Εγκρίνουμε:
1. Τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Σ.Μ.Π.Ε.) για το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες, και τους όρους, περιορισμούς και κατευθύνσεις που προβλέπονται σ’ αυτή για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων που ενδεχόμενα θα προκύψουν από την εφαρμογή του Ειδικού Πλαισίου.
2. Το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες, το κείμενο του οποίου ακολουθεί:
Κυρία Υπουργέ,
Θέτω για τρίτη φορά σήμερα το βασικότερο ερώτημα αναφορικά με την –υφιστάμενη και μελλοντική- ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών στην χώρα μας: Πόση είναι η συνολική πραγματική ετήσια παραγωγή του κλάδου της ιχθυοκαλλιέργειας στην Ελλάδα, σε πόσες μονάδες αντιστοιχεί και πόσο είναι το άθροισμα της επιτρεπόμενης παραγωγής των ίδιων μονάδων; Ποια είναι η επιτρεπόμενη και ποια η πραγματική παραγωγή ανά περιοχή και ανά εταιρία;
Το ερώτημα αυτό απλοποιεί όλες τις διαφωνίες που αναδεικνύονται στην ηλεκτρονική διαβούλευση και επισημαίνω ότι κανείς δεν το έχει απαντήσει. Χωρίς να ληφθούν υπόψη τα στοιχεία αυτά, κανένα νομοθετικό κείμενο και καμία μελέτη τεκμηρίωσής δεν μπορούν να χαρακτηριστούν σοβαρά.
Ιωάννης Δημητριάδης.
επικεφαλής της «Πρωτοβουλίας για την Προστασία του Θαλασσίου Περιβάλλοντος του Πόρου» και επικεφαλής της παράταξης μείζονος μειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου Πόρου
Αναφερθηκε απο σχολιαστή η υπ΄αριθμ. 260767/24-08-1994 εγκύκλιος και η αιτιολογία της έκδοσής της:
—σταθεροποίηση τής παραγωγής, προστασία τών παραγόμενων προϊόντων καί βιωσιμότητα τών ιχθυοτροφικών μονάδων—
με την οποία έχει ανασταλλεί η χορήγηση κάθε νέας άδειας ιχθυοκαλλιέργειας,ενθαρρύνθηκε όμως η ίδρυση νεων ειδων θαλασσινων ψαριων που θαεπιδοτούνταο για τη συγκεκριμενη δραστηριοτητα στα πλαισια του Καν.(ΕΟΚ)3699/93.
Εμείς να προθεσουμε την Εγκύκλιο 258169/4-10-2000 του τότε Υπουργειου Γεωργιας που την υπεγραφε ο κ. Ανωμεριτης συμφωνα με την οποια
—διαπιστωνεταισημαντική αναντιστοιχία μεταξύ του αριθμού των μοναδων και των εγκεκριμενων δυναμικοτήτων σε σχεση με την παραγωγή η οποια κινειται σε σχετικα χαμηλά επιπεδα.
Για τις αιτιες που ενοχοποιούνται για την εν λόγω πραγματικοτητα εκτός των όποιων ενδεχόμενων τεχνικών προβληματων που δεν εχουν ακομα επιλυθεί, πιθανολογείται και η χρησιμοποιηση των θαλασσιων εκτασεων που εχουν εκμισθωθείγια τα νεα ειδη,για την καλλιεργεια των παραδοσιακών ειδων(τσιπουρα-λαβρακι)
κατοπιν των ανωτερω……παρακαλουμε για την επεκταση του μετρου της αναστολής μισθωσης θαλασσιων εκτάσεων για την τσιπουρα και το λαβρακι και στα νεα θαλασσια ειδη—–
Με δυο λογια οι ιχθυοτροφοι έπαιρναν επιδοτηση για νεα μεσογειακα ειδη και εβαζαν τσιπουρα και λαυρακι!!!
Ποιος κοροιδευει ποιον;
Λάρυμνα, 21/05/2011
ΕΝΩΣΗ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΩΝ ΝΟΜΟΥ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ
Ο γνωστός από παρόμοιες παρεμβάσεις «Σύλλογος για την προστασία του περιβάλλοντος Αγίου Ιωάννη Θεολόγου Μαλεσίνας Φθιώτιδας», επιχειρεί κριτική της ΚΥΑ που βρίσκεται σε διαβούλευση με βαρύγδουπες λέξεις (ΧΑΒΟΥΖΑ, κίνδυνοι δερματοπαθειών …) αποφεύγοντας συγκεκριμένα στοιχεία και προσαρμόζοντας την πραγματικότητα στις επιδιώξεις του. Έτσι:
1) Για τα περί τουριστικής αξιοποίησης π.χ. παραθέτουμε της περιοχής Σκάλας Αταλάντης αυτούσια τα περιεχόμενα στην παραληφθείσα από τον (πρώην) Δήμο Αταλάντης μελέτη Γ.Π.Σ. «Η γενικά περιορισμένη υφιστάμενη τουριστική υποδομή της περιοχής Αταλάντης έχει ανάγκη ενισχύσεων και θα μπορούσε να αναπτυχθεί στο παράκτιο αυτό τμήμα του Δήμου διευρύνοντας το φάσμα των επενδυτικών δυνατοτήτων. Η ύπαρξη της νησίδας της Αταλάντης, οι προστατευμένες ακτές, ο υγροβιότοπος, τα αβαθή ύδατα κλπ., θα μπορούσαν με σχετικές βελτιώσεις να αποτελέσουν αναπτυξιακό στόχο, μολονότι οι σημερινές χρήσεις και η ποιότητα των παραλιών της περιοχής δεν προδιαθέτουν υπό τις υπάρχουσες συνθήκες για παρόμοια ανάπτυξη.» (Κεφ. 3.6, σελ. 19),
2) Αναφέρει ότι οι υγρότοποι της περιοχής είναι ενταγμένοι στον επιστημονικό κατάλογο NATURA, ενώ η πραγματικότητα είναι ότι η περιοχή «Υγρότοποι και νησιά Κόλπου Αταλάντης» είχε αρχικά προταθεί για ένταξη στο δίκτυο NATURA 2000, αλλά τελικά ΔΕΝ εντάχθηκε,
3) Αναφέρεται και επιχειρείται να καταδειχθεί ασυμβατότητα της δραστηριότητας με το Γενικό ή Κλαδικό ή Περιφερειακό Σχεδιασμό. Τόσο το Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης Περιφέρειας Στ. Ελλάδας, η μελέτη του ΕΚΘΕ (νυν ΕΛΚΕΘΕ) όσο και τη μελέτη για δημιουργία ΠΟΑΥ που εγκρίθηκε από το ΥΠΑΑΤ και τ. ΥΠΕΧΩΔΕ, οι θέσεις δημιουργίας είναι προτεινόμενες. Το γεγονός ότι τα Δημοτικά Συμβούλια απέρριψαν τις προταθείσες περιοχές ανάγεται στη σφαίρα πολιτικών επιλογών και όχι τεχνοκρατικής τεκμηρίωσης. Το Δημοτικό Συμβούλιο Αταλάντης όμως απεδέχθη τη μελέτη του νέου ΓΠΣ όπου αναφέρονται ενδεικτικά «Εντυπωσιακά ανερχόμενη δραστηριότητα είναι οι ιχθυοκαλλιέργειες. Εδώ οι προοπτικές περαιτέρω ανάπτυξης πρέπει να γίνουν πολύ προσεκτικά με αυξημένη βαρύτητα στα ποιοτικά χαρακτηριστικά της παραγωγής, αναφορικά ιδιαίτερα με τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των μονάδων στην ευαίσθητη περιοχή του Δήμου» (κεφ. Α5 σελ. 12), ότι «Η συνύπαρξη του τουρισμού και της εκμετάλλευσης του θαλάσσιου χώρου, αλλά και κάποιας παραλιακής ζώνης, για δραστηριότητες που σχετίζονται με υδατοκαλλιέργειες πρέπει να μελετηθούν με προσοχή. Οι δύο αυτές δραστηριότητες, αν δεν εξεταστούν με την απαραίτητη σοβαρότητα μπορούν να αποδειχθούν αντιφατικές και αλληλοσυγκρουόμενες. Στην πραγματικότητα όμως μπορούν να συνυπάρχουν, με τον κατάλληλο καταμερισμό του θαλάσσιου και του παράκτιου χώρου ανάλογα με τις απαιτήσεις της κάθε δραστηριότητας και λειτουργίας.» (κεφ. Α2 σελ. 28) και ότι «Τονίζεται ότι έχει ξεκινήσει συνεργασία των επιχειρήσεων σε συγκεκριμένους κλάδους (του πρωτογενούς τομέα και του τουρισμού) στην περιφέρεια, συγκροτώντας δίκτυα επιχειρήσεων (λάδι, κρασί, τυροκομικά, ιχθυοκαλλιέργειες, τουρισμός) όπου το πακέτο υπηρεσιών είναι ολοκληρωμένο και συνίσταται σε οδηγούς καλών πρακτικών, οδηγούς εφαρμογής συστημάτων ποιότητας, εμπορικές αποστολές, εξαγωγές και πιλοτική εφαρμογή των εργαλείων που έχουν δημιουργηθεί (ΚΕΤΑ-ΠΕΣΕ, Επιμελητήριο Φθιώτιδας.» (κεφ. Α6 σελ. 9). Αυτά τα τελευταία ασπαζόμαστε πλήρως.
Τέλος, όσον αφορά τα αναγραφόμενα στις παρεμβάσεις του προαναφερθέντος Συλλόγου περί «Χαβούζας», «Βούρκου», «ο βυθός της θάλασσας κάτω από τους ιχθυοκλωβούς έχει ιζήματα ύψους 3-4 μέτρων», «πρασινοκίτρινη θάλασσα», «σύμφωνα με τους ειδικούς μπορούν να προκαλέσουν δερματοπάθειες, κολπίτιδες και άλλες λοιμώξεις στις γυναίκες, ενώ τα μικρά παιδιά κινδυνεύουν από αλλεργικό άσθμα και στοματικές διαταραχές εξαιτίας της πολύ υψηλής συγκέντρωσης αμμωνιακών, νιτρικών και άλλων ιόντων αζώτου», σημειώνουμε ότι υπάρχουν και είναι στη διάθεση οποιουδήποτε συγκεκριμένες μετρήσεις νιτρωδών, νιτρικών, αμμωνιακών αλάτων στη θέση εγκατάστασης μονάδων της περιοχής από πιστοποιημένο εργαστήριο, ενώ οι υπολογισμοί αποβλήτων γίνονται με βάση τη διεθνώς αποδεκτή μέθοδο των G.W.KÖLN’S, I.R. BLOCK και J.A. McNAIR. Στην εικοσαετή λειτουργία των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας στην περιοχή καμμία δημόσια αρχή / υπηρεσία δεν έχει καταγράψει περιστατικό ρύπανσης εξ αιτίας τους, αντίθετα μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας πλήρωσαν βαρύ τίμημα εξ αιτίας της παρουσίας τοξικού φύκους που οφειλόταν σε γεωργική ρύπανση.
Σε κάθε περίπτωση ο Σύλλογος θα πρέπει να κληθεί άμεσα από κάθε αρμόδια αρχή να τεκμηριώσει με συγκεκριμένες μετρήσεις και δημοσιεύσεις αναγνωρισμένων φορέων τα αναφερόμενα στις παρεμβάσεις του.
Για την ΕΝΩΣΗ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΩΝ ΝΟΜΟΥ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Γιωρ. ΜΠΙΤΣΑΚΟΣ Γιαν. ΚΑΡΑΠΙΠΕΡΗΣ
Υ.Γ. Πράγματι θα ήταν ενδιαφέρουσα η γνωστοποίηση παρόμοιων παρεμβάσεων του Συλλόγου για την αποδεδειγμένη ρύπανση που προκαλείται από τις αυθαιρεσίες σε παραθεριστικά καταλύματα της περιοχής μας. Αναμένουμε.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΑΤΘΑΙΟΥ Βιολόγος – Ιχθυολόγος
Θα ήθελα να χαιρετίσω και εγώ την διαδικασία διαβούλευσης για την «Έγκριση Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες και της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αυτού».
Το γραφείο μας διαθέτει μεγάλη εμπειρία στην εκπόνηση αναπτυξιακών και περιβαλλοντικών μελετών στις υδατοκαλλιέργειες αλλά και σε άλλες δραστηριότητες.
Η υδατοκαλλιέργεια είναι τομέας του πρωτογενούς κλάδου παραγωγής και αναπτύχθηκε ραγδαία τα τελευταία 20 – 30 χρόνια στη χώρα μας με αποτέλεσμα να βρίσκεται στην κορυφή και μακράν από τις άλλες παραγωγικές δραστηριότητες του πρωτογενούς τομέα. Ίσως αυτή την στιγμή είναι ο μοναδικός κλάδος που πρωταγωνιστεί στις εξαγωγικές δραστηριότητες του πρωτογενή τομέα της χώρας. Αξιοποιήθηκε λοιπόν όλα αυτά τα χρόνια με τον καλύτερο τρόπο το συγκριτικό πλεονέκτημα που διέθετε η Ελλάδα σε σχέση με άλλες χώρες της Μεσογείου, που είναι οι άριστες κλιματολογικές και υδρολογικές συνθήκες, το ανάγλυφο καθώς και το μεγάλο μήκος ακτογραμμής (περίπου 15000 χλμ.). Έτσι σήμερα η χώρα διαθέτει ισχυρή τεχνογνωσία στον τομέα Η υδατοκαλλιέργεια και η τεχνογνωσία που τη συνοδεύει πρέπει συνεχώς να βελτιώνεται και να παίζει στρατηγικό ρόλο στην παραγωγή τροφίμων υψηλής διατροφικής αξίας και ποιότητας. Η αξία της υδατοκαλλιέργειας είναι εγνωσμένη και τα στοιχεία που συνηγορούν στα παραπάνω είναι λίγο πολύ γνωστά οπότε δεν υπάρχει λόγος να τα επαναλάβουμε.
Ο κλάδος της υδατοκαλλιέργειας κατά τη γνώμη μου, αναπτύχθηκε σωστά ως προς τη γεωγραφική εξάπλωση των μονάδων και είχε θετική επίδραση σε πολλά κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα που απασχολούν τη χώρα μας όπως η απασχόληση, η κοινωνική συνοχή, η περιφερειακή ανάπτυξη κτλ.
Αυτό όμως που κάνει την υδατοκαλλιέργεια να ξεχωρίζει ακόμα περισσότερο σε σχέση με άλλους παραγωγικούς κλάδους είναι το στοιχείο της αειφορίας. Η παραγωγική διαδικασία της υδατοκαλλιέργειας είναι κατά βάση αειφορική εφόσον βέβαια τηρούνται οι προϋποθέσεις της ορθής καλλιεργητικής πρακτικής. Καταρχήν σαν επένδυση έχει την σπάνια ιδιότητα να εκμεταλλεύεται ή καλύτερα να αξιοποιεί «πλεονάζοντα και λανθάνοντα» δημόσιο οικονομικό χώρο (φυσικοί πόροι σε άριστη οικολογική κατάσταση) που τουλάχιστον μέχρι στιγμής δεν μπορούν να αξιοποιηθούν με αντίστοιχο τρόπο από καμία άλλη παραγωγική δραστηριότητα. Υπάρχουν δεκάδες ορισμοί για την αειφορία, όποιον και να διαλέξει κανείς θα καλύπτει την υδατοκαλλιέργεια.
Ένα χωροταξικό σχέδιο λοιπόν για τις υδατοκαλλιέργειες θα πρέπει να είναι σαφές, κατανοητό και να μην αφήνει περιθώρια για κακόβουλες ερμηνείες ή κριτικές και το κυριότερο να μην προκαλεί. Να επιτρέπει στην υδατοκαλλιέργεια να παίζει τον ρόλο της, αλλά να δίνει και στους επενδυτές τη δυνατότητα να ασκήσουν τη δική τους αναπτυξιακή δράση. Ένα τέτοιο σχέδιο θα πρέπει να είναι ανοιχτό στην εισαγωγή και ανανέωση κεφαλαιακού δυναμικού και την είσοδο νέων ανθρώπων, νέων επενδυτών στην παραγωγική διαδικασία. Θα πρέπει να είναι δεκτικό σε κάθε καινοτομία είτε προϊόντος, είτε παραγωγικής διαδικασίας. Έτσι θα πετύχει την ανάπτυξη και μάλιστα με όρους αειφορίας,
Ο ανοιχτός σχεδιασμός με την ενθάρρυνση των σημειακών χωροθετησεων όπως έχει αναπτυχθεί ως τώρα, επιτυγχάνει τη γεωγραφική διασπορά των επενδύσεων καλύπτοντας πλήρως την ανάγκη για συνεχόμενη ανάπτυξη με κοινωνικούς, οικονομικούς και γιατί όχι και εθνικούς όρους. Το κυριότερο υπάρχει διασπορά επιχειρηματικών και, παραγωγικών κινδύνων που είναι πάρα πολλοί για μια παραγωγική διαδικασία του πρωτογενούς τομέα. Βέβαια θα πρέπει να μπει κάποια τάξη με τη έννοια της θεσμοθέτησης. Όμως μπαίνει πάρα πολύ επιτακτικά το ερώτημα: Ποιοι σχεδιάζουμε και για ποιόν; Και μάλιστα κάνουμε το σχεδιασμό με όρους αειφορίας; Από κάτω προς τα πάνω ή το αντίθετο;
Το υπό διαβούλευση σχέδιο και ο χάρτης που εμπεριέχει δίνει την εντύπωση ότι θέλει να τακτοποιήσει τις οποιεσδήποτε στρεβλώσεις ή ακόμα και παρατυπίες και όχι να σχεδιάσει όπως θα πρέπει ένα χωροταξικό με προοπτική. Προβλέπει συγκέντρωση μονάδων σε μερικές περιοχές και μάλιστα με οργανωμένο τρόπο που κατά τη γνώμη μου συμβάλει στην αναίρεση του βασικού πλεονεκτήματος της υδατοκαλλιέργειας που είναι η αειφορία. Δηλαδή είναι σχεδιασμένο εκ των προτέρων αντιαναπτυξιακό αλλά και επικίνδυνο τουλάχιστον για τις λειτουργούντες μονάδες. Η συγκέντρωση των μονάδων σε συγκεκριμένες περιοχές μπορεί να προκαλέσει προβλήματα όπως ιχθυοπαθολογικά, θνησιμότητας και άλλα. Οι σχεδιαστές ισχυρίζονται ότι δεν έχουν στοιχεία για κάτι τέτοιο. Η αλήθεια είναι πως εκατοντάδες μελέτες έχουν γίνει επ’ αυτού και τεράστια εμπειρία έχει αποκτηθεί από τους υδατοκαλλιεργητές αλλά και από άλλους επενδυτές. Συνεπώς στοιχεία για τα προβλήματα που μπορεί να δημιουργήσει η υπερσυγκέντρωση υπάρχουν. Τελικά η συγκέντρωση των μονάδων σε συγκεκριμένες περιοχές θα έχει σαν συνέπεια την απαξίωση της επένδυσης των υδατοκαλλιεργητών.
Εξάλλου αναρωτιέμαι τι νόημα έχει η χρησιμοποίηση στο σχέδιο βαρύγδουπων εννοιών και ακρωνυμίων, που έχουν μεταφερθεί άκριτα από άλλες δραστηριότητες. Να μερικές ΠΟΑΠΔ, ΠΑΣΜ, ΠΟΤΑ, ΠΑΥ, ΠΟΑΥ και ουκ έστι αριθμός!
Στο υπό διαβούλευση κείμενο δεν δίνεται κανένα περιεχόμενο και ερμηνεία στα παραπάνω ακρωνύμια. Πολύ φοβάμαι ότι η ασάφεια αυτή ανοίγει το δρόμο για νομικές ερμηνείες πάσης φύσεως που θα επαναφέρουν τις υδατοκαλλιέργειες αντιμέτωπες με διαδικασίες που κυρίως ταλαιπωρούσαν τους επενδυτές μέχρι τώρα εξαιτίας έλλειψης θεσμικού πλαισίου. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα με καταστροφικές συνέπειες
Γιατί τόση εμμονή στις ΠΟΑΥ; Από την μικρή εμπειρία που έχουμε δείχνει ότι πάρα πολύ δύσκολα θα συγκροτηθούν και κατά τη γνώμη μου θα υπάρξουν προβλήματα στην οργάνωση, τη διοίκηση και τη λειτουργία τους. Απλώς θα ταλαιπωρήσουν και θα λειτουργήσουν ανασχετικά στην οποιαδήποτε ανάπτυξη.
Πιστεύω πως ο σχεδιασμός πρέπει να γίνει με βάση την εμπειρία που έχει αποκτηθεί. Δηλαδή στη βάση των συνεργασιών και συνεργιών που έχουν αναπτυχθεί μεταξύ των μονάδων και όχι με βάση την συγκέντρωση και μάλιστα την οργανωμένη. Η έννοια αυτή ουδεμία σχέση έχει με την ορθολογική ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών, με ορθές καλλιεργητικές πρακτικές και με όρους αειφορίας.
Η επικαλούμενη βιωσιμότητα (επιχειρηματική) δεν επιτυγχάνεται με τη συγκέντρωση. Για να προστατέψουν οι επενδυτές τα κεφάλαιά τους και να δημιουργήσουν υπεραξία με τις επενδύσεις τους πρέπει να διασπείρουν τους κινδύνους. Βάζουμε κανόνες όχι για να αποτρέψουμε τις κρίσεις οι οποίες πάντα και κυκλικά θα εμφανίζονται, αλλά για να αποτρέψουμε τις καταστροφές.
Επίσης θεωρώ τελείως αποπροσανατολιστική τη συζήτηση σχετικά με τις αποστάσεις, τη στιγμή που ο χωροταξικός σχεδιασμός προβλέπει συγκέντρωση μονάδων. Ποίο το νόημα οι μονάδες να απέχουν 100 ή 200 μέτρα παραπάνω, όταν στην ευρύτερη περιοχή υπάρχει υπερσυγκέντρωση; Προφανώς πρέπει να θεσμοθετούνται και να τηρούνται οι αποστάσεις αλλά δε θεωρούμε σκόπιμο να γίνεται αυτή η συζήτηση τη στιγμή που μιλάμε για υπερσυγκέτρωση. Πως θα επιτευχθεί ή υδρανάπαυση; Για αυτό θα το χαρακτήριζα το σχέδιο και αντιφατικό.
Εν κατακλείδι, επειδή πιστεύω πως η υδατοκαλλιέργεια είναι σημαντικότατη δραστηριότητα για την οικονομία της χώρας και με στρατηγικό χαρακτήρα, αλλά συνάμα δύσκολη και υψηλού κινδύνου επένδυση, προτείνω στο νομοθέτη να επιτρέψει στους υδατοκαλλιεργητές και στους μελλοντικούς επενδυτές να αξιοποιήσουν και γιατί όχι να εκμεταλλευτούν τον «πλεονάζοντα και λανθάνοντα» δημόσιο οικονομικό χώρο (φυσικούς πόρους) για να έχουν παρόν και κυρίως μέλλον και να μπορέσουν να συμβάλουν με τη δραστηριότητά τους στην αειφορική ανάπτυξη της πατρίδας μας.
ΜΠΡΑΒΟ ΝΑΝΑ ΧΡΥΣΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ
Γραμματέας του ΙΔΙΟΚΤΗΤΟΥ Συλλόγου Του Θεολόγου
Γραμματέας του Αλιευτικού Συλλόγου του Θεολόγου
τώρα και Γραμματέας του Ναυτικού Ομίλου Αταλάντης
και σε ανώτερα Γραμματέας του Στρός-Καν.
Τώρα άν κάνεις λάθος στα ονόματα των καθηγητών που
μνημονεύεις, από τους ζωντανούς παίρνεις απαντήσεις
από τους πεθαμένους θα περιμένεις.
ΠΡΟΣ: ΥΠΕΚΑ http://opengov.gr/minenv
20 Μαίου 2011
Θέμα: «Ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες» του ΥΠΕΚΑ που ετέθη προς διαβούλευση από την 11η Απριλίου έως την 26η Μαΐου του 2011.
Το ΔΣ του Συλλόγου αποφάσισε ΟΜΟΦΩΝΑ
1)Ενέκρινε το ψήφισμα διαφωνίας του Δήμου Λοκρών για το σχέδιο της κοινής υπουργικής απόφασης που αφορά το «Ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες» του ΥΠΕΚΑ που ετέθη προς διαβούλευση από την 11η Απριλίου έως την 26η Μαΐου του 2011.
2)Αυτή η πρόταση όπως έχει κατατεθεί από το ΥΠΕΚΑ υπαγορεύει την υποβάθμιση της πρώτης παραλιακής ζώνης μετά την Αθήνα, που τα βασικά της χαρακτηριστικά παραβλέπονται, όπως το ότι από το 2003 ο ΕΟΤ έχει χαρακτηρίσει αυτή τη ζώνη τουριστική με τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης .
Επίσης υπάρχουν υγρότοποι στη Λιμνοθαλασσα της Αταλάντης(Ποτοκι και Βουρλιας) που είναι ενταγμένοι στον επιστημονικό κατάλογο « NATURA 2000» και προβλέπεται η τουριστική αξιοποίηση τους στον τομεα του Οικολογικού Περιβαλλοντικού Τουρισμού.
(Υπουργειο Τουριστικής Αναπτυξης-Μελέτη Τουριστικης Αναπτυξης Περιφερειας Στερεάς Ελλάδας 2002-2006 Β Φαση σελ.34 -43)
3)Ως Ναυτικός Ομιλος Σκάλας Αταλάντης δεν θα δεχθούμε την πολλαπλάσια αύξηση της παραγωγής που προβλέπει η ΠΟΑΥ Αταλάντης-Μαλεσίνας-Λάρυμνας και θα αντικρούσουμε με καθε νομιμο μέσον όλες τις πράξεις που θα υπαγορεύουν επέκταση των υπαρχόντων μονάδων αλλά και εγκατάσταση νέων αφού είναι πολύ πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια που θέτει το ίδιο το περιβάλλον,καθώς αυτό θα συνεπάγεται επιβάρυνση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και του βυθού με αποτελεσμα η θαλάσσια περιοχή του Κολπου Θεολόγου-Αταλάντης-Λιβανατων να καταστει απαγορευτική για τα θαλάσσια σπορ
Για τους λόγους αυτούς ΖΗΤΑΜΕ να αποσυρθεί αυτή η προταση απο τη διαδικασία διαβούλευσης γιατι δεν προκειται να συμφωνήσουμε σε τετελεσμένα που υποθηκεύουν το μελλον του τοπου μας.
Ο Πρόεδρος Στρατος Τζιβελέκης
ΠΡΟΣ: ΥΠΕΚΑ Δημόσια Διαβούλευση
20 Μαίου 2011
Θέμα: «Ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες» του ΥΠΕΚΑ που ετέθη προς διαβούλευση από την 11η Απριλίου έως την 26η Μαΐου του 2011.
Το ΔΣ του Συλλόγου συνεδρίασε εκτάκτως και αποφάσισε ΟΜΟΦΩΝΑ
1)Ενέκρινε το ψήφισμα διαφωνίας του Δήμου Λοκρών για το σχέδιο της κοινής υπουργικής απόφασης που αφορά το «Ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες» του ΥΠΕΚΑ που ετέθη προς διαβούλευση από την 11η Απριλίου έως την 26η Μαΐου του 2011.
2)Αυτή η πρόταση όπως έχει κατατεθεί από το ΥΠΕΚΑ υπαγορεύει την υποβάθμιση της πρώτης παραλιακής ζώνης μετά την Αθήνα, που τα βασικά της χαρακτηριστικά παραβλέπονται, όπως το ότι από το 2003 ο ΕΟΤ έχει χαρακτηρίσει αυτή τη ζώνη τουριστική με τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης. Επίσης υπάρχουν υγρότοποι στον κόλπο της Αταλάντης που είναι ενταγμένοι στον επιστημονικό κατάλογο « NATURA 2000» και προβλέπεται η τουριστική αξιοποίηση τους.
3)Ως Αλιευτικός Συλλογος Μαλεσίνας ο Αγιος Νικολαος δεν θα δεχθούμε την πολλαπλάσια αύξηση της παραγωγής που προβλέπει η ΠΟΑΥ Αταλάντης-Μαλεσίνας-Λάρυμνας και θα αντικρούσουμε με καθε νομιμο μέσον όλες τις πράξεις που θα υπαγορεύουν επέκταση των υπαρχόντων μονάδων αλλά και εγκατάσταση νέων αφού είναι πολύ πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια που θέτει το ίδιο το περιβάλλον,καθώς αυτό θα συνεπάγεται επιβάρυνση του θαλάσσιου περιβάλλοντος και του βυθού και θα θίγει άμεσα εμάς τους επαγγελματίες αλιείς.
Για τους λόγους αυτούς ΖΗΤΑΜΕ να αποσυρθεί αυτή η προταση απο τη διαδικασία διαβούλευσης γιατι δεν προκειται να συμφωνήσουμε σε τετελεσμένα που υποθηκεύουν το μελλον του τοπου μας.
Γραφει ο κ. Κονιδης
—Κατ’ αρχάς για τους γνωρίζοντες δεν ισχύει η φράση «περιβαλλοντικές επιπτώσεις των υδατοκαλλιεργειών» αλλά η φράση «αλληλεπίδραση υδατοκαλλιεργειών και περιβάλλοντος» καθώς και οι δύο συνιστώσες επηρεάζουν η μια την άλλη με τον δικό τους τρόπο.—
Δεν ξερουμε ποιους ενοειτε ως γνωριζοντες, νομιζουμε όμως πως μεσα σ`αυτούς θα πρεπει να ειναι και το ΥΠΕΚΑ που λεει τα αντιθετα
Αριθ. ΗΠ 15393/2332( ΦΕΚ 1022/2002) που αφορά στην καταταξη δημοσίων και ιδιωτικών έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες, όπου οι ιχθυοκαλλιέργειες όχι μόνον ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΙΚΕΣ προς το Περιβαλλον αλλά ανήκουν στην 8η Ομάδα και εξακολουθούν να ανήκουν στην Πρώτη Κατηγορία, ιδιαίτερα οι Ζώνες ιχθυοκαλλιεργειών στην Υποκατηγορία 1 δηλαδή στις δραστηριότητες που λόγω της φύσης ,του μεγέθους ή της έκτασής τους ειναι πιθανό να προκαλέσουν ΣΟΒΑΡΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.
Απο: ΙΡΙΔΑ Α.Ε.
Ως Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας ΙΡΙΔΑ Α.Ε. χαιρετίζω τις προσπάθειες της κυβέρνησης για τη χωροταξική θεσμοθέτηση του κλάδου της Ιχθυοκαλλιέργειας.
Η εταιρεία μας παράγει ιχθυοτροφές στην περιοχή του Αγρινίου. Είναι ανεξάρτητη και αμιγώς ελληνικών συμφερόντων, ενώ τα προϊόντα μας πωλούνται σε Έλληνες ιχθυοκαλλιεργητές. Νιώθουμε υπερήφανοι που με την εργασία μας διασφαλίζουμε το εισόδημα τριάντα υπαλλήλων και των οικογενειών τους αλλά και δεκάδων άλλων με τους οποίους συνεργαζόμαστε άμεσα ή έμμεσα.
Η ιχθυοκαλλιέργεια είναι τομέας ζωτικής σημασίας για την Ελλάδα και η χωροταξική θεσμοθέτηση κρίνεται επιβεβλημένη.
Συγχαρητήρια για τις προσπάθειές σας.
Με εκτίμηση
Χρήστος Γκογκορώσης
ΙΡΙΔΑ Α.Ε.
http://www.irida-sa.gr
Σε μια Ελλάδα που αργοπεθαίνει οικονομικά γιατί κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη να κάνει σωστά τη δουλειά του και να είναι σωστός στις υποχρεώσεις του,βρήκαμε καινούριο χόμπι,να προσπαθούμε να καταστρέψουμε και τις δουλειές όλων των άλλων.Δεν είναι να αναρωτιέται λοιπόν κανείς γιατί βουλιάζουμε συνεχώς σαν κράτος.Αφού όλοι είναι «εναντίον».Κανείς «υπέρ».
Η Ιχθυοκαλλιέργεια όπως έχει αναφερθεί ξανά από αρκετούς ειδικούς τους κλάδου, είναι ο μέγιστος εξαγωγικός κλάδος της Ελλάδας.
Αντί να προσπαθούμε να δούμε πώς τα καταφέρνει αυτός ο κλάδος να εισάγει χρήμα στην χώρα μας σε μια εποχή που όλο το Ελληνικό χρήμα φεύγει έξω με τις εισαγωγές αγαθών γιατί έχουμε πάψει να παράγουμε, και να προσπαθήσουμε να τον ενισχύσουμε και να βοηθήσουμε να λειτουργήσει σωστά, αλλά και να παραδειγματιστούμε από αυτόν, κλασικοί Έλληνες, έχουμε πέσει πάνω του να τον καταστρέψουμε κι αυτόν.
Αγαπητέ κ. Προθυπουργέ, Αγαπητή κα. Υπουργέ
Βοηθήστε να γίνει η πρόταση για περιβαλλοντική μελέτη στον κόλπο του Αργοστολίου από το Πανεπιστίμιο Αθηνών, η οποία εγκρίθηκε ομόφωνα από το Δημοτικό Συμβούλιο Αργοστολίου, τον Μάρτιο του 2010 και που ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε. Πρέπει να προστατευτούν τα λιβάδια Ποσειδονίας εάν υπάρχουν στον κόλπο. Όχι στην χωροθέτηση υδατοκαλλιεργειών στον κόλπο του Αργοστολίου. Φτάνουν 30 χρόνια ανεξέλεγχτης ρύπανσης του κόλπου. Ναι στην προστασία του περιβάλλοντος και του οικοσυστήματος. Δε χωρούν ατομικά συμφέροντα ούτε πολιτικές παρεμβάσεις. Ο κόλπος του Αργοστολίου χρειάζεται άμεσα την βοήθειά σας. Ανάπτυξη για ΟΛΟΥΣ και ΟΧΙ για λίγους. Σεβασμός στο περιβάλλον και στους ανθρώπους.
Με εκτίμηση,
Γιώργος Λύρας
Αγαπητοί φίλοι
παρακολουθώντας την πορεία της διαβούλευσης για το χωροταξικό των υδατοκαλλιεργειών – όπως και πολλοί που δεν έχουν ακόμα προβάλλει την άποψή τους για τα λεγόμενα – μένουν εκστατικοί αναφορικά με τα όσα προβάλλονται στην ιστοσελίδα. Η διαδικασία πέρα από ελάχιστες τεκμηριωμένες απόψεις που έχουν προβληθεί έχει πάρει τη μορφή δημοψηφίσματος και αμφιβάλλω αν είναι εφικτό κανείς να καταλάβει το πραγματικό πρόβλημα που απασχολεί όσους συμμετέχουν μέχρι στιγμής ως και τη βάση των ισχυρισμών του καθενός αλλά και τις ιδιαίτερες προσδοκίες και συμφέροντα. Η υδατοκαλλιέργεια είναι μια βιομηχανία που υπάρχει στη χώρα μας από το 1984 οπόταν και καταγράφτηκε η πρώτη παραγωγή 400 τόννων περίπου από την ΑΤΕ. Σήμερα τίθεται εκ νέου το ζήτημα των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των υδατοκαλλιεργειών επ’ αφορμή του χωροταξικού σχεδίου. Κατ’ αρχάς για τους γνωρίζοντες δεν ισχύει η φράση «περιβαλλοντικές επιπτώσεις των υδατοκαλλιεργειών» αλλά η φράση «αλληλεπίδραση υδατοκαλλιεργειών και περιβάλλοντος» καθώς και οι δύο συνιστώσες επηρεάζουν η μια την άλλη με τον δικό τους τρόπο. Το ζήτημα αυτό απασχόλησε την ΕΕ και την Ελλάδα κατά τη δεκαετία 1990-2000 οπόταν και αρκετά ερευνητικά προγράμματα χρηματοδοτήθηκαν ή συγχρηματοδοτήθηκαν για να διερευνηθεί ακριβώς αυτό: η θέση της υδατοκαλλιέργειας με όλες τις μορφές της (χερσαία, θαλάσσια, ανά είδος: ψάρι, δεκάποδο, φύκος κλπ.). Παράδειγμα τέτοιων έργων ήταν το πρόγραμμα ΕΠΕΡ του Πανεπιστημίου Κρήτης/ΙΘΑΒΙΚ με έμφαση σε μεγάλους κόλπους και απροστάτευτες ακτές και το πρόγραμμα ΠΕΝΕΔ του Ελληνικού Κέντρου Θαλασσίων Ερευνών για πολύ κλειστούς κόλπους. Τότε λύθηκαν και σημαντικές επιστημονικές απορίες δια παντός όπως ότι η επίπτωση των ιχθυοκλωβών στο θαλάσσιο πυθμένα δεν ξεπερνά τα 100 m από τα όρια των ιχθυοκλωβών (όχι τα όρια του ενοικιαζόμενου θαλάσσιου χώρου) και ότι αρκούν 6-8 μήνες για να ξαναέλθει ο θαλάσσιος πυθμένας στην πρώτη του κατάσταση μετά την απομάκρυνση του ιχθυοτροφείου με πειραματική απόδειξη περί τούτου, το ιχθυοτροφείο Γαλλικών συμφερόντων στον κόλπο Καλλονής Λέσβου. Η ΕΕ και η Ελλάδα δεν τα έκαναν αυτά χωρίς σκοπό: σκοπός ήταν να εφαρμοστούν εκείνη την περίοδο οι Κοινοτικοί Κανονισμοί αδειοδότησης και περιβαλλοντικών όρων που αφορούσαν όλες τις δραστηριότητες στην παράκτια ζώνη και τη θάλασσα συμπεριλαμβανομένης της υδατοκαλλιέργειας. Συνέχεια αυτής της διαδικασίας είναι σήμερα το χωροταξικό το οποίο έρχεται να συμπληρώσει ένα κενό στην κατανομή των υδατοκαλλιεργειών στην ελληνική επικράτεια και το οποίο είναι απολύτως εντός των πλαισίων με άλλα χωροτακτικά σχέδια που έχουν εφαρμοστεί από πολύ παλιά όπως οι ΖΟΕ και οι ΒΙΠΕ. Επομένως δεν είναι αντιληπτή ούτε δικαιολογημένη η όλη αντίδραση με τέτοια μαχητικότητα όταν σφάλματα παρελθόντος επιχειρούνται να διορθωθούν σήμερα. Επίσης και άλλα σημεία δεν είναι αντιληπτά. Για παράδειγμα σε κάποια σχόλια της διαβούλευσης αναφέρονται λανθασμένες εκτιμήσεις αναφορικά με το εύρος των περιοχών ανάπτυξης υδατοκαλλιέργειας που κάποιοι έσπευσαν να καταγγείλουν με μόνο εργαλείο έναν χάρτη 1:1000000! Θα πρότεινα σε αυτούς απλά να ζητήσουν τους χάρτες 1:50000 για να δουν ακριβώς τις προτεινόμενες θέσεις των και να έχουν υπόψη τους ότι υπάρχει και άλλο επιμέρους επίπεδο σχεδιασμού των περιοχών αυτών όταν θα έχουν καθοριστεί σε επίπεδο χώρας ώστε να ενημερώσουν καλύτερα τους κατοίκους των περιοχών που συμμετέχουν στη διαβούλευση. Αυτό βέβαια όταν οργανωθούν οι φορείς διαχείρισης στους οποίους μπορούν να συμμετέχουν πέραν των παραγωγών και τοπικοί κοινωνικοί και δημόσιοι φορείς. Αντί λοιπόν να επιτίθενται στο σχέδιο με στείρο τρόπο και χωρίς βάσιμα στοιχεία, νομίζω ότι θα έπρεπε να πιέσουν το ΥΠΕΚΑ και προς αυτή την κατεύθυνση δηλαδή της κατά το δυνατόν άμεσης έγκρισης ίδρυσης των φορέων με ευρεία συμμετοχή. Σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω ότι οι μονάδες υδατοκαλλιεργειών δεν θα υποβάλλουν άμεσα αιτήματα για ίδρυση τέτοιων φορέων προκειμένου να μην έχουν προβλήματα. Επίσης ένα σημείο σημαντικό που δείχνει να διαφεύγει από συμμετέχοντες στη διαβούλευση είναι ότι η διαβούλευση γίνεται για να σχολιαστεί ένα κείμενο που μπορεί να έχει και λάθη και παραλείψεις. Για παράδειγμα στα παραρτήματα και το χάρτη που συνοδεύουν το κείμενο, είναι προφανές ότι κάποιες προτεινόμενες περιοχές δεν έχουν αποτυπωθεί σωστά με αποτέλεσμα να υπάρχουν δικαιολογημένες φωνές διαμαρτυρίας – αλλά διαμαρτυρίας που πρέπει να γίνεται με το σωστό τρόπο και όχι με προσωπικές επιθέσεις. Επίσης ορισμένα σχόλια παίρνουν λεγόμενα άλλων επιστημόνων και τα παρουσιάζουν έτσι ώστε να δημιουργηθούν εντυπώσεις. Παράδειγμα οι εκτιμήσεις που αναφέρονται σε ένα σχόλιο για μερικές χιλιάδες τόννων αζωτούχων και φωσφορικών που απορρίπτονται στη θάλασσα από ένα ιχθυοτροφείο. Θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι οι υπολογισμοί και οι εκτιμήσεις αυτές (χωρίς να με ενδιαφέρει καθόλου αν στέκουν ή όχι) είναι καλές μόνο όταν σχεδιάζουμε ένα ιχθυοτροφείο ώστε στα πλαίσια της αδειοδότησης οι αρμόδιες υπηρεσίες να καθορίσουν τον τρόπο της προστασίας του περιβάλλοντος με συγκεκριμένους όρους. Όταν εγκατασταθεί και λειτουργεί το ιχθυοτροφείο τότε ο μόνος τρόπος για να ελέγξουμε την περιβαλλοντική του επίπτωση είναι να πάμε επιτόπου και να μετρήσουμε την ποιότητα του νερού σε αμμωνιακά, νιτρικά, νιτρώδη και φωσφορικά άλατα καθώς και τα θειώδη ιόντα, κατ’ ελάχιστον και όχι να παίζουμε με χαρτιά και υπολογισμούς στον αέρα. Μπορώ να σας ενημερώσω λοιπόν ότι η συγκέντρωση των ουσιών αυτών στο νερό είναι τέτοια – μπορείτε να βρείτε στοιχεία στα αναρίθμητα συνέδρια και περιοδικά – που ακόμα και αν οι υπολογισμοί που αναρτήθηκαν είναι σωστοί, δεν φαίνονται στο θαλάσσιο περιβάλλον. Αυτό σημαίνει ότι ανεξάρτητα αν είναι σωστοί ή όχι αυτοί οι υπολογισμοί, το ελληνικό θαλάσσιο περιβάλλον είναι ικανό να απορροφήσει αυτές τις ποσότητες χωρίς να είναι σήμερα εμφανείς οι επιπτώσεις στο βαθμό που αναφέρεται στη διαβούλευση. Αυτή είναι και η ουσία της φράσης «η υδατοκαλλιέργεια δεν έχει επιπτώσεις» ή παρόμοιες που γράφονται σε μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Παλαιότερα – ίσως από τότε να έχουν διαμορφωθεί οι απόψεις αυτές εναντίον των ιχθυοκαλλιεργειών – λόγω τεχνολογίας (ξύλινα κλουβιά μη ανθεκτικά στον καιρό) και τεχνογνωσίας για τη διαχείριση των ιχθυοτροφείων, οι μονάδες εγκαθίσταντο σε εσωτερικούς κλειστούς κόλπους όπου οι επιπτώσεις τους γίνονταν εμφανείς αλλά και άμεσα επικίνδυνες για τις μονάδες και για αυτό εκείνη την πρώτη περίοδο, πολλές μονάδες ζήτησαν την μετεγκατάστασή τους σε ανοικτότερες περιοχές. Δεν μπορεί όμως να συγχέουμε το τότε και το τώρα. Τώρα η τεχνολογία είναι διαφορετική, οι τροφές πιο κατάλληλες για τα καλλιεργούμενα είδη και οι τεχνικές παραγωγής εξαιρετικά βελτιωμένες λόγω της αυστηρότητας με την οποία αντιμετωπίζεται η υδατοκαλλιέργεια. Οι διαβουλευόμενοι γνωρίζουν αλλά αποκρύπτουν για δημιουργία εντυπώσεων ότι οι υδατοκαλλιέργειες είναι ο μοναδικός πρωτογενής κλάδος που υποχρεούται να διαθέτει εγκαταστάσεις τυποποίησης και επεξεργασίας αλιευμάτων αδειοδοτημένες από την ΕΕ και περιοδικά ελεγχόμενες από κλιμάκια κτηνιάτρων της ΕΕ. Σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογείται κανείς μας να επιτίθεται στον κλάδο των υδατοκαλλιεργειών τη στιγμή που – όπως σε κάθε κλάδο – υπάρχουν και αυτοί που νομίζουν ότι μπορούν να αθετούν τους όρους που τους έχουν τεθεί με την άδεια. Άλλωστε παράδειγμα ότι κάτι αρχίζει να αλλάζει για αυτό είναι οι Επιθεωρητές Περιβάλλοντος οι οποίοι εσχάτως επιλαμβάνονται υποθέσεων σε ικανό αριθμό μονάδων για παράβαση των περιβαλλοντικών όρων σε περιοχές της Ελλάδος και αυτό έχει γίνει και στο παρελθόν. Επίσης θα ήθελα να τονίσω μια παραπληροφόρηση που αναδείχτηκε στην διαβούλευση. Όρια για τις εκπομπές ρύπων σε αζωτούχες και φωσφορικές ενώσεις των θαλάσσιων υδατοκαλλιεργειών δεν υπάρχουν. Αυτό αναφέρεται σαφώς μέσα στις άδειες περιβαλλοντικών όρων και είναι βέβαιο ότι αν υπήρχαν ακόμα και στην πολιτική της ΕΕ, τότε οι οικολογικές οργανώσεις θα είχαν προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο προ πολλού για μη συμμόρφωση της Ελλάδας για τα όποια όρια. Στα πλαίσια της διαβούλευσης αναφέρθηκαν μελέτες οικολογικής οργάνωσης που αναφέρουν ότι οι μετρήσεις τους έδειξαν επίπεδα κάποιες εκατοντάδες φορές πάνω από αδιευκρίνιστα – στην ίδια τη μελέτη δεν αναφέρονται!! – όρια. Δεν νομίζω ότι αυτά μπορούν να αποτελούν βάση για συζήτηση ή να παρουσιάζονται με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργούν εντυπώσεις στους αδαείς που παρακολουθούν την διαβούλευση. Και για να είμαι πιο σαφής, θα ήθελα να σας περιγράψω παραδείγματα των αναφερομένων. Η μελέτη της οικολογικής οργάνωσης για μια συγκεκριμένη περιοχή παρουσιάζει στοιχεία διαλυμένου οξυγόνου στις μονάδες με συγκέντρωση πάνω από 6-7 mg/L δηλαδή ουσιαστικά το νερό είναι σχεδόν κορεσμένο σε οξυγόνο. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα – άγνωστο πως – το γεγονός ότι το νερό είναι κορεσμένο σε οξυγόνο σημαίνει ρύπανση!!! Παράλληλα ένα άλλο σχόλιο της διαβούλευσης αναφέρεται μεταξύ πολλών άλλων για το BOD. Χωρίς να είναι ανάγκη να επαναλάβω τα παραπάνω ότι την επίπτωση τη μετράμε επιτόπου και όχι στο χαρτί, δεν καταλαβαίνω πως στοιχειοθετούνται τα σχόλια περί χαβούζας κλπ. Και εξηγούμαι αφήνοντας κατά μέρος το γεγονός ότι το BOD αφορά βιομηχανικά απόβλητα και βιολογικούς καθαρισμούς όπου τα λύματα είναι υπερσυγκεντρωμένα και δεν αποτελεί ευαγγέλιο για όποιον θέλει να καταφερθεί σε άλλο κλάδο. Η συγκέντρωση του διαλυμένου οξυγόνου στο θαλάσσιο περιβάλλον είναι το αποτέλεσμα όλων των αερόβιων (δηλαδή που απαιτούν οξυγόνο) χημικών και βιολογικών διαδικασιών που λαμβάνουν χώρα κάθε δευτερόλεπτο. Επομένως σύμφωνα με τα αποτελέσματα των μετρήσεων το νερό είναι γεμάτο οξυγόνο μέχρι του σημείου που δεν μπορεί να διαλυθεί άλλο (μέχρι κορεσμού) αφού έχουν γίνει όλες οι χημικές αντιδράσεις που χρησιμοποιούν οξυγόνο. Άρα για ποια χαβούζα μιλάμε και ποια η σημασία των εκατοντάδων τόννων BOD που αναφέρει ο συντάκτης όταν είναι προφανές ότι δεν υπάρχει επίπτωση στο διαλυμένο οξυγόνο; Έχω διαβάσει ατελείωτα άρθρα στις εφημερίδες για την αναλογία ψαριών και ανθρώπων. Σε ένα από αυτά – με βάση το BOD – μια μονάδα 1500 τόννων ισοδυναμεί με 72000 περίπου ανθρώπους δηλαδή 20 ψάρια/άνθρωπο. Σύμφωνα δηλαδή με τα αναφερόμενα 20 kg ζωϊκής μάζας ψαριών παράγουν ρυπαντικό φορτίο όσο ένας άνθρωπος (περίπου 75 kg ζωϊκής μάζας αν λάβουμε υπόψη τον μέσο άνθρωπο από τεχνικής/μηχανικής απόψεως). Σε άλλο σχόλιο του ιδίου έχουμε 1360 τόννους να ισοδυναμούν με 78000 ανθρώπους (μέγιστο) δηλαδή 18 kg ψαριών ισοδυναμούν με 75 kg ανθρώπου. Χωρίς να μπαίνω στη λεπτομέρεια ότι το ένα σχόλιο δεν έχει συνοχή με το άλλο αφού ένας άνθρωπος μπορεί να αντιστοιχεί σε 2 διαφορετικές τιμές μάζας ψαριών και να λάβω υπόψη μου ότι ο συντάκτης χρησιμοποιεί βασική βιβλιογραφία του 1982 εν έτει 2011 και στοιχεία για σολομούς αντί για Μεσογειακά θαλασσινά ψάρια, θα ήθελα να ρωτήσω πως το ακούτε εσείς; Παρακαλώ να βγάλετε μόνοι σας τα συμπεράσματα σας. Ευχαριστώ τους αγαπητούς συμμετέχοντες που μου κάνουν την τιμή να αναφέρονται σε ένα βιβλίο που γράψαμε με τον Θ. Κουσουρή και τον Γ. Φώτη. Κατ’ αρχάς, το βιβλίο γράφτηκε το 1995 με στοιχεία προγενέστερα. Έκτοτε έχω γράψει προσωπικά και έχουν γραφτεί αρκετές εργασίες που αλλάζουν την εικόνα που μπορεί να παρέχει ένα βιβλίο 15 και ετών. Δεύτερον, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας ένα εδάφιο από τη σελίδα 75-76: «Παρ΄όλα αυτά, ένα σημαντικό σφάλμα που γίνεται συνεχώς είναι οτι επιχειρείται η συσχέτιση της ρύπανσης από μονάδες υδατοκαλλιέργειας με ανθρώπινa πληθυσμιακά ανάλογα (Solbe 1982, Bergheim et al. 1982), γεγονός που όμως δεν ευσταθεί, διότι τα δύο αυτά απόβλητα έχουν τελείως διαφορετική σύσταση (Rosenthal et al. 1988). Έτσι, τα απόβλητα των ανθρώπων δεν περιλαμβάνουν μόνον φιλικές προς το περιβάλλον ουσίες (λίπη, πρωτείνες, υδατάνθρακες), αλλά και άλλες. Αντίθετα, τα απόβλητα από τις υδατοκαλλιέργειες, περιλαμβάνουν στο μεγαλύτερο ποσοστό ουσίες άμεσα προσλαμβανόμενες και βιοδιασπούμενες από το φυσικό περιβάλλον και τις τροφικές αλυσίδες της περιοχής.» Ελπίζω με την παρέμβασή μου αυτή να συνέβαλα για να λυθούν κάποιες απορίες. Και θα ήθελα να κλείσω με την ευχή ότι και τα δύο μέρη θα καταλάβουν ότι ανάπτυξη και προστασία του περιβάλλοντος μπορούν να λειτουργήσουν μαζί αρκεί να βάλουμε τα πράγματα στην αυστηρή – όχι απαραίτητα επιστημονική – βάση τους ώστε να υπάρχουν οφέλη και για τις δύο πλευρές και ελαχιστοποίηση των επιπτώσεων χωρίς κρυφές ατζέντες που – για τους γνωρίζοντες – υπάρχουν και είναι ορατές στην διαβούλευση. Δεν αρμόζει στη χώρα μας να πάμε πίσω στην εποχή των Νεάτερνταλ όταν οι άλλοι πάνε στο φεγγάρι ούτε και να φτιάξουμε μια χώρα παράδεισο ομορφιάς για τουρίστες ελεεινής προέλευσης (όσοι προβάλλετε ως άλλοθι τον τουρισμό ξέρετε πολύ καλά για τους τουρίστες του τύπου «μια σαλάτα στα 5» και «μια μπύρα στα 12» πόσα χρήματα έχουν αφήσει στους τόπους σας) που θέλουν να φεύγουν από τις βρωμερές χώρες τους για να έρθουν στους ιθαγενείς της παρθένας χώρας στο 2011. Μήπως στον σημερινό μαζικό τουρισμό που αναφέρεστε βλέπετε τις γκραβούρες του 1800 των πρώτων πιονέρων στις ΗΠΑ που αντάλλασαν εδάφη με χάντρες;
Με εκτίμηση και σεβασμό στις ανησυχίες σας όπως αρμόζει σε έναν ερευνητή,
Δρ Αλέξιος Ι. Κονίδης
Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών
Τα Ιχθυοτροφεία βλάπτουν το θαλάσσιο περιβάλον,τα ξενοδοχεία επίσης, πολύ περισσότερο τα κρουαζιερόπλοια που περνούν από τις θάλασσες του τόπου μας, δεν σηζητάμε βέβαια για εργοστάσια παντός είδους.
Μήπως έχουμε χάσει τα λογικά μας οι Έλληνες?
Μήπως είμαστε πλασμένοι μόνο για κακής ποιότητας Δημόσιοι Υπάλληλοι, (γιατί υπάρχουν και σωστοί στο είδος),και αρεσκόμαστε στο να είμαστε παντογνώστες.
Οι μονάδες Ιχθυοκαλλιέργειας στην Ελλάδα που αυτή τη στιγμή είναι ο δεύτερος κλάδος σε εξαγωγές, απασχολούν ένα μεγάλο αριθμό εργαζομένων κυρίως στην περιφέρεια και έκαναν προσιτό το ψάρι στη μεγάλη μάζα του λαού.
Θεωρώ ότι και ο πιο απλός άνθρωπος γνωρίζει πόσο ευαίσθητο είναι το ψάρι σαν ζωντανός οργανισμός. Πως θα μπορούσε λοιπόν να επιζήσει και να αναπτυχθεί σε ένα επιβαρυμένο περιβάλλον,θαλάσσιο οικοσύστημα ?
Μήπως λοιπόν πρέπει όλοι να σηκώσουμε τα μανίκια και αν δεν θέλουμε κάποιοι να δουλέψουμε, να αφήσουμε τους ανθρώπους που έχουν μάθει και αγαπούν την δουλειά να το κάνουν.
Δεν μπορεί όλοι αυτοί οι άνθρωποι ιδιοκτήτες και εργαζόμενοι στις ιχθυοκαλλιέργειες,να έχουν κλείσει τα μάτια τους αδιαφορώντας για το περιβάλλον στο οποίο ζουν οι ίδιοι και πολύ περισσότερο μεγαλώνουν τα παιδιά τους.
Αντίθετα τηρούν όλους τους κανόνες που έχουν θεσπισθεί από την επιστημονική κοινότητα, και για να αναφερθώ στην Κεφαλονιά όπου και ζω,γνωρίζω όλες τις περιβαλοντικές μελέτες και έρευνες που έχουν γίνει και με κόστος της ίδιας της εταιρείας στον κόλπο Αργοστολίου.
Ας έχουμε λοιπόν όλοι τα μάτια μας ανοιχτά να ενημερωνόμαστε για το αν τηρούνται οι κανόνες σε αυτόν τον κλάδο, γιατί πιστεύω ότι όλοι μας θέλουμε να βρουν τα παιδιά μας εκτός από την φυσική αρμονία και ομορφιά της πατρίδας μας και κάποιες θέσεις εργασίας για να μπορέσουν να ζήσουν τουλάχιστον με αξιοπρέπεια.
Τέλος πια με τις «προσωπικές μαρτυρίες» του «μια φορά κι έναν καιρό όλα ήταν ρόδινα, μετά ήρθαν οι Ιχθυοκαλλιέργειες»!
Ο καθένας να αναλογιστεί το συνολικό προσωπικό του αποτύπωμα καταστροφής σε αυτόν τον τόπο…
ΣΥΜΦΩΝΩ ΚΑΙ ΓΩ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΤΑ ΙΧΘΥΟΤΡΟΦΕΙΑ ΑΠ ΤΟΝ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΚΟΛΠΟ ΤΟΥ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΡΥΠΑΝΣΗ ΤΩΝ ΝΕΡΩΝ, ΘΕΛΟΥΜΕ ΚΑΘΑΡΕΣ ΤΙΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ
Υπάρχει ένα μείζον θέμα τό οποίο θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη από τό αρμόδιο Υπουργείο κατά τήν σύνταξη του χωροταξικού σχεδιασμού καί είναι τό εξής:
Τό Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού θα πρέπει να προβλέπει τήν αδειοδότηση καί εγκατάσταση καί νέων μονάδων εντός τών εγκεκριμένων ζωνών καί όχι απλώς να συμπεριλάβει μόνο τίς ήδη υπάρχουσες.
Σημειώνουμε ότι μέ τήν υπ΄αριθμ. 260767/24-08-1994 εγκύκλιο καί με αιτιολογία τήν ‘’ σταθεροποίηση τής παραγωγής, τήν προστασία τών παραγόμενων προϊόντων καί τήν βιωσιμότητα τών ιχθυοτροφικών μονάδων’’ έχει ανασταλλεί η χορήγηση κάθε νέας άδειας ιχθυοκαλλιέργειας.
Τό ενδιαφέρον όμως είναι ότι η αιτιολογία τής άρνησης χορήγησης άδειας από το αρμόδιο Υπουργείο, διαφέρει σαφώς από τα αναγραφόμενα στήν ανωτέρω εγκύκλιο καί έλεγε ότι ‘’δέν εγκρίνετε λόγω έλλειψης χωροταξικού σχεδιασμού’’.
Πέραν τού ότι τά αναφερόμενα στήν εν λόγω εγκύκλιο προφανώς καί δέν δύνανται να επιτευχθούν με εγκυκλίους Υπουργείων, παρά μόνο με τήν σωστή λειτουργία τών μονάδων αυτών καθ΄αυτών, μέσα στά πλαίσια τού επιχειρηματικού ανταγωνισμού, τό Ελληνικό κράτος απαγόρευσε ουσιαστικά τήν πραγματοποίηση νέων επενδύσεων, καθιστώντας από τό 1994 καί μέχρι σήμερα τίς ιχθυοκαλλιέργειες απολύτως ΚΛΕΙΣΤΟ επάγγελμα.
Τό γεγονός δέ αυτό συμβαίνει σε μιά κρίσιμη από τήν πλευρά τής οικονομίας περίοδο, όπου τό ζητούμενο γιά όλους θα έπρεπε να είναι η ανάπτυξη μέσω επενδυτικών δραστηριοτήτων.
Καθίσταται αναγκαίο, με τήν ευκαιρία τής σύνταξης Χωροταξικού Σχεδιασμού από τό αρμόδιο Υπουργείο, νά αρθεί καί η πλήρως αναχρονιστική καί απαγορευτική εγκύκλιος, στήν οποία οφείλονται εν πολλοίς τά περισσότερα αρνητικά τού κλάδου τήν τελευταία δεκαπενταετία.
Αν ο κόσμος δούλευε με το ίδιο πάθος που συκοφαντεί, θα ήμασταν μια άλλη χώρα…
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΤΑ ΙΧΘΥΟΤΡΟΦΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ ΚΟΛΠΟ ΤΟΥ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΡΥΠΑΝΣΗ ΤΩΝ ΝΕΡΩΝ.
ΕΚΕΙ ΣΤΗΝ ΘΗΝΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΘΑΛΑΣΣΑ,ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΕΧΩΝΤΑς ΤΙς ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΠΑΙΔΙΚΕς ΜΟΥ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ,Ο ΣΩΤΗΡΑΣ.
ΔΕΝ ΘΑ ΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΣΤΕΡΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΞΑΝΑ ΕΚΕΙ ΜΠΑΝΙΟ ΕΓΩ ΚΑΙ ΜΕΘΑΥΡΙΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ.
Kalhspera se olous,tha hthela na pw oti kanw psarontoufeko mesa ston kolpo ths kefallonias ta teluetaia 6 xronia kai ayto p vlepw einai oti by8os synexos alywnetai ennowntas oti mia morfh laspis kai glitsas kalyptei ta panta kai oti polla eidh psariwn meiwnontai.Kaneis den thelei aytoi oi an8rwpoi na xasoun tin douleias tous apla ayto p theloume einai to kalytero gia to nhsi mas.
The earth was not given to you by your parents it was lent to you by you children. Why do we insist on destroying something which belongs to our children and their children?
Move the fish farms from the Gulf of Argostoli and let us hope that the waters can return to their natural state. Put the fish farms in deeper open water and we can eat more healthy fish as well.
Όλος ο κόσμος μιλάει για την προστασία του περιβάλλοντος αλλά μοιάζει να το ταυτίζει με την παραλία στην οποία βλέπει το κληρονομημένο οικοπεδάκι του! Είναι καιρός να σκεφτούν αυτοι που γράφουν ξανά και ξανά «υποβάθμιση του περιβάλλοντος, ρύπανση της ωραίας φύσης μας» κλπ, ότι οι ιχθυοκαλλιέργειες έχουν ξεκινήσει με σκοπό να καλύψουν τις απαιτήσεις του πληθυσμού της γης σε ιχθυηρά, ώστε να μειωθεί η πίεση που ασκείται στους άγριους πληθυσμούς ψαριών που υπεραλιεύονται και κάποια είδη είναι ήδη υπο την απειλή εξαφάνισης. Αυτή-η παγκόσμια ιχθυοπανίδα- είναι το πραγματικό περιβάλλον που χρειάζεται προστασία, και όχι τα οικοπεδάκια.
Όλοι όσοι μιλούν λοιπόν τόσες μέρες για προστασία του περιβάλλοντος, ας σκεφτούν κι ας αποφασίσουν αν είναι όντως διατεθειμένοι να αγωνιστούν για ένα αποτέλεσμα που θα τους εξασφαλίσει απέραντες εκτάσεις ανεκμετάλλευτης ακτογραμμής, σε βάρος των φυσικών πληθυσμών ψαριών…
Επιτέλους! Ας μπει μια ΤΑΞΗ να υπάρξει ΑΝΑΠΤΥΞΗ!
Κυρία Παναγιώτα Παναγιωτάκη,
Μπορείτε να μας αναπτύξετε τα συμπεράσματα της Μελέτης σας, την οποία παρουσιάσατε στο 14ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ιχθυολόγων τον Μάιο του 2010; («Έλεγχος βιωσιμότητας υποθετικής μονάδας εκτροφής τσιπούρας σύμφωνα με τις απαιτήσεις και προδιαγραφές της κείμενης νομοθεσίας», Επαμεινώνδας Σκούρας, Στεριανή Ματσιώρη και Παναγιώτα Παναγιωτάκη, τμ. Γεωπονίας Ιχθυολογίας και Υδάτινου Περιβάλλοντος, Σχολή Γεωπονικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας»)
Είναι συμπέρασμα της Μελέτης σας αυτής ότι για να καταστεί βιώσιμη (πόσω μάλλον κερδοφόρα…) μια μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας, η ετήσια δυναμικότητά της θα πρέπει να υπερβεί το διπλάσιο της επιτρεπόμενης; ΝΑΙ ή ΌΧΙ;;
Επαναλαμβάνω το ερώτημα που έχω θέσει από τις 17.5.2011, στο οποίο δεν έχω λάβει απάντηση: Πόση είναι η συνολική πραγματική ετήσια παραγωγή του κλάδου της ιχθυοκαλλιέργειας στην Ελλάδα, σε πόσες μονάδες αντιστοιχεί και πόσο είναι το άθροισμα της επιτρεπόμενης παραγωγής των ίδιων μονάδων; Θέτω τα ίδια ερωτήματα ανά περιοχή και ανά εταιρία.
Υπάρχει απάντηση;;;;;;;;;;;;
Ιωάννης Δημητριάδης.
επικεφαλής της «Πρωτοβουλίας για την Προστασία του Θαλασσίου Περιβάλλοντος του Πόρου» και επικεφαλής της παράταξης μείζονος μειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου Πόρου
Dear Minister,
Many will come forward presenting their diplomas as evidence that there is nothing wrong with operating fish farms close to recognised beaches and closed bays. They will even say that its compatible with Tourism. They will argue that those opposing fish farming, in environmentally sensitive areas, are out on a witch hunt. This is absolutely not true and the reason for all these people to request your support is because the environment in these specific areas is suffering. It should suffer no more. Please do not allow this practice to continue. Please do not accept generalised statements and accept the proposal of the University of Athens for an immediate study to be conducted on the Bay of Argostoli. Your government is doing all it can to change Greece and old habits that led to the decline of all sectors of the economy. Do not allow old habits to continue in this industry. Lets finally ask those in Greece who give the industry a bad name to move their farms to sustainable areas according to international studies and practices.
As information I copy below extracts from WWF.org and PETA.Org
WWF.org
Aquaculture problems: Pollution
While many aquaculture systems are closed with no harmful output, open net cage fish farms and land-based fish farms can discharge significant amounts of wastewater containing nutrients, chemicals, and pharmaceuticals that impact on the surrounding environment.
For example, the nutrients in unused fish feed and fish faeces can cause local algal blooms, or eutrophication. These blooms lead to reduced oxygen in the water, which in turn can lead to the production of ammonia, methane, and hydrogen sulphide, which are toxic to many aquatic species. Reduced oxygen can also directly kill marine life.
In addition, a wide range of chemicals is currently used in the aquaculture industry, mainly pharmaceuticals such as antibiotics and anti-fouling agents such as copper. Some of these chemicals are toxic to molluscs and crustaceans, and little is known about their broader ecological implications. In some areas, such as Southeast Asia and South America, frequent use of medications has led to increased resistance of the target pathogen to treatment.
PETA.org
The United Nations’ Food and Agriculture Organization reports that the aquaculture industry is growing three times faster than land-based animal agriculture, and aquafarms will surely become even more prevalent as our natural fisheries become exhausted.
On aquafarms, high-volume systems control food, light (on indoor farms), and growth stimulation. Drugs and genetic engineering are used to accelerate growth and change reproductive behaviors.
Injuries and Death
In intensively crowded aquafarms, small fish are bullied and killed by larger fish, so fish are continually sorted to make sure that faster-growing individuals are moved to the appropriate size grouping.
At each sorting, they are netted or pumped out of their tanks and dumped onto a series of bars and grates with varying space gaps to divide them by size and redistribute them into different netted cages or tanks; small fish slip through the small grates while larger fish fall through the larger gaps. This practice, called «grading,» is very stressful and results in painful scrapes and a loss of protective scales, leaving the animals vulnerable to disease.
High mortality rates, disease, and parasite infestations are common. Deformities and stress-related injuries are also a regular occurrence; on some farms, as many as 40 percent of the fish are blind—a problem that is not addressed because blind fish net the same profit for farmers.
Crowding
Because they are designed to navigate vast oceans and use all their senses to do so, many fish go insane from the cramped conditions and lack of space on fish farms. The tight enclosures inhibit their ability to navigate properly and cause them to knock against each other and the sides of the enclosures. This jostling causes sores and damage to their fins.
To increase profits, fish farmers cram as many fish as possible into the smallest spaces possible. Salmon farms are so crowded—with as many as 50,000 individuals in each enclosure—that a 2.5-foot fish spends his or her entire life in a space the size of a bathtub. Trout farms are even more crowded, with as many as 27 full-grown fish in a bathtub-sized space.
Fish Feed
Many species of farmed fish are carnivorous, which means that fish must be caught from our already-exhausted oceans to feed the fish on aquafarms. It can take more than 5 pounds of fish from the ocean to produce just 1 pound of farmed salmon or sea bass. Aquafarmers have even begun to feed fish oil and fish meal to fish who naturally eat only plants in an effort to make them grow faster.
What’s more, fish farmers lace fish feed with powerful chemicals and antibiotics to help fish survive the deadly diseases caused by the crowding and filth. It’s likely that these fish pellets are the cause of the higher PCB and dioxin contamination levels found in farmed fish, which are seven times higher than the already-dangerous levels found in their wild counterparts.
Contaminant Stew
Contaminants from ocean-based aquafarms (fish excrement, uneaten chemical-laden food, and swarms of parasites) spread to the surrounding ocean, and the rampant disease inside the cages is passed on to ocean fish in the area, in some cases increasing the incidence of sea lice a thousandfold.
Yours sincerely,
Karim Abraheem
ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΟΡΕΣΤΗΣ ΣΥΡΓΙΑΝΝΗΣ, ΒΙΟΛΟΓΟΣ-ΙΧΘΥΟΛΟΓΟΣ
ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΤΗΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΥΠΟΘΕΣΕΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ, ΑΠΟΚΕΝΤΡΟΜΕΝΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ – ΘΡΑΚΗΣ
Στην προσπάθειά μου να συμβάλλω για μια αξιόπιστη και αποτελεσματική λειτουργία του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου, επανέρχομαι με συγκεκριμένες παρατηρήσεις και προτάσεις.
Στην Μακεδονία και τη Θράκη δραστηριοποιείται ένας σημαντικός αριθμός υδατοκαλλιεργειών διαφορετικών κλάδων και το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο πρέπει να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη λειτουργία τους και να ενισχύσει την παραγωγική τους δραστηριότητα. Η διατύπωση των κατευθύνσεων και οι προτεραιότητες που θα καθορίσει το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο, είναι βέβαιο ότι θα επηρεάσουν σε σημαντικό βαθμό την πορεία τους.
1. Η θαλάσσια υδατοκαλλιέργεια ασκείται στη θάλασσα, με πλωτούς ιχθυοκλωβούς και πλωτές εγκαταστάσεις για τα μύδια καθώς επίσης στις λιμνοθάλασσες και τα παράκτια κανάλια.
Στα παραρτήματα του σχεδίου ΚΥΑ (χάρτης) υπάρχουν οι παρακάτω ελλείψεις:
– η ζώνη μυδοκαλλιέργειας του Αγγελοχωρίου δεν εμφανίζεται,
– μεμονωμένες μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας στο χώρο της Χαλκιδικής, δεν εμφανίζονται,
Εάν δεν γίνουν αυτές οι διορθώσεις και εάν δεν περιληφθούν οι υφιστάμενες μονάδες και οι ζώνες που αυτές δημιουργούν, θα προκύψει σημαντικό πρόβλημα κατά την αδειοδότησή τους από τις υπηρεσίες.
2. Η υδατοκαλλιέργεια θαλάσσιων ειδών (τσιπούρα, λαβράκι, γλώσσα, κέφαλος, αθερίνα, γαρίδα, κλπ) ασκείται σε λιμνοθάλασσες και κανάλια με εκτατική και ημιεκτατική μορφή. Η συγκέντρωση αυτών των μονάδων είναι πολύ μεγάλη, από την παράκτια ζώνη της Ροδόπης, Ξάνθης, Καβάλας και άλλες μεμονωμένες θέσεις.
Αυτές οι θέσεις, που εκ των πραγμάτων αφορούν υδατοκαλλιέργεια θαλάσσιων ειδών, παράγουν ανταγωνιστικά προϊόντα υψηλότερης αξίας από αυτά της εντατικής ιχθυοκαλλιέργειας (η αθερίνα εξάγεται στην Ιταλία, τσιπούρα και λαβράκι στη Γερμανία, κλπ), δεν εμφανίζονται ούτε ως Π.Α.Υ., ούτε ως Π.Ο.Α.Υ.
Δεν εμφανίζεται επίσης η χωροθετημένη χερσαία ζώνη υδατοκαλλιέργειας στο Βαρικό Πιερίας, όπου ήδη λειτουργούν δύο ιχθυογεννητικοί σταθμοί.
Οι ελλείψεις αυτές είναι ουσιώδεις και δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν με προσθήκες στα κείμενα της διαβούλευσης.
3. Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός –ο μεγαλύτερος μετά την περιοχή της Ηπείρου- μονάδων στην ηπειρωτική, ημιορεινή ζώνη, ιχθυοκαλλιεργειών σαλμονοειδών και κυπρινοειδών (Ξάνθη, Δράμα, Σέρρες, Πέλλα, Ημαθίας), όπου σε ορισμένες περιοχές παρουσιάζουν συγκεντρώσεις (τέσσερις μονάδες στην Ημαθία, τρεις μονάδες σε Έδεσσα – Νησί, τρεις μονάδες σε Σιδηρόνερο – Δράμα, κλπ).
Επίσης δεν εμφανίζονται πουθενά, αλλά και η ενασχόληση του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου είναι επιφανειακή.
Αυτές οι μονάδες της εντατικής εκτροφής στα γλυκά νερά, είναι οι παλαιότερες και ουσιαστικά από εκεί ξεκίνησε η ελληνική υδατοκαλλιέργεια και ταυτόχρονα είναι αυτές και με τα περισσότερα προβλήματα στην αδειοδότηση τους.
Δε νομίζω ότι με το σχέδιο ΚΥΑ, όπως έχει θα διευκολυνθεί η αδειοδότηση τους.
4. Στην ευρύτερη περιοχή της Μακεδονίας – Θράκης, αξιοποιούνται ως εκτατικές καλλιέργειες ή μόνο για αλιευτική χρήση, μεγάλες λίμνες της χώρας μας, όπως η Βόλβη, η Δοϊράνη και άλλες παραμένουν ανεκμετάλλευτες όπως η Βεγορίτιδα.
Επίσης απουσιάζουν βασικές και ουσιαστικές προσεγγίσεις για την αξιοποίηση τους.
5. Με όσα ανέφερα και σε προηγούμενη συμμετοχή μου αλλά και τώρα, κάνω σαφές ότι το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο, πρέπει να προχωρήσει το γρηγορότερο.
Οι παρατηρήσεις μου δεν έχουν πρόθεση ούτε να ακυρώσουν τη σημασία του, ούτε να συμβάλλω σε αναστολές για την εφαρμογή του.
Καταθέτω επίσης, τις παρακάτω σκέψεις:
– η θαλάσσια ιχθυοκαλλιέργεια και μυδοκαλλιέργεια, πρέπει να στηριχθούν και να ενισχυθούν, υιοθετώντας μεγαλύτερους στόχους, συμβάλλοντας στην εθνική οικονομία,
– η υδατοκαλλιέργεια των εσωτερικών υδάτων –λιμνοθάλασσες, κανάλια, λίμνες, εντατικές ιχθυοκαλλιέργειες- στηρίζει την τοπική οικονομία, την απασχόληση και την ανάπτυξη και χρειάζεται ουσιαστικότερη εξειδίκευση των κατευθύνσεων. Η αναμονή των διαχειριστικών σχεδίων που αναφέρει η ΚΥΑ, αφορά ένα επιμέρους στοιχείο που έχει να κάνει με κάποιες πλευρές της φέρουσας ικανότητας και δεν επηρεάζει ουσιαστικά τον καθορισμό κατευθύνσεων και προτεραιοτήτων.
Για τους λόγους αυτούς, είναι απαραίτητος ο σχεδιασμός χωροταξικού σχεδίου για τα εσωτερικά ύδατα, που θα εξειδικεύσει τις κατευθύνσεις για την ανάπτυξη και λειτουργία τους.
Ας μην ξεχνάμε επίσης το άμεσο ζήτημα της αδειοδότησης τους.
Πρέπει λοιπόν να περιληφθεί στους άμεσους στόχους του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου και να προχωρήσει ο χωροταξικός σχεδιασμός για τα εσωτερικά ύδατα και να περιληφθεί στις μεταβατικές διατάξεις με σκοπό να ενσωματωθεί στη ΚΥΑ του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου.
Dears,
It is not surprising me what i read above, actually the «touristic & ecological» approach against the «aquaculture» approach. This is something that has happened in the past and is still happening in some places, all over the «developed» world. What is surprising me, is the extreme positioning of some people that maybe out of ignorence or maybe due to only personal (almost egoistic) believes, are delaying the necessary evolution. This concrete law is one of the best things that can happen for the Greek Aquaculture and directly also for the Greek society. As many other things in Greece must be regulated, must follow certain, well studied with view of the future rules, must be also punished if not followed well. This is what is happening and should have happened already many years ago, with the Greek Aquaculture. This law, stated and applied correctly, is in favor of all social groups, tourists, environmentalists, aquaculture industry, etc.
Personally i have been living for almost 20 years in Western Europe and visited Greece as a tourist and as an environment-concience person, i must say that we are masters in exageration and dramatisation. We don’t mind that all our waste water of our (ilegal) house by the sea ends up in the same place where we go to swim, but we do mind about the polution from the fish that’s cultured in the open sea.
Please wake up, aquaculture is not destroying our environment (this is already destroyed by the way by each and every citizen and system in this country), it is trying to save it by regulating and controlling it, as well as by organizing it in a social repecting way.
We have in Greece a huge coast line that can embrace both tourism and aquaculture, as long as these are regulated. We have the solid basis to build up tourism and aquaculture 10 times bigger than wat there is today, and this is what we should target. To expand the growth of these two pillars of the Greek economy, we need synergy and regulation among them, not a fight. A fight is destructive and it is never good. Being constructive does not mean that we have to reinvent the wheel, we have to look first of all what is happening in the world around us. I have been working in aquaculture for more than 20 years now and have been to places from Japan to Brazil and from Norway to S.Africa, most of the countries dealing in this field have found the ways to promote/grow/protect/regulate this new industry, side by side with the social aspects of life.
Believe me, all these years dealing with Aquaculture, knowing what the fish are fed (as the company i work for, develops, produces and provides the feed to the industry worlwide) and how they are grown (as i visit the fish culture areas), as well as leaving/swimming/snorkling by the same sea with my family, we buy and cook almost every week from the fishshop of the area we live, cultured seabream and seabass, as it is one of the most fresh and healthy diets that Greece can produce (and unfortunately we can not produce many, ….yet).
Please visit the FAO website and see that today 50% of the seafood consumed worldwide is coming from Aquaculture, in 2010 we consumed approximately 140 million tons of seafood and 70 million tons was produced by aquaculture, in less than 10 years from now the world will need a minimum of another 40 million tons of aquaculture products per year, in order to fulfill the consumer’s demand ! These will not come from Fisheries, as the resources are reducing drastically and for sure not from the land based food chain as this is over exploited. It is proven that the near future food supply of our world will have to come from the non exploited seas and therefore Aquaculture.
Thank you for your time and attention.
Stelios Leontios,
Regional Director Europe,
INVE AQUACULTURE.
Έχω ένα όνειρο για μια Κεφαλονιά κ. Δρακουλόγκωνα χωρίς επιχειρήσεις και καλλιέργειες. Χωρίς υπουργούς που να έχουν δικαίωμα να είναι και επιχειρηματίες , αλλά άεργους όπως ο προηγούμενος πρωθυπουργός ή πoρφυρογέννητους όπως ο τωρινός πρωθυπουργός. Ένα όνειρο στο οποίο οι ατάλαντοι δικηγόροι, αποτυχημένοι πολιτικοί και γόνοι συμβολαιογράφων θα έχουν βαρύνουσα γνώμη για τις ζωές των άλλων. I have a dream, miss Spetsieri-Brooks! I dream of a virgin island waiting for you and your children to visit and show us sympathy. Και εμάς τους ιθαγενείς να σας κερνάμε «Μύγδαλα»
Προσπαθώ να καταλάβω τα κίνητρα των ανθρώπων που έχουν αποδοθεί σε αγώνα απομάκρυνσης των Ιχθυοτροφείων Κεφαλονιάς. Αν είναι όντως αγνοί λάτρεις του φυσικού περιβάλλοντος, θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι η οποιαδήποτε ανθρώπινη παρέμβαση προκαλεί αλλαγές σε αυτό-όχι απαραίτητα καταστροφικές. Τα ιχθυοτροφεία μετά από τόσα χρόνια λειτουργίας, είναι φανερό – σε όποιον θέλει πραγματικά να δει-ότι δεν προκαλούν καμιά τέτοια καταστροφή. Δε πιστεύω ότι υπάρχει Έλληνας τόσο ασυνείδητος , που σε εποχή κρίσης θα ζητούσε να κλείσει μια επιχείρηση που στην κυριολεξία δίνει ζωή σε όλη την περιοχή, διαφημίζοντας την ταυτόχρονα με την ποιότητα των προϊόντων της. Το Έλληνας βέβαια συζητιέται (βλέπω ότι κάποιοι τουλάχιστον επικοινωνούν την άποψή τους στα Αγγλικά) όπως και το ασυνείδητος: Το κέρδος που σίγουρα θα έχουν αυτοί οι κύριοι από την απομάκρυνση της επιχείρησης αποτελεί επαρκή δικαιολογία για τις πράξεις τους; Νομίζω όχι.Είναι ντροπή να προσπαθείς να βγάλεις κέρδος, απειλώντας με οικονομική καταστροφή ένα πλήθος οικογένειων. Αυτό που με έκανε πάντως να σχολιάσω δημόσια, είναι ένα πανό που είδα να έχουν αναρτήσει κάποιοι «Αναρχικοί» περί κλεισίματος των «ιχθυοτροφείων του Γερουλάνου». Λες και έχει καμιά σημασία για τους ανθρώπους που ζουν από την επιχείρηση αν ο ιδιοκτήτης τους είναι ο Γερουλάνος ή ο Γιακουμάτος ή η Παπαρήγα! Επίσης είναι εντυπωσιακό το ότι κινητοποιήθηκαν ενάντια σε εργαζόμενους: Ή δεν είναι αναρχικοί ή παραήταν μεγάλο το χαρτζιρεζιλίκι τους!
Παρακολουθώ την διαβούλευση ως άμεσα ενδιαφερόμενη λόγω παραθερισμού στον Αγιο Ιωάννη Θεολόγο από παιδί και ως συνέχεια πολυετών συζητήσεων γύρω από το θέμα με φίλους και παραθεριστές της περιοχής που έχουν εύλογες οικολογικές ανησυχίες που δεν αφορούν μόνο στις ιχθυοκαλλιέργειες (αλλά και σε θέματα όπως ΛΑΡΚΟ, άναρχη δόμηση,σκουπίδια, λύματα κ.α.)
Αναρωτιέμαι εάν είναι δυνατό να πιστέψουμε ότι είναι παράλογοι όλοι όσοι παραπονιούνται, αντιτίθενται και συνασπίζονται εναντίον των ιχθυοκαλλιεργειών σε τόσες περιοχές της Ελλάδας, λες και θα έχουν προσωπικό όφελος από την απομάκρυνση αυτής της επαγγελματικής δραστηριότητας από την περιοχή τους. Αντιθέτως το όφελος και το κέρδος υπάρχει από την πλευρά των ιχθυοκαλλιεργητών οι οποίοι ψάχνουν πρόσφορο θαλάσσιο και χερσαίο κομμάτι να αναπτύξουν τις δραστηριότητές τους. Η λογική μου με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η επιλογή των κλειστών κόλπων, είναι απλώς βολική για την δραστηριότητά τους και πιο οικονομική. Υπάρχει μεγάλο τμήμα ανοιχτής θάλασσας για την δραστηριοποίησή τους. Και όταν τίθεται θέμα υδρανάπαυσης και μετεγκατάστασης ανά χι χρονικά διαστήματα είναι αυτονόητο ότι επέρχεται κορεσμός και κόπωση του υδάτινου περιβάλλοντος που επιβάλλει αυτή την ‘διακοπή’ εργασιών. Και πάλι αναρωτιέμαι κατά πόσο η μετεγκατάσταση πραγματοποιείται προς όφελος του περιβάλλοντος ή της πολύτιμης υγείας των κερδοφόρων κατοίκων των κλωβών.
Όταν μία περιοχή έχει τουριστικό και παραθεριστικό χαρακτήρα δεν είναι δυνατόν να κόβεται οριστικά αυτή η ανάπτυξη με την αυξανόμενη δραστηριοποίηση της ιχθυοκαλλιέργειας. Η ποιότητα των θαλάσσιων νερών σαφώς υποβαθμίζεται και δεν μιλώ για βαρύγδουπες αναλύσεις και μελέτες, αλλά για την διαπίστωση ενός κολυμβητή εδώ και 25 χρόνια σε αυτή τη θάλασσα. Κι ανέκαθεν υπήρχε σαφής ποιοτική διακύμανση ανάλογη με τη δραστηριοποίηση των ιχθυοκαλλιεργειών τα προηγούμενα χρόνια στον κόλπο του Θεολόγου.
ΨΗΦΙΣΜΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ
Της Δημοτικής Κοινότητας Σοφικού, της Τοπικής Κοινότητας Κόρφου και λοιπών Τοπικών φορέων της Δημοτικής Ενότητας Σολυγείας του Δήμου Κορινθίων περί του προτεινόμενου – προωθούμενου εκ μέρους της Κυβέρνησης Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης των Υδατοκαλλιεργειών που αφορά τα παράλια των άνω Κοινοτήτων στην θαλάσσια περιοχή δυτικά του Σαρωνικού Κόλπου.
Oι κάτωθι υπογεγραμμένοι εκπρόσωποι φορέων της Δημοτικής Ενότητας Σολυγείας του Δήμου Κορινθίων σε συνέχεια των αποφάσεων των Συμβουλίων της Δημοτικής Κοινότητας Σοφικού και Τοπικής Κοινότητας Κόρφου, με το παρόν επιθυμούμε να σας γνωστοποιήσουμε και να διαμαρτυρηθούμε για το προτεινόμενο – προωθούμενο εκ μέρους της Κυβέρνησης Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης των Υδατοκαλλιεργειών που αφορά τα παράλια των Κοινοτήτων μας στην θαλάσσια περιοχή δυτικά του Σαρωνικού Κόλπου, μιας πρότασης που μας βρίσκει κάθετα αντίθετους και πιο συγκεκριμένα:
1. ΕΝΑΝΤΙΟΝΟΜΑΣΤΕ ρητά και κατηγορηματικά με την ιδέα και μόνο ότι θα εγκατασταθούν και θα λειτουργήσουν κι άλλες μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας στις παραλίες μας με δεδομένο ότι ήδη αυτές που υπάρχουν και λειτουργούν έχουν προκαλέσει τεράστια οικολογική και περιβαλλοντολογική βλάβη τόσο στην παράλια ζώνη όσο και την χερσαία.
2. ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΣΤΕ γιατί προωθούνται και σχεδιάζονται λύσεις – αποφάσεις που μόνο κακό θα προκαλέσουν πέραν αυτού που ήδη έχουν προκαλέσει, όμως φοβόμαστε πως και πάλι θα απομονωθούμε όπως συνήθως γίνεται, έτσι ώστε οι δήθεν επενδυτές να δράσουν και πάλι ανέλεγκτα και ασύδοτα σε βάρος της υγείας των λαϊκών κυρίως στρωμάτων, όπως συνήθως άλλωστε συμβαίνει …………. Προωθούνται αποφάσεις χωρίς την παραμικρή λογική, χωρίς το παραμικρό αίσθημα ευθύνης, αντίθετα στην κυριολεξία πρόχειρα και επιπόλαια και τούτο γιατί δεν σκέφτηκε κανείς πόσα και ποιά προβλήματα θα επακολουθήσουν και θα προκληθούν από τυχόν εγκατάσταση και λειτουργία νέων μονάδων ιχθυοτροφείων -υδατοκαλλιεργεών στις παραλίες μας.
3. ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ σε κάθε αυθαιρεσία της Διοίκησης σε σχέση με την δημιουργία Περιοχής Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών, Π.Ο.Α.Υ., στις ζώνες όπως αυτές αναφέρονται και περιγράφονται στην πρόταση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) και του Υπουργείου Θαλασσίων Υποθέσεων Νήσων και Αλιείας (ΥΘΥΝΑΛ) και τούτο διότι μια περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους όπως είναι η δυτική θαλάσσια περιοχή του Σαρωνικού τείνει να καταστραφεί αν κι εφ’ όσον, ό μη γένοιτο, τυχόν εφαρμοστεί η προτεινόμενη λύση των ως άνω αναφερόμενων συναρμόδιων Υπουργείων.
4. ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ να δεχθούμε και άλλη υποβάθμιση της περιοχής μας χάρη των συμφερόντων των ολίγων αλλά εκλεκτών, αρνούμαστε να συνεισφέρουμε στις αδηφάγες ορέξεις τους, να θυσιάσουμε το μέλλον μας αλλά και κυρίως αυτών των παιδιών μας χάρη των ανύπαρκτων επενδύσεων, οι οποίες επενδύσεις συνίστανται σε άντληση υπέρογκων κεφαλαίων από κρατικές βασικά τράπεζες και συγχρόνως σε δήθεν «απασχόληση» εργαζομένων, ενώ αλήθεια είναι ότι «απασχολούνται» με τραγικές συνθήκες δουλειάς ή δουλείας κυρίως ανασφάλιστοι αλλοδαποί, χωρίς τον παραμικρό σεβασμό στα εργασιακά τους δικαιώματα προς χάρη πάντα του κέρδους των και την εκμετάλλευση αντίστοιχα της τελευταίας τους ικμάδας.
Άραγε σκέφτηκε κανείς πως θα καταντήσουν ολόκληρη την θαλάσσια περιοχή χάρη των συμφερόντων των ολίγων τρανών εκμεταλλευτών του φυσικού της κάλλους ; ; ; ; ; ; ; ;
Μη μας πουν πως όλα γίνονται για την ανάπτυξη και χάριν αυτής γιατί αν δεν το γνωρίζουν, δεν έχουν οι αρμόδιοι παρά να εξετάσουν την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η όλη περιοχή όπου σήμερα ήδη υφίστανται και λειτουργούν ιχθυοτροφεία. Κ. Κ. Αρμόδιοι δεν θέλουμε άλλη τέτοιου είδους ανάπτυξη, σας την χαρίζουμε ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !
Άραγε γνωρίζουν αυτοί που προτείνουν την εγκατάσταση και την λειτουργία μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας πως στην ευρύτερη περιοχή του Κόρφου και πιο συγκεκριμένα στην θέση «Καλαμιανός», σήμερα γίνονται ανασκαφές με τεράστια μέχρι στιγμής ευρήματα που ανάγονται στην Μυκηναϊκή περίοδο ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ;
Άραγε γνωρίζουν ότι στην ίδια θαλάσσια περιοχή και πιο συγκεκριμένα στις ακτές του νησιού «ΠΕΤΡΟΣ» όπου σήμερα ήδη λειτουργούν μονάδες ιχθυοκαλλιεργειών πως έχουν εντοπιστεί ευρήματα αρχαίου ναυαγίου ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ;
Άραγε γνωρίζουν πως στον όρμο «ΣΕΛΟΝΤΑ» όπου σήμερα ευδοκιμεί η μεγαλύτερη Ελληνική ιχθυοκαλλιεργητική μονάδα εκεί ακριβώς ήταν το ορμητήριο του υποβρυχίου «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ» με κυβερνήτη τον ένδοξο συμπατριώτη μας Μιλτιάδη Ιατρίδη κι αντί να τον αναδείξουμε ως ιστορική περιοχή τον έχουμε (όρμο), ήδη αποτελειώσει ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; δεν θα μας αφήσουν έστω και τώρα κάτι που να μας θυμίζει την τρισένδοξη ιστορία αυτού του τόπου, πρέπει όλα να τα ισοπεδώσουμε και να τ’ αφανίσουμε χάρη των συμφερόντων των εκμεταλλευτών τους και των διεκδικητών τους ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ; ;
Επειδή είμαστε πεπεισμένοι ότι οι αρμόδιοι δεν έχουν την παραμικρή επαφή με την πραγματικότητα, δεν γνωρίζουν καλά – καλά ούτε καν που «πέφτει» η Σολυγεία, τους
Δ Ι Α Μ Η Ν Υ Ο Υ Μ Ε ανθρώπινα και ειρηνικά ότι δεν θα συμβάλλουμε στην καταστροφή μας και τον αφανισμό μας, καθώς και ότι ασκήσεις επί χάρτου θα κάνουν σε άλλα θέματα και όχι σε θέματα που αφορούν το μέλλον μας και αυτό των παιδιών μας.
Τους Υ Π Ε Ν Θ Υ Μ Ι Ζ Ο Υ Μ Ε (αρμοδίους) ότι δεν θα επιτρέψουμε την υποβάθμιση της περιοχής μας αλλά και των τοπικών μας κοινωνιών, αντίθετα ευελπιστούμε στην τουριστική ανάπτυξη της περιοχής και κυρίως στην ανάδειξη των μνημείων μας.
Τους Κ Α Θ Ι Σ Τ Ο Υ Μ Ε (αρμοδίους) υπεύθυνους για τυχόν λειτουργία εγκατάσταση ή μετεγκατάσταση άλλων ιχθυοτροφικών μονάδων στην περιοχή μας που θα έχει σαν αποτέλεσμα την περιβαλλοντολογική μας καταστροφή και μάλιστα τόσο στην θαλάσσια όσο και την χερσαία ζώνη.
Κατόπιν των ανωτέρω Δ Ι Ε Κ Δ Ι Κ Ο Υ Μ Ε απερίφραστα και Α Π Α Ι Τ Ο Υ Μ Ε όχι μόνο την μη λειτουργία ή εγκατάσταση ή μετεγκατάσταση άλλων ιχθυοτροφικών μονάδων στην περιοχή μας παρά και την απομάκρυνση των υπαρχόντων όπως άλλωστε αρμόζει σε μια σύγχρονη και ευνομούμενη κοινωνία η οποία οφείλει να σέβεται τον άνθρωπο και το περιβάλλον που αυτός βιώνει.
Παρακαλούμε το παρόν να διαβιβαστεί προς τους:
1. κ. Υπουργό του Υπουργείου Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ)
2. κ. Υπουργό του Υπουργείου Θαλασσίων Υποθέσεων Νήσων και Αλιείας (ΥΘΥΝΑΛ).
3. κ. Παναγιώτη Μπεγλίτη Αναπληρωτή Υπουργό Εθνικής Άμυνας.
4. κ. Αικατερίνη Φαρμάκη Βουλευτή ΠΑΣΟΚ Νομού Κορινθίας.
5. κ. ΄Αγγελο Μανωλάκη Βουλευτή ΠΑΣΟΚ Νομού Κορινθίας.
6. κ. Κωνσταντίνο Κόλλια Βουλευτή Ν.Δ. Νομού Κορινθίας.
7.κ. Πέτρο Τατούλη Περιφερειάρχη Περιφέρειας Πελοποννήσου.
8.κ. Γεώργιο Δέδε Αντιπεριφερειάρχη Περιφερειακής Ενότητας Κορινθίας.
9.κ. Αλέξανδρο Πνευματικό Δήμαρχο Δήμου Κορινθίων.
10.κ Νικόλαο Σταυρέλη Πρόεδρο Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Κορινθίων
11. κ. Προϊστάμενο της ΛΖ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων
Σοφικό 18 Απριλίου 2011
Συνυπογράφουμε το παραπάνω ψήφισμα διαμαρτυρίας :
Οι Υδατοκαλλιέργειες θεωρούνται ως ο ταχύτερα αναπτυσσόμενος κλάδος τροφίμων παγκοσμίως (www.fao.org) με τη συνολική παραγωγή να έχει δεκαπλασιαστεί τα τελευταία 30 χρόνια και προβλέπεται ότι το πολύ σε 2 δεκαετίες από τα ψάρια που θα πωλούνται στην αγορά τα μισά θα προέρχονται από τις υδατοκαλλιέργειες, δεδομένης της στασιμότητας ή και της μείωσης των περισσότερων εμπορικών ειδών ψαριών στις θάλασσες. Ας έχουμε κατά νου πως το ψάρι αποτελεί σήμερα το μοναδικό κύριο τρόφιμο της ανθρώπινης διατροφής που εκτός από εκτροφής, προέρχεται από το φυσικό περιβάλλον με τη συλλεκτική αλιεία. Επίσης, η παγκόσμια κατά κεφαλήν κατανάλωση ψαριών έχει διπλασιαστεί από τη δεκαετία του ‘50 και αναμένεται να αυξηθεί περαιτέρω τόσο λόγω της αύξησης του πληθυσμού και του εισοδήματος σε κάποιες αναπτυσσόμενες χώρες, όσο και από την αυξανόμενη ζήτηση τροφών υψηλής διατροφικής αξίας (όπως είναι τα ιχθυηρά) στις ανεπτυγμένες χώρες.
Στη χώρα μας ο κλάδος των υδατοκαλλιεργειών αποτελεί μία από τις σημαντικότερες οικονομικές και παραγωγικές δραστηριότητες κατέχοντας ηγετική θέση στη θαλάσσια ιχθυοκαλλιέργεια, επικεντρωμένη στα θαλάσσια είδη τσιπούρας και λαβρακιού, με έντονο εξαγωγικό προσανατολισμό σε ευρωπαικές αλλά και εκτός Ευρώπης αγορές. Περίπου 75% της παραγωγής προωθείται σε αγορές του εξωτερικού, συμβάλλοντας σημαντικά στο ισοζύγιο ιχθυηρών και στο ακαθάριστο εθνικό προϊόν, δεδομένου τόσο του όγκου των εξαγωγών, όσο και της εισροής σημαντικών κεφαλαίων στη χώρα μας. Σταδιακά και σταθερά τα ελληνικά ψάρια με υψηλή διατροφική αξία, ποιότητα και υγιεινή έχουν κατακτήσει κυρίαρχη θέση στο πιάτο του ευρωπαίου καταναλωτή παίζοντας σημαντικό ρόλο στην στροφή του προς τη ‘Μεσογειακή διατροφή’.
Το συγκριτικό, και πλέον ανταγωνιστικό, πλεονέκτημα της χώρας μας στον κλάδο των υδατοκαλλιεργειών στηρίζεται στο γεγονός πως διαθέτουμε περίπου 15.000 χλμ. ακτογραμμής και περισσότερες από 2.000 νησίδες στα πελάγη μας, που σε συνδυασμό με τις ιδεώδεις φυσικοχημικές συνθήκες των θαλασσών μας, εξασφαλίζουν την αειφόρο ανάπτυξη της παραγωγής τροφίμων υψηλής διατροφικής αξίας για τον καταναλωτή.
Τις τελευταίες 3 δεκαετίες οι υδατοκαλλιέργειες έχουν επεκταθεί, καθετοποιηθεί, εντατικοποιηθεί και προηχθεί τεχνολογικά. Καθώς ο κλάδος γίνεται ολοένα και περισσότερο ο κύριος προμηθευτής ιχθυηρών για τον άνθρωπο, ο ρόλος του είναι ιδιαίτερα σημαντικός στη διασφάλιση των μελλοντικών αλιευμάτων και στη προσφορά ασφαλών και υψηλής διατροφικής αξίας τροφίμων για τον άνθρωπο.
Ωστόσο, οι υδατοκαλλιέργειες σαφώς και έχουν ένα οικολογικό αποτύπωμα στο υδάτινο περιβάλλον, όπως εξάλλου όλες οι ανθρώπινες δραστηριότητες. Εδώ θα πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι οι υδατοκαλλιέργειες προκαλούν μια μορφή ρύπανσης στο υδάτινο περιβάλλον και ποτέ μόλυνση. Η μόλυνση προέρχεται από μικροβιακό φορτίο και οι υδατοκαλλιέργειες δεν τροφοδοτούν τη θάλασσα με μικρόβια όπως για παράδειγμα τα ανεπεξέργαστα απόβλητα ενός νοσοκομείου. Προκειμένου ο κλάδος να εκπληρώσει το ρόλο του, ως ο κυριότερος προμηθευτής αλιευμάτων στον άνθρωπο, θα πρέπει να υιοθετεί πρακτικές και στρατηγικές ορθολογικής διαχείρισης, τις οποίες και έχει υιοθετήσει και συνεχώς βελτιώνει. Ο κλάδος έχει πλήρως συνειδητοποιήσει το ρόλο του, τις μελλοντικές προοπτικές και προκλήσεις και βρίσκεται σε μια διαρκή προσπάθεια εξεύρεσης και υιοθέτησης αειφορικών λύσεων (τροφές φιλικότερες προς το περιβάλλον, μείωση του συντελεστή μετατρεψιμότητας και πεπτικότητας της τροφής, και επομένως μείωση του αποβαλλόμενου οργανικού φορτίου, αντιμετώπιση των ασθενειών με πρόληψη, όπως η χρήση εμβολίων και όχι μόνο καταπολέμησή τους με χρήση αντιβιοτικών, βιολογική υδατοκαλλιέργεια κ.λπ.). Όμως, οι υδατοκαλλιέργειες και κυρίως αυτές που πραγματοποιούνται σε πλωτούς ιχθυοκλωβούς ποντισμένους μέσα στο υδάτινο περιβάλλον, υφίστανται τις συνέπειες από τις επιπτώσεις από άλλες ανθρωπογενείς δραστηριότητες όπως τις γεωργικές, κτηνοτροφικές, βιοτεχνικές κ.ά. και από τις οποίες κινδυνεύει πολύ περισσότερο το περιβάλλον και πολλές φορές η ζωή των εκτρεφόμενων ψαριών. Για παράδειγμα οι πιθανές σχέσεις ευτροφισμού και λειτουργίας υδατοκαλλιεργητικών μονάδων δεν μπορούν να τεκμηριωθούν καθώς οι ποσότητες των δύο απαραίτητων για την εμφάνιση της στοιχείων Φωσφόρου και Αζώτου, που καταλήγουν στη Μεσόγειο από τις υδατοκαλλιεργητικές δραστηριότητες είναι αισθητά περιορισμένες (394 τόνοι/χρόνο και 8678 τόνοι/χρόνο αντίστοιχα) σε σχέση με τις ποσότητες (976.000 τόνοι/χρόνο και 1.570.000 τόνοι/χρόνο) αντίστοιχα που οφείλονται στις γεωργικές δραστηριότητες (Izzo 2005).
Το ολοκληρωμένο χωροταξικό πλαίσιο για τις θαλάσσιες υδατοκαλλιέργειες στην Ελλάδα κινείται στο πλαίσιο της προστασίας του υδάτινου περιβάλλοντος και θα συνεισφέρει στη βιωσιμότητα του κλάδου και την εξάλειψη των αντιθέσεων ανάμεσα στους χρήστες της παράκτιας ζώνης. Η προσπάθεια αυτή της πολιτείας είναι πολύ σωστή και μας βρίσκει σύμφωνους. Όμως, θα έπρεπε ήδη να είχε ολοκληρωθεί εδώ και πολλά χρόνια.
Ταυτόχρονα, η κοινή γνώμη πρέπει να αποδεχθεί την υδατοκαλλιέργεια και να μη τη θεωρεί εχθρική προς το περιβάλλον δεδομένου ότι τα απόβλητα είναι βιολογικής προέλευσης (περιττώματα και υπολείμματα τροφής) που είναι απόλυτα συμβατά με το υδάτινο περιβάλλον. Η διαχείριση της παράκτιας ζώνης πρέπει να γίνεται με γνώμονα το συλλογικό συμφέρον και οι όποιες αντιθέσεις να συρρικνωθούν με βάση αμοιβαίες υποχωρήσεις. Είναι γνωστό ότι σε όλο τον κόσμο συνυπάρχουν ξενοδοχεία, παραθεριστικοί οικισμοί και ιχθυοκαλλιεργητικές μονάδες χωρίς να δημιουργούνται προβλήματα επικράτησης της μιας δραστηριότητας εις βάρος της άλλης.
Κλείνοντας, θέλουμε να καταστήσουμε σαφές ότι οι φοιτητές μας εκπαιδεύονται όχι μόνον για να προσφέρουν επιστημονικά στην παραγωγική διαδικασία των υδατοκαλλιεργειών αλλά και για να προασπίσουν και να προστατεύσουν το υδάτινο περιβάλλον.
Σπ. Κλαουδάτος, Καθηγητής Υδατοκαλλιεργειών
Π. Παναγιωτάκη, Επίκουρος Καθηγήτρια Υδατοκαλλιεργειών
Ι. Καραπαναγιωτίδης, Λέκτορας Διατροφής Υδρόβιων Ζωικών Οργανισμών
του Τμήματος Γεωπονίας Ιχθυολογίας & Υδάτινου Περιβάλλοντος, Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Για το καλό του νησιού μας, σταματήστε να δυσφημίζετε την Κεφαλονιά ως το βρωμερό απολειφάδι ενός αλλοτινά όμορφου νησιού! 30 χρόνια τώρα λειτουργούν οι ιχθυοκαλλιέργειες, το νησί μας είναι και παραμένει πανέμορφο!
Όσοι γράφουν απερίσκεπτα εδώ μέσα ότι τα νερά της Κεφαλονιάς είναι μολυσμένα, να αναζητήσουν πρώτα στοιχεία που να το αποδεικνύουν! Αν τα βρουν, να μας ξανάρθουν!
Προς τον Κον Νικολαο Καβαλλιερο Ναυαρχο ε.α. Γενικο Διευθυντη της ΕΕΝ
Αγαπητε Νικο, Προεδρε και λοιπα Μελη του ΔΣ της Ενωσης μας,
σε συνεχεια συζητησεων με τον Δημαρχο Πορου και δεδομενης της αμεριστης και ανυστεροβουλης συμπαραστασης που ο Δημος δια του Δημάρχου και δημοτικων υπαλληλων μας προσφερει καθε χρονο, κρινω επιβεβλημενη την παροχη καθε δυνατης βοηθειας ωστε να αποτραπει το επιχειρουμενο «οικολογικο και τουριστικο χτυπημα» στον ωραιο Πορο.
Με την διαπραγματευτικη δυναμη που η Ενωση Επιχειρησεων Ναυτιλιας εχει προς την πολιτικη ηγεσια, ας βαλουμε και εμεις την φωνη μας μηπως και συνειδητοποιησουν τι πανε να κανουν και αλλαξουν ροτα οσο ειναι καιρος.
Με τιμη
Τονυ Βαμβακιδης
Αντιπροεδρος ΕΕΝ Ε/Γ-Τ/Ρ Σκαφων
από Hellenic Yacht Brokers Association
Αγαπητοι Φιλοι, Συμβουλοι,
Προτεινω να στειλουμε ηχηρη απαντηση!
Ο Δημος Πορου ειναι αρωγος σε ολες τις προσπαθειες μας! Ο Πορος ειναι το Καλλιμαρμαρο των Ολυμπιακων αγωνων, ο συνηθεστερος και φιλικοτερος προς ολους τους yachtsmen προορισμος μας απο μωρα παιδια!
Πρεπει καποτε ολοι οι αυτοι που χειραγωγουν τις τυχες μας να σταθουν προ των ευθυνων τους! Να το πιεσουμε οσο παει, εμπλεκοντας και τον Τυπο και ο τι χρειaστει, μονο εκει τους ποναει.
Προετρεψα και την ΕΕΝ να βαλει «πλατη».
Every little helps.
ΜΦΧ
Τονυ Βαμβακίδης
Hellenic Yacht Brokers Association
Αθήνα, 18 Μαΐου 2011
Κύριοι,
Με έκπληξη, αλλά και εύλογη δυσαρέσκεια, πληροφορήθηκα τα σχέδια για υδατοκαλλιέργειες (ιχθυοκαλλιέργειες) στο νησί του Πόρου, στο πλαίσιο του Χωροταξικού Σχεδιασμού Αειφόρου Ανάπτυξης. Διερωτώμαι ποίος… σοφός εγκέφαλος εισηγήθηκε, ότι το νησί αυτό του Σαρωνικού, η αρχαία Καλαύρεια, δεν εμπίπτει σε τουριστικούς, περιβαλλοντικούς και αρχαιολογικούς περιορισμούς, ώστε να εξαιρεθεί της εγκαταστάσεως των καταστροφικών ιχθυοκαλλιεργειών. Πού, άραγε, ζουν οι άνθρωποι αυτοί, για να… αποφασίζουν και διατάσσουν τέτοιες αστήρικτες, ανεδαφικές και ανιστόρητες θέσεις;
Ο Πόρος, το κατάφυτο νησί εγγύτατα στην ακτή της Τροιζηνίας, αποτελεί ένα από τα προσφιλέστερα θέρετρα του Σαρωνικού. «Μικρή Βενετία» τον χαρακτήριζε ο Σεφέρης στα δοκίμιά του, ενώ και ο Αμερικανός συγγραφέας Χένρυ Μίλλερ αφιερώνει εγκωμιαστικούς χαρακτηρισμούς γι’ αυτόν. Έδρα της Αμφικτυονίας της Καλαυρείας στην αρχαιότητα, διαθέτει πραγματικό αρχαιολογικό θησαυρό, από τους Προϊστορικούς χρόνους μέχρι και τη Βυζαντινή περίοδο, με κορυφαίους:
(α) Τους πρωτοελλαδικούς οικισμούς της 3ης χιλιετίας π.Χ. (Κάβος Βασίλη, Κοκορέλλι, Μπίστι, Βαγιονιά) επί της βόρειας ακτής, που έχουν αποδώσει πλούσια ευρήματα, αποκείμενα στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Πόρου.
(β) Τη μυκηναϊκή (12ος αι. π.Χ.) νησιωτική πολιτεία στη νησίδα Μόδι (το Λιοντάρι ή Πετροκάραβο των λαϊκών θρύλων), στην ακτή της οποίας έχει εντοπιστεί και ερευνάται σημαντικό ναυάγιο αυτής της περιόδου, ενώ πολλά άλλα ναυάγια παραμένουν αδιερεύνητα σε μεγαλύτερα βάθη και μέχρι της ακτής Σκάλα Μόδι, όπου κατέληγε η μυκηναϊκή οδός επικοινωνίας με το εσωτερικό του νησιού.
(γ) Το περιώνυμο κατά την αρχαιότητα Ιερό του Ποσειδώνος, έδρα της Αμφικτυονίας της Καλαυρείας, το οποίο επισκέπτονται χιλιάδες αρχαιόφιλοι και ξένοι τουρίστες κάθε χρόνο, το λιμάνι του οποίου ήταν ο κόλπος της Βαγιονιάς, όπου σώζονται πολλά κατάλοιπα, αλλά οι ανίδεοι εισηγητές θεωρούν ότι μπορεί να εγκατασταθεί μεγάλη μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας!!!
(δ) Η νησίδα του Αγίου Κωνσταντίνου (Μπούρτζι), στη νοτιοδυτική ακτή του Πόρου, όπου υπάρχουν τα υπολείμματα μεγάλης Βυζαντινής φρουριακής εγκαταστάσεως του 7ου μ.Χ. αιώνα, ενώ είναι πασίγνωστο και το επ’ αυτής φρούριο του Heideck, των χρόνων της Επαναστάσεως του 1821.
Ας προστεθεί και η ύπαρξη, στην απέναντι ακτή του Δαμαλά, σημαντι-κών αρχαιοτήτων (μυκηναϊκό νεκροταφείο, αρχαίο λιμάνι της Τροιζήνας), αλλά και τα βυθισμένα σκάφη του Ελληνικού στόλου στο στενό μεταξύ Πόρου και Τροιζηνίας, όπου και ο Ρωσσικός ναύσταθμος μαρτυρεί τα δραματικά γεγονότα του 1833, ενώ και το πολυτραγουδισμένο Λεμονοδάσος απλώνεται λίγο νοτιότερα.
Δεν θα επεκταθώ άλλο, διότι η σχετική πρόταση για ιχθυοκαλλιέργειες μαρτυρεί απροσμέτρητη βλακεία και άγνοια, εκτός αν υποκρύπτει και αχόρταγη επιθυμία για πονηρές επενδύσεις και επιδοτήσεις. Τα παραδείγματα περί σχεδιαζομένης εγκαταστάσεως ανεμογεννητριών στον Κάβο Μαλέα, στη Μάνη, στο νησί της Γυάρου και σε τόσα άλλα ιστορικά, αρχαιολογικά και τοπία ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους, βοούν περί της νέας αυτής… προσοδοφόρου επιδόσεως κάποιων πολυμήχανων Νεοελλή-νων κυνηγών της «μίζας» και του εύκολου πλουτισμού με την κάρπωση ξένων επιδοτήσεων.
Θέλω να ελπίζω, ότι ο Πόρος, με τη «μικρή Βενετία» του λιμενικού διαύλου του, όπου βρίσκονται και ο ωραίος πέτρρινος φάρος, το ιστορικό Προπαιδευτήριο του Ναυτικού μας, οι ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις και η Μονή της Ζωοδόχου Πηγής, το νησί αυτό της πανέμορφης δασικής καλύψεως και κυρίως των δαντελωτών ακτών με τα σμαραγδένια νερά, θα μείνει ανέγγιχτο από αυτή την απρόσμενη απειλή των ιχθυοκαλλιεργειών, που καταστρέφουν όχι μόνο γραφικές παραλιακές εκτάσεις, αλλά και παράκτιους χώρους, με τα έργα υποδομής (εγκαταστάσεις, δρόμοι κλπ.).
Μετά τιμής,
ΑΔΩΝΙΣ Κ. ΚΥΡΟΥ
Δημοσιογράφος
Η έλλειψη ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού για την ελληνική Υδατοκαλλιέργεια έχει συσσωρεύσει τα τελευταία χρόνια μια σειρά από προβλήματα, τα οποία έχουν άμεση σχέση με τις επιπτώσεις της δραστηριότητας στο ευρύτερο φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον. Η έλλειψη σχεδιασμού σε συνδυασμό με την ανακολουθία του θεσμικού πλαισίου, το οποίο συνήθως υστερούσε και ακολουθούσε τις εξελίξεις του κλάδου, ενώ θα έπρεπε να τις κατευθύνει, χαράζοντας πολιτικές, έχουν «εκθέσει» την Υδατοκαλλιέργεια (καθιστώντας την ευάλωτη) σε τρίτους για περιβαλλοντικά ζητήματα και δημιουργώντας την αίσθηση στους πολίτες και στην ευρύτερη τοπική κοινωνία για μια δραστηριότητα που οχλεί. Αντίθετα, είναι ευρέως αποδεδειγμένο σύμφωνα και με την επιστημονική κοινότητα ότι η Υδατοκαλλιέργεια, μπορεί να αποτελεί μια φιλική προς το περιβάλλον δραστηριότητα καθώς είναι η πλέον ήπια δραστηριότητα του πρωτογενούς τομέα.
Στρατηγικοί στόχοι των Ειδικών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης είναι η προστασία του περιβάλλοντος, η ισότητα και η κοινωνική συνοχή καθώς και η οικονομική ανάπτυξη. Η υδατοκαλλιεργητική δραστηριότητα συνδέεται και με τις τρεις αυτές συνιστώσες. Το προτεινόμενο σχέδιο βρίσκεται σε γενικές γραμμές σε θετική κατεύθυνση και θα μπορέσει να δώσει τέλος στην ομηρία των επιχειρήσεων του κλάδου της ιχθυοκαλλιέργειας που προκύπτει για σειρά ετών από την έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού.
Η θαλάσσια υδατοκαλλιεργητική δραστηριότητα αναπτύσσεται σε ευρύτερες θαλάσσιες περιοχές που συγκροτούν ενιαίους χώρους με κοινά χαρακτηριστικά, αναφερόμενες εφεξής ως Περιοχές Ανάπτυξης Υδατοκαλλιέργειας (Π.Α.Υ.), οι οποίες υποδεικνύουν την καταλληλότητα των περιοχών για την ανάπτυξη υδατοκαλλιεργειών.
Η μέχρι σήμερα εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας για τη χωροθέτηση παραγωγικών δραστηριοτήτων, αφορά κυρίως το χερσαίο χώρο και δεν καλύπτει επαρκώς το θαλάσσιο χώρο και ειδικότερα τις υδατοκαλλιέργειες, με συνέπεια η χωροθέτησή τους να εξαρτάται από την ανάπτυξη ή μη των άλλων δραστηριοτήτων, θέτοντας τον τομέα των υδατοκαλλιεργειών στη θέση του «νεοεισερχόμενου» που παρενοχλεί όχι μόνο τις υφιστάμενες, αλλά ακόμη και τις εν δυνάμει, δραστηριότητες.
Η συνολική θαλάσσια έκταση που καλύπτουν οι ιχθυοκαλλιέργειες στην Ελλάδα είναι μόλις 7,8 χλμ², μια σχετικά μικρή έκταση σύμφωνα με το κοινωνιοκο-οικονομικό όφελος που παρέχουν. Σε σύγκριση μεγέθους, να σημειωθεί ότι το αεροδρόμιο Αθηνών καταλαμβάνει αντίστοιχα 16,5 χλμ².
Η ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών και του τουρισμού παράλληλα σε μια περιοχή δεν είναι κατ’ ανάγκη ασύμβατη. Πέραν των παραδειγμάτων της Κυανής Ακτής στη Γαλλία, του Vigo της Ισπανίας, της Ρόδου και του Γαλαξιδίου στη χώρα μας είναι προφανές ότι με σαφείς κανόνες είναι δυνατή η πολύπλευρη και εν τέλει η αειφόρος ανάπτυξη μιας περιοχής, ενώ ειδικές μορφές αλιευτικού τουρισμού (Ιρλανδία και Ιταλία) μπορούν να δώσουν νέα προϊόντα στην Τουριστική Βιομηχανία.
Τέλος, αναφέρουμε ότι η δραστηριότητα της υδατοκαλλιέργειας στηρίζει την τοπική οικονομία προσφέροντας εναλλακτική λύση στην απασχόληση ατόμων που ενισχύουν με τον τρόπο αυτόν το εισόδημά τους στα πλαίσια της πολυδραστηριότητας.
ΔΗΜΟΣ ΠΟΡΟΥ ΑΝΑΡΤΗΤΕΑ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΑΔΑ:
ΝΟΜΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ Πόρος 18 Μαΐου 2011
Αρ. Πρωτ: -2448-
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
Από τα πρακτικά της με αριθμ. 7/2011
Συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου
Αριθμ. Απόφασης 52/2011 ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Λήψη Απόφασης για το υπό διαβούλευση «Ειδικό
Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου
Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες και της Στρατηγικής
Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αυτού».
Στον Πόρο και στο κτίριο της Χατζοπουλείου Δημοτικής Βιβλιοθήκης, σήμερα 27 του μηνός Απριλίου 2011, ημέρα Τετάρτη και ώρα 13.00 συνήλθε σε τακτική δημόσια συνεδρίαση το Δημοτικό Συμβούλιο ύστερα από την με αριθμό πρωτ. 1925/19-4-2011 έγγραφη πρόσκληση του Προέδρου που επιδόθηκε σε όλα τα μέλη του Συμβουλίου και στον Δήμαρχο, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 67 του Ν. 3852/2010 (ΦΕΚ Α΄ 87). Διαπιστώθηκε ότι υπάρχει νόμιμη απαρτία, δεδομένου ότι σε σύνολο δεκαεπτά (17) μελών, βρέθηκαν παρόντα δεκαεπτά (17)μέλη και ονομαστικά:
ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΑΠΟΝΤΕΣ
1. Ο Πρόεδρος: Μάγειρας Γκίκας Ο Υ Δ Ε Ι Σ
2. Ο Αντιπρόεδρος: Δημητριάδης Ιωάννης
3. Ο Γραμματέας: Δρούγκας Χρήστος
Μέλη
4. Μητσιοπούλου Σταματίνα
5. Ζεντέλης Ευάγγελος
6. Κουτουζή Ελένη
7. Μωρόπουλος Δημήτριος
8. Χατζίνα Άννα
9. Μάνδηλα-Θανασούρα Μαργαρίτα
10.Καΐκας Παναγιώτης
11. Συξέρης Δημήτριος
12. Παπαδόπουλος Αλέξανδρος
13. Αλιφέρης Γεώργιος
14. Καΐκας Γεώργιος
15. Δόσκαρης Κων/νος
16. Κοράλλη Παναγιώτα
17. Πάνου Δημήτριος
Στη συνεδρίαση παραβρέθηκε και ο Δήμαρχος Πόρου Δημήτριος – Ανδρέας Στρατηγός.
Στη συνεδρίαση παραβρέθηκε και ο κ. Γραβάνης Σταύρος, υπάλληλος του Δήμου για την τήρηση των πρακτικών.
Στη συνεδρίαση παραβρέθηκε και ο επί 16 χρόνια Δήμαρχος Πόρου, και Περιφερειακός Σύμβουλος και πρώην Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδος κ. Σπύρος Σπυρίδων.
Στη συνεδρίαση επίσης παραβρέθηκαν πρόεδροι φορέων – συλλόγων καθώς και πλήθος δημοτών.
Ο Πρόεδρος, εκφώνησε το 1ο θέμα της ημερήσιας διάταξης και έδωσε το λόγο στον Δήμαρχο κ. Στρατηγό Δημήτριο – Ανδρέα, ο οποίος εισηγήθηκε το θέμα λέγοντας τα παρακάτω:
Αρχικά ανέφερε ότι η Κυβέρνηση επεξεργάστηκε και έδωσε στη διαβούλευση την ΚΥΑ για την « Έγκριση Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες και της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αυτού», επεσήμανε ότι σύμφωνα με το Χωροταξικό Σχεδιασμό καταλαμβάνονται τα 2/3 της Καλαυρίας και χαρακτήρισε απαράδεκτο το γεγονός. Στη συνέχεια αναφέρθηκε στις ενέργειες που έκανε ο Δήμος, όπως παρακάτω:
α. Στις 15 Απριλίου 2011 απεστάλη το υπ’ αριθμ. πρωτ. 1871 έγγραφό του, προς τους:
(1) Την Εθνική Επιτροπή Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης.
(2) Στο Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
(3) Στο Υπουργείο Τουρισμού και Αθλητισμού.
(4) Στο Υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας.
(5) Στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων – Γενική Δ/νση Αλιείας.
(6) Στο Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (Γραφείο Χωρικού Σχεδιασμού & Τοπικής Αυτοδιοίκησης).
(7) Στην Επιτροπή Αειφόρου Ανάπτυξης & Περιβάλλοντος της ΚΕΔΚΕ.
(8) Στον Περιφερειάρχη Αττικής κ. Σγουρό.
(9) Στον Γενικό Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης κ. Λιακόπουλο.
(10) Στον Αντιπεριφερειάρχη Νήσων κ. Κατσικάρη.
(11) Στους κ.κ. Βουλευτές Α’ Πειραιά.
«Αξιότιμοι Κύριοι.
Με την από 13-4-2011 δημοσίευση του Σχεδίου Νόμου για την «Έγκριση Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες και της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αυτού» που έχει αναρτηθεί για δημόσια διαβούλευση στο site http://www.opengov.gr, ο Πόρος συγκαταλέγεται στις περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών και μάλιστα σε μία ευρεία έκτασή του που καταλαμβάνει τα 2/3/ της Καλαυρίας.
Ο Πόρος είναι μία περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλους (απόφαση ΥΠΠΟ 6-6-1980, αρ.ΑΙ/ΦΟ2/20372/867/ΦΕΚ Β΄/23-6-80), ο οικισμός του οποίου έχει χαρακτηρισθεί ως παραδοσιακός οικισμός (ΠΔ 3-9-1993/ΦΕΚ Δ΄1200/28-9-1993).
Η οικονομία του νησιού στηρίζεται αποκλειστικά στον τουρισμό, για την ανάπτυξη του οποίου ως Δήμος έχουμε υλοποιήσει έργα υποδομής που προάγουν το επίπεδο των παρεχομένων υπηρεσιών στον τομέα αυτό και έχουμε θέσει ως προτεραιότητά μας τον θαλάσσιο τουρισμό που αποτελεί μόνιμη πηγή εισοδήματος τουρισμού. Για τους λόγους αυτούς άλλωστε επιλέξαμε πολιτικές ήπιας ανάπτυξης και επιτύχαμε την υπαγωγή μας στην κατηγορία Β2 του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τον Τουρισμό.
Ο Πόρος αποτελεί το κατεξοχήν προβεβλημένο κέντρο Θαλάσσιου Τουρισμού στη χώρα μας, καθώς στον τόπο μας διεξάγεται επί 10 συνεχή έτη και 12 Συνολικά από την θεσμοθέτησή της η Διεθνής Έκθεση Επαγγελματικών Σκαφών Τουρισμού «Charter Yacht Show – Poros», η μοναδική Ελληνική Έκθεση.
Εδώ επίσης – λόγω των υπήνεμων κόλπων και χάρη στην ιδιωτική πρωτοβουλία- ανθεί ιδιαίτερα ο Ναυταθλητισμός και λειτουργούν μερικά από τα μεγαλύτερα Ευρωπαϊκά Κέντρα Θαλασσίων Αθλημάτων που συναγωνίζονται επάξια σε υποδομές, επιδόσεις και εκπαιδευτές, ομοειδείς επιχειρήσεις παγκοσμίου φήμης.
Επιδιώκουμε και αναπτύσσουμε εναλλακτικές μορφές τουρισμού (θαλάσσιου, καταδυτικού, αθλητικού, συνεδριακού, περιπατητικού, πολιτισμικού, γεωτουρισμού, αγροτουρισμού) μέσα από τις οποίες μας δίνεται η δυνατότητα προσέλκυσης μεγαλύτερου αριθμού επισκεπτών από το εσωτερικό και το εξωτερικό και επιμήκυνσης της τουριστικής περιόδου. Ο Πόρος καθίσταται ιδανικός προορισμός για ολιγοήμερες και πολυήμερες διακοπές, καθώς είναι προσβάσιμος από στεριά και θάλασσα σε σύντομο χρονικό διάστημα (1 ώρα με ταχύπλοο και 2 ώρες με Ι.Χ. και καράβι) και γειτνιάζει με το κλεινόν άστυ και την Πελοπόννησο.
Εμείς που ζούμε στον τόπο αυτό γνωρίζουμε καλά πως το ανταγωνιστικό μας πλεονέκτημα έναντι άλλων τουριστικών προορισμών είναι οι φυσικές ομορφιές του τόπου μας: το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον μας και αυτό διαφυλάσσεται μέσα από τα νομοθετήματα της πολιτείας και από τις πολιτικές που επιλέγουμε να εφαρμοστούν στο Δήμο μας.
Το Σύνταγμα και συγκεκριμένα το άρθρο 24 παρ. 1 &6, αναφέρει ρητά πως «το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον έχει αναχθεί σε αυτοτελώς προστατευόμενο αγαθό, τα αρμόδια όργανα του Κράτους οφείλουν να προβαίνουν σε θετικές ενέργειες, για την αποτελεσματική διαφύλαξη του αγαθού αυτού και, ειδικότερα, να λαμβάνουν τα απαιτούμενα νομοθετικά και διοικητικά, προληπτικά και κατασταλτικά μέτρα, παρεμβαίνοντας στον αναγκαίο βαθμό στην οικονομική ή άλλη ατομική ή συλλογική δραστηριότητα. Κατά τη λήψη των ανωτέρω μέτρων, τα όργανα της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας οφείλουν να σταθμίζουν και άλλους παράγοντες αναγόμενους στο γενικότερο εθνικό και δημόσιο συμφέρον, η επιδίωξη όμως των σκοπών αυτών και η στάθμιση των προστατευόμενων αντίστοιχων έννομων αγαθών πρέπει να συμπορεύεται με την υποχρέωση της Πολιτείας να μεριμνά για την προστασία του περιβάλλοντος, κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να εξασφαλίζεται βιώσιμη ανάπτυξη.
Βιώσιμη ανάπτυξη στον τόπο μας δεν νοείται χωρίς την υπαγωγή μας στις προστατευόμενες περιοχές με περιθώρια ανάπτυξης, ήπιων και εναλλακτικών μορφών τουρισμού και επομένως θα πρέπει να εξαιρεθούμε από τις περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών, οι οποίες δεν έχουν καμία θέση σε ένα μικρό νησί όπως το δικό μας, το οποίο παρουσιάζει τουριστικό ενδιαφέρον ολόκληρο και όχι ένα μόνο τμήμα του.
Στο παρόν Σχέδιο Νόμου δεν έχει ληφθεί υπόψη ότι στις θάλασσες του Πόρου υπάρχουν εκτεταμένα λιβάδια Ποσειδωνίας τα οποία και αποτελούν προστατευόμενο είδος σύμφωνα με την ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία ούτε ότι έχουν ανακαλυφθεί σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα από την θαλάσσια έρευνα που διεξάγει κατά την τελευταία δεκαετία το Ινστιτούτο Εναλίων Αρχαιοτήτων.
Το αρχαίο λιμάνι της Καλαυρείας στο Βαγιωνιά, ο Κάβος Βασίλη στο Κοκορέλι με τον Πρωτοελλαδικό Οικισμό και τον διαμετακομιστικό σταθμό, οι ενάλιες αρχαιότητες στο Μόδι, το Ιερό του Ποσειδώνα, το Νεότερο Μνημείο του Ρωσικού Ναυστάθμου, τα νεώτερα μνημεία της ναυτικής μας κληρονομιάς η Ναυτική Βάση του Κ.Ε. Πόρος και ο πέτρινος φάρος της Ντάνας Πόρου, χρήζουν προστασίας και ανάδειξης και όχι απαξίωσης από την πολιτεία που ευνομούμενα οφείλει να αποφασίσει για τη διάσωση και όχι για την αλλοίωση του φυσικού και πολιτισμικού περιβάλλοντός μας.
Ένα περιβάλλον που στην ολότητά του, η δημοτική αρχή και ο λαός αυτού του τόπου οφείλει να το διαφυλάξει και θα το πράξει με κάθε τίμημα, εξαντλώντας κάθε νόμιμο μέσο, θέτοντας στο περιθώριο τα βραχυπρόθεσμα οφέλη επιχειρηματιών που προσβλέπουν στις μέγιστες αποδόσεις εις βάρος της ποιότητας ζωής του συνόλου των πολιτών μας.
Ο λαός του Πόρου και εγώ προσωπικά ως Δήμαρχος, ενωμένοι, θα προασπίσουμε τον τόπο μας και θα απαιτήσουμε από όσους νομοθετούν να αποκτήσουν μία σφαιρική αντίληψη για τον τόπο μας, τις τουριστικές δυνατότητές του, τον πολιτισμό του, την οικονομία του, το περιβάλλον του, τον παραδοσιακό χαρακτήρα του και να σεβαστούν το δικαίωμά μας να επιλέγουμε εμείς τι είδους ανάπτυξη θέλουμε.
Με βαθιά πίστη στην δημοκρατία και με την ευχή η διαβούλευση για το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τις Υδατοκαλλιέργειες πραγματικά να επιλύσει προβλήματα και να μην είναι μία επίφαση δημοκρατικότητας, αλλά η ουσία της, ζητώ να επανεξεταστεί με αντικειμενικές παραμέτρους κάθε τουριστική περιοχή και ο Πόρος εν προκειμένω: ως τουριστική περιοχή και μάλιστα ως προπύργιο του θαλάσσιου τουρισμού, ως ένα περιβάλλον πολιτισμικό που οφείλει να διατηρήσει τη φυσιογνωμία του χωρίς αλλοιώσεις, ως ένας τόπος αειφόρου ανάπτυξης που οφείλει να διαφυλάξει τον φυσικό πλούτο του που συνίσταται στο δασικό και θαλάσσιο περιβάλλον του.
Ο Δήμαρχος Πόρου – Δημήτριος-Ανδρέας Στρατηγός».
β. Στις 18 Απριλίου 2011 εκδόθηκε από τον Δήμο Δελτίο Τύπου το οποίο αναρτήθηκε και στην ιστοσελίδα του, το οποίο ανέφερε τα παρακάτω:
«Ο Δήμαρχος Πόρου Δημήτρης Στρατηγός, μετά την δημοσίευση του Σχεδίου για την «Έγκριση Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες και της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αυτού», αντέδρασε άμεσα προκειμένου να καταδειχθεί ότι ο Πόρος για λόγους τουριστικούς, περιβαλλοντικούς και αρχαιολογικούς θα πρέπει να εξαιρεθεί από την κατηγορία αυτή και να υπαχθεί στις περιοχές που χρήζουν προστασίας.
Το Σχέδιο Νόμου έχει αναρτηθεί για δημόσια διαβούλευση στο site http:///www.opengov.gr, και σύμφωνα με αυτό ο Πόρος συγκαταλέγεται στην ανώτερη κατηγορία των Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών, καταλαμβάνοντας τα 2/3/ της Καλαυρίας, από το κτήμα Διαμαντόπουλου έως έναντι της νησίδος Μόδι.
Ο κ. Δήμαρχος άμεσα συγκάλεσε συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής με τη συμμετοχή υπηρεσιακών παραγόντων για τον συντονισμό των απαιτούμενων ενεργειών.
Κατόπιν αυτής συντάχθηκαν μία σειρά από έγγραφα που απευθύνθηκαν στα αρμόδια Υπουργεία και στις αρμόδιες υπηρεσίες.
Στα έγγραφά του αυτά ο κ. Δήμαρχος επεσήμανε πως ο Πόρος το κατεξοχήν προβεβλημένο κέντρο Θαλάσσιου Τουρισμού στη χώρα μας που φιλοξενεί με επιτυχία τη Διεθνή Έκθεση Επαγγελματικών Σκαφών κάθε χρόνο, και περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλους είναι ένας σύγχρονος τουριστικός προορισμός με μακραίωνη ιστορία και πολιτισμό και σημαίνοντες αρχαιολογικούς χώρους και οφείλει να διαφυλάξει το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον του, το οποίο και αποτελεί άλλωστε το κύριο ανταγωνιστικό του πλεονέκτημα έναντι των άλλων προορισμών.
Με τις ενέργειές του κινητοποίησε τους συνδιοργανωτές της Διεθνούς Έκθεσης Επαγγελματικών Σκαφών Τουρισμού ΕΠΕΣΤ και ΕΣΜΕΘ, για τους οποίους ο Πόρος αποτελεί και τον μοναδικό προβεβλημένο τόπο διεθνώς για τον Ελληνικό θαλάσσιο τουρισμό και απευθύνθηκε σε σημαντικά πολιτικά πρόσωπα του τόπου μας και στον Δήμαρχο Τροιζηνίας Γ. Σαμπάνη, επιδιώκοντας την συνεργασία τους για την από κοινού επίλυση του προβλήματος.
Οι απαντήσεις από τα υπουργεία, τις υπηρεσίες και τους αρμόδιους φορείς θα αναρτώνται στο site http://www.opengov.gr προκειμένου να αποκτήσει ο Δήμος μία δυναμική παρουσία και να αντιστρέψει την μέχρι σήμερα υποβληθείσα πρόταση του Σχεδίου Νόμου.
Ο κ. Δήμαρχος ζήτησε από τον κ. Πρόεδρο τη σύγκληση του Δημοτικού Συμβουλίου για την επόμενη Τετάρτη 27 Απριλίου 2011 και ώρα 13:00 στη Χατζοπούλειο Βιβλιοθήκη με τη συμμετοχή του λαού του Πόρου για λήψη απόφασης.
γ. Διανεμήθηκε ενημερωτικό υλικό προς τους Δημοτικούς Συμβούλους και τους τοπικούς φορείς – συλλόγους, προκειμένου να εκφράσουν άμεσα και εγγράφως τη γνώμη τους επί του Χωροταξικού Πλαισίου, και διάβασε τα έγγραφα που μας εστάλησαν οι εξής σύλλογοι:
(1) «Δήμος Πόρου – Επιτροπή Τουριστικής Ανάπτυξης & Προβολής.
Προς: Αξιότιμο κ. Δήμαρχο Πόρου.
Κοιν: Αξιότιμο κ. Πρόεδρο Δημοτικού Συμβουλίου Πόρου.
ΘΕΜΑ: Απόφαση Επιτροπής σχετικά με το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες και της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αυτού.
Αξιότιμε κ. Δήμαρχε.
Σε απάντηση του υπ’ αριθμ. 1907/18-4-11 εγγράφου σας, με το οποίο ζητείται από την Επιτροπή Τουριστικής Ανάπτυξης & Προβολής Δήμου Πόρου, να τοποθετηθεί επί του Σχεδίου ΚΥΑ για τις Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Π.Ο.Α.Υ.) σας ενημερώνουμε για τα εξής:
Η Επιτροπή συνεδρίαση σε δημόσια τακτική συνεδρίαση στις 26-4-2011 και ώρα 14:00 στο κτίριο της Χατζοπουλείου Δημοτικής Βιβλιοθήκης κατόπιν σχετικής πρόσκλησης του Προέδρου της.
Στην Επιτροπή κατέθεσαν τις απόψεις τους επί του θέματος, ιδιώτες εμπειρογνώμονες και εκπρόσωποι περιβαλλοντικών φορέων, καθώς και απλοί πολίτες του Πόρου. Τα μέλη της Επιτροπής αφού άκουσαν προσεκτικά όλους τους ομιλητές τοποθετήθηκαν επί του θέματος και εξέφρασαν τις απόψεις τους σχετικά με το υπό διαβούλευση Σχέδιο για τις ΠΟΑΥ. Κατόπιν αυτού αποφασίστηκαν ΟΜΟΦΩΝΑ τα παρακάτω:
1.Η κυρίαρχη πηγή εισοδήματος του Πόρου είναι ο τουρισμός και οι σχετιζόμενες με αυτόν δραστηριότητες. Κάθε δραστηριότητα ή πράξη ιδιωτών ή αρχών που αντιτίθεται στην τουριστική ανάπτυξη είναι κατακριτέα και πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα.
2.Η ένταξη του Πόρου στην πρώτη κατηγορία (από τις 5 προβλεπόμενες), του σχεδίου της ΚΥΑ που αφορά τις ΠΟΑΥ, εάν εφαρμοστεί θα προκαλέσει την άνευ προηγουμένου οικονομική καταστροφή του Πόρου σε βάθος χρόνου, διότι θα δεσμεύει σχεδόν τα 2/3/ της χερσαίας και θαλάσσιας ζώνης της νήσου Καλαυρίας και θα αποθαρρύνει κάθε τουριστική, οικιστική & πολιτιστική δραστηριότητα στο νησί μας.
3.Η Επιτροπή ζητά τη συμμετοχή του Δήμου Πόρου στη δημόσια διαβούλευση του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής και εγκρίνει οποιαδήποτε νόμιμη δράση για την αποτροπή της ένταξης του Πόρου στις ΠΟΑΥ εφόσον αυτή δεν επηρεάζει την ομαλή τουριστική δραστηριότητα στο νησί.
Συμπερασματικά σας αναφέρουμε κ. Δήμαρχε, πως η απόφαση της Επιτροπής Τουριστικής Ανάπτυξης & Προβολής Δήμου Πόρου είναι η αποτροπή της ένταξης του Πόρου στις Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών.
Ο Πρόεδρος – Δημήτριος Α. Συξέρης».
(2) «Εμπορικός – Επαγγελματικός Σύλλογος Πόρου.
Προς: Αξιότιμο κ. Δήμαρχο Πόρου.
ΘΕΜΑ: Εγκατάσταση ζωνών ιχθυοτροφείων στον Πόρο.
Αξιότιμε κ. Δήμαρχε.
Στο πλαίσιο της δημόσια διαβούλευσης για την «Έγκριση Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες και της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αυτού» και αναφορικά με τον καθορισμό της περιοχής μας ως ΠΟΑΥ, μετά από πρόσκλησή σας, διαπιστώσαμε τα εξής:
Η εσπευσμένη εφαρμογή της ΠΟΑΥ εξυπηρετεί τα συμφέροντα ολίγων και βλάπτει χιλιάδες κατοίκους, οικιστές και παραθεριστές του νησιού μας καθώς μετατρέπει μεγάλο μέρος της στεριάς και της θάλασσας του νησιού σε ατελείωτο βιομηχανικό πάρκο! Με αυτό τον τρόπο απειλεί την κύρια πηγή εισοδήματος των κατοίκων του Πόρου, τον τουρισμό.
Εύλογα αναρωτιόμαστε, ποιος είναι αυτός που αποφασίζει ποια μελέτη θα εφαρμοστεί και για ποιούς λόγους, εις βάρος του περιβάλλοντος και υποθηκεύοντας το μέλλον των κατοίκων και των επερχόμενων γενεών;
Είναι δυνατόν η θέληση της τοπικής κοινωνίας και της Δημοτικής Αρχής να θυσιάζεται στο βωμό του κέρδους ολίγων; Εξ’ άλλου η κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ξεκάθαρη. Καμία επένδυση δε μπορεί να αναπτυχθεί αν βρίσκεται σε αντίθεση με τις τοπικές κοινωνίες.
Επίσης στο συγκεκριμένο σχέδιο ΠΟΑΥ και στη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων αναφέρεται ανακριβώς ότι παράλληλα με τις μονάδες που θα αναπτυχθούν στις ΠΟΑΥ, θα δημιουργηθούν ευνοϊκές συνθήκες ανάπτυξης των πάσης φύσεως θαλασσίων σπορ.
Επισημαίνουμε το αυτονόητο, ότι κανένα θαλάσσιο σπορ επιφανείας ή βυθούν είναι δυνατόν να αναπτυχθεί σε επιβαρημένες από την υπερσυγκέντρωση ιχθυοτροφικών μονάδων σε θάλασσες και ακτές.
Εκτιμούμε ότι οκ αγώνες και οι αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών δε θα επιτρέψουν την υλοποίηση αυτών των σχεδίων. Για τους παραπάνω λόγους ζητάμε να μην υλοποιηθεί η μελέτη ΠΟΑΥ Πόρου καθώς η σχεδιαζόμενη εφαρμογή της από την ΚΥΑ παραβιάζει και προσβάλει:
1.Τη συνταγματικά προστατευόμενη αξία του φυσικού, οικιστικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος από το οποίο εξαρτάται η ποιότητα ζωής και η υγεία των κατοίκων των πόλεων και των οικισμών.
2.Την προστασία και αποκατάσταση του περιβάλλοντος και τη διατήρηση των οικολογικών και πολιτιστικών αποθεμάτων (Ν.2742/99 άρθρο 2 παρ. 1).
Συντασσόμαστε με κάθε νόμιμο τρόπο εναντίωσης στην εφαρμογή του άνωθεν σχεδίου και ζητούμε από το Δήμο Πόρου και το Δημοτικό Συμβούλιο να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την εξαίρεση του Πόρου από τις ΠΟΑΥ.
Για το Προσωρινό Διοικητικό Συμβούλιο.
Γιάννης Δόσκαρης – Πρόεδρος – Δημήτρης Συξέρης – Γεν. Γραμματέας».
(3) «Σύλλογος Πολιτών & Καταναλωτών Πόρου.
Πόρος 26-4-2011/ Αριθμ. πρωτ. 21
Προς: Δήμο Πόρου.
ΘΕΜΑ: Αντίδραση στην Κοινή Υπουργική Απόφαση για τα Ιχθυοτροφεία.
Ο Σύλλογός μας ήδη από το 1999 έχει ταχθεί – ενεργά – ενάντια στην υποβάθμιση που προκαλούν τα ιχθυοτροφεία στον τόπο μας. Έχουμε μαζέψει υπογραφές ενάντια στις παρανομίες τους, έχουμε προσφύγει και δικαιωθεί αρκετές φορές σε αρμόδιες υπηρεσίες και δικαστήρια και έχουμε πετύχει νίκες σημαντικές σ’ αυτόν τον αγώνα.
Όμως τώρα το πρόβλημα επανέρχεται χειρότερο με την Κ.Υ.Α. που χαρακτηρίζει το μεγαλύτερο κομμάτι του νησιού μας «Περιοχή αποκλειστικής χρήσης ιχθυοκαλλιέργειας».
Κύριοι, περιθώρια για συζητήσεις δεν υπάρχουν. Δεδομένου λοιπόν:
1.Ότι βρισκόμαστε μπροστά στην πιο θρασεία επίθεση που έχει δεχθεί το νησί.
2.Ότι ο Υπουργός που χαρακτήρισε το νησί μας ως περιοχή «μη ανεπτυγμένη τουριστικά, που δεν παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον για την ανάπτυξη θαλάσσιου τουρισμού» είναι ιδιοκτήτης της μεγαλύτερης ιχθυοτροφικής εταιρείας της Χώρας και η γυναίκα του μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου Ιχθυοτρόφων.
3. Ότι ήδη από 21-10-2009 το μέλος του Δ.Σ. της εταιρεία «ΝΗΡΕΑΣ» κ. Θέος είναι σύμβουλος του κ. Γ. Παπανδρέου, πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι «είναι πολλά τα λεφτά» και η διαπλοκή ακόμη περισσότερη.
Είναι φανερό πλέον ότι τα έγγραφα και οι διαμαρτυρίες δεν πρόκειται να πιάσουν τόπο. Πλέον οι αντιδράσεις μας θα πρέπει να είναι δυναμικές. Προτείνουμε:
Α) την κήρυξη ως ανεπιθύμητων προσώπων στο νησί, των πολιτικών και γενικά των συμμετεχόντων σ’ αυτό το έγκλημα.
Β) τη διοργάνωση συλλαλητηρίων και γενικά δυναμικών κινητοποιήσεων ενάντια στα ιχθυοτροφεία.
Γ) τη δημοσιοποίηση διαμαρτυριών του Δήμου και των κατοίκων με πληρωμένες καταχωρήσεις στα ΜΜΕ.
Δ) τη συλλογή υπογραφών (από Δήμο και συλλόγους) ενάντια στο συντελούμενο έγκλημα.
Κύριοι, η θέση μας πρέπει να είναι κοινή και η απόφαση ομόφωνη. Είναι καιρός να καταλάβουν οι διαπλεκόμενοι κάθε μορφής ότι το νησί ενωμένο σαν μία γροθιά μπορεί και θέλει να τους αντιμετωπίσει. Είστε πλέον μπροστά σε μία μεγάλη ευθύνη και μία ακόμη μεγαλύτερη απόφαση. Αντιμετωπίστε τις. Υ.Γ. Και σε αυτούς που θα μιλήσουν για τις «νέες θέσεις εργασίας», έχουμε να τους αντιτάξουμε ότι θέσεις εργασίας έχει και η Κίνα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο πληθυσμός ευημερεί.
Ο Πρόεδρος – Καραδόντης Ευάγγελος – Η Γραμματέας – Βογιατζή Όλγα».
(4) «Σύλλογος Επαγγελματιών Αλιέων & Ιδιοκτητών Σκαφών Πόρου – γαλατά.
Πόρος 19-4-2011/ Αριθμ. Πρωτ 1430.
Προς: Τον Δήμαρχο Πόρου.
Κύριε Δήμαρχε,
Προκειμένου να ενημερωθούν επαρκώς τα μέλη του Συλλόγου μας για τις ΠΟΑΥ θέλουμε να σας παρακαλέσουμε να αναβάλλετε τη συνεδρίαση της 27ης/4/2011 σε μία μεταγενέστερη ημερομηνία διότι δεν υπάρχει επαρκής χρόνος ώστε να ενημερωθούμε διεξοδικά για ένα τόσο σοβαρό θέμα ώστε να είμαστε σε θέση να συμμετέχουμε και να συμβάλουμε με προτάσεις στη συνεδρίαση του Δημ. Συμβουλίου. Σας ευχαριστούμε.
Ο Πρόεδρος – Λάζαρος Μούγιος – Ο Γραμματέας – Δημήτρης Βαρκιτζής».
(5) «Σύλλογος Επαγγελματιών Αλιέων & Ιδιοκτητών Σκαφών Πόρου – Γαλατά.
Πόρος 23-4-2011/Αριθμ. Πρωτ: 1431.
Προς: τον Δήμαρχο Πόρου.
Κύριε Δήμαρχε.
Σε απάντηση της από 18-4-2011 με αριθμ. πρωτ. 1907 πρόσκλησή σας, το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μας αποφάσισε να παραμείνουν ως έχουν οι ιχθυοκαλλιέργειες στον τόπο μας και να μην δημιουργηθούν νέες μονάδες.
Ο Πρόεδρος – Λάζαρος Μούγιος – Ο Γραμματέας – Δημήτρης Βαρκιτζής.
(Ακολουθεί μία σελίδα με 26 υπογραφές)».
(6) «Ναυτικός Όμιλος Πόρου – Τροιζηνίας.
Πόρος 26 Απριλίου 2011/ Αριθμ. Πρωτ: 021.
Προς: Δήμο Πόρου – Υπόψη κ. Δημάρχου.
ΘΕΜΑ: Απάντηση σε σχετικό έγγραφό μας για απόψεις μας σχετικά με το νομοσχέδιο για τις ιχθυοκαλλιέργειες.
Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε.
Σε απάντηση του σχετικού εγγράφου σας θα θέλαμε να σας καταθέσουμε και εγγράφως ότι το ΔΣ του Ομίλου μας, κατά τη συνεδρίαση της 26ης Απριλίου 2011 συζήτησε το κείμενο του νομοσχεδίου του ΥΠΕΚΑ για τη χωροθέτηση των υδατοκαλλιεργειών. Αφού έλαβε υπόψη του όλα τα δεδομένα σχετικά με τον Πόρο, έλαβε ομόφωνα την απόφαση να κάνει γνωστή την αντίθεσή του με το παρακάτω κείμενο:
Ο Ναυτικός Όμιλος Πόρου Τροιζηνίας (Ν.Ο.Π.Τ.), αντιτίθεται στη δημιουργία κάθε είδους ιχθυοκαλλιέργειας, διότι είναι αποδεδειγμένο ότι οι δραστηριότητες αυτές όχι μόνο εμποδίζουν την τουριστική ανάπτυξη του νησιού μας, αλλά δύνανται να μειώσουν και την ήδη υπάρχουσα. Ειδικότερα για τον Ναυταθλητισμό που βρίσκεται σε πορεία ανάπτυξης είναι βέβαιο ότι θα αποτελέσει ανασταλτικό παράγοντα.
Καλούμε τον Δήμο Πόρου να προβεί σε ενέργειες ώστε να αποτρέψει την ψήφιση του σχετικού Νομοσχεδίου. Για το Διοικητικό Συμβούλιο.
Ο Πρόεδρος – Δημήτριος-Ανδρέας Στρατηγός -Η Γεν. Γραμμ. – Σοφιάννα Ποζιάδη».
(7) «Σύλλογος Προστασίας του Περιβάλλοντος και Βιώσιμης Ανάπτυξης του Οικοσυστήματος της Νήσου Πόρου – «Πρωτοβουλία Πόρος».
Πόρος 27-4-2011- Αριθμ. Πρωτ 13.
Προς: Δήμο Πόρου – Δήμαρχο κ. Δ. Στρατηγό.
ΘΕΜΑ: Απάντηση στην υπ’ αριθμ. πρωτ. 1907/18-4-2011 επιστολή σας.
Όπως γνωρίζετε ο Σύλλογός μας είναι εκείνος που έχει πρωτοστατήσει στον αγώνα για την απομάκρυνση όλων των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας από τον Πόρο. Η θέση μας είναι γνωστή στο Δήμο και την επαναλαμβάνουμε: «Όχι ιχθυοτροφεία, όχι Π.Ο.Α.Υ. στον Πόρο και δυναμικές ενέργειες για την απομάκρυνσή τους».
Ο Πρόεδρος του Συλλόγου – Ιωάννης Δημητριάδης.
(8) «Πολιτιστικός Σύλλογος Γυναικών Πόρου «Η ΠΟΡΙΩΤΙΣΣΑ»
Πόρος 20 Απριλίου 2011/Αριθμ. Πρωτ: 248.
Προς: Τον Δήμο Πόρου.
ΘΕΜΑ: Απόψεις του συλλόγου μας για το «Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α. για τις Υδατοκαλλιέργειες».
Κύριοι.
Μετά τη μελέτη του Εδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες, τους πίνακες 1 και 2 και τη σχετική Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που έχουν αναρτηθεί σε δημόσια διαβούλευση, έχουμε να σημειώσουμε τα κάτωθι:
1.Οι γενικοί στόχοι του Ειδικού Πλαισίου, όπως αυτοί εκφράζονται στο ΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟ Άρθρο είναι θεμιτοί.
2.Τα προς διαβούλευση στοιχεία δεν είναι ολοκληρωμένα καθώς δεν συνοδεύονται από τη ειδική μελέτη για την ανάπτυξη υδατοκαλλιεργειών ανά περιοχή και θεωρούμε την εν λόγω πρόταση μία άκρως ελλιπή οικονομοτεχνική μελέτη. Παρά ταύτα και λόγω του ότι αναφέρεται στην παράγραφο 12 της ΚΥΑ ότι ελήφθησαν υπ’ όψιν οι μελέτες χωροθέτησης Περιοχών Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Π.Ο.Α.Υ.) για διάφορες περιοχές της χώρας που έχουν χρηματοδοτηθεί από Κοινοτικούς και Εθνικούς Πόρους στα πλαίσια του ΕΠΑΛ 2000-2006 και των ΠΕΠ ανατρέξαμε και εμείς σε αυτήν για την ολοκληρωμένη μελέτη του θέματος.
3. Η προτεινόμενη προς δέσμευση περιοχή του νησιού μας για αποκλειστική χρήση υδατοκαλλιεργειών, ακτές και απαιτούμενη θαλάσσια έκταση σε όλο το βόρειο και βορειοδυτικό τμήμα αυτού, έρχεται σε πλήρη αντίφαση με τους γενικούς στόχους του ίδιου του Ειδικού Πλαισίου «ορθολογική διαχείριση του χώρου, προστασία των ευαίσθητων φυσικών πόρων και του τοπίου και περιορισμό των παραγόντων υποβάθμισης του χώρου», όταν ζητείται από ένα μικρό νησί και τουριστικά ανεπτυγμένο όπως το δικό μας, να διαθέσει την μισή έκταση του για μία και μόνον παραγωγική δραστηριότητα, με μόνα κριτήρια την εύκολη σύνδεσή του με τα αστικά κέντρα μέσω του ανεπτυγμένου οδικού δικτύου.
4. Η επιλογή του νησιού μας για ανάπτυξη ΠΟΑΥ αποδεικνύει, σύμφωνα με τα τιθέντα κριτήρια και συμβατότητες χωροθέτησης μονάδων και υποδοχών υδατοκαλλιέργειας ΑΡΘΡΟ ΠΡΩΤΟ Άρθρο 7, ότι αυτό θεωρείται ως μη ανεπτυγμένο τουριστικά αλλά και χωρίς ενδιαφέρον για την περαιτέρω ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού του! Καταδικάζει δηλαδή τον πληθυσμό του νησιού μας, του οποίου το 90% των δραστηριοτήτων και του εισοδήματος στηρίζεται στον τουρισμό, σε οικονομικό μαρασμό. Το επιχείρημα βέβαια της αύξησης της απασχόλησης (κατά 10-15 άτομα) ουδέν έχει να κάνει με τον Πόρο αφού οι πληγέντες θα είναι εκατοντάδες.
5. Δεν λαμβάνεται ουδόλως υπ’όψη το άρθρο 15 «Ενάλιοι Αρχαιολογικοί Χώροι» του Νόμου 3028/2002 «Για την προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονομιάς» παρότι ανοικτά της βαγιωνιάς υπάρχει βυθισμένη πολιτεία αλλά και η γύρω περιοχή βρίθει από αρχαιολογικά ευρήματα. Δεν λαμβάνεται υπόψη η κήρυξη ως αρχαιολογικού χώρου του ισθμού «στενό» μαζί με ολόκληρη τη χερσόνησο των Μεθάνων (ΦΕΚ 425/Β/98). Επίσης δεν λαμβάνεται υπόψη ο χαρακτηρισμός του νησιού μας ως τοπίου ιδιαιτέρου φυσικού κάλους.
6. Παρά το ότι η περιοχή μας δεν έχει ενταχθεί ακόμα στους καταλόγους του δικτύου NATURA, αφού δεν έχει ολοκληρωθεί η χαρτογράφηση των βυθών, είναι γνωστό ότι η φυτική βιοποικιλία των θαλασσών μας είναι αρκετά μεγάλη, και ανάμεσα στα επικρατούντα είδη είναι και η Cystoseira crinitophyla και φύκη του γένους Ulva spp. Επίσης πολλά είναι τα δάση Ποσειδωνίας Posidonia Oceanica (προστατευόμενο είδος) πάνω από τα οποία η χωροθέτηση θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας είτε απαγορεύεται ρητά και οι λειτουργούσες μονάδες υδατοκαλλιέργειας απομακρύνονται μετά το πέρας της λήξης αδείας τους, είτε γίνεται με τους ιδιαίτερους όρους και περιορισμούς που καθορίζονται από την κοινοτική και εθνική νομοθεσία και διέπει τα οικοσυστήματα αυτά.
7. Μέσα από την προβλεπόμενη περιοχή διέρχονται τα πλοία και τα ταχύπλοα της γραμμής Πειραιάς – Πόρος – Ύδρα – Σπέτσες (δίαυλος ναυσιπλοΐας).
8. Όλες οι παραλίες του νησιού φιλοξενούν αρόδου σκάφη αναψυχής μεγάλων και μικρών διαστάσεων. Η δημιουργία υδατοκαλλιεργειών θα απαγορεύσει αυτήν την τουριστική δραστηριότητα.
9. Η παραλία της Βαγιωνιάς (μία από τις ωραιότερες του Πόρου) η οποία έχει αναπτυχθεί τουριστικά, θα πρέπει να σταματήσει τη λειτουργία της.
10. Στο νησί μας η αλιευτική δραστηριότητα είναι ενεργή και άρα τα συμφέροντα αλληλοσυγκρουόμενα.
11. Έχουν αναφερθεί πολλές περιπτώσεις ανοξίας (χαμηλή ποσότητα διαλυμένου οξυγόνου)και περιστατικά με το διαλυτό οξυγόνο να πέφτουν και κάτω από 4%, σε ορισμένες περιοχές κατά διαστήματα στη διάρκεια της θερινής περιόδου. Αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη διότι οδηγεί σε άμεσες θνησιμότητες των ψαριών και έχουν αναφερθεί τέτοια περιστατικά από μονάδες του Δ. Σαρωνικού. Η μόλυνση που προκαλείται και ο επηρεασμός από αυτήν, των ανταγωνιστών δράσεων και του περιβάλλοντος, λειτουργούν αρνητικά στην αξιολόγηση.
12. Η έλλειψη υδάτων που παρουσιάζει η Ανατολική Πελοπόννησος και η λόγω αυτού δυσκολία επαρκούς ύδρευσης του νησιού μας θα φέρει πιθανόν σύντομα στον Δήμο μας σε αναζήτηση εναλλακτικών τρόπων προμήθειας νερού (δημιουργία μονάδων αφαλάτωσης). Η παραχώρηση τέτοιας έκτασης από το νησί μας στην εν λόγω δραστηριότητα υστερεί από το Δήμο μας χώρους οι οποίοι θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για το σύνολο της κοινωνίας του Πόρου.
13. Θα πρέπει να αναφέρουμε το ιδιοκτησιακό καθεστώς στο βόρειο τμήμα του νησιού μας το οποίο ως επί το πλείστο ανήκει σε ιδιώτες, υπάρχουν καλλιέργειες και ιδιωτικές κατοικίες μόνιμες ή παραθεριστικές και η βιομηχανοποίηση της περιοχής θα επιφέρει σοβαρή μείωση της αξίας των εν λόγω ιδιοκτησιών.
Οι συνεχείς προσπάθειες καταστροφής του τοπίου, του περιβάλλοντος, των παραγωγικών μας δραστηριοτήτων και της ιστορίας του τόπου μας, με την υποβάθμισή μας σε βιομηχανική περιοχή στο όνομα της ανάπτυξης (δεκάδες ανεμογεννήτριες, πρόταση ένταξής μας στις Π.Ο.Α.Υ.), με σοβαροφανείς μελέτες και με μόνο πραγματικό κριτήριο το ανεπτυγμένο οδικό δίκτυο και το εξ αυτού μειωμένο κόστος πραγματοποίησης των επενδύσεων, προσβάλλει τόσο τους πολίτες όσο και το ίδιο το κράτος, πραγματοποίησης των επενδύσεων, προσβάλλει τόσο τους πολίτες όσο και το ίδιο το κράτος, το οποίο υιοθετεί και προτείνει αυτό τον τρόπο «ανάπτυξης».
Κατόπιν όλων των ανωτέρω σας γνωρίζουμε ότι διαφωνούμε ολοκληρωτικά με την ένταξη του Πόρου στις ΠΟΑΥ και αντ’ αυτού προτείνουμε την ένταξη του νησιού μας στις περιοχές Σημειακών Χωροθετήσεων (κατηγορία Ε), αφού τα χαρακτηριστικά του νησιού μας συνάδουν με την συγκεκριμένη κατηγορία και με τον όρο ότι θα τηρούνται όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες αντιμετώπισης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τις μονάδες υδατοκαλλιέργειας:
*Υδρανάπαυση, καλλιέργεια φυκών.
* Διαχείριση των απορριμμάτων ζωϊκών υπολειμμάτων και αυτών της ανθρωπογενούς δραστηριότητας με ευθύνη της παραγωγικής μονάδας.
* Τήρηση των προβλεπόμενων αποστάσεων από τη ακτή και μεταξύ των ιχθυοκλωβών.
* Πραγματοποιούμενη παραγωγή σύμφωνα με την δοθείσα άδεια και όχι υπέρβαση αυτής.
* Χρήση μόνον των προβλεπόμενων φαρμάκων και τροφών και όχι απαγορευμένων και επικίνδυνων για την ουσία ουσιών.
* Κάλυψη μόνον της εγκριθείσας έκτασης.
* Τακτική εξέταση των υδάτων σύμφωνα με τα προβλεπόμενα και
* Συμμετοχή της Δημοτικής αρχής για την εποπτεία της ορθής λειτουργίας των μονάδων.
Επίσης προτείνουμε περαιτέρω ανάπτυξη του βορείου τμήματος και όχι μόνο, του νησιού μας με:
*Την αναστήλωση του Φάρου της Ντάνας και σύμφωνα με την έγκριση της Υπηρεσίας Φάρων του ΓΕΝ αρ. φακέλλου 915.154/2/02 και την αντίστοιχη πρόταση του Π.Ν. και τον παράλληλο εξωραϊσμό της γύρω περιοχής με παγκάκια και καθαρισμό των υπαρχόντων μονοπατιών και τη λειτουργία αναψυκτηρίου.
*χαρτογράφηση του βυθού της θαλάσσιας έκτασης που μας περιβάλει και συνεργασία με το δίκτυο NATURA για την ένταξή μας στους πίνακες προστατευόμενων περιοχών λόγω της ύπαρξης λιβαδιών Ποσειδωνίας.
*Ανάπτυξη καταδυτικού πάρκου σε εφαρμογή του Ν.3409/05 με τους όρους και προϋποθέσεις που ορίζει το σχετικό θεσμικό πλαίσιο, σε παράπλευρη περιοχή της υδατοκαλλιέργειας. Με εκτίμηση.
Π. Μακρή – Πρόεδρος – Α. Δεκούλου – Γραμματέας».
(9) «Όμιλος Ναυτικών Αθλημάτων Τροιζηνίας.
Πόρος 22 Απριλίου 2011/ Αριθμ. Πρωτ 382.
Προς: Δήμο Πόρου.
ΘΕΜΑ: Ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού αειφόρου ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες και της στρατηγικής μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων αυτού.
Κύριε Δήμαρχε.
Μελετώντας προσεκτικά το δημοσιευθέν σχέδιο προς διαβούλευση που αφορά το Ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού αειφόρου ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες και της στρατηγικής μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων αυτού, εκφράζουμε την αντίθεσή μας όσον αφορά την εφαρμογή του στην περιοχή μας για πολλούς λόγους οι κυριότεροι των οποίων είναι:
1.Ο Πόρος ανέκαθεν ήταν και θα είναι ένα από τα ωραιότερα τουριστικά νησιά της Ελλάδας και ως εκ τούτου το βιοποριστικό του επίπεδο στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στον τουρισμό. Εάν λοιπόν εφαρμοστεί αυτό το προς διαβούλευση σχέδιο, οι συνέπειές του θα είναι οδυνηρές για το νησί και τους κατοίκους του.
2.Ως Αθλητικός Φορέας και ιδιαίτερα ως Ναυταθλητικό Σωματείο με μακροχρόνια πορεία στην κωπηλασία ειδικά, χρησιμοποιούμε όλο τον ευρύτερο θαλάσσιο χώρο για προπόνηση και άλλες δραστηριότητες των αθλητών μας.
Θα μπορούσαμε επίσης να αναφέρουμε και την θαλάσσια ρύπανση η οποία θα προκληθεί από αυτήν την δραστηριότητα, αλλά αυτό νομίζουμε ότι είναι αυτονόητο.
Ανακεφαλαιώνοντας τους παραπάνω λόγους παρακαλούμε όπως ενεργήσετε τα δέοντα όπως αυτό το προς διαβούλευση σχέδιο δεν εφαρμοστεί. Μετά τιμής για το ΔΣ.
Καρτσώλης Δημήτριος – Πρόεδρος ΔΣ Καΐκας Ευάγγελος – Γεν. Γραμματέας».
(10) «Σύλλογος Ιδιοκτητών Ενοικιαζομένων Δωματίων – Διαμερισμάτων Πόρου-Γαλατά.
Πόρος 20-4-2011/Αρ. Πρωτ: 4
Προς: Δήμο Πόρου.
ΘΕΜΑ: Εδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού αειφόρου ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες και της στρατηγικής μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων αυτού.
Εις απάντησιν της από 18 Απριλίου 2011 επιστολής σας με αρθ. Πρωτ. 1907 σας ενημερώνουμε ότι η θέση του συλλόγου μας στο θέμα δεν μπορεί να είναι άλλη από το αυτονόητο.
Ήδη επί μία δεκαετία η κοινωνία του τόπου μας υποφέρει για τον γνωστό λόγο του αεροδρομίου Ελ. Βενιζέλος χάνοντας όλο τον αλλοδαπό μαζικό τουρισμό.
Τώρα με αυτό το νομοσχέδιο το κράτος έρχεται να μας αποτελειώσει.
Θα πρέπει όλοι μαζί με μπροστάρη τον Δήμο Πόρου σύσσωμο να αγωνιστούμε ώστε να βγει ο Πόρος από τον πίνακα 2 στον οποίο το νησί μας προτείνεται για δημιουργία ΠΟΑΥ Αττικής.
Έχουμε όλοι υποχρέωση απέναντι στον τόπο μας και στα παιδιά μας να αγωνιστούμε γι’ αυτό.
Ο Πρόεδρος – Τσούκας Χαράλαμπος Ο Αντ/δρος – Γιαννέτας Αθανάσιος».
(11) «Α.Ο. Πόρου – Ομάδα Δ’ Εθνικής Κατηγορίας.
Πόρος 26-4-2011/Αρ. Πρωτ: 5.
Προς: Δήμαρχο Πόρου κ. Δημήτρη Στρατηγό και το Δημοτικό Συμβούλιο.
ΘΕΜΑ: Απόψεις μας για το Ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού αειφόρου ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες και της Στρατηγικής μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων αυτών, που αφορούν τον Πόρο.
Κύριε Δήμαρχε, Κύριοι Σύμβουλοι.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Α.Ο. Πόρου στον ελάχιστο χρόνο που είχε στη διάθεσή του να μελετήσει το ειδικό χωροταξικό έλαβε υπόψη του τα εξής:
1)Την ανάγκη της χώρας μας για παραγωγή πλούτου.
2)Την ανάγκη του τόπου μας για ανάπτυξη τόσο στον τουρισμό όσο και στον πρωτογενή τομέα.
3)Την ανάγκη για διατήρηση αλλά και για δημιουργία θέσεων εργασίας καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους τόσο στον τουρισμό όσο και στον πρωτογενή τομέα.
4)Την ανάγκη για εναλλακτικές μορφές τουρισμού που θα οδηγήσουν σε ανάπτυξη της θαλάσσιας τουριστικής δραστηριότητας όλο το χρόνο.
5)Την πρόταση για δημόσια διαβούλευση του ειδικού πλαισίου χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες.
6)Το συμφέρον των μελών του Συλλόγου μας οι οποίοι είναι επαγγελματίες διαφορετικών δραστηριοτήτων (καταστηματάρχες, ψαράδες, άνθρωποι που ασχολούνται με τον τουρισμό κ.λ.π.).
7)Το συμφέρον του ΑΟ ΠΟΡΟΥ, όπου βασικός υποστηρικτής και χρηματοδότης είναι οι ιχθυοκαλλιέργειες, οι οποίες έχουν ενισχύσει τον Σύλλογό μας τα τελευταία χρόνια με ποσά που υπερβαίνουν τα 200.000€.
8)Την ανάγκη όλων μας, ο τόπος μας να είναι ενωμένος και να μην υπάρχουν αντιπαλότητες, ώστε να κυριαρχεί κοινωνική γαλήνη που θα βοηθήσει στην ανάπτυξη του νησιού. Αποφάσισε.
Η ΠΟΑΥ δεν αφορά μόνο τη χωροθέτηση των ιχθυοκαλλιεργειών αλλά και άλλες δραστηριότητες όπως η Ανάπτυξη καταδυτικών πάρκων (σε εφαρμογή του Ν.3409/05), δραστηριότητα χρήσιμη για το θαλάσσιο τουρισμό καθώς και την δημιουργία τεχνητών υφάλων σε περιοχές που εμφανίζουν μείωση των ιχθυοαποθεμάτων, πρόταση που θα ενισχύσει τους αλιείες της περιοχής μας (σελ. 64 του προτεινόμενου σχεδίου).
Με τις απαγορεύσεις και τις προτεραιότητες που δίνει το προτεινόμενο νομοσχέδιο, η μόνη περιοχή που προσφέρεται για ΠΟΑΥ είναι έξω από το φάρο, θέση Ακρίτσα μέχρι τη νήσο Μόδι.
Από την μελέτη του νομοσχεδίου διαπιστώσαμε ότι δεν είναι δυνατόν να δημιουργηθούν μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας στο χώρο του λιμανιού του Πόρου (Πώγονας), διότι υπάρχουν ξενοδοχεία, προηγείται ο θαλάσσιος τουρισμός με σκάφη, υπάρχουν τουριστικές θαλάσσιες δραστηριότητες, υπάρχει δίαυλος ναυσιπλοΐας και δεν υπά
Για όσους λοιδωρούν ,ειρωνευονται και αμφισβητούν.
Τα αποσπάσματα των μελετών που καταθετουμε εδώ μεσα ως σχολια σε σχετικά άρθρα και οι οποίες αφορούν τη θαλασσια ρύπανση που προκαλείται από τα ιχθυοτροφεία, τους ξανα-ξανα-ξαναπληροφορούμε, ότι ανήκουν σε Καθηγητές, Διδάσκοντες, Πρυτάνεις και Προέδρους των Διοικουσών Επιτροπών των Ελληνικών Πανεπιστημίων , μελών Επιστημονικών Επιτροπών ,Εθνικών Ιδρυμάτων, Δικτύου Ερευνητών Διαχείρισης Περιβάλλοντος , επιστήμονες βραβευμένους από την Ακαδημία Αθηνών για τη δράση τους στον τομέα της Προστασίας του Περιβάλλοντος.
Τα έχουμε μεταφέρει μάλιστα με τα ονόματα τους και την ιδιότητά τους, και ουδείς σοβαρός και υπευθυνος επιστήμονας τις αμφισβητεί.
Κι επειδη εμεις μιλάμε με ονοματα και δεν πεταμε στον αέρα κουταμαρες τα ονοματα των επιστημονων ειναι:
Θεόδωρος Κουσουρής
Γεώργιος Φώτης
Αλέξιος Κονίδης
Σωφρόνιος Παπουτσογλου
Αν εσεις δεν τους γνωριζετε
1)η Εταιρία […] η οποια εκπόνησε τη μελετη ΠΟΑΥ στο Β.Ευβοικό τους γνωριζει και τα συγγραμματα τους τα χρησιμοποιει για Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιτωσεων που εκπονεί για λογαριασμό εταιριων ιχθυοκαλλιεργειας. Λόγου χαριν για τη συνταξη της ΜΠΕ της ιχθυοκαλλιεργειας […] Τραγάνα Φθιώτιδας περι ανανέωσης της ΑΕΠΟ και τον εκσυγχρονισμό της πλωτής μοναδας 150 τονους στη Νήσο Γαιδαρος Αταλάντης Οκτώβριος 2009, τα ονοματα των πιο πάνω επιστημόνων βρισκονται μεσα στη βιβλιογραφια(σελ.84)
2)Επίσης η εταιρία […] η οποία εκπόνησε τη ΜΠΕ για την Ανανέωση Περιβαλλοντικών Ορων υφισταμενης μοναδας […] 200 τονων στη Νησο Γαιδαρος Αταλάντης στη βιβλιογραφία αναφερει τα συγγραμματα και τις μελέτες των πιο πανω επιστημόνων πανω στις οποίς στηριξε τη συνταξη της ΜΠΕ.
Αν δεν πειστηκατε ουτε και τωρα ειναι φανερο πως δεν προκειται να πειστειτε ποτε.
http://theologos-env.blogspot.com
Είναι ντροπή το ίδιο το κράτος να διαφημίζει «Καθαρές Θάλασσες» και από την άλλη πλευρά, στην οποιαδήποτε σκοπιμότητα Οικονομικών Συμφερόντων, να καταστρέφει το θαλάσσιο πλούτο της χώρας μας. Θεωρώ απαράδεκτο να εγκαθίστανται ιχθυοτροφικές μονάδες πλησίον κατοικημένων περιοχών (απόσταση λιγότερο από 1,5 ναυτικό μίλι) και μάλιστα σε κλειστούς κόλπους όπως είναι και ο κόλπος του Σκορπονερίου. Αναφερόμαστε σε μία περιοχή στην οποία, ενώ προϋπήρχε οικισμός, επιτράπηκε η εγκατάσταση ιχθυοτροφικών μονάδων σε απόσταση μικρότερη του 1,5 ναυτικού μιλίου. Και σας ρωτώ, τα δικά σας παιδιά, κύριοι, θα δεχόσαστε να κολυμπούν μέσα σε υπoλύματα ιχθυοτροφιών , ακαθαρσίες ψαριών, κλπ.; Ποιός είπε ότι οι ιχθυοκαλλιέργειες δεν ρυπαίνουν; Μελέτες που έχουν γίνει πρόσφατα στο συγκεκριμένο σημείο, αποδεικνύουν το αντίθετο! Δέχεστε σωρεία καταγγελιών από απλούς πολίτες και σαν αντίβαρο, κρατάτε τον αντίλογο που διατυπώνουν αποκλειστικά και μόνο άνθρωποι που έχουν οικονομικά συμφέροντα. Τι είναι ισχυρότερο; Ντρέπομαι σαν Έλληνας πολίτης που η ίδια η πολιτεία προωθεί για μια ακόμα φορά ένα νομοσχέδιο που θα προσθέσει άλλο ένα λιθαράκι για την καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας μας. Τι άλλο μας έχει απομείνει άλλωστε;…
ΔΙΑΒΑΖΩΝΤΑΣ ΚΑΝΕΙΣ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΣΑΝ ΧΩΡΑ ΣΤΟ ΤΟΜΕΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ(ΖΩΙΚΗ Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ)ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΑΛΛΑ Η ΑΝΑΡΧΗ ΔΟΜΗΣΗ ΣΤΗΝ ΞΗΡΑ,ΑΣ ΛΥΣΕΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΩΝ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ!ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΑΣ ΣΕΒΑΣΤΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΤΟΝ ΝΟΥΜΕΡΟ ΕΝΑ ΚΛΑΔΟ ΣΕ ΕΞΑΓΩΓΕΣ!!
Θεωρώ ότι είναι απολύτως τεκμηριωμένα τα επιχειρήματα κάποιων συμπολιτών μας, που απαιτούν τη «μετακίνηση» των κλωβών των Ιχθυοτροφείων. Βεβαίως και είναι πολύ σοβαρός λόγος το οτι κάποιοι δεν μπορούν να κολυμπήσουν πια εκεί που κολυμπούσαν όταν ήταν παιδιά…..
Μα Κοροϊδευόμαστε;;; Είναι λόγος αυτός για να μπει λουκέτο σε μία επιχείρηση η οποία «τρέφει» τουλάχιστον 100 οικογένειες του τόπου μας;;; Τότε γιατί να μην κλείσουν και οι ξενοδοχειακές μονάδες του τόπου ή τα εστιατόρια; Αυτά που ρίχνουν τα λύμματα τους; Ή μήπως έχετε συγκεκριμένο πρόβλημα μόνο με τα «υποτειθέμενα» λύμματα που προκαλούν οι υδατοκαλλιέργειες;;; ΓΙΑΤΙ ασχολείστε μόνο με αυτά; Μήπως γιατί τα λύμματα των ξενοδοχείων ή από τα κρουαζιερόπλοια δεν είναι και τόσο βλαβερά γιατί επιφέρουν κέρδη με τον τουρισμό, ενώ από τα ψάρια δεν έχετε κάποια ωφέλεια! Τώρα όσο για τις συγκεκριμένες παραλίες που δεν μπορείτε να απολαύσετε, η Κεφαλονιά γι’ αυτό φημίζετε! Διαλέχτε μία άλλη για να πάτε να κάνετε την ηλιοθεραπεία σας…
Υ.Γ. Με την επιμονή σας και τη στάση σας καταντήσατε γραφικοί!!!
Λυπάμαι που τα Ιχθυοτροφεία στην Κεφαλονιά δέχονται τόση επίθεση… Ενώ εμείς παλεύουμε με την ανεργία στο τοξικό περιβάλλον της Αθήνας, οι φίλοι μας που δουλεύουν με φιλότιμο εκεί δέχονται αντιμετώπιση εγκληματία από τους συντοπίτες τους .. Κρίμα τέτοιος πόλεμος..
We cannot allow a situation that benefits a few but that harms the environment that is cherished and revered by many to continue. I have witnessed first hand the deterioration of two beaches in Kefallonia where my parents are from,
that I used to spend my summers enjoying as a child. I would now not bring my children to swim there. How sad. Let’s put a stop to this now.
Ρωταμε και σε αυτο το άρθρο μήπως, λέμε μήπως, καποιος από τους διασημους ανα τον πλανητη επιστήμονες ιχθυολόγους-ιχθυοπαθολόγους-ιχθυοδιατροφολόγους-ιχθυολάτρες-ιχθυογυμναστές-ιχθυοπαιδαδωγούς-ιχθυοδιδασκάλους-ιχθυοεξομολογητες-ιχθυοπροξενητές που λοιδωρουν εδω μεσα όλους εμας τους χιλιαδες παθόντες από την πολύχρονη λειτουργία των ιχθυοτροφείων, απαντήσει:
1)Αν τα ιχθυοτροφεια δε ρυπαινουν τοτε τί χρειαζεται η μετακίνηση των ιχθυοκλωβών και η υδραναπαυση του χωρου;
2) Τόσες χιλιαδες συμπολίτες σε ολη την Ελλαδα ,Συλλογοι, Επιτροπές, Ομαδες, Δήμοι, πρωην Νομαρχίες που έζησαν δίπλα σε ιχθυοτροφεία και διαμαρτυρονται σήμερα το κανουν γιατι έχουν οικονομικά συμφεροντα ή ειναι τρελοι;
3) Ολοι αυτοί που φανατισμενα τα υπερασπίζονται με επιχειρήματα νηπιαγωγείου λέγοντας βαρετά τα ιδια και τα ιδια, που ειρωνεύονται, που απαξιώνουν ,που χανουν πότε την ψυχραιμία τους πότε την αξιοπρέπειά τους, που πετάνε βαρελότα και πυροτεχνηματα για να τους προσεξουμε, τελικά ποιον προσπαθούν να πεισουν ότι δεν έχουν οικονομικά ή πολιτικά συμφεροντα;
Ειμαστε βεβαιοι πως δεν τολμα κανεις να απαντησει
http://theologos-env.blogspot.com
Πρόταση για την μείωση της Παραγωγής των ιχθυοτροφειων και της αποτελεσματικής προστασίας του περιβάλλοντος :
Εμπρός να φάμε ολα τα. ψάρια ιχθυοτροφειου φίλοι μου
Δεν μπορούν να τα αναπληρωσουν
Ντου στα super market
Το σύνθημα μας είναι ένα: αγαπάς το περιβάλλον φαε ψάρι ιχθυοτροφειου
Νυν υπέρ πάντων ο αγων !!!!
Επιτέλους μετά από μιά μεγάλη περίοδο στασιμότητας, διαφαίνεται η πρόθεση να μπουν κανόνες στόν τομέα τών ιχθυοκαλλιργειών, μέσα σε περιβάλλον όπου όλοι θα λειτουργούν με αντικειμενικά κριτήρια καί καθορισμένες προδιαγραφές πού θα είναι γνωστά εκ τών προτέρων, όπως συμβαίνει σε κάθε σοβαρή χώρα, καί να μήν είναι ο κάθε επιχειρηματίας-ο οποίος είτε μας αρέσει είτε όχι, αναλαμβάνει αυτός καί μόνον αυτός, τό όποιο οικονομικό ρίσκο, ενώ όλοι οι άλλοι σχολιάζουν εκ του ασφαλούς- έρμαιο τού οποιουδήποτε με τίς οποιεσδήποτε προθέσεις.
Προφανώς οι ιχθυοκαλλιέργειες δέν είναι καί δέν πρέπει να γίνουν ο μοναδικός δρόμος ανάπτυξης τής χώρας. Είναι όμως ένας δυναμικός κλάδος ανάπτυξης με μέλλον, ο οποίος με ευθύνη τής πολιτείας δυστυχώς, μέχρι σήμερα προσπαθεί να αναπτυχθεί μέσα σε περιβάλον χωρίς κανόνες στήν ουσία, ο βασικότερος τών οποίων είναι ο χωροταξικός σχεδιασμός. Είναι βέβαιο πώς καμία αρνητική αντίδραση δέν θα υπήρχε, εάν μέσω τού χωροταξικού σχεδιασμού υπήρχαν καθορισμένες ζώνες γιά συγκεκριμένες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Ενα παράδειγμα γιά τόν σοβαρό ρόλο τού χωροταξικού σχεδιασμού είναι η νήσος Mauritius(γνωστή στήν χώρα μας καί σάν αγ. Μαυρίκιος), ένας κατ΄εξοχήν τουριστικός προορισμός παγκοσμίως, όπου η κυβέρνηση έχει καθορίσει σαφώς περιοχές με συντεταγμένες, μέσα στίς οποίες οι ενδιαφερόμενοι(ντόπιοι καί ξένοι) δύνανται να αναπτύξουν δραστηριότητες σχετικές με ιχθυοκαλλιέργειες, χωρίς ποτέ οι δύο αυτές δραστηριότητες να έλθουν σε αντιπαράθεση.
Η έλειψη χωροταξικού σχεδιασμού, χρησιμοποιείται από τό αρμόδιο υπουργείο εδώ καί δέκα πέντε(15) χρόνια περίπου, σάν αιτία άρνησης χορήγησης νέων αδειών σέ πολίτες τής χώρας οι οποίοι έχουν σοβαρή πρόθεση ενασχόλησης με τήν επιχειρηματική δραστηριότητα στόν εν λόγω τομέα αφ΄ενός καί κατέχουν σύγχρονη τεχνογνωσία αφ΄ετέρου. Τήν ίδια στιγμή οι περισσότερες από τίς υπάρχουσες μονάδες υπολειτουργούν ή έχουν αναστείλει οριστικά τίς δραστηριότητες τους( καθεστώς πτώχευσης). Τό αρμόδιο υπουργείο προτρέπει τόν κάθε αιτούντα νέα άδεια ιχθυοκαλλιέργειας, να προβεί σε αγορά μιάς εξ αυτών αναλαμβάνοντας βεβαίως καί όλα τά τραπεζικά οικονομικά βάρη, ενέργεια τήν οποία μόνο άσχετοι με τήν επιχειρηματικότητα μπορούν να προτείνουν καί στήν οποία δέν είναι δυνατόν να προβεί κανείς σοβαρός επιχειρηματίας. Τήν ίδια στιγμή επίσης κάποιοι, εκμεταλλευόμενοι όλες αυτές τίς αδυναμίες δημιούργησαν τίς κατάλληλες συνθήκες γιά τήν γιγάντωση των, καθώς καί τήν λειτουργία των δίκην μονοπωλείων στήν εγχώρια καί διεθνή αγορά.
Οι ισχυρισμοί περί μόλυνσης τού θαλλάσιου χώρου από τίς μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας δέν ευσταθούν. Εάν αυτό συνέβαινε, όλος ο πληθυσμός τής μονάδος θα πέθαινε τήν ίδια στιγμή, δεδομένου ότι κανένα ψάρι δέν επιβιώνει καί στίς πιό ελαφριές συνθήκες μόλυνσης. Αυτοί πού γράφουν τα περί μολύνσεως δέν παρακολουθούν δελτία ειδήσεων ποτέ; Εάν παρακολουθούσαν θα έβλεπαν συχνά περιπτώσεις πλήρους καταστροφής τού θαλάσσιου πληθυσμού όταν γιά διάφορους λόγους μολύνθηκε η θαλάσσια περιοχή. Θά ήξεραν επίσης ότι κάθε φορά που εντοπίζονται νεκρά ψάρια στούς ταμιευτήρες νερού της ΕΥΔΑΠ, αυτή προβαίνει άμμεσα σέ ελέγχους τού νερού, διότι τα νεκρά ψάρια είναι ένδειξη ότι κάτι δέ πάει καλά. Αυτός πού πρώτα απ΄όλα έχει τήν μέγιστη ανάγκη να διατηρήσει πλήρως ελεγχόμενο καί υγιές περιβάλλον, είναι ο επιχειρηματίας, διότι χωρίς αυτή τήν παράμετρο δέν πρόκειται να υπάρξει ποτέ παραγωγή. Οτιδήποτε άλλο λέγεται, εάν δέν είναι εκ τού πονηρού, είναι ανοησία. Μακάρι η όποια μόλυνση τής θάλασσας να προέρχονταν μόνο από τίς ιχθυοκαλλιέργειες.
Είναι καιρός οι αρμόδιοι φορείς να δούν το θέμα του χωροταξικού σχεδιασμού πραγματικά σοβαρά καί να τό λύσουν τό δυνατόν συντομότερα, έτσι ώστε να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις σοβαρής ανάπτυξης τής επιχειρηματικότητας σε όλους τούς τομείς που αυτή είναι δυνατόν να γίνει στή χώρα μας. Είναι σαφές ότι η λύση τού χωροταξικού, δέν αφορά μόνο στόν τομέα τών ιχθυοκαλλιεργειών. Απλούστατα θα μπούν επιτέλους κανόνες γιά τό ποιά δραστηριότητα καί πού θα μπορεί κάποιος να κάνει.
Οσο γιά τούς υπόλοιπους ας συνεχίσουν να κάθονται στόν καναπέ τους, προσπαθόντας να εμποδίζουν συνεχώς καί με ανόητους κυρίως ισχυρισμούς, όποιους προσπαθούν να πάνε μερικά βήματα εμπρός. Ετσι κι΄αλλιώς υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων: Αυτοί πού δημιουργούν τα ρεκόρ…..κι΄αυτοί πού τα παρακολουθούν ‘’σχολιάζοντας’’ τα από τήν τηλεόραση.
What some people who have posted messages on here do not seem to understand is that we are not looking to shut them down or take away someone’s job. We are looking for regulations to minimize the fishfarms’ affect on the local ecosystems.
In my opinion, they can continue working and producing as long as they move to deeper waters in open ocean, for example, where their byproducts will not have the impact they have now in shallow and/or closed waters.
Η Κεφαλονιά μας έχει πρωτιές και εμείς σνομπάρουμε και να τις παινευτούμε! Ξυπνήστε! Αντί να είμαστε περήφανοι που είμαστε μπροστά στον τουρισμό ΚΑΙ πρωτοπόροι στις Ιχθυοκαλλιέργειες, καθόμαστε και βγάζουμε τα μάτια μας!