Αρχική Έκδοση Αδειών Δόμησης & Ελέγχου Κατασκευών(Κεφάλαιο Β’ Ελεγκτές Δόμησης) Άρθρο 10 ΙδιότηταΣχόλιο του χρήστη Ι.Γ. | 3 Αυγούστου 2011, 07:50
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Αυτοί που συνέταξαν αυτό το νομοσχέδιο, έχουν αγαθές προθέσεις και σχέδια καινοτομίας αλλά καμία επαφή και γνώση για τα πραγματικά δρώμενα στις υπηρεσίες πολεοδομίας. 1)Μέχρι τώρα τον υποτυπώδη έλεγχο δόμησης τον ασκούν οι δημ. Υπάλληλοι των πολεοδομιών. Αυτό σημαίνει: α) Οι ίδιοι ελέγχονται με βάση τον δημοσιοϋπαλληλικό κώδικα, τους ελεγκτές δημ. Διοίκησης, τις δικαστικές αρχές… κτλ β) Βρίσκονται σε συγκεκριμένο χώρο και ωράριο. Μπορεί κάθε στιγμή να αναφερθεί στον ανώτερο , κάθε πρόβλημα. γ) Χωρίς νομική κάλυψη, περιφέρονται στα δικαστήρια, μετά από μηνύσεις για παράβαση καθήκοντος. ε) Για την διενέργεια των αυτοψιών, δεν τους παρέχεται, κατά κανόνα, το μεταφορικό μέσο. στ ) Από το έτος 1993, το επίσημο Κράτος, καθιέρωσε την «προσωρινή σύνδεση» των οικοδομών με τα κοιν. δίκτυα, με τις δηλώσεις ιδιοκτήτη-μηχανικού. Έτσι , το ποσοστό των νέων οικοδομών, που δεν έλεγξαν ποτέ οι ελεγκτές της πολεοδομίας, τουλάχιστον στην Αττική, φτάνει το 95%. Από τις αυθαιρεσίες, οι μόνοι που ωφελούνται, είναι οι κατασκευαστές, οι αντιπαροχείς και όσοι εκ των ιδιωτών μηχανικών πουλούν την υπογραφή τους ή αποβλέπουν στην προτίμηση για το επόμενο έργο. Η εύκολη λύση ήταν, για τις αυθαιρεσίες και τη διαφθορά, να τις φορτώσουμε αόριστα και στο σύνολό τους , στους υπαλλήλους ελεγκτές, για τους ελέγχους που δεν είχαν δυνατότητα να κάνουν! Γιατί δεν τόλμησαν να κάνουν έστω δειγματοληπτικούς ελέγχους, να έλθουν ανυπεράσπιστοι και αντίθετοι στα μεγάλα συμφέροντα και να κατηγορηθούν πάλι για διαφθορά και μεροληψία. ζ ) Από το 2005, έχει επιβληθεί το «πόθεν έσχες» σ’ όλους τους υπαλλήλους των πολεοδομιών, περίπου 1700. Αναλογικά με τα φημολογούμενα , θα έπρεπε εκατοντάδες να είχαν πρόβλημα. Βρέθηκαν 3-4 περιπτώσεις, που προβλήθηκαν σε συνέχειες στον τύπο. 2) Μετά απ΄ αυτή την κατάντια, φτάσαμε στην πρόταση του θεσμού ιδιώτη ελεγκτή δόμησης. Αυτό σημαίνει: α) Παγκόσμια πρωτοτυπία. Ακόμη και τα πιο φιλελεύθερα καπιταλιστικά κράτη σ’ όλο τον κόσμο, ασκούν τον έλεγχο δόμησης, με κρατικά όργανα. Μήπως θα πρέπει να διαβάσουμε το άρθρο 24 παρ. 2 του Ελλην. Συντάγματος; β ) Από μηδέν ελέγχους , πάμε στους τρείς και από διαφορετικούς ελεγκτές. Σε κάθε πόρισμα, εκτός από τα αντικειμενικά, θα περιέχονται και τα υποκειμενικά κριτήρια του εκάστοτε ελεγκτή, οπότε τα πορίσματα θα είναι διαφορετικά. Η οικοδομή δεν είναι προϊόν που βγαίνει από πρότυπο. γ) Το έργο του ελεγκτή, θα είναι συμπληρωματικό της κύριας εργασίας του. Σπάνια θα κληρώνεται για διενέργεια ελέγχου . Σαν χώρο εργασίας του, θα έχει το γραφείο του και δεν θα υπόκειται σε καμιά είδους ιεραρχία. Θα είναι ευάλωτος στην παθητική δωροδοκία σε περίοδο οικονομικής κρίσης και το μόνο που θα έχει να χάσει, είναι η 4/χρονη άδεια του. Δεν θα έχει άμεση εποπτεία από ανώτερό του και ο δειγματοληπτικός έλεγχος των επιθεωρητών, θα είναι ανεπαρκής. δ ) Είναι δεδομένο ότι οι επαγγελματικές υποχρεώσεις και διασυνδέσεις ενός ιδιώτη, είναι πολύ μεγαλύτερες απ’ αυτές ενός δημ. Υπαλλήλου. ε) Οι Υ. Δομ. θα πρέπει να χειρίζονται τις μακρόχρονες υποθέσεις και καταγγελίες περί αυθαιρέτων, χωρίς να έχουν αντίληψη των οικοδομών, αλλά μόνο τα πορίσματα των διαφορετικών ελεγκτών. Θα υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με την αλληλογραφία προς τα διοικητικά και ποινικά δικαστήρια. Μετά απ’ αυτά τα πραγματικά στοιχεία, ο καθένας είναι ελεύθερος να βγάλει τα συμπεράσματά του. Κάθε σύστημα εκσυγχρονίζεται με τα μέσα της εποχής του, βελτιώνεται με καινοτόμες λύσεις. Δεν καταστρέφεται με πειραματισμούς και επιπλέον διαδικασίες που οδηγούν στην πλήρη παράλυση.