Ο τίτλος και οι παρ. 1, 4, 5 και 8 του άρθρου 26 του ν. 4067/2012 αντικαθίστανται και το άρθρο 26 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 26
Προσβασιμότητα χωρίς φραγμούς για τα άτομα με αναπηρία και τα εμποδιζόμενα άτομα
1. Στους χώρους όλων των νέων κτιρίων εκτός των κτιρίων με χρήση κατοικίας, για τα οποία η άδεια δόμησης εκδίδεται μετά τη δημοσίευση του παρόντος, επιβάλλεται να εξασφαλίζεται η οριζόντια και κατακόρυφη, αυτόνομη και ασφαλής προσπέλαση από άτομα με αναπηρία ή εμποδιζόμενα άτομα και η εξυπηρέτηση αυτών σε όλους τους εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους των κτιρίων σύμφωνα με τις Οδηγίες Σχεδιασμού του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας «Σχεδιάζοντας για Όλους», όπως αυτές τροποποιούνται και ισχύουν κάθε φορά. Στα κτίρια αυτά επιβάλλεται επίσης η πρόβλεψη προσβάσιμων σε άτομα με αναπηρία ή εμποδιζόμενα άτομα χώρων υγιεινής σε ποσοστό 5% των συνολικών χώρων υγιεινής για χρήση κοινού ή σε κάθε περίπτωση τουλάχιστον ένας ανά συγκρότημα χώρων υγιεινής, ο οποίος μπορεί να έχει μικτή χρήση (ανδρών/ γυναικών).
Οι παραπάνω προσβάσιμοι χώροι υγιεινής θα συνυπολογίζονται στον αριθμό χώρων υγιεινής που επιβάλλεται ανά χρήση από άλλες διατάξεις. Εφόσον τα παραπάνω κτίρια διαθέτουν χώρους στάθμευσης, τότε το ποσοστό 5% αυτών ή τουλάχιστον ένας θα διαμορφώνεται κατάλληλα για χρήση αναπηρικών αυτοκινήτων.
Ειδικά για τα κτίρια με χρήση κατοικίας επιβάλλεται να εξασφαλίζεται η αυτόνομη και ασφαλής, οριζόντια και κατακόρυφη προσπέλαση από άτομα με αναπηρία ή εμποδιζόμενα άτομα σε όλους τους εξωτερικούς και εσωτερικούς κοινόχρηστους χώρους των κτιρίων κατοικίας, καθώς επίσης και η διασφάλιση συνθηκών εύκολης μετατρεψιμότητας των κατοικιών σε κατοικίες μελλοντικών χρηστών με αναπηρία/εμποδιζόμενων ατόμων, χωρίς να θίγεται ο φέρων οργανισμός του κτιρίου.
Σε κάθε κτίριο ή δομική εγκατάσταση πρέπει να εξασφαλίζεται η προσβασιμότητα αυτού σε όλους, χωρίς να τίθενται φραγμοί σε κανέναν.
2. Η δυνατότητα αυτόνομης και ασφαλούς προσπέλασης όλων των κτιρίων από άτομα με αναπηρία ή εμποδιζόμενα άτομα και η εξυπηρέτηση αυτών εξασφαλίζεται με προσβάσιμες οριζόντιες και κατακόρυφες οδεύσεις που αρχίζουν από τη στάθμη του πεζοδρομίου και φτάνουν μέχρι την πόρτα του ανελκυστήρα και τους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους των κτιρίων αυτών και αποτελούνται από στοιχεία κατάλληλων προδιαγραφών, όπως ράμπες, αναβατόρια, ανελκυστήρες, με την πρόβλεψη προστατευμένων προσβάσιμων χώρων αναμονής σε περίπτωση έκτακτων αναγκών σε κάθε όροφο σε αναλογία ένας χώρος με μία θέση αμαξιδίου, όταν ο πληθυσμός του ορόφου είναι μικρότερος από 200 άτομα, ή 1 χώρος με δύο θέσεις αμαξιδίου όταν ο πληθυσμός του ορόφου είναι μεγαλύτερος από 200 άτομα.
3. Οι κοινής χρήσης υπαίθριοι χώροι των οικοπέδων, στα οποία κατασκευάζονται τα κτίρια που αναφέρονται στην παρ. 1, επιβάλλεται να διαμορφώνονται κατάλληλα, εφόσον το επιτρέπει η μορφολογία του εδάφους ώστε να χρησιμοποιούνται και από άτομα με αναπηρία ή εμποδιζόμενα άτομα.
4. Στα υφιστάμενα πριν από την ισχύ του παρόντος νόμου κτίρια που στεγάζονται υπηρεσίες του Δημοσίου, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου του ευρύτερου δημόσιου τομέα, κοινωφελείς οργανισμοί, οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτης και δεύτερης βαθμίδας ή έχουν χρήσεις συνάθροισης κοινού (χώροι συνεδρίων, εκθέσεων, μουσείων, συναυλιών, αθλητικών ή πολιτιστικών συγκεντρώσεων, ναοί, θέατρα / κινηματογράφοι, εστιατόρια / ζαχαροπλαστεία / καφενεία / κέντρα διασκέδασης, αίθουσες πολλαπλών χρήσεων, αίθουσες αναμονής επιβατών, τράπεζες / ανταλλακτήρια κλπ.), προσωρινής διαμονής, εκπαίδευσης, υγείας και κοινωνικής πρόνοιας, δικαιοσύνης και σωφρονισμού, γραφείων και εμπορίου, βιομηχανίας και βιοτεχνίας, καθώς επίσης και στους χώρους στάθμευσης αυτοκινήτων και πρατηρίων καυσίμων επιβάλλεται να γίνουν οι απαραίτητες διαμορφώσεις, ώστε οι λειτουργικοί χώροι τους να είναι προσπελάσιμοι από άτομα με αναπηρία ή εμποδιζομενα άτομα.
Οι διαμορφώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο αυτή γίνονται σύμφωνα με τις Οδηγίες Σχεδιασμού του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, που αναφέρονται στην παραπάνω παράγραφο 1 και θα πρέπει να ολοκληρωθούν μέχρι το 2020, με την προϋπόθεση ότι δεν θίγεται ο φέρων οργανισμός του κτιρίου, άλλως τα κτίρια θα θεωρούνται αυθαίρετα. Ειδικά για την περίπτωση των υφιστάμενων κτιρίων που μνημονεύονται στην παρούσα παράγραφο επιτρέπεται κατ` εξαίρεση η πρόβλεψη ανελκυστήρα με τις ελάχιστες εσωτερικές διαστάσεις θαλάμου που προβλέπει το πρότυπο ΕΛΟΤ-ΕΝ 81-70 «Κανόνες ασφάλειας για την κατασκευή και την εγκατάσταση ανελκυστήρων – Ειδικές εφαρμογές για ανελκυστήρες επιβατών και αγαθών – Μέρος 70: Προσιτότητα σε ανελκυστήρες ατόμων περιλαμβανομένων και ατόμων με ειδικές ανάγκες» για ένα χρήστη αναπηρικού αμαξιδίου και ενός τουλάχιστον προσβάσιμου σε άτομα με αναπηρία ή εμποδιζομενα άτομα χώρου υγιεινής με κοινή χρήση ανδρών / γυναικών. Υφιστάμενα κτίρια με χρήσεις εμπορίου και γραφείων, εκτός των κτιρίων που στεγάζουν γραφεία υπηρεσιών του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου φορέα, νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτης και δεύτερης βαθμίδας, καθώς επίσης και καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος με ανάπτυγμα τραπεζοκαθισμάτων στον εσωτερικό ή εξωτερικό χώρο, με μικτό εμβαδόν μικρότερο από 100 τ.μ. μπορούν να εξαιρεθούν μόνο από την υποχρέωση δημιουργίας προσβάσιμων χώρων υγιεινής για το κοινό, εφόσον αυτό προκαλεί δυσανάλογη επιβάρυνση στους ιδιοκτήτες τους.
Ειδικότερα θέματα που αφορούν στην προσαρμογή των παραπάνω κτιρίων μπορούν να ρυθμιστούν με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού.
5. 5. Εξαιρούνται από την υποχρέωση διαμορφώσεων για τη διασφάλιση φυσικής πρόσβασης χρήστη αναπηρικού αμαξιδίου τα κτίρια που έχουν μοναδική πρόσβαση σε δρόμο με βαθμίδες ή βρίσκονται σε οικόπεδα στα οποία η ελάχιστη διαφορά στάθμης του φυσικού εδάφους στην οικοδομική γραμμή από την επιφάνεια του πεζοδρομίου είναι μεγαλύτερη από 2,50 μ., ή το πεζοδρόμιο έμπροσθεν αυτών έχει πλάτος μικρότερο του 0,70μ. (μη συμπεριλαμβανομένου του κρασπέδου), μέχρι να διαμορφωθεί ο εξωτερικός κοινόχρηστος χώρος κίνησης πεζών. Επίσης, εξαιρούνται από την υποχρέωση αντίστοιχης διαμόρφωσης πρόσβασης στους πάνω από το ισόγειο ορόφους ή τους εσωτερικούς εξώστες ή αναβαθμούς τα κτίρια που αναφέρονται στην παράγραφο 1, εφόσον:
α) το εμβαδόν των εσωτερικών εξωστών ή αναβαθμών αποτελεί ποσοστό μέχρι 50% του εμβαδού της κυρίως αίθουσας και όχι περισσότερο των 100 τ.μ. και η χρήση του είναι ίδια με αυτή της κυρίως αίθουσας ή οι εσωτερικοί εξώστες ή αναβαθμοί έχουν βοηθητική χρήση,
β) το συνολικό μικτό εμβαδόν των πάνω από το ισόγειο ορόφων είναι μικρότερο των 200 τ.μ. και
γ) το μικτό εμβαδόν κάθε ορόφου είναι μικρότερο των 70 τ.μ.
Οι εξαιρέσεις που αναφέρονται στις περιπτώσεις β’ και γ’ δεν ισχύουν, αν η χρήση του κτιρίου είναι η μοναδική στον οικισμό και ταυτόχρονα στους πάνω από το ισόγειο ορόφους υπάρχουν χρήσεις για εξυπηρέτηση κοινού διαφορετικές από αυτές που υπάρχουν στον ισόγειο όροφο.
δ) κτίρια των οποίων η προσαρμογή δεν είναι δυνατή χωρίς να θίγεται ο φέρων οργανισμός του κτιρίου, δηλαδή όταν απαιτείται να πραγματοποιηθούν σοβαρές παρεμβάσεις σε αυτόν, οι οποίες είναι κρίσιμης σημασίας για τη στατική επάρκειά του (ειδικά σε δοκούς και στύλους), η οποία τεκμηριώνεται με Τεχνική Έκθεση Μηχανικού, κατόπιν απόφασης της Περιφερειακής Επιτροπής Προσβασιμότητας του άρθρου 18 του ν. 4495/2017.
ε) κτίρια, των οποίων η προσαρμογή θα προκαλούσε δυσανάλογη οικονομική επιβάρυνση για τον υπόχρεο ή τους υπόχρεους – εξαιρουμένων αυτών που στεγάζονται υπηρεσίες του Δημοσίου, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου του ευρύτερου δημόσιου τομέα, κοινωφελείς οργανισμοί, οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτης και δεύτερης βαθμίδας – κατόπιν απόφασης της Περιφερειακής Επιτροπής Προσβασιμότητας του άρθρου 18 του ν. 4495/2017. Με την ίδια απόφαση η Περιφερειακή Επιτροπή Προσβασιμότητας δύναται να επιβάλλει εφαρμογή μέτρων εναλλακτικής εξυπηρέτησης των ατόμων με αναπηρία ή εμποδιζόμενων ατόμων. Η προσωρινή εξαίρεση έχει διάρκεια 3 έτη. Μετά τη λήξη της διάρκειας ισχύος της εξαίρεσης δύναται να επανυποβάλλεται σχετικό αίτημα.
Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας δύναται να καθορίζονται ή να συγκεκριμενοποιούνται τα κριτήρια δυσανάλογης επιβάρυνσης.
6. Κατά τη διαμόρφωση ή ανακατασκευή των κοινόχρηστων χώρων των οικισμών (όπως ιδίως χώρων που προορίζονται για την κυκλοφορία των πεζών, όπως των πλατειών / πεζοδρόμων / πεζοδρομίων / νησίδων, χώρων πρασίνου / άλσεων, στάσεων / αποβαθρών κλπ.) εφόσον το επιτρέπει η μορφολογία του εδάφους, επιβάλλεται να εξασφαλίζεται η δυνατότητα πρόσβασης ατόμων με αναπηρία ή εμποδιζόμενων ατόμων με οδεύσεις πεζών / οδεύσεις τυφλών / κεκλιμένα επίπεδα (ράμπες) χωρίς αναβαθμούς με κλίση μέχρι 5% / προσβάσιμα μηχανικά μέσα κάλυψης υψομετρικών διαφορών, κατάλληλη τοποθέτηση αστικού εξοπλισμού, όπως στεγάστρων, καθιστικών, στύλων φωτισμού, κάδων απορριμμάτων, σήμανσης, καθώς και να διαμορφώνεται ποσοστό 5% των χώρων στάθμευσης ή τουλάχιστον ένας για χρήση αναπηρικών αυτοκινήτων, σύμφωνα με τις Οδηγίες, πρότυπα και κανονισμούς που αναφέρονται στην παραπάνω παράγραφο 1.
Σε πεζοδρόμια και σε πεζόδρομους και λοιπούς κοινόχρηστους χώρους του μη βασικού δικτύου πεζοδρόμων, εφόσον η μορφολογία του εδάφους δεν επιτρέπει τη δυνατότητα δημιουργίας πλήρως προσβάσιμων χώρων κίνησης για άτομα σε αναπηρικό αμαξίδιο, εξασφαλίζεται πάντοτε η προσβασιμότητα για τις λοιπές κατηγορίες χρηστών.
7. (Καταργείται)
8. Οι ειδικές ρυθμίσεις για την εξυπηρέτηση ατόμων με αναπηρία ή εμποδιζόμενων ατόμων που προβλέπονται στο παρόν άρθρο, αφορούν στη σύνταξη, παρουσίαση της μελέτης προσβασιμότητας, όπως αυτή ορίζεται στην περ. β της παρ. 2 του άρθρου 3 και στην παρ. 6 του άρθρου 9 του ν. 4030/2011 (Α’ 249) και στο προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κατ’ εξουσιοδότηση του παραπάνω νόμου.
Ομοίως, κατ’ εξουσιοδότηση του παραπάνω νόμου πραγματοποιείται ο έλεγχος των έργων και εργασιών δόμησης που ορίζεται στο άρθρο 4 της υ.α. οικ. 9875/2012 (Β’ 469).
9. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας καθορίζονται τεχνικές οδηγίες προσαρμογής υφιστάμενων κτιρίων και υποδομών για την προσβασιμότητα αυτών σε άτομα με αναπηρία και εμποδιζόμενα άτομα σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία.».
Στο Άρθρο 26 παρ.2 πρέπει να διευκρινιστεί πως : «Αυτή η θέση αναμονής του αμαξιδίου ΑΜΕΑ που χωροθετείται στο κλιμακοστάσιο δεν επιτρέπεται να υποδεικνύεται στην πόρτα του ανελκυστήρα».
Αιτιολόγηση : Έχει καθιερωθεί πρόσφατα σε εγκεκριμένες μελέτες η τοποθέτηση του ΑΜΕΑ στην θέση αναμονής του (1.30Χ0.80) στο κλιμακοστάσιο σε περίπτωση πυρκαγιάς να σχεδιάζεται ακριβώς μπροστά από την πόρτα του ανελκυστήρα. Το αποτέλεσμα αυτό είναι επίσης ορατό από το Ανοικτό Πληροφοριακό Σύστημα Αδειών και την εποπτεία των μελετών. Επίσης σε έλεγχο πολεοδομίας απαιτείται ο χώρος του ΑΜΕΑ να μην υπερβαίνει σε καμία περίπτωση τις διαστάσεις 1.30Χ0.80 αλλιώς «πρέπει να χρεωθούν τετραγωνικά μέτρα στην δόμηση» ακόμα και αν ο χώρος στον οποίο αυτός τοποθετείται δεν είναι προς διάδρομο πρόσβασης σε διαμέρισμα αλλά και δεν πλεονάζει των 25τ.μ.(προσμετρούμενος με τον ανελκυστήρα και την σκάλα).
Γνώμη μας είναι πως η θέση του ΑΜΕΑ δεν είναι δυνατόν να είναι ακριβώς μπροστά από την θύρα του ανελκυστήρα καθώς δεν είναι σαφές πότε αυτός σταματά να λειτουργεί σε κατάσταση πυρκαγιάς και αν κάποιος κάνει χρήση του τότε ο ΑΜΕΑ είτε είναι εμπόδιο στην στιγμή εισόδου είτε στην στιγμή εξόδου.
Δεν είναι δυνατόν να γίνεται κοντόθωρη ερμηνεία της Νομοθεσίας με μικρότητα και μιζέρια και να μην δίνονται τα ελάχιστα τετραγωνικά μέτρα που χρειάζονται για τον ελιγμό και την περιοχή στάσης του ΑΜΕΑ στον πυρήνα κατακόρυφης κυκλοφορίας. Αυτό θα οφείλει να είναι το άρτιο αποτέλεσμα αρχιτεκτονικού σχεδιασμού και να τοποθετείται στην ελάχιστη διάσταση του (1.30χ0.80) εφόσον υπάρχει η απρόσκοπτη δυνατότητα να ελιχθεί αλλά στην περίπτωση που αυτό δεν ισχύει να δύναται να έχει τον ελάχιστο δυνατό χώρο ελιγμού, πολύ περισσότερο αν αυτός δύναται να εντάσσεται στα 25τμ εκτός δόμησης. Στο σχετικό κεφάλαιο προσβασιμότητας του NEUFERT (πιο πρόσφατη και πιο ενημερωμένη έκδοση ) οποία αναγράφεται πως η ελάχιστη διάσταση χώρου για την αναμονή ΑΜΕΑ χωρίς αλλαγή κατεύθυνσης είναι 1.20χ1.30 .
Να απαγορευτεί η δενδροφύτευση σε στενά πεζοδρόμια (πλ. <1,20μ ?)από Δήμους ή ιδιώτες και να καθοριστούν προδιαγραφές για τις υπέργειες υποδομές Οργ. Κ.Ω. επί του πεζοφρομίου (λόγω των εμποδίων από στύλους, κουτιά Φ.Α., κλπ.).
Η ΕΣΑμεΑ ζητάει την αντικατάσταση του άρθρου ως εξής: Ο τίτλος και οι παρ. 1, 4, 5 και 8 του άρθρου 26 του ν. 4067/2012 αντικαθίστανται και το άρθρο 26 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 26
Προσβασιμότητα χωρίς φραγμούς για τα άτομα με αναπηρία και τα εμποδιζόμενα άτομα
1. […]
5. Eξαιρούνται από την υποχρέωση διαμορφώσεων για τη διασφάλιση φυσικής πρόσβασης χρήστη αναπηρικού αμαξιδίου τα κτίρια που έχουν μοναδική πρόσβαση σε δρόμο με βαθμίδες ή βρίσκονται σε οικόπεδα στα οποία η ελάχιστη διαφορά στάθμης του φυσικού εδάφους στην οικοδομική γραμμή από την επιφάνεια του πεζοδρομίου είναι μεγαλύτερη από 2,50 μ., ή το πεζοδρόμιο έμπροσθεν αυτών έχει πλάτος μικρότερο του 0,70μ. (μη συμπεριλαμβανομένου του κρασπέδου), μέχρι να διαμορφωθεί ο εξωτερικός κοινόχρηστος χώρος κίνησης πεζών. Επίσης, εξαιρούνται από την υποχρέωση αντίστοιχης διαμόρφωσης πρόσβασης χρήστη αναπηρικού αμαξιδίου στους πάνω από το ισόγειο ορόφους ή τους εσωτερικούς εξώστες ή αναβαθμούς τα κτίρια που αναφέρονται στην παράγραφο 1, εφόσον:
α) […]
δ) κτίρια των οποίων η προσαρμογή δεν είναι δυνατή χωρίς να θίγεται ο φέρων οργανισμός του κτιρίου, δηλαδή όταν απαιτείται να πραγματοποιηθούν σοβαρές παρεμβάσεις σε αυτόν, οι οποίες είναι κρίσιμης σημασίας για τη στατική επάρκειά του (ειδικά σε δοκούς και στύλους), η οποία τεκμηριώνεται με Τεχνική Έκθεση Μηχανικού, κατόπιν απόφασης της Περιφερειακής Επιτροπής Προσβασιμότητας του άρθρου 18 του ν. 4495/2017. Ως παρεμβάσεις κρίσιμης σημασίας δεν νοούνται συνήθεις παρεμβάσεις που συναντώνται κατά την υλοποίηση ανακαινίσεων και αλλαγών χρήσης επί στοιχείων του φέροντος οργανισμού, που δύνανται να αντιμετωπιστούν με τοπικές παρεμβάσεις που απαιτούν τοπικούς στατικούς ελέγχους ή δεν ασκούν σημαντική επιρροή στη στατική ή αντισεισμική συμπεριφορά του κτιρίου, όπως π.χ. διάνοιξη ή διαπλάτυνση οπής σε πλάκα με παράλληλη ενίσχυσή της, καθαιρέσεις ή μεταβολές τοιχοποιιών κ.λπ.
ε) […]
8. Οι ειδικές ρυθμίσεις για την εξυπηρέτηση ατόμων με αναπηρία ή εμποδιζόμενων ατόμων που προβλέπονται στο παρόν άρθρο, αφορούν στη σύνταξη, παρουσίαση της μελέτης προσβασιμότητας, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 99 του παρόντος νόμου στην περ. β της παρ. 2 του άρθρου 3 και στην παρ. 6 του άρθρου 9 του ν. 4030/2011 (Α’ 249) και στο προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται από τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας κατ’ εξουσιοδότηση του παραπάνω νόμου. To β΄εδάφιο της παραγράφου 6 του ν. 4030/2011 (Α’249) καταργείται.
Ομοίως, Κατ’ εξουσιοδότηση του παραπάνω νόμου 4030/2011 (Α’249) πραγματοποιείται ο έλεγχος των έργων και εργασιών δόμησης που ορίζεται στο άρθρο 4 της υ.α. οικ. 9875/2012 (Β’469,465).
9. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας καθορίζονται τεχνικές οδηγίες προσαρμογής υφιστάμενων κτιρίων και υποδομών για την προσβασιμότητα αυτών σε άτομα με αναπηρία και εμποδιζόμενα άτομα σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία.».
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ: Το κείμενο της παραπάνω παρ.9 έχει ήδη συμπεριληφθεί στον ν.4685/2020, άρθρο 99, παρ.9
Με αφορμή την εν εξελίξει δημόσια διαβούλευση επί του νομοσχεδίου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με θέμα τον Εκσυγχρονισμό της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών (ΠΣΦ-ΝΠΔΔ) έχει να παρατηρήσει τα ακόλουθα.
Μεταξύ των διατάξεων του εν λόγω νομοσχεδίου συμπεριλαμβάνονται και αυτές του άρθρου 93, που έχουν ως σκοπό να ενισχύσουν – διασφαλίσουν την προσβασιμότητα χωρίς φραγμούς για τα άτομα με αναπηρία και τα εμποδιζόμενα άτομα.
Οι τρεις (3) πρώτες παράγραφοι του ως άνω άρθρου αφορούν κατ’αποκλειστικότητα τα νέα κτίρια, των οποίων η άδεια δόμησης πρόκειται να εκδοθεί μετά την δημοσίευση του νόμου.
Ωστόσο, οι παράγραφοι 4 και 5 του ως άνω άρθρου, όπως και η εξουσιοδοτική διάταξη της παραγράφου 9 αφορούν ήδη υφιστάμενα κτίρια, στα οποία επιβάλλεται να γίνουν οι απαραίτητες διαμορφώσεις, ώστε οι λειτουργικοί χώροι τους να είναι προσπελάσιμοι από άτομα με αναπηρία ή εμποδιζόμενα άτομα.
Θεωρούμε ότι θα πρέπει να γίνει σαφέστατο ότι η ρύθμιση αφορά αποκλειστικά κτίρια που περιλαμβάνουν αποκλειστικά φορείς παροχής υπηρεσιών υγείας και κατασκευάζονται απο την ψήφιση του προτεινόμενου σχεδίου Νόμου
Με εκτίμηση
Λυμπερίδης Πέτρος
Πρόεδρος Πανελληνίου Συλλόγου
Φυσικοθεραπευτών
Εν προκειμένω ο ΠΣΦ θεωρεί, ότι η επίμαχη διάταξη δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι καταλαμβάνει και τα εργαστήρια φυσικοθεραπείας, που ευρίσκονται εγκατεστημένα, κατόπιν νομίμου αδειοδοτήσεως, σε κτίρια, όπου δεν στεγάζονται κατ’αποκλειστικότητα υπηρεσίες ή άλλως πάροχοι υπηρεσιών υγείας. Με άλλα λόγια δεν μπορούν να υπαχθούν στην εν λόγω διάταξη εργαστήρια φυσικοθεραπείας, που λειτουργούν νομίμως, κατόπιν εκδόσεως της οικείας διοικητικής άδειας, σε κτίρια πολυκατοικιών, όπου στεγάζονται και αμιγείς κατοικίες.
Κατά συνέπεια τα εργαστήρια φυσικοθεραπείας που στεγάζονται σε ήδη υφιστάμενα κτίρια, των οποίων η λειτουργία δεν προσκρούει στις οικείες πολεοδομικές διατάξεις, ήτοι είναι καθ’όλα επιτρεπτή με βάση τις ισχύουσες χρήσεις γης και τις σχετικές προβλέψεις του οικείου Κανονισμού Πολυκατοικίας, σαφώς και δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 93 του νομοσχεδίου και απαλλάσσονται της υποχρέωσης να προβούν σε διαμορφώσεις με σκοπό την προσβασιμότητα των ατόμων με αναπηρία ή των εμποδιζόμενων ατόμων.
Αυτό, εξάλλου, υπαγορεύει και η κοινή λογική, κατά το μέρος που ένας εργαστηριούχος φυσικοθεραπευτής αδυνατεί μονομερώς να προβεί σε διαμόρφωση κοινοχρήστων χώρων ενός κτιρίου, των οποίων κάνουν χρήση και οι λοιποί ένοικοι – συνιδιοκτήτες του ιδίου κτιρίου.
Με αφορμή την εν εξελίξει δημόσια διαβούλευση επί του νομοσχεδίου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με θέμα τον Εκσυγχρονισμό της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών (ΠΣΦ-ΝΠΔΔ) έχει να παρατηρήσει τα ακόλουθα.
Μεταξύ των διατάξεων του εν λόγω νομοσχεδίου συμπεριλαμβάνονται και αυτές του άρθρου 93, που έχουν ως σκοπό να ενισχύσουν – διασφαλίσουν την προσβασιμότητα χωρίς φραγμούς για τα άτομα με αναπηρία και τα εμποδιζόμενα άτομα.
Οι τρεις (3) πρώτες παράγραφοι του ως άνω άρθρου αφορούν κατ’αποκλειστικότητα τα νέα κτίρια, των οποίων η άδεια δόμησης πρόκειται να εκδοθεί μετά την δημοσίευση του νόμου.
Ωστόσο, οι παράγραφοι 4 και 5 του ως άνω άρθρου, όπως και η εξουσιοδοτική διάταξη της παραγράφου 9 αφορούν ήδη υφιστάμενα κτίρια, στα οποία επιβάλλεται να γίνουν οι απαραίτητες διαμορφώσεις, ώστε οι λειτουργικοί χώροι τους να είναι προσπελάσιμοι από άτομα με αναπηρία ή εμποδιζόμενα άτομα.
Εν προκειμένω ο ΠΣΦ θεωρεί, ότι η επίμαχη διάταξη δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι καταλαμβάνει και τα εργαστήρια φυσικοθεραπείας, που ευρίσκονται εγκατεστημένα, κατόπιν νομίμου αδειοδοτήσεως, σε κτίρια, όπου δεν στεγάζονται κατ’αποκλειστικότητα υπηρεσίες ή άλλως πάροχοι υπηρεσιών υγείας.
Με άλλα λόγια δεν μπορούν να υπαχθούν στην εν λόγω διάταξη εργαστήρια φυσικοθεραπείας, που λειτουργούν νομίμως, κατόπιν εκδόσεως της οικείας διοικητικής άδειας, σε κτίρια πολυκατοικιών, όπου στεγάζονται και αμιγείς κατοικίες.
Κατά συνέπεια τα εργαστήρια φυσικοθεραπείας που στεγάζονται σε ήδη υφιστάμενα κτίρια, των οποίων η λειτουργία δεν προσκρούει στις οικείες πολεοδομικές διατάξεις, ήτοι είναι καθ’όλα επιτρεπτή με βάση τις ισχύουσες χρήσεις γης και τις σχετικές προβλέψεις του οικείου Κανονισμού Πολυκατοικίας, σαφώς και δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 93 του νομοσχεδίου και απαλλάσσονται της υποχρέωσης να προβούν σε διαμορφώσεις με σκοπό την προσβασιμότητα των ατόμων με αναπηρία ή των εμποδιζόμενων ατόμων.
Αυτό, εξάλλου, υπαγορεύει και η κοινή λογική, κατά το μέρος που ένας εργαστηριούχος φυσικοθεραπευτής αδυνατεί μονομερώς να προβεί σε διαμόρφωση κοινοχρήστων χώρων ενός κτιρίου, των οποίων κάνουν χρήση και οι λοιποί ένοικοι – συνιδιοκτήτες του ιδίου κτιρίου.
Θεωρούμε ότι θα πρέπει να γίνει σαφέστατο ότι η ρύθμιση αφορά αποκλειστικά κτίρια που περιλαμβάνουν αποκλειστικά φορείς παροχής υπηρεσιών υγείας και κατασκευάζονται απο την ψήφιση του προτεινόμενου σχεδίου Νόμου
Με εκτίμηση
Λυμπερίδης Πέτρος
Πρόεδρος Πανελληνίου Συλλόγου
Φυσικοθεραπευτών
Με αφορμή την εν εξελίξει δημόσια διαβούλευση επί του νομοσχεδίου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας με θέμα τον Εκσυγχρονισμό της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών (ΠΣΦ-ΝΠΔΔ) έχει να παρατηρήσει τα ακόλουθα.
Μεταξύ των διατάξεων του εν λόγω νομοσχεδίου συμπεριλαμβάνονται και αυτές του άρθρου 93, που έχουν ως σκοπό να ενισχύσουν – διασφαλίσουν την προσβασιμότητα χωρίς φραγμούς για τα άτομα με αναπηρία και τα εμποδιζόμενα άτομα.
Οι τρεις (3) πρώτες παράγραφοι του ως άνω άρθρου αφορούν κατ’αποκλειστικότητα τα νέα κτίρια, των οποίων η άδεια δόμησης πρόκειται να εκδοθεί μετά την δημοσίευση του νόμου.
Ωστόσο, οι παράγραφοι 4 και 5 του ως άνω άρθρου, όπως και η εξουσιοδοτική διάταξη της παραγράφου 9 αφορούν ήδη υφιστάμενα κτίρια, στα οποία επιβάλλεται να γίνουν οι απαραίτητες διαμορφώσεις, ώστε οι λειτουργικοί χώροι τους να είναι προσπελάσιμοι από άτομα με αναπηρία ή εμποδιζόμενα άτομα.
Εν προκειμένω ο ΠΣΦ θεωρεί, ότι η επίμαχη διάταξη δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι καταλαμβάνει και τα εργαστήρια φυσικοθεραπείας, που ευρίσκονται εγκατεστημένα, κατόπιν νομίμου αδειοδοτήσεως, σε κτίρια, όπου δεν στεγάζονται κατ’αποκλειστικότητα υπηρεσίες ή άλλως πάροχοι υπηρεσιών υγείας.
Με άλλα λόγια δεν μπορούν να υπαχθούν στην εν λόγω διάταξη εργαστήρια φυσικοθεραπείας, που λειτουργούν νομίμως, κατόπιν εκδόσεως της οικείας διοικητικής άδειας, σε κτίρια πολυκατοικιών, όπου στεγάζονται και αμιγείς κατοικίες.
Κατά συνέπεια τα εργαστήρια φυσικοθεραπείας που στεγάζονται σε ήδη υφιστάμενα κτίρια, των οποίων η λειτουργία δεν προσκρούει στις οικείες πολεοδομικές διατάξεις, ήτοι είναι καθ’όλα επιτρεπτή με βάση τις ισχύουσες χρήσεις γης και τις σχετικές προβλέψεις του οικείου Κανονισμού Πολυκατοικίας, σαφώς και δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 93 του νομοσχεδίου και απαλλάσσονται της υποχρέωσης να προβούν σε διαμορφώσεις με σκοπό την προσβασιμότητα των ατόμων με αναπηρία ή των εμποδιζόμενων ατόμων.
Αυτό, εξάλλου, υπαγορεύει και η κοινή λογική, κατά το μέρος που ένας εργαστηριούχος φυσικοθεραπευτής αδυνατεί μονομερώς να προβεί σε διαμόρφωση κοινοχρήστων χώρων ενός κτιρίου, των οποίων κάνουν χρήση και οι λοιποί ένοικοι – συνιδιοκτήτες του ιδίου κτιρίου.
Θεωρούμε ότι θα πρέπει να γίνει σαφέστατο ότι η ρύθμιση αφορά αποκλειστικά κτίρια που περιλαμβάνουν αποκλειστικά φορείς παροχής υπηρεσιών υγείας και κατασκευάζονται απο την ψήφιση του προτεινόμενου σχεδίου Νόμου
Με εκτίμηση
Λυμπερίδης Πέτρος
Πρόεδρος Πανελληνίου Συλλόγου
Φυσικοθεραπευτών
Υπάρχουν Πολυκατοικίες, με στενό σε πλάτος προθάλαμο εισόδου,ο οποίος
δυσχεραίνει την είσοδο/έξοδο συνιδιοκτητών στο διαμέρισμά τους, λόγω κακής μελέτης/κατασκευής. Παρά το εύλογο του θέματος οι συνιδιοκτήτες δεν εγκρίνουν την λογική λύση, η οποία απαιτεί πλειοψηφία για έγκριση(π.χ. αλλαγή φοράς εισόδου της πόρτας εισόδου). Πρέπει να γίνουν υποχρεωτικές οι απαιτούμενες τροποποιήσεις εντός τακτής προθεσμίας.
Η εξαίρεση της §5 στον ν4067/12 όπως ισχύει είναι θεσπισμένη ως εξής :
5. Από τις διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων εξαιρούνται τα κτίρια που έχουν μοναδική πρόσβαση σε δρόμο …
Με το παρόν άρθρο «Άρθρο 93 – Προσβασιμότητα χωρίς φραγμούς για τα άτομα με αναπηρία και τα εμποδιζόμενα άτομα» την τροποποιείται ως ακολούθως :
5. Εξαιρούνται από την υποχρέωση διαμορφώσεων για τη διασφάλιση φυσικής πρόσβασης χρήστη αναπηρικού αμαξιδίου τα κτίρια που έχουν μοναδική πρόσβαση σε δρόμο …
Δηλαδή για τα κτίρια με χρήση κατοικίας η εξαίρεση θα ισχύει μόνο αν υπάρχει χρήστης αναπηρικού αμαξιδίου. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις του τίτλου του άρθρου (άτομα με αναπηρία και τα εμποδιζόμενα άτομα) δεν θα ισχύει.
Προτείνω η εξαίρεση να παραμείνει όπως ισχύει τώρα