Οι περ. 3, 6, 28, 56, 59, 60, 63, 72, 79 και 81 του άρθρου 2 του ν. 4067/2012 αντικαθίστανται, η περίπτωση περ. 89 καταργείται, και προστίθενται οι περ. 7α, 18α και 86α, με αποτέλεσμα το άρθρο 2 να αναδιαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 2
Ορισμοί
1. Αίθριο είναι το μη στεγασμένο τμήμα του κτιρίου που περιβάλλεται από όλες τις πλευρές του από το κτίριο ή τα όρια του οικοπέδου, στο οποίο μπορούν να έχουν ανοίγματα, χώροι κύριας χρήσης και εγγράφεται σε αυτό κύκλος διαμέτρου Δ. Ως αίθριο ορίζεται και το ηλιακό αίθριο όταν αυτό περιβάλλεται από όλες τις πλευρές του από το κτίριο, στεγάζεται από κινητά διαφανή στοιχεία έμμεσου ηλιακού κέρδους και συνεισφέρει στη συνολική ενεργειακή απόδοση του κτιρίου. Για τη αποφυγή υπερθέρμανσης ο χώρος αυτός κατά τη θερινή περίοδο θα πρέπει σε τμήματά του να αφήνεται ανοικτός, σύμφωνα με σχετική μελέτη ή να σκιάζεται από ελαφριά στοιχεία σκίασης.
2. Αιολικά ενεργειακά συστήματα είναι οι εγκαταστάσεις που επιτρέπουν την αξιοποίηση της αιολικής ενέργειας για την κάλυψη ενεργειακών αναγκών του κτιρίου.
3. Ακάλυπτος χώρος είναι ο χώρος του οικοπέδου που δεν δομείται. Περιλαμβάνει τον υποχρεωτικά ακάλυπτο και τυχόν προαιρετικούς ακαλύπτους.
α. Υποχρεωτικός ακάλυπτος χώρος του οικοπέδου είναι ο χώρος που δεν δομείται και παραμένει ακάλυπτος λόγω εφαρμογής του ρυμοτομικού σχεδίου, τήρησης αποστάσεων από τα όρια του οικοπέδου, προκειμένου να μην υπάρχει υπέρβαση της επιτρεπομένης κάλυψης της περιοχής και ο οποίος διαμορφώνεται με την κατάλληλη φύτευση, ώστε να δημιουργείται ευνοϊκό μικροκλίμα, τόσο για το κτίριο όσο και για το Ο.Τ..
Στον υποχρεωτικό ακάλυπτο περιλαμβάνονται τα προκήπια, η επιφάνεια της στοάς, όταν κατασκευάζεται χωρίς υποστυλώματα και όροφο πάνω από την επιφάνειά της, καθώς και μη στεγασμένα αίθρια που είναι προσπελάσιμα από τους κοινόχρηστους χώρους της πόλης ή του οικισμού μέσω ημιυπαίθριων χώρων ελάχιστου πλάτους 2,50 μ. ή μέσω ακάλυπτων χώρων του ιδίου ελάχιστου πλάτους.
β. Προαιρετικός ακάλυπτος χώρος του οικοπέδου είναι αυτός που αφήνεται αδόμητος πέραν του υποχρεωτικώς ακαλύπτου.
4. Ανοίγματα χώρου κτιρίου είναι το κενό που τυχόν υπάρχει στην οροφή του ανώτατου σε κάθε θέση ορόφου, καθώς και τα κενά όλων των τοίχων, τα οποία είτε παραμένουν ελεύθερα, είτε κλείνουν με ανοιγόμενα ή σταθερά κουφώματα και χρησιμοποιούνται για επικοινωνία των χώρων μεταξύ τους ή με το ύπαιθρο ή για το φυσικό φωτισμό ή για τον αερισμό των χώρων κτιρίου ή για αποθήκευση ηλιακής θερμότητας.
5. Ανοικτός Εξώστης (μπαλκόνι) είναι η οριζόντια προεξοχή του δαπέδου ορόφου ή του δώματος που προβάλλεται πέρα από τις επιφάνειες των όψεων του κτιρίου και χρησιμοποιείται για την προσωρινή παραμονή ανθρώπων ή και την προσπέλασή τους προς χώρους κύριας ή βοηθητικής χρήσης.
6. Ανοικτοί ημιυπαίθριοι χώροι είναι οι μη θερμαινόμενοι στεγασμένοι χώροι που διαθέτουν τουλάχιστον μία ανοιχτή πλευρά προς κοινόχρηστο χώρο ή προς τους ακάλυπτους χώρους του οικοπέδου και το μήκος του ανοίγματος είναι ίσο ή μεγαλύτερο του 35% του συνολικού μήκους του περιγράμματος του ανοικτού ημιυπαίθριου χώρου.
7. Απόσυρση κτιρίου είναι η κατεδάφιση κτιρίου κύριας χρήσης, ενεργειακής κατηγορίας χαμηλότερης του επιτρεπόμενου ορίου που προβλέπεται στους σχετικούς κανονισμούς και η αντικατάσταση του με κτίριο που πληροί τις σχετικές προϋποθέσεις.
7α. Απομείωση καθ’ ύψος είναι η κατεδάφιση ορισμένων από τους ανώτερους ορόφους ή και του συνόλου κτιρίου κύριας χρήσης, προς όφελος του πολιτιστικού περιβάλλοντος, ή της μείωσης φαινομένου θερμικής νησίδας, ή της βελτίωσης της οπτικής συνοχής της περιοχής στην οποία βρίσκεται το αποσυρόμενο μερικώς κτήριο από την άποψη, ιδίως, του περιγράμματος στον ορίζοντα (sky line) ή/και της μορφολογικής συνοχής του πολεοδομικού συνόλου σε επίπεδο δρόμου ή γειτονιάς.
8. Αρχιτεκτονικές προεξοχές και αρχιτεκτονικά στοιχεία είναι τα φέροντα ή μη στοιχεία του κτιρίου που συμμετέχουν στη διαμόρφωση των όψεων του.
9. Αστικός σχεδιασμός είναι η ρύθμιση του φυσικού (χερσαίου και θαλάσσιου) και δομημένου χώρου μέσα από τον έλεγχο των αντιθέσεων / ανταγωνισμού στην κατασκευή του οικιστικού ιστού, όπως προκύπτει από πολεοδομική μελέτη. Αποδίδει ογκοπλαστικά μοντέλα της προσδοκώμενης εικόνας του χώρου και σχεδιασμό της ροής – αλληλουχίας των στοιχείων του δημόσιου χώρου, όπως πλατείες, εστιακά σημεία, χώροι πρασίνου, υδάτινα στοιχεία των διατηρητέων οικιστικών συνόλων και των χώρων πολιτιστικού ή ιστορικού – αρχαιολογικού ενδιαφέροντος.
10. Βιοκλιματικός σχεδιασμός κτιρίου είναι ο κατάλληλος σχεδιασμός του κτιρίου που αποσκοπεί στη βέλτιστη εκμετάλλευση των φυσικών και κλιματολογικών συνθηκών μέσω της χρήσης κυρίως παθητικών συστημάτων, με σκοπό να επιτυγχάνονται οι βέλτιστες εσωτερικές συνθήκες θερμικής άνεσης, ποιότητας αέρα και φυσικού φωτισμού κατά τη διάρκεια όλου του έτους με την ελάχιστη δυνατή κατανάλωση ενέργειας.
11. Βιοκλιματικό κτίριο είναι το κτίριο του οποίου ο σχεδιασμός ανταποκρίνεται στις κλιματικές συνθήκες του περιβάλλοντός του, μέσω της χρήσης κυρίως παθητικών συστημάτων, με τρόπο ώστε να επιτυγχάνονται οι βέλτιστες εσωτερικές συνθήκες θερμικής άνεσης, ποιότητας αέρα και φυσικού φωτισμού κατά τη διάρκεια όλου του έτους, με την ελάχιστη δυνατή κατανάλωση ενέργειας και κατατάσσεται στις ανώτερες ενεργειακά κατηγορίες όπως αυτές κάθε φορά ορίζονται.
12. Γήπεδο είναι η συνεχόμενη έκταση γης που αποτελεί αυτοτελές και ενιαίο ακίνητο και ανήκει σε έναν ή σε περισσότερους κυρίους εξ αδιαιρέτου, σε περιοχή εκτός εγκεκριμένου σχεδίου.
13. Δεξαμενή αποχέτευσης είναι ο στεγανός χώρος όπου συγκεντρώνονται τα λύματα του κτιρίου.
14. Διάγραμμα Εφαρμογής (ΔΕ) ή Τεχνική Εκθεση (ΤΕ) είναι αυτό που ορίζει την εφαρμογή στο έδαφος των εγκεκριμένων ρυμοτομικών σχεδίων.
15. Διπλά κελύφη είναι κατασκευές συστήματος πρόσοψης που αποτελείται από μια εξωτερική και μια εσωτερική επιφάνεια, μεταξύ των οποίων μεσολαβεί κενό ικανών διαστάσεων στο οποίο διακινείται αέρας και μπορεί να εξυπηρετήσει τη βιοκλιματική λειτουργία του κτιρίου.
16. Δομικό έργο είναι κάθε είδους κατασκευή, ανεξάρτητα από τα υλικά και τον τρόπο κατασκευής της, που είναι σταθερά συνδεδεμένη με το έδαφος, δεν έχει δυνατότητα αυτοκίνησης και δεν μπορεί να ρυμουλκηθεί.
17. Δρόμοι ή Οδοί είναι οι κοινόχρηστες εκτάσεις που εξυπηρετούν τις ανάγκες κυκλοφορίας των οχημάτων και των πεζών.
18. Δρόμοι Ήπιας Κυκλοφορίας νοούνται οι οδοί με προτεραιότητα στην κίνηση των πεζών, στους οποίους με κατάλληλες διαμορφώσεις εξασφαλίζεται, πέραν των αναφερομένων στη χρήση πεζοδρόμου της παρ. 59 του παρόντος άρθρου, η διέλευση οχημάτων με χαμηλή ταχύτητα ή και η στάθμευση.
18α. Δώμα του κτιρίου είναι η οροφή της τελικής του στάθμης, στην οποία επιτρέπονται οι κατασκευές του άρθρου 19.
19. Εγκατάσταση είναι η κατασκευή ή υποδομή που προορίζεται ή απαιτείται για τη λειτουργία, εξυπηρέτηση και ασφάλεια των κτιρίων, όπως οι ανελκυστήρες, τα στοιχεία διανομής ηλεκτρικής ενέργειας, κλιματισμού, δροσισμού, διανομής και εκροής ύδατος, θέρμανσης, φυσικού αερίου, τα θερμικά ηλιακά συστήματα, τα στοιχεία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, τα στοιχεία μονάδων Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και Θερμότητας Υψηλής Αποδοτικότητας (ΣΗΘΥΑ), οι καπναγωγοί, οι επιγραφές, οι κεραίες.
20. Εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο οικισμού ή σχέδιο πόλης ή πολεοδομικό σχέδιο ή εγκεκριμένη πολεοδομική μελέτη είναι το διάγραμμα με τον τυχόν ειδικό πολεοδομικό κανονισμό που έχει εγκριθεί σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις και καθορίζει τους ειδικούς όρους δόμησης, τους κοινόχρηστους, κοινωφελείς και δομήσιμους χώρους και τις επιτρεπόμενες χρήσεις σε κάθε τμήμα ή ζώνη τους.
21. Ειδικά κτίρια είναι τα κτίρια, των οποίων η κύρια χρήση σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50% της συνολικής επιφάνειας δόμησης τους δεν είναι η κατοικία.
22. Ειδικά κτίρια και εγκαταστάσεις δημόσιου ενδιαφέροντος είναι όσα χαρακτηρίζονται με απόφαση του αρμόδιου κατά περίπτωση Υπουργού στον οποίο υπάγεται η χρήση του κτιρίου.
23. Εκσκαφή, Επίχωση ή Επίστρωση είναι οι κατασκευές διαμόρφωσης του εδάφους για δόμηση σε οικόπεδο ή γήπεδο. Εργασίες εκσκαφής, επίχωσης ή επίστρωσης που εκτελούνται για άλλο σκοπό εγκρίνονται από την εκάστοτε αρμόδια αρχή.
24. Ελαφρά κατασκευή είναι η κατασκευή με φέροντα οργανισμό και στοιχεία πλήρωσης μειωμένου μόνιμου φορτίου ιδίου βάρους σε σχέση με τις συμβατικές κατασκευές, όπως αυτές από οπλισμένο σκυρόδεμα ή λιθοδομή φέρουσας τοιχοποιίας.
25. Ελεύθερο ύψος σε τυχόν σημείο του δαπέδου ορόφου ή χώρου κτιρίου είναι το μήκος της κατακόρυφης γραμμής μεταξύ του ανώτατου σημείου του τελειωμένου δαπέδου μέχρι το κατώτατο σημείο της τελειωμένης οροφής ή τυχόν ψευδοροφής.
26. Ενεργητικά ηλιακά συστήματα θέρμανσης/δροσισμού είναι τα ηλιακά συστήματα που χρησιμοποιούν μηχανικά μέσα για την κυκλοφορία και διακίνηση της ηλιακής θερμότητας.
27. Επιτρεπόμενος όγκος του κτιρίου είναι ο επιτρεπόμενος όγκος σε κυβικά μέτρα κάθε κτιρίου μέσα στο ιδεατό στερεό και υπολογίζεται από την οριστική στάθμη του εδάφους.
28. Εσωτερικός εξώστης (πατάρι) είναι ο προσβάσιμος χώρος, συμπεριλαμβανόμενης της κλίμακας, που βρίσκεται εντός χώρου, όπου η υποκείμενη επιφάνεια πληροί τις προϋποθέσεις χώρου κύριας χρήσης, έχει προσπέλαση αποκλειστικά από τον χώρο αυτόν, αποτελεί λειτουργικό παράρτημα της χρήσης αυτής, έχει συνολικό μικτό εμβαδόν μικρότερο του 70% της μικτής επιφάνειας του υποκείμενου χώρου, δεν θεωρείται όροφος και δεν μπορεί να αποτελεί ανεξάρτητη ιδιοκτησία. Το πατάρι δύναται να είναι συνεπίπεδο με όροφο του κτιρίου μη λειτουργικά εξαρτημένο με αυτό και να φέρει κλειστούς βοηθητικούς χώρους (π.χ. WC) σε οποιοδήποτε σημείο της επιφάνειας του και σε απόσταση τουλάχιστον ενός μέτρου (1 μ.) από τα ανοικτά όρια.
29. Ζεύξη κτιρίων είναι κατασκευή ή τμήμα κτιρίου το οποίο αναπτύσσεται πάνω από κοινόχρηστο χώρο, όπως δρόμο, πεζόδρομο και συνδέει κτίρια μεταξύ τους σε ένα ή περισσότερα επίπεδα. Η ζεύξη κτιρίων μπορεί να γίνεται και υπόγεια.
30. Ιδεατό στερεό είναι το υπέργειο στερεομετρικό σχήμα μέσα στο οποίο επιτρέπεται η κατασκευή του κτιρίου και των εγκαταστάσεων του.
31. Καθαρό εμβαδόν δαπέδου είναι το εμβαδόν του χώρου χωρίς τα περιμετρικά δομικά στοιχεία που τον ορίζουν.
32. Καθαρός όγκος του χώρου είναι ο όγκος που περικλείεται από τις κατώτατες επιφάνειες της οροφής ή ψευδοροφής, τις περιμετρικές επιφάνειες των φερόντων στοιχείων και στοιχείων πλήρωσης και του δαπέδου του χώρου.
33. Καθολικός σχεδιασμός ή Σχεδιασμός για όλους είναι ο σχεδιασμός προϊόντων δομημένου περιβάλλοντος, που θα μπορούν να χρησιμοποιηθούν από όλους τους ανθρώπους, χωρίς ανάγκη προσαρμογής ή εξειδικευμένου σχεδιασμού στη μεγαλύτερη δυνατή έκταση.
34. Κάλυψη του οικοπέδου είναι η επιφάνεια που ορίζεται πάνω σε οριζόντιο επίπεδο από τις προβολές όλων των περιγραμμάτων των κτιρίων του οικοπέδου, εξαιρουμένων των χώρων που ορίζονται στο άρθρο 12.
35. Κατασκευή είναι κάθε ασφαλές τεχνικό έργο.
36. Κατασκευές πλήρωσης είναι οι κατασκευές που υλοποιούν οικοδομικά το κέλυφος και την εσωτερική διαρρύθμιση των χώρων.
37. Κλειστός εσωτερικός εξώστης (κλειστό πατάρι) είναι προσβάσιμος χώρος με ύψος έως 1,20 μ. χωρίς μόνιμη κατασκευή κλίμακας, βρίσκεται εντός χώρου, όπου η υποκείμενη επιφάνεια πληροί τις προϋποθέσεις χώρου κύριας ή βοηθητικής χρήσης, έχει βοηθητική χρήση, δεν θεωρείται όροφος και δεν μπορεί να αποτελεί ανεξάρτητη ιδιοκτησία.
38. Κλειστός εξώστης («έρκερ») είναι η κλειστή από όλες τις εξωτερικές πλευρές οριζόντια προεξοχή δαπέδου τμήματος ορόφου χώρου κύριας ή βοηθητικής χρήσης που προβάλλει πέρα από τις επιφάνειες των όψεων του κτιρίου και εξέχει του περιγράμματος κάλυψης.
39. Κοινόχρηστοι χώροι είναι οι κοινής χρήσης ελεύθεροι χώροι, που καθορίζονται από το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο ή έχουν τεθεί σε κοινή χρήση με οποιονδήποτε νόμιμο τρόπο.
40. Κοινωφελείς χώροι είναι οι χώροι που καθορίζονται από το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο ή τοπικό ρυμοτομικό ή σχέδιο οικισμού και προορίζονται για την ανέγερση κατασκευών κοινής ωφέλειας δημόσιου ή ιδιωτικού χαρακτήρα.
41. Κορυφογραμμή είναι η νοητή γραμμή, που σχηματίζουν οι διαδοχικές κορυφές και οι αυχένες μιας οροσειράς, όπως αυτή προβάλλεται στον ορίζοντα, στο τμήμα του ορίου της λεκάνης απορροής με τα μέγιστα υψόμετρα.
42. Κτίριο είναι η κατασκευή που αποτελείται από χώρους και εγκαταστάσεις και προορίζεται για προσωρινή ή μόνιμη παραμονή του χρήστη.
43. Κτίριο ελάχιστης ενεργειακής κατανάλωσης είναι το κτίριο που, τόσο από το βιοκλιματικό σχεδιασμό του όσο και από τη χρήση ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, παρουσιάζει πολύ υψηλή ενεργειακή κατάταξη σύμφωνα με τον ΚΕΝΑΚ, όπως ισχύει και η σχεδόν μηδενική ή πολύ χαμηλή ποσότητα ενέργειας που απαιτείται για τη λειτουργία της χρήσης του, καλύπτεται από ανανεώσιμες πηγές, μονάδες Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και Θερμότητας Υψηλής Αποδοτικότητας (ΣΗΘΥΑ), καθώς και της παραγόμενης ενέργειας επιτόπου ή πλησίον.
44. Κύρια όψη είναι κάθε όψη του κτιρίου που βλέπει σε δημόσιο κοινόχρηστο χώρο, όπως ορίζεται από εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο.
45. Λυόμενη κατασκευή είναι η κατασκευή που αποτελείται από συναρμολογούμενα και αποσυναρμολογούμενα δομικά στοιχεία πιστοποιημένα από αρμόδιο φορέα που τοποθετούνται σε σταθερή βάση.
46. Μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος κτιρίου είναι το ύψος του ανώτατου επιπέδου του κτιρίου, πάνω από το οποίο απαγορεύεται κάθε δόμηση εκτός από τις εγκαταστάσεις που επιτρέπονται ειδικά και περιοριστικά.
47. Μικτό εμβαδόν είναι το εμβαδόν του χώρου συμπεριλαμβανομένων των περιμετρικών δομικών στοιχείων που τον ορίζουν. Σε περίπτωση όμορων χώρων λαμβάνεται το ήμισυ του δομικού στοιχείου στον υπολογισμό.
48. Οικοδομική γραμμή είναι η γραμμή που καθορίζεται από εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο και αποτελεί όριο της δόμησης στο οικοδομικό τετράγωνο προς τον κοινόχρηστο χώρο που το περιβάλλει.
49. Οικοδομικό τετράγωνο (ΟΤ.) είναι κάθε δομήσιμη ενιαία έκταση που βρίσκεται μέσα στο εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο και περιβάλλεται από κοινόχρηστους χώρους ή και εκτός σχεδίου περιοχή.
50. Οικόπεδο είναι η συνεχόμενη έκταση γης που αποτελεί αυτοτελές και ενιαίο ακίνητο και ανήκει σε έναν ή σε περισσότερους κυρίους εξ αδιαιρέτου και βρίσκεται μέσα σε εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο ή μέσα στα όρια οικισμού χωρίς σχέδιο. Ανάλογα με τη θέση τους στο οικοδομικό τετράγωνο τα οικόπεδα χαρακτηρίζονται μεσαία εφόσον έχουν ένα πρόσωπο σε κοινόχρηστο χώρο, γωνιακά εφόσον έχουν πρόσωπα σε συμβολή δύο κοινόχρηστων χώρων, διαμπερή εφόσον έχουν πρόσωπα σε δύο διαφορετικούς κοινόχρηστους χώρους.
51. Όμορα ή γειτονικά οικόπεδα ή γήπεδα είναι τα οικόπεδα ή γήπεδα που έχουν τουλάχιστον ένα κοινό όριο ή ένα κοινό τμήμα ορίου.
52. Όρια οικοπέδου ή γηπέδου είναι οι γραμμές που το χωρίζουν από τα όμορα οικόπεδα ή γήπεδα και τους κοινόχρηστους χώρους ή μόνο από όμορα οικόπεδα ή γήπεδα. Τα όρια του οικοπέδου με τους κοινόχρηστους χώρους συμπίπτουν με τα όρια του οικοδομικού τετραγώνου στις εντός σχεδίου περιοχές.
53. Όρια οικοδομικού τετραγώνου είναι οι γραμμές που το χωρίζουν από τους κοινόχρηστους χώρους ή την εκτός σχεδίου περιοχή.
54. Οριστική στάθμη εδάφους οικοπέδου ή γηπέδου είναι η στάθμη του εδάφους, όπως αυτή διαμορφώνεται τελικά με εκσκαφή, επίχωση ή επίστρωση, ύστερα από έκδοση άδειας δόμησης.
55. Όροφοι είναι τα τμήματα του κτιρίου, στα οποία διαχωρίζεται καθ’ ύψος από διαδοχικά δάπεδα, με μεταξύ τους ελάχιστη απόσταση, όπως ορίζεται από τις σχετικές διατάξεις.
56. Όψεις του κτιρίου είναι οι επιφάνειες του κτιρίου προς τους κοινόχρηστους ή και ακάλυπτους χώρους του οικοπέδου και ορίζονται σύμφωνα με τον προσανατολισμό τους. Ως όψεις του κτιρίου θεωρούνται και οι στέγες ή/και τα δώματα.
57. Παθητικά ηλιακά συστήματα ψύξης ή θέρμανσης είναι οι κατασκευές ή οι εγκαταστάσεις που αξιοποιούν την ηλιακή ενέργεια και αποτελούν συστατικά μέρη του κτιρίου. Οι βασικές κατηγορίες είναι:
α. Συστήματα άμεσου ηλιακού οφέλους, όπως σε νότια ανοίγματα
β. Συστήματα έμμεσου ηλιακού οφέλους (όπως ηλιακός χώρος – θερμοκήπιο, ηλιακός τοίχος, θερμοσιφωνικό πέτασμα, ηλιακό αίθριο)
γ. Συστήματα δροσισμού (όπως ο ηλιακός αγωγός, τα σκίαστρα, οι ενεργειακοί υαλοπίνακες).
58. Παραχωρημένοι σε δημόσια κοινή χρήση χώροι του οικοπέδου είναι οι χώροι, που έχουν αποδοθεί ανταποδοτικά σε δημόσια χρήση με συμβολαιογραφική πράξη, χωρίς να χάνονται τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα των παραχωρητών.
59. Πεζόδρομοι είναι οι διαμορφωμένοι υπαίθριοι κοινόχρηστοι ελεύθεροι χώροι, που εξυπηρετούν κυρίως τη συνεχή, ασφαλή και χωρίς εμπόδια κυκλοφορία των πεζών και των ατόμων με αναπηρία. στους πεζοδρόμους απαγορεύεται η στάθμευση και επιτρέπεται να κυκλοφορούν μόνο τα οχήματα που κινούνται προς και από εισόδους – εξόδους χώρων στάθμευσης των παρόδιων χρήσεων, σύμφωνα με τις επιτρεπόμενες χρήσεις γης της περιοχής ή χώρων στάθμευσης που έχουν λάβει άδεια λειτουργίας κατά παρέκκλιση των υφιστάμενων χρήσεων γης δυνάμει της παρ. 1 του άρθρου 13 του ν. 4313/2014 (Α’ 261) εκτός αν άλλως ορίζεται από τον κανονισμό λειτουργίας τους.
60. Πέργκολα είναι η εξωτερική ασκεπής σταθερή κατασκευή, που προορίζεται για την αναρρίχηση των φυτών ή την τοποθέτηση προσωρινών σκιάστρων από ύφασμα, καλαμωτή και κινητά στοιχεία, αποκλειομένων οποιωνδήποτε άλλων κατακόρυφων ή οριζόντιων στοιχείων πλήρωσης του φέροντα οργανισμού της κατασκευής. Κατ’ εξαίρεση επιτρέπονται κατακόρυφα στοιχεία πλήρωσης μέγιστου ύψους του ημίσεος του ύψους της πέργκολας και όχι πλέον του ύψους 1,70 μ.
61. Περίγραμμα κτιρίου αποτελεί η προβολή επί του εδάφους όλων των χώρων του που προσμετρώνται στην κάλυψη.
62. Περίφραξη ή Περίφραγμα είναι η κατασκευή με την οποία διαχωρίζονται μεταξύ τους όμορα οικόπεδα ή γήπεδα, καθώς και οικόπεδο ή γήπεδο από κοινόχρηστο χώρο.
63. Πίσω όριo μεσαίου οικοπέδου είναι αυτό που δεν έχει κανένα κοινό σημείο με τη ρυμοτομική γραμμή, το μέσο του απέχει τη μέγιστη απόσταση από τη ρυμοτομική γραμμή και δεν είναι πλάγιο όριο.
64. Πλάγια όρια μεσαίου οικοπέδου είναι αυτά που το ένα άκρο τους βρίσκεται επί της ρυμοτομικής γραμμής ή έχουν κοινό άκρο με το τμήμα πλάγιου ορίου που βρίσκεται επί της ρυμοτομικής γραμμής και δεν είναι πίσω όριο. Πλάγια όρια γωνιακού, δισγωνιαίου ή διαμπερούς οικοπέδου είναι όλα τα όρια των οικοπέδων αυτών με τις όμορες ιδιοκτησίες.
65. Πλάτος δρόμου σε κάθε σημείο είναι το μήκος της καθέτου στον άξονα της οδού μεταξύ των ρυμοτομικών γραμμών.
66. Πληθυσμός κτιρίου, ορόφου ή χώρου ή δομικού έργου είναι ο μέγιστος αριθμός ατόμων που επιτρέπεται να βρίσκονται ταυτόχρονα μέσα στο κτίριο ή στον όροφο ή στο χώρο ή στο δομικό έργο.
67. Ποσοστό κάλυψης του οικοπέδου είναι ο λόγος της μέγιστης επιφάνειας που επιτρέπεται να καλυφθεί προς τη συνολική επιφάνεια του οικοπέδου.
68. Ποσοστό υποχρεωτικής φύτευσης ακαλύπτου είναι ο αριθμός που πολλαπλασιαζόμενος με την επιφάνεια του υποχρεωτικού ακαλύπτου ορίζει την υποχρεωτικά φυτεμένη επιφάνεια του οικοπέδου.
69. Πραγματοποιούμενο μέσο ύψος χώρου είναι ο λόγος του καθαρού όγκου του προς το εμβαδόν της επιφάνειας του δαπέδου του.
70. Προκήπιο (ή πρασιά) είναι το τμήμα του οικοδομικού τετραγώνου, που βρίσκεται μεταξύ της ρυμοτομικής και οικοδομικής γραμμής, όπως αυτές ορίζονται από το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο.
71. Προσβασιμότητα είναι το χαρακτηριστικό του περιβάλλοντος, που επιτρέπει σε όλα τα άτομα – χωρίς διακρίσεις φύλου, ηλικίας και λοιπών χαρακτηριστικών, όπως σωματική διάπλαση, δύναμη, αντίληψη, εθνικότητα – να έχουν πρόσβαση σε αυτό, δηλαδή να μπορούν αυτόνομα, με ασφάλεια και με άνεση να προσεγγίσουν και να χρησιμοποιήσουν τις υποδομές, αλλά και τις υπηρεσίες (συμβατικές και ηλεκτρονικές) και τα αγαθά που διατίθενται στο συγκεκριμένο περιβάλλον.
72. Προστέγασμα είναι το μη προσβάσιμο σταθερό ή κινητό στοιχείο σε συνέχεια των όψεων του κτιρίου (πρόβολος) και πέρα από την επιφάνειά του. Τα κινητά προστεγάσματα (τέντες) δύναται να έχουν κατακόρυφα στηρίγματα.
73. Πρόσωπο οικοπέδου ή γηπέδου είναι το όριο του προς τον κοινόχρηστο χώρο.
74. Προσωρινή κατασκευή είναι η κατασκευή που αποτελείται εξ ολοκλήρου από ξηρή δόμηση και εγκαθίσταται σε ελαφρά βάση ή με σημειακή θεμελίωση επί του εδάφους, τοποθετείται και απομακρύνεται σε λυόμενα μέρη, δεν απαιτεί εκτεταμένη υποδομή ώστε να αλλοιώνει σοβαρά το φυσικό έδαφος και δεν απαιτεί μόνιμη εγκατάσταση συλλογής αποβλήτων. Τοποθετείται για συγκεκριμένο σκοπό και διάρκεια σε οικοδομήσιμο ή μη χώρο.
75. Πρόχειρη κατασκευή είναι η κατασκευή που υλοποιείται με πρόχειρο τρόπο, από ασύνδετα ευτελή υλικά, όπως τσιμεντόλιθοι, λαμαρίνες, σανίδες.
76. Ρυμοτομική γραμμή είναι η γραμμή, που καθορίζεται από εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο και οριοθετεί το οικοδομικό τετράγωνο ή γήπεδο σε σχέση με τον κοινόχρηστο χώρο που το περιβάλλει ή εκτός σχεδίου περιοχή.
77. Ρυμοτομούμενο τμήμα είναι το τμήμα ιδιοκτησίας (οικοπέδου ή κτιρίου) που βρίσκεται εντός εγκεκριμένων κοινόχρηστων χώρων του ρυμοτομικού σχεδίου, όπως δρόμους, πλατείες.
78. Στάθμη Φυσικού Εδάφους είναι η υπάρχουσα στερεομετρική επιφάνεια του φυσικού εδάφους.
79. Στέγαστρο είναι η μη προσβάσιμη σταθερή κατασκευή, σε πρόβολο ή επί υποστυλωμάτων, που κατασκευάζεται με συμπαγή σταθερά ή κινητά στοιχεία στην οροφή του, αποκλειομένων οποιωνδήποτε άλλων κατακόρυφων στοιχείων πλήρωσης. Το στέγαστρο είτε τοποθετείται σε επαφή με μία όψη του κτιρίου χωρίς να αποτελεί συνέχεια του φέροντος οργανισμού υπό την προϋπόθεση ότι είναι κατασκευασμένο από διαφορετικό υλικό, είτε απέχει ελάχιστη απόσταση δ/4 από οποιαδήποτε όψη του κτιρίου, χωρίς να ισχύουν οι ανωτέρω περιορισμοί.
80.
81. Σοφίτα είναι ανοιχτός ή κλειστός προσβάσιμος χώρος που βρίσκεται κάτω από την επικλινή στέγη του κτιρίου και δεν μπορεί να αποτελεί ανεξάρτητη ιδιοκτησία.
82. Συντελεστής δόμησης (σ.δ.) είναι ο αριθμός, ο οποίος πολλαπλασιαζόμενος με την επιφάνεια του οικοπέδου ή γηπέδου, δίνει τη συνολική επιτρεπόμενη επιφάνεια δόμησης.
83. Συντελεστής κατ’ όγκο εκμετάλλευσης (σ.ο.) του οικοπέδου ή γηπέδου είναι ο αριθμός, ο οποίος πολλαπλασιαζόμενος με την επιφάνεια του οικοπέδου, δίνει το συνολικό επιτρεπόμενο όγκο του πάνω από την οριστική στάθμη του εδάφους.
84. Τυφλή όψη είναι η πλευρά του κτιρίου που κατασκευάζεται στα όρια της ιδιοκτησίας με τα όρια του όμορου οικοπέδου.
85. Υδάτινες επιφάνειες είναι οι δομημένες επιφάνειες στις οποίες εξασφαλίζεται συνεχής παρουσία νερού, είτε σε ηρεμία είτε σε μηχανικά υποβοηθούμενη ροή.
86. Υδροκρίτης είναι το όριο, το οποίο ορίζει την έκταση που καταλαμβάνει η λεκάνη απορροής ανάντη μιας δεδομένης διατομής Α υδατορεύματος.
86α. Υπαίθριος χώρος του κτιρίου είναι ο ελεύθερος χώρος που βρίσκεται πάνω από την οροφή των κλειστών και ημιυπαίθριων χώρων του.
87. Υπόγειο είναι όροφος ή τμήμα ορόφου, του οποίου η οροφή δεν υπερβαίνει την απόσταση 1,20 μ. από την οριστική στάθμη του εδάφους.
88. Υπόσκαφο είναι το κτίριο ή το τμήμα κτιρίου που κατασκευάζεται υπό τη στάθμη του φυσικού εδάφους και παρουσιάζει μόνο μια ορατή όψη. Η κατασκευή του γίνεται κάτω από τη στάθμη του φυσικού εδάφους, με επέμβαση σε αυτό και πλήρη επαναφορά στην αρχική του μορφή. Τα υπόσκαφα κτίρια μπορούν να έχουν κύρια χρήση.
89. (Καταργείται)
90. Ύψος κτιρίου σε κάθε σημείο είναι η κατακόρυφη απόσταση από το σημείο τομής της όψης του κτιρίου με το οριστικά διαμορφωμένο έδαφος έως τη στάθμη της τελικής άνω επιφάνειας του τελευταίου ορόφου στη θέση αυτή. Το μεγαλύτερο από τα ύψη που πραγματοποιούνται είναι το μέγιστο πραγματοποιούμενο ύψος του κτιρίου.
91. Ύψος στέγης είναι η μεγαλύτερη κάθετη απόσταση από το σημείο έδρασής της έως το ανώτατο σημείο της και αν δεν ορίζεται διαφορετικά, δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 2,00 μ. από το ανώτατο επιτρεπόμενο ύψος της περιοχής.
92. Φέρων οργανισμός του κτιρίου ή φέρουσα κατασκευή του είναι το τμήμα που μεταφέρει άμεσα ή έμμεσα στο έδαφος τα μόνιμα, ωφέλιμα και γενικά τα φορτία των δυνάμεων που επενεργούν σε αυτό.
93. Φυτεμένες επιφάνειες είναι οι διαστρωμένες δομημένες επιφάνειες που έχουν φυσικό ή εμπλουτισμένο χώμα και βλάστηση ή υδάτινες επιφάνειες σε συνδυασμό μεταξύ τους.
94. Χρήση του κτιρίου είναι αυτή για την οποία έχει χορηγηθεί Άδεια Δόμησης ή σε κάθε περίπτωση αυτή που αναγράφεται στην ταυτότητα κτιρίου.
95. Χώροι κύριας χρήσης των κτιρίων είναι όσοι προορίζονται για την εξυπηρέτηση της βασικής χρήσης του κτιρίου και την παραμονή των χρηστών του σε αυτούς, όπως είναι σε κτίρια κατοικίας τα υπνοδωμάτια, οι χώροι διημέρευσης, οι κουζίνες, τα γραφεία. Οι χώροι κύριας χρήσης έχουν για τα κτίρια που κατασκευάζονται μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος ελεύθερο ύψος τουλάχιστον 2,65 μ..
96. Χώροι βοηθητικής χρήσης είναι χώροι που δεν προορίζονται για την εξυπηρέτηση της βασικής χρήσης του κτιρίου και την παραμονή των χρηστών του σε αυτούς, όπως είναι χώροι κυκλοφορίας, διάδρομοι, προθάλαμοι, κλιμακοστάσια, χώροι υγιεινής, μηχανοστάσια, αποθήκες, χώροι στάθμευσης αυτοκινήτων, κτίρια παραμονής ζώων.».
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 81 – Ορισμοί"
#1 Σχόλιο Από ΣΑΒΒΑΣ ΤΣΟΥΤΣΑΝΗΣ Στις 4 Αύγουστος, 2020 @ 15:43
Στούς ορισμούς του παρόντος προτείνεται να αντικατασταθεί και η παρ.95 του αρ.2 του Ν.4067/12,τελευταία πρόταση,ως εξής:
Οι χώροι κύριας χρήσης- για τα κτήρια που κατασκευάζονται μετά την έναρξη ισχύος- έχουν ελεύθερο ύψος τουλάχιστον 2,55μ.
Αιτιολόγηση:
Σε περιοχές πού το μέγιστο ύψος των κτηρίων ορίζεται περιορισμένα από Π/Δ η ειδικό τέτοιο,και λόγω των αυξημένων απαιτήσεων του ΚΕΝΑΚ για μεγαλύτερα πλέον συνολικά πάχη πλακών,καθίσταται εξαιρετικά δυσχερής η επίτευξη της υλοποίησης των ορόφων εντός των πιό πάνω- περιοριστικά ορισμένων- μεγίτων επιτρεπομένων υψών.
Δεν πρέπει άλλως τε να εκφεύγει και η 27ετής εμπειρία του ΓΟΚ 1985 (για Ηκαθ>=2,40μ)
Ευχαριστώ.
#2 Σχόλιο Από Νικόλαος Κουτάντζης Στις 5 Αύγουστος, 2020 @ 10:40
Το 2,65 της παρ.95 είναι πολύ δύσκολο να εφαρμοστεί.
Πλέον λόγω του νέου κανονισμού σκυροδέματος απαιτούνται επιπλέον πάχη επικάλυψης στις πλάκες οπλισμένου σκυροδέματος με αποτέλεσμα να έχουμε μεγάλα πάχη πλακών. Γενικά η μοντέρνα αρχιτεκτονική παγκοσμίως τείνει προς μεγαλύτερες πλάκες και λιγότερα – πιο αραιά – υποστυλώματα. Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε εύκολα πλάκες πάχους 20εκ. Με ένα δάπεδο περίπου 10εκ για να έχουμε τα 2,65 θέλουμε μεικτό ύψος ορόφου 2,95μ το οποίο είναι απαγορευτικό ειδικά σε περιοχές με περιορισμό ύψους από ειδικές διατάξεις.
#3 Σχόλιο Από Δημήτρης Οικονόμου Στις 5 Αύγουστος, 2020 @ 11:33
Στους ορισμους προτεινω τα εξης :
Παραγραφος 5. Στους εξωστες ενδεχεται να υπαρχουν τμηματα που δεν ειναι προσπελασιμα οπως οι ζαρντινιερες. Η επιφανεια αυτων θπολογιζεται στην επιφανεια των εξωστων;
Παραγραφος 38. Υπαρχουν περιπτωσεις ερκερ που εξεχουν μεν απο την οψη του κτιριου στον οροφο που βρισκονται, αλλα οχι απο την συνολικη καλυψη του κτιρου σε προβολη στο ισογειο, σε περιπτωση πχ απομειωσης καθυψος της πραγματοποιουμενης καλυψης κτλ. Αυτοι οι κλειστοι εξωστες παυοβν να αντιμετωπιζονται ως ερκερ στον υπολογισμο της πραγματοποιουμενης δομησης;
Παραγραφος 63. Τι γινεται στην περιπτωση που ενα οριο αποτελειται απο πρακτικα απο μια τεθλασμενη γραμμη μικρων διακυμανσεων λογω κακης οριοθετησης του οικοπεδου. Θα επρεπε να δοθει ενα ελαχιστο περιθωριο ανοχης ωστε ενα οριο να θεωρειται συνεχες στον βαθμο που οριζει πρακτικα μια συνεχη γραμμη.
Παραγραφος 86α. Υπαιθριος χωρος θα επρεπε να θεωρηθει και ο χωρος βεραντων πανω απο την πυλωτη καθως η πυλωτη δεν χαρακτηριζεται ημιυπαιθριος χωρος. Σε αλλη περιπτωση αυτος ο χωρος δεν μπορει να θεωρηθει ουτε εξωστης καθως εδραζεται σε κολονες ουτε ημιυπαιθριος.
#4 Σχόλιο Από Δημήτρης Οικονόμου Στις 5 Αύγουστος, 2020 @ 12:03
Οσον αφορα τα παταρια στον ορισμο της παραγραφου 28 :
Οταν λεμε μη λειτουργικα εξαρτημενο αυτο σημαινει πως εφοσον το παταρι ειναι προσβασιμο απο εσωτερικη σκαλα θα επρεπε να επιτρεπεται να εξυπηρετειται προαιρετικα και απο το κοινοχρηστο κλιμακοστασιο καθως δεν θα ηταν λειτουργικα εξαρτημενο. Επισης οι κλειστοι χωροι που περιγραφονται στην παραγραφο οπως το WC δεν υπολογιζονται στην δομηση αλλα μονο στην επιφανεια του παταριου; Οταν υπαρχουν κλειστοι χωροι στο παταρι σε αποσταση μικροτερης του ενος μετρου απο τα ανοιχτα του ορια απλα υπολογιζονται στην δομηση ή καταργουν την ολη εννοια του παταριου και το μετατρεπυν σε κανονικο οροφο που υπολογιζεται κανονικα στην δομηση. Γενικα η παραγραφος αυτη δειχνει να χρειαζεται αναλυτικοτερη περιγραφη και ενδεχομενως σχεδιαγραμμα εφαρμογης
#5 Σχόλιο Από ΣΑΒΒΑΣ ΤΣΟΥΤΣΑΝΗΣ Στις 5 Αύγουστος, 2020 @ 13:36
Προτείνεται η κατάργηση της προτεινόμενης εξαίρεσης στην παρ.60,δεύτερη πρόταση και η επανακαθορισμός του μεγίστου ύψους της πέργκολας στα 2,70μ.
Αιτιολόγηση:
α)Δεν ¨συνάδει¨εξαίρεση σε ορισμούς και κατά το ότι αυτοί αποτελούν
κατάκτηση στην καθ¨ημάς Νομολογία και κατά τούτο οφείλουν να διατυπώνονται κατά το δυνατόν σαφείς, με τρόπο ¨μαθηματικοποιημένο¨, μη επιδεχόμενοι διάφορες ερμηνείες.
β) Ακόμα και αξιόλογα κτίρια, σύνολα τέτοιων, παράκτιοι- παραδοσιακοί οικισμοί κλπ είναι βέβαιο ότι θα υποβαθμιστούν ως θυσία στο βωμό του τουριστικού- και όχι μόνο – «προϊόντος».
Εάν νομοθετηθεί το συγκεκριμένο, ανοίγουν πύλες για κατασκευές από ιδιώτες αλλά και από τις τοπικές αυτοδικήσεις σε βάρος προκηπίων, κοινοχρήστων(πλατειών, πεζοδρόμων κλπ) και κοινωφελών, εύκολα μετατρέψιμες σε ¨κιτς¨κλειστούς χώρους συνάθροισης κοινού, το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των ιδίων αλλά της ευρύτερης υποβάθμισης που προκαλούν είναι από καιρού εγνωσμένα.
Ευχαριστώ.
#6 Σχόλιο Από Νικηφορίδης Πάρης Στις 6 Αύγουστος, 2020 @ 08:55
Δεν έχει συμπεριληφθεί ο ορισμός της στέγης:
«80. Στέγη είναι η κατασκευή κάλυψης του κτιρίου, η οποία περιλαμβάνει τη φέρουσα κατασκευή και την επικάλυψή της και μπορεί να αποτελείται από επιφάνειες διαφόρων μορφών, κλίσεων και υλικών».
Θα ήταν χρήσιμο να προσδιορισθεί η ελάχιστη κλίση της στέγης και η διαφοροποίηση της από το δώμα, για να μην υφίσταται σύγχυση σε κάθε σχετική διάταξη εφαρμογής τους. Με την ισχύουσα νομοθεσία μια κατασκευή πλάκας από οπλισμένο σκυρόδεμα μπορεί να θεωρηθεί και δώμα και στέγη (αν έχει κάποια κλίση), εφόσον δεν υφίσταται σαφής διαχωρισμός στην περιγραφή τους.
#7 Σχόλιο Από ΣΑΒΒΑΣ ΤΣΟΥΤΣΑΝΗΣ Στις 6 Αύγουστος, 2020 @ 10:12
Πέργκολα.
Η μη απαίτηση έκδοσης οιασδήποτε Ο.Α (βλ Ν.4495/17)για κατασκευή πέργκολας ε<=50,00 τ.μ σε συνδυασμό με τον προτεινόμενο καινούργιο ορισμό της,είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει "πανδημία" καινούργιων αυθαιρέτων σε ιδιωτικούς αλλά κοινόχρηστους χώρους των πόλεων.
Οφείλεται οι Νομοθετούντες να αντισταθείτε σέ όλες τις πιέσεις που ενδεχομένως ασκούνται,όσο ισχυρές και αν είναι αυτές.
#8 Σχόλιο Από Γιώργος Π. Στις 7 Αύγουστος, 2020 @ 02:32
ύψος κύριου χώρου 2,65 (παρ.95). Σε περιοχές με ειδικούς όρους στο μέγιστο ύψος (βλ. Βριλλήσια με υ=14μ) και σε συνδυασμό με ΚΕΝΑΚ (βλ. ενδοδαπέδια θέρμανση) και αυξημένα πάχη πλακών (20εκ) είναι αδύνατον να κατασκευαστεί κτίριο με μέσο έλευθερο ύψος ορόφου λιγότερο απο 3.05μ. Έτσι ενώ όλη η περιοχή έχει δομηθεί με 4οροφες+πύλωτη πλεον είναι ανέφικτο να γίνει κάτι παρόμοιο με νέο κτίριο . Έτσι επιβαρύνεται η περιοχή με μεγαλύτερη κάλυψη κτιρίου αφου χάνετια ουσιαστικά ένας όροφος για λίγα εκατοστά (σε συνδυασμό με ορισμό ύψους κτιρίου – παρ. 90 όπου προσμετρούνται στο τελικό ύψος και οι μονώσεις δώματος).
#9 Σχόλιο Από Γιαννης Στις 7 Αύγουστος, 2020 @ 08:52
Επι του παρόντος προτείνω την αντικατασταση της παρ.95 του αρ.2 του Ν.4067/12,τελευταία πρόταση,ως εξής:
Οι χώροι κύριας χρήσης ανεξαρτήτως του χρόνου της κατασκευής τους να έχουν ελεύθερο ύψος τουλάχιστον 2,40μ. οπως περιγράφετε στο ΓΟΚ/85.
#10 Σχόλιο Από Θεόδωρος Κάντζος Στις 10 Αύγουστος, 2020 @ 11:53
Στους ορισμούς προτείνεται αντικατάσταση ή προσθήκη εδαφίων ως εξής :
1. Αίθριο είναι ο υπαίθριος χώρος που περιβάλλεται από όλες τις πλευρές του από κτίριο/α ή όριο/α του οικοπέδου και στον οποίο εγγράφεται κύκλος διαμέτρου Δ. Το αίθριο υπό συνθήκες συμμετέχει στον ελάχιστο υποχρεωτικά ακάλυπτο χώρο και είναι δυνατό να έχουν ανοίγματα σε αυτό χώροι κύριας ή βοηθητικής χρήσης.
Ως αίθριο ορίζεται και το ηλιακό αίθριο όταν αυτό περιβάλλεται από όλες τις πλευρές του από το κτίριο, στεγάζεται από κινητά διαφανή στοιχεία έμμεσου ηλιακού κέρδους και συνεισφέρει στην συνολική ενεργειακή απόδοση του κτιρίου. Για την αποφυγή υπερθέρμανσης ο χώρος αυτός κατά τη θερινή περίοδο θα πρέπει σε τμήματα του να αφήνεται ανοικτός, σύμφωνα με σχετική μελέτη ή να σκιάζεται από ελαφριά στοιχεία σκίασης.
3. Ακάλυπτος χώρος είναι ο χώρος του οικοπέδου που δεν δομείται και περιλαμβάνει υποχρεωτικά ακάλυπτους χώρους και τυχόν άλλους προαιρετικά ακάλυπτους χώρους.
6. Ανοικτός ημιυπαίθριος χώρος είναι ο μη θερμαινόμενος στεγασμένος χώρος που διαθέτει τουλάχιστον μία ανοιχτή πλευρά, προς δημόσιο κοινόχρηστο χώρο ή ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου που εξασφαλίζει πλήρως δικαίωμα ανεμπόδιστου φωτισμού και αερισμού, όταν το συνολικό μήκος των ανοιγμάτων του είναι ίσο ή μεγαλύτερο του 35% του περιγράμματος του χώρου.
8. Αρχιτεκτονικά, λειτουργικά ή διακοσμητικά στοιχεία είναι φέροντα ή μη στοιχεία, όπως ενδεικτικά απαριθμούνται και περιγράφονται στο άρθρο 16 του παρόντος, που διαμορφώνουν, με το δομικό κέλυφος και τις επενδύσεις του, το κέλυφος του κτιρίου.
15. Διπλά κελύφη είναι κατασκευές συστήματος πρόσοψης, που αποτελούνται από μια εξωτερική και μια εσωτερική επιφάνεια μεταξύ των οποίων μεσολαβεί κενό ικανών διαστάσεων μέσω του οποίου διακινείται αέρας ώστε να εξυπηρετείται η βιοκλιματική λειτουργία του κτιρίου.
16α. Δομικό κέλυφος κτιρίου είναι η επιφάνεια που περικλείει τη δομική υλοποίηση όλων των χώρων του κτιρίου που προσμετρώνται στην κάλυψη και ορίζεται από τον φέροντα οργανισμό και τους εξωτερικούς τοίχους πλήρωσης.
26α. Επενδύσεις είναι οι μη φέρουσες επικαλύψεις ή/και μονώσεις του δομικού κελύφους του κτιρίου, όπως ενδεικτικά απαριθμούνται και περιγράφονται στο άρθρο 16 του παρόντος, που συμμετέχουν, με το δομικό κέλυφος και τα λοιπά στοιχεία, στη διαμόρφωση του κελύφους του κτιρίου.
28. Εσωτερικός εξώστης (πατάρι) είναι ο ανώτερος προσβάσιμος χώρος εντός χώρου κύριας χρήσης της οποίας αποτελεί λειτουργικό παράρτημα, έχει προσπέλαση αποκλειστικά από τον υποκείμενο χώρο, συνολικό μικτό εμβαδόν μαζί με την κλίμακα ανόδου μικρότερο του 70% αυτού του υποκείμενου χώρου, δεν θεωρείται όροφος και δεν αποτελεί ανεξάρτητη ιδιοκτησία. Το πατάρι μπορεί να είναι συνεπίπεδο με όμορους χώρους κύριας χρήσης, μη λειτουργικά εξαρτημένους από αυτό ή από την υποκείμενη αυτού κύρια χρήση, και να φέρει κλειστούς βοηθητικούς χώρους (π.χ. WC) σε οποιοδήποτε σημείο της επιφανείας του.
34. Κάλυψη του οικοπέδου είναι η επιφάνεια προβολής πάνω σε οριζόντιο επίπεδο όλων των χώρων των κτιρίων που προσμετρώνται στην κάλυψη.
34α. Κέλυφος κτιρίου είναι η περιβάλλουσα επιφάνεια χώρων, στοιχείων, επενδύσεων ή εγκαταστάσεων του κτιρίου που ρυθμίζονται από τον παρόντα κανονισμό.
37. Κλειστός εσωτερικός χώρος (κλειστό πατάρι) είναι μερικά προσβάσιμος χώρος (χωρίς μόνιμη κατασκευή κλίμακας) άνωθεν χώρου κύριας ή βοηθητικής χρήσης, ο οποίος έχει ύψος έως 1,20 μ. και ως εκ τούτου μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο ως χώρος αποθήκευσης, δεν θεωρείται όροφος και δεν μπορεί να αποτελεί ανεξάρτητη ιδιοκτησία.
38. Κλειστός εξώστης (έρκερ) είναι η κλειστή από όλες τις εξωτερικές πλευρές προεξοχή τμήματος ορόφου πέραν του δομικού κελύφους του κτιρίου η οποία περιλαμβάνει την επέκταση χώρου κύριας ή βοηθητικής χρήσης.
39. Κοινόχρηστοι χώροι είναι οι κοινής χρήσης ελεύθεροι χώροι, που καθορίζονται από το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο ή έχουν τεθεί σε κοινή χρήση με οποιονδήποτε νόμιμο τρόπο ή ορίζονται από σύσταση συνιδιοκτησίας. Διακρίνονται σε δημόσιους ή συνιδιόκτητους και συνήθως χωρίζονται μεταξύ τους από τη ρυμοτομική γραμμή.
42. Κτίριο είναι το σύνολο κατασκευών που αποτελείται από χώρους, στοιχεία και εγκαταστάσεις και προορίζεται για προσωρινή ή μόνιμη παραμονή των χρηστών του.
56. Όψη του κτιρίου είναι η προβολή του κελύφους κτιρίου σε τυχαίο επίπεδο. Η ονοματολογία των όψεων εξαρτάται από τον προσανατολισμό τους. Η όψη σε οριζόντιο επίπεδο με προσανατολισμό προς τα κάτω ονομάζεται κάτοψη δώματος ή/και στέγης ή απλώς κτιρίου όταν το κτίριο δεν έχει δώμα ή στέγη.
60. Πέργκολα είναι η εξωτερική σταθερή κατασκευή, που προορίζεται για την αναρρίχηση φυτών ή την τοποθέτηση προσωρινών σκιάστρων από ύφασμα, καλαμωτή ή άλλα κινητά στοιχεία, αποκλειομένων οποιωνδήποτε άλλων κατακόρυφων ή οριζόντιων στοιχείων πλήρωσης του φέροντα οργανισμού της κατασκευής της.
61. Περίγραμμα κτιρίου είναι η περίμετρος της επιφάνειας προβολής σε οριζόντιο επίπεδο όλων των χώρων του κτιρίου που προσμετρώνται στην κάλυψη.
61α. Περίγραμμα ορόφου είναι η περίμετρος της επιφάνειας προβολής σε οριζόντιο επίπεδο όλων των χώρων του ορόφου που προσμετρώνται στην κάλυψη.
68. Ποσοστό υποχρεωτικής φύτευσης ακαλύπτου είναι ο αριθμός που πολλαπλασιαζόμενος με την επιφάνεια του ελάχιστου υποχρεωτικά ακάλυπτου χώρου ορίζει την επιφάνεια του οικοπέδου που υποχρεωτικά φυτεύεται.
70. Προκήπιο (ή πρασιά) είναι το τμήμα του οικοδομικού τετραγώνου που βρίσκεται μεταξύ της ρυμοτομικής και οικοδομικής γραμμής, όπως αυτές ορίζονται από το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο, στο οποίο επεκτείνονται δημόσια δικαιώματα με τον καθορισμό ειδικών περιορισμών δόμησης.
70α. Πρόσβαση ανεμπόδιστης διόδου είναι αυτή που εξασφαλίζει τη δίοδο με διαστάσεις πλάτους τουλάχιστον 1,00 μ. για ακάλυπτη ή 2,50 μ. για ανοικτή στεγασμένη δίοδο και με διάσταση ύψους τουλάχιστον κύριας χρήσης.
89. Υποχρεωτικά ακάλυπτος χώρος του οικοπέδου είναι σύνολο χώρων που παραμένουν υποχρεωτικά ακάλυπτοι : α) λόγω εφαρμογής του ρυμοτομικού σχεδίου (πχ. προκήπιο, ακάλυπτη στοά), β) λόγω τήρησης των αποστάσεων από τα όρια του οικοπέδου (πχ. απόσταση Δ, δ ή απομένουσα κτιρίου 9 μ.) και γ) προκειμένου να μην υπάρχει υπέρβαση της επιτρεπομένης κάλυψης της περιοχής.
Στην επιφάνεια του υποχρεωτικά ακάλυπτου χώρου πρέπει να εξασφαλίζεται η συνεχόμενη και ανεμπόδιστη επικοινωνία με δημόσιους κοινόχρηστους χώρους πάντοτε με πρόσβαση ανεμπόδιστης διόδου.
Η επιφάνεια του ακάλυπτου χώρου που απαιτείται προκειμένου να μην υπάρξει υπέρβαση της επιτρεπόμενης κάλυψης της περιοχής αποτελεί τον ελάχιστο υποχρεωτικά ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου και ποσοστό αυτής διαμορφώνεται με την κατάλληλη φύτευση, ώστε να δημιουργείται ευνοϊκό μικροκλίμα τόσο για το κτίριο όσο και για το Ο.Τ.. Στον ελάχιστο υποχρεωτικά ακάλυπτο χώρο μπορεί να περιλαμβάνονται και αίθρια τα οποία ξεκινούν από τη στάθμη του οριστικά διαμορφωμένου εδάφους εφόσον είναι προσπελάσιμα μέσω του λοιπού υποχρεωτικά ακάλυπτου ή ανοικτού ημιυπαίθριου χώρου με πρόσβαση ανεμπόδιστης διόδου ή κλειστού κοινόχρηστου χώρου του κτιρίου με ύψος κύριας χρήσης.
89α. Ύψος ανεμπόδιστης κυκλοφορίας (όδευσης) πεζών είναι η κατακόρυφη απόσταση 3,0 μ. από το διαμορφωμένο έδαφος μέχρι το χαμηλότερο εμπόδιο πάνω από πιθανές πορείες πεζών σε ακάλυπτο χώρο.
89β. Ύψος ανεμπόδιστης κυκλοφορίας (όδευσης) οχημάτων είναι η κατακόρυφη απόσταση 5,0 μ. από το διαμορφωμένο έδαφος μέχρι το χαμηλότερο εμπόδιο πάνω από πιθανές πορείες οχημάτων σε οδούς και στην επέκτασή τους επί των πεζοδρομίων μέχρι και 0,50 μ. από το κράσπεδο.
#11 Σχόλιο Από Θεόδωρος Κάντζος Στις 10 Αύγουστος, 2020 @ 11:56
Στο άρθρο 3 του νόμου, μετά τους ορισμούς των Δ και δ προτείνεται να προστεθεί εδάφιο ως εξής :
Δ είναι η απόσταση κτιρίου από τα όρια οικοπέδου ή κτιρίου, κατά περίπτωση, και ορίζεται σε : 3,00 μ. + 0,10 Η.
δ είναι η απόσταση κτιρίου από τα όρια οικοπέδου ή κτιρίου, κατά περίπτωση, και ορίζεται σε : 2,50 μ. + 0,05 Η.
Οι παραπάνω αποστάσεις εξασφαλίζουν μερικώς κατά τη διεύθυνσή τους δικαίωμα ανεμπόδιστου φωτισμού και αερισμού χώρων και πλήρως όταν συνδυάζονται στην κάθετη διεύθυνση με πλάτη 2,50 μ. για κύριους ή 1,20 μ. για βοηθητικούς χώρους. Επίσης εξασφαλίζουν δικαίωμα ανεμπόδιστης διόδου σε ανοικτό χώρο κάθετα στη διεύθυνσή τους όταν συνδυάζονται με ύψος τουλάχιστον χώρου κύριας χρήσης.
#12 Σχόλιο Από ΕΥΔΟΚΙΑ ΜΟΣΧΑΚΗ Στις 10 Αύγουστος, 2020 @ 15:51
Σύμφωνα με την τροποποίηση του ορισμού της σοφίτας, δεν ισχύει πλέον το παράδειγμα 2 των Τεχνικών Οδηγιών (απόφ. 63234/19-12-2012), όσον αφορά τη θέση της σοφίτας σε σχέση με την επικλινή στέγη;
#13 Σχόλιο Από ΕΥΔΟΚΙΑ ΜΟΣΧΑΚΗ Στις 13 Αύγουστος, 2020 @ 14:33
Θα συμφωνήσω ότι απαιτείται να επανεξεταστούν ειδικά μέγιστα ύψη, με δεδομένο το ελάχιστο καθαρό ύψος 2,65, ακόμα και σε pilotis, και τις αυξημένες απαιτήσεις μονώσεων που επιβάλλει ο ΚΕΝΑΚ.
#14 Σχόλιο Από ΓΙΩΡΓΟΣ Στις 26 Αύγουστος, 2020 @ 15:34
Η παρ.ιζ.ιιι) του αρ.11 του ΝΟΚ προτείνεται να τροποποιηθεί ως εξής:
έχει ελάχιστο ελεύθερο ύψος τουλάχιστον 2,45μ για κυριο χώρο και ελάχιστο ελεύθερο ύψος 2,20μ για βοηθητικό χώρο.
Το ελεύθερο ύψος της pilotis και με δεδομένο ότι αυτή δεν είναι κύριος χώρος, προτείνεται να έχει ελάχιστο ελεύθερο ύψος 2,40μ,και 2,20μ από κάθε σημείο της οροφής της.
Αιτιολόγηση
Σε περιοχές με συγκεκριμένο από το Διάταγμά τους ύψος, ήταν δυνατόν- με την εφαρμογή των διατάξεων του ΓΟΚ των σχετικών με τα ελεύθερα ύψη- να πραγματοποιηθούν π.χ 3 όροφοι με θετικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα την προκύπτουσα μείωση της κάλυψης του οικοπέδου και αύξηση του πρασίνου της περιοχής , κάτι που είναι στην γενική κατεύθυνση του ΝΟΚ.
Με την κατά ΝΟΚ αύξηση του ελεύθερου ύψους σε 2,65 μ απεμπολείτε δια παντός η δυνατότητα αυτή, χάνεται το δικαίωμα εξάντλησης του Σ.Δ δια καθ΄ύψος προσθήκης ορόφου(ων) και αυτό παρ΄ότι μέχρι τούδε έχουν συσταθεί δεκάδες χιλιάδες οριζόντιες ιδιοκτησίες συμπολιτών οι οποίοι δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να εξαντλήσουν τον Σ.Δ στον χρόνο ισχύος του ΓΟΚ σε όλη την επικράτεια, γεγονός που σηματοδοτεί κραυγαλέα ανισότητα στην αντιμετώπισή τους.
Πρέπει να επισημανθεί ότι αυτή η βλάβη κατά του περιβάλλοντος αλλά και της περιουσίας των πολιτών προκύπτει αναίτια, σαθρώς- και παρά τις διατάξεις του ΚΕΝΑΚ αλλά και του ΕΚΟΣ-αιτιολογημένη στον ΝΟΚ, δίχως κανένα όφελος-αντιθέτως-συνιστώντας πλήν των άλλων έμμεση αναιτιολόγητη μείωση του Σ.Δ .
#15 Σχόλιο Από ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ Στις 28 Αύγουστος, 2020 @ 09:26
Άρθρο 81 (σελ. 108)
Να προστεθεί ο ορισμός του κελύφους:
37. Κέλυφος Κτιρίου – Κτιριακής Μονάδας: τα ενσωματωμένα δομικά στοιχεία ενός κτιρίου ή κτιριακής μονάδας που διαχωρίζουν το εσωτερικό του από το εξωτερικό περιβάλλον.
#16 Σχόλιο Από ΠΕΤΡΟΣ ΜΙΜΟΓΛΟΥ Στις 28 Αύγουστος, 2020 @ 12:12
Συμφωνώ με τα όσα αναφέρει ο κ. Τσουτσάνης, η αλλαγή στον ορισμό της πέργκολας με τον ΝΟΚ έχει ήδη δημιουργήσει μια νέα γενιά αυθαιρέτων κυρίως σε ακάλυπτους και καταστήματα Ήδη με τον νόμο που συζητάμε στο άρθρο περί κατασκευών πάνω από το κτίριο θα δημιουργηθούν κτίρια με ένα όροφο παραπάνω. Ο κόσμος είναι πολύ εφευρετικός στο να βρίσκει τρόπο να κλείνουν περιμετρικά πέργκολες χωρίς πρόστιμο, ή στο να αφαιρούνται οι πλευρικές καλύψεις όταν γίνει καταγγελία, μέχρι να τελειώσει ο έλεγχος. Οι πέργκολες πρέπει να παραμείνουν μόνο για στήριξη φυτών, χωρίς καμία κάλυψη κινητή ή σταθερή σε οποιαδήποτε στάθμη ή ύψος. Διαφορετικά να αντιμετωπίζονται ως στέγαστρα.
#17 Σχόλιο Από Μίνωας Στις 29 Αύγουστος, 2020 @ 13:14
28. Κατά τη γνώμη μου η «μικτή επιφάνεια του εσωτερικού εξώστη» και η «μικτή επιφάνεια του υποκείμενου χώρου» θα πρέπει να αντικατασταθούν από τις καθαρές επιφάνειες, καθότι ο υπολογισμός της επιφάνειας του εσωτερικού εξώστη στο διάγραμμα κάλυψης γίνεται χωρίς τα περιμετρικά στοιχεία που τον ορίζουν.
55 (σε συνδυασμό με 90 & 91). Θα ήταν πολύ χρήσιμο να επιτρέπεται να περιέχεται το ύψος του τελευταίου ορόφου του κτιρίου στο εσωτερικό της στέγης, καθότι με τη θέσπιση του καθαρού ύψους χώρων των 2,65 μ. καθίσταται δυσχερής η εξάντληση της δόμησης σε λιγότερους ορόφους, δεδομένου ότι σε πολλές περιοχές της χώρας τα μέγιστα ύψη είχαν καθοριστεί όταν ίσχυε ελάχιστο ύψος χώρων κύριας χρήσης 2,40 μ.
#18 Σχόλιο Από Θεόδωρος Κάντζος Στις 2 Σεπτέμβριος, 2020 @ 02:35
Στους ορισμούς προτείνεται αντικατάσταση εδαφίου ως εξής :
95. Χώροι κύριας χρήσης των κτιρίων είναι όσοι προορίζονται για την εξυπηρέτηση της βασικής χρήσης του κτιρίου και την παραμονή των χρηστών του σε αυτούς, όπως είναι σε κτίρια κατοικίας τα υπνοδωμάτια, οι χώροι διημέρευσης, οι κουζίνες, τα γραφεία. Οι χώροι κύριας χρήσης έχουν για τα κτίρια που κατασκευάζονται μετά την έναρξη ισχύος του παρόντος ελεύθερο ύψος τουλάχιστον 2,65 μ. και για τα υπάρχοντα κτίρια το ελεύθερο ύψος που καθόριζε ο κανονισμός της εποχής τους ή ισχύουσα τότε παρέκκλιση. Το σχετικό εδάφιο του Κτιριοδομικού κανονισμού περί καθορισμού του ελάχιστου ελεύθερου ύψους κύριας χρήσης καταργείται.
#19 Σχόλιο Από Τμήμα Έκδοσης Αδειών Δόμησης Στις 3 Σεπτέμβριος, 2020 @ 15:53
Άρθρο 81 Ορισμοί
παρ. 4: “Ανοίγματα”: Να διευκρινιστεί αν περιλαμβάνονται οποιεσδήποτε οπές των τοίχων, πχ για τη διέλευση αγωγών μηχανολογικού εξοπλισμού, εξαερισμού κουζίνας κλπ.
παρ. 5: “ανοικτός εξώστης”: Να διευκρινιστεί αν επιτρέπεται επί του ανοικτού εξώστη τοποθέτηση συσκευών ή μηχανημάτων, πχ κλιματιστικών
παρ. 18.α: “Δώμα”: Να διευκρινιστεί αν αναφέρεται στην απόληξη όλων των διαφορετικών σταθμών, στις οποίες μπορούν να απολήγουν τμήματα ενιαίου κτιρίου, ή μόνο στην ψηλότερη από αυτές. Η διαφοροποίηση αυτή έχει άμεση εφαρμογή πχ στο ποσοστό φύτευσης που προσμετράται λόγω “φυτεμένων δωμάτων”.
παρ. 79: “Στέγαστρα”: Να διευκρινιστεί αν νοούνται στέγαστρα σε δώματα, εξώστες, υπαίθριους χώρους ή τα στέγαστρα τοποθετούνται αποκλειστικά στον ακάλυπτο.
#20 Σχόλιο Από Γιώργος Στις 3 Σεπτέμβριος, 2020 @ 20:11
Είναι απολύτως σημαντικό να διασαφηνιστεί η στέγη μέσω ενός ξεκάθαρου ορισμού και πως διαχωρίζεται από το δώμα. Υπάρχει κάποια ελάχιστη κλίση?
#21 Σχόλιο Από Γιάννης Σούρλας Στις 3 Σεπτέμβριος, 2020 @ 22:53
Φαίνεται πλέον αναγκαίο να εισαχθούν στον ΝΟΚ ρυθμίσεις αναφορικά με τα ψηλά κτήρια, κατ’ αναλογία προς τις διατάξεις για τα χαμηλά κτήρια, καθώς τα σχετικά ζητήματα παραμένουν αρρύθμιστα στην κείμενη νομοθεσία. Τα ψηλά κτήρια αποτελούν αναμφισβήτητα μια σημαντική επιλογή στο πλαίσιο υλοποίησης ενός σύγχρονου προτύπου πολεοδομικής – οικιστικής ανάπτυξης με όρους αειφορίας, ένα σύγχρονο πολεοδομικό εργαλείο, το οποίο στη χώρα μας δεν έχει μέχρι σήμερα αξιοποιηθεί. Τα ψηλά κτήρια είναι φιλικά προς το περιβάλλον, όχι μόνο γιατί απελευθερώνουν αδόμητο χώρο, αλλά και επειδή ως βασικοί εκφραστές της συμπαγούς αστικής ανάπτυξης μειώνουν το περιβαλλοντικό αποτύπωμα, ενώ παράλληλα δίνουν τη δυνατότητα πρωτότυπων αρχιτεκτονικών λύσεων, οι οποίες διαμορφώνουν τον χαρακτήρα της πόλης. Γι’ αυτόν, άλλωστε, τον λόγο τα ψηλά κτήρια αυξάνονται διεθνώς στις μητροπολιτικές περιοχές που αποτελούν επιχειρηματικά κέντρα, τουριστικούς προορισμούς και κέντρα πολιτισμού.
Οι προτεινόμενες ρυθμίσεις σχετίζονται με τις ιδιαιτερότητες των ψηλών κτηρίων, οι οποίες οφείλονται κατά κύριο λόγο στο μεγάλο ύψος και τον αυξημένο πληθυσμό τους. Συγκεκριμένα, προτείνεται να μην προσμετρώνται στον Σ.Δ. των ψηλών κτηρίων οι χώροι μη κύριας χρήσης που απαιτούνται για τη λειτουργία τους, κατ’ αναλογία των προβλεπόμενων στο άρθρο 11 του ΝΟΚ. Η ρύθμιση κρίνεται επιβεβλημένη, καθώς οι απαιτήσεις των ψηλών κτηρίων σε βοηθητικούς χώρους είναι ιδιαίτερα αυξημένες, λόγω του μεγάλου πληθυσμού που καλούνται να εξυπηρετήσουν και του ειδικού σχεδιασμού που πρέπει να ακολουθηθεί. Ενδεικτικά, ως προς τους απαιτούμενους χώρους για λόγους πυροπροστασίας, ο αριθμός και τα μεγέθη των κλιμακοστασίων και των κλιμάκων κινδύνου που ισχύουν για τα λοιπά κτήρια δεν επαρκούν για την κάλυψη των αναγκών των ψηλών κτηρίων. Αντίστοιχα, οι χώροι για μηχανολογικές εγκαταστάσεις δεν μπορούν, για λόγους τεχνικούς, να περιοριστούν σε υπόγειους ορόφους, οι μηχανολογικές εγκαταστάσεις στην περίπτωση των ψηλών κτιρίων καταλαμβάνουν ολόκληρους ορόφους στην ανωδομή του κτιρίου και αντιστοιχούν σε σημαντικό ποσοστό του συντελεστή δόμησης. Τέλος, με βάση τη διεθνή πρακτική, οι χώροι στάθμευσης τοποθετούνται στην ανωδομή των ψηλών κτηρίων, ενώ είναι αναγκαία η δημιουργία χώρων μη κύριας χρήσης στην ανωδομή και λόγω των αυξημένων απαιτήσεων στατικής επάρκειας. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, προτείνονται τα ακόλουθα:
1. Να οριστεί η έννοια του ψηλού κτηρίου ως εξής: «Ψηλά κτήρια είναι τα κτήρια που ανεγείρονται καθ’ υπέρβαση του ανώτατου ορίου του άρθρου 15 βάσει ειδικής ρύθμισης».
2. Να προστεθεί άρθρο στον ΝΟΚ, το οποίο θα ορίζει ότι δεν προσμετρώνται στον ΣΔ του ψηλού κτηρίου οι παρακάτω χώροι:
α. Οι χώροι που περιλαμβάνουν αποκλειστικά ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις απαραίτητες για τη λειτουργία του κτιρίου και την υποστήριξη του ενεργειακού σχεδιασμού του, για τη διαχείριση και εξοικονόμηση νερού, ΑΠΕ, μονάδων Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και θερμότητας Υψηλής Αποδοτικότητας (ΣΗΘΥΑ), για χρήση υδατοδεξαμενής ή δεξαμενής συλλογής λυμάτων ή πισίνας, ή ενεργητικής ή παθητικής πυροπροστασίας, όπως ορίζεται από τους ειδικούς κανονισμούς.
β. Χώροι που απαιτούνται για τη βέλτιστη στατική επάρκεια του κτηρίου ή/και για λόγους μέγιστης αντισεισμικής προστασίας.
γ. Οι στεγασμένοι χώροι στάθμευσης που απαιτούνται κατά τις οικείες διατάξεις για την εξυπηρέτηση των αναγκών του κτηρίου και οι απαραίτητες για τη λειτουργία των χώρων αυτών εγκαταστάσεις.
δ. Λοιποί χώροι βοηθητικής χρήσης, ιδίως αποθηκευτικοί, εφόσον δεν υπερβαίνουν ποσοστό 10% της υλοποιούμενης δόμησης του κτηρίου.
ε. Χώροι για χρήσεις εγκαταστάσεων άθλησης όπως τα κολυμβητήρια, γυμναστήρια, σάουνες και οι αίθουσες πολλαπλών χρήσεων, καθώς και διάδρομοι επικοινωνίας, κλιμακοστάσια και ανελκυστήρες, ανεξαρτήτως θέσης, ακόμη κι αν εξυπηρετούν συνεπίπεδους χώρους κύριας χρήσης, ανεξαρτήτως του εάν πληρούνται οι προϋποθέσεις του φυσικού φωτισμού – αερισμού.
3. Πέραν των ανωτέρω, κρίνεται σκόπιμο να εισαχθεί δυνατότητα παρέκκλισης από τις διατάξεις των άρθρων 13, 14 και 15 του ΝΟΚ με υπουργική απόφαση και γνωμοδότηση του ΚΕΣΑ (ή και λοιπών αρμοδίων οργάνων).
4. Τέλος, εκτιμάται ότι πρέπει να περιληφθεί πρόβλεψη στο υπό τροποποίηση άρθρο 1 του ΝΟΚ ότι το νέο άρθρο περί ψηλών κτηρίων εφαρμόζεται και στις περιοχές εκτός σχεδίου, καθώς οι ιδιαιτερότητες των ψηλών κτηρίων σχετίζονται μόνο με το ύψος τους και όχι με τη θέση τους, συντρέχουν δηλαδή ανεξάρτητα από το εάν αυτά βρίσκονται εντός ή εκτός πολεοδομημένων περιοχών.
Ως προς το άρθρο 27 του ΝΟΚ, φαίνεται να χρήζει συμπλήρωσης αναφορικά με τη δόμηση σε προσχώσεις, καθώς μέχρι σήμερα δεν υπάρχει σχετική ρύθμιση. Συγκεκριμένα, θα πρέπει να προβλεφθεί ότι οι όροι δόμησης σε κτήρια που ανεγείρονται σε προσχώσεις καθορίζονται με υπουργική απόφαση, μετά από γνωμοδότηση του ΚΕΣΑ.
#22 Σχόλιο Από Ελένη Αξαμίδου Αρχ. Μηχανικός Στις 3 Σεπτέμβριος, 2020 @ 23:07
Σύμφωνα με το σχέδιο νόμου, άρθρ. 80, στις περιοχές εκτός σχεδίου διαφαίνεται να καταργείται η δυνατότητα εκσκαφής/επίχωσης 1.50 μ. για τη διαμόρφωση του φυσικού εδάφους περιμετρικά του κτιρίου, καθώς και η δυνατότητα υπέρβασης του προαναφερθέντος περιορισμού κατόπιν γνωμοδότησης του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής. Αν ισχύσει κάτι τέτοιο, θα δημιουργηθούν εξαιρετικές δυσκολίες στην εκτός σχεδίου δόμησης, καθώς σε πολλές περιπτώσεις γίνεται εφαρμογή της συγκεκριμένης διάταξης για τη βέλτιστη προσαρμογή του κτιρίου στον περιβάλλοντα χώρο. Παράλληλα βέβαια εξακολουθεί και ισχύει η παρόμοια διάταξη του Ν.4067/12, άρθρ. 15, παρ. 4, όπου περιγράφει σχεδόν τα ίδια, δημιουργώντας ένα σημαντικό ερώτημα αναφορικά με το τι δυνατότητες παρέμβασης του φυσικού εδάφους θα δίνονται στις εκτός σχεδίου περιοχές.
#23 Σχόλιο Από ΕΛΕΝΗ ΛΕΜΠΕΣΗ Στις 3 Σεπτέμβριος, 2020 @ 23:17
Είναι απαραίτητο να ενσωματωθεί στον ορισμό της παρ.28 του άρθ.2 ή στο άρθρο 11 παρ.6.ιδ του ΝΟΚ η αποσαφήνιση που έγινε με το Εγγρ.136/17 (ΔΑΟΚΑ) για τους εσωτερικούς εξώστες (πατάρια) ότι σύμφωνα με την παρ.28 του Αρθ.2 και την παρ.6.ιδ του Αρθ.11 του Ν.4067/12 ως υποκείμενος χώρος κάθε οριζόντιας ιδιοκτησίας κάτω από το πατάρι μπορεί να είναι χώροι κύριας ή βοηθητικής χρήσης της κατοικίας – διαμερίσματος όπως διάδρομοι, χώροι υγιεινής κλπ.
#24 Σχόλιο Από ΕΛΕΝΗ ΛΕΜΠΕΣΗ Στις 3 Σεπτέμβριος, 2020 @ 23:19
Είναι ακατανόητο τι εξυπηρετεί ο προσδιορισμός του Δώματος ως Όψη και επειδή δεν υπάρχει ορισμός για το Δώμα και απαιτείται να διαφοροποιηθεί από τους λοιπούς υπαίθριους χώρους του κτιρίου.
#25 Σχόλιο Από Αγριου Σταυρουλα Στις 4 Σεπτέμβριος, 2020 @ 10:23
Προβληματισμός εγείρεται και για τον λόγο που τροποποιούνται οι ορισμοί, ποια είναι τα προβλήματα που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν και κατά πόσο οι προτεινόμενεςτροποποιήσεις,εντάσσονταιστα πλαίσια αναβάθμισης του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος.
Μια φαινομενικάαπλήαλλαγήορισμού της πέργκολας, από την οποίακατακλύζεται ο δημόσιοςχώροςκαι η δυνατότητα που δίνεται να επιτρέπονται κατακόρυφα στοιχειά πλήρωσης με ύψη 1,70 μ , σε συνδυασμό με την αύξηση του ύψους ,θα μετατρέψει όλους τους δημοσίους χώρους , στους οποίους αναπτύσσονται τραπεζοκαθίσματα, αλλά και ακάλυπτουςιδιωτικούςχώρους , με δεδομένο ότι οι πέργκολες δεν προσμετρούν στην κάλυψη, σε περίκλειστους χώρους .( 1,70 μ + ύψη δοκού χωροδικτυώματος )
Κατ αυτό τον τρόπο προκαλείται σημαντική υποβάθμιση του δημοσίου χώρου, επιβάρυνση στο διαμορφωμένοοικιστικόπεριβάλλον και ουσιαστικήμείωση των υπαίθριωνακάλυπτωνχώρων , περιορίζοντας το δικαίωμα στον ελεύθερο χώρο των πεζών και στην ελεύθερη πρόσβαση , την διέλευση των πεζών και στην υποβάθμιση του δημοσίου χώρου αλλά και των υπαίθριων ή ακάλυπτων χώρων του οικοπέδου,δημιουργώντας στην ουσία συνθήκες κλειστού καταστήματος . Αξίζει να επισημανθεί ότι για την κατασκευή πέργκολας μέχρι 50 μ2 δεν απαιτείται κανενός είδους έγκριση η οικοδομική άδεια ( άρθρο 30 του 4405/17)
Επίσης η τροποποίηση του ορισμού της σοφίτας, θα δημιουργήσει πολύ περισσότερα προβλήματα , από αυτά που από την εφαρμογή του ΝΟΚ με σειρά διευκρινιστικών εγγράφων , προσπαθούσαν να επιλυθούν.Κάτω από την επικλινή στέγη του κτιρίου , μπορεί να βρίσκεται και ένας όροφος