1. Επιτρέπεται η αναγκαστική απαλλοτρίωση των οριζοντίων ή καθέτων ιδιοκτησιών και των αναλογούντων κοινοχρήστων χώρων της οικοδομής που αντιστοιχούν στους υψηλότερους ορόφους υφιστάμενων κτιρίων, προκειμένου αυτοί να κατεδαφισθούν για λόγους δημόσιας ωφέλειας. Η κήρυξη της απαλλοτρίωσης γίνεται, με απόφαση των αρμοδίων οργάνων του Υπουργείου Οικονομικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
2. Για να κηρυχθεί η αναγκαστική απαλλοτρίωση της παρ. 1, πέραν των όσων προβλέπονται στην παρ. 1 του άρθρου 3 του Κώδικα Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων Ακινήτων, απαιτούνται και τα εξής:
α. Έκθεση μηχανικών για την τεχνική δυνατότητα και τον τρόπο κατεδάφισης των απαλλοτριούμενων ορόφων και εκτίμηση του κόστους τυχόν απαιτούμενων τεχνικών εργασιών για την εξασφάλιση της τεχνικής αρτιότητας και της οικονομικής βιωσιμότητας του απομένοντος κτιρίου.
β. Οικονομοτεχνική έκθεση για την εκτίμηση της ενδεχόμενης μείωσης στην αξία του απομένοντος ακινήτου, της οικονομικής βιωσιμότητας τυχόν εγκατεστημένων στο ακίνητο επιχειρήσεων, ή την απώλεια εσόδων από τους ιδιοκτήτες και τους μισθωτές του απομένοντος ακινήτου κατά τη φάση των εργασιών κατεδάφισης.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 105 – Αναγκαστική απαλλοτρίωση ορόφων κτιρίων"
#1 Σχόλιο Από Φρίξος Σακελλάρης Στις 28 Αύγουστος, 2020 @ 14:12
Ασφαλώς και η οικονομοτεχνική έκθεση της παραγράφου 2.β. θα πρέπει να υπογράφεται από πιστοποιημένο εκτιμητή του σχετικού Μητρώου του Υπουργείου Οικονομικών.
#2 Σχόλιο Από ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού Στις 4 Σεπτέμβριος, 2020 @ 12:25
Οι διατάξεις του άρθρου 105 του σ/ν κρίνονται θετικές καθώς εισάγεται σαφής διάταξη για υποχρεωτική απαλλοτρίωση ορόφων υφιστάμενων κτιρίων για λόγους δημοσίου συμφέροντος.
Συνοψίζοντας, στην Ελλάδα οι τομείς της Χωροταξίας και της Πολεοδομίας δεν πάσχουν από έλλειψη νόμων. Το κύριο πρόβλημα είναι η αδυναμία υλοποίησης, που σε αρκετά μεγάλο βαθμό επηρεάζεται από την πολυνομία. Ο πληθωριστικός χαρακτήρας της βασικής νομοθεσίας, με το πλήθος των Π.Δ/των, Υ.Α., αλλά και τη σωρεία περιπτωσιολογικών διατάξεων, σε συνδυασμό με τον αριθμό των επιπέδων σχεδιασμού, καθιστούν τον σχεδιασμό μη λειτουργικό και την ανασφάλεια δικαίου αναπόφευκτη. Συγχρόνως οδηγούν σε σπατάλη χρόνου και χρήματος, ακαμψία, αδράνεια, εντείνουν τις αδυναμίες συντονισμού των εμπλεκόμενων φορέων και συχνά ωθούν σε εξωθεσμικές λύσεις στα επείγοντα προβλήματα. Αν σε αυτά προστεθεί η έλλειψη ελέγχου, η αναποτελεσματικότητα του σχεδιασμού αποτελεί επακόλουθο. Θα ήταν ευκταίο, όταν το παρόν σ/ν εγκριθεί, όπως τελικά εγκριθεί, το ΥΠΕΝ να ασχοληθεί συστηματικά με την κωδικοποίηση της νομοθεσίας. Εγχείρημα αναγκαίο για την ευόδωση των χωρικών επεμβάσεων.