Οι κατηγορίες και το περιεχόμενο των χρήσεων γης που ρυθμίζονται ή επιτρέπονται από τον πολεοδομικό σχεδιασμό, καθορίζονται σε κατηγορίες ως ακολούθως. Οι χρήσεις αυτές καθορίζονται σε περιοχές των Ρυθμιστικών Σχεδίων (Ρ.Σ.), Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΓΠΣ) ή Σχεδίων Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης (ΣΧΟΟΑΠ) των νόμων 1337/83 και 2508/97 ή Τοπικών και Ειδικών Χωρικών Σχεδίων του ν. 4447/2016 ή Ζωνών Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ). Επίσης, καθορίζονται σε περιοχές εντός των ορίων οικισμών με πληθυσμό μικρότερο των 2000 κατοίκων, ή οικισμών προϋφιστάμενων του 1923, ή πολεοδομικών μελετών σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.1337/83 και Ν.2508/97 (Α’, Β’ κατοικίας), ή εγκεκριμένων σχεδίων κατά τις διατάξεις των άρθρων 9 και 11 του Ν.1923 ή Πολεοδομικών σχεδίων εφαρμογής του ν. 4447/2016.
Α. ΓΕΝΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΝ
Οι χρήσεις γης καθορίζονται σε γενικές κατηγορίες, σύμφωνα με τη γενική πολεοδομική λειτουργία τους, ως εξής:
1. Αποκλειστική κατοικία
2. Αμιγής κατοικία
3. Γενική κατοικία
4. Πολεοδομικά κέντρα – κεντρικές λειτουργίες πόλης – τοπικό κέντρο συνοικίας-γειτονιάς
5. Τουρισμός – αναψυχή – παραθεριστική (δεύτερη) κατοικία
6. Κοινωφελείς λειτουργίες
7. Ελεύθεροι χώροι – Αστικό Πράσινο
8. Παραγωγικές εγκαταστάσεις χαμηλής και μέσης όχλησης
9. Χονδρεμπόριο – Εμπορευματικό Κέντρο
10. Τεχνολογικό Πάρκο
11. Παραγωγικές εγκαταστάσεις υψηλής όχλησης
12. Εγκαταστάσεις Αστικών Υποδομών Κοινής Ωφέλειας
13. Ιδιαίτερες χρήσεις
14. Αγροτική χρήση
15. Περιοχές Προστασίας
Β. ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΝ
Οι χρήσεις γής, καθορίζονται σε ειδικές κατηγορίες , σύμφωνα με την ειδική πολεοδομική λειτουργία τους, ως εξής:
1. Κατοικία
2. Κοινωνική πρόνοια
3. Εκπαίδευση
4. Κέντρα Έρευνας
5. Αθλητικές εγκαταστάσεις
6. Θρησκευτικοί χώροι
7. Πολιτιστικές εγκαταστάσεις
8. Kαταστήματα/ κτίρια/ κέντρα εμπορίου και παροχής προσωπικών υπηρεσιών:
8.1. Εμπορικά καταστήματα
8.2. Καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών
8.3. Δημοτικές αγορές
8.4. Υπεραγορές
8.5. Πολυκαταστήματα
8.6. Εμπορικά κέντρα
8.7. Εγκαταστάσεις εμπορικών εκθέσεων – εκθεσιακά κέντρα
9. Γραφεία, Τράπεζες, Ασφάλειες, Επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας
10. Διοίκηση
11. Περίθαλψη
Α. Πρωτοβάθμιες υπηρεσίες υγείας χωρίς νοσηλεία
Β. Δευτεροβάθμιες – Τριτοβάθμιες υπηρεσίες υγείας που περιλαμβάνουν νοσηλεία
12. Χώροι συνάθροισης κοινού
13. Εστίαση
14. Αναψυκτήρια
15. Κέντρα Διασκέδασης, Αναψυχής
16. Ξενοδοχειακά καταλύματα και λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις – Σύνθετα τουριστικά καταλύματα – Εγκαταστάσεις ειδικής τουριστικής υποδομής
17. Στάθμευση (κτίριο – γήπεδο)
17.1. Στάθμευση (κτίρια-γήπεδα) αυτοκινήτων μέχρι 3,5 τόνους κοινής χρήσης, μοτοσυκλετών και μοτοποδηλάτων
17.2. Στάθμευση (κτίρια – γήπεδα) χωρίς περιορισμό είδους και βάρους
18. Πρατήρια Υγρών Καυσίμων, Υγραερίου, Φυσικού αερίου
19. Πλυντήρια, Λιπαντήρια αυτοκινήτων
20. Συνεργεία
20.1. Συνεργεία επισκευής αυτοκινήτων – συνήθων οχημάτων (συμπεριλαμβάνονται οι μοτοσυκλέτες και μοτοποδήλατα) μέχρι 3,5 τόνων μικτού φορτίου ή δυνατότητα μεταφοράς μέχρι 9 ατόμων
20.2. Συνεργεία επισκευής και συντήρησης μεγάλων και βαρέων οχημάτων άνω των 3,5 τόνων μικτού φορτίου ή δυνατότητα μεταφοράς άνω των 9 ατόμων (συμπεριλαμβάνονται τα αγροτικά μηχανήματα και τα μηχανήματα έργων – ΣΕΜΕ)
21. Εγκαταστάσεις αποθήκευσης (χαμηλής, μέσης και υψηλής όχλησης)
22. Εγκαταστάσεις Εφοδιαστικής (logistics)
23. Θερμοκοιτίδες Επιχειρήσεων
24. Κέντρα τεχνολογικής υποστήριξης επιχειρήσεων και λοιπές συνοδευτικές δραστηριότητες
25. Επαγγελματικά εργαστήρια (χαμηλής όχλησης)
26. Βιοτεχνικές και βιομηχανικές εγκαταστάσεις (χαμηλής, μέσης, υψηλής όχλησης)
27. Εμπορευματικοί σταθμοί αυτοκινήτων – Σταθμοί φορτηγών αυτοκινήτων (φορτοεκφόρτωσης εμπορευμάτων – πρακτορεία μεταφορών)
28. Εγκαταστάσεις Μέσων Μαζικής Μεταφοράς:
28.1. Αεροδρόμια
28.2. Ελικοδρόμια
28.3. Υδατοδρόμια
28.4. Σιδηροδρομικοί σταθμοί
28.5. Λιμενικές ζώνες επιβατικής, εμπορικής, αλιευτικής, βιομηχανικής και τουριστικής δραστηριότητας, μαρίνες
28.6. Σιδηροδρομικά αμαξοστάσια, επισκευαστικές μονάδες
28.7. Σταθμοί αστικών Υπεραστικών Λεωφορείων, Τρόλεϊ ,Τραμ
28.8. Χώροι στάθμευσης τουριστικών λεωφορείων (πούλμαν), φορτηγών και τροχόσπιτων
28.9. ΣΕΑ (Σταθμοί εξυπηρέτησης αυτοκινητοδρόμων)
28.10. Σταθμοί μετεπιβίβασης ΜΜΜ
29 Κέντρα τεχνικού ελέγχου οχημάτων (ΚΤΕΟ, ΙΚΤΕΟ)
30. Κέντρα μεταφόρτωσης απορριμμάτων
31 Εγκαταστάσεις ανακύκλωσης, συσκευασιών και υλικών
32. Πράσινα σημεία (μικρά, μεγάλα) – Γωνιές ανακύκλωσης
33. Χώρος επεξεργασίας, αποθήκευσης και διάθεσης στερεών αποβλήτων/ Επεξεργασία, διάθεση στερεών τοξικών αποβλήτων
34. Χώρος επεξεργασίας και διάθεσης λυμάτων (βιολογικός καθορισμός)
35. Δεξαμενές νερού – αφαλάτωσης, λιμνοδεξαμενές
36. Εγκαταστάσεις παραγωγής, μεταφοράς, διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και τα συνοδά έργα αυτών, ύδρευσης, τηλεπικοινωνιών, φυσικού αερίου, και συναφείς εγκαταστάσεις
37. Εγκαταστάσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας
38. Εγκαταστάσεις σταθμών βάσης κεραιών τηλεπικοινωνιών, ραδιοφωνικών, τηλεοπτικών σταθμών και κεραιών κινητής τηλεφωνίας
39. Αγροτικές εκμεταλλεύσεις – εγκαταστάσεις
39.1 Γεωργικές, δασικές, κτηνοτροφικές, αλιευτικές και λοιπές αγροτικές εκμεταλλεύσεις
39.2 Γεωργικές Αποθήκες – Βουστάσια – Χοιροστάσια – Πτηνοτροφεία – Μαντριά – θερμοκήπια – δεξαμενές νερού, αντλητικές εγκαταστάσεις, εγκαταστάσεις κτηνοτροφικές-πτηνοτροφικές, τροφίμων και άλλες εγκαταστάσεις αγροτικού τομέα
39.3 Ιχθυοκαλλιέργειες
39.5 Πολυλειτουργικό αγρόκτημα
40. Αστική γεωργία – Λαχανόκηποι
41. Ορυχεία-Λατομεία-Εξόρυξη
42. Στρατιωτικές εγκαταστάσεις
43. Εγκαταστάσεις εκρηκτικών, εύφλεκτων υλών
44. Κοιμητήρια, Κέντρα Αποτέφρωσης Νεκρών (Κ.Α.Ν) και Οστών
45. Σωφρονιστικά καταστήματα – φυλακές
46. Εγκαταστάσεις υποδοχής και φιλοξενίας μεταναστών
47. Νεκροταφεία ανακύκλωση αυτοκινήτων
48. Ιππόδρομος
49. Πίστες αγώνων αυτοκινήτων και μοτοποδηλάτων
50. Θεματικά πάρκα – λούνα παρκ
51. Κατασκηνώσεις – Παιδικές εξοχές
52. Καζίνο
53. Τυχερά παίγνια
Γ. ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΕΙΔΙΚΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ
Με Απόφαση του Υπουργού ΠΕΝ, η οποία εκδίδεται μετά από γνώμη του ΚΕΣΥΠΟΘΑ και δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, εξειδικεύεται το αναλυτικό περιεχόμενο των ειδικών κατηγοριών χρήσεων της παραπάνω παρ. Β για την εφαρμογή του παρόντος.
Η δραστηριότητα των στεγνοκαθαριστηρίων δεν περιλαμβάνεται σε καμία κατηγορία χρήσεων και θα πρέπει να προβλεφθεί.
Ο προσδιορισμός των καταστημάτων παροχής προσωπικών υπηρεσιών που εξυπηρετούν τις καθημερινές ανάγκες θα πρέπει οπωσδήποτε να διευρυνθεί, προκειμένου να συμπεριλαμβάνει τις σημερινές πλέον ανάγκες (πχ γυμναστήρια, κομμωτήρια κλπ) – Θα πρέπει κάθε αναφορά να γίνει με πολλή προσοχή, προκειμένου να μην δημιουργηθούν προβλήματα.
1.Δεδομένου ότι οι ΥΔΟΜ των Δήμων όλης της χώρας έχουν ως αρμοδιότητα τη χορήγηση βεβαιώσεων χρήσεων γης, κρίνεται αναγκαίο να ξεκινήσει ένας ουσιαστικός διάλογος μεταξύ τους πριν την έκδοση του ΠΔ.
2.Η ρύθμιση του εξωαστικού χώρου, η οποία επιχειρείται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, μπορεί να δημιουργήσει το εξής παράδοξο. Τη διαφύλαξη του αγροτικού χώρου από την εκτός σχεδίου δόμηση, με τον καθορισμό των προτεινόμενων χρήσεων γης του άρθρο 15 αλλά την έμμεση αλλοίωση των Περιοχών Προστασίας με την διοχέτευση διαφόρων χρήσεων γης της εκτός σχεδίου δόμησης στις Περιοχές Προστασίας (ΠΠ 2) του άρθρου 16 (στο οποίο δεν προτείνονται με σαφήνεια επιτρεπόμενες χρήσεις γης, αλλά όπως αναφέρεται, ανάλογα με τον χαρακτήρα και τον επιδιωκόμενο βαθμό προστασίας, είναι δυνατό να επιτρέπονται χρήσεις, σύμφωνα με την ειδική πολεοδομική λειτουργία.
Θέλει προσεκτική επανεξέταση το όλο εγχείρημα.
Στο άρθρο αυτό θα πρέπει να αναφέρονται όλες οι υποκατηγορίες / εξειδικεύσεις των ειδικών κατηγοριών χρήσεων, όπως αυτές εν συνεχεία εμφανίζονται στα επιμέρους επόμενα άρθρα 2 έως και 17του Σχεδίου ΠΔ. Ωστόσο παρατηρούμε να αναφέρονται στα επόμενα άρθρα υποκατηγορίες που δεν προσδιορίζονται με σαφήνεια, όπως για παράδειγμα:
Ενώ στο άρθρο 1 η «κοινωνική πρόνοια» δεν έχει υποκατηγορίες, σε ορισμένα άρθρα αναφέρεται και η υποκατηγορία «κοινωνική πρόνοια τοπικής σημασίας», χωρίς να διευκρινίζεται πως αυτή διαφοροποιείται. Το ίδιο συμβαίνει πχ για τις χρήσεις αθλητικών εγκαταστάσεων, που εξειδικεύονται στα επόμενα άρθρα σε «μικρές υπαίθριες αθλητικές εγκαταστάσεις», «μικρές αθλητικές εγκαταστάσεις μόνο κατηγ.Α» , αλλά και στις χρήσεις διοίκησης που διακρίνονται σε «διοίκηση» και «διοίκηση τοπικής σημασίας», χωρίς πχ να διευκρινίζεται αν η διοίκηση τοπικής σημασίας αφορά τα γραφεία της τοπικής δημοτικής κοινότητας ή αν σχετίζεται με περιορισμούς ως προς το συνολικό εμβαδόν του κτιρίου.
Ειδικά για τη χρήση περίθαλψης, στο άρθρο 1 αναφέρονται μόνον 2 υποκατηγορίες :
Α. Πρωτοβάθμιες υπηρεσίες υγείας χωρίς νοσηλεία και
Β. Δευτεροβάθμιες – Τριτοβάθμιες υπηρεσίες υγείας που περιλαμβάνουν νοσηλεία
ωστόσο στα επιμέρους άρθρα η εξειδίκευση δεν ακολουθεί τις 2 αυτές υποκατηγορίες αλλά άλλες, όπως «μόνο μονάδες ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης», ή «μόνο μονάδες χρόνιας αιμοκάθαρσης …» κλπ.
Δεδομένου ότι όλα τα παραπάνω δημιουργούν σύγχυση και δυσκολίες στην εφαρμογή, προτείνεται κατ’ αρχήν οι υποκατηγορίες των ειδικών χρήσεων να προσδιορίζονται με απόλυτη σαφήνεια στο άρθρο 1 και να μην υπάρχουν περαιτέρω περιορισμοί (πχ ως προς το μέγιστο εμβαδόν), που τελικά θα καταστήσουν ανεφάρμοστες τις πολεοδομικές προβλέψεις.
Επίσης κάθε αναφορά στα επιμέρους άρθρα στην προϋπόθεση καθορισμού της θέσης ειδικής χρήσης (πχ εκπαίδευσης) από το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο, επισημαίνεται ιδιαιτέρως ότι οι χώροι ειδικού προορισμού / κοινωφελών χρήσεων ούτως ή άλλως προβλέπονται από το ρυμοτομικό σχέδιο. Κατά συνέπεια η προϋπόθεση που τίθεται αφορά τις ιδιωτικές χρήσεις (πχ ένα ιδιωτικό εκπαιδευτήριο εντός χρήσης αμιγούς κατοικίας), ωστόσο αυτές ΔΕΝ καθορίζονται στη ρυμοτομία, διότι δεν προϋποθέτουν απαλλοτρίωση του χώρου.
Κατά συνέπεια προτείνεται να απαλειφθεί η προϋπόθεση πρόβλεψης συγκεκριμένης χρήσης από την ισχύουσα ρυμοτομία από όλα τα άρθρα.
ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
1. Ερωτήματα δημιουργεί η προσθήκη μίας επιπλέον γενικής κατηγορίας χρήσης γης κατοικίας (αποκλειστική), χωρίς ωστόσο να αντιμετωπίζει τα προβλήματα που προέκυψαν στη χρήση της αμιγούς κατοικίας του ισχύοντος σήμερα Προεδρικού Διατάγματος
2. Δεν γίνεται κατανοητό γιατί η χρήση της ειδικής εκπαίδευσης προβλέπεται ρητά μόνο εντός της αποκλειστικής κατοικίας και του πολεοδομικού κέντρου. Προτείνεται μέγιστη δυνατή ευελιξία για τη χωροθέτηση της χρήσης αυτής στην πλειονότητα των κατηγοριών χρήσεων, δεδομένης της μεγάλης διαπιστωμένης έλλειψης σε υποδομές για παιδιά με ειδικές ανάγκες.
3. Η χρήση της γενικής κατοικίας εμφανίζεται πιο επιβαρυμένη ως προς τις επιμέρους επιτρεπόμενες χρήσεις εντός αυτής, σε σχέση με εκείνη του τοπικού κέντρου (π.χ. σταθμοί μετεπιβίβασης, σιδηροδρομικοί σταθμοί κλπ., ΚΤΕΟ)
4. Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στον περιοριστικό προσδιορισμό του είδους των εγκαταστάσεων περίθαλψης ανά κατηγορία χρήσης (π.χ. εντός τοπικού κέντρου μόνο μονάδες αιμοκάθαρσης ή εντός αμιγούς κατοικίας μόνο μονάδες ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης), λαμβάνοντας υπόψη το σημαντικό ενδεχόμενο δημιουργίας προβλημάτων σε υφιστάμενες δομές περίθαλψης που σήμερα λειτουργούν και καλύπτουν ανάγκες αλλά δεν δύνανται να μετεγκατασταθούν σε καιρό κρίσης
5. Προτείνεται τα κτίρια στάθμευσης να επιτρέπονται σε όλες τις επί μέρους χρήσεις δεδομένης της σημαντικότατης έλλειψης ελεύθερων χώρων στάθμευσης πανελλαδικά
6. Ιδιαίτερος είναι ο προβληματισμός για την πρόβλεψη της χωροθέτησης των κεραιών κινητής τηλεφωνίας σε όλες τις επιμέρους χρήσεις, εκτός των κοινωφελών λειτουργιών, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο ημερήσιος χρόνος που περνά κανείς σε κάποια κοινωφελή εγκατάσταση είναι πολύ λιγότερος από τον αντίστοιχο χρόνο που περνά στην κατοικία του. Θα πρέπει να υπάρχουν σαφείς περιορισμοί (π.χ. συχνότητα εκπομπών κ.α.) λαμβάνοντας υπόψη το ενδεχόμενο σοβαρών επιπτώσεων στην υγεία των κατοίκων
7. Απαραίτητη η διευκρίνιση για την τοποθέτηση φωτοβολταϊκών σε στέγες, διότι δεν εμπίπτει στις εγκαταστάσεις ΑΠΕ και επιτρέπεται εντός όλων των κατηγοριών χρήσεων
8. Διευκρίνιση χρειάζεται και για το εάν τα super market εμπίπτουν στις υπεραγορές και εάν ναι γιατί εξαιρούνται από τις περιοχές κατοικίας, αλλά και από το πολεοδομικό κέντρο.
Για το ΤΜΗΜΑ ΑΣΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ του ΔΗΜΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Θα πρέπει η εξειδίκευση των χρήσεων να γίνει ταυτόχρονα με την ισχύ του του Π.Δ. Σε διαφορετική περίπτωση δεν θα μπορέσει να εφαρμοστεί το νέο Π.Δ. και θα υπάρξει διχογνωμία σε πολλές περιπτώσεις.
Θα έπρεπε να είχε δοθεί σε διαβούλευση ταυτόχρονα με το σχέδιο του Π.Δ.
1. ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΑΤΗΡΙΑ ΣΤΟ ΥΠΟ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ Π.Δ.:
Υπάρχει επίσημα πλέον ο δόκιμος όρος των «Πρατηρίων παροχής Καυσίμων και Ενέργειας», νόμος 4070/2012, Κεφάλαιο Β, άρθρο 114, παράγραφος 7, που περιλαμβάνει εκτός των αμιγών πρατηρίων υγρών καυσίμων, τα μικτά και αμιγή υγραερίου, φυσικού αερίου κλπ. Τα υπόψη πρατήρια θα έχουν πλέον τη δυνατότητα να διαθέτουν σε διερχόμενα τροχοφόρα οχήματα πλέον των παραπάνω καυσίμων και βιοαιθανόλη, βιοντήζελ, ηλεκτρική ενέργεια και υδρογόνο.
Επομένως, σε όλα τα άρθρα θα πρέπει να αλλάξει ο όρος πρατήριο, όπως και αν γράφεται και να ζητήσουμε να αναγραφεί: «Πρατήρια παροχής Καυσίμων και Ενέργειας».
2. ΓΕΝΙΚΗ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΣΤΟ Α. ΓΕΝΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΝ:
Προτείνεται να προβλεφθεί στις Γενικές Κατηγορίες Χρήσεων, επιπλέον Κατηγορία για οικόπεδα ή γήπεδα που έχουν πρόσωπο στο κύριο δίκτυο των πόλεων και να προβλέπεται μεταξύ των άλλων και η χρήση του (18) Πρατήρια παροχής Καυσίμων και Ενέργειας και οι συνοδές χρήσεις αυτού, όπως περιγράφονται παρακάτω στο άρθρο 1.
3. Στο Β. ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΝ να προστεθεί κατηγορία:
«Καταστήματα Υγειονομικού Ενδιαφέροντος λιανικής διάθεσης τροφίμων και ποτών»
4. Το Β.18. να αντικατασταθεί ως εξής:
«18. Πρατήρια παροχής Καυσίμων και Ενέργειας. Στην έννοια του πρατηρίου περιλαμβάνονται και οι συνοδές χρήσεις αυτού, πλυντήριο και λιπαντήριο αυτοκινήτων, αξεσουάρ αυτοκινήτων, μίνι μάρκετ, κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος, αναψυκτήριο και καταστήματα για την εξυπηρέτηση των πελατών.»
Είμαι αντίθετος στη λειτουργία Κέντρων Αποτέφρωσης Νεκρών (Κ.Α.Ν.) και Οστών.
ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΜΕ ΕΝΤΟΝΟ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΙΣΧΥΟΥΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΚΟΤΗΤΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΩΝ.!
Η ειδικη χρηση Καζινο διεπεται από τον 2206/94 ο οποιος καθοριζει τον αριθμο των εγκαταστασεων ( 12 ) και χωροθετει τις περιοχες θετει δε ειδικους περιορισμους αδειοδοτησης. Τα καζινο ως παρακολουθηματικα εγκαταστασεων και υποδομων ξενοδοχείων,συνεδριακων / εκθεσιακών κεντρων πρεπει να παρακολουθουν και τις κατηγοριεσ χρησεων αυτων. Εφόσον οι απαιτουμενςσ μελετες περιβαλλοντικες , κυκλοφοριακες το επιτρεπουν Τα καζινο ( 2 για την Αττικη) θα πρεπει να δύνανται να χωροθετηθουν εκει που οι άλλες χρησεις επιτρεπονται
«Η ειδική χρήση 16. “Ξενοδοχειακά καταλύματα και λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις – Σύνθετα τουριστικά καταλύματα – Εγκαταστάσεις ειδικής τουριστικής υποδομής” προτείνεται, να εναρμονιστεί με τους νομοθετημένους όρους του άρθρου1 του Ν. 4276/2014 (Φ.Ε.Κ. 155Α’/30-7-2014) όπως ισχύουν, ως εξής: “Τουριστικά καταλύματα – Εγκαταστάσεις ειδικής τουριστικής υποδομής – Σύνθετα Τουριστικά Καταλύματα -Συνεδριακά/Εκθεσιακα Κέντρα”», καθόσον τα Συνεδριακά/Εκθεσιακα Κέντρα, θα πρέπει να αποτελέσουν, λόγω της σπουδαιότητας τους για την εθνική οικονομία, αυτοτελή ειδική χρήση.»
H τουριστικη ορολογια περι τουριστικων καταλυμματων του Ν2130/93 όπως ισχυει δεν είναι συμβατη με αυτή των πολεοδομικων ορων και αφηνει πεδιο παρερμηνειών. Να ομογενοποιηθει η ορολογια.
Σχετικά με το σχέδιο ΠΔ για τις κατηγορίες και το περιεχόμενο χρήσεων γης διατυπώνουμε τη γενική γνώμη ότι η προσπάθεια του νομοθέτη να διευρύνει τις κατηγορίες χρήσεων και να τις εμπλουτίσει με νέες οικονομικές δραστηριότητες είναι προφανής, στην «επιφάνεια» του σχεδίου ΠΔ. Όμως ναρκοθετείται,αν προσφύγει κανείς και μελετήσει τις λεπτομέρειες των προτεινομένων διατάξεων, όπου χρησιμοποιούνται έννοιες και δραστηριότητες που έχουν καταργηθεί με σχετικά νομοθετήματα ή θεσμοθετούνται αναιτιολόγητοι περιορισμοί ή περιορισμοί σε πλήρη σύγκρουση με άλλες νομοθετικές προβλέψεις.
Με βάση τα προαναφερόμενα,το νέο ΠΔ αντί να απελευθερώσει την οικονομία, υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι εγκλωβισμού των επενδύσεων λόγω θεσμικών ασαφειών και συγκρούσεων που αναμένεται να προκύψουν.
Ειδικότερες σκέψεις και προτάσεις που θα μπορούσαν να βελτιώσουν σημαντικά το σχέδιο ΠΔ έχουν ως ακολούθως:
1) Προτείνεται η κατάργηση της έννοιας «Ειδικές Κατηγορίες Χρήσεων» και η αντικατάσταση της με την έννοια «Δραστηριότητες». Αυτή η απλή ρύθμιση θα καταργήσει τεράστιες συγχύσεις που υπάρχουν επί χρόνια. Πιο συγκεκριμένα, εφεξής θα έχουμε 15 κατηγορίες χρήσεων γης σε ΓΠΣ, ΣΧΟΑΑΠ, ΤΧΣ κ.λπ. εντός των οποίων θα επιτρέπεται η εγκατάσταση μέρους εκ των 53 θεσμοθετημένων δραστηριοτήτων κατά περίπτωση.
2) Παρότι δεν είναι αντικείμενο του ΠΔ και θα έπρεπε να είχε αντιμετωπιστεί κατά τη νομοθέτηση του Ν.4447/2016 «Χωρικός Σχεδιασμός – βιώσιμη ανάπτυξη και άλλες διατάξεις», επισημαίνουμε ότι οι ρυθμίσεις του σχεδίου ΠΔ θα αποτελέσουν αντικείμενο πραγματικής θεσμοθέτησης σε ΤΧΣ κ.λπ. μετά από 5 έως 10 χρόνια το ελάχιστο. Μέχρι τότε θα εργαζόμαστε με τα ισχύοντα ΓΠΣ με τις ρυθμίσεις του ΠΔ 23.02.1987 ή του ΠΔ 81/1981. Για να αποφύγουμε αυτού του είδους τις συγχύσει, χρειαζόμαστε επειγόντως οριζόντια θεσμική ρύθμιση μετάπτωσης στο νέο καθεστώς χρήσεων με τρόπο που να εξασφαλίζει απολύτως τη συνταγματική τάξη και την ασφάλεια του δικαίου των επενδύσεων.
3) Είναι απαραίτητη η εναρμόνιση των ορισμών που θεσμοθετούνται με το ΠΔ με αυτούς που στο μεταξύ έχουν θεσμοθετηθεί σε άλλα νομοθετήματα. Ειδικότερα για την εφοδιαστική επισημαίνεται ότι δεν υπάρχουν πλέον «Εμπορευματικά Κέντρα». Περαιτέρω, οι «αποθήκες» και οι «εμπορευματικοί σταθμοί αυτοκινήτων», σύμφωνα με τον Ν.4302/2014, είναι εγκαταστάσεις εφοδιαστικής αλυσίδας και πρέπει να οριστούν ως «Κέντρα Αποθήκευσης και Διανομής (ΚΑΔ) του Ν.4302/2014» ή «Αστικά Κέντρα Ενοποίησης Εμπορευμάτων (ΑΚΕΕ) του Ν.4302/2014».
Επιπροσθέτως, οι προβλέψεις για την εγκατάσταση Α.Κ.Ε.Ε. σε «αστικές» γενικές κατηγορίες χρήσεων, λόγω των περιορισμών των μεγεθών που θεσμοθετούνται ή έλλειψη σχετικών ρυθμίσεων για εγκατάσταση Κ.Α.Δ. στη γενική χρήση «Τουρισμός – Αναψυχή», είναι πλήρως ασύμβατες με το γράμμα και το πνεύμα του Ν.4302/2014 για την πράσινη εφοδιαστική.
Επ’ αυτών, υπάρχουν αναλυτικές και τεκμηριωμένες προτάσεις από το Συμβούλιο Ανάπτυξης & Ανταγωνιστικότητας Εφοδιαστικής.
4) Υπάρχει πλήρης σύγχυση σχετικά με τις προβλέψεις που αφορούν σε παραγωγικές εγκαταστάσεις (άρθρα 9 – 12). Ταυτόχρονα διαπιστώνονται σοβαρές ασυμβατότητες και συγκρούσεις μεταξύ των προτεινομένων διατάξεων και αυτών του Ν.3982/2011, ειδικότερα σε ότι αφορά την τυπολογία, τις προδιαγραφές και τους περιορισμούς ανάπτυξης Επιχειρηματικών Πάρκων. Για την αποσαφήνιση αυτών των προβλημάτων χρειάζεται αναλυτική συζήτηση και εμβάθυνση στα νομοθετήματα που ελπίζουμε να γίνει για να μην καταργηθεί, σε σημαντικό βαθμό, η δυναμική και η αποτελεσματικότητα του Ν.3982/2011 για τα Επιχειρηματικά Πάρκα. Ενδεικτικά αναφέρονται:
• Το ποσοστό 40% που αναφέρεται ως μέγιστο επιτρεπόμενο για κάποιες δραστηριότητες στις παραπάνω γενικές κατηγορίες χρήσεων, αφορά περιοχές «χώρων υποδοχής δραστηριοτήτων» εκτός σχεδίου ή περιοχές που έχουν οργανωθεί σε Επιχειρηματικά Πάρκα του Ν.3982/2011; Και επειδή προφανώς ισχύει το 2ο (ελπίζουμε), παρότι δεν προκύπτει από το κείμενο του ΠΔ, γιατί θεσμοθετούμε ποσοστά στο ΠΔ Χρήσεων ενώ υπάρχουν σαφείς ρυθμίσεις στο Ν.3982/2011;
• Σε συνέχεια των ανωτέρω διατυπώνεται η απορία. Αν ισχύσουν τα παραπάνω αναφερόμενα ποσοστά:
i)Για πιο λόγο, στις περιοχές 9 και 12, δεν θα επιτρέπεται πλέον η ανάπτυξη Επιχειρηματικού Πάρκου Ειδικού Τύπου Επιχειρήσεων Εφοδιαστικής Αλυσίδας (παρ. 4, άρθ.17, Ν.4302/2014);
ii)Για πιο λόγο, στις περιοχές 10 (χονδρεμπόριο) δεν θα επιτρέπεται επίσης η ανάπτυξη Επιχειρηματικού Πάρκου Ειδικού Τύπου Επιχειρήσεων Εφοδιαστικής Αλυσίδας (παρ. 4, άρθ.17, Ν.4302/2014);
iii)Τελικά τι τύπος οργανωμένου υποδοχέα για επιχειρήσεις εφοδιαστικής (logistics) επιτρέπεται να αναπτυχθεί στις παραπάνω περιοχές;
iv)Τι σημαίνει γενική χρήση «Τεχνολογικό Πάρκο»; Είναι περιοχή όπου εγκαθίστανται οι δραστηριότητες του άρθ. 11 και παραμένει πάντοτε εκτός σχεδίου, με ένα ποσοστό 60% που δεν γίνεται αντιληπτό τι αφορά; Ή είναι περιοχή γενικής χρήσης, στην οποία επιτρέπεται η ανάπτυξη Επιχειρηματικό Πάρκο Ειδικού Τύπου (Τεχνόπολις) του Ν.3982/2011, επί του οποίου επιβάλλεται ο περιορισμός του 60% μέσω του ΠΔ χρήσεων;
• Με την εφαρμογή του προτεινομένου σχεδίου ΠΔ για τις χρήσεις γης, διαπιστώνονται, εκτός των άλλων:
i) Αδυναμία οργάνωσης, πολεοδόμησης και αξιοποίησης των 700 περίπου περιοχών «ΒΙΠΑ – ΒΙΟΠΑ προς εξυγίανση» που υφίστανται στην ελληνική επικράτεια και ουσιαστικά συγκεντρώνουν όλη την επιχειρηματικότητα, ιδίως τη μεταποιητική/ άτυπες συγκεντρώσεις. Χρειάζεται επειγόντως σχετική ρύθμιση που να προσδίδει μέλλον και ασφαλή προοπτική στις περιοχές αυτές και στις εκατοντάδες επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες εκεί.
Για την αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, επαναφέρουμε παλαιότερη πρόταση μας για την θεσμοθέτηση γενικής κατηγορίας χρήσεων «Περιοχή Οικονομικών Δραστηριοτήτων». Στην περιοχή αυτή είναι επιτρεπτή η εγκατάσταση όλων των δραστηριοτήτων που προβλέπονται για τα «ΒΙΠΑ – ΒΙΟΠΑ προς εξυγίανση» στα αντίστοιχα ΓΠΣ, οι οποίες διευρύνονται και με τις λοιπές δραστηριότητες (Ειδικές Κατηγορίες Χρήσεων) των άρθ. 9, 10 και 11 κατά περίπτωση, σύμφωνα με τον επιτρεπόμενο βαθμό όχλησης που έχει θεσμοθετηθεί στο οικείο ΓΠΣ.
Η πρόταση αυτή συνδυάζεται υποχρεωτικά και με τη θεσμοθέτηση νέου τύπου ΕΠ, του «ΕΠ Οικονομικών Δραστηριοτήτων», προκειμένου αυτές οι περιοχές να μπορούν να οργανωθούν και να πολεοδομηθούν με αυτοχρηματοδότηση από φορείς ΕΑΝΕΠ που θα συγκροτούν οι ενδιαφερόμενες εγκατεστημένες επιχειρήσεις.
ii) Έλλειψη πρόνοιας για την θεσμοθέτηση γενικής κατηγορίας χρήσεων γης, στην οποία να επιτρέπεται η ανάπτυξη «Επιχειρηματικού/ Εμπορευματικού Πάρκου Εφοδιαστικής Εθνικής Εμβέλειας» (άρθ. 14, Ν.4302/2014), έστω και για λόγους συμβολισμού και προσανατολισμού.
iii) Έλλειψη πρόνοιας για την σαφή και ρητή αναφορά στο Ν.3982/2011 όταν αναφερόμαστε σε Επιχειρηματικά Πάρκα, προκειμένου να εξαλειφθούν συγχύσεις και θεσμικές συγκρούσεις με άλλα νομοθετήματα. Να είναι σαφές, κάθε φορά, το τι εννοούμε, σε ποιο στάδιο αναφερόμαστε, δηλαδή σε χρήσεις γης εκτός σχεδίου πριν ή εντός σχεδίου μετά την έγκριση και πολεοδόμηση (λήψη Διαπιστωτικής Απόφασης Ολοκλήρωσης Επιχειρηματικού Πάρκου), σε αντιδιαστολή:
•με το «χώρος υποδοχής δραστηριοτήτων» που αναφέρεται στο ΠΔ ή
•με το «Χώρος υποδοχής επιχειρήσεων» που αναφέρεται στην παρ. 3 του άρθ. 41 του Ν.3982/2011
•με το «Οργανωμένοι Υποδοχείς Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων» που αναφέρεται στην παρ. 4 του άρθ. 41 του Ν.3982/2011
iv) Λαθεμένη χρήση των όρων «ΒΙΠΑ – ΒΙΟΠΑ» που είναι συγκεκριμένοι τύποι Πάρκου του Ν.2545/1997, που έχει καταργηθεί, κακώς χρησιμοποιούνται για να υποδηλώσουν «βιομηχανία – βιοτεχνία» και πρέπει να διαγραφούν από το κείμενο του ΠΔ.
v) Τέλος, οι προτεινόμενες μεταβατικές διατάξεις αναμένεται να δημιουργήσουν πλείστα όσα προβλήματα σε επενδύσεις και χρειάζεται αναλυτική συζήτηση και εξειδίκευση του περιεχομένου τους ως προς το σκοπό του νομοθέτη και τα αποτελέσματα που ενδέχεται να προκληθούν, εν αγνοία του ή παρά τη θέληση του.
Β. ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΝ
33. Χώρος επεξεργασίας, αποθήκευσης και διάθεσης στερεών αποβλήτων/ Επεξεργασία, διάθεση στερεών τοξικών αποβλήτων
Σχόλιο: Σε τί ωφελεί ο διαχωρισμός των στερεών αποβλήτων και των στερεών τοξικών αποβλήτων; Επίσης, όπως έχει περιγραφεί μπορεί κάποιος να υποθέσει ότι θα επιτρέπεται η διάθεση στερεών τοξικών αποβλήτων χωρίς να προηγηθεί επεξεργασία. Προτείνουμε να τροποποιηθεί ως: «Χώρος επεξεργασίας, αποθήκευσης και διάθεσης στερεών αποβλήτων/ Επεξεργασία στερεών τοξικών αποβλήτων και διάθεση του επεξεργασμένου κλάσματος».
Ο καθορισμός χρήσεων γης είναι ένα από τα σημαντικότερα και πιο κομβικά ζητήματα τα οποία καλείται να αντιμετωπίσει ο χωροταξικός – πολεοδομικός σχεδιασμός. Για την ακρίβεια ο σχεδιασμός χρήσεων γης βρίσκεται στον πυρήνα των δραστηριοτήτων του χωρικού σχεδιασμού. Ένα πλαίσιο καθορισμού χρήσεων γης θα πρέπει να είναι αξιόπιστο, σύγχρονο και λειτουργικό προς τους πολίτες. Θα πρέπει συνεπώς οι ειδικές κατηγορίες χρήσεων γης να αντιστοιχηθούν με τους Κωδικούς Αριθμούς Δραστηριότητας (ΚΑΔ) όπως αυτοί αναφέρονται στην Εθνική Ονοματολογία Οικονομικών Δραστηριοτήτων και να συμπεριληφθούν ως παράρτημα στο παρόν προεδρικό διάταγμα. Αυτό θα διευκολύνει σε πολύ μεγάλο βαθμό τους πολίτες και θα συμβάλλει στην απλοποίηση της αδειοδότησης, στην διευκόλυνση άσκησης της επιχειρηματικής δραστηριότητας και κατ’ επέκταση στην ενίσχυση της ανάπτυξης.
Επιπρόσθετα, το αναλυτικό περιεχόμενο των ειδικών κατηγοριών χρήσεων γης επειδή αναλύει και εξειδικεύει τις ειδικές κατηγορίες αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του παρόντος σχεδίου προεδρικού διατάγματος και συνεπώς θα πρέπει να συμπεριληφθεί και αυτό ως παράρτημα. Η λογική της σύνταξης υπουργικών αποφάσεων που έπονται της δημοσίευσης ενός νομοθετήματος, ειδικά στην πολυκερματισμένη και δαιδαλώδη πολεοδομική νομοθεσία κρίνεται ως προβληματική.
Οιπροσθήκες- Νομοτεχνικές Βελτιώσεις που προτείνω στην παρούσα διαβούλευση στα άρθρα 1,6,8,15,16 και 18 παράκληση όπως μελετηθούν διότι προτείνονται μετά από σχετική εμπειρία 40 περίπου ετών γύρω από τα ζητήματα του Υπουργείου Περιβαλλοντος. Σε κάθε περίπτωση δεν αποτελούν αντικείμενο επαγγελματικού ενδιαφέροντος αλλά προέρχονται από γνώση και συμμετοχικές διαδικασίες στα θέματα αυτά.
Αναφορικά με τη διαβούλευση του σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος «Κατηγορίες και Περιεχόμενο Χρήσεων Γης» που αναρτήθηκε στον διαδικτυακό τόπο opengov.gr, σας αναφέρουμε τα εξής.
Επισημαίνεται αρχικά, ότι οι διατάξεις του σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος εφόσον υιοθετηθεί, θέτουν σε κίνδυνο τόσο την ενίσχυση της ασφάλειας του υφιστάμενου Δικτύου Διανομής, όσο και την ανάπτυξη των εγκαταστάσεων δικτύων διανομής φυσικού αερίου (μετρητικές διατάξεις, βανοστάσια, σταθμοί Διανομής κ.α.), καθώς και των εγκαταστάσεων που τροφοδοτούνται με συμπιεσμένο φυσικό αέριο (σταθμοί, αποσυμπιεστές, μετρητικές διατάξεις κ.α.), επειδή θέτονται περιορισμοί στο περιεχόμενο των χρήσεων γης των χώρων που εγκαθίστανται.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει επίσης να αναφερθεί, ότι σχετικά με τις αδειοδοτήσεις που αφορούν την κατασκευή, εγκατάσταση και λειτουργία των εγκαταστάσεων μείωσης και μέτρησης φυσικού αερίου σε Δίκτυα Διανομής, ισχύουν οι διατάξεις του νόμου 2364/1995 άρθρο 7 και 4203/2014 άρθρο 15, οι οποίες αναφέρουν ότι δεν απαιτείται αδειοδότηση για την τοποθέτηση των εγκαταστάσεων διανομής φυσικού αερίου.
Θεωρούμε ότι η ενδεχόμενη υιοθέτηση των διατάξεων του σχεδίου Προεδρικού Διατάγματος, θα αποτελέσει ισχυρό πλήγμα στη περαιτέρω διείσδυση του φυσικού αερίου στις περιοχές της Θεσσαλονίκης και της Θεσσαλίας, καθώς θα αναστείλει την τοποθέτηση εγκαταστάσεων σε υφιστάμενες περιοχές (όπως η Τούμπα Θεσσαλονίκης και η Λάρισα), καθώς και τη σύνδεση των νέων περιοχών του Προγράμματος Ανάπτυξης της Εταιρείας Διανομής Αερίου Θεσσαλονίκης – Θεσσαλίας στους Δήμους Λαγκαδά, Χαλκηδόνας, Δέλτα, Πυλαίας-Πανοράματος, Θέρμης, Θερμαϊκού, Τυρνάβου, Ελασσόνας, Καλαμπάκας και Ρήγα Φεραίου.
Για τους ανωτέρω λόγους, θεωρούμε αναγκαία την εξαίρεση όλων των εγκαταστάσεων Διανομής φυσικού αερίου από τις διατάξεις του Προεδρικού Διατάγματος, ώστε να καταστεί δυνατή η ασφαλής και συνεχής ανάπτυξη του Δικτύου Διανομής σύμφωνα με το Πρόγραμμα Ανάπτυξης της εταιρείας.
Για οποιαδήποτε περαιτέρω διευκρίνιση ή πληροφορία παραμένουμε στην διάθεσή σας.
Σχόλια Greenpeace.
Τα σχόλια μπορείτε επίσης να τα βρείτε αναρτημένα στην ιστοσελίδα της οργάνωσης, εδώ:
http://www.greenpeace.org/greece/el/news/118508/118523/sxolia-parathrhseis-kathgories-periexomeno-xrhswen-ghs/
Το Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος (ΣΠΔ) για τις «Κατηγορίες και Περιεχόμενο Χρήσεων Γης» οφείλει να αποτελεί μία ουσιαστική συνδρομή στον εκσυγχρονισμό των σχετικών διατάξεων για τον ορισμό και το πλαίσιο αξιοποίησης της ελληνικής γης, ώστε «να αποτυπωθεί το εύρος των αλλαγών στον σύγχρονο τρόπο ζωής, των νέων αναγκών καθώς και των κοινωνικοοικονομικών δραστηριοτήτων που ο αστικός και εξωαστικός χώρος καλούνται να ικανοποιήσουν». Απώτερος σκοπός του Προεδρικού Διατάγματος οφείλει να είναι η, καταρχάς, προστασία του περιβάλλοντος, της δημόσιας υγείας και των θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών, όπως αυτά προβλέπονται από το Σύνταγμα της χώρας. Κατά δεύτερον, η διευκόλυνση και προώθηση οικονομικών δραστηριοτήτων που συμβάλλουν στην κοινωνικά δίκαιη και βιώσιμη ανάπτυξη της οικονομίας.
Δυστυχώς, το προτεινόμενο ΣΠΔ αποτυγχάνει σε σημαντικό βαθμό να εκπληρώσει τους παραπάνω στόχους, αφού αγνοεί την άμεση ανάγκη για μετάβαση της Ελλάδας σε μία οικονομία μηδενικών εκπομπών, ως απαραίτητη προϋπόθεση για μετριασμό των μη-αναστρέψιμων επιπτώσεων των κλιματικών αλλαγών. Η παράλειψη αυτή έχει σημαντικές επιπτώσεις στην προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας, την προάσπιση των αρχών της βιώσιμης ανάπτυξης και γενικώς του εθνικού συμφέροντος.
Η ανάγκη άμεσης απεξάρτησης από τη χρήση ορυκτών καυσίμων και η μετάβαση σε ένα μοντέλο οικονομίας 100% ΑΠΕ στο στενό χρονικό περιθώριο που επιτάσσει η κλιματική επιστήμη είναι ζήτημα ύψιστης σημασίας. Ωστόσο, το ΣΠΔ αποκλείει τις εγκαταστάσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) από μία σειρά χρήσεων γης, μεταξύ αυτών οι περιοχές αμιγούς ή γενικής κατοικίας, πολεοδομικών κέντρων, κοινωφελών λειτουργιών, αγροτικής χρήσης, κ.α., θέτοντας, εν δυνάμει, ανυπέρβλητα εμπόδια στη γρήγορη μετάβαση της χώρας σε μία καθαρή οικονομία μηδενικών εκπομπών.
Οφείλουμε να τονίσουμε με τον πλέον κατηγορηματικό τόνο, ότι η οριζόντια και ισοπεδωτική απαγόρευση της χρήσης ΑΠΕ αντίκειται όχι μόνο σε υφιστάμενες ρυθμίσεις για την ανάπτυξη τους, αλλά και στον διεθνή και εθνικό στόχο της περαιτέρω διείσδυσης πηγών καθαρής ενέργειας, είτε αυτές αφορούν στον αστικό ιστό για την αντιμετώπιση της επικίνδυνης ρύπανσης και της προστασίας της δημόσιας υγείας, είτε γενικότερα στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας.
Αναφέρουμε χαρακτηριστικά μερικές βασικές υποχρεώσεις της χώρας, οι οποίες φαίνεται αγνοούνται από το ΣΠΔ:
– Τον ν. 4414/2016, για το «νέο καθεστώς στήριξης των σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας», ο οποίος αναφέρει ρητά ότι: “η αξιοποίηση του εγχώριου δυναμικού ηλεκτροπαραγωγής από Α.Π.Ε., κατά προτεραιότητα, με στόχο την προστασία του περιβάλλοντος, τη διαφοροποίηση του εθνικού ενεργειακού μίγματος, την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού και την ενίσχυση και ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας… στο πλαίσιο της ενιαίας πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, και την επίτευξη του στόχου συμμετοχής των Α.Π.Ε. στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση ενέργειας”.
– Τον ν. 4122/2013 για την Ενεργειακή Απόδοση (ενσωμάτωση της Κοινοτικής Οδηγίας 2010/31/ΕΚ για την Ενεργειακή Απόδοση των Κτιρίων). Σύμφωνα με τον νόμο, κάθε νέο κτίριο που κατασκευάζεται ή υφιστάμενο κτίριο που ανακαινίζεται ριζικά από 1η Ιανουαρίου 2021 (για τα δημόσια κτίρια η σχετική προθεσμία είναι δύο χρόνια νωρίτερα), θα πρέπει να είναι σχεδόν μηδενικής κατανάλωσης ενέργειας (nzeb), δηλαδή «κτίριο με πολύ υψηλή ενεργειακή απόδοση… Η σχεδόν μηδενική ή πολύ χαμηλή ποσότητα ενέργειας που απαιτείται για την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών του κτιρίου, πρέπει να καλύπτεται σε πολύ μεγάλο βαθμό από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, περιλαμβανομένης της ενέργειας που παράγεται επιτόπου ή πλησίον του κτιρίου.…».
– Τη Συμφωνία του Παρισίου για το Κλίμα, που πρόσφατα επικύρωσε και επισήμως το ελληνικό κοινοβούλιο. Η Ελλάδα πολύ σύντομα θα κληθεί να αναθεωρήσει προς τα άνω τις φιλοδοξίες της για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου της χώρας ώστε αυτές να συνάδουν με τον στόχο της Συμφωνίας και ιδιαίτερα με την προσπάθεια συγκράτησης της πλανητικής θερμοκρασίας στον 1,5°C.
– Το «Χειμερινό Πακέτο» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Το εν λόγω συνολικό πακέτο θεσμικών προτάσεων για τον ενεργειακό τομέα της ΕΕ, με βασικό μήνυμα «Clean Energy For All Europeans», προβλέπει την περαιτέρω διείσδυση των ΑΠΕ στην κοινωνία, την προώθηση της αυτοπαραγωγής και της αποθήκευσης ενέργειας και εν γένει τη δυνατότητα νοικοκυριών και επιχειρήσεων να παράγουν τη δική τους καθαρή ενέργεια με ΑΠΕ.
Ακολουθούν μερικά χαρακτηριστικά σημεία του ΣΠΔ που καταδεικνύουν ότι έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την ισχύουσα νομοθεσία για τις ΑΠΕ και γενικότερα τους κλιματικούς και ενεργειακούς στόχους της χώρας:
Ακυρώνεται σε πολλές περιπτώσεις στην πράξη η δυνατότητα εγκατάστασης μονάδων ΑΠΕ για αυτοπαραγωγή.
Σύμφωνα με την ισχύουσα υπουργική απόφαση για την αυτοπαραγωγή με συμψηφισμό (που ακυρώνεται ουσιαστικά από το Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος) “φωτοβολταϊκά συστήματα τα οποία εγκαθίστανται στον ίδιο ή όμορο χώρο με τις εγκαταστάσεις κατανάλωσης τις οποίες τροφοδοτούν και οι οποίες συνδέονται στο Δίκτυο. Τα φωτοβολταϊκά συστήματα μπορεί να εγκαθίστανται επί κτιρίων ή επί εδάφους ή άλλων κατασκευών, περιλαμβανομένων και αυτών του πρωτογενούς τομέα, σύμφωνα με την κείμενη πολεοδομική νομοθεσία”.
Απαγορεύεται η εγκατάσταση ΑΠΕ σε περιοχές αγροτικής χρήσης.
Έτσι, για παράδειγμα, δεν μπορούν να κατασκευαστούν σε αγροτική γη μονάδες βιομάζας-βιοαερίου, για τις οποίες η εγγύτητα της μονάδας στην πρώτη ύλη αποτελεί όρο βιωσιμότητας της επένδυσης.
Μπαίνουν φραγμοί στη δυνατότητα εγκατάστασης μονάδων ΑΠΕ από συνεταιριστικά σχήματα αγροτών.
Μία τέτοια εξέλιξη έρχεται σε αντίθεση με τις πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Σταθάκη για την προώθηση συνεταιριστικών ενεργειακών εγχειρημάτων στο πλαίσιο του εθνικού σχεδιασμού.
Μπαίνουν φραγμοί στη δυνατότητα εγκατάστασης μονάδων ΑΠΕ σε περιοχές κοινωφελών λειτουργιών από ΟΤΑ για εξυπηρέτηση δημοτικών χρήσεων ή/και κοινωνικών προγραμμάτων καταπολέμησης της ενεργειακής φτώχειας.
Απαγορεύεται η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε αγροτικές εκτάσεις.
Το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος επεκτείνει την απαγόρευση του Ν.4015/2011 (απαγορεύει την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε γαίες υψηλής παραγωγικότητας) σε όλες τις περιοχές με αγροτική χρήση με πρόσχημα την προστασία – δήθεν – της αγροτικής γης, την ώρα που η σημερινή έκταση που καταλαμβάνουν τα φωτοβολταϊκά συστήματα επί εδάφους καλύπτουν μόλις το 0,1% της συνολικής γεωργικής έκτασης της χώρας.
Συνεπώς, η Greenpeace ζητεί την ολική επανεξέταση της χρήσης ΑΠΕ στο ΣΠΔ και τις ριζικές αλλαγές, που:
α) θα εναρμονίσουν το ΣΠΔ με την ισχύουσα νομοθεσία και τις εγχώριες και διεθνείς κλιματικές και ενεργειακές υποχρεώσεις της χώρας,
β) θα καταστήσουν σαφές ότι η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης και η ανάπτυξη των ΑΠΕ είναι ζητήματα εθνικής σημασίας, για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος, της δημόσιας υγείας, των αρχών της κοινωνικά δίκαιης και βιώσιμης ανάπτυξης, καθώς και της εξασφάλισης των επόμενων γενιών.
γ) θα αναφέρουν ρητά ότι προβλέπεται η εγκατάσταση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στον αστικό ιστό και τις αγροτικές εκτάσεις, και συγκεκριμένα:
– σε περιοχές εντός σχεδίου και εντός οικισμών επιτρέπεται η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε κτίρια ή/και αδόμητα οικόπεδα για την παραγωγή ενέργειας που προορίζεται για ιδιοκατανάλωση (αυτοπαραγωγή με συμψηφισμό, συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας εικονικής αυτοπαραγωγής με συμψηφισμό).
– σε γαίες υψηλής παραγωγικότητας επιτρέπονται οι εγκαταστάσεις φωτοβολταϊκών ή μικρών ανεμογεννητριών εφόσον το σύνολο της έκτασης τους δεν υπερβαίνει το 1% της συνολικής καλλιεργήσιμης έκτασης της εκάστοτε Περιφέρειας.
Με δεδομένο ότι τα Ναυπηγεία εντάσσονται στην ευρύτερη κατηγορία των βιομηχανικών εγκαταστάσεων μέσης ή υψηλής όχλησης, αλλά ταυτόχρονα λόγω της ειδικής λειτουργίας ναυπήγησης, ήτοι ανέλκυσης – καθέλκυσης πλοίων, ορίζουν τμήματα λιμενικών ζωνών (ναυπηγικές ζώνες), θα πρέπει να διαφοροποιηθούν ως ανεξάρτητη χρήση, έτσι ώστε να μην συνυπάρχουν με άλλες χρήσεις επί των λιμενικών ζωνών, όπως επί παραδείγματι τουριστική δραστηριότητα. Θα πρέπει, όμως, για τις περιοχές που έχουν πρόσβαση σε θάλασσα να υπάρχει οπωσδήποτε αυτή η κατηγορία χρήσεων .
Επίσης, θα πρέπει με ειδική μνεία να επιτρέπεται η χρήση ιατρείων χωρίς νοσηλευτική μονάδα ή μονάδα εφαρμογής ισοτόπων ή ακτινολογικό εργαστήριο ή εγκαταστάσεις φυσικοθεραπείας, γραφεία δικηγόρων, μηχανικών, λογιστών, οικονομολόγων, συγγραφέων, αναλυτών – προγραμματιστών Η/Υ, κοινωνιολόγων, κοινωνικών λειτουργών και δημοσιογράφων σε χώρους κατοικίας, ανεξάρτητα με τον κανονισμό πολυκατοικίας και με το αν είναι μόνιμη κατοικία του ασκούντος το εν λόγω επάγγελμα ή όχι. Παρόμοια, επιχείρηση ενοικιαζόμενων δωματίων (τουριστική δραστηριότητα) μπορεί να αδειδοτηθεί σε κτίριο με χρήση κατοικίας.
Περεταίρω, η κατηγορία «Πρατήρια Υγρών Καυσίμων, Υγραερίου, Φυσικού Αερίου θα πρέπει να αντικατασταθεί από την κατηγορία «Πρατήρια Παροχής Καυσίμων και Ενέργειας», η οποία περιλαμβάνει τα αμιγή ή μικτά πρατήρια υγρών καυσίμων, υγραερίου (LPG) ή/και φυσικού αερίου, υγροποιημένου (LNG) και συμπιεσμένου/πεπιεσμένου (CNG), υπό οποιονδήποτε συνδυασμό αυτών, ενώ δεν παραλείπονται οι παροχές για αυτούσια βιοκαύσιμο (όπως βιοαιθανόλη και βιοντήζελ), ηλεκτρική ενέργεια και υδρογόνο, καθώς και λοιπούς εναλλακτικούς τύπους καυσίμων, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 2 της 2014/94/ΕΕ Οδηγίας.
Ακόμη, για τις περιπτώσεις που υφιστάμενη εγκατάσταση πχ πρατήριο υγρών καυσίμων απαιτεί την αγορά ή μίσθωση όμορης ιδιοκτησίας που όμως δεν φέρει την ίδια επιτρεπόμενη χρήση, θα πρέπει να ορίζεται προϋπόθεση απόκτησης της επιτρεπόμενης χρήσης, έστω και προσωρινά (για τον χρόνο μίσθωσης), προκειμένου για την επέκταση και εκσυγχρονισμό της κύριας υφιστάμενης εγκατάστασης.
Παράλληλα, ιδιαίτερη βαρύτητα θα πρέπει να δοθεί στην όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ταύτιση των γενικών Κωδικών Επαγγελματικών Δραστηριοτήτων με τις κατηγορίες χρήσεων, με εξαίρεση αυτή της κατοικίας. Ενώ, επιβάλλεται να γίνει σαφής αντιστοίχιση των προγενέστερων του παρόντος κατηγοριών χρήσεων με τις παρούσες, έτσι ώστε να αποφευχθούν οι παράλογες ερμηνείες και τα κωλύματα στην αδειοδότηση από τις αρμόδιες Υπηρεσίες Δόμησης αλλά και λοιπούς εμπλεκόμενους φορείς.
Τέλος, όπως ανέφερε σε σχετικό σχόλιο η κα Λεμπέση, θα πρέπει να προσαρμοστεί η έννοια ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ στην έννοια ΧΡΗΣΗ ΚΤΙΡΙΩΝ, καθόσον η Β. ΕΙΔΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΧΡΗΣΗΣ αφορά το οικοδόμημα (κτίσμα ή κτίριο) εντός της οριζόμενης γης.
Με εκτίμηση,
Τυχομίδου Χριστίνα,
Διπλ. Πολιτικός Μηχανικός
Εκ μέρους του Τεχνικού Γραφείου
Combo Engineering Associates
Φιλίππου 4, 54630, Θεσσαλονίκη
τηλ/fax. 2314005773 κιν. 6944840961
Εκ μέρους του ΟΤΕ, σας υποβάλλουμε τις Παρατηρήσεις μας επί του σχεδίου του Προεδρικού Διατάγματος με θέμα «Κατηγορίες και Περιεχόμενο Χρήσεων Γης». Όσον αφορά στο:
Άρθρο 1- Κατηγορίες Χρήσεων
B. Ειδικές Κατηγορίες Χρήσεων, σελ.3
Κατηγορία 36
Προτείνεται η κατηγορία 36 να διαχωριστεί σε τρεις υποκατηγορίες προκειμένου να μην υπάρχει ασάφεια ως προς τη χρήση της κατηγορίας αυτής, στα άρθρα που εξειδικεύεται κι απαιτούνται έργα κτιριακής υποδομής εγκαταστάσεων τηλεπικοινωνιών.
Συνεπώς, προτείνεται η ακόλουθη διατύπωση και διαίρεση σε υποκατηγορίες:
«36. Εγκαταστάσεις ηλεκτρικής ενέργειας, ύδρευσης, τηλεπικοινωνιών και φυσικού αερίου
36.1 Εγκαταστάσεις παραγωγής, μεταφοράς, διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και τα συνοδά έργα αυτών.
36.2 Κτιριακές Εγκαταστάσεις Τηλεπικοινωνιών.
36.3 Εγκαταστάσεις ύδρευσης, φυσικού αερίου και συναφείς εγκαταστάσεις.
Κατηγορία 38
Στην κατηγορία 38 περιγράφονται οι εγκαταστάσεις σταθμών βάσης κεραιών τηλεπικοινωνιών, ραδιοφωνικών, τηλεοπτικών σταθμών και κεραιών κινητής τηλεφωνίας. Δεδομένου ότι οι τυπικές και οι τεχνικές προδιαγραφές είναι ίδιες τόσο στην κινητή όσο στη σταθερή τηλεφωνία και το μόνο που διαφοροποιείται είναι η παρεχόμενη υπηρεσία, προτείνεται η ακόλουθη διατύπωση προκειμένου στον όρο «τηλεπικοινωνιών» να περιλαμβάνεται τόσο η σταθερή όσο και η κινητή τηλεφωνία:
«38. Εγκαταστάσεις σταθμών βάσης κεραιών τηλεπικοινωνιών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών».
Λαμβάνοντας υπόψη ότι δεν απαγορεύεται από διάταξη νόμου, η εγκατάσταση κεραιών είτε σταθερής είτε κινητής τηλεφωνίας, καθώς και ότι η χωροθέτηση των σταθμών Βάσης εξασφαλίζει την προστασία της υγείας των πολιτών, με την εκ του νόμου απαιτούμενη προηγούμενη αδειοδότησή τους και ειδικότερα με τη γνωμάτευση της Ελληνικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας και την περιβαλλοντική αδειοδότηση, είναι σαφές ότι η κατηγορία 38 πρέπει να συμπεριληφθεί στις προβλεπόμενες κατηγορίες χρήσεων γης, στις οποίες εκ παραδρομής έχει παραληφθεί. Συνεπώς, προτείνεται να συμπεριληφθεί και στα άρθρα 8,14,15,16,17,18.
Άρθρο 1, ενότητα Β: θα πρέπει να προστεθεί ειδική κατηγορία με αριθμό 54. «εργοτάξια – αμαξοστάσια δημοσίων και δημοτικών σκοπών».
Επίσης στο ίδιο άρθρο θα πρέπει να προστεθεί παράγραφος για το επιτρεπτό της χρήσης ιατρείων χωρίς νοσηλευτική μονάδα ή μονάδα εφαρμογής ισοτόπων ή ακτινολογικό εργαστήριο ή εγκαταστάσεις φυσικοθεραπείας, δικηγόρων, μηχανικών, λογιστών, οικονομολόγων, συγγραφέων, αναλυτών – προγραμματιστών Η/Υ, κοινωνιολόγων, κοινωνικών λειτουργών και δημοσιογράφων σε χώρους κατοικίας εφόσον επιτρέπεται από τον κανονισμό του κτιρίου, δεν απαγορεύεται από ισχύουσες διατάξεις περί υγιεινής και ασφάλειας και βρίσκεται εντός της μονίμου κατοικίας αυτού που ασκεί το ελεύθερο επάγγελμα.
Στην ενότητα Γ του ιδίου άρθρου θα πρέπει να προστεθεί αποκλειστική προθεσμία για της έκδοσης της σχετικής Υπουργικής Απόφασης προκειμένου να είναι δυνατή η άμεση εφαρμογή του νόμου.
ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΔΟΜΗΣΗΣ ΔΗΜΟΥ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΤΜΗΜΑ ΑΔΕΙΩΝ ΔΟΜΗΣΗΣ
Η Απόφαση του Υπουργού ΠΕΝ που υπαγορεύει το κεφ. Γ του άρθρου 1 πρέπει να θεσμοθετηθεί παράλληλα με το ΠΔ . Αλλως πρέπει να γραφεί ότι μέχρι την θεσμοθέτηση της εν λόγω Απόφασης, ισχύουν οι ερμηνείες που έχουν δοθεί έως σήμερα με νόμους, εγκυκλίους, έγγραφα, τα οποία όμως δεν καλύπτουν και τις 53 κατηγορίες χρήσεων και σε κάποια σημεία έρχονται και σε αντίθεση με το παρόν σχέδιο πχ. ο πρόσφατος νόμος 4302/2014 που αναφέρεται σε δραστηριότητες Εφοδιαστικής (logistics)κατά το άρθρο 9 έρχεται σε αντίθεση με το παρόν .
Αρθρο 1 κατηγορίες χρήσεων. Πρόταση Νομοτεχνικής Βελτίωσης, στο κεφ Β ειδικές κατηγορίες, προσθήκη χρήσεων ως εξής: (54) Επκαίδευση σε περιβαλλοντικά θέματα και οργανωμένη αναψυχή. (55) Εξυπηρετήσεις φυσιατρικής και ειδικών αναγκών θεραπευτικού χαρακτήρα. (56) Μικρές αθλητικές εγκαταστάσεις με αναψυκτήρια (57) Ψυχαγωγικά πάρκα. Χρήσεις εξ αυτών μπορούν να περιληφθούν στα άρθρα 6,8,15,16 ( βλέπε τις αντίστοιχες προτάσεις κατωτέρω).
Το Συμβούλιο θεωρεί ότι απαιτούνται διατάξεις μετάπτωσης στο νέο καθεστώς χρήσεων, καθότι οι ρυθμίσεις του ΠΔ θα υλοποιηθούν σε βάθος 10ετίας
ΘΕΣΠΙΣΗ ΝΕΑΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ ΧΡΗΣΕΩΝ «ΑΜΙΓΗΣ ΕΦΟΔΙΑΣΤΙΚΗ»
Το Συμβούλιο κατά πλειοψηφία θεωρεί ότι η θέσπιση της νέας αυτής κατηγορίας απορρέει από
I. Την σημαντικότατη συνεισφορά του τομέα της Εφοδιαστικής στο ΑΕΠ της χώρας (άνω του 10%)
II. Τις θετικότατες προοπτικές ανάπτυξης του τομέα και την αναγνώρισή του ως ένα από τους εννέα πυλώνες ανάπτυξης της χώρας
III. Την θεσμική αναγνώριση του τομέα από τον ν. 4302/2014
IV. Την δυνατότητα που παρέχεται από τη θέσπιση της προτεινόμενης νέας κατηγορίας χρήσεων για τον χαρακτηρισμό και την οργάνωση υφιστάμενων περιοχών με άτυπες συγκεντρώσεων εγκαταστάσεων εφοδιαστικής.
Η θέσπιση της νέας γενικής κατηγορίας χρήσεων «Αμιγής Εφοδιαστική» παρέχει τη δυνατότητα σε τυχόν αναθεώρηση του Γ.Π.Σ. να χαρακτηριστούν περιοχές για τη συγκεκριμένη χρήση γης στις οποίες θα κατασκευάζονται ΚΑΔ βάσει του νόμου ν. 4302/2014 με όρους και περιορισμούς δόμησης βάσει του άρθ. 4 του ΦΕΚ Δ’ 270/1985 σε απόλυτη εναρμόνιση με τα βιομηχανικά κτήρια και με ένταξη όλων των δευτερευουσών δραστηριοτήτων βάσει του ν. 4302/2014.
Στις περιοχές με αμιγή χρήση εφοδιαστικής προτείνεται να χωροθετούνται οι παρακάτω ειδικές κατηγορίες χρήσεων, εφόσον προβλέπονται από το συγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο:
(1) Κατοικία για προσωπικό ασφαλείας
(4) Κέντρα έρευνας
(8) Μόνο εμπορικά καταστήματα (8.1), καταστήματα παροχής υπηρεσιών (8.2), υπεραγορές (8.4), πολυκαταστήματα (8.5), εγκαταστάσεις εμπορικών εκθέσεων – εκθεσιακά κέντρα (8.7)
(9) Γραφεία, τράπεζες, ασφάλειες, επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας
(11) Πρωτοβάθμιες υπηρεσίες περίθαλψης χωρίς νοσηλεία και μόνο εφόσον η περιοχή έχει πολεοδομηθεί
(12) Χώροι συνάθροισης κοινού
(13) Εστίαση
(14) Αναψυκτήρια
(16) Ξενοδοχεία (μόνο κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα)
(17) Στάθμευση (κτήρια – γήπεδα) χωρίς περιορισμό είδους –βάρους
(18) Πρατήρια υγρών καυσίμων, υγραερίου, φυσικού αερίου
(19) Πλυντήρια – λιπαντήρια αυτοκινήτων
(20) Συνεργεία επισκευής και συντήρησης αυτοκινήτων χωρίς περιορισμό είδους και βάρους
(21) Εγκαταστάσεις προσωρινής αποθήκευσης, ενοποίησης και από-ομαδοποίησης φορτίων
(22) Κέντρα αποθήκευσης και διανομής (ΚΑΔ)/ Εγκαταστάσεις αποθήκευσης (ΧΟ, ΜΟ)
(23) Θερμοκοιτίδες επιχειρήσεων
(24) Κέντρα τεχνολογικής υποστήριξης επιχειρήσεων και υποστηρικτικές δραστηριότητες
(25) Επαγγελματικά εργαστήρια (ΧΟ, ΜΟ)
(26) Βιομηχανικές και βιοτεχνικές εγκαταστάσεις Χαμηλής Όχλησης (ΧΟ)
(27) Εμπορευματικοί σταθμοί αυτοκινήτων – Σταθμοί φορτηγών αυτοκινήτων
(28.2) Ελικοδρόμιο
(28.4) Σιδηροδρομικοί σταθμοί
(28.5) Λιμενικές ζώνες, εμπορικής, βιομηχανικής δραστηριότητας
(28.7) Σταθμοί αστικών, υπεραστικών λεωφορείων
(28.8) Χώροι στάθμευσης φορτηγών
(28.10) Σταθμοί μετεπιβίβασης ΜΜΜ
(29) Κέντρα τεχνικού ελέγχου οχημάτων (ΙΚΤΕΟ – ΚΤΕΟ)
(31) Εγκαταστάσεις ανακύκλωσης συσκευασιών και υλικών
(32) Πράσινα σημεία
(33) Χώρος επεξεργασίας, αποθήκευσης και διάθεσης στερεών αποβλήτων/ Επεξεργασία, διάθεση στερεών τοξικών αποβλήτων
(35) Δεξαμενές νερού
(38) Εγκαταστάσεις κεραιών τηλεπικοινωνιών και κινητής τηλεφωνίας
(47) Ανακύκλωση αυτοκινήτων
AΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΕΙΔΙΚΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ ΕΦΟΔΙΑΣΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΔ
Στις Ειδικές Κατηγορίες Χρήσεων του Άρθρου 1Β του σχεδίου ΠΔ δεν περιλαμβάνονται οι εγκαταστάσεις που προβλέπονται ρητά στο ν. 4302/2014
– Κέντρο Αποθήκευσης και Διανομής – ΚΑΔ (Άρθρο 8, ν. 4302/2014)
– Εγκαταστάσεις προσωρινής αποθήκευσης, ενοποίησης και απο-ομαδοποίησης φορτίων και φορτοεκφόρτωσης εμπορευμάτων (Άρθρο 4, ν. 4302/2014)
Αντ’ αυτών το σχέδιο ΠΔ περιλαμβάνει
21. Εγκαταστάσεις αποθήκευσης (χαμηλής, μέσης, υψηλής όχλησης)
22.Εγκαταστάσεις εφοδιαστικής
27. Εμπορευματικοί σταθμοί αυτοκινήτων – Σταθμοί φορτηγών αυτοκινήτων (φόρτωσης- εκφόρτωσης εμπορευμάτων, πρακτορεία μεταφορών)
χωρίς να ορίζονται τα χαρακτηριστικά των ειδικών κατηγοριών 21, 22 και οι τυχόν διαφορές τους.
Το Συμβούλιο προτείνει τα εξής:
– Η ειδική κατηγορία χρήσεων 21 να θεσπιστεί ως «Εγκαταστάσεις προσωρινής αποθήκευσης, ενοποίησης και από-ομαδοποίησης φορτίων» και να περιλαμβάνει τις εγκαταστάσεις που αναφέρονται στο Άρθρο 4 του ν. 4302/2014 περί Αστικής Μεταφοράς, Προσωρινής Αποθήκευσης και Διανομής Εμπορευμάτων
– Η ειδική κατηγορία χρήσεων 22 να μετονομαστεί ως «Κέντρα αποθήκευσης και διανομής (ΚΑΔ)/ Εγκαταστάσεις αποθήκευσης» και να περιλαμβάνει τις εγκαταστάσεις αποθήκευσης (χαμηλής, μέσης, υψηλής όχλησης), καθώς και τα Κέντρα Αποθήκευσης και Διανομής (ΚΑΔ) του Άρθρου 8 του ν. 4302/2014
Οι παραπάνω ειδικές κατηγορίες χρήσεων 21 και 22 να δύνανται να χωροθετούνται στις εξής γενικές κατηγορίες χρήσεων του Άρθρου 1 του σχεδίου ΠΔ:
– Η προτεινόμενη ειδική κατηγορία χρήσεων 21 «Εγκαταστάσεις προσωρινής αποθήκευσης, ενοποίησης και από-ομαδοποίησης φορτίων» δύναται να χωροθετείται:
α) Στις γενικές κατηγορίες χρήσεων 3, 4, 5 για εγκαταστάσεις επιφάνειας κάλυψης και δόμησης έως 800 m2 (αντί 400 m2) και
β) Στις γενικές κατηγορίες χρήσεων 8, 9, 10, 11
– Η προτεινόμενη ειδική κατηγορία χρήσεων 22 «Κέντρα αποθήκευσης και διανομής (ΚΑΔ)/ Εγκαταστάσεις αποθήκευσης» Χαμηλής Όχλησης δύναται να χωροθετείται:
α) Στις γενικές κατηγορίες χρήσεων 3, 4, 5 για εγκαταστάσεις επιφάνειας κάλυψης και δόμησης έως 800 m2 (αντί 400 m2) και
β) Στις γενικές κατηγορίες χρήσεων 8, 9, 10, 11, 14
– Η προτεινόμενη ειδική κατηγορία χρήσεων 22 «Κέντρα αποθήκευσης και διανομής (ΚΑΔ)/ Εγκαταστάσεις αποθήκευσης» Μέσης Όχλησης δύναται να χωροθετείται στις γενικές κατηγορίες χρήσεων 8, 9, 10, 11
– Η προτεινόμενη ειδική κατηγορία χρήσεων 22 «Κέντρα αποθήκευσης και διανομής (ΚΑΔ)/ Εγκαταστάσεις αποθήκευσης» Υψηλής Όχλησης δύναται να χωροθετείται στη γενική κατηγορία χρήσεων 11.
Δεν υπάρχει αιτιολογική έκθεση. Είναι σωστό αυτό;
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΤΗΣ Π.Ο.Π.Ε.Κ. ΕΠΙ ΤΟΥ ΥΠΟ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΠΔ/τος ΓΙΑ ΤΙΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΓΗΣ
Με το υπό διαβούλευση σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος επιχειρείται ο εκσυγχρονισμός και η επικαιροποίηση του από 23.02.1987 Προεδρικού Διατάγματος (ΦΕΚ 166Δ) με το οποίο καθορίστηκαν οι κατηγορίες και το περιεχόμενο των χρήσεων γης στις περιοχές των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων (Γ.Π.Σ). Στο υπό διαβούλευση σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος προβλέπονται δεκαπέντε (15) Γενικές Κατηγορίες Χρήσεων Γης σε αντίθεση με το από 23.02.1987 Προεδρικό Διάταγμα που προέβλεπε εννιά (9) κατηγορίες χρήσεων γης, που καλύπτουν τόσο τον αστικό όσο και τον εξωαστικό χώρο σε αντιστοιχία με το πεδίο εφαρμογής των νέων Γ.Π.Σ. Ειδικότερα σε ότι αφορά στα Πρατήρια Καυσίμων παρατηρούμε τα εξής: • Στο υπό διαβούλευση Π. Δ/μα χρησιμοποιείται (ή για την ακρίβεια επαναφέρεται) ο όρος “Πρατήρια Υγρών Καυσίμων, Υγραερίου και Φυσικού Αερίου”, ενώ με την παρ. 7 του άρθρου 114 του Ν. 4070/2012 (ΦΕΚ 82Α) όπως αυτή τροποποιήθηκε με το άρθρο 10 του Ν.4439/2016 (ΦΕΚ 222Α), έχει εισαχθεί στην κείμενη νομοθεσία ο όρος “Πρατήρια Παροχής Καυσίμων και Ενέργειας”. • Ο όρος «Πρατήρια Παροχής Καυσίμων και Ενέργειας» περιλαμβάνει τα αμιγή ή μικτά πρατήρια υγρών καυσίμων, υγραερίου (LPG) ή/και φυσικού αερίου, υγροποιημένου (LNG) και συμπιεσμένου/πεπιεσμένου (CNG), υπό οποιονδήποτε συνδυασμό αυτών. Τα πρατήρια αυτά μπορεί να διαθέτουν σε διερχόμενα τροχοφόρα οχήματα, πλέον των παραπάνω καυσίμων, αυτούσια βιοκαύσιμο (όπως βιοαιθανόλη και βιοντήζελ), ηλεκτρική ενέργεια και υδρογόνο, καθώς και λοιπούς εναλλακτικούς τύπους καυσίμων, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 2 της 2014/94/ΕΕ Οδηγίας.
Όλα δε τα παραπάνω έγιναν στην κατεύθυνση ανάπτυξης υποδομών για την προώθηση των εναλλακτικών καυσίμων.
Ανάλογη προσπάθεια προώθησης των εναλλακτικών καυσίμων επιχειρήθηκε και με το Νόμο 3710/2008 (ΦΕΚ 216 Α) με τον οποίο επιτράπηκε υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις η λειτουργία πρατηρίων υγραερίου, μικτών ή αμιγών σε περιοχές όπου επιτρέπεται η ίδρυση και η λειτουργία πρατηρίων υγρών καυσίμων.
• Στο ίδιο πλαίσιο με την παρ. 4 του άρθρου 114 του Ν. 4070/2012 (ΦΕΚ 82Α) ορίζεται ότι σε περιοχές όπου από τις χρήσεις γης δεν επιτρέπεται η ίδρυση νέων πρατηρίων υγρών καυσίμων, αλλά ως προς τα υφιστάμενα πρατήρια υγρών καυσίμων, είτε δεν προβλέπεται η απομάκρυνση τους, είτε επιτρέπεται να συνεχίσουν να λειτουργούν και να εκσυγχρονίζονται, επιτρέπεται η προσθήκη εγκαταστάσεων παροχής υγραερίου (LPG) και γενικότερα συμπιεσμένων αερίων καυσίμων (CNG) για την κίνηση τροχοφόρων οχημάτων.
Δηλαδή, στην ήδη ισχύουσα νομοθεσία η προσθήκη αερίων καυσίμων (LPG, CNG), καυσίμων φιλικότερων προς το περιβάλλον, έναντι των υγρών καυσίμων, θεωρείται εκσυγχρονισμός και όπου προβλεπόταν από τις κείμενες διατάξεις η δυνατότητα εκσυγχρονισμού υφιστάμενων εγκαταστάσεων επιτρεπόταν και η προσθήκη εναλλακτικών καυσίμων.
• Με το υπό έκδοση Π. Δ/μα επαναφέρεται ο διαχωρισμός των πρατηρίων, ανάλογα με το καύσιμο που προμηθεύουν(“Πρατήρια Υγρών Καυσίμων, Υγραερίου και Φυσικού Αερίου) και η χωροθέτησή τους σε διαφορετικές κατηγορίες χρήσεων γης.
• Παρατηρείται δηλαδή για ακόμη μία φορά διγλωσσία και ασυμφωνία μεταξύ προγενέστερων και μεταγενέστερων νομοθετημάτων η οποία είναι βέβαια ότι θα δημιουργήσει επιπλοκές στην αδειοδότηση νέων εγκαταστάσεων, ενώ είναι πλήρως αντίθετη στην κατεύθυνση της προσπάθειας που γίνεται αυτή τη στιγμή από τη χώρα για την προώθηση των εναλλακτικών καυσίμων !!!!!.
• Το υπό διαβούλευση Π. Δ/μα προβλέπει τη χωροθέτηση νέων πρατηρίων υγρών καυσίμων σε περιοχές γενικής κατοικίας σε συνδυασμό με άλλες λειτουργίες (σταθμό αυτοκινήτων, πλυντήριο, λιπαντήριο, μίνι μάρκετ για την εξυπηρέτηση των διερχόμενων οδηγών ΜΟΝΟ με την προϋπόθεση ότι το πρατήριο αποτελεί τη μοναδική χρήση στο οικόπεδο.
Η προαναφερόμενη πρόβλεψη έρχεται σε αντίθεση με τις διατάξεις της ειδικότερης νομοθεσίας για τα πρατήρια αφού σύμφωνα με το Π.Δ/μα 118/2006 (ΦΕΚ 119 Α) άρθρο 2, στα πρατήρια υγρών καυσίμων μπορούν να ασκούνται συμπληρωματικές δραστηριότητες όπως πλύση – λίπανση, παροχή υπηρεσιών υγειονομικού ενδιαφέροντος, εμπορία ειδών συναφών προς τα οχήματα, ανταλλακτικών και εμπορευμάτων, καθώς και οποιαδήποτε άλλη εμπορική δραστηριότητα με την οποία καλύπτονται ανάγκες των διακινουμένων και χρηστών του πρατηρίου, εστιατόρια, μπαρ, συνεργεία οχημάτων, οδική βοήθεια, τράπεζα, πρώτες βοήθειες, εγκαταστάσεις προσωπικής υγιεινής, εγκαταστάσεις διανυκτέρευσης, στάθμευση οχημάτων, κ.α., ενώ ΔΕΝ δίνεται πλέον η δυνατότητα ανάπτυξης στο ίδιο οικόπεδο της κατοικίας και πιθανόν της επαγγελματικής δραστηριότητας του ιδιοκτήτη κάτι που κατά κόρον συμβαίνει ιδιαίτερα σε ημιαστικές περιοχές και προβλέπεται από τον πρόσφατα δημοσιευμένο νόμο 4439/2016.
• Είτε εκ παραδρομής είτε στοχευόμενα στις περιοχές Πολεοδομικού Κέντρου – Κεντρικών Λειτουργιών Πόλης και Τοπικών Κέντρων το υπό διαβούλευση Π. Δ/μα ΔΕΝ προβλέπει καθόλου πρατήρια ενώ στις περιοχές των τεχνολογικών πάρκων που προβλέπονται για την εγκατάσταση παραγωγικών δραστηριοτήτων αιχμής προβλέπει αποκλειστικά πρατήρια υγρών καυσίμων!.
ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ ΠΡΑΤΗΡΙΟΥΧΩΝ ΕΜΠΟΡΩΝ ΚΑΥΣΙΜΩΝ (Σ.Α.Π.Ε.Κ.)
Καταρχάς, θα θέλαμε να εγείρουμε το ερώτημα για ποιο λόγο -εκεί όπου επιτρέπεται η χωροθέτηση πρατηρίων- διαφοροποιείται η ειδική κατηγορία χρήσεων «Πρατήρια Υγρών Καυσίμων, Υγραερίου και Φυσικού Αερίου» ανάλογα με τις γενικές χρήσεις γης. Για παράδειγμα, σύμφωνα με το σχέδιο ΠΔ, στις περιοχές «Παραγωγικών Εγκαταστάσεων Χαμηλής και Μέσης Όχλησης» επιτρέπονται τα «Πρατήρια Υγρών Καυσίμων, Υγραερίου, Φυσικού Αερίου», αλλά στις περιοχές «Γενικής Κατοικίας» επιτρέπονται μόνο τα «Πρατήρια Υγρών Καυσίμων». Ομοίως, στις περιοχές «Τουρισμού – Αναψυχής» δεν προβλέπονται πρατήρια φυσικού αερίου.
Δεύτερον, και πάλι όσον αφορά τις γενικές χρήσεις γης, είναι απορίας άξιο γιατί αποκλείεται στο εξής κάθε εγκατάσταση πρατηρίου από την κατηγορία «Πολεοδομικό Κέντρο – Κεντρικές Λειτουργίες Πόλης – Τοπικό Κέντρο Συνοικίας – Γειτονιάς».
Αν και δεν αμφισβητούμε ότι το πνεύμα του νομοθέτη επιθυμεί να αναβαθμίσει τις ανώτερες περιοχές με το παρόν σχέδιο ΠΔ, ωστόσο θεωρούμε από τη μεριά μας ότι μόνο το αντίθετο θα επιφέρει η προτεινόμενη νομολογία: αφενός θα αυξηθούν οι μετακινήσεις του πληθυσμού από τις περιοχές Πολεοδομικού Κέντρου προς τις περιοχές που επιτρέπονται οι χρήσεις πρατηρίων (π.χ. Γενική Κατοικία), επιβαρύνοντας συνολικά το φόρτο των οδικών αξόνων σε όλα τα αστικά σύνολα. Αφετέρου, όμως, ακόμα και σε αυτές τις περιοχές, οι οδηγοί δεν θα βρίσκουν το επιθυμητό καύσιμο, αφού στις περιοχές Γενικής Κατοικίας επιτρέπονται μόνο τα υγρά καύσιμα. Το αποτέλεσμα θα είναι μια σημειακή συρροή μετακινήσεων, που θα επιβαρύνει κατά πολύ κάποιες γειτονιές και το σύνολο του κυκλοφοριακού δικτύου.
Εξάλλου, σας υπενθυμίζουμε ότι η χώρα μας έχει δεσμευτεί να εναρμονιστεί με το ν. 3710/2008 (ΦΕΚ 216/Α/2008) που ενσωματώνει την Ευρωπαϊκή Οδηγία 2014/94/ΕΕ σχετικά με την ανάπτυξη υποδομών εναλλακτικών καυσίμων. Πολύ σαφώς αναφέρεται εκεί ότι:
«1. Επιτρέπεται η ίδρυση και λειτουργία πρατηρίων υγραερίου (LPG) και πεπιεσμένου φυσικού αερίου (CNG), μικτών ή αμιγών, σε περιοχές όπου επιτρέπεται η ίδρυση και λειτουργία πρατηρίων υγρών καυσίμων.»
Ομοίως, το εν λόγω σχέδιο ΠΔ έρχεται σε σύγκρουση και με το άρθρο 11 του ν.3897/2010 (ΦΕΚ 208/Α’/2010):
«11. Με τη έναρξη ισχύος του παρόντος και σε περιπτώσεις όπου από τις χρήσεις γης δεν επιτρέπεται η ίδρυση νέων πρατηρίων υγρών καυσίμων, αλλά ως προς τα υφιστάμενα πρατήρια υγρών καυσίμων είτε δεν προβλέπεται η απομάκρυνσή τους είτε επιτρέπεται να συνεχίσουν να λειτουργούν και να εκσυγχρονίζονται, επιτρέπεται η προσθήκη εγκαταστάσεων παροχής υγραερίου (LPG) και γενικότερα συμπιεσμένων αερίων καυσίμων (CNG) για τη κίνηση τροχοφόρων οχημάτων.»
Δηλαδή, ενώ με διάταξη νόμου επιτρέπεται η αρχική ίδρυση πρατηρίων φυσικού αερίου σε περιοχές όπου επιτρέπεται η ίδρυση πρατηρίων υγρών καυσίμων, το Σχέδιο Π.Δ. δεν προβλέπει την ίδια κατάταξη ενώ ταυτόχρονα ενώ η επέκταση των εγκαταστάσεων των υφιστάμενων πρατηρίων υγρών καυσίμων με την προσθήκη φυσικού αερίου εκλαμβάνεται ως εκσυγχρονισμός και προωθείται από αυτό καθ’ εαυτό το θεσμικό πλαίσιο αδειοδότησης πρατηρίων, με το Σχέδιο Π.Δ/τος ενδέχεται να περιοριστεί η προσθήκη εγκαταστάσεων φυσικού αερίου σε υφιστάμενα πρατήρια υγρών καυσίμων λόγω περιορισμού των χρήσεων γης που θα θεσπιστούν με τη σύνταξη νέων πολεοδομικών διαταγμάτων.
Περνώντας στην ειδική χρήση «Πλυντηρίων-Λιπαντηρίων», μια επιπλέον χρήση όπου δραστηριοποιούνται τα μέλη μας, συχνά σε συνδυασμό με τον κλάδο της ενέργειας, θα θέλαμε να εγείρουμε το ζήτημα της μη συμπερίληψης τους στα Πολεοδομικά Κέντρα. Είμαστε σίγουροι ότι γνωρίζετε ότι οι τεχνολογικές εξελίξεις στον κλάδο έχουν ελαχιστοποιήσει την όχληση από τις εν λόγω εγκαταστάσεις, ενώ την ίδια στιγμή προσφέρουν ένα προϊόν το οποίο ζητάται κατά κόρον από τους σύγχρονους οδηγούς. Αναμένεται και εδώ ότι οι τελευταίοι θα αναζητήσουν την εν λόγω υπηρεσία σε άλλες περιοχές των αστικών ιστών επιβαρύνοντας την συνολική κυκλοφορία.
Σύμφωνα με τα παραπάνω προτείνουμε:
1. Να επιτρέπεται η διάθεση κάθε τύπου καυσίμου (υγραέριο, φυσικό αέριο, υγρά καύσιμα) από κάθε πρατήριο που συμμορφώνεται με τους κανονισμούς ασφαλείας που καλύπτονται από την υπάρχουσα νομοθεσία και να μην διαφοροποιείται η προσφορά καυσίμου σε σχέση με τις γενικές χρήσεις, εκεί όπου επιτρέπεται η εγκατάσταση πρατηρίων.
2. Να επιτρέπεται η εγκατάσταση Πλυντηρίων – Λιπαντηρίων εντός των Πολεοδομικών κέντρων.
3. Να εκδοθεί πίνακας αντιστοίχισης χρήσεων γης ανάμεσα στην παλαιά (ΠΔ ΦΕΚ 166/Δ/87) και τη νέα εκδοχή τους.
Στις ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΝ, στην περίπτωση 11. ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ προτείνεται:
1)στην κατηγορία Α (Πρωτοβάθμιες υπηρεσίες υγείας χωρίς νοσηλεία) η απαλοιφή των λέξεων «χωρίς νοσηλεία», διότι τόσο στις δημόσιες δομές, όσο και στους ιδιωτικούς φορείς πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας δεν υφίσταται νοσηλεία. Επομένως η εν λόγω διατύπωση είναι εκ του περισσού.
2)να προστεθούν οι κατηγορίες :Γ. Εξωνοσοκομειακές Μονάδες Ψυχικής Υγείας» και «Δ. Μονάδες Πρόληψης και Καταπολέμησης των Εξαρτήσεων»
Η ονομαστική αναφορά και το περιεχόμενο των χρήσεων γής δεν συνιστά τίποτα περισσότερο απο έκθεση ιδεών που η μέγιστη χρησιμότητα της ειναι η καταγραφή προθέσεων. Ομως οι κανονιστικές διατάξεις δεν ειναι απαρίθμιση περιπτώσεων αλλά οφείλουν να ειναι και ουσιαστικές και να διέπονται απο τις αρχές της αειφορίας των ανανεώσιμων και της βέλτιστης χρήσης των μη ανανεώσιμων πόρων. Η κάθε χρήση γής, για να είναι αειφόρα και να κάνει βέλτιστη χρήση, πρέπει να εξαρτηθεί απο τα χαρακτηριστικά αυτών των πόρων, π.χ δεν μπορούμε να χτίσουμε σε ρέμα ή κάμπο που πλημμυρίζει, όπως δεν μπορουμε να καλλιεργήσουμε στα βράχια και δεν μπορουμε να βοσκήσουμε στην έρημο. Οσο ο επιστημονικός συσχετισμός των χρήσεων γής με τα χαρακτηριστικά του γεωπεριβάλλοντος δεν υπάρχει και η πολιτική διαχείριση θα καλύπτει την ανυπαρξία του συσχετισμού με την επιστημονική γνώση, οι χρήσεις της γής θα είναι ατελέσφορες έως και καταστροφικές,τόσο για τα κεφάλαια που επενδύονται, όσο και για τους πόρους που αναλώνονται.
Η βασική παρατήρηση του Συνδέσμου Εταιριών Φωτοβολταϊκών είναι πως, σε αρκετές από τις κατηγορίες χρήσεων γης (άρθρα 3, 4, 5, 7, 15, 17), δεν προβλέπεται η εγκατάσταση ΑΠΕ, κάτι που αντίκειται όχι μόνο σε υφιστάμενες σήμερα ρυθμίσεις, αλλά και στον διεθνή και εθνικό στόχο της περαιτέρω διείσδυσης των ΑΠΕ στον αστικό ιστό και γενικότερα στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας.
Ειδικότερα:
Με βάση την ισχύουσα σήμερα YA Αριθμ. ΑΠΕΗΛ/Α/Φ1/οικ. 24461, “Εγκατάσταση μονάδων ΑΠΕ από αυτοπαραγωγούς με συμψηφισμό ενέργειας κατ’ εφαρμογή του άρθρου 14Α του Ν. 3468/2006”, ΦΕΚ 3583Β/31-12-2014, “φωτοβολταϊκά συστήματα τα οποία εγκαθίστανται στον ίδιο ή όμορο χώρο με τις εγκαταστάσεις κατανάλωσης τις οποίες τροφοδοτούν και οι οποίες συνδέονται στο Δίκτυο. Τα φωτοβολταϊκά συστήματα μπορεί να εγκαθίστανται επί κτιρίων ή επί εδάφους ή άλλων κατασκευών, περιλαμβανομένων και αυτών του πρωτογενούς τομέα, σύμφωνα με την κείμενη πολεοδομική νομοθεσία”.
Με βάση όμως το Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος που αποκλείει την εγκατάσταση ΑΠΕ σε περιοχές κατοικίας, κοινωφελών λειτουργιών, αγροτικής χρήσης κ.α., ακυρώνεται στην πράξη η δυνατότητα της αυτοπαραγωγής με ενεργειακό συμψηφισμό σε πάρα πολλές περιπτώσεις, όταν η προώθησή της αποτελεί υποτίθεται διακηρυγμένο στόχο της πλειοψηφίας των πολιτικών φορέων στο Κοινοβούλιο.
Κρίνεται σκόπιμο λοιπόν να διευκρινιστεί πως σε περιοχές εντός σχεδίου και εντός οικισμών, επιτρέπεται η τοποθέτηση εγκαταστάσεων φωτοβολταϊκών σε αδόμητα οικόπεδα σύμφωνα με τους όρους που ισχύουν και για τις εκτός σχεδίου περιοχές, καθώς τα συστήματα αυτά αφενός δύνανται να εξυπηρετούν ανάγκες αυτοπαραγωγής με ενεργειακό συμψηφισμό ή/και με εικονικό ενεργειακό συμψηφισμό, αφετέρου δε, συμβάλλουν στην προστασία του περιβάλλοντος, στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, στη διαφοροποίηση του εθνικού ενεργειακού μίγματος, στην ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού, στην επίτευξη των εθνικών ενεργειακών στόχων και στην ενίσχυση και ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας. Η ρύθμιση αυτή ισχύει (ανεξαρτήτως ισχύος των συστημάτων) και για αδόμητα οικόπεδα σε οργανωμένους υποδοχείς μεταποιητικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, όπως περιοχές ΒΙ.ΠΕ., ΒΙ.ΠΑ., ΒΙΟ.ΠΑ., Τεχνοπόλεις και άλλες μορφές Βιομηχανικών και Επιχειρηματικών Περιοχών (Β.Ε.ΠΕ.) καθώς και τα επιχειρηματικά πάρκα, και στους οικισμούς χωρίς σχέδιο.
Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί το μη επιτρεπτό της εγκατάστασης ΑΠΕ σε περιοχές αγροτικής χρήσης. Κάτι τέτοιο αντιβαίνει την κοινή λογική στην περίπτωση της εγκατάστασης μονάδων βιομάζας-βιοαερίου ή/και μικρών ανεμογεννητριών (από ιδιώτες ή/και συνεταιριστικά σχήματα αγροτών κατά το επιτυχημένο παράδειγμα άλλων χωρών), ερχόμενο σε αντίθεση με τις πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την προώθηση συνεταιριστικών ενεργειακών εγχειρημάτων στο πλαίσιο του εθνικού σχεδιασμού. Το ίδιο προβληματική είναι η ρύθμιση και στην περίπτωση των φωτοβολταϊκών. Το Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος επεκτείνει την απαγόρευση του Ν.4015/2011 (ο οποίες απαγορεύει την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε γαίες υψηλές παραγωγικότητας) σε όλες τις περιοχές με αγροτική χρήση. Σημειώνουμε ότι όλες οι αρδευόμενες εκτάσεις θεωρούνται γαίες υψηλής παραγωγικότητας, οπότε η εγκατάσταση φωτοβολταϊκού από επαγγελματία αγρότη για να καλύψει τη ζήτηση μιας αντλίας στο χωράφι του ή από έναν ΓΟΕΒ ή ΤΟΕΒ για τις ανάγκες ενός αντλιοστασίου είναι πρακτικά αδύνατη.
Σημειωτέον ότι η γεωργική έκταση που μένει ακαλλιέργητη είναι 125,5 φορές μεγαλύτερη από την έκταση που δεσμεύουν όλα τα φωτοβολταϊκά που έχουν εγκατασταθεί στη χώρα μέχρι σήμερα. Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, η γεωργική γη στην Ελλάδα ανέρχεται σε 36,8 εκατ. στρέμματα, εκ των οποίων καλλιεργούνται τα 31,7 εκατ. στρέμματα. Αυτό σημαίνει ότι τα εγκατεστημένα σήμερα φωτοβολταϊκά δεσμεύουν το 0,1% της γεωργικής γης ή αλλιώς το 0,03% της έκτασης της χώρας.
Προτείνουμε λοιπόν, αφενός να μην υπάρξει καθολική απαγόρευση της εγκατάστασης ΑΠΕ σε περιοχές με αγροτική χρήση, αφετέρου δε να επανέλθει το παλαιό καθεστώς του Ν.3851/2010, σύμφωνα με το οποίο η συνολική έκταση που θα καταλαμβάνουν τα φωτοβολταϊκά που εγκαθίστανται σε γαίες υψηλής παραγωγικότητας δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το 1% του συνόλου των καλλιεργούμενων εκτάσεων της συγκεκριμένης Περιφερειακής Ενότητας. Προτείνεται η παρακάτω διατύπωση:
“Επιτρέπεται υπό προϋποθέσεις η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκούς σταθμούς σε αγροτεμάχια που χαρακτηρίζονται ως αγροτική γη υψηλής παραγωγικότητας. Στην περίπτωση αυτή η άδεια χορηγείται μόνον αν οι προς υλοποίηση φωτοβολταϊκοί σταθμοί για τους οποίους έχουν ήδη εκδοθεί δεσμευτικές προσφορές σύνδεσης από τον αρμόδιο Διαχειριστή συν οι ήδη εγκατεστημένοι σταθμοί επί εδάφους, καλύπτουν εδαφικές εκτάσεις που δεν υπερβαίνουν το 1% του συνόλου των καλλιεργούμενων εκτάσεων της συγκεκριμένης Περιφερειακής Ενότητας.
Για την εφαρμογή της διάταξης του προηγούμενου εδαφίου χρησιμοποιούνται τα πιο πρόσφατα κατά περίπτωση στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής. Για τον υπολογισμό της κάλυψης λαμβάνεται υπόψη η οριζόντια προβολή επί του εδάφους των φωτοβολταϊκών στοιχείων”.
Θυμίζουμε επίσης ότι με βάση τον πρόσφατο Ν.4414/2016, στόχος της Πολιτείας είναι: “η αξιοποίηση του εγχώριου δυναμικού ηλεκτροπαραγωγής από Α.Π.Ε., κατά προτεραιότητα, με στόχο την προστασία του περιβάλλοντος, τη διαφοροποίηση του εθνικού ενεργειακού μίγματος, την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού και την ενίσχυση και ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας… στο πλαίσιο της ενιαίας πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, και την επίτευξη του στόχου συμμετοχής των Α.Π.Ε. στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση ενέργειας”. Είναι σαφές ότι μία “προτεραιότητα” πρέπει να διευκολύνεται και όχι να εμποδίζεται με αναίτιους φραγμούς.
Nα σταματησει η αντιπαραγωγικη και αναχρονιστικη αποκλειστικη χρηση τησ αμιγους κατοικιας καινα δοθει η δυνατοτητα λειτουργιας στις περιοχες αυτες τουλαχιστον ιατρειων δικηγορικων δραστηριοτητων καθως και δραστηριοτητων ηπιας οχλησης
Νομίζω ότι θα πρέπει να συμπεριλάβετε ως «Ειδική Χρήση», ίσως ως (17.3) τη χρήση «Σταθμός Εξυπηρέτησης αυτοκινούμενων τροχόσπιτων (Camper)». Εξ όσων γνωρίζω προωθείται και η έκδοση Κ.Υ.Α των συναρμόδιων Υπουργείων (ΥΠΕΚΑ και ΥΠΟΜΕΔΙ).
Αναφορικά με την χωροθέτηση δείτε την άποψη των Ιταλών:
L’area di sosta per camper dovra essere posta in zona di P.R.G.C. destinata a servizi.
Essa possibilmente non dovra essere gravata da vincoli ( paesaggistico, esondazione, frana, idrogeologico, ambientale, storico, ecc. ).
La zona deve essere dotata di urbanizzazioni primarie ( strade, luce, acqua,fognature, ecc. ).
Possibilmente l’area deve essere comoda ai servizi anche se esterna al centro abitato ( nelle vicinanze di supermercati, centri commerciali, centri di ristorazione, ecc. ).
Βαγγέλης Διέννης
Μηχ. Ηλ. ΕΜΠ
Αμαξοστάσια:
Νομίζω ότι θα πρέπει να συμπεριλάβετε και την παρακάτω χρήση κτηρίων και παράλληλα σας κάνω και κάποιες προτάσεις για ένταξη σε περιοχές (με επιφύλαξη κατά πόσον είναι ορθές)
Αμαξοστάσια απλής ή ολοκληρωμένης υποδομής (βλ. ν. 3185/2013 – ΦΕΚ 229 Α’ /2003 – άρθρο 23 § 3). Κλασικό παράδειγμα Αμαξοστασίων είναι αυτά των ΚΤΕΛ (αστικών ή υπεραστικών), αλλά μπορεί να είναι και Δημόσιας Επιχείρησης (στόλος αυτοκινήτων που έχουν οι τεχνικοί της ΔΕΗ για επισκευές) ή οι μεγάλες επιχειρήσεις ταχυμεταφοράς (Courier) με τα οποία (αμαξοστάσια) εξασφαλίζουν κυρίως την ασφαλή φύλαξη – διανυκτέρευση των οχημάτων τους. Το «ολοκληρωμένης υποδομής» υπονοεί και την ύπαρξη βοηθητικών (συνοδών) εγκαταστάσεων όπως συνεργείων, πλυντηρίων, αντλίας πετρελαίου κ.ά. .
Προτείνεται η χωροθέτηση σε περιοχές Γενικής Κατοικίας και Πολεοδομικού Κέντρου (για ελαφρά οχήματα) και σε Ζώνες χαμηλής και μέσης όχλησης, σε Ζώνες Υψηλής όχλησης, σε Ζώνες Χονδρεμπορίου, σε Ζώνες Επιχειρηματικού Πάρκου και σε περιοχές Ιδιαιτέρων χρήσεων για όλα τα οχήματα.
Για τη ΔΙΕΝΝΗΣ ΑΤΕ
Βαγγέλης Διέννης – Μηχ. Ηλ. ΕΜΠ
210 8104000
Σχετικά με τη χρήση με «πλυντήρια – λιπαντήρια» με κωδικό αριθμό (19) νομίζω θα ήταν ενδεδειγμένο να κάνετε τον ακόλουθο διαχωρισμό :
(19.1) συμβατικά πλυντήρια για ελαφρά οχήματα (με πλύσιμο χειρός ή με τροχήλατο μηχάνημα ή με αυτόματο μηχάνημα ή με σύγχρονες μεθόδους νανοτεχνολογίας) ή λιπαντήρια ή πλυντήρια – λιπαντήρια ταυτόχρονα
(19.2) πλυντήρια τύπου σήραγγας (τούνελ) μικρών επιβατικών (μέχρι 3,5 tn)
(19.3) εγκαταστάσεις πλύσεως – καθαρισμού ελαφρών οχημάτων με αυτοεξυπηρέτηση (self service)
(19.4) συμβατικών ή μη (δηλ. με αυτόματες βούρτσες) πλυντηρίων φορτηγών, λεωφορείων, βαρέων οχημάτων εν γένει ή και μηχανημάτων έργων και
(19.5) ειδικών πλυντηρίων για πλύσιμο και καθαρισμό βυτίων μεταφοράς χύδην φορτίων (για αλλαγή φορτίου).
Η χωροθέτηση αυτών ενδείκνυται να γίνεται ως εξής:
– σε περιοχές αμιγούς κατοικίας τα (19.3)
– σε περιοχές Γενικής Κατοικίας τα (19.1), (19.2) και (19.3)
– σε περιοχές Πολεοδομικού Κέντρου τα (19.1), (19.2) και (19.3)
– σε περιοχές χαμηλής και μέσης όχλησης, σε περιοχές Υψηλής όχλησης, σε περιοχές Χονδρεμπορίου όλα.
Για τη ΔΙΕΝΝΗΣ ΑΤΕ
Βαγγέλης Διέννης – Μηχ. Ηλ, ΕΜΠ
Αναφορικά με την Παράγραφο Γ του παρόντος περί «Εξειδίκευσης Περιεχομένου Ειδικών Κατηγοριών Χρήσεων» οφείλει να οριστεί συγκεκριμένος χρονικός ορίζοντας ολοκλήρωσης και έκδοσης της σχετικής Υπουργικής Απόφασης, όχι μεγαλύτερο των 2 μηνών. Επίσης θα πρέπει να ορίζεται ότι η Σχετική Υπουργική Απόφαση θα περιλαμβάνει ΠΙΝΑΚΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗΣΗΣ της προϋφιστάμενης κατάταξης κατηγοριών χρήσεων με την καινούρια κατάταξη.
Το παραπάνω σημείο είναι πολύ σημαντικό για την απρόσκοπτη ροή της επιχειρηματικότητας στη χώρα ενώ οφείλει να γίνει για να μην αφεθεί η ερμηνεία στην αυτόνομη βούληση της εκάστοτε αρμόδιας ΥΔΟΜ.
Αγγελίδου Τατιάνα
Πολεοδόμος – Χωροτάκτης Μηχανικός
ΑΠΘ
ΕΥΛΟΓΟ ΑΙΤΗΜΑ
Επειδή ο χρόνος διαβούλευσης είναι σχετικά σύντομος και το θέμα αρκετά σημαντικό, αποτελεί εύλογο αίτημα να δοθεί παράταση στη διαβούλευση για να εκφραστούν συγκροτημένα οι απόψεις των αρμόδιων φορέων και επιστημονικών συλλόγων, αφού ενημερωθούν επαρκώς οι εμπλεκόμενοι, με δυνατότητα να εκφραστούν προτάσεις κι αντιπροτάσεις. Έτσι το κείμενο θα εισαχθεί προς ψήφιση άρτιο- σαφές-χωρίς κενά και παρανοήσεις.
1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Οι συνθήκες που συχνά βιώνουμε είναι απελπιστικές και μας οδηγούν
πέρα από τη λογική και τις αντοχές μας. Πιστεύω όμως ότι η κάθε προσπάθεια, δεν αποβαίνει εντελώς μάταια, αν είναι στοχευμένη σωστά. Ελπίζοντας λοιπόν αυτός ο λόγος να βρει ευήκοα ώτα, λαμβάνω μέρος στην παρούσα διαβούλευση, για θέματα ως προς τα οποία έχω προσωπική άποψη.
2. ΓΕΝΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ
Το προς ψήφιση ΠΔ εισάγει καινοτόμα στοιχεία, όμως δεν έχουν λυθεί βασικά εγγενή προβλήματα όπως η πολυπλοκότητα και ασάφεια της πολεοδομικής νομοθεσίας, η έλλειψη βάσεων γεωχωρικών δεδομένων/θεσμικών γραμμών (υπόβαθρα των χρήσεων γης), η υποστελέχωση των ΥΔΟΜ. Τα παραπάνω οδηγούν πρακτικά σε γραφειοκρατία και μη παραγωγικότητα ποσοτικά και ποιοτικά, ως προς το τελικό αποτέλεσμα και δυσχεραίνουν την προσπάθεια εφαρμογής του εν λόγω ΠΔ.
3. ΑΝΑΓΚΗ ΣΤΕΛΕΧΩΣΗΣ ΑΡΜΟΔΙΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ
Αναφέρεται παρακάτω χαρακτηριστικό παράδειγμα, το σχέδιο “Καλλικράτης” Ν.3852/10 που προβλέπει στο άρθρο 95 παρ.4, ότι:
“4. Η διοικητική υποστήριξη για την άσκηση των αρμοδιοτήτων των προηγούμενων παραγράφων από το δήμο της έδρας του νομού παρέχεται μέχρι 31.12.2012. Μέχρι την ίδια ημερομηνία οι λοιποί δήμοι του ίδιου νομού υποχρεούνται να έχουν οργανώσει αντίστοιχες υπηρεσιακές μονάδες.”
Ουσιαστικά δηλαδή σήμερα οι ΥΔΟΜ θα έπρεπε να είναι στελεχωμένες σε όλους σχεδόν τους Δήμου της χώρας.
Αντ’ αυτού παρατηρείται το ανάποδο!
Οι μικρότεροι ιδίως Δήμοι συνεχώς αποδυναμώνονται τεχνικά. Έτσι οι περισσότερες υπάρχουσες ΥΔΟΜ συνεχίζουν να υποστηρίζουν τους μικρότερους Δήμους του νομού τους. Το προσωπικό των ΥΔΟΜ αυτών είναι όλο και λιγότερο αριθμητικά, χωρίς ηλικιακή ανανέωση και με πολλά παράλληλα καθήκοντα. Πλήθος ΥΔΟΜ βρίσκονται πέρα από τα όρια της λειτουργίας τους, ακόμα και για την στοιχειώδη εξυπηρέτηση της καθημερινότητας. Οι συνθήκες αυτές συχνά εξοργίζουν τους συναλλασσόμενους πολίτες και μηχανικούς. Η υπερβολική πίεση συνεπάγεται σημαντική πιθανότητα λαθών κατά τους έλεγχους, τα οποία λάθη δύσκολα διορθώνονται αργότερα.
Η υποστελέχωση επίσης οδηγεί πολλές διαδικασίες οι οποίες κρίνουν την πορεία ένταξης επενδυτικών προτάσεων (ΕΣΠΑ, Leader, κ.λπ.) να κινδυνεύουν με απένταξη. Το προσωπικό είναι ήδη λιγοστό, «γηρασμένο», επιφορτισμένο με αρκετές αρμοδιότητες και πολυπλοκότητα υποθέσεων-νομοθεσίας. Οι ΥΔΟΜ των Δήμων έχουν ως μέλημα, εκτός τους έλεγχους, την χάραξη και θεσμοθέτηση του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού της περιοχής αρμοδιότητάς τους (ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ/ΖΟΕ σχέδια πόλης, όρια οικισμών, κανονιστικές πράξεις, καταγραφή, προστασία και διαχείριση δημοτικής περιουσίας, κ.α.), το οποίο ελάχιστα γίνεται κατορθωτό σήμερα.
4. ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ
Να υλοποιηθεί άμεσα θεσμική ρύθμιση, ώστε να δοθεί η δυνατότητα προσλήψεων μονίμου νέου προσωπικού για την απαραίτητη στελέχωση των ΥΔΟΜ κάθε Δήμου. Εναλλακτικά να δοθεί η δυνατότητα σύναψης συμβάσεων, με σκοπό την όσο το δυνατόν αποκατάσταση της εύρυθμης λειτουργίας τους. Παράλληλα, με αυτόν τον τρόπο θα απορροφηθούν παραγωγικά-ανταποδοτικά και αρκετοί νέοι επιστήμονες σε πεδία όπως λ.χ. Χωροταξία/Περιβάλλον, οι οποίοι βρίσκονται άνεργοι στην Χώρα μας. Έτσι θα μπορέσει να “δουλέψει” το υπό ψήφιση ΠΔ, με τις όποιες απαραίτητες βελτιώσεις του, ως προς την ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα στην υλοποίηση των στόχων του, του πολεοδομικού σχεδιασμού, της παραγωγικότητας, της υπό όρους και δίκαιης ανάπτυξης.
Με εκτίμηση
ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Α1. Η κτηνοτροφική χρήση (χοιροστάσια, βουστάσια κλπ.) που επιτρέπεται?
Η κτηνοτροφική χρήση να προστεθεί στις γενικές κατηγορίες χρήσεων του άρθρου 1- Α και να προστεθεί σχετικό άρθρο (αντίστοιχο του άρθρου 15 – αγροτική χρήση) το οποίο θα καθορίζει τις επιτρεπόμενες χρήσεις και περιορισμούς της χρήσης αυτής.
Α2. Η εξειδίκευση του αναλυτικού περιεχόμενου των ειδικών κατηγοριών χρήσεων, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 1 – Γ, να προηγηθεί της έναρξης ισχύος του παρόντος ΠΔ, ώστε να μην υπάρχουν ασάφειες και παρερμηνείες.
Το παρόν Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος δεν συνοδεύεται από σχετική Αιτιολογική Έκθεση;
Αγγελίδου Τατιάνα
Πολεοδόμος – Χωροτάκτης Μηχανικός
ΑΠΘ
Είναι πλεόν ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ να εναρμονιστεί η πολεοδομική διάταξη με την αντίστοιχη υγειονομική.
Η Υγειονομική Διάταξη (Υ.Α. Υ1γ/Γ.Π/ οικ. 96967/2012 – Υγειονομικοί όροι και προϋποθέσεις λειτουργίας επιχειρήσεων τροφίμων και ποτών και άλλες διατάξεις) στο Άρθρο 3- «Ορισμοί» αναφέρει όλα τα εμπορικά καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος ώς «Επιχειρήσεις Λιανικού και Χονδρικού Εμπορίου».
Η δέ προτεινόμενη πολεοδομική διαχωρίζει υπεραγορές και πολυκαταστήματα από τα λοιπά εμπορικά καταστήματα δημιουργώντας σύγχυση κατά τη διαδικασία αδειοδότησης.
Το παραπάνω ζήτημα πρέπει να αντιμετωπιστεί καταλλήλως.
Αγγελίδου Τατιάνα
Πολεοδόμος – Χωροτάκτης Μηχανικός
ΑΠΘ
1. Χώροι φιλοξενίας και περίθαλψης αδέσποτων ζώων
2. Αθλητικές εγκαταστάσεις, γήπεδα αθλοπαιδιών.
3. Διαχωρισμός πάρκων, ανοικτών χώρων (πλατείες), αστικό άλσος.
4. Αστικός κήπος (urban farming)
5. Ψυχαγωγία με βαθμίδες όχλησης μικρή, μεσαία, μεγάλη (πχ εστίαση, καφέ, θέατρο/ σινεμά, μπαρ-κέντρα διασκεδάσεως)
6. Λαϊκές Αγορές
Καλημέρα σας και συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία είναιπράγματι αναγκαίο,
Μήπως όμως στο πλαίσιο αυτό πρέπει να ζητηθεί πρωτίστως να εκσυγχρονιστούν τα κριτήρια υπαγωγής της γης σε καθένα από τις κατηγορίες αυτές χρήσης? Και να προσαρμοστούν ανάλογα με την επιτρεπτή χρήση ανά κατηγορία Γης ώστε να μπορέσουμε να έχουμε ένα σύγχρονο και εύχρηστο περιβάλλον διαβίωσης και επιχειρεί ν επιτέλους!
Κύριοι
όσο αναφορά τις χρήσεις γης σε πρατηρια υγρών καυσίμων θα ήθελα να επισημάνω ότι οι σύγχρονες ανάγκες λειτουργίας και τήρησης κανόνων ασφαλείας των πρατηρίων καυσίμων, για την εγκατάσταση και νέων ειδών καυσίμων (υγραέριο, φυσικό αέριο κλπ), καθιστούν επιβεβλημένη τη δυνατότητα επέκτασής τους με αγορά ή ενοικίαση όμορων οικοπέδων, τα οποία όμως συχνά δεν έχουν την αναγκαία χρήση γης.
Εκ των ανωτέρω κρίνεται σκόπιμο όπως δοθεί η δυνατότητα σε περίπτωση αγοράς ή ενοικίασης όμορου (σε οικόπεδο υπάρχοντος πρατηρίου) οικοπέδου, έκτασης έως και ίσης του αρχικού οικοπέδου, όπως το συνολικό οικόπεδο αποκτά τη χρήση του αρχικού δηλαδή κατάλληλη για πρατήριο καυσίμων.
με εκτίμηση
Δραμης Ευαγγελος
Οι γεωργικές εκτάσεις που συμπεριλήφθησαν στις επεκτάσεις των οικισμών και δεν έχουν χάσει τον πρωτογενή γεωργικό τους χαρακτήρα, ούτε έχουν αλλάξει ιδιοκτήτη ή κληρονόμο με ποιόν τρόπο πρέπει να φορολογηθούν; Διότι κατά πόσο οι εν λόγο εκτάσεις είναι κατάλληλες προς ανέγερση οικοδομής δεδομένου ότι κατά τη δεκαετία του 1980 δεν διενεργήθηκαν οι απαραίτητες μελέτες (εδαφολογικές, σεισμολογικές, αντιπλημμυρικές).
Βάσει των ανωτέρω σας ζητώ να εξετάσετε την περίπτωση ενός οικονομικού μοντέλου που μια έκταση εντός σχεδίου οικισμού (έστω και με πληθυσμιακά κριτήρια πχ. κάτω των 2.000 κατοίκων) παράγει αγροτικό εισόδημα, να φορολογείτε ως εκτός οικοδομικής ζώνης ενώ αν εκδοθεί άδεια οικοδομής ή πουληθεί να φορολογείται ως εντός οικισμού.
μηπωσς θα ηταν σκοπιμο να αναγραφουν ορια εμβαδων για χωρους καταστημάτων με χρηση υπεραγορας η πολυκαταστηματων
α. Εχει δίκηο η κ.Λεμπέση, οι ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΝ αφορούν στις χρήσεις ΚΤΙΡΙΩΝ και επιβάλλεται αυτό να αναγραφεί με απόλυτη σαφήνεια.
β. Κάθε μέρα σε όλον τον τεχνολογικά «μη αναλφάβητο» κόσμο πληθαίνουν οι άνθρωποι που ασκούν επάγγελμα – οιοδήποτε επάγγελμα – μέσω διαδικτύου, από το σπίτι τους ή άλλον, μη ειδικά κατηγοριοποιημένο, χώρο.
Είναι αναγκαία νομίζω επομένως η (αν)αρίθμηση της “ειδικής κατηγορίας “ 9 ως 9.1 και η εισαγωγή διακριτής “ειδικής κατηγορίας “ 9.2 ως εξής:
9.2 Επαγγελματικές δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών ή εμπορίας αγαθών ασκούμενες αποκλειστικά μέσω διαδικτύου.
Έπρεπε πριν δοθεί στη δημοσιότητα ένα τόσο σημαντικό σχέδιο Π.Δ. να έχει προηγηθεί σοβαρή μελέτη δεδομένων από την εθνική στατιστική υπηρεσία (πληθυσμιακή εξέλιξη κλπ) αλλά και οικονομικών δεικτών ανά περιοχή καθώς και να γίνει διαβούλευση με παραγωγικούς φορείς προκειμένου να παρουσιαστεί ένα διάταγμα που να αποτυπώνει και τον σχεδιασμό για ορθολογική ανάπτυξη σε εθνικό επίπεδο.
Το άρθρο 17 για παράδειγμα που αναφέρεται στους οικισμούς θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα, καθόσον αγνοήθηκε ο βασικός πυλώνας της οικονομίας τους, δηλαδή η πρωτογενής αγροτική παραγωγή και η μεταποίηση. Απαγορεύει την ανέγερση ακόμα και κτηρίων αγροτικής αποθήκης (δηλαδή στερεί ακόμα και τη δυνατότητα να κατασκευάσει κάποιος χώρο για την αποθήκευση και προστασία γεωργικών εργαλείων), καθώς επίσης αφήνει εκτός ακόμα και τις βιοτεχνίες χαμηλής όχλησης αλλά και τις γενικές αποθήκες!
Ενδεικτικό της προχειρότητας είναι η λάθος αρίθμηση και κατηγοριοποίηση της περίπτωσης 39.
Επίσης καταργεί επί της ουσίας τα παραδοσιακά καφενεία που αποτελούν χώρους συνάθροισης των κατοίκων και σημεία αναφοράς στους οικισμούς, περιορίζοντας τους χώρους στα 50 τετραγωνικά, στα πρότυπα μικρών καταστημάτων (Κ.Υ.Ε.) που προσφέρουν μόνο καφέ στο χέρι…
Δεν είναι λογικό να αντιμετωπιστούν οι οικισμοί συνολικα. Πρέπει να κατηγοριοποιηθούν ανάλογα με το χαρακτήρα και τη δυναμική τους.
Καλό είναι να αποσυρθεί το συγκεκριμένο σχέδιο Π.Δ. και να δοθεί περισσότερος χρόνος για μελέτη και διαβούλευση…
Στις ειδικές κατηγορίες χρήσεων αναφέρεται «Εγκαταστάσεις αποθήκευσης (χαμηλής, μέσης, υψηλής» και Εγκαταστάσεις εφοδιαστικής (logistics)», αγνοώντας ότι ο Νόμος 4302 / 2014 έχει ορίσει τα ΚΑΔ (Κέντρα Αποθήκευσης και Διανομής».
Τα ΚΑΔ ανταποκρίνονται στις σύγχρονες απαιτήσεις και έχουν σαφή ορισμό στον εν λόγω νόμο, ενώ αυτό που αναφέρεται στο ΠΔ είναι αόριστο, γενικόλογο, αντιεπιστημονικό και αγνοεί την υφιστάμενη νομοθεσία
Η διατύπωση και η αρίθμηση της ειδικής κατηγορίας 39 παρουσιάζει προβλήματα.
Η διατύπωση της (39.1) «Γεωργικές, δασικές, κτηνοτροφικές, αλιευτικές και λοιπές αγροτικές εκμεταλλεύσεις» προσομοιάζει στην ειδική κατηγορία 22 του ΠΔ της 23-2-87. Οι λοιπές κατηγορίες (39.2), (39.3) και (39.5) αποτελούν υποσύνολα/εξειδικεύσεις της 39.1 και κατά συνέπεια θα πρέπει να υπάρξει μια διαφορετική ιεράρχηση. Επίσης λείπει η κατηγορία (39.4).
Επιτέλους πότε θα γίνει σαφές ότι το Β. ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΝ αφορά στις χρήσεις ΚΤΙΡΙΩΝ. Επιβάλλεται να γραφτεί το σωστό που είναι το εξής: Β. ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΧΡΗΣΕΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ. Οι χρήσεις γής, καθορίζονται σε ειδικές κατηγορίες ΧΡΗΣΕΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ, σύμφωνα με την ειδική πολεοδομική λειτουργία τους, ως εξής:…… Επίσης είναι απαραίτητο να εκδοθεί άμεσα μετά την έκδοση του ΠΔ, η Απόφαση Υπουργού της παρ.Γ για την εξειδίκευση των κατηγοριών χρήσεων ΚΤΙΡΙΩΝ της παρ.Β.
να δωθουν δασικες εκτασεις που δεν συνορευουν με δαση προς εκμεταλευση μοναδων αγροτουρισμου κτηνοτροφια και διαφορες αγροτικες καλλιεργειες με μικρο κοστος αγορας, ετσι κι αλλιως δεν προσφερει τιποτα μια χαμηλη βλαστηση που δεν εφαπτεται με δασος και δεν εχει υψηλη λογχη και εχει εδαφος μετριο βαθυ με μεση κλιση 20/% και στην οποια εχει αειφυλλα πλατυφυλλα(σχινο πουρναρι) ……επισης αδικιες που εχουν υποστει πολλοι πολιτες να εχουν μια εκταση με εγγραφο του δασαρχειου ως μη δασικο με τον νομο 998/79 και μετα απο 20 χρονια να θελει νεο χαρακτηρισμο, και μεγαλο τμημα της ιδικοτισιας του να εχει δασικο χαρακτηρα με τον ιδιο νομο τον 998/79 και με το αρθ, 14 να ανερει τον πρωτο χαρακτηρισμο.
τα πορισματα δικας σας για της αδικιες που εχουν υποστει οι πολιτες
μετα τιμης
ΑΝΝΑ