1. Οι ιδιοκτήτες, νομείς ή κάτοχοι ακινήτων, όπως ιδίως γηπέδων, οικοπέδων, κτισμάτων ή κατασκευών, οφείλουν να τα διατηρούν πάντοτε ελεύθερα από επικίνδυνα απόβλητα, όπως αυτά ορίζονται στην παράγραφο 2 του άρθρου 11 του ν. 4042/2012 (Α΄ 24), συμπεριλαμβανομένων και των αποβλήτων αμιάντου ή υλικών που περιέχουν αμίαντο.
2. Ο ιδιοκτήτης, νομέας ή κάτοχος ακινήτου όπως ιδίως γηπέδου, οικοπέδου, κτίσματος ή κατασκευής, στο οποίο βρίσκονται επικίνδυνα απόβλητα συμπεριλαμβανομένων και των αποβλήτων αμιάντου ή υλικών που περιέχουν αμίαντο, υποχρεούται:
α) να μεριμνά ο ίδιος αμελλητί για την ασφαλή συλλογή και μεταφορά τους, σύμφωνα με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας για τη διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων,
β) να εξασφαλίζει την ακώλυτη πρόσβαση στο ακίνητο αυτό και να επιτρέπει τη συλλογή και μεταφορά των επικίνδυνων αποβλήτων, από φυσικά ή νομικά πρόσωπα (δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου), τα οποία διαθέτουν σχετική άδεια, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 36 του ν. 4042/2012. Ειδικά για την εκτέλεση έργων και εργασιών αφαίρεσης αμιάντου ή/και υλικών που περιέχουν αμίαντο, τα ανωτέρω φυσικά ή νομικά πρόσωπα πρέπει να πληρούν και τις προϋποθέσεις της ΚΥΑ 4229/395/2013 (Β΄ 318).
γ) να συναινεί σε τακτικούς ή έκτακτους ελέγχους των αρμοδίων ελεγκτικών αρχών της Αποκεντρωμένης Διοίκησης στο ακίνητο αυτό, προκειμένου να διαπιστωθεί η ύπαρξη τυχόν επικίνδυνων αποβλήτων συμπεριλαμβανομένων των αποβλήτων αμιάντου ή/και υλικών που περιέχουν αμίαντο, καθώς και αν συντρέχει περίπτωση κινδύνου για τη δημόσια υγεία και το περιβάλλον, από την παρουσία των αποβλήτων αυτών.
3. Η διακρίβωση και αξιολόγηση της ρύπανσης σε χώρο, όπως ιδίως γήπεδο, οικόπεδο, κτίσμα ή κατασκευή όπου υπάρχουν επικίνδυνα απόβλητα, καθώς και η διακρίβωση του κατόχου των επικινδύνων αποβλήτων πραγματοποιούνται από την αρμόδια υπηρεσία Περιβάλλοντος της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 12 της ΚΥΑ ΗΠ 13588/725/2006 (Β΄ 383), όπως ισχύει.
Ειδικά σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών, στη διαδικασία που προβλέπεται στο προηγούμενο εδάφιο, η διακρίβωση και αξιολόγηση της ρύπανσης πραγματοποιείται και από τους ελεγκτές του Σώματος Επιθεώρησης Περιβάλλοντος, Δόμησης, Ενέργειας και Μεταλλείων (ΣΕΠΔΕΜ), εφόσον ζητηθεί η συνδρομή τους. Για τη διαπίστωση των περιστατικών που προβλέπονται στα προηγούμενα εδάφια, συντάσσεται σχετική έκθεση αυτοψίας.
4. Σε περίπτωση που ο ιδιοκτήτης, νομέας ή κάτοχος του ακινήτου δεν τηρεί τις υποχρεώσεις που προβλέπονται στην παράγραφο 2, ύστερα από διαπίστωση των αρμοδίων οργάνων, σύμφωνα με τη διαδικασία της παραγράφου 4, καλείται αυτός από τον Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης, να προβεί στην απομάκρυνση των αποβλήτων μέσα σε προθεσμία είκοσι (20) ημερών από την επίδοση σε αυτόν της έκθεσης αυτοψίας που προβλέπεται στην προηγούμενη παράγραφο. Μετά την παρέλευση τριάντα (30) ημερών από την ανωτέρω κλήτευση, και εφόσον διαπιστωθεί από τα αρμόδια όργανα ότι δεν έχουν απομακρυνθεί τα απόβλητα, εκδίδεται απόφαση του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης για την απομάκρυνσή τους από τον υπόχρεο, μέσα σε προθεσμία που δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 20 ημέρες από την επίδοση της απόφασης. Η κλήτευση των υπόχρεων προσώπων και η επίδοση της απόφασης που προβλέπονται στα προηγούμενα εδάφια ενεργούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2717/1999 (Α’ 97). Σε περίπτωση εγκαταλελειμμένων γηπέδων, οικοπέδων ή κτισμάτων στα οποία διαπιστώνεται αρμοδίως η ύπαρξη επικίνδυνων αποβλήτων, ή σε περίπτωση που τα πρόσωπα αυτά είναι άγνωστα ή άγνωστης διαμονής, η έκθεση αυτοψίας, η κλήτευση και η απόφαση του Συντονιστή, που προβλέπονται στα προηγούμενα εδάφια, τοιχοκολλώνται στο ακίνητο και στον πίνακα ανακοινώσεων του καταστήματος της Αποκεντρωμένης Διοίκησης και του οικείου Δήμου.
Σε περίπτωση που ο υπόχρεος δεν συμμορφώνεται με την απόφαση του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης, η αρμόδια υπηρεσία Περιβάλλοντος της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, ύστερα από σχετική εντολή του αρμόδιου Εισαγγελέα Πρωτοδικών, προβαίνει σε συλλογή και απομάκρυνση των επικίνδυνων αποβλήτων και καταλογίζει τη σχετική δαπάνη στον ιδιοκτήτη και στον επικαρπωτή του ακινήτου.
Οι δαπάνες για την επισκευή του ακινήτου συνεπεία των εργασιών αποξήλωσης των επικίνδυνων αποβλήτων βαρύνουν αποκλειστικά τον ιδιοκτήτη του ή/και τον νομέα του, εκτός αν από υπαιτιότητα των προσώπων που εκτελούν τις εργασίες αποξήλωσης δημιουργήθηκαν στο ακίνητο ζημίες που δεν είναι αναγκαίες για την απομάκρυνση των αποβλήτων.
5. Σε περίπτωση ρύπανσης γηπέδου ή οικοπέδου με επικίνδυνα απόβλητα εν γένει λόγω φυσικής καταστροφής, συνεπεία της οποίας απαιτείται επείγουσα διαχείριση των αποβλήτων αυτών, λαμβάνονται από τις αρμόδιες αρχές όλα τα αναγκαία μέτρα για την άμεση συλλογή και απομάκρυνση των αποβλήτων αυτών από ιδιωτικούς χώρους, με σκοπό την προστασία τη δημόσιας υγείας και του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος, σύμφωνα με τα οριζόμενα στις προηγούμενες. Σε περίπτωση που τα υπόχρεα κατά την παράγραφο 2 πρόσωπα, υποβάλλουν αμελλητί και πάντως το αργότερο μέσα τρεις (3) μήνες από την επέλευση της καταστροφής, στην αρμόδια Διεύθυνση Περιβάλλοντος της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, αίτηση για απομάκρυνση από την ιδιοκτησία τους, επικίνδυνων αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένων και των αποβλήτων αμιάντου, η δαπάνη για τις εργασίες αποξήλωσης, απομάκρυνσης και μεταφοράς βαρύνουν τον προϋπολογισμό του αρμόδιου Υπουργείου.
Για τις δαπάνες που έγιναν για την επισκευή του ακινήτου συνεπεία των εργασιών 2020αποξήλωσης των επικίνδυνων αποβλήτων ισχύει αναλόγως και στην περίπτωση αυτή, το τελευταίο εδάφιο της προηγουμένης παραγράφου.
6. Ειδικά στην περίπτωση που ο υπόχρεος παρακωλύει τον έλεγχο από τα αρμόδια όργανα επιβάλλεται ποινή φυλάκισης μέχρι τρεις (3) μήνες και πρόστιμο σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στις διατάξεις του άρθρου 30 του ν. 1650/1986.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 63 Υποχρεώσεις μεταφοράς επικίνδυνων αποβλήτων"
#1 Σχόλιο Από ΠΑΝΑΓΗΣ ΔΕΛΑΚΑΣ Στις 6 Μάρτιος, 2020 @ 19:13
Φαίνεται να υπάρχει ένα κενό στην όλη διαδικασία επικίνδυνων αποβλήτων.
Θα πρέπει να προβλεφθεί στο άρθρο ότι, ο υπόχρεος για την απομάκρυνση, μετά την συμμόρφωση του με την απόφαση του Συντονιστή, θα πρέπει σε εύλογη προθεσμία να προσκομίζει πιστοποιητικό ορθής & νόμιμης απομάκρυνσης από την εξουσιοδοτημένη πιστοποιημένη εταιρεία διαχείρισης των επικίνδυνων αποβλήτων. Σε αντίθετη περίπτωση θα εφαρμόζονται οι διατάξεις της παρ.6 του παρόντος.
Αν δεν προβλεφθεί αυτό, ενέχει ο κίνδυνος η απομάκρυνση των επικίνδυνων υλικών να μην ακολουθεί την νόμιμη διαδικασία και να διασκορπίζονται ανεξέλεγκτα στο περιβάλλον.
#2 Σχόλιο Από Ι.ΜΑΧΑΙΡΑΣ Στις 13 Μάρτιος, 2020 @ 16:01
1. Το άρθρο 63 έχει λάθος τίτλο γιατί οι διατάξεις του δεν αναφέρονται σε συλλογή και μεταφορά επικινδύνων αποβλήτων.
2. Οι διατάξεις της διαχείριση των αποβλήτων αμιάντου δεν πρέπει να διαφέρουν σε τίποτα από τις γενικές διατάξεις για την διαχείριση των επικίνδυνων αποβλήτων.
3. Το Υπουργείο Εργασίας έχει ειδική νομοθεσία για τις εργασίες αποξήλωσης – συλλογής – μεταφοράς αποβλήτων αμιάντου και δίνει πιστοποιήσεις σε επιχειρήσεις για τις εξειδικευμένες εργασίες που απαιτούνται και το καθεστώς αυτό δεν πρέπει να διαταραχθεί γιατί λειτουργεί ικανοποιητικά.
4. Τα αναφερόμενα στις διατάξεις των παραγράφων 1 &2 δεν χρειάζονται γιατί οι διατάξεις του ν. 4042/2012 υπερκαλύπτουν και αν χρειάζεται να γίνει λεπτομερέστερη αναφορά για πληγείσες περιοχές μπορεί να γίνει με μια απλή εγκύκλιο.
5. Το άρθρο 63 θα έπρεπε να έχει τίτλο «Μέτρα Διαχείρισης Επικίνδυνων και μη Επικίνδυνων αποβλήτων αστικού περιβάλλοντος συνεπεία φυσικών καταστροφών» και να διαμορφωθεί καλύτερα.
#3 Σχόλιο Από Γεώργιος Κανέλλης Στις 13 Μάρτιος, 2020 @ 19:24
Έχοντας υπόψη την περίπτωση της ΑΜΙΑΝΤΙΤ, χαρακτηριστική περίπτωση εθελοτυφλίας και λήψης από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση ΔΕΠΙΝ παντελώς ανεδαφικών αποφάσεων (μεταφορά δεκάδων χιλιάδων τόνων μολυσμένων ή απλά πιθανά μολυσμένων αποβλήτων στο εξωτερικό, με κόστος εξωπραγματικό και σοβαρά απρόβλεπτα εμπόδια (διέλευση μεταφορικών μέσων από τρίτες χώρες, που μπορεί να μην επιτρέψουν αυτή), αποφάσεων που από το 2011 που (με καθυστέρηση ετών) λήφθηκαν ως σήμερα παραμένουν ανεφάρμοστες, με την διασπορά ινών να έχει αφεθεί στο έλεος του ανέμου και των λεηλατούντων (με δικό τους κίνδυνο) το χώρο των 135 στρεμμάτων, που επιπλέον παραμένει αναπτυξιακά άχρησιμοποίητος, προτείνω: να επιτραπεί ρητά η επιτόπια υγειονομική ταφή του μέγιστου τουλάχιστον μέρους των αμιαντούχων αποβλήτων σε μέρος του οικοπέδου και απόδοση του λοιπού σε νέες χρήσεις, σε περιπτώσεις εγκαταλελειμένων βιομηχανικών εγκαταστάσεων είτε παραγωγής (όπως η εν λόγω) είτε μεγάλης χρήσης, με πολλαπλά οφέλη τόσο για την υγεία όσο και για την νέα χρήση των χώρων. Επίσης είναι ανάγκη να προβλεφτούν ένας ανα περιφέρεια χώροι υγειονομικής ταφής προς μεταφορά και ταφή αμιαντούχων προϊόντων που αποξηλώνονται από πολίτες σε μικρές ποσότητεςγια να μην εγκαταλείπονται απλώς στους δρόμους.
#4 Σχόλιο Από ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ – ΠΑΣΕΠΠΕ Στις 17 Μάρτιος, 2020 @ 21:00
Η παράγραφος 1 θα πρέπει να αφαιρεθεί καθώς δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστεί. (Δεν θα έχει συσκευασίες χρωμάτων; Δεν θα έχει ορυκτέλαιο μηχανής κοπής ξύλων; κλπ κλπ).
Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι οι αναφερόμενες υποχρεώσεις αφορούν σε έκτακτες ανάγκες/καταστάσεις, και σε φυσικές καταστροφές.
#5 Σχόλιο Από Φορείς κ Κινήσεις για την προστασία των ρεμάτων Στις 17 Μάρτιος, 2020 @ 21:19
Η δημόσια διαβούλευση ενός τόσο σημαντικού νομοσχεδίου για τις προστατευόμενες περιοχές της χώρας με τίτλο «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας», εν μέσω καραντίνας στην οποία έχει μπει η χώρα μας και κατ’οίκον περιορισμού των πολιτών, δεν προάγει τις αρχές της διαβούλευσης και της απρόσκοπτης συμμετοχής σε αυτή σύμφωνα με τα οριζόμενα στη σύμβαση Aarhus, σχετικές οδηγίες ΕΕ και την εθνική νομοθεσία. Ενδεικτικά, υπάρχει αδυναμία σύγκλισης συλλόγων, κινημάτων πολιτών, περιβαλλοντικών ΜΚΟ κλπ, αλλά και οργάνων των οποίων οι απόψεις είναι καίριες για το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο όπως πχ Επιτροπή Φύση 2000. Η απομακρυσμένη επαφή μέσω διαδικτύου δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις διαδικασίες ζωντανού διαλόγου εντός των συλλογικοτήτων και οργάνων τα οποία αδυνατούν να συγκληθούν ώστε να λάβουν αποφάσεις.
Ζητάμε λοιπόν να πράξετε το αυτονόητο και να αποσύρετε το νομοσχέδιο με τίτλο «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας» και τη σχετική διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης τουλάχιστον έως ότου επανέλθει η χώρα στην κανονικότητα.
Δεδομένου όμως ότι η δημόσια διαβούλευση κακώς μέχρι σήμερα δεν έχει αποσυρθεί, υποβάλλουμε τις παρακάτω σύντομες παρατηρήσεις και επιφυλασσόμαστε για πιο αναλυτικές παρατηρήσεις και προτάσεις, ύστερα από μια πιο εκ βάθους μελέτη και σύγκλιση των οργάνων μας προκειμένου να παρθούν συλλογικές αποφάσεις:
Πρέπει να συμπεριληφθούν ειδικές διατάξεις για την διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων σε περιοχές υψηλού κινδύνου εκδήλωσης πλημμυρικών φαινομένων. Πρώτα από όλα, δεν πρέπει να υπάρχει καμιά δυνατότητα αδειοδότησης χώρου αποθήκευσης ή εγκαταστάσεων παραγωγής επικίνδυνων αποβλήτων κοντά σε ρέματα ή σε περιοχές που, σύμφωνα με τα σχέδια διαχείρισης πλημμυρικού κινδύνου σε επίπεδο λεκάνης απορροής, αποτελούν ζώνες υψηλού πλημμυρικού κινδύνου.
Λόγω του κινδύνου μεταφοράς των επικίνδυνων αποβλήτων, σε περιπτώσεις φαινομένων φυσικών καταστροφών, όπως οι πλημμύρες υψηλής περιόδου επαναφοράς, πρέπει να υπάρχει γνωμάτευση της αρμόδιας αρχής της Οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης ότι η αποθήκευση των επικίνδυνων αποβλήτων γίνεται σε κατάλληλα διαμορφωμένο χώρο χωρίς τη δυνατότητα εξόδου των προϊόντων αυτών λόγω υπερχείλισης υδάτων ή άλλης αστοχίας στο χώρο αποθήκευσης.
#6 Σχόλιο Από Γιώργος Μαυριάς, Γεν. Δ/ντής ECOELASTIKA A.E. (ΣΕΔ ελαστικών) Στις 17 Μάρτιος, 2020 @ 23:25
Η διάταξη αυτή δεν φαίνεται να έχει σημαντική προστιθέμενη αξία. Και σήμερα η πολιτεία μπορεί να επέμβει εφόσον απαιτείται για την απομάκρυνση επικινδύνων αποβλήτων από ιδιωτικούς χώρους εφόσον απειλείται το περιβάλλον ή η δημόσια υγεία.
#7 Σχόλιο Από ΚΙΜΩΝ Ε. ΦΟΥΝΤΟΥΛΗΣ Στις 17 Μάρτιος, 2020 @ 23:33
Η γενική αρχή «ο κάτοχος είναι και υπόχρεος» προσκρούει στην αδιανόητη, κατά τη φάση τοποθέτησης του αμιάντου, ευθύνη που έχουν επιφορτιστεί χιλιάδες ανενημέρωτοι/ανυποψίαστοι ιδιοκτήτες.
Είναι όμως ενήμεροι και υπεύθυνοι οι εργατοτεχνίτες που έρχονται σε επαφή με το υλικό;
Οι εργάτες καθαριότητας που συχνά συλλέγουν θρυμματοποιημένα τεμάχη «ελλενίτ»;
Η διατύπωση του άρθρου μοιάζει να θεωρεί κάθε στοιχείο από αμίαντο ως απόβλητο. Αυτό ίσως επιταχύνει και επαυξήσει την ανεξέλεγκτη απόρριψη. Οι αντικειμενικές δυνατότητες ελέγχου είναι γνωστές. Μία περιήγηση στο Θριάσιο και τα Μεσόγεια θα προβληματίσει δημιουργικά το νομοθέτη.
Παρότι ασφαλής έκθεση δεν διασφαλίζεται, μήπως χρειάζονται οδηγίες πραγματιστικής προσέγγισης για ελαχιστοποίηση κινδύνου π.χ. να μην τρίβεται, να βάφεται/ καλύπτεται για αποφυγή διάβρωσης και διασποράς.
Η διαδικασία περισυλλογής του αμίαντου προϋποθέτει εγκατάσταση τελικής διάθεσης στην Ελλάδα ώστε να εκλογικευτεί το κόστος.
Οι υφιστάμενες απορρίψεις σε χωράφια ποιόν βαρύνουν; Ενημερώνεται ο αγρότης να μην οργώνει και ενσωματώνει στο ζωντανό έδαφος το απόβλητο; Ελέγχεται;
Το πρόβλημα για να λυθεί, τουλάχιστον να μην παροξυνθεί, απαιτείται αντιμετώπιση με παραδείγματα και υποδείγματα.
#8 Σχόλιο Από Ευστράτιος Δαβάκης Στις 18 Μάρτιος, 2020 @ 08:20
1. Παρατήρηση για την παρ. 2γ: Οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις δεν εκτελούν έκτακτες αυτοψίες, σύμφωνα με το άρθρο 9. Επομένως θεωρητικά προκύπτει αντίφαση της συγκεκριμένης διατύπωσης. Σκόπιμο θα ήταν να αλλάξει η διατύπωση είτε στο άρθρο 9 είτε στο παρόν ώστε να σημειώνεται ότι στην περίπτωση επικινδύνων αποβλήτων η αποκεντρωμένη διοίκηση εκτελεί έκτακτους ελέγχους. Σε αντίθετη περίπτωση πρέπει να αλλάξει η διατύπωση.
2. Παρατήρηση για την παρ. 3: Δεν διευκρινίζεται, όπως και στην ΚΥΑ 13588/06 όπως ισχύει, ποιος φορέας θα διακριβώνει ότι είναι επικίνδυνα τα απόβλητα. Αναφέρεται μόνο σε διακρίβωση και αξιολόγηση της ρύπανσης σε χώρο που υπάρχουν επικίνδυνα απόβλητα. Επομένως θεωρεί ότι γνωρίζει η Αποκεντρωμένη Διοίκηση ότι κάπου υπάρχουν επικίνδυνα απόβλητα. Δεν διευκρινίζει όμως ποιος θα βεβαιώνει ότι είναι κάποιο απόβλητα επικίνδυνο.
Επομένως η Αποκεντρωμένη Διοίκηση, αφού δεν κάνει έκτακτους ελέγχου, να μπορεί να ζητάει σε περιπτώσεις που υπάρχουν ανεξέλεγκτες απορρίψεις αποβλήτων που πιθανόν να είναι και επικίνδυνα να γίνει αυτοψία από τις υπόλοιπες ελεγκτικές αρχές, να διακριβώσουν αυτές ότι είναι επικίνδυνα τα απόβλητα και μετά αυτή να κινήσει τις διαδικασίες να απομακρυνθούν τα απόβλητα.
Σκόπιμο θα ήταν τις διαδικασίες αυτές για την περίπτωση απορρίψεων αποβλήτων να μπορούν να γίνονται απευθείας από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση.
3. Παρατήρηση Γενική: Σημαντικό είναι και το πως θα καθορίζονται αν τα απόβλητα είναι επικίνδυνα, ειδικά όταν δεν μπορεί να γίνει εύκολα αντιστοίχιση με κατηγορία ΕΚΑ (π.χ ανεξέλεγκτες απορρίψεις αποβλήτων). Το θέμα του χαρακτηρισμού αποβλήτων στις περιπτώσεις αυτές είναι πολύ προβληματικό ιδιαίτερα αν αναφερόμαστε σε ανεξέλεγκτες απορρίψεις άγνωστων αποβλήτων καθώς θα πρέπει να εξεταστούν οι επικίνδυνες ιδιότητες, σύμφωνα με το Ν. 4042/12, διαδικασία η οποία σήμερα δεν γίνεται από Δημόσιους Φορείς για άγνωστα τύπου απόβλητα όπως οι ανεξέλεγκτες απορρίψεις.
4. Παρατήρηση παρ. 4:
Σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται από τη διαπίστωση ύπαρξης επικινδύνων αποβλήτων θα απαιτούνται τα εξής:
-Άγνωστο χρονικό διάστημα μέχρι να διαπιστωθεί ότι ο υπόχρεος (αν βρεθεί) δεν τηρεί τις υποχρεώσεις του και να του επιδοθεί (αν είναι γνωστός) σύμφωνα με την παράγραφο 4.
-Αν επιδοθεί σε υπόχρεο, 20 μέρες για κλήτευση μετά από τον Συντονιστή (αν βρεθεί ο υπόχρεος) και 30 μέρες για να εξεταστεί αν τα έχει πάρει
-Εισαγγελική Εντολή (που θα πρέπει να τη ζητήσει η αρμόδια υπηρεσία Περιβάλλοντος της Αποκεντρωμένης Διοίκησης) αν δεν τα πάρει (ή αν δεν εντοπιστεί υπόχρεος) και μετά άγνωστος χρόνος να βρεθούν οι πόροι για να τα πάρει η Αποκεντρωμένη και να γίνει η διαδικασία απομάκρυνσης.
Η ανωτέρω διαδικασία παρουσιάζει τα εξής θέματα:
•Σε περιπτώσεις που υπάρχουν ανεξέλεγκτες απορρίψεις (παράνομες), που είναι συχνό φαινόμενο, από αγνώστους σε ιδιοκτησίες (πχ αγρούς ή χωράφια) οι ιδιοκτήτες, νομείς ή κάτοχοι ακινήτων, όπως ιδίως γηπέδων, οικοπέδων, κτισμάτων ή κατασκευών που πιθανότατα δεν έχουν καμία σχέση με τα απόβλητα καθώς τα απέρριψαν στις ιδιοκτησίες τους, θα καλούνται να πληρώνουν ή να χρεώνονται με σημαντικά ποσά. Αυτό είναι και προβληματικό (και με τις ισχύουσες διατάξεις φυσικά). Αν δεν αποδεικνύεται η σχέση μεταξύ αποβλήτων και των ανωτέρω εν δυνάμει υπόχρεων θα πρέπει να υπάρξει σχετική ρύθμιση για το ποιόν βαρύνει το κόστος (δεν αναφερόμαστε σε απόβλητα που προέρχονται από γνωστούς κατόχους).
•Ο χρόνος απομάκρυνσης επικινδύνων αποβλήτων όπως ορίζεται ενδέχεται να είναι μεγάλος (ειδικά αν δεν ανήκουν τα απόβλητα σε συγκεκριμένο υπόχρεο ή δεν μπορεί να εντοπιστεί όπως σε πολλές περιπτώσεις ανεξέλεγκτης απόρριψης αποβλήτων). Η απομάκρυνση των επικινδύνων αποβλήτων (ιδιαίτερα ανεξέλεγκτων απορρίψεων) ζητούμενο είναι να γίνεται μικρό χρονικό διάστημα.
•Σημειώνεται ότι η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας (Κέντρο Επιχειρήσεων Πολιτικής Προστασίας) ζητάει την απομάκρυνση των αποβλήτων σε τέτοιες περιπτώσεις, χωρίς να προχωράει η Γενική Γραμματεία σε κήρυξη σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης (σύμφωνα με τις προβλέψεις του άρθρου 12 της ΚΥΑ 13588/06 όπως έχει τροποποιηθεί με το άρθρο 3 παρ. δ της ΚΥΑ 62952/5384 /16 ΦΕΚ 4326 ώστε να μπορούν να εφαρμοστούν άλλες επείγουσες διαδικασίες σύμφωνα με το άρθρο 32 παρ. γ του Ν. 4412/16). Ζητούμενο είναι να γίνεται η απομάκρυνση των αποβλήτων (ιδιαίτερα των ανεξέλεγκτων που δεν γνωρίζουμε υπόχρεο) σε σύντομο χρονικό διάστημα (ο καταλογισμός μπορεί να γίνεται και μετά όταν εντοπιστεί ο υπόχρεος). Σκόπιμο θα ήταν να εξεταστεί αν μπορούν να εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 32 γ του Ν. 4412/16 και στις περιπτώσεις των αποβλήτων χωρίς να απαιτείται η κήρυξη σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης (καθώς αυτή δεν γίνεται σχεδόν ποτέ για ανεξέλεγκτες απορρίψεις αποβλήτων) και να υπάρχουν για το σκοπό αυτό συγκεκριμένες πιστώσεις δεσμευμένες (κατά το πλαίσιο των δαπανών πολιτικής προστασίας) από το Πράσινο Ταμείο ή άλλους πόρους.