Αρχική Επιτάχυνση της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών ΕνέργειαςΆρθρο 1 Εθνικός Στόχος Α.Π.Ε.

Άρθρο 1 Εθνικός Στόχος Α.Π.Ε.

Στο τέλος του άρθρου 1 του ν.3468/2006 (ΦΕΚ 129Α’), όπως ισχύει, προστίθενται νέα εδάφια ως εξής:
«Ο εθνικός στόχος για τη συμμετοχή της ενέργειας που παράγεται από Α.Π.Ε. στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση ενέργειας, καθορίζεται σε ποσοστό 20% μέχρι το 2020. Ο αντίστοιχος εθνικός στόχος για τη συμμετοχή της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από Α.Π.Ε. στην ακαθάριστη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας καθορίζεται σε ποσοστό τουλάχιστον 40% μέχρι το 2020.
Η προστασία του κλίματος μέσω της προώθησης της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. αποτελεί περιβαλλοντική και ενεργειακή προτεραιότητα υψίστης σημασίας για τη χώρα. Η προτεραιότητα αυτή λαμβάνεται καθοριστικά υπ’ όψιν σε περιπτώσεις στάθμισης με άλλες περιβαλλοντικές ή κοινωνικές παραμέτρους».

Σχόλια 1 2 3 4 5
  • 28 Δεκεμβρίου 2009, 11:25 | Στεφάνου Ο.

    Ο στόχος του 20% είναι αρκετά χαμηλός για μια χώρα με τόσο υψηλό δυναμικό σε ΑΠΕ, θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον 50%. Ανάπτυξη των ΑΠΕ θα μπορούσε να οδηγήσει σε ενεργειακή ανεξαρτησία, ανάπτυξη της τεχνολογίας ΑΠΕ, νέες θέσεις εργασίας και σημαντικά έσοδα από την πώληση της ενέργειας και της συγκεκριμένης τεχνολογίας. Συνεχίζοντας η προσπάθεια ανάπτυξης των ΑΠΕ θα πρέπει να αναδειχθει σε εθνικό στόχο γιατί η ενέργεια μαζί με τον τουρισμό και την ναυτιλία ίσως είναι τα μοναδικά προιόντα που έχει αυτή η χώρα να προσφέρει σε μεγάλη κλίμακα και το ένα από αυτά χρήζει μεγάλης βελτίωσης ενώ δε το άλλο είναι πρακτικά ανύπαρκτο.Ελπίζω η ηγεσία αυτής της χώρας να καταλάβει ότι οι πολίτες βαρέθηκαν πλέον να ακούν και να βλέπουν την μη εκμετάλλευση των ανθρωπίνων και μη πόρων αυτού του τόπου με μη ορθολογικό και μακροπρόθεσμο τρόπο έχει γνώμονα το κοινό καλό.

  • 28 Δεκεμβρίου 2009, 11:08 | Βαλαβάνης Γιώργος

    Όσα λέγονται ή επιχειρούνται σχετικά με τη δήθεν «καθαρή» ή «πράσινη» ενέργεια, με βάση και το σύνθημα «ΑΠΕ παντού», γίνονται σε βάρος των φτωχότερων χωρών του κόσμου και των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων κάθε χώρας. Αυτοί καλούνται και θα κληθούν να πληρώσουν από το υστέρημά τους, τις επιλογές της όποιας ή του όποιου Υπουργού «Περιβάλλοντος, Ενέργειας και … Κλιματικής Αλλαγής»!

    Προς όφελος βέβαια όσων έχουν και κατέχουν χρήμα και περιουσία, που ταυτόχρονα ευθύνονται για την όποια «κλιματική αλλαγή», αφού είναι ταυτόχρονα αυτοί που κατανάλωναν και καταναλώνουν τα μεγαλύτερα ποσά και ποσοστά «βρώμικης» ενέργειας.

    Με το άρθρο 1 του Σχεδίου Νόμου για τις ΑΠΕ: «ο εθνικός στόχος για τη συμμετοχή της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από Α.Π.Ε. στην ακαθάριστη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας καθορίζεται σε ποσοστό τουλάχιστον 40% μέχρι το 2020».

    Η ηλεκτρική ενέργεια που καταναλώθηκε στην Ελλάδα το 2008 ήταν 57 TWh (57 δισεκατομμύρια kWh).

    Το 2009 η κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας έχει μειωθεί (προφανώς λόγω της οικονομικής κρίσης) και θα «κλείσει» περίπου στο επίπεδο του 2006, μειωμένη κατά 7,5% σε σχέση με το 2008, όταν μέχρι το 2008 αυξανόταν με ρυθμό 3-4% κάθε χρόνο.

    Ποιο είναι το σενάριο, που έχει υπόψη της η Υπουργός «Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής» για την εξέλιξη της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας μέχρι το 2020;

    Ποιο είναι το κόστος kWh που θα πληρώνει ο πολίτης το 2020 (σε σταθερές τιμές του 2009), αν επιτευχθεί ο στόχος του 40% από ΑΠΕ;

    Ποιοι θα παράγουν το 40% της ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ το 2020 και πόσο θα πληρώνονται ανά kWh για την ενέργεια αυτή, πόση «κρατική» (από αφελείς φορολογούμενους!) επιδότηση θα έχουν ήδη εισπράξει και πόσο θα είναι το συνολικό οικονομικό τους όφελος (σε σταθερές τιμές του 2009) που θα έχουν πληρώσει οι αφελείς φορολογούμενοι;

  • 28 Δεκεμβρίου 2009, 10:52 | Κώστας Περδικάρης

    Καλό θα ήταν αφού η στρατηγική στις ΑΠΕ θα πρέπει να χαράσσεται και με μακροπρόθεσμο ορίζοντα, να διερευνηθεί το κατά πόσο τα υδροηλεκτρικά φράγματα εντάσσονται στις ΑΠΕ σύμφωνα με τον FAO…Μια επιστολή προς αυτόν δεν θα έβλαπτε…

    Με λίγα λόγια η τάση στις μετα-βιομηχανικές χώρες (κυρίως ΗΠΑ) είναι το ΄΄πάγωμα΄΄ η ακόμα και η κατάργηση-απομάκρυνση κάποιων φραγμάτων καθώς αυτά έχουν συντελέσει σημαντικά στην υποβάθμιση-εξάλειψη συγκεκριμένων ειδών της ιχθυοπανίδας. Για παράδειγμα η αρνητική επίδραση των φραγμάτων έχει αποδειχθεί στην περίπτωση όχι μόνο των μεταναστευτικών ειδών (π.χ. χέλια-Anguilla anguilla, στουργιόνια-Acipenser spp.) αλλά και σε είδη που διαβιούν τόσο στα κατάντη (π.χ. ζουρνάς-Valencia letourneuxi) όσο και εκατέρωθεν του φράγματος (π.χ. άγρια πέστροφα-Salmo trutta). Τα αίτια: αλλοίωση του βιοτόπου (απο ποτάμια σε λιμναία χαρακτηριστικά, υδραυλικά έργα, ακανόνιστη ροή, αδυναμία μετανάστευσης ειδικά στις περιπτώσεις που δεν έχουν προβλεφθεί παράπλευροι δίοδοι, καταστροφή πεδίων αναπαραγωγής και ανάπτυξης του γόνου, αυξημένη θνησιμότητα απο τις τουρμπίνες κλπ).

    Ελπίζω τα προαναφερθέντα να συμβάλλουν σε δημιουργική και φιλική προς το φυσικό περιβάλλον σκέψη και πρακτική των υθινόντων του υπουργείου, διατηρώντας δυστυχώς σοβαρές επιφυλάξεις, καθώς όλοι οι Γενικοί και Ειδικοί Γραμματείς είναι μηχανικοί (και κανένας ειδικός στο φυσικό περιβαλλον). Ελπίζω το δομημένο περιβάλλον να μην συνεχίσει να ΄΄βιάζει΄΄ το φυσικό περιβάλλον και να βρεθεί η ισορροπία της συνύπαρξης πριν να είναι αργά…

    Με τιμή

    Κώστας Περδικάρης
    Ιχθυολόγος (MSc, PhD)

  • 27 Δεκεμβρίου 2009, 21:06 | KALLIRROI NICOLIS

    Αγαπητη Κυρια Υπουργε
    Υγιης και Δημιουργικη η Νεα Χρονια!
    Ελπιζω αλλα και φιλοδοξω μετα την πρωτη 10ετια του 21ου αι. να αποκτησει και η πατριδα μας σαφη Νομοθεσια προστατευουσα τον Περιβαλλοντα μας χωρο. Εχομε τραγικα καθυστερησει εαν λαβουμε υπ’οψιν μας οτι η Γερμανια σαν Δυτικη Γερμανια ειχε επιχειρησει με επιτυχια την διαχειριση των της
    Δεν υπαρχει αμφιβολια οτι ο προτεινομενος Νομος θα δωσει λυσεις στα ποικιλα προβληματα του Ελληνικου Περιβαλλοντος ,ΟΜΩΣ τα οποια αποτελεσματα θα ειναι στιγμιαια και αναποτελεσματικα εαν στο εν λογω Αρθρο δεν δοθει εμφαση και δεν ληφθουν συγκεκριμενα προτεινομενα μετρα επικεντρωμενα στην Περιβαλλοντικη Εκπαιδευση.
    Αγαπητη Κυρια Υπουργε :Καθε Νομος καθε Νομοσχεδιο που ερχεται για διαβουλευση και ψηφιση εαν σαν Αρχη αλλα και σαν τελευταιο Αρθρο δεν αγγιζει με ουσιαστικον και συγκεκριμενον τροπον την Παιδεια, θα ειναι μια απο τις πολλες απατηλες ονειροπολησεις και ουτοπιες.
    Και στο παρον υπο διαβουλευση Νομοσχεδιο,ο παραγων Παιδεια λειπει παντελως.
    Προς πληροφορηση σας στο UN Congress for the Sustainable Development in Johannesburg/2002 All the Sessions started with the Environmental Education and the proposed New Branch of Education :Education for Sustainable Development. Μονον ετσι, η Οικολογια ,η Πρασινη Αναπτυξη δεν θα ειναι κενα περιεχομενου αλλα θα λαβουν συγκεκριμενη υποσταση και δεν θα γινονται πεδια πολιτικης εκμεταλλευσης και πολιτικοι χωροι καλυψης πολιτικων φιλοδοξιων,που δεν θα υποβοηθουν το Εργο σας που τοσο φιλοτιμα εχετε αναλαβει.

  • 27 Δεκεμβρίου 2009, 17:32 | ΣΤΑΜΠΟΛΙΑΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

    Κυρία Υπουργέ,

    Αφού εκφράσω τα συγχαρητήριά μου αλλά και την ευχάριστη έκπληξή μου για την δημόσια διαβούλευση για τις ΑΠΕ, δίχως να κρύψω την απογοήτευσή μου από την αρνητική ενέργεια που βγάζουν κάποιοι, για την πράσινη ανάπτυξη, ειδικά όταν προέρχεται από μηχανικούς και όχι από κάποιους άσχετους με τον χώρο, συνοπτικά θα αναφέρω κάποιες προτάσεις μου:
    α. Αξιοποίηση/επιχορήγηση ΑΕΙ, ΤΕΙ και ελληνικής βιομηχανίας, για την ανάπτυξη εγχώριας πράσινης τεχνολογίας ώστε να μην είναι μόνο εισαγόμενη.
    β. Αξιοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων εν δυνάμει μικροεπενδυτών, με την μείωση/εκμηδένιση της γραφειοκρατίας και επιδότησή τους για ανάπτυξη μικρών έργων ΑΠΕ.Αυτό θα έχει ως όφελος μείωση περιβαλλοντικών επιπτώσεων(τα μεγάλα έργα ακόμα και των ΑΠΕ μπορεί να δημιουργήσουν περιβαλλοντικά προβλήματα),ευρεία διάδοση της οικολογικής συνείδησης, επιτάχυνση της πράσινης ανάπτυξης, αξιοποίηση ανεκμετάλευτων μικροκεφαλαίων, διανομή οικονομικών κερδών και προς τους μικρομεσαίους. Να υπενθυμίσω ότι η γραφειοκρατία καθυστερεί την ανάπτυξη, ευνοεί τη συνδιαλλαγή, απογοητεύει και αποτρέπει μικροεπενδυτές.
    γ. Υποχρεωτική λήψη μέτρων για την εξοικονόμηση ενέργειας, ειδικά στον κτηριακό τομέα όπου μπορεί να πραγματοποιηθεί άμεσα, από την ήδη υπάρχουσα ελληνική τεχνογνωσία και βιομηχανική παραγωγή.
    δ. Αξιοποίηση όλων όσων έχουν σπουδάσει την ενέργεια και ας είναι μόνο σε μεταπτυχιακό επίπεδο χωρίς συντεχνιακές αγκυλώσεις. Προτείνω το παραπάνω γιατί σε προσχέδιο του ΚΕΝΑΚ, είδα ότι ενεργειακοί επιθεωρητές μπορούν να γίνουν μόνο μηχανικοί και όσοι απόφοιτοι ΑΕΙ έχουν πτυχίο σχετικό με τον κτιριακό τομέα. Δηλαδή, ένας φυσικός για παράδειγμα, με μεταπτυχιακό στην ενέργεια, γιατί δεν μπορεί να γίνει ενεργειακός επιθεωρητής αλλά ένας αρχιτέκτονας που δεν έχει ασχοληθεί με γεωθερμία μπορεί να γίνει;

    Με τις ευχές μου για ένα γόνιμο 2010, να σας ευχαριστήσω για το βήμα που μου παρείχατε.

  • 27 Δεκεμβρίου 2009, 02:16 | Μάκης Μπαλτσαβιάς

    Αξιότιμη κυρία Υπουργός και λοιποί συνεργάτες,
    Με λύπη διαπιστώνουμε οι περισσότεροι΄Ελληνες τη ολοένα και μεγαλύτερη προσπάθεια προώθησης των ΑΠΕ με κάθε τίμημα (ειδικότερα των ανεμογεννητριών). Θα ήθελα να ερχόσασταν, στη περιοχή Διλινάτων -Ν. Κεφαλληνίας να βλέπατε τη μεγάλη περιβαλλοντική καταστροφή που προκάλεσε ( και προκαλεί )η προώθηση μιας ξεπερασμένης άχρηστης τεχνολογίας που στόχο έχει τη κερδοφορία των μεγαλοεπιχειρηματιών και όχι την ωφέλεια του κοινωνικού συνόλου.Στην Ελλάδα ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ καθημερινά το πολύτιμο φυσικό περιβάλλον μας, για λίγα ασήμαντα KW όποτε φυσήξει… ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!! ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ….
    Εμείς η πλειονότητα των κατοίκων Διλινάτων ( όπως και πολλοί άλλοι Έλληνες)δεν ρωτηθήκαμε να έχουμε πάνω απο τα κεφάλια μας, σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μέτρων ανεμογεννήτριες, ούτε ατελείωτα χιλιόμετρα εναέριων καλωδιώσεων μέσα και γύρω απο τον οικισμό μας.Το μοναδικό ελεύθερο φυσικό τοπίο μας ήταν τα βουνά μας. Διότι στην ευρύτερη περιοχή Διλινάτων, έχουν εδώ και δεκαετίες, στηθεί πυλώνες της ΔΕΗ μεταφοράς ρεύματος υψηλής τάσης ( δεσμεύοντας δεκάδες στρέμματα γης ), λειτουργούν νταμάρια, εργοστάσιο πίσσας, σκουπιδότοπος κατά μήκος του δρόμου, καμίνια παραγωγής κάρβουνου. Οι ανεμογεννήτριες ήταν απλά το κερασάκι στη τούρτα. Το ορεινό αμφιθεατρικό χωριό μας, των 500 κατοίκων, σταδιακά θα ερημώσει. Οι περιουσίες μας υποβαθμίστηκαν, αφού ούτε αγοραστές, ούτε ενοικιαστές πλησιάζουν σε περιοχές με αιολικά πάρκα.Η υγεία όλων μας έχει επιβαρυνθεί. Τα όνειρα μας για μία ήσυχη ζωή στη περιφέρεια γκρεμίστηκαν. Η ποιότητα ζωής μας αλλά και των ερχόμενων γενεών υπονομεύτηκε με το χειρότερο τρόπο.

    Οι νομοθετικές ρυθμίσεις για τη προώθηση των ΑΠΕ,μετατρέψανε τα ελληνικά βουνά σε πραγματικά χρυσωρυχεία. Τα τελευταία κάστρα του φυσικού περιβάλλοντος με ιστορία χιλιετιών ξεκοιλιάζονται πλέον ασταμάτητα. Δεν βλέπετε, δεν ακούτε τις αντιδράσεις, τις αγωγές, ενεργοποιημένων πολιτών και συλλογικών φορέων σε όλη την Ελλάδα και σε όλο τον υπόλοιπο τον κόσμο; Δεν βλέπετε τη πραγματικότητα;

    ΟΙ ΜΟΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΠΟΥ ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΒΑΡΥΝΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΕ, είναι όσες βρίσκονται κοντά σε κατοικίες πολιτικών ή μεγαλοεπιχειρηματιών. Γιατί δεν το κατοχυρώνετε αυτό το ΔΕΔΟΜΈΝΟ σε κάποιο άρθρο του υπο ψήφιση ΝΈΟΥ νόμου για να είσαστε τουλάχιστον τυπικά νομοταγείς και ειλικρινείς απέναντι στους Έλληνες; Έτσι θα ξέρουμε που πρέπει να αναζητήσουμε νέες περιοχές κατοίκησης, για να πεθάνουμε ήσυχοι και όχι μέσα σε κανένα ψυχιατρείο….

    Προωθείστε μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας και ΑΠΕ μικρής κλίμακας.Τιμωρείστε με αυστηρά πρόστιμα όσους σπαταλούν ενέργεια. Προωθείστε το φυσικό αέριο ή ακόμη και τη πυρηνική ενέργεια σε κάποιο ερημονήσι….Δείτε τι κατάφεραν οι Γάλλοι με τη πυρηνική ενέργεια και τι οι Δανοί με την πενιχρή αιολική. Η πρώτη έγινε υπερδύναμη στην Ευρώπη ενώ η δεύτερη ζητιανεύει να βρεί κορόιδα ΑΝΑ ΤΟΝ ΚΌΣΜΟ να πουλήσει τη ξεπερασμένη τεχνολογία των ανεμογεννητριών……

    ΣΥΝΕΠΩΣ ΔΙΑΦΩΝΩ ΠΛΗΡΩΣ ότι οι Α.Π.Ε. πρέπει να αποτελούν περιβαλλοντική και ενεργειακή προτεραιότητα υψίστης σημασίας για τη χώρα. Εξετάστε τις άλλες αξιόπιστες λύσεις. Κυρίως όμως να περιορείστε δραστικά τις ΑΠΕ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ…. ΠΡΙΝ ΕΡΗΜΩΣΕΙ Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΑΙ πληγεί ακόμη περισσότερο η οικονομία μας.

    Μάκης Μπαλτσαβιάς
    Εκπαιδευτικός ΜΕ

  • 26 Δεκεμβρίου 2009, 22:07 | Νίκος Καβελαράς

    Με την πράσινη ενέργεια χρηματοδοτούμε τις επιχειρήσεις κατασκευής φ/β και α/γ, όλες αλλοδαπές.
    Οταν θα κατασκευάζονται εδώ θα αξίζει να λικήσομε για τα συστήματα αυτά.

  • 26 Δεκεμβρίου 2009, 17:04 | Νικος μπελλος

    Η λυση ειναι να κατασκευαστουν οικιακα φωλτοβολταικα με καποια χρηματοδοτηση η» και δανειοδοτιση και αυτοματως λεινεται το ενεργειακο και περειβαντολογικο προβλημα της ελλαδος

  • 26 Δεκεμβρίου 2009, 02:11 | ΧΡΗΣΤΟΣ Ε. ΣΤΡΕΜΜΕΝΟΣ

    Αξιότιμη κ. Υπουργέ
    Ξεκινώντας από δύο ρητορικά ερωτήματα που θα πρέπει να προβληματίσουν όχι μόνον εσάς, σαν καθ’ ύλη αρμόδια Υπουργό, αλλά την Κυβέρνηση στο σύνολο της , τη στιγμή που χαράσσεται με βάθος 10ετίας τουλάχιστον, η εθνική στρατηγική ανάπτυξης εναλλακτικών φιλικών προς το περιβάλλον μορφών ενέργειας.
    -Γιατί από τα μέσα του περασμένου αιώνα , με τόσα χρήματα που ξοδεύτηκαν και ξοδεύονται παγκοσμίως για την έρευνα, δεν έγινε καμία σοβαρή ερευνητική προσπάθεια να απαγκιστρωθούμε ενεργειακά από την καύση των ορυκτών; ………Και κλαψουρίζουμε τώρα για την κλιματική αλλαγή
    -Γιατί στη πράσινη ανάπτυξη περνά ανώδυνα σαν ΜΟΝΑΔΙΚΌ εναλλακτικό ενεργειακό μοντέλο το αιολικό και το φωτοβολταικό, που ξέρουμε ότι δεν θα ξεπεράσει ποτέ το 25 % των ενεργειακών αναγκών της ανθρωπότητας;……
    Ο καθένας μας κατά το δοκούν ας δώσει απαντήσεις ….
    Για μένα και στις δύο περιπτώσεις ενυπάρχει το στοιχείο της ποδηγέτησης των μεγάλων διεθνών συμφερόντων που ουδόλως «νοιάζονται» για το περιβάλλον……..
    «Δια ταύτα..», έχω την γνώμη ότι στο παρόν νομοσχέδιο, πέρα από τους γραφειοκρατικούς διακανονισμούς , να δοθεί ευρεία έκταση στην ΕΡΕΥΝΑ για πραγματικά εναλλακτικά ενεργειακά μοντέλα που θα δώσουν τελεσίδικα λύση στο πρόβλημα του πλανήτη, ίσως σε μικρότερο χρόνο απ’ ότι νομίζουμε.!
    Καταθέτω υπεύθυνα αυτή την πρόταση, βασιζόμενος στην ερευνητική μου εμπειρία και την επιστημονικά ελπιδοφόρα τεκμηρίωση που διαθέτω.
    Με εκτίμηση
    Χρίστος Στρεμμένος
    Καθηγητής φυσικοχημείας Παν/μιου Bologna
    τ. Πρέσβης «εκ προσωπικοτήτων»

  • 24 Δεκεμβρίου 2009, 18:33 | ΔΗΜΗΤΡΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ

    Η δήθεν ξαφνική οικολογική στάση της κυβέρνησης έχει ως σκοπό τι άλλο παρά την εξασφάλιση οικονομικών κερδών στις μεγαλοεταιρείες.
    Αποφάσισε να βάλει ανεμογεννήτριες και μάλιστα πρώτης γεννιάς σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, οι οποίες είναι άχρηστες, έχουν μικρή διάρκεια ζωής και για να εγκατασταθούν χρειάζεται να καταστραφουν είτε δασικές είτε αλπικές περιοχές εξαιτίας του μεγάλου όγκου τους και των συνεργείων που θα πρέπει να διελεύσουν αυτες τις περιοχές. Και μετά το όριο ζωής των γεννητριών τι γίνεται? Κανένας δεν έχει πάρει θέση σ’αυτο το ερώτημα. Απλά θα μείνουν εκεί. Αν κοιτάξουμε στο εξωτερικό βλέπουμε την αλήθεια. Οι μόνες που κέρδισαν είναι αυτά τα μεγαλοθηρία του καπιταλισμού.
    Σαφώς είμαι υπερ των ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) αλλά υπάρχουν άλλοι τρόποι.
    Γιατί να χρηματοδοτείτε εταιρείς να μας καταστρέψουν αυτά τα οποία έχουμε και δεν ελευθερώνετε την ενέργεια στον κόσμο? Και ελευθερώνοντας την ενέργεια εννοώ να χρηματοδοτήσετε την κάθε πολυκατοικία, το κάθε νοικοκυριό ξεχωριστά. Αν τοποθετηθούν φωτοβολταϊκά σε κάθε ταράτσα μόνο στην Αθήνα θα υπερκαλυφθεί ο στόχος που είναι το 20% της ενέργειας. Αλλά αυτό δεν θα ήταν επικερδές για το κράτος. Πρέπει να γεμήσουν οι άπληστες τσέπες των εταιρειών και να έχουμε μια άλλη είδους ΔΕΗ να πληρώνουμε.
    Επίσης έρευνες έδειξαν πως η δύναμη των κυμάτων παράγουν τόση ενέργεια που μπορούν να συντηρήσουν τρεις πλανήτες. Εμείς σαν Ελλάδα έχουμε άφθονο ήλιο και περιτριγυριζόμαστε από θάλασσα. Θα μπορούσαμε εάν θέλαμε μέχρι και να εξάγουμε ρεύμα.

  • 24 Δεκεμβρίου 2009, 10:32 | Nikos Petr

    Κατάγομαι από τη Μυτιλήνη και λίγο έξω από το χωριό μου υπάρχουν 10 περίπου ανεμογεννήτριες. Τις αντιμετωπίζουμε με καμάρι και πραγματικά δεν αντιλαμβάνομαι τις αντιδράσεις τοπικών κοινωνιών που αντιδρούν με το παραμικρό για αλλοίωση λέει της αισθητικής του περιβάλλοντος τους. Αν τους έχτιζαν δίπλα τους ένα εργοστάσιο λιθάνθρακα της ΔΕΗ για το ρεύμα που οι ίδιοι καταναλώνουν τι θα έπρεπε να πουν!! Υπήρχε σκέψη να επιδοτηθούν και τα νοικοκυριά για οικιακές μονάδες ΑΠΕ, γιατί δεν προχώρησε έστω και για όσους μπορούν να αναπεξέρθουν οικονομικά σε μια τέτοια επένδυση; Φυσικά να υπάρχει ένας έλεγχος σε κατοικημένες περιοχές τουλάχιστον για τις ανεμογεννήτριες που είναι θορυβώδεις (ακόμα και οι μικρού διαμετρήματος οικιακές). Ο εξοπλισμός είναι πράγματι εισαγόμενος. ΓΙατί να μην επιδοτούνται τέτοιου τύπου ελληνικές βιομηχανίες και ΑΕΙ/ΤΕΙ για ανάπτυξη σχετικής έρευνας; Μόνο η εγχώρια αγορά θα μπορούσε να παράσχει ικανοποιητική ζήτηση σε τέτοιου τύπο εξοπλισμό.

    Εναλλακτικά να μπεί τέλος ΑΠΕ στο λογαριασμό ΔΕΗ για την υποστήριξη τέτοιων επενδύσεων. Στο λογαριασμό ΔΕΗ θα έπρεπε να διαχωριστεί η κατανάλωση από τα πάγια (να μαζευτούν σε ανεξάρτητο πχ κρατικό λογαριασμό) ώστε να έχει συνείδηση κανείς τι καταναλώνει: να τιμωρηθούν όσοι έχουν συνηθίσει να δουλεύουν στο φουλ τα ενεργοβόρα κλιματιστικά τους και να επιβραβευθούν όσοι κάνουν λελογισμένη χρήση. Να ελεγχθούν επίσης οι δημόσιες επιχειρήσεις στις οποίες οι εργαζόμενοι ασύστολα καταναλώνουν χωρίς λόγο ρεύμα για θέρμανση/ψύξη. Γνωρίζω περιπτώσεις που τα κλιματιστικά μένουν ανοιχτά από τις 2 το μεσημερι μέχρι το πρωί της επόμενης μέρας για να βρούν οι εργαζόμενοι ζεστό το γραφείο τους!!!

  • 24 Δεκεμβρίου 2009, 00:32 | ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

    Δώστε την ώθηση που χρειάζεται για την αξιοποίηση των ΑΠΕ.
    Σίγουρα υπάρχουν γύρω σας άτομα ικανά που να ενδιαφέρονται για το καλό αυτού του τόπου, να σας πούμε τις λεπτομέρειες, εγώ δεν είμαι ειδικός.
    Εκείνο που αντιλαμβάνομαι είναι οτι οι ΑΠΕ είναι το πιο δυνατό ατού της Ελλάδας, για να αναπτύξει την ¨βιομηχανία¨ εκείνη, που θα βοηθήσει τα μέγιστα, στην ανάπτυξη αυτού του τόπου,χωρίς καμμία επιβάρυνση.
    Αλλά υπάρχει ακόμη κάτι επιπλέον που κάνει τις ΑΠΕ και ιδιαίτερα τα φωτοβολταϊκά της στέγης, το εργαλείο εκείνο που θα βοηθήσει πάρα πολλούς, μα πάρα πολλούς (μη προνομιούχους) Έλληνες να αποκτήσουν ¨εισόδημα¨!! Βοηθήστε όμως με τα δάνεια, μήπως μπορούν να δοθούν άτοκα δάνεια γι’ αυτό το σκοπό;
    Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.

    Συγχαρητήρια γαι τη διαβούλευση

  • 23 Δεκεμβρίου 2009, 23:11 | Γιώργος Κυριαζής

    ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΕ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΙΣΧΥΣΕΙ.

    1. Για την κάλυψη των ενεργειακών μας αναγκών ωφείλουμε να εκπέμπουμε
    όσο λιγότερο CO2 είναι δυνατόν όχι μόνο λόγω της κλιματικής αλλαγής
    αλλά και λόγω της βέβαιης (αργά ή γρήγορα) εξάντλησης των ορυκτών καυσίμων.

    2. Ας μην έχουμε αυταπάτες, η πράσινη ενέργεια κοστίζει ακριβότερα από ότι η συμβατική. Είτε μέσω αυξήσεων στην τιμή της ενέργειας είτε μέσω των κρατικών ενισχύσεων το κοινωνικό σύνολο θα επιβαρυνθεί το κόστος.

    3. Το σημαντικότερο κριτήριο επιλογής μεταξύ εναλλακτικών τρόπων παρέμβασης ωφείλει να είναι το κριτήριο του μέγιστου αποτελέσματος.

    Είναι σίγουρο πως όσοι επενδύσουν στις ΑΠΕ θα το κάνουν με κίνητρο το κέρδος. Εμείς που θα πληρώσουμε για την επιδότησή τους έχουμε την απαίτηση τα χρήματά μας να πιάσουν τόπο.
    Με το ισχύον σύστημα επιδοτήσεων μία (μικρή) ομάδα ειδικών είναι εύκολο να καταρτίσει για κάθε διαφορετική μονάδα παραγωγής ενέργειας το συνολικό κόστος και το συνολικό ώφελος.
    Δηλαδή : π.χ.
    1. Φωτοβολταικές μονάδες
    Ανα 1.000.000 € συνολική επιδότηση (για εγκατάσταση & λειτουργία) μας δίνουν ??????? MWh πράσινη ενέργεια.
    2. Ανεμογεννήτριες
    Ανα 1.000.000 € συνολική επιδότηση (για εγκατάσταση & λειτουργία) μας δίνουν ??????? MWh πράσινη ενέργεια
    3. Βιομάζα για θέρμανση
    4. ΣΥΘΗΑ με φυσικό αέριο
    5. Biodiesel για κίνηση
    6
    7. κλπ κλπ κλπ

    Κάποτε κάποιος ειδικός στις ΑΠΕ μου είπε πως άν καταρτιστεί ποτέ μία τέτοια λίστα και μάθει ο κόσμος πόσο λίγο ωφελούν τα Φωτοβολταικά σε σχέση με το κόστος τους ο κόσμος θα πάρει με τις πέτρες όποιον πολιτικό προτείνει να συνεχιστεί η άγρια επιδότησή τους. Συγκεκριμένα χρησιμοποίησε για παράδειγμα την επιδότηση που δόθηκε πέρυσι για αντικατάσταση παλιών κλιματιστικών με ενεργειακής κλάσης Α λέγοντας ότι εάν τα χρήματα αυτής της επιδότησης πήγαιναν από το ίδιο το κράτος στην δημιουργία μίας μεγάλης φωτοβολταικής μονάδας αυτή θα πετύχαινε σε όλη την ωφέλιμη διάρκεια ζωής της (20-30 χρόνια) το ίδιο ώφελος σε CO2 που θα δίνουν τα νέα κλιματιστικά ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ : Ίδιος στόχος, ίδιο κόστος 20-30 φορές μικρότερο αποτέλεσμα….. Δεν ξέρω εάν αυτό είναι σωστό, ξέρω πως απαραίτητα πρέπει πρώτα να γίνει η λίστα που προανέφερα και μετά να αποφασιστούν τα ποσά των επιδοτήσεων.

    4. Μην ξεχνάμε και τον ιδιώτη. Είναι ο μόνος που μπορεί λόγω συνείδησης να επιλέξει την πιο οικολογική λύση ακόμα και εάν του κοστίσει λίγο παραπάνω. Άλλαξα (σχεδόν όλους) τους λαμπτήρες πυρακτώσες που είχα με ενεργειακούς χωρίς καμία επιδότηση παρότι πιστεύω πως ακόμα και εάν δίνονταν δωρεάν σε όλους οι ενεργειακοί (κρατική επιδότηση) η άμεση μείωση παραγωγης CO2 θα ήταν μεγαλύτερη από όλες τις ανεμογεννήτριες που θα εγκατασταθούν στα επόμενα 50 χρόνια με κόστος δισεκατομυρίων.
    Θα έβαζα ευχαρίστως έναν καυστήρα βιομάζας (μηδενικές εκπομπές CO2) εάν υπήρχε η υποδομή (αγροτική & βιομηχανική) να παράγει βιοκαύσιμο (πελέτα) και μια μικρή επιδότηση.

    Ο φόβος μου είναι πως για μία ακόμη φορά όλοι οι Έλληνες θα γίνουμε πολύ φτωχότεροι για πετύχουμε ένα μικρό ποσοστό μείωσης εκπομπών (10-15%) ενώ με το 1/3 των χρημάτων θα μπορούσε να επιτευχθεί διπλάσιο ή τριπλάσιο ποσοστό μείωσης.

  • 23 Δεκεμβρίου 2009, 21:22 | ΚΑΤΣΟΥΡΙΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

    Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΑΠΕ (ΗΛΙΑΚΗ, ΑΙΟΛΙΚΗ) ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΕΙ ΑΜΕΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΟΥ 50% ΤΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΤΗΣ.
    ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΚΑΤΟΙΚΗΜΕΝΑ ΝΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΗΛΕΚΤΡΟΔΟΤΗΘΟΥΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΜΙΚΡΑ ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ ΚΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΕΙ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ.
    Η ΔΕΗ ΘΑ ΠΡΠΕΙ ΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΣΕ ΑΠΕ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΑΥΤΟΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΚΥΨΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΚΠΟΜΠΩΝ ΑΕΙΩΝ ΑΡΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΝ ΦΟΡΩΝ.
    ΑΓΟΝΕΣ ΑΓΡΟΤΚΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΡΙΘΟΥΝ ΚΑΙ ΕΠΙΧΟΡΗΓΘΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΔΙΕΞΟΔΟ ΚΑΙ ΣΕ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΟΙ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΚΕΡΔΟΦΟΡΕΣ.
    ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΩΘΕΙ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΩΣΤΕ ΟΛΑ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΤΙΡΙΑ, ΣΧΟΛΕΙΑ, ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΝΑ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΜΙΚΡΑ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΙΚΑ ΣΤΙΣ ΤΑΡΑΤΣΕΣ.
    ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΕΠΙΔΟΤΗΘΕΙ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ (ΚΟΥΦΩΜΑΤΑ, ΜΟΝΩΣΕΙΣ) ΠΑΛΑΙΩΝ ΚΤΙΣΜΑΤΩΝ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΣΧΕΤΙΚΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΠΟΥ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΚΥΡΙΩΣ ΤΟΥ ΚΟΥΦΩΜΑΤΟΣ.

    Υ. Γ. ΜΕΝΩ ΣΤΗ ΣΑΜΟ ΚΑΙ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΕΤΕ ΤΟ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΟΙ ΜΙΣΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΟΚΑΜΠΟΥ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ!

    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
    ΚΑΤΣΟΥΡΙΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
    ΙΑΤΡΟΣ

  • 23 Δεκεμβρίου 2009, 13:50 | Γ. Ζιαμπουλης

    Κ. Υπουργε, Εποστημονικοι συμβουλοι,

    Ανεμογεννητριες και οι 5 νομοι της Φυσικης και της Επιστημης οι οποιοι ειναι ζωτικης σημασιας για την αποτελεσματικοτητα τους.

    Σας αναφερω 5 νομους της φυσικης και των τεχνικων επιστημων οπου βασιζεται ολη η συμπεριφορα των Ανεμογεννητριων. Προκειται για φυσικους νομους, φυσικα φαινομενα
    τα οποια στον αιωνα των απαντα δεν προκειται να αλλαξουν. Υπηρξαν , υπαρχουν και παντα θα υπαρχουν.
    Οπως η βαρυτητα στον αιωνα των απαντα θα υπαρχη.

    1.. Ανεμος ως μεσο Ωθησεως.

    Ο Ανεμος δεν ειναι τιποτα αλλο παρα με πολυ χαμηλη ταχυτητα κινουμενος αερας. Ο αερας οπως ειναι γνωστο, δεν ζυγιζει σχεδον τιποτα. Περιπου 1,22κιλο το κυβικο μετρο.
    Ενω το νερο ζυγιζει περιπου 800 φορες πιο πολυ. 1000.-κιλα το κυβικο μετρο. Αυτη η τεραστια διαφορα μεταξυ του αερα και του νερου σε βαρος, μαζα, αποδεικνυει οτι αυτος ο
    » κινουμενος αερας» το πιο αδυνατο και αχρηστο μεσο ΩΘΗΣΕΩΣ ειναι το οποιο μπορει να σκεφθη κανεις για να ωθηση μηχανηματα παραγωγης ενεργειας.

    2..Αποδοτικοτητα του ελικα.

    Ως γνωστο οι ανεμογεννητριες εχουν ελικες που αποτελουνται απο 3 και συχνα 2 φυλλα που γυρνανe μεσα στον κυκλο του ελικα. Ο κυκλος εχει και μια διαμετρο απο 50 μετρα η και παραπανω.
    Δεν χρειαζεται μεγαλη φαντασια για να καταλαβη κανεις οτι ο πιο πολυς ανεμος περναει ανεμποδιστα αναμεσα απο τον κυκλο του ελικα και μονο ενα μικρο τμημα του ανεμου θα ‘χτυπηση»
    τα κινουμενα φυλλα του ελικα ωστε αυτα να παραξουν την ωθητηρια ισχυ για την γεννητρια.( Generator).
    Αυτο δεν σημαινει τιποτα αλλο παρα οτι μια τοσο γιγαντιαια μηχανη να εχη μια πολυ κακη » αποδοτικοτητα του ελικα.»
    και εκτος αυτου η πιεση του αερα «μπροστα» απο τον ελικα και «πισω » απο τον ελικα ειναι σχεδον η ιδια.
    Η εκμεταλευση «διαφορας πιεσεως» ως και μιας «ατμοσφαιρικης πιεσεως» ειναι ,οτι και να κανουμε , αδιανοητη. Δεν υπαρχει. Ουτε και θα υπαρξη.
    Λαμβανοντας αυτα υπ οψιν, καθε λογικος ανθρωπος καταλαβαινει, οτι με αυτον τον τροπο ειναι αδυνατον να βγαλης μεγαλη ισχυ απο τον ανεμο.

    3..Ταχυτητα ανεμου,

    Ποτε εχουμε στην διαθεσι μας το μεσο ωθησεως??. Τον ανεμο.
    Μονο οταν φυσα αρκετα δυνατα. Αυτο ειναι πανω απο 4 Μποφωρ. Και εκτος αυτου μια ανεμογεννητρια παραγει την μεγιστη ισχυ της μονο οταν εχουμε 7 με 8 Μποφωρ.
    Και αυτο σημαινει περιπου 62 με 75 χιλιομ. την ωρα. Και αυτο σημαινει καταιγιδα. Και οπως γνωριζουμε δεν συμβαινει τακτικα στην χωρα μας.
    Φυσαει πιο δυνατα, τοτε ακινητοποιηται η Ανεμ./τρια για να μην παθει βλαβη.

    4.. Η ισχυς της Ανεμ/τριας μεταβαλλεται με την ταχυτητα του ανεμου στην ΤΡΙΤΗ δυναμη. ((( Κινετικη Ενεργειια . Ε =φ x Μx V3 )))

    Το οτι η ισχυς της Ανεμ/τριας μεταβαλλεται αναλογα με την τριτη δυναμη της ταχυτητας του ανεμου ειναι μια απο τις χειροτηρες ιδιοτητες.
    Αυτο σημαινει οτι η ισχυς η οποια ειναι στο ανωτερο σημειο οταν φυσα δυνατα με 7/8 Μποφωρ πεφτει αποτομα εξαιρετικα πολυ χαμηλα οταν μειωθη η ταχυτητα του ανεμου.
    Αν απο 7/8 Μποφωρ πεσει στα 4 Μποφωρ τοτε πεφτει 1/2 χ 1/2 χ 1/2 = 1/8 . Δηλαδη στα 12%. Πολυ χαμηλη ισχυς.
    Και οταν πεσει στο ενα τριτο, περιπου στα 3 Μποφωρ τοτε δεν εμεινε τιποτα απο την ισχυ. 1/3 χ 1/3 χ1/3 = 1/27. Περιπου 3%.
    Αυτο ειναι τοσο λιγο που δεν εχει πια σημασια η γεννητρια
    ( Generator ) να ειναι συνδεδεμενη με το δικτυο και αποσυνδεεται.
    Αφηνουν ομως την ελικα να γυριζει χωρις συνδεσι. Και αν βλεπεται να γυριζουν να ξερετε οτι δεν παραγουν ρευμα.

    Να θυμαστε. Μια ανεμ/τρια παραγει ηλεκτρικο ρευμα μονο μεταξυ 4 Μποφωρ ( πολυ λιγο ρευμα ) και 7/8 Μποφωρ. ( Ανωτατη ισχυς).
    Κατω απο 4 δεν παραγει τιποτα. Πανω απο 9 τις ακινητοποιουν.
    Κυτταξτε τα δελτια καιρου ποσο σπανια και ποσο τυχαιως εχουμε ανεμο μεταξυ 4 και 8 Μποφωρ.
    Ετσι η Ανεμ/τρια παραγει ηλεκτρικο ρευμα σε πολυ στενο πλαισιο της ταχυτητας του αερα.
    Και αυτο δεν προκειται να το ακουσετε ποτε απο τους προπαγανδιστες. Αλλα το οτι ειναι ετσι αποδεικνυεται απο τις στατιστικες του υπουργειου οπου αποδεικνυετε
    ποσο αθλια ειναι η παραγωγη ηλεκτρικου ρευματος απο ανεμ/τριες.

    Η διακυμανσις της ισχυς με την ταχυτητα του αερα στον κυβο ειναι ο θανατος για τις ανεμ/τριες.

    5.. Ο συντελεστης παραγωγης.

    Ο συντελεστης παραγωγης ειναι μεγεθος μετρησεως των ανεμ/τριων. Πολυ σημαντικη εννοια.
    Συνολικος αριθμος πραγματικων παραχθεντων κιλοβατωρων – ηλεκτρικης ενεργειας , διαιρουμενων δια του θεωρητικου αριθμου κιλοβατωρων που επρεπε να παραγη, αλλα ποτε δεν κανει.
    Και αυτη η λιγη πραγματικη παραγωγη λαμβανει χωρα αναξιοπιστα, με διαστηματα, χωρις προγραμματισμο οταν τυχαιως φυσα. Τελειως ασταθμητα.
    Και θελουν να εμπιστευθουν την αναπτυξι της χωρας μας σε ασταθμητα, αναξιοπιστα μηχανηματα παραγωγης ηλεκτρικου ρευματος.

    Δηλαδη . Ποσο της % παραγη το μηχανημα. Αποδεδειγμενα πολυ χαμηλα ποσοστα. Και μαλιστα συνηθως οταν δεν τα χρειαζομαστε.

    Φυλικα

    Γ. Ζιαμπουλης
    Αεροναυπηγος
    g1948@otenet.gr
    ziaboulis@online.gr

  • 23 Δεκεμβρίου 2009, 13:13 | Θοδωρής Κουτουβάλας

    Καλημέρα …καλή δύναμη..
    Θεωρώ το στόχο του 40% έως το 2020 εφικτό αν συντρέχουν οι κατωτέρω συνθήκες..
    α.Επενδύσεις με συμμετοχή του δημοσίου σε ηλιοθερμικές μονάδες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος και θερμότητας.
    β.Στοχευμένη ανάπτυξη φωτοβολταϊκών μονάδων οι οποίες έχουν το μεγάλο πλεονέκτημα της απόδοσης ηλεκτρικής ενέργειας ΣΕ ΦΑΣΗ με τη μεγάλη ζήτησή της.(Αφού πρώτα η πολιτεία θέσει σαφέστατους κανόνες στο τι συνδέουμε με το δίκτυο και εννοώ ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ).
    γ.Προώθηση λύσεων ηλιακής θέρμανσης βιομηχανικών μονάδων κατά τους χειμερινούς μήνες (με τρόπους που δεν δημιουργούν ανεπιθύμητο θερμικό φορτίο τους θερινούς μήνες)…

    Χαιρετίζω την προσπάθειά σας..

  • 23 Δεκεμβρίου 2009, 12:15 | Δημήτριος Σωτηρίου

    Άμεσες λύσεις:

    Δείτε το σχόλιο http://simpleandclear.blogspot.com/2008/01/blog-post_06.html της 6ης Ιανουαρίου 2008

    Δείτε το σχόλιο http://simpleandclear.blogspot.com/2009/10/blog-post_19.html της 19ης Οκτωβρίου 2009

    ως παραδείγματα.

    Δημιουργήστε αιολικό πάρκο εντός του Αττικού Πάρκου (ΠΔ 199, 2003) κλπ.

  • 23 Δεκεμβρίου 2009, 10:56 | ιορδανιδης σωκρατης

    αρχικα θα ηθελα να αναφερθω στην παραγαφο που γραφει για το κλιμα , και να σας πω οτι απλα αυτο δεν ισχυει , η ιστορια με το κλιμα εχει απλα κερδοσκοπικο χαρακτηρα (ανακυκλωση , αυξηση τιμων κτλπ) και τιποτα αλλο , ειναι κριμα σε κρατικα εντυπα να εμφανιζονται τετοιες ανακριβειες για την ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΗ και μονο των πολιτων… το κλιμα δεν εχει τιποτα κακο, ο γαϊδαρος φταιει !!! (ποιο απλα , ειμαστε πολλοι μικροι για να επιρεαζουμε το κλιμα , ανοιξτε κανα πανεπιστημιακο βιβλιο και διαβαστε!!!)

    θα συμφωνησω με ολους οσους αναφερθηκαν στο θεμα των νοικοκυριων , εδω πρεπει να σταθουμε και οπως βλεπουμε ο νομος επιδεικτικα αγνοει – αδιαφορει για τα νοικοκυρια , καθως δεν εχει κερδος για τους σπονσορες του κομματος και της κυβερνησης !!! ομως μια διυσδειση των ΑΠΕ στα νοικοκυρια θα εφερνε σε μικρο χρονικο διαστημα την λειτουγρια χιλιαδων μικρο-μοναδων που θα βοηθουσε πρωτα την ιδια την οικογενεια αφου θα τους ελαφρυνε απο το κοστος της ΔΕΗ και δευτερον ολους τους υπολοιπους!!! επιδοτηστε , ειτε με χρημα ειτε με επιστροφη φορου , ειτε με ευνοικα δανεια ,ειτε με οτι θελετε , υπαρχουν δεκαδες τροποι για να βοηθηστε (απο οσο εχω μαθει καθως υπαρχει ενδιαφερον μια τετοια μοναδα εχει κοστος γυρω στα 25.000 ευρω, ποσο αδυνατο για μενα αλλα και για τους περισσοτερους!!!) ομως αυτο δεν το θελει ουτε η υπουργος ουτε η κυβερνηση.. οι λογοι γνωστοι … κατα τα αλλα ενδιαφερεστε για το περιβαλον ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΗΤΕ ΚΥΡΙΑ ΜΟΥ πρωτα για τον ανθρωπο και τον ΠΟΛΙΤΗ και μετα γινεται και οικολογα ή κλιματολογα …

    το τριτο θεμα αφορα τα υλικα που απαιτουντια τοσο για την εγκατασταση οσο και για την μετεπειτα συντηρηση , ολα ΕΙΣΑΓΩΜΕΝΑ , γιατι δεν φροντιζεται να δημιουργηθουν μοναδες κατασκευης στην χωρα μας ? γιατι δεν εντασεται (οπως νομιζω ειπαν καποιοι φιλοι) και τα πανεπηστημια (αει-τει) στην ερευνα αλλα και αναπτυξη – συνεργασια με της μοναδες αυτες ωστε να μη δινουμε λεφτα ? ωστε να εχουμε θεσεις εργασιας ? ωστε να εχουμε τεχνογνωσια ? ΓΙΑΤΙ ? θα θυμωσει ο γερμαναρας ? ή το αμερικανακι που θα μας χασει ?? εεε και ? στο ελλαδα ζειτε ή στο γερμανια?

    ειστε οι εκπροσωποι ΜΑΣ , ΠΕΡΝΕΤΑΙ ΔΙΑΤΑΓΕΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ και δεν ειστε εκει ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΔΙΑΤΑΖΕΤΑΙ !!!! ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΗΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ !!!

  • 23 Δεκεμβρίου 2009, 10:27 | Ξ. Κάππας

    Η παραδοχή της προώθησης παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. ως προτεραιότητας, σε στάθμιση με άλλες περιβαλλοντικές παραμέτρους δε μπορεί να στηριχθεί με βάση την υπάρχουσα εμπειρία, πρακτική και νομοθεσία.
    Σε διεθνές αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οι σχετικές συνθήκες και προτεραιότητες θέτουν την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και την ανάσχεση της απώλειας της βιοποικιλότητας ως ύψιστης σημασίας θέματα για τη προστασία του περιβάλλοντος.
    Ειδικά σε Ευρωπαϊκό επίπεδο αυτή η διπολική περιβαλλοντική στρατηγική είναι απόλυτα θεσμοθετημένη με βάση τις σχετικές οδηγίες και από πουθενά δεν προκύπτει προτεραιοποίηση μεταξύ των δύο αυτών πυλώνων, αλλά αντίθετα η προσπάθεια συνεργειών και σύνδεσης μεταξύ τους.
    Ακόμη όμως και σε εθνικό επίπεδο αυτή η αποδοχή μιας τέτοιας παραδοχής δείχνει προβληματική δεδομένης της ελληνικής κατάστασης. Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί αν όχι την πλουσιότερη, τουλάχιστον μια από τις πλουσιότερες χώρες σε βιοποικιλότητα. Παράλληλα, αν και αντικειμενικά ενεργειακά σπάταλη, ως χώρα αρκετά αραιοκατοικημένη για επίπεδα Ευρωπαϊκής Ένωσης, διατηρεί πολύ χαμηλότερα επίπεδα κατανάλωσης ενέργειας από τους υπόλοιπους ευρωπαίους εταίρους της.
    Προφανώς λοιπόν τέτοιου είδους προτεραιότητες θα πρέπει να λαμβάνονται υπ’ όψη με βάση και το παγκόσμιο αντίκτυπο τους καθώς αυτός είναι και ο βασικός σκοπός τους. Η πλούσια βιοπικοιλότητα της Ελλάδας λοιπόν σε συνδυασμό με τη χαμηλή επίδραση της Ελλάδας σε παγκόσμιο επίπεδο όσον αφορά τη κλιματική αλλαγή, θέτουν σοβαρά το ερώτημα αν όντως θα έπρεπε να υπάρχει μια εθνική προτεραιότητα μεταξύ των δύο στόχων (αντιμετώπιση κλιματικής αλλαγής & ανάσχεση της απώλειας βιοποικιλότητας).
    Με βάση τα παραπάνω η εκτίμηση είναι οτι ακόμη κι αν έπρεπε να υπάρχει μια εθνική προτεραιότητα μεταξύ των δύο στόχων, αυτή θα έπρεπε να είναι η αντίθετη από αυτή που θέτει το προτεινόμενο νομοσχέδιο.
    Επίσης αν δε ληφθούν υπόψη μόνο οι περιβαλλοντικοί παράμετροι αλλά και οι κοινωνικοί οι οποίοι αναφέρονται επίσης στο προτεινόμενο νομοσχέδιο, τότε τα θέματα που παρουσιάζονται πληθαίνουν.
    Η σημερινή ελληνική κυβέρνηση αλλά και η διεθνής τάση προκρίνουν την έννοια της «πράσινης ανάπτυξης» ως οικονομικό μοντέλο που δίνει λύσεις σε μια σειρά προβλημάτων από περιβαλλοντικά, ως κοινωνικά και οικονομικά.
    Από αυτή την άποψη η υψηλή αξία της βιοποικιλότητας στην Ελλάδα και η δυνατότητα αξιοποίησής της για παραγωγή σχετικών προϊόντων και υπηρεσιών υψηλής ποιότητας αποτελεί πλεονέκτημα έναντι άλλων Ευρωπαϊκών χωρών. Αντίθετα η επένδυση σε μια βιομηχανία παραγωγής ενέργειας, για την οποία θα πρέπει σταθερά να εισάγει τη τεχνογνωσία και τεχνολογία, να θυσιάσει χωροταξικά ευαίσθητες περιοχές, και η οποία ποτέ δε θα φτάσει τα επίπεδα μεγαλύτερων σε έκταση χωρών οι οποίες πάντα θα διαθέτουν αυτό τουλάχιστον το πλεονέκτημα του χώρου, δεν φαίνεται να προσφέρει σοβαρές δυνατότητες ανάπτυξης για μια χώρα με τα χαρακτηριστικά της Ελλάδας.
    Επίσης σε κάθε περίπτωση και ακόμη κι αν –κακώς- αγνοηθεί η εγγενής αξία της βιοποικιλότητας, τα νέα διεθνή μοντέλα αξιολόγησης της, προκρίνουν συστήματα όπως το ΤΕΕΒ για την πραγματική κοστολόγηση της βιοποικιλότητας. Μια τέτοια κοστολόγηση από οικονομικής άποψης κρίνεται τουλάχιστον απαραίτητη προκειμένου να δικαιολογηθεί μια υποβάθμιση της βιοποικιλότητας και αποδοχή περαιτέρω απώλειας της.
    Η Ελλάδα στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα είδε μια χωροταξική κακοποίηση στο όνομα της ανάπτυξής της. Σε διαδοχικά κύματα η βιομηχανική, η τουριστική, η αγροτική ανάπτυξη, προκρίθηκαν ως μοντέλα ανάπτυξης της χώρας, χωρίς τον απαραίτητο στρατηγικό και χωροταξικό σχεδιασμό. Το αποτέλεσμα αυτής της απλουστευτικής και μονοδιάστατης «ανάπτυξης», το βλέπουμε σήμερα αντίστοιχα στα παρατημένα και άχρηστα απομεινάρια βιομηχανικών, ξενοδοχειακών και ιχθυογεννητικών κτιρίων που πληγώνουν σχεδόν όλες τις περιοχές της Ελλάδας.
    Η επανάληψη ακριβώς του ίδιου λάθους με την αιτιολογία οτι είναι για καλό σκοπό, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την έλλειψη συνολικού οράματος και στρατηγικού σχεδιασμού για το μοντέλο ανάπτυξης της χώρας. Η προώθηση των ΑΠΕ θα πρέπει να αποτελεί υψηλό εθνικό στόχο, σε καμία περίπτωση όμως δεν δικαιολογείται από κάπου η αναβάθμισή του σε ανώτατο εθνικό στόχο εις βάρος όλων των άλλων περιβαλλοντικών και κοινωνικών παραμέτρων.

  • 22 Δεκεμβρίου 2009, 21:16 | ΑΝΤΩΝΗΣ ΙΩΣΗΦΙΔΗΣ

    Ο εθνικός στόχος του προγράμματος θα μπορούσε να συνδυαστεί με την ανάπτυξη περιοχών της χώρας, οι οποίες αντιμετωπίζουν έντονα προβλήματα ερήμωσης της υπαίθρου για διάφορους λόγους (κυρίως οικονομικούς). Θα μπορούσε να επιλεγούν τέτοιες περιοχές και να δοθούν σημαντικά κίνητρα (οικονομικά, τεχνική και γραφειοκρατική υποστήριξη ) στους κατοίκους, για την δημιουργία ενεργειακών μονάδων, χρησιμοποιώντας ενδεχομένως και χρήματα από της επιδοτήσεις που ούτως ή άλως λαμβάνουν για γεωργικές ή κτηνοτροφικές δραστηριότητες. Αυτό θα εξασφάλιζε κάποιο σταθερό εισόδημα στους κατοίκους αυτών των περιοχών, και πιθανόν θα γινόταν αφορμή για έναρξη και άλλων οικονομικών δραστηριοτήτων (συντήρηση εγκαταστάσεων, κατασκευή μικρών μονάδων εκμετάλλευσης βιομάζας κ.λ.π).

  • 22 Δεκεμβρίου 2009, 21:03 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΑΥΡΟΚΕΦΑΛΟΣ

    ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΒΟΛΙΔΟΣΚΟΠΗΣΕΤΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΥΕΘΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΔΡΟΜΗ – ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΤΟΥ 20%. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΕΓΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΕΣ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΜΕ ΜΕΓΑΛΟ ΑΙΟΛΙΚΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΚΑΙ ΣΑΣ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩ ΟΤΙ ΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ ΔΕΗ ΑΝΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΩΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ ΜΕ ΑΥΞΗΤΙΚΕΣ ΤΑΣΕΙΣ ΑΝΑ ΕΤΟΣ.
    ΤΟ ΕΜΠΟΔΙΟ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΕΙΨΗ ΠΙΣΤΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΑΠΕ ΟΤΑΝ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΣΦΙΧΤΩΝ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΩΝ ΤΩΝ ΕΠΙΤΕΛΕΙΩΝ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΔΙΑΒΑΘΜΙΣΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΩΝ.

    Π.ΜΑΥΡΟΚΕΦΑΛΟΣ
    ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ

  • 22 Δεκεμβρίου 2009, 16:28 | Νίκος Σίδερης

    Θα ήθελα να επισημάνω τα εξής αυτονόητα:

    1. Το κράτος θα πρέπει να βοηθά τον ενδιαφερόμενη επενδυτή, ανεξαρτήτως μεγέθους. Ο μικροεπενδυτής ο οποίος δεν έχει την πρόσβαση σε (ακριβούς) δικηγόρους και «συμβούλους» χάνεται με την πολυπλοκότητα των νόμων.
    Στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο ειδικότερα, ο ενδιαφερόμενος πρέπει να ψάχνει συνεχώς τις διάφορες παραπομπές σε άλλους υφιστάμενους νόμους (οι οποίοι έχουν και τροποποιήσεις επί τροποποιήσεων) και να μαντεύει τις λεπτές επικαλύψεις αυτών.

    2. Στον κόσμο των επιχειρήσεων, ο χρόνος είναι χρήμα και το ρίσκο πρέπει να αξιολογείται ικανοποιητικά αν όχι να αποφεύγεται. Ως στέλεχος μιας επιχείρησης, ή ως σύμβουλος ενός υποψήφιου επενδυτή, προκειμένου να τον πείσω να κάνει την συγκεκριμένη επένδυση αντί κάποιας άλλης, θα πρέπει να του παρουσιάσω μια πλήρης πρόταση στην οποία να περιλαμβάνονται κατά ελάχιστον τα εξής:
    • Κόστος και απόδοση, πιθανώς IRR
    • Σαφές χρονοδιάγραμμα
    • Πιθανούς κινδύνους και τρόπους αντιμετώπισης
    • Σαφέστατο roadmap ή αναλυτικά βήματα υλοποίησης με ανάλυση κάθε βήματος
    • Κλπ

    3. Δεδομένης της παρούσας (και διαχρονικής) οικονομικής κατάστασης της πατρίδας μας αλλά και της παγκόσμιας αλλαγής του κλίματος, το κράτος δεν έχει την πολυτέλεια να θέτει (συνήθως περίπλοκους) κανόνες και να κάθεται μετά πίσω περιμένοντας τους επενδυτές. Το αποτέλεσμα θα είναι πάλι να κλαίμε επειδή αυτοί οι κακοί επενδυτές δεν μας προτιμούν και δεν μας εμπιστεύονται. Αντ’αυτού, το κράτος θα πρέπει να ενεργήσει ως σύμβουλος του επενδυτή αλλά και ως διαφημιστής του «προϊόντος» του. Να παλέψει να κερδίσει τις επενδύσεις, ανταγωνιζόμενο τους αντίπαλους «συμβούλους» και «διαφημιστές».

    Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω θα ήθελα να προτείνω τα εξής:

    1. Τη δημιουργία ιστοσελίδας στην οποία θα υπάρχει το πλήρες νομοσχέδιο μαζί με το κείμενο όλων των σχετικών παραπομπών (αντί μόνο των παραπομπών).
    2. Την ενσωμάτωση στην ιστοσελίδα αυτή flowchart ενεργειών (με αναλυτική επεξήγηση κάθε βήματος) για την υλοποίηση της επένδυσης ανεξαρτήτως μεγέθους, συμπεριλαμβάνοντας για κάθε βήμα:
    a. Εμπλεκόμενους φορείς
    b. Αναγκαία πιστοποιητικά
    c. Όρια εντός των οποίων ο κάθε φορέας θα πρέπει να ανταποκριθεί αλλά και επιπτώσεις σε περίπτωση που δεν το κάνει.
    d. Δικαιώματα του επενδυτή. Για παράδειγμα, πώς μπορεί κάποιος να είναι σίγουρος ότι ο εμπλεκόμενος φορέας δεν θα απορρίψει ή καθυστερήσει την αίτησή του (π.χ. μέχρι να γίνει το «λάδωμα» ή απλώς προς εξυπηρέτηση αντίπαλων, συνήθως μεγάλων, συμφερόντων). Με άλλα λόγια, καθαρούς κανόνες του «παιχνιδιού».

    Ο κάθε επενδυτής (και ο κάθε πολίτης αλλά αυτή είναι σαφώς μεγαλύτερη συζήτηση) θα πρέπει να αντιμετωπίζεται από το κράτος όπως ο πελάτης από μια πελατοκεντρική επιχείρηση: να τον βοηθάς, να τον συμβουλεύεις, να τον πείθεις, να μην τον αφήνεις να σου φύγει, να ξέρεις ότι ο πελάτης είναι ο σκοπός σου αλλά και ο λόγος για τον οποίο ζεις ως «επιχέιρηση».
    Προς το παρών και διαχρονικά, η αντιμετώπιση είναι γραφειοκρατική, απρόσωπη ωχαδελφιστική και γενικά «δημοσιοϋπαλληλική».

    Δεν περιμένω να αλλάξει πολύ αυτή η κατάσταση, δεν αιθεροβατώ, αλλά από νέα κυβέρνηση και νέους ανθρώπους, όπως η παρούσα υπουργός περιμένεις να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση. Για αυτό και συμμετέχω σε αυτή τη διαβούλευση η οποία πρέπει να τονίσω ότι είναι ένα πολύ θετικό πρώτο βήμα.

    Κλείνοντας, θα ήθελα να προτείνω και το τελευταίο: εκτός από ημερομηνία λήξης της διαβούλευσης θα ήθελα να δω και δεσμευτική ημερομηνία δημοσίευσης του τελικού νόμου στην εφημερίδα της κυβερνήσεως. Υπάρχουν αυτή τη στιγμή υποψήφιοι επενδυτές που δεν ξέρουν αν πρέπει να περιμένουν την ψήφιση του νέου νόμου ή να στραφούν προς άλλες επενδύσεις, ελλείψει αυτής της ημερομηνίας. Άλλο να περιμένεις ένα μήνα και άλλο έξι μήνες.

    Ευχαριστώ,

    Νίκος Σίδερης

  • 22 Δεκεμβρίου 2009, 14:17 | ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΗΠΟΥΡΟΣ

    ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜ ΕΘΝΙΚΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΟΝΤΙΚΑ., ΣΤΗΝ ΘΡΑΚΗ Κ. ΥΠΟΥΡΓΕ, ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΗ….ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ..

  • 21 Δεκεμβρίου 2009, 12:49 | Κίνηση Πολιτών για την Προστασία του Ευρυτανικού Περιβάλλοντος

    Άρθρο 1

    Να παραγραφεί η τελευταία πρόταση του άρθρου 1 «Η προτεραιότητα αυτή λαμβάνεται καθοριστικά υπ’ όψιν σε περιπτώσεις στάθμισης με άλλες περιβαλλοντικές ή κοινωνικές παραμέτρους». Σαφώς η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ αποτελεί περιβαλλοντική και ενεργειακή προτεραιότητα υψίστης σημασίας για τη χώρα αλλά δεν έχει προτεραιότητα έναντι της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος ή των τοπικών κοινωνιών.

  • 21 Δεκεμβρίου 2009, 10:09 | Γιωτης Χρηστος

    Στην χωρα των ανεμων και του λαμπρου ηλιου το 20% ειναι λιγο νομιζω ενα 50% θα ηταν το σωστο.

  • 21 Δεκεμβρίου 2009, 00:36 | Δρ. Γιάννης Χατζησαββας Επικ.Καθ.Παν/μιου Δικηγορος

    Ο εθνικός στόχος του προγράμματος ΑΠΕ είναι είτε κοντοφθαλμος, είτε μετριοφρων και εν πασει περιπτώσει του λείπει ένα πραγματικό όραμα
    που να δίνει στη χώρα προοπτική ενός καλύτερου ενεργειακού μέλλοντος.
    Η σημασία της ενέργειας για τον άνθρωπο είναι γνωστή και είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την οικονομια, την βιομηχανία, την πρόοδο και την ευημερία ενός λαού ή ακόμα και όλων των λαών.
    Αυτή την στιγμή γεννιέται το νέο ενεργιακό σύστημα της υφηλίου.
    Παράδειγμα τα 400.000.000.000 (τετρεκόσια δισεκατομμύρια) ευρώ του βοερειο-ευρωπαϊκου κονσορτσιουμ των μεγαλύτερων γνωστών χρηματο-οικονομικών επιχειρήσεων και επιχειρήσεων ενέργειας που προγραμματίζει να παράγει φωτοβολταϊκή ενέργεια στις βόρρειες χώρες της αφρικής.
    Στόχος η κάλυψη του 15% της ε υ ρ ω π α ϊ κ ή ς κατανάλωσης.
    Η ελλάδα βρίσκεται στο δρόμο των δικτύων μεταφοράς της ενεργειας αυτής.
    Με λίγη τόλμη θα μπορούσε και η ελλάδα με τις νέες μεθοδους αιολικής ενέργειας, φωτοβολταϊκής ενέργειας και εκμετάλευσης της θάλασσας (ρεύματα)να γίνει ενας σημαντικός παραγωγός και εξαγωγέας ενέργειας από ΑΠΕ.
    Η ελλάδα έχει όλες τις προϋποθέσεις για την παραγωγή ενέργειας σε ανταγωνιστικές τιμές, δεδομένου ότι αν υπάρχει κάποιο μικρό μειονέκτημα σε σχέση με την αφρική λόγω της εκεί μεγαλύτερης ηλιοφάνειας αυτή καλύπτεται από το γεγονός της οικονομικώτερης μεταφοράς στην ευρώπη.
    Αλλα συγκριτικά μεγέθη της αφρικανικής ενέργειας είναι:
    Πρόβλημα 1: πολιτική και οικονομική σταθερότητα ή καλύτερα αστάθεια των χωρών αυτών.
    Πρόβλημα 2: μεταφορά ή το κόστος μεταφοράς της ενέργειας στην κατανάλωση και η ασφάλεια των δικτύων.
    Πρόβλημα 3: εξεύρεση ανθρώπινου δυναμικού για την κατασκευή και λειτουργία των μονάδων.

    Επειδή η χώρα δεν διαθέτει τα οικονομικά μεγέθη για τέτοιου είδους έργα και επενδύσεις.
    Πρόταση πρώτη: Συμμετοχή στο πρόγραμμα.
    Δευτερη πρόταση: Εναλλaκτικό πρόγραμμα με επιχειρήσης που δεν συμμετέχουν στο κοσορτιουμ, αλλά θα ήθελαν να συμμετάσχουν στη νέα αυτή γεννιά παραγωγής (πράσινης) ενέργειας.

    Τα μέτρα και οι προθέσεις μείωσης της σπατάλης στην κατανάλωση ενέργειας, στο βαθμό που μπορούν να εφαρμοσθούν στην πράξη είναι όχι μόνο σωστά, για την οικονομία, το περιβάλλον και τον πολίτη, αλλά είναι και ιδιαίτερα απαραίτητα όταν μάλιστα καταναλώνουμε «εισαγώμενη» ενέργεια.

  • 20 Δεκεμβρίου 2009, 20:22 | Γ. Ζιαμπουλης

    Κ. Υπουργε, Επιστημονικη ομαδα

    Εθνικος στοχος: 40% απο APE

    Η Ελληνικη κυβερνησι θετει ως στοχο για την ακαθαριστη καταναλωση ηλεκτρικης ενεργειας απο ΑΠΕ το 2020 τουλαχιστον 40%

    Στοχος πολυ τολμηρος.

    Η ηλεκτρικη καταναλωσι μπορουμε να υποθεσουμε θα αυξανεται με 2,5% το ετος.
    Αυτο σημαινει οτι η τελικη ηλεκτρικη καταναλωσι αυξανεται απο 100% το 1990 στο 210% το 2020. Η 2,1 φορες πιο πολυ.

    Το 1990 η ηλεκτρικη καταναλωσι ητο περιπου 6.300.MW. οποτε το 2020 θα ειναι: 6.300×2,1 = 13.210.MW.

    Με αλλα λογια το 2020 απο τα 13.210MW καταναλωσης ηλεκτρικης ενεργειας θα πρεπει τo 40% = 5.284MW να προερχονται απο ΑΠΕ.

    Ας παρουμε ομως οτι τα 5.284MW προερχονται 100% απο Αιολικη ενεργεια.
    Για τα 5.284MW θα πρεπει να εγκατασταθουν 1.762 Ανεμογεννητριες των 3MW εκαστη.
    Δηλαδη 6.343.200.000.-ευρω. Χωρια τα εξοδα για την αναπροσαρμογη του δικτυου.
    Αλλα παντα θα πρεπει να υπαρχη απο διπλα ετοιμη να χρησιμοποιηθη και 90% ρεζερβα απο θερμικες μοναδες ητοι 4.755MW .
    Αυτο σημαινει οτι πρεπει να κτισθουν και προσθετα θερμικα εργοστασια συνολικης ισχυος 4.755MW τα οποια θα δουλευουν STAND-BY ωστε να μπουν στο δικτυο μολις πεσει ο ανεμος.
    Αυτο σημαινει τεραστιες εξτρα επενδυσεις. Και εξτρα παραγωγη CO2
    Και αυτο δεν σημαινει τιποτα αλλο παρα οτι επειδη κτιζουμε ανεμογεννητριες πρεπει να κτισουμε και θερμικα εργοστασια. Κατι που για πολλους αποτελει εκπληξι.
    Στα προηγουμενα σχολια μου μπορειτε να βρητε γιατι οι ανεμογγεννητριες ειναι Αχρηστα μηχανηματα.
    Οχι ομως για τους πωλητας ανεμογεννητριων και τους προπαγανδιστες.

    Επειδη μου λειπουν Ελληνικα στατιστικα στοιχεια θα χρησιμοποιησω Ολλανδικα Στοιχεια, και πιστεψτε με στην Ολλανδια φυσαει πιο πολυ απο οτι στην Ελλαδα,
    οποτε αυτα τα στοιχεια ειναι κατι παραπανω απο αξιοπιστα για συγκρησι με ελληνικα στοιχεια.

    Η μεση αποδοση ανα ανεμογεννητρια απο τις 1.828 πουν ηταν εν ενεργεια το 2006 στην Ολλανδια δεν ηταν παραπανω απο δεκατρια εκατομυριοστα απο την ολικη καταναλωσι.
    Αλλα και μην ξεχναται αυτη η ελαχιστη παραγωγη λαμβανε χωρα με εκαντονταδες σκαμπανευασματα και ητο τελειως αναξιοπιστη.

    Για σκεφθειτε το Μετρο στην Αθηνα να κινητο με ρευμα απο ανεμογεννητριες. Ε πιο πολυ θα ητο ακινητο παρα θα δουλευε. Ο κοσμος θα ειχε επαναστατησι.

    Φυλικα

    Γ. Ζιαμπουλης
    Αεροναυπηγος

  • 20 Δεκεμβρίου 2009, 16:57 | ΤΣΟΓΙΑΣ Γρηγόριος

    Κυρία υπουργέ,

    σας αποστέλλω άρθρο που ετοίμασα για ένα ενεργειακό περιοδικό με τίτλο «το νόημα των επιδοτήσεων στα φωτοβολταϊκά, εναλλακτική πρόταση».

    Ας δούμε τι συμβαίνει στη Ευρώπη στο θέμα των φωτοβολταϊκών, περνώντας υπόψη μερικά δεδομένα των χωρών αυτών, οι οποίες έχουν σαφώς αρκετά μεγάλη εμπειρία και μακροχρόνια ενασχόληση με το θέμα αυτό. Ας δούμε πρώτα-πρώτα, τι ισχύει στην Ευρώπη σχετικά με την τιμή πώλησης του παραγόμενου ρεύματος και κατά δεύτερον το θέμα των επιδοτήσεων στα φωτοβολταϊκά.

    Η τιμή πώλησης του παραγόμενου ρεύματος στην Ευρώπη

    Γερμανίας 2007 2008 2009
    Στέγες 0-30 KWp 0,4391
    Ελ. χώροι 30-100KWp 0,4921 0,4675 0,4301
    100-1000 KWp 0,4630 0,4399 0,3959
    Από 1000 KWp 0,3300
    Ισχύει για 20 χρόνια
    Ισπανία
    100 KWp 10 MB 0,4175 0,32
    Ισχύει για 25 χρόνια
    Βέλγιο 45 €ct/kWh
    Βουλγαρία 36,7 – 40 €ct/kWh για 12 χρόνια
    Γαλλία 30 €-Ct. ανά kWh για 20 χρόνια
    Ελλάδα 40,282 – 50,282 €ct/kWh
    αναλόγως την περιοχή, ισχύς 20 χρόνια
    Ιταλία από 20 kWp, 36,00 €-Ct. ανά kWh
    Λουξεμβούργο από 37,0 €ct – 42,0 €ct αναλόγως της ισχύος
    Πορτογαλία από 35 – 55 €ct/kWh, αναλόγως της ισχύος

    Διαπιστώνουμε πως η χώρα μας έχει οικονομικά μία από τις ευνοϊκότερες νομοθεσίες. Έχει όπως είδαμε όχι μόνο την μεγαλύτερη τιμή μεταπώλησης της παραγόμενης κιλοβατώρας, αλλά και γεωγραφικά περίπου 40% περισσότερη ηλιοφάνεια από ότι π.χ. η Γερμανία. Λαμβάνοντας υπόψη τον αναπτυξιακό νόμο 3299/2004 διαπιστώνουμε πως είμαστε στην Ευρώπη η μόνη χώρα που επιδοτεί την επένδυση στα φωτοβολταϊκά με έως και 40% του κόστους εγκατάστασης. Αυτή η επιδότηση είχε σίγουρα νόημα το 2006, όταν δηλαδή ψηφίστηκε ο νόμος 3468 και η τιμή κατασκευής και εγκατάστασης ενός ΜWatt ήταν περίπου διπλάσια από ότι σήμερα, ήτοι 6.000.000€.

    Μερικές παρατηρήσεις: Το γερμανικό μοντέλο σύμφωνα με το «Spiegel Online» κοστίζει μακροπρόθεσμα (για είκοσι χρόνια) στο γερμανό φορολογούμενο 27.000.000.000€ το χρόνο, πράγμα που αναλογεί περίπου σε 337,5€ ανά πολίτη το χρόνο! Η συμβουλή της ηλιακής ενέργειας στις συνολικές ενεργειακές ανάγκες στη Γερμανίας είναι με 1% πολύ ελάχιστη. Βέβαια η ηλιακή ενέργεια δημιούργησε στη Γερμανία 80.000 άμεσες εργατικές θέσεις στον τομέα αυτό και άλλες περίπου 300.000 έμμεσες εργατικές θέσεις.

    Στην Ελλάδα σχεδιάζεται να εγκατασταθούν σε πρώτο βήμα φωτοβολταϊκές μονάδες με συνολική εγκατεστημένη ισχύς 800 ΜW. Η μεταπώληση της παραγωγής ρεύματος από αυτά, με κατά μέσο όρο 0,40 €ct/kWh σημαίνει κόστος ετησίως της τάξεως των 451.347.840€, δηλαδή περίπου 45 € ανά πολίτη. Δεν γνωρίζω αν το ποσό αυτό καλύπτεται από τον φόρο στον λογαριασμό της ΔΕΗ για τις ΑΠΕ, ούτε γνωρίζω πόσες πρωτογενείς θέσεις εργασίας δημιουργήσαμε στις ΑΠΕ. Στον συλλογισμό αυτό δεν λάβαμε επίσης υπόψη το κόστος για ρίπους που πληρώνουμε ή θα πληρώνουμε στο μέλλον αν δεν γίνουν τα 800 ΜW.

    Το κόστος των επιδοτήσεων

    Το κόστος επιδοτώντας με 40% τις φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις, δηλαδή τα 800 MW, που σχεδιάζονται έχει ως εξής:

    Προβλεπόμενες επιδοτήσεις σε MW: 800ΜW
    Κόστος εγκατάστασης ανά ΜW: 3.000.000€
    Συνολικό κόστος των επενδύσεων: 2.400.000.000€
    Επιδότηση της τάξεως του 40%: 960.000.000€
    Κόστος κατασκευής εργοστασίου παραγωγής 30 ΜΒ ετησίως: 80.000.000€
    Αναλογεί σε 12 εργοστάσια με δυνατότητα παραγωγής 30 ΜW το κάθε ένα ετησίως
    Συνολική παραγωγή των 12 εργοστασίων το χρόνο: 360MW
    Θέσεις εργασίας 120 ανά εργοστάσιο: 120
    Συνολικές θέσεις εργασίας για τα 12 εργοστάσια: 1440

    Σύμφωνα με τον παραπάνω συλλογισμό υπάρχει οικονομικά καλύτερη εναλλακτική από ότι η επιδότηση με 40% των φωτοβολταϊκών επενδύσεων. Το παράδειγμα μας δείχνει πως μπορούμε να δημιουργήσουμε για παράδειγμα έως και 12 μονάδες παραγωγής φωτοβολταϊκών, όπως αυτή της heliosphera στην Τρίπολη καθώς και 1.440 εργατικές θέσεις με ετήσια παραγωγή 360 ΜW με το ίδιο κόστος που ισοδυναμεί με τις συνολικές επιδοτήσεις, δηλ. τα 960.000.000€.
    Ένα άλλο θέμα που τίθεται με τις επιδοτήσεις είναι το εξής. Εκείνο που μπορεί να επιδοτηθεί σύμφωνα με το αναπτυξιακό τώρα, είναι μόνο τα μεγάλα έργα, δηλαδή της τάξεως πάνω από 100.000 Ευρώ. Τα μικρότερα έργα < 25ΚWp, δηλαδή οι περίφημες «εικοσάρες» ή οι μικρές μονάδες σε στέγες δεν μπορούν να μπουν στον αναπτυξιακό.

    Εδώ οφείλω να πω πως το μοντέλο που ακολούθησε η Ελλάδα με τους οικιακούς ηλιακούς για ζεστό νερό υλοποιήθηκε γρήγορα και έφερα την χώρα μας για πολλά χρόνια στην πρώτη θέση στην Ευρώπη. Μία παρόμοια επιδότηση θα ήταν σίγουρα και πιο δίκαιη, από ότι η σημερινή πού όντος πριμοδοτεί τα πολύ μεγάλα έργα (ελληνικά και ξένα) και όχι τα μικρά, τη στιγμή μάλιστα που ο ενεργειακός εξοπλισμός είναι προ το παρόν κατά κύριο λόγο μόνο εισαγωγής. Στο θέμα των ΑΠΕ λοιπόν καταργείτε το νόημα της ισοπολιτείας, επειδή οι μικροί και μεγάλοι επενδυτές δεν τυγχάνουν της ίδιας μεταχείρισης.
    Παρατηρείται στη χώρα μας π. χ. γερμανικές τράπεζες εκμεταλλευόμενες το ευνοϊκό νομικό πλαίσιο και την περισσότερη ηλιοφάνεια θα μπορούν κάλλιστα να εκδίδουν ενεργειακά αμοιβαία κεφάλαια, μάλιστα δε με γερμανικά φ/β πλαίσια, δηλαδή οι εργατικές θέσεις μένουν στην Γερμανία ή στην Κίνα. Γιατί λοιπόν η χώρα μας να κάνει το ίδιο λάθος όπως και με τα αυτοκίνητα στο παρελθόν και να μην δημιουργήσει εγχώρια παραγωγή φωτοβολταϊκών πλαισίων;
    Η πρόταση μου είναι συνεπώς να συνδυαστούν οι επιδοτήσεις με την δυνατότητα δημιουργίας εργατικών θέσεων στην Ελλάδα. Αντί αυτού θα μπορούσε ίσως να επιδοτηθούν οι μονάδες παραγωγής φωτοβολταϊκών πλαισίων.
    Με εκτίμηση

    Γρηγόριος Τσόγιας, Οικονομολόγος,
    καθηγητής Οικονομικών,
    απόφοιτος του Ελ. Πανεπιστημίου Βερολίνου,
    σύμβουλος φωτοβολταϊκών, DGS Berlin
    Διευθυντής της helio-energy ο. ε.
    http://www.helio-energy.com

  • 20 Δεκεμβρίου 2009, 12:39 | ΝΙΚΟΣ ΠΑΛΗΧΩΡΙΤΗΣ

    Κυρία Υπουργέ.

    Στο πλαίσιο της ΠΡΑΣΙΝΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ & ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ, πιστεύω οτι καλο θα ήταν να δρομολογηθούν και σκέψεις για την αξιοποίηση των υπαρχόντων φυσικών πόρων που διαθέτει η χώρα μας και που σήμερα είναι εγκατελλειμένοι. Μήπως θα πρέπει αυτό να έρθει πρώτα σε αντιπαραβολή με τις Α.Π.Ε. στα κόστοι που απαιτούνται; Στην συνέχεια δε να δρομολογηθούν δράσεις και μέτρα για την ανάπτυξη, την πράσινη βεβαίως. Υπάρχουν φυσικοί πόροι που μπορούν να αναπτύξουν μια αλυσίδα δράσεων, με παράλληλη προστασία του περιβάλλοντος, με παραγωγή προϊόντων πιστοποιημένων οικολογικά. Βεβαίως αυτά μπορούν να γίνουν σίγουρα στην Περιφέρεια και εκτός των αστικών κέντρων. Τα αστικά κέντρα σήμερα βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση και έχουν οπισθορδομική εξέλιξη ως συστήματα. Μήπως θα πρέπει να σκεφτούμε άλλους τρόπους ανάπτυξης και εξέλιξης αυτών;;; . Δύσκολα πράγματα βεβαίως, αλλά όμως είναι καιρός να δωθούν κάποπιες κατευθύνσεις για την πορεία προς το άυριο.

  • 20 Δεκεμβρίου 2009, 01:04 | Γιάννης

    Το θεμα των ανανεωσιμων πηγων ενεργειας καλως μας αφορα και πρεπει να μας αφορα αλλα αφου προηγουμενως λυθουν θεματα περιβαλλοντικα μειζονα οπως ανακυκλωση,προστασια των υδατινων πορων απο ρυπανση,βιολογικος καθαρισμος των αποβλητων των πολεων,αναδασωσεις-αντιπυρικα μετρα και οχι αναδασωσεις απο μπετον,προστασία της πανιδας,αντιδιαβρωση κ.τ.λ. κ.τ.λ.
    Αφου τα παραπανω λυθουν σε ικανοποιητικο βαθμο τοτε θα εχουμε την πολυτελεια να ασχοληθουμε με τα πιο ‘αριστοκρατικα’ ζητηματα των ανανεωσιμων πηγων ενεργειας.Γιατι οι αγαπημενες εκφρασεις του λαου στη Γερμανια …..στη Σουηδια ……. δεν ειναι χρυσομενο χαπι αλλα αγανακτηση!Ετσι πολυ φοβαμαι πως το σχεδιο των ανανεωσιμων πηγων ενεργειας θα θυμησει λιγο πολυ τους ποδηλατοδρομους στη θεσσαλονικη που εγιναν ξαφνικα εν μια νυκτη προχειρα ετσι για να λεμε παλι στη Γερμανία …… στη Σουηδια…..
    Ο ΛΑΟΣ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΚΡΙΝΕΙ

  • 19 Δεκεμβρίου 2009, 23:43 | Στέφανος Καραπέτσης

    Συμβάλλοντας στη διαβούλευση θα πρότεινα να γίνει πιό συγκεκριμένο το Εθνικό Σχέδιο ως προς ορισμένα σημεία.

    Ποιά θα είναι η ακαθάριστη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας το 2020 ώστε να μεταφράσουμε τον εθνικό στόχο του 40% σε εγκατεστημένη ισχύ των διάφορων μορφών ΑΠΕ; Σε αυτό τον υπολογισμό μπορεί να λαμβάνονται υπόψη και τα εξής:
     Η αύξηση ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας συνολικά από την ανάπτυξη της χώρας
     Μείωση της ζήτησης που παρατηρείται ήδη λόγω της οικονομικής κρίσης
     Μείωση της ζήτησης από τα μέτρα εξοικονόμησης της κατανάλωσης ενέργειας που θα εφαρμόζονται παράλληλα μέχρι τότε
     Αύξηση της ζήτησης λόγω χρήσης ηλεκτρικού για τις μεταφορές – π.χ. ηλεκτρικά αυτοκίνητα

    Εφόσον προσδιορισθεί η ποσότητα της αναμενόμενης παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ (όπως έχει κάνει η WWF) θα μπορεί να εκτιμηθεί ρεαλιστικά από τι είδους ΑΠΕ θα επιτευχθεί ο στόχος, ποιό θα είναι το μίγμα Ανεμογεννητριών, ΦΒ κτλ. Τότε, με βάση τη προσδοκώμενη εγκατάσταση των GW ανά τύπο ΑΠΕ, θα πρέπει να υπολογισθούν:
     Η απαιτούμενη ετήσια εγκατάσταση – ρεαλιστικά
     Το συνολικό ύψος των επενδύσεων που θα απαιτηθούν, και η εκτιμώμενες πηγές τους (συμπεριλαμβάνομενων των αναβαθμίσεων δικτύου κτλ)
     Το κόστος που θα καταβάλει η ΔΕΣΜΗΕ με βάση τους τιμοκαταλόγους σε ισχύ ή υπό αναθεώρηση, και οι τρόποι κάλυψης του

    Εφόσον οι στόχοι είναι συγκεκριμένοι, ρεαλιστικοί και εφικτοί υπάρχουν δύο ενέργειες που νομίζω ότι θα συμβάλουν στην επίτευξή τους, πέραν όσων συμπεριλαμβάνονται στο Νομοσχέδιο:

     Πλατιά, μόνιμη και διαρκής ενημέρωση και εκπαίδευση του πληθυσμού για τις ΑΠΕ, τους στόχους και τους τρόπους επίτευξης.
     Φιλόδοξο σχέδιο για έρευνα και ανάπτυξη με σκοπό την εθνική μεγιστοποίηση της προστιθέμενης αξίας στο σύνολο της αλυσίδας που σχετίζεται με την παραγωγή ηλεκτρισμού από ΑΠΕ

    Και τρεις ακόμη παρατηρήσεις:
     Δεν έχει δοθεί μέχρι τώρα πρέπουσα προσοχή στις εγκαταστάσεις ΦΒ σε κτίρια που δεν είναι κατοικίες αλλά γραφεία, υπηρεσίες και βιομηχανικές εγκαταστάσεις. Σύμφωνα με Ευρωπαϊκές αναλογίες το δυναμικό στην Ελλάδα σε αυτά τα κτίρια υπολογίζεται σε 3 GW. Χωρίς δυσκολίες περιβαλλοντικές, δασικές, χαρακτηρισμών ή και – κυρίως – κόστους σύνδεσης με το δίκτυο που έχουν τα πάρκα.
     Να ενθαρρυνθεί και ρυθμισθεί νομοθετικά η δυνατότητα ενοικίασης χώρων σε κτίρια για επενδυτές που δεν διαθέτουν κτίρια ή ιδιοκτήτες κτιρίων που δεν μπορούν να επενδύσουν. Παρόμοιες αγορές έχουν αναπτυχθεί σε χώρες όπως η Γερμανία.
     Στον εθνικό στόχο δεν υπάρχει καμία αναφορά σε δυνατότητα συνεργασίας της Ελλάδας με άλλες χώρες για την ανάπτυξη δικτύων ΑΠΕ, (π.χ. η πρωτοβουλία Desertec, η δυνατότητα αποθήκευσης ενέργειας κτλ)

  • 19 Δεκεμβρίου 2009, 13:34 | Αθανάσιος Παπαβασιλείου

    Ο κ. Γ.Ζιαμπούλης αναφέρει σε σχόλιο του για την προγραμματιζόμενη Ηλιοθερμική επένδυση της ΔΕΗ Ανανεώσιμες στην περιοχή Καρδιά της Κοζάνης ότι θα είναι «μεγάλο οικονομικό έγγλημα»!!!!!!!!
    Αγαπητέ κύριε Ζιαμπούλη σίγουρα δεν είστε σχετικός με ηλιοθερμικά συστήματα και επίσης με την έννοια των οικονομικών εγγλημάτων.
    Ένα Ηλιοθερμικό σύστημα θα πρέπει να μπορεί να ανεβάσει την θερμοκρασία του υγρού που χρησιμοποιείται στην εγκαταστάση (συνήθως ειδικό λάδι), περίπου στους 300 βαθμούς κελσίου με τη βοήθεια της Ηλιακής ακτινοβολίας. Αυτό μπορεί να γίνει σχεδόν οπουδήποτε στον Κόσμο. Η διαφορά έγκειται στο μέγεθος του κατόπτρου που θα χρησιμοποιηθεί για συγκεκριμένη ποσότητα υγρού.
    Ναι, εν δυνάμει, το κόστος μιας τέτοιας επένδυσης στην Κοζάνη είναι μεγαλύτερο από ότι σε μια έρημο αλλα….
    Οι Ηλιοθερμικές μονάδες λειτουργούν ακριβώς όπως και οι λιγνιτικές (ατμοηλεκτρικές), με τη διαφορά ότι για τη δημιουργία του απαραίτητου ατμού χρησιμοποιούν ως πρώτη ύλη τον Ήλιο και όχι τον λιγνίτη. Αυτό σημαίνει ότι μεγαλο μέρος των εγκαταστάσεων υπάρχουν ήδη, άρα το κόστος μειώνεται. Το άλλο πολύ σημαντικό κομμάτι είναι η τεράστια έκταση που απαιτείται και το ανάλογο κόστος αυτής. Και αυτή υπάρχει ήδη από τα ορυχεία που αποκαθίστανται. Άρα το όποιο κόστος αρχίζει τελικά να είναι συγκρίσιμο με μια ανάλογη επένδυση σε έρημο. Τέλος σε αντίθεση με όλες τις άλλες γνωστές μορφές ΑΠΕ οι ηλιοθερμικές εγκαταστάσεις μπορούν με συστήματα αποθήκευσης της θερμότητας να λειτουργούν 24 ώρες το 24ωρο!! Με λίγα λόγια είναι το Μέλλον!!!! και ταυτόχρονα η λύση στην αξιοπιστία των ΑΠΕ.
    Δεν το συζητάμε για τα Εθνικά – Περιβαλλοντικά οφέλη μιας τέτοιας επένδυσης. Σημειωση ότι το σύνολο των υλικών που χρησιμοποιούνται σε μια τέτοια εγκατάσταση (ακόμη ίσως και των απαιτούμενων θερμικών λυχνιών), μπορούν να κατασκευαστούν από εγχώριες βιομηχανίες με ότι αυτό συνεπάγεται και από εθνικά οικονομική άποψη (πράγμα που δεν συμβαίνει με τις άλλες ΑΠΕ).
    Δεν μπορώ να καταλάβω πως καταλήξατε στο συμπέρασμα περί οικονομικού εγγλήματος. Το άκρως αντίθετο συμβαίνει!!
    Μακάρι όλοι σε αυτή την χώρα να σκεφτότανε σαν κάποιους φωτισμένους ανθρώπους είτε μέσα στην ΔΕΗ είτε έξω από αυτήν που μπορούν να δουν το μέλλον.

    Ένας λίγο παραπάνω σχετικός με τις ΑΠΕ….
    Αθανάσιος Παπαβασιλείου

  • 18 Δεκεμβρίου 2009, 11:50 | Αειφόρος

    Για την οικολογία, για την εξοικονόμηση χαρτιού, για την κατάργηση της πολυνομίας και την εύκολη κατανόηση των νόμων

    Ένας ακόμη νόμος (ο παρόν) σχεδόν κάθε του άρθρο είναι της μορφής

    Στο τέλος του άρθρου .. του ν…….(ΦΕΚ …), όπως ισχύει, προστίθενται νέα εδάφια ως εξής:

    Το άρθρο του τάδε νόμου συνεχίζει να ισχύει …..και το άρθρο του τάδε νόμου δεν ισχύει…….

    Πρόταση

    Για να είναι κατανοητός ένας νόμος χωρίς να χρειάζεται να ανατρέχουμε σε παλαιότερους να προσαρτούμε κομμάτια στην ροή του διαβάσματος για να βγάλουμε νόημα, κομμάτια που μπορεί να αναφέρονται και σε παλαιότερους νόμους, κάνοντας ακόμη πιο δύσκολη την κατανόηση προσθέτοντας χάσιμο χρόνου, θα μπορούσε

    Να καταργούνται όλοι οι προηγούμενοι σχετικοί νόμοι και να αναφέρονται οι ισχύοντες διατάξεις αυτών των προηγούμενων νόμων εκ΄νέου στον νέο νόμο.

    Θα μπορούσε να αναφέρεται στον τίτλο του άρθρου Χ του νέου νόμου, άρθρο Χ πρώην άρθρο Ψ του Νόμου τάδε.

    Σίγουρα με αυτήν την τακτική οι νόμοι θα είναι πιο κατανοητοί. Φανταστείτε μια δεύτερη έκδοση ενός βιβλίου που να λέει η παράγραφο τάδε της πρώτης έκδοσης δεν ισχύει διαβάστε την παράγραφο τάδε της δεύτερης έκδοσης….

    Εάν καταργούνται οι προηγούμενοι νόμοι και ξαναγράφονται οι ισχύοντες διατάξεις τους εκ νέου στον νέο νόμο, εκτός από την ευκολότερη κατανόησή τους θα έχουμε κάνει και εξοικονόμηση χαρτιού, κάνοντας μια οικολογική πράξη, αλλα και κάνοντας τα πρώτα βήματα κατάργησης της πολυνομίας.

    Τώρα ο κάθε ενδιαφερόμενος για ένα νομικό πλαίσιο τυπώνει όλους τους προηγούμενος νόμους γιατί ο τελευταίος ισχύων νόμος αναφέρεται και σε αυτούς κατασπαταλώντας χαρτί

  • 18 Δεκεμβρίου 2009, 09:50 | ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

    Άρθρο 1. Η προστασία του κλίματος μέσω της προώθησης της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. αποτελεί περιβαλλοντική και ενεργειακή προτεραιότητα υψίστης σημασίας για τη χώρα. Η προτεραιότητα αυτή λαμβάνεται καθοριστικά υπ’ όψιν σε περιπτώσεις στάθμισης με άλλες περιβαλλοντικές ή κοινωνικές παραμέτρους

    ΣΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΌΝ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙΤΑΙ Η ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΗΣΗΣ ΑΛΛΩΝ ΝΟΜΩΝ,ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΙΚΩΝ ΟΔΗΓΙΩΝ, εφόσον υπάρχουν όροι όπως «εθνικής ωφέλειας και εθνικής σημασίας έργων», οι οποίοι ερμηνεύονται ανάλογα με τις προθέσεις των εκάστοτε κυβερνώντων. Έτσι δεν διευκολύνεται η δημοκρατική διαδικασία, η ενημέρωση και η προστασία της επιμέρους αειφορίας και πολιτοστικής κληρονομιάς.

    σας υπενθυμίζουμε τη σύμβαση του ΑΑΡΧΟΥΣ και νομολογία του ΣτΕ

    Η ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΑΡΧΟΥΣ ΚΑΙ Η ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ (Νοέμβριος 2007)
    ΚΩΣΤΑΣ ΜΕΝΟΥΔΑΚΟΣ
    Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας

    Ι. Σύμβαση του Άαρχους και κοινοτική νομοθεσία

    Με τη διεθνή σύμβαση που υπογράφηκε στις 25 Ιουνίου 1998 στην πόλη Άαρχους της Δανίας από τριάντα πέντε Κράτη[1], μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, και από την Ευρωπαϊκή Ένωση κατοχυρώνονται συγκεκριμένα δικαιώματα στον τομέα του περιβάλλοντος και, ειδικότερα, τα δικαιώματα: α) της πρόσβασης σε πληροφορίες για θέματα περιβάλλοντος, τις οποίες κατέχουν οι δημόσιες αρχές, β) της συμμετοχής στις διαδικασίες λήψης των αποφάσεων που αφορούν τα θέματα αυτά, και γ) της δικαστικής προστασίας σε περίπτωση παραβίασης των παραπάνω δύο δικαιωμάτων. Η διεθνής αυτή σύμβαση, την οποία υπέγραψαν εκ των υστέρων ή στην οποία προσχώρησαν άλλα δέκα κράτη[2], κυρώθηκε από την Ελλάδα το Δεκέμβριο του 2005 με το ν. 3422/2005 (ΦΕΚ Α΄303) και, επομένως, αποτελεί στη χώρα μας θετικό δίκαιο και, μάλιστα, με τυπική ισχύ υπέρτερη των κοινών νόμων.

    Στο χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης η υποχρέωση των αρχών να παρέχουν στους πολίτες πληροφορίες σε θέματα περιβάλλοντος και το δικαίωμα των τελευταίων να συμμετέχουν, με τη διατύπωση απόψεων και προτάσεων, στις διαδικασίες αδειοδότησης έργων και δραστηριοτήτων που ενδέχεται να έχουν περιβαλλοντικές επιπτώσεις δεν θεσπίστηκε για πρώτη φορά με τη Σύμβαση του Άαρχους. Σχετικές ρυθμίσεις είχαν περιληφθεί σε προγενέστερα κοινοτικά νομοθετήματα, κυρίως στις Οδηγίες 90/313/ ΕΟΚ και 85/337/ΕΟΚ που συμπληρώθηκε με την Οδηγία 97/11/ΕΚ. Οι Οδηγίες αυτές είχαν μεταφερθεί στο εσωτερικό δίκαιο της χώρας μας, αντιστοίχως, με την κοινή απόφαση 77921/1440/1995 των Υπουργών Προεδρίας της Κυβέρνησης, Εσωτερικών, Εθνικής Οικονομίας και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων (ΦΕΚ Β΄795) αφενός και με το άρθρο 5 του ν. 1650/1986 (ΦΕΚ Α΄160), που στη συνέχεια αντικαταστάθηκε με το άρθρο 3 του ν. 3010/2002 (ΦΕΚ Α΄91), και την κοινή απόφαση 75308/5512/1990 των Υπουργών Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων και Εθνικής Οικονομίας (ΦΕΚ Β΄691) αφετέρου.

    Με τη Σύμβαση του Άαρχους δεν διευρύνεται μόνο ο γεωγραφικός χώρος, στον οποίο κατοχυρώνονται τα παραπάνω δικαιώματα, με την επέκτασή του σ’ εκείνες από τις συμβαλλόμενες χώρες που δεν είναι μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά εξειδικεύονται, συγκεκριμενοποιούνται και τελικώς ενισχύονται σε σημαντικό βαθμό τα δικαιώματα αυτά και παράλληλα θεσπίζονται διαδικαστικές εγγυήσεις για να εξασφαλιστεί η δυνατότητα αποτελεσματικής άσκησής τους. Από τη σύγκριση των προοιμίων αφενός των Οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αφετέρου της Σύμβασης διαφαίνεται ότι οι αντιστοίχως εισαγόμενοι κανόνες και αρχές θεμελιώνονται σε διαφορετική θεωρητική αντίληψη. Οι προγενέστερες Οδηγίες επικαλούνται κυρίως τεχνοκρατικού χαρακτήρα στοιχεία, κριτήρια και επιχειρήματα, ενώ στο προοίμιο της Σύμβασης η κατοχύρωση των σχετικών δικαιωμάτων συνδέεται με τα ατομικά δικαιώματα, την αρχή της αειφορίας και την αρχή της διαφάνειας και εξαγγέλλεται ρητώς ότι στους σκοπούς της Σύμβασης περιλαμβάνεται και η ενίσχυση της Δημοκρατίας.

    Οι διαφορές μεταξύ του συστήματος που είχε θεσπιστεί με τις προϋφιστάμενες κοινοτικές Οδηγίες και εκείνου που εισάγεται με τη Σύμβαση μπορούν να εντοπιστούν σε πλείστες επιμέρους διατάξεις των αντίστοιχων κειμένων, η απαρίθμηση των οποίων δεν είναι απαραίτητη για τις ανάγκες της παρούσας εισήγησης. Πρέπει, όμως, να επισημανθούν τα παρακάτω δύο σημεία, διότι συνιστούν σημαντική εξέλιξη στην κατεύθυνση της ενίσχυσης των σχετικών δικαιωμάτων: α. Με τη Σύμβαση δεν κατοχυρώνεται μόνον η παθητική ενημέρωση, δηλαδή η υποχρέωση χορήγησης των πληροφοριών, τις οποίες αναζητεί κάθε φορά ο πολίτης, αλλά επιβάλλεται ενημέρωση ενεργητική, δηλαδή η υποχρέωση των αρμόδιων αρχών να διαδίδουν με δική τους πρωτοβουλία τις κρίσιμες περιβαλλοντικές πληροφορίες, να διευκολύνουν το κοινό στην αναζήτησή τους και να ενημερώνουν τους πολίτες σχετικά με τα δικαιώματά τους για ενημέρωση και συμμετοχή. β. Στη Σύμβαση περιέχεται και δικονομική εγγύηση για την εξασφάλιση της δυνατότητας άσκησης των αναγνωριζόμενων ουσιαστικών δικαιωμάτων. Κατοχυρώνεται, δηλαδή, ρητώς, όπως έχει ήδη αναφερθεί, το δικαίωμα δικαστικής προστασίας κατά της άρνησης των αρμόδιων υπηρεσιών να παράσχουν περιβαλλοντική πληροφόρηση με την παραπάνω έννοια και κατά των πράξεων ή παραλείψεών τους, οι οποίες έχουν ως συνέπεια την παρεμπόδιση της συμμετοχής των ενδιαφερομένων στις διαδικασίες για την έκδοση αποφάσεων που αφορούν ζητήματα περιβάλλοντος. Γενικώς, μπορεί να υποστηριχθεί ότι η Σύμβαση περιέχει ρύθμιση ευρύτερη και περισσότερο συστηματική, με την οποία ενισχύεται η κατοχύρωση του δικαιώματος συμμετοχής των πολιτών στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων από τις αρχές, το οποίο εμφανίστηκε στο δίκαιο του περιβάλλοντος ήδη από τη Διακήρυξη του Ρίο και τείνει να αναγνωριστεί γενικότερα ως βασικό ατομικό δικαίωμα στο σύγχρονο συνταγματικό δίκαιο.

    Οι κοινοτικοί κανόνες και η Σύμβαση του Άαρχους αλληλοτροφοδοτούνται και αλληλοεπηρεάζονται. Βασικοί κανόνες της Σύμβασης έχουν ως πηγή έμπνευσης τις προαναφερόμενες κοινοτικές Οδηγίες. Και με τη σειρά της η Σύμβαση κατέστησε αναγκαία τη συμπλήρωση της προϋφιστάμενης κοινοτικής αυτής νομοθεσίας, αφού περιέλαβε πρόσθετες και ειδικότερες ρυθμίσεις, προς τις οποίες όφειλε να συμμορφωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία περιλαμβάνεται μεταξύ των αρχικών συμβαλλόμενων μερών, όπως έχει ήδη εκτεθεί, και στη συνέχεια, το Φεβρουάριο του έτους 2005, προσχώρησε στη Σύμβαση[3].

    Οι νέες κοινοτικές ρυθμίσεις αφορούν τόσο τους δύο από τους τρείς πυλώνες της Σύμβασης, δηλαδή τα θέματα πληροφόρησης και συμμετοχής του κοινού, για τα οποία είχαν ήδη θεσπιστεί κοινοτικοί κανόνες με τις προγενέστερες Οδηγίες, όσο και τον τρίτο πυλώνα, δηλαδή το δικαίωμα πρόσβασης στη δικαιοσύνη, για το οποίο δεν υπήρχε κοινοτικό νομοθέτημα. Για το λόγο αυτόν εκδόθηκαν το έτος 2003 δύο Οδηγίες και, συγκεκριμένα, η Οδηγία 2003/4/ΕΚ, που αφορά την πρόσβαση του κοινού στις περιβαλλοντικές πληροφορίες και αντικατέστησε την Οδηγία 90/313/ΕΟΚ, και η Οδηγία 2003/35/ΕΚ, η οποία αφορά την συμμετοχή του κοινού στη διαδικασία κατάρτισης σχεδίων και προγραμμάτων με περιβαλλοντικές επιπτώσεις και με την οποία τροποποιήθηκαν και συμπληρώθηκαν οι Οδηγίες 85/337/ΕΟΚ και 96/61/ΕΚ. Για την εναρμόνιση προς τις Οδηγίες αυτές έχουν ήδη εκδοθεί σχετικές κοινές υπουργικές αποφάσεις. Ειδικότερα, η πρώτη από τις Οδηγίες αυτές μεταφέρθηκε στο εσωτερικό δίκαιο με την κοινή απόφαση 11764/653/2006 των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομίας και Οικονομικών, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων και Δικαιοσύνης (ΦΕΚ Β΄327). Για τη δεύτερη Οδηγία εκδόθηκε αρχικά η κοινή απόφαση 37111/2021/2003 των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων (ΦΕΚ Β΄1391), η οποία αναφέρεται στην ενημέρωση και συμμετοχή του κοινού κατά τη διαδικασία έγκρισης περιβαλλοντικών όρων και πρόσφατα η κοινή απόφαση 9269/470/2007 των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, Οικονομίας και Οικονομικών, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων και Δικαιοσύνης (ΦΕΚ Β΄286) που αναφέρεται στην πρόσβαση στη δικαιοσύνη. Με την τελευταία αυτή κοινή υπουργική απόφαση θεσπίζεται διαδικασία διοικητικών προσφυγών κατά πράξεων ή παραλείψεων της Διοίκησης και, ως προς τη δικαστική προστασία, γίνεται παραπομπή σε ένδικα μέσα προβλεπόμενα από το εθνικό δικονομικό σύστημα και, συγκεκριμένα, στην αίτηση ακύρωσης και στην αγωγή αποζημίωσης. Η παραπομπή αυτή δεν αναφέρεται γενικώς σε παραβάσεις των διατάξεων του περιβαλλοντικού δικαίου, αλλά μόνον σε μη τήρηση των κανόνων που αναφέρονται στην ενημέρωση και συμμετοχή του κοινού. Αντίστοιχο κενό υπάρχει, άλλωστε, και στην κοινοτική Οδηγία. Δεν νομίζω, πάντως, ότι παραμένει ουσιαστικό έλλειμμα, διότι η εθνική έννομη τάξη καταρχήν παρέχει δυνατότητα δικαστικής προστασίας για τις παραβιάσεις των κανόνων προστασίας περιβάλλοντος[4].

    ΙΙ. Ένταξη των ορισμών της Σύμβασης στην ελληνική έννομη τάξη

    Μετά την ενσωμάτωση των παραπάνω Οδηγιών και την κύρωση της Σύμβασης του Άαρχους αναγνωρίζεται και κατοχυρώνεται από το δίκαιο στη χώρα μας, κατά τρόπο ειδικό και σαφή, το δικαίωμα μεμονωμένων προσώπων και συλλογικών φορέων, στους οποίους περιλαμβάνονται οπωσδήποτε οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, να έχουν πρόσβαση στις πληροφορίες, που κατέχουν οι αρμόδιες αρχές και αφορούν θέματα περιβάλλοντος και να μετέχουν στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων για τα θέματα αυτά, όπως είναι, κατά κύριο λόγο, η διαδικασία αξιολόγησης των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων, που αποτελούν το βασικό μέτρο ελέγχου του σεβασμού των κανόνων προστασίας του περιβάλλοντος[5]. Τα δικαιώματα, μάλιστα, αυτά πηγάζουν από κανόνες με αυξημένη τυπική ισχύ και, επομένως, συνεπάγονται δεσμεύσεις και υποχρεώσεις όχι μόνο για τη Διοίκηση, αλλά και για το νομοθέτη. Δεδομένου δε ότι η αυξημένη τυπική αυτή ισχύς ερείδεται σε διττή νομική βάση, δηλαδή αφενός τη Σύμβαση και αφετέρου τις κοινοτικές Οδηγίες, δεν έχει πρακτική σημασία η απάντηση στο ερώτημα αν οι διατάξεις της Σύμβασης ή ορισμένες από αυτές έχουν ευθεία εφαρμογή.

    Πρέπει να σημειωθεί ότι μετά την κύρωση της Σύμβασης του Άαρχους ανακύπτει και το ζήτημα αν συνάδει με τις επιταγές της η πρακτική της χορήγησης αδειών εκτέλεσης έργων ή άσκησης δραστηριοτήτων από τον ίδιο το νομοθέτη καθ’ υποκατάσταση των οικείων διοικητικών αρχών, δεδομένου ότι η κοινοβουλευτική διαδικασία ψήφισης των νόμων δεν παρέχει τη δυνατότητα ουσιαστικής συμμετοχής του κοινού στην αξιολόγηση των σχετικών μελετών, ανεξάρτητα από το περαιτέρω πρόβλημα ότι με τον τρόπο αυτό παρεμποδίζεται ή πάντως δυσχεραίνεται ουσιωδώς η πρόσβαση στη δικαιοσύνη για την αμφισβήτηση της νομιμότητας των σχετικών σχεδίων. Έτσι, το ζήτημα αυτό, το οποίο έχει απασχολήσει το Συμβούλιο της Επικρατείας σε σχέση με το Σύνταγμα και το κοινοτικό δίκαιο[6], τίθεται πλέον και σε νέα νομική βάση.

    Οι αρχές της Σύμβασης του Άαρχους αποτελούν εκφάνσεις ενός γενικότερου δικαιώματος στο περιβάλλον, που ανήκει στα λεγόμενα δικαιώματα τρίτης γενιάς, δηλαδή εκείνα, τα οποία αναγνωρίζονται πλέον από διεθνή νομικά κείμενα και από εθνικούς συνταγματικούς χάρτες ως αυτοτελή δικαιώματα και τα οποία τις περισσότερες φορές αποτελούν ειδικότερες εκφράσεις της αξίας του ανθρώπου ή πολλών από τα κλασικά, γνωστά από τον 18ο αιώνα, ατομικά δικαιώματα. Οι αρχές αυτές αποτελούν επίσης εφαρμογή στο χώρο του περιβαλλοντικού δικαίου ενός άλλου ατομικού δικαιώματος τρίτης γενιάς, του δικαιώματος στην πληροφόρηση.

    Με την παραπάνω έννοια, οι ορισμοί της Σύμβασης όχι μόνο δεν προκαλούν προβλήματα αντίθεσης προς την εν γένει ελληνική έννομη τάξη, αλλ’ αντιθέτως είναι εναρμονισμένες προς συγκεκριμένες διατάξεις του Συντάγματος, ιδίως μετά την αναθεώρηση του έτους 2001. Πρόκειται κυρίως για το άρθρο 5Α του Συντάγματος, με το οποίο κατοχυρώνεται το δικαίωμα στην πληροφόρηση, το άρθρο 24, με το οποίο, εκτός από την επιταγή για τη λήψη μέτρων προστασίας του περιβάλλοντος και την κατοχύρωση της αρχής της αειφορίας, αναγνωρίζεται ρητώς το δικαίωμα στο περιβάλλον ως ατομικό δικαίωμα, και για το άρθρο 20 παρ. 1, με το οποίο κατοχυρώνεται το δικαίωμα σε δικαστική προστασία.

    ΙΙΙ. Νομολογιακές λύσεις

    Δεδομένου ότι δεν έχει ακόμη μεσολαβήσει ικανό χρονικό διάστημα από την κύρωση της Σύμβασης και την ενσωμάτωση των Οδηγιών που εκδόθηκαν σε εφαρμογή της, τα ελληνικά δικαστήρια δεν είχαν μέχρι σήμερα την ευκαιρία να εφαρμόσουν τις σχετικές διατάξεις. Υπάρχει, όμως, νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας με βάση την προηγούμενη νομοθεσία που κάλυπτε τους δύο από τους τρεις πυλώνες της Σύμβασης, δηλαδή τα δικαιώματα πρόσβασης σε περιβαλλοντική πληροφόρηση και συμμετοχής στις διαδικασίες λήψης των αποφάσεων που αφορούν το περιβάλλον. Η νομολογία αυτή είναι σημαντική, αν και, σε αντίθεση προς την εντύπωση που έχει επικρατήσει, περιορισμένη αριθμητικά.

    Είναι γνωστό ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας διαμόρφωσε νομολογία ιδιαίτερα προωθημένη στα θέματα του περιβάλλοντος. Ερμηνεύοντας δημιουργικά τις διατάξεις του άρθρου 24 του Συντάγματος, κάλυψε τα κενά της νομοθεσίας και συνέβαλε στη διαμόρφωση ενός αυστηρού και αρκετά συνεκτικού συστήματος προστασίας του περιβάλλοντος, τουλάχιστον στο επίπεδο κανόνων δικαίου. Πρέπει ειδικότερα να επισημανθεί η ευρύτητα, με την οποία οριοθετείται η έννοια του έννομου συμφέροντος για την άσκηση αίτησης ακύρωσης κατά διοικητικών πράξεων, των οποίων η εκτέλεση έχει επιπτώσεις στο περιβάλλον. Ως προς τα θέματα, όμως, που αφορούν τη συμμετοχή των πολιτών στις διοικητικές διαδικασίες έκδοσης πράξεων κατ’ εφαρμογή διατάξεων της περιβαλλοντικής νομοθεσίας και την άσκηση του δικαιώματος στην πληροφόρηση το δικαστήριο έχει μέχρι σήμερα ακολουθήσει γενικά πρακτική μάλλον περιοριστική, αν και με την πρώτη απόφασή του που εκδόθηκε σε υπόθεση αναφερόμενη ευθέως σε ζήτημα περιβαλλοντικής πληροφόρησης, υιοθετήθηκε ερμηνευτικός χειρισμός, ο οποίος οδηγούσε στη μέγιστη δυνατή, στο πλαίσιο των τότε ισχυουσών διατάξεων, διασφάλιση της δυνατότητας των διοικουμένων να ασκούν λυσιτελώς το σχετικό δικαίωμά τους. Πρόκειται για απόφαση του Ε΄ Τμήματος του έτους 1995[7], με την οποία έγινε δεκτή αίτηση ακύρωσης περιβαλλοντικών οργανώσεων κατά της άρνησης του τότε Υπουργείου Βιομηχανίας, Ενέργειας και Τεχνολογίας να χορηγήσει στατιστικά υδρολογικά στοιχεία για τις λεκάνες απορροής των ποταμών Αχελώου, Παμίσου, Πορταϊκού και Ευήνου. Με την απόφαση αυτή το δικαστήριο, ερμηνεύοντας δημιουργικά πλέγμα διατάξεων νόμων και της Οδηγίας 90/313/ΕΟΚ, και μάλιστα πριν από την ενσωμάτωσή της στην εθνική νομοθεσία, έκρινε ότι υπάρχει υποχρέωση των δημόσιων αρχών να χορηγούν πληροφορίες για θέματα περιβάλλοντος, οι οποίες αντλούνται τόσο από δημόσια έγγραφα όσο και από έγγραφα και από στοιχεία με οπτική, ακουστική ή μηχανογραφική μορφή που δεν έχουν εκδοθεί αλλ’ απλώς τηρούνται στις δημόσιες υπηρεσίες. Ως προς τα τελευταία αυτά έγγραφα και στοιχεία, μάλιστα, για τα οποία η εθνική νομοθεσία δεν επέβαλε την υποχρέωση χορήγησης αντιγράφων, κρίθηκε ότι το σχετικό δικαίωμα θεμελιώνεται ευθέως στην προαναφερόμενη Οδηγία. Με την ίδια απόφαση έγινε επίσης δεκτό ότι, αν υποβληθεί σχετική αίτηση σε κάποια καταρχήν αρμόδια υπηρεσία που δεν κατέχει, όμως, τα ζητούμενα στοιχεία, ανακύπτει υποχρέωσή της να αναζητήσει τα στοιχεία από την υπηρεσία που τα τηρεί και να απαντήσει η ίδια στον ενδιαφερόμενο ιδιώτη ή φορέα.

    Ακολούθησε η έκδοση ορισμένων αποφάσεων, από τις οποίες διαφαίνεται ότι δεν αποδίδεται βαρύνουσα νομική αξία στη συμμετοχή των πολιτών ως τύπου των διοικητικών διαδικασιών, κατά τις οποίες λαμβάνονται αποφάσεις περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος. Ενδεικτικά, μπορούν να αναφερθούν ορισμένες χαρακτηριστικές περιπτώσεις που αφορούν την εφαρμογή των σχετικών διατάξεων της νομοθεσίας για την αξιολόγηση των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων και έγκρισης περιβαλλοντικών όρων.

    Όπως είναι γνωστό, με τις διατάξεις του ν. 1650/1986 και της κοινής απόφασης 75308/5512/1990 του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημόσιων Έργων και του Υφυπουργού Εθνικής Οικονομίας, με τις οποίες, σε εναρμόνιση προς αντίστοιχη κοινοτική Οδηγία, θεσπίζεται διοικητική διαδικασία για την αξιολόγηση των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων και την έγκριση περιβαλλοντικών όρων για την εκτέλεση έργων ή την ανάπτυξη δραστηριοτήτων που έχουν επιπτώσεις στο περιβάλλον, προβλέπεται δημοσιοποίηση τόσο των μελετών όσο και της πράξης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων. Ύστερα από αποφάσεις τόσο του Ε΄ Τμήματος[8] όσο και της Ολομελείας[9] του Συμβουλίου της Επικρατείας των ετών 1994 και 1998, αντιστοίχως, στις οποίες γίνεται διάκριση μεταξύ της δημοσιοποίησης αφενός των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων και αφετέρου της πράξης περιβαλλοντικής αδειοδότησης, δηλαδή της απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων, και από τις οποίες σαφώς συνάγεται ότι μόνον η τελευταία αυτή δημοσιοποίηση κρίθηκε ότι δεν αποτελεί συστατικό τύπο της διαδικασίας, ακολούθησαν αποφάσεις του Ε΄ Τμήματος[10], με τις οποίες έγινε δεκτό ότι δεν επηρεάζει τη νομιμότητα της διαδικασίας η παράλειψη οποιασδήποτε από τις διατυπώσεις αυτές, δηλαδή όχι μόνον η παράλειψη εκείνων που αφορούν την τελική πράξη έγκρισης περιβαλλοντικών όρων, αλλά και των διατυπώσεων δημοσιοποίησης των μελετών, οι οποίες έχουν ως σκοπό να παρασχεθεί στους ενδιαφερομένους η δυνατότητα μετάσχουν στη διαδικασία αξιολόγησης με την κατάθεση απόψεων και προτάσεων. Η νομολογία αυτή, όμως, μεταβλήθηκε πρόσφατα με απόφαση του Ε΄ Τμήματος[11], με την οποία έγινε δεκτό ότι η δημοσιοποίηση της μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων αποτελεί ουσιώδη τύπο της διαδικασίας έκδοσης της απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων, η παράλειψη του οποίου συνεπάγεται ακυρότητα της απόφασης.

    Η επιφυλακτικότητα του δικαστηρίου να αναγνωρίσει νομική σημασία στη συμμετοχή των πολιτών στις διοικητικές διαδικασίες αποτυπώνεται και σε αποφάσεις της Ολομελείας του έτους 2002[12]. Συγκεκριμένα, με τις αποφάσεις αυτές έγινε δεκτό ότι γνωμοδοτήσεις οργάνων της τοπικής αυτοδιοίκησης, με τις οποίες διατυπώθηκαν αντιρρήσεις στο περιεχόμενο μελέτης περιβαλλοντικών, δεν ήταν «ληπτέες υπόψη» από την αρμόδια για την περιβαλλοντική αδειοδότηση υπηρεσία, διότι περιήλθαν στην υπηρεσία αυτή μετά τη συμπλήρωση της προβλεπόμενης από τη σχετική κανονιστική κοινή υπουργική απόφαση τριακονθήμερης προθεσμίας, καίτοι κατά το χρόνο της λήψης των γνωμοδοτήσεων αυτών από την αρμόδια υπηρεσία δεν είχε ακόμη εκδοθεί η πράξη έγκρισης περιβαλλοντικών όρων. Η λύση αυτή φαίνεται καταρχήν σύμφωνη προς το γράμμα της κανονιστικής απόφασης, πρέπει, όμως, να παρατηρηθεί ότι υιοθετήθηκε χωρίς προβληματισμό ως προς το ζήτημα, αν η τασσόμενη από την απόφαση τριακονθήμερη προθεσμία είναι επαρκής για την εξέταση των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων και την υποβολή τεκμηριωμένων, με βάση επιστημονικά δεδομένα, απόψεων και, επομένως, αν εξυπηρετείται ο σκοπός της σχετικής κοινοτικής Οδηγίας, δηλαδή αν παρέχεται δυνατότητα ουσιαστικής συμμετοχής των ενδιαφερομένων φορέων και πολιτών στη διαδικασία εκτίμησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

    Νομίζω ότι υπό το κράτος ισχύος της Σύμβασης του Άαρχους πρέπει να επανεξεταστούν ορισμένες από τις νομολογιακές λύσεις σχετικά με την εφαρμογή των κανόνων που αφορούν την ενημέρωση των πολιτών για τα περιβαλλοντικά ζητήματα και τη συμμετοχή τους στις σχετικές διαδικασίες.

    IV. Εφαρμογή της Σύμβασης – Γενικές παρατηρήσεις

    Η Σύμβαση του Άαρχους συγκροτεί αναμφισβήτητα ένα ικανοποιητικό θεσμικό πλαίσιο που εξειδικεύει και συγκεκριμενοποιεί το γενικότερο δικαίωμα στο περιβάλλον. Οι νομοθετικές ρυθμίσεις, όμως, δεν αρκούν. Πρέπει να εξασφαλίζονται οι προϋποθέσεις πρακτικής εφαρμογής τους, ώστε να δημιουργηθεί στους πολίτες η αίσθηση ότι η συμμετοχή τους θα ληφθεί υπόψη και μπορεί να επηρεάσει τις λαμβανόμενες αποφάσεις. Με τον τρόπο αυτό θα ενθαρρυνθούν οι πολίτες και οι συλλογικοί φορείς εκπροσώπησής τους να μετέχουν δημιουργικά στις αποφάσεις που συνδέονται με τα θέματα περιβάλλοντος και να μην περιορίζονται σε καταγγελτική ρητορεία, η οποία ορισμένες φορές έχει θετικά αποτελέσματα, συχνά όμως παρεμβάλλει απλώς εμπόδια στην ορθολογική αντιμετώπιση των προβλημάτων από τις αρμόδιες αρχές και, πάντως, δεν συμβάλλει στην προώθηση μέτρων ορθής περιβαλλοντικής πολιτικής.

    Η αποτελεσματική εφαρμογή των αρχών που διακηρύσσονται με τη Σύμβαση εξαρτάται από πολλούς παράγοντες που σχετίζονται με το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του, τη νοοτροπία των πολιτών και των στελεχών και υπαλλήλων που ασκούν τις σχετικές αρμοδιότητες στα διάφορα επίπεδα εξουσίας και την υποδομή των υπηρεσιών του Κράτους και της τοπικής αυτοδιοίκησης. Η επίτευξη των σκοπών, στους οποίους απέβλεψαν τα συμβαλλόμενα Μέρη, προϋποθέτει κυρίως καλή οργάνωση και λειτουργία της Διοίκησης, πολιτική κουλτούρα και διοικητική πρακτική αποδεσμευμένη από μυστικοπάθεια και από εμμονές στις έννοιες του απορρήτου και του εμπιστευτικού και, αντιστοίχως, νοοτροπία των διοικουμένων απαλλαγμένη από την καχυποψία έναντι των Αρχών, καθώς και συνειδητοποίηση από τους πολίτες, τα στελέχη της Διοίκησης και τους δικαστικούς λειτουργούς της σημασίας που έχει για την προστασία του περιβάλλοντος αλλά, τελικώς, και για την εμβάθυνση του περιεχομένου της δημοκρατίας η τήρηση των κανόνων της πληροφόρησης των πολιτών στα διάφορα στάδια των διαδικασιών νομοθέτησης και διοικητικής δράσης και η ενεργή συμμετοχή της κοινωνίας στις διαδικασίες αυτές. Στη χώρα μας, η πολιτική ηγεσία και η Διοίκηση δεν φαίνεται ότι έχουν συνειδητοποιήσει τη σημασία της συμμετοχής αυτής. Είναι χαρακτηριστικό ότι η κύρωση της Σύμβασης πέρασε απαρατήρητη. Παρά το γεγονός ότι η ίδια η Σύμβαση επιβάλλει ευρεία δημοσιοποίηση των δυνατοτήτων πληροφόρησης και συμμετοχής που παρέχονται στο κοινό, ουδεμία ή, έστω, ελάχιστη δημοσιότητα δόθηκε στην υπογραφή της και στη ψήφιση του σχετικού κυρωτικού νόμου.
    Η Σύμβαση του Άαρχους περιέχει σοβαρές εγγυήσεις για την κατοχύρωση των ειδικών δικαιωμάτων, τα οποία διακηρύσσονται από την ίδια. Η αποτελεσματικότητά τους, όμως, θα δοκιμαστεί στο στάδιο της εφαρμογής. Είναι, επομένως, προφανές ότι εξαιρετικά σημαντικός θα είναι ο ρόλος των δικαστών στην υλοποίηση των αρχών της Σύμβασης. Από την πρακτική των δικαστηρίων θα εξαρτηθεί τελικώς, αν οι ρήτρες της Σύμβασης θα παραμείνουν στο χώρο του soft law ή θα αναχθούν σε δεσμευτικούς κανόνες με συγκεκριμένες συνέπειες σε περίπτωση παραβίασής τους.

    [1] Αλβανία, Αρμενία, Αυστρία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Κροατία, Κύπρος, Τσεχία, Δανία, Εσθονία, Φιλανδία, Γαλλία, Γεωργία, Ελβετία, Ελλάδα, Ενωμένο Βασίλειο, Ιρλανδία, Ισλανδία, Ισπανία, Ιταλία, Καζακστάν, Κάτω Χώρες, Λετονία, Λιθουανία, Λιχτενστάιν, Λουξεμβούργο, Μολδαβία, Μονακό, Νορβηγία, Ουκρανία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ρουμανία, Σλοβενία και Σουηδία. Πέντε από τα Κράτη αυτά, και συγκεκριμένα, η Ελβετία, η Ιρλανδία, η Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και το Μονακό δεν είχαν επικυρώσει τη Σύμβαση κατά τους κανόνες του εσωτερικού δικαίου τους έως το τέλος Σεπτεμβρίου 2007.

    [2] Αζερμπαϊτζάν, Γερμανία, Κιργιστάν, Λευκορωσία, Μάλτα, Ουγγαρία, Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, Σλοβακία, Τατζικιστάν, και Τουρκμενιστάν.

    [3] Απόφαση του Συμβουλίου 2005/370/ΕΕ.

    [4] Ρήγμα στο σύστημα δικαστικής προστασίας κατά των παράνομων πράξεων και παραλείψεων της Διοίκησης, το οποίο ισχύει στην ελληνική έννομη τάξη, επιχειρείται από το νομοθέτη με την πρακτική να χορηγούνται άδειες εκτέλεσης έργων απευθείας με διάταξη νόμου, χωρίς να προβλέπεται η έκδοση σχετικής διοικητικής πράξης, κατά της οποίας θα ήταν δυνατή η άσκηση αίτησης ακύρωσης. Η πρακτική αυτή, η οποία εφαρμόζεται την τελευταία δεκαετία κυρίως σε περιβαλλοντικά και πολεοδομικά θέματα, και μάλιστα με αυξανόμενη συχνότητα, οδηγεί σε στέρηση ή, πάντως, σε σημαντική αποδυνάμωση του δικαιώματος δικαστικής προστασίας που κατοχυρώνεται από το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, εκτός αν το Συμβούλιο της Επικρατείας, προκειμένου να προστατεύσει το δικαίωμα αυτό, εγκαταλείψει το οργανικό κριτήριο, με βάση το οποίο εξετάζεται το παραδεκτό της αίτησης ακύρωσης, και μεταβάλλει την πάγια μέχρι σήμερα νομολογία του, σύμφωνα με την οποία διατάξεις νόμου δεν υπόκεινται στο ένδικο αυτό βοήθημα, ακόμη και αν κατ’ ουσίαν έχουν περιεχόμενο ατομικής διοικητικής πράξης.

    [5] Αμφιβολίες μπορεί να εγερθούν ως προς το ζήτημα, αν ορισμένες διατάξεις των κανονιστικών πράξεων, με τις οποίες ενσωματώνονται οι σχετικές Οδηγίες, εξασφαλίζουν τη δυνατότητα λυσιτελούς άσκησης των δικαιωμάτων που αναγνωρίζονται από τις Οδηγίες.

    [6] Βλ. Σ.τ.Ε. 1567/2005, 1568/2005.

    [7] Σ.τ.Ε. 3943/1995.

    [8] Σ.τ.Ε. 2759/1994, 2760/1994.

    [9] Σ.τ.Ε. 4498/1998.

    [10] Σ.τ.Ε. 1239/2000, 2238/2000.

    [11] Σ.τ.Ε. 970/2007.

    [12] Σ.τ.Ε. 1756/2002, 1757/2002, 1758/2002, 1759/2002.

  • 17 Δεκεμβρίου 2009, 21:06 | ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

    ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΠΙΔΟΤΗΣΗΣ ΜΕ ΠΟΣΟΣΤΟ 50% ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΟΙΚΙΑΚΟΥ ΗΛΊΑΚΟΥ ΘΕΡΜΟΣΙΦΩΝΑ. ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΥΠΑΧΘΕΙ ΣΤΟ ΕΣΠΑ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΗΛΕΚΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΩΘΗΣΗ ΣΤΟΝ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΚΛΑΔΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΗΛΙΑΚΩΝ ΘΕΡΜΟΣΙΦΩΝΩΝ. ΓΕΝΙΚΑ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΝΟΥΝ ΙΔΑΙΤΕΡΗ ΒΑΡΥΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΤΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΑΠΕ, ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΙΔΙΚΕΥΘΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑΝ ΤΟΜΕΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ ΔΙΕΘΝΩΣ. ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΦΙΛΙΚΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΗΛ. ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΘΑ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΠΛΟΥΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΩΡΑ.

    ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ»

  • 17 Δεκεμβρίου 2009, 20:43 | Μιχ. Λομβαρδέας

    Επικροτούμε το μήνυμα από Γιάννη – — 16 Δεκεμβρίου 2009 @ 03:17
    και ελπίζουμε να αντιμετωπιστεί ως σοβαρή πρόταση.

  • 17 Δεκεμβρίου 2009, 11:11 | SPYRIDON D. TSAMAIDIS

    – Εύχομαι να πραγματοποιηθεί και να τηρηθεί το Νομοσχέδιο, ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ.

    Επειδή υπάρχουν πολλοί Επιστήμονες που αμφιβάλλουν για την Κλιματική Αλλαγή (προς θερμότερο ή ψυχρότερο κλίμα), και για την επίδραση του ανθρωπίνου παράγοντα, ως επίσης, και για την υποψία οτι η όλη ιστορία είναι άλλη μια «φούσκα», θα πρότεινα να αφαιρεθεί η «Κλιματική Αλλαγή» και απο τον τίτλο του Υπουργείου.

    Εύχομαι στην Υπουργό Καλά Κουράγια

  • 17 Δεκεμβρίου 2009, 10:21 | ΓΙΑΝΝΗΣ Χ

    Βεβαίως είναι γνωστό ότι η Ελλάδα διαθέτει ηλιοφάνεια , ανέμους και γεωθερμικά πεδία γιά την παραγωγή των αντίστοιχων μορφών ενέργειας. Διαθέτει όμως και αξιόλογο δυναμικό γιά παραγωγή ενέργειας από τα κύματα. Διαθέτουμε μήκος ακτογραμμής μόλις 1,7 φορές μικρότερο από το συνολικό μήκος ακτογρ.ολόκληρης της Αφρικής και από κύμα δεν έχουμε παράπονο.Πιστεύω ότι ένα γενναίο μερίδιο από το επι πλέον κεφάλαιο που θα διατεθεί (όπως προεκλογικά έχει δεσμευτεί το ΠΑΣΟΚ) στην παιδεία και την έρευνα πρέπει να χρηματοδοτήσει την έρευνα στα πολυτεχνεία και τα πανεπιστήμια στον τομέα της ενέργειας από τα κύματα ,καθώς και σε συγχρηματοδότηση επενδύσεων σε αυτό τον τομέα (κίνητρα), μόλις η μελέτη των δεδομένων γιά τέτοιου είδους επενδύσεις καταλήξει (με σύντομες διαδικασίες όμως !) ότι είναι συμφέρουσα η επένδυση.

  • 16 Δεκεμβρίου 2009, 23:04 | Γ. Ζιαμπουλης

    Κ. Υπουργε,

    Ανεμογεννητριες ¨Τι μας κρυβουν και δεν μας το λενε.!!!!

    Για να σχηματισουμε μια σωστη γνωμη για την χρησιμοτητα των Ανεμ/τριων
    σαν παραγωγοι ηλεκτρικου ρευματος πρεπει να εκτιμησουμε τα επιχειρηματα που βασιζονται στην πραγματικοτητα και αποδεικνυονται με
    αριθμους. Και στα επομενα γραπτα μου θα εξιστορισω τι παιζει τοσο σημαντικο ρολο στην εκτιμησι των ανεμ/τριων.
    Και αυτα ειναι οι ιδιοτητες, η αποδοσις και οι ελλειψεις των, που ηθελημενως μας κρυβουν.

    1ον: Η πηγη ενεργειας.

    Η πηγή ενέργειας που κινειται η ανεμ/τρια ειναι η » κινετικη ενεργεια » του αερα. Δηλ. Ανεμος.

    Αυτή η κινητική ενέργεια εκφράζεται με ένα μόνο φυσικό τύπο.
    Χωρις εξαίρεση, όλες τις ιδιότητες, συμπεριλαμβανομένων των εσόδων, τους κινδύνους και το κόστος των ανεμογεννητριών.
    Αυτος ο τύπος καθορίζει, για τον αιωνα τον απαντα, ποσό ηλεκτρικο ρευμα θα παραχθη.
    Και στον θεο που πιστευω ειναι ΤΡΟΜΕΡΑ ΛΙΓΟ. ΑΜΕΛΗΤΕΟ.

    Ο τύπος είναι Es = F. μspec . v3

    Αυτός ο τύπος είναι:

    •Es η κινητική ενέργεια που παραγεται ανά δευτερόλεπτο από την κίνηση του αέρα.
    •f ένας παραγων που περιλαμβάνει τη διάμετρο του έλικα.
    •μspec. η πυκνότητα του αέρα.
    •v3 Στον κύβο η ταχύτητα του αέρα, δηλ.ο ανεμος.
    Τώρα μspec , Η ειδική μάζα του αέρα, ή η μάζα ανά κυβικό μέτρο.
    Ειναι εξαιρετικά μικρη: δεν υπερβαίνει το 1,18 kg/m3.
    Έτσι, το νερό έχει πυκνότητα 1000 kg / m3. Είναι δηλ. 900 φορές πιο πυκνο από τον αέρα.

    Επισης, Αυτή η τρίτη δύναμη στην ταχυτητα του ανεμου V3 είναι η αγγελία θανάτου για την αξιόπιστη παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μέσω των ανεμ/τριων.

    Ότι ακόμη και ένας άνεμος 2 η 3 Beaufort παράγει ρευμα ειναι παραμυθια, ένας μύθος, προπαγάνδα.
    Με τόσο λίγο αέρα, οι ανεμ/τριες στη συνέχεια απλά σταμάτανε.
    Όπως βλέπετε συχνά.

    Ακριβώς για να συγκρίνουμε τη συμπεριφορά του ατμού ή νερού σε στροβίλους:

    Σε ατμοστροβίλους μουγκρίζει με εκατοντάδες χιλιόμετρα ανά ώρα
    ατμος υψηλής πίεσης και θερμοκρασίας μέσα από τον στρόβιλο.
    Ενας στρόβιλος νερόυ μπορεί να αντέχει υψηλής ταχύτητας, σαρωτικη, τεράστια μάζα χιλιάδων λιτρών του νερού μέσω των στροβίλων.
    Δεν αποτελεί έκπληξη οτι η ισχυς του ατμού και νερού στους στρόβιλους είναι εύκολα εκατοντάδες φορές περισσότερη από τις ανεμ/τριες.

    Όλα αυτά καθορίζουν εντελως την συμπεριφορά των ανεμ/τριων.
    Δεν υπάρχει τρόπος να αλλάξει αυτό.
    Ακόμη και με οπιαδηποτε καινοτομία.
    Οτι και να λενε οι υποστηρικτές και προώθησης της αιολικής ενέργειας είναι λαθος.

    Ο φυσικός νόμος είναι απλώς κάτι που θα παραμείνει αιώνια έγκυρο. Ειτε είναι χρήσιμες η αχρηστες οι ανεμ/τριες.
    Έχει αποδειχθεί ότι η κινητική ενέργεια του ανέμου για να παραγη ηλεκτρικη ενεργεια ειναι άθλιας ποιοτητος. Πολυ φτωχια.

    Φυλικα

    Γ. Ζιαμπουλης
    Αεροναυπηγος

  • 16 Δεκεμβρίου 2009, 20:08 | Γ. Ζιαμπουλης

    Αξιοτιμη κ. Υπουργε και επιστημονικη ομαδα

    ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ. Πανεξυπνα ΑΧΡΗΣΤΑ μηχανηματα. Και στο παρελθον, Παρον και Μελλον. Με τις 3MW Ανεμογεννητριες πιασαμε τα ορια. 25% παραγωγη το πολυ.

    Και ολα εχουν σχεσι με μια εξισωσι της Φυσικης που ισχυε , ισχυει και παντα θα ισχυη.

    Κινητικη ενεργεια. E = f. m spec..v3

    Οπου Μspec, η ειδικη μαζα του αερος και V3 η ταχυτητα του αερα στον κυβο τα οποια κανουν τις Ανεμογεννητριες, αχρηστες , μιζερες, αναξιοπιστες μηχανες παραγωγης ηλεκτρικου ρευματος.

    Η ειδικη μαζα του αερα και η ταχυτητα στην τριτη δυναμη ειναι που κανουν τις ανεμογεννητριες αχρηστα μηχανηματα.

    Μην ακουτε τους λομπιηστες και προπαγανδιστες και σταματηστε οπιαδηποτε επιδοτησι. Αυτοι μιλουν για το συμφερον τους.

    Καθε ευρω που δινεται ειναι πεταμενα λεφτα τα οποια μπορειται να τα χρησιμοποηστε αλλου.

    Διαβαστε παρακαλω το E.ON NETZ WIND REPORT 2005.

    Εδω θα δειτε οτι η Ε.οn η μεγαλυτερη εταιρια παραγωγης ηλεκτρικης ενεργειας απο ανεμογεννητριες στον κοσμο με 7.050MW εγκαταστασεις λεει οτι οι ανεμογεννητριες ειναι ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΕΣ.

    Γεγονος που ελαβε χωρα: 24 δεκ. 09.14h, παραγωγη 6.024 MW. Σε 10 ωρες πεφτει στα 2.000 MW και την αλλη μερα στα μιζερα 40 MW. Κυριολεκτικα εφιαλτης για καθε Διαχειριστη δυκτιου. Οπου στον κοσμο.

    Πρεπει να εχης ρεζερβα το 90 % απο τα θερμικα εργοστασια για να αποφυγης BLACK OUT. Καθε αυξησι παραγωγης με ανεμογεννητριες πρεπει να συνοδευεται με αναλογη αυξησι θερμικων μοναδων.

    Ο CEO της Ε.οn δεν πουλαει παραμυθια αλλα λεει αυτα που πραγματικα συναιβει.

    Lessons Learned: E.ON Netz GmbH, the largest grid operator in Germany, reports in its Wind Report 2005, that «Wind energy cannot replace conventional power stations to any significant extent…The more wind power capacity [on] the grid, the lower the percentage of traditional generation it can replace.»

    Industry figures like the CEOs of E.ON Netz and Eltra do not deal in myths and solutions, they

    have real experience and more data than anyone else. They record what has actually happened.

    Φυλικα

    Γεωργιος Ζιαμπουλης
    Αεροναυπηγος

  • 16 Δεκεμβρίου 2009, 15:17 | Κ. ΓΕΩΡΓΙΑ

    Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΣΗ ΤΗΣ «ΑΣΥΛΙΑΣ» ΠΟΥ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ. ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΝΑ ΒΑΛΩ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ Φ/Β ΕΧΩ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΙ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΕΝΑΙ Η ΙΔΙΑ ΣΧΕΔΟΝ ΠΑΝΤΟΥ, ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΕΝΟΧΛΩ ΤΗΝ ΑΝΩΤΕΡΗ ΑΡΧΗ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ Η ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ.

    ΑΡΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑΣ ΤΩΡΑ. ΤΟΛΜΗΣΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΚΑΝΤΕ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΤΕ ΚΑΙ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ

  • 16 Δεκεμβρίου 2009, 13:17 | Dimitris Goranitis

    Apogoiteftiki adidrasi tis Nisirou kai paradeigma pros apofygi. I apontharynsi ependysewn sto nisi einai i lisi gia na prostatepsoun ti?
    Analogi apadisi exw se analoges diamartyries oson afora adidraseis topikwn koinwniwn se anemogennitries.

    Elpizw oloi na analogistoume kai ti diki mas stasi tin epomeni fora pou tha diamartyrithoume gia elleipsi thesewn ergasias, eleipi anaptyksi kai alla sxolia tou typou «enw sti souidia….».

  • 16 Δεκεμβρίου 2009, 11:45 | ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΝΙΣΥΡΟΥ

    ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΝΙΣΥΡΙΑΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΓΕΩΘΕΡΜΙΑΣ

    Οι κάτωθι υπογράφοντες, εκπροσωπούντες τους ανά την υφήλιο συλλόγους των Νισυρίων, φέρουμε σε γνώση των αρμοδίων αλλά και του κοινού, τις ειλημμένες αποφάσεις όλων των συλλογικών οργάνων που εκπροσωπούν τους Νισύριους, σε ότι αφορά την προοπτική εκμεταλλεύσεως του μικρού (μόλις 3,5 km2) γεωθερμικού πεδίου της Νισύρου:
    Τόσο το Υπουργείο Αναπτύξεως σε απάντησή του επί ερωτήσεως βουλευτών στη Βουλή, όσο και η εταιρία ΔΕΗ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ Α.Ε. έχουν κατ’ επανάληψη δεσμευτεί ότι προϋπόθεση για την εκμετάλλευση του γεωθερμικού πεδίου του νησιού, αποτελεί η σύμφωνη γνώμη των Νισυρίων.
    Σήμερα όμως πληθαίνουν οι δηλώσεις αρμοδίων της ΔΕΗ και μάλιστα και σε υψηλότατο επίπεδο, ότι δήθεν οι Νισύριοι άλλαξαν άποψη και δεν έχουν πλέον αντίρρηση για την προώθηση της εκμεταλλεύσεως.
    Ουδέν αναληθέστερον τούτου, όπως αποδεικνύεται από τα γεγονότα που παραθέτουμε και τα οποία ομιλούν αφ’ εαυτών:
    Όταν ετέθη για πρώτη φορά το θέμα, ο λαός του νησιού σε πάνδημο συλλαλητήριο υπό την αιγίδα του Δήμου, απεφάνθη με ποσοστό 97%, αρνητικά, σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
    Όταν το 2001 η ΡΑΕ ανεκίνησε και πάλιν το θέμα διά προσκλήσεως ενδιαφέροντος, τόσο το Δημοτικό Συμβούλιο όσον και όλοι οι ανά την Ελλάδα σύλλογοι Νισυρίων απαντήσαμε με νέο βροντερό ΟΧΙ.
    Πρόσφατα, όταν και πάλιν ετέθη το θέμα αυτή τη φορά από την ΔΕΗ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ Α.Ε., (αλήθεια ούτε το ποιος είναι αρμόδιος δεν έχουν ακόμη ξεκαθαρίσει, ΔΕΗ ή ΡΑΕ;),τόσον οι σύλλογοί μας όσο και μεμονωμένοι πολίτες και πάλιν εξέφρασαν την διαφωνία τους.
    Το Δημοτικό Συμβούλιο, τώρα δεν έχει συζητήσει το θέμα, επομένως αυτό που ισχύει είναι η αρνητική θέση που εξέφρασε το 2001, αφού δεν υπάρχει άλλη απόφασή του.
    Τα επιχειρήματα που δικαιολογούν τη θέση μας αυτή έχουν κατ’ επανάληψη διατυπωθεί.
    Διερωτώμεθα λοιπόν, σε ποια στοιχεία στηρίζονται οι αξιωματούχοι της ΔΕΗ και διαδίδουν προς κάθε κατεύθυνση ότι άλλαξαν άποψη οι Νισύριοι;
    Διαισθανόμαστε ότι πρόκειται περί ανειλικρινούς τακτικής, να περάσει στον κόσμο ότι δήθεν οι Νισύριοι δεν έχουν αντίρρηση και να επιδιώξουν έναρξη των εργασιών. Αυτή η τακτική συνδυάζεται με ροή χρημάτων υπό μορφή διαφημίσεων της ΔΕΗ και μάλιστα σε εποχή σκληρής λιτότητας λόγω της διεθνούς οικονομικής συγκυρίας.
    Καλούμε τη ΔΕΗ να φροντίσει να αποκαταστήσει τις ζημιές που έχει προκαλέσει στο νησί, να συμμορφωθεί με τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από τους όρους δομήσεως στη Νίσυρο, να ξεκαθαρίσουν ποιος είναι ο αρμόδιος φορέας για τη γεωθερμία και επί τέλους ας σοβαρευτούν σε ένα τόσο σοβαρό θέμα αποφασίζοντας πόσα επί τέλους νησιά θα τροφοδοτηθούν από τυχόν εκμετάλλευση του πεδίου του νησιού γιατί άρχισαν με τρία, στη συνέχεια έγιναν 6 ή 7 και τελευταία στον τύπο διαβάζουμε για 9 νησιά! Τόση υπευθυνότητα! Κατά τα άλλα, να ξεχάσουν τη γεωθερμία στο μικρό νησί μας.
    Ενημερώνουμε την Κυβέρνηση να προσέξει το θέμα της ευαισθησίας των ακριτών Νισυρίων και να μην ανοίξει και άλλο μέτωπο αντιπαράθεσης με το λαό. Αρκετά προβλήματα την απασχολούν, ας περιοριστεί σ’ αυτά.

    ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΝΙΣΥΡΙΑΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ

    Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ
    Κων/νος Διαμ. Χαρτοφύλης Νικ. Κ. Πλάκας

    ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΝΝΙΣΥΡΙΑΚΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΡΟΔΟΥ «Η ΠΟΡΦΥΡΙΣ»

    Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ
    Καλλιόπη Δ. Καραγεώργη-Χαρτοφύλη Παρασκευάς Μήτσης

    ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΝΙΣΥΡΙΩΝ ΑΘΗΝΩΝ «Ο ΓΝΩΜΑΓΟΡΑΣ»

    Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ
    Ιωάννης Διαμ. Χαρτοφύλης Ιωάννης Νικ. Κουμέντος

    ΜΟΡΦΩΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΕΞΩΡΑΪΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΝΙΣΥΡΟΥ

    Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ
    Γεώργιος Νικ. Σακελλαρίδης Σοφία Χαρτοφύλη-Καρακωνσταντίνου

    ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΝΙΣΥΡΙΩΝ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ

    Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ
    Γεώργιος Αντ. Ανδριώτης Κωνσταντίνος Ζαχαριάδης

    ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΝΙΣΥΡΟΥ

    Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΥΣ
    Δέσποινα Μελαχροινάκη Άρτεμις Κουτσουράη

  • 16 Δεκεμβρίου 2009, 10:35 | ΒΑΣΙΛΗΣ

    Αγαπητή Υπουργέ,
    πρέπει μέσα στο νομοσχέδιο να προβλεφθεί και η εγκατάσταση μονάδων παραγωγής (εργοστάσια) συστημάτων και περιφερικών για ΑΠΕ, σε περιοχές όπου πλήττονται από την ανεργία (βλέπε Δυτική Μακεδονία, Ήπειρος) για την εν γένει και η δυναμική τους ενίσχυση. Η παρακίνηση και ενίσχυση τέτοιων μονάδων θα πρέπει να είναι σοβαρή, σημαντική και όχι συμφέρουσα μόνο προς το κεφάλαιο. Ας προληφθεί για πολυμετοχικότητα εταιρειών ή για ΟΤΑ ή για συνεταιρισμούς. Ακόμη ακόμη με Εγνατία και Ιόνιο οδό η μεταφορά είναι εύκολη και δυνατή.
    Έτσι μόνο θα υπάρξει ολοκληρωμένο σχέδιο και θα βοηθηθεί η χώρα.

    Με Φιλικούς Χαιρετισμούς

  • 16 Δεκεμβρίου 2009, 03:41 | Γιάννης

    Πάντως αν μπορούσατε να αξιοποιούσατε την ενέργεια που παράγεται οταν τα ΔΑΣΗ ΜΑΣ καίγονται κάθε καλοκαίρι σίγουρα δεν θα υποφέραμε απο τα black out και θα κάναμε και εξαγωγές στη Σαχάρα.

  • 15 Δεκεμβρίου 2009, 22:37 | Σαββουλίδης Παύλος

    Μία μικρή επισήμανση.
    Τα αιολικά πεδία στα νησιά είναι αγορασμένα από συγκεκριμένους Ιδιώτες επενδυτές εδώ και πολλά χρόνια δεν έχουν κάνει το παραμικρό σαν επένδυση γιατί δεν υπάρχει Δίκτυο Διασύνδεσης μεταξύ των Νησιών της Ηπειρωτικής Ελλάδας και της Ευρώπης. Μήπως περιμένουν την ΔΕΗ και κατ΄επέκταση τον Ελληνικό Λαό να κάνει το δίκτυο που στην προκειμένη περίπτωση είναι πανάκριβο(υποθαλάσσιο καλώδιο;) Προσοχή μην εκεί που μας χρωστάνε μας πάρουν και το βόδι που λέει ο Λαός μας.

  • 15 Δεκεμβρίου 2009, 22:48 | Σαββουλίδης Παύλος

    Όλα αυτά που τίθενται σε συζήτηση θα έχουν νόημα εάν και μόνον εάν αναπτύξουμε δική μας τεχνολογία – τεχνογνωσία που θα παράγεται από δικά μας εργοστάσια που θα δίνουν εργασία σε πολύ κόσμο και δεν θα φεύγει συνάλλαγμα στο εξωτερικό.

  • 15 Δεκεμβρίου 2009, 22:14 | ΡΑΠΤΗΣ ΣΤΕΡΓΙΟΣ

    Η ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΑΠΟ ΑΠΕ ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΝΕΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΑΥΤΟ ΑΛΛΑ ΠΙΘΑΝΟ ΘΑ ΑΦΑΙΡΕΣΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ. ΕΠΙΣΗΣ ΟΛΟΣ Ο ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ KAI Η ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗ ΑΞΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ. ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΣ ΚΑΙ ΑΔΙΑΠΡΑΜΑΤΕΥΤΟΣ Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥ 20% ΜΕΧΡΙ ΤΟ 2020.

    ΜΗΠΩΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΕΝΟΣ ΕΩΣ ΤΡΙΩΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΟΥ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΕΓΓΥΗΜΕΝΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΑΠΟΔΟΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΘΟΥΝ.

    ΕΤΣΙ ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΟΥΝ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΤΕΧΝΟΓΝΩΣΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
    ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟ ΑΥΤΗ ΘΑ ΕΠΙΣΗΣ ΘΑ ΑΠΟΦΕΥΧΘΕΙ Η ΠΑΝΣΠΕΡΜΙΑ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥ, Η ΑΜΦΙΒΟΛΟΥ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΟΥ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ «ΕΠΙΤΗΔΙΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ» ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΟΤΑΝ ΑΝΤΙΛΗΦΘΟΥΝ ΚΕΡΔΟΣ ΔΗΛΩΝΟΥΝ ΠΑΡΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΞΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΕΧΟΝΤΑΣ ΚΑΝΕΙ ΜΟΝΟ ΖΗΜΙΑ.

  • 15 Δεκεμβρίου 2009, 19:25 | Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος

    Κυρία Υπουργέ,

    Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ έχει ένα μειονέκτημα που εκφράζεται σε δυο συνιστώσες:

    Η μια είναι η πλήρης ανεπάρκεια σήμερα των δικτύων μεταφοράς από τα σημεία παραγωγής.

    Η δεύτερη είναι η αστάθεια της παραγόμενης από ΑΠΕ ενέργειας που αναγκάζει την παραγωγή να βρίσκεται σε συγκρατημένο ποσοστό σε σχέση με την άλλως πως παραγόμενη ενέργεια…

    Άρα τα ποσά που αναφέρεστε είναι ποσά που δεν θα τα βγάλουμε ή δεν θα τα κρίνουμε εμείς παρά μόνο η τεχνική υπηρεσία της ΔΕΗ ή της όποιας εξειδικευμένης εταιρείας έχει εικόνα του υπάρχοντος και του σχεδιαζόμενου δικτύου και των θέσεων και μορφών εγκατάστασης των ΑΠΕ.

    Με άλλα λόγια στήστε τον μηχανισμό χαρτογράφησης των ΑΠΕ πρώτα διότι διαφορετικά βάζετε το καπέλο για γιογιό και αντίστροφα ενώ δεν προετοιμάζετε το έδαφος για το που και με τι…

  • 15 Δεκεμβρίου 2009, 13:10 | Ελένη Φράγκου

    Θα ήταν καλό να αυξηθούν τα ποσοστά παραγωγής ρεύματος από ΑΠΕ. Μήπως θα έπρεπε να εξεταστεί και η δημιουργία μιας μορφής ΠΡΟΤΥΠΩΝ συνεταιριστικών μονάδων παραγωγής ΑΠΕ ανά περιοχή; π.χ. σε μέρη με πολλά ξενοδοχεία να ηλεκτροδοτούνται όλα από την ίδια μονάδα παραγωγής ΑΠΕ.

Σχόλια 1 2 3 4 5