Στις περιοχές γενικής κατοικίας επιτρέπονται μόνο :
1. Κατοικία
2. Κοινωνική πρόνοια
3. Εκπαίδευσης, πλην τριτοβάθμιας. Τα κτίρια ειδικής εκπαίδευσης και ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων πρέπει να έχουν μέγιστη συνολική επιφάνεια δόμησης μέχρι 2.000 τμ.
4. Μικρές αθλητικές εγκαταστάσεις (μόνο κατηγ. Α, σύμφωνα με την Απόφαση 10788/2004, όπως ισχύει – ΦΕΚ285Δ/2004)
5. Θρησκευτικοί χώροι
6. Πολιτιστικές εγκαταστάσεις , μέχρι 1200τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο
7. Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών υπεραγορές, πολυκαταστήματα, μέχρι 800 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο.
8. Γραφεία , Τράπεζες, Ασφάλειες, Κοινωφελείς οργανισμοί μέχρι 800 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο.
9. Περίθαλψη (πλην Νοσοκομείων) μέχρι 100 κλίνες ή 2.000 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο.
10. Εστιατόρια μέχρι 400 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο
11. Αναψυκτήρια μέχρι 150 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο
12. Ξενοδοχεία (κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, ενοικιαζόμενα δωμάτια, επιπλωμένα διαμερίσματα και ξενώνες νεότητας) μέχρι 100 κλίνες, με μέγιστη συνολική επιφάνεια 2000 τμ. ανά οικόπεδο.
13. Στάθμευση (κτίρια-γήπεδα, αυτοκίνητα μέχρι 2,5 τόνους)
14. Πρατήρια υγρών καυσίμων. Η εγκατάσταση νέων πρατηρίων υγρών καυσίμων επιτρέπεται μόνο εφ όσον αποτελεί μοναδική χρήση του οικοπέδου ή όπου υπάρχουν ή θα ανεγερθούν κτίρια με χρήσεις σταθμού αυτοκινήτων, πλυντηρίου και λιπαντηρίου αυτοκινήτων, μίνι μάρκετ, αξεσουάρ αυτοκινήτων, εστιατορίου, αναψυκτηρίου ή άλλων χρήσεων που έχουν σχέση με την εξυπηρέτηση των πελατών των πρατηρίων.
15. Πλυντήρια – Λιπαντήρια αυτοκινήτων
16. Σταθμοί μετεπιβίβασης ΜΜΜ
17. Συνεργεία αυτοκινήτων (εξαιρούνται τα συνεργεία επισκευής μεγάλων και βαρέων οχημάτων) με δυνατότητα μεταφοράς μέχρι 9 ατόμων ή μέχρι 3,5 τόνων μικτού φορτίου.
18. Επαγγελματικά εργαστήρια και εγκαταστάσεις αποθήκευσης χαμηλής όχλησης μέχρι 15 ΗΡ δύναμης του μηχανολογικού εξοπλισμού ή μέχρι 50 KW και συνολικής επιφάνειας δόμησης μέχρι 600 τμ. ανά οικόπεδο,
Στις χρήσεις με τα στοιχεία 3, 9 και 12 επιτρέπεται υπέρβαση της συνολικής επιτρεπόμενης επιφάνειας δόμησης, εφ όσον προβλέπονται από το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο συγκεκριμένοι χώροι ή Ο.Τ για την ανάπτυξη των χρήσεων αυτών.
Με τον πολεοδομικό σχεδιασμό είναι δυνατό να επιβάλλονται περιορισμοί ως προς την πυκνότητα εγκατάστασης των υπ.αρ. 6 έως και 18 χρήσεων ( μέγιστος αριθμός ανά Ο.Τ ή ανά οδικό άξονα ή κατά άλλο επιστημονικά τεκμηριωμένο τρόπο)
Στο άρθρο 4, να προστεθεί εδάφιο 19 ως εξής: «19. Υποδομές μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας».
Ειδικότερα στο άρθρο 4 – Περιοχές κατοικίας θα πρέπει να ληφθεί υπ’όψη ότι
Βάσει του εν λόγω άρθρου, μεταξύ των άλλων επιτρεπόμενων χρήσεων στη γενική κατοικία προβλέπονται και «Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών, υπεραγορές, πολυκαταστήματα, μέχρι 800 τ.μ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά οικόπεδο». Το θέμα της θέσπισης περιορισμών για τις υπεραγορές και τα πολυκαταστήματα είναι σημαντικό, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες της πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης. Θα πρέπει να αντιμετωπισθεί σφαιρικά, τόσο από την πλευρά του μεγάλων υπεραγορών αλλά και από την πλευρά των μικρών καταστημάτων που συντρίβονται από τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Η εμπειρία μέχρι σήμερα έδειξε ότι η απεριόριστη εγκατάσταση υπεραγορών στον αστικό ιστό αποδείχθηκε καταστροφική τόσο για τα υπάρχοντα μικροκαταστήματα όσο και για τις ίδιες τις υπεραγορές που στα πλαίσια της κρίσης βλέπουν τεράστιες επενδύσεις να αποδεικνύονται ελάχιστα ανταποδοτικές και να εγκαταλείπονται.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΖΟΥΛΙΑΣ
αρχιτέκτων – πολεοδόμος
Επίσης εντύπωση μας κάνει η απουσία ρητής πρόβλεψης για ερευνητικά εργαστήρια ελέγχου ποιότητας των προιόντων και υλικών από τις περιοχές Γενικής κατοικίας. Τα εργαστήρια αυτά, με εξαιρετικά προηγμένη τεχνολογία (ηλεκτρονικά μικροσκόπια ακριβείας, ηλεκτρονικά μηχανήματα ελέγχου αντοχών, οπτικούς αναλυτές δομής των υλικών) και με ανάγκες σε ιδιαίτερα ειδικευμένο προσωπικό, έχουν πλέον αποσπασθεί από τις μητρικές τους βιομηχανικές ομάδες και επιθυμούν χωροθέτηση μέσα ή κοντά στον αστικό ιστό. Προφανώς είναι μηδενικής όχλησης (κάτι ανάλογο με τα μικροβιολογικά εργαστήρια) αλλά από την περιοριστική φράση στο προοίμιο του άρθρου 4 « Στις περιοχές κατοικίας επιτρέπονται ΜΟΝΟ» είναι σίγουρο θα ότι θα τους δημιουργηθούν ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ, προβλήματα στην ελεύθερη εγκατάστασή και λειτουργία τους.