχόλια από τον Επενδυτικό Διαχειριστικό Συνεταιρισμό Εργαζομένων στα Πετρέλαια Καβάλας Συν.Π.Ε. Αξιότιμοι συμπολίτες, Μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου, Μέλη της αγοράς Ενέργειας, Αγαπητοί συνάδελφοι, Καταθέτουμε σήμερα τη δική μας παρέμβαση στη Δημόσια Διαβούλευση για τη Λειτουργία Ενεργειακών Αγορών Ηλεκτρισμού και Φυσικού Αερίου για την ενσωμάτωση οδηγιών 2009/72, 73 και άλλων διατάξεων, γιατί η πίστη μας στη Δημοκρατία και στο κράτος δικαίου είναι ακλόνητη. Παράλληλα, πιστεύουμε ότι ακόμα και αυτή τη δύσκολη στιγμή για την Πατρίδα μας όπου σαρώνονται θεσμοί, αμφισβητούνται αρχές και καταρρακώνεται η υπερηφάνεια μας, τα συνταγματικά θεμελιωμένα δικαιώματα και το αίσθημα δικαίου του “πολίτη”, φυσικού ή νομικού προσώπου, οφείλουμε να τα διαφυλάξουμε – πάση θυσία -ανόθευτα και αναλλοίωτα. Η πίστη μας αυτή συνοδεύεται από την υπόθεση ότι η σημερινή κυβέρνηση και τα μέλη του ελληνικού κοινοβουλίου αντιλαμβάνονται πλήρως την ευθύνη που διέπει τη διαδικασία διαβούλευσης και ψήφισης του νέου νομοσχεδίου. Το σχέδιο αυτό οφείλει να εξελιχθεί σε πυξίδα ανάπτυξης της αγοράς ενέργειας και όχι σε ένα ακόμα δείγμα νομοθετικής προχειρότητας και αδικίας. Όλοι μας έχουμε διαπιστώσει – και αυτό δεν είναι περιπτωσιολογία – ότι αρκετές φορές, η κατά τη βάση της δημοκρατική διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης με πρωτοβουλία και ευθύνη της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας καθίσταται εντελώς ανούσια, πλήττοντας ολόκληρες αγορές, απαξιώνοντας επενδύσεις, δημιουργώντας εστίες ανεργίας και οδηγώντας τη χώρα σε μαρασμό. Και με το καλημέρα σας, θέλουμε να επιστήσουμε την προσοχή σας και να σας προειδοποιήσουμε για μία τέτοια πικρή ιστορία, στην οποία το νομοσχέδιο στην παρούσα του μορφή θα βάλει δραματικό τέλος. Η ιστορία αυτή ξεκίνησε από την απλή ιδέα της δημιουργίας «συνέχειας» για να εξελιχθεί σε μια σημαντική επενδυτική πρόταση την οποία εμείς ως εργαζόμενοι είδαμε θετικά, γιατί είχε όραμα, βάση, οφέλη και προοπτική. Δυστυχώς, όμως, το θετικό σημείο εκκίνησης δεν είναι το παν. Η επενδυτική αυτή πρόταση, τείνει εν τέλει να χαθεί στο έρεβος της γραφειοκρατίας – των επιτροπών, των «ειδικών» ή ακόμα και των ασεβών – της μεγαλομανίας και του κρατισμού. Αναφερόμαστε στο έργο της μετατροπής του υπό εξάντληση κοιτάσματος φυσικού αερίου Νότιας Καβάλας στην πρώτη υπόγεια αποθήκη φυσικού αερίου, μία επενδυτική πρόταση που παρουσιάστηκε, συζητήθηκε, εκτιμήθηκε… και αφού πολυκαίρισε αρκετά, κατέληξε στη λίστα αποκρατικοποιήσεων για να βγουν τα 50 δις που υποσχέθηκε η καλή μας η κυβέρνηση στους δανειστές μας. Παράλληλα, το έργο εντασσόταν – ερήμην του νόμιμου κατόχου της άδειας εκμετάλλευσης, δηλαδή της Kavala Oil και της μητρικής της Energean Oil & Gas – στα πλάνα των ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ, γιατί ο καθείς από αυτούς τους ταγούς του κρατισμού και της κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας έχει για την τοπική κοινωνία της Καβάλας, τη δική του «μυστική ατζέντα» και τα δικά του σκοτεινά πλάνα. Όλοι γνωρίζουν ότι η επενδυτική πρόταση της υπόγειας αποθήκης, ένα έργο αρχικής εκτίμησης €400 εκατομμυρίων με αδιαμφισβήτητα οφέλη για την κοινωνία της Καβάλας και άμεσα συνδεδεμένη με τη βιωσιμότητα της Kavala Oil και την αξιοποίηση των υφιστάμενων υποδομών, στηρίχθηκε στις διατάξεις του νόμου ν.3428/2005 και πιο συγκεκριμένα στο άρθρο 17, παράγραφος 4, όπου: Άρθρο 17 – Απαλλαγή από την υποχρέωση παροχής πρόσβασης τρίτων σε Α.Σ.Φ.Α. – Παράγραφος 4 (ν. 3734/2009, Άρθρο 29, Παράγραφος 3.β.: Στο άρθρο 17 του ν.3428/2005, η υφιστάμενη παράγραφος 3 αναριθμείται σε 4): Σε περίπτωση που υποβάλλεται αίτηση για τη χορήγηση Άδειας Α.Σ.Φ.Α για Ανεξάρτητη Εγκατάσταση Αποθήκευσης σε υπόγειους φυσικούς χώρους, για τους οποίους έχει χορηγηθεί άδεια εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, η άδεια που χορηγείται σύμφωνα με το άρθρο αυτό αντικαθιστά την άδεια εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων. Ανατρέχοντας το παρόν σχέδιο Νόμου, με πραγματικά μηδενική έκπληξη, διαπιστώσαμε ότι το εν λόγω δικαίωμα αφαιρείται μέσω της κατάργησης του σχετικού άρθρου (βλπ. Άρθρο 156 Περί Καταργούμενων Διατάξεων). Και ναι, αυτός ήταν ο τρόπος διαχείρισης μιας συγκροτημένης επενδυτικής πρότασης. Αυτή την «απάντηση» έχει να δώσει η Κυβέρνηση. Εμείς, ως Συνδικαλιστικός Φορέας, είχαμε τονίσει εδώ και καιρό γραπτά, ανοικτά και επίσημα ότι η σιωπή της κυβέρνησης είναι ύποπτη. Είχαμε δηλώσει την αγωνία μας για τις θέσεις εργασίας και τους κινδύνους που ελλοχεύουν από το «πέταγμα της μπάλας» στην εξέδρα, από την αναβλητικότητα και την τυπολατρία, από την αποφυγή ευθυνών και τον τακτικισμό. Περιγράψαμε τις αγωνίες μας, διατυπώσαμε τις απορίες και τα ερωτηματικά μας για την ασάφεια και τον εμπαιγμό. Πολλοί μας κατηγόρησαν για υπερβολή, ενώ ειπώθηκαν απίστευτες ανακρίβειες, μικρά και μεγάλα ψέματα, μόνο και μόνο για να ακυρώσουν τις θέσεις μας και να μας αποδείξουν ότι σκεφτόμαστε λάθος, ότι αντιμετωπίζουμε την κατάσταση με προκατάληψη!!!! Εμείς, ως ένα σύνολο 200 εργαζομένων που έζησε τις κρίσιμες μέρες του 1999, απαντάμε για άλλη μια φορά ότι το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι να υλοποιηθεί γρήγορα και με ολοκληρωμένο τρόπο το έργο. Να αποτρέψουμε με οποιαδήποτε τρόπο – επιστρατεύοντας όλες μας τις δυνάμεις – το να βρεθούμε και πάλι ξεκρέμαστοι, χωρίς εργασία και χωρίς σήμερα. Το 1999 για μας δεν είναι συνδεδεμένο με την dolce vita, με λεφτά άλλων, με λεφτά του Χρηματιστηρίου, αλλά με αγώνα για να δημιουργήσουμε προοπτική για τον τόπο μας και τις δουλειές μας. Και το δίδαγμα από εκείνη την εποχή είναι ξεκάθαρο και μας συνοδεύει κάθε μέρα: Να κοιτάμε μπροστά, να αγρυπνούμε και να δημιουργούμε συνέχεια επιλογές για το σήμερα και το αύριο. Αυτή η πικρή εμπειρία της Kavala Oil, έβγαλε κάτι πολύ καλό. Μας απομάκρυνε από τον εφησυχασμό, είδαμε τα πράγματα πιο σφαιρικά, ενταγμένα στο γενικό καλό, στην πρόοδο του τόπου μας. Και αυτό είναι κάτι που θα διαφυλάξουμε, που θα παλέψουμε όσο μπορούμε. Σήμερα, αντιλαμβανόμαστε τον κίνδυνο και «μετράμε» πολλούς μνηστήρες για το έργο. Η ΔΕΠΑ και ο ΔΕΣΦΑ, έχουν επιδοθεί σε ποικίλες ανακοινώσεις για το έργο, σε ανέξοδες και υπέρμετρα φιλόδοξες ανακοινώσεις… ζώντας τον δικό τους μύθο του «Λεφτά Υπάρχουν» παραγνωρίζοντας όμως βασικές συνθήκες όπως: 1. Η άδεια εκμετάλλευσης βρίσκεται ήδη στα χέρια μιας ιδιωτικής εταιρείας, επομένως δεν μπορούμε να αναφερόμαστε σε αποκρατικοποίηση αλλά σε ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ! 2. Οι φιλοδοξίες τους είναι εντελώς αβάσιμες, ενώ ο προγραμματισμός τους μπορεί αν είναι ΚΡΥΦΟΣ (βλ. σταθμό υγροποιημένου αερίου) αλλά είναι και ΤΥΧΑΙΟΣ και μακριά από τις επιδιώξεις και τις εκπεφρασμένες θέσεις της τοπικής κοινωνίας. 3. Ο «δάκτυλος» μπορεί να είναι μεγάλος και τα πάντα να είναι «μιλημένα» αλλά κανένα σχέδιο για το καλό του τόπου δεν μπορεί να τεκμηριωθεί στη βάση της αδικίας και της παράβασης του Συντάγματος. Κυρίες και κύριοι, Η διαπίστωση ότι σήμερα υπάρχει γενικευμένο έλλειμμα εμπιστοσύνης, τελικά βλέπουμε ότι σε πολλές, μα πολλές, περιπτώσεις είναι απόλυτα δικαιολογημένο. Για μας η «ανατροπή» του επενδυτικού πλάνου της μητρικής εταιρείας δημιουργεί σοβαρό ρήγμα στην εμπιστοσύνη μας προς την πολιτική ηγεσία, αλλά – προς το παρόν – έχουμε επιλέξει να μην σταθούμε σε αυτό. Δεν εφησυχάζουμε. Δεν παραιτούμαστε. Συνεχίζουμε να εργαζόμαστε με συνέπεια για τη στήριξη της επενδυτικής πρότασης. Στηρίζουμε την τεκμηρίωσή της και την προώθηση της υλοποίησής της. Μπορεί να έχουμε πληγωθεί. Μπορεί να έχουμε αγανακτήσει. Μπορεί να μην αντέχουμε πια την επιφανειακή ενασχόληση με τις επενδύσεις. Τη συνεχή απαξίωση και την άμοιρη πορεία προς την ανεργία και τον μαρασμό. Αυτό που ζητάμε το έχουμε καταθέσει επίσης επίσημα, γραπτά και δεσμευτικά: 1. Θέλουμε από την Κυβέρνηση – και είμαστε βέβαιοι ότι εκφράζουμε ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας – να προβεί επιτέλους σε μια στρατηγική των αποδείξεων και όχι των υποσχέσεων σε ότι αφορά τις επενδύσεις. 2. Θέλουμε από την Κυβέρνηση να στηρίξει την ιδιωτική πρωτοβουλία και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Δεν επιδιώκουμε να ζούμε «παρασιτικά» εις βάρος των ελλήνων φορολογούμενων. 3. Θέλουμε από την Κυβέρνηση να μας αντιμετωπίσει υπεύθυνα. Σας διαβεβαιώνουμε, η Καβάλα είναι μια ανοικτή, υπεύθυνη και σκεπτόμενη κοινωνία. Ωστόσο, στην Καβάλα έχουμε κουραστεί από τα μεγαλεία, τα φύκια και τις μεταξωτές κορδέλες. Μένουμε στην ουσία. Διδαχτήκαμε ως εργαζόμενοι από τα λάθη του παρελθόντος. Πορευόμαστε – και ευτυχώς – πλέον με βάση την πρόβλεψη και την πρόνοια για το αύριο. Θέλουμε δουλειές και τις προετοιμάζουμε, δεν περιμένουμε να μας ζήσουν τα επιδόματα του ΟΑΕΔ. 4. Θέλουμε από την Κυβέρνηση να αντιληφθεί ότι δεν μπορούμε να μπούμε σε νέες περιπέτειες, δεν αντέχουμε την αγωνία της ανεργίας. Θα επαναλάβουμε τη θέση μας και τη θέση της διοίκησης την ποία προσυπογράφουμε και στηρίζουμε. Δεν επιδιώκουμε να μας χαριστεί κάτι. Είμαστε δουλευτές και άνθρωποι που έχουν ανάγκη την εργασία για καθαρά βιοποριστικούς λόγους. Μιλάμε πάντα τίμια, στην Πλατεία, στην Αγορά και όχι στο παρασκήνιο. Επιδιώκουμε να μας αναγνωριστεί το δικαίωμα να προχωρήσει η επενδυτική πρόταση, η διασφάλιση των θέσεων εργασίας. Ζητάμε το δικαίωμα που μας δίνει ο Νόμος, την προστασία των μέχρι σήμερα επενδύσεων όπως αυτό ορίζεται από το Σύνταγμα. Ζητάμε παράλληλα την αναμόρφωση του προτεινόμενου Άρθρου 104 – βάσει πάντα και του υφιστάμενου ν. 3428/2005 – ως εξής: «Υπόγειοι φυσικοί χώροι, που μετατρέπονται σε χώρους αποθήκευσης φυσικού αερίου, μπορούν να εντάσσονται είτε στο ΕΣΦΑ, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 76 είτε σε ΑΣΦΑ, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 83 του παρόντος νόμου. Προϋπόθεση για την ένταξη υπόγειου φυσικού χώρου κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου στο ΕΣΦΑ ή σε ΑΣΦΑ, αποτελεί η προηγούμενη παραχώρηση της χρήσης, ανάπτυξης και εκμετάλλευσής του, ως χώρου αποθήκευσης φυσικού αερίου. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, καθορίζεται η διαδικασία και οι προϋποθέσεις παραχώρησης της χρήσης ανάπτυξης και εκμετάλλευσης υπόγειων φυσικών χώρων για την αποθήκευση φυσικού αερίου. Σε περίπτωση που υποβάλλεται αίτηση για τη χορήγηση Άδειας ΑΣΦΑ σε υπόγειους φυσικούς χώρους, για τους οποίους έχει χορηγηθεί άδεια εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, από τον ήδη αδειούχο και ενόσω η άδεια αυτή βρίσκεται ακόμη σε ισχύ, η άδεια που χορηγείται σύμφωνα με το άρθρο 83, αντικαθιστά την άδεια εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων ως προς τον γεωλογικό σχηματισμό που θα χρησιμοποιηθεί ως αποθηκευτικός χώρος, υπό τους όρους που καθορίζονται στην ως άνω κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής. Οίκοθεν νοείται ότι στην περίπτωση αυτή αναγνωρίζεται στον κάτοχο άδειας εκμετάλλευσης δικαίωμα προτίμησης για την παραχώρηση σε αυτόν της χρήσης ανάπτυξης και εκμετάλλευσης υπόγειων φυσικών χώρων στον βαθμό που εμπίπτουν εντός της αποκλειστικής περιοχής εκμετάλλευσης του.» Αξιότιμοι συμπολίτες, Μέλη του Ελληνικού Κοινοβουλίου, Μέλη της αγοράς Ενέργειας, Αγαπητοί συνάδελφοι, Θα σας παρακαλούσαμε να μην βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα για τις θέσεις, τις απόψεις και τα συναισθήματά μας. Παρακαλούμε, μην υποκύψετε σε αυτό τον εύκολο δρόμο. Σας καλούμε απλά να αναλογιστείτε τις επιπτώσεις που δρομολογούνται όταν ανατρέπεται η επιχειρηματική ροή. Σκεφτείτε τις ανατροπές, σκεφτείτε τον ανθρώπινο παράγοντα. Οι φωνές μας μεταφέρουν αγωνία. Δεν είναι προειδοποιήσεις εκ του πονηρού και δεν εμπεριέχουν κανένα πλάγιο ή μη εκβιασμό. Είναι φωνές δικαίου. Με μια φωνή δηλώνουμε σήμερα και για πάντα: ΟΤΑΝ Η ΑΔΙΚΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΟΜΟΣ, ΚΑΘΗΚΟΝ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ. Για το Δ.Σ. Ε. Παππάς, Πρόεδρος Ε. Κελαϊδάκης, Γεν. Γραμματέας