1. Μετά το πρώτο εδάφιο της παρ. 7 του άρθρου 3 του ν. 998/1979 (Α’ 289) προστίθεται εδάφιο ως εξής:
«Διοικητικές πράξεις του προηγούμενου εδαφίου είναι ιδίως πράξεις που εκδόθηκαν στο πλαίσιο της αγροτικής νομοθεσίας, όπως αποφάσεις Επιτροπών Απαλλοτριώσεων για το σύνολο των εκτάσεων των οποίων επελήφθησαν, Διανομές και Αναδασμοί για το σύνολο των εκτάσεων που αναφέρονται στα σχετικά κτηματολογικά διαγράμματα, άδειες Υπουργού ή Νομάρχη για κάθε περίπτωση μεταβίβασης αγροτικών ακινήτων κ.λπ.».
2. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 13 του ν. 3889/2010 (Α’ 182) αντικαθίσταται ως εξής:
«Οι δασικές εν γένει εκτάσεις των παραγράφων 1, 2, 3, 4 και 5 του άρθρου 3 του ν. 998/1979 (Α΄ 289), απεικονίζονται σε κατάλληλης κλίμακας αεροφωτογραφικό ή χαρτογραφικό υλικό, το οποίο, αφού συμπληρωθεί με τα φωτοερμηνευτικά στοιχεία των πρόσφατων και ιστορικών αεροφωτογραφιών, τις διοικητικές πράξεις των παρ. 6 και 7 του άρθρου 3 του ν. 998/1979 ή άλλες πράξεις που οδηγούν σε νόμιμη μεταβολή του δασικού χαρακτήρα εκτάσεων, καθώς και τα λοιπά διαθέσιμα στοιχεία της δασικής υπηρεσίας, αποτελεί τον δασικό χάρτη.».
3. Η παρ. 4 του άρθρου 15 του ν. 3889/2010 αντικαθίσταται ως εξής:
«4. Με τις αντιρρήσεις προβάλλονται λόγοι που αφορούν αποκλειστικά και μόνο την αμφισβήτηση του χαρακτήρα, της σύννομης αλλαγής χρήσης ή της μορφής των εμφανιζόμενων στον δασικό χάρτη εκτάσεων.».
4. Μεταξύ του δεύτερου και του τρίτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 17 του ν. 3889/2010 προστίθενται εδάφια ως εξής:
«Εντός του ίδιου χρονικού διαστήματος κάθε Διεύθυνση Δασών εξετάζει αιτήσεις για διόρθωση προδήλων σφαλμάτων των δασικών χαρτών οι οποίες έχουν υποβληθεί σ’ αυτές. Εάν τα προβαλλόμενα σ’ αυτές σφάλματα δεν εμπίπτουν στην περιοριστική απαρίθμηση της υπ’ αρ. 153394/919/2017 απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος (Β’ 1366), η αρμόδια Διεύθυνση Δασών διαβιβάζει τη σχετική αίτηση προς την αρμόδια Επιτροπή Εξέτασης Αντιρρήσεων (ΕΠ.Ε.Α.) προκειμένου να εξετασθεί ως εμπροθέσμως υποβληθείσα αντίρρηση, κοινοποιώντας το σχετικό διαβιβαστικό έγγραφο προς τον ενδιαφερόμενο και παρέχοντας προθεσμία τριάντα (30) ημερών για την καταβολή του σχετικού παραβόλου, στις περιπτώσεις που αυτό προβλέπεται. Εάν καταβληθεί το παράβολο εντός της ως άνω προθεσμίας ή εάν, βάσει της φύσεως του προβαλλομένου σφάλματος, δεν απαιτείται η καταβολή παραβόλου, το αίτημα για διόρθωση προδήλου σφάλματος λογίζεται ως εμπροθέσμως υποβληθείσα αντίρρηση και επέρχονται όλες οι σχετικές συνέπειες.».
5. Μετά την παρ. 8 του άρθρου 17 του ν. 3889/2010 προστίθεται παρ. 8α ως εξής:
«8α. Σε περίπτωση που αίτηση για διόρθωση προδήλου σφάλματος, η οποία είχε υποβληθεί εντός της προθεσμίας της παρ. 1 του άρθρου 15 του παρόντος, απορρίφθηκε για το λόγο ότι το προβαλλόμενο σφάλμα δεν ενέπιπτε στην περιοριστική απαρίθμηση της υπ’ αριθ. 153394/919/2017 απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος (Β’ 1366), η αρμόδια Διεύθυνση Δασών διαβιβάζει τη σχετική αίτηση προς την αρμόδια Επιτροπή Εξέτασης Αντιρρήσεων (ΕΠ.Ε.Α.), ώστε αυτή να εξετασθεί ως εμπροθέσμως υποβληθείσα.. Στην περίπτωση που έχει εκδοθεί η διαπιστωτική πράξη λήξης της θητείας των μελών των ΕΠ.Ε.Α., με πράξη του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης συγκροτούνται εκ νέου προκειμένου να εξετάσουν τις περιπτώσεις αυτές εντός ενός (1) μηνός από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου.».
6. Το πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 3889/2010 αντικαθίσταται ως εξής:
«Με βάση τις αποφάσεις των ΕΠ.Ε.Α. επί των ασκηθεισών αντιρρήσεων και των λοιπών στοιχείων της παραγράφου 9 του άρθρου 17, ο δασικός χάρτης που κυρώθηκε σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου 17, συμπληρώνεται και διορθώνεται από την οικεία Διεύθυνση Δασών ή σε περίπτωση εφαρμογής της παραγράφου 4 του άρθρου 13 από το «Ελληνικό Κτηματολόγιο» , το αργότερο εντός δύο (2) μηνών από την ολοκλήρωση της εξέτασης του συνόλου των αντιρρήσεων ανά τοπική ή δημοτική κοινότητα από τις ΕΠ.Ε.Α..».
7. Μεταξύ του δεύτερου και του τρίτου εδαφίου της παρ. 4 του άρθρου 20 του ν. 3889/2010 παρεμβάλλεται εδάφιο ως εξής:
«Ειδικά για εκτάσεις που έχουν περιληφθεί στην ανάρτηση, για τις οποίες έχουν γίνει δεκτές αντιρρήσεις των ενδιαφερομένων, αντί για το ανωτέρω πιστοποιητικό στο σχετικό συμβόλαιο προσαρτάται αντίγραφο της απόφασης αυτής με τον αριθμό διαδικτυακής ανάρτησης (Α.Δ.Α.) και με επισυναπτόμενο τοπογραφικό διάγραμμα εξαρτημένων συντεταγμένων Ε.Γ.Σ.Α., επί του οποίου ο συντάκτης βεβαιώνει ότι το ακίνητο είναι αυτό, ως προς το οποίο έχουν γίνει δεκτές οι υποβληθείσες αντιρρήσεις.».
8. Το πρώτο και το δεύτερο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 20 του ν. 3889/2010 αντικαθίστανται ως εξής:
«1. Μετά τη μερική ή ολική κύρωση του δασικού χάρτη, δεν επιτρέπεται αναμόρφωσή του, με την επιφύλαξη των διατάξεων των παραγράφων 8 και 8α του άρθρου 17 και της παραγράφου 5 άρθρου 19 του παρόντος, καθώς και του επομένου εδαφίου.
Σε κάθε περίπτωση οι κυρωμένοι δασικοί χάρτες αναμορφώνονται με την προσθήκη ή διαγραφή των εκτάσεων που θα υπαχθούν ή θα πάψουν να υπάγονται στο δασικό νόμο, σύμφωνα με πράξεις των αρμοδίων οργάνων, που εκδίδονται κατ’ εφαρμογή της δασικής νομοθεσίας ή με δικαστικές αποφάσεις που κρίνουν επί των πράξεων αυτών, καθώς και με δικαστικές αποφάσεις επί τού ιδιοκτησιακού ζητήματος των εκτάσεων των περιπτώσεων 5α’ και 5β’ του άρθρου 3 του ν. 998/1979 όπως ισχύει, είτε με διοικητικές πράξεις που έπρεπε να συμπεριληφθούν στο δασικό χάρτη ή εσφαλμένα αποτυπώθηκαν κατά την κατάρτισή του και δεν απεικονίζονται σε αυτόν.».
9. Μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δύο (2) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος αναμορφώνονται υποχρεωτικά οι μερικώς ή ολικώς κυρωθέντες και αναρτηθέντες δασικοί χάρτες και τροποποιούνται οι δασικοί χάρτες που βρίσκονται σε οποιοδήποτε στάδιο κατάρτισης ή θεώρησης, προκειμένου να συμπεριληφθούν σ’ αυτούς διοικητικές πράξεις, οι οποίες είχαν παραλειφθεί κατά την αρχική κύρωση, ανάρτηση ή επεξεργασία, αντίστοιχα. Η αποτύπωση στο χαρτογραφικό υπόβαθρο των πράξεων αυτών και των οριογραμμών τους γίνεται με κάθε πρόσφορο μέσο, και λαμβάνονται υποχρεωτικώς υπόψη ιδίως οι ψηφιοποιημένες απεικονίσεις τους που έχουν γίνει από κάθε αρμόδια υπηρεσία ή από φορείς στους οποίους οι αρμόδιες υπηρεσίες ανέθεσαν το σχετικό αντικείμενο, καθώς και το ψηφιακό αρχείο δεδομένων της ΑΓΡΟΓΗ Α.Ε., το οποίο περιήλθε στον Οργανισμό Πληρωμών και Ελέγχου Κοινοτικών Ενισχύσεων Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε.), σύμφωνα με τη διάταξη της περ. γγ’ της υποπαρ. β’ της παρ. 1 του άρθρου 2 του ν. 3895/2010 (Α’ 206), χωρίς να απαιτείται οποιαδήποτε περαιτέρω ενέργεια θεώρησης ή πιστοποίησης αυτού. Κατά τη διάρκεια της προθεσμίας αυτής αναστέλλεται η αποδεικτική ισχύς των δασικών χαρτών ως προς τα αγροτεμάχια, τα οποία περιλαμβάνονται στο Ολοκληρωμένο Σύστημα (Ο.Σ.) και, σύμφωνα με το ψηφιακό αρχείο δεδομένων που διαθέτει ο Ο.Π.Ε.Κ.Ε.Π.Ε., ευρίσκονται επί εκτάσεων, για τις οποίες δεν εφαρμόζεται η δασική νομοθεσία, κατόπιν διοικητικών πράξεων που έχουν εκδοθεί σε εφαρμογή της αγροτικής και εποικιστικής νομοθεσίας.
10. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας δύναται να καθορίζεται κάθε σχετική αναγκαία λεπτομέρεια και ιδίως να απαριθμούνται ενδεικτικά τα πρόσφορα στοιχεία που πρέπει να ληφθούν υπόψη για την αυτεπάγγελτη αναμόρφωση των δασικών χαρτών. Με την ίδια ή όμοια απόφαση δύναται επίσης να παρατείνεται η προθεσμία της προηγούμενης παραγράφου.
11. Δεν εξετάζονται αντιρρήσεις κατά αναρτηθέντων και κυρωθέντων δασικών χαρτών, εάν οι εκτάσεις στις οποίες οι αντιρρήσεις αφορούν δεν συμπεριλαμβάνονται πλέον στους δασικούς χάρτες, μετά τη διόρθωση και αναμόρφωσή τους κατά την προηγούμενη παράγραφο του παρόντος του άρθρου.
12. Πράξεις εξαγοράς εκτάσεων κατά τα άρθρα 47 και 47Β του ν. 998/1979 είναι άκυρες και δεν παράγουν υποχρεώσεις εις βάρος των φερομένων ως αγοραστών, εάν αφορούν σε εκτάσεις που δεν συμπεριλαμβάνονται πλέον στους δασικούς χάρτες, μετά την αναμόρφωσή τους κατά την προηγούμενη παράγραφο.
Οι αναρτηθέντες Δασικοί Χάρτες, με την πλειάδα σφαλμάτων που περιέχουν, οδήγησαν σε μαζική υποβολή αντιρρήσεων από τους κατόχους των εκτάσεων, οι οποίες ακόμα δεν έχουν εξετασθεί. Αυτό έχει παγώσει κάθε δραστηριότητα στις υπό αντίρρηση εκτάσεις.
Επιπλέον, βάσει νομοθεσίας, είναι επιτρεπτές μόνο συγκεκριμένες δραστηριότητες στις περιοχές που έχουν χαρακτηρισθεί ΑΔ, ΔΑ.
Τέλος, μετά τις πυρκαγιές του 2007, πολλές ευρύτερες περιοχές έχουν χαρακτηρισθεί ως ΑΝ (αναδασωτέες), ακόμα και αν δεν είχαν καεί ή αποτελούν ιδιωτικές εκτάσεις, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει καμία δραστηριότητα.
Θα έπρεπε να επιταχυνθεί η διαδικασία κύρωσης των Δασικών Χαρτών, και μέχρι αυτήν οι ιδιοκτήτες – φορείς των δραστηριοτήτων να μπορούν να προχωρήσουν σε έκδοση των απαραίτητων αδειών ανεξαρτήτως κύρωσης δασικού χάρτη.
Επιπλέον, να διευρυνθούν οι δραστηριότητες που είναι επιτρεπτές στις εκτάσεις ΔΑ,ΑΔ περιλαμβάνοντας τουλάχιστον τις δραστηριότητες που είναι επιτρεπτές σε εκτάσεις ΔΔ κατόπιν παραχώρησης από την δασική υπηρεσία. Να γίνουν άμεσα οι διορθώσεις για τις αναδασωτέες εκτάσεις.
Παραδείγματος χάριν, σε δημόσια δασική έκταση είναι επιτρεπτή η εκμετάλλευση λατομείου εξόρυξης κατόπιν παραχώρησης από τις υπηρεσίες του Δασαρχείου και την Αποκεντρ. Διοίκηση, ενώ σε περιοχές χαρακτηρισμένες ως ΔΑ, δεν είναι. Μια εταιρεία που έχει ιδιωτική έκταση εντός της οποίας θέλει να λειτουργήσει λατομείο, και ένα τμήμα της έχει χαρακτηρισθεί ως ΔΑ στους ανηρτημένους Δασικούς Χάρτες, δεν μπορεί να ασκήσει την δραστηριότητα. Αντίθετα, μπορεί να ασκήσει δραστηριότητα εντός δάσους, το οποίο θα αποκαταστήσει αφού ολοκληρωθεί η εκμετάλλευση. Ομοίως και, τουριστικές χρήσεις, υποδομές κ.α.
Τέλος, στις εκτάσεις ΑΝ να ισχύει ό,τι και στις ΔΔ, καθώς ο φορέας της εκμετάλλευσης θα προβεί σε αποκατάσταση του δάσους μετά το πέρας της εκμετάλλευσης. Με το ισχύον καθεστώς, εντός αναδασωτέας έκτασης απαγορεύεται η επέμβαση μέχρι την ολοκλήρωση της αποκατάστασης του δάσους. Τότε, με την διαδικασία της άρσης του χαρακτήρα της αναδασωτέας έκτασης, η επέμβαση είναι εφικτή. Δηλαδή, περιμένουμε έως 20 έτη να αποκατασταθεί το δάσος, για να κάνουμε εκμετάλλευση χαλώντας το, και να το δενδροφυτεύσουμε μετά το πέρας της εκμετάλλευσης.
Θα μπορούσε ο φορέας μιας εκμετάλλευσης, να εκμεταλλεύεται άμεσα μια αναδασωτέα έκταση, αποκαθιστώντας το εκτελώντας δενδροφύτευση με την ολοκλήρωση της εκμετάλλευσης.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΒΟΡΡΙΑ ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ
Είναι γνωστό σε όλους ότι, έχουμε υιοθετήσει και υποστηρίζουμε βασικές αρχές, που αναφέρονται στο περιβάλλον, την αειφορία και την πράσινη οικονομία.
Το πρόβλημα του Αναδασωτέου της Αγίας Παρασκευής στον Άγιο Στέφανο και Ανθέων στην Άνοιξη είναι πρόβλημα που αφορά τις πόλεις μας, τους κατοίκους των πόλεων αυτών και την κοινωνία γενικότερα, έχει γίνει κατανοητό και αυτό το δείχνει η παρουσία όλων των παρευρισκόμενων στη σημερινή μας συνάντηση.
Πραγματικά, φοβάμαι ότι, θα γίνω ιδιαίτερο μονότονος, αν αρχίσω να απαριθμώ ένα-ένα όλα εκείνα τα έγγραφα τα οποία τεκμηριώνουν τα δίκαια των θέσεων μας. Εκ των πραγμάτων, όμως, είμαι υποχρεωμένος, επειδή σήμερα συμμετέχουν και πολίτες, εκπρόσωποι φορέων και κρατικών υπηρεσιών να αναφερθώ σε ένα σύντομο ιστορικό για να ξεκινήσουμε την προσπάθεια αναζήτησης λύσεων όλοι από το ίδιο σημείο γνώσης και πληροφορίας.
Το 1982, με Νομαρχιακή Απόφαση, κηρύχθηκε ως αναδασωτέα περιοχή 550 στρεμμάτων που βρίσκεται ΕΝΤΟΣ των διοικητικών ορίων των Δήμων Αγίου Στεφάνου και Άνοιξης.
Σημειώνουμε ότι, με την απόφαση αυτή, ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ & ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ η εν λόγω περιοχή χαρακτηρίζεται ως Δημόσια διακατεχόμενη δασική έκταση.
Μπορούμε να χαρακτηρίσουμε την προαναφερόμενη απόφαση ακόμη και ΠΑΡΑΝΟΜΗ, γιατί σύμφωνα με το Νόμο 998/79 άρθρο 3, «δεν υπάγονται στις διατάξεις περί προστασίας δασών οικισμοί προϋφιστάμενοι του έτους 1923». Επίσης, με το Νόμο 999/79 άρθρο 9 παράγραφος 2, «κηρύξεις ως αναδασωτέων εκτάσεων θεωρούνται ανακληθείσες καθ’ ά σημεία αφορούν εκτάσεις οικισμών προ του έτους 1923». Επίσης, λανθασμένα και καθ’ υπερβολή περιέλαβε και περιοχές αγροτικών κληροτεμαχίων που ευρίσκονται εντός των ορίων των προ του 1923 οικισμών.
Είναι όμως ο Άγιος Στέφανος οικισμός προϋφιστάμενος του 1923;
Σε δημόσια τοποθέτησή μου, την οποία φιλοξένησε ο τοπικός τύπος με εκτενέστατη αναφορά του, αναφέρθηκα διεξοδικά στην ύπαρξη του οικισμού προ του 1923 και τα όρια του. Σαν βασικό έγγραφο τεκμηρίωσης χρησιμοποίησα την εισήγηση – ομόφωνη απόφαση του Κεντρικού ΣΧΟΠ. Για την οικονομία του χρόνου δεν θα αναφερθώ διεξοδικά στο θέμα, θα καταθέσω όμως την πλήρη εισήγησή μου για τα πρακτικά.
Κρίνω σκόπιμο να προσθέσω δύο τελευταία έγγραφα που, κατά την άποψή μου, μπορούν να βοηθήσουν τον περαιτέρω προβληματισμό μας.
Το ΥΠΕΧΩΔΕ, με την υπ’ αριθμ. Πρωτοκόλλου 48314/ 22. 11. 2007 επιστολή του προς το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, για τα υφιστάμενα όρια του οικισμού Αγίου Στεφάνου μεταξύ των άλλων αναφέρει:
«……Η Απόφαση του Νομάρχη Ανατολικής Αττικής του έτους 1976 είναι ανίσχυρη όπως κρίθηκε από το ΣτΕ …….. πλην όμως από το σύνολο των διοικητικών πράξεων που εκδόθηκαν από τις αρμόδιες πολεοδομικές υπηρεσίες μέχρι το έτος 1983 και εκδίδονται από το Πολεοδομικό Γραφείο Καπανδριτίου από το 1983 μέχρι και σήμερα αποδεικνύεται ότι τα όρια ταυτίζονται με τα πραγματικά. Εξάλλου στο χρονικό διάστημα 55 και πλέον ετών που έχει παρέλθει από την έκδοση της απόφασης του 1940 έχει δημιουργηθεί πραγματική κατάσταση με την ανέγερση πλήθους οικοδομών, κατοικιών, καταστημάτων, γραφείων κλπ».
Ειδικότερα δε για το Αναδασωτέο Τμήμα, στο IV τμήμα του προαναφερόμενου εγγράφου του επισημαίνει:
«Κατά την άποψη της Υπηρεσίας μας, με βάση πολεοδομικά κριτήρια:
• …………………………………………………………………………
• Τα τμήματα της έκτασης που έχουν δημιουργηθεί πραγματικά δεδομένα με βάση την οικιστική ανάπτυξη του οικισμού και είναι ήδη δομημένα πρέπει να αποδεσμευτούν από το χαρακτηρισμό των «αναδασωτέων περιοχών». Επισημαίνουμε ότι στην περιοχή έχουν ανεγερθεί πολλές οικοδομές με οικοδομικές άδειες που έχουν εκδοθεί από το Πολεοδομικό Γραφείο Καπανδριτίου ως «εντός ορίων οικισμού»».
Τέλος, ο Οργανισμός Αθήνας, με πρόσφατο έγγραφο του -485/ 05.03.2008 – επιβεβαιώνει την ισχύ του Γ.Π.Σ. και αναφέρει:
«Με βάση την υπ αριθμ 3431/2006 απόφαση του ΣτΕ ακυρώνεται η Απόφαση ……… του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ που αφορά την πολεοδομική ενότητα 1 και ΟΧΙ το Γ.Π.Σ.»
Είναι συνεπώς προφανές και έξω από κάθε αμφισβήτηση ότι, ο Άγιος Στέφανος έχει σαφή όρια στα οποία δεν μπορεί να εφαρμοστούν νόμοι για αναδασώσεις.
Θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ λίγο και στο Υπουργείο Γεωργικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
Θέσεις του Υπουργείου Γεωργίας
Το Υπουργείο Γεωργίας, με έγγραφό του το 1993, επικαλούμενο την απόφαση του ΣτΕ, ζήτησε την τροποποίηση της σχετικής απόφασης του Νομάρχη του 1976, πλην όμως το μόνο αρμόδιο για το θέμα αυτό ΥΠΕΧΩΔΕ, απέρριψε το αίτημα αυτό.
Στη συνέχεια, υπάρχουν αποφάσεις του Υπουργείου Γεωργίας με τις οποίες:
1. Επιτρέπει την κατάτμηση 50 στρεμμάτων ευρισκομένων εντός ορίων οικισμού (1950).
2. Το Δασαρχείο Πεντέλης (1991) αναγνώρισε ότι, τα όρια της οικιστικής περιοχής της κοινότητας Αγίου Στεφάνου, που προϋπήρχαν του 1923, καθορίστηκαν με απόφαση του 1940 και στη συνέχεια διευκρινίστηκαν με την απόφαση του Νομάρχη του 1976 «ισχύουσα έτι ακόμη».
3. Ο Υπουργός Γεωργίας, το 1993 με απόφασή του, πέραν όλων των άλλων, κάνει αποδεκτή σχετική γνωμοδότηση της ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους με την οποία κρίθηκε ότι, πρέπει να διορθωθεί η εγγραφή στο Κτηματικό Χάρτη και στον κτηματολογικό πίνακα έκτασης, επειδή εμπίπτει στα όρια του οικισμού Αγίου Στεφάνου, όπως ορίστηκαν με την Νομαρχιακή απόφαση του 1976. Ακόμη, ο Υπουργός Γεωργίας αναφέρει ότι, μπορεί να κρίθηκε ανίσχυρη η πράξη του Νομάρχη από το ΣτΕ, κάνει όμως αποδεκτή την 455/93 γνωμοδότηση της ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους – «αποτελεί δεδικασμένο που δεσμεύει κατά τη δίκη επί της οποίας εξεδόθη διαδίκους σε κάθε μεταγενέστερη ενώπιον άλλου δικαστηρίου διαφορά ….».
4. Το Δασονομείο Αγίου Στεφάνου, το 1999, επισημαίνει τελικά από τα στοιχεία που δόθηκαν από το Δασαρχείο Πεντέλης ότι, «η έκταση στην οποία αφορά η άδεια οικοδομής (αναγράφεται ο αριθμός) εμπίπτει στον προϋφιστάμενο οικισμό Αγίου Στεφάνου ….. για τον οποίο η Πολεοδομία Καπανδριτίου εκδίδει νόμιμες άδειες».
Πρέπει όμως να αναφέρω και εδώ ένα τελευταίο έγγραφο του Υπουργείου Γεωργικής Ανάπτυξης και Τροφίμων που έρχεται σε απάντηση του προαναφερόμενου τελευταίου εγγράφου του ΥΠΕΧΩΔΕ.
Το εν λόγω Υπουργείο αναφέρει επί λέξει στην 3η & 4η παράγραφό του:
3) Σε ότι αφορά το τρίτο κεφάλαιο του σχετικού εγγράφου (Έκδοση οικοδομικών αδειών) και ειδικότερα τη δεύτερη παράγραφο, επισημαίνουμε ότι στις περιπτώσεις των οικισμών στους οποίους δεν έχουν καθοριστεί όρια οικισμού, είναι απαραίτητη η έκδοση πράξης χαρακτηρισμού από τον οικείο Δασάρχη, για να αποφεύγεται η οικοπεδοποίηση εκτάσεων δασικού χαρακτήρα και η πιθανή ταλαιπωρία των πολιτών.
4) Τέλος. Όσο αφορά την πολεοδομική οργάνωση του οικισμού, όπως σας πληροφορήσαμε με το ……… σχετικό η απόφαση ……. Του Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, «έγκριση Γ.Π.Σ. Αγ. Στεφάνου» είναι ανακλητέα, γιατί συμπεριλήφθησαν σε αυτό δάση και δασικές εκτάσεις και δεν συνυπογράφεται από τον Υπουργό Γεωργίας.
Τελικά μήπως:
1. Οι εκάστοτε Πολεοδομικές Υπηρεσίες δεν εξέδιδαν οικοδομικές άδειες και δεν έκαναν όλες τις Διοικητικές Πράξεις, που ενέπιπταν στις αρμοδιότητές τους;
2. Οι Οικονομικές Υπηρεσίες του Κράτους (Εφορία, Υπουργείο Οικονομικών, Κτηματική Υπηρεσία κλπ) δεν καθόριζαν τις αντικειμενικές αξίες για τα οικόπεδα και δεν εισέπρατταν τους φόρους μεταβίβασης;
3. Το Υποθηκοφυλακείο δεν μετέγραφε τις πράξεις που συνέτασσαν οι Συμβολαιογράφοι;
4. Οι ΔΕΚΟ δεν εκτελούσαν και εκτελούν έργα υποδομής;
5. Οι Δήμοι δεν εισέπρατταν και εξακολουθούν να εισπράττουν ΤΑΠ, Δημοτικά τέλη και φόρους ή δεν εκτελούν και αυτοί έργα υποδομής;
6. Δεν διέρχεται δρόμος του ΥΠΕΧΩΔΕ (Λεωφόρος Μαραθώνος) από την ψευδεπίγραφα ονομαζόμενη «αναδασωτέα» περιοχή;
7. Δεν έχουν περάσει 20 χρόνια από την Νομαρχιακή Απόφαση του 1982;
8. Η περιοχή δεν είναι σήμερα κτισμένη κατά 90% και πάνω;
9. Θα αναδασώσουμε τις ταράτσες των σπιτιών;
Για μας, δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση των ορίων του Οικισμού και συνεπώς δεν υπάρχει «αναδασωτέο».
Είμαστε υπέρ του Σχεδίου Πόλης, και μέσω αυτού, υπέρ του καθορισμού χρήσης γης και του καθορισμού Συντελεστών Δόμησης, που θα προστατεύουν το περιβάλλον, την ποιότητα ζωής αλλά και τις ιδιοκτησίες.
Ο οικισμός του Αγ. Στεφάνου, κατά τους ειδικούς, είναι ίσως από τους πιο σαφώς τεκμηριωμένους οικισμούς της Ελλάδος. Προκαλώ κάθε ειδικό ή από πολίτη να βρει ένα αυθαίρετο στον Άγιο Στέφανο, ένα σπίτι που να μην έχει κτιστεί με νόμιμη άδεια. Ας μας βρούνε ένα…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΟΡΡΙΑΣ
ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΓΙΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΥ
Ο σύλλογος μας έχει ιδρυθεί έτος 1965 και σήμερα αριθμεί 600 περίπου μέλη ως επί το πλείστον κατοίκους του οικισμού ΦΟΙΝΙΚΑ ή ΚΗΠΟΥΠΟΛΗ Σπάτων, ενός οικισμού ο οποίος έχει δημιουργηθεί στα μέσα της δεκαετίας του 1960 με σκοπό την αποκατάσταση συγγενών των θυμάτων της Γερμανικής κατοχής.
Στην περιοχή του οικισμού στους δασικούς χάρτες που έχουν αναρτηθεί παρατηρείται ότι σε αρκετές περιπτώσεις οι δασικοί χαρακτηρισμοί δεν προέρχονται από φωτοερμηνείες των παλαιών αεροφωτογραφιών, όπως νόμιμα προβλέπεται, αλλά από τα στοιχεία των προγενέστερων διανομών του Υπουργείου Γεωργίας της περιόδου 1923 – 1930 στις οποίες βέβαια η μορφή των εκτάσεων αναφέρεται με διαφορετικά δεδομένα. Με τον τρόπο αυτό επομένως αν και το 1945 και 1960 οι εκτάσεις του οικισμού παρουσιάζουν αγροτική μορφή στις αντίστοιχες αεροφωτογραφίες στους δασικούς χάρτες χαρακτηρίζονται ως δασικές.
Για τον λόγο αυτό σας ενημερώνουμε για τα εξής:
1. Στην περιοχή αυτή μετά το 1922 απαλλοτριώθηκαν εκτάσεις της Ι. Μονής Πεντέλης για την αποκατάσταση των προσφύγων και των ακτημόνων καλλιεργητών. Οι καλλιεργημένες εκτάσεις στον χρόνο της απαλλοτρίωσης αποτέλεσαν αντικείμενο των γεωργικών διανομών που ακολούθησαν και παραχωρήθηκαν σε διάφορους κληρούχους.
Μεταξύ όμως των απαλλοτριωθέντων περιλαμβάνονται και ακαλλιέργητες εκτάσεις οι οποίες φέρονται στους κτηματολογικούς πίνακες των αντιστοίχων διανομών ως «κοινά χερσολίβαδα». Δηλαδή μη καλλιεργημένες δημόσιες εκτάσεις. Οι παραπάνω όμως εκτάσεις στην συνέχεια παραχωρήθηκαν από το Υπουργείο Γεωργίας άτυπα στον ΣΑΑΚ Σπάτων για την εκχέρσωσή και την καλλιέργεια τους με σκοπό την επαύξηση του γεωργικού κλήρου. Ο ΣΑΑΚ σε εφαρμογή της συγκεκριμένης παραχώρησης, διαχώρισε τις εκτάσεις αυτές σε διάφορα τεμάχια και τα διένειμε στα μέλη του. Στα αρχεία του ΣΑΑΚ, τηρούνται έως σήμερα κτηματολογικοί πίνακες της διανομής αυτής. Οι κληρούχοι κάθε τεμαχίου της κατηγορίας αυτής, προχώρησαν στην συνέχεια στην εκχέρσωσή και στην καλλιέργειά τους. Τα έτη 1945 και 1960 οι εκτάσεις της κατηγορίας αυτής εντοπίζονται στις αντίστοιχες αεροφωτογραφίες με αγροτική μορφή αφού πλέον καλλιεργούνται. Βέβαια η πολιτεία έως σήμερα δεν έχει προχωρήσει στην χορήγηση παραχωρητηρίου για τις εκτάσεις της κατηγορίας αυτής, γεγονός το οποίο δημιουργεί και πρόβλημα στην παραπέρα διαχείρισή τους με αποτέλεσμα επίσης σημαντικές κοινωνικές επιπτώσεις. Με την υπ’ αριθμ. 1770/30-12-2002 απόφαση του Υπουργείου Γεωργίας αποφασίσθηκε η παραχώρηση των εκτάσεων αυτών στους κατόχους της – δικαιοπαρόχων των μελών του ΣΑΑΚ – που θα αναδειχθούν μετά την κτηματογράφηση της περιοχής, διαδικασία η οποία αν και ολοκληρώθηκε το 2006, δεν οδήγησε στην χορήγηση παραχωρητηρίων λόγω της άρνησης της Δασικής Υπηρεσίας να χορηγήσει βεβαίωση περί της μη δασικής μορφής. Αντίθετα το ίδιο το Υπουργείο Γεωργίας με το υπ’ αριθμ. 2289/22-6-2006 έγγραφό του προς την Ν.Α. Ανατολικής Αττικής, αναγνωρίζει ότι η δασική Υπηρεσία δεν έχει αρμοδιότητα στις κοινόχρηστες και διαθέσιμες εκτάσεις του πρώην αγροκτήματος Βουρβά Σπάτων Αττικής.
Δηλαδή το Υπουργείο Γεωργίας και με σειρά άλλων εγγράφων – αποφάσεων του αναγνωρίζει ότι οι εκτάσεις του κτήματος αυτού, εμπίπτουν στις διατάξεις της εποικιστικής νομοθεσίας.
Κατά συνέπεια θεωρούμε ότι οι εκτάσεις της κατηγορίας αυτής (κοινά τεμάχια, χερσολίβαδα, διαθέσιμα πρώην αγροκτήματος ΒΟΥΡΒΑ ΣΠΑΤΩΝ της διανομής 1923), έχουν τις προϋποθέσεις να συμπεριληφθούν στις εκτάσεις της κατηγορίας του άρθρου 48 του νομοσχεδίου (παρ. 1) με σκοπό όπως εξαιρεθούν των δασικών χαρακτηρισμών αφού πρόκειται για εποικιστικές εκτάσεις οι οποίες διέπονται από τις διατάξεις της αγροτικής νομοθεσίας.
2. Τμήματα των παραπάνω εκτάσεων μεταβιβάσθηκαν από τους ιδιοκτήτες τους στην δεκαετία του 1960 μεταξύ άλλων και στον συνεταιρισμό ΦΟΙΝΙΚΑ Σπάτων, ο οποίος στην συνέχεια προέβη σε ιδιωτική ρυμοτόμηση, κατάτμηση και διανομή στα μέλη του οικοπέδων επιφάνειας 250-300 τ.μ. έκαστο εξ αυτών. Επί αυτών στην συνέχεια ανεγέρθησαν αυθαίρετες οικίες αφού η περιοχή ευρίσκεται έως σήμερα εκτός εγκεκριμένου σχεδίου. Σήμερα στην ευρύτερη έκταση έχει διαμορφωθεί ο οικισμός του ΦΟΙΝΙΚΑ, ο οποίος διαθέτει όλες τις κρατικές υποδομές και λειτουργεί ως οικισμός πρώτης κατοικίας διαθέτοντας ασφαλτοστρωμένο οδικό δίκτυο, δίκτυα ύδρευσης, ηλεκτρικού, τηλεφωνίας, δημοτικής συγκοινωνίας κτλ. Στο οικισμό διαμένουν μόνιμα περίπου 400 περίπου κάτοικοι ενώ έχουν ανεγερθεί περίπου 200 κατοικίες. Συνολικά στο οικισμό περιλαμβάνονται 1200 περίπου οικόπεδα. Βέβαια στον αναρτημένο δασικό χάρτη τα κτίσματα περιλαμβάνονται εντός των ιωδών περιγραμμάτων και ο περιβάλλον ακάλυπτος χώρος του οικοπέδου χαρακτηρίζεται ως δασική έκταση.
Μετά την εφαρμογή του Ν.4178/2012 περί αυθαιρέτων, σημαντικός αριθμός κατοικιών του οικισμού έχει υπαχθεί στις σχετικές διατάξεις αφού δεν υπήρχε τελεσίδικος δασικός χαρακτηρισμός των εκτάσεων αυτών.
Kατόπιν των παραπάνω θεωρούμε ότι οι εκτάσεις της κατηγορίας αυτής, με βάσει και τα δεδομένα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος (εποικιστικές εκτάσεις) καθώς και της αγροτικής μορφής που απέκτησαν πριν το 1945, όπως αναλυτικά περιγράφεται στην παρ. 1 του παρόντος, μπορούν να εξαιρεθούν της νέας ανάρτησης που προβλέπεται στο άρθρο 50 του νομοσχεδίου.
Επί πλέον επειδή ο οικισμός δημιουργήθηκε με ιδιωτικό ρυμοτομικό σχέδιο στην δεκαετία του ΄60 και σήμερα παρουσιάζει πλήρη οικιστική ανάπτυξη, εναλλακτικά να εξετασθεί η δυνατότητα όπως το σχέδιο αυτό αναγνωρισθεί ως εγκεκριμένο σχέδιο ώστε να εμπίπτει στις διατάξεις του Ν.3889/2010 άρθρο 23α όπως αυτό ισχύει σήμερα, με σκοπό ο οικισμός να μην χαρακτηρισθεί ως δασική έκταση.
3. Στην περίπτωση κατά την οποία για τις εκτάσεις της κατηγορίας αυτής ισχύσει η πρόβλεψη της παρ.2 του άρθρου 50 (προσωρινή εξαίρεση από την κατεδάφιση μόνο των κατοικιών) και παραμείνει ο δασικός χαρακτηρισμός στην περιβάλλουσα των κατοικιών έκταση, δεν θα είναι δυνατή η εφαρμογή των διατάξεων του Ν.4061/2012 (Διαχείριση και προστασία ακινήτων Υπουργείου Αγροτικής ανάπτυξης και τροφίμων – ρύθμιση εμπραγμάτων δικαιωμάτων και λοιπές διατάξεις) ως αυτός ισχύει σήμερα, με τον οποίο προβλέπονται διαδικασίες παραίτησης του δικαιώματος που προβάλλει το Δημόσιο στις κτηματολογικές εγγραφές για τις συγκεκριμένες περιοχές λόγω ακριβώς του χαρακτηρισμού τους στις διανομές του 1923! Στην περίπτωση αυτή σύμφωνα με το τεκμήριο κυριότητας θα περιέλθει ο περιβάλλον χώρος των κατοικιών στο Δημόσιο. Στην περιοχή εκκρεμεί επίσης, από το 2000 περίπου, η αντιμετώπιση της διεκδίκησης του Δημοσίου κατά την φάση της κτηματογράφησης του Εθνικού κτηματολογίου με το επιχείρημα ότι αυτές στις διανομές του 1923 φέρονται ως χερσολίβαδα ή κοινόχρηστα τεμάχια. Η συγκεκριμένη ρύθμιση του Ν.4061/2012 αφορά εκτάσεις 3.500 στρ. τουλάχιστον και πάνω από 5.000 ιδιοκτήτες στα όρια του Δήμου Σπάτων. Επομένως στην περίπτωση κατά την οποία δεν αντιμετωπισθεί ορθά ο δασικός χαρακτηρισμός των εκτάσεων αυτών, 1.200 περίπου ακίνητα του οικισμού θα περιέλθουν στην κυριότητα του Δημοσίου με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί τεράστια κοινωνική αναταραχή, γεγονός το οποίο δεν νομίζουμε ότι αποτελεί στόχο της διαδικασίας των δασικών χαρτών. Με βάσει τα παραπάνω προτείνεται η εξαίρεση από την μελλοντική ανάρτηση του δασικού χάρτη του οικισμού ΦΟΙΝΙΚΑ Σπάτων Αττικής και η μη υπαγωγή του στις διατάξεις του άρθρου 55 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου.
4. Σημαντικός αριθμός μελών του συλλόγου μας, ιδιοκτητών τεμαχίων εντός του οικισμού αυτού, αν και ενημερώθηκαν έγκαιρα, δεν έκριναν σκόπιμο να ελέγξουν την μορφή των ιδιοκτησιών τους στους δασικούς χάρτες διότι πίστευαν ότι δεν ήταν δυνατόν να χαρακτηρισθούν ως δασικά ακίνητα εντός του οικισμού που κατέχουν με νόμιμο τίτλο προ πολλών ετών. Για τις περιπτώσεις αυτές βέβαια προβλέπεται η κύρωση των δασικών χαρτών με την οποία αναγνωρίζεται τελεσίδικα η δασική μορφή των τεμαχίων αυτών. Για τους παραπάνω λόγους θεωρούμε σκόπιμο όπως ο δασικός χάρτης του οικισμού αναθεωρηθεί στο σύνολό του σύμφωνα με τις σχετικές επισημάνσεις μας και αναρτηθεί εκ νέου.
Σε κάθε περίπτωση στην νέα ανάρτηση του δασικού χάρτη θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη υποβολής αντιρρήσεων και για όσους δεν έχουν υποβάλλει εμπρόθεσμα ανεξάρτητα αν ευρίσκονται εντός των ορίων των ιωδών περιγραμμάτων ή εκτός αυτών.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου: Μπάτρης Παναγιώτης
Ο τεχνικός σύμβουλος: Νικόλαος Χ. Ζαχαριάς Αγρονόμος Τοπογράφος Μηχανικός
Ο σύλλογος μας έχει ιδρυθεί στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και σήμερα αριθμεί 500 περίπου μέλη ως επί το πλείστον κατοίκους του οικισμού της ΑΓΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Σπάτων, ενός οικισμού ο οποίος έχει δημιουργηθεί στα μέσα της δεκαετίας του 1960 από μικροεπαγγελματίες της ευρύτερης περιοχής της Αττικής.
Στην περιοχή του οικισμού στους δασικούς χάρτες που έχουν αναρτηθεί παρατηρείται ότι σε αρκετές περιπτώσεις οι δασικοί χαρακτηρισμοί δεν προέρχονται από φωτοερμηνείες των παλαιών αεροφωτογραφιών, όπως νόμιμα προβλέπεται, αλλά από τα στοιχεία των προγενέστερων διανομών του Υπουργείου Γεωργίας της περιόδου 1923 – 1930 στις οποίες βέβαια η μορφή των εκτάσεων αναφέρεται με διαφορετικά δεδομένα. Με τον τρόπο αυτό επομένως αν και το 1945 και 1960 οι εκτάσεις του οικισμού παρουσιάζουν αγροτική μορφή στις αντίστοιχες αεροφωτογραφίες στους δασικούς χάρτες χαρακτηρίζονται ως δασικές.
Για τον λόγο αυτό σας ενημερώνουμε για τα εξής:
1. Στην περιοχή αυτή μετά το 1922 απαλλοτριώθηκαν εκτάσεις της Ι. Μονής Πεντέλης για την αποκατάσταση των προσφύγων και των ακτημόνων καλλιεργητών. Οι καλλιεργημένες εκτάσεις στον χρόνο της απαλλοτρίωσης αποτέλεσαν αντικείμενο των γεωργικών διανομών που ακολούθησαν και παραχωρήθηκαν σε διάφορους κληρούχους.
Μεταξύ όμως των απαλλοτριωθέντων περιλαμβάνονται και ακαλλιέργητες εκτάσεις οι οποίες φέρονται στους κτηματολογικούς πίνακες των αντιστοίχων διανομών ως «κοινά χερσολίβαδα». Δηλαδή μη καλλιεργημένες δημόσιες εκτάσεις. Οι παραπάνω όμως εκτάσεις στην συνέχεια παραχωρήθηκαν από το Υπουργείο Γεωργίας άτυπα στον ΣΑΑΚ Σπάτων για την εκχέρσωσή και την καλλιέργεια τους με σκοπό την επαύξηση του γεωργικού κλήρου. Ο ΣΑΑΚ σε εφαρμογή της συγκεκριμένης παραχώρησης, διαχώρισε τις εκτάσεις αυτές σε διάφορα τεμάχια και τα διένειμε στα μέλη του. Στα αρχεία του ΣΑΑΚ, τηρούνται έως σήμερα κτηματολογικοί πίνακες της διανομής αυτής. Οι κληρούχοι κάθε τεμαχίου της κατηγορίας αυτής, προχώρησαν στην συνέχεια στην εκχέρσωσή και στην καλλιέργειά τους. Τα έτη 1945 και 1960 οι εκτάσεις της κατηγορίας αυτής εντοπίζονται στις αντίστοιχες αεροφωτογραφίες με αγροτική μορφή αφού πλέον καλλιεργούνται. Βέβαια η πολιτεία έως σήμερα δεν έχει προχωρήσει στην χορήγηση παραχωρητηρίου για τις εκτάσεις της κατηγορίας αυτής, γεγονός το οποίο δημιουργεί και πρόβλημα στην παραπέρα διαχείρισή τους με αποτέλεσμα επίσης σημαντικές κοινωνικές επιπτώσεις. Με την υπ’ αριθμ. 1770/30-12-2002 απόφαση του Υπουργείου Γεωργίας αποφασίσθηκε η παραχώρηση των εκτάσεων αυτών στους κατόχους της – δικαιοπαρόχων των μελών του ΣΑΑΚ – που θα αναδειχθούν μετά την κτηματογράφηση της περιοχής, διαδικασία η οποία αν και ολοκληρώθηκε το 2006, δεν οδήγησε στην χορήγηση παραχωρητηρίων λόγω της άρνησης της Δασικής Υπηρεσίας να χορηγήσει βεβαίωση περί της μη δασικής μορφής. Αντίθετα το ίδιο το Υπουργείο Γεωργίας με το υπ’ αριθμ. 2289/22-6-2006 έγγραφό του προς την Ν.Α. Ανατολικής Αττικής, αναγνωρίζει ότι η δασική Υπηρεσία δεν έχει αρμοδιότητα στις κοινόχρηστες και διαθέσιμες εκτάσεις του πρώην αγροκτήματος Βουρβά Σπάτων Αττικής.
Δηλαδή το Υπουργείο Γεωργίας και με σειρά άλλων εγγράφων – αποφάσεων του αναγνωρίζει ότι οι εκτάσεις του κτήματος αυτού, εμπίπτουν στις διατάξεις της εποικιστικής νομοθεσίας.
Κατά συνέπεια θεωρούμε ότι οι εκτάσεις της κατηγορίας αυτής (κοινά τεμάχια, χερσολίβαδα, διαθέσιμα πρώην αγροκτήματος ΒΟΥΡΒΑ ΣΠΑΤΩΝ της διανομής 1923), έχουν τις προϋποθέσεις να συμπεριληφθούν στις εκτάσεις της κατηγορίας του άρθρου 48 του νομοσχεδίου (παρ. 1) με σκοπό όπως εξαιρεθούν των δασικών χαρακτηρισμών αφού πρόκειται για εποικιστικές εκτάσεις οι οποίες διέπονται από τις διατάξεις της αγροτικής νομοθεσίας.
2. Τμήματα των παραπάνω εκτάσεων μεταβιβάσθηκαν από τους ιδιοκτήτες τους στην δεκαετία του 1960 μεταξύ άλλων και στον συνεταιρισμό ΑΓΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ Σπάτων, ο οποίος στην συνέχεια προέβη σε ιδιωτική ρυμοτόμηση, κατάτμηση και διανομή στα μέλη του οικόπεδα επιφάνειας 250-300 τ.μ. έκαστο εξ αυτών. Επί αυτών στην συνέχεια ανεγέρθησαν αυθαίρετες οικίες αφού η περιοχή ευρίσκεται έως σήμερα εκτός εγκεκριμένου σχεδίου. Σήμερα στην ευρύτερη έκταση έχει διαμορφωθεί ο οικισμός της Αγίας Κυριακής, ο οποίος διαθέτει όλες τις κρατικές υποδομές και λειτουργεί ως οικισμός πρώτης κατοικίας διαθέτοντας ασφαλτοστρωμένο οδικό δίκτυο, δίκτυα ύδρευσης, ηλεκτρικού, τηλεφωνίας, δημοτικής συγκοινωνίας κτλ. Στο οικισμό διαμένουν μόνιμα περίπου 800 κάτοικοι ενώ έχουν ανεγερθεί περίπου 120 κατοικίες. Βέβαια στον αναρτημένο δασικό χάρτη τα κτίσματα περιλαμβάνονται εντός των ιωδών περιγραμμάτων και ο περιβάλλον ακάλυπτος χώρος του οικοπέδου χαρακτηρίζεται ως δασική έκταση.
Μετά την εφαρμογή του Ν.4178/2012 περί αυθαιρέτων, σημαντικός αριθμός κατοικιών του οικισμού μας έχει υπαχθεί στις σχετικές διατάξεις αφού δεν υπήρχε τελεσίδικος δασικός χαρακτηρισμός των εκτάσεων αυτών.
Kατόπιν των παραπάνω θεωρούμε ότι οι εκτάσεις της κατηγορίας αυτής, με βάσει και τα δεδομένα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος (εποικιστικές εκτάσεις) καθώς και της αγροτικής μορφής που απέκτησαν πριν το 1945, όπως αναλυτικά περιγράφεται στην παρ. 1 του παρόντος, μπορούν να εξαιρεθούν της νέας ανάρτησης που προβλέπεται στο άρθρο 50 του νομοσχεδίου.
Επί πλέον επειδή οι συγκεκριμένοι οικισμοί δημιουργήθηκαν με ιδιωτικά ρυμοτομικά σχέδια στην δεκαετία του ΄60 και ΄70 και σήμερα παρουσιάζουν πλήρη οικιστική ανάπτυξη, να εξετασθεί η δυνατότητα να αναγνωρίζονται ως εγκεκριμένα τα σχέδια αυτά και να εμπίπτουν στις διατάξεις του Ν.3889/2010 άρθρο 23α όπως αυτό ισχύει σήμερα, ώστε οι οικισμοί αυτοί να μην χαρακτηρίζονται ως δασικοί.
3. Στην περίπτωση κατά την οποία για τις εκτάσεις της κατηγορίας αυτής ισχύσει η πρόβλεψη της παρ.2 του άρθρου 50 (προσωρινή εξαίρεση από την κατεδάφιση μόνο των κατοικιών) και παραμείνει ο δασικός χαρακτηρισμός στην περιβάλλουσα έκταση, δεν θα είναι δυνατή η εφαρμογή των διατάξεων του Ν.4061/2012 (Διαχείριση και προστασία ακινήτων Υπουργείου Αγροτικής ανάπτυξης και τροφίμων – ρύθμιση εμπραγμάτων δικαιωμάτων και λοιπές διατάξεις) ως αυτός ισχύει σήμερα, με τον οποίο προβλέπονται διαδικασίες παραίτησης του δικαιώματος που προβάλλει το Δημόσιο στις κτηματολογικές εγγραφές για τις συγκεκριμένες περιοχές λόγω ακριβώς του χαρακτηρισμού τους στις διανομές του 1923! Στην περίπτωση αυτή σύμφωνα με το τεκμήριο κυριότητας θα περιέλθει ο περιβάλλον χώρος των κατοικιών στο Δημόσιο. Στην περιοχή εκκρεμεί επίσης, από το 2000 περίπου, η αντιμετώπιση της διεκδίκησης του Δημοσίου κατά την φάση της κτηματογράφησης του Εθνικού κτηματολογίου με το επιχείρημα ότι αυτές στις διανομές του 1923 φέρονται ως χερσολίβαδα ή κοινόχρηστα τεμάχια. Η συγκεκριμένη ρύθμιση του Ν.4061/2012 αφορά εκτάσεις 3.500 στρ. τουλάχιστον και πάνω από 5.000 ιδιοκτήτες στα όρια του Δήμου Σπάτων. Επομένως στην περίπτωση κατά την οποία δεν αντιμετωπισθεί ορθά ο δασικός χαρακτηρισμός των εκτάσεων αυτών, 1.200 περίπου ακίνητα του οικισμού μας θα περιέλθουν στην κυριότητα του Δημοσίου με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί τεράστια κοινωνική αναταραχή, γεγονός το οποίο δεν νομίζουμε ότι αποτελεί στόχο της διαδικασίας των δασικών χαρτών. Με βάσει τα παραπάνω προτείνεται η εξαίρεση από την μελλοντική ανάρτηση του δασικού χάρτη του οικισμού της Αγίας Κυριακής Σπάτων Αττικής και η μη υπαγωγή του στις διατάξεις του άρθρου 55 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου.
4. Σημαντικός αριθμός μελών του συλλόγου μας, ιδιοκτητών τεμαχίων εντός του οικισμού αυτού, αν και ενημερώθηκαν έγκαιρα, δεν έκριναν σκόπιμο να ελέγξουν την μορφή των ιδιοκτησιών τους στους δασικούς χάρτες διότι πίστευαν ότι δεν ήταν δυνατόν να χαρακτηρισθούν ως δασικά ακίνητα εντός του οικισμού που κατέχουν με νόμιμο τίτλο προ πολλών ετών. Για τις περιπτώσεις αυτές βέβαια προβλέπεται η κύρωση των δασικών χαρτών με την οποία αναγνωρίζεται τελεσίδικα η δασική μορφή των τεμαχίων αυτών. Για τους παραπάνω λόγους θεωρούμε σκόπιμο όπως ο δασικός χάρτης του οικισμού αναθεωρηθεί στο σύνολό του σύμφωνα με τις σχετικές επισημάνσεις μας και αναρτηθεί εκ νέου.
Σε κάθε περίπτωση στην νέα ανάρτηση του δασικού χάρτη θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρξει πρόβλεψη υποβολής αντιρρήσεων και για όσους δεν έχουν υποβάλλει εμπρόθεσμα ανεξάρτητα αν ευρίσκονται εντός των ορίων των ιωδών περιγραμμάτων ή εκτός αυτών.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου: Τρίλας Μιχαήλ
Ο τεχνικός σύμβουλος: Νικόλαος Χ. Ζαχαριάς Α.Τ.Μ.
Η παράγραφος 1 του άρθρου 48 προτείνεται να συμπληρωθεί έτσι ώστε πριν από το κ.λπ. να αναγράφεται
“, κάθε είδους ατομικές και κανονιστικές διοικητικές πράξεις και ατομικές πράξεις γενικού περιεχομένου που ρυθμίζουν οποιαδήποτε ζητήματα αφορούν τις ιδιοκτησίες, καθώς και συμβολαιογραφικές πράξεις και λοιπά διοικητικά έγγραφα, ”
Όπως είναι γνωστό στην Ανάφη έχουν αναρτηθεί δασικοί χάρτες σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.3889/2010 όπως αυτός ισχύει σήμερα. Η ανάρτηση έλαβε χώρα το 2018, υπεβλήθησαν οι προβλεπόμενες αντιρρήσεις και πλέον ευρίσκεται σε αναμονή η εξέταση αυτών από τις αρμόδιες επιτροπές.
Γενικά στους αναρτηθέντες δασικούς χάρτες, παρατηρούμε τα εξής:
• Χαρακτηρίζονται ως χορτολιβαδικές εκτάσεις οι οποίες καλύπτουν συνολικά ποσοστό περίπου 72% του νησιού. Οι χορτολιβαδικές εκτάσεις όμως μετά τον Ν.4280/2014, θεωρούνται πλέον ως δασικές και διαχειρίζονται ανάλογα. Επομένως ισχύει για τις εκτάσεις αυτές το τεκμήριο κυριότητας υπέρ του Δημοσίου αν και τυπικά το τεκμήριο αυτό δεν ισχύει για τις Κυκλάδες.
• Σε πολλές περιπτώσεις όμως οι εκτάσεις που χαρακτηρίζονται ως χορτολιβαδικές στον δασικό χάρτη, στις αεροφωτογραφίες λήψεως των ετών 1945 και 1960 ως επί το πλείστον φέρουν αγροτική μορφή, είναι περιτοιχισμένες, καλύπτονται από αναβαθμούς και διάφορα προσαρτήματα (οικίσκους, αλώνια, στέρνες κτλ.). Στις ίδιες εκτάσεις σήμερα παρατηρούνται επίσης τα ίχνη των παλαιότερων καλλιεργειών. Επομένως ο χαρακτηρισμός της χορτολιβαδικής μορφής των εκτάσεων αυτών στις περισσότερες περιπτώσεις είναι εσφαλμένος.
• Λόγω της ιδιαίτερης γεωμορφολογίας του Νησιού (έντονο ανάγλυφο), από παλαιά παρατηρούνται καλλιεργημένες εκτάσεις σε υψόμετρα μεγαλύτερα των 100μέτρων και σε κλίσεις μεγαλύτερες του 12%. Επειδή προφανώς σε ορισμένες περιπτώσεις κυρίως μετά την δεκαετία του 1960 έχει εγκαταλειφτεί η καλλιέργεια των εκτάσεων αυτών για διάφορους κοινωνικοπολιτικούς λόγους (μετανάστευση, περιορισμός της καλλιέργειας με τα ιπποειδή), οι εκτάσεις αυτές χαρακτηρίσθηκαν στους δασικούς χάρτες ως χορτολιβαδικές. Μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις οι ίδιες εκτάσεις και το 1945 λόγω των κοινωνικοπολιτικών καταστάσεων της εποχής εκείνης (κατοχή) δεν εμφανίζονται καλλιεργημένες.
• Με δεδομένο ότι στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχουν παλαιότεροι τίτλοι ιδιοκτησίας που να φθάνουν στο 1885, σε μεγάλα τμήματα του νησιού θα περιέλθουν στο Δημόσιο σημαντικές εκτάσεις φερόμενες ως χορτολιβαδικής μορφής – στην πραγματικότητα πρώην καλλιεργημένες – σήμερα εγκαταλελειμμένες με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί έντονο πρόβλημα τόσο στο ιδιοκτησιακό καθεστώς, όσο και στην παραπέρα εκμετάλλευση των εκτάσεων αυτών.
• Επειδή ο μέσος αγροτικός κλήρος στο νησί προσδιορίζεται σε πάνω από 150 -200 στρ., το κόστος υποβολής αντίρρησης κατά του δασικού χάρτη ήταν υψηλό, γεγονός το οποίο οδήγησε πολλούς κατοίκους κυρίως χαμηλού εισοδήματος στην μη υποβολή αντιρρήσεων κατά των δασικών χαρτών.
Για την αντιμετώπιση των παραπάνω σημαντικών προβλημάτων και με την ευκαιρία του συγκεκριμένου νομοσχεδίου, προτείνονται τα παρακάτω:
1. Να επανέλθει το προηγούμενο καθεστώς διαχείρισης των χορτολιβαδικών εκτάσεων ώστε να μην καλύπτονται από την δασική νομοθεσία.
2. Να τροποποιηθούν τα κριτήρια καθορισμού των πεδινών χορτολιβαδικών ώστε να καλύπτουν εκτάσεις σε υψόμετρο έως 200μ. και κλίσεις εδάφους έως 30% λόγω της ιδιαίτερης γεωμορφολογίας των νησιών.
3. Να περιλαμβάνονται στην κατηγορία των πεδινών χορτολιβαδικών, εκτάσεις οι οποίες το 1945/1960 είναι περιτοιχισμένες, φέρουν αναβαθμούς και διάφορα προσαρτήματα (αλώνια, στέρνες, οικίσκους κτλ) αλλά δεν καλλιεργούνται.
4. Να θεσμοθετηθούν δευτεροβάθμιες επιτροπές εξέτασης των αποφάσεων των υφισταμένων επιτροπών.
Το νησί στηρίζεται κυρίως στον πρωτογενή τομέα αφού διέθετε μεγάλες εκτάσεις καλλιεργημένων κτημάτων. Τελευταία όμως αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα εγκατάλειψης της καλλιέργειας και εγκατάλειψης του ίδιου του νησιού από τους κατοίκους του. Η διατήρηση του χαρακτηρισμού των εκτάσεων του νησιού ως χορτολιβαδικών, θα συμβάλει καθοριστικά στην παραπέρα ερήμωσή του με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία του νησιού αλλά και για την επιβίωση των ελάχιστων κατοίκων που έχουν απομείνει σε αυτό και οι οποίοι μάχονται να το διατηρήσουν ζωντανό.
Ο Δήμος αγωνίζεται να συγκρατήσει τους κατοίκους στο νησί, να διατηρήσει τα σχολεία ανοικτά, να βελτιώσει τις υπάρχουσες υποδομές να ζωντανέψει πάλι το νησί όπως παλαιότερα όταν είχε 700 κατοίκους και σήμερα έχουν απομείνει περίπου 200 με φθίνουσα πορεία η οποία σε 10 χρόνια θα οδηγήσει στην παντελή ερήμωση.
ΘΕΣΕΙΣ ΔΗΜΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΤΩΝ ΟΙΚΙΣΜΩΝ ΩΣ ΠΡΟΥΦΙΣΤΑΜΕΝΩΝ ΤΟΥ 1923 ΟΠΩΣ ΣΥΝΑΡΤΑΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΔΑΣΙΚΟ
Α. Το πρόβλημα των ορίων των οικισμών της περιοχής
1. Το πρόβλημα αφορά τις περιοχές των Δημοτικών Κοινοτήτων του Δήμου Διονύσου, Αγίου Στεφάνου, Άνοιξης, καθώς και του οικισμού Ραπεντώσας της Δημοτικής Κοινότητας Διονύσου. Αυτό ανέκυψε μετά το 2010, όταν με αφορμή την κατάρτιση δασολογίου, αμφισβητήθηκαν οι Νομαρχιακές Αποφάσεις με τις οποίες είχαν καθορισθεί τα όρια των περιοχών αυτών ως προυφισταμένων του 1923.
2. Οι εν λόγω οικισμοί είναι γνωστοί από το έτος 1883, δηλ. διαμορφώνονται επί μακρό χρονικό διάστημα πάνω από 100 χρόνια και έχουν μετατραπεί σταδιακά, (ειδικά για τις περιπτώσεις του Αγ. Στεφάνου και της Άνοιξης), σε αστικές περιοχές χιλιάδων πληθυσμού.
Αυτό δεν έγινε παράνομα και αυθαίρετα, αλλά με βάση πλήθος Διοικητικών πράξεων που δημιούργησαν με τη σειρά τους βεβαία κοινωνική πεποίθηση για απόλυτη νομιμότητα ενεργειών, με συνέπεια αν αγνοηθεί το γεγονός αυτό, οι συνέπειες που θα προκύψουν να είναι σε τέτοιο βαθμό που να πλήττεται καθαρά, το Δημόσιο συμφέρον.
Συγκεκριμένα όλο αυτό το διάστημα:
• Το σύνολο των Διοικητικών Υπηρεσιών, έχει εκδώσει μέγα πλήθος Διοικητικών πράξεων, όπως:
o Αποφάσεις αρμοδίων οργάνων της Διοίκησης για τον καθορισμό ορίων κατ΄εξουδιοδότηση του ΝΔ του 1923 (περίπτωση Αγ. Στεφάνου).
o Νομαρχιακές Αποφάσεις, επίσης για τον καθορισμό ορίων.
o Αναρίθμητες οικοδομικές άδειες, που ουδέποτε ανακλήθηκαν.
o Αποφάσεις αδειών κατατμήσεων, κοπής δένδρων με δικαίωμα οικοδόμησης των αρμοδίων Δασικών Υπηρεσιών.
o Αποφάσεις επιβολή τελών από το Δήμος.
o Αποφάσεις καθορισμού αντικειμενικών αξιών υψηλών επιπέδου αστικής περιοχής από το Υπ. Οικονομικών.
o Εγκρίσεις ΓΠΣ.
o Ενέργειες πολεοδόμησης, από το Δήμο, που κατέρρευσαν, λόγω του προβλήματος.
• Το σύνολο των Οργανισμών που έχουν σχέση με υποδομές (Περιφέρεια, Δήμος, ΟΤΕ, ΔΕΗ), προχώρησαν σε κατασκευές έργων υποδομών (αποχέτευση, ασφαλτοστρωμένο οδικό δίκτυο, ηλεκτρικό, ύδρευση, τηλέφωνο κλπ, μάλιστα δε με ορισμένα εξ αυτών να χρηματοδοτούνται με κοινοτικούς πόρους, με ότι αυτό συνεπάγεται για την επιστροφή κονδυλίων.
• Το σύνολο των Φορέων διακπεραίωσης πράξεων μεταβιβασης, όπως Συμβολαιογράφοι, Υποθηκοφυλάκιο, Τράπεζες (μεταβιβάσεις, μεταγραφές, υποθηκεύσεις ακινήτων, κλπ).
Β. Κοινωνικές, οικονομικές και Περιβαλλοντικές επιπτώσεις του ν. 3889/2010
Είναι φανερό ότι μετά από μια μακρά περίοδο των παραπάνω συγκεκριμένων πρακτικών της Διοίκησης, η συγκεκριμένη αντιμετώπιση του Ν. 3889/2010, για τα οικιστικά-πολεοδομικά προβλήματα της περιοχής, όπως αυτά συναρτώνται με το δασικό, έχει δημιουργήσει μεγάλη κοινωνική αναστάτωση, αλλά και γενικότερες απαπειλούμενες επιπτώσεις για το Δημόσιο συμφέρον. Οι συνέπειες αυτές είναι πλέον εμφανέστατες, λόγω:
• Της αδυναμίας οικοδόμησης πολλών οικοπέδων, σε σχέση με εντελώς παρόμοια στην ίδια περιοχή. Επισημαίνεται ότι η κάμψη της οικοδομικής δραστηριότητας, λόγω της κρίσης της τελευταίας 10ετίας, δεν επέτρεψε να διαφανεί το πρόβλημα σε όλη του, την έκταση.
• Της απαξίωσης περιουσιών, που ξαφνικά έχουν βρεθεί σε κατάσταση εκτός σχεδίου, την ώρα που αντιμετωπίζονται φορολογικά, ως ζώνες υψηλής αξίας.
• Της αδυναμίας και οι περιοχές αυτές να ακολουθήσουν και να αξιοποιήσουν τις διαφαινόμενες νέες αναπτυξιακές συνθήκες.
• Της αδυναμίας ολοκληρωμένης πολεοδομικής οργάνωσης, προκειμένου να προστατευθεί το φυσικό περιβάλλον και ο πολεοδομικός ιστός από την ασχεδίαστη οικιστική ανάπτυξη. Επισημαίνεται ότι οι μέχρι σήμερα προσπάθειες Πολεοδομικού σχεδιασμού των Κοινοτήτων Αγ. Στεφάνου και Άνοιξης, κατέρρευσαν και μάλιστα με οικονομικές συνέπειες (επιβολή Δημοσιονομικής διόρθωσης εις βάρος του Δήμου, για την περίπτωση της Άνοιξης, ύψους 800.000 Ευρώ).
• Της αδυναμίας μεταβιβάσεων πολλών ακινήτων, λόγω δυσκολίας σύνταξης σχετικών επαρκών δηλώσεων Μηχ/κών, επί του τοπογραφικού.
• Της αδυναμίας δημιουργίας και αυτό επισημαίνεται, κατάλληλου οδικού δικτύου (οι δρόμοι παραμένουν στενοί, πολλές φορές αδιέξοδοι και κυκλοφοριακά ακατάλληλοι), για την ασφαλή διαφυγή του πληθυσμού σε περίπτωση πυρκαγιάς.
• Της κατάθεσης ήδη δεκάδων προσφυγών στην Δικαιοσύνη, για τη διεκδίκηση υψηλών ποσών, από πολίτες αρχικά θεωρηθέντες, κατά τη Διοίκηση, νομοταγείς, αλλά εκ των υστέρων και μετά από πολλά έτη, χαρακτηρισθέντες βάση νόμου ’’παραβατικοί’’.
Γ. Ο ν.4389/16, δεν αποτελεί λύση
Η πρόθεση της Πολιτείας με τα άρθρα του Ν.4389/16, 154 παράγραφος 10, που τροποποίησε το άρθρο 31 παράγραφος 3 του Ν.4280/14, το άρθρο 154 παράγραφος 1 και το άρθρο 155 παράγραφος 10, δεν δίδει λύση στο πρόβλημα, αφού δημιουργούνται συνθήκες:
• Αδικίας και μη ισονομίας, όταν:
o Παρόμοια ακίνητα, αντιμετωπίζονται διαφορετικικά, ως προς το αν έχουν δομηθεί ή όχι.
o Η μεταβίβαση κυριότητος από επαχθή αιτία, διαφοροποιείται από αυτή της δωρεάς, της γονικής παροχής κλπ.
o Οι ιδιοκτησίες με μικρότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, κρίνονται δυσμενέστερα από άλλες με μεγαλύτερο.
• Γεωμετρικής απροσδιοριστίας στην έκταση των οικοπέδων, ως προς το όριο αρτιότητας, κλπ. γεγονός που θα επιφέρει αξεπέραστες δυσχέρειες στην έκδοση νόμιμης πράξης.
Τα παραπάνω είναι βέβαιο ότι θα επιφέρουν πλήθος εύλογων προσφυγών και δικαστικών εμπλοκών και ειδικά στο ΣτΕ κατά της ενδεχόμενης αντισυνταγματικότητας του νόμου.
Δ. Τι πρέπει να περιλαμβάνει μια σχετική νομοθετική πρωτοβουλία
Τα δεδομένα είναι τα εξής:
• Υπάρχει ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα, που έχει δημιουργηθεί με τις διαχρονικές ευθύνες της Πολιτείας και το οποίο αναδείχθηκε μετά το 2010 με αφορμή την κατάρτιση του δασολογίου, που έχει να κάνει με μεγάλης βαρύτητας ζητήματα, όπως η ανθρώπινη ζωή και η ασφάλειά της, η συνέχεια του κράτους και το ενιαίο της διοίκησης, η ασφάλεια δικαίου κλπ.
• Υπάρχει βεβαιότητα ότι υπάρχουν τα εργαλεία ώστε η λύση που θα δοθεί να συνδυασθεί και με το περιβαλλοντολογικό ζήτημα.
• Οι μέχρι σήμερα Νομοθετικές παρεμβάσεις της Πολιτείας δεν δίδουν λύσεις, με την τελευταία μάλιστα, να δημιουργεί προβλήματα μη ισονομίας.
Με βάση τα δεδομένα αυτά, άμεσα στο υπό συζήτηση Ν/Σ, για περιοχές με τα χαρακτηριστικά αυτών του Δήμου Διονύσου, πρέπει να υπάρξει σχετική νομοθετική πρωτοβουλία.
Η εν λόγω πρωτοβουλία θα ενσωματώνει την εμπειρία της τελευταίας 10ετίας, ενώ το Νομικό περίβλημα αυτής θα πρέπει να στηρίζεται:
• Στην αναγνώριση επί μακρόν χρονικό διάστημα, των ευθυνών της Διοίκησης, μέσα από την παραγωγή πλήθους Διοικητικών πράξεων, που έχουν δημιουργήσει πλέον κατάσταση που τυχόν προσπάθεια ανατροπής της θα έχει σοβαρές επιπτώσεις για το Δημόσιο συμφέρον.
• Στην ύπαρξη ειδικά των Διοικητικών Πράξεων που σχετίζονται με εγκρίσεις ΓΠΣ, που έχουν ενσωματώσει τα επίμαχα όρια των οικισμών.
• Στην άμεση πρόβλεψη χωροταξικής και πολεοδομικής οργάνωσης, με την προϋπόθεση έγκρισης περιβαλλοντικού ισοζυγίου.
• Στην ανάγκη άμεσης πολεοδομικής οργάνωσης, πέραν των άλλων και για λόγους δημιουργίας ασφαλούς διαβίωσης και προστασίας από προφανείς κινδύνους πυρκαγιών (πυρασφάλεια).
ΘΕΣΕΙΣ ΔΗΜΟΥ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΤΩΝ ΟΙΚΙΣΜΩΝ ΩΣ ΠΡΟΥΦΙΣΤΑΜΕΝΩΝ ΤΟΥ 1923 ΟΠΩΣ ΣΥΝΑΡΤΑΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΔΑΣΙΚΟ
Α. Το πρόβλημα των ορίων των οικισμών της περιοχής
1. Το πρόβλημα αφορά τις περιοχές των Δημοτικών Κοινοτήτων του Δήμου Διονύσου, Αγίου Στεφάνου, Άνοιξης, καθώς και του οικισμού Ραπεντώσας της Δημοτικής Κοινότητας Διονύσου. Αυτό ανέκυψε μετά το 2010, όταν με αφορμή την κατάρτιση δασολογίου, αμφισβητήθηκαν οι Νομαρχιακές Αποφάσεις με τις οποίες είχαν καθορισθεί τα όρια των περιοχών αυτών ως προυφισταμένων του 1923.
2. Οι εν λόγω οικισμοί είναι γνωστοί από το έτος 1883, δηλ. διαμορφώνονται επί μακρό χρονικό διάστημα πάνω από 100 χρόνια και έχουν μετατραπεί σταδιακά, (ειδικά για τις περιπτώσεις του Αγ. Στεφάνου και της Άνοιξης), σε αστικές περιοχές χιλιάδων πληθυσμού.
Αυτό δεν έγινε παράνομα και αυθαίρετα, αλλά με βάση πλήθος Διοικητικών πράξεων που δημιούργησαν με τη σειρά τους βεβαία κοινωνική πεποίθηση για απόλυτη νομιμότητα ενεργειών, με συνέπεια αν αγνοηθεί το γεγονός αυτό, οι συνέπειες που θα προκύψουν να είναι σε τέτοιο βαθμό που να πλήττεται καθαρά, το Δημόσιο συμφέρον.
Συγκεκριμένα όλο αυτό το διάστημα:
• Το σύνολο των Διοικητικών Υπηρεσιών, έχει εκδώσει μέγα πλήθος Διοικητικών πράξεων, όπως:
o Αποφάσεις αρμοδίων οργάνων της Διοίκησης για τον καθορισμό ορίων κατ΄εξουδιοδότηση του ΝΔ του 1923 (περίπτωση Αγ. Στεφάνου).
o Νομαρχιακές Αποφάσεις, επίσης για τον καθορισμό ορίων.
o Αναρίθμητες οικοδομικές άδειες, που ουδέποτε ανακλήθηκαν.
o Αποφάσεις αδειών κατατμήσεων, κοπής δένδρων με δικαίωμα οικοδόμησης των αρμοδίων Δασικών Υπηρεσιών.
o Αποφάσεις επιβολή τελών από το Δήμος.
o Αποφάσεις καθορισμού αντικειμενικών αξιών υψηλών επιπέδου αστικής περιοχής από το Υπ. Οικονομικών.
o Εγκρίσεις ΓΠΣ.
o Ενέργειες πολεοδόμησης, από το Δήμο, που κατέρρευσαν, λόγω του προβλήματος.
• Το σύνολο των Οργανισμών που έχουν σχέση με υποδομές (Περιφέρεια, Δήμος, ΟΤΕ, ΔΕΗ), προχώρησαν σε κατασκευές έργων υποδομών (αποχέτευση, ασφαλτοστρωμένο οδικό δίκτυο, ηλεκτρικό, ύδρευση, τηλέφωνο κλπ, μάλιστα δε με ορισμένα εξ αυτών να χρηματοδοτούνται με κοινοτικούς πόρους, με ότι αυτό συνεπάγεται για την επιστροφή κονδυλίων.
• Το σύνολο των Φορέων διακπεραίωσης πράξεων μεταβιβασης, όπως Συμβολαιογράφοι, Υποθηκοφυλάκιο, Τράπεζες (μεταβιβάσεις, μεταγραφές, υποθηκεύσεις ακινήτων, κλπ).
Β. Κοινωνικές, οικονομικές και Περιβαλλοντικές επιπτώσεις του ν. 3889/2010
Είναι φανερό ότι μετά από μια μακρά περίοδο των παραπάνω συγκεκριμένων πρακτικών της Διοίκησης, η συγκεκριμένη αντιμετώπιση του Ν. 3889/2010, για τα οικιστικά-πολεοδομικά προβλήματα της περιοχής, όπως αυτά συναρτώνται με το δασικό, έχει δημιουργήσει μεγάλη κοινωνική αναστάτωση, αλλά και γενικότερες απαπειλούμενες επιπτώσεις για το Δημόσιο συμφέρον. Οι συνέπειες αυτές είναι πλέον εμφανέστατες, λόγω:
• Της αδυναμίας οικοδόμησης πολλών οικοπέδων, σε σχέση με εντελώς παρόμοια στην ίδια περιοχή. Επισημαίνεται ότι η κάμψη της οικοδομικής δραστηριότητας, λόγω της κρίσης της τελευταίας 10ετίας, δεν επέτρεψε να διαφανεί το πρόβλημα σε όλη του, την έκταση.
• Της απαξίωσης περιουσιών, που ξαφνικά έχουν βρεθεί σε κατάσταση εκτός σχεδίου, την ώρα που αντιμετωπίζονται φορολογικά, ως ζώνες υψηλής αξίας.
• Της αδυναμίας και οι περιοχές αυτές να ακολουθήσουν και να αξιοποιήσουν τις διαφαινόμενες νέες αναπτυξιακές συνθήκες.
• Της αδυναμίας ολοκληρωμένης πολεοδομικής οργάνωσης, προκειμένου να προστατευθεί το φυσικό περιβάλλον και ο πολεοδομικός ιστός από την ασχεδίαστη οικιστική ανάπτυξη. Επισημαίνεται ότι οι μέχρι σήμερα προσπάθειες Πολεοδομικού σχεδιασμού των Κοινοτήτων Αγ. Στεφάνου και Άνοιξης, κατέρρευσαν και μάλιστα με οικονομικές συνέπειες (επιβολή Δημοσιονομικής διόρθωσης εις βάρος του Δήμου, για την περίπτωση της Άνοιξης, ύψους 800.000 Ευρώ).
• Της αδυναμίας μεταβιβάσεων πολλών ακινήτων, λόγω δυσκολίας σύνταξης σχετικών επαρκών δηλώσεων Μηχ/κών, επί του τοπογραφικού.
• Της αδυναμίας δημιουργίας και αυτό επισημαίνεται, κατάλληλου οδικού δικτύου (οι δρόμοι παραμένουν στενοί, πολλές φορές αδιέξοδοι και κυκλοφοριακά ακατάλληλοι), για την ασφαλή διαφυγή του πληθυσμού σε περίπτωση πυρκαγιάς.
• Της κατάθεσης ήδη δεκάδων προσφυγών στην Δικαιοσύνη, για τη διεκδίκηση υψηλών ποσών, από πολίτες αρχικά θεωρηθέντες, κατά τη Διοίκηση, νομοταγείς, αλλά εκ των υστέρων και μετά από πολλά έτη, χαρακτηρισθέντες βάση νόμου ’’παραβατικοί’’.
Γ. Ο ν.4389/16, δεν αποτελεί λύση
Η πρόθεση της Πολιτείας με τα άρθρα του Ν.4389/16, 154 παράγραφος 10, που τροποποίησε το άρθρο 31 παράγραφος 3 του Ν.4280/14, το άρθρο 154 παράγραφος 1 και το άρθρο 155 παράγραφος 10, δεν δίδει λύση στο πρόβλημα, αφού δημιουργούνται συνθήκες:
• Αδικίας και μη ισονομίας, όταν:
o Παρόμοια ακίνητα, αντιμετωπίζονται διαφορετικικά, ως προς το αν έχουν δομηθεί ή όχι.
o Η μεταβίβαση κυριότητος από επαχθή αιτία, διαφοροποιείται από αυτή της δωρεάς, της γονικής παροχής κλπ.
o Οι ιδιοκτησίες με μικρότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, κρίνονται δυσμενέστερα από άλλες με μεγαλύτερο.
• Γεωμετρικής απροσδιοριστίας στην έκταση των οικοπέδων, ως προς το όριο αρτιότητας, κλπ. γεγονός που θα επιφέρει αξεπέραστες δυσχέρειες στην έκδοση νόμιμης πράξης.
Τα παραπάνω είναι βέβαιο ότι θα επιφέρουν πλήθος εύλογων προσφυγών και δικαστικών εμπλοκών και ειδικά στο ΣτΕ κατά της ενδεχόμενης αντισυνταγματικότητας του νόμου.
Δ. Τι πρέπει να περιλαμβάνει μια σχετική νομοθετική πρωτοβουλία
Τα δεδομένα είναι τα εξής:
• Υπάρχει ένα τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα, που έχει δημιουργηθεί με τις διαχρονικές ευθύνες της Πολιτείας και το οποίο αναδείχθηκε μετά το 2010 με αφορμή την κατάρτιση του δασολογίου, που έχει να κάνει με μεγάλης βαρύτητας ζητήματα, όπως η ανθρώπινη ζωή και η ασφάλειά της, η συνέχεια του κράτους και το ενιαίο της διοίκησης, η ασφάλεια δικαίου κλπ.
• Υπάρχει βεβαιότητα ότι υπάρχουν τα εργαλεία ώστε η λύση που θα δοθεί να συνδυασθεί και με το περιβαλλοντολογικό ζήτημα.
• Οι μέχρι σήμερα Νομοθετικές παρεμβάσεις της Πολιτείας δεν δίδουν λύσεις, με την τελευταία μάλιστα, να δημιουργεί προβλήματα μη ισονομίας.
Με βάση τα δεδομένα αυτά, άμεσα στο υπό συζήτηση Ν/Σ, για περιοχές με τα χαρακτηριστικά αυτών του Δήμου Διονύσου, πρέπει να υπάρξει σχετική νομοθετική πρωτοβουλία.
Η εν λόγω πρωτοβουλία θα ενσωματώνει την εμπειρία της τελευταίας 10ετίας, ενώ το Νομικό περίβλημα αυτής θα πρέπει να στηρίζεται:
• Στην αναγνώριση επί μακρόν χρονικό διάστημα, των ευθυνών της Διοίκησης, μέσα από την παραγωγή πλήθους Διοικητικών πράξεων, που έχουν δημιουργήσει πλέον κατάσταση που τυχόν προσπάθεια ανατροπής της θα έχει σοβαρές επιπτώσεις για το Δημόσιο συμφέρον.
• Στην ύπαρξη ειδικά των Διοικητικών Πράξεων που σχετίζονται με εγκρίσεις ΓΠΣ, που έχουν ενσωματώσει τα επίμαχα όρια των οικισμών.
• Στην άμεση πρόβλεψη χωροταξικής και πολεοδομικής οργάνωσης, με την προϋπόθεση έγκρισης περιβαλλοντικού ισοζυγίου.
• Στην ανάγκη άμεσης πολεοδομικής οργάνωσης, πέραν των άλλων και για λόγους δημιουργίας ασφαλούς διαβίωσης και προστασίας από προφανείς κινδύνους πυρκαγιών (πυρασφάλεια).
ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
Μετά την πρόσφατη ανάρτηση των δασικών χαρτών , και την νομική παρερμηνεία
από τις δασικές υπηρεσίες της ισχύουσας νομοθεσίας πρόεκυψε μέιζον
ιδιοκτησιακό πρόβλημα .
Αμφισβητείται η κυριότητα πατρογονικών ιδιοκτησιών και απαιτείται
πολύχρονη δικαστική διαδικασία για να αποδειχθεί το αυτονόητο.
Δηλαδή θα πρέπει ο πολίτης να αποδείξει ότι η γη του …….του ανήκει.
Μετα από ακατανόητες ενέργειες, όπως το εφαρμοστικό με αριθμό 27639/11-5-2018 έγγραφο καθώς και την »περίεργη» ερμηνεία του δασολόγου πρώην γ.γ. της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, οδηγούν νομοτελειακά τους νησιώτες σε αποξένωση από τις ιδιοκτησίες τους, μεταβάλλοντας «ων ουκ εστίν αριθμός» φρυγανώδεις ιδιωτικές εκτάσεις σε ‘’δασικές’’,δηλαδή σε έρημη -παραγωγικά- γη.
Οι διατάξεις αυτές θέτουν σε ορατό κίνδυνο όχι μόνο τις αναπτυξιακές προοπτικές των νησιών του Νοτίου Αιγαίου , την Μάνη, Επτάνησα ,μεγάλο τμήμα της Κρήτης …(Γεωγραφικές ενότητες όπου κατισχύει το τεκμήριο της κυριότητος αλλά ακόμη και την ίδια καθ’ αυτή τη σημερινή επιβίωση των κατοίκων και το μέλλον των οικογενειών τους , την ασφάλεια των συναλλαγών, την προσέλκυση επενδύσεων, την θεμελιώδη εμπιστοσύνη που πρέπει το κράτος να παρέχει στους πολίτες του, και με κίνδυνο ,η πατρογονική γη να ‘’αλλάξει’’ ιδιοκτησιακό καθεστώς ,σε παραμεθόριες περιοχές.
Πρόκειται για μια πρωτοφανή επίθεση κατά της ατομικής περιουσίας των κατοίκων της νησιωτικής Ελλάδας και υπό το πρόσχημα της προστασίας του περιβάλλοντος,
Μετά από επίπονες προσπάθειες των ,συλλόγου Μελετητών Μηχανικών και συλλόγου Αρχιτεκτόνων μηχ. Νομού Κυκλάδων (με επικουρική βοήθεια εγκρίτων δασολόγων, ειδικών νομικών, βουλευτών, Περιφερειάρχη Νοτίου Αιγαίου), συντάχθηκε από τις υπηρεσίες της προηγούμενης Κυβέρνησης ρύθμιση που θα έβαζε τέλος στην ασάφεια (και τα προβλήματα που ενέκυψαν στις μεταβιβάσεις και αδειοδοτήσεις) περί δασικών και χορτολιβαδικών εκτάσεων.
• Η παρούσα ρύθμιση, αν και εγκρίθηκε από την επιτροπή της Βουλής,* εισήχθη για νομοθέτηση αργοπορημένα (υπάρχουν απορίες για αυτήν την κωλυσιεργία του αρμόδιου υπουργείου). Oι δε πρόσφατες εκλογές δυστυχώς ανέστειλαν την τελική νομοθέτησή της.
• https://www.hellenicparliament.gr/Nomothetiko-Ergo/Anazitisi-Nomothetikou-Ergou?law_id=2f23a8e7-a18b-4bd0-9df7-aa5e0131ab2b
Έκτοτε αν και εισάγονται ελάσσονος σημασίας ρυθμίσεις, η παρούσα αν και έχει περάσει όλα τα στάδια τυπικού προελέγχου , δεν προωθείται προς ψήφιση , γεγονός που θα λύσει το οριστικά το φλέγον αυτό πρόβλημα.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗΣ ΑΡΘΡΩΝ ΤΟΥ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΟΜΟΥ
( ΣΕ ΤΡΕΧΟΥΣΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ )
ΠΟΥ ΘΑ ΛΥΣΟΥΝ ΤΟ ΕΠΕΙΓΟΝ ΑΥΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ
1. Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 5 του ά. 3 του ν. 998/1979 μετά τη φράση του «ν. 3208/2003» προστίθεται ή φράση «ή με τον τρόπο και τη διαδικασία, που περιγράφεται στα δύο τελευταία εδάφια της περ. δ)».
2. Στην περ. δ) της παρ. 5 του ά. 3 του ν. 998/1979 η φράση «από την 23η Φεβρουαρίου 1946» αντικαθίσταται από τη φράση «από την 24η Δεκεμβρίου 2003» και στο τέλος της τίθεται εδάφιο ως εξής : «Με την αναγνώριση της κυριότητας ή άλλων εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί των παραπάνω εκτάσεων από τα πολιτικά Δικαστήρια ή τα προβλεπόμενα στο ά. 8 του παρόντος Συμβούλια εξομοιώνεται ως προς όλες τις έννομες συνέπειες η θεώρηση από τον αρμόδιο Δασάρχη έκθεσης ελέγχου τίτλων υπογραφόμενης από δύο (2) δικηγόρους και αναγόμενης προ της 24ης Δεκεμβρίου 2003 που συνοδεύεται από τοπογραφικό διάγραμμα, στο οποίο αποτυπώνεται η ελεγχόμενη έκταση. Η θεώρηση γίνεται εντός τριών (3) μηνών και σε περίπτωση άπρακτης παρέλευσης της παραπάνω προθεσμίας θεωρείται ότι έχει συντελεστεί.»
3. Στο τέλος της παρ. 5 του ά. 20 του ν. 3889/2010 προστίθενται εδάφια ως εξής :
«Στις περιοχές του δευτέρου εδαφίου του ά. 62 του ν. 998/1979 δεν κωλύεται η μεταγραφή ή καταχώριση συμβολαιογραφικών πράξεων με αντικείμενο ακίνητα, που έχουν εν όλω ή εν μέρει το χαρακτήρα έκτασης των παραγράφων 5α) ή 5β) του άρθρου 3 του παραπάνω νόμου, στα οικεία βιβλία μεταγραφών του αρμόδιου Υποθηκοφυλακείου ή στα οικεία φύλλα του αρμόδιου γραφείου Κτηματογράφησης ή Κτηματολογικού Γραφείου, εφόσον για την έχουσα τον παραπάνω χαρακτήρα έκταση προσκομίζεται απόφαση αναγνώρισης της κυριότητας ή η προβλεπόμενη στην περ. δ) της παρ. 5 του παραπάνω άρθρου θεωρημένη έκθεση ελέγχου τίτλων.
Οι φύλακες μεταγραφών και οι προϊστάμενοι Γραφείων Κτηματογράφησης ή Κτηματολογικών Γραφείων, που παραβιάζουν την παραπάνω διάταξη τιμωρούνται με πρόστιμο ποσού 1.000 ευρώ, το οποίο επιβάλλεται με απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης μετά από ακρόαση τους. Σε περίπτωση υποτροπής το πρόστιμο διπλασιάζεται.».
4. Σε περίπτωση ακινήτου το οποίο έχει εν μέρει αγροτικό χαρακτήρα και εν μέρει χαρακτήρα δάσους ή εν γένει δασικής έκτασης, χωρίς να έχει εκδοθεί διοικητική πράξη ή τελεσίδικη δικαστική απόφαση, με την οποία αναγνωρίζεται ότι το τμήμα του με τον χαρακτήρα δάσους ή εν γένει δασικής έκτασης ανήκει σε ιδιώτη και όχι στο Δημόσιο, επιτρέπεται η κατάρτιση συμβολαιογραφικών πράξεων για το έχον αγροτικό χαρακτήρα τμήμα του χωρίς την τήρηση των υποχρεώσεων της παρ. 3 του άρθρου 280 του Δασικού Κώδικα (ν.δ 86/1969). Στην παραπάνω περίπτωση για την εφαρμογή των πολεοδομικών διατάξεων το ακίνητο θεωρείται ότι δημιουργήθηκε κατά το χρόνο κατάρτισης του παλαιότερου τίτλου, στον οποίο περιλαμβάνεται και το τμήμα αγροτικού χαρακτήρα και το τμήμα δάσους ή δασικής έκτασης. Τα παραπάνω ισχύουν και σε περίπτωση που μετά την κατάρτιση συμβολαιογραφικής πράξης για το έχον αγροτικό χαρακτήρα τμήμα του εκδοθεί διοικητική πράξη ή τελεσίδικη δικαστική απόφαση, με την οποία αναγνωρίζεται ότι το τμήμα του με τον χαρακτήρα δάσους ή εν γένει δασικής έκτασης ανήκει σε ιδιώτη.
Μάρτιος 2020
Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Κυκλάδων
Μανώλης Ισιγώνης Γιώργος Ευριπιώτης
πρόεδρος αντιπρόεδρος
Κρίνω αναγκαίο με αποκλειστικό γνώμονα τη βελτίωση της νομοθεσίας περί δασικών χαρτών να σημειώσω τα εξής: Υπάρχουν κραυγαλέες περιπτώσεις λαθών τα οποία έχουν γίνει κατά την ανάρτηση των δασικών χαρτών που εμφανίζουν ως δασικού χαρακτήρα εκτάσεις για τις οποίες έχουν εκδοθεί τελεσίδικες πράξεις χαρακτηρισμού ή τελεσίδικες πράξεις των αρμόδιων επιτροπών εξέτασης των αντιρρήσεων, που έκριναν τελεσίδικα το μη δασικό τους χαρακτήρα. Για το λόγο αυτό είναι αναγκαία η νομοτεχνική αναμόρφωση του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 9 του άρθρου 48, κατά τρόπο που να μη εγείρονται αμφιβολίες ότι καλύπτει και τις περιπτώσεις αυτές. Ότι δηλαδή καλύπτει και τις περιπτώσεις στις οποίες εκ λάθους αναρτήθηκαν μη δασικές εκτάσεις ως δασικές, δεν έχει υπάρξει κύρωση των σχετικών δασικών χαρτών διότι έχουν ασκηθεί αντιρρήσεις και μολονότι οι δασικές υπηρεσίες αναγνωρίζουν πλήρως το λάθος τους αρνούνται επί πολλά χρόνια να προβούν στην επανόρθωση του σφάλματος, επικαλούμενες τη μη ύπαρξη νομικής βάσης. Είναι προφανές ότι το πρόβλημα αυτό θα πρέπει να επιλυθεί διά της διοικητικής οδού από τις οικείες Διευθύνσεις Δασών.
Για το λόγο αυτό προτείνεται η αναμόρφωση της πρώτου εδαφίου της προτεινόμενης παραγράφου 9 του άρθρου 48 ως εξής: «Μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δύο (2) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος αναμορφώνονται υποχρεωτικά οι αναρτηθέντες δασικοί χάρτες ανεξαρτήτως εάν αυτοί έχουν ή όχι μερικώς ή ολικώς κυρωθεί, οι μερικώς ή ολικώς αναρτηθέντες και κυρωθέντες δασικοί χάρτες και τροποποιούνται οι δασικοί χάρτες που βρίσκονται σε οποιοδήποτε στάδιο κατάρτισης ή θεώρησης, προκειμένου να συμπεριληφθούν σ’ αυτούς διοικητικές πράξεις, οι οποίες είχαν παραλειφθεί κατά την αρχική επεξεργασία, ανάρτηση ή κύρωση αντίστοιχα……………..»
Ενδεχομένως θα πρέπει να υπάρξει αναμόρφωση και της παραγράφου 1 του άρθρου 48 ώστε να καλύπτει και τις προαναφερόμενες περιπτώσεις, ήτοι εκείνες για τις οποίες έχουν εκδοθεί τελεσίδικες πράξεις χαρακτηρισμού ή τελεσίδικες πράξεις των αρμόδιων επιτροπών εξέτασης των αντιρρήσεων, σε κάθε πάντως περίπτωση θα πρέπει να γίνει ρητή αναφορά και στην αιτιολογική έκθεση του άρθρου 48 που αφορά στην παράγραφο 9 του άρθρου 48 ότι στις διοικητικές πράξεις στις οποίες αναφέρεται η παράγραφος αυτή εμπίπτουν και οι τελεσίδικες πράξεις που έχουν χαρακτηρίσει εκτάσεις ως μη δασικές, όπως και οι τελεσίδικες πράξεις των αρμόδιων επιτροπών εξέτασης των αντιρρήσεων που ομοίως τις έχουν χαρακτηρίσεις ως μη δασικές.
στο αρθρο 48 παραγραφος 1 πρεπει να συμπληρωθει καθε ειδους ατομικες και κανονιστικες διοικητικες πραξεις και ατομικες πραξεις γενικου περιεχομενου που ρυθμιζουν οποιαδηποτε ζητηματα αφορουν τις ιδιοκτησιες,καθως και συμβολαιογραφικες πραξεις και λοιπα διοικητικα εγγραφα.
Προτείνουμε η παράγραφος 2 του άρθρου 48
Να αποτελούν στοιχεία του δασικού χάρτη και άλλες διοικητικές πράξεις Υπουργείων, Νομαρχιών, Ο.Τ.Α, Δημοσίων Οργανισμών, που εκδόθηκαν πριν τις 11-6-1975 και παραμένουν ισχυρές καθόσον δεν έχουν ακυρωθεί ή ανακληθεί, και οδηγούν σε νόμιμη μεταβολή του δασικού χαρακτήρα εκτάσεων, καθώς διαθέσιμα στοιχεία της δασικής υπηρεσίας και των Ο.Τ.Α.
Διότι πρέπει να συμπεριληφθούν στο ανωτέρω άρθρο και άλλες νόμιμες πράξεις της διοίκησης, ώστε να λήξη η ταλαιπωρία χιλιάδων ιδιοκτητών, όπως αποφάσεις του τότε Υπουργείου Γεωργίας, των τότε Νομαρχιών, για εκχέρσωση, κατάτμηση, διανομή, μεταβίβαση και εκποίηση εκτάσεων, άδειες πολεοδομίας, άδειες ναοδομίας, δημόσια και δημοτικά έργα (διανοίξεις, συντήρηση και ασφαλτόστρωση οδών, περισυλλογή απορριμμάτων, συντήρηση πρασίνου, υποδομών, συντήρηση και επισκευή δικτύου ύδρευσης και δημοτικού φωτισμού, δημόσιες συγκοινωνίες, δημοτικά κοιμητήρια, πλατείες, παιδικές χαρές, αθλητικοί χώροι κλπ), έργα κοινής ωφελείας (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΥΔΡΕΥΣΗ, ΕΛΤΑ που όλα τότε ήσαν δημόσιοι οργανισμοί). Οι προτάσεις λοιπόν θα πρέπει να οδηγήσουν στην κατανόηση από την Διοίκηση, ότι οι αυτοτελείς οικισμοί και οικιστικές περιοχές δεν αποτελούν οικισμούς παρανόμων πολιτών με παραπτώματα κακουργηματικού χαρακτήρα αλλά πολιτών οι οποίοι ναι μεν δόμησαν αυθαίρετα σε μεγάλο ποσοστό, τα οποία νομιμοποιήθηκαν με τους εκάστοτε ισχύοντες νόμους πληρώνοντας τα ανάλογα πρόστιμα και φόρους, αλλά κατόπιν Πράξεων της Διοίκησης οι οποίες προσέδωσαν στις περιοχές αυτές χαρακτήρα και μορφή οικισμού.
Δημιουργούνται προβλήματα περισσότερα από όσα θα λυθούν. Με τον τρόπο αυτό το κράτος είναι ασυνεπές προς τους πολίτες, χρήματα θα σπαταληθούν για να αναμορφωθούν χάρτες που μόλις έγιναν και όλα αυτά γιατί;. Επειδή δεν ενσωματώθηκαν κάποιες πράξεις της διοίκησης; Ποιες είναι αυτές και γιατί αυτές δεν δίνονται στις υπηρεσίες για να τις ενσωματώσουν στο δασικό χάρτη ή να εισηγηθούν στις αρμόδιες ΕΠΕΑ για την ύπαρξη τους.
Αυτό προβλεπόταν και με το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο. Καθυστερούμε την ανάρτηση των δασικών χαρτών άνευ λόγου, και με ένα νομοθετικό πλαίσιο που μόνο προβλήματα θα δημιουργήσει.
θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας μεγάλος αριθμός αγροτών του Ν. Κιλκίς και όχι μόνο.
Μετά την ανάρτηση και κύρωση των Δασικών Χαρτών δημιουργήθηκαν προβλήματα ιδιοκτησιακά και για τις Κοινοτικές Επιδοτήσεις. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η σύνταξη των Δασικών Χαρτών βασίστηκε στις αεροφωτογραφίες του 1945, στις οποίες απεικόνιζονται οι αγροί μας, όντας επί έξι χρόνια ακαλλιέργητοι.
Αίτημά μας είναι να επανεξεταστούν οι χαρακτηρισμοί: (Δ.Δ.) Ανέκαθεν Δασικός ή (Α.Δ.) Δασωμένες εκτάσεις άλλης μορφής, καθώς σε πολλές περιπτώσεις είναι λανθασμένοι και το ίδιο συμβαίνει και με τις Χορτολιβαδικές Χ.Χ., Χ.Α. και Α.Χ, οι οποίες είναι και ο μεγαλύτερος αριθμός από τις 170.000 αιτήσεις Αντιρρήσεων, Αιτήσεων Εξαγοράς ή Έγκρίσεων Επέμβασης. Οι Αιτήσεις Εξαγοράς και Έγκρισης Επέμβασης αφορούν αιτήματα για τα οποία δεν υποβλήθηκαν αντιρρήσεις λόγω παρόδου των προθεσμιών.
Ζητούμε λοιπόν να ληφθούν υπ’ όψιν στο Νομοσχέδιο που θα κατατεθεί αεροφωτογραφίες που θα είναι μετά το 1949, όταν σταμάτησε η εμπόλεμη κατάσταση και οι εκτάσεις άρχισαν να καλλιεργούνται ξανα στο Νομό μας. Θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν οι αεροφωτογραφίες της περιόδου 1950- 1970, δηλαδή 50 έως 70 χρόνια πριν από σήμερα.
Επίσης, ζητούμε να εξαιρεθούν από τη Δασική Νομοθεσία οι χορτολιβαδικές εκτάσεις ανεξαρτήτως κλίσης και υψομέτρου, επειδή στο Ν. Κιλκίς υπάρχουν περιοχές με μεγαλύτερο υψόμετρο και καλλιεργούνται εκτάσεις με κλίση σύφωνα με τις σύγχρονες πρακτικές. Ακόμη, να εξαιρεθούν από τη Δασική Νομοθεσία καλλιεργούμενες εκτάσεις που αποτελούσαν τεχνητή δάσωση π.χ. μωρεώνες, ανεξαρτήτως χρόνου αλλαγής καλλιέργειας.
Οι εκτάσεις αυτές επιδοτούνται από Κοινοτικούς Πόρους και εάν παραμείνουν οι παραπάνω χαρακτηρισμοί, δε θα μπορούν να θεωρηθούν ως αρόσιμες και κατ’ επέκταση δε θα είναι επιλέξιμες για επιδότηση, ενώ ελλοχεύει ο κίνδυνος να ζητηθεί επιστροφή των επιδοτήσεων των προηγουμένων ετών, προκαλλώντας πολύ μεγάλη οικονομική ζημία στους αγρότες αλλά και το Ελληνικό Κράτος.
Σας παρουσιάζουμε αναλυτικότερα τα αιτήματά μας που αφορούν τα θέματα ιδιοκτησίας.
ΕΞΑΙΡΕΣΗ ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ ΕΚΤΑΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΔΑΣΙΚΗ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
Α. Το Δημόσιο να μην προβάλλει δικαιώματα κυριότητας σε εκτάσεις δασικές ή όχι και να αναγνωρίζει οριστικούς τίτλους κυριότητας σε εκτάσεις που:
1. Αποκτήθηκαν με αγορά σύμφωνα με Απόφαση του Υπουργού Γεωργίας.
2. Αποκτήθηκαν με αγορά με συγκύριο το Ελληνικό Δημόσιο.
3. Συμπεριελήφθησαν σε Αποφάσεις Αναγκαστικής Απαλλοτρίωσης, ανεξαρτήτως χρόνου, όπου κατονομάζονται σαν ιδιοκτησίες των αρχικών εκτάσεων, σαν αρχή ίσης μεταχείρισης με τις εκτάσεις που παραχωρήθηκαν σε ακτήμονες. Να αναγνωριστούν δηλαδή σαν ιδιωτικές και οι εκτάσεις που απαλλοτριώθηκαν πριν την ισχύ του Ν.Δ. 2185/1952 και οι οποίες εντάσσονται στο Ν.2052/1920 «περί αγροτικού Νόμου», ο οποίος έγινε μετά την ισχύ του Ν.1072/1917.
4. Περιελήφθησαν σε Δικαστικές Αποφάσεις αναγνώρισης τίτλων ιδιοκτησίας και δικαιώθηκαν.
5. Περιελήφθησαν σε θετικές πραγματογνωμοσύνες Δημοσίων Αρχών αναγνώρισης ιδιοκτησίας.
6. Τμήμα τους περιλήφθηκε σε διανομή του Υπουργείου Γεωργίας και εμφαίνεται στον Κτηματολογικό Πίνακα και το αντίστοιχο Τοπογραφικό Διάγραμμα.
7. Μεταβιβάστηκαν μετά από Απόφαση του αρμόδιου Νομάρχη, η οποία αναγνώρισε την μεταβίβαση αγροτικής γης και κοινοποιήθηκε στο αντίστοιχο Δασαρχείο το οποίο δεν προχώρησε σε νόμιμες ενέργειες αμφισβήτησης της ιδιοκτησίας.
Η πλαστική σακούλα μεταφοράς δεν είναι είδος πολυτελείας, είναι είδος πρώτης ανάγκης. Αφ’ ενός για την υγιεινή μεταφορά των τροφίμων και κατ΄επέκταση για την ασφαλέστερη συσκευασία και μεταφορά των οικιακών απορριμάτων. Όμως, παρ’ όλο που η πλαστική σακούλα μεταφοράς είναι η φιλικότερη προς το περιβάλλον επιλογή, εν τούτοις επιβάλλεται σε αυτή περιβαλλοντικό τέλος, το οποίο είναι μια κατάφωρη φοροεισπρακτική τακτική. Επίσης, στην αιτιολογική έκθεση του Νομοσχεδίου δεν είδα κάποια αναφορά στο άρθρο αυτό. Επιτρέπεται η αλλαγή υπάρχοντος Νόμου χωρίς λόγο? Χωρίς επιχειρήματα και δημοσιευμένα στοιχεία? Ποιος ο λόγος να επιβληθεί επιπλέον φόρος για τις σακούλες μεταφοράς άνω των 50μm που είναι επαναχρησιμοποιούμενες και ανακυκλώσιμες? Στην ουσία δίνει κίνητρο στους καταναλωτές για χρήση πάνινης σακούλας, που δεν είναι καθόλου «της μόδας» αλλά είναι φωλιά επώασης και διασποράς ανθεκτικών μικροβίων, ειδικά αυτή την περίοδο που έχει ξεσπάσει μια υγειονομική κρίση στη χώρα μας. Να υπάρχει διάθεση των επαναχρησιμοποιούμενων σακουλών >50μm χωρίς τέλη, υπό την προϋπόθεση να περιέχουν μεγάλο ποσοστό ανακυκλωμένης πρώτης ύλης.
Κρίνω αναγκαίο με αποκλειστικό γνώμονα τη βελτίωση της νομοθεσίας περί δασικών χαρτών να σημειώσω τα εξής: Υπάρχουν κραυγαλέες περιπτώσεις λαθών τα οποία έχουν γίνει κατά την ανάρτηση των δασικών χαρτών που εμφανίζουν ως δασικού χαρακτήρα εκτάσεις για τις οποίες έχουν εκδοθεί τελεσίδικες πράξεις χαρακτηρισμού ή τελεσίδικες πράξεις των αρμόδιων επιτροπών εξέτασης των αντιρρήσεων, που έκριναν τελεσίδικα το μη δασικό τους χαρακτήρα. Για το λόγο αυτό είναι αναγκαία η νομοτεχνική αναμόρφωση του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 9 του άρθρου 48, κατά τρόπο που να μη εγείρονται αμφιβολίες ότι καλύπτει και τις περιπτώσεις αυτές. Ότι δηλαδή καλύπτει και τις περιπτώσεις στις οποίες εκ λάθους αναρτήθηκαν μη δασικές εκτάσεις ως δασικές, δεν έχει υπάρξει κύρωση των σχετικών δασικών χαρτών διότι έχουν ασκηθεί αντιρρήσεις και μολονότι οι δασικές υπηρεσίες αναγνωρίζουν πλήρως το λάθος τους αρνούνται επί πολλά χρόνια να προβούν στην επανόρθωση του σφάλματος, επικαλούμενες τη μη ύπαρξη νομικής βάσης. Είναι προφανές ότι το πρόβλημα αυτό θα πρέπει να επιλυθεί διά της διοικητικής οδού από τις οικείες Διευθύνσεις Δασών.
Για το λόγο αυτό προτείνεται η αναμόρφωση της πρώτου εδαφίου της προτεινόμενης παραγράφου 9 του άρθρου 48 ως εξής: «Μέσα σε αποκλειστική προθεσμία δύο (2) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος αναμορφώνονται υποχρεωτικά οι αναρτηθέντες δασικοί χάρτες ανεξαρτήτως εάν αυτοί έχουν ή όχι μερικώς ή ολικώς κυρωθεί, οι μερικώς ή ολικώς αναρτηθέντες και κυρωθέντες δασικοί χάρτες και τροποποιούνται οι δασικοί χάρτες που βρίσκονται σε οποιοδήποτε στάδιο κατάρτισης ή θεώρησης, προκειμένου να συμπεριληφθούν σ’ αυτούς διοικητικές πράξεις, οι οποίες είχαν παραλειφθεί κατά την αρχική επεξεργασία, ανάρτηση ή κύρωση αντίστοιχα……………..»
Ενδεχομένως θα πρέπει να υπάρξει αναμόρφωση και της παραγράφου 1 του άρθρου 48 ώστε να καλύπτει και τις προαναφερόμενες περιπτώσεις, ήτοι εκείνες για τις οποίες έχουν εκδοθεί τελεσίδικες πράξεις χαρακτηρισμού ή τελεσίδικες πράξεις των αρμόδιων επιτροπών εξέτασης των αντιρρήσεων, σε κάθε πάντως περίπτωση θα πρέπει να γίνει ρητή αναφορά και στην αιτιολογική έκθεση του άρθρου 48 που αφορά στην παράγραφο 9 του άρθρου 48 ότι στις διοικητικές πράξεις στις οποίες αναφέρεται η παράγραφος αυτή εμπίπτουν και οι τελεσίδικες πράξεις που έχουν χαρακτηρίσει εκτάσεις ως μη δασικές, όπως και οι τελεσίδικες πράξεις των αρμόδιων επιτροπών εξέτασης των αντιρρήσεων που ομοίως τις έχουν χαρακτηρίσεις ως μη δασικές.
ΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ ΑΡ.ΠΡΩΤΟΚΟΛΟΥ 261 19-05-2011
ΓΙΑΒΕΡΙΔΟΥ ΕΙΡΗΝΗ 0000000000092214
ΚΥΡΙΟΙ ,
ΕΔΏ ΚΑΙ 9 ΧΡΟΝΙΑ ΤΟ ΟΙΚΟΠΕΔΟ ΜΑΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΚΡΥΣΤΑΛΛΗ ΚΑΙ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ ΕΧΕΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΟΙ ΔΑΣΙΚΟ ΣΕ ΜΙΑ ΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΕ ΡΕΥΜΑ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΤΟΣΤΡΩΣΗ .
Ο ΔΗΜΟΣ ΜΑΣ ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΟ ΔΑΣΑΡΧΕΙΟ ΠΕΝΤΕΛΗΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΟΣ ΜΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕ ΌΤΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΊΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΜΟΙΒΗ ΤΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ .
ΑΠΌ ΕΚΕΙ ΜΑΣ ΣΤΕΛΝΟΥ ΣΤΗΝ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΑΣΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ Ο ΟΠΟΙΑ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΜΕ EMAIL ΌΤΙ ΘΑ ΕΙΔΟΠΟΙΗΘΟΥΜΕ ΑΠΌ ΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ. ΠΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΑΚΟΜΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΛΕΣΕΙ Η ΑΡΜΟΔΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ . ΠΟΙΑ ΕΊΝΑΙ Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΔΙΑΚΑΙΟΛΟΓΗΤΗ ΑΥΤΉ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗΣ .
ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ 261 19-05-2011
ΓΙΑΒΕΡΙΔΠΥ ΕΙΡΗΝΗ 00000092214
Άρθρο 48 παρ.2
Στις διοικητικές πράξεις της παρ.2 του άρθρου 48, θα πρέπει να αναφέρονται ρητά οι οικοδομικές άδειες που δεν έχουν ανακληθεί ή ακυρωθεί, για την έκδοση των οποίων ελήφθησαν υπόψη βεβαιώσεις της δασικής Υπηρεσίας περί του χαρακτήρα της έκτασης. Για το χαρακτηρισμό των εκτάσεων θα ήταν σκόπιμο να λαμβάνεται υπόψη το σύνολο των κατασκευών που περιλαμβάνονται στις παραπάνω οικοδομικές άδειες και όχι αποκλειστικά το τμήμα που πληρεί τους όρους της αρτιότητας, κατά το χρόνο έκδοσής τους.
Άρθρο 48 παρ. 9
Οι δασικοί χάρτες ορθώς πριν αναρτηθούν θα πρέπει να λάβουν υπόψη τις ανωτέρω διοικητικές πράξεις οι οποίες, ως φαίνεται, δεν συμπεριλήφθηκαν στον δασικό χάρτη κατά την κατάρτισή του. Επομένως ο δασικός χάρτης προκειμένου να πραγματοποιηθεί νέα ανάρτηση, θα πρέπει να αναμορφωθεί. Ο χρόνος των δύο μηνών όμως, κρίνεται ανεπαρκής για την συλλογή των τοπογραφικών δεδομένων από όλους τους ενδιαφερόμενους και επεξεργασία των δεδομένων σε ένα συνολικό ηλεκτρονικό υπόβαθρο, καθώς θα απαιτηθούν νέα τοπογραφικά διαγράμματα που να αναφέρονται στις παραπάνω διοικητικές πράξεις και στο ίδιο γεωγραφικό σύστημα αναφοράς με αυτό του Κτηματολογίου. Η αναμόρφωση δεν θα πρέπει να γίνει στο στάδιο των αντιρρήσεων, ούτε να αποτελέσει αντικείμενο εργασίας των ΕΠ.Ε.Α. καθώς θα δημιουργηθεί πρόβλημα στην λειτουργία τους.
ΟΧΙ μονο για τις Διοικητικες πραξεις πριν του 1975 μονο. Παραδειγματος χαριν με τον Ν.1080/1980 εκποιηθηκαν απο τους Δημους με απ ευθειας εκποιηση σε δημοτες κατεχομενες εκτασεις καλλιεργουμενες η δενδροφυτευμενες,τουλαχιστον πριν απο δεκα πεντε χρονια απο την ισχυ του Νομου,δηλαδη πριν απο το 1975 καλλιεργουνταν,με διοικητικες πραξεις που προεβλεπε ο Ν.1080/1980.Θα πρεπει να ληφθουν υπ οψιν και αυτες οι διοικητικες πραξεις για την εφαρμογη της παρ.1 του αρθ.48.
Στην αιτιολογική έκθεση, σε σχέση με το άρθρο 48§7 του Νομοσχεδίου, αναφέρεται ότι στο τοπογραφικό που θα συνταχθεί πρέπει να υπάρχει ρητή μνεία ότι υπάρχει περίπτωση ακύρωσης του Δασικού Χάρτη κατόπιν αίτησης ακύρωσής του. Τέτοια διάταξη όμως (σωστά) ΔΕΝ υπάρχει στο κείμενο του Νομοσχεδίου, του οποίου η σχετική διάταξη υπονομεύεται με τέτοια τυχόν ρύθμιση και δεν πρόκειται στην πράξη να εφαρμοστεί ποτέ, εφόσον πρόκειται για αμιγώς νομικό θέμα (και μάλιστα έντονα αμφισβητούμενο) με το οποίο οι τοπογράφοι δεν έχουν καμμία σχέση ή γνώση, πιθανότατα δε, επιπλέον, θα αρνηθούν να περιλάβουν στο τοπογραφικό τους τέτοια δήλωση. Μάλιστα, κάποιος δύσπιστος και πονηρός, θα σκεφτόταν ότι η φράση μπήκε για να προετοιμάσει την υποβολή –και πιθανότατα αποδοχή, με την αιτιολογία ότι το αναφέρει η αιτιολογική έκθεση- τροπολογίας που να το προσθέτει στη διάταξη. Επιπλέον ενδέχεται να προκαλέσει πληθώρα παρερμηνειών, ιδίως στις Δασικές Υπηρεσίες και γενικότερη εμπλοκή και αχρήστευση της διάταξης στην πράξη, δηλ. αυτοκατάργησή της.
Για την εξουδετέρωση μάλιστα των ανωτέρω ενδεχομένων και να καταστεί η ρύθμιση ξεκάθαρη, πρέπει να προστεθεί στο κείμενο του Νομοσχεδίου η λέξη «μόνον» (δηλ. «… επί του οποίου ο συντάκτης βεβαιώνει μόνον ότι το ακίνητο …».
Οικοδομική άδεια: Η διάταξη του άρθρου 154§1 του ν.4389/2016, με την οποία προστέθηκε §7 στο άρθρο 3 του ν.998/1979, είναι σαφές ότι αφορά μόνον την ύπαρξη οικοδομικής άδειας. Σε καμμία περίπτωση δεν εξαρτάται και από την ύπαρξη οικοδομής. Τέτοια άποψη και ερμηνεία δεν μπορεί να στηριχθεί σε κανένα σημείο της διάταξης, άποψη που ενισχύεται και από το πιστοποιητικό που ζητείται ότι η οικοδομική άδεια ισχύει. Αν υπήρχε οικοδομή, έστω μη αποπερατωμένη, η άδεια ισχύει εις το διηνεκές εκ του νόμου. Σε πολλές όμως Δασικές Υπηρεσίες υποστηρίζεται μια τέτοια άποψη, που είναι αντίθετη στο νόμο (contra legem). Ωρισμένοι επικαλούνται εγκύκλιο του ΥΠΕΧΩΔΕ η οποία, σε όσα σημεία της αναφέρεται σε οικοδομή, είναι προφανές ότι το κάνει χάριν παραδείγματος, εκ του συνήθως συμβαίνοντος και όχι απαιτώντας σαν προϋπόθεση της εφαρμογής της διάταξης την ύπαρξη οικοδομής. Δεν αναφέρεται αυτό πουθενά, ούτε έμμεσα προκύπτει.
Σημειώνω ότι η πιο πάνω ρύθμιση (εξαίρεση από τους Δασικούς Χάρτες αν απλώς υπάρχει διοικητική πράξη, οικοδομική άδεια, κλπ) δεν αποτελεί αναιτιολόγητη, τυχαία ή χαριστική ρύθμιση, αλλά συμμόρφωση του νομοθέτη στις αρχές της Ευρωπαϊκής και της Συνταγματικής Νομοθεσίας, δηλ. συμμόρφωση στις ιδιαίτερα προστατευόμενες αρχές της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του πολίτη, της χρηστής διοίκησης, προς το Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ, την προστασία της ιδιοκτησίας (Σ 17), κλπ. για παράβαση των οποίων επανειλημμένα έχει καταδικασθεί η Ελλάδα και υποχρεωθεί σε πληρωμή αποζημιώσεων υπέρ αδικηθέντων ιδιωτών.
Απαιτείται λοιπόν η προσθήκη νέου εδαφίου στο τέλος της §7 του άρθρου 3 του ν.998/1979, ως ισχύει, που να ορίζει ότι: «Η εφαρμογή της διατάξεως αυτής δεν εξαρτάται από την εν όλω ή εν μέρει υλοποίηση της οικοδομικής άδειας που έχει εκδοθεί πριν την έναρξη ισχύος του Ν.4030/2011 και της σχετικής δόμησης».
1. Ενόψει της προσπάθειας μείωσης του αριθμού των ενστάσεων που εκκρεμούν ενώπιον των ΕΠΕΑ, παρατηρώ ότι:
Πάρα πολλοί «προνοητικοί» ενιστάμενοι κατέθεσαν δύο ενστάσεις, μία ατελώς (όπως ο νόμος προβλέπει για πολλές περιπτώσεις) και μία – του ίδιου ακριβώς περιεχομένου – με καταβολή παραβόλου, ώστε αν η αρμόδια ΕΠΕΑ έκρινε ότι δεν υπάγεται πράγματι η περίπτωσή τους στις «Ατελώς» υποβαλλόμενες, να μην έχουν απωλέσει το σχετικό δικαίωμα (περίπτωση που ήδη ρυθμίζεται στην παρ. 5 του άρθρου 48 του Νομοσχεδίου).
Στις περιπτώσεις που η μία από τις δύο ενστάσεις έχει συζητηθεί από την αρμόδια ΕΠΕΑ (συνήθως προηγήθηκε η συζήτηση των «Ατελώς») και έχει γίνει δεκτή, προφανώς παρέλκει η συζήτηση της δεύτερης, η οποία πρέπει να αποσυρθεί, να μην συζητηθεί και, βεβαίως, να μην εκδοθεί απόφαση.
2. Κανονικά πρέπει να προβλεφθεί και η επιστροφή του παραβόλου αν πρώτη έχει γίνει δεκτή η «Ατελώς», διότι αν έχει γίνει δεκτή η άλλη έχει ήδη διαταχθεί η επιστροφή του.
3. Αν η ένσταση που συζητήθηκε πρώτη έχει απορριφθεί και ενόψει του ότι η σχετική νομοθεσία συνεχώς αλλάζει και εξελίσσεται και διευρύνονται οι περιπτώσεις που μια ένσταση γίνεται δεκτή, (κάτι που πιθανολογείται και ότι θα συνεχισθεί), η ένσταση που δεν έχει συζητηθεί ακόμα πρέπει να συζητηθεί (και όχι να αποσυρθεί) ώστε να υπάρξει κρίση με βάση τις ισχύουσες κατά την συζήτησή της διατάξεις.
4. Ως κείμενο για την σχετική προσθήκη προτείνεται το ακόλουθο, ως προσθήκη στην §5 του αρθρ. 48 του Κεφαλαίου Ε του Νομοσχεδίου, ή και σαν προσθήκη χωριστής παραγράφου του άρθρου 48:
«Σε περίπτωση που εκτός από την ατελώς υποβληθείσα αίτηση ή ένσταση, έχει υποβληθεί και άλλη ένσταση, ιδίου περιεχομένου, με καταβολή παραβόλου και αν έχει εκδοθεί απόφαση της αρμόδιας ΕΠΕΑ για οποιαδήποτε από τις δύο ενστάσεις και αυτή έχει γίνει δεκτή, η δεύτερη ένσταση που εκκρεμεί δεν συζητείται, αλλά αποσύρεται και δεν εκδίδεται επ’ αυτής απόφαση, επιστρέφεται δε το παράβολο που κατατέθηκε. Εάν η ένσταση που συζητήθηκε πρώτη, έχει απορριφθεί, τότε εκείνη που ακόμα εκκρεμεί συζητείται με βάση τις διατάξεις που ισχύουν κατά την συζήτησή της».
Γιατί δε βλέπει κανείς τον ελέφαντα μες στο δωμάτιο; Αφού δεν υπάρχει σαφής νομοθεσία που να καθορίζει με αντικειμενικά κριτήρια τι είναι δασικό και τι δάσος! Ουσιαστικά οι δασικοί χάρτες φτιάχτηκαν με κριτήριo αυτό που φάνηκε στο μάτι του νεαρού απόφοιτου δασολόγου που βάλανε οι ανάδοχοι να κάνει τη μελέτη! O νόμος 3208/2003 στο άρθρο 1 είχε ορίσει τι είναι δάσος, τι δασικό και τι όχι, ανάλογα με το είδος και την πυκνότητα της βλάστσης (συγκόμωση) συγκεκριμένα πράγματα, χωρίς αοριστίες! (ΦΕΚ 303/α/2003 στην αρχική του μορφή) …όμως το άρθρο καταργήθηκε, χωρίς να αντικατασταθεί με κάτι συγκεκριμένο, μείναμε στη «δασοβιοκοινότητα»… ποιούς εξυπηρετεί αυτή η αοριστία; Είναι δυνατόν πάνω από το 80% του ελληνικού εδάφους να είναι δασικό ή δάσος; οι υγιείς παραγωγικές δραστηριότητες σε ποιό έδαφος θα πατήσουν; Πρέπει να υπάρχουν συγκεκριμένα αντικειμενικά κριτίρια για το τι ειναι δασικο και τι όχι! όλα τα υπόλοιπα είναι για να κυνηγάμε την ουρά μας!
Ζητούμενες τροποποίησεις της υφιστάμενης νομοθεσίας σχετικά με τα δάση
1. Τροποποίησης της νομοθεσίας για τους δασωμένους αγρούς ώστε να μην
απαιτείται καθολική διαδοχή επί του αρχικού τίτλου κυριότητας προκειμένου
να εφαρμοστούν οι ευεργετικές για αυτούς διατάξεις (συνθήκη πρακτικά
αδύνατη σε πολλές περιοχές λόγω ιστορικών συνθηκών)
2. Εξαίρεση από τους δασικούς χάρτες περιοχών στις οποίες στις οποίες
έχουν πραγματοποιηθεί διανομές γεωργικού κλήρου σε ακτήμονες, αναγνώριση προ του 1912 ιδιοκτησίας μέσω πράξεων διανομής, έργα αναδασμών και άλλων έγγειων βελτιώσεων, ανεξάρτητα από τη σημερινή κατάσταση της βλάστησής τους, με επικληση του σχετικού άρθρου του συντάγματος για λόγους Δημόσιου
συμφέροντος. Επιπλέον, σε αυτές να μην προβάλει τεκμήριο κυριότητας το
δημόσιο στηριγμένο στους δασικούς χάρτες.
3.Εξαίρεση από τους δασικούς χάρτες περιοχών που εμπίπτουν στα ήδη αναγνωρισμένα πρόδηλα λάθη ή έχουν προταθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες ως πρόδηλα λάθη καθώς και τα προτεινόμενα από τους δήμους όρια οικισμών με την περιμετρική τους ζώνη.
b.Εξαίρεση από τους δασικούς χάρτες περιοχών που έχουν χαρακτηριστεί από τον ΟΠΕΚΕΠΕ ως επιλέξιμες για βόσκηση.
Με ειλικρινή εκτίμηση,
το ΔΣ της Ομοπσονδίας Αδελφοτήτων και Ενώσεων Επαρχίας Πωγωνίου
Μη προβολή δικαιωμάτων κυριότητας από το Δημόσιο,
α. εφόσον ο νομέας του ακινήτου ή ο δικαιοπάροχός του την απέκτησε με νόμιμο τίτλο από επαχθή αιτία με την προϋπόθεση ότι ο τίτλος του μεταγράφηκε έως το 1975.
β. με απόφαση της Επιτροπής Απαλλοτριώσεων κρίθηκε δικαιούχος της έκτασης βάσει των διατάξεων του Αγροτικού Κώδικα και μέχρι σήμερα δεν κηρύχθηκε έκπτωτος .
Βοσκοτόπια χοτολιβαδικά, χαρακτηρίζονται δασικές εκτάσεις στους δασικούς χάρτες, γεγονός που οδηγεί στους ιδιοκτήτες τους σε απόγνωση.
Πρόκειται για κτηνοτροφικές εκτάσεις, όπου έγινε αναγκαστική απαλλοτρίωση για αποκατάσταση ακτημόνων με το Σύνταγμα της 1.1.1952 ώστε να δοθούν κτηνοτροφικοί κλήροι σε δικαιούχους.
Για τους κτηνοτροφικούς κλήρους που Επιτροπές Απαλλοτριώσεων χαρακτήρισαν χερσολίβαδα το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι ισχύει ο χαρακτηρισμός της Επιτροπής Απαλλοτριώσεων και “δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από άλλο όργανο”.
Σημείωσε πως ο δασικός χάρτης παραλείπει να εμφανίσει τις εκτάσεις με τις επιπλέον πληροφορίες, ότι πρόκειται δηλαδή για κλήρους του εποικισμού, αλλά τις χαρακτηρίζει δασικές εκτάσεις παρά το γεγονός ότι στο Σύνταγμα του 1975 υπάρχει ειδική πρόνοια για τα λιβάδια αυτά.
Όπως σημείωσε, ο χαρακτηρισμός των εκτάσεων αυτών, ως εκτάσεις μη δασικές, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί σύμφωνα με την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, που είναι το κατά νόμο ανώτατο αρμόδιο δικαστήριο το οποίο αποφάνθηκε για τις διατάξεις που ίσχυαν τότε και τι σήμαιναν αυτές και το άρθρο 117 παρ. 5 του Συντάγματος του 1975.
Στην περίπτωση που παραμείνει ο χαρακτηρισμός δασικές εκτάσεις τότε, κληρούχοι θα χάσουν κατοχυρωμένα από το Σύνταγμα δικαιώματα και δεν θα έχει τηρηθεί το άρθρο 117 που θέλει ο χαρακτηρισμός των εκτάσεων να γίνεται με τις διατάξεις που ίσχυαν όταν έγιναν οι αναγκαστικές απαλλοτριώσεις ( Ν. 4173/1929 αρθ. 45 παρ. 2), απο απόψεως ιδιοκτησίας άρθ. 8 και άρθ. 12 , Ν.Δ. 2185 /1952 , άρθ. 71 του αγροτικού κώδικα και όχι με τις σημερινές διατάξεις.
Δηλαδή στην περίπτωση αυτή, η έκταση δεν θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί, για τον σκοπό που έγινε η αναγκαστική απαλλοτρίωση, με τις ισχύουσες τότε διατάξεις και χαρακτηρίστηκε χερσολίβαδο από την Επιτροπή Απαλλοτριώσεων .
«Σε κάθε περίπτωση οι κληρούχοι πολίτες θα χάσουν κατοχυρωμένα από το Σύνταγμα δικαιώματα.
Η πολιτεία πρέπει να προλάβει να μη δημιουργηθούν αυτές οι ανεπίλυτες μετά την επικύρωση των χαρτών καταστάσεις.
Είναι άδικο να πληρώσουν οι πολίτες τα λάθη της Δημόσιας Διοίκησης .
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΓΓ. ΤΖΙΑΜΑΛΗΣ
Σωτήριο Λάρισας τ.κ.41500
τηλ. 6977334510
Μη προβολή δικαιωμάτων κυριότητας από το Δημόσιο,
α. εφόσον ο νομέας του ακινήτου ή ο δικαιοπάροχός του την απέκτησε με νόμιμο τίτλο από επαχθή αιτία με την προϋπόθεση ότι ο τίτλος του μεταγράφηκε έως το 1975.
β. με απόφαση της Επιτροπής Απαλλοτριώσεων κρίθηκε δικαιούχος της έκτασης βάσει των διατάξεων του Αγροτικού Κώδικα και μέχρι σήμερα δεν κηρύχθηκε έκπτωτος .
Βοσκοτόπια χοτολιβαδικά, χαρακτηρίζονται δασικές εκτάσεις στους δασικούς χάρτες, γεγονός που οδηγεί στους ιδιοκτήτες τους σε απόγνωση.
Πρόκειται για κτηνοτροφικές εκτάσεις, όπου έγινε αναγκαστική απαλλοτρίωση για αποκατάσταση ακτημόνων με το Σύνταγμα της 1.1.1952 ώστε να δοθούν κτηνοτροφικοί κλήροι σε δικαιούχους.
Για τους κτηνοτροφικούς κλήρους που Επιτροπές Απαλλοτριώσεων χαρακτήρισαν χερσολίβαδα το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι ισχύει ο χαρακτηρισμός της Επιτροπής Απαλλοτριώσεων και “δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από άλλο όργανο”.
Σημείωσε πως ο δασικός χάρτης παραλείπει να εμφανίσει τις εκτάσεις με τις επιπλέον πληροφορίες, ότι πρόκειται δηλαδή για κλήρους του εποικισμού, αλλά τις χαρακτηρίζει δασικές εκτάσεις παρά το γεγονός ότι στο Σύνταγμα του 1975 υπάρχει ειδική πρόνοια για τα λιβάδια αυτά.
Όπως σημείωσε, ο χαρακτηρισμός των εκτάσεων αυτών, ως εκτάσεις μη δασικές, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί σύμφωνα με την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, που είναι το κατά νόμο ανώτατο αρμόδιο δικαστήριο το οποίο αποφάνθηκε για τις διατάξεις που ίσχυαν τότε και τι σήμαιναν αυτές και το άρθρο 117 παρ. 5 του Συντάγματος του 1975.
Στην περίπτωση που παραμείνει ο χαρακτηρισμός δασικές εκτάσεις τότε, κληρούχοι θα χάσουν κατοχυρωμένα από το Σύνταγμα δικαιώματα και δεν θα έχει τηρηθεί το άρθρο 117 που θέλει ο χαρακτηρισμός των εκτάσεων να γίνεται με τις διατάξεις που ίσχυαν όταν έγιναν οι αναγκαστικές απαλλοτριώσεις ( Ν. 4173/1929 αρθ. 45 παρ. 2), απο απόψεως ιδιοκτησίας άρθ. 8 και άρθ. 12 , Ν.Δ. 2185 /1952 , άρθ. 71 του αγροτικού κώδικα και όχι με τις σημερινές διατάξεις.
Δηλαδή στην περίπτωση αυτή, η έκταση δεν θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί, για τον σκοπό που έγινε η αναγκαστική απαλλοτρίωση, με τις ισχύουσες τότε διατάξεις και χαρακτηρίστηκε χερσολίβαδο από την Επιτροπή Απαλλοτριώσεων .
«Σε κάθε περίπτωση οι κληρούχοι πολίτες θα χάσουν κατοχυρωμένα από το Σύνταγμα δικαιώματα.
Η πολιτεία πρέπει να προλάβει να μη δημιουργηθούν αυτές οι ανεπίλυτες μετά την επικύρωση των χαρτών καταστάσεις.
Είναι άδικο να πληρώσουν οι πολίτες τα λάθη της Δημόσιας Διοίκησης .
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΓΓ. ΤΖΙΑΜΑΛΗΣ
Σωτήριο Λάρισας τ.κ.41500
τηλ. 6977334510
η προβολή δικαιωμάτων κυριότητας από το Δημόσιο,
α. εφόσον ο νομέας του ακινήτου ή ο δικαιοπάροχός του την απέκτησε με νόμιμο τίτλο από επαχθή αιτία με την προϋπόθεση ότι ο τίτλος του μεταγράφηκε έως το 1975.
β. με απόφαση της Επιτροπής Απαλλοτριώσεων κρίθηκε δικαιούχος της έκτασης βάσει των διατάξεων του Αγροτικού Κώδικα και μέχρι σήμερα δεν κηρύχθηκε έκπτωτος .
Βοσκοτόπια χοτολιβαδικά, χαρακτηρίζονται δασικές εκτάσεις στους δασικούς χάρτες, γεγονός που οδηγεί στους ιδιοκτήτες τους σε απόγνωση.
Πρόκειται για κτηνοτροφικές εκτάσεις, όπου έγινε αναγκαστική απαλλοτρίωση για αποκατάσταση ακτημόνων με το Σύνταγμα της 1.1.1952 ώστε να δοθούν κτηνοτροφικοί κλήροι σε δικαιούχους.
Για τους κτηνοτροφικούς κλήρους που Επιτροπές Απαλλοτριώσεων χαρακτήρισαν χερσολίβαδα το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι ισχύει ο χαρακτηρισμός της Επιτροπής Απαλλοτριώσεων και “δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από άλλο όργανο”.
Σημείωσε πως ο δασικός χάρτης παραλείπει να εμφανίσει τις εκτάσεις με τις επιπλέον πληροφορίες, ότι πρόκειται δηλαδή για κλήρους του εποικισμού, αλλά τις χαρακτηρίζει δασικές εκτάσεις παρά το γεγονός ότι στο Σύνταγμα του 1975 υπάρχει ειδική πρόνοια για τα λιβάδια αυτά.
Όπως σημείωσε, ο χαρακτηρισμός των εκτάσεων αυτών, ως εκτάσεις μη δασικές, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί σύμφωνα με την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, που είναι το κατά νόμο ανώτατο αρμόδιο δικαστήριο το οποίο αποφάνθηκε για τις διατάξεις που ίσχυαν τότε και τι σήμαιναν αυτές και το άρθρο 117 παρ. 5 του Συντάγματος του 1975.
Στην περίπτωση που παραμείνει ο χαρακτηρισμός δασικές εκτάσεις τότε, κληρούχοι θα χάσουν κατοχυρωμένα από το Σύνταγμα δικαιώματα και δεν θα έχει τηρηθεί το άρθρο 117 που θέλει ο χαρακτηρισμός των εκτάσεων να γίνεται με τις διατάξεις που ίσχυαν όταν έγιναν οι αναγκαστικές απαλλοτριώσεις ( Ν. 4173/1929 αρθ. 45 παρ. 2), απο απόψεως ιδιοκτησίας άρθ. 8 και άρθ. 12 , Ν.Δ. 2185 /1952 , άρθ. 71 του αγροτικού κώδικα και όχι με τις σημερινές διατάξεις.
Δηλαδή στην περίπτωση αυτή, η έκταση δεν θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί, για τον σκοπό που έγινε η αναγκαστική απαλλοτρίωση, με τις ισχύουσες τότε διατάξεις και χαρακτηρίστηκε χερσολίβαδο από την Επιτροπή Απαλλοτριώσεων .
«Σε κάθε περίπτωση οι κληρούχοι πολίτες θα χάσουν κατοχυρωμένα από το Σύνταγμα δικαιώματα.
Η πολιτεία πρέπει να προλάβει να μη δημιουργηθούν αυτές οι ανεπίλυτες μετά την επικύρωση των χαρτών καταστάσεις.
Είναι άδικο να πληρώσουν οι πολίτες τα λάθη της Δημόσιας Διοίκησης .
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΓΓ. ΤΖΙΑΜΑΛΗΣ
Σωτήριο Λάρισας τ.κ.41500
τηλ. 6977334510
Μη προβολή δικαιωμάτων κυριότητας από το Δημόσιο,
α. εφόσον ο νομέας του ακινήτου ή ο δικαιοπάροχός του την απέκτησε με νόμιμο τίτλο από επαχθή αιτία με την προϋπόθεση ότι ο τίτλος του μεταγράφηκε έως το 1975.
β. με απόφαση της Επιτροπής Απαλλοτριώσεων κρίθηκε δικαιούχος της έκτασης βάσει των διατάξεων του Αγροτικού Κώδικα και μέχρι σήμερα δεν κηρύχθηκε έκπτωτος .
Βοσκοτόπια χοτολιβαδικά, χαρακτηρίζονται δασικές εκτάσεις στους δασικούς χάρτες, γεγονός που οδηγεί στους ιδιοκτήτες τους σε απόγνωση.
Πρόκειται για κτηνοτροφικές εκτάσεις, όπου έγινε αναγκαστική απαλλοτρίωση για αποκατάσταση ακτημόνων με το Σύνταγμα της 1.1.1952 ώστε να δοθούν κτηνοτροφικοί κλήροι σε δικαιούχους.
Για τους κτηνοτροφικούς κλήρους που Επιτροπές Απαλλοτριώσεων χαρακτήρισαν χερσολίβαδα το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι ισχύει ο χαρακτηρισμός της Επιτροπής Απαλλοτριώσεων και “δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από άλλο όργανο”.
Σημείωσε πως ο δασικός χάρτης παραλείπει να εμφανίσει τις εκτάσεις με τις επιπλέον πληροφορίες, ότι πρόκειται δηλαδή για κλήρους του εποικισμού, αλλά τις χαρακτηρίζει δασικές εκτάσεις παρά το γεγονός ότι στο Σύνταγμα του 1975 υπάρχει ειδική πρόνοια για τα λιβάδια αυτά.
Όπως σημείωσε, ο χαρακτηρισμός των εκτάσεων αυτών, ως εκτάσεις μη δασικές, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί σύμφωνα με την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, που είναι το κατά νόμο ανώτατο αρμόδιο δικαστήριο το οποίο αποφάνθηκε για τις διατάξεις που ίσχυαν τότε και τι σήμαιναν αυτές και το άρθρο 117 παρ. 5 του Συντάγματος του 1975.
Στην περίπτωση που παραμείνει ο χαρακτηρισμός δασικές εκτάσεις τότε, κληρούχοι θα χάσουν κατοχυρωμένα από το Σύνταγμα δικαιώματα και δεν θα έχει τηρηθεί το άρθρο 117 που θέλει ο χαρακτηρισμός των εκτάσεων να γίνεται με τις διατάξεις που ίσχυαν όταν έγιναν οι αναγκαστικές απαλλοτριώσεις ( Ν. 4173/1929 αρθ. 45 παρ. 2), απο απόψεως ιδιοκτησίας άρθ. 8 και άρθ. 12 , Ν.Δ. 2185 /1952 , άρθ. 71 του αγροτικού κώδικα και όχι με τις σημερινές διατάξεις.
Δηλαδή στην περίπτωση αυτή, η έκταση δεν θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί, για τον σκοπό που έγινε η αναγκαστική απαλλοτρίωση, με τις ισχύουσες τότε διατάξεις και χαρακτηρίστηκε χερσολίβαδο από την Επιτροπή Απαλλοτριώσεων .
«Σε κάθε περίπτωση οι κληρούχοι πολίτες θα χάσουν κατοχυρωμένα από το Σύνταγμα δικαιώματα.
Η πολιτεία πρέπει να προλάβει να μη δημιουργηθούν αυτές οι ανεπίλυτες μετά την επικύρωση των χαρτών καταστάσεις.
Είναι άδικο να πληρώσουν οι πολίτες τα λάθη της Δημόσιας Διοίκησης .
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΓΓ. ΤΖΙΑΜΑΛΗΣ
Σωτήριο Λάρισας τ.κ.41500
τηλ. 6977334510
Προτείνω η παράγραφος 2 του άρθρου 48 να συμπληρωθεί ως εξής:
«Οι δασικές εν γένει εκτάσεις ……. ή άλλες διοικητικές πράξεις Υπουργείων, Νομαρχιών, Ο.Τ.Α., Δημοσίων Οργανισμών, που οδηγούν σε νόμιμη μεταβολή του δασικού χαρακτήρα εκτάσεων, καθώς και τα λοιπά διαθέσιμα στοιχεία της δασικής υπηρεσίας και των Ο.Τ.Α., αποτελεί τον δασικό χάρτη.».
Αιτιολογία
Αυτοτελείς οικισμοί και οικιστικές περιοχές έχουν δημιουργηθεί με νόμιμες πράξεις της διοίκησης που προσδιόριζαν την νόμιμη αλλαγή χρήσης γης και τελούν υπό το καθεστώς νομιμότητας και δεν έχουν ανακληθεί ή ακυρωθεί και έγιναν πριν του συντάγματος του 1975, όπως αποφάσεις του τότε Υπουργείου Γεωργίας, των τότε Νομαρχιών, για εκχέρσωση, κατάτμηση, διανομή, μεταβίβαση και εκποίηση εκτάσεων, άδειες πολεοδομίας, άδειες ναοδομίας, δημόσια και δημοτικά έργα (διανοίξεις, συντήρηση και ασφαλτόστρωση οδών, περισυλλογή απορριμμάτων, συντήρηση πρασίνου, υποδομών, συντήρηση και επισκευή δικτύου ύδρευσης και δημοτικού φωτισμού, δημόσιες συγκοινωνίες, δημοτικά κοιμητήρια, πλατείες, παιδικές χαρές, αθλητικοί χώροι κλπ), έργα κοινής ωφελείας (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΥΔΡΕΥΣΗ, ΕΛΤΑ που όλα τότε ήσαν δημόσιοι οργανισμοί) θα πρέπει να προστεθούν στο ως άνω άρθρο ώστε να λήξη η ταλαιπωρία χιλιάδων ιδιοκτητών.
Η έκταση του οικισμού έχει απολέσει το δασικό της χαρακτήρα και έχει αποκτήσει αστικό, με νόμιμες πράξεις της διοίκησης (άδειες εκχέρσωσης, διανομής, μεταβίβασης, πολεοδομίας), οι οποίες εκδόθηκαν πριν τις 11-6-1975 και παραμένουν ισχυρές καθόσον δεν έχουν ακυρωθεί ή ανακληθεί. Σε απόφαση 15η/27-03-2015 της Επιτροπής Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων Ανατολικής Αττικής (Ε.Ε.Δ.Α.Α.), αναφέρεται ότι «η νόμιμη μεταβολή του χαρακτήρα της επίδικης έκτασης δεν συνίσταται στην εκχέρσωσή της, αλλά στην αλλαγή της χρήσης της γης από δασική σε οικιστική με πράξεις της διοίκησης πριν την 11-6-1975».
Το άρθρο 7 παράγραφος 1 του Νόμου 4164/2013, αναφέρει ότι «Εκτάσεις που έχουν απολέσει το δασικό τους χαρακτήρα πριν τις 11-6-1975 λόγω επεμβάσεων που έλαβαν χώρα με βάση διοικητική πράξη, η οποία καλύπτεται από το τεκμήριο νομιμότητας, δεν χαρακτηρίζονται ως δάση ή δασικές εκτάσεις, κατά την διαδικασία του άρθρου 14 του Νόμου 998/1979, και δεν κηρύσσονται αναδασωτέες.».
Η Ειδική Γραμματεία Δασών δίνει οδηγίες (Αρ. Πρωτ. 135724/4387/11-9-2013) προς τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις δια την εφαρμογή της διάταξης της παραγράφου 1 του άρθρου 7 του Νόμου 4164/2013, στις οποίες αναφέρει ότι «προκειμένου ν’ αντιμετωπιστούν ζητήματα χαρακτηρισμού των εκτάσεων που πραγματευόμαστε και, κατ’ επέκτασιν, ιδιοκτησιακά ζητήματα αυτών, λαμβάνονται υπόψη οι δύο προϋποθέσεις που τίθενται στην παράγραφο 1 του άρθρου 38 του Νόμου 998/1979, ότι για μη υπαγωγή των εν λόγω εκτάσεων στις δασικές διατάξεις πρέπει αυτές να έχουν απολέσει τη δασική τους βλάστηση πριν την 11-6-1975, καθώς και να καθίσταται αδύνατη η ανατροπή της δημιουργημένης κατάστασης που προκλήθηκε με την υφιστάμενη χρήση».
Όσον αφορά δε τις δύο προϋποθέσεις πιστεύουμε ότι καλύπτουν την έκταση του οικισμού, διότι και έχει απολέσει τη δασική της βλάστηση πριν την 11-6-1975 και είναι αδύνατη η ανατροπή της δημιουργημένης κατάστασης που προκλήθηκε με την υφιστάμενη χρήση. Εκτός αν είναι ποτέ δυνατόν να εξαφανιστεί ή κατεδαφιστεί ή να γίνει δάσος, ένας αυτοτελής οικισμός απογραφής 1981 έως 2011 που σήμερα είναι πλήρως διαμορφωμένος σε οικιστική περιοχή έχοντας 191 μόνιμους κατοίκους και 221 κατοικίες.
Ο οικισμός άρχισε να δημιουργείται στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Οι σημερινοί ιδιοκτήτες, όταν πήγαν πρώτη φορά στον οικισμό, δεν συνάντησαν δασική έκταση αλλά μία έκταση πετρώδης και χέρσα. Συνεχίζοντας να ενεργούν νόμιμα, άρχισαν σταδιακά να λαμβάνουν βεβαιώσεις από τα αρμόδια δασαρχεία ότι η έκταση την οποία καλύπτει ο οικισμός δεν αποτελεί δάσος-δασική έκταση και δεν έχει κηρυχθεί αναδασωτέα. Αξίζει να επισημανθεί ότι είναι τα ίδια αρμόδια Δασαρχεία, που επέβλεπαν τις εκχερσώσεις και την τήρηση των όρων αυτών. Επιμένοντας να ενεργούν νόμιμα άρχισαν να κατασκευάζουν τις πρώτες κατοικίες με πολεοδομικές άδειες, σε όλη την διάρκεια της δεκαετίας του 1970. Οι αυθαίρετες κατοικίες που κατασκευάστηκαν μετά νομιμοποιήθηκαν με τους εκάστοτε ισχύοντες νόμους, πληρώνοντας τα ανάλογα πρόστιμα και φόρους. Η Δ.Ε.Η. και ο Ο.Τ.Ε. (τότε Δημόσιοι Οργανισμοί) εγκατέστησαν δίκτυο ηλεκτρισμού και δίκτυο τηλεπικοινωνιών αντίστοιχα και τροφοδότησαν νόμιμα τις κατοικίες. Τα ΕΛ.ΤΑ. τοποθέτησαν συστοιχίες γραμματοκιβωτίων. Η Κοινότητα Μαραθώνα φρόντιζε να παρέχει όλες εκείνες τις ευκολίες της υποδομής, συντήρηση και ασφαλτόστρωση οδών, περισυλλογή απορριμμάτων, συντελώντας στην διαμόρφωση της έκτασης σε ένα διακεκριμένο οικιστικό σύνολο δηλ. ως αυτοτελής οικισμός. Σήμερα διαθέτει πλήρες οδικό δίκτυο, ασφαλτοστρωμένο κατά 60%, πέντε (5) πλατείες, παιδική χαρά, άψογη ρυμοτομία με το ιπποδάμειο σύστημα. Βεβαίωση με αριθ. πρωτ. 5869/29-3-2017, από τον Δήμο Μαραθώνα, ότι στον οικισμό «Αύρα» οι κοινόχρηστοι χώροι του (δρόμοι, πλατείες, παιδικές χαρές, αθλητικοί χώροι κ.λ.π.) καθώς και το Δίκτυο Ύδρευσης διαμορφώθηκαν, διανοίχθηκαν και εγκαταστάθηκαν πρίν την 11/6/1975 με δαπάνες της τότε Κοινότητας Μαραθώνα για τις ανάγκες των οικιστών της εν λόγω περιοχής. Η συντήρηση και επισκευή των εν λόγω έργων, γίνονταν πάντα από τις τεχνικές υπηρεσίες της τέως Κοινότητας Μαραθώνα, μετέπειτα Δήμου Μαραθώνα και συνεχίζονται μέχρι σήμερα από τον Καλλικρατικό Δήμο Μαραθώνα συντελώντας στην διαμόρφωση της έκτασης σε ένα διακεκριμένο οικιστικό σύνολο δηλ. ως αυτοτελής οικισμός. Κατά συνέπεια η υφιστάμενη σημερινή του κατάσταση, ως οικισμός, αποτελεί μία πραγματικότητα.
Οι προτάσεις μας λοιπόν θα πρέπει να οδηγήσουν στην κατανόηση από την Διοίκηση, ότι οι αυτοτελείς οικισμοί και οικιστικές περιοχές δεν αποτελούν οικισμούς παρανόμων πολιτών με παραπτώματα κακουργηματικού χαρακτήρα αλλά πολιτών οι οποίοι ναι μεν δόμησαν αυθαίρετα σε μεγάλο ποσοστό, τα οποία νομιμοποιήθηκαν με τους εκάστοτε ισχύοντες νόμους πληρώνοντας τα ανάλογα πρόστιμα και φόρους, αλλά κατόπιν Πράξεων της Διοίκησης οι οποίες προσέδωσαν στις περιοχές αυτές χαρακτήρα και μορφή οικισμού.
Προτείνουμε η παράγραφος 2 του άρθρου 48 να συμπληρωθεί ως εξής:
«Οι δασικές εν γένει εκτάσεις ……. ή άλλες διοικητικές πράξεις Υπουργείων, Νομαρχιών, Ο.Τ.Α, Δημοσίων Οργανισμών, που οδηγούν σε νόμιμη μεταβολή του δασικού χαρακτήρα εκτάσεων, καθώς και τα λοιπά διαθέσιμα στοιχεία της δασικής υπηρεσίας και των Ο.Τ.Α., αποτελεί τον δασικό χάρτη.».
Αιτιολογία
Πρέπει να συμπεριληφθούν και άλλες νόμιμες πράξεις της διοίκησης, διότι Αυτοτελείς οικισμοί και οικιστικές περιοχές έχουν δημιουργηθεί με νόμιμες πράξεις της διοίκησης που προσδιόριζαν την νόμιμη αλλαγή χρήσης γης και τελούν υπό το καθεστώς νομιμότητας και δεν έχουν ανακληθεί ή ακυρωθεί και έγιναν πριν του συντάγματος του 1975, όπως αποφάσεις του τότε Υπουργείου Γεωργίας, των τότε Νομαρχιών, για εκχέρσωση, κατάτμηση, διανομή, μεταβίβαση και εκποίηση εκτάσεων, άδειες πολεοδομίας, άδειες ναοδομίας, δημόσια και δημοτικά έργα (διανοίξεις, συντήρηση και ασφαλτόστρωση οδών, περισυλλογή απορριμμάτων, συντήρηση πρασίνου, υποδομών, συντήρηση και επισκευή δικτύου ύδρευσης και δημοτικού φωτισμού, δημόσιες συγκοινωνίες, δημοτικά κοιμητήρια, πλατείες, παιδικές χαρές, αθλητικοί χώροι κλπ), έργα κοινής ωφελείας (ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΥΔΡΕΥΣΗ, ΕΛΤΑ που όλα τότε ήσαν δημόσιοι οργανισμοί) θα πρέπει να προστεθούν στο ως άνω άρθρο ώστε να λήξη η ταλαιπωρία χιλιάδων ιδιοκτητών.
Η έκταση του οικισμού έχει απολέσει το δασικό της χαρακτήρα και έχει αποκτήσει αστικό, με νόμιμες πράξεις της διοίκησης (άδειες εκχέρσωσης, διανομής, μεταβίβασης, πολεοδομίας), οι οποίες εκδόθηκαν πριν τις 11-6-1975 και παραμένουν ισχυρές καθόσον δεν έχουν ακυρωθεί ή ανακληθεί.
Σε απόφαση 15η/27-03-2015 της Επιτροπής Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων Ανατολικής Αττικής (Ε.Ε.Δ.Α.Α.), αναφέρεται ότι «η νόμιμη μεταβολή του χαρακτήρα της επίδικης έκτασης δεν συνίσταται στην εκχέρσωσή της, αλλά στην αλλαγή της χρήσης της γης από δασική σε οικιστική με πράξεις της διοίκησης πριν την 11-6-1975».
Το άρθρο 7 παράγραφος 1 του Νόμου 4164/2013, αναφέρει ότι «Εκτάσεις που έχουν απολέσει το δασικό τους χαρακτήρα πριν τις 11-6-1975 λόγω επεμβάσεων που έλαβαν χώρα με βάση διοικητική πράξη, η οποία καλύπτεται από το τεκμήριο νομιμότητας, δεν χαρακτηρίζονται ως δάση ή δασικές εκτάσεις, κατά την διαδικασία του άρθρου 14 του Νόμου 998/1979, και δεν κηρύσσονται αναδασωτέες.».
Η Ειδική Γραμματεία Δασών δίνει οδηγίες (Αρ. Πρωτ. 135724/4387/11-9-2013) προς τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις δια την εφαρμογή της διάταξης της παραγράφου 1 του άρθρου 7 του Νόμου 4164/2013, στις οποίες αναφέρει ότι «προκειμένου ν’ αντιμετωπιστούν ζητήματα χαρακτηρισμού των εκτάσεων που πραγματευόμαστε και, κατ’ επέκτασιν, ιδιοκτησιακά ζητήματα αυτών, λαμβάνονται υπόψη οι δύο προϋποθέσεις που τίθενται στην παράγραφο 1 του άρθρου 38 του Νόμου 998/1979, ότι για μη υπαγωγή των εν λόγω εκτάσεων στις δασικές διατάξεις πρέπει αυτές να έχουν απολέσει τη δασική τους βλάστηση πριν την 11-6-1975, καθώς και να καθίσταται αδύνατη η ανατροπή της δημιουργημένης κατάστασης που προκλήθηκε με την υφιστάμενη χρήση».
Όσον αφορά δε τις δύο προϋποθέσεις πιστεύουμε ότι καλύπτουν την έκταση του οικισμού, διότι και έχει απολέσει τη δασική της βλάστηση πριν την 11-6-1975 και είναι αδύνατη η ανατροπή της δημιουργημένης κατάστασης που προκλήθηκε με την υφιστάμενη χρήση. Εκτός αν είναι ποτέ δυνατόν να εξαφανιστεί ή κατεδαφιστεί ή να γίνει δάσος, ένας αυτοτελής οικισμός απογραφής 1981 έως 2011 που σήμερα είναι πλήρως διαμορφωμένος σε οικιστική περιοχή έχοντας 191 μόνιμους κατοίκους και 221 κατοικίες.
Ο οικισμός άρχισε να δημιουργείται στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Οι σημερινοί ιδιοκτήτες, όταν πήγαν πρώτη φορά στον οικισμό, δεν συνάντησαν δασική έκταση αλλά μία έκταση πετρώδης και χέρσα. Συνεχίζοντας να ενεργούν νόμιμα, άρχισαν σταδιακά να λαμβάνουν βεβαιώσεις από τα αρμόδια δασαρχεία ότι η έκταση την οποία καλύπτει ο οικισμός δεν αποτελεί δάσος-δασική έκταση και δεν έχει κηρυχθεί αναδασωτέα. Αξίζει να επισημανθεί ότι είναι τα ίδια αρμόδια Δασαρχεία, που επέβλεπαν τις εκχερσώσεις και την τήρηση των όρων αυτών. Επιμένοντας να ενεργούν νόμιμα άρχισαν να κατασκευάζουν τις πρώτες κατοικίες με πολεοδομικές άδειες, σε όλη την διάρκεια της δεκαετίας του 1970. Οι αυθαίρετες κατοικίες που κατασκευάστηκαν μετά νομιμοποιήθηκαν με τους εκάστοτε ισχύοντες νόμους, πληρώνοντας τα ανάλογα πρόστιμα και φόρους. Η Δ.Ε.Η. και ο Ο.Τ.Ε. (τότε Δημόσιοι Οργανισμοί) εγκατέστησαν δίκτυο ηλεκτρισμού και δίκτυο τηλεπικοινωνιών αντίστοιχα και τροφοδότησαν νόμιμα τις κατοικίες. Τα ΕΛ.ΤΑ. τοποθέτησαν συστοιχίες γραμματοκιβωτίων. Η Κοινότητα Μαραθώνα φρόντιζε να παρέχει όλες εκείνες τις ευκολίες της υποδομής, συντήρηση και ασφαλτόστρωση οδών, περισυλλογή απορριμμάτων, συντελώντας στην διαμόρφωση της έκτασης σε ένα διακεκριμένο οικιστικό σύνολο δηλ. ως αυτοτελής οικισμός. Σήμερα διαθέτει πλήρες οδικό δίκτυο, ασφαλτοστρωμένο κατά 60%, πέντε (5) πλατείες, παιδική χαρά, άψογη ρυμοτομία με το ιπποδάμειο σύστημα. Βεβαίωση με αριθ. πρωτ. 5869/29-3-2017, από τον Δήμο Μαραθώνα, ότι στον οικισμό «Αύρα» οι κοινόχρηστοι χώροι του (δρόμοι, πλατείες, παιδικές χαρές, αθλητικοί χώροι κ.λ.π.) καθώς και το Δίκτυο Ύδρευσης διαμορφώθηκαν, διανοίχτηκαν και εγκαταστάθηκαν πριν την 11/6/1975 με δαπάνες της τότε Κοινότητας Μαραθώνα για τις ανάγκες των οικιστών της εν λόγω περιοχής. Η συντήρηση και επισκευή των εν λόγω έργων, γίνονταν πάντα από τις τεχνικές υπηρεσίες της τέως Κοινότητας Μαραθώνα, μετέπειτα Δήμου Μαραθώνα και συνεχίζονται μέχρι σήμερα από τον Καλλικρατικό Δήμο Μαραθώνα συντελώντας στην διαμόρφωση της έκτασης σε ένα διακεκριμένο οικιστικό σύνολο δηλ. ως αυτοτελής οικισμός. Κατά συνέπεια η υφιστάμενη σημερινή του κατάσταση, ως οικισμός, αποτελεί μία πραγματικότητα.
Οι προτάσεις μας λοιπόν θα πρέπει να οδηγήσουν στην κατανόηση από την Διοίκηση, ότι οι αυτοτελείς οικισμοί και οικιστικές περιοχές δεν αποτελούν οικισμούς παρανόμων πολιτών με παραπτώματα κακουργηματικού χαρακτήρα αλλά πολιτών οι οποίοι ναι μεν δόμησαν αυθαίρετα σε μεγάλο ποσοστό, τα οποία νομιμοποιήθηκαν με τους εκάστοτε ισχύοντες νόμους πληρώνοντας τα ανάλογα πρόστιμα και φόρους, αλλά κατόπιν Πράξεων της Διοίκησης οι οποίες προσέδωσαν στις περιοχές αυτές χαρακτήρα και μορφή οικισμού.
Αγροτεμάχια με χαρακτήρα Δ. Αν και ως Ιδιώτες Δασολόγους δε μας συμφέρει, όσα τεμάχια δόθηκαν με τις διατάξεις της αγροτικής νομοθεσίας να απαλλάσσονται της δασικής, ακόμα και αν δεν δόθηκαν οριστικοί τίτλοι αλλά η διανομή είναι κυρωμένη, πχ Βώλακας Δράμας. Ως ένα βαθμό είναι εφικτό ήδη (νέες προδιαγραφές σύνταξης δασικού χάρτη για κληροτεμάχια και άρθρ. 67 του Ν.998) αλλά απαιτεί γραφειοκρατία. Επιπλέον, εποικιστικές εκτάσεις που έμειναν αδιάθετες και έχουν χαρακτήρα Δ να χαρακτηρίζονται αυτομάτως ως Δασικές και όχι Δάσος.
Επιπλέον πληροφορίες Δασικού Χάρτη. Αναδασωτέες εκτάσεις. Οι αναδασωτέες εκτάσεις να εξετάζονται αυτόματα στην εικοσαετία από την ίδια την υπηρεσία ή νωρίτερα με αίτηση ιδιώτη και να κρίνεται αν πρέπει να γίνει άρση ή όχι. Σε κάθε περίπτωση να αιτιολογείται η απόφαση και πότε πρέπει να επανεξεταστεί. Επίσης, να επανελεγχθούν τα όρια τους διότι πολλές δεν έγιναν με σύγχρονα τεχνολογικά μέσα με αποτέλεσμα να έχουμε αποκλίσεις. Τέλος, πρέπει εξεταστούν και οι αναδασωτέες με σκοπό την εκτέλεση αναδασωτικών εργασιών, πολλές είναι από το 1950, πέρασαν 70 χρόνια και ουδέποτε εκτελέστηκαν αναδασωτικές εργασίες.
Επιπλέον πληροφορίες Δασικού Χάρτη. Τελεσίδικες πράξεις χαρακτηρισμού. Πρέπει να γίνει νομοθετική ρύθμιση για να μπορούν να διορθώνονται τα πρόδηλα σφάλματα εντός αυτών. Επίσης αρκετές δεν έγιναν με σύγχρονα τεχνολογικά μέσα με αποτέλεσμα να έχουμε σφάλματα, πχ εμφανώς καλλιεργούμενη έκταση να συμπεριλαμβάνεται σε ευρεία πράξη που έγινε μεταγενέστερα.
Πράξεις εξαγοράς και έγκριση επέμβασης (μίσθωση) εκτάσεων. Η έγκριση επέμβασης με σκοπό τη γεωργική εκμετάλλευση να γίνεται σε επίπεδο νομού και όχι στην αποκεντρωμένη διοίκηση. Στην αποκεντρωμένη διοίκηση να κοινοποιείται η απόφαση, η οποία θα μπορεί εντός 20ημερών να ενίσταται επί αυτής αν έχει κάποια διαφωνία. Επίσης, στην αποκεντρωμένη διοίκηση να μπορεί να απευθύνεται ο ιδιώτης σε περίπτωση που απορρίπτεται από την τοπική Δασική Υπηρεσία. Επίσης η αίτηση για έγκριση επέμβασης να γίνεται ψηφιακά, να υπάρχει πλατφόρμα να περνιέται το πολύγωνο και τα δικαιολογητικά σε μορφή pdf. Ακόμα, επειδή η διαδικασία διαρκεί πάνω από ένα χρόνο , για δυο τρία χρόνια οι χάρτες δεν πρέπει να μπλέκονται με τις δηλώσεις ΟΣΔΕ, εξάλλου το ότι αιτήθηκε κάποιος την έκταση δε σημαίνει ότι μπορεί να τη χρεωθεί, πχ καταπάτηση μετά το 2007.
Κτηματολόγιο και δασικοί χάρτες. Τεχνικά είναι πιο λογικό να γίνεται πρώτα το κτηματολόγιο ώστε να ξέρουμε σε μεγάλο βαθμό και που είναι η έκταση και σε ποιον ανήκει ειδικά σε περιοχές με ντόπιες ιδιοκτησίες, διότι ξεκαθαρίζεται σε μεγάλο βαθμό και το έννομο συμφέρον, και το πολύγωνο έχει σαφή όρια και δε χρειάζεται να γίνει ξανά αναμόρφωση του χάρτη (διπλή δουλειά). Υπάρχουν και πρακτικά ζητήματα πχ αντίρρηση που έγινε δεκτή επειδή εκτάσεις μικρότερες των 100τμ ακλουθούν το χαρακτήρα του γεωτεμαχίου, προκύπτει τελικά ότι βάση κτηματολογίου η επίμαχη έκταση ήταν μεγαλύτερη των 100τμ ή ότι δεν υπήρχε έννομο συμφέρον.
Προτείνω στο άρθρο 48 να προστεθεί παράγραφος ως εξής:
Για τις περιπτώσεις των δασικών χαρτών που αναρτήθηκαν ή κυρώθηκαν, ολικώς ή μερικώς, πριν από την έναρξη ισχύος του Νόμου 4389/2016 (ΦΕΚ 94Α), το «Ελληνικό Κτηματολόγιο» παρέχει στις αρμόδιες υπηρεσίες των Ο.Τ.Α. τη δυνατότητα πρόσβασης επί των χαρτογραφικών υποβάθρων που χρησιμοποιήθηκαν στην κατάρτιση δασικών χαρτών, προκειμένου να αποτυπώσουν τα όρια και περιγράμματα αυτοτελών οικισμών εκτός σχεδίου μη οριοθετημένους ενταγμένους αλλά απογεγραμμένους από το 1981 ή των οικισμών εντός των ορίων σχεδίων πολεοδομικών μελετών και σχεδίων πόλεως που δεν έχουν εγκριθεί για οποιονδήποτε λόγο, των άρθρων 23 και 24 του Νόμου 3889/2010 (ΦΕΚ 182Α΄).
Προτείνω στη παράγραφο 2 του άρθρου 48 να συμπεριληφθούν τα κάτωθι:
«Οι δασικές εν γένει εκτάσεις …….ή άλλες διοικητικές πράξεις Υπουργείων, Νομαρχιών, Ο.Τ.Α., Δημοσίων Οργανισμών, που οδηγούν σε νόμιμη μεταβολή του δασικού χαρακτήρα εκτάσεων, καθώς και τα λοιπά διαθέσιμα στοιχεία της δασικής υπηρεσίας και των Ο.Τ.Α., αποτελεί τον δασικό χάρτη.».
Προτείνω στη παράγραφο 1 του άρθρου 48 να συμπληρωθεί ως εξής:
«Διοικητικές πράξεις του προηγούμενου εδαφίου…,άδειες έγκρισης διανομής και περί μεταβίβασης έκτασης Υπουργού ή Νομάρχη για κάθε περίπτωση μεταβίβασης αγροτικών ακινήτων ή βοσκήσιμων γαιών με συμβολαιογραφικές πράξεις.».
Προτείνω στη παράγραφο 2 του άρθρου 48 να συμπεριληφθούν τα κάτωθι:
«Οι δασικές εν γένει εκτάσεις …….ή άλλες διοικητικές πράξεις Υπουργείων, Νομαρχιών, Ο.Τ.Α., Δημοσίων Οργανισμών, που οδηγούν σε νόμιμη μεταβολή του δασικού χαρακτήρα εκτάσεων, καθώς και τα λοιπά διαθέσιμα στοιχεία της δασικής υπηρεσίας και των Ο.Τ.Α., αποτελεί τον δασικό χάρτη.».
Προτείνουμε στη παράγραφο 1 του άρθρου 48 να συμπληρωθεί ή διευκρινιστεί ως εξής:
Άδειες έγκρισης διανομής έκτασης και έγκρισης περί μεταβίβασης έκτασης Υπουργού ή Νομάρχη για κάθε περίπτωση μεταβίβασης αγροτικών ακινήτων ή αγοραπωλησίας βοσκήσιμων γαιών με συμβολαιογραφικές πράξεις.
Η έκταση του οικισμού Αύρα Μαραθώνα 777 στρέμματα, αποτελούσε μέρος του κτήματος Κάτω Σουλίου εκτάσεως 8.052,604 στρεμμάτων και έχει αναγνωρισθεί ως ιδιωτική με την Απόφαση του Υπουργείου Γεωργίας με Αρ. Πρωτ. 96346/525π.ε./10-3-1989, από το Τμήμα Εμπράγματων Δικαιωμάτων, περί αναγνώρισης δικαιώματος κυριότητας έκτασης. Η συνολική έκταση αποκτήθηκε με διαδοχικούς τίτλους, οι οποίοι έχουν μεταγραφεί και αναφέρονται στην έκθεση του Δασάρχη Καπανδριτίου με Αρ. Πρωτ. 5213/81. Στις ανωτέρω συμβολαιογραφικές πράξεις αναφέρεται ότι γίνεται αγοραπωλησία βοσκήσιμων γαιών. Στην συνέχεια έλαβαν έγκριση διανομής έκτασης και εγκρίσεις περί μεταβίβασης έκτασης από το Υπουργείο Γεωργίας, άδειες εκχέρσωσης της Νομαρχίας Αττικής και του Υπουργείου Γεωργίας. Όλες οι ανωτέρω διοικητικές πράξεις είναι νόμιμες και σε ισχύ, καθόσον δεν έχουν ακυρωθεί ή ανακληθεί, και έχουν εκδοθεί πριν από την 11-6-1975.
Προτείνω στη παράγραφο 1 του άρθρου 48 να συμπληρωθεί ή διευκρινιστεί ως εξής:
Άδειες έγκρισης διανομής έκτασης και έγκρισης περί μεταβίβασης έκτασης Υπουργού ή Νομάρχη για κάθε περίπτωση μεταβίβασης αγροτικών ακινήτων ή αγοροπωλησίας βοσκήσιμων γαιών με συμβολαιογραφικές πράξεις.
Προτείνω στο άρθρο 48 να προστεθεί παράγραφος ως εξής:
Για τις περιπτώσεις των δασικών χαρτών που αναρτήθηκαν ή κυρώθηκαν, ολικώς ή μερικώς, πριν από την έναρξη ισχύος του Νόμου 4389/2016 (ΦΕΚ 94Α), το «Ελληνικό Κτηματολόγιο» παρέχει στις αρμόδιες υπηρεσίες των Ο.Τ.Α. τη δυνατότητα πρόσβασης επί των χαρτογραφικών υποβάθρων που χρησιμοποιήθηκαν στην κατάρτιση δασικών χαρτών, προκειμένου να αποτυπώσουν τα όρια και περιγράμματα αυτοτελών οικισμών εκτός σχεδίου μη οριοθετημένους ενταγμένους αλλά απογεγραμμένους από το 1981 ή των οικισμών εντός των ορίων σχεδίων πολεοδομικών μελετών και σχεδίων πόλεως που δεν έχουν εγκριθεί για οποιονδήποτε λόγο, των άρθρων 23 και 24 του Νόμου 3889/2010 (ΦΕΚ 182Α΄).
Αιτιολογία
Η διαδικασία κατάρτισης και ανάρτησης των δασικών χαρτών, με βάσει τον Ν. 3889/2010, στην Δημοτική Κοινότητα Μαραθώνα, είχε πιλοτικό χαρακτήρα και έγινε το 2011. Οι αντιρρήσεις υπεβλήθησαν το 2011, έχουν παρέλθει εννέα χρόνια και ακόμη δεν έχουν εξεταστεί από τις αρμόδιες ΕΠ.Ε.Α.. Επειδή ακριβώς ο Ν. 3889/2010 εφαρμόστηκε διά πρώτη φορά πανελλαδικά, έγιναν πρόδηλα σφάλματα και παραλείψεις των αρμοδίων δημοσίων υπηρεσιών, όπως αποτυπώσεις των ορίων οικισμών, παρότι τους υποδείχτηκαν από τις τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου Μαραθώνα, αλλά και η μη ορθή εφαρμογή των άρθρων 23 και 24 του Ν. 3889/2010. Ο Δήμος Μαραθώνα έχει ζητήσει επανειλημμένως την ανάκληση των Δασικών χαρτών επισημαίνοντας ότι οι αρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες δεν έλαβαν υπ΄ όψιν τους για να εξαιρέσουν από την ανάρτηση αυτοτελείς οικισμούς μη ενταγμένους αλλά απογεγραμμένους από το 1981 και οικισμούς εντός των ορίων σχεδίων πολεοδομικών μελετών και σχεδίων πόλεως που δεν έχουν εγκριθεί για οποιονδήποτε λόγο. Στις περιπτώσεις αυτές δεν οριοθετήθηκαν σωστά τα κίτρινα περιγράμματα. Με τη παράγραφο αυτή προβλέπεται, όπως επιτάσσει η αρχή της ισότητας και για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης, η σωστή αντιμετώπιση των οικισμών που πληρούν τα κριτήρια του χαρακτηρισμού τους ως περιοχές κίτρινου περιγράμματος και να λαμβάνεται υπ΄ όψιν η οικιστική πραγματικότητα και οι στεγαστικές ανάγκες των κατοίκων.
Η Αύρα είναι ένας από τους οκτώ (8) αυτοτελής οικισμούς της Δημοτικής Ενότητας Μαραθώνα, απογραφόμενος ανελλιπώς από το 1981 έως το 2011 όπου είχε 191 μόνιμους κατοίκους και 221 κατοικίες (ΦΕΚ3465Β΄/2012). Μετέχοντας σε όλες τις ανωτέρω απογραφές, πληροί τις προϋποθέσεις του Προεδρικού Διατάγματος 168/24-10-2008 (ΦΕΚ223Α΄/2008) περί ορισμού αυτοτελών οικισμών. Σήμερα είναι πλήρως διαμορφωμένος σε οικισμό, σύμφωνα με την έννοια του οικισμού που δίνεται με το Άρθρο 1 του Προεδρικού Διατάγματος της 24/4-3/5/1985 (ΦΕΚ181Δ΄/1985) «Ως οικισμός νοείται κάθε διακεκριμένο οικιστικό σύνολο το οποίο αναφέρεται στην τελευταία απογραφή ως οικισμός με πληθυσμό μέχρι και 2.000 κατοίκους ανεξάρτητα εάν ο Δήμος ή η Κοινότητα στον οποίο υπάγονται έχουν πληθυσμό μεγαλύτερο από 2.000 κατοίκους». Επειδή ακόμα δεν έχει οριοθετηθεί, είναι απαραίτητο να ξεκινήσει η διαδικασία καθορισμού ορίων οικισμού, σύμφωνα με το Άρθρο 3 παράγραφος 4 του Προεδρικού Διατάγματος της 24/4-3/5/1985 (ΦΕΚ181Δ΄/1985).
Προτείνουμε στο άρθρο 48 να προστεθεί παράγραφος ως εξής:
Για τις περιπτώσεις των δασικών χαρτών που αναρτήθηκαν ή κυρώθηκαν, ολικώς ή μερικώς, πριν από την έναρξη ισχύος του Νόμου 4389/2016 (ΦΕΚ 94Α), το «Ελληνικό Κτηματολόγιο» παρέχει στις αρμόδιες υπηρεσίες των Ο.Τ.Α. τη δυνατότητα πρόσβασης επί των χαρτογραφικών υποβάθρων που χρησιμοποιήθηκαν στην κατάρτιση δασικών χαρτών, προκειμένου να αποτυπώσουν τα όρια και περιγράμματα αυτοτελών οικισμών εκτός σχεδίου μη οριοθετημένους ενταγμένους αλλά απογεγραμμένους από το 1981 ή των οικισμών εντός των ορίων σχεδίων πολεοδομικών μελετών και σχεδίων πόλεως που δεν έχουν εγκριθεί για οποιονδήποτε λόγο, των άρθρων 23 και 24 του Νόμου 3889/2010 (ΦΕΚ 182Α΄).
Αιτιολογία
Για ένα περιορισμένο τμήμα της περιφέρειας οι δασικοί χάρτες είχαν αναρτηθεί πριν από την έναρξη ισχύος του Ν. 4389/2016. Η διαδικασία κατάρτισης και ανάρτησης των δασικών χαρτών, με βάσει τον Ν. 3889/2010, στην Δημοτική Κοινότητα Μαραθώνα, είχε πιλοτικό χαρακτήρα και έγινε το 2011. Σήμερα είναι μερικώς κυρωμένοι, δηλαδή έχει ολοκληρωθεί η ανάρτηση και ακολούθως έχει λήξει η προθεσμία υποβολής αντιρρήσεων. Οι αντιρρήσεις υπεβλήθησαν το 2011, έχουν παρέλθει εννέα χρόνια και ακόμη δεν έχουν εξεταστεί από τις αρμόδιες ΕΠ.Ε.Α.. Επειδή ακριβώς ο Ν. 3889/2010 εφαρμόστηκε διά πρώτη φορά πανελλαδικά, έγιναν πρόδηλα σφάλματα και παραλείψεις των αρμοδίων δημοσίων υπηρεσιών, όπως αποτυπώσεις των ορίων οικισμών, παρότι τους υποδείχτηκαν από τις τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου Μαραθώνα, αλλά και η μη ορθή εφαρμογή των άρθρων 23 και 24 του Ν. 3889/2010. Ο Δήμος Μαραθώνα έχει ζητήσει επανειλημμένως την ανάκληση των Δασικών χαρτών επισημαίνοντας ότι οι αρμόδιες δημόσιες υπηρεσίες δεν έλαβαν υπ΄ όψιν τους για να εξαιρέσουν από την ανάρτηση αυτοτελείς οικισμούς μη ενταγμένους αλλά απογεγραμμένους από το 1981 και οικισμούς εντός των ορίων σχεδίων πολεοδομικών μελετών και σχεδίων πόλεως που δεν έχουν εγκριθεί για οποιονδήποτε λόγο. Στις περιπτώσεις αυτές δεν οριοθετήθηκαν σωστά τα κίτρινα περιγράμματα. Με το άρθρο αυτό προβλέπεται, όπως επιτάσσει η αρχή της ισότητας και για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης, η σωστή αντιμετώπιση των οικισμών που πληρούν τα κριτήρια του χαρακτηρισμού τους ως περιοχές κίτρινου περιγράμματος και να λαμβάνεται υπ΄ όψιν η οικιστική πραγματικότητα και οι στεγαστικές ανάγκες των κατοίκων. Οι περιοχές που θα εξαιρεθούν του δασικού χάρτη και διαθέτουν νόμιμες πράξεις της διοίκησης (άδειες εκχέρσωσης, διανομής, μεταβίβασης, πολεοδομίας, υλοτομίας), οι οποίες εκδόθηκαν πριν τις 11-6-1975 και παραμένουν ισχυρές καθόσον δεν έχουν ακυρωθεί ή ανακληθεί, να οριοθετηθούν και να αναγνωρισθούν ως οικισμοί, μέχρις ότου προχωρήσουν οι απαραίτητες πολεοδομικές μελέτες.
Θα πρέπει να διευκρινιστεί τι θα γίνει όταν ένα αγροτεμάχιο δεν έχει συμβόλαιο πριν την 8-8-2004 και στο δασικό χάρτη ένα τμήμα του απεικονίζεται ως ΑΑ και ένα τμήμα του ως ΑΔ. Σήμερα για το τμήμα ΑΑ μπορεί να συνταχθεί συμβόλαιο με ένορκες βεβαιώσεις (χρησικτησία) ενώ για το ΑΔ δεν μπορεί να γίνει τίποτα (σύνταξη συμβολαίου, μεταβίβαση, εφαρμογή της Νομοθεσίας περί δασωμένων αγρών). Για να λυθεί το πρόβλημα προτείνω να γίνονται δεκτές από το δασαρχείο και οι ένορκες βεβαιώσεις ως τίτλος ιδιοκτησίας για το σύνολο του αγροτεμαχίου (ΑΑ και ΑΔ), ώστε να μπορεί να εφαρμοστεί η Νομοθεσία περί δασωμένων αγρών (Άρθρο 67, Ν. 998/79), και έτσι να καταστεί δυνατό το τμήμα ΑΔ να αποδοθεί σε αγροτική χρήση.
Κτήμα »Τζουμαγιά » Κάτω Βέρμιο
Πρόκειται για κτηνοτροφικές εκτάσεις, όπου έγινε αναγκαστική απαλλοτρίωση για αποκατάσταση ακτημόνων καλλιεργητών και κτηνοτρόφων κατ΄ εφαρμογή των διατάξεων του Ν.Δ. 2185 /52 αρθ. 12 ώστε να δοθούν κτηνοτροφικοί κλήροι σε δικαιούχους της περιοχής Κοινότητας Κάτω Βερμίου , υπο της υπ΄αριθ. Αποφάσεως 182129 / 15-09-1951 του Υπουργού Γεωργίας δημοσιευθείσης στο υπ΄ αριθ. 212 τεύχος Β΄.Φ.Μ.Κ.
Το υπό κρίση κτήμα η (δευτεροβάθμια )Β΄ Επιτροπή Απαλλοτριώσεων με αριθ. πρωτ. 352 / 8 – 6 – 1959 χαρακτήρισε κατά της παραγ. 2 του άρθ. 45 του Ν. 4173 / 1929
α. θερινό βοσκότοπο χερσολείβαδο ανεπίδεκτος καλλιεργείας .
β. από απόψεως ιδιοκτησίας 100 / 100 υπέρ των αρχικών ιδιοκτητών και εξαιρέθη της απολλοτριώσεως άπασα κατ΄εφαρμογή του αρθ. 18 ,και 29 του Ν. Δ. 2185 / 1952
Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι ισχύει ο χαρακτηρισμός της Επιτροπής Απαλλοτριώσεων και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από άλλο όργανο.
Επιπροσθέτως, σύμφωνα με το άρ.10 του ν.3208/2003, όπως αναλύεται παρακάτω, το Δημόσιο δεν μπορεί να προβάλλει δικαίωμα κυριότητας σε δάση, δασικές εκτάσεις και στις εκτάσεις .
ι) Με τις διατάξεις του Αγροτικού Κώδικα, του Κτηνοτροφικού Κώδικα, του Ν.Δ. 2185/1952 «περί αναγκαστικής απαλλοτριώσεως κτημάτων προς αποκατάστασιν ακτημόνων καλλιεργητών και κτηνοτρόφων» (ΦΕΚ 217 Α΄) και του άρθρου 26 του Ν. 2040/1992, σε ό,τι αφορά τις δασικές και χορτολιβαδικές εκτάσεις της παραγράφου 7 του άρθρου 3 του Ν. 998/1979, όπως αυτή προστίθεται με τη διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του παρόντος νόμου.
Κατά συνέπεια, όσον αφορά αυτές τις εκτάσεις, δεν απαιτείται η προσκόμιση οιουδήποτε εγγράφου.
Επειδή εκκρεμεί έφεση η 4383 / ΕΦ/251 / /1996 από το Ελληνικό Δημόσιο ,
η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας Θράκης Γενική Δ/νση Δασών – Α.Υ. Δ/νση Δασών Ημαθίας δεν μπορεί να την διαχειριστεί ως ιδιωτική.
Επειδή περάσανε 24 έτη ….. από το 1996 έως σήμερα χωρίς τελεσιδικίας της υπόθεσης ,
Η πολιτεία πρέπει να προλάβει να μη δημιουργηθούν αυτές οι ανεπίλυτες μετά την επικύρωση των χαρτών καταστάσεις. Είναι άδικο να πληρώσουν οι κτηνοτρόφοι τα λάθη της Δημόσιας Διοίκησης.
ΠΡΟΤΑΣΗ
αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων, στις οποίες διάδικος, αρχικός ή κατά παρέμβαση, ήταν το Ελληνικό Δημόσιο οι οποίες πρωτόδικα είναι υπέρ των ιδιοκτητών προς αποκατάστασιν ακτημόνων καλλιεργητών και κτηνοτροφών αλλά δεν τελεσιδικήσαν, εκρεμούν εφέσεις ,να παύσουν .
ΤΖΙΑΜΑΛΗΣ ΑΓΓ. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
Σωτήριο Λάρισας Τ.Κ. 41500
τηλ.6977334510
Να αναφερθεί ρητά στον νόμο ότι όλες οι εκτάσεις οι οποίες έχουν απολέσει οριστικά και αμετάκλητα την δασική τους μορφή, δυνάμει αποφάσεων της Διοίκησης και δει του Υπουργείου Γεωργίας πριν την 09/06/1975 και οι οποίες πράξεις βρίσκονται ακόμα εν ισχύ, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως δασικές εκτάσεις ή δάσος και δεν διέπονται από την δασική νομοθεσία.
Με την δημοσίευση του παρόντος νόμου να παύει κάθε δίωξη από τις δασικές υπηρεσίες οι οποίες επεμβαίνουν και διώκουν ιδιοκτήτες σε εκτάσεις που υπάγονται στην αγροτική νομοθεσία!
Ακόμα να σημειωθεί ότι όλες οι αγροτικές εκτάσεις δεν είναι δηλωμένες σε κάποιο φορέα όπως η ΑΓΡΟΓΗ , ο ΟΠΟΚΕΠΕ κτλ, καθώς οι ιδιοκτήτες τους δεν είναι κατ’επάγγελμα αγρότες και δεν λαμβάνουν κάποια επιδότηση.
Χαρακτηριστικά στην περίπτωση του οικισμού μας Πάντειος Πολιτεία, θεωρείται αδιανόητο η έκταση του οικισμού μας, 600 στρ. περίπου να έχει απολέσει εδώ και 70 χρόνια (20 χρόνια πριν την έναρξη ισχύοντος του Συντάγματος) τον δασικό χαρακτήρα, με πράξεις του Υπουργείου Γεωργίας οι οποίες βρίσκονται εν ισχύ έως σήμερα, να έχει πλήρως οικοδομηθεί, να έχει ασφαλτοστρωμένες οδούς, εκκλησιαστικό ναό, θυρίδες ταχυδρομείου, κτλ και να αποτυπώνονται στον Δασικό χάρτη του 2011 οι οικίες ως ΔΔ, ο περιβάλλων χώρος των οικιών ως ΔΑ και γενικά οι εκτάσεις ως ΔΔ και ΔΑ.
Οφείλει ο νομοθέτης να προβλέψει και να βοηθήσει όχι μόνο τον δικό μας οικισμό αλλά και όλους όσους βρίσκονται στην Περιφέρεια του Δήμου Μαραθώνα και εν γένει στην επικράτεια, οι οποίοι ούτε εξαιρέθηκαν αρχικά από την κατάρτιση του Δασικού χάρτη του 2011 ως αναφέρεται στο άρθρο 24 παράγραφος α & β,του Ν3889, ούτε απεικόνισαν στην κατάρτιση του τις Δ/κες Πράξεις με αποτέλεσμα να απεικονίζονται ως Δασικές και να είναι έρμαια των Δασικών Υπηρεσιών.
Δεν γίνεται να μιλάτε για τις διοικητικές πράξεις πρίν του 1975 μόνο.
Θα πρέπει να συμπεριλάβεται όλες τις διοικητικές πράξεις και αυτές που εκδόθηκαν νόμιμα μετά το 1975 και ιδιαίτερα απο τις διευθύνσεις δασών οι οποίες δεν έχουν ανακλιθεί ή ακυρωθεί.
Δεν γίνεται να αγνοήται σε νομοσχέδια τέτοιες διοικητικές πράξεις επειδή και μόνο κάποιοι τεμπέληδες άνοιξαν μια αεροφωτογραφία και απλά κύρωσαν από ένα γραφείο τους χάρτες ως δασικούς χώρις να κάνουν αυτοψίες και χωρίς να λαμβάνουν υπόψην τους πράξεις της διοίκησης.
Η νομοθεσία ως έχει, έχει εκμηδενήσει την ύπαρξη των ανθρώπων που εργάζονταν στα βούνα ως κτηνοτρόφοι και μεγάλωναν τις οικογένειες τους σε δύσκολα χρόνια.Άνθρωποι που διεκδικούσαν είτε μέσω έκτακτης χρησικτησίας κτήματα πού η διεύθυνση δάσων ύστερα από αυτοψία είδε οτι δεν θύγονται συμφέροντα δασικά και τους παραχώρησε τις εκτάσεις ως γεωργικές μιας και εξαιρούνταν της δασικής νομοθεσίας.
Με Υπουργέ,
Μετα την καταστροφική πυρκαγιά του 2018 στην Ανατολική Αττικη ( περιοχη Δήμου Ραφηνας Δήμου Μαραθώνα ) οι πυρόπληκτοι κατέθεσαν στη Διεύθυνση Δασών Ανατ. Αττικης τις νόμιμες οικοδομικές άδειες με βεβαίωση της ΥΔΟΜ ότι δεν εχουν ανακληθεί, προκειμένου να αποζημιωθούν απο το Υπουργειο Υποδομών.Τα ακίνητα χαρακτηρίζονται στο Δασικό Χάρτη ως ΔΔ,ΔΑ, ΑΝ. Εκτός των οικοδομικών αδειών τα ακίνητα αυτα βρίσκονται εντός των Ορίων εποικιστικων εκτάσεων και εμφανίζονται με τον κωδικο 1 στο Δασικό Χάρτη. Συγχρόνως εχουν κατατεθεί στοιχεία απο την Πολιτική Γη ότι είχαν δοθεί στους κατόχους τους απο επιτροπές απαλλοτριώσεων ετών 1950-1955 προς καλλιέργεια ( νόμιμη αλλαγη χρήσης ). Η Διεύθυνση Δασών χορήγησε βεβαιώσεις για το περίγραμμα του πυρόπληκτου κτιρίου και ΜΟΝΟ. Εφόσον η Δ/νση Δασών εχει στη διάθεση της ολα τα στοιχεία των συγκεκριμένων ακινήτων, πριν προχωρήσει στην ανάρτηση του Δασικού Χάρτη των <> να τον ενημερώσει δίχως να χρειάζεται απο τους ιδιοκτήτες να υποβάλλουν αντιρρήσεις η αιτησεις για προδήλο σφάλμα.Επισης αυταπάγγελτα να αποχαρακτηριςουν τμήματα αυτών των ακινήτων, απο Αναδασωτεα( υπάρχει μεγάλος αριθμος τέτοιων). Έτσι μειώνεται σημαντικά ο αριθμος των αντιρρήσεων και νιώθουμε επιτέλους ότι μετα απο αυτή τη μεγαλη καταστροφή το κράτος ειναι δίπλα μας και όχι απέναντι μας έστω και με μεγαλη καθυστέρηση!
14-3-2020 Παναγιωτούδης Γεώργιος
Από την παράγραφο 7 του άρθ. 3 του νόμου 998/79, θα πρέπει να διαγραφούν οι δυο λέξεις: «λόγω επεμβάσεων» που είναι αμέσως μετά από 11.6.1975 έτσι θα έχει αξία η τροποποίηση της παρ.1. του άρθρου 48. Αν δεν διαγραφούν οι δυο παραπάνω λέξεις «λόγω επεμβάσεων» το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο, δηλαδή μια τρύπα στο νερό. Γιατί αυτοί που δεν κάνανε επεμβάσεις πριν από 11.6.1975, το κληροτεμάχιό τους στην ουσία κατάσχεται από το ίδιο το κράτος που το παραχώρησε, αφού θα έχει το χαρακτήρα Δ δηλαδή δάσος. Τόσο απλά τα πράγματα από το προστατευτικό κράτος προς τους πολίτες του, με τις Συνταγματικές του Διατάξεις, και την υπερεξουσία των δασικών αρχών.
Μια άλλη πρόταση απλή είναι να προστεθεί ξεκάθαρη διάταξη για τα εποικιστικά κληροτεμάχια ως εξής:
«Για τις εκτάσεις με πρόσθετη πληροφορία 20, παραμένει ο χαρακτήρας της έκτασης όπως φαίνεται στον νόμιμο τίτλο παραχώρησης, ο οποίος τίτλος δεν έχει ακυρωθεί η τροποποιηθεί».
Με εκτίμηση και σεβασμό
Γεώργιος Παναγιωτούδης
Έλληνας πολίτης
Νομιζω ότι θα έπρεπε στο αρθ 48 παρ. 1 του νομοσχεδίου να συμπεριληφθούν όλες οι περιπτώσεις των ιδιοκτητών (γεωργών και κτηνοτρόφων) που είχαν από παλιά αγοράσει με ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ μεγάλες χορτολειβαδικές εκτάσεις, για βόσκηση των ζώων τους και να εξαιρεθούν αυτες απο τους δασικούς χάρτες χαρακτηριζόμενες ως ΧΟΡΤΟΛΕΙΒΑΔΙΚΕΣ ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ.
ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΕΚΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΓΟΡΑΣΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΙΔΙΩΤΕΣ ΜΕ ΑΓΟΡΑΠΩΛΗΤΗΡΙΑ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΕΒΑΛΑΝ ΜΕΓΑΛΑ ΧΡΗΜΑΤΙΚΑ ΤΙΜΗΜΑΤΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΘΕΩΡΕΙ ΤΟΥΣ ΑΓΟΡΑΣΤΕΣ ΩΣ ΚΥΡΙΟΥΣ ΤΩΝ ΑΓΟΡΑΣΘΕΙΣΩΝ ΕΚΤΑΣΕΩΝ, ΤΗ ΣΤΙΓΜΉ ΜΆΛΙΣΤΑ ΠΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΓΟΡΑΠΩΛΗΣΙΕΣ ΑΥΤΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΆΔΕΙΕΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΣ Ή ΤΟΥ ΝΟΜΑΡΧΗ ΔΗΛΑΔΗ ΚΡΑΤΙΚΏΝ ΟΡΓΑΝΩΝ.
Γι΄αυτό θεωρώ ότι η παρ. 1 του αρθ. 48 πρέπει να διατυπωθεί ως εξής¨» Διοικητικές πράξεις του προηγούμενου εδαφίου είναι ιδίως πράξεις που εκδόθηκαν στο πλαίσιο της αγροτικής νομοθεσίας, όπως αποφάσεις Επιτροπών Απαλλοτριώσεων για το σύνολο των εκτάσεων των οποίοων επελήφθησαν, ΔΙΑΝΟΜΕΣ και ΑΝΑΔΑΣΜΟΙ για το σύνολο των εκτάσεαων που αναφέρονται στα σχετικά κτηματολογικά διαγράμματα, άδειες του Υπουργού Γεωργίας ή Νομάρχη με τις οποίες είχαν αρθει οι απαγορεύσεις για κάθε περίπτωση μεταβίβασης αγροτικών ακινήτων, λειβαδίων, βοσκοτοπων κλπ που προορίζονταν για γεωργική και κτηνοτροφική εκμετάλλευση και εφόσον οι διοικητικές πράξεις δεν έχουν ανακληθει, ούτε ακυρωθεί με δικασιτική απόφαση. »
ΕΙΜΑΣΤΕ ΝΟΜΙΜΟΙ ΑΓΟΡΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ ΜΕ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΚΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΥΘΑΙΡΕΤΟΙ ΚΑΤΟΧΟΊ ΤΟΥΣ.
Είναι μεγαλη αδικία το Δημοσιο να θεωρει άκυρα τα νόμιμα συμβόλαιά μας και να προτείνει να ασκησουμε αγωγές στα δικαστηρια για να αποδείξουμε το αυτονόητο, ξοδεύοντας έτσι μια ολόκληρη περιουσία σε δικηγόρους και δικαστήρια.
τηλ.επικοινωνίας Ευτυχία 697 86 49 389
Σχόλια στο υπό διαβούλευση Σχέδιο Νόμου περί «Εκσυγχρονισμού Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας»
Σχετ.: α) Απόφαση 259/2012 από 12-12-2012 του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Διονύσου για οριοθέτηση του οικισμού Σταμάτα-Σπάτα-Παλαιά Σταμάτα» (ομόφωνη).
β) Απόφαση 258/2012 από 12-12-2012 του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Διονύσου για οριοθέτηση του οικισμού «Πευκόφυτο ή Σπατατζίκι» της Δημοτικής Ενότητας Αγίου Στεφάνου (ομόφωνη).
γ) Απόφαση 58/2012 από 22-03-2012 του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Διονύσου για «ίση μεταχείριση του οικισμού Σταμάτα-Σπάτα-Παλαιά Σταμάτα, προϋφιστάμενου του έτους 1923 με τους όμορους οικισμούς Αγίου Στεφάνου και Άνοιξης (ομόφωνη).
δ) Έγγραφο Δήμου Ωρωπού/Υπηρεσία δόμησης με αρ. πρωτ. 916/2013 από 10-4-2013
ε) Το Π.Δ. της 2.3-13.1981 (Φ.Ε.Κ. Δ΄ 138), «Τρόπος καθορισμού ορίων των προ της 16.8.1923 υφιστάμενων οικισμών.
στ) Φ.Ε.Κ. 1109Δ΄/22-12-1997 (Διαπιστωτική πράξη Νομάρχη Ανατολικής Αττικής αναγνώρισης του οικισμού της «Σταμάτας-Σπάτας» και του «Πευκόφυτου» ως νομίμως προϋφισταμένων του 1923).
ζ) Απόφαση 685/2019 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας
Το Σχέδιο Νόμου του θέματος είναι αρκετά θετικό, προάγει και βελτιώνει πολλά θέματα που άπτονται της Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας. Ο Σύλλογός μας χαιρετίζει την προσπάθεια αυτή και προτείνει, συγκεκριμένα για το άρθρο 48 του Σχεδίου Νόμου και για τις περιπτώσεις των οικισμών των προϋφισταμένων του 1923 που δεν έχουν τελεσίδικα και νόμιμα οριοθετηθεί, να γίνει μία προσθήκη στις «Λοιπές Διατάξεις» ή σε άλλο κατάλληλο άρθρο (λ.χ. άρθρο 48), προκειμένου να επιλυθούν τα σοβαρά προβλήματα που έχουν προκύψει, κυρίως τα τελευταία σαράντα χρόνια, στις περιοχές αυτές των νομίμων οικισμών (με διαπιστωτικές πράξεις της Διοίκησης). Όμως, σε πολλές περιπτώσεις και για διάφορους λόγους, είτε η οριοθέτησή τους δεν έγινε με την προβλεπόμενη νόμιμη διαδικασία είτε δεν έχει τελεσίδικα ολοκληρωθεί με πράξη της Διοίκησης. Στην τελευταία περίπτωση (όπου ακόμα δεν έχει τελεσιδικήσει η οριοθέτηση), ανήκουν και οι οικισμοί «Σταμάτας – Σπάτας – Παλαιάς Σταμάτας και Πευκόφυτου» του Δήμου Διονύσου, για τους οποίους οικισμούς υπάρχει αναγνωριστική πράξη Διοίκησης ήδη από το έτος 1997 (βλ. ως άνω σχετικό στ΄), καθώς και έγκριση οριοθέτησης των οικισμών αυτών από τον οικείο Ο.Τ.Α. από το 2012, σύμφωνα με τις 259 και 258 Αποφάσεις του Δ.Σ. του Δήμου Διονύσου (βλ. σχετικά α και β).
Με την προτεινόμενη προσθήκη, εκτιμάται ότι θα επιλυθούν όλα τα χρονίζοντα προβλήματα για οικισμούς, σε πανελλαδικό επίπεδο, που εμπίπτουν στις προαναφερθείσες δύο περιπτώσεις. Τα προβλήματα αυτά κρατούν σε ομηρία επί τόσα έτη τις περιουσίες των ιδιοκτητών τους, χωρίς καμία επιβάρυνση του περιβάλλοντος και με αυστηρή τήρηση των περιορισμών και των όρων δόμησης.
Η προτεινόμενη προσθήκη, που αναφέρεται στο άρθρο 48, είναι η ακόλουθη:
«Για τους οικισμούς οι οποίοι προϋφίσταντο αναμφιβόλως του έτους 1923, αναγνωρισμένοι με διοικητικές πράξεις, των οποίων τα όρια έχουν μεν καθορισθεί και εγκριθεί από τους οικείους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αλλά δεν έχουν εισέτι τελεσίδικα εγκριθεί από την κεντρική διοίκηση, δεν αναρτάται δασικός χάρτης μέχρις ότου ολοκληρωθεί η οριοθέτησή τους από την κεντρική διοίκηση, σύμφωνα με τις διατάξεις του Προεδρικού Διατάγματος της 2.3-13.3.1981 (Δ΄ 138), επικαιροποιημένο ως προς τις ονομασίες των φορέων υλοποίησης που ισχύουν σήμερα. Η οριοθέτηση αυτή να θεσμοθετηθεί με κατάλληλο Π.Δ.
Εντός των οικισμών αυτών καθορίζονται οι χώροι πρασίνου κοινής ωφέλειας και οι τυχόν δασικοί θύλακες με μέριμνα των οικείων Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αποτυπώνονται με ιώδες χρώμα και ισχύει για αυτούς η δασική νομοθεσία. Η δόμηση των ιδιοκτησιών δεν πρέπει να υπερβαίνει το 40% της έκτασής τους, ώστε να τηρείται ο προβλεπόμενος σεβασμός στο περιβάλλον.»
Ευελπιστούμε στη θετική εξέταση της πρότασής μας και στην υλοποίησή της.
Υπέβαλα αντιρρήσεις κατά του περιεχομένου του Δασικού χάρτη τον Ιούνιο 2017 στη Δ/νση Δασών Αρκαδίας στην περιφέρεια της οποίας ανήκουν οι αγροί μου (Τ.Κ Μοναστηρακίου).Οι αντιρρήσεις μου κρίθηκαν από την αρμόδια ΕΠΕΑ τον Ιούλιο 2019 και η σχετική απόφαση της δημοσιεύτηκε στη Διαύγεια την 31-12-2019 (ΑΔΑ Ω0ΨΖΟΡΙΦ-ΝΞΟ)
Αφού ο μηχανικός αναμόρφωσε το τοπογραφικό διάγραμμα αγρού μου, σύμφωνα με την απόφαση της ΕΠΕΑ, μετέβην σε συμβολαιογράφο για την μεταβίβαση αυτού.Η συμβολαιογράφος μου είπε ότι δεν μπορεί να γίνει η μεταβίβαση διότι δεν έχει κυρωθεί ο δασικός χάρτης και αυτή μπορούσε να γίνει μετά την κύρωσή του. Επίσης μου είπε ότι το ζήτημα αυτό είναι πανελλαδικό και οι Σύλλογοι τους έχουν προβεί σε σχετικό διάβημα.
Στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο προβλέπεται ότι οι Δασικοί χάρτες θα κυρώνονται εντός δύο μηνών από της δημοσίευσεως της απόφασης της ΕΠΕΑ για κάθε τοπική κοινότητα και αφού έχει ολοκληρωθεί η εξέταση όλων των αντιρρήσεων που αφορούν της κοινότητας.
Στην περίπτωση μου στην απόφαση της ΕΠΕΑ περιλαμβάνονται 63 υποθέσεις από διάφορες διάσπαρτες κοινότητες του Νομού Αρκαδίας και, όπως με ενημέρωσε η Δ/νση Δασών Αρκαδίας,η εξέταση των εκκρεμών υποθέσεων αντιρρήσεων,στις ο-ποίες αναμφίβολα περιλαμβάνονται και υποθέσεις της κοινότητας μου, με το ρυθμό που λειτουργούν οι Επιτροπές,θα ολοκληρωθεί μετά 10 έως 15 χρόνια από σήμερα.
Έτσι, εγώ που η υπόθεσή μου εξετάσθηκε το 2019, για να κάνω τη μεταβίβαση του χωραφιού μου, πρέπει να περιμένω για απροσδιόριστο χρόνο, ενδεχόμενα έως και το 2030, μέχρι να ολοκληρωθεί η εξέταση όλων των υποθέσεων της κοινότητας μου και να κυρωθούν οι δασικοί χάρτες.Είναι λογικό αυτό;
Για την επίλυση του γενικότερου αυτού προβλήματος π ρ ο τ ε ί ν ω στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο να συμπεριληφθεί διάταξη που να ορίζει ότι οι μετα-βιβάσεις αγροτικών εκτάσεων επιτρέπεται να γίνονται μετά τη δημοσίευση των αποφάσεων των ΕΠΕΑ,υπό την προϋπόθεση της αναμόρφωσης των τοπογραφικών διαγραμμάτων των εκτάσεων, σύμφωνα με τις αποφάσεις των Επιτροπών, χωρίς άλλους επιπρόσθετους όρους και διατυπώσεις γιατί διαφορετικά το πρόβλημα θα διαιωνίζεται.
ΠΑΝΔΟΙΚΟ
Η μερική αναστολή των δασικών χαρτών, για να καλυφθεί η φαυλότητα του μέχρι τώρα συστήματος αγροτικών επιδοτήσεων, δεν δείχνει τίποτε άλλο παρά τη διαχρονική πελατειακή σχέση του πολιτικού συστήματος με πελατειακά συμφέροντα.
Η κλιματική κρίση, η αστική ασφυξία και ρύπανση, τα προβλήματα της βιοποικιλότητας, η καθαρότητα νερών, ποταμών, λιμνών και θαλασσών, επιβάλλουν την αντιμετώπιση του περιβάλλοντος με σύγχρονους και αποτελεσματικούς όρους και χειρισμούς, που δεν αντέχουν σε καθυστερήσεις και πισωγυρίσματα.
Η Επταμελής Γραμματεία του ΠΑΝΔΟΙΚΟ
Ν. Ασλάνογλου (Βέροια) 6946-381707 Κ. Βολιώτης (Βόλος) 6977-686838
Θαν Θεοδωρόπουλος (Πάτρα) 6972-880774 Γ. Καλλιαμπέτσος (Αθήνα) 6944-842384
Δ. Μίχαλος (Ρόδος) 6944-862254 Γ. Παλαμάρης (Κορινθία) 27430-95428
Μαίρη Χουλιέρη (Χαλκίδα) 6978-026141