Αρχική ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣΆρθρο 27 Ίδρυση, Σκοπός και Εποπτεία του ΟΦΥΠΕΚΑ

Άρθρο 27 Ίδρυση, Σκοπός και Εποπτεία του ΟΦΥΠΕΚΑ

1. Το Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου με την επωνυμία «Εθνικό Κέντρο Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης» (ΕΚΠΑΑ), που ιδρύθηκε με τον ν. 2742/1999 (Α΄207), μετονομάζεται σε «Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής» (εφεξής: «ΟΦΥΠΕΚΑ») με έδρα την Αθήνα. Για τις σχέσεις του με το εξωτερικό η επωνυμία αυτή μεταφράζεται στην Αγγλική ως «Natural Environment and Climate Change Agency». Ο ΟΦΥΠΕΚΑ διαθέτει σφραγίδα και έμβλημα των οποίων ο τύπος καθορίζεται με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του.
2. Ο ΟΦΥΠΕΚΑ έχει διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και λειτουργεί προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας.
3. Η επωνυμία «Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής» και ο διακριτικός τίτλος «ΟΦΥΠΕΚΑ» ανήκουν αποκλειστικά στο νομικό πρόσωπο του παρόντος άρθρου, απαγορευμένης της χρησιμοποίησης αυτών ως εταιρικής επωνυμίας ή σήματος ή διακριτικού τίτλου οποιασδήποτε επιχείρησης ή οποιουδήποτε τρίτου.
4. Ο ΟΦΥΠΕΚΑ έχει ως σκοπό την εφαρμογή της πολιτικής που χαράσσει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας για τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών στην Ελλάδα, την προώθηση και υλοποίηση δράσεων βιώσιμης ανάπτυξης και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής .
5. Για την διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών o ΟΦΥΠΕΚΑ:
α) Συντονίζει την εφαρμογή της πολιτικής για τις προστατευόμενες περιοχές, αναλαμβάνοντας την επιστημονική και διοικητική υποστήριξη του εθνικού συστήματος προστατευόμενων περιοχών, με στόχο ιδίως την ενιαία αντιμετώπιση της συλλογής και τεκμηρίωσης περιβαλλοντικών δεδομένων και της επιστημονικής παρακολούθησης και εφαρμογής των σχεδίων διαχείρισης.
β) Διενεργεί επιστημονικές έρευνες και καταρτίζει μελέτες, οι οποίες: ι) αφορούν όλους τους δημόσιους φορείς που έχουν αρμοδιότητα στη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών, ιι) υποστηρίζουν τη διαδικασία σχεδιασμού, λήψης αποφάσεων και αξιολόγησης των πολιτικών διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών και ιιι) υποβάλλονται σε διεθνείς φορείς σύμφωνα με τις υποχρεώσεις της χώρας.
γ) Εκπονεί την Εθνική Στρατηγική και το Πενταετές Σχέδιο Δράσης, που διασφαλίζουν τον προγραμματισμό και τον συντονισμό της διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών της χώρας και αναλαμβάνει την παρακολούθηση σε ετήσια βάση της εφαρμογής τους με κατάλληλους δείκτες απόδοσης.
δ) Καταρτίζει και παρακολουθεί την εφαρμογή του Πλαισίου Δράσεων Προτεραιοτήτων (ΠΔΠ), ως εργαλείου στρατηγικού και επιχειρησιακού σχεδιασμού, στο οποίο καθορίζονται οι ανάγκες και οι προτεραιότητες χρηματοδότησης αναφορικά με τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών σε εθνικό ή και περιφερειακό επίπεδο και μέσω του οποίου διευκολύνεται η χρηματοδότησή τους. Το ΠΔΠ καταρτίζεται σε κάθε προγραμματική περίοδο σε συνεργασία με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και η υλοποίησή του παρακολουθείται ετησίως από τον ΟΦΥΠΕΚΑ.
ε) Συγκεντρώνει επιστημονικές πληροφορίες και αξιόπιστα στατιστικά δεδομένα που προέρχονται από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και τα οργανώνει σε κατάλληλη υποδομή θεματικών και χωρικών βάσεων δεδομένων που αφορούν τις προστατευόμενες περιοχές.
στ) Αναλαμβάνει τον προγραμματισμό, τον συντονισμό και την υποστήριξη δικτύων σε βάση ετήσιας παρακολούθησης της κατάστασης του φυσικού περιβάλλοντος, της κατάστασης διατήρησης ειδών και τύπων οικοτόπων και την εκπόνηση εξειδικευμένων μελετών σε συνεργασία με τους συναρμόδιους φορείς.
ζ) Διερευνά τις δυνατότητες εξασφάλισης πόρων χρηματοδότησης των εθνικών επιχειρησιακών προγραμμάτων από όλες τις διαθέσιμες χρηματοδοτικές πηγές.
η) Σχεδιάζει, υποβάλλει και υλοποιεί προγράμματα έρευνας και τεχνολογικής ανάπτυξης, πιλοτικά έργα και στρατηγικές μελέτες με εθνική, ευρωπαϊκή ή διεθνή διάσταση, σε συνεργασία με φορείς από άλλες χώρες της ΕΕ, τρίτες χώρες ή Διεθνείς Οργανισμούς.
θ) Συνάπτει κάθε είδους συμβάσεις, συμφωνίες, μνημόνια συνεργασίας και προγραμματικές συμβάσεις με φορείς του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα, ή με φυσικά και νομικά ημεδαπά και αλλοδαπά πρόσωπα, για την υλοποίηση του σκοπού του.
ι) Διασφαλίζει την εφαρμογή καλών πρακτικών, διατυπώνοντας προτάσεις για την αξιοποίηση της τεχνογνωσίας που αποκτάται.
ια) Εισηγείται σχέδια νομοθετικών και κανονιστικών πράξεων σχετικών με τη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών.
Ιβ) Συνεργάζεται με αρμόδιους φορείς, οργανισμούς και υπηρεσίες για θέματα ενημέρωσης, ευαισθητοποίησης και εκπαίδευσης του πληθυσμού για τις προστατευόμενες περιοχές.
ιγ) Αναπτύσσει συνεργασία σε ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον για θέματα διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών σε συνεργασία με αντίστοιχους Ευρωπαϊκούς και Διεθνείς οργανισμούς, επιχειρησιακούς φορείς και υπηρεσίες, ερευνητικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα, επιστημονικούς και παραγωγικούς φορείς, δημόσιους και ιδιωτικούς, καθώς και Μ.Κ.Ο.
ιδ) Οργανώνει συνέδρια και εκπαιδευτικά σεμινάρια και δημοσιεύει ερευνητικά και γενικότερα επιστημονικά πορίσματα.
ιε) Αναπτύσσει οποιαδήποτε άλλη συναφή με τους σκοπούς του δραστηριότητα.
6. Για την προώθηση της αειφόρου ανάπτυξης και την αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής ο ΟΦΥΠΕΚΑ:
α. Συλλέγει, διαχειρίζεται και επεξεργάζεται στοιχεία που προέρχονται από τράπεζες δεδομένων και δίκτυα πληροφοριών σχετικών με το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή. Ειδικότερα, έχει την επιστημονική εποπτεία και καθοδήγηση του Εθνικού Δικτύου Πληροφοριών Περιβάλλοντος (ΕΔΠΠ), καθώς και άλλων τραπεζών περιβαλλοντικών πληροφοριών και δεδομένων που λειτουργούν στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, και παρέχει σε αυτές κάθε δυνατή λειτουργική και τεχνολογική υποστήριξη.
β. Υποστηρίζει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας στην κάλυψη των υποχρεώσεων της χώρας προς τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος.
γ. Συντάσσει ετήσια έκθεση, με την οποία αποτιμά την κατάσταση του περιβάλλοντος της χώρας και προβαίνει σε εκτιμήσεις για τους στόχους, τις κατευθύνσεις και τα μέτρα της ασκούμενης περιβαλλοντικής πολιτικής. Η έκθεση υποβάλλεται στον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την ευρύτερη δυνατή δημοσιότητα.
δ. Παρέχει επιστημονική και τεχνική στήριξη στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, καθώς και σε άλλα αρμόδια Υπουργεία, για τη λήψη των αναγκαίων μέτρων και την επεξεργασία και εφαρμογή σχεδίων, προγραμμάτων και δράσεων που επιβάλλονται από το εθνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές δίκαιο, καθώς επίσης και για την κατάρτιση των εκθέσεων που προβλέπονται από τις κοινοτικές οδηγίες και κανονισμούς για το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή.
ε. Υποστηρίζει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας καθώς και άλλους αρμόδιους δημόσιους φορείς, στη διαμόρφωση, προώθηση και εφαρμογή διεθνών συνεργασιών της χώρας για θέματα περιβάλλοντος, και βιώσιμης ανάπτυξης και αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής.
στ. Επεξεργάζεται και εισηγείται μέτρα προληπτικής πολιτικής για το περιβάλλον και την κλιματική αλλαγή. Στο πλαίσιο αυτό, διατυπώνει εκτιμήσεις για τις ενδεχόμενες περιβαλλοντικές επιπτώσεις των τομεακών αναπτυξιακών πολιτικών και εισηγείται μέτρα για την ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης στις δημόσιες πολιτικές και ιδίως στην πολιτική για τη γεωργία, τη βιομηχανία, τον τουρισμό, τις μεταφορές και την ενέργεια, καθώς και στην οικιστική πολιτική και στην πολιτική κατοικίας.
ζ. Αναλαμβάνει την εκπόνηση ή εκτέλεση εθνικών ή ευρωπαϊκών προγραμμάτων και δράσεων για το περιβάλλον και τη βιώσιμη ανάπτυξη και την κλιματική αλλαγή.
η. Διοργανώνει πρότυπα προγράμματα κατάρτισης και επιμόρφωσης για θέματα περιβάλλοντος και βιώσιμης ανάπτυξης και αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, καθώς επίσης και συνέδρια, ημερίδες, επιμορφωτικά σεμινάρια και άλλες ενημερωτικές εκδηλώσεις.
θ. Αναλαμβάνει εκδοτική δραστηριότητα έντυπης ή ηλεκτρονικής μορφής, καθώς και άλλες συναφείς ενέργειες προβολής ή ενημέρωσης.
ι. Αναλαμβάνει και αναθέτει την εκτέλεση έργων, την εκπόνηση μελετών και την εν γένει παροχή υπηρεσιών που προάγουν τους ιδρυτικούς του σκοπούς.
7. Ο ΟΦΥΠΕΚΑ εποπτεύεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Η εποπτεία περιλαμβάνει τον οικονομικό και διαχειριστικό έλεγχο, την έγκριση του προϋπολογισμού και του απολογισμού του Οργανισμού.
8. Ο ΟΦΥΠΕΚΑ υπάγεται στους φορείς Γενικής Κυβέρνησης, όπως αυτοί προσδιορίζονται από το Μητρώο Φορέων Γενικής Κυβέρνησης που τηρείται με ευθύνη της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, κατά τα οριζόμενα στη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 1Β του ν. 2362/1995 (Α` 247).

Σχόλια
  • 18 Μαρτίου 2020, 09:30 | Πανελλήνιος Σύλλογος Διπλωματούχων Μηχανικών Περιβάλλοντος

    Η κεντρική εποπτεία των Φορέων / νέων Μονάδων Διαχείρισης αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ομαλή λειτουργία ενός σχήματος παρακολούθησης Προστατευόμενων Περιοχών (ΠΠ), ωστόσο δεν είναι ξεκάθαρο γιατί απαιτείται η δημιουργία ενός νέου ΝΠΙΔ που θα υπάγεται στους Φορείς της Γενικής Κυβέρνησης και όχι μιας Γενικής Διεύθυνσης στο ΥΠΕΝ.
    Στις αρμοδιότητες του ΟΦΥΠΕΚΑ δεν εμφανίζεται η εκπόνηση των Διαχειριστικών Σχεδίων για τις προστατευόμενες περιοχές. Ακόμα και στο Άρθρο 47 όπου γίνεται εκταταμένη αναφορά στα Διαχειριστικά Σχέδια δεν είναι σαφές ποιος τα συντάσσει.

  • 18 Μαρτίου 2020, 09:40 | Ελπίδα Γρηγοριάδου

    Συνολικός σχολιασμός για τα άρθρα 27-47
    Ο Οργανισμός του ΟΦΥΠΕΚΑ θα έπρεπε να είναι μια κεντρική υπηρεσία που ρόλος της είναι η διοικητική υποστήριξη του αποκεντρωμένου συστήματος διαχείρισης των ΦΔΠΠ, όπως ήταν πάντοτε πάγιο αίτημα του προσωπικού τους. Ο συγκεντρωτισμός στη διαδικασία των λήψεων αποφάσεων σε μια υπηρεσία που καμία εικόνα δε θα διαθέτει για τις κατά τόπους ιδιαιτερότητες και τα τοπικά προβλήματα μόνο αποτελεσματική δε κρίνεται. Η ύπαρξη των ΔΣ των ΦΔΠΠ που αποτελούταν από εκπρόσωπους του κεντρικού κράτους, της τοπικής αυτοδιοίκησης και των περιβαλλοντικών φορέων λειτουργούσαν αποτελεσματικά όσον αφορά συνδιαμόρφωση στη διαβούλευση και συναίνεση. Το παρόμοιας σύνθεσης συμβουλευτικό όργανο που θα συνεδριάζει κάθε τρίμηνο για να δείχνει τυπικά, και όχι ουσιαστικά, ότι υπάρχει διαδικασία γνωμοδότησης και διαβούλευσης σε τοπικό επίπεδο δεν είναι επαρκές.
    Επίσης ο ρόλος του οργανισμού υποβαθμίζεται στην απλή διαχείριση των ΠΠ ενώ η προστασία και διατήρηση τους δεν διευκρινίζεται από ποιο φορέα εξασφαλίζεται και σίγουρα αυτό δεν μπορεί να εξασφαλιστεί από τις υφιστάμενες δομές, οι οποίες χαρακτηρίζονται υποστελεχωμένες, ανεπαρκείς και τις περισσότερες φορές στελεχωμένες με μη καταρτισμένο προσωπικό όσον αφορά τη θεσμοθέτηση των ΠΠ. Η επικουρία των αρμόδιων διοικητικών και δικαστικών αρχών στον έλεγχο της εφαρμογής της περιβαλλοντικής νομοθεσίας καθώς και των ειδικότερων όρων και ρυθμίσεων που αφορούν κάθε περιοχή δεν είναι εφικτή έχοντας ως δεδομένη τη δυστοκία στην υφιστάμενη σχέση συνεργασίας που επικρατεί ήδη σε πολλές από αυτές τις υπηρεσίες με τους ΦΔΠΠ. Σιγουρα αυτό δεν θα το υπερκεράσει το γεγονός ότι οι εντολές για το σχέδιο επόπτευσης – φύλαξης της εκάστοτε ΠΠ θα λαμβάνονται από άνωθεν, ήτοι τον ΟΦΥΠΕΚΑ. Οι προγραμματικές συμβάσεις δεν είναι δεσμευτικές και δεν μπορούν να υποκαταστήσουν την απρόσκοπτη και αποτελεσματική συνεργασία και εφαρμογή του όποιου σχεδίου φύλαξης.
    Στη λειτουργία του Οργανισμού δε χωρά ο όρος «κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας» καθώς δεν αποδίδει ουσιαστικό νόημα στο ρόλο του Οργανισμού εφόσον δεν διευκρινίζονται, αλλά ούτε και συνάδουν με το ρόλο που καλείται να τελέσει, ή θα έπρεπε να τελεί, ο οργανισμός. Οι ΠΠ δεν αποτελούν ακίνητη ιδιωτική περιουσία για να χρησιμοποιούνται στην προστασία, διατήρηση και διαχείριση τους τέτοιοι όροι.
    Το γεγονός ότι μειώνονται επί της ουσίας οι φορείς που αρμοδιότητα τους έχουν την διαχείριση των ΠΠ θα αποτύχει εν τη γενέσει του. Η έκταση των περιοχών ευθύνης των υφιστάμενων και υπό κατάργηση ΦΔΠΠ είναι ήδη τεράστια και η μείωση τους σε 24 θα οδηγήσει σε αδυναμία διαχείρισης των εκτάσεων αυτών και ουσιαστική προστασία. Ήδη σε κάθε ΦΔ με την εισαγωγή των νέων περιοχών NATURA 2000 στις περιοχές ευθύνης διαφαίνεται το πρόβλημα αυτό. Η μείωση δεν προσφέρει τίποτα σημαντικό σε εξοικονόμηση πόρων και διοικητικής διαχείρισης. Ο αριθμός των Μονάδων Διαχείρισης πρέπει να παραμείνει ως έχει για αρχή, κατ΄ αντιστοιχία με τους υφιστάμενους ΦΔΠΠ.
    Οι νέες Μονάδες Διαχείρισης θα πρέπει να παραμείνουν επιπέδου Διεύθυνσης όπως είναι σήμερα, με 2 ή 3 Τμήματα, ώστε να διατηρήσουν την οντότητά τους ως υπηρεσίες. Η υποβάθμιση σε επιπέδου Τμήματος αποδυναμώνει και απαξιώνει πλήρως τις νέες Μονάδες.
    Δεν υπάρχει σαφής αναφορά για την ασφαλή μετάβαση όλου του υφιστάμενου προσωπικού των ΦΔΠΠ στις νέες Μονάδες, καθώς και συγκεκριμένη αναφορά σχετικά με την μετάβασή του σε σχέση Αορίστου. Η απλή αναφορά ότι μεταφέρεται το προσωπικό στα νέα σχήματα, δεν το καλύπτει. Η τεράστια εμπειρία και εξειδικευμένη τεχνογνωσία του προσωπικού των ΦΔΠΠ, και η συσσωρευμένη άρτια γνώση των προστατευόμενων περιοχών ευθύνης τους, και όλες οι σχέσεις που έχουν αναπτύξει τα τελευταία 20 χρόνια με τους κατοίκους των περιοχών τους, θα πάνε χαμένες.
    Η αφαίρεση από τους ΦΔΠΠ της αρμοδιότητας γνωμοδοτήσεων για τα έργα και τις δραστηριότητες εντός των περιοχών ευθύνης τους αποτελεί μέγιστο λάθος καθώς προσθέτει στη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης και στο κεφάλαιο της προστασίας, διατήρησης και διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος ένα μεγάλο κενό αφαιρώντας τη συσσωρευμένη και άρτια γνώση του προστατευτέου αντικειμένου που έχει ήδη το προσωπικό των ΦΔΠΠ, και που, τις περισσότερες φορές, η μη κατάλληλα καταρτισμένες και υποστελεχωμένες υπηρεσίες δεν μπορούν να καλύψουν .
    Τέλος, πρέπει να ληφθεί υπόψη η παράμετρος της υλοποίησης του Επιχειρησιακού Προγράμματος ΥΜΕΠΕΡΑΑ και των υπολοίπων προγραμμάτων (INTERRREG, LIFE, ΠΕΠ, κα) στα οποία οι ΦΔΠΠ αποτελούν εταίροι. Η κατάργηση τους ισοδυναμεί με αδυναμία υλοποίησης των προγραμμάτων αυτών με ότι συνεπάγεται αυτό. Δεν έχει υπάρξει καμία πρόβλεψη για παράταση εφαρμογής έως τη λήξη του προγραμμάτων αυτών και αυτό είναι σοβαρή αδυναμία αυτού του σχέδιού νόμου.

  • 18 Μαρτίου 2020, 08:24 | Άννα Καγιαμπάκη

    Ποια θα είναι η σχέση και η αλληλεπίδραση του ΟΦΥΠΕΚΑ με την επιστημονική κοινότητα, που ερευνά και παρακολουθεί τη βιοποικιλότητα (είδη, πληθυσμοί και κατάστασή τους, οικότοποι, οικοσυστήματα και οικοσυστημικές υπηρεσίες).

  • 17 Μαρτίου 2020, 23:33 | Γεράσιμος Αράπης

    Γενικά Σχόλια

    • Χάνεται η αυτοτέλεια των ΦΔΠΠ και ο ρόλος τους στη διατήρηση της βιοποικιλότητας. Άρθρο 34.1 « Συστήνονται εικοσιτέσσερις (24) Μονάδες Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών (ΜΔΠΠ) σε επίπεδο Τμήματος. Δηλαδή οι φορείς καταλήγουν να γίνουν Τμήματα.
    • Παρατηρείται ασαφής αντιστοίχιση των ΦΔΠΠ με τις νέες μονάδες. Παρατηρείται μετακίνηση τμημάτων ΦΔΠΠ σε περισσότερες από μια μονάδες χωρίς επαρκή αξιολόγηση. Δεν είναι κατανοητή η κατάτμηση περιοχών που ανήκουν ως τώρα σε ένα ΦΔΠΠ, ο οποίος έχει μακροχρόνια εμπειρία και τεχνογνωσία στις συγκεκριμένες περιοχές. Επίσης, παρατηρείται συγχώνευση εκτεταμένων περιοχών στις περισσότερες των περιπτώσεων ενώ, ταυτόχρονα, παραμένουν κάποιες με σχετικά περιορισμένη έκταση (πχ Μονάδα Κορινθιακού Κόλπου, παρά το γεγονός ότι και από αυτόν μεταφέρει τμήματα σε άλλες μονάδες).
    • Στο ΣΝ φαίνεται ότι καταργούνται οι επιθεωρητές περιβάλλοντος και οι γνωμοδοτήσεις. Δεν είναι κατανοητό το σκεπτικό αυτών των καταργήσεων, οι οποίες το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν εξυπηρετούν την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και την αειφόρο ανάπτυξη.
    • Οι πρόσφατες προτάσεις των ΦΔΠΠ προς το ΥΜΕΠΕΡΑΑ (κάποιες εκ των οποίων έχουν ήδη εγκριθεί) φαίνεται ότι δύσκολα θα υλοποιηθούν δεδομένου ότι το ΥΜΕΠΕΡΑΑ αναγνωρίζει ως δικαιούχους τους παρόντες ΦΔΠΠ με τα ΑΦΜ τους.
    • Δημιουργία Αθηνοκεντρικού συστήματος αποφάσεων και γνωμοδοτήσεων (εάν υπάρχουν), και ακύρωση στην πράξη, του, ως τώρα, ισχύοντος αποκεντρωμένου συστήματος διαχείρισης με τη συμμετοχή τοπικών φορέων σε υψηλό επίπεδο αποφάσεων. Το σύστημα αυτό έχει χαρακτηριστεί επανειλημμένως ως επιτυχές, έχει γίνει πλέον αποδεκτό από τις τοπικές κοινωνίες και έχει λειτουργήσει αποτελεσματικά για δεκαετίες, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην αειφόρο ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών. Το σύστημα αυτό έχει χαρακτηριστεί καθολικά ως πετυχημένο, παρά την έλλειψη σταθερής χρηματοδότησης, μόνιμου προσωπικού και υποστήριξης από την κεντρική διοίκηση. Ύστερα από την υποβάθμιση σε Τμήματα δύσκολα θα μπορέσουν να ληφθούν υπόψη και να μεταφερθούν σε κεντρικό επίπεδο οι ιδιαιτερότητες και τα προβλήματα της κάθε περιοχής, ώστε να υπάρξει διαχείριση η οποία θα είναι αφενός περιβαλλοντικά αποδοτική, και, αφετέρου, αποδεκτή και προς ουσιαστικό όφελος από τις τοπικές κοινωνίες. Παράλληλα, η υλοποίηση μικρών τοπικών έργων, που προκύπτουν από τις ανάγκες διαχείρισης και πολλές φορές χρηματοδοτούνται από ευρωπαϊκούς πόρους, υποβοηθά την τοπική επιχειρηματικότητα, προάγει την αειφόρο ανάπτυξη σε τοπικό επίπεδο και συμβάλει ουσιαστικά στην ενδυνάμωση της εθνικής οικονομίας.
    • Ο ΟΦΥΠΕΚΑ δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στην ορθή λειτουργία και στην αντιμετώπιση των προβλημάτων των ΜΔΠΠ λόγω του μεγάλου όγκου ενώ τώρα λύνονται τοπικά μέσω των ΔΣ.
    • Σχετικά με την εποπτεία δεν είναι ξεκάθαρο αν στις ΜΔΠΠ θα παραμείνει το αντίστοιχο προσωπικό, ή θα μεταφερθεί αλλού, πχ περιφέρεια, δασαρχεία κλπ ή θα απολυθεί. Όπως φαίνεται στο ΣΝ «ο ΟΦΥΠΕΚΑ δύναται να συνάψει Προγραμματικές Συμβάσεις με τις Περιφέρειες και τους Δήμους για τις ΜΔΠΠ της χωρικής αρμοδιότητάς τους, ενδεικτικό αντικείμενο των οποίων είναι: α) η κατάρτιση σχεδίων φύλαξης των προστατευόμενων περιοχών και εφαρμογή τους με αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού και του υλικοτεχνικού εξοπλισμού των Περιφερειών και των Δήμων». Οι Περιφέρειες και οι Δήμοι στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι υποστελεχωμένοι με σοβαρά προβλήματα και γεννάται το ερώτημα κατά πόσο μπορούν να προσφέρουν ουσιαστική φύλαξη. Σημειωτέον, το έργο της εποπτεία των Προστατευόμενων Περιοχών είναι ιδιαίτερο και απαιτούνται ειδικά προσόντα. Επιπλέον, μέχρι τώρα οι επόπτες συντελούν και επικουρικό έργο για το επιστημονικό προσωπικό και δύσκολα μπορούν να αποκοπούν από αυτό.
    • Δημιουργούνται οι τοπικές Επιτροπές Διαχείρισης συμβουλευτικού χαρακτήρα (Άρθρο 35), οι οποίες στην ουσία αποτελούν μετεξέλιξη των σημερινών ΔΣ των ΦΔΠΠ. Όμως, τα σημερινά ΔΣ έχουν ουσιαστικό ρόλο αποφάσεων και γνωμοδοτήσεων ενώ οι Επιτροπές αυτές θα έχουν μόνο εισηγητικό χαρακτήρα και παρουσιάζονται μάλλον ως άλλοθι για να καλύψουν τη ουσιαστική απουσία της επιστημονικής κοινότητας, των περιβαλλοντικών ΜΚΟ, της τοπικής αυτοδιοίκησης ή των παραγωγικών φορέων από το προτεινόμενο σχήμα.
    • Δεδομένου ότι ο ρόλος των Επιτροπών Διαχείρισης των Μονάδων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών θα είναι εξαιρετικά υποβαθμισμένος και μάλλον διακοσμητικός, δύσκολα θα εκδηλώσουν ενδιαφέρον να συμμετέχουν άτομα εγνωσμένου κύρους, τεχνογνωσίας και επιστημονικότητας για τις στελεχώσουν.
    • Δεν είναι ξεκάθαρο ποιος είναι ο Προϊστάμενος της ΜΔΠΠ καθώς αναφέρεται για πρώτη φορά στο άρθρο 35. Η Επιτροπή Διαχείρισης θα είναι μάλλον υπό τον προϊστάμενο της Μονάδας, οπότε περιορίζεται η ανεξαρτησία της.
    • Αναφέρονται στο ΣΝ μεταξύ άλλων Ζώνες Απόλυτης Προστασίας. Αν αυτές αντιστοιχούν στις Περιοχές Απόλυτης Προστασίας, εκεί επιτρέπεται μόνο η επιστημονική παρακολούθηση και κάποιες δράσεις διατήρησης. Αυτό πλέον δεν ισχύει διότι έχουν προστεθεί και άλλες επιτρεπόμενες δραστηριότητες με δυνητικά αρνητικά αποτελέσματα.
    • Η Επιτροπή Φύση 2000 αναφέρεται ελάχιστα και δεν είναι κατανοητός ο ρόλος της.

    Γεράσιμος Αράπης
    Καθηγητής Γεωπονικού Πανεπιστημίου

  • 17 Μαρτίου 2020, 23:47 | Νίκος Βουδούρης, Διευθύνον Σύμβουλος Elbisco Α.Ε.

    Η συγχώνευση τόσων φορέων σε 1 είναι πολύ δύσκολο εγχείρημα. Χρειάζεται ισχυρή διαρκή πολιτική στήριξη και κατάλληλα στελέχη για να μπορέσει να υλοποιηθεί παρά την ακαμψία του δημόσιου λογιστικού συστήματος.

  • 17 Μαρτίου 2020, 22:33 | ΡΕΜΑΤΤΙΚΗ / ΦΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΡΕΜΑΤΩΝ

    Η δημιουργία του ΟΦΥΠΕΚΑ ως οργανισμού που ανήκει στο
    Υπουργείο Περιβάλλοντος, ταυτόχρονα με τη διάλυση των ΦΔΠΠ και την αντικατάστασή
    τους από τις ΜΔΠΠ ως τμήματα του ΟΦΥΠΕΚΑ, καταργεί την ανεξαρτησία που είχαν οι
    ΦΔΠΠ από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία, οπότε η δουλειά τους και κυρίως οι
    γνωμοδοτήσεις τους δε θα μπορούν να είναι ανεξάρτητες και αντικειμενικές υπέρ του
    προστατευταίου αλλά θα υπόκεινται στις πιέσεις των εκάστοτε πολιτικών προϊσταμένων
    τους.

  • 17 Μαρτίου 2020, 22:10 | MOm/Εταιρεία Μελέτης & Προστασίας Μεσογειακής Φώκιας

    Θεωρούμε ότι το σύστημα διαχείρισης των ΠΠ της χώρας δηλαδή ένα σύστημα που αφορά στη συνολική διαχείριση των περιοχών του δικτύου NATURA 2000, θα έπρεπε να ορίζεται σε ένα ξεχωριστό Νόμο πολύ πιο λεπτομερή και πολύ καλυτέρα επεξεργασμένο σε τεχνικό επίπεδο. Το ΕΚΠΑΑ ιδρύθηκε από το Υπουργείο ως πολλά υποσχόμενος φορέας για την προστασία του περιβάλλοντος και στη συνέχεια αφέθηκε από το Υπουργείο να υποβαθμιστεί. Τώρα το ίδιο Υπουργείο τον μετονομάζει σε ΟΦΥΠΕΚΑ και του αναθέτει μια σειρά αρμοδιοτήτων σχετικών με την διαχείριση των ΠΠ, χωρίς να έχει προβλεφθεί η ελάχιστη απαιτούμενη δομή του και η αντίστοιχη απαιτούμενη χρηματοδότησή του, η οποία θα πρέπει (για να έχει κάποιες πιθανότητες επιτυχίας) εξαρχής να είναι εξασφαλισμένη από τον κρατικό προϋπολογισμό. Κατά την άποψή μας το συγκεκριμένο Σχέδιο Νόμου είναι μάλλον σε επίπεδο Προσχεδίου (με θετικές ιδέες σε αρκετά σημεία του) για το πως θα μπορούσε να διαμορφωθεί το σύστημα των ΠΠ αλλά σίγουρα όχι στο επίπεδο τελικού πλήρως επεξεργασμένου Σχεδίου ενός πλήρους και λειτουργικού συστήματος.

  • 17 Μαρτίου 2020, 22:47 | Χρήστος Πανταζόπουλος

    Ο όποιος οργανισμός δημιουργηθεί για τη διαχείρισης του φυσικού περιβάλλοντος πρέπει να είναι μόνον ΝΠΔΔ και όχι ΝΠΙΔ. Η διαχείριση του δημοσίου συμφέροντος δεν μπορεί να γίνει με μορφώματα εκτός Δημοσίου Δικαίου. Αλλιώς για ποιο λόγο το Πράσινο Ταμείο και το Κτηματολόγιο είναι Δημοσίου Δικαίου και μάλιστα μετά από απαίτηση των έξω.
    Όλα αυτά που αναφέρει ότι θα τα κάνει ο ΟΦΥΠΕΚΑ. Ένας νέος οργανισμός που θα χρειαστεί 2 έτη για να φτάσει να έχει λειτουργία, χωρίς υφιστάμενη στελέχωση ή πρότερη τεχνογνωσία θα ψάχνεται στα τυφλά τι και πως και με ποιον. Εκτός και εάν έχει σκοπό το ΥΠΕΝ να εκχωρεί όλες τις εργασίες σε μελετητικά γραφεία με αμφίβολα αποτελέσματα. Φαίνεται ότι δεν χρησιμοποιήθηκε τεχνογνωσία από το εξωτερικό για αυτά τα θέματα και τις αρμοδιότητες.
    Τα άρθρα 27-43 να αποσυρθούνε και τα εκσυγχρονιστεί ο θεσμός των υπαρχόντων ΦΔ στην πλάτη των υπαλλήλων και άμισθων ΔΣ (ΑΜΙΣΘΩΝ) καλύπτει η πολιτεία τις υποχρεώσεις της ως προς τις ευρωπαϊκές οδηγίες και ελληνική νομοθεσία για το φυσικό περιβάλλον και το μόνον που να μείνει να είναι η αναγνώριση της εργασίας των υπαλλήλων σε ΦΔ.

  • 17 Μαρτίου 2020, 21:08 | Μαρία Σαλωμίδη

    Λόγω ένδειας χρόνου, τα σχόλια παρατίθενται συνολικά και αφορούν κυρίως τα Άρθρα 26-47.

    Το παρόν σχέδιο νόμου έρχεται να καταργήσει το προϋπάρχον σχήμα (Ν. 4519) χαρακτηρίζοντάς το ως «αναποτελεσματικό». Είναι ωστόσο ευρέως γνωστό ότι η όποια αναποτελεσματικότητα οφειλόταν κατεξοχήν στην ολιγωρία της πολιτείας να στελεχώσει και να χρηματοδοτήσει σωστά τους ΦΔΠΠ και όχι στους ΦΔΠΠ καθεαυτούς, οι οποίοι έχουν εν γένει να παρουσιάσουν σημαντικό έργο παρά τα χρόνια προβλήματα.

    Ως εκ τούτου, η όποια αλλαγή σχήματος, εφόσον δεν προβλέψει ξεκάθαρα τα απαραίτητα μέσα και πόρους, είναι επίσης καταδικασμένη να αποτύχει. Θα ήταν πολύ πιο θεμιτό λοιπόν εάν η προσπάθεια της πολιτείας για «εκσυγχρονισμό της νομοθεσίας» επικεντρωνόταν σε αυτά τα προβλήματα αντί να αναλωνόμαστε στην αναδιαμόρφωση του πλαισίου, χάνοντας έτσι πολύτιμο χρόνο.

    Πιο συγκεκριμένα, η κατάργηση της αποκεντρωτικής και συμμετοχικής δομής των ΦΔ δημιουργεί ασυνέπεια ως προς την κοινοτική νομοθεσία (Οδηγία 92/43/ΕΟΚ) εφόσον δεν εξασφαλίζει την ανεξαρτησία, συμμετοχικότητα και τοπικότητα στην εκπόνηση σχεδίων διαχείρισης, όπως άλλωστε προβλέπεται και στο Στρατηγικό Σχέδιο Δράσης για τη Βιοποικιλότητα (Aichi Targets 2011-2020).

    Ενώ μεν φαίνεται να επιχειρείται άνοιγμα προς την κοινωνία και τους παραγωγικούς φορείς μέσω των «τοπικών Επιτροπών Διαχείρισης συμβουλευτικού χαρακτήρα» (Άρθρο 35), ο αριθμός των 5-11 μελών ανά επιτροπή στις τεράστιες πλέον χωρικές αρμοδιότητες των μόλις 24 (!) ΜΔΠΠ καθιστά τη ρύθμιση αυτή μάλλον προσχηματική παρά ουσιαστική στην εξασφάλιση συμμετοχικότητας.

    Εξαιρετικά ανησυχητικό είναι επίσης το γεγονός ότι στους σκοπούς του ΟΦΥΠΕΚΑ (Άρθρο 27) δεν αναφέρεται η προστασία της βιοποικιλότητας! Στις δε αρμοδιότητες του ΟΦΥΠΕΚΑ ή των ΜΔΠΠ δεν προβλέπεται η γνωμοδότηση / συμμετοχή σε περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις έργων τα οποία ενδέχεται να είναι επιζήμια για τις προστατευόμενες περιοχές και τα προστατευτέα αντικείμενα, όπως προβλεπόταν στον Ν. 4519 σύμφωνα και με το άρθρο 6.3 της Οδηγίας 92/43/ΕΟΚ. Αντ’ αυτού, η σχετική του δράση περιορίζεται στη «διατύπωση εκτιμήσεων για τις ενδεχόμενες περιβαλλοντικές επιπτώσεις των τομεακών αναπτυξιακών πολιτικών»!

    Εξίσου προβληματική είναι η κατάργηση της αρμοδιότητας φύλαξης από τους ΜΔΠΠ, γεγονός που υπήρξε ανέκαθεν ακανθώδες. Χρειάζεται ριζική αναθεώρηση προκειμένου να προβλεφθεί ικανό σε αριθμό και προσόντα προσωπικό με ανακριτικά καθήκοντα. Τουλάχιστον για το θαλάσσιο περιβάλλον, είναι καλά γνωστό ότι το Λιμενικό Σώμα δεν διαθέτει ούτε τις γνώσεις, ούτε τους πόρους, ούτε τα μέσα για να αναλάβει αυτό τον αναγκαίο ρόλο.

    Προκειμένου να έχουν νόημα οι μεταβατικές διατάξεις του Άρθρου 43 ώστε πράγματι να εξυπηρετηθεί η συνέχεια των έργων και των δεσμεύσεων των υπάρχοντων ΦΔΠΠ, πρέπει να προβλεφθούν επιπλέον: α) ικανή μεταβατική περίοδος (τουλάχιστον έως τη λήξη της τρέχουσας προγραμματικής περιόδου 31-12-2023), β) καμία μεταβολή/κατάργηση του ισχύοντος πλαισίου τουλάχιστον έως την πλήρη οργάνωση και στελέχωση των ΜΔΠΠ, και γ) ασφαλής μετάβαση όλου του τρέχοντος προσωπικού, τόσο των 28 παλαιότερων όσο και των 8 νεότερων ΦΔΠΠ.

    Χρειάζεται επιπλέον να προβλεφθεί ανοικτή και διαφανής διαδικασία σύστασης του ΟΦΥΠΕΚΑ (επιλογή μελών και προέδρου) η οποία δεν φαίνεται να διασφαλίζεται από τα προβλεπόμενα του Άρθρου 28.

    Τέλος, σε ό,τι αφορά τα υπόλοιπα άρθρα και δη όσα αναφέρονται σε επιτρεπόμενες και μη δραστηριότητες εντός των ΠΠ, εντοπίζονται σημαντικά προβλήματα και ελλείψεις -όπως ήδη επισημάνθηκε από σχετικούς φορείς και πρόσωπα (υπάλληλοι ΥΠΕΝ, Επιτροπή Φύση 2000, Green Tank, WWF κ.α) και θα ήταν σκόπιμο να δοθεί περισσότερος χρόνος και να εξασφαλιστούν ουσιαστικότερες διαβουλευτικές διαδικασίες πριν την τελική τους διαμόρφωση.

  • 17 Μαρτίου 2020, 21:13 | WWF Ελλάς

    Παρ. 4: Στη διάταξη αυτή δεν διευκρινίζεται η σχέση μεταξύ του υπουργείου και του ΟΦΥΠΕΚΑ και ειδικότερα σχετικά με την εφαρμογή της πολιτικής που χαράσσει το υπουργείο με αναφορά στο Σχέδιο Δράσης του άρθρου 42 του παρόντος νομοσχεδίου. Ο επιτελικός και συντονιστικός ρόλος του υπουργείου δεν καθορίζεται σαφώς, και δεν διασφαλίζεται η εκτέλεση των αρμοδιοτήτων του υπουργείου όπως προβλέπονται στο άρθρο 23 παρ. 1 και 3 του π.δ. 132/2017 ως μέρος της συνταγματικής υποχρέωσης του για την προστασία του περιβάλλοντος (άρθρο 24 Σ). Επίσης, δεν προβλέπονται διαδικασίες για την εποπτεία, παρακολούθηση και αξιολόγηση του έργου του ΟΦΥΠΕΚΑ από το ΥΠΕΝ.
    Η αναφορά σε σκοπούς που σχετίζονται με την “προώθηση και υλοποίηση δράσεων βιώσιμης ανάπτυξης και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής” δεν υποστηρίζεται από τις προβλεπόμενες αρμοδιότητες του οργανισμού και οι αρμοδιότητες αυτές δεν εντάσσονται σε ένα συνεκτικό πλαίσιο σε ό,τι αφορά την πολιτική του ΥΠΕΝ σε αυτά τα θέματα και με τις απαραίτητες συνέργειες με αρμόδιους φορείς στους τομείς αυτούς. Επιπλέον, η έμφαση φαίνεται να είναι στη “διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών”, ενώ σημαντικά και αλληλένδετα κρίσιμα θέματα, όπως η προστασία οικοτόπων και ειδών εκτός προστατευόμενων περιοχών – παρά την κομβική τους σημασία για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας – δεν περιέχονται στους σκοπούς και – εν μέρει – στις αρμοδιότητες του νέου αυτού οργανισμού.

    Παρ. 5 εδάφιο ια: Η εισήγηση και προώθηση νομοθετημάτων αποτελεί σημαντική νομοθετική αρμοδιότητα του υπουργείου στο πλαίσιο της άσκησης δημόσιας εξουσίας και δεν μπορεί να αποτελέσει αρμοδιότητα ενός ΝΠΙΔ.

    Παρ. 6: Δεν είναι σαφές γιατί η διάταξη αυτή προβλέπει ξεχωριστά αρμοδιότητες που αφορούν στην κλιματική αλλαγή όταν αυτές τυγχάνουν γενικότερης εφαρμογής για την προστασία του περιβάλλοντος αλλά και των προστατευόμενων περιοχών ειδικότερα (πχ στοιχεία β΄, γ΄και δ΄).
    Επίσης σε ό,τι αφορά τις αρμοδιότητες του ΟΦΥΠΕΚΑ για την κλιματική αλλαγή, θα πρέπει να προβλεφθεί συντονισμός και συνέργειες μεταξύ του οργανισμού αυτού με υφιστάμενους φορείς με αρμοδιότητα στα θέματα αυτά (πχ Συμβούλιο Προσαρμογής για την κλιματική αλλαγή) και τα σχετικά εργαλεία (πχ Εθνική Στρατηγική για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και τα σχετικά Περιφερειακά σχέδια).

  • 17 Μαρτίου 2020, 21:47 | Φορείς κ Κινήσεις για την προστασία των ρεμάτων

    Η δημόσια διαβούλευση ενός τόσο σημαντικού νομοσχεδίου για τις προστατευόμενες περιοχές της χώρας με τίτλο «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας», εν μέσω καραντίνας στην οποία έχει μπει η χώρα μας και κατ’οίκον περιορισμού των πολιτών, δεν προάγει τις αρχές της διαβούλευσης και της απρόσκοπτης συμμετοχής σε αυτή σύμφωνα με τα οριζόμενα στη σύμβαση Aarhus, σχετικές οδηγίες ΕΕ και την εθνική νομοθεσία. Ενδεικτικά, υπάρχει αδυναμία σύγκλισης συλλόγων, κινημάτων πολιτών, περιβαλλοντικών ΜΚΟ κλπ, αλλά και οργάνων των οποίων οι απόψεις είναι καίριες για το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο όπως πχ Επιτροπή Φύση 2000. Η απομακρυσμένη επαφή μέσω διαδικτύου δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις διαδικασίες ζωντανού διαλόγου εντός των συλλογικοτήτων και οργάνων τα οποία αδυνατούν να συγκληθούν ώστε να λάβουν αποφάσεις.
    Ζητάμε λοιπόν να πράξετε το αυτονόητο και να αποσύρετε το νομοσχέδιο με τίτλο «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας» και τη σχετική διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης τουλάχιστον έως ότου επανέλθει η χώρα στην κανονικότητα.
    Δεδομένου όμως ότι η δημόσια διαβούλευση κακώς μέχρι σήμερα δεν έχει αποσυρθεί, υποβάλλουμε τις παρακάτω σύντομες παρατηρήσεις και επιφυλασσόμαστε για πιο αναλυτικές παρατηρήσεις και προτάσεις, ύστερα από μια πιο εκ βάθους μελέτη και σύγκλιση των οργάνων μας προκειμένου να παρθούν συλλογικές αποφάσεις:
    Η δημιουργία του ΟΦΥΠΕΚΑ ως οργανισμού που ανήκει στο Υπουργείο Περιβάλλοντος, ταυτόχρονα με τη διάλυση των ΦΔΠΠ και την αντικατάστασή τους από τις ΜΔΠΠ ως τμήματα του ΟΦΥΠΕΚΑ, καταργεί την ανεξαρτησία που είχαν οι ΦΔΠΠ από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία, οπότε η δουλειά τους και κυρίως οι γνωμοδοτήσεις τους δε θα μπορούν να είναι ανεξάρτητες και αντικειμενικές υπέρ του προστατευταίου αλλά θα υπόκεινται στις πιέσεις των εκάστοτε πολιτικών προϊσταμένων τους.

  • 17 Μαρτίου 2020, 20:08 | ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΦΔ ΕΘΝΙΚΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΣΧΙΝΙΑ – ΜΑΡΑΘΩΝΑ, ΥΜΗΤΤΟΥ ΚΑΙ ΝΟΤΙΟΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ

    ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
    Το παρόν κεφάλαιο του σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) είναι εξαιρετικά ασαφές και χωρίς αναφορά σε μεταβατικό στάδιο. Καθώς δεν φαίνεται να υπάρχει στρατηγική ή σχέδιο αντιμετώπισης των όποιων προβλημάτων προκύπτουν, τα οποία θα είναι πολλά και προφανώς δεν θα ανακύπτουν ταυτόχρονα, αυτό θα έχει ως συνέπεια να απαιτούνται αναρίθμητες νομοθετικές παρεμβάσεις με αντίστοιχες καθυστερήσεις χρόνου, αδυναμία λειτουργίας τόσο του κεντρικού Φορέα, αλλά και των περιφερειακών μονάδων όπως ορίζονται. Στην πράξη ακυρώνεται το αποκεντρωμένο υπάρχον σύστημα διαχείρισης και προστασίας της βιοποικιλότητας μέσω της συμμετοχής τοπικών φορέων και εξειδικευμένων εκπροσώπων της επιστημονικής κοινότητας και διαμορφώνεται ένα μοντέλο συγκεντρωτικό (με έδρα στην Αθήνα).
    Το πιο σημαντικό είναι πως χάνεται η αυτοτέλεια των ΦΔΠΠ και ο ρόλος τους στη διατήρηση της βιοποικιλότητας, αφού υποβαθμίζονται σε επίπεδο Τμήματος. Δηλαδή οι φορείς που κατέβαλλαν τεράστιες προσπάθειες να εδραιωθούν στην τοπική κοινωνία καταλήγουν να γίνουν Τμήματα. Κατά συνέπεια, είναι αμφίβολο αν θα μπορούν τα νέα Τμήματα (οι Μονάδες Διαχείρισης) να μεταφέρουν σε κεντρικό επίπεδο τις ιδιαιτερότητες και τα προβλήματα κάθε Προστατευόμενης Περιοχής.
    Ειδικότερα επί του άρθρου:
    1. Δεν γίνεται αναφορά στην προστασία και διατήρηση των ΠΠ παρά μόνο στην διαχείριση αυτών.
    2. Η παρ.2 δεν θα πρέπει να περιλαμβάνει τους κανόνες ιδιωτικής οικονομίας.
    3. Οι ΦΔΠΠ ως θεσμός δεν κρίθηκε ποτέ ως αποτυχημένος, η υποστήριξη αυτών κεντρικά δεν ήταν η ενδεδειγμένη. Οι όποιες αλλαγές στο σύστημα θα έπρεπε να περιμένουν τα αποτελέσματα των ΕΠΜ και των Σχεδίων Διαχείρισης.

  • 17 Μαρτίου 2020, 20:06 | ΑΡΧΕΛΩΝ Σύλλογος για την Προστασία της Θαλάσσιας Χελώνας

    Σε συνέχεια του σχολίου στο άρθρο 26, και αφού προσδιοριστούν εκεί οι διοικητικές μονάδες που επωμίζονται την ευθύνη του κάθε φορέα με τη συμμετοχή του στο Σύστημα Διοίκησης Προστατευόμενων Περιοχών, κρίνουμε ότι χρειάζεται ρητή αναφορά στις αντίστοιχες αρμοδιότητες του ΟΦΥΠΕΚΑ. Σε αυτές είναι ιδιαίτερα απαραίτητη η αρμοδιότητα του ΟΦΥΠΕΚΑ για τη μέριμνα φύλαξης των περιοχών και τα ανακριτικά καθήκοντα που ενδεχομένως είναι δυνατόν να έχουν οι εργαζόμενοι σε αυτόν σε συνεργασία με τις λοιπές ανακριτικές αρχές.

  • 17 Μαρτίου 2020, 19:01 | Ελένη Κ.

    Από την μέχρι σήμερα εμπειρία, ο νέος Οργανισμός κινδυνεύει να λειτουργεί σύμφωνα με την εκάστοτε πολιτική βούληση και αυτό θα συνεπάγεται στην προβληματική ενδεχομένως λειτουργία του συνολικού Συστήματος Διακυβέρνησης των ΠΠ και φυσικά με σημαντικό αρνητικό αντίκτυπο στη λειτουργία των Μονάδων και άρα των ΠΠ που είναι και το ζητούμενο.
    Δεν ξέρω κατά πόσο θα είναι λειτουργικό, ο Οργανισμός να αναλάβει και την αρμοδιότητα Αειφόρου Ανάπτυξης & Κλιματικής Αλλαγής. Πόσο μάλλον όταν υπάρχει η αντίστοιχη Διεύθυνση Κλιματικής Αλλαγής και Ποιότητας της Ατμόσφαιρας του ΥΠΕΝ. Στο σχέδιο νόμου (άρθρο 27.6) δε γίνεται λόγος σύνδεσης των αρμοδιοτήτων του ΟΦΥΠΕΚΑ με την εν λόγω Δ/νση. (Απαράδεκτο που αυτή την περίοδο της διαβούλευσης, η ιστοσελίδα του ΥΠΕΝ είναι εκτός λειτουργίας-τουλάχιχτον για αρκετές ημέρες).

  • 17 Μαρτίου 2020, 19:59 | ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού

    1. σχόλιο επί παρ. 1 εδ. θ):
    Για την εξασφάλιση της διαφάνειας προτείνεται για τις κάθε είδους συμβάσεις, αναθέσεις κλπ να τηρηθεί η διαδικασία « Περί δημοσίων συμβάσεων»

    2. Γενικό σχόλιο επί του άρθρου 27 συνολικά:
    Εάν η Δημόσια διαβούλευση είχε τη μορφή ενός διαλόγου, όπως θα έπρεπε, θα είχαμε τα εξής ένα ερωτήματα:
    Δε θα έπρεπε να έχει ο ΟΦΥΠΕΚΑ να έχει τη δυνατότητα να χαράσσει ο ίδιος πολιτική ως διοικητικά και οικονομικά αυτοτελές ΝΠΙΔ, τουλάχιστον όσον αφορά τα αντικείμενα της αρμοδιότητας του?
    Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού πιστεύει ότι αυτό είναι απαραίτητο αλλά δεν είναι σαφές από το κείμενο του νομοσχεδίου/

    Θεωρούμε θετική τη δημιουργία ενός κεντρικού συντονιστικού οργάνου για τη διαχείριση των ΠΠ. Ο ρόλος του ΟΦΥΠΕΚΑ είναι βαρύς, πολυσχιδής και ιδιαίτερα απαιτητικός. Είναι αναγκαίο να έχει την απαραίτητη στελέχωση (από γραμματειακή και τεχνική υποστήριξη μέχρι επιστημονική ομάδα) και οικονομικούς πόρους για να φέρει εις πέρας αυτό το τεράστιο έργο. Σημειώνουμε, ότι στο παρελθόν, συγκεκριμένες ελληνικές διοικήσεις, έχουν αρνηθεί να αξιοποιήσουν ακόμα και ευρωπαϊκούς πόρους που είχαν διατεθεί από Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπέρ των προστατευόμενων περιοχών. Είναι λοιπόν σημαντικό να μπορεί ο ΟΦΥΠΕΚΑ να αντλεί πόρους από το Πράσινο Ταμείο και να ανακοινώσει η σημερινή διοίκηση τις κατηγορίες και τον αριθμό του προσωπικού που εκτιμά ότι θα στελεχώσει το νέο αυτό οργανισμό.

  • 17 Μαρτίου 2020, 18:21 | Λάουρα

    παρ.1 δεν είχαν τι να κάνουν το ΕΚΠΑΑ του έδωσαν κάποια αξία. Αν παραμείνει ΝΠΙΔ (ως ΟΦΥΠΕΚΑ) τότε το ΥΠΕΝ να είναι έτοιμο για άμεση καταγγελία στην Ε.Ε.
    Παρ. 2 φορέας εντός της Γενικής Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημόσιας Διοίκησης και μάλιστα με υποχρέωση από την Ε.Ε., είναι δυνατόν να λειτουργεί με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας;;;;; οξύμωρο; παράλογο; Περιμένουμε την απόσυρση της παρ.
    Γενικά, αυτό το μόρφωμα με την επωνυμία ΟΦΥΠΕΚΑ δεν αντιστοιχεί σε εθνική περιβαλλοντική πολιτική που ασκείται από κυρίαρχο κράτος μέλος της Ε.Ε.

  • 17 Μαρτίου 2020, 17:45 | MedINA

    Η δημιουργία του ΟΦΥΠΕΚΑ φαίνεται ότι κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση αφού μάλλον λύνει μια σειρά από γραφειοκρατικές και διαχειριστικές υποχρεώσεις που μέχρι στιγμής επωμίζονται οι ΦΔΠΠ και οι οποίες εν μέρει διοχετεύονται στο επιστημονικό προσωπικό που έχει προσληφθεί για την πραγματοποίηση έρευνας, παρακολούθησης και φύλαξης. Το θέμα εδώ είναι πώς θα μπορέσει ξαφνικά να λειτουργήσει ένας τέτοιος οργανισμός; Xρειάζεται να προβλεφθεί μία μεταβατική περίοδος. Επιπλέον, υπάρχουν νομικές και διοικητικές ελλείψεις ως προς τη σύστασή του.

    Συντασσόμαστε με τις παρατηρήσεις και προσθήκες του ‘The Green Tank’.

  • 17 Μαρτίου 2020, 17:08 | Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία

    Η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, η Καλλιστώ και η Ελληνική Εταιρία για την Προστασία της Φύσης παραπέμπουν στα σχόλια που έχουν αναρτήσει από κοινού στο άρθρο 1 του Σχεδίου νόμου και τα οποία αφορούν συνολικά το Σχέδιο νόμου.

    Οι διατάξεις που περιέχονται στα άρθρα 1 έως 47 του Σχεδίου νόμου παραβιάζουν το άρθρο 24 του Συντάγματος, το γράμμα και το πνεύμα της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, όπως έχει ερμηνευθεί από το Δικαστήριο της ΕΕ, γενικές αρχές, όπως η αρχή της πρόληψης και θεμελιώδη δικαιώματα, όπως το άρθρο 37 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.

    Ακόμη, καταγγέλλεται η προσχηματικότητα της διαδικασίας διαβούλευσης, καθώς το ΥΠΕΝ δεν έκανε δεκτό το κοινό αίτημα των περιβαλλοντικών οργανώσεων για παράταση της διαδικασίας διαβούλευσης, παρά τις εξαιρετικές συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί το τελευταίο διάστημα – ελέω κοροναϊού – και παρά το ότι κατά την πρόσφατη διμηνιαία συνάντηση με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, τον Φεβρουάριο 2020, υπήρξε διαβεβαίωση προς όλες τις περιβαλλοντικές οργανώσεις που ήταν παρούσες ότι θα υπήρχε επαρκής χρόνος για τη διαβούλευση.

  • 17 Μαρτίου 2020, 16:28 | Βαγγέλης Ι. Παράβας

    2. Βασικό προβληματικό θέμα που προκύπτει αφορά στο ρόλο, τις αρμοδιότητες και τις ευθύνες του ΟΦΥΠΕΚΑ σε σχέση με τις υφιστάμενες κεντρικές δομές για τη διαχείριση και την ευθύνη προστασίας της φύσης (ειδικά το ΥΠΕΝ και η Επιτροπή Φύση 2000 και σε σχέση με την νομοθεσία που τις διέπει, συμπεριλαμβανομένου και του συντάγματος). Επίσης η δομή και η λειτουργία του ΟΦΥΠΕΚΑ περιγράφονται πολύ συνοπτικά στο παρόν σχέδιο νόμου παραπέμποντας την εξειδίκευση όρων και λεπτομερειών σε μελλοντικά σχετικά νομοθετήματα, διατηρώντας έτσι μία μεγάλη ασάφεια που θα μπορούσε να αποφευχθεί εκ των προτέρων.

    3. Στο άρθρο 27 η ευθύνη και αρμοδιότητες του ΟΦΥΠΕΚΑ περιορίζονται (παρ. 5) στις Προστατευόμενες Περιοχές, και (παρ. 6) στην προώθηση της Αειφόρου Ανάπτυξης και στην αντιμετώπιση της Κλιματικής Αλλαγής. Αυτή η διατύπωση περιορίζει ιδιαίτερα τις ευθύνες και αρμοδιότητες του νέου φορέα για ευρύτερα θέματα που άπτονται της ενωσιακής και εθνικής περιβαλλοντικής νομοθεσίας, αφήνοντας εκτός προσταυτέα αντικείμενα και εθνικές στρατηγικές/νομοθεσίες σχετικές με την προστασία της φύσης και του φυσικού κεφαλαίου (δάση, αλιεία, κλπ) που δεν καλύπτονται στο στενό αυτό πλαίσιο.

  • 17 Μαρτίου 2020, 16:54 | MEDASSET

    Γενικά σχόλια: H κλιμάκωση της οργανωτικής διάταξης θα επιφέρει συγχύσεις μεταξύ σαφήνειας των ρόλων και των καθηκόντων. Περιγράφονται στο σύνολο των άρθρων πολλές δομές και δεν είναι ξεκάθαρο ποιος γνωμοδοτεί και σε ποιον, ποιος αποφασίζει, ποιος είναι υπεύθυνος για τα επιτακτικά και έκτακτα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν στην καθημερινότητα. Αυτό εκτιμούμε πως θα επιφέρει καθυστερήσεις στην επίλυση προβλημάτων (ειδικά των έκτακτων) καθώς και στις σημαντικές λήψεις αποφάσεων, όπως και στις καταρτίσεις κειμένων (σχεδίων διαχείρισης, μεταβατικών διατάξεων κλπ). Δε φαίνεται πουθενά ξεκάθαρα το υπόβαθρο των ανθρώπων που θα στελεχώσουν τις διάφορες δομές εκτός από τις Επιτροπές Διαχείρισης.

    Ειδικά: Επί του Άρθρου 27βιι) ‘υποστηρίζουν τη διαδικασία σχεδιασμού, λήψης αποφάσεων και αξιολόγησης των πολιτικών διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών’. Δεν είναι ξεκάθαρο ποιον υποστηρίζουν.
    27γ) όπου αναφέρεται η Εθνική Στρατηγική και το 5ετές Σχέδιο Δράσης, αναρωτιόμαστε που αντιστοιχούν αυτά τα δοκίμια. Επίσης στο σημείο ‘δείκτες απόδοσης’ δεν μας είναι ξεκάθαρο ποιοι είναι αυτοί οι κατάλληλοι δείκτες.
    27ια)’ Εισηγείται’, δεν είναι ξεκάθαρο σε ποιον εισηγείται.

  • 17 Μαρτίου 2020, 15:03 | Φορέας Διαχείρισης Πάρνωνα, Μουστού, Μαινάλου και Μονεμβασίας

    Στο σκοπό του ΟΦΥΚΕΠΑ δεν αναφέρεται πουθενά η διατήρηση της βιοποικιλότητας ή του φυσικού περιβάλλοντος ή του φυσικού κεφαλαίου, ώστε να υπάρχει ορθολογική διαχείριση των Προστατευόμενων Περιοχών. Θα πρέπει να υπάρχει ρητή αναφορά.
    Δημιουργείται ένα κεντρικό σύστημα αποφάσεων και γνωμοδοτήσεων (εάν υπάρχουν), και ακυρώνεται στην πράξη το έως τώρα ισχύον αποκεντρωμένο σύστημα διαχείρισης, με τη συμμετοχή τοπικών φορέων σε υψηλό επίπεδο αποφάσεων. Το σύστημα αυτό έχει χαρακτηριστεί επανειλημμένως ως επιτυχές, έχει γίνει πλέον αποδεκτό από τις τοπικές κοινωνίες και έχει λειτουργήσει αποτελεσματικά για δεκαετίες, συμβάλλοντας ουσιαστικά στην αειφόρο ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών, παρά την έλλειψη σταθερής χρηματοδότησης, μόνιμου προσωπικού και υποστήριξης από την κεντρική διοίκηση. Ύστερα από την υποβάθμιση των ΦΔΠΠ σε επίπεδο Τμήματος δύσκολα θα μπορέσουν να ληφθούν υπόψη και να μεταφερθούν σε κεντρικό επίπεδο οι ιδιαιτερότητες και τα προβλήματα της κάθε περιοχής, ώστε να υπάρξει περιβαλλοντικά αποδοτική διαχείριση.
    Κρίνουμε πως ο νέος Οργανισμός (ΟΦΥΠΕΚΑ) δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στην ορθή λειτουργία και στην αντιμετώπιση των προβλημάτων των ΜΔΠΠ λόγω του μεγάλου όγκου ενώ τώρα λύνονται τοπικά μέσω των ΔΣ των ΦΔΠΠ.

    Ως γενική παρατήρηση, εκτιμούμε πως το νομοσχέδιο δεν αποτελεί ουσιαστικό σχεδιασμό διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών. Τα Σχέδια Διαχείρισης και οι ΕΠΜ που ήδη εκπονούνται από το ΥΠΕΝ είναι αυτά που θα καθορίσουν τον ορθό τρόπο διαχείρισης και ο όποιος σχεδιασμός θα πρέπει να έπεται της κατάρτισης των Σχεδίων Διαχείρισης και ΕΠΜ. Επιπλέον, η συνολική προσέγγιση είναι λανθασμένη, καθώς φαίνεται πως Εθνικά Πάρκα, Εθνικοί Δρυμοί, Περιφερειακά Πάρκα κλπ περνούν σε δεύτερη μοίρα και δεν είναι ξεκάθαρο ποιος θα τα διαχειρίζεται. Οι αρχικοί 28 ΦΔΠΠ λειτουργούσαν έχοντας ως πυρήνα κάποια περιοχή του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών και όχι βάσει των περιοχών Natura 2000.

    ΔΣ του Φορέα Διαχείρισης Πάρνωνα, Μουστού, Μαινάλου και Μονεμβασίας
    &
    Αν. Διευθυντής ΦΔ – Μπόγλης Αργύριος

  • 17 Μαρτίου 2020, 13:16 | Ευάγγελος Παππάς

    Η ανάγκη για μια κεντρική δομή υποστήριξης και συντονισμού ως βασικής συνιστώσας στο Σύστημα Διακυβέρνησης Προστατευόμενων Περιοχών ήταν μια σημαντικότατη έλλειψη και αποτελεί μια ουσιαστική προσθήκη με το νόμο αυτόν.
    Όμως το όλο σύστημα είναι σημαντικά δημοσιοκεντρικό και επί της ουσίας δεν διασφαλίζεται η τοπικότητα, που αποτελεί και βασική προϋπόθεση επιτυχίας της διαχείρισης και διατήρησης των προστατευόμενων περιοχών. Επίσης είναι αναγκαίο να διασφαλίζεται η χρηματοδότηση της διαχείρισης πέραν των δημοσίων πόρων που δεν επαρκούν. Στο πλαίσιο αυτό προτείνονται στη συνέχεια προσθήκες ή τροποποιήσεις με βάση:
    • Καινοτόμες αντιλήψεις διαχείρισης των περιοχών προστασίας, νέες δομές συνεργασίας δημόσιου, κοινωνικού και ιδιωτικού τομέα, καθώς και νέα εργαλεία και σχέδια χρηματοδότησης της διαχείρισης πέραν των δημοσίων πόρων.
    • Τη μετάβαση από την προστατευτική λογική στη σύγχρονη της διαχείρισης και την αξιοποίηση των πόρων και των ανταποδοτικών υπηρεσιών μιας προστατευόμενης περιοχής και επαναφορά μέρους των κερδών στη διαχείριση.
    • Τον ιδιωτικό τομέα και την απελευθέρωση νέων δυναμικών ανάπτυξης και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας σε δύο επίπεδα: α) Επιχειρηματικότητα στις προστατευόμενες περιοχές και β) Συμβολή του ιδιωτικού τομέα και της επιχειρηματικότητας στη χρηματοδότηση της διαχείρισης.

    Με στόχο τη διεύρυνση των δυνατοτήτων χρηματοδότησης αλλά και προγραμματισμού του ΟΦΥΠΕΚΑ και των ΜΔΠΠ προτείνονται οι κάτωθι προσθήκες στο άρθρο 27 μετά την παρ. 6:
    7. Μπορεί να συμμετέχει ως δυνητικός δικαιούχος σε ειδικά προγράμματα ενίσχυσης του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας ή άλλου Υπουργείου για δράσεις προστασίας και διαχείρισης περιβάλλοντος καθώς και για δράσεις αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής.
    8. Μπορεί να προτείνει σε συνεργασία με τις ΜΔΠΠ της σχετικής χωρικής ενότητας προς τους αρμόδιους φορείς Ολοκληρωμένες Χωρικές Επενδύσεις (ΟΧΕ), για τις οποίες δύναται να ορίζεται ενδιάμεσος φορέας διαχείρισης. Αντίστοιχα μπορεί να προτείνει και να συμμετέχει σε Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (Σ.Δ.Ι.Τ).
    8. Μπορεί να προτείνει σε συνεργασία με τις ΜΔΠΠ της σχετικής χωρικής ενότητας προς τους αρμόδιους φορείς Ολοκληρωμένες Χωρικές Επενδύσεις (ΟΧΕ), για τις οποίες ορίζεται εξαρχής ενδιάμεσος φορέας διαχείρισης.
    Οι παράγραφοι 7 και 8 αριθμούνται 9 Και 10 αντίστοιχα.

  • 17 Μαρτίου 2020, 11:03 | ΓΕΩΡΓΙΑ Κ.

    Οι Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών εισήχθησαν για πρώτη φορά ως έννοια με τον Ν. 2742/99 ο οποίος εισήγαγε για πρώτη φορά τις έννοιες της συμμετοχικότητας και της διαβούλευσης στη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών. Αυτά ακριβώς ήταν και τα στοιχεία που διαφοροποιούσαν τους Φορείς Διαχείρισης από την αποστειρωμένη λειτουργία μιας υπηρεσίας. Αυτή τη στιγμή δημιουργείται ένα κεντρικό ΝΠΙΔ ούτε καν ΝΠΔΔ που θα έχει την «ευθύνη» της διοίκησης μιας ΠΠ από το γραφείο!!! χωρίς να γνωρίζει τις ιδιαιτερότητες της.

  • 17 Μαρτίου 2020, 01:36 | Εταιρία Προστασίας Πρεσπών

    – Παράγραφος 2: «Ο ΟΦΥΠΕΚΑ… λειτουργεί προς όφελος του δημοσίου συμφέροντος κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας»: πώς μεταφράζεται αυτό σε νομικούς όρους; Σημαίνει κάτι περισσότερο από το ότι πρόκειται για ΝΠΙΔ εποπτευόμενο από τον υπουργό περιβάλλοντος και ανήκει στους φορείς γενικής κυβέρνησης; Αν δεν υπακούει στον βασικό κανόνα της επιδίωξης του κέρδους καθότι δημοσίου κοινωφελούς σκοπού, σύμφωνα με ποιους κανόνες «της ιδιωτικής οικονομίας λειτουργεί»;
    – Κατά τη παράγραφο 4, σημείο α, ο ΟΦΥΠΕΚΑ δεν φαίνεται να έχει ευρεία αρμοδιότητα για την διατήρηση της βιοποικιλότητας αλλά μόνο για τη διαχείριση των ΠΠ
    – Κατά τις διατυπώσεις της παραγράφου 5, σημείο β, δεν κάνει ο ίδιος ο ΟΦΥΠΕΚΑ έρευνα, παρακολούθηση και διαχείριση αλλά μόνο συντονίζει άλλους, ενώ δεν φαίνεται να αφορούν οι προβλεπόμενες έρευνες και μελέτες τις προστατευόμενες περιοχές τις ίδιες αλλά τη διαδικασία της διαχείρισης και την διακυβέρνησή τους.
    – Παράγραφος 5, σημείο γ: Ποια εθνική στρατηγική και σχέδιο δράσης είναι αυτά; Νέα στρατηγική; Δεν πρέπει να προσδιοριστεί σε τι αφορούν;
    – Παράγραφος 5, σημείο στ: Δεν είναι καθόλου σαφές τι σημαίνει με τη φράση «δίκτυα σε βάση ετήσιας παρακολούθησης»;
    – Παράγραφος 5, σημείο ζ: «χρηματοδότηση των εθνικών επιχειρησιακών προγραμμάτων»; Μα αυτά τα ίδια τα επιχειρησιακά προγράμματα είναι χρηματοδοτικά μέσα, τι εννοείτε εδώ;
    – Παράγραφος 5, σημείο ιγ: Ασύνταχτο;
    – Από αυτή τη διάταξη λείπουν όλες οι αρμοδιότητες που υποτιθεμένως θα έχουν οι τοπικές δομές, που αποτελούν τμήματα αυτού του οργανισμού. Δεν μπορείς να έχεις μονάδες σε επίπεδο τμήματος που να έχουν αρμοδιότητες που δεν έχει ο ίδιος ο βασικός οργανισμός. Δεν βγάζει νομοτεχνικό νόημα.

  • 16 Μαρτίου 2020, 23:40 | ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥ ΦΟΡΕΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΑΡΛΑΣ-ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ-ΚΕΦΑΛΟΒΡΥΣΟΥ ΒΕΛΕΣΤΙΝΟΥ-ΔΕΛΤΑ ΠΗΝΕΙΟΥ

    Διαφωνούμε επί της αρχής με την κατάργηση των 36 ΦΔΠΠ και τη δημιουργία του ΟΦΥΠΕΚΑ. Η προτεινόμενη δομή είναι συγκεντρωτικού και Αθηνοκεντρικού χαρακτήρα. Οι σύγχρονες απαιτήσεις της διακυβέρνησης απαιτούν αποκέντρωση των αρμοδιοτήτων, πόσο μάλλον η προστασία της βιοποικιλότητας που διαφέρει από περιοχή σε περιοχή κάνει ακόμη μεγαλύτερη την ανάγκη της άμεσης επαφής των ληπτών αποφάσεων με την εκάστοτε περιοχή.
    Η ηγεσία του ΥΠΕΝ επανειλημμένα και ψευδώς λοιδορεί το πολύτιμο μακρόχρονο έργο των ΦΔΠΠ και επικαλείται ένα από τα επιχειρήματα τη δυσλειτουργία στη διεξαγωγή των Διοικητικών Συμβουλίων. Μα ίσα ίσα με αυτή τη δομή το ΔΣ του ΟΦΥΠΕΚΑ θα επωμιστεί όλα τα θέματα, όλες τις εγκρίσεις των 24 ΜΔΠΠ γεγονός που θα διογκώσει τη γραφειοκρατία. Ήδη η ημερήσια διάταξη του κάθε ΔΣ από τους 36 ΦΔΠΠ περιλαμβάνει περίπου 20 θέματα, γεγονός που θα έχει ως αποτέλεσμα τη συγκέντρωση μιας τεράστιας ατζέντας σε κάθε ΔΣ του ΟΦΥΠΕΚΑ. Ακόμη και αν κάποιες αρμοδιότητες δοθούν στους Γενικούς Διευθυντές, αυτοί είναι μόλις δύο γεγονός που συνεπάγεται πως αρκετά έγγραφα προς διεκπεραίωση θα καθυστερούν σημαντικά.
    Το πρόβλημα με τη προστασία και διαχείριση των Π.Π. δεν ήταν ποτέ η διάρθρωση του μοντέλου διακυβέρνησης, αλλά η ελλιπής χρηματοδότηση και η υποστελέχωση των ΦΔΠΠ σε συνδυασμό με τη μη ύπαρξη προσωπικού αορίστου χρόνου. Ύστερα από μόλις δύο χρόνια από το Ν4519/2018 η νέα ηγεσία του ΥΠΕΝ αλλάζει οριστικά τη δομή της προστασίας των Π.Π. πιστεύοντας πως αυτή θα επιφέρει μια πιο αποτελεσματική άσκηση πολιτικής. Όμως, χάνει το δάσος και βλέπει μόνο το δέντρο, διότι αν οι ΜΔΠΠ είναι υποστελεχωμένες με ελλιπής χρηματοδότηση καμία βελτίωση δεν πρόκειται να παρατηρηθεί σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο.

  • 16 Μαρτίου 2020, 20:44 | ΓΕΩΡΓΙΑ Κ.

    Οι Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών εισήχθησαν για πρώτη φορά ως έννοια με τον Ν. 2742/99 ο οποίος εισήγαγε για πρώτη φορά τις έννοιες της συμμετοχικότητας και της διαβούλευσης στη διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών. Αυτά ακριβώς ήταν και τα στοιχεία που διαφοροποιούσαν τους Φορείς Διαχείρισης από την αποστειρωμένη λειτουργία μιας υπηρεσίας. Αυτή τη στιγμή δημιουργείται ένα κεντρικό ΝΠΙΔ ούτε καν ΝΠΔΔ που θα έχει την «ευθύνη» της διοίκησης μιας ΠΠ από το γραφείο!!! χωρίς να γνωρίζει τις ιδιαιτερότητες της .

  • 16 Μαρτίου 2020, 20:24 | DALAKA

    Στο άρθρο 27:
    Παρ. ζ) Μη κατανοητό κείμενο. Σε ποια εθνικά επιχειρησιακά προγράμματα αναφέρεται; 
    Παρ. η) Υπάρχει λόγος να κάνει «προγράμματα έρευνας και τεχνολογικής ανάπτυξης» ο ΟΦΥΠΕΚΑ ;
    Παρ. ι) Μη κατανοητή η παράγραφος
    Παρ. ια) Σε ποιον τα εισηγείται; Αυτό είναι επίσης αρμοδιότητα υφιστάμενων υπηρεσιών του ΥΠΕΝ
    Παρ. ιδ) Γιατί να το κάνει αυτό ο ΟΦΥΠΕΚΑ;

  • 16 Μαρτίου 2020, 13:01 | ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟΣ ΣΥΛΟΓΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΦΔΠΠ

    Η δημιουργία του ΟΦΥΠΕΚΑ δεν εξυπηρετεί την ανάγκη ύπαρξης μιας κεντρικής υπηρεσίας που υποστηρίζει το έργων των αποκεντρωμένων οργάνων άσκησης διαχείρισης in situ όπως είναι σήμερα οι Φορείς Διαχείρισης αλλά αντιθέτως αποσκοπεί στην συγκέντρωση όλων των αρμοδιοτήτων και την άσκηση περιβαλλοντικής πολιτικής μέσα από ένα Αθηνοκεντρικό Οργανισμό που δεν θα έχει καμία σχέση με την τοπική περιβαλλοντική πραγματικότητα και τα τοπικά προβλήματα, εκμηδενίζοντας την δυνατότητα σχεδιασμού και άσκησης διαχείρισης από τους τοπικούς Φ.Δ. ή Μ.Δ. με την έναρξη λειτουργίας του ΟΦΥΠΕΚΑ. Η εξάλειψη της υποχρεωτικής παροχής Γνωμοδότησης κατά τη διαδικασία έκδοσης των περιβαλλοντικών όρων έργων και δραστηριοτήτων, μαρτυρά και τον πραγματικό λόγο διάλυσης των Φ.Δ. και της δημιουργίας του ΟΦΥΠΕΚΑ.
    Διαχρονικά υπήρχε το αίτημα για τη δημιουργία εντός του υπουργείου μιας δομής που θα υποστήριζε και θα αξιολογούσε το έργο των Φ.Δ. και όχι για τη δημιουργία μιας δομής που ουσιαστικά θα καπέλωνε τους ΦΔ και θα τους αφαιρούσε κάθε ουσιαστική δυνατότητα άσκησης διοίκησης και διαχείρισης στις ΠΠ. Δυστυχώς θα αποδειχθεί με τον χειρότερο τρόπο και έπειτα από μη αναστρέψιμες βλάβες στις ΠΠ της χώρας, πως η διαχείριση δεν είναι δυνατό να αποφασίζεται και να ασκείται από την Αθήνα, μακριά από τις περιοχές αυτές.

  • 16 Μαρτίου 2020, 12:51 | Δημήτρης Κοντάκος

    Με βάση τις αρμοδιότητες που περιγράφονται στο συγκεκριμένο άρθρο ο ΟΦΥΠΕΚΑ γίνεται κάτι σαν παρακλάδι του ΥΠΕΝ. Με βάση την υπάρχουσα εμπειρία από τους ΦΔΠΠ κρίνεται όντως σκόπιμο να έχει τη μορφή ΝΠΙΔ; Στην πράξη γνωρίζουμε πως αυτό δεν προσφέρει κάτι. Επίσης δεν είναι κατανοητό γιατί θα πρέπει να λειτουργεί κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας. Είναι γνωστό πως η οικονομική αυτοτέλεια αποτέλεσε το άλλοθι του Υπουργείου για να μην διευθετήσει οικονομικά ζητήματα κάποιων ΦΔ, κάτι που οδήγησε σε σοβαρά προβλήματα (κατασχέσεις, δέσμευση λογαριασμών κλπ). Δεδομένου ότι τα έσοδα που θα έχει ο οργανισμός από τον Κρατικό Προϋπολογισμό (άρθρο 31) δεν διασφαλίζεται ότι θα είναι επαρκή για την απρόσκοπτη διαχείριση των Προστατευόμενων Περιοχών, τίθεται σε επισφάλεια η διαχείριση των ΠΠ καθώς εξαρτάται από τις «οικονομικές επιδόσεις» του οργανισμού. Ο Οργανισμός είναι υπεύθυνος να εκπονήσει την Εθνική Στρατηγική αλλά δεν εκπονεί τα Διαχειριστικά Σχέδια των ΠΠ; Θα περίμενε κάποιος ότι αυτό θα είναι αρμοδιότητα των ΜΔΠΠ αλλά ούτε αυτοί καταρτίζουν τα ΔΣ (υποθέτω πως τα καταρτίζει το ΥΠΕΝ). Γενικότερα από τις αρμοδιότητες προκύπτει ότι ο νέος οργανισμός προσιδιάζει περισσότερο σε αναπτυξιακή εταιρία παρά σε διαχειριστή Προστατευόμενων Περιοχών, κάτι τέτοιο άλλωστε θα απαιτούσε (εκτός άλλων) εκτελεστική εξουσία. Δεν λύνεται επίσης το πρόβλημα της πολυδιάσπασης αρμοδιοτήτων ούτε διασφαλίζεται ότι ο συντονισμός των φορέων του Εθνικού Συστήματος Διακυβέρνησης (άρθρο 26) θα αποδώσει καθώς ο ΟΦΥΠΕΚΑ δεν δύναται να επιβάλει τη συνεργασία τους. Φαίνεται πως ο ΟΦΥΠΕΚΑ συμπεριλαμβανομένων των ΜΔΠΠ δεν θα έχει τη μορφή πραγματικού διαχειριστή αλλά θα είναι κάτι υποστηρικτική μονάδα του ΥΠΕΝ.

  • 16 Μαρτίου 2020, 12:09 | Νέστορας Κολοβός

    Η μετονομασία του «Εθνικού Κέντρου Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης» σε «Οργανισμό Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής» δείχνει άλλη μια φορά την κενότητα περιεχομένου της νομοθετικής εξουσίας. Καταρχήν η ονομασία “Οργανισμός Κλιματικής Αλλαγής” αποτελεί γελοιότητα, καθώς η έννοια του κλίματος είναι συνυφασμένη με την αλλαγή από τότε που υπάρχει ο πλανήτης. Θα είχε κάποιο νόημα αν προσδιοριζόταν ως “Οργανισμός Ανθρωπογενούς Κλιματικής Αλλαγής”, αλλά το ανθρωπογενές της αλλαγής αποτελεί απλά μια θεωρία που προωθούν οι πολιτικοί και δεν επαληθεύεται σε επιστημονικό επίπεδο.
    Το γεγονός πως η διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών ανατίθεται με το νομοσχέδιο σε “Οργανισμό Κλιματικής Αλλαγής”, την ίδια στιγμή που στις περιοχές αυτές επιτρέπεται η ανάπτυξη “A”ΠΕ, θέτει εξ ορισμού τις προστατευόμενες περιοχές σε κίνδυνο.

  • 15 Μαρτίου 2020, 20:22 | Ιστολόγιο «Λιγνίτης, ο δικός μας μαύρος χρυσός»

    Το ιστολόγιο «Λιγνίτης, ο δικός μας μαύρος χρυσός» συμφωνεί καταρχήν με όλους όσους ζητούν παράταση της διαβούλευσης, ωστόσο, λόγω και των ειδικών συνθηκών που έχει διαμορφώσει η πανδημία κορονοϊού, προτείνει τη συνολική απόσυρση του εντελώς προβληματικού νομοσχέδιου.

    Ειδικά επί του Κεφαλαίου Γ – ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ:
    Δεν εξηγείται πώς η δημιουργία κεντρικής δομής θα βελτιώσει τα “μεγάλα κενά σε ανθρώπινο δυναμικό και σε υλικοτεχνική υποδομή”, καθώς και τη “διοικητική και διαχειριστική ανεπάρκεια”, που αναφέρει η Αιτιολογική Έκθεση για τους σημερινούς Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών. Αν υπάρχουν κενά, καλύψτε τα. Αν κάπου διαπιστώνετε διοικητική ανεπάρκεια, αλλάξτε αιτιολογημένα τις διοικήσεις. Όμως αντί για αποκέντρωση της διοίκησης, με το νομοσχέδιο δημιουργείται άλλος ένας αθηνοκεντρικός φορέας. Αν όντως υπάρχει πρόβλημα διοίκησης, να εξεταστεί η ένταξη των ΦΔΠΠ ως 13 Μονάδες Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών στις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις και να μη γίνει άλλος ένας κεντρικός φορέας απλά και μόνο για την τακτοποίηση «ημετέρων» της εκάστοτε κυβέρνησης.

    Ειδικά επί του Άρθρου 27:
    Η μετονομασία του «Εθνικού Κέντρου Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης» σε «Οργανισμό Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής» δείχνει άλλη μια φορά την κενότητα περιεχομένου της νομοθετικής εξουσίας. Καταρχήν η ονομασία “Οργανισμός Κλιματικής Αλλαγής” αποτελεί γελοιότητα, καθώς η έννοια του κλίματος είναι συνυφασμένη με την αλλαγή από τότε που υπάρχει ο πλανήτης. Θα είχε κάποιο νόημα αν προσδιοριζόταν ως “Οργανισμός Ανθρωπογενούς Κλιματικής Αλλαγής”, αλλά το ανθρωπογενές της αλλαγής αποτελεί απλά μια θεωρία που προωθούν οι πολιτικοί και δεν επαληθεύεται σε επιστημονικό επίπεδο.
    Το γεγονός πως η διαχείριση των προστατευόμενων περιοχών ανατίθεται με το νομοσχέδιο σε “Οργανισμό Κλιματικής Αλλαγής”, την ίδια στιγμή που στις περιοχές αυτές επιτρέπεται η ανάπτυξη “A”ΠΕ, θέτει εξ ορισμού τις προστατευόμενες περιοχές σε κίνδυνο.

  • 15 Μαρτίου 2020, 12:21 | Sp

    Η διαχείριση των περιοχών Natura περιλαμβάνει την αντιμετώπιση των ιδιαίτερων τοπικών προβλημάτων τους και συνεπώς είναι αδύνατο να μπορέσουν να λειτουργήσουν ικανοποιητικά από ένα υδροκέφαλο σύστημα διακυβέρνησης, όπως είναι αυτό που προτείνεται (ΟΦΥΠΕΚΑ). Άλλωστε ο Υπουργός, πριν από ένα περίπου μήνα στο non paper που έδωσε στη δημοσιότητα για να «λασπώσει» τους σημερινούς Φορείς και να καταδείξει την αναγκαιότητα των αλλαγών, τόνιζε ότι μεγάλο μειονέκτημα αποτελεί η απόσταση μεταξύ ορισμένων μελών ΔΣ των σημερινών Φορέων διαχείρισης με την έδρας του Φορέα. Τώρα βέβαια με το σημερινό σ/ν, το πρόβλημα της διακυβέρνησης των νέων Μονάδων Διαχείρισης από την Αθήνα σε όλες τις άκρες της Ελλάδας, έχει προφανώς ξεπεραστεί!

  • 15 Μαρτίου 2020, 01:17 | Αλέξανδρος Χαντζάρας

    Η αρχική ίδρυση των Φ.Δ.Π.Π. ως Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου (Ν.Π.Ι.Δ.) εξυπηρετούσε μεταξύ άλλων και την ανάγκη για μεγαλύτερη ευελιξία ώστε οι νεοσύστατοι εκείνη τη περίοδο Φ.Δ.Π.Π. να συμβάλουν σε αναπτυξιακούς στόχους όπως η διαχείριση ευρωπαϊκών προγραμμάτων (Γ΄Κ.Π.Σ., ΕΣΠΑ 2007-2013, προγράμματα Life, Interreg κλπ) και κατ’ επέκταση στην απορρόφηση ευρωπαϊκών χρημάτων με τη διάχυσή τους στις τοπικές οικονομίες.
    Ωστόσο, με την ένταξη της χρηματοδότησης των Φ.Δ.Π.Π. το 2016 σε εθνικούς πόρους προέκυψαν νέες υποχρεώσεις εκ της νομοθεσίας όπως η πληρωμή μισθοδοσίας και ασφαλιστικών εισφορών μέσω της Ενιαίας Αρχής Πληρωμών (Ε.Α.Π.), καθώς και ο ορισμός Προϊσταμένου Οικονομικών Υπηρεσιών (Π.Ο.Υ.) για τις οποίες δεν υπήρχε προηγούμενη διοικητική εμπειρία, ενώ με την ένταξη των λειτουργικών δαπανών στον τακτικό Π/Υ η οικονομική διαχείριση κατέστη επιπλέον γραφειοκρατική.
    Η έλλειψη οργανωμένης οικονομικής υπηρεσίας σε συνδυασμό με την παγιωμένη ετήσια κατάσταση της καθυστέρησης ως προς την έγκριση των Π/Υ των Φ.Δ.Π.Π. και κατ΄ επέκταση της ετεροχρονισμένης καταβολής μισθοδοσιών είχε ως αποτέλεσμα την μη έγκαιρη πληρωμή των ασφαλιστικών εισφορών προς τον Ε.Φ.Κ.Α. με συνέπεια την επιβολή προστίμων και προσαυξήσεων σε βάρος των Φ.Δ.Π.Π., καθώς αναγνωρίζονταν από τον Ε.Φ.Κ.Α. ως φορείς του Ιδιωτικού Τομέα λόγω ότι είναι Ν.Π.Ι.Δ. με κατάληξη την μη έκδοση ασφαλιστικής ενημερότητας που οδηγούσε σε αδυναμία απορρόφησης της εγκεκριμένης χρηματοδότησης και την συσσώρευση ληξιπρόθεσμων οφειλών προς προμηθευτές, παρόχους υπηρεσιών, λογαριασμούς ΔΕΚΟ κλπ.
    Τα προαναφερόμενα διοικητικά προβλήματα αναπαρήγαγαν ένα φαύλο κύκλο γραφειοκρατίας και διοικητικών βαρών αποδεικνύοντας ότι η λειτουργία των Φ.Δ.Π.Π. ως Ν.Π.Ι.Δ. παρουσιάζει ασυμβατότητα με το πλαίσιο λειτουργίας των Φορέων Γενικής Κυβέρνησης με άμεση επίπτωση στην αποτελεσματική εκτέλεση της επιχειρησιακής αποστολής τους.
    Προκειμένου λοιπόν να μην εμφανιστούν αντίστοιχα προβλήματα στον νεοσύστατο ΟΦΥΠΕΚΑ προτείνεται η ίδρυσή του να πραγματοποιηθεί ως Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (Ν.Π.Δ.Δ.) προκειμένου να διασφαλιστεί η εύρυθμη διοικητική και οικονομική του λειτουργία που αποτελεί βασική προϋπόθεση για την επιτυχή εκτέλεση του επιτελικού και συντονιστικού του ρόλου και κατ’ επέκταση για την ομαλή εκτέλεση των επιχειρησιακών αρμοδιοτήτων από τις κατά τόπους ΜΔΠΠ.
    Άλλωστε, τα τελευταία χρόνια στο πλαίσιο των προγραμμάτων δημοσιονομικής προσαρμογής, επήλθαν δραστικές αλλαγές στην νομοθεσία που διέπει την διαχείριση των δημοσίων οικονομικών με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν πλέον ουσιαστικές διαφοροποιήσεις στην λειτουργία Ν.Π.Δ.Δ. και Ν.Π.Ι.Δ. που λαμβάνουν κρατική χρηματοδότηση, ενώ δεν υφίσταται πλέον και το πλεονέκτημα της ευελιξίας που διέθεταν τη προηγούμενη δεκαετία τα Ν.Π.Ι.Δ.
    Επίσης, η ίδρυση του ΟΦΥΠΕΚΑ ως Ν.Π.Δ.Δ. θα συμβάλει στην θεσμικά ισότιμη αντιμετώπισή του με τις συναρμόδιες αρχές (Δασική Υπηρεσία, Λιμενικό, Δήμοι, Περιφέρειες κλπ.) με τις οποίες αναμένεται να προβεί σε συνεργασία με προγραμματικές συμβάσεις και μνημόνια συνεργασίας, ενώ θα συμβάλει στη θεσμική ενίσχυση και αναβάθμιση του ρόλου των ΜΔΠΠ ως προς την εκτέλεση των αρμοδιοτήτων τους.

  • 14 Μαρτίου 2020, 18:22 | ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ

    Σε κανένα άρθρο ή διάταξη δεν αναφέρεται ξεκάθαρα η συνεργασία (κατά την άποψη μου υποχρεωτική) της Δασικής Υπηρεσίας με τον ΟΦΥΠΕΚΑ. Οι προστατευόμενες περιοχές στην Ελλάδα είναι στην πλειοψηφία τους (πάνω από 80% των εκτάσεων) δασικά οικοσυστήματα. Αυτό θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα και δυσλειτουργίες στη διαχείριση και προστασία των Προστατευόμενων Περιοχών. Η συνεργασία θα πρέπει να είναι αμφίδρομη ανάμεσα στους δύο φορείς (Δασική Υπηρεσία – ΟΦΥΠΕΚΑ), με τη διάθεση πόρων (ανθρώπινων – υλικών – τεχνογνωσίας) από τον ένα φορέα στον άλλο ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες τους σε όλους τους τομείς (εκτέλεση έργων – χρηματοδοτήσεις – προστασία).

    1. Ο ΟΦΥΠΕΚΑ είναι φορέας της Γενικής Κυβέρνησης. Ο τύπος, το έμβλημα σφραγίδα κλπ πρέπει να καθοριστούν από το παρόν νομοσχέδιο. Το ΔΣ ορίζεται από τον Υπουργό, αν αλλάξει θα αλλάζει και το έμβλημα ή η σφραγίδα; Ο ΟΦΥΠΕΚΑ δεν είναι ανεξάρτητος φορέας αλλά ουσιαστικά φορέας της Γενικής Κυβέρνησης.
    2. Κανόνες ιδιωτικής οικονομίας; Είναι εφικτό κάτι τέτοιο; Αφού θα χρηματοδοτείται από Δημόσια χρήματα ή ευρωπαϊκά προγράμματα κλπ., εκ των πραγμάτων διέπεται από το νόμο για τις δημόσιες συμβάσεις.

  • 13 Μαρτίου 2020, 16:02 | The Green Tank

    1. Στο άρθρο αυτό (άρθρο 27) πρέπει να διευκρινιστεί σαφώς και συγκεκριμένα η σχέση του ΥΠΕΝ και των αρμόδιων υπηρεσιών του με τον ΟΦΥΠΕΚΑ.

    2. Παρ. 4 Ως διάδοχος του ΕΚΠΑΑ, ο ΟΦΥΠΕΚΑ θα πρέπει να έχει κάποιες γενικές ενιαίες αρμοδιότητες όπως αυτές που σήμερα έχει το ΕΚΠΑΑ, οι οποίες στη συνέχεια να εξειδικεύονται για τις προστατευόμενες περιοχές, την κλιματική αλλαγή και τη βιώσιμη ανάπτυξη.

    3. Παρ. 4. Ο ΟΦΥΠΕΚΑ ονομάζεται οργανισμός «φυσικού περιβάλλοντος» ωστόσο, στην πράξη αποτελεί τον κεντρικό οργανισμό εφαρμογής του ΥΠΕΝ για την εποπτεία και τη λειτουργία του συστήματος των προστατευόμενων περιοχών. Προτείνεται ο σκοπός του οργανισμού να διευρυνθεί ώστε να αφορά στην «προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και τη διατήρηση της βιοποικιλότητας». Με αυτόν τον τρόπο θα μπορεί μελλοντικά να αναλάβει και επιπλέον δράσεις που αφορούν ευρύτερα στη βιοποικιλότητα, και σε θέματα όπως η διαχείριση δασών και υδάτων, η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, απειλές όπως είναι τα ξενικά είδη, ή στην προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή κοκ. Με αυτόν τον τρόπο, επίσης, θα μπορεί να παρέχει σχετική επιστημονική τεκμηρίωση για όλες τις σχετικές διεθνείς συμβάσεις που η Ελλάδα έχει κυρώσει καθώς και να συνεργάζεται με εξειδικευμένα ερευνητικά κέντρα της χώρας όπως είναι το ΕΛΚΕΘΕ, τα δασικά ινστιτούτα, τα Μουσεία Φυσικής Ιστορίας, κοκ.

    4. Παρ. 5: Στον κατάλογο που παρατίθενται οι αρμοδιότητες του ΟΦΥΠΕΚΑ πρέπει να προστεθούν, έστω με γενικότερες διατυπώσεις, εκείνες που εκχωρούνται στις ΜΔΠΠ και παρατίθενται στη συνέχεια στο άρθ. 34 του νομοσχεδίου.

    5. Παρ. 5(γ) Πρέπει να διευκρινιστεί σε ποια Εθνική Στρατηγική και Πενταετές Σχέδιο Δράσης αναφέρεται η συγκεκριμένη διάταξη.

  • 13 Μαρτίου 2020, 10:01 | Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία

    Δεδομένης της έκτασης του νομοσχεδίου, της πληθώρας από διατάξεις που χρήζουν σοβαρής ανάλυσης, του εντοπισμού σειράς από πολύ προβληματικές διατάξεις, και των τομέων που αγγίζει το νομοσχέδιο, θεωρούμε απαραίτητη την παράταση της διαβούλευσης τουλάχιστον μέχρι το τέλος του Μαρτίου.

  • 12 Μαρτίου 2020, 11:44 | Λυδία Αλβανού

    Στο σκοπό του ΟΦΥΚΕΠΑ δεν αναφέρεται η διατήρηση της βιοποικιλότητας ή του φυσικού περιβάλλοντος ή του φυσικού κεφαλαίου ή κάτι τελοσπάντων που να υπονοεί ότι θα υπάρχει η σωστή στόχευση στη διαχείριση των Προστατευόμενων Περιοχών. Να αρχίσουμε να φοβόμαστε για την τύχη της πολυδιαφημιζόμενης ελληνικής φύσης;

  • 11 Μαρτίου 2020, 22:17 | Παναγιωτης Μ.Γ.

    Η αιτιολογική έκθεση κάθε άλλο παρά πειστική είναι.
    – Το μοντέλο των ΦΔΠΠ αποδείχθηκε αναποτελεσματικό σε ορισμενες μονο περιπτώσεις, ενώ αλλες έχουν στεφθεί με επιτυχία (Βόλβη, Λευκά Όρη κ.α.)
    – Όπου οι ΦΔΠΠ παρουσιάζουν μεγάλα κενά τόσο σε ανθρώπινο δυναμικό όσο και σε υλικοτεχνική υποδομή, αυτό είναι επιλογή της κεντρικής διοίκησης και δεν οφείλεται στο μοντέλο αυτό καθαυτό.
    – Δεν υπάρχει μια κεντρική δομή για τον συντονισμό της διακυβέρνησης των Προστατευόμενων Περιοχών[…] χρειάζεται μία τέτοια δομη, όχι όμως για να λειτουργεί συγκεντρωτικά, με διορισμένους ή τοποθετημένους με άλλους τρόπους ναθρώπων της κεντρικής διοίκησης. Η εμπειρία και τα κεκτημενα των ΦΔΠΠ δεν θα πρέπει να θυσιαστούν.
    – «[…] ενώ οι 8 νέοι ΦΔΠΠ που ιδρύθηκαν με το ν. 4519/2018 δεν έχουν υπαλλήλους, προσωπικό και ούτε καν τις βασικές υποδομές» αυτό επίσης είναι επιλογή της κεντρικής διοίκησης και δεν οφείλεται στο μοντέλο αυτό καθαυτό.

  • 9 Μαρτίου 2020, 16:55 | Γιώργος Βαβίζος

    Προκειμένου να εξασφαλιστεί η διαφάνεια και η χρηστή διοίκηση προτείνεται οι κάθε είδους αναθέσεις, συμβάσεις, κ.λπ. να κανονίζονται από τις διατάξεις για τις δημόσιες συμβάσεις. Ειδικότερα, προτείνεται η τροποποίηση των ακόλουθων παραγράφων:
    …
    θ. Συνάπτει κάθε είδους συμβάσεις, συμφωνίες, μνημόνια συνεργασίας και προγραμματικές συμβάσεις με φορείς του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα και με τήρηση της διαδικασίας περί δημόσιων συμβάσεων με φυσικά και νομικά ημεδαπά και αλλοδαπά πρόσωπα, για την υλοποίηση του σκοπού του.
    …
    ιγ) Αναπτύσσει συνεργασία σε ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον για θέματα διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών σε συνεργασία με αντίστοιχους Ευρωπαϊκούς και Διεθνείς οργανισμούς, και με τήρηση της διαδικασίες περί δημοσίων συμβάσεων, με επιχειρησιακούς φορείς και υπηρεσίες, ερευνητικά και εκπαιδευτικά ιδρύματα, επιστημονικούς και παραγωγικούς φορείς, δημόσιους και ιδιωτικούς, καθώς και Μ.Κ.Ο.
    Γ.Βαβίζος

Σχόλια