Σκοπός του παρόντος είναι η ορθολογική ρύθμιση της παροχής υπηρεσιών ύδρευσης και επεξεργασίας αστικών αποβλήτων, ιδίως ως προς την οργάνωση, τις παρεχόμενες υπηρεσίες, το κόστος και την τιμολόγησή τους, μέσα από την ανάθεση σχετικών αρμοδιοτήτων εποπτείας και ελέγχου, στη Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (Ρ.Α.Α.Ε.Υ.), όπως μετονομάζεται πλέον η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ). Στο ίδιο πλαίσιο εξορθολογίζονται και επικαιροποιούνται οι αρμοδιότητες των φορέων υδατικής διαχείρισης και πολιτικής, προσαρμόζονται επιμέρους ρυθμίσεις και θεσπίζεται εθνική στρατηγική για τα ύδατα.
Αρχική Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και ΥδάτωνΜΕΡΟΣ Α’ Εισαγωγικές διατάξεις Άρθρο 1 Σκοπός
ΜΕΡΟΣ Α’ Εισαγωγικές διατάξεις Άρθρο 1 Σκοπός
- 160 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ Α’ Εισαγωγικές διατάξεις Άρθρο 1 Σκοπός
- 10 ΣχόλιαΆρθρο 2 Αντικείμενο
- 5 ΣχόλιαΆρθρο 3 Ορισμοί
- 10 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ Β’ Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων και διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και διαχείρισης αστικών αποβλήτων ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ Πεδίο εφαρμογής και γενικές αρχές Άρθρο 4 Διεύρυνση του πεδίου εφαρμογής του ν. 4001/2011 – Τροποποίηση άρθρου 1 ν. 4001/2011
- 11 ΣχόλιαΆρθρο 5 Προσθήκη αρχών ως προς την άσκηση αρμοδιοτήτων επί των υδάτων και των αστικών αποβλήτων – Προσθήκη περ. (ια) και (ιβ) στην παρ. 4 άρθρου 3 ν. 4001/2011
- 5 ΣχόλιαΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ Μετονομασία, οργάνωση και λειτουργία της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων Άρθρο 6 Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων – Τροποποίηση άρθρου 5 ν. 4001/2011
- 11 Σχόλια Άρθρο 7 Αρμοδιότητες της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 4 ν. 4001/2011
- 2 ΣχόλιαΆρθρο 8 Σύνθεση της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων – Τροποποίηση άρθρου 7 ν. 4001/2011
- 3 ΣχόλιαΆρθρο 9 Λειτουργία της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων – Τροποποίηση άρθρου 8 ν. 4001/2011
- 2 ΣχόλιαΆρθρο 10 Αρμοδιότητες του Προέδρου της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων – Τροποποίηση άρθρου 9 ν. 4001/2011
- 13 ΣχόλιαΆρθρο 11 Εποπτεία – Προσθήκη άρθρου 12Α στον ν. 4001/2011
- 21 ΣχόλιαΆρθρο 12 Αναδιοργάνωση παρόχων υπηρεσιών ύδατος – Προσθήκη άρθρου 12Β στον ν. 4001/2011
- 4 ΣχόλιαΆρθρο 13 Προστασία καταναλωτών – Προσθήκη παρ. 4 στο άρθρο 24 του ν. 4001/2011
- 2 ΣχόλιαΆρθρο 14 Διεθνής συνεργασία – Προσθήκη παρ. 6 στο άρθρο 25 ου ν. 4001/2011
- 8 ΣχόλιαΆρθρο 15 Συλλογή στοιχείων – Τροποποίηση άρθρου 27 ν. 4001/2011
- 3 ΣχόλιαΆρθρο 16 Κανονιστικές και νομοπαρασκευαστικές αρμοδιότητες της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων – Προσθήκη παρ. 5 στο άρθρο 30 του ν. 4001/2011
- 4 ΣχόλιαΆρθρο 17 Καταγγελία ενώπιον της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 34 ν. 4001/2011
- 9 ΣχόλιαΆρθρο 18 Κυρώσεις – Προσθήκη παρ. 8 έως 11 στο άρθρο 36 του ν. 4001/2011
- 1 ΣχόλιοΆρθρο 19 Διαιτησία – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 37 ν. 4001/2011
- 20 ΣχόλιαΆρθρο 20 Πόροι – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 38 ν. 4001/2011
- 3 ΣχόλιαΆρθρο 21 Ενίσχυση της Γραμματείας της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων – Αντικατάσταση παρ. 2 άρθρου 37 ν. 3428/2005
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’ Τελικές διατάξεις Άρθρο 22 Εξουσιοδοτικές διατάξεις – Τροποποίηση παρ. 16 άρθρου 72 ν. 4819/2021ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’ Τελικές διατάξεις Άρθρο 22 Εξουσιοδοτικές διατάξεις – Τροποποίηση παρ. 16 άρθρου 72 ν. 4819/2021
- 15 ΣχόλιαΆρθρο 23 Μεταβατικές διατάξεις
- 1 ΣχόλιοΆρθρο 24 Καταργούμενες διατάξεις
- 3 ΣχόλιαΆρθρο 25 Προσθήκη Παραρτημάτων Ι, ΙΙ και ΙΙΙ στον ν. 4001/2011
- 2 ΣχόλιαΜΕΡΟΣ Γ’ Συμπληρωματικές διατάξεις για την ενίσχυση της υδατικής πολιτικής ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ Όργανα άσκησης υδατικής πολιτικής Άρθρο 26 Γενικά περί των αρμοδιοτήτων επί υδάτων
- 2 ΣχόλιαΆρθρο 27 Μεταφορά εποπτείας «Ε.ΥΔ.Α.Π. Α.Ε.» και «ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΑΓΙΩΝ Ε.ΥΔ.Α.Π.» στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας
- 2 ΣχόλιαΆρθρο 28 Γνωμοδοτική Επιτροπή Υδάτων – Αντικατάσταση παρ. 3 άρθρου 4 ν. 3199/2003
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 29 Κατανομή αρμοδιοτήτων διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμού στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις – Αντικατάσταση παρ. 2 και 3 άρθρου 5 ν. 3199/2003Άρθρο 29 Κατανομή αρμοδιοτήτων διαχείρισης λεκανών απορροής ποταμού στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις – Αντικατάσταση παρ. 2 και 3 άρθρου 5 ν. 3199/2003
- 13 ΣχόλιαΆρθρο 30 Συμβούλιο Υδάτων Αποκεντρωμένης Διοίκησης – Αντικατάσταση άρθρου 6 ν. 3199/2003
- 1 ΣχόλιοΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ Οργάνωση υλοποίησης Άρθρο 31 Εθνική Στρατηγική για τα Ύδατα – Προσθήκη άρθρου 6Α στον ν. 3199/2003
- 1 ΣχόλιοΆρθρο 32 Σχέδια διαχείρισης – Αντικατάσταση άρθρου 7 ν. 3199/2003
- 1 ΣχόλιοΆρθρο 33 Διασφάλιση της ισορροπίας μεταξύ της άντλησης και της ανατροφοδότησης των υπόγειων υδάτων – Προσθήκη παρ. 4 στο άρθρο 11 ν. 3199/2003
- 13 ΣχόλιαΆρθρο 34 Ανάκτηση του κόστους των υπηρεσιών ύδατος – Αντικατάσταση άρθρου 12 ν. 3199/2003
- 9 ΣχόλιαΆρθρο 35 Υποχρεώσεις παρόχων υπηρεσιών ύδατος
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’ ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Άρθρο 36 Καταργούμενες διατάξειςΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’ ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ Άρθρο 36 Καταργούμενες διατάξεις
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο ΜΕΡΟΣ Δ΄ ΕΝΑΡΞΗ ΙΣΧΥΟΣ Άρθρο 37 Έναρξη ισχύοςΜΕΡΟΣ Δ΄ ΕΝΑΡΞΗ ΙΣΧΥΟΣ Άρθρο 37 Έναρξη ισχύος
Πλοήγηση στη Διαβούλευση
Αναρτήθηκε
16 Φεβρουαρίου 2023, 13:00
Ανοικτή σε Σχόλια έως
27 Φεβρουαρίου 2023, 16:00
Εργαλεία
Εκτύπωση Εξαγωγή Σχολίων σεΣτατιστικά
160 Σχόλια 370 Σχόλια επι της Διαβούλευσης 35093 - Όλα τα ΣχόλιαΌλες οι Διαβουλεύσεις
- Ρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό της διαχείρισης αποβλήτων, τη βελτίωση του πλαισίου εξοικονόμησης ενέργειας, την ανάπτυξη των έργων ενέργειας και την αντιμετώπιση πολεοδομικών ζητημάτων
- Αναθεωρημένο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ)
- Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των πολυεπίπεδων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στους τομείς: α) της διαχείρισης υδάτων, β) της διαχείρισης και προστασίας των δασών...
- Διατάξεις για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειες και την προστασία του φυσικού και χωροταξικού περιβάλλοντος
- Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων
- ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΑΠΟ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΠΗΓΕΣ – ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΩΝ ΟΔΗΓΙΩΝ ΕΕ 2018/2001 ΚΑΙ 2019/944
- Εθνικός Κλιματικός Νόμος – Μετάβαση στην κλιματική ουδετερότητα και προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή
- Δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το Εθνικό Πρόγραμμα Πρόληψης Δημιουργίας Αποβλήτων
- Διαβούλευση στο σχέδιο για την Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/2002 σχετικά με την τροποποίηση της οδηγίας 2012/27/ΕΕ για την ενεργειακή απόδοση
- Απαγόρευση καλλιέργειας ΓΤΟ
- Καθορισμός κανόνων, μέτρων και όρων για την αντιμετώπιση κινδύνων από ατυχήματα μεγάλης έκτασης
- ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2012-27-ΕΕ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
- Αναθεώρηση Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ)
- Βοσκήσιμες γαίες Ελλαδας
- Κτήμα Τατοϊου
- Εγκριση κώδικα για την προστασία των νερών στο πλαίσιο οδηγίας
- Ανακύκλωση-βελτίωση αποβλήτων
- ΚΥΑ αειφορίας
- φυσικό αέριο -τροποιήσεις ν.4001/2011
- Ενσωμάτωση οδηγίας 2012/27/ΕΕ
- Σύσταση ΑΕ και τροποιοίσεις ν. 4123/2013
- Σχέδιο της κύριας έκθεσης της Ολλανδικής εταιρίας HVA με αντικείμενο τη βελτίωση της διαχείρισης υδάτων, αγροτικών καλλιεργειών και αντιπλημμυρικής προστασίας στην Περιφέρεια Θεσσαλίας
- Όροι δόμησης, κατασκευής, επιτρεπόμενες χρήσεις γης για κέντρα δεδομένων, χωροταξικές και πολεοδομικές ρυθμίσεις, αξιοποίηση πόρων Πράσινου Ταμείου και λοιπές περιβαλλοντικές και ενεργειακές διατάξεις
- Τροποποίηση του Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων
- Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/944 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 5ης Ιουνίου 2019
- Διατάξεις για την απλοποίηση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, των περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων και την προστασία του περιβάλλοντος
- ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΟΔΟΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΑΝΑΝΕΩΣIΜΩΝ ΠΗΓΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ -Β’ ΦΑΣΗ, AΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
- Δημόσια Διαβούλευση για το Σχέδιο Νόμου «Ολοκληρωμένο Πλαίσιο για τη Διαχείριση Αποβλήτων»
- Νέο Σχέδιο Δράσης της Ελλάδας για την Κυκλική Οικονομία – Οδικός Χάρτης
- Έκθεση μακροπρόθεσμης στρατηγικής για την κινητοποίηση επενδύσεων για την ανακαίνιση και μετατροπή του εθνικού κτιριακού αποθέματος
- Προώθηση της Ανακύκλωσης–Ενσωμάτωση των Οδηγιών 2018/851 και 2018/852 της 30ής Μαΐου 2018.
- «Στρατηγική για την Ανάπτυξη της Εθνικής Υποδομής Γεωχωρικών Πληροφοριών (ΕΥΓΕΠ)»
- Σχέδιο Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης (Master Plan) για τις λιγνιτικές περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας και της Μεγαλόπολης
- Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Ενσωμάτωση της Οδηγίας 2019/904/ΕΕ σχετικά με τη μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον»
- Δημόσια Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής νομοθεσίας»
- Δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το «Εθνικό Πρόγραμμα Ελέγχου Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης (ΕΠΕΑΡ)»
- Σχέδιο νόμου «Μετάβαση στην κινητικότητα χαμηλών εκπομπών: Μέτρα προώθησης και λειτουργία της αγοράς ηλεκτροκίνησης»
- ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ
- Σχέδιο διατάξεων για ενσωμάτωση Οδηγιών 2019/692 και 2018/844
- Δημόσια Διαβούλευση για τη Μακροχρόνια Στρατηγική για το έτος 2050
- Δημόσια διαβούλευση για το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ)
- ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ «ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΓΟΡΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΕΗ, ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΕΠΑ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΑΠΕ»
- Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του Ειδικού Χωρικού Σχεδίου (ΕΧΣ) για το Εκθεσιακό Κέντρο Θεσσαλονίκης
- Μητροπολιτικός Φορέας Γουδή - Ιλισίων
- Καθορισμός των Προδιαγραφών και του Περιεχομένου των Σχεδίων Δράσης Ειδών και Τύπων Οικοτόπων στο πλαίσιο εφαρμογής των διατάξεων του ν. 3937/2011 (ΦΕΚ 60 Α')
- Κατηγοριοποίηση παραβάσεων και καθορισμός διαδικασίας επιβολής προστίμων
- Σύστημα αειφορίας βιοκαυσίμων σύμφωνα με το άρθρο 21 του ν. 4062/2012
- Σύστημα αειφορίας βιοκαυσίμων και βιορευστών σύμφωνα με το άρθρο 32η του ν. 3468/2006
- Χορήγηση οικονομικών αντισταθμισμάτων σε εφαρμογή των διατάξεων των παρ. 1 και 4 του άρθρου 22 του ν. 1650/1986
- Κανονισμός Τιμολόγησης των ΦΟΔΣΑ και Ρυθμίσεις για την ενίσχυση της κυκλικής οικονομίας
- Χαρακτηρισμός της υδάτινης, χερσαίας και ευρύτερης περιοχής της λίμνης Παμβώτιδας (Ιωαννίνων),Π.Ε. Ιωαννίνων ως Περιφερειακό Πάρκο, και καθορισμός χρήσεων γης, όρων και περιορισμών δόμησης
- Περιβαλλοντική διαχείριση των περιοχών με οικιστικές πυκνώσεις, ιώδους περιγράμματος
- Εθνικός Σχεδιασμός για την Ενέργεια και το Κλίμα
- Σύσταση Ελληνικής Αρχής Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών
- Κατηγοριοποίηση παραβάσεων του άρθρου 19Α του ν.4062/2012 και όρια προστίμων
- Εθνικό Σχέδιο για την αύξηση του αριθμού των κτιρίων με σχεδόν μηδενική κατανάλωση ενέργειας (άρθρο 9 της Οδηγίας 2010/31/ΕΕ)
- Σχέδιο Στρατηγικής Ανάπτυξης της Δασοπονίας 2018-2038 (Εθνική Στρατηγική για τα Δάση)
- Χαρακτηρισμός χερσαίων, υδάτινων και θαλάσσιων περιοχών ως Εθνικού Πάρκου
- Έρευνα, εκμετάλλευση και διαχείριση του γεωθερμικού δυναμικού της χώρας και άλλες διατάξεις
- Εθνικό Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης
- Εθνική Στρατηγική για την Κυκλική Οικονομία
- ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΟΜΗΜΕΝΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
- Σύσταση του Οργανισμού Εθνικού Κτηματολογίου
- Οργάνωση και λειτουργία φορέων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών
- Τροποποίηση του άρθρου 15Α του ν. 3054/2002 & αντικατάσταση ΚΥΑ κριτηρίων & μεθοδολογία κατανομής βιοντίζελ
- Ενσωμάτωση της Οδηγίας 2015/1513
- Ενσωμάτωση της Οδηγίας 2015/652
- ΣΧΕΔΙΟ ΚΥΑ ΔΙΑΘΕΣΗΣ ΥΓΡΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ
- ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΑΠΟΣΥΜΠΙΕΣΗΣ ΠΕΠΙΕΣΜΕΝΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ
- Έρευνα και εκμετάλλευση λατομικών ορυκτών και άλλες διατάξεις
- «Ενεργειακές Κοινότητες και άλλες διατάξεις»
- Κανονισμός Πυροπροστασίας Κτιρίων
- ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΧΡΗΣΕΩΝ ΓΗΣ
- ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ - ΧΩΡΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ – ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
- Ίδρυση Εθνικού Οργανισμού Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσκευασιών και άλλων προϊόντων
- Χαρακτηρισμός της χερσαίας περιοχής του δάσους Δαδιάς, Λευκίμης, Σουφλίου ως Εθνικού Πάρκου Δάσους Δαδιάς, Λευκίμης, Σουφλίου, καθορισμός ζωνών προστασίας αυτού, χρήσεων, όρων και περιορισμών
- Μεθοδολογία υπολογισμού της Ειδικής Τιμής Αγοράς τεχνολογιών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης και άλλες διατάξεις
- Σχέδιο αντικατάστασης του άρθρου 15Α του Ν3054_2002 Οργάνωση της αγοράς πετρελαιοειδών και άλλες διατάξεις
- Αναδιοργάνωση της ελληνικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας σε εφαρμογή της νομοθεσίας για την ολοκλήρωση της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και άλλες διατάξεις
- Σύσταση και τήρηση Μητρώου Πιστοποιημένων Αξιολογητών Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων σύμφωνα με το άρθρο 16 του ν. 4014/2011(Α΄ 209)
- Έγκριση γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος. Μέθοδος και διαδικασίες για την ανάκτηση κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του
- Χαρακτηρισμός της περιοχής του Εθνικού Δρυμού Λευκών Ορέων ως Εθνικού Πάρκου
- Καθορισμός τεχνικών προδιαγραφών χάραξης, σήμανσης
- Καθορισμός κριτηρίων, μεθοδολογίας κατανομής αυτούσιου βιοντίζελ και ρύθμιση κάθε σχετικού θέματος…
- Χαρακτηρισμός χερσαίων και υδάτινων περιοχών της Οροσειράς Ροδόπης ως Εθνικό Πάρκο
- Κατηγοριοποίηση παραβάσεων και καθορισμός διαδικασίας επιβολής προστίμων σχετικά με την τήρηση των κριτηρίων αειφορίας βιοκαυσίμων και βιορευστών.
- Νέο καθεστώς στήριξης των σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και Συμπαραγωγή Ηλεκτρισμού και θερμότητας υψηλής απόδοσης
- Πράξεις εισφοράς σε γη και σε χρήμα
- Χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός
- Επίσπευση διαδικασιών κατάρτισης, θεώρησης και κύρωσης των δασικών χαρτών και λοιπές διατάξεις
- Καθορισμός Κανόνων
- Ρυθμιστικά σχέδια Αθήνας και Θεσσαλονίκης
- Χαρακτηρισμός των χερσαίων και θαλάσσιων περιοχών των «GR2330005, «GR2330008 και «GR2550005…
- Δημιουργία νέας καθετοποιημένης εταιρίας Ηλεκτρικής ενέργειας
- Ρυθμίσεις για την εξυγίανση ειδικού λογαριασμού
- Πλαίσιο για την ασφάλεια στις υπεράκτιες εργασίες έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων
- Δημόσια διαβούλευση για το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ)
- Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός. Εναρμόνιση με την Οδηγία 2014/89/ΕΕ
- ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
- Ρύθμιση θεμάτων Κ.Δ.Ε.Π.Α.Π
Το νερό αποτελεί θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και προφανώς δημόσιο αγαθό, που ως τέτοιο προστατεύεται ευθέως από το Σύνταγμα της Ελλάδος, την Ευρωπαϊκή και την Διεθνή Συνθήκη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Η προσπάθεια του συγκεκριμένου σχεδίου νόμου να καταστήσει το νερό οικονομικό μέγεθος, υποκείμενο σε ρυθμιστική αρχή και συνθήκες ανταγωνισμού, αποτελεί ευθεία βολή στην ίδια την φύση του δικαιώματος και καταργεί το συνταγματικό, όπως έχει ήδη πολλάκις κριθεί νομολογιακά, δημόσιο μονοπωλιακό χαρακτήρα αυτού. Η βούληση του παρόντος σχεδίου νόμου είναι ξεκάθαρη και στοχεύει στην προσπάθεια δημιουργίας του πλαισίου ιδιωτικοποίησης του δημοσίου κοινωνικού αγαθού και για τον λόγο αυτό θα πρέπει να αποσυρθεί στο σύνολο του.
Άλλωστε ακόμη και αν η ιδεοληπτική τύφλωση μας καθιστούσε υπερμάχους ενός τέτοιου εκτρώματος η ίδια αρχή, η Ρ.Α.Ε., που με το παρόν μετονομάζεται σε Ρ.Α.Α.Ε.Υ., προκειμένου να συμπεριλάβει στις «πρόνοιες» της τα ύδατα και τα αστικά απόβλητα, είναι αυτή που ρύθμιζε και εξακολουθεί να ρυθμίζει την αγορά ενέργειας στην χώρα μας. Και είναι τόσο πετυχημένος ο ρυθμιστικός της ρόλος που κατόρθωσε να εκτοξεύσει το κόστος ενέργειας (Ηλεκτρικό Ρεύμα, Φυσικό Αέριο) καθιστώντας το απαγορευτικό για την πλειοψηφία των πολιτών και δυσβάσταχτο για τις Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης και Αποχέτευσης (Δ.Ε.Υ.Α.), των οποίων το έργο, ο νομοθέτης, προσχηματικά και υποκριτικά ευαγγελίζεται ότι θα εξορθολογήσει με το παρόν.
ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ
Στο άρθρο 1 αναφέρεται ότι το σχέδιο νόμου αφορά την παροχή υπηρεσιών ύδρευσης και επεξεργασίας αστικών αποβλήτων (όχι άρδευσης). Στους ορισμούς καθορίζονται ως πάροχοι υπηρεσιών ύδατος και οι Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων και στο παράρτημα παρατίθενται δείκτες για την άρδευση. Δεν είναι ξεκάθαρο από το κείμενο αν αφορά παρόχους υπηρεσιών ύδατος για ύδρευση ή και για άλλες χρήσεις (π.χ. άρδευση).
Το σχέδιο νόμου στοχεύει στην «ορθολογική ρύθμιση της παροχής υπηρεσιών ύδρευσης και επεξεργασίας αστικών αποβλήτων, ιδίως ως προς την οργάνωση, τις παρεχόμενες υπηρεσίες, το κόστος και την τιμολόγησή τους, μέσα από την ανάθεση σχετικών αρμοδιοτήτων εποπτείας και ελέγχου». Μας προκαλεί απορία ο λόγος ίδρυσης μιας ρυθμιστικής αρχής για την παροχή υπηρεσιών ύδρευσης και επεξεργασίας αστικών αποβλήτων δεδομένου ότι οι πάροχοι αυτών των υπηρεσιών (Δ.Ε.Υ.Α.) είναι δημοτικές επιχειρήσεις που έχουν ιδρυθεί με κοινωφελή και μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα (N.1069/80). Επίσης δεν είναι ξεκάθαρο αν οι αρμοδιότητες της Γενικής Διεύθυνσης Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας όπως «η διαμόρφωση γενικών κανόνων για την κοστολόγηση και τιμολόγηση των υπηρεσιών ύδατος ανάλογα με τη χρήση του καθώς και τη σχετική πολιτική προστίμων, με στόχο να εξασφαλίζεται η παροχή αξιόπιστης από πλευράς ποιότητας και ποσότητας και οικονομικά προσιτής παροχής νερού στους χρήστες-καταναλωτές» εξακολουθούν να ισχύουν. Επιπρόσθετα η υποχρέωση ενσωμάτωσης της οδηγίας 2019/944 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 5ης Ιουνίου 2019 και της Οδηγίας 2009/73/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 13ης Ιουλίου 2009 καλύπτεται σχετικά με την ενέργεια. Δεν υφίσταται όμως τέτοια ευρωπαϊκή οδηγία για τις υπηρεσίες ύδρευσης και επεξεργασίας αστικών αποβλήτων. Συμπερασματικά αναρωτιόμαστε σχετικά με τον ρόλο της ρυθμιστικής αυτής αρχής χωρίς να έχεις γίνει ουσιαστική συζήτηση και διαβούλευση με τους άμεσα ενδιαφερόμενους παρόχους υπηρεσιών ύδατος και επεξεργασίας στερεών αποβλήτων.
Προς:
1) Υπουργό ΠΕΝ Κ. Σκρέκα
2) ΓΓ Συντονισμού Αποβλήτων ΥΠΕΝ – Μ. Γραφάκο
ΘΕΜΑ: Δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με τίτλο: «Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων, διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων και ενίσχυση της υδατικής πολιτικής»
Αθήνα, 27 Φεβρουαρίου 2023
Αξιότιμε Κε Υπουργέ,
Αξιότιμε κύριε Γενικέ Γραμματέα,
Σε σχέση με την παραπάνω διαβούλευση του ΥΠΕΝ θα θέλαμε να τονίσουμε την ιδιαίτερη σημασία των ρυθμίσεων του σχεδίου νόμου για την παρακολούθηση & σωστή εφαρμογή κρίσιμων θεμάτων κόστους / ποιότητας υπηρεσιών ΔΣΑ (τιμολογιακή πολιτική ΦΟΔΣΑ, τιμολόγηση πληρώνω-όσο-πετάω των δήμων, κριτήρια & ελάχιστο επίπεδο παροχής υπηρεσιών ΦΟΔΣΑ, επιβολή κυρώσεων, κ.λπ.).
Παρά το γεγονός ότι το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου είναι μείζονος σημασίας, στη σχετική διαβούλευση δόθηκε ο οριακός χρόνος των 9 εργάσιμων ημερών με λήξη την Καθαρά Δευτέρα 27/2.
Για τους παραπάνω λόγους θεωρούμε αναγκαία την παράταση του χρόνου διαβούλευσης κατά τουλάχιστον 4 εργάσιμες ημέρες, έως Παρασκευή 3 Μαρτίου.
Αν δεν δοθεί παράταση, θα δημοσιοποιήσουμε τις αναλυτικότερες απόψεις μας μετά τις 27/2 με έγγραφό μας προς το ΥΠΕΝ και γνωστοποιούμενο στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, ευελπιστώντας ότι στο πλαίσιο της κοινοβουλευτικής διαβούλευσης θα ληφθούν υπ’ όψη κατά την ψήφιση του νόμου.
Ευελπιστούμε σε σχετικές ενέργειές σας.
Με εκτίμηση,
ΓΙΩΡΓΟΣ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΡΑΝΗΣ ΕΛΕΝΗ ΜΠΑΡΟΓΙΑΝΝΗ
Πρόεδρος ΕΕΔΣΑ Αντιπρόεδρος ΕΕΔΣΑ Μέλος ΔΣ και ΕΕ ΕΕΔΣΑ
Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.
Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.
Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;
Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικές έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μια αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.
Ως γνωστόν η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).
Και δεν φτάνει που προσπαθούν να υπαγάγουν και τον τομέα ύδρευσης και αποχέτευσης σε ρυθμιστική αρχή, αλλά δεν ιδρύουν καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκουν να υπαγάγουν τον εν λόγω τομέα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει. Να κάνουν το νερό σαν το ρεύμα ! Τι άλλο θα σκεφτούν ; Χρηματιστήριο Νερού ; Οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, προσδοκούν προφανώς, σε συνεργασία με την Κυβέρνηση, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα !
Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;
Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !
Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ; Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ κ ΕΥΑΘ κ πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;
Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.
Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;
Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικές έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μια αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.
Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.
Ως γνωστόν η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).
Και δεν φτάνει που προσπαθούν να υπαγάγουν και τον τομέα ύδρευσης και αποχέτευσης σε ρυθμιστική αρχή, αλλά δεν ιδρύουν καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκουν να υπαγάγουν τον εν λόγω τομέα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει. Να κάνουν το νερό σαν το ρεύμα ! Τι άλλο θα σκεφτούν ; Χρηματιστήριο Νερού ; Οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, προσδοκούν προφανώς, σε συνεργασία με την Κυβέρνηση, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα !
Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;
Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !
Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ; Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ κ ΕΥΑΘ κ πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;
Ως γνωστόν η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).
Και δεν φτάνει που προσπαθούν να υπαγάγουν και τον τομέα ύδρευσης και αποχέτευσης σε ρυθμιστική αρχή, αλλά δεν ιδρύουν καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκουν να υπαγάγουν τον εν λόγω τομέα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει. Να κάνουν το νερό σαν το ρεύμα ! Τι άλλο θα σκεφτούν ; Χρηματιστήριο Νερού ; Οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, προσδοκούν προφανώς, σε συνεργασία με την Κυβέρνηση, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα.
Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;
Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !
Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ; Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ κ ΕΥΑΘ κ πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;
Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.
Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.
Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;
Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικές έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μια αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.
Ως γνωστόν η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).
Και δεν φτάνει που προσπαθούν να υπαγάγουν και τον τομέα ύδρευσης και αποχέτευσης σε ρυθμιστική αρχή, αλλά δεν ιδρύουν καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκουν να υπαγάγουν τον εν λόγω τομέα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει. Να κάνουν το νερό σαν το ρεύμα ! Τι άλλο θα σκεφτούν ; Χρηματιστήριο Νερού ; Οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, προσδοκούν προφανώς, σε συνεργασία με την Κυβέρνηση, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα !
Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;
Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !
Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ; Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ κ ΕΥΑΘ κ πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;
Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.
Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.
Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;
Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικές έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μια αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.
Ως γνωστόν η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).
Και δεν φτάνει που προσπαθούν να υπαγάγουν και τον τομέα ύδρευσης και αποχέτευσης σε ρυθμιστική αρχή, αλλά δεν ιδρύουν καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκουν να υπαγάγουν τον εν λόγω τομέα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει. Να κάνουν το νερό σαν το ρεύμα ! Τι άλλο θα σκεφτούν ; Χρηματιστήριο Νερού ; Οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, προσδοκούν προφανώς, σε συνεργασία με την Κυβέρνηση, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα !
Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;
Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !
Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ; Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ κ ΕΥΑΘ κ πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;
Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.
Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.
Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;
Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικές έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μια αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.
Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας επέλεξε να αναρτήσει στην κεντρική ιστοσελίδα δημόσιων διαβουλεύσεων (opengov.gr) τρία (3) σχέδια νόμου[1] που άπτονται μιας πληθώρας θεμάτων που διατρέχουν όλη την περιβαλλοντική νομοθεσία σε ασφυκτική προθεσμία για την υποβολή σχολίων από το ενδιαφερόμενο κοινό που υπολείπεται σημαντικά της προθεσμίας που τάσσει ο νόμος για το Επιτελικό Κράτος (ν. 4622/2019, Α΄133), και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί επαρκής για την επεξεργασία των εξαιρετικά εκτενών αυτών νομικών κειμένων. Η επιλογή αυτή είναι συνειδητή και αντικατοπτρίζει, μάλιστα, την πρακτική της κυβέρνησης η οποία επιλέγει να εκκινήσει περισσότερες νομοπαρασκευαστικές διαδικασίες παράλληλα[2], δίχως κανέναν κοινωνικό διάλογο, λίγες μέρες πριν προκηρυχθούν εθνικές εκλογές.
Με το παρόν σχέδιο νόμου διευρύνονται οι αρμοδιότητες της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) στους τομείς των αποβλήτων και των υδάτων, δίχως όμως να παρέχεται επαρκής τεκμηρίωση για αυτή την επιλογή του νομοθέτη, η οποία όχι μόνο δεν απαντά στις υφιστάμενες προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι τομείς αυτοί, αλλά και δεν παρέχει τα εχέγγυα για τη διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα του νερού.
Το “δικαίωμα στο νερό” αποτελεί αναγνωρισμένο θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και όπως έχει κρίνει το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της χώρας μας η ύδρευση και αποχέτευση είναι «αναγκαίες για την υγιεινή διαβίωση και, ιδίως, στην παροχή του πόσιμου ύδατος, φυσικού αγαθού απαραίτητου για την επιβίωση που καθίσταται σπανιότερο συν τω χρόνω. Αβεβαιότητα ως προς τη συνέχεια της παροχής προσιτών υπηρεσιών κοινής ωφελείας με αυτόν τον βαθμό αναγκαιότητας δεν συγχωρείται από το άρθρο 5 του Συντάγματος, ειδικότερα δε από τη διάταξη της παραγράφου 5 που […] κατοχυρώνει το δικαίωμα στην προστασία της υγείας, καθώς και από το άρθρο 21 παρ. 3 που ορίζει ότι το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών».
Περαιτέρω, με την πρόσφατη αναδιατύπωση της οδηγίας σχετικά με την ποιότητα του νερού ανθρώπινης κατανάλωσης (οδηγία (ΕΕ) 2020/2184) επαναλήφθηκε η ρητή υποχρέωση των κρατών μελών να λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα ώστε να εξασφαλισθεί ότι το νερό ανθρώπινης κατανάλωσης είναι υγιεινό και καθαρό (άρθ. 4 παρ. 1 εδ. α΄ της οδηγίας), και προστέθηκε ρητά η ειδική υποχρέωση αυτών να λάβουν τα αναγκαία μέτρα για τη βελτίωση ή διατήρηση της πρόσβασης στο νερό ανθρώπινης κατανάλωσης για όλους, ιδίως για τις ευάλωτες και τις περιθωριοποιημένες ομάδες, όπως ορίζονται από τα κράτη μέλη (άρθ. 16 παρ. 1 εδ. α΄ της οδηγίας). Η οδηγία (ΕΕ) 2020/2184 τέθηκε σε ισχύ την 12η.01.2021 και η χώρα μας θα έπρεπε να την έχει μεταφέρει στο εθνικό δίκαιο έως την 12η.01.2023. Μέχρι σήμερα δεν έχει μεταφερθεί στο εθνικό δίκαιο.
Στο πλαίσιο και της παρούσας νομοθετικής πρωτοβουλίας είναι απαραίτητο να διασφαλισθεί η βελτίωση ή διατήρηση της πρόσβασης στο νερό ανθρώπινης κατανάλωσης για όλους, ιδίως για τις ευάλωτες και τις περιθωριοποιημένες ομάδες, η οποία αποτελεί υποχρέωση του κράτους.
Σχετικά με τον τομέα της διαχείρισης των αποβλήτων, δεν μπορούμε να αναμένουμε ουσιαστικές αλλαγές με τις εισαγόμενες ρυθμίσεις με το προτεινόμενο σχέδιο νόμου. Η ΡΑΕ δεν έχει τη γνώση για να ασχοληθεί με το αντικείμενο και μέχρι να την αποκτήσει θα χαθεί υπερβολικά πολύς χρόνος. Αλλά ακόμα και αν καταφέρει να αποκτήσει γνώση σε σύντομο διάστημα πώς θα καταφέρει να επιβάλει αλλαγές και κανόνες δίχως να είναι επαρκώς στελεχωμένη, και μάλιστα, σε ένα τοπίο που μαστίζεται από την αδιαφάνεια και τη διαφθορά; Η κυβέρνηση δεν έχει ακόμα καταφέρει να εισπράξει το τέλος ταφής, πώς θα καταφέρει να επιβάλει μέσω της ΡΑΕ χρηστή διοίκηση και λογοδοσία στους προβληματικούς ΦΟΔΣΑ ανά την Ελλάδα; Το πρώτο μέλημα της κυβέρνησης θα έπρεπε να είναι η ουσιαστική λειτουργία του ΕΟΑΝ που σήμερα βρίσκεται σε καθεστώς αδράνειας αδυνατώντας να εκπληρώσει την αποστολή του. Με ευθύνη της κυβέρνησης ο ΕΟΑΝ απαξιώθηκε και τώρα στο νομοσχέδιο γίνεται λόγος για τυχόν ανάληψη μέρους του αρμοδιοτήτων του από τη ΡΑΕ.
Τέλος, σε καμία περίπτωση δεν παρέχονται εχέγγυα ότι η Αρχή στο πλαίσιο των εισαγόμενων με το παρόν σχέδιο νόμου διευρυμένων αρμοδιοτήτων της θα θέσει ως προτεραιότητα τη βιώσιμη διαχείριση των περιβαλλοντικών πόρων, την αξιοποίηση των υδάτινων πόρων για ύδρευση και άρδευση και την επίτευξη των στόχων της καλής κατάστασης (ή καλού δυναμικού) των υδάτων και της μείωσης της παραγωγής αποβλήτων, έναντι της παραγωγής υδροηλεκτρικής ενέργειας ή/και της παραγωγής ενέργειας μέσω της καύσης αποβλήτων.
Ζητούμε την απόσυρση του προτεινόμενου σχεδίου νόμου, το οποίο θέτει σε διακινδύνευση το δημόσιο χαρακτήρα του κοινού αγαθού του ύδατος και δεν τεκμηριώνει επαρκώς, ούτε και επιλύει τις μεγάλες προκλήσεις της διαχείρισης στους τομείς των υδάτινων πόρων και των αποβλήτων. Προς επίρρωση των παραπάνω, ακολουθεί ειδικότερος σχολιασμός επί των άρθρων του προτεινόμενου σχεδίου νόμου.
ΜΕΡΟΣ Α’ Εισαγωγικές διατάξεις
Άρθρο 1 Σκοπός
(α) Η προσθήκη των τομέων των αποβλήτων και των υδάτων στις αρμοδιότητες της ΡΑΕ έρχεται ως εκπλήρωση της εξής υποχρέωσης που περιλαμβάνεται στο Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας: “Άξονας 1.4 Αειφόρος χρήση των πόρων, ανθεκτικότητα στην κλιματική αλλαγή και διατήρηση της βιοποικιλότητας: Οι μεταρρυθμίσεις και οι επενδύσεις του Άξονα στοχεύουν στη βελτίωση της αειφόρου διαχείρισης, στην προώθηση της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος, στην εφαρμογή της κυκλικής οικονομίας και στην ενίσχυση της πολιτικής προστασίας. Η μεταρρύθμιση «Ίδρυση νέας ρυθμιστικής αρχής για τα ύδατα και τα λύματα» συνδέεται με τις επενδύσεις «Επεξεργασία και καθαρισμός αστικών λυμάτων περιβαλλοντικά ευαίσθητων οικισμών και εκσυγχρονισμός εγκαταστάσεων σε επιλεγμένες πόλεις» και «Έργα παροχής και εξοικονόμησης πόσιμου νερού». Η εθνική ρυθμιστική αρχή για τα ύδατα που θα συσταθεί με τη συγκεκριμένη μεταρρύθμιση θα είναι υπεύθυνη για την ορθολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων. Μέσω της αρχής θα αναθεωρηθούν αποφάσεις σχετικά με τη διαχείριση των λυμάτων και των υδάτων, θα ληφθούν αποφάσεις για καλύτερη λειτουργία της υποδομής και θα προωθηθούν νέες πρωτοβουλίες για την εξοικονόμηση νερού.”[3]
Επιπλέον, αναφέρεται η εν λόγω υποχρέωση στα εξής σημεία:
* Μεταρρύθμιση 2: Η σύσταση νέας ρυθμιστικής αρχής για τα ύδατα και τα λύματα αποσκοπεί στην αντιμετώπιση των συστάσεων 2:2019 και 3:2020 εστιάζοντας στην κυκλική οικονομία και την κατανάλωση νερού.
* 40% συμβολή στον κλιματικό στόχο.
Η επιλογή της ένταξης των τομέων των αποβλήτων και των υδάτων στις αρμοδιότητες της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας φαίνεται να γίνεται καθαρά για λόγους επιτάχυνσης της διαδικασίας για την εκπλήρωση των δεσμεύσεων που αναλήφθηκαν με το ΕΣΑΑ, χωρίς να έχει προηγηθεί εκτίμηση των επιπτώσεων μιας τέτοιας επιλογής (σχετικά με την επάρκεια στελέχωσης των υπηρεσιών της ΡΑΕ, τεχνογνωσία των μελών, και εν γένει δυνατότητα υποστήριξης του μεγάλου όγκου δουλειάς και της διεύρυνσης των αρμοδιοτήτων και υποχρεώσεων που αυτή συνεπάγεται).
(β) Το «δικαίωμα στο νερό»
Σύμφωνα με τις εισαγωγικές παρατηρήσεις της οδηγίας πλαίσιο για τα ύδατα (οδηγία 2000/60/ΕΚ), «[η] ύδρευση συνιστά υπηρεσία κοινής ωφέλειας», παράλληλα η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης διακήρυξε ότι «η πρόσβαση στο νερό πρέπει να αναγνωρισθεί ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, δεδομένου ότι το νερό είναι απαραίτητο για τη ζωή στη γη και αποτελεί αγαθό που ανήκει σε ολόκληρη την ανθρωπότητα»[4].
Επίσης, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Ψήφισμα της 8ης Σεπτεμβρίου 2015 σχετικά με τη συνέχεια της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας πολιτών «Δικαίωμα στο νερό» (Right2Water), «καλεί την Επιτροπή να αναγνωρίσει τη σημασία του ανθρώπινου δικαιώματος στο νερό και την αποχέτευση, καθώς και να αναγνωρίσει ότι το νερό αποτελεί δημόσιο αγαθό και θεμελιώδη αξία για όλους τους πολίτες της ΕΕ, και όχι εμπόρευμα· (…) επικροτεί το γεγονός ότι σε ορισμένα κράτη μέλη χρησιμοποιούνται «τράπεζες υδάτων» ή ελάχιστες ποσοστώσεις νερού, σε μια προσπάθεια να βοηθηθούν οι πλέον ευάλωτοι πολίτες με το κόστος των υπηρεσιών κοινής ωφελείας, ώστε να υπάρχει εγγύηση για το νερό ως απαράγραπτη συνιστώσα των θεμελιωδών δικαιωμάτων», ζητώντας «από τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν την εφαρμογή ενός δίκαιου, ίσου, διαφανούς και επαρκούς τιμολογίου που θα εξασφαλίζει την πρόσβαση σε υπηρεσίες υψηλής ποιότητας ανεξάρτητα από τους πόρους των πολιτών»[5].
Επιπλέον, Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. (2010) ενέκρινε ψήφισμα με το οποίο ανακηρύσσονται, η πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό και η δυνατότητα πρόσβασης σε στοιχειώδη υγιεινή, σαν «θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα».[6]
Εξάλλου, κατά πάγια νομολογία του ΣτΕ,[7] «[η] παροχή υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης στον πληθυσμό […] δεν συνιστά δραστηριότητα αναπόσπαστη από τον πυρήνα της κρατικής εξουσίας και δύναται να ανατίθεται σε δημόσια επιχείρηση υπό μορφή ανώνυμης εταιρείας […] η οποία παρέχει υπηρεσίες κοινής ωφέλειας απολύτως ζωτικής σημασίας. Είναι συνταγματικώς επιβεβλημένος ο έλεγχος […] από το Ελληνικό Δημόσιο, όχι απλώς με την άσκηση εποπτείας επ` αυτής, αλλά και δια του μετοχικού της κεφαλαίου.» Η ύδρευση και αποχέτευση, σύμφωνα με την κρίση του ΣτΕ, είναι «αναγκαίες για την υγιεινή διαβίωση και, ιδίως, στην παροχή του πόσιμου ύδατος, φυσικού αγαθού απαραίτητου για την επιβίωση που καθίσταται σπανιότερο συν τω χρόνω. Αβεβαιότητα ως προς τη συνέχεια της παροχής προσιτών υπηρεσιών κοινής ωφελείας με αυτόν τον βαθμό αναγκαιότητας δεν συγχωρείται από το άρθρο 5 του Συντάγματος, ειδικότερα δε από τη διάταξη της παραγράφου 5 που προσετέθη με το από 6.4.2001 Ψήφισμα της Ζ΄ Αναθεωρητικής Βουλής και κατοχυρώνει το δικαίωμα στην προστασία της υγείας, καθώς και από το άρθρο 21 παρ. 3 που ορίζει ότι το Κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών».
Ιδίως σε σχέση με την εφαρμογή της οδηγίας για το πόσιμο νερό, όπως σημειώθηκε στην έκθεση της Επιτροπής για την επισκόπηση της εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας της ΕΕ από τη χώρα μας (2017), “η Ελλάδα επιτυγχάνει πολύ υψηλά ποσοστά συμμόρφωσης της τάξης του 99-100 % όσον αφορά τις μικροβιολογικές, χημικές και ενδεικτικές παραμέτρους που ορίζονται στην οδηγία για το πόσιμο νερό”. Στην τελευταία όμως σχετική έκθεση, η Κομισιόν αναφέρει πως από την πλευρά της Ελλάδας “δεν υπάρχει διαθέσιμη νέα αξιολόγηση της ποιότητας του πόσιμου νερού μετά την ΕΕΠΠ του 2019”. Θα πρέπει ο αρμόδιος υπουργός να εξηγήσει σε τι οφείλεται αυτή η έλλειψη δημόσια διαθέσιμων δεδομένων, που μόνο ως απαξίωση της ανάγκης για καλή εφαρμογή του δικαίου της ΕΕ για την καλή ποιότητα του πόσιμου νερού μπορεί να εκληφθεί.
Τα ανωτέρω εξαίρουν τη σημασία του νερού για τη διαβίωση του ανθρώπου και τη διασφάλιση λειτουργίας προσιτών υπηρεσιών ύδρευσης, κάτι που εξακολουθεί να αποσιωπά η ελληνική νομοθεσία.
[1] Πρόκειται για (1) το σχέδιο νόμου με τίτλο: «ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΑΠΟ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΠΗΓΕΣ – ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΩΝ ΟΔΗΓΙΩΝ ΕΕ 2018/2001 ΚΑΙ 2019/944» (προθεσμία 15 – 27.02.2023), (2) το σχέδιο νόμου με τίτλο «Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων, διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων και ενίσχυση της υδατικής πολιτικής» (προθεσμία 16 – 27.02.2023), και (3) το παρόν σχέδιο νόμου με τίτλο «Διατάξεις για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την προστασία του φυσικού και χωροταξικού περιβάλλοντος» (προθεσμία 24 – 28.02.2023).
[2] Κατά τη σύνταξη του παρόντος σχολίου έχουν τεθεί εντός των τελευταίων 10 ημερών συνολικά έξι (6) σχέδια νόμου σε δημόσια διαβούλευση στο opengov από περισσότερα επισπεύδοντα υπουργεία με ασφυκτικές προθεσμίες προς το ενδιαφερόμενο κοινό.
[3] “Next Generation EU”, Ελλάδα 2.0, ΕΣΑΑ, σελ. 85.
[4] https://rm.coe.int/1680504d85
[5] Κείμενα που εγκρίθηκαν – Συνέχεια της ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας πολιτών «Δικαίωμα στο νερό» (Right2Water) – Τρίτη 8 Σεπτεμβρίου 2015
[6] UN General Assembly (03.08.2010). Resolution adopted by the General Assembly on 28 July 2010 (64/292). The human right to water and sanitation. Ανακτήθηκε από: https://bit.ly/3KEUfWD
[7] ΣτΕ Ολομ. 1906/2014, ΣτΕ Ολομ. 190/2022, ΣτΕ Ολομ. 191/2022.
Ως γνωστόν η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ;
Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν στοχεύει στην ιδιωτικοποίηση του νερού;
Ως γνωστόν η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).
Και δεν φτάνει που προσπαθούν να υπαγάγουν και τον τομέα ύδρευσης και αποχέτευσης σε ρυθμιστική αρχή, αλλά δεν ιδρύουν καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκουν να υπαγάγουν τον εν λόγω τομέα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει. Να κάνουν το νερό σαν το ρεύμα ! Τι άλλο θα σκεφτούν ; Χρηματιστήριο Νερού ; Οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, προσδοκούν προφανώς, σε συνεργασία με την Κυβέρνηση, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα !
Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;
Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !
Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ; Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ κ ΕΥΑΘ κ πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;
Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.
Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.
Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;
Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικές έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μια αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.
Τι δουλειά έχει η ΡΑΕ να παρεμβαίνει στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών.Το νερό δεν πωλείται!
Σύμφωνα με την πάγια νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων έγινε δεκτό, ότι στο προστατευόμενο από το άρθρο 24 παρ. 1 του Συντάγματος φυσικό περιβάλλον περιλαμβάνεται και το πόσιμο νερό. Η συνταγματική αυτή διάταξη έχει αναγάγει το φυσικό περιβάλλον σε αυτοτελώς προστατευόμενο αγαθό, για τη διαφύλαξη του οποίου το Κράτος έχει υποχρέωση να λαμβάνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας.
Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022), σύμφωνα μάλιστα με τις οποίες, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό μεταξύ των ΕΥΑΘ, ΕΥΔΑΠ, ΔΕΥΑ, διότι δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές.
Σύμφωνα επίσης με την Απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Επομένως, ποιος ο λόγος να δημιουργηθεί μία Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων, εάν ο απώτερος στόχος δεν είναι η ιδιωτικοποίηση ενός δημόσιου αγαθού, όπως είναι το νερό;
Η υπεράσπιση του κοινωνικού χαρακτήρα του νερού στη χώρα μας, δεν είναι κάτι που συμβαίνει σήμερα. Είναι ένας αγώνας που ξεκίνησε κάπου το 2007. Σε ότι αφορά δε την εμπειρία των ιδιωτικοποιήσεων του νερού που έχουμε από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, θα δούμε ότι ότι από το 2002 και έπειτα, μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις όπως το Βερολίνο και το Παρίσι παίρνουν και πάλι πίσω κάτω από το δημόσιο έλεγχο τις εταιρείες ύδρευσης.
Το 2002 ο ΟΗΕ και συγκεκριμένα η Ειδική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα, αναγνώρισε επισήμως την πρόσβαση σε επαρκές και ασφαλές νερό, ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα, ορίζοντας τέσσερις πολύ βασικές προϋποθέσεις: πρέπει να είναι επαρκές, ασφαλές, προσβάσιμο και να είναι προσιτό οικονομικά.
Τον Ιούνιο του 2010 επίσης, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ εξέδωσε το Ψήφισμα 64/292, σύμφωνα με το οποίο αναγνωρίζεται το δικαίωμα σε ασφαλές και καθαρό πόσιμο νερό και αποχέτευση, ως ανθρώπινο δικαίωμα απαραίτητο για την απόλαυση της ζωής και των υπολοίπων ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πολύ σημαντικό σημείο του Ψηφίσματος αυτού είναι, ότι 122 κράτη ψήφισαν υπέρ και 41 δήλωσαν αποχή. Ανάμεσα σε αυτές τις 41 χώρες ήταν και η Ελλάδα, η οποία δεν το ψήφισε. Το γιατί η χώρα μας δεν το ψήφισε και δήλωσε αποχή, μην ρωτάτε εμένα, ανατρέξτε στην ιστορία και θα βρείτε σίγουρα απαντήσεις.
Το νερό δεν είναι προϊόν. Είναι αγαθό, είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Είναι δημοκρατία.
Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.
Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.
Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;
Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικές έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μια αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.
Ως γνωστόν η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).
Και δεν φτάνει που προσπαθούν να υπαγάγουν και τον τομέα ύδρευσης και αποχέτευσης σε ρυθμιστική αρχή, αλλά δεν ιδρύουν καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκουν να υπαγάγουν τον εν λόγω τομέα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει. Να κάνουν το νερό σαν το ρεύμα ! Τι άλλο θα σκεφτούν ; Χρηματιστήριο Νερού ; Οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, προσδοκούν προφανώς, σε συνεργασία με την Κυβέρνηση, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα !
Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;
Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !
Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ; Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ κ ΕΥΑΘ κ πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;
Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.
Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.
Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;
Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικές έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μια αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.
Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.
Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;
Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !
Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ; Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ κ ΕΥΑΘ κ πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;
Ανακοίνωση ΠΟΕ-ΔΕΥΑ_ 24 Φεβρουαρίου 2023
Σε συνέχεια τη δημόσιας διαβούλευσης που ξεκίνησε στις 16 Φεβρουαρίου 2023 για το νομοσχέδιο που αφορά την μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ) με παράλληλη τροποποίηση και επέκταση των αρμοδιοτήτων της, η Ομοσπονδία μας ζητά από τα συναρμόδια Υπουργεία την απόσυρση του νομοσχεδίου διότι η δημιουργία μίας Υπερ-Αρχής στον τομέα των υδάτων ο οποίος, τουλάχιστον μέχρι σήμερα δεν λειτουργεί στην Ελλάδα σε ανταγωνιστικό περιβάλλον αγοράς.Το νερό είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα που τελεί υπό καθεστώς νόμιμου μονοπωλίου υπό την εποπτεία και διαχείριση θεσμοθετημένων οργάνων τόσο της τοπικής αυτοδιοίκησης όσο και των συναρμόδιων υπουργείων.Κάθε στρατηγική διαχείρισης στον τομέα των υδάτων, τόσο σε τοπικό όσο και σε κεντρικό επίπεδο, οφείλει να διασφαλίζει τόσο ότι όλα τα έμβια όντα μπορούν να έχουν πρόσβαση στις ποσότητες νερού που είναι απαραίτητες για την επιβίωση τους όσο και ότι θα υπάρχουν ικανά αποθέματα για να μην διαταράσσεται η βιοποικιλότητα των περιοχών και να προστατεύεται το περιβάλλον και η δημόσια υγεία.Οι ΔΕΥΑ, τα 40 και πλέον τα χρόνια λειτουργίας τους έχουν αποδείξει ότι διασφαλίζουν στις τοπικές κοινωνίες που δραστηριοποιούνται τόσο την ορθολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων όσο και την απρόσκοπτη διάθεση ποιοτικού νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, ακόμα και σε περιόδους υγειονομικής κρίσης όπως η κρίση με την νόσο Covid-19 που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια.Σε όλες τις περιοχές που η διαχείριση του πόσιμου νερού ανθρώπινης κατανάλωσης γίνεται από ΔΕΥΑ τα αποτελέσματα είναι σαφέστατα καλύτερα. Επίσης, έχουν υλοποιήσει και διαχειρίζονται σημαντικά και μεγάλου προϋπολογισμού έργα έχοντας πλέον αναπτύξει εξειδίκευση και τεχνογνωσία στον τομέα που τις καθιστούν ως τους πιο έμπειρους φορείς στον κλάδο.Δεν μπορούμε λοιπόν να κατανοήσουμε την προφανή παράκαμψη τους, η οποία επιχειρείται με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο η οποία αποδεικνύεται πρωτίστως με την καταστρατήγηση θεμελιωδών όρων του ιδρυτικού τους νόμου, (αυτοτέλεια ΔΕΥΑ, ανταποδοτικότητα πόρων, σύγκρουση με τις αρμοδιότητες των ΔΣ των ΔΕΥΑ). Αντιμετωπίζονται ως κοινοί πάροχοι και όχι ως ουσιαστικοί φορείς διαχείρισης και μάλιστα χωρίς αποφασιστικό λόγο στην δημιουργία της εθνικής στρατηγικής στον τομέα υδάτων.Το γεγονός αυτό θεωρούμε ότι σε καμιά περίπτωση δεν συμβάλλει στην βελτίωση των πολιτικών και στόχων που οφείλει να χαρακτηρίζει οποιαδήποτε δημοσιονομική πολιτική σχεδιάζεται και εφαρμόζεται στο τομέα των υδάτων.Στα πλαίσια αυτά και θεωρώντας ότι κάθε προτεινόμενο νομοσχέδιο, ειδικά για των τόσο ευαίσθητο τομέα του πόσιμου νερού και τις διαχείρισης των υδάτων πόρων, οφείλει να είναι προϊόν διευρυμένης και σχολαστικής διαβούλευσης προτείνουμε τη απόσυρση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου και την έναρξη εποικοδομητικού διαλόγου με όλους του εμπλεκόμενους στο τομέα φορείς στον οποίο οφείλουμε να συμπεριλάβουμε και τις τοπικές κοινωνίες.Προτείνουμε επίσης τα σωματεία να συμμετέχουν στην διαβούλευση στην πλατφόρμα (opengov.gr), καταγράφοντας την αντίθεση του κλάδου για τις σημαντικές αλλαγές που προωθεί η Κυβέρνηση στη διαχείριση του νερού. Η προθεσμία λήγει στις 27/2.Επίσης, αν δεν αποσυρθεί το νομοσχέδιο την ημέρα που θα συζητηθεί στη Βουλή προτείνουμε να κλείσουν όλες οι ΔΕΥΑ με απόφαση των διοικητικών συμβουλίων ενώ ταυτόχρονα τα σωματεία των εργαζομένων να αναδείξουν με κάθε τρόπο τις απαράδεκτες αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση.
Το νερό είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα που τελεί υπό καθεστώς νόμιμου μονοπωλίου υπό την εποπτεία και διαχείριση θεσμοθετημένων οργάνων τόσο της τοπικής αυτοδιοίκησης όσο και των συναρμόδιων υπουργείων. Κάθε στρατηγική διαχείρισης στον τομέα των υδάτων, τόσο σε τοπικό όσο και σε κεντρικό επίπεδο, οφείλει να διασφαλίζει τόσο ότι όλα τα έμβια όντα μπορούν να έχουν πρόσβαση στις ποσότητες νερού που είναι απαραίτητες για την επιβίωση τους όσο και ότι θα υπάρχουν ικανά αποθέματα για να μην διαταράσσεται η βιοποικιλότητα των περιοχών και να προστατεύεται το περιβάλλον και η δημόσια υγεία. Οι ΔΕΥΑ, τα 40 και πλέον τα χρόνια λειτουργίας τους έχουν αποδείξει ότι διασφαλίζουν στις τοπικές κοινωνίες που δραστηριοποιούνται τόσο την ορθολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων όσο και την απρόσκοπτη διάθεση ποιοτικού νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, ακόμα και σε περιόδους υγειονομικής κρίσης όπως η κρίση με την νόσο Covid-19 που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια. Σε όλες τις περιοχές που η διαχείριση του πόσιμου νερού ανθρώπινης κατανάλωσης γίνεται από ΔΕΥΑ τα αποτελέσματα είναι σαφέστατα καλύτερα. Επίσης, έχουν υλοποιήσει και διαχειρίζονται σημαντικά και μεγάλου προϋπολογισμού έργα έχοντας πλέον αναπτύξει εξειδίκευση και τεχνογνωσία στον τομέα που τις καθιστούν ως τους πιο έμπειρους φορείς στον κλάδο. Δεν μπορούμε λοιπόν να κατανοήσουμε την προφανή παράκαμψη τους, η οποία επιχειρείται με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο η οποία αποδεικνύεται πρωτίστως με την καταστρατήγηση θεμελιωδών όρων του ιδρυτικού τους νόμου, (αυτοτέλεια ΔΕΥΑ, ανταποδοτικότητα πόρων, σύγκρουση με τις αρμοδιότητες των ΔΣ των ΔΕΥΑ). Αντιμετωπίζονται ως κοινοί πάροχοι και όχι ως ουσιαστικοί φορείς διαχείρισης και μάλιστα χωρίς αποφασιστικό λόγο στην δημιουργία της εθνικής στρατηγικής στον τομέα υδάτων. Το γεγονός αυτό θεωρούμε ότι σε καμιά περίπτωση δεν συμβάλλει στην βελτίωση των πολιτικών και στόχων που οφείλει να χαρακτηρίζει οποιαδήποτε δημοσιονομική πολιτική σχεδιάζεται και εφαρμόζεται στο τομέα των υδάτων. Στα πλαίσια αυτά και θεωρώντας ότι κάθε προτεινόμενο νομοσχέδιο, ειδικά για των τόσο ευαίσθητο τομέα του πόσιμου νερού και τις διαχείρισης των υδάτων πόρων, οφείλει να είναι προϊόν διευρυμένης και σχολαστικής διαβούλευσης προτείνουμε τη απόσυρση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου και την έναρξη εποικοδομητικού διαλόγου με όλους του εμπλεκόμενους στο τομέα φορείς στον οποίο οφείλουμε να συμπεριλάβουμε και τις τοπικές κοινωνίες.
Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό. Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας. Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες; Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικής έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μιας αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.
Το Σωματείο μας θέλει να τοποθετηθεί στην παρούσα διαβούλευση για να εκφράσει τις παρατηρήσεις του σχετικά με το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με τίτλο: «Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων, διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων και ενίσχυση της υδατικής πολιτικής» και ιδιαίτερα για τα άρθρα 5, 11, 12, 15-21.
Με διαδικασίες αμφισβητούμενης νομιμότητας και ενώ ο νόμος ορίζει ως ελάχιστο χρόνο διαβούλευσης τις δυο εβδομάδες, με σπασμωδικές κινήσεις περιορίστηκε η διαβούλευση σε 11 ημέρες και μάλιστα με καταληκτική ημερομηνία την αργία της Καθαράς Δευτέρας. Είναι τουλάχιστον απαράδεκτο σε ένα κρίσιμο σχέδιο νόμου που επιχειρεί να αλλάξει τον υδατικό χάρτη της χώρας, να ευτελίζεται με τον τρόπο αυτό η διαδικασία της διαβούλευσης και το δημοκρατικό δικαίωμα των πολιτών να μετέχουν σε αυτή.
Με το παραπάνω σχέδιο νόμου, η κυβέρνηση, αναθέτει σε μία αρχή, που ουδόλως γνωρίζει τα ύδατα, ούτε και έχει αντιστοίχως ειδικευμένο προσωπικό, να ασκεί ουσιαστικές εξουσίες επί ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ κλπ , οι οποίοι μάλιστα πάροχοι θα της πληρώνουν κάθε χρόνο συγκεκριμένο ποσοστό από το τζίρο τους για να ασκεί τις εν λόγω αρμοδιότητές της (που προφανώς θα μετακυλίεται μετά και στους καταναλωτές…).
Η θέσπιση Αρχής Υδάτων είναι το καθοριστικό βήμα για την εισαγωγή του νερού ως εμπορικού προϊόντος σε ελεύθερη και απορυθμισμένη αγορά.
Οι ρυθμιστικές Αρχές, λόγω της οικονομικής παγκοσμιοποίησης και ιδίως της πολιτικής που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδρύθηκαν και αποσκοπούν στην ρύθμιση των αγορών που απελευθερώθηκαν λόγω των ιδιωτικοποιήσεων, χαρακτηριστικά παραδείγματα, μεταξύ άλλων, αποτελούν η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και η Εθνική Επιτροπή Ταχυδρομείων και Τηλεπικοινωνιών (ΕΕΤΤ).
Στον τομέα των υδάτων της Χώρας όμως δεν υπάρχει ούτε και νοείται αγορά νερού και ούτε επιτρέπεται η δραστηριοποίηση κερδοσκοπικών επιχειρήσεων, ώστε να απαιτείται η ρύθμισή τους από Ανεξάρτητη Αρχή.
Οι δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης είναι κοινωφελείς, εκπληρώνουν δημόσιο και μη κερδοσκοπικό σκοπό και υπόκεινται υποχρεωτικά στον άμεσο και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό.
Ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης δεν επιτρέπεται από το Σύνταγμα να βρεθεί εκτός δημοσίου ελέγχου γιατί μόνο ο άμεσος και ουσιαστικός δημόσιος έλεγχος μπορεί να εξυπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον και το συμφέρον των πολιτών, όπως ξεκάθαρα, σταθερά και αμετακίνητα έκρινε το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας σε μια σειρά σχεδόν ομόφωνων αποφάσεών του (ΣτΕ 1906/2014, 190 &191/2022), ελάχιστων είναι η αλήθεια υπέρ των πολιτών που τα δικαιώματά τους δοκιμάζονται σκληρά από τον καιρό των Μνημονίων και γι΄ αυτό ακριβώς το λόγο ιδιαιτέρως σημαντικών.
Με το κατατεθέν νομοσχέδιο γίνεται αμέσως αντιληπτή η ανικανότητα της Ρυθμιστικής Αρχής, η οποία χωρίς προηγούμενη ειδική γνώση και εμπειρία στον κύκλο του νερού και με γραμματειακό προσωπικό μόλις τριών (3) ατόμων, θα θεσπίζει κριτήρια ικανότητας και αποδοτικότητας των πάνω από εκατό (100) στον αριθμό (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΥΑ) παρόχων ύδρευσης της Χώρας, απόλυτα εξειδικευμένων και με μεγάλη εμπειρία που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού ασχολούνται αποκλειστικά στην ύδρευση και αποχέτευση πολλές δεκαετίες, και τους οποίους θα αξιολογεί και θα πιστοποιεί την επάρκειά τους!!!!!
Η ομόφωνη απόφαση 2519/2022 ΣτΕ μείζονος σύνθεσης του Δ’ Τμήματος, που ακύρωσε την 135275/2017 απόφαση της διυπουργικής Εθνικής Επιτροπής Υδάτων περί κανόνων τιμολόγησης νερού (ΚΥΑ νερού), έκρινε αμετάκλητα ότι το νερό δεν είναι εμπορικό προϊόν.
Η επίσης ομόφωνη 1886/20022 απόφαση του ΣτΕ της ίδιας σύνθεσης του Δ’ Τμήματος νομολόγησε ότι ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή έως την βρύση.
Κατά την άποψή μας, ο στόχος της κυβέρνησης είναι εμφανής: να παραδώσει νευραλγικούς και μονοπωλιακού χαρακτήρα λειτουργίες του δημόσιου τομέα και της Αυτοδιοίκησης σε ιδιώτες, όπως επιδιώκει συστηματικά εδώ και τριάμισι χρόνια, με το ΣΔΙΤ παραχώρησης του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (ΕΥΣ) της ΕΥΔΑΠ, το σχέδιο συγχωνεύσεων και ΣΔΙΤ στις Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης και Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ), τις ιδιωτικές μονάδες επεξεργασίας και καύσης απορριμμάτων που προωθεί το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων, τη χρεωκοπία ΔΕΥΑ και ΦΟΔΣΑ με το ενεργειακό κόστος και το φόρο ταφής, κλπ.
Όμως παράλληλα το νομοσχέδιο πετυχαίνει και τη σημαντική αποδυνάμωση της λειτουργίας της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας όσον αφορά στην εποπτεία και στον έλεγχο του ενεργειακού τομέα, για να εξυπηρετούνται πιο άνετα τα συμφέροντα λίγων στο χώρο της ενέργειας.
Πιστεύουμε ότι πρόκειται για άλλη μια προσπάθεια ιδιωτικοποίησης των υδάτων της χώρας και τούτο διότι η ρυθμιστική αρχή έχει νόημα μόνο σε αγορές που ελευθερώνονται προς ιδιωτικοποίηση. Για τον λόγο αυτόν και όταν το 2011 ιδρύθηκε το ΤΑΙΠΕΔ και ξεκίνησε η ιδιωτικοποίηση των πάντων, στα Μνημόνια μπήκε και η υποχρέωση ίδρυσης μίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων.
Από τότε όμως έχουν αλλάξει πολλά κυρίως λόγω των αποφάσεων του ΣτΕ, που απαγόρευσαν την ιδιωτικοποίηση υψώνοντας συνταγματικό ανάχωμα στις προσπάθειες της κυβέρνησης και μας προκαλεί εντύπωση που ακόμα γίνονται προσπάθειες να ψηφιστούν νόμοι προς την ίδια κατεύθυνση.
Το νερό ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό.
Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).
Το γεγονός ότι το σχέδιο νόμου δεν προτίθεται να ιδρύσει καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκει να υπαγάγει την ύδρευση και αποχέτευση στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει, δημιουργεί τα ερωτήματα:
Ποιος είναι ο σκοπός; Να γίνει και το νερό σαν το ρεύμα; Όπως οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα ;
Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;
Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !
Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ;
Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ και πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;
Το Σωματείο μας απαιτεί από την κυβέρνηση να μην καταθέσει το νομοσχέδιο προς ψήφιση στη Βουλή και την καλεί διασφαλίσει ότι η διαχείριση νερού θα τελεί υπό τον έλεγχο της Πολιτείας. Σε αυτή την κατεύθυνση καλούμε επίσης την αυτοδιοίκηση αλλά και όλους τους φορείς που δραστηριοποιούνται στο χώρο της ενέργειας, του νερού, της ανακύκλωσης και της διαχείρισης απορριμμάτων αλλά και τις καταναλωτικές οργανώσεις και τους πολίτες να διαμορφώσουμε ένα μέτωπο υπεράσπισης των βασικών κοινωνικών αγαθών, ώστε τα σχέδια της κυβέρνησης να μείνουν στα χαρτιά.
Πληροφορήθηκα ότι υπήρξε αντιδικία μεταξύ Ελληνικών κυβερνήσεων και ενδιαφερόμενων πολιτών, με αντικείμενο τον έλεγχο των υδάτων επί της επικράτειας από ιδιωτικούς φορείς
Πληροφορήθηκα επίσης ότι αποφάσεις του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022) δηλώνουν ρητώς ότι οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν.
Κατά συνέπεια βρίσκω άτοπο το υπό δημιουργία καθεστώς ανταγωνισμού μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ για την πρόσβαση σε πηγές ύδατος.
Δηλώνω δε ότι επιθυμώ να μην τεθεί η κερδοσκοπία ως στόχος στις εταιρείες αυτές, και να προκριθεί η λειτουργία τους ως επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, και δη προς όφελος των Ελλήνων πολιτών. Επιθυμώ την επιστροφή του χαρακτηρισμού του ύδατος ως δημόσιου αγαθού, το οποίο θα βρίσκεται υπό έλεγχο του δημοσίου εντός της Ελληνικής επικράτειας.
Κατά συνέπεια, δε βρίσκω λόγο για τη δημιουργία Αρχής Υδάτων προς έλεγχο ανταγωνισμού σε σημείο όπου αυτός οφείλει να μην υπάρχει.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας,
Κώστας Γαλάνης
Το Σωματείο μας θέλει να τοποθετηθεί στην παρούσα διαβούλευση για να εκφράσει τις παρατηρήσεις του σχετικά με το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με τίτλο: «Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων, διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων και ενίσχυση της υδατικής πολιτικής» και ιδιαίτερα για τα άρθρα 5, 11, 12, 15-21.
Με διαδικασίες αμφισβητούμενης νομιμότητας και ενώ ο νόμος ορίζει ως ελάχιστο χρόνο διαβούλευσης τις δυο εβδομάδες, με σπασμωδικές κινήσεις περιορίστηκε η διαβούλευση σε 11 ημέρες και μάλιστα με καταληκτική ημερομηνία την αργία της Καθαράς Δευτέρας. Είναι τουλάχιστον απαράδεκτο σε ένα κρίσιμο σχέδιο νόμου που επιχειρεί να αλλάξει τον υδατικό χάρτη της χώρας, να ευτελίζεται με τον τρόπο αυτό η διαδικασία της διαβούλευσης και το δημοκρατικό δικαίωμα των πολιτών να μετέχουν σε αυτή.
Με το παραπάνω σχέδιο νόμου, η κυβέρνηση, αναθέτει σε μία αρχή, που ουδόλως γνωρίζει τα ύδατα, ούτε και έχει αντιστοίχως ειδικευμένο προσωπικό, να ασκεί ουσιαστικές εξουσίες επί ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ κλπ , οι οποίοι μάλιστα πάροχοι θα της πληρώνουν κάθε χρόνο συγκεκριμένο ποσοστό από το τζίρο τους για να ασκεί τις εν λόγω αρμοδιότητές της (που προφανώς θα μετακυλίεται μετά και στους καταναλωτές…).
Η θέσπιση Αρχής Υδάτων είναι το καθοριστικό βήμα για την εισαγωγή του νερού ως εμπορικού προϊόντος σε ελεύθερη και απορυθμισμένη αγορά.
Οι ρυθμιστικές Αρχές, λόγω της οικονομικής παγκοσμιοποίησης και ιδίως της πολιτικής που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδρύθηκαν και αποσκοπούν στην ρύθμιση των αγορών που απελευθερώθηκαν λόγω των ιδιωτικοποιήσεων, χαρακτηριστικά παραδείγματα, μεταξύ άλλων, αποτελούν η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και η Εθνική Επιτροπή Ταχυδρομείων και Τηλεπικοινωνιών (ΕΕΤΤ).
Στον τομέα των υδάτων της Χώρας όμως δεν υπάρχει ούτε και νοείται αγορά νερού και ούτε επιτρέπεται η δραστηριοποίηση κερδοσκοπικών επιχειρήσεων, ώστε να απαιτείται η ρύθμισή τους από Ανεξάρτητη Αρχή.
Οι δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης είναι κοινωφελείς, εκπληρώνουν δημόσιο και μη κερδοσκοπικό σκοπό και υπόκεινται υποχρεωτικά στον άμεσο και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό.
Ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης δεν επιτρέπεται από το Σύνταγμα να βρεθεί εκτός δημοσίου ελέγχου γιατί μόνο ο άμεσος και ουσιαστικός δημόσιος έλεγχος μπορεί να εξυπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον και το συμφέρον των πολιτών, όπως ξεκάθαρα, σταθερά και αμετακίνητα έκρινε το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας σε μια σειρά σχεδόν ομόφωνων αποφάσεών του (ΣτΕ 1906/2014, 190 &191/2022), ελάχιστων είναι η αλήθεια υπέρ των πολιτών που τα δικαιώματά τους δοκιμάζονται σκληρά από τον καιρό των Μνημονίων και γι΄ αυτό ακριβώς το λόγο ιδιαιτέρως σημαντικών.
Με το κατατεθέν νομοσχέδιο γίνεται αμέσως αντιληπτή η ανικανότητα της Ρυθμιστικής Αρχής, η οποία χωρίς προηγούμενη ειδική γνώση και εμπειρία στον κύκλο του νερού και με γραμματειακό προσωπικό μόλις τριών (3) ατόμων, θα θεσπίζει κριτήρια ικανότητας και αποδοτικότητας των πάνω από εκατό (100) στον αριθμό (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΥΑ) παρόχων ύδρευσης της Χώρας, απόλυτα εξειδικευμένων και με μεγάλη εμπειρία που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού ασχολούνται αποκλειστικά στην ύδρευση και αποχέτευση πολλές δεκαετίες, και τους οποίους θα αξιολογεί και θα πιστοποιεί την επάρκειά τους!!!!!
Η ομόφωνη απόφαση 2519/2022 ΣτΕ μείζονος σύνθεσης του Δ’ Τμήματος, που ακύρωσε την 135275/2017 απόφαση της διυπουργικής Εθνικής Επιτροπής Υδάτων περί κανόνων τιμολόγησης νερού (ΚΥΑ νερού), έκρινε αμετάκλητα ότι το νερό δεν είναι εμπορικό προϊόν.
Η επίσης ομόφωνη 1886/20022 απόφαση του ΣτΕ της ίδιας σύνθεσης του Δ’ Τμήματος νομολόγησε ότι ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή έως την βρύση.
Κατά την άποψή μας, ο στόχος της κυβέρνησης είναι εμφανής: να παραδώσει νευραλγικούς και μονοπωλιακού χαρακτήρα λειτουργίες του δημόσιου τομέα και της Αυτοδιοίκησης σε ιδιώτες, όπως επιδιώκει συστηματικά εδώ και τριάμισι χρόνια, με το ΣΔΙΤ παραχώρησης του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (ΕΥΣ) της ΕΥΔΑΠ, το σχέδιο συγχωνεύσεων και ΣΔΙΤ στις Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης και Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ), τις ιδιωτικές μονάδες επεξεργασίας και καύσης απορριμμάτων που προωθεί το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων, τη χρεωκοπία ΔΕΥΑ και ΦΟΔΣΑ με το ενεργειακό κόστος και το φόρο ταφής, κλπ.
Όμως παράλληλα το νομοσχέδιο πετυχαίνει και τη σημαντική αποδυνάμωση της λειτουργίας της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας όσον αφορά στην εποπτεία και στον έλεγχο του ενεργειακού τομέα, για να εξυπηρετούνται πιο άνετα τα συμφέροντα λίγων στο χώρο της ενέργειας.
Πιστεύουμε ότι πρόκειται για άλλη μια προσπάθεια ιδιωτικοποίησης των υδάτων της χώρας και τούτο διότι η ρυθμιστική αρχή έχει νόημα μόνο σε αγορές που ελευθερώνονται προς ιδιωτικοποίηση. Για τον λόγο αυτόν και όταν το 2011 ιδρύθηκε το ΤΑΙΠΕΔ και ξεκίνησε η ιδιωτικοποίηση των πάντων, στα Μνημόνια μπήκε και η υποχρέωση ίδρυσης μίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων.
Από τότε όμως έχουν αλλάξει πολλά κυρίως λόγω των αποφάσεων του ΣτΕ, που απαγόρευσαν την ιδιωτικοποίηση υψώνοντας συνταγματικό ανάχωμα στις προσπάθειες της κυβέρνησης και μας προκαλεί εντύπωση που ακόμα γίνονται προσπάθειες να ψηφιστούν νόμοι προς την ίδια κατεύθυνση.
Το νερό ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό.
Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).
Το γεγονός ότι το σχέδιο νόμου δεν προτίθεται να ιδρύσει καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκει να υπαγάγει την ύδρευση και αποχέτευση στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει, δημιουργεί τα ερωτήματα:
Ποιος είναι ο σκοπός; Να γίνει και το νερό σαν το ρεύμα; Όπως οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα ;
Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;
Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !
Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ;
Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ και πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;
Το Σωματείο μας απαιτεί από την κυβέρνηση να μην καταθέσει το νομοσχέδιο προς ψήφιση στη Βουλή και την καλεί να διασφαλίσει ότι η διαχείριση νερού θα τελεί υπό τον έλεγχο της Πολιτείας. Σε αυτή την κατεύθυνση καλούμε επίσης την αυτοδιοίκηση αλλά και όλους τους φορείς που δραστηριοποιούνται στο χώρο της ενέργειας, του νερού, της ανακύκλωσης και της διαχείρισης απορριμμάτων αλλά και τις καταναλωτικές οργανώσεις και τους πολίτες να διαμορφώσουμε ένα μέτωπο υπεράσπισης των βασικών κοινωνικών αγαθών, ώστε τα σχέδια της κυβέρνησης να μείνουν στα χαρτιά.
Άμεση απόσυρση του νομοσχεδίου. Είναι προφανές ότι στόχος είναι η ιδιωτικοποιηση του νερού, διαφορετικά δεν υπάρχει λόγος ένταξης στη ΡΑΕ. Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό. Δεν είναι προϊόν. Ας σταματήσει επιτέλους η υπέρμετρη κερδοσκοπία των λίγων σε βάρος τους ελληνικού
Ως γνωστόν η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).
Και δεν φτάνει που προσπαθούν να υπαγάγουν και τον τομέα ύδρευσης και αποχέτευσης σε ρυθμιστική αρχή, αλλά δεν ιδρύουν καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκουν να υπαγάγουν τον εν λόγω τομέα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει. Να κάνουν το νερό σαν το ρεύμα ! Τι άλλο θα σκεφτούν ; Χρηματιστήριο Νερού ; Οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, προσδοκούν προφανώς, σε συνεργασία με την Κυβέρνηση, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα !
Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;
Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !
Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ; Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ κ ΕΥΑΘ κ πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;
Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.
Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.
Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;
Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικές έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μια αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.
Ως γνωστόν η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).
Και δεν φτάνει που προσπαθούν να υπαγάγουν και τον τομέα ύδρευσης και αποχέτευσης σε ρυθμιστική αρχή, αλλά δεν ιδρύουν καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκουν να υπαγάγουν τον εν λόγω τομέα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει. Να κάνουν το νερό σαν το ρεύμα ! Τι άλλο θα σκεφτούν ; Χρηματιστήριο Νερού ; Οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, προσδοκούν προφανώς, σε συνεργασία με την Κυβέρνηση, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα !
Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;
Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !
Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ; Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ κ ΕΥΑΘ κ πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;
Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.
Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.
Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;
Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικές έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μια αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.
Ως γνωστόν η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).
Και δεν φτάνει που προσπαθούν να υπαγάγουν και τον τομέα ύδρευσης και αποχέτευσης σε ρυθμιστική αρχή, αλλά δεν ιδρύουν καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκουν να υπαγάγουν τον εν λόγω τομέα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει. Να κάνουν το νερό σαν το ρεύμα ! Τι άλλο θα σκεφτούν ; Χρηματιστήριο Νερού ; Οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, προσδοκούν προφανώς, σε συνεργασία με την Κυβέρνηση, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα !
Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;
Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !
Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ; Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ κ ΕΥΑΘ κ πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;
Ακόμα μια «Ρυθμιστική Αρχή» καθιερώνεται με το Νομοσχέδιο η οποία θα λειτουργεί σε αντίθεση με τις αποφάσεις του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022) ώστε οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης να παραμείνουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και να μην επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν. Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας. Σύμφωνα με το ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;
Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων?Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικές έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μια αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.
26 Φεβρουαρίου 2023, 21:44 | ΙΩΣΗΦ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣΜόνιμος ΣύνδεσμοςΩς γνωστόν η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).Και δεν φτάνει που προσπαθούν να υπαγάγουν και τον τομέα ύδρευσης και αποχέτευσης σε ρυθμιστική αρχή, αλλά δεν ιδρύουν καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκουν να υπαγάγουν τον εν λόγω τομέα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει. Να κάνουν το νερό σαν το ρεύμα ! Τι άλλο θα σκεφτούν ; Χρηματιστήριο Νερού ; Οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, προσδοκούν προφανώς, σε συνεργασία με την Κυβέρνηση, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα !Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ; Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ κ ΕΥΑΘ κ πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικές έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μια αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.
Συμφωνώ με το σχόλιο του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος :
«Με το προτεινόμενο νομοσχέδιο οι κρατικές αρμοδιότητες ρύθμισης και ελέγχου όλων των φορέων παροχής της δημόσιας υπηρεσίας ύδρευσης και αποχέτευσης της χώρας αφαιρούνται από το αρμόδιο Υπουργείο και ανατίθενται στην ανεξάρτητη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ). Η όλη λογική και το πνεύμα του νομοσχεδίου καταστρατηγεί ευθέως τα παγίως κριθέντα από την Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ Ολ. 1904/2014, 190/2022, 191/2022), ανατρέπει το υφιστάμενο καθεστώς λειτουργίας των φορέων αυτών και ενέχει, ως εκ τούτου, σοβαρούς κινδύνους για τη συνέχιση της παροχής των υπηρεσιών τους υπό όρους δημόσιας υπηρεσίας και εκτός περιβάλλοντος αγοράς και ανταγωνισμού.
Επισημαίνεται ότι εν προκειμένω δεν συντρέχει η βασική προϋπόθεση που απαιτείται για την υπαγωγή μιας δραστηριότητας στην αρμοδιότητα μιας ανεξάρτητης ρυθμιστικής αρχής, δηλ. η ύπαρξη αγοράς. Στον τομέα της υδροδότησης της χώρας δεν νοείται ούτε η ύπαρξη αγοράς ούτε η δραστηριοποίηση κερδοσκοπικών επιχειρήσεων στο σχετικό πεδίο, ώστε να απαιτείται η ρύθμισή τους από Ανεξάρτητη Αρχή. Αποστολή και λόγος ίδρυσης της ΡΑΕ είναι αντιθέτως η εύρυθμη λειτουργία της αγοράς ενέργειας και η διασφάλιση των αρχών του ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτό. Δεδομένου, όμως, ότι η δημόσια υπηρεσία ύδρευσης και αποχέτευσης, κατ’ αντιδιαστολή προς άλλες υπηρεσίες που έχουν πλέον περιέλθει στο χώρο της αγοράς (ενέργεια, ταχυδρομικές υπηρεσίες, επιβατικές μεταφορές, τηλεπικοινωνίες), ούτε έχει ούτε επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθεί, η υπαγωγή της στη ρυθμιστική αρμοδιότητα ΡΑΕ είναι ασύμβατη προς την αποστολή αμφοτέρων.
Όπως έχει κριθεί, το κράτος επιτρεπτώς αναθέτει την παροχή των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης σε φορείς που έχουν ιδρυθεί ακριβώς για το σκοπό αυτό (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΥΑ), πλην όμως οι φορείς αυτοί πρέπει να τελούν πάντοτε υπό τον άμεσο και ουσιαστικό έλεγχό του. Τέτοιος άμεσος και ουσιαστικός έλεγχος παύει να υπάρχει από τη στιγμή που το κράτος αναθέτει τις σχετικές αρμοδιότητές του σε έναν άλλο ενδιάμεσο φορέα, εν προκειμένω τη ΡΑΕ, η οποία ασκεί αντ’ αυτού τις κρίσιμες κανονιστικές, αδειοδοτικές, ελεγκτικές και κυρωτικές αρμοδιότητες. Η ΡΑΕ (όπως άλλωστε όλες οι ρυθμιστικές αρχές) δεν υπάγεται ούτε καν στην εποπτεία του Δημοσίου, έχει αποφασιστικές αρμοδιότητες και οι πράξεις της είναι εκτελεστές χωρίς να υπόκεινται σε κανενός είδους έλεγχο νομιμότητος ή σκοπιμότητος από τον αρμόδιο Υπουργό. Είναι προφανές ότι δεν μπορεί να υποκαταστήσει τον δημόσιο έλεγχο που απαιτεί η νομολογία του ΣτΕ για τις υπηρεσίες υδροδότησης και αποχέτευσης, δεδομένου ότι είναι εξ ορισμού προορισμένη και οργανωμένη ώστε να ρυθμίζει τα ζητήματα που ανακύπτουν στο χώρο της αγοράς και του ανταγωνισμού σύμφωνα με το πνεύμα και τους κανόνες που διέπουν τα πεδία αυτά.
Με την υπαγωγή των ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΥΑ κ.λπ. στην αρμοδιότητα της ΡΑΕ συντελείται ένα μεγάλο και αμφίβολης συνταγματικότητος βήμα προς την ουσιαστική ιδιωτικοποίηση της δημόσιας υπηρεσίας ύδρευσης και αποχέτευσης, κατά παράκαμψη, για μία ακόμα φορά, των σχετικών αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Για το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας
Μαρία Καραμανώφ
Πρόεδρος ΔΣ
Αντιπρόεδρος ΣτΕ ε.τ.»
Ως γνωστόν η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).
Και δεν φτάνει που προσπαθούν να υπαγάγουν και τον τομέα ύδρευσης και αποχέτευσης σε ρυθμιστική αρχή, αλλά δεν ιδρύουν καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκουν να υπαγάγουν τον εν λόγω τομέα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει. Να κάνουν το νερό σαν το ρεύμα ! Τι άλλο θα σκεφτούν ; Χρηματιστήριο Νερού ; Οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, προσδοκούν προφανώς, σε συνεργασία με την Κυβέρνηση, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα !
Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;
Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !
Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ; Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ κ ΕΥΑΘ κ πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;
Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.
Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.
Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;
Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικές έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μια αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.
Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.
Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.
Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;
1.Να επισυναφθει και να ληφθει υπ’ οψιν και η Ανακοινωση της Ε.Δ.Ε.Υ.Α στο παρακάτω λινγκ απο τον ιστοτοπο της Ενωσης Δημοτικων Επιχειρήσεων Υδρευσης-Αποχετευσης
https://www.edeya.gr/index.php/el/edeya/nea/anakoinoseis/item/1971-anakinosi-gia-tin-ipagogi-ton-ipiresivn-idatos-se-rithmistiki-arxi
2.Οι Ρυθμιστικές Αρχές ιδρυονται με πεδιο εφαρμογής για εκεί, οπου υπάρχει «Αγορά» π.χ. ηδη, προσφατα για Ενέργεια, Τηλεπικοινωνίες, κτλ, ώστε να ελέγξουν, ιδιως, την κερδοσκοπία, τον Ανταγωνισμό. Στη Διοικηση & τη Διαχειριση των υδατων (ποσιμων, βροχινων, πηγων, ακαθαρτων αποχετευσεων, αρδευσης κλπ) δεν υπάρχει Ανταγωνισμός, διοτι προβλέπονται νομοθετικα ως φυσικά τοπικά (δημοτικα) «μονοπώλια», αλλως ως αγαθα εκτος συναλλακτικης λογικης. Ειναι νομικης φυσεως «πραγματα» εκτος συναλλαγης, κοινα τοις πασι, διοτι ειναι δημοσια αγαθα ζωτικης σημασιας για την αξια της ανθρωπινης και καθε ζωσας υπαρξης στον πλανητη (αρθρ. 966, 968 Α.Κ., 2Σ., διεθνεις συνθηκες). Εκτός εαν με το Ν/Σ τουτο σκοπεύεται να δημιουργηθει «Αγορά» υδάτων για συναλλακτικους εμπορικους, κερδοσκοπικους σκοπους, ενεργων αναγκων και συνθηκων Προσφορας-Ζητησης, ωστε πρωτα να » ετοιμαστει» η Ρ.Α.Α.Ε.Υ.
Σε καθε περιπτωση ειναι ανεδαφικο, ανακολουθο, ατοπο, χωρις να υπαρχουν τα πραγματικα δεδομενα της » Αγορας υδατων κλπ», να επιχειρειται η επιβολή απο πανω προς τα κατω ενος νοθου και ψευδεπιγραφου νομοθετικου πλαισιου, κενο περιεχομενου ανυπαρκτου πεδιου εφαρμογής του! Δεν μπορει να μεταβαλλεται νοθα ο προορισμος ενος αγαθου («πραγματος») απο πανω με Ν/Σ, οταν απο κατω παραμενουν τα πραγματικα περιστατικα de jure, de facto και φυσικα αναλοιωτα. Απεναντιας, εαν δεχτουμε οτι πιθανολογουνται σεναρια κλιματικης αλλαγης αυξησης θερμοκρασίας, τοτε θα εχουμε αποτελεσματα μειωσης ροης των υδατων, αρα, σε καμια περιπτωση δεν μπορει, ουτε κατ’ εξαιρεση να δημιουργηθουν συνθηκες ιδιωτικης Αγορας Προσφορας και Ζητησης ποσιμων νερων, ακαθαρτων νερων, βροχινων, πηγων, αρδευσης κλπ. με σκοπο την εμπορια η’ την κερδοφορια.
Ως διδαγμα κοινης πειρας και πασιδηλο μεχρι τωρα, η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε Ρυθμιστική Αρχή έχει νόημα, όταν η «λογικη διαθεσης» της παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται» η’ κατακερματιζεται η Διοικηση & η Διαχειριση του στη λογικη ενος μιγματος Μαρκετινγκ για κερδοσκοπια. Αυτο εχει ως συνεπεια να δημιουργουνται περισσοτεροι παροχοι και μεσαζοντες απο την παραγωγή, τη μεταποιηση, την τυποποιηση, τη διανομη του κλπ, αρα, να υπεραυξανεται το κοστος και τα παγια του , που μετακυλιονται ολα στον τελικο καταναλωτη/χρηστη, συν η τιμη και το περιθωριο κερδοσκοπιας για τα πολλα κατακερματισμενα «διαχειριστικα του σταδια» . Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα «μονοπώλιο» υπό δημόσια διοικηση, έλεγχο και διαχειριση, τωρα δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες, συνηθως με τη μορφη Α.Ε.. Ετσι, ως «αντιστάθμισμα» δημοσίου, ιδιως, ελέγχου, εποπτειας, αξιολογησης, δημιουργείται μία Ρυθμιστική Αρχή, ώστε, καθως οι πρακτικες της «ελεύθερης αγοράς» ολοενα παγιωνονται, να υπάρχει ένας έλεγχος και παρεμβαση, ιδιως, υπερ του Δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ειναι ιδιωτικοποιημενος, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί, όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι Επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης (ΔΕΥΑ) υπόκεινται στον ευθύ, αμεσο, μονιμο και αποτελεσματικό έλεγχο και διαχειριση του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία Ρυθμιστική Αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής. Με την εκ του πλαγιου καταστρατηγηση του υπαρχοντος νομοθετικου πλαισιου, με πλαγιομετωπικο σφυροκοπημα, για σταδιακή νομικιστικη ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα δικαιωματα και τα συμφέροντα των δημοτων και των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, επιχειρήθηκε ωσαν Μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ) και της Ρυθμιστικης Αρχης Υδατων, ενω, τελικως, εχει επιτευχθει η εξοδος απο το μνημονιακο τοτε καθεστως, και, αρα, δεν ειναι αναγκαια πλεον η επιτευξη της.
Με το παρον Ν/Σ δεν ιδρύεται Ανεξαρτητη Αρχη Υδατων (για να ρυθμιζει τον ανυπαρκτο Ανταγωνισμο της Αγορας υδατων), παρα επιδιώκεται να υπαγάγουν τον εν λόγω τομέα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας!, σε παντελως ασχετο αντικειμενο πεδιου εφαρμογης της (τι σκοπιμοτητα υποκρυπτεται?) της οποίας το έργο δεν καταφερε να ελεγξει τα υπερκερδη του Χρηματιστηριου Ενεργειας. Μηπως το επόμενο Ν/Σ θα αφορα σε δημιουργια Χρηματιστηριου Νερου, Υδατων & Αποβλητων; Στο Ν/Σ ειναι δεκτικη η ερμηνευτικη συγχυση αναμεσα στο ακαθαρτο νερο (αποχετευσης), υγρου απόβλητου, στερεου απόβλητου: ζητηματα δο’κιμων εννοιολογικων ορων με την αληθινη επιστημομικη ορολογια τους σε αντιστοίχηση στη ορθη και πραγματικη νομικη τους φυση, εννοια κ ορολογια (απο μελλοντικη νομολογια). Δεν υπαρχουν οι ορισμοι εννοιων αναφορας κατα πεδια εφαρμογης τους. (κακη νομοθετηση)
Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με αυτες τις αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το Νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης (και στην ΕΔΕΥΑ)? Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το Ν/Σ ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ;
Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους, κι οχι επί των καθαρών κερδών τους. Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού.
Η μεθοδος κοστολογησης, τιμολόγησης και ο ελεγχος της οικονομικης αποδοτικοτητας δεν εξασφαλιζονται οπως με αοριστιες, κενα λογικης, αντιφάσεις κ ανεπαρκειες διατυπωνονται στο Ν/Σ. Δεν οριζονται επακριβως, δεν περιγραφονται δεικτες ποιοτητας, κριτηρια ποιοτητας και αειφορικης διαχειρισης. Η Διαβουλευση ορισθηκε σε ημερες σοβαρων αργιων και ειναι αλυσιτελης, αθεατη, μη νομιμως κατ’ ουσιαν προβλεφθεισα για τους σκοπους που προοριζεται χωρις ευοδωση, ως εκ τουτων πασχει ως μη τηρηση λυσιτελως ουσιωδους τυπου της ολης διαδικασιας ψηφισης του παροντος Ν/Σ. Κανονικα, πρεπει να παραταθει ο χρονος Διαβουλευσης. Επιπλεον, με σχετικο Νομο του 1069/980 και δικ αποφαση 5/2022ΑΠ η αρμοδιοτητα υπαγεται και στο Υπουργειο Εσωτερικων, αφου αφορα στους Δημους.
3.Σε καθε περιπτωση το παρον Ν/Σ πρεπει να αποσυρθει εξ ολοκληρου, ιδιως, ως αντισυνταγματικο (2Σ), ατοπο, μη αναγκαιο, εκτος πεδιου εφαρμογης, κακοτεχνο, κατα νοσφηση εξουσιας και αρμοδιοτητων, επιζήμιο και βλαπτικο για την προστασια του φυσικου Περιβαλλοντος και της προστασιας των δημοτων, των καταναλωτών, καθως και την προστασια της αποκεντρωμενης τοπικής Αυτοδιοικησης, επιπλεον αντιεπιστημονικο, αντιθετα με το ενιαιο του κυκλου νερου (ΣτΕ1886/2022)
Ζωη’ Μιζε’λη, Δικηγορος
1.Να επισυναφθει και να ληφθει υπ’ οψιν και η Ανακοινωση της Ε.Δ.Ε.Υ.Α στο παρακάτω λινγκ απο τον ιστοτοπο της
https://www.edeya.gr/index.php/el/edeya/nea/anakoinoseis/item/1971-anakinosi-gia-tin-ipagogi-ton-ipiresivn-idatos-se-rithmistiki-arxi
2.Οι Ρυθμιστικές Αρχές ιδρυονται με πεδιο εφαρμογής για εκεί, οπου υπάρχει «Αγορά» π.χ. ηδη, προσφατα για Ενέργεια, Τηλεπικοινωνίες, κτλ, ώστε να ελέγξουν, ιδιως, την κερδοσκοπία, τον Ανταγωνισμό. Στη Διοικηση & τη Διαχειριση των υδατων (ποσιμων, βροχινων, πηγων, ακαθαρτων αποχετευσεων, αρδευσης κλπ) δεν υπάρχει Ανταγωνισμός, διοτι προβλέπονται νομοθετικα ως φυσικά τοπικά (δημοτικα) «μονοπώλια», αλλως ως αγαθα εκτος συναλλακτικης λογικης. Ειναι νομικης φυσεως «πραγματα» εκτος συναλλαγης, κοινα τοις πασι, διοτι ειναι δημοσια αγαθα ζωτικης σημασιας για την αξια της ανθρωπινης και καθε ζωσας υπαρξης στον πλανητη (αρθρ. 966, 968 Α.Κ., 2Σ., διεθνεις συνθηκες). Εκτός εαν με το Ν/Σ τουτο σκοπεύεται να δημιουργηθει «Αγορά» υδάτων για συναλλακτικους εμπορικους, κερδοσκοπικους σκοπους, ενεργων αναγκων και συνθηκων Προσφορας-Ζητησης, ωστε πρωτα να » ετοιμαστει» η Ρ.Α.Α.Ε.Υ.
Σε καθε περιπτωση ειναι ανεδαφικο, ανακολουθο, ατοπο, χωρις να υπαρχουν τα πραγματικα δεδομενα της » Αγορας υδατων κλπ», να επιχειρειται η επιβολή απο πανω προς τα κατω ενος νοθου και ψευδεπιγραφου νομοθετικου πλαισιου, κενο περιεχομενου ανυπαρκτου πεδιου εφαρμογής του! Δεν μπορει να μεταβαλλεται νοθα ο προορισμος ενος αγαθου («πραγματος») απο πανω με Ν/Σ, οταν απο κατω παραμενουν τα πραγματικα περιστατικα de jure, de facto και φυσικα αναλοιωτα. Απεναντιας, εαν δεχτουμε οτι πιθανολογουνται σεναρια κλιματικης αλλαγης αυξησης θερμοκρασίας, τοτε θα εχουμε αποτελεσματα μειωσης ροης των υδατων, αρα, σε καμια περιπτωση δεν μπορει, ουτε κατ’ εξαιρεση να δημιουργηθουν συνθηκες ιδιωτικης Αγορας Προσφορας και Ζητησης ποσιμων νερων, ακαθαρτων νερων, βροχινων, πηγων, αρδευσης κλπ. με σκοπο την εμπορια η’ την κερδοφορια.
Ως διδαγμα κοινης πειρας και πασιδηλο μεχρι τωρα, η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε Ρυθμιστική Αρχή έχει νόημα, όταν η «λογικη διαθεσης» της παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται» η’ κατακερματιζεται η Διοικηση & η Διαχειριση του στη λογικη ενος μιγματος Μαρκετινγκ για κερδοσκοπια. Αυτο εχει ως συνεπεια να δημιουργουνται περισσοτεροι παροχοι και μεσαζοντες απο την παραγωγή, τη μεταποιηση, την τυποποιηση, τη διανομη του κλπ, αρα, να υπεραυξανεται το κοστος και τα παγια του , που μετακυλιονται ολα στον τελικο καταναλωτη/χρηστη, συν η τιμη και το περιθωριο κερδοσκοπιας για τα πολλα κατακερματισμενα «διαχειριστικα του σταδια» . Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα «μονοπώλιο» υπό δημόσια διοικηση, έλεγχο και διαχειριση, τωρα δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες, συνηθως με τη μορφη Α.Ε.. Ετσι, ως «αντιστάθμισμα» δημοσίου, ιδιως, ελέγχου, εποπτειας, αξιολογησης, δημιουργείται μία Ρυθμιστική Αρχή, ώστε, καθως οι πρακτικες της «ελεύθερης αγοράς» ολοενα παγιωνονται, να υπάρχει ένας έλεγχος και παρεμβαση, ιδιως, υπερ του Δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ειναι ιδιωτικοποιημενος, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί, όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι Επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης (ΔΕΥΑ) υπόκεινται στον ευθύ, αμεσο, μονιμο και αποτελεσματικό έλεγχο και διαχειριση του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία Ρυθμιστική Αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής. Με την εκ του πλαγιου καταστρατηγηση του υπαρχοντος νομοθετικου πλαισιου, με πλαγιομετωπικο σφυροκοπημα, για σταδιακή νομικιστικη ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα δικαιωματα και τα συμφέροντα των δημοτων και των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, επιχειρήθηκε ωσαν Μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ) και της Ρυθμιστικης Αρχης Υδατων, ενω, τελικως, εχει επιτευχθει η εξοδος απο το μνημονιακο τοτε καθεστως, και, αρα, δεν ειναι αναγκαια πλεον η επιτευξη της.
Με το παρον Ν/Σ δεν ιδρύεται Ανεξαρτητη Αρχη Υδατων (για να ρυθμιζει τον ανυπαρκτο Ανταγωνισμο της Αγορας υδατων), παρα επιδιώκεται να υπαγάγουν τον εν λόγω τομέα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας!, σε παντελως ασχετο αντικειμενο πεδιου εφαρμογης της (τι σκοπιμοτητα υποκρυπτεται?) της οποίας το έργο δεν καταφερε να ελεγξει τα υπερκερδη του Χρηματιστηριου Ενεργειας. Μηπως το επόμενο Ν/Σ θα αφορα σε δημιουργια Χρηματιστηριου Νερου, Υδατων & Αποβλητων;
Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με αυτες τις αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το Νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης (και στην ΕΔΕΥΑ)? Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το Ν/Σ ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ;
Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους, κι οχι επί των καθαρών κερδών τους. Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού.
Η μεθοδος κοστολογησης, τιμολόγησης και ο ελεγχος της οικονομικης αποδοτικοτητας δεν εξασφαλιζονται οπως με αοριστιες, κενα λογικης, αντιφάσεις κ ανεπαρκειες διατυπωνονται στο Ν/Σ. Δεν οριζονται επακριβως, δεν περιγραφονται δεικτες ποιοτητας, κριτηρια ποιοτητας και αειφορικης διαχειρισης. Η Διαβουλευση ορισθηκε σε ημερες σοβαρων αργιων και ειναι αλυσιτελης, αθεατη, μη νομιμως κατ’ ουσιαν προβλεφθεισα για τους σκοπους που προοριζεται χωρις ευοδωση, ως εκ τουτων πασχει ως μη τηρηση λυσιτελως ουσιωδους τυπου της ολης διαδικασιας ψηφισης του παροντος Ν/Σ. Κανονικα, πρεπει να παραταθει ο χρονος Διαβουλευσης. Επιπλεον, με σχετικο Νομο του 1069/980 και δικ αποφαση 5/2022ΑΠ η αρμοδιοτητα υπαγεται και στο Υπουργειο Εσωτερικων, αφου αφορα στους Δημους.
3.Σε καθε περιπτωση το παρον Ν/Σ πρεπει να αποσυρθει εξ ολοκληρου, ιδιως, ως αντισυνταγματικο (2Σ), ατοπο, μη αναγκαιο, εκτος πεδιου εφαρμογης, κακοτεχνο, κατα νοσφηση εξουσιας και αρμοδιοτητων, επιζήμιο και βλαπτικο για την προστασια του φυσικου Περιβαλλοντος και της προστασιας των δημοτων, των καταναλωτών, καθως και την προστασια της αποκεντρωμενης τοπικής Αυτοδιοικησης, επιπλεον αντιεπιστημονικο, αντιθετα με το ενιαιο του κυκλου νερου (ΣτΕ1886/2022)
O τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Υποχρεωτικώς, οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποφασιστικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής, τουλάχιστον, της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό.
Στις εταιρείες ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ όπου, μέσω της μετοχικής τους σύνθεσης, ικανοποιείται η συνταγματική επιταγή για ευθύ και αποφασιστικό έλεγχο του Δημοσίου, δεν είναι δυνατόν να ανταγωνίζονται μεταξύ τους ούτε και να κερδοσκοπούν.
Η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλαδή, εκεί που υπήρχε ευθύς και αποφασιστικός έλεγχος του Δημοσίου, τώρα δημιουργούνται ιδιωτικές, ανταγωνιστικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπέρ του δημοσίου συμφέροντος.
Σε τι αποσκοπεί, λοιπόν, η δημιουργία ρυθμιστικής αρχής για την ύδρευση, την αποχέτευση και την άρδευση αν είναι να τηρηθούν όσα το Σύνταγμα επιβάλλει; Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.
Ως γνωστόν η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).
Και δεν φτάνει που προσπαθούν να υπαγάγουν και τον τομέα ύδρευσης και αποχέτευσης σε ρυθμιστική αρχή, αλλά δεν ιδρύουν καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκουν να υπαγάγουν τον εν λόγω τομέα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει. Να κάνουν το νερό σαν το ρεύμα ! Τι άλλο θα σκεφτούν ; Χρηματιστήριο Νερού ; Οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, προσδοκούν προφανώς, σε συνεργασία με την Κυβέρνηση, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα !
Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;
Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !
Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ; Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ κ ΕΥΑΘ κ πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;
Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.
Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.
Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;
Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικές έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μια αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.
Ως γνωστόν η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).
Και δεν φτάνει που προσπαθούν να υπαγάγουν και τον τομέα ύδρευσης και αποχέτευσης σε ρυθμιστική αρχή, αλλά δεν ιδρύουν καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκουν να υπαγάγουν τον εν λόγω τομέα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει. Να κάνουν το νερό σαν το ρεύμα ! Τι άλλο θα σκεφτούν ; Χρηματιστήριο Νερού ; Οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, προσδοκούν προφανώς, σε συνεργασία με την Κυβέρνηση, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα !
Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;
Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !
Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ; Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ κ ΕΥΑΘ κ πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;
Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.
Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.
Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;
Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικές έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μια αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.
Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικές έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μια αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.
Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.
Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.
Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;
Θέλω να τοποθετηθώ στην παρούσα διαβούλευση για να εκφράσω τις παρατηρήσεις μου σχετικά με το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με τίτλο: «Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων, διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων και ενίσχυση της υδατικής πολιτικής» και ιδιαίτερα για τα άρθρα 5, 11, 12, 15-21.
Με διαδικασίες αμφισβητούμενης νομιμότητας και ενώ ο νόμος ορίζει ως ελάχιστο χρόνο διαβούλευσης τις δυο εβδομάδες, με σπασμωδικές κινήσεις περιορίστηκε η διαβούλευση σε 11 ημέρες και μάλιστα με καταληκτική ημερομηνία την αργία της Καθαράς Δευτέρας. Είναι τουλάχιστον απαράδεκτο σε ένα κρίσιμο σχέδιο νόμου που επιχειρεί να αλλάξει τον υδατικό χάρτη της χώρας, να ευτελίζεται με τον τρόπο αυτό η διαδικασία της διαβούλευσης και το δημοκρατικό δικαίωμα των πολιτών να μετέχουν σε αυτή.
Με το παραπάνω σχέδιο νόμου, η κυβέρνηση, αναθέτει σε μία αρχή, που ουδόλως γνωρίζει τα ύδατα, ούτε και έχει αντιστοίχως ειδικευμένο προσωπικό, να ασκεί ουσιαστικές εξουσίες επί ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ κλπ , οι οποίοι μάλιστα πάροχοι θα της πληρώνουν κάθε χρόνο συγκεκριμένο ποσοστό από το τζίρο τους για να ασκεί τις εν λόγω αρμοδιότητές της (που προφανώς θα μετακυλίεται μετά και στους καταναλωτές…).
Η θέσπιση Αρχής Υδάτων είναι το καθοριστικό βήμα για την εισαγωγή του νερού ως εμπορικού προϊόντος σε ελεύθερη και απορυθμισμένη αγορά.
Οι ρυθμιστικές Αρχές, λόγω της οικονομικής παγκοσμιοποίησης και ιδίως της πολιτικής που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδρύθηκαν και αποσκοπούν στην ρύθμιση των αγορών που απελευθερώθηκαν λόγω των ιδιωτικοποιήσεων, χαρακτηριστικά παραδείγματα, μεταξύ άλλων, αποτελούν η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και η Εθνική Επιτροπή Ταχυδρομείων και Τηλεπικοινωνιών (ΕΕΤΤ).
Στον τομέα των υδάτων της Χώρας όμως δεν υπάρχει ούτε και νοείται αγορά νερού και ούτε επιτρέπεται η δραστηριοποίηση κερδοσκοπικών επιχειρήσεων, ώστε να απαιτείται η ρύθμισή τους από Ανεξάρτητη Αρχή.
Οι δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης είναι κοινωφελείς, εκπληρώνουν δημόσιο και μη κερδοσκοπικό σκοπό και υπόκεινται υποχρεωτικά στον άμεσο και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό.
Ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης δεν επιτρέπεται από το Σύνταγμα να βρεθεί εκτός δημοσίου ελέγχου γιατί μόνο ο άμεσος και ουσιαστικός δημόσιος έλεγχος μπορεί να εξυπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον και το συμφέρον των πολιτών, όπως ξεκάθαρα, σταθερά και αμετακίνητα έκρινε το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας σε μια σειρά σχεδόν ομόφωνων αποφάσεών του (ΣτΕ 1906/2014, 190 &191/2022), ελάχιστων είναι η αλήθεια υπέρ των πολιτών που τα δικαιώματά τους δοκιμάζονται σκληρά από τον καιρό των Μνημονίων και γι΄ αυτό ακριβώς το λόγο ιδιαιτέρως σημαντικών.
Με το κατατεθέν νομοσχέδιο γίνεται αμέσως αντιληπτή η ανικανότητα της Ρυθμιστικής Αρχής, η οποία χωρίς προηγούμενη ειδική γνώση και εμπειρία στον κύκλο του νερού και με γραμματειακό προσωπικό μόλις τριών (3) ατόμων, θα θεσπίζει κριτήρια ικανότητας και αποδοτικότητας των πάνω από εκατό (100) στον αριθμό (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΥΑ) παρόχων ύδρευσης της Χώρας, απόλυτα εξειδικευμένων και με μεγάλη εμπειρία που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού ασχολούνται αποκλειστικά στην ύδρευση και αποχέτευση πολλές δεκαετίες, και τους οποίους θα αξιολογεί και θα πιστοποιεί την επάρκειά τους!!!!!
Η ομόφωνη απόφαση 2519/2022 ΣτΕ μείζονος σύνθεσης του Δ’ Τμήματος, που ακύρωσε την 135275/2017 απόφαση της διυπουργικής Εθνικής Επιτροπής Υδάτων περί κανόνων τιμολόγησης νερού (ΚΥΑ νερού), έκρινε αμετάκλητα ότι το νερό δεν είναι εμπορικό προϊόν.
Η επίσης ομόφωνη 1886/20022 απόφαση του ΣτΕ της ίδιας σύνθεσης του Δ’ Τμήματος νομολόγησε ότι ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή έως την βρύση.
Κατά την άποψή μας, ο στόχος της κυβέρνησης είναι εμφανής: να παραδώσει νευραλγικούς και μονοπωλιακού χαρακτήρα λειτουργίες του δημόσιου τομέα και της Αυτοδιοίκησης σε ιδιώτες, όπως επιδιώκει συστηματικά εδώ και τριάμισι χρόνια, με το ΣΔΙΤ παραχώρησης του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (ΕΥΣ) της ΕΥΔΑΠ, το σχέδιο συγχωνεύσεων και ΣΔΙΤ στις Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης και Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ), τις ιδιωτικές μονάδες επεξεργασίας και καύσης απορριμμάτων που προωθεί το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων, τη χρεωκοπία ΔΕΥΑ και ΦΟΔΣΑ με το ενεργειακό κόστος και το φόρο ταφής, κλπ.
Όμως παράλληλα το νομοσχέδιο πετυχαίνει και τη σημαντική αποδυνάμωση της λειτουργίας της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας όσον αφορά στην εποπτεία και στον έλεγχο του ενεργειακού τομέα, για να εξυπηρετούνται πιο άνετα τα συμφέροντα λίγων στο χώρο της ενέργειας.
Πιστεύουμε ότι πρόκειται για άλλη μια προσπάθεια ιδιωτικοποίησης των υδάτων της χώρας και τούτο διότι η ρυθμιστική αρχή έχει νόημα μόνο σε αγορές που ελευθερώνονται προς ιδιωτικοποίηση. Για τον λόγο αυτόν και όταν το 2011 ιδρύθηκε το ΤΑΙΠΕΔ και ξεκίνησε η ιδιωτικοποίηση των πάντων, στα Μνημόνια μπήκε και η υποχρέωση ίδρυσης μίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων.
Από τότε όμως έχουν αλλάξει πολλά κυρίως λόγω των αποφάσεων του ΣτΕ, που απαγόρευσαν την ιδιωτικοποίηση υψώνοντας συνταγματικό ανάχωμα στις προσπάθειες της κυβέρνησης και μας προκαλεί εντύπωση που ακόμα γίνονται προσπάθειες να ψηφιστούν νόμοι προς την ίδια κατεύθυνση.
Το νερό ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό.
Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).
Το γεγονός ότι το σχέδιο νόμου δεν προτίθεται να ιδρύσει καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκει να υπαγάγει την ύδρευση και αποχέτευση στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει, δημιουργεί τα ερωτήματα:
Ποιος είναι ο σκοπός; Να γίνει και το νερό σαν το ρεύμα; Όπως οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα ;
Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;
Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !
Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ;
Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ και πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;
Απαιτώ από την κυβέρνηση να μην καταθέσει το νομοσχέδιο προς ψήφιση στη Βουλή και την καλεί να διασφαλίσει ότι η διαχείριση νερού θα τελεί υπό τον έλεγχο της Πολιτείας. Σε αυτή την κατεύθυνση καλούμε επίσης την αυτοδιοίκηση αλλά και όλους τους φορείς που δραστηριοποιούνται στο χώρο της ενέργειας, του νερού, της ανακύκλωσης και της διαχείρισης απορριμμάτων αλλά και τις καταναλωτικές οργανώσεις και τους πολίτες να διαμορφώσουμε ένα μέτωπο υπεράσπισης των βασικών κοινωνικών αγαθών, ώστε τα σχέδια της κυβέρνησης να μείνουν στα χαρτιά.
Το Σωματείο μας θέλει να τοποθετηθεί στην παρούσα διαβούλευση για να εκφράσει τις παρατηρήσεις του σχετικά με το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με τίτλο: «Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων, διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων και ενίσχυση της υδατικής πολιτικής» και ιδιαίτερα για τα άρθρα 5, 11, 12, 15-21.
Με διαδικασίες αμφισβητούμενης νομιμότητας και ενώ ο νόμος ορίζει ως ελάχιστο χρόνο διαβούλευσης τις δυο εβδομάδες, με σπασμωδικές κινήσεις περιορίστηκε η διαβούλευση σε 11 ημέρες και μάλιστα με καταληκτική ημερομηνία την αργία της Καθαράς Δευτέρας. Είναι τουλάχιστον απαράδεκτο σε ένα κρίσιμο σχέδιο νόμου που επιχειρεί να αλλάξει τον υδατικό χάρτη της χώρας, να ευτελίζεται με τον τρόπο αυτό η διαδικασία της διαβούλευσης και το δημοκρατικό δικαίωμα των πολιτών να μετέχουν σε αυτή.
Με το παραπάνω σχέδιο νόμου, η κυβέρνηση, αναθέτει σε μία αρχή, που ουδόλως γνωρίζει τα ύδατα, ούτε και έχει αντιστοίχως ειδικευμένο προσωπικό, να ασκεί ουσιαστικές εξουσίες επί ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ κλπ , οι οποίοι μάλιστα πάροχοι θα της πληρώνουν κάθε χρόνο συγκεκριμένο ποσοστό από το τζίρο τους για να ασκεί τις εν λόγω αρμοδιότητές της (που προφανώς θα μετακυλίεται μετά και στους καταναλωτές…).
Η θέσπιση Αρχής Υδάτων είναι το καθοριστικό βήμα για την εισαγωγή του νερού ως εμπορικού προϊόντος σε ελεύθερη και απορυθμισμένη αγορά.
Οι ρυθμιστικές Αρχές, λόγω της οικονομικής παγκοσμιοποίησης και ιδίως της πολιτικής που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδρύθηκαν και αποσκοπούν στην ρύθμιση των αγορών που απελευθερώθηκαν λόγω των ιδιωτικοποιήσεων, χαρακτηριστικά παραδείγματα, μεταξύ άλλων, αποτελούν η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας και η Εθνική Επιτροπή Ταχυδρομείων και Τηλεπικοινωνιών (ΕΕΤΤ).
Στον τομέα των υδάτων της Χώρας όμως δεν υπάρχει ούτε και νοείται αγορά νερού και ούτε επιτρέπεται η δραστηριοποίηση κερδοσκοπικών επιχειρήσεων, ώστε να απαιτείται η ρύθμισή τους από Ανεξάρτητη Αρχή.
Οι δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης είναι κοινωφελείς, εκπληρώνουν δημόσιο και μη κερδοσκοπικό σκοπό και υπόκεινται υποχρεωτικά στον άμεσο και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό.
Ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης δεν επιτρέπεται από το Σύνταγμα να βρεθεί εκτός δημοσίου ελέγχου γιατί μόνο ο άμεσος και ουσιαστικός δημόσιος έλεγχος μπορεί να εξυπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον και το συμφέρον των πολιτών, όπως ξεκάθαρα, σταθερά και αμετακίνητα έκρινε το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας σε μια σειρά σχεδόν ομόφωνων αποφάσεών του (ΣτΕ 1906/2014, 190 &191/2022), ελάχιστων είναι η αλήθεια υπέρ των πολιτών που τα δικαιώματά τους δοκιμάζονται σκληρά από τον καιρό των Μνημονίων και γι΄ αυτό ακριβώς το λόγο ιδιαιτέρως σημαντικών.
Με το κατατεθέν νομοσχέδιο γίνεται αμέσως αντιληπτή η ανικανότητα της Ρυθμιστικής Αρχής, η οποία χωρίς προηγούμενη ειδική γνώση και εμπειρία στον κύκλο του νερού και με γραμματειακό προσωπικό μόλις τριών (3) ατόμων, θα θεσπίζει κριτήρια ικανότητας και αποδοτικότητας των πάνω από εκατό (100) στον αριθμό (ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΔΕΥΑ) παρόχων ύδρευσης της Χώρας, απόλυτα εξειδικευμένων και με μεγάλη εμπειρία που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού ασχολούνται αποκλειστικά στην ύδρευση και αποχέτευση πολλές δεκαετίες, και τους οποίους θα αξιολογεί και θα πιστοποιεί την επάρκειά τους!!!!!
Η ομόφωνη απόφαση 2519/2022 ΣτΕ μείζονος σύνθεσης του Δ’ Τμήματος, που ακύρωσε την 135275/2017 απόφαση της διυπουργικής Εθνικής Επιτροπής Υδάτων περί κανόνων τιμολόγησης νερού (ΚΥΑ νερού), έκρινε αμετάκλητα ότι το νερό δεν είναι εμπορικό προϊόν.
Η επίσης ομόφωνη 1886/20022 απόφαση του ΣτΕ της ίδιας σύνθεσης του Δ’ Τμήματος νομολόγησε ότι ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή έως την βρύση.
Κατά την άποψή μας, ο στόχος της κυβέρνησης είναι εμφανής: να παραδώσει νευραλγικούς και μονοπωλιακού χαρακτήρα λειτουργίες του δημόσιου τομέα και της Αυτοδιοίκησης σε ιδιώτες, όπως επιδιώκει συστηματικά εδώ και τριάμισι χρόνια, με το ΣΔΙΤ παραχώρησης του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος (ΕΥΣ) της ΕΥΔΑΠ, το σχέδιο συγχωνεύσεων και ΣΔΙΤ στις Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης και Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ), τις ιδιωτικές μονάδες επεξεργασίας και καύσης απορριμμάτων που προωθεί το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων, τη χρεωκοπία ΔΕΥΑ και ΦΟΔΣΑ με το ενεργειακό κόστος και το φόρο ταφής, κλπ.
Όμως παράλληλα το νομοσχέδιο πετυχαίνει και τη σημαντική αποδυνάμωση της λειτουργίας της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας όσον αφορά στην εποπτεία και στον έλεγχο του ενεργειακού τομέα, για να εξυπηρετούνται πιο άνετα τα συμφέροντα λίγων στο χώρο της ενέργειας.
Πιστεύουμε ότι πρόκειται για άλλη μια προσπάθεια ιδιωτικοποίησης των υδάτων της χώρας και τούτο διότι η ρυθμιστική αρχή έχει νόημα μόνο σε αγορές που ελευθερώνονται προς ιδιωτικοποίηση. Για τον λόγο αυτόν και όταν το 2011 ιδρύθηκε το ΤΑΙΠΕΔ και ξεκίνησε η ιδιωτικοποίηση των πάντων, στα Μνημόνια μπήκε και η υποχρέωση ίδρυσης μίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων.
Από τότε όμως έχουν αλλάξει πολλά κυρίως λόγω των αποφάσεων του ΣτΕ, που απαγόρευσαν την ιδιωτικοποίηση υψώνοντας συνταγματικό ανάχωμα στις προσπάθειες της κυβέρνησης και μας προκαλεί εντύπωση που ακόμα γίνονται προσπάθειες να ψηφιστούν νόμοι προς την ίδια κατεύθυνση.
Το νερό ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό.
Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).
Το γεγονός ότι το σχέδιο νόμου δεν προτίθεται να ιδρύσει καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκει να υπαγάγει την ύδρευση και αποχέτευση στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει, δημιουργεί τα ερωτήματα:
Ποιος είναι ο σκοπός; Να γίνει και το νερό σαν το ρεύμα; Όπως οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα ;
Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;
Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !
Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ;
Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ και πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;
Το Σωματείο μας απαιτεί από την κυβέρνηση να μην καταθέσει το νομοσχέδιο προς ψήφιση στη Βουλή και την καλεί να διασφαλίσει ότι η διαχείριση νερού θα τελεί υπό τον έλεγχο της Πολιτείας. Σε αυτή την κατεύθυνση καλούμε επίσης την αυτοδιοίκηση αλλά και όλους τους φορείς που δραστηριοποιούνται στο χώρο της ενέργειας, του νερού, της ανακύκλωσης και της διαχείρισης απορριμμάτων αλλά και τις καταναλωτικές οργανώσεις και τους πολίτες να διαμορφώσουμε ένα μέτωπο υπεράσπισης των βασικών κοινωνικών αγαθών, ώστε τα σχέδια της κυβέρνησης να μείνουν στα χαρτιά.
Επί των αναφερομένων ερωτημάτων της αναρτημένης αιτιολογικής έκθεσης «Ποιο ζήτημα αντιμετωπίζει η αξιολογούμενη ρύθμιση;» και «Γιατί αποτελεί πρόβλημα;» σημειώνονται τα κάτωθι αναφορικά με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο υλοποίησης της πολιτικής διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος στη Χώρα μας, από τα οποία προκύπτει ότι δεν υφίσταται ουσιώδες κενό για αυτό και δεν γίνεται ουδεμία αναφορά της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ στο κεφάλαιο Α: «Πεδίο εφαρμογής και γενικές Αρχές» του σχεδίου νόμου, καθόσον:
Η Οδηγία 2000/60/ΕΚ «Θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής υδάτων» δημιουργεί ένα πλαίσιο προστασίας των υδατικών πόρων και θεωρεί το νερό ως περιβαλλοντικό, κοινωνικό και οικονομικό αγαθό. Ένα από τα κύρια εργαλεία που εισάγει η Οδηγία Πλαίσιο είναι η ανάκτηση του κόστους των υπηρεσιών ύδατος, ορίζοντας ως συνιστώσες του όχι μόνο το οικονομικό κόστος, αλλά και το περιβαλλοντικό κόστος και το κόστος πόρου.
Σε εφαρμογή της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ Πλαίσιο για τα Ύδατα (άρθρο 9 και παρ. 4 του άρθρου 11) και της εθνικής νομοθεσίας που την ενσωματώνει [Ν. 3199/2003 (Α’ 280) και Π.Δ. 51/2007 (Α’54), όπως ισχύουν] εκδόθηκε η υπ’ αρ. 135275/2017 (Β’ 1751) Απόφαση της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων με την οποία εγκρίθηκαν, οι Γενικοί Κανόνες Κοστολόγησης και Τιμολόγησης των Υπηρεσιών Ύδατος για διάφορες χρήσεις νερού (εξειδικεύοντας τους κανόνες Τιμολόγησης των Υπηρεσιών παροχής νερού ύδρευσης και υπηρεσιών αποχέτευσης και επεξεργασίας λυμάτων, καθώς της παροχής ύδατος για αγροτική χρήση), κανόνες και μέτρα βελτίωσης των υπηρεσιών αυτών, καθώς και ο καθορισμός των διαδικασιών και της μεθόδου ανάκτησης του κόστους των υπηρεσιών αυτών, συμπεριλαμβανομένου του περιβαλλοντικού κόστους και του κόστους υδατικού πόρου, ώστε να επιτυγχάνεται η βιώσιμη χρήση και η βελτίωση της κατάστασης των υδάτων, σύμφωνα με τους περιβαλλοντικούς στόχους του άρθρου 4 του Π.Δ. 51/2007 και να διασφαλίζεται ο συνταγματικά κατοχυρωμένος δημόσιος χαρακτήρας του νερού ως κοινωνικό αγαθό.
Με το αρθρο 3 της υπ’ αρ. 135275/2017 (Β’ 1751) Απόφασης δίνονται οι ορισμοί για τους όρους: “Πάροχοι υπηρεσιών ύδατος”, ‘’ Κοστολόγηση”,“Χρηματοοικονομικό κόστος”, “Περιβαλλοντικό κόστος”,“Κόστος πόρου”,“Περιβαλλοντικό τέλος”, Συνολικό κόστος” ,“Ανάκτηση κόστους” και “Τιμολόγηση”.
Για την παρακολούθηση και βελτίωση των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του με το άρθρο 13 της υπ’ αρ. 135275/2017 (Β’ 1751) Απόφασης θεσπίστηκε ο «Μηχανισμός Παρακολούθησης Υπηρεσιών Ύδατος» (ΜΠΥΥ), στα πλαίσια του οποίου καθορίστηκαν τα έντυπα καταγραφής των στοιχείων από τους παρόχους, καθώς και οι δείκτες παρακολούθησης των υπηρεσιών ύδατος (παρατήματα IV και Vτης ΚΥΑ) και δημιουργήθηκε από την πρώην ΕΓΥ και νυν Γεγική Δ/νση Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας μηχανισμός παρακολούθησης και εποπτείας, μέσω πληροφοριακού συστήματος στον ιστοχώρο του Υ.Π.ΕΝ.
Οι εμπλεκόμενοι Φορείς στην υλοποίηση της πολιτικής διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος είναι οι Πάροχοι Υπηρεσιών Ύδατος, οι Δ/νσεις Υδάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων της Χώρας και η Γενική Δ/νση Υδάτων του ΥΠΕΝ, με υποχρεώσεις που απορρέουν με σαφήνεια από τις διατάξεις .της υπ’ αρ. 135275/2017 Απόφασης
Παράλληλα στα πλαίσια της 1ης Αναθεώρησης των Σχεδίων Διαχείρισης των Λεκανών Απορροής Ποταμών (ΣΔΛΑΠ) της Χώρας , που εγκρίθηκαν το Δεκέμβριο του 2017, αφ ενός ολοκληρώθηκε η οικονομική ανάλυση των χρήσεων ύδατος σε επίπεδο Λεκάνης Απορροής Ποταμού, προσδιορίζοντας μεταξύ άλλων το περιβαλλοντικό κόστος και το κόστος πόρου για κάθε χρήση και αφ ετέρου θεσπίστηκαν στο Πρόγραμμα Μέτρων όλων των ΣΔΛΑΠ της Χώρας οριζόντια Βασικά Μέτρα για την υποβοήθηση υλοποίησης της πολιτικής διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος.
Τα αποτελέσματα της υλοποίησης της πολιτικής διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος στη Χώρα μας ως σήμερα μετά από τις Ετήσιες Εκθέσεις των Δ/νσεων Υδάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, αποτυπώνονται στις αντίστοιχες ετήσιες Εθνικές Εκθέσεις που είναι αναρτημένες στον ισότοπο του ΥΠΕΝ.
Από τις Εκθέσεις διαπιστώνονται σοβαρά προβλήματα , στην ΕΚΘΕΣΗ για το έτος 2019 αναφέρεται ότι: Το ποσοστό των παρόχων που εισήγαγαν στοιχεία, επί του συνόλου των 721 παρόχων στο πληροφοριακό σύστημα (ΜΠΥΥ), για το έτος αναφοράς 2019, ανέρχεται σε 36% για την υπηρεσία ύδρευσης – αποχέτευσης και σε 40% για την υπηρεσία άρδευσης και απαιτείται να αντιμετωπιστούν.
Ωστόσο αντί να αντιμετωπισθούν, μέσω της εν τοις πράγμασι αξιολόγησης των αναγκών σε πόρους ανθρώπινους και υλικούς των Παρόχων Υπηρεσιών Ύδατος, των Δ/νσεων Υδάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων και της Γενικής Δ/νσης Υδάτων του ΥΠΕΝ, σε συνάρτηση με τις αρμοδιότητες που τους έχουν εκχωρηθεί και πιθανές περαιτέρω παρεμβάσεις υποβοήθησης του ρόλου τους απλά απαξιώνονται.
Επί πλέον δεν απουσιάζει από το ισχύον νομικό πλαίσιο η επιβολή κυρώσεων στους παρόχους υπηρεσιών ύδατος λόγω μη συμμόρφωσης τους (όπως αναφέρει η αιτιολογική έκθεση) , έχει θεσμοθετηθεί με το άρθρο 14 της υπ’ αρ. 135275/2017 (Β’ 1751), η οποία δεν έχει ενεργοποιηθεί λογω μη έκδοσης ως σήμερα, της οριζόμενης από την εν λόγω διάταξη, Απόφασης της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων, προκειμένου στη συνέχεια οι Δ/νσεις Υδάτων να δύνανται να προβαίνουν σε επιβολή προστίμων λόγω μη συμμόρφωσης.
Όλα τα ανωτέρω «κρύβονται κάτω από το χαλί» και τα προβλήματα αντιμετωπίζονται με το παρόν σχέδιο νόμου:
1) προσθέτοντας μια νέα αρμόδια αρχή πέραν της ανώτατης κρατικής Αρχής που είναι το ΥΠΕΝ παρέχοντας της με το άρθρο 11 του Σχεδίου Νόμου ,σωρεία αρμοδιοτήτων εκ των οποίων οι περισσότερες αλληλεπικαλύπτονται με αρμοδιότητες που θα συνεχίζει να ασκεί το Υπουργείο Περιβάλλοντος, το Υπουργείο Υγείας (πόσιμο νερό) το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης (Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων κλπ), το Υπουργείο Εσωτερικών, οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις (Δ/νσεις Υδάτων ), οι Περιφέρειες (ΟΕΒ, ποιότητα του πόσιμου), οι Δήμοι οι ΔΕΥΑ κλπ. Ειδικότερα όσον αφορά την άσκηση πολιτικής διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος στη Χώρα η Γενική Δ/νση Υδάτων του ΥΠΕΝ διατηρεί όλες τις αρμοδιότητές της όπως αυτές απορρέουν από τον Οργανισμό του ΥΠΕΝ [ΠΔ 132/2017 (Α’ 160)] εκτός από η υποπερ. γγ) της περ. γ) της παρ. 3 του άρθρου 55 : «γγ) η παρακολούθηση και εποπτεία: 1. της εφαρμογής των κανόνων διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος σε όλους τους τομείς της χρήσης του, 2. της εφαρμογής της μεθοδολογίας και των κανόνων τιμολόγησης των υπηρεσιών ύδατος ανάλογα με τη χρήση τους και 3. της απρόσκοπτης, αξιόπιστης και οικονομικά προσιτής παροχής νερού προς τους χρήστες-καταναλωτές» η οποία καταργείται με το άθρο 24 του παρόντος Σχεδίου Νόμου.
2) Η προτεινόμενη ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΑΡΧΗ για την η παρακολούθηση και εποπτεία της τιμολογιακής πολιτικής της Χώρας θα χρησιμοποιεί τον προαναφερόμενο υφιστάμενο μηχανισμό παρακολούθησης υπηρεσιών ύδατος, καθόσον: I) με το άρθρο 3 του παρόντος Σχεδίου Νόμου, μεταφέρονται αυτούσιοι οι ορισμοί της υπ’ αρ. 135275/2017 (Β’ 1751) ΚΥΑ εκτός από τους όρους ‘’Συνολικό κόστος” ,“Ανάκτηση κόστους” και II)Τα έντυπα καταγραφής των στοιχείων από τους παρόχους , καθώς και οι δείκτες παρακολούθησης των υπηρεσιών ύδατος της ΚΥΑ έχουν μεταφερθεί στο άρθρο 25 του παρόντος σχεδίου Νόμου συνιστώντας τα παραρτήματα ΙΙ και ΙΙΙ αυτού, βάσει των οποίων ορίζεται με το άρθρο 11 του σχεδίου νόμου να γίνεται η εποπτεία από την Ρυθμιστική Αρχή. Το‘’Συνολικό κόστος” και η“Ανάκτηση κόστους” εμπεριέχονται στους δείκτες που θα χρησιμοποιεί ωστόσο δεν δινει τους αντίστοιχους ορισμούς.
3) Με το άρθρο 12 το παρόν Σχέδιο Νόμου «θεραπεύει» τα προβλήματα με ενοποίηση των παρόχων σε μεγαλύτερα σχήματα, όταν:
i. ήδη πολλοί εκ των παρόχων ύδρευσης ακόμα δυσκολεύονται να διαχειριστούν τη μετάβαση από τα όρια των Καποδιστριακών Δήμων στα όρια των Καλλικρατικών, λόγω και της μορφολογίας της Χώρας μας όπου αναγκαστικά διαχειρίζονται πολλαπλά υδροδοτικά συστήματα.
ii. για τους Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων με το άρθρο 46 του ν.4456/2017 (ΦΕΚ Α΄24) “Ρυθμίσεις θεμάτων έργων και οργανισμών εγγείων βελτιώσεων”, το άρθρο 66 του ν. 4546/2018 (ΦΕΚ Α΄101) και την υπ’ αρ. 3252/99092/2017 (ΦΕΚ Β΄3452) ΚΥΑ των υπουργών Εσωτερικών και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ρυθμίζεται σειρά θεμάτων σχετικά με το θεσμικό πλαίσιο των Έργων και των Οργανισμών Εγγείων Βελτιώσεων (ΟΕΒ). Οι κύριες ρυθμίσεις αφορούν στην ανάθεση συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων στις Περιφέρειες, τη διευθέτηση θεμάτων σχετικά με τις προσλήψεις προσωπικού στους ΟΕΒ, τη μεταβίβαση αρμοδιοτήτων διοίκησης, λειτουργίας και συντήρησης σε φορείς, τη σύνθεση συμβουλίων, την αναπροσαρμογή του τρόπου είσπραξης οφειλών από τους ΟΕΒ, κ.α. Οι Περιφέρειες μεριμνούν για την ορθή, εύρυθμη και βιώσιμη λειτουργία των ΟΕΒ σύμφωνα με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο περί εγγείων βελτιώσεων. Για τη διασφάλιση των παραπάνω, οι Περιφέρειες δύνανται να παρέχουν τεχνική ή διοικητική βοήθεια προς τους ΟΕΒ, προκειμένου να αντιμετωπιστούν προβλήματα στη λειτουργία των Οργανισμών
4) με το άρθρο 18 του παρόντος Σχεδίου Νόμου ενεργοποιείται η επιβολή προστίμων στους Παρόχους Υπηρεσιών Ύδατος
5) σύμφωνα με το άρθρο 21 του παρόντος Σχεδίου Νόμου, η Ρυθμιστική Αρχή, με τη στελέχωση της με τρεις (3) θέσεις με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου για την υποστήριξη του έργου του κλάδου υδάτων, οι οποίοι θα προσλαμβάνονται με Απόφαση του Προέδρου της ΡΑ, θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει στο σύνολο της Χώρας τα προβλήματα που θέτει η προαναφερόμενη παρ. 2 της αιτιολογικής έκθεσης του ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ!!!
Ανακοίνωση ΠΟΕ-ΔΕΥΑ_ 24 Φεβρουαρίου 2023
Σε συνέχεια τη δημόσιας διαβούλευσης που ξεκίνησε στις 16 Φεβρουαρίου 2023 για το νομοσχέδιο που αφορά την μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας (ΡΑΕ) σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ) με παράλληλη τροποποίηση και επέκταση των αρμοδιοτήτων της, η Ομοσπονδία μας ζητά από τα συναρμόδια Υπουργεία την απόσυρση του νομοσχεδίου διότι η δημιουργία μίας Υπερ-Αρχής στον τομέα των υδάτων ο οποίος, τουλάχιστον μέχρι σήμερα δεν λειτουργεί στην Ελλάδα σε ανταγωνιστικό περιβάλλον αγοράς.
Το νερό είναι θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα που τελεί υπό καθεστώς νόμιμου μονοπωλίου υπό την εποπτεία και διαχείριση θεσμοθετημένων οργάνων τόσο της τοπικής αυτοδιοίκησης όσο και των συναρμόδιων υπουργείων.
Κάθε στρατηγική διαχείρισης στον τομέα των υδάτων, τόσο σε τοπικό όσο και σε κεντρικό επίπεδο, οφείλει να διασφαλίζει τόσο ότι όλα τα έμβια όντα μπορούν να έχουν πρόσβαση στις ποσότητες νερού που είναι απαραίτητες για την επιβίωση τους όσο και ότι θα υπάρχουν ικανά αποθέματα για να μην διαταράσσεται η βιοποικιλότητα των περιοχών και να προστατεύεται το περιβάλλον και η δημόσια υγεία.
Οι ΔΕΥΑ, τα 40 και πλέον τα χρόνια λειτουργίας τους έχουν αποδείξει ότι διασφαλίζουν στις τοπικές κοινωνίες που δραστηριοποιούνται τόσο την ορθολογική διαχείριση των υδάτινων πόρων όσο και την απρόσκοπτη διάθεση ποιοτικού νερού ανθρώπινης κατανάλωσης, ακόμα και σε περιόδους υγειονομικής κρίσης όπως η κρίση με την νόσο Covid-19 που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια.
Σε όλες τις περιοχές που η διαχείριση του πόσιμου νερού ανθρώπινης κατανάλωσης γίνεται από ΔΕΥΑ τα αποτελέσματα είναι σαφέστατα καλύτερα. Επίσης, έχουν υλοποιήσει και διαχειρίζονται σημαντικά και μεγάλου προϋπολογισμού έργα έχοντας πλέον αναπτύξει εξειδίκευση και τεχνογνωσία στον τομέα που τις καθιστούν ως τους πιο έμπειρους φορείς στον κλάδο.
Δεν μπορούμε λοιπόν να κατανοήσουμε την προφανή παράκαμψη τους, η οποία επιχειρείται με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο η οποία αποδεικνύεται πρωτίστως με την καταστρατήγηση θεμελιωδών όρων του ιδρυτικού τους νόμου, (αυτοτέλεια ΔΕΥΑ, ανταποδοτικότητα πόρων, σύγκρουση με τις αρμοδιότητες των ΔΣ των ΔΕΥΑ). Αντιμετωπίζονται ως κοινοί πάροχοι και όχι ως ουσιαστικοί φορείς διαχείρισης και μάλιστα χωρίς αποφασιστικό λόγο στην δημιουργία της εθνικής στρατηγικής στον τομέα υδάτων.
Το γεγονός αυτό θεωρούμε ότι σε καμιά περίπτωση δεν συμβάλλει στην βελτίωση των πολιτικών και στόχων που οφείλει να χαρακτηρίζει οποιαδήποτε δημοσιονομική πολιτική σχεδιάζεται και εφαρμόζεται στο τομέα των υδάτων.
Στα πλαίσια αυτά και θεωρώντας ότι κάθε προτεινόμενο νομοσχέδιο, ειδικά για των τόσο ευαίσθητο τομέα του πόσιμου νερού και τις διαχείρισης των υδάτων πόρων, οφείλει να είναι προϊόν διευρυμένης και σχολαστικής διαβούλευσης προτείνουμε τη απόσυρση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου και την έναρξη εποικοδομητικού διαλόγου με όλους του εμπλεκόμενους στο τομέα φορείς στον οποίο οφείλουμε να συμπεριλάβουμε και τις τοπικές κοινωνίες.
Προτείνουμε επίσης τα σωματεία να συμμετέχουν στην διαβούλευση στην πλατφόρμα (opengov.gr), καταγράφοντας την αντίθεση του κλάδου για τις σημαντικές αλλαγές που προωθεί η Κυβέρνηση στη διαχείριση του νερού. Η προθεσμία λήγει στις 27/2.
Επίσης, αν δεν αποσυρθεί το νομοσχέδιο την ημέρα που θα συζητηθεί στη Βουλή προτείνουμε να κλείσουν όλες οι ΔΕΥΑ με απόφαση των διοικητικών συμβουλίων ενώ ταυτόχρονα τα σωματεία των εργαζομένων να αναδείξουν με κάθε τρόπο τις απαράδεκτες αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση.
Απόψεις
Επί Σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας
«Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων και διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων, ενίσχυση της υδατικής πολιτικής»
Επί των αναφερομένων ερωτημάτων της αναρτημένης αιτιολογικής έκθεσης «Ποιο ζήτημα αντιμετωπίζει η αξιολογούμενη ρύθμιση;» και «Γιατί αποτελεί πρόβλημα;» σημειώνονται τα κάτωθι αναφορικά με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο υλοποίησης της πολιτικής διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος στη Χώρα μας, από τα οποία προκύπτει ότι δεν υφίσταται ουσιώδες κενό για αυτό και δεν γίνεται ουδεμία αναφορά της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ στο κεφάλαιο Α: «Πεδίο εφαρμογής και γενικές Αρχές» του σχεδίου νόμου, καθόσον:
Η Οδηγία 2000/60/ΕΚ «Θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής υδάτων» δημιουργεί ένα πλαίσιο προστασίας των υδατικών πόρων και θεωρεί το νερό ως περιβαλλοντικό, κοινωνικό και οικονομικό αγαθό. Ένα από τα κύρια εργαλεία που εισάγει η Οδηγία Πλαίσιο είναι η ανάκτηση του κόστους των υπηρεσιών ύδατος, ορίζοντας ως συνιστώσες του όχι μόνο το οικονομικό κόστος, αλλά και το περιβαλλοντικό κόστος και το κόστος πόρου.
Σε εφαρμογή της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ Πλαίσιο για τα Ύδατα (άρθρο 9 και παρ. 4 του άρθρου 11) και της εθνικής νομοθεσίας που την ενσωματώνει [Ν. 3199/2003 (Α’ 280) και Π.Δ. 51/2007 (Α’54), όπως ισχύουν] εκδόθηκε η υπ’ αρ. 135275/2017 (Β’ 1751) Απόφαση της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων με την οποία εγκρίθηκαν, οι Γενικοί Κανόνες Κοστολόγησης και Τιμολόγησης των Υπηρεσιών Ύδατος για διάφορες χρήσεις νερού (εξειδικεύοντας τους κανόνες Τιμολόγησης των Υπηρεσιών παροχής νερού ύδρευσης και υπηρεσιών αποχέτευσης και επεξεργασίας λυμάτων, καθώς της παροχής ύδατος για αγροτική χρήση), κανόνες και μέτρα βελτίωσης των υπηρεσιών αυτών, καθώς και ο καθορισμός των διαδικασιών και της μεθόδου ανάκτησης του κόστους των υπηρεσιών αυτών, συμπεριλαμβανομένου του περιβαλλοντικού κόστους και του κόστους υδατικού πόρου, ώστε να επιτυγχάνεται η βιώσιμη χρήση και η βελτίωση της κατάστασης των υδάτων, σύμφωνα με τους περιβαλλοντικούς στόχους του άρθρου 4 του Π.Δ. 51/2007 και να διασφαλίζεται ο συνταγματικά κατοχυρωμένος δημόσιος χαρακτήρας του νερού ως κοινωνικό αγαθό.
Με το αρθρο 3 της υπ’ αρ. 135275/2017 (Β’ 1751) Απόφασης δίνονται οι ορισμοί για τους όρους: “Πάροχοι υπηρεσιών ύδατος”, ‘’ Κοστολόγηση”,“Χρηματοοικονομικό κόστος”, “Περιβαλλοντικό κόστος”,“Κόστος πόρου”,“Περιβαλλοντικό τέλος”, Συνολικό κόστος” ,“Ανάκτηση κόστους” και “Τιμολόγηση”.
Για την παρακολούθηση και βελτίωση των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του με το άρθρο 13 της υπ’ αρ. 135275/2017 (Β’ 1751) Απόφασης θεσπίστηκε ο «Μηχανισμός Παρακολούθησης Υπηρεσιών Ύδατος» (ΜΠΥΥ), στα πλαίσια του οποίου καθορίστηκαν τα έντυπα καταγραφής των στοιχείων από τους παρόχους, καθώς και οι δείκτες παρακολούθησης των υπηρεσιών ύδατος (παρατήματα IV και Vτης ΚΥΑ) και δημιουργήθηκε από την πρώην ΕΓΥ και νυν Γεγική Δ/νση Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας μηχανισμός παρακολούθησης και εποπτείας, μέσω πληροφοριακού συστήματος στον ιστοχώρο του Υ.Π.ΕΝ. http://wsm.ypeka.gr.
Οι εμπλεκόμενοι Φορείς στην υλοποίηση της πολιτικής διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος είναι οι Πάροχοι Υπηρεσιών Ύδατος, οι Δ/νσεις Υδάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων της Χώρας και η Γενική Δ/νση Υδάτων του ΥΠΕΝ, με υποχρεώσεις που απορρέουν με σαφήνεια από τις διατάξεις .της υπ’ αρ. 135275/2017 Απόφασης
Παράλληλα στα πλαίσια της 1ης Αναθεώρησης των Σχεδίων Διαχείρισης των Λεκανών Απορροής Ποταμών (ΣΔΛΑΠ) της Χώρας , που εγκρίθηκαν το Δεκέμβριο του 2017, αφ ενός ολοκληρώθηκε η οικονομική ανάλυση των χρήσεων ύδατος σε επίπεδο Λεκάνης Απορροής Ποταμού, προσδιορίζοντας μεταξύ άλλων το περιβαλλοντικό κόστος και το κόστος πόρου για κάθε χρήση και αφ ετέρου θεσπίστηκαν στο Πρόγραμμα Μέτρων όλων των ΣΔΛΑΠ της Χώρας οριζόντια Βασικά Μέτρα για την υποβοήθηση υλοποίησης της πολιτικής διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος.
Τα αποτελέσματα της υλοποίησης της πολιτικής διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος στη Χώρα μας ως σήμερα μετά από τις Ετήσιες Εκθέσεις των Δ/νσεων Υδάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, αποτυπώνονται στις αντίστοιχες ετήσιες Εθνικές Εκθέσεις που είναι αναρτημένες στον ισότοπο του ΥΠΕΝ.
Από τις Εκθέσεις διαπιστώνονται σοβαρά προβλήματα , στην ΕΚΘΕΣΗ για το έτος 2019 αναφέρεται ότι: Το ποσοστό των παρόχων που εισήγαγαν στοιχεία, επί του συνόλου των 721 παρόχων στο πληροφοριακό σύστημα (ΜΠΥΥ), για το έτος αναφοράς 2019, ανέρχεται σε 36% για την υπηρεσία ύδρευσης – αποχέτευσης και σε 40% για την υπηρεσία άρδευσης και απαιτείται να αντιμετωπιστούν.
Ωστόσο αντί να αντιμετωπισθούν, μέσω της εν τοις πράγμασι αξιολόγησης των αναγκών σε πόρους ανθρώπινους και υλικούς των Παρόχων Υπηρεσιών Ύδατος, των Δ/νσεων Υδάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων και της Γενικής Δ/νσης Υδάτων του ΥΠΕΝ, σε συνάρτηση με τις αρμοδιότητες που τους έχουν εκχωρηθεί και πιθανές περαιτέρω παρεμβάσεις υποβοήθησης του ρόλου τους απλά απαξιώνονται.
Επί πλέον δεν απουσιάζει από το ισχύον νομικό πλαίσιο η επιβολή κυρώσεων στους παρόχους υπηρεσιών ύδατος λόγω μη συμμόρφωσης τους (όπως αναφέρει η αιτιολογική έκθεση) , έχει θεσμοθετηθεί με το άρθρο 14 της υπ’ αρ. 135275/2017 (Β’ 1751), η οποία δεν έχει ενεργοποιηθεί λογω μη έκδοσης ως σήμερα, της οριζόμενης από την εν λόγω διάταξη, Απόφασης της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων, προκειμένου στη συνέχεια οι Δ/νσεις Υδάτων να δύνανται να προβαίνουν σε επιβολή προστίμων λόγω μη συμμόρφωσης.
Όλα τα ανωτέρω «κρύβονται κάτω από το χαλί» και τα προβλήματα αντιμετωπίζονται με το παρόν σχέδιο νόμου:
1) προσθέτοντας μια νέα αρμόδια αρχή πέραν της ανώτατης κρατικής Αρχής που είναι το ΥΠΕΝ παρέχοντας της με το άρθρο 11 του Σχεδίου Νόμου ,σωρεία αρμοδιοτήτων εκ των οποίων οι περισσότερες αλληλεπικαλύπτονται με αρμοδιότητες που θα συνεχίζει να ασκεί το Υπουργείο Περιβάλλοντος, το Υπουργείο Υγείας (πόσιμο νερό) το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης (Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων κλπ), το Υπουργείο Εσωτερικών, οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις (Δ/νσεις Υδάτων ), οι Περιφέρειες (ΟΕΒ, ποιότητα του πόσιμου), οι Δήμοι οι ΔΕΥΑ κλπ. Ειδικότερα όσον αφορά την άσκηση πολιτικής διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος στη Χώρα η Γενική Δ/νση Υδάτων του ΥΠΕΝ διατηρεί όλες τις αρμοδιότητές της όπως αυτές απορρέουν από τον Οργανισμό του ΥΠΕΝ [ΠΔ 132/2017 (Α’ 160)] εκτός από η υποπερ. γγ) της περ. γ) της παρ. 3 του άρθρου 55 : «γγ) η παρακολούθηση και εποπτεία: 1. της εφαρμογής των κανόνων διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος σε όλους τους τομείς της χρήσης του, 2. της εφαρμογής της μεθοδολογίας και των κανόνων τιμολόγησης των υπηρεσιών ύδατος ανάλογα με τη χρήση τους και 3. της απρόσκοπτης, αξιόπιστης και οικονομικά προσιτής παροχής νερού προς τους χρήστες-καταναλωτές» η οποία καταργείται με το άθρο 24 του παρόντος Σχεδίου Νόμου.
2) Η προτεινόμενη ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΑΡΧΗ για την η παρακολούθηση και εποπτεία της τιμολογιακής πολιτικής της Χώρας θα χρησιμοποιεί τον προαναφερόμενο υφιστάμενο μηχανισμό παρακολούθησης υπηρεσιών ύδατος, καθόσον: I) με το άρθρο 3 του παρόντος Σχεδίου Νόμου, μεταφέρονται αυτούσιοι οι ορισμοί της υπ’ αρ. 135275/2017 (Β’ 1751) ΚΥΑ εκτός από τους όρους ‘’Συνολικό κόστος” ,“Ανάκτηση κόστους” και II)Τα έντυπα καταγραφής των στοιχείων από τους παρόχους , καθώς και οι δείκτες παρακολούθησης των υπηρεσιών ύδατος της ΚΥΑ έχουν μεταφερθεί στο άρθρο 25 του παρόντος σχεδίου Νόμου συνιστώντας τα παραρτήματα ΙΙ και ΙΙΙ αυτού, βάσει των οποίων ορίζεται με το άρθρο 11 του σχεδίου νόμου να γίνεται η εποπτεία από την Ρυθμιστική Αρχή. Το‘’Συνολικό κόστος” και η“Ανάκτηση κόστους” εμπεριέχονται στους δείκτες που θα χρησιμοποιεί ωστόσο δεν δινει τους αντίστοιχους ορισμούς.
3) Με το άρθρο 12 το παρόν Σχέδιο Νόμου «θεραπεύει» τα προβλήματα με ενοποίηση των παρόχων σε μεγαλύτερα σχήματα, όταν:
i. ήδη πολλοί εκ των παρόχων ύδρευσης ακόμα δυσκολεύονται να διαχειριστούν τη μετάβαση από τα όρια των Καποδιστριακών Δήμων στα όρια των Καλλικρατικών, λόγω και της μορφολογίας της Χώρας μας όπου αναγκαστικά διαχειρίζονται πολλαπλά υδροδοτικά συστήματα.
ii. για τους Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων με το άρθρο 46 του ν.4456/2017 (ΦΕΚ Α΄24) “Ρυθμίσεις θεμάτων έργων και οργανισμών εγγείων βελτιώσεων”, το άρθρο 66 του ν. 4546/2018 (ΦΕΚ Α΄101) και την υπ’ αρ. 3252/99092/2017 (ΦΕΚ Β΄3452) ΚΥΑ των υπουργών Εσωτερικών και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ρυθμίζεται σειρά θεμάτων σχετικά με το θεσμικό πλαίσιο των Έργων και των Οργανισμών Εγγείων Βελτιώσεων (ΟΕΒ). Οι κύριες ρυθμίσεις αφορούν στην ανάθεση συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων στις Περιφέρειες, τη διευθέτηση θεμάτων σχετικά με τις προσλήψεις προσωπικού στους ΟΕΒ, τη μεταβίβαση αρμοδιοτήτων διοίκησης, λειτουργίας και συντήρησης σε φορείς, τη σύνθεση συμβουλίων, την αναπροσαρμογή του τρόπου είσπραξης οφειλών από τους ΟΕΒ, κ.α. Οι Περιφέρειες μεριμνούν για την ορθή, εύρυθμη και βιώσιμη λειτουργία των ΟΕΒ σύμφωνα με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο περί εγγείων βελτιώσεων. Για τη διασφάλιση των παραπάνω, οι Περιφέρειες δύνανται να παρέχουν τεχνική ή διοικητική βοήθεια προς τους ΟΕΒ, προκειμένου να αντιμετωπιστούν προβλήματα στη λειτουργία των Οργανισμών
4) με το άρθρο 18 του παρόντος Σχεδίου Νόμου ενεργοποιείται η επιβολή προστίμων στους Παρόχους Υπηρεσιών Ύδατος
5) σύμφωνα με το άρθρο 21 του παρόντος Σχεδίου Νόμου, η Ρυθμιστική Αρχή, με τη στελέχωση της με τρεις (3) θέσεις με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου για την υποστήριξη του έργου του κλάδου υδάτων, οι οποίοι θα προσλαμβάνονται με Απόφαση του Προέδρου της ΡΑ, θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει στο σύνολο της Χώρας τα προβλήματα που θέτει η προαναφερόμενη παρ. 2 της αιτιολογικής έκθεσης του ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ!!!
Να αποσυρθεί τελείως το παρόν σχέδιο νόμου και ειδικά όλες οι διατάξεις για την ύδρευση, την άρδευση, την διαχείριση υγρών αποβλήτων. Είναι αντισυνταγματικο καθώς αντιβαίνει στο άρθρο 106 παρ 3 του Συντάγματος.
Αποτελεί μια ακόμη παράφορη και κατά συρροή προσπάθεια παράκαμψης των αποφάσεων 1904/2014, 190/2022 και 191/2022 της ολομέλειας του ΣτΕ.
Αντιτίθεται στην (ΕΕ) 2020/2184 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το νερό.
Το νομοσχέδιο αποτελεί Δούρειο Ίππο για την ιδιωτικοποίηση του νερού με ολέθριες συνέπειες για τον πολίτη και την ευημερία της χώρας και πρέπει να αποσυρθεί.
Επίσης η απελευθέρωση της ενέργειας γίνεται με τρόπο που δεν εξυπηρετεί την μείωση του ανθρακικού αποτυπώματος του πολίτη αλλά γίνεται με κερδοσκοπικό τρόπο προς το συμφέρον μεγάλων επενδυτών και αναγκάζει τον αυτοπαραγωγο πολίτη να κάνει το ίδιο, με μεγάλα κόστη επένδυσης, αντί με μικρές εγκαταστάσεις χαμηλού κόστους που να αποσκοπούν αποκλειστικά προς την μείωση της ενέργειας που αντλεί από το δίκτυο και την μείωση του λογαριασμού του. Πρέπει και αυτό να αλλάξει.
Απόψεις
Επί Σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας
«Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων και διεύρυνση του αντικειμένου της με αρμοδιότητες επί των υπηρεσιών ύδατος και της διαχείρισης αστικών αποβλήτων, ενίσχυση της υδατικής πολιτικής»
Επί των αναφερομένων ερωτημάτων της αναρτημένης αιτιολογικής έκθεσης «Ποιο ζήτημα αντιμετωπίζει η αξιολογούμενη ρύθμιση;» και «Γιατί αποτελεί πρόβλημα;» σημειώνονται τα κάτωθι αναφορικά με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο υλοποίησης της πολιτικής διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος στη Χώρα μας, από τα οποία προκύπτει ότι δεν υφίσταται ουσιώδες κενό για αυτό και δεν γίνεται ουδεμία αναφορά της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ στο κεφάλαιο Α: «Πεδίο εφαρμογής και γενικές Αρχές» του σχεδίου νόμου, καθόσον:
Η Οδηγία 2000/60/ΕΚ «Θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής υδάτων» δημιουργεί ένα πλαίσιο προστασίας των υδατικών πόρων και θεωρεί το νερό ως περιβαλλοντικό, κοινωνικό και οικονομικό αγαθό. Ένα από τα κύρια εργαλεία που εισάγει η Οδηγία Πλαίσιο είναι η ανάκτηση του κόστους των υπηρεσιών ύδατος, ορίζοντας ως συνιστώσες του όχι μόνο το οικονομικό κόστος, αλλά και το περιβαλλοντικό κόστος και το κόστος πόρου.
Σε εφαρμογή της Οδηγίας 2000/60/ΕΚ Πλαίσιο για τα Ύδατα (άρθρο 9 και παρ. 4 του άρθρου 11) και της εθνικής νομοθεσίας που την ενσωματώνει [Ν. 3199/2003 (Α’ 280) και Π.Δ. 51/2007 (Α’54), όπως ισχύουν] εκδόθηκε η υπ’ αρ. 135275/2017 (Β’ 1751) Απόφαση της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων με την οποία εγκρίθηκαν, οι Γενικοί Κανόνες Κοστολόγησης και Τιμολόγησης των Υπηρεσιών Ύδατος για διάφορες χρήσεις νερού (εξειδικεύοντας τους κανόνες Τιμολόγησης των Υπηρεσιών παροχής νερού ύδρευσης και υπηρεσιών αποχέτευσης και επεξεργασίας λυμάτων, καθώς της παροχής ύδατος για αγροτική χρήση), κανόνες και μέτρα βελτίωσης των υπηρεσιών αυτών, καθώς και ο καθορισμός των διαδικασιών και της μεθόδου ανάκτησης του κόστους των υπηρεσιών αυτών, συμπεριλαμβανομένου του περιβαλλοντικού κόστους και του κόστους υδατικού πόρου, ώστε να επιτυγχάνεται η βιώσιμη χρήση και η βελτίωση της κατάστασης των υδάτων, σύμφωνα με τους περιβαλλοντικούς στόχους του άρθρου 4 του Π.Δ. 51/2007 και να διασφαλίζεται ο συνταγματικά κατοχυρωμένος δημόσιος χαρακτήρας του νερού ως κοινωνικό αγαθό.
Με το αρθρο 3 της υπ’ αρ. 135275/2017 (Β’ 1751) Απόφασης δίνονται οι ορισμοί για τους όρους: “Πάροχοι υπηρεσιών ύδατος”, ‘’ Κοστολόγηση”,“Χρηματοοικονομικό κόστος”, “Περιβαλλοντικό κόστος”,“Κόστος πόρου”,“Περιβαλλοντικό τέλος”, Συνολικό κόστος” ,“Ανάκτηση κόστους” και “Τιμολόγηση”.
Για την παρακολούθηση και βελτίωση των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του με το άρθρο 13 της υπ’ αρ. 135275/2017 (Β’ 1751) Απόφασης θεσπίστηκε ο «Μηχανισμός Παρακολούθησης Υπηρεσιών Ύδατος» (ΜΠΥΥ), στα πλαίσια του οποίου καθορίστηκαν τα έντυπα καταγραφής των στοιχείων από τους παρόχους, καθώς και οι δείκτες παρακολούθησης των υπηρεσιών ύδατος (παρατήματα IV και Vτης ΚΥΑ) και δημιουργήθηκε από την πρώην ΕΓΥ και νυν Γεγική Δ/νση Υδάτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας μηχανισμός παρακολούθησης και εποπτείας, μέσω πληροφοριακού συστήματος στον ιστοχώρο του Υ.Π.ΕΝ. http://wsm.ypeka.gr.
Οι εμπλεκόμενοι Φορείς στην υλοποίηση της πολιτικής διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος είναι οι Πάροχοι Υπηρεσιών Ύδατος, οι Δ/νσεις Υδάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων της Χώρας και η Γενική Δ/νση Υδάτων του ΥΠΕΝ, με υποχρεώσεις που απορρέουν με σαφήνεια από τις διατάξεις .της υπ’ αρ. 135275/2017 Απόφασης
Παράλληλα στα πλαίσια της 1ης Αναθεώρησης των Σχεδίων Διαχείρισης των Λεκανών Απορροής Ποταμών (ΣΔΛΑΠ) της Χώρας , που εγκρίθηκαν το Δεκέμβριο του 2017, αφ ενός ολοκληρώθηκε η οικονομική ανάλυση των χρήσεων ύδατος σε επίπεδο Λεκάνης Απορροής Ποταμού, προσδιορίζοντας μεταξύ άλλων το περιβαλλοντικό κόστος και το κόστος πόρου για κάθε χρήση και αφ ετέρου θεσπίστηκαν στο Πρόγραμμα Μέτρων όλων των ΣΔΛΑΠ της Χώρας οριζόντια Βασικά Μέτρα για την υποβοήθηση υλοποίησης της πολιτικής διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος.
Τα αποτελέσματα της υλοποίησης της πολιτικής διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος στη Χώρα μας ως σήμερα μετά από τις Ετήσιες Εκθέσεις των Δ/νσεων Υδάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, αποτυπώνονται στις αντίστοιχες ετήσιες Εθνικές Εκθέσεις που είναι αναρτημένες στον ισότοπο του ΥΠΕΝ.
Από τις Εκθέσεις διαπιστώνονται σοβαρά προβλήματα , στην ΕΚΘΕΣΗ για το έτος 2019 αναφέρεται ότι: Το ποσοστό των παρόχων που εισήγαγαν στοιχεία, επί του συνόλου των 721 παρόχων στο πληροφοριακό σύστημα (ΜΠΥΥ), για το έτος αναφοράς 2019, ανέρχεται σε 36% για την υπηρεσία ύδρευσης – αποχέτευσης και σε 40% για την υπηρεσία άρδευσης και απαιτείται να αντιμετωπιστούν.
Ωστόσο αντί να αντιμετωπισθούν, μέσω της εν τοις πράγμασι αξιολόγησης των αναγκών σε πόρους ανθρώπινους και υλικούς των Παρόχων Υπηρεσιών Ύδατος, των Δ/νσεων Υδάτων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων και της Γενικής Δ/νσης Υδάτων του ΥΠΕΝ, σε συνάρτηση με τις αρμοδιότητες που τους έχουν εκχωρηθεί και πιθανές περαιτέρω παρεμβάσεις υποβοήθησης του ρόλου τους απλά απαξιώνονται.
Επί πλέον δεν απουσιάζει από το ισχύον νομικό πλαίσιο η επιβολή κυρώσεων στους παρόχους υπηρεσιών ύδατος λόγω μη συμμόρφωσης τους (όπως αναφέρει η αιτιολογική έκθεση) , έχει θεσμοθετηθεί με το άρθρο 14 της υπ’ αρ. 135275/2017 (Β’ 1751), η οποία δεν έχει ενεργοποιηθεί λογω μη έκδοσης ως σήμερα, της οριζόμενης από την εν λόγω διάταξη, Απόφασης της Εθνικής Επιτροπής Υδάτων, προκειμένου στη συνέχεια οι Δ/νσεις Υδάτων να δύνανται να προβαίνουν σε επιβολή προστίμων λόγω μη συμμόρφωσης.
Όλα τα ανωτέρω «κρύβονται κάτω από το χαλί» και τα προβλήματα αντιμετωπίζονται με το παρόν σχέδιο νόμου:
1) προσθέτοντας μια νέα αρμόδια αρχή πέραν της ανώτατης κρατικής Αρχής που είναι το ΥΠΕΝ παρέχοντας της με το άρθρο 11 του Σχεδίου Νόμου ,σωρεία αρμοδιοτήτων εκ των οποίων οι περισσότερες αλληλεπικαλύπτονται με αρμοδιότητες που θα συνεχίζει να ασκεί το Υπουργείο Περιβάλλοντος, το Υπουργείο Υγείας (πόσιμο νερό) το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης (Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων κλπ), το Υπουργείο Εσωτερικών, οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις (Δ/νσεις Υδάτων ), οι Περιφέρειες (ΟΕΒ, ποιότητα του πόσιμου), οι Δήμοι οι ΔΕΥΑ κλπ. Ειδικότερα όσον αφορά την άσκηση πολιτικής διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος στη Χώρα η Γενική Δ/νση Υδάτων του ΥΠΕΝ διατηρεί όλες τις αρμοδιότητές της όπως αυτές απορρέουν από τον Οργανισμό του ΥΠΕΝ [ΠΔ 132/2017 (Α’ 160)] εκτός από η υποπερ. γγ) της περ. γ) της παρ. 3 του άρθρου 55 : «γγ) η παρακολούθηση και εποπτεία: 1. της εφαρμογής των κανόνων διαχείρισης των υπηρεσιών ύδατος σε όλους τους τομείς της χρήσης του, 2. της εφαρμογής της μεθοδολογίας και των κανόνων τιμολόγησης των υπηρεσιών ύδατος ανάλογα με τη χρήση τους και 3. της απρόσκοπτης, αξιόπιστης και οικονομικά προσιτής παροχής νερού προς τους χρήστες-καταναλωτές» η οποία καταργείται με το άθρο 24 του παρόντος Σχεδίου Νόμου.
2) Η προτεινόμενη ΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΑΡΧΗ για την η παρακολούθηση και εποπτεία της τιμολογιακής πολιτικής της Χώρας θα χρησιμοποιεί τον προαναφερόμενο υφιστάμενο μηχανισμό παρακολούθησης υπηρεσιών ύδατος, καθόσον: I) με το άρθρο 3 του παρόντος Σχεδίου Νόμου, μεταφέρονται αυτούσιοι οι ορισμοί της υπ’ αρ. 135275/2017 (Β’ 1751) ΚΥΑ εκτός από τους όρους ‘’Συνολικό κόστος” ,“Ανάκτηση κόστους” και II)Τα έντυπα καταγραφής των στοιχείων από τους παρόχους , καθώς και οι δείκτες παρακολούθησης των υπηρεσιών ύδατος της ΚΥΑ έχουν μεταφερθεί στο άρθρο 25 του παρόντος σχεδίου Νόμου συνιστώντας τα παραρτήματα ΙΙ και ΙΙΙ αυτού, βάσει των οποίων ορίζεται με το άρθρο 11 του σχεδίου νόμου να γίνεται η εποπτεία από την Ρυθμιστική Αρχή. Το‘’Συνολικό κόστος” και η“Ανάκτηση κόστους” εμπεριέχονται στους δείκτες που θα χρησιμοποιεί ωστόσο δεν δινει τους αντίστοιχους ορισμούς.
3) Με το άρθρο 12 το παρόν Σχέδιο Νόμου «θεραπεύει» τα προβλήματα με ενοποίηση των παρόχων σε μεγαλύτερα σχήματα, όταν:
i. ήδη πολλοί εκ των παρόχων ύδρευσης ακόμα δυσκολεύονται να διαχειριστούν τη μετάβαση από τα όρια των Καποδιστριακών Δήμων στα όρια των Καλλικρατικών, λόγω και της μορφολογίας της Χώρας μας όπου αναγκαστικά διαχειρίζονται πολλαπλά υδροδοτικά συστήματα.
ii. για τους Οργανισμούς Εγγείων Βελτιώσεων με το άρθρο 46 του ν.4456/2017 (ΦΕΚ Α΄24) “Ρυθμίσεις θεμάτων έργων και οργανισμών εγγείων βελτιώσεων”, το άρθρο 66 του ν. 4546/2018 (ΦΕΚ Α΄101) και την υπ’ αρ. 3252/99092/2017 (ΦΕΚ Β΄3452) ΚΥΑ των υπουργών Εσωτερικών και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ρυθμίζεται σειρά θεμάτων σχετικά με το θεσμικό πλαίσιο των Έργων και των Οργανισμών Εγγείων Βελτιώσεων (ΟΕΒ). Οι κύριες ρυθμίσεις αφορούν στην ανάθεση συγκεκριμένων αρμοδιοτήτων στις Περιφέρειες, τη διευθέτηση θεμάτων σχετικά με τις προσλήψεις προσωπικού στους ΟΕΒ, τη μεταβίβαση αρμοδιοτήτων διοίκησης, λειτουργίας και συντήρησης σε φορείς, τη σύνθεση συμβουλίων, την αναπροσαρμογή του τρόπου είσπραξης οφειλών από τους ΟΕΒ, κ.α. Οι Περιφέρειες μεριμνούν για την ορθή, εύρυθμη και βιώσιμη λειτουργία των ΟΕΒ σύμφωνα με το ισχύον θεσμικό πλαίσιο περί εγγείων βελτιώσεων. Για τη διασφάλιση των παραπάνω, οι Περιφέρειες δύνανται να παρέχουν τεχνική ή διοικητική βοήθεια προς τους ΟΕΒ, προκειμένου να αντιμετωπιστούν προβλήματα στη λειτουργία των Οργανισμών
4) με το άρθρο 18 του παρόντος Σχεδίου Νόμου ενεργοποιείται η επιβολή προστίμων στους Παρόχους Υπηρεσιών Ύδατος
5) σύμφωνα με το άρθρο 21 του παρόντος Σχεδίου Νόμου, η Ρυθμιστική Αρχή, με τη στελέχωση της με τρεις (3) θέσεις με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου για την υποστήριξη του έργου του κλάδου υδάτων, οι οποίοι θα προσλαμβάνονται με Απόφαση του Προέδρου της ΡΑ, θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσει στο σύνολο της Χώρας τα προβλήματα που θέτει η προαναφερόμενη παρ. 2 της αιτιολογικής έκθεσης του ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ!!!
Το νομοσχέδιο σδεν λαμβάνει υπόψη του ότι το νερό είναι κοινό αγαθό και ότι το Δημόσιο είναι υποχρεωμένο να διασφαλίζει την ελάχιστη προσβασιμότητα και την προσιτότητα της τιμής του σε όλους τους ανθρώπους. Αυστό συμβαίνει σε όλες της προηγμένες ευρωπαϊκές δημοκρατίες.
Στην Ελλ΄δα μάλιστα, οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.
Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;
Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικές έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μια αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.
Ως γνωστόν η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).
Και δεν φτάνει που προσπαθούν να υπαγάγουν και τον τομέα ύδρευσης και αποχέτευσης σε ρυθμιστική αρχή, αλλά δεν ιδρύουν καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκουν να υπαγάγουν τον εν λόγω τομέα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει. Να κάνουν το νερό σαν το ρεύμα ! Τι άλλο θα σκεφτούν ; Χρηματιστήριο Νερού ; Οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, προσδοκούν προφανώς, σε συνεργασία με την Κυβέρνηση, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα !
Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;
Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !
Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ; Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ κ ΕΥΑΘ κ πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;
Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.
Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.
Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;
Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικές έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μια αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.
26 Φεβρουαρίου 2023, 21:44 | ΙΩΣΗΦ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣΜόνιμος ΣύνδεσμοςΩς γνωστόν η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).Και δεν φτάνει που προσπαθούν να υπαγάγουν και τον τομέα ύδρευσης και αποχέτευσης σε ρυθμιστική αρχή, αλλά δεν ιδρύουν καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκουν να υπαγάγουν τον εν λόγω τομέα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει. Να κάνουν το νερό σαν το ρεύμα ! Τι άλλο θα σκεφτούν ; Χρηματιστήριο Νερού ; Οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, προσδοκούν προφανώς, σε συνεργασία με την Κυβέρνηση, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα !Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ; Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ κ ΕΥΑΘ κ πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικές έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μια αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.
Ως γνωστόν η υπαγωγή του ελέγχου ενός αγαθού κοινής ωφελείας σε ρυθμιστική αρχή έχει νόημα όταν η αγορά παροχής του εν λόγω αγαθού ιδιωτικοποιείται και «απελευθερώνεται». Δηλ., εκεί που υπήρχε ένα μονοπώλιο υπό δημόσιο έλεγχο, δημιουργούνται ιδιωτικές εταιρείες και, έτσι, ως αντιστάθμισμα δημοσίου ελέγχου, δημιουργείται μία ρυθμιστική αρχή, ώστε, στο μέτρο που οι κανόνες της «ελεύθερης αγοράς» επιτρέπουν, να υπάρχει ένας στοιχειώδης έλεγχος υπερ του δημοσίου συμφέροντος. Εν προκειμένω, όμως, ο τομέας παροχής των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης (με εξαίρεση τα εμφιαλωμένα νερά) ΔΕΝ ιδιωτικοποιείται, ούτε και επιτρέπεται εκ του Συντάγματος να ιδιωτικοποιηθεί όπως ρητώς έχει κρίνει με σειρά αποφάσεων η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΟλΣτΕ 1906/2014, 190/2022, 191/2022). Έτσι, υποχρεωτικώς οι επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης υπόκεινται στον ευθύ και αποτελεσματικό έλεγχο του Δημοσίου, δια της κατοχής τουλάχιστον της πλειοψηφίας του μετοχικού τους κεφαλαίου από αυτό. Σε τί, επομένως, αποσκοπεί η εν λόγω νέα αντισυνταγματική προσπάθεια υπαγωγής του ελέγχου, αντί στο Δημόσιο, σε μία ρυθμιστική αρχή ; Η απάντηση είναι προφανής: η Κυβέρνηση επιμένει να προσπαθεί με κάθε τρόπο τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση και των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης αδιαφορώντας προκλητικά για τα συμφέροντα των πολιτών. Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι η Ρυθμιστική Αρχή Υδάτων ήταν μνημονιακό απαιτούμενο μαζί με την ιδιωτικοποίηση των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ το 2011 (με την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ).
Και δεν φτάνει που προσπαθούν να υπαγάγουν και τον τομέα ύδρευσης και αποχέτευσης σε ρυθμιστική αρχή, αλλά δεν ιδρύουν καν ρυθμιστική αρχή υδάτων και επιδιώκουν να υπαγάγουν τον εν λόγω τομέα στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, της οποίας το έργο μόνο επιτυχές δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει. Να κάνουν το νερό σαν το ρεύμα ! Τι άλλο θα σκεφτούν ; Χρηματιστήριο Νερού ; Οι ιδιωτικοί φορείς ενέργειας, που κερδοσκοπούν σε βάρος του ελληνικού λαού, προσδοκούν προφανώς, σε συνεργασία με την Κυβέρνηση, να κερδοσκοπήσουν ακόμη και από το νερό και τα απόβλητα !
Πώς η εντελώς άσχετη με το έργο των υδάτων και της αποχέτευσης ΡΑΕ θα παρεμβαίνει – και μάλιστα με τόσο σημαντικές αρμοδιότητες αλλά και κυρώσεις που προβλέπει το νομοσχέδιο – στο έργο των απολύτως εξειδικευμένων δημοσίων επιχειρήσεων ύδρευσης και αποχέτευσης, που με πλήθος εξειδικευμένου προσωπικού, ασχολούνται αποκλειστικώς με την ύδρευση και αποχέτευση εδώ και δεκαετίες ; Με τα τρία άτομα (!) που προβλέπει το νομοσχέδιο ότι θα προστεθούν στο προσωπικό της ΡΑΕ ; Υπάρχει ειλικρινώς κανείς καλόπιστος που πιστεύει ότι η ΡΑΕ θα μπορεί να παρέμβει στο έργο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ σοβαρά και αποτελεσματικά για το καλό των πολιτών ;
Και μάλιστα για το «έργο» της, η νέα ΡΑΕ θα επιβαρύνει οικονομικά τις δημόσιες επιχειρήσεις ύδρευσης και αποχέτευσης και τις ΔΕΥΑ, εισπράττοντας ποσοστό επί του ετήσιου κύκλου εργασιών τους ! Όχι καν επί των καθαρών κερδών τους ! Ακόμη δηλ. και ζημίες να έχουν, θα υποχρεούνται να δίνουν χρήματα στη νέα ΡΑΕ. Χρήματα δηλ. που θα επιβαρύνουν εν τέλει όλους τους χρήστες νερού !
Η ΡΑΕ θα προτείνει ακόμη και τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης και θα εγκρίνει τα τιμολόγια ελέγχοντας την «οικονομική αποδοτικότητα» ! Σας θυμίζει κάτι σε σχέση με τη μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης της ενέργειας ; Επίσης, η ΡΑΕ θα πιστοποιεί τους παρόχους των υπηρεσιών ύδρευσης ! Την ΕΥΔΑΠ κ ΕΥΑΘ κ πώς ; Ή τους νέους ιδιωτικούς παρόχους, που επιδιώκει η Κυβέρνηση να φέρει και στο νερό, σε αντίθεση με όσα έχουν κριθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Χώρας ;
Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης παραμένουν Δημόσιες σε όλη την χώρα και δεν επιτρέπεται να ιδιωτικοποιηθούν μετά από σειρά αποφάσεων του ΣτΕ (1904/2014, 190/2022, 191/2022). Δεν υπάρχει ανταγωνισμός μεταξύ ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ, δεν υπάρχει ζήτημα κερδοσκοπίας στις υπηρεσίες αυτές, δεν υπάρχει λόγος δημιουργίας Αρχής Υδάτων για να ελέγξει τον ανταγωνισμό.
Η δημιουργία Αρχής για τα Ύδατα προϋποθέτει την ύπαρξη ¨αγοράς υδάτων΄ που σήμερα δεν υπάρχει. Το νομοσχέδιο υποκρύπτει ιδιωτικοποίηση των υδάτων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο αντίστοιχη με αυτήν της ενέργειας.
Σύμφωνα με την απόφαση 1886/2022 του ΣτΕ, ο κύκλος του νερού είναι ενιαίος από την πηγή μέχρι την βρύση. Ποιος ο λόγος δημιουργίας Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων αν δεν σκοπεύετε να ¨σπάσετε¨ τον κύκλο του νερού ώστε να κερδοσκοπήσουν ιδιώτες;
Με την ένταξη των ΕΥΑΘ-ΕΥΔΑΠ-ΔΕΥΑ στην ΡΑΑΕΥ , παύει ο ουσιαστικός έλεγχος του κράτους προς αυτές όπως το Σύνταγμα επιβάλλει. Η ύδρευση και η αποχέτευση εκατομμυρίων πολιτών, η άρδευση όλης της γεωργικές έκτασης της χώρας γίνεται έρμαιο μια αμφιλεγόμενης Αρχής η οποία όπως αποδείχτηκε και με τις τιμές στην Ενέργεια, είναι ανεπαρκής.
Απορρίπτεται η απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ Ολ. 1904/2014, 190/2022, 191/2022). Αυτό από μόνο του είναι σοβαρό ζήτημα.