1. Στο τέλος του στοιχείου στ’ της παραγράφου 6 του άρθρου 4 του ν.1650/1986 (ΦΕΚ 160Α’), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 2 του ν.3010/2002 (ΦΕΚ 91Α’), προστίθενται εδάφια ως ακολούθως :
«Προκαταρκτική περιβαλλοντική εκτίμηση και αξιολόγηση δεν απαιτείται για τους υβριδικούς σταθμούς και τους σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Στις περιπτώσεις αυτές, κατά τη διαδικασία έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων θα εξετάζονται κατ’ ελάχιστον η συμβατότητα της δραστηριότητας προς τις απαιτήσεις προστασίας του περιβάλλοντος, η συμβατότητα της δραστηριότητας προς τις εκάστοτε υφιστάμενες κατευθύνσεις του χωροταξικού σχεδιασμού, οι εναλλακτικές λύσεις συμπεριλαμβανομένης της μηδενικής και θα τηρούνται όλες οι απαιτήσεις της κοινοτικής και εθνικής νομοθεσίας για την ενημέρωση και συμμετοχή του κοινού στην διαδικασία εγκρίσεως του οικείου σχεδίου.»
2. Το άρθρο 8 του ν. 3468/2006, όπως ισχύει, αντικαθίσταται ως εξής :
«Άρθρο 8
1. Για την εγκατάσταση ή επέκταση σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α., απαιτείται σχετική άδεια. Η άδεια αυτή εκδίδεται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας, εντός των ορίων της οποίας εγκαθίσταται ο σταθμός, για όλα τα έργα για τα οποία αρμόδιος για την περιβαλλοντική αδειοδότηση είναι ο Νομάρχης ή ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 1650/ 1986 (ΦΕΚ 160Α’), όπως ισχύει, και τις κανονιστικές πράξεις που εκδίδονται κατ’ εξουσιοδότησή του.
Η άδεια εγκατάστασης εκδίδεται εντός προθεσμίας δεκαπέντε (15) εργάσιμων ημερών από την ολοκλήρωση της διαδικασίας ελέγχου των δικαιολογητικών. Ο έλεγχος αυτός πρέπει σε κάθε περίπτωση να έχει ολοκληρωθεί εντός διαστήματος τριάντα (30) εργάσιμων ημερών από την κατάθεση της σχετικής αίτησης. Αν δεν εκδοθεί η άδεια εντός του ανωτέρω διαστήματος, ο αρμόδιος Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας εκδίδει διαπιστωτική πράξη, στην οποία παρατίθεται ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία για την αδυναμία εκδόσεως της άδειας. Η πράξη αυτή με όλον τον φάκελο διαβιβάζεται στον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, ο οποίος αποφασίζει για την έκδοση της άδειας εγκατάστασης εντός τριάντα (30) ημερών από την παραλαβή των ανωτέρω εγγράφων.
2. Η άδεια εγκατάστασης σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α., για την περιβαλλοντική αδειοδότηση των οποίων αρμόδιος είναι ο Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και οι κατά περίπτωση συναρμόδιοι Υπουργοί, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 1650/1986 και τις κανονιστικές αποφάσεις που εκδίδονται κατ’ εξουσιοδότησή του, εκδίδεται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής σύμφωνα με τη διαδικασία και εντός της προθεσμίας των τριάντα (30) ημερών που ορίζονται στην προηγούμενη παράγραφο.
3. Μετά την έκδοση άδειας παραγωγής σύμφωνα με το άρθρο 2 του παρόντος νόμου ο ενδιαφερόμενος, προκειμένου να του χορηγηθεί άδεια εγκατάστασης αιτείται ταυτόχρονα:
α) τη χορήγηση Προσφοράς Σύνδεσης από τον αρμόδιο Διαχειριστή,
β) τη χορήγηση της κατά το ν.998/1979 (ΦΕΚ 289Α’) έγκρισης επέμβασης, εφόσον απαιτείται, από την αρμόδια διεύθυνση της οικείας Περιφέρειας. Η σχετική απόφαση για την έγκριση επέμβασης εκδίδεται από το Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας
γ) τη χορήγηση της απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων (Ε.Π.Ο.), από την αρμόδια διεύθυνση της οικείας Περιφέρειας ή της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης κατά περίπτωση για σταθμούς της παραγράφου 1 ή την αρμόδια διεύθυνση του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής για σταθμούς της παραγράφου 2.
Για την έκδοση των αποφάσεων των περιπτώσεων β) και γ) της παρούσας παραγράφου, οι οποίες μεταξύ τους είναι ανεξάρτητες, ισχύουν οι διατάξεις των παραγράφων 4 και 5.
4α. Για την έκδοση της απόφασης Ε.Π.Ο. υποβάλλεται ο φάκελος και η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων (Μ.Π.Ε.) στην αρμόδια για την περιβαλλοντική αδειοδότηση αρχή. Ο φάκελος θεωρείται πλήρης, εάν εντός είκοσι (20) ημερών από την υποβολή του δεν ζητηθούν εγγράφως από τον ενδιαφερόμενο συμπληρωματικά στοιχεία. Η αναζήτηση συμπληρωματικών στοιχείων από την αρμόδια αρχή είναι δυνατή μία μόνον φορά. Η αρχή εξετάζει τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις και τα προτεινόμενα μέτρα πρόληψης και αποκατάστασης και εκδίδει την απόφασή της επί της Ε.Π.Ο. μετά από γνώμη του οικείου Νομαρχιακού Συμβουλίου, εφόσον απαιτείται, εντός τεσσάρων (4) μηνών από τον χρόνο που ο φάκελος και η Μ.Π.Ε. θεωρήθηκαν πλήρεις. Ειδικά, στην περίπτωση έργων της υποκατηγορίας 3 της δεύτερης (Β’) κατηγορίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης, που κατατάσσονται από τον Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας στην υποκατηγορία 4 της δεύτερης κατηγορίας (Β’) , η απόφαση Ε.Π.Ο. εκδίδεται από το Νομάρχη εντός δύο (2) μηνών από τη διαβίβαση σε αυτόν του σχετικού φακέλου.
β. Οι κατά νόμο προβλεπόμενες γνωμοδοτήσεις, οι οποίες εκδίδονται στο πλαίσιο της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης των έργων Α.Π.Ε., περιορίζονται αποκλειστικά στα θέματα αρμοδιότητας κάθε γνωμοδοτoύντος φορέα και στην τήρηση των όρων και προϋποθέσεων χωροθέτησης που προβλέπονται στο κατ’ άρθρο 7 του ν. 2742/1999 (ΦΕΚ 207A’) εκδοθέν Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, όπως ισχύει κατά περίπτωση. Οι αρμόδιες αρχές για την έκδοση Ε.Π.Ο. ελέγχουν το περιεχόμενο των ανωτέρω γνωμοδοτήσεων ως προς τη συμβατότητά του με την αρμοδιότητα των αρχών ή φορέων που γνωμοδοτούν. Σε περίπτωση διαπίστωσης ασυμφωνίας μεταξύ αυτών, οι γνωμοδοτήσεις επιστρέφονται για διόρθωση ή συμπλήρωση στις αντίστοιχες υπηρεσίες.
γ. Οι τασσόμενες κατά τις κείμενες διατάξεις προθεσμίες για την υποβολή των γνωμοδοτήσεων ορίζονται στο σύνολό τους ως αποκλειστικές. Η τυχόν άπρακτη παρέλευσή τους δεν κωλύει την πρόοδο της διαδικασίας για την έκδοση Ε.Π.Ο.
5α. Η κατά το άρθρο 58 παράγραφος 2 του ν. 998/1979 έγκριση επέμβασης εντός δασών ή δασικών εκτάσεων ή εν γένει εκτάσεων τις οποίες διαχειρίζεται η δασική υπηρεσία, για την εκτέλεση των εκεί αναφερόμενων έργων υποδομής και εγκατάστασης σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α., εκδίδεται αυτοτελώς, μη ενσωματούμενη στην αντίστοιχη Ε.Π.Ο., από το Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας. Απαραίτητη προϋπόθεση για την έκδοση πράξης έγκρισης επέμβασης είναι η σύμφωνη γνώμη του αρμόδιου δασαρχείου.
β. Στο πλαίσιο της εξέτασης ενός έργου Α.Π.Ε., συμπεριλαμβανομένων των έργων σύνδεσής του, από τις δασικές υπηρεσίες, η μορφή της υπό κρίσιν έκτασης θα προκύπτει από την εικόνα των παλαιότερων αεροφωτογραφιών που διαθέτει η δασική υπηρεσία. Ακολουθείται η διαδικασία του άρθρου 14 του ν. 998/1979, για να εξακριβωθεί η μορφή ή ο χαρακτήρας της υπό κρίσιν έκτασης.
γ. Σε περίπτωση που έχει εκδοθεί η κατ’ αρ. 14 του ν.998/1979 πράξη χαρακτηρισμού από τον αρμόδιο Δασάρχη στο πλαίσιο της εξέτασης ενός έργου Α.Π.Ε., συμπεριλαμβανομένων των έργων σύνδεσής του, μετά την κατά νόμο δημοσιοποίησή της, αυτή έχει το τεκμήριο της νομιμότητας και δεσμεύει τις αρμόδιες υπηρεσίες της Διοίκησης, οι οποίες οφείλουν, εφόσον πληρούνται οι λοιπές προϋποθέσεις του νόμου, να προωθήσουν το φάκελο της έγκρισης επέμβασης σε εκτάσεις που διαχειρίζονται από τη δασική υπηρεσία, να χορηγήσουν την έγκριση επέμβασης, να εγκρίνουν τους οικείους περιβαλλοντικούς όρους, να εκδώσουν την άδεια εγκατάστασης καθώς επίσης και πρωτόκολλο εγκατάστασης στην έκταση, ασχέτως εάν έχει υποβληθεί ή όχι εμπρόθεσμα ένσταση κατά της πράξης χαρακτηρισμού.
6. Ο αρμόδιος Διαχειριστής χορηγεί εντός τεσσάρων (4) μηνών την αιτηθείσα Προσφορά Σύνδεσης, η οποία καθίσταται οριστική και δεσμευτική με την έκδοση της αντίστοιχης απόφασης Ε.Π.Ο., και η οποία έχει ισχύ για χρονικό διάστημα ίσο με το χρονικό διάστημα ισχύος της άδειας παραγωγής.
7. Μετά τη χορήγηση της Προσφοράς Σύνδεσης και την έκδοση της αντίστοιχης Ε.Π.Ο., ο ενδιαφερόμενος έχει δικαίωμα:
ι) να υποβάλει αίτηση για τη χορήγηση άδειας εγκατάστασης σύμφωνα με το άρθρο 8 του ν.3468/2006, όπως ισχύει,
ιι) να υποβάλει αίτηση για την υπογραφή της Σύμβασης Σύνδεσης και της Σύμβασης Πώλησης, σύμφωνα με τα άρθρα 9,10 και 12 του ν.3468/2006, όπως ισχύει, και τους Κώδικες Διαχείρισης του Συστήματος και του Δικτύου, οι οποίες δύναται να υπογραφούν πριν αλλά ενεργοποιούνται μετά τη χορήγηση της άδειας εγκατάστασης,
ιιι) να υποβάλει αίτηση για την έκδοση των αδειών, πρωτοκόλλων ή λοιπών εγκρίσεων που απαιτούνται από τη δασική και πολεοδομική νομοθεσία, οι οποίες εκδίδονται χωρίς να απαιτείται η προηγούμενη χορήγηση της άδειας εγκατάστασης.
8. Για την έκδοση της άδειας εγκατάστασης σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α., οι οποίοι συνδέονται με το Σύστημα, το Δίκτυο ή το Δίκτυο των Μη Διασυνδεδεμένων Νησιών, τηρούνται υποχρεωτικά και όσα επιπλέον προβλέπονται στους Κώδικες Διαχείρισης για τη σύνδεση σταθμών. Περίληψη της άδειας εγκατάστασης δημοσιεύεται, με ευθύνη του κατόχου της, σε μία τουλάχιστον ημερήσια εφημερίδα που εκδίδεται στην Αθήνα και σε μία τοπική εφημερίδα της περιφέρειας, στα όρια της οποίας πρόκειται να εγκατασταθεί ο σταθμός.
9. Η άδεια εγκατάστασης ισχύει για δύο (2) έτη και μπορεί να παρατείνεται, κατά ανώτατο όριο, για ίσο χρόνο, μετά από αίτηση του κατόχου της, εφόσον:
α) κατά τη λήξη της διετίας έχει εκτελεσθεί έργο, οι δαπάνες του οποίου καλύπτουν το 50% της επένδυσης ή
β) δεν πληρούται η προϋπόθεση του ανωτέρω εδαφίου α’ αλλά έχουν συναφθεί οι αναγκαίες συμβάσεις για την προμήθεια του εξοπλισμού ο οποίος απαιτείται για την υλοποίηση του έργου. Η σύναψη συμβάσεων κατά το προηγούμενο εδάφιο δεν απαιτείται αν υφίσταται δικαστική αναστολή εκτέλεσης της άδειας εγκατάστασης ή άλλης άδειας που είναι απαραίτητη για τη νόμιμη εκτέλεση του έργου.
Στις περιπτώσεις α) θαλάσσιων αιολικών πάρκων, β) συγκροτημάτων αιολικών πάρκων συνολικής ισχύος μεγαλύτερης από 100 MW, γ) αιολικών πάρκων που συνδέονται με το Εθνικό Διασυνδεδεμένο Σύστημα μέσω ειδικού προς τούτο υποθαλασσίου καλωδίου, δ) υβριδικών έργων Α.Π.Ε., και ε) άλλων σύνθετων έργων Α.Π.Ε., είναι δυνατή η έγκριση παράτασης της ισχύος της άδειας εγκατάστασης για χρονικό διάστημα ίσο με αυτό που απαιτείται για την εκτέλεση του έργου, μετά την υποβολή τεκμηριωμένης πρότασης με συνημμένο χρονοδιάγραμμα από τον κάτοχο της αδείας.
10. Για τη λειτουργία σταθμών που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 2 απαιτείται και άδεια λειτουργίας. Η άδεια αυτή χορηγείται με απόφαση του οργάνου που είναι ή κατέστη κατά την παράγραφο 1 αρμόδιο για τη χορήγηση της άδειας εγκατάστασης, μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου και έλεγχο από τα αρμόδια όργανα της τήρησης των τεχνικών όρων εγκατάστασης κατά τη δοκιμαστική λειτουργία του σταθμού, καθώς και έλεγχο από το Κ.Α.Π.Ε. της διασφάλισης των αναγκαίων λειτουργικών και τεχνικών χαρακτηριστικών του εξοπλισμού του σταθμού. Η άδεια λειτουργίας εκδίδεται εντός αποκλειστικής προθεσμίας δεκαπέντε (15) εργάσιμων ημερών από την ολοκλήρωση των ανωτέρω ελέγχων και της διαδικασίας, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής που προβλέπεται στην παράγραφο 15 του παρόντος άρθρου.
Είναι δυνατή η έκδοση τμηματικών αδειών λειτουργίας, κατά την διάρκεια κατασκευής του έργου Α.Π.Ε. για πλήρως αποπερατωθέντα τμήματα αυτού τα οποία έχουν τεχνική και λειτουργική αυτοτέλεια μετά την υποβολή σχετικού αιτήματος από τον ενδιαφερόμενο.
11. Η άδεια λειτουργίας σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α. ισχύει για είκοσι (20) τουλάχιστον έτη και μπορεί να ανανεώνεται μέχρι ίσο χρονικό διάστημα. Η χορήγηση της άδειας λειτουργίας δεν απαλλάσσει τον κάτοχό της από την υποχρέωση εφοδιασμού ή ανανέωσης της ισχύος άλλων
αδειών που απαιτούνται από σχετικές διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας. Αν μεταβιβασθεί η κυριότητα του σταθμού, ο νέος κύριος υποκαθίσταται, έναντι του Διαχειριστή του Συστήματος ή του Δικτύου, στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του δικαιοπάροχού του. Αν μεταβιβασθεί η κυριότητα του σταθμού,
στο νέο κύριο μεταβιβάζεται και η άδεια παραγωγής, μετά από γνώμη της Ρ.Α.Ε..
Μετά τη μεταβίβαση αυτή τροποποιείται, με απόφαση του αρμόδιου οργάνου, η
άδεια λειτουργίας στο όνομα του νέου κυρίου του σταθμού.
12. Η Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων για την εγκατάσταση σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α. ισχύει για δέκα (10) έτη και μπορεί να ανανεώνεται, μία ή περισσότερες φορές, μέχρι ίσο χρόνο, κάθε φορά.
13. Για σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α. που εξαιρούνται από την υποχρέωση άδειας παραγωγής κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 4, δεν απαιτείται η λήψη άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας. Για τους σταθμούς αυτούς απαιτείται η κατά την κείμενη νομοθεσία περιβαλλοντική αδειοδότηση. Φωτοβολταϊκοί σταθμοί, ανεξαρτήτως ισχύος, και ανεμογεννήτριες που εγκαθίστανται σε κτίρια ή/και άλλες δομικές κατασκευές ή εντός οργανωμένων υποδοχέων βιομηχανικών δραστηριοτήτων, καθώς και σταθμοί Α.Π.Ε. που εγκαθίστανται σε γήπεδα και οι οποίοι χαρακτηρίζονται από την κείμενη νομοθεσία ως μη οχλούσες δραστηριότητες με την εξαίρεση των υδροηλεκτρικών σταθμών, εξαιρούνται από την υποχρέωση λήψης απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων.
14. Στην αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής τηρείται μητρώο αδειών εγκατάστασης και λειτουργίας
σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α.. Στο μητρώο αυτό καταχωρίζονται οι άδειες εγκατάστασης και λειτουργίας, καθώς και οι περιπτώσεις εξαίρεσης από την υποχρέωση λήψης των αδειών αυτών. Αν τροποποιηθεί ή μεταβιβασθεί η άδεια παραγωγής, γίνεται σχετική ενημέρωση στο μητρώο και καταχωρίζεται η απόφαση τροποποίησης, όπου απαιτείται. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ρυθμίζονται ο τρόπος οργάνωσης, τήρησης και ενημέρωσης του μητρώου και κάθε άλλο ειδικότερο θέμα και αναγκαία λεπτομέρεια.
15. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής καθορίζονται τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, οι διαδικασίες και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια για την έκδοση των αδειών που προβλέπονται στο παρόν άρθρο.»
Θα ήθελα παρακαλώ μια ενημέρωση σχετικά με ένα ζήτημα το οποίο δεν κατάφερα να εντοπίσω στην παραπάνω δημοσίευση:
Προβλέπεται από τον νόμο η ιδιωτικοποίηση της γης όπου εγκαθίστανται τα αιολικά πάρκα, μετά το πέρας κάποιου διαστήματος;
Ποιό είναι ακριβώς το νομικό πλαίσιο που καλύπτει το συγκεκριμένο ζήτημα;
Όποιος γνωρίζει παρακαλώ ας απαντήσει, κι ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Σύλλογος Αποφοίτων Τμήματος Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Φυσικών Πόρων
Πανεπιστημίου Ιωαννίνων
Σχόλιο επί άρθρων του νομοσχεδίου.
Αγαπητή κα Υπουργέ
Θέλουμε να σας συγχαρούμε για την πρωτοβουλίας σας, σχετικά με τις πρωτοβουλίες για το σχέδιο Νόμου « Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής», θεωρούμε πως η γενική κατεύθυνση της επιτάχυνσης των διαδικασιών δεν θα πρέπει να γίνεται σε βάρος της προστασίας του περιβάλλοντος. Η πράσινη ανάπτυξη δεν μπορεί να επιτευχθεί , χωρίς να υπάρχει προστασία του περιβάλλοντος.
Συνεπώς, εκφράζουμε την διαφωνία μας όσον αφορά τα κάτωθι εδάφια.
.
1. αρθρο 3.παρ1 «Προκαταρκτική περιβαλλοντική εκτίμηση και αξιολόγηση δεν απαιτείται για τους υβριδικούς σταθμούς και τους σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Στις περιπτώσεις αυτές, κατά τη διαδικασία έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων θα εξετάζονται κατ’ ελάχιστον η συμβατότητα της δραστηριότητας προς τις απαιτήσεις προστασίας του περιβάλλοντος, η συμβατότητα της δραστηριότητας προς τις εκάστοτε υφιστάμενες κατευθύνσεις του χωροταξικού σχεδιασμού, οι εναλλακτικές λύσεις συμπεριλαμβανομένης της μηδενικής και θα τηρούνται όλες οι απαιτήσεις της κοινοτικής και εθνικής νομοθεσίας για την ενημέρωση και συμμετοχή του κοινού στην διαδικασία εγκρίσεως του οικείου σχεδίου.» .
Παρατήρηση. Η προκαταρτική περιβαλλοντική εκτίμηση είναι απαραίτητη για την χωροθέτηση και τις διαδικασίες παραγωγής ενέργειας , καθώς θυμίζουμε ότι δεν υπάρχει ο χωροταξικός σχεδιασμός και δεν έχουν καθοριστεί οι Ειδικές ζώνες διατήρησης σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή οδηγία 92/43. Επιπλέον είναι γνωστό ότι η ΠΜΠΕ έχει περιεχόμενο που εξετάζει την εγκατάσταση μιας δραστηριότητας σε σχέση με το χώρο, απαραίτητη διαδικασία για την εγκατάσταση των ΑΠΕ.
2. αρθρο 8, παρ 12 Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων για την εγκατάσταση σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α. ισχύει για δέκα (10) έτη και μπορεί να ανανεώνεται, μία ή περισσότερες φορές, μέχρι ίσο χρόνο, κάθε φορά
Παρατήρηση. Η έγκριση Περιβαλλοντικών όρων δεν μπορεί να ισχύει για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα 10 ετών και ενώ στις περισσότερες δραστηριότητες ισχύει για περίπου 6 χρόνια. Συνεπώς θεωρούμε ότι θα πρέπει να γίνεται ανανέωση περιβαλλοντικών όρων κάθε 6 χρόνια
3. Για την έγκριση εγκατάστασης σταθμών Α.Π.Ε. λαμβάνονται υπόψη μόνο υφιστάμενα θεσμοθετημένα σχέδια ή εγκεκριμένες μελέτες που εναρμονίζονται με το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΦΕΚ Β΄2464/2008) και τεκμηριώνουν επαρκώς ότι έχουν λάβει μέριμνα και διασφαλίσει τη μέγιστη αξιοποίηση του διαθέσιμου δυναμικού Α.Π.Ε.. Ελλείψει τέτοιων, η έγκριση εγκατάστασης σταθμών Α.Π.Ε. γίνεται με εφαρμογή των κατευθύνσεων του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΦΕΚ Β΄2464/2008). Η κατά τα ανωτέρω εδάφια εγκατάσταση Α.Π.Ε. είναι κατ’ αρχήν δυνατή, μετά από τήρηση της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης όπως κάθε φορά ισχύει, σε όλες τις περιοχές της χώρας, εκτός από α) τις περιοχές που έχουν θεσμοθετηθεί ως περιοχές απολύτου προστασίας της φύσης σύμφωνα με τα άρθρα 19 και 21 του ν.1650/1986 και στην οικεία ειδική περιβαλλοντική μελέτη έχει τεκμηριωθεί ανά τεχνολογία και μέγεθος σταθμών Α.Π.Ε. η μη αντιστρεπτή επίπτωσή τους στο προστατευτέο αντικείμενο,
β) Τα κηρυγμένα διατηρητέα μνημεία της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς καθώς και τις οριοθετημένες αρχαιολογικές ζώνες προστασίας Α που έχουν καθορισθεί κατά τις διατάξεις του αρ. 91 του ν.1892/1991 ή κατά τις διατάξεις του ν.3028/2002,
γ) Τους υγρότοπους διεθνούς σημασίας (Ραμσάρ
Παρατήρηση : Θεωρούμε ότι θα πρέπει να ολοκληρωθούν τα επιμέρους χωροταξικά σχέδια και έπειτα να γίνει η χωροθέτηση και των ΑΠΕ. Επίσης θα πρέπει να γίνει και μια συνολική εξαίρεση , μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες των ειδικών ζωνών διαχείρισης, όλων των περιοχών του δικτύου Natura που περιλαμβάνονται στον εθνικό κατάλογο. Σε διαφορετική περίπτωση και επειδή δεν έχει μελετηθεί επαρκώς , η επίπτωση των ΑΠΕ στο φυσικό περιβάλλον (επίπεδο βιοποικιλότητα ειδών και οικοσυστημάτων) θα έχουμε σημαντικές επιπτώσεις στη διατήρηση της βιοποικιλότητας.
Συμπερασματικά προτείνουμε την ισχυροποίηση και διατήρηση των Μελετών Περιβαλλοντικών επιπτώσεων και προμελετών, την καθιέρωση της περιβαλλοντικής μελέτης και για έργα μικρότερα των 20 Kp όταν δεν αφορούν οικίες, την ανανέωση των περιβαλλοντικών όρων κάθε έξι χρόνια,την περαιτέρω επιστημονική διερεύνηση για τις επιπτώσεις των ΑΠΕ στη βιοποικιλότητα, την ολοκλήρωση των χωροταξικών σχεδίων που έχουν σχέση με τις ΑΠΕ και την εξάιρεση από την χωροθέτηση ΑΠΕ σε περιοχές του δικτυου Natura.
Ελπίζουμε να λάβετε υπόψη σας τις παρατηρήσεις και είμαστε στη διάθεση σας για κάθε επιπλέον πληροφορία.
Με εκτίμηση
Το ΔΣ του συλλόγου αποφοίτων Διαχειριστών Περιβάλλοντος και Φυσ.Πόρων
http://www.apofoitoi-dpfp.org
Αποτελεί σαφέστατα θετικό βήμα για την απλοποίηση της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης η ενοποίηση των σταδίων ΠΠΕΑ και της ΕΠΟ, που είχαν εισαχθεί χωρίς ισχυρή αιτιολογική βάση με το Ν. 3010/2002. Άλλωστε οι μάλλον υπερβολικές απαιτήσεις που τίθενται για την εκπόνηση της προμελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων στην πράξη την εξομοιώνουν με τη Μ.Π.Ε. Πάντως οι γνωμοδοτήσεις των κατά περίπτωση αρμόδιων Υπηρεσιών και άλλων φορέων πρέπει να εστιάζουν αυστηρά στον τομέα αρμοδιότητας εκάστου χωρίς γενικόλογες και αόριστες κρίσεις, κάτι που γίνεται κατά σύστημα στα Νομαρχιακά Συμβούλια) καθώς και να περιέχουν υποχρεωτικά ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία. Ειδικά οι δασικές Υπηρεσίες πρέπει να τεκμηριώνουν τόσο τον εξαιρετικό χαρακτήρα της επέμβασης σε δασική έκταση για φιλοπεριβαλλοντικούς σκοπούς, αλλά και την ελάχιστη θυσία της δασικής βλάστησης, υπό την αυτονόητη προϋπόθεση ότι τα σχετικά στοιχεία τεκμηρίωσης θα μπορούν να αντλούνται από τις υποβαλλόμενες μελέτες. Προκειμένου να έχει πρακτική αξία ο καθορισμός των προθεσμιών ως αποκλειστικών, θα πρέπει να προβλεφθεί ρητά ότι στις περιπτώσεις που παρέλθει άπρακτη μια προθεσμία, τότε θα τεκμαίρεται η θετική γνώμη της Υπηρεσίας ή του φορέα. Επιπρόσθετα, είναι απαραίτητο να παρασχεθεί ευρεία νομοθετική εξουσιοδότηση στον κανονιστικό νομοθέτη να καθορίζει με υπουργική απόφαση το σύνολο των δικαιολογητικών και στοιχείων (με εξαντλητική απαρίθμηση) που θα υποβάλλονται προς τις Υπηρεσίες και τους φορείς που γνωμοδοτούν και θα καθορίζουν τη πληρότητα του φακέλου. Έτσι θα περιοριστούν το φαινόμενο ορισμένων Υπηρεσιών που υποχρεώνουν αυθαίρετα τους επενδυτές να προσκομίζουν πρόσθετα στοιχεία και δικαιολογητικά.
• Στο τέλος της παραγράφου 3α του προτεινόμενου στο σχέδιο νόμου Άρθρου 8 να προστεθεί :
«…Η Προσφορά αυτή Σύνδεσης, η οποία περιγράφει τη σύνδεση και εκτιμά το προϋπολογιστικό κόστος αυτής, είναι επαρκής για την έκδοση της άδειας εγκατάστασης. Η υποβολή δεσμευτικού τοπογραφικού διαγράμματος της διασύνδεσης και όλα τα υπόλοιπα λεπτομερή στοιχεία αυτής, περιλαμβάνονται στην Σύμβαση Σύνδεσης, σύμφωνα με την παράγραφο 7.ΙΙ κατωτέρω».
• Επί της προτεινόμενης παραγράφου 4β: Η επιστροφή γνωμοδοτήσεων για διόρθωση ή συμπλήρωση δεν συμβάλλει στο ελάχιστο στην επιτάχυνση της αδειοδότησης καθώς διαιωνίζεται με τον τρόπο αυτό η γραφειοκρατία. Προτείνεται ότι στις περιπτώσεις αυτές η επιστροφή των γνωμοδοτήσεων να ορίζεται ρητά ότι θα επιτρέπεται άπαξ και σε περίπτωση επανάληψης πλημμελειών θα ισχύει η παράγραφος (γ).
• Επί της προτεινόμενης παραγράφου 4γ: Προκειμένου να μη γίνεται επίκληση φόρτου εργασίας ή έλλειψης προσωπικού, να προβλεφθεί ρητά ότι τα αιτήματα για γνωμοδοτήσεις επί έργων Α.Π.Ε θα εξετάζονται υποχρεωτικά κατ’ απόλυτη προτεραιότητα έναντι άλλων αιτημάτων.
• Επί της προτεινόμενης τροποποίησης της παραγράφου 2 του άρθρου 58 του Ν. 998/1979, η οποία εισάγεται με τη παράγραφο 5 του παρόντος άρθρου του σχεδίου νόμου, σημειώνουμε τα ακόλουθα:
α. Η έκδοση Ε.Π.Ο. συνιστά προϋπόθεση νομιμότητας για την έγκριση επέμβασης και πρέπει να προηγείται.
Η σύμφωνη γνώμη του Δασαρχείου, μεταθέτει το βάρος της ευθύνης σε αυτό και αδρανοποιεί την προϊστάμενη Αρχή (Δ/νση Δασών Νομού).
β. Προκειμένου οι δασικές υπηρεσίες να γνωμοδοτήσουν για ένα έργο Α.Π.Ε. και των συνοδών του έργων, είτε στα πλαίσια της παραγράφου 1.ε. του Άρθρου 3 του Ν. 3468/06, είτε στα πλαίσια έκδοσης απόφασης Ε.Π.Ο., δε θα ακολουθείται προηγουμένως η διαδικασία του άρθρου14 του Ν.998/1979, για να διακριβωθεί η μορφή ή ο χαρακτήρας της υπό κρίσιν έκτασης, η οποία θα προκύπτει από την εικόνα παλαιοτέρων αεροφωτογραφιών που διαθέτει η δασική υπηρεσία» στις οποίες μπορεί να βασίζεται σχετική φωτοερμηνεία για το σύνολο του έργου (από το Δασαρχείο ή να είναι τεύχος σε κάποιο στάδιο των μελετών από τον επενδυτή), για την εξέλιξη της βλάστησης για τα έτη 1945 – 1960 ή με Α/Φ πριν το 1974 – 1998 και σημερινή κατάσταση.
γ. Προκειμένου οι δασικές υπηρεσίες να προβούν στην έκδοση έγκρισης επέμβασης για την εγκατάσταση έργου Α.Π.Ε. και των συνοδών αυτού έργων, εφ’ όσον αυτή απαιτείται, θα προηγείται έκδοση Πράξης Χαρακτηρισμού της υπ’ όψιν έκτασης από τον αρμόδιο Δασάρχη, σύμφωνα με το Άρθρο 14 του Ν.998/79, η οποία θα βασίζεται στην φωτοερμηνεία της παραγράφου (β) ανωτέρω (εφόσον έχει γίνει δεκτή από το Δασαρχείο).
Η Πράξη αυτή Χαρακτηρισμού, μετά την κατά νόμο δημοσιοποίηση της, έχει το τεκμήριο νομιμότητας και δεσμεύει τις αρμόδιες υπηρεσίες της Διοίκησης, οι οποίες οφείλουν, εφ’ όσον πληρούνται οι λοιπές προϋποθέσεις του νόμου, να προωθήσουν το φάκελο της έγκρισης επέμβασης σε εκτάσεις που διαχειρίζονται από τη δασική υπηρεσία, να χορηγήσουν την έγκριση επέμβασης, να εγκρίνουν τους οικείους περιβαλλοντικούς όρους, να εκδώσουν την άδεια εγκατάστασης, να εγκαταστήσουν το φορέα του έργου στη δασική έκταση, εκδίδοντας και το σχετικό πρωτόκολλο εγκατάστασης, ασχέτως του εάν έχουν υποβληθεί ή όχι ενστάσεις κατά της Πράξης Χαρακτηρισμού και ανεξαρτήτως από την τελεσιδικία ή μη της Πράξης Χαρακτηρισμού.
Η έκδοση έγκρισης επέμβασης μπορεί να γίνεται σε όλες τις δασικές εκτάσεις ανεξαρτήτως του εάν αυτές έχουν κηρυχτεί αναδασωτέες, έχουν παραχωρηθεί ή είναι διακατεχόμενες, χωρίς να απαιτείται η συναίνεση των παραχωρησιούχων ή των διακατόχων, δεδομένου ότι η εγκατάσταση έργου Α.Π.Ε. εντός αυτών, δεν επιφέρει αλλαγή στη χρήση των εκτάσεων αυτών, οι οποίες, με εξαίρεση του καθ’ εαυτού χώρου εγκατάστασης του έργου, συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται για όποιον σκοπό παρεχωρήθησαν ή ετέθησαν υπό διακατοχή.
• Επί των διατάξεων της παραγράφου 6 του παρόντος άρθρου του σχεδίου νόμου θα θέλαμε να προτείνουμε την ακόλουθη συμπλήρωση. Εάν μετά την έκδοση της ΕΠΟ προκύψει ανάγκη τροποποίησής της εξαιτίας μεταβολής των προκαταρκτικά διατυπωθέντων όρων σύνδεσης από τον Διαχειριστή , θα αρκεί να επαναληφθεί η περιβαλλοντική αδειοδότηση μόνο των έργων σύνδεσης κατά την έκταση που διαφοροποιούνται σε σχέση με τη μελέτη στην οποία βασίστηκαν οι προκαταρτικά διατυπωθέντες όροι στο πλαίσιο έκδοσης της άδειας παραγωγής σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 2 του σχεδίου νόμου, μη απαιτουμένης σε κάθε περίπτωση της επανεξέτασης των περιβαλλοντικών όρων του σταθμού παραγωγής και των λοιπών συνοδών έργων που δεν επηρεάστηκαν από τη μεταβολή των όρων σύνδεσης. Για τη διευκόλυνση εφαρμογής αυτής της ρύθμισης θα πρέπει κατά τη διατύπωση των προκαταρκτικών όρων σύνδεσης να μελετάται και ένας ή περισσότεροι εναλλακτικοί τρόποι σύνδεσης που θα εντάσσονται στην περιβαλλοντική αδειοδότηση του έργου, ειδικά για τα συγκροτήματα αιολικών πάρκων (έργα μεγάλης κλίμακας).
Rokas Renewables
1. Παραλληλισμός της Προσφοράς Σύνδεσης (Αρ. 3, παρ. 2 του Σ/Ν, τα σημεία που τροποποιούν το αρ. 8 παρ. 3α και παρ. 6 του Ν3468/06)
Ο παραλληλισμός της Προσφοράς Σύνδεσης με τις ΕΠΟ και Έγκριση Επέμβασης προτείνεται για να επιταχύνει την αδειοδοτική διαδικασία, αλλά αφήνει πολλά κενά και αδιευκρίνιστα σημεία. Για την κάλυψη τους υποβλήθηκε πρόταση αλλαγών και προσθηκών από την ΕΛΕΤΑΕΝ με την οποία συμφωνούμε, αλλά επισημαίνουμε ότι θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη λεκτική διατύπωση των σχετικών διατάξεων ώστε να είναι νομικά ορθή και σαφής για να μην αφήνει περιθώρια παρερμηνειών. Θα πρέπει επιπλέον να διασφαλιστεί ότι ο επενδυτής θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να επικαιροποιεί τη μη δεσμευτική προσφορά σύνδεσης ανάλογα με τις ανάγκες της περιβαλλοντικής αδειοδότησης.
2. Διατάξεις δασικής νομοθεσίας (άρθρο 3 παρ. 2 του Σ/Ν που ορίζει το άρθρο 8 παρ. 5 του Ν3468/06)
Σύμφωνα με την εισήγηση από 15/1/2009 των εκπροσώπων του τότε ΥΠΑΑΤ στην επιτροπή που συγκροτήθηκε με την υπ’ αρίθ. Δ6/Φ1/οικ28077/21.11.08 απόφαση του ΥΠΑΝ ειδικά για τα έργα ΑΠΕ δεν απαιτείται έκδοση πράξης χαρακτηρισμού, όπου ο χαρακτήρας της έκτασης προκύπτει από παλιότερες αεροφωτογραφίες της δασικής υπηρεσίας. Προτείνεται λοιπόν η ακόλουθη διατύπωση της παρ. 5 του άρθρου 8 του Ν3468/06:
5α. Η κατά το άρθρο 58 παράγραφος 2 του ν. 998/1979 έγκριση επέμβασης εντός δασών ή δασικών εκτάσεων ή εν γένει εκτάσεων τις οποίες διαχειρίζεται η δασική υπηρεσία, για την εκτέλεση των εκεί αναφερόμενων έργων υποδομής και εγκατάστασης σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α., εκδίδεται αυτοτελώς, μη ενσωματούμενη στην αντίστοιχη Ε.Π.Ο., από το Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας μετά από γνώμη της αρμόδιας δασικής αρχής.
β. Κατά την εξέταση ενός έργου Α.Π.Ε., συμπεριλαμβανομένων των έργων σύνδεσής, της εσωτερικής οδοποιίας, της οδοποιίας πρόσβασης και των λοιπών συνοδών έργων από τις δασικές υπηρεσίες, είτε στα πλαίσια της παραγράφου 1.ε. του Άρθρου 3 του Ν. 3468/06, είτε στα πλαίσια της έκδοσης της απόφασης Ε.Π.Ο., είτε στα πλαίσια της έκδοσης έγκρισης επέμβασης δε θα ακολουθείται προηγουμένως η διαδικασία του άρθρου 14 του Ν.998/1979 για να διακριβωθεί η μορφή ή ο χαρακτήρας της υπό κρίσιν έκτασης, αλλά θα προκύπτει από την εικόνα των παλαιότερων αεροφωτογραφιών που διαθέτει η δασική υπηρεσία, και μόνο σε περίπτωση μη ύπαρξης αεροφωτογραφιών, η μορφή ή ο χαρακτήρας της υπό κρίσιν έκτασης θα προκύπτει με εφαρμογή της διαδικασίας του άρθρου 14 του Ν.998/79 πλην των περιπτώσεων όπου ο δασικός χαρακτήρας της έκτασης πιστοποιείται από στοιχεία που προβλέπονται από τη δασική νομοθεσία, όπως είναι οι δασικοί χάρτες, οι διαχειριστικές μελέτες, η υπαγωγή του δασικού χαρακτήρα εκτάσεων σε ειδικό καθεστώς προστασίας..
γ. Σε περίπτωση που έχει εκδοθεί η κατ’ αρ. 14 του ν.998/1979 πράξη χαρακτηρισμού από τον αρμόδιο Δασάρχη στο πλαίσιο της εξέτασης ενός έργου Α.Π.Ε. συμπεριλαμβανομένων των έργων σύνδεσής του, της εσωτερικής οδοποιίας, της οδοποιίας πρόσβασης και των λοιπών συνοδών έργων, η πράξη χαρακτηρισμού μετά την κατά νόμο δημοσίευση της έχει το τεκμήριο της νομιμότητας, ακόμα και αν υποβληθούν εμπρόθεσμα αντιρρήσεις κατά αυτής, και εφόσον δεν ανασταλεί η ισχύς της, δεσμεύει τις αρμόδιες υπηρεσίες της Διοίκησης, οι οποίες οφείλουν, εφόσον πληρούνται οι λοιπές προϋποθέσεις του νόμου, να προωθήσουν το φάκελο της έγκρισης επέμβασης σε εκτάσεις που διαχειρίζονται από τη δασική υπηρεσία, να χορηγήσουν την έγκριση επέμβασης, να εγκρίνουν τους οικείους περιβαλλοντικούς όρους, να εκδώσουν την άδεια εγκατάστασης καθώς και πρωτόκολλο εγκατάστασης στην έκταση.
Άρθρο 3 – Παράγραφος 2
Α. Να τροποποιηθεί η παρ. 5 του νέου αρ. 8 του ν.3468/2006, ως εξής:
5α. Η κατά το άρθρο 58 ………… εκδίδεται αυτοτελώς, μη ενσωματούμενη στην αντίστοιχη Ε.Π.Ο., από το Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας μετά από γνώμη της δασικής αρχής.
Β. Διαδικασία Προσφοράς Σύνδεσης
Να τροποποιηθεί η παρ. 6 του νέου αρ. 8 του ν.3468/2006, ως εξής:
«6.α. Ο αρμόδιος Διαχειριστής χορηγεί εντός τεσσάρων (4) μηνών την αιτηθείσα Προσφορά Σύνδεσης.
β. Η Προσφορά Σύνδεσης καθίσταται οριστική και δεσμευτική με την έκδοση της απόφασης Ε.Π.Ο. του σταθμού, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη αν υφίσταται απόφαση Ε.Π.Ο. των έργων σύνδεσης ή αν τα έργα σύνδεσης που περιγράφονται σε αυτήν είναι διαφορετικά αυτά που καθορίζονται στην Προσφορά Σύνδεσης.
γ. Για τη χορήγηση της Προσφοράς Σύνδεσης λαμβάνονται υπόψη τα υφιστάμενα, και αν αυτά δεν επαρκούν, τα ενταγμένα σε εγκεκριμένη Μελέτη Ανάπτυξη Συστήματος (Μ.Α.Σ.Μ.) έργα επέκτασης ή ενίσχυσης του Συστήματος. Τα ενταγμένα σε εγκεκριμένη Μ.Α.Σ.Μ έργα Συστήματος που δεν έχουν υλοποιηθεί λαμβάνονται υπόψη για τη χορήγηση Προσφοράς Σύνδεσης μόνο σε περιπτώσεις σταθμών Α.Π.Ε. που έχουν υποβάλει αίτημα για χορήγηση άδειας παραγωγής μετά την έγκριση της Μ.Α.Σ.Μ. στην οποία εντάχθηκαν για πρώτη φορά τα έργα αυτά. Στην περίπτωση που η σύνδεση προβλέπεται να πραγματοποιηθεί μετά την υλοποίηση των ενταγμένων σε εγκεκριμένη Μ.Α.Σ.Μ. έργων Συστήματος, η Προσφορά Σύνδεσης περιλαμβάνει σχετικό όρο. Σε περίπτωση που δημιουργηθεί δυνατότητα σύνδεσης σταθμών Α.Π.Ε. λόγω ακύρωσης, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις, άλλων Προσφορών Σύνδεσης πριν την υλοποίηση των ενταγμένων σε εγκεκριμένη Μ.Α.Σ.Μ. έργων Συστήματος, ο αρμόδιος Διαχειριστής προβαίνει σε άρση του ανωτέρω σχετικού όρου κατά σειρά προτεραιότητας με βάση την ημερομηνία χορήγησης των Προσφορών και προβαίνει σε χορήγηση νέων Προσφορών.
δ. Η Προσφορά Σύνδεσης έχει ισχύ για χρονικό διάστημα ίσο με το χρονικό διάστημα ισχύος της άδειας παραγωγής.»
Γ. Να τροποποιηθεί η παρ. 7 του νέου αρ. 8 του ν.3468/2006, ως εξής:
7. Μετά τη χορήγηση της Προσφοράς Σύνδεσης και την έκδοση της απόφασης Ε.Π.Ο. του σταθμού, ο ενδιαφερόμενος:
ι) υποβάλει αίτηση για τη χορήγηση άδειας εγκατάστασης σύμφωνα με το άρθρο 8 του ν.3468/2006, όπως ισχύει. Η αίτηση πρέπει να έχει υποβληθεί εντός δύο μηνών από την χορήγηση της Προσφοράς Σύνδεσης, την έκδοση της απόφασης Ε.Π.Ο. του σταθμού και την έκδοση της Έγκρισης Επέμβασης για το σταθμό εφόσον απαιτείται.
ιι) υποβάλει αίτηση για την υπογραφή της Σύμβασης Σύνδεσης και της Σύμβασης Πώλησης, σύμφωνα με τα άρθρα 9,10 και 12 του ν.3468/2006, όπως ισχύει, και τους Κώδικες Διαχείρισης του Συστήματος και του Δικτύου, οι οποίες δύναται να υπογραφούν πριν αλλά ενεργοποιούνται μετά τη χορήγηση της άδειας εγκατάστασης,
ιιι) υποβάλει αίτηση για την έκδοση των αδειών, πρωτοκόλλων ή λοιπών εγκρίσεων που απαιτούνται για την εγκατάσταση του σταθμού από τη δασική και πολεοδομική νομοθεσία, οι οποίες εκδίδονται χωρίς να απαιτείται η προηγούμενη χορήγηση της άδειας εγκατάστασης,
ιv) υποβάλει αίτηση για την χορήγηση νέας ή την τροποποίηση υφιστάμενης απόφασης Ε.Π.Ο. για τα έργα σύνδεσης εφόσον απαιτείται.
Σχόλιο 6 (άρθρο 3, παρ.2.1): Πράγματι, μπορεί μεν το χρονικά όριο που είχε οριστεί στο ν. 3468/2006 για την έκδοση άδειας εγκατάστασης (δέκα πέντε ημέρες) να είναι μικρότερο από αυτό του σχεδίου νόμου, η υπέρβαση του όμως ήταν μάλλον ο κανόνας παρά η εξαίρεση όπως αποδείχθηκε στην πράξη. Κατόπιν τούτου κρίνεται σκόπιμο να επανεξεταστούν οι διαδικασίες και οι εσωτερικές λειτουργίες των Περιφερειών ώστε να τηρούν την προθεσμία των προτεινόμενων δέκα πέντε (15) εργασίμων ημερών για την έκδοση των αδειών εγκατάστασης με συνέπεια προς κάθε κατεύθυνση.
Σχόλιο 7 (άρθρο 3, παρ.2.4α): Θα πρέπει να αρθούν οι ισχύουσες άνισες και άδικες συνθήκες στην αδειοδότηση των ΜΥΗΕ με την κατάταξη της πλειοψηφίας αυτών στην περιβαλλοντική κατηγορία Α1 (στην ίδια κατηγορία δηλαδή που κατατάσονται τα αιολικά > 40 MW, οι εθνικές ή περιφερειακές αρτηρίες, οι γραμμές υψηλής τάσεως (400 kV), αρδευτικά φράγματα με ύψος >30 m, τα λιμάνια, οι εγκαταστάσεις επεξεργασίας και υγειονομικής ταφής επικίνδυνων αποβλήτων και χημικών, τα ορυχεία, οι κτηνοτροφικές εγκαταστάσεις, τα διυλιστήρια, οι εγκαταστάσεις πυρηνικών καυσίμων και αποβλήτων). Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία δηλαδή όλα τα παραπάνω έργα θεωρούνται ότι προκαλούν τις ίδιες περ/κές επιπτώσεις και αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο, αν και ταυτόχρονα τα ΜΥΗΕ μέχρι 10 MWe χαρακτηρίζονται ως μη οχλούσες δραστηριότητες, και επιτρέπεται η εγκατάστασή τους ακόμη και εντός ορίων οικισμών. Η ισχύουσα κατηγοριοποίηση των ΜΥΗΕ έχει ως συνακόλουθη συνέπεια την έκδοση κοινών υπουργικών αποφάσεων για την αδειοδότηση των έργων κατηγορίας Α1.
Προτείνεται η αλλαγή κατηγορίας των ΜΥΗΕ από Α1 σε Α2.
Σχόλιο 8 (άρθρο 3, παρ.2.4γ): Και σήμερα υπάρχουν προθεσμίες οι οποίες όμως δεν τηρούνται σε καμία περίπτωση. Προτείνεται να αναφερθεί: «Οι τασσόμενες κατά τις κείμενες διατάξεις προθεσμίες για την υποβολή των γνωμοδοτήσεων, περιλαμβανομένης και της γνωμοδότησης των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, ορίζονται στο σύνολό τους ως αποκλειστικές. Η τυχόν άπρακτη παρέλευσή τους δεν κωλύει την πρόοδο της διαδικασίας για την έκδοση Ε.Π.Ο., η οποία συνεχίζεται υποχρεωτικά, με ευθύνη των περιβαλλοντικών υπηρεσιών που είναι αρμόδιες για την έκδοση της ΕΠΟ.»
Σχόλιο 9 (άρθρο 3, παρ.2.5α): Να διευκρινηστεί ρητά αν απαιτείται ή όχι η έκδοση Άδειας Παραγωγής για την αίτηση για έκδοση της πράξης έγκρισης επέμβασης.
Σχόλιο 10 (άρθρο 3, παρ.2.5α): Καταρχήν και εδώ θα πρέπει να τεθεί χρονικό όριο στην έκδοση της γνωμοδότησης του Δασαρχείου καθώς και στην έκδοση της απόφασης του Γενικού Γραμματέα. Επίσης είναι απαραίτητο να φύγουμε από την δεσμευτική «σύμφωνη» γνώμη του οποιοδήποτε υπαλλήλου που λειτουργεί στην λογική του «απόλυτου άρχοντα» και δημιουργεί ανυπέρβλητα προβλήματα και παρενέργειες. Προτείνεται η τροποποίηση:«…..εκδίδεται αυτοτελώς, μη ενσωματούμενη στην αντίστοιχη Ε.Π.Ο., από το Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας μέσα σε διάστημα 15 ημερών από την γνωμοδότηση του αρμόδιου δασαρχείου.»
Σχόλιο 11 (άρθρο 3, παρ.2.6): Η προσφορά σύνδεσης δεν μπορεί να έχει ισχύ για χρονικό διάστημα ίσο με το χρονικό διάστημα της άδειας παραγωγής. Με τον τρόπο αυτό θα δεσμευτεί χώρος στο δίκτυο από έργα τα οποία δεν θα γίνουν ποτε μέχρι να ανακληθεί η άδεια παραγωγής τους (πόσες έχουν ανακληθεί μέχρι σήμερα;).
θΑ πρέπει να αναφερθεί ρητά ότι: «Η προσφορά όρων σύνδεσης έχει ισχύ για 4 χρόνια»
Σχόλιο 12 (άρθρο 3, παρ.2.13):
Η απαλλαγή των έργων από ΕΠΟ δεν διασφαλίζει την απαραίτητη «Πρόσβαση των πολιτών στην περιβαλλοντική πληροφορία» η οποία πρέπει να θεωρείται δεδομένη.
Βλέπω την αγωνία επιχειρηματιών να επισπεύσουν τις αδειοδοτήσεις.
Θα παρακαλούσα για έναν απλό κανόνα: Προκειμένου να γίνει όποιοδήποτε έργο που να απαιτεί χωματουργικές παρεμβάσεις, διανοίξεις δρόμων κλπ να υπάρχει ρητή και γραπτή συναίνεση όχι μόνο μιας κοινότητας και των εκπροσώπων της αλλά και των γειτόνων σε απόσταση τουλάχιστον 1 χιλιομέτρου, και σε περίπτωση αιολικού πάρκου 3 χιλιομέτρων. Σε αντίθετη περίπτωση, το μόνο που θα επιτύχετε είναι η έχθρα και η αποξένωση ανθρώπων που βλέπουν τις όποιες ιδιοκτησίες τους να απαξιώνονται. Θα επιτύχετε επίσης την αναπόφευκτη σύγκρουση κοινωνιών με εργολάβους και χωματουργούς, κάτι που δεν νομίζω είναι φρόνιμο σε περίοδο οικονομικών δυσκολιών. Θεσπίστε απαλλοτριώσεις σε αντικειμένικές ή εύλογες αξίες εάν υπάρχει αντιρρηση γειτόνων, και παρακαλώ προτιμήστε τα ανθρώπινα δικαιώματα από τα αιολικά δικαιώματα.
Γενικά, χωρίς να μπορώ να αναφερθώ στα γραφειοκρατικά των αδειοδοτήσεων, παρακαλώ θεσπίστε ένα κανόνα περί «μη σύγκρουσης με ανθρώπους». Η Ελλάδα είναι για τους Έλληνες και όχι για τα αιολικά πάρκα.
Στο άρθρο αυτό, που τροποποιεί τις διατάξεις του άρθρου 11 τουν.3468-2006 περί ένταξης και σύνδεσης νέων σταθμών στο Σύστημα, προβλέπεται ότι ο κάτοχος άδειας παραγωγής μπορεί να επιλέξει οι εγκαταστάσεις με τις οποίες συνδέεται στο Σύστημα να ανήκουν στην κυριότητά του (και όχι να περιέρχονται στον Κύριο του Συστήματος (ΔΕΗ) όπως ισχύει σήμερα) και μάλιστα να μπορεί να αρνηθεί τη σύνδεση νέου παραγωγού στον υποσταθμό!!!
Προφανώς η διάταξη αυτή, χωρίς να επιφέρει καμία θετική επίπτωση, θα είναι επιβαρυντική τόσο στο περιβάλλον (πολλαπλές γραμμές μεταφοράς) όσο και στην οικονομία, αφού αυξάνεται το κόστος σύνδεσης νέων παραγωγών, κόστος που κάποια στιγμή, με τις πιέσεις που θα ασκηθούν από τους εμπλεκόμενους παραγωγούς, θα μεταφερθεί και αυτό στους καταναλωτές
Αξιότιμη κα Υπουργέ,
Με την παρούσα επιστολή επιθυμούμε να διατυπώσουμε τις προτάσεις μας επί του άρθρου 3 του σχεδίου νόμου που αφορά τις διατάξεις για τις άδειες εγκατάστασης και λειτουργίας.
Παράγραφος 2,
Η άδεια εγκατάστασης να δημοσιεύεται στην εφημερίδα της κυβερνήσεως προκειμένου να αποφεύγονται φαινόμενα προσφυγής στο Συμβούλιο της Επικρατείας με την έναρξη των εργασιών εγκατάστασης.
Παράγραφος 4,
Εδάφιο β,
Να διαγραφεί το τελευταίο εδάφιο γιατί θα επιβραδύνει την διαδικασία.
Θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη η γνωμοδότηση των υπηρεσιών ως προς την αρμοδιότητα τους και όσες είναι σύμφωνες με το χωροταξικό. Επιπλέον οι Διευθύνσεις Περιβάλλοντος θα πρέπει στην περίπτωση που λαμβάνουν από τις αρμόδιες υπηρεσίες αρνητικές γνωμοδοτήσεις οι οποίες δεν στηρίζονται στο Ειδικό χωροταξικό για τις ΑΠΕ , να τις απορρίπτουν και να προχωρούν στην αδειοδότηση του έργου.
Παράγραφος 7,
Εδάφιο ιιι,
Να διαγραφεί “ .. οι οποίες εκδίδονται χωρίς να απαιτείται η προηγούμενη χορήγηση της άδειας εγκατάστασης”. Είναι δυνατόν να εκδίδονται πρωτόκολλά εγκατάστασης από τα Δασαρχεία χωρίς την άδεια εγκατάστασης από την Περιφέρεια; Θα αποτελέσει σοβαρό λόγο για προσφυγές.
Με εκτίμηση,
Για την Quest Ενεργειακή Α.Ε.Β.Ε.
Χρήστος Μαλανδράκης
Διευθύνων Σύμβουλος
Άρθρο 3.
Να μην προστεθεί το προτεινόμενο εδάφιο στο τέλος του στοιχείου στ’ της παραγράφου 6 του άρθρου 4 του Ν. 1650/1986 (ΦΕΚ 160Α’), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 2 του Ν. 3010/2002 (ΦΕΚ 91Α’).
Η προτεινόμενη αλλαγή καταργεί την Προκαταρκτική Περιβαλλοντική Εκτίμηση (ΠΠΕ) για έργα εγκαταστάσεων ΑΠΕ. Εκτός από τους προφανείς περιβαλλοντικούς κινδύνους, η αλλαγή αυτή θα δυσκολέψει περισσότερο τους ίδιους τους επενδυτές, διότι μια ορθή ΠΠΕ από καταρτισμένο εκτιμητή μπορεί έγκαιρα να προτείνει ουσιαστικές και εύστοχες αλλαγές (π.χ. εξαίρεση μερικών ανεμογεννητριών από συγκεκριμένα σημεία) και να προφυλάξει τον επενδυτή από περιττές δαπάνες και καθυστερήσεις.
Να παραμείνει ως έχει το Άρθρο 8 του Ν. 3468/2006
ή
να καταργηθούν οι παρακάτω τροποποιήσεις:
4α. Η προθεσμία για να ζητηθούν συμπληρωματικοί όροι επί του φακέλου Ε.Π.Ο. είναι πολύ μικρή (20 μέρες) και δεν επιτρέπει την ενδελεχή εξέταση της κάθε περίπτωσης από το περιορισμένο προσωπικό των φορέων αδειοδότησης – ειδικά με δεδομένο τον προβλεπόμενο αριθμό αιτήσεων. Το διάστημα πρέπει να γίνει διπλάσιο (40 μέρες). Επίσης πρέπει να απορριφθεί η πρόταση «Η αναζήτηση συμπληρωματικών στοιχείων από την αρμόδια αρχή είναι δυνατή μία μόνον φορά». Πρόκειται για έκφραση εξ ορισμού απαράδεκτη επειδή υποδηλώνει δυσπιστία προς τους υπαλλήλους ότι θα θελήσουν να «μπλοκάρουν» τη διαδικασία. Επιπλέον δεν διασφαλίζεται ο υπάλληλος σε περίπτωση που ο μελετητής δεν ανταποκριθεί ικανοποιητικά στην υποβολή συμπληρωματικών στοιχείων. Εναλλακτικά μπορεί να οριστούν περισσότερες φορές (τουλάχιστον δύο).
4β. Να παραλειφθεί εντελώς η φράση «Οι κατά νόμο προβλεπόμενες γνωμοδοτήσεις, οι οποίες εκδίδονται στο πλαίσιο της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης των έργων Α.Π.Ε., περιορίζονται αποκλειστικά στα θέματα αρμοδιότητας κάθε γνωμοδοτoύντος φορέα….», η οποία, εφόσον στην ουσία της είναι αυτονόητη (ο καθένας γνωμοδοτεί στο πεδίο της αρμοδιότητάς του) ισοδυναμεί με συγκαλυμμένη αλλά ευθεία απειλή προς όποιον υπάλληλο εκφράσει «κάτι διαφορετικό». Περιπτώσεις πίεσης προς υπάλληλο με επίκληση αυτού του εδαφίου θα είναι αν αυτός επιχειρήσει να επικαλεσθεί Ευρωπαϊκή Νομοθεσία (π.χ. την Οδηγία Πλαίσιο για τα νερά) που για οποιοδήποτε λόγο δεν έχει ακόμη ενσωματωθεί στον τομέα του (και συνεπώς ο προϊστάμενος την αγνοεί) ή αν, ως γνώστης μιας περιοχής (π.χ. ένας ντόπιος δασικός), τυχαίνει να γνωρίζει σημαντικές λεπτομέρειες και για επιπλέον θέματα που ευθέως αφορούν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του έργου αλλά όχι τα «θέματα αρμοδιότητάς του» του.
5α. Η γνωμοδότηση του Δασαρχείου πρέπει να ενσωματώνεται στην Ε.Π.Ο. Αυτό εξασφαλίζει την αντικειμενική εκτίμηση και αποτρέπει καθυστερήσεις από ασυμφωνία.
Το WWF Έλλας έχει αποστείλει στο ΥΠΕΚΑ και αναρτήσει στην ιστοσελίδα http://www.wwf.gr, τα σχόλιά του επί του σχεδίου νόμου.
Κανδηράκης Αντώνιος
Η προκαταρκτική περιβαλλοντική εκτίμηση και αξιολόγηση για έργα Α.Π.Ε που πραγματοποιούνται εντός προστατευόμενων περιοχών είναι αναγκαία. Τυχόν διαγραφή της σχετικής διάταξης από τον 1650/86 θα οδηγήσει σε περαιτέρω προβλήματα δεδομένης της αναξιοπιστίας των ΜΠΕ που υποβάλλουν οι περισσότερες εκ των ενδιαφερομένων εταιρειών, του εξαίρετου αυτού επενδυτικού κλάδου. Η διασφάλιση για το κριτήριο της προστασίας του τοπικού και όχι «διαπλανητικού» περιβάλλοντος επιβάλλει την από κοινού θετική ή αρνητική γνωμοδότηση (όσον αφορά στις εν λόγω περιοχές) ΡΑΕ-ΥΠΕΚΑ όσον αφορά στην περιβαλλοντική συμβατότητα του έργου Δείτε παρατηρήσεις του υπογραφόμενου στο άρθρο 2.
Εξάλλου υπάρχουν και τα στοιχεία του παραρτήματος Β της απόφασης 49828/2008 πού πρέπει να ελεγχθούν. Είναι δυνατόν να ελέγχει και να εφαρμόζει τα κριτήρια και τους κανόνες περιβαλλοντικής προστασίας ακόμη και αυτού του επίδικου ΕΠΧΣΑΑ-ΑΠΕ η ΡΑΕ; Για όνομα. Η ΡΑΕ θα ζητά για παράδειγμα, την σύνταξη της ειδικής ορνιθολογικής μελέτης όπου επιβάλλεται ή θα αναγκάζονται οι αρμόδιες υπηρεσίες ΥΠΕΚΑ πριν την χορήγηση της αδείας παραγωγής να εξετάζουν αιτήσεις ενδιαφερομένων για την έκδοση σχετικής γνωμοδότησης άνευ προκαταρκτικής μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων ; H μήπως θα κατατίθενται τέτοιες μελέτες τις οποίες κατ’ αρχάς θα αξιολογούν τα τμήματα περιβάλλοντος τα οποία βεβαίως θα απαιτούν ορνιθολογικές μελέτες με αποτέλεσμα την καθυστέρηση των επενδυτών πριν την χορήγηση της άδειας παραγωγής; Άραγε συμφέρει κάτι τέτοιο τους «επενδυτές αγοραπωλησίας αδειών»;
Θα προκύψουν και άλλα προβλήματα τα οποία βεβαίως δεν θα τα αναφέρω για να διαπιστωθεί εκ των υστέρων η δυστοκία εφαρμογής της προτεινόμενης διάταξης περί κατάργησης της ΠΠΕΑ για αδειοδοτήσεις σε προστατευόμενες περιοχές.
Η κατάργηση αυτή θα επιφέρει εξάλλου περαιτέρω υποβάθμιση των ΜΠΕ λαμβάνοντας υπ’ όψιν και την ασφυκτική προθεσμία των 20 ημερών, όπως και την αναζήτηση συμπληρωματικών στοιχείων άπαξ, με αποτέλεσμα περισσότερα προβλήματα στο ακυρωτικό δικαστήριο.
Δεν είναι βιώσιμες οι προτεινόμενες μεταβολές στην διαδικασία εκτίμησης των επιπτώσεων. Προειδοποιώ εγκαίρως ότι υφίσταται σχετική νομολογία του ΔΕΚ ιδίως όσον αφορά στις διατάξεις περί δέουσας εκτίμησης τις οποίες εξ όσον παρακολουθώ τα πράγματα, δεν έχει εισαγάγει παρά την παρέλευση ετών το ΥΠΕΧΩΔΕ-ΥΠΕΚΑ στην ΚΥΑ 33318/3028/98 (ΦΕΚ Β΄ 1289/28-12-98). Επιπλέον δεν είναι δυνατόν να τίθενται προθεσμίες και μάλιστα αποκλειστικές για έργα που ενδέχεται να επηρεάσουν σημαντικά περιοχές του δικτύου Φύση 2000 καθ’ εαυτά ή από κοινού με άλλα, λαμβάνοντας υπόψη τους στόχους διατήρηση τους. Στην ΠΠΕΑ η οποία αποτελούσε θετική γνωμοδότηση, εισάγονταν κριτήρια για την ποιότητα και την έκταση των αναγκαίων εκτιμήσεων στην ΜΠΕ. Στην πραγματικότητα ο χρόνος διεξαγωγής της προκαταρκτικής εκτίμησης είναι εκ των πραγμάτων αναγκαίος. Είναι απίστευτη η προχειρότητα του σχεδίου νόμου. Κατά τα λοιπά η Υπουργός Περιβάλλοντος καλό θα είναι να μην εμπλακεί στην χορήγηση της αδείας εγκατάστασης που συνδέεται με την καταβολή του χρηματικού ανταλλάγματος χρήσης της δασικής έκτασης. Η αρμοδιότητα αυτή για έργα για τα οποία περιβαλλοντικά αδειοδοτούνται από τους συναρμόδιους Υπουργούς με ΚΥΑ, θα πρέπει για διάφορους λόγους να ανατεθεί στον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων αν η Πολιτεία δεν εμπιστεύεται τις περιφερειακές Υπηρεσίες οι οποίες πλέον θα υπάγονται σε εκλεγμένη αρχή.
Στο άρθρο 3 παρ. 1 του σχεδίου που θέσατε υπ’ όψιν μας έχει εμφιλοχωρήσει η έννοια της «κατ’ ελάχιστον» εξέτασης της συμβατότητας των έργων ΑΠΕ, με τις απαιτήσεις της προστασίας του περιβάλλοντος κ.λ.π.». Μάλλον περί λάθους μάλλον πρόκειται. Να αντικατασταθεί με το «εις (το) έπακρον». Στις δημόσιες αρχές που πρέπει να γνωμοδοτούν σε κάθε περίπτωση και βάσει της ευθύνης τους για προστασία του (τοπικού) περιβάλλοντος κατά αρμοδιότητα, περιλαμβάνονται και οι Δήμοι βάσει της οδηγίας 85/337/ΕΟΚ όπως ισχύει με την τροποποίηση της. Η σχετικές κανονιστικές πράξεις πρέπει να συμπεριλάβουν ρητά και τους Δήμους για τις κατά τον νόμο προβλεπόμενες γνωμοδοτήσεις. Αρκετά με την έλλειψη διαφάνειας που συμβαδίζει με την διαφθορά, φαινόμενα που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός ότι θα προσπαθήσει να εξαλείψει. Δεν είναι δυνατόν ξαφνικά οι πολίτες να βλέπουν εκσκαφείς να οργώνουν τα βουνά και να μην γνωρίζουν τίποτε. Να θεσμοθετηθούν κανόνες διαφάνειας με την δημοσίευση στα δημοτικά καταστήματα περί της ημερομηνίας έναρξης της προβλεπόμενης από την κοινοτική και εθνική νομοθεσία, διαδικασίας ενημέρωσης και συμμετοχής του κοινού. Οι εταιρείες καταφεύγουν βάσει των κείμενων κανονιστικών πράξεων σε ανακοινώσεις σε κάτι απίθανες εφημερίδες οι οποίες ποτέ δεν φθάνουν στα χωριά και συνήθως οι άκρως ενημερωμένοι δήμαρχοι σιωπούν προφανώς έναντι ανταλλάγματος και όταν οι δημότες αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει καταφεύγουν στο «δεν ήξερα τίποτε». Διαφάνεια με αναρτήσεις στα Δημοτικά Διαμερίσματα περί διαδικασίας ΕΠΟ με ευθύνη των Δήμων-ΚΕΠ και γνωμοδοτήσεις τους βάσει τροποποίησης των σχετικών κανονιστικών διατάξεων.
Η διάταξη που εισάγεται με την 5γ παράγραφο του άρθρου 3 του σχεδίου είναι αντισυνταγματική και θα καταπέσει. Στην παράγραφο 12 να προστεθεί εδάφιο ως εξής. « Η αρμόδια Υπηρεσία περιβάλλοντος δύναται να θέτει επιπρόσθετους όρους που αφορούν στην εγκατάσταση ή λειτουργία των σταθμών για λόγους περιβαλλοντικής ασφάλειας αν διαπιστωθούν αιτιολογημένοι λόγοι και η αρχή που χορηγεί την ΕΠΟ τροποποιεί οποτεδήποτε τις συναφείς πράξεις». Η δικλίδα αυτή να περιλαμβάνεται σε όλες τις ΕΠΟ.
Και πάλι ευχαριστώ για την προσοχή σας adkanzar@gmail.com
Με βάση το νέο νομικό πλαίσιο, αρμόδια υπηρεσία για την έκδοση των αδειών εγκατάστασης και λειτουργίας όλων των έργων κατηγορίας Α1 είναι πια το Υπουργείο ΠΕΚΑ αντί των οικείων Περιφερειών. Στην περίπτωση των ΜΥΗΕ αυτό σημαίνει ότι η αδειοδοτική διαδικασία επιβαρύνεται επιπλέον με την υπογραφή των σχετικών αποφάσεων από 7 υπουργούς (3 για ΕΠΟ και 4 για ΑΕ και ΑΛ), πράγμα που σημαίνει χρονικές καθυστερήσεις της τάξεως των 6 μήνων ανά υπουργό. Πρέπει άμεσα να διευθετηθεί το θέμα αυτό.
Κυριότερη και αυτονόητη πρόταση είναι η αλλαγή περιβαλλοντικής κατηγορίας της μεγάλης πλειοψηφίας των ΜΥΗΕ από την κατηγορία Α1 σε χαμηλότερη κατηγορία.
Για την κατηγοριοποίηση ΜΥΗΕ σε κατηγορία μικρότερη της Α1 μπορούν να χρησιμοποιηθούν πολλοί κανόνες και πολλά κριτήρια. Ένας από τους τρόπους θα ήταν η εξαίρεση κάποιων ΜΥΗΕ με συγκεκριμένο μήκος εκτροπής.
Ειδικότερα,στην ΚΥΑ 15393/2002 Θα πρέπει να αλλάξει ο ορισμός των κατηγοριών Α1 και Α2. Συγκεκριμένα ο ορισμός των κατηγοριών θα πρέπει να είναι:
Α1: έργα με αγωγό εκτροπής >4000 m, ή ταμιευτήρα με όγκο > 1.000.000 m3
Α2: οι υπόλοιπες περιπτώσεις εκτός των κατηγοριών Α1 και Β3, δηλαδή έργα με μήκος εκτροπής μεγαλύτερο από 1 km και λιγότερο από 4 km
Β3: έργα χωρίς ταμιευτήρα, με ισχύ μέχρι 1 ΜW και μήκος εκτροπής < 1 km
Η παραπάνω κατηγοριοποίηση των Α1 και Α2 δεν πρέπει να εξαρτάται από την ισχύ, δηλαδή ισχύει για έργα μέχρι 15 MW.
Η παραπάνω κατηγοριοποίηση δεν ισχύει για έργα σε NATURA, RAMSAR και προστατευόμενες περιοχές γενικότερα, όπου όλα τα έργα είναι κατηγορίας Α1.
Έτσι, θα αποκεντρωθούν οι διαδικασίες περιβαλλοντικής αδειοδότησης με την αλλαγή της αρμόδιας υπηρεσίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης (από κεντρική υπηρεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ που είναι αρμόδια για έργα κατηγορίας Α1 σε περιφερειακή υπηρεσία που είναι αρμόδια για έργα χαμηλότερων κατηγοριών σύμφωνα με την ΚΥΑ 15393)
Θα υπάρξει αποφυγή της διαδικασίας έκδοσης πολλαπλών υπουργικών αποφάσεων για την έκδοση της Έγκρισης Περιβαλλοντικών όρων και των Αδειών Εγκατάστασης και Λειτουργίας.
Με τον τρόπο αυτό θα επέλθει σημαντική μείωση του χρονικού διαστήματος που απαιτείται για την έκδοση των εν λόγω αποφάσεων, αρμόδιος για τις οποίες μπορεί να είναι πάλι ο Γενικός Γραμματέας της Οικείας Περιφέρειας, όπως και παλαιότερα.
Παράλληλα, χωρίς να θεωρείται ώς το πλέον σημαντικό, η εκχώρηση των αρμοδιοτήτων περιβαλλοντικής αδειοδότησης των ΜΥΗΕ κατηγορίας χαμηλότερης της Α1 σε περιφερειακές υπηρεσίες, εκτός του ότι θα μειώσει το χρονικό διάστημα έκδοσης των αποφάσεων παράλληλα θα αποφορτίσει τις κεντρικές υπηρεσίες από τον τεράστιο όγκο των αιτήσεων που καλούνται να διεκπεραιώσουν.
Ευχαριστώ,
Ηλίας Κακιόπουλος
ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΔΡΑΣΗ ΑΒΕΤΕ
τηλ. 210 28 37 371
φαξ. 210 28 37 372
Αξιότιμη κα. Υπουργέ,
Με την παρούσα επιστολή επιθυμούμε να διατυπώσουμε τις προτάσεις μας επί του άρθρου 3 του σχεδίου νόμου που αφορά τις διατάξεις για τις άδειες εγκατάστασης και λειτουργίας.
Αρχικά προτείνουμε να προστεθεί στο άρθρο 3 η ακόλουθη παράγραφος:
«Προς επίτευξη του εθνικού στόχου του άρθρου 1, τα μεγάλα έργα, επίγεια ή υπεράκτια, συνολικής ισχύος μεγαλύτερης των 300MW είτε είναι αυτοτελή, είτε συστάδα σταθμών Α.Π.Ε. (clusters) με κοινούς όρους σύνδεσης, να εξετάζονται κατά απόλυτη προτεραιότητα σε σχέση με τις άλλες αιτήσεις ανεξαρτήτως του χρόνου υποβολής της αίτησης, τόσο από τη Ρ.Α.Ε. όσο και από τις υπόλοιπες αδειοδοτούσες Αρχές ή γνωμοδοτούσες Υπηρεσίες. Ο χρόνος ανταπόκρισης δε για τα έργα αυτά να μην ξεπερνάει το ήμισυ του υφιστάμενου χρόνου αξιολόγησης.»
Αιτιολογία:
Ο πολύ αργός ρυθμός ανάπτυξης των Α.Π.Ε. στη χώρα μας δεν πρόκειται να αυξηθεί ποτέ τόσο ώστε να καθίσταται εφικτός ο στόχος του 20/20/20 αν δεν προχωρήσουν μεγάλα έργα Α.Π.Ε. τα οποία παραμένουν εγκλωβισμένα σε μια αδειοδοτική διαδικασία που δε λαμβάνει υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους. Τα έργα αυτά εκτός των άλλων μπορούν να αποτελέσουν ισχυρές ενέσεις αναζωογόνησης της οικονομικής δραστηριότητας τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό επίπεδο.
Η παράγραφος 2 του άρθρου 3 του σχεδίου νόμου η οποία τροποποιεί την παράγραφο 6 του άρθρου 8 του ν.3468/2006 να τροποποιηθεί ως εξής:
Διατύπωση σχεδίου νόμου:
«Ο αρμόδιος Διαχειριστής χορηγεί εντός τεσσάρων (4) μηνών την αιτηθείσα Προσφορά Σύνδεσης, η οποία καθίσταται οριστική και δεσμευτική με την έκδοση της αντίστοιχης απόφασης Ε.Π.Ο., και η οποία έχει ισχύ για χρονικό διάστημα ίσο με το χρονικό διάστημα ισχύος της άδειας παραγωγής.»
Τροποποίηση:
«Το αίτημα για διατύπωση οριστικής προσφοράς σύνδεσης τυγχάνει απαντήσεως εντός τεσσάρων (4) μηνών και ισχύει για έξι (6) μήνες από την ημέρα υποβολής της αίτησης. Μετά την έκδοση της Ε.Π.Ο. και της έγκρισης επέμβασης καθίσταται οριστική. Στην περίπτωση δε μη εκδόσεως της Ε.Π.Ο. εντός του εν λόγω διαστήματος παύει να ισχύει.»
Αιτιολογία:
Με την τροποποίηση αυτή παύει το φαινόμενο της δέσμευσης ηλεκτρικού χώρου στο Σύστημα από ανενεργές άδειες οι οποίες εμποδίζουν την πραγματοποίηση άλλων επενδύσεων.
Τέλος προτείνουμε να μη συμπεριληφθεί το εδάφιο γ της παραγράφου 5 του άρθρου 8 του Ν.3468/2006 όπως τροποποιήθηκε στην παράγραφο 2 του άρθρου 3 του σχεδίου νόμου.
Διατύπωση σχεδίου νόμου:
«Σε περίπτωση που έχει εκδοθεί η κατ’ αρ. 14 του ν.998/1979 πράξη χαρακτηρισμού από τον αρμόδιο Δασάρχη στο πλαίσιο της εξέτασης ενός έργου Α.Π.Ε., συμπεριλαμβανομένων των έργων σύνδεσής του, μετά την κατά νόμο δημοσιοποίησή της, αυτή έχει το τεκμήριο της νομιμότητας και δεσμεύει τις αρμόδιες υπηρεσίες της Διοίκησης, οι οποίες οφείλουν, εφόσον πληρούνται οι λοιπές προϋποθέσεις του νόμου, να προωθήσουν το φάκελο της έγκρισης επέμβασης σε εκτάσεις που διαχειρίζονται από τη δασική υπηρεσία, να χορηγήσουν την έγκριση επέμβασης, να εγκρίνουν τους οικείους περιβαλλοντικούς όρους, να εκδώσουν την άδεια εγκατάστασης καθώς επίσης και πρωτόκολλο εγκατάστασης στην έκταση, ασχέτως εάν έχει υποβληθεί ή όχι εμπρόθεσμα ένσταση κατά της πράξης χαρακτηρισμού.»
Αιτιολογία:
Δεν είναι δυνατόν να αγνοούνται πλήρως ενστάσεις κατά της πράξης χαρακτηρισμού μέχρι του σημείου έκδοσης του πρωτοκόλλου εγκατάστασης αφενός γιατί είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε πολίτη να διεκδικήσει με νόμιμα μέσα την ακύρωση διοικητικών πράξεων τις οποίες αμφισβητεί και οι οποίες θίγουν κεκτημένα του, και αφετέρου μπορεί να οδηγήσει στην ακύρωση πράξεων χαρακτηρισμού μετά την πραγματοποίηση πολυδάπανων έργων από τον επενδυτή με σημαντική ζημία γι’ αυτόν. Ενδεικτικά αναφέρουμε την απόφαση του ΣτΕ 964/2008 για παρεμφερές ζήτημα με την οποία ακύρωσε την υπ’ αριθμ. 7440/3.10.2005 απόφαση του Γ.Γ. της Περιφέρειας Θεσσαλίας.
Με τιμή,
Για την RF ENERGY Α.Ε.
Ιωάννης Παντούσης Ευάγγελος Κοροβέσης
Γενικός Διευθυντής Γενικός Διευθυντής
Ιδιαίτερα θετική η συγχώνευση σε μία ενιαία διαδικασία, των διαδικασιών ΠΠΕΑ και ΕΠΟ.
Ως προς τους όρους σύνδεσης που χορηγούνται μετά την ΕΠΟ: τι γίνεται αν ο ΔΕΣΜΗΕ δεν μπορεί να χορηγήσει Προσφορά Όρων Σύνδεσης τότε; Ανακαλείται η άδεια παραγωγής; Τι γίνεται με τις κορεσμένες περιοχές, οι οποίες είναι κορεσμένες και από έργα που δεν έχουν ακόμα ΕΠΟ; Μπορεί να δοθούν εκ νέου άδειες παραγωγής σε νέα έργα και όποιος προλάβει συνδέεται; Επίσης οι ρυθμίσεις αυτές δεν φαίνονται συμβατές με την ρύθμιση του ν.3468 που παραμένει σε ισχύ για το χαρακτηρισμό δικτύων ως κορεσμένων και τον καθορισμό της δυνατότητας απορρόφησης νέας ισχύος από αυτά με πρόσκληση της ΡΑΕ την οποία ακολουθεί συγκριτική αξιολόγηση.
Χρειάζεται συνολική αναθεώρηση της πολιτικής για τις κορεσμένες περιοχές, δεδομένου ότι πολύ σύντομα όλη η χώρα θα θεωρείται ηλεκτρικά κορεσμένη, και δεδομένου ότι για περιοχές με υψηλό αιολικό δυναμικό (των μη διασυνδεδεμένων νησιών συμπεριλαμβανομένων) υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον από επενδυτές για υλοποίηση έργων, ενώ τόσο από χωροταξική όσο και από ηλεκτρική σκοπιά δεν υπάρχει αντίστοιχη ικανότητα των περιοχών αυτών να απορροφήσουν τόσα έργα. Το μεγάλο ενδιαφέρον υποδηλώνει ότι τα οικονομικά κίνητρα που έχουν δοθεί είναι υπερβολικά γενναιόδωρα για αυτές τις περιοχές, οπότε μήπως θα έπρεπε να θεσμοθετηθεί διαγωνιστική διαδικασία για τη χορήγηση αδειών στις περιοχές αυτές, με βασικό κριτήριο την τιμή πώλησης της ενέργειας;
Αγαπητοί,
όπως έχουμε αναφέρει θα πρέπει να προστεθεί άρθρο + λεπτομέριες στην άδεια εγκατάστασης και διαδικασία λειτουργίας για την μεθοδολογία εγκατάστασης ειδικού έξυπνου και ΦΘΗΝΟΥ μετρητή (εκτός από την διαδικασία monitoring που προσφέρεται από την εταιρία επάνω στον inverter και είναι για λόγους συντήρησης και βλαβοληψίας), ο οποίος θα μετράει παραγώμενη / καταναλισκώμενη ενέργεια, θα αναλύονται κάποιοι παράγοντες και ενεργειακοί δείκτες και θα μεταβιβάζει το αποτέλεσμα με ειδικό τρόπο και διαδικασία στο Κεντρικό Ενεργειακό Πληροφοριακό Σύστημα του Υπουργείου.
Με αυτό τον τρόπο, θα υπάρχει πλήρης εικόνα της κατανεημένης παραγωγής και ζήτησης, με αποτέλεσμα τα επόμενα βήματα στο Smart Grid και την αποκεντρωμένη διαχείριση (nodal management and pricing) να είναι ΑΜΕΣΗ και ΜΕΤΡΗΣΙΜΗ…
Λεπτομέριες επί της διαδικασίας, tech specs, πρωτόκολλα, κλπ εφόσον ζητηθουν…
Δεδομένης και της εμπλοκής μας και στην Εθνική Διαβούλευση του μεγάλου Smart Metering Project στο UK, οι διαδικασίες της Ενεργειακής Πληροφορικής και του Στρατηγικού Συστήματος μέτρησης και διαχείρισης καθώς και οι προδιαγραφές είναι απλές, αποτελεσματικές και μηδενικού σχεδόν κόστους…
Με τιμή,
Β. Νικολόπουλος, PhD
Head & Διευθ. Σύμβουλος
Intelen Group
http://www.intelen.com
http://www.plugme.eu
Άρθρο 3 Γενική παρατήρηση
Για κάθε ενέργεια απόκτησης άδειας εγκατάστασης και λειτουργίας πρέπει να ενημερώνεται, ο ΟΤΑ στον οποίο θα εγκατασταθεί ο σταθμός ΑΠΕ, ο οποίος ΟΤΑ θα πρέπει να ενημερώνει τους οικείους φορείς και κατοίκους.
Άρθρο 3 παρ.2
Αντικατάσταση του άρθρου 8 του Ν 3468, παρ.9
Στο τέλος αυτής της παραγράφου πρέπει να προστεθεί.
«Αφού έχουν ληφθεί πρώτα σοβαρά υπ’όψιν οι κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντικές επιπτώσεις για τον ευρύτερο χώρο εγκατάστασης των ΑΠΕ».
Άρθρο 3 παρ.4α
Επειδή τα μετεωρολογικά φαινόμενα και οι επιπτώσεις πάνω στην πανίδα και την χλωρίδα έχουν συνήθως περιοδικότητα ενός έτους στο τέλος της παραγράφου πρέπει να προστεθεί
«Η έρευνα πεδίου για την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων εγκατάστασης ΑΠΕ δεν είναι δυνατόν να είναι μικρότερη του έτους».
Αρθρο 3, παρ.12
Η Έγκριση Περιβαλλοντικών Όρων για την εγκατάσταση σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ ή ΣΗΘΥΑ ισχύει για πέντε (5) έτη και μπορεί να ανανεώνεται μία ή περισσότερες φορές έφ’όσον διαπιστωθεί ότι ενδιάμεσα, δεν έχει υπάρξει καμία περιβαλλοντική, κοινωνική ή οικονομική μεταβολή σύμφωνα τα οριζόμένα σε αυτό τον νόμο.
Το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να γίνει σχετικά με τις ανανεώσιμε πηγές ενέργειας, αν θέλουμε να εξελιχθεί αυτό και να μειωθούν οι εκπομπές αερίων απο τα εργοστάσια της ΔΕΗ, όσον αφορά πάντα τους ιδιώτες που απλά θέλουν να γλυτώσουν τα υπέρογκα ποσά που πληρώνουν στην ΔΕΗ, είναι να ελευθερωθεί η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε στέγες σπιτιών, να μην απαιτείτε καμία άδεια ή οτιδήποτε γραφειοκρατικό…
Τα φωτοβολταϊκα στοιχεία στις στέγες των σπιτιών δεν ενοχλούν κανέναν, δεν επιβαρύνουν το περιβάλλον, δεν κάνουν θόρυβο, δεν είναι επικίνδυνα, δεν…δεν…δεν…
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιος ιδιώτης που θέλει να τοποθετήσει φωτοβολταϊκά στοιχεία στο σπίτι του και να ακυρώσει την ΔΕΗ πρέπει να περάσει τα χίλια μύρια σε γραφειοκρατία, χρόνο, τυράνια σε δημόσιες υπηρεσίες, τρέξιμο, χαρτούρα…Δεν θέλει να πουλάει το ρεύμα, δεν θέλει να χαρίζει το ρεύμα, δεν θέλει τίποτα απο το δημόσιο, ούτε επιδοτήσεις, ούτε τίποτα. Θέλει να κάνει την επένδυση μόνος του, που με τις παρούσες τιμές για ένα φυσιολογικό σπίτι με 4 άτομα και 120 τετραγωνικά, η εγκατάσταση που απαιτείται δεν ξεπερνάει τις 15.000 ευρώ και με τις τιμές της ΔΕΗ θα κάνει απόσβεση σε 10 με 15 χρόνια, και θέλει να διακόψει την ΔΕΗ και να τροφοδοτεί το σπίτι του μόνος του. Που είναι το πρόβλημα και χρειάζεται τόση γραφειοκρατία; Εκτός και αν δεν θέλουμε πραγματικα να προτρέψουμε τους πολίτες σε τέτοιου είδους εφαρμογές και απλά θέλουμε η Ευρωπαϊκή Ένωση να πιστέψει οτι κοπτόμαστε για το περιβάλλον.
Όσον αφορά επιχειρηματικές κινήσεις σε αυτό τον τομέα, όλα αυτά είναι απαραίτητα γιατί μιλάμε πάντα για μεγάλες εγκαταστάσεις και για επιχειρήσεις που μπαίνουν σε άλλους τομείς, εκμετάλλευσης και πώλησης…
Όσον αφορά τους ιδιώτες και τις ιδιωτικές επενδύσεις με σκοπό την ιδιόχρηση όμως, πιστεύω οτι πρέπει να απελευθερωθεί πλήρως…
Όπως και στον προηγούμενο Νόμο Σιούφα, προβλέπονται προθεσμίες 15 και 30 ημερών για την απάντηση των δημοσίων υπηρεσιών.
Η εμπειρία μας λέει πως οι Δ.Υ. ουδέποτε τηρούν αυτές τις προθεσμίες. Οι λόγοι ποικίλουν, από πολυήμερες άδειες του προσώπου που χειρίζεται το φάκελο, μέχρι το φόρτο εργασίας της εκάστοτε υπηρεσίας.
Πώς θα χειριστείτε αυτό το φαινόμενο, που πρακτικά ακυρώνει πλήρως την εφαρμογή του Νόμου?
Ευχαριστώ,
Ηλίας Κακιόπουλος
ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΔΡΑΣΗ ΑΒΕΤΕ
τηλ. 210 28 37 371
φαξ. 210 28 37 372
Στο άρθρο 8 , παρ 4 περίπτωση γ, η ΕGL SOLAR HELLAS SA πιστεύει ότι δεν αρκεί η αναφορά ότι «Η τυχόν άπρακτη παρέλευση γνωμοδοτήσεων δεν κωλύει την πρόοδο της διαδικασίας» και προτείνει την αντικατάστασή της με την εξής:
γ. Οι τασσόμενες κατά τις κείμενες διατάξεις προθεσμίες για την υποβολή των γνωμοδοτήσεων ορίζονται στο σύνολό τους ως αποκλειστικές. Η τυχόν άπρακτη παρέλευσή τους θεωρείται ως παροχή θετικής γνωμοδότησης από την αρμόδια υπηρεσία. Η διαδικασία για την έκδοση Ε.Π.Ο., σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπεται να ξεπεράσει την προβλεπόμενη από το παρόν προθεσμία.
Στο ίδιο άρθρο, παρ. 5 περίπτωση α, η EGL SOLAR HELLAS SA προτείνει να συμπληρωθεί με μια διάταξη που να υποχρεώνει το δασαρχείο να ανταποκριθεί εντός συγκεκριμένου χρονικού ορίου διότι έχουν παρατηρηθεί αδικαιολόγητες καθυστερήσεις που δημιουργούν μεγάλα προβλήματα στις επενδύσεις (η συμπλήρωση στο υπάρχον εδάφιο σημειώνεται με πλάγια γράμματα:)
«Η κατά το άρθρο 58 παράγραφος 2 του ν. 998/1979 έγκριση επέμβασης εντός δασών ή δασικών εκτάσεων ή εν γένει εκτάσεων τις οποίες διαχειρίζεται η δασική υπηρεσία, για την εκτέλεση των εκεί αναφερόμενων έργων υποδομής και εγκατάστασης σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α., εκδίδεται αυτοτελώς, μη ενσωματωμένη στην αντίστοιχη Ε.Π.Ο., από το Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας. Απαραίτητη προϋπόθεση για την έκδοση πράξης έγκρισης επέμβασης είναι η σύμφωνη γνώμη του αρμόδιου δασαρχείου, το οποίο υποχρεούται να αποφανθεί οριστικά και τελεσίδικα εντός ενός μήνα από την ημερομηνία που η δασική υπηρεσία θα δεχτεί το αίτημα.»
Στο άρθρο 9, παρ 3 του Ν.3468/2006, και προκειμένου να βοηθηθούν οι τεχνολογίες ΑΠΕ που μπορούν να αποθηκεύουν ενέργεια και να βοηθήσουν έτσι το ηλεκτρικό σύστημα της χώρας, προτείνουμε να προστεθεί το εξής εδάφιο:
«Αν μια μονάδα ΑΠΕ είναι σε θέση να αποθηκεύσει μέρος της ενέργειας που παράγει απο ανανεώσιμη πηγή ενέργειας χωρίς χρήση μπαταριών και να την αποδώσει στο σύστημα όταν αυτό την έχει ανάγκη, (πχ για την στήριξη εισόδου αιολικών σταθμών στο σύστημα), τότε η ενέργεια που θα αποδίδεται στο σύστημα από την αποθηκευτική διάταξη του σταθμού θα τιμολογείται με τιμή επαυξημένη κατά 50% σε σχέση με την προβλεπόμενη.»
Mε εκτίμηση,
Ηλίας Π. Καρυδογιάννης
Αντιπρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος EGL SOLAR HELLAS SA
ΛΟΥΙΖΗΣ ΡΙΑΝΚΟΥΡ 64
2106924510
elias.karidoyannis@egl.gr
Κυρία Υπουργέ,
εύχομαι η δημιουργικότητά σας ( δική σας και των συνεργατών σας) να φέρει το ποθούμενο αποτέλεσμα για ένα καλύτερο μέλλον για ένα καλύτερο, πιο φυσικό , περιβάλλον.
Πριν κάνω το δικό μου σχόλιο, να αναφέρω πως διάβασα την πλειονότητα των σχολίων που έχουν δημοσιευθεί ( και λόγω επαγγελματικού ενδιαφέροντος λόγω της ενασχόλησής μου με εφαρμογες εξοικονόμησης ενέργειας ως Ηλεκτρολόγος Μηχανικός) και διαπίστωσα πως, παρά τον μικρό έως σήμερα αριθμό σχολίων( συνολικά θα σχολιάσουν περίπου 1 στους 10.000 Έλληνες πολίτες) ειπώθηκαν προτάσεις που βοηθούν στη χάραξη ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ όχι μόνο για τις ΑΠΕ αλλά και για για το περιβαλλοντικό ζήτημα γενικότερα.
Να τονίσω εδώ πως θεωρώ την προσωπική σας Φιλοδοξία και Αγάπη για το Περιβάλλον το μοναδικό εχέγγυο για την εφαρμογή των υπάρχοντων νόμων (για τις ΑΠΕ, την εξοικονόμηση ενέργειας, την ανακύκλωση κ.α.) και την εφαρμογή πολιτικών προστασίας περιβάλλοντος (εφαρμογή προγράμματος ΕΞΕ στον οικιακό τομέα, διαχείριση αποβλήτων, εξοικονόμηση νερού, προστασία δασών κ.α.)
Προτείνω:
1. ΕΦΑΡΜΟΓΗ μέτρων εξοικονόμησης ενέργειας στο Δημόσιο και ευρύτερο Δημόσιο τομέα ΑΜΕΣΑ.
Η νομοθεσία υπάρχει όμως δεν εφαρμόζεται, με πρόσχημα την έλλειψη χρημάτων, με αποτέλασμα να πληρώνει ο Έλλην πολίτης τη σπατάλη ενέργειας και τη μη εφαρμογή του νόμου.
Δυστυχώς ο πολίτης δεν γνωρίζει την ύπαρξη της σχετικής ΚΥΑ και δε διαμαρτύρεται, εσείς που τη γνωρίζετε τί κάνετε??
Γνωρίζετε πως η τοποθέτηση πινάκων αντιστάθμισης αέργου ισχύος στα αντλιοστάσια όλης της χώρας θα αποσβένονταν οικονομικά σε λιγότερο από έξι μήνες ( από Μάη έως Οκτώβρη) ενώ η εξοικονόμηση ενέργειας θα ήταν τουλάχιστον 20%!!!!! επί της ενέργειας που καταναλώνεται σήμερα??? Οι δημότες του κάθε Δήμου γνωρίζουν γιατί τα Δημοτικά τέλη συνεχώς αυξάνονται??
2. Εφαρμογή του προγράμματος Φωτοβολταϊκά στις στέγες πρώτα στα κτήρια του Δημοσίου τομέα ( σχολεία, νοσοκομεία, κολυμβητήρια, Δημαρχεία, Υπουργεία)και μετά ζητείστε από τον απλό πολίτη να γίνει παραγωγός ρεύματος δαπανώντας ένα ποσό τουλάχιστον 15.000 25.000.
Με την εφαρμογή του εν λόγω προγράμματος ωφελείται άμεσα και το Ελληνικό κράτος αφού α) μειώνεται η ανάγκη αγοράς ακριβής ηλεκτρικής ενέργειας από ξένα κράτη την περίοδο της αιχμής β)μειώνεται ο κίνδυνος blackout του συστήματος γ) μειώνονται τα λειτουργικά έξοδα της ΔΕΗ αφού θα παράγει λιγότερο ρεύμα δ) η Ελλάδα θα πληρώσει , ανάλογα με τη συνολική εγκατεστημένη ισχύ , πού λιγότερα από τα 2 δισεκατομμύρια Ευρώ που δήλωσε ο κύριος Μαγκριώτης ότι θα κληθούμε να πληρώσουμε την περίοδο 2011 – 2012 για ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΕΚΠΟΜΠΩΝ Co2.
3. Σε συνεργασία με το Υπουργείο παιδείας και με εθελοντές Μηχανικούς που δραστηριοποιούνται στον ενεργειακό τομέα, εφαρμογή προγράμματος εκπαίδευσης στα παιδιά από το δημοτικό.
Ακολούθως εφαρμογή προγραμμάτων για βιοποικιλότητα, διαφύλαξη υδάτινων πόρων,κ.α συναφή θέματα.
4. Οικονομικά κίνητρα στο μέσο Έλληνα που αποτελεί το 98% του πληθυσμού για εφαρμογή περιβαλλοντικά ορθών πρακτικών και ΟΧΙ ΧΑΡΑΤΣΙΑ τύπου τελών στα αυτοκίνητα (και όπως διαβλέπω μελλοντικά φορολόγησης των ενεργοβόρων σπιτιών).
Συγκεκριμένα να αναφέρω οικονομικά κίνητρα για :
α) αντικατάσταση ενεργοβόρων ηλεκτρικών συσκευών, β) αντικατάσταση, κυρίως στα παλιά κτήρια της Αθήνας, λεβήτων και καυστήρων καθώς και χρήσης σύγχρονων τεχνολογιών στους αυτοματισμούς της θέρμανσης – ψύξης, γ) τεχνολογίες εξοικονόμησης νερού, δ) αλλαγή κουφωμάτων και διπλά τζάμια, ε)τοποθέτηση φωτοβολταϊκών, στ) τοποθέτηση ηλιακών θερμοσιφώνων, ζ)μόνωση στεγών και ταρατσών, η) στη νησιωτική κυρίως Ελλάδα εφαρμογή συστημάτων καταπολέμησης προβλημάτων που δημιουργούν τα άλατα (*πολύ μεγάλο πρόβλημα περιβαλλοντικό στα νησιά μας κυρίως).
5. Καμπάνια ενημέρωσης του κόσμου για την εξοικονόμηση ενέργειας.
6. Οικονομικά κίνητρα για άμεση εξοικονόμηση ενέργειας στη βιομηχανία και τους μεγάλους καταναλωτές με ταυτόχρονη ενημέρωσή τους από τη ΔΕΗ και το Υπουργείο σας για τα οφέλη τους. Μετά την παροχή κινήτρων όσοι δεν συμμορφωθούν να τιμολογούνται με σαφώς μεγαλύτερη κλίμακα.
7. Είμαι και γω ένας από αυτούς που δεν πιστεύουν ότι η ανθρώπινη δραστηριότητα είναι σε θέση να επηρεάσει το κλίμα της Μάνας γής!!
Εντάξει, αν καεί ένα δάσος ή μολυνθει μια θάλασσα το μικροκλίμα θα αλλάξει όπως και η ζωή των ανθρώπων εκεί, όμως σε παγκόσμια κλίμακα θα είναι αμελητέα η αλλαγή, νομίζω.
Ότι όμως κάνω ότι πιστεύω ότι προτείνω όπως και όλοι όσοι ασχολούνται με ζητήματα περιβάλλοντος, το κάνουμε γιατί θέλουμε να ζούμε σε αρμονία με τη Φύση σε ένα αισθητικά όφορφο τοπίο και αναρωτιέμαι
Η ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΡΩΝΙΔΑ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ Ή ΤΟ ΛΙΚΝΟ??
Αξιότιμη κα. Υπουργέ,
Με την παρούσα επιστολή θα θέλαμε να ξεκινήσουμε την ενεργή συμμετοχή μας στη δημόσια διαβούλευση του σχεδίου νόμου «Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής». Στην επιστολή μας αυτή θα σταθούμε αρχικά στα σημεία του σχεδίου νόμου τα οποία σχετίζονται με τη μείωση του χρόνου αδειοδότησης των επενδυτικών σχεδίων.
Από το σχέδιο νόμου εξάγεται το συμπέρασμα ότι όντως γίνεται προσπάθεια με τις προτεινόμενες αλλαγές να μειωθεί δραστικά ο συνολικός χρόνος αδειοδότησης και να οριστούν προθεσμίες για τις γνωμοδοτήσεις και τις αδειοδοτήσεις των εκάστοτε Υπηρεσιών. Παρόλ’αυτά υπάρχουν ορισμένα σημεία στο σχέδιο νόμου που ορίζονται μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα σε σχέση με αυτά του ν.3648/2006 σε αντίθεση με το πνεύμα του. Για το λόγο αυτό προτείνουμε:
1. Στο άρθρο 2, παράγραφος 4 του σχεδίου νόμου «Άδεια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. ή Σ.Η.Θ.Υ.Α.» η χρονική διάρκεια ισχύος της άδειας παραγωγής από την έκδοση της μέχρι τη χορήγηση άδειας εγκατάστασης να παραμείνει είκοσι τέσσερις (24) μήνες και να μην αυξηθεί σε εξήντα (60).
Το χρονικό διάστημα των εξήντα (60) μηνών θεωρούμε ότι είναι υπερβολικά μεγάλο όταν μάλιστα προβλέπεται όπως ισχύει και σήμερα στο ν. 3468/2006 ότι οι καθυστερήσεις (δικαστικές αναστολές κλπ.) που δεν οφείλονται σε υπαιτιότητα του κατόχου της άδειας παραγωγής δεν υπολογίζονται στο ανωτέρω διάστημα. Η αύξηση του χρονικού διαστήματος δε συνάδει με τη φιλοσοφία της επιτάχυνσης των αδειοδοτικών διαδικασιών και της προώθησης της υλοποίησης των επενδυτικών σχεδίων, αντιθέτως δε θα συντηρήσει το φαινόμενο του εμπορίου των αδειών παραγωγής που παρατηρείται σήμερα και που το σχέδιο αυτό προσπαθεί να περιορίσει.
2. Στο άρθρο 3, παράγραφος 2 εδάφιο 1 του σχεδίου «Διατάξεις για την άδεια εγκατάστασης και λειτουργίας», η έκδοση της άδειας εγκατάστασης να εκδίδεται εντός χρονικού διαστήματος δέκα πέντε (15) εργασίμων ημερών από την υποβολή της αίτησης από τον ενδιαφερόμενο αντί των σαράντα πέντε (45).
Κατανοούμε ότι το χρονικά όριο που είχε οριστεί στο ν. 3468/2006 (δέκα πέντε ημέρες) μπορεί μεν να είναι μικρότερο από αυτό του σχεδίου νόμου, η υπέρβαση του όμως ήταν μάλλον ο κανόνας παρά η εξαίρεση όπως αποδείχθηκε στην πράξη. Κατόπιν τούτου κρίνεται σκόπιμο να επανεξεταστούν οι διαδικασίες και οι εσωτερικές λειτουργίες των Περιφερειών ώστε να τηρούν την προθεσμία των προτεινόμενων δέκα πέντε (15) εργασίμων ημερών για την έκδοση των αδειών εγκατάστασης με συνέπεια προς κάθε κατεύθυνση.
Με τιμή,
Για την RF ENERGY Α.Ε.
Ευάγγελος Κοροβέσης
Γενικός Διευθυντής
Συγχαρητήρια διά την πρωτοβουλία.
Προς αποφυγή παλινδρομήσεων εις νομους και παραγράφους που είναι αδύνατον να παρακολουθηθούν
χωρίς νομική κάλυψη και με την εμπειρία τον τριών ετών που χρειάσθηκε διά την εγκατάσταση ενός 100 kwh φωτοβολταϊκού,προτείνω τα ακόλουθα διά σύντμηση και απλοποίηση τον ενεργειών.
Η P A E να εκδίδει ένα έντυπο τεσσάρων [4] σελίδων ως εξής:
A΄ ΠΡΏΤΗ ΣΕΛΊΔΑ: ΠΡΟΈΓΚΡΙΣΗ
Nα χορηγείται στον αιτούντα φορέα με τα εξής δικαιολογητικά:
1. Τίτλους ιδιοκτησίας ακινητου η συμβολαιογραφικό ενοικιαστήριο για είκοσι 20 έτη (όσα του συμβολαίου του ΔΈΣΜΙΕ).
2. Χάρτες της Γ.Y.Σ.(Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού) όπου θα προσδιορίζεται η θέση του ακινητου από τον Μηχανικό του φορέα.
3. Τεχνική μελέτη εγκατάστασης.
4. Χρονικό περιθώριο διά την συγκέντρωση τον υπολοιπων((Περιεχόμενα εις Δεύτερη και Τρίτη σελίδα).Δώδεκα (12)μήνες.
B. ΔΕΎΤΕΡΗ ΚΑΙ ΤΡΊΤΗ εσωτερικές σελίδες να υπάρξουν πέντε (5) καταχωρήσεις ως εξής:
1. Πολεοδομία (Έγκριση εργασιών μικρής κλίμακος όπου συμπεριλαμβάνονται Δασαρχείο και αρχαιολογία αλλα μονο μια εκ των τριών (Κλασικών αρχαιοτήτων/Νεοτερων Μνημείων/Βυζαντινών) με άμεση αυτοψία.Να απαντα το αργότερο σε Δυο μήνες.
2.Γ.E.Στρατού με άμεση απάντηση εξετάζοντας τους χάρτες τους όπου θα υπάρχει το ακίνητο.(Ασφάλεια).
3.Τουρισμός άμεση απάντηση με τα ίδια ως άνω δικαιολογητικά.(Τουρισμός).
4.Περιφέρεια,άμεσa με τα ίδια δικαολογητικά.(Περιβάλλον).
5.Νομαρχία,άμεσα με τα ίδια δικαιολογητικά.(Τοπικοί φορείς).
ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΕΛΊΔΑ : ΤΕΛΙΚΉ AΔΕΙΑ της PAE.
Aφού έχουν καταχωρηθεί όλες οι θετικές απαντήσεις τον υπηρεσιών και προσκομηθουν όλες οι απαραίτητες τραπεζικές διαβεβαιώσεις ότι ο φορεας είναι κάτοχος του 60% τοις εκατό του κόστους του έργου.
Επίσης ότι η τράπεζα θα εκταμίευση το σαράντα τοις εκατo 40% (επιδότηση) κόστους του έργου με τη βεβαίωση διασύνδεσης με τη ΔΕΗ(τέλος της εγκατάστασης),άμεσα.
Με την άδεια από την PAE να συνάπτει σύμβαση με τον φορέα η ΔΕΗ και εν συνεχεια το ΔΈΣΜHΕ.
Έτσι θα μπορεί να ξεκινήσει η υλοποίηση και εγκατάσταση του έργου η οποια είναι περίπου διaρκείας δυο μηνών εφ όσον ο φορέας και η κατασκευάστρια εταιρεία σέβονται τις αμοιβαίες υποχρεώσεις τους.
Εξυπακούεται ότι εάν μια υπηρεσία απαντήσει αρνητικά άδεια δεν δίδεται.
Kατά αυτόν τον τρόπο δεν θα καταλαμβάνονται οι θέσεις από μη σοβαρούς επενδυτες.
Όσον αφορά την επιδότηση θα μπορούσε να είναι προκαθορισμένη ανεξαρτητων τιμολογίων,με τις επικρατούσες τιμές της αγοράς.
Για παράδειγμα στα 100 kwh όπου οι τιμές είναι περίπου E 3500 ανά kwh ήτοι 350000 x 40% ίσον 140000 δηλαδή E 1400 ανά εγκαθιστάμενο kwh και να δίδεται είτε στην Τράπεζα που έχει δανειοδοτήσει το έργο είτε στην εταιρεία που έχει αναλάβει να εγκαταστήσει το έργο (εφ όσον υπάρχει δανειοδότηση/πίστωση) με την σύμφωνη γνώμη του φορέα. Με τη βεβαίoση διασύνδεσης της ΔΕΗ και την πληρωμή του προτού λογαριασμού από το ΔΈΣΜHΕ,(όπως p.x.sta parkin),έτσι θα απαλλαγεί και το ΥΠ.ΟΙΚ. από αρκετή εργασία και καθυστερησεις.
Ένα τελευταίο σχόλιο κρατικές Aδειες να μη γίνονται αντικείμενο εμπορίας όταν δεν έχει λάβει τουλάχιστον καμια εργασία υλοποίησης του έργου.
Στο άρθρο 3, παρ. 3 περιγράφονται οι απαραίτητες διαδικασίες – αδειοδοτήσεις για την έκδοση της άδειας εγκατάστασης. Είτε στον παρόντα νόμο είτε σε Υπ. Απόφαση που θα ακολουθήσει, πρέπει να αποσαφηνιστούν οι λεπτομέρειες σχετικά με τον τρόπο υπολογισμού των αμοιβών των μηχανικών που πρέπει να καταβληθούν, αφού ακόμη και σήμερα αυτό αποτελεί σημείο τριβής ανάμεσα σε επενδυτές και Περιφέρειες. Επίσης θα πρέπει να είναι σαφής η καταγραφή των λοιπών δικαιολογητικών, αφού οποιαδήποτε ασάφεια ή γενικόλογη περιγραφή ξυπνά το… τέρας της γραφειοκρατίας.
Ο περιορισμός της απαιτούμενης γραφειοκρατίας είναι μεγάλο βήμα. Φοβάμαι όμως ότι δεν αρκεί…
Η οικονομία χρειάζεται επενδύσεις επειγόντως.
Απαιτείται ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ της γραφειοκρατίας για τα αιολικά και εξηγώ:
Οι διάφορες πολεοδομίες, αρχαιολογίες, αεροπορίες και λοιπές εμπλεκόμενες υπηρεσίες να καθορίσουν πάνω σε χάρτη τις απαγορευμένες, τις υπό εξέταση και τις ελεύθερες περιοχές.
Η μετεωρολογική υπηρεσία να συμπληρώσει στον ίδιο χάρτη το κατά τόπους αιολικό δυναμικό.
Η ΔΕΗ να καθορίσει τον χρόνο στον οποίον μπορεί να ανταποκριθεί και την ισχύ που μπορεί να απορροφήσει από κάθε περιοχή.
Να καθοριστούν οι εγκεκριμένοι τύποι ανεμογεννητριών και οι τυχόν περιορισμοί σε κάθε περιοχή και όλες οι απαιτούμενες προδιαγραφές.
Ο χάρτης να δημοσιευτεί στο διαδίκτυο πάνω στη πλατφόρμα των χαρτών του Google και συνεχώς να βελτιώνεται με λεπτομέρειες.
Να δοθεί συγκεκριμένη προθεσμία από την δημοσίευση μιας περιοχής ως ελεύθερης, στους διαφόρους φορείς να υποβάλουν ενστάσεις. Οι περιοχές αυτές θα θεωρούνται υπό διερεύνηση μέχρι η ένσταση να τελεσιδικήσει.
Τα πλεονεκτήματα είναι προφανή.
Θα παρακολουθείτε την πρόοδο κάθε υπηρεσίας και θα επεμβαίνετε όπου κολλάει.
Η κάθε υπηρεσία θα ασχολείται μόνο με τις περιοχές που οι άλλες αφήσανε ελεύθερες και κατά προτεραιότητα με εκείνες με το υψηλότερο αιολικό δυναμικό και την ευκολότερη διασύνδεση.
Ο φόρτος των υπηρεσιών και τα φαινόμενα διαφθοράς θα μειωθούν επειδή δεν θα εξετάζεται κάθε επένδυση αποσπασματικά και μεμονωμένα.
Ο απαιτούμενος χρόνος για άδειες, μελέτες και το κόστος αυτών θα μειωθούν δραματικά αφού για τις περισσότερες θα αρκεί μία βεβαίωση των τοπογραφικών συντεταγμένων του χώρου της επένδυσης.
Ο επενδυτής θα ξέρει πού βαδίζει και δεν θα κινδυνεύει από τυχόν ενστάσεις. (Αλήθεια αναρωτηθήκατε ποιος τρελός θα επενδύσει στη Ελλάδα μετά την διακοπή των εργασιών της διπλής ανάπλασης στον Βοτανικό; Ο επενδυτής εκεί έβγαλε τις άδειες, πήρε τα δάνεια, αγόρασε τις εκτάσεις και τον σταμάτησαν στο 80% των οικοδομικών εργασιών!)
Θα αποδείξετε και μέσα, και έξω ότι η κυβέρνησή σας μπορεί να κάνει τις απαραίτητες τομές και το θαύμα να σώσει την οικονομία.
Ακόμη μία πρόταση.
ΑΝΤΙΠΥΡΙΚΕΣ ΖΩΝΕΣ ΚΑΙ ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ
Οι πρόσφατες πυρκαγιές (Κασσάνδρα, Σάμος, Πελοπόννησος, Αττική) κατέδειξαν την ανεπάρκεια και το ασυντήρητο των αντιπυρικών ζωνών και των δασικών δρόμων.
Τις αντιπυρικές ζώνες να τις σχεδιάσει η δασική υπηρεσία. Κατά κανόνα σχεδιάζονται κατά μήκος της κορυφογραμμής, ιδανική θέση για την εγκατάσταση ανεμογεννητριών.
Να νοικιαστούν με δημοπρασίες για εγκατάσταση αιολικών και ηλιακών πάρκων και με αυστηρούς όρους για την συντήρηση των αντιπυρικών ζωνών, των δρόμων πρόσβασης και την εγκατάσταση μέσων πυρόσβεσης.
Αυτά είναι και προς το συμφέρον του επενδυτή αφού σε περίπτωση δασικής πυρκαγιάς κινδυνεύει η επένδυσή του.
Πέραν όμως της επένδυσης μια δημόσια δαπάνη μετατρέπεται σε δημόσιο έσοδο!
Ανάλογη πολιτική μπορεί να εφαρμοσθεί και για άλλες δημόσιες εκτάσεις και νησιά που διασυνδέονται εύκολα, όπως Μακρόνησος και Ρήνεια.
Η αξιοποίηση της περιουσίας του δημοσίου είναι η μόνη πηγή δημοσίων εσόδων που λειτουργεί αναπτυξιακά.
Χρειάζεται φαντασία στην εξουσία για να σωθεί η χώρα.
Αποδείξτε ότι την έχετε.
1. Οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ που κατατάσσονται στην Α1 και Α2 κατηγορία (για τους οποίους με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο απαιτείται η διαδικασία ΠΠΕ-Α)είναι μεγάλης έκτασης έργα και κατά τη γνώμη μου υπάρχουν ουσιαστικοί λόγοι διατήρησης της διαδικασίας ΠΠΕ-Α. Εξάλου – ως πρός τον αριθμό – τα έργα αυτά σχετικά λίγα και επομένως ο συνολικός χρόνος που εξοικονομείται μικρός.
2. Αντιθέτως πολύ περισσότεροι είναι οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ που κατατάσσονται στην Β3 κατηγορία.Για τους σταθμούς αυτούς απαιτείται η υποβολή φακέλου στην περιφέρεια, η έκδοση απόφασης υπαγωγής στην κατηγορία Β4 από τη ΔΙΠΕΧΩ και μετά η έκδοση απόφασης ΕΠΟ από τη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση. Προτείνω στην παράγραφο 13 του παρόντος να προστεθεί εδάφιο ως εξής: »οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ που χαρακτηρίζονται χαμηλής όχλησης κατατάσσονται στην κατηγορία Β4». Με αυτή τη ρύθμιση οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ που έιναι χαμηλής όχλησης και ταυτόχρονα μικρής ισχύος απαλάσσονται από μια χρονοβόρα διαδικασία (ΔΙΠΕΧΩ),ενώ παραμένει η ουσία (απόφαση ΕΠΟ από τη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση).Ο συνολικός χρόνος που εξοικονομείται είναι πολύ μεγάλος.
Από την στιγμή που θα καθορίζεται χωροταξικά μια περιοχή ως χώρος εγκατάστασης Α.Π.Ε. (κυρίως για ανεμογεννήτριες) να μην χρειάζεται καμία άδεια αλλά όλες οι επιτρεπόμενες παρεμβάσεις να είναι συγκεκριμένες και καθορισμένες. Οι επενδυτές να δίνουν οικονομική προσφορά και να αγοράζουν το δικαίωμα εγκατάστασης της μονάδας τους. Έτσι θα ξεμπλοκαριστούν οι επενδύσεις, και νομίζω ότι και τα έσοδα του κράτους θα είναι περισσότερα. Επιπλέον δεν θα χρειάζονται τόσες υπηρεσίες για να γνωμοδοτούν αφού θα υπάρχει μια γενική άδεια που θα αγοράζει ο ιδιώτης.
1. Σε αρκετές περιπτώσεις μέχρι σήμερα γραφόταν η ΜΠΕ για το αιολικό πάρκο, προβλεπόταν θεωρητικά κάποιο αιολικό δυναμικό αλλά η πραγματική μέτρηση γινόταν πολύ αργότερα. Είδαμε να εγκαθίστανται τα όργανα μέτρησης αφού η ΜΠΕ είχε περάσει από Νομαρχιακό Συμβούλιο.
2.Σε καμία χώρα της Ευρώπης τα μεγάλα αιολικά πάρκα δεν εγκαθίστανται σε υψόμετρο μεγαλύτερο των 1000 μέτρων στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων. Εξαίρεση η εγκατάσταση, σε μεγαλύτερο υψόμετρο, 1-2 ανεμογεννητριών για τις ανάγκες κάποιου χιονοδρομικού κέντρου. Η εγκατάσταση αιολικού πάρκου σε μεγάλο υψόμετρο και σε ασκεπή περιοχή(π.χ. πάνω από 1400m), θα οδηγήσει αναγκαστικά σε κατασκευή των συνοδών έργων σε μικρότερο ύψος και μέσα σε δασωμένη περιοχή. Δηλαδή θα πρέπει να ξεριζωθεί δάσος για την κατασκευή των συνοδών έργων (υποσταθμοί, γραμμές μέσης τάσης, γραμμές μεταφοράς υψηλής τάσης, κέντρο υπερυψηλής τάσης, καινούργιοι δασικοί δρόμοι με ικανό πλάτος και μεγάλη ακτίνα καμπυλότητας στις στροφές κ.λ.π.).Οι χωματουργικές εργασίες ισοπεδώσεων, εκσκαφών, διάνοιξης δρόμων με μετακινήσεις πολλών εκατομμυρίων κυβικών μέτρων χώματος και βράχων θα έχουν ως αποτέλεσμα την πλήρη ανασκαφή ευαίσθητης αλπικής και υποαλπικής ζώνης.
Η καταστροφή της χλωρίδας σε τέτοιες περιοχές θα προκαλέσει έντονα φαινόμενα διάβρωσης του εδάφους σε όλη την περιοχή.
Δεν είναι προστασία του περιβάλλοντος να καταστρέφεις τη φυσική αντλία απορρόφησης του διοξειδίου του άνθρακα. Άλλωστε τα ορεινά δάση αποτελούν περιοχές φυσικού αποθέματος προς διατήρηση και προστασία,
περιοχές με μεγάλο δείκτη βιοποικιλότητας σε όλα τα επίπεδα, γενετικό, ειδών, οικοσυστημάτων. Η διατήρηση των αυξημένων αυτών επιπέδων βιοποικιλότητας με μεγάλο δείκτη οικολογικής αξίας, είναι πρωταρχική επιταγή της αειφόρου ανάπτυξης. Θα ήταν η χειρότερη δυσφήμιση για τις ΑΠΕ και τη λεγόμενη «πράσινη ενέργεια», αν εν ονόματί τους επιτρεπόταν η καταστροφή των δασών και των παρθένων ορεινών δασικών τοπίων της χώρας.
3. Η βιώσιμη χωροθέτηση των αιολικών πάρκων σε εθνική κλίμακα αναχωρεί μεν από τη χαρτογράφηση του αιολικού δυναμικού αλλά δεν συμπίπτει κατ΄ ανάγκη με αυτήν. Ο σεβασμός των περιορισμών σημαίνει ότι δεν θα χρησιμοποιηθούν τα σημεία με το μέγιστο αιολικό δυναμικό αν προκαλούν βλάβη στο περιβάλλον, αλλά άλλα πλησίον κείμενα, κατάλληλα μεν, αβλαβή δε, έστω και με μικρότερο αιολικό δυναμικό. Μόνον η χωροθέτηση αυτών είναι βιώσιμη.
4. Η επιλογή των κατάλληλων θέσεων θα έπρεπε να γίνεται από ειδική εκάστοτε ομάδα αρμοδίων επιστημόνων (βιολόγων, γεωλόγων, δασολόγων, ορυκτολόγων κ.λπ.), να σχεδιάζεται από την ίδια την Διοίκηση σε εθνική κλίμακα και να μην αφήνεται στις επιλογές των ιδιωτών επενδυτών.
5. Θα πρέπει να συγκροτηθεί, σε επίπεδο νομού, επιτροπή ελέγχου της ποιότητας των ΜΠΕ-ένα είδος ανεξάρτητης αρχής- αποτελούμενη από όλες τις απαιτούμενες ειδικότητες, όχι μόνο για τα αιολικά πάρκα αλλά για κάθε έργο που απαιτεί ΜΠΕ.
6.Θα πρέπει να προβλεφθεί διαδικασία επιτήρησης στην εφαρμογή των προτεινόμενων περιβαλλοντικών όρων κατά την εκτέλεση του έργου (αιολικό πάρκο)
7. Η παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας σε περιβαλλοντικά ευαίσθητες και άξιες προστασίας περιοχές, όπως οι εθνικοί δρυμοί, παραβιάζει κατάφωρα τις διατάξεις των οδηγιών 92/43/ΕΟΚ, για τη διατήρηση των φυσικών οικοτόπων καθώς και της άγριας πανίδας και χλωρίδας και 79/409/ΕΟΚ, περί της διατηρήσεως των αγρίων πτηνών, σε συνδυασμό με τις διατάξεις του άρθρου 174§2 της Συνθήκης ΕΚ (αρχές της προφύλαξης και της προληπτικής δράσης) και των οδηγιών 85/337/ΕΟΚ και 2001/42/ΕΚ]
8. Σχετικά με την πυκνότητα των ανεμογεννητριών σε περιοχές ΠΑΠ2(1/1000 στρέμματα), μπορεί να ακούγεται λογική η αναλογία αλλά αν από την εν λόγω περιοχή αφαιρεθούν οι περιοχές χωρίς αιολοκό δυναμικό και οι ακατάλληλες για άλλουςε λόγους, ενδέχεται να προκύψει μια συγκέντρωση στα σημεία όπου υπάρχει αιολικό δυναμικό τεράστια, ακραία, που να υπερβαίνει πολύ την φέρουσα ικανότητα του χώρου.
Η αρχική αδειοδότηση των Μικρών Υδροηλεκτρικών Έργων (ΜΥΗΕ) χωρίς κανένα κριτήριο παροχής των ποταμών όπου πρόκειται να εγκατασταθούν (που αποτελεί και την πηγή της ενέργειας αυτών των έργων) ή περιβαλλοντικό κριτήριο (πανίδα, κλπ) οδηγεί σε καταστροφικά αποτελέσματα, καθώς μετά την αρχική έγκριση, ο επενδυτής προχωρεί σε έξοδα, μελέτες (ΠΠΕ & ΜΠΕ), κλπ και είναι πολύ δύσκολο να σταματήσει τις ενέργειές του εξαιτίας είτε προβλημάτων (π.χ. χαμηλή παροχή που όμως θα διαπιστωθεί τα επόμενα χρόνια) ή περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ύπαρξη απειλούμενων ειδών, κλπ).
Αυτό γιατί οι σημερινές ΠΠΕ και ΜΠΕ δεν είναι αντικειμενικές και κυρίως προσπαθούν να «δικαιολογήσουν» τα έργα και όχι να δουν και να αντιμετωπίσουν πραγματικά τις επιπτώσεις τους (πόσο μάλλον να υιοθετήσουν την μηδενική λύση). Έτσι ο επενδυτής και ο μελετητής με διάφορες πιέσεις (πολιτικές ή και άλλου τύπου…) επιδιώκει την ολοκλήρωση της αδειοδότησης του έργου, με αλλεπάλληλες αλλαγές και τροποποιήσεις που πολλές φορές είναι δύσκολο να κριθούν από υπαλλήλους νομαρχιακών υπηρεσιών, χωρίς πραγματικά δεδομένα και στα στενά χρονικά όρια που οφείλουν να απαντήσουν. Πολλές φορές μάλιστα οι δεσμεύσεις για τροποποιήσεις δεν χρειάζεται καν να πραγματοποιηθούν καθώς ο έλεγχος στα ορεινά αυτά έργα είναι ιδιαίτερα δύσκολος αφού και η πρόσβαση είναι πολύ δύσκολη.
Η κατάργηση των ΠΠΕ θα επιβαρύνει αυτό το πρόβλημα καθώς οι τοπικές υπηρεσίες δεν θα έχουν καν τη δυνατότητα να εκφράσουν τον προβληματισμό τους.
Μοναδική λύση στο πρόβλημα αποτελεί η χωροθέτηση των ΜΥΗΕ. Με τον τρόπο αυτό θα εντοπιστούν τα ποτάμια όπου υπάρχει η δυνατότητα να γίνουν ΜΥΗΕ, δηλαδή έχουν ικανοποιητική παροχή και δεν έχουν περιβαλλοντικές ιδιαιτερότητες (π.χ. ενδημικά είδη που απειλούνται, κλπ). Στη συνέχεια είναι απαραίτητες οι αυστηρές προδιαγραφές των έργων, όπως π.χ. μη κατασκευή έργων στην κοίτη του ποταμού, υπολογισμός οικολογικής παροχής που να εξασφαλίζει ικανοποιητική στάθμη νερού κατάντη των έργων, μη κατασκευή δρόμων, κλπ.
Αναφορικά με τις διατάξεις της παρ. 13 σχετικά με την απαλλαγή από περιβαλλοντική αδειοδότηση όλων των έργων ΑΠΕ (εκτός των μικρών Υ/Η), που χαρακτηρίζονται ως μη οχλούσες δραστηριότητες βάσει της ΚΥΑ 19500/2004 (ΦΕΚ 1671Β) που τροποποιεί την ΚΥΑ 13727/727/2003, θεωρώ ότι δεν κινείται στη σωστή κατεύθυνση για τους εξής λόγους:
– Μέχρι σήμερα η μεγαλύτερη καθυστέρηση στην πρόοδο των διαδικασιών αδειοδότησης έργων ΑΠΕ παρατηρείται στη ΡΑΕ.
– Η διαδικασία περιβ/κης αδειοδότησης έργου ΑΠΕ, για έναν επενδυτή που ενδιαφέρεται πραγματικά να υλοποιήσει την επένδυση και όχι για ενδιαφερόμενους τύπου «…ας πάρουμε τις άδειες και μετά βλέπουμε» ή «…αν μας παίρνει για υπερτιμολογήσεις, ίσως προχωρήσουμε» ή γενικότερα όσους χωρίς κεφάλαια ονειρεύονται κλπ., σε καμία περίπτωση δεν καθυστερεί, αν πληρούνται οι απαιτούμενες προϋποθέσεις. Ένας πραγματικά ενδιαφερόμενος επενδυτής με τον μελετητή του, έχουν τη δυνατότητα να ολοκληρώσουν τη διαδικασία έκδοσης ΑΕΠΟ σε λιγότερο από 2 μήνες. Φυσικά και υπάρχουν εξαιρέσεις με κακούς υπάλληλους που καθυστερούν διαδικασίες, αλλά είναι εξαιρέσεις και μπορούν να περιοριστούν αν εφαρμοστούν υποχρεωτικά τα χρονοδιαγράμματα για γνωμοδοτήσεις κλπ.
– Το πλαίσιο περιβαλλοντικής αδειοδότησης έργων ΑΠΕ (με τις ΚΥΑ 104247-8/2006) είναι σε πολύ καλύτερη βάση, σε σχέση το τι ισχύει γενικότερα για τα υπόλοιπα έργα (βλ. ΚΥΑ 69269/1990 και την καθυστέρηση έκδοσης των αποφάσεων που αναφέρονται στο αρ. 14 παρ 2 της ΚΥΑ 11014/2003) και εγγυάται σε σημαντικό βαθμό την ορθότητα των διαδικασιών κυρίως ως προς τη χωροθέτηση έργων ΑΠΕ και την ενσωμάτωσή τους στις χρήσεις γης της άμεσης και ευρύτερης περιοχής διαχρονικά.
– Η απλοποίηση που προτείνεται στα κριτήρια χωροθέτησης έργων ΑΠΕ της ΚΥΑ 49828/2008 (ΦΕΚ 2464 Β) από τα αναφερόμενα στο αρ. 9 του σχεδίου του παρόντος Νόμου, σε συνδυασμό με την απαλλαγή από την διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης για τα έργα ΑΠΕ που χαρακτηρίζονται ως μη οχλούσες δραστηριότητες, θεωρώ ότι προβάλλουν περισσότερο σαν «περιβαλλοντικές εκπτώσεις», παρά αποτελούν απόδειξη για την επιτάχυνση επί των διαδικασιών περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Πιθανότατα να ξεφυτρώνουν παντού μικρές μονάδες ΑΠΕ (κυρίως φ/β) χωρίς περιβ/κη αδειοδότηση που σταδιακά θα μεγαλώνουν είτε αξιοποιώτας τη μέθοδο της κατάτμησης είτε λαμβάνοντας μεν περιβ/κή αδειοδότηση, αλλά χωρίς τη δυνατότητα απόρριψης εφόσον θα υπάρχει «δεδικασμένο» (τα υφιστάμενα μη περιβ/κως αδειοδοτημένα έργα ΑΠΕ).
– Δεν διασφαλίζεται η «Πρόσβαση των πολιτών στην περιβαλλοντική πληροφορία» που αν δεν κάνω λάθος αποτέλεσε και την πρώτη εγκύκλιο της κας Υπουργού προς τις περιβαλλοντικές υπηρεσίες του δημοσίου.
– Προφανώς και είναι λάθος ο όρος Προμελέτη ή Μελέτη Περ/κων Επιπτώσεων (ΠΠΕ ή ΜΠΕ) για μη οχλούσες δραστηριότητες έργων ΑΠΕ, καθώς ουσιαστικά οι περιβ/κες επιπτώσεις είναι αμελητέες τόσο στη φάση κατασκευής όσο και στη φάση λειτουργίας (όπως άλλωστε φαντάζομαι ότι περιγράφουν το σύνολο των σχετικών μελετών), ωστόσο οι ΠΠΕ ουσιαστικά υλοποιούν τον απαραίτητο Περιβαλλοντικό Προέλεγχο για τη χωροθέτηση ενός έργου ΑΠΕ, σε μια συγκεκριμένη περιοχή με τις ιδιαιτερότητες και τα χαρακτηριστικά της, που με τις απλοποιήσεις του Χωροταξικού που προτείνονται δεν δύναται να ελεγχθούν αλλιώς.
– Γενικότερα, η απαλλαγή από περιβαλλοντική αδειοδότηση -ακόμη και για τα έργα ΑΠΕ μηδενικής όχλησης- δύναται να δρομολογήσει ταχύτατα μια σειρά από νέες απαλλαγές και σε άλλα έργα & δραστηριότητες μηδενικής ή χαμηλής όχλησης, χωρίς όμως να έχει διασφαλιστεί έστω και μεταβατικά ο έλεγχος χωροθέτησης επί συγκεκριμένων περιοχών, το πλαίσιο ενσωμάτωσης περιβαλλοντικών όρων στην κατασκευή και λειτουργία, η δυνατότητα υλοποίησης περιβαλλοντικών ελέγχων, ο τρόπος πιστοποίησης για το προσδωκόμενο περιβαλλοντικό όφελος κλπ.
Προτείνω να παραμείνει υποχρεωτική η περιβαλλοντική αδειοδότηση για τις μη οχλούσες δραστηριότητες έργων ΑΠΕ και να αλλάξει μόνο η κατάταξη των έργων στους πίνακες της ΚΥΑ 15393/2002 και τις ΚΥΑ 145799/2005, όπου το σύνολο των έργων μηδενικής όχλησης να υπαχθούν στην 4η κατηγορία της Β΄ ομάδας (Β4), απαλείφοντας με τον τρόπο αυτό την πλήρως γραφειοκρατική και χρονοβόρα διαδικασία υπαγωγής (ή καλύτερα μεταφοράς των φακέλων) των έργων από τις ΔΙΠΕΧΩ των Περιφερειών, στα Τμήματα Περιβάλλοντος των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων.
Άρθρο 3
Να παραμείνει η κείμενη νομοθεσία του ν.1650/1986 ως έχει και να μην προστεθούν τα προτεινόμενα εδάφια.
Το Σχέδιο Νόμου επιχειρεί να δημιουργήσει ένα παράθυρο στην κείμενη νομοθεσία και μάλιστα στο ν.1650/1986, τον βασικότερο νόμο για την προστασία του περιβάλλοντος.
Να προστεθεί στην παράγραφο 4α του άρθρου 8 του ν. 3468/2006, πρόταση που να δίνει τη δυνατότητα να εκφράζει γνώμη για την ΕΠΟ και η τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου βαθμού, όπου προτείνεται η κατασκευή έργου ΑΠΕ.
Καταρχήν η ανάπτυξη ΑΠΕ στον ελληνικό χώρο είναι επιβεβλημένη, δεδομένης της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας. Πρέπει να ιδρυθούν πάρκα ΑΠΕ μετά από μελέτη καταλληλότητας, λαμβάνοντας υπόψη και όλες τις περιβαλλοντικές παραμέτρους. Έτσι απλοποιείται και η διαδικασία που προβλέπεται από το Ν 3010/2002, αφού με την θεσμοθέτηση πάρκων ΑΠΕ δεν χρειάζεται ΠΠΕΑ, αλλά μόνο ΜΠΕ. Όσον αφορά την ΜΠΕ και την διαδικασία έγκρισης περιβαλλοντικών όρων, αυτή θα πρέπει να προχωράει γρήγορα με συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα και να διαρκεί όχι πέραν των τριών μηνών, με την προϋπόθεση να στελεχωθούν οι αδειοδοτούσες υπηρεσίες με κατάλληλο προσωπικό, οι γνωμοδοτούσες υπηρεσίες να τεκμηριώνουν τις απόψεις τους, μετά από εκπαίδευση των υπαλλήλων και η σύνταξη των ΜΠΕ να γίνεται με συγκεκριμένες προδιαγραφές. Με άλλα λόγια η διαδικασία και οι εμπλεκόμενοι πρέπει να πιστοποιηθούν, έτσι ώστε να εξασφαλισθεί η αποτελεσματικότητα και να αποφεύγονται λάθη (και εις βάρος του περιβάλλοντος) και καθυστερήσεις. Το Νομαρχιακό Συμβούλιο, στα πλαίσια γνωμοδότησης της ΜΠΕ να απαντά συγκεκριμένα και σε περίπτωση άρνητικής γνωμοδότησης να την τεκμηριώνει επιστημονικά.
Η εμπειρία έχει δέιξει ότι με τα σημερινά δεδομένα της διοίκησης και του τρόπου σύνταξης των ΜΠΕ οι καθυστερήσεις είναι μεγάλες και ο στόχος της ανάπτυξης των ΑΠΕ δεν επιτυγχάνεται.
Οι χρονοι για την αδειοδοτηση εργων ανανεωσιμων πηγων ενεργειας δεν προκειται να μειωθουν ποτε , οσο ο επενδυτης εξαρταται :
1. Απο το γραφικο Αρχαιολογο που θεωρει οτι η μοναδικοτητα της αποψης του ειναι θεσφατο και δεν επιδεχεται καμια αλλη αποψη . Οταν τα κριτηρια του εχουν χαρακτηρα εξουσιας επι παντος και η φιλοσοφια του ειναι αντιθετη με εργα τετοιας κατευθυνσης. Οσο δεν υπαρχουν αντικειμενικα πλαισια λειτουργιας και αρμοδιοτητων με σαφη χρονοδιαγραμματα , αυτος θα σε ταλαιπωρει γιατι ετσι θελει.Χρονοι Αναμονης τουλαχιστον 8-10 μηνες και αν……
2. Απο την ανελαστικη ΝΕΧΩΠ , που λειτουργει με χαρακτηριστικα παρομοια με των Αρχαιολογων ενα δισκινητο σχημα, που συνεδριαζει κατα το δοκουν χωρις κανονες , χωρις δεσμευτικους χρονους, χωρις κανενα πλαισιο , αλλα με μονο την προσωπικη αντιληψη του καθε μελους της , αυθαιρετα και καταχρηστικα πολλες φορες.Χρονοι αναμονης 1 ετος και αν….
3. Απο την υπηρεσια περιβαλλοντος της καθε Νομαρχιακης Αυτοδιοικησης , την μεγαλυτερη γαγραινα του Ελληνικου Δημοσιου, που ισχυει η αρχη , με λιγες μονον εξαιρεσεις ευτυχως, αν δεν λαδωσεις δουλεια δεν κανεις.Χρονοι αναμονης
τουλαχιστον 1 ετος.
ΟΣΟ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΟΝΕΣ , ΑΝΑΡΧΑ ,ΧΩΡΙΣ ΠΛΑΙΣΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ , ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ , ΟΣΟ ΚΑΛΕΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΛΑ ΚΡΑΤΕΙ……ΔΥΣΤΥΧΩΣ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΝΙΕΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΜΕ ΕΥΧΟΛΟΓΙΑ.
Γνωμοδοτούντες υπηρεσίες:
Η γνωμοδότοση υπηρεσιών στα πλαίσια της περιβαλλοντικής αδειοδότησης προβλέπεται στο ν. 1650/1986 στην περίπτωση γγ) της παραγράφου 10 του άρθρου 4, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 2 του ν. 3010/2002.
Περιγράφεται στην ΚΥΑ με ΦΕΚ 663 (26.05.2006)
Σχόλιο : Θεωρώ ότι η γνώμη των αρμοδίων υπηρεσιών ήταν αναγκαία για την προ Ειδικού Πλασίου για τις ΑΠΕ εποχή, το Ειδικό Πλαίσιο για τις ΑΠΕ σήμερα καλύπτει όλες απωλύτως τις πτυχές χωροθέτησης έργων ΑΠΕ. Aποτελεί ένα είδος Ευαγγελίου των ΑΠΕ.
Μια επαρκώς και επιστημονικά άρτια ΜΠΕ μπορεί και πρέπει να αναδείξει όλες τις πιθανές περιβαλοντικές πτυχές και αδυναμίες ενός έργου. Μπορεί επίσης να προτείνει-επιβάλλει τους τρόπους αντιμετώμισής τους.
Το Ειδικό Πλαίσιο και η ΕΠΟ είναι υπεραρκετά και καλύπτουν τις απαιτήσεις της ευρωπαικής νομοθεσίας .
Μόνο έτσι μπορεί να εξασφαλισθεί μία εξοικονόμηση χρόνου αδειοδότησης για περίπου 14 μεχρι 18 μήνες ανάλογα με την περίπτωση.
Τι άλλο έχουν να πουν οι δημόσιες υπηρεσίες παραπάνω.
Η διατύπωση λοιπόν του άρθρου 4 β πρέπει να είναι:
Άρθρο 4 β : Οι γνωμοδοτήσεις των υπηρεσιών που απαιτούνται στα πλαίσια της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης περιορίζονται μόνο σε εκείνες που αφορούν την εφαρμογή των διατάξεων του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και περιγράφονται στο Παράρτημα ΙΙ του νόμου αυτού αναφορικά με τις υποδομές των τηλεπικοινωνιών και τις εγκαταστάσεις ή δραστηριότητες της αεροπλοϊας, πολιτικές ή στρατιωτικές , όπως ισχύουν κατά Περίπτωση.
επίσης πρέπει να διαγραφεί η πρόταση από το άρθρο 5α……..Απαραίτητη προϋπόθεση για την έκδοση πράξης έγκρισης επέμβασης είναι η σύμφωνη γνώμη του αρμόδιου Δασάρχη …….
Σχόλιο : Θεωρώ ότι δίνονται περισσότερες εξουσίες στο Δασάρχη από αυτές που ούτως ή άλλως έχει από την Δασική Νομοθεσία! Πολλά έργα θα μπλοκάρουν πλέον στα πλαίσια της διαδικασίας Έγκρισης Επέμβασης .
οχι μονο για τις ΑΠΕ αλλα για ολα οσα αφορουν τις δημοσιες υπηρεσιες θα πρεπει να υπαρχει χρονικο περιθωριο απαντησης διαφορετικα να θεωρητε θετικη απαντηση. Με αυτον τον τροπο φευγει η εξουσια απο τον καθε τεμπελη – χαραμοφαι που περιμενει εμας να του δωσουμε επιπλεον μισθο και εξαφανιζεται και το μαυρο χρημα που τοσο μας απασχολει αλλα βεβαια αυτο δεν προκειται να το κανει καμια και κανενας γιατι προφανως δεν βολευει…
Αξιότιμη κυρία Υπουργέ, ευχαριστώ καταρχήν για την ευκαιρία που μας δίνετε να διατυπώσουμε τις απόψεις μας επί του νομοσχεδίου για τις ΑΠΕ.
Το σημείο που θα ήθελα να θίξω εγώ, είναι η απαλλαγή από τη διαδικασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης των έργων ΑΠΕ χαμηλής όχλησης (Άρθρο 8, πργ. 13).
Χαμηλής όχλησης χαρακτηρίζονται οι φωτοβολταϊκοί σταθμοί μέχρι 500Kw, οπότε το νομοσχέδιο προφανώς αυτούς φωτογραφίζει. Αναγνωρίζω την προσπάθειά σας να επιταχύνετε τις διαδικασίες εγκρίσεως των επενδυτικών σχεδίων σε ΑΠΕ που θα συνεισφέρουν στην επίτευξη του στόχου του 20% (όπου τα φωτοβολταϊκά αναμένεται να καταλάβουν δεσπόζουσα θέση), αλλά διαφωνώ κάθετα με τη θυσία του περιβάλλοντος στο βωμό αυτό.
Δεν καθυστέρησαν μέχρι σήμερα τα έργα ΑΠΕ λόγω της διαδικασίας της περιβαλλοντικής αδειοδότησης και μόνο (που ορθώς υπάρχει και αποτελεί, ως ένα βαθμό, δικλείδα προστασίας ή τουλάχιστον ελέγχου του περιβάλλοντος) αλλά του γενικότερου γραφειοκρατικού συστήματος. Αν παρόλα αυτά πιστεύετε ότι η περιβαλλοντική αδειοδότηση φταίει τότε απλοποιήστε την περαιτέρω, μην την καταργείτε. Γιατί καταργώντας την, αφαιρείτε το μοναδικό μέσο που διαθέτει η πολιτεία για τον περιβαλλοντικό προέλεγχο σημαντικών δραστηριοτήτων (δεν είναι μικρό κατασκευαστικό έργο ένα πάρκο φωτοβολταϊκών ισχύος 400Kw ας πούμε). Ποιό το νόημα να πιάσουμε το 20% και, ταυτόχρονα, να έχουμε επιτρέψει (σε εκατοντάδες ή χιλιάδες τοπικές περιπτώσεις) τις ατασθαλίες σε βάρος του περιβάλλοντος?
Χωρίς Περιβαλλοντικούς Όρους, ποιός φορέας και στο πλαίσιο ποιάς αρμοδιότητας θα ασχοληθεί να ελέγξει την τήρηση των στοιχειωδών όρων προστασίας του περιβάλλοντος? Ποιός θα ελέγξει που θα αποτεθούν πλεονάζουσες εκσκαφές? Ποιός θα ελέγξει για την αποκατάσταση των εργοταξιακών χώρων? Πόσα δέντρα απαιτείται να κοπούν? Θα εκδιωχτούν σημαντικά είδη πανίδας και ορνιθοπανίδας? Υπάρχουν σπάνια ή απειλούμενα ή ενδημικά είδη που μπορεί να επηρεαστούν αρνητικά? Αν οι κατασκευαστικές εργασίες λαμβάνουν χώρα πλησίον κατοικιών, ποιός θα περιγράψει τον τρόπο και το χρόνο αλληλουχίας των εργασιών για τη μικρότερη δυνατό όχλησή τους? Αν απαιτείται η διάνοιξη δρόμου πρόσβασης, θα θέλει περιβαλλοντική μελέτη ο δρόμος και όχι ο φωτοβολταϊκός σταθμός? Τα παρακείμενα ρέματα θα πρέπει να είναι οριοθετημένα?
Εδώ θα ήθελα να συμφωνήσω με την άποψη ότι θα πρέπει να γίνεται ένας έλεγχος, ένα κοσκίνισμα, για τη διαπίστωση του αν η προτεινόμενη θέση εγκατάστασης δεν εμπλέκεται με κάποιο χωροταξικό, πολεοδομικό, περιβαλλοντικό ή άλλο περιορισμό. Αλλά, χωρίς Κτηματολόγιο, Δασολόγιο, Φορείς Διαχείρισης με πραγματική εξουσία επιβολής κυρώσεων, ελεγκτές περιβάλλοντος ικανού αριθμού κλπ., αυτό δεν αρκεί, ιδίως αν αναλογιστούμε πόσο συχνές είναι οι περιπτώσεις καταπατήσεων κρατικής ιδιοκτησίας.
Θεωρώ, λοιπόν, άτοπη την πεποίθηση ότι η περιβαλλοντική αδειοδότηση θα καθυστερήσει την επίτευξη του πολυπόθητου στόχου του 20%. Ένας μέσος χρόνος 5-6 μηνών για την περιβαλλοντική αδειοδότηση δεν είναι πολύς (ιδίως αν γίνεται σε ένα στάδιο κάτι που με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο), δεν είναι εις βάρος κανενός, αλλά είναι σίγουρα υπέρ του περιβάλλοντος. Αν είναι εις βάρος των επενδυτών, μόνο θετικά μπορώ να το εκλάβω: ή θα σεβαστείς και θα συμμορφωθείς με την περιβαλλοντική νομοθεσία ή δεν πρέπει να είσαι ευπρόσδεκτος επενδυτής. Είναι σαν το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους: δεν είσαι καλός μαγαζάτορας επειδή κάνεις τα στραβά μάτια σ’ αυτούς που καπνίζουν εντός του καταστήματος και, βέβαια, δεν κάνεις καλό και στην υγεία σου.
Το ότι τα φωτοβολταϊκά είναι ΑΠΕ, δε σημαίνει ότι μπορούν να εγκαθίστανται ανεξέλεγκτα για να πετύχουμε και κάποιους πράσινους στόχους. Άλλωστε η αγορά είναι πολύ κοντά στο bloom και τα φωτοβολταϊκά θα γνωρίσουν πολύ μεγάλη ανάπτυξη που καμιά περιβαλλοντική αδειοδότηση δε μπορεί να ανακόψει.
ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
1) Διατήρηση και απλοποίηση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης με την κατηγοριοποίηση όπως προβλέπεται στην Υ.Α. οικ. 145799/2005.
2) Στελέχωση υπηρεσιών (υπηρεσίες Περιβάλλοντος Νομαρχιών, Περιφερειών κλπ.) με προσωπικό που θα έχει αποκλειστική αρμοδιότητα την έγκριση και προώθηση έργων ΑΠΕ.
3) Προτυποποίηση τεύχους Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων ώστε να επικεντρώνεται στα σημαντικότερα στοιχεία και να μην πλατειάζει σε αδιάφορα θέματα. Έτσι, και ο έλεγχος της θα είναι συντομότερος και ουσιαστικότερος και η προστασία του περιβάλλοντος δε θα παρακάμπτεται.
Ευχαριστώ για το χρόνο σας
Στην παρ. 13 όπου γίνεται λόγος για το ποιές περιπτώσεις εξαιρούνται από την υποχρέωση λήψης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων, δεν είναι σαφές από τη διατύπωση τί ισχύει τελικά όσον αφορά τα φωτοβολταϊκά.
Συγκεκριμένα αναγράφεται: » Φωτοβολταϊκοί σταθμοί, ανεξαρτήτως ισχύος, και ανεμογεννήτριες που εγκαθίστανται σε κτίρια ή/και άλλες δομικές κατασκευές ή εντός οργανωμένων υποδοχέων βιομηχανικών δραστηριοτήτων, καθώς και σταθμοί Α.Π.Ε. που εγκαθίστανται σε γήπεδα και οι οποίοι χαρακτηρίζονται από την κείμενη νομοθεσία ως μη οχλούσες δραστηριότητες με την εξαίρεση των υδροηλεκτρικών σταθμών, εξαιρούνται από την υποχρέωση λήψης απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων.»
Δεν είναι σαφές αν εν προκειμένω διακρίνονται 3 περιπτώσεις εξαιρέσεων, δηλ. α. φωτοβολταϊκοί σταθμοί ανεξαρτήτως ισχύος, β. ανεμογγενήτριες σε κτίρια και γ. σταθμοί Α.Π.Ε. σε γήπεδα που αποτελούν μη οχλούσες δραστηριότητες
ή αν διακρίνονται 2 περιπτώσεις εξαιρέσεων δηλ. α. φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες σε κτίρια και β. σταθμοί Α.Π.Ε. σε γήπεδα που αποτελούν μη οχλούσες δραστηριότητες.
Η πρακτική σημασία της ερμηνευτικής επιλογής αφορά προφανώς την περίπτωση των φωτοβολταϊκών σε γήπεδα που δεν είναι μη οχλούσες δραστηριότητς δηλ τα φ/β με ισχύ άνω των 500 kW, αφού κατά την πρώτη ερμηνεία θα εξαιρούνται και αυτά από την υποχρέωση για Ε.Π.Ο. ενώ κατά την δεύτερη όχι.
To μειζον ζητημα στα θεματα αδειοδοτησης εργων κατευθυνσης και οχι μονον, ανανεωσιμων πηγων ενεργειας ειναι η ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ. Οι απαιτουμενοι χρονοι θα μειωθουν μονον οταν η καθε Νομαρχιακη Αυτοδιοικηση οριοθετησει, με συμφωνη των κατα νομο επιτροπων και υπηρεσιων, τις περιοχες στις οποιες θα μπορουν να τοποθετουνται εργα ΑΠΕ.Και στη συνεχεια να μην απαιτουνται κατα περιπτωση γνωμοδοτησεις και καθε επενδυση.
Μονον ετσι θα υπαρξει εξορθολογισμος της διαδικασιας και ολοι θα γνωριζουν εκ των προτερων τους κανονες του » παιχνιδιου «.
Σε καθε αλλη περιπτωση διαιωνιζεται η γραφειοκρατια την οποια πολλοι την επιδιωκουν και την θελουν για δικους τους λογους ο καθενας.
Σχετικά με την παρ. 2, εδάφιο 13,
Ίσως θα έπρεπε να διευκρινιστεί στο συγκεκριμένο σημείο και η διαδικασία η οποία θα ακολουθηθεί για τις ήδη κατατεθημένες αιτήσεις (και εκπονημένες Μ.Π.Ε.) για λήψη απόφασης Ε.Π.Ο. σταθμών Α.Π.Ε., για τους οποίους, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, δεν θα απαιτείται πλέον η έγκριση αυτή.
Είμαι και εγώ ένας από τους πολλούς που ασχολούνται με τις ΑΠΕ, και με αιολικά αλλά και με Φ/Β μέχρι 100kw.
Η εμπειρία μου όσο αφορά στην εμπλοκή μου με το δημόσιο είναι τραυματική.
Το 80% των υπηρεσιών, και ιδίως οι αρχαιολογίες μας αντιμετωπίζουν με αφιαφορία εως και απαξία γνωρίζοντας ότι με μια κακή απόφασή τους, η οποία καλύπτεται από εκφράσεις του τύπου «ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟ ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΝΟΜΟ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΜΑΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ», μπορούν να μας ταλαιπωρήσουν αφάνταστα ή και χωρίς ιδιαίτερο και προφανή λόγο να μας παραπέμψουν στο ΚΑΣ.
Το αδειοδοτικό σύστημα χρειάζεται να είναι σαφές και ξεκάθαρο έτσι ώστε να μην αφήνει περιθώρια διαφορετικής ερμηνείας, πράγμα το οποίο οδηγεί σε τρομερές καθυστερήσεις ή ακόμα και σε συναλλάγές.
Ας γίνει το Χωροταξικό το Ευαγγέλιο για την Χωροθέτηση των ΑΠΕ ώστε οι επενδυτές να γνωρίζουν εκ των προτέρων τι θα αντιμετωπίσουν.
Δέν αρκεί όμως μονο οι επενδυτές να το γνωρίζουν, πρέπει να το γνωρίζουν και να το σέβονται και οι υπηρεσίες και όχι κάθε υπηρεσία να έχει δικούς της νόμους σαν να μην ανήκουμε όλοι στο ίδιο κράτος.
θα μπορούσα να πω πολλές υποπεριπτώσεις αλλά δεν έχει νόημα τις γνωρίζουμε όλοι, το χειρότερο όμως είναι ότι τις γνώριζαν τόσα χρόνια όλοι και μας άφηναν να παλεύουμε με τα θηρία της Δημόσιας Διοίκησης αντι να προστατεύσουν το περιβάλλον και τις επενδύσεις, ας ελπίσουμε ότι κάτι ξεκίνησε, κάτι αλλάζει.
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΑ ΝΑ ΟΡΙΣΤΕΙ ΜΙΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΥΠΟΔΟΧΗΣ-ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΑΙΤΗΣΗΣ, ΠΟΥ ΝΑ ΑΠΑΙΤΕΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΩΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΑΙΩΝ ΑΔΕΙΩΝ (ΕΠΟ, ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟ ΓΗΣ, ΚΤΛΠ) .
ΕΚΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΙΚΑ ΤΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΚΡΕΜΜΟΤΗΤΕΣ ΕΓΓΡΑΦΩΣ Ή ΜΕ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΝΑ ΕΙΔΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Ο ΦΟΡΕΑΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΥΠΟΒΑΛΛΕΙ ΓΙΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΣΕ ΕΥΛΟΓΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ (7 ΕΡΓΑΣΙΜΕΣ). ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΓΙΑ ΕΠΑΝΥΠΟΒΟΛΗ ΕΞ’ΑΡΧΗΣ.
ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΜΕ ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΜΟΝΙΜΟ-ΕΚΠΡΟΣΩΠΟ- (ΚΑΙ ΑΝΑΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ) ΜΕΛΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΟ ‘ΚΟΜΜΑΤΙ’ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΝΑΛΟΓΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΦΕΡΟΥΝ ΣΕ ΠΕΡΑΣ ΣΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ(20 ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑΚΕΣ_ΗΜΕΡΕΣ) ΜΕ ΘΕΤΙΚΗ Ή ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΕΙΣΗΓΗΣΗ.
Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΝΑ ΕΧΕΙ ΜΕΛΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΩΣ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΝ ΜΟΝΙΜΟ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΠΟΥ ΝΑ ΣΥΝΤΟΝΙΖΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΠΕΜΠΛΕΚΟΥΝ ΤΑ ΚΩΛΥΜΜΑΤΑ ΤΩΝ ΦΑΚΕΛΩΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑΣ.
ΕΤΣΙ ΤΕΡΜΑΤΙΖΕΤΑΙ Η ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΚΑΙ ΤΑ ΚΩΛΥΜΜΑΤΑ.
ΦΥΣΙΚΑ Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΖΕΙ 2 ΦΟΡΕΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΕΙΩΘΕΙ ΚΑΙ Ο ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΕΡΑΤΩΣΗΣ -ΘΕΤΙΚΩΣ Ή ΑΡΝΗΤΙΚΩΣ- ΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑΣ.
ΕΛΠΙΖΩ ΑΥΤΗ Η ΦΟΡΑ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΟ ΕΝΑΥΣΜΑ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΜΠΡΟΣ.
ΝΟΜΙΖΩ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΕΝΑ ΠΑΡΚΟ ΑΠΕ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΝΟΜΟ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΑΡΚΑ.ΟΠΩΣ ΟΙ ΒΙΠΕ ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ.ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΕΣ ΟΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗ ΑΞΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΑΧΟΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΓΝΩΣΙΑΣ.
Θεωρώ οτι στο άρθρο αυτό πρέπει να γίνεται ειδικότερη αναφορά στις υπηρεσίες της Περιφέρειας η Νομαρχίας που θα εκδίδουν τις άδειες, ανάλογα με το είδος του έργου ΑΠΕ.
Για το παράδειγμα των μικρών υδροηλεκτρικών, ποιά είναι η υπηρεσία της Περιφέρειας που θα εκδίδει την άδεια;
Ειναι αυτή κατάλληλα επανδρωμένη με ειδικευμένο προσώπικό;
Αν δεν διασφαλισθεί η επάρκεια των περιφερειακών αρχών αδειοδότησης θα καταλήξουμε σε στρεβλώσεις και αρνητικά αποτελέσματα με το γνωστό άλλοθι της κατανομής των αρμοδιοτήτων.
Θεωρώ οτι στον τομέα αυτό την κύρια ευθύνη έχει το Υπουργείο Περιβάλλοντος, που πρέπει να μεριμνήσει ώστε το αποκεντρωμένο σύστημα να λειτουργεί σωστά και αποτελεσματικά.
ΑΡΘΡΟ 3
Στην παράγραφο 1 να προστεθούν οι υποπαράγραφοι (ι) και (κ) ως εξής:
ι)Της Ελληνικής προστιθέμενης αξίας (ΕΠΑ) ως ποσοστού στο συνολικό κόστος της ΑΠΕ.
κ) Οι συντελεστές βαρύτητας κάθε παραπάνω κριτηρίου (α) εως(ι), καθορίζονται με Υπουργική Απόφαση, για αντικειμενική κρίση της ΡΑΕ.
*ΣΧΟΛΙΑ
Στόχος της «πράσινης ανάπτυξης» που επιδιώκει το παρόν νομοσχέδιο, δεν είναι η αθρόα εισαγωγή ΑΠΕ, όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα, όπου στη καλύτερη περίπτωση των αιολικών , μόνο ο πύργος στήριξης της ανεμογεννήτριας είναι εγχώριας κατασκευής, με συνεισφορά στο συνολικό κόστος περίπου 5%. (Το υπόλοιπο 95% είναι είτε κατασκευής των Κάτω Χωρών όπως τα πτερύγια, είτε γεννήτριες Siemens κτλ).
Επομένως η συμμετοχή της εγχώριας Βιομηχανίας και η δημιουργία θέσεων εργασίας, θα πρέπει να αποτελέσει βασικό κίνητρο με υψηλό συντελεστή βαρύτητας, ώστε οι ξένοι εισαγωγείς να αναγκασθούν είτε να δημιουργήσουν ντόπιες επενδύσεις, είτε να δώσουν έργο σε έλληνες υποκατασκευαστές.
Άλλως, το παρόν νομοσχέδιο δεν θα διαφέρει από αυτό της «απόσυρσης αυτοκινήτων», αφού και τα δύο στοχεύουν μεν σε πράσινο περιβάλλον, αλλά εξυπηρετούν συμφέροντα και θέσεις εργασίας άλλων χωρών.
Στην παράγραφο 6 του ίδιου άρθρου να τροποποιηθεί η δυνατότητα μεταβίβασης αδειών ως εξής:
«Επιτρέπεται η δυνατότητα μιας (1) μεταβίβασης ανά νομικό πρόσωπο.»
*ΣΧΟΛΙΑ
Έτσι θα αποτραπεί η σωρηδόν λήψη αδειών παραγωγής οι οποίες παραμένουν ανενεργές για να μεταπωληθούν προφανώς.
Πρόκειται δηλαδή για ένα «καπάρωμα» της διαθέσιμης ελληνικής γης για ΑΠΕ ( βλ. λχ. στην εφημερίδα ΠΑΡΟΝ 13-12-2009 αιτήσεις αδειών παραγωγής μιας μόνο εταιρείας, ισχύος περίπου 1000 MW που η υλοποίησή τους απαιτεί περίπου 1 δις €).
Α. Σχετικά με το άρθρο 8, εδάφιο 4β.
Ειναι γραφειοκρατικό και ατελέσφορο να επιστρέφονται οι γνωμοδοτήσεις στις αρχές που γνωμοδοτούν για θέματα που δεν άπτονται της αρμοδιότητάς τους.
Προτείνεται η αντικατάσταση των τελευταίων περιόδων ως εξής:
«Οιαρμόδιες αρχές για την έκδοση Ε.Π.Ο. δεν δεσμευονται από το περιεχόμενο γνωμοδοτήσεων αρχών ή φορέων για θέματα που δεν είναι της αρμοδιότητάς τους».
Επίσης το εδάφιο 4γ προτείνεται να αντικατασταθεί ως εξης:
«γ. Οι τασσόμενες κατά τις κείμενες διατάξεις προθεσμίες για την υποβολή των γνωμοδοτήσεων ορίζονται στο σύνολό τους ως αποκλειστικές. Η τυχόν άπρακτη παρέλευσή τους θεωρείται ως θετική γνωμοδότηση της Αρχής ή του Φορέα».
Εδάφιο 5α
Είναι απαραίτητο να φύγουμε από την δεσμευτική»σύμφωνη» γνώμη του οποιοδήποτε υπαλλήλου που λειτουργεί στην λογική του «απόλυτου άρχοντα» και δημιουργεί ανυπέρβλητα προβλήματα και παρενέργειες και μάλιστα όταν πρόκειται για παρεμβέσεις φιλικές στο περιβάλλον όπως είναι οι ΑΠΕ.
Προτείνεται να τροποποιηθει η τελευταία περίοδος ως εξής:
«εκδίδεται αυτοτελώς, μη ενσωματούμενη στην αντίστοιχη Ε.Π.Ο., από το Γενικό Γραμματέα της Περιφέρειας, μετά γνωμοδότηση του αρμόδιου δασαρχείου,που εκδίδεται εντός μηνός από της υποβολής σε αυτό της σχετικής αίτησης.»
Α. Σχετικά με το άρθρο 8, εδάφιο 4β.
1. Είναι πολύ θετική η πρόβλεψη για περιορισμό των γνωμοδοτούντων υπηρεσιών στα θέματα αρμοδιότητάς τους και μόνο. Η εμπειρία δείχνει ότι συχνά υπηρεσίες γνωμοδοτούν και για θέματα, που είναι λίγο ή πολύ πιό πέρα από τις αρμοδιότητές τους. Ετσι, συχνά αρχαιολογικές υπηρεσίες όπως οι εφορείες κλασικών (ΕΠΚΑ)στη γνωμοδότησή τους αναφέρουν περιορισμούς και σχετικά με βυζαντινά ή νεότερα μνημεία ή ενάλια, όταν οι αντίστοιχες υπηρεσίες καλούνται επίσης να γνωμοδοτήσουν.
2. Συχνά οι γνωμοδοτούσες υπηρεσίες, δεν γνωμοδοτούν απλά, αλλά ζητούν οι περιορισμοί που θέτουν για τα έργα να συμπεριληφθούν σε τροποποιημένες ΜΠΕ, και αυτές να υποβληθούν και πάλι στις ίδιες υπηρεσίες. Μάλιστα αυτή την πρακτική, συχνά την αποδέχονται οι υπηρεσίες περιβάλλοντος και επιβάλουν στους μελετητές ή επενδυτές να τροποποιήσουν τις μελέτες, να τις ξαναυποβάλουν στις περιβαλλοντικές υπηρεσίες, αυτές στη συνέχεια να τις επαναπροωθήσουν στις γνωμοδοτούσες κλπ. Είναι φανερό ότι πρόκειται για αέναη διαδικασία, για την οποία ευθύνονται τόσο οι γνωμοδοτούσες υπηρεσίες, όσο κυρίως οι περιβαλλοντικές υπηρεσίες που αποδέχονται τη διαδικασία αυτή.
3. Με το παράπανω 2 σημείο συνδέεται και δυστυχώς δεν το λύνει και η παρούσα πρόβλεψη στο εδάφιο 4β, που αναφέρει «…Οι αρμόδιες αρχές για την έκδοση Ε.Π.Ο. ελέγχουν το περιεχόμενο των ανωτέρω γνωμοδοτήσεων ως προς τη συμβατότητά του με την αρμοδιότητα των αρχών ή φορέων που γνωμοδοτούν. Σε περίπτωση διαπίστωσης ασυμφωνίας μεταξύ αυτών, οι γνωμοδοτήσεις επιστρέφονται για διόρθωση ή συμπλήρωση στις αντίστοιχες υπηρεσίες…». Προτείνω να τροποποιηθεί το παραπάνω κείμενο με το εξής «…οι αρμόδιες αρχές για την έκδοση ΕΠΟ ελέγχουν το περιεχόμενο των ανωτέρω γνωμοδοτήσεων ως προς τη συμβατότητά του με την αρμοδιότητα των αρχών ή των φορέων που γνωμοδοτούν και ανάλογα το λαμβάνουν υπόψη τους στην έκδοση της ΕΠΟ, χωρίς να απαιτηθεί υποβολή τροποποιημένης περιβαλλοντικής μελέτης». Οπωσδήποτε δε να αφαιρεθεί η φράση «Σε περίπτωση διαπίστωσης ασυμφωνίας μεταξύ αυτών, οι γνωμοδοτήσεις επιστρέφονται για διόρθωση ή συμπλήρωση στις αντίστοιχες υπηρεσίες…». Η φράση αυτή είναι καταστροφική σε όλη την προσπάθεια για μείωση του χρόνου έγκρισης των μελετών, καθώς και πάλι η διαδικασία γνωμοδότησης γίνεται αέναη, αφού χρειάζεται και πάλι χρόνος (πρακτικά περίσσότερο από μήνα) για να πάει το σχετικό αίτημα στη γνωμοδοτούσα υπηρεσία και αυτή να απαντήσει. Αν μάλιστα και η νέα γνωμοδότηση δεν είναι στο πνεύμα της παρούσας, τότε θα πρέπει να επαναληφθεί η ίδια διαδικασία αενάως. Προφανώς πρόκειται για πολύ αρνητικό, ίσως χειρότερο και από τη σημερινή κατάσταση (στο σημείο αυτό).
Β. Σχετικά με το εδάφιο 4γ νομίζω θα πρέπει να διατυπωθεί ακόμη πιό συγκεκριμένο και αποκλειστικό, καθώς φοβάμαι ότι πολλές περιβαλλοντικές υπηρεσίες θα διστάζουν και πάλι να προχωρήσουν τη διαδικασία αδειοδότησης. Προτείνω να αντικατασταθεί ως εξής:
«γ. Οι τασσόμενες κατά τις κείμενες διατάξεις προθεσμίες για την υποβολή των γνωμοδοτήσεων ορίζονται στο σύνολό τους ως αποκλειστικές. Η τυχόν άπρακτη παρέλευσή τους δεν κωλύει την πρόοδο της διαδικασίας για την έκδοση Ε.Π.Ο., η οποία συνεχίζεται υποχρεωτικά, με ευθύνη των περιβαλλοντικών υπηρεσιών που είναι αρμόδιες για την έκδοση της ΕΠΟ.»
Τέλος, είναι προφανές ότι τα παραπάνω πρέπει να ισχύουν και για τα Νομαρχιακά Συμβούλια και ίσως θα πρέπει να αναφερθεί και αυτό ρητά. Οπότε, το εδάφιο γ, προτείνω τελικά να αντικατασταθεί με το «γ. Οι τασσόμενες κατά τις κείμενες διατάξεις προθεσμίες για την υποβολή των γνωμοδοτήσεων, περιλαμβανομένης και της γνωμοδότησης των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, ορίζονται στο σύνολό τους ως αποκλειστικές. Η τυχόν άπρακτη παρέλευσή τους δεν κωλύει την πρόοδο της διαδικασίας για την έκδοση Ε.Π.Ο., η οποία συνεχίζεται υποχρεωτικά, με ευθύνη των περιβαλλοντικών υπηρεσιών που είναι αρμόδιες για την έκδοση της ΕΠΟ.»
Ειναι σημαντικο να οριστουν παντου χρονικές προθεσμιες και τυχόν εναλλακτικές ενέργειες, οπως αναφερε στα σχόλια και ο κύριος ΚΑΡΔΑΡΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ.Οι υπηρεσίες από αδιαφορία,αμέλεια,ευθυνοφοβία (σπανιότερα και κακοβουλία) έχουν επανειλημμένα αφήσει σχετικά θέματα να λιμνάζουν ή να αντιμετωπίζονται με ασαφή και ευκαιριακά κριτήρια που καμία σχέση δεν έχουν με την βούληση για το περιβόητο 20%.
Εφόσον έχουμε αυτη την στιγμή ένα χωροταξικό αρκετά σαφές (αν και σε αρκετά σημεία εχθρικό προς τις ΑΠΕ),αυτό θα πρέπει να εφαρμόζεται από όλους και όχι από όποιον το κρίνει σκόπιμο,είναι γνωστό πχ ότι η αρχαιολογία δεν το εφαρμόζει (ίσως γιατί θεωρεί ότι δεν υπάγεται στο ελληνικό κράτος;ποιος ξέρει!)
Επιπροσθέτως θα πρέπει να τονίσω την απογοήτευση μου για το ότι ενώ το παρόν νομοσχέδιο πράγματι κάνει κινήσεις για την επίσπευση των διαδικασιών, η έκδοση μιας άδειας παραμένει μια υπόθεση που περνάει από υπερβολικά πολλά «χέρια» (υπηρεσίες) και φοβούμαι ότι αυτό μπορεί να αποβεί μοιραίο.Το one stop shop δεν εφαρμόζεται,απλώς γίνεται χρήση του όρου,προφανώς για επικοινωνιακούς λόγους.
Για να επιτευχθεί ο στόχος για την επίσπευση των αδειοδοτήσεων,θα πρέπει να υπάρξει σαφής μείωση των σημείων ελέγχου (υπηρεσίες γνωμοδότησης),ή εναλλακτικά να ορισθούν άτομα από τις εν λόγω υπηρεσίες που για τα επόμενα 3-5 χρόνια θα εργάζονται αποκλειστικά για αυτόν τον σκοπό,την γρήγορη αδειοδότηση των ΑΠΕ.
Πιστεύω ότι με το Νομοσχέδιο αυτό θα πρέπει να αποσαφηνισθούν και θέματα πολεοδομικών διατάξεων που αφορούν στην εγκατάσταση των ΑΠΕ, κυρίως ως προς την επιτρεπόμενη κάλυψη ενός γηπέδου. Είναι απαράδεκτο εκτάσεις 20 και 40 στρεμμάτων εκτός σχεδίου να καλύπτονται στο σύνολό τους με φωτοβολταϊκές πλάκες.
Συγκεκριμένα θα πρέπει να αποσαφηνισθούν και νομοθετικά τα αναφερόμενα στην Απόφαση 54871/43/30-6-98 ΥΠΕΧΩΔΕ (Εγκύκλιο 43/98), σύμφωνα με την οποία: «…για τις περιπτώσεις αυτές, δηλαδή ηλεκτροπαραγωγή από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας από νομικά ή φυσικά πρόσωπα, είναι δυνατόν να εφαρμοσθούν οι διατάξεις της παρ.1 του Αρθ-7 του ΠΔ/24-5-85 (ΦΕΚ-270/Δ/85) διατάξεις που αναφέρονται για τις εγκαταστάσεις της ΔΕΗ.»
Έτσι όλες οι Εγκαταστάσεις ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ θα μπορούν να καλύπτουν το 50% μιας έκτασης, και όχι το 100%.
Επίσης θα πρέπει να επιβληθεί και κάποια υποχρεωτική απόσταση από τα όρια της έκτασης (προτείνονται τα 5,00μ).
Πέραν αυτού, για λόγους απλούστευσης της διαδικασίας, οι διατάξεις αυτές δεν θα πρέπει να μην εγκρίνονται ως παρέκκλιση, όπως προβλέπεται σήμερα από το άρθρο 7 του ΠΔ/24-5-85 (ΦΕΚ-270/Δ/85, αλλά να αποτελούν πάγιους όρους δόμησης.
Άμεση θεσμοθέτηση των «Πάρκων ΑΠΕ»
Εάν δεχθούμε εν δυνάμει ότι είναι απόλυτα σημαντική η ανάπτυξη της «πράσινης ενέργειας» από τις Ανανεώσιμες Πηγές (ΑΠΕ) και κυρίως της αιολικής που έχει το χαμηλότερο κόστος παραγωγής ανά μονάδα παραγομένης ενέργειας και ότι πρέπει αυτή να ενισχυθεί αλλά και να προστατευθεί η επιχειρηματικότητα τον τομέα σε αυτόν.
Εάν δεχθούμε εξίσου ότι είναι απόλυτα σημαντική και η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και ειδικά των δασών, δασικών , χορτολιβαδικών κλπ εκτάσεων που αναπτύσσονται και καλύπτουν τους ορεινούς όγκους της πατρίδας μας και ότι δεν μπορεί αυτά να είναι αν δυνάμει αναλώσιμα στο όνομα μια μονόπλευρης οικονομικής ανάπτυξης.
Επειδή δεν έχουμε ακόμη δυστυχώς δασολόγιο και οι Δασικές Υπηρεσίες δεν μπορούν να παρακάμψουν όλα τα ανελαστικά αντικείμενα προστασίας , τα αιτήματα πολιτών και τα σωρευμένα προβλήματα δεκαετιών.
Επειδή από την άλλη η επιχειρηματικότητα δεν μπορεί να περιμένει πότε θα θεραπευθούν όλα τα προβλήματα του Ελληνικού κράτους και θα «ωριμάσουν» όλες οι προϋποθέσεις για να πάρουν το πράσινο φως για την εγκατάσταση μιας μονάδας ΑΠΕ.
Προτείνουμε κυρίως για τα αιολικά και τα μεγάλης ισχύος (άρα και εδαφικής έκτασης ) φωτοβολταϊκά να προχωρήσουμε αμέσως στην θεσμοθέτηση των «Πάρκων ΑΠΕ». Τρεις, τέσσερες, πέντε διάσπαρτες περιοχές μεγάλης έκτασης (2.000-10.000 στρ) σε κάθε νομό αιολικής η φωτοβολταϊκής προτεραιότητας κατά πρώτο και καταλληλότητας κατά δεύτερο να διερευνηθούν, οριοθετηθούν και χαρακτηρισθούν από τις συναρμόδιες Υπηρεσίες και την ΡΑΕ ως «Πάρκα ΑΠΕ». Αμέσως θα χαρακτηρισθούν κατ’ άρθρο 14 του Ν998/79 ενιαία και θα συνταχθεί για κάθε Πάρκο μια συνολική ΜΠΕ με χρηματοδότηση του κράτους. Όλες οι συναρμόδιες Υπηρεσίες, θα γνωμοδοτήσουν άπαξ για το Πάρκο. Θα υπολογισθεί η ενεργειακή και η περιβαλλοντική χωρητικότητα του. Θα συνδεθεί όλο το πάρκο με μια γραμμή μεταφοράς της ΔΕΗ. Θα εκδοθεί μια συνολική ΕΠΟ/πάρκο. Όλα τα Πάρκα της Επικρατείας θα παραχωρηθούν απ’ ευθείας στην ΡΑΕ για την διαχείριση τους αποκλειστικά μόνο από αυτήν.
Κάθε επιχειρηματική πρόταση θα υποβάλλεται για συγκεκριμένο ΠΑΡΚΟ και θα εξετάζεται μόνο από την ΡΑΕ και εφ΄ όσον έχει τις προϋποθέσεις θα λαμβάνει άδεια εγκατάστασης στο ζητούμενο ή άλλο Πάρκο με συγκεκριμένους όρους που θα περιγράφονται σε ειδικό συμφωνητικό με παροχή ειδικών θεσμικών και οικονομικών εγγυήσεων που θα μπορούν να καλύψουν το κόστος απεγκατάστασης και αποκατάστασης του περιβάλλοντος. Μια και μόνο αίτηση θα υποβάλλεται, μια και μόνο Υπηρεσία θα αδειοδοτεί εντός των οριοθετημένων Πάρκων. Κανείς άλλος. Ούτε ΜΠΕ για κάθε εγκατάσταση, ούτε ΕΠΟ, ούτε πράξεις χαρακτηρισμού, ούτε αιτήσεις για γνωμοδοτήσεις συναρμοδίων Υπηρεσιών, ούτε τίποτα άλλο.
Μια αίτηση Μια Υπηρεσία.
Αν καλυφθεί η δυναμικότητα όλων των οριοθετημένων «Πάρκων» τότε η ΡΑΕ και μόνο αυτή θα ζητά την θεσμοθέτηση νέας περιοχής στον νομό από τις αρμόδιες Υπηρεσίες αιτιολογημένα. Αν υπάρχει η δυνατότητα θα δίδεται, αλλιώς θα ερευνάται άλλη περιοχή.
Έτσι και οι υποχρεώσεις των Υπηρεσιών αλλά και η ταλαιπωρία των επιχειρηματιών θα περιορισθούν στον ελάχιστο λίαν απαραίτητο όγκο και χρόνο και οι γραφειοκρατία και οι δοσοληψίες θα εξαφανισθούν.
ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ 5β ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΣΤΟΝ ΔΑΣΑΡΧΗ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ, ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟ ΜΙΑΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΩΣ ΔΑΣΙΚΗΣ ή ΜΗ, ΜΕΣΑ ΣΕ ΟΡΙΣΜΕΝΟ ΧΡΟΝΟ.
ΤΟ ΛΕΩ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΕΡΓΟ ΣΤΑ ΜΕΓΑΡΑ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ Η ΑΙΤΗΣΗ ΠΟΥ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΣΤΟ ΑΡΜΟΔΙΟ ΔΑΣΑΡΧΕΙΟ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΘΑ ΑΠΑΝΤΗΘΕΙ ΣΕ 2 ΜΕ 2,5 (ΚΡΑΤΗΘΗΤΕ) ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΛΟΓΩ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΛΕΕΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ