Εγκρίνουμε:
1. Τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Σ.Μ.Π.Ε.) για το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες, και τους όρους, περιορισμούς και κατευθύνσεις που προβλέπονται σ’ αυτή για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων που ενδεχόμενα θα προκύψουν από την εφαρμογή του Ειδικού Πλαισίου.
2. Το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες, το κείμενο του οποίου ακολουθεί:
Υπάρχει ένα νησί που έχει την ατυχία να είναι περικυκλωμένο από ναυπηγεία, εγκαταστάσεις φυσικού αερίου, χαλυβουργίες, διυλιστήρια και την Ψυτάλεια όπου καταλήγουν όλα τα λύματα της Αττικής. Το νησί αυτό λέγεται Σαλαμίνα και ευτύχώς έχει μία πλευρά την νότια, όπου οι κάτοικοι του, οι οποίοι ξεπερνούν πολλές φορές και τις 300.000 το καλοκαίρι μπορούν να κάνουν μπάνιο και να απολαύσουν ένα πραγματικά πανέμορφο τοπίο.
Αυτή την πλευρά του νησιού επιλέξατε να την κάνετε βιομηχανική ζώνη ιχθυοκαλλιεργειών (Π.Ο.Α.Υ)!! Τη μοναδική πλευρά όπου οι κάτοικοι του μεγαλύτερου νησιού του Σαρωνικού μπορούν να απολαύσουν.
ΓΙΑΤΙ;
ΓΙΑΤΙ θέλετε να μας στερήσετε το μοναδικό φως που μας έχει απομείνει;
ΓΙΑΤΙ δεν μας ρωτήσατε ποτέ αν το θέλουμε;
ΓΙΑΤΙ μας θεωρείτε πολίτες Γ’ κατηγορίας;
Υπάρχουν τόσες βραχονησίδες στην Ελλάδα να πάτε να κάνετε εκεί ότι θέλετε. Οχι στην πλάτη τη δική μας. Οχι στη μοναδική καθαρή θάλασσα μας.
Μας ανήκει.
Τη δικαιούμαστε.
Τη μία και μόνη καθαρή πλευρά που μας έχει απομείνει.
ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΟΙΝΟΥΣΣΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΑΝΑΦΕΡΩ ΟΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ Ι/Κ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΕ. ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΔΙΩΞΕΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΜΑΣ.ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΨΑΡΑΔΕΣ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥΣ.ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ,ΑΥΤΟ ΕΜΑΘΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΑΔΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ.ΜΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΤΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΟΠΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΖΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΧΟΡΤΑΓΟΙ!!! ΚΑΝΤΕ ΕΝΑΝ ΑΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΟ ΕΛΕΓΧΟ ΣΤΙΣ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΥΣΕΣ ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΖΗΜΙΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ.ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΕ ΜΕΡΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΠΑΝΙΟ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ ΟΠςΣ ΚΑΝΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΤΑΝ ΗΜΑΣΤΑΝ ΜΙΚΡΑ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΓΕΜΙΖΟΥΝ ΚΟΚΚΙΝΗΛΕΣ ΚΑΙ ΜΥΚΙΤΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΧΗΜΙΚΑ.Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΣΑΝ ΒΟΥΡΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΡΙΑ ΠΟΥ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΕΣ ΠΛΑΣΤΙΚΕΣ ΣΑΚΟΥΛΕΣ(ΤΣΟΥΒΑΛΙΑ ΨΑΡΟΤΡΟΦΩΝ),ΣΧΟΙΝΙΑ ΚΑΙ ΛΑΣΤΙΧΑ.ΟΠΟΙΟ ΚΛΟΥΒΙ ΤΟΥΣ ΧΑΛΑΕΙ ΤΟ ΠΕΤΑΝΕ ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΑΛΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΕΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ!ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΧΕΙ,ΒΑΖΟΥΝ ΚΛΟΥΒΙΑ ΑΝΟΙΧΤΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ ΣΕ ΚΟΛΠΟΥΣ,ΕΧΟΥΝ ΑΦΗΣΕΙ ΣΕ ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΑΝ ΜΟΝΑΔΕΣ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΛΙΑ ΜΠΛΟΚΙΑ,ΣΧΟΙΝΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΝΑ ΤΑ ΜΑΖΕΨΟΥΝ. ΣΤΟ ΒΥΘΟ ΤΑ ΦΥΚΙΑ ΕΧΟΥΝ ΕΞΑΦΑΝΗΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΕΡΙΣΕΥΜΑΤΑ ΨΑΡΟΤΡΟΦΗΣ. ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΤΟΠΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΦΗΣΑΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ…!!!
Όπως γνωρίζετε, η θάλασσα του Αργοσαρωνικού κόλπου και ιδιαίτερα της Σαλαμίνας είναι ήδη πολύ επιβαρυμένη για να «αντέξει» καινούρια σχέδια για ιχθυοκαλλιέργειες. Δεν είναι δυνατό να μην εξαιρείται ένας τόσο «βιασμένος» περιβαλλοντικά τόπος όπως το νησί μας.
προς κ. ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΜΑΚΡΗ ΔΕΚΟΥΛΟΥ
κυρία
εμείς θέλουμε να πιστεύουμε ότι έχουμε Δημοκρατία και ότι οι απόψεις των πολιτών θα ληφθούν υπόψη,όπως αναφερει καθε τόσο σαν Αρχή της Δημοκρατίας ο Πρωθυπουργός σχεδον στις περισσοτερες ομιλίες του.
Αλλωστε αυτό είναι και το νόημα της Δημόσιας Διαβούλευσης.
Από κει και κάτω γνωρίζουμε ότι το Ειδικό Χωροταξικό μετα από εδω θα μελετηθεί από την Δ/νση Χωροταξίας του ΥΠΕΚΑ, θα τροποποιηθεί συμφωνα με τις κατατιθέμενες προτάσεις των πολιτών, συλλόγων και φορέων και στη συνέχεια θα κατατεθεί στο Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας μαζί με τις απόψεις της Δημόσιας Διαβούλευσης για περαιτέρω επεξεργασία.
Το τελικό κείμενο θα πάει στη Βουλή για συζήτηση, τροποποίηση και τελικά ψήφιση.
Ισως όμως ,γεγονός που απευχόμαστε, να έχετε δικιο.
Να ειναι όλα προσυμφωνημένα, η Δημόσια Διαβούλευση να είναι πρόσχημα, για τα ματια του κόσμου, να γραψουν στα παλιότερα των υποδημάτων τους τις προτάσεις που έγιναν από τους πολίτες και να το ψηφίσουν στα γρήγορα μεχρι τις 15 Ιουνίου εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των ιχθυοκαλλιεργητών μια και λέγεται ότι αρκετοί είναι χορηγοί-χρηματοδότες αρκετών βουλευτών ή υπουργών.
Να ξερετε πάντως ότι Νόμος, ο οποιος αντιστρατεύεται το Δημόσιο Συμφέρον και τη Δημόσια Υγεία, καταργείται στην πράξη.
http://theologos-env.blogspot.com
Μετά λύπης μου άκουσα ότι το «προτεινόμενο» προς διαβούλευση νομοσχέδιο, δεν είναι προτεινόμενο αλλά αποφασιμένο και ότι το αργότερο μέχρι τις 15 Ιουνίου 2011 θα έχει ψηφιστεί, χωρίς να δέχονται οποιαδήποτε τροποποίηση!!!!! Ευχαριστώ πολύ για την δυνατότητα που μας προσφέρουν να εκφράσουμε τις τελικά «άφωνες» απόψεις μας. Ο κος πρωθυπουργός είναι ενήμερος?
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΝΟΜΟΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ
ΔΗΜΟΣ ΛΟΚΡΩΝ
Ψ Η Φ Ι Σ Μ Α
Σήμερα την 16 Απριλίου 2011 το Δ.Σ. του Δήμου Λοκρών ομόφωνα αποφάσισε κι ενέκρινε το ψήφισμα διαφωνίας για το σχέδιο της κοινής υπουργικής απόφασης που αφορά το «Ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες» του ΥΠΕΚΑ που ετέθη προς διαβούλευση από την 11η Απριλίου έως την 26η Μαΐου του 2011.
Αυτή η πρόταση όπως έχει κατατεθεί υπαγορεύει την υποβάθμιση της πρώτης παραλιακής ζώνης μετά την Αθήνα, που τα βασικά της χαρακτηριστικά παραβλέπονται, όπως το ότι από το 2003 ο ΕΟΤ έχει χαρακτηρίσει αυτή τη ζώνη τουριστική με τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης. Επίσης υπάρχουν υγρότοποι στον κόλπο της Αταλάντης που είναι ενταγμένοι στον επιστημονικό κατάλογο « NATURA 2000».
Από τις αρχές το 1990 εγκαταστάθηκαν κάποιες μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας και όταν οι περισσότερες από αυτές εγκαταλειφθήκαν άφησαν πίσω τους κληρονομιά οικολογικά προβλήματα.
Ως Δήμος είμαστε ενάντια στην πολλαπλάσια αύξηση της παραγωγής προϊόντων και θα είμαστε αμείλικτα σκληροί. Γι αυτό καταγγέλλουμε την πρόταση αυτή καθώς και τους μελετητές αφού τα προηγούμενα χρόνια είχαν επιχειρηματική δραστηριότητα στην περιοχή και άρα γνωρίζουν πολύ καλά τι συμβαίνει. Δεν θα γίνουμε συμμέτοχοι σε κανένα επιχειρηματικό deal που θα έχει ως αποτέλεσμα να κερδίσουν οι λίγοι και οι πολίτες και ο τόπος να είναι οι μεγάλοι χαμένοι..
Ως διοικούντες αυτού του τόπου δεν θα δεχθούμε την πολλαπλάσια αύξηση της παραγωγής και θα αντικρούσουμε όλες τις πράξεις που θα υπαγορεύουν επέκταση των υπαρχόντων μονάδων αλλά και εγκατάσταση νέων αφού είναι πολύ πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια που θέτει το ίδιο το περιβάλλον και αυτό θα συνεπάγεται επιβάρυνση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και του βυθού και θα είναι ενάντια στην οποιαδήποτε τουριστική ανάπτυξη της περιοχής και των κατοίκων της.
Και οι τέσσερις πρώην Δήμοι που απαρτίζουν τον σημερινό Δήμο Λοκρών είχαν πάρει ομόφωνες αποφάσεις ενάντια στην εγκατάσταση υδατοκαλλιεργειών , όλοι οι κοινωνικοί κι εργατικοί φορείς αλλά και οι πολίτες συναινούσαν και μ΄ αυτές τις αποφάσεις κι εμείς συντασσόμαστε ως νέο Δημοτικό Συμβούλιο και τις υποστηρίζουμε αυστηρά χωρίς εκπτώσεις σε καμία κατεύθυνση.
Ως Δ.Σ. του Δήμου Λοκρών διαφωνούμε με την τακτική που ακολουθεί το υπουργείο και ζητάμε να αποσυρθεί άμεσα αυτή η πρόταση από την διαδικασία διαβούλευσης γιατί δεν πρόκειται να συμφωνήσουμε σε τετελεσμένα που υποθηκεύουν το μέλλον του τόπου.
ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΛΟΚΡΩΝ
Όπως πολύ σωστά αναφέρει στα προηγούμενα άρθρα ο Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Θεολόγου, η μόλυνση που θα προκληθεί και θα προκαλείται συνεχώς από τις εργασίες των εγκαταστάσεων αυτών, σαφέστατα θα είναι βλαβερή για το περιβάλλον της περιοχής και γενικότερα των περιοχών όπου προβλέπεται η εγκατάσταση ιχθυοκαλλιεργιών…Οι εγκαταστάσεις αυτές είναι αργός θάνατος για το περιβάλλον και την τουριστική ζωή της περιοχής της Θεολόγου…Μιάς περιοχής, συνεχώς ανερχόμενης, από άποψη τουρισμού τα τελευταία 30 χρόνια…Μπείτε λιγάκι στη διαδικασία να σκεφτείτε την περιβαλλοντική καταστροφή που είναι δυνατόν να δημιουργηθεί από τις εργασίες των ιχθυοκαλλιεργειών…Τρόποι για να εξοικονομηθεί χρήμα υπάρχουν…Το θέμα είναι πως κάποιοι δε μπαίνουν στη διαδικασία να σκεφτούν τρόπους τέτοιους, μη μόλυνσης του περιβάλλοντος…Η παρατήρηση που πρέπει να γίνει είναι πως δεν υπάρχει η παιδεία που θα έπρεπε να υπάρχει σε αυτό το θέμα, που κατά τη γνώμη μου, το θέμα «περιβάλλον» είναι ένα από τα σημαντικότερα που πρέπει να μας απασχολούν…Το περιβάλλον είναι η ίδια μας η ζωή…Κατηγορηματικά «ΟΧΙ» στη εγκατάσταση ιχθυοκαλλιεργιών…
Στις Οινούσσες,το νησί που κατοικούμε υπάρχουν ήδη ι/κ.Επομένως μπορούμε να σασ αναφέρουμε ότι είναι γνωστές οι επιβαρυντικές συνέπειες που έχουν υποστεί οι παραλίες και ο βυθός από τισ εν λόγο εγκαταστάσεις.Ανεχόμαστε την συγκεκριμμένη κατάσταση αν και πολύ θα θέλαμε να βγάλουμε από τον τόπο μας αυτό το ΑΙΣΧΟΣ που λέγετε ι/κ. Αυτό γιατί καταστρέφουν την υπέροχη φυση του νησιού μας.Οι Οινούσσες,τα πετράδια του Αιγαίου όπως έλεγαν οι πρόγονοι μας,το τιμημένο πετροκάραβο που τόσους καραβοκύριδες,εφοπλιστές και δωριτές στο πανελλήνιο γεννησε και ανέθρεψε με ονόματα βαρια σταν ιστορία.
Τώρα ζητούν να καταδικάσουν το ιστορικό νησι μας,να το γεμίσουν κλουβιά και να το αφανίσουν κατατάσοντάς το στις βιομηχανικές ζώνες.
Θα θέλαμε να συμμεριστείτε την αγάπη μας για το νησί μας και την επιμονή μας στο να ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΔΕΧΘΟΥΜΕ ΑΛΛΕΣ Ι/Κ. Δεν θα υποχωρήσουμε γιατί δεν αξίζει το νησί μασ αυτήν την μοίρα. ΔΕΝ ΘΑ ΘΥΣΙΑΣΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΣΠΟΙΘΑΜΗ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙ ΤΟ ΝΗΣΙ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΒΩΜΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥΔΟΙΠΟΤΕ.ΘΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΜΑΣ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΟΠΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ.
Ειμαι μονιμος κατοικος Οινουσσας και εχω καθυκον να υπερασπιστω τον τοπο οπου μου δινει ΖΩΗ.Μενω στις αιγνουσσα τα τελευταια 7χρονια.δεν εχω αποψη για να μιλησω για πολλα χρονια πριν αλλα εχω το δικαιωμα να μιλησω εστω γι αυτα τα τελευταια χρονια οπου κατοικοεδω.πρωτα απ ολα θελω να θεσω μια απορια μου στους αρμοδιους.εχουν σκεφτει και εχουν κανει μελετες για τις ιχθυοκαλλιεργιες για το τι μολυνση προκαλουν στο περιβαλλον και κυριως στα θαλασσια υδατα?θα ηθελα καποιος να μου απαντησει στην απορια μου και θα ηθελα να ειναι ειλικρινεις και να μου πει τιν αληθεια και οχι αυτα που καποιοι τους συμφερουν.Εγω δεν ειμαι επιστημονας ειμαι μια απλη γυναικα ειμαι που το επαγγελμα μου ειναι ψαρας.Δεν θα σας πω οτι εχω κανει μελετες για τις ιχθυοκαλλιεργιες θα σας πω ομως το τι βλεπουν τα ματια μου καθημερινα και μετα θα ηθελανα να μου πειτε αν εσεις κυριοι αρμοδιοι θα μποροθσατε να ζησετε μαζι με τις ιχθυοκαλλιεργιες και ποσο μαλλον να ζησουν τα παιδια σας σε ενα βλαβερο περιβαλλον.Η δουλεια μου ειναι απετιτικη πολλες φορες του χρονου πρεπει να σηκωνομαι απο τα ξημερωματα,πριν μπω στο καικι μου ΠΑΝΤΑ κανω τον σταυρο μου στην πορεια μεσα στιν θαλασσα για να παω για δουλεια συναντω διαφορα αντικειμενα οπως (πλαστικα κιβωτια,σακουλες ψαροτροφης,ξυλα, σιδερα,σχοινια κ.α).Ξερετε κθριοι αρμοδιοι ποσο επικυνδινα ειναι ολα αυτα και ποσο μαλλον μεσα στο σκοταδι?Εγω ομως ξερω και γι αυτο κανω ΠΑΝΤΑ τον σταυρο μου.Πειτε μου εχετε περασει ποτε διπλα απο ιχθυοκαλλιεργιες να δειτε τι βρωμια βγαζοθν και τι ασχημη μυρωδια υπαρχει?Τα ζω καθημερινα ενω εσεις κοιτατε να πειγετενε σε ενα ομορφο περιβαλλον και προπαντων καθαρο περιβαλλον για τα παιδια σας.Πωσ μοθ ζητατε εμενα το δικο μου το παιδι να κολυμπισει μεσα στιν βρωμια και ποσο μαλλον να στερισετε απο τον τουρισμο που ερχεται στις οινουσσες για τις καθαρες παραλιες και τις θαλασσες.Οχι δεν το δεχομαι αυτο το νησι εχει ζωη απανο του και δεν θα επιτρεψουμε σε κανεναν να το σκοτωσει ειναι καθηκον μασ να υπερασπιστουμε τα θελω μας και εμεις ΘΕΛΟΥΜΕ μια καθαρη ΖΩΗ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.Γι αυτο μην εχετε λοιπον την απετησηνα αυτο κτονησουμε εμεις οι ιδιοι.Το νησι δεν μπορει να επιβαρυνθει κι αλλες ιχθυιοκαλλιεργιες ειδη ειναι αρκετες οι επιπτωσης απο την λειτουργεια των ιχθυοκαλλιεργιων στο θαλασσιο περιβαλλον και στην υγεια των κατοικων και των παιδιων ειναι αποκρουστικη. ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΝΟΜΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΔΗΜΟΣ ΣΑΛΑΜΙΝΟΣ
ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ
ΓΙΑ ΤΙΣ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ
Το Δημοτικό Συμβούλιο Σαλαμίνας με την πάγια και διαχρονική θέση του, όπως έχει διατυπωθεί με τις υπ΄ αρ. 71/1998, 105/1999, 141/1999, 256/1999, 369/2000, 308/2004, 379/2004, 97/2008 και 131 /2011 αποφάσεις του:
1.- Λέει ΟΧΙ στον παραπέρα ΒΙΑΣΜΟ και ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ του φυσικού περιβάλλοντος της Σαλαμίνας.
2.- Διαμαρτύρεται έντονα προς το ΥΠΕΧΩΔΕ και προς την Περιφέρεια Αττικής γιατί δεν έλαβαν μέχρι σήμερα υπόψη τους τη θέση του Δημοτικού Συμβουλίου Σαλαμίνας σε ότι αφορά τις Ιχθυοκαλλιέργειες στα όρια του Δήμου, που εκφράζεται με σχετικές αποφάσεις.
3.- Θεωρεί ότι το Νησί της Σαλαμίνας είναι υπερκορεσμένο από πλευράς Ιχθυοκαλλιεργειών και ζητεί από τους καθ’ ύλη αρμόδιους φορείς, να μην εγκρίνουν άλλες άδειες ανανέωσης, ίδρυσης νέων μονάδων, ή για επέκταση ήδη λειτουργουσών μονάδων υδατοκαλλιέργειας στα Διοικητικά όριά του.
Σαλαμίνα 4-5-2011
Ο
ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΣΑΒΑΡΗΣ
Αναφέρομαι στην προτεινόμενη επέκταση των ιχθυοκαλλιεργειών στις Οινούσσες,ένα σύμπλεγμα νησιών που για τα τελευταία περίπου 15 χρόνια ζει με τα αποτελέσματα των υπαρχουσών ι/κ,οι οποίες καίτοι καταλαμβάνουν μερικές εκατοντάδες τετραγωνικά μέτρα χρησιμοποιόντας ενα σχετικά μικρό αριθμό κλουβιών,έχουν μολύνει το περιβάλλον σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μην μπορεί κανείς να κολυμπήσει πλέον στίς νότιες παραλίες του νησιού (Μάρμαρο,Ασπαλαθρόκαμπο κλπ) που αποτελούνται από αρκετά μεγάλες αμμουδιές.Η ρύπανση απο τα πλαστικά κιβώτια και άλλα σκουπίδια, καθώς και τα απόβλητα,υπολείματα τροφής,χημικά και φάρμακα για την καταπολέμηση των ασθενειών στα ψάρια,κάτω και γύρω απο τα κλουβιά, παρουσιάζουν ένα θέαμα αποκρουστικό. Ειναι εύκολο λοιπόν να φανταστεί κανείς πόσο θα μολυνθούν οι θάλασσές μας εάν, όπως προβλέπεται,οι ι/κ θα «περικυκλώσουν» τα νησάκια.
Αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής θα είναι η μείωση των επενδύσεων σε υποδομές αγροτουρισμού, διότι οι επισκέπτες έρχονται στο νησι μας για την ομορφιά και καθαριότητα του περιβάλλοντος και όχι για την νυκτερινή ζωή του! Σας λέγω οτι ενώ προ 2/3 ετών υπήρχαν μόνο 5/6 δωμάτια πρός ενοικίαση, τώρα ο αριθμός τους πλησιάζει τα 40. Οικογένειες που ζούν από αυτές τις δραστηριότητες θα αναγκαστούν να μετοικήσουν, λιγοστεύοντας τον πληθυσμό, αποδυναμώνοντας τα Σχολεία και συρρικνώνοντας την τοπική οικονομία.
Το βόρειο μέρος του νησιού μας ανήκει στο δίκτυο Natura, ενώ περιστοιχίζεται από εκτεταμένα λιβάδια Ποσειδωνίας, πολλά των οποίων δεν έχουν ακόμα χαρτογραφηθεί. Οι άνεμοι φέρνουν την θαλασσία μόλυνση από τις υπάρχουσες ι/κ και στις βόρειες και βορειοδυτικές ακτές με αποτέλεσμα το ανώτερο και απαραίτητο για την θαλάσσια ζωή αυτό φυτό, να προσπαθεί να επιβιώση σε μολυσμένα, θολά νερά που του απαγορεύουν την παραγωγή και διάθεση οξυγόνου στην θάλασσα. Δεν θα μπορέσει να αντέξει περαιτέρω πίεση εάν αυξηθούν οι ι/κ.
Η προτεινόμενη Κ.Υ.Α βάζει μια τάξη στο χάος και ειδικά για το Πόρο οι μονάδες εκεί λειτουργούν 20-25 χρόνια από Ποριώτες παρακαλώ, τώρα τους πειράξανε;
Η χωροθέτηση ιχθυοκαλλιεργειών είναι απαγορευτική για τον Κόλπο Θεολόγου –Αταλάντης-Λιβανατών καθώς σύμφωνα με την
Εθνική Στρατηγική για την Αειφόρο Ανάπτυξη ΥΠΕΧΩΔΕ και Εθνικό Κέντρο Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης. (Αθήνα Μάιος 2002) «Υδατοκαλλιέργειες και Περιβάλλον»
«Υπάρχει µια συνεχής ανησυχία σχετικά µε την επίδραση των υδατοκαλλιεργειών
στο περιβάλλον. Η δραστηριότητα αυτή µπορεί να επηρεάσει το περιβάλλον τόσο µε τη φυσική παρουσία ποικίλων υποδοµών (συχνά ανταγωνιζόµενων µε άλλες χρήσεις) επιδρώντας στην αισθητική του χώρου όσο και µέσω των αλλαγών, οι οποίες µπορεί να προκληθούν στα φυσικά, χηµικά και βιολογικά χαρακτηριστικά της περιοχής, εξαιτίας των αιωρούµενων και των διαλυτών µεταβολιτών που απελευθερώνονται.
Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις περιλαµβάνουν διάχυση οργανικής ύλης, θρεπτικών και αντιβιοτικών στο περιβάλλον νερό και στο ίζηµα,
επίδραση στην πανίδα του βυθού και στις φυτοπλαγκτονικές κοινωνίες και πιθανές επιπτώσεις σε αποθέµατα άγριων ψαριών, τέτοιες όπως γενετική αλληλεπίδραση και µεταφορά ασθενειών».
Συνεπώς, καθώς η ευρύτερη περιοχή είναι θέρετρο με πάρα πολλές παραλίες κολύμβησης Θεολόγου, Σκάλας Αταλάντης, Σκάλας Λιβανατών, Αρκίτσας, Τραγάνας, Βίβου και Μικροβίβου , οι επιπτώσεις από τη λειτουργία των ιχθυοτροφείων στο θαλάσσιο περιβάλλον και στην υγεία των κατοίκων θα είναι τεράστιες!
http://theologos-env.blogspot.com
Αλλη μια παρατηρηση στο σχόλιο των δυο αξιότιμων Διδακτόρων
…..Κανείς σοβαρός και ανιδιοτελής επιστήμονας δεν θα διαφωνήσει ότι οι υδατοκαλλιέργειες είναι κατ’ εξοχήν φιλικές προς το φυσικό περιβάλλον και με επιπτώσεις πολύ πιο ήπιες και διαχειρίσημες σε σχέση με όλες σχεδόν τις άλλες παραγωγικές και αναπτυξιακές δραστηριότητες……
Μα αυτό λεμε κι εμείς!
Κανείς σοβαρός και ανιδιοτελής επιστήμονας δεν θα συμφωνήσει ότι οι υδατοκαλλιέργειες είναι κατ`εξοχήν φιλικές προς το φυσικό περιβαλλον.
Χαιρόμαστε που συμφωνείτε μαζί μας!
Τα σέβη μας
http://theologos-env.blogspot.com
……..Αδαείς και ημιμαθείς «επαΐοντες» δημιουργούν κλίμα και αποπροσανατολίζουν αλλά, σε τελική ανάλυση, με μελέτες αμφίβολης επιστημονικής αξίας και με βαρύγδουπες αναλύσεις…….
Παρακαλούνται οι δυο αξιότιμοι Διδάκτορες του Αυτοκρατορικού Πανεπιστημίου του Τοκιο( ειρήσθω εν παρόδω έχει σταματήσει από το 1947 να λέγεται έτσι!!!) και του (συνεργαζόμενου με ελληνικά κολλέγια και ΙΕΚ) Heriot Watt να προσέχουν πώς διατυπώνουν τις προτάσεις τους.
Οι μελετες τις οποίες καταθετουμε εδώ μεσα και όπως αναφέραμε σε πορηγούμενο σχόλιο μας ανήκουν σε Καθηγητές, Διδάσκοντες, Πρυτάνεις και Προέδρους των Διοικουσών Επιτροπών των Ελληνικών Πανεπιστημίων , μελών Επιστημονικών Επιτροπών ,Εθνικών Ιδρυμάτων, Δικτύου Ερευνητών Διαχείρισης Περιβάλλοντος , επιστήμονες βραβευμένους από την Ακαδημία Αθηνών για τη δράση τους στον τομέα της Προστασίας του Περιβάλλοντος, τις μεταφέρουμε μάλιστα με τα ονόματα τους και την ιδιότητά τους, και ουδείς τις αμφισβητεί.
Α) Σοβαρό εμπόδιο για την ίδρυση και λειτουργία των υδατοκαλλιεργητικών επιχειρήσεων συνιστά η δαιδαλώδης γραφειοκρατία του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Με την τρέχουσα πρωτοβουλία του ΥΠΕΚΑ θα βελτιωθεί σε κάτι αυτή η κατάσταση; γιατί, αν πρόκειται για ενδιαφέρον ως προς την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, όλη η υπάρχουσα γραφειοκρατία είναι πολύ αποτελεσματική αλλά μόνον στο να δημιουργεί προβλήματα στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον χώρο.
Β) Απουσιάζει εδώ και πολλά χρόνια (ευθύνη κυρίως των πολιτικάντηδων) ένα σαφές και συνεκτικό εθνικό στρατηγικό πλαίσιο ανάπτυξης των υδατοκαλλιεργειών που να ενσωματώνει και τα περιβαλλοντικά θέματα – και όχι να παρουσιάζονται τα τελευταία αποσπασματικά ως προς το σύνολο. Ένα τέτοιο πλαίσιο θα έπρεπε κατ’ αρχήν να δίνει έμφαση στην προαγωγή της επιστημονικής έρευνας και της ανάπτυξης εγχώριας τεχνογνωσίας σε όλες τις διαστάσεις του κλάδου (μαζί με τα περιβαλλοντολογικά) και να έχει ως κύριες προτεραιότητες, κατά την γνώμη μας, 1) την ανάπτυξη νέων ειδών για καλλιέργεια, και 2) την ανάπτυξη της θαλάσσιας ιχθυοκαλλιέργειας με την επικρατούσα μορφή της (δηλ. εντατική εκτροφή ομοιόμορφων πληθυσμών σε κλωβούς) σε ανοιχτά νερά (δηλ. σε απόσταση τουλάχιστον 1ν.μ. από την πλησιέστερη ακτή) – με το οποίο θα μπορούσαν να λυθούν πολλά περιβαλλοντολογικά ζητήματα και να καταπραϋνθούν οι ποικίλοι ανησυχούντες (οικολογικοί τε και οικοπεδικοί).
Γ) Η περαιτέρω ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών είναι μια παγκόσμια όσο και εθνική αναγκαιότητα. Κανείς σοβαρός και ανιδιοτελής επιστήμονας δεν θα διαφωνήσει ότι οι υδατοκαλλιέργειες είναι κατ’ εξοχήν φιλικές προς το φυσικό περιβάλλον και με επιπτώσεις πολύ πιο ήπιες και διαχειρίσημες σε σχέση με όλες σχεδόν τις άλλες παραγωγικές και αναπτυξιακές δραστηριότητες. Όλοι όσοι ενδιαφέρονται ανυστερόβουλα για τυχόν δυσμενείς επιδράσεις από υδατοκαλλιέργειες στο περιβάλλον πρέπει να γνωρίζουν ότι αυτές, στον βαθμό και μόνον που είναι πραγματικές, αποτελούν την εξαίρεση του κανόνα ενώ τα αποτελέσματά τους είναι συνήθως πλήρως αντιστρεπτά. Οι άλλοι, που διαρκώς ολοφύρονται, είναι άσχετοι με το αντικείμενο και, πιθανότατα, με κίνητρα αμφιβόλου ηθικής. Δυστυχώς, η κρατική πολιτική στις υδατοκαλλιέργειες έχει εν πολλοίς διαμορφωθεί υπό την πίεση τέτοιων οργανωμένων συμφερόντων και, επίσης, από κομματοσυνδικαλιστικούς παράγοντες, κατά δήλωσιν ειδήμονες επί παντός του επιστητού, οι οποίοι συχνά αμείβονται παχυλότατα για να παρέχουν συμβουλές ενάντια στην ορθολογική ανάπτυξη του κλάδου και στα καλώς εννοούμενα συμφέροντα των επιχειρήσεων οι οποίες, όμως, είναι αυτές που σε τελική ανάλυση πληρώνουν, μέσω φόρων, τους μισθούς τους! η νεοελληνική ιλαροτραγωδία σε όλο της το μεγαλείο!! Αδαείς και ημιμαθείς «επαΐοντες» δημιουργούν κλίμα και αποπροσανατολίζουν αλλά, σε τελική ανάλυση, με μελέτες αμφίβολης επιστημονικής αξίας και με βαρύγδουπες «αναλύσεις», διαμορφώνουν την κοινή γνώμη και καθορίζουν τις εθνικές πολιτικές. Μεταξύ άλλων που λέγονται προς άγραν εντυπώσεων, κάπου διαβάζουμε το «επιχείρημα» ότι τα ψάρια επιβιώνουν και σε λιμάνια (δηλ. σε περιοχές με υψηλή, κατά τεκμήριο, ρύπανση και μόλυνση)… επομένως, παντού όπου υπάρχουν ψάρια μπορεί να υπάρχει και ρύπανση ή μόλυνση – πόσο μάλλον εκεί που υπάρχουν πολλά ψάρια (δηλ. στις ιχθυοκαλλιέργειες)! επιχείρημα, λογικώς μεν ασταθές, επιστημονικώς δε αστήρικτο – αν μη και εκ του πονηρού! Με κάτι τέτοια όμως έχει «συμπορευτεί» ο κλάδος επί ολόκληρη 20ετία τώρα!! Για να τελειώνουμε με όλα αυτά, ας επαναλάβουμε, κλείνοντας, το τετριμμένο αλλά αυτονόητο: ο πρώτος που έχει άμεσο και αδιαμφισβήτητο συμφέρον να είναι και να διατηρείται σε καλή κατάσταση το φυσικό περιβάλλον (νερά και βιότοπος) δεν είναι άλλος από τον ιχθυοκαλλιεργητή που επενδύει χρήμα και χρόνο και προσωπική ενέργεια εκεί. Κάθε ισχυρή διαταραχή και επί τα χείρω μεταβολή του περιβάλλοντος απειλεί ευθέως την οικονομική του βιωσιμότητα καθώς μπορεί, είτε να δημιουργήσει πρόβλημα στην υγεία του εκτρεφόμενου ζωικού κεφαλαίου (με επιπτώσεις από απλή επιβάρυνση της σωματικής ανάπτυξης και αύξησης έως την νοσηρότητα ή την θνησιμότητα στους πληθυσμούς), είτε να προκαλέσει χειροτέρευση της ποιότητας του τελικού προϊόντος (προοριζόμενου για την ανθρώπινη διατροφή) με την αισθητή υποβάθμιση των οργανοληπτικών του χαρακτηριστικών στον καταναλωτή ή/και την πιθανότητα έγερσης ζητήματος ως προς την Δημόσια Υγεία. Ας το καταλάβουν, επιτέλους, όλοι! δεν είναι και τόσο δύσκολο!
Dr. Γρηγόριος Κανλής,
Κτηνίατρος και Ιχθυολόγος, Ειδικευθείς και Διδάκτωρ του Αυτοκρατορικού Πανεπιστημίου του Τόκιο
και
Παναγιώτης Λογοθέτης,
Βιολόγος, Iχθυολόγος, Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Heriot-Watt
Αγαπητοί έμμισθοι υποστηρικτές των παράνομων & ρυπογόνων μονάδων ιχθυοτροφείων,
χαίρομαι γιατί είστε από αυτούς τους τυχερούς που γνωρίζουν από κοντά τους υπαίτιους για την παρακμή του Ελληνικού κράτους, τους βλέπετε κάθε πρωί στον καθρέφτη του μπάνιου σας.
Πιστεύετε ότι επιχειρηματολογείτε υπέρ ενώ στην ουσία φανερώνετε το πόσο λάθος είναι αυτό το πλαίσιο.
Ούτε παιδιά του δημοτικού δεν θα σκεφτόντουσαν να θέσουν ως επιχείρημα το κακό που κάνει ο οποιοσδήποτε άλλος κλάδος στο περιβάλλον ως υπεράσπιση για το κακό που προκαλούν τα ιχθυοτροφεία.
Είστε το κλασσικό παράδειγμα που έχει άγνοια & προτιμά να κοιτάει την καμπούρα του γείτονα χώρις να πουν το παραμικρό για την δική τους καμπούρα.
Εδώ συζητάμε για τα ιχθυοτροφεία και είναι περιττό να προσθέσω ότι προσωπικα είμαι εναντίον οποιουδήποτε κλάδου κάνει κακό στο περιβάλλον ή καταπατεί τα δικαιώματα των δημοτών – πολιτών – ανθρώπων.
Δεν είμαι κατά των ιχθυοτροφείων είμαι κατά της μέχρι τώρα λειτουργίας του κλάδου που είναι παράνομη! ρυπογόνα! και καταχρηστική! Και αυτό το πλαίσιο όχι μόνο δεν λύνει κανένα μα κανένα από αυτά τα θέματα αλλά απεναντίας τα διογκώνει!
Δεν είναι δυνατόν να κάνεις προτάσεις δημιουργία μονάδων κοντα σε οικισμούς – η σε μέρη με τη δυνατότητα τουριστικής ανάπτυξης και χωρίς να θέτεις εκτός από αυστηρούς όρους λειτουργίας αυστηρούς ελεκτικούς μηχανισμούς με απόλυτα συγκεκριμένες αρμοδιότητες και έως και ορισμό ποινών.
Εως ότου προταθεί κάτι τέτοιο θα είμαι φανατικά εναντίον.
Και για όσους ξύπνησαν σήμερα.. καλημέρα! ΝΑΙ! Οι ελεκτικοί μηχανισμοί στην Ελλάδα δεν λειτουργούν, όμοιως και σωματεία, δημοτικοί σύμβουλοι – χρηματίζονται – εξυπηρετούν συμφέροντα και ιδιαίτερα σε μικρές κοινωνίες που μια χορηγία, ένα δώρο άκομη και το το κέρασμα σε μια ταβέρνα είναι ικανά για επηρεάσουν απόψεις, αποφάσεις δημοτικών συμβουλίων & να σταματήσουν ελέγχους.
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΟΝΤΟΓΟΥΡΑΤΩΝ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ
«ΑΓ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ»
Σχετικά με τη δημόσια διαβούλευση για το Ειδικό Χωροταξικό για τις Ιχθυοκαλλιέργειες και με δεδομένο ότι ο Σύλλογος μας ενδιαφέρεται αλλά έχει και έννομο συμφέρον ,σας καταθέτουμε τις προτάσεις μας για να σας εκθέσουμε τους λόγους για τους οποίους η χωροθέτηση των Ιχθυοκαλλιεργειών επιβάλλεται να γίνει εκτός του Κλειστού Κόλπου Αργοστολίου .
Άρθρο 6.
– Απόσταση από πηγές ρύπανσης ……….Σχετικά με την απόσταση από πηγές ρύπανσης : Να προβλεφθεί ότι σε κλειστούς κόλπους (όπως ο δικός μας Αργοστολίου) , που χύνονται βιολογικοί καθαρισμοί , απαγορεύεται η εγκατάσταση μονάδων υδατοκαλλιέργειας . Έτσι θα προστατευτεί και το θαλάσσιο περιβάλλον και ο καταναλωτής .
Σημειωτέον ότι εδώ και χρόνια ο βιολογικός καθαρισμός Ληξουρίου δεν λειτουργεί , και χύνονται τα λύματα ακατέργαστα εντός του πιο κλειστού κόλπου του Ιονίου (Αριθ, επιβολής πρόστιμου του Νομάρχη Κεφ/νιας στους Δήμους Ληξουρίου και Αργοστολίου 900/2010 και 952/2010 αντίστοιχα) , απέναντι δε λειτουργούν ιχθυοτροφεία με βιολογική παραγωγή ψαριών!!!
Άρθρο 6,7 -Κατάλληλα Βάθη και κριτήρια χωροθέτησης.
Ακόμη και οι Μελέτες Π.Ο.Α.Υ Ιονίων Νήσων 2006 τονίζουν ότι οι μονάδες υδατοκαλλιεργειών πρέπει να εγκατασταθούν σε βάθη άνω των 40 μέτρων, σύμφωνα άλλωστε και με στις συστάσεις του προγράμματος MedVeg , στην προκειμένη περίπτωση προτείνεται χωρίς αιτιολογία η εγκατάσταση ιχθυοκαλλιεργειών σε βάθη 18 μέτρων ,μόνο για το Κλειστό Κόλπο Αργοστολίου.
Στη μελέτη Π.Ο.Α.Υ Ιονίων Νήσων Β Φάση επισημαίνεται ότι τα βάθη του κλειστού κόλπου Αργοστολίου η κυκλοφορία των υδάτων ….. ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ αύξηση της δυναμικότητος των ήδη υφισταμένων μονάδων. Με το υπό διαβούλευση ειδικό χωροταξικό ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ αύξηση της δυναμικότητας από 1300 τόνους σε 1725 τόνους . Μήπως θέλουν να εξυπηρετήσουν τις ήδη λειτουργούσες μονάδες !!!!!
Η θαλάσσια περιοχή μας μαστίζεται από 20 ετία και πλέον από τη λειτουργία των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας ΙΧΘΥΟΤΡΟΦΕΙΑ ΚΕΦ/ΝΙΑΣ , και ΣΑΜΗΣ , γεγονός που οδηγεί στη θαλάσσια και χερσαία περιβαλλοντική υποβάθμιση και μαρασμό της περιοχής μας. Η χωροθέτηση ιχθυοτροφικών μονάδων στον Κόλπο είναι απολύτως καταστροφική.
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΚΟΝΤΟΓΟΥΡΑΤΩΝ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ «ΑΓ.ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ»
Το βεβαιο είναι ότι ο Σύλλογος μας δεν προκειται να μπει στον πειρασμό της αντιπαράθεσης για την αντιπαράθεση.
Οτι είχαμε να πούμε το ειπαμε τεκμηριωμένα σε προηγούμενο σχολιο.
Το άν ο κ. Ντόμαλης αμφισβητεί τους καθηγητές που διδάσκουν τα παιδιά μας στα Πανβεπιστήμια και το έργο τους λυπούμαστε αλλά δε μας αφορά.
Τα διαπιστευτήρια μας, η ιστορια μας, οι αγώνες μας και η αγωνία μας για την προστασία του Περιβαλλοντος είναι γνωστές σε όλους τους Συλλόγους και Φορείς, τους πρώην και νυν Δήμους της Λοκριδας, την πρώην Νομαρχια Φθιώτιδας, την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, τη Δ/νση Χωροταξίας και Περιβαλλοντος του ΥΠΕΚΑ ,του Υπουργείου ΑΑΤ και δε χρειαζομαστε συστάσεις.
15 χρονια δίνουμε εξετασεις και παίρνουμε άριστα.
Η δαφορά μας είναι ότι εμείς αγωνιζομαστε για να σταθεί στα πόδια της η περιοχή και όχι για την τσέπη μας.
φιλικά
http://theologos-env.blogspot.com
Μια παρατήρηση για τις εκμισθώσεις θαλασσίων εκτάσεων την αρμοδιότητα των οποίων προτείνεται να έχει ο εκπρόσωπος του Δημοσίου!
Εκεί κι αν θα υπάρχει διαφθορά και συναλλαγή.
Δωροδοκίες, χρηματισμός ,φακελάκια μέχρι τελάρα από τσιπουρες για το σπίτι.
Αλλωστε τα έχουμε ζήσει στο πρόσφατο παρελθόν.
Η τοπική Αυτοδιοίκηση και η Περιφερειακή είναι η πλέον αρμόδια να εκμισθώνει με τη σύμφωνη γνωμη και συμμετοχή των πολιτών στις υποθέσεις που αφορούν την ποιότητα ζωής τους.
Αυτό ευαγγελίζεται και ο Πρωθυπουργός της Χωρας Γιώργος Α.Παπανδρέου
ΤΗ ΛΑΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΑΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Μπαίνω πάλι στον πειρασμό να υπερασπιστώ την λογική και το αυτονόητο και λυπάμαι που θα φάνει σαν αντιπαράθεση αλλά νομίζω έχω υποχρέωση να το κάνω.
Υποθέτω ότι η λογική της διαβούλευσης δεν είναι απλά να λέει κάποιος ανώνυμα η επώνυμα ναι ή όχι αλλά να εκθέτει επιχειρήματα υπέρ της άποψης του και κυρίως να προτείνει διορθώσεις επί του σχεδίου. Νομίζω ότι απόψεις που εκφράζονται εδώ τύπου όχι μονάδες στον Πόρο, μας πήραν το ΑΒΕΡΩΦ (!), είναι αντισυνταγματικό, ο Γερουλάνος είναι υπουργός κλπ είναι εκτός πνεύματος.
Από την άλλη όταν κάποιοι υποστηρίζουν ότι εκπροσωπούν συλλογικά όργανα, Νομίζω ότι είναι απαραίτητο να δίνουν συγκεκριμένες πληροφορίες. Και οι πληροφορίες δεν μπορεί να είναι φυσικά μόνο ποιους άλλους συλλόγους εκπροσωπούν και αν έχουν επίσημα χαρτιά και σφραγίδες. Θα προτιμούσα 2 λόγια για την ιστορία του συλλόγου, τον αριθμό μελών, τις δράσεις στην προστασία του περιβάλλοντος που έχει αναλάβει, τον τρόπο με τον οποίο παίρνουν τις αποφάσεις, αν ακούστηκε ποτέ σε μια συνέλευση τους η άποψη των ιχθυοκαλλιεργειών κλπ. Δεν θέλω να θίξω κανέναν αλλά βλέπω να αναφέρονται πολλές υπερβολές και σε συνδυασμό π.χ. με το γεγονός ότι μιλάμε για συλλόγους προστασίας του περιβάλλοντος που όμως υποστηρίζουν την τουριστική ανάπτυξη έχω μπερδευτεί. Πως μπορεί ένας σύλλογος προστασίας του περιβάλλοντος να λέει ότι οικοδόμοι και ξενοδόχοι θα μείνουν χωρίς δουλειά αν συνεχίσουν οι ιχθυοκαλλιέργειες να λειτουργούν? Τα ξενοδοχεία και ο τουρισμός (που παρεμπιπτόντως ούτε εκεί υπάρχει χωροθέτηση) δεν επηρεάζουν αρνητικά το περιβάλλον? Δεν έχει δει κανείς των συλλόγων ξενοδοχεία να κλείνουν τις παραλίες μας? Πόσες καφετέριες και ταβέρνες είναι «πάνω στο κύμα»? Ένας σύλλογος προστασίας περιβάλλοντος λογικά προστατεύει το περιβάλλον από κάθε δραστηριότητα που μπορεί να το βλάψει. Υπάρχει συγκεκριμένη δράση των συλλόγων που εδώ ξεσπαθώνουν κατά της ιχθυοκαλλιέργειας για άλλες ρυπογόνες δραστηριότητες π.χ. τουριστικές, οικιστικές, βιοτεχνικές, βιομηχανικές κλπ? Αυτονόητο νομίζω είναι ότι ένας σύλλογος πρέπει να λειτούργει με πλήρη διαφάνεια και συγκεκριμένους κανόνες δημοκρατίας και όλα αυτά που αναφέρω κατά την ταπεινή μου άποψη αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσουμε να τους δούμε σαν αξιόπιστους (έστω και λίγο υπερβολικούς) σχολιαστές. Και αυτά τα λέω όχι γιατί θέλω να θίξω κάποιον και ζητώ συγγνώμη αν απλά εγώ δεν έχω ενημερωθεί και ότι ζητώ έχουν κοινοποιηθεί κάπου που δεν τα έχω προσέξει. Εγώ από την αρχή ξεκαθάρισα ότι εκφράζω μόνο τον εαυτό μου, έχω 25 + χρόνια εμπειρίας και γνώση στην ιχθυοκαλλιέργεια ως ιχθυολόγος. το ενδιαφέρον μου για την προστασία του περιβάλλοντος μπορεί να αποδεχτεί και από το γεγονός ότι σπουδάζω στο τμήμα περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου και έχω φυσικά και οικονομικό συμφέρον να υπερασπιστώ την εργασία που με ζει. Ας διάβασα διάφορα σχόλια περί σεναρίων «συνομωσίας» από διάφορους σχολιαστές (ακόμη και ότι όλος ο κόσμος συνωμότησε για να πάρουν μπλε σημαίες η βόρειες χώρες-δεν αναιρεί όμως το γεγονός ότι έχουμε τις περισσότερες στην Ευρώπη-) παραμένω καλόπιστος.
Και δυο λογία για σχόλια που είδα να αναφέρονται σε αυτή την διαβούλευση. Ξεκινώ με τη διαπίστωση ότι δεν υπήρξε πρακτικά κανείς αντίλογος στις αμφισβητήσεις που έθεσα σε προηγούμενο σχόλιο μου. Ούτε για την λάθος σύγκριση παραγομένων ρύπων 20 τόνων ψαριών με τους ρίπους που παράγουν 900 άνθρωποι, ούτε για την καταφανέστατη ανακρίβεια περί κινδύνου της ανθρώπινης υγείας από την μετάδοση νοσημάτων από τα εκτρεφόμενα ψάρια, ούτε και για τα υπόλοιπα περί ρευμάτων κλπ. Η λογική δύσκολα μπορεί να νικηθεί. Είδα βέβαια αναφορά «αριθ. ΗΠ 15393/2332( ΦΕΚ 1022/2002) που αφορά στην κατάταξη δημοσίων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες» που με κεφαλαία γράμματα ανέφερε για τις ιχθυοκαλλιέργειες «ΣΟΒΑΡΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ» αλλά μερικές λέξεις πριν έγραφε η ίδια μελέτη με μικρά γράμματα «είναι πιθανό να». Νομίζω αποσπασματικά τονίζουμε μόνο ότι μας βολεύει. Πάλι χωρίς να κάνω τον πολύ ειδικό λογικά και μόνο σκεπτόμενος παρατηρώ τα ακόλουθα: Σχόλιο 1 στο άρθρο 6 του συλλόγου προστασίας περιβάλλοντος Αγίου Ιωάννη Θεολόγου Μαλεσίνας Φθιώτιδας πού δημοσιεύουν μια μελέτη σε αυτήν αναφέρεται : « 3-1-2). Ετήσιο φορτίο περιττωμάτων της παραγωγής ψαριών και των δύο Ζωνών ( 1 & 2 ). Σύμφωνα με τους Butz & Vens-Cappell 1982 το ένα κιλό της τροφής που τρώγεται από τα ψάρια δημιουργεί 260 γραμμάρια ξηρό βάρος περιττωμάτων.» και λίγο πιο κάτω «Ο συντελεστής μετατρεψιμότητας (FCR) δηλαδή ο λόγος της παραγόμενης Βιομάζας προς το βάθος (προφανώς εννοεί βάρος) της χορηγηθείσης τροφής στις πλωτές μονάδες υδατοκαλλιέργειας ίσος με 2.0» Σε άλλο σχόλιο του ιδίου συλλόγου στο ΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟ αναφέρει «Σε μονάδα με ψάρια 100 τόνων η ετήσια ποσότητα περιττωμάτων είναι 365 τόνοι» Ας τα συνδυάσουμε αυτά παραβλέποντας ότι η τεχνολογία εκτροφής έχει κάνει άλματα τα τελευταία χρόνια και οι αποδώσεις είναι πολύ μεγαλύτερες π.χ. σήμερα το τελικό FCR είναι 1,5 το πολύ. Για να παραχθούν 100 τόνοι βιομάζας ψαριών με FCR 2 απαιτούνται 200 τόνοι τροφών βάση των λεγομένων στις μελέτες. Από αυτούς τους 200 τόνους τροφών (με 260 γραμμάρια παραγομένων περιττωμάτων όπως αναφέρεται ανά κιλό τροφής) παίρνουμε συνολικά 200.000 κιλά τροφής Χ0,260 κιλά περιττωμάτων= 52.000 συνολικά κιλά περιττωμάτων δηλαδή 52 τόνους. Αν και είναι ακόμη λιγότερα γιατί η τεχνολογία έχει προχωρήσει πολύ όπως είπαμε πως αυτό συνδυάζετε με το αποτέλεσμα μελέτης που πάλι αναφέρεται ότι 100 τόνοι ψαριών παράγουν 365 τόνους περιττωμάτων? Μια ακόμη υπερβολή? Για να προλάβω τυχών εντυπώσεις (οι τόνοι ακούγονται μεγάλο πράγμα) θα υπενθυμίσω την τεράστια αραίωση (με την βοήθεια των ρευμάτων) αυτών των τόνων σε τρισεκατομμύρια και λίγους λέω τόνους νερού με αποτέλεσμα να μιλάμε κυριολεκτικά για σταγόνες στον ωκεανό .
Δεν μπορώ επίσης να μην σχολιάσω και το ακόλουθο που έχει αναφερθεί πάλι από σύλλογο: «Είναι απολύτως ψευδής, παραπλανητικός και εν πολλοίς αστείος ο ισχυρισμός ότι οι ιχθυοκαλλιέργειες συνεισφέρουν στην απασχόληση και προσφέρουν νέες θέσεις εργασίας καθώς από επίσημα στοιχεία του ΙΚΑ Αταλάντης και του ΟΓΑ Τραγάνας προκύπτει ότι από τις πέντε(5) ιχθυοτροφικές μονάδες που λειτουργούν ακόμη στον Κόλπο Αταλάντης-Θεολόγου –Λιβανατών ασφαλίζεται μία(1) βοηθός λογιστηρίου ενώ οι υπολοιποι εργαζόμενοι είναι αλλοδαποί ανασφάλιστοι!
Το ίδιο θα συνεχιστεί και τώρα.Το πολύ πολύ να υπάρχει ένας ιχθυολόγος να επιβλέπει τις ιχθυοτροφικές μοναδες κάθε Ζώνης.
Αυτές είναι οι θέσεις εργασίας;» Πάλι αυτά περί χώρας μπανανίας επικαλείστε? Δεν τηρούνται οι νόμοι και οι μονάδες δεν ασφαλίζουν ως οφείλουν τους εργαζομένους? Γιατί δεν πάτε απλά στις αρμόδιες υπηρεσίες να το καταγγείλετε? Οι εταιρίες είναι υποχρεωμένες να αναρτούν στον χώρο εργασίας καταστάσεις εργαζομένων ισχυρίζεστε ότι δουλεύουν χωρίς να έχουν αναρτήσει αυτές τις λίστες? Δείχνουν παραγωγική δραστηριότητα χωρίς να δείχνουν ότι κάποιος εργάζεται? Αυτό μπορεί κάποιος να το πιστέψει? Οι εργασίες στις μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας είναι εκ φύσης σκληρές εργασίες στο ύπαιθρο και τα ατυχήματα είναι πιθανότερα να συμβούν σε σχέση με εργαζόμενους γραφείων. Οι επιχειρηματίες έχουν πάρει τέτοιο ρίσκο? Ο έλεγχος από τις αρμόδιες υπηρεσίες των εργαζομένων σε μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας επίσης είναι πολύ εύκολος (τι θα ισχυριστεί ο εργαζόμενος στην πλωτή μονάδα, στο σκάφος ή στον ιχθυογεννητικό σταθμό που αποτελούν όλες ελεγχόμενης πρόσβασης περιοχές ότι περνούσε και είδε φως και μπήκε)? Μήπως οι μονάδες που αναφέρεστε απλά αποτελούν υποκαταστήματα που διοικητικά μπορεί να ανήκουν σε άλλο γραφείο ΙΚΑ ή ΟΓΑ από αυτό που αναφέρεστε και οι εργαζόμενοι έχουν δηλωθεί εκεί? Μήπως δουλεύουν με συμβάσεις έργου?
Μπορούμε να περάσουμε παρακαλώ στην ουσία της διαβούλευσης και να κατατεθούν προτάσεις βελτίωσης του σχεδίου? Νομίζω ότι η λογική ρίξτε στην φωτιά ότι δεν γνωρίζω ή με ενοχλεί προσωπικά δεν βρίσκουν έδαφος σε σύγχρονες πολιτισμένες δημοκρατίες όπως εξακολουθώ να πιστεύω ότι είναι η πατρίδα μας.
Φιλικά
Κώστας Ντόμαλης
Ιχθυολόγος
Διαβάζουμε σε προηγουμενο σχολιο
—Στα πλαίσια του Προγράμματος «Καλλικράτης», η μίσθωση χώρων υδατοκαλλιέργειας περνά στην αιρετή περιφερειακή αυτοδιοίκηση και στη συνέχεια στους δήμους.
Με βάση την έως σήμερα εμπειρία, η εξέλιξη αυτή μόνο προβλήματα δημιουργεί, εφόσον οι δήμοι αποτελούν προμετωπίδα αρνητικών τοποθετήσεων απέναντι στην υδατοκαλλιέργεια, κύρια λόγω της πελατειακής ψηφοθηρικής σχέσης τους με τις τοπικές κοινωνίες. Σε συνδυασμό δε, με την αντίληψη αδιαφορίας του συλλογικού συμφέροντος και στην προκειμένη περίπτωση του εθνικού συμφέροντος, έναντι του ατομικού συμφέροντος, πρέπει να αναμένεται παραπέρα κλιμάκωση των αντιδράσεων και των αρνητικών τοποθετήσεων για τη χωροθέτηση μονάδων υδατοκαλλιέργειας………..
Προτείνω και ενισχύω τη διατήρηση των αναφερομένων στο άρθρο 9 παρ. 3.α. σχετικώς με την αρμοδιότητα αποκλειστικά του δημοσίου, μέσω του ορισμένου κάθε φορά εκπροσώπου του, να μισθώνει θαλάσσιες και άλλες υδάτινες εκτάσεις για υδατοκαλλιέργεια.—
Αν καταλαβαινουμε καλά η αιρετή Περιφερειακή και Δημοτική Αυτοδιοίκηση η οποία εξελέγη από το λαό αποτελεί για το σχολιαστή πελατειακή ψηφοθηρική σχέση.
Για το λόγο αυτό η αρμοδιότητα των μισθώσεων θα πρέπει να ανήκει αποκλειστικά στο Κρατος ώστε να μην υπάρχουν αντιδράσεις από τους πολίτες.
Αυτό όμως δεν είναι Δημοκρατία.
Αποφασίζομεν και Διατάσσομεν είναι
http://theologos-env.blogspot.com
Σε μια παραγωγική δραστηριότητα ηλικίας 25 χρόνων με αποτελέσματα θετικά για την οικονομία επιτέλους ρυθμίζεται ένα θέμα που έπρεπε να είχε ρυθμιστεί πριν ξεκινήσει η ανάπτυξη του κλάδου.
Όλη η συζήτηση για τη μόλυνση του περιβάλοντος μου προκαλεί απορία…
Δεν συζήτησε κανένας για τη μόλυνση του περιβάλλοντος από τα ανθρώπινα απόβλητα που ρυπαίνουν τη παραλία του Αστακού, των Λιβανάτων κ.τ.λ. και δεν μπορείς ούτε βόλτα να κάνεις από τις οσμές.
Ούτε για τα αυθαίρετα σπίτια που είναι χτισμένα στον αιγιαλό.
Ούτε για τα απόβλητα των αιγοπροβάτων και των αγελάδων που «ρυπαίνουν» τα βουνά μας. Οι σύλλογοι για την προστασία του περιβάλλοντος έκαναν παρέμβαση για τα θέματα αυτά? Μήπως θα έπρεπε να παρέμβαίνουμε ώστε οι άνθρωποι που είναι υπέυθυνοι για την παραγωγή αυτή να τηρούν τους νόμους για την προστασία του περιβάλλοντος, να μην πετούν στις παραλίες απόβλητα αντί να ρίχνουμε ευθύνες στα αθώα ψάρια που έχουν πρωταρχικό ρόλο στο τραπέζι μας και στην οικονομία μας?
ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΟΡΕΣΤΗΣ ΣΥΡΓΙΑΝΝΗΣ, ΒΙΟΛΟΓΟΣ-ΙΧΘΥΟΛΟΓΟΣ
ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, ΑΠΟΚΕΝΤΡΟΜΕΝΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ – ΘΡΑΚΗΣ
Η έναρξη της διαδικασίας για τη θέσπιση Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για την υδατοκαλλιέργεια, μόνο ως πολύ καλή είδηση εκλαμβάνεται και σαν ένα εργαλείο με συγκεκριμένες κατευθύνσεις, όρους και προϋποθέσεις για τη λειτουργία μονάδων υδατοκαλλιέργειας.
Με την υπέρ 25ετή ενασχόληση και εμπειρία μου στα θέματα της αδειοδότησης και λειτουργίας μονάδων υδατοκαλλιέργειας, τη μελέτη των κειμένων της δημόσιας διαβούλευσης και διαβάζοντας τις πρώτες συμμετοχές στο δημόσιο διάλογο, εκτιμώ ότι το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για την υδατοκαλλιέργεια, βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση και υπό την προϋπόθεση επιτυχούς εφαρμογής του, μπορεί να αποτελέσει λειτουργικό, αναπτυξιακό εργαλείο για την υδατοκαλλιέργεια.
Επιτρέψτε μου να συμβάλλω στο διάλογο, με ορισμένες κρίσιμες επισημάνσεις:
1. Το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο, γέρνει σημαντικά στα θέματα της υδατοκαλλιέργειας στη θάλασσα. Και αν αυτό θεωρηθεί δικαιολογημένο λόγω της μεγάλης συμμετοχής της θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας, δεν αναιρεί τη σημασία και την ανάγκη ανάδειξης του ρόλου και θέσπισης κατευθύνσεων για την υδατοκαλλιέργεια στα εσωτερικά επιφανειακά νερά, είτε αφορούν είδη του γλυκού νερού είτε θαλάσσια είδη.
Επιπλέον τίθεται ένα κρίσιμο ερώτημα: ποια είναι τα όρια της υδατοκαλλιέργειας στη θάλασσα; Μήπως δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια ανάπτυξης με τη σημερινή της μορφή;
Πολύ σωστά τίθεται το ζήτημα των εναλλακτικών μορφών, είτε αυτές αφορούν τους βυθιζόμενους ιχθυοκλωβούς, είτε αφορούν ολοκληρωμένη αειφορική διαχείριση υφάλμυρων διαπλάσεων. Η Βόρεια Ελλάδα, διαθέτει σημαντικό αριθμό λιμνοθαλασσών, όπως και άλλες περιοχές της Δυτικής Ελλάδας, όπου η υδατοκαλλιέργεια παρά τις δυνατότητες αξιοποιείται ελάχιστα.
Προτείνω αναβάθμιση του ρόλου των εσωτερικών επιφανειακών υδάτων στο Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο, με την ενίσχυση χωροθετικών κινήτρων, που θα πλαισιώνονται από αναπτυξιακά και χρηματοδοτικά κίνητρα, στη συνέχεια.
2. Στα πλαίσια του Προγράμματος «Καλλικράτης», η μίσθωση χώρων υδατοκαλλιέργειας περνά στην αιρετή περιφερειακή αυτοδιοίκηση και στη συνέχεια στους δήμους.
Με βάση την έως σήμερα εμπειρία, η εξέλιξη αυτή μόνο προβλήματα δημιουργεί, εφόσον οι δήμοι αποτελούν προμετωπίδα αρνητικών τοποθετήσεων απέναντι στην υδατοκαλλιέργεια, κύρια λόγω της πελατειακής ψηφοθηρικής σχέσης τους με τις τοπικές κοινωνίες. Σε συνδυασμό δε, με την αντίληψη αδιαφορίας του συλλογικού συμφέροντος και στην προκειμένη περίπτωση του εθνικού συμφέροντος, έναντι του ατομικού συμφέροντος, πρέπει να αναμένεται παραπέρα κλιμάκωση των αντιδράσεων και των αρνητικών τοποθετήσεων για τη χωροθέτηση μονάδων υδατοκαλλιέργειας.
Η διαπίστωση αυτή είναι έκδηλη, τόσο με την οξύτητα στην αντιπαράθεση σε ορισμένες περιοχές, όσο και με την απουσία αντιπαραθέσεων και αντιπαλότητας σε άλλες. Στο Θερμαϊκό κόλπο, όπου απουσιάζει η αξιοποίηση των δυτικών ακτών του Νομού Θεσσαλονίκης, δεν έχουμε καμία αντιπαράθεση. Στην Κεραμωτή του Νομού Καβάλας ή στο Μακρύγιαλο του Νομού Πιερίας, όπου η υδατοκαλλιέργεια είναι συνδεδεμένη με την τοπική κοινωνία, επίσης δεν υπάρχουν αντιπαραθέσεις.
Προτείνω και ενισχύω τη διατήρηση των αναφερομένων στο άρθρο 9 παρ. 3.α. σχετικώς με την αρμοδιότητα αποκλειστικά του δημοσίου, μέσω του ορισμένου κάθε φορά εκπροσώπου του, να μισθώνει θαλάσσιες και άλλες υδάτινες εκτάσεις για υδατοκαλλιέργεια.
3. Η εφαρμογή του νόμου για τις Π.Ο.Α.Υ., με την εμπειρία της Π.Ο.Α.Υ. Θεσσαλονίκης, ανέδειξε την ανεπάρκεια του εν λόγω νόμου και την ανάγκη βελτίωσης του.
Η εφαρμογή του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου, όπου θα πολλαπλασιαστούν οι Π.Ο.Α.Υ., θέτει επιτακτικά το ζήτημα αναμόρφωσης και βελτίωσης του σχετικού νόμου.
Κύριο πρόβλημα, είναι οι αρμοδιότητες του φορέα διαχείρισης κάθε Π.Ο.Α.Υ. και ιδιαιτέρως του δικαιώματος εγκατάστασης μονάδας υδατοκαλλιέργειας σε Π.Ο.Α.Υ. Δηλαδή, αν ο φορέας αποφασίζει να δεχθεί την εγκατάσταση μίας μονάδας ή όχι.
Με την εφαρμογή του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου, μονάδες υδατοκαλλιέργειας θα απαιτηθεί να μετεγκατασταθούν σε Π.Ο.Α.Υ. Εάν το δικαίωμα εγκατάστασης εντός Π.Ο.Α.Υ. το έχει ο φορέας διαχείρισης και επομένως και το δικαίωμα άρνησης, θα προκύψουν πολύ σημαντικά ζητήματα που ενδεχομένως να οδηγήσουν και στην παύση λειτουργίας μονάδων υδατοκαλλιέργειας.
Το δικαίωμα αυτό, δηλαδή της έγκρισης ή μη εγκατάστασης μονάδας εντός Π.Ο.Α.Υ., πρέπει να το διατηρεί το δημόσιο για τους παρακάτω λόγους:
– ο φορέας διαχείρισης δεν έχει την κυριότητα του χώρου, επομένως δεν δικαιούται να έχει αποφασιστικό χαρακτήρα,
– δεν πρέπει να επιτρέπει σε φορείς διαχείρισης Π.Ο.Α.Υ., να κατέχουν εκτάσεις μέρος των οποίων να είναι ανενεργές, επειδή για διάφορους λόγους δεν επιθυμούν την εγκατάσταση μονάδων, συμφερόντων διαφορετικών από τις εγκατεστημένες,
– ο φορέας διαχείρισης Π.Ο.Α.Υ., να γνωμοδοτεί σχετικά με το αίτημα εγκατάστασης μονάδας, κατά πόσο είναι συμβατό με τους σκοπούς ίδρυσης και λειτουργίας Π.Ο.Α.Υ. και να εισηγείται στον εκπρόσωπο του ελληνικού δημοσίου.
Με βάση τα παραπάνω προτείνω να περιληφθεί ως αναγκαία επικουρική πράξη του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου, η αναμόρφωση του νόμου για τις Π.Ο.Α.Υ. είτε στο άρθρο 6 παρ. β, είτε στο άρθρο 10 παρ. 8.
4. Στο άρθρο 7 παρ. ΙΙ.α. καθορίζονται οι αποστάσεις μεταξύ μονάδων και μεταξύ Π.Ο.Α.Υ. Η ελάχιστη απόσταση μεταξύ Π.Ο.Α.Υ. ορίζεται στα 10 μίλια, απόσταση η οποία σε πολλές περιπτώσεις θα δημιουργήσει προβλήματα, γιατί μπορεί να δημιουργεί θαλάσσιους φραγμούς στις περιπτώσεις συμπλεγμάτων νησιών και νησίδων, μη επιτρέποντας άλλες δραστηριότητες (π.χ. η αλιεία).
Για την αποφυγή τέτοιων περιπτώσεων, προτείνεται η ελάχιστη απόσταση μεταξύ Π.Ο.Α.Υ. να είναι 15 μίλια σε ευθεία γραμμή για την παράκτια χερσαία ζώνης της ηπειρωτικής χώρας και 20 μίλια σε ευθεία γραμμή στις περιπτώσεις θαλάσσιων συμπλεγμάτων.
5. Προτείνω να συγκεκριμενοποιηθεί το περιεχόμενο της διατύπωσης «……μετά από έλεγχο της ποιότητας των νερών και των περιβαλλοντικών συνθηκών……..» που χρησιμοποιείται είτε για τις διαδικασίες καθορισμού ΠΟΑΥ ή ΠΑΣΜ είτε για τις διαδικασίες εγκατάστασης νέων μονάδων ή επέκτασης υφιστάμενων μονάδων και να εισαχθεί ο όρος φέρουσα ικανότητα του οικοσυστήματος. Με την αξιολόγηση της φέρουσας ικανότητας του οικοσυστήματος (και όχι της κάθε μονάδας ξεχωριστά), θα αξιολογείται κατά πόσο το ίδιο το οικοσύστημα μπορεί να στηρίξει τη συγκεκριμένη δραστηριότητα, λαμβάνοντας υπόψη τη βιωσιμότητα των οργανισμών εκτροφής, το βαθμό συγκέντρωσης των μονάδων και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του συνόλου αυτών, στα πλαίσια της αειφόρου διαχείρισης του περιβάλλοντος (σελ. 69 ΣΜΠΕ).
Προτείνω η αντίστοιχη διατύπωση να συμπεριληφθεί στο άρθρο 5 παρ. 1.ΙΙ του σχεδίου ΚΥΑ.
Μια και αναφέρεται σε σχόλια ο ισχυρισμός ότι με το Ειδικό Χωροταξικό για τις Υδατοκαλλιέργειες θα δημιουργηθούν νεες θέσεις εργασίας και επειδή εμείς δε μασαμε τα λόγια μας ,καλό είναι να γίνει γνωστό το εξής.
Ειναι απολύτως ψευδής, παραπλανητικός και εν πολλοίς αστείος ο ισχυρισμός ότι οι ιχθυοκαλλιέργειες συνεισφέρουν στην απασχόληση και προσφέρουν νέες θέσεις εργασίας καθώς από επίσημα στοιχεία του ΙΚΑ Αταλάντης και του ΟΓΑ Τραγάνας προκύπτει ότι από τις πέντε(5) ιχθυοτροφικές μοναδες που λειτουργούν ακόμη στον Κόλπο Αταλάντης-Θεολόγου –Λιβανατών ασφαλίζεται μία(1) βοηθός λογιστηρίου ενώ οι υπολοιποι εργαζόμενοι είναι αλλοδαποί ανασφάλιστοι!
Το ίδιο θα συνεχιστεί και τώρα.Το πολύ πολύ να υπάρχει ένας ιχθυολόγος να επιβλέπει τις ιχθυοτροφικές μοναδες κάθε Ζώνης.
Αυτές είναι οι θέσεις εργασίας;
Τις εκατονταδες ατόμων όλων των παραγωγικών ταξεων που παραμένουν χωρίς εργασία (καταστηματάρχες,ξενοδόχοι, οικοδόμοι κ.λ.π.) καθ’ όσον εμποδίζεται η οικιστική, παραθεριστική και τουριστική ανάπτυξη αφού υποβαθμίζεται σημαντικά το θαλάσσιο περιβάλλον τους σκέφτεσθε;
——-Η υποβάθμιση του νερού στα παρκα εκτροφής για την ύπαρξη της οποίας δεν είναι δυνατόν να διατυπωθεί αμφισβήτηση από κανενα γνωστη της φυσιολογίας της θρέψης των σαρκοφάγων ψαριών( τσιπούρα, λαυράκι,πέστροφα,σολομός), συνίσταται στην αποβολή μεσα στο νερό όλων των προιόντων του μεταβολισμού των ψαριών στερεών(περιττώματα ) και υγρών (ούρα) καθώς και διάφορών αζωτούχων ουσιών κυρίως αμμωνίας από τα βράγχιά τους.
Σε μονάδα με ψάρια 100kg η ημερήσια ποσοτητα περιττωμάτων είναι 0,95kg
Σε μονάδα με ψάρια 1 t. η ημερήσια ποσοτητα περιττωμάτων είναι 9,5 kg
Σε μονάδα με ψάρια 100 t η ημερήσια ποσοτητα περιττωμάτων είναι 950 kg περίπου 1τόνος
Επί ετήσιας βάσεως (365 ημέρες) οι αντίστοιχοι αριθμοί διαμορφώνονται ως ακολούθως
Σε μονάδα με ψάρια 100 τόνων η ετήσια ποσότητα περιττωμάτων είναι 365 τόνοι
Στις παραπάνω τιμές δεν περιλαμβάνεται η ποσότητα της μη καταναλωθείσας τροφής η οποία καταλήγει μαζί με τα περιττώματα στο φυσικό αποδέκτη———–
Σωφρόνιος Παπουτσόγλου
Καθηγητής Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών
Πρόεδρος Επιστημονικής Επιτροπής ΕΘ.Ι.Α.ΓΕ
Υδατοκαλλιέργειες και ρύπανση του υδάτινου περιβαλλοντος
Από την έκδοση της Συνόδου των Πρυτάνεων και Προέδρων Διοικουσών Επιτροπών των Ελληνικών Πανεπιστημίων με τίτλο Το Ελληνικό Περιβάλλον
Εκδόσεις Σαββαλας
Εχετε την εντύπωση πως θ`αφήσουμε 31 τόνους ημερησίως και 11.315 τόνους το χρόνο κόπρανα και ούρα των ψαριών να χύνονται στη θαλασσα του Κόλπου του Θεολόγου-Αταλάντης –Λιβανατών;
http://theologos-env.blogspot.com
ΩΣ ΙΧΘΥΟΛΌΓΟΣ ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΠΟΥ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΕ ΘΕΣΠΙΣΤΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ!!!
Η υδατοκαλλιέργεια παραμένει ο δυναμικότερος αναπτυσσόμενος κλάδος ζωικής παραγωγής προϊόντων διατροφής. Ο μέσος ετήσιος ρυθμός αύξησης από το 1970 έως σήμερα ανέρχεται στο 9,1% όταν για την συλλεκτική αλιεία ο αντίστοιχος μέσος ρυθμός αύξησης ανέρχεται στο 1,2% , και 2,8% για τη χερσαία κτηνοτροφία και πτηνοτροφία.
Αξιοποιώντας τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα του Ελληνικού αρχιπελάγους , ο πλέον δυναμικός παραγωγικός και αποδοτικός κλάδος της υδατοκαλλιέργειας , αυτός της Θαλάσσιας Ιχθυοκαλλιέργειας , αναπτύχτηκε με ρυθμούς που σύντομα κατέστησε τη χώρα ως τη μεγαλύτερη παραγωγό στη ΕΕ και στη ευρύτερη περιοχή της μεσογείου . Σύμφωνα μάλιστα με το παγκόσμιο ταμείο για τη φύση (WWF) η υδατοκαλλιέργεια αποτελεί την πλέον αειφορική λύση στο παγκόσμιο επισιτιστικό πρόβλημα του πλανήτη μας .
Σ αυτόν το χώρο οι ιχθυοκαλλιεργητές βρήκαν χώρο να αναπτυχθούν δραστηριοποιούμενοι πάνω από 20χρόνια προσφέροντας ανάπτυξη-εργασία-τεχνογνωσία σε ακριτικές και αγροτικές περιοχές .Μετά από πολλές και αλλεπάλληλες ‘φουρτούνες’ έφτασε η στιγμή για την θέσπιση ειδικού χωροταξικού πλασισίου!!!!!Μπράβο!!
Για να συμβάλλω ελάχιστα στο διάλογο, θεωρώ ότι το ζητούμενο είναι η σωστή χωροθέτηση όλων των παραγωγικών λειτουργιών και μάλιστα σε περιοχές που εκ των πραγμάτων υπάρχουν από ευαίσθητα οικοσυστήματα έως προσπάθειες χρόνων για τουρισμό και βιώσιμη ανάπτυξη. Την βιώσιμη ανάπτυξη δεν μπορούμε για παράδειγμα εύκολα να την διαγράψουμε με την χωροθέτηση ιχθυοτροφικών μονάδων δίπλα σε παραθεριστικές κατοικίες και τουριστικές μονάδες. Ούτε μπορούμε να γεμίσουμε κλειστούς κόλπους με ιχθυοτροφεία, πράγμα που θα επιβαρύνει τους φυσικούς ιχθυογεννητικούς σταθμούς και θα αλλάξει τις σταθερές της θαλάσσιας περιοχής.
Όσο κι αν ο κλάδος της ιχθυοκαλλιέργειας στη χώρα μας είναι ένας δυναμικός εξελισσόμενος κλάδος, είναι όμως ανταγωνιστικός με τον τουρισμό και πρέπει να μπουν σαφή όρια εξαντλώντας τις συζητήσεις με τις τοπικές κοινωνίες και τους τοπικούς φορείς. Σε αντίθετη περίπτωση, θα ανοίξετε μέτωπα τριβής που δεν θα βοηθήσουν ούτε τον ένα κλάδο ούτε τον άλλο. Ούτε τα ιχθυοτροφεία, ούτε τον τουρισμό. Και φέρνω ως παράδειγμα την περιοχή Θεολόγου-Αταλάντης-Λιβανατών που υπάρχει έτσι κι αλλιώς ένα μακρόχρονος «πόλεμος» ενάντια στα ιχθυοτροφεία, τεκμηριωμένος, με ομόφωνες αποφάσεις δημοτικών και νομαρχιακών συμβουλίων. Αυτό, αν φυσικά η χωροθέτηση είναι τέτοια, θα συνεχιστεί και κανείς δεν έχει να κερδίσει.
Η περιοχή αυτή έχει όλες τις προυποθέσεις για ήπια τουριστική ανάπτυξη. Είναι κοντά στην Αθήνα, δίπλα στον ΠΑΘΕ, εξασφαλίζει ποιοτικά τοπικά προιόντα, έχει ήδη ανεπτυγμένη παραθεριστική κατοικία και με την απομάκρυνση της σκουριάς της ΛΑΡΚΟ, που πιστεύουμε θα γίνει πια, θα έχει μια ασφαλή και καθαρή θάλασσα για τους επισκέπτες.
Σε αντίθετη περίπτωση, πιστεύω ότι ξεπερνάμε τα όρια της ισορροπίας και ανεβάζουμε το προιόν των ιχθυοτροφείων σε βάρος του τουριστικού. Η ισορροπία είναι μια εύθραυστη υπόθεση και βρισκόμαστε σε κομβικό σημείο να την εξασφαλίσουμε, ζυγίζοντας όλες τις παραμέτρους.
Μια άλλη υπόθεση της περιοχής είναι ο Μαλιακός, ως κλειστός κόλπος, ο οποίος έζησε πρόσφατα το τραγικό του θανάτου όλων των ψαριών εξαιτίας της επιβάρυνσης που έχει υποστεί από πολλές ρυπογόνες εστίες και τον ευτροφισμό. Σ’ αυτές δεν μπορούμε να μην υπολογίσουμε και τον θαλάσσιο ευτροφισμό που προκαλούν τα ιχθυοτροφεία με όλο τον όγκο που εναποθέτουν στο βυθό, σε μια περιοχή που έχει γίνει σχεδόν βούρκος. Η χωροθέτηση ιχθυοτροφείων μέσα στον κλειστό κόλπο είναι επικίνδυνη για το μέλλον του καλύτερου ελληνικού φυσικού ιχθυογεννητικού σταθμού, του Μαλιακού κόλπου.
Ευχαριστώ
Ο Κλάδος της ιχθυοκαλλιέργειας είναι κατεξοχήν εξωστρεφής κλάδος και οι εξαγωγές του αποτελούν το 15% του συνόλου των Ελληνικών εξαγωγών τροφίμων και ποτών, για δε το έτος 2010 διαμορφώθηκαν στα 467 εκ. ευρώ. Με βάση τη διαπίστωση αυτή, αλλά και τη παρούσα δημόσια διαβούλευση, είναι σκόπιμο να γίνουν οι παρακάτω επισημάνσεις:
1. Οι εξαγωγές αποτελούν μονόδρομο για την ανάπτυξη της χώρας και την έξοδο της από την κρίση. Συμμετέχουν σε ποσοστό 7% στο ΑΕΠ της Χώρας και ο στόχος είναι τα επόμενα χρόναι να συμμετέχουν με διψήφιο ποσοστό, όπως σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Η ατμομηχανή των Ελληνικών εξαγωγών είναι η Ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια. Επομένως έχει τεράστια σημασία η στήριξη και η περαιτέρω ανάπτυξη του εξωστρεφούς αυτού κλάδου.
2. Τα προϊόντα της Ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας διακρίνονται αφενός για την ποιότητα και αφετέρου για την ιδιαίτερη γεύση τους, γεγονός που τα έχει αναδείξει μοναδικά στον κόσμο, ενώ ταυτόχρονα αποτελούν βασικό συστατικό της μεσογειακής διατροφής. Επομένως οι δυνατοτότητες περαιτέρω ανάπτυξης του κλάδου είναι τεράστιες, με τεράστια συνεισφορά στην Εθνική μας Οικονομία.
3. Η ανάπτυξη και ο σεβασμός προς το περιβάλλον είναι δυο δρόμοι παράλληλοι, οι οποίοι πρέπει να αναπτύσσονται ταυτόχρονα και σε καμία περίπτωση ο ένας δεν πρέπει να αναπτύσεται εις βάρος του άλλου.
Είναι προφανές ότι το παρόν νομοσχέδιο για το χωροταξικό κινείται στη σωστή κατεύθυνση, προσπαθώντας να λύσει το χρόνιο πρόβλημα του χωροταξικού και της αδειδότησης. Πρέπει επιτέλους να αφήσουμε τους παραγωγούς προϊόντων ιχθυοκαλλιέργειας να ασχοληθούν με την παραγωγή «πλούτου» για τη Χώρα, να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας, να αυξήσουν και άλλο τις Ελληνικές εξαγωγές, ώστε να μπορέσει η Χώρα να σημειώσει ανάπτυξη και να ξεπεράσει την οικονομική κρίση που βρίσκεται.
Ο κλαδος που χρόνια πολεμάτε από πολλούς φορείς είναι η ιχθυοκαλλιέργεια. Εμείς οι ιχθυολόγοι περιμέναμε αυτό το νομοσχέδιο για την επίλυση διαφόρων προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο κλαδος και για την ομαλή λειτουργία των ιχθυοκαλλιεργειών που σημαίνει δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
Αναφορικά σε όσους επικαλέστηκαν τις αρνητικές επιπτώσεις των ιχθυοκαλλιεργειών στο οικοσύστημα κλπ., παραθέτω κάποια στοιχεία που είχα διαβάσει κατά την διάρκεια των μεταπτυχιακών μου σπουδών.
Η συστηματική χρήση λιπασμάτων και ζιζανιοκτόνων έχει σαν αποτέλεσμα τη μόλυνση των επιφανειακών και υπόγειων νερών, ενώ το έδαφος σαν οικοσύστημα καταρρέει. Τα ζιζανιοκτόνα περνάνε στις τροφές μας. Οι τριαζίνες και τα αλκενεκαρβοξυλικά παράγωγα αποδεδειγμένα συνδέονται με καρκινογενέσεις. Τα διπυριδίλια χαρακτηρίζονται εξαιρετικά επικίνδυνα για την πανίδα και ύποπτα για μεταλλάξεις και καρκινογενέσεις (Ritter,L 1997).
Το 1996 στην χώρα μας χρησιμοποιήθηκαν πάνω από 3.200 τόνοι μυκητοκτόνων και περίπου 2.500 τόνοι εντομοκτόνων (Κωνσταντινίδης, 1998). Η χρήση των εντομοκτόνων δημιούργησε ανθεκτικότητα σε πάνω από 500 είδη εντόμων εκ των οποίων τα 283 είναι γεωργικού ενδιαφέροντος, τα 198 υγειονομικού ενδιαφέροντος και τα 23 είναι ωφέλιμα έντομα (Georgiou and Melon, 1983- Georgiou and Tejeda, 1991). H χρήση των μυκητοκτόνων και ιδιαίτερα των διασυστηματικών δημιούργησε μια σειρά ανθεκτικών στελεχών μυκήτων υπευθύνους για πάνω από 15 σοβαρές ασθένειες (Ζιώγας et al 1998). Η χρήση φυτοφαρμάκων επέφερε την εξαφάνιση τοπικών ανθεκτικών ποικιλιών και μείωση της βιοποικιλότητας.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (WHO) 1,5 εκ.άνθρωποι δηλητηριάζονται κάθε χρόνο και 20.000 από αυτούς πεθαίνουν. Επίσης με στοιχεία και της Ελληνικής Στατικής Υπηρεσίας οι απασχολούμενοι με την γεωργία παρουσιάζουν πολύ υψηλότερους δείκτες για κακοήθη νεοπλάσματα.
Τα υπολείμματα φυτοφαρμάκων στα φρούτα και τα λαχανικά είναι πλέον σύνηθες φαινόμενο. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Εργαστηρίου Υπολειμμάτων Γεωργικών Φαρμάκων το διάστημα 1995-97 έγιναν αναλύσεις σε 581 δείγματα εγχωρίων και εισαγόμενων φρούτων και λαχανικών για προσδιορισμό υπολειμμάτων. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα περίπου το 50% από αυτά περιείχε φυτοφάρμακα. Σε όλα τα παραπάνω θα πρέπει να προστεθεί και η περιβαλλοντική δράση των φυτοφαρμάκων. Αυτά όχι μόνο καταστρέφουν τις οικολογικές ισορροπίες, αφού καταστρέφουν βλαβερούς και ωφέλιμους οργανισμούς, αλλά ανιχνεύονται σε επιφανειακά και υπόγεια νερά και στον αέρα (Καρράς, Γ 2004).
Για να μην μακρηγορήσω δεν θα αναφερθώ στην κτηνοτροφία που επίσης είχε και έχει αρνητικό αντίκτυπο στην υγεία των καταναλωτών.
Η χωροθετηση ιχθυοτροφικών μοναδων στον Κολπο του Θεολόγου -Αταλαντης-Λιβανατών είναι αυθαίρετη και αντισυνταγματική γιατί θα λειτουργήσει εις βαρος του κοινωνικού συνολου.
Δεν συμβαίνει σε καμία χώρα του σύμπαντος η οικογένεια του Υπουργού περιβάλλοντος κ. Γερουλάνου να έχει στην ιδιοκτησία της τα ιχθυοτροφεία Κεφαλονιάς και αυτός να είναι ικανός να σχεδιάζει το νομικό χωροταξικό πλαίσιο για τα ιχθυοτροφεία! ΕΛΕΟΣ
Κυρία Υπουργέ κύριε Αναπληρωτή Υπουργέ
Σε καμια περίπτωση δεν επιθυμούμε αντεκλήσεις και αντιπαραθέσεις με άλλους σχολιαστές πλην όμως επιτρέψτε μας, καθώς κάποιοι στο χωρο αυτο μας προκαλούν ανοιχτά, να υπερασπιστούμε τις θέσεις και τα επιχειρήματα μας τα οποία εκθέτουμε.
Είναι λοιπον φανερό ότι ο κ. Ντόμαλης Κώστας με το σχόλιό του της 27ης Απριλίου 2011 ώρα 03:16πμ κανει κριτική στα δικά μας σχόλια-θέσεις εκπροσωπώντας καθώς ισχυρίζεται τον εαυτό του και την κοινή λογική.
1)Κατ` αρχήν ο Σύλλογός μας εκπροσωπεί το σύνολο των Συλλόγων και Φορέων της παραλιακής Λοκρίδας (π. Δήμοι Αταλάντης-Μαλεσίνας –Λιβανατών και νυν Δήμου Λοκρών) εξουσιοδοτήσεις των οποίων έχουμε μέσω μαζικών Ψηφισμάτων τα οποία έχουμε θέσει υπόψη της κυρίας Υπουργού και της Δ/ντριας Χωροταξίας κας Ζέικου
Η λογική μας είναι η λογική του μέσου πολίτη του Θεολόγου , της Αταλάντης και των Λιβανατών ο οποίος έζησε στο πετσι του επι 20ετία και πλέον την οδυνηρή λειτουργία μονάδων εντατικής ιχθυοκαλλιέργειας με αποτέλεσμα το θαλάσσιο περιβάλλον να έχει καταντήσει ΧΑΒΟΥΖΑ και ΒΟΥΡΚΟΣ, χαρακτηρισμός λίαν επιεικής , οι δε κάτοικοι της περιοχής να ταλαιπωρούνται και να βλάπτονται από τη μόλυνση και την υποβάθμιση που προκαλούν τα ιχθυοτροφεία με τους χιλιάδες τόνους αποβλήτων (κόπρανα και ούρα των ψαριών) καθώς και υπολειμμάτων τροφών και των φαρμάκων που χύνονται στη θάλασσα του Θεολόγου, της Σκάλας Αταλάντης,της Σκάλας Λιβανατών, του Βοίβου,του Μικροβοίβου και της Τραγάνας καταστρέφοντας τη μόνη δυνατή μορφή Ανάπτυξης για την περιοχή , την Τουριστική.
Οσον αφορα την καθαροτητα των θαλασσινών νερών , μια απλή ερώτηση στο Τμήμα Νερών του ΥΠΕΚΑ και στα συνεργαζόμενα διαπιστευμένα εργαστήρια είναι αρκετή για να διαπιστώσει καποιος πως το μπλε σημαδάκι στις παραλίες δε λέει τίποτα καθώς η ρύπανση μπορεί να είναι ακόμα και στο όριο που προβλέπει η ΕΕ η οποία έχει κατεβασει τον πήχυ της ρύπανσης πολύ χαμηλά ώστε να συμπεριλαμβανονται και οι σκούρες παραλίες της Βόρειας Ευρώπης.
Οι δε μπλε σημαίες είναι γνωστό σε όλους πως αφορούν την πληρότητα των εγκαταστάσεων μιας παραλίας (καθαριότητα, κάδοι, ναυαγοσώστης κ.λ.π.).
2) Οι μελέτες με αναφορές σε προβλήματα που δημιουργούν οι ιχθυοκαλλιέργειες στο περιβάλλον και τις οποίες παραθέτουμε εδω, είναι μελέτες Καθηγητών, Διδασκόντων, Πρυτάνεων και Προέδρων των Διοικουσών Επιτροπών των Ελληνικών Πανεπιστημίων , μελών Επιστημονικών Επιτροπών ,Εθνικών Ιδρυμάτων, Δικτύου Ερευνητών Διαχείρισης Περιβάλλοντος , επιστήμονες βραβευμένοι από την Ακαδημία Αθηνών για τη δράση τους στον τομέα της Προστασίας του Περιβάλλοντος, τις μεταφέρουμε μάλιστα με τα ονόματα τους και την ιδιότητά τους, και ουδείς τις αμφισβητεί.
3)Το ότι τα ιχθυοτροφεία ρυπαίνουν δεν προκύπτει μονο από την 20χρονη οδυνηρή εμπειρία μας.
Προκύπτει και από την κατηγοριοποίηση τους από την αριθ. ΗΠ 15393/2332( ΦΕΚ 1022/2002) που αφορά στην καταταξη δημοσίων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες, όπου οι ιχθυοκαλλιέργειες όχι μόνον ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΙΚΕΣ προς το Περιβαλλον αλλά ανήκουν στην 8η Ομάδα και εξακολουθούν να ανήκουν στην Πρώτη Κατηγορία, ιδιαίτερα οι Ζώνες ιχθυοκαλλιεργειών στην Υποκατηγορία 1 δηλαδή στις δραστηριότητες που λόγω της φύσης ,του μεγέθους ή της έκτασής τους ειναι πιθανό να προκαλέσουν ΣΟΒΑΡΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.
4) Η χωροθέτηση των μονάδων έγινε με γνώμονα το συμφέρον των Εταιριών Υδατοκαλλιέργειας και των Εταιριών Προμηθευτών Ιχθυοτροφών και ΟΧΙ με γνωμονα το Δημόσιο Συμφέρον, την Δημόσια Υγεία και την Τουριστική Ανάπτυξη η οποία είναι έννοια ΑΣΥΜΒΑΤΗ με την Ιχθυοκαλλιέργεια σύμφωνα με την έγγραφη εκτίμηση της Γενικής Διεύθυνσης Περιβάλλοντος του ΥΠΕΚΑ και της Δ/νσης Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού ,την οποία έχουμε στο Αρχειο του Συλλόγου μας και την εχουμε ήδη θεσει υποψη της κας Υπουργού.
5) Αν περιμένουμε πρώτα να γίνουμε Φουκουσίμα και μετά να αντιδράσουμε ,τότε είναι βεβαιο πως δεν εχουμε καμια ελπίδα σα χώρα.
6) Οι ιχθυοτρόφοι καλά κανουν και σιωπούν αφενός διότι γνωρίζουν καλά πως οι θέσεις και τα επιχειρήματά μας δεν είναι ακραία, αστήρικτα και υπερβολικά, αφετέρου διότι εκτός από ιδιοκτήτες μονάδων είναι και κάτοικοι της περιοχής και έχουν συναίσθηση της ρύπανσης που προκαλούν καθώς αναγκάζονται να ομολογήσουν πως τα καλοκαίρια στέλνουν τις οικογένειές τους σε άλλες παραλίες κολύμβησης!
Ο φανατισμός, το πάθος και η έλλειψη ψυχραιμίας δεν έρχεται από μας όπως μας κατηγορούν.
Ερχεται από διαφορους υψηλόμισθους μεγαλοπαράγοντες και πολυθεσίτες Προέδρους, Γενικούς Διευθυντές, Ειδικούς Συμβούλους ,Τεχνικούς Υποστήριξης και Εκπροσώπους των Εταιριών Υδατοκαλλιεργειών και Προμήθειας Ιχθυοτροφών οι οποίοι σχολιάζουν στο χωρο αυτό με γνώμονα το δικό τους συμφέρον και όχι το Δημόσιο Συμφέρον και τη Δημόσια Υγεία
Ερχεται επίσης και από τους Συνδέσμους Θαλασσοκαλλιεργητών, τους Συλλόγους Ιχθυολόγων, ιχθυοτρόφων κ.λ.π οι οποιοι ψηφίζουν σωρηδόν τα σχολια των ανωτέρων τους νομίζοντας πως έτσι θα επηρεάσουν το τελικό αποτέλεσμα
Ο Σύλλογός μας δεν έχει ουδεμία οικονομική ή πολιτική ή άλλης μορφής εξάρτηση από κανενα.
Υπερασπιζόμαστε την καθαροτητα της θάλασσάς μας και τη μοναδική μορφή Πνοής για την περιοχή μας τον Τουρισμό και τον Παραθερισμό , ενώ στεκόμαστε όρθιοι πλάι στην τοπική κοινωνία της παραλιακής Λοκρίδας
-τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι-
Μετά τιμής
το ΔΣ του Συλλόγου
http://theologos-env.blogspot.com
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΛΑΔΟ (ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΑΓΩΓΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ) ΣΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ, ΜΕ ΕΝΑ ΠΡΟΪΟΝ ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΙΚΟ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ. ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΛΑΔΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΧΘΕΙ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ!!!!!
Τα τελευταια Χρονια εχουν γινει δυο εγγληματα σε βαρος του ΠΟΡΟΥ.Το ενα ειναι η αρπαγη του ΑΒΕΡΩΦ με τα γνωστα αποτελεσματα(πασαρελα).Το δευτερο η μεταφορα του κεντρου εκπαιδευσης απο τον Σκαραμαγκα η ανακεινωση του Υπουργειου τοτε ηταν «Προς αναβαθμιση της περιοχης Σκαραμαγκα το κεντρο εκπαιδευσης μεταφερετε στον ΠΟΡΟ» και μονο το περιεχομενο της ανακεινωσης λεει πολλα για το πως καποιοι βλεπουν το Νησι.Τωρα παει να γινει αλλο ενα εγγλημα σε βαρος αφτου του μικρου ναι αλλα πανεμορφου νησιου που για τον περισσοτερο κοσμο της Αθηνας και του Πειραια και οχι μονο που δεν μπορουν να πανε για διακοπες σε Μυκονο Σαντορινη και αλλα ακριβα νησια αλλα και λογο αποστασης επιλεγουν το Νησι μας το οποιο αν λιγο ασχοληθειτε θα διαπιστοσετε πως δεν υστερη απο Ιστορια και Πολιτισμο καθε αλλο εχει αρκετα να δωσει ασχετα εαν οι τοπικοι παραγοντες δεν εχουν βρει τον χρονο για να τα αναδειξουν.Μεχρι τωρα οι κατοικοι εχουν δειξει χαλαρωτητα σε κρισιμες στιγμες για το Νησι τωρα ομως ειναι αποφασισμενη να αγωνιστουν.ΟΧΙ ΛΟΙΠΟΝ Π.Ο.Α.Υ στον ΠΟΡΟ.
Διαβάζω με προσοχή τα σχόλια που γίνονται. Θα ήθελα να παρατηρήσω μερικά σχετικά με αυτά εκπροσωπώντας μόνο τον εαυτό μου και νομίζω και την κοινή λογική.
1) Βλέπω πληθώρα χαρακτηρισμών του τύπου «χαβούζα» «βούρκος» κλπ. Είναι προφανέστατα υπερβολικοί χαρακτηρισμοί ανθρώπων που μάλλον διακατέχονται από μια ακραία λογική ίσως και φανατισμό που οδηγεί στην υποκειμενικότητα της κρίσης τους και αποδυναμώνει κάθε επιχείρημα τους. Η Ελλάδα τα τελευταία 25 χρόνια είναι μακράν ο μεγαλύτερος παραγωγός τσιπούρας και λαυρακιού στην Μεσόγειο (50 % της συνολικής παραγωγής) αλλά έχει και τις πιο καθαρές θάλασσες και παραλίες με τις περισσότερες μπλε σημαίες στην μεσόγειο. Που είναι οι «χαβούζες»?
2) Βλέπω μελέτες με αναφορές σε προβλήματα που δημιουργούν οι ιχθυοκαλλιέργειες στο περιβάλλον. Μα είναι δυνατόν να υπάρξει δραστηριότητα που να μην αφήσει κανένα ίχνος στο περιβάλλον? Αν ήταν έτσι θα είχε νόημα η συζήτηση για χωροταξικο σχεδιασμό? Δεν βλέπω το νόημα να απαντήσω σε όλα όσα αναφέρονται και χρησιμοποιούνται αποσπασματικά για να υποστηριχθεί μια αδικαιολόγητα και τυφλή θα έλεγα αρνητική στάση προς την ιχθυοκαλλιέργεια αλλά θα αναφερθώ σε μερικά ενδεικτικά.
a. «Μια μονάδα δυναμικότητας 20 τόνων ανά έτος παραγει ρυπαντικό φορτίο που ισοδυναμεί με οικισμό πληθυσμου 900 ατόμων» Από τα λίγα που γνωρίζω ως ιχθυολόγος εργαζόμενος από το 1986 σε μονάδες ιχθυοκαλλιεργειών μπορώ να υπολογίσω τα ακόλουθα: 900 άτομα μέσου βάρους 80 κιλών έχουν βιομάζα 900Χ80=72.000 δηλαδή 72 τόνοι. Τα βιολογικά απόβλητα κάθε οργανισμού εξαρτώνται από την βιομάζα του, την ποσότητα της τροφής που λαμβάνει και από τον συντελεστή μετατρεψιμότητας αυτής δηλαδή πόση τροφή μετατρέπεται σε πρόσθετη βιομάζα του οργανισμού. 20 τόνοι βιομάζας αντιστοιχούν σε 20.000/80=250 ανθρώπους. Τώρα θα πει κάποιος πως μπορεί να γίνει σύγκριση και δύσκολα μπορώ να καταλάβω τα παραπάνω. Μα μίλησα μόνο για τα βιολογικά απόβλητα. Μόνο αυτό το ρυπαντικό φορτίο παράγει ο άνθρωπος? Μήπως έχει προσέξει κανείς πόσα φορτηγά καθημερινά χρειάζονται για να συλλέξουν τα ημερήσια σκουπίδια μιας μικρής πόλης 900 ανθρώπων? Υπάρχει αμφισβήτηση ότι η συγκεκριμένη αναφορά είναι μια ακραία ανακρίβεια? Ο φανατισμός έχει καταστρέψει κάθε επεξεργασία των επιχειρημάτων και εμποδίζει την ψύχραιμη κριτική σκέψη όπως καταλαβαίνω με αποτέλεσμα να μην βλέπουμε ούτε τα αυτονόητα.
b. «Παθολογικά προβλήματα παρατηρούνται στην ελεγχόμενη ιχθυοκαλλιέργεια με καταστρεπτικές συνεπειες στη δημόσια υγεία από τα νοσήματα των ψαριών που μεταδίδονται στον άνθρωπο» Να και κάτι καινούργιο που δεν ήξερα. Τα ψάρια είναι ποικιλόθερμοι οργανισμοί δεν παρουσιάζουν ιδιαίτερες συμβατότητες με τον ανθρώπινο οργανισμό. Δεν έχει παρατηρηθεί (και ούτε είναι πολύ πιθανό στο άμεσο μέλλον λόγο ασυμβατότητας) καμιά μεταφορά των σχετικά ελάχιστων ασθενειών των ψαριών στον άνθρωπο σε αντίθεση βέβαια με τα υπόλοιπα ζώα της ξηράς που τέτοια περιστατικά συμβαίνουν συχνά βλέπε πχ. Γρίπη των πτηνών και των χοίρων, μελιταίο πυρετό, λύσσα, εχινόκοκκους κλπ. Αν καταστραφεί η δημόσια υγεία των ανθρώπων αυτό λογικά θα γίνει από τα χερσαία ζώα. Παρακαλώ επίσης να μην γινόμαστε όλοι ειδικοί προκειμένου να υποστηρίξουμε με κάθε τρόπο την όποια θέση μας. Απειλούν οι σκελετικές παραμορφώσεις, οι δυσμορφίες η λιπώδη εκφύλιση του ήπατος, και το ανοιξιάτικο σύνδρομο που ουδεμία σχέση έχουν με νοσογόνους παράγοντες την υγεία μας? Ο Φανατισμός έδρασε και εδώ.
c. «Οι αρρώστιες αντιμετωπίζονται με φάρμακα μεγαλύτερο μέρος των οποίων μπαίνει στο θαλασσινό νερο.
Για τα αντιβιοτικά που χρησιμοποιούνται και προληπτικά, το 75% διαφευγει στο άμεσο περιβαλλον» Είναι η φύση της καλλιέργειας τέτοια (αδυναμία επαφής με κάθε ένα εκτρεφόμενο ψάρι, θαλασσινό περιβάλλον εκτροφής) που πρακτικά είναι πολύ δύσκολο να εφαρμοστούν θεραπείες όταν υπάρχουν προβλήματα στα εκτρεφόμενα ψάρια. Και λέω πρακτικά γιατί φυσικά θα μπορούσε να εφαρμοστεί μια θεραπεία με μπάνιο όπου το κάθε φάρμακο θα έπρεπε να διαλυθεί σε πολύ μεγάλες ποσότητες νερού που έχουν οι ιχθυοκλωβοί με αποτέλεσμα για να επιτύχουμε την αναγκαία συγκέντρωση φαρμάκου για την θεραπεία να απαιτούνται τεράστιες ποστότητες από αυτά επί αρκετές ημέρες. Επίσης είναι πολύ δύσκολο να προστεθούν φάρμακα στις τροφές γιατί αυτές περνούν από θερμική επεξεργασία (extruder) κατά την παρασκευή τους που καταστρέφει/αδρανοποιεί μεγάλο μέρος των φαρμάκων. Όλα αυτά σημαίνουν ότι το κόστος οποιαδήποτε θεραπείας στα ψάρια είναι πολλές φορές μεγαλύτερο από το αντίστοιχο κόστος χερσαίων εκτρεφόμενων ζώων και το αποτέλεσμα δεν είναι εξασφαλισμένο. Άλλωστε αυτό ενισχύεται και από το γραφόμενο ότι «το 75% (των πανάκριβων αντιβιοτικών προσθέτω) διαφευγει στο άμεσο περιβαλλον» Οι ιχθυοτρόφοι ενδιαφέρονται για να κερδίσουν και η εφαρμογή θεραπειών εύκολα εξαφανίζει κάθε κέρδος και οδηγεί σε ζημιές. Οι ιχθυοτρόφοι το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό για αυτό φροντίζουν να κάνουν μονάδες σε μέρη με καθαρά νερά χωρίς ρύπανση με παρουσία ισχυρών θαλασσίων ρευμάτων για να μην έχουν προβλήματα με ασθένειες. Αυτονόητο είναι ότι ούτε λόγος φυσικά δεν γίνεται για προληπτικές θεραπείες.
3) Διαβάζω την μελέτη κάποιου χημικού που τιμήθηκε με αρκετά βραβεία για την συμβολή του στη προστασία του περιβάλλοντος. Τον συγχαίρω αφού ο πρώτος που θίγεται από την υποβάθμιση του περιβάλλοντος ενός ιχθυοτροφείου είναι το ίδιο το ιχθυοτροφείο και οι εργαζόμενοι σε αυτό και έχουν κάθε λόγο να φροντίζουν για την προστασία του. Διαπιστώνω και εδώ το ίδιο πνεύμα που φυσικά δεν διευκολύνει την αντικειμενική σκέψη και την απλή λογική να επικρατήσει. Υποβάθμιση του περιβάλλοντος σε ένα ιχθυοτροφείο σημαίνει μεγαλύτερος κίνδυνος εμφάνισης ασθενειών, περισσότερες απώλειες ψαριών, χαμηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης των ψαριών, χαμηλότερους συντελεστές μετατρεψιμότητας των τροφών (χρήση περισσότερης τροφής για να πάρουμε μικρότερη ανάπτυξη) και φυσικά υποβάθμιση της ποιότητας των παραγόμενων ψαριών. Όλα αυτά οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε ένα ζημιογόνο παραγωγικό αποτέλεσμα και στον θάνατο της επιχείρησης αν όχι και των ίδιων των ψαριών.
4) Διαβάζω όχι ιχθυοτροφεία εδώ όχι ιχθυοτροφεία εκεί κλπ. Συμπαρίσταμαι πλήρως. Φυσικά όχι ιχθυοτροφεία παντού. Αυτός είναι και ο λόγος αυτού του σχεδίου που συζητάμε εδώ. Όχι παντού αλλά σε συγκεκριμένες περιοχές. Σε περιοχές που έχουν χωροθετηθεί και διαθέτουν όλα τα χαρακτηριστικά που απαιτούντα για μια τέτοια δραστηριότητα. Αντί συνεπώς να υιοθετούμε μια φανατική πλήρως αρνητική στάση (απλά έξω από εδώ λες και το περιβάλλον υπάρχει μόνο στον Πόρο ή στην Φθιώτιδα) μήπως να συζητήσουμε όρους και προϋποθέσεις? Να κάνουμε αντιπροτάσεις? Να προτείνουμε λύσεις? Το όχι σε όλα δεν είναι και τόσο ρεαλιστικό νομίζω. Τόσες χώρες στον κόσμο με μεγάλη ιστορία στην προστασία του περιβάλλοντος έχουν αναδειχτεί υπερδυνάμεις στην καλλιέργεια άλλων ψαριών π.χ. σολομού με παραγωγές πολλές φορές μεγαλύτερες από αυτές των δικών μας ψαριών, έχουν κάνει λάθος? Δεν έχουμε κάτι να ανακαλύψουμε, ας δούμε τι έχουν κάνει άλλες «πολιτισμένες» χώρες και ας το χρησιμοποιήσουμε ως μπούσουλα.
5) Θα ήθελα να επισημάνω/υπενθυμίσω και την ύπαρξη των θαλασσίων ρευμάτων και τον ρόλο που αυτά διαδραματίζουν. Είναι τόσο τεράστια η αραίωση των ελαχιστων αποβλήτων από τα ιχθυοτροφεία που πρακτικά δεν επηρεάζουν το περιβάλλον. Τόσοι χιλιάδες τόνοι μολυσμένου νερού με ραδιενέργεια έπεσαν και πέφτουν από την Φουκουσίμα στην θάλασσα και όλοι οι επιστήμονες (υπολογίζοντας τα ρεύματα και την αραίωση που θα υπάρξει) ανέφεραν ότι οι μελλοντικές επιπτώσεις θα είναι μηδαμινές για το περιβάλλον. Δεν μίλησε κανείς για «χαβούζα» εκεί.
6) Τελειώνοντας διαπιστώνω την έως σήμερα απουσία σχολίων διατυπωμένων από ιδιοκτήτες των μονάδων αλλά και από εργαζόμενους σε αυτές. Δεν αισθάνονται την ανάγκη να απαντήσουν σε ακραίες, αστήρικτες και υπερβολικές κατηγορίες και ισχυρισμούς που αναπτύσσονται εδώ? Θα τελειώσω κάπως «φιλοσοφικά» την παρέμβαση μου. Διαβάζοντας όλα όσα έχουν αναφερθεί σε αυτή την διαβούλευση για κάποιο λόγο μου έρχεται στο μυαλό η πολύ συνηθισμένη εικόνα σήμερα θαμώνων κλειστών χώρων καφενείων που καπνίζοντας αρειμανίως κατακρίνουν το ανάλγητο κράτος και τους «άλλους» Έλληνες που δεν σέβονται τίποτα δεν εφαρμόζουν τους νομούς, δεν έχουν επίπεδο κλπ. Δεν ξέρω πως μου ήρθε αυτό τώρα ίσως με αφορμή σχολίων κάποιων σε αυτή την διαβούλευση ότι σε αυτό το κράτος που ζούμε δεν υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί και συνεπώς κανένας λόγος για χωροθετηση και κανόνες ανάπτυξης των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας αφού δεν είμαστε κράτος εμείς και οι μονάδες θα αυθαιρετήσουν. Αφοπλιστικό επιχείρημα. Και ακούγεται τόσο συχνά σήμερα στην Ελλάδα ! Λυπάμαι. Ας μιλάμε ο κάθε ένας για τον εαυτό μας πρώτα και έπειτα για τους διπλανούς μας.
Το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες το αναμέναμε πολύ καιρό και μας απογοήτευσε.
Το κείμενο είναι ασυνάρτητο,αόριστο, αντιεπιστημονικό και αντιφατικό και νομιμοποιεί κάθε στρέβλωση και αυθαιρεσία.
Η διοίκηση αποδεικνύει άλλη μια φορά ότι δρα χωρίς ήθος και γνώση ΥΠΕΡ ΤΗΣ ολικής καταστροφή του θαλάσσιου πλούτου της χώρας .
Δεν είναι τυχαίο ότι εν ενεργεία Υπουργός με αυθαίρετη μονάδα βάσει αυτού του κειμένου νομιμοποιείται και ευνοείται.
Το σχέδιο ευλόγησε χωρίς καμιά τεκμηρίωση όλη τη διαφθορά και αθλιότητα του παρελθόντος που η σημερινή κυβέρνηση δήθεν πολεμά, αγιάζει ότι μέχρι σήμερα έγινε.
Έχει συμπεριλάβει όλες τις αμαρτωλές μονάδες και τις αυξάνει σε δυναμικότητα ακόμα και στον Αμβρακικό και τον κόλπο Αργοστολίου όπου η θάλασσα έχει βουρκώσει και βρωμά !τα ψάρια πεθαίνουν από ανοξία και οι επιχειρηματίες αποζημιώνονται από τον Ελληνικό λαό για την οικολογική καταστροφή που οι ίδιοι προκαλούν, περίπτωση Αμβρακικού με εμφάνιση τοξικών φαινομένων και ευτροφισμού.
Μια βόλτα στην παραλία του Ληξουρίου , των Εχινάδων,του Αστακού, κλπ μπορεί να πείσει όλους τους απλούς πολίτες ότι κάτι έχει καταστρέψει τη θάλασσα αφού το διάφανο γαλάζιο της Ελληνικής θάλασσας έγινε το θολό γεμάτο αφρό, βρώμικο νερό των κλειστών κόλπων των ιχθυοκαλλιεργειών.
Το σχέδιο αυτό της ολικής καταστροφής της παράκτιας χώρας επιτρέπει τα πάντα χωρίς ποσοτικοποίηση κριτηρίων ποιότητας νερών και περιοχών.
Επικαλείται ποιότητα νερών χωρίς να θέτει ούτε ένα όριο, ούτε μια τιμή σε μια παράμετρο.
Αγιάζει την αμαρτωλή και κρατικοδίαιτη ιχθυοκαλλιέργεια αφού νομιμοποιεί τις αυθαίρετες μέχρι σήμερα μονάδες βλέπε Αργοστόλι, χωρίς καμιά επιστημονική και ποσοτικοποιημένη προσέγγιση, ποιό το μέγιστο όριο ολικού άνθρακα ή το μέγιστο αιωρούμενων σωματιδίων ή θρεπτικών αλάτων κλπ.στο νερό? Καμιά τιμή κανένας έλεγχος, πλήρης αδιαφάνεια.
Καμιά τεκμηρίωση, καμιά σύνδεση παραγωγής δηλ. τόννοι ψαριών, κερδοφορίας της επιχείρησης και θέσεων εργασίας, καμιά απολύτως πρόνοια για την προστασία των παρακείμενων περιουσιών από τη ρύπανση.
Στο εξωτερικό οι ιχθυοκαλλιέργειες γίνονται στην ανοικτή θάλασσα μακριά από τις ακτές και σε μεγάλα βάθη με μεγάλο κυματισμό και με μικρή δυναμικότητα για να είναι αειφόρες σε αυστηρά επιλεγμένες περιοχές.
Στην Ελλάδα γίνονται δίπλα σε ακτές ( έχουν ΟΜΩΣ επιδοτηθεί για εγκαταστάσεις ανοικτής θαλάσσης για να τρέχει το χρήμα το κρατικό) και δίπλα στις πόλεις στα αβαθή με δεκαπλάσιες δυναμικότητες ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ.
Όταν μάλιστα τα ζεστά νερά της Ελλάδας είναι πιο ευαίσθητα στην υποβάθμιση.
Η λίστα των ασθενειών των ψαριών υδατοκαλλιεργειών από την εποχή του Hofer στις αρχες του 20 αιώνα, μεγαλωσε με δραματικό τρόπο.
Οσο η ιχθυοκαλλιεργεια επεκτεινόταν τοσο η ιχθυοπαθολογία είχε ν`αντιμετωπίσει περισσοτερες και νεες ασθένειες.
Συνολικά πάνω από 40.
Στα ιχθυοτροφεία θαλασσης:
Λεμφοκύστη
επιθηλιωμα
νόσος βραγχίων
οοδινίαση
νέκρωση πτερυγίων-ουράς
ιχθυοφονίαση
ιχθυοφθειρίωση
δακτυλογυρίαση
εργασίλωση
δερματίτιδες
σκαλετικές παραμορφώσεις
δυσμορφισμός
δονακίωση
παστερέλλωση
εγκεφαλίτιδα
λιπώδης εκφύλιση ήπατος
Οι αρρώστιες αντιμετωπίζονται με φάρμακα μεγαλύτερο μέρος των οποίων μπαίνει στο θαλασσινό νερο.
Για τα αντιβιοτικά που χρησιμοποιούνται και προληπτικά, το 75% διαφευγει στο άμεσο περιβαλλον
(Lunestad,Ιωσηφίδου και Ψωμάς)
Ανοιξιάτικο σύνδρομο της τσιπούρας
Τα πιο συνηθισμενα συμπτώματα
1)Ψάρια με διογκωμένη κοιλιά που αργοπεθαίνουν στην επιφάνεια
2)ψάρια που στροβιλίζονται στην υδάτινη μάζα ανεξάρτητα από την κίνηση του υπόλοιπου κοπαδιού
3)ψάρια με εκδορές του δέρματος πίσω από τα πλευρικά πτερύγια
Εσωτερικά τώρα παρατηρείται συνήθης αιμοτραγικό ή κατερστραμμένο σηκώτι,βραγχιακές νεκρώσεις από μυξοβακτήρια κ.λ.π.
Μανώλης Γκαγκάκης χημικός
Τιμήθηκε από το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας (Κεντρικό Λιμεναρχείο Βόλου – 1990), από την τοπική περιβαλλοντική οργάνωση (2000), από την Ένωση Ελλήνων Χημικών (2003) και από την Ακαδημία Αθηνών (2002) για την μακροχρόνια δράση του στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος
Περιοδικό Οικο-Ενημέρωση Εκδοση Περιβαλλοντικής Πρωτοβουλίας Μαγνησίας
Παθολογικά προβλήματα παρατηρούνται στην ελεγχόμενη ιχθυοκαλλιέργεια με καταστρεπτικές συνεπειες στη δημόσια υγεία από τα νοσήματα των ψαριών που μεταδίδονται στον άνθρωπο.
Ενδεικτικό της νοσηρότητας των χψαριών ιχθυοτροφείων είναι η μετατροπή τα τελευταια χρόνια των περιοδικών αλιευτικών εκδόσεων σε περιοδικά διαφήμισης ιχθυοφαρμάκων
Γ Πνευματικός
τακτικός καθηγητής Ιχθυολογίας κτηνιατρικής Σχολής Παν Θεσσαλονίκης
Σίγουρα ο δίαυλος του Πόρου συγκεντρώνει τα απαραίτητα γεωγραφικά και μορφολογικά στοιχεία για την ανάπτυξη ιχθυοκαλλιέργειας. ‘Ομως η απόφαση για την ένταξη αυτής περιοχής στο χωροταξικό σχέδιο για τις ΠΑΥ/ΠΟΑΥ παραβλέπει το γεγονός ότι είναι μια περιοχή ζωτικής σημασίας για τη ζωή ενός νησιού, τόσο μάλλον για ένα νησί με σημαντική τουριστική ανάπτυξη.
Θέλω να πιστεύω ότι η ένταξη του Πόρου σε αυτό το χωροταξικό σχέδιο απορρέει από άγνοια καθώς πηγαίνει ενάντια στην κοινή λογική.
Το σχέδιο τοποθετεί τη ζώνη ιχθυοτροφείων στη μέση μιας περιοχής κατοικημένης και από τις δύο πλευρές ενώ ο Πόρος έχει χαρατηριστεί «παραδοσιακός οικισμός» με τους αντίστοιχους περιορισμούς δόμησης. Είναι επίσης βασικός δίαυλος επικοινωνίας Πόρου-Πελοποννήσου και διέλευσης επιβατηκών και ιδιωτικών σκαφών.
Ο Πόρος έχει ζωντανή παράδοση στο θαλάσσιο τουρισμό και τον ναυταθλητισμό. Εκτός από τα κότερα που δένουν στη μαρίνα (εκτείνεται δια μήκους του οικισμού του Πόρου από τον Σταυρό μέχρι το ΚΕ ΠΟΡΟΣ και το νέο λιμάνι), το νησί προσφέρει διάφορα προστατευμένα αγκυροβόλια στα οποία καταφεύγουν δεκάδες σκάφη όλο το χρόνο. Επιπλέον κάθε χρόνο διεξάγονται στον Πόρο διάφοροι εθνικοί και διεθνείς ιστιπλοϊκοί αγώνες καθώς και η ετήσια έκθεση μεγάλων/πολυτελών σκαφών αναψυχής.
Ανατρέξτε στη λογοτεχνία–στους Σεφέρη και Μίλερ, για παράδειγμα–για να διαβάστε για τον Πόρο. Ρωτήστε επίσης και τον πρωθυπουργό που ήταν συχνός επισκέπτης στη νησί πέρσι, επισήμως και ανεπισήμως.
Διαβάζουμε το σχόλιο-προτεινόμενες ρυθμίσεις του Δ/νοντα Συμβούλου της APC sa και έχουμε μεινει εμβρόντητοι!
Διατήρηση των υφισταμένων μονάδων και νέες άδειες ΠΑΝΤΟΥ!
Και εντός των ΠΑΥ και εκτός των ΠΑΥ και εντός των ΠΟΑΥ και εκτός των ΠΟΑΥ σε όλες τις κατηγορίες!
Μήπως είναι προτιμότερο να Χωροθετηθούν οι περιοχές στις οποίες ΔΕΝ θα μπουν ιχθυοτροφεία;
Κυρία Υπουργέ και Κύριε Υπουργέ Αναπληρωτή
Συνεχίζοντας τα σχόλια και τις προτάσεις μας για το «Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες», και πριν αυτές επικεντρωθούν στις επί μέρους ρυθμίσεις, θεωρούμε χρήσιμο να ασχοληθούμε με τη ΣΑΦΗΝΕΙΑ βασικών εννοιών του Σχεδίου της ΚΥΑ.
Καθοριστικές έννοιες στο Σχέδιο της ΚΥΑ είναι οι ακόλουθες:
ΠΑΥ, ΠΟΑΥ, ΠΑΣΜ και Μεμονωμένες Μονάδες
Αν οι έννοιες αυτές δεν είναι σαφείς και απαιτηθεί να δοθούν ερμηνείες κατά την εφαρμογή από νομικούς κύκλους ή από δικαστήρια, θα προκύψουν σοβαρά προβλήματα στον κλάδο των υδατοκαλλιεργειών.
Κατά την άποψή μας θα πρέπει να προκύπτουν με τρόπο σαφή τα ακόλουθα:
1. Όσον αφορά τις ΠΑΥ ότι:
– Είναι ευρύτερες περιοχές και διακρίνονται, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους σε πέντε (5) κατηγορίες Α – Ε.
– Οι κατηγορίες Α – Δ, περιλαμβάνονται σε σχετικό πίνακα και εμφανίζονται σε χάρτη.
– Για τις περιοχές κατηγορίας Ε, περιγράφονται τα ειδικά χαρακτηριστικά που πρέπει να έχουν και αναφέρονται ενδεικτικά οι κυριότερες από αυτές.
– Στις κατηγορίες Α – Δ, υπάρχουν ΠΟΑΥ, ΠΑΣΜ και Μεμονωμένες μονάδες (εκτός ΠΟΑΥ και ΠΑΣΜ).
– Στην κατηγορία Ε, υπάρχουν μόνο μεμονωμένες μονάδες.
2. ΠΟΑΥ
– Είναι οργανωμένοι υποδοχείς που χωροθετούνται εντός των ΠΑΥ κατηγοριών Α – Δ.
– Εντός των ΠΟΑΥ διατηρούνται οι υφιστάμενες μονάδες και αδειοδοτούνται νέες, υπό προϋποθέσεις.
3. ΠΑΣΜ
Περιοχές που χαρακτηρίζονται με βάση υφιστάμενες μονάδες, εφόσον πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις (συνολική μισθωμένη έκταση, αριθμός μονάδων, απόσταση μεταξύ τους).
4. Μεμονωμένες Μονάδες
α. Κατηγορίες μεμονωμένων μονάδων
• υφιστάμενες
• νέες
β. Προτεινόμενες ρυθμίσεις
– οι υφιστάμενες διατηρούνται εντός των ΠΑΥ όλων των κατηγοριών Α – Ε
– όσον αφορά τις νέες, αδειοδοτούνται εντός των ΠΟΑΥ των κατηγοριών Α – Δ και χωροθετούνται, υπό προϋποθέσεις:
• εντός των ΠΑΥ των κατηγοριών Α – Δ (εκτός ΠΟΑΥ)
• εντός των ΠΑΥ της κατηγορίας Ε και
• κατ’ εξαίρεση εκτός των ΠΑΥ (όλων των κατηγοριών Α – Ε)
Νίκος Αναγνόπουλος
Δ/νων Σύμβουλος APC sa
Διαβαζουμε τα σχόλια των ιχθυολογων και των υδατοκαλλιεργητών,των μετόχων σε Ομίλους Ιχθυοκαλλιεργειών, των συνεργατών και συμβούλων μελετητικών γραφείων που εκπονούν ΜΠΕ στα μέτρα των εταιριών ιχθυοκαλλιέργειας, βλέπουμε τις μαζικές θετικές ψήφους των Σωματείων θαλασσοκαλλιεργητών με τις οποίες προσπαθούν να επηρεάσουν το τελικό αποτέλεσμα και ρωτάμε:
-Στο όνομα ποιας Αναπτυξης στραγγαλίζεται ο Βόρειος Ευβοικός με το φύτεμα 25.385 τόνων ετησίως ψαριών στα πιο νευραλγικά του σημεία;
-6.285 τονους στο Δίαυλο των Ωρεών από όπου ανανεώνονται τα νερά του απο το Αιγαίο!
-6.625 τονους ετησίως ψαριών στο Μώλο το χείλος του Οικοτοπου του Μαλιακού Κολπου!
-3.045 τονους ετησίως ψαριών στους υγροβιότοπους και τα καταφύγια άγριας ζωής των ενταγμένων στον επιστημονικό κατάλογο του NATURA 2000 Νήσων Αταλάντης, στην καρδια του Οπούντιου Κόλπου (Θεολόγου -Αταλάντης-Λιβανατών) της πρώτης εξόδου για την παραλία των Αθηναίων προς Βορράν!
-6.210 τονους ψαριών στη Λάρυμνα σαν να μην έφτανε η σκουριά της Λάρκο!
-3.220 τονους ψαριών στο Καντήλι σαν να μην έφτανε ακριβώς δίπλα η Λαρκο Ευβοίας!
Χτες 19 Απριλίου στην Επιτροπή Περιβαλλοντος της Περιφέρειας Στ.Ελλάδας ζητήθηκε η ανανέωση των Περιβαλλοντικών Ορων και η επέκταση δυο μοναδων ιχθυοκαλλιέργειας στην Πελασγία.
Από 160 τόνους σε 450 της εταιρίας ΑΦΟΙ ΜΑΝΤΕ ΚΑΙ ΣΙΑ ΟΕ
και της Seafarm Ionian AE από 500 τόνους σε 2.203 τόνους!!!!!!
Ως πότε ο Βόρειος Ευβοικός θα αποτελεί ΧΑΒΟΥΖΑ ιχθυοτροφείων;
Άλλη μια τρανή απόδειξη ότι στην Ελλάδα δεν αλλάζει τίποτα.
Αντε και ξεπερνάμε το ερώτημα κέρδος για λίγους ή περιβάλλον απαντώντας «ανάπτυξη» που και αυτό είναι μια τεράστια απάτη διότι όλες οι Ελληνικές εταιρίες ιχθυοκαλλιέργειας είναι ζημιογόνες και συντηρούνται μόνο και μόνο από κρατικό δανεισμό. Οπότε μας μένει μόνο οι εργαζόμενοι και οι εξαγωγές. Και εγώ λέω καλά, ας θέσουμε ένα σωστό πλαίσιο εφόσον έχουμε κάποιους εργαζόμενους (αφού εξαιρέσουμε τους παράνομους οικονομικούς μετανάστες που δουλέυουν κατα πλειοψηφία στις μονάδες) και τις πολυπόθητες εξαγωγές.
Και το προχωράω παραπέρα – είμαι αφελής και λέω ότι ο υπουργός με τους συμβούλους του τα έχει σκεφτεί όλα και ενδιαφέρεται και για την προστασία του περιβάλλοντος – αλλά το λυπηρό είναι ότι σε όλοκληρο το πλαίσιο δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τον έλεγχο & την προστασία αυτού του πολύ ευαίσθητου θέματος.
Και προλαβαίνω τους έξυπνους ή τους πονηρούς – ότι υπάρχουν νόμοι και αρχές..
Δυστυχώς στην Ελλάδα ζούμε και έχουμε καταφέρει ούτε οι νόμοι να εφαρμόζονται, ούτε οι αρχές να είναι αρμόδιες.
Άπειρα τα παραδειγματα και χιλιάδες οι ατιμώρητες παραβάσεις – που είναι οι νόμοι και οι αρχές όταν υπάρχουν:
– Μονάδες χωρίς άδεια για χρόνια.
– Μονάδες που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις και καταστρέφουν ολόκληρες περιοχές.
– Επιστημονικές έρευνες παραποιημένες.
– Λιμενικές αρχές που λένες ότι δεν είναι δική τους αρμοδιότητα ο έλεγχος.
– Δημοτικές αρχές που λένε ότι δεν είναι δική τους αρμοδιότητα η αδειοδότηση.
– Νομαρχίες που μεταβιβάζουν τις ευθύνες στους δήμους και στα Λιμεναρχεία.
– Πρόστιμα που δεν πληρώνονται ποτέ.
– Δίκες που κρατάνε χρόνια.
– Αποφάσεις που δεν βγαίνουν ποτέ.
– Δικαστικές αρχές που κινιτοποίούνται μονό έπειτα από ιδιωτική πρωτοβουλία.
Γι’ αυτούς τους λόγους το πλαίσιο που φτάξατε εξυπηρετεί ξεκάθαρα τους ιδιοκτήτες των εταιριών ωστε να συνεχίσουν ανενόχλητοι και με λιμένα τα χέρια να παρανομούν εις βάρος των υπολοίπων κατοίκων και του περιβάλλοντος.
Ασθένειες
Όπως και σε κάθε περίπτωση εντατικής εκτροφής ζώων ή ψαριών, η συσσώρευση πολλών σολομών στα κλουβιά, ευνοεί τη διάδοση ασθενειών. Η τακτική χορήγηση αντιβιοτικών στα ψάρια των ιχθυοτροφείων με την τροφή τους για να προστατεύονται από τις ασθένειες οδηγεί στη δημιουργία βακτηρίων ανθεκτικών στα αντιβιοτικά τα οποία συσσωρεύονται σε ιζήματα κάτω από τα κλουβιά. Αυτά τα βακτήρια μπορούν αποδειχθούν επικίνδυνα τόσο για τους καταναλωτές όσο και για το οικοσύστημα όπου τοποθετούνται αυτά τα κλουβιά.
Ένα συνηθισμένο ιχθυοτροφείο σολομού δυναμικότητας 200.000 ψαριών παράγει περίπου την ίδια ποσότητα περιττωμάτων όση και μία πόλη 62.000 ανθρώπων. Η απόρριψη αυτού του βλαβερού μίγματος στο νερό που βρίσκεται γύρω από τα ιχθυοτροφεία απειλεί άμεσα την επιβίωση των μικρότερων ειδών σολομού, τα αρπακτικά πουλιά που τρέφονται από αυτά καθώς και το μέλλον των αειφόρων μεθόδων αλιείας αλλά και των κοινωνιών που εξαρτώνται από τις καθαρές και υγιείς θάλασσες.
Πηγή:Greenpeace Defending our oceans
Κυρία Υπουργέ και Κύριε Υπουργέ Αναπληρωτή
Καλωσορίζουμε την έναρξη διαδικασιών δημόσιας διαβούλευσης για την «Έγκριση Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες και της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αυτού».
Η APC Α.Ε. πέραν της μακροχρόνιας εμπειρίας και γνώσης σε θέματα υδατοκαλλιεργειών και περιβάλλοντος έχει συμβάλλει ενεργά στη διαμόρφωση των αρχών του Ειδικού Πλαισίου για το Χωροταξικό Σχεδιασμό του κλάδου των υδατοκαλλιεργειών και συνεργάστηκε γι’ αυτό με τις υπηρεσίες Χωροταξίας του ΥΠΕΚΑ και αλιείας / υδατοκαλλιεργειών του ΥΘΥΝΑΛ (πρώην ΥΠΑΑΤ) καθώς και τους συλλογικούς φορείς των υδατοκαλλιεργητών (ΣΕΘ και ΠΑΝΕΜΙ). Η αναγκαιότητα οργανωμένης ανάπτυξης ενός δυναμικού παραγωγικού κλάδου της ελληνικής οικονομίας που εξυπηρετεί τόσο τη βιωσιμότητα και ανταγωνιστικότητά του, καθώς και την αειφόρο διαχείριση των φυσικών πόρων αποτυπώνονται στις αρχές αυτές.
Στο υπό συζήτηση κείμενο της ΚΥΑ έχουν σημειωθεί ουσιαστικές αλλαγές σε σχέση με τα αρχικά κείμενα διαβούλευσης όσον αφορά στη σαφήνεια των βασικών εννοιών οργάνωσης (ΠΑΥ, ΠΟΑΥ, ΠΑΣΜ, μεμονωμένες μονάδες), αλλά και στις προϋποθέσεις και όρους λειτουργίας αυτών που καθιστούν το τελικό αποτέλεσμα ασαφές, μη λειτουργικό και αντιαναπτυξιακό.
Η ανάρτηση του χάρτη που αποτυπώνει το χωροταξικό σχεδιασμό των υδατοκαλλιεργειών που έχει εκπονηθεί σε συνεργασία της APC Α.Ε., του ΕΛΚΘΕ και της ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ Α.Ε. έγινε χωρίς να διευκρινίζεται ότι συνόδευε τα αρχικά κείμενα σχεδιασμού, ιδιαίτερα όσον αφορά τα κριτήρια εγκατάστασης μεμονωμένων μονάδων εκτός ΠΑΥ (δηλ. χωρίς εκ των προτέρων αποκλεισμούς), ενώ έχουν γίνει και προσθήκες που αλλοιώνουν τη φιλοσοφία του.
Πιστεύοντας ακράδαντα ότι το Ειδικό Πλαίσιο για τις Υδατοκαλλιέργειες μπορεί να αποτελέσει ένα από τα πρώτα βήματα στην κατεύθυνση της αναπτυξιακής ανασυγκρότησης της χώρας θα παρέμβουμε με σειρά προτάσεων, σχολίων και τεκμηριωμένων θέσεων για να αποκτήσει το Πλαίσιο την αναγκαία σαφήνεια, λειτουργικότητα και δυναμική που απαιτείται.
Νίκος Αναγνόπουλος
Δ/νων Σύμβουλος APC A.E.
Η ρύπανση από τα ιχθυοτροφεία, που συνήθως συνοδεύεται από τη μόλυνση η οποία σχετίζεται με τη μετάδοση παθογόνων μικροοργανισμών,οφείλεται σε:
1) Διασπορά αποβλήτων ψαριών(περιττώματα κόπρανα και ούρα των ψαριών)
2)Διασπορά ιχθυοτροφών με ποσοστό απωλειών αναλόγως των ρευματων σε ποσοστό 10-20%
3)Διασπορά φαρμακων
4) πλύσιμο διχτύων,κλουβιών(εμφράξεις από άλγες)
5) ανθρωπογενείς παραγοντες.
Τα όρια πρέπει να καθορίζονται με ανθρώπινα κριτήρια και όχι με κριτήρια ψαριών,πουλερικών ή γουρουνιών.
Αλλα τα όρια για τα ζώα και άλλα για τον άνθρωπο.
Μια θαλασσα καταλληλη για ψάρια ιχθυοτροφείου δε σημαίνει ότι είναι ακίνδυνη για τον άνθρωπο.
Στα βρωμόνερα των λιμανιών επιβιώνουν άνετα κέφαλοι, λαβράκια, μελανούρια , γωβιοί κ. α. αλλά οι άνθρωποι δεν τολμούν να βουτήξουν το μικρό δαχτυλάκι του ποδιού τους.
Το επιχείρημα λοιπον των ιχθυοτρόφων –
μα αν ήταν βρώμικα τα νερά των ιχθυοτροφείων μας θα ψοφούσαν τα ψάρια μας-
απευθύνεται λίαν επιεικώς σε ΑΦΕΛΕΙΣ
Μανώλης Γκαγκάκης χημικός
Τιμήθηκε από το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας (Κεντρικό Λιμεναρχείο Βόλου – 1990), από την τοπική περιβαλλοντική οργάνωση (2000), από την Ένωση Ελλήνων Χημικών (2003) και από την Ακαδημία Αθηνών (2002) για την μακροχρόνια δράση του στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος
Περιοδικό Οικο-Ενημέρωση Εκδοση Περιβαλλοντικής Πρωτοβουλίας Μαγνησίας
Δίχως καμμία έκπληξη διαβάζω στα μέχρις στιγμής σχόλια επί του προκειμένου σχεδίου κοινής υπουργικής αποφάσεως τις σοβαρότατες αντιδράσεις ενώσεων πολιτών που διαμαρτύρονται και ζητούν την άμεση απομάκρυνση των υδατοκαλλιεργειών, κάθε μία για την περιοχή της. Παρόμοιες αντιδράσεις ανέγνωσα και επί του νομοσχεδίου για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στη χώρα μας και πληροφορούμαι από τον τύπο για την πρόθεση εκμετάλλευσης των αποθεμάτων χρυσού στη Χαλκιδική. ΄Ολες αυτές οι αντιδράσεις βρίσκουν έρεισμα στην οικολογική συνείδηση των πολιτών και την ανησυχία τους κυρίως για την εξασφάλιση του τουριστικού και παραθεριστικού χαρακτήρα της περιοχής τους.
Σύμφωνα με τους ανήσυχους αυτούς συμπολίτες μου, στην χώρα μας πρέπει να αποκλειστούν πολλές παραγωγικές δραστηριότητες, που ούτως ή άλλως μετά δυσκολίας και βασάνων υπολειτουργούν επί σειρά ετών, με πρόσχημα την αποφυγή της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος. Έτσι, η εκμετάλλευση των αποθεμάτων χρυσού πρέπει να σταματήσει άμεσα και οριστικά, η τυχόν άντληση πετρελαίου και υδρογονανθράκων εν γένει πρέπει ομοίως να αποκλειστεί, γιατί επίσης δημιουργεί κινδύνους για το περιβάλλον, οι υδατοκαλλιέργειες επίσης!!
Εάν ανατρέξει κανείς στις μελέτες και έρευνες παγκόσμιων περιβαλλοντικών οργανώσεων, όπως η GREEN PEACE και η WWF, για τις επιπτώσεις της γεωργικής δραστηριότητας και της χρήσεως φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων στις αγροτικές καλλιέργειες και την εξ αυτών σοβαρότατη επιμόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα με όλες τις γνωστές εξ αυτών συνέπειες, κατ’ αναλογίαν θα έπρεπε πρωτίστως να στραφεί και εναντίον της γεωργίας, μεταξύ πολλών άλλων δραστηριοτήτων όπως η βιομηχανική δραστηριότητα, ή η χρήση λιγνίτη για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, οι οποίες αναντίρρητα είναι σαφώς επιβλαβέστερες της υδατοκαλλιέργειας.
Κύριοι, η περιβαλλοντική ευαισθησία δεν είναι μονοπώλιο των συλλόγων παραθεριστών και πρέπει να τείνει στην επιστημονική διασφάλιση της αποτροπής δυσμενών συνεπειών στο περιβάλλον από τις λεγόμενες οχλήζουσες δραστηριότητες, αντί του θέσφατου της άμεσης παύσης και διακοπής όλων.
Πώς μπορεί ποτέ σ’ αυτή τη χώρα να καταστεί δυνατή μία ορθολογική διαχείριση του πλούτου της, πώς μπορεί να οδηγηθεί σε ανάπτυξη, όταν υπό την επίφαση δήθεν συγκρούσεων, χρήσεων γης, συμφερόντων, σκοπών και δραστηριοτήτων, εμποδίζεται επί σειρά ετών, από μία άτολμη και ράθυμη διοίκηση, εν πλήρη απουσία πολιτικής βούλησης η πρακτική, τολμηρή και ειλικρινής επίλυσή τους, χωρίς να ληφθεί υπόψη το πολιτικό κόστος και χωρίς να ποδηγετείται η οποιαδήποτε κυβερνητική επιλογή από τα λεγόμενα μεγάλα συμφέροντα κάθε κλάδου;
Ο φερόμενος με την παρούσα υπουργική απόφαση χωροταξικός σχεδιασμός για τις υδατοκαλλιέργειες έρχεται να επιλύσει το χρόνιο πρόβλημα του κλάδου που επί χρόνια λειτουργεί σε καθεστώς πλήρους νομοθετικής ανασφάλειας. Επί τέλους, η από είκοσι ετών δοθείσα νομοθετική εξουσιοδότηση για τον χωροταξικό σχεδιασμό των υδατοκαλλιεργειών, που στιγματίστηκε με εκατοντάδες αποφάσεις του ΣτΕ, ως ασυγχώρητη αμέλεια και καθυστέρηση της νομοθετικής εξουσίας και διοίκησης και οδήγησε στην κατάργηση αδειών και αφανισμό πολλών σχετικών επιχειρήσεων, άνευ άλλου τινός, και χωρίς ουσιαστική εξέταση των προϋποθέσεων και όρων λειτουργίας των, πραγματοποιείται με το παρόν σχέδιο και χαιρετίζεται ως μία γενναία και τολμηρή νομοθετική πρωτοβουλία ερχόμενη σε δύσκολες εποχές προς ενίσχυση μιας παραγωγικής δραστηριότητας που σκόπιμα υποσκάπτεται και δυναμιτίζεται από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς που με πρόσχημα το περιβάλλον προωθούν την διατήρηση των στενών ατομικών συμφερόντων τους.
Η υδατοκαλλιέργεια ενοχλεί κυρίως τους ιδιοκτήτες παραθεριστικών κατοικιών της περιοχής όπου λειτουργεί εκάστοτε, οι οποίοι εννοούν να αντιμετωπίζουν τις ακτές, παραλίες και ευρύτερο θαλάσσιο χώρο, όπου η ιδιοκτησία τους, ως σφαίρα επιρροής τους. Ανεξαρτήτως, εάν έκτισαν τις παραθεριστικές κατοικίες τους όλως παρανόμως σε δασικές εκτάσεις υπό τα αδιάφορα όμματα των δασικών και άλλων δημόσιων υπηρεσιών, αποβλέπουν και αποσκοπούν όχι μόνο στην διατήρηση των παράνομων έργων τους, αλλά και στην παρεμπόδιση κάθε δραστηριότητας, ακόμη και της τουριστικής αξιοποίησης στην περιοχή τους. Είναι αυτοί που αντιτίθενται στην ίδρυση μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων και την οργανωμένη ανάπτυξη του τουρισμού, είναι αυτοί που αντέδρασαν πρώτοι στην θέσπιση του ορίου αρτιότητας των 10 στρεμμάτων στις περιοχές ΝΑΤΟΥΡΑ, είναι αυτοί που συνεπικουρούμενοι κατά περίπτωση από δημοτικούς φορείς και υπό το ένδυμα της δήθεν οικολογικής οργάνωσης, καταδιώκουν με ένδικα μέσα την ανάπτυξη κάθε παραγωγικής δραστηριότητας. Η επιδίωξη του στενού ατομικού συμφέροντος του καθενός από εμάς και όχι η μακροπρόθεσμη θεώρηση του ατομικού μας συμφέροντος του συναρτώμενου άμεσα με το συμφέρον του συμπολίτη μας αλλά και με το κοινό συμφέρον, μας ωδήγησε σήμερα στην παρούσα κατάσταση.
Είναι καθ’ όλα υποκριτική η επίκληση λόγων προστασίας του περιβάλλοντος, όταν έχει αποδειχθεί από τεκμηριωμένες επιστημονικές έρευνες ελληνικών και ξένων πανεπιστημίων και περιβαλλοντικές οργανώσεις του μεγέθους της GREENPEACE και της WWF ότι οι υδατοκαλλιέργειες δεν επιβαρύνουν το περιβάλλον όταν λαμβάνονται τα αναγκαία μέτρα προστασίας και διασφάλισης της λειτουργίας των. Συνεχώς γίνεται αναφορά σε επιστημονικές εργασίες, χωρίς να κατονομάζεται έστω και μία που ενοχοποιεί τον κλάδο, αντιθέτως υπάρχουν παντού γενικόλογες αναφορές για βούρκους, γλίτσα, ρύπανση….χωρίς όμως αυτό να προκύπτει από κανέναν έλεγχο, δειγματοληψία αρμόδιου φορέα, ενώ σκόπιμα παραγνωρίζεται το γεγονός ότι η υδατοκαλλιέργεια δεν είναι βιώσιμη σε περιβάλλον μόλυνσης, συνεπώς ενδιαφέρεται πρώτη αυτή για την καθαρότητα των νερών.
Ενώ, σε περιοχές, όπου αντιδρούν οι λεγόμενες «τοπικές κοινωνίες» σε υφιστάμενες δραστηριότητες, έχουν παρατηρηθεί περιστασιακά κακή λειτουργία των βιολογικών καθαρισμών, έλλειψη έργων αποχέτευσης και μέτρων στοιχειώδους καθαρισμού των ακτών, ποτέ όμως κάτι που να προκύπτει από την υδατοκαλλιέργεια, που ούτως ή άλλως βρίσκονται σε θέσεις πολύ απομακρυσμένες από τις ακτές των λουομένων…η ευαισθησία των τοπικών κοινωνιών στοχοποιεί αυτή την δραστηριότητα αδιαφορώντας για τις συνέπειες της άναρχης οικιστικής ανάπτυξης.
Εν κατακλείδι, το παρόν σχέδιο το προτεινόμενο για διαβούλευση, καθώς και η εφαρμογή του στην πράξη με ίσους όρους για μεγάλες και μικρές επιχειρήσεις και με ουσιαστική εξέταση και προσεκτική αντιμετώπιση της κάθε μεμονωμένης περίπτωσης, θα αποδείξει την πραγματική βούληση της κυβέρνησης για ριζικές αλλαγές και θεραπεία χρόνιων και αρρωστημένων νοοτροπιών περί την αντιμετώπιση της ανάπτυξης και πραγματικής ενίσχυσης των παραγωγικών δραστηριοτήτων με όργανο μια διοίκηση αποφασισμένη να εφαρμόσει το νόμο παρά την συντονισμένη διαδήλωση θιγόμενων ατομικών συμφερόντων.
Είμαι απόλυτα σύμφωνος. Πρέπει να γενικευθεί αυτή η νοοτροπία στις θάλασσες στα γλυκά νερά και στην ξηρά.Δεν πρέπει να επιτρέπεται οπουδήποτε αλλού το ψάρεμα,το κυνήγη,και οι καλλιέργιες.
Πόρος, 13.4.2011
Αξιότιμοι κύριοι,
Η «Πρωτοβουλία για την Προστασία του Θαλασσίου Περιβάλλοντος του Πόρου», ελέγχει τα τελευταία χρόνια (μιας και κανείς αρμόδιος φορέας δεν το είχε κάνει…) το καθεστώς αδειοδότησης και λειτουργίας των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας στην περιοχή μας. Σχετικά συνοψίζουμε τα εξής:
1. Στον Πόρο από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 είναι εγκατεστημένες και λειτουργούν, παρά την έλλειψη χωροταξικού σχεδίου στην Περιφέρεια Αττικής, τέσσερις μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας, ενώ τα τελευταία χρόνια γίνονται προσπάθειες για εγκατάσταση και λειτουργία τουλάχιστον δύο ακόμα.
2. Μέχρι σήμερα κάτοικοι και φορείς του Πόρου έχουμε υποβάλει έξι αιτήσεις ακύρωσης – αναστολής ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, τις τελευταίες με τη συμμετοχή του Δήμου, για την μία εκ των οποίων το ΣτΕ εξέδωσε Προσωρινή Διαταγή αναστολής της προσβληθείσης πράξης, ενώ για τις επόμενες αναμένουμε, μετά από αλλεπάλληλες αναβολές, να γίνουν οι σχετικές δίκες.
3. Όπως αποδείχθηκε μετά από ενέργειές μας, όλες οι παραπάνω μονάδες, όλα τα παραπάνω χρόνια λειτουργούσαν –και εξακολουθούν να το κάνουν- κατά παράβαση ή/και κατά υπέρμετρη υπέρβαση των εγκεκριμένων περιβαλλοντικών τους όρων. Μερικές μάλιστα δεν είχαν καν εν ισχύ Άδειες ή εγκεκριμένους περιβαλλοντικούς όρους.
4. Μετά από μηνυτήρια αναφορά της «Πρωτοβουλίας για την Προστασία του Θαλασσίου Περιβάλλοντος του Πόρου» το Φθινόπωρο του 2008, η Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Πειραιά άσκησε ποινική δίωξη και παρέπεμψε σε δίκη που τελικά θα διεξαχθεί στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πειραιά στις 5.5.2011, όλους τους υπευθύνους όλων των ανωτέρω εταιριών για την παράνομη λειτουργία όλων των μονάδων τους στον Πόρο από το 2005 (και όχι από νωρίτερα μόνον επειδή τα ίδια αδικήματα έχουν παραγραφεί). Στο σχετικό κατηγορητήριο, οι υπεύθυνοι των εταιριών φέρονται ως υπαίτιοι πολυετών παραβάσεων, οι οποίες «έχουν ως συνέπεια την αυξημένη επιβάρυνση του περιβάλλοντος και του βυθού στην περιοχή» προκαλώντας «μεταβολή… που είναι πιθανό να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην οικολογική ισορροπία, στην ποιότητα ζωής και την υγεία των κατοίκων της περιοχής». Οι παραβάσεις αυτές είναι: λειτουργία μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας χωρίς Άδειες και χωρίς Αποφάσεις Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων, υπέρβαση έως και του 500% της επιτρεπόμενης παραγωγής, υπέρβαση των πλωτών εγκαταστάσεων έως 283%, παράνομη απόρριψη άρρωστων και νεκρών ψαριών, κ.α. Επίσης, μετά από σχετική αυτοψία της Κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιά, ασκήθηκε ποινική δίωξη και για παραβάσεις που αφορούν σε αυθαίρετες οικοδομικές κατασκευές εντός αιγιαλού, αδικήματα τα οποία εντάχθηκαν στην ίδια ως άνω δίκη, ενώ ήδη η Εισαγγελία Πειραιά έχει διατάξει προκαταρκτική εξέταση και για κακουργηματικές πράξεις που αφορούν σε πολυετή μαζική χρήση της απαγορευμένης καρκινογόνου ουσίας φορμόλης στην παραγωγική διαδικασία των ίδιων μονάδων. Υπήρξαν εκτεταμένα ραδιοφωνικά ρεπορτάζ από τον σταθμό ΣΚΑΪ καθώς και δημοσιεύσεις στα ηλεκτρονικά και έντυπα μέσα για το σοβαρότατο ζήτημα της φορμόλης, αλλά και την εν γένει παράνομη λειτουργία των μονάδων του Πόρου και της ποινικής εμπλοκής των υπευθύνων όλων των εταιριών.
5. Οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος σε ελέγχους που διενήργησαν το Μάρτιο του 2009, μετά από καταγγελίες μας, διαπίστωσαν «παράβαση των διατάξεων της κείμενης περιβαλλοντικής νομοθεσίας και των εγκεκριμένων περιβαλλοντικών όρων», όπως πενταπλάσια της επιτρεπόμενης παραγωγή «η οποία συνεπάγεται αυξημένη επιβάρυνση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και του βυθού στην εν λόγω περιοχή», λειτουργία χωρίς ΑΕΠΟ, υπεράριθμους κλωβούς, παράνομη απόρριψη νεκρών – αρρώστων ψαριών, σε όλες τις μονάδες του Πόρου και βεβαίωσαν ότι «οι υπεύθυνοι των εταιριών υποβαθμίζουν το περιβάλλον και δεν τηρούν τα προβλεπόμενα μέτρα και όρους για την προστασία του».
6. Η Διεύθυνση Λιμενικής Αστυνομίας του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, σε απάντηση αιτήματός του Οργανισμού Αθήνας περί της αναθεωρήσεως του πλαισίου χωροθετήσεως των υδατοκαλλιεργειών στην Αττική ήδη από το έτος 2002 έχει επισημάνει ότι: «..η εν λόγω περιοχή φαίνεται ήδη κορεσμένη, διότι εκεί λειτουργεί μεγάλος αριθμός υδατοκαλλιεργειών. Περαιτέρω εγκατάσταση μονάδων θα αποβεί σε βάρος της άσκησης θαλάσσιας και αλιευτικής δραστηριότητας, της τουριστικής αξιοποίησης και της περαιτέρω ρύπανσης του θαλάσσιου περιβάλλοντος» (αριθμ. πρωτ. 2137/1/01/02/ 17.4.2002 ).
7. Ο ΕΟΤ, σε απάντηση ερωτήματος της αρμόδιας διεύθυνσης της Περιφέρειας Αττικής, το έτος 2007 έχει επισημάνει διά του Γενικού Γραμματέα του ότι: «η μέχρι σήμερα σημαντική ανάπτυξη υδατοκελλιεργειών στον Πόρο προσεγγίζει οριακά για τη βιώσιμη ανάπτυξη της τουριστικής παραθεριστικής δραστηριότητας επίπεδα» (αριθμ. πρωτ. 509434/11.4.2007 και 509639/6.6.2007).
8. Το Δημοτικό Συμβούλιο Πόρου με σειρά αποφάσεών του ήδη από το έτος 2000 (αρ. 254/22.12.2000, 181/8.9.2005, 58/14.4.2008, 91/20.5.2009 και 168/29.9.2009) έχει εκφράσει επανηλειμμένα την απόλυτη αντίθεση του Δήμου σε κάθε νέα άδεια, εγκατάσταση ή επέκταση ιχθυοτροφείων. Ειδικότερα επισημαίνουμε ότι με την τελευταία, από 29.9.2009, Απόφασή του, το Δημοτικό Συμβούλιο Πόρου αποφάσισε ομόφωνα να εκφράσει σε όλες τις αρμόδιες Υπηρεσίες «την πλήρη αντίθεσή του στο υπό έκδοση Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο των Υδατοκαλλιεργειών και στη δημιουργία στο νησί του Πόρου Περιοχής Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών», να δηλώσει παράσταση πολιτικής αγωγής στην ως άνω ποινική δίκη και να προσβάλει στο εξής ενώπιον του ΣτΕ κάθε νέα διοικητική πράξη που αφορά σε μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας στον Πόρο (η Απόφαση αυτή διαβιβάστηκε στο Υπουργείο ΠΕΧΩΔΕ με το υπ’ αριθμ. πρωτ. 5874/13.10.2009 του Δήμου Πόρου).
9. Στις 4 Οκτωβρίου 2008, κατά τη διάρκεια της Συνόδου των Περιφερειαρχών της χώρας, η οποία πραγματοποιήθηκε στον Πόρο υπό την προεδρία του Υπουργού Εσωτερικών κ. Π. Παυλόπουλου, οι κάτοικοι του Πόρου οργανώσαμε συγκέντρωση διαμαρτυρίας και συμβολικό πλωτό αποκλεισμό του λιμανιού του Πόρου και επεδώσαμε στους αρμόδιους Υπουργούς και φορείς Ψήφισμα, με το οποίο ζητάγαμε: «Την εξαίρεση του Πόρου και της ευρύτερης περιοχής από τις Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών στις οποίες μας έχει εντάξει η Πολιτεία χωρίς να έχει την συγκατάθεση της πλειοψηφίας των ανθρώπων που εδώ γεννήθηκαν, ζουν και επιθυμούν να κληροδοτήσουν το θαλάσσιο οικοσύστημα και στις επόμενες γενιές. Την ένταξη του νησιού μας στο Ειδικό Χωροταξικό Σχέδιο για τον Τουρισμό, κατηγορία Β2 με προοπτικές ήπιας τουριστικής ανάπτυξης. Το κλείσιμο των λειτουργούντων μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας. Την απαγόρευση έκδοσης αδειών για δημιουργία νέων μονάδων ιχθυοκαλλιεργειών, καθώς και για την επέκταση ή μετεγκατάσταση παλαιών μονάδων. Την αποκατάσταση – προστασία του θαλασσίου οικοσυστήματος της περιοχής μας, από την οποία εξαρτάται το μέλλον των παιδιών μας και η οικονομική ανάπτυξή μας στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας. Την ελεύθερη πρόσβασή μας σε καθαρές θάλασσες και ακτές, χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η υγεία μας. Τη συνδρομή όλων των αρμοδίων φορέων για την βιώσιμη ανάπτυξη του τόπου μας. Την άμεση ανταπόκριση όλων των εμπλεκομένων φορέων (Περιφέρεια Αττικής, Νομαρχία Πειραιά, Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης -Διεύθυνση Αλιείας, ΥΠΕΧΩΔΕ, ΔΙΠΕΧΩ κ.ά.) στα αιτήματά μας, χωρίς άλλες καθυστερήσεις». Στο ψήφισμα αυτό επισυνάψαμε την διακήρυξη της «Πρωτοβουλίας για την Προστασία του Θαλασσίου Περιβάλλοντος του Πόρου», την οποία πλέον έχουν υπογράψει πάνω από χίλιοι πολίτες.
10. Δυνάμει της διακήρυξης αυτής, η «Πρωτοβουλία» μας έχει προβεί σε σειρά νομικών και διοικητικών ενεργειών και έχει αποστείλει δεκάδες έγγραφα προς όλους τους εμπλεκόμενους φορείς.
11. Πέρα των παραπάνω: η περιοχή του Πόρου αποτελεί τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους (ΑΙ/ΦΟ2/20372/867/6.6.1980 απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού /ΦΕΚ Β΄/23.6.1980), στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή της νήσου Πόρου έχουν εντοπιστεί σημαντικές ενάλιες αρχαιότητες (υπ’ αριθμ. πρωτ. Φ/ 4/1/3210π.ε./10.10.2008 έγγραφο της Εφορείας Ενάλιων Αρχαιοτήτων), ενώ στο βυθό της ευρύτερης θαλάσσιας περιοχής του Πόρου υπάρχουν εκτεταμένα λιβάδια Ποσειδωνίας, (βλ. Μελέτη καθορισμού ΠΟΑΥ στην Περιφέρεια Αττικής) η οποία αποτελεί προστατευόμενο είδος σύμφωνα με την ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Παρ’ όλα τα ανωτέρω:
Με μοναδικό κριτήριο τα συμφέροντα των επί χρόνια παρανομούντων μονάδων και μέσω μιας νομοθετικής ρύθμισης η οποία περιφρονεί απόλυτα τις τοπικές κοινωνίες, αγνοώντας τη γνώμη της τοπικής αυτοδιοίκησης, ο Πόρος αποτελεί μια από τις επιλογές της Πολιτείας για τη θεσμοθέτηση Π.Ο.Α.Υ. Πρόκειται μάλιστα για ένα από τα ελάχιστα νησιά με ανάλογη πληθυσμιακή και τουριστική ανάπτυξη –αν όχι το μοναδικό- για το οποίο η Πολιτεία κάνει μια τέτοια επιλογή.
Μετά ταύτα:
Με δεδομένες τις βεβαιωμένες αρνητικές επιπτώσεις που έχει προκαλέσει η υπερ-εικοσαετής λειτουργία των ιχθυοκαλλιεργειών στον Πόρο, το περιβάλλον του, την οικονομία του, στις περιουσίες μας και την ποιότητα ζωής μας και την κατ’ επανάληψη δεδηλωμένη αντίθεση της τοπικής κοινωνίας και των επισήμων φορέων της στην εγκατάσταση και λειτουργία τους, σας ζητάμε:
Να εξαιρέσετε τον Πόρο από τις περιοχές που χαρακτηρίζονται κατάλληλες για τη δημιουργία Π.Ο.Α.Υ. (κατηγορίες Α και Β) και να τον εντάξετε στην κατηγορία των Περιοχών Σημειακών Χωροθετήσεων, όπως όλα τα νησιά με παρόμοια χαρακτηριστικά με το δικό μας.
Ο επικεφαλής της «Πρωτοβουλίας για την Προστασία του Θαλασσίου Περιβάλλοντος του Πόρου» και της παράταξης μείζονος μειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου Πόρου,
Ιωάννης Δημητριάδης
Κυρίες και Κύριοι
Μετά την ολοκλήρωση του Ειδικού Χωροταξικού για τις Ιχθυοκαλλιέργειες το οποιο βρίσκεται αναρτημενο και, με δεδομένο ότι ο Σύλλογός μας όχι μόνον ενδιαφέρεται αλλά έχει και έννομο συμφέρον , επιτρέψτε μας να καταθέσουμε τις προτάσεις και θέσεις μας και να σας εκθέσουμε αναλυτικά τους λόγους για τους οποίους η Χωροθέτηση των ιχθυοκαλλιεργειών επιβάλλεται να γίνει εκτός του Κόλπου Θεολόγου-Αταλάντης –Λιβανατών διότι σε διαφορετική περίπτωση θα συντελεστεί ένα διαρκές έγκλημα για το Περιβάλλον:
Α) Η θαλάσσια περιοχή του Κόλπου Θεολόγου- Αταλάντης-Λιβανατών (Οπούντιος Κόλπος) μαστίζεται επι 20ετία και πλέον από τη λειτουργία μονάδων εντατικής ιχθυοκαλλιέργειας με αποτέλεσμα το θαλάσσιο περιβάλλον να έχει καταντήσει ΧΑΒΟΥΖΑ και ΒΟΥΡΚΟΣ, οι δε κάτοικοι της περιοχής να ταλαιπωρούνται και να βλάπτονται από τη μόλυνση και την υποβάθμιση που προκαλούν τα ιχθυοτροφεία με τους χιλιάδες τόνους αποβλήτων (κόπρανα και ούρα των ψαριών) καθώς και υπολειμμάτων τροφών και των φαρμάκων που χύνονται στη θάλασσα του Θεολόγου, της Σκάλας Αταλάντης,της Σκάλας Λιβανατών, του Βοίβου,του Μικροβοίβου και της Τραγάνας καταστρέφοντας τη μόνη δυνατή μορφή Ανάπτυξης για την περιοχή , την Τουριστική.
1)Μετά από μακροχρόνιους αγώνες ο Σύλλογός μας αρχής γενομένης από το 1996 πέτυχε την απομάκρυνση των έξι(6) ιχθυοτροφικών μονάδων ενώ σήμερα λειτουργούν ακόμη στον Κόλπο πέντε(5) μονάδες, δυο(2) στη Νήσο Γάιδαρος δυναμικότητας 350 τον. και τρεις(3) στη Νήσο Αταλαντονήσι δυναμικότητας 750 τον. και συνόλου 1.100 τόνων ετησίως τσιπούρα -λαυράκι!
2)Το 2003 , παρά τις ενστάσεις, αντιρρήσεις, διαμαρτυρίες, συγκεντρώσεις και τα
Ψηφίσματα του τότε Νομάρχη και Νομαρχιακού Συμβουλίου Φθιώτιδας, των τέως Δήμων Αταλάντης, Μαλεσίνας και Λιβανατών και του συνόλου των Συλλόγων και Φορέων της παραλιακής Λοκρίδας (σχετ.Β), εγκρίθηκε το ΠΠΧΑΑ Περιφέρειας Στ.Ελλάδας (ΦΕΚ 1469/9-10-2003) το οποίο στηρίχθηκε σε Μελέτες Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών στην Ελλάδα. Μεταξύ των διαφόρων περιοχών που εξετάστηκαν για το αν πληρούν τις κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών (ρεύματα, θερμοκρασίες κ.λ.π.), ήταν και την περιοχή του Κόλπου Θεολόγου-Αταλάντης-Λιβανατών, όπου αγνοήθηκε παντελώς η ύπαρξη τουριστικών μονάδων, παραθεριστικών οικισμών και γενικότερα η Τουριστική Προοπτική της περιοχής, με αποτέλεσμα να προβλεφθούν ιχθυοτροφικές μονάδες για τον Κόλπο γεγονός που οδήγησε από τότε στην θαλάσσια και χερσαία περιβαλλοντική υποβάθμιση και μαρασμό της περιοχής μας, με δυο λόγια συντελέστηκε και συντελείται ακόμα ένα διαρκές έγκλημα εις βάρος του Περιβάλλοντος.
3) Τον Ιανουάριο του 2005 ολοκληρώθηκε η πρωτη Μελέτη Καθορισμού Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ) για το Βόρειο Ευβοικό συμπεριλαμβανομένου και του Μαλιακού από το ΕΠΑΛ 2000-2006 την οποία καθώς διαπιστώνουμε στο Σχεδιο της Υπουργικής Απόφασης ΔΥΣΤΥΧΩΣ συμπεριλάβατε και η οποία πραγματοποιήθηκε εν αγνοία της τότε Νομαρχίας Φθιώτιδας αλλά και των τριών Δημων της παραλιακής Λοκρίδας Αταλάντης,Μαλεσίνας και Λιβανατών, ανετέθη σε επιστήμονες-συνεργάτες του Συλλόγου μας προς έλεγχο και διαπιστώθηκε πως ήταν ανεδαφική, γεμάτη σφάλματα, ανακρίβειες, και κατά την άποψή μας σκόπιμες παραλείψεις καθώς παρουσίαζε εντέχνως την υδατοκαλλιέργεια ως δραστηριότητα φιλική προς το Περιβάλλον και προς τον Τουριστικό χαρακτήρα της περιοχής του Κόλπου Θεολόγου –Αταλάντης-Λιβανατών.
Το γεγονός αυτό είναι απολύτως αναληθές καθώς η Δ/νση Χωροταξίας του ΥΠΕΧΩΔΕ από το 1997 με το ΑΠ 6225/26-11-1997 απέρριψε χωροθετήσεις ιχθυοκαλλιεργειών στην περιοχή του Κόλπου με το σκεπτικό ότι
«Η δραστηριότητα της υδατοκαλλιέργειας είναι ασύμβατη με την ευρύτερη περιοχή που είναι κατ`εξοχήν περιοχή τουρισμού και παραθερισμού»
Η υλοποίησή της μελέτης αυτής θα ήταν ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ καθώς προέβλεπε δυο τερατώδης Ζώνες Ιχθυοτροφείων στην καρδιά του Κόλπου στις Νήσους Γάιδαρος και Αταλαντονήσι δυναμικότητας 1.610 και 1435 αντίστοιχα τόνων τσιπούρα –λαυράκι ετησίως, τα οποία ισοδυναμούν με 31 τόννους ημερησίως και 11.315 τόνους ετησίως περιττωμάτων(κόπρανα και ούρα των ψαριών) ή σα να χύνονται στη θάλασσά μας ακατέργαστα λύματα μιας πόλης 210.930 κατοίκων!
Καταδικάστηκε δε ομόφωνα από το σύνολο των Δήμων,Συλλόγων και Φορέων της παραλιακής Λοκρίδας
4) Οι ιχθυοκαλλιέργειες απορρίπτονται από τα Εγκεκριμένα Πολεοδομικά Σχέδια των τέως Δήμων Αταλάντης, Μαλεσίνας και Λιβανατών όπου και προτείνεται η απομάκρυνση και των υπαρχόντων καθώς η θαλασσια περιοχή έχει κορεστεί από την 20χρονη λειτουργία των ιχθυοτροφείων, τη δραματική υποβάθμιση του θαλάσσιου περιβάλλοντος καθώς και τις τραγικές επιπτώσεις στη μόνη μορφή και ελπίδα Ανάπτυξης της περιοχής, τον Τουρισμό. Προκειμένου να εξυγιανθεί ο Κόλπος Αταλάντης-Θεολόγου-Λιβανατών και να επιτευχθούν συνθήκες αειφόρου ανάπτυξης επιβάλλεται η απομάκρυνση όλων των ιχθυοτροφείων τα οποία είναι εγκατεστημένα σε αυτούς τους χώρους.
5) Είναι γνωστό ότι η φυσιογνωμία της περιοχής έχει αλλάξει. Πράγματι κατά την πάροδο των ετών έχουν επέλθει μεγάλες αλλαγές στην περιοχή του Κόλπου του Θεολόγου –Αταλάντης-Λιβανατών ιδιαίτερα κατά την οκταετία που πέρασε. Εχουν αλλάξει εντελώς τα δεδομένα στο ανθρωπογενές και φυσικό Περιβάλλον, ο Θεολόγος, η Αταλάντη και οι Λιβανάτες έχουν χαρακτηριστεί από τις Μελέτες του ΕΟΤ (Οκτώβριος 2003) τουριστικές περιοχές, προτείνεται τουριστική αξιοποίηση των Νήσων Γάιδαρος και Αταλάντη Αταλάντης στον τομέα οικολογικού -περιβαλλοντικού τουρισμού, οι δε υγρότοποι των δυο νήσων Ποτόκι και Βουρλιάς του Δήμου Αταλάντης είναι ενταγμένοι στον επιστημονικό κατάλογο NATURA 2000 ενώ με την Απόφαση 1810/11-6-2003 (ΦΕΚ 828Β/2003) του Γεν.Γραμμ.Περιφέρειας Στ.Ελλάδας στους εν λόγω υγρότοπους ιδρύθηκε μόνιμο καταφύγιο Αγριας Ζωής όπου θεσπίζονται ιδιαίτερα αυστηροί Περιβαλλοντικοί Οροι.
Επίσης επί της Νήσου Γάιδαρος οι εγκαταστάσεις των παλαιών λατομείων Λοκρίδας χαρακτηρίστηκαν από το ΥΠΕΧΩΔΕ διατηρητέα μνημεία και προτείνεται η τουριστική αξιοποίησή τους.(ΦΕΚ 134/22-11-2006)
Προτείνεται δε και η άμεση προστασία των Νήσων Αταλάντονήσι και Γάιδαρος διότι σύμφωνα με το Δίκτυο Ερευνητών Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος (πηγή ΥΠΕΧΩΔΕ) τα ιχθυοτροφεία αποτελούν κύρια απειλή για τους υγροβιότοπους καθώς η Ιχθυοκαλλιέργεια είναι ασύμβατη με τις χωροταξικές και περιβαλλοντικές παραμέτρους και κατευθύνσεις της περιοχής. Αλλωστε ο Κόλπος Θεολόγου –Αταλάντης-Λιβανατών είναι αβαθής κλειστός Κόλπος με ασθενή ρεύματα με αποτέλεσμα η λειτουργία των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας να επιβαρύνει το θαλάσσιο περιβάλλον, να επηρεάζονται αρνητικά οι βιοκοινωνίες και να καταντά ο θαυμάσιος αυτός Κόλπος ΧΑΒΟΥΖΑ ιχθυοτροφείων .
6) Η χωροθέτηση ιχθυοκαλλιεργειών στον Κόλπο Θεολόγου –Αταλάντης-Λιβανατών αντιβαίνει το Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο σελ. 58 όπου προβλέπεται:
«Βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των υδατοκαλλιεργειών, με τον εκσυγχρονισμό των υφισταμένων μονάδων και την εφαρμογή μεθόδων διαχείρισης πιο φιλικών προς το περιβάλλον, την ίδρυση νέων μονάδων σε κατάλληλες θέσεις είτε μεμονωμένα, ιδιαίτερα σε περιοχές που δεν αναμένονται σημαντικές πιέσεις ή και παρουσιάζουν αναπτυξιακή υστέρηση, είτε σε οργανωμένους υποδοχείς, και τη σταδιακή απομάκρυνση όσων λειτουργούν σε ακατάλληλες θέσεις με την παροχή σχετικών κινήτρων.»
Συνεπώς για τους παραπάνω λόγους η ύπαρξη ιχθυοτροφείων στον Κόλπο Αταλάντης –Θεολόγου –Λιβανατών είναι απαγορευτική καθώς η περιοχή κρίνεται ακατάλληλη.
7) Η χωροθέτηση ιχθυοκαλλιεργειών στον Κόλπο Θεολόγου –Αταλάντης-Λιβανατών αντιβαίνει το Ειδικό Χωροταξικό για τον Τουρισμό όπου στο άρθρο 8 παρ.2 σελ.38-39 «Τουρισμός και Υδατοκαλλιέργειες» αναφέρεται σαφέστατα ότι:
«στις περιοχές τουριστικού ενδιαφέροντος η χωροθέτηση μονάδων επιτρέπεται ΜΟΝΟ σε τμήματά τους που ΔΕΝ παρουσιάζουν τουριστικό ενδιαφέρον»
Συνεπώς η χωροθέτηση ιχθυοκαλλιεργειών πρέπει να γίνει εκτός κόλπου Αταλάντης-Θεολόγου-Λιβανατών καθώς η περιοχή είναι απολύτου Τουριστικού ενδιαφέροντος, η μόνη περιοχή της Φθιώτιδας η οποία στηρίζει οικονομικά τον Τομέα του Τουρισμού με θεσμοθετημένες χρήσεις δεύτερης κατοικίας (Θεολόγος,ΟΣΜΑΕΣ, Σκάλα Αταλάντης ,Λιβανάτες κ.τ.λ.) και ανεπτυγμένο τον Γ/γενή τομέα (Τουρισμός κ.τ.λ.).
Να ληφθεί υπόψη ότι μόνο στον οικισμό ΟΣΜΑΕΣ Θεολόγου έχουν ανοικοδομηθεί άνω των 1500 οικοδομών ενώ στην ευρύτερη περιοχή υφίστανται ξενοδοχειακές μονάδες, πανσιόν, ενοικιαζόμενα δωμάτια, επιχειρήσεις εστίασης, κινηματογράφοι,καφετέριες, νυχτερινά κέντρα διασκέδασης κ.λ.π. τα οποία προσελκύουν χιλιάδες επισκεπτών και τουριστών.
8)Η χωροθέτηση ιχθυοκαλλιεργειών στον Κόλπο Θεολόγου –Αταλάντης-Λιβανατών αντιβαίνει στην Εθνική Στρατηγική για την Αειφόρο Ανάπτυξη ΥΠΕΧΩΔΕ και Εθνικό Κέντρο Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης. (Αθήνα Μάιος 2002) «Υδατοκαλλιέργειες και Περιβάλλον» ως προκύπτει εκ των κατωτέρω:
«Υπάρχει µια συνεχής ανησυχία σχετικά µε την επίδραση των υδατοκαλλιεργειών
στο περιβάλλον. Η δραστηριότητα αυτή µπορεί να επηρεάσει το περιβάλλον τόσο
µε τη φυσική παρουσία ποικίλων υποδοµών (συχνά ανταγωνιζόµενων µε άλλες
χρήσεις) επιδρώντας στην αισθητική του χώρου όσο και µέσω των αλλαγών, οι
οποίες µπορεί να προκληθούν στα φυσικά, χηµικά και βιολογικά χαρακτηριστικά
της περιοχής, εξαιτίας των αιωρούµενων και των διαλυτών µεταβολιτών που
απελευθερώνονται. Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις περιλαµβάνουν διάχυση
οργανικής ύλης, θρεπτικών και αντιβιοτικών στο περιβάλλον νερό και στο ίζηµα,
επίδραση στην πανίδα του βυθού και στις φυτοπλαγκτονικές κοινωνίες και πιθανές
επιπτώσεις σε αποθέµατα άγριων ψαριών, τέτοιες όπως γενετική αλληλεπίδραση
και µεταφορά ασθενειών».
Συνεπώς οι ιχθυοτροφικές μοναδες θα έπρεπε να είχαν απομακρυνθεί από τον Κόλπο Αταλάντης-Θεολόγου –Λιβανατών καθώς η ευρύτερη περιοχή είναι θέρετρο με πάρα πολλές παραλίες κολύμβησης εκ των οποίων αρκετές έχουν γαλάζιες σημαίες και οι επιπτώσεις από τη μακροχρόνια παραμονή των ιχθυοτροφείων στο θαλάσσιο περιβάλλον και στην υγεία των κατοίκων είναι τεράστιες!
9) Η Χωροθέτηση ιχθυοτροφικών μονάδων στον Κόλπο Θεολόγου –Αταλάντης-Λιβανατών αντιβαίνει στην Απόφαση 1810/11-6-2003 (ΦΕΚ 828Β/2003) του Γεν.Γραμμ.Περιφέρειας Στ.Ελλάδας όπως τροποποιήθηκε με την Απόφαση 461/10-2-2006(ΦΕΚ 250/2006) με τις οποίες στους εν λόγω υγρότοπους και τα νησιά του Κόλπου της Αταλάντης ιδρύθηκε μόνιμο Καταφύγιο Αγριας Ζωής όπου θεσπίζονται ιδιαίτερα αυστηροί Περιβαλλοντικοί Οροι ενώ στην πρ.3 αναφέρει ρητά ότι εντός του Καταφυγίου των υγροτόπων απαγορεύεται μεταξύ άλλων και η ρύπανση των υδατικών πόρων.
10) Η Χωροθετηση ιχθυοτροφικών μοναδων στον Κόλπο Θεολόγου –Αταλάντης-Λιβανατών είναι απολύτως καταστροφική για την θαλάσσια περιοχή. Άλλωστε το ότι οι υδατοκαλλιέργειες στην Ελλάδα αποτελούν σημαντική πηγή μόλυνσης του υδάτινου περιβάλλοντος διαπιστώνεται από τον σημαντικότατο φορέα Μεσογειακό Σχέδιο Δράσης του Προγράμματος Περιβάλλοντος του ΟΗΕ (United Nations Environment Program – Mediterranean Action Plan, http://www.unepmap.org ) που λειτουργεί στο πλαίσιο της Σύμβασης της Βαρκελώνης για την προστασία της Μεσογείου(σχετ. Ζ) Σύμφωνα με αυτό, τα ιχθυοτροφεία απελευθερώνουν στο περιβάλλον περιττώματα ψαριών, χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται για τον
καθαρισμό διχτύων, φάρμακα κατά παρασίτων και ασθενειών, αλλά και σημαντική ποσότητα τροφής. Η τροφή των ψαριών είναι πλούσια σε άζωτο και φώσφορο, με αποτέλεσμα να προκαλεί ευτροφισμό επειδή λειτουργεί ως λίπασμα για τα φύκια και οδηγεί σε υποβάθμιση του πυθμένα σε λίμνες και στη θάλασσα.
Επίσης η καλλιέργεια σε ιχθυοκλωβούς ενισχύει σημαντικά την παραγωγή οργανικής ύλης από τη σκόνη της τροφής, τις απώλειες τροφής και τα περιττώματα των ψαριών με αποτέλεσμα να προκληθεί αλλοίωση του περιβάλλοντος και ευτροφισμός. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι :
«παραγωγή 100 τόνων ψαριών ετησίως ισοδυναμεί με ετήσιο φορτίο BOD λυμάτων 6900 κατοίκων τα οποία θα διασπείρονται στις ακτές»,
Οι ρύποι λοιπόν από τις 5 μονάδες που λειτουργούν σήμερα στον Κόλπο Αταλάντης_Θεολόγου Λιβανατών αντιστοιχούν με ακατέργαστα λύματα μιας πόλης 80.000 κατοίκων!
Κατά συνέπεια μια Χωροθέτηση ιχθυοκαλλιεργειών στον κλειστό Κόλπο αποτελεί ΕΓΚΛΗΜΑ για το περιβάλλον της περιοχής.
11) Είναι επίσης ψευδές ότι δεν έχει επιφέρει επιπτώσεις στο περιβάλλον η λειτουργία ιχθυοκαλλιεργειών καθώς η θαλάσσια περιοχή μας με τη λειτουργία των ιχθυοτροφείων είχε καταντήσει ΒΟΥΡΚΟΣ ενώ σύμφωνα με την Εθνική Στρατηγική για την Αειφόρο Ανάπτυξη ΥΠΕΧΩΔΕ και Εθνικό Κέντρο Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης. (Αθήνα Μάιος 2002) «Υδατοκαλλιέργειες και Περιβάλλον» προκύπτει ότι:
«Υπάρχει µια συνεχής ανησυχία σχετικά µε την επίδραση των υδατοκαλλιεργειών στο περιβάλλον. Η δραστηριότητα αυτή µπορεί να επηρεάσει το περιβάλλον τόσο µε τη φυσική παρουσία ποικίλων υποδοµών (συχνά ανταγωνιζόµενων µε άλλες χρήσεις) επιδρώντας στην αισθητική του χώρου όσο και µέσω των αλλαγών, οι οποίες µπορεί να προκληθούν στα φυσικά, χηµικά και βιολογικά χαρακτηριστικά της περιοχής, εξαιτίας των αιωρούµενων και των διαλυτών µεταβολιτών που απελευθερώνονται. Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις περιλαµβάνουν διάχυση οργανικής ύλης, θρεπτικών και αντιβιοτικών στο περιβάλλον νερό και στο ίζηµα, επίδραση στην πανίδα του βυθού και στις φυτοπλαγκτονικές κοινωνίες και πιθανές επιπτώσεις σε αποθέµατα άγριων ψαριών, τέτοιες όπως γενετική αλληλεπίδραση και µεταφορά ασθενειών».
Συνεπώς οι μοναδες θα έπρεπε ήδη να είχαν απομακρυνθεί από τον Κόλπο Αταλάντης-Θεολόγου –Λιβανατών καθώς η ευρύτερη περιοχή είναι θέρετρο με πάρα πολλές παραλίες κολύμβησης και οι επιπτώσεις από τη μακροχρόνια παραμονή των ιχθυοτροφείων στο θαλάσσιο περιβάλλον και στην υγεία των κατοίκων είναι τεράστιες!
12) Ειναι επίσης απολύτως ψευδής, παραπλανητικός και εν πολλοίς αστείος ο ισχυρισμός ότι οι ιχθυοκαλλιέργειες συνεισφέρουν στην απασχόληση και προσφέρουν νέες θέσεις εργασίας καθώς από επίσημα στοιχεία του ΙΚΑ Αταλάντης και του ΟΓΑ Τραγάνας προκύπτει ότι από τις πέντε(5) ιχθυοτροφικές μοναδες που λειτουργούν ακόμη στον Κόλπο ασφαλίζεται μία(1) βοηθός λογιστηρίου!!
Αντίθετα δεν αναφέρονται οι εκατονταδες ατόμων που παραμένουν χωρίς εργασία καθ’ όσον εμποδίζεται η οικιστική, παραθεριστική και τουριστική ανάπτυξη αφού υποβαθμίζεται σημαντικά το θαλάσσιο περιβάλλον.
13)Το επιχείρημα ότι η ευρύτερη περιοχή είναι ιδανική για την καλλιέργεια των ειδών αυτών είναι το λιγότερο παράλογο καθώς οι ιχθυοκαλλιέργειες σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες είναι ασύμβατες δραστηριότητες με τον Τουρισμό διότι ρυπαίνουν και επιβαρύνουν το θαλάσσιο χώρο αλλά και τους περιβάλλοντας αυτών αιγιαλούς και παραλίες. Τα νερά του Κόλπου Αταλάντης –Θεολόγου-Λιβανατών δεν αναμιγνύονται και δεν ανανεώνονται από τα νερά του Αιγαίου
Αυτό σημαίνει ότι τα παλοιρροικά ρεύματα είναι ασθενή με συνέπεια ο βυθός της θάλασσας κάτω από τους ιχθυοκλωβούς να έχει ιζήματα ύψους 3-4μέτρων, ενώ τα απόβλητα (κόπρανα,ούρα ,φάρμακα και υπολείμματα τροφών) διασπείρονται σε όλη τη θαλάσσια περιοχή μετατρέποντας τη σε ΧΑΒΟΥΖΑ και ΒΟΥΡΚΟ
14) Στις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων οι οποίες κατατίθενται από τους ιχθυοτρόφους στις Δ/νσεις Περιβάλλοντος σκόπιμα υποβαθμίζονται οι συνέπειες στο Περιβάλλον για να αποδειχθεί ότι οι ιχθυοκαλλιέργειες δεν επιβαρύνουν το Περιβάλλον.
Ελαχιστοποιούνται τα περιττώματα των ψαριών ενώ σύμφωνα με την έκδοση της Συνόδου των Πρυτάνεων και Προέδρων Διοικουσών Επιτροπών των Ελληνικών Πανεπιστημίων με τίτλο «Το Ελληνικό Περιβάλλον» εκδόσεις Σαββαλας όπου ο έγκριτος επιστήμονας κ.Σωφρόνιος Παπουτσόγλου, καθηγητής Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών και Πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Ερευνας (ΕΘ.Ι.ΑΓΕ) ο οποίος εκλήθη από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Φθιώτιδας ως ειδήμων για τις έρευνες στην πρόσφατη τραγωδία του Μαλιακού Κόλπου,
αναλύει την τεράστια ρύπανση που προκαλούν οι υδατοκαλλιέργειες στο θαλάσσιο περιβάλλον:
Σε Μονάδα με ψαρια 100 τόνων ετησίως η ημερήσια ποσότητα περιττωμάτων (κόπρανα και ούρα) είναι περίπου 1 τόνος !!!!!!(σελ. 93) χωρίς να υπολογιστούν τα υπολείμματα των τροφών, τα φάρμακα και λοιπά.
Αυτό σημαίνει ότι οι πέντε(5) μονάδες οι οποίες λειτουργούν στο θαλάσσιο Κόλπο Αταλάντης-Θεολόγου –Λιβανατών,συνολικής δυναμικότηας 1100 τόνων ετησίως επιβαρύνουν τη θάλασσά της περιοχής μας ημερησίως με 11 τον. περιττωμάτων τα οποία διασπείρονται στις παραλίες μας!!!
Στις απώλειες δε των ιχθυοτροφών λανθασμένα ή σκόπιμα κατά την άποψή μας υπολογίζονται από τις ΜΠΕ σε 5% διότι σύμφωνα με τη Μελέτη Εκτίμησης των Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων των υδατοκαλλιεργειών από την υλοποίηση του
Επιχειρησιακού Προγράμματος Αλιεία 2007-2013 το ποσοστό απώλειας των ιχθυοτροφών είναι 20% και συνεπώς , με την υπάρχουσα κατασταση του Κόλπου, 440 τόννοι ετησίως υπολειμμάτων τροφών διασπείρονται στη θάλασσα από τη λειτουργία των μονάδων!
Επίσης οι αρνητικές επιπτώσεις στα λιβάδια Posidonia τα οποια υπάρχουν στους υγροβιότοπους του Κόλπου, όπως σαφώς αναφέρεται στο Γενικό Πολεοδομικό
Σχέδιο Αταλάντης, απαγορεύουν τις υδατοκαλλιέργειες.
Τέλος όσον αφορά στις επιπτώσεις στη βενθική πανίδα είναι τόσο σημαντικές ώστε σε κάθε Απόφαση Εγκρισης Περιβαλλοντικών Ορων των μονάδων αναφέρεται σαφώς ότι :
«Για την προστασία των βενθικών οργανισμών κάτω από τα κλουβιά από τα παραπροιόντα εκτροφής θα γίνεται περιοδική μετακίνηση των ιχθυοκλωβών»
Β ) Η Χωροθέτηση Υδατοκαλλιεργειών στον Κόλπο Αταλάντης-Θεολόγου-Λιβανατών έρχεται σε σύγκρουση με το Δημόσιο Συμφέρον και τη Δημόσια Υγεία των κατοίκων και επισκεπτών και τουριστών των τέως Δήμων Αταλάντης, Μαλεσίνας και Λιβανατών και σημερινού Δήμου Λοκρών καθώς οι ιχθυοκαλλιέργειες σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες ρυπαίνουν και επιβαρύνουν το θαλάσσιο χώρο αλλά και τους περιβάλλοντας αυτών αιγιαλούς και παραλίες.
Οσον αφορά στο ότι από τις υδατοκαλλιέργειες δεν υπάρχουν επιπτώσεις ρύπανσης του θαλάσσιου περιβάλλοντος έχουμε να καταθέσουμε την 20ετη οδυνηρή εμπειρία μας από τη ΧΑΒΟΥΖΑ στην οποία είχε μετατραπεί ο κλειστός Κόλπος Θεολόγου –Αταλάντης Λιβανατών από τη λειτουργία των 11 ιχθυοτροφικών μοναδων και το ότι η περιοχή ανέπνευσε κάπως με την απομάκρυνση των 6 μονάδων.
Οι επιπτώσεις ήταν πρασινοκίτρινη θολή θάλασσα, επιπλέοντες αφροί, γλοιώδης πρασινοκίτρινος πυθμένας γεμάτος φύκια, μόνιμη εμφάνιση πλαγκτόν, 3-4 μέτρα στρώμα ιζημάτων από τα περιττώματα των ψαριών κάτω από τους ιχθυοκλωβούς και συνεχής ροή αποβλήτων από τις εγκαταστάσεις μέσα στη θάλασσα.
Είναι λοιπόν αναπότρεπτη η συνέπεια να καταστεί απαγορευτική κάθε άλλη χρήση των ακτών της περιοχής και ειδικότερα για κολύμβηση και τουρισμό, παραθερισμό και θαλάσσια σπορ.
Παράλληλα η υπερσυγκέντρωση στην περιοχή των ιδιαίτερα επιβαρυντικών για το περιβάλλον δραστηριοτήτων των ιχθυοτροφείων έχουν αποτέλεσμα να υφίσταται σταδιακά άμεσος κίνδυνος για την υγεία των κατοίκων της περιοχής του κλειστού Κόλπου(π.χ. δερματικά εξανθήματα των λουομένων στις πλησιέστερες ακτές). Σύμφωνα με τους ειδικούς, μπορούν να προκαλέσουν δερματοπάθειες, κολπίτιδες και άλλες λοιμώξεις στις γυναίκες, ενώ τα μικρά παιδιά κινδυνεύουν από αλλεργικό άσθμα και στομαχικές διαταραχές εξαιτίας της πολύ υψηλής συγκέντρωσης αμμωνιακών, νιτρικών και άλλων ιόντων του αζώτου.
Επίσης οι συγκεντρώσεις μοναδων εντατικής ιχθυοκαλλιέργειας στην ευρύτερη περιοχή μπορεί να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον,επειδή η περιοχή ειναι υγροβιότοπος,καταφύγιο άγριας ζωής και περιλαμβάνεται στον επιστημονικό κατάλογο NATURA 2000.Στην ευρύτερη περιοχή υπάρχουν θεσμοθετημένες χρήσεις δεύτερης κατοικίας(ΟΣΜΑΕΣ, Θεολόγος) και είναι αναπτυγμένος ο Γ/γενής τομέας(Τουρισμός κ.λ.π.)
Οσον αφορά τον ευτροφισμό του βυθού του κλειστού Κόλπου και γενικότερα του Β.Ευβοικού ο οποιος είναι εμφανής και από το δορυφορικό Χαρτη ενώ σε έντυπο του υπουργείου Γεωργικής Ανάπτυξης/Γενικής Διεύθυνσης Αλιείας/Διεύθυνσης Υδατοκαλλιεργειών και Εσωτερικών Υδάτων (έτος 2000) με θέμα «Ιχθυοκαλλιέργειες και Θαλάσσιο περιβάλλον» σελίδα 25, αναφέρεται ότι
«το ενδεχόμενο ευτροφισμού δεν μπορεί να αποκλειστεί σε περιπτώσεις κλειστών κόλπων ή περιοχών με βραδεία ανανέωση του νερού και επομένως η ορθή επιλογή εγκατάστασης, είναι ο μόνος τρόπος για την ασφαλή αποφυγή των ανεπιθύμητων επιπτώσεων»
γεγονός το οποίο συνηγορεί κατά της λειτουργίας των ιχθυοτροφείων
Αλλωστε το δημοσίευμα της Εφημερίδας Λαμιακός Τύπος 5-5-2009 αναφέρεται στη μηνυτήρια αναφορά της Κίνησης Πολιτών ΜΑΛΙΑΚΟΣ SOS όπου μέσα στους λόγους της πρόσφατης τραγωδίας στο Μαλιακό Κόλπο είναι και η ύπαρξη των ιχθυοτροφείων και η ανάγκη απομάκρυνσής τους από τον Κόλπο, καθόσον το φαινόμενο του ευτροφισμού ως έχει διαπιστωθεί προκαλείται σε όλους τους θαλάσσιους χώρους όπου λειτουργούν ιχθυοτροφεία.
Επίσης σε δημοσίευμα του Περιοδικού Οικο-ενημέρωση της Περιβαλλοντικής Πρωτοβουλίας Μαγνησίας και του Πανελληνίου Δικτύου Οικολογικών Οργανώσεων(ΠΑΝΔΟΙΚΟ) αναφέρονται όλα τα αρνητικά της ιχθυοκαλλιέργειας με έμφαση στη μόλυνση από ασθένειες, τον ευτροφισμό κι τις δυσμενείς επιπτώσεις στον Τουρισμό.
Γ)Η Χωροθέτηση Υδατοκαλλιεργειών στον Κόλπο Αταλάντης-Θεολόγου-Λιβανατών έρχεται σε σύγκρουση με το Δημόσιο Αίσθημα των τοπικών κοινωνιών των τριών τέως Δήμων Αταλάντης, Μαλεσίνας και Λιβανατών και νυν Δήμου Λοκρών για τους εξής λόγους:
α)Από το Φεβρουάριο του 2003 αγανακτισμένες οι τοπικές κοινωνίες διαδήλωσαν δημόσια σε συγκέντρωση στο τότε Δημαρχείο Αταλάντης την αντίθεσή τους στην εγκατάσταση νέων ιχθυοτροφείων στον Κόλπο της Αταλάντης-Θεολόγου και ζητησαν τη σταδιακή απομάκρυνση των υπαρχόντων ευθύς ως λήξουν οι προθεσμίες των αδειών λειτουργίας.
Στη συγκέντρωση αυτή παρέστη ο τότε Νομάρχης Φθιώτιδας, οι κ.κ.Δήμαρχοι της παραλιακής Λοκρίδας(Αταλάντης-Μαλεσίνας-Δαφνουσίων), βουλευτές του Νομού, πολιτευτές, νομαρχιακοί σύμβουλοι, δημοτικοί σύμβουλοι, σύλλογοι και οργανώσεις της περιοχής και υπεγράφη από όλους κοινό σχετικό Ψήφισμα.
β)Τα συμβούλια των τριών τέως Δήμων και σημερινού καλλικράτειου Δήμου Λοκρών κατ`επανάληψη έλαβαν ομόφωνες αποφάσεις κατά της λειτουργίας των ιχθυοτροφείων, της εγκατάστασης νέων ή της μετεγκατάστασης άλλων από άλλες περιοχές της Ελλάδας και υπέρ της απομάκρυνσης όλων των υπαρχόντων μονάδων εκτός του Κόλπου Αταλάντης-Θεολόγου.
γ)Τον Αύγουστο του 2003 οι Σύλλογοι και οι Οργανώσεις της παραλιακής Λοκρίδας και των τριών τέως Δήμων και σημερινού καλλικράτειου Δήμου Λοκρών συνέταξαν και υπέγραψαν κοινό Ψήφισμα με τις προαναφερθείσες θέσεις και εξουσιοδοτήθηκε ο Σύλλογός μας να τους εκπροσωπεί και να εκφράζει τις θέσεις αυτές προς κάθε κατεύθυνση.
δ) Στην ημερίδα στην Αταλάντη για τον Προσυνεδριακό Διάλογο του Α Αναπτυξιακού Συνεδρίου της τότε Νομαρχίας Φθιώτιδας, Νομάρχης, Δήμαρχοι, βουλευτές, πολιτευτές και εκπρόσωποι Συλλόγων και Φορέων ετάχθησαν πάλι κατά της λειτουργίας των ιχθυοτροφείων στον Κόλπο Αταλάντης -Θεολόγου, οι τρεις τέως Δήμαρχοι Αταλάντης, Μαλεσίνας και Δαφνουσίων κατέθεσαν από κοινού ανάλογο Ψήφισμα ενώ οι παραπάνω θέσεις επικυρώθηκαν στο Α Αναπτυξιακό Συνέδριο Φθιώτιδας για το μοντέλο Ανάπτυξης του Νομού(Μάιος 2006 πρακτικά Συνεδρίου σελ.8).
ε)Στα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια οι τέως Δήμοι Αταλάντης Μαλεσίνας και Λιβανατών αποκλείουν τη λειτουργία ιχθυοτροφείων στον Κόλπο ενώ ζητούν την απομάκρυνσή τους μετά τη λήξη των αδειών τους σε χώρους όπου δεν εμποδίζουν την τουριστική Ανάπτυξη όπως στις Ζώνες ιχθυοκαλλιεργειών Μαλεσίνας και Βόρειας Λάρυμνας όπου λειτουργούν εύρυθμα σε συνθήκες ανοιχτής θαλάσσης και άλλες μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας
Δ) Το δίκαιο αίτημά μας στηρίζει η Ειδική Γραμματέας Επιθεώρησης Περιβαλλοντος και Ενέργειας κυρία Μαργαρίτα Καραβασίλη
Για όλους τους παραπάνω δίκαιους και τεκμηριωμένους λόγους
ΖΗΤΑΜΕ
η Χωροθέτηση των ιχθυοκαλλιεργειών να γίνει ΕΚΤΟΣ του Κόλπου Αταλάντης-Θεολόγου-Λιβανατών και ευελπιστούμε ότι το δίκαιο και λογικό αίτημα μας θα γίνει αποδεκτό.
ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΤΕ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΧΑΒΟΥΖΑ
ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΥΒΟΙΚΟΥ
ΟΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΜΑΣ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΝ ΞΑΝΑ ΤΗ ΧΑΜΕΝΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΎΝΗ ΤΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΩΝ
Με τιμή
το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Προστασίας Περιβάλλοντος Αγίου Ιωάννη Θεολόγου Μαλεσίνας Φθιώτιδας