Αρχική Εθνικός Σχεδιασμός για την Ενέργεια και το ΚλίμαΚείμενο 01

Κείμενο 01

Για να δείτε το κείμενο του Εθνικού Σχεδιασμού για την Ενέργεια και το Κλίμα, πατήστε εδώ

Σχόλια 1 … 14 15 16 17 18
  • 3 Δεκεμβρίου 2018, 10:12 | ELENI TSALA

    «Ο Εθνικός Ενεργειακός Σχεδιασμός στην παρούσα μορφή του μας οδηγεί σε ανεξέλεγκτη κλιματική αλλαγή και έρχεται σε αντίθεση με τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η Ελλάδα. Η χώρα οφείλει να υιοθετήσει φιλόδοξους στόχους για την πλήρη απανθρακοποίηση της οικονομίας της έως το 2050:
    Σταδιακή, αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    Ακύρωση των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί, όπως δείχνει το παράδειγμα άλλων χωρών, με πιο πρόσφατο τον Ενεργειακό Σχεδιασμό της Ισπανίας που ακυρώνει τις εξορύξεις υδρογονανθράκων, προχωρά στο κλείσιμο όλων των μονάδων άνθρακα έως το 2025 και δεσμεύεται για ένα ενεργειακό σύστημα μηδενικού άνθρακα με 100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως το 2050».

  • 3 Δεκεμβρίου 2018, 09:09 | ΒΡΥΣΟΥΛΕΣ

    1) Το Ελληνικό κοινοβούλιο ψήφισε με μεγάλη πλειοψηφία (ΔΙΑΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ) τη συμφωνία του Παρισιού (12/12/2015) για την κλιματική αλλαγή.
    Σύμφωνα με αυτή, για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής (δηλαδή για να κρατήσουμε την αύξηση της θερμοκρασίας σε κάτω από 1,5 C μέχρι το 2050) πρέπει να ΑΠΕΞΑΡΤΗΘΟΥΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΥΚΤΑ ΚΑΥΣΙΜΑ.
    Οι συμβάσεις για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων πως συνδυάζονται με την παραπάνω συμφωνία;

    2) Η «αλλαγή του υφιστάμενου αναπτυξιακού μοντέλου, προς την κατεύθυνση μιας βιώσιμης, πράσινης οικονομίας χαμηλών ή και μηδενικών εκπομπών άνθρακα με τη χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας» (ιστοσελίδα ΥΠΕΝ) πώς συνδυάζεται με τις χερσαίες και θαλάσσιες εξορύξεις πετρελαίων;

    3) Είναι μνημονική δέσμευση η παραχώρηση δημοσίων εκτάσεων σε πετρελαικές εταιρείες για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων;

    4) Γιατί οι παραχωρήσεις δεν έλαβαν καθόλου δημοσιότητα; Γιατί δεν ενημερώθηκαν οι πολίτες; Γιατί δε ζητήθηκε η συναίνεση των πολιτών; Γιατί δεν έγινε η διαβούλευση που προβλέπονταν από τις αντίστοιχες ΣΜΠΕ;

    5) Πώς είναι δυνατή η διατήρηση της βιοποικιλότητας με τη σύγχρονη έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων στις περιοχές που παραχωρήθηκαν;

    6) Έχετε εκτιμήσει την πιθανότητα για βιομηχανικό ατύχημα μεγάλης έκτασης (Συνθήκη Sevezzo); Ποια είναι τα ακριβή σενάρια που έχετε μελετήσει για πιθανά ατυχήματα από σταθμούς χερσαίων και θαλάσσιων εξορύξεων στην Ήπειρο, στην Άρτα/Πρέβεζα, στο Ιόνιο και στην Κρήτη; Οι επιπτώσεις αυτών των πιθανών ατυχημάτων στην οικονομία των περιοχών ποιες θα είναι; Ποια είναι τα ακριβή πλάνα αντιμετώπισης τους; Ποιος θα πληρώσει για ένα πιθανό (ή ακόμα και απίθανο) ατύχημα, τι ακριβώς θα πληρώσει και για πόσον καιρό;

    7) Ποιες θα είναι οι υγειονομικές επιπτώσεις των εξορύξεων στους κατοίκους των οικοπέδων που παραχωρήσατε; Έχει γίνει μελέτη αυτών;

    8) Έχει γίνει κοινωνικοοικονομική μελέτη των επιπτώσεων των εξορύξεων; Πώς θα πλήξει τις άλλες οικονομικές δραστηριότητες του τόπου;

    9) Ειδικά για τις εξορύξεις υδρογονανθράκων, με τι μεθόδους θα γίνει εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου από τον σχιστόλιθο; Θα απαγορευτεί το fracking με νόμο; Τι είναι η in-situ pyrolysis και πού έχει δοκιμαστεί μέχρι τώρα; Θα απαγορευτεί και αυτή η μη συμβατική μέθοδος εξόρυξης με νόμο;

    10) Πώς θα ελέγχει το κράτος την τήρηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας από τις εταιρείες εξορύξεων; Θα μπορεί το Ελληνικό κράτος να παρεμβαίνει και να επιβάλλει κυρώσεις σε περίπτωση περιβαλλοντικού ατυχήματος ή παραβίασης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας;

  • 3 Δεκεμβρίου 2018, 09:46 | Παναγιώτης Χατζηπλής

    1. Παροχές για αγορά Ηλεκτρικών Αυτοκινήτων. Θετικός ο στόχος για 10% ποσοστό ηλεκτρικών αυτοκινήτων στο σύνολο ΙΧ μέχρι το 2030 (δηλ. με βάση σημερινό στόλο περίπου 540.000). Αυτή τη στιγμή έχουν πωληθεί μόνο 261!! (και άγνωστο πόσα κυκλοφορούν). Από την μελέτη που έκανε το 2012 το Υπουργείο (επιτροπή ΥΠΕΚΑ/ΓΓΕΚΑ/6/21612/20.09.2011) δεν έχει γίνει τίποτα (προέβλεπε μέχρι σήμερα, το 2018 πωλήσεις 12.500!!!). Δηλαδή η Ελλάδα είναι κάτω από τα επίπεδα πωλήσεων της ΕΕ 2.5% των πωλήσεων ΙΧ (πόσο μάλλον της Κίνας). Και τώρα από το μηδέν με βάση την πρόταση πρέπει να πάμε σε περίπου 50.000 πωλήσεις τον χρόνο κατά μέσο όρο ή τέλος πάντως μια γεωμετρική αύξηση (αυτή τη στιγμή πωλούνται περίπου 120.000 τον χρόνο).

    Πιστεύω ό στόχος είναι δύσκολο να πραγματοποιηθεί ο στόχος του 10% χωρίς γενναία υποστήριξη των Ηλεκτρικών Αυτοκινήτων μέσα από φοροελαφρύνσεις (τουλάχιστον για τα επόμενα 5 χρόνια γιατί από το 2025 τα ηλεκτρικά θα είναι ίσως φθηνότερα των συμβατικών συνυπολογίζοντας και την εξοικονόμηση καυσίμου). Στην ΕΕ η επιδότηση είναι από €4.000-€10.000 ενώ στις ΗΠΑ $7.500 (και μιλάμε για χώρες με υψηλότερη αγοραστική δύναμη). Όμως πιστεύω καταλυτική θα ήταν η ύπαρξη κινήτρων απόσυρσης με αντικατάσταση με ηλεκτρικό. Επίσης να δοθούν πλεονεκτήματα στην χρήση ηλεκτρικών έναντι των συμβατικών (δηλ. κίνηση μόνο ηλεκτρικών στο κέντρο της πόλης ή σε νησιά) και εξάπλωση του δικτύου φορτιστών τάχιστα στο σύνολο των εθνικών οδών και παραπλεύρως συχνά διαστήματα (πρέπει να γίνει μελέτη για την ιδανική απόσταση, ενδεχομένως μεγαλύτερη πυκνότητα θα είναι προτιμητέα από εξοικονόμηση σε σταθμούς αλλά υψηλή ακριβή επένδυση από το κοινό σε μεγάλες μπαταρίες ΙΧ). Ίσως να δοθούν και κίνητρα σε ιδιώτες για εγκατάσταση κοινόχρηστων σταθμών φόρτισης (κάτι σαν το AirBnb…).

    Επίσης θα μπορούσε να γίνει υποχρεωτική ή να πριμοδοτηθεί η χρήση ηλεκτρικών ενοικιαζόμενων αυτοκινήτων στον τουρισμό πχ στα ξενοδοχεία, αεροδρόμια και στα νησιά ώστε να υπάρχει και χαμηλότερη ρύπανση και εξοικονόμηση κόστους μεταφοράς καυσίμων σε συνδυασμό με χρήση ΑΠΕ (με επιδότηση). Το κράτος θα εξοικονομήσει μέρος από τις εισαγωγές καυσίμων. Επίσης χρήση ηλεκτρικών αυτοκινήτων από τις κρατικές υπηρεσίες (Αστυνομία, καθαρισμός, υπηρεσίες ΟΤΑ κλπ)

    2. Μετατροπή Συμβατικών αυτοκινήτων σε Ηλεκτρικά. Υπήρχε από το 2010 μελέτη του ΕΜΠ City Battery Electric Car – CiBEC με περιφέρεια Αττικής) http://www.kathimerini.gr/409194/article/epikairothta/ellada/metatroph-symvatikoy-aytokinhtoy-se-hlektriko που έτρεξε μαζί με την Περιφέρεια Αττικής το 2010 για μετατροπή συμβατικού σε ηλεκτρικό με κόστος €5.000-7.000 που τώρα μάλλον θα είναι χαμηλότερο. Συζητιόταν τότε η έκδοση Προεδρικού Διατάγματος για την έγκριση των μετατροπών και των συνεργείων. Αυτό μπορεί να προχωρήσει. Στο εξωτερικό πωλούνται πακέτα μετατροπών που μπορεί να τα εγκαταστήσει κάποιος και μόνος του. Όμως μια έγκριση των μετατροπών σε συνεργία θα δώσει δουλειές σε ένα χώρο που δοκιμάζεται και μαζί θα βοηθήσει να πιαστεί ο στόχος για την διείσδυση των ηλεκτρικών με πολύ μικρότερο κόστος από τον καταναλωτή αλλά και το κράτος αν ας πούμε πριμοδοτήσει με φοροελαφρύνσεις ή μικρότερα τέλη σε κάποιο βαθμό.

    3. Παραγωγή ηλεκτρικών αυτοκινήτων στην Ελλάδα. Είναι ευκαιρία να γίνει πριμοδότηση της παραγωγής ηλεκτρικών αυτοκινήτων στην Ελλάδα. Ήδη υπάρχουν σχέδια, πχ δημιουργία ηλεκτρικού αυτοκινήτου από τον σχεδιαστή Ηλία Σελέκο και συνεργάτες https://www.zougla.gr/automoto/news/agora/article/to-eliniko-ilektriko-oxima-pou-8a-alaze-tis-metakinisis. Επίσης μια ομάδα startup σχεδίασε ένα ηλιακό όχημα, το Sunnyclist https://tvxs.gr/news/business-plan-b/mixanikoi-apo-tin-kriti-bgazoyn-stin-paragogi-proto-iliako-oxima . Και τα δυο θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στις πόλεις και στον τουρισμό. Είναι πολύ δύσκολο για αυτά τα startup να βρουν χρηματοδότηση στην Ελλάδα της κρίσης και της αμφισβήτησης ή από Ευρωπαϊκά προγράμματα. Θα έπρεπε να υποστηριχτούν όπως υποστηρίζεται η απασχόληση πτυχιούχων και startup. Επίσης θα μπορούσε η παραγωγή ηλεκτρικών οχημάτων (και εν γένει οχημάτων) να συνδυαστεί με τις ανανεώσεις των στόλων ΟΑΣΘ, ΟΑΣΑ αλλά και με τα ενοικιαζόμενα αυτοκίνητα, τα ταξί και αυτά που χρησιμοποιούνται από τα ξενοδοχεία (δηλ. το τουριστικό ρεύμα να χρηματοδοτήσει την παραγωγή). Να συνεργαστούν το Ελληνικό Ινστιτούτο Ηλεκτροκίνητων Αυτοκινήτων (ΕΛ.ΙΝ.Η.Ο- Hellenic Institute of Electric Vehicles HELIEV http://www.heliev.gr/) με Ερευνητικά κέντρα και Πανεπιστήμια και απόδημοι επιστήμονες για κατάρτιση σχεδίων παραγωγής. Το κράτος θα εξοικονομήσει μέρος από τις εισαγωγές αυτοκινήτων και θα μειώσει το εμπορικό έλλειμμα. Επίσης να διεκδικηθεί η εξαίρεση από τους κανονισμούς για κρατικές επιχορηγήσεις για την παραγωγή όπως και η ΕΕ έχει εγκρίνει κάτι ανάλογο για την παραγωγή μπαταριών στην Γερμανία(https://global.handelsblatt.com/companies/eu-backs-german-plan-subsidize-e-car-battery-production-964949).

    4. Διεκδίκηση χρηματοδότησης και αποζημίωσης από ΕΕ/VW. Να προβλεφθεί η διεκδίκηση αποζημίωσης από ρυπαντές και να περιληφθεί στο ΕΚΕΣ για την χρηματοδότηση δράσεων. Οι ΗΠΑ έχουν διεκδικήσει αποζημιώσεις από την Volskwagen για το Dieselgate ύψους $15 δις. Να γίνει διεκδίκηση και από την Ελλάδα (μια που επιβαρύνεται περισσότερο από την κλιματική αλλαγή με την οποία σχετίζονται τα καυσαέρια). Μόνο το πρόστιμο για την εγκληματική καταδίκη της Volkswagen στις ΗΠΑ, ύψους $2.8 δις χρησιμοποιείται από τις πολιτειακές κυβερνήσεις εκεί για την πριμοδότηση της χρήσης καθαρών αυτοκινήτων(https://www.autoblog.com/2018/01/04/vw-diesel-settlement-billions-states/)!!

  • 2 Δεκεμβρίου 2018, 23:24 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΔΗΣ

    ΤΟ ΜΕΘΑΝΙΟ ΩΣ ΑΕΡΙΟ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ
    3.2. Εθνικοί ενεργειακοί και περιβαλλοντικοί στόχοι (σελ. 39).
    Τα μέτρα μείωσης των αερίων θερμοκηπίου περιορίζονται στο διοξείδιο του άνθρακα, ενώ δεν γίνεται αναφορά στο μεθάνιο. Για τους υπόλοιπους αέριους ρύπους πλην μεθανίου έχουν υιοθετηθεί οι στόχοι της οδηγίας 2016/2284/ΕΚ για τους ατμοσφαιρικούς ρύπους. Στην οδηγία αυτή (ακροτελεύτια παράγραφος) αναφέρεται ότι:
    «Δήλωση της Επιτροπής σχετικά με την αναθεώρηση των εκπομπών μεθανίου Η Επιτροπή θεωρεί ότι συντρέχουν σοβαροί λόγοι σχετικοί με την ποιότητα του αέρα προκειμένου να παραμείνει υπό καθεστώς αναθεώρησης η εξέλιξη των εκπομπών μεθανίου στα κράτη μέλη, έτσι ώστε να μειωθούν οι συγκεντρώσεις του όζοντος στην ΕΕ και να σημειωθεί πρόοδος στη μείωση του μεθανίου σε παγκόσμιο επίπεδο. Η Επιτροπή επιβεβαιώνει ότι, με βάση τα στοιχεία στη διάθεσή της για τις εκπομπές των κρατών μελών, προτίθεται να αξιολογήσει περαιτέρω τις επιπτώσεις των εκπομπών μεθανίου στην επίτευξη των στόχων που ορίζονται στο άρθρο 1 παράγραφος 2 της οδηγίας ΕΑΟΕ, και θα εξετάσει τη λήψη μέτρων για τη μείωση των εν λόγω εκπομπών και, ανάλογα με την περίπτωση, θα υποβάλει νομοθετική πρόταση προς τον σκοπό αυτόν. Στην αξιολόγησή της η Επιτροπή θα λάβει υπόψη διάφορες εν εξελίξει μελέτες στον συγκεκριμένο τομέα, που αναμένεται να ολοκληρωθούν το 2017, καθώς και τις μελλοντικές διεθνείς εξελίξεις στον τομέα αυτό»
    Το μεθάνιο αποτελεί ισχυρότατο αέριο θερμοκηπίου, τουλάχιστον 25 φορές ισχυρότερο από το διοξείδιο του άνθρακα.
    Το πρόβλημα δεν είναι τόσο έντονο στην υπόλοιπη ΕΕ, κυρίως επειδή υπάρχουν ελάχιστοι ΧΥΤΑ, η δε ανάπτυξη φυσικής αναερόβιας είναι λιγότερο έντονη λόγω χαμηλότερων θερμοκρασιών και μέτρων πρόληψης.
    Οι άμεσα ανθρωπογενείς πηγές ανεξέλεγκτων εκπομπών μεθανίου σχετίζονται κατά κύριο λόγο με την ανάπτυξη αναερόβιας χώνευσης σε χώρους προσωρινής αποθήκευσης ή/και τελικής διάθεσης αποβλήτων κτηνοτροφίας και αστικών λυμάτων και απορριμμάτων. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι (α) οι δεξαμενές – σωροί κτηνοτροφικών λυμάτων, κυρίως βοοειδών και χοίρων, (β) τα κέντρα επεξεργασίας λυμάτων και (γ) οι ΧΥΤΑ / ΧΑΔΑ.
    Είναι δυνατή η περιστολή των ανεξέλεγκτων εκπομπών από τις πηγές αυτές με τους εξής τρόπους:
    (α) Σταδιακή εγκατάλειψη της εφαρμογής «φυσικής» αναερόβιας χώνευσης ως μεθόδου διάθεσης κτηνοτροφικών αποβλήτων (Κώδικας «ορθής» γεωργικής πρακτικής, εδ. Γ.5, ΦΕΚ 1709/17-8-15).
    (β) Δημιουργία κινήτρων για την ίδρυση μονάδων ελεγχόμενης παραγωγής βιοαερίου με Α.Χ. και τελική χρήση του βιοαερίου για παραγωγή ηλεκτρικής και θερμικής ενέργειας ή καυσίμου μεταφορών. Πλην των μέτρων ενίσχυσης του Ν. 4414 μπορούν να δοθούν και κίνητρα ενίσχυσης κεφαλαίου μέσω του αναπτυξιακού ή άλλων ειδικών νόμων. Η διπλή ενίσχυση που προκύπτει είναι απόλυτα δικαιολογημένη, δεδομένου του διπλού ρόλου περιστολής εκπομπών θερμοκηπίου (διοξείδιο του άνθρακα και μεθάνιο).
    (β) Κίνητρα αναερόβιας επεξεργασίας της οργανικής ιλύος των κέντρων επεξεργασίας λυμάτων είτε επιτόπου είτε με την μεταφορά της σε μονάδες βιοαερίου (τροποποίηση θεσμικού πλαισίου, εξομοίωση των τιμών αναφοράς ηλεκτρικής ενέργειας με αυτές των άλλων οργανικών πρώτων υλών των κατηγοριών 11 και 12 του Ν. 4414).
    (γ) Κίνητρα για την ανάπτυξη συστημάτων συλλογής και αξιοποίησης του εκλυόμενου βιοαερίου σε μικρούς και μεσαίους ΧΥΤΑ (τροποποίηση θεσμικού πλαισίου, εξομοίωση των τιμών αναφοράς ηλεκτρικής ενέργειας με αυτές των άλλων οργανικών πρώτων υλών των κατηγοριών 11 και 12 του Ν. 4414).
    (δ) Κίνητρα για την δυνατότητα συλλογής ή διαχωρισμού του οργανικού κλάσματος των απορριμμάτων είτε στην πηγή είτε σε κέντα διαχωρισμού και αναερόβιας επεξεργασίας του με την μεταφορά της σε μονάδες βιοαερίου (τροποποίηση θεσμικού πλαισίου, εξομοίωση των τιμών αναφοράς ηλεκτρικής ενέργειας με αυτές των άλλων οργανικών πρώτων υλών των κατηγοριών 11 και 12 του Ν. 4414).
    Για την ποσοτικοποίηση του προβλήματος, αρκεί η εξής συλλογιστική:
    1 m3 εκλυόμενου μεθανίου έχει μάζα περίπου 2 kg και ισοδυναμεί από πλευράς επιβάρυνσης φαινομένου θερμοκηπίου με 50 kg CO2. Με τιμή δικαιώματος εκπομπών (προβλ. 2020) 15 €/tCO2, η αξία της περιστολής εκπομπής του ισούται με 0,75 €/m3. Προς σύγκριση, από 1 m3 μεθανίου, μπορούν να παραχθούν σε μια υψηλής απόδοσης αεριομηχανή 4 kWhe, οι οπoίες λαμβάνουν μέγιστη τιμή ενίσχυσης (στις περιπτώσεις των ΧΥΤΑ) 4 x 0,129 = 0,516 €/m3. Αν η Τιμή Αναφοράς για τη συγκεκριμένη κατηγορία υπολογιζόταν με βάση την αξία της ενέργειας συν αυτήν της περιστολής εκπομπών, τότε η ΤΑ θα έπρεπε να είναι (0,75+0,516)/4=0,315 €/kWhe

  • 2 Δεκεμβρίου 2018, 21:29 | αλέξης παναγούλιας

    Επειδή οι στόχοι του εθνικού σχεδίου για την ενέργεια και το κλίμα,όπως
    αναφέρεται στο κείμενο,είναι:
    «Οι εθνικοί στόχοι για την επόμενη δεκαετία,όπως αυτοί διερευνώνται αναλυτικά σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο, έως το έτος 2030, είναι ενταγμένοι σε μία φιλόδοξη μακροπρόθεσμη στρατηγική η οποία στοχεύει να ελαχιστοποιήσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το έτος 2050. Για το λόγο αυτό η διάσταση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου αποτελεί και την πρώτη και σημαντικότερη παράμετρο της δομής του ΕΣΕΚ.
    Το εθνικό σχέδιο, στη συνέχεια, αναπτύσσεται με βάση τις πέντε διαστάσεις της Ενεργειακής Ένωσης, δηλαδή την απαλλαγή από τις
    ανθρακούχες εκπομπές(διάσταση η οποία αναλύεται σε δύο διακριτές ενότητες τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας), την ενεργειακή απόδοση, την ασφάλεια ενεργειακού
    εφοδιασμού, την αγορά ενέργειας και τη διάσταση της έρευνας καινοτομίας και ανταγωνιστικότητας»
    και επειδή οι στόχοι καθορίζουν τα μέσα, γι’ αυτό:

    “Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.Η χώρα οφείλει να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας αλλά και άλλων χωρών.Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.”

  • 2 Δεκεμβρίου 2018, 21:37 | Νίκος Χιονάκης

    Εν έτει 2018, κι ενώ οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την κλιματική αλλαγή – που ήδη βλέπουμε να συμβαίνει γύρω μας με όλο και περισσότερες πυρκαγιές, πλημμύρες, ακραία καιρικά φαινόμενα και άνοδο της θερμοκρασίας – εμείς στρεφόμαστε σε εξορύξεις υδρογονανθράκων! [παράγραφος 4.5.3. «Μέτρα πολιτικής για την ανάπτυξη εγχώριων ενεργειακών πηγών» (σελ.83) και άλλες απλές αναφορές (σελ. 47, 54 και αλλού)].

    Με άλλα λόγια παίρνουμε ένα τεράστιο ρίσκο επιβαρύνοντας το περιβάλλον (πιθανές πετρελαιοκηλίδες στις θάλασσες, αφανισμός προστατευόμενων θαλάσσιων ειδών, μόλυνση υδροφόρου ορίζοντα), την οικονομία (συνέπειες στον τουριστικό τομέα, στην αλιεία, στις καλλιέργειες κτλ), για κάτι που -αν επαληθευτούν τα σενάρια για την ύπαρξη αξιοποιήσιμων κοιτασμάτων- θα αρχίσει να αποφέρει κέρδος σε τουλάχιστον 20 χρόνια από τώρα (δηλ. το 2040), όταν στόχος μέχρι το 2050 είναι η μείωση και η σταδιακή επίτευξη μηδενικών (ή σχεδόν μηδενικών) εκπομπών ΑΦΘ στην παραγωγή ενέργειας (ώστε η χώρα να είναι σε συμμόρφωση με τη Συμφωνία του Παρισιού την οποία και έχει επικυρώσει).

    Πώς γίνεται το κείμενο του ΕΣΕΚ να ξεκινάει μιλώντας για «βιώσιμη και αειφόρο ανάπτυξη» όταν το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο είναι εξαντλήσιμος πόρος; Επίσης, μέσα σε αυτά τα 20 χρόνια πόσα πιθανά ατυχήματα μπορεί να συμβούν σε μια από τις πιο σεισμογενείς περιοχές στον κόσμο στα πιο βαθιά νερά της Μεσογείου; Ποιός και πώς θα αποζημιώσει τις ανεπανόρθωτες βλάβες που θα υποστούν τα ζώα, οι άνθρωποι και το περιβάλλον; Πώς θα μπορέσει η χώρα να υλοποιήσει τους στόχους που ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή; Όταν ο πλανήτης γυρίζει την πλάτη στους υδρογονάνθρακες εμείς θα δώσουμε τις ωραιότερες θάλασσες του κόσμου για εξορύξεις;

    -Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων και στη συνέχεια απαγόρευση των εξορύξεων (ακολουθώντας το παράδειγμα της Ισπανίας)
    Επίσης:
    -Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από το λιγνίτη.
    -100% Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας –με αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο όσον αφορά στην υλοποίηση τους (τόσο στη μελέτη για την εγκατάστασή όσο και στη συντήρηση τους) θέτοντας πραγματικά ως προτεραιότητα την προστασία του περιβάλλοντος.

  • 2 Δεκεμβρίου 2018, 19:53 | Epi

    “Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.

    Η χώρα οφείλει να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:

    Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας αλλά και άλλων χωρών.
    Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.”

  • 2 Δεκεμβρίου 2018, 19:38 | ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΘΕΟΧΑΡΙΔΗΣ

    Ο Εθνικός Ενεργειακός Σχεδιασμός στην παρούσα μορφή του μας οδηγεί σε ανεξέλεγκτη κλιματική αλλαγή κι έρχεται σε αντίθεση με τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα, την οποία έχει επικυρώσει ήδη η Ελλάδα. Η χώρα οφείλει να υιοθετήσει φιλόδοξους στόχους για την πλήρη απανθρακοποίηση της οικονομίας της έως το 2050:

    Σταδιακή, αλλά οριστική, απεξάρτηση από το λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας
    του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας.

    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050.

    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030.

    Ακύρωση των σχεδίων για έρευνα κι εξόρυξη υδρογονανθράκων.

    Οι προαναφερθέντες στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί, όπως δείχνει το παράδειγμα άλλων χωρών, με πιο πρόσφατο τον Ενεργειακό Σχεδιασμό της Ισπανίας. Ο εν λόγω Ενεργειακός Σχεδιασμός ακυρώνει τις εξορύξεις υδρογονανθράκων, προχωρά στο κλείσιμο όλων των μονάδων άνθρακα έως το 2025 και δεσμεύεται για ένα ενεργειακό σύστημα μηδενικού άνθρακα με 100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως το 2050.

  • 2 Δεκεμβρίου 2018, 19:50 | ΤΑΤΙΆΝΑ ΡΑΤΣΟ

     
    “Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.
     
    Η χώρα οφείλει να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:
      
    Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας αλλά και άλλων χωρών.
    Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.”

  • 2 Δεκεμβρίου 2018, 17:33 | Konstantinos Symeonidis

    Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.

    Η χώρα οφείλει να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:

    Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας αλλά και άλλων χωρών.
    Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.

  • 2 Δεκεμβρίου 2018, 17:34 | Γιώργος Κανέλλης

    1.Η Μεσογειακή ζώνη στην οποία ανήκουμε, σύμφωνα με τα περισσότερα επιστημονικά στοιχεία προβλέψεων για την κλιματική αλλαγή, θα υποστεί μεγαλύτερες επιπτώσεις (ερημοποίηση εδαφών, ακροποίηση καιρικών φαινομένων, ιδίως αύξηση ημερών καύσωνα). Επομένως έχουμε ως χώρα λόγους να πρωτοπορούμε και όχι να βραδυπορούμε σε ότι αφορά του στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού για το Κλίμα.
    Πρεπει να θέσουμε στόχο μηδενικές εκπομπές αερίων ως τη δεκαετία του 2050-60, με 95 ως 100% ηλεκτροπαραγωγή από ΑΠΕ.
    Επίσης να ελαχιστοποιήσουμε τα σχέδια για εξόρυξη υδρογονανθράκων, μας απομακρύνουν από τους στόχους και μας βάζουν σε κινδύνους όσον αφορά το περιβάλλον και τον τουρισμό.

    2. Σε ότι αφορά την ειδική περίπτωση των χήσης βιορρευστών για ηλεκτροπαραγωγή, λόγω των αντιδράσεων τοπικών κοινωνιών στις οποίες τείνουν να συγκεντρωθούν (όπως Αιτωλοακαρνανία) το πλέον σκόπιμο είναι οι επενδύσεις αυτές να προσανατολιστούν σε νησιά όπου γίνεται χρήση ορυκτών υγρών καυσίμων για ηλεκτροπαραγωγή, ώστε να δικαιωθούν πλήρως ως ΑΠΕ.

  • 2 Δεκεμβρίου 2018, 15:41 | Πρωτοβουλία Αθήνας ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων

    Το παρόν σχέδιο για την ενέργεια και το κλίμα δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια επιφανειακή οικονομική μελέτη για την προσαρμογή στις πολιτικές της ΕΕ αναφορικά με τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και την επέλαση των ΒΑΠΕ (βιομηχανικής κλίμακας ανανεώσιμες πηγές ενέργειας) στην αγορά ενέργειας.

    Ο προωθούμενος «εθνικός σχεδιασμός ενέργειας και κλίματος» (ΕΣΕΚ) αποτελεί μια απόπειρα να δοθεί απάντηση σε δυο μεγάλες θεματικές: α. την προστασία του περιβάλλοντος β. την ανάπτυξη της αγοράς ενέργειας. Τα δυο αυτά ζητήματα δεν μπορούν να αναλυθούν και απαντηθούν ταυτόχρονα, παράλληλα, και συμπληρωματικά καθώς η ουσιαστική αντιμετώπιση του ενός αναπόφευκτα απαιτεί την ουσιαστική εγκατάλειψη του άλλου. Ο ΕΣΕΚ προσπαθεί να ξεπεράσει αυτή τη θεμελιακή αντίφαση μέσω της υπαγωγής του περιβάλλοντος στο ζήτημα της αγοράς ενέργειας. Με αυτό τον τρόπο, όχι μόνο υποτιμά και προτείνει ανεπαρκέστατες «λύσεις» για την προστασία του περιβάλλοντος αλλά διαστρεβλώνει πλήρως τι συνιστά περιβάλλον καθώς το προσεγγίζει από τη μόνη σκοπιά που μπορεί η αγορά να το προσεγγίσει: αυτή που όλα αποτελούν εμπορεύματα. Έτσι, για παράδειγμα, η ρύπανση στον ΕΣΕΚ μετατρέπεται σε ρύπους-εμπορεύματα.

    Στο περιθώριο, στο κεφάλαιο 6, παράρτημα ΠΠ4 αναφέρεται στην ανάπτυξη των εγχώριων πηγών ενέργειας και καταλήγει στην πολιτική προτεραιότητα των νέων λιγνιτικών μονάδων καθώς και εξορύξεων πετρελαίων. Η τραγική αντίφαση του σχεδίου για την “πράσινη ενέργεια” και την βρώμικη “καβάτζα” των υδρογονανθράκων δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από την ασφάλεια εφοδιασμού, όπως απλά αναφέρεται. Κρύβει πίσω της τα συμφέροντα των μεγάλων εταιρειών και του διεθνούς κεφαλαίου που εκτός των πολυάριθμων αγωγών φυσικού αερίου που θα διασχίζουν την χώρα, ευελπιστούν και στα υπερκέρδη των εξορύξεων.

    Οπωσδήποτε η απανθρακοποίηση πρέπει να συνεχιστεί, ήδη στα χρόνια λειτουργίας των πολλών λιγνιτικών μονάδων έχει θρηνήσει η χώρα αρκετές ζωές, όπως τα παραδείγματα της Κοζάνης και της Φλώρινας που σημειώθηκε σημαντική επιδείνωση της δημόσιας υγείας.

    Στο «πράσινο» αφήγημα που υφαίνει ο ΕΣΕΚ, η εκμετάλλευση υδρογονανθράκων εισάγεται ως ξένο και άτοπο στοιχείο καθώς έρχεται σε πλήρη αντιπαράθεση με τους διακηρυγμένους στόχους περί μείωσης ρύπων, διείσδυσης ΑΠΕ κλπ. Σαφώς, η εισαγωγή τους γίνεται στα πλαίσια της προσπάθειας να «καλυφθούν» όλα τα εταιρικά συμφέροντα που δραστηριοποιούνται στον ελλαδικό χώρο. Παράλληλα, επιχειρείται να γίνει φιλολογικός διαχωρισμός του πετρελαίου και του φυσικού αερίου που θα το αντικαταστήσει ως πηγή ενέργειας και θα μειώσει την εξάρτηση απ’αυτό. Απορρίπτουμε τον ψευδή διαχωρισμό μεταξύ «καλών» και «κακών» υδρογονανθράκων και εναντιωνόμαστε σε κάθε έρευνα-εξόρυξη.

    Το σχέδιο δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το περιβάλλον – βιωσιμότητα οικοσυστημάτων – ούτε καν για την δημόσια υγεία, τις επιπτώσεις στις τοπικές κοινωνίες όπου γίνονται οι εγκαταστάσεις, ενώ στοιχηματίζει στο φαντασιακό σενάριο της πλήρους διείσδυσης των ΒΑΠΕ χωρίς καν να αναφέρει τα μέχρι τώρα αποτελέσματα σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο που διαψεύδουν τις συγκεκριμένες προβλέψεις. Ηδη έχουν δημιουργηθεί εδώ και 10 χρόνια τοπικά κινήματα για την συνεχόμενη υποβάθμιση / καταστροφή των οικοσυστημάτων στις περιοχές των αιολικών πάρκων, υπάρχουν δεκάδες προσφυγές στην δικαιοσύνη αλλά το ΕΣΕΚ τα αγνοεί.

    Η σχετική ταύτιση της καταστροφής του περιβάλλοντος με την εκπομπή αέριων ρύπων καταλήγει να απενοχοποιεί διαδικασίες παραγωγής ενέργειας οι οποίες έχουν πολλαπλές αρνητικές επιδράσεις. Στο όνομα αυτής της ψευδούς ταύτισης και μέσω της εργαλειακής χρήσης της στοχοθεσίας για μείωση των εκπομπών προωθούνται μεγάλα έργα βιομηχανικών ΑΠΕ (ΒΑΠΕ) και χτίζεται ένα αφήγημα όπου η επέλαση των ΒΑΠΕ και η ραγδαία αύξηση του ποσοστού τους θα λειτουργήσουν ανασταλτικά στην κλιματική αλλαγή και περιβαλλοντική καταστροφή.

    Οι στόχοι που θέτει ο ΕΣΕΚ ως το 2030 για την διείσδυση των ΑΠΕ στην παραγωγή-κατανάλωση ενέργειας κρίνονται ως προπαγανδιστικό σενάριο, το οποίο δεν μπορεί να επιτευχθεί ακόμη και σε οικονομίες με πολύ μεγαλύτερη ανάπτυξη αντίστοιχης δραστηριότητας. Η στοχοθεσία εδώ έρχεται να λειτουργήσει ως άλλοθι για ακόμη μεγαλύτερες επιδοτήσεις προς τις εταιρείες ΒΑΠΕ στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης».

    Αυτό το σχέδιο για την ενέργεια και το κλίμα στην Ελλάδα, είναι ανεπαρκές. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελεί αξιόπιστη βάση για την διαχείριση της ενέργειας και του περιβάλλοντος στα επόμενα χρόνια ως το 2030 όπως αναφέρει στους στόχους του. Η εμφάνιση των στόχων του ΕΣΕΚ με γνώμονα το γενικό συμφέρον, υποκρύπτουν την κατεύθυνση στην οποία κινούνται: αυτή των εταιρικών και κρατικών συμφερόντων. Ενώ ο ΕΣΕΚ θέτει στόχο για μείωση της τελικής ζήτησης κατά 30% ως το 2030, ταυτόχρονα αναγνωρίζει πως η ζήτηση στη βιομηχανία θα αυξηθεί κατά 16% και επομένως η «αναγκαία μείωση στη ζήτηση» θα πρέπει να καλυφθεί από τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, για την οποία υπάρχει η παραδοχή πως εν έτει 2018 το 30% δε θα μπορέσει να καλύψει τις ανάγκες θέρμανσης του. Αναγνωρίζουμε την αναγκαιότητα «καλών πρακτικών» σε καθημερινό επίπεδο απ’ όλους μας στα πλαίσια των πραγματικών μας αναγκών. Ωστόσο, ταυτόχρονα χρειάζεται να αντιμετωπιστεί ο κύριος υπεύθυνος για την ολοένα και αυξανόμενη ζήτηση: η παγκόσμια λειτουργία της αγοράς και των ιδιωτικών και κρατικών συμφερόντων που υπερσυσσωρεύουν-υπερπαράγουν-υπερκαταναλώνουν στο εσωτερικό της.

    Ένας σχεδιασμός για την διαχείριση της ενέργειας και του περιβάλλοντος – από εμάς, για εμάς –θα πρέπει να λάβει υπόψη τα εξής:
    Προσδιορισμός πραγματικών αναγκών ενέργειας σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο. Όχι στην εμπορευματοποίηση στην ενέργειας.
    Οικολογικό αποτύπωμα κάθε εγκατάστασης (συμβατικής ή ανανεώσιμης) – προτεραιότητα στην βιωσιμότητα του οικοσυστήματος (τοπική/εθνική κλίμακα).
    Συνολικά οφέλη για τις κοινότητές μας και όχι το εγχώριο και διεθνές κεφάλαιο. Όχι στον σχεδιασμό διέλευσης “διεθνών” αγωγών που εξυπηρετούν ιδιωτικά συμφέροντα.
    Στήριξη των στόχων – ως κομμάτι της συνολική προστασίας του περιβάλλοντος, και όχι μονομερώς – για την μείωση των αερίων του θερμοκηπίου, αλλά και της παγκόσμιας προειδοποίησης για το όριο του 1,5oC αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη, Απανθρακοποίηση στο εκάστοτε μέγεθος ασφάλειας εφοδιασμού.
    Καμία εξόρυξη υδρογονανθράκων στην χώρα.
    Απεξάρτηση από τα υγρά και ορυκτά καύσιμα με σχεδιασμό και ανάπτυξη τεχνολογιών και κυρίως μεταφορών, φιλικών προς το περιβάλλον.

    Περισσότερα για την τις θέσεις της Πρωτοβουλίας Αθήνας ενάντια στις εξορύξεις των υδρογονανθράκων στην σελίδα : https://ath-stop-mining.blogspot.com/

    Πρωτοβουλία Αθήνας ενάντια στις εξορύξεις υδρογονανθράκων

    Παρέμβαση στη δημόσια διαβούλευση
    για τον «εθνικό σχεδιασμό για την ενέργεια και το κλίμα» (προτάσεις)

    Α.
    Τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχει συντελεστεί ένας ριζικός μετασχηματισμός του ενεργειακού τοπίου της χώρας. Με την εξαίρεση κάποιων σχεδίων που αποσύρθηκαν (κατασκευή 7 μονάδων Η/Π με εισαγόμενο λιθάνθρακα) ή ακυρώθηκαν στην πράξη (σχέδιο «Ήλιος», για την κατασκευή Φ/Β 10.000 MW σε δημόσιες – δημοτικές εκτάσεις, φράγμα Αγίου Νικολάου στον Άραχθο κλπ.) ή καθυστερεί η υλοποίησή τους (φράγματα Μεσοχώρας και Συκιάς στον Αχελώο), έχει ολοκληρωθεί ή βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη:
    Η ορμητική είσοδος του φυσικού αερίου στην ηλεκτροπαραγωγή, με την κατασκευή πληθώρας νέων μονάδων.
    Η (πολλαπλή) φραγματοποίηση των μεγάλων ποταμών, αλλά και τεράστιου αριθμού υδατορρευμάτων.
    Η ανεξέλεγκτη ανάπτυξη βιομηχανικού τύπου ΑΠΕ, κυρίως αιολικών και Φ/Β.
    Η δραματική συρρίκνωση του έργου της (πρώην) κρατικής ΔΕΗ, η σταδιακή ιδιωτικοποίησή της και ο περιορισμός του όποιου δημόσιου ελέγχου μπορεί να διασφαλίσει η συνεχώς μειούμενη συμμετοχή του δημοσίου στη μετοχική της σύνθεση.
    Η πλήρης απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας.
    Η μετατροπή ολόκληρης της Δυτικής και Νοτιοδυτικής Ελλάδας -σχεδόν του 1/3 της χερσαίας και θαλάσσιας επικράτειας- σε πεδίο έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων.
    Η «αξιοποίηση» της γεωγραφικής θέσης της Ελλάδας για τη διέλευση διακρατικών αγωγών μεταφοράς υδρογονανθράκων -κυρίως, φυσικού αερίου- (TAP, IGB, IGI, EastMed, South Stream κλπ.) και καλωδίων μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας (EuroAsia Interconnector), για την τροφοδοσία του πυρήνα των ισχυρών βιομηχανικών χωρών της Ευρώπης.

    Β.
    Η εξέλιξη αυτή στηρίχθηκε στις ευρωπαϊκές πολιτικές για την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας και για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και στην κυριαρχία των νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων για την οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας. «Πάτησε» και «πατά» στο έδαφος της συνεχιζόμενης αύξησης -με ραγδαίους ρυθμούς- της παγκόσμιας ζήτησης ενέργειας, που το ίδιο το σύστημα επιδιώκει και προκαλεί, αξιοποιώντας το γεγονός ότι το αφήγημα της ανάπτυξης, εξακολουθεί -δυστυχώς- να έχει θετικό πρόσημο για το μεγαλύτερο μέρος των σύγχρονων κοινωνιών.

    Στην πράξη, όμως, αποδεικνύεται ότι η παραπάνω εξέλιξη έχει αρνητικά αποτελέσματα και αφήνει πίσω της νέες «πληγές». Εξαλείφεται κάθε περιθώριο αυτονομίας στη χάραξη της εθνικής πολιτικής για την ενέργεια, εντείνεται η εξάρτηση, επιτείνεται ο συγκεντρωτισμός και στραγγαλίζονται οι δυνατότητες περιφερειακών και τοπικών πρωτοβουλιών, μονιμοποιείται η εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, καθίσταται αδύνατος ο δημόσιος έλεγχος, εκποιούνται κοινά αγαθά, όπως το νερό, πολλαπλασιάζονται τα περιβαλλοντικά προβλήματα, δημιουργούνται προβλήματα πρόσβασης και κόστους στην παροχή υπηρεσιών ενέργειας.

    Η τάση αυτή πρέπει να ανακοπεί και να υπάρξει αναπροσανατολισμός του σχεδιασμού, με μέτρα άμεσης εφαρμογής, αλλά και μέτρα που θα εφαρμοστού σε βάθος χρόνου, συνδυασμένα -αναπόφευκτα- με γενικότερες αλλαγές στην οικονομία και στο πολιτικό σύστημα.
    Γ.
    Το κείμενο του «εθνικού σχεδιασμού για την ενέργεια και το κλίμα» τίθεται σε μια χρονικά περιορισμένη και ανεπαρκή δημόσια διαβούλευση, αφού έχουν συντελεστεί οι αλλαγές που προαναφέρθηκαν. Αντί να τις αμφισβητήσει, τις επικυρώνει, τις παγιώνει και δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την περαιτέρω επέκτασή τους, στην ίδια -πάντα- κατεύθυνση. Τον προσχηματικό χαρακτήρα του διαλόγου τον αποδεικνύει και η επιλογή για την εκτεταμένη έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων, επιλογή προφανώς αναντίστοιχη -ακόμη και σε επίπεδο λόγων- με το υποτιθέμενο ενδιαφέρον για την αποτροπή της κλιματικής αλλαγής.

    Διαπιστώνουμε, γενικότερα, τη συχνή επίκληση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής και την εργαλειακή χρήση των σχετικών επιχειρημάτων, προκειμένου να προωθηθούν συγκεκριμένα επενδυτικά σχέδια περισσότερο, παρά ουσιαστικά μέτρα για την αντιμετώπιση του φαινομένου. Γι αυτό δεν μας προξενεί εντύπωση η απουσία μιας συστηματικής και πειστικής εξήγησης για το φαινόμενο της δραματικής αύξησης της ζήτησης ενέργειας και των αιτιών που την προκαλούν, την οποία δεν μπορεί να υποκαταστήσει η επαναλαμβανόμενη αναφορά στα μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας. Το ίδιο υποψιασμένους μας βρίσκει το γεγονός ότι δεν αξιολογείται όσο πρέπει η αδυναμία κάλυψης -σε ουσιαστικά μετρήσιμο ποσοστό- αυτής της ζήτησης από τις παντοειδείς μορφές ΑΠΕ, παρά το βίαιο και επιθετικό τρόπο με τον οποίο προωθούνται και παρά την ολοφάνερη νομική και οικονομική στήριξη που απολαμβάνουν. Αποδεικνύεται, έτσι, περίτρανα ότι πολιτικές διαφοροποίησης του ενεργειακού μείγματος, σε όφελος πραγματικά ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, μπορούν να παράξουν ουσιαστικά αποτελέσματα μόνο μέσα σε περιβάλλον σταθεροποίησης και σταδιακής μείωσης της ζήτησης ενέργειας.

    Το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής καθεαυτό και -περισσότερο- τα μέτρα για την υποτιθέμενη αντιμετώπισή του διαφοροποιεί κράτη, πολιτικές δυνάμεις, κινήματα και πολίτες. Οι διαφορετικές προσεγγίσεις της κάθε πλευράς αναπτύσσονται σε μια ευρεία γκάμα, γεγονός που κάνει εξαιρετικά δύσκολη κάθε προσπάθεια κατάταξης στις κατηγορίες αυτών που αποδίδουν πρωτεύουσα σημασία στην κλιματική αλλαγή και αυτών που, ουσιαστικά, την αρνούνται ή την αγνοούν. Η εμπλοκή μεγάλων οικονομικών συμφερόντων σε, φαινομενικά, αντιπαραθετικούς σχεδιασμούς -ξεχωριστά ή και παράλληλα, ανάλογα με τις προτεραιότητές τους- το επιβεβαιώνει. Τα πράγματα είναι σαφώς πιο περίπλοκα και, αναπόφευκτα, ο σχετικός διάλογος θα πρέπει να συνεχιστεί, απαλλαγμένος από θεολογικού τύπου αφορισμούς σε «καλούς» και «κακούς» ή σε αυτούς που ενδιαφέρονται για το μέλλον του πλανήτη και σε αυτούς που αδιαφορούν, απ’ όπου κι αν αυτοί οι αφορισμοί προέρχονται.

    Δ.
    Τα παραπάνω δεν μας εμποδίζουν σε τίποτα να τοποθετούμαστε, ανεπιφύλακτα, κατά του φαινομένου του εξορυκτισμού, ιδιαίτερα όταν σχετίζεται με τα ορυκτά καύσιμα (κάρβουνο και υδρογονάνθρακες), καθώς, ανεξάρτητα από το μέγεθος της συμβολής τους στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και στην κλιματική αλλαγή, μια ευρεία γκάμα επιπτώσεων σε τοπικό και πλανητικό επίπεδο υπεραρκεί για κάτι τέτοιο. Οι ανεπανόρθωτες βλάβες στην υγεία και στο περιβάλλον, οι συνέπειες των συχνών ατυχημάτων, η επιβολή «μονοκαλλιέργειας» στις τοπικές και περιφερειακές οικονομικές δραστηριότητες, η απώλεια θέσεων και ευκαιριών απασχόλησης, η ραγδαία εξάντληση -μέσα σε λίγα χρόνια- φυσικών πόρων που χρειάστηκαν εκατομμύρια χρόνια για να δημιουργηθούν, το φαινόμενο της ερημοποίησης και της μετακίνησης πληθυσμών, οι γεωπολιτικές αναταράξεις και ο πανταχού παρών κίνδυνος της πολεμικής ανάφλεξης, η δημιουργία προϋποθέσεων για τη διαιώνιση του «μύθου» της ανάπτυξης και της συνακόλουθης αύξησης της ζήτησης ενέργειας είναι ορισμένες από αυτές τις επιπτώσεις.

    Η επέκταση της χρήσης του φυσικού αερίου -και, μάλιστα, κατά προτεραιότητα- στην ηλεκτροπαραγωγή, σαν πιο «φιλικού» ορυκτού καυσίμου, δικαιολογείται με το επιχείρημα της μετάβασης και της σταδιακής απεξάρτησης από το κάρβουνο και το πετρέλαιο. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για επιλογή αντιμετώπισης της διαλείπουσας παροχής ενέργειας από τις ΒΑΠΕ, που αδυνατούν να εγγυηθούν την αδιάλειπτη παροχή ενέργειας και την ασφάλεια του συστήματος. Για το λόγο αυτό, πέρα από τα έσοδα από την πώληση της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγουν οι μονάδες φυσικού αερίου, επωφελούνται και από μια, καθόλου ευκαταφρόνητη, επιδότηση, λόγω της ένταξής τους σε καθεστώς διαθεσιμότητας ισχύος. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί η έκδοση άδειας παραγωγής για μια νέα (την τρίτη) μονάδα φυσικού αερίου, στο ενεργειακό κέντρο της Αντίκυρας Βοιωτίας, στις εγκαταστάσεις παραγωγής αλουμινίου και αλουμίνας του ομίλου Μυτιληναίου;

    Θεωρούμε ότι κεντρικό πρόβλημα, τώρα και στο μέλλον, θα πρέπει να αποτελεί ο έλεγχος της ζήτησης ενέργειας και η ανάσχεση της τάσης κατασπατάλησης μη ανανεώσιμων φυσικών πόρων και όχι οι τεχνικές κάλυψης των κάθε φορά αναγκών. Χρειάζεται λελογισμένη χρήση των διαθέσιμων πηγών ενέργειας, με βάση το μέγεθός τους, τις επιπτώσεις της χρήσης τους, τους ρυθμούς αξιοποίησής τους και το κόστος τους.

    Δηλώνουμε τη θετική μας προδιάθεση απέναντι σε πραγματικά ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αξιοποιώντας το σύνολο των διαθέσιμων τεχνικών και όχι μόνο αυτών που είναι εμπορικά εκμεταλλεύσιμες ή προσφέρονται για μεγαλύτερη κερδοφορία. Εννοείται, μέσα σε ένα πλαίσιο που δεν θα επιτρέπει τη δημιουργία νέων περιβαλλοντικών ή άλλων προβλημάτων και με την αναγκαία προϋπόθεση του ελέγχου της ζήτησης, όπως προαναφέρθηκε.

    Δε θεωρούμε οικολογική επιλογή την εκτεταμένη «φραγματοποίηση» των ποταμών και των υδατορρευμάτων για την παραγωγή ενέργειας, με πιο ακραία την εμμονή στην ολοκληρωτική μετατροπή του Αχελώου σε άθροισμα τεχνητών λιμνών, μέσω της κατασκευής νέων φραγμάτων και ΥΗΕ στον άνω ρου του Αχελώου (από τη ΔΕΗ, στη Μεσοχώρα και στη Συκιά) και στο μέσο ρου και στην κοιλάδα του Αχελώου (από την ΤΕΡΝΑ), που έρχονται να προστεθούν στα προϋπάρχοντα ΥΗΕ του Ταυρωπού, των Κρεμαστών, του Καστρακίου και του Στράτου. Πέραν των σοβαρών περιβαλλοντικών επιπτώσεων, τα έργα αυτά -είτε πρόκειται για τη ΔΕΗ, είτε για την πληθώρα των εμπλεκομένων ιδιωτικών εταιρειών- έχουν ανοίξει ένα τεράστιο θέμα ιδιοποίησης και ελέγχου του νερού, ενός από τα πολυτιμότερα κοινά αγαθά.

    Η ενίσχυση δικτύων μικρής κλίμακας για την τοπική παραγωγή και κατανάλωση ενέργειας, σε συνδυασμό με μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας σε όλο το φάσμα -και όχι μόνο στις κτηριακές υποδομές- μπορούν να αποτελέσουν μέσο ανακούφισης και μερικής αποσυμφόρησης των συνεπειών του συγκεντρωτισμού και των μεγάλων δικτύων μεταφοράς ενέργειας. Σ’ αυτό το πλαίσιο, θα πρέπει να εξεταστεί η νομοθεσία και τα μέτρα για τους ενεργειακούς συνεταιρισμούς και την ενεργειακή αυτονομία των νησιών, για παράδειγμα, ώστε να εξυπηρετούν πραγματικές συλλογικές ανάγκες και όχι τις κερδοσκοπικές επιδιώξεις που εμφιλοχωρούν.

    Η αναφορά στην μετατροπή της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο, μέσω της παραχώρησης «διαδρόμων» για την κατασκευή διακρατικών υποδομών μεταφοράς υδρογονανθράκων και ηλεκτρικής ενέργειας, αποτελεί άλλο ένα επικοινωνιακό κατασκεύασμα, αφού αυτή απορρέει κυρίως από τη γεωγραφική θέση της χώρας και από τις επιδιώξεις των τελικών αποδεκτών τους και, επιπλέον, οδηγεί σε μεγέθυνση της πολιτικής, οικονομικής και στρατιωτικής εξάρτησης της χώρας.

    Ε.
    Το σχέδιο της εκτεταμένης εξόρυξης υδρογονανθράκων, στο σύνολο, σχεδόν, της Δ και ΝΔ χερσαίας και θαλάσσιας επικράτειας της χώρας, αποτελεί μια καταστροφική επιλογή και το «κερασάκι στην τούρτα» στο ριζικό μετασχηματισμό του ενεργειακού τοπίου, όπως περιγράφηκε παραπάνω. Πέρα από τις αδιαμφισβήτητες περιβαλλοντικές επιπτώσεις και την αναμενόμενη πλήρη αλλοίωση των κοινωνικο-οικονομικών χαρακτηριστικών αυτών των περιοχών, δεν τεκμηριώνεται η ενεργειακή σκοπιμότητα του σχεδίου. Σχετίζεται, περισσότερο, με τις ενεργειακές επιδιώξεις υπερεθνικών σχηματισμών -όπως η ΕΕ, για παράδειγμα- και ελάχιστα έως καθόλου με την κάλυψη των ενεργειακών αναγκών της χώρας. Ο γενικός, αόριστος και «ξεκάρφωτος» τρόπος με τον οποίο η επιλογή αυτή εντάσσεται στον υπό διαβούλευση νέο «εθνικό σχεδιασμό για την ενέργεια και το κλίμα» το αποδεικνύει.

    Αν κάτι υπηρετεί, αυτή είναι η προσδοκία κάποιων οικονομικών ανταλλαγμάτων, που θα μπορούσαν να μετριάσουν τα τεράστια δημοσιονομικά προβλήματα της χώρας. Είμαστε εξαιρετικά δύσπιστοι απέναντι στις οικονομικές προβλέψεις του «λόμπι» των πετρελαίων, θεωρούμε αβέβαιο το οικονομικό αποτέλεσμα και, κατά συνέπεια, εξαιρετικά παρακινδυνευμένη και επιπόλαιη κίνηση ακόμη και την παραμικρή σκέψη για την υιοθέτηση του συγκεκριμένου σχεδίου.

    24.11.2018

  • 2 Δεκεμβρίου 2018, 14:05 | Ευανθία Καΐρη

    Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.

    Η χώρα οφείλει να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:

    • Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας
    • Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    • 100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    • Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας αλλά και άλλων χωρών.
    Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.”

  • 2 Δεκεμβρίου 2018, 13:04 | Ευάγγελος Καμποσιώρης

    “Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.

    Η χώρα οφείλει να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:

    Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας αλλά και άλλων χωρών.
    Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.”

  • 2 Δεκεμβρίου 2018, 03:32 | Στελιος Παπαστρατος

    (1) Διασυνδεση των νησιων και του Ελληνικου Δικτυου με το Ευρωπαικο Δικτυο (Ιταλια) με στοχο την επιτευξη συμφωνιας για ανταγωνιστικες τιμες εισαγωγων/εξαγωγων ηλεκτρικου ρευματος.

    (2) Εκπονηση στρατηγικου σχεδιασμου περαιτερω διεισδυσης των ΑΠΕ (Φ/Β, Βιοαεριο, Υεωθερμια, Αιολικα) Οι αμεσες και εμμεσες επιδοτησεις προς τις ΑΠΕ πρεπει να σταματησουν και η οποια χρηματοδοτηση να εχει στοχο την δημιουργια θεσεων εργασιας με υψηλη προστιθεμενη αξια. Οι υπαρχουσες επιδοτησεις επισης πρεπει να μειωθουν.

    (3) Καθορισμος της Ελαχιστης λιγνιτικης παραγωγης και επενδυση στις καθαροτερες και αποτελεσματικοτερς δυνατον μοναδες αξιοποιησης του εγχωριου λιγνιτη. Κατανοω πως η στρατηγικη της κυβερνησης ειναι να κλεινουν ολες οι παλιες λιγνιτικες μοναδες. Η νεα μοναδα Πτολεμαιδα 5 προφανως υποστηριζεται και τουλαχιστον αλλες δυο λιγνιτικες μοναδες (Αγιος Δημητριος / Μεγαλοπολη) συνεχιζουν την λειτουργια τους και μετα το 2030. Ο στοχο του 17% ειναι προς την σωστη κατευθυνση.

    (4) Μειωση των εξαρτησεων απο το Φυσικο Αεριο. Μειωση των επιδοτησεων προς τις μοναδες φυσικου αεριου ωστε να ειναι σε θερμικη εφεδρεια.

    Εν κατακλειδι Εφαρμογη πολλαπλων μορφων ΑΠΕ, γενικευμενη διασυνδεση (με συμβασεις εισγωγων/εξαγωγων), αποθηκευση (αντησιοταμιευτηρες, ηλεκτροκινηση/αποθηκευση), θερμικα ολα μαζι με τον σωστο τροπο θα κανουν πραγματικοτητα την ενεργειακη μεταβαση, ειτε το θελουμε εμεις ειτε οχι. Ο ακριβης τροπος προφανως εξαρταται απο πολλους παραγοντες, ενας απο αυτους και η σχετικη τεχνολογικη προοδος, το ΘΕΜΑ ειναι τι κανουμε εμεις και πως εμεις εκμεταλευομαστε την ενεργειακη μεταβαση για το συμφερον της χωρας μας.

  • 2 Δεκεμβρίου 2018, 00:04 | Δρ Χρήστος Ι. Κολοβός

    Όχι και τόσο «Εθνικό» το «Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα».

    1. Καταρχήν η δημόσια διαβούλευση είναι παρωδία, καθώς, όπως φρόντισε να μας ενημερώσει στις 30/11 από τη Βουλή ο βουλευτής Σύριζα Ν. Κοζάνης Δ.Δημητριάδης, το κείμενο «είναι συμφωνημένο με τους διεθνείς θεσμούς». Αφού λοιπόν είναι συμφωνημένο, προς τι η κωμωδία της διαβούλευσης; Προφανώς γι’ αυτό, το άσκοπα φλύαρο και χωρίς συνοχή κείμενο δείχνει γραμμένο για να ικανοποιήσει την ΕΕ, όχι να καλύψει τις εθνικές ανάγκες.

    2. Ο τίτλος «Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα» (ΕΣΕΚ) είναι ψευδεπίγραφος, στην πραγματικότητα, όπως και το αντίστοιχα αποτυχημένο σχέδιο του Μαρτίου 2012, («Οδικός Χάρτης για το 2050»), της τότε κυβέρνησης, είναι ένα σχέδιο μείωσης εκπομπών «αερίων του θερμοκηπίου». Στην πραγματικότητα, ένας Εθνικός Ενεργειακός Σχεδιασμός είναι μια μελέτη κάλυψης των αναγκών με τεχνολογικά ουδέτερο τρόπο και με στόχο, μεταξύ άλλων, την προσιτή ενέργειας για τους πολίτες και για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Δυστυχώς η διάσταση αυτή απουσιάζει επιδεικτικά απ’ το ΕΣΕΚ. Κι όμως η ενεργειακή φτώχεια μαστίζει πλέον την Ελλάδα και όλα τα ενεργειακά προϊόντα υπερφορολογούνται.

    3. Η προβλεπόμενη για το 2030 μείωση εκπομπών 63% για τους τομείς που εντάσσονται στο σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών (ETS), είναι εντελώς απαράδεκτη, πέραν πάσης λογικής και πολύ πέραν των όποιων διεθνών υποχρεώσεων της χώρας. Σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα στην 1η περίοδο εφαρμογής του Πρωτοκόλλου του Κιότο, για την περίοδο 1997-2012 η ΕΕ είχε στόχο μείωσης εκπομπών κατά 8%, ωστόσο η Ελλάδα, ως αναπτυσσόμενη χώρα, είχε λάβει το δικαίωμα ν’ αυξήσει τις εκπομπές κατά 25%. Στη συνέχεια υπάρχει συμφωνημένος γενικός στόχος μείωσης των εκπομπών για το 2020, το 2030 και το 2050 σε επίπεδο ΕΕ, ωστόσο δεν υφίσταται επιμέρους εθνικός νομικά δεσμευτικός στόχος. Όταν λοιπόν η ΕΕ ως σύνολο έχει στόχο για το 2030 μείωση εκπομπών 43% ως προς το επίπεδο του 2005, έτος που η Ελλάδα σύμφωνα με το Πρωτόκολλο του Κιότο είχε αυξήσει τις εκπομπές, μια μείωση στα επίπεδα του 35-38% είναι υπερεπαρκής, αφού ήδη το 2016 βρισκόταν κάτω απ’ τα επίπεδα του 1990 (βλ. σελ. 18 του ΕΣΕΚ)! Για ποιο λόγο λοιπόν το ΕΣΕΚ προβλέπει μείωση 63%; Για να φύγει νωρίτερα ο εγχώριος λιγνίτης και να υποκατασταθεί από εισαγόμενο φυσικό αέριο;

    4. Το ΕΣΕΚ πουθενά δεν έχει πρόβλεψη για το αποτέλεσμα που θα έχει στην εξέλιξη των τιμών του ηλεκτρισμού για τους πολίτες και συνολικά την οικονομία. Θριαμβολογεί πως προβλέπει δήθεν «επενδύσεις» 32,7 δισ.€, αλλά δεν εξηγεί πουθενά στους πολίτες πως αυτές οι επενδύσεις θα πρέπει ν’ αποπληρωθούν απ’ αυτούς με μηχανισμούς εγγυημένων κεφαλαιακών αποδόσεων και στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα τεράστιο ποσό, που θα κληθούμε να πληρώσουμε οι πολίτες, χωρίς μάλιστα εγγύηση ενεργειακής ασφάλειας. Ιδιαίτερα οι δήθεν «επενδύσεις» για ΑΠΕ, που στο ΕΣΕΚ ανέρχονται σε 8,5 δισ.€, ελέγχονται ως εντελώς μη ανταποδοτικές για τους πολίτες. Τα προηγούμενα χρόνια και μέχρι σήμερα έχουμε ήδη εντάξει 2,8GW αιολικών (για τα οποία πληρώσαμε χονδρικά 3,7 δισ.€) και 2,5GW ηλιακών, (για τα οποία πληρώσαμε χονδρικά 5 δισ.€), τα οποία μας έχουν κοστίσει χονδρικά 8,7 δισ.€. Και τώρα ζητείται διπλασιασμός του ποσού. Τι λοιπόν αγοράζουμε μ’ αυτά τα 17 δισ.€, το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των οποίων αφορά αγορά εξοπλισμού και κατευθύνεται στο εξωτερικό, με πολύ μικρή εγχώρια προστιθέμενη αξία, ουσιαστικά στην τοποθέτηση; Αν πάμε στη σελίδα 30 της Μελέτης Επάρκειας Ισχύος 2013-2020 του ΑΔΜΗΕ, διαβάζουμε πως «Σε όλα τα σημεία αναφοράς η συμβολή των αιολικών θεωρείται ίση με 10% της συνολικής ισχύος τους». Ακόμα κι αυτό το 10% ωστόσο είναι πολύ, μακροχρόνιες παρατηρήσεις σε Γερμανία-Βρετανία-Δανία απέδειξαν πως η αξιοπιστία ισχύος των αιολικών τείνει προς το 1%, με αποτέλεσμα να απαιτούν διαρκώς στρεφόμενες εφεδρείες ορυκτών καυσίμων και τελικά να μη μειώνονται οι εκπομπές «αερίων του θερμοκηπίου». Τα Φ/Β είναι πολύ πιο αξιόπιστα απ’ τα αιολικά και η Ελλάδα έχει μεγάλη ηλιοφάνεια, ωστόσο δίνουν ενέργεια μόνο λίγες ώρες, ενώ τις βραδινές ώρες, που υπάρχει και η αιχμή της ημερήσιας ζήτησης φορτίου στην Ελλάδα, είναι εντελώς ανύπαρκτα. Με τα μισά απ’ αυτά τα 17 δισ.€ θα μπορούσαμε να έχουμε εκσυγχρονίσει πλήρως τη λιγνιτική ηλεκτροπαραγωγή, με πέντε εντελώς νέες μονάδες, με τις πλέον σύγχρονες προδιαγραφές, ν’ αξιοποιούμε εγχώριο ενεργειακό πόρο, να έχουμε αποδεδειγμένα αξιόπιστο ρεύμα όλο το 24ωρο και να μειώσουμε και τις εκπομπές «αερίων του θερμοκηπίου» στα επίπεδα των διεθνών συμφωνιών. Μόνο στα ήδη ανοικτά ορυχεία, χωρίς να χρειάζεται άλλο νέο ορυχείο, έχουμε 1 δισεκατομμύριο τόνους απολήψιμου λιγνίτη, αντίστοιχου με 1 δισεκατομμύριο βαρέλια πετρελαίου. Όσο για τις εκπομπές «αερίων του θερμοκηπίου» από την ηλεκτροπαραγωγή, αυτές έχουν ήδη μειωθεί πάρα πολύ στα χρόνια των μνημονίων. Το «κόστος ευκαιρίας» των «επενδύσεων» σε ΑΠΕ, που προτείνει το ΕΣΕΚ είναι απίστευτα κακό!

    5. Η Ελλάδα είναι απ’ τις πιο εξαρτημένες ενεργειακά χώρες της ΕΕ. Κι ενώ το ΕΣΕΚ το επισημαίνει, προτείνει ταχεία και εντελώς αδικαιολόγητη μείωση της συμμετοχής του εγχώριου λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή. Το πρόσχημα είναι προκειμένου δήθεν ν’ αντικατασταθεί από ΑΠΕ, στην πραγματικότητα όμως θ’ αντικατασταθεί από 100% εισαγόμενο φυσικό αέριο, επιδεινώνοντας τόσο την ενεργειακή εξάρτηση όσο και το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας. Την ίδια στιγμή η Γερμανία π.χ. διατηρεί σε λειτουργία 15 παλιές λιγνιτικές μονάδες της δεκαετίας του 1960 και 1970 (6 στο Niederaussem (1965-1974), 4 στο Weisweiler (1965-1975) και 5 στο Neurath (1972-1976)), συνολικής ισχύος 6,52GW και η κυβέρνηση δεν συζητά να τις κλείσει, καθώς θα τεθεί σε κίνδυνο η ενεργειακή ασφάλεια της Γερμανίας: τα άνω των 100GW ΑΠΕ που έχει ήδη εγκατεστημένα δεν είναι ικανά να εγγυηθούν απολύτως τίποτα!

    6. Η συμμετοχή του λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή περιορίζεται στο ΕΣΕΚ επικίνδυνα πολύ, οι 12TWh το 2020, 10TWh το 2025 και 9,3TWh το 2030 είναι επικίνδυνα χαμηλά για την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας και την αξιόπιστη λειτουργία του ηλεκτρικού συστήματος. Είναι απολύτως απαραίτητο η συμμετοχή του λιγνίτη να παραμείνει κατ’ ελάχιστον στις 16-18TWh και να μειωθεί η συμμετοχή των εισαγόμενων καυσίμων, πετρελαίου και φυσικού αερίου. Στην κατεύθυνση αυτή είναι απολύτως απαραίτητη η κατασκευή της μονάδας Μελίτη 2, που είχε δημοπρατηθεί απ’ τη ΔΕΗ προ 10ετίας, μπορεί να κατασκευαστεί έως το 2025-26 και με διάρκεια ζωής 30-40 ετών να παραμείνει έως το 2055-65. Η διασύνδεση των νησιών θα βοηθήσει επίσης σημαντικά στην κατεύθυνση αυτή, καθώς θ’ αυξηθεί το φορτίο βάσης του συστήματος, που καλύπτει ο λιγνίτης. Θα βοηθήσει επίσης η ανάπτυξη Φ/Β αντί για τα αιολικά, (ανάπτυξη σε χέρσες εκτάσεις και σε στέγες, ποτέ ξανά σε χωράφια), καθώς αφενός θα αμβλυνθούν οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών ενάντια στα αιολικά και μειώνεται η απαίτηση για συνεχώς στρεφόμενες εφεδρείες φυσικού αερίου. Το ίδιο ακριβώς προβλέπει ο Ενεργειακός Σχεδιασμός της Πολωνίας, που δόθηκε πρόσφατα σε δημόσια διαβούλευση: διακόπτεται η ανάπτυξη χερσαίων αιολικών επειδή και υπάρχουν κοινωνικές αντιδράσεις και δεν μειώνουν εκπομπές «αερίων του θερμοκηπίου». Με τον τρόπο αυτό διατηρείται στοιχειώδης ενεργειακή ασφάλεια, υπάρχει χώρος για ανάπτυξη ΑΠΕ (Φ/Β κι όχι αιολικά, τα Φ/Β είναι πλέον φθηνότερα απ’ τα αιολικά), μειώνονται οι εκπομπές «αερίων του θερμοκηπίου» από την ηλεκτροπαραγωγή, βελτιώνεται το εμπορικό ισοζύγιο και η Ελλάδα θα είναι συνεπής στις διεθνείς δεσμεύσεις της. Παράλληλα θα υπάρξει πιο ομαλή μετάβαση των λιγνιτοπαραγωγών περιοχών σε καθεστώς μειωμένης παραγωγής.

    7. Παρατηρώντας σε σχόλιο της διαβούλευσης, πως με χρήση του σταθμισμένου κόστους ηλεκτροπαραγωγής (LCOE) τα αιολικά & Φ/Β είναι οικονομικά πιο συμφέροντα απ’ τη νέα λιγνιτική μονάδα Πτολεμαΐδα 5, επισημαίνω πως τα αιολικά & Φ/Β δεν εγγυώνται ηλεκτροδότηση και το κόστος της μη ηλεκτροδότησης για την κοινωνία είναι ανυπολόγιστο. Στην πραγματικότητα, οι συντάκτες του αποτυχημένου οδικού χάρτη για το 2050, που συζητούν με όρους LCOE για διακοπτόμενες ΑΠΕ, υπονοούν πως η Ελλάδα πρέπει να ηλεκτροδοτείται από φυσικό αέριο. Δεν υπάρχει σήμερα άλλη διαθέσιμη αξιόπιστη τεχνολογία κι αυτό αποδεικνύεται απ’ τα συνεχιζόμενα επί 2,5 χρόνια μπλακ-άουτ της Ρόδου. Όσοι μιλούν για ταχεία και μεγάλη διείσδυση των διακοπτόμενων ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή πρέπει να πουν και με ποιο τρόπο αυτό θα επιτευχθεί τεχνικά και ποιο θα είναι το κόστος για τους πολίτες και την οικονομία, λαμβάνοντας υπόψη πως η Ελλάδα είναι μια ηλεκτρικά σχεδόν απομονωμένη νησίδα στην άκρη της Ευρώπης. Διαφορετικά πρόκειται για ανεδαφικό και ουτοπικό ευχολόγιο, που οδηγεί σε ηλεκτροπαραγωγή από 100% εισαγόμενο φυσικό αέριο.

    8. Η εστίαση της εισαγωγής της ηλεκτροκίνησης στα οχήματα δεν είναι η καλύτερη στόχευση. Η ηλεκτροκίνηση μπορεί και πρέπει να επιτευχθεί πολύ ταχύτερα στα δίκυκλα, καθώς κινούνται σχεδόν αποκλειστικά στα μεγάλα αστικά συγκροτήματα και στα νησιά. Είναι επίσης πολύ πιο εύκολο να υπάρξει Ελληνική προστιθέμενη αξία, με συναρμολόγηση ή κατασκευή δικύκλων, π.χ. στη Δυτική Μακεδονία, στα πλαίσια της μετάβασης στη μεταλιγνιτική εποχή. Σχετική πρόταση είχα δώσει το 2015 στον Περιφερειάρχη Δυτικής Μακεδονίας, το 2016 στη ΔΕΗ και το 2018 στον Αναπλ. Υπουργό ΥΠΕΝ. Προτεραιότητα για τη χώρα πρέπει ν’ αποτελεί η απεξάρτηση απ’ τις εισαγωγές υδρογονανθράκων, η πλήρης απεξάρτηση απ’ το λιγνίτη μπορεί να επιτευχθεί, αν είναι απαραίτητο και τεχνολογικά εφικτό, περί το 2050-2060. Νωρίτερα απ’ την περίοδο αυτή δεν είναι τεχνολογικά και οικονομικά εφικτό.

    9. Το Πρόγραμμα «Εξοικονομώ κατ’ Οίκον» είναι απολύτως απαραίτητο να διατηρηθεί σε συνεχόμενη βάση για όλα τα επόμενα χρόνια και με ενισχυμένη χρηματοδότηση, καθώς πρόκειται για πρόγραμμα με εξαιρετικά μεγάλη εγχώρια προστιθέμενη αξία και δίνει μεγάλη ανάσα στον κλάδο της οικοδομής. Ταυτόχρονα μειώνει τις ενεργειακές ανάγκες των κτηρίων, συνεπώς πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στις πιο ψυχρές κλιματικές ζώνες της χώρας.

    Χρήστος Ι. Κολοβός
    Δρ Μηχανικός Μεταλλείων – Μεταλλουργός Μηχανικός ΕΜΠ

  • 1 Δεκεμβρίου 2018, 22:51 | Βασιλική Καραβαγγέλη

    Ο «Εθνικός Σχεδιασμός για την Ενέργεια και για το Κλίμα» ξεκινά θέτοντας ως «πρωταρχικό στόχο» την προστασία του περιβάλλοντος -δικαιώνοντας τη φράση «…και για το Κλίμα» στον τίτλο του- τονίζοντας την αναγκαία συμβολή της Ελλάδας, μετά την κύρωση της Συμφωνίας των Παρισίων, στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Στην πρώτη κιόλας παράγραφο (σελ.1) διαβάζουμε: «Στόχος είναι η βιώσιμη και αειφόρος ανάπτυξη…προστατεύοντας το περιβάλλον…συμβάλλοντας στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής». Πολύ σωστά, αυτός ακριβώς είναι ο στόχος. Το πρόβλημα είναι ότι ενώ σε ολόκληρο το κείμενο των 220 σελίδων του Εθν. Ενεργ. Σχεδιασμού κάθε τόσο επαναλαμβάνεται ο «πρωταρχικός στόχος», η έγνοια για το περιβάλλον, ότι η χώρα πρέπει να πάψει να καίει ορυκτά καύσιμα και να στραφεί στις Α.Π.Ε., κ.τ.λ., ξαφνικά, ανάμεσα σε γενικολογίες και χωρίς ιδιαίτερες επεξηγήσεις, μέσα σε δυο-τρεις παραγράφους μας σερβίρεται η παραχώρηση της μισής Ελλάδας για έρευνες και εξορύξεις υδρογονανθράκων!
    Το σχέδιο έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων είναι εκτεταμένο και αφορά όλη τη δυτική και τη νότια Ελλάδα. Παρουσιάζεται πολύ συνοπτικά στην παράγραφο 4.5.3.: «Μέτρα πολιτικής για την ανάπτυξη εγχώριων ενεργειακών πηγών» (σελ.83). Επίσης γίνεται μια μικρή αναφορά σχετικά με την προσδοκώμενη παραγωγή πετρελαίου (σελ.29-30) -χωρίς κανένα στοιχείο για το πώς υπολογίζεται η ποσότητα αυτή- και μία εξίσου μικρή αναφορά στην παράγραφο 6.4/ ΠΠ4: «Ανάπτυξη εγχώριων ενεργειακών πηγών» (σελ.178), όπου διαβάζουμε ότι οι εξορύξεις υδρογονανθράκων αποτελούν «βασική προτεραιότητα»(…)
    Προφανώς οι συντάκτες του Εθνικού Σχεδιασμού για την Ενέργεια και για το Κλίμα μας εμπαίζουν. Ο «πρωταρχικός στόχος» της ενεργειακής πολιτικής είναι εντελώς ασύμβατος με τη «βασική προτεραιότητα» της, καθώς είναι γνωστό ότι η προστασία του περιβάλλοντος και η βιομηχανία πετρελαίου είναι έννοιες εντελώς αντίθετες.
    Η τυχόν υλοποίηση του πρωτοφανούς σχεδίου παραχώρησης θαλάσσιων και χερσαίων εκτάσεων σε πετρελαϊκές εταιρείες θα αλλοιώσει ή θα καταστρέψει ολοκληρωτικά το φυσικό και το ανθρωπογενές περιβάλλον των νησιών του Ιονίου, της Κρήτης, της δυτικής και νοτιοδυτικής Πελοποννήσου, της δυτικής Στερεάς Ελλάδας και της Ηπείρου και, φυσικά, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα και τις ανάγκες των καιρών, όχι μόνο σε τοπικό αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο, αφού στην εποχή μας γνωρίζουμε ότι η κλιματική αλλαγή προκαλείται από τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου, που δημιουργούνται από την καύση υδρογονανθράκων.
    Ενώ η Ελλάδα -με τόση ηλιοφάνεια, τόσο αέρα και τόση αγροτική παραγωγή (για βιοκαύσιμα)- θα μπορούσε να είναι από τις πρώτες χώρες παγκοσμίως στην παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ, ο ενεργειακός τομέας συνεχίζει να βασίζεται στα ορυκτά καύσιμα και σ’ αυτό οφείλονται οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, οι οποίες, αν και μειώθηκαν, παραμένουν σε υψηλά επίπεδα (σελ.12). Όταν όλο και περισσότερες χώρες εγκαταλείπουν τις εξορύξεις ή τις θέτουν εκτός νόμου (Ισπανία, Γαλλία), γιατί η Ελλάδα -που ήδη βιώνει τις συνέπειες των «ακραίων» καιρικών φαινομένων που συνδέονται με την κλιματική αλλαγή- παραχωρεί τις θάλασσες και τα βουνά στις πετρελαϊκές εταιρείες;
    Η βιομηχανία πετρελαίου είναι βαριά βιομηχανία με ολέθριες συνέπειες στο φυσικό περιβάλλον ήδη από το στάδιο της «έρευνας». Οι έρευνες για υδρογονάνθρακες και οι τυχόν εξορύξεις εγκυμονούν τεράστιους κινδύνους, οι οποίοι σκόπιμα αποσιωπούνται. Η μόλυνση των ακτών ή του υδροφόρου ορίζοντα θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στη θαλάσσια ζωή, στη δημόσια υγεία και φυσικά στην οικονομία που σε μεγάλο βαθμό βασίζεται στον τουρισμό, ο οποίος είναι προφανές ότι θα υποστεί τεράστιο πλήγμα στο καθόλου απίθανο ενδεχόμενο ενός ατυχήματος. Η πιθανότητα ατυχήματος είναι μεγάλη, αφενός επειδή αρκετές από τις εταιρείες, στις οποίες παραχωρούνται τεράστιες εκτάσεις, είναι ήδη υπεύθυνες για ένα σωρό πετρελαιοκηλίδες, αφετέρου επειδή σ’ ό,τι αφορά στις θαλάσσιες εξορύξεις, αυτές θα πρέπει να γίνουν σε πολύ μεγάλα βάθη, κάτι που όχι μόνο αυξάνει τον κίνδυνο κάποιας διαρροής, αλλά μειώνει και την ταχύτητα επέμβασης.
    Επίσης, το Γεωλογικό Ινστιτούτο Αθηνών έδωσε αρνητική γνωμοδότηση στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για τις εξορύξεις υδρογονανθράκων Νότια και Νοτιοδυτικά της Κρήτης, ακριβώς γιατί οι περιοχές που παραχωρούνται βρίσκονται στο ελληνικό τόξο, την πιο σεισμογενή περιοχή της Ευρώπης.
    Πόσα είναι τα έσοδα του κράτους από τον τουρισμό; Τί απώλειες θα υπάρξουν από μία πετρελαιοκηλίδα στις ακτές της Κρήτης ή των νησιών του Ιονίου; Θα αποζημιωθούν οι κάτοικοι και οι επιχειρηματίες των περιοχών αυτών; Θα ήταν καλό να συγκρίνουμε τα μεγέθη αυτά με τα υποτιθέμενα κέρδη του κράτους από τη συμφωνία με τις πετρελαϊκές εταιρείες. Εκτός από τον τουρισμό, ποιές θα είναι οι συνέπειες (ζημιές, βλάβες, καταστροφές, κ.τ.λ.) σε άλλους τομείς, όπως στην αλιεία, στη γεωργία και στην κτηνοτροφία; Στη δημόσια υγεία; Δεν θα έπρεπε η τοπική κοινωνία να γνωρίζει τί ακριβώς διακυβεύεται, αν προχωρήσουν τα σχέδια για έρευνες και εξορύξεις υδρογονανθράκων;
    Συνοψίζοντας: για να πετύχουμε αυτό, που ο Εθνικός Σχεδιασμός για την Ενέργεια και για το Κλίμα θέτει ως «πρωταρχικό στόχο», δηλαδή «τη βιώσιμη και αειφόρο ανάπτυξη, προστατεύοντας το περιβάλλον και συμβάλλοντας στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής», θα πρέπει η ενέργεια να παράγεται 100% από ΑΠΕ, με σεβασμό στο φυσικό και το ανθρωπογενές περιβάλλον, συνεισφέροντας έτσι στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και στη διάσωση του πλανήτη μας (ΑΠΕ δεν σημαίνει απαραίτητα ολόκληρα βουνά με ανεμογεννήτριες, χωρίς μελέτη, χωρίς συντήρηση). Ταυτόχρονα, για τον ίδιο ακριβώς λόγο, είναι αναγκαία η σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από το λιγνίτη και, φυσικά, το προφανές: η άμεση ακύρωση του προγράμματος για την έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων, καθώς και η απαγόρευση των εξορύξεων -ακολουθώντας το παράδειγμα της Ισπανίας- γιατί μόνον έτσι προστατεύουμε το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία και διαφυλάσσουμε τη φυσική και την πολιτισμική μας κληρονομιά.

  • 1 Δεκεμβρίου 2018, 21:36 | Xrysa Stam

    Η προστασία του περιβάλλοντος και η βιομηχανία πετρελαίου είναι έννοιες εντελώς αντίθετες. Τα κοιτάσματα (ακόμη κι αν όντως υπάρχουν) κάποτε εξαντλούνται και δεν υπάρχει τίποτα το βιώσιμο ή αειφόρο στην εκμετάλλευσή τους.
    Ένα ατύχημα θα καταστρέψει το φυσικό περιβάλλον, την οικονομία (που βασίζεται στον τουρισμό) και τη βιωσιμότητα των τόπων που θα πληγούν. Ο κίνδυνος είναι μεγάλος γιατί αφενός οι εταιρείες στις οποίες παραδίδουμε γη και ύδωρ είναι ήδη υπεύθυνες για ένα σωρό ατυχήματα και αφετέρου οι περιοχές που παραχωρούνται ανήκουν στο λεγόμενο ελληνικό τόξο, την πιο σεισμογενή περιοχή της Ευρώπης! Οι θαλάσσιες εξορύξεις θα γίνουν σε τεράστια βάθη (βλ. ελληνική τάφρος), πράγμα που σημαίνει ότι ανεβαίνει κατακόρυφα το κόστος και ο βαθμός δυσκολίας της επιχείρησης ενώ παράλληλα μειώνεται η δυνατότητα επέμβασης σε περίπτωση ατυχήματος.

    Ο πλανήτης εκπέμπει SOS, ήδη αρχίζουμε να βιώνουμε τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής (πυρκαγιές, πλημμύρες),οι κυβερνήσεις (συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής) έχουν δεσμευτεί ότι θα σταματήσουν να καίνε ορυκτά καύσιμα, η Γαλλία και η Ισπανία απαγορεύουν τις εξορύξεις στα εδάφη τους και πριν λίγες ημέρες η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε τον Στρατηγικό σχεδιασμό για μια κλιματικά ουδέτερη Ευρώπη μέχρι το 2050.

    Πώς συμβαδίζουν όλα αυτά με τις εξορύξεις υδρογονανθράκων; Πώς θα μπορέσει η χώρα να υλοποιήσει τους στόχους που ανακοίνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή; Όταν ο πλανήτης γυρίζει την πλάτη στους υδρογονάνθρακες εμείς θα δώσουμε τις ωραιότερες θάλασσες του κόσμου για εξορύξεις;

    -Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων και στη συνέχεια απαγόρευση των εξορύξεων (ακολουθώντας το παράδειγμα της Ισπανίας)
    Επίσης:
    -Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από το λιγνίτη.
    -100% Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας –με αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο όσον αφορά στην υλοποίηση τους (τόσο στη μελέτη για την εγκατάστασή όσο και στη συντήρηση τους) θέτοντας πραγματικά ως προτεραιότητα την προστασία του περιβάλλοντος.

  • 1 Δεκεμβρίου 2018, 19:58 | Πωλ

    Γιατί σε μια χώρα σαν την Ελλάδα με τέτοια γεωγραφική θεση να γίνονται κινήσεις για εξόρυξη υδρογονανθράκων, λιγνίτη, πετρελαίου και φυσικού αερίου συμβάλλοντας στην αύξηση της θερμοκρασίας της γης, προκαλώντας τεράστιες κλιματικές αλλαγές? Όταν κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει σε άλλα κράτη μέλη όπως η Ισπανία, η οποία στρέφεται σε 100% φυσική ενέργεια ως το 2050?
    Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα θα «πληγώσει» το περιβάλλον, τον πλανήτη μας. Οφείλουμε να τον προστατέψουμε.
    Η χώρα οφείλει να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια ακολουθώντας το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας αλλά και άλλων χωρών.
    Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.

  • 1 Δεκεμβρίου 2018, 15:13 | ΦΙΛΟΙ της ΦΥΣΗΣ

    Ελληνικό Δίκτυο ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ

    ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΙΜΑ

    • Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
    • Αν όλες οι χώρες έκαναν ό,τι κάνει η Ελλάδα, η αύξηση της θερμοκρασίας παγκοσμίως θα ξεπερνούσε τους 3°C.

    Στις 13 Νοεμβρίου 2018 το ΥΠΕΝ παρουσίασε σε δημόσια «διαβούλευση» (μέχρι 3.12.2018) το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα, το οποίο αναγνωρίζει ως πρωταρχικό στόχο της ελληνικής ενεργειακής πολιτικής τη βιώσιμη και αειφόρο ανάπτυξη του ενεργειακού τομέα, προστατεύοντας ταυτόχρονα το περιβάλλον και συμβάλλοντας στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

    Ενώ το κείμενο περιέχει μια σειρά από θετικά βήματα (αύξηση της διείσδυσης των ΑΠΕ στο ενεργειακό σύστημα, μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας), το Σχέδιο δεν μας προστατεύει από την κλιματική απειλή, αφού καταδικάζει τη χώρα σε μακροχρόνια εξάρτηση από το λιγνίτη, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, με μαζικές εξορύξεις υδρογονανθράκων και ανεπαρκείς στόχους για μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλών ή μηδενικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.

    Δυστυχώς αυτό το σχέδιο έρχεται σε αντίθεση με τα σχέδια άλλων χωρών, οι οποίες στρέφονται σε 100% καθαρή ενέργεια ως το 2050 (π.χ. Ισπανία, Γαλλία, Γερμανία, Καναδάς, Δανία, Σουηδία, Αγγλία ) καθώς και με τους φιλόδοξους στόχους όπως προτείνονται τόσο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή όσο και από την επιστημονική επιτροπή του ΟΗΕ (IPCC). Η τελευταία έστειλε ένα δραματικό μήνυμα: έχουμε μία τελευταία ευκαιρία να κρατήσουμε τη θερμοκρασία του πλανήτη στον 1,5°C και να αποφύγουμε τις ανεξέλεγκτες καταστροφικές συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.

    Ωστόσο, αν όλες οι χώρες έκαναν ό,τι κάνει η Ελλάδα, η αύξηση της θερμοκρασίας παγκοσμίως θα ξεπερνούσε τους 3°C. Συνεπώς, το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα παραβιάζει τη παγκόσμια Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.

    Ο Μακροχρόνιος Ενεργειακός Σχεδιασμός που δόθηκε σε δημόσια διαβούλευση δεν είναι αρκετά φιλόδοξος, καθώς ουσιαστικά περιγράφει μια οριακή συμμόρφωση της χώρας με τους ήδη ψηφισμένους στόχους της ΕΕ για το 2030. Για την περίοδο μετά το 2030, ο Σχεδιασμός προβλέπει ουσιαστικά πάγωμα της ανάπτυξης των ΑΠΕ, καθώς το 2040 τα ορυκτά καύσιμα θα καλύπτουν το 62% των ενεργειακών αναγκών μας ενώ η μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου το 2040 θα είναι μόλις 42% (σε σχέση με το 1990) με τις μεταφορές και τα κτίρια να σημειώνουν ακόμα χαμηλότερη πρόοδο. Παράλληλα, δεν πραγματοποιείται οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη, ο οποίος παραμένει στο ενεργειακό μίγμα, ενώ η κατανάλωση πετρελαίου και φυσικού αεριού δεν μειώνεται δραστικά.

    Σύμφωνα με τις συντηρητικές εκτιμήσεις για την εξέλιξη των τιμών CO2 που περιέχονται στον σχεδιασμό (μέση τιμή τη δεκαετία 2021-2030 στα 22,5 ευρώ ανά τόνο), μόνο η αγορά δικαιωμάτων εκπομπών από τις ελληνικές λιγνιτικές μονάδες θα στοιχίσει τουλάχιστον 5 δισ. Ευρώ για την περίοδο έως το 2030. Αυτό το κόστος θα κληθούν να πληρώσουν οι τελικοί καταναλωτές ενέργειας, και κυρίως τα νοικοκυριά, όπως έχει ήδη αποφασίσει το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) μέσω της «ρήτρας CO2». Συνεπώς, οι Έλληνες πολίτες θα συνεχίζουν να πληρώνουν το κόστος των επιλογών ΔΕΗ και κυβέρνησης, οι οποίες αψηφώντας το δημόσιο συμφέρον επιχειρούν να διατηρήσουν στη ζωή το παρωχημένο λιγνιτικό μοντέλο ηλεκτροπαραγωγής, που καταστρέφει δημόσια υγεία, περιβάλλον και οικονομία.

    Αυτό έρχεται σε αντίθεση τόσο με την παγκόσμια προσπάθεια (αφού πολλές χώρες υιοθετούν στόχους για μηδενισμό των εκπομπών το 2050 ή νωρίτερα) όσο και με τα επιστημονικά δεδομένα (καθώς ο στόχος της Συμφωνίας του Παρισιού σημαίνει μηδενισμό των εκπομπών σε παγκόσμιο επίπεδο). Το Εθνικό Σχέδιο παρουσιάζει μόνο ένα σενάριο, ενώ η μεθοδολογία δεν επεξηγείται αναλυτικά; Εναλλακτικά σενάρια θα έπρεπε να εξεταστούν για να μελετηθούν οι συνέπειες υιοθέτησης πιο φιλόδοξων κλιματικών στόχων.

    Η πρόταση των Φίλων της Φύσης είναι η άμεση στροφή της Ελλάδας προς την καθαρή ενέργεια και η εναρμόνιση με την παγκόσμια προσπάθεια με συγκεκριμένα βήματα:
    1. Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030
    2. Αύξηση των κονδυλίων και των κινήτρων για ενεργειακή εξοικονόμηση στα κτίρια. Τα προγράμματα ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ αποτελούν μια καλή αρχή αλλά χρειάζεται συνέχιση και επιτάχυνσή τους με διάθεση περισσότερων κεφαλαίων
    3. Συντονισμένες προσπάθειες καταπολέμησης της ενεργειακής φτώχειας που μαστίζει όλο και περισσότερα νοικοκυριά (π.χ. ενεργειακές κοινότητες, αποκεντρωμένη παραγωγή καθαρής ενέργειας, επιδοτήσεις για εγκατάσταση ΦΒ, αυτοπαραγωγή/ Net Metering)
    4. Θεσμοθέτηση κινήτρων για την διείσδυση των ηλεκτρικών αυτοκινήτων (σε μορφή επιδότησης του κόστους αγοράς, χαμηλή φορολογία, σταθμοί φόρτισης κ.α.)
    5. 100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα μέσα της δεκαετίας του 2030, με συμμετοχή της ηλιακής, αιολικής και υδροηλεκτρικής ενέργειας καθώς και της βιομάζας
    6. Βελτίωση των δικτύων και της διασύνδεσης των νησιών με το κεντρικό σύστημα
    7. Απαγόρευση πώλησης αυτοκινήτων που καίνε πετρελαιοειδή μέχρι το 2030 (όπως έχει ήδη αποφασιστεί σε μια σειρά από Ευρωπαϊκές χώρες και πρωτεύουσες)
    8. Θεμοθέτηση στόχου για μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    9. Ουσιαστική υποστήριξη της μετάβασης των λιγνιτικών περιοχών της χώρας(π.χ. Δυτική Μακεδονία) προς μια οικονομία μηδενικών εκπομπών. Προετοιμασία για την αντιμετώπιση της ανεργίας και άλλων τυχόν κοινωνικών προβλημάτων σε συνεργασία με την Αυτοδιοίκηση.
    10. Ενίσχυση της κρατικής δέσμευσης για τη προστασία των κάτοικων του ελλαδικού χώρου από τις προβλεπόμενες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής (πλημμύρες, ξηρασίες, επιπτώσεις στην αγροτική παραγωγή, στο δίκτυο μεταφορών, κ.α.). Ιδιαίτερο βάρος να δοθεί στην υιοθέτηση πρακτικών κλιματικής προσαρμογής χαμηλού κόστους.
    11. Ανάπτυξη πολιτικής για ενίσχυση της ικανότητας συνεργασίας ελληνικών φορέων, επιχειρήσεων, ερευνητικών κέντρων κ.α. σε ευρωπαϊκά και παγκόσμια προγράμματα, όσον άφορα τομείς που σχετίζονται με τη κλιματική αλλαγή.
    12. Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.

    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Η ραγδαία μείωση ή ακόμα ο μηδενισμός των εκπομπών θα ωφελήσει τη χώρα σε πολλά επίπεδα, όπως τη μείωση της εξάρτησης από εισαγόμενα ορυκτά καύσιμα, τη δημιουργία θέσεων εργασίας μέσα από νέες επενδύσεις σε ΑΠΕ, εξοικονόμηση και αποθήκευση ενέργειας, τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, τη βελτίωση της ανθρώπινης υγείας και τη προστασία του περιβάλλοντος.

    Οι προκλήσεις της σημερινής εποχής και ιδιαίτερα η προσπάθεια αποφυγής της κλιματικής αλλαγής επιβάλλουν δραστικές αλλαγές στο ενεργειακό σύστημα, στην οικονομία, στην τεχνολογία και στη συμπεριφορά μας ως καταναλωτές. Χρειάζεται ριζική στροφή του μακροχρόνιου ενεργειακού σχεδιασμού προς τη γρήγορη ‘βιώσιμη’ μετατροπή του σημερινού ρυπογόνου μοντέλου παραγωγής, διαχείρισης και κατανάλωσης της ενέργειας, η οποία θα διασφαλίζει την μακροχρόνια ευημερία της χώρας.

    Η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και η αποφυγή της κλιματικής αλλαγής θα πρέπει να είναι ο κύριος μοχλός της ανάπτυξης μακριά από ρυπογόνες και επικίνδυνες πηγές ενέργειας. Το περιβάλλον έχει ήδη υποστεί σημαντικές βλάβες από την ανθρώπινη ανεξέλεγκτη δραστηριότητα.

    Οφείλουμε να συμπορευτούμε με χώρες που βασίζουν τον μέλλον στην πρόοδο της επιστήμης και της τεχνολογίας για μια βιώσιμη και κοινωνικά δίκαιη ανάπτυξη ώστε να μην διακινδυνεύσουν τομείς που διαφυλάσσουν το περιβάλλον και προσφέρουν ανάπτυξη σε μεγάλες κατηγορίες του πληθυσμού.

  • 1 Δεκεμβρίου 2018, 08:23 | Νατάσσα Μαυράκη

    Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.

    Η χώρα οφείλει να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:

    Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας αλλά και άλλων χωρών.
    Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.

  • 30 Νοεμβρίου 2018, 22:49 | Χριστίνα Μπέλλου

    Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.

    Η χώρα οφείλει να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:

    *Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από το λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030, με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας.
    *Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050.
    *100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030.
    *Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.

    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δε θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας, αλλά και άλλων χωρών.

    Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.

  • 30 Νοεμβρίου 2018, 21:51 | Ράδου Ρέα

    “Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.Η χώρα οφείλει να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας αλλά και άλλων χωρών.Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.”

  • 30 Νοεμβρίου 2018, 14:39 | Γιώργος Αδαμίδης

    Απολύτως θετικό το γεγονός ότι η Κυβέρνηση κατέθεσε σε δημόσια διαβούλευση την πρότασή της για τη χάραξη ενός μακροχρόνιου Ενεργειακού Σχεδιασμού για τη χώρα μας.

    Ωστόσο, μπαίνοντας στη διαβούλευση για τον Εθνικό Ενεργειακό Σχεδιασμό δεν μπορείς παρά να αναγνωρίσεις τη μεγάλη κινητοποίηση της Greenpeace, τα μέλη της οποίας σχεδόν έχουν κατακλύσει την εφαρμογή κοινοποιώντας όχι συγκεκριμένες διακριτές θέσεις αλλά με τη μαζική αποστολή ενός συγκεκριμένου (πανομοιότυπου) μηνύματος.

    Τέλεια! Η Greenpeace ανακάλυψε την απόλυτη συνταγή ώστε να απαξιώσει τη δημόσια διαβούλευση για το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα!

    Μπορεί κάλλιστα το περιεχόμενο και ο σκοπός μιας δημόσιας διαδικασίας να μετατραπεί σε μια διαδικτυακή ψηφοφορία με ελεγχόμενο και προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα. Προφανώς, «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα»!

    Άλλωστε, η ίδια η Greenpeace κάλεσε δημόσια τους φίλους της να συμμετάσχουν στη δημόσια διαβούλευση με ένα τυποποιημένο μήνυμα που προφανώς ούτε στη δημόσια διαβούλευση συμβάλλει ούτε – προφανώς- περιποιεί τιμή στους εμπνευστές του!

    Μάλιστα, είναι αποκαλυπτικός ο τίτλος σε φιλικό ιστότοπο : «Έπεσε» το opengov για τον ενεργειακό σχεδιασμό!»

    Σε κάθε περίπτωση, η Greenpeace μάλλον επιδιώκει τον ευτελισμό της διαδικασίας αλλά και του ίδιου του Εθνικού Σχεδίου. Σε διαφορετική περίπτωση θα μπορούσε να καταθέσει στο δημόσιο διάλογο συγκεκριμένες θέσεις αντί να ζητήσει και να επιδιώξει το τρολάρισμα !

    Οι εργαζόμενοι στον Όμιλο ΔΕΗ είμαστε υπέρ των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και μάλιστα μπορούμε να καυχηθούμε ότι ως οργανωμένο κίνημα είχαμε υποστηρίξει τις πρωτοποριακές προσπάθειες της ΔΕΗ στον τομέα των ΑΠΕ ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1980.

    Παρ΄όλα αυτά πιστεύουμε ότι η χώρα μας μπορεί και πρέπει να αξιοποιήσει τα εγχώρια καύσιμα έναντι των εισαγομένων , όπως το φυσικό αέριο, τα οποία προκαλούν «συναλλαγματική αιμορραγία» ενώ ταυτόχρονα θέτουν σε κίνδυνο την ενεργειακή επάρκεια και την ασφάλεια εφοδιασμού.

    Επίσης για να μπορεί κανείς να σχεδιάσει με σύνεση δεν μπορεί να κινείται από τη δαιμονοποίηση του λιγνίτη στη θεοποίηση του φυσικού αερίου. Στο Εθνικό Σχέδιο υπάρχει μια σαφής ενίσχυση του φυσικού αερίου στο μίγμα καυσίμου αλλά αυτή η μεταβολή δεν είναι αθώα: Αφενός γιατί το φυσικό αέριο κοστίζει και αφετέρου γιατί ρυπαίνει!

    Στη διαδρομή μέχρι την πλήρη ανάπτυξη των ΑΠΕ , είναι σκόπιμο να εξαντληθούν τα ανοιχτά κοιτάσματα λιγνίτη στη χώρα μας για προφανείς οικονομικούς λόγους.

    Αναφορικά με τη συμμετοχή των υδροηλεκτρικών θα ήταν σκόπιμο να εξηγηθεί καταρχήν γιατί , ενώ η χώρα διαθέτει και λειτουργούν 3.400 ΜW καθαρής υδροηλεκτρικής ενέργειας αυτά δεν υπολογίζονται ως ανανεώσιμες πηγές (ΑΠΕ) και (ειδικά τα αντλησιοταμιευτικά συγκροτήματα) που είναι η πλέον προσιτή ,καθαρή και φθηνή μορφή ΑΠΕ!

    Η αξιοποίηση των εγχώριων κοιτασμάτων λιγνίτη μπορεί να έχει διάρκεια και μπορεί να συνεχίσει να συμβάλλει στην εθνική οικονομία με την πλήρη αξιοποίηση των πλέον σύγχρονων τεχνολογιών. Παράλληλα, η εκμετάλλευση του λιγνίτη για την τηλεθέρμανση μεγάλων πόλεων όπως η Κοζάνη, η Μεγαλόπολη, η Πτολεμαΐδα, το Αμύνταιο και η Φλώρινα συμβάλει δραστικά στη μείωση των αερίων ρύπων (που θα προκαλούσε η αλόγιστη χρήση πετρελαίου), γεγονός που θέλουν να «ξεχνούν» ορισμένοι!

    Πάντως, αναφορικά με το μίγμα καυσίμου στην ηλεκτροπαραγωγή έως το 2040 ,όπως αποτυπώνεται στο κείμενο των 226 σελίδων του ΕΣΕΚ, θα ήταν σκόπιμο να υπογραμμιστεί ότι απαιτείται η υιοθέτηση ενός ρεαλιστικού ενεργειακού μοντέλου που θα ανταποκρίνεται στις δυνατότητες της Εθνικής Οικονομίας. Στο πλαίσιο αυτό είναι απαραίτητη η αξιοποίηση των εγχώριων κοιτασμάτων λιγνίτη και μάλιστα με δεδομένο ότι ο λιγνίτης υπολείπεται δραματικά του Φ.Α. παρά το γεγονός ότι κατ’ επανάληψη έχει καταδειχθεί ανταγωνιστικότερος από το Φ.Α ακόμη και για τιμές δικαιωμάτων εκπομπής CO2 που ξεπερνούν τα 25€/τόνο.

    Επειδή εκτός από οραματιστές είναι χρήσιμο να είμαστε και ρεαλιστές θα μπορούσαν οι πολέμιοι του λιγνιτη να προτείνουν συγκεκριμένες λύσεις για την αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων όπως η ενεργειακή κρίση που έζησε η Ευρώπη το χειμώνα του 2016 και η οποία αναμένεται να ενσκήψει πάλι και φέτος λόγω των ειδικών συνθηκών σε Βέλγιο και Γαλλία;

    Και επειδή αρκετοί εμφανίζονται να είναι πολύ …large (ή καλύτερα γαλαντόμοι) με τον εξοστρακισμό του λιγνίτη, αξίζει να θυμηθούν μια γνωστή παροιμία που λέει «Όταν διψάει η αυλή σου, μη χύνεις έξω το νερό» .

    Τέλος, δεν πρέπει να διαφεύγει κανενός ότι η ανάπτυξη των ΑΠΕ δεν είναι μια απλή μετάβαση σε ένα νέο μοντέλο αλλά είναι ταυτόχρονα και μια διαδικασία που κοστίζει και μάλιστα ακριβά στους καταναλωτές! Ειδικά στη χώρα μας η ανάπτυξη των ΑΠΕ τα τελευταία χρόνια οφείλεται σε γενναίες επιχορηγήσεις μέσω κρατικών ενισχύσεων. Στη χώρα μας μάλιστα με διπλή επιδότηση και κατά την εγκατάσταση και κατά τη λειτουργία (βλέπε ΕΤΜΕΑΡ).

    Γιώργος Αδαμίδης
    πρόεδρος ΓΕΝΟΠ

  • 30 Νοεμβρίου 2018, 13:42 | Ελενα Γεωργοπούλου – Σεβαστιανός Μοιρασγεντής – Γιάννης Σαραφίδης – Δημήτρης Λάλας

    Η Ομάδα Ενεργειακού Σχεδιασμού & Βιώσιμης Ανάπτυξης του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΕΑΑ) θεωρεί ιδιαίτερα θετική εξέλιξη τη δημοσιοποίηση του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ), καθώς και την έναρξη της δημόσιας διαβούλευσης επί του σχεδίου αυτού. Ως ερευνητική ομάδα του ΕΑΑ συμμετέχουμε για περισσότερα από 20 έτη στην έρευνα για την κλιματική αλλαγή, τόσο αναφορικά με τη μείωση των εκπομπών αερίων φαινομένου θερμοκηπίου (ΑΦΘ) όσο και την εκτίμηση των επιπτώσεων και την αξιολόγηση μέτρων προσαρμογής. Ο ενεργειακός τομέας, τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως, ευθύνεται για το συντριπτικό ποσοστό των εκπομπών ΑΦΘ, και κατά συνέπεια η συμμόρφωση με τη Συμφωνία του Παρισιού για την Κλιματική Αλλαγή που θέτει ως στόχο τη συγκράτηση της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας σε 2.0 οC και την προσπάθεια για επίτευξη αύξησης πλησίον του 1.5 οC δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει δραστική μείωση των εκπομπών ΑΦΘ στον τομέα αυτόν. Το ΕΣΕΚ αποτελεί βασικό εργαλείο προγραμματισμού για τη δραστική μείωση εκπομπών ΑΦΘ στο ελληνικό ενεργειακό σύστημα, και θα πρέπει να συνοδευτεί από κατάλληλο μίγμα πολιτικών και μέτρων ώστε οι σχεδιαζόμενες μειώσεις εκπομπών να μην μείνουν στα χαρτιά.
    Οι παρατηρήσεις μας επί του ΕΣΕΚ που αναρτήθηκε προς δημόσια διαβούλευση στις 13 Νοεμβρίου 2018 έχουν ως εξής:

    Γενικά Σχόλια

    1. Χρονικός Ορίζοντας
    Οταν ο χρόνος ζωής ενός συμβατικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μπορεί να φτάσει και να υπερβεί τα 40 έτη (2020-2060) και αυτός των ΑΠΕ τα 25 έτη (2020-2045) δεν είναι δυνατόν να υιοθετείται ορίζοντας σχεδιασμού η 10ετια (2020-2030). Το αντίστοιχο ισχύει και για άλλα βασικά έργα υποδομής του ενεργειακού τομέα (δίκτυα ηλεκτρισμού & φυσικού αερίου, τερματικά και αποθήκες ΦΑ).
    Ο χρονικός ορίζοντας θα πρέπει να επεκταθεί τουλάχιστον μέχρι το 2050.
    Αλλωστε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε ήδη, στο πλαίσιο της εισήγησής της για την λεγόμενη Long Term Strategy για το 2050, σενάρια τόσο αναφοράς ( Baseline) όσο και μείωσης των συνολικών εκπομπών αερίων φαινομένου θερμοκηπίου (ΑΦΘ) κατά 80% (5 σενάρια), 90% ακόμη και 100% (σενάρια 7 και 8) μέχρι το 2050 σε σύγκριση με το 1990. Επίσης, τονίζεται ότι για την δημιουργία και επεξεργασία των σεναρίων αυτών παρήχθησαν, με αριθμητικά μοντέλα, εκτιμήσεις βασικών μεγεθών μέχρι το 2070. Τις εκτιμήσεις αυτές και την αποδοχή τους ή μη η Ελληνική Κυβέρνηση θα κληθεί εντός μηνών να συζητήσει στα αρμόδια Συμβούλια Υπουργών Ενέργειας και Περιβάλλοντος.

    2. Ελλείψεις και Παραλείψεις
    Η ποσοτική πληροφορία που περιλαμβάνεται στο ΕΣΕΚ που δημοσιεύτηκε για διαβούλευση είναι περιορισμένη και έχει σημαντικές ελλείψεις. Πέραν της πληροφορίας που περιλαμβάνεται στο κυρίως κείμενο, η συνήθης τακτική είναι η έκδοση ενός παραρτήματος (η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συνήθως εκδίδει τα λεγόμενα ‘Commission Staff Working Documents’) με λεπτομερή στοιχεία για τις παραδοχές και τα αριθμητικά αποτελέσματα σε βάθος ώστε να είναι δυνατή η τεχνική αξιολόγηση των αποτελεσμάτων. Οι 19 σελίδες του Παραρτήματος (σελ. 200-2019) και τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στους πίνακες δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως επαρκή για ένα ουσιαστικό τεχνικό έλεγχο του ΕΣΕΚ.

    3. Ελεγκτικός Μηχανισμός Προόδου
    Η σημασία της μείωσης των εκπομπών το ταχύτερο δυνατόν και βεβαίως σύμφωνα με τις εθνικές δεσμεύσεις που υποβλήθηκαν στα πλαίσια της Συμφωνίας του Παρισιού είναι προφανής. Τόσο η Ευρωπαϊκή Ενωση όσο και η Σύνοδος των Συμβαλλομένων Εθνών (COP) έχουν ήδη ορίσει ως ορόσημο για την εκτίμηση της προόδου και απόδοσης των μέτρων για την μείωση των εκπομπών ΑΦΘ το έτος 2023. Για τον σκοπό αυτό, πρέπει να οριστεί εξ αρχής ένας μηχανισμός ελέγχου της προόδου των μέτρων και των συνεπαγόμενων μειώσεων εκπομπών. Το ΕΣΕΚ δεν περιλαμβάνει κανένα τέτοιο μηχανισμό, που όμως ειδικά στην Ελλάδα είναι απαραίτητος για την ουσιαστική εφαρμογή των μέτρων αυτών.
    Ο ελεγκτικός μηχανισμός επίσης προϋποθέτει ένα στοιχειώδες χρονοδιάγραμμα υλοποίησης των μέτρων, που επίσης δεν περιλαμβάνεται στο ΕΣΕΚ.
    Ταυτοχρόνως, και σε αντίθεση με το (πρώτο) εθνικό σχέδιο μείωσης των εκπομπών του 2003 (ΠΥΣ 6 της 27-2-2003), δεν υπάρχει αντιστοίχιση αρμοδιοτήτων των διαφόρων υπουργείων με τα μέτρα που αναφέρονται για την επίτευξη των στόχων. Αν δεν υπάρξει σαφής εμπλοκή των συναρμόδιων υπουργείων τόσο στο ΕΣΕΚ όσο και στον σχετικό νόμο (μιας και η Κυβέρνηση έχει δηλώσει την πρόθεσή της να καταθέσει το ΕΣΕΚ στην Βουλή, όπου είναι ευκταίο να υπάρξει ευρεία αποδοχή του από την πλειοψηφία των κομμάτων), η υλοποίηση των μέτρων είναι αβέβαιη.

    4. Οικονομικά στοιχεία
    Στο κείμενο του ΕΣΕΚ προς διαβούλευση δεν συμπεριλαμβάνονται οικονομικά στοιχεία για το κόστος των τεχνολογιών που έχουν ληφθεί υπόψη στα σενάρια, ούτε για την εξέλιξη των επενδύσεων τόσο όσον αφορά στην χρονική εξέλιξή τους όσο και στην κατανομή τους (πχ. δράσεις εξοικονόμησης στον οικιακό,βιομηχανικό ή μεταφορικό τομέα, υποστήριξη συμβατικών σταθμών για περιβαλλοντική αναβάθμιση ή για κατασκευή) ώστε να ελεγθεί η εκτίμηση των επενδύσεων και η βιωσιμότητα του σχεδιασμού.
    Επίσης, δεν διευκρινίζεται πώς θα επιβιώσουν οικονομικά συμβατικές μονάδες όταν ο βαθμός αξιοποίησής τους είναι πολύ μικρός (20% για αυτές του φυσικού αερίου την περίοδο 2025-2030, και 33% για τις λιγνιτικές την περίοδο 2020-2025), κάτι που συνεπάγεται και μεγαλύτερο κόστος λειτουργίας και συντήρησης.
    Επιπροσθέτως, δεν υπάρχουν στοιχεία για την εξέλιξη των τιμών ενέργειας/ηλεκτρισμού στους καταναλωτές, ούτε για τις επιπτώσεις στην εθνική οικονομία τόσο από την ανάγκη εξεύρεσης κεφαλαίων για την κατασκευή των νέων σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (ΑΠΕ και συμβατικοί), την επέκταση και ενίσχυση των δικτύων, την εισαγωγή φυσικού αερίου, την αξιοποίηση των εσόδων από την δημοπράτηση δικαιωμάτων εκπομπών κ.α.

    5. Απο-λιγνιτοποίηση
    Το 2017 οι λιγνιτικοί σταθμοί της χώρας εξέπεμψαν 22.6Εκατ. τον CO2eq, ήτοι σχεδόν το 25% των εκπομπών ΑΦΘ της χώρας. Οι σταθμοί αυτοί είναι ήδη αντι-οικονομικοί υπό το φως των πρόσφατων τιμών των δικαιωμάτων εκπομπών στο πλαίσιο του EU-ETS, ενώ οι τιμές αυτές αναμένεται να αυξηθούν σημαντικά (από ca €20/ton CO2 στα €88/ton CO2 to 2050). Η νέα λιγνιτική μονάδα υπό κατασκευή (Πτολεμαϊδα V) εκτιμάται ότι θα έχει κόστος παραγωγής kWh (LCOE) -συμπεριβαλλομένου του κόστους των δικαιωμάτων εκπομπών- σημαντικά υψηλότερο από αυτό των αιολικών και φωτοβολταϊκών για όλη τη διάρκεια ζωής της. Θα έχει επίσης σαφώς υψηλότερο κόστος και από αυτό που θα είχε αν λειτουργούσε με φυσικό αέριο. Το ίδιο θα ισχύσει και για την Μελίτη ΙΙ εάν κατασκευαστεί. Εν τούτοις, ττο ΕΣΕΚ θεωρεί ότι οι δύο αυτές μονάδες θα κατασκευαστούν και θα ενταχθούν στο ενεργειακο σύστημαπριν από το 2025.
    Επιπροσθέτως, το ΕΣΕΚ θεωρεί ότι και οι 2 μονάδες του ΑΗΣ Αμυνταίου θα λειτουργούν μέχρι το 2028, ενώ αυτό θα είναι κατά απόλυτη παράβαση της Κοινοτικής Νομοθεσίας (αλλά όχι της Ελληνικής).
    Τέλος το ΕΣΕΚ περιλαμβάνει ποσό για την περιβαλλοντική αναβάθμιση των σταθμών, χωρίς όμως να διευκρινίζει αν αυτή θα καλύπτει και τις αυστηρότερες οριακές τιμές (ELV) των νέων BREF για τα όρια εκπομπής αέριων ρύπων.
    Είναι προφανές ότι η σύλληψη της πολιτικής αυτής για την λιγνιτική παραγωγή δεν μπορεί να θεωρηθεί εύστοχη. Επιπροσθέτως, έρχεται σε αντίθεση με τη γενικότερη πολιτική του μεγαλύτερου μέρους των εταιρειών ηλεκτροπαραγωγής στην ΕΕν και πολλών Κ-Μ με λιγνιτική παραγωγή.
    Ετσι, θα πρέπει να υιοθετηθεί μια διαφορετική προσέγγιση που περιλαμβάνει:
    α) την απόσυρση του ΑΗΣ Αμυνταίου εντός 1-2 ετών (ώστε να υπάρχει συμμόρφωση με την Κοινοτική νομοθεσία),
    β) την μετατροπή του ΑΗΣ Πτολεμαϊς V σε φυσικό αέριο (για οικονομικούς και περιβαλλοντικούς λόγους), και
    γ) την μη κατασκευή του ΑΗΣ Μελίτη ΙΙ (για οικονομικούς και περιβαλλοντικούς λόγους ),
    με την ταυτόχρονη ενδυνάμωση των μέτρων στήριξης της περιφερειακής ενότητας Κοζάνης προς μια «δίκαιη» μετάβαση στην μεταλιγνιτική εποχή.

    Ειδικά σχόλια ανά Κεφάλαιο

    Κεφάλαιο 3 (Στόχοι):

    Ενότητα 3.1 (Εισαγωγή) – Οι κύριες επιδιώξεις του ΕΣΕΚ (σελ. 39) πρέπει να περιλαμβάνουν σαφή δέσμευση στη μείωση των εκπομπών ΑΦΘ από τον ενεργειακό τομέα σε επίπεδο άνω του 80% μέχρι το έτος 2050. Μπορεί η υποχρέωση καθορισμού ποσοτικών στόχων στα ΕΣΕΚ να αφορά, βάσει της σχετικής Κοινοτικής νομοθεσίας, μόνο στο 2030, ωστόσο θεωρούμε πως οι στόχοι αυτοί πρέπει να αποτελούν μέρος του εθνικού ενεργειακού σχεδιασμού με ορίζοντα το 2050. Επιπλέον, δεδομένης της Συμφωνίας του Παρισιού που και η Ελλάδα έχει επικυρώσει, η χώρα μας πρέπει να αναλάβει, στο πλαίσιο των δυνατοτήτων της, τις δράσεις που της αναλογούν για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Καθώς είναι πλέον γνωστό, μετά και από τη δημοσίευση το 2018 της Εκθεσης για την Παγκόσμια Θέρμανση του πλανήτη κατά 1.5 oC, ότι η συγκράτηση της αύξησης της θερμοκρασίας στα επίπεδα αυτά είναι δυνατή μόνο με πολύ μεγάλες μειώσεις εκπομπών ΑΦΘ μέχρι το 2050, στόχος μείωσης εκπομπών άνω του -80% στον ελληνικό ενεργειακό τομέα αποτελεί κατά τη γνώμη μας εθνική υποχρέωση. Κατά συνέπεια, το ΕΣΕΚ πρέπει να εκτείνεται έως το 2050 και με τον στόχο αυτόν, και όχι να περιλαμβάνει «…προσομοίωση μέχρι το έτος 2040 …..χωρίς να τίθενται επιπρόσθετοι δεσμευτικοί κλιματικοί ή ενεργειακοί στόχοι για το έτος 2040» (βλ. Σελ. 40).

    Ενότητα 3.3.1 (Στόχοι εξέλιξης και λειτουργίας ενεργειακού συστήματος) – Τη στιγμή που το 2030 απέχει μόλις 12 έτη από σήμερα, και η υλοποίηση ενεργειακών παραμβάσεων χαμηλών ή μηδενικών εκπομπών ΑΦΘ θα έπρεπε να αποτελεί εθνική προτεραιότητα, θεωρούμε εντελώς λάθος το να περιλαμβάνεται η «..έρευνα για εξόρυξη και εκμετάλλευση εγχώριων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων» (σελ. 47, αλλά και αλλού όπως σελ. 54, 83, 86) στους άξονες ενεργειακής πολιτικής για το 2030. Εκτός των εκπομπών ΑΦΘ που συνεπάγεται η μελλοντική χρήση νέων πετρελαϊκών πηγών, οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις και κίνδυνοι της εξόρυξης είναι υπαρκτοί. Επιπλέον, η οικονομικότητα αξιοποίησης των κοιτασμάτων αυτών ουδόλως έχει αποδειχθεί, ενώ στην καλύτερη περίπτωση τα κοιτάσματα αυτά δεν μπορεί να είναι εμπορικά αξιοποιήσιμα μέχρι το 2030. Ετσι, η βεβαιότητα του ΕΣΕΚ ότι η ανάπτυξη των εγχώριων υδρογονανθράκων θα αυξήσει την εγχώρια προστιθέμενη αξία του ενεργειακού τομέα είναι, προς το παρόν, αστήρικτη και θα πρέπει να απαλειφθεί από το κείμενο.

    Ενότητα 3.3.2 (Στόχοι προστασίας και ενδυνάμωσης ρόλου καταναλωτών) – Η προώθηση σχημάτων ενεργειακών κοινοτήτων προκειμένου να υπάρξει συμμετοχή των πολιτών στα ενεργειακά πεπραγμένα είναι σωστή και σύμφωνη με τις σχετικές κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ωστόσο, ο Ν. 4513/2018 για τις ενεργειακές κοινότητες θέτει αυστηρά όρια για τη δημιουργία κερδοσκοπικών κοινοτήτων (πάνω από 15 μέλη, εκ των οποίων τουλάχιστον το 50% να είναι φυσικά πρόσωπα), κάτι που δεν βοηθά στην ανάπτυξη οικονομικά βιώσιμων έργων ΑΠΕ αξιόλογου μεγέθους από άποψη εγκατεστημένης ισχύος. Ετσι, ο στόχος για ανάπτυξη συμμετοχικών έργων ΑΠΕ άνω των 500 MW έως το 2030 (σελ. 51) θεωρούμε ότι είναι υπερβολικά φιλόδοξος.

    Ενότητα 3.3.3 (Στόχοι αλλαγής προτύπου κατανάλωσης και χρήση καυσίμου στους τομείς τελικής ζήτησης) – Θεωρούμε λάθος, στο πλαίσιο αλλαγής προτύπου ενεργειακής κατανάλωσης, να περιλαμβάνεται ως στόχος το «..να επιτευχθεί μεγαλύτερη συμμετοχή του φυσικού αερίου σε όλους ρους τομείς τελικής κατανάλωσης» (σελ. 51). Το φυσικό αέριο έχει μεν χαμηλότερες εκπομπές ΑΦΘ από το ντίζελ, ωστόσο όχι μηδενικές όπως οι ΑΠΕ. Η χρήση του στην τελική ζήτηση πρέπει να προωθείται εφόσον έχουν εξαντληθεί οι δυνατότητες αξιοποίησης ΑΠΕ και εξοικονόμησης ενέργειας (με την πρόσθετη ανάπτυξη κατάλληλων πολιτικών και μέτρων). Επιπλέον, η προώθηση της χρήσης φυσικού αερίου θα πρέπει να συνάδει με το στόχο διείσδυσης ηλεκτρισμού στις θερμικές χρήσεις του οικιακού και τριτογενή τομέα, κάτι που δεν φαίνεται να είναι ξεκάθαρο στο ΕΣΕΚ (δίνεται προτεραιότητα στον εξηλεκτρισμό ή στη χρήση φυσικού αερίου? – βλ. Σελ. 52).

    Επίσης, ο στόχος ενεργειακής αναβάθμισης τουλάχιστον 40.000 κατοικιών ετησίως έως το 2030, με στόχο το 10% των κατοικιών να είναι ενεργειακά αποδοτικό το 2030 (σελ. 51), είναι ασαφής καθώς δεν διευκρινίζεται τι έκτασης θα είναι οι ενεργειακές παραμβάσεις στις κατοικίες αυτές (πλήρης ενεργειακή αναβάθμιση? Απλό ενεργειακό «νοικοκύρεμα»? Κριτήρια/προτεραιότητες παρεμβάσεων?). Κατά τη γνώμη μας, επεμβάσεις που δεν συγκροτούν ριζική ενεργειακή αναβάθμιση δεν έχουν νόημα και υπονομεύουν την προσπάθεια μείωσης των εκπομπών ΑΦΘ καθώς, όταν τα εισοδήματα των νοικοκυριών ανακάμψουν (και μαζί με αυτά οι ενεργειακές δαπάνες για ικανοποιητική θέρμανση χώρων, κλπ.), η ενεργειακή κατανάλωση στον κτιριακό τομέα θα αυξηθεί συμπαρασύροντας προς τα πάνω και τις εκπομπές ΑΦΘ.

    Ακόμα, η επιδίωξη υψηλής διείσδυσης αντλιών θερμότητας στην τελική ζήτηση («… συμμετοχή στις ανάγκες θέρμανσης και ψύξης του κτιριακού τομέα σε μερίδιο άνω του 30% μέχρι το έτος 2030» – σελ. 52 αλλά και σελ. 111-112, 132) «σκοντάφτει» στο σχετικά υψηλό αρχικό κόστος επένδυσης της τεχνολογίας αυτής, κόστος που δεν αναμένεται να είναι σε θέση να αναλάβουν τα ελληνικά νοικοκυριά και μικρομεσαίες εταιρείες του τριτογενή τομέα. Η τεχνολογία αυτή χρειάζεται οικονομική ενίσχυση για να διεισδύσει, και το ΕΣΕΚ δεν φαίνεται να προτείνει κάποιο συγκεκριμένο ρεαλιστικό μέτρο για το σκοπό αυτό. Επιπλέον, η αύξηση της διείσδυσης των αντλιών θερμότητας βασίζεται και στην ταυτόχρονη παραδοχή για συγκράτηση της χρήσης βιομάζας στα αστικά κέντρα (σελ. 112), κάτι που δεν είναι σαφές πώς θα μπορέσει να επιτευχθεί στην πράξη.

    Ακόμα, η επίτευξη μεριδίου ηλεκτρικών επιβατικών οχημάτων έως 10% μέχρι το έτος 2030 (περίπου 600.000 οχήματα) δεν θεωρούμε ότι είναι ρεαλιστική για το έτος αυτό, ακόμα και εάν συνδυαστεί με δραστικές πολιτικές και μέτρα όπως οικονομική ενίσχυση (άμεση ή έμμεση) της αγοράς ηλεκτρικών επιβατικών ΙΧ. Ωστόσο, το ποσοστό αυτό μπορεί να αυξηθεί σημαντικά έως το 2050 καθώς αναμένεται τα ηλεκτρικά οχήματα να κυριαρχήσουν στην παραγωγή της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας. Επιπλέον, το ΕΣΕΚ θα πρέπει να περιλαμβάνει σαφή αναφορά στις υποδομές που θα πρέπει να αναπτυχθούν για την επαναφόρτιση των οχημάτων αυτών, και πώς η ηλεκτροκίνηση θα συνδυαστεί σωστά με την χρήση δημόσιων μέσων μαζικής μεταφοράς.

    Τέλος, στη σελ. 55 αναφέρεται ότι «…για την επίτευξη όλων αυτών των στόχων και προτεραιοτήτων του ενεργειακού σχεδιασμού, απαραίτητη οριζόντια προϋπόθεση είναι η κινητοποίηση σημαντικών επενδυτικών κεφαλαίων τόσο από τον ιδιωτικό όσο και από το δημόσιο τομέα…». Δεδομένου του ύψους του δημόσιου χρέους και των δημοσιονομικών περιορισμών που έχουν συμφωνηθεί από την ελληνική κυβέρνηση στο πλαίσιο των μνημονιακών υποχρεώσεων, εκτιμούμε ότι οι επενδυτικές δυνατότητες του δημόσιου τομέα έως το 2030 είναι εξαιρετικά περιορισμένες και δεν πρέπει να υπερεκτιμώνται.

    Κεφάλαιο 4 (Υφιστάμενα μέτρα πολιτικής):

    Ενότητα 4.2.1.2 (Βελτίωση ενεργειακής απόδοσης μονάδων παραγωγής ενέργειας) – Θεωρούμε λάθος η αναφορά στα υφιστάμενα μέτρα πολιτικής μείωσης εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου να περιλαμβάνει την «…κατασκευή και λειτουργία νέων θερμικών μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας» (σελ. 58), έστω και σε συμμόρφωση με την περιβαλλοντική νομοθεσία. Η αναφορά αυτή ουσιαστικά παραπέμπει στις νέες λιγνιτικές μονάδες και στην περιβαλλοντική αναβάθμιση κάποιων υφιστάμενων λιγντικών μονάδων. Ωστόσο, οι παρεμβάσεις αυτές είναι αντίθετες με την πολιτική απομάκρυνσης από τη χρήση άνθρακα στην ηλεκτροπαραγωγή και ουδόλως υπαγορεύθηκαν από περιβαλλοντικές ανησυχίες, ενώ επιπλέον ο σχεδιασμός των μονάδων αυτών δεν είναι βέβαιο ότι θα μπορέσει να καλύψει τα όρια εκπομπών του νέου BREF για τις Μεγάλες Εγκαταστάσεις Καύσης.

    Ενότητα 4.3.2 (Μέτρα πολιτικής προώθησης των ΑΠΕ) – Η αναφορά του ΕΣΕΚ στον Αναπτυξιακό Νόμο ως ύφιστάμενο εργαλείο προώθησης των ΑΠΕ (σελ. 65) είναι ατυχής. Ο Αναπτυξιακός Νόμος εδώ και χρόνια σημειώνει μεγάλες καθυστερήσεις στη εφαρμογή του λόγω γραφειοκρατίας και έλλειψης πόρων. Επιπλέον, η ελκυστικότητά του στην ενίσχυση επενδύσεων βαίνει μειούμενη, αρχικά με την κατάργηση των γρήγορων αποσβέσεων και τη φορολόγηση, και στη συνέχεια (στην υφιστάμενη μορφή του) με την απαίτηση για 100% χρηματοδότηση της επένδυσης από τις τράπεζες. Ετσι, όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα η συμβολή του στην ανάπτυξη των ΑΠΕ να είναι πρακτικά αμελητέα.

    Επιπλέον, θεωρούμε ως μη-ρεαλιστική την εκτίμηση του ΕΣΕΚ ότι «Σημαντική συνεισφορά στην προώθηση ΑΠΕ για θέρμανση και ψύξη (αντλίες θερμότητας, ΘΗΣ, εφαρμογές γωθερμίας) αναμένεται να προέλθει έως το έτος 2030 από την υποχρέωση τα νέα κτίρια να είναι κτίρια σχεδόν μηδενικής κατανάλωσης ενέργειας από τις αρχές του 2021 για τα ιδιωτικά και του 2019 για τα κτίρια που στεγάζουν υπηρεσίες του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα» (σελ. 66). Ο ρυθμός κατασκευής νέων κτιρίων είναι εξαιρετικά χαμηλός λόγω της υψηλής φορολόγησης των ακινήτων και του κορεσμού της ζήτησης, και έτσι ακόμα κι εάν τα νέα αυτά κτίρια είναι μηδενικής ενεργειακής κατανάλωσης, το συνολικό ενεργειακό όφελος σε επίπεδο εθνικού ενεργειακού συστήματος θα είναι πολύ μικρό. Αντίστοιχα ούτε ο Δημόσιος Τομέας δεν έχει την οικονομική δυνατότητα για την κατασκευή νέων κτιρίων.

    Ενότητα 4.3.3 (Προκλήσεις) – Το ΕΣΕΚ αναφέρει (σελ. 69) ότι όσον αφορά στους υφιστάμενους χρηματοδοτικούς μηχανισμούς, «…προτεραιότητα είναι …η επιλογή των οικονομικά πιο βέλτιστων εφαρμογών». Ωστόσο, θα πρέπει να διευκρινιστεί με ποιό οικονομικό μέγεθος μετράται κάτι τέτοιο, και πώς συγχρόνως εξασφαλίζεται η χρηματοδότηση εκείνων των δράσεων που έχουν υψηλό περιβαλλοντικό όφελος (εκπομπές ΑΦΘ που αποφεύγονται/ € δημόσιας χρηματοδότησης).

    Ενότητα 4.4.2.3 (Μέτρα πολιτικής βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης στις μεταφορές) – Στη σελ. 73, το ΕΣΕΚ αναφέρει ότι «Η κατασκευή κατάλληλων υποδομών ενίσχυσε σημαντικά τις εναλλακτικές μορφές μετακίνησης (π.χ. πεζοπορία, ποδηλασία)». Η θέση αυτή είναι αστήρικτη καθώς τα χιλιόμετρα ποδηλατοδρόμων που αναπτύχθηκαν τα τελευταία χρόνια στα μεγάλα αστικά κέντρα (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα) είναι αμελητέα ενώ και αρκετοί υπάρχοντες ακυρώθηκαν στην πράξη.

    Ενότητα 4.4.2.4 (Μέτρα πολιτικής βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης στη βιομηχανία) – Το ΕΣΕΚ αναφέρει, ως ένα από τα παραδείγματα μέτρων βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης βιομηχανιών, το πρόγραμμα μετεγκατάστασης επιχειρήσεων σε ΒΕΠΕ και επιχειρηματικά πάρκα. Ωστόσο, δεν παρουσιάζει κανένα στοιχείο που να τεκμηριώνει τη συμβολή και την απόδοση του προγράμματος αυτού όσον αφορά στην αύξηση της ενεργειακής αποδοτικότητας της βιομηχανίας.

    Ενότητα 4.6 (Προκλήσεις [για την Αγορά Ενέργειας]) – Το κείμενο είναι γενικόλογο και δεν προτείνει τρόπους με τους οποίους να αντιμετωπιστούν στην πράξη τα όποια εμπόδια υπάρχουν. Αναφέρεται σε «..καθυστερήσεις λόγω εξωγενών παραγόντων» (σελ. 95) χωρίς να διευκρινίζει ποιοί ήταν οι παράγιοντες αυτοί, ενώ τονίζει ότι «…απαιτείται η εξασφάλιση επαρκούς χρηματοδότησης» για τον ψηφιακό μετασχηματισμό του ΔΕΔΔΗΕ χωρίς να προτείνει από πού μπορεί να βρεθεί η χρηματοδότηση αυτή. Επιπλέον, αναφέρεται σε στόχευση των «ενεργειακά ευάλωτων νοικοκυριών» χωρίς να διευκρινίζει βάσει ποιού ή ποιών μεγεθών θα προσδιορίζονται με ορθό τρόπο τα νοικοκυριά αυτά.

    Ενότητα 4.7.4 (Προκλήσεις [για την Ερευνα, Καινοτομία και Ανταγωνιστικότητα]) – Ως ερευνητές, θεωρούμε τουλάχιστον ατυχές να υπάρχει στο ΕΣΕΚ ο ισχυρισμός ότι «Τα τελευταία χρόνια υπάρχει όμως σημαντική πρόοδος… Η δαπάνη για Ερευνα, ως ποσοστό του ΑΕΠ, …ξεπέρασε για πρώτη φορά τι 1% το 2016 έναντι 0,67% το 2011» (σελ. 100). Ποσοστό 1% του ΑΕΠ για Ερευνα (η οποία δεν αφορά αποκλειστικά στην Ενέργεια και Περιβάλλον) είναι πολύ χαμηλό (πίσω από αυτό της Σλοβενίας, Τσεχίας, Εσθονίας, Πορτογαλία, Ουγγαρίας κ.ά.), ενώ το ποσοστό αυτό απλώς δείχνει ποιές προτάσεις έχει αποφασιστεί να χρηματοδοτηθούν και όχι ποιός είναι ο πραγματικός ρυθμός χρηματοδότησης. Η Ελλάδα είναι πολύ πίσω στον τομέα χρηματοδότησης της έρευνας για την κλιματική αλλαγή και τη μείωση των εκπομπών στον ενεργειακό τομέα, κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να αναγνωρίζεται στο ΕΣΕΚ.

    Κεφάλαιο 5 (Εξέλιξη ενεργειακού τομέα):

    Ενότητα 5.3 (Ενδεικτική εξέλιξη του Ελληνικού ενεργειακού συστήματος έως το 2030) – Εντοπίζουμε μια σειρά από προβλήματα και συγκεκριμένα:
    α) Τα αποτελέσματα του Βασικού Σεναρίου, έτσι όπως παρουσιάζονται στο ΕΣΕΚ, φτάνουν μέχρι το 2040 ενώ θα έπρεπε να φτάνουν μέχρι το 2050 ενόψει της πρότασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Μακροχρόνια Στρατηγικής της Εεν για το 2050 (‘Long Term Strategy 2050’) που θα ανακοινωθεί στις 28 Νοεμβρίου 2018.
    β) Δεν περιλαμβάνονται στοιχεία για την τιμή του ηλεκτρισμού (LCOE).
    γ) Δεν περιλαμβάνονται στοιχεία για την εξέλιξη του κόστους των ΑΠΕ αλλά και της αποθήκευσης.
    δ) Δεν περιλαμβάνονται μελέτες ευαισθησίας και εναλλακτικών σεναρίων.
    ε) Υπάρχουν διάφορα σημεία που είναι αμφισβητήσιμα (πληθυσμός, εισαγωγές ηλεκτρισμού, αποθήκευση, ηλεκτροκίνηση).
    στ) Το χρονοδιάγραμμα απόσυρσης των λιγνιτικών μονάδων είναι προβληματικό (και με μεγάλες αβεβαιότητες). Το ίδιο και αυτό των μονάδων φυσικού αερίου.
    ζ) Τα εκτιμώμενα επίπεδα εξηλεκτρισμού του οικιακού και ιδιαίτερα του τριτογενή τομέα έως το 2030 μέσω της υψηλής διείσδυσης αντλιών θερμότητας είναι υπερβολικά φιλόδοξα.
    η) Μετά το 2030 η πρόοδος ατονεί (καθώς το ΕΣΕΚ δεν θεωρεί πρόσθετα μέτρα μετά το 2030, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω).

    Ενότητα 5.4 (Συνοπτικά αποτελέσματα εξέλιξης του εθνικού ενεργειακού συστήματος έως και το έτος 2030) – Αναφορικά με τα αποτελέσματα του ΕΣΕΚ για το 2030, θεωρούμε ότι υστερούν σε περιβαλλοντικές επιδόσεις, και συγκεκριμένα:
    α) ΑΠΕ στην Ακαθάριστη Τελική Κατανάλωση Ενέργειας: το 2030 θα έπρεπε να είναι είναι άνω του 35% (ΕΣΕΚ: 32%), και άνω του 50% το 2050
    β) ΑΠΕ στην Ακαθάριστη Τελική Κατανάλωση Ηλεκτροπαραγωγής: το 2030 θα έπρεπε να είναι είναι άνω του 60% (ΕΣΕΚ: 56%), και άνω του 95% το 2050
    γ) Μείωση εκπομπών CO2 στην ηλεκτροπαραγωγή (από το 2005): το 2030 θα έπρεπε να είναι είναι άνω του 75% (ΕΣΕΚ: 56%), και άνω του 95% το 2050
    δ) Μείωση Ακαθάριστης Τελικής Κατανάλωσης Ενέργειας (από το 2005): το 2030 θα έπρεπε να είναι είναι άνω του 25% (ΕΣΕΚ: 16%), και άνω του 35% το 2050
    ε) Μείωση εκπομπών CO2 στον ενεργειακό τομέα (από το 2005): το 2030 θα έπρεπε να είναι είναι άνω του 60% (ΕΣΕΚ: 52%), και άνω του 80% το 2050.

    Κεφάλαιο 6 (Πολιτικές κατευθύνσεις και μέτρα πολιτικής περιόδου 2020-2030):

    Ενότητα 6.1 (Μείωση εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου) – Θεωρούμε ότι η κατασκευή και λειτουργία νέων θερμικών (λιγνιτικών) μονάδων υψηλότερης ενεργειακής απόδοσης (ΠΠ1, σελ. 144) δεν πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στις πολιτικές της περιόδου 2020-2030 καθώς στόχος για το 2030 και ιδιαίτερα για το 2050 πρέπει να είναι η επίτευξη μηδενικών (ή σχεδόν μηδενικών) εκπομπών ΑΦΘ στην ηλεκτροπαραγωγή ώστε η χώρα να είναι σε συμμόρφωση με τη Συμφωνία του Παρισιού την οποία και έχει επικυρώσει.

    Στις μεταφορές (ΠΠ5, σελ. 145), η ηλεκτρική τροφοδότηση των πλοίων κατά τον ελιμενισμό τους (σελ. 145) είναι θετικός στόχος, αλλά το ΕΣΕΚ δεν περιλαμβάνει κάποιον προγραμματισμό των υποδομών στα λιμάνια που χρειάζεται να αναπτυχθούν μέχρι το 2030. Ομοίως, είναι ασαφές ως προς το ποιές είναι οι «πιο συνεκτικές αστικές μορφές και τρόποι οργάνωσης των πόλεων και των λειτουργιών τους» και πώς πρακτικά μπορούν να προωθηθούν μέχρι το 2030 αλλά και μετά.

    Στον τουρισμό (ΠΠ8, σελ. 146), το κείμενο είναι ασαφές («Στο πλαίσιο αυτό, θα υποστηριχθεί η επέκταση των ΑΠΕ σε ξενοδοχεία, τουριστικά καταλύματα και χώρους εστίασης, με τη χρήση και ανάπτυξη ενός συνόλου συστημάτων και εφαρμογών»).

    Ενότητα 6.2 (Προώθηση των AΠΕ) – Στην ΠΠ2 (σελ. 150) που αναφέρεται και στο χωροταξικό πλαίσιο, δεν φαίνεται να δίνεται καμία προτεραιότητα και βαρύτητα στο να καταστεί το πλαίσιο αυτό συμβατό με μια διείσδυση σε μεγάλη κλίμακα των ΑΠΕ και ιδιαίτερα των αιολικών και φωτοβολταϊκών που προσδοκά το ΕΣΕΚ, ούτε και γίνεται κάποια σχετική προς την κατεύθυνση αυτή σύνδεση με τα Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια για την ανάπτυξη έργων ΑΠΕ που βρίσκονται σε φάση εκπόνησης.

    Επιπλέον, στην ΠΠ3 (σελ. 151) για την ενδυνάμωση του ρόλου των τοπικών κοινωνιών-καταναλωτών, το ΕΣΕΚ αναφέρει ότι «..στο πλαίσιο της αναμόρφωσης του κανονιστικού πλαισίου της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειεας, θα δρομολογηθούν και οι απαραίτητες προσαρμογές ώστε να είναι εφικτή η συμμετοχή αποκεντρωμένων ενεργειακών σχημάτων από ενεργειακές κοινότητες». Καθώς οι κονότητες αυτές προβλέπεται να ενισχύονται οικονομικά μέσω ειδικών χρηματοδοτικών εργαλείων, δεν είναι σαφές με ποιόν τρόπο η συμμετοχή τους στην αγορά ενέργειας θα είναι συμβατή με τους όρους του ελεύθερου ανταγωνισμού.

    Ακόμα, αναφορικά με την ένταξη ΑΠΕ στα ενεργειακά δίκτυα (ΠΠ4, σελ. 151), αναφέρεται ότι «…θα δρομολογηθεί η ανάπτυξη νέων χρηματοδοτικών μοντέλων για την ταχεία ανάπτυξη των συγκεκριμένω υποδομών» χωρίς να δειυκρινίζεται τι είδους εργαλεία θα είναι αυτά. Επίσης, για τις διασυνδέσεις μεταξύ ηπειρωτικού και αυτόνομων νησιωτικών ηλεκτρικών συστημάτων το ΕΣΕΚ αναφέρει ότι «…θα βελτιστοποιηθεί και η αξιοποίηση του υφιστάμενου τοπικού δυναμικού ΑΠΕ λαμβάνοντας ωστόσο υπόψη τεχνικές, οικονομικές, όσο και κοινωνικές παραμέτρους». Ποιές μπορεί να είναι αυτές οι «κοινωνικές παράμετροι» που ενδεχομένως θα περιορίσουν την περαιτέρω ανάπτυξη διασυνδέσεων?

    Για την ενίσχυση της διείσδυσης των ΑΠΕ στη θέρμανση και ψύξη (ΠΠ6, σελ. 154), το ΕΣΕΚ αναφέρει ότι θα δοθούν «…ειδικά φοροκίνητρα για την εγκατάσταση συστημάτων ΑΠΕ για θέρμανση και ψύξη στον οικιακό και τριτογενή τομέα». Δεδομένων των ιδιαίτερα αυστηρών υφιστάμενων μνημονιακών υποχρεώσεων που έχουν συμφωνηθεί και εφαρμόζονται, η εξαγγελία αυτή (που είναι ιδιαίτερα θετική) είναι σε γνώση και συμφωνία της ηγεσίας του Υπουργείου Οικονομικών?

    Τέλος, στην προώθηση της ηλεκτροκίνησης (ΠΠ9, σελ. 156), το ΕΣΕΚ δεν αναφέρει καθόλου το πώς θα αναπτυχθούν οι αναγκαίες υποδομές για την επαναφόρτιση των ηλεκτρικών οχημάτων σε τέτοια κλίμακα ώστε να μπορούν να υποστηρίξουν τον στόχο του 10% ηλεκτροκίνητων επιβατικών οχημάτων στο σύνολο των επιβατικών οχημάτων το 2030.

    Ενότητα 6.3 (Βελτίωση ενεργειακής απόδοσης) – Αναφορικά με τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης ιδιωτικών κτιρίων, θεωρούμε ότι το ΕΣΕΚ θα πρέπει να εισάγει έναν ριζικά διαφορετικό σκεπτικό ενίσχυσης της ενεργειακής απόδοσης, που να μην βασίζεται στην εφαρμογή εισοδηματικών κριτηρίων. Είναι σωστό να ενισχυθούν τα ενεργειακά (και όχι τα κοινωνικά) ευάλωτα νοικοκυριά, αλλά θα πρέπει να οριστεί με προσοχή το/τα κριτήρια βάσει των οποίων ένα νοικοκυριό εμπίπτει στην κατηγορία αυτή. Επίσης, η πολιτική θα πρέπει οπωσδήποτε να συμπεριλάβει και ενεργειακούς χρήστες με υψηλές υφιστάμενες ενεργειακές καταναλώσεις (ιδιαίτερα στον τριτογενή τομέα) και με μεγάλο δυναμικό εξοικονόμησης ενέργειας.

    Ακόμα, θεωρούμε πως η χρήση βιομάζας στα αστικά κέντρα θα πρέπει να είναι εξαιρετικά περιορισμένη και υπό αυστηρούς κανόνες οσον αφορά στην προέλευση και τα χαρακτηριστικά της πρώτης ύλης και στα συστήματα καύσης. Η υιοθέτηση σχετικής νομοθεσίας και η ανάπτυξη ελεγκτικών μηχανισμών είναι απαραίτητες.
    Στα οριζόντια μέτρα (ΠΠ4, σελ. 165), η «ενίσχυση της πολυεπίπεδης διακυβέρνησης στο δημόσιο τομέα» που προτείνει το ΕΣΕΚ δεν πρόκειται να ενισχύσει τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης.

  • 30 Νοεμβρίου 2018, 12:02 | Βασιλική

    Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.

    Η χώρα οφείλει να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:

    Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας αλλά και άλλων χωρών.
    Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.

  • 30 Νοεμβρίου 2018, 12:28 | Οργανισμός Ηλεκτρικών Σκαφών & Πλοίων Ελλάδος

    Αξιότιμοι κοι κοι του Υπουργείου Ενέργειας & Περιβάλλοντος,

    1. Στον πρόλογο καθώς και σε ολόκληρο το υπόλοιπο σχέδιο, δεν λαμβάνονται υπ’ όψη οι κάτωθι σημαντικοί παράγοντες :
    α. Ενεργειακή κατανάλωση -τουλάχιστον – του Ναυτιλιακού τομέα που είναι μετρήσιμη,

    β. Εκπομπές αερίων ρύπων ναυτιλίας είτε με τα παλαιά όρια του 2,5% των καυσίμων της σε θείο, είτε με το νέο όριο του 0.5% ,
    γ. Την υπερθέρμανση λόγω της ναυτιλίας και άρα της αύξησης των ποσοστών ψύξης-θέρμανσης και της ενέργειας που θα χρειαστεί για αυτές ,

    δ. Τον νέο κανονισμό που έχει υιοθετηθεί και από τα Ηνωμένα Έθνη για την επίτευξη πλέον του 1,5°C αντί του παλαιού ορίου των 3°C (http://www.ipcc.ch/report/sr15/ , https://report.ipcc.ch/sr15/pdf/sr15_spm_final.pdf ) ,

    ε. Τις επιπτώσεις στην ενέργεια στον τομέα της υγείας από τις επιπτώσεις των αερίων ρύπων στην υγεία των πολιτών:
    I. Λόγω των οχημάτων με κινητήρες εσωτερικής καύσεως
    II. Λόγω της Ναυτιλίας και των πλοίων και σκαφών που φέρουν κινητήρες εσωτερικής καύσεως (https://pubs.acs.org/doi/pdf/10.1021/es071686z )
    III. Λόγω της Αεροπλοΐας και των κινητήρων των αεροπλάνων
    IV. Λόγω της κακοδιαχείρισης της ενέργειας από την Αγροτική παραγωγή

    2. Στο Εθνικό Σχέδιο Ενέργειας & Περιβάλλοντος δεν συμπεριλαμβάνονται πουθενά οι επιταγές και οι νέοι κανονισμοί του Διεθνούς Οργανισμού Ναυτιλίας (ΙΜΟ) ( http://www.imo.org/en/MediaCentre/HotTopics/GHG/Documents/2020%20sulphur%20limit%20FAQ%202018.pdf ) οι οποίοι έχουν υιοθετηθεί και από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αλλά και εκείνων των αποφάσεων των Ηνωμένων Εθνών για τη Ναυτιλία

    3. Στον Εθνικό Σχεδιασμό δεν περιλαμβάνεται σε κανένα σημείο η ασφάλεια ενεργειακού εφοδιασμού και η ανάπτυξη της αγοράς ενέργειας λόγω της ηλεκτροπρόωσης στις Θαλάσσιες μεταφορές σε όλο το φάσμα των μέσων του τομέα αυτού όπως πχ. μικρά, μεσαία, μεγάλα σκάφη (γιώτ), ημερόπλοια, τουριστικά σκάφη, σκάφη αναψυχής, ανοικτά και κλειστά φέρρυ κλπ.

    Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι το όλο σχέδιο να παρουσιάζει αποκλίσεις από την πραγματικότητα που όμως δύνανται να βελτιωθούν είτε ως προς τον συνολικό σχεδιασμό, είτε σε επιμέρους σημεία.
    Οι βελτιώσεις αυτές θα μπορούσαν πλέον να το κατατάξουν σε Πραγματιστικό Χάρτη Οδηγιών και σε ένα Εθνικό Σχέδιο Ενέργειας & Περιβάλλοντος που για πρώτη φορά θα δύναται να καθορίσει το Ενεργειακό μα και το Αναπτυξιακό μοντέλο και μέλλον της χώρας μας.
    Πιο αναλυτικά και με βάση τα όσα πλέον αναφέρονται στη,

    α. Σελίδα 11, οι συντελεστές ρύπων είναι λάθος αφού πουθενά δεν υπολογίζονται και δεν προσμετρώνται οι ρύποι των θαλάσσιων μεταφορών

    β. Σελίδα 12, γίνεται αναφορά στο έτος 2015 ενώ ήδη βρισκόμαστε στο έτος 2018 και η Παγκόσμια κοινότητα έχει αναθεωρήσει τους όρους για την κλιματική αλλαγή, μεταξύ των οποίων την επιβολή νέων καυσίμων στο χώρο της Ναυτιλίας (http://www.imo.org/en/MediaCentre/HotTopics/GHG/Documents/2020%20sulphur%20limit%20FAQ%202018.pdf ), την απαγόρευση παραμονής στους Ευρωπαϊκούς λιμένες με αναμμένες τις μηχανές των πλοίων (http://www.eba.gr/en/eu-ministers-likely-oppose-eu-carbon-market-regulation-shipping/ ), την αποφορολόγηση του ρεύματος για την τροφοδοσία των πλοίων [ναυτιλιακό ρεύμα http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//NONSGML+REPORT+A8-2018-0297+0+DOC+PDF+V0//EL αλλά και http://www.eba.gr/en/european-ports-welcome-parliaments-explicit-support-to-remove-the-tax-barriers-fro-shore-side-electricity-for-ships/), την επιβολή κυρώσεων σε λιμένες, πλωτά μέσα και πλοιοκτήτες που ρυπαίνουν (Πηγή https://www.maritime-executive.com/article/french-prosecutors-charge-captain-with-sulfur-limit-violation )].
    Έτσι ομοίως και ο δείκτης μείωσης έντασης εκπομπών αερίων ρύπων του θερμοκηπίου δεν μειώθηκε όπως αναφέρεται, αλλά αντίθετα αυξήθηκε μέσω της αύξησης του τουρισμού ο οποίος ειδικά τη χρονιά που διανύουμε, προσέλκυσε τον μεγαλύτερο αριθμό τουριστών και μαζί τους κρουαζιερόπλοιων από ποτέ (https://emea.gr/ττε-αύξηση-229-της-τουριστικής-κίνησης-σ/556463/556463/ ).

    γ. Είναι παγκοσμίως γνωστό αλλά περιγράφεται και αναλυτικά σε μελέτες πάρα πολλών έγκριτων πανεπιστημίων ξένων χωρών που ασχολούνται με την αλλαγή του κλίματος και την υπερθέρμανση του πλανήτη, πως η ένταση αερίων ρύπων του θερμοκηπίου, ισοδυναμεί με τους ρύπους πολύ μεγάλου αριθμού αυτοκινήτων (https://www.euractiv.com/section/air-pollution/news/daily-emissions-of-cruise-ships-same-as-one-million-cars/ , .
    δ. Στις σελίδες 22 & 23 και πάλι πουθενά δεν αναφέρονται ούτε περιγράφονται τα στοιχεία του Ναυτιλιακού τομέα, ο οποίος δεν έχει καταφέρει να μειώσει αλλά αντιθέτως έχει αυξήσει τα όρια των ρύπων και τώρα πια αναζητά λύσεις για να ξεφύγει από τις οδηγίες παγκόσμιων οργανισμών .
    Επίσης δεν περιγράφεται πουθενά εάν έχει υπάρξει εισχώρηση εναλλακτικών καυσίμων στο χώρο της Ναυτιλίας και αν ναι ποια είναι αυτή.

    ε. Σελίδα 40, είναι εντελώς λανθασμένος ο σχεδιασμός με χρονικό ορίζοντα το 2050, αφού τώρα πια ο επίσημος σχεδιασμός των Ηνωμένων Εθνών ομιλεί για κατακόρυφη μείωση των εκπομπών αερίων ρύπων, τα αμέσως επόμενα 10 -20 χρόνια και απόλυτη προσήλωση στον αναθεωρημένο στόχο του 1,5°C και όχι εκείνου των 3° C (Πηγή https://unfccc.int/news/unfccc-secretariat-welcomes-ipcc-s-global-warming-of-15degc-report ).
    στ. Σελίδα 44, και ειδικότερα στους στόχους μείωσης των ρύπων, οι στόχοι είναι εντελώς ουτοπικοί αφού δεν λαμβάνονται σε κανένα σημείο υπ’ όψη, οι αέριοι ρύποι της Ναυτιλίας , οι οποίοι τα αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα αυξηθούν κατακόρυφα, για τους ακόλουθους λόγους:
    I. Αύξηση κυκλοφορίας πλοίων μεταφοράς Φ.Α. λόγω εξορύξεων και γεωτρήσεων,
    II. Αύξηση του εισερχόμενου τουρισμού και του αριθμού των κρουαζιερόπλοιων κατά 6,2% το 2018 άρα και αύξηση των ρύπων (https://emea.gr/ττε-αύξηση-229-της-τουριστικής-κίνησης-σ/556463/556463/ ),
    III. Αύξηση των ποσοστών θέρμανσης – ψύξης στις μεταφορές προκειμένου να αντιμετωπισθεί η αυξημένη ζήτηση λόγω των 2 & 3 .
    Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω θα είναι τα νησιά μας να κινδυνεύουν άμεσα να μετατραπούν σε έναν ασφυκτικό μεσογειακό κλειστό θάλαμο αερίων που τα προβλήματα υγείας θα αυξάνονται κατακόρυφα, ειδικά στις μικρότερες ηλικίες (https://www.telegraph.co.uk/travel/news/santorini-shipping-emissions-danger-to-public-health/ , https://www.researchgate.net/profile/Ernestos_Tzannatos/publication/223548115_Ship_emissions_and_their_externalities_for_the_port_of_Piraeus_-_Greece/links/5a6d942daca2722c947e5587/Ship-emissions-and-their-externalities-for-the-port-of-Piraeus-Greece.pdf ) .

    ζ. Σελίδα 52, δεν αναφέρεται πουθενά και δεν αναγνωρίζεται η Ηλεκτροπρόωση στη Θάλασσα, ενώ ήδη έχει συμπεριληφθεί στο Ολιστικό Σχέδιο Ανάπτυξης της κυβέρνησης και τα ηλεκτρικά πλοία σε Πυλώνα ανάπτυξης του κράτους. Επίσης πουθενά δεν υπάρχει αναφορά για υβριδικά οχήματα καθώς το κόστος εισαγωγής νέων αυτοκινήτων, οι δανειοδοτήσεις για αγορά τους και η εκροή συναλλάγματος είναι ικανή συνθήκη για την μείωση των ρυθμών ανάπτυξης της Οικονομίας και όχι της ανάκαμψής της .

    η. Σελίδα 60, στο 4.2.1.6 θα πρέπει να συνυπολογισθούν και να συγκαταλεχθούν και φορολογικά μέτρα, κίνητρα για όλο το δίκτυο των Οδικών Μεταφορών για την Υβριδική Μετατροπή Οχημάτων τα οποία θα φέρουν και ηλεκτροκίνηση και όχι μόνο Φ.Α. , τουλάχιστον των βαρέων κατηγοριών .
    θ. Σελίδα 62, Επιδότηση, φορολογικά μέτρα, κίνητρα για τη μετατροπή των Αγροτικών Μηχανημάτων σε υβριδικά με δεύτερο καύσιμο την ηλεκτρική ενέργεια, αλλά και για την αγορά νέων ηλεκτρικών Αγροτικών Μηχανημάτων .

    ι. Σελίδα 67, Θα πρέπει να γίνει αποδεκτό ότι είναι αναγκαία η ύπαρξη ενιαίου πλαισίου για την ανάπτυξη αγοράς υποδομών εναλλακτικών καυσίμων στην Ελλάδα έως το έτος 2030, που θα καθορίζει τις προοπτικές για την εξέλιξη της ηλεκτροπρόωσης στη Θάλασσα, συμπεριλαμβανομένου του καθορισμού του αριθμού των σημείων επαναφόρτισης ηλεκτρικών Πλοίων και σκαφών.
    Επίσης είναι αναγκαίο να δημιουργηθεί το κανονιστικό πλαίσιο για τη δυνατότητα εγκατάστασης σταθμών φόρτισης ηλεκτρικών σκαφών & πλοίων και τον καθορισμό των όρων, προϋποθέσεων και τεχνικών προδιαγραφών για τη φόρτιση συσσωρευτών ηλεκτροκίνητων σκαφών και πλοίων στους λιμένες, κάτι στο οποίο είμαστε σε θέση αλλά και έχουμε την πρόθεση να σας βοηθήσουμε , μαζί με τα μέλη μας .
    Τέλος, διάφορα οικονομικά κίνητρα πρέπει να θεσπιστούν με σκοπό την προώθηση των ηλεκτροκίνητων σκαφών και πλοίων, όπως είναι η απαλλαγή από την υποχρέωση καταβολής τελών, τελών ταξινόμησης και διάφορων φόρων που θα διευκολύνουν τη μετάβαση, καθώς και ειδικών προγραμμάτων επιχορηγήσεων ή/και επιδοτήσεων.

    ια. Σελίδα 71, πόροι του ταμείου Υποδομών να κατευθυνθούν στις Υποδομές για τη Ναυτιλία και την Ηλεκτροπρόωση,

    ιβ. Σελίδα 73, 4.4.2.3 , οφείλετε στις χρηματοδοτήσεις να δημιουργήσετε χώρο για να ενταχθούν και να υπάρξει αναφορά,
    I. και για τη μετατροπή υπαρχόντων οχημάτων σε υβριδικά οχήματα (τα οποία θα φέρουν ως δεύτερο καύσιμο την ηλεκτρική ενέργεια),
    II. για τη μετατροπή υπαρχόντων θαλάσσιων μέσων σε υβριδικά μέσα θαλάσσης,
    III. καθώς και των αμιγώς ηλεκτροπροωθούμενων μέσων.

    ιγ. Σελίδα 74, να δρομολογηθούν συγκεκριμένα μέτρα για την προώθηση της ηλεκτροκίνησης σκαφών & πλοίων καθώς και σταθμών επαναφόρτισης ηλεκτρικών σκαφών & πλοίων, τα οποία αποσκοπούν στην προώθηση της αγοράς και χρήσης ηλεκτρικών σκαφών & πλοίων (ένα μέτρο που θα πρέπει να συμπεριληφθεί και να γίνει αναφορά του και στην προηγούμενη ενότητα για τις ΑΠΕ).
    Τέλος στο Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Μεταφορών για την Ελλάδα, θα πρέπει να συμπεριληφθούν μέτρα για την ενθάρρυνση της μετατροπής υφιστάμενων οχημάτων, σε υβριδικά με τη χρήση της ηλεκτρικής ενέργειας, βάση συγκεκριμένων κανονισμών .

    ιδ. Σελίδα 96, 4.7.1 , να προστεθούν και οι ΑΜΚΕ που ασχολούνται με την καινοτομία της Ηλεκτροκίνησης στη Θάλασσα στον βασικό πυλώνα διαβούλευσης για τον σχεδιασμό και παρακολούθηση των πολιτικών που ασκούνται και να συμπεριληφθούν σε ομάδες εργασίες για την εκπόνηση σχεδίων που θα αποτελέσουν εφαλτήριο για την προώθηση και την εξέλιξη της ηλεκτροπρόωσης στη θάλασσα.

    ιε. Σελίδα 134, 5.3.3.2 , η μείωση της χρήσης των πετρελαϊκών προϊόντων στον τομέα των μεταφορών σε απόλυτα μεγέθη και το ποσοστό που αναφέρεται είναι λανθασμένο και αναληθές καθώς δεν συμπεριλαμβάνεται πουθενά ο τομέας της Ναυτιλίας στον τομέα μετρήσεων των Μεταφορών.
    Αποτέλεσμα το λανθασμένο ποσοστό του 4% που αναφέρεται να συμπαρασύρει και όλα τα υπόλοιπα .

    ιστ. Σελίδα 136, στον εξηλεκτρισμό του τομέα Μεταφορών πουθενά δεν υφίσταται σχέδιο για τον εξηλεκτρισμό της Ναυτιλίας και των υποκατηγοριών της, όπως για παράδειγμα ο τομέας της Αλιείας, ο τομέας των Ημερόπλοιων, ο τομέας των Τουριστικών Σκαφών, ο τομέας των εταιρειών ενοικιάσεως Σκαφών Αναψυχής, ο τομέας των Φέρρυ μπωτ, κλπ., πεδία που θα μπορούσαν αναμφισβήτητα να τονώσουν την οικονομία της χώρας, να λειτουργήσει υπέρ της ανάπτυξης καινοτόμων προϊόντων & τεχνολογιών, σε μείωση κόστους υπηρεσιών & προϊόντων και τελικά σε βελτίωση των ειδικότερων και γενικότερων οικονομικών δεικτών.
    *Η αλλαγή των πετρελαιοειδών καυσίμων σε ηλεκτρισμό, κυρίως των μέσων που εξυπηρετούν τις θαλάσσιες αποστάσεις έως 70 μίλια του τομέα των μεταφορών ανθρώπων, μέσων και προϊόντων, πρέπει να ενταχθεί στο γενικότερο πλαίσιο πολιτικών του τομέα των μεταφορών και έτσι μόνο να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή εξοικονόμηση ενέργειας και η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης ανά μονάδα μεταφορικού έργου.

    ιζ. Σελίδα 143, Κεφάλαιο 6, στο σχήμα 2, θα πρέπει να συμπεριληφθούν στα μέτρα πολιτικής ΠΠ5, η μετατροπή Υβριδικών οχημάτων με δεύτερο καύσιμο την Ηλεκτρική Ενέργεια, η μετατροπή των υφιστάμενων σκαφών και πλοίων σε Υβριδικά καθώς και τα ηλεκτρικά σκάφη & Πλοία για τις θαλάσσιες μεταφορές.
    Στα μέτρα πολιτικής ΠΠ7, θα πρέπει να συμπεριληφθούν και να προωθηθούν τα Ηλεκτρικά Αγροτικά Μηχανήματα, καθώς και η μετατροπή των υπαρχόντων σε Υβριδικά φέροντα ως δεύτερο καύσιμο την ηλεκτρική Ενέργεια.

    ιη. Σελίδα 144, ΠΠ2: Προώθηση φυσικού αερίου ως ενδιάμεσου καυσίμου για την απανθρακοποίηση του ενεργειακού συστήματος, είναι αναγκαίο να ληφθούν υπ’ όψη οι τελευταίες μελέτες κορυφαίων Πανεπιστημίων που αναφέρονται στην όχι και τόσο μεγάλη τελική «καθαρότητα» του Φ.Α. ως μέσου παραγωγής ενέργειας, βάση των οποίων Η.Π.Α. και Η.Π.Ε. σκέφτεται να υιοθετήσει πιο αυστηρές πολιτικές ακόμα και στη χρήση Φυσικού Αερίου (https://earthworks.org/cms/assets/uploads/2018/07/Ingraffea-Crestone-Comments.pdf , https://www.psehealthyenergy.org/wp-content/uploads/2018/02/NY.Pipelines-1.pdf ).

    ιθ. Σελίδα 145, ΠΠ5: Μείωση εκπομπών στον τομέα των μεταφορών, και πάλι δεν αναφέρεται πουθενά ο ρόλος της Ναυτιλίας στη μείωση των εκπομπών αερίων ρύπων, ενός τομέα που συμβάλει τα μέγιστα στη ρύπανση καθώς και στα προβλήματα υγείας που προκαλούνται από την εκπομπή αερίων ρύπων (αναπνευστικά προβλήματα, άσθμα, καρκίνος κλπ https://pubs.acs.org/doi/pdf/10.1021/es071686z ).
    Είναι ήδη πλέον καταγεγραμμένο και επιστημονικά αποδεδειγμένο πως οι ρύποι μιας μικρής εξωλέμβιας μηχανής εσωτερικής καύσεως, ισοδυναμεί με τους ρύπους 50 αυτοκινήτων, ενός πλοίου με 8000 αυτοκινήτων και ου το καθ’ εξής. Το άσθμα σε νεανικές ηλικίες βρίσκεται σε έξαρση στις περιοχές που σταθμεύουν, λειτουργούν ή διέρχονται τέτοια μέσα μεταφοράς.
    Η προώθηση εναλλακτικού καυσίμου στις θαλάσσιες μεταφορές όπως αυτής της ηλεκτροπρόωσης μπορεί να συμβάλει τα μέγιστα στην κατακόρυφη μείωση και των εκπομπών των αερίων ρύπων καθώς και να συμβάλει τα μέγιστα στην καλυτέρευση των συνθηκών υγείας.

    κ. Σελίδα 146, ΠΠ8: Μέτρα μείωσης εκπομπών στον τουριστικό τομέα, η προώθηση εναλλακτικών καυσίμων στη ναυτιλία και τις υποκατηγορίες της μπορεί να συμβάλλει τα μέγιστα στη μείωση των εκπομπών αερίων ρύπων και στον τουριστικό τομέα, αλλά και να αυξήσει κατακόρυφα την τουριστική προσέλευση και κίνηση .
    Δύναται να απαλείψει δημοσιεύματα του ηλεκτρονικού και έντυπου τύπου που ομιλούν για κίνδυνους υγείας των τουριστών λόγω των εκπομπών αερίων ρύπων των καραβιών στους λιμένες, καθώς και να επιτρέψει την πρόσβαση σε σημεία τουριστικού ενδιαφέροντος που μέχρι πρότινος απαγορευόταν όπως είναι για παράδειγμα τα θαλάσσια πάρκα, οι περιοχές NATURA κλπ

    κα. Σελίδα 156, ΠΠ9: Προώθηση χρήσης ηλεκτρικής ενέργειας και άλλων καυσίμων ΑΠΕ στις μεταφορές, θα πρέπει επίσης η προώθηση της ηλεκτροπρόωσης στις θαλάσσιες μεταφορές να αποτελέσει βασικό στόχο πολιτικής, ο οποίος προϋποθέτει την θεσμοθέτηση και ολοκλήρωση του σχετικού κανονιστικού πλαισίου, καθώς και τον προγραμματισμό ανάπτυξης των απαραίτητων ενεργειακών υποδομών φόρτισης ηλεκτρικών σκαφών και Πλοίων.
    Επιπρόσθετα, για την προώθηση αυτής της χρήσης θα πρέπει να εξεταστεί η αποτελεσματικότητα και εν γένει χρησιμότητα σε επίπεδο εθνικής οικονομίας αναφορικά με την ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου πλαισίου οικονομικής υποστήριξης της χρήσης ηλεκτροπροωθούμενων σκαφών & πλοίων όπως μέσω της θέσπισης αποδοτικών φοροκινήτρων ή/και φοροαπαλλαγών.
    Έμφαση θα πρέπει να δοθεί σε κατηγορίες σκαφών με υψηλό μεταφορικό έργο (πχ. φέρρυ μπωτ ανοικτού και κλειστού τύπου, Ημερόπλοια, εταιρίες ενοικιάσεων σκαφών Αναψυχής, Τουριστικά σκάφη ξεναγήσεων κλπ.) και άρα εν δυνάμει μεγάλου ενεργειακού και περιβαλλοντικού οφέλους.
    Ένας σχετικός ποσοτικός στόχος θα μπορούσε να αποτελέσει η επίτευξη μεριδίου ηλεκτρικών επιβατηγών πλοίων έως και 50% μέχρι το 2030 .

    κβ. Σελίδα 160, να υπάρξει κατηγορία ΠΠ10 η οποία να εξετάζει όλα τα αντίστοιχα μέτρα πολιτικής, που αναφέρονται και εξετάζονται στην κατηγορία ΠΠ9 για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, όμως πλέον για την Ηλεκτροπρόωση σκαφών & Πλοίων . ****

    κγ. Σελίδα 167, ΠΠ6: Βελτίωση ενεργειακής απόδοσης μεταφορών, θα πρέπει να γίνουν πιο συγκεκριμένα. Επίσης να προσδιοριστεί το κανονιστικό πλαίσιο τοποθετήσεως φορτιστών επί των λιμένων και επίσης να προσδιοριστεί η συμβολή ή η συμμετοχή εφοπλιστών – επιχειρηματιών στις εγκαταστάσεις φόρτισης καθώς και οι τεχνικές προδιαγραφές.
    Άποψή μας είναι πως θα πρέπει να θεσμοθετηθούν έτσι ώστε να μπορούν να καλύψουν αφενός τον διαφορετικό τρόπο κατασκευής του κάθε νησιωτικού λιμένα καθώς και τον τρόπο εγκατάστασης τους σε αυτούς με βάση το γεγονός ότι οι επιφάνειες των περισσότερων λιμένων τους χειμερινούς μήνες, πλημυρίζουν από τα κύματα της θαλάσσης .
    Άποψη του Οργανισμού μας είναι πως ο κάθε πλοιοκτήτης θα πρέπει να μπορεί να συμπράττει συνεργασία απ’ ευθείας με τον πάροχο της Ενέργειας , πάνω στα πλαίσια που ήδη στις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες ακολουθούνται.
    Στα προτεινόμενα μέτρα για την βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των μεταφορών και στον πίνακα 10 που ακολουθεί δεν αναφέρεται ποιες θα είναι οι ενέργειες της πολιτείας και ποιοι φορείς θα πρέπει να συμμετέχουν, για τη δημιουργία του θεσμικού πλαισίου, για την ηλεκτροδότηση πλωτών μέσων. Σας προτείνουμε λοιπόν τη δημιουργία μιας ομάδας εργασίας στην οποία και επιθυμούμε να συμμετέχουμε μαζί με τα μέλη μας (μέλη της Παγκόσμιας κοινότητας Ναυπήγησης Ηλεκτρικών Πλοίων και Σκαφών), η οποία θα κάνει πράξη όλα εκείνα τα απαραίτητα βήματα που απαιτούνται προκειμένου ο γιγαντιαίος οικονομικός παράγοντας της χώρας μας, αυτός της Ναυτιλίας, να έχει για πρώτη φορά την ευκαιρία να βοηθήσει ώστε να προχωρήσουμε σε τομές που η χώρα μας έχει ανάγκη.

    κδ. Σελίδα 168, στην παράγραφο 2, να συμπεριληφθεί και η αύξηση της ζήτησης και κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας στον τομέα των θαλάσσιων μεταφορών , λόγω προώθησης μέσω του Εθνικού Σχεδίου Ενέργειας και Κλίματος και την Αναπτυξιακή πολιτική των κυβερνήσεων, του φαινομένου της Ηλεκτροπρόωσης των θαλασσίων πλωτών μέσων .
    Τέλος το ιδιαίτερα επιτυχημένο πρόγραμμα που εφαρμόσθηκε στα οχήματα στεριάς με την αντικατάσταση των επιβατικών οχημάτων και ελαφριών φορτηγών με νέα υψηλής ενεργειακής απόδοσης, θα πρέπει να εφαρμοσθεί μέσω ενός ευρύτερου προγράμματος χρηματοδότησης με μεικτό τρόπο (δάνειο και επιχορήγηση), για την αντικατάσταση ή μετατροπή σκαφών & πλοίων όπως τα αλιευτικά σκάφη, τουριστικά σκάφη, τα σκάφη αναψυχής , τα ημερόπλοια, τα απλά μεταφορικά πλοία αλλά και τα εμπορευματικά πλοία, επιφέροντας σημαντικά οφέλη αναφορικά με την εξοικονόμηση ενέργειας.

    κε. Σελίδα 173, σε αντιστοιχία του ΠΠ6. Βελτίωση ενεργειακής απόδοσης μεταφορών, να προστεθεί αντίστοιχη κατηγορία και μέτρα πολιτικής υποστήριξης για τις θαλάσσιες μεταφορές (ΠΠ9).******

    κστ. Σελίδα 177, ΠΠ3: Ετοιμότητα της χώρας και των εμπλεκόμενων φορέων αντιμετώπισης του περιορισμού ή της διακοπής παροχής ενεργειακής πηγής, να ενταχθούν τα ηλεκτρικά πλοία στο σχέδιο αντιμετώπισης κινδύνων στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας ως αποτέλεσμα ποικίλων συνθηκών (π.χ. ακραίες καιρικές συνθήκες, κακόβουλες επιθέσεις, έλλειψη καυσίμων) στη βάση του αντίστοιχου Κανονισμού της ΕΕ.

    κζ. Σελίδα 189, ΠΠ4. Προώθηση καινοτόμων τεχνολογιών στις μεταφορές, να ενταχθούν οι θαλάσσιες μεταφορές μαζί με τις υπόλοιπες υπό προώθηση κατηγορίες μεταφορών όπως και να ενταχθούν και στα επιδοτούμενα και χρηματοδοτούμενα προγράμματα και να υπάρξει σύνδεση καινοτόμων επιχειρήσεων στον τομέα των θαλάσσιων μεταφορών με Ευρωπαϊκά κονδύλια με σύσταση ειδικής ομάδας εργασίας στο Υπουργείο Ανάπτυξης όπως και στο Υπουργείο Ενέργειας, με την συμμετοχή και του Ο.Η.Σ.Ε. .
    Αξιότιμε κοι κοι του Υπουργείου Ενέργειας και Περιβάλλοντος ,

    Εν συνεχεία των παραπάνω παρατηρήσεων μας , μια στροφή της Ελληνικής Οικονομίας προς τον Εξηλεκτρισμό των Θαλάσσιων μεταφορών θα μπορούσε να επιφέρει σημαντικές αλλαγές στην,

    1. Οικονομία
    Στο πεδίο της γενικότερης Οικονομίας τα οικονομικά μεγέθη δύνανται να αυξηθούν πολύπλευρα όπως και τα ποσοστά ανάπτυξης τουλάχιστον σε μεγέθη να είναι σε αριθμητικά μεγέθη τέτοια που μόνο οι οικονομίες μεγάλες κρατών μπορούν να πλησιάσουν.
    α. Κατασκευή νέων εγκαταστάσεων στεριάς, καθώς τέτοιες ναυπηγήσεις θα απαιτήσουν αρχικά, αποθηκευτικούς χώρους για την τροφοδοσία των νέων προϊόντων ναυπήγησης.
    Η εσωτερική αγορά δεν μπορεί να καλύψει την ανάγκη κάτι το οποίο θα απαιτήσει την πρόσληψη νέου προσωπικού αρχικώς, ενώ πρωτίστως θα απαιτηθούν προσλήψεις για τα αναγκαία έργα υποδομής.
    Οι εγκαταστάσεις αυτές θα απαιτήσουν προσλήψεις νέου προσωπικού για τη λειτουργία των. Η κατασκευή νέων παραγωγικών μονάδων από τις εξωχώριες εταιρείες δεν είναι κάτι το δεδομένο, όμως η απαίτηση ποσοτήτων για την κατασκευή ενός και μόνου προϊόντος είναι τόσο μεγάλες που η κατασκευή μονάδων αποθήκευσης θα πρέπει να θεωρείτε ως δεδομένη.
    β. Νέες επενδύσεις από παρόχους ενέργειας είτε μέσω της διασύνδεσης των νήσων με την ηπειρωτική χώρα, είτε διαμέσου έργων & μονάδων παραγωγής πράσινης ενέργειας στα ίδια τα νησιά, που θα παράσχουν την απαιτούμενη ενέργεια στα λιμάνια. Κάτι τέτοιο σημαίνει απαιτητό προσωπικό κατασκευών εγκαταστάσεων – συντήρησης & φύλαξης –πόντισης καλωδίων.
    γ. Τα ναυπηγεία & οι ναυπηγοεπισκευαστικές ζώνες θα χρειασθεί τελικώς να προχωρήσουν και σε επενδύσεις για την αναβάθμιση των εγκαταστάσεων αλλά αρχικώς, σε εκπαίδευση του παλαιού προσωπικού τους κι εν συνεχεία σε πρόσληψη νέου μηχανικών & τεχνικών οι οποίοι θα δώσουν πρόσθετη αγοραστική αξία στα προϊόντα τους (μετατροπές & κατασκευή νέων) αλλά και τις επιχειρήσεις τους .
    δ. Τα πλοία θα πρέπει και να επανεκπαιδεύσουν κάποιο ποσοστό του προσωπικού τους αλλά υποχρεωτικά να προσλάβουν και νέους τεχνικούς καθώς συγκεκριμένα συστήματα δεν μπορούν να τα χειριστεί, μη εξειδικευμένο προσωπικό.

    2. Νέα επαγγέλματα
    Η ανάπτυξη του ιδεώδους και η πρόβλεψη με τροποποίηση των απαραίτητων νομοθεσιών του κράτους για τη μεταβολή της κίνησης στη θάλασσα και με τη χρήση της ηλεκτροπρόωσης σε σκάφη και πλοία, προσδίδει την άμεση αναγκαιότητα για την ύπαρξη νέων εργαζομένων και προσωπικού το οποίο θα είναι εκπαιδευμένο στις νέες αυτές τεχνολογίες και συνθήκες.
    α. Με αρχή από τους Ηλεκτρολόγους μηχανικούς αλλά και
    β. τους απλούς ηλεκτρολόγους τεχνίτες,
    γ. τους Τεχνικούς κλιματισμού και ψύξης των συστημάτων,
    δ. τους νέους τεχνικούς που θα είναι εξειδικευμένοι για τη λειτουργία των μπαταριών & των υβριδικών συστημάτων,
    ε. τους τεχνίτες ή μηχανικούς που θα χρειαστούν για τα εγκατεστημένα φωτοβολταϊκά και τις ανεμογεννήτριες επί των σκαφών και των πλοίων,
    στ. τους νέους τεχνίτες που θα είναι απαραίτητοι στα λιμάνια για τη λειτουργία και τη συντήρηση των φορτιστών,
    ζ. τους Χημικούς Μηχανικούς για την ομαλή λειτουργία νέων τεχνολογιών όπως για παράδειγμα εκείνης του υδρογόνου που ήδη έχει βγει στην παραγωγή και την κυκλοφορία,
    δύνανται να επιφέρουν καταλυτικές μειώσεις στα ποσοστά της ανεργίας.

    3. Καινοτομία:
    Ανάγκη για εγχώρια ανάπτυξη νέων τεχνολογιών σε έναν χώρο που γενικότερα η χώρα μας έχει παράδοση , κατασκευή ηλεκτροκινητήρων και επισκευές αυτών .
    Η απαλοιφή κινούμενων μερών (όπως στους κινητήρες εσωτερικής καύσης, πιστόνια έμβολα, βαλβίδες κλπ, και διάφορα άλλα μέρη), στους νέου αυτού τύπου κινητήρες (όλα τα προαναφερθέντα απαραίτητα μέρη του κινητήρα), ενσωματώνονται σε ένα και μοναδικό σημείο. Στον ρότορα .
    Η «απλότητα» αυτή μας επιτρέπει,
    α. τη δυνατότητα ανάπτυξης νέων ειδών κινητήρων.
    Στις μηχανές εσωτερικής καύσης δεν υπάρχει ούτε παράδοση, ούτε τεχνογνωσία, ούτε παραγωγή. Η επαναλειτουργία μονάδων κατασκευής κινητήρων μας δίνει και τη δυνατότητα ανάπτυξης συναφών τεχνολογιών που απαιτούνται, όπως για παράδειγμα είναι
    β. η τεχνολογία για την τροφοδοσία τους με ενέργεια.
    Ένα παράδειγμα, είναι η τεχνική της παραγωγής λιθίου μέσω της αφαλάτωσης, σε μια χώρα που τα θαλάσσια σύνορα της αλλά και τα νησιά μας είναι ιδανικά για την εγκατάσταση τέτοιων τεχνολογιών, οι οποίες προστατεύουν το περιβάλλον πολλαπλώς και παράγουν πρώτη ύλη για την παγκόσμια βιομηχανία.
    γ. Ένα δεύτερο παράδειγμα ανάπτυξης καινοτόμων τεχνολογιών είναι η ναυπήγηση με χρήση αλουμινίου, σε έναν τομέα που δεν έχουμε την απαραίτητη τεχνογνωσία, αλλά είμαστε σημαντικός παραγωγός πρώτης ύλης .

    4. Πράσινη ενέργεια
    Απαραίτητη προϋπόθεσή για την μετάβαση στην ηλεκτροπρόωση,
    α. είναι η παροχή ενέργειας για τη φόρτιση των σκαφών-πλοίων είτε στη στεριά,
    β. είτε μέσα στη θάλασσα (αρόδο).
    Για όλες τις περιπτώσεις θα χρειασθεί
    γ. η παραγωγή ή και η μεταφορά της ενέργειας και με τον ανταγωνισμό πλέον ανοικτό, οι μονάδες παραγωγής πράσινης ενέργειας θα αυξήσουν σημαντικά το μερίδιο τους στην αγορά τους, συμβάλλοντας έτσι και στους στόχους που η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει
    δ. για την απεξάρτηση της ενέργειας από την καύση ορυκτών υλών αλλά και
    ε. στην επίτευξη της Συνθήκης των Παρισίων για την Προστασία του Περιβάλλοντος και του στόχου για μη υπερθέρμανση του Πλανήτη.
    στ. Η δε κατασκευή υποδομών φόρτισης στα λιμάνια, δίνει το τεχνικό πλεονέκτημα στα νησιά μας να έχουν υπό οποιασδήποτε συνθήκες, ανεξαρτήτου βλάβης δυνατότητα τροφοδοσίας τους με ρεύμα μέσω της αποθηκευμένης ενέργειας στα καράβια ή τα σκάφη συμβάλλοντας έτσι και σε ένα σημαντικό πρόβλημα των νησιών και της χώρας,
    ζ. αυτό της εξισορρόπησης του δικτύου το οποίο μπορεί να επιφέρει τεράστια μείωση στα έξοδα των επιχειρήσεων, του κράτους των ιδιωτών και των πολιτών

    5. Ανταγωνισμός
    Τα ηλεκτρικά σκάφη και πλοία δεν κινούνται επιθετικά στον ανταγωνισμό αλλά συμπληρωματικά,
    α. μειώνοντας πρωτίστως το κόστος λειτουργίας των «επενδυτών» σε ποσοστά έως και 80% ,
    β. δίνοντας το δικαίωμα κατασκευής νέων προϊόντων από της εταιρείες κατασκευής και ναυπήγησης,
    γ. αυξάνοντας έτσι τον παραγόμενο όγκο προϊόντων και δίνοντας επιλογές για νέα έσοδα σε αυτές, μέσω πωλήσεων σε εγχώρια αγορά αλλά και μέσω εξαγωγών.
    Αυτή τη στιγμή στη χώρα μας ο κατασκευαστικός αυτός τομέας δεν υφίσταται.
    Η νέα αυτή τεχνολογία θα απαιτήσει πρόσληψη-χρησιμοποίηση Ναυπηγών μηχανικών οι οποίοι μεριμνήσουν για την διαμόρφωση των χώρων στα προς μετατροπή υφιστάμενα σκάφη αλλά και για την παραγωγή των νέων καθώς ιδιαίτερη έμφαση θα πρέπει πλέον να δοθεί στην εξισορρόπηση του κέντρου βάρους και των ιδιοτήτων του σκάφους.
    Στην κατηγορία των καραβιών – φέρρυ (ανοικτών-κλειστών) που το πεδίο είναι ακόμη πιο απαιτητικό, θα απαιτηθούν
    α. νέες προσλήψεις επιστημόνων καταλλήλως καταρτισμένων σε εξειδικευμένες τεχνολογίες & τεχνογνωσίες κι εν συνεχεία
    β. επενδύσεις και υπαγωγές σε ευρωπαϊκά προγράμματα για την ανάπτυξη των Ναυπηγείων & των Ναυπηγοεπισκευαστικών ζωνών.

    6. Τουρισμός
    Παγκοσμίως πλέον υφίσταται η προσαρμογή των τουριστικών επαγγελμάτων γενικότερα αλλά κι εκείνων της θάλασσας στον λεγόμενο «Πράσινο Τουρισμό» και η μετάβαση όλων στην παροχή «πράσινων προϊόντων», εξασφαλίζοντας έτσι,
    α. νέους πελάτες που επιδιώκουν τον «πράσινο τουρισμό»,
    β. Σκάφη & πλοία τέτοιας τεχνολογίας και οι συμπληρωματικές επιχειρήσεις τουρισμού (καταλύματα κλπ) πλέον δίνουν την ευκαιρία στους επιχειρηματίες να προσφέρουν υπηρεσίες αυξημένης αξίας, χαμηλότερου κόστους λειτουργίας και ταυτοχρόνως την ανάδειξη νέων επαγγελμάτων – προϊόντων – υπηρεσιών δια μέσου της τεχνολογίας της αυτόνομης λειτουργίας (θαλάσσια ταξί) άρα νέο εξειδικευμένο προσωπικό & έσοδα για επαγγελματίες και κράτος.
    γ. Μείωση απαιτήσεων κρατικού προϋπολογισμού για έργα υποδομών
    δ. Προστατευμένες περιοχές NATURA μπορούν πλέον να αποτελέσουν περιοχές έλξης και αυξημένης τουριστικής δραστηριότητας & επισκεψιμότητας, προστατεύοντας πρωτίστως το περιβάλλον και εν συνεχεία αυξάνοντας τα ισοζύγια των διάφορων τουριστικών επιχειρήσεων των κοντινών νήσων ή της ενδοχώρας.
    ε. Αποφυγή αρνητικών επιθετικών ενεργειών από ανταγωνιστικά ή μη κράτη με πρόσχημα τη ρύπανση

    7. Εκπαιδευτικός τομέας
    Η ναυτιλιακή εκπαίδευση στην χώρα μας είναι ένας τομέας που πάσχει πολλαπλώς αλλά και λόγω της έλλειψης σημαντικών κονδυλίων. Οι απαιτήσεις για συνεχή εξειδίκευση στον τομέα της ναυτιλίας είναι καθημερινή ενώ παράλληλα καινοτόμα θέματα και τεχνολογίες έρχονται στο προσκήνιο και γίνονται απαιτητά από τον IMO χωρίς να υπάρχει όμως εξειδικευμένο κέντρο να πραγματώσει και να εκπαιδεύσει κόσμο πάνω σε αυτές τις νέες απαιτήσεις.
    Παρά ταύτα, ακόμη και τα κονδύλια που επενδύονται από το κράτος τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή για παράδειγμα στα ναυτικά λύκεια,
    α. από τους μαθητές των ναυτικών λυκείων μόνο το 10% προχωρούν σε επαγγέλματα της θάλασσας και αυτά μόνο στη θέση των Πλοιάρχων, δηλαδή περίπου 60 άτομα το χρόνο.
    Υπάρχει δηλαδή ένα κονδύλι χρήματων που ξοδεύεται δίχως αντίκρισμα μα και προσωπικό που δεν μπορεί να τοποθετηθεί στην κατηγορία των ναυτικών επαγγελμάτων.
    β. Τη συγκεκριμένη περίοδο υπάρχει μεγάλη ανάγκη τεχνικού ναυτικού προσωπικού το οποίο αντικαθίσταται από τεχνικούς στεριάς που μετεκπαιδεύονται στις απαιτήσεις του ΙΜΟ οι οποίες θα γίνουν ακόμη πιο δύσκολες.

    8. Περιβάλλον

    α. Μείωση των καυσαερίων στα λιμάνια αλλά και κατά τα δρομολόγια που πιστοποιημένα πλέον ανέρχεται στο ποσοστό του 95%. Αυτό θα μπορούσε να επιφέρει μείωση ασθενειών που προκαλούνται από τη μόλυνση του περιβάλλοντος με αποτέλεσμα τη μείωση κονδυλίων του κράτους για την υγεία καθώς και ως κέρδος την αύξηση του προσδόκιμου ζωής των πολιτών. Αποφυγή νομικών ενεργειών κατά πληρωμάτων.
    β. Μείωση ρύπανσης θαλασσών. Αύξηση αλιευμάτων
    γ. Μείωση κρατικών εξόδων για μεθόδους Αποκατάστασης – Απορρύπανσης.
    δ. Επίτευξη του στόχου 1.5°C του O.H.E.

    Αξιότιμοι κοι κοι του Υπουργείου Ενέργειας & Περιβάλλοντος,
    Με βάση όλα όσα σας παραθέσαμε και αναπτύξαμε, στην περίπτωση που η τελική σας απόφαση είναι να υποστηρίξετε την ιδέα αυτή και την προσπάθεια του Ο.Η.Σ.Ε. ως ικανή να επιφέρει ανάπτυξη στη χώρα, ήδη η Ηλεκτροκίνηση στη Θάλασσα έχει ενταχθεί στο «Ολιστικό Αναπτυξιακό Σχέδιο» της Κυβερνήσεως αλλά και της αναγωγής της σε Πυλώνα Ανάπτυξης της χώρας μας , τότε πιστεύουμε πως έχει φθάσει η κατάλληλη στιγμή να αποτυπωθούν πάντοτε με τη βοήθεια σας, τα πρακτικά ζητήματα του όλου θέματος της Ηλεκτροκίνησης στη Θάλασσα, σε αυτό το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα.
    Ζητούμε λοιπόν από εσάς,

    1. Να συγκληθεί ομάδα εργασίας που θα επιτρέψει την προώθηση της Ηλεκτροπρόωσης Σκαφών και πλοίων στην Ελλάδα, βασιζόμενη πάντοτε στις πρακτικές-οδηγίες και νομοθεσίες των υπόλοιπων κρατών και της ΕΕ αλλά και του Παγκόσμιου χώρου,
    2. Να βοηθήσετε ώστε να θεσμοθετηθούν τα κατάλληλα νομοθετικά πλαίσια για την υπαγωγή των Ηλεκτρικών πλοίων και σκαφών σε προγράμματα επιδοτήσεων,
    3. Να προσδιοριστεί το κανονιστικό πλαίσιο τοποθετήσεως φορτιστών επί των λιμένων,
    4. Να λάβετε υπόψιν σας τα ποσοστά που μπορούν να προσφέρουν στην ανάπτυξη του κράτους και να συνυπολογίσετε την απαιτούμενη ενέργεια για τη κυκλοφορία τους και τη διάδοσή τους ,
    5. Να βοηθήσετε ώστε να μειωθούν τα ποσοστά καυσαερίων των υπαρχόντων σκαφών και πλοίων,
    6. Να υποστηρίξετε την Ηλεκτροπρόωση με όμοιους τρόπους αν όχι δίνοντας περισσότερη έμφαση μιας και κράτος με παράδοση στη θάλασσα, με την ηλεκτροκίνηση των οχημάτων
    7. Να δώσετε κατεξοχήν κατεύθυνση ανάπτυξης των Ελληνικών Ναυπηγείων και Ναυπηγοεπισκευαστικών μονάδων,
    8. Να συμπεριλάβετε τα υβριδικά σκάφη καθώς και τα οχήματα, τα φέροντα ως δεύτερη ενέργεια την ηλεκτρική στα προγράμματα ανάπτυξης του κράτους και επιδοτήσεων
    9. Να υποστηρίξετε δράσεις στα σχολεία με βάση τα Ηλεκτρικά σκάφη και πλοία ώστε η παράδοση της χώρας να ξαναγεννηθεί και να πάει πολλά τεχνολογικά βήματα μπροστά αλλά και να δημιουργήσει νέα εξ’ αρχής.

    Να τονίσουμε εδώ, ότι με όλες τις μελέτες παγκοσμίως να συγκλίνουν στο γεγονός ότι ο λιγνίτης ναι μεν προκαλεί υπερθέρμανση αλλά ότι δεν είναι o νούμερο ένα επιβαρυντικός τρόπος παραγωγής ενέργειας για την υγεία όσο η καύση των πετρελαιοειδών καυσίμων της ναυτιλίας, ναι, θα επιθυμούσαμε την όσο πιο γρήγορη γίνεται μετάβαση σε καθαρότερα μοντέλα παραγωγής ενέργειας, με απόλυτο σεβασμό πάντοτε στις οικονομικές συγκυρίες της εποχής μας που κρίνουν ουσιαστικά και τον ρυθμό επενδύσεων των εταιρειών.

    Όμως ταυτοχρόνως πιστεύουμε ότι μια μετάβαση σε καθαρότερες μορφές κίνησης στις θαλάσσιες μεταφορές, θα ήταν ικανή να φέρει τα μεγάλα και επιθυμητά αποτελέσματα που η χώρα μας έχει θέσει ως στόχους για την καταπολέμηση των εκπομπών αερίων ρύπων και έτσι να μπορέσουμε με μεγαλύτερη ευκολία σε ακόμα μεγαλύτερους στόχους στο επόμενο μέλλον.

    Με τιμή,
    Οργανισμός Ηλεκτρικών Σκαφών Ελλάδος

  • 30 Νοεμβρίου 2018, 12:35 | Παναγιώτα Μούρτζινου

    Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.

    Η χώρα οφείλει να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:

    Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030

    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας αλλά και άλλων χωρών.
    Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.

  • 30 Νοεμβρίου 2018, 08:33 | Αλέξανδρος Αθανασόπουλος

    Το σχόλιο «“Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης…» μου στάλθηκε από την WWF με την προτροπή να το αναρτήσω, όπως βλέπω οτι κάνανε πολλοί συμπολίτες μου.

    Προς WWF:

    Ενώ συμφωνώ με αυτό το κείμενο και ο ίδιος ανάρτησα μια παράφρασή του (με δικά μου όμως λόγια), λυπάμαι που προτρέψατε τον κόσμο να το αναρτήσει εκατοντάδες φορές στην ιστοσελίδα της διαβούλευσης.

    Έτσι κουβερτώσατε όλες τις άλλες απόψεις. Αυτό δεν είναι δημοκρατική διαδικασία. Είναι σαν σε μια συνέλευση να σηκώνονται οι μισοί και να λένε ακριβώς το ίδιο πράγμα, ώστε να μην μπορούν να ακουστούν άλλες γνώμες. Για παράδειγμα, κάποιος άφησε ένα εμπεριστατωμένο σχόλιο που γράφει οτι το 100% ΑΠΕ στην ηλεκτρική ενέργεια είναι εξαιρετικά ακριβό γιατί προϋποθέτει την εγκατάσταση ικανότητας αποταμίευσης 48 ωρών. Θα ήθελα να απαντήσω σ’ αυτό, αλλά πώς μπορώ όταν στο μεταξύ το επαναλαμβανόμενο σχόλιό σας κάνει την εύρεση οποιουδήποτε άλλου σχολίου πρακτικά αδύνατη;

    Γενικά η διαβούλευση είναι μια παρωδία με σκοπό την τυπική εκπλήρωση της υποχρέωσης της διαβούλευσης, αλλά εσείς την κάνατε ακόμα χειρότερη γιατί δυσκολέψατε τους πολίτες που ενδιαφέρονται να ανταλλάξουν επιχειρήματα (ενώ οι πολιτικοί μπορεί να μην κοιτάξουν καν τα σχόλια.) Για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής χρειάζονται επιχειρήματα και ενημέρωση των πολιτών, οι οποίοι με τη σειρά τους θα απαιτήσουν δράση από τους πολιτικούς. Εσείς απαιτείτε δράση παρακάμπτωντας την ενημέρωση.

  • 29 Νοεμβρίου 2018, 22:26 | Σοφία Κούτρα

    Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.

    Η χώρα οφείλει να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:

    Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας αλλά και άλλων χωρών.
    Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.

  • 29 Νοεμβρίου 2018, 22:10 | Δομνίκη Κονταράτου

    “Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.Η χώρα οφείλει να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας αλλά και άλλων χωρών.Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.”

  • 29 Νοεμβρίου 2018, 20:33 | ΕΙΡΗΝΗ ΓΑΛΑΝΟΥ

    “Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.Η χώρα οφείλει να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας αλλά και άλλων χωρών.Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.”

  • 29 Νοεμβρίου 2018, 20:43 | Άρτεμις Παπαδοπούλου

    Ο Εθνικός Ενεργειακός Σχεδιασμός στην παρούσα μορφή του έρχεται σε αντίθεση με τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η Ελλάδα. Η χώρα οφείλει να υιοθετήσει στόχους για την πλήρη απανθρακοποίηση της οικονομίας της έως το 2050:

    -Σταδιακή, αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030
    -Μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    -Ενίσχυση των ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    -Ακύρωση των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.

    Πρέπει να ακολουθήσουμε το παράδειγμα άλλων χωρών, όπως της Ισπανίας που ακυρώνει τις εξορύξεις υδρογονανθράκων, προχωρά στο κλείσιμο όλων των μονάδων άνθρακα έως το 2025 και δεσμεύεται για ένα ενεργειακό σύστημα μηδενικού άνθρακα με 100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως το 2050

  • 29 Νοεμβρίου 2018, 19:53 | Ε.Θέμελη

    Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.

    Η χώρα οφείλει να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:

    Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας αλλά και άλλων χωρών.
    Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.”

  • 29 Νοεμβρίου 2018, 18:32 | Δήμητρα Καλαθάκη

    Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.

    Η χώρα οφείλει να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:

    Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας αλλά και άλλων χωρών.
    Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.

  • 29 Νοεμβρίου 2018, 16:56 | ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΕΣΜΑΤΖΟΓΛΟΥ

    Ο Εθνικός Ενεργειακός Σχεδιασμός στην παρούσα μορφή του μας οδηγεί σε ανεξέλεγκτη κλιματική αλλαγή και έρχεται σε αντίθεση με τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η Ελλάδα. Η χώρα οφείλει να υιοθετήσει φιλόδοξους στόχους για την πλήρη απανθρακοποίηση της οικονομίας της έως το 2050:
    Σταδιακή, αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    Ακύρωση των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί, όπως δείχνει το παράδειγμα άλλων χωρών, με πιο πρόσφατο τον Ενεργειακό Σχεδιασμό της Ισπανίας που ακυρώνει τις εξορύξεις υδρογονανθράκων, προχωρά στο κλείσιμο όλων των μονάδων άνθρακα έως το 2025 και δεσμεύεται για ένα ενεργειακό σύστημα μηδενικού άνθρακα με 100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως το 2050.

  • 29 Νοεμβρίου 2018, 15:17 | Αλέξανδρος Αθανασόπουλος

    Σας παρακαλώ να βρείτε έναν καλύτερο τρόπο διαβούλευσης. Δεν ξέρω πώς βρίσκετε χρήσιμη αυτή τη μορφή. Εκατοντάδες σχολιαστές γράφουν πανομοιότυπο κείμενο, ενώ θα μπορούσαν κάλιστα να «ψηφίσουν» το ίδιο σχόλιο, δυναμώνοντάς το, όπως κάνουν άλλα συστήματα σχολιασμού. Τα σχόλια με τις περισσότερες ψήφους θα μπορούσαν να προβάλλονται πρώτα. Θα πρέπει να υπάρχει δυνατότητα απάντησης/αντιπαράθεσης σε σχόλιο, με πιθανή ειδοποίηση ώστε ο αρχικός σχολιαστής να μπορεί να ανταπαντήσει. Υπάρχουν τόσα συστήματα στο διαδίκτυο. Ακόμα και το Disqus θα ήταν καλύτερο, αλλά αν βρείτε ένα που να κρατάει τα δεδομένα στο opengov, ακόμα καλύτερα.

  • 29 Νοεμβρίου 2018, 15:41 | ΠΑΝΑΓΙΏΤΗΣ

    Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.Η χώρα διαθέτει τις φυσικές προϋποθέσεις και οφείλει να τις εκμεταλλευτεί και να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας.
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας, της Γερμανίας αλλά και άλλων χωρών.
    Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.

  • 29 Νοεμβρίου 2018, 14:22 | Αλέξανδρος Αθανασόπουλος

    Τα στατιστικά που περιέχει το κείμενο πρέπει να είναι διαρκώς ενημερωμένα σε κάποια ιστοσελίδα και σε μορφή που να μπορεί κάποιος να τα κατεβάσει και να τα επεξεργαστεί ηλεκτρονικά. Όχι να γίνεται μια μονοκόμματη αναφορά σε PDF κάθε μερικά χρόνια.

    Οι καινούργιες οικίες θα πρέπει να έχουν φωτοβολταϊκά και να παράγουν περισσότερη ενέργεια απ’ ότι ξοδεύουν. Έγινε νόμος στην Καλιφόρνια, ξεκινώντας από το 2020. Εμείς γιατί δεν μπορούμε;
    https://www.cnbc.com/2018/05/09/california-approves-plan-to-mandate-solar-panels-on-new-homes.html

    Γιατί έχει μείνει στάσιμη η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών;

    Να σταματήσουν άμεσα τα σχέδια για την εξόρυξη νέων ορυκτών καυσίμων (πετρέλαιο). Τέτοια σχέδια μας κλειδώνουν στη χρήση αυτών των καυσίμων για τα επόμενα 50 χρόνια (η διάρκεια ζωής των καινούργιων εγκαταστάσεων).

    Τα νησιά να γίνουν ενεργειακά ανεξάρτητα με ΑΠΕ, και αν συνδεθούν με τη στερεά Ελλάδα, να εξάγουν ενέργια προς αυτή, όχι να εισάγουν. Γιατί η Ύδρα έμεινε χωρίς ρεύμα το καλοκαίρι; Της λείπει ο ήλιος;

    Να σταματήσει η χρήση λιγνίτη μέχρι το 2030. Όχι άλλο κάρβουνο.

    Να προταθεί και να υλοποιηθεί σχέδιο μετάβασης της ηλεκτροπαραγωγής σε 100% ΑΠΕ, με τακτική αξιολόγηση για το πού βρισκόμαστε.

  • 29 Νοεμβρίου 2018, 13:54 | ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΤΥΠΑΣ

    “Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.

    Η χώρα οφείλει να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:

    Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας αλλά και άλλων χωρών.
    Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.”

  • 29 Νοεμβρίου 2018, 12:28 | Πανταζόπουλος Μάνος

    “Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.

    Η χώρα οφείλει να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:

    Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας αλλά και άλλων χωρών.
    Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.”

  • 29 Νοεμβρίου 2018, 12:25 | ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΡΑΜΜΟΥ

    “Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.Η χώρα οφείλει να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας αλλά και άλλων χωρών.Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.”

  • 29 Νοεμβρίου 2018, 11:25 | Παναγιώτης Μπαμπαλούκας

    Διαβάζοντας το κείμενο του υπουργού περίμενα ότι θα δω πως θα προστατευθούν οι περιοχές στις οποίες θα γίνουν μεγάλα έργα για τοποθέτηση ανεμογεννητριών. Κοιτώντας τον χάρτη της ραε με τρόμο κατάλαβα ότι πάνω από το 50% των βουνών της χώρας είναι υποψήφια για να δοθούν σε εταιρίες. Πως ακριβώς προωθείται η αειφόρος ανάπτυξη? Πως προστατεύεται η ντόπια οικονομία? Οι κτηνοτρόφοι τι θα απογίνουν? Ο εναλλακτικός τουρισμός δεν υπάρχει σαν πρόταση σε αυτή την χώρα? Διαβάζοντας τα στοιχεία για τις ΑΠΕ είδα επίσης ότι οι ανεμογεννήτριες προσφέρουν το λιγότερο ρεύμα σε σχέση με άλλες πηγές ενέργειας. Αξίζει να θυσιάσουμε την ελληνική φύση για να έχουμε ρεύμα μόνο όταν θα φυσάει? Επίσης η φτώχεια πως θα καταπολεμηθεί? Αν γίνουν αυτές οι καταστροφές στα βουνά τότε σίγουρα θα μιλάμε για την απόλυτη φτώχεια στα ορεινά χωριά. Εκτός των άλλων το ρεύμα από τις ανεμογεννήτριες κοστίζει πολύ πιο ακριβά. Άρα και τα τιμολόγια θα πάρουν την ανηφόρα. Οπότε για ποια ανάπτυξη μιλάμε? Έχετε αναρωτηθεί πόσοι τόνοι λιγνίτη χρειάζονται για κατασκευαστεί μια ανεμογεννήτρια? Πώς θα απομακρυνθούν τόσοι τόνοι υλικών όταν οι ανεμογεννήτριες φτάσουν στο τέλος της ζωής τους? Υπάρχει ειδικό ταμείο για αυτή την δουλειά? Αν κάποια εταιρία χρεοκοπήσει με την πάροδο του χρόνου ποιος θα απομακρύνει τόσους τόνους σαβούρας από τα βουνά? Πρακτικά αν κάποιο καλοκαίρι υπάρξει ένας μεγάλος σε διάρκεια καύσωνας και δεν κουνιέται φύλλο για μέρες τι ακριβώς θα προσφέρουν οι ανεμογεννήτριες όταν θα υπάρχει τόση ανάγκη για ρεύμα. Ο λιγνίτης ποτέ δεν θα σταματήσει γιατί μια εθνική οικονομία δεν μπορεί να στηρίζεται σε ασταθές ρεύμα. Οπότε γιατί να γίνει μια τόσο μεγάλη καταστροφή στα βουνά? Αν θέλουμε να φροντίσουμε τον πλανήτη θα πρέπει να μιλάμε για μείωση κατανάλωσης και για εξοικονόμηση ενέργειας και όχι για ανταγωνισμό στο ρεύμα όπως γράφεται δεκάδες φορές στο κείμενο του υπουργείου. Αν τοποθετηθούν όλες αυτές οι ανεμογεννήτριες στα βουνά το μόνο που θα πετύχουμε σίγουρα θα είναι η αύξηση των δασικών πυρκαγιών εξαιτίας των καλωδίων υψηλής τάσης. Και σίγουρα σε μια χώρα με καμένα δάση η μέση θερμοκρασία θα αυξάνεται. Πιστεύω ότι το υπουργείο θα πρέπει να είναι πιο προσεκτικό στο θέμα των ΑΠΕ γιατί κάτι μου λέει ότι η καταστροφή στην ελληνική φύση θα είναι μεγαλύτερη από τα οφέλη.

  • 29 Νοεμβρίου 2018, 10:52 | ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΤΑΙΡΙΩΝ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΩΝ

    Ο Σύνδεσμος Εταιριών Φωτοβολταϊκών (ΣΕΦ) καλωσορίζει τη νέα προσπάθεια χάραξης μακροχρόνιας ενεργειακής πολιτικής, αν και στο παρελθόν αντίστοιχες προσπάθειες έπεσαν στο κενό, αποτυγχάνοντας να αφουγκραστούν την πραγματικότητα της ενεργειακής αγοράς και να προβλέψουν επιτυχώς τις εξελίξεις.

    Εκτιμώντας λοιπόν την προσπάθεια που καταβλήθηκε, ξεκινάμε από τα θετικά του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ).

    Τα θετικά σημεία

    1. Όπως αναφέρει το ΕΣΕΚ, “οι εθνικοί στόχοι για την επόμενη δεκαετία, όπως αυτοί διερευνώνται αναλυτικά σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο, έως το έτος 2030, είναι ενταγμένοι σε μία φιλόδοξη μακροπρόθεσμη στρατηγική η οποία στοχεύει να ελαχιστοποιήσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το έτος 2050. Για το λόγο αυτό η διάσταση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου αποτελεί και την πρώτη και σημαντικότερη παράμετρο της δομής του ΕΣΕΚ”.

    H θετική αυτή επισήμανση θα πρέπει να αντανακλάται βέβαια σε όλες τις αποφάσεις της διοίκησης, οι οποίες συχνά αντιστρατεύονται τον παραπάνω στόχο και θέτουν αναίτια εμπόδια στην ανάπτυξη των ΑΠΕ.

    2. Στο ΕΣΕΚ διαπιστώνεται η δραστική μείωση του κόστους ορισμένων τεχνολογιών ΑΠΕ και συνομολογείται ότι η ανάπτυξη νέων έργων ΑΠΕ (και ειδικότερα των φωτοβολταϊκών και των αιολικών) ικανοποιεί το κριτήριο της απομείωσης της όποιας επιβάρυνσης των καταναλωτών. Πράγματι, σήμερα οι νέοι φωτοβολταϊκοί και αιολικοί σταθμοί αποτελούν τη φθηνότερη ενεργειακή επιλογή, έχοντας αφήσει πίσω τις συμβατικές θερμικές μονάδες.

    3. Τίθεται για πρώτη φορά ποσοτικός στόχος για τις Ενεργειακές Κοινότητες (υλοποίηση συμμετοχικών έργων ΑΠΕ άνω των 500 MW μέχρι το έτος 2030).

    4. Ο προβλεπόμενος εξηλεκτρισμός διαφόρων χρήσεων (ηλεκτροκίνηση, αντικατάσταση καυστήρων πετρελαίου με αντλίες θερμότητας), ως στρατηγικός στόχος πλέον, θα συμβάλλει στην περαιτέρω ανάπτυξη των ΑΠΕ και ιδίως των φωτοβολταϊκών. Το ΕΣΕΚ παρουσίασε ένα πιο φιλόδοξο οδικό χάρτη ανάπτυξης της ηλεκτροκίνησης σε σχέση με τον αναιμικό και εξωπραγματικά χαμηλό στόχο που υπήρχε μέχρι σήμερα.

    5. Όπως αναφέρει το ΕΣΕΚ, “η ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου πλαισίου αναφορικά με τη χωροθέτηση εγκαταστάσεων ΑΠΕ με εφαρμογή στο σύνολο της επικράτειας με ξεκάθαρους κανόνες, κριτήρια και περιορισμούς είναι κρίσιμη για την υψηλότερη διείσδυση ΑΠΕ στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Ταυτόχρονα, η συνολική αναμόρφωση του αδειοδοτικού πλαισίου λαμβάνοντας υπόψη το νέο καθεστώς λειτουργικής ενίσχυσης και τις απαιτήσεις της νέας οδηγίας είναι επιτακτική, ενώ πληθώρα διατάξεων δύνανται να προσαρμοστούν στο αναμορφωμένο αδειοδοτικό πλαίσιο”.

    Για πρώτη φορά γίνεται σαφής αποδοχή των θεμάτων που η αγορά φωτοβολταϊκών έχει θέσει επιτακτικά και αφορούν στην επικαιροποίηση και απλοποίηση των αδειοδοτικών διαδικασιών και στην επίλυση θεμάτων χωροθέτησης. Στο ΕΣΕΚ δεν γίνεται βέβαια καμία σαφής αναφορά σε συγκεκριμένα μέτρα και ως γνωστόν ο διάολος κρύβεται στις λεπτομέρειες. Την επόμενη διετία πάντως το θέμα αυτό αναμένεται να είναι το πλέον φλέγον για την ανάπτυξη των ΑΠΕ.

    6. Μία από τις πρόνοιες του ΕΣΕΚ είναι πως “η τελική κατανομή της ισχύος αυτών των έργων σε επίπεδο τεχνολογίας μπορεί να διαφοροποιηθεί έως το έτος 2030. Ως εκ τούτου, περισσότερο από όλα, η απαίτηση για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από τις ΑΠΕ πρέπει να αντιμετωπίζεται ως στόχος και να επαφίεται στον ανταγωνισμό μεταξύ των τεχνολογιών ΑΠΕ για το ποια έργα και ποια ισχύς τελικά θα συνεισφέρει προς αυτόν τον στόχο”.

    Ικανοποιείται ένα αίτημα του ΣΕΦ να είναι ευέλικτο το ΕΣΕΚ ως προς τους τρόπους υλοποίησής του και όχι ένα άτεγκτο κείμενο που δεν προσαρμόζεται στην εκάστοτε πραγματικότητα των αγορών.

    7. “Θα συνεχίσει να υπάρχει ιδιαίτερη πρόνοια για τις εγκαταστάσεις μικρής εγκατεστημένης ισχύος όπου και θα εφαρμόζεται η λειτουργική ενίσχυση τύπου σταθερής τιμής. Στο πλαίσιο αυτό ήδη αναπτύσσεται ειδικός μηχανισμός και διαδικασία παρακολούθησης, ώστε να προσαρμόζεται η τιμή αναφοράς της εκάστοτε τεχνολογίας και κατηγορίας σταθμών ΑΠΕ για έργα που ακόμη δεν έχουν τεθεί σε λειτουργία, ανάλογα και με τις εξελίξεις στο χρηματοδοτικό κόστος, το κόστος ανάπτυξης και λειτουργίας των μονάδων αυτών”.

    H ενίσχυση των μονάδων μικρής ισχύος αποτελεί πάγιο αίτημα της αγοράς και απαραίτητο όρο υγιούς ανάπτυξης του κλάδου. Χάρη στις μικρές αυτές εγκαταστάσεις μπορούμε να συντηρήσουμε περισσότερες θέσεις εργασίας και να διατηρήσουμε το υψηλό επίπεδο τεχνογνωσίας και δεξιοτήτων που έχει αναπτύξει τα τελευταία χρόνια ο κλάδος των φωτοβολταϊκών.

    Σημεία προς βελτίωση

    1. Ενώ το ΕΣΕΚ θέτει ως πρωταρχικό στόχο της ελληνικής ενεργειακής πολιτικής τη “βιώσιμη και αειφόρο ανάπτυξη του ενεργειακού τομέα από το στάδιο της παραγωγής έως την τελική χρήση, προστατεύοντας ταυτόχρονα το περιβάλλον και συμβάλλοντας στην αντιμετώπιση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής”, εν τέλει δεν καταφέρνει να ικανοποιήσει στο σύνολό του αυτό τον στόχο.

    Οι ποσοτικοί στόχοι που θέτει το ΕΣΕΚ δεν είναι συμβατοί ούτε με τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα (βάσει της οποίας θα πρέπει να συγκρατήσουμε την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας της επιφάνειας του πλανήτη κάτω από τον 1,5 οC σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα), ούτε καν με τους νέους Κοινοτικούς στόχους (μείωση εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 45% ως το 2030).

    Είναι λοιπόν σαφές πως θα πρέπει να υπάρξει περαιτέρω προσπάθεια και πιο φιλόδοξοι ποσοτικοί στόχοι για να ικανοποιηθεί και στην πράξη ο υπέρτερος στόχος που είναι η αποτροπή της επικίνδυνης αποσταθεροποίησης του κλίματος της Γης, ενώ οι υπόλοιποι επιμέρους στόχοι (οικονομικοί, πολιτικοί, κοινωνικοί) θα πρέπει να προσαρμοστούν σε αυτή τη διεθνή προτεραιότητα.

    2. Παρόλο που αναγνωρίζεται η ανάγκη και η σημασία της αποθήκευσης, καθαρά πολιτικοί λόγοι παραπέμπουν την ανάπτυξη συστημάτων αποθήκευσης μετά το 2025. Οι πολιτικοί αυτοί λόγοι δεν είναι άλλοι από την ανάγκη να δικαιολογηθεί η λειτουργία λιγνιτικών μονάδων την περίοδο 2020-2040. Η αποθήκευση δεν χρειάζεται απλώς για να μειωθούν μελλοντικά οι τυχόν περικοπές στην εγχεόμενη ενέργεια από ΑΠΕ. Η γρηγορότερη ανάπτυξη συστημάτων αποθήκευσης (ως στρατηγική επιλογή) θα καθιστούσε μη απαραίτητη τη συνέχιση της λειτουργίας λιγνιτικών σταθμών και θα έθετε επιπλέον περιορισμούς στη λειτουργία μονάδων φυσικού αερίου ήδη από τα επόμενα χρόνια. Σημειωτέον ότι ο στόχος για το 2030 (700 MW αποθήκευσης) είναι μόλις το 0,24% της εκτιμώμενης παγκόσμιας αγοράς το 2030. Προβλέψεις του Bloomberg New Energy Finance μάλιστα (Νοέμβριος 2018) εκτιμούν πως θα υπάρξει περαιτέρω μείωση κατά 52% του κόστους των συστημάτων αποθήκευσης την περίοδο 2018-2030.

    Η εμπροσθοβαρής ανάπτυξη της αποθήκευσης, ήδη πριν το 2020, επιβάλλεται και από άλλους λόγους. Με την έναρξη λειτουργίας των αγορών που προβλέπει το Target Model, οι μονάδες ΑΠΕ θα πρέπει να ανταγωνίζονται επί ίσοις όροις τις συμβατικές μονάδες στην χονδρεμπορική αγορά. Η αποθήκευση βοηθά να διευρυνθεί το χρονικό φάσμα εντός του οποίου οι μονάδες ΑΠΕ θα μπορούν να υποβάλουν προσφορές, μειώνοντας το ρίσκο συμμετοχής τους στην αγορά. Σε ότι αφορά τις μικρές μονάδες αποθήκευσης (“πίσω από τον μετρητή”), πέραν της ευελιξίας και ασφάλειας που παρέχουν στον καταναλωτή-αυτοπαραγωγό, βοηθούν και στη διείσδυση των ευφυών κτιρίων και στην ανάπτυξη ευφυών δικτύων, κάτι που αποτελεί τόσο εθνικό όσο και κοινοτικό στόχο.

    Στην κατεύθυνση αυτή ο ΣΕΦ υποστηρίζει την επιτάχυνση των όσων αναφέρει και το ίδιο το ΕΣΕΚ, ότι δηλαδή “για τις μονάδες αποθήκευσης, τόσο κεντρικού όσο και αποκεντρωμένου τύπου, απαιτείται η ανάπτυξη ολοκληρωμένου κανονιστικού και ρυθμιστικού πλαισίου αναφορικά με τη λειτουργία τους στις αγορές ενέργειας και την ένταξή τους στα ηλεκτρικά δίκτυα”.

    Εν κατακλείδι

    Θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) ως ένα καλό Business As Usual σενάριο. Μόνο που είναι Business As Usual, όχι γιατί δεν οδηγεί σε ανάπτυξη των ΑΠΕ σε σχέση με την τρέχουσα κατάσταση, αλλά γιατί δεν ακολουθεί, μεταξύ άλλων, τους ρυθμούς των σχετικών αγορών. Κυρίως όμως δεν είναι συμβατό με το στόχο που έχει θέσει η Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα βάσει της οποίας θα πρέπει να συγκρατήσουμε την αύξηση της μέσης θερμοκρασίας της επιφάνειας του πλανήτη κάτω από τον 1,5 οC σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα.

    Είναι σαφές ότι, όπως κάθε σχετικό κείμενο, το ΕΣΕΚ είναι προϊόν πολιτικών συμβιβασμών. Εν προκειμένω, η “ανάγκη” να εξυπηρετηθεί η λιγνιτική παραγωγή και να μη καταστούν άμεσα άχρηστες οι κατασκευαζόμενες νέες λιγνιτικές μονάδες, παραπέμπει στις καλένδες την ανάπτυξη της αποθήκευσης, αφήνοντας τη χώρα ουραγό στη νέα ξέφρενη κούρσα που έχει ξεκινήσει διεθνώς.

    Χρειαζόμαστε κάτι περισσότερο από ένα Business As Usual σενάριο. Χρειαζόμαστε ένα σενάριο οραματικό αλλά τόσο απελπιστικά απαραίτητο. Χρειάζεται να πετύχουμε κάλυψη των ενεργειακών αναγκών μας αποκλειστικά με ΑΠΕ το συντομότερο δυνατόν. Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) προειδοποιεί πως θα πρέπει να δράσουμε με τόλμη πριν κλείσει η επόμενη δεκαετία. Μετά, κάθε προσπάθεια θα είναι πολύ πιο επίπονη και ακριβή για να συγκρατήσουμε τη θερμοκρασία του πλανήτη σε ανεκτά όρια.

    Τίθενται συνεπώς κάποια κρίσιμα ερωτήματα. Αν τεθούν πιο φιλόδοξοι στόχοι, θα μπορέσουν αυτοί να υλοποιηθούν; Υπάρχουν οι απαραίτητοι πόροι, ειδικά σε μια οικονομία καθημαγμένη που υπέφερε την τελευταία δεκαετία;

    Η απάντηση είναι ευτυχώς καταφατική. Εν μέσω μιας πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, την περίοδο 2010-2017 επενδύθηκαν σχεδόν 7,5 δις € στις ΑΠΕ. Με βάση το ΕΣΕΚ, ένα παραπλήσιο ποσό 8,5 δις € θα απαιτηθεί τα επόμενα 12 χρόνια για να επιτευχθούν οι προτεινόμενοι στόχοι. Προφανώς κάτι τέτοιο είναι απολύτως ρεαλιστικό, ιδίως μάλιστα αν συνυπολογίσει κανείς το ενδιαφέρον που υπάρχει από ξένους επενδυτές για μεγάλα έργα ΑΠΕ στην Ελλάδα.

    Το 2010, με την απλοποίηση των διαδικασιών που επέφερε ο Ν.3851/2010, υπήρξε μια ταχεία ανάπτυξη των ΑΠΕ και ιδιαίτερα των φωτοβολταϊκών. Αν καταφέραμε να επιταχύνουμε στο παρελθόν, μπορούμε να το κάνουμε και τώρα που οι συνθήκες είναι καλύτερες και πιο ώριμες.

    Το πρόβλημα του παρελθόντος εστιαζόταν στο υψηλό κόστος ορισμένων τεχνολογιών, κάτι που πλέον δεν ισχύει (το κόστος επένδυσης σε φωτοβολταϊκά στην Ελλάδα έπεσε κατά 85% περίπου την τελευταία δεκαετία).

    Παρόλα λοιπόν τα προβλήματα του παρελθόντος, αξίζει να εστιάσουμε στα επιτεύγματα πολιτικών που ευνοούν και δεν εμποδίζουν την ανάπτυξη των ΑΠΕ. Σήμερα (και παρόλο το πενταετές πάγωμα της αγοράς) τα φωτοβολταϊκά καλύπτουν το 7% των αναγκών της χώρας σε ηλεκτρική ενέργεια (τρίτη καλύτερη επίδοση στον κόσμο), ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στην 5η θέση διεθνώς σε ότι αφορά την κατά κεφαλή εγκατεστημένη ισχύ φωτοβολταϊκών. Ταυτόχρονα, την περίοδο αιχμής της ανάπτυξης των φωτοβολταϊκών, ο κλάδος συντηρούσε 58.000 θέσεις εργασίας (άμεσες, έμμεσες και συνεπαγόμενες) ρίχνοντας το ποσοστό ανεργίας στη χώρα κατά μία ολόκληρη μονάδα.

    Είναι σαφές πως μια φιλόδοξη και επιθετική πολιτική ανάπτυξης των φωτοβολταϊκών και των λοιπών ΑΠΕ (όπως και της εξοικονόμησης ενέργειας) θα έχει πολλαπλά οφέλη για το κλίμα, το περιβάλλον, την οικονομία και την απασχόληση. Και όπως πάντα, αυτό είναι ζήτημα βούλησης και γενναίων πολιτικών αποφάσεων.

  • 28 Νοεμβρίου 2018, 23:35 | Σκεύος Παπαϊωάννου

    Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.

    Η χώρα διαθέτει τις φυσικές προϋποθέσεις και οφείλει να τις εκμεταλλευτεί και να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:

    Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας.
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.

    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας, της Γερμανίας αλλά και άλλων χωρών.
    Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.

  • 28 Νοεμβρίου 2018, 23:03 | Μ. Κ.

    – Στην ενότητα 3.2 αναφέρεται ότι το παρόν σχέδιο για την ενέργεια και το κλίμα, εστιάζει σε μέτρα και πολιτικές μέχρι το έτος 2030 και ότι η προσομοίωση του ελληνικού ενεργειακού συστήματος εκτείνεται μέχρι το έτος 2040. Ωστόσο, για την περίοδο 2030 – 2040 λαμβάνεται υπόψη η συνέχιση των μέτρων και πολιτικών της περιόδου 2020 – 2030.
    Λαμβάνοντας υπόψη αυτά τα δεδομένα, δημιουργούνται απορίες για το πως θα μπορέσει η χώρα ξαφνικά μετά το 2040 να υλοποιήσει τους στόχους που μόλις πριν λίγες ημέρες ανακοίνωσε η Ευρωπαική Επιτροπή στον Στρατηγικό σχεδιασμό για μια κλιματικά ουδέτερη Ευρώπη μέχρι το 2050? Πλήρες κείμενο διαθέσιμο: https://ec.europa.eu/clima/policies/strategies/2050_en#tab-0-0 και πιο συγκεκριμένα https://ec.europa.eu/clima/sites/clima/files/docs/pages/com_2018_733_en.pdf
    – Επίσης πως είναι δυνατόν να υλοποιηθούν οι στόχοι που θέτει η Ευρωπαική Επιτροπή μέχρι το 2050, όταν η χώρα σήμερα, εν έτει 2018, επιτρέπει τις έρευνες για ανεύρεση και μετέπειτα εξόρυξη-εκμετάλλευση υδρογονανθράκων θέτοντας σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα των τοπικών κοινωνιών και τον τομέα του τουρισμού?
    – Επίσης πρέπει να υπάρξει αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο όσον αφορά στην υλοποίηση των ΑΠΕ για να αποφύγουμε φαινόμενα ανεξέλεγκτης τοποθέτησης ανεμογεννητριών / φωτοβολταϊκών σε βουνά, νησιά κτλ. αλλοιώνοντας το τοπίο, κάτι το οποίο θα έχει επιπτώσεις τόσο στις τοπικές κοινωνίες όσο και στον τουρισμό, εγχώριο και μη.
    – Λείπει η επεξήγηση όλων των ακρωνύμιων όπως: Mtoe, ktoe κτλ.
    – Λείπει επεξηγηματικό κείμενο στους πίνακες του παραρτήματος

  • 28 Νοεμβρίου 2018, 21:08 | ΕΥΘΥΜΗΣ ΓΚΑΡΕΛΙΑΣ

    “Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.

    Η χώρα οφείλει να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:

    Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας αλλά και άλλων χωρών.
    Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.”

  • 28 Νοεμβρίου 2018, 20:14 | ΡΑΜΟΥΤΣΑΚΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

    “Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.

    Η χώρα οφείλει να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:

    Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030

    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας αλλά και άλλων χωρών.
    Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.”

  • 28 Νοεμβρίου 2018, 20:36 | Αντώνης Λογοθέτης

    Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.

    Η χώρα οφείλει να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:

    Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας αλλά και άλλων χωρών.
    Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.

  • 28 Νοεμβρίου 2018, 19:36 | ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΛΑΜΠΑΚΗ

    “Το προτεινόμενο Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα συνάδει με σενάρια αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας άνω των 3°C, παραβιάζει τη Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που έχει ήδη επικυρώσει η χώρα, και αδυνατεί να μας προστατέψει από τις καταστροφικές κλιματικές αλλαγές.Η χώρα οφείλει να στραφεί άμεσα προς την καθαρή ενέργεια και να εναρμονιστεί με τα επιστημονικά δεδομένα με συγκεκριμένα βήματα:Σταδιακή αλλά οριστική απεξάρτηση από τον λιγνίτη έως τις αρχές της δεκαετίας του 2030 με ουσιαστική υποστήριξη των λιγνιτικών περιοχών της χώρας
    Μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050
    100% ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή έως τα τέλη της δεκαετίας του 2030
    Ακύρωση όλων των σχεδίων για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
    Αυτοί οι στόχοι είναι φιλόδοξοι, αλλά αναγκαίοι και πλήρως ρεαλιστικοί. Σε αυτή την επιλογή, η Ελλάδα δεν θα είναι μόνη της, όπως δείχνει άλλωστε και το πρόσφατο παράδειγμα της Ισπανίας αλλά και άλλων χωρών.Σας ζητάμε να αναλάβετε την ευθύνη που σας αναλογεί και να θέσετε την ασφάλεια και τη μακροχρόνια ευημερία της χώρας μας πάνω από οποιαδήποτε άλλα συμφέροντα.”

Σχόλια 1 … 14 15 16 17 18