Αρχική Αναθεώρηση Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ)Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων

Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων

Για να δείτε το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης αποβλήτων πατήστε εδώ

    Πλοήγηση στη Διαβούλευση

  • 99 ΣχόλιαΕθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων
Σχόλια 1 2
  • 11 Ιουνίου 2015, 15:06 | ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

    Σχετικά με το πρόβλημα των «υπόχρεων παραγωγών» που δεν εφαρμόζουν το νόμο (εισφοροδιαφυγή) , αποτελεί προτεραιότητα, διότι προσβάλλει και τον ανταγωνισμό και την Ανακύκλωση και τη νομιμότητα, και έχουμε προτείνει κατ΄ επανάληψη στο ΥΠΕΚΑ α) τον έλεγχο των υπόχρεων επιχειρήσεων μέσω Επιμελητηρίων (κατά την εγγραφή, τροποποίηση, έκδοση πιστοποιητικού κλπ) β) τον έλεγχο μέσω ΓΕΜΗ (εγγραφή, τροποποίηση, έκδοση πιστοποιητικού) γ)την θέσπιση Πιστοποιητικού Περιβαλλοντικής Ενημερότητας προαπαιτούμενου για κάθε δραστηριότητά τους δ)τον έλεγχο των Διακινητών (καταστήματα Λιανικής ) υπόχρεων προϊόντων ( από ποιόν τα προμηθεύονται , άν έχουν χρηματ. εισφορά ανακύκλωσης κλπ), το οποίο μπορεί να γίνει σε συνεργασία με το ΥΠΑΝ το οποίο ενεργεί ελέγχους δειγματοληπτικά στην αγορά για CE , πιστοποιήσεις κλπ) οπότε ταυτόχρονα να ελέγχεται και η χρημ. εισφορά του Ν. 2939/01 ε) τον έλεγχο μέσω Τελωνείων για τους εισαγωγείς υπόχρεους Πριν προβούμε σε κυρώσεις που ούτως ή άλλως προβλέπονται στο νόμο, μπορούμε να ορίσουμε θεσμικά τα παραπάνω, ώστε να απαιτούνται σε κάθε δραστηριότητά τους ,οπότε αναγκαία θα συμμορφωθούν, χωρίς να μεσολαβήσουν ούτε τα επαχθή πρόστιμα ούτε οι νομικές διαδικασίες και αντεγκλήσεις.
    Ανάρτηση στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ όλων των Συμβάσεων, ΣΕΔ με Δήμους, ΣΕΔ με σημεία Συλλογής, μεταφορέων με ΣΕΔ ή με Δήμους, ανακυκλωτών με ΣΕΔ ή με Δήμους, και όπου μεσολαβεί αντίτιμο στη Συναλλαγή για διαχείριση αποβλήτων να υπάρχει δημοσιότης, ώστε να ξέρουμε ποιός πληρώνει ποιόν και γιατί.

  • 11 Ιουνίου 2015, 15:36 | Κυριάκος Σταμέλος

    Χαρακτηριστικό σημείο του προς διαβούλευση ΕΣΔΑ είναι η έμφαση στις ανώτερες βαθμίδες των διαχειριστικών επιλογών και η θέσπιση υψηλών ποσοτικών στόχων ανάκτησης – ανακύκλωσης με προδιαλογή (στα ΑΣΑ : 40% για τα οργανικά και 50-70% για τα λοιπά ανακυκλώσιμα ρεύματα, 50% συνολικά). Τούτο ευλόγως προσανατολίζει το βάρος της προσπάθειας στο πρώτο αυτό στάδιο της διαχείρισης, οριοθετεί την επεξεργασία συμμείκτων και ειδικότερα την ενεργειακή τους αξιοποίηση και περιορίζει την τελική διάθεση στα λίγα εναπομένοντα υπόλοιπα (26% στο παράδειγμα των ΑΣΑ).
    Η στοχευόμενη ανάκτηση με προδιαλογή αποφέρει σημαντικές ποσότητες δευτερογενών πόρων-πρώτων υλών (compost, χαρτι, πλαστικό, γυαλί κ.λπ.)στην αγορά, στις τρέχουσες συνθήκες συρρίκνωσης – αποδιάρθρωσης της παραγωγικής βάσης στην Ελλάδα και των δυνατοτήτων της να τις αξιοποιήσει (χαρτί, πλαστικά, γυαλί, ενδεxομένως και RDF ως εναλλακτικού καυσίμου στην εγχώρια τσιμεντοβιομηχανία).
    Τούτου δοθέντος, η επικέντρωση στην ανάκτηση/ανακύκλωση είναι σκόπιμο να συνοδεύεται:
    Α. Με παρεμβάσεις ρύθμισης της εκ νέου εισόδου των υλικών αυτών στον παραγωγικό κύκλο στο μεταβατικό διάστημα και έως την νέα ισορροπία προσφοράς και ζήτησης, που να προκύπτουν από μελέτες ευαισθησίας- εφικτότητας και μπορούν ενδεικτικά να περιλαμβάνουν:
    – απορρόφηση του κομπόστ από ΔσΠ από Εθνικό Προγραμμα Αναδασώσεων ή/και Καταπολέμησης της Ερημοποίησης,
    – αξιοποίηση του υαλοτρίμματος ως οικοδομικού υλικού/υλικού τεχνικών έργων(πυριτική ή ποταμίσια άμμος)αντί της τροφοδοσίας της – ανύπαρκτης πλέον στην Ελλάδα – υαλουργίας,
    – υποχρεώση του ερύτερου δημόσιου τομέα για χρησιμοποίηση ανακυκλωμένου χαρτιού και μόνο (πράσινες προμήθειες), για την τόνωση της αναιμικής χαρτοβιομηχανίας της χώρας.
    Β. Με ανάπτυξη των δυνατοτήτων ενεργειακής αξιοποίησης των υλικών αυτών και ενεργοποίηση της ενεργειακής εναλλακτικής ιδίως στην ηλεκτροπαραγωγή, ως contingency plan (Σχέδιο Β).

    Εκτιμώ ότι η συμπερίληψη των πιό πάνω στις ενέργειες εφαρμογής του Σχεδίου θα έχει, εν τέλει, θετικά αποτελέσματα στην επίτευξη των περιβαλλοντικά φιλόδοξων στόχων του σχεδιασμού.
    Σε κάθε περίπτωση, θα συμβάλλει στην αποφυγή συσσώρευσης ανακτημένων ενδιάμεσων υλικών με ότι τούτο συνεπάγεται, περιλαμβανόμενης της πρόσφατης ανεξέλεγκτης ενεργειακής «αξιοποίησης» στο ΚΔΑΥ Ασπροπύργου.

    Είναι σκόπιμο επίσης στους δείκτες παρακολούθησης του Σχεδίου (κεφ. 4.2.)να προστεθούν διακριτοί δείκτες των αποτελέσμάτων της ανακύκλωσης.
    Ετσι, ο ασαφής δείκτης » ποσότητα γυαλιού που συλλέγεται και προωθείται για ανακύκλωση» είναι σκόπιμο να διαχωριστεί σε:
    α)ποσότητα γυαλιού που συλλέχθηκε προκειμένου να προωθηθεί για ανακύκλωση και
    β)ποσότητα υαλοτρίματος που αξιοποιήθηκε στην υαλουργία, τον οικοδομικό τομέα, των τομέα των τεχνικών έργων κ.ο.κ.

    ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΤΑΜΕΛΟΣ
    Χημ.Μηχανικός,M.Sc.
    ΥΔΡΟΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΕΠΕ – Σύμβουλοι Μηχανικοί

  • 11 Ιουνίου 2015, 15:49 | ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΡΓΥΡΟΣ

    Η μεταφορά των ΑΗΗΕ από τα σημεία Συλλογής προς τα Κέντρα Παραλαβής τα οποία λειτουργούν υπό την επίβλεψη του ανάλογου ΣΕΔ , δεν έχει κύρια εφαρμογή στα ΑΗΗΕ και άλλα προϊόντα.(ισχύει κυρίως για τις Συσκευασίες). Τα ΑΗΗΕ συλλέγονται από τα σημεία συλλογής Πανελλαδικά από αδειοδοτημένα φορτηγά των ΣΕΔ ή συνεργαζόμενων μεταφορέων και μεταφέρονται είτε απευθείας στις μονάδες επεξεργασίας κατά είδος αποβλήτου, είτε στους αδειοδοτημένους χώρους Προσωρινής αποθήκευσης, του ΣΕΔ ή του συνεργαζόμενου μεταφορέα ανά περιφέρεια, όπου γίνεται προσωρινή διαλογή και τακτοποίηση , οι οποίοι λειτουργούν ως Κέντρα Παραλαβής και πρέπει να παραμείνουν ως εγκεκριμένο και αποτελεσματικό στάδιο οργάνωσης στη συλλογή μεταφορά αποβλήτων και να αναφερθούν στο Σχέδιο.
    Τα Κέντρα Παραλαβής & Απορρύπανσης ΔΕΝ ΔΥΝΑΤΑΙ να λαμβάνουν εντολές απευθείας από τους παραγωγούς αποβλήτων για αποκομιδή ΑΗΗΕ. Διότι, α)αυτομάτως και χωρίς έγκριση δεν μπορεί ο κάθε » παραγωγός αποβλήτων» μόνος του να καταστεί «αρμόδιος διαχειριστής αποβλήτων» ώστε να προβεί σε εργασίες εναλλακτικής Διαχείρισης, πλήν άν έχει οργανώσει Ατομικό Σύστημα Εναλλακτικής Διαχείρισης , β) αυτομάτως και χωρίς έγκριση δεν μπορούν τα Κέντρα Παραλαβής-Απορρύπανσης να καταστούν αρμόδιοι φορείς για την παραλαβή, συλλογή – μεταφορά αποβλήτων. Υπό ποία ευθύνη και εποπτεία θα λειτουργούν; Τόσο η Συλλογή όσο και η μεταφορά έχει συγκεκριμένους κανόνες εφαρμογής και ανατίθεται συγκεκριμένη ευθύνη σε συγκεκριμένους φορείς ή πρόσωπα, ώστε να γνωρίζουμε, ποιά και πόσα απόβλητα διακινούνται, με ποιό τρόπο, ποιά η διαδρομή τους ,ποιός τα μεταφέρει, που καταλήγουν , ποιόν ελέγχουμε.
    Τα Κέντρα Παραλαβής-Απορρύπανσης ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΝΤΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΑ ώστε να τεθούν στο Σχέδιο ως εφαρμόσιμη πρόταση, σύμφωνα με την υπάρχουσα θεσμοθετημένη κατάσταση στη διαχείριση αποβλήτων. Μόνο εάν ανήκουν στην ευθύνη ενός Συστήματος , μπορούν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά. Εάν έχουν κοινόχρηστο χαρακτήρα και θα παραδίδουν απόβλητα συλλήβδην σ΄αυτά οι φορείς, τα ΣΕΔ, ιδιώτες, ΜΚΟ, Δήμοι (;), όπως διατυπώνεται στο Σχέδιο, τότε η διαδικασία συλλογής, παραλαβής ,διαλογής, μεταφοράς, καταγραφής και ανακύκλωσης είναι συγκεχυμένη. Οι ποσότητες που παραδίδει έκαστος των ανωτέρω πρέπει να παραλαμβάνονται , διαλέγονται και προωθούνται στην ανακύκλωση ξεχωρισμένα και να παραδίδονται τα αντίστοιχα παραστατικά στον καθένα, ώστε να προκύπτει , η χρηματοδότηση του ρεύματος αποβλήτου, οι ακριβείς ποσότητες, και η διαδρομή και τελική διάθεση κάθε ποσότητας εκάστου φορέα ή παραγωγού. Διότι π.χ. το κάθε ΣΕΔ ευθύνεται για τη χρηματοδότηση, τη συλλογή, την καταγραφή ποσοτήτων κατά είδος, τη μεταφορά, και την τελική διάθεση των αποβλήτων που συλλέγει, και υποχρεούται να αναφέρει αυτά στις ετήσιες εκθέσεις και αναφορές του στην Πολιτεία, από τα στοιχεία αυτά δε , συνάγονται και τα στοιχεία σε Εθνικό επίπεδο και ελέγχονται οι στόχοι. Συνεπώς, τα Κέντρα Παραλαβής -Απορρύπανσης απαιτούν θέσπιση ΚΑΝΟΝΩΝ λειτουργίας ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΌ ΣΧΈΔΙΟ, έγκριση και κανόνες ελέγχου και πάντως άρδην ανατροπή στους υπάρχοντες κανόνες Διαχείρισης Αποβλήτων, ειδικά άν πραγματοποιούν διαλογή, προώθηση στην επαναχρησιμοποίηση και διάθεση. Άλλως, θα χαθούν και θα συμπλεχθούν, οι αριθμοί , ποσότητες, τα είδη αποβλήτων και η προέλευσή των ,οι υπεύθυνοι για τη διαχείριση αποβλήτων, και πάντως τα στοιχεία δεν θα είναι ακριβή αλλά αλλοιωμένα . Επιπλέον, «η επαναχρησιμοποίηση» δεν έχει καλυφθεί θεσμικά και δεν μπορεί να τεθεί στο Σχέδιο χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Πότε παύει το απόβλητο να χαρακτηρίζεται «απόβλητο» και πότε χαρακτηρίζεται «προϊόν», πώς αυτό το προϊόν και με ποιούς όρους διατίθεται στην αγορά, ποιός έχει την ευθύνη διάθεσης και εγγύησης για τη λειτουργία του, αυτά δεν έχουν σαφώς ορισθεί. Δέν είναι λοιπόν αρκετά εύκολο αλλά ούτε σύννομο να διαθέτουν πρός επαναχρησιμοποίηση απόβλητα προϊόντα τα Κέντρα Παραλαβής -Απορρύπανσης , σε κοινωφελή Ιδρύματα ή σε ΜΚΟ , ανεύθυνα , χωρίς νόμιμη πρόβλεψη κανόνων, διότι τα ΑΗΗΕ και άλλα προϊόντα, δεν είναι » ενδύματα¨ και η επαναχρησιμοποίηση των πρέπει να διασφαλίζει τη χρήση και τον καταναλωτή από κάθε κίνδυνο.

  • 11 Ιουνίου 2015, 15:03 | ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

    Οι μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις, εάν διαθέτουν απόβλητα από τη δραστηριότητά τους, ως χρήστες, σύμφωνα με ΠΔ 15/2006, οφείλουν να τα παραδίδουν σε ΣΕΔ και να καταβάλουν «χρηματική εισφορά» κατόπιν συμφωνίας, διότι τα απόβλητα αυτά δεν έχουν μπεί στην αγορά και δεν έχουν ως εκ τούτου χρηματοδοτηθεί, οπότε το κόστος ανακύκλωσής των δεν καλύπτεται. Συνεπώς δεν μπορεί να ορίζεται στο Σχέδιο , απλή πρόσκληση από τους ενδιαφερομένους προς τα ΣΕΔ να παραλάβουν απόβλητα, αλλά να γίνεται αναφορά και στην συναφή υποχρέωση αυτών για τη χρηματοδότηση του κόστους ανακύκλωσης, η οποία σε όλο το Σχέδιο παραλείπεται. Εν προκειμένω ανακύπτει το ζήτημα και των «ΟΡΦΑΝΩΝ» αποβλήτων το οποίο δεν έχει προβλεφθεί ούτε έχει απαντηθεί επίσημα από την Πολιτεία. Όγκοι αποβλήτων προκύπτουν στο Τελωνείο (λόγω μή έγκρισης εισαγωγής των) , ή έχουν εισαχθεί ή υπάρχουν σε επιχειρήσεις και δεν μπορούν να διατεθούν για διάφορους λόγους (ελαττωματικά, ιστορικά, αποθηκευμένα, ακατάλληλα). Σύμφωνα με τις τυπικές προϋποθέσεις του νόμου τα ΣΕΔ δεν υποχρεούνται να συλλέξουν και ανακυκλώσουν μή χρηματοδοτημένα απόβλητα. Σύμφωνα με τους περιβαλλοντικούς κανόνες όμως, αυτά τα απόβλητα χρήζουν ανακύκλωσης. Εν τούτοις, μέχρι σήμερα, καταλήγουν στους ΧΥΤΑ. Είτε πρέπει να ορισθεί ρητά η διαχείριση και η χρηματοδότηση των ΟΡΦΑΝΩΝ αποβλήτων ποιόν βαρύνει. Το κόστος είναι σημαντικό είτε για το ΣΕΔ είτε για τον «παραγωγό».

  • 11 Ιουνίου 2015, 15:23 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΒΑΓΕΝΑ (ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ)

    Τα Δημοτικά Σημεία Συλλογής όπως ορίζονται είναι απρόσφορα για την προσέλευση καταναλωτών – χρηστών προς απόρριψη ΗΗΕ. Διότι κανείς δεν θα πάει σε ένα συγκεκριμένο μεγάλο χώρο που θα έχει ορίσει Δήμος για να απορρίψει μιά μικρή συσκευή ή μία λάμπα, εκτός άν κατοικεί δίπλα στο χώρο αυτό. Η δε τοποθέτηση σε πεζοδρόμια, δημοτικά σημεία κοινόχρηστα δεν υπάρχει αλλά και δεν θα λειτουργήσει (λόγω ρομά, λόγω κόστους – οργάνωσης για τους Δήμους κλπ). Η διασπορά των σημείων συλλογής πρέπει να είναι σε χώρους συχνής επίσκεψης και καθημερινών συναλλαγών του πολίτη ώστε μαζί με τις λοιπές του δραστηριότητες να πραγματοποιήσει την απόρριψη στους χώρους αυτούς, όπως είναι, τα καταστήματα λιανικής, τα super market, οι Τράπεζες, οι Υπηρεσίες, τα σχολεία τα Πανεπιστήμια κλπ Αυτό το δίκτυο συλλογής μόνο τα ΣΕΔ μπορούν να αναπτύξουν , αυτό άλλωστε προβλέπεται και στο επιχειρησιακό σχέδιο κάθε Συστήματος, γι αυτό εγκρίθηκαν και έτσι οφείλουν να λειτουργούν σύμφωνα με τον Ν. 2939/01 βάσει του οποίου συστήθηκαν. Ο συλλεκτήριος κάδος πράγματι είναι και αποδείχτηκε το κατάλληλο μέσο συλλογής ποσοτήτων αποβλήτων (πλήν μεγάλων συσκευών και ογκωδών) και προσέλκυσης του καταναλωτή. Τα Δημοτικά σημεία συλλογής ΔΕΝ ΑΣΚΟΥΝ ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ ΡΟΛΟ στο σύστημα συλλογής αποβλήτων των άλλων προϊόντων( ΑΗΗΕ, ορυκτέλαια, μπαταρίες κλπ) Αυτό μπορεί να ισχύει ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΑΠΌΒΛΗΤΑ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΏΝ όχι για τα άλλα προϊόντα , τα οποία δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται όπως οι Συσκευασίες και για τα οποία δεν προκύπτει σαφής διάκριση ή αναφορά στο Σχέδιο.
    Η συλλογή αποβλήτων ΑΗΗΕ σε προκαθορισμένες τοποθεσίες και ημερομηνίες από δήμους , από δράσεις ΜΜΕ, σχολεία, οργανισμούς, εάν δεν γίνεται σε συνεργασία με εγκεκριμένα ΣΕΔ, δεν καλύπτει τις προϋποθέσεις του νόμου, διότι α) κανείς δεν γνωρίζει σήμερα, ποιός τα μεταφέρει, πού και σε ποιόν καταλήγουν τα απόβλητα που συλλέγουν από κάθε δράση τους οι ανωτέρω ομάδες, και το πιθανότερο άν όχι βέβαιο είναι ότι καταλήγουν στους ΧΥΤΑ με τα λοιπά οργανικά, αυτό το οποίο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεσμοθετηθεί. β) η συλλογή και μεταφορά ΑΗΗΕ και εν γένει αποβλήτων διέπεται από κανόνες , όρους και προϋποθέσεις ώστε τα συλλεγόμενα , να καταμετρηθούν ως ποσότητες, να μεταφερθούν με κατάλληλα μέσα, να ταξινομηθούν, να φτάσουν στις μονάδες επεξεργασίας , να αξιοποιηθούν ,και να περιλαμβάνονται στους Εθνικούς στόχους γ) για τη συλλογή, μεταφορά, ανακύκλωση, ανάκτηση υλικών, διάθεση υλικών ,καταγραφή και εν γένει για όλη τη διαδρομή κάθε αποβλήτου ,κάποιος έχει και πρέπει να ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΕΥΘΎΝΗ όλων των ανωτέρω, και να υποβάλλει τα αντίστοιχα στοιχεία στην αρμόδια Αρχή. Αυτό πρακτικά σήμερα αλλά και σύμφωνα με το Ν. 2939/01 πράττουν τα Συστήματα. Ακόμα και οι Δήμοι , με την ιδιότητά τους , ως συλλογείς εν γένει αποβλήτων, δεν πραγματοποιούν οργανωμένη διαχείριση αποβλήτων «άλλων προϊόντων» όπως τα ΑΗΗΕ, μπαταρίες, συσσωρευτές κλπ , και δεν καταθέτουν στοιχεία για τη διαδρομή τέτοιων αποβλήτων, πράγμα που εκτελούν μόνο τα ΣΕΔ, τα οποία στο Εθνικό Σχέδιο δεν φαίνεται να έχουν το βασικό και εγκεκριμένο ρόλο, – όπως συμβαίνει-, στην διαχείριση αυτών των αποβλήτων. Και σε κάθε περίπτωση , απαιτείται νομοθετική πρόβλεψη άλλως τροποποίηση των ισχυόντων , με σαφείς όρους, προϋποθέσεις , οργάνωση, ευθύνες, για τη συλλογή-μεταφορά αποβλήτων ΑΗΗΕ & άλλων προϊόντων, εάν θα πραγματοποιείται μόνο από εγκριμένα ΣΕΔ ή σε συνεργασία των ΣΕΔ με τους Δήμους ή μόνο από τους Δήμους (πράγμα ανέφικτο για τους Δήμους να οργανώσουν , χρηματοδοτήσουν, εκτελέσουν διαχείριση κάθε είδους προϊόντος χωριστά) ή άλλως πώς.
    Περαιτέρω, το «ένα δημοτικό σημείο συλλογής» σε κάθε Δήμο 50.000 που προβλέπεται στο Σχέδιο, είναι τελείως ανεπαρκές για να συλλεχθούν οι ποσότητες που προβλέπονται , και για να καλύψει την πρόθεση των καταναλωτών -ακόμα και των ευαισθητοποιημένων- να απορρίψουν τα απόβλητα αυτά , ειδικά όταν πρόκειται για μικρά αντικείμενα.
    Η συλλογή- μεταφορά- αποθήκευση- ανακύκλωση των «άλλων προϊόντων» μεταξύ των οποίων και τα ΑΗΗΕ, αποτελεί κομβικό σημείο στη διαχείριση των προϊόντων αυτών και σε αυτή βασίζεται η επίτευξη της ανακύκλωσης και των στόχων της και δεν έχουν καλυφθεί όλες οι πτυχές της δράσης αυτής(ευθύνη, χρηματοδότηση, καταγραφή ποσοτήτων, έλεγχος στοιχείων, νομικές προϋποθέσεις)

  • 11 Ιουνίου 2015, 13:09 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΝΙΚΑΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

    ΔΗΜΟΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ

    Ο Δήμος Καλαμάτας, θέλοντας να συμβάλει με τη δική του εμπειρία επισημαίνει τα εξής:

    1) Υπάρχει συμφωνία με τις αρχές και κατευθύνσεις του σχεδίου. Η μεταβίβαση βέβαια του συνόλου των αρμοδιοτήτων της διαχείρισης των απορριμμάτων στους Δήμους οδηγεί, κατά τεκμήριο, στην πρόκριση μικρών αποκεντρωμένων μονάδων διαχείρισης των απορριμμάτων σε βάρος των μεγάλων συγκεντρωτικών μονάδων. Ο Δήμος Καλαμάτας ήδη, στα πλαίσια της προσωρινής διαχείρισης των απορριμμάτων του, λειτουργεί κινητή μονάδα επεξεργασίας του υπολειπόμενου, από την ανακύκλωση, σύμμεικτου απορρίμματος με τη μέθοδο της κομποστοποίησης του οργανικού κλάσματος. Η εμπειρία αυτή μας οδηγεί στη διαπίστωση ότι πρόκειται για μια διαδικασία που δεν είναι εύκολη.

    2) Για να επιτύχει η παραπάνω διαδικασία, είτε ως προσωρινή είτε ως μόνιμη μέθοδος, απαιτείται μελετημένη υποστήριξη από το κράτος, σε:
    α) μηχανολογικό εξοπλισμό,
    β) σύντομη κατασκευή απαιτούμενων ΧΥΤΥ για τη διάθεση του υπολείμματος ή εναλλακτικά συντόμευση των συνεργασιών με τη βιομηχανία για χρήση του υπολείμματος ως καυσίμου μετά από βελτίωσή του σε RDF.
    Τα παραπάνω προβλέπονται ως κατευθύνσεις στο σχέδιο αλλά επισημαίνεται η αναγκαιότητα επιλογής τους ως προτεραιοτήτων, διαφορετικά το σύστημα των μικρών αποκεντρωμένων μονάδων δεν μπορεί να επιτύχει.

    3) Στην προβλεπόμενη στο σχέδιο, διαχείριση απορριμμάτων με αμίαντο, πέρα από το γενικότερο σχεδιασμό που η υλοποίησή του είναι χρονοβόρος, επιβάλλεται να εξεταστεί η δυνατότητα σύντομης δημιουργίας χώρων προσωρινής αποθήκευσης όπου θα συγκεντρώνονται τα απόβλητα της κατηγορίας αυτής ώστε να μεταφέρονται μαζικά, για μικρότερο κόστος, προς χώρους διαχείρισής τους. Να σημειωθεί ότι υπάρχουν διάσπαρτα τέτοια υλικά, σε ικανές ποσότητες, ακόμα και αποξηλωμένα και οι ΟΤΑ αδυνατούν να δώσουν μια αξιόπιστη και οικονομική κατεύθυνση σε όσους δημότες ζητούν να μάθουν πως πρέπει να τα διαχειριστούν. Αποτέλεσμα, η ανεξέλεγκτη απόθεσή τους οπουδήποτε ενώ η ύπαρξη χώρου προσωρινής αποθήκευσης θα περιόριζε σημαντικά το υπάρχον σήμερα πρόβλημα.

    4) Παρότι το σχέδιο προβλέπει τη χωριστή συλλογή χαρτιού, γυαλιού, μετάλλων, πλαστικού, θα πρέπει να διευκρινίζεται καθαρά ότι δίνεται η δυνατότητα για διατήρηση της σημερινής λειτουργίας του ΜΠΛΕ κάδου (όχι άμεση εφαρμογή ξεχωριστής συλλογής των παραπάνω υλικών) εφόσον αυτό τεκμηριώνεται επαρκώς με τεχνικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά κριτήρια. Και αυτό γιατί θα πρέπει, σε πρώτη φάση, να περιοριστούμε μόνον στη χωριστή συλλογή του γυαλιού, μέσα στις ειδικές καμπάνες που έχει μοιράσει η Ε.Ε.Α.Α. και αντί της προσθήκης επιπλέον κάδων για τη χωριστή συλλογή των ανακυκλώσιμων υλικών του ΜΠΛΕ ενιαίου κάδου, θα ήταν πολύ προτιμότερο να επικεντρωθούμε, το προσεχές διάστημα, στην επιτυχία της αποτελεσματικής προσθήκης ενός ΚΑΦΕ κάδου για τα προδιαλεγμένα βιοαπόβλητα, διαδικασία για την οποία υπάρχει συγκεκριμένη στοχοθέτηση. Η αναβολή άμεσης δράσης χωριστής συλλογής του περιεχομένου του ΜΠΛΕ κάδου επιβάλλεται από:
    – προβλήματα των Ο.Τ.Α. στη χωροθέτησή τους,
    – προβλήματα αξιόπιστης συλλογής όλων των κάδων αφού η έλλειψη προσωπικού και μέσων δεν επιτρέπει πολλαπλά δρομολόγια από το ίδιο σημείο,
    – προβλήματα σωστής ανταπόκρισης από τους δημότες, τη στιγμή που δεν έχουμε καταφέρει ακόμα τη σωστή σημερινή διαλογή από 2 μόνο διαφορετικούς κάδους.

    Η παραπάνω άποψη δεν αποτελεί πρωτοτυπία του Δήμου Καλαμάτας, ο οποίος άλλωστε έχει πολύ καλές επιδόσεις στη ανακύκλωση, αλλά κοινό προβληματισμό πολλών Δήμων, οικολογικών οργανώσεων και άλλων φορέων όπως ο προβληματισμός αυτός εκφράζεται σε συνέδρια για τη διαχείριση των απορριμμάτων. Να σημειωθεί ότι σε κάποιες περιπτώσεις νησιωτικών Δήμων που έχει εφαρμοστεί το μέτρο, στους διαφορετικούς κάδους, βρίσκεις ανάμειξη των ίδιων υλικών. Συνεπώς, θα ήταν λογικότερος και πλέον εφικτός ως άμεσος στόχος, η τοποθέτηση 3 κάδων, ενός ΜΠΛΕ για το σύνολο των ανακυκλώσιμων, ενός ΚΑΦΕ για τα βιοαπόβλητα, ενός ΠΡΑΣΙΝΟΥ ή ΓΚΡΙ για όλα τα υπόλοιπα. Στους άμεσους στόχους θα μπορούσε, για τους Δήμους που έχουν ιδιαίτερη κίνηση, όπως ο Δήμος Καλαμάτας, να τοποθετείται και ως 4ος κάδος η ειδική καμπάνα συλλογής γυαλιού (βασικά μπουκάλια από τα καταστήματα διασκέδασης και εστίασης) και η χωριστή συλλογή των επιμέρους υλικών του ΜΠΛΕ κάδου να μετατεθεί για αργότερα, μετά τη δρομολόγηση της τοποθέτησης του ΚΑΦΕ κάδου βιοαποβλήτων και την εδραίωση της επιτυχούς εφαρμογής του μέτρου αυτού.

    5) Να δίδεται ρητά η δυνατότητα σε κάθε Δήμο, με απόφαση του Δημοτικού του Συμβουλίου, να πορεύεται αυτόνομα στα θέματα διαχείρισης των απορριμμάτων, να επιδιώκει συνεργασίες ή να συνάπτει προγραμματικές συμβάσεις με άλλους Δήμους.

    6) Όσον αφορά τους ΦΟΔΣΑ να δοθεί η δυνατότητα στους Δήμους να αποφασίζουν, αν επιθυμούν ΦΟΔΣΑ ή σε ποιο επίπεδο (π.χ. Περιφέρεια, Νομός κ.λπ.).

    7) Να υπάρχει ρητή πρόβλεψη για υποχρέωση οικονομικής συνδρομής λόγω περιβαλλοντικής όχλησης, όταν ένας Δήμος χρησιμοποιεί εγκαταστάσεις άλλου Δήμου για διαχείριση απορριμμάτων κάθε μορφής.

    Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
    ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Ε. ΝΙΚΑΣ

  • 11 Ιουνίου 2015, 12:52 | ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

    Στα κεφάλαια που αφορούν (2.3.2) τα υφιστάμενα δίκτυα και τις εγκαταστάσεις και όπου αλλού αναφέρεται κεφάλαιο για τα ΑΗΗΕ, δεν αναφέρεται πουθενά ότι η ανακύκλωση Λαμπτήρων γίνεται σε εγχώρια μονάδα εντός της Ελλάδας και τουλάχιστον το ένα από τα Συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης ΑΗΗΕ προωθεί τα απόβλητα λαμπτήρων που συλλέγει σε αυτό το εργοστάσιο και μόνο στην Ελλάδα.

  • 11 Ιουνίου 2015, 12:57 | ΑΡΓΥΡΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

    Από την εμπειρία μου 6 χρόνια στον χώρο της ανακύκλωσης αλλά από τα πρακτικά αποτελέσματα της εναλλακτικής διαχείρισης, προκύπτει περίτρανα ότι οι Δήμοι ή κάθε άλλου τύπου Δημοτικές επιχειρήσεις είναι αδύνατον να διαχειριστούν τα ειδικά ρεύματα αποβλήτων. Είναι μάλιστα προφανές ότι ούτε θέλουν, ούτε μπορούν, ούτε συμφέρει την εναλλακτική διαχείριση να αλλάξει ο τρόπος διαχείρισης των ειδικών ρευμάτων αποβλήτων διότι αυτό θα σημαίνει ότι αφενός ξεκινάμε από το μηδέν και διαγράφουμε όποια πρόοδο έχει επιτευχθεί, αφετέρου ουδέποτε θα προκύψουν αποτελέσματα στη συλλογή και στην ανακύκλωση των ειδικών ρευμάτων αποβλήτων.
    Βασικοί λόγοι που φαντάζει αποτυχημένο αυτό το μοντέλο διαχείρισης είναι α) ότι ο Δημόσιος χαρακτήρας στην οργάνωση μιας τέτοιας δραστηριότητας δεν έχει αποδειχθεί επαρκής και β) οι Δήμοι και Δημοτικές εταιρείες όντας συνηθισμένοι στην είσπραξη αντιτίμου για κάθε υπηρεσία εν προκειμένω δεν θα βρίσκουν ενδιαφέρον να πραγματοποιήσουν την εναλλακτική διαχείριση, αφού τα περισσότερα από αυτά τα απόβλητα κανένα οικονομικό ενδιαφέρον και έσοδο δεν παρουσιάζουν.

  • 11 Ιουνίου 2015, 12:23 | Ε.Δ.Ε.Υ.Α.

    Η Ένωση των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης και Αποχέτευσης – Ε.Δ.Ε.Υ.Α. εκπροσωπεί 117 Δημοτικές Επιχειρήσεις ‘Υδρευσης-Αποχέτευσης (Δ.Ε.Υ.Α.) σε σύνολο 130 περίπου Δ.Ε.Υ.Α. που λειτουργούν στη χώρα μας και καλύπτουν με τις παρεχόμενες υπηρεσίες τους (ύδρευση – αποχέτευση – επεξεργασία λυμάτων) 5.222.077 κατοίκους στην Ελλάδα.
    Οι Δ.Ε.Υ.Α. ως λειτουργοί των Εγκαταστάσεων Επεξεργασίας Λυμάτων στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας παράγουν το μισό περίπου της συνολικής παραγόμενης ποσότητας ιλύος. Επιπρόσθετα απασχολούν επιστημονικό προσωπικό με μακρά εμπειρία στα σχετικά προβλήματα.
    Η Ε.Δ.Ε.Υ.Α. καταθέτει τις παρατηρήσεις αυτές σχετικά με το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων επικεντρώνοντας στην διαχείριση της ιλύος που παράγεται στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων, δηλαδή αυτό που αναφέρεται ως ιλύες αστικού τύπου.
    Η διάθεση της αφυδατωμένης ιλύος που παράγεται από τις εγκαταστάσεις αυτές αποτελεί σήμερα ένα από τα μεγάλα και δυσεπίλυτα προβλήματα, πού αφορούν την χρήση και την αποδοτική λειτουργία των εγκαταστάσεων. Παρά το γεγονός ότι σύμφωνα με τη νομοθεσία το υλικό αυτό έχει χαρακτηριστεί μη επικίνδυνο στερεό απόβλητο (με ΕΚΑ 190805) δεν έχει ληφθεί καμία πρόνοια για την ολοκληρωμένη, οικονομικά και περιβαλλοντικά αποδεκτή και βιώσιμη διαχείριση του.
    Παρ’ όλα αυτά στις Δ.Ε.Υ.Α. υπάρχουν πολλές καλές πρακτικές διαχείρισης ιλύος με εφαρμογή κυρίως στην γεωργία απ’ ευθείας ή μετά από ηλιακή ξήρανση ή με παράδοση της ιλύος σε εταιρείες παραγωγής εδαφοβελτιωτικών. Επιπρόσθετα, το τελευταίο διάστημα, ορισμένες ΔΕΥΑ έχουν εφαρμόσει σε ΕΕΛ με επιτυχία τεχνικές δραστικού περιορισμού της παραγόμενης ιλύος, ενέργεια που εναρμονίζεται πλήρως με τον κεντρικό στόχο της “ελαχιστοποίησης των παραγόμενων αποβλήτων”.
    Η Ε.Δ.Ε.Υ.Α. συμφωνεί ότι η ορθή διαχείριση πρέπει να στοχεύει στην αποσύνδεση της ιλύος από την έννοια «απόβλητο» και τη δημιουργία των προϋποθέσεων αξιοποίησης της ως «πόρου» είτε με την επιστροφή της στο έδαφος κύρια ως εδαφοβελτιωτικό είτε με την εκμετάλλευση του ενεργειακού της δυναμικού
    Όσον αφορά στον στόχο της ελαχιστοποίησης της διάθεσης σε ΧΥΤΑ στο 5% κρίνεται ότι ο στόχος είναι πολύ φιλόδοξος για το άμεσο μέλλον. Για να γίνουν οι απαραίτητες υποδομές ανάκτησης απαιτούνται μεγάλες επενδύσεις από τις ΔΕΥΑ (200.000.000 € σύμφωνα με το ΕΣΔΑ). Δεδομένου ότι μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει καμιά χρηματοδότηση η δαπάνη αυτή θα πρέπει να μετακυλισθεί στην κατανάλωση του νερού με συνέπεια την μεγάλη αύξηση των τιμολογίων. Το μέτρο του ΕΠΠΕΡΑΑ που αφορούσε διαχείριση ιλύος σε Δ.Ε.Υ.Α. ύψους 30.000.000 € και στο οποίο υπέβαλαν αιτήσεις πολλές Δ.Ε.Υ.Α. με προτάσεις κυρίως για εφαρμογή στην γεωργία δεν ενεργοποιήθηκε.Κατά συνέπεια αν ο στόχος του 5% διατηρηθεί θα πρέπει να προβλεφθεί ένα ρεαλιστικό χρονοδιάγραμμα επίτευξης του, ενδεχομένως με ενδιάμεσα στάδια και ρεαλιστικούς στόχους.
    Όσον αφορά στο στόχο της ενεργειακής αξιοποίησης της ιλύος επισημαίνεται ότι (1) δεν υπάρχει εμπειρία μέχρι στιγμής για παραγωγή βιοαερίου με συν-επεξεργασία και άλλων αποβλήτων και (2) οι τεχνολογίες της καύσης ή/και αεριοποίησης είναι εφαρμογές τεχνολογικά σύνθετες και αντιμετωπίζονται αρνητικά από την κοινή γνώμη ως δυνητικά πηγές επικίνδυνης αέριας ρύπανσης. Επομένως είναι δύσκολο να επιτευχθεί η κατοχύρωση του δημόσιου χαρακτήρα της διαχείρισης των αποβλήτων καθόσον η μόνη διέξοδος θα είναι η παράδοση της ιλύος σε ιδιωτικές εταιρίες διαχείρισης αποβλήτων (ενδεχομένως εκτός Ελλάδος) έναντι σημαντικού κόστους για τις ΔΕΥΑ αλλά και για την εθνική οικονομία σε περίπτωση εξαγωγής της ιλύος ή εισαγωγής πολύ δαπανηρής τεχνολογίας.
    Στην Διαχείριση ιλύος-ποσοτικοποίηση στόχων μπορεί να αναφερθεί ότι η ανάκτηση επιπλέον μπορεί να γίνεται μέσω:
    • διάθεσης στην δασοπονία (δηλαδή σε δασικές φυτείες που προορίζονται ιδίως για ξυλεία, χαρτί, καλλωπιστικά δένδρα καθώς και σε δασωτέες και αναδασωτέες εκτάσεις) έπειτα από υγιεινοποίηση, αδρανοποίηση-σταθεροποίηση και σχετική ξήρανση).
    • παραγωγής δομικών προϊόντων όπως πλακιδίων, τούβλων, υπόβαθρα δρόμων κλπ
    Όσον αφορά τα νομοθετικά μέτρα με την έκδοση νέας ΚΥΑ:
    Η ισχύουσα ΚΥΑ 80568/4225/91 σχετικά με τις μεθόδους, όρους και περιορισμούς για την χρησιμοποίηση στην γεωργία της ιλύος που προέρχεται από επεξεργασία οικιακών και αστικών λυμάτων (ΦΕΚ 641/Β/7-8-1991) έχει εναρμονισθεί με την ισχύουσα ως σήμερα Οδηγία 86/278/ΕΟΚ σχετικά με την προστασία του περιβάλλοντος και ιδίως του εδάφους κατά τη χρησιμοποίηση της ιλύος καθαρισμού λυμάτων στη γεωργία.
    Με την νέα ΚΥΑ θα πρέπει να γίνει προσπάθεια ώστε να συμπεριληφθούν οι σύγχρονες απόψεις και επιστημονικές γνώσεις σχετικά με το θέμα και οι μέχρι σήμερα τροποποιήσεις του νομικού πλαισίου.
    Το τελικό κείμενο του Σχεδίου της ΚΥΑ θα πρέπει να είναι ένα απλό, κατανοητό και μη γραφειοκρατικό θεσμικό πλαίσιο ώστε να αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς την ορθή και ασφαλή εφαρμογή της ιλύος στο έδαφος. Το πλαίσιο εφαρμογής πρέπει να συνοδεύεται και από ένα πλαίσιο κινήτρων και θετικής πολιτικής βούλησης εκφρασμένης με σαφή μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση. Το πλαίσιο πρέπει να είναι ευέλικτο, ρεαλιστικό και να θεωρεί τους εμπλεκόμενους, φορείς που συνδράμουν την υπόθεση της εδαφικής προστασίας και κλιματικής αλλαγής.
    Ήδη η ΕΔΕΥΑ έχει συμμετάσχει επανειλημμένα στην διαβούλευση για το σχέδιο της νέας ΚΥΑ και έχει καταθέσει τεκμηριωμένες απόψεις λόγω και της εμπειρίας από την εφαρμογή της ισχύουσας ΚΥΑ.
    Τέλος προτείνεται να χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά αντί του όρου «ιλύς» η τουλάχιστον παράλληλα με αυτόν ο όρος «βιοστερεά» ένας πολύ δόκιμος όρος πού χρησιμοποιείται σήμερα σ’ όλα σχεδόν τα επιστημονικά δοκίμια (βιβλία, περιοδικά, τεχνικές μελέτες κι άλλα).
    Ο όρος «ιλύς» (sludge) έχει χρησιμοποιηθεί για πολλά χρόνια για να προσδιορίσει τα εναπομένοντα υλικά που παράγονται κατά την επεξεργασία των υγρών αποβλήτων. Το 1994 το Water Environment Federation (ΗΠΑ) υιοθέτησε μια πολιτική σύμφωνα με την οποία με τον όρο βιοστερεά (biosolids) ορίζεται το κυρίως οργανικό στερεό που προκύπτει από την επεξεργασία των υγρών αποβλήτων και το οποίο μπορεί να ανακυκλωθεί αποτελεσματικά. Σαν στερεά (solids) ορίζονται τα εναπομένοντα υλικά (υπολείμματα) από την επεξεργασία των υγρών αποβλήτων. Τα στερεά τα οποία έχουν υποστεί επεξεργασία ώστε να είναι κατάλληλα να αξιοποιηθούν ονομάζονται βιοστερεά (biosolids). Ο όρος ιλύς (sludge) χρησιμοποιείται όταν γίνεται αναφορά σε ανεπεξέργαστα στερεά υλικά.
    Με τον όρο βιοστερεά, αντί για τον όρο ιλύ και πολύ χειρότερα για τον όρο λυματολάσπη όπως είναι δυστυχώς ευρέως γνωστό το υλικό αυτό, μπορεί να γίνει ευκολότερα αποδεκτό από τους ενδεχόμενους χρήστες αλλά και το κοινό.

  • 11 Ιουνίου 2015, 12:53 | ECOELASTIKA AE

    Κεφ.1, σελ. 5: Περιγράφονται οι στρατηγικές για την εφαρμογή της νέας εθνικής πολιτικής διαχείρισης των αποβλήτων. Είναι εμφανής η πρόθεση ενίσχυσης του ρόλου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στη διαχείριση των αποβλήτων, γεγονός που μας βρίσκει κατ’ αρχήν σύμφωνους. Θεωρούμε όμως ότι ο ρόλος των Δήμων θα πρέπει να περιορίζεται στα ζητήματα χωροθέτησης των κάδων συλλογής αποβλήτων και ανακυκλώσιμων υλικών καθώς και στην οργάνωση των δρομολογίων για την αποκομιδή τους. Η οργάνωση αυτή θα πρέπει να γίνεται σε στενή συνεργασία με τα συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης εφόσον τα προς διαχείριση απόβλητα διαχειρίζονται με ευθύνη των παραγωγών τους. Διαφωνούμε όμως με την λογική της μετατροπής των Δήμων σε επιχειρηματίες, οι οποίοι θα εμπορεύονται τα ανακυκλώσιμα υλικά κατά το δοκούν καθότι η εμπειρία έχει δείξει ότι αυτό θα αποτύχει όπως απέτυχε και κατά το παρελθόν που είχαν γίνει ανάλογες απόπειρες (π.χ. πρόγραμμα «κάντο και εσύ» για την ανακύκλωση του χαρτιού) γιατί οι ΟΤΑ έχουν σαφή έλλειψη τεχνογνωσίας, εξειδίκευσης καθώς και οργάνωσης. Αντίθετα πολύ σημαντική θα ήταν η δραστηριοποίηση των ΟΤΑ σε ζητήματα ενημέρωσης των πολιτών και διαπαιδαγώγησης της νέας γενιάς (μέσα από τα σχολεία) για τον σωστό τρόπο ανακύκλωσης. Τέτοιες δράσεις θα μπορούσαν επίσης να γίνουν από κοινού με τα συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης.

    Κεφ.1, σημείο 3., σελ. 7: Συμφωνούμε με την βελτιστοποίηση της λειτουργίας των συστημάτων που αναφέρεται στο σημείο 3 του 1ου κεφαλαίου με στόχο την περαιτέρω ανάπτυξή τους και βελτίωση της απόδοσής τους. Επίσης συμφωνούμε με τον αναβαθμισμένο ρόλο του ΕΟΑΝ ως προς την κατεύθυνση αυτή. Διαφωνούμε όμως με τη λογική της διαχείρισης των πόρων των ΣΕΔ από δημόσιο φορέα με τη δικαιολογία ότι τα έσοδα αυτά αποτελούν δημόσιο πόρο. Μια τέτοια τροποποίηση της λειτουργίας των ΣΕΔ αφαιρώντας τους το δικαίωμα να διαχειρίζονται τα ίδια τις χρηματικές εισφορές των παραγωγών τους, ουσιαστικά καταργεί την αρχή της διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού. Και αυτό διότι σύμφωνα με αυτήν, ο παραγωγός ή/και ο εισαγωγέας είναι υπεύθυνος να οργανώνει (μέσω των ΣΕΔ που έχει συστήσει) το σύνολο των εργασιών που απαιτούνται για την οικονομικά, τεχνικά και περιβαλλοντικά ορθότερη διαχείριση των υλικών στο τέλος του κύκλου ζωής τους. Επίσης ο παραγωγός ή/και ο εισαγωγέας έχει άμεσο συμφέρον στο να διατηρεί σε χαμηλά επίπεδα τις χρηματικές εισφορές που εισπράττουν τα ΣΕΔ και που ουσιαστικά επιβαρύνουν το προϊόν όταν αυτό αγοράζεται από τον τελικό καταναλωτή. Θεωρούμε όμως ότι ο ΕΟΑΝ έχοντας κατ’ εξοχήν εποπτικό ρόλο ως δημόσια αρχή που παρακολουθεί στενά τη λειτουργία των συστημάτων και έχοντας στη διάθεσή του τα νομικά εργαλεία που απαιτούνται, είναι σε θέση να επιβάλει στα ΣΕΔ τον βέλτιστο τρόπο λειτουργίας, όπως αυτός ορίζεται από την Ελληνική και Κοινοτική νομοθεσία. (περιγράφεται πολύ σωστά στη σελίδα 36 στο υποκεφάλαιο 7 του 3.2.2)

    Συμφωνούμε επίσης με την στρατηγική ανάπτυξης αγορών ανακτώμενων υλικών που αναφέρεται για τα ρεύματα εναλλακτικής διαχείρισης στην σελ. 10 και θωρούμε ότι αυτή η στρατηγική μπορεί να αναπτυχθεί σε συνεργασία με τα αντίστοιχα συστήματα ξεχωριστά για κάθε ένα υλικό. Ειδικότερα για τα μεταχειρισμένα ελαστικά η ανάπτυξη νέων αγορών με βάση το βουλκανισμένο καουτσούκ θα συμβάλλει στη μείωση των ποσοστών ενεργειακής αξιοποίησης που τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί σημαντικά (σελ. 28, κεφ. 2.4 «Αξιολόγηση υπάρχουσας κατάστασης»)

    Κεφ. 3.2.2. υποκεφ. 7.6,σελ.38: Συμφωνούμε στην αύξηση των στόχων του ΠΔ 109/2004 για την αξιοποίηση των μεταχειρισμένων ελαστικών που έτσι κι αλλιώς έχουν επιτευχθεί από το ΣΕΔ Ecoelastika AE.

    Κεφ. 3.4.2.6.,σελ.64, 65: Συμφωνούμε να συμπεριληφθούν στο πεδίο εφαρμογής του συστήματος υπό όρους τα ελαστικά ποδηλάτων καθώς και τα ελαστικά με εξωτερική διάμετρο άνω των 1400mm τα οποία σήμερα δεν διαχειρίζεται το σύστημα. Ειδικά για τα ελαστικά με εξωτ. διάμετρο άνω των 1400mm θα πρέπει σε συνεργασία με το σύστημα να εκτιμηθεί κατά πόσον είναι τεχνικά εφικτή η ένταξη αυτών των ελαστικών στο σύστημα χωρίς να δημιουργηθούν άλλα προβλήματα (π.χ. συσσώρευση σε χώρους των μονάδων ανακύκλωσης)

    Κεφ. 3.5. σελ. 73: Ο όποιος «περιορισμός» των διασυνοριακών μεταφορών αποβλήτων με στόχο την ενίσχυση της ελληνικής αγοράς ανακυκλώσιμων υλικών ή και για οποιονδήποτε άλλο λόγο αναφέρεται στο κείμενο, θεωρούμε ότι αντιβαίνει στο κοινοτικό δίκαιο. Πέραν αυτού η δυναμικότητα της ελληνικής αγοράς δεν επαρκεί σε όλες τις περιπτώσεις στην απορρόφηση του συνόλου των ανακυκλωσίμων υλικών. Ούτως ή άλλως και εμείς ως Ecoelastika σαφώς προτιμούμε την διάθεση των προϊόντων της ανακύκλωσης στην Ελληνική αγορά και επιζητούμε με κάθε τρόπο την αύξησή της.

    Κεφ. 3.6, σελ. 74: Στα νομοθετικά μέτρα που απαιτούνται για την εφαρμογή του νέου ΕΣΔΑ αναφέρεται ότι πρέπει άμεσα να εξεταστεί η δυνατότητα ο ΕΟΑΝ να εισπράττει και να διαχειρίζεται του πόρους της ανακύκλωσης και να τους διανέμει στους παρόχους υπηρεσιών ανακύκλωσης.

    Εάν στη συγκεκριμένη παράγραφο εννοείται ότι ο ΕΟΑΝ αφενός μεν θα εισπράττει τις χρηματικές εισφορές των υπόχρεων παραγωγών/εισαγωγέων συσκευασιών και άλλων προϊόντων και αφετέρου θα συμβάλλεται με ιδιωτικές εταιρίες ανακύκλωσης για την επεξεργασία των αποβλήτων συσκευασιών και άλλων προϊόντων, αυτό θα έχει τις παρακάτω συνέπειες:

    • Κατάργηση της αρχής της «διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού», σύμφωνα με την οποία πραγματοποιείται σήμερα στην Ελλάδα (συγκεκριμένα από το 2003 έως και σήμερα) η διαχείριση συγκεκριμένων ρευμάτων ανακυκλώσιμων υλικών (υλικά συσκευασιών, απόβλητα ηλεκτρικών ηλεκτρονικών συσκευών, μπαταριών, αποβλήτων ελαίων, οχημάτων τέλους κύκλου ζωής, μεταχειρισμένων ελαστικών οχημάτων, κλπ.) και μετάβαση σε σύστημα tax (Περίπτωση Ουγγαρίας)
    • Ουσιαστική κατάργηση των συστημάτων εναλλακτικής διαχείρισης καθότι τα συστήματα, απουσία πόρων, δεν θα είναι σε θέση να εγγυηθούν την διαχείριση των αποβλήτων, για τα οποία είναι υπεύθυνα και προφανώς ούτε την επίτευξη των αντίστοιχων στόχων.
    • Ένα μέρος των πόρων των ΣΕΔ τίθεται για την ανάπτυξη ηλεκτρονικών συστημάτων διαχείρισης και ελέγχου. Η διαχείριση των υφιστάμενων ηλεκτρονικών συστημάτων των ΣΕΔ απαιτεί τεχνογνωσία, ενώ η αποδοτικότητά τους στηρίζεται στη συνεχή προσπάθεια εξέλιξης και βελτιώσεων. Είναι προφανές ότι με την εσωτερική οργάνωση του δημοσίου θα είναι πολύ δυσχερές αν όχι παντελώς αδύνατο να συνεχιστεί η υποστήριξη και η περαιτέρω εξέλιξη των συστημάτων αυτών, τα οποία συμβάλλουν αποφασιστικά στη βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών διαχείρισης (αμεσότερη διαχείριση, εγκυρότερη πληροφόρηση και διαρκής επίβλεψη), τον έλεγχο των εμπλεκόμενων φορέων (συλλογή, μεταφορά, εργασίες αξιοποίησης) και εν τέλει στην οικονομικότερη διαχείριση των αποβλήτων που διαχειρίζονται σήμερα τα ΣΕΔ Η είσπραξη των χρηματικών εισφορών από κρατικό φορέα δεν συνεπάγεται αυτοδίκαια μεγαλύτερη διαφάνεια στη διαχείριση των πόρων, καθώς δεν είναι πάντα σαφές το πλαίσιο ελέγχου και διαφάνειας της διάθεσης πόρων αποκλειστικά για το σκοπό που αυτοί εισπράττονται (εν προκειμένω διαχείριση αποβλήτων κάθε ρεύματος) και όχι για άλλους σκοπούς.

    • Βραχυπρόθεσμα μείωση των ποσοστών ανακύκλωσης για όλα τα υλικά και αύξηση του μέσου κόστους διαχείρισης ανά υλικό, όπως ακριβώς συνέβη σε κράτη όπου άλλαξε το σύστημα εναλλακτικής διαχείρισης από τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού σε σύστημα tax (Παράδειγμα Ουγγαρίας) και οδήγησε σε ανάλογη επιβάρυνση του τελικού καταναλωτή

    • (συγκεκριμένα για τα μεταχ. ελαστικών οχημάτων) Βραχυπρόθεσμος – μεσοπρόθεσμος κίνδυνος κλεισίματος των βιομηχανιών που έχουν εγκατασταθεί στην Ελλάδα (μέσω Ευρωπαϊκών προγραμμάτων χρηματοδότησης) για την διαχείριση των μεταχ. ελαστικών εάν λείψουν οι επιδοτήσεις των τελικών προϊόντων τους από το σύστημα

    Κεφ. 3.6, σελ. 78: Η προώθηση της αναγόμωσης ως μεθόδου επέκτασης του ωφέλιμου χρόνου ζωής των ελαστικών θα πρέπει να εξεταστεί και με γνώμονα την οικονομικότητα της μεθόδου καθώς και με κριτήριο την παρεχόμενη ασφάλεια για τα οχήματα και τους επιβάτες τους καθότι είναι καθαρά παραγωγική δραστηριότητα και αποτελεί ζήτημα επιχειρηματικής πρωτοβουλίας και βιωσιμότητας (με πολλά παραδείγματα εταιριών του κλάδου που οδηγήθηκαν σε πτώχευση), συνεπώς δεν μπορεί να επιβληθεί

    Κεφ. 3.6, σελ. 85: Πίνακας (Ειδικές δράσεις ρευμάτων αποβλήτων εναλλακτικής διαχείρισης): Επαναλαμβάνεται η εξέταση της δυνατότητας είσπραξης από τον ΕΟΑΝ των τελών ανακύκλωσης με στόχο την μετέπειτα απόδοσή τους…που? με ποιά διαδικασία? (δεν καθορίζεται)

    Κεφ. 3.9 Α., σελ. 96: Στις αρμοδιότητες των Δήμων αναφέρεται μεταξύ άλλων και η δυνατότητα δημιουργίας ΣΕΔ. Το συγκεκριμένο έρχεται σε αντίθεση με την Κοινοτική Νομοθεσία και την αρχή της διευρυμένης αρχής του παραγωγού, σύμφωνα με την οποία ο παραγωγός ή ο εισαγωγέας του προϊόντος έχει την ευθύνη για την οργάνωση και λειτουργία των ΣΕΔ μέσα από τα οποία διαχειρίζεται το προϊόν μετά το τέλος του κύκλου ζωής του δηλαδή όταν αυτό καταστεί απόβλητο.

    Κεφ. 3.9 Α., σελ. 97: Στις αρμοδιότητες των ΣΕΔ συμπεριλαμβάνεται και ορθώς η ευθύνη τους στην επίτευξη των ποσοτικών στόχων της ανακύκλωσης που ορίζονται στην αντίστοιχη Κοινοτική και ελληνική νομοθεσία. Αυτό όμως δεν είναι δυνατό να απαιτείται όταν σύμφωνα με τον παρόντα ΕΣΔΑ η διαχείριση των χρηματικών εισφορών που καταβάλουν οι υπόχρεοι παραγωγοί-εισαγωγείς δε θα γίνεται από τα ίδια τα ΣΕΔ αλλά από τον ΕΟΑΝ ή την Πολιτεία. Το ερώτημα συνεπώς που προκύπτει είναι το ποιός είναι τελικά εκείνος που θα έχει την ευθύνη επίτευξης των στόχων της ανακύκλωσης

    Κεφ. 3.10, σελ. 102: Εδώ επαναλαμβάνεται η αναγκαιότητα είσπραξης των τελών ανακύκλωσης που καταβάλουν οι υπόχρεοι εισαγωγείς-παραγωγοί από το Δημόσιο και όχι από τα ΣΕΔ. Δεν αντιλαμβανόμαστε ποιό σκοπό εξυπηρετεί η συγκεκριμένη ρύθμιση. Δεδομένου όμως ότι το ζήτημα της είσπραξης και ορθής διαχείρισης των τελών της ανακύκλωσης από τους αρμόδιους φορείς (ΣΕΔ) είναι ζήτημα πρωταρχικής σημασίας για την επίτευξη των στόχων της ανακύκλωσης και της βιώσιμης λειτουργίας των μονάδων αξιοποίησης αποβλήτων που έχουν κατασκευαστεί και λειτουργούν σε ολόκληρη τη χώρα σύμφωνα με το ισχύον καθεστώς της διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, μια τέτοια ρύθμιση θα οδηγήσει σε στρεβλώσεις την αγορά των ανακυκλωσίμων υλικών και θα θέσει σε κίνδυνο τη βιωσιμότητά τους.

    Η δραστηριότητα της διαχείρισης των ανακυκλωσίμων υλικών θα πρέπει να είναι μια πλήρως καθετοποιημένη διεργασία, η οποία θα ξεκινά από τους υπόχρεους εισαγωγείς οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την κάλυψη όλου του κόστους που αυτή συνεπάγεται, σύμφωνα με την αρχή ο «ρυπαίνων πληρώνει». Αντίστοιχα θα πρέπει και η ευθύνη για την διαχείριση των χρηματικών πόρων της ανακύκλωσης να ανήκει στους υπόχρεους εισαγωγείς-παραγωγούς των προϊόντων. Σε αντίθετη περίπτωση είσπραξης και διαχείρισης των οικονομικών πόρων της ανακύκλωσης από τον δημόσιο τομέα (π.χ. ΕΟΑΝ, ΟΤΑ, κλπ.) δεν μπορεί οι ευθύνες για την κάλυψη των στόχων να εξακολουθούν να βαραίνουν τους παραγωγούς/ εισαγωγείς

  • 11 Ιουνίου 2015, 12:32 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΒΑΓΕΝΑ (ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ)

    Τα στοιχεία της προηγούμενης μελέτης του Επιχειρησιακού Αναθεωρημένου Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων ήταν αξιόπιστα και περισσότερο αναλυτικά και τεκμηριωμένα. Δεν αξιοποιήθηκαν επαρκώς στο παρόν προωθούμενο σχέδιο. Εμφανίζονται δεδομένα αριθμητικά και στοιχεία που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Επιπλέον η επιδίωξη που παρατηρείται ότι διακατέχει όλο το παρόν σχέδιο διαχείρισης αποβλήτων φαίνεται να είναι η ανάθεση σοβαρών και καθιερωμένων εργασιών της εναλλακτικής διαχείρισης στους Δήμους και εν γένει σε Δημόσιου χαρακτήρα δράσεις, πράγμα το οποίο δεν αποτελεί αισιόδοξη προοπτική και σίγουρα είναι αδύνατο να φέρει αποτελέσματα στην εναλλακτική διαχείριση ιδιαίτερα των ειδικών ρευμάτων αποβλήτων (ΑΗΗΕ, λάστιχα, λαμπτήρες, μπαταρίες κλπ).

  • 10 Ιουνίου 2015, 22:49 | Αννα Τσίρκου

    Θα ήθελα να επισημάνω μόνο πόσο σημαντικό είναι για όλους μας η διαχείριση των απορριμάτων να έχει δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα .Να μην μπουν στη διαχείριση των Απορριμάτων τα ιδιωτικά συμφέροντα !!!!! Γιατί κανένας ιδιώτης μπροστά στο προσωπικό του κέρδος δεν θα υπολογίσει ούτε την καταστροφή του περιβάλλοντος ούτε την υγεία των πολιτών …Είδατε τι γίνετε με τον χώρο διαλογής ανακύκλωσης στον Ασπρόπυργο ακόμη καίγονται τα «προς διαλογή» απορρίμματα ….και ποιός ξέρει τι άλλο καίγεται εκεί μέσα… πόσα?? και αν είναι επικίνδυνα ???

  • 10 Ιουνίου 2015, 18:21 | Mark

    Εδώ και αρκετά χρόνια στο εξωτερικό με τα υλικά κατεδάφισης παλαιών κτιρίων και με μια επξεργασία κατασκευζονται νέα κτίρια.
    Μπορείτε λοιπόν να σκεφτήτε το όφελος απο αφορά το κόστος την ενέργεια το περιβάλλον κλπ που θα προκύψει απο αυτές τις τεχνολογίες.Τίποτα δεν πρέπει να πηγαίνει χαμένο.

  • 10 Ιουνίου 2015, 18:50 | Mark

    Τα απόβλητα εκτός των άλλων παράγουν και ενέργεια με διάφορυς τρόπους έμεσα και άμεσα.Νομίζω είναι ευκαιρία να τα εκμεταλευτούμε στο έπακρο.

  • 10 Ιουνίου 2015, 16:21 | Διαχωρισμός ρόλων

    Συμφωνώ απόλυτα με το σχόλιο του κ. Αργύρη Σαλπέα στις 10 Ιουνίου 2015, 12:31 .

    Ειδικά στο σημείο που αναφέρει: » …Προτείνουμε κάθε Δήμος ή γειτνιάζοντες Δήμοι να έχουν δυνητικά τη δυνατότητα διαχείρισης του συνόλου των παραγόμενων αποβλήτων στο γεωγραφικό τους χώρο, σε ειδικούς χώρους/πάρκα αειφόρου συνολικής διαχείρισης περιβαλλοντικών κινδύνων από τα απόβλητα, σε συνεργασία με τους άλλους φορείς παραγωγής αποβλήτων όπως π.χ. Σύνδεσμο ελαιοτριβείων, Κτηνοτρόφων, τυροκομείων, Αγροτικούς συνεταιρισμούς, Σύνδεσμο Βιομηχανιών, νοσοκομειακά απόβλητα κ.α. … » .

    Θα συμπληρώσω λοιπόν εδώ ότι οι ΦοΔΣΑ μπορούν να είναι εκείνα τα θεσμικά όργανα που θα αναλάβουν την διαχείριση αυτών των «ειδικών αποβλήτων» σε ειδικές μονάδες, εγκατεστημένες με γεωγραφικά κριτήρια ανάμεσα σε 2,3 ή και περισσότερους δήμους που παράγουν [εκτός από τα αστικά στερεά απόβλητα (ΑΣΑ)] και τις παραπάνω κατηγορίες αποβλήτων.
    Τα συγκεκριμένα απόβλητα θα μπορούν να τα επεξεργάζονται οι ΦΟΔΣΑ με μεθόδους ενεργειακής ανάκτησης για την ενεργειακή αξιοποίηση τους (παραγωγή ενέργειας) βασιζόμενοι στις αρχές της αειφορίας που επιτάσσει και η Ευρωπαϊκή Ένωση.

    Σταύρος / Πελοπόννησος

  • 10 Ιουνίου 2015, 15:59 | ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ

    Οι παρατηρήσεις μας αφορούν:
    Α) Τα σχέδια διαχείρισης βιομηχανικών αποβλήτων και αποβλήτων λοιπών δραστηριοτήτων.
    Β) Τα οργανωτικά – διοικητικά μέτρα που περιλαμβάνονται στις δράσεις για την υλοποίηση του ΕΣΔΑ και ειδικότερα για τα βιομηχανικά απόβλητα.
    Ειδικότερα, αναφορικά με το ζήτημα των σχεδίων διαχείρισης βιομηχανικών αποβλήτων και αποβλήτων λοιπών δραστηριοτήτων:
    1. Θεωρούμε θετικό το γεγονός ότι στο σημείο 3.4. Σχέδια διαχείρισης ανά κατηγορία αποβλήτων, 3.4.2. Βιομηχανικά απόβλητα και απόβλητα λοιπών δραστηριοτήτων, 3.4.2.1. Βιομηχανικά απόβλητα, Β. Απαιτήσεις σε υποδομές και δίκτυα διαχείρισης, (β) Δίκτυα διάθεσης βιομηχανικών αποβλήτων, σελ.59 του ΕΣΔΑ αποσαφηνίζεται ότι: «Στους οργανωμένους υποδοχείς δραστηριοτήτων ο φορέας που ασκεί τη διοίκηση και διαχείριση τους έχει την αρμοδιότητα για τη διαχείριση των αποβλήτων που παράγονται, με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των παραγωγών αποβλήτων που απορρέουν από την Οδηγία 2008/98/ΕΕ και τον νόμο 4042/2012».
    2. Στην κατεύθυνση αυτή θεωρούμε ορθό ότι στο σημείο 3.6.Δράσεις για την υλοποίηση του ΕΣΔΑ, ΙΙ) Οργανωτικά – διοικητικά μέτρα, Ειδικές δράσεις ρευμάτων αποβλήτων ΙΙ.16 ΒΙΟΜ. Σελ. 80 του ΕΣΔΑ προσδιορίζεται ότι: «Η οργάνωση και η εποπτεία της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων που παράγονται εντός ΒΙΠΕ θα γίνεται από την ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ, ως αρμόδιο Φορέα Διοίκησης και Διαχείρισης με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των παραγωγών αποβλήτων που απορρέουν από την Οδηγία 2008/98/ΕΕ και τον νόμο 4042/2012».
    Ωστόσο εκτιμούμε ότι:
    3. Στο μεν πρώτο σημείο αναφορικά με την υποχρέωση όλων των ΒΙΟΠΑ και ΒΙΠΕ να χωροθετήσουν εντός χρονοδιαγράμματος ΧΥΤ στις ιδιοκτησίες τους για τα μη επικίνδυνα, πρέπει να ληφθούν υπόψη ότι:
    – Η χωροθέτηση ΧΥΤ απαιτεί αφενός την ύπαρξη ικανής (ποσοτικά και ποιοτικά) έκτασης αφετέρου την ικανοποίηση των κριτηρίων χωροθέτησης που θέτει ο ΕΣΔΑ (χρήσεις γης, αποστάσεις από δραστηριότητες, κ.λπ.).
    – Ως εκ τούτου δεν είναι δυνατό ούτε από τεχνική ούτε από οικονομική πλευρά σε όλα τα ΒΙΟΠΑ και ΒΙΠΕ να χωροθετηθούν ΧΥΤ στις ιδιοκτησίες τους για τα μη επικίνδυνα στερεά απόβλητα.
    4. Στο δε δεύτερο σημείο πρέπει η διατύπωση να είναι σαφές ότι αφορά στους οργανωμένους υποδοχείς δραστηριοτήτων στους οποίους η ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ είναι Φορέας Διοίκησης και Διαχείρισης.
    Προτάσεις:
    Κατά συνέπεια προτείνουμε τις εξής διατυπώσεις:
    – «Με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των παραγωγών αποβλήτων που απορρέουν από την Οδηγία 2008/98/ΕΕ και τον νόμο 4042/2012, στους οργανωμένους υποδοχείς δραστηριοτήτων ο φορέας που ασκεί τη διοίκηση και διαχείριση τους έχει την αρμοδιότητα Α) για την οργάνωση της διαχείρισης αποβλήτων που παράγονται Β) για την οργάνωση της διάθεσης των μη επικίνδυνων στερεών αποβλήτων – στο πλαίσιο της ιεραρχίας διαχείρισης αποβλήτων – σε κατάλληλους ΧΥΤ (ιδιοκτησίας του ή μη), εφόσον ικανοποιούνται τα κριτήρια χωροθέτησης ΧΥΤ που θέτει ο ΕΣΔΑ».
    Σε αντικατάσταση του:
    – Υποχρέωση όλων των ΒΙΟΠΑ και ΒΙΠΕ να χωροθετήσουν εντός χρονοδιαγράμματος ΧΥΤ στις ιδιοκτησίες τους για τα μη επικίνδυνα. Στους οργανωμένους υποδοχείς δραστηριοτήτων ο φορέας που ασκεί τη διοίκηση και διαχείριση τους έχει την αρμοδιότητα για την οργάνωση της διαχείρισης αποβλήτων που παράγονται, με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των παραγωγών αποβλήτων που απορρέουν από την Οδηγία 2008/98/ΕΕ και τον νόμο 4042/2012 (σελ 59).
    Και
    – «Στους οργανωμένους υποδοχείς στους οποίους Φορέας Διοίκησης και Διαχείρισης είναι η ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ, η οργάνωση και εποπτεία της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων θα γίνεται από αυτήν με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των παραγωγών αποβλήτων που απορρέουν από την Οδηγία 2008/98/ΕΕ και τον νόμο 4042/2012».
    Σε αντικατάσταση του:
    – Η οργάνωση και η εποπτεία διαχείρισης των στερεών αποβλήτων που παράγονται εντός ΒΙΠΕ θα γίνεται από την ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ ΑΕ, ως αρμόδιος Φορέας Διοίκησης και Διαχείρισης με την με την επιφύλαξη των υποχρεώσεων των παραγωγών αποβλήτων που απορρέουν από την Οδηγία 2008/98/ΕΕ και τον νόμο 4042/2012 (σελ 80).

  • 10 Ιουνίου 2015, 13:39 | ΚΑΛΑΜΟΥΤΣΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

     ΚΔΑΥ. Θεωρούμε σημαντική, για την εξοικονόμηση πόρων, την πρόβλεψη (σελ.51) της ανάπτυξης ή επέκτασης της δυναμικότητας των υφιστάμενων ΚΔΑΥ. Θεωρούμε όμως επίσης σημαντικό να προβλεφθεί , ως προαπαιτούμενο για την ίδρυση νέου ΚΔΑΥ, υποχρέωση απόδειξης της αδυναμίας του υπάρχοντος να προσφέρει της απαιτούμενες υπηρεσίες ποσοτικά και ποιοτικά ώστε να τεκμηριώνεται η αναγκαιότητα της νέας εγκατάστασης .
     ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΠΕΣΔΑ. 1) Θεωρούμε χρήσιμη την έκδοση οδηγού για την αναθεώρηση του ΠΕΣΔΑ, κατ’ αντιστοιχία με αυτόν του παραρτήματος του ΕΣΔΑ για τα Τοπικά δημοτικά Σχέδια. Με αυτό τον τρόπο θα αποφευχθεί η υποβολή για έγκριση τεράστιων θεωρητικών κειμένων που τις περισσότερες φορές αποφεύγουν την ουσιαστική αντιμετώπιση των καίριων ζητημάτων και τα οποία είναι αδύνατον να ελεγχθούν και να εγκριθούν στα στενά χρονικά πλαίσια που προβλέπει ο ΕΣΔΑ.
    2) Προβλέπεται αναθεώρηση του ΠΕΣΔΑ εντός τριμήνου (μέχρι 15-9-2015) και σύνταξη των Τοπικών Δημοτικών Σχεδίων εντός πενταμήνου. Στο παράρτημα (σελ. 113) προβλέπεται να περιληφθούν στην αναθεώρηση του ΠΕΣΔΑ οι αναγκαίοι ΧΥΤΥ. Θεωρούμε ότι πρέπει να καταστεί απολύτως σαφές ποιος είναι αρμόδιος για τον καθορισμό των αναγκαίων υποδομών σε επίπεδο ομάδας Δήμων (ΠΕΣΔΑ ή Τοπικό Δημοτικό Σχέδιο) για να μην υπάρχουν παρανοήσεις ως προς την αρμοδιότητα και εκ τούτου προκληθούν καθυστερήσεις και άλλα προβλήματα στο σχεδιασμό και την υλοποίηση των έργων.
     ΔΕΙΚΤΕΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ. Θεωρούμε χρήσιμη μια σαφέστερη διατύπωση για τους δύο τελευταίους δείκτες της σελίδας 105 του ΕΣΔΑ ώστε να γίνεται εύκολα αντιληπτή η διαφορά τους και ο σκοπός τους.
     Η καταληκτική ημερομηνία που ορίζεται για την επίτευξη του στόχου στη διαχείριση ΟΤΚΖ (01-01-2015 σελ. 37) μάλλον πρέπει να διορθωθεί.

  • 10 Ιουνίου 2015, 12:31 | Παναγιώτης Παπαγεωργίου

    Σύμφωνα με το προοίμιο του ΕΣΔΑ, η κατάρτισή του αποσκοπεί στο να δοθούν οι στρατηγικές κατεθύνσεις αναφορικά με την διαχείριση αποβλήτων πανελλαδικά, σε εφαρμογή του άρθρου 28 της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ.
    Καθίσταται άξιο απορίας πως ενώ η εφαρμογή της Διαλογής στην Πηγή προκρίνεται στρατηγικά ως ο πλέον δόκιμος τρόπος συλλογής πανελλαδικά, δεν εισάγεται και η βασική προυπόθεση που ΡΗΤΑ προβλέπει το εν λόγω άρθρο » τα απόβλητα θα πρέπει να συλλέγονται χωριστά εαν αυτό είναι τεχνικά, περιβαλλοντικά και οικονομικά εφικτό,…».
    Με δεδομένα
    – το ευρωπαικό ντιμπέιτ περί της σχετικής αξίας συλλογής των ανακυκλώσιμων απορριμμάτων χωριστά ή ανάμεικτων, ιδιαίτερα στον αστικό ιστό.
    – την εξελίξιμη τεχνολογία διαχωρισμού στις εγκαταστάσεις MRF
    – το κόστος/περιβαλλοντική επιβάρυνση της κάθε επιλογής (ως αποτελεσμα Αναλύσεων Κύκλου Ζωής που έχουν παγκοσμίως ήδη υλοποιηθεί)
    εκτιμάται ότι αποτελεί ΟΥΣΙΩΔΕΣ κριτήριο βιωσιμότητας του Σχεδίου η τήρηση της ανωτέρω προυπόθεσης του αρθρου 28 της Ευρωπαικής Οδηγίας η οποία θα διευκολύνει και το ανατιθέμενο έργο της τοπικής αυτοδιοίκησης.

  • 10 Ιουνίου 2015, 12:31 | ΑΡΥΡΗΣ ΣΑΛΠΕΑΣ

    Παρέμβαση στη Δημόσια Διαβούλευση του Νέου Εθνικού Σχεδιασμού Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων.

    Με άξονα τον κανόνα της «βέλτιστης τεχνικής» που αποτελεί τη βάση όλων των Ευρωπαϊκών οδηγιών για την διαχείριση παντός είδους αποβλήτων, κάνουμε τις παρακάτω παρατηρήσεις – προτάσεις για το νέο πλαίσιο εθνικού σχεδιασμού για τη διαχείριση των αποβλήτων.
    Οι σκέψεις-προτάσσεις μας εδράζονται στα εξής υπαρκτά δεδομένα :
    Α)Η χώρα μας είναι μια χώρα σε κρίση η οποία θα διαρκέσει αρκετά, ανεξάρτητα της πολιτικής που θα εφαρμόσει η νέα Κυβέρνηση
    Β)Κάθε χώρα που είναι σε κρίση αλλά και κάθε χώρα που επιδιώκει σταθερή και αειφόρο ανάπτυξη, φροντίζει κατά προτεραιότητα δύο άξονες λειτουργίας της Οικονομίας και Κοινωνίας.
    1. Τον άξονα των πρωτεϊνών, δηλαδή τα τρόφιμα
    2. Τον άξονα της ενέργειας, για την παραγωγή και κατανάλωση της οποίας χαράζει πολιτικές μείωσης του κόστους
    Υπενθυμίζουμε ότι , η οδηγία περί «βέλτιστης τεχνικής» της Ε.Ένωσης προβλέπει ως «χρυσό κανόνα» στη διαχείριση των αποβλήτων
    .
    Παράλληλα ξεφεύγει συνήθως στο οργανωτικό συλλογισμό μας ότι

    Με βάση τα παραπάνω, μας γεννούν τουλάχιστον απορίες τα εξής .
    Α] Η εμμονή και επιμονή και ειδικών της αρμόδιας πολιτικής , στην «ανακύκλωση» των οργανικών αποβλήτων μέσω της κομποστοποίησης και δεν
    προτείνεται έστω και ως ισοδύναμο η ενεργειακή ανάκτηση, η οποία προβλέπεται ως τελευταία επιλογή και αφού προηγούμενα εξαντληθούν όλες οι άλλες τεχνολογίες – μέθοδοι .

    Β] Η εμμονή σε ξεχωριστές -διακριτές Πολιτικές διαχείρισης των Περιβαλλοντικών προβλημάτων που προκύπτουν μεσω της παραγωγής πάσης φύσεως αποβλήτων και δεν τίθεται έστω και ως δυνατότητα, ο σχεδιασμός διαχείρισης του συνόλου των Αποβλήτων κάθε περιοχής από φορείς [π.χ Δήμοι ] ,όπου αυτό είναι δυνατόν ,[και είναι σε πολλούς Νομούς της χώρας μας ].
    Είχαμε και έχουμε λοιπόν
    ένσταση για το αναγκαστικό διαχωρισμό των αποβλήτων σε διαφορετικούς φορείς ελέγχου και διαχείρισης,
    ακόμη και στις περιπτώσεις που η ενιαία αντιμετώπιση του συνόλου των Περιβαλλοντικών προβλημάτων μιας περιοχής, θα ήταν Περιβαλλοντικά ασφαλέστερη και οικονομικά φθηνότερη αν όχι κερδοφόρα .
    πχ. Αστικά σε συνδυασμό με Κτηνοτροφικά αποβλητα η Αστικά σε συνδυασμό με Ελαιοτριβικά και άλλα
    Αυτό μας οδήγησε στην κατάσταση που βιώνουμε σήμερα , οπού τα πολλαπλά περιβαλλοντικά προβλήματα αναζητούν λύσεις σε ένα χάος αρμοδίων και νομοθετών.

    Με βάση τα παραπάνω προτείνουμε λοιπόν,
    1]η ενεργειακή ανάκτηση να είναι επιλεγόμενη τεχνολογία εφαρμογής στην διαχείριση των οργανικών αποβλήτων και τα κριτήρια επιλογής της να συνδέονται με την οδηγία περί βέλτιστης τεχνικής της Ε.Ένωσης.
    Έτσι θα έχουμε
    • μεγιστοποίηση της αξιοποίησης των αποβλήτων και περιορισμός της ποσότητας που διατίθεται με ταφή
    • μείωση της χρήσης μη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας
    • συνεισφορά στη μείωση εκπομπών αέριων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου
    • δημιουργία θέσεων απασχόλησης, μείωση της ενεργειακής εξάρτησης, αποτελεσματικότερη προστασία του περιβάλλοντος.

    2] Προτείνουμε κάθε Δήμος ή γειτνιάζοντες Δήμοι να έχουν δυνητικά τη δυνατότητα διαχείρισης του συνόλου των παραγόμενων αποβλήτων στο γεωγραφικό τους χώρο σε χώρους Πάρκα αειφόρου συνολικής διαχειρισης περιβαλλοντικών κινδύνων σε συνεργασία με τους άλλους φορείς παραγωγής αποβλήτων π.χ Σύνδεσμο ελαιοτριβείων, Κτηνοτρόφων ,Αγροτικούς συνεταιρισμούς ,Σύνδεσμο Βιομηχανιών κ.α
    Η πρότασή μας βασίζεται στις επιστημονικά και πρακτικά τεκμηριωμένες απόψεις ότι ο συνδυασμός τεχνολογιών και διαφορετικών ειδών αποβλήτων που παράγονται στο χώρο τους δύναται
    1. Να μηδενίσει ή να μειώσει αισθητά το σύνολο των περιβαλλοντικών κινδύνων της περιοχής αναφοράς (Δήμος)
    2. Να μειώσει το κόστος διαχείρισης – λύσης των περιβαλλοντικών προβλημάτων της περιοχής αναφοράς (Δήμος) μέχρι και του σημείου παραγωγής κερδών και όχι κόστους από τη διαχείριση των περιβαλλοντικών προβλημάτων και κινδύνων. (μπορούμε να σας στείλουμε τεκμηριωμένες επιστημονικές απόψεις για το ζήτημα)
    3. Να δημιουργήσει νέες καινοτομικές μεθόδους η εφαρμογή των οποίων θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και απασχόλησης νέων επιστημόνων κάτι που έχει ανάγκη η χώρα μας αυτή την περίοδο, περισσότερο από κάθε άλλη ιστορική της περίοδο.
    4. Η υπάρχουσα Νομοθεσία ΚΥΑ 22912/117/2005, ΚΥΑ 22912/117/05 σε συνδυασμό με τις Ευρωπαϊκές οδηγίες(Οδηγία 2000/76/ΕΚ, 2010/75/ΕΚ, Ευρωπαϊκό πρότυπο ΕΝ 15359:2011 «Solid Recovered Fuels- Specifications and Classes καλύπτουν πλήρως την ανάγκη Περιβαλλοντικής προστασίας από εφαρμογές ενεργειακής ανάκτησης ,πολύ δε περισσότερο από άλλες μεθόδους δήθεν φιλικότερες στο Περιβάλλον.

    Αναφορές υποστήριξης των προτάσεων μας
    1. Όλες οι προηγμένες χώρες της Ευρώπης επιλέγουν τα τελευταία χρόνια την Ανακύκλωση και την ενεργειακή αξιοποίηση των αποβλήτων τους έναντι κάθε άλλης, στην προσπάθεια τους να βελτιώσουν το ενεργειακό ισοζύγιο των χωρών τους (Ελβετία, Γερμανία, Δανία, Νορβηγία, Αγγλία, Σουηδία κτλ)
    2. Η σημερινή Κυβέρνηση έχει υποσχεθεί δωρεάν ρεύμα σε 300.000 οικογένειες. Η υλοποίηση αυτής της υπόσχεσης μπορεί να στηριχτεί στην ενεργειακή αξιοποίηση των αποβλήτων της χώρας ή σε αντίθετη περίπτωση να επιβαρύνει το Κράτος και τη ΔΕΗ
    3. Η ενεργειακή ανάκτηση – αξιοποίηση αποβλήτων μέσω των Ευρωπαϊκών οδηγιών και της εξέλιξης των τεχνολογικών αφήνει ίσο ή μικρότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα από τις άλλες εφαρμοζόμενες μεθόδους
    Με το δεδομένο ότι η ενεργειακή ανάκτηση – αξιοποίηση αποδίδει άμεσα ή έμμεσα οικονομικά οφέλη στους διαχειριστές των αποβλήτων (Δήμους) οδηγούμαστε στο ασφαλές συμπέρασμα ότι η ανακύκλωση – ενεργειακή αξιοποίηση είναι εγγύτερα στις προσδοκίες της «βέλτιστης τεχνικής» κάθε άλλης μεθόδου. Όλα τα παραπάνω πιστεύουμε ότι συναινούν στην προσδοκία μας να ενσωματωθούν στον νέο Εθνικό σχεδιασμό διαχείρισης αποβλήτων τα εξής 2 σημεία:
    1. Κάθε Δημόσιος φορέας Διαχείρισης αποβλήτων (Δήμος, Περιφέρεια, ΦΟΔΣΑ) έχουν την δυνατότητα κατάρτισης σχεδίου διαχείρισης του συνόλου των αποβλήτων της περιοχής τους, βασιζόμενοι στις αρχές της «αειφορίας», της βέλτιστης τεχνικής και τις μειώσεις των περιβαλλοντικών κινδύνων των περιοχών αναφοράς τους
    2. Οι φορείς διαχείρισης αποβλήτων έχουν τη δυνατότητα επιλογής των τεχνολογιών που θα εφαρμόσουν αρκεί η επιλογή τους να βασίζεται σε τεκμηριωμένες οικονομικοτεχνικές και αδειοδοτούμενες περιβαλλοντικά μεθόδους και να συμβαδίζουν με τα κριτήρια της «βέλτιστης τεχνικής», που προβλέπονται από τις Ευρωπαϊκές οδηγίες περί αποβλήτων

  • 10 Ιουνίου 2015, 10:05 | Βασίλης Καραγιάννης

    Μία επιπλέον παρατήρηση, στην σελίδα 71 αναφέρει τον Πίνακα 16 ο οποίος δεν επισυνάπτεται στο σχέδιο του ΕΣΔΑ
    ευχαριστώ

  • 10 Ιουνίου 2015, 09:19 | Βασίλης Καραγιάννης

    Καλημέρα σε όλους

    μερικές σύντομες παρατηρήσεις επί του σχεδίου:
    1) Πρέπει να διευκρινιστεί το θέμα της εξεύρεσης δημόσιων ή/και δημοτικών χώρων για την χωροθέτηση αποκεντρωμένων μονάδων κομποστοποίησης και αναερόβιας χώνευσης του προδιαλεγμένου οργανικού κλάσματος. Υπάρχουν εγγενείς δυσκολίες στην περιβαλλοντική αδειοδότηση τέτοιας μορφής έργων πλησίον οικισμών επειδή η μεταφορά των πρώτων υλών (οργανικών αποβλήτων) σε μεγάλες αποστάσεις είναι ασύμφορη.
    2) Θεωρώ ότι ο στόχος του 74% ανάκτησης υλικών μέχρι το 2020 (Σχήμα 3-σελ.49) είναι ανέφικτος όταν το 2011 η ανακύκλωση των ΑΣΑ ήταν, σύμφωνα με το σχέδιο, στο 15%. Ο περιορισμός της δυναμικότητας των υπό σχεδιασμό μονάδων επεξεργασίας σύμμεικτων στο 30% ενδεχομένως θα δημιουργήσει έλλειμα στην συνολική διαχείριση αποβλήτων σε περίπτωση που δεν επιτευχθούν οι υπεραισιόδοξοι στόχοι ανάκτησης. Θα πρέπει να προβλεφθεί περιθώριο αύξησης της δυναμικότητας των μονάδων τουλάχιστον στο 50%-60%.
    3)Η οικονομική επιβάρυνση των δήμων σε περίπτωση που εφαρμοστούν τα 4 διακριτά ρεύματα για την ΔσΠ των αποβλήτων συσκευασίας θα είναι υπέρογκη χωρίς την εκχώρηση πόρων από τον ΕΟΑΝ ή το Πράσινο Ταμείο για αγορά μηχανολογικού εξοπλισμού συλλογής και προσωρινής αποθήκευσης αλλά και για την κάλυψη μέρους του κόστους συλλογής.
    4) Οι δήμοι θα πρέπει να επικεντρωθούν στην ΔσΠ των λεγόμενων πράσινων βιοαποβλήτων δηλαδή των καθαρών υπολειμμάτων κλαδεμάτων και κήπων το οποίο ως πρώτη ύλη οδηγεί στην παραγωγή αρίστης ποιότητας compost. Αντίθετα τα βιολογικά απόβλητα υπολειμμάτων τροφών που προέρχονται από τα αστικά απόβλητα έχουν πολλές προσμείξεις και οδηγούν σε compost χαμηλότερης ποιότητας.Εκεί ενδεχομένως να προκρίνεται ως λύση η ενεργειακή αξιοποίησή τους μέσω αναερόβιας χώνευσης και παραγωγής βιοαερίου.
    5) Να διευκρινιστεί η στοχευμένη δράση του ΕΣΔΑ σχετικά με την «επιτόπια μηχανική κομποστοποίηση»
    6) Ο εθνικός στόχος της οικιακής και επιτόπιας κομποστοποίησης του 3% έως το 2020 (αναγόμενος σε επίπεδο δήμου για παράδεισμα στη Λάρισα ανέρχεται στους 860 τόνους/έτος) θεωρείται υπεραισιόδοξος.

    Βασίλης Καραγιάννης

  • 10 Ιουνίου 2015, 08:05 | Κώστας Φωτεινάκης – ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ

    ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ/ Naturefriends Greece
    Ανθέων 72, 12461 | Mail: naturefriendsgreece@gmail.com | Τηλ. FAX: 215 5257408
    URL: http://naturefriends-gr.blogspot.gr | http://nfgr-soils.blogspot.gr
    Καταστατικό, Ειρηνοδικείο Αθηνών Α.Μ. 30425 | ΑΦΜ:997557187, ΔΟΥ Αιγάλεω
    10/6/2015
    Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης αποβλήτων
    [η συμβολή των ΦτΦ στη Δημόσια Διαβούλευση]

    Οι ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ/ Naturefriends Greece έχουν δημοσιοποιήσει τις βασικές θέσεις τους για τη Διαχείριση των Αστικών Αποβλήτων στις 26/7/2013 και δεν θα τις επαναλάβουμε στη δημόσια διαβούλευση. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να τις διαβάσει στο blog http://naturefriends-gr.blogspot.gr/2013/07/blog-post_26.html.
    Ορισμένες παρατηρήσεις, σχόλια για τη διαβούλευση:
    1. Η αναφορά για ΑΣΑ 1,5 κιλό ανά κάτοικο πρέπει να ελεγχθεί. Θεωρούμε το 1,5 κιλό ανά κάτοικο υπερβολικά μεγάλο και ως ένα μεγάλο λάθος για να βασιστούν σε αυτό Εθνικοί, Περιφερειακοί, Τοπικοί σχεδιασμοί σε λάθος δεδομένα.
    2. Το 15% ανακύκλωσης των συσκευασιών δεν μπορεί να είναι πραγματικό το θεωρούμε υπερβολικό. Δεν μπορεί να βασιστεί ο Εθνικός σχεδιασμός σε αυτό το ποσοστό. Θα πρέπει να ελεγχθεί.
    3. Οι ΚΟΙΝΣΕΠ και τα όποια συνεταιριστικά σχήματα για τη διαχείριση των αποβλήτων, κυρίως για την ανακύκλωση/ επανάχρηση αντικειμένων, μόνο ως ένα μεταβατικό στάδιο θα μπορούσαν να γίνουν αποδεκτοί. Ας αξιοποιηθεί η τεχνογνωσία των ΚΟΙΝΣΕΠ κ.α. συνεταιριστικών σχημάτων για τα τοπικά σχέδια των Δήμων ή της Περιφέρειας ή συνεργασία μαζί τους για ένα μικρό χρονικό διάστημα μέχρι να λειτουργήσει το προτεινόμενο σύστημα. Την ευθύνη της διαχείρισης των αστικών αποβλήτων δεν μπορεί να την έχουν ιδιώτες. Η πρόσφατη πυρκαγιά στο ΚΔΑΥ Ασπροπύργου αλλά και τα παράνομα «κδαυ» που λειτουργούν στην ευρύτερη περιοχή Θριασίου ας κάνουν το ΥΠΑΠΕΝ και τις Περιφέρειες περισσότερο προσεκτικούς. Η διαχείριση των αποβλήτων έχει σχέση με την υγεία, το περιβάλλον, την εθνική οικονομία και δεν μπορεί να εκχωρείται στην ιδιωτική πρωτοβουλία.
    4. Με βάση τις θέσεις των ΦτΦ που προαναφέραμε υπογραμμίζουμε ότι είμαστε αντίθετοι α) στην καύση β) στην εξαγωγή η μεταφορά ΑΣΑ εντός ή εκτός Ελλάδας
    5. Προτείνουμε να προβλεφθεί ένα κονδύλι για την ενημέρωση, εκπαίδευση και τη συμμετοχή των πολιτών σε ένα αποκεντρωμένο, κοινωνικά δίκαιο, οικολογικό και δημόσιο σύστημα Διαχείρισης Αποβλήτων. Χωρίς την ενημέρωση και τη συμμετοχή του πολίτη κανένα σύστημα διαχείρισης αποβλήτων δεν θα μπορέσει να υλοποιηθεί.
    6. Οι ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ/ Naturefriends Greece επιπρόσθετα στηρίζουν τις γενικές θέσεις και τις προτάσεις της Πρωτοβουλίας Συνεννόησης για τη Διαχείριση των Απορριμμάτων/ ΠΡΩΣΥΝΑΤ.

    Το Ελληνικό Δίκτυο «ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ»/ Naturefriends Greece» ιδρύθηκε το 2007 και είναι μέλος της Διεθνούς Περιβαλλοντικής Οργάνωσης Naturefriends International/NFI (1895). Στους NFI http://www.nfi.at/ συμμετέχουν 45 εθνικές οργανώσεις απ΄ όλο τον κόσμο με περισσότερα από 500.000 μέλη. Οι NFI συγκαταλέγονται στους GREEN10/G10, που είναι οι δέκα μεγαλύτερες περιβαλλοντικές οργανώσεις στην Ευρώπη.

  • 9 Ιουνίου 2015, 11:32 | Βασίλης Χρυσαφίδης

    Καλημέρα από τις Βρυξέλλες,

    Επιτέλους να μπει κάποια τάξη και να απλουστευτεί το νομοθετικό πλαίσιο για την διαχείριση των απορριμάτων και στην χώρα μας. Απαραίτητη βέβαια προϋπόθεση να λειτουργήσει το προτεινόμενο σχέδιο, είναι η συμμετοχή όλων και η ενσωμάτωση σε αυτό πρακτικών, αλλαγών και προτάσεων που θα βελτιώνουν μια μακροχρόνια πολιτική. Όχι όπως συνήθως να ξαναγυρνάμε στο πρώτο σκαλοπάτι της σκάλας!

    Στην Ευρώπη γενικότερα το θέμα της διαχείρισης θεωρείται ουσιαστικά λυμένο και αυτό που φροντίζουν είναι η βελτιστοποίηση σε κάποιους τομείς. ΔΕΝ σχεδιάζουν όλο το πακέτο ξανά και ξανά. Ούτε φτιάχνουν ΧΥΤΑ για την υποδοχή απορριμάτων, αλλά μόνο για την υποδοχή τελικών προϊόντων μετά από διαδικασίες επεξεργασίας τους (είτε για ανάκτηση ενέργειας, μείωση όγκου, κλπ)

    Αυτό που έχουν επίσης συμφωνήσει είναι να βελτιώνουν το σύστημα διαχείρισης των απορριμάτων τους με συμμετοχή όλων των φορέων, των εργαζομένων (δημοτικών και ιδιωτικών υπαλλήλων), των πολιτών, της εκπαιδευτικής κοινότητας και των επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα.

    Είναι πλέον γνωστό οτι οι επενδύσεις που απαιτούνται και οι τεχνολογικές εξελίξεις δεν μπορούν να καλυφθούν σε μακροχρόνια βάση αποκλειστικά και μόνο από κρατικά έσοδα και κεφάλαια, χωρίς την απότομη και ίσως υπερβολικά μεγάλη αύξηση των ανταποδοτικών τελών.

    Αυτό όμως που μπορεί να επιτευχθεί είναι η συναίνεση σε μια μακροχρόνια πολιτική διαχείρισης με δυνατότητα επέμβασης και αλλαγών όταν αυτό προκύψει απο την πρακτικής εφαρμογή. Τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται μόνιμο, αλλά δεν πρέπει να βρισκόμαστε πάντα στην αρχή και να απορρίπτουμε οτιδήποτε διαφορετικό ακόμα και αν αυτό φαίνεται πρωτοποριακό – για τα ελληνικά δεδομένα. Δεν χρειάζεται επίσης να ανακαλύπτουμε τον τροχό κάθε φορά. Υπάρχουν επιτυχημένες πρακτικές διαχείρισης απορριμάτων που μπορούμε να προσαρμόσουμε στις ελληνικές μας πρακτικές, χωρίς όμως να απορρίπτουμε την πρόοδο και την αλλαγή των πρακτικών μας αυτών όταν αποδειχθούν λάθος ή όταν με άλλους τρόπους τα αποτελέσματα είναι πολύ καλύτερα.

    Γενικότερα πρέπει να έχουμε σαν στόχο την τουλάχιστον τριπλή χρήση υλικών πχ. Οικιακά Λάδια σαν συμμετοχή στην διατροφική διαδικασία, στην συνέχεια χρήση σαν λιπαντικά και κατόπιν καύση ή άλλη μετατροπή για ανάκτηση ενέργειας. Αντίστοιχες πρακτικές μπορούν να εφαρμοστούν για βιολογικά απορρίμματα, πλαστικά, χαρτιά, ελαστικά, οικοδομικά υλικά, μπαταρίες, ηλεκτρονικό εξοπλισμό , κλπ. Και βέβαια τα βιολογικά πριοόντα πρέπει να αποτελούν ξεχωριστό ρεύμα συλλογής και επεξεργασίας, χωρίς ανάμειξησε αυτά οποιουδήπτε άλλου υλικού.

    Η εκπαίδευση με ειδικευμένο προσωπικό, στην εφαρμογή τελειοποιημένων τεχνικών και πρακτικών, του προσωπικού που ασχολείται αλλά και των πολιτών και των μαθητών ώστε να εφαρμόζεται σωστά και αποδοτικά η οποιαδήποτε διαδικασία βελτιστοποίησης, θα αλλάξει την νοοτροπία, θα προάγει την συμμετοχή, τον ανταγωνισμό μεταξύ των αποδοτικότερων φορέων,περιοχών κλπ, θα μειώσει το κόστος διαχείρισης, θα βελτιώσει το περιβάλλον, θα δημιουργήσει θέσεις απασχόλησης, κλπ.

    Και βέβαια πρέπει να εργάζονται σε σημαντικές θέσεις των διαδικασιών άνθρωποι με όραμα, θέληση, οργανωτικές ικανότητες, πρόθυμοι να κινηθούν μ να συμμετέχουν , να προσπαθήσουν να έχουν τις γνώσεις και την επιμονή για σχεδιασμό, εφαρμογή και βελτίωση και όχι απλά να κατέχονται απο την τυπική δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία που έχει κάνει τόσο κακό στην χώρα μας. Αυτοί οι άνθρωποι άλλωστε θα αποτελέσουν το παράδειγμα προς εφαρμογή των σχετικών μέτρων και θα είναι οι υπεύθυνοι αν αυτά δεν προχωρήσουν.

    Η θέσπιση βραβείων αποδοτικότητας, με σημαντικά οικολογικά, ενεργειακά και οικονομικά κίνητρα θα μπορούσε να βελτιώσει την κατάσταση. Η συνεργασία φορέων, περιοχών και ο συνασπισμός σε μεγαλύτερα όργανα, μπορεί να φέρει δύναμη, επενδύσεις αποτελέσματα, αναγνώριση και συμμετοχή σε ευρωπαϊκά προγράμματα.

    Στους παρακάτω συνδέσμους και στους σχετικούς αναφερόμενους, μπορούν να βρεθούν παραδείγματα συνεργασίας και εφαρμογής μέτρων που βελτίωσαν σημαντικά τις αποδόσεις.

    http://www.acrplus.org/index.php/en/
    http://www.sybert.fr/
    http://residus.gencat.cat/ca/index.html
    http://www.eunomia.co.uk/reports-tools/waste-prevention-toolkit/

    Ευχαριστώ για την ευκαιρία να εκφράσω κάποιες απόψεις μου, που εύχομαι να φανούν χρήσιμες

    Βασίλης Α. Χρυσαφίδης

  • 9 Ιουνίου 2015, 11:39 | Λέκκας Θεμιστοκλής, ομ. Καθηγητής Περιβαλλοντικής Μηαχανικής, Πρόεδρος Ε.Γ.Α.

    1.
    Ένα αρχικό σχόλιο:
    Η ποσότητα των παραγομένων κατά κεφαλή και ημέρα Αστικών Στερεών Αποβλήτων που δέχεται ο ΕΣΔΑ για τη χώρα μας (1.5 Kg/pcpd) είναι υπερβολική και δεν ισχύει σύμφωνα με μετρήσεις των δύο τελευταίων ετών. Δεν πρέπει λοιπόν, να εφαρμοσθεί σχεδιασμός βασισμένος σε στοιχεία που γνωρίζουμε ότι δεν είναι ακριβή. Τέτοιες προσεγγίσεις οδηγούν , ενώ δεν θα έπρεπε , σε συμβάσεις με εγγυημένες ποσότητες και με προφανή τον κίνδυνο να κληθούν οι πολίτες να πληρώσουν για στερεά απόβλητα που δεν παράγουν. Το άλλο μεγάλο πρόβλημα που συνδέεται με αυτήν την ανακρίβεια είναι ό κίνδυνος σχεδιασμών που θα προβλέπουν π.χ. μεγαλύτερους εξοπλισμούς από τους απαιτούμενους.
    Πρέπει να διορθωθεί
    2.
    Επίσης στους αριθμούς:
    Στον πίνακα 13 αναφέρεται ως ποσοτικός στόχος για τα ανακυκλώσιμα υλικά ( χαρτί-χαρτόνι, πλαστικό, μέταλλο, γυαλί) 2560000 tn/έτος.
    Στον πίνακα 14 αναφέρεται ότι τα απόβλητα Υλικά Συσκευασίας είναι 829000 tn/έτος.
    Ως γνωστόν στα Αστικά Στερεά Απόβλητα τα Υλικά Συσκευασίας αποτελούν τουλάχιστον το 95% ( για κάποια υλικά το 98% ) των ανακυκλωσίμων .
    Τι είναι λοιπόν η διαφορά μεταξύ των 2560000 – 829000 = 1631000 tn./έτος
    Πρόκειται περί λάθους;
    3.
    Εισφορές των υπόχρεων.
    Εδώ γίνεται , τουλάχιστον σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή και Ελληνική νομοθεσία, μία μεγάλη παρανόηση.
    Σύμφωνα με τη οδηγία Ε.Ε. 62/94 και τον νόμο 2939/2001, όπως ισχύουν σήμερα, οι υπόχρεοι έχουν υποχρέωση να μεριμνήσουν για την ανάκτηση και αξιοποίηση ενός ποσοστού των Υλικών Συσκευασίας των προϊόντων τους που καταλήγουν στα Αστικά Στερεά Απόβλητα . Προβλέπεται, επίσης, ότι πρέπει να καλύψουν το κόστος με δικούς οικονομικούς πόρους όπως θα έκαναν για τα υγρά ή αέρια απόβλητα μιας π.χ. παραγωγικής τους μονάδας. Επειδή τα απόβλητα των Υλικών Συσκευασίας είναι διάχυτα σε όλη τη χώρα και δεν θα μπορούσε να τα ανακτήσει ο καθένας υπόχρεος μόνος τους , προβλέφθηκε (Ευρωπαϊκά και Ελληνικά) η δημιουργία των Συλλογικών Συστημάτων, τα οποία ιδρύουν οι υπόχρεοι.
    Δηλαδή μέσω των Συλλογικών Συστημάτων οι υπόχρεοι διαχειρίζονται τους ίδιους πόρους.
    Τώρα, επειδή η ανάκτηση και αξιοποίηση των Υλικών Συσκευασίας προστατεύει το περιβάλλον που είναι Δημόσιο αγαθό και επειδή η πολιτεία πρέπει να πιστοποιεί εκπλήρωση του νόμου δηλαδή την επίτευξη των στόχων , η λειτουργία των Συστημάτων των υπόχρεων τελεί υπό την εποπτεία της Πολιτείας.
    Οι αρμόδιες υπηρεσίες εγκρίνουν τα επιχειρησιακά σχέδια, τα οποία βάσει του νόμου είναι εξαετή και ελέγχουν την διαχείριση των Συστημάτων ( Διαχειριστικούς ελέγχους , ελέγχους πιστοποίησης και κυρίως ελέγχους εφαρμογής των εγκεκριμένων επιχειρησιακών σχεδίων).
    Οι ιδιωτικοί , λοιπόν, πόροι των εισφορών διαχειρίζονται από τους ιδιώτες υπόχρεους υπό την εποπτεία της πολιτείας με στόχο την επίτευξη των στόχων που θέτει ο νόμος.
    Σε καμία περίπτωση οι πόροι αυτοί δεν μετατρέπονται σε φορολογία την οποία δεν προβλέπει η αρχική οδηγία της Ε.Ε. για την ανάκτηση αξιοποίηση των απόβλητων Υλικών Συσκευασίας.
    Επομένως η ιδέα της είσπραξης των εισφορών από το κράτος και η κατάργηση της αυτοδιαχείρισης παραπέμπει σε φορολογία υπέρ της ανακύκλωση και όχι στη αυτοδιαχείριση της υποχρέωσης των υπόχρεων διαχειριστών.
    Μια τέτοια εξέλιξη είναι αντίθετη στην Ευρωπαϊκή νομοθεσία, καταργεί την αρχήν της Διευρυμένης Ευθύνης του Παραγωγού και φυσικά θα σταματήσει την σημερινή ανάκτηση/ανακύκλωση των δευτερογενών υλικών και το σύνολο της παραγωγής που σχετίζεται με όλο αυτόν τον μηχανισμό.
    Στον αρχικό ΕΣΔΑ δεν υπήρχαν σχετικές σκέψεις και πιθανόν προστέθηκαν από στελέχη του Υπουργείου που συγχέουν την αρμοδιότητα έγκρισης και ελέγχου του Υπουργείου με την διαχείριση των πόρων.
    Η Πολιτεία μέσω της εποπτικής και εγκριτικής της αρμοδιότητας, έχει κάθε δυνατότητα να ζητήσει τροποποιήσεις των επιχειρηματικών σχεδίων όταν δεν επιτυγχάνονται οι στόχοι.
    Η ευθύνη επίτευξης των στόχων ανήκει στους υπόχρεους που πρέπει με ίδιους πόρους να χρηματοδοτούν τα εγκεκριμένα επιχειρησιακά τους σχέδια.

  • 8 Ιουνίου 2015, 22:01 | Δέσποινα Παπανικολάου

    Μετά λύπης μου διαπιστώνω ότι στο Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων δεν συμπεριλαμβάνεται η διαχείριση των ζωικών υποπροϊόντων (νεκρά ζώα, υποπροϊόντα σφαγείων, τυροκομείων, πρώην τρόφιμα ζωικής προέλευσης…), τα οποία αποτελούν μια ιδαίτερα σημαντική και υγειονομικά επικίνδυνη κατηγορία και απαιτούν ορθούς τρόπους διαχείρισης ώστε αυτά είτε να απορριφθούν με ασφάλεια είτε κυρίως να αξιοποιηθούν για την παραγωγή βιοαερίου, λιπασμάτων, εδαφοβελτιωτικών, ζωοτροφών, κ.α. Θεωρώ λοιπόν ότι θα πρέπει να συμπεριληφθούν και τα ζωικά υποπροϊόντα στο Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης με συγκεκριμένες προτάσεις για χρηματοδότηση της ορθής διαχείρισής τους.
    Είμαι στη διάθεσή σας για συνεργασία επί του θέματος.
    Δέσποινα Παπανικολάου
    (Τμήμα Ζωικών Υποπροϊόντων, Δ/νση Υγιεινής και Ασφάλειας Τροφίμων Ζωικής Προέλευσης, Γενική Διεύθυνση Βιώσιμης Ζωικής Παραγωγής και Κτηνιατρικής, ΥΠΑΠΕΝ)

  • 8 Ιουνίου 2015, 17:50 | Διαχωρισμός ρόλων

    Οι αιρετές Περιφέρειες να μην εμπλέκονται με το θέμα των απορριμμάτων. Ο ρόλος τους & οι αρμοδιότητές τους θα πρέπει να κάνουν με μεγάλα δημόσια έργα (δρόμοι, λιμάνια, γέφυρες) και υποδομές στην παιδεία, τον αθλητισμό, τον τουρισμό κ.α. (σχολεία, στάδια, αρχαιολογικοί χώροι) κλπ.
    Για τα απόβλητα, τα απορρίμματα & το περιβάλλον γενικότερα, υπάρχουν οι Δήμοι και το ειδικά για αυτό το σκοπό θεσμοθετημένο όργανο, οι περιφερειακοί Φο.Δ.Σ.Α. (φορείς διαχείρισης αποβλήτων)
    Οι ΦΟΔΣΑ έχουν ακριβώς αυτό το σκοπό. Είναι οι ενώσεις των Δήμων σε επίπεδο περιφέρειας (περιφερειακός σύνδεσμος δήμων) για την διαχείριση των στερεών αποβλήτων στην επικράτειά τους.
    Οι Περιφέρειες δεν μπορούν να διαχειριστούν και να παρακολουθήσουν σωστά και από κοντά το θέμα των αποβλήτων λόγω της θεσμικής «απόστασης» που έχουν από την πηγή του προβλήματος και έτσι προσπαθούν να καταφεύγουν σε λύσεις ΣΔΙΤ, που τις περισσότερες φορές είναι επ’ωφελεία κέρδους των μεγάλων ιδιωτικών εταιρειών και όχι υπέρ του κοινωνικού συνόλου & της προστασίας του περιβάλλοντος.
    Τα απορρίμματα παράγονται από τους δήμους και η συνολική τους διαχείριση θα πρέπει να γίνεται σε επίπεδο δήμων και ΦΟΔΣΑ.

  • 8 Ιουνίου 2015, 17:36 | Σωτήρης Ζ.

    1) Σε επίπεδο πόλης τον απαραίτητο αστικό εξοπλισμό πρέπει να τον διαθέτει ο κάθε δήμος. (ειδικοί ξεχωριστοί κάδοι ανακύκλωσης, καφέ κάδοι, κομποστοποιητές, απορριμματοφόρα συλλογής αποβλήτων).
    2) Την εποπτεία για τη σωστή συλλογή, διαλογή, επιμερισμό των αστικών απορριμμάτων (ΑΣΑ) στους κάδους πρέπει να την έχουν κοινωνικές συνεταιριστικές ομάδες πολιτών (Κοιν.Σ.Επ.).
    3) Ο Δήμος σε έμψυχο υλικό θα πρέπει να διαθέτει μόνο τους οδηγούς των απορριμματοφόρων και τους οδοκαθαριστές με τα καροτσάκια.
    4) Σύνδεση των δημοτικών τελών καθαριότητας με την λογική «πληρώνω όσο πετάω» με ειδικές κωδικοποιημένες συσκευασίες για τα οργανικά απόβλητα της κάθε οικίας (καφέ κάδοι).
    5) Ο Δήμος θα έχει στην ευθύνη του την συλλογή & μεταφορά, ξεχωριστά των ανακυκλώσιμων και ξεχωριστά των οργανικών σκουπιδιών, σε ΚΔΑΥ και σε κέντρα επεξεργασίας οργανικών απορριμμάτων αντίστοιχα.
    6) Οι ΦΟΔΣΑ (Φορείς Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων – σύνδεσμοι των δήμων κάθε περιφέρειας) θα έχουν σε αποκλειστική δική τους ευθύνη τον σχεδιασμό, χωροθέτηση και υλοποίηση του περιφερειακού σχεδιασμού (ΠΕΣΔΑ) για τα απόβλητα ανά νομό και σε ολόκληρη την περιφέρεια.
    7) Οι ΦΟΔΣΑ θα κατασκευάζουν με κρατική χρηματοδότηση 1 μεγάλο ΚΔΑΥ ανά νομό (ο κύριος όγκος με τα 60% ανακυκλώσιμα) και 1 έως 2 μικρές μονάδες επεξεργασίες των οργανικών σκουπιδιών (υπόλοιπο 40% οργανικά σκουπίδια) για παραγωγή κομπόστ και ενός τελευταίου άχρηστου υπολείμματος (κάτω από 10% του αρχικού όγκου) για υγειονομική ταφή.
    8) Οι ΦΟΔΣΑ θα έχουν την ευθύνη για κατασκευή & λειτουργία ενός (1) μικρού αλλά σύγχρονου ΧΥΤΥ ανά νομό (χώρος υγειονομικής ταφής Υπολείμματος) όπου σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές οδηγίες θα θάβεται το απειροελάχιστο άχρηστο υπόλειμμα (κάτω από 10% του αρχικού όγκου) των απορριμμάτων.
    9) Με τα παραπάνω δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας (Κοιν.Σ.Επ.), μειώνονται τα δημοτικά τέλη των πολιτών, Οι δήμοι μειώνουν τα λειτουργικά τους έξοδα λόγω του μικρότερου όγκου που θα διαχειρίζονται, τα έσοδα από τα ανακυκλώσιμα θα επιμερίζονται αναλογικά στους δήμους – στις ΚοινΣΕπ – και στους ΦΟΔΣΑ για τα έξοδα λειτουργίας τους και τέλος δίνεται μια οικολογική, βιώσιμη, λειτουργική και μακροχρόνια λύση στο θέμα των αστικών απορριμμάτων με γνώμονα την αρμονική συνύπαρξη της κοινωνίας των πολιτών με το περιβάλλον και την προστασία του.

  • 8 Ιουνίου 2015, 12:49 | Σακης Καβακοπουλος

    ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ για την ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΗ

    Φίλες, Φίλοι,
    Σε συνέχεια προηγούμενης εισήγησης .
    Τα αναγκαία βασικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση είναι :
    1. Ανάδειξη της σπουδαιότητας και της σημασίας της κοινωνικής οικονομίας ως ξεχωριστού και ευδιάκριτου οικονομικό μοντέλου ανάπτυξης της χώρας (τρίτος τομές της οικονομίας)
    a. Θεσμοθέτηση πολιτικών για την υποστήριξη , που θα περιλαμβάνουν την οργάνωση των υπαρχουσών μορφών Eπαναχρησιμοποίησης, την ανάδειξη της σημασίας της ως προτεραιότητας στη λογική της Βιωσιμότητας και της ΔΙΑΣΩΣΗΣ των ΠΟΡΩΝ ΣΕ ΧΡΗΣΗ, ως ΙΣΟΤΙΜΟ και ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟ ΜΕΛΟΣ και ως ΠΡΑΚΤΙΚΗ της ολοκληρωμένης διαχείρισης των απορριμμάτων, καθώς και την αξιοποίηση και τον συντονισμό της Δεδηλωμένης διάθεσης της κοινωνίας και της Προτίμησης των Πολιτών, για μορφές Eπανάχρησης.
    b. Υποστήριξη με συγκεκριμένες πολιτικές :
    i. Της ενθάρρυνσης και της υποστήριξης των δομών επισκευής και επαναχρησιμοποίησης με στόχο την παρακίνηση των πολιτών να συμμετέχουν ή να αναγνωρίσουν και να στηρίξουν τέτοιου είδους εγχειρήματα. (πχ. Μονάδες Επισκευής- Επανάχρησης- Επαναπώλησης 3E,η αλλιώς (3R,repair- reuse- resale) και των Repair Cafe.)
    ii. Της δικτύωσης των μορφών επαναχρησιμοποίησης που υπάρχουν στην Ελλάδα αλλά και με την Ευρώπη , καθώς και στον υπόλοιπο κόσμο.
    iii. Την υποστήριξη του θεσμού των Κοιν.Σ.Επ. Επανάχρησης ως κύριου φορέα διεκπεραίωσης δράσεων επαναχρησιμοποίησης με διευκολύνσεις νομικές, φορολογικές και χρηματοδοτικές
    2. Διαμόρφωση του κατάλληλου νομικού πλαισίου λειτουργίας αυτού του κοινωνικού τομέα της οικονομίας.
    a. Θεσμοθέτηση ειδικής κατηγορίας κοινωνικής επιχειρηματικής δράσης (Κοιν.Σ.Επ. Επανάχρησης ).
    b. Διαμόρφωση πλαισίου με συγκεκριμένες προδιαγραφές λειτουργίας των Κοιν.Σ.Επ. Επαναχρησης.
    c. Θεσμοθέτηση νομικού πλαισίου για τη διαχείριση των απορριμμάτων στην πηγή. Με θεσμοθέτηση κινήτρων για τους πολίτες που συμμετέχουν σε προγράμματα επαναχρησιμοποίησης.(Συμβολική ανταμοιβή , επισκευή η ανταλλαγή αντικειμένων)
    d. Θεσμοθέτηση εκπαιδευτικών τομέων (Ανώτατης και τεχνικής) με αντικείμενο την κοινωνική οικονομία και εξειδίκευση στην Επανάχρηση και την Εναλλακτική διαχείριση του συνολικού εξοπλισμού που περιέχει μια Πόλη, ο οποίος εξοπλισμός ,εν δυνάμει, οδεύει σταθερά προς την Απαξίωση και καταλήγει να επηρεάζει δραστικά την συνολική διαχείριση των απορριμμάτων
    e. Καθορισμός προϋποθέσεων για την απόκτηση εξειδίκευσης στον τομέα της επαναχρησιμοποίησης προϊόντων και αγαθών.
    f. Θεσμοθέτηση κινήτρων και μέτρων που θα υποχρεώνουν τους παραγωγούς να κατασκευάζουν τα προϊόντα τους με τέτοιο τρόπο, έτσι ώστε να επιδέχονται επισκευές και επαναχρησιμοποίηση εκεί όπου αυτό είναι δυνατόν.
    3. Θεσμοθέτηση φορολογικού πλαισίου διαχείρισης των προϊόντων που προέρχονται από επεξεργασία και επαναχρηση.
    a. Μείωση του συντελεστή φορολογίας για Κοιν.Σ.Επ. Επανάχρησης ανάλογα με μετρούμενες περιβαλλοντικές επιπτώσεις που αναιρούν,(ρύπανση, πέταμα όπου να ναι, στις χωματερές, μείωση του τονάζ και του κόστους συλλογής, μεταφοράς και απόθεσης), κοινωνικές (απασχόληση ευπαθών ομάδων πολιτών)
    b. Μετρήσιμα περιβαλλοντικά, κοινωνικά και αλληλέγγυα αποτελέσματα που επιτυγχάνει μια τέτοια επιχείρηση. Που μπορεί και πρέπει να φτάσει και στην απαλλαγή της φορολόγησης κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις
    c. Μείωση του ΦΠΑ για την Επαναχρησιμοποίηση προϊόντων στο 6% είτε πρόκειται για επισκευή είτε για επαναπώληση τμημάτων των προϊόντων.(δεδομένου ότι αυτά έχουν κάνει τον κύκλο τους και έχουν ήδη φορολογηθεί σε προηγούμενες χρήσεις),
    d. Κατάργηση ή ελάττωση του τέλους επιτηδεύματος για τις Κοιν.Σ.Επ. Επαναχρησης.
    e. Φορολογικά κίνητρα σε πολίτες και δίκτυα συλλογής επισκευάσιμων προϊόντων με στόχο την αξιοποίηση του συνόλου των απορριμμάτων αυτού του χαρακτήρα.
    4. Δημιουργία και προσδιορισμός μορφών και πηγών χρηματοδότησης των φορέων της κοινωνικής οικονομίας.
    a. Θεσμοθέτηση της δυνατότητας να έχουν χρηματοδότηση οι Κοιν.Σ.Επ. Επαναχρησης, από πολίτες χωρίς φορολογικές υποχρεώσεις (ground funding).
    b. Εγγυήσεις του κράτους για μικρο- δάνεια αυτών των Κοιν.Σ.Επ. Επ. από το τραπεζικό σύστημα.
    c. Θεσμοθέτηση φορέων υποστήριξης των Κοιν.Σ.Επ. Επ. (νομικής, λογιστικής, επενδυτικής κλπ) σε επίπεδο υπουργείου με συγκεκριμένες διαδικασίες εύκολης πρόσβασης από τις κοινωνικές επιχειρήσεις.
    5. Διαμόρφωση νομικού και λειτουργικού πλαισίου συνεργασίας φορέων τοπικής αυτοδιοίκησης και φορέων κοινωνικής οικονομίας.
    a. Παρεμβάσεις στην άρση των εμποδίων που υπάρχουν στην ανάπτυξη συνεργασιών μεταξύ ΟΤΑ (α’ και β’ βαθμού) και Κοιν.Σ.Επ. Επ.
    b. Κυρίως δε στον τομέα ΤΩΝ ΠΡΟΜΗΘΕΙΏΝ ΥΛΙΚΟΎ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΎ, του Δημοσίου ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΘΕΊ Η ΥΠΟΧΡΈΩΣΗ ΑΓΟΡΆΣ ΝΈΟΥ (ΚΑΙΝΟΎΡΓΙΟΥ) ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΎ, και ειδικά ΝΑ ΕΠΙΤΡΑΠΕΊ ΣΤΙΣ ΚΟΙΝΣΕΠ ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΗΣ, Η ΕΊΣΟΔΟΣ στην αγορά των ΠΡΟΜΗΘΕΙΏΝ και η δυνατότητα συμμετοχής στους ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΎΣ, καθώς και των ΠΡΟ ΓΡΑΜΜΆΤΩΝ (ΕΣΠΑ ΚΛΠ) που επιδοτούν την αγορά εξοπλισμού , δηλ. της δυνατότητας επιλογής ΤΗΣ ΑΓΟΡΆΣ επαναχρησιμοποιήσιμων αντικειμένων
    c. ομοίως με τις ΕΠΙΔΟΤΟΎΜΕΝΕΣ ΠΡΟΜΉΘΕΙΕΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΎ ΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΆΤΩΝ (πχ. ΕΣΠΑ)
    d. Θεσμοθέτηση κινήτρων (νομικών, οικονομικών κλπ) προς τους ΟΤΑ για την ανάπτυξη συνεργασιών με Κοιν.Σ.Επ. Επανάχρησης.
    e. Θεσμοθέτηση δομής σε επίπεδο ΟΤΑ με αντικείμενο την δημιουργία και την εφαρμογή Διαδημοτικών Δικτύων Επανάχρησης και της δυνατότητας ανταλλαγών του εξοπλισμού ΠΟΥ ΔΙΑΘΈΤΟΥΝ ΣΕ ΧΡΉΣΗ μεταξύ των.
    f. Ειδικά, δημιουργίας ενός οργάνου εντός των Δομών του κάθε Δήμου που θα έχει το έργο ενός πρώτου διαχωρισμού των επαναχρησιμοποιήσιμων αντικειμένων και τη συνεργασία τους με τις Κοιν.Σ.Επ. Επαναχρησης.
    g. Διοργάνωση δράσεων με θέμα την ευαισθητοποίηση των πολιτών στην επαναχρησιμοποίηση (ημερίδες, εκπαιδευτικά σεμινάρια κλπ).
    h. Δημιουργία ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ Δομής (ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ?) ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΎ Επανάχρησης σε επίπεδο υπουργείου .Όπως έχει σχεδιασθεί και λειτουργεί ο Ε.Ο.ΑΝ, για την Ανακύκλωση,να σχεδιασθεί και να εφαρμοσθεί ένας νέος Οργανισμός, αυτός της Επανάχρησης, δηλ, ο Ε.Ο.ΕΠ .
    i. Μέλη της Πρωτοβουλίας Πολιτών για την Επαναχρηση, είμαστε στην διάθεση του Υπουργείου για βοήθεια και στήριξη αυτής της προσπάθειας.

    για την Επαναχρηση Θεσσαλονίκης,
    Σάκης Καβακόπουλος
    reusers.salonika@gmail.com
    6972293003

  • 8 Ιουνίου 2015, 12:43 | Σακης Καβακοπουλος

    ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΊΑ ΠΟΛΙΤΏΝ για την ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΗ
    συντάκτες Α. Καβακόπουλος – Α.Τζάκρης
    Θεσσαλονίκη 4/3/ 2015
    Θεσμοθέτηση της επαναχρησιμοποίησης απορριμμάτων

    Είναι κοινή διαπίστωση ότι στην Ελλάδα η ιδέα της σύγχρονης και ολοκληρωμένης διαχείρισης των απορριμμάτων, αν και τα τελευταία χρόνια έχει γίνει γνωστή σε θεωρητικό επίπεδο, στην πράξη παραμένει κενό αν όχι εχθρικό και άγνωστο γράμμα.
    Το πλαίσιο λειτουργίας ενός συστήματος επαναχρησιμοποίησης θα πρέπει να είναι προσηλωμένο στην προστασία του περιβάλλοντος την προστασία και τη εξοικονόμηση των φυσικών πόρων καθώς και τη βιώσιμη ανάπτυξη.
    Η προσπάθεια βελτίωσης της διαχείρισης των απορριμμάτων μπορεί να ενισχυθεί μέσα από έναν σχεδιασμό, οργάνωση και εφαρμογή ολοκληρωμένων δράσεων ανάκτησης, επεξεργασίας και επαναχρησιμοποίησης, για την επιτυχία της οποίας καθοριστικοί παράγοντες είναι η συστηματική ενημέρωση των πολιτών και η συνεργασία φορέων διαχείρισης απορριμμάτων (π.χ. ΟΤΑ), κοινωνικών επιχειρήσεων.
    Σημαντική συμβολή και ταυτόχρονα πλαίσιο λειτουργίας αποτελεί και η οδηγία 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 19ης Νοεμβρίου 2008 για την διαχείριση των αποβλήτων. Η οδηγία αυτή έχει ενταχθεί στο εθνικό δίκαιο με το νόμο 4042/2012 για την εναρμόνιση με την παραπάνω οδηγία.
    Σημαντική αναφορά στην ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων αποτελεί το άρθρο 4 της οδηγίας που αναφέρει :
    Στη νομοθεσία και την πολιτική για την πρόληψη και τη διαχείριση των αποβλήτων ισχύει ως τάξη προτεραιότητας η ακόλουθη ιεράρχηση όσον αφορά τα απόβλητα:
    a. Πρόληψη,
    b. Προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση,
    c. ανακύκλωση,
    d. άλλου είδους ανάκτηση, π.χ. ανάκτηση ενέργειας (καύση) και
    e. διάθεση (ΧΥΤΑ, ΧΥΤΥ κλπ)
    Σύμφωνα με παραπάνω ιεράρχηση η επαναχρησιμοποίηση είναι η δεύτερη, μετά τη μείωση στην πηγή (πρόληψη), σε σημασία δράση που οφείλουμε να σχεδιάσουμε, να οργανώσουμε και να υλοποιήσουμε και στη χώρα μας.
    Η πρόβλεψη του άρθρου 11 της οδηγίας προτρέπει στη λήψη κατάλληλων μέτρων για την προώθηση της επαναχρησιμοποίησης προϊόντων καθώς και σε δραστηριότητες προετοιμασίας για επαναχρησιμοποίηση (αφορά την κατασκευή των προϊόντων από τους παραγωγούς). Σημαντική παράμετρος της δράσης αυτής είναι η ενθάρρυνση της δημιουργίας και της στήριξης δικτύων επαναχρησιμοποίησης και επισκευής και της χρήσης οικονομικών μέσων. Ενώ ο ποσοτικός στόχος της συνολικής αποτελεσματικότητας της ολοκληρωμένης διαχείρισης των απορριμμάτων μέχρι το 2020 είναι να αυξηθεί σε βάρος η ποσότητα των διαχειριζόμενων απορριμμάτων κατά 70%.
    Σε ότι αφορά την Ελλάδα σε σχέση με την επαναχρησιμοποίηση, η εκτίμησή μας είναι ότι δεν υπάρχει καταγεγραμμένη ποσότητα απορριμμάτων η οποία να επαναχρησιμοποιείται Που σημαίνει ότι είμαστε ακόμη στην αφετηρία της συγκεκριμένης δράσης.
    Η κοινωνική διάσταση της επαναχρησιμοποίησης
    1. Δρα διαπαιδαγωγικά προς τους πολίτες παρουσιάζοντας την εναλλακτική θεώρηση για τους υπάρχοντες πόρους σε χρήση, προτείνει την επανάχρησή τους και διευρύνει την κλίμακά τους και στους φυσικούς πόρους και αγαθά (νερό, αέρας κλπ).
    2. Ενισχύει την δημιουργικότητα, τα ενδιαφέροντα των πολιτών και την απασχόληση. Ένας σημαντικός αριθμός ανθρώπων έχουν εντάξει στην καθημερινότητά τους και αναζητούν λύσεις στο πλαίσιο της παράτασης του κύκλου ζωής των αντικειμένων, π.χ. λιγότεροι θα αγόραζαν καινούργιες λευκές ηλεκτρικές συσκευές, εάν τους προσφέρονταν η φθηνότερη επιλογή/λύση της ΕΠΙΣΚΕΥΗΣ και ΕΠΑΝΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ.
    3. Αξιοποιεί τις υπάρχουσες υποδομές και υλικά σε πολλαπλούς κύκλους χρήσης. Δεν εξαφανίζει την επένδυση σε ανθρώπινη εργασία, ενέργεια και τις πρώτες ύλες που χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή για την πρώτη χρήση. Θα πρέπει να το θεωρήσουμε ως απαξίωση ενός υπαρκτού κεφαλαίου που αποτιμήθηκε σε χρήμα, αλλά και αχρήματης αξίας με στόχο την παρακαταθήκη μικρότερου και ηπιότερου οικολογικού αποτυπώματος προς τις επόμενες γενιές.
    4. Συμβαδίζει με τις επίκαιρες ανάγκες των ανθρώπων για αξιοποίηση των στοιχείων και των υλικών, καθώς και τη χρήση τεχνικών επισκευής των αντικειμένων του αστικού περιβάλλοντος και του τεχνολογικού περιεχομένου της σε νέες χρήσεις και υπηρεσίες. Με αποτέλεσμα την αποφυγή νέων αγορών, οικονομίες κλίμακας, λιγότερες εισαγωγές καταναλωτικών αγαθών και εντέλει προστασίας της εγχώριας αγοράς εργασίας.
    5. Η επαναχρησιμοποίηση υλικών επιτρέπει τη μείωση της υπερβολικής κατανάλωσης και παρέχει προϊόντα από δεύτερο χέρι σε χαμηλές τιμές.
    6. Η επαναχρησιμοποίηση παραπέμπει στις συνήθειες των παππούδων μας που έβρισκαν τρόπους να χρησιμοποιούν ξανά και ξανά παλιά αντικείμενα. Βάζα και μπουκάλια μπορούν να αποθηκεύσουν υγρά ή στερεά, παλιά ρούχα γίνονται ξεσκονόπανα ή μπορούν να δωριθούν σε όσους έχουν ανάγκη, η εφημερίδα μπορεί να τυλίξει διάφορα αντικείμενα πριν αυτά τοποθετηθούν στην αποθήκη, ένα γυάλινο μπουκάλι νερού μπορεί να ξαναγεμίσει πολλές φορές (WWF).
    Ο ρόλος της κοινωνικής οικονομίας
    Η κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία συνιστά ή τουλάχιστον αγωνίζεται να οικοδομήσει μια εναλλακτική (τρίτος τομέας) οικονομία, καθώς όλα τα χαρακτηριστικά της (πολιτικά, κοινωνικά, οικονομικά, ακόμη και εκείνα που έχουν σχέση με τη μορφή και τις αξίες που τη διέπουν) είναι διαφορετικά από τους άλλους δύο τομείς που έχουμε γνωρίσει έως τώρα, δηλαδή τον κρατικό από τη μια μεριά και τον ιδιωτικό-καπιταλιστικό από την άλλη.
    Αποτελείται από τυπικές όσο και από άτυπες οργανωτικές μορφές που μέχρι τώρα, μέσα από αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και σε ένα πλαίσιο οικονομικής δημοκρατίας αλλά και στην κατεύθυνση της δημιουργίας νέων παραγωγικών σχέσεων, έχει καταφέρει να υψώσει ένα ανάχωμα απέναντι στις άγριες διαθέσεις της αγοράς για επικυριαρχία σε κάθε μορφή δράσης των ανθρώπων αλλά και των ίδιων των αναγκών τους.
    • Το στοιχείο που ισχυροποιεί τη σημασία και την προοπτική της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, είναι το γεγονός ότι οι θεσμοί, οι προσπάθειες και τα εγχειρήματα που αναπτύσσονται τα τελευταία χρόνια έχουν προκύψει σχεδόν κατά απόλυτο τρόπο από διαδικασίες βάσης, δηλαδή από τα κάτω.
    • Δρα στη βάση του συνεργατισμού και της αλληλεγγύης, με στόχο την κάλυψη των ανθρώπινων αναγκών και των κοινωνιών μέσα στις οποίες ζουν και δραστηριοποιούνται.
    • Δίνει έμφαση στην τοπική ανάπτυξη και την ταυτόχρονη προστασία του περιβάλλοντος.
    • Το υποκείμενο για την υλοποίηση της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας είναι η κοινωνία των πολιτών τόσο μέσα από τις τυπικές όσο και τις άτυπες μορφές με τις οποίες εκφράζεται και δρα.
    • Περιλαμβάνει οργανώσεις της γειτονιάς, πολιτιστικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις, εθελοντικές ανθρωπιστικές οργανώσεις, κινήματα προστασίας καταναλωτών, κοινωνικές συνεταιριστικές οργανώσεις και συνεταιρισμούς κάθε μορφής καθώς και τα κοινωνικά δίκτυα που συγκροτούν όλες αυτές οι οργανώσεις.
    Εφαρμογή της επαναχρησιμοποίησης
    Η επαναχρησιμοποίηση θα πρέπει να αποτελέσει προνομιακό χώρο για τις δράσεις των φορέων της κοινωνικής οικονομίας (Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις, συνεταιρισμοί).
    Τόσο οι Κοιν.Σ.Επ (νόμος 4019/2011) όσο και οι συνεταιρισμοί (νόμος 1667/1986) είναι δομές που από τη μορφή της συγκρότησής τους εμπεριέχουν το στοιχείο της κοινωνικής δράσης παράλληλα με την επιχειρηματική δραστηριότητα. Με στόχο τη δημιουργία θέσεων εργασίας μέσα από την κοινωνική διαχείριση της απασχόλησης.
    Στο πλαίσιο εφαρμογής της επαναχρησιμοποίησης είναι απαραίτητη η συνεργασίας των φορέων τοπικής αυτοδιοίκησης με τους φορείς της κοινωνικής οικονομίας στην κατεύθυνση της εξυπηρέτησης της ολοκληρωμένης διαχείρισης των απορριμμάτων μέσα από την συνεργατική οικονομική λειτουργία ομάδων πολιτών.
    Αυτό εξασφαλίζει τόσο τη διαφάνεια, την αποτελεσματικότητα, το μικρότερο κόστος της υπηρεσίας όσο και την μείωση της ανεργίας με τη δημιουργία υγιών και μόνιμων θέσεων εργασίας.
    Η τοπική αυτοδιοίκηση (δήμοι και περιφέρειες) θα πρέπει να αναπτύξουν και να στηρίξουν δομές κοινωνικής οικονομίας, δίνοντας χώρο και μέσα, προκειμένου να πετύχουν ένα διπλό στόχο. Την ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων (στο κομμάτι της επαναχρησιμοποίησης) αλλά και την αύξηση της απασχόλησης, αφού η ανάπτυξη της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας εμπεριέχει το στοιχείο της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας.
    Άμεσες ανάγκες
    Τα αναγκαία βασικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση είναι :
    1. Ανάδειξη της σπουδαιότητας και της σημασίας της κοινωνικής οικονομίας ως ξεχωριστού και ευδιάκριτου οικονομικό μοντέλου ανάπτυξης της χώρας (τρίτος τομές της οικονομίας)
    2. Διαμόρφωση του κατάλληλου νομικού πλαισίου λειτουργίας του κοινωνικού τομέα της οικονομίας.
    3. Θεσμοθέτηση ιδιαίτερου φορολογικού πλαισίου κοινωνικής οικονομίας.
    4. Θεσμοθέτηση φορολογικού πλαισίου διαχείρισης των προϊόντων που προέρχονται από επεξεργασία και επαναχρησιμοποίηση (μειωμένος ΦΠΑ).
    5. Δημιουργία και προσδιορισμός μορφών και πηγών χρηματοδότησης των φορέων της κοινωνικής οικονομίας.
    6. Διαμόρφωση νομικού και λειτουργικού πλαισίου συνεργασίας φορέων τοπικής αυτοδιοίκησης και φορέων κοινωνικής οικονομίας.
    7. Θεσμοθέτηση μορφών εκπαίδευσης κοινωνικής οικονομίας.
    Η χρήση της εμπειρίας άλλων χωρών (και από τον ευρωπαϊκό χώρο) είναι απαραίτητη.
    Τα μέλη της Πρωτοβουλίας μας είναι σε θέση (διαθέτουν την κατάρτιση και την εμπειρία , καθώς και την θέληση) να εισηγηθούν, να στηριξουν και να υλοποιήσουν αυτές τις πολιτικές.

    στοιχεία επικοινωνίας
    ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ,
    REUSERS.SALONIKA
    +30 6972293003
    reusers.salonika@gmail.com

  • 7 Ιουνίου 2015, 11:24 | Π. Δ

    Σχετικά με τα ΟΤΚΖ. Η διαδικασία αφορά όλα τα οχήματα που είναι στους κ.χ . Όμως με τη κάλυψη ότι ο ιδιοκτήτης μπορεί να φυλάσσει το όχημα του, όταν το αποσύρει από την κυκλοφορία, σε δικό του οικόπεδο, έχουν δημιουργηθεί ιδ. χώροι, μάντρες συνεργείων κλπ που συσσωρεύονται πολλά παλιά οχήματα με ότι προβλήματα δημιουργεί αυτό. Η μόνη λύση μέχρι σήμερα είναι με καταγγελία στην Υπηρεσία περιβάλλοντος, που όμως από το αποτέλεσμα, φαίνεται ότι δεν προχωρά.
    Με κατάλληλη νομοθετική ρύθμιση στο Π.Δ 116/04, το θέμα θα επιλυθεί αν το αναλάβουν οι Δήμοι όπως με την διαδικασία που εφαρμόζουν για τα εγκαταλελειμμένα οχήματα στους κοινόχρηστους χώρους.

  • 7 Ιουνίου 2015, 11:55 | Π. Δ

    Πρέπει να προβλεφθεί , (αν και έπρεπε να έχει ήδη γίνει), το Υπουργείο Περιβάλλοντος να εγκαταστήσει μια κινητή μονάδα Διαχείρισης ΑΕΚΚ στην Παλλική της Κεφαλλονιάς για την διαχείριση των υλικών μετά από τους σεισμούς.

  • 7 Ιουνίου 2015, 11:32 | Π. Δ

    Στους μεγάλους σε έκταση Δήμους ένα ΧΥΤ αδρανών υλικών δεν επαρκεί. Είναι σκόπιμο να θεσμοθετηθεί ώστε τουλάχιστον τα ανενεργά λατομεία να γίνουν άμεσα και ΧΥΤ αδρανών υλικών αλλά και να εφαρμόζεται έτσι η μελέτη αποκατάσταση τους . Επίσης οι Δήμοι αυτοί να χωροθετήσουν – αδειοδοτήσουν και άλλους ελεγχόμενους χώρους προσωρινής εναπόθεσης αδρανών υλικών, ώστε με την προβλεπόμενη Περιφερειακή κινητή μονάδα διαχείρισης τους, εκτός των άλλων να επιλύσουν και το μεγάλο πρόβλημα ανεξέλεγκτης ρίψης τους παντού.

  • 7 Ιουνίου 2015, 11:20 | Παναγής Δελακάς

    Στο ΕΣΔΑ είναι απαραίτητο να προβλεφθεί το μεγάλο κεφάλαιο: ΡΟΜΑ και πρόβλεψη απασχόλησης τους στην διαχείριση και εκμετάλλευση αποβλήτων.
    Οι εταιρείες, οι Δήμοι, οι Διαδημοτικές επιχειρήσεις κλπ πλέον δρουν ανταγωνιστικά σε αυτήν την ομάδα πληθυσμού και η οποία ουσιαστικά προσπαθεί να ζήσει από τον τομέα αυτό.
    Στο κεφάλαιο του ΕΣΔΑ, οργανισμοί, διοικητικά μέτρα των δικτύων διαχείρισης, εταιρικά σχήματα κοινωνικής οικονομίας για την εμπλοκή Πολιτών στην διαχείριση αποβλήτων, ανακύκλωση κλπ και στις προτεινόμενες νομοθετικές ρυθμίσεις είναι σκόπιμο να προβλεφθεί και το τόσο σοβαρό αυτό θέμα ώστε η πολυπληθής ομάδα αυτή με την κατάλληλη εκπαίδευση , πιστοποίηση , οργάνωση να μην περιθωριοποιηθεί εντελώς.
    Σημ.: Την καινοτόμο πρόταση αυτή την έχω ήδη υποβάλει για το ΠΕΣΔΑ Ιονίων Νήσων μέσω του Δήμου Κεφαλλονιάς στον οποίο εργάζομαι σε θέση ευθύνης.

  • 6 Ιουνίου 2015, 19:54 | Στέφανος Χ Σαμακάς

    Οσον αφορά τα Οχήματα στο τέλος του κύκλου ζωής δεν φαίνεται να έχετε πάρει υπ’ οψιν σας τις αλλαγές προτεραιοτήτων της Ευρωπαικής Οδηγίας Πλαίσιο ( waste framework directive ) που είναι 1) Πρόληψη 2) επαναχρησιμοποίηση ( σκέτο ) 3) ανάκτηση ( επαναχρησιμοποίηση μερών και ανταλλακτικών )4) ανακύκλωση και για τις οποίες διέθεταν και πολλά προγράμματα και κονδύλια επιπροσθέτως. Η εξοργιστική αστοχία και η οικονομική ζημία σε ενα τόσο απλό θέμα δημιουργεί εύλογες υπόνοιες για τα πιο πολύπλοκα θέματα που διαχειρίζεστε εδώ και ανασφάλεια που συμπαρασύρει το ολο σχέδιο και προδικάζει τις οποιες οικολογικές και οικονομικές του προοπτικές.

  • 5 Ιουνίου 2015, 21:01 | Παναγιωτοπουλος Χρήστος

    Τα απορρίμματα περικλείουν «χρυσό», εάν αξιοποιηθούν σωστά μπορούν να φέρουν έσοδα στους ΟΤΑ και νέες θέσεις εργασίας. Η διαχείριση των απορριμμάτων πρέπει υπόκειται σε δημόσιο κοινωνικό χαρακτήρα με ευθύνη των ΟΤΑ, χωρίς την συμμετοχή των ιδιωτικών εταιρειών. Να ενισχυθεί η ανακύκλωση με διαλογή των υλικών στην πηγή. Να καταργηθεί η Ε.Ε.Α.Α που μέχρι σήμερα διαχειρίζεται τα χρήματα από το τέλος ανακύκλωσης που καταβάλουν οι εταιρείες, υπογράφοντας σύμβαση με τους ΟΤΑ, τοποθετώντας τους ΜΠΛΕ κάδους που μόνο ουσιαστική ανακύκλωση δεν γίνεται, και λυμαίνεται την επιδότηση.
    Το μοντέλο της ανακύκλωσης που εφαρμόζει ο Δήμος Βύρωνα από το 2008, με ξεχωριστούς κάδους και διαλογή στην πηγή μπορεί να έχει ουσιαστικά αποτελέσματα, και όχι η κοροϊδία των ΜΠΛΕ κάδων της ΕΕΑΑ Α.Ε ., εάν οι υπηρεσίες καθαριότητας των δήμων οργανωθούν σε αυτή την κατεύθυνση. Οι δήμοι να χρηματοδοτούνται για τα ανακυκλώσιμα υλικά που περισυλλέγουν, απευθείας από την ΕΟΑΝ χωρίς την μεσολάβηση της ΕΕΑΑ Α.Ε που πρέπει να καταργηθεί. Πρέπει άμεσα να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση ώστε η είσπραξη και η διαχείριση των πόρων της ανακύκλωσης να διανέμετε στους Δήμους απευθείας χωρίς την διαμεσολάβηση της ΕΕΑΑ ΑΕ και ιδιωτικών εταιρειών. Τα χρήματα που πληρώνουν οι πολίτες για τα τέλη καθαριότητας, τα χρήματα από την πώληση των ανακυκλώσιμων υλικών, και τα χρήματα από το τέλος ανακύκλωσης που πληρώνουν οι εταιρείες να διατίθενται αποκλειστικά στο σύνολο τους για την λειτουργία των υπηρεσιών καθαριότητας των δήμων, την ποιότητα ζωής στις πόλεις και την προστασία του περιβάλλοντος. Να αρθεί η μνημονική απαγόρευση και να γίνουν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στις υπηρεσίες καθαριότητας των Δήμων. Τροποποίηση υφιστάμενης νομοθεσίας με σκοπό τη δημιουργία ολοκληρωμένου θεσμικού πλαισίου και κανόνων για την εύρυθμη λειτουργία της διαχείρισης απορριμμάτων, χωρίς την συμμέτοχη των ιδιωτικών εταιρειών και των εργολάβων. Να καταργηθεί το άρθρο 61 του Ν. 3979/2011 και το άρθρο 49 του Ν. 4325/2015 που δίνουν την δυνατότητα ανάθεσης υπηρεσιών καθαριότητας σε ιδιώτες. Ριζική τροποποίηση του Ν. 2939/01 και τα Συστήματα Εναλλακτικής Διαχείρισης να περάσουν στους Δήμους έτσι ώστε να αποκλειστούν τα ιδιωτικά συμφέροντα από την ανακύκλωση των απορριμμάτων.
    Ενιαίος δημόσιος φορέας για την διαχείριση των απορριμμάτων και όχι εκχώρηση στα ιδιωτικά μικρά και μεγάλα συμφέροντα.

    Παναγιωτόπουλος Χρήστος

  • 5 Ιουνίου 2015, 16:26 | Σταύρος / Πελοπόννησος

    Το νέο ΕΣΔΑ κινείται προς τις σωστές κατευθύνσεις, που από χρόνια έχει υιοθετήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία μάλιστα έχει εκδώσει σχετικές οδηγίες.
    Με οικολογικές πρακτικές θα πρέπει να μειωθεί άμεσα και κατά πολύ ο παραγόμενος όγκος των αποβλήτων (ειδικά των αστικών στερεών αποβλήτων). Στους Δήμους και τα μεγάλα αστικά κέντρα, όπως πολύ σωστά αναφέρεται στο νέο ΕΣΔΑ, θα πρέπει να γίνεται διαλογή στη πηγή (μέσα από το σπίτι της κάθε οικογένειας).
    Εκεί θα γίνεται ο πρώτος διαχωρισμός σε α) ανακυκλώσιμα υλικά και β) οργανικά απορρίμματα, από την κάθε οικία. Οικονομικά κίνητρα και εφαρμογή για κάθε οικογένεια του συστήματος «πληρώνω όσο πετάω».
    Ο Δήμος θα είναι υποχρεωμένος να παρέχει όλες τις απαραίτητες υποδομές σε κάθε γειτονιά για την συλλογή των ανακυκλώσιμων υλικών ξεχωριστά από τα οργανικά. Παράλληλα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μεγάλο βαθμό οικιακοί κομποστοποιητές ή δημοτικοί κομποστοποιητές ανά συνοικία.
    Ο κάθε Δήμος θα πρέπει επίσης να εφαρμόζει το ίδιο σύστημα για τα παραγόμενα απορρίμματα που προέρχονται, από τα εμπορικά καταστήματα, τις δημόσιες υπηρεσίες και τα καταστήματα εστίασης των αστικών κέντρων.
    Με τον τρόπο αυτό θα μειωθεί δραστικά έως και 50% ο όγκος των σύμμεικτων αποβλήτων και θα χρειάζονται λιγότερες και μικρότερης δυναμικότητας μονάδες για την περαιτέρω επεξεργασία τους.
    Τέτοιες μονάδες επεξεργασίας ΑΣΑ (μετά την πρώτη διαλογή στη πηγή) θα μπορούν να εγκατασταθούν πλέον ακόμη και στα γεωγραφικά όρια των πόλεων ή μέσα σε ΒΙ.ΠΕ. , καθώς θα διαχειρίζονται & θα επεξεργάζονται πολύ μικρότερους όγκους απορριμμάτων χωρίς να δημιουργούν περιβαλλοντικά προβλήματα.
    Το σημαντικότερο όμως και κομβικό σημείο για την επιτυχία του όλου εγχειρήματος, είναι το αμέσως επόμενο στάδιο, το οποίο θα ακολουθεί την πρώτη διαχείριση (Τοπικό σχέδιο) σε επίπεδο Δήμου.
    Το πιο κομβικό σημείο είναι η ενεργοποίηση και η ενίσχυση σε όλα τα στάδια των Περιφερειακών Συνδέσμων Φο.Δ.Σ.Α.
    Οι ΦοΔΣΑ θα πρέπει να είναι εκείνα τα όργανα, που με το κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο και με την απαραίτητη υλικοτεχνική ενίσχυση & οικονομική αυτοτέλεια, θα γίνουν οι προεκτάσεις των Δήμων για την διαχείριση των αποβλήτων σε επίπεδο νομού – νομών της Περιφέρειας.
    Οι ΦοΔΣΑ σε ολόκληρη την γεωγραφική επικράτεια της Περιφέρειας τους, θα αναλάβουν να εκπονήσουν και να υλοποιήσουν τον σχεδιασμό για την διαχείριση των αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ). Μέσα από διαδημοτικές συνεργασίες και την ευρύτερη συνεργασία των Δήμων με τον ΦοΔΣΑ, θα υλοποιηθούν όλα εκείνα τα έργα που έχουν να κάνουν με μονάδες ΚΔΑΥ και με τις μονάδες τελικής επεξεργασίας των υπολειμμάτων απορριμμάτων, με τελικό σκοπό την δημιουργία ποσότητας χρήσιμου κομπόστ και ενός ελάχιστου άχρηστου υπολείμματος της τάξεως κάτω του 10%.
    Παράλληλα οι ΦοΔΣΑ θα αναλάβουν την χωροθέτηση, κατασκευή και υποδειγματική λειτουργία ενός μικρού αριθμού ΧΥΤΥ σε κάθε Περιφέρεια, για την (με οικολογικό τρόπο) ταφή & αποθήκευση του ελάχιστου πλέον υπολείμματος (κάτω από 10%).
    Με αυτό τον τρόπο, οι Δήμοι μαζί με τους ΦοΔΣΑ θα εφαρμόζουν τις πλέον σύγχρονες οδηγίες της Ε.Ε. για την διαχείριση των αποβλήτων, με κυρίαρχα χαρακτηριστικά: την μείωση του συνολικού όγκου των αποβλήτων, την ανακύκλωση, την εξοικονόμηση σημαντικών πόρων από την διαχείριση, την εισροή επιπλέον οικονομικών πόρων από την εκμετάλλευση των ανακυκλώσιμων υλικών, την συμμετοχή ολόκληρης της κοινωνίας στο θέμα των απορριμμάτων με ανταποδοτικά οφέλη, την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και πολλά άλλα ακόμη.
    Συμφωνώ λοιπόν με το πνεύμα του νέου ΕΣΔΑ για διαχείριση των αποβλήτων από τους ίδιους τους πολίτες, τους Δήμους και τους ΦοΔΣΑ, με πολύ μικρότερο κόστος και πάνω από όλα με μια πιο οικολογική αντιμετώπιση του όλου θέματος.

    Σταύρος / Πελοπόννησος.

  • 5 Ιουνίου 2015, 08:16 | Κοτσιφός Γεώργιος

    Καλημέρα σας.
    Καθώς το ΕΣΔΑ είναι ιδιαιτέρως σημαντικό ως θεσμός, που επηρεάζει, πλέον του περιβάλλοντος και όλες τις οικονομικές δραστηριότητες, αλλά και την αειφορία – στο πλαίσιο αυτό θα παρακαλούσαμε όπως δοθεί παράταση στην περίοδο της διαβούλευσης, ώστε να μπορέσουμε να συμμετέχουμε και εμείς εποικοδομητικά και ουσιαστικά.
    Ευχαριστούμε.
    Κοτσιφός Γεώργιος
    Πρόεδρος Δ.Σ. Περιφερειακού Τμήματος Κρήτης Πανελληνίου Συλλόγου Χημικών Μηχανικών – psxm.ptk@gmail.com

  • 4 Ιουνίου 2015, 21:42 | Αναστάσιος

    Σχετικά με τη χωριστή συλλογή 4 ρευμάτων (χαρτί, γυαλί, μέταλλο, πλαστικό):
    1. Σε τι θα εξυπηρετήσουν οι επιπλέον κάδοι για χωριστή συλλογή των 4 ρευμάτων,με δεδομένο ότι τα υφιστάμενα ΚΔΑΥ (ή τουλάχιστον της Ελευσίνας, που έχω προσωπική άποψη) λειτουργούν μια χαρά και διαχωρίζουν τα 4 ρεύματα με τον εξοπλισμό που διαθέτουν. Αν πάμε σε χωριστή συλλογή, αντί του μπλε κάδου, δεν θα απαξιώσουμε τον εξοπλισμό των ΚΔΑΥ και τη σχετική επένδυση;Ας δουλέψει το υφιστάμενο σύστημα τουλάχιστον μέχρι να γίνει απόσβεση της σχετικής επένδυσης.
    2. Η χωριστή συλλογή, τουλάχιστον στην τρέχουσα φάση και συγκυρία της οικονομικής κρίσης, θα προσφέρει «στο πιάτο» καθαρά ανακυκλώσιμα υλικά (κυρίως χαρτί και μέταλλα) στους ρακοσυλλέκτες. Αυτούς θέλουμε να ενισχύσουμε;

  • 4 Ιουνίου 2015, 21:19 | Αναστάσιος

    Πρόταση για το : 3.4.3. Απόβλητα εκσκαφών, κατασκευών και κατεδαφίσεων,
    3.4.3.1. Μη επικίνδυνα ΑΕΚΚ, Α. Διαχείριση – ποσοτικοποίηση στόχων

    Στη διαχείριση των ΑΕΚΚ να προβλέπεται και αξιοποίησή τους για την πλήρωση βόθρων, μετά τη σύνδεση των οικημάτων με το αποχετευτικό δίκτυο. Αυτός ο τρόπος αξιοποίησης δίνει σημαντική λύση για μέρος των ΑΕΚΚ πολλών δήμων.

  • 4 Ιουνίου 2015, 15:44 | Viki Papadopoulou

    ΟΧΙ και πάλι ΟΧΙ.

    Μετά από δεκαετίες κακοδιαχείρισης και μηδενικών αποτελεσμάτων στον Δήμο Πειραιά, με την ανακύκλωση να έχει αποτύχει παταγωδώς και τα απορριμματοφόρα του Δήμου να συλλέγουν μαζί τα ανακυκλώσιμα και τα γενικά σκουπίδια, κοροϊδεύοντας τους δημότες, ΑΜΦΙΒΑΛΛΩ παντελώς ότι οι ελληνικοί Δήμοι είναι κατάλληλοι από μόνοι τους, χωρίς ιδιωτική χρηματοδότηση και πρωτοβουλία, για την διαχείριση των απορριμάτων.

    Από τις γνώσεις μου σχετικά με την Αγγλία, σίγουρα τα σκουπίδια είναι τεράστια πηγή εσόδων, αλλά είναι και ΧΡΕΟΣ μας να σταματήσουμε τις χωματερές (οι οποίες στις σοβαρές Ευρωπαϊκές χώρες αποτελούν παρελθόν εδώ και δεκαετίες). Πρέπει η κυβέρνηση να κοιτάξει τα ήδη εφαρμοσμένα επιτυχώς μοντέλα άλλων ευρωπαϊκών χωρών, όπως η Αγγλία. Δείτε πληροφορίες εδώ:

    https://www.youtube.com/watch?v=Xxf-CCpgpfU
    https://www.gov.uk/government/policies/waste-and-recycling
    https://www.gov.uk/browse/environment-countryside/recycling-waste-management
    https://www.gov.uk/government/uploads/system/uploads/attachment_data/file/265810/pb14100-waste-management-plan-20131213.pdf

    Οι Δήμοι και οι Περιφέρειες στην Ελλάδα πρέπει να έχουν εποπτικό ρόλο στην διαχείριση των αποβλήτων, με αρχή την καθαριότητα των δημοσίων χώρων, την τοποθέτηση και διαχείριση κάδων, και πρόσληψη επαρκών οδοκαθαριστών. Επίσης, θα έπρεπε να επιβάλλουν αυστηρά πρόστιμα επί ρύπανσης (έχετε δει τι γίνεται στο Σχιστό; Οι Δήμοι κάνουν τουμπεκί). Όμως, πρέπει να υπάρξει μεγάλη ιδιωτική χρηματοδότηση – μια και το κράτος λεφτά δεν έχει – ώστε να δημιουργηθούν ΑΜΕΣΑ μοντέρνα ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ διαχείρισης αποβλήτων, ώστε το μεγαλύτερο ποσοστό των αποβλήτων να ανακυκλώνονται με υπερσύγχρονες μεθόδους, και τα υπόλοιπα να ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ με σκοπό την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, όπως γίνεται στην Βρετανία.

    Μόνον με αυτό το μοτίβο, δηλ. μεγάλα ιδιωτικά εργοστάσια να πληρώνουν τους Δήμους για να συλλέγουν τα σκουπίδια τους και να τα διαχειρίζονται με ανακύκλωση και με παραγωγή ενέργειας, θα έχουμε επιτέλους ΑΛΗΘΙΝΗ ανακύκλωση, κλείσιμο χωματερών, καθαρότερο περιβάλλον και σταμάτημα των προστίμων που τρώμε συνέχεια από την ΕΕ.

  • 4 Ιουνίου 2015, 13:24 | ΔΕΔΕΣ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ

    Καλημέρα σας .
    Από την πρώτη ανάγνωση του προτεινόμενου σχεδίου νόμου, κατάλαβα ότι δεν γίνεται διαχωρισμός των γεωργικών υποπροϊόντων και κυρίως των γεωργικών αποβλήτων.
     Δεν θίγεται το πρόβλημα της ρύπανσης του περιβάλλοντος από την λειτουργία κυρίως των ελαιοτριβείων και των οινοποιείων.
     Δεν θίγεται το πρόβλημα της πιστοποιημένης μεταφοράς και επεξεργασίας αυτών των αποβλήτων ( ανεξέλεγκτες χωματερές ).
     Εμείς σαν χώρα εναποθέτουμε ανεξέλεγκτα και μολύνουμε το περιβάλλον. Γι’ αυτό τον λόγο πληρώνουμε και υπέρογκα πρόστιμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
     Παράλληλα εισάγουμε προϊόντα από το εξωτερικό, για να χρησιμοποιήσουμε ως συμπληρώματα για τις τροφές , τις ζωοτροφές και κυρίως για τον χώρο των καλλυντικών.
     Τα προϊόντα αυτά μπορούν να παραχθούν από τα γεωργικά υποπροϊόντα . Αυτή η πρώτη ύλη είναι από τις καλύτερες στον κόσμο.
    Είμαι κάτοχος του διπλώματος ευρεσιτεχνίας:
    «Μέθοδος και διάταξη επεξεργασίας φυτικών προϊόντων Νο 1007984 / 18-9-2013».
    Τα αποτελέσματα της εφαρμογής είναι δοκιμασμένα στον χώρο των τροφών και κυρίως των ζωοτροφών.
    Το πρόβλημα είναι ο νόμος που δημιουργεί προβλήματα στον τρόπο λειτουργίας των ελαιοτριβείων και κυρίως στην διακίνηση των προϊόντων προς επεξεργασία.
    Με την πλήρη αξιοποίηση των γεωργικών υποπροϊόντων επιτυγχάνεται:
     Αναβάθμιση της ποιότητας των παραγομένων προϊόντων , γιατί επεξεργάζονται κοντά στον χώρο παραγωγής.
     Δεν μολύνεται το περιβάλλον από άσκοπες μεταφορές , όπως η υγρασία του ελαιοπυρήνα.
     Δημιουργείται κέρδος με την επιπρόσθετη αξία στην παραγωγή.
     Δημιουργείται περιβαλλοντολογική συνείδηση.
     Δημιουργούνται προϋποθέσεις συνεργασίας παραγωγών και ελαιοτριβείων , για την ανάδειξη της βιολογικής καλλιέργειας και της συμβολαιακής γεωργίας.
     Επιτυγχάνεται ο έλεγχος και η αναβάθμιση της ποιότητας του ενδιάμεσου προϊόντος που είναι ο πυρήνας και το ελαιόλαδο.
     Βοηθάει ώστε να μην γίνει ανεξέλεγκτη χρήση του λαδιού από διπλή φυγοκέντριση – REPASSO. Αυτό χαρακτηρίζεται από τον νόμο ως πυρηνέλαιο ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι . Γιατί παράγεται με φυσικό τρόπο και δεν χρησιμοποιούνται οργανικοί διαλύτες. Η ευρεία και ανεξέλεγκτη χρήση του REPASSO θα υποβαθμίσει την ποιότητα του παραγόμενου ελαιολάδου , παρά θα αναβαθμίσει το πυρηνέλαιο.
     Σε Ευρωπαϊκό επίπεδο και συγκεκριμένα σε Ιταλία, σε Ισπανία , σε Πορτογαλία κ.λ.π. εφαρμόζεται η τεχνική της διπλής φυγοκέντρισης .
     Το λάδι διπλής φυγοκέντρισης είναι μία άριστη πρώτη ύλη για τον εμπλουτισμό ορισμένων τροφών και ζωοτροφών . Αλλά είναι και μεγάλη νοθεία εάν αναμιχθεί με το εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο.
     Η μονάδα επεξεργασίας των γεωργικών υποπροϊόντων είναι μία «πράσινη» μονάδα που λειτουργεί όλο τον χρόνο , γιατί έχει την δυνατότητα να επεξεργαστεί και άλλα γεωργικά υποπροϊόντα, και:
    a. Μειώνει το κόστος λειτουργίας της.
    b. Χειρίζεται πολλά γεωργικά υποπροϊόντα ( απόβλητα):
    i. Άλλα επικίνδυνα για το περιβάλλον.
    ii. Άλλα μη επικίνδυνα για το περιβάλλον.
    c. Δημιουργεί θέσεις εργασίας.
    d. Δημιουργεί επενδυτικό ενδιαφέρον.
    e. Είναι από μόνη της εξαγωγικό προϊόν λόγω της καινοτομίας.
    f. Προβάλει την καινοτομία.
    g. Δημιουργεί προϋποθέσεις αναβάθμισης της παραγωγής στον πρωτογενή τομέα.
    h. Δημιουργεί προϋποθέσεις απορρόφησης κοινοτικών κονδυλίων.
    Ευχαριστώ
    Άρης Δέδες
    aridedes@otenet.gr

  • 4 Ιουνίου 2015, 09:24 | Μαρία Φλεμετάκη

    Παρακαλώ όπως διορθωθούν/αντικατασταθούν οι σελίδες 76-88 της παραγράφου 3.6: «Δράσεις για την Υλοποίηση του ΕΣΔΑ», (από κάθετες σε οριζόντιες) καθώς δεν φαίνονται όλα τα στοιχεία των πινάκων (δεν φαίνονται οι αναφορές στις κατηγορίες/στήλες: Φορέας Υλοποίησης και Ιεράρχηση Δράσεων).

  • 3 Ιουνίου 2015, 23:28 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ

    Καλησπέρα σας,
    Σέβομαι όλες τις απόψεις για τη Διαχείριση Αποβλήτων και οι αρμόδιοι ελπίζω να αποφασίσουν βασιζόμενοι στα πλεονεκτήματα όχι μόνο οικονομικά αλλά και περιβαλλοντικά. Η άποψη της κυρίας Αντιγόνης με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη για το ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ μάθημα περιβαλλοντικής διαχείρισης σε όλες τις βαθμίδες του σχολείου αλλά και σε όλες τις τάξεις θα συμπλήρωνα ακόμη από το νηπιαγωγείο μέχρι το λύκειο με ομαδικές εργασίες στην κοινωνία που ζει το παιδί (οικογένεια – χωριό – πόλη), Όλα ξεκινούν από την ΠΑΙΔΕΙΑ!!! ευχαριστώ.

  • 3 Ιουνίου 2015, 20:09 | Μαρία

    Η στόχευση για 5% κ.β. χωριστή συλλογή βιοαποβλήτων το 2015 θεωρείται ανεδαφική δεδομένου ότι ήδη διανύουμε τον 6ο μηνα του 2015.
    Όσο για την εκτόξευση του στόχου στο 40% κ.β., μόλις 5 έτη μετά (δλδ το 2020), θα πρέπει να υπάρξει εξαντλητική τεκμηρίωση του τρόπου θέσπισης του στόχου αυτού. Οι εμπειρία από τις επιτυχημένες προσπάθειες άλλων χωρών σε καμία περίπτωση δεν οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι κυριολεκτικά από τη μία μέρα στην άλλη, είναι δυνατά τέτοια αποτελέσματα. Ενδεικτικά παραπέμπω στο πρόγραμμα LIFE με τίτλο ATHENS BIOWASTE, όπου υπάρχει παραδοτέο με τίτλο:»Ανασκόπηση και αξιολόγηση συστημάτων διαλογής των βιοαποβλήτων στην πηγή» (Παραδοτέο Δράσης 2α).
    Αναρωτιέμαι επίσης αν τα αποτελέσματα του εν λόγω προγράμματος (της πρώτης πιλοτικής εφαρμογής ΔσΠ βιοαποβλήτων στην Αθήνα), έχουν χρησιμοποιηθεί για διεξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με την πιθανή εκτροπή βιοαποβλήτων μέσω ΔσΠ («capture rate» σε Kg/κάτοικο) και τις πιθανές προσμίξεις στον κάδο, που μπορεί στις αστικές περιοχές να ξεπεράσουν το 20%

  • 3 Ιουνίου 2015, 16:44 | ΠΕΤΚΟΣ ΚΩΣΤΑΣ

    ΚΑΛΗΜΕΡΑ

    ΕΠΕΙΔΗ ΑΣΧΟΛΗΘΗΚΑ ΛΙΓΟ ΜΕ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΔΙΑΧ. ΑΠΟΡΗΜΑΤΩΝ

    ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΑΑΑΑΑΑΑ. ΡΥΠΑΙΝΕΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΟΤΙ ΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΑΕΡΙΟ ΚΑΙΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΛΕΙΜΑΤΟΛΑΣΠΗ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΑΦΗ ΤΟ ΥΠΟΛΕΙΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΙΜΟ.

    ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΠΙΧΕΙΡΙΣΗ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΙΔΙΩΤΕΣ ΜΕ ΚΑΤΑΤΟΠΟΥΣ ΕΠΙΧΕΙΡΙΜΑΤΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΕΝΔΥΣΟΥΝ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟΤΟΥΣ ΑΓΟΤΕΡΑ

    ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΤΑΙ ΑΠΟ ΥΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗ ΑΑΑΑΑΑΑ KAI ΜΠΟΡΕΙ ΣΕ ΠΕΡΙΟΔΟ 6-8 ΜΗΝΩΝ Ο ΚΑΘΕ ΝΟΜΟΣ ΝΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟΤΟΥ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΔΗΛΑΔΗ 52 ΜΟΝΑΔΕΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ 6000-10000 ΑΤΟΜΑ

    ΕΙΝΑΙ ΕΠΟΧΗ ΓΡΗΓΟΡΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΟΔΟΦΟΡΩΝ ΕΠΕΝΔΥΣΕΩΝ ΟΧΙ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙ Η ΕΛΑΔΑ ΝΑΣΤΑΘΕΙ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑΤΗΣ

    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

  • 3 Ιουνίου 2015, 16:37 | Διονύσιος Τσαλίκογλου

    Καλημέρα,

    Θα ήθελα να συμφωνήσω ότι ο διαχωρισμός στην πηγή είναι ο πλέον ενδεδειγμένος και σύγχρονος τρόπος διαχείρισης. Για το λόγο αυτό οι δήμοι θα πρέπει να εφαρμόσουν ένα συγκεκριμένο μοντέλο το οποίο θα υιοθετεί τις σύγχρονες πρακτικές αλλά και ταυτόχρονα θα εξοικονομεί πολύτιμους πόρους και ανθρώπινο δυναμικό. Πιο συγκεκριμένα, με χρήση έξυπνων κάδων ανακύκλωσης και απορριμμάτων, θα επιτευχθεί,

    1. μείωση του CO2 αλλά και μείωση του κυκλοφοριακού προβλήματος, αφού θα χρειάζονται λιγότερα απορριμματοφόρα στους δρόμους (οι έξυπνοι κάδοι ειδοποιούν μέσω GPRS τον διαχειριστή του συστήματος ή άλλον μέσω SMS ή/και email για την πληρότητά τους). Κατ΄αυτό τον τρόπο η σχεδιάζουμε το δρομολόγιο του απορριμματοφόρου με βάση πληρότητας.

    2. καμία ενεργειακή επιβάρυνση, αφού οι έξυπνοι κάδοι διαθέτουν φ/β πάνελ και έχουν αυτονομία ρεύματος (με 1 ώρα ηλιοφάνεια η αυτονομία τους ξεπερνά τους 2 μήνες).

    3. συμπίεση ως και 5 φορές του αρχικού όγκου με χρήση πρέσας (κίνηση με αλυσίδα για αξιοπιστία) δύναμης 550 κιλών.

    4. πλήρης διαχείριση μέσα από λογισμικό το οποίο επιτρέπει την εξαγωγή στατιστικών, παρακολούθηση σε πραγματικό χρόνο της κατάστασης /πληρότητας κάθε έξυπνου κάδου, κτλ.

    5. εξοικονόμηση ανθρωπίνου δυναμικού με μετάταξή τους σε άλλο νευραλγικό για το δήμο τμήμα/υπηρεσία.

    6. καλύτερες συνθήκες υγιεινής, αφού οι έξυπνοι κάδοι είναι κλειστού τύπου με αποτέλεσμα να μην υπάρχει δυσοσμία, κίνδυνος επιδημιών, εστίες μόλυνσης, πρόσφορο έδαφος σε κάθε είδους τρωκτικά, γάτες, σκύλους, πουλιά, έντομα, κτλ.

    7. η δημιουργία ασύρματου δικτύου ίντερνετ, αφού οι έξυπνοι κάδοι μπορούν να εξοπλιστούν με ασύρματο ρούτερ και να λειτουργήσουν ως wi-fi hotspots, μία πολύ σημαντική υπηρεσία προς τον πολίτη μεσα από το οποίο ο δήμος μπορεί να ενημερώνει για έργα, εκδηλώσεις, κυκλοφοριακό, ομιλίες, πολιτιστικά, κτλ.

    8. η δημιουργία πρόσθετων εσόδων από την ποιοτικότερη και ομαδοποίηση-διαχωρισμός των ανακυκλώσιμων υλικών (υψηλότερη τιμή πώλησης).

    9. η δυνατότητα διαφήμισης πάνω στους έξυπνους κάδους (παρόμοια με τη μέθοδο διαφήμισης στα μέσα μεταφοράς – τυπωμένο PVC αυτοκόλλητο).

    και άλλα πολλά.

    Με τιμή,

    Δ.Τ.

  • 3 Ιουνίου 2015, 15:41 | Κίμων Μανέτας

    Η διαχείριση των αποβλήτων είναι μια μονομερής διαδικασία μείωσης των, από την οποία κερδισμένοι βγαίνουν οι ιδιώτες εμπλεκόμενοι στο έργο, λιγότερο το περιβάλλον, και καθόλου οι πολίτες.
    Μέσα στο νόμο πλαίσιο δεν αγγίζονται καθόλου οι πηγές των αποβλήτων όπως είναι τα εργοστάσια συσκευασίας προϊόντων, από τα οποία ο πολίτης καλείται να πληρώσει 2 φορές. Μια όταν αγοράζει τη συσκευασία μαζί με το προϊόν και μια όταν τη πετά.
    Όταν λοιπόν μιλάμε για μείωση αποβλήτων μέσω διαχείρισης και ανακύκλωσης, θα πρέπει παράλληλα να μιλάμε και για μείωση της δημιουργίας αποβλήτων, διότι ο θεσμός της διαχείρισης, είναι βέβαιο ότι θα αυξήσει και τη δημιουργία για περισσότερα κέρδη, και κάποια στιγμή θα βρεθούμε στον ίδιο παρονομαστή, αλλά με υπέρογκα δημοτικά τέλη.
    Προτείνω αλλαγή πολιτικής της συσκευασίας η οποία θα μπορούσε να περιοριστεί μόνο στο πεδίο της μεταφοράς του προϊόντος και καθόλου στον τελικό αποδέκτη, όπως εφαρμόζεται πιλοτικά σε αρκετές χώρες η αγορά χύμα προϊόντων.
    Με αυτό το τρόπο εξασφαλίζεται η μείωση του πλαστικού, η διαλογή και τα δημοτικά τέλη.
    Οπωσδήποτε η διαχείριση δεν μπορεί να ισχύει με τα ίδια μέτρα και σταθμά σε κάθε περιοχή της επικράτειας. Η νησιωτική Ελλάδα π.χ. η οποία φέρει τη βαριά τουριστική βιομηχανία, δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος μιας βιομηχανοποιημένης ζώνης η οποία εμπεριέχει κινδύνους μολύνσεων των θαλασσών και των υπόγειων υδάτων.
    Κάθε δήμος λοιπόν πρέπει να έχει την ευχέρεια ελιγμών σύμφωνα με τις ανάγκες του, να μην περιορίζεται σε εγκυκλίους που εφαρμόζονται σε όλη την Ευρώπη εξίσου, και να συνεξετάζεται το τοπίο και οι κανόνες που το κάθε οικοσύστημα αειφορεί στη περιοχή που βρίσκεται.
    Κάτω από μια τέτοια πολιτική σκέψη, το βαρύ κράτος μειώνεται και μοιράζει τις εξουσίες στους δήμους για μια πραγματική βιωσιμότητα με πραγματικά οφέλη και για το περιβάλλον και για τους πολίτες.
    Προτείνω λοιπόν παράλληλα με την διαχείρηση των αποβλήτων, τη μείωση δημιουργίας των, και τον απόλυτο έλεγχο τους, στους δήμους.

  • 3 Ιουνίου 2015, 15:58 | Θεόδωρος Μπακαϊμης

    Καλησπέρα σας,

    Διαχείρισης Αποβλήτων Μέσο Τεχνολογίας Πλάσματος.

    Τα κύρια πλεονεκτήματα της τεχνολογίας πλάσματος για την επεξεργασία αποβλήτων:

    Πλήρης καταστροφή επικίνδυνων αποβλήτων.
    Αποκλεισμός των επικίνδυνων αποβλήτων από τους χώρους υγειονομικής ταφής.
    Ανυπαρξία βλαβερών εκπομπών τοξικών αποβλήτων.
    Παραγωγή καθαρού κράματος σκωρίας η οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως κατασκευαστικό υλικό.
    Επεξεργασία οργανικών αποβλήτων σε εύφλεκτο αέριο για παραγωγή ηλεκτρικής και θερμικής ενέργειας.
    Παραγωγή μετάλλων από σκωρία.

    Για περισσότερες πληροφορίες :
    http://en.wikipedia.org/wiki/Plasma_gasification

    Ευχαριστώ.

    Θεόδωρος Μπακαϊμης

  • 3 Ιουνίου 2015, 12:56 | Αλέξανδρος Παγουλάτος

    Αγαπητοί φίλοι

    Θέλω να αναφερθώ σε μια σκέψη σχετικά με τον τρόπο υλοποίησης διαλογής στην πηγή.

    Θεωρώ χρήσιμο στα πλαίσια επαφής με τους πολίτες να γίνει ένα ΓΚΑΛΟΠ με ερωτηματολόγιο σχετικά με το πως θα θεωρούσαν οι ίδιοι πιο βολικό γι αυτούς να γίνει ο χωρισμός και η συγκέντρωση των αποβλήτων στο σπίτι/γειτονιά/λοιπά τοπικά σημεία.
    Οι λεπτομέρειες θα καθοριστούν από ειδικό στατιστικολόγο όπως και η επεξεργασία των δεδομένων. Πιστεύω ότι η φυσική συλλογή είναι ίσως πιο σημαντική σε αυτήυ τη φάση μια και το διαδίκτυο είναι σχετ μεροληπτικό ως προς τις νεες ηλικίες, αλλά και τυχόν διαδικτ ΓΚΑΛΟΠ γιατι οχι.

    Ευχαριστώ

  • 3 Ιουνίου 2015, 11:42 | Αντιγόνη

    καλημέρα,
    Μόλις διάβασα, όχι διεξοδικά αλλά κυρίως τα σημεία που θεωρώ πολύ σημαντικά.
    Δεν παρατήρησα ειδικό νομοθετικό κομμάτι που αφορά τις αρμοδιότητες των δήμων όσων αφορά τα τοπικά σχέδια για το περιβάλλον. Ο Καλλικράτης έχει αφαιρέσει αρμοδιότητες από τους Δήμους, λόγω χρόνιας κακοδιαχείρισης και ανεπαρκούς ελέγχου τους. Οι Δήμοι πρέπει να κρεμάσουν τα τοπικά τους σχέδια με προτεραιότητες και προθεσμίες, κάτω από τα περιφερειακά σχέδια που θα είναι αντίστοιχα συμβατά με το Εθνικό Σχέδιο.
    Η εκπαίδευση του τελικού χρήστη (πολίτη, εταιρεία κλπ) έχει πολύ μικρή παράγραφο και θα πρέπει να είναι όχι μόνο συνεχόμενη αλλά και αδιάκοπη και σε συνεχή βελτίωση λόγω των τεχνολογικών εξελίξεων αλλά και συνεχής διαφοροποίησης του πληθυσμού. Υποχρεωτικό το μάθημα περιβαλλοντικής διαχείρισης σε όλες τις βαθμίδες του σχολείου αλλά και όλες τις τάξεις. από την 1η δημοτικού μέχρι το λύκειο.

Σχόλια 1 2