Αρχική Δημόσια διαβούλευση για το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ)Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ)

Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ)

Δείτε εδώ το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ).

Σχόλια 1 2 3 4
  • 16 Δεκεμβρίου 2019, 11:53 | ΔΙΩΡΥΓΑ GAS

    ΟΦΕΛΗ ΤΟΥ ΑΣΦΑ ΔΙΩΡΥΓΑ GAS (FSRU)

    • Eνίσχυση διευρωπαικών ενεργειακών υποδομών
    Οι εγκαταστάσεις αποθήκευσης ενέργειας καθώς και παραλαβής, αποθήκευσης και επαναεριοποίησης ή αποσυμπίεσης υγροποιημένου φυσικού αερίου (ΥΦΑ) και συμπιεσμένου φυσικού αερίου (ΣΦΑ) διαδραματίζουν αυξανόμενο ρόλο στην ευρωπαϊκή ενεργειακή υποδομή.

    • Aύξηση της ασφάλειας εφοδιασμού της Ελλάδος
    Με δεδομένη την επικείμενη όδευση των εισαγωγών της χώρας μέσω Turkstream αλλά και την λειτουργία του υφιστάμενου διασυνδετηρίου της Ελλάδος με την Βουλγαρία, η αποθήκευση ΥΦΑ στην προτεινόμενη εγκατάσταση ΥΦΑ θα εξυπηρετήσει την ασφάλεια εφοδιασμού της ευρύτερης περιοχής και συνεπώς εντάσσεται στο συνολικό δίχτυ ασφαλείας της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
    Επιπρόσθετα, οι εισαγωγές ΦΑ μέσω της Διώρυγα Gas προορίζονται κατά 80% για την εσωτερική αγορά σε αντίθεση με άλλες υπάρχουσες προτάσεις για τη δημιουργία FSRU.

    • Aύξηση της επάρκειας, της ευστάθειας και μείωση της συμφόρησης του ΕΣΦΑ
    H κατανάλωση φ.α. στις εξόδους του ΕΣΦΑ στο Νότο (μονάδες ηλεκτροπαραγωγής Πελοποννήσου-Αττικής-Βοιωτίας, ΕΠΑ Αττικής, Μεγάλη Βιομηχανία) υπερβαίνει το 80% της συνολικής κατανάλωσης του ΕΣΦΑ και η τοποθέτηση του προτεινόμενου νέου ΑΣΦΑ στον Νότο και ειδικότερα στην διαδρομή προς την Πελοπόννησο προσδίδει μεγαλύτερη τεχνική ευστάθεια στο ΕΣΦΑ. Στην ευστάθεια μάλιστα του συστήματος μπορεί να συμβάλει το νέο ΑΣΦΑ με ποσότητες αερίου εξισορρόπησης που μπορεί ενδεχομένως να προμηθευτεί ο Διαχειριστής παράλληλα με την Ρεβυθούσα και μέσω του Νέου Συστήματος ΑΣΦΑ Αγίων Θεοδώρων.

    • Aύξηση του ανταγωνισμού στην αγορά φ.α.
    Η ύπαρξη περισσοτέρων πυλών εισόδου φυσικού αερίου στο Εθνικό Σύστημα Φυσικού αερίου πολλαπλασιάζει τις εμπορικές δυνατότητες εφοδιασμού με τους εκάστοτε οικονομικότερους όρους σύμφωνα με τα κριτήρια των εισαγωγέων προμηθευτών φυσικού αερίου. Περαιτέρω η υιοθέτηση των Ευρωπαϊκών Κανόνων για την πρόσβαση και μεταφορά φυσικού αερίου μέσω των ΑΣΦΑ αλλά και του ΕΣΦΑ εξασφαλίζει την απρόσκοπτη πρόσβαση σε περισσότερες πηγές τροφοδοσίας οι οποίες βαίνουν αυξανόμενες στον τομέα του ΥΦΑ.

    • Συνέργειες με το τερματικό αεριοποίησης ΦΑ στη Ρεβυθούσα
    H προσέλκυση μεγάλων φορτίων ΥΦΑ (260,000 m3) με την νέα προτεινόμενη υποδομή είναι εφικτή. Μόνο με την Ρεβυθούσα σε λειτουργία οι εισαγωγές τέτοιων φορτίων θα ήταν δυνατή μόνο με διπλή εκφόρτωση. Η δέσμευση ενός πλοίου μεταφοράς ΥΦΑ για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα (10 ημέρες) που απαιτείται σε αυτή την περίπτωση, δεν είναι πολλές φορές εφικτή και επιπλέον το κόστος από μια τέτοια εκφόρτωση μπορεί να αυξήσει το κόστος εισαγωγής του ΥΦΑ με επιβάρυνση στην τιμή του ακόμη και 10-15%.

    • Θετική επίδραση στις Αγορές Προμήθειας και Εμπορίας Φυσικού Αερίου
    α) για την κάλυψη αναγκών πελατών με μονάδες ηλεκτροπαραγωγής στην Ελλάδα
    β) Ανάπτυξη Δικτύου Πώλησης Φυσικού Αερίου στα πρατήρια.
    γ) Ανάπτυξη εφαρμογών μεταφοράς υγροποιημένου φυσικού αερίου σε περιοχές μακριά από το δίκτυο αγωγών του ΕΣΦΑ για εμπορική και βιομηχανική χρήση.
    δ) για εξαγωγές Φ.Α. μέσω των διασυνδέσεων ή και reloads απευθείας από τον Πλωτό Σταθμό Αποθήκευσης Φυσικού Αερίου.
    στ) Ανάπτυξη εφαρμογών για εμπορία υγροποιημένου φυσικού αερίου για marine bunkers.

  • 16 Δεκεμβρίου 2019, 10:55 | Σοφια Ζ.

    Για ακόμη μια φορά η δημόσια διαβούλευση είναι εξαιρετικά μικρής διαρκειας.
    Το ΕΣΕΚ προς σχολιασμο δεν αποτελει εθνικο στρατηγικο σχεδιασμο δεν προκειται για ενεργειακη μεταβαση αλλα για εμπορευματοποιηση και μη αναστρεψιμη καταστροφη των τελευταιων ανεγγικτων περιοχων της Ελλαδας. H Ελλαδα αντιμετωπιζεται ως συνολο χερσαιων και θαλασσιων οικοπεδων που παραχωρουνται για την κερδοφορια εταιρειων.

    Το ΕΣΕΚ που βρίσκεται σε διαβούλευση δεν περιλαμβάνει μια πάρα πολύ βασική προϋπόθεση, στο πλαίσιο των σχεδιαζόμενων ενεργειών για τη διείσδυση των ΑΠΕ και αυτό αφορά στην εξαίρεση παρθένων οικοσυστημάτων της χώρας από αυτές τις επενδύσεις.
    Τα εναπομείνανατα παρθένα μέρη στην Ελλάδα, τα οποία δεν τα έχει αγγίξει ο μαζικός τουρισμός, δε θα έπρεπε να αποτελούν πρόσφορο έδαφος για επενδύσεις. Τα παρθένα μέρη της Ελλάδας απαιτούν την προστασία μας και όχι την παρουσία του ανθρώπινου στοιχείου, μιας και αυτός είναι ο λόγος που παραμένουν μέχρι και σήμερα παρθένα και αμόλυντα και δε χρειάζονται καμία άλλου είδους ανάπτυξη παρά μόνο αυτή που η φύση έχει επιλέξει από μόνη της να αναπτύξει.
    Το ΕΣΕΚ δεν αναφέρεται καθόλου στο θεσμικό πλαίσιο, ούτε στο υφιστάμενο ούτε στο μελλοντικά απαιτούμενο. Σχεδιάζει νέες ΑΠΕ χωρίς να έχει απολογίσει το Υπουργείο τη λειτουργία των μέχρι σήμερα εγκαταστάσεων ΑΠΕ. Υπάρχουν πολλά κενά στη νομοθεσία και δεν αναφέρομαι μόνο στην αδειοδότηση για να γίνουν αλλά και στις υποχρεώσεις που γεννιούνται μετά την αδειοδότηση και αφού ολοκληρωθούν.
    Για παράδειγμα, θα πρέπει το θεσμικό πλαίσιο να συγκεκριμενοποιηθεί ως προς τις δεσμεύσεις που έχουν οι εταιρείες όπου έχουν ήδη δημιουργηθεί αιολικά πάρκα και φωτοβολταικά. Αυτό και ως προς τα ανταποδοτικά οφέλη στις τοπικές κοινωνίες, που δεν έχουν τηρηθεί μέχρι σήμερα, και ως προς τη μέγιστη αποκατάσταση και προστασία του περιβάλλοντος (απόσυρση των παλαιών ανεμολογικών οστών, απόσυρση των Α/Γ μετά το πέρας της διάρκειας ζωής τους, συντήρηση και καθάρισμα των Φ/Β για τη μέγιστη ενεργειακή απόδοση τους, κ.λπ)
    Σε αντίθεση με τα παραπάνω, οι φιλόδοξοι στόχοι του ΕΣΕΚ προκειμένου να επιτευχθούν, είναι πασιφανές ότι προϋποθέτουν το ακριβώς αντίθετο. Θα πρέπει δηλαδή να απλοποιηθούν οι αδειοδοτικές – οιεσδήποτε- διαδικασίες, με αποτέλεσμα να γίνουν γρήγορα και αλόγιστα παντού αιολικά και φωτοβολταικά πάρκα και εξορύξεις ορυκτών πόρων, με σκοπό την «Εδραίωση της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο με ισχυρή συμβολή στην ενεργειακή ασφάλεια της ΕΕ» όπως αναγράφεται. Μα η Ελλάδα είναι φημισμένη για το φυσικό πλούτο της, τα παρθένα μέρη της, τις θάλασσες και τη νησιωτικότητά της…ποιος θα θέλει τώρα να φημίζεται για το ότι η χώρα του θα έχει τη φήμη της μεγαλύτερης «μπαταρία» της Ευρώπης!
    Εξάλλου, είναι εξίσου αρνητικό ότι καμία από τις χρησιμοποιούμενες τεχνολογίες δεν παράγεται στην Ελλάδα αλλά εισάγεται από την Ευρώπη και άλλες Ηπείρους.
    Τέλος, καμία τοπική κοινωνία της οποίας δεσμεύεται η γη για τέτοια έργα δεν ωφελείται ιδιαίτερα οικονομικά ή αλλιώς. Τα έργα αυτά μπορεί να δίνουν λίγους μήνες εργασία σε κάποιους ντόπιους αλλά ουσιαστικά αφήνουν λιγότερο και από ελάχιστες μόνιμες θέσεις εργασίας στην τοπική κοινωνία (1 φύλακας για κάθε εγκατάσταση που μετά από λίγα χρόνια αντικαθίσταται από μια κάμερα και εντάσσεται στα καθημερινά καθήκοντα ενός υπάρχοντος υπαλλήλου της εταιρείας).

    Οπως αναφερουν και λοιποι σχολιαστες:

    Ερωτήματα προκαλεί το γεγονός ότι ενώ η δημόσια διαβούλευση για το ΕΣΕΚ λήγει στις: 16 Δεκεμβρίου 2019
    Η παρουσίαση του τελικού κειμένου στο Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΙΠ) θα πραγματοποιηθεί στις: 19 Δεκεμβρίου 2019
    Η παραπάνω πληροφορία εμφανίστηκε σε ιστοσελίδες στις 13 Δεκεμβρίου 2019.
    Συνεπώς, ερωτάται το Υπουργείο Ενέργειας και οι υπεύθυνοι επεξεργασίας των σχολίων της διαβούλευσης:
    Πως θα κατορθώσουν εντός μόνο 3 ημερών να αναγνώσουν, να επεξεργαστούν και να ενσωματώσουν τα σχόλια και τις προτάσεις που κατατέθηκαν στην διαβούλευση στο τελικό κείμενο του ΕΣΕΚ;

  • 16 Δεκεμβρίου 2019, 10:31 | Νίκη Καρδακάρη

    Μια επισκόπηση των σχολίων που κατατέθηκαν δείχνει περίτρανα ότι οι πολίτες δεν ανέχονται πλέον την συνεχιζόμενη και προοιωνιζόμενα ολιστική καταστροφή της φυσικής κληρονομιάς της χώρας και ομόφωνα απαιτούν χωροθέτηση των ΑΣΠΗΕ εκτός περιοχών Natura 2000.
    Η θέση είναι ώριμη, απόλυτα συμβατή με το Σύνταγμα, την εθνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία. Διοίκηση και κυβέρνηση οφείλουν να εκτελέσουν το παράγγελμα της κοινωνίας στο πλαίσιο της επικείμενης αναθεώρησης του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου ΑΠΕ.

  • 16 Δεκεμβρίου 2019, 10:50 | Enel Green Power Hellas

    Αξιότιμοι κ.κ.,

    Μέσω της παρούσας επιστολής, θα θέλαμε να σας υποβάλλουμε κάποια σχόλια και προτάσεις μας στο υπό διαβούλευση Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ). Καταρχήν βλέπουμε θετικά τις αναφορές για μεγαλύτερη διείσδυση ΑΠΕ τα επόμενα χρόνια και τις γενικότερες πολιτικές που περιγράφονται για να υποστηρίξουν αυτή την διείσδυση, θα θέλαμε όμως να σημειώσουμε τα παρακάτω:

    Ανταγωνιστικές διαδικασίες ΑΠΕ μετά το 2020
    Όσον αφορά το πλαίσιο των ανταγωνιστικών διαδικασιών μετά το 2020, παρατηρούμε πως στο κείμενο του ΕΣΕΚ δεν περιλαμβάνεται κάποια περιγραφή σχετικά με το χρονοδιάγραμμα και τον όγκο των διαγωνισμών, παρά το γεγονός ότι αναγνωρίζεται η σημασία τους. Περαιτέρω επισημαίνουμε την ανάγκη να ξεκινήσει η διαδικασία έγκρισης της επέκτασης του καθεστώτος διαγωνισμών από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μετά το 2020, κατόπιν διαβούλευσης με την αγορά.

    ΑΠΕ και Αποθήκευση:
    Σχετικά με τους στόχους διείσδυσης ΑΠΕ, θεωρούμε πως θα έπρεπε να συμπεριληφθεί μια ακόμη πιο φιλόδοξη πολιτική μεγαλύτερης συμμετοχής ΑΠΕ σε συνδυασμό με μονάδες αποθήκευσης στο ενεργειακό μας μείγμα μέχρι το 2030, δεδομένης μάλιστα της σταδιακής απολιγνιτοποίησης μέχρι το 2028 η οποία δημιουργεί περιθώριο νέας ισχύος. Συγκεκριμένα, δεν βλέπουμε ανάγκη να υπάρχει τόσο υψηλό ποσοστό υποκατάστασης του απερχόμενου λιγνίτη με φυσικό αέριο όπως εκτιμάται στο σχέδιο. Η αναπόφευκτη ραγδαία είσοδος των αποθηκευτικών σταθμών (Μπαταρίες) στο ενεργειακό σύστημα τα επόμενα χρόνια θα έπρεπε να αποτυπώνεται στα σενάρια προβλέποντας συμμετοχή ικανοποιητικής ισχύος μονάδων αποθήκευσης αναλογικά με τα περιθώρια ισχύος των ΑΠΕ. Τα 700 MW ισχύος μονάδων αποθήκευσης το 2025 δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να θεωρηθούν ικανό μέγεθος ισχύος. Είναι επίσης σημαντική η εφαρμογή μέτρων και πολιτικών που θα οδηγήσουν στην υλοποίηση μεγάλων έργων ΑΠΕ σε πιο ολοκληρωμένο επίπεδο δηλ. σε συνδυασμό με μεγάλες μονάδες αποθήκευσης. Τέλος θα πρέπει να εξασφαλιστεί ισότιμη μεταχείριση όλων των μονάδων αποθήκευσης λαμβάνοντας υπόψη σε κάθε περίπτωση τα πλεονεκτήματα που χαρακτηρίζουν την κάθε τεχνολογία. Η τεχνολογία της αποθήκευσης με χρήση μπαταριών έχει εξελιχθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια προσφέροντας πιο ευέλικτες υπηρεσίες σε σχέση με παραδοσιακές τεχνολογίες όπως της αντλησιοταμίευσης οι οποία έχει και το μεγαλύτερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα λόγω κατασκευαστικής και λειτουργικής ιδιαιτερότητας.

    Φυσικό αέριο:
    Τα σενάρια που αναφέρονται στο ΕΣΕΚ, δυστυχώς αντί να προβλέπουν ικανοποιητική συμμετοχή μονάδων αποθήκευσης, δίνουν σήματα για επενδύσεις σε μονάδες φυσικού αερίου, δηλ. σε αύξηση της ενεργειακή εξάρτησης της χώρας μας αλλά και μικρότερη μείωση στις εκπομπές αέριων ρύπων σε σχέση με αυτό που θα επιτυγχανόταν μέσω μεγαλύτερης διείσδυσης ΑΠΕ και αποθήκευσης. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, ανακοίνωσε πρόσφατα την σταδιακή εγκατάλειψη χρηματοδότησης επενδύσεων που σχετίζονται με τα ορυκτά καύσιμα από το 2021 και την στροφή χρηματοδότησης έργων φιλικών προς το περιβάλλον, τάση η οποία όμως δεν φαίνεται να αντικατοπτρίζεται στο προτεινόμενο ΕΣΕΚ.
    Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει ο χαρακτήρας του Φυσικού Αερίου εντός του Σχεδίου να αποσαφηνιστεί και να αποτυπωθεί στα σενάρια του το γεγονός ότι αποτελεί μόνο ένα καύσιμο «γέφυρα» της ενεργειακής μετάβασης προς μια οικονομία κλιματικής ουδετερότητας, που σημαίνει ότι θα πρέπει να οριστεί χρονικό σημείο μέχρι το 2050 όπου η συμμετοχή του στο ενεργειακό μίγμα θα μηδενίζεται (natural gas phase out plan). Η συνεχής και έντονη ενεργειακή συμμετοχή του ακόμη και στα σενάρια του 2050 δεν επιβεβαιώνει σε καμία περίπτωση τον χαρακτηρισμό του ως καύσιμο «γέφυρα». Όσον αφορά την επιχειρηματολογία που αποτυπώνεται στην Μακροχρόνια Στρατηγική ότι το φυσικό αέριο χρειάζεται για λόγους εξισορρόπησης και για να παρέχει στρεφόμενη εφεδρεία, να σημειώσουμε ότι οι μονάδες αποθήκευσης(μπαταρίες) μπορούν να παρέχουν αξιόπιστα όλες τις υπηρεσίες που χρειάζονται για την ευστάθεια του συστήματος.

    Μηχανισμός Αποζημίωσης Επάρκειας Ισχύος:
    Σχετικά με τις αναφορές για τον Μακροχρόνιο Μηχανισμό Αποζημίωσης Επάρκειας Ισχύος (ΜΜΑΕΙ) θεωρούμε πως είναι προς την σωστή κατεύθυνση (δεδομένης της συμμετοχής της Αποθήκευσης και της Απόκρισης Ζήτησης), θα θέλαμε όμως να σημειώσουμε πως θα πρέπει να διευκρινισθεί στο ΕΣΕΚ ότι ο ΜΜΑΕΙ θα αντικαταστήσει τον μηχανισμό του Μεταβατικού Τέλους Ασφάλειας Εφοδιασμού (ΜΤΑΕ), ο οποίος και χρηματοδοτείται κυρίως από τις Α.Π.Ε. Η συμπερίληψη δεσμευτικού χρονοδιαγράμματος εντός του ΕΣΕΚ για την εφαρμογή του ΜΜΑΕΙ, (ο οποίος θα πρέπει να ξεκινήσει εντός του 2020, διότι δεν υφίσταται ουσιαστικός λόγος καθυστέρησης), θα δώσει τα κατάλληλα σήματα στην αγορά για προετοιμασία.
    Προβληματισμό προκαλούν οι αναφορές εντός του ΕΣΕΚ σχετικά με την εφαρμογή ενός Μηχανισμού Στρατηγικών Εφεδρειών εκτός αγοράς (αντιλαμβανόμαστε ότι προβάλλεται από το ΕΣΕΚ ως εναλλακτική του ΜΜΑΕΙ για την διατήρηση σε λειτουργικό επίπεδο των λιγνιτικών σταθμών). Κατ’ αρχάς εκφράζουμε την πεποίθησή μας ότι θα πρέπει να αποφεύγεται η χρήση μηχανισμών που δεν διασφαλίζουν την ισότιμη (και ανταγωνιστική) πρόσβαση των τεχνολογιών (συμπεριλαμβανομένης της συμμετοχής της αποθήκευσης και του συνόλου της ζήτησης, δηλ. και των μεγάλων καταναλωτών). Η Αποθήκευση και η Απόκριση Ζήτησης δηλ. τεχνολογίες μηδενικών εκπομπών οι οποίες θα υποστηρίξουν την μεγάλη αναμενόμενη διείσδυση ΑΠΕ, χρειάζονται στήριξη μέσω της συμμετοχής τους στον ΜΜΑΕΙ, συνεπώς είμαστε αντίθετοι σε εφαρμογή μηχανισμών ισχύος που δεν θα προβλέπουν την συμμετοχή των ανωτέρω τεχνολογιών.

    Εγγυήσεις Προέλευσης:
    Στο ΕΣΕΚ υπάρχει αναφορά για την ανάπτυξη περιβαλλοντικής αγοράς με τη χρήση Εγγυήσεων Προέλευσης η οποία αναμένεται να λειτουργήσει ως ένας συμπληρωματικός μηχανισμός αγοράς, που και θα συμβάλει περαιτέρω στην εύρυθμη λειτουργία του ΕΛΑΠΕ. Καταρχήν είμαστε σύμφωνοι με την εφαρμογή μέτρων για την ενίσχυση του συγκεκριμένου λογαριασμού διότι η βιωσιμότητα του έχει μεγάλη σημασία για τις υφιστάμενες και μελλοντικές επενδύσεις ΑΠΕ, αναδεικνύοντας ένα σταθερό επενδυτικό περιβάλλον. Υπάρχει όμως ένα σημείο το οποίο θεωρούμε πως θα πρέπει να διευκρινιστεί εντός του ΕΣΕΚ και αυτό αφορά τις περιπτώσεις έργων που έχουν δικαίωμα να εκμεταλλεύονται τις Εγγυήσεις Προέλευσης που εκδίδουν για την παραγωγή τους.
    Η αναμενόμενη ανάπτυξη έργων ΑΠΕ χωρίς λειτουργική ενίσχυση αναφέρεται εντός του ΕΣΕΚ. Στην περίπτωση αυτή καθότι είναι λογικό ότι οι παραγωγοί θα αναζητήσουν καταναλωτές για την πώληση της ενέργειάς τους μέσω Εταιρικών Συμβάσεων Αγοραπωλησίας Ηλεκτρικής Ενέργειας (CPPAs), θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι οι έκδοση και μεταβίβαση των Εγγυήσεων Προέλευσης θα πρέπει να διατηρηθεί ως δικαίωμα του παραγωγού, διότι αποτελούν ουσιαστικό εργαλείο για την απόδειξη της προέλευσης της ενέργειας που θα αναφέρεται στην ανωτέρω σύμβαση. Επιπλέον θα προτείναμε να υπάρξει συγκεκριμένη αναφορά στο ΕΣΕΚ σχετικά με πολιτικές και μέτρα προώθησης στην πλευρά της παραγωγής όπως και της ζήτησης (καταναλωτές), τα οποία οδηγήσουν την αγορά στην ανάπτυξη τέτοιων συμβάσεων. Για παράδειγμα η δυνατότητα του παραγωγού να συμμετέχει με μέρος της ισχύος του έργου του σε διαγωνισμό λειτουργικής ενίσχυσης και με το υπόλοιπο μέρος να συμμετέχει σε ένα CPPA. Στην πλευρά του καταναλωτή θα πρέπει να μελετηθούν μέτρα φορολογικών ελαφρύνσεων όπως και να υπάρχει συμβατότητα με υφιστάμενα μέτρα ενίσχυσης της βιομηχανίας.
    Θεωρούμε επίσης πολύ σημαντικό να αναφερθούμε στην περίπτωση έργων ΑΠΕ που συμμετέχουν στις ανταγωνιστικές διαδικασίες. Στην περίπτωση των έργων αυτών μιας και κατά την φάση συμμετοχής τους στον διαγωνισμό υπήρχε σε ισχύ ρυθμιστικό πλαίσιο που τους έδινε το δικαίωμα να εκδώσουν και να διαχειριστούν τις Εγγυήσεις Προέλευση που αντιστοιχούν στην παραγωγή τους, αυτό δεν θα πρέπει να αλλάξει για τα έργα αυτά, διατηρώντας αυτό το δικαίωμα και μετά την ανάπτυξη της περιβαλλοντικής αγοράς η οποία αναφέρεται στο ΕΣΕΚ.

    Ηλεκτροκίνηση:
    Βλέπουμε θετικά τις αναφορές και τις πολιτικές σχετικά με τον εξηλεκτρισμό του τομέα των μεταφορών, πιστεύουμε όμως πως θα πρέπει να δοθεί επιπλέον βάρος στον εξηλεκτρισμό του τομέα δημοσίων λεωφορείων μιας και συνεισφορά τους στην μείωση εκπομπών ρύπων θα είναι αξιοσημείωτη. Σχετικά με την ανάπτυξη δημοσίων υποδομών φόρτισης, θα πρέπει να εξεταστεί η εφαρμογή δημόσιας χρηματοδότησης και να προβλεφθούν ελάχιστα επίπεδα ποιότητας (σύμφωνα με τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 94/2014 και των σχετικών οδηγιών). Τέλος θα προτείναμε να εξεταστεί η δυνατότητα χρηματοδοτικής ενίσχυσης ιδιωτών για την αγορά φορτιστή ηλεκτροκίνητου οχήματος. Η δημιουργία της σχετικής Διυπουργικής επιτροπής για την υλοποίηση του εθνικού επιχειρησιακού σχεδίου εντός του 2020 για την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης αναμένουμε να δώσει ευκαιρία και για επιπλέον συζήτηση, και θα μπορούσαμε σε επόμενη φάση να σας καταθέσουμε πιο αναλυτικές προτάσεις.

    Μελέτη Επάρκειας Ισχύος 2019-2029:
    Συναφώς, για την αποτελεσματική αξιολόγηση του ΕΣΕΚ και των επιλογών του ένα επίσης σημαντικό θέμα το οποίο αποτελεί εκκρεμότητα κατά την άποψή μας, είναι η διαβούλευση επί της Μελέτης Επάρκειας Ισχύος 2019-2029. Η μελέτη φαίνεται πως έχει ήδη ολοκληρωθεί από τον ΑΔΜΗΕ και έχει παραδοθεί στο ΥΠΕΝ, αλλά δεν έχει ακόμα δημοσιοποιηθεί. Αυτό, θα έπρεπε κανονικά να γίνει πριν τη διαβούλευση και την οριστικοποίηση του ΕΣΕΚ μιας και τα δεδομένα που λαμβάνει υπόψη της για τις προβλέψεις της είναι κρίσιμα και για το ίδιο το ΕΣΕΚ και την αξιολόγησή του.

    Ευχαριστούμε και παραμένουμε στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε πληροφορία ή διευκρίνιση.

    Με εκτίμηση
    Enel Green Power Hellas

  • 16 Δεκεμβρίου 2019, 10:05 | ΜΠΑΡΜΠΑΓΙΑΝΝΗΣ ΓΡΗΓΟΡΗΣ, ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΟΜΙΛΟΥ ΔΕΗ

    ΑΘΗΝΑ, 16 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2019

    ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΟΜΙΛΟΥ ΔΕΗ

    ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΙΜΑ
    (ΕΣΕΚ, 12ος 2019)
    (ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ)

    Είναι γεγονός, πως ζητήματα που αφορούν το περιβάλλον και τη βιωσιμότητά του είναι στενά συνδεδεμένα με την ενέργεια λόγω των εκπομπών CO2 ή άλλων αερίων και σωματιδίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου και την ατμοσφαιρική ρύπανση.
    Περιβαλλοντικά θέματα επίσης προκύπτουν και από παράγοντες που εκ σχεδιασμού δεν μπορούν να αποτραπούν, όπως είναι π.χ. η κατάκλιση μεγάλων δασικών περιοχών ανάντη φραγμάτων υδροηλεκτρικών έργων ή από ατυχήματα όπως π.χ. διαρροές κατά την εξόρυξη ή μεταφορά αργού πετρελαίου., φυσικού αερίου-υδρογονανθράκων, η εγκατάσταση πλήθους ανεμογεννητριών τεραστίων διαστάσεων στις κορυφογραμμές οροσειρών με αποτύπωμα εκατομμυρίων τόνων αδρανούς ύλης μπετόν , αποτύπωμα μη ανακυκλώσιμων πολυαστερικών συνθετικών υλικών -Kevlar των πτερυγίων τους ακόμη και σε προστατευμένες περιοχές Natura κλπ. Μια αποτελεσματική διακυβέρνηση μπορεί να αποτρέψει ή να μετριάσει βραχυπρόθεσμες διαταραχές σε ένα βιοενεργειακό σύστημα. Το παρόν Εθνικό σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα αποτελεί μια προσέγγιση μάλλον υπεραισιόδοξη που δείχνει την κατεύθυνση που πρέπει να ακολουθήσει η χώρα στον ενεργειακό τομέα, αν και πολλά απ’ αυτά που αναφέρονται -για την υφιστάμενη κατάσταση- υπάρχουν στα στατιστικά εγχειρίδια της ΕΕ όπως το «EU energy pocketbook 2018» ή το «EU Reference Scenario 2016» που εκδόθηκε το 2016 για να αποτελέσει benchmark για τις πολιτικές που θα χαράξουν τα κράτη-μέλη, ενώ για την πρόβλεψη γίνεται χρήση μαθηματικού μοντέλου που ανάλογο διαθέτει και η ΕΕ στη σελίδα https://ec.europa.eu/energy/en/data-analysis/energy-modelling
    Έχοντας υπόψη ότι ο ενεργειακός μετασχηματισμός με στροφή προς τις ΑΠΕ είναι σε παγκόσμιο επίπεδο μία πραγματικότητα και αποτελεί στρατηγική επιλογή σε επίπεδο:
    α) Επιχείρησης, β) Χώρας και γ) Ευρωπαϊκής Ένωσης.
    κρίθηκε απαραίτητη εκ νέου η συμμετοχή μας, στη διαβούλευση για το νέο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) που αναρτήθηκε στις 28.11.2019 και η οποία είναι σε συνέχεια και συμπλήρωση των:
    1. σχόλιων που αναρτήθηκαν στις 7.12.2018 στη διαβούλευση για το τότε ΕΣΕΚ, στο σύνδεσμο:
    http://www.opengov.gr/minenv/?p=9703#comments και
    2. των σχόλιων που αναρτήθηκαν στις 11.11.2019 στη διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΓΟΡΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΕΗ, ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΕΠΑ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΑΠΕ», στο σύνδεσμο:
    http://www.opengov.gr/minenv/?p=10098#comments

    Ειδικότερα
    Α. Οικονομική και ανταγωνιστική και αναγκαία η λειτουργία της Πτολεμαΐδας V
    Από το διάγραμμα 31 (σ.255): και το διάγραμμα 34 (σ.259) για το Φυσικό αέριο προκύπτει συντελεστής φορτίου 0,5 (22TWH/5GW)/8760 για το 2020 και κατά πολύ μειωμένος σε 0,29 (18TWH/7GW)/8760 για το 2030 γεγονός που σε συνδυασμό με την τάση αύξησης της τιμής του ΦΑ (πίν 28 σ.229) οδηγεί στην αύξηση του κόστους ηλεκτροπαραγωγής με ΦΑ.
    Η αυξημένη διείσδυση των ΑΠΕ θα αυξήσει επίσης το κόστος της ηλεκτροπαραγωγής λόγω αναγκαίας επιδότησης τους προκειμένου να παραμείνουν βιώσιμες οι επενδύσεις αυτές.
    Από την άλλη η πρόβλεψη (πίν 28 σ.229) για αύξηση των τιμών των δικαιωμάτων εκπομπών CO2 δεν τεκμαίρεται αφού η τάση για περιορισμό της λιγνιτικής παραγωγής (για τη Χώρα εξαγγέλθηκε και μηδενισμός) θα οδηγήσει σε περίσσεια δικαιωμάτων εκπομπών CO2 συνεπώς και σε μείωση των τιμών των δικαιωμάτων
    Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω είναι πολύ πιθανό σενάριο η λειτουργία της Πτολεμαΐδας V να είναι ανταγωνιστική και οικονομικότερη της λειτουργίας των σταθμών παραγωγής με Φ.Α.
    Επιπλέον η λειτουργία της Πτολεμαΐδας V είναι αναγκαία λόγω του υψηλού κόστους επένδυσης της (1,5 δις ευρώ χωρίς τα συνοδά έργα και τα έργα προετοιμασίας) εκ των οποίου ήδη 1,1 δις ευρώ έχει καταβληθεί στην ανάδοχο κοινοπραξία. Η οποιαδήποτε μετατροπή της για λειτουργία με άλλο καύσιμο είναι οικονομικά ασύμφορη. Εάν μετατραπεί σε μονάδα ΦΑ η μετατροπή της θα κοστίσει περισσότερο από μια αντίστοιχη νέα μονάδα ΦΑ και λαμβάνοντας υπόψη και το συμβατικό τρέχον κόστος κατασκευής της θα ξεπεράσει το εξαπλάσιο κόστος κατασκευής νέας μονάδας ΦΑ. Εάν μετατραπεί σε μονάδα καύσης απορριμμάτων πλέον των ανωτέρω δεν θα έχει και αντικείμενο εφαρμογής αφού η εγκατεστημένη ισχύς της είναι υπερδιαστασιολογημένη για τέτοια μονάδα και δεν θα μπορεί να λειτουργήσει με ικανοποιητικό βαθμό απόδοσης ακόμη και εάν τροφοδοτείται με τα απορρίμματα από όλη την Χώρα, χωρίς να ληφθεί υπόψη και το τελικό κόστος ηλεκτροπαραγωγής.
    Β. Αντλησιοταμίευση –αποθήκευση –εξισορρόπηση στοχαστικής λειτουργίας ΑΠΕ
    Από το διάγραμμα 33 (σ. 257) προκύπτει ότι για όλη τη δεκαετία (2020-2030) δεν προβλέπεται κανένα νέο έργο αντλησιοταμίευσης πλην του έργου της ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ (680 MW προϋπολογισμού 0,5 δις στη Δυτική Ελλάδα, πιθανώς με σύμπραξη με τη ΔΕΗ, αξιοποιώντας ως κάτω ταμιευτήρα την τεχνητή λίμνη Καστρακίου). Μαζί με τη Σφηκιά και το Θησαυρό (σ.255) που είναι ολοκληρωμένα έργα αντλησιοταμίευσης, από το 1986 και το 1998 αντίστοιχα, αθροίζονται στα 1.379 MW εγκατεστημένης ισχύος παραγωγής όταν υπάρχουν έτοιμες αναγνωρισμένες μελέτες για δυνατότητα κατασκευής νέων έργων αντλησιοταμίευσης 2 GW με χρήση και υπαρχόντων ταμιευτήρων ΥΗΣ της ΔΕΗ. Για τα έργα αυτά δεν καταγράφεται καμία προοπτική ανάπτυξης στο εν λόγω ΕΣΕΚ παρότι τα αιολικά και τα φωτοβολταϊκά διπλασιάζονται εντός δεκαετίας και από 6,6 GW το 2020 φθάνουν τα 14,7 GW το 2030 (πίν 32, σ 252)!!
    Επιπλέον είναι πέραν κάθε λογικής να μη λειτουργεί από το 2009 με αντλησιοταμίευση η Σφηκιά και ο Θησαυρός που είναι έτοιμα και δοκιμασμένα έργα εδώ και δεκαετίες για το σκοπό αυτό. Εάν το σκεπτικό διακοπής άντλησης ήταν από τη ΡΑΕ η τότε αυξημένη διείσδυση των λιγνιτικών σταθμών, σήμερα δεν ισχύει και είναι άκρως απαραίτητο να επανέλθει η λειτουργία των σταθμών αυτών με αντλησιοταμίευση λόγω της υψηλής διείσδυσης των ΑΠΕ και της παραπέρα αυξητικής τάσης ανάπτυξης των.
    Γ. Μικρές ανεμογεννητρίες
    Από το πίνακα 29 (σ.229) απουσιάζουν οι μικρές ανεμογεννήτριες οι οποίες αντιμετωπίζονται ως νέες τεχνολογίες για αξιολόγηση μέσω πιλοτικών εγκαταστάσεων και εφαρμογών (σ50, 113, 114) όταν στην υπόλοιπη Ευρώπη είναι δόκιμες τεχνολογίες εδώ και δεκαετίες και στη Χώρα υπάρχει εδώ και χρόνια σε αναμονή νομοθετικών ρυθμίσεων ώριμη εγχώρια γραμμή παραγωγής. Επιπλέον είναι γνωστό ότι η παραγωγή στην πηγή της ζήτησης εξοικονομεί σημαντικούς πόρους στην Εθνική Οικονομία αφού μειώνει κατακόρυφα τις απαιτήσεις νέων έργων μεταφοράς της ηλεκτρικής ενέργειας που επιβάλλουν τα μεγάλα έργα ΑΠΕ που κατασκευάζονται εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τη ζήτηση προκαλώντας συν τοις άλλοις σημαντικές απώλειες στην μεταφορά της η.ε..
    Δ, Εισαγωγές-Ενεργειακή εξάρτηση
    Ο μέχρι σήμερα περιορισμός της λιγνιτικής παραγωγής και η μεγάλη αύξηση των ΑΠΕ έχει τετραπλασιάσει τις εισαγωγές η.ε. και έχει εξαρτήσει σε μεγάλο βαθμό την Χώρα από τις γείτονες Χώρες.
    Παραγωγή λιγνίτη 2013, 23231 GWH, 2019 (10μ) 8649 GWH,
    ΑΠΕ 2013, 7595 GWH, 2019 (10μ) 11112 GWH,
    Νερά 2013, 5640 GWH, 2019 (10μ) 2880 GWH,
    Φ.Αέριο2013, 12150 GWH, 2019 (10μ) 14109 GWH,
    Εισαγωγές 2013, 2103 GWH, Εισαγωγές 2019 (10μ) 7951 GWH
    Ετήσια ζήτηση 2013, 50719 GWH, 2019 (10μ) 43853 GWH,

    Ε. ΥΗΣ Μεσοχώρας
    Άμεση λειτουργία ΥΗΣ Μεσοχώρας εγκατεστημένης ισχύος 160 MW.
    Η συνολική εγκατεστημένη ισχύς των ΥΗΣ και ΜΥΗΣ μόνο της ΔΕΗ και της ΔΕΗΑΝ σήμερα είναι 3.241MW. Στο πίνακας 32 (σ. 252) παρουσιάζεται η εγκατεστημένη ισχύς Υ/Η (ΥΗΣ & ΜΥΗΣ) αυξάνεται από 3.4 σε 3.7 GW (μόνο 300 MW) μεταξύ 2020 και 2022 και στη συνέχεια παραμένει με μηδενική αύξηση μέχρι το 2030 όταν μόνο η πρόβλεψη από πλευράς ΔΕΗ Ανανεώσιμες είναι 491 (από 239 σε 730 MW) χωρίς τους τρίτους ιδιώτες. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι δεν υπάρχει πρόβλεψη να λειτουργήσει ο ΥΗΣ Μεσοχώρας που είναι έργο ολοκληρωμένο εδώ και δεκαετίες, μηδενικών εκπομπών CO2 και έχει κοστίσει στον Ελληνικό λαό πλέον των 500 εκ ευρώ αλλά και καμία άλλη σημαντική επένδυση αξιοποίησης του υδατικού πλούτου της Χώρας εκτός των περιορισμένων που αναφέρονται στην παρούσα παράγραφο και την παράγραφο Β του παρόντος.

    ΣΤ. Δίκαιη μετάβαση (Δυτική Μακεδονία και Μεγαλόπολη)
    Αναπτυξιακός, νέες τεχνολογίες, καινοτομίες, επενδύσεις (ΦΑ, καύση απορριμμάτων, κυψέλες υδρογόνου, συστήματα αποθήκευσης, τεχνολογίες μηδενικών εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και ρύπων, ηλεκτρικά οχήματα, μικρές Α/Γ, μοντάζ μεγάλων Α/Γ…_)
    Κάθε νέα μορφή επένδυσης είναι απαραίτητο να ξεκινά από τις πληγείσες περιοχές της ΔΜ και Μεγαλόπολης με ουσιαστικά κίνητρα μέσω των αναπτυξιακών νόμων, λαμβάνοντας υπόψη και την αυξητική τάση πληθυσμιακής ερημοποίησης της ιδιαίτερα ευαίσθητης μεθοριακής ζώνης της ΔΜ.

    Για το Σύλλογο Διπλωματούχων Μηχανικών Ομίλου ΔΕΗ
    Με εντολή ΔΣ
    Μπαρμπαγιάννης Γρηγόρης Παναγιωτίδης Γιάννης

    Πρόεδρος Γεν. Γραμματέας

    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ (πρόσθετα σχόλια μελών)
    Προτεραιότητες Πολιτικής
    Σχέδιο Νόμου
    Μείωση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και περιβαλλοντικοί στόχοι οι συνολικές εκπομπές ΑτΘ να μειωθούν κατά τουλάχιστον 40% σε σχέση με το 1990 (επιτυγχάνεται ποσοστό μείωσης >42%)
    • να επιτευχθούν ισοδύναμοι στόχοι μείωσης εκπομπών στους επιμέρους τομείς εντός και εκτός του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών με τους αντίστοιχους κεντρικούς Ευρωπαϊκούς
    • επίτευξη ποσοτικών στόχων για τη μείωση των εθνικών εκπομπών συγκεκριμένων ατμοσφαιρικών ρύπων
    • απόσυρση λιγνιτικών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής έως το έτος 2028. (βλέπε Σχ.I)
    Αύξηση συμμετοχής ΑΠΕ στην κατανάλωση ενέργειας το μερίδιο συμμετοχής των ΑΠΕ στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση ενέργειας να ανέλθει τουλάχιστον στο 35%
    • το μερίδιο συμμετοχής των ΑΠΕ στην ακαθάριστη τελική κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας να ανέλθει τουλάχιστον στο 60% (βλέπε Σχ.II)
    • το μερίδιο των ΑΠΕ για τις ανάγκες θέρμανσης και ψύξης να ξεπεράσει το 40%
    • το μερίδιο των ΑΠΕ στον τομέα των μεταφορών να ξεπεράσει το 14% (επιτυγχάνεται 19%) σύμφωνα με τη σχετική μεθοδολογία υπολογισμού της ΕΕ
    Επίτευξη βελτίωσης ενεργειακής απόδοσης να επιτευχθεί βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης κατά 38% σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή μεθοδολογία
    • η τελική κατανάλωση ενέργειας να μην ξεπεράσει τα 16,5 Mtoe το έτος 2030 (βλέπε Σχ.III)
    • η πρωτογενής κατανάλωση ενέργειας να μην ξεπεράσει τα 2 2,5 Mtoe το έτος 2030 (βλέπε Σχ.III)
    • να επιτευχθούν τουλάχιστον 7Μtoe σωρευτικής εξοικονόμησης ενέργειας κατά την περίοδο 2021 2030 (βλέπε Σχ.III και Σχ.IV)
    • να γίνει σε ετήσια βάση ενεργειακή ανακαίνιση του 3% του συνολικού εμβαδού της θερμικής ζώνης των κτιρίων της κεντρικής δημόσιας διοίκησης έως το έτος 2030 (βλέπε Σχ.V)
    Σχολιασμός
    Να διασφαλιστεί ότι η απόσυρση των λιγντικών μονάδων δεν θα γίνει εις βάρος της ασφάλειας της αδιάλειπτης παροχής ηλεκτρικής ενέργειας. Να υπάρξει πρόνοια για χρήση τεχνολογιών δέσμευσης και απόσυρσης άνθρακα (Carbon Capture and Sequestration) ώστε να υπάρξει η δυνατότητα παράτασης χρήσης της συγκεκριμένης τεχνολογίας ως και το 2048 (25 χρόνια λειτουργίας για την Πτολεμαΐδα 5).
    Να αποσαφηνιστεί ότι στην παραγωγή αυτή θα λαμβάνεται υπόψη η παραγωγή από Μεγάλα Υδροηλεκτρικά (ισχύος >15MW).
    Να τεθούν ρήτρες ανάπτυξης ώστε οι περιορισμοί αυτοί να μην θέσουν περιορισμούς στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας.
    Να τεθεί τιμή στόχος ως λόγος της αναγκαίας ενέργειας προς το παραγόμενο ΑΕΠ.
    Η τιμή αυτή είναι ιδιαίτερα χαμηλή. Θα πρέπει να αναθεωρηθεί στο 5% ώστε τουλάχιστον το 50% των κτηρίων της κεντρικής δημόσιας διοίκησης να είναι carbon neutral ως το 2030.
    Βασικές προτεραιότητες πολιτικής ανά διάσταση του ΕΣΕΚ – Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας
    Σχέδιο Νόμου
    Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας
    ΠΠ2.1: Κάλυψη των εγχώριων ηλεκτρικών καταναλώσεων κυρίως από ΑΠΕ
    ΠΠ2.2: Αναμόρφωση αδειοδοτικού και χωροταξικού πλαισίου – Επιτάχυνση και αποτελεσματικότητα αδειοδότησης
    ΠΠ2.3: Συμμετοχή μονάδων ΑΠΕ στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας χωρίς χορήγηση λειτουργικής ενίσχυσης (βλέπε Σχ.VI)
    ΠΠ2.4: Προώθηση διεσπαρμένων συστημάτων ΑΠΕ και ενδυνάμωση συμμετοχικού ρόλου τοπικών κοινωνιών – καταναλωτών (βλέπε Σχ.VII)
    ΠΠ2.5: Διασφάλιση βιωσιμότητας και ρευστότητας του μηχανισμού χορήγησης λειτουργικής ενίσχυσης στις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ (βλέπε Σχ.VI)
    ΠΠ2.6: Ανάπτυξη και ενίσχυση ενεργειακών δικτύων και βέλτιστη ένταξη και λειτουργία μονάδων ΑΠΕ
    ΠΠ2.7: Κανονιστικές υποχρεώσεις ελάχιστης συμμετοχής ΑΠΕ στην κάλυψη ενεργειακών αναγκών στον κτιριακό τομέα
    ΠΠ2.8: Προώθηση της χρήσης συστημάτων ΑΠΕ για κάλυψη θερμικών, ψυκτικών και άλλων ενεργειακών αναγκών
    ΠΠ2.9: Σύζευξη ενεργειακών τομέων για μέγιστη αξιοποίηση του εγχώριου δυναμικού από τις ΑΠΕ και προώθηση νέων τεχνολογιών
    ΠΠ2.10: Προώθηση χρήσης προηγμένων βιοκαυσίμων στον τομέα των μεταφορών
    ΠΠ2.11: Προώθηση της ηλεκτροκίνησης (βλέπε Σχ.VIII)
    Σχολιασμός
    Διασφάλιση για την αποφυγή πολλαπλών και γκρίζων επιδοτήσεων. Ενίσχυση έργων πολλαπλού σκοπού για τις υπηρεσίες που προσφέρουν.
    Να γίνει στο σημείο αυτό σαφής αναφορά στα Μη Διασυνδεμένα Δίκτυα Νησιών τα οποία δεν προβλέπεται να διασυνδεθούν ως και το 2030. Οικονομική ενίσχυση έργων στα δίκτυα ώστε να επιτευχθεί ενεργειακή αυτάρκεια ως και το 2030 σύμφωνα με τους στόχους της ΕΕ που περιγράφονται στην πολιτική διακοίνωση που έχει υπογραφεί από 14 χώρες στην Βαλέτα της Μάλτας την 18/05/2017 (βλέπε αναφορά στη σελίδα 63 του ΕΣΕΚ)
    Ορισμός τιμών στόχων για τον αριθμό των ηλεκτροκίνητων οχήματων, κίνητρα για αντικατάσταση των ΔΧΕ με ηλεκτροκίνητα και ενισχύσεις για την ανάπτυξη του δικτύου σταθμών φόρτισης. Ενίσχυση και του δικτύου διανομής Φυσικού Αερίου με τιμή στόχο για τη διείσδυση του τεχνοαερίου στο μείγμα ως και το 2030.
    Βασικές προτεραιότητες πολιτικής ανά διάσταση του ΕΣΕΚ – Ασφάλεια Ενεργειακού Εφοδιασμού
    Σχέδιο Νόμου
    Ασφάλεια Ενεργειακού Εφοδιασμού
    ΠΠ4.1: Αύξηση της διαφοροποίησης των πηγών και οδεύσεων εισαγωγής ενέργειας
    ΠΠ4.2: Ανάδειξη της χώρας ως περιφερειακού ενεργειακού κόμβου
    ΠΠ4.3: Μείωση της ενεργειακής εξάρτησης από τρίτες χώρες και ανάπτυξη εγχώριων ενεργειακών πηγών (βλέπε Σχ.IX)
    ΠΠ4.4: Προώθηση συστημάτων παροχής ευελιξίας, συστημάτων αποθήκευσης και απόκρισης της ζήτησης και διασφάλιση της επάρκειας ισχύος της χώρας (βλέπε Σχ.X)
    ΠΠ4.5: Ετοιμότητα της χώρας και των εμπλεκόμενων φορέων για αντιμετώπιση περιορισμού ή διακοπής παροχής ενεργειακής τροφοδοσίας (βλέπε Σχ.XI)
    Σχολιασμός
    Σαφής αναφορά για την προώθηση ανάπτυξης τεχνολογιών CCS για χρήση εγχώριων πηγών ενέργειας
    Σαφής αναφορά για την οικονομική και λειτουργική ενίσχυση έργων για την μακροπρόθεσμη αποθήκευση ενέργειας (νέα μεγάλα υδροηλεκτρικά, αντλησιοταμίευση, τεχνοαέριο, βαρυτική μη συμβατική αποθήκευση κ.λπ)
    Ενίσχυση των υποδομών αποθήκευσης ενέργεια, διατήρηση σε εφεδρεία υποδομών για τη χρήση λιγνίτη παράλληλα με την όποια μεταβολή του βασικού καυσίμου.
    Βασικές προτεραιότητες πολιτικής ανά διάσταση του ΕΣΕΚ – Αγορά Ενέργειας
    Σχέδιο Νόμου
    Αγορά Ενέργειας
    ΠΠ5.1: Ενίσχυση διασυνδεσιμότητας ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου με γειτονικές χώρες
    ΠΠ5.2: Προώθηση έργων μεταφοράς, διανομής και στα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας (βλέπε Σχ.XII)
    ΠΠ5.3: Προώθηση έργων υποδομής μεταφοράς, διανομής και αποθήκευσης φυσικού αερίου
    ΠΠ5.4: Ψηφιοποίηση δικτύων ενέργειας (βλέπε Σχ.XIII)
    ΠΠ5.5: Ενίσχυση του ανταγωνισμού στις αγορές ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου
    ΠΠ5.6: Ιδιοκτησιακός διαχωρισμός δικτύων ενέργειας (βλέπε Σχ.XIII)
    ΠΠ5.7: Ρυθμιζόμενες χρεώσεις στη βάση μηχανισμών οικονομικά αποδοτικών κινήτρων
    ΠΠ5.8: Ολοκληρωμένα αναπτυξιακά σχέδια, επενδυτικές δράσεις και χρηματοδοτικά προγράμματα για τις λιγνιτικές περιοχές σε μετάβαση (βλέπε Σχ.XIV)
    ΠΠ5.9: Προστασία των καταναλωτών και αντιμετώπιση της ενεργειακής ένδειας (βλέπε Σχ.XV)
    Σχολιασμός
    Ανάπτυξη έργων για τοπική αποθήκευση ενέργειας στα δίκτυα διανομής. Ορισμός τιμών στόχων για χρονική αυτάρκεια των τμημάτων που εξυπηρετούνται από κάθε κόμβο αποθήκευσης και εξομάλυνσης της ζήτησης.
    Ο όποιος ιδιοκτησιακός διαχωρισμός θα πρέπει να γίνει μετά την ολοκλήρωση της ψηφιοποίησης του δικτύου διανομής.
    Τα σχέδια αυτά να ολοκληρωθούν και να έχουν εγκριθεί προς εφαρμογή πριν τη διακοπή των δραστηριοτήτων για να ελαχιστοποιηθεί η περίοδος αδράνειας.
    Να τεθούν τιμές στόχοι για το συνολικό ύψος της επιδότησης και να δοθούν κίνητρα για κεφαλαιακές επενδύσεις που θα μειώνουν δραστικά την ζήτηση ενέργειας όπως πχ επιδότηση δανείων για μετατροπή των φτωχών νοικοκυριών σε αυτό-παραγωγούς ενέργειας, την ενεργειακή αναβάθμιση των κατοικιών κ.α.
    Κεφάλαιο 2 ΕΘΝΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΚΑΙ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙΣ
    Σχέδιο Νόμου

    Σχολιασμός
    Αναφορικά με την τελική κατανάλωση ενέργειας βλέπε Σχ.III και Σχ.IV.
    Η μηδενική συμμετοχή του λιγνίτη ως και το 2030 είναι ένας ιδιαίτερα φιλόδοξος στόχος ειδικά αν λάβουμε υπόψη το στόχο ΠΠ4.3 περί μείωσης της ενεργειακής εξάρτησης της χώρας που περιορίζει και την πολιτική της εξάρτηση. Μία τιμή στόχος όπως <10% είναι μία πιο ρεαλιστική τιμή.
    Η μείωση των εκπομπών ΑτΘ με τη χρήση διπλών τιμών (σε σχέση με το 1990 και το 2005) είναι πλεονασμός.
    Σχέδιο Νόμου
    Πίνακας 3: Σύγκριση των βασικών αποτελεσμάτων του ενεργειακού συστήματος για το έτος 2030, μεταξύ του αρχικού ΕΣΕΚ και του τελικού ΕΣΕΚ
    Συγκριτικός πίνακας Αρχικό ΕΣΕΚ Τελικό ΕΣΕΚ
    Βασικοί δείκτες
    Συνολικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου (MtCO2eq) 70 60
    Μερίδιο ΑΠΕ στην Ακαθάριστη Τελική Κατανάλωση Ενέργειας [%] 31% 35%
    Μερίδιο ΑΠΕ στην Τελική Κατανάλωση για Θέρμανση και Ψύξη [%] 32% 43%
    Μερίδιο ΑΠΕ στην Ακαθάριστη Κατανάλωση Ηλεκτρισμού [%] 56% 61%
    Μερίδιο ΑΠΕ στην Τελική Κατανάλωση για Μεταφορές [%] 20% 19%
    Παραγωγικότητα Ενέργειας [εκατ. € '10/ktoe] 9,98 11,03
    Κατανάλωση Ενέργειας
    Ακαθάριστη Εγχώρια Κατανάλωση 23.02 22.19
    Πρωτογενής κατανάλωση ενέργειας [Mtoe] 22.26 20.55
    Τελική κατανάλωση ενέργειας [Mtoe] 18.04 17.38
    Τελική κατανάλωση ενέργειας (χωρίς θερμότητα περιβάλλοντος) [Mtoe] 17.32 16.51
    Τομέας ηλεκτροπαραγωγής
    Εγκατεστημένη Ισχύς [GW] (βλέπε Σχ.XVIII)

    Στερεά Καύσιμα – Λιγνιτικά 2.70 0.00
    Φ. Αέριο 5.40 6.97
    Υ/Η (βλέπε Σχ.XVIII)
    3.70?? 3.70??
    Αιολικά 6.60 7.05
    Φ/Β 6.80 7.66
    Συνολική εγκατεστημένη ισχύς ΑΠΕ για ηλεκτροπαραγωγή 17.70 18.91
    Ακαθάριστη Ηλεκτροπαραγωγή [TWh] 57.37 57.93
    Καθαρή Ηλεκτροπαραγωγή [TWh] 55.56 57.22
    Στερεά Καύσιμα – Λιγνιτικά 9.03 0.00
    Πετρελαϊκά 1.54 0.835
    Φ. Αέριο 10.26 18.30
    Βιοενέργεια 1.74 1.58
    Υ/Η (βλέπε Σχ.XVIII)
    6.27 6.39
    Αιολικά 15.51 17.11
    Φ/Β 10.34 12.12
    Ηλιοθερμικοί σταθμοί 0.26 0.26
    Γεωθερμία 0.63 0.63
    Καθαρή Ηλεκτροπαραγωγή από Ορυκτά καύσιμα [ΤWh] 20.80 19.13
    Καθαρές εισαγωγές ηλεκτρισμού [TWh] 4.16 4.58
    Συνολική διάθεση ηλεκτρικής ενέργειας [TWh] 59.72 61.80
    Τελική Κατανάλωση Ηλεκτρισμού [TWh] 54.32 57.15
    Κτιριακός τομέας
    Συνολικός αριθμός ανακαίνισης κατοικιών έως το έτος 2030 400,000 600,000
    Σχολιασμός
    Δεν γίνεται καμία αναφορά στο πίνακα στις τιμές στόχους της εγκατεστημένης για τα Υδροηλεκτρικά (Υ/Ε). Στον Πίνακα 8 προβλέπεται αύξηση της εγκατεστημένης ισχύος από 3.4GW το 2020 σε 3.7GW το 2022 και από εκεί και πέρα η εκτίμηση της εγκατεστημένης ισχύος παραμένει σταθερή. Η αύξηση αυτή κατά 300MW συνεπάγεται ότι στο σχέδιο προβλέπεται να προστεθούν τα επόμενα δύο χρόνια έργα αντίστοιχης ισχύος. Ο στόχος αυτός είναι ιδιαίτερα αισιόδοξος λαμβάνοντας υπόψη ότι για το μόνο μεγάλο έργο Υ/Ε που θα μπορούσε να υλοποιηθεί σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα (ΥΗΣ Μεσοχώρα) ακόμα δεν έχουν ολοκληρωθεί οι απαραίτητες από πλευράς του Δημοσίου Ενέργειες που αφορούν το Πολεοδομικό Σχέδιο μετεγκατάστασης του Οικισμού. Τα Υ/Ε είναι η μόνη από τις ΑΠΕ για την οποία προβλέπεται μείωση της παραγωγής το 2030 σε σχέση με το προηγούμενο ΕΣΕΚ. Τα ως τώρα προγνωστικά μοντέλα των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής προβλέπουν μείωση του ύψους της βροχόπτωσης στην περιοχή της Μεσογείου, αύξηση των πλημμυρικών φαινομένων και μείωση της συνολικής παροχής νερού των ποτάμιων συστημάτων. Θα πρέπει να υπάρξουν σαφείς τιμές στόχοι για την αντιμετώπιση του συνεπειών αυτών. Θα πρέπει να ενταχθεί στο σχέδιο τιμή στόχος για τον ωφέλιμο όγκο των ταμιευτήρων. Ο όγκος αυτός θα πρέπει να αυξηθεί κατά τουλάχιστον 1.5 δισεκατομμύρια κυβικά (περίπου 20%) μέτρα ώστε να υπάρχει η διασφάλιση ότι η χώρα θα μπορεί να μετριάσει τις συνέπειες εξαιτίας της όποιας επερχόμενης κλιματικής αλλαγής που οφείλεται σε ανθρώπινες δραστηριότητες.
    Κεφάλαιο 2.3.2 Προκλήσεις – Προκλήσεις συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας λόγω μεγάλης διείσδυσης των ΑΠΕ
    Σχέδιο Νόμου
    Προκλήσεις συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας λόγω μεγάλης διείσδυσης των ΑΠΕ
    Με την αύξηση της διείσδυσης των μεταβλητών ΑΠΕ (κυρίως αιολικοί και φωτοβολταϊκοί σταθμοί), αυξάνεται η μεταβλητότητα και η αβεβαιότητα του υπολειπόμενου φορτίου (φορτίο μείον παραγωγή από μεταβλητές ΑΠΕ) και οι ανάγκες ευελιξίας του συστήματος. Οι βασικέ ς κατηγορίες πηγών ευελιξίας είναι οι κατανεμόμενες μονάδες παραγωγής, η αποθήκευση, οι διασυνδέσεις και η απόκριση ζήτησης. Αξίζει να σημειωθεί ότι το σημερινό επίπεδο διείσδυσης ΑΠΕ (με εισαγωγή 5 .5 GW περίπου αιολικών και φωτοβολταϊκών σταθμών στο διασυνδεδεμένο σύστημα σταδιακά τα προηγούμενα χρόνια) έχει επιτευχθεί χωρίς νέες εγκαταστάσεις αποθήκευσης. Προκειμένου να επιτευχθούν υψηλά επίπεδα διείσδυσης μεταβλητών ΑΠΕ, όπως προβλέπει το ΕΣΕΚ, με οικονομικά ορθολογικό τρόπο (επαρκώς χαμηλές περικοπές της παραγωγής τους), προκύπτουν εν γένει ανάγκες σε αποθήκευση ενέργειας Εδώ και αρκετές δεκαετίες, η αντλησιοταμίευση είναι η πλέον διαδεδομένη μορφή διεθνώς για την αποθήκευση ηλεκτρικής ενέργειας σε μεγάλα μεγέθη. Σήμερα οι εξελίξεις διεθνώς είναι ραγδαίες όσον αφορά και άλλες μορφές αποθήκευσης είτε για μεγάλες εγκαταστάσεις είτε για μικρές και ιδίως όσον αφορά τις μπαταρίες διαφόρων ειδών. Σημαντική για την επίτευξη υψηλών επιπέδων διείσδυσης είναι και η σύζευξη των αγορών μέσω των διασυνδέσεων σύμφωνα με τις προβλέψεις του νέου μοντέλου της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Υπάρχει επίσης ενδιαφέρον για εφαρμογές αποθήκευσης με μετατροπή της ηλεκτρικής ενέργειας σε αέριο (π.χ. υδρογόνο), στο πλαίσιο των οποίων διερευνάται και η σύζευξη των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας και αερίου. Επιπλέον, δεδομένων και των διεθνών διασυνδέσεων του Ελληνικού ηπειρωτικού συστήματος, μπορεί να αποβεί αποδοτική και η διερεύνηση των αναγκών αποθήκευσης και της κάλυψής τους σε περιφερειακό επίπεδο. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι, εκτός των αναγκών για αποθήκευση, ο μετασχηματισμός του συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας ώστε να επιτευχθούν επίπεδα διείσδυσης ΑΠΕ της τάξης του 50% συνεπάγεται και άλλες τεχνικές προκλήσεις. Για παράδειγμα, είναι πολύ πιθανό πριν κιόλας επιτευχθούν α υτά τα ποσοστά διείσδυσης σε επίπεδο ενέργειας ανά έτος, να εμφανιστούν ακόμα μεγαλύτερα ποσοστά "στιγμιαίας" διείσδυσης σταθμών μη ελεγχόμενης παραγωγής π.χ. αιολικά και φωτοβολταϊκά για τ η διαχείριση των οποίων πρέπει να προετοιμάζονται οι Διαχειριστές τ ων ηλεκτρικών δικτύων.
    Σχολιασμός
    Δεν γίνεται αναφορά σε τιμές στόχους για την αντλησιοταμίευση. Σήμερα η εγκατεστημένη ισχύς σε μεικτά έργα (αντλησιοταμίευσης και παραγωγής από ταμιευτήρα) ανέρχεται σε 699MW (0.7GW περίπου).
    2.5 Ενεργειακή ασφάλεια – Μείωση του ποσοστού ενεργειακής εξάρτησης
    Σχέδιο Νόμου
    Μείωση του ποσοστού ενεργειακής εξάρτησης: Η μείωση του ποσοστού ενεργειακής εξάρτησης αποτελεί έναν ακόμα σημαντικό στόχο ως προς την εξέλιξη του εθνικού ενεργειακού συστήματος. Άλλωστε, η υψηλή ενεργειακή εξάρτηση είναι ένα ζήτημα που απασχολεί το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου τα μεγαλύτερα ποσοστά εμφανίζονται σε μικρές, ανεπτυγμένες οικονομίες, όπως της Ελλάδας. Η υψηλή ενεργειακή εξάρτηση της Ελλάδας οφείλεται στην ιδιαίτερα υψηλή χρήση πετρελαϊκών προϊόντων και δευτερευόντως φυσικού αερίου, τα οποία αθροιστικά καλύπτουν πάνω από το 65% της ακαθάριστης εγχώριας κατανάλωσης ενέργειας και είναι σχεδόν εξ’ ολοκλήρου εισαγόμενα κυρίως από χώρες εκτός του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου. Ο στόχος στο πλαίσιο του ΕΣΕΚ είναι να επιτευχθεί αρχικά συγκράτηση του ποσοστού ενεργειακής εξάρτησης και τελικά η προοδευτική μείωση αυτού, διασφαλίζοντας την εύρυθμη λειτουργία και ασφάλεια εφοδιασμού του εθνικού ενεργειακού συστήματος. Ποσοτικά, ο στόχος αυτός ανάγεται σε μείωση της ενεργειακής εξάρτησης από τα υψηλά μέσα ποσοστά που παρατηρούνται τα τελευταία χρόνια, περίπου 78%,και αρχικά ο στόχος είναι να συγκρατηθεί και να σταθεροποιηθεί ως ποσοστό στο επίπεδο του 75% και στη συνέχεια αυτό μέχρι το έτος 2030 να οδηγηθεί στην περιοχή του 70%, παρά την απολιγνιτοποίηση της εγχώριας ηλεκτροπαραγωγής και την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας. Επιπλέον την περίοδο μετά το έτος 2030 στόχος είναι να υπάρξει περαιτέρω και πιο ραγδαία αποκλιμάκωσή του δείκτη της ενεργειακής εξάρτησης με κύριο άξονα την ακόμη μεγαλύτερη αξιοποίηση και χρήση του δυναμικού για ΑΠΕ και βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης.
    Σχολιασμός
    Στο σχέδιο της ΕΣΕΚ προβλέπεται μείωση της συνολικής εξάρτησης από εισαγόμενες πηγές ενέργειας. Στην πραγματικότητα το ΕΣΕΚ αποδέχεται την αύξηση της εξάρτησης στον τομέα της ηλεκτροπαραγωγής καθώς η εκτίμηση της παραγωγής από Φ.Α. μεταβάλλεται στο νέο ΕΣΕΚ σε σχέση με το προηγούμενο από 10.26TWh σε 18.30TWh συνέπεια της απόφασης για «απολιγνιτοποίηση» της ηλεκτροπαραγωγής. Η αναπόφευκτη αυτή αύξηση δημιουργεί νέου τύπου πολιτικές εξαρτήσεις καθώς σε αντίθεση με το πετρέλαιο όπου εύκολα μία χώρα προμηθευτής μπορεί να υποκατασταθεί από άλλη αυτό είναι ιδιαίτερα δύσκολο στο ΦΑ. Για τη μείωση της εξάρτησης από το ΦΑ προτείνεται η περαιτέρω ενίσχυση των στοχαστικών ΑΠΕ (Αιολικά και Φ/Β) με ένα πιο φιλόδοξο πρόγραμμα αντλησιοταμίευσης και αποθήκευσης ενέργειας υπό τη μορφή του υδροδυναμικού (αύξηση του Ωφέλιμου Όγκου των Ταμιευτήρων). Αυτό πέραν των νέων έργων (είτε μεμονωμένων είτε σε σύζευξη – υβριδικά) θα μπορούσε να επιτευχθεί με την κατασκευή σταθμών ηλεκτροπαραγωγής σε υπάρχοντες ταμιευτήρες που δεν έχουν τέτοια υποδομή (powering) και την εφαρμογή δέσμης μέτρων για την αναβάθμιση των υπαρχόντων ΥΗΣ υπό την μορφή των αναβαθμίσεων μέσου ζωής (mid-life upgrade) ή την επαν-ενεργοποίηση εγκαταλελειμμένων έργων (repowering).
    (Χ.Δ.)

    ΕΣΕΚ 2019-Ενεργειακό ισοζύγιο

    Παρατηρώντας το ΕΣΕΚ 2019 διακρίνουμε ότι η πρόβλεψη-σχεδιασμός συμμετοχής του λιγνίτη πέφτει στις 0.0 TWh ετησίως το 2028, από 15 ΤWh το 2017. Αυτό γίνεται θέτοντας:
    • υπερβολικούς στόχους που ξεπερνούν τους μέσους Ευρωπαικούς για το CO2 κατά πολύ
    • Θεωρώντας χωρίς οικονομική ανάλυση και με μόνο κριτήριο το λιγότερο CO2 που παράγει και όχι το κόστος στου, ότι το ενδιάμεσο καύσιμο για τη μετάβαση θα είναι το εισαγόμενο Φ. αέριο, μη υπολογίζοντας καν τα γεωπολιτικά ρίσκα με τους γείτονές μας (1) αλλά και την (2) καθ΄αυτού Ενεργειακή μας επάρκεια (2).
    Για το (1) δε χρειάζεται ανάλυση. Η Τουρκία ελέγχει μεγάλο ποσοστό του αγωγού Φ.αερίου. (Παρεπιπτόντως καίει 40,0% άνθρακα)
    Για το (2) είναι πλήρως αποδεδειγμένο εδώ και μια εικοσαετία, ότι και να φθάσουμε να έχουμε δεκάδες GW εγκατεστημένες ΑΠΕ ακόμη και …εκατοντάδες GW και με πλήρη διασπορά, όπως η Γερμανία, υπάρχουν περίοδοι του έτους αλλά και μέσα στην ημέρα που απλά δεν μπορούν να καλύψουν και να συμμετέχουν στο ενεργειακό μείγμα. Τη νύχτα, με άπνοια, με πολικό κρύο (όπως το χειμώνα 2016-17) οι ΑΠΕ συμμετείχαν ελάχιστα στην ενεργειακή ζήτηση και περάσαμε κρίση. Αν λοιπόν κλείσουν οι Θερμοηλεκτρικές Μονάδες και τα Ορυχεία μας, απλά δε θα υπάρχουν εφεδρείες και τα αποτελέσματα θα είναι τραγικά.
    [ΑΠΕ. Εδώ πρέπει να γίνει μια αναγκαία παρένθεση, με χονδρικές προσεγγίσεις. Στους πίνακες του ΕΣΕΚ σελ. 252, για τη σταδιακή εικόνα της εγκατεστημένης Ισχύος ετών 2020-2030 παρατηρούμε το εξής: Εντάσσονται ΑΠΕ χρόνο με το χρόνο (με ετήσιο συντελεστή φόρτισης 25-27 % τα Αιολικά και 17,7 % τα Φ/Β, επί της ισχύος τους) και αποσύρεται Λιγνιτική ισχύς. Αυτή όμως η αναλογική αριθμητική απορρόφησης της Ισχύος των ΑΠΕ ισχύει μέχρι σήμερα, όπου η μέση ημερήσια ζήτηση ενέργειας στη χώρα είναι περί τα 6,0 GW. Σήμερα οι ΑΠΕ (Α/Γ και Φ/Β) συμμετέχουν με 16% στο ετήσιο μείγμα (9,1 TWh), με στόχο να φθάσουν στο 18% το 2020. Το 2019 η εγκατεστημένη ισχύς ΑΠΕ είναι περί τα 6 GW, δηλαδή το 100% (6/6), της μέσης ημερήσιας ζήτησης. Για το 2030 το μοντέλο του ΕΣΕΚ προβλέπει εγκατάσταση 14.7 GW ΑΠΕ ( 7,0 GW Αιολικά και 7,7 GW Φ/Β), ήτοι Ισχύ ίση με το 225% της μέσης ημερήσιας ζήτησης (6.52 GW) και παραγωγή 29,2 TWh ετησίως (περί το 51,1% του μείγματος). Να σημειωθεί ότι αυτό το -υπέρκορο σε ΑΠΕ- ποσοστό 225 % (της μέσης ημερήσιας ωριαίας) ζήτησης δεν έχει δοκιμασθεί σε καμία χώρα του κόσμου. Η αναλογική τους αύξηση στο μείγμα όσο εγκαθίστανται, λόγω της στοχαστικής και μεταβλητής έγχυσής τους, δεν είναι αναμενόμενη και είναι σίγουρο ότι δε θα μπορεί να απορροφηθεί σε αυτά τα επίπεδα προσφοράς (ΑΠΕ) και ζήτησης συστήματος, λόγω συμφόρησης. Η απορριπτόμενη- πλεονάζουσα- ισχύς των ΑΠΕ θα υπερβαίνει το 20% σύμφωνα με μελέτες, όπως του ΕΜΠ κ.α. Μάλιστα η Φινλανδική εταιρεία WARTSILA προειδοποιεί ότι το 40% της Αιολικής Ισχύος θα απορρίπτεται με το υπάρχον σύστημα Μονάδων Φ.Αερίου, που όπως γνωρίζουμε δεν είναι κατασκευασμένες ως Εφεδρείες άμεσης απόκρισης για τις ΑΠΕ. Δλδ. Τα 2,8 από τα 7,0 MW , που αντιστοιχούν σε επένδυση 3,6 δισ.€, θα πάνε στον αέρα. Ούτε η πλεονάζουσα ενέργεια των ΑΠΕ θα μπορεί να εξάγεται ανά πάσα στιγμή. Πόσο μάλλον που δεν υπάρχουν ακόμη ικανά δίκτυα προς την Ευρώπη, που να μπορούν να τη δεχθούν. Ο χρόνος ανάπτυξης όλων των μορφών αποθήκευσης μέχρι το 2028, που αποσύρεται ο λιγνίτης, είναι πολύ μικρός για να δώσει ουσιαστικά αποτελέσματα. Ακόμη και ο ΕΣΕΚ 2019 κάνει αναφορές για 2GW, χωρίς να υπάρχει ακόμη κάτι σε εφαρμογή.
    (Παράδειγμα στη Γερμανία, παρότι η εγκατεστημένη ισχύς ΑΠΕ (Αιολικά+Φ/Β) είναι 102.5 GW, ήτοι το 145% της μέσης ημερήσιας ζήτησης (που είναι περί τα 70 GW), η συμμετοχή τους σήμερα στο ετήσιο μείγμα είναι 20% (έχουν χαμηλότερη απόδοση τα Φ/Β τους αλλά υψηλότερη τα Αιολικά τους. Η πλεονάζουσα Ηλ. Ενέργεια από ΑΠΕ είτε απορρίπτεται, είτε εξάγεται στην Κεντρική Ευρώπη).
    Ο ΑΔΜΗΕ (Μελέτη επάρκειας 2013-20) για την Ελλάδα δέχεται Βαθμό Ωριαίας Αξιοπιστίας των Αιολικών κάτω του 10%. Και είναι λογικό όταν υπάρχουν ολόκληροι μήνες, όπως ο Ιούλιος του 2018, που ο μέσος μηνιαίος συντελεστής φόρτισής τους λόγω άπνοιας, ήταν μόνο 12 % (άρα το ελάχιστο Ωριαίο Ημέρας πολύ χαμηλότερο του 10%). Συνεπώς κατά τη γνώμη μας αυτή η προβλεπόμενη κατανομή εγκατεστημένης ισχύος των μονάδων (ΑΠΕ και οι υπόλοιπες) το 2030 στο ΕΣΕΚ, πιθανόν να μην επαρκεί και πάλι για την ενεργειακή μας ζήτηση και κυρίως για την ασφάλεια αιχμής. Η ασφάλεια επιτυγχάνεται μόνο όταν υπάρχουν επαρκείς Θερμοηλεκτρικές εφεδρείες. Η μαζική αποθήκευση ενέργειας από ΑΠΕ είναι πολύ μακρινός στόχος για τα σημερινά δεδομένα. Αν προβάλουμε μια νύχτα με ψύχος και άπνοια στο 2030 (δηλαδή με ελάχιστη συμμετοχή ΑΠΕ) του πίνακα του ΕΣΕΚ, θα διαπιστώσουμε ότι η παραγόμενη ισχύς και αν ακόμη δουλεύουν πλήρως του Φ.Α. 7,0 GW 9δεχόμαστε ένα συντελεστή 0,9 δηλδ. Να αποδιδονται 6,3 ΜW ωριαίως και ένα ικανό μέρος των νερών, έστω 30% ήτοι 1,1 GW + 0,5 GW τα υπόλοιπα, δε θα επαρκεί, διότι πιθανόν η ζήτηση αιχμής να φθάνει τα +12 GW όπως δέχεται ο ΑΔΜΗΕ στις μελέτες του , ενώ θα παράγονται 7,9 GWh , και οι εισαγωγές δε θα μας καλύπτουν, οι οποίες μπορεί εκείνη την ώρα να είναι ελάχιστες έως μηδενικές, όπως συνέβη το χειμώνα του 2016-17. Συνεπώς οι Θερμικές Μονάδες θα πρέπει να είναι περισσότερες, δεδομένου ότι κάποιες μπορεί να βρίσκονται και εκτός λειτουργίας σε συντήρηση ή βλάβη. Γι αυτό πρέπει να υπάρχουν ακόμη τα ορυχεία και να μην έχουν κλείσει. Αυτό δείχνει το ιστορικό των τελευταίων δεκαετιών για τους χειμερινούς μήνες αλλά και σε μήνες με καύσωνα και όποιος θέλει μπορεί να κάνει μια αναδρομή στα στοιχεία και τις μελέτες Ενεργειακού προγραμματισμού του ΑΔΜΗΕ. Επίσης και το καλοκαίρι του 2015 είχαμε κρίση, λόγω αδυναμίας εισαγωγής Φ. Αερίου, την οποία ανέλαβαν να αντιμετωπίσουν οι Θερμοηλεκτρικές Μονάδες Λιγνίτη].
    • Καταδικάζοντας την πολύπαθη, από την προστατευόμενη μέχρι σήμερα και επιδοτούμενη ιδιωτική αγορά ηλεκτρισμού, ΔΕΗ, σε οικονομική δυστοκία, την ώρα που πάει να μπει μια σειρά στα οικονομικά της. Την ώρα που κάνει στροφή στις ΑΠΕ, σχεδιάζοντας ένα ισορροπημένο και ευέλικτο τελικό μείγμα, ικανό να επιβιώσει ως Επιχείρηση και να κρατήσει τις τιμές του ρεύματος, επ΄ ωφελεία του απλού πολίτη της Βιομηχανίας και της κοινωνικής προσφοράς. Επενδύσεις για την επόμενη δεκαετία ύψους 2 δις. στη Θερμοηλεκτρική παραμένουσα Ισχύ (ΠΤΟΛ V, και Α.ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ) θα πάνε χαμένες! Νέοι και ακριβά αναβαθμισμένοι σταθμοί θα υπολειτουργούν, με μόνο 3800 ώρες λειτουργίας το χρόνο!
    • Επιφανειακά Ορυχεία που δεν έχουν κλείσει τον κύκλο τους, στον αέρα, οδηγούνται σε ξαφνικό θάνατο, με κίνδυνο την απώλεια των ανοικτών κοιτασμάτων από αυταναφλέξεις με την πάροδο του χρόνου, με τεράστιες περιβαλλοντικές συνέπειες. Πολλοί αδαείς νομίζουν ότι τα επιφανειακά Ορυχεία ανοιγοκλείνουν σαν τα μαγαζιά.
    • Επίσης επιφάνειες δεκάδων χιλιάδων στρεμμάτων, που ενώ με τη συμμετοχή του λιγνίτη σε ένα λογικό ποσοστό, θα είχαν το χρόνο να αποκατασταθούν με οριζόντιες αποθέσεις, δίνοντας καλλιεργήσιμη γη, λίμνες κλπ στην περιοχή, τώρα με αυτή την απότομη υστέρηση ανάπτυξης των ορυχείων, μελέτες και προγράμματα δε θα προλάβουν να υλοποιηθούν, με αποτέλεσμα να μείνουν σε μεγάλο ποσοστό μόνο τα υπάρχοντα πρανή τους, που είναι μεν φυτεμένα με δένδρα, αλλά δεν αποτελούν προσοδοφόρα γη.
    • Εκτινάζοντας την ανεργία, γιατί ξαφνικά θα χαθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας, τόσο από την καθαυτού δραστηριότητα της ΔΕΗ αλλά και από τις δορυφορικές εγχώριες εταιρείες, χωματουργικές, κατασκευαστικές κλπ γύρω από αυτήν.
    • Χωρίς να υπάρχει, οριστικό και εφαρμόσιμο σχέδιο για την λιγνιτική απεξάρτηση-μετάβαση και κυρίως κονδύλια. Υπάρχουν σχεδιασμοί που ακόμη είναι στα χαρτιά και βέβαια αφορούν μονοψήφιο λογιστικά ποσοστό της τεράστιας οικονομικής αφαίμαξης για τη Δ. Μακεδονία. Μάλιστα μια ασθμαίνουσα οικονομικά ΔΕΗ με αυτό το πενιχρό μείγμα του 0%, δε θα μπορεί να ανταποκριθεί οικονομικά στην περιβαλλοντική αποκατάσταση της περιοχής, που θα είναι απότομη, τεχνικά απρόβλεπτη και κοινωνικά πιεστική.

    ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:

    • Το ποσοστό του λιγνίτη θα πρέπει να παραμείνει στο +17% μέχρι το 2030, με τις υπαρχουσες νέες και αναβαθμισμένες περιβαλλοντικά Μονάδες, ΠΤΟΛ 5 μέχρι το 2050, Α.ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 5 μέχρι το 2038 , 7 -8 χρόνια οι Α.Δημήτριος 3-4 και μέχρι το 2042 η Μελίτη 1, ώστε η χώρα να μην εξαρτάται περαιτέρω Ενεργειακά από εισαγόμενα καύσιμα (είμαστε ήδη η περισσότερο εξαρτημένη χώρα στην Ευρώπη). Τους στόχους του CO2 τους έχουμε ήδη πιάσει και θα συνεχίσουμε να τους πιάνουμε, με την ανάπτυξη όλων των μορφών ΑΠΕ που διαθέτουμε.
    • Μόνο έτσι Η ΔΕΗ θα μπορεί να εξισορροπεί αυτόνομα τα οικονομικά της και να καλύπτει τα πάγια έξοδα των νέων ή αναβαθμισμένων Θερμοηλεκτρικών της Μονάδων και των Ορυχείων. Μόνο έτσι θα μπορεί να συνεχίσει να αποτελεί τον Ενεργειακό Πυλώνα της χώρας.
    • Κανείς στην Ευρώπη δεν μπορεί να τα αμφισβητήσει αυτά, γιατί το παράδειγμα της Γερμανίας είναι για μας οδηγός, χωρίς να αναφερθούμε στην Πολωνία, Τσεχία κ.α. που επιμένουν και παραμένουν βασικά στα Εθνικά τους ορυκτά καύσιμα σε ποσοστά 80% & 40% αντίστοιχα, εντάσσοντας Πυρηνικούς Σταθμούς για να αποφύγουν εξαρτήσεις από εισαγόμενα καύσιμα. Η αναφορά περί υπερκατανάλωσης άνθρακα στην Κίνα, Ινδία, Ρωσία, ΗΠΑ, Ιαπωνία, Αυστραλία, δεν συνάδει με τα στενά Ευρωπαικά όρια και στόχους. Αν δεν κοιτάμε όμως και γύρω μας στον πλανήτη κινδυνεύουμε να κατηγορηθούμε ως αιθεροβάμονες και αφελείς, ως Ευρωπαίοι και ιδίως οι Έλληνες, πριονίζοντας το κλαδί που καθόμαστε, μηδενίζοντας από το Ενεργειακό μείγμα το Εθνικό μας καύσιμο, Υπερβαίνοντας και αυτούς τους Ευρωπαικούς στόχους για το CO2, συντασσόμενοι με αυτούς που δεν έχουν λιγνίτη να κάψουν και προωθούν άλλες μορφές ενέργειας, κατά το Εθνικό τους συμφέρον και των Βιομηχανιών τους, όπως οι Γάλλοι, Ισπανοί, Δανοί κ.α.
    • Εμείς δε χρειαζόμαστε Πυρηνικά. Οι εγχώριοι όμως Υδρογονάθρακες θέλουν μια 15ετία για να αποδώσουν καρπούς.
    • Το Εθνικό μας καύσιμο ο Λιγνίτης υπάρχει στη γη μας. Υπολλείπονται ακόμη 400 εκ. τονοι λιγνιτη στα ενεργα ορυχεία μας (και άλλο ένα δις. ως υπόλοιπα αποθέματα στη Δ.Μακεδονία)
    -Έχουμε ήδη τις υποδομές και τη γνώση να τον χειριστούμε με σύγχρονα Περιβαλλοντικά αυστηρά πρότυπα, σε συνδυασμό με τις άλλες μορφές ενέργειας.
    -Έχουμε επενδύσει δις. Ευρώ που πρέπει να αποσβεσθούν μέχρι το 2050.
    -Παράγει ανεξαρτησία, ανάπτυξη, εγχώρια υπεραξία και διατηρεί χιλιάδες πολύτιμες θέσεις εργασίας.
    -Δεν είναι ούτε ακριβό, ούτε φθηνό. Είναι απλά απαραίτητο, σίγουρο και ασφαλές.

    (Σ.Μ)

    Σχετικά με τα αναφερόμενα στο ΕΣΕΚ υπάρχουν οι εξής διαφωνίες:

    Α. για την προβλεπόμενη πλήρη απολιγνιτοποίηση ως το 2028, δεν συμφωνώ για τους εξής λόγους:

     Δεν θα υπάρχει πλέον ασφάλεια εφοδιασμού της χώρας, γιατί υπάρχουν μεγάλες χρονικές περίοδοι που δεν υπάρχει ηλιοφάνεια και δεν φυσάει άνεμος, με αποτέλεσμα η παραγωγή από αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα να είναι μηδενική. Σε αυτές τις περιπτώσεις τίθενται σε λειτουργία οι συμβατικές μονάδες βάσης (λιγνιτικές, φυσικού αερίου) για να καλύψουν την ζήτηση σε ηλεκτρικό ρεύμα. Αν κλείσουν οι λιγνιτικές μονάδες που χρησιμοποιούν εγχώριο καύσιμο (λιγνίτη) και παραμείνουν σε λειτουργία μόνο μονάδες φυσικού αερίου, τότε θα υπάρχει μεγάλη ενεργειακή εξάρτηση της χώρας από το κράτος που παρέχει το εν λόγω καύσιμο, αλλά και σε περίπτωση που διακοπεί η παροχή καυσίμου (π.χ. από εφαρμοζόμενη γεωπολιτική γειτονικών χωρών, σε περίπτωση που γίνει τρομοκρατική επίθεση στον αγωγό, κλπ) θα υπάρχει κίνδυνος να γίνει γενικό black out σε όλη τη χώρα για άγνωστο χρονικό διάστημα.

     Σε διάφορες χώρες έχουν εγκατασταθεί την τελευταία εικοσαετία πολλά αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα στα πλαίσια της αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής. Δυστυχώς όμως δεν έφεραν τα επιθυμητά αποτελέσματα, που ήταν η μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, παρά μόνο επέφεραν καταστροφικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και προκάλεσαν σημαντική αύξηση στην τιμή του ρεύματος, όπως αναφέρεται αναλυτικά παρακάτω. Η μόνη Ανανεώσιμη Πηγή Ενέργειας που αποδείχθηκε ότι είναι φιλική προς το περιβάλλον και δεν έχει επιπτώσεις στην κλιματική αλλαγή είναι η καύση βιομάζας. Ο λόγος είναι ότι το εκπεμπόμενο CO2 από την καύση βιομάζας απορροφάται με την φωτοσύνθεση από τα ενεργειακά φυτά, σε όλη τη διάρκεια που αναπτύσσονται για να αποτελέσουν την βιομάζα, που θα καεί στις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής και επομένως δεν αυξάνεται η συγκέντρωση CO2 στην ατμόσφαιρα, με αποτέλεσμα να μην συμβάλλει στην κλιματική αλλαγή.
    Επειδή η οικονομία της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας στηρίζεται κατά κύριο λόγο στην λειτουργία των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ στην περιοχή και αν αυτές κλείσουν θα επέλθει ο οικονομικός μαρασμός της εν λόγω Περιφέρειας και η φτωχοποίησή της, για αυτό κρίνεται αναγκαίο να μετατραπούν οι λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ στην περιοχή αυτή σε μονάδες μικτής καύσης βιομάζας-λιγνίτη, στις οποίες θα καίγεται βιομάζα (που ανήκει στις ΑΠΕ) σε ποσοστό 70%, Σημειώνεται ότι οι μονάδες αυτές θα τροφοδοτούνται με βιομάζα που θα καλλιεργείται κατά κύριο λόγο στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας ή και σε γειτονικές Περιφέρειες.

    Επιπλέον με την μετατροπή των λιγνιτικών μονάδων σε μονάδες μικτής καύσης βιομάζας-λιγνίτη αυτές θα γίνουν κερδοφόρες για τους εξής λόγους:
    • από την συνολική ποσότητα CO2 που παράγεται, θα πληρώνεται φόρος CO2 μόνο για το ποσοστό 30% του CO2 που θα παράγεται από το λιγνίτη ενώ για το CO2 που παράγεται από την βιομάζα σε ποσοστό 70% δεν θα πληρώνεται κανένας φόρος.
    • με αυτή την μικτή καύση η εκπεμπόμενη ποσότητα CO2 από λιγνίτη (ορυκτό καύσιμο) θα είναι κάτω από το όριο των 550 gr/KWh που καθορίζεται στον νέο κανονισμό της Ε.Ε. για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας και επομένως αυτές οι μονάδες μικτής καύσης βιομάζας-λιγνίτη θα μπορούν να εντάσσονται στον μηχανισμό ισχύος (ΑΔΙ) και να λαμβάνουν χρηματικό ποσό αποζημίωσης για αυτή την συμμετοχή τους στα ΑΔΙ, βελτιώνοντας έτσι την κερδοφορία τους.

    Επισημαίνεται ότι και η υπό κατασκευή Μονάδα V Πτολεμαΐδας για να είναι κερδοφόρα θα πρέπει να μπορεί να εντάσσεται στα ΑΔΙ και αυτό μπορεί να συμβεί μόνο αν μετατραπεί σε μονάδα μικτής καύσης βιομάζας (50%) – λιγνίτη (50%).
    Επομένως για την διάσωση της ΔΕΗ και για την διασφάλιση της μόνιμης κερδοφορίας της θα πρέπει να γίνει μετατροπή όλων των λιγνιτικών μονάδων της σε μονάδες μικτής καύσης βιομάζας-λιγνίτη.

    Άλλωστε αυτή η πρακτική της μετατροπής λιθανθρακικών σταθμών σε μονάδες μικτής καύσης βιομάζας-λιθάνθρακα εφαρμόστηκε σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με πολύ θετικά αποτελέσματα.

    Για παράδειγμα αναφέρεται ότι στη λιθανθρακική μονάδα Vaskiluoto power plant που βρίσκεται στην πόλη Vaasa της Φιλανδίας κατασκευάστηκε το 2012 ένας εξαεριωτής βιομάζας (biomass gasification) που έδωσε την δυνατότητα στην εταιρεία να αντικαταστήσει περίπου το ένα τρίτο του λιθάνθρακα, που έκαιγε η μονάδα, με αέριο παραγόμενο από βιομάζα.
    Επιπλέον αναφέρεται από την εν λόγω εταιρεία, ότι με την χρήση του εξαεριωτήρα βιομάζας μειώθηκαν και οι εκπομπές CO2 περίπου κατά 230.000 τόνους ανά έτος.
    Σημειώνεται ότι ο εξαεριωτήρας βιομάζας έχει ισχύ 140MW και η υπάρχουσα λιθανθρακική μονάδα στην οποία κατασκευάστηκε ο εξαεριωτήρας αυτός είχε ισχύ 560MW.

    Όπως διαπιστώνεται από τα παραπάνω και από όσα αναφέρονται στην σχετική βιβλιογραφία, είναι δυνατό να γίνουν οι απαιτούμενες μετατροπές στα συστήματα τροφοδοσίας με καύσιμο των καυστήρων των υφιστάμενων λιγνιτικών μονάδων των ΑΗΣ του λεκανοπεδίου Κοζάνης-Πτολεμαΐδας-Φλώρινας και αν κριθεί σκόπιμο, να εγκατασταθούν σε αυτές και εξαεριωτήρες, προκειμένου οι μονάδες αυτές να καίνε ένα ποσοστό βιομάζας 70% και το υπόλοιπο ποσοστό να είναι λιγνίτης.

    Τα οφέλη θα είναι πάρα πολλά, δεδομένου ότι έχει αποδειχθεί στην πράξη ότι καίγοντας βιομάζα μειώνονται οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) και οξειδίων του αζώτου (NOX).

    Β. Με βάση τα στοιχεία που δίνονται στον Πίνακα 32 του ΕΣΕΚ (σελ. 252) προγραμματίζεται από την Κυβέρνηση να κατασκευαστούν νέες μονάδες ηλεκτροπαραγωγής σε αντικατάσταση των λιγνιτικών μονάδων που θέλει να αποσύρει και αυτές οι νέες μονάδες θα είναι αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα καθώς και νέες μονάδες φυσικού αερίου.
    Δεν συμφωνώ με την κατασκευή τέτοιων νέων μονάδων γιατί οι επιπτώσεις των μονάδων αυτών στο περιβάλλον και στην κλιματική αλλαγή είναι καταστροφικές. Επιπλέον επιφέρουν μεγάλες αυξήσεις στην τιμή του ρεύματος.
    Συγκεκριμένα:

    Αιολικά πάρκα.

    Η ανέγερση αιολικών πάρκων προκαλεί τα ακόλουθα προβλήματα στο περιβάλλον:

    – αλλοίωση του φυσικού τοπίου λόγω της κατασκευής των βάσεων έδρασης των ανεμογεννητριών από χιλιάδες κυβικά μέτρα οπλισμένου σκυροδέματος, της διάνοιξης δρόμων για βαριά οχήματα για να υπάρχει πρόσβαση σε κάθε ανεμογεννήτρια και των πολλών χιλιομέτρων καλωδίων, που τοποθετούνται εναέρια για την σύνδεση των ανεμογεννητριών με τον υποσταθμό τους.

    – Εξόντωση χιλιάδων πουλιών και νυχτερίδων από τα περιστρεφόμενα πτερύγια των ανεμογεννητριών.

    – Μια νέα μελέτη από ερευνητές του Harvard βρήκε ότι μια μεγάλη παραγωγή αιολικής ενέργειας θα μπορούσε να προκαλέσει μεγαλύτερη κλιματική θέρμανση, τουλάχιστον τοπικά, όπου είναι εγκατεστημένα τα αιολοκά πάρκα. Η μελέτη αυτή που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Joule, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αν όλη η Αμερική εφοδιαζόταν με ηλεκτρική ενέργεια μόνο από αιολικά πάρκα, τότε θα προκαλούσε αύξηση της θερμοκρασίας του εδάφους της κατά 0,24º C. Αυτή η αύξηση της θερμοκρασίας υπερβαίνει σημαντικά την μείωση της θερμοκρασίας της Αμερικής που επιτυγχάνεται με την απανθρακοποίηση της στον τομέα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας σε αυτόν τον αιώνα που θα κυμαίνεται περίπου στο 0,1º C, λόγω μείωσης της εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου από μονάδες ορυκτών καυσίμων, που θα αποσυρθούν.

    – Τα αιολικά πάρκα επηρεάζουν τις βροχοπτώσεις, με αποτέλεσμα να ανακόπτουν την ανάπτυξη και την παραγωγικότητα των φυτών

    – Το μεγάλο πρόβλημα είναι το κόστος απεγκατάστασης των ανεμογεννητριών μετά το πέρας της διάρκειας ζωής τους που είναι 20-25 χρόνια, που μπορεί να κοστίσει εκατομμύρια ευρώ, που κανένας δεν έχει και να παραμένουν για αποθήκευση σε τεράστιες εκτάσεις χιλιάδες υλικά που δεν ανακυκλώνονται, όπως τα πτερύγια και τα κελύφη κινητήρων ανεμογεννητριών που είναι κατασκευασμένα από fiberglass.

    Φωτοβολταϊκά πάρκα.

    Τα προβλήματα που δημιουργούνται στο περιβάλλον από την κατασκευή φωτοβολταϊκών πάρκων είναι τα ακόλουθα:

    • Προκαλούν πολλούς θανάτους πουλιών γιατί καίγονται τα φτερά τους από την θερμότητα που εκλύεται από τα φωτοβολταϊκά πάνελ

    • Για την κατασκευή των φωτοβολταϊκών πάνελ χρησιμοποιούνται τοξικές χημικές ουσίες (όπως ydrochloric acid, sulfuric acid, hydrogen fluoride, 1,1,1-trichloroethan και ακετόνη).

    Επιπλέον η βιομηχανία κατασκευής φωτοβολταϊκών πάνελ έχει τον μεγαλύτερο ρυθμό αύξησης των εκπομπών αέριων ρύπων, όπως το εξαφθοριούχο αιθάνιο (C2F6), το τριφθοριούχο άζωτο (NF3) και το εξαφθοριούχο θείο (SF6), που είναι τρία αέρια που έχουν δυνατότητα παγκόσμιας θέρμανσης του πλανήτη 10.000 ως 24.000 φορές μεγαλύτερη από εκείνη του διοξειδίου του άνθρακα (CO2).

    • υπάρχει ανησυχία για την γρήγορα αυξανόμενη εγκατάσταση φωτοβολταïκών πάρκων και για την επίδρασή τους στο ευρύτερο περιβάλλον. Μια έκθεση που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα: Environmental Research Letters με τίτλο: ʺSolar Park Microclimate and Vegetation Management Effects on Grassland Carbon Cyclingʺ αναφέρει ότι μπορεί να υπάρξουν σημαντικές μειώσεις της θερμοκρασίας κάτω από φωτοβολταïκά πάρκα ως και 5οC. Αυτό μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη των φυτών σε γειτονικές περιοχές των φωτοβολταïκών πάρκων.

    • όταν μετά από 20 χρόνια περίπου παρέλθει η διάρκεια ζωής των φωτοβολταïκών πάνελ που έχουν ήδη εγκατασταθεί ή ανεγείρονται αυτή την περίοδο τότε θα πρέπει να απεγκατασταθούν αυτά τα πάνελ και ο όγκος των υλικών που θα πρέπει να αποθηκευτούν θα είναι τεράστιος γιατί κάποια υλικά τους δεν είναι εύκολο να ανακυκλωθούν.
    Επιπλέον τα φωτοβολταïκά πάνελ παράγουν 300 φορές πιο τοξικά απόβλητα ανά μονάδα ενέργειας από ότι τα πυρηνικά εργοστάσια γιατί περιέχουν βαρέα μέταλλα, όπως είναι ο μόλυβδος ή το καρκινογόνο κάδμιο, τα οποία μπορούν να διεισδύσουν στον υδροφόρο ορίζοντα.

    Η λειτουργία των αιολικών και φωτοβολταïκών πάρκων αυξάνει σημαντικά την τιμή του ρεύματος.

    Λόγω της κλιματικής αλλαγής η Γερμανία θέλησε να αποδείξει ότι μπορεί να καλύψει την ζήτηση της σε ηλεκτρική ενέργεια κυρίως από ΑΠΕ. Παρόλες τις τεράστιες επενδύσεις που έκανε σε αιολικά πάρκα, σε φωτοβολταïκά πάρκα και παραγωγή ενέργειας από βιοκαύσιμα, η Γερμανία δεν κατάφερε να μειώσει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) τα τελευταία δέκα χρόνια (από 2008 ως 2018). Παράλληλα στην διάρκεια της ίδιας περιόδου οι τιμές του ρεύματος αυξήθηκαν δραματικά πλήττοντας σοβαρά τις βιομηχανίες, τους εργαζόμενους και τις φτωχές οικογένειες.
    Σημειώνεται ότι η τιμή του ρεύματος στην Γερμανία ήταν το 2ο εξάμηνο του 2010 στα 24 λεπτά του ευρώ ανά κιλοβατώρα ενώ το 2ο εξάμηνο του 2018 αυξήθηκε στα 30 λεπτά του ευρώ ανά κιλοβατώρα.

    Η Γερμανία έχει εγκαταστήσει τόσο μεγάλη αιολική και φωτοβολταïκή ισχύ, που θα μπορούσε θεωρητικά να καλύψει όλη την ζήτηση της σε ηλεκτρική ενέργεια οποιαδήποτε μέρα που είχε αρκετή ηλιοφάνεια και άνεμο. Αλλά καθώς υπάρχουν περίοδοι που δεν υπάρχει ηλιοφάνεια ούτε άνεμος η Γερμανία κατάφερε να καλύψει μόνο το 27% περίπου των ετήσιων αναγκών της σε ενέργεια από τα αιολικά και φωτοβολταïκά πάρκα.
    Όταν αντίθετα υπάρχει ηλιοφάνεια και άνεμος τότε μεγιστοποιείται η παραγωγή ρεύματος από αιολικά και φωτοβολταïκά πάρκα και αυτή η παραγωγή μπορεί να είναι μεγαλύτερη της ζήτησης.
    Οπότε υπάρχει πρόβλημα για την ευστάθεια του διασυνδεδεμένου δικτύου και για την διατήρηση της συχνότητας του γύρω στα 50Hz.
    Οπότε η Γερμανία αναγκάζεται να εξάγει την περίσσια της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας σε γειτονικές χώρες με αρνητικές τιμές πώλησης ρεύματος που είναι χαμηλότερες από το κόστος παραγωγής.
    Το 2017 περίπου η μισή ενέργεια που παρήχθηκε από αιολικά πάρκα στην Γερμανία έγινε εξαγωγή της σε άλλες χώρες. Οι γειτονικές χώρες δεν επιθυμούν αυτή την μη αναμενόμενη ηλεκτρική ενέργεια και οι γερμανικές εταιρείες παραγωγής της πρέπει να πληρώσουν τις χώρες αυτές για να την αποδεχθούν. Τον λογαριασμό όμως τον πληρώνουν οι καταναλωτές.
    Αν τα αιολικά και φωτοβολταïκά πάρκα αποσυνδεθούν από το δίκτυο, λόγω αυξημένης παραγωγής τους σε ηλεκτρική ενέργεια, τότε οι ιδιοκτήτες των πάρκων αυτών πληρώνονται σαν να είχαν παράγει το 90% του ηλεκτρικού ρεύματος που θα παρείχαν στο δίκτυο.
    Ο λογαριασμός πάλι πληρώνεται από τους καταναλωτές.

    Σε κάποιες χειμερινές περιόδους που μπορεί να διαρκέσουν και δέκα μέρες η παραγωγή ρεύματος από αιολικά και φωτοβολταïκά πάρκα είναι πολύ χαμηλή ή μηδενική. Τότε μπαίνουν σε λειτουργία οι συμβατικές μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (λιθανθρακικές, φυσικού αερίου και πυρηνικές) για να καλύψουν την ζήτηση του ρεύματος.
    Για αυτό το λόγο η Γερμανία δεν μπορεί ποτέ να κλείσει τις συμβατικές μονάδες, όπως είχε προγραμματίσει. Αυτές οι συμβατικές μονάδες πρέπει να είναι πάντα σε ετοιμότητα να τεθούν σε λειτουργία για να καλύψουν το σύνολο της ζήτησης σε ηλεκτρική ενέργεια και να διατηρήσουν σταθερή την συχνότητα του διασυνδεμένου δικτύου στα 50Hz. Το ίδιο ισχύει για τις συμβατικές μονάδες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στην Γαλλία, την Αυστρία και την Πολωνία.
    Για να είναι σε ετοιμότητα οι συμβατικές μονάδες να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια αποζημιώνονται λόγω συμμετοχής τους στο μηχανισμό ισχύος (ΑΔΙ). Ο λογαριασμός πληρώνεται πάλι από τους καταναλωτές.

    Επιπρόσθετα, αν η AC συχνότητα του διασυνδεμένου δικτύου πέσει πολύ χαμηλά ή ανέβει πολύ ψηλά υπάρχει κίνδυνος να γίνουν εκτεταμένα μπλακ ουτ (black out). Αυτό αποδείχθηκε φανερά στην Νότια Αυστραλία, η οποία βασίζεται κυρίως στην παραγωγή ρεύματος από αιολικά και φωτοβολταïκά πάρκα και υποφέρει από εκτεταμένα black out που οδηγούν σε κλείσιμο εργοστασίων και σε κόστος δισεκατομμυρίων δολαρίων.

    Το όνειρο της Γερμανίας να καλύψει την ζήτησή της σε ηλεκτρική ενέργεια από αιολικά και φωτοβολταïκά πάρκα αποδείχθηκε ότι ήταν μια απατηλή ψευδαίσθηση. Γιατί η παραγωγή ρεύματος από αυτά τα πάρκα είναι στοχαστική μεταβλητή και άρα αναξιόπιστη και οδήγησε σε τιμές ρεύματος που είναι από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη.

    Ότι συμβαίνει στην Γερμανία ισχύει και για τις άλλες χώρες που τώρα παράγουν την ηλεκτρική τους ενέργεια από συμβατικές μονάδες λιγνίτη, λιθάνθρακα, φυσικό αέριο ή πυρηνικά εργοστάσια. Αν αυτές οι χώρες εγκαταστήσουν πολλά αιολικά και φωτοβολταïκά πάρκα, πρέπει να διατηρήσουν σε λειτουργία τις συμβατικές μονάδες τους για να διασφαλίσουν σταθερή την συχνότητα των 50Hz στο διασυνδεδεμένο δίκτυο τους, για να διατηρήσουν την ευστάθεια του δικτύου και για να υπάρχει εφεδρεία σε ηλεκτρική ενέργεια.
    Αυτές οι συμβατικές μονάδες παραγωγής ρεύματος (λιγνιτικές, λιθανθρακικές, φυσικού αερίου και πυρηνικά εργοστάσια) που θα παραμένουν σε εφεδρεία θα υπολειτουργούν σε περιόδους που είναι μέγιστη η παραγωγή ρεύματος από αιολικά και φωτοβολταïκά πάρκα ενώ θα καταναλώνουν καύσιμα σαν να ήταν σε κανονική λειτουργία. Επιπλέον θα πρέπει να είναι σε θέση να δώσουν πλήρη παραγωγή ρεύματος, αν στις επόμενες ώρες ή ημέρες δεν υπάρχει ηλιοφάνεια ή αιολική ενέργεια. Έτσι οι συμβατικές μονάδες πρέπει να αυξάνουν και να χαμηλώνουν φορτία πολλές φορές την ημέρα και την εβδομάδα.
    Για αυτό οι προσδοκίες για μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα είναι σχεδόν ανύπαρκτες.
    Πράγματι αυτές οι λιγνιτικές, λιθανθρακικές μονάδες και οι μονάδες φυσικού αερίου που είναι σε εφεδρεία λειτουργούν με χαμηλή απόδοση λόγω της συνεχής αυξομείωσης της παραγωγής τους σε ρεύμα, οπότε συχνά καταναλώνουν περισσότερο καύσιμο και εκπέμπουν περισσότερο CO2 από ότι αν εργάζονταν σε πλήρη κανονική λειτουργία και δεν υπήρχαν αιολικά και φωτοβολταïκά πάρκα.

    Το σημαντικό είναι ότι δεν υπάρχει ένδειξη ότι η παγκόσμια κατανάλωση του άνθρακα και του λιγνίτη θα μειωθεί στις επόμενες δεκαετίες. Μεγάλες χώρες στην Ασία και στην Αφρική συνεχίζουν να κατασκευάζουν λιθανθρακικές μονάδες παραγωγής ρεύματος και περισσότερες από 1.500 λιθανθρακικές μονάδες προγραμματίζεται να κατασκευαστούν ή είναι σε φάση κατασκευής.

    Με βάση τα προαναφερόμενα προκύπτει ότι έχει αποδειχθεί εμπράκτως ότι η εγκατάσταση αιολικών και φωτοβολταïκών πάρκων δεν οδηγεί σε αισθητή μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, παρά μόνο οδηγεί σε μεγάλες αυξήσεις της τιμής του ρεύματος και σε καταστροφικές επιπτώσεις στο περιβάλλον.
    Για αυτό άλλωστε στις αρχές του Οκτωβρίου του τρέχοντος έτους οι εκπρόσωποι των 28 χωρών μελών της ΕΕ ψήφισαν πρόσφατα υπέρ της αποκατάστασης της πυρηνικής ενέργειας ως καθαρής πηγής ενέργειας (επειδή δεν εκπέμπει διοξείδιο του άνθρακα)!!!

    ΟΙ διαρροές φυσικού αερίου κατά την εξόρυξη και την μεταφορά του επιταχύνουν την κλιματική αλλάγή.

    Το φυσικό αέριο έχει προωθηθεί τα τελευταία χρόνια ως το καθαρότερο συμβατικό ορυκτό καύσιμο, το οποίο παράγει χαμηλότερες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τα άλλα ορυκτά καύσιμα, όπως το πετρέλαιο και ο άνθρακας.

    Παρόλα αυτά το φυσικό αέριο μπορεί να μην είναι και τόσο καθαρό, επειδή το κύριο συστατικό του, που είναι το μεθάνιο, διαρρέει από τις εγκαταστάσεις πετρελαίου και φυσικού αερίου. Το μεθάνιο είναι ένα από τα αέρια του θερμοκηπίου και όταν φθάσει στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας, σταματά και παραμένει εκεί για πολλά χρόνια συμβάλλοντας στο σχηματισμό ενός στρώματος αερίου που εμποδίζει τη διασπορά της ηλιακής θερμότητας που ανακλάται από την επιφάνεια της γης και οδηγεί σε υπερθέρμανση του πλανήτη (φαινόμενο του θερμοκηπίου). Συγκεκριμένα παγιδεύει 86 φορές περισσότερη θερμότητα από το CO2 σε διάστημα 20 ετών. Αλλά ακόμα και κατά την διάρκεια 100 ετών εξακολουθεί να είναι πολύ πιο επιβλαβές από το CO2.

    Όπως εξηγεί ο Joe Romm στο Think Progress, οι διαρροές μεθανίου διαγράφουν κάθε όφελος για το κλίμα από τη μετάβαση από μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα σε μονάδες με καύση φυσικού αερίου.

    Για τον σχηματισμό μιας πιο εμπεριστατωμένης εικόνας για τις επιπτώσεις των διαρροών μεθανίου στην κλιματική αλλαγή, θα αναφερθεί στην συνέχεια πόσο είναι το μέγεθος των διαρροών μεθανίου κατά την διάρκεια της παραγωγής και μεταφοράς του φυσικού αερίου.

    – Διαρροή μεθανίου από αγωγούς μεταφοράς και διανομής φυσικού αερίου.

    Η διαρροή μεθανίου από αγωγούς μεταφοράς φυσικού αερίου είναι ένα πρόβλημα σε όλο τον κόσμο, που έχει μελετηθεί εδώ και χρόνια.

    Το New Scientist magazine ανέφερε τον Σεπτέμβριο του 1990 ότι οι αγωγοί φυσικού αερίου στη Μεγάλη Βρετανία διέρρευσαν τόσο πολύ μεθάνιο, ώστε οι διαρροές εκεί συνέβαλαν περισσότερο στην υπερθέρμανση του πλανήτη από ότι το φυσικό αέριο που κάηκε σε μονάδες ηλεκτροπαραγωγής.

    Σύμφωνα με έκθεση που δημοσίευσε ο Αμερικανός Γερουσιαστής Edward Markey, οι εταιρείες διανομής φυσικού αερίου το 2011 ανακοίνωσαν την διαρροή 69 δις κυβικών εκατοστών φυσικού αερίου στην ατμόσφαιρα που είναι ίσες με τις ετήσιες εκπομπές CO2 περίπου 6 εκατομμυρίων αυτοκινήτων.

    – Εκπομπές μεθανίου από εξαερισμό και καύση.

    Εκτός από τυχαίες ή διαφεύγουσες εκπομπές, υπάρχει σημαντική ποσότητα σκόπιμων εκπομπών από την παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου με τη μορφή εξαερισμού και καύσης.
    Ο εξαερισμός περιλαμβάνει την απελευθέρωση αερίου απευθείας στην ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια της κανονικής λειτουργίας εξαγωγής και διαχείρισης του πετρελαίου και του φυσικού αερίου . Στο παρελθόν, το αέριο μεθάνιο θεωρήθηκε ένα απόβλητο προϊόν γεώτρησης πετρελαίου και εξαερώθηκε απευθείας στην ατμόσφαιρα σε τεράστιες ποσότητες. Μεταξύ 1973 και 1989, ένας ετήσιος μέσος όρος άνω των 130 δισεκατομμυρίων κυβικών ποδών φυσικού αερίου καιγόταν ή εξαεριζόταν κατά τη διάρκεια της παραγωγής. Επιπλέον, χιλιάδες δεξαμενές αποθήκευσης πετρελαίου εκπέμπουν μάζες μεθανίου και άλλων αερίων.

    Το 2008, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της EPA, η ποσότητα φυσικού αερίου που εξαερώθηκε και κάηκε στις υπεράκτιες ομοσπονδιακές μισθώσεις πηγών πετρελαίου και φυσικού αερίου ανήλθε σε περίπου 126 δισεκατομμύρια κυβικά πόδια (Bcf) φυσικού αερίου.

    Σε μερικά από τα σημερινά κοιτάσματα πετρελαίου, όπως το Bakken στη Βόρεια Ντακότα, το αέριο εξακολουθεί να είναι ένα ανεπιθύμητο παραπροϊόν που εξαερίζεται και δεν αποθηκεύεται. Αυτό συμβαίνει συνήθως στις περιοχές εξόρυξης πετρελαίου που δεν είναι δίπλα σε αγωγούς φυσικού αερίου.

    Τον Σεπτέμβριο του 2011, οι New York Times ανέφεραν ότι κάθε μέρα, πάνω από 100 εκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικού αερίου εξαερώνονται στην σχιστολιθική περιοχή του Bakken. Το εξαερωμένο αυτό αέριο αντιστοιχεί σε τουλάχιστον δύο εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα που απελευθερώνεται κάθε χρόνο στην ατμόσφαιρα, που είναι σχεδόν ισοδύναμο με τις εκπομπές ενός μεσαίου μεγέθους σταθμού ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα.
    Σύμφωνα με την Αμερικανική Υπηρεσία Ενεργειακής Πληροφορίας (EIA), από το 2011 πάνω από το 35% της παραγωγής φυσικού αερίου της Βόρειας Ντακότα κάηκε σε εξαερώσεις.. Επιπλέον, υπάρχει πολύ μικρή εποπτεία του εξαερισμού και της καύσης σε πολλές περιοχές παραγωγής των ΗΠΑ.
    Επιπλέον τα ατυχήματα σε πετρελαιοφόρες περιοχές, οι σπασμένες βαλβίδες, οι μετρητές και οι αιφνίδιες αυξήσεις πίεσης μπορούν επίσης να οδηγήσουν σε ακανόνιστες διαρροές φυσικού αερίου.

    – Εξαγωγές Υγροποιημένου Φυσικού αερίου (LNG).

    Με την εκτίναξη της παραγωγής φυσικού αερίου από σχιστολιθικά πετρώματα στις ΗΠΑ, αυτές επιδιώκουν να καταστούν σημαντικοί εξαγωγείς φυσικού αερίου.
    Σημειώνεται ότι το φυσικό αέριο μπορεί να υγροποιηθεί και να συμπιεστεί σε υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) για μεταφορά σε μεγάλες αποστάσεις σε υπερπόντιες αγορές με ειδικά εξοπλισμένα δεξαμενόπλοια.

    Οι αναλυτές της βιομηχανίας προβλέπουν ότι η ζήτηση για LNG θα υπερδιπλασιαστεί από περίπου 240 εκατομμύρια τόνους το 2012 σε 550 εκατομμύρια τόνους ετησίως μέχρι το 2030.

    Οι αυξανόμενες εκπομπές μεθανίου αποτελούν επίσης μέρος της εξίσωσης εξαγωγής LNG, καθώς η χρήση υγροποιημένου φυσικού αερίου προσθέτει τρία επιπλέον στάδια στον κύκλο ζωής του φυσικού αερίου – υγροποίηση (όπου το αέριο ψύχεται και συμπιέζεται), εκφόρτωση και επαναεριοποίηση (όπου τα δεξαμενόπλοια LNG εκφορτώνουν το φορτίο τους) και μεταφορά. Τον Μάιο του 2013, ο James Bradbury του Παγκόσμιου Ινστιτούτου Πόρων εξήγησε ότι: «Η διαδικασία υγροποίησης, μεταφοράς και επαναεριοποίησης του LNG έχει πολύ υψηλές εκπομπές, αυξάνοντας κατά 15% τις συνολικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, που σχετίζονται με το εξαγόμενο από την Αμερική φυσικό αέριο, σε σύγκριση με το φυσικό αέριο που παράγεται και καταναλώνεται στην εγχώρια αγορά των ΗΠΑ. Αυτές οι πρόσθετες εκπομπές μειώνουν σημαντικά το σχετικό πλεονέκτημα που θα είχε το φυσικό αέριο σε σχέση με τα καύσιμα υψηλότερων εκπομπών αερίων, όπως είναι το κάρβουνο και το πετρέλαιο.
    Η έκθεση του Τμήματος Ενέργειας των ΗΠΑ (DOE) διαπιστώνει ότι το LNG είναι χειρότερο από τον άνθρακα
    Μια πρόσφατη μελέτη του DOE για τις εγκαταστάσεις εξαγωγής LNG διαπίστωσε ότι η υγροποίηση και η εξαγωγή μεθανίου θα ήταν επιζήμια για το κλίμα. Η έκθεση διαπίστωσε ότι τα οφέλη της καθαρότερης και αποδοτικότερης καύσης φυσικού αερίου αντισταθμίζονται σε μεγάλο βαθμό από τη διαρροή μεθανίου κατά την παραγωγή και μεταφορά του σε αγωγούς καθώς και από τις διαρροές μεθανίου που γίνονται και την ενέργεια που χρησιμοποιείται στη διαδικασία υγροποίησης και μεταφοράς του LNG.

    Οι αμερικανικές εξαγωγές LNG προς την Κίνα θα μπορούσαν να καταλήξουν να είναι χειρότερες ως προς τις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου από ό, τι εάν η Κίνα απλώς κατασκεύαζε μια νέα μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και έκαιγε τα δικά της αποθέματα λιθάνθρακα.

    – Διαρροές μεθανίου στο σύνολο των εγκαταστάσεών του΄στις ΗΠΑ.

    Μια ομάδα επιστημόνων στις ΗΠΑ μέτρησαν τα επίπεδα μεθανίου στον αέρα γύρω από τις γεωτρήσεις φυσικού αερίου, τις δεξαμενές αποθήκευσής του, τα διυλιστήρια και τους υπόγειους σωλήνες μεταφοράς και διανομής του σε σπίτια σε βασικές περιοχές παραγωγής του φυσικού αερίου όπως στην Πενσυλβάνια, το Τέξας, το Κολοράντο, τη Γιούτα, τη Βόρεια Ντακότα και το Αρκάνσας.
    Διαπίστωσαν ότι το 2015, οι διαρροές μεθανίου αντιπροσώπευαν το 2,3% της συνολικής παραγωγής φυσικού αερίου σε εθνικό επίπεδο.
    Επιρόσθετα επιστήμονες με την Εθνική Ωκεανική και Ατμοσφαιρική Διοίκηση (ΝΟΑΑ), λαμβάνοντας άμεσες μετρήσεις από εξοπλισμό παρακολούθησης εδάφους, διαπίστωσαν ότι διαρρέει στην ατμόσφαιρα το 4% της παραγωγής μεθανίου σε μια περιοχή του Κολοράντο. Αυτές οι μετρήσεις συμφωνούν με προηγούμενες μελέτες που εκτιμούν ότι το 3,6% ως 7,9% του μεθανίου από διαρροές φυσικού αερίου, που είναι σε κοιλότητες σχιστολιθικών πετρωμάτων, διαφεύγει στην ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια της παραγωγής και μεταφοράς του φυσικού αερίου.

    Εξετάζοντας την τοπική εγκατάσταση διανομής φυσικού αερίου στο Μανχάταν, μια μελέτη εκτιμά ότι περίπου το 2,9% των 300 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων φυσικού αερίου, που εφοδιάζεται ετησίως στην πόλη από την εταιρεία κοινής ωφέλειας Con Edison, διαρρέει στον αέρα (Η Con Edison έχει 4.320 συνολικά μίλια αγωγών φυσικού αερίου).

    Επιπλέον μια μελέτη που έγινε το 2013 από το Ταμείο Περιβαλλοντικής Άμυνας (EDF) των ΗΠΑ διαπίστωσε ότι η μετάβαση από Σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από άνθρακα σε μονάδες φυσικού αερίου δεν έχει καθαρό κλιματικό όφελος για μια περίοδο 20 ετών, εάν τα ποσοστά διαρροής μεθανίου υπερβαίνουν το 3,5%, που είναι ποσοστό χαμηλότερο από εκείνο που παρατηρείται σε πολλές από τις πρόσφατες έρευνες.

    Ενώ στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού διαρρέει στην ατμόσφαιρα το 2,3% του συνολικού φυσικού αερίου που παράγεται στις ΗΠΑ, ως μεθάνιο, που είναι πολλαπλάσιες φορές ισχυρότερο αέριο του θερμοκηπίου από ότι το CO2 (σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη), η Ε.Ε. έχει θέσει υπό διωγμό τις ευρωπαϊκές μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από λιθάνθρακα και λιγνίτη, γιατί συμβάλλουν στην κλιματική αλλαγή λόγω των εκπομπών του CO2.

    Υπάρχει βέβαια το ενδεχόμενο στα αμέσως επόμενα χρόνια να κηρυχθούν υπό διωγμό και οι μονάδες ηλεκτροπαραγωγής φυσικού αερίου, προκειμένου να περιοριστεί η εξόρυξη του φυσικού αερίου και οι συνεπαγόμενες διαρροές του μεθανίου, που επιφέρουν ραγδαία την κλιματική αλλαγή.
    Το ενδεχόμενο αυτό μπορεί να μην αργήσει να γίνει πραγματικότητα, δεδομένου ότι στις αρχές Οκτωβρίου του τρέχοντος έτους οι εκπρόσωποι των 28 χωρών μελών της Ε.Ε. ψήφισαν υπέρ της αποκατάστασης της πυρηνικής ενέργειας ως καθαρής ενέργειας (επειδή δεν εκπέμπει CO2)!!!!

    Μετά τα παραπάνω αρνητικά αποτελέσματα που είχε η εγκατάσταση αιολικών και φωτοβολταïκών πάρκων στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, στις οποίες δεν υπήρξε δραστική μείωση των εκπομπών CO2 παρά μόνο μεγάλη αύξηση στην τιμή του ρεύματος και δυσμενείς επιπτώσεις στο περιβάλλον, καθώς και την προαναφερόμενη τεράστια συμβολή των διαρροών φυσικού αερίου (μεθανίου) στην κλιματική αλλαγή, καλείται η Κυβέρνηση να αναθεωρήσει τον ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας μας (το ΕΣΕΚ) και να μην προχωρήσει στην οριστική απόσυρση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, αλλά να τις μετατρέψει σε μονάδες μικτής καύσης βιομάζας-λιγνίτη που δεν θα επιφέρει καμιά αύξηση στην τιμή του ρεύματος και θα οδηγήσει στην διάσωση της ΔΕΗ, στην αποφυγή της οικονομικής καταστροφής της Περιφέρειας της Δυτικής Μακεδονίας και στην αποτελεσματική αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
    (Ε.Μ.)

  • 16 Δεκεμβρίου 2019, 10:42 | ΟΜΙΛΟΣ ΙΤΑ

    To νέο σχέδιο του εθνικού ενεργειακού σχεδιασμού αποτελεί μία συγκροτημένη και φιλόδοξη προσπάθεια προσέγγισης στον προσδιορισμό των μεγεθών και τελικά της επίτευξης των στόχων της χώρας, με ορίζοντα κυρίως το 2030 και με βάση την Συμφωνία των Παρισίων για το κλίμα τον Οκτώβριο του 2016 η οποία κυρώθηκε με τον ν. 4426/2016 αλλά και με τους νέους φιλόδοξους κοινοτικούς στόχους.
    Το ΕΣΕΚ βασίζεται στην εξοικονόμηση ενέργειας και τους πρωταρχικούς ποσοτικούς στόχους αλλαγής του ενεργειακού προφίλ κατανάλωσης και ενεργειακού μίγματος παραγωγής που καθορίζονται με χρονικό ορίζοντα το 2030. Ως βασικά σημεία στόχευσης του ΕΣΕΚ που χρήζουν διευκρίνισης και εξειδίκευσης σημειώνονται:

    •Βασικό κομβικό σημείο και παράγοντας επιτυχίας των στόχων που θέτει το ΕΣΕΚ, κυρίως για την διείσδυση των ΑΠΕ, είναι η αυστηρή τήρηση xρονοδιαγράμματος υλοποίησης αναβαθμίσεων και κατασκευών νέων γραμμών μεταφοράς ΥΤ και διανομής ΜΤ σε όλες τις περιοχές της χώρας τόσο σε επίπεδο αναβάθμισης των γραμμών μεταφοράς ΥΤ του διασυνδεδεμένου συστήματος όσο και σε επίπεδο υποθαλάσσιων διασυνδέσεων σε νησιά του ΜΔΣ συστήματος. Ανησυχία προκαλεί τόσο ο βαθμός κορεσμού πολλών γραμμών μεταφοράς ΥΤ και διανομής ΜΤ του διασυνδεδεμένου συστήματος που ήδη αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τη διασύνδεση αιτημάτων έργων ΑΠΕ σε πολλά σημεία του συστήματος, όσο και ο προγραμματισμός και το χρονοδιάγραμμα αναβάθμισης του ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΔΗΕ των γραμμών μεταφοράς ΥΤ και διανομής ΜΤ αντίστοιχα κατά το τελευταίο δεκαετές πρόγραμμα. Αποτελεί βασική προϋπόθεση υλοποίησης των στόχων του ΕΣΕΚ η εποπτεία του ΥΠΕΝ με τη ΡΑΕ και τον ΑΔΜΗΕ, ΔΕΔΔΗΕ ενός απαιτητικού και άμεσου χρονοδιαγράμματος υλοποίησης αναβαθμίσεων / νέων γραμμών μεταφοράς και διανομής και υποσταθμών ΥΤ.

    •Η εξοικονόμηση ενέργειας μέσω της φιλόδοξης ενεργειακής αναβάθμισης κτιρίων απαιτεί αυστηρή εξειδίκευση, χρηματοδότηση/φορολογικά κίνητρα και χρονοδιάγραμμα ενεργειών ώστε να καταστεί ρεαλιστική όπως παρόμοια πολιτική αντιμετώπιση απαιτεί και η ηλεκτροκίνηση που αποτελεί τον συνδετικό κρίκο καθαρής περιβαλλοντικής μεταστροφής αλλά και πρόβλεψης της ηλεκτρικής κατανάλωσης του μέλλοντος ως αυξητικής υποκατάστασης της σημερινής μη φιλικής περιβαλλοντικά θερμικής ενεργειακής κατανάλωσης.

    • Σημειώνεται η βαρύνουσα τεχνολογικά σημασία της αποθήκευσης μέσω αντλησιοταμίευσης και ηλεκτροχημικών συσσωρευτών, σε τελικά επίπεδα σαφώς ανώτερα των 700 MW που προδιαγράφονται από το νέο σχέδιο του ΕΣΕΚ, τόσο για την σταθερότητα του συστήματος όσο και για την αυξανόμενη διείσδυση των ΑΠΕ κατά την περίοδο της πλήρους απολιγνιτοποίησης αλλά και μείωσης χρήσης του φυσικού αερίου τις επόμενες δεκαετίες σύμφωνα με τις οδηγίες της ΕΕ. Ιδιαίτερα επισημαίνεται στον τομέα της αποθήκευσης η ηλεκτρολυτική παραγωγή υδρογόνου (μέσω ΑΠΕ) ως «πράσινου» ανεξάντλητου καυσίμου χωρίς περιβαλλοντική επιβάρυνση «εξόρυξης», ρύπους και άλλα προϊόντα καύσης καθώς μπορεί να αποτελέσει τη μελλοντική ενεργειακή λύση ενώ συνιστά και αδιαμφισβήτητο πλεονέκτημα δυνατότητας αποθήκευσης και αμεσότητας διαθεσιμότητας ενέργειας στην ηλεκτροκίνηση μεταφορικών μέσων ξηράς και θάλασσας. Η δυνατότητα αποθήκευσης σε κυψέλες καυσίμου και άμεσης χρήσης ως συσσωρευτών σε σημεία ενός οργανωμένου δικτύου εξυπηρέτησης συνιστά συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των ηλεκτροχημικών συσσωρευτών (Li, Ni, Cd) που απαιτούν χρονοβόρα επαναφόρτιση μετά την εξάντληση ιδιαίτερα όταν μάλιστα αμφισβητείται η δυνατότητα αυξημένης παραγωγής ηλεκτροχημικών συσσωρευτών που απαιτούνται στο μέλλον λόγω μειωμένης διαθεσιμότητας των ποσοτήτων ορυκτών υλικών που απαιτούνται.

    • Ιδιαίτερο προβληματισμό αποτελούν οι φιλόδοξοι στόχοι διείσδυσης των ΑΠΕ στο ενεργειακό μίγμα έως το 2030, όπως αυτοί αναλύονται στο σχέδιο, σε επίπεδο ενεργειακής απόδοσης ως προς τα κατά προσέγγιση μεγέθη ισχύος που προσδιορίζονται στην έκθεση και στα παραρτήματα του σχεδίου. Ειδικότερα προβληματίζει η αόριστη αναφορά σε μίγμα αιολικής ισχύος 7 GW και φωτοβολταϊκής ισχύος 7,7 GW , καθαρής ηλεκτροπαραγωγής 17,1 GWh και 12,1 GWh αντίστοιχα. Η σύνθεση αυτή, η οποία αποτελεί το βασικό μίγμα ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ για την επίτευξη των στόχων συμμετοχής των ΑΠΕ κατά 35% στην ΑΚΤΕ και κατά 61-64% στην Ακαθάριστη κατανάλωση ηλεκτρισμού έως το 2030, φαίνεται ανέφικτη, τόσο σε επίπεδο τεχνικής ενεργειακής εκτίμησης όσο και σε επίπεδο ρεαλιστικής επενδυτικής υλοποίησης με βάση την κρατούσα αδειοδοτική και επενδυτική πραγματικότητα των στατιστικών στοιχείων. Ειδικότερα:
    1. Τα στατιστικά στοιχεία υποδεικνύουν δραστηριότητα ανάπτυξης 2491 MW αιολικής ισχύος από το 2000 έως το 2017 δηλαδή 146 MW κατά μέσο όρο ετησίως, όταν οι επενδύσεις ήταν σαφέστατα ελκυστικότερες και άμεσα χωροθετούμενες λόγω μεγάλων εκτάσεων και θέσεων ισχυρότατου αιολικού δυναμικού, κατοχυρωμένης σταθερής ταρίφας αποζημίωσης ενέργειας (FiT) και κυρίως απλούστερης και σύντομης αδειοδοτικής διαδικασίας και κοινωνικής αποδοχής. Σήμερα και στο μέλλον οι επενδύσεις αιολικής ισχύος συναντούν πολλά εμπόδια αδειοδότησης και ευρύτερης κοινωνικής αποδοχής για την εξάπλωσή τους ενώ το αδειοδοτικό καθεστώς αποδεικνύεται αυστηρότερο. Με βάση τον στόχο επίτευξης των 7 GW αιολικής ισχύος για το 2030, απαιτείται ανάπτυξη 300 MW ετησίως έως το 2030 που θεωρείται αδύνατη η επίτευξή του με βάση τους προαναφερθέντες αρνητικούς παράγοντες.
    2. Ο κύριος προβληματισμός αφορά τον στόχο αιολικής ισχύος και συγκεκριμένα την ενεργειακή εκτίμηση των 17,1 GWh της προσδιοριζόμενης απαιτούμενης αιολικής ισχύος των 7 GW για το έτος 2030, η οποία αποτελεί βέβαια την κύρια συνεισφορά των ΑΠΕ στο μίγμα της ηλεκτροπαραγωγής. Η θεωρητικά προσδιοριζόμενη ενέργεια για το 2030 αντιστοιχεί σε καθαρό, κατά μέσο όρο, συντελεστή απόδοσης 28% όταν τα στατιστικά μεγέθη ενεργειακής απόδοσης της αιολικής ισχύος σε πλήρη μεγέθη κατά τα έτη 2012-2017, υποδεικνύουν καθαρό, κατά μέσο όρο, συντελεστή απόδοσης 20,2% (μέγιστος 21,8%) παρά το γεγονός ότι τα έργα αυτά υλοποιήθηκαν κυρίως σε υψηλότατου αιολικού δυναμικού περιοχές (Εύβοια, Θράκη, Νότια Πελοπόννησος κτλ) ενώ η σημερινή και μελλοντική τάση σαφώς κατευθύνεται σε συνεχώς χαμηλότερου αιολικού δυναμικού περιοχές όταν μάλιστα δεν έχει προσδιοριστεί για το μέλλον η πλήρης απορρόφηση της αιολικής ενέργειας με την συνεχή αύξηση και πλήρη διείσδυση στο σύστημα και με βάση τους νέους κανονισμούς της ΕΕ.
    3. Οι ανωτέρω προβληματισμοί σαφώς υποδεικνύουν την υποχρεωτική πλέον και εξειδικευμένη στοχοθέτηση αιολικής ισχύος μέσω θαλασσίων αιολικών πάρκων επί της συνολικής προσδιοριζόμενης αιολικής ισχύος για την επίτευξη του στόχου καθαρής ηλεκτροπαραγωγής 17,1 GWh αιολικής ενέργειας έως το 2030. Η προσδιοριζόμενη δυνατότητα τουλάχιστον 2 GW από θαλάσσια αιολικά πάρκα σε κατάλληλες περιοχές του Αιγαίου με ισχυρότατο αιολικό δυναμικό καθαρού συντελεστή απόδοσης τουλάχιστον 45% μπορεί να αποδώσει ακριβώς περί τις 7,8 TWh που θα συναθροιστούν με την ανάπτυξη και λειτουργία των υπολοίπων συνολικών 5 GW χερσαίων αιολικών με κατά μέσο όρο καθαρό συντελεστή απόδοσης 20% που, παρά την αναμενόμενη διευκόλυνση της αδειοδοτικής διαδικασίας και πρόοδο της τεχνολογίας ανεμογεννητριών, θα ήταν ιδανικό να είναι η συνολικά κατά μέσο όρο λειτουργική πραγματικότητα της απαιτούμενης συνολικά προς εύρεση, αδειοδότηση και υλοποίηση αιολικής ισχύος.
    Εις επίρρωση μάλιστα των ανωτέρω τονίζονται τα ακόλουθα πλεονεκτήματα υλοποίησης θαλάσσιων αιολικών πάρκων που ενδεικτικά αναφέρεται ότι είναι απολύτως υπαρκτά προς υλοποίηση και δεν έχουν μέχρι σήμερα προσδιοριστεί σε προηγούμενα σχέδια στρατηγικής μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
    1. Εκμετάλλευση του εξαιρετικού αιολικού δυναμικού του θαλάσσιου χώρου του Αιγαίου με περιοχές, εφικτού βάθους σταθερής θεμελίωσης έως 60μ και μέσης ταχύτητας ανέμου υψηλότερης μέσης ταχύτητας άνω των 9 m/s με σταθερό προφίλ ανέμου χωρίς τύρβη που επιφέρει το complex terrain των χερσαίων αιολικών.
    2. Η αδυναμία υλοποίησης σημαντικού μεγέθους ΧΕΡΣΑΙΩΝ αιολικών πάρκων λόγω της αδυναμίας στήριξης κοινωνικής αποδοχής μεγάλων σχεδίων και της προσκόμισης αυστηρών περιορισμών από το παρόν και μελλοντικό αδειοδοτικό καθεστώς.
    3. Η εκμετάλλευση των προγραμματιζόμενων ηλεκτρικών διασυνδέσεων της χώρας στα μη διασυνδεδεμένα νησιά του Αιγαίου, ακριβώς δηλαδή στις πλησιέστερες «πύλες» διασύνδεσης ΥΤ των σχεδιαζόμενων θαλάσσιων αιολικών πάρκων. Σημειώνεται η αδυναμία σύνδεσης μεγάλων χερσαίων αιολικών πάρκων στα νησιά του Αιγαίου λόγω σημαντικών περιορισμών του αδειοδοτικού καθεστώτος και διατάξεων καθώς και η αποδοχή των από το κοινωνικό σύνολο λόγω του τουριστικού τους χαρακτήρα για τη χώρα. Ταυτόχρονα υπογραμμίζεται η δυνατότητα συνεισφοράς των θαλάσσιων αιολικών πάρκων (που θα αδειοδοτηθούν) στα σχέδια χρηματοδότησης διασύνδεσης των νησιών είτε μέσω της εξαρχής συνεισφοράς τους στο κόστος των έργων (όπως συνέβη στο έργο διασύνδεσης των χερσαίων αιολικών της Εύβοιας με τη γραμμή ΥΤ Πολυποτάμου-Νέας Μάκρης) είτε έμμεσα μέσω μεταγενέστερου τέλους χρήσης των γραμμών διασύνδεσης της ΥΤ των νησιών ως άλλωστε και στη Δυτική Ευρώπη εφαρμόζεται.
    4. Τα θαλάσσια αιολικά πάρκα, αποτελούν επενδύσεις με σαφέστατα μεγαλύτερη προστιθέμενη αξία (60%) έναντι των αντίστοιχων χερσαίων αιολικών (25% ) καθώς απαιτούν σημαντικό κόστος και χρήση εγχώριας κατασκευής, τεχνικών μέσων και προσωπικού στο στάδιο της εγκατάστασης και κυρίως στο στάδιο λειτουργίας.
    5. Παράλληλα, εισέρχεται ως παράλληλος στόχος της υλοποίησης θαλασσίων αιολικών πάρκων σταθερής θεμελίωσης με απολύτως ανταγωνιστικές τιμές αποζημίωσης μέσω διαγωνισμών και η εισαγωγή και χρήση της νέας τεχνολογίας πλωτών ανεμογεννητριών που έχει ήδη εισαχθεί πιλοτικά και ταχέως αναπτύσσεται με ραγδαία μείωση κόστους σε ανταγωνιστικά επίπεδα εντός δεκαετίας έναντι των άλλων ανταγωνιστικών μορφών θαλάσσιων αιολικών πάρκων, ειδικά για το Αιγαίο όπου αναμένεται να προσθέσει ακόμα μεγαλύτερη δυνατότητα ανάπτυξης θαλάσσιας αιολικής ισχύος.
    6. Την ιδιαίτερη σημασία εκμετάλλευσης εθνικών ενεργειακών πόρων στα πλαίσια της εθνικής κυριαρχίας στις νησιωτικές περιοχές του Αιγαίου Πελάγους προς όφελος της εθνικής και εν τέλει της ευρωπαϊκής οικονομίας.

  • 16 Δεκεμβρίου 2019, 10:22 | Πέτρος Αλμπάνης

    Είναι θετικό το γεγονός ότι το νέο υπό έγκριση ΕΣΕΚ περιλαμβάνει φιλόδοξους στόχους για το 2030 στην ενεργειακή πολιτική της χώρας και ενσωματώνει την απόφαση της Ελλάδας για πλήρη απεξάρτηση από τον λιγνίτη ως το 2028. Επιπλέον, πολύ θετικά χαρακτηρίζεται η αυξημένη φιλοδοξία του νέου ΕΣΕΚ σε σχέση με το προηγούμενο ΕΣΕΚ σε ό,τι αφορά τους στόχους μείωσης εκπομπών αερίων, διείσδυσης των ΑΠΕ και ενεργειακής απόδοσης, αλλά και την επίσπευση των διασυνδέσεων με τα μη διασυνδεμένα νησιά και την απεξάρτηση τους από το πετρέλαιο.

    Δεδομένης της επιταχυνόμενης απολιγνιτοποίησης, αποκτά τεράστια σημασία η εκπόνηση ενός άμεσου τεκμηριωμένου σχεδίου για τη Δίκαιη Μετάβαση των λιγνιτικών περιοχών της Κοζάνης, της Φλώρινας και της Αρκαδίας στη μεταλιγνιτική εποχή. Θετικό οπωσδήποτε το γεγονός της συγκρότησης διυπουργικής επιτροπής η οποία σε συνεργασία με φορείς θα εκπονήσει εντός του 2020 ένα Master Plan για αυτές τις περιοχές, όπως και οι αναφορές σε νέους ευρωπαϊκούς πόρους χρηματοδότησης και σε έσοδα από δημοπράτηση δικαιωμάτων διοξειδίου του άνθρακα. Χρειάζεται ωστόσο στο ΕΣΕΚ να προσδιοριστούν με σαφήνεια οι παραγωγικοί άξονες για την όσο το δυνατόν ομαλότερη μετάβαση των περιοχών αυτών με προτεραιότητα και προσανατολισμό τη βιώσιμη κατεύθυνση. Απαιτείται να δοθούν κατευθύνσεις στήριξης του πρωτογενή τομέα, αξιοποίηση της όποιας βιομηχανικής κληρονομιάς,στήριξη της επιχειρηματικότητας και της καινοτομίας, στήριξη της Απασχόλησης των ομάδων που θα πληγούν περισσότερο. Είναι ανάγκη να δοθεί μια ειδική ζώνη κινήτρων που θα είναι χαμηλότερα από αυτά τα οποία υπάρχουν αυτή τη στιγμή στη χώρα για να γίνει και πιο ελκυστική η μετάβαση και από τους φορείς αλλα και ιδιαίτερα από τους κατοίκους της.

    Η βιωσιμότητα των περιοχών της Δυτικής Μακεδονίας και Αρκαδίας θα πληγεί ανεπανόρθωτα. Η από δεκαετιών απασχόληση μεγάλου μέρους των τοπικών κοινωνιών στην εξόρυξη του λιγνίτη και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας έχει δημιουργήσει μια ισορροπία η οποία θα είναι αδύνατο να αποκατασταθεί με άλλα μέτρα υποστήριξης των τοπικών κοινωνιών.

    Ένα σημαντικότατο θέμα είναι οι τηλεθερμάνσεις των περιοχών της Δυτικής Μακεδονίας που θα πληγούν ανεπανόρθωτα με το επικείμενο κλείσιμο των μονάδων. Θα πρέπει να υπάρξει μια ρήτρα κλεισίματος των μονάδων, σε σχέση με το πότε οι περιοχές είναι έτοιμες, με νέες πηγές χρηματοδότησης. Αφορά τη θέρμανση μιας ενεργειακά φτωχής περιοχής, της Δυτικής Μακεδονίας και πληθυσμό περίπου 150.000-160.000

    Δυο τρία θέματα που χρήζουν αλλαγών στον ΕΣΕΚ είναι ακόμη:

    • Παρά το γεγονός ότι τόσο το δομημένο περιβάλλον όσο και οι ενεργειακές απαιτήσεις των κτηριακών εγκαταστάσεων αυξάνονται σε όλο τον κόσμο και η υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος θα αποφευχθεί μόνο με προώθηση εγκαταστάσεων ΑΠΕ, στο προτεινόμενο ΕΣΕΚ δεν λαμβάνεται αυτό υπόψη
    • Το ενεργειακό ισοζύγιο, παραμένει και το 2030 ισχυρά εξαρτημένο από εισαγωγές (78,4% της Ακαθάριστης Εγχώριας Κατανάλωσης Ενέργειας από 83,8% το 2020) και από τα ορυκτά καύσιμα (67,3% της ΑΕΚΕ το 2030 από 82,6% το 2020).
    • Αντί της μεγάλης αύξησης της συμμετοχής του Φυσικού Αερίου στο εθνικό ενεργειακό μίγμα, η μετάβαση της απολιγνιτιποίησης δύναται να γίνει με τέτοιον τρόπο ώστε η μειούμενη λιγνιτική ισχύς να αντικατασταθεί από Α.Π.Ε. και αποθήκευση ενέργειας. Πρέπει να αξιοποιηθούν τεχνολογίες αιχμής που θα έχουν δραστική επιρροή στο σύστημα ηλεκτροπαραγωγής και στην εγχώρια οικονομία. Δεν χρειάζεται στην παρούσα φάση να οδηγήθούμε σε μια νέα εξάρτηση από ένα άλλο ορυκτό καύσιμο.

    Πέτρος Αλμπάνης
    Διπλ. Πολιτικός Μηχανικός
    MA in Creative Writing
    Συνεργάτης ΤΕΕ/ΤΔΜ

  • 16 Δεκεμβρίου 2019, 10:51 | Δημήτριος Κοκκίνης

    Μας βρίσκεται σύμφωνους με την απόφαση της κυβέρνησης για το ΕΣΕΚ, που είναι σε σύμπνοια με τους Βιώσιμους Στόχους Ανάπτυξης του ΟΗΕ (http://www.ggk.gov.gr/?page_id=5506). Η παρατήρησή μας σε αυτή την διαβούλευση είναι σχετικά με τις Βιομηχανικού Τύπου Ανεμογεννήτριες σε νησιωτικές και ορεινές περιοχές. Σε αυτή την περίπτωση υπάρχει διαμάχη μεταξύ 2 ή και περισσοτέρων από αυτούς τους βιώσιμους στόχους, π.χ. Στόχος 15: Ζωή στη Στεριά, Στόχος 11: Βιώσιμες Πόλεις και Κοινότητες, Στόχος 17: Συνεργασία για τους Στόχους και Στόχος 7: Φτηνή και Καθαρή Ενέργεια. Θεωρούμε ότι η ανάπτυξη ανεμογεννητριών σε περιοχές NATURA, και βιομηχανικού τύπου Ανεμογεννήτριες σε νησιωτικές περιοχές που είναι εκτός κλίμακας σε σχέση με την υπόλοιπη ανάπτυξη, δημιουργούν πολύ μεγαλύτερα θέματα από αυτά που προσπαθούν να λύσουν. Όπως περιβαλλοντολογική καταστροφή, οικονομική και τουριστική υποβάθμιση, εναντίωση τοπικών πληθυσμών που δεν θα στηρίξουν την αλλοίωση του περιβάλλοντος που έχουν επιλέξει να ζούνε, την καταστροφή του ιστορικού ανθρωπογενούς αποτυπώματος, το έδαφος, την ροή υδάτων και υδροφόρο ορίζοντα, κ.α. Πιστεύουμε ότι η Ελλάδα πρέπει να καινοτομίσει και να κερδίσει το χαμένο έδαφος στην επίτευξη αυτών των στόχων, αλλά με την διεθνή τάση και ανάγκη επίτευξης αυτών των στόχων, δεν πρέπει να βιαστεί να υιοθετήσει παλαιές λύσεις αλλά να επενδύσει σε νέες ιδέες πιο φιλικές προς το περιβάλλον οι οποίες καθημερινά έρχονται στην επιφάνεια, και να θέσει κίνητρα για την επίτευξη στόχων με την ανάπτυξη τεχνολογιών που θα είναι φιλικές και σε κλίμακα προς το περιβάλλον, του κάθε μικροκλίματος.

  • 16 Δεκεμβρίου 2019, 10:34 | Απέργης Αντώνιος

    Η στρατηγική σε σχεση με την ενέργεια θα πρέπει να τα ζυγίζει όλα και να βρει την βέλτιστη λύση οσο και περιβαλλοντικά τοσο και οικονομικά.
    Δυστυχώς η συνεχιζόμενη μανία προσθήκης βιομηχανικών ανανεώσιμων και κυρίως αιολικών εχει δείξει πλήθος στοιχείων και μελετων τόσο στην Ελλάδα οσο και όπου προωθηθηκαν οτι δεν έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Παραβλέποντας το γεγονός οτι προωθούνται εγκληματικά σε παρθένες περιοχές με καταστροφικά αποτελέσματα σε ανέγγιχτα οικοσυστήματα , περιοχές νατουρα, βουνοκορφές και νησιά ανθρωπογενούς κλίμακα, δεν καταφέρνουν την επιδιωκόμενη μείωση ρύπων λογω απαιτούμενων εφεδριων σε θερμικά εργοστάσια κλπ.

    Θα έπρεπε να προωθούμε πολιτικές σε σχέση με την εξοικονόμηση ενέργειας, τον σωστότερο σχεδιασμό κτηριων ενεργειακά, την σπαταλη ενέργειας σε καλιεργειες και άλλα αποδοτικά μέτρα σε αντίθεση με την αιολική μανία που θα προκαλέσει καταστροφή του περιβάλλοντος, αύξηση των τιμων του ρεύματος και δεν θα έχει αποτελεσμα τελικά σρην μειωση ρυπων.

    Δεν είναι τυχαίο που τόσες άλλες χώρες ακυρώνουν τα αιολικά τους πλανα για αυτους του λόγους.Είμαστε υπεύθυνοι στις επόμενες γενιές για αυτή την καταστροφή στο όνομα του περιβάλλοντος.

  • 16 Δεκεμβρίου 2019, 10:11 | Επιτροπή Αγώνα Αγραφιωτών

    Είναι ξεκάθαρο ότι το ΕΣΕΚ δεν έχει σχεδιαστεί για την προστασία του περιβάλλοντος αλλά για την αύξηση των ιδιωτικών επενδύσεων στη χώρα μας με σκοπό την κερδοφορία των ήδη υπαρχόντων εταιρειών που εκμεταλλεύονται σήμερα και τις λιγνιτικές μονάδες ή τις εξορύξεις υδρογονανθράκων.
    Η προώθηση της απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα με την χρήση ΑΠΕ γίνεται σήμερα με γνώμονα την βραχυπρόθεσμη κερδοσκοπία σε βάρος της φύσης και των ανθρώπων με την αλόγιστη αδειοδότηση και εγκατάσταση αιολικών σταθμών ακόμα και σε προστατευόμενες περιοχές, σε κορυφογραμμές, νησιά, βραχονησίδες μεγάλης περιβαλλοντικής αξίας ιδίως από άποψη βιοποικιλότητας και σε περιοχές τουριστικού, αρχαιολογικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος. Η υφιστάμενη σήμερα τεχνολογία στις ΑΠΕ, ειδικά η αιολική ενέργεια, εξακολουθεί να παρουσιάζει πολλά τεχνικά προβλήματα, με αποτέλεσμα το σύστημα ηλεκτροδότησης να μην μπορεί να βασιστεί αποκλειστικά σε αυτές και να εξακολουθεί να απαιτεί την παραγωγή ρεύματος από ορυκτά καύσιμα. Σε κάθε περίπτωση, οι όποιες τεχνικά εφικτές λύσεις πρέπει να υιοθετηθούν στη βάση συνολικής στρατηγικής ισόρροπης και συνδυαστικής αξιοποίησης διάφορων μορφών ΑΠΕ με περιβαλλοντικά βιώσιμο τρόπο.

    Οι απαντήσεις στις προκλήσεις του ενεργειακού ζητήματος εξάλλου, εάν δεν θέλουμε να είναι κομμάτια ενός φαύλου κύκλου συνεχούς αύξησης της ζήτησης ενέργειας, δεν μπορεί να είναι μόνο τεχνικές, αλλά πρέπει να συνδυαστούν με την αμφισβήτηση και αλλαγή των καταναλωτικών προτύπων και της οργάνωσης της παραγωγής. Μόνο με αυτό τον τρόπο το όφελος θα αφορά όλους τους πολίτες και θα είναι μακροπρόθεσμο. Η ενέργεια πρέπει να ειναι κοινωνικό αγαθό και οχι χρηματιστηριακό προϊόν.

    Για παράδειγμα τα Άγραφα, μία από τις πιο παρθένες ορεινές περιοχές στην Ευρώπη ( έχουν υπαχθεί σε μεγάλο μέρος τους στο ευρωπαϊκό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών NATURA 2000), κινδυνεύουν να ισοπεδωθούν από εκατοντάδες ανεμογεννήτριες βιομηχανικής κλίμακας, στο βωμό μιας τάχα “πράσινης” ανάπτυξης και παρά την έλλειψη ειδικών οικολογικών μελετών για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των έργων. Συγκεκριμένα, σχεδιάζεται η εγκατάσταση 44 αιολικών σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με συνολικά 575 ανεμογεννήτριες σχεδόν σε όλες τις κορυφογραμμές των Αγράφων.
    Όπως έχει ήδη δείξει η πικρή εμπειρία από παρόμοιες εγκαταστάσεις στην Ελλάδα, οι εργασίες θεμελίωσης των ανεμογεννητριών (το συνολικό τους ύψος θα φτάνει περί τα 150 μέτρα) και των συνοδευτικών πυλώνων υψηλής τάσης, καθώς και η κατασκευή μεγάλων δρόμων πρόσβασης μέσα από δάση και απότομες βουνοπλαγιές, θα αλλοιώσουν το φυσικό ανάγλυφο του βουνού, θα οδηγήσουν στην αποψίλωση ολόκληρων δασικών εκτάσεων και θα υποβαθμίσουν και διαταράξουν ανεπανόρθωτα τους βιοτόπους και τη βιοποικιλότητα του ορεινού όγκου των Αγράφων. Παράλληλα με τα αιολικά, εξάλλου, έχουν αδειοδοτηθεί και δεκάδες Μικρά Υδροηλεκτρικά σε όλο τον ορεινό όγκο των Αγράφων, όπως πρόσφατα στον Άσπρο Ποταμό, που θα επιφέρουν εξίσου σημαντική αλλοίωση στα ευαίσθητα οικοσυστήματα των ορεινών ποταμών και ιδιωτικοποίηση της χρήσης του νερού με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ύδρευση των οικισμών και την άρδευση των χωραφιών.
    Δυστυχώς η καταστροφή αυτή αποτελεί τμήμα μόνο της σταδιακής καταστροφής των βουνών της χώρας μας. Ήδη η μαζική εγκατάσταση ανεμογεννητριών ισοπεδώνει κατά τρόπο μη αναστρέψιμο μερικές από τις ομορφότερες και περιβαλλοντικά σημαντικότερες περιοχές της χώρας, όπως η νότια Εύβοια, η Μάνη, ο Καβο-Μαλιάς (Λακωνία) και τα Ακαρνανικά Όρη. Βρίσκονται επίσης σε διάφορα στάδια αδειοδότησης αιολικοί σταθμοί στη Σαμοθράκη, την Κρήτη, την Ικαρία, την Τήνο, την Οίτη, το Πήλιο, το Δέλτα του Έβρου κ.α. Ανατρέχοντας στους χάρτες της ΡΑΕ, διαπιστώνουμε ότι προβλέπεται να εγκατασταθούν στην Ελλάδα περίπου 16.000 επιπλέον ανεμογεννήτριες τα επόμενα χρόνια.
    Αν τα σχεδιαζόμενα έργα πραγματοποιηθούν, τα ελληνικά βουνά, θα πληγούν ανεπανόρθωτα. Επίσης, η μετατροπή τους από τόπους φυσικών αποθεμάτων και βιοποικιλότητας σε βιομηχανικές ζώνες, εμποδίζει τώρα και στο μέλλον οποιαδήποτε δραστηριότητα σχετίζεται με την ανάπτυξη της υπαίθρου, τις παραδοσιακές αγροτικές και κτηνοτροφικές καλλιέργειες, την μελισσοκομία, την τυροκομία, τον οικολογικό τουρισμό, την πεζοπορία, την ορειβασία και άλλες αντίστοιχες δραστηριότητες που μπορούν να γίνονται σε αρμονία με τη φύση.

    Επιτροπή Αγώνα Αγραφιωτών

  • 16 Δεκεμβρίου 2019, 10:08 | Δήμος Αθανασίου

    Πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη για την απεγκατάσταση (decomissioning) ΑΠΕ και ιδιαιτέρως των Ανεμογεννητριών και όλων των συνοδών εγκαταστάσεων αυτών όταν παρέλθει ο οφέλιμος χρόνος ζωής τους ή όταν οποιαδήποτε νέα πιο οικονομική, οικολογική και ενεργειακά αποδοτική και αξιόπιστη τεχνολογία εμφανιστεί.

    Η παραπάνω πρόβλεψη πρέπει να συνοδεύεται από κατάθεση εγγυητικών επιστολών από την μεριά των κατασκευαστικών εταιρειών, για την αποφυγή εγκατάλειψης των ανεμογεννητριών στα σημεία που αυτές θα τοποθετηθούν.

    Με αυτόν τον τρόπο θα μειωθούν, σε ορισμένο βαθμό, οι αντιδράσεις των τοπικών ενδιαφερομένων κοινών, μιας και η φημολογούμενη απουσία υποχρέωσης απομάκρυνσης των Ανεμογεννητριών και όλων των συνοδών εγκαταστάσεων απο τους κατασκευαστές δημιουργεί έντονες ανησυχίες, υποψίες και αντιδράσεις στις τοπικές κοινωνίες.

    Διαφορετικά πρέπει να γίνει αναπροσαρμογή των στόχων σχετικά με την εγκατεστημένη ισχύ Αιολικών και τους χρόνους επίτευξης αυτών λόγω των αναπόφευκτων καθυστερήσεων που θα δημιουργηθούν εξαιτίας των τοπικών αντιδράσεων.

Σχόλια 1 2 3 4