Αρχική Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γηςΆρθρο 03: Περιοχές Αμιγούς Κατοικίας

Άρθρο 03: Περιοχές Αμιγούς Κατοικίας

Περιοχές αμιγούς κατοικίας στις οποίες πλην της χρήσης κατοικίας επιτρέπονται επίσης και οι παρακάτω χρήσεις :
1. Κοινωνική πρόνοια
2. Εκπαίδευση προσχολική, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια
3. Μικρές αθλητικές εγκαταστάσεις (μόνο κατηγ. Α)
4. Πολιτιστικές εγκαταστάσεις τοπικής σημασίας μέχρι 400 τμ. συνολικής επιφάνειας
δόμησης
5. Θρησκευτικοί χώροι τοπικής σημασίας
6. Εμπορικά καταστήματα και καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών που εξυπηρετούν τις καθημερινές ανάγκες των κατοίκων της περιοχής, όπως παντοπωλείο, φαρμακείο, χαρτοπωλείο, κρεοπωλείο, κατάστημα ψιλικών, γαλακτοπωλείο, πρατήριο γάλακτος, άρτου και ειδών ζαχαροπλαστικής,. Μέγιστη συνολική επιφάνεια καταστημάτων ανά οικόπεδο 100 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης. Το μέγεθος αυτό μπορεί να εξειδικεύεται ή να περιορίζεται από το ρυμοτομικό σχέδιο.
7. Στάθμευση (κτίρια-γήπεδα) εφ όσον προβλέπεται από το ρυμοτομικό σχέδιο
8. Ξενοδοχειακά καταλύματα – ξενώνες μέχρι 40 κλίνες, εφ όσον προβλέπονται από το ρυμοτομικό σχέδιο.

Σχόλια 1 2
  • 28 Φεβρουαρίου 2012, 21:33 | Εξωραϊστικός και Εκπολιτιστικός Σύλλογος Αγίας Φιλοθέης Αμαρουσίου ο Άγιος Γεώργιος

    ΕΞΩΡΑΙΣΤΙΚΟΣ & ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
    ΑΓ.ΦΙΛΟΘΕΗΣ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ Αγ. Φιλοθέη 28-2-2012
    «Ο ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ» A.Π. 549
    ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΕΩΣ 1953
    ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΟ
    Αρ. Απόφασης Πρωτοδ. Αθηνών 3645/1993
    Δ/ΝΣΗ: Πάρκο Νεαπόλεως & Ελευθερίας
    Τ.Κ. 151 23 ΑΜΑΡΟΥΣΙΟ

    ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΟΥ ΕΞΩΡΑΪΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΓΙΑΣ ΦΙΛΟΘΕΗΣ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ
    ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΥΠΕΚΑ ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ Π.Δ.
    «ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΧΡΗΣΕΩΝ ΓΗΣ»

    Οι περιοχές «αμιγούς κατοικίας» καθορίστηκαν κυρίως στα προάστια, που προϋπήρχε του ΓΟΚ 1985 το «πανταχόθεν ελεύθερο σύστημα δόμησης», ίσχυαν δε και ισχύουν μεγάλες αρτιότητες οικοπέδων, μικρή κάλυψη και σχετικά χαμηλός συντελεστής δόμησης. Οι περιοχές αυτές αναπτύχτηκαν με κυρίαρχη χρήση τη κατοικία και συμπληρωματικά με κοινωφελείς χρήσεις και μικρά καταστήματα (συνήθως στα κτίρια της κατοικίας των επιχειρηματιών), που εξυπηρετούν τις καθημερινές ανάγκες των κατοίκων της περιοχής.
    Οι κοινόχρηστοι χώροι αυτών των περιοχών (δρόμοι πλατείες πράσινο), καθώς και οι αστικές υποδομές (όπως δίκτυα ύδρευσης αποχέτευσης), έχουν σχεδιαστεί για αυτές μόνο τις χρήσεις. Το ισχύον Π.Δ./1987 επιχείρησε τη διατήρηση του χαρακτήρα των περιοχών αυτών, με τη θεσμοθέτηση συγκεκριμένων χρήσεων εκτός της κατοικίας, χωρίς όμως το σαφή προσδιορισμό και το μέγεθος αυτών των χρήσεων.
    Παρ’ ότι με το ΓΟΚ 1985 καταργήθηκε το «πανταχόθεν ελεύθερο σύστημα δόμησης», στις περιοχές «αμιγούς κατοικίας» εξακολουθεί να εφαρμόζεται αυτό το σύστημα δόμησης, με επιλογή των ιδιοκτητών και των κατασκευαστών, διατηρώντας έτσι το προαστιακό τους χαρακτήρα με κήπους και μεγάλους ακάλυπτους χώρους.
    Οι περιοχές «αμιγούς κατοικίας» συνήθως γειτνιάζουν στην ίδια πολεοδομική ενότητα με περιοχές «γενικής κατοικίας», «πολεοδομικού κέντρου» και άλλων κατηγοριών χρήσεων, (όπως συμβαίνει στη περιοχή της Αγίας Φιλοθέης με τη χρήση «περίθαλψη»), που ελάχιστα εξυπηρετούν τους κατοίκους της περιοχής και επί πλέον στερούνται τον αναγκαίο πολεοδομικό σχεδιασμό για τους απαραίτητους χώρους πρασίνου, καθώς και κυκλοφορίας και στάθμευσης οχημάτων. Προκύπτει έτσι σοβαρή επιβάρυνση των γειτονικών περιοχών «αμιγούς κατοικίας» με ρύπους και θόρυβο και επί πλέον στερούν τους κατοίκους από τους αναγκαίους για τη κατοικία χώρους στάθμευσης και κυκλοφορίας πεζών και οχημάτων. Ακόμα και η πλέον συμβατή χρήση με τη κατοικία που είναι το ιατρείο σε κατοικία ιατρού, δεκαπλασιάζει τους χρήστες της κατοικίας του ιατρού, χωρίς να απαιτούνται από τη νομοθεσία επί πλέον θέσεις στάθμευσης.
    Παρά το γεγονός της δυσμενούς αυτής γειτνίασης, καθώς και της ασάφειας και των διασταλτικών ερμηνειών ορισμένων διατάξεων του ισχύοντος Π.Δ./1987, που έχουν σαν αποτέλεσμα τη νόθευση της χρήσης της αμιγούς κατοικίας, και την επιδείνωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων, οι περιοχές αμιγούς κατοικίας, εξακολουθούν να διατηρούν ανθρώπινη κλίμακα, καλή ποιότητα κατοικίας και κοινωνική συνοχή των κατοίκων τους.
    Τα προβλήματα που προκύπτουν από τις υφιστάμενες χρήσεις εκτός της κατοικίας στη πολεοδομική ενότητα της Αγίας Φιλοθέης Αμαρουσίου, καταδεικνύουν την ανάγκη περιορισμού των επιτρεπομένων σήμερα χρήσεων στις περιοχές της αμιγούς κατοικίας και όχι τη προσθήκη νέων χρήσεων, όπως ξενώνες 40 κλινών, χώροι –κτίρια στάθμευσης, και άλλων χρήσεων όπως προτείνονται στη παρούσα διαβούλευση, από επιχειρηματίες που συνήθως δεν κατοικούν στις περιοχές αυτές .
    Προτείνουμε τη διατήρηση και προστασία της κατηγορίας της χρήσης «αμιγής κατοικία», και συγκεκριμένα τη διατύπωση του άρθρου 03 ως εξής
    Άρθρο 03: Περιοχές Αμιγούς Κατοικίας
    Περιοχές αμιγούς κατοικίας στις οποίες πλην της χρήσης κατοικίας επιτρέπονται επίσης και οι παρακάτω χρήσεις :
    1.Κοινωνική πρόνοια τοπικής σημασίας
    2. Εκπαίδευση προσχολική, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια
    3. Μικρές αθλητικές εγκαταστάσεις (μόνο κατηγ. Α)
    4. Πολιτιστικές εγκαταστάσεις τοπικής σημασίας μέχρι 400 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης
    5. Θρησκευτικοί χώροι τοπικής σημασίας
    6. Εμπορικά καταστήματα και καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών που εξυπηρετούν τις καθημερινές ανάγκες των κατοίκων της περιοχής, όπως παντοπωλείο, φαρμακείο, χαρτοπωλείο, κρεοπωλείο, κατάστημα ψιλικών, γαλακτοπωλείο, πρατήριο γάλακτος, άρτου και ειδών ζαχαροπλαστικής. Μέγιστη συνολική επιφάνεια καταστημάτων ανά οικόπεδο 100 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης. Το μέγεθος αυτό μπορεί να περιορίζεται από το ρυμοτομικό σχέδιο.
    7. Ξενοδοχειακά καταλύματα – ξενώνες μέχρι 20 κλίνες, εφ όσον προβλέπονται από το ρυμοτομικό σχέδιο.

    Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας

    Νικόλαος Αντ. Αρβανιτάκης Πέτρος Κονιαρης

    .

    .

  • 24 Φεβρουαρίου 2012, 12:55 | ΑΝΥΦΑΝΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ πολ.μηχ.

    Ειναι ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΘΕΣΠΙΣΗΣ
    ΧΡΗΣΕΩΝ ΓΗΣ ΑΜΙΓΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ σε νεοεντασσόμενες σε ΡΥΜΟΤΟΜΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ περιοχές,
    απο τη μετατροπη σε ΑΜΙΓΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ πυκνοδομημένου ιστού μιας εμπορικα λειτουργούσας περιοχής, με πλήθος υπαρχόντων ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ και ΕΙΔΙΚΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ ΧΩΡΙΣ …κανένα ΑΔΟΜΗΤΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ!!
    Εκει πραγματικα υπάρχει ενα τεράστιο ζήτημα εις βάρος των ηδη υπαρχόντων ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ και ΕΙΔΙΚΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ τα οποία ουσιαστικά ΝΕΚΡΩΝΟΝΤΑΙ και παραμένουν » ΑΔΕΙΑ ΚΟΥΦΑΡΙΑ», δημιουργώντας ακόμα ένα ΑΔΙΚΟ «χτύπημα» στην ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΒΥΘΙΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ.
    Οπως,οταν μειώνεται ο ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΔΟΜΗΣΗΣ σε μια περιοχή, ο ΝΟΜΟΣ δεν προβλέπει ποτέ, «ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ»των ήδη ΥΠΑΡΧΟΝΤΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ, ετσι ακριβώς και στη ΘΕΣΠΙΣΗ ΑΜΙΓΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ σε μια πυκνοδομημένη περιοχη στο κεντρικο ιστό μιας πόλης, η σε Ο.Τ. του ΒΑΣΙΚΟΥ ΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ,οφείλει ο νομοθέτης να μεριμνά με κατάλληλες ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ για τα ΝΟΜΙΜΩΣ κατασκευασθέντα ΕΙΔΙΚΑ ΚΤΙΡΙΑ επαγγελματικών χρήσεων, τα οποία ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ οπως και τα ΕΜΠΟΡΙΚΑ ΚΕΝΤΡΑ, να κατοχυρώνουν όλες τις κατα κανόνα χρήσεις γης,που επιτρέποντο κατα το χρόνο εκδοσης της οικοδομικής τους αδείας(ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ),με την επιφύλαξη ΕΙΔΙΚΩΝ Μεταβατικών Διατάξεων.
    (ΒΛΈΠΕ ΑΡΘΡΟ 26 παρ. 5 του ΝΟΜΟΥ 4014/2011).
    Γιατι οι ιδιοκτήτες των ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΩΝ να αντιμετωπίζονται διαφορετικά απο τους ιδιοκτήτες ΕΙΔΙΚΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ και ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ σε μεταγενέστερα θεσπισμένες χρήσεις ΑΜΙΓΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ??

  • 22 Φεβρουαρίου 2012, 21:48 | ΧΡΗΣΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

    Στις περιοχές αμιγούς κατοικίας στο Νέο Μαρούσι και συγκεκριμένα στην περιοχή Σισμανογλείου με την ένταξη στο σχέδιο πόλης μπήκε μία φωτογραφική διάταξη αφήνοντας ελεύθερο το εμβαδόν των καταστημάτων στην οδό Κυπρίων αγωνιστών και απαγορεύοντας παράλληλα την κατασκευή καταστημάτων εμβαδού ανά οικόπεδο (με αρτιότητα 1 στρέμμα !!!) μεγαλύτερου των 50 τ.μ. σε όλες τις άλλες περιοχές. Προφανώς δεν έλαβε υπόψη ο νομοθέτης την πραγματικότητα και τις ανάγκες της περιοχής (ίσως τότε που έγινε η ένταξη πριν από 30 χρόνια τα πράγματα να ήταν αλλιώς). Το αποτέλεσμα τώρα είναι να μην έχουν γίνει καταστήματα στον δρόμο που επιτρέπονται και να έχουν γίνει παρανόμως σε σημεία που η πραγματική αγορά χρειάζεται π.χ ακριβώς έξω από το Σισμανογλειο νοσοκομείο όπου και υπάρχει τέρμα λεωφορείων, πιάτσα ταξί και είσοδος -έξοδος χιλιάδων ανθρώπων καθημερινά. Μήπως η ίδια η αγορά τελικά αποφάσισε ? Υπάρχει κάποιος να διορθώσει τα κακώς κείμενα….

  • 16 Φεβρουαρίου 2012, 13:00 | ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΝΕΦΡΟΠΑΘΩΝ

    ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ “ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΝΕΦΡΟΠΑΘΩΝ” ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΟΝΑΔΩΝ ΧΡΟΝΙΑΣ ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗΣ (Μ.Χ.Α.) ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΑΜΙΓΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ.

    Παρακαλούμε να λάβετε σοβαρά υπόψη την πρόταση μας: είμαστε ο «Πανελλήνιος Σύνδεσμος Νεφροπαθών υπό αιμοκάθαρση ή μεταμόσχευση». Εκπροσωπούμε χιλιάδες νεφροπαθείς.
    Τι προτείνουμε:
    Στο άρθρο 3 του Π.Δ. πρέπει να προστεθεί η χρήση των περιοχών αμιγούς κατοικίας για δημιουργία και λειτουργία Μ.Χ.Α (Μονάδες Χρόνιας Αιμοκάθαρσης εκτός νοσοκομείων και κλινικών). Τους λόγους τους εξηγούμε στις παρακάτω γραμμές:
    Οι Μονάδες Χρόνιας Αιμοκάθαρσης (Μ.Χ.Α.), όπως καθορίστηκε από το άρθρο 31 του Ν. 2646/1998 και συμπληρώθηκε με το Π.Δ. 225/2000, παρέχουν υποκατάσταση της νεφρικής λειτουργίας των νεφροπαθών τελικού σταδίου, δηλαδή πρωτοβάθμια περίθαλψη. Δεν συντελείται στις Μ.Χ.Α. τίποτε περισσότερο από αυτή την υποκατάσταση, η οποία, άλλωστε σε πολλές περιπτώσεις γίνεται και κατ’ οίκον, είτε με αιμοκάθαρση είτε με περιτοναϊκή κάθαρση.
    Άρα:
    1. Δεν πρόκειται για μολυσματική νόσο, άρα δεν υφίσταται κίνδυνος μόλυνσης από τους ασθενείς εξαιτίας της λειτουργίας των Μ.Χ.Α.
    2. Δεν υπάρχει κανενός είδους επιβάρυνση στον περιβάλλοντα χώρο, δεδομένου ότι τα οξέα προβλήματα που προκύπτουν αντιμετωπίζονται από τα αντίστοιχα Κρατικά Νοσοκομεία με τα οποία οι Μ.Χ.Α. είναι επιστημονικά διασυνδεδεμένες βάσει άρθρων των προαναφερθέντων νόμων.
    3. Οι ασθενείς που αιμοκαθαίρονται σ’ αυτές τις Μονάδες είναι απαράδεκτο να αποτελούν «παράπλευρες απώλειες» της αιώνιας ελληνικής γραφειοκρατίας.
    4. Επειδή πρόκειται για χρόνιους πάσχοντες ( υποβάλλονται σε 4ωρη αιμοκάθαρση κάθε δεύτερη μέρα) τους εξυπηρετεί να νοσηλεύονται κοντά στο σπίτι τους.
    5. Επισημαίνεται ότι με τον ν. 2025/92 (ΦΕΚ 94/Α/5-6-1992), έχει επιτραπεί η ανέγερση ιδιωτικών κλινικών σε περιοχές «αμιγούς» ή «γενικής κατοικίας». Συγκεκριμένα στη παράγραφο 12 του άρθρου 11 του ν. 2025/92 αναφέρεται ότι: «Σε περιοχές στις οποίες από τα εγκεκριμένα ρυμοτομικά σχέδια προβλέπονται χρήσεις γης «αμιγούς κατοικίας» ή «γενικής κατοικίας», επιτρέπεται η ανέγερση ιδιωτικών κλινικών, εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά των οικείων διατάξεων, που αναφέρονται στους όρους, προϋποθέσεις κ.λ.π. για την ίδρυση και λειτουργία τους».
    Άρα, είναι αυτονόητο ότι πρέπει να επιτραπεί και η λειτουργία Μ.Χ.Α.

    Η σχετική διατύπωση που κάνει στην πρόταση του το Υπουργείο Υγείας μας καλύπτει πλήρως. Συγκεκριμένα στη σελίδα 6 των προτάσεων του αναφέρεται στις ιδιαιτερότητες των δομών ως προς την χωροθέτηση και εξηγεί γιατί οι Μ.Χ.Α. είναι αναγκαίο να προβλέπονται και στις περιοχές κατοικίας.
    Τέλος στην σελίδα 12, προτείνει να προστεθεί στο άρθρο 3 η χρήση: «Περίθαλψη 12 [μόνο οι υπηρεσίες ιατρεία, οδοντιατρεία, εργαστήρια φυσικοθεραπείας. Μονάδες Χρόνιας Αιμοκάθαρσης εκτός νοσοκομείων και κλινικών, Μονάδες Ψυχοκοινωνικής Αποκατάστασης του άρθρου 9 του Ν.2716/99 (ΦΕΚ/Α/1999)] Την διατύπωση αυτή προτείνουμε και εμείς.
    Σας παρακαλούμε, λοιπόν, δεδομένου ότι πρόκειται για ευαίσθητου κοινωνικού χαρακτήρα θέμα, να ενεργήσετε τα δέοντα.
    Βέβαιοι όντες ότι θα πάρετε πρωτοβουλία για ψήφιση της πρότασης μας, σας ευχαριστούμε εκ των προτέρων.

  • 10 Φεβρουαρίου 2012, 13:23 | Απόστολος Κυριαζής

    1. Να καταργηθεί το άρθρο περί «αποκλειστικής κατοικίας». Δεν θα ξαναγυρίσουμε στη ζωνοποίηση και στις «υπνουπόλεις» για κανένα λόγο…
    2. Στο παρόν άρθρο, να επιτρέπεται η διατήρηση-λειτουργία γραφείων εφ’όσον ο ελεύθερος επαγγελματίας δηλώνει (στη φορολογία του) ότι διατηρεί το γραφείο του εντός της μόνιμης κατοικίας του.

  • 4 Φεβρουαρίου 2012, 18:07 | Mixalis

    Στην αμιγή κατοικία η έννοια της καθημερινής ανάγκης , παραμένει αόριστη και στον αέρα.Η αναφορά του όπως είναι ενδεικτική ή περιοριστική? (Στο Π.Δ. 1987 υπήρχε το κλπ) .Το γαλακτοπωλείο πως κώλλυσε εκεί ?Στην υγειον. διάταξη εμπίπτει στο άρθρο 39 (κατ/τα με καθίσματα) όπως τα ζαχαροπλαστεία , αναψυκτήρια,μπουγατσάδικο!!!!
    Καταστήματα Παροχής Προσωπικών Υπηρεσιών καθημερινής ανάγκης ποια είναι ? Ολα ?
    Επομένως ,επειδή υπάρχουν ασάφιες , για να αποφευχθούν προβλήματα ερμηνειών κατα το δοκούν ,μεταξύ των πολιτών και των Υπηρεσιών που αδειοδοτούν δραστηριότητες υγειονομικού ενδιαφέροντος (τα μη υγειονομικού ενδιαφέροντος π.χ. χαρτοπωλείο δεν αδειοδοτούνται ), επιβάλλεται μια επιπλέον εξειδίκευση στην Υ.Α του άρθρου 17 , για το ποια είναι επακριβώς τα Εμπορικά καταστήματα και τα καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών που εξυπηρετούν τις καθημερινές ανάγκες των κατοίκων της περιοχής ,κάνοντας , όσον αφορά τα υγειονομικου ενδιαφέροντος , ευθεία παραπομπή στα άρθρα του Υειονομικού κανονισμού και της Α1Β/8577/83 Υγειονομικής Διάταξης (ΦΕΚ 526 Β).

    Κρίνεται σκόπιμο και απολύτως αναγκαίο να μελετηθεί προσεκτικότερα η Α1Β/8577/83 Υγειονομική Διάταξη(σε συνεργασία και με τους επόπτες Δημόσιας Υγείας του Υπουργείου Υγείας ) και να χρησιμοποιηθούν , όσον αφορά τις δραστηριότητες υγειονομικού ενδιαφεροντος , επακριβώς οι όροι και οι τίτλοι των κατ/των υγειονομικού ενδιαφέροντος που αναφέρονται σε αυτήν
    π.χ.η αναφορά Τυρόπιτες, Μπουγάτσες, Λουκουμάδες κλπ στην ΥΑ του άρθρου 17 είναι χύμα και αόριστη .Ποιο ή ποια κατ/τα πωλούν τέτοια προίοντα καθορίζεται σαφώς την παραπάνω διάταξη.Δεν θα ήταν πιο ξακάθαρο για όλους να αναγραφεί επακριβώς ο τίτλος του ή των κατ/των που χρησιμοποιεί αυτή ?

    Επίσης κρίνεται αναγκαίο να ζητηθεί από κάποιον Δήμο , λίστα με το ποιές επακριβώς επιχειρήσεις αδειοδοτούνται από τους ΟΤΑ λετσι ώστε να χρησιμοποιούνται , όπου απαιτείται , επακριβώς οι τίτλοι των επιχειρήσεων.

  • 2 Φεβρουαρίου 2012, 19:13 | ΑΡΓΥΡΙΟΥ ΑΡΓΥΡΗΣ

    Το προτεινόμενο καθεστώς λειτουργίας των Κέντρων Ξένων Γλωσσών είναι άδικο και πλήττει ευθέως χιλιάδες λειτουργούντα επί δεκαετίες κέντρα ξένων γλωσσών στις περιοχές εκτός των κέντρων των πόλεων συνοικιακά.
    Θεωρούμε ότι οι ρυθμίσεις των άρθρων 2 παρ. 2 και 3 παρ. 2 του προτεινόμενου σχεδίου ΠΔ που αφορούν τις περιοχές αποκλειστικής και αμιγούς κατοικίας πρέπει να τροποποιηθούν με την προσθήκη της φράσης: «και τα κτίρια ειδικής εκπαίδευσης περιλαμβανομένων και των Κέντρων Ξένων Γλωσσών».

    Παρακαλούμε εν τέλει, για μία νομοθετική ρύθμιση που να επιτρέπει τουλάχιστον τη μεταβίβαση των αδειών των Κέντρων Ξένων Γλωσσών που ήδη λειτουργούν σε περιοχές αποκλειστικής και αμιγούς κατοικίας στα τέκνα των φροντιστηριούχων που στο πρόσωπό τους υφίστανται οι προϋποθέσεις της σχετικής διοικητής άδειας λειτουργίας.

    -Αργυρίου Αργύρης, Ιδιοκτήτης Φροντηστηρίων Ξένων Γλωσσών

  • 2 Φεβρουαρίου 2012, 12:21 | θωμας Χαραλαμπακος

    να αποσαφηνισθουν λεπτομερώς οι χρήσεις της παροχής προσωπικών
    υπηρεσιών που υπάγονται στην κατηγορία Γραφειών της Γενικής κατοικίας , με τις ίδιες χρήσεις που ανήκουν στην
    κατηγορία της αμιγούς κατοικίας [Συγκεκριμενα τα κομμωτήρια σε πια κατηγορια ανηκουν …. να μη υπάρχει συγχιση και οι ανεγκεφαλοι ή ευθυνόφοβοι υπάλληλοι , να μη πνιγονται σε μια κουταλια νερο , και να μη θετουν το φακελο στο αρχειο ….]

  • 1 Φεβρουαρίου 2012, 13:22 | ΜΟΥΝΤΖΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ

    Το προτεινόμενο καθεστώς λειτουργίας των Κέντρων Ξένων Γλωσσών είναι άδικο και πλήττει ευθέως χιλιάδες λειτουργούντα επί δεκαετίες κέντρα ξένων γλωσσών στις περιοχές εκτός των κέντρων των πόλεων συνοικιακά.
    Θεωρούμε ότι οι ρυθμίσεις των άρθρων 2 παρ. 2 και 3 παρ. 2 του προτεινόμενου σχεδίου ΠΔ που αφορούν τις περιοχές αποκλειστικής και αμιγούς κατοικίας πρέπει να τροποποιηθούν με την προσθήκη της φράσης: «και τα κτίρια ειδικής εκπαίδευσης περιλαμβανομένων και των Κέντρων Ξένων Γλωσσών».

    Παρακαλούμε εν τέλει, για μία νομοθετική ρύθμιση που να επιτρέπει τουλάχιστον τη μεταβίβαση των αδειών των Κέντρων Ξένων Γλωσσών που ήδη λειτουργούν σε περιοχές αποκλειστικής και αμιγούς κατοικίας στα τέκνα των φροντιστηριούχων που στο πρόσωπό τους υφίστανται οι προϋποθέσεις της σχετικής διοικητής άδειας λειτουργίας.

  • 31 Ιανουαρίου 2012, 22:26 | Euroconsultants-Ιωάννης Μπ.

    1. Είναι σκόπιμο στον ορισμό της χρήσης με Α/Α 3 (πολιτιστικές εγκαταστάσεις….) να αναμορφωθεί ο γενικός περιορισμός των 400 τμ και να αναφέρεται πιο συγκεκριμένο σε 400 τ.μ ανά πολιτιστική εγκατάσταση/ ανά αυτοτελές κτίριο, ώστε να μην δημιουργείται σύγχυση – θέμα ερμηνείας με περιορισμό 400 τμ ανά οικόπεδο ή άλλο ορισμό αναφοράς.
    2. Στη χρήση με Α/Α 6 είναι αναγκαίο να αναμορφωθεί ο ορισμός της μέγιστης συνολικής επιφάνειας των 100 τμ δόμησης και να αναφέρεται ανά κατάστημα και όχι ανά οικόπεδο. Οι ειδικοί μας συνεργάτες αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι με αυτό τον τρόπο μπορεί να έχουμε πολυπληθείς και άσκοπες κατατμήσεις απλά και μόνο λόγω του μη βέλτιστου ορισμού της εν λόγω μέγιστης δόμησης. Η αναφορά ανά οικόπεδο δεν αποτελεί κατάλληλη προσέγγιση. Εξάλλου θα δημιουργήσει θέμα άδικης αντιμετώπισης για οικόπεδα που έχουν μικρή επιφάνεια έναντι οικοπέδων με μεγαλύτερη επιφάνεια, όπου δύναται κανονικά να αναπτυχθούν περισσότερα καταστήματα. Ως αποτέλεσμα θα έχουμε την άσκοπη (σχετική) απαξίωση των οικοπέδων με μεγαλύτερη επιφάνεια και την απώλεια σημαντικών αξιών, που σε διαφορετική περίπτωση θα μπορούσαν να συμβάλουν πολλαπλασίως στην ανάπτυξη των μεγεθών της Ελληνικής Οικονομίας.

  • 31 Ιανουαρίου 2012, 21:37 | Σφετούδη Χρυσή

    Το προτεινόμενο καθεστώς λειτουργίας των Κέντρων Ξένων Γλωσσών είναι άδικο και πλήττει ευθέως χιλιάδες λειτουργούντα επί δεκαετίες κέντρα ξένων γλωσσών στις περιοχές εκτός των κέντρων των πόλεων συνοικιακά.
    Θεωρούμε ότι οι ρυθμίσεις των άρθρων 2 παρ. 2 και 3 παρ. 2 του προτεινόμενου σχεδίου ΠΔ που αφορούν τις περιοχές αποκλειστικής και αμιγούς κατοικίας πρέπει να τροποποιηθούν με την προσθήκη της φράσης: «και τα κτίρια ειδικής εκπαίδευσης περιλαμβανομένων και των Κέντρων Ξένων Γλωσσών».

    Παρακαλούμε εν τέλει, για μία νομοθετική ρύθμιση που να επιτρέπει τουλάχιστον τη μεταβίβαση των αδειών των Κέντρων Ξένων Γλωσσών που ήδη λειτουργούν σε περιοχές αποκλειστικής και αμιγούς κατοικίας στα τέκνα των φροντιστηριούχων που στο πρόσωπό τους υφίστανται οι προϋποθέσεις της σχετικής διοικητής άδειας λειτουργίας.
    ΣΦΕΤΟΥΔΗ ΧΡΥΣΗ
    ΙΔΙΟΚΤΗΤΡΙΑ ΚΕΝΤΡΟΥ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ
    ΠΤΥΧΙΟΥΧΟΣ ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑΣ Α.Π.Θ
    ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ 75 , ΚΟΥΦΑΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Τ.Κ 57100
    2391053324 – 2391021258
    6976205410

  • 31 Ιανουαρίου 2012, 19:28 | ΤΣΑΠΙΚΙΔΟΥ ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΙΡΗ

    Το προτεινόμενο καθεστώς λειτουργίας των Κέντρων Ξένων Γλωσσών είναι άδικο και πλήττει ευθέως χιλιάδες λειτουργούντα επί δεκαετίες κέντρα ξένων γλωσσών στις περιοχές εκτός των κέντρων των πόλεων συνοικιακά.
    Θεωρούμε ότι οι ρυθμίσεις των άρθρων 2 παρ. 2 και 3 παρ. 2 του προτεινόμενου σχεδίου ΠΔ που αφορούν τις περιοχές αποκλειστικής και αμιγούς κατοικίας πρέπει να τροποποιηθούν με την προσθήκη της φράσης: «και τα κτίρια ειδικής εκπαίδευσης περιλαμβανομένων και των Κέντρων Ξένων Γλωσσών».

    Παρακαλούμε εν τέλει, για μία νομοθετική ρύθμιση που να επιτρέπει τουλάχιστον τη μεταβίβαση των αδειών των Κέντρων Ξένων Γλωσσών που ήδη λειτουργούν σε περιοχές αποκλειστικής και αμιγούς κατοικίας στα τέκνα των φροντιστηριούχων που στο πρόσωπό τους υφίστανται οι προϋποθέσεις της σχετικής διοικητής άδειας λειτουργίας.

  • 31 Ιανουαρίου 2012, 16:18 | ΤΣΙΑΡΑ Ε.-ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ Β. Ο.Ε

    ΤΣΙΑΡΑ Ε.-ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ Β. Ο.Ε
    ΚΕΝΤΡΟ ΞΕΝΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ
    ΧΑΛΑΣΤΡΑ-ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ

    Το προτεινόμενο καθεστώς λειτουργίας των Κέντρων Ξένων Γλωσσών είναι άδικο και πλήττει ευθέως χιλιάδες λειτουργούντα επί δεκαετίες κέντρα ξένων γλωσσών στις περιοχές εκτός των κέντρων των πόλεων συνοικιακά.
    Θεωρούμε ότι οι ρυθμίσεις των άρθρων 2 παρ. 2 και 3 παρ. 2 του προτεινόμενου σχεδίου ΠΔ που αφορούν τις περιοχές αποκλειστικής και αμιγούς κατοικίας πρέπει να τροποποιηθούν με την προσθήκη της φράσης: «και τα κτίρια ειδικής εκπαίδευσης περιλαμβανομένων και των Κέντρων Ξένων Γλωσσών».

    Παρακαλούμε εν τέλει, για μία νομοθετική ρύθμιση που να επιτρέπει τουλάχιστον τη μεταβίβαση των αδειών των Κέντρων Ξένων Γλωσσών που ήδη λειτουργούν σε περιοχές αποκλειστικής και αμιγούς κατοικίας στα τέκνα των φροντιστηριούχων που στο πρόσωπό τους υφίστανται οι προϋποθέσεις της σχετικής διοικητής άδειας λειτουργίας.

  • 31 Ιανουαρίου 2012, 14:26 | Χατζοπουλου Πασχαλια

    Το προτεινόμενο καθεστώς λειτουργίας των Κέντρων Ξένων Γλωσσών είναι άδικο και πλήττει ευθέως χιλιάδες λειτουργούντα επί δεκαετίες κέντρα ξένων γλωσσών στις περιοχές εκτός των κέντρων των πόλεων συνοικιακά.
    Θεωρούμε ότι οι ρυθμίσεις των άρθρων 2 παρ. 2 και  3 παρ. 2 του προτεινόμενου σχεδίου ΠΔ που αφορούν τις περιοχές αποκλειστικής και αμιγούς κατοικίας πρέπει να τροποποιηθούν με την προσθήκη της φράσης: «και τα κτίρια ειδικής εκπαίδευσης περιλαμβανομένων και των Κέντρων Ξένων Γλωσσών».
     
    Παρακαλούμε εν τέλει, για μία νομοθετική ρύθμιση που να επιτρέπει τουλάχιστον τη μεταβίβαση των αδειών των Κέντρων Ξένων Γλωσσών που ήδη λειτουργούν σε περιοχές αποκλειστικής και αμιγούς κατοικίας στα τέκνα των φροντιστηριούχων που στο πρόσωπό τους υφίστανται οι προϋποθέσεις της σχετικής διοικητής άδειας λειτουργίας.
     

  • 31 Ιανουαρίου 2012, 13:46 | ΜΠΟΖΑ ΦΩΤΕΙΝΗ

    Το προτεινόμενο καθεστώς λειτουργίας των Κέντρων Ξένων Γλωσσών είναι άδικο και πλήττει ευθέως χιλιάδες λειτουργούντα επί δεκαετίες Κέντρα Ξένων Γλωσσών στις περιοχές εκτός των κέντρων των πόλεων συνοικιακά.
    Θεωρούμε ότι οι ρυθμίσεις των άρθρων 2 παρ.2 και 3 παρ.2 του προτεινό-
    μενου σχεδίου ΠΔ που αφορούν τις περιοχές αποκλειστικής και αμιγούς κατοικίας πρέπει να τροποποιηθούν με την προσθήκη της φράσης:
    ¨και τα κτίρια ειδικής εκπαίδευσης περιλαμβανομένων και των Κέντρων Ξένων Γλωσσών».
    Παρακαλούμε εν τέλει, για μια νομοθετική ρύθμιση που να επιτρέπει τουλάχιστον τη μεταβίβαση των αδειών των Κέντρων Ξένων Γλωσσών που ήδη λειτουργούν σε περιοχές αποκλειστικής και αμιγούς κατοικίαςστα τέκνα των φροντιστηριούχων που στο πρόσωπό τους υφίστανται οι προυποθέσεις της σχετική διοικητής άδειας λειτουργίας.

    Μπόζα Φωτεινή, Ιδιοκτήτρια Κ.Ξ.Γ

  • 31 Ιανουαρίου 2012, 12:35 | ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ

    Στο άρθρο 3,που αναφέρεται στις περιοχές αμιγούς κατοικίας, επιτρέπονται μεταξύ άλλων χρήσεων και τα ξενοδοχειακά καταλύματα-ξενώνες(οι ξενώνες έχουν καταργηθεί ως μορφή καταλύματος) μέχρι 40 κλινών, εφόσον προβλέπονται από το ρυμοτομικό σχέδιο.Κατά τη γνώμη μας πρέπει να μείνει ανοιχτή η δυνατότητα πρόβλεψης ξενοδοχειακού καταλύματος χαμηλής δυναμικότητας σε όλες τις περιοχές αμιγούς κατοικίας και να προσδιορίζει το ρυμοτομικό σχέδιο τον συνολικό όγκο του καταλύματος, εφόσον ληφθούν υπόψη στοιχεία που αφορούν τη βιωσιμότητα της ξενοδοχειακής επένδυσης και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, καθώς και τη φέρουσα ικανότητα της περιοχής, μετά από σχετικές αποφάσεις των αρμοδίων οργάνων του δήμου και της περιφέρειας. Στα ισχύοντα ρυμοτομικά σχέδια, όπου δεν προβλέπονται ξενοδοχειακά καταλύματα, να επιτραπεί η αναθεώρησή τους, υπό την προϋπόθεση ότι θα εκδηλώσουν σχετικό ενδιαφέρον οι τοπικές κοινωνίες, μέσα από τα θεσμοθετημένα όργανά τους.

  • 31 Ιανουαρίου 2012, 08:24 | Μανωλούδη Μέλισσα

    Το προτεινόμενο καθεστώς λειτουργίας των Κέντρων Ξένων Γλωσσών είναι άδικο και πλήττει ευθέως χιλιάδες λειτουργούντα επί δεκαετίες κέντρα ξένων γλωσσών στις περιοχές εκτός των κέντρων των πόλεων συνοικιακά.
    Θεωρούμε ότι οι ρυθμίσεις των άρθρων 2 παρ. 2 και 3 παρ. 2 του προτεινόμενου σχεδίου ΠΔ που αφορούν τις περιοχές αποκλειστικής και αμιγούς κατοικίας πρέπει να τροποποιηθούν με την προσθήκη της φράσης: «και τα κτίρια ειδικής εκπαίδευσης περιλαμβανομένων και των Κέντρων Ξένων Γλωσσών».

    Παρακαλούμε εν τέλει, για μία νομοθετική ρύθμιση που να επιτρέπει τουλάχιστον τη μεταβίβαση των αδειών των Κέντρων Ξένων Γλωσσών που ήδη λειτουργούν σε περιοχές αποκλειστικής και αμιγούς κατοικίας στα τέκνα των φροντιστηριούχων που στο πρόσωπό τους υφίστανται οι προϋποθέσεις της σχετικής διοικητής άδειας λειτουργίας.

  • 31 Ιανουαρίου 2012, 08:20 | Μακαλέκα Ευαγγελία

    Το προτεινόμενο καθεστώς λειτουργίας των Κέντρων Ξένων Γλωσσών είναι άδικο και πλήττει ευθέως χιλιάδες λειτουργούντα επί δεκαετίες κέντρα ξένων γλωσσών στις περιοχές εκτός των κέντρων των πόλεων συνοικιακά.
    Θεωρούμε ότι οι ρυθμίσεις των άρθρων 2 παρ. 2 και 3 παρ. 2 του προτεινόμενου σχεδίου ΠΔ που αφορούν τις περιοχές αποκλειστικής και αμιγούς κατοικίας πρέπει να τροποποιηθούν με την προσθήκη της φράσης: «και τα κτίρια ειδικής εκπαίδευσης περιλαμβανομένων και των Κέντρων Ξένων Γλωσσών».

    Παρακαλούμε εν τέλει, για μία νομοθετική ρύθμιση που να επιτρέπει τουλάχιστον τη μεταβίβαση των αδειών των Κέντρων Ξένων Γλωσσών που ήδη λειτουργούν σε περιοχές αποκλειστικής και αμιγούς κατοικίας στα τέκνα των φροντιστηριούχων που στο πρόσωπό τους υφίστανται οι προϋποθέσεις της σχετικής διοικητής άδειας λειτουργίας.

  • 30 Ιανουαρίου 2012, 21:38 | Διέννης Ευάγγελος 2108104000

    Άρθρο 3 Περιοχές Αμιγούς Κατοικίας
    ……………
    7. Στάθμευση (κτίρια-γήπεδα) εφ όσον προβλέπεται από το ρυμοτομικό σχέδιο με δυνατότητα εγκατάστασης φόρτισης ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων
    …..

  • 30 Ιανουαρίου 2012, 21:13 | XATZOΠOYΛOΣ ΠΑΡΗΣ

    Το προτεινόμενο καθεστώς λειτουργίας των Κέντρων Ξένων Γλωσσών είναι άδικο και πλήττει ευθέως χιλιάδες λειτουργούντα επί δεκαετίες κέντρα ξένων γλωσσών στις περιοχές εκτός των κέντρων των πόλεων συνοικιακά.
    Θεωρούμε ότι οι ρυθμίσεις των άρθρων 2 παρ. 2 και  3 παρ. 2 του προτεινόμενου σχεδίου ΠΔ που αφορούν τις περιοχές αποκλειστικής και αμιγούς κατοικίας πρέπει να τροποποιηθούν με την προσθήκη της φράσης: «και τα κτίρια ειδικής εκπαίδευσης περιλαμβανομένων και των Κέντρων Ξένων Γλωσσών».
     
    Παρακαλούμε εν τέλει, για μία νομοθετική ρύθμιση που να επιτρέπει τουλάχιστον τη μεταβίβαση των αδειών των Κέντρων Ξένων Γλωσσών που ήδη λειτουργούν σε περιοχές αποκλειστικής και αμιγούς κατοικίας στα τέκνα των φροντιστηριούχων που στο πρόσωπό τους υφίστανται οι προϋποθέσεις της σχετικής διοικητής άδειας λειτουργίας.

  • 28 Ιανουαρίου 2012, 19:02 | Άννα Β.

    Προτείνω να καταργηθεί η «αμιγής κατοικία» και τα ακίνητα, που ήταν σε αυτή να υπαρχθούν στη «γενική κατοικία», γιατί περιοχές που μέχρι τώρα ήταν στην «αμιγή κατοικία» έχουν πυκνοκατοικηθεί και ανοικοδομηθεί, έτσι ώστε δε δικαιολογείται να μην μπορεί κανείς να ανοίξει κατάστημα π.χ. ρούχων,υποδημάτων , επίπλων , ανθοπωλείο, κομμωτήριο, καφετέρια, τράπεζα, γραφεία κλπ. σε αυτές τις περιοχές.

  • 28 Ιανουαρίου 2012, 19:50 | Ηλίας

    Για τα ακίνητα, που βρίσκονται πάνω σε κεντρικές οδούς-λεωφόρους κλπ., θα πρέπει να επιτρέπεται η δημιουργία εμπορικών καταστημάτων πάσης φύσεως, χωρίς περιορισμούς ως προς το αντικείμενο της επιχείρησης π.χ. τράπεζες, γραφεία, καφετέριες, εστιατόρια, εμπορικά καταστήματα ρούχων, επιπλων κλπ., και ως προς το μέγεθος της επιφάνειας σε τ.μ. Ας μείνουν κατοικίες τα υπόλοιπα ακίνητα, που δεν έχουν πρόσοψη σε κεντρικές οδούς. Θεωρώ επιπλέον ότι η κατηγορία «αμιγής κατοικία» πρέπει να καταργηθεί και να υπαχθούν όλα τα εμπορικά ακίνητα στη διευρυμένη κατηγορία «γενική κατοικία».

  • 28 Ιανουαρίου 2012, 19:45 | ΕΙΡΗΝΗ ΤΣΑΚΑΛΗ

    Αφού έχει ήδη προταθεί η κατηγορία χρήσης γης «αποκλειστική κατοικία», θα έπρεπε οι κατηγορίες «αμιγής κατοικία» και «γενική κατοικία» να γίνουν μία, ώστε να επιτρέπεται η δημιουργία εμπορικών καταστημάτων άνευ περιορισμών σε επιφάνεια και είδος εμπορίας για την ευκολότερη αξιποίηση των υπαρχόντων ακινήτων και την οικονομική ανάκαμψη.

  • 28 Ιανουαρίου 2012, 18:20 | ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΣΑΚΑΛΗ

    Πρέπει η κατηγορία «αμιγής κατοικία» να διευρυνθεί τόσο ως προς το είδος-αντικείμενο της επιχείρησης, όσο και ως προς την επιφάνεια του καταστήματος. Άλλως θα έπρεπε να υπαχθεί-ενοποιηθεί στην κατηγορία «γενική κατοικία», ώστε να αποφύγουμε την οικονομική και εμπορική μιζέρια και τη θέα των κλειστών καταστημάτων-επιχειρήσεων. Μόνο έτσι θα μπορέσουν να ξανανοίξουν και ξαναλειτουργήσουν εμπορικά καταστήματα.

  • 23 Ιανουαρίου 2012, 12:11 | ΑΓΓΕΛΟΣ ΒΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

    Η εκτίμησή μου είναι ότι μετά την πρόβλεψη «ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ»
    -που όμως δεν εξηγείται η χρησιμότητά της(περιοχή υπνωτήριο???)πρέπει να προστεθούν και στην αμιγή κατοικία χρήσεις ήπιας επαγγ.δραστηριότητας,που συνδυάζονται άμεσα με την εγκατάσταση κατοικίας,γραφείο μηχανικού,ιατρείο,κομμωτήριο,κατάστημα-εργαστήριο χαμηλής όχλησης π.χ. ράφτη η οδοντοτεχνίτη,όπως και μικροί χώροι συνάθροισης,όλα αυτά σε απόσταση που καλύπτεται με τα πόδια και ως αποτροπή της συχνής χρήσης αυτοκινήτου.

  • 22 Ιανουαρίου 2012, 03:21 | Δέσποινα Αλεξάκη

    ΔΙΟΡΘΩΣΗ:
    Το «πλην της χρήσης κατοικίας» εξαιρεί την κατοικία αντί να την περιλαμβάνει! Θα έπρεπε να λέει «πλέον της χρήσης κατοικίας».
    Καλύτερο είναι όμως να προστεθεί η χρήση κατοικία ως 1η στις αριθμημένες χρήσεις, όπως είναι στη γενική κατοικία.

  • 22 Ιανουαρίου 2012, 03:24 | Γιάννης Μανιάτης

    Διαφωνώ ριζικά με τις δύο πρώτες κατηγορίες χρήσεων (αποκλειστική-αμιγή).
    Η ταξική πρόκληση της «αποκλειστικής» κατοικίας και των ησυχαστηρίων πλουσίων, όπου οι προνομιούχοι κάτοικοι ενός δήμου ή περιοχής ζουν πολυτελώς σαν γαλαζοαίματοι, φορτώνοντας τη «λάντζα» τους σε γειτονικές περιοχές πληβείων, δεν έχει νόμιμο έρεισμα και, κατά κοινή ομολογία του νομικού κόσμου, παραβιάζει τις συνταγματικές επιταγές της ισονομίας (άρθ. 4) και της ισορροπίας ποιότητας ζωής και λειτουργικότητας (άρθ. 24), όπως και τη νομοθεσία της Ευρωπ. Ένωσης (Α΄ πρόσθετο πρωτόκολλο ΕΣΔΑ) και τη νομολογία του Σ.τ.Ε. (Ολομέλεια 6070/1996).
    Τώρα, αν αυτά δεν ισχύουν για τα αριστοκρατικά βόρεια προάστια του Π. Ψυχικού, της Φιλοθέης, της Πολιτείας, της Εκάλης κλπ., δεν είναι γιατί εκεί λησμόνησαν να τα εφαρμόσουν. Είναι γιατί, ως γνωστό, σε αυτά κυρίως διαμένει η άρχουσα τάξη και η οικονομική ολιγαρχία. Και οι νομομαθείς μας, δεν διανοήθηκαν ποτέ να αμφισβητήσουν το προνόμιο των «αρχόντων» μας να διάγουν πολυτελώς και ησύχως και να μη συμφύρονται με προλετάριους.
    Μάλιστα, έχει εφευρεθεί και το νομικό περικάλυμμα, υπό τη μορφή της παραδοχής «κεκτημένου» δικαιώματος, διότι τάχα τα προάστια αυτά ήταν ανέκαθεν περιοχές πολυτελούς κατοικίας και η σχετική διάκριση έχει ιστορική, εθιμική και κοινωνική καθιέρωση’ άρα και νομική! Επιπροσθέτως, σε μερικές από αυτές τις πολυτελείς πολίχνες (π.χ. Φιλοθέη), έχουν προβλέψει για τα μάτια και μια υποτυπώδη αγορά, όπου ο καταναλωτής βρίσκει «μαϊντανό» αλλά δεν βρίσκει βέβαια κουρτίνες για το σπίτι του ή φροντιστήριο για το παιδί του ή πλυντήριο για το αυτοκίνητό του! Αυτά, οι σνομπ τα έχουν φορτώσει στους παρακατιανούς, κρατώντας για την περιοχή τους μόνο τις Πρεσβείες!
    Θεωρώ ότι οι κατηγορίες «αποκλειστικής» και «αμιγούς» κατοικίας είναι αποικιοκρατικού χαρακτήρα και αντιβαίνουν στις σύγχρονες επιστημονικές αντιλήψεις της Ευρώπης. Οι σύγχρονες πολεοδομικές (θεωρητικές αλλά και πρακτικές) προσεγγίσεις κινούνται προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης της πολυλειτουργικότητας, της συνέχειας και συνοχής του αστικού χώρου, τόσο σε επίπεδο λειτουργιών όσο και σε επίπεδο μορφής – αρχιτεκτονικής της πόλης και δεν υιοθετούν πια παλιότερες απόψεις απομόνωσης των περιοχών κατοικίας και απόλυτου διαχωρισμού των λειτουργιών.
    Επικαλούμαι σχετικά το «Πράσινο Βιβλίο» της Ε.Ε.:
    ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ
    ΠΡΑΣΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
    Ανακοίνωση προς το Συμβούλιο Υπουργών και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
    ………………..
    (2) Αστική Περιφέρεια: Η αστική ανάπτυξη δημιούργησε τεράστιες δομημένες περιοχές χωρίς τα βασικά γνωρίσματα που αποδίδουμε στις πόλεις (ιστορία, λειτουργική διαφοροποίηση, πολιτιστική ή άλλη υποδομή). Εν ολίγοις, χωρίς μια αναγνωρίσιμη και μοναδική ταυτότητα, με την οποία να μπορεί να ταυτισθεί ο πολίτης.
    Οι πληκτικές περιοχές (σημ.: αμιγούς κατοικίας) πιέζουν τα πιο οργανωμένα μέρη της πόλης. Συχνά υποθάλπουν τη φτώχεια, το έγκλημα και τη χρήση ναρκωτικών, προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν οι Αρχές σε όλα τα επίπεδα.
    Η διάσκεψη της Louvain (Οκτώβριος 1989) ασχολήθηκε με αυτό το θέμα της αστικής κατάτμησης (σημ.: αμιγών χρήσεων γης) και έδωσε παραδείγματα σχεδίων, τα οποία αναζωογόνησαν περιοχές του είδους αυτού και αποκατέστησαν λειτουργικούς και μορφολογικούς δεσμούς με το κέντρο, μετατρέποντας αυτές από απρόσωπα υπνωτήρια σε οργανικά μέρη της πόλης.
    …………………
    (5.1) Πολεοδομία – Ενθάρρυνση της ποικιλίας και αποφυγή της άτακτης δόμησης.
    Οι πολιτικές των περασμένων δεκαετιών όσον αφορά την αυστηρή διάκριση σε ζώνες, που οδήγησαν στο διαχωρισμό των χρήσεων γης, και την επακόλουθη ανάπτυξη εκτεταμένων οικιστικών προαστίων, αύξησαν την κυκλοφορία προς και από τους τόπους εργασίας, που βρίσκεται στον πυρήνα πολλών προβλημάτων τα οποία αντιμετωπίζουν σήμερα οι αστικές περιοχές (σημ.: ρύπανση, τροχαία ατυχήματα, μείωση ελεύθερου χρόνου κ.ά.).
    Απαιτείται, κατά συνέπεια, ουσιαστική αναθεώρηση των αρχών στις οποίες βασίστηκε η πολεοδομία. Οι στρατηγικές που υποστηρίζουν τις μικτές χρήσεις και την πυκνότερη ανάπτυξη έχουν περισσότερο ως αποτέλεσμα το να ζουν οι άνθρωποι κοντά στους τόπους εργασίας τους και στις υπηρεσίες που χρειάζονται για την καθημερινή ζωή τους. Τότε μόνο το αυτοκίνητο μπορεί να γίνει επιλογή, παρά ανάγκη.

  • 15 Ιανουαρίου 2012, 20:01 | αλεξανδρα

    να καταργηθεί το άρθρο και να παραμείνει μόνον η γενική κατοικία. ταιριάζει στον τρόπο ζωής μας (καθαριστήριο ή φωτογραφείο ή παντοπωλείο κτλ στο ισόγειο και σπίτι στον όροφο)

  • 13 Ιανουαρίου 2012, 21:06 | Παρασκευή Φαρμάκη

    Όπως και στις περιοχές με αποκλειστική χρήση κατοικίας έτσι και εδώ πρέπει να αποσαφηνιστούν οι ακριβείς δραστηριότητες που θα επιτρέπονται και να μην επαφίενται στην ερμηνεία των υπαλλήλων ή στην απαίτηση ερμηνευτικών εγκυκλίων και κωλυσιεργιών.
    Όπως ήδη αναφέρεται για το μέγεθος του χώρου ομοίως θα πρέπει να αναφερθεί και για το είδος των δραστηριοτήτων ότι δηλαδή «Θ α π ρ έ π ε ι να εξειδικεύεται και να περιορίζεται από τό ΓΠΣ ή την πολεοδομική μελέτη».
    Επίσης, επισημαίνεται ότι στα παραδείγματα εμπορικών καταστημάτων και καταστημάτων παροχής προσωπικών υπηρεσιών που εξυπηρετούν τις καθημερινές ανάγκες των κατοίκων της περιοχής δεν περιλαμβάνονται καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών – μόνο τα φαρμακεία (;).
    Τα σχολικά φροντιστήρια και τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών επιτρέπονται μόνο στις κατηγορίες χρήσεων γης των άρθρων 4 και 5 και όχι στην αμιγή ούτε στην αποκλειστική κατοικία;

  • 10 Ιανουαρίου 2012, 17:15 | Δημήτριος Βασιλόπουλος

    Σύμφωνα με το άρθρο 03 στις περιοχές αμιγούς κατοικίας επιτρέπονται μόνο κτίρια που αφορούν Εκπαίδευση προσχολική, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια.Ταυτόχρονα όμως το υπουργείο Παιδείας, αναγνωρίζοντας το πρόβλημα που δημιουργεί στις τοπικές κοινωνίες η απαγόρευση λειτουργίας φροντιστιρίων και κέντρων ξένων γλωσσών, επιτρέπει στις ίδιες περιοχές να λειτουργούν τα φροντιστήρια και κέντρα ξένων γλωσσών που είχαν άδειες λειτουργίας πριν το 2006.Οι άδειες λειτουργίας κανονικά πρέπει να ανανεώνονται κάθε χρόνο, το Υπουργείο Παιδείας όμως αποδέχεται την μή ανανέωση γιατί οι ανανεώσεις εμπίπτρουν στην απαγόρευση. Έτσι υπάρχει το εξής κομφούζιο που είναι και Συνταγματικά ανεπίτρεπτο. Λειτουργούν μεν με την ανοχή της πολιτείας τα παληά Φροντιστήρια και κέντρα Ξένων γλωσσών αλλά απαγορεύεται να ιδρυθούν νέα. Δώστε μία λύση. Θα πρέπει ή να κλείσουν και εκείνα που λειτουργούν παράνομα ή να επιτραπεί η ίδρυση και σε νέα. Ευχαριστώ πολύ.

  • 10 Ιανουαρίου 2012, 09:00 | Ελληνική Εταιρεία Προστασίας Περιβάλλοντος & Πολιτισμού και WWF Ελλάς

    Άρθρο 3. α) σημ. 3. Ορθότερο να διορθωθεί σε «Μικρές υπαίθριες αθλητικές εγκαταστάσεις» (παρ.4.α του πίνακα Υ.Α.), ως ανωτέρω. β) σημ. 4. Στην παρ.1 του παρόντος επισημαίνεται πως θα ήταν σκόπιμο να αποφευχθούν καθορισμοί συγκεκριμένων μεγεθών σε επί μέρους χρήσεις. Ωστόσο, για την περίπτωση που η διοίκηση επιμείνει στη θέση της, οφείλουμε να παρατηρήσουμε πως σε «Περιοχές Αμιγούς Κατοικίας» οι πολιτιστικές εγκαταστάσεις 400τ.μ. δεν έχουν θέση. Αντίκεινται στον επιδιωκόμενο χαρακτήρα των περιοχών, δεδομένου ότι συνιστούν λειτουργία που έλκει και άλλες, σε βαθμό και ένταση ανάλογα με το μέγεθός της. Το μέγεθος πρέπει να περιορισθεί, δεδομένου μάλιστα ότι και ο όρος «τοπικής σημασίας» είναι αόριστος και δύσκολα ελέγξιμος. β) σημ.6. Σύμφωνα με την πρόταση του π.δ. το μέγεθος των εμπορικών καταστημάτων «μπορεί να εξειδικεύεται…» Τι σημαίνει αυτό; Μπορεί και να αυξηθεί; Θέλουμε να πιστεύουμε πως όχι. Ας διευκρινιστεί λοιπόν από το ΥΠΕΚΑ, (εφόσον παραμείνουν τα μεγέθη) προς αποφυγή βλαπτικών παρερμηνειών.
    Αντίστοιχο είναι και το πρόβλημα με την επιβάρυνση περιοχών «αμιγούς κατοικίας» με ξενώνες διπλάσιας χωρητικότητας από τα προβλεπόμενα σήμερα (από 20 σε 40 κλίνες).

  • 7 Ιανουαρίου 2012, 09:57 | θωμας χαραλαμπακος

    Ο καθορισμος χρησεων γης σε κατηγοριες , αντιβαινει στο
    Συνταγμα και στη διάταξη για της προστασια της ιδιοκτησιας
    Επειδη , άλλοι ιδρυουν επαγγελματικη στέγη και άλλοι όχι
    ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙς , που συρρικώνουν την ιδιωτικη πρωτοβουλια . Ειναι αντισυνταγματικες και αντιαναπτυξιακες.
    ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΣΘΟΥΝ , ΜΟΝΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕς ΖΩΝΕΣ , εντος των
    οποίων να επιτρεπονται οι χρησεις βιομηχανι΄ων -βιοτεχιών κλπ].
    ΜΗ ΠΡΟΣΘΕΤΕΤΕ ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΣΤΙς ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΣΕΣ
    ΑΠΟ ΤΟ 1923 ,

  • 2 Ιανουαρίου 2012, 21:18 | ΟΕΦΕ

    Το Δ.Σ. της Ο.Ε.Φ.Ε. συμμετέχοντας στη δημόσια διαβούλευση για το προτεινόμενο Π.Δ. για τις νέες χρήσεις γης, καταθέτει με το παρακάτω υπόμνημα τις θέσεις του.

    Με το προτεινόμενο ΠΔ στις περιοχές αποκλειστικής κατοικίας( αρθ. 2 & 2) «δύναται να χωροθετούνται» και στις περιοχές αμιγούς κατοικίας (άρθρο 3 & 2) «επιτρέπονται επίσης» «2.Εκπαίδευση προσχολική, πρωτοβάθμια , δευτεροβάθμια και ειδική».
    Στις περιοχές γενικής κατοικίας (άρθρο 4 & 3) επιτρέπονται κτίρια «3. Εκπαίδευσης, πλην τριτοβάθμιας. Τα κτίρια ειδικής εκπαίδευσης και ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων, πρέπει να έχουν μέγιστη συνολική επιφάνεια δόμησης μέχρι 2.000 τμ.» ενώ στις περιοχές Πολεοδομικού κέντρου κλ( άρθρο 6 & 3) του προτεινόμενου ΠΔ επιτρέπεται «3.Εκπαίδευση»
    Από το γράμμα του ΠΔ και από το σχέδιο της υπουργικής απόφασης (Γ περίπτωση άρθρου 1) που εξειδικεύει το περιεχόμενο των ειδικών κατηγοριών χρήσεων προκύπτουν τα εξής.
    Α)Δεν καθίσταται σαφές αν στις επιτρεπόμενες χρήσεις στις περιοχές αμιγούς και αποκλειστικής κατοικίας επιτρέπονται τα κτίρια ειδικής εκπαίδευσης αφού αυτά ανήκουν στην επιβοηθητική δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
    Β)Μόνο εξ αντιδιαστολής με το άρθρο 4 που αφορά την Γενική κατοικία και αναφέρονται συγκεκριμένα και τα κτίρια ειδικής εκπαίδευσης (τα φροντιστήρια) και του άρθρου 5 που αναφέρει ότι επιτρέπονται κτίρια εκπαίδευσης γενικά, φαίνεται ότι δεν επιτρέπονται τα φροντιστήρια στις περιοχές της αποκλειστικής και αμιγούς κατοικίας.
    Γ) Αν δεν επιτρέπονται τα φροντιστήρια στις παραπάνω περιοχές -πράγμα που θα πρέπει κατά την άποψή μας – να αναγραφεί ρητά στις εν λόγω διατάξεις, το πρώτο ερώτημα που τίθεται είναι:
    i) Γιατί συμβαίνει αυτό;
    Τα κτίρια εκπαίδευσης (στα οποία ανήκουν και τα φροντιστήρια), αναφέρονται στον ελάχιστο αναγκαίο κοινωνικό εξοπλισμό.. Συνεπώς, δεν αποκλείεται σε περιοχές, όπου η χρήση εκπαιδεύσεως είναι, κατ’ αρχήν, επιτρεπτή (όπως σε περιοχή αμιγούς κατοικίας ή αποκλειστικής κατοικίας) η ανέγερση κτιρίων εκπαίδευσης (μεταξύ των οποίων και τα φροντιστήρια). Τούτο δε, ανεξαρτήτως του χαρακτήρα των κτιρίων εκπαίδευσης ως δημοσίων ή ιδιωτικών, βασικής ή πρόσθετης διδακτικής στήριξης κλπ. λόγω της ταυτότητας του σκοπού που εξυπηρετούν τα κτίρια εκπαιδεύσεως εν γένει.

    ii)Η λειτουργία των φροντιστηρίων στις περιοχές αυτές είναι επιβαρυντικές για το περιβάλλον;
    Κοινωνικά πέραν πάσης αμφιβολίας εξυπηρετεί το σύνολο των κατοίκων χωρίς να οχλεί το περιβάλλον. Ως χρήση γης συνδέεται έμμεσα με την χρήση της κατοικίας και κατά συνέπεια μπορεί να ενταχθεί στις καθημερινές ανάγκες των παιδιών και των οικογενειών τους. Έχει αναγνωρισθεί η προσφορά των φροντιστηρίων στην εκπαίδευση και η αναγκαιότητα της ύπαρξή τους και από τους πλέον πολέμιους αυτών.
    Δεν καταννοούμε το λόγο, μία καθημερινή ανάγκη των μαθητών και των οικογενειών τους, να τίθεται εκτός συγκεκριμένης περιοχής ( αποκλειστικής και αμιγούς κατοικίας). Θεωρούμε ότι οι μαθητές και οι οικογένειές τους δικαιούνται να έχουν δίπλα τους τον εκπαιδευτικό χώρο, ιδιαίτερα σε μία περίοδο οικονομικής και κοινωνικής κρίσης χωρίς απώλεια χρόνου και αποφυγή ταλαιπωρίας και κινδύνων που προκύπτει από το νεαρόν της ηλικίας τους.
    Βάσει ποιας αναγκαιότητας ενώ επιτρέπονται καταστήματα όλων των ειδών, γραφεία, αθλητικές εγκαταστάσεις κλπ που είναι σε τελική ανάλυση εβδομαδιαία ανάγκη, να μην επιτρέπονται φροντιστήρια, που είναι σχεδόν καθημερινή ανάγκη μεγάλου μέρους των κατοίκων της περιοχής;

    iii)Ποιους σκοπούς εξυπηρετεί μία τέτοια απαγόρευση πέραν των στενώς εννοούμενων συμφερόντων συγκεκριμένων μερίδων που θίγονται με την ελευθερία αυτής της εγκατάστασης φροντιστηρίων; Μήπως τα συμφέροντα αυτά θέλουν τα κέντρα των πόλεων να παραμείνουν με κάθε κόστος (κίνδυνοι εγκληματικότητας, ναρκωτικά κλπ) ζωντανά κέντρα κάθε μορφής κοινωνικής και επιχειρηματικής ζωής.; Και εν τέλει ποιών το καλώς εννοούμενο συμφέρον προασπίζει αυτή η πολιτική;
    Θεωρούμε ότι το ΥΠΕΚΑ μαζί με το Υπουργείο Παιδείας θα πρέπει να λάβει υπόψη του πρώτιστα τις ανάγκες των κατοίκων της περιοχής, των νέων που πρέπει με ασφάλεια και ευκολία να έχουν πρόσβαση στην εκπαίδευση, των οικογενειών τους που θέλουν να γνωρίζουν που βρίσκονται τα παιδιά τους, χωρίς να αγωνιούν ακόμη και για τη ζωή τους και τελικά της κοινωνίας της οποίας ο σημαντικότερος κρίκος είναι οι νέοι και όχι μίας μερίδας συγκεκριμένων συμφερόντων.
    Απαιτείται επιπλέον για την ασφάλεια δικαίου να καθορίσει ο νόμος συγκεκριμένα τις επιτρεπόμενες χρήσεις στις περιοχές αποκλειστικής και αμιγούς κατοικίας περιλαμβάνοντας ρητά και τα φροντιστήρια και να μην αφήνει κανένα περιθώριο διαφορετικών ερμηνειών στην διοίκηση (και ειδικά στα γραφεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ανά περιοχή που εκδίδουν τις άδειες λειτουργίας φροντιστηρίων) για όλη την επικράτεια, για να πάψει η διχογνωμία , η διαφορετική ρύθμιση ανά περιοχή και η εντεύθεν ανασφάλεια δικαίου που αντιμετωπίζουν τα φροντιστήρια σε μία ιδιαίτερα δύσκολη οικονομική συγκυρία.
    Επιπλέον το ΥΠΕΚΑ θα πρέπει να λάβει υπόψη τις διατάξεις του άρθρου 24 του Συντάγματος, , από το οποίο συνάγεται ότι τα αρμόδια όργανα οφείλουν να διασφαλίζουν, στο πλαίσιο ορθολογικού πολεοδομικού σχεδιασμού, την προστασία και αναβάθμιση του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος, προς επίτευξη των καλύτερων δυνατών όρων διαβιώσεως. Ειδικότερα, κατά τον καθορισμό χρήσεων γης και όρων δομήσεως πρέπει να αναζητείται ο πλέον πρόσφορος τρόπος θεραπείας των πολεοδομικών αναγκών, δυνάμει γενικών και αντικειμενικών κριτηρίων, συναπτομένων προς το σεβασμό του περιβάλλοντος, την ασφάλεια, υγιεινή και αισθητική, αλλά και τη λειτουργικότητα των πόλεων και οικισμών, την ικανότητά τους δηλαδή να επιτελούν την κύρια λειτουργία τους (οικισμός πρώτης κατοικίας, οικισμός παραθεριστικός κλπ.), χωρίς να επιρρίπτουν σε άλλους οικισμούς τα βάρη που αυτή η λειτουργία συνεπάγεται Η λειτουργικότητα κάθε οικισμού και τα τυχόν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του καθορίζουν την πολεοδομική φυσιογνωμία του και τις επιτρεπόμενες εντός αυτού χρήσεις γης (βλ. Σ.Ε. 554/00, 2821/99, 1027/99, 2486/98, πρβλ. 6070/96 Ολομ.).
    Δ) i) Τα περισσότερα φροντιστήρια υφίστανται και στεγάζονται σε χώρους από δεκαετίες.
    ii) Με το Π.Δ προτείνεται η κατάργηση και ως εκ τούτου να οδηγηθούν σε οικονομική εξαθλίωση οργανωμένοι επαγγελματικοί χώροι με χιλιάδες απασχολούμενους.
    Για όλους τους παραπάνω λόγους θεωρούμε επιβεβλημένο να προστεθεί στο άρθρο 2 & 2 και άρθρο 3& 2 η φράση και τα «κτίρια ειδικής εκπαίδευσης»

    Το Δ.Σ. της Ο.Ε.Φ.Ε

  • 31 Δεκεμβρίου 2011, 08:21 | ΚΩΣΤΑΣ ΣΚΟΤΩΡΗΣ

    Για τις περιοχες αμιγους κατοικιας οι οποίες υφίστανται σήμερα,πιστευω οτι οι χρησεις θα πρεπει να ειναι λιγο πιο ανοικτες. Οι υγειονομικου ενδιαφεροντος επιχειρησεις όπως ιατρεία (οδοντιατροι, παθολογοι, οφθαλμιατροι,…κτλ) εξυπηρετούν τις καθημερινες αναγκες των πολιτών για την πρωτοβάθμια περιθαλψή τους. Ήδη σε πολλες περιοχές αμιγούς κατοικίας στεγάζονται αυτα τα επαγγελματα. Η δημιουργία αυτού του Π.Δ. τους αναιρεί καθώς κανένας δεν θα μπορεί να μετακινηθεί για οποιοδήποτε λογο απο την τωρινή του έδρα, καθως δεν θα μπορεί να ανανεώσει την αδεια λειτουργίας του. Δυστυχώς οι χαρακτηρισμοι αμιγούς και γενικής κατοικίας στο παρελθόν δεν έγιναν και με απόλυτα ορθολογιστικό τρόπο και ετσι παρατηρείται το φαινόμενο κεντρικές εμπορικές περιοχές των πόλεων ή ακόμα και περιοχές υψηλής όχλησης και καυσαερίου (εθνικές οδοι, περιφερειακοί κτλ..) να είναι εγκλοβισμένες με τον χαρακτηρισμό «αμιγής». Η οποιαδήποτε αλλαγή στην χρηση μιας περιοχής είναι μια πολύ μεγαλη και χρονοβόρα διαδικασία (περίπου 2-10 χρόνια), πραγμα που σημαίνει οτι σήμερα, στους απίστευτα γρηγορους ρυθμούς που ζούμε μια τετοια κίνηση καθίσταται αδύνατη. Θα προτεινα λοιπόν σαν μετρο να ισχύσει στις υπο ενταξη περιοχές και όχι στις ήδη ενταγμένες περιοχές, ετσι ώστε απο εδω και στο εξης να δημιουργηθεί ο καταληλος σχεδιασμός πάνω σε μια σωστή βάση, εχοντας πλέον ξεκάθαρους κανόνες. Με αυτόν τον τρόπο η οποιαδήποτε επένδυση θα γίνεται με γνώμονα ενα σιγουρο μέλλον και οχι μεσα στην αβεβαιότητα…

  • 30 Δεκεμβρίου 2011, 11:01 | ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ

    ΑΠΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΣΤΑΘΜΩΝ
    Πανεπιστημίου 44, Αθήνα
    Τηλ. 210 3600520
    Λόγω γνωμοδότησης του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΓνΝΣΚ 64/2009), σύμφωνα με την οποία απαγορεύεται στις περιοχές που ισχύει αντίστοιχο πολεοδομικό καθεστώς με την έννοια της «αποκλειστικής κατοικίας», η ανέγερση οικοδομών και η χρησιμοποίησή τους για κάθε άλλη χρήση πλην κατοικίας, η αδειοδότηση νέων Ιδιωτικών Παιδικών Σταθμών είναι ανέφικτη σε υπάρχοντα κτήρια με οικοδομική άδεια κατοικίας. Οι ιδιοκτήτες Παιδικών Σταθμών κατά συνέπεια εγκλωβίζονται σε υπάρχοντα κτίρια και να αδυνατούν να μετεγκατασταθούν σε άλλα, αν αυτά καταστούν ακατάλληλα ή η μίσθωση λυθεί για οποιοδήποτε λόγο, με αποτέλεσμα να κλείνουν επιχειρήσεις και να χάνονται θέσεις εργασίας.
    Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο να οριστεί ρητά ότι στις επιτρεπόμενες χρήσεις σε περιοχές αποκλειστικής κατοικίας και για την ταυτότητα του λόγου σε περιοχές αμιγούς κατοικίας εντάσσονται «Ιδιωτικοί Παιδικοί Σταθμοί – Μονάδες Φροντίδας Προσχολικής Αγωγής και Διαπαιδαγώγησης (Μ.Φ.Π.Α.Δ.) & Ιδιωτικά Νηπιαγωγεία», με την προσθήκη εδαφίου στην παράγραφο 1 και 2 των άρ. 2 και 3

  • 29 Δεκεμβρίου 2011, 23:48 | ΕΛΕΝΗ ΜΠΟΥΤΟΥ – ΛΕΜΠΕΣΗ

    α. Να συμπληρωθεί – διορθωθεί η φράση: Περιοχές αμιγούς κατοικίας στις οποίες πλην της χρήσης κατοικίας επιτρέπονται επίσης και οι παρακάτω κατηγορίες χρήσεων κτιρίων (χρήσεις)

  • 29 Δεκεμβρίου 2011, 20:13 | Στέφανος

    Τα επιτρεπόμενα τ.μ στα καταστήματα στην αμιγή κατοικία είναι πολύ λίγα σε σχέση τόσο με την γενική κατοικία όσο στο πολεοδομικό κέντρο όσο και στο τουρισμού – αναψυχής με αποτέλεσμα να δημιουργείται άνιση κατανομή. Δεν μπορεί από τα 100m2 στην αμιγή να πηγαίνουμε στα 800m2 στην γενική, στα 1.200m2 στο πολεοδομικό κέντρο και στα 1.500m2 στο τουρισμού – αναψυχής. Η αύξηση στα υπόλοιπα είναι στα 300 με 400m2 απο το ένα στο άλλο, ενώ από την αμιγή σε άλλη κατηγορία είναι τουλάχιστον 700m2. Πιστεύω ότι πρέπει να αυξηθούν τα τ.μ. που επιτρέονται στην αμιγή κατοικία, ώστε να μην δημιουργείτε αθέμιτος ανταγωνισμός μεταξύ των καταστημάτων σε διαφορετικές κατοικίες.

  • 29 Δεκεμβρίου 2011, 18:32 | Ερμής

    Μια ακόμη λύση για την σύγχυση που δημιουργείται με τα καταστήματα που εξυπηρετούν τις καθημερινές ανάγκες θα ήταν, να αναγράφει μόνο «εμπορικά καταστήματα & καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών» χωρίς το «που εξυπηρετούν τις καθημερινές ανάγκες των κατοίκων της περιοχής και τα παραδείγματα». Διότι η έννοια της καθημερινής ανάγκης αλλάζει με την πάροδο του χρόνου και τις κοινωνικές ανάγκες. Αφού αναγράφεται περιορισμός ως προς τα τετραγωνικά μέτρα νομίζω ότι είναι πλεονασμός η εν λόγω φράση. Ενα παράδειγμα για να δείξω την αλλαγή των αναγκών με το πέρασμα του χρόνου που εννοώ είναι, ότι όταν είχε φτιαχτεί το Π.Δ. του ’87 περι χρήσεων γης, τότε δεν υπήρχε το internet, ενώ σήμερα υπάρχουν καταστήματα παροχής υπηρεσιών που σου δίνουν την δυνατότητα πρόσβασης σε αυτό. Συνοψίζοντας, επειδή πολλοί ερμηνεύουν διαφορετικά το τι είναι «καθημερινή ανάγκη», καλό θα ήταν να μην αναγράφεται για να μην δημιουργείται ασάφεια.

  • 29 Δεκεμβρίου 2011, 13:11 | ΚΩΣΤΑΣ

    Εχω καταστήματα στα Βριλήσσια με οικοδομική άδεια γενικής χρήσης του 1978. Το 1987 η περιοχή χαρακτηρίστηκε αμιγής κατοικία, μειώθηκε η αξία της περιουσίας μου και το μισθωτικό ενδιαφέρον. Να επιτραπούν κατά παρέκληση οι χρήσεις που ίσχυαν ή περισσότερες π.χ. γραφεία, εκθέσεις, πωλησεις ενδυμάτων, ανθοπωλείο, φωτογραφείο, ειδών ηλεκτρολόγου – υδραυλικού, αποθήκη, κομμωτήριο, είδη δώρων, εταιρεία πληροφορικής, επισκευές ειδών πληροφορικής, κλπ που επιτρεπόντουσαν πριν το 1987.

  • 28 Δεκεμβρίου 2011, 17:56 | Παντελής Αμπαριώτης

    Ειδικά τώρα που προβλέποντι και Περιοχές Αποκλειστικής Κατοικίας,
    στις περιοχές Αμιγούς Κατοικίες κρίνω ότι πρεπει να προστεθούν:
    – Κατοικία (που υποθέτω ότι απουσιάζει από παραδρομή)
    – Χώροι πρασίνου (που υποθέτω ότι επίσης απουσιάζουν από παραδρομή)
    και με περιορισμό ως προς το μέγεθος (π.χ. 200τ.μ.)
    – Καφενεία, εστιατόρια ντελίβερι, κουρεία – κομμωτήρια, γυμναστήρια
    – Ιδιωτική εκπαίδευση – φροντιστήρια,
    – Γραφεία, ιατρεία.
    Επίσης:
    – οι θρησκευτικοί να επιτρέπεονται μόνον σε σημεία που προβλέπει το ρυμοτομικό σχέδιο
    – οι ξενώνες μέχρι 20 κλίνες να επιτρέπονται σε κάθε σημείο και ο περιορισμός της πρόβλεψης από το ρυμοτομικό να ισχύει για δυναμικότητα 20<δ<40

  • 27 Δεκεμβρίου 2011, 18:59 | ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ

    Στο άρθρο 3 για τις περιοχές αμιγούς κατοικίας θα πρέπει κατά την γνώμη μου να προστεθούν τα καταστήματα τραπεζών.

  • 27 Δεκεμβρίου 2011, 08:28 | Ερμής

    Για τις περιοχές Αμιγούς Κατοικίας, στα εμπορικά καταστήματα που εξυπηρετουν τις καθημερινές ανάγκες των κατοίκων της περιοχής καλό θα ήταν να αναγραφεί και το κατάστημα τροφίμων στα καταστήματα που προτείνουν ως παράδειγμα, διότι πολλοί ερμηνεύοντας κατά το δοκούν δίνουν άδεια για παντοπωλείο όχι όμως για κατάστημα τροφίμων, όπου τα καταστήματα τροφίμων είναι τα κατ’ εξοχήν καταστήματα που εξυπηρετούν καθημερινές ανάγκες.

  • 26 Δεκεμβρίου 2011, 13:42 | ΦΙΛΙΠΠΟΣ

    Σύμφωνα με το άρθρο 17 οι χρήσεις της εκπαίδευσης διακρίνονται σε: «1. Προσχολικής (νηπιαγωγεία) Δημόσια, 2. Πρωτοβάθμιας (Δημοτικά) Δημόσια, 3. Δευτεροβάθμιας (Γυμνάσια, Λύκεια) Δημόσια, 4. Τριτοβάθμιας (ΤΕΙ, ΑΕΙ), 5. Ερευνητικά Κέντρα, 6. Ειδικής εκπαίδευσης (φροντιστήρια, ΙΕΚ, ΚΕΚ, Ωδεία, σχολές χορού), 7. Ιδιωτικά εκπαιδευτήρια (νηπιαγωγεία, δημοτικά, γυμνάσια, λύκεια)»
    Τα 1, 2, 3 επιτρέπονται και σε χώρους αμιγούς κατοικίας ενώ τα υπόλοιπα μόνο από γενική κατοικία και πάνω.
    1η παρατήρηση:
    Είναι δυνατόν σε ένα Π.Δ. να ξεχωρίζονται καταρχήν σε δημόσια και ιδιωτικά τα σχολεία όπου τα μεν δημόσια επιτρέπεται να λειτουργούν με λιγότερους περιορισμούς (περιοχές αμιγούς κατοικίας) από τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια περιορισμούς (περιοχές γενικής κατοικίας); Μήπως έχουν λιγότερη όχληση; Ένα δημόσιο δημοτικό σχολείο έχει μικρότερη όχληση από ένα αντίστοιχο ιδιωτικό; Και σοβαρά, αυτό θα το υπογράψει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας;
    2η παρατήρηση:
    Επιπλέον, είναι δυνατόν σε περιοχές αμιγούς κατοικίας όπου επιτρέπονται να λειτουργούν δημοτικά σχολεία καθώς και γυμνάσια-λύκεια αλλά τα παιδιά που φοιτούν σε αυτά πρέπει να μεταφέρονται μακρυά από τον τόπο κατοικίας τους, σε άλλες περιοχές (γενικής τουλάχιστον κατοικίας ή πολεοδομικά κέντρα), προκειμένου να παρακολουθήσουν κάποιο φροντιστήριο (ξένων γλωσσών ή μαθημάτων του σχολείου τους); Δηλαδή ένα κέντρο ξένων γλωσσών με 50 – 70 μαθητές δημιουργεί μεγαλύτερη επιβάρυνση για μια περιοχή αμιγούς ή αποκλειστικής κατοικίας από ένα σχολείο (δημόσιο ή ιδιωτικό) 300 τουλάχιστον μαθητών; Να σημειωθεί ότι ο ανωτέρω παραλογισμός δημιουργεί πρόβλημα στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας, ειδικά δε στην επαρχία, όπου όλα τα χωριά αποτελούν χώρους αμιγούς κατοικίας, εκτός από τις πλατείες τους συνήθως που ορίζονται γενική κατοικία ή πολεοδομικό κέντρο. Δηλαδή, μαζί με τα καφενεία και τις καφετέριες μπαίνουν και τα φροντιστήρια. Και αν δεν υπάρχουν οι αυστηρές προδιαγραφές που τίθονται για τα κτήρια πέριξ της πλατείας για να εγκατασταθούν φροντιστήρια, τότε παιδιά ηλικίας 7 έως 12 ετών θα πρέπει να πηγαίνουν είτε σε άλλα χωριά είτε και την κοντινότερη πόλη για να μάθουν μία ξένη γλώσσα. Πλήρης διαστροφή!
    Συμπερασματικά, θα πρέπει να εκλείψει ο διαχωρισμός των σχολείων σε ιδιωτικά και δημόσια όσον αφορά τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης και να επιτρέπονται τα φροντιστήρια σε περιοχές αμιγούς και αποκλειστικής κατοικίας όπως και η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση των οποίων οι μαθητές είναι και μαθητές των φροντιστηρίων.
    Ευχαριστώ πολύ

  • 25 Δεκεμβρίου 2011, 02:28 | Φίλιππος Μακάλπιν

    1> Γιατί σέ περιοχές αμιγούς κατοικίας δέν συμπεριλαμβάνονται καί οι χώροι πρασίνου?
    Καί όταν λέμε χώροι πρασίνου νά εννοούνται τά μεγάλα πάρκα όπως τής Νέας Υόρκης, τού Βερολίνου, κ.λ.π. όπου δέν υπάρχει αυτή η εμετική πλακόστρωσι, τά αναψυκτήρια, τά περίπτερα, τά εκκλησάρια, τά τσαντήρια, τά δημοτικά καί κοινοτικά λυόμενα, οι πανάθλιες παιδικές χαρές, κ.λ.π.
    Νά θεσμοθετηθή ο χώρος πρασίνου σάν «δάσος μέσα στήν πόλι» όπου νά απαγορεύεται οποιαδήποτε επέμβασι, κατασκευή καί κυκλοφορία οχημάτων.
    2> Καί αυτοί οι «θρησκευτικοί χώροι» γιατί δέν θεωρούνται οχληροί? Κατά τεκμήριο ρυπαίνουν ηχητικά καί οπτικά, φωνάζει ο μουεζίνης, βροντοχτυπάνε οι καμπάνες, συνωστίζονται οι πιστοί συνήθως εποχούμενοι, πανύψηλα κωδωνοστάσια καί μιναρέδες, θέλετε όλα αυτά δίπλα στό σπίτι σας?

  • 24 Δεκεμβρίου 2011, 14:26 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΚΑΛΗΣ

    Στην κατηγορία «γενική κατοικία» περιλαμβάνονται οι τράπεζες, ως επιτρπόμενη χρήση, ενώ πλέον οι τράπεζες εξυπηρετούν τις καθημερινές ανάγκες των κατοίκων, όπως συντάξεις, καθημερινές συναλλαγές, πληρωμή λογαριασμών ΔΕΚΟ κλπ., πληρωμή καρτών κλπ. Για το λόγο αυτό θα έπρεπε να περιλαμβάνονται ως επιτρεπόμενη χρήση στην κατηγορία «αμιγής κατοικία», ώστε να μην αναγκάζονται οι κάτοικοι (π.χ. συνταξιούχοι κλπ.), να διανύουν μεγάλες αποστάσεις, προκειμένου να εξυπηρετηθούν για αυτές τις ανάγκες τους.

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 18:59 | θωμας χαραλαμπακος

    Να αποσαφηνισθεί πλήρως η κατηγορία της καταστημάτων χρήσης προσωπικών υπηρεσιών όπως προβλέπεται στον παρόν άρθρο περ. [6]ώστε να μην δημιουργείται σύγχιση με τις χρήσεις προσωπικών υπηρεσιών που υπάγονται στην Γενική κατοικία .
    Οι αρμοδιοι των Υπηρεσιών είναι στενοκέφαλοι και ψάχνουν να
    βρουν καποια διάταξη να θέσουν το φάκελο στο τελευταίο
    συρταρι …για να κανουν δύσκολη τη ζωη του ενδιαφερόμενου … ή για άλλους λογους .

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 17:50 | θωμας χαραλαμπακος

    Σύμφωνα με την Υπουργική Απόφαση , που εκδίδεται μαζί με το παρόν διάταγμα , τα Γυμναστήρια υπάγονται στην κατηγορία
    των Γραφείων . Τα Γραφεία όμως επιτρέπονται μόνο σε περιοχή Γενικής Κατοικίας . Το ίδιο και τα Κομμωτήρια .
    Είναι άδικο και σε βάρος της ανάπτυξης μιας περιοχής αμιγούς κατοικιας , να μην είναι δυνατή η ίδρυση και λειτουργία ,Γυμναστηρίου και Κομμωτηρίου για την εξυπηρέτηση
    των κατοίκων. Νομίζω ότι δεν εξυπηρετεί κανένα σκοπό η απαγόρευση των προαναφερόμενων χρήσεων στην περιοχή αμιγούς κατοικίας .[πλην της μονοπωλιακής των ήδη λειτουργούντων ] Να λάβετε υπ όψη σας κ.κ Αρμοδιοι ,το ότι χρησιμοποιούνται παράνομα κατοικίες ως Γυμναστηρια ή Κομμωτήρια , έτσι ώστε οι παράνομοι , ούτε φορολογούνται ούτε είναι δυνατός ο έλεγχος απο τις αρμόδιες Υπηρεσίες ,[ως παραεμπόριο ] , λόγω ασύλου της κατοικίας .
    Υπάρχουν μεγάλες περιοχές σ όλες τις πόλεις που ισχύει η χρηση αμιγους κατοικίας , και οι κάτοικοι αναγκάζονται να
    διανύουν μεγάλες αποστάσεις για να εξυπηρετηθουν .
    Εχω την Αποψη επίσης ότι το ΙΣΧΎΟΝ Π.Δ για τις χρήσεις
    γης και το ΠΑΡΟΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑ , ειναι ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ , επειδή δημιουργεί ανισότητες και συρρικνώνει την ιδιωτική πρωτοβουλία

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 10:26 | ΙΓΝΑΤΙΟΣ

    Τα λειτουργούντα σε περιοχές αμιγούς κατοικίας,εργαστήρια σιδηροκατασκευών-αλουμινοκατασκευών,μπορεί να μου απαντήσει κάποιος υπεύθυνα[βάσει ποιας νομοθεσίας] αν πρέπει να απομακρυνθούν από τη περιοχή και αν ναι για ποιο λόγο λειτουργούν αυτή τη στιγμή και ποια υπηρεσία είναι αρμόδια να διατάξει την απομάκρυνσή τους.

  • 22 Δεκεμβρίου 2011, 10:45 | ΚΑΡΑΜΟΥΣΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ

    Για τις περιοχές αμιγούς κατοικίας και ειδικά σε παραθαλάσσιους οικισμούς < 2000 κατοίκων, ανάμεσα στα καταστήματα που επιτρέπονται θα έπρεπε να αναφέρονται και τα παραδοσιακά καφενεία. Ας μη χαλάμε την ταυτότητα του παραδοσιακού Ελληνικού χωριού.

  • 21 Δεκεμβρίου 2011, 18:34 | ΣΠΥΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ

    Για τις περιοχές Αμιγούς Κατοικίας, με καταστήματα που εξυπηρετούν τις καθημερινές ανάγκες των κατοίκων τις περιοχής, δεν συμπεριλαμβάνει κομμωτήρια και συναφείς με αυτά επαγγελματικές δραστηριότητες. Κατά τόπους Πολεοδομικές Υπηρεσίες δεν εκδίδουν Βεβαιώσεις, αφού η λέξη »κομμωτήριο» δεν αναφέρεται στο άρθρο.

Σχόλια 1 2