1. Για τις ανάγκες της εκτός σχεδίου δόμησης θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα τα γήπεδα, με ελάχιστο εμβαδόν γηπέδου τέσσερις χιλιάδες (4.000) τετραγωνικά μέτρα, πρόσωπο σε εθνική, επαρχιακή, δημοτική οδό κατηγορίας Α ή σε κοινόχρηστο χώρο τουλάχιστον σαράντα πέντε (45) μ. και ελάχιστο βάθος πενήντα (50) μ. Ειδικά για χρήσεις της περίπτωσης 15. Τουριστικά καταλύµατα, εγκαταστάσεις ειδικής τουριστικής υποδοµής και λοιπές τουριστικές επιχειρήσεις (ν. 4276/2014) της παρ. ΙΙ του άρθρου 1 του π.δ. 59/2018 (Α’ 114) το ελάχιστον εμβαδόν που πρέπει να έχουν τα γήπεδα, ώστε να θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα, είναι οκτώ χιλιάδες (8.000) τ.μ.. Κατ’ εξαίρεση, θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα γήπεδα εμβαδού κάτω των οκτώ χιλιάδων (8.000) τ.μ. και ελάχιστου εμβαδού τεσσάρων χιλιάδων (4.000) τ.μ. για την ανέγερση ξενοδοχειακών καταλυμάτων, εφόσον πληρούν ενεργειακά, περιβαλλοντικά ή πολεοδομικά κριτήρια που ορίζονται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
2. Οι ρυθμίσεις της παρ. 1 που αφορούν στο ελάχιστο πρόσωπο δεν ισχύουν για την ανέγερση εγκαταστάσεων αγροτικών εκμεταλλεύσεων και δραστηριοτήτων της περ. 24 της παρ. ΙΙ του άρθρου 1 π.δ. 59/2018, εφόσον εξυπηρετούνται από αγροτικούς ή δασικούς δρόμους, καθώς και ορειβατικών καταφυγίων, η ανέγερση των οποίων επιτρέπεται και σε γήπεδα που εξυπηρετούνται αποκλειστικά από μονοπάτια.
3. Κατ’ εξαίρεση των προβλεπόμενων στην παρ. 1, θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα και εφόσον έχουν πρόσωπο σε δημοτική οδό κατηγορίας Β, γήπεδα στα οποία ανεγείρονται:
α. Ξενοδοχεία ιδιαιτέρως αναβαθμισμένα ή αναβαθμισμένα, κατά την έννοια του άρθρου 107,
β. Εμπορικές αποθήκες,
γ. Κτίρια και εγκαταστάσεις των εξής ειδικών χρήσεων της παρ. ΙΙ του άρθρου 1 του π.δ. 59/2018:
γα. νοσοκομεία (περιφερειακά και γενικά) και νοσοκομεία – κέντρα υγείας της περ. 8.2.1,
γβ. ιδιωτικές κλινικές της περ. 8.2.2,
γγ. κτίρια εμπορικών καταστημάτων της περ. 10, και αμιγών κτιρίων γραφείων, η μέγιστη εκμετάλλευση,
γδ. κέντρα δεδομένων (Data Centres) της περ. 21.Α,
γε. επαγγελματικά εργαστήρια της περ. 22,
γστ. βιοτεχνικές, βιομηχανικές εγκαταστάσεις της περ. 23,
3. Οι ελάχιστες αποστάσεις του κτιρίου ορίζονται ως εξής:
α) Από τα όρια του γηπέδου δεκαπέντε (15) μέτρα τουλάχιστον.
β) Κατά παρέκκλιση των ανωτέρω:
βα) Προκειμένου για ανέγερση κατοικίας, σε γήπεδα που υφίστανται κατά την 15η.4.1981, ημέρα δημοσίευσης του από 27.3.1981 π.δ. (Δ’ 209), με ελάχιστο εμβαδόν τέσσερις χιλιάδες (4.000) τ.μ., οι πλάγιες αποστάσεις του κτιρίου από τα όρια του γηπέδου ορίζονται σε 7,50 μέτρα, εφόσον, τηρουμένης της απόστασης των δεκαπέντε (15) μέτρων, δεν είναι δυνατή η οικοδόμηση. Το μέγιστο πλάτος του κτιρίου στην περίπτωση αυτή πρέπει να μην υπερβαίνει τα δέκα (10) μέτρα.
ββ) Οι πλάγιες και οπίσθιες αποστάσεις των κατά παρέκκλιση άρτιων και οικοδομήσιμων γηπέδων της παρ. 2 ορίζονται σε πέντε (5) μέτρα τουλάχιστον για τα γήπεδα.
Για τα γήπεδα της περ. β’ οι αποστάσεις αυτές ισχύουν μόνον εφόσον τα μήκη προσώπου και βάθους του γηπέδου είναι μικρότερα των: είκοσι (20) μέτρων για το πρόσωπο και τριάντα πέντε (35) μέτρων για το βάθος για τα γήπεδα της υποπερ. αα’ και σαράντα πέντε (45) μέτρα για το πρόσωπο και πενήντα (50) μέτρα για το βάθος για τα γήπεδα της υποπερ. ββ’.
γ) Οι αποστάσεις του κτιρίου ορίζονται εκ του ορίου της ζώνης απαλλοτριώσεως για τη σιδηροδρομική γραμμή δεκαπέντε (15) μέτρα τουλάχιστον, από την όχθη τυχόν ρέματος δέκα (10) μέτρα τουλάχιστον και δέκα (10) μέτρα τουλάχιστον από τα όρια δασικής έκτασης. Οι αποστάσεις αυτές υπερισχύουν των αποστάσεων της περ. β’ για γήπεδα, όπου το όριο της ιδιοκτησίας ταυτίζεται με το όριο της ζώνης απαλλοτριώσεως για τη σιδηροδρομική γραμμή, την όχθη ρέματος ή το όριο δασικής έκτασης.
5. Σε κάθε περίπτωση, η ελάχιστη απόσταση των κάθε είδους κτιρίων, συμπεριλαμβανόμενων και των περιφράξεων με μόνιμη κατασκευή, πρέπει να ανέρχεται σε τουλάχιστον εννέα (9) μέτρα από τον άξονα των δρόμων που περιβάλλουν το γήπεδο.
6. Το κτίριο που ανεγείρεται εντός του γηπέδου πρέπει να είναι ενιαίο, στις προστατευόμενες περιοχές, σε απόσταση ενός χιλιομέτρου (1 χλμ.) από την ακτογραμμή και σε απόσταση ενός χιλιομέτρου (1 χλμ.) από παραδοσιακούς οικισμούς. Στις περιπτώσεις αυτές, επιτρέπεται η διάσπασή τους σε περισσότερα κτίρια μόνο μετά από γνώμη του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής.
7.α Το ανώτατο ύψος των κτισμάτων απαγορεύεται να υπερβαίνει τον υδροκρίτη. Εξαιρούνται οι κεραίες ραδιοεπικοινωνίας και κινητής τηλεφωνίας με τις απαραίτητες κτιριακές υποδομές για τη λειτουργία τους, οι εγκαταστάσεις και υποδομές σταθμών ηλεκτροπαραγωγής ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, καθώς και οι εγκαταστάσεις και υποδομές αστεροσκοπείων ιδιοκτησίας Δημόσιων φορέων ή φορέων του ευρύτερου Δημόσιου τομέα που εξυπηρετούν τη λειτουργία τους. Για τις ανάγκες του παρόντος, ως υδροκρίτης ορίζεται η νοητή γραμμή που συνδέει τα υψηλότερα σημεία της επιφάνειας και διαχωρίζει δυο υδρολογικές λεκάνες απορροής, όπως αναλυτικότερα καθορίζεται στο Τεύχος Τεχνικών Οδηγιών για την εφαρμογή του ν. 4067/2012 (ΝΟΚ) που εγκρίθηκε με την υπ’ αρ. οικ. 63234/ 19.12.2012 απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
8. Απαγορεύεται η ανέγερση κτισμάτων σε υποστυλώματα (PΙLΟΤΙS).
9. Το μέγιστο ποσοστό κάλυψης των γηπέδων ορίζεται σε δέκα τοις εκατό (10%) της επιφανείας τους.
Απαράδεκτο και κατάπτυστο άρθρο.
Καταστροφικό για χιλιάδες μικρο ιδιοκτήτες!!
Ξανασκεφτείτε το πριν ξεσηκωθεί ο κόσμος..
ΜΑΡΙΟΣ ΝΙΚΟΛΙΔΑΚΗΣ
Δικηγόρος, LL.M
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Χαϊδελβέργης
Τηλ.: 6976970734
nikolidakis.lawyer@gmail.com
ΔΙΟΡΘΩΣΗ:
Στο την 1-9-2020 δημοσιευθέν σχόλιό μου, εκ παραδρομής ανέφερα ότι
δεν εμπίπτουν στην διετή «περίοδο χάριτος» του άρθρου 34 τα προϋφιστάμενα της 31-12-2003 γήπεδα με ελάχιστο εμβαδόν 4.000τ.μ. χωρίς πρόσωπο σε αναγνωρισμένη κοινόχρηστη οδό και τα με ελάχιστο εμβαδόν 4.000τ.μ. γήπεδα που δημιουργήθηκαν μετά την 31-12-2003 με πρόσωπο σε αναγνωρισμένη κοινόχρηστη οδό τουλάχιστον 25 μέτρα.
Το ορθό είναι ότι η διετής προθεσμία περιλαμβάνει και αυτές τις περιπτώσεις, ΕΚΤΟΣ όμως από τα ακίνητα χωρίς πρόσωπο σε κοινόχρηστη οδό με ελάχιστο εμβαδόν 4.000 τ.μ. που προϋφίστανται της 17-1-1978, τα οποία χάνουν ΑΜΕΣΑ την αρτιότητα και οικοδομησιμότητά τους (Παραμένει ορθή η διαπίστωση ότιχάνουν ΑΜΕΣΑ την αρτιότητα και οικοδομησιμότητά τους και ταχωρίς πρόσωπο προϋφιστάμενα της 24-4-1977 γήπεδα εντός της ζώνης των 500 μ. από τα όρια εντός σχεδίου περιοχών και οικισμών,με ελάχιστο εμβαδόν 2.000 τ.μ.).
Τα «τυφλά» αγροτεμάχια με εμβαδόν 4.000τ.μ. που είχαν δημιουργηθεί πριν την 31-12-2003 διατηρούσαν την αρτιότητα και οικοδομησμότητά τους δυνάμει της μεταβατικής διάταξης του άρθρου 23 παρ. 3 Ν. 3112/2003.
Με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο (άρθρο 34 παρ.1γ) αφαιρείται η αρτιότητα και οικοδομησιμότητα όσων αγροτεμαχίων 4.000τ.μ. έχουν δημιουργηθεί πριν την 17η 10.1978 χωρίς πρόσωπο σε αναγνωρισμένη κοινόχρηστη οδό, τα οποία ήταν μέχρι τώρα άρτια και οικοδομήσιμα, ενώ περιέργως, διατηρεί την αρτιότητα και οικοδομησιμότητα όσων αγροτεμαχίων έχουν δημιουργηθεί μετά την 17η 10.1978….
Το πρόβλημα όμως της αντισυνταγματικότητας που εκτενώς αναλύθηκε στο ως άνω σχόλιό μου, παραμένει βέβαια ανεξάρτητα από τα παραπάνω. Το μείζον θέμα δεν είναι η ύπαρξη ή το εύρος της χρονικής προθεσμίας. Είτε είναι 2 (που όντως είναι αστεία από πρακτική πλευρά), είτε 5 χρόνια, η αντισυνταγματικότητα του νομοσχεδίου παραμένει. Ακίνητα που αποκτήθηκαν νόμιμα ως δομήσιμα ακίνητα, πρέπει να συνεχίσουν εις αεί να διατηρούν την οικοδομησιμότητά τους, διαφορετικά πλήττεται το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της ιδιοκτησίας. Ακόμα και μετά 5 έτη, η απώλεια της οικοδομησιμότητας ενός ακινήτου άνευ πλήρους αποζημιώσεως του ιδιοκτήτη αποτελεί de facto απαλλοτρίωση αυτού, καθώς ο ιδιοκτήτης στερείται τη χρήση του ακινήτου για τον σκοπό που το απέκτησε.
Όταν ο εκάστοτε ιδιοκτήτης αγόρασε το οικοδομήσιμο εκτός σχεδίου ακίνητό του, δεν το πήρε με την αίρεση να χτίσει εντός 2ετίας ή 5ετιας…
Καμία έκπτωση λοιπόν στην απαίτηση για σεβασμό του Συντάγματος και του ατομικού δικαιώματος της ιδιοκτησίας που αυτό προστατεύει.
Τυχόν επιμήκυνση του χρόνου της προσβολής δεν απαλύνει την αντισυνταγματικότητα των εν λόγω ρυθμίσεων.
Οι όποιες αλλαγές και περιορισμοί θα πρέπει να ισχύσουν ΜΟΝΟ για τα από την ψήφιση του νομοσχεδίου και εντεύθεν δημιουργούμενα ακίνητα, όχι για τα προϋφιστάμενα αυτού.
Τι είναι αυτά που κάνετε? Θα ξεσηκωθούμε όλοι εναντίον σας. Εμάς που επενδύσαμε τους κόπους μιας ζωής δεν μας σκέπτεστε. Καταστροφή χωρίς οίκτο λέγετε αυτό!!!!!
Άρθρα 28-35 Διατάξεις γενικής εφαρμογής στην εκτός σχεδίου δόμηση
Παρατηρούμε ότι, ενώ γίνεται αναφορά στον παραδοσιακό διαχωρισμό των όρων δόμησης ανά χρήσεις στην εκτός σχεδίου δόμηση (ΠΔ/24-5-85, ΠΔ/6-10-78), λχ αναφέρονται χωριστά “κατοικία” (αρθ. 30), “επιχειρηματικά πάρκα” (αρθ. 31), “Περιοχές Οργανωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης – Π.Ο.Τ.Α.” (αρθ. 32), παραλείπονται και από τον καθορισμό σ.δ. πολλές κατηγορίες χρήσεων (πχ. “αθλητικές εγκαταστάσεις”, “ιεροί ναοί”).
Ομοίως στους όρους δόμησης δεν περιλαμβάνεται το ανώτατο επιτρεπόμενο ύψος και το ύψος στέγης, το οποίο συμφωνούμε ότι δεν πρέπει να περιορίζεται στο 1,20 μ. σε όλες τις κατηγορίες χρήσεων.
Επίσης, εκτός από την παρ. 1 του αρθ. 34, δεν διευκρινίζεται ποια είναι η σχέση των νέων διατάξεων με τις προϋφιστάμενες. Θα καθοριστούν από το ΠΔ που προδιαγράφεται στο άρθ. 35 του παρόντος Σχεδίου Νόμου; ή είναι καλό να προστεθεί ότι “όσες διατάξεις δεν καταργούνται, εξακολουθούν να ισχύουν”;
ΑΠΑΡΆΔΕΚΤΟ ΝΟΜΟΣΧΈΔΙΟ Η ΚΑΤΆΡΓΗΣΗ ΤΩΝ 4.000 ΜΈΤΡΩΝ ΣΤΑ ΓΉΠΕΔΑ ΕΚΤΌΣ ΟΙΚΙΣΜΟΎ ΚΑΤΑΣΤΡΈΦΕΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ. ΝΤΡΟΠΗ !!!!!
κ.Υπουργέ δε μπορώ να πιστέψω ότι δε λάβατε υπόψη σας και δεν σας ενδιαφέρει ότι με την ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου καταστέφεται η περιουσία χιλιάδων ανθρώπων. Ανθρώπων που με στερήσεις και δάνεια αγόρασαν εκτός οικισμού γήπεδα προκειμένου να φτιάξουν σπιτικό για εκείνους και τα παδιδιά τους. Άραγε ο κ. Πρωθυπουργός τα γνωρίζει όλα αυτά? Αν δεν τα γνωρίζει μήπως πρέπει να τον ενημερώσετε πριν ανοίξετε τους ασκούς του Αιόλου στην Ελληνική κοινωνία? Μήπως πρέπει να προβλέψετε ότι τα νέα μέτρα δε θα ισχύουν στα υφιστάμενα γήπεδα ή τουλάχιστον μεταβατική προσαρμογή κάποιων χρόνων?.
Στη Σίφνο, όπως και στα περισσότερα νησιά των Κυκλάδων, λόγω της μορφολογίας του εδάφους, του μικρού κλήρου και της διαρκούς διάσπασης των ιδιοκτησιών που συνηθιζόταν στις παλαιότερες γενιές, προκειμένου οι γονείς να «δώσουν κάτι» σε όλα τους τα παιδιά, οι εκτός οικισμού ιδιοκτησίες είναι κατά κανόνα μικρής επιφάνειας και μικρού πλάτους.
Ήδη, με το ΠΔ «Ειδικοί όροι και περιορισμοί δόμησης στην εκτός ορίων οικισμών προϋφισταμένων του έτους 1923 και στην εκτός σχεδίου περιοχή του Δήμου Σίφνου νήσου Σίφνου και της νήσου Κιτριανής (ν. Κυκλάδων)» (ΦΕΚ 668/Δ/05-08-2002), η δυνατότητα δόμησης εκτός σχεδίου περιορίστηκε αρκετά και αφορά σχεδόν αποκλειστικά στους πολύ ευκατάστατους οικονομικά.
Παράλληλα, οι οικισμοί του νησιού είναι κορεσμένοι οικιστικά, με αποτέλεσμα, εάν εφαρμοστούν οι διατάξεις του παρόντος νομοσχεδίου, να οδηγηθούν σε αδιέξοδο αφενός σχεδόν όλοι όσοι επιθυμούν να αποκτήσουν το δικό τους σπίτι κι αφετέρου οι επαγγελματίες που δραστηριοποιούνται στον ευρύτερο χώρο της οικοδομής, μιας από τις ελάχιστες επαγγελματικές δραστηριότητες που παραμένουν ενεργές στο νησί, εκτός της τουριστικής περιόδου.
Προτείνουμε, αφού ληφθούν υπόψη τα παραπάνω, η πρόβλεψη για 2ετή ισχύ των μεταβατικών διατάξεων του άρθ. 34, να αντικατασταθεί με το χρόνο που θα απαιτηθεί για να ολοκληρωθούν και να τεθούν σε ισχύ τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια του άρθ. 10 του παρόντος νομοσχεδίου.
Ένα καταστροφικό νομοσχέδιο που επιτίθεται στον μέσο Έλληνα ιδιοκτήτη και ουσιαστικά προσφέρει τεράστιες εκτάσεις γης αντί πινακίου φακής (εφόσον πλέον δεν θα οικοδομούνται) στους μεγαλοεπενδυτές.
Κάποιες προτάσεις (αν και βέβαια το προτεινόμενο ν/σ πρέπει να αποσυρθεί εντελώς):
1) Στην απαίτηση προσώπου του γηπέδου πρέπει να προστεθεί και το πρόσωπο σε σιδηροδρομική γραμμή.
2) Στην απαίτηση προσώπου του γηπέδου, δεν γίνεται να υπάρχει οδός προ του 1923 πλάτους 6μ. Στην πλειοψηφία τους είναι παλιές οδοί για έμφορτα ζώα πλάτους 1,5μ. Στην τότε εποχή 6μ. δρόμος ήταν τεράστια λεωφόρος.
3) Τα τυφλά γήπεδα προ του 2003 με επιφάνεια τουλάχιστον 4.000 τ.μ πρέπει να εξαιρεθούν, καθότι δεν πρόκειται για μικροσκοπικά γήπεδα για κατοικία ή άλλη χρήση. Οι δρόμοι κατηγ. Α και Β είναι σπάνιοι.
4) Ο χαρακτηρισμός των δρόμων κατηγορίας Α και Β, και ο ορισμός των κοινόχρηστων χώρων πρέπει να γίνει άμεσα, χωρίς καθυστερήσεις.
Α Π Ο Σ Π Α Σ Μ Α
από το πρακτικό της 18/02-08-2020 έκτακτης
Συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου Τήνου με τηλεδιάσκεψη
Αριθ. απόφασης : 81/2020
Ζητάμε κατά προτεραιότητα :
1. από τους κ. βουλευτές Κυκλάδων να μην ψηφίσουν το παρόν σχέδιο νόμου και να ζητήσουν την απόσυρσή του
ως καταστροφικό για τις τοπικές κοινωνίες, την περιουσία των πολιτών
2. από την ΠΕΔ, την ΚΕΔΕ, τον Δικηγορικό Σύλλογο Σύρου, τους μηχανικούς της Τήνου και γενικά
όλους τους φορείς να ζητήσουν παράταση της δημόσιας διαβούλευσης έως 31.10.2020 όπως είχε ζητηθεί με το
υπ’ αριθμ πρωτοκόλλου 8340/31.08.2020 έγγραφο του Δημάρχου Τήνου προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος και
Ενέργειας..
3. Διαφορετικά να γίνουν δεκτές όλες οι παρακάτω τροποποιήσεις επί των άρθρων :
Για τις ανάγκες της εκτός σχεδίου δόμησης σύμφωνα με τα παραπάνω θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα τα γήπεδα, με ελάχιστο εμβαδόν γηπέδου τέσσερις χιλιάδες (4.000) τετραγωνικά μέτρα,
πρόσωπο σε εθνική, επαρχιακή, δημοτική οδό κατηγορίας Α τουλάχιστον σαράντα πέντε (45) μ. και ελάχιστο βάθος πενήντα (50) μ.
Για τον έλεγχο της αρτιότητας των παραπάνω γηπέδων , και σύμφωνα με το Εγγρ84961/81199 Εγγρ84961/99 του Υπουργείου ΠΕΧΩΔΕ Δ/νση Οικοδομικού και Κτιριοδομικού Κανονισμού (ΔΟΚΚ) ΤΜΗΜΑ β το ως άνω απαιτούμενο ελάχιστο βάθος αρκεί να υπάρχει σε μία θέση του γηπέδου.
Θα πρέπει να θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα τα γήπεδα, με ελάχιστο εμβαδόν γηπέδου τέσσερις χιλιάδες (4.000) τετραγωνικά μέτρα, πρόσωπο σε κοινόχρηστο δρόμο που έχει τεθεί σε κοινή χρήση πριν την δημοσίευση του Ν.3212/2003, δηλαδή προ 31-12-2003 ή σε Οδούς που προϋφίστανται του έτους 1923 στην εκτός εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου περιοχή, εκτός των οριοθετημένων οικισμών και εκτός των οικισμών που προϋφίστανται του 1923 είτε έχουν χαρακτηριστεί
ως δημοτικές οδοί κατηγορίας Α είτε όχι με πρόσωπο τουλάχιστον είκοσι πέντε (25) μ. όπως περιγράφεται στην περίπτωση α΄ της παρ. 1 του άρθρου 1 του π. δ/τος 270Δ/ 24-31.5.1985, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 10 παρ. 1 του ν. 3212/2003, και τίθεται ο βασικός κανόνας ότι, προκειμένου να δομηθεί γήπεδο εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμού προϋφισταμένου του 1923, απαιτούνται ως όροι δόμησης «ελάχιστο εμβαδόν γηπέδου 4.000 τετραγωνικά μέτρα και πρόσωπο σε
κοινόχρηστο δρόμο είκοσι πέντε (25) μέτρα …»
Στην Παρ 5 περιγράφεται πως « Σε κάθε περίπτωση, η ελάχιστη απόσταση των κάθε είδους κτιρίων, συμπεριλαμβανόμενων και των περιφράξεων με μόνιμη κατασκευή, πρέπει να ανέρχεται σε τουλάχιστον εννέα (9) μέτρα από τον άξονα των δρόμων που περιβάλλουν το γήπεδο».
Η ανωτέρω παράγραφος έρχεται σε αντίθεση με τα γεωγραφικά και γεωμετρικά χαρακτηριστικά κάθε οδού, σε κάθε περιοχή της Ελλάδας. Τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά των οδών πρέπει για λόγους πολιτιστικούς και πολιτισμικούς και ιστορικούς, να παραμείνουν αναλλοίωτα. Κατά την άποψή μας εξαίρεση μπορούν να αποτελέσουν οι εθνικές και επαρχιακές οδοί. Σε αυτές τις περιπτώσεις η επιφάνεια που θα παραχωρείται μεταξύ περίφραξης και οδού θα παραμένει τμήμα του γηπέδου και
δεν θα αφαιρείται για την αρτιότητα.
Στην Παρ 6 περιγράφεται πως « Το κτίριο που ανεγείρεται εντός του γηπέδου πρέπει να είναι ενιαίο, στις προστατευόμενες περιοχές, σε απόσταση ενός χιλιομέτρου (1 χλμ.) από την ακτογραμμή
και σε απόσταση ενός χιλιομέτρου (1 χλμ.) από παραδοσιακούς οικισμούς. Στις περιπτώσεις αυτές, επιτρέπεται η διάσπασή τους σε περισσότερα κτίρια μόνο μετά από γνώμη του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής».
Θα πρέπει κατά την άποψή μας να διευκρινιστεί η έννοια της «προστατευόμενης περιοχής».
O περιορισμός της κάλυψης σε 10% φαίνεται ότι τίθεται οριζόντια και περιλαμβάνει όλες τις δραστηριότητες (τουρισμός, βιομηχανία κτλ.). Όσον αφορά ιδιαίτερα την οικιστική ανάπτυξη με χρήση κατοικίας, είναι κατανοητός δεδομένου ότι με τη διάταξη αυτή υπάρχει συμμόρφωση με τις κατευθύνσεις που απορρέουν από την ευρωπαϊκή χωροταξία, η εφαρμογή της σε τομείς όπως η βιομηχανία, θα αποτελέσει καίριο πλήγμα για την βιομηχανική δραστηριότητα, τουλάχιστον μέχρι να υλοποιηθούν οι οργανωμένοι υποδοχείς. Για παράδειγμα, για έκταση 10 στρ. η κάλυψη που μπορεί να εφαρμοστεί είναι 1000τ.μ. που είναι ιδιαίτερα μικρο μέγεθος για την ανάπτυξη μιας βιομηχανίας. Κι αυτό γιατί στην περίπτωση αυτή δεν μπορεί να εφαρμοστεί Σ.Δ.=0,6 καθώς θα έπρεπε να γίνει εξαώροφο βιομηχανικό κτίριο!!! Δεδομένου ότι τα βιομηχανικά κτίρια μπορούν να έχουν μέχρι τρεις ορόφους (λόγω του ύψους), ο μέγιστος Σ.Δ. που θα μπορούσε να εφαρμοστεί θα αντιστοιχούσε σε 0,3. Αν μάλιστα υπολογίσουμε ότι στην κάλυψη προσμετρώνται τα συνοδά έργα (δεξαμενές, εδαφόπλακες κτλ.)
που απαιτούνται για τη λειτουργία των βιομηχανικών μονάδων και λάβουμε υπόψη και τα παραπάνω σχετικά με τη δυνατότητα δόμησης που απορρέει από την κάλυψη οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι η κάλυψη = 10% οδηγεί πρακτικά σε εξαφάνιση της βιομηχανικής δραστηριότητας.
Πλήττει, δε, κυρίως, τις επιχειρήσεις εκείνες οι οποίες έχουν στην ιδιοκτησία τους γήπεδα που βρίσκονται σε θεσμοθετημένες ΠΕΠΔ με χρήση βιομηχανίας- βιοτεχνίας και χονδρεμπορίου και δεν τα έχουν αξιοποίησει μέχρι σήμερα. Αυτό θέτει ζητήματα ‘δικαίου’ καθώς οι εκτάσεις αυτές μπορεί να αγοράσθηκαν κατόπιν της έγκρισης των ΓΠΣ/ΣΧΟΟΑΠ. Η έγκριση του τοπικού πολεοδομικού σχεδίου έχει υποδείξει αυτές τις περιοχές ως κατάλληλες για την ανάπτυξη βιομηχανικών – βιοτεχνικών δραστηριοτήτων και ο περιορισμός της κάλυψης και της δόμησης αναιρεί αυτόν τον σχεδιασμό και προγραμματισμό ορισμένων επενδύσεων.
Δυστυχώς η πληροφορία που υπάρχει αυτή τη στιγμή είναι ότι παρών νόμος θα πάει στη Βουλή ως έχει παρά την έντονη αντίδραση φορέων και πολιτών…..σαφώς και θα υπάρξει συνέχεια.
Να διευκολυνθεί,σαφώς και νομοθετικώς, η συνένωση ομόρων γηπέδων:
α)του ιδίου ιδιοκτήτη
β)διαφόρων ιδιοκτητών με κάθετη ιδιοκτησία.
γ)διαφόρων ιδιοκτητών σε ενιαία, εξ αδιαιρέτου ιδιοκτησία, με ποσοστό συνιδιοκτησίας επ΄αυτής.
Απαράδεκτο νομοσχέδιο που καταστρέφεικαι υφαρπάζει άμεσα και βίαια τις ιδιοκτησίες των πολλών και θέτει όρους τους οποίους μόνο οι μεγάλοι με τις βαθιές τσέπες και τις «μεγάλες επενδύσεις» μπορούν να ικανοποιήσουν. Και επίσημα πλέον θα οικοδομούνται μόνο μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες επιχειρηματικών συμφερόντων. Άραγε τα μεγάλα συμφέροντα, έχουν τις ψήφους που θα χρειαστεί η κυβέρνηση για να επανεκλεγεί;
Εαν ισχυει κατι τετοιο,θεωρω οτι καθε νοημων ανθρωπος πρεπει να διαμαρτυρηθει
Είναι ασύλληπτο αυτό που πάει να γίνει. Μιλάμε για φωτογραφικό νομοσχέδιο, το οποίο πρώτα εκμηδενίζει την αξία περιουσιών και επενδύσεων και, στη συνέχεια, θεσπίζει κίνητρα συνενωσης γης και όρων δομησης, απο τα οποία μόνο μεγάλα οικονομικά και επιχειρηματικά σχήματα μπορούν να ευεργετηθουν. Μιλάμε, δηλαδή, για βιαιοτατη και βάρβαρη αρπαγή και αναδιανομή γης. Δεν ξέρω πώς αυτό μπορεί να σταθεί συνταγματικά. Πέραν αυτών, πλήττει καίρια τη σχέση εμπιστοσύνης πολίτη- κρατους. Ποιος, αλήθεια, θα επενδύσει σε μια χώρα που, με ένα νόμο, μπορεί να εκμηδενίσει αξίες και επενδυσεις; Κάποιες επαγγελματικές δραστηριότητες, επίσης, μπορούν να ασκηθούν μόνο σε γαίες εκτός οικισμού. Δηλαδή, από εδώ και πέρα, δε θα μπορούν να ασκηθούν καθολου; Μετατρεπομαστε δηλαδή και επίσημα σε χώρα ξενοδοχείων, τουρισμου και οικονομίας υπηρεσιών, οριστικά και αποκλειστικα; Εφιάλτης. Το 90% της γης αχρηστευεται.
Δεν μπορώ να καταλάβω που εξυπηρετεί η κατάργηση της περιμετρικής ζωνης. Τι πιο λογικό απο το να επεκτείνετε ο οικισμός γυρω απο τα όρια του. Θεωρώ ότι απο αυτο το νομοσχέδιο θα επωφεληθούν μόνο τα μεγάλα οικονομικά κεφάλαια..Σε μία περίοδο κρίσης το λιγότερο που χρειαζόμαστε ειναι τέτοιοι εκβιασμοί.
Τα ελαχιστα ορια των 45μ προσοψης σε Εθνικη οδο ειναι απαραδεκτα υψηλα
Λογω του κατακερματισμου της ιδιοκτησιας (πολλες μικρες ιδιοκτησιες) το οριο πρεπει να τεθει ως προς τα ελαχιστα , στα 30 μετρα.
Απαράδεκτο το νομοσχέδιο το οποίο απαξιώνει τα περιουσιακά στοιχεία των Ελλήνων πολιτών. Να καταψηφιστεί
Η εκτός σχεδίου οικιστική και τουριστική δόμησης, πάντα με μέτρο, περιορισμούς και αυστηρό αρχιτεκτονικό έλεγχο, αποτελεί ένα πολύ σοβαρό εργαλείο ανάπτυξης των τοπικών οικονομιών και προσέλκυσης ξένων αγοραστών υψηλών δυνατοτήτων, οι οποίοι σε αρκετές περιπτώσεις διαμένουν στα ακίνητα αυτά σημαντικό χρονικό διάστημα και σαφώς πέραν της τουριστικής περιόδου. Την προσέλκυση τέτοιων επενδυτών – χρηστών έχει άλλωστε θέσει η κυβέρνηση στο πρόγραμμα της σε υψηλή προτεραιότητα.
Το νομοσχέδιο αυτό, ανεξάρτητα από τον περιορισμό της δόμησης στα πολύ μικρά αγροτεμάχια (750 – 2.000τμ) η οποία είναι σωστή, θα έπρεπε να διαφυλάξει και να στοχεύσει στην αναβάθμιση της οικιστικής εκτός σχεδίου δόμησης σε αγροτεμάχια από 2.000τμ και πάνω.
Σαφώς η εκτός σχεδίου δόμηση για χρήσεις πέραν της κατοικίας, τουριστικής ανάπτυξης και αγροτικών χρήσεων, σε περιοχές όπου δεν έχουν καθοριστεί χρήσεις γης, θα πρέπει να τύχει περιορισμών τουλάχιστον μέχρι την έκδοση τον Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΤΠΣ). Η υποβάθμιση των εκτός σχεδίου περιοχών γίνεται βασικά λόγω αυτών των δραστηριοτήτων, όπως εμπορικά καταστήματα, βιοτεχνίες, βιομηχανικές εγκαταστάσεις κτλ.
Στις μεταβατικές διατάξεις πρέπει να προβλεφθούν:
• η διατήρηση της οικοδομησιμότητας των αγροτεμαχίων με εμβαδόν 4.000τμ χωρίς πρόσωπο σε δρόμο
• να διαφυλαχθεί το δικαίωμα δόμησης με τους ισχύοντες σήμερα όρους δόμησης για μελέτες που έχουν κατατεθεί σε Συμβούλια Αρχιτεκτονικής, Αρχαιολογία κτλ, μίας και η διαδικασία έκδοσης Οικοδομικής Άδειας είναι πολύ απαιτητική και χρονοβόρα.
Θεωρούμε ότι η εκτός σχεδίου οικιστική και τουριστική δόμηση θα έπρεπε να αποτελεί αναπτυξιακή προτεραιότητα της χώρας και οι διαδικασίες έκδοσης των Οικοδομικών Αδειών αλλά και όλων των εγκρίσεων που οδηγούν σε αυτές, Αρχαιολογία, Τοπικά Συμβούλια Μνημείων, οριοθέτηση ρεμάτων, έγκριση Εισόδου – Εξόδου από τις κατά τόπους Περιφέρειες, να προβλεφθεί τρόπος για την επίσπευσή τους.
Προτάσεις για τη βελτίωση του Οικοδομικού Κανονισμού (ΝΟΚ) για την εκτός σχεδίου δόμηση
• Διάσπαση Όγκου – Προβλέπεται τα κτίρια που ανεγείρονται να είναι ενιαία και η διάσπαση όγκου να επιτρέπεται μόνο μετά από γνώμη του ΣΑ. Η συγκεκριμένη διάταξη οδηγεί σε κτίρια με όγκο που πολλές φορές δεσπόζει στο περιβάλλον αντί να εντάσσεται καλύτερα σε αυτό. Θεωρούμε ότι η διάσπαση όγκου, με πρόσθετους περιορισμούς στο ύψος των τμημάτων που αποσπώνται από τον κυρίως όγκο του κτιρίου, θα βοηθούσε στην καλύτερη ένταξη του συνόλου στο φυσικό τοπίο.
• Ύψος Κτιρίων – Το ύψος στην εκτός σχεδίου δόμηση ορίζεται σε 4,00 μ. για τα μονόροφα κτίρια και μονόροφα τμήματα κτιρίων και 7,50 μ. για τα διώροφα. Σε περίπτωση που κάποιος θα ήθελε να κάνει μονόροφο κτίριο ή μονόροφο τμήμα κτιρίου με ύψος 5,00 μ. δεν μπορεί και συνήθως οδηγούμαστε σε διώροφα κτίρια. Θεωρούμε ότι ο περιορισμός αυτός δεν οδηγεί σε κτίρια με μικρότερο αντίκτυπο στο περιβάλλον.
• Υποβάθμιση της στάθμης των κτιρίων / Εκσκαφή Περιβάλλοντος Χώρου – Σε επικλινή γήπεδα θα έπρεπε να ενισχύεται η υποβάθμιση της στάθμης του κτιρίου ώστε να μειωθεί ο αντίκτυπος του στο φυσικό τοπίο. Η εκσκαφή του περιβάλλοντος χώρου περιμετρικά του κτιρίου θα πρέπει να διατηρηθεί στα 2 μέτρα, ενώ με έγκριση του ΣΑ θα μπορούσε να είναι και μεγαλύτερη.
ευχαριστώ πολύ,
Διονύσης Σουρής
Αρχιτέκτων Μηχανικός
Νικόλαος Κορακιανίτης
Διπλ. Πολιτικός μηχανικός Κέρκυρα
Στο σύνολο του το σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής νομοθεσίας δεν περικλείει καμία δικλίδα ασφάλειας κυρίως για την περιουσία των πολιτών και φαίνεται εκ των προτέρων πως στόχος του είναι η «γη στα χέρια λίγων». Αποτελεί έναν δυσάρεστο αιφνιδιασμό για την πλειοψηφία των πολιτών που διαθέτουν ακίνητη περιουσία, εκτός σχεδίου.
Η διαβούλευση του νομοσχεδίου συντελείται σε ακατάλληλη χρονική περίοδο καθώς η Πολιτεία ακόμα δεν έχει εκπληρώσει βασικές προϋποθέσεις της όπως η σύνταξη των Δασικών Χαρτών, η ολοκλήρωση του Κτηματολογίου, η χάραξη ζώνης παραλίας και κυρίως η προσφορά οικονομικής πολεοδομημένης γης.
Όσον αφορά συγκεκριμένα το άρθρο 28 στη δόμηση εκτός σχεδίου και το άρθρο 29 που περιγράφει τους μέγιστους συντελεστές δόμησης βλέπουμε τον μονόδρομο που δημιουργείται για καθ’ ύψος εξάντληση του συντελεστή και με τα προβλήματα που θα αναπτυχθούν με τα υφιστάμενα κτίρια που προσβλέπουν σε αναβαθμίσεις μέσω επεκτάσεων – μεγέθυνσης των επιφανειών κοινόχρηστων χώρων ή δωματίων.
Όλα αυτά σε συνδυασμό και με το άρθρο 34 οδηγούν στην κατάργηση εντός διετίας των λοιπών παρεκκλίσεων και μέρους κατά κανόνα δόμησης σε εκτός σχεδίου περιοχές, χωρίς τη θέσπιση κάποιου άλλου είδους αντισταθμιστικού μέτρου.
Οι περιορισμοί που θα ισχύουν με αυτό το νομοσχέδιο «κόβουν» την δυνατότητα στους πολίτες να υλοποιήσουν τα σχέδια τους στα οικόπεδα τους που εν μέσω πανδημίας και οικονομικής κρίσης που διανύουμε θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια ανάσα για τους ίδιους.
Οι οικονομικές επιπτώσεις και όχι μόνο θα είναι τεράστιες και μη αναστρέψιμες στην ανάπτυξη της υπαίθρου. Φέρνοντας παράδειγμα τον τόπο που εργάζομαι και ζω, την Κέρκυρα, η επιβίωση των πολιτών στο 90% είναι ο τουρισμός. Οι άνθρωποι έχουν επενδύσει σε αναβαθμίσεις μέσω επεκτάσεων των επιφανειών κοινόχρηστων χώρων ή δωματίων για να προχωρήσουν σε βελτίωση των υποδομών τους.
Επί παραδείγματι με το μέτρο των 4.000τμ αφενός θα είναι η ελαχίστη έκταση όπου κατά κανόνα θα επιτρέπεται η δόμηση για έναν ιδιώτη και αφετέρου με αντίστοιχα ίδια τετραγωνικά θα δύναται να γίνεται μια επένδυση τουριστικού καταλύματος. Σίγουρα λοιπόν με τον τρόπο αυτό θα μειωθούν οι ιδιωτικές επενδύσεις ενώ από την άλλη θα προάγεται η εκμετάλλευση της γης.
Με αυτό το νομοσχέδιο και με τον περιορισμό της εκτός σχεδίου δόμησης αυτό αποτελεί παρελθόν. Μέσα σε μία νύχτα λοιπόν θα δουν τα όνειρα και τις ελπίδες τους που είχαν εναποθέσει στις μικρές ναι μεν επενδύσεις στην περιουσία τους αλλά σίγουρα ζωτικής σημασίας να εξαφανίζονται, μία περιούσια που απέκτησαν πληρώνοντας εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για να είναι νόμιμοι…
Και μάλιστα όταν οι ίδιοι θα παλεύουν για την καθημερινή επιβίωση τους, οι «μεγαλοεπενδυτές», θα μπορούν άνετα να κάνουν τα σχέδια τους πραγματικότητα.
Ειδικότερα με την απαίτηση των 45μετρων πρόσωπού σε κοινόχρηστο δρόμο για την απόκτηση της οικοδομησιμότητας του οικοπέδου θα επιφέρει μια απίστευτη σύγχυση με δεδομένο ότι δεν όχι μόνο δεν έχει ολοκληρωθεί το κτηματολόγιο αλλά και ούτε χωροταξικά στο πανελλήνιο, αλλά πολύ περισσότερο όταν οι δρόμοι δεν έχουν οροθετηθεί και χαρακτηριστεί. Προφανώς αυτό είναι αρμοδιότητα του δημοσίου και όταν υπάρχει αυτή η βασική έλλειψη πως είναι δυνατόν να ζητάς την απαίτηση προσώπου σε κοινόχρηστο όταν δεν έχεις εξ αρμοδιότητας χαρακτηρίσει – οριοθέτηση τι είναι κοινόχρηστο.
Σε καμία περίπτωση η δίχρονη παράταση που δίνεται για διατήρηση οικοδομησιμότητας δεν μπορεί να μας καθησυχάσει καθώς δεν αποδεικνύεται από πουθενά ότι θα είναι και νόμιμη αλλά και δεν αφορά την πλειοψηφία των ιδιοκτησιών που πλήττονται από το Νομοσχέδιο και μάλιστα όλα αυτά εν μέσω κρίσης.
Επιγραμματικά τα προβλήματα που δημιουργούνται είναι:
1. Άνιση αντιμετώπιση ιδιωτικών ατομικών επενδύσεων εν συγκρίσει με τα επιχειρησιακά – επενδυτικά σχέδια.
2. Οικονομικό «κραχ» στην προσωπική περιουσία χιλιάδων συμπολιτών.
3. Προβλήματα σε συναλλαγές, υποθήκες, εξυπηρέτηση τραπεζικών δανείων αλλά και όλων διοικητικών πράξεων με επιπρόσθετη επιβάρυνση του κρατικού μηχανισμού.
4. Σημαντική μείωση αποκέντρωσης των πόλεων και δημιουργία νέων πυρήνων αστικών πόλεως.
Πρέπει να αποσυρθεί το άρθρο 28 και 34 μέχρι και την ολοκλήρωση του πολεοδομικού σχεδιασμού , την κτηματογράφηση της Ελλάδας αλλά και την συμπλήρωση όλων των απαιτούμενων πολεοδομικών υποβάθρων.
Προβληματισμό και αντιδράσεις έχει προκαλέσει στον κλάδο των μηχανικών το σχέδιο νόμου που έχει κατατεθεί για δημόσια διαβούλευση και αφορά την τροποποίησης της εκτός σχεδίου δόμησης.
Συγκεκριμένα, με την ψήφιση του νομοσχέδιου θα πραγματοποιηθεί:
Α) ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΠΑΡΕΚΚΛΙΣΕΩΝ στην εκτός σχεδίου δόμηση,
Β) ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΕΝΤΟΣ ΔΙΕΤΙΑΣ ΤΩΝ ΛΟΙΠΩΝ ΠΑΡΕΚΚΛΙΣΕΩΝ ΚΑΙ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΔΟΜΗΣΗΣ σε εκτός σχεδίου περιοχές όπως ισχύει σήμερα,
Τονίζεται ότι, Η ΔΙΕΤΗΣ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΘΙΓΟΜΕΝΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΩΝ, καθώς μεγάλο ποσοστό ιδιοκτησιών θα απολέσει άμεσα με την ψήφιση του νομοσχεδίου την οικοδομησιμότητά του, με πρώτες απ’όλες τις άλλες χρήσεις εκτός κατοικίας. Με άλλα λόγια ΣΤΙΣ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΔΕΝ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΠΟΥ ΙΣΧΥΕΙ ΣΗΜΕΡΑ, οι οποίες δίνουν τη δυνατότητα οικοδομησιμότητας, καθώς υπάρχουν αλλαγές στα υφιστάμενα μήκη προσώπων και στα βάθη των γηπέδων, καθώς και αποκλεισμοί δρόμων π.χ. αγροτικών δρόμων ή μη χαρακτηρισμένων με προεδρικό διάταγμα ως Κατηγορία Α.
Επίσης, σε πολλές από τις παραπάνω περιπτώσεις, μεταβατικών ή μη διατάξεων, θα πρέπει οι δημοτικοί οδοί, που έχουν πρόσωπο τα γήπεδα, ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΟΥΝ ΩΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Α ΜΕ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ, αφού προηγηθεί η σύνταξη κατάλληλης μελέτης, εγκρίσεις από φορείς και έχουν διανοιγμένο πλάτος 6 μ, ενέργειες που πρακτικά είναι ΑΔΥΝΑΤΟ να υλοποιηθούν ΕΝΤΟΣ 2 ΜΟΝΟ ΧΡΟΝΩΝ, καθώς η διαδικασία αυτή είναι πάρα πολύ χρονοβόρα και απαιτείται να γίνει για την πλειοψηφία του οδικού δικτύου της χώρας. Το γεγονός αυτό θα οδηγήσει σε ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΧΡΗΣΗΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ για τις περισσότερες περιπτώσεις ακινήτων και τελικά σε απαξίωση των γηπέδων.
Σε κάθε περίπτωση η αλλαγή της νομοθεσίας με εφαρμογή άμεσα ή έπειτα από 2 χρόνια, ανάλογα με τις παραπάνω περιπτώσεις, μετατρέπει τα μέχρι σήμερα υψηλής αξίας δομήσιμα αγροτεμάχια, σε ελάχιστης αξίας αγρούς μόνο για καλλιέργεια, ενώ ζημιώνονται κατάφωρα και οι ιδιοκτήτες, οι οποίοι βασιζόμενοι στην υφιστάμενη νομοθεσία επένδυσαν αδρά σε αγορά εκτάσεων, με την προοπτική αξιοποίησής τους, η οποία πλέον εξανεμίζεται.
Σε συνδυασμό δε με το γεγονός πως στο ίδιο νομοσχέδιο έχουν συμπεριληφθεί και διατάξεις που επιτρέπουν τη συνένωση όμορων οικοπέδων, από την όποια θα προκύψουν μεγαλύτερα οικόπεδα, αξιοποιήσιμα επενδυτικά ως οργανωμένοι υποδοχείς (π.χ. τουριστικές επενδύσεις κλπ.), είναι ορατός ο κίνδυνος “ξεπουλήματος” λόγω υποβάθμισης της αξίας των περιουσιών των μικρών ιδιοκτητών προς όφελος των μεγαλύτερων επενδυτών.
Ιδιαίτερα τονίζεται επίσης ότι, η προσθήκη επιπλέον περιορισμών για γήπεδα που βρίσκονται εντός της ζώνης των πόλεων, κωμών και οικισμών με ελάχιστο εμβαδόν 2.000 τ.μ., καθώς και των γηπέδων με ελάχιστο εμβαδόν 4.000 τ.μ και πρόσωπο σε προϋπάρχοντες αγροτικούς δρόμους, θα επιφέρει άμεσο πλήγμα σε πολύ μεγάλο ποσοστό των πολιτών (εκτιμάται το 90% των πολιτών της περιφέρειας και ιδιαίτερα των νησιών, όπως η Κρήτη), καθώς τα γήπεδα αυτά αποτελούν την πλειοψηφία των εκτός σχεδίου γηπέδων που σήμερα είναι άρτια και οικοδομήσιμα και στα οποία μέχρι σήμερα υπάρχει αξιοποίηση με οικοδομική δραστηριότητα που εμπλέκει παρά πολλούς κλάδους εργασίας, έμμεσα ή άμεσα, όπως μηχανικούς, δικηγόρους, συμβολαιογράφους, μεσίτες, τουριστικές επιχειρήσεις, κλπ. Τραγική και η απομείωση της αξίας σε γήπεδα στα οποία έχουν βασιστεί συναλλαγές, υποθήκες, εξυπηρέτηση δανείων, κλπ, κάτι που θα προκαλέσει στους μικροϊδιοκτήτες, όχι μόνο οικονομική αναταραχή, αλλά πιθανόν και κοινωνική.
Μετά την ψήφιση του υπό συζήτηση νομοσχεδίου, όλα τα παραπάνω γήπεδα εν μια νυκτί θα απωλέσουν το 90% της αξίας τους και θα καταστούν άμεσα μόνο για γεωργική χρήση, που στην ουσία σημαίνει μηδαμινή αξία, εξαιτίας της απαξίωσης του πρωτογενούς τομέα. Ουσιαστικά τα γήπεδα αυτά δεν θα είναι πλέον κατάλληλα για τη χρήση που η πλειονότητα των ιδιοκτητών νόμιμα τα απέκτησαν επενδύοντας μεγάλα ποσά, ενώ ταυτόχρονα φορολογούνταν από το κράτος με υψηλούς φόρους. Δηλαδή θα αλλάζει η αξία της γης όχι μόνο στο μέλλον, αλλά και αναδρομικά, μεταβάλλοντας μέχρι σήμερα οικοδομήσιμα γήπεδα σε μη οικοδομήσιμους αγρούς. Έτσι, ο περιορισμός του δικαιώματος της ιδιοκτησίας με τον επιχειρούμενο περιορισμό/κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης, εξομοιώνεται ουσιαστικά με απαλλοτρίωση (χωρίς αποζημίωση), καθώς δεν μπορούν πλέον χρησιμοποιηθούν για τον σκοπό που αποκτηθήκαν από τους ιδιοκτήτες τους.
Συνοψίζοντας, με ενδεχόμενη επικύρωση του σχεδίου νόμου που κατατέθηκε, θα προκύψουν οι ακόλουθες συνέπειες:
α) Απαξίωση της γης εκτός σχεδίου και της περιουσίας ενός πολύ μεγάλου ποσοστού του ελληνικού λαού, καθώς τα παραπάνω ακίνητα θα χάσουν το 90% της αξίας τους.
β) Μεγάλη μείωση της επιφάνειας της χώρας που εν δυνάμει μπορεί να οικοδομηθεί, με αποτέλεσμα τη μείωση της προσφοράς και ταυτόχρονη αύξηση της ζήτησης για δομήσιμη γη προς αξιοποίηση.
γ) Θα πληγεί το δικαίωμα της ιδιοκτησίας και θα τεθεί θέμα αντισυνταγματικότητας του ψηφισθέντος νόμου.
δ) Πολλοί κλάδοι εργασίας θα θιγούν, άμεσα ή έμμεσα, και επενδύσεις θα ακυρωθούν, δημιουργώντας πλήγμα στην τοπική οικονομία, με δυσμενή και άμεσα αποτελέσματα στη ζωή των πολιτών της χώρας, ιδιαίτερα σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή για την κοινωνία, εν μέσω πανδημίας και οικονομικής κρίσης.
ε) Προβλήματα σε συναλλαγές, υποθήκες, εξυπηρέτηση τραπεζικών δανείων.
στ) Οικονομικός μαρασμός και απομόνωση ιδιαίτερα της τοπικών κοινωνιών της περιφέρειας
ζ) Οι πολίτες θα χάσουν την εμπιστοσύνη τους προς το κράτος, εφόσον τυχόν ψήφιση του νόμου θα θεωρηθεί ως πολεοδομικό πραξικόπημα κατά της ατομικής ιδιοκτησίας.
Αξίζει να αναφερθεί πως λίγες εβδομάδες πριν, κατά την παρουσίαση του προγράμματος εκπόνησης Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων για όλη τη χώρα, το ΥΠΕΝ σημείωνε πως η απουσία των ΤΠΣ ενθαρρύνει την εκτός σχεδίου δόμηση, στοχεύοντας στην ολοκλήρωση του προγράμματος για το σύνολο των δήμων και των περίπου 1.140 δημοτικών ενοτήτων τους σε ορίζοντα δεκαετίας.
Σε ένα κράτος που θέλει να έχει συνέχεια και συνέπεια, θεωρούμε ως ΤΕΕ-ΤΔΚ ότι ενέργειες που αναδιανέμουν με τέτοιο ξαφνικό και βίαιο τρόπο την περιουσία των πολιτών του δεν είναι ούτε τεχνικά αποδεκτές, ούτε κοινωνικά δίκαιες, ούτε συνταγματικά αποδεκτές. Ποιο είναι το μήνυμα που στέλνεται προς όλες τις κατευθύνσεις, όταν με ένα νομοσχέδιο εν μέσω του πλέον «ράθυμου» μήνα από πλευράς εργασιών αλλάζει όλο το οικοδομικό, πολεοδομικό και επενδυτικό στάτους της χώρας;
Τέλος, σε αυτήν την διαδικασία έχει παντελώς ξεχαστεί ότι για να καταργηθεί η εκτός σχεδίου δόμηση πρέπει πρώτα να έχει διευθετηθεί όσο γίνεται καλύτερα η εντός σχεδίου δόμηση. Προκειμένου να καταστεί δυνατή μια ορθολογιστική μετάβαση στην επομένη μέρα θα πρέπει να εκπονηθεί πρωτίστως ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που θα αφορά τις χρήσεις γης εκτός σχεδίου, τα ΓΠΣ, τα ΣΧΟΟΑΠ, τις επεκτάσεις των Σχεδίων Πόλεων και Οικισμών, τους Δασικούς Χάρτες, τον σαφή καθορισμό των ορίων των οικισμών με ψηφιακά δεδομένα και να συσχετισθεί η εκπόνηση των ΤΠΣ με το παρόν σχέδιο νόμου, ώστε να προκύψει μια ομαλή μετάβαση προς την νέα πραγματικότητα της πιο οργανωμένης δόμησης που πρεσβεύει. Μόνο τότε θα είναι δυνατή η εφαρμογή περιορισμών όσον αφορά τη δόμηση εκτός σχεδίου.
Σε συνέπεια όλων των ανωτέρω, έως ότου πραγματοποιηθούν οι παραπάνω διαδικασίες, θεωρούμε ότι ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 28 ΚΑΙ 34 ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΣΧΥΟΝΤΕΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΕΚΚΛΙΣΕΙΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΔΟΜΗΣΗ ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ.
Για το Τ.Ε.Ε. – Τμήμα Δυτικής Κρήτης
και σύσσωμους τους μηχανικούς που εκπροσωπεί
Ο Πρόεδρος
Σοφιανός Σπυρίδων
Κλεάνθη Π.Βογιατζάκη
Πολιτικός Μηχανικός M.Sc.
Αντιπρόεδρος της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ-Τμήμα Δυτικής Κρήτης
Το άρθρο 28 σε συνδυασμό με το άρθρο 34 του παρόντος σχεδίου νόμου, αφορά την ΑΜΕΣΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΠΑΡΕΚΚΛΙΣΕΩΝ στην εκτός σχεδίου δόμηση και ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΕΝΤΟΣ ΔΙΕΤΙΑΣ ΤΩΝ ΛΟΙΠΩΝ ΠΑΡΕΚΚΛΙΣΕΩΝ ΚΑΙ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΔΟΜΗΣΗΣ σε εκτός σχεδίου περιοχές, χωρίς τη θέσπιση κάποιο άλλου είδος αντισταθμιστικού μέτρου. Το γεγονός αυτό γίνεται με τέτοιο τρόπο, ώστε φανερώνει έντονα την προσπάθεια που γίνεται για αναδιάταξη του ιδιοκτησιακού χάρτη με συγκεντροποίηση της γης στα χέρια λίγων και εκλεκτών, φερομένων ως «επενδυτών», μέσω της απαξίωσης της μικρής ιδιοκτησίας ως μη οικοδομήσιμης και εν τέλει της εκποίησης και εξαφάνισής της.
Πρέπει να σημειωθεί ωστόσο ότι, σύμφωνα με το άρθρο 17 παρ. 2 του Συντάγματος η στέρηση της ιδιοκτησίας επιτρέπεται για «προσηκόντως αποδεδειγμένη δημόσια ωφέλεια» και αφού πρώτα καταβληθεί πλήρης αποζημίωση στον θιγόμενο ιδιοκτήτη. Μπορεί μεν ο περιορισμός του δικαιώματος της ιδιοκτησίας να είναι θεμιτός όταν αυτό επιτάσσει το δημόσιο συμφέρον, όμως δεν έχει αποδειχθεί η δημόσια ωφέλεια από την επιχειρούμενη πλήρη απαξίωση της περιουσίας χιλιάδων πολιτών.
Με το παρόν νομοσχέδιο δεν αλλάζουν απλά οι όροι της εκτός σχεδίου δόμησης μελλοντικά, αλλά αλλάζουν και αναδρομικά. Έτσι η ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΟΡΘΕΣ Η’ ΕΥΛΟΓΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ, μετατρέπει τα μέχρι σήμερα υψηλής αξίας δομήσιμα αγροτεμάχια, σε ελάχιστης αξίας αγρούς μόνο για καλλιέργεια. Ως επαχθή συνέπεια ζημιώνονται εν μια νυκτί κατάφορα οι ιδιοκτήτες, έλληνες αλλά και υπήκοοι άλλων κρατών, οι οποίοι επένδυσαν αδρά σε αγορά εκτάσεων, με την μελλοντική προοπτική αξιοποίησής τους και οι οποίοι φορολογούνταν μέχρι σήμερα με μεγάλα ποσά. Ιδιαίτερα εμφανίζεται το πρόβλημα στην Κρήτη και σε πολλά άλλα νησιά, όπου έχουν πραγματοποιηθεί μεγάλες επενδύσεις σε ακίνητα εκτός σχεδίου, δεδομένου ότι δεν έχουν απομείνει πολλά δομήσιμα και αξιοποίησα ακίνητα στις εντός σχεδίου και οικισμούς περιοχές. Χαρακτηριστικό άλλωστε είναι το γεγονός της στασιμότητας για δεκαετίες των σχεδίων πόλεων στις περιοχές αυτές με μη ολοκληρωμένες μελέτες που είναι πλέον παρωχημένες.
Όσων αφορά τις υφιστάμενες εγκαταστάσεις (επαγγελματικά κτήρια) που λειτουργούν νόμιμα έως σήμερα σε γήπεδα εκτός σχεδίου και τα οποία προβλέπεται να βρεθούν ξαφνικά σε μη οικοδομήσιμα γήπεδα, δεν γίνεται ξεκάθαρο τι θα γίνει. Θα μπορούν να μεταβάλλουν (εκσυγχρονίσουν) τη κτηριακή τους δομή ή ακόμα και να μεταβάλλουν τη χρήση τους ή δεν θα μπορούν να υποβληθούν σε καμία μετατροπή;
Η δόμηση σε εκτάσεις τουλάχιστον 4.000τ.μ. και με συγκεκριμένες περιοριστικές προϋποθέσεις στο πρόσωπο (δημοτικές οδοί κατ. Α & Β), χωρίς παρεκκλίσεις, περιορίζουν σημαντικά τις εκτάσεις της χώρας που θα μπορούν να οικοδομηθούν. Ως συνέπεια οι ιδιοκτήτες θα ψάχνουν όμορες ιδιοκτησίες για να συνενώσουν, με ότι αυτό συνεπάγεται (αύξηση των τιμών των γηπέδων, διαφιλονικίες με γείτονες, πιθανοί εκβιασμοί). Τραγική και η απομείωση της αξίας σε γήπεδα στα οποία έχουν βασιστεί συναλλαγές, υποθήκες, εξυπηρέτηση δανείων, κα., κάτι που θα προκαλέσει στους μικροϊδιοκτήτες, όχι μόνο οικονομική αναταραχή, αλλά και κοινωνική.
Ταυτόχρονα, εξαιτίας του περιορισμού των δομήσιμων γηπέδων, θα σταματήσει και οποιαδήποτε τάση αποκέντρωσης υπάρχει, καθώς θα πληγούν ιδιαίτερα οι τοπικές κοινωνίες της περιφέρειας. Κοινώς οι εκτάσεις εκτός σχεδίου για κατοικία με αυλή και κήπο, θα είναι για λίγους. Όπως επίσης λίγες μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα τολμήσουν να ξεκινήσουν δραστηριότητα, όταν το πιθανό ενοίκιο ή απόκτηση της έκτασης θα βάζει εξ΄αρχής σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα της επένδυσής τους.
Το βασικότερο όλων όμως είναι ότι, η αλλαγή της νομοθεσίας χωρίς ορθές ή εύλογου χρόνου μεταβατικές διατάξεις, ενέχει τον κίνδυνο αντισυνταγματικότητας του νομοσχεδίου που μπορεί να οδηγήσει την όλη κυβέρνηση στο Συμβούλιο της Επικρατείας και στην ακύρωση του νόμου (έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο άλλωστε, βλ.Ν4014/2011)
Συμπερασματικά, με ενδεχόμενη επικύρωση του σχεδίου νόμου που κατατέθηκε, θα προκύψουν οι ακόλουθες συνέπειες:
α) ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΗΣ ΓΗΣ ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΕΝΟΣ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΟΣΟΣΤΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ, αλλά και υπηκόων πολλών άλλων κρατών, καθώς τα παραπάνω ακίνητα θα χάσουν το 95% της αξίας τους.
β) Μεγάλη μείωση της επιφάνειας της χώρας που εν δυνάμει μπορεί να οικοδομηθεί, με αποτέλεσμα τη μείωση της προσφοράς και ταυτόχρονη αύξηση της ζήτησης για δομήσιμη γη προς αξιοποίηση.
γ) Θα πληγεί το δικαίωμα της ιδιοκτησίας και θα τεθεί ΘΕΜΑ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ του ψηφισθέντος νόμου.
δ) Τα έσοδα του κράτους και το εισόδημα των πολιτών, από αγοραπωλησίες, κατασκευές κτιρίων και εγκαταστάσεων, εμπόριο, παροχή υπηρεσιών και τουριστική κίνηση θα μειωθούν σε πολύ μεγάλο βαθμό και η ζημία, θα είναι ανυπολόγιστη. Πολλοί κλάδοι εργασίας θα θιγούν, άμεσα ή έμμεσα, και επενδύσεις θα ακυρωθούν, δημιουργώντας πλήγμα στην τοπική οικονομία, με δυσμενή και άμεσα αποτελέσματα στη ζωή των πολιτών της χώρας, ιδιαίτερα σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή για την κοινωνία, εν μέσω πανδημίας και οικονομικής κρίσης.
ε) Προβλήματα σε συναλλαγές, υποθήκες, εξυπηρέτηση τραπεζικών δανείων.
στ) Οικονομικός μαρασμός σε ολόκληρη τη χώρα, ζημία του τουρισμού και απομόνωση ιδιαίτερα της τοπικών και νησιώτικών κοινωνιών της περιφέρειας.
ζ) Μείωση της αποκέντρωσης των πόλεων.
η) Οι πολίτες θα χάσουν την εμπιστοσύνη τους προς το κράτος, εφόσον τυχόν ψήφιση του νόμου θα θεωρηθεί ως ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ.
Προκειμένου να καταστεί δυνατή μια ορθολογιστική μετάβαση στην επομένη μέρα θα πρέπει να εκπονηθεί πρωτίστως ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που θα αφορά τις χρήσεις γης εκτός σχεδίου, τα ΓΠΣ, τα ΣΧΟΟΑΠ, τις επεκτάσεις των Σχεδίων Πόλεων και Οικισμών, τους Δασικούς Χάρτες, τον σαφή καθορισμό των ορίων των οικισμών με ψηφιακά δεδομένα και να συσχετισθεί η εκπόνηση των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΤΠΣ) με το παρόν σχέδιο νόμου, ώστε να προκύψει μια ομαλή μετάβαση προς την νέα πραγματικότητα της πιο οργανωμένης δόμησης που πρεσβεύει. Μονό τότε θα είναι δυνατή η εφαρμογή περιορισμών όσον αφορά τη δόμηση εκτός σχεδίου.
Οι αλλαγές που επιδιώκονται με το παρόν νομοσχέδιο δεν είναι ούτε τεχνικά αποδεκτές, ούτε κοινωνικά δίκαιες, ούτε συνταγματικά αποδεκτές. Είναι απορίας άξιο, ποιο είναι το μήνυμα που στέλνεται προς όλες τις κατευθύνσεις, όταν με ένα νομοσχέδιο που αναρτάται μέσα στον Αύγουστο, ΑΛΛΑΖΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΟ, ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΟ ΣΤΑΤΟΥΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ ΤΩΝ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΩΝ.
Σε συνέπεια όλων των ανωτέρω, έως ότου πραγματοποιηθούν οι παραπάνω διαδικασίες, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 28 ΚΑΙ 34 ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΣΧΥΟΥΣΕΣ ΠΑΡΕΚΚΛΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΔΟΜΗΣΗ ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ μέχρι και την ολοκλήρωση του πολεοδομικού σχεδιασμού και την ολοκλήρωση και συμπλήρωση όλων των απαιτούμενων πολεοδομικών υποβάθρων.
Απευθυνομενος σε οσους αναφερονται στην ‘αναρχη εκτος σχεδιου δομηση» με σεβασμο λεω οτι η δαιμονοποιηση της νομιμης εκτος σχεδιου δομησης δεν βοηθα. Ειναι υποχρεωση του κρατους να προβει σε ενεργειες για την παταξη των παρανομων κατασκευων και να ενθαρρυνει την νομιμη εκτος σχεδιου δομηση.
Μια πληρης απαγορευση μονο εγκαταληψη και καταστροφη των εκτος σχεδιου δομησης περιοχων θα πετυχει.
Δεν θελουμε εγκαταλελειμμενα αγροτεμαχια και αντικατασταση τους με τουριστικα μεγαθηρια. Μηπως ομως αυτο θελει ο νομοθετης;
Το δικαιωμα να χτιζει ο ανθρωπος την κατοικια του η την επεγγελματικη του στεγη ειναι αναφαιρετο ανθρωπινο δικαιωμα…Πως ειναι δυνατον το χελιδονι (και οχι μονο) να μπορει να χτιζει την φωλια του ελευθερα οπου
αυτο αποφασισει και ο ανθρωπος οχι?Αρα θα πρεπει στην περιπτωση της πρωτης κατοικιας η πρωτης επαγγελματικης στεγης(εφοσον δεν ειναι οχλουσα) να θεωρειται αρτιο και οικοδομησιμο οποιοδηποτε ακινητο με μονες προυποθεσεις α)Συντελεστη Δομησης =0,5 και 0% τσιμεντοστρωση αυλειου χωρου β)μεγιστο υψος διαμορφωσης εδαφους 0,5μ γ)κατασκευη αποκλειστεικα απο ανακυκλουμενα φυσικα υλικα (πετρα-ξυλο-γιαλι-χωμα-τσιμεντοκονια) δ)μηδενικη καταναλωση ενεργειας χρησιμοποιωντας ΑΠΕ
Αν τολμησετε να υιοθετησετε την παραπανω προταση,θα υπαρξει μεγαλη οικονομικη αναπτυξη με απολυτη προστασια στον περιβαλλον και σεβασμο στην ατομικη ιδιοκτησια και τον ανθωπο
Γενικά στο σύνολό του αυτό το νομοσχέδιο απαξιώνει τα μέγιστα την περιουσία του κόσμου. Με πρόσχημα τα «μικρά εκτός σχεδίου γήπεδα» καταργείτε το δικαίωμα δόμησης στο συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό των εκτός σχεδίου γηπέδων. Απαράδεκτο.
Διατηρήστε την παρέκκλιση των 2.000 τμ.
Διατηρήστε τα 25 μ πρόσωπο.
Μεριμνήστε κάπως για τα τυφλά γήπεδα με εμβαδόν 4.000 τμ.
Ακόμα καλύτερα, περιμένετε έως ότου ολοκληρωθεί το κτηματολόγιο σε όλη την επικράτεια, διαδικασία που είναι σε εξέλιξη, ούτως ώστε να υπάρχει σαφής εικόνα των κοινοχρήστων, πριν προχωρήστε σε τέτοιου είδους αλλαγές.
Πέρα από τα παραπάνω, δύο παρατηρήσεις επί των διατάξεων:
1) Στην παράγραφο 1, το ελάχιστο πρόσωπο των 45 μ είναι πολύ μεγάλο. Επιπλέον, πρέπει να αποσαφηνιστεί τι σημαίνει «κοινόχρηστος χώρος». Λίγα άρθρα πριν γράφετε ότι οδοί κατηγορίας Β δεν προσφέρουν αρτιότητα. Δεν είναι οι οδοί κατηγορίας Β κοινόχρηστοι χώροι;
2) Στην παράγραφο 5, αναφέρετε ότι μόνιμες περιφράξεις πρέπει να απέχουν 9 μ από τον άξονα της οδού. Μα η περίφραξη γίνεται στα όρια του γηπέδου, οριοθετεί το γήπεδο, πώς λέτε τώρα να κατασκευάσει κάποιος περίφραξη 6 και 7 μ μέσα από το όριό του; Γιατί τόσο είναι το πλάτος μια τυπικής οδού εκτός σχεδίου, 4 – 6 μ.
Η αναφορά στο πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο ποιες περιπτώσεις χώρων καλύπτει. Δίνει για παράδειγμα αρτιότητα και σε γήπεδα σε επαφή με αιγιαλό ή δάσος;Τα 45μ ορίζονται ως πρόσωπο σε εθνική, επαρχιακή, δημοτική οδό κατηγορίας Α ή σε κοινόχρηστο χώρο. Δεν υπάρχει αναφορά σε «κοινόχρηστο δρόμο» όπως ίσχυε ως τώρα. Αναρωτιέμαι αν οι οδοί προ 1923 καλύπτονται από τα παραπάνω μιας και δεν εντάσσονται στις δημοτικές οδούς και ακολουθείται συγκεκριμένη διαδικασία αναγνώρισης από τα ΣΥΠΟΘΑ. Σε ότι αφορά την αρτιότητα, το πρόσωπο από 25μ γίνεται 45μ. Δεν αναφέρεται αν αυτό ισχύει γενικά ή για τα γήπεδα που θα δημιουργηθούν μετά την ψήφιση, όπως είχε συμβεί με την τροποποίηση του 270 Δ 1985 με το 308 Α 2003. Σε διαφορετική περίπτωση υπάρχει θέμα για τους ιδιοκτήτες που έχουν αγοράσει γήπεδα από κατάτμηση με το δεδομένου των 25μ προσώπου. Οι διατάξεις του αρ. 28 δεν εμφανίζονται σε αντικατάσταση των αντίστοιχων διατάξεων του 270 Δ 1985, ούτε βρήκα κάπου αναφορά ότι καταργείται το εν λόγω διάταγμα. Αντίθετα σε κάποιες περιπτώσεις χρήσεων (πχ αρ 103) εμφανίζονται τροποποιήσεις.
σε χωριά με πληθυσμό έως πεντακόσιους (500) κατοίκους και νησιά κάτω από τρεις χιλιάδες εκατό (3.100) κατοίκους (ήδη περιοχές ειδικού φορολογικού καθεστώτος), η αρτιότητα να παραμείνει στα 4 στρεμ. για τουριστικές εγκ/σεις, χωρίς προαπαιτούμενα…(το κόστος των οποίων είναι δυσβάστακτο για αυτές τις αναφερόμενες περιοχές)
Αγαπητός Ξάνθης
αρχιτέκτων
Μεταδιδακτορικός υπότροφος του Παν. Αιγαίου.
H καταστροφη της ιδιοκτησίας!
Το 95 % των γεωτεμαχιων δεν ανταποκτινονται στις απαιτησεις του νομοσχεδιου και οδηγουνται στον εξευτελισμο.
Απαιτειται πρωτα κα ολοκληρωνονται αμεσα τα σχεδια πολεως για να υπαρχουν χωροι για οικοδομηση, αναγνωριση των δρομων ποιοι ειναι τι, καθορισμος δασικων και μη περιοχων και μετα να καταργηθει η εκτος σχεδιου δομηση.
Εως τοτε αμεση επιστροφη στις διαταξεις του ΦΕΚ 270Δ’/85.
Μάριος Νικολιδάκης
Δικηγόρος, LL.M
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Χαϊδελβέργης
Ο περιορισμός (ουσιαστικά κατάργηση με τον τρόπο που επιχειρείται) της εκτός σχεδίου δόμησης που προβλέπει το υπό συζήτηση νομοσχέδιο θα έχει τεράστιες επιπτώσεις –δυστυχώς δυσμενείς- στην οικονομική ανάπτυξη της υπαίθρου. Δεδομένου ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των πολιτών, ιδιαίτερα των περιφερειακών κοινωνιών, βασίζουν άμεσα ή έμμεσα την επιβίωση και ανάπτυξή τους στον τουρισμό και στην με αυτόν συνυφασμένη οικοδομική δραστηριότητα, η εκτός σχεδίου δόμηση καθίσταται ζωτικής σημασίας.
Πέρα όμως από την οικονομικοκοινωνική σκοπιά του θέματος, ο περιορισμός της εκτός σχεδίου δόμησης με τον τρόπο που προβλέπει το εν λόγω νομοσχέδιο (άρθρα 28 και 34), εγείρει και νομικής φύσης σημαντικότατα ζητήματα. Ειδικότερα:
Σύμφωνα με το άρθρο 34 του υπό συζήτηση νομοσχεδίου («Μεταβατικές διατάξεις») γίνεται μια προσπάθεια να χρυσωθεί το χάπι προβλέποντας δήθεν μια περίοδο χάριτος 2 ετών, όπου υποτίθεται ότι διατηρείται η οικοδομησιμότητα γηπέδων, η οποία καταργείται με το άρθρο 28 του υπό κρίση νομοσχεδίου. Πέρα από το γεγονός ότι η διετής αυτή προθεσμία ΟΥΔΟΛΩΣ ΠΡΟΣΔΙΔΕΙ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΟΛΩΣ ΠΑΡΑΝΟΜΗ, ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΝΗΘΙΚΗ ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, αποτελεί και κοροϊδία, καθώς Η ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΘΙΓΟΜΕΝΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΩΝ. Συγκεκριμένα, δεν εμπίπτουν στην διετή αυτή «περίοδο χάριτος»: α) τα προϋφιστάμενα της 31-12-2003 γήπεδα με ελάχιστο εμβαδόν 4.000 τ.μ. τα οποία δεν έχουν πρόσωπο σε αναγνωρισμένη κοινόχρηστη οδό, β) τα με ελάχιστο εμβαδόν 4.000 τ.μ. γήπεδα που δημιουργήθηκαν μετά την 31-12-2003 και έχουν πρόσωπο σε αναγνωρισμένη κοινόχρηστη οδό τουλάχιστον 25 μέτρα και γ) τα χωρίς πρόσωπο προϋφιστάμενα της 24-4-1977 γήπεδα εντός της ζώνης των 500 μ. από τα όρια εντός σχεδίου περιοχών και οικισμών, με ελάχιστο εμβαδόν 2.000 τ.μ. Τα παραπάνω γεωτεμάχια όμως ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ των εκτός σχεδίου γηπέδων που σήμερα είναι άρτια και οικοδομήσιμα και μετά την ψήφιση του υπό συζήτηση νομοσχεδίου καθίστανται άμεσα άχρηστα και σε κάθε περίπτωση όχι κατάλληλα για την χρήση που η πλειονότητα των ιδιοκτητών τους τα απέκτησαν νόμιμα πληρώνοντας σε πολλές περιπτώσεις εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ (και τους αντίστοιχους φόρους), πιστεύοντας ότι ζουν σε ένα ευνομούμενο κράτος το οποίο σέβεται την περιουσία των πολιτών του.
Και στο παρελθόν η Πολιτεία είχε προβεί σε περιορισμό της εκτός σχεδίου δόμησης, ο περιορισμός αυτός όμως, είχε λάβει χώρα με σεβασμό στην αυτονόητη αρχή της μη αναδρομικότητας του δυσμενέστερου προς τον πολίτη νόμου (όπως στην περίπτωση των εκτός σχεδίου γηπέδων με εμβαδόν 4000 τ.μ., τα οποία παρά το ότι μετά την 1-1-2004 απαιτείται να έχουν πρόσωπο σε αναγνωρισμένο κοινόχρηστο δρόμο, τα προϋφιστάμενα της ημερομηνίας αυτής διατήρησαν την οικοδομησιμότητά τους).
Αντίθετα όμως σε κάθε έννοια δικαίου, αντίθετα στην απαιτούμενη σε κάθε δημοκρατία εμπιστοσύνη του πολίτη απέναντι στο κράτος, μετά την ψήφιση του υπό συζήτηση νομοσχεδίου, τα παραπάνω αναφερόμενα (υπό α, β και γ) γήπεδα ΧΑΝΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΤΗΝ ΑΡΤΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ. Οι όροι δηλ. της εκτός σχεδίου δόμησης αλλάζουν ουσιαστικά αναδρομικά ΚΑΘΙΣΤΩΝΤΑΣ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΜΑ ΓΗΠΕΔΑ ΣΕ ΜΗ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΜΟΥΣ ΑΓΡΟΥΣ! Με τον τρόπο αυτό γήπεδα τα οποία μέχρι χτες κοστολογούνταν σε εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, εν μια νυκτί θα απωλέσουν το 95% της αξίας τους.
Ακόμα και αν ήθελε υποτεθεί ότι οι εν λόγω διατάξεις έχουν λόγο, σκοπό και νόμιμο έρεισμα να τύχουν εφαρμογής, ΕΙΝΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΩΝ ΟΥΚ ΑΝΕΥ, ΟΤΙ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΔΥΣΜΕΝΕΣΤΕΡΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΟΜΗΣΗΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ και ότι οι όροι δόμησης που ισχύουν κατά το χρόνο απόκτησης των εκάστοτε γηπέδων από τους ιδιοκτήτες τους θα συνεχίσουν να ισχύουν, προκειμένου Η ΑΡΤΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΫΦΙΣΤΑΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΨΗΦΙΣΗΣ ΤΟΥ ΥΠΟ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΓΗΠΕΔΩΝ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΑΝΕΠΗΡΕΑΣΤΗ, όπως επιτάσσει το Σύνταγμα και όπως συνέβη και με τις προηγούμενες αλλαγές της σχετικής νομοθεσίας.
Eν μια νυκτί απαξιώνεται πλήρως η ιδιοκτησία χιλιάδων Ελλήνων κάτι το οποίο εκτός από αήθες, ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟ, καθώς σύμφωνα με το άρθρο 17 παρ. 2 του Συντάγματος η στέρηση της ιδιοκτησίας επιτρέπεται μόνο για «προσηκόντως αποδεδειγμένη δημόσια ωφέλεια» και ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ ΚΑΤΑΒΛΗΘΕΙ ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΣΤΟΝ ΘΙΓΟΜΕΝΟ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ. Πέρα από το γεγονός ότι ουδόλως έχει αποδειχθεί η δημόσια ωφέλεια από την επιχειρούμενη ουσιαστική αχρήστευση της περιουσίας χιλιάδων πολιτών και την συνεπαγόμενη ερήμωση της υπαίθρου, αυτή ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΗ πριν την πλήρη αποζημίωση των θιγόμενων ιδιοκτητών.
Και μπορεί μεν ο περιορισμός του δικαιώματος της ιδιοκτησίας να είναι θεμιτός όταν αυτό επιτάσσει το δημόσιο συμφέρον, εάν όμως ο περιορισμός υπερβαίνει κάποια εύλογα όρια, τότε θίγονται στοιχειώδεις εξουσίες που απορρέουν από το συνταγματικό δικαίωμα της ιδιοκτησίας, η έλλειψη των οποίων οδηγεί στην άρση της ίδιας της υπόστασης του. Στην περίπτωση αυτή ο περιορισμός ΕΞΟΜΟΙΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΣΤΕΡΗΣΗ ΤΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ και οφείλεται αποζημίωση. Η νομιμότητα περιορισμών στο δικαίωμα ιδιοκτησίας για λόγους χωροταξικούς, πολεοδομικούς ή εν γένει προστασίας του περιβάλλοντος γίνεται μεν δεκτή, όχι όμως όταν προσβάλλεται το δικαίωμα στον πυρήνα του, στερώντας από τον ιδιοκτήτη την χρήση της ιδιοκτησίας του άνευ αποζημιώσεως. Ο περιορισμός (ουσιαστικά η κατάργηση) της εκτός σχεδίου δόμησης ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΦΑΙΡΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΧΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ ΤΟΥ. Σύμφωνα με την θεμελιώδη υπ’αριθμ. 223/1929 απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, ως στέρηση της ιδιοκτησίας δύναται να θεωρηθεί όχι μόνο η αφαίρεση, αλλά και η κατάργηση χωρίς αφαίρεση του δικαιώματος, μέσω της επιβολής περιορισμών που καθιστούν στην ουσία την ιδιοκτησία αδρανή και μη δυνάμενη να χρησιμοποιηθεί βάσει του προορισμού της.
Αυτό ακριβώς συμβαίνει με το υπό συζήτηση νομοσχέδιο. Και ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας θεωρώντας ότι ο προορισμός των εκτός σχεδίου γηπέδων είναι η αγροτική τους εκμετάλλευση (η οποία έχει επίσης απαξιωθεί δεκαετίες τώρα), καθώς δεν μιλάμε για αυθαίρετη δόμηση στα γήπεδα αυτά, αλλά ΓΙΑ ΔΟΜΗΣΗ ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΒΑΣΕΙ ΝΟΜΟΥ, ΓΙΑ ΓΗΠΕΔΑ ΠΟΥ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ «ΠΡΟΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ». Εφόσον ο νόμος επιτρέπει την εκτός σχεδίου δόμηση, προφανώς και ο προορισμός των γηπέδων αυτών δεν είναι πλέον (μόνο) η αγροτική τους εκμετάλλευση ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΔΟΜΗΣΗΣ ΕΠ’ ΑΥΤΩΝ. Άλλωστε για τον λόγο αυτό επένδυσαν πλήθος Ελλήνων τις οικονομίες τους στην αγορά άρτιων και οικοδομήσιμων εκτός σχεδίου γηπέδων καταβάλλοντας τους ανάλογους φόρους τόσο κατά την αγορά τους όσο και ετησίως τόσα χρόνια, των οποίων η τιμή (και η φορολογητέα αξία τους) θα ήταν σαφώς διαφορετική αν τα γήπεδα αυτά ήταν μη άρτια και μη οικοδομήσιμα.
Ο περιορισμός λοιπόν του δικαιώματος της ιδιοκτησίας με τον επιχειρούμενο περιορισμό/κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης, εξομοιώνεται με DE FACTO ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ (χωρίς αποζημίωση), καθώς οι ιδιοκτήτες αυτών των γηπέδων ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΤΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ (ΝΟΜΙΜΟ) ΣΚΟΠΟ ΠΟΥ ΤΑ ΑΠΕΚΤΗΣΑΝ. Η φαινομενική ρύθμιση λοιπόν του δικαιώματος της ιδιοκτησίας στην πραγματικότητα συνιστά αφαίρεση αυτού, Η ΟΠΟΙΑ ΑΝΤΙΚΕΙΤΑΙ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ. Ο επιδιωκόμενος σκοπός, σύμφωνα με την συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, δεν πρέπει να βρίσκεται σε δυσαναλογία με την έκταση της προσβολής των ατομικών δικαιωμάτων, τα οποία σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να θίγονται στον πυρήνα τους. Ποιος λοιπόν σκοπός στην περίπτωση αυτή δικαιολογεί την προσβολή του δικαιώματος της ιδιοκτησίας σε βαθμό που να αποστερούνται οι ιδιοκτήτες ουσιαστικά της χρήσης των γηπέδων τους σύμφωνα με τον (νόμιμο) σκοπό για τον οποίο τα απέκτησαν χωρίς μάλιστα την πλήρη αποζημίωσή τους;
Σύμφωνα δε με την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης των διοικουμένων, οι επιχειρούμενες νομοθετικές αλλαγές δεν πρέπει να θίγουν κεκτημένα δικαιώματα ή πραγματικές καταστάσεις που έχει διαμορφώσει ο ιδιώτης πιστεύοντας ότι τα μέτρα αυτά θα έχουν διάρκεια. Καμία «περίοδος χάριτος», ακόμα και αν ήθελε υποτεθεί ότι όντως παρείχετο τέτοια (κάτι που δεν συμβαίνει, όπως σημειώσαμε παραπάνω) δεν θα μπορούσε να παρακάμψει την αρχή αυτή, ούτε να νομιμοποιήσει την (έστω και μετά 2 έτη) ουσιαστική απαλλοτρίωση (άνευ αποζημιώσεως) της ιδιοκτησίας των θιγόμενων ιδιοκτητών. Ποιος μπορεί να υποχρεώσει τον κάθε ιδιοκτήτη να οικοδομήσει το γήπεδό του εντός διετίας προκειμένου αυτός να μην αποστερηθεί μετά ουσιαστικά του δικαιώματός του επ’αυτής; Ποιος μπορεί να προδικάσει την οικονομική δυνατότητα του εκάστοτε ιδιοκτήτη για άμεση ανοικοδόμηση του γηπέδου του; (πολλοί δε εξ’αυτών απέκτησαν τα γήπεδα αυτά ως επένδυση με σκοπό την επαναπώλησή τους στο μέλλον ή την δωρεά τους προς τα τέκνα τους για την οικονομική τους ενίσχυση, ώστε να μπορέσουν αυτά κάποτε να κτίσουν, κάτι που φυσικά μετά το νομοσχέδιο αυτό καθίσταται αδύνατο – ποιος θα αγοράσει και σε τι τιμή πλέον ένα μη άρτιο και οικοδομήσιμο γήπεδο;) Και ακόμα και αν όντως για κάποια γήπεδα παρέχεται αυτή η διετής προθεσμία (που όμως όπως αναφέρθηκε παραπάνω, αυτή ΔΕΝ αφορά την συντριπτική πλειοψηφία των μέχρι τώρα άρτιων και οικοδομήσιμων εκτός σχεδίου γηπέδων), δεν αποτελεί ακόμα και αυτή η προθεσμία ΑΝΙΣΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, καθώς θα επωφεληθούν αυτής μόνο οι έχοντες την οικονομική δυνατότητα να προβούν σε άμεση ανοικοδόμηση;
Πέρα από την όποια πολιτική τοποθέτηση, ιδεολογία ή συμφέρον έχει ο καθένας να υπερασπίζεται ή να αντιτίθεται στις διατάξεις του υπό συζήτηση νομοσχεδίου, ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗ θα πρέπει να παραμένει η προσήλωση στην προστασία των συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων των Ελλήνων πολιτών. Με τις διατάξεις αυτές (άρθρα 28 και 34) του υπό συζήτηση νομοσχεδίου ΠΛΗΤΤΕΤΑΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΥΡΗΝΑ ΤΟΥ και ως τέτοιες ΠΡΕΠΕΙ ΑΜΕΣΑ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΟΥΝ.
Α) Κατά την προσωπική μου άποψη, θεωρώ ότι οι διατάξεις για την εκτός σχεδίου δόμηση κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση και είναι υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος (άρθρο 24 του Σ) αλλά και εναρμονίζονται με την κοινή λογική: δεν είναι δυνατόν να χτίζονται σήμερα κατοικίες ακόμα και σε γήπεδα που έχουν εμβαδόν 750 m² και να περιμένουν οι ιδιοκτήτες από το κράτος να τους παρέχει φως, νερό, πυροπροστασία και πρόσβαση.
Β) Οι συγκεκριμένες διατάξεις πρέπει να είναι ευνοϊκές για χρήσεις που δεν ανήκουν κατά κανόνα στον αστικό ιστό και πρέπει να χωροθετούνται σε εκτός σχεδίου περιοχές, π.χ. τουριστικές, βιομηχανικές, αγροτικές, βιοτεχνικές, κ.λπ. Λαμβάνοντας υπόψη μάλιστα την κρίση που διαβιώνουμε, ίσως θα έπρεπε να ήταν κατάτι ευνοϊκότερες, διατηρώντας το υφιστάμενο status quo τουλάχιστον μέχρι την έγκριση των κατά τόπους ΤΠΣ, οπότε και θα λυνόταν και το θέμα της χωροθέτησης.
Γ) Επειδή η χωροταξία στη Χώρα μας είναι πρακτικά ανύπαρκτη (ή / και ανεπίκαιρη), θα πρέπει τάχιστα να απλοποιηθούν οι διαδικασίες για α) ταχύτατη έγκριση ΤΠΣ, β) ταχύτατη πολεοδόμηση, γ) ταχύτατη επανέγκριση ορίων οικισμών. Σκεφτείτε ότι η πλειονότητα των οικισμών στην Ελλάδα είτε δεν έχουν καθορισμένα όρια είτε δεν είναι νομότυπα. Υπάρχουν περιοχές υπό ένταξη πριν από τη μεταπολίτευση και υπάρχουν πάρα πολλά ΓΠΣ που εκπονούνται εδώ και 20 έτη. Εάν δεν γίνουν αυτά και αν δεν μπει τάξη στο που μπορεί να δομηθεί τι, τότε το παρόν νομοσχέδιο θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα απ’ ότι θα λύσει. Η έλλειψη εγκεκριμένων υποδοχέων κατοικιών, είναι ο λόγος που δημιουργούνται φαινόμενα όπως το Μάτι και η Κινέτα.
Δ) Επειδή το σχέδιο ισχύει οριζόντια σε όλη τη Χώρα και επειδή υπάρχουν σημαντικές ιδιαιτερότητες από περιοχή σε περιοχή, ίσως θα έπρεπε υπάρχουν προϋποθέσεις για την εφαρμογή των ανωτέρω. Για παράδειγμα εξαίρεση της εφαρμογής του άρθρου σε περιοχές που καλύπτονται από ΤΠΣ / ειδικά διατάγματα.
Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ ότι το παρόν νομοσχέδιο είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και με ελάχιστες παρεμβάσεις μπορεί να αποτελέσει ένα πρώτο βήμα για την «τακτοποίηση» της άναρχης δόμησης σε εκτός σχεδίου περιοχές.
Ερωτήσεις – Παρατηρήσεις
Στην παρ. 1 αναφέρεται «πρόσωπο σε εθνική-επαρχιακή-δημοτική οδό ή κοινόχρηστο χώρο».Τι νοείται ως «κοινόχρηστος χώρος» ; Περιλαμβάνεται η γραμμή παραλίας που νομικά είναι κοινόχρηστη ;
Στην παρ. 6 απαιτείται το κτίριο «να είναι ενιαίο, στις προστατευόμενες περιοχές, σε απόσταση 1 χλμ. από την ακτογραμμή». Δεν είναι ξεκάθαρο από τη διατύπωση αν αυτό απαιτείται μόνο για τις προστατευόμενες περιοχές (και ποιες προστατευόμενες ;) ή τόσο για τις προστατευόμενες όσο και για τα ακίνητα που βρίσκονται 1 χλμ. από την ακτογραμμή ανεξάρτητα αν είναι σε προστατευόμενες ή όχι. Αν εννοείται το δεύτερο, είναι αδιανόητο να θέλουμε να κατασκευάσουμε παραλιακά τουριστικά καταλύματα σε ενιαία κτίρια (μπλοκ) όπως τη δεκαετία του ’60!
Στην παρ. 8 απαγορεύεται η ανέγερση κτισμάτων σε υποστηλώματα. Θα πρέπει να εξαιρεθούν οι μονάδες glamping καθ´ότι στις περισσότερες περιπτώσεις οι σκηνές στήνονται πάνω σε υποστηλώματα.
ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ
ΠΡΩΗΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΠΑΣΟΚ Ν. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ (1977-1989)
ΝΙΚΗΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ Τ.Κ. 63088
ΤΗΛ.: 6977008147
Νομοσχέδιο προς Διαβούλευση:
«Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Πολεοδομικής νομοθεσίας»
Στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο, στο άρθρο 28 που αναφέρεται σε διατάξεις γενικής εφαρμογής στην εκτός σχεδίου δόμηση, εκτιμώ ότι πρέπει να προστεθεί ξεχωριστή παράγραφος που αφορά σε χρήσεις γης εκτάσεων που παραχωρήθηκαν από Δασικές Υπηρεσίες, και κατ’ επέκταση στη δόμηση του περιβάλλοντος.
Ίσως θα ήταν δυνατόν να αποτελεί και ξεχωριστό άρθρο του Νομοσχεδίου.
Συγκεκριμένα :
Στην παράγραφο 1 του άρθρου 17 του Ν. 3208/2003 ( Φ.Ε.Κ. 24-12-2003 ) προσδιορίζεται ότι : «Δημόσια δάση και δασικές εκτάσεις που παραχωρήθηκαν για γεωργική ή δενδροκομική εκμετάλλευση με τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, όπως αυτές κατά καιρούς ίσχυσαν και κωδικοποιήθηκαν με τα άρθρα 14 έως και 27 του Δασικού Κώδικα, εφόσον αξιοποιήθηκαν κατά τους όρους της παραχώρησης και εκδόθηκαν οριστικά παραχωρητήρια αποτελούν ιδιωτικά αγροκτήματα, και δεν υπάγονται καθοιονδήποτε τρόπο στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας.»
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Εισηγητική έκθεση του Νομοσχεδίου όπως εισήχθη για συζήτηση στην Βουλή, η σχετική διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 17 του Ν. 3208/2003, αιτιολογείται απόλυτα για λόγους εκσυγχρονισμού προς την υπόλοιπη αγροτική Νομοθεσία (σελ. 12).
Γίνεται επίσης αναφορά για υλοποίηση όρων παραχώρησης (ελαιώνες) που έγιναν πριν τρείς και τέσσερεις γενιές, υπονοώντας προφανώς ότι έχουν αλλάξει άρδην οι συνθήκες ανάπτυξης της Εθνικής Οικονομίας.
Η παράγραφος αυτή αργότερα (μετά από 10 και πλέον χρόνια) αντικαθίσταται με την παράγραφο 6 του άρθρο 43 του Ν. 4280/2014 (Φ.Ε.Κ. 159 Α/08-08-2014) ως εξής: «Δημόσια και ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που παραχωρήθηκαν για γεωργική ή δενδροκομική καλλιέργεια με τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, όπως αυτές κατά καιρού ίσχυσαν και κωδικοποιήθηκαν με τα άρθρα 14 έως και 27 του Δασικού Κώδικα, εφόσον αξιοποιήθηκαν κατά τους όρους της παραχώρησης ή της εκχέρσωσης, εκδόθηκαν οριστικά παραχωρητήρια και ουδέποτε μετέβαλαν τη χρήση για την οποία παραχωρήθηκαν δεν υπάγονται καθ΄ οιονδήποτε τρόπο στις διατάξεις της Δασικής Νομοθεσίας και μπορούν να διαθέτουν για χρήση, συναφή προς το σκοπό της παραχώρησης.»
Με την τροποποίηση του Ν. 4280/2014 δημιουργείται και θέμα ηθικής τάξης και ίσως και συνταγματικής. Συγκεκριμένα, δεν είναι δυνατόν, σε κάποιον που αγόρασε μια τέτοια έκταση, παραχώρηση από Δασική Υπηρεσία, για αξιοποίηση στη βάση των διατάξεων της παραγράφου 1 του άρθρου 17 του Ν. 3208/2003, η Πολιτεία με νεότερη διάταξη να του απαγορεύει να προβεί στην επένδυση-αξιοποίηση της έκτασης, με αλλαγή χρήσης.
Επιπλέον, η διατύπωση «… και ουδέποτε μετέβαλαν τη χρήση για την οποία παραχωρήθηκαν…» δημιουργεί προβλήματα ερμηνείας, π.χ. εάν εν τω μεταξύ, δηλαδή πριν την ισχύ του Ν. 4280/14, έχει εκπονηθεί και εγκριθεί Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (Γ.Π.Σ.) στο οποίο προβλέπεται δυνατότητα άσκησης άλλης χρήσης, θεωρείται ότι έχει επέλθει μεταβολή της χρήσης ή όχι;
Ανατρέχοντας στην εισηγητική έκθεση του Νομοσχεδίου που έγινε Ν. 4280/2014, παρατηρούμε ότι επαναλαμβάνεται ουσιαστικά η διατύπωση της διάταξης της παραγράφου 1 του άρθρου 17 του
Ν. 3208/2003, με τη προσθήκη της φράσης «και επιτρέπεται η αλλαγή χρήσης». Δηλαδή, καθίσταται ακόμα ευκρινέστερη η δυνατότητα αλλαγής χρήσης.
Με τη διατύπωση αυτή εισήχθη για συζήτηση στην αρμόδια Κοινοβουλευτική επιτροπή και στη συνέχεια στη Βουλή, χωρίς καμία τροποποίηση.
Όμως στη δημοσίευση του Ν. 4280/2014 (Φ.Ε.Κ. 159Α/08-08-2014) στην παράγραφο 6 του άρθρου 43, υπάρχουν 2 σημαντικές διαφοροποιήσεις της διατύπωσης:
1. Η προσθήκη της φράσης «και ουδέποτε μετέβαλαν τη χρήση για την οποία παραχωρήθηκαν» όπως προαναφέρθηκε δημιουργεί θέμα ερμηνείας.
Τί συμβαίνει με τις περιοχές στις οποίες έχουν εγκριθεί Γ.Π.Σ. που καθορίζουν και άλλες χρήσεις; Θεωρείται ότι έχει επέλθει μεταβολή της χρήσης ή όχι; Συγχρόνως, υπάρχει και το «ηθικό θέμα», δηλαδή όποιος «πρόλαβε» και προχώρησε σε έγκριση αλλαγής χρήσης ή παράτυπα άλλαξε χρήση «δικαιώνεται» διατηρώντας την αλλαγή χρήσης, και όποιος δεν «πρόλαβε» να αλλάξει χρήση νομότυπα ή παράτυπα «τιμωρείται»;
2. Η διαγραφή της φράσης «και μπορούν να αλλάξουν χρήση» και η αντικατάστασή της από τη φράση «και μπορούν να διατεθούν για χρήση, συναφή προς το σκοπό της παραχώρησης» αλλοιώνει απόλυτα την αρχική διάταξη, πέραν του ότι εμπερικλείει ασάφεια και αντίφαση. Τί σημαίνει δεν υπάγονται καθ’ οιονδήποτε τρόπο στις διατάξεις της Δασικής Νομοθεσίας αλλά παράλληλα περιορίζει, ουσιαστικά απαγορεύει, την αλλαγή χρήσης;
Σε ότι αφορά στη διαφορετική διατύπωση της παραγράφου 6 του άρθρου 43 του Ν.4280/2014 σε σχέση με όσα είχαν συζητηθεί στη Βουλή, πιθανόν ο νομοθέτης να διείδε ότι στη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 17 του Ν. 3208/2003 εμπεριέχεται ρουσφετολογική διάσταση.
Συγκεκριμένα: Ίσως θεωρήθηκε ότι ήταν δυνατόν σε πρόσφατες χρονικά σε σχέση με τον Ν.3208/2003 παραχωρήσεις να είχαν αξιοποιηθεί κατά τους όρους της παραχώρησης, να είχαν εκδοθεί οριστικοί τίτλοι, και κατά την παραπάνω διάταξη, να μπορούσαν να αλλάξουν χρήση. Δηλαδή ουσιαστικά, ενώ παραχωρήθηκαν για αγροτική εκμετάλλευση, εντός μικρού χρονικού διαστήματος, του δίνονταν η δυνατότητα αλλαγής χρήσης «καταστρατηγώντας» εμμέσως το πνεύμα της παραχώρησης.
Προς άρση λοιπόν της όποιας εμπεριεχόμενης ρουσφετολογικής διάστασης για άμεση δυνατότητα αλλαγή χρήσης αλλά συγχρόνως διατηρώντας το πνεύμα της εισηγητικής έκθεσης του Νομοσχεδίου
(Ν.3208/2003), δηλαδή της εναρμόνισης προς την υπόλοιπη Αγροτική Νομοθεσία και της αναφοράς σε παραχωρήσεις που έγιναν πριν από τρείς και τέσσερις γενιές, υπονοώντας την ριζική αλλαγή των όρων ανάπτυξη της Εθνικής Οικονομίας, προτείνεται η εξής διάταξη, που περιορίζει τη δυνατότητα αλλαγής χρήσης μόνο σε παλαιότερες, πριν από την ισχύ του Ν. 998/1979 παραχωρήσεις:
«Δημόσια και ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που παραχωρήθηκαν για γεωργική ή δενδροκομική καλλιέργεια με τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας, όπως αυτές κατά καιρού ίσχυσαν και κωδικοποιήθηκαν με τα άρθρα 14 έως και 27 του Δασικού Κώδικα, εφόσον αξιοποιήθηκαν κατά τους όρους της παραχώρησης ή της εκχέρσωσης, εκδόθηκαν οριστικά παραχωρητήρια πριν από την ισχύ του Ν. 998/1979 δεν υπάγονται καθ΄ οιονδήποτε τρόπο στις διατάξεις της Δασικής Νομοθεσίας, και μπορούν να αλλάξουν χρήση.
Αυτό ισχύει και για προσωρινά παραχωρητήρια, μετά την έκδοση οριστικών παραχωρητηρίων, με την προϋπόθεση ότι έχει πραγματοποιηθεί ο σκοπός της παραχώρησης και έχει γίνει εμπρόθεσμα η πλήρης αποπληρωμή του καθορισθέντος τιμήματος πριν από την ισχύ του Ν. 998/1979.»
Επεξηγηματικά για την αναφορά-προσθήκη της διατύπωσης για τα προσωρινά παραχωρητήρια: Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες οι παραχωρησιούχοι, αφού πραγματοποίησαν τους όρους της παραχώρησης και κατέβαλαν εμπρόθεσμα το πλήρες τίμημα, θεώρησαν ότι έχουν ικανοποιήσει του όρους της παραχώρησης και δεν προχώρησαν στην έκδοση οριστικού τίτλου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στη παράγραφο 2 του άρθρου 17 του Ν. 3208/2003 δίνεται η δυνατότητα έκδοσης οριστικού παραχωρητηρίου για εκτάσεις που παραχωρήθηκαν προσωρινά πριν από την ισχύ του Ν. 998/1979, ακόμα και αν δεν έχει καταβληθεί ολόκληρο το τίμημα.
Η αναφορά στη προϋπόθεση να έχει καταβληθεί ολόκληρο το τίμημα πριν από την ισχύ του
Ν. 998/1979, αίρει την όποια επιφύλαξη για ρουσφετολογική σημερινή δυνατότητα αλλαγής χρήσης με σημερινή αποπληρωμή του τιμήματος.
ΝΙΚΗΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 30-08-2020 Ο Συντάξας
Αθανάσιος Ξανθόπουλος
-ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ!!!
Καταστρέφει τις ιδιοκτησίες του κάθε πολίτη και βάζει τέλος στις οικοδομικές δραστηριότητες κάθε επαγγέλματος.
Με αυτό το νομοσχέδιο πετάτε στα σκουπίδια τα όνειρα των πολιτών. Αυτοί που βγαίνουν κερδισμένοι είναι μόνο οι μεγαλογαιοκτήμονες και οι εξαιρετικά πλούσιοι οι οποίοι εν συνεχεία θα αγοράζουν τα τεμάχια γης από όλους αυτούς που δεν θα μπορούν πλέον να τα αξιοποιήσουν επειδή είναι μικρά σε τετραγωνικά, σε εξευτελιστικές τιμές για να τα ενώνουν και να χτίζουν βίλες και ξενοδοχεία.
Πόσα ξενοδοχεία να κτιστούν πια! Θα κτίσετε και νοσοκομεία στους ειδικούς δρόμους??? Τι καλό κράτος???
Αυτό είναι το κράτος δικαίου το οποίο θέλετε??
Κε Χατζηδάκη κ Κε Οικονόμου, θέλω να πιστεύω ότι οι σύμβουλοι σας ίσως είδαν το θέμα επιφανειακά κ σε λάθος χρόνο με άλλα δεδομένα. Θέλω να πιστεύω ότι δεν κρύβονται συμφέροντα μεγάλων επενδυτών και κέρδος προσωπικό για ορισμένους!!!!. Την άναρχη δόμηση (όπως αρέσει στον κο Χατζηδάκη να τη λέει) τη δημιούργησε το κράτος με τις υπηρεσίες να κλείνουν τα μάτια…… Τώρα με τους ελεγκτές δόμησης υπάρχει άναρχη δόμηση κε Χατζηδάκη???? Όλοι σας δεν είχατε το θάρρος να τα πείτε προεκλογικά.
Δείξτε επιτέλους σεβασμό στους πολίτες για να σας σεβαστούν και αυτοί. Και αν τολμάτε βγείτε και πέστε τους ότι οι ιδιοκτησίες τους θα γίνουν ΜΗ ΑΡΤΙΕΣ ΚΑΙ ΜΗ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΜΕΣ!!! Όχι να κρυβόσαστε πίσω από τις μικρές παρεκκλίσεις.
Ξεχνάτε ότι η οικοδομή είναι η ραχοκοκαλιά της οικονομίας και πόσα επαγγέλματα εξαρτώνται από αυτήν.
Δεν υπάρχει κανένα σχέδιο, κανένα νόημα, καμία ιδέα πίσω από όλο αυτό.
Πριν καταργήσετε τη δόμηση εκτός σχεδίου, δημιουργείστε σχέδια πόλεων και επεκτάσεις αυτών, ετοιμάστε πολεοδομικά σχέδια, επεκτείνετε τους οικισμούς και μετά προβείτε σε αυτό το ακραίο μέτρο.
Απλά, με πρόσχημα την προστασία του περιβάλλοντος, απαξιώνεται την περιουσία των κατοίκων της περιφέρειας, χωρίς να έχετε κάτι σωστό έτοιμο, χωρίς να σκεφτόσαστε το οικονομικό μέλλον των κατοίκων της Ελλάδας, το οποίο εξαρτάται κατά πολύ από την οικοδομή.
Λαμβάνοντας υπόψη τα σημερινά δεδομένα της χώρας (ύφεση, κρίση, πανδημία) έχετε υποχρέωση αλλά και τον χρόνο ακόμη να πάρετε πίσω τις διατάξεις του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου και ειδικά τις σχετικές με την εκτός σχεδίου δόμηση που πιθανώς θα αποτελέσει ταφόπλακα όχι μόνο στη μικροϊδιοκτησία και σε όλα τα σχετιζόμενα επαγγέλματα (μεσίτες, μηχανικοί, κατασκευαστές, συνεργεία σχετικά με οικοδομή, συμβολαιογράφοι κτλ) αλλά και εν γένει στη οικονομία μας και πιθανώς στην σημερινή κυβέρνηση.
ΑΠΟΔΕΙΞΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΟΤΙ ΕΝΕΡΓΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ.
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΜΑΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΑΞΙΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΥΣ.
Άρθρο 28 του προτεινόμενου νόμου
Διατάξεις γενικής εφαρμογής στην εκτός σχεδίου δόμηση
Συμπλήρωση παραγράφου:
Όροι και ρυθμίσεις εγκεκριμένων Ζωνών Οικιστικού Ελέγχου, που έχουν καθοριστεί σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 29 του ν. 1337/1983 (Α’ 33), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, κατισχύουν των διατάξεων της εκτός σχεδίου δόμησης του παρόντος νόμου, εκτός εάν αυτές τροποποιηθούν στα πλαίσια εκπόνησης των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων.
Άρθρο 31 του προτεινόμενου νόμου
Διόρθωση του άρθρου 56 παρ. 13 ν. 3982_2011, όπως προστέθηκε με τον Ν. 4512/2108 (Α’ 5/17.01.2018)
«13. Στις περιοχές όπου υπάρχουν ή πρόκειται να ιδρυθούν μεμονωμένες μεγάλες μονάδες, μπορεί να ιδρυθεί Επιχειρηματικό Πάρκο Μεμονωμένης Μεγάλης Μονάδας (ΕΠΜΜΜ). Ως μεμονωμένες μεγάλες μονάδες που υπάγονται στην παρούσα περίπτωση θεωρούνται αυτές που ασκούν δραστηριότητες υπαγόμενες στο Δεύτερο Μέρος του παρόντος νόμου και έχουν έκταση τουλάχιστον εκατόν (100) στρέμματα ανεξάρτητα από την κατηγορία όχλησης. Η διαδικασία καθορισμού, οριοθέτησης και οργάνωσης, τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, ο τρόπος λειτουργίας και διαχείρισης αυτής της κατηγορίας των Επιχειρηματικών Πάρκων, καθορίζεται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος και Ενέργειας.»
Εν μέσω πολέμου με αόρατο εχθρό (κατά δήλωση του Πρωθυπουργού) και ανοιχτών απειλών από ορατό εχθρό, η Κυβέρνηση, αντί να συμβάλει στην αναγκαία όσο ποτέ κοινωνική συνοχή, πυροδοτεί για άλλη μια φορά εντάσεις και αναστάτωση.
Ποιά η αδήριτη ανάγκη και ποιός ο κατεπείγων λόγος ώστε στην εποχή της ύφεσης, της ανεργίας, των λουκέτων και των εθνικών κινδύνων να ιεραρχεί ως προτεραιότητα την ισοπεδωτική κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης, να θέτει σε διαβούλευση μέσα στον Αύγουστο το ψευδεπίγραφο – τάχα για τον εκσυγχρονισμό της χωροταξικής και περιβαλλοντικής νομοθεσίας – νομοσχέδιο και να επιχειρεί άρον άρον την απαξίωση και αχρήστευση περιουσιών;
Ο κόσμος εξουθενωμένος μετράει τις πληγές του και η εκτός τόπου και χρόνου κυβέρνηση σπεύδει να του ανοίξει κι άλλες. Είναι ώρα να αντιληφθεί ότι υπάρχουν και όρια. Στις εκ μέρους της προκλήσεις απέναντι στις αντοχές μιας πανταχόθεν απειλούμενης κοινωνίας.
Και ο αρμόδιος υπουργός Κ. Χατζηδάκης που φιλοδοξεί, όπως ισχυρίζεται «να αντιστρέψει την φαύλη ελκυστικότητα της εκτός σχεδίου δόμησης έναντι της οργανωμένης», να προσγειωθεί από την αεροβασία στην πραγματικότητα. Και αντί υπερφίαλων δηλώσεων να εγκύψει με σοβαρότητα και ειλικρίνεια στη ζωτική για μεγάλο μέρος του πληθυσμού αυτή υπόθεση, κατανοώντας ότι κατά βάση υπαρκτές και πιεστικές ανάγκες για κατοικία καλύπτει η εκτός σχεδίου δόμηση, με διαχρονική νομοθέτηση των όρων και προϋποθέσεων.
Να πάψει, λοιπόν, την προσβλητική στοχοποίηση αυτής ως «φαύλης» (λές και δεν είναι προϊόν της θεσμικής κρατικής λειτουργίας, νομοθετικής και εκτελεστικής) και την εξιδανίκευση ως προτύπου υγιούς δόμησης αποκλειστικά της οργανωμένης. Αμφότερες μπορεί να συνυπάρχουν σ’ ένα σύγχρονο νομοθετικό πλαίσιο. Ο αποκλεισμός από την κυβέρνηση τέτοιας κοινωνικά αποδεκτής λύσης με αφοριστική λογική αποκαλύπτει τις επιδιώξεις της, που δεν είναι άλλες από την αναδιάταξη του ιδιοκτησιακού χάρτη με συγκεντροποίηση της γης στα χέρια λίγων και εκλεκτών, φερομένων ως «επενδυτών», μέσω της απαξίωσης της μικρής ιδιοκτησίας ως μη οικοδομήσιμης και εν τέλει της εκποίησης και εξαφάνισής της.
Οι σχεδιασμοί αυτοί, πέραν των άλλων, είναι ανεδαφικοί και ανακόλουθοι.
Διότι δεν είναι δυνατό να επισπεύδεται η κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης, ενώ εκκρεμούν επί δεκαετίες η μη επικαιροποίηση των σχεδίων πόλεων με την επέκτασή τους, η μη καταγραφή, επικαιροποίηση και επέκταση των οικισμών με σαφή οριοθέτησή τους, η μη αποτύπωση και κατηγοριοποίηση των δρόμων με την αποσαφήνιση της έννοιας των κοινοχρήστων και την απλούστευση των διαδικασιών εφαρμογής τους, η μη ολοκλήρωση του Κτηματολογίου (τμηματικές κτηματογραφήσεις του οποίου πάσχουν αθεράπευτα και πρέπει να γίνουν εκ νέου), του Δασολογίου κ.λ.π.
Η άρση αυτών των εκκρεμοτήτων συνιστά προϋπόθεση και αίτημα για μια συνεκτική πολεοδομική και χωροταξική πολιτική, στο πλαίσιο της οποίας πρέπει να ενταχθεί και η ορθολογική αντιμετώπιση της εκτός σχεδίου δόμησης. Αλλιώς, το κενό της δομήσιμης επιφάνειας που ήδη υπάρχει, εξ αιτίας των πιο πάνω, θα μεγεθυνθεί και θα διευρυνθεί με σοβαρές επιπτώσεις στην κοινωνία και την εθνική οικονομία, που κανένας «επενδυτής» δεν θα αντισταθμίσει.
Σε κάθε περίπτωση, εάν, παρόλα αυτά, επικρατήσουν ανορθολογικές και επιθετικές αντιλήψεις, προς στοιχειώδη αντιμετώπιση των επαχθέστατων συνεπειών, καθίσταται εκ των ών ουκ άνευ η πρόβλεψη ικανού μεταβατικού χρόνου και όχι βέβαια διετίας – λαμβανομένων υπόψη των ακραίων τωρινών και μελλοντικών συνθηκών – στη διάρκεια του οποίου να ισχύει η αρτιότητα και οικοδομησιμότητα των εκτός σχεδίων ακινήτων, βάσει του τωρινού νομικού καθεστώτος, χωρίς δηλαδή αλλαγή των όρων και προϋποθέσεων και ανατροπή διαμορφωμένων καταστάσεων, όπως επιχειρείται με το νομοσχέδιο το οποίο αλλοιώνει και το νόημα των διατάξεων ως μεταβατικών.
Παραδόξως, το νομοσχέδιο προσκρούει και στις ιδεολογικές αρχές της Νέας Δημοκρατίας σύμφωνα με τις οποίες ο Κοινωνικός Φιλελευθερισμός στον οποίο φέρεται να ομνύει «ΔΕΝ ολισθαίνει στις ακρότητες του νεοφιλελευθερισμού που υποκαθιστά το κράτος – δυνάστη με την αυθαιρεσία του γιγαντωμένου ιδιώτη».
Αλήθεια η κυβέρνηση ΠΟΥ ΟΛΙΣΘΑΙΝΕΙ;
I bought last year a building plot in Paxos island,8000sqm large,with 200 meters face in road and approximately 40-48 meters depth.I paid 1.2 million US dollars cause the plot is just by the sea.Are you telling me that i need now 50 meters depth size, to built my house?I dont want to built immediatelly but after 5-6 years cause of the coronavirus situation.Who s gonna give me my money back?Are you serious Mr Mitsotakis?
Το νομοσχέδιο είναι καταστρεπτικό για τις τουριστικές περιοχές, καθότι μεγάλο μέρος πλέον της τουριστικής ζήτησης είναι οι εξοχικές επιπλωμένες κατοικίες(βίλες) οι οποίες πρέπει να παρέχουν ησυχία και ιδιωτηκοτητα. Ιδανικο γι αυτό είναι οι εκτός σχεδίου κατοικίες. Καταργώντας λοιπόν την εκτός σχεδίου δόμηση καταργείται και η δυνατότητα να καλυφθεί ένα μεγάλο και ιδιαίτερα ποιοτικό μέρος του τουρισμού μας.
Η αρτιότητα και οικοδομησιμότητα των γηπέδων σύμφωνα με το ΦΕΚ 270Δ/85 άρθρο 1 παρβ) ΄΄Για γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε Διεθνείς, Εθνικές Επαρχιακές, Δημοτικές και Κοινοτικές οδούς ως και σε εγκαταλειμένα τμήματά τους και σε σιδηροδρομικές γραμμές απαιτούνται: Ελάχιστο πρόσωπο 45 μ. Ελάχιστο βάθος 50 μ. Ελάχιστο εμβαδόν 4000 μ2.΄΄ Συνεπώς δεν είναι κάτι νέο.
Το νέο είναι πως καταργούνται οι παρεκκλίσεις που σημαίνει πως γήπεδα με μικρότερο πρόσωπο ή εμβαδό (το πιο σύνηθες) χάνουν τη δυνατότητα οικοδόμησης και αυτομάτως απομειώνεται η αξία τους και απαξιώνονται χωρίς τη θέσπιση κάποιο άλλου είδος αντισταθμιστικού μέτρου.
Δεν γίνεται ξεκάθαρο τι θα γίνει με υφιστάμενες εγκαταστάσεις (επαγγελματικά κτήρια) που λειτουργούν νόμιμα σε γήπεδα με μικρότερο πρόσωπο. Θα μπορούν να μεταβάλλουν (εκσυγχρονίσουν) τη κτηριακή τους δομή ή ακόμα και να μεταβάλλουν τη χρήση τους ή με την πάροδο των χρόνων θα μείνουν έρημα κουφάρια (γιατί πολλά από αυτά είναι νοικιασμένα με συγκεκριμένη χρήση)
Σύμφωνα με τη λογική του νομοσχεδίου η δόμηση σε εκτάσεις 4.000τ.μ. και με συγκεκριμένες περιοριστικές προϋποθέσεις στο πρόσωπο (δημοτικές οδοί κατ Α & Β), χωρίς παρεκκλίσεις περιορίζουν σημαντικά τις εκτάσεις που θα μπορούν να οικοδομηθούν. Αυτό θα έχει ως συνέπεια οι ιδιοκτήτες να ψάχνουν όμορες ιδιοκτησίες για να συνενώσουν με ότι αυτό συνεπάγεται (αύξηση των τιμών αυτών των ιδιοκτησιών, διαφιλονικίες με τους γείτονες πιθανοί εκβιασμοί).
Από την άλλη αν δεν βρεθεί τρόπος να καταστούν οι περιουσίες άρτιες και οικοδομήσιμες η τραγική απομείωση της αξίας τους (πάνω στην οποία έχουν βασιστεί συναλλαγές, υποθήκες, εξυπηρέτηση δανείων) είναι δεδομένη, κάτι που ενδέχεται να προκαλέσει κοινωνική αναταραχή, μετά την οικονομική στους μικροϊδιοκτήτες.
Επίσης οποιαδήποτε τάση αποκέντρωσης υπάρχει θα σταματήσει μιας και στα ακίνητα που θα μπορούν να δομηθούν οι τιμές πώλησης θα είναι δυσανάλογα υψηλές σε σχέση με την πραγματική τους αξία και με τη δυνατότητα απόκτησής τους από τον μέσο πιθανό αγοραστή. Κοινώς οι εκτάσεις εκτός σχεδίου, η κατοικία με αυλή και κήπο θα είναι για λίγους, όπως επίσης λίγες μικρό-μεσαίες επιχειρήσεις θα τολμήσουν να ξεκινήσουν δραστηριότητα όταν το πιθανό ενοίκιο ή απόκτηση της έκτασης θα βάζει εξ΄αρχής σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα της επένδυσής τους.
Εν κατακλείδι: Θα πρέπει να υπάρχει αντισταθμιστικό όφελος με την κατάργηση των παρεκκλίσεων και φυσικά οργάνωση και διάλογος με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς πριν την θέσπιση τέτοιων νομοσχεδίων που με την ψήφισή τους επιφέρουν ξαφνικό θάνατο σε μεγάλη μερίδα των μικροιδιοκτησίες
Και κάτι προς σκέψη
Γράφεται ότι
΄΄Σε κάθε περίπτωση, η ελάχιστη απόσταση των κάθε είδους κτιρίων, συμπεριλαμβανόμενων και των περιφράξεων με μόνιμη κατασκευή, πρέπει να ανέρχεται σε τουλάχιστον εννέα (9) μέτρα από τον άξονα των δρόμων που περιβάλλουν το γήπεδο.΄΄
Δηλαδή για να περιφράξω γήπεδο εκτός σχεδίου με μόνιμη κατασκευή (π.χ τοιχίο με πλέγμα στο πάνω μέρος του) στα όρια της ιδιοκτησίας θα πρέπει να έχω πλάτος δρόμου 18μ? Ας υποθέσουμε πως το πλάτος του δρόμου είναι 6μ (πιο ρεαλιστικό). Η τοποθέτηση της περίφραξης θα πρέπει να γίνει 9-6/2=6μ πίσω από το όριο ιδιοκτησίας? Δηλαδή θα πρέπει να υποχωρήσει η περίφραξη 6μ μέσα στην ιδιοκτησία,όχι τυπικά, αλλά ουσιαστικά απομειώνοντάς την? Μήπως κάτι δεν καταλαβαίνω καλά στην περιγραφόμενη πρόταση?
Ως μηχανικοί συμφωνούμε ακόμη και στην παντελή κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης υπό την προϋπόθεση ότι έχει καταρτιστεί σαφέστερη πολεοδομική νομοθεσία, έχουν ολοκληρωθεί τα σχέδια πόλης, υπάρχουν όλα τα υπόβαθρα χαρτών, απαλλοτριώσεων, διοικητικών γραμμών, έχουν οριστεί σαφείς χρήσεις γης για όλες τις δραστηριότητες. Αντί αυτού όμως κατατίθεται για να ψηφιστεί το νομοσχέδιο που καταργεί τις παρεκκλίσεις ενώ:
Τα υφιστάμενα σχέδια πόλης είναι κορεσμένα –έχουν δομηθεί σχεδόν στο σύνολό τους- ενώ σε πολλές περιπτώσεις υπάρχουν σοβαρές ασυμφωνίες και χρειάζονται αναθεώρηση. Όσον αφορά τις νέες μελέτες επέκτασης σχεδίων ή νέας πολεοδόμησης τα στοιχεία του ΤΕΕ/ΤΑΚ δίνουν να έχουν ανατεθεί 93 μελέτες πολεοδόμησης στην Ανατολική Κρήτη από τη δεκαετία του 1990 και μέχρι σήμερα έχουν ολοκληρωθεί μόνο οι 4. Στο Δήμο μας συγκεκριμένα η Πολεοδομική μελέτη του Κολονέλλου ανατέθηκε πριν 26 χρόνια και δεν έχει ολοκληρωθεί, οι πολεοδομικές μελέτες Πετρά και Αγ. Φωτιάς, Παλαικάστρου και Αγκαθιά, Μακρύ Γιαλού, Ξερόκαμπου, Μόχλου, Γούδουρα, ανατέθηκαν και ή εγκαταλείφτηκαν ή έχουν βαλτώσει περισσότερο από 30 χρόνια ενώ ταυτόχρονα όλα αυτά τα χρόνια οι υπηρεσίες δόμησης απαιτούν παρανόμως να σεβαστούμε τα βαλτωμένα μεν σε εξέλιξη δε σχέδια πόλης στους οικισμούς μειώνοντας τη δομήσιμη και καλύψιμη επιφάνεια των οικοπέδων.
Τα όρια των οικισμών που ορίστηκαν τη δεκαετία του 1980 έχουν πολλές ασάφειες. Στην πλειοψηφία των οικισμών δε μπορούν να εντοπιστούν στο έδαφος τα ορόσημα που αναφέρονται στην περιγραφή των ορίων ή αυτά να μη βρίσκονται στη θέση που περιγράφει το σκαρίφημα του οικισμού. Επίσης με την 1268/2019 απόφασή του το Συμβούλιο της Επικρατείας ακύρωσε τις οριοθετήσεις των οικισμών ενώ δεν είναι καταγεγραμμένα τα όρια των συνεκτικών τμημάτων των οικισμών του 1923 πράγμα που δυσχεραίνει ή πολλές φορές αποκλείει τη δόμηση εντός των οικισμών.
Δεν έχει ολοκληρωθεί το κτηματολόγιο στη μεγαλύτερη έκταση της χώρας. Οι μελέτες κτηματογράφισης ανατέθηκαν τα τελευταία 2 χρόνια σε δεκάδες αντιπεριφέρειες της επικράτειας και οι περισσότερες βρίσκονται ακόμη στη φάση της επεξεργασίας των στοιχείων, δεν έχει γίνει ούτε καν η πρώτη ανάρτηση άρα είναι ορατός ο κίνδυνος ιδιοκτησίες να καταλήξουν με επιφάνεια κάτω από τα 4 στρεμμάτων και οι ιδιοκτήτες να μην το γνωρίζουν.
Δεν έχουν ολοκληρωθεί οι Δασικοί χάρτες στην επικράτεια ενώ σε ορισμένες περιφερειακές ενότητες (όπως η δική μας για παράδειγμα) δεν έχει καν γίνει η ανάρτησή τους. Για να μπορεί να δομηθεί ένα γήπεδο εκτός σχεδίου πρέπει ή να υπάρχει κυρωμένος δασικός χάρτης ή να υπάρχει τελεσιδικία από το δασαρχείο του συγκεκριμένου τεμαχίου.
Δεν έχουν αναγνωριστεί οι δρόμοι που βρίσκονται εκτός σχεδίου και οικισμού που προϋπάρχουν του 1923. Τα γεωτεμάχια που έχουν πρόσωπο στους δρόμους αυτούς μπορούν σήμερα να κατατμηθούν σε μικρότερα τμήματα άνω των 4 στρεμμάτων. Οι δρόμοι αυτοί δυνητικά θα μπορούσαν να γίνουν κοινόχρηστοι ή ακόμη και δημοτικοί αν είναι οι κύριοι ή οι μοναδικοί που συνδέουν οικισμούς μεταξύ τους ή με το εθνικό ή επαρχιακό δίκτυο.
Δεν υπάρχουν πουθενά καταγεγραμμένοι οι δημοτικοί οδοί που υπάρχουν μέσα στους οικισμούς. Για να βεβαιώσεις σήμερα την ύπαρξη και τη γεωμετρία δημοτικών οδών που βρίσκονται εντός οικισμού πρέπει να γίνει αυτοψία από την τεχνική υπηρεσία και τον πρόεδρο του δημοτικού διαμερίσματος, ενώ δεν υπάρχει πουθενά η συνολική τους καταγραφή. Συνεπώς δυσχεραίνεται ακόμη περισσότερο η δυνατότητα δόμησης εντός των οικισμών.
Δεν έχουν οριστεί οι γραμμές παραλίας. Αν και ορίστηκαν οι γραμμές αιγιαλού απαιτείται καθορισμός της γραμμής παραλίας για να χτίσεις εκτός σχεδίου, διαδικασία χρονοβόρα μέχρι την έκδοση του ΦΕΚ για τον καθορισμό. Μετά τον καθορισμό της γραμμής παραλίας απαιτείται και πράξη αναλογισμού η οποία οδηγεί τελικά σε απαλλοτρίωση και απομοίωση της επιφάνειας του ακινήτου. Αν η επιφάνεια πέσει κάτω από τον κανόνα της αρτιότητας ακίνητα με μεγάλη αξία δίπλα στον αιγιαλό αχρηστεύονται.
Δεν έχουν αναγνωριστεί ούτε οριοθετηθεί το σύνολο των ρεμάτων. Σήμερα υπάρχουν ελάχιστες οριοθετήσεις ρεμάτων σε όλη την επικράτεια ενώ έχει γίνει υποχρεωτικό στον ιδιώτη να μελετά για τον προσδιορισμό της γραμμής πλημμύρας στα ρέματα πλησίον της ιδιοκτησίας του. Από τη μελέτη που εκπονείται σήμερα για τον ποταμό Παντέλη στα Λιβάδια Σητείας στα πλαίσια την μελέτης για το τοπικό ρυμοτομικό σχέδιο του Γηροκομείου Σητείας βρέθηκε ότι η γραμμή πλημύρας επηρεάζει εκατοντάδες ιδιοκτησίες.
Δεν είναι σαφή τα όρια των εθνικών, επαρχιακών και δημοτικών οδών. Σε οδούς που έγιναν απαλλοτριώσεις για την κατασκευή ή βελτίωσή τους συχνά δεν είναι δυνατό να ταιριάξουν τα όρια των απαλλοτριώσεων στο έδαφος, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις ο δρόμος βγαίνει έξω από τα όρια της απαλλοτρίωσης που έχουν καθοριστεί. Επίσης υπάρχουν επαρχιακοί ή ακόμη και εθνικοί οδοί στους οποίους δεν υπάρχει καν αποτύπωση. Σε οδούς που αναγνωρίστηκαν ως κυριότεροι αγροτικοί και έγιναν δημοτικοί απλά υπάρχει η θέση τους στο χάρτη και σπάνια βρίσκεις αποτύπωση, συνεπώς το κράτος, η περιφέρεια ή ο δήμος δε γνωρίζει τα όρια της ιδιοκτησίας του ούτε ο ιδιοκτήτης το όριο του οικοπέδου του με ακρίβεια, γεγονός που μπορεί να απομοιώσει την επιφάνεια του γεωτεμαχίου κάτω από την κατά κανόνα αρτιότητα χωρίς να το γνωρίζει ο ιδιοκτήτης.
Δεν έχουν καθοριστεί όλες οι αρχαιολογικές ζώνες. Σε πολλές περιπτώσεις αν και έχουν εντοπιστεί αρχαιότητες δεν έχουν καθοριστεί ζώνες ελέγχου και περιορισμού της δόμησης ούτε όροι για τον έλεγχο με αποτέλεσμα να είναι στην κρίση της εφορείας αρχαιοτήτων να επιβάλλει όρους δόμησης, δηλαδή στην κρίση των υπαλλήλων και μόνο. Συνήθως η τελική έγκριση της εφορίας αρχαιοτήτων στο Λασίθι έρχεται με καθυστέρηση πολλών μηνών και σε αρκετές περιπτώσεις η καθυστέρηση αυτή θα αποβεί μοιραία στο χρονικό προγραμματισμό για την έκδοση των οικοδομικών αδειών.
Δεν είναι σαφής η πολεοδομική νομοθεσία. Ο ΝΟΚ έχει γραφτεί με πολλές ασάφειες με αποτέλεσμα τη διαφορετική ερμηνεία από υπηρεσία σε υπηρεσία και την αποστολή έγγραφων ερωτημάτων στην αποκεντρωμένη διοίκηση για γνωμοδότηση επί της νομοθεσίας, πράγμα χρονοβόρο.
Όλα τα παραπάνω θα οδηγήσουν:
Στην έξαρση της αυθαίρετης δόμησης.
Σε σημαντικότατη μείωση των γεωτεμαχίων για δόμηση.
Στην υπερβολική αύξηση της ζήτησης για οικοδομικές άδειες σε γήπεδα άρτια κατά παρέκκλιση σήμερα προκειμένου οι ιδιοκτήτες να προλάβουν τις μεταβατικές διατάξεις των 2 ετών.
Σε οικονομική ζημιά στην τοπική οικονομία και τον τουρισμό. Τις τελευταίες δεκαετίες υπήκοοι άλλων κρατών –ενδεικτικά αναφέρω Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, ΗΠΑ, Αραβικές χώρες, Ρωσία, Ισραήλ, Κίνα, Τουρκία κλπ.- αλλά και Έλληνες αγοράζουν εκτός σχεδίου γήπεδα και κατασκευάζουν εκεί τις εξοχικές ή τις κύριες κατοικίες τους – σε πολλές περιπτώσεις είναι υπερπολυτελείς. Με δεδομένο ότι ένα σημαντικό ποσοστό των κατοικιών εκτός σχεδίου ενοικιάζεται ως τουριστική έπαυλη το εισόδημα που θα χαθεί από την αγοραπωλησία, την κατασκευή, το εμπόριο, την παροχή υπηρεσιών, την τουριστική κίνηση θα είναι ανυπολόγιστο.
Συνεπώς ζητούμε:
Την άμεση κατάργηση του υπό διαβούλευση Νομοσχεδίου κατά τα άρθρα που προαναφέρθηκαν ή τουλάχιστον την αναστολή του μέχρι την ολοκλήρωση του πολεοδομικού σχεδιασμού και την ολοκλήρωση και συμπλήρωση όλων των υποβάθρων όπως αυτά αναφέρθηκαν παραπάνω.
Επένδυσα στο τόπο μου αγοράζοντας αγροτεμάχια προς τουριστική εκμετάλλευση στην Σίφνο. Στηρίζοντας την βαριά βιομηχανία της χωράς μου. Το 2002 με το ειδικό διάταγμα ΦΕΚ668Δ 5/8/2002 η επένδυση μου έχασε την αξία της. Παρόλα αυτά αποδέχτηκα τα νέα δεδομένα και προσαρμόστηκα. Τώρα βρίσκομαι πάλι στην ιδία θέση, η περιουσία μου δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί αλλά ούτε και έχει αξία να πουληθεί. Πως να στηρίξω τον τόπο μου όταν η νομοθεσία δίνει δυνατότητες επένδυσης μόνο στους λίγους που βρίσκονται στα ανωτέρα οικονομικά στρωματά.
Είναι άδικο για δεύτερη φορά να πλήττομαι εφόσον έχω ήδη συμμορφωθεί σύμφωνα με το νομό πριν από 18 χρονιά.
Ζητώ την εξαίρεση των νησιών που ήδη έχουν σε ισχύ ειδικά ΦΕΚ
Στην επιχείρηση μου που δραστηριοποιείτε στις κατασκευαστικές εργασίες Μέτα το ειδικό διάταγμα ΦΕΚ668Δ 5/8/2002 μειώθηκε η ζήτηση των υπηρεσιών μου λόγο δυσχέρειας στο να εκδοθεί άδεια σε αγροτεμάχια χωρίς αρτιότητα 4 στρεμμάτων, 25 μέτρων απόστασης κτίσματος από την οδό και 25 μέτρων πρόσωπο, καταργώντας όλες τις παρεκκλίσεις. Η μείωση του όγκου εργασίας με ανάγκασε να προβώ στην μείωση προσωπικού. Ακολούθησε η οικονομική κρίση που εκ των πραγμάτων έφερε επιπλέον ύφεση στον κλάδο και στην επιχείρηση μου, οδηγώντας με σε περαιτέρω μείωση ανθρωπίνου δυναμικού.
Θέτοντας σε ισχύ και αυτό το νομοσχέδιο οδηγεί και πάλι στην ανεργία όσους επαγγελματίες ασχολούνται στον κλάδο των κατασκευών.
Θεωρώ δίκαιο την συνέχιση των ειδικών ΦΕΚ στην Σίφνο οπού εδρεύω και οπού αλλού αυτά ήδη εφαρμόζονται.
Δημευση περιουσιων, υφαρπαγη περιουσιων και απαξιωση αποταμιευσεων, εξαθλιωση των μικρων ιδιοκτητων, ερημωση των μικρων νησιων, δωρο στον απεναντι γειτονα μας και τους μεγαλο επενδυτες.
Δεν προστατευονται ετσι η εκτος σχεδιου περιοχες αλλα καταδικαζονται σε εγκαταληψη και ερημωση!
Το κρατος που δεν μπορει να επιδιορθωσει τις λακκουβες στους δρομους, να μαζεψει τα σκουπιδια εντος των πολεων (ποσο μαλλον στις εκτος σχεδιου περιοχες), που δεν εχει δωσει στοιχειωδεις υποδομες ιδιως στα μικρα νησια του Αιγαιου και του Ιονιου δειχνει τις προθεσεις του για απαξιωση περιουσιων με την ιδεοληψια οτι θα προστατευσει τις εκτος σχεδιου περιοχες!
Ντροπη ακομα και αν αποσυρθει το νομοσχεδιο, ποσο μαλλον εαν παει στην βουλη για συζητηση!!!
Η χώρα και η υφήλιος διολισθαίνει σε επισιτιστική κρίση. Εμείς βέβαια αδωμεν..κατά τα συμφέροντα μιας πλατιάς συντεχνίας πέριξ της οποίας καταγράφεται και τεράστια μαύρη οικονομία.Δεν γίνεται βέβαια σφαιρική αντιμετώπιση του προβλήματος. Το ΝΣ αυτό θα έπρεπε να ακολουθήσει τους Δασικούς χάρτες και να χαράσσονταν η πολιτική επί των γραμμών αυτών με πρώτο γνώμονα την διαφύλαξη της παραγωγικής γης. Δεν περιμένω φυσικά από το ΤΕΕ να αντιληφθεί τέτοιες έννοιες που δεν είναι συνυφασμένες με το θυλάκιο του.
Ναι η κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης πρέπει να γίνει σε βάθος 5ετίας και με όρους περιβαλλοντική νομοθεσίας για τους εν τω μεταξύ οικοδομούντες.Ναι ο Χατζηδάκης θα ηττηθεί όπως η Μπιρμπίλη.
Παρά πολύ ωραία!!! Εμείς που πήραμε δάνεια και αγοράσαμε ένα κομμάτι γη είμαστε κορόιδα που εμπιστεύτηκαμε το ελληνικό κράτος. Καλα να πάθουμε αφού τόσο καιρό δεν είχαμε καταλάβει ότι ζούμε στη μπανανία.
Κατ’ αρχάς είναι απαράδεκτο ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο να τίθεται προς διαβούλευση εν μέσω καλοκαιριού και ειδικά τον Αύγουστο που όλος ο κόσμος λείπει. Επίσης είναι προφανές ότι θέλουν να διαλύσουν την μικρο ιδιοκτησία ενισχύοντας τα μεγαλοσυμφέροντα. Είναι διανοητο να ζητούν 40 μ πρόσοψη και 50 μ βάθος σε χωράφια εκτός σχεδίου που ξέρουν όλοι πολύ καλά ότι το 90 % και πλέον δεν πληροί αυτές τις προϋποθέσεις. Ας δουν το θέμα με σοβαρότητα γιατί έτσι καταστρέφουν εσκεμμένα τους κόπους μιας ζωής.
Άρθρο 28 ΠΡΟΤΑΣΗ:
1) Να παραμείνουν οι παρεκκλίσεις για γήπεδα άνω των 2.000 μ2.( Εντός ζώνης,παρά εθνική, δημοτική, κοινοτική οδώ).
2) Να καταργηθούν τα 40 μ πρόσωπο και 50 μ βάθος. Να γίνουν 25 μ.και 40μ. αντιστοίχως.
3) Να διευκολυνθεί, νομοθετικώς, η συνένωση ομόρων γηπέδων, του ιδίου ιδιοκτήτου.
Σήμερα ακούν για συνένωση οι συμβολαιογράφοι και ιδίως οι υποθηκοφύλακες και παθαίνουν σύγκρυο,και δεν μεταγράφουν τα συμβόλαια.
Τον Αύγουστο του 2002 ψηφίστηκε το προεδρικό διάταγμα ΦEK 668Δ 5/8/2002 κατάργησε όλες τις παρεκκλίσεις και προέβλεψε 25 μετρά πρόσωπο από τότε και απόσταση 25 μέτρων των κτιρίων από τις οδούς. Όλη η τοπική κοινωνία το αποδέχτηκε και υπήρξε μεγάλη βελτίωση του οικιστικού περιβάλλοντος. Το ειδικό διάταγμα θα πρέπει να συνεχίσει να ισχύει τόσο στην Σίφνο όπως και τα ειδικά διατάγματα σε οποία νησιά ισχύον και εφαρμόζονται.
ΔHMHTPIAΔHΣ KΩΣTHΣ APXITEKTONAΣ EMΠ
Οι διατάξεις για την εκτός Σχεδίου Δόμηση ειναι απαράδεκτες και αντισυνταγματικές στο σύνολό τους.
Ποιά γήπεδα έχουν πρόσωπο 45 μέτρα;
Ποιοί δρόμοι έχουν πλάτος 6 μέτρα;
Ποιός και πώς και πότε θα αποφασίσει ποιοί δρόμοι είναι κατηγορίας Α και Β;
Ποιός, πότε θα ξεκινήσει και πότε θα τελειώσε τα Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια;
Με ελαφρά την καρδία και με ελάχιστη περίσκεψη νομοθετείτε την οικονομική καταστροφή εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων.
Να γνωρίζετε όμως ότι αυτό δεν θα περάσει έτσι απλά. Όλοι θα προσφύγουν δικαστικά για την τεράστια οικονομική απώλεια που θα έχουν.
Κανείς σας δεν το έχει σκεφτεί αυτό; Δεν λαμβάνετε υπόψη το τεράστιο πολιτικό κόστος που δημιουργείτε στην κυβέρνηση; Ο πρωθυπουργός το γνωρίζει; Συμφωνεί;
Έχετε μόνο μια τελευταία ευκαιρία να αποσύρετε άμεσα τις διατάξεις για την εκτός σχεδίου δόμηση.
Το Δημοτικό Συμβούλιο Σητείας (169/2020 απόφαση ΑΔΑ:ΩΥΨΧΩ1Γ-ΠΗ5) ομόφωνα
Καταδικάζει τον τρόπο με τον οποίο έγινε η δημόσια διαβούλευση του σχεδίου
νόμου « Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Πολεοδομικής Νομοθεσίας » εν μέσω θέρους και σε περίοδο πανδημίας ΚΑΙ ζητά την άμεση απόσυρση των άρθρων 28 και 34 του υπό διαβούλευση σχεδίου Νόμου « Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Πολεοδομικής Νομοθεσίας»
• Οι δημοτικές οδοί κατηγορίας Β:
α) Συνδέουν οδούς κατηγορίας Α, ή επαρχιακές ή εθνικές, με οργανωμένους υποδοχείς.
β) Λειτουργούν ως δίοδοι που παρέχουν δικαίωμα προσώπου σε οργανωμένους υποδοχείς.
γ) Δεν παρέχουν δικαίωμα προσώπου στα υπόλοιπα παρόδια γήπεδα.
Αυτό αν δεν είναι μεθοδευμένο για να επωφεληθούν ΜΟΝΟ τα μεγάλα οικονομικά fans τότε τι είναι ?
Σκεφτείτε το πριν προχωρήσει κάτι που συνταγματικά δεν στέκει…