Άρθρο 11
Επιτρεπόμενες χρήσεις γης στις ζώνες προστατευόμενων περιοχών του Δικτύου «Φύση 2000»
1. Με την επιφύλαξη της παρ. 5 του παρόντος, στις περιοχές που καθορίζονται ως Ζώνες Απόλυτης Προστασίας της φύσης της περ. α’ της παρ. 4 του άρθρου 19 του ν. 1650/1986 (Α’160), επιτρέπονται οι εξής ειδικές κατηγορίες χρήσεων του άρθρου 1 του π.δ. 59/2018 (Α’ 114), όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 44 του ν. 4685/2020 (Α’ 92):
(1) Κατοικία για προσωπικό ασφαλείας και εργαζομένους μόνο για την εξυπηρέτηση της προστασίας και της βέλτιστης διαχείρισης του προστατευτέου αντικειμένου.
(11) Επιστημονική έρευνα για την προστατευόμενη περιοχή.
(26.12) Γραμμικές υποδομές μεταφορών, ιδίως οδοί κίνησης μηχανοκίνητων οχημάτων, οδοί ήπιας κυκλοφορίας, πεζόδρομοι, ποδηλατόδρομοι, πλατείες, μονοπάτια και θαλάσσιοι διάδρομοι.
(33) Εγκαταστάσεις ύδρευσης, εξαιρουμένης της αφαλάτωσης, εγκαταστάσεις αποθήκευσης και μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, τηλεπικοινωνιών, σταθμών μέτρησης ατμοσφαιρικής ρύπανσης, θορύβου και μετεωρολογικών παραμέτρων, με τον αναγκαίο εξοπλισμό και τις συναφείς εγκαταστάσεις, υπέργειων ή υπόγειων.
(50) Έργα πρόληψης ή αντιμετώπισης της υφαλμύρωσης των υπογείων υδάτων ή εδαφών.
(51) Έργα προστασίας από διάβρωση, κατολισθήσεις και στήριξη εδαφών.
(53) Έργα που αφορούν την αποκατάσταση και βελτίωση των υδατοαποθεμάτων.
Η ελεύθερη βόσκηση και η ερασιτεχνική αλιεία δύνανται να απαγορεύονται εφόσον αυτό κρίνεται απαραίτητο για τη διασφάλιση της ακεραιότητας της περιοχής ως προς τις οικολογικές της λειτουργίες.
2. Με την επιφύλαξη της παρ. 5 του παρόντος, στις περιοχές που καθορίζονται ως Ζώνες Προστασίας της Φύσης της περ. β’ της παρ. 4 του άρθρου 19 του ν. 1650/1986, επιτρέπονται οι εξής ειδικές κατηγορίες χρήσεων:
(1) Κατοικία για προσωπικό ασφαλείας και εργαζομένους.
(7) Διοίκηση μόνο για τις ανάγκες της Ζώνης ή της προστατευόμενης περιοχής.
(11) Kέντρα έρευνας και επιστημονική έρευνα που αφορούν τη Ζώνη.
(13) Αναψυκτήρια μέχρι πενήντα (50) τετραγωνικά μέτρα (τ.μ.).
(15) Τουριστικά καταλύματα, εγκαταστάσεις ειδικής τουριστικής υποδομής και λοιπές τουριστικές επιχειρήσεις του ν. 4276/2014 (Α’ 155), ήπιας τουριστικής ανάπτυξης, εφόσον εξυπηρετούν λειτουργικά μια ή περισσότερες μορφές θεματικού τουρισμού των άρθρων 4, 6, 13, 14, 15, 19 και 20 του ν. 4582/2018 (Α΄ 208), υπό τις ακόλουθες σωρευτικές προϋποθέσεις:
α. η πραγματοποιούμενη συνολικά δόμηση δεν υπερβαίνει το μηδέν κόμμα μηδέν πέντε (0,05) της επιφάνειας του γηπέδου, και
β. πληρούν ενεργειακά και περιβαλλοντικά κριτήρια της απόφασης της παρ. 1 του άρθρου 34 του ν. 4759/2020 (Α’ 245).
Τα τουριστικά καταλύματα, οι εγκαταστάσεις ειδικής τουριστικής υποδομής και οι λοιπές τουριστικές επιχειρήσεις δύνανται να αναπτύσσονται, υπό τις ως άνω προϋποθέσεις, και σε οργανωμένους υποδοχείς, με την επιφύλαξη της παρ. 2 του άρθρου 9 του ν. 3937/2011 (Α’ 60).
(16) Υπαίθρια στάθμευση μόνο για τη ζώνη.
(24) Αγροτικές εκμεταλλεύσεις εγκαταστάσεις και δραστηριότητες, με εξειδίκευση ανά υποκατηγορίες ανάλογα με τη ζώνη.
(25) Εξορυκτικές δραστηριότητες που διενεργούνται υπόγεια υπό την προϋπόθεση ότι η είσοδος της υπόγειας εκμετάλλευσης βρίσκεται εκτός ζώνης προστασίας της φύσης και ζώνης απολύτου προστασίας της φύσης.
(26) Εγκαταστάσεις Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, με εξειδίκευση ανά υποκατηγορίες.
(33) Εγκαταστάσεις ύδρευσης, εξαιρουμένης της αφαλάτωσης, εγκαταστάσεις αποθήκευσης και μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, τηλεπικοινωνιών, σταθμών φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων, σταθμών μέτρησης ατμοσφαιρικής ρύπανσης, θορύβου και μετεωρολογικών παραμέτρων με τον αναγκαίο εξοπλισμό και συναφείς εγκαταστάσεις, υπέργειων ή υπόγειων.
(34) Εγκαταστάσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ).
(47) Κατασκηνώσεις – Παιδικές εξοχές.
(48.1) Κατασκευές για: α) τη διαμόρφωση του εδάφους, όπως κλίμακες, τοίχοι, διάδρομοι, κεκλιμένα επίπεδα, μηχανικά μέσα κάλυψης υψομετρικών διαφορών, καθώς και κατασκευές για την εξυπηρέτηση ατόμων με αναπηρία ή/και εμποδιζόμενων ατόμων,
β) τον εξωραϊσμό και την αισθητική τους αναβάθμιση, τον εξοπλισμό και την ασφάλειά τους και γενικά κατασκευές για την εξυπηρέτηση του προορισμού των χώρων αυτών,
γ) λυόμενες και προσωρινές κατασκευές,
δ) τη λειτουργία και την εξυπηρέτηση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.
(49) Περίπτερα ενημέρωσης και έργα ερμηνείας περιβάλλοντος, ιδίως πινακίδες, αποχωρητήρια, περίπτερα και στέγαστρα.
(50) Έργα πρόληψης ή αντιμετώπισης της υφαλμύρωσης των υπογείων υδάτων ή εδαφών.
(51) Έργα προστασίας από διάβρωση, κατολισθήσεις και στήριξη εδαφών.
(53) Έργα που αφορούν την αποκατάσταση και βελτίωση των υδατοαποθεμάτων.
(54) Πλωτές υποδομές και εγκαταστάσεις θαλάσσιας αναψυχής.
Οι χρήσεις των ειδικών κατηγοριών (1), (7) και (49) επιτρέπονται μόνο για την εξυπηρέτηση της προστασίας και της βέλτιστης διαχείρισης του προστατευτέου αντικειμένου.
Επιτρέπονται επίσης τα ορειβατικά καταφύγια της περ. ηη) της παρ. 3 του άρθρου 1 του ν. 4276/2014, καθώς και δραστηριότητες τύπου αναρρίχησης, η ιππασίας, περιήγησης σε σπήλαια, η κατάβαση ποταμού, ανεμοπορίας με αλεξίπτωτο πλαγιάς ή αιωροπτερισμός.
3. Με την επιφύλαξη της παρ. 5 του παρόντος, στις περιοχές που καθορίζονται ως Ζώνες Διατήρησης Οικοτόπων και ειδών της περ. γ’ της παρ. 4 του άρθρου 19 του ν. 1650/1986, επιτρέπονται οι εξής ειδικές κατηγορίες χρήσεων:
(1) Κατοικία.
(4.1) Μικρές αθλητικές εγκαταστάσεις (κατηγορίες Α1, Α2, Β1, Δ, Ε1).
(4.3) Ειδικές αθλητικές εγκαταστάσεις.
(5) Θρησκευτικοί χώροι.
(8.3). (Περίθαλψη) Εξωνοσοκομειακές Μονάδες Ψυχικής Υγείας.
(8.4) (Περίθαλψη) Μονάδες Πρόληψης και Καταπολέμησης των Εξαρτήσεων.
(12) Εστίαση.
(13) Αναψυκτήρια.
(15) Τουριστικά καταλύματα, εγκαταστάσεις ειδικής τουριστικής υποδομής και λοιπές τουριστικές επιχειρήσεις του ν. 4276/2014, υπό τις ακόλουθες σωρευτικές προϋποθέσεις:
α. η πραγματοποιούμενη συνολικά δόμηση δεν υπερβαίνει το μηδέν κόμμα μηδέν εφτά (0,07) της επιφάνειας του γηπέδου, και
β. πληρούν ενεργειακά και περιβαλλοντικά κριτήρια της απόφασης της παρ. 1 του άρθρου 34 του ν. 4759/2020.
Τα τουριστικά καταλύματα, εγκαταστάσεις ειδικής τουριστικής υποδομής και λοιπές τουριστικές επιχειρήσεις δύνανται να αναπτύσσονται, υπό τις ως άνω προϋποθέσεις, και σε οργανωμένους υποδοχείς, με την επιφύλαξη της παρ. 2 του άρθρου 9 του ν. 3937/2011.
(16) Υπαίθρια στάθμευση μόνο για τη ζώνη.
(22) Επαγγελματικά Εργαστήρια για την επεξεργασία τοπικών προϊόντων του άρθρου 17 του ν. 3982/2011 (Α’ 143).
(24) Αγροτικές εκμεταλλεύσεις, εγκαταστάσεις και δραστηριότητες, με εξειδίκευση ανά υποκατηγορίες ανάλογα με τη Ζώνη.
(25) Εξορυκτικές δραστηριότητες, ιδίως ορυχεία, λατομεία, μεταλλεία, αμμοληψία και ζώνες αναζήτησης, έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων.
(26) Εγκαταστάσεις Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, με εξειδίκευση ανά υποκατηγορίες.
(30) Γωνιές ανακύκλωσης και πράσινα σημεία.
(33) Εγκαταστάσεις ύδρευσης, συμπεριλαμβανομένης της αφαλάτωσης, εγκαταστάσεις αποθήκευσης και μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, τηλεπικοινωνιών, σταθμών φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων, σταθμών μέτρησης ατμοσφαιρικής ρύπανσης, θορύβου και μετεωρολογικών παραμέτρων με τον αναγκαίο εξοπλισμό και συναφείς εγκαταστάσεις, υπέργειων ή υπόγειων.
(34) Εγκαταστάσεις ΑΠΕ.
(35) Πάρκα κεραιών τηλεπικοινωνιών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών.
(47) Κατασκηνώσεις – Παιδικές εξοχές.
(48.1) Κατασκευές για: α) τη διαμόρφωση του εδάφους, όπως κλίμακες, τοίχοι, διάδρομοι, κεκλιμένα επίπεδα, μηχανικά μέσα κάλυψης υψομετρικών διαφορών, καθώς και κατασκευές για την εξυπηρέτηση ατόμων με αναπηρία ή/και εμποδιζόμενων ατόμων,
β) τον εξωραϊσμό και την αισθητική τους αναβάθμιση, τον εξοπλισμό και την ασφάλειά τους και γενικά κατασκευές για την εξυπηρέτηση του προορισμού των χώρων αυτών,
γ) λυόμενες και προσωρινές κατασκευές,
δ) τη λειτουργία και την εξυπηρέτηση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.
(48.2) Εγκαταστάσεις: α) κατασκευές δικτύων υποδομής και εγκαταστάσεων κοινής ωφέλειας, μετά των παραρτημάτων αυτών, υπέργειων και υπόγειων,
β) εγκατάσταση σταθμών μέτρησης ατμοσφαιρικής ρύπανσης, θορύβου και μετεωρολογικών παραμέτρων με τον αναγκαίο εξοπλισμό τους,
στ) εγκατάσταση μονάδων αφαλάτωσης και λοιπών συστημάτων επεξεργασίας νερού για την υδροδότηση δημοτικών δικτύων, μετά των συνοδών έργων που απαιτούνται, για την πλήρη λειτουργία αυτών.
(49) Περίπτερα ενημέρωσης και έργα ερμηνείας περιβάλλοντος, ιδίως πινακίδες, αποχωρητήρια, περίπτερα και στέγαστρα.
(50) Έργα πρόληψης ή αντιμετώπισης της υφαλμύρωσης των υπογείων υδάτων ή εδαφών.
(51) Έργα προστασίας από διάβρωση, κατολισθήσεις και στήριξη εδαφών.
(53) Έργα που αφορούν την αποκατάσταση και βελτίωση των υδατοαποθεμάτων.
(54) Πλωτές υποδομές και εγκαταστάσεις θαλάσσιας αναψυχής.
Επιτρέπονται επίσης δραστηριότητες τύπου αναρρίχησης, ιππασίας, περιήγησης σε σπήλαια, κατάβαση ποταμού, ανεμοπορίας με αλεξίπτωτο πλαγιάς ή αιωροπτερισμός.
4. Στις περιοχές που καθορίζονται ως Ζώνες Βιώσιμης Διαχείρισης Φυσικών Πόρων της περ. δ’ της παρ. 4 του άρθρου 19 του ν. 1650/1986, επιτρέπονται οι ειδικές κατηγορίες χρήσεων του άρθρου 1 του π.δ. 59/2018, με εξαίρεση τις εξής ειδικές κατηγορίες χρήσεων:
(23) Βιοτεχνικές και βιομηχανικές εγκαταστάσεις υψηλής όχλησης.
(43) Πίστες αγώνων αυτοκινήτων και μοτοποδηλάτων.
Επιτρέπονται ιδίως η αναρρίχηση, η ιππασία, η περιήγηση σε σπήλαια, η κατάβαση ποταμού, η ανεμοπορία με αλεξίπτωτο πλαγιάς ή αιωροπτερισμό.
5. Για το σύνολο των ζωνών της παρ. 4 του άρθρου 19 του ν. 1650/1986 επιτρέπονται:
α) δράσεις και παρεμβάσεις αποκλειστικά για τη βελτίωση της βιοποικιλότητας και τη διατήρηση του προστατευτέου αντικειμένου,
β) δράσεις και παρεμβάσεις που σχετίζονται με αρχαιολογικούς χώρους και μνημεία, όπως ανασκαφές και εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης,
γ) Η ειδική χρήση (52) Ήπια θαλάσσια αναψυχή, η οποία περιλαμβάνει ιδίως κολύμβηση, ιστιοσανίδα, καταδύσεις και υποβρύχια φωτογράφηση.
δ) Η πεζοπορία και η ορειβασία.
5. Οι ειδικές χρήσεις γης των παρ. 1 έως 4, που επιτρέπονται στις προστατευόμενες ζώνες των παραγράφων αυτών, επιλέγονται και εξειδικεύονται ανά προστατευόμενη περιοχή, βάσει της ειδικής περιβαλλοντικής μελέτης της παρ. 2 του άρθρου 21 του ν. 1650/1986, με το προεδρικό διάταγμα της παρ. 3 του άρθρου 21 του ν. 1650/1986.
6. Οι φάροι και οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις δεν υπόκεινται σε περιορισμούς χρήσεων γης και χωροθετούνται όπου απαιτείται για την εξυπηρέτηση της ναυσιπλοΐας και της εθνικής άμυνας αντίστοιχα.
Άρθρο 12
Ζώνες προστασίας και διαχείρισης που περιλαμβάνονται στις ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες – Τροποποίηση παρ. 4 και 5 άρθρου 19 ν. 1650/1986
Τα δύο τελευταία εδάφια των περ. α, β, γ και δ της παρ. 4 του άρθρου 19 του ν. 1650/1986 (Α’ 160), περί επιτρεπόμενων ειδικών κατηγοριών χρήσεων προστατευόμενων περιοχών, καταργείται, η παρ. 5 αντικαθίσταται και οι παρ. 4 και 5 διαμορφώνονται ως εξής:
«4. Στις περιοχές των παραγράφων 1 και 2 του παρόντος ορίζονται, με το προεδρικό διάταγμα της παρ. 3 του άρθρου 21, μία ή περισσότερες ζώνες προστασίας και διαχείρισης από τις παρακάτω:
α. Ζώνη απόλυτης προστασίας της φύσης: ως ζώνες απόλυτης προστασίας της φύσης ορίζονται εκτάσεις με εξαιρετικά ευαίσθητους τύπους φυσικών οικοτόπων, ή/ και με ενδιαιτήματα εξαιρετικά ευαίσθητων ειδών, των οποίων η παρουσία και αντιπροσωπευτικότητα εκτιμάται ως πολύ υψηλή ή η κατάσταση των οποίων επιτάσσει εξαιρετικά αυστηρή προστασία.
β. Ζώνη προστασίας της φύσης: ως ζώνες προστασίας της φύσης ορίζονται εκτάσεις με τύπους φυσικών οικοτόπων, ή/και με ενδιαιτήματα ειδών, των οποίων η παρουσία και αντιπροσωπευτικότητα εκτιμάται ως υψηλή ή η κατάσταση των οποίων επιτάσσει αυστηρή προστασία. Στις ζώνες αυτές προστατεύεται το φυσικό περιβάλλον από δραστηριότητες ή επεμβάσεις που μπορούν να μεταβάλουν ουσιωδώς προς το χειρότερο τη φυσική κατάσταση, σύνθεση ή εξέλιξή του. Απαγορεύονται ή περιορίζονται, σύμφωνα με τις ειδικότερες ρυθμίσεις της πράξης χαρακτηρισμού της προστατευόμενης περιοχής ή/και του οικείου Σχεδίου Διαχείρισης, δραστηριότητες όταν η άσκησή τους έχει επιπτώσεις που υπονομεύουν τους στόχους διαχείρισης ή την αποτελεσματικότητα των μέτρων διαχείρισης της προστατευόμενης περιοχής.
γ. Ζώνη διατήρησης οικοτόπων και ειδών: ως ζώνες διατήρησης οικοτόπων και ειδών ορίζονται εκτάσεις που υπόκεινται σε κατάλληλη διαχείριση για τη διασφάλιση ικανοποιητικού βαθμού διατήρησης των προστατευτέων αντικειμένων (τύπων φυσικών οικοτόπων και ειδών ενωσιακής σημασίας ή/και εθνικού ενδιαφέροντος) που αυτές φιλοξενούν. Στις Ζώνες Διαχείρισης Οικοτόπων και Ειδών απαγορεύονται ή περιορίζονται, σύμφωνα με τις ειδικότερες ρυθμίσεις της πράξης χαρακτηρισμού της προστατευόμενης περιοχής ή/και του οικείου Σχεδίου Διαχείρισης, δραστηριότητες όταν αυτές είναι σε θέση μεμονωμένα, σωρευτικά με άλλες ή σε συνέργεια με άλλες, να υποβαθμίσουν τον βαθμό διατήρησης προστατευτέου αντικειμένου και ειδικά όταν η υποβάθμιση αυτή δρα αρνητικά στην κατάσταση διατήρησης του προστατευτέου αντικειμένου σε εθνικό επίπεδο.
δ. Ζώνη βιώσιμης διαχείρισης φυσικών πόρων: ως ζώνες βιώσιμης διαχείρισης φυσικών πόρων ορίζονται εκτάσεις προστατευόμενων περιοχών, στις οποίες είναι δυνατό να συνυπάρχει το προστατευτέο αντικείμενο μαζί με σχετικές πολιτισμικές αξίες ή/και ανθρωπογενείς δραστηριότητες που προάγουν τη βιώσιμη διαχείριση φυσικών πόρων ή/και τη βιώσιμη ανάπτυξη, αυτή, δηλαδή, που υπηρετεί την προστασία του περιβάλλοντος, την οικονομική ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Ανθρωπογενείς δραστηριότητες εντός της ζώνης αυτής, όταν μπορούν να οδηγήσουν σε υποβάθμιση του βαθμού διατήρησης του προστατευτέου αντικειμένου στην προστατευόμενη περιοχή και ιδιαιτέρως της κατάστασης διατήρησης του προστατευτέου αντικειμένου σε εθνικό επίπεδο, υπόκεινται σε κατάλληλες ρυθμίσεις βάσει των σχετικών προβλέψεων της πράξης χαρακτηρισμού της προστατευόμενης περιοχής και του οικείου Σχεδίου Διαχείρισης.
5. Στις ζώνες του παρόντος περιλαμβάνονται και περιοχές που υπάγονται σε ειδικό καθεστώς προστασίας, όπως αρχαιολογικοί χώροι και οι ζώνες προστασίας Α’ και Β’ αυτών, Περιοχές Οργανωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης, Ειδικά Σχέδια Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικών Επενδύσεων, Ειδικά Σχέδια Χωρικής Ανάπτυξης Δημοσίων Ακινήτων. Στις ζώνες του παρόντος δεν περιλαμβάνονται περιοχές που βρίσκονται εκτός των ορίων των προστατευόμενων περιοχών, συμπεριλαμβανομένων των περιφερειακών ζωνών των προστατευόμενων περιοχών που έχουν ορισθεί ως οικολογικοί διάδρομοι.».
Άρθρο 13
Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες, σχέδια διαχείρισης και καθορισμός χρήσεων γης στις προστατευόμενες περιοχές – Τροποποίηση άρθρου 21 ν. 1650/1986
Στο άρθρο 21 του ν. 1650/1986 (Α’ 160), περί σχεδίων διατήρησης των περιοχών προστασίας: α) στο τέταρτο εδάφιο της παρ. 2 προσδιορίζεται ότι οι επιτρεπόμενες χρήσεις γης δεν είναι προτεινόμενες, αλλά συνδέονται με τις αντίστοιχες ζώνες προστασίας και προστίθεται νέο πέμπτο εδάφιο, β) προστίθενται παρ. 2α, υποπερ. εε στην περ. α της παρ. 3 και παρ. 9, 10 και 11, γ) στην υποπερ. γγ της περ. α της παρ. 3 εξειδικεύεται ότι οι περιορισμοί άσκησης δραστηριοτήτων γίνονται κατ’ εξουσιοδότηση του οικείου προεδρικού διατάγματος, δ) στην παρ. 4 αφαιρούνται οι αναφορές για τα διαλαμβανόμενα, στο προεδρικό διάταγμα χαρακτηρισμού, σχέδια διαχείρισης και τον καθορισμό γειτονικών εκτάσεων, ε) η προθεσμία του τελευταίου εδαφίου της παρ. 6 παρατείνεται, στ) η παρ. 7 αντικαθίσταται, και το άρθρο 21 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 21
Χαρακτηρισμός περιοχών, στοιχείων ή συνόλων της φύσης και του τοπίου
1. Για την προστασία και τη διατήρηση των περιοχών προστασίας της βιοποικιλότητας και των Εθνικών Πάρκων καταρτίζονται τα σχέδια διαχείρισης της παραγράφου 3 και εκδίδονται τα προεδρικά διατάγματα της παραγράφου 4, κατόπιν της ειδικής περιβαλλοντικής μελέτης της παραγράφου 2.
2. Η Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη αποτελεί την επιστημονική μελέτη τεκμηρίωσης του Προεδρικού Διατάγματος μιας ή περισσότερων προστατευόμενων περιοχών και του Σχεδίου Διαχείρισης κάθε προστατευόμενης περιοχής. Ειδικότερα εστιάζει στον χαρακτηρισμό των προστατευόμενων περιοχών, στις ζώνες που ορίζονται εντός αυτών, στην αναγκαιότητα ή μη θεσμοθέτησης περιφερειακών ζωνών, οικολογικών διαδρόμων, καθώς και στην πρόταση ρύθμισης δραστηριοτήτων και λειτουργιών και πρόβλεψης κατάλληλων μέτρων και δράσεων για τη διατήρηση του προστατευτέου αντικειμένου κάθε προστατευόμενης περιοχής. Η ειδική περιβαλλοντική μελέτη εκπονείται για μία ή περισσότερες προστατευόμενες περιοχές και τίθεται υποχρεωτικά σε δημόσια διαβούλευση. Εξετάζει τις επιπτώσεις που θα έχουν στο περιβάλλον και ειδικότερα στο προστατευτέο αντικείμενο οι όροι και περιορισμοί δραστηριοτήτων που προτείνει, σε συνδυασμό με τις επιτρεπόμενες δραστηριότητες, όπως αυτές θα προκύπτουν από τις χρήσεις γης ανά ζώνη. Στις ζώνες αυτές λαμβάνονται υπόψη οι υφιστάμενες δραστηριότητες και η γειτνίαση με οικισμούς και υπάρχει μέριμνα για την εξυπηρέτηση των λειτουργιών που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τον πολεοδομικό ή οικιστικό χαρακτήρα των περιοχών αυτών, καθώς και οι κατευθύνσεις του περιφερειακού χωροταξικού πλαισίου της οικείας περιφέρειας και των ειδικών χωρικών πλαισίων. Επιπλέον, εξετάζει τις συνέπειες εναλλακτικών λύσεων, περιλαμβανομένης και της μηδενικής λύσης.
Η περιοχή που καλύπτει κάθε ειδική περιβαλλοντική μελέτη, η διαδικασία σύνταξης και έγκρισης, όπως και οι προδιαγραφές των ειδικών περιβαλλοντικών μελετών ορίζονται με απόφαση του αρμόδιου οργάνου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
2α. Το αντικείμενο της ειδικής περιβαλλοντικής μελέτης και του προεδρικού διατάγματος περιλαμβάνει το σύνολο των προστατευόμενων περιοχών, εκτός των περιοχών:
α. για τις οποίες έχουν εκδοθεί Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια, σύμφωνα με τον ν. 4447/2016 (Α’ 241),
β. εντός ορίων οικισμών ή σχεδίου πόλης ή οικισμών προ του 1923, και
γ. εντός οργανωμένων υποδοχέων παραγωγικών δραστηριοτήτων, ιδίως Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Παραγωγικών Δραστηριοτήτων ή Οργανωμένων Υποδοχέων Μεταποιητικών Δραστηριοτήτων.
3. α. Τα σχέδια διαχείρισης περιλαμβάνουν:
αα. τους στόχους διατήρησης και την πιθανή ιεράρχηση προτεραιοτήτων διαχείρισης της προστατευόμενης περιοχής,
ββ. διαχειριστικές δράσεις, παρεμβάσεις και μέτρα που είναι απαραίτητα για να επιτευχθεί ή να διατηρηθεί η ικανοποιητική διατήρηση του προστατευτέου αντικειμένου. Οι σχετικές δράσεις και τα σχετικά μέτρα δύνανται να εξειδικεύονται για επιμέρους στοιχεία του προστατευτέου αντικειμένου ανάλογα με τις οικολογικές τους απαιτήσεις, τον βαθμό διατήρησής τους και τις πιέσεις ή απειλές που αντιμετωπίζουν,
γγ. την εξειδίκευση των όρων και περιορισμών άσκησης δραστηριοτήτων και εκτέλεσης έργων που είναι απαραίτητα για την ικανοποιητική διατήρηση του προστατευτέου αντικειμένου κατ’ εξουσιοδότηση του σχετικού προεδρικού διατάγματος καθώς και, όπου είναι αναγκαίο, τις ειδικότερες μελέτες που πρέπει να εκπονηθούν για την εξειδίκευση ή/και οριστικοποίηση του περιεχομένου προτεινόμενων διαχειριστικών δράσεων και μέτρων,
δδ. τις κατευθύνσεις και τις προτεραιότητες για την υλοποίηση έργων, δράσεων και μέτρων που απαιτούνται για την αποτελεσματική προστασία, διαχείριση και αποκατάσταση των αντικειμένων που προστατεύονται κατά περίπτωση, καθώς και τα κατάλληλα προγράμματα παρακολούθησης του προστατευτέου αντικειμένου και αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας του Σχεδίου Διαχείρισης, και
εε. τον προσδιορισμό των έργων και δραστηριοτήτων που δεν ανήκουν στις κατηγορίες Α’ και Β’ της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 4014/2011 (Α’ 209). Για την έγκρισή αυτών δύναται να προβλέπεται στην απόφαση της περ. β της παρούσας, η διενέργεια δέουσας εκτίμησης επιπτώσεων της παρ. 10 του άρθρου 11 του ν. 4014/2011, σύμφωνα με την παρ. 11 του παρόντος.
Στα σχέδια διαχείρισης περιλαμβάνονται σχέδια δράσης στα οποία εξειδικεύονται τα αναγκαία μέτρα, δράσεις, έργα και προγράμματα, οι φάσεις, το κόστος, οι πηγές και οι φορείς χρηματοδότησής τους, καθώς και το χρονοδιάγραμμα εκτέλεσης τους και οι φορείς εφαρμογής τους.
β. Τα σχέδια διαχείρισης εγκρίνονται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Τα σχέδια διαχείρισης των περιοχών στις οποίες περιλαμβάνονται ρυθμίσεις που αφορούν στη γεωργική, αλιευτική και υδατοκαλλιεργητική δραστηριότητα, εγκρίνονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
γ. Όπου απαιτείται, με τις αποφάσεις αυτές εξειδικεύονται τα γενικά και ειδικά μέτρα που προβλέπονται στα άρθρα 5 και 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης του Τοπίου που κυρώθηκε με το ν. 3827/2010 (Α’ 30).
4. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας και μετά από γνώμη της Επιτροπής Φύση 2000, βάσει της αντίστοιχης ειδικής περιβαλλοντικής μελέτης, γίνεται ο χαρακτηρισμός των περιοχών προστασίας της βιοποικιλότητας και των εθνικών πάρκων, η οριοθέτησή τους, καθώς και ο καθορισμός χρήσεων γης και δραστηριοτήτων μέσα στις ανωτέρω προστατευόμενες περιοχές, ανά ζώνη. Με το ως άνω προεδρικό διάταγμα γίνεται ο χαρακτηρισμός περιοχών του Εθνικού Καταλόγου Περιοχών του Ευρωπαϊκού Οικολογικού Δικτύου Natura 2000 που περιλαμβάνονται στην προστατευόμενη περιοχή ως ειδικών ζωνών διατήρησης, ζωνών ειδικής προστασίας ή/και τόπων ενωσιακής σημασίας, εφόσον αυτές δεν έχουν ήδη χαρακτηρισθεί με προηγούμενη πράξη. Όταν στην προστατευόμενη περιοχή περιλαμβάνονται και αγροτικές περιοχές (χερσαίες και υδάτινες) υψηλής φυσικής αξίας, το προεδρικό διάταγμα εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Με το ίδιο προεδρικό διάταγμα μπορούν να οριοθετούνται οικολογικοί διάδρομοι της περίπτωσης 11 του άρθρου 2 του ν. 3937/2011 (Α’ 60).
5. Αν η εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος αφορά σε περιοχές ενδιαφέροντος του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και των νομικών προσώπων που εποπτεύονται από αυτό, οι οποίες περιλαμβάνουν στρατιωτικές υποδομές και εκτάσεις που χρησιμοποιούνται για σκοπούς εθνικής άμυνας και ασφάλειας, το προεδρικό διάταγμα της παραγράφου 4 προτείνεται και από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας.
6. Για περιοχές, στοιχεία ή σύνολα της φύσης και του τοπίου, για τα οποία αρχίζει η διαδικασία χαρακτηρισμού με προεδρικό διάταγμα και έως ότου εκδοθεί η πράξη χαρακτηρισμού, ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας με απόφασή του, που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, μπορεί να καθορίζει όρους και περιορισμούς για επεμβάσεις και δραστηριότητες που είναι δυνατόν να έχουν βλαπτική επίδραση στις παραπάνω περιοχές, στοιχεία ή σύνολα και να υλοποιεί τα σχέδια δράσης της υποπαραγράφου α’ της παραγράφου 3 και συγκεκριμένες διαχειριστικές δράσεις που αποσκοπούν στη βελτίωση και διατήρηση της κατάστασης των προστατευτέων αντικειμένων. Η ισχύς της υπουργικής αυτής απόφασης δεν μπορεί να υπερβαίνει τα δύο (2) έτη. Αν συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι, η προθεσμία αυτή μπορεί να παρατείνεται, με όμοια υπουργική απόφαση, για τρία (3) ακόμη έτη.
7. Οι χαρακτηρισμοί των καταφυγίων άγριας ζωής και των προστατευομένων τοπίων και φυσικών σχηματισμών, όταν αυτές δεν εμπίπτουν σε περιοχές προστασίας της βιοποικιλότητας και εθνικά πάρκα, γίνεται με απόφαση του αρμοδίου οργάνου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας είναι δυνατή η επιβολή όρων και περιορισμών στις δραστηριότητες που ασκούνται εντός των περιοχών αυτών.
8. Ειδικά ο χαρακτηρισμός και ο καθορισμός των ορίων και των ζωνών σε προστατευόμενες περιοχές, που περιλαμβάνονται σε ζώνη οικιστικού ελέγχου (ΖΟΕ), γίνεται με την πράξη καθορισμού της ΖΟΕ και με τη διαδικασία του άρθρου 29 του ν. 1337/1983 (Α’ 33), όπως ισχύει.
9. Οι εθνικοί δρυμοί του άρθρου 78 του ν. δ. 86/1969 (Α’ 7) και οι υγρότοποι διεθνούς ενδιαφέροντος του άρθρου 2 της Σύμβασης Ραμσάρ, η οποία κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν.δ. 191/1974 (Α’ 350), χαρακτηρίζονται ως εθνικά πάρκα με τη διαδικασία της παρ. 3.
10. Με τα προεδρικά διατάγματα της παρ. 3 προβλέπεται ότι:
α. εξακολουθούν να λειτουργούν νομίμως έργα ή δραστηριότητες, εντός των προστατευόμενων περιοχών, οι οποίες είναι νομίμως αδειοδοτημένες και λειτουργούν, σύμφωνα με τους όρους της άδειάς τους, υπό την προϋπόθεση ότι η παραμονή τους δεν διακινδυνεύει την επίτευξη των στόχων διατήρησης της αντίστοιχης περιοχής, σύμφωνα με τις παρ. 2 και 3 του άρθρου 10 του ν. 4014/2011. Προκειμένου να διαπιστωθεί η συνδρομή της εν λόγω προϋπόθεσης, εφόσον υπάρχει σχετική απαίτηση του σχεδίου διαχείρισης της παρ. 3, ακολουθείται η διαδικασία της παρ. 9 του άρθρου 2 του ν. 4014/2011,
β. υλοποιούνται και λειτουργούν νομίμως έργα ή δραστηριότητες, εντός των προστατευόμενων περιοχών, εάν διαθέτουν Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ), μετά από υποβολή και έγκριση Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) που συνοδεύεται από Ειδική Οικολογική Αξιολόγηση (ΕΟΑ), υπό την προϋπόθεση ότι η παραμονή τους δεν διακινδυνεύει την επίτευξη των στόχων διατήρησης της αντίστοιχης περιοχής, σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 10 του ν. 4014/2011. Προκειμένου να διαπιστωθεί η συνδρομή της εν λόγω προϋπόθεσης, εφόσον υπάρχει σχετική απαίτηση του σχεδίου διαχείρισης της παρ. 3, ακολουθείται η διαδικασία της παρ. 9 του άρθρου 2 του ν. 4014/2011,
γ. υλοποιούνται και λειτουργούν νομίμως έργα ή δραστηριότητες, εντός των προστατευόμενων περιοχών, όταν διαθέτουν ΑΕΠΟ, μετά από υποβολή και έγκριση ΜΠΕ, που δεν συνοδεύεται από ΕΟΑ, υπό την προϋπόθεση ότι η παραμονή τους δεν διακινδυνεύει την επίτευξη των στόχων διατήρησης της αντίστοιχης περιοχής, σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 10 του ν. 4014/2011, κατόπιν υποβολής συμπληρωματικής ΕΟΑ, εντός δεκαοκτώ (18) μηνών από τη θέση σε ισχύ του προεδρικού διατάγματος,
δ. υλοποιούνται και λειτουργούν νομίμως, εντός των προστατευόμενων περιοχών, έργα ή δραστηριότητες που δεν ανήκουν στην κατηγορία Α’ της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 4014/2011, εάν η παραμονή τους δεν διακινδυνεύει την επίτευξη των στόχων διατήρησης της αντίστοιχης περιοχής. Η διαπίστωση αυτή γίνεται μέσω ΕΟΑ που εγκρίνεται από την αρμόδια Διεύθυνση της οικείας περιφέρειας και περιλαμβάνει τα στοιχεία που ορίζονται στην παρ. 8 του άρθρου 11 του ν. 4014/2011, εφόσον υπάρχει σχετική απαίτηση του σχεδίου διαχείρισης της παρ. 3, εντός ενός (1) έτους από τη θέση σε ισχύ του προεδρικού διατάγματος. Τα ανωτέρω έργα και οι δραστηριότητες των περ. α’ έως δ’ δύνανται να εκσυγχρονίζονται και να επεκτείνονται σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.
11. Κάθε έργο ή δραστηριότητα που δεν ανήκει στις κατηγορίες Α’ και Β’ της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 4014/2011, αλλά για την έγκρισή του, ενδέχεται να απαιτείται διενέργεια δέουσας εκτίμησης επιπτώσεων της παρ. 10 του άρθρου 11 του ν. 4014/2011, σύμφωνα με την υποπερ. εε’ της περ. α’ της παρ. 3 του παρόντος, υποβάλλεται σε διαδικασία προελέγχου από τη Γενική Διεύθυνση Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής Πολιτικής της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, προκειμένου να εκτιμηθεί αν επηρεάζει σημαντικά την προστατευόμενη περιοχή καθαυτό ή από κοινού με άλλα έργα ή δραστηριότητες, λαμβανομένων υπόψη των στόχων διατήρησης της εν λόγω περιοχής. Για τον σκοπό αυτό, ο φορέας του έργου ή της δραστηριότητας υποβάλλει στη Γενική Διεύθυνση Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής Πολιτικής της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, συνοπτική περιγραφή του έργου ή της δραστηριότητας. Η Γενική Διεύθυνση Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής Πολιτικής, εντός αποκλειστικής προθεσμίας τριάντα (30) ημερών, αποφασίζει αν απαιτείται διενέργεια δέουσας εκτίμησης επιπτώσεων, άλλως τεκμαίρεται ότι το έργο ή η δραστηριότητα δεν επηρεάζει σημαντικά την προστατευόμενη περιοχή. Η δέουσα εκτίμηση επιπτώσεων υποβάλλεται στη Μονάδα Διαχείρισης Προστατευόμενης Περιοχής (ΜΔΠΠ) του άρθρου 34 του ν. 4685/2020 (Α’ 92), βάσει των προδιαγραφών της υπό στοιχεία 52983/1952/23.9.2013 απόφασης του Υπουργού Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (Β’ 2436). Εάν προκύπτει από την ΕΟΑ ότι ενδέχεται να κινδυνεύει η ακεραιότητα της προστατευόμενης περιοχής, η ΜΔΠΠ, με απόφαση του προϊσταμένου της, εκδίδει όρους για την υλοποίηση του εξεταζόμενου έργου ή δραστηριότητας, προκειμένου να διασφαλίσει ότι δεν παραβλάπτεται η ακεραιότητα της προστατευόμενης περιοχής.».
Άρθρο 14
Απλοποίηση ειδικών κατηγοριών χρήσεων γης – Τροποποίηση άρθρων 1, 2, 4, 6, 7, 14 και 15 π.δ. 59/2018
1. Οι ειδικές κατηγορίες χρήσεων γης της περ. «26.12» της παρ. ΙΙ του άρθρου 1 και των άρθρων 2, 4, 6, 7, 14 και 15 του π.δ. 59/2018 (Α’ 114), όπως προστέθηκαν με την παρ. 2γ του άρθρου 44 του ν. 4685/2020 (Α’ 92), εξειδικεύονται και διαμορφώνονται ως εξής:
«(26.12) Γραμμικές υποδομές μεταφορών, ιδίως οδοί κίνησης μηχανοκίνητων οχημάτων, οδοί ήπιας κυκλοφορίας, πεζόδρομοι, ποδηλατόδρομοι, πλατείες, μονοπάτια και θαλάσσιοι διάδρομοι.».
2. Η ειδική κατηγορία χρήσεων γης «33» της παρ. ΙΙ του άρθρου 1 του π.δ. 59/2018, όπως προστέθηκε με την παρ. 2δ του άρθρου 44 του ν. 4685/2020, επικαιροποιείται και διαμορφώνεται ως εξής:
«33. Εγκαταστάσεις παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα, εγκαταστάσεις ύδρευσης συμπεριλαμβανομένης της αφαλάτωσης, εγκαταστάσεις αποθήκευσης και μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, τηλεπικοινωνιών, σταθμών φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων, σταθμών μέτρησης ατμοσφαιρικής ρύπανσης, θορύβου και μετεωρολογικών παραμέτρων με τον αναγκαίο εξοπλισμό και συναφείς εγκαταστάσεις.».
Άρθρο 15
Καταργούμενες διατάξεις
1. Η παρ. 4 του άρθρου 18 του ν. 1650/1986 (Α’ 160), περί οργάνωσης μέτρων προστασίας της βιοποικιλότητας, ανά ζώνες, καταργείται.
2. Καταργούνται οι κάτωθι ειδικές κατηγορίες χρήσεων του π.δ. 59/2018, όπως αυτό τροποποιήθηκε με το άρθρο 44 του ν. 4685/2020 (Α’ 92):
α) 26.12.1. έως και 26.12.7. της περίπτωσης ΙΙ του άρθρου 1, όπως προστέθηκαν με την περ. γ της παρ. 2 του άρθρου 44 του ν. 4685/2020,
β) (26.12.1) έως και (26.12.5) του άρθρου 2, όπως προστέθηκαν με την περ. α της παρ. 3 του άρθρου 44 του ν. 4685/2020,
γ) (26.12.1) έως και (26.12.5) του άρθρου 4, όπως προστέθηκαν με την περ. β της παρ. 5 του άρθρου 44 του ν. 4685/2020,
δ) (26.12.1) έως και (26.12.5) του άρθρου 6, όπως προστέθηκαν με την παρ. 7 του άρθρου 44 του ν. 4685/2020,
ε) (26.12.1) έως και (26.12.5) της παρ. 2 του άρθρου 7, όπως τέθηκαν με την περ. α της παρ. 8 του άρθρου 44 του ν. 4685/2020,
στ) (26.12.1) έως και (26.12.7) του άρθρου 14, όπως προστέθηκαν με την περ. α της παρ. 15 του άρθρου 44 του ν. 4685/2020 και
ζ) (26.12.1) έως και (26.12.7) του άρθρου 15, όπως προστέθηκαν με την παρ. 16 του άρθρου 44 του ν. 4685/2020.
3. Η ειδική κατηγορία χρήσεων «(36) Στρατιωτικές εγκαταστάσεις» της παρ. ΙΙ του άρθρου 1 και του άρθρου 13 του π.δ. 59/2018, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 44 του ν. 4685/2020, καταργείται.
4. Η ειδική κατηγορία χρήσεων «(55) Φάροι» της παρ. ΙΙ του άρθρου 1 του π.δ. 59/2018, όπως προστέθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 44 του ν. 4685/2020,καταργείται.
5. Τα άρθρα 14α, 14β, 14γ και 14δ του π.δ. 59/2018, περί προστατευτικών ζωνών, όπως προστέθηκαν με την παρ. 18 του άρθρου 44 του ν. 4685/2020, καταργούνται.
6. Τα άρθρα 1 έως και 11 και 21 του ν. 4519/2018 (Α’ 25), περί διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών, καταργούνται.
Στην επικεφαλίδα του παρόντος άρθρου αναγράφονται οι δύο λέξεις κλειδιά κατ’εμέ, ως Έλληνας πολίτης, και αυτές είναι »ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ».
Στις προστατευόμενες περιοχές κύριοι και κυρίες, δεν χωρεί ουδεμία αμφιβολία περί τούτου, δεν έχουν καμία θέση και λόγο ύπαρξης τα κατωτέρω, αναφέρω και τονίζω επιγραμματικά:
(25) Εξορυκτικές δραστηριότητες
(34) Εγκαταστάσεις Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ).
(35) Πάρκα κεραιών τηλεπικοινωνιών, ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών.
(54) Πλωτές υποδομές και εγκαταστάσεις θαλάσσιας αναψυχής.
Υπενθυμίζω πως οι Ευρωπαική Ένωση έχει θεσπίσει κριτήρια και ανακοινώσει οδηγίες για τις περιοχές Natura 2000 στις οποίες όλα τα κράτη μέλη πρέπει να συμμορφώνονται.
Συγκεκριμένα: European Commission-Environment-Nature and biodiversity
Η οδηγία για τους οικοτόπους (άρθρο 6 παράγραφος 2) επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να θεσπίζουν τα κατάλληλα μέτρα ώστε να αποφεύγονται η υποβάθμιση των φυσικών οικοτόπων και η όχληση των ειδών χάριν των οποίων έχει οριστεί μια συγκεκριμένη περιοχή Natura 2000. Στην οδηγία για τα πτηνά (άρθρο 4 παράγραφος 4) προβλέπεται γενική υποχρέωση για την αποφυγή της υποβάθμισης των οικοτόπων ειδών πτηνών.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, ως λήψη «κατάλληλων μέτρων» νοείται η θέσπιση από το κράτος μέλος των απαιτούμενων νομικών και/ή συμβατικών μέτρων, ώστε να διασφαλιστεί ότι θα αποφευχθεί η υποβάθμιση των φυσικών οικοτόπων καθώς και η σημαντική όχληση των ειδών για τα οποία μια περιοχή έχει ενταχθεί στο Natura 2000.
Ασφαλώς, οι ιδιοκτήτες/διαχειριστές/χρήστες γης πρέπει να τηρούν κάθε νομικά δεσμευτική διάταξη που θεσπίζεται εν προκειμένω σε εθνικό, περιφερειακό ή τοπικό επίπεδο (π.χ. διαδικασίες αδειών). Εάν λαμβάνονται μόνο συμβατικά μέτρα από ένα κράτος μέλος, είναι ευθύνη του εν λόγω κράτους μέλους να διασφαλίσει όχι μόνο ότι τα μέτρα αυτά είναι «κατάλληλα», κατά την έννοια του άρθρου 6 παράγραφος 2, αλλά επίσης ότι εφαρμόζονται κατά τρόπο ώστε να αποτρέπεται κάθε είδους υποβάθμιση των φυσικών οικοτόπων και σημαντική όχληση των ειδών.
Σας παρακαλώ να ελέγξετε εκ νέου τα προαναφερθέντα άρθρα.
Πρέπει όλοι να αποσκοπούμε στην προστασία της Φύσης η οποία είναι το μόνο πράγμα που θα αφήσουμε στα παιδιά μας.
»Σε όλη τη διάρκεια της Ιστορίας, ο άνθρωπος έπρεπε να παλεύει με τη Φύση για να επιβιώσει. Σ’ αυτόν τον αιώνα, έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι για να επιβιώσει, πρέπει να την προστατέψει.
Ζαν-Υβ Κουστώ»
Στα πλαισια ελεγχου τυχον αλλων περιοχων,
θα προτεινα να εξετασετε και την «Υ.Α. Α5/2280/1983» που αναφερεται στους δυσβασταχτους περιορισμους της Υλικης και οι οποιοι περιοριζουν την αναπτυξη της περιοχης της Βοιωτιας, ενας νομος που εχει πληγει απο την κριση και βρισκεται εξαιρετικα κοντα στο μεγαλυτερο βιομηχανικο παρκο της Ελλαδας.
Με το πέρας 40 ετων, εχουν γίνει εξαιρετικές αλλαγές στις περιοχες γύρω από τη Θήβα, αφήνοντας την πόλη αυτή παγιδευμένη σε έναν αρχαιο πλεον νομο.
Συμφωνώ με το πολύ εύστοχο και ολοκληρωμένο σχόλιο του Green Tank:
«Γενικά σχόλια
Το κεφάλαιο Γ΄ με τις επιμέρους διατάξεις του, κυρίως εκείνες που αφορούν στις επιτρεπόμενες χρήσεις γης και δραστηριότητες εντός των προστατευόμενων περιοχών, αποτελεί σαφή επιδείνωση του υφιστάμενου πλαισίου για τον σχεδιασμό των προστατευόμενων περιοχών, ιδίως δε καθώς οι στις συγκεκριμένες διατάξεις (βλ. άρθ. 44 ν. 4685/2020) είχαν χαρακτηριστεί ως προβληματικές, αδόκιμες και επικίνδυνες, ήδη από την πρώτη φορά που προτάθηκε (1).
Σχόλια ανά άρθρο:
Άρθρο 11: Ειδικότερα, το άρθρο 11, διατηρεί την προβληματική προσέγγιση περί προκαθορισμένου καταλόγου επιτρεπόμενων χρήσεων ανά ζώνη προστασίας. Η προσέγγιση αυτή δεν έχει αποδώσει, καθώς δύο χρόνια μετά την υιοθέτησή της, ο στόχος για επιτάχυνση της θεσμικής κατοχύρωσης των προστατευόμενων περιοχών της χώρας, δεν έχει επιτευχθεί. Καμία Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη δεν έχει εγκριθεί και κανένα Προεδρικό Διάταγμα (βάσει των νέων μελετών) δεν έχει εκδοθεί. Οι περισσότερες μάλιστα εκ των μελετών που έχει αναθέσει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας δεν έχουν τεθεί σε δημόσια διαβούλευση, ενώ οι τροποποιήσεις στο παρόν σχέδιο νόμου θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερες καθυστερήσεις. Συνεπώς, θεωρείται πρακτικά απίθανο να υλοποιηθεί η δέσμευση του Πρωθυπουργού κατά το Συνέδριο της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρησης της Φύσης (IUCN) στη Μασσαλία τον Σεπτέμβριο του 2021 στο οποίο είχε δηλώσει: «Δεσμεύομαι προσωπικά πως η ανακήρυξη του καθεστώτος προστασίας για όλες τις περιοχές Natura 2000 θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2022, μέσω μιας απολύτως διαφανούς και συμπεριληπτικής διαδικασίας.» (2) Η μη επίτευξη του στόχου αυτού επίσης απομακρύνει την πιθανότητα συμμόρφωσης της χώρας με την καταδικαστική απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (C-849/19) για ανεπαρκή προστασία των περιοχών Natura 2000, μία δεκαετία μετά το πέρας της σχετικής προθεσμίας.
Επιπλέον, η προσέγγιση αυτή έχει οδηγήσει σε αδιέξοδα καθώς είναι πρακτικά αδύνατον να προβλεφθούν εκ των προτέρων από τον εκάστοτε νομοθέτη όλες οι χρήσεις ανά ζώνη προστασίας για κάθε χερσαία, υγροτοπική, θαλάσσια ή μεικτή προστατευόμενη περιοχή της χώρας. Εξάλλου, αυτό είναι το αντικείμενο των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών που αυτή την περίοδο υλοποιούνται για όλες τις περιοχές Natura 2000, με προϋπολογισμό πλέον των 17 εκατ. ευρώ από το συγχρηματοδοτούμενο επιχειρησιακό πρόγραμμα για το Περιβάλλον (ΥΜΕΠΕΡΑΑ 2014-2020). Ως αποτέλεσμα των αδιεξόδων που έχουν διαπιστωθεί, οι τροποποιήσεις που περιλαμβάνει το παρόν σχέδιο νόμου δημιουργούν νέες στρεβλώσεις στο σύστημα προστατευόμενων περιοχών προσθέτοντας νέες χρήσεις ανά ζώνη προστασίας, οι περισσότερες εκ των οποίων είναι ασύμβατες με την έννοια των προστατευόμενων περιοχών ή των ορισμών των επιμέρους ζωνών προστασίας που περιλαμβάνονται στο άρθρο 12.(3)
Ενδεικτικά, σε όλες τις ζώνες επιτρέπονται ««εγκαταστάσεις αποθήκευσης και μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας», ενώ σε όλες τις ζώνες εκτός των ζωνών απολύτου προστασίας, επιτρέπονται οι «εγκαταστάσεις αποθήκευσης και μεταφοράς φυσικού αερίου».
Στις Ζώνες Απολύτου Προστασίας, όπου με βάση τον ορισμό στο άρθρο 12, εντοπίζονται «εκτάσεις με εξαιρετικά ευαίσθητους τύπους φυσικών οικοτόπων ή/και ενδιαιτήματα εξαιρετικά ευαίσθητων ειδών» επιτρέπονται πρόσθετες «γραμμικές υποδομές μεταφοράς, ιδίως οδοί κίνησης μηχανοκίνητων οχημάτων» όπως είναι οι «οδοί ήπιας κυκλοφορίας» καθώς και οι «πλατείες». Την ίδια στιγμή, η ελεύθερη βόσκηση και η ερασιτεχνική αλιεία αναφέρονται ως δραστηριότητες που μπορούν δυνητικά να απαγορευτούν, ακόμα κι αν δεν περιλαμβάνονται στις επιτρεπόμενες χρήσεις για τη συγκεκριμένη ζώνη.
Στις Ζώνες Προστασίας της Φύσης προστίθενται σειρά χρήσεων, όπως είναι «τουριστικά καταλύματα, εγκαταστάσεις ειδικής τουριστικής υποδομές και λοιπές τουριστικές επιχειρήσεις» που εξυπηρετούν συγκεκριμένες μορφές θεματικού τουρισμού, οι υπόγειες «εξορυκτικές δραστηριότητες» αρκεί η είσοδος της εκμετάλλευσης να γίνεται εκτός της ζώνης απολύτου προστασίας και προστασίας της φύσης, ανοίγοντας την πόρτα ακόμα και για εξορύξεις υδρογονανθράκων και σε αυτές τις ζώνες, και οι «εγκαταστάσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας».
Στις Ζώνες Βιώσιμης Διαχείρισης Φυσικών Πόρων αφαιρέθηκαν χρήσεις που είχαν κριθεί ως επιβαρυντικές και ως τούτου είχαν απαγορευτεί όπως είναι οι μεγάλες αθλητικές εγκαταστάσεις, τα αεροδρόμια, οι χώροι επεξεργασίας, αποθήκευσης και διάθεσης στερεών αποβλήτων και οι χώρος επεξεργασίας, διάθεσης στερεών τοξικών αποβλήτων, μεταξύ άλλων. Με αποτέλεσμα, στις ζώνες αυτές, εκτός από τις βιοτεχνικές και βιομηχανικές εγκαταστάσεις υψηλής όχλησης και τις πίστες αγώνων αυτοκινήτων ή μοτοποδηλάτων, να επιτρέπονται όλες οι άλλες δυνητικές χρήσεις.
Οι τροποποιήσεις που περιλαμβάνει το παρόν σχέδιο νόμου έρχονται σε αντίθεση με τη Στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030, η οποία προβλέπει ότι «τουλάχιστον το ένα τρίτο των προστατευόμενων περιοχών —που αντιπροσωπεύουν το 10 % της ξηράς της ΕΕ και το 10 % της θάλασσας της ΕΕ— θα πρέπει να προστατεύονται αυστηρά». Στο κείμενο κατευθύνσεων (4) για τον χαρακτηρισμό των προστατευόμενων περιοχών ώστε να επιτευχθεί και ο συνολικός στόχος της κάλυψης κατά 30% της έκτασης της ΕΕ σε ξηρά και θάλασσα από προστατευόμενες περιοχές, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξειδικεύει τις δραστηριότητες εκείνες που μπορεί να προβλέπονται σε περιοχές αυστηρής προστασίας.
Προτείνεται η πλήρης αναθεώρηση αυτής της προσέγγισης. Συγκεκριμένα, προτείνεται η επιλογή και εξειδίκευση των επιτρεπόμενων χρήσεων από τον πλήρη κατάλογο των ειδικών χρήσεων του π.δ. 59/2018 και των δραστηριοτήτων ανά περιοχή να γίνεται από τους εκάστοτε μελετητές ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της κάθε περιοχής και με τρόπο που να είναι συμβατός με τους ορισμούς των ζωνών που περιλαμβάνονται στο άρθρο 12. Εφόσον κριθεί απαραίτητο στους ορισμούς μπορούν να προστεθούν κριτήρια για τον καθορισμό της κάθε ζώνης και των δράσεων που δύνανται να επιτρέπονται ή που απαγορεύονται σε κάθε μία1.
Αν αυτή η επιλογή δεν γίνει αποδεκτή, τότε, προτείνονται κατ΄ ελάχιστον τα εξής:
i) οι επιτρεπόμενες χρήσεις να είναι ιδιαιτέρως περιοριστικές ειδικά στις αυστηρής προστασίας ζώνες, δηλαδή στις ζώνες απολύτου προστασίας και προστασίας της φύσης, και συγκεκριμένα να αφαιρεθούν όχι μόνο οι προσθήκες που έχουν τεθεί στο σχέδιο νόμου προς διαβούλευση αλλά και να επαναξιολογηθούν όλες οι προβλεπόμενες χρήσεις του άρθρου 44, παρ. 18 του ν. 4685/2020 σύμφωνα με τα διεθνή (5) και ευρωπαϊκά πρότυπα για τον σχεδιασμό προστατευόμενων περιοχών καθώς και τους ορισμούς των ζωνών που περιλαμβάνονται στο άρθρο 12.(1)
ii) να μην επιτρέπονται γραμμικές υποδομές μεταφορών και ευρύτερα τεχνικές εγκαταστάσεις και υποδομές στις ζώνες απολύτου προστασίας, και να διευκρινιστεί ότι οι όποιες άλλες χρήσεις επιτρέπονται μόνο για την εξυπηρέτηση της προστασίας και της βέλτιστης διαχείρισης του προστατευτέου αντικειμένου και της ακεραιότητας της περιοχής.
iii) να μην επιτρέπονται τα τουριστικά καταλύματα, οι εγκαταστάσεις αποθήκευσης και μεταφοράς και ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στις ζώνες απολύτου προστασίας και προστασίας της φύσης.
iv) να μην επιτρέπονται οι εξορύξεις υδρογονανθράκων σε όλες τις ζώνες προστασίας.
v) να συμπληρωθούν με περιορισμούς και αυστηρότερους όρους (έκτασης, ποσοστό επί του εμβαδού, κλίμακας κτλ), άλλες χρήσεις όπως τα αναψυκτήρια και η εστίαση στη Ζώνη Διατήρησης Οικοτόπων και Ειδών.
vi) να προστεθούν εκ νέου οι χρήσεις που απαγορεύονταν στον ν.4685/2020 στις Ζώνες Βιώσιμης Διαχείρισης Φυσικών Πόρων.
Άρθρο 13:
1) Το άρθρο 13, που αφορά στον χαρακτηρισμό των προστατευόμενων περιοχών, αντανακλά μία νοοτροπία σχεδιασμού προστατευόμενων περιοχών που έχει αποδεχθεί και μόνο τακτοποιεί την υφιστάμενη κατάσταση στις προστατευόμενες περιοχές, αντί να επιδιώκει την πλέον αποτελεσματική διατήρηση και ανάκαμψη της φύσης.
i) Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι εξαιρούνται από το πλαίσιο προστασίας όχι μόνο οικισμοί εντός σχεδίου, αλλά και οργανωμένοι υποδοχείς δραστηριοτήτων, ανεξάρτητα από το αν έχουν επιπτώσεις στην περιοχή ή αν έχει προηγηθεί πλήρης δέουσα εκτίμηση των επιπτώσεων, σύμφωνα με το άρθρο 6(3) της οδηγίας για τους οικοτόπους (92/43/ΕΟΚ).
Προτείνεται: Να διαγραφεί η παράγραφος 2α(γ) του άρθρου 21 του ν. 1650/1986 «εντός οργανωμένων υποδοχέων…», του άρθ. 13.
ii) Επίσης, ενδεικτικές είναι οι προβλέψεις των παρ. 10 και 11 του άρθρου 21 του ν. 1650/1986 που αφορούν σε έργα ή δραστηριότητες που λειτουργούν, έχουν αδειοδοτηθεί ή δεν εμπίπτουν σε περιβαλλοντική αδειοδότηση και οι οποίες προσομοιάζουν σε ειδικές μεταβατικές διατάξεις, που θα προβλέπονταν σε ένα προεδρικό διάταγμα χαρακτηρισμού μία προστατευόμενης περιοχής. Οι διατάξεις αυτές δεν πληρούν τις απαιτήσεις βάσει του άρθρου 6(3) της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ για τους οικοτόπους για δέουσα εκτίμηση των επιπτώσεων, ούτε και στις απαιτήσεις σχεδιασμού μία προστατευόμενης περιοχής που έχει κεντρικό στόχο τη διατήρηση της φύσης και όχι την τακτοποίησης επιμέρους έργων και δραστηριοτήτων. Επιπλέον, η διαδικασία προ-ελέγχου που εισάγεται στο άρθρο 11 αναμένεται να δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα. Θα έπρεπε τον προέλεγχο να αναλαμβάνει ο ΟΦΥΠΕΚΑ και οι Μονάδες Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών του, και όχι οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, ως καθ’ ύλην αρμόδιοι φορείς που διαχειρίζονται και επιβλέπουν τις προστατευόμενες περιοχές της χώρας.
Προτείνεται: Με δεδομένα και γνωστά τα προβλήματα εφαρμογής της δέουσας εκτίμησης όπως ορίζεται από το άρθρο 6(3) της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ προτείνεται η διαγραφή των παραγράφων 10 και 11 του άρθρου 21 του ν. 1650/1986 και η υποβολή προς διαβούλευσης νέας πρότασης με μία συνολική προσέγγιση για την εκπόνηση της δέουσας εκτίμησης.
iii) Στο ίδιο άρθρο 13, διακρίνεται μία αντιμετώπιση των προστατευόμενων περιοχών ως νησίδων που δεν επηρεάζονται από δραστηριότητες εκτός των ορίων τους καθώς όχι μόνο αφαιρείται η δυνατότητα ρύθμισης γειτονικών εκτάσεων (παρ. 4 άρθρο 21 ν. 1650/1986) αλλά κατά την εξέταση των όρων και περιορισμών ανά προστατευόμενη περιοχή «υπάρχει μέριμνα για την εξυπηρέτηση των λειτουργιών που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τον πολεοδομικό ή οικιστικό χαρακτήρα των περιοχών …» (παρ. 2 άρθρο 21 ν. 1650/1986). Η αντιμετώπιση αυτή είναι αντίθετη με τη νέα Στρατηγική της ΕΕ με ορίζοντα το 2030 τόσο όσον αφορά στους στόχους για την προστασία της φύσης μέσω της δημιουργίας ενός συνεκτικού δικτύου προστατευόμενων περιοχών που θα καλύπτει το 30% της έκτασης της ΕΕ, όσο και στους στόχους της αποκατάστασης της φύσης που αναμένονται να γίνονται νομικά δεσμευτικοί με την υιοθέτηση της πρότασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τον νέο ευρωπαϊκό νόμο για την Αποκατάσταση της Φύσης. Τέλος, είναι αντίθετη και με το υπό-διαμόρφωση Παγκόσμιο Πλαίσιο για τη Βιοποικιλότητα που αναμένεται να υιοθετηθεί στη 15η Συνδιάσκεψη της Σύμβασης της Βιολογικής Ποικιλότητας στο τέλος του 2022.
Προτείνεται η επαναφορά των υφιστάμενων διατυπώσεων του παρ. 4 άρθρου 21 του ν. 1650/1986 που δίνει τη δίνει τη δυνατότητα επέκτασης, αν απαιτείται, της υπό προστασία περιοχής σε γειτονικές περιοχές και καθορισμού σχετικών μέτρων, όρων και περιορισμών και η προσθήκη αντίστοιχης ρητής πρόβλεψης και για τους οικολογικούς διαδρόμους που δύναται να οριοθετούνται. Επίσης, προτείνεται η διαγραφής της προσθήκης του 5ου εδαφίου της παρ. 2.
iv) Στην παρ. 7 του άρθρου 21 του ν. 1650/1986, με την τροποποίηση των προβλέψεων για τα καταφύγια άγριας ζωής, αφαιρέθηκε η ελάχιστη οριζόντια απαγόρευση της θήρας και της αλιείας, γεγονός που δυσχεράνει την επίτευξη των στόχων χαρακτηρισμού αυτής της κατηγορίας προστατευόμενων περιοχών, όπως ορίζονται στο άρθρο 19, παρ. 1β του ν. 1650/1986, όπως τροποποιήθηκε από τον ν. 4685/2020: «Ως καταφύγια άγριας ζωής χαρακτηρίζονται περιοχές (χερσαίες, υγροτοπικές, θαλάσσιες ή μικτού χαρακτήρα) που αξιολογούνται ως κατάλληλες για την ανάπτυξη πληθυσμών της άγριας πανίδας και χλωρίδας ή ως βιότοποι αναπαραγωγής, διατροφής, διαχείμασης ειδών της άγριας πανίδας, ή ως περιοχές αναπαραγωγής ψαριών και συγκέντρωσης γόνου.» Με την αφαίρεση των οριζόντιων αυτών απαγορεύσεων για τις συγκεκριμένες περιοχές, απομακρύνεται η πιθανότητα επίτευξης μιας ακόμη δέσμευσης του Πρωθυπουργού στο συνέδριο της Μασσαλίας περί χαρακτηρισμού 10% των ελληνικών θαλασσών ως το 2030 ως «’no-take reserves’, δηλαδή περιοχές στις οποίες δεν θα επιτρέπεται η αλιεία».
Προτείνεται κατ’ ελάχιστον η επαναφορά της οριζόντιας απαγόρευση της θήρας και της αλιείας. Επιπλέον, προτείνεται η εξής προσθήκη μετά το 2ο εδάφιο της παρ. 7:
«Στα καταφύγια άγριας ζωής απαγορεύονται η θήρα, οι αγώνες κυνηγετικών ικανοτήτων σκύλων δεικτών, η αλιεία, η σύλληψη της άγριας πανίδας, η συλλογή της άγριας χλωρίδας, η καταστροφή ζώνης με φυσική βλάστηση με κάθε τρόπο, η καταστροφή των φυτοφρακτών. Ειδικότερα, απαγορεύεται η αλιεία και η ανάπτυξη υδατοκαλλιεργητικών / ιχθυοτροφικών δραστηριοτήτων εντός θαλάσσιων καταφυγίων άγριας ζωής».
Προς αποφυγή προβλημάτων εφαρμογής που είχαν σημειωθεί στο παρελθόν προτείνεται να υπάρξει πρόβλεψη στις μεταβατικές διατάξεις σχετικά με τις υφιστάμενες ιχθυοκαλλιεργητικές και υδατοκαλλιεργητικές δραστηριότητες σε υδάτινες και μεικτού χαρακτήρα περιοχές (π.χ. λιμνοθάλασσες).
v) H επέκταση της κατ’ εξαίρεση επέκτασης ισχύος των υπουργικών αποφάσεων χαρακτηρισμού από 1 σε 3 χρόνια, πιθανά να προτείνεται για την αντιμετώπιση προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί από την καθυστέρηση ολοκλήρωσης των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών και την πρόληψη δημιουργίας θεσμικού κενού σε μία ή περισσότερες προστατευόμενες περιοχές. Ωστόσο, η γενικευμένη αυτή επέκταση της ισχύος μίας θεσμικά αμφίβολης πράξης, για την έκδοση της οποίας απουσιάζει η πρόβλεψη έστω και μίας τυπικής τεκμηρίωσης, δημιουργεί ερωτηματικά για το κατά πόσο το έργο των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών θα ολοκληρωθεί σύντομα και αν θα οδηγήσει πράγματι στην έκδοση των απαραίτητων προεδρικών διαταγμάτων.
Παραπομπες:
1) Ενδεικτικά: σχόλια του Green Tank στη διαβούλευση τον Μάρτιο του 2020: https://thegreentank.gr/2020/03/13/diavouluesi-polunomosxedio/) και σχετική τοποθέτηση και υπόμνημα στην ακρόαση φορέων στη Βουλή των Ελλήνων: https://thegreentank.gr/2020/04/29/symmetoxi-stin-akroasi-foreon-gia-n-sx-ypen/ τον Απρίλιο του 2020.
2) https://primeminister.gr/2021/09/03/273393) Υπενθυμίζεται ότι εκτροπή των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών είχε επιχειρηθεί και πριν περίπου έναν χρόνο με το άρθρο. 218 του ν. 4872/2021.4) European Commission (2022). Criteria and guidance for protected areas designations Commission Staff Working Document SWD(2022) 23 final: https://environment.ec.europa.eu/publications/criteria-and-guidance-protected-areas-designations-staff-working-document_en5) Κατευθυντήριες γραμμές από την IUCN σχετικά με τον σχεδιασμό των προστατευόμενων περιοχών και ειδικά των θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών: Dudley, N. (ed.) (2008) Guidelines for Applying Protected Area Management Categories. IUCN, Gland, Switzerland: https://portals.iucn.org/library/sites/library/files/documents/PAG-021.pdf και Day, J., Dudley, N., Hockings, M., et al (eds.) (2019). Guidelines for applying the IUCN protected area management categories to marine protected areas. 2nd edition. IUCN, Gland. Switzerland: https://portals.iucn.org/library/node/48887.»
Είναι απαράδεκτο να επιτρέπονται εξορυκτικές δραστηριότητες μέσα στον πυρήνα των Προστατευόμενων Περιοχών NATURA 2000.
Αυτό αναιρεί κάθε άλλη προσπάθεια προστασίας της συγκεκριμένης Προστατευόμενης Περιοχής NATURA 2000.
Να σημειώσουμε τις καταστροφικές συνέπειες για το περιβάλλον των εξορυκτικών δραστηριοτήτων όπως διαπιστώνονται σε περιοχές που γίνεται εξόρυξη χρυσού (πχ Χαλκιδική), με μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα κ.ά.
Αλλά κι οι εξορύξεις πετρελαίου και υδρογονανθράκων εν γένει προκαλούν περιβαλλοντική καταστροφή, πχ στο Νίγηρα μολύνουν νερό, αέρα κι έδαφος, με τραγικές συνέπειες για τη φύση και τους ανθρώπους.
Τα δε διαβόητα «συνοδά έργα» για πρόσβαση στην περιοχή εξόρυξης, τη μεταφορά και αποθήκευση μεταλλευμάτων κλπ είναι εξίσου καταστροφικά.
Καταστροφική για το περιβάλλον μπορεί να είναι και η χωροθέτηση Βιομηχανικών ΑΠΕ μέσα σε Προστατευόμενη Περιοχή NATURA 2000, ιδίως εξαιτίας των «συνοδών έργων» για μεταφορά των γιγάντιων Α/Γ και μεταφορά ενέργειας.
Διαφωνώ με το παρόν νομοσχέδιο. Όχι απλά δε συμβάλλει καθόλου στην προστασία της φύσης, αλλά έχει καταστροφική επίδραση στις προστατευόμενες περιοχές και φέρνει τη χώρα σε αντίθετη τροχιά από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία.
Διαφωνώ με το παρόν νομοσχέδιο. Όχι απλά δεν συμβάλει καθόλου στην προστασία της φύσης, αλλά έχει καταστροφική επίδραση στις προστατευόμενες περιοχές και φέρνει τη χώρα σε αντίθετη τροχιά από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία.
Αυτό το νομοσχέδιο αποτελειώνει τις περιβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές. Δεν νοηται ζώνη απόλυτης προστασίας της φύσης με δρόμους, δίκτυα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, εγκαταστάσεις αποθήκευσης ενέργειας κτλ , πρόκειται για ευτελισμό των περιοχών αυτών.
Επίσης στις ζώνες προστασίας δεν πρέπει να επιτρέπονται εξορυκτικές δραστηριότητες και ΑΠΕ.
Αν στην κυβέρνηση εννοούν την προστασία του περιβάλλοντος πρέπει όπως δηποτε να προβούν τουλάχιστον στις παραπάνω διορθώσεις .
Οι ζώνες απόλυτου προστασίας της φύσης πρέπει να τις διαφυλάξουμε σαν κόρη οφθαλμού.
«Διαφωνώ με το παρόν νομοσχέδιο. Όχι απλά δεν συμβάλει καθόλου στην προστασία της φύσης, αλλά έχει καταστροφική επίδραση στις προστατευόμενες περιοχές και φέρνει τη χώρα σε αντίθετη τροχιά από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία.
Ο χρόνος της διαβούλευσης, για ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο, δεν είναι σε καμία περίπτωση επαρκής. Ζητώ σε όλα τα νομοσχέδια να προβλέπεται αρκετός χρόνος για τον δημόσιο διάλογο, προκειμένου να αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικό και δίκαιο τρόπο οι μείζονες περιβαλλοντικές προκλήσεις του καιρού μας».
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ -ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΣΤΕΡΕΑ»
Το παρόν νομοσχέδιο, ιδιαίτερα το κεφ. Γ΄ αντιμετωπίζει τη φύση και το περιβάλλον ΜΟΝΟ σαν βάση ανάπτυξης οικονομικών δραστηριοτήτων και είναι εχθρικό για την βιοποικιλότητα. Ενώνουμε τη φωνή μας με τις φωνές αγανάκτησης από δεκάδες οργανώσεις. Ειδικά για τις προστατευόμενες περιοχές, όχι μόνο παύουν να είναι προστατευόμενες, αλλά το νομοσχέδιο οδηγεί στην καταστροφή τους. Ένα τέτοιο νομοσχέδιο, με τέτοιες προβλέψεις πρέπει να αποσυρθεί καθώς προωθεί στην καταστροφή της χλωρίδας και στην υπονόμευση των υλικών όρων επιβίωσης της πανίδας της χώρας μας, ιδιαίτερα στα πιο ευαίσθητα περιβαλλοντικά σημεία της. Ένα νομοσχέδιο που δεν έχει νόημα να συζητήσουμε τις λεπτομέρειες του. Είναι περιβαλλοντικά απαράδεκτο.
Στο επόμενο Περιφερειακό Συμβούλιο Στερεάς Ελλάδας θα ζητήσουμε από το σύνολο των περιφερειακών συμβούλων την καταδίκη των προβλέψεων και της αντίληψης που διαπνέει τις διατάξεις του νομοσχεδίου αυτού .
Διαφωνούμε με το παρόν νομοσχέδιο,
κυρίως με το Άρθρο 11.
Συμφωνούμε με το δελτίο τύπου των οργανισμών και την εξαιρετική τοποθέτηση του Green Tank.
Η διατήρηση της βιοποικιλότητας μας αφορά όλους, αντί να υποβαθμίζουμε το οικοσύστημα ας το προστατέψουμε.
Οφείλετε να προχωρήσετε σε προστασία των περιοχών Natura 2000.
All For Blue
περιβαλλοντικός οργανισμός
Δεν θα μπορούσα να διαφωνήσω περισσότερο με νομοσχέδιο, όπως και να συμφωνήσω περισσότερο με το σχόλιο της Περιβαλλοντικής Ομάδας Σάμου, το οποίο και παραθέτω:
«Διαφωνούμε και εμείς με τη σειρά μας με όλο το νομοσχέδιο και ιδιαίτερα με το άρθρο 11! Απορούμε πραγματικά και όπως αναφέρουν και τα υπόλοιπα σχόλια, γιατί να αλλάξουν οι χρήσεις γης στις περιοχές απόλυτου προστασίας της φύσης; Δεν μπορούμε πραγματικά να καταλάβουμε το λόγο δεδομένου ότι πρόκειται για τις πιο ευαίσθητες περιοχές της επικράτειας, μείζονος σημασίας για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, η οποία αποτελεί και το βασικότερο στόχο της περιβαλλοντικής προστασίας, είναι ολιγάριθμες και συνήθως καταλαμβάνουν μικρής έκτασης γη! Παρόλα αυτά, το νέο νομοσχέδιο δεν σταματάει ούτε σε αυτές τις περιοχές, γεγονός πραγματικά εξωφρενικό για όσους ασχολούμαστε με το περιβάλλον και τις περιβαλλοντικές επιστήμες. Πραγματικά μένουμε τουλάχιστον άναυδοι!Οι διεθνείς επιστημονικές μελέτες έχουν πολλάκις αποδείξει ότι οι γραμμικές υποδομές μεταφορών, όπως ορίζονται στο άρθρο 11, παράγραφο 1, οι οδοί κίνησης μηχανοκίνητων οχημάτων και οδοί ήπιας κυκλοφορίας, αποτελούν βασικό παράγοντα εκδήλωσης πυρκαγιάς έως και 200 μέτρα από αυτούς, ενώ το ενδεχόμενο εκδήλωσης δασικής πυρκαγιάς μειώνεται στο 3% όταν δεν υφίστανται δρόμοι! Συνεπώς στις ζώνες και περιοχές απόλυτου προστασίας της φύσης, όφειλε να υπάρχει καθεστώς ΠΑΔ (Περιοχών Ανευ Δρόμων) και όχι θεσμοθέτηση δρόμων!Γενικά, το νέο αυτό νομοσχέδιο θα αποτελέσει την οριστική ταφόπλακα της περιβαλλοντικής προστασίας της χώρας και αποτελεί μια άκρως οπισθοδρομική απόφαση της κυβέρνησης! Μαύρη παρακαταθήκη για το μέλλον της χώρας! Ο άνθρωπος έχει επιλέξει ξεκάθαρα και το μέλλον είναι η προστασία, η διατήρηση του περιβάλλοντος και η πρόληψη! Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει επιλογή αλλά είναι ένας ξεκάθαρος μονόδρομος!Η διατήρηση της βιοποικιλότητας μας αφορά άμεσα και είναι αναπόσπαστο κομμάτι με την επιβίωση μας στο πλανήτη. Το σημαντικότερο εργαλείο μέχρι στιγμής για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας είναι οι προστατευόμενες περιοχές και εμείς αντί να ενισχύσουμε το καθεστώς προστασίας, το υποβαθμίζουμε και άλλο!Και σε ότι αφορά την ενεργειακή ανάπτυξη και οποιαδήποτε άλλη ανάπτυξη της χώρας, υπάρχει άφθονος χώρος πέρα από τις προστατευόμενες περιοχές για να γίνουν τα σχετικά έργα και υποδομές! Υπάρχει και σχετική μελέτη του πανεπιστημίου Ιωαννίνων.»
Διαφωνώ ΡΗΤΑ με το παρόν νομοσχέδιο. Όχι απλά δεν συμβάλει καθόλου στην προστασία της φύσης, αλλά έχει καταστροφική επίδραση στις προστατευόμενες περιοχές και φέρνει τη χώρα σε αντίθετη τροχιά από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία.
Ο χρόνος της διαβούλευσης, για ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο, δεν είναι σε καμία περίπτωση επαρκής. Ζητώ σε όλα τα νομοσχέδια να προβλέπεται αρκετός χρόνος για τον δημόσιο διάλογο, προκειμένου να αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικό και δίκαιο τρόπο οι μείζονες περιβαλλοντικές προκλήσεις του καιρού μας.
Διαφωνώ με το παρόν νομοσχέδιο. Όχι απλά δεν συμβάλει καθόλου στην προστασία της φύσης, αλλά έχει καταστροφική επίδραση στις προστατευόμενες περιοχές και φέρνει τη χώρα σε αντίθετη τροχιά από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία.
Ο χρόνος της διαβούλευσης, για ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο, δεν είναι σε καμία περίπτωση επαρκής. Ζητώ σε όλα τα νομοσχέδια να προβλέπεται αρκετός χρόνος για τον δημόσιο διάλογο, προκειμένου να αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικό και δίκαιο τρόπο οι μείζονες περιβαλλοντικές προκλήσεις του καιρού μας.
«Διαφωνώ με το παρόν νομοσχέδιο. Όχι απλά δεν συμβάλει καθόλου στην προστασία της φύσης, αλλά έχει καταστροφική επίδραση στις προστατευόμενες περιοχές και φέρνει τη χώρα σε αντίθετη τροχιά από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία.
Ο χρόνος της διαβούλευσης, για ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο, δεν είναι σε καμία περίπτωση επαρκής. Ζητώ σε όλα τα νομοσχέδια να προβλέπεται αρκετός χρόνος για τον δημόσιο διάλογο, προκειμένου να αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικό και δίκαιο τρόπο οι μείζονες περιβαλλοντικές προκλήσεις του καιρού μας».
Διαφωνώ με το παρόν νομοσχέδιο. Όχι απλά δεν συμβάλει καθόλου στην προστασία της φύσης, αλλά έχει καταστροφική επίδραση στις προστατευόμενες περιοχές και φέρνει τη χώρα σε αντίθετη τροχιά από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία.
Ο χρόνος της διαβούλευσης, για ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο, δεν είναι σε καμία περίπτωση επαρκής. Ζητώ σε όλα τα νομοσχέδια να προβλέπεται αρκετός χρόνος για τον δημόσιο διάλογο, προκειμένου να αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικό και δίκαιο τρόπο οι μείζονες περιβαλλοντικές προκλήσεις του καιρού μας».
Οι εξαιρέσεις του νομοσχεδιου είναι τόσο ενδεικτικές του τί θα γίνει στις προστατευόμενες περιοχές!!
Πώς θα επιτρέπεται να γίνουν καταλύμματα τουριστικά σε περιοχές που η φύση χρειάζεται να προστατευτεί
ακριβώς από την ανθρώπινη παρουσία;; Οξύμωρες ρυθμίσεις,φωτογραφίζουν την προθεση της κυβερνησης να ενδύσει με μανδύα νομιμότητας παράνομες δραστηριότητες.
Ας πούμε στην Βλυχάδα της Σαντορίνης,
όπου το μοναδικό σεληνιακό τοπίο
στολίζεται!!! από τους γερανούς ανοικοδόμησης ξενοδοχειακής μονάδας μεγαλοξενοδόχου!!!
Αυτή η κατάφωρα παράνομη δραστηριότητα σε περιοχή NATURA στο νομοσχέδιο θα βρεί την λύση της και θα θεωρείται νόμιμη:ύπια τουριστική ανάπτυξη!!!!
τουριστικά περίπτερα ως 50 άτομα..!!!!
Δεν γνωρίζετε οτι αδειοδοτούνται για τόσα και τα τραπεζάκια έξω
και τα κόλπα φτιάχνουν κλάμπ και μπαράκια των 200;;;
Το νομοσχέδιο ανοίγει Κερκόπορτες
που διευκολύνουν να γίνουν τα αντίθετα
απ´όσα θέλει να προστατεύσει
και ως πολίτις Ελληνίδα και κάτοικος Σαντορίνης
δηλώνω την αντίθεσή μου.
Διαφωνώ έντονα με το νομοσχέδιο. Ενώ απειλείται ήδη η βιοποικιλότητα, το νομοσχέδιο αυτό ενισχύει τις ανθρώπινες δράσεις σε προστατευόμενες περιοχές. Είναι απαράδεκτο!
Διαφωνώ με το παρόν νομοσχέδιο. Όχι απλά δεν συμβάλει καθόλου στην προστασία της φύσης, αλλά έχει καταστροφική επίδραση στις προστατευόμενες περιοχές και φέρνει τη χώρα σε αντίθετη τροχιά από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία.
Ο χρόνος της διαβούλευσης, για ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο, δεν είναι σε καμία περίπτωση επαρκής. Ζητώ σε όλα τα νομοσχέδια να προβλέπεται αρκετός χρόνος για τον δημόσιο διάλογο, προκειμένου να αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικό και δίκαιο τρόπο οι μείζονες περιβαλλοντικές προκλήσεις του καιρού μας
Διαφωνώ με το παρόν νομοσχέδιο. Όχι απλά δεν συμβάλει καθόλου στην προστασία της φύσης, αλλά έχει καταστροφική επίδραση στις προστατευόμενες περιοχές και φέρνει τη χώρα σε αντίθετη τροχιά από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία.
Ο χρόνος της διαβούλευσης, για ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο, δεν είναι σε καμία περίπτωση επαρκής. Ζητώ σε όλα τα νομοσχέδια να προβλέπεται αρκετός χρόνος για τον δημόσιο διάλογο, προκειμένου να αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικό και δίκαιο τρόπο οι μείζονες περιβαλλοντικές προκλήσεις του καιρού μας
Οφείλουμε να υπερασπιστούμε και να κρατήσουμε μακριά από ανθρώπινες επεμβάσεις τους εναπομείναντες οικοτόπους της χώρας και να σεβαστούμε την διατήρηση της βιοποικιλότητας.
Δεν είναι δυνατόν να προτείνεται η διάνοιξη νέων δρόμων και οι «αναπτυξιακές» επεμβάσεις σε περιοχές πλήρους προστασίας!
Ήμουν νιός και γέρασα. Εδώ και 40 χρόνια συζητάμε για «την ανάπτυξη και το περιβάλλον». Ημερίδες, συνέδρια, αρθρογραφίες, έρωτες στις «συναντήσεις».
Και συζητάμε το 2022 αν θα πρέπει στις ζώνες προστασίας της φύσης να επιτρέπεται η ήπια τουριστική ανάπτυξη με ΣΔ 0,05.
Ας μου πει κάποιος, αν υπάρχει έστω και μία προστατευόμενη περιοχή, στην οποία απαγορεύεται οποιαδήποτε ήπια τουριστική ανάπτυξη και δεν είναι υποβαθμισμένη.
Σε αυτές τις περιπτώσεις ο φορέας διαχείρισης αδυνατεί να καλύψει οποιαδηποτε, έστω και μικρή δαπάνη για καθημερινές ανάγκες.
Δείτε το παράδειγμα της λίμνης Πλαστήρα, που μια ειλικρινής και χωρίς έμμονες ιδέες συνεργασία των τοπικών οικολογικών οργανώσεων και της Αναπτυξιακής Εταιρείας της περιοχής (ΑΝΚΑ), πέτυχε αυτό το μοναδικό αποτέλεσμα.
Δείτε πώς η προστασία του περιβάλλοντος πάει μαζί με την ανάπτυξη της περιοχής, πώς όλη αυτή η προσπάθεια έβαλε την Λίμνη Πλαστήρα στο χάρτη και συνέβαλε καθοριστικά στην ευημερία της τοπικής κοινωνίας.
Δεν θέλω να πιστέψω ότι κάποιοι «οικολόγοι» το βλέπουν λίγο και ως επάγγελμα.
Άλλωστε πολλοί από εμάς διαλέγουν πάντα την εύκολη λύση που δεν έχει και οποιοδήποτε κόστος. Απαγορεύονται λοιπόν όλα και έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο.
Καταλήγοντας συμφωνώ απόλυτα με την εν λόγω νομοθετική ρύθμιση για τις ΖΠΦ και πιστεύω ότι η αλλαγή του ΣΔ από 0,05 σε 0,07 θα εξασφαλίσει και την βιωσιμότητα της όποιας ήπιας τουριστικής ανάπτυξης.
Η διαβούλευση αυτή είναι προσχηματική. Δίνετε μόνο μια βδομάδα για να σχολιάσουμε ένα νομοσχέδιο 95 άρθρων. Ζητώ σε όλα τα νομοσχέδια να προβλέπεται αρκετός χρόνος για τον δημόσιο διάλογο, προκειμένου να αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικό και δίκαιο τρόπο οι μείζονες περιβαλλοντικές προκλήσεις του καιρού μας.
Επίσης διαφωνώ με το παρόν νομοσχέδιο. Όχι απλά δεν συμβάλει καθόλου στην προστασία της φύσης, αλλά έχει καταστροφική επίδραση στις προστατευόμενες περιοχές και φέρνει τη χώρα σε αντίθετη τροχιά από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία.
Η Πολιτεία οφείλει να εξασφαλίσει την ουσιαστική προστασία την βιοποικιλότητας και των τοπίων με αυστηρό περιορισμό των δραστήριοτήτων στις περιοχές Natura2000, και κυρίως τις τουριστικές και ενεργειακές δραστηριότητες και τις υποδομές μεταφορών.
Κατ’ αρχήν θεωρώ θετική τη ρυθμιση που επιτρεπει στις Ζώνες Προστασίας Φυσης την ηπια τουριστικη ανάπτυξη.
Η διεθνης εμπειρια δείχνει ότι ενας ΣΔ ταξης 8-10% διασφαλιζει πλήρως το ηπιο της παρέμβασης στο περιβάλλον αλλα και την προστασία του από το φορέα της ανάπτυξης, και ταυτόχρονα την οικονομική βιωσιμότητα της επένδυσης.
Αναπτύξεις με ΣΔ κάτω του 5-7% κινδυνευουν να μην μπορούν να επιβιώσουν μετά την πρώτη περίοδο λειτουργίας τους (12-15 χρόνια) εντός της οποίας εξαντλούνται τα οφέλη τον επενδυτικού νόμου και είναι ακόμα σχετικά νέα τα πάγια και ο εξοπλισμός της μονάδας, οπότε ο φορέας μπορεί να διαθέσει τα απαραίτητα κονδύλια για την φροντίδα, περιποίηση και προστασία του περιβάλλοντος χώρου του.
Ας δούμε ένα παράδειγμα για μια μικρή σχετικά τουριστική μονάδα δόμησης 8,000 Μ2. Αν ο ΣΔ είναι 5%, η μονάδα χρειάζεται γήπεδο 160 στρεμμάτων. Αν ο ΣΔ είναι 8%, απαιτούνται 100 στρεμματα.
Και στις δύο περιπτώσεις, η πυκνότητα είναι εξίσου χαμηλή ώστε να μην «θίγεται» το ήπιο της παρέμβασης, ειδικά αν αφορά πολλά σε αριθμό, μικρά σε μέγεθος και κατά βάση μονώροφα κτίρια που θα είναι πλήρως ενταγμένα στο φυσικό περιβάλλον.
Από την άλλη όμως, το κόστος για την επιστασία, φροντίδα και συντήρηση των επιπλέον 60 στρεμμάτων επιβαρύνει σημαντικά την κερδοφορία της μονάδας, ειδικά όταν πρόκειται για εποχικής λειτουργίας (που είναι και οι πιο συχνές περιπτώσεις), με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η μακροχρόνια βιωσιμότητα της επένδυσης.
Για το ΆΡΘΡΟ 11, αξιολογείται θετικά η δυνατότητα χωροθέτησης εντός Ζωνών Προστασίας, ήπιας μορφής τουριστικών εγκαταστάσεων που θα συμβαδίζουν με το τοπίο και τα οικοσυστήματα προστασίας αλλά κρίνεται για λόγους βιωσιμότητας των αναπτύξεων ότι θα ήταν δυνατή η προσαρμογή του ΣΔ σε 0,06 ή 0,07
Με τη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 11 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου επιτρέπεται ρητά στις περιοχές που καθορίζονται ως Ζώνες Προστασίας της φύσης η ανέγερση τουριστικών καταλυμάτων, εγκαταστάσεων ειδικής τουριστικής υποδομής και λοιπές τουριστικές επιχειρήσεις του ν. 4276/2014 (Α’ 155), ήπιας τουριστικής ανάπτυξης, εφόσον εξυπηρετούν λειτουργικά μια ή περισσότερες μορφές θεματικού τουρισμού των άρθρων 4, 6, 13, 14, 15, 19 και 20 του ν. 4582/2018 (Α΄ 208).
Το δικαίωμα αυτό ο ίδιος ο νομοθέτης το εξαρτά από δύο συγκεκριμένες αυστηρές προϋποθέσεις, ως όφειλε, λόγω της ιδιαιτερότητας των περιοχών αυτών: αρχικά ότι η πραγματοποιούμενη συνολικά δόμηση δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το μηδέν κόμμα μηδέν πέντε (0,05) της επιφάνειας του γηπέδου και κατά δεύτερον ότι θα πρέπει να πληρούνται τα ενεργειακά και περιβαλλοντικά κριτήρια της απόφασης της παρ. 1 του άρθρου 34 του ν. 4759/2020 (Α’ 245).
Τόσο το περιεχόμενο του υπό παρουσίαση νομοσχεδίου όσο και συγκεκριμένα η διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 11, κρίνεται προφανώς προς τη σωστή κατεύθυνση. Προστασία του περιβάλλοντος δεν συνεπάγεται πλήρη απαγόρευση αξιοποίησης αυτού, αλλά αντίθετα ήπια και προσαρμοσμένη ανάπτυξη συγκεκριμένων δραστηριοτήτων με αυστηρές προϋποθέσεις τόσο ως προς την διαδικασία αδειοδότησης αλλά και λειτουργίας. Έτσι επιτυγχάνεται η βιώσιμη ανάπτυξη των προστατευόμενων περιοχών με την παράλληλη προστασία της φύσης και των φυσικών πόρων
Μοναδικό σημείο της διάταξης που θεωρώ ότι θα πρέπει να τύχει επανεξέτασης και επαναξιολόγησης είναι ο ιδιαίτερα χαμηλός συντελεστής δόμησης που προβλέπεται για τις περιπτώσεις αυτές (0,05). Με αυτό τον συντελεστή δόμησης θεωρούμε ότι τα επιχειρηματικά σχέδια που πρόκειται να εκπονηθούν δεν θα είναι οικονομικά βιώσιμα, με αποτέλεσμα η διάταξη αυτή να καταστεί κενό γράμμα δικαίου. Προς αποφυγή αυτού θα πρέπει η πραγματοποιούμενη συνολικά δόμηση να μην υπερβαίνει το μηδέν κόμμα μηδέν επτά (0,07) της επιφάνειας του γηπέδου.
Δεν μπορώ να συμφωνήσω με το παρόν νομοσχέδιο. Όχι απλά δεν συμβάλει καθόλου στην προστασία της φύσης, αλλά έχει καταστροφική επίδραση στις προστατευόμενες περιοχές.
Είναι εμφανές πως φέρνει τη χώρα σε αντίθετη τροχιά από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία.
Δεν μπορεί να διαφωνήσει κανείς πως η διαβούλευση αυτή είναι προσχηματική.
Δίνετε μόνο μια βδομάδα για να σχολιάσουμε ένα νομοσχέδιο που αποτελείται από 95 άρθρα.
Ζητώ σε όλα τα νομοσχέδια να προβλέπεται αρκετός χρόνος για τον δημόσιο διάλογο, προκειμένου να αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικό και δίκαιο τρόπο οι σύγχρονες μείζονες περιβαλλοντικές προκλήσεις.
Διαφωνώ με το παρόν νομοσχέδιο. Όχι απλά δεν συμβάλει καθόλου στην προστασία της φύσης, αλλά έχει καταστροφική επίδραση στις προστατευόμενες περιοχές και φέρνει τη χώρα σε αντίθετη τροχιά από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία.
Η διαβούλευση αυτή είναι προσχηματική. Δίνετε μόνο μια βδομάδα για να σχολιάσουμε ένα νομοσχέδιο 95 άρθρων. Ζητώ σε όλα τα νομοσχέδια να προβλέπεται αρκετός χρόνος για τον δημόσιο διάλογο, προκειμένου να αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικό και δίκαιο τρόπο οι μείζονες περιβαλλοντικές προκλήσεις του καιρού μας».
απαράδεκτο νομοσχέδιο που έρχεται ουσιαστικά να καταργήσει οποιαδήποτε προστασία της φύσης και των προστατευόμενων περιοχών.
Ουσιαστικά επιχειρείται με το παρόν νομοσχέδιο να ακυρώσετε τα προεδρικά διατάγματα που σκόπιμα καθυστερείτε να βγάλετε σε διαβούλευση για την διαχείριση προστασίας των περιοχών natura 2000, ο κόσμος είναι ενήμερος πλέον για όλα και θα είναι απέναντι σας στα δικαστήρια Ελληνικά και Ευρωπαικά όπως επίσης και στους δρόμους και στα βουνά.
Διαφωνώ με το παρόν νομοσχέδιο, δεν συμβάλει καθόλου στην προστασία της φύσης, και έχει καταστροφική επίδραση στις προστατευόμενες περιοχές και φέρνει τη χώρα σε αντίθετη τροχιά από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία.
Ότι πιο παράδοξο έχει ειπωθεί ποτέ, το νομοσχέδιο ξεπερνά και τον Επιμενίδη, θα προστατέυσετε το περιβάλλον καταστρεφοντάς το?
Διαφωνώ με το παρόν νομοσχέδιο. Όχι απλά δεν συμβάλει καθόλου στην προστασία της φύσης, αλλά έχει καταστροφική επίδραση στις προστατευόμενες περιοχές και φέρνει τη χώρα σε αντίθετη τροχιά από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία.
Η διαβούλευση αυτή είναι προσχηματική. Δίνετε μόνο μια βδομάδα για να σχολιάσουμε ένα νομοσχέδιο 95 άρθρων. Ζητώ σε όλα τα νομοσχέδια να προβλέπεται αρκετός χρόνος για τον δημόσιο διάλογο, προκειμένου να αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικό και δίκαιο τρόπο οι μείζονες περιβαλλοντικές προκλήσεις του καιρού μας
«Διαφωνώ με το παρόν νομοσχέδιο. Όχι απλά δεν συμβάλει καθόλου στην προστασία της φύσης, αλλά έχει καταστροφική επίδραση στις προστατευόμενες περιοχές και φέρνει τη χώρα σε αντίθετη τροχιά από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία.
Διαφωνώ με το παρόν νομοσχέδιο. Όχι απλά δεν συμβάλει καθόλου στην προστασία της φύσης, αλλά έχει καταστροφική επίδραση στις προστατευόμενες περιοχές και φέρνει τη χώρα σε αντίθετη τροχιά από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία.
Το νομοσχέδιο αυτό όχι απλά δεν προστατεύει τις περιοχές Natura αλλά στην ουσία τις καταργεί ανοίγοντας το δρόμο για τουριστική εκμετάλλευση κ.α. Αν η κυβέρνηση παίρνει στα σοβαρά το θέμα της κλιματικής αλλαγής και θέλει όντως να επιβιώσουμε ως ανθρώπινο είδος σε αυτό τον πλανήτη, καλά θα κάνει να δείχνει την ευθύνη που πρέπει ως αρμόζει, να ακολουθεί την Ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία για την πλήρη προστασία των περιοχών αυτών και των οικοσυστημάτων τους και να αναθεωρήσει τις προτεραιότητές της. Δεν γίνεται να παίζουμε τη ζωή μας κορώνα – γράμματα στο όνομα του κέρδους και της ανάπτυξης. Χρειαζόμαστε ένα άλλο οικονομικό μοντέλο, βασισμένο στην βιωσιμότητα, χθες! Τέλος, η διαβούλευση γι’ αυτό το νομοσχέδιο είναι εντελώς προσχηματική. Δεν είναι δυνατόν οι πολίτες να ενημερωθούν, να επεξεργαστούν και να προτείνουν λύσεις σε δεκάδες άρθρα μέσα στη διάρκεια μιας βδομάδας. Στην ουσία η κυβέρνηση επιχειρεί να περάσει ένα νόμο-καταστροφή με επείγουσες διαδικασίες για να μην αντιμετωπίσει τις ανάλογες αντιδράσεις. Απαράδεκτο!
Διαφωνώ με το παρόν νομοσχέδιο. Όχι απλά δεν συμβάλει καθόλου στην προστασία της φύσης, αλλά έχει καταστροφική επίδραση στις προστατευόμενες περιοχές και φέρνει τη χώρα σε αντίθετη τροχιά από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία.
Η διαβούλευση αυτή είναι προσχηματική. Δίνετε μόνο μια βδομάδα για να σχολιάσουμε ένα νομοσχέδιο 95 άρθρων. Ζητώ σε όλα τα νομοσχέδια να προβλέπεται αρκετός χρόνος για τον δημόσιο διάλογο, προκειμένου να αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικό και δίκαιο τρόπο οι μείζονες περιβαλλοντικές προκλήσεις του καιρού μας.
Το νομοσχέδιο υποστηρίζει: την αλλοίωση των περιοχών απόλυτης προστασίας, επιτρέποντας κατασκευή πλατειών, ερασιτεχνική αλιεία, ελεύθερη βόσκηση, εγκαταστάσεις τηλεπικοινωνιών, κλπ. Άρα δεν υπάρχει απόλυτη προστασία πια. Επίσης την επιβάρυνση όλων των προστατευόμενων περιοχών Natura 2000, προβλέποντας (σε όσες δεν επιτρεπόταν) κατασκευή τουριστικών καταλυμάτων, εγκατάσταση ΑΠΕ, μεταλλεία και εξορύξεις υδρογονανθράκων.
Αυτό θα έχει άσχημη επίπτωση σε κάθε οικοσύστημα. Μπορείτε να μας εξηγήσετε αν υπάρχει άλλος λόγος γι αυτή την εκμετάλλευση, εκτός από το κέρδος ?
Κρίμα να αντιμετωπίζεται η φύση με τόση απαξίωση.
TO ΔΙΛΗΜΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΙ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΞΙΑ Η ΦΥΣΗ Η ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΕΡΓΩΝ ??
================================
…ΑΛΛΑ ακόμη κι αυτό το διλημμα είναι προβληματικό και παραπλανητικό … γιατί εδω δεν έχουμε έργα που αποφασίστηκαν από τις ανθρώπινες κοινωνίες ..αυτές είναι εντελώς αποκλεισμένες απο την κάθε απόφαση που αλλάζει ριζικά τις οικοινωνικές συνθήκες ..οι κοινωνίες γενικά στην δραματική πλειοψηφία τους κοιμούνται ύπνο βαθύ και εντελώς απονήρευτο για το πώς ακριβώς υπονομεύεται το μέλλον τους …εδω λοιπόν δεν έχουμε αποφάσεις κοινωνιών για κάποια έργα αλλά στυγνά επιχειρηματικά σχέδια που για την πραγματωσή τους υποκινουν αλλα απόρρητα σχέδια του τύπου του οικολογικού εγκλημάτος που αποφασίζονται κεκλεισμενων των θυρών και με τους κυβερνητικους δεμενους χειροπόδαρα και προθυμους να εξυπηρετήσουν την πασα ασυδωσια επι της φύσης …..και με την κοινωνία και τους ειδήμονες της επί περιβαλλοντικών ζητημάτων πεταγμένους στο περιθώριο …
…ως ποτε θα ζουμε αυτον το διαχειριστικο εφιαλτη, αλλοτρια ξενα προς τις αναγκες της κοινωνιας και επικινδυνα για αυτες σχέδια να αποκλείουν όχι μονο εκείνους που θα υποστουν τελικώς τις πιθανες καταστροφικες συνέπειες τους αλλα και εκείνους που ειναι ειδικοι επιστημονες που γνωριζουν και που παρα τις γνώσεις τους δεν τους δινεται καμμια ευκαιρεια να συναποφασισουν για ζητηματα στα οποία διακυβευεται η οικοκοινωνικη ισορροπία …πετιώνται έξω απο τις αιθουσες των αποφασεων, στιβάζονται στο προθαλαλο σαν μιασματικοι και ασχετοι… αληθεια που ακριβως βρισκεται το «»μίασμα»»…εξω απο τις αίθουσες που βρισκόμαστε ολοι εμεις οι αποκλεισμένοι απο τις αποφασεις όλοι εμεις που θα υποστουμε τις καταστροφικές συνέπειες τους ή μεσα στις κεκλεισμενες αιθουσες που αποφασιζουν οι λιγοι και ασύδωτοι οι προμότορες μια αναπτυξης-δυσαναπτυξης χωρις ηθικους φραγμους και όρια ??…
ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΙΣ ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΚΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΕΝΟΣ ΤΥΠΙΚΟΥ ΔΗΘΕΝ ΕΚΔΗΜΟΚΡΑΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΥΝΑΠΟΦΑΣΗΣ !!!
ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΗΝ ΚΛΕΜΕΝΗ ΜΑΣ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΜΑΣ ΝΑ ΟΡΙΖΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΤΗν ΤΥΧΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΙΚΩΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΝ !!!
ΑΜΠΟΤΕ ΟΙ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΛΑΤΦΟΡΜΕΣ ΣΥΝΑΠΟΦΑΣΗΣ !!!
Γενικά σχόλια
Το κεφάλαιο Γ΄ με τις επιμέρους διατάξεις του, κυρίως εκείνες που αφορούν στις επιτρεπόμενες χρήσεις γης και δραστηριότητες εντός των προστατευόμενων περιοχών, αποτελεί σαφή επιδείνωση του υφιστάμενου πλαισίου για τον σχεδιασμό των προστατευόμενων περιοχών, ιδίως δε καθώς οι στις συγκεκριμένες διατάξεις (βλ. άρθ. 44 ν. 4685/2020) είχαν χαρακτηριστεί ως προβληματικές, αδόκιμες και επικίνδυνες, ήδη από την πρώτη φορά που προτάθηκε (1).
Σχόλια ανά άρθρο:
Άρθρο 11: Ειδικότερα, το άρθρο 11, διατηρεί την προβληματική προσέγγιση περί προκαθορισμένου καταλόγου επιτρεπόμενων χρήσεων ανά ζώνη προστασίας. Η προσέγγιση αυτή δεν έχει αποδώσει, καθώς δύο χρόνια μετά την υιοθέτησή της, ο στόχος για επιτάχυνση της θεσμικής κατοχύρωσης των προστατευόμενων περιοχών της χώρας, δεν έχει επιτευχθεί. Καμία Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη δεν έχει εγκριθεί και κανένα Προεδρικό Διάταγμα (βάσει των νέων μελετών) δεν έχει εκδοθεί. Οι περισσότερες μάλιστα εκ των μελετών που έχει αναθέσει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας δεν έχουν τεθεί σε δημόσια διαβούλευση, ενώ οι τροποποιήσεις στο παρόν σχέδιο νόμου θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερες καθυστερήσεις. Συνεπώς, θεωρείται πρακτικά απίθανο να υλοποιηθεί η δέσμευση του Πρωθυπουργού κατά το Συνέδριο της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρησης της Φύσης (IUCN) στη Μασσαλία τον Σεπτέμβριο του 2021 στο οποίο είχε δηλώσει: «Δεσμεύομαι προσωπικά πως η ανακήρυξη του καθεστώτος προστασίας για όλες τις περιοχές Natura 2000 θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2022, μέσω μιας απολύτως διαφανούς και συμπεριληπτικής διαδικασίας.» (2) Η μη επίτευξη του στόχου αυτού επίσης απομακρύνει την πιθανότητα συμμόρφωσης της χώρας με την καταδικαστική απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (C-849/19) για ανεπαρκή προστασία των περιοχών Natura 2000, μία δεκαετία μετά το πέρας της σχετικής προθεσμίας.
Επιπλέον, η προσέγγιση αυτή έχει οδηγήσει σε αδιέξοδα καθώς είναι πρακτικά αδύνατον να προβλεφθούν εκ των προτέρων από τον εκάστοτε νομοθέτη όλες οι χρήσεις ανά ζώνη προστασίας για κάθε χερσαία, υγροτοπική, θαλάσσια ή μεικτή προστατευόμενη περιοχή της χώρας. Εξάλλου, αυτό είναι το αντικείμενο των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών που αυτή την περίοδο υλοποιούνται για όλες τις περιοχές Natura 2000, με προϋπολογισμό πλέον των 17 εκατ. ευρώ από το συγχρηματοδοτούμενο επιχειρησιακό πρόγραμμα για το Περιβάλλον (ΥΜΕΠΕΡΑΑ 2014-2020). Ως αποτέλεσμα των αδιεξόδων που έχουν διαπιστωθεί, οι τροποποιήσεις που περιλαμβάνει το παρόν σχέδιο νόμου δημιουργούν νέες στρεβλώσεις στο σύστημα προστατευόμενων περιοχών προσθέτοντας νέες χρήσεις ανά ζώνη προστασίας, οι περισσότερες εκ των οποίων είναι ασύμβατες με την έννοια των προστατευόμενων περιοχών ή των ορισμών των επιμέρους ζωνών προστασίας που περιλαμβάνονται στο άρθρο 12.(3)
Ενδεικτικά, σε όλες τις ζώνες επιτρέπονται ««εγκαταστάσεις αποθήκευσης και μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας», ενώ σε όλες τις ζώνες εκτός των ζωνών απολύτου προστασίας, επιτρέπονται οι «εγκαταστάσεις αποθήκευσης και μεταφοράς φυσικού αερίου».
Στις Ζώνες Απολύτου Προστασίας, όπου με βάση τον ορισμό στο άρθρο 12, εντοπίζονται «εκτάσεις με εξαιρετικά ευαίσθητους τύπους φυσικών οικοτόπων ή/και ενδιαιτήματα εξαιρετικά ευαίσθητων ειδών» επιτρέπονται πρόσθετες «γραμμικές υποδομές μεταφοράς, ιδίως οδοί κίνησης μηχανοκίνητων οχημάτων» όπως είναι οι «οδοί ήπιας κυκλοφορίας» καθώς και οι «πλατείες». Την ίδια στιγμή, η ελεύθερη βόσκηση και η ερασιτεχνική αλιεία αναφέρονται ως δραστηριότητες που μπορούν δυνητικά να απαγορευτούν, ακόμα κι αν δεν περιλαμβάνονται στις επιτρεπόμενες χρήσεις για τη συγκεκριμένη ζώνη.
Στις Ζώνες Προστασίας της Φύσης προστίθενται σειρά χρήσεων, όπως είναι «τουριστικά καταλύματα, εγκαταστάσεις ειδικής τουριστικής υποδομές και λοιπές τουριστικές επιχειρήσεις» που εξυπηρετούν συγκεκριμένες μορφές θεματικού τουρισμού, οι υπόγειες «εξορυκτικές δραστηριότητες» αρκεί η είσοδος της εκμετάλλευσης να γίνεται εκτός της ζώνης απολύτου προστασίας και προστασίας της φύσης, ανοίγοντας την πόρτα ακόμα και για εξορύξεις υδρογονανθράκων και σε αυτές τις ζώνες, και οι «εγκαταστάσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας».
Στις Ζώνες Βιώσιμης Διαχείρισης Φυσικών Πόρων αφαιρέθηκαν χρήσεις που είχαν κριθεί ως επιβαρυντικές και ως τούτου είχαν απαγορευτεί όπως είναι οι μεγάλες αθλητικές εγκαταστάσεις, τα αεροδρόμια, οι χώροι επεξεργασίας, αποθήκευσης και διάθεσης στερεών αποβλήτων και οι χώρος επεξεργασίας, διάθεσης στερεών τοξικών αποβλήτων, μεταξύ άλλων. Με αποτέλεσμα, στις ζώνες αυτές, εκτός από τις βιοτεχνικές και βιομηχανικές εγκαταστάσεις υψηλής όχλησης και τις πίστες αγώνων αυτοκινήτων ή μοτοποδηλάτων, να επιτρέπονται όλες οι άλλες δυνητικές χρήσεις.
Οι τροποποιήσεις που περιλαμβάνει το παρόν σχέδιο νόμου έρχονται σε αντίθεση με τη Στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030, η οποία προβλέπει ότι «τουλάχιστον το ένα τρίτο των προστατευόμενων περιοχών —που αντιπροσωπεύουν το 10 % της ξηράς της ΕΕ και το 10 % της θάλασσας της ΕΕ— θα πρέπει να προστατεύονται αυστηρά». Στο κείμενο κατευθύνσεων (4) για τον χαρακτηρισμό των προστατευόμενων περιοχών ώστε να επιτευχθεί και ο συνολικός στόχος της κάλυψης κατά 30% της έκτασης της ΕΕ σε ξηρά και θάλασσα από προστατευόμενες περιοχές, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξειδικεύει τις δραστηριότητες εκείνες που μπορεί να προβλέπονται σε περιοχές αυστηρής προστασίας.
Προτείνεται η πλήρης αναθεώρηση αυτής της προσέγγισης. Συγκεκριμένα, προτείνεται η επιλογή και εξειδίκευση των επιτρεπόμενων χρήσεων από τον πλήρη κατάλογο των ειδικών χρήσεων του π.δ. 59/2018 και των δραστηριοτήτων ανά περιοχή να γίνεται από τους εκάστοτε μελετητές ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της κάθε περιοχής και με τρόπο που να είναι συμβατός με τους ορισμούς των ζωνών που περιλαμβάνονται στο άρθρο 12. Εφόσον κριθεί απαραίτητο στους ορισμούς μπορούν να προστεθούν κριτήρια για τον καθορισμό της κάθε ζώνης και των δράσεων που δύνανται να επιτρέπονται ή που απαγορεύονται σε κάθε μία1.
Αν αυτή η επιλογή δεν γίνει αποδεκτή, τότε, προτείνονται κατ΄ ελάχιστον τα εξής:
i) οι επιτρεπόμενες χρήσεις να είναι ιδιαιτέρως περιοριστικές ειδικά στις αυστηρής προστασίας ζώνες, δηλαδή στις ζώνες απολύτου προστασίας και προστασίας της φύσης, και συγκεκριμένα να αφαιρεθούν όχι μόνο οι προσθήκες που έχουν τεθεί στο σχέδιο νόμου προς διαβούλευση αλλά και να επαναξιολογηθούν όλες οι προβλεπόμενες χρήσεις του άρθρου 44, παρ. 18 του ν. 4685/2020 σύμφωνα με τα διεθνή (5) και ευρωπαϊκά πρότυπα για τον σχεδιασμό προστατευόμενων περιοχών καθώς και τους ορισμούς των ζωνών που περιλαμβάνονται στο άρθρο 12.(1)
ii) να μην επιτρέπονται γραμμικές υποδομές μεταφορών και ευρύτερα τεχνικές εγκαταστάσεις και υποδομές στις ζώνες απολύτου προστασίας, και να διευκρινιστεί ότι οι όποιες άλλες χρήσεις επιτρέπονται μόνο για την εξυπηρέτηση της προστασίας και της βέλτιστης διαχείρισης του προστατευτέου αντικειμένου και της ακεραιότητας της περιοχής.
iii) να μην επιτρέπονται τα τουριστικά καταλύματα, οι εγκαταστάσεις αποθήκευσης και μεταφοράς και ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στις ζώνες απολύτου προστασίας και προστασίας της φύσης.
iv) να μην επιτρέπονται οι εξορύξεις υδρογονανθράκων σε όλες τις ζώνες προστασίας.
v) να συμπληρωθούν με περιορισμούς και αυστηρότερους όρους (έκτασης, ποσοστό επί του εμβαδού, κλίμακας κτλ), άλλες χρήσεις όπως τα αναψυκτήρια και η εστίαση στη Ζώνη Διατήρησης Οικοτόπων και Ειδών.
vi) να προστεθούν εκ νέου οι χρήσεις που απαγορεύονταν στον ν.4685/2020 στις Ζώνες Βιώσιμης Διαχείρισης Φυσικών Πόρων.
Άρθρο 13:
1) Το άρθρο 13, που αφορά στον χαρακτηρισμό των προστατευόμενων περιοχών, αντανακλά μία νοοτροπία σχεδιασμού προστατευόμενων περιοχών που έχει αποδεχθεί και μόνο τακτοποιεί την υφιστάμενη κατάσταση στις προστατευόμενες περιοχές, αντί να επιδιώκει την πλέον αποτελεσματική διατήρηση και ανάκαμψη της φύσης.
i) Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι εξαιρούνται από το πλαίσιο προστασίας όχι μόνο οικισμοί εντός σχεδίου, αλλά και οργανωμένοι υποδοχείς δραστηριοτήτων, ανεξάρτητα από το αν έχουν επιπτώσεις στην περιοχή ή αν έχει προηγηθεί πλήρης δέουσα εκτίμηση των επιπτώσεων, σύμφωνα με το άρθρο 6(3) της οδηγίας για τους οικοτόπους (92/43/ΕΟΚ).
Προτείνεται: Να διαγραφεί η παράγραφος 2α(γ) του άρθρου 21 του ν. 1650/1986 «εντός οργανωμένων υποδοχέων…», του άρθ. 13.
ii) Επίσης, ενδεικτικές είναι οι προβλέψεις των παρ. 10 και 11 του άρθρου 21 του ν. 1650/1986 που αφορούν σε έργα ή δραστηριότητες που λειτουργούν, έχουν αδειοδοτηθεί ή δεν εμπίπτουν σε περιβαλλοντική αδειοδότηση και οι οποίες προσομοιάζουν σε ειδικές μεταβατικές διατάξεις, που θα προβλέπονταν σε ένα προεδρικό διάταγμα χαρακτηρισμού μία προστατευόμενης περιοχής. Οι διατάξεις αυτές δεν πληρούν τις απαιτήσεις βάσει του άρθρου 6(3) της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ για τους οικοτόπους για δέουσα εκτίμηση των επιπτώσεων, ούτε και στις απαιτήσεις σχεδιασμού μία προστατευόμενης περιοχής που έχει κεντρικό στόχο τη διατήρηση της φύσης και όχι την τακτοποίησης επιμέρους έργων και δραστηριοτήτων. Επιπλέον, η διαδικασία προ-ελέγχου που εισάγεται στο άρθρο 11 αναμένεται να δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα. Θα έπρεπε τον προέλεγχο να αναλαμβάνει ο ΟΦΥΠΕΚΑ και οι Μονάδες Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών του, και όχι οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, ως καθ’ ύλην αρμόδιοι φορείς που διαχειρίζονται και επιβλέπουν τις προστατευόμενες περιοχές της χώρας.
Προτείνεται: Με δεδομένα και γνωστά τα προβλήματα εφαρμογής της δέουσας εκτίμησης όπως ορίζεται από το άρθρο 6(3) της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ προτείνεται η διαγραφή των παραγράφων 10 και 11 του άρθρου 21 του ν. 1650/1986 και η υποβολή προς διαβούλευσης νέας πρότασης με μία συνολική προσέγγιση για την εκπόνηση της δέουσας εκτίμησης.
iii) Στο ίδιο άρθρο 13, διακρίνεται μία αντιμετώπιση των προστατευόμενων περιοχών ως νησίδων που δεν επηρεάζονται από δραστηριότητες εκτός των ορίων τους καθώς όχι μόνο αφαιρείται η δυνατότητα ρύθμισης γειτονικών εκτάσεων (παρ. 4 άρθρο 21 ν. 1650/1986) αλλά κατά την εξέταση των όρων και περιορισμών ανά προστατευόμενη περιοχή «υπάρχει μέριμνα για την εξυπηρέτηση των λειτουργιών που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τον πολεοδομικό ή οικιστικό χαρακτήρα των περιοχών …» (παρ. 2 άρθρο 21 ν. 1650/1986). Η αντιμετώπιση αυτή είναι αντίθετη με τη νέα Στρατηγική της ΕΕ με ορίζοντα το 2030 τόσο όσον αφορά στους στόχους για την προστασία της φύσης μέσω της δημιουργίας ενός συνεκτικού δικτύου προστατευόμενων περιοχών που θα καλύπτει το 30% της έκτασης της ΕΕ, όσο και στους στόχους της αποκατάστασης της φύσης που αναμένονται να γίνονται νομικά δεσμευτικοί με την υιοθέτηση της πρότασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τον νέο ευρωπαϊκό νόμο για την Αποκατάσταση της Φύσης. Τέλος, είναι αντίθετη και με το υπό-διαμόρφωση Παγκόσμιο Πλαίσιο για τη Βιοποικιλότητα που αναμένεται να υιοθετηθεί στη 15η Συνδιάσκεψη της Σύμβασης της Βιολογικής Ποικιλότητας στο τέλος του 2022.
Προτείνεται η επαναφορά των υφιστάμενων διατυπώσεων του παρ. 4 άρθρου 21 του ν. 1650/1986 που δίνει τη δίνει τη δυνατότητα επέκτασης, αν απαιτείται, της υπό προστασία περιοχής σε γειτονικές περιοχές και καθορισμού σχετικών μέτρων, όρων και περιορισμών και η προσθήκη αντίστοιχης ρητής πρόβλεψης και για τους οικολογικούς διαδρόμους που δύναται να οριοθετούνται. Επίσης, προτείνεται η διαγραφής της προσθήκης του 5ου εδαφίου της παρ. 2.
iv) Στην παρ. 7 του άρθρου 21 του ν. 1650/1986, με την τροποποίηση των προβλέψεων για τα καταφύγια άγριας ζωής, αφαιρέθηκε η ελάχιστη οριζόντια απαγόρευση της θήρας και της αλιείας, γεγονός που δυσχεράνει την επίτευξη των στόχων χαρακτηρισμού αυτής της κατηγορίας προστατευόμενων περιοχών, όπως ορίζονται στο άρθρο 19, παρ. 1β του ν. 1650/1986, όπως τροποποιήθηκε από τον ν. 4685/2020: «Ως καταφύγια άγριας ζωής χαρακτηρίζονται περιοχές (χερσαίες, υγροτοπικές, θαλάσσιες ή μικτού χαρακτήρα) που αξιολογούνται ως κατάλληλες για την ανάπτυξη πληθυσμών της άγριας πανίδας και χλωρίδας ή ως βιότοποι αναπαραγωγής, διατροφής, διαχείμασης ειδών της άγριας πανίδας, ή ως περιοχές αναπαραγωγής ψαριών και συγκέντρωσης γόνου.» Με την αφαίρεση των οριζόντιων αυτών απαγορεύσεων για τις συγκεκριμένες περιοχές, απομακρύνεται η πιθανότητα επίτευξης μιας ακόμη δέσμευσης του Πρωθυπουργού στο συνέδριο της Μασσαλίας περί χαρακτηρισμού 10% των ελληνικών θαλασσών ως το 2030 ως «’no-take reserves’, δηλαδή περιοχές στις οποίες δεν θα επιτρέπεται η αλιεία».
Προτείνεται κατ’ ελάχιστον η επαναφορά της οριζόντιας απαγόρευση της θήρας και της αλιείας. Επιπλέον, προτείνεται η εξής προσθήκη μετά το 2ο εδάφιο της παρ. 7:
«Στα καταφύγια άγριας ζωής απαγορεύονται η θήρα, οι αγώνες κυνηγετικών ικανοτήτων σκύλων δεικτών, η αλιεία, η σύλληψη της άγριας πανίδας, η συλλογή της άγριας χλωρίδας, η καταστροφή ζώνης με φυσική βλάστηση με κάθε τρόπο, η καταστροφή των φυτοφρακτών. Ειδικότερα, απαγορεύεται η αλιεία και η ανάπτυξη υδατοκαλλιεργητικών / ιχθυοτροφικών δραστηριοτήτων εντός θαλάσσιων καταφυγίων άγριας ζωής».
Προς αποφυγή προβλημάτων εφαρμογής που είχαν σημειωθεί στο παρελθόν προτείνεται να υπάρξει πρόβλεψη στις μεταβατικές διατάξεις σχετικά με τις υφιστάμενες ιχθυοκαλλιεργητικές και υδατοκαλλιεργητικές δραστηριότητες σε υδάτινες και μεικτού χαρακτήρα περιοχές (π.χ. λιμνοθάλασσες).
v) H επέκταση της κατ’ εξαίρεση επέκτασης ισχύος των υπουργικών αποφάσεων χαρακτηρισμού από 1 σε 3 χρόνια, πιθανά να προτείνεται για την αντιμετώπιση προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί από την καθυστέρηση ολοκλήρωσης των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών και την πρόληψη δημιουργίας θεσμικού κενού σε μία ή περισσότερες προστατευόμενες περιοχές. Ωστόσο, η γενικευμένη αυτή επέκταση της ισχύος μίας θεσμικά αμφίβολης πράξης, για την έκδοση της οποίας απουσιάζει η πρόβλεψη έστω και μίας τυπικής τεκμηρίωσης, δημιουργεί ερωτηματικά για το κατά πόσο το έργο των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών θα ολοκληρωθεί σύντομα και αν θα οδηγήσει πράγματι στην έκδοση των απαραίτητων προεδρικών διαταγμάτων.
Παραπομπες:
1) Ενδεικτικά: σχόλια του Green Tank στη διαβούλευση τον Μάρτιο του 2020: https://thegreentank.gr/2020/03/13/diavouluesi-polunomosxedio/) και σχετική τοποθέτηση και υπόμνημα στην ακρόαση φορέων στη Βουλή των Ελλήνων: https://thegreentank.gr/2020/04/29/symmetoxi-stin-akroasi-foreon-gia-n-sx-ypen/ τον Απρίλιο του 2020.
2) https://primeminister.gr/2021/09/03/27339
3) Υπενθυμίζεται ότι εκτροπή των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών είχε επιχειρηθεί και πριν περίπου έναν χρόνο με το άρθρο. 218 του ν. 4872/2021.
4) European Commission (2022). Criteria and guidance for protected areas designations Commission Staff Working Document SWD(2022) 23 final: https://environment.ec.europa.eu/publications/criteria-and-guidance-protected-areas-designations-staff-working-document_en
5) Κατευθυντήριες γραμμές από την IUCN σχετικά με τον σχεδιασμό των προστατευόμενων περιοχών και ειδικά των θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών: Dudley, N. (ed.) (2008) Guidelines for Applying Protected Area Management Categories. IUCN, Gland, Switzerland: https://portals.iucn.org/library/sites/library/files/documents/PAG-021.pdf και Day, J., Dudley, N., Hockings, M., et al (eds.) (2019). Guidelines for applying the IUCN protected area management categories to marine protected areas. 2nd edition. IUCN, Gland. Switzerland: https://portals.iucn.org/library/node/48887.
Γενικά σχόλια
Το κεφάλαιο Γ΄ με τις επιμέρους διατάξεις του, κυρίως εκείνες που αφορούν στις επιτρεπόμενες χρήσεις γης και δραστηριότητες εντός των προστατευόμενων περιοχών, αποτελεί σαφή επιδείνωση του υφιστάμενου πλαισίου για τον σχεδιασμό των προστατευόμενων περιοχών, ιδίως δε καθώς οι στις συγκεκριμένες διατάξεις (βλ. άρθ. 44 ν. 4685/2020) είχαν χαρακτηριστεί ως προβληματικές, αδόκιμες και επικίνδυνες , ήδη από την πρώτη φορά που προτάθηκε.
Σχόλια ανά άρθρο:
Άρθρο 11: Ειδικότερα, το άρθρο 11, διατηρεί την προβληματική προσέγγιση περί προκαθορισμένου καταλόγου επιτρεπόμενων χρήσεων ανά ζώνη προστασίας. Η προσέγγιση αυτή δεν έχει αποδώσει, καθώς δύο χρόνια μετά την υιοθέτησή της, ο στόχος για επιτάχυνση της θεσμικής κατοχύρωσης των προστατευόμενων περιοχών της χώρας, δεν έχει επιτευχθεί. Καμία Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη δεν έχει εγκριθεί και κανένα Προεδρικό Διάταγμα (βάσει των νέων μελετών) δεν έχει εκδοθεί. Οι περισσότερες μάλιστα εκ των μελετών που έχει αναθέσει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας δεν έχουν τεθεί σε δημόσια διαβούλευση, ενώ οι τροποποιήσεις στο παρόν σχέδιο νόμου θα οδηγήσουν σε μεγαλύτερες καθυστερήσεις. Συνεπώς, θεωρείται πρακτικά απίθανο να υλοποιηθεί η δέσμευση του Πρωθυπουργού κατά το Συνέδριο της Διεθνούς Ένωσης για τη Διατήρησης της Φύσης (IUCN) στη Μασσαλία τον Σεπτέμβριο του 2021 στο οποίο είχε δηλώσει: «Δεσμεύομαι προσωπικά πως η ανακήρυξη του καθεστώτος προστασίας για όλες τις περιοχές Natura 2000 θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2022, μέσω μιας απολύτως διαφανούς και συμπεριληπτικής διαδικασίας.» Η μη επίτευξη του στόχου αυτού επίσης απομακρύνει την πιθανότητα συμμόρφωσης της χώρας με την καταδικαστική απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (C-849/19) για ανεπαρκή προστασία των περιοχών Natura 2000, μία δεκαετία μετά το πέρας της σχετικής προθεσμίας.
Επιπλέον, η προσέγγιση αυτή έχει οδηγήσει σε αδιέξοδα καθώς είναι πρακτικά αδύνατον να προβλεφθούν εκ των προτέρων από τον εκάστοτε νομοθέτη όλες οι χρήσεις ανά ζώνη προστασίας για κάθε χερσαία, υγροτοπική, θαλάσσια ή μεικτή προστατευόμενη περιοχή της χώρας. Εξάλλου, αυτό είναι το αντικείμενο των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών που αυτή την περίοδο υλοποιούνται για όλες τις περιοχές Natura 2000, με προϋπολογισμό πλέον των 17 εκατ. ευρώ από το συγχρηματοδοτούμενο επιχειρησιακό πρόγραμμα για το Περιβάλλον (ΥΜΕΠΕΡΑΑ 2014-2020). Ως αποτέλεσμα των αδιεξόδων που έχουν διαπιστωθεί, οι τροποποιήσεις που περιλαμβάνει το παρόν σχέδιο νόμου δημιουργούν νέες στρεβλώσεις στο σύστημα προστατευόμενων περιοχών προσθέτοντας νέες χρήσεις ανά ζώνη προστασίας, οι περισσότερες εκ των οποίων είναι ασύμβατες με την έννοια των προστατευόμενων περιοχών ή των ορισμών των επιμέρους ζωνών προστασίας που περιλαμβάνονται στο άρθρο 12.
Ενδεικτικά, σε όλες τις ζώνες επιτρέπονται ««εγκαταστάσεις αποθήκευσης και μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας», ενώ σε όλες τις ζώνες εκτός των ζωνών απολύτου προστασίας, επιτρέπονται οι «εγκαταστάσεις αποθήκευσης και μεταφοράς φυσικού αερίου».
Στις Ζώνες Απολύτου Προστασίας, όπου με βάση τον ορισμό στο άρθρο 12, εντοπίζονται «εκτάσεις με εξαιρετικά ευαίσθητους τύπους φυσικών οικοτόπων ή/και ενδιαιτήματα εξαιρετικά ευαίσθητων ειδών» επιτρέπονται πρόσθετες «γραμμικές υποδομές μεταφοράς, ιδίως οδοί κίνησης μηχανοκίνητων οχημάτων» όπως είναι οι «οδοί ήπιας κυκλοφορίας» καθώς και οι «πλατείες». Την ίδια στιγμή, η ελεύθερη βόσκηση και η ερασιτεχνική αλιεία αναφέρονται ως δραστηριότητες που μπορούν δυνητικά να απαγορευτούν, ακόμα κι αν δεν περιλαμβάνονται στις επιτρεπόμενες χρήσεις για τη συγκεκριμένη ζώνη.
Στις Ζώνες Προστασίας της Φύσης προστίθενται σειρά χρήσεων, όπως είναι «τουριστικά καταλύματα, εγκαταστάσεις ειδικής τουριστικής υποδομές και λοιπές τουριστικές επιχειρήσεις» που εξυπηρετούν συγκεκριμένες μορφές θεματικού τουρισμού, οι υπόγειες «εξορυκτικές δραστηριότητες» αρκεί η είσοδος της εκμετάλλευσης να γίνεται εκτός της ζώνης απολύτου προστασίας και προστασίας της φύσης, ανοίγοντας την πόρτα ακόμα και για εξορύξεις υδρογονανθράκων και σε αυτές τις ζώνες, και οι «εγκαταστάσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας».
Στις Ζώνες Βιώσιμης Διαχείρισης Φυσικών Πόρων αφαιρέθηκαν χρήσεις που είχαν κριθεί ως επιβαρυντικές και ως τούτου είχαν απαγορευτεί όπως είναι οι μεγάλες αθλητικές εγκαταστάσεις, τα αεροδρόμια, οι χώροι επεξεργασίας, αποθήκευσης και διάθεσης στερεών αποβλήτων και οι χώρος επεξεργασίας, διάθεσης στερεών τοξικών αποβλήτων, μεταξύ άλλων. Με αποτέλεσμα, στις ζώνες αυτές, εκτός από τις βιοτεχνικές και βιομηχανικές εγκαταστάσεις υψηλής όχλησης και τις πίστες αγώνων αυτοκινήτων ή μοτοποδηλάτων, να επιτρέπονται όλες οι άλλες δυνητικές χρήσεις.
Οι τροποποιήσεις που περιλαμβάνει το παρόν σχέδιο νόμου έρχονται σε αντίθεση με τη Στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030, η οποία προβλέπει ότι «τουλάχιστον το ένα τρίτο των προστατευόμενων περιοχών —που αντιπροσωπεύουν το 10 % της ξηράς της ΕΕ και το 10 % της θάλασσας της ΕΕ— θα πρέπει να προστατεύονται αυστηρά». Στο κείμενο κατευθύνσεων για τον χαρακτηρισμό των προστατευόμενων περιοχών ώστε να επιτευχθεί και ο συνολικός στόχος της κάλυψης κατά 30% της έκτασης της ΕΕ σε ξηρά και θάλασσα από προστατευόμενες περιοχές, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εξειδικεύει τις δραστηριότητες εκείνες που μπορεί να προβλέπονται σε περιοχές αυστηρής προστασίας.
Προτείνεται η πλήρης αναθεώρηση αυτής της προσέγγισης. Συγκεκριμένα, προτείνεται η επιλογή και εξειδίκευση των επιτρεπόμενων χρήσεων από τον πλήρη κατάλογο των ειδικών χρήσεων του π.δ. 59/2018 και των δραστηριοτήτων ανά περιοχή να γίνεται από τους εκάστοτε μελετητές ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της κάθε περιοχής και με τρόπο που να είναι συμβατός με τους ορισμούς των ζωνών που περιλαμβάνονται στο άρθρο 12. Εφόσον κριθεί απαραίτητο στους ορισμούς μπορούν να προστεθούν κριτήρια για τον καθορισμό της κάθε ζώνης και των δράσεων που δύνανται να επιτρέπονται ή που απαγορεύονται σε κάθε μία1.
Αν αυτή η επιλογή δεν γίνει αποδεκτή, τότε, προτείνονται κατ΄ ελάχιστον τα εξής:
i) οι επιτρεπόμενες χρήσεις να είναι ιδιαιτέρως περιοριστικές ειδικά στις αυστηρής προστασίας ζώνες, δηλαδή στις ζώνες απολύτου προστασίας και προστασίας της φύσης, και συγκεκριμένα να αφαιρεθούν όχι μόνο οι προσθήκες που έχουν τεθεί στο σχέδιο νόμου προς διαβούλευση αλλά και να επαναξιολογηθούν όλες οι προβλεπόμενες χρήσεις του άρθρου 44, παρ. 18 του ν. 4685/2020 σύμφωνα με τα διεθνή και ευρωπαϊκά πρότυπα για τον σχεδιασμό προστατευόμενων περιοχών καθώς και τους ορισμούς των ζωνών που περιλαμβάνονται στο άρθρο 12.
ii) να μην επιτρέπονται γραμμικές υποδομές μεταφορών και ευρύτερα τεχνικές εγκαταστάσεις και υποδομές στις ζώνες απολύτου προστασίας, και να διευκρινιστεί ότι οι όποιες άλλες χρήσεις επιτρέπονται μόνο για την εξυπηρέτηση της προστασίας και της βέλτιστης διαχείρισης του προστατευτέου αντικειμένου και της ακεραιότητας της περιοχής.
iii) να μην επιτρέπονται τα τουριστικά καταλύματα, οι εγκαταστάσεις αποθήκευσης και μεταφοράς και ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στις ζώνες απολύτου προστασίας και προστασίας της φύσης.
iv) να μην επιτρέπονται οι εξορύξεις υδρογονανθράκων σε όλες τις ζώνες προστασίας.
v) να συμπληρωθούν με περιορισμούς και αυστηρότερους όρους (έκτασης, ποσοστό επί του εμβαδού, κλίμακας κτλ), άλλες χρήσεις όπως τα αναψυκτήρια και η εστίαση στη Ζώνη Διατήρησης Οικοτόπων και Ειδών.
vi) να προστεθούν εκ νέου οι χρήσεις που απαγορεύονταν στον ν.4685/2020 στις Ζώνες Βιώσιμης Διαχείρισης Φυσικών Πόρων.
Άρθρο 13:
1) Το άρθρο 13, που αφορά στον χαρακτηρισμό των προστατευόμενων περιοχών, αντανακλά μία νοοτροπία σχεδιασμού προστατευόμενων περιοχών που έχει αποδεχθεί και μόνο τακτοποιεί την υφιστάμενη κατάσταση στις προστατευόμενες περιοχές, αντί να επιδιώκει την πλέον αποτελεσματική διατήρηση και ανάκαμψη της φύσης.
i) Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι εξαιρούνται από το πλαίσιο προστασίας όχι μόνο οικισμοί εντός σχεδίου, αλλά και οργανωμένοι υποδοχείς δραστηριοτήτων, ανεξάρτητα από το αν έχουν επιπτώσεις στην περιοχή ή αν έχει προηγηθεί πλήρης δέουσα εκτίμηση των επιπτώσεων, σύμφωνα με το άρθρο 6(3) της οδηγίας για τους οικοτόπους (92/43/ΕΟΚ).
Προτείνεται: Να διαγραφεί η παράγραφος 2α(γ) του άρθρου 21 του ν. 1650/1986 «εντός οργανωμένων υποδοχέων…», του άρθ. 13.
ii) Επίσης, ενδεικτικές είναι οι προβλέψεις των παρ. 10 και 11 του άρθρου 21 του ν. 1650/1986 που αφορούν σε έργα ή δραστηριότητες που λειτουργούν, έχουν αδειοδοτηθεί ή δεν εμπίπτουν σε περιβαλλοντική αδειοδότηση και οι οποίες προσομοιάζουν σε ειδικές μεταβατικές διατάξεις, που θα προβλέπονταν σε ένα προεδρικό διάταγμα χαρακτηρισμού μία προστατευόμενης περιοχής. Οι διατάξεις αυτές δεν πληρούν τις απαιτήσεις βάσει του άρθρου 6(3) της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ για τους οικοτόπους για δέουσα εκτίμηση των επιπτώσεων, ούτε και στις απαιτήσεις σχεδιασμού μία προστατευόμενης περιοχής που έχει κεντρικό στόχο τη διατήρηση της φύσης και όχι την τακτοποίησης επιμέρους έργων και δραστηριοτήτων. Επιπλέον, η διαδικασία προ-ελέγχου που εισάγεται στο άρθρο 11 αναμένεται να δημιουργήσει σημαντικά προβλήματα. Θα έπρεπε τον προέλεγχο να αναλαμβάνει ο ΟΦΥΠΕΚΑ και οι Μονάδες Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών του, και όχι οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, ως καθ’ ύλην αρμόδιοι φορείς που διαχειρίζονται και επιβλέπουν τις προστατευόμενες περιοχές της χώρας.
Προτείνεται: Με δεδομένα και γνωστά τα προβλήματα εφαρμογής της δέουσας εκτίμησης όπως ορίζεται από το άρθρο 6(3) της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ προτείνεται η διαγραφή των παραγράφων 10 και 11 του άρθρου 21 του ν. 1650/1986 και η υποβολή προς διαβούλευσης νέας πρότασης με μία συνολική προσέγγιση για την εκπόνηση της δέουσας εκτίμησης.
iii) Στο ίδιο άρθρο 13, διακρίνεται μία αντιμετώπιση των προστατευόμενων περιοχών ως νησίδων που δεν επηρεάζονται από δραστηριότητες εκτός των ορίων τους καθώς όχι μόνο αφαιρείται η δυνατότητα ρύθμισης γειτονικών εκτάσεων (παρ. 4 άρθρο 21 ν. 1650/1986) αλλά κατά την εξέταση των όρων και περιορισμών ανά προστατευόμενη περιοχή «υπάρχει μέριμνα για την εξυπηρέτηση των λειτουργιών που είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τον πολεοδομικό ή οικιστικό χαρακτήρα των περιοχών …» (παρ. 2 άρθρο 21 ν. 1650/1986). Η αντιμετώπιση αυτή είναι αντίθετη με τη νέα Στρατηγική της ΕΕ με ορίζοντα το 2030 τόσο όσον αφορά στους στόχους για την προστασία της φύσης μέσω της δημιουργίας ενός συνεκτικού δικτύου προστατευόμενων περιοχών που θα καλύπτει το 30% της έκτασης της ΕΕ, όσο και στους στόχους της αποκατάστασης της φύσης που αναμένονται να γίνονται νομικά δεσμευτικοί με την υιοθέτηση της πρότασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τον νέο ευρωπαϊκό νόμο για την Αποκατάσταση της Φύσης. Τέλος, είναι αντίθετη και με το υπό-διαμόρφωση Παγκόσμιο Πλαίσιο για τη Βιοποικιλότητα που αναμένεται να υιοθετηθεί στη 15η Συνδιάσκεψη της Σύμβασης της Βιολογικής Ποικιλότητας στο τέλος του 2022.
Προτείνεται η επαναφορά των υφιστάμενων διατυπώσεων του παρ. 4 άρθρου 21 του ν. 1650/1986 που δίνει τη δίνει τη δυνατότητα επέκτασης, αν απαιτείται, της υπό προστασία περιοχής σε γειτονικές περιοχές και καθορισμού σχετικών μέτρων, όρων και περιορισμών και η προσθήκη αντίστοιχης ρητής πρόβλεψης και για τους οικολογικούς διαδρόμους που δύναται να οριοθετούνται. Επίσης, προτείνεται η διαγραφής της προσθήκης του 5ου εδαφίου της παρ. 2.
iv) Στην παρ. 7 του άρθρου 21 του ν. 1650/1986, με την τροποποίηση των προβλέψεων για τα καταφύγια άγριας ζωής, αφαιρέθηκε η ελάχιστη οριζόντια απαγόρευση της θήρας και της αλιείας, γεγονός που δυσχεράνει την επίτευξη των στόχων χαρακτηρισμού αυτής της κατηγορίας προστατευόμενων περιοχών, όπως ορίζονται στο άρθρο 19, παρ. 1β του ν. 1650/1986, όπως τροποποιήθηκε από τον ν. 4685/2020: «Ως καταφύγια άγριας ζωής χαρακτηρίζονται περιοχές (χερσαίες, υγροτοπικές, θαλάσσιες ή μικτού χαρακτήρα) που αξιολογούνται ως κατάλληλες για την ανάπτυξη πληθυσμών της άγριας πανίδας και χλωρίδας ή ως βιότοποι αναπαραγωγής, διατροφής, διαχείμασης ειδών της άγριας πανίδας, ή ως περιοχές αναπαραγωγής ψαριών και συγκέντρωσης γόνου.» Με την αφαίρεση των οριζόντιων αυτών απαγορεύσεων για τις συγκεκριμένες περιοχές, απομακρύνεται η πιθανότητα επίτευξης μιας ακόμη δέσμευσης του Πρωθυπουργού στο συνέδριο της Μασσαλίας περί χαρακτηρισμού 10% των ελληνικών θαλασσών ως το 2030 ως «’no-take reserves’, δηλαδή περιοχές στις οποίες δεν θα επιτρέπεται η αλιεία».
Προτείνεται κατ’ ελάχιστον η επαναφορά της οριζόντιας απαγόρευση της θήρας και της αλιείας. Επιπλέον, προτείνεται η εξής προσθήκη μετά το 2ο εδάφιο της παρ. 7:
«Στα καταφύγια άγριας ζωής απαγορεύονται η θήρα, οι αγώνες κυνηγετικών ικανοτήτων σκύλων δεικτών, η αλιεία, η σύλληψη της άγριας πανίδας, η συλλογή της άγριας χλωρίδας, η καταστροφή ζώνης με φυσική βλάστηση με κάθε τρόπο, η καταστροφή των φυτοφρακτών. Ειδικότερα, απαγορεύεται η αλιεία και η ανάπτυξη υδατοκαλλιεργητικών / ιχθυοτροφικών δραστηριοτήτων εντός θαλάσσιων καταφυγίων άγριας ζωής».
Προς αποφυγή προβλημάτων εφαρμογής που είχαν σημειωθεί στο παρελθόν προτείνεται να υπάρξει πρόβλεψη στις μεταβατικές διατάξεις σχετικά με τις υφιστάμενες ιχθυοκαλλιεργητικές και υδατοκαλλιεργητικές δραστηριότητες σε υδάτινες και μεικτού χαρακτήρα περιοχές (π.χ. λιμνοθάλασσες).
v) H επέκταση της κατ’ εξαίρεση επέκτασης ισχύος των υπουργικών αποφάσεων χαρακτηρισμού από 1 σε 3 χρόνια, πιθανά να προτείνεται για την αντιμετώπιση προβλημάτων που έχουν δημιουργηθεί από την καθυστέρηση ολοκλήρωσης των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών και την πρόληψη δημιουργίας θεσμικού κενού σε μία ή περισσότερες προστατευόμενες περιοχές. Ωστόσο, η γενικευμένη αυτή επέκταση της ισχύος μίας θεσμικά αμφίβολης πράξης, για την έκδοση της οποίας απουσιάζει η πρόβλεψη έστω και μίας τυπικής τεκμηρίωσης, δημιουργεί ερωτηματικά για το κατά πόσο το έργο των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών θα ολοκληρωθεί σύντομα και αν θα οδηγήσει πράγματι στην έκδοση των απαραίτητων προεδρικών διαταγμάτων.
Δεν νοούνται ανθρωπογενείς δραστηριότητες που βλάπτουν τη φύση σε Περιοχές Προστασίας της Φύσης !
Ούτε νοείται ότι οι αξιολογητές των ΜΠΕ θα αμείβονται απευθείας από τους φορείς των έργων που ελέγχουν, χάνοντας έτσι την ανεξαρτησία τους άρα και την αξιοπιστία τους !
Η κυβέρνηση προκλητικά παραβιάζει ευθέως τη νομοθεσία της ΕΕ για την προστασία της φύσης, η οποία δίνει προτεραιότητα στη διατήρηση της βιοποικιλότητας και επιβάλλει τη θέσπιση των κατάλληλων μέτρων, ώστε να αποφεύγεται η υποβάθμιση των φυσικών οικοσυστημάτων και των προστατευόμενων ειδών προκειμένου να ικανοποιήσει τους εκάστοτε επιχειρηματίες, διακυβεύοντας το μέλλον των παιδιών μας και του πλανήτη.
Είναι τουλάχιστον λυπηρό αυτό που προσπαθεί να κάνει το υπουργείο με το εν λόγω νομοσχέδιο δίνοντας τόσο λιγο χρόνο για τη μελέτη όλων αυτων των άρθρων. Απώτερος στόχος είναι να μην υπάρχει ουσιαστική διαβούλευση.
Με το πρόσχημα ότι οι τουριστικές δραστηριότητες μπορούν να λειτουργήσουν επικουρικά στην προστασία των περιοχών αυτών δίνεται έμμεσα η άδεια ιδιώτες να γεμίσουν τις προστατευόμενες περιοχές καταλύματα χώρους εστίασης και δραστηριοτήτων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η προστατευόμενη περιοχή του Δάσους Σχινιά. Επί δεκαετίες η παραλία ήταν ελεύθερης πρόσβασης και ξαφνικά μετά τα τραγικά γεγονότα στο Μάτι οι υπεύθυνοι έκλεισαν την ελεύθερη πρόσβαση με πρόσχημα την προστασία αυτης και των λουομένων. Η περιοχή ανήκει στο δίκτυο Natura 2000 και για το λόγο αυτό γκρεμίστηκαν παράνομες ταβέρνες στην παράλια το 2018
https://www.google.com/amp/s/www.news247.gr/koinonia/paralia-schinia-aythaireta-telos-erchontai-ta-kel.6598714.amp.html
Είναι κατανοητή η μη χρήση μηχανοκίνητων οχημάτων εντός του βιότοπου. Ωστόσο οι ιθύνοντες δεν βρήκαν επαρκείς λύσεις ώστε οι χιλιαδες λουόμενοι που μέχρι τότε χρησιμοποιούσαν ελεύθερα την παραλία να μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτήν με ασφάλεια – η επισκεψιμότητα των περιοχών Natura είναι το ζητούμενο άλλωστε. Τα λεωφορεία για τη μετακίνηση επιβατών από και προς τους χώρους στάθμευσης του κωπηλατοδρομιου ήταν ανεπαρκή και τα δρομολόγια άτακτα με αποτέλεσμα το συνωστισμό σε εποχές covid.
Οι ίδιοι άνθρωποι θέλουν να μας πείσουν ότι θα μπορέσουν να ελέγξουν τη δόμηση και να εξασφαλίσουν την προστασία της χλωρίδας και πανίδας των περιοχών αυτών.
Άλλο προσφατο παράδειγμα αποτελεί ο θάνατος μαυρογυπα στον αιολικό σταθμό εντός περιοχής Natura στη Ροδόπη.
https://www.skai.gr/news/environment/rodopi-mayrogypas-skotothike-meta-apo-proskrousi-se-anemogennitria
Τώρα μας λένε ότι οι περιοχές Natura θα μπορούν να φιλοξενούν δίκτυα υποδομών, αναψυκτήρια ακόμα και καταλύματα ή κατασκηνώσεις. Αυτά προφανώς δεν ενοχλούν το Υπουργείο καθώς θα εισπράξει στα ταμεία του χρήματα από τους ιδιώτες που θα τους παραχωρηθεί η περιοχή.
Οι περιοχές Natura στην Ελλάδα είναι πανέμορφες και δημοσια αγαθά, οχι μηχανές παραγωγής κέρδους. Πρέπει να είναι επισκέψιμες και να μπορούν να παρέχουν κάποιες βασικές υπηρεσίες στους επισκέπτες αναγκαίες για την ασφάλεια τους με στόχο την προώθηση της φυσιολατριας και της περιβαλλοντικής συνείδησης. Ωστόσο οι υπηρεσίες αυτές θα πρέπει να παρέχονται αποκλειστικά από το κράτος με δική του ευθύνη και οποιεσδήποτε κατασκευές όπως καταλύματα για πεζοπόρους, ιατρικοί-πυροσβεστικοι σταθμοί ή ελαφρές κατασκευές (αναψυκτήρια για επισκέπτες, τουαλέτες κλπ) να λειτουργούν ως μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα δημόσιες επιχειρήσεις με την ελάχιστη δυνατή παρέμβαση στο χώρο. Από τα ανωτέρω εξυπακούεται ότι η αδειοδοτηση για διενέργεια ερευνών για υδρογονάνθρακες μέσα ή κοντά στις προστατευόμενες περιοχές είναι αδιανόητη, όπως και η εγκατάσταση αιολικών ή ηλιακών πάρκων.
Η «Περιβαλλοντική Δράση Ηλείας» συμφωνεί με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις:
ΑΝΙΜΑ
ΑΡΧΕΛΩΝ
Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού
Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης
Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία
Εταιρία Προστασίας Πρεσπών
Καλλιστώ
Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης
Greenpeace
MEDASSET
WWF Ελλάς
και ζητά ομοίως από την κυβέρνηση και το υπουργείο να αποσύρουν τα κεφάλαια του νομοσχεδίου που αφορούν στην περιβαλλοντική αδειοδότηση και τις προστατευόμενες περιοχές. Η κυβέρνηση οφείλει να προχωρήσει άμεσα στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών της που απορρέουν από τη νομοθεσία της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα και να ολοκληρώσει χωρίς άλλες καθυστερήσεις και παλινωδίες τη θεσμική θωράκιση των περιοχών Natura 2000.
Είναι απαράδεκτο σε όλες τις κατηγορίες (πλην της “απόλυτης” προστασίας) να προβλέπονται ακόμα και εξορυκτικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων των εξορύξεων υδρογονανθράκων.
Είναι απαράδεκτο στις ζώνες προστασίας της φύσης (δεύτερη σε αυστηρότητα ζώνη προστασίας) να προβλέπονται πλέον η κατασκευή και λειτουργία τουριστικών καταλυμάτων και άλλων τουριστικών υποδομών και εγκαταστάσεων ΑΠΕ.
Δεν είναι δυνατόν να προβλέπει ότι οι αξιολογητές των ΜΠΕ θα αμείβονται απευθείας από τους φορείς των έργων που ελέγχουν, δημιουργώντας έτσι μια υπαλληλική σχέση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, η οποία ακυρώνει την ανεξαρτησία που πρέπει (σύμφωνα και με τη νομοθεσία της ΕΕ) να περιβάλλει το σύστημα αξιολόγησης των περιβαλλοντικών μελετών.
Αυτό δεν είναι ένα νομοσχέδιο για την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά για την εκμετάλλευση του περιβάλλοντος.
Οι διατάξεις του καταστρατηγούν κάθε έννοια προστασίας.
Και η διαβούλευση, είναι κατ’ όνομα μόνο διαβούλευση.
Είναι κοροϊδία να δίνεται μόλις 1 εβδομάδα για κάτι τόσο σημαντικό όπως το μέλλον της χώρας.
Αν νομίζετε ότι δεν καταλαβαίνουμε, κάνετε λάθος.
Αν νομίζετε πως αδιαφορούμε, κάνετε πάλι λάθος.
Διαφωνώ με το παρόν νομοσχέδιο. Όχι απλά δεν συμβάλει καθόλου στην προστασία της φύσης, αλλά έχει καταστροφική επίδραση στις προστατευόμενες περιοχές και φέρνει τη χώρα σε αντίθετη τροχιά από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία.
Η διαβούλευση αυτή είναι προσχηματική. Δίνετε μόνο μια βδομάδα για να σχολιάσουμε ένα νομοσχέδιο 95 άρθρων. Ζητώ σε όλα τα νομοσχέδια να προβλέπεται αρκετός χρόνος για τον δημόσιο διάλογο, προκειμένου να αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικό και δίκαιο τρόπο οι μείζονες περιβαλλοντικές προκλήσεις του καιρού μας.
Είναι απαράδεκτο για ένα τόσο σοβαρό θέμα να δίνεται χρόνος διαβούλευσης μόλις μιας εβδομάδας.
Πέρα απ’ αυτό, το ίδιο το νομοσχέδιο είναι απαράδεκτο. Αλιεία σε προστατευόμενες περιοχές; Ξενοδοχειακές μονάδες σε περιοχές Natura; Αυτά από μόνα τους αναιρούν κάθε έννοια προστασίας.
Προκειμένου να προστατεύονται αποτελεσματικά και καίρια οι Προστατευόμενες Περιοχές του Δικτύου «Φύση 2000», απαιτείται να έχουν ολοκληρωθεί εκ των προτέρων Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες πριν την εφαρμογή δυσμενέστερων του Ν. 3937/2011 πολεοδομικών διατάξεων αρτιότητας και οικοδομησιμότητας σε Γενικά και Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια για αυτές τις Περιοχές – η εφαρμογή υφιστάμενων δυσμενέστερων διατάξεων αναστέλλεται μέχρι την ολοκλήρωση των σχετικών μελετών.
Το νέο νομοσχέδιο
«Διατάξεις για την απλοποίηση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, των περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων και την προστασία του περιβάλλοντος, επείγουσες δασικές, χωροταξικές και πολεοδομικές διατάξεις, θέσπιση πλαισίου για την ανάπτυξη των Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων, αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης και ζητήματα κυκλικής οικονομίας»,
αποτελείται από 11 επιμέρους κεφάλαια και 97 άρθρα, καλύπτει ένα μεγάλο εύρος θεμάτων προτείνοντας είτε τροποποιήσεις, είτε νέες διατάξεις χωροταξικής, πολεοδομικής, περιβαλλοντικής, δασικής ,ενεργειακής πολιτικής.
Ο ΣΕΠΟΧ θεωρεί πως πρόκειται για την επιτομή της κακής νομοθέτησης και πολυνομίας καθώς περιορίζει τη σημασία της περιβαλλοντικής αδειοδότησης (κεφάλαιο B). Προτείνει ( κεφάλαιο Γ) «υπό προϋποθέσεις»: εξορύξεις μέσα σε ζώνες προστασίας της Φύσης, οδούς , τουριστικές δραστηριότητες, αλιεία, βόσκηση, ΑΠΕ μέσα σε ζώνες προστασίας του δικτύου NATURA,μέσα σε δάση, σε παραγωγική γεωργική γη ακόμα και σε αρχαιολογικούς χώρους, με χαλάρωση των ελεγκτικών μηχανισμών και πρακτικά χωρίς εγγυήσεις της προστασίας τους.
Επιπλέον, πέραν κάθε λογικής ολοκληρωμένου σχεδιασμού το νομοσχέδιο προτείνει (κεφάλαιο Η) το Πλαίσιο Ανάπτυξης Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων, ενώ δεν έχει ολοκληρωθεί και δεν έχει θεσμοθετηθεί η αναθεώρηση του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις ΑΠΕ. Χαρακτηριστική αντίφαση είναι ότι το άρθρο 61 Σχεδιασμός Ανάπτυξης Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων προϋποθέτει μεταξύ άλλων, το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τις ΑΠΕ!
Η κακή πρακτική, που πρόσφατα εφαρμόστηκε με το νόμο 4951/2022 Για τον εκσυγχρονισμό του πλαισίου αδειοδότησης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, συνεχίζεται τώρα με το Κεφάλαιο Η του προτεινομένου νομοσχεδίου.
Πάγια θέση του ΣΕΠΟΧ αποτελεί η αναγνώριση ότι κάθε νομοθετική πρωτοβουλία θα πρέπει να συνοδεύεται από διαδικασίες ουσιαστικής και επαρκούς δημόσιας διαβούλευσης προκειμένου μέσα από τον ουσιαστικό δημόσιο διάλογο, να εξασφαλίζεται η αποτελεσματική εφαρμογή της νομοθεσίας,
Διαπιστώνοντας το εξαιρετικά περιορισμένο χρονικό περιθώριο που προβλέφθηκε για τη διεξαγωγή της δημόσιας διαβούλευσης, ο ΣΕΠΟΧ ζητά να παραταθεί κατά δυο εβδομάδες η διαβούλευση ώστε να δοθεί ο απαιτούμενος χρόνος για ουσιώδη και συστηματική επεξεργασία των προτεινόμενων ρυθμίσεων του εν λόγω νομοσχεδίου.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο πρέπει να αποσυρθεί στο σύνολό του…
Οφείλουμε να υπερασπιστούμε και να κρατήσουμε μακριά από ανθρώπινες επεμβάσεις τους εναπομείναντες οικοτόπους της χώρας και να σεβαστούμε την διατήρηση της βιοποικιλότητας.
Δεν είναι δυνατόν να προτείνεται η διάνοιξη νέων δρόμων και οι «αναπτυξιακές» επεμβάσεις σε περιοχές πλήρους προστασίας!
Διαφωνούμε και εμείς με τη σειρά μας με όλο το νομοσχέδιο και ιδιαίτερα με το άρθρο 11! Απορούμε πραγματικά και όπως αναφέρουν και τα υπόλοιπα σχόλια, γιατί να αλλάξουν οι χρήσεις γης στις περιοχές απόλυτου προστασίας της φύσης; Δεν μπορούμε πραγματικά να καταλάβουμε το λόγο δεδομένου ότι πρόκειται για τις πιο ευαίσθητες περιοχές της επικράτειας, μείζονος σημασίας για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, η οποία αποτελεί και το βασικότερο στόχο της περιβαλλοντικής προστασίας, είναι ολιγάριθμες και συνήθως καταλαμβάνουν μικρής έκτασης γη! Παρόλα αυτά, το νέο νομοσχέδιο δεν σταματάει ούτε σε αυτές τις περιοχές, γεγονός πραγματικά εξωφρενικό για όσους ασχολούμαστε με το περιβάλλον και τις περιβαλλοντικές επιστήμες. Πραγματικά μένουμε τουλάχιστον άναυδοι!
Οι διεθνείς επιστημονικές μελέτες έχουν πολλάκις αποδείξει ότι οι γραμμικές υποδομές μεταφορών, όπως ορίζονται στο άρθρο 11, παράγραφο 1, οι οδοί κίνησης μηχανοκίνητων οχημάτων και οδοί ήπιας κυκλοφορίας, αποτελούν βασικό παράγοντα εκδήλωσης πυρκαγιάς έως και 200 μέτρα από αυτούς, ενώ το ενδεχόμενο εκδήλωσης δασικής πυρκαγιάς μειώνεται στο 3% όταν δεν υφίστανται δρόμοι! Συνεπώς στις ζώνες και περιοχές απόλυτου προστασίας της φύσης, όφειλε να υπάρχει καθεστώς ΠΑΔ (Περιοχών Ανευ Δρόμων) και όχι θεσμοθέτηση δρόμων!
Γενικά, το νέο αυτό νομοσχέδιο θα αποτελέσει την οριστική ταφόπλακα της περιβαλλοντικής προστασίας της χώρας και αποτελεί μια άκρως οπισθοδρομική απόφαση της κυβέρνησης! Μαύρη παρακαταθήκη για το μέλλον της χώρας! Ο άνθρωπος έχει επιλέξει ξεκάθαρα και το μέλλον είναι η προστασία, η διατήρηση του περιβάλλοντος και η πρόληψη! Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει επιλογή αλλά είναι ένας ξεκάθαρος μονόδρομος!
Η διατήρηση της βιοποικιλότητας μας αφορά άμεσα και είναι αναπόσπαστο κομμάτι με την επιβίωση μας στο πλανήτη. Το σημαντικότερο εργαλείο μέχρι στιγμής για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας είναι οι προστατευόμενες περιοχές και εμείς αντί να ενισχύσουμε το καθεστώς προστασίας, το υποβαθμίζουμε και άλλο!
Και σε ότι αφορά την ενεργειακή ανάπτυξη και οποιαδήποτε άλλη ανάπτυξη της χώρας, υπάρχει άφθονος χώρος πέρα από τις προστατευόμενες περιοχές για να γίνουν τα σχετικά έργα και υποδομές! Υπάρχει και σχετική μελέτη του πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Περιβαλλοντική Ομάδα Σάμου
Άρθρο 11
Για υψηλότερη προστασία των Προστατευόμενων Περιοχών του Δικτύου «Φύση 2000», απαιτείται να έχουν ολοκληρωθεί Ειδικές Περιβαλλοντικές Μελέτες πριν την εφαρμογή δυσμενέστερων του Ν. 3937/2011 πολεοδομικών διατάξεων αρτιότητας και οικοδομησιμότητας τόσο σε υφιστάμενα όσο και σε μελλοντικά Γενικά και Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια.
Η εφαρμογή τυχόν υφιστάμενων δυσμενέστερων διατάξεων αναστέλλεται μέχρι την ολοκλήρωση Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών.
«Διαφωνώ με το παρόν νομοσχέδιο. Όχι απλά δεν συμβάλει καθόλου στην προστασία της φύσης, αλλά έχει καταστροφική επίδραση στις προστατευόμενες περιοχές και φέρνει τη χώρα σε αντίθετη τροχιά από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία.
Η διαβούλευση αυτή είναι προσχηματική. Δίνετε μόνο μια βδομάδα για να σχολιάσουμε ένα νομοσχέδιο 95 άρθρων. Ζητώ σε όλα τα νομοσχέδια να προβλέπεται αρκετός χρόνος για τον δημόσιο διάλογο, προκειμένου να αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικό και δίκαιο τρόπο οι μείζονες περιβαλλοντικές προκλήσεις του καιρού μας».