Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• 4 Σεπτεμβρίου 2020, 11:23 | WWF Ελλάς

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Προτείνεται να εξειδικευθεί η αναφορά σε «ζώνες προστασίας» στην παρ. 1 του άρθρου 73 του παρόντος σχεδίου νόμου για λόγους σαφήνειας και ασφάλειας δικαίου.

• 4 Σεπτεμβρίου 2020, 10:31 | ΔΗΜΟΣ ΔΙΟΝΥΣΟΥ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 73 ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΡΣΗΣ ΡΥΜΟΤΟΜΙΚΩΝ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΩΝ

  Παρέμβαση στο εδάφιο 1 του άρθρου 73.
  Είναι πράγματι συνταγματική επιταγή να μην δεσμεύεται η περιουσία πολιτών για πολλά χρόνια, λόγω της οικονομικής αδυναμίας των ΟΤΑ κοινόχρηστους και κοινωφελείς χώρους που προβλέπονται στα Ρυμοτομικά Σχέδια. Άρα η επίλυση του προβλήματος αυτού είναι εύλογη.
  Όμως είναι ανάγκη και οφείλει η Νομοθεσία, να είναι πολύ προσεκτική στις προβλέψεις της που αφορούν τη μετατροπή των χώρων αυτών, αυτόματα μετά από απλή αίτηση των ιδιοκτητών των χώρων αυτών για τη μετατροπή των σε οικοδομήσιμους, χωρίς να διακρίνονται με σαφήνεια οι περιπτώσεις, σύμφωνα με τη διαμορφωμένη νομολογία με πολυάριθμες Αποφάσεις του ΣΤΕ, που ΄΄Κοινόχρηστοι χώροι, ακόμη και εάν δεν χαρακτηρίζονται ρητώς ως πάρκα η άλση ή ως χώροι πρασίνου, πρέπει να υπάγονται στο καθεστώς προστασίας αλσών και να μην είναι δυνατόν να καθίστανται οικοδομήσιμοι χώροι΄΄.
  Επειδή είναι βέβαιο ότι τέτοιου είδους πολεοδομικές ρυθμίσεις θα ακυρώνονται και προκειμένου να αποφεύγονται χρόνιες και υψηλού κόστους, προσφυγές για τους πολίτες, χωρίς αποτέλεσμα, θα πρέπει στο άρθρο 73 περί ‘’Ειδικών περιπτώσεων’’, η παρ. 1, να συμπληρωθεί με τη φράση:
  Ομοίως δεν υπάγονται στις διατάξεις των άρθρων 70-72, χώροι που υπάγονται στις διατάξεις του άρθρου 49 του ν. 998/1979 (ΦΕΚ Α΄289 2.

  Παρέμβαση στο εδάφιο 3 του άρθρου 73.
  Στο εδάφιο 3, προβλέπεται ότι για συνεταιρισμούς που διαλύθηκαν, πριν ολοκληρώσουν τις υποχρεώσεις των ως προς την αποζημίωση ιδιοκτητών στα πλαίσια των διατάξεων του νδ. 690/1948 (Α΄133), στις υποχρεώσεις αυτές να υπεισέρχεται ο Δήμος, εφ΄όσον ο συνεταιρισμός έχει διαλυθεί. Προτείνουμε το εδάφιο 3να συμπληρωθεί με τη φράση:
  Στις περιπτώσεις αυτές ο Δήμος αποκτά το δικαίωμα προτεραιότητας σε ότι αφορά την προσήκουσα αποζημίωση από το Πράσινο Ταμείο.

  Ο Δήμος Διονύσου παραμένει στη διάθεση του ΥΠΕΝ, ώστε να συμβάλει με τις επεξεργασμένες θέσεις του.

• 4 Σεπτεμβρίου 2020, 09:19 | ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ Δ/ΝΣΗΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΔΗΜΟΥ ΛΑΡΙΣΑΙΩΝ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Άρθρο 73 -Ειδικές περιπτώσεις
  • Άρθρο 73 παρ. 2: “Δεν υπάγονται στις διατάξεις των άρθρων 70-72 ρυμοτομούμενα τμήματα ιδιοκτησιών που παραχωρήθηκαν άτυπα και διανοίχθηκαν επ’ αυτών εν τοις πράγμασι κοινόχρηστοι δρόμοι, προκειμένου να καταστεί οικοδομήσιμο το υπόλοιπο τμήμα της ιδιοκτησίας, με αποτέλεσμα, είτε να εκδοθεί οικοδομική άδεια, είτε να μεταβιβασθεί ως άρτιο και οικοδομήσιμο.” Εφόσον η προϋπόθεση για να θεωρείται διανοιγμένος ο δρόμος είναι η έκδοση άδειας ή η μεταβίβαση του ακινήτου ως άρτιου και οικοδομήσιμου (ΣτΕ 744/1987), γιατί γίνεται αναφορά στην άτυπη παραχώρηση και στην εν τοις πράγμασι διάνοιξη;
  • Άρθρο 73 παρ. 2: “Ομοίως, δεν υπάγονται τμήματα ιδιοκτησιών που παραχωρήθηκαν με συμβολαιογραφική πράξη στον οικείο Δήμο, προκειμένου να διανοιγεί δρόμος, αλλά αυτός δεν διανοίχθηκε. Στις περιπτώσεις αυτές οι θιγόμενοι ιδιοκτήτες έχουν μόνο δικαίωμα αποζημίωσης για τη στέρηση της ιδιοκτησίας τους.” Γιατί οι θιγόμενοι ιδιοκτήτες έχουν δικαίωμα αποζημίωσης, όταν ο δρόμος δεν διανοίχτηκε, ενώ αυτή είναι η βούλησή τους προκειμένου να εφαρμοστεί το σχέδιο; Η βούληση (ρητή ή σιωπηρή) του ιδιοκτήτη αποτελεί μία εκ των προϋποθέσεων του άρθρου 28 του ν. 1337/1983 (ΣτΕ 744/1987) και ως εκ τούτου δεν δικαιούται αποζημίωσης. Επιπρόσθετα, στις περιπτώσεις που το συγκεκριμένο τμήμα έχει αποδοθεί στον Δήμο, με ποια διαδικασία θα αποζημιωθεί ο ιδιοκτήτης που το παραχώρησε, όταν η κυριότητά του έχει περιέλθει στον Δήμο, σύμφωνα με τα κτηματολογικά στοιχεία;

• 3 Σεπτεμβρίου 2020, 23:19 | ΔΗΜΟΣ ΔΙΟΝΥΣΟΥ

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 73 ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΡΣΗΣ ΡΥΜΟΤΟΜΙΚΩΝ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΩΝ

  Παρέμβαση στο εδάφιο 1 του άρθρου 73.
  Είναι πράγματι συνταγματική επιταγή να μην δεσμεύεται η περιουσία πολιτών για πολλά χρόνια, λόγω της οικονομικής αδυναμίας των ΟΤΑ κοινόχρηστους και κοινωφελείς χώρους που προβλέπονται στα Ρυμοτομικά Σχέδια. Άρα η επίλυση του προβλήματος αυτού είναι εύλογη.
  Όμως είναι ανάγκη και οφείλει η Νομοθεσία, να είναι πολύ προσεκτική στις προβλέψεις της που αφορούν τη μετατροπή των χώρων αυτών, αυτόματα μετά από απλή αίτηση των ιδιοκτητών των χώρων αυτών για τη μετατροπή των σε οικοδομήσιμους, χωρίς να διακρίνονται με σαφήνεια οι περιπτώσεις, σύμφωνα με τη διαμορφωμένη νομολογία με πολυάριθμες Αποφάσεις του ΣΤΕ, που ΄΄Κοινόχρηστοι χώροι, ακόμη και εάν δεν χαρακτηρίζονται ρητώς ως πάρκα η άλση ή ως χώροι πρασίνου, πρέπει να υπάγονται στο καθεστώς προστασίας αλσών και να μην είναι δυνατόν να καθίστανται οικοδομήσιμοι χώροι΄΄.
  Επειδή είναι βέβαιο ότι τέτοιου είδους πολεοδομικές ρυθμίσεις θα ακυρώνονται και προκειμένου να αποφεύγονται χρόνιες και υψηλού κόστους, προσφυγές για τους πολίτες, χωρίς αποτέλεσμα, θα πρέπει στο άρθρο 73 περί ‘’Ειδικών περιπτώσεων’’, η παρ. 1, να συμπληρωθεί με τη φράση:
  Ομοίως δεν υπάγονται στις διατάξεις των άρθρων 70-72, χώροι που υπάγονται στις διατάξεις του άρθρου 49 του ν. 998/1979 (ΦΕΚ Α΄289 2.

  Παρέμβαση στο εδάφιο 3 του άρθρου 73.
  Στο εδάφιο 3, προβλέπεται ότι για συνεταιρισμούς που διαλύθηκαν, πριν ολοκληρώσουν τις υποχρεώσεις των ως προς την αποζημίωση ιδιοκτητών στα πλαίσια των διατάξεων του νδ. 690/1948 (Α΄133), στις υποχρεώσεις αυτές να υπεισέρχεται ο Δήμος, εφ΄όσον ο συνεταιρισμός έχει διαλυθεί. Προτείνουμε το εδάφιο 3 να συμπληρωθεί με τη φράση:
  Στις περιπτώσεις αυτές ο Δήμος αποκτά το δικαίωμα προτεραιότητας σε ότι αφορά την προσήκουσα αποζημίωση από το Πράσινο Ταμείο.

  Ο Δήμος Διονύσου παραμένει στη διάθεση του ΥΠΕΝ, ώστε να συμβάλει με τις επεξεργασμένες θέσεις του.

• 27 Αυγούστου 2020, 08:35 | Πάντσης Κωνσταντίνος, Τοπογράφος Μηχανικός, Αντιδήμαρχος Πολεοδομίας Δήμου Παύλου Μελά

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η ιδιωτική επίσπευση ρυμοτομικών σχεδίων δεν έγινε μόνο από συνεταιρισμούς αλλά και από άλλες μορφές νομικών προσώπων αλλά και από φυσικά πρόσωπα. Σε αντίθεση με όσα γράφονται στην τελευταία πρόταση της παρ. 3 του άρθρου 73, στην περίπτωση που ο συνεταιρισμός ή αυτός που ανέλαβε την εκμετάλλευση των σχετικών εκτάσεων έχει διαλυθεί, στις υποχρεώσεις του για τις τυχόν αποζημιώσεις ιδιωτών για ιδιοκτησίες τους σε κοινόχρηστους χώρους σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να υπεισέρχεται ο οικείος Δήμος. Με την παράγραφο αυτή στην ουσία καταργείται η διασφάλιση των κοινοχρήστων χώρων σε σχέδια με ιδιωτική επίσπευση που με το ΝΔ 690/1948 προστατεύονταν τόσα χρόνια και κυρίως καταστρατηγούνται οι σχετικές διατάξεις. Δεν είναι δυνατόν ο επισπεύδων το σχέδιο και ιδιοκτήτης της έκτασης να έχει καρπωθεί τα οφέλη της ένταξης στο σχέδιο πόλεως δηλαδή την οικοπεδοποίηση της έκτασης του και οι υποχρεώσεις του σε αποζημίωση τυχόν ιδιοκτησιών τρίτων, που εντάχθηκαν στο σχέδιο ως κοινόχρηστοι χώροι να μετακυλίονται στους Δήμους, οι οποίοι είναι ήδη επιφορτισμένοι με την αποζημίωση των κοινοχρήστων – κοινωφελών από τα υπόλοιπα ρυμοτομικά σχέδια – πολεοδομικές μελέτες. Επίσης, η αρμόδια αρχή (Διοίκηση) για τη θέση σε ισχύ των ρυμοτομικών σχεδίων με ιδιωτική επίσπευση έλεγχε την ιδιοκτησία του επισπεύδοντα και φέρει την ευθύνη για την οποιαδήποτε παράλειψη ή διαφοροποίηση των δεδομένων από την ένταξη της περιοχής στο σχέδιο, ενώ ο Δήμος ο οποίος καλείται με αυτήν την τροποποίηση να αναλάβει στην ουσία υποχρεώσεις ιδιωτών ουδεμία ανάμειξη έχει και ουδεμία ευθύνη φέρει. Στην περίπτωση των φυσικών προσώπων υπάρχει η κληρονομική διαδοχή, οπότε οι όποιες οφειλές φυσικών προσώπων που επέσπευσαν ρυμοτομικό σχέδιο αναλαμβάνονται από τους κληρονόμους τους. Δεν γίνεται λοιπόν αντιληπτό γιατί στην περίπτωση των συνεταιρισμών θα πρέπει να υπάρχει άφεση αμαρτιών ιδιωτών και να μετακυλίεται το χρέος ιδιώτη στον Δήμο. Σε κάθε περίπτωση, αν ο συνεταιρισμός ή όποιο νομικό πρόσωπο έχει επισπεύσει ρυμοτομικό σχέδιο έχει διαλυθεί, οι υποχρεώσεις του θα πρέπει να αναλαμβάνονται είτε από τα μέλη του συνεταιρισμού – νομικού προσώπου (ως φυσικά πρόσωπα), είτε από το Ελληνικό Δημόσιο, το οποίο μέσω του Πράσινου Ταμείου θα πρέπει να αποζημιώνει τους ιδιοκτήτες των οποίων οι εκτάσεις ενταχθήκαν στο σχέδιο ως κοινόχρηστοι χώροι από επίσπευση άλλων ιδιωτών.

• 24 Αυγούστου 2020, 08:53 | Πάντσης Κωνσταντίνος, Τοπογράφος Μηχανικός, Αντιδήμαρχος Πολεοδομίας Δήμου Παύλου Μελά

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η ιδιωτική επίσπευση ρυμοτομικών σχεδίων δεν έγινε μόνο από συνεταιρισμούς αλλά και από άλλες μορφές νομικών προσώπων. Σε αντίθεση με όσα γράφονται στην τελευταία πρόταση της παρ. 3 του άρθρου 73, στην περίπτωση που ο συνεταιρισμός ή αυτός που ανέλαβε την εκμετάλλευση των σχετικών εκτάσεων έχει διαλυθεί, στις υποχρεώσεις του για τις τυχόν αποζημιώσεις ιδιωτών για ιδιοκτησίες τους σε κοινόχρηστους χώρους σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να υπεισέρχεται ο οικείος Δήμος. Με την παράγραφο αυτή στην ουσία καταργείται η διασφάλιση των κοινοχρήστων χώρων σε σχέδια με ιδιωτική επίσπευση που με το ΝΔ 690/1948 προστατεύονταν τόσα χρόνια και κυρίως καταστρατηγούνται οι σχετικές διατάξεις. Δεν είναι δυνατόν ο επισπεύδων το σχέδιο και ιδιοκτήτης της έκτασης να έχει καρπωθεί τα οφέλη της ένταξης στο σχέδιο πόλεως δηλαδή την οικοπεδοποίηση της έκτασης του και οι υποχρεώσεις του σε αποζημίωση τυχόν ιδιοκτησιών τρίτων, που εντάχθηκαν στο σχέδιο ως κοινόχρηστοι χώροι να μετακυλίονται στους Δήμους, οι οποίοι είναι ήδη επιφορτισμένοι με την αποζημίωση των κοινοχρήστων – κοινωφελών από τα υπόλοιπα ρυμοτομικά σχέδια – πολεοδομικές μελέτες. Επίσης, η αρμόδια αρχή (Διοίκηση) για τη θέση σε ισχύ των ρυμοτομικών σχεδίων με ιδιωτική επίσπευση έλεγχε την ιδιοκτησία του επισπεύδοντα και φέρει την ευθύνη για την οποιαδήποτε παράλειψη ή διαφοροποίηση των δεδομένων από την ένταξη της περιοχής στο σχέδιο, ενώ ο Δήμος ο οποίος καλείται με αυτήν την τροποποίηση να αναλάβει στην ουσία υποχρεώσεις ιδιωτών ουδεμία ανάμειξη έχει και ουδεμία ευθύνη φέρει. Σε κάθε περίπτωση τέλος αν ο συνεταιρισμός ή όποιο νομικό πρόσωπο έχει επισπεύσει ρυμοτομικό σχέδιο έχει διαλυθεί, οι υποχρεώσεις του θα πρέπει να αναλαμβάνονται είτε από τα μέλη του συνεταιρισμού – νομικού προσώπου, είτε από το Ελληνικό Δημόσιο, το οποίο μέσω του Πράσινου Ταμείου θα πρέπει να αποζημιώνει τους ιδιοκτήτες των οποίων οι εκτάσεις ενταχθήκαν στο σχέδιο ως κοινόχρηστοι χώροι από επίσπευση άλλων ιδιωτών.

• 23 Αυγούστου 2020, 13:21 | Ανδρέας Ζήσης

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Το νομοσχέδιο κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, διορθώνοντας αρκετές στρεβλώσεις.
  Παρακαλώ λάβετε υπόψη σας κάποιες παρατηρήσεις:
  1. Την αναδρομική ισχύ της διάταξης

  2. Το εδάφιο
  «…ή υπήχθησαν σε ειδικό καθεστώς που απαγορεύει τη μετατροπή τους σε οικοδομήσιμο χώρο, όπως το προβλεπόμενο σε διατάξεις περί ρεμάτων, αιγιαλών, ζωνών προστασίας και αστικών αλσών.»

  μπορεί να δημιουργήσει σύγχυση καθώς η λέξη «όπως» υποδηλώνει ότι οι αναφερόμενες περιπτώσεις «των ρεμάτων, αιγιαλών, ζωνών προστασίας και αστικών αλσών.» είναι ενδεικτικές.

  Θεωρώ ότι η διατύπωση θα πρέπει να είναι αντίστοιχη της αιτιολογικής έκθεσης και να αντικατασταθεί ως εξής:

  «ή υπάγονται σε ειδικά προστατευτικά
  καθεστώτα (ρέματα, αιγιαλοί, αστικά άλση), είτε έχουν ήδη αξιοποιηθεί για τη διάνοιξη οδών»