Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής νομοθεσίας»Άρθρο 70 – Άρση ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης

Άρθρο 70 – Άρση ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης

1. Η ρυμοτομική απαλλοτρίωση αίρεται αυτοδικαίως, χωρίς να απαιτείται η έκδοση σχετικής διαπιστωτικής πράξης, εάν συντρέχει μία από τις παρακάτω περιπτώσεις:
α. παρέλθουν δεκαπέντε (15) έτη από την έγκριση του ρυμοτομικού σχεδίου, με το οποίο αυτή επιβλήθηκε για πρώτη φορά, ή
β. εάν παρέλθουν πέντε (5) έτη από την κύρωση της σχετικής πράξης εφαρμογής ή πράξης αναλογισμού, ή
γ. εάν παρέλθουν δεκαοκτώ (18) μήνες από τον καθορισμό τιμής μονάδος, σύμφωνα με τα άρθρα 18 έως 20 του Κώδικα Αναγκαστικών Απαλλοτριώσεων Ακινήτων, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 2882/2001 (Α’ 17).
2. Μετά από την άρση της ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης ο ιδιοκτήτης, με αίτηση προς τον οικείο Δήμο, δύναται να ζητήσει την τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου, προκειμένου η ιδιοκτησία του να καταστεί οικοδομήσιμη. Η αίτηση, στην οποία γίνεται συνοπτική περιγραφή της ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης, πρέπει να συνοδεύεται από δικαιολογητικά που αποδεικνύουν την κυριότητα του αιτούντος επί του ακινήτου.
3. Το οικείο Δημοτικό Συμβούλιο οφείλει να προτείνει στον αρμόδιο Περιφερειάρχη, εντός προθεσμίας έξι (6) μηνών από την κατάθεση της αίτησης της παρ. 2, είτε την αποδοχή της και την τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου, είτε την απόρριψή της και την εκ νέου επιβολή της αρθείσας ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης για τον ίδιο σκοπό είτε τη μερική επανεπιβολή της.
Η ολική ή μερική επανεπιβολή της ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης είναι δυνατή όταν συντρέχουν σωρευτικά οι ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) σοβαροί πολεοδομικοί λόγοι επιβάλλουν τη διατήρηση του ακινήτου ή μέρους αυτού ως κοινόχρηστου ή κοινωφελούς χώρου.
β) ο οικείος Δήμος διαθέτει την οικονομική δυνατότητα για την άμεση καταβολή της προσήκουσας αποζημίωσης στους δικαιούχους, που αποδεικνύεται με την εγγραφή της προσήκουσας αποζημίωσης σε ειδικό κωδικό στον προϋπολογισμό του οικείου δήμου. Ως προσήκουσα αποζημίωση ορίζεται η υπολογιζόμενη με βάση το σύστημα αντικειμενικών αξιών του Υπουργείου Οικονομικών κατά το ημερολογιακό έτος υποβολής της αίτησης.
Η σχετική εγγραφή δαπάνης στον προϋπολογισμό του οικείου Δήμου μπορεί να γίνεται ταυτοχρόνως με εγγραφή ισόποσου εσόδου από χρηματοδότηση προερχόμενη από το Πράσινο Ταμείο, εφόσον αυτή έχει εγκριθεί εντός της προθεσμίας της παρούσας.
Τα παραπάνω εφαρμόζονται αναλογικώς και στην περίπτωση που η απαλλοτρίωση γίνεται για τη δημιουργία κοινωφελούς χώρου και ο αρμόδιος φορέας είναι άλλος, πλην του Δήμου.
Εναλλακτικά, το Δημοτικό Συμβούλιο μπορεί, σταθμίζοντας τις πολεοδομικές ανάγκες και τις οικονομικές δυνατότητες του Δήμου, είτε να προτείνει τη μερική επανεπιβολή της αρθείσας απαλλοτρίωσης, είτε να αποφασίσει την τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου σύμφωνα με την αίτηση του ιδιοκτήτη. Το Δημοτικό Συμβούλιο έχει τη δυνατότητα να προτείνει την τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου μετά από αυτοδίκαιη άρση της ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης ακόμη κι εάν δεν έχει προηγηθεί αίτηση του ιδιοκτήτη του ακινήτου, όταν κρίνει ότι δεν συντρέχουν σοβαροί πολεοδομικοί λόγοι που επιβάλλουν τη διατήρηση του ακινήτου ή μέρους αυτού ως κοινόχρηστου ή κοινωφελούς χώρου.
4. Σε περίπτωση κατά την οποία αρμόδιος για την απαλλοτρίωση είναι άλλος, πλην του Δήμου, φορέας και δεν έχει την οικονομική δυνατότητα για άμεση καταβολή της προσήκουσας αποζημίωσης, εάν ο Δήμος κρίνει ότι υφίστανται σοβαροί πολεοδομικοί λόγοι για τη διατήρηση του ακινήτου ως κοινωφελούς χώρου, δύναται, μετά από έγκριση του αρμόδιου φορέα, να καταβάλει τη σχετική δαπάνη από τον προϋπολογισμό του και εν συνεχεία να την αναζητήσει από τον αρμόδιο φορέα.

Σχόλια
  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 14:47 | ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ

    Π.Ο. Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ.
    τηλ: 210-88.16.583 fax: 210-82.59.410 e-mail: emdydas@tee.gr URL: http://www.emdydas.gr

    Αρ. Πρωτ.: 8275 Αθήνα, 4/9/2020

    ΘΕΜΑ: Παρατηρήσεις στο «Σχέδιο Νόμου για τον Εκσυγχρονισμό της Χωροταξικής και πολεοδομικής Νομοθεσίας»

    Κύριοι,
    Το παρόν ν/σ επιχειρεί να δημιουργήσει ένα νέο νόμο που θα περιλαμβάνει τροποποιήσεις και αλλαγές τριών βασικών προγενέστερων αυτού νόμων, που αναφέρονται στον πολεοδομικό και χωροταξικό σχεδιασμό (ν.4447/16), τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό (ν.4546/18) και το δομημένο περιβάλλον (ν.4495/17), οι οποίοι παραμένουν σε ισχύ. Παράλληλα επιχειρεί να τροποποιήσει σημαντικά Προεδρικά Διατάγματα (Π.Δ.) , όπως αυτό της εκτός σχεδίου δόμησης και αυτό των χρήσεων γης που έχουν επηρεάσει και διαμορφώσει εν τέλει το χώρο της Ελλάδας τα τελευταία 100 χρόνια. Δύσκολο εγχείρημα, το οποίο δε μας πείθει όλους εμάς τους Διπλωματούχους Μηχανικούς του Δημοσίου για την αποτελεσματικότητά του.
    Η ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ εκπροσωπεί το σύνολο των Διπλωματούχων Μηχανικών που υπηρετούν σε όλες τις δομές του Δημοσίου. Ειδικότερα με την εφαρμογή της πολεοδομικής νομοθεσίας ασχολείται ένας πολύ μεγάλος αριθμός Διπλωματούχων Μηχανικών σε όλες τις βαθμίδες της Διοίκησης (ΥΠΕΝ, ΔΙΠΕΧΩΣΧ Αποκεντρωμένων Διοικήσεων, ΔΙΠΕΧΩΣΧ Περιφερειών, ΥΔΟΜ Δήμων). Ως εκ τούτου, πιστεύουμε ότι θα έπρεπε θεσμικά να συμμετέχουμε στην διαδικασία διαβούλευσης, να κληθούμε, να παραστούμε στην συζήτηση και να καταθέσουμε τις απόψεις μας, που είναι βασισμένες στην τεράστια εμπειρία και τεχνογνωσία που έχουμε συσσωρεύσει επάνω στα πολεοδομικά ζητήματα ως καθ’ ύλην αρμόδιοι. Εκτιμούμε μάλιστα ότι κάτι τέτοιο θα πρόσφερε και στην αποτελεσματικότητα του όλου εγχειρήματος ώστε να μην αποτελέσει ένα ακόμα ευχολόγιο χωρίς εφαρμοσιμότητα.
    Μια γενική παρατήρηση, είναι η παντελής αναφορά για στελέχωση των υπηρεσιών με μόνιμες και σταθερές σχέσεις εργασίες, το οποίο έχουμε επισημάνει επανειλημμένα σε έγγραφά μας προς το Υπουργείο σας. Τουναντίον επιχειρείται τόσο στο παρόν νομοσχέδιο, όσο και στο προτεινόμενο από το Υπουργείο Εσωτερικών, η ενίσχυση των Υπηρεσιών σε όλες τις δομές του Δημοσίου που ασχολούνται με θέματα πολεοδομικά-χωροταξικά-δόμησης με εξωτερικούς συνεργάτες για την υποβοήθηση του έργου των υπαλλήλων, κυρίως των Υπηρεσιών Δόμησης. Η δημιουργία Μητρώου πιστοποιημένων αξιολογητών χωρικών μελετών, που προτείνεται στο παρόν σχέδιο νόμου θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε φαινόμενα «περιστρεφόμενης πόρτας», όπου «Ελεγκτές» και «Ελεγχόμενοι» θα αλληλοδιαπλέκονται, καθώς οι ρόλοι αυτοί θα εναλλάσσονται ανά μελέτη. Η πρόσφατη εμπειρία της ανάθεσης της έκδοσης και του Ελέγχου Δόμησης σε ιδιώτες μηχανικούς εκτιμούμε ότι έχει οδηγήσει σε πληθώρα έκδοσης λανθασμένων αδειών, που θα δημιουργήσουν πολλαπλά προβλήματα στο μέλλον, τα οποία τελικά θα κληθούν να διαχειριστούν οι Δημόσιες Τεχνικές Υπηρεσίες.

    Αναλυτικότερα οι προτάσεις μας αφορούν:
    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ – Απλούστευση, επιτάχυνση και βελτίωση της αποτελεσματικότητας του συστήματος χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού
    Τα Ειδικά (Άρθρο 7), Περιφερειακά (άρθρο 8) Χωρικά Σχέδια καθώς και τα Τοπικά Πολεοδομικά (Άρθρο 10) πρέπει να έχουν τη σύμφωνη γνώμη της Αυτοδιοίκησης. Ομοίως και τα Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια (Άρθρο 11) και τα Ρυμοτομικά Σχέδια Εφαρμογής πρέπει να απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του οικείου Δημοτικού Συμβουλίου.
    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’ –Ρυθμίσεις για την εκτός σχεδίου δόμηση και τους οργανωμένους υποδοχείς-
    Παρατηρούμε εν πρώτοις, ότι εισάγονται διατάξεις που αφορούν στην εκτός σχεδίου και οικισμών δόμηση, σε ότι αφορά κυρίως γήπεδα σε τουριστικές περιοχές κι όπου καθορίζεται εκ νέου η αρτιότητα – οικοδομησιμότητα αυτών. Κατ’ ουσία, μετά την παρέλευση της διετίας που αναφέρεται στο σ/ν, το άρθρο 28 χαρακτηρίζει άρτιο το γήπεδο – αγροτεμάχιο που θα έχει ≥4.000™, πρόσωπο σε εθνική, επαρχιακή ή δημοτική οδό (με πλάτος ≥6μ.), αλλά για να οικοδομηθεί δεν θα είναι αρκετή η έκδοση Π.Δ. της οδού, αλλά θα είναι απαιτητέα και η διάνοιξη της. Έτσι, θα είναι πιο «εύκολη» και πιο φτηνή η αγορά του εν λόγω γηπέδου από επιχειρηματικούς ομίλους τουριστικών επενδύσεων και σε συνδυασμό με τις παροχές και τα κίνητρα που περιγράφονται στο άρθρο 29 για τις Περιοχές Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης (Π.Ο.Τ.Α.), είναι δεδομένο ότι η επιφάνεια των 800 στρεμμάτων που προϋποθέτει, θα εξασφαλιστεί από την εκμετάλλευση των ιδιοκτητών των νέων μη άρτιων γηπέδων τους. Αξιοσημείωτο είναι βέβαια, ότι στις ΠΟΤΑ στο 20% της έκτασης των 800 στρεμμάτων δύναται να συμπεριλαμβάνονται αρχαιολογικοί χώροι, δάση, περιοχές προστασίας της φύσης και του τοπίου! (ν.2545/1997 όπως τροποποιήθηκε με το ν.4688/2020). Επίσης, ειδικές ζώνες προστασίας περιμετρικά της ΠΟΤΑ εξασφαλίζουν σε κάθε περίπτωση την «τουριστική επένδυση και τη βιωσιμότητα του προγράμματος ανάπτυξης» (άρ.29, παρ. 2β & παρ.4 δδ). Είναι προφανές λοιπόν, πως με τις παραπάνω διατάξεις συνδυαστικά με τις προηγούμενες νομοθεσίες (κυρίως το ν.4688/20), το περιβάλλον το προστατεύουμε από τη δόμηση εκτός σχεδίου, αλλά το «ξεχνάμε» αν πρόκειται και ανεγερθούν τουριστικές εγκαταστάσεις ή ΑΠΕ, κλπ και με κριτήριο το κέρδος των ντόπιων και εγχώριων κεφαλαίων.
    Ως μηχανικοί θα συμφωνούσαμε ακόμη και στην παντελή κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης, υπό την προϋπόθεση ότι έχει καταρτιστεί σαφέστατη πολεοδομική νομοθεσία, έχουν ολοκληρωθεί τα σχέδια πόλης, υπάρχουν όλα τα υπόβαθρα χαρτών (δασικοί, κτηματολόγιο), απαλλοτριώσεων, διοικητικών γραμμών (ακτογραμμές, ρέματα, οδοί), έχουν οριστεί σαφείς χρήσεις γης για όλες τις δραστηριότητες. Ειδάλλως, θα λειτουργήσει ως μηχανισμός απαξίωσης (και δήμευσης λόγω χρεών) της μικρής ατομικής ιδιοκτησίας, ώστε αυτή να συγκεντρωθεί σε μεγάλα κεφαλαιοκρατικά συμφέροντα κυρίως του Τουριστικού Τομέα που είναι τα μόνα που θα μπορούν να συγκεντρώσουν ευνοϊκές προϋποθέσεις δόμησης. Η κρίση του Τουρισμού διεθνώς και εγχώρια λόγω πανδημίας, θα όφειλε να προβληματίσει.
    ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε’ -Έλεγχος και Προστασία του Δομημένου Περιβάλλοντος
    Γενικά και όπως έχουμε επισημάνει πολλάκις και μάλιστα πρόσφατα με πρόσφατο Δελτίο Τύπου μας με αφορμή την έκδοση 100.000 αδειών, η έκδοση διοικητικής πράξης (οικοδομική άδεια εν προκειμένω) που δεν ελέγχει η διοίκηση (ΥΔΟΜ), δημιουργεί πληθώρα θεσμικών και διοικητικών θεμάτων και το χειρότερο, δημιουργεί νέα γενιά αυθαιρέτων εις βάρος του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος που ΟΥΤΕ κατασταλτικά έχουν ελεγχθεί από τις Υ.ΔΟΜ. Ο υποχρεωτικός έλεγχος, αφού έχουν εκδοθεί οι οικοδομικές άδειες κατ.3, σε ποσοστό 30% (που αντιγράφεται από το ν.4495/17), δεν επαρκεί στο ελάχιστο για να μη δημιουργηθούν μη αναστρέψιμες οικοδομές. Εξάλλου, ουδέποτε εκδόθηκε η σχετική Υ.Α από το 2017 έως σήμερα και ούτως ή άλλως θέτει 6μηνη διάρκεια ελέγχου των εκδοθεισών οικοδομικών αδειών. Πρέπει να είναι σαφές σε όλους, ότι το αυθαίρετο κτίσμα ενδέχεται να είναι και επικίνδυνο από άποψη στατική, Η/Μ εγκαταστάσεων και πυροπροστασίας, χώρια που μπορεί να τοποθετηθεί μη σύννομα στο οικόπεδο ή σε μη άρτιο οικόπεδο ή σε ρυμοτομούμενο τμήμα, κλπ. Το παρόν ν/σ αντιγράφει τα κακώς κείμενα του 4495/17 καθώς και εισάγει νέα, που αν μάλιστα εξεταστούν και συνδυαστικά με το ΝΟΚ και τον Κτιριοδομικό Κανονισμό, θα διαπιστώσουμε «αντικρουόμενες διατάξεις», όπως για παράδειγμα, η τοποθέτηση στον ακάλυπτο χώρο αποθήκης 8™ (αρ.43 που τροποποιεί το αρ.29 του 4495/17, παρ. 2 λγ, σε συνδυασμό με το άρ.14 του 4067/12). Αξίζει εδώ να επαναλάβουμε πως σύμφωνα με τον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, η Διοίκηση αδυνατεί να ανακαλέσει διοικητικές πράξεις που δεν έλεγξε και δεν εξέδωσε (έγγραφο της ΕΜΔΥΔΑΣ Αττικής αρ. πρ.4812/17-1-19).
    Με έκπληξη διαπιστώσαμε στην προτεινόμενη τροποποίηση του άρ. 35 του ν.4495/17,(άρ.45 στο σ/ν), ότι είναι υποχρεωτική η προέγκριση της οικοδομικής άδειας στις κατηγορίες 1 και 2 και ΟΧΙ στην κατηγορία 3, η οποία εξακολουθεί να εκδίδεται χωρίς έλεγχο από τις ΥΔΟΜ (όπως άλλωστε και οι Εργασίες Μικρής Κλίμακας). Η υποχρεωτική προέγκριση επιβαρύνει όλους, γιατί αν για παράδειγμα υπάρχουν αλλαγές στο διάγραμμα κάλυψης από τους φορείς που υποχρεωτικά περνάνε για έγκριση οι κατηγορίες 1 και 2, τότε θα πρέπει να επανελεγχθεί κι έτσι δεν έχει καμία ισχύ η προέγκριση.
    Εισάγονται με το σ/ν πιο ασφυκτικές προθεσμίες στον έλεγχο των υποβαλλόμενων δικαιολογητικών και τις 30 μέρες του ν.4495/17, τις τροποποιεί σε 15 μέρες, με τις 2 μέρες να είναι ως υποχρεωτικές για τον έλεγχο σε κάθε στάδιο, εκτός από το διάγραμμα κάλυψης. Δηλαδή, κατ’ ουσία, απαγορεύεται ο υπάλληλος της ΥΔΟΜ να απουσιάζει από την Υπηρεσία του για οποιοδήποτε λόγο, αφού δεν έχει αντικαταστάτη μιας και η υποστελέχωση των ΥΔΟΜ είναι σε όλους γνωστή, άλλως ο υπάλληλος ελέγχεται πειθαρχικά (τροποποίηση του άρ.38, παρ. 5 του 4495/17). Καλούμε το Υπουργείο να επαναφέρει τις 30 ημέρες, με αντίστοιχη αύξηση των ενδιάμεσων σταδίων (ειδικά για τον έλεγχο τοπογραφικού κλπ). Αντίστοιχα να αυξηθούν οι προβλεπόμενοι χρόνοι διενέργειας ελέγχων από τις ΥΔΟΜ των αποδεικτικών καταβολής των απαιτούμενων εισφορών και κρατήσεων του έργου υπέρ του Δημοσίου ή να νομοθετηθεί μία ενιαία οδηγία υποβολής των σχετικών στοιχείων ούτως ώστε να διευκολύνει στο βέλτιστο δυνατόν τους σχετικούς ελέγχους.
    Μας προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι στο παρόν σχέδιο νόμου απουσιάζει οποιαδήποτε αναφορά στα θεσμοθετημένα με το Ν.4495/17 Παρατηρητήρια Δόμησης καθώς και η αδυναμία συνεννόησης με τα συναρμόδια Υπουργεία (Εσωτερικών που έχουν την αρμοδιότητα λειτουργίας των ΥΔΟΜ και συνεχίζουν να νομοθετούν αυτοτελώς για θέματα λειτουργίας και στελέχωσης τους). Τουναντίον σχετικά με την στελέχωση των ΥΔΟΜ επινοούνται συνεχώς νέα όργανα και επιτροπές που δεν συστήνονται ποτέ και όσα συστήνονται αδυνατούν κατά κανόνα να λειτουργήσουν. Ενδεικτικό παράδειγμα η επινόηση σύστασης μιας νέας Γενικής Διεύθυνσης Δόμησης στο ΥΠΕΝ, στην οποία όλες οι ΥΔΟΜ οφείλουν να κοινοποιούν όλες τις διοικητικές πράξεις που θα εκδίδουν, χωρίς ωστόσο να δίνεται εξουσιοδοτική διάταξη για τη σύστασή της.
    Επίσης, το σχέδιο νόμου χαρακτηρίζεται από φωτογραφικές διατάξεις που εξυπηρετούν ‘’ημέτερους’’, όπως π.χ. η πρόβλεψη του άρθρου 10 Α στο ΝΟΚ, περί κινήτρων για απομείωση ύψους σε υπάρχοντα κτήρια η οποία φωτογραφίζει περιπτώσεις όπως αυτές πλησίον της Ακρόπολης που κατέπεσαν στο ΣτΕ.
    Υπενθυμίζουμε όσα αναφέραμε πρόσφατα: Όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι τα επιχειρήματα της διαφάνειας και της επιτάχυνσης των διαδικασιών στην έκδοση των οικοδομικών αδειών αποδομούνται όταν εξετάσουμε όλους τους παράγοντες και όταν ως κοινωνία και κράτος ορίσουμε τις προτεραιότητές μας. Δηλαδή, πώς εξασφαλίζεται η διαφάνεια όταν ο ιδιώτης μηχανικός μελετά, αυτοελέγχεται και εκδίδει μόνος του την οικοδομική άδεια στην κατηγορία 3 και στις ΕΕΜΚ; Η ασφάλεια του Δικαίου της Διοικητικής πράξης επαφίεται στην καταρχήν υπευθυνότητα – επαγγελματισμό του ιδιώτη Μηχανικού και στις γνώσεις του. Και, σίγουρα αυτός είναι ο ΜΟΝΟΣ τρόπος για να βγαίνει «γρήγορα» η οικοδομική άδεια: ΧΩΡΙΣ ΕΛΕΓΧΟ. Παραβλέπεται επίσης ο εξής βασικός παράγοντας: η πολυδαίδαλη πολεοδομική νομοθεσία, που πρέπει ΟΛΟΙ να εφαρμόζουμε και για να επιτευχθεί αυτό, χρειάζεται αυτό το στοιχείο που θεωρείται ότι έρχεται σε σύγκρουση με τις «επενδύσεις, την ανάπτυξη και την οικονομία»: ΧΡΟΝΟΣ, ο οποίος δε δόθηκε καν για επαρκή διαβούλευση του παρόντος πολυσύνθετου Νομοσχεδίου.
    Εξάλλου, γιατί το ΥΠΕΝ δεν εκδίδει την Υπουργική Απόφαση του άρθρου 38, παρ. 4 του ν. 4495/17, για 30% δειγματοληπτικό έλεγχο των οικοδομικών αδειών της κατηγορίας 3 από τις ΥΔΟΜ; (προβλεπόταν ότι θα εκδιδόταν μετά από 2 μήνες, ήτοι από τον 12ο του ’17). Αν δε γίνουν αυτοί οι έλεγχοι όπως και οι αντίστοιχοι στις «τακτοποιήσεις – υπαγωγές» του Ν.4178/2013 και του Ν.4495/2017 που επίσης πρέπει να ελεγχθούν δειγματοληπτικά, πώς θα αξιολογηθεί η πορεία των εν λόγω νομοθετημάτων ώστε να δούμε που και πώς χρειάζεται να αλλάξουν; Η αξιολόγηση είναι μονάχα για τους Υπαλλήλους αλλά όχι για τη Νομοθεσία;
    Πως τα δικαιώματα των πολιτών και των μηχανικών (Δημοσίων Υπαλλήλων και Ελεύθερων Επαγγελματιών) προασπίζονται όταν:
    – η μη ελεγμένη οικοδομική άδεια ενέχει τον κίνδυνο να μην είναι σύννομη, άρα, αφενός οι συνάδελφοι ιδιώτες να έχουν πειθαρχικές, ποινικές και οικονομικές επιπτώσεις και αφετέρου, οι δημόσιοι μηχανικοί να διώκονται για πράξεις της διοίκησης που ΔΕΝ έλεγξαν και δεν εξέδωσαν οι ίδιοι;
    – ο εμπλεκόμενος πολίτης θα μπλέξει σε ένα κυκεώνα προστίμων διατήρησης, ή κατεδάφισης, αδυναμία μεταβίβασης της περιουσίας του αλλά και ενδεχομένως νομικών συνεπειών;
    – Θα έχουν δημιουργηθεί μη αναστρέψιμες βλάβες στο Δομημένο Περιβάλλον και ενδεχομένως μια ολόκληρη «νέα γενιά αυθαιρέτων», αυτά του Ν.4495/17, οπότε από το «τέλος στην αυθαίρετη δόμηση» θα περάσουμε ξανά σε νέες ρυθμίσεις αυθαιρέτων;
    Κεφάλαιο Η – Ρυμοτομικές απαλλοτριώσεις
    Εδώ θεσπίζεται η αυτοδίκαιη άρση απαλλοτρίωσης αν έχουν παρέλθει μόνο 5 χρόνια από την κύρωση σχετικής πράξης εφαρμογής ή αναλογισμού ή 15 χρόνια από την πρώτη έγκριση ρυμοτομικού σχεδίου ή 18 μήνες από τον καθορισμό τιμής μονάδας! Τούτο συνεπάγεται βεβαίως ότι προκύπτει αυτοδίκαιη άρση για ΟΛΑ σχεδόν τα ρυμοτομούμενα τμήματα ιδιοκτησιών ή τα χαρακτηρισμένα κοινόχρηστα, κοινωφελή, αν δεν έχουν αποζημιωθεί. Εξαιρούνται μόνον οι περιπτώσεις ρυμοτόμησης λόγω ρεμάτων, αιγιαλών, ζωνών προστασίας και αστικών αλσών. Δεν εξαιρούνται κοινόχρηστες οδοί, χώροι πρασίνου και κοινωφελείς χρήσεις (σχολεία κλπ), εκτός αν οι οδοί παρέχουν αποκλειστικό πρόσωπο σε ιδιοκτησίες. Τεράστια προβλήματα θα δημιουργηθούν στη ρυμοτομία των πόλεων, αλλά και κωλύματα στην εκτέλεση αναγκαίων έργων υποδομής.
    Γνώμη μας είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να μειώνονται οι κοινωφελείς – κοινόχρηστοι χώροι, οι οποίοι χαρακτηρίζονται από την αρχική ένταξη του σχεδίου. Σε περίπτωση που ο προϋπολογισμός του Δήμου δεν μπορεί να καλύψει το κόστος της απαλλοτρίωσης, το κράτος οφείλει να εξασφαλίσει τους πόρους από το Πράσινο Ταμείο. Σε περίπτωση που ο σκοπός της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης εξυπηρετεί ανάγκες υπερτοπικού χαρακτήρα, του Δήμου και όχι μόνο, οι οποίες αιτιολογούνται με βάση τον υπερκείμενο σχεδιασμό, μπορούν να ενταχθούν στην παραπάνω περίπτωση. Να γίνει πρόβλεψη για τη δυνατότητα αποζημίωσης ιδιοκτήτη από την τράπεζα γης του Δήμου από οποιαδήποτε Πολεοδομική Ενότητα, εντός των ορίων του ιδίου Δήμου, εφόσον έχουν εκπληρωθεί οι ανάγκες αποζημίωσης, με προτεραιότητα τους ιδιοκτήτες εντός της ίδιας Πολεοδομικής Ενότητας.
    Το Πράσινο Ταμείο θα χρηματοδοτεί απαλλοτριώσεις μόνο για ένα έτος ακόμη! Μετά την παρέλευση ενός έτους θα απαιτείται σχετική απόφαση Υπουργού. Προφανώς η χρηματοδότηση από το Πράσινο Ταμείο θα πρέπει να είναι στο διηνεκές και μέχρι εξάντλησης των αποθεματικών του. Τα δε αποθεματικά του, που στο μεγαλύτερο μέρος τους αναλώθηκαν για την αποπληρωμή των δανείων της χώρας, να επιστραφούν σταδιακά σε αυτό. Εξ άλλου στο νόμο θεσπίζεται ειδικό πρόσθετο τέλος 5% στην έκδοση οικοδομικών αδειών για γήπεδα εκτός σχεδίου. Το τέλος αυτό θα πρέπει να επεκταθεί σε όλες τις μεγάλες επενδύσεις και να διατεθεί στο Πράσινο Ταμείο ως αντιστάθμισμα της ανάλωσης των κονδυλίων του, για λόγους αλλότριους της περιβαλλοντικής αναβάθμισης. Να σημειωθεί ότι στο Πράσινο Ταμείο διατίθενται όλα τα τέλη αυθαιρέτων και αποτελεί συνταγματική υποχρέωση η αντισταθμιστική περιβαλλοντική ωφέλεια προκειμένου να διατηρούνται οι αυθαίρετες κατασκευές.
    Εν κατακλείδι, μας δημιουργείται η εντύπωση ότι οι κυβερνήσεις στην ανάγκη τους να προασπίσουν τα συμφέροντα των μεγαλο–επενδυτών, βλέπουν τους μηχανικούς του δημοσίου ως «εμπόδια» διότι ελέγχουν ως, εκ του ρόλου τους, οφείλουν ! Αυτό αποδεικνύεται από τη διαχρονική βούληση των κυβερνόντων, να μην προχωρούν στην επαρκή στελέχωση των ΥΔΟΜ (εκκρεμούν ακόμα οι σχετικές υπουργικές αποφάσεις για στελέχωση και λειτουργία ΥΔΟΜ και Παρατηρητηρίων), να διαιωνίζουν το καθεστώς της διοικητικής υποστήριξης και τέλος, για να διευκολύνουν τους αιρετούς, να παραχωρούν ότι έχει απομείνει από αρμοδιότητα στις πολεοδομίες (ΥΔΟΜ), στις Αναπτυξιακές των δήμων και στην ΕΤΑΑ και την έκδοση των Διοικητικών Πράξεων στους Δημάρχους, σε βάρος της προστασίας του περιβάλλοντος.

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 13:00 | ΚΟΣΚΙΝΑΣ ΚΩΣΤΑΣ (πολ/κός μηχ/κός)

    Οι διατάξεις του αρθρου 70 κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση.

    Αναφορικά με την δυνατότητα επανυποβολής Ρ.Β. προτείνω τν επαναφορά των διατάξεων της παρ.2 του αρθρου 3 του Ν.4315/14 (ΦΕΚ 269Α που ίσχυε πριν την αντικατάσταση του με το αρ.69 4342/15 (ΦΕΚ 434Α )

    Επίσης στην περίπτωση επιβολής Ρ.Β. επι οικοπέδων που κατά την αρχική ένταξη ήταν οικοδομήσιμα (Ο.Τ., όροι δόμησης, κλπ) και εν συνεχεία επεβλήθει Ρ.Β. προτείνω μετά την άρση του (ιδιαιτέρως την δικαστική) και υπο την προϋπόθεση ότι:
    α. δεν προκύπτει εισφορά σε γή σύμφωνα με τις διατάξεις της περ. β παρ.2 του αρθρου 20 του Ν.2508/1997

    Το οικόπεδο να επανέρχεται στην αρχική του κατάσταση να καθίσταται άμεσα Οικοδομήσιμο και η τροποποίηση του Σχ. Πόλεως να συντελείται αυτοδικαίως
    από την Διοίκηση αποκλειστικά και μόνο για λόγους κύρους του Σχ. Πόλεως.

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 11:43 | Κουφοπούλου

    Θεωρώ ότι οι προϋποθέσεις που θέτει σήμερα το ισχύον άρθρο 32 του Ν. 4067/2012, δηλαδή η υποβολής αίτησης από τον ιδιοκτήτη ή το 66% των συνιδιοκτητών, η κατάθεση συγκεκριμένων δικαιολογητικών και άλλων στοιχείων που αποδεικνύουν την κυριότητα και την πραγματική κατάσταση του ακινήτου, δεν πρέπει να καταργηθούν, γιατί θα δημιουργηθούν ασάφειες και δυσλειτουργίες στην εφαρμογή της διαδικασίας.
    Ακόμα δυσκολότερη θα είναι εφαρμογή της διαδικασίας χωρίς την κατάθεση τοπογραφικού διαγράμματος από τον αιτούντα εξ’ αρχής, ειδικά στην περίπτωση της μερικής επανεπιβολής της απαλλοτρίωσης, αφού χωρίς τοπογραφικό δεν υπάρχει δυνατότητα μελέτης του αιτήματος, ούτε φυσικά υπολογισμού εμβαδού ρυμοτόμησης και ποσού αποζημίωσης, όπως προβλέπεται, ώστε να παρθεί απόφαση από το ΔΣ και τον Περιφερειάρχη (άρθρο 71). Επίσης, καθώς οι περισσότεροι τίτλοι ιδιοκτησιών συνοδεύονται από παλιά, μη αξιόπιστα ή ανακριβή διαγράμματα, όταν το τοπογραφικό θα συντάσσεται από τις υπηρεσίες και όχι από τον ιδιοκτήτη, και άρα η αποτύπωση της ιδιοκτησίας σε αυτό δεν θα γίνεται με την υπόδειξη-έγκριση του, το πιο πιθανό είναι να δημιουργηθούν διενέξεις και εμπλοκές.

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 11:53 | WWF Ελλάς

    Οι κοινόχρηστοι και κοινωφελείς χώροι, και ιδίως οι χώροι αστικού πρασίνου, αποτελούν πολύτιμη ανάσα για τις σύγχρονες πυκνοκατοικημένες πόλεις και συμβάλλουν στην εξασφάλιση των καλύτερων δυνατών όρων διαβίωσης σε αυτές. Είναι αναγκαίο, λοιπόν, το σύστημα που εισάγεται με το παρόν σχέδιο νόμου για την απλούστευση του συστήματος επιβολής, επανεπιβολής και άρσης των ρυμοτομικών απαλλοτριώσεων να είναι επαρκώς ορισμένο ώστε να διασφαλιστούν στην πράξη οι θύλακες δημοσίου χώρου και αστικού πρασίνου.
    Σύμφωνα με τη νομολογία του ΣτΕ, «η Διοίκηση, όταν διαπιστώνει ότι συντρέχουν κατ’ αρχήν οι προϋποθέσεις για την άρση ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης ή ρυμοτομικού βάρους […] οφείλει να επιληφθεί, προκειμένου να προβεί στην άρση της ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης ή του ρυμοτομικού βάρους και, ταυτοχρόνως, να ρυθμίσει εκ νέου το πολεοδομικό καθεστώς του συγκεκριμένου ακινήτου. […] δεν δεσμεύεται να καταστήσει, άνευ ετέρου, το ακίνητο οικοδομήσιμο, αλλά οφείλει να εξετάσει αν συντρέχουν λόγοι που εξ αντικειμένου δεν επιτρέπουν τη δόμησή του και, περαιτέρω, να συνεκτιμήσει, κατά τρόπο τεκμηριωμένο, αφενός μεν τα μορφολογικά χαρακτηριστικά του συγκεκριμένου ακινήτου, καθώς και τα χαρακτηριστικά και το νομοθετικό καθεστώς του οικισμού και της ευρύτερης περιοχής στην οποία αυτό εντάσσεται, αφετέρου δε τις πολεοδομικές ανάγκες, στις οποίες περιλαμβάνεται προεχόντως η ανάγκη δημιουργίας κοινοχρήστων και κοινωφελών χώρων, καθώς και τον πολεοδομικό σχεδιασμό της περιοχής και, τέλος, τις δεσμεύσεις και κατευθύνσεις τυχόν υφισταμένου χωροταξικού σχεδίου ή Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου ή άλλων συναφών σχεδίων, προκειμένου να αποφεύγονται οι αποσπασματικές ρυθμίσεις» (ΣτΕ Ε΄1608/2019, σκέψη 5η, ΣτΕ Ε΄528/2017, σκέψη 6η, ΣτΕ Ε΄ 2142/2016, σκέψη 4η κ.α.).
    Το άρθρο 70 του σχεδίου νόμου, καταρχήν με την παρ. 1, αφαιρεί από τις προϋποθέσεις της αυτοδίκαιης άρσης των ρυμοτομικών απαλλοτριώσεων την προηγούμενη υποβολή αίτησης από τον ιδιοκτήτη του ακινήτου για την τροποποίηση του οικείου ρυμοτομικού σχεδίου (σε σύγκριση με τις προβλέψεις της παρ. 1 του άρθρου 32 του ν. 4067/2012), συμβάλλοντας με αυτό τον τρόπο στην ταχεία μείωση των κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων, δίχως όμως να κινεί τη διαδικασία ο ωφελούμενος ιδιοκτήτης.
    Η παρ. 2 προβλέπει ότι «[μ]ετά από την άρση της ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης ο ιδιοκτήτης, με αίτηση προς τον οικείο Δήμο, δύναται να ζητήσει την τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου προκειμένου η ιδιοκτησία του να καταστεί οικοδομήσιμη. Η αίτηση, στην οποία γίνεται συνοπτική περιγραφή της ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης, πρέπει να συνοδεύεται από δικαιολογητικά που αποδεικνύουν την κυριότητα του αιτούντος επί του ακινήτου». Ωστόσο, δεν αναφέρονται τα δικαιολογητικά αυτά, όπως προβλέπονται σήμερα στην παρ. 2 του άρθρου 32 του ν. 4067/2012.
    Η παρ. 3 προβλέπει δύο σωρευτικές προϋποθέσεις που πρέπει να συντρέχουν για την ολική ή μερική επανεπιβολή ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης. Από τη διατύπωση της παρ. 4 περίπτ. α΄ του άρθρου 32 του ν. 4067/2012 έχει αφαιρεθεί η φράση «βάσει πολεοδομικών προτύπων ή των προβλέψεων του ισχύοντος γενικού πολεοδομικού σχεδιασμού όπου υπάρχει», η οποία κρίνεται σκόπιμο να επαναφερθεί για λόγους σαφήνειας. Επίσης, δεν προβλέπεται πλέον η έκδοση π.δ. που θα ρύθμιζε τα σχετικά θέματα (βλ. παρ. 5 άρθρου 32 του ν. 4067/2012).

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 09:22 | ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ Δ/ΝΣΗΣ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΔΗΜΟΥ ΛΑΡΙΣΑΙΩΝ

    Άρθρο 70 – Άρση ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης
    Άρθρο 70 παρ. 1 –
    • Από τη γραμματική διατύπωση του νόμου προκύπτει ότι στις περιπτώσεις α. β. και γ. της παρ. 1 αίρεται η απαλλοτρίωση σε όλους τους δεσμευμένους αναποζημίωτους χώρους (πλατείες, δρόμοι, κοινωφελείς χώροι) με μόνη τη δημοσίευση του νόμου, αφού δεν προϋποθέτει προηγουμένως αίτηση του ιδιοκτήτη, εφόσον αυτός δύναται να ζητήσει την τροποποίηση, σύμφωνα με την παρ. 2.
    • Αν δεν καταθέσει ποτέ αίτηση τροποποίησης ο ιδιοκτήτης, το σχέδιο θα παραμείνει για πάντα αρρύθμιστο; Ο Δήμος θα πρέπει με οίκοθεν διαδικασίες να επανεπιβάλει, κρίνοντας την πολεοδομική αναγκαιότητα και οικονομική δυνατότητα, αναθεωρώντας ολικά ή μερικά ολόκληρο το σχέδιο πόλης στο οποίο άρθηκε αυτοδικαίως η απαλλοτρίωση;
    • Στην περίπτωση α. της παρ. 1, ο Δήμος θα μπορεί να αποζημιώσει άμεσα ρυμοτομούμενο χώρο αν δεν προηγηθεί τροποποίηση σχεδίου προκειμένου να γίνει επανεπιβολή ρυμοτομίας;
    • Στην περίπτωση α. της παρ. 1, σε περίπτωση διαπλάτυνσης ή διάνοιξης οδού, ο ιδιοκτήτης ρυμοτομούμενου τμήματος θα μπορεί να το αφήσει άμεσα σε κοινή χρήση παραιτούμενος του δικαιώματος αποζημίωσης, αν δεν προηγηθεί τροποποίηση σχεδίου προκειμένου να γίνει επανεπιβολή ρυμοτομίας;
    • Στις περιπτώσεις α. και β. της παρ. 1, ιδιοκτήτης ρυμοτομούμενου τμήματος δύναται να καταθέσει αίτηση τροποποίησης σε περίπτωση που έχει κατατεθεί από τον Δήμο αίτηση για προσδιορισμό τιμής μονάδος, έπειτα από την κύρωση πράξης αναλογισμού;
    • Στις περιπτώσεις α. και β. της παρ. 1, όλες οι κυρωμένες πράξεις αναλογισμού που συντάχθηκαν και δεν υλοποιήθηκαν καθίστανται ανενεργές και ακυρωτέες;
    • Στην περίπτωση γ. της παρ. 1, μπορεί να εφαρμοστεί το άρθρο 11 παρ. 3 εδ. β΄ του ν 2882/2001, σύμφωνα με το οποίο: «Εφόσον οι θιγόμενοι ιδιοκτήτες επιθυμούν τη διατήρηση της απαλλοτρίωσης που άρθηκε αυτοδίκαια λόγω παρέλευσης της δεκαοκτάμηνης προθεσμίας, μπορούν να υποβάλλουν αίτηση και υπεύθυνη δήλωση προς την αρχή που εξέδωσε την απαλλοτριωτική απόφαση, μέσα σε προθεσμία ενός έτους από την παρέλευση της προθεσμίας, περί διατήρησης της απαλλοτρίωσης και καταβολής της δικαστικά καθορισμένης προσωρινής ή οριστικής αποζημίωσης»;
    • Στην περίπτωση β. της παρ. 1, μπορεί να ζητήσει άρση απαλλοτρίωσης ο φερόμενος ιδιοκτήτης ή ακόμη και ο άγνωστος ιδιοκτήτης σε πράξη εφαρμογής;

    Άρθρο 70 παρ. 2: “Μετά την άρση της ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης ο ιδιοκτήτης, με αίτηση προς τον οικείο Δήμο, δύναται να ζητήσει την τροποποίηση του ρυμοτομικού σχεδίου, … . Η αίτηση …,πρέπει να συνοδεύεται από δικαιολογητικά που αποδεικνύουν την κυριότητα του αιτούντος επί του ακινήτου.“.
    α) Ποια είναι τα δικαιολογητικά που αποδεικνύουν την κυριότητα επί του ακινήτου;
    β) Αν ο ιδιοκτήτης δεν έχει κύριο τίτλο μεταγραμμένο μπορεί να κάνει αίτηση;
    • Εάν πρόκειται για συνιδιοκτησία, μπορεί να κάνει αίτηση συνιδιοκτήτης με ποσοστό συνιδιοκτησίας π.χ. 1% ή απαιτείται το 66%;
    • Η αίτηση του ιδιοκτήτη πρέπει να συνοδεύεται από τοπογραφικό διάγραμμα προκειμένου να εντοπιστεί επακριβώς η ιδιοκτησία του, να διαπιστωθεί η ύπαρξη ρυμοτομούμενου τμήματος, ελέγχοντας ταυτόχρονα την εφαρμογή του άρθρου 28 του ν. 1337/1983;

    Άρθρο 70 παρ. 3:
    • Πως θα συνεχιστεί η διαδικασία, αν ο Δήμος δεν λάβει απόφαση εντός 6μήνου (όπως αντίστοιχα αναφερόταν στην παρ. 12 επ. του άρθρου 32 του ν. 4067/2012);
    • Θα επιτρέπεται η υποβολή ενστάσεων και θα απαιτείται δημοσίευση των αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου των άρθρων 71 παρ. 1 και 72 παρ. 1, σύμφωνα με το άρθρο 154 ΚΒΠΝ και τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας;

  • 3 Σεπτεμβρίου 2020, 23:54 | ΕΛΕΝΗ ΛΕΜΠΕΣΗ

    Η ρύθμιση είναι ατελής και ατελέσφορη για τους ενδιαφερόμενους πολίτες επειδή αφενός δεν μπορεί κάθε περίπτωση να ολοκληρώνεται μόνο σε επίπεδο Δήμου και Περιφέρειας, δεδομένου ότι σε κάποιες περιπτώσεις για την επανεπιβολή ή όχι της ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης απαιτείται έκδοση ΠΔ μετά από επεξεργασία του ΣτΕ

  • 1 Σεπτεμβρίου 2020, 21:45 | Κωστας Κωτσόπουλος

    Στη σωστή κατεύθυνση.Λυνεται ενα χρονίζον πρόβλημα.Να εχει αναδρομική
    ισχύ,

  • 1 Σεπτεμβρίου 2020, 20:53 | ΚΟΤΡΩΤΣΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ

    ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΚΟΙΝΗΤΕ ΣΕ ΣΩΣΤΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΘΑ ΩΦΕΛΗΘΟΥΝ ΠΟΛΥ ΙΔΙΟΚΗΤΕΣ

  • 1 Σεπτεμβρίου 2020, 12:53 | Μαρία Περρή

    Με την εφαρμογή αυτού του νομοσχεδίου πολλοί μικροϊδιοκτήτες θα γλυτώσουν τα σπίτια τους κάτι το οποίο δεν θα ήταν εφικτό καθώς δεν θα μπορούσαν να αποζημιώσουν τους δικαιούχους.
    Παράκληση να αναφέρεται ρητά οτι μη συντελεσμένες απολλοτριώσεις ή εκκρεμείς ενώπιον δικαστηρίου καταργούνται ή τίθενται στο αρχείο.

  • 1 Σεπτεμβρίου 2020, 11:15 | Ιωάννης Αναστασάκης

    Τόσα χρόνια μικροϊδιοκτήτες έχαναν τα σπίτια τους. Με την υποβολή αυτου του άρθρου τα γλυτώνουν.
    Παράκληση να αναφέρεται ρητά ότι μη συντελεσμένες απαλλοτριώσεις ή εκρεμμεις ενώπιον Δικαστηρίου καταργούνται ή τίθενται στο αρχείο.

  • 1 Σεπτεμβρίου 2020, 11:44 | Εμμανουήλ Αναστασάκης

    Το νομοσχέδιο κινείται στη σωστή κατεύθυνση. Γλυτώνουν πολλοί μικροϊδιοκτήτες τα σπίτια τους.
    Παράκληση να αναφέρεται ρητά ότι μη συντελεσμένες απαλλοτριώσεις ή εκκρεμείς ενώπιον Δικαστηρίου καταργούνται ή τίθενται στο αρχείο.

  • 31 Αυγούστου 2020, 14:01 | ΤΑΝΙΑ ΡΗΓΟΥΛΙΑ

    Αναφερόμενη στο αρθρο 70 που αφορά την αρση ρυμοτομικών απαλλοτριώσεων θεωρώ ότι μετά την εφαρμογή του θα δημιουργηθεί πολύ μεγάλο πρόβλημα στα ρυμοτομικά σχέδια της χώρας μας. Το άρθρο 32 του Ν. 4067/2012 όπως τροποποιήθηκε με την παράγραφο 2 του άρθρου 3 του Ν. 4315/2014 θέτει τις σωστές προϋποθέσεις για την άρση των ρυμοτομικών απαλλοτριώσεων. Λαμβάνοντας υπόψη τα ρυμοτομικά σχέδια που έχουν εγκριθεί με τις διατάξεις του ΝΔ 1923 στην περίπτωση που θα εφαρμοστεί το νέο άρθρο 70 θα υπάρχουν ρυμοτομικά σχέδια που θα ακυρωθούν σε πολύ μεγάλο ποσοστό (>50%). Κατά την άποψή μου θα πρέπει να δοθούν κατευθύνσεις και προθεσμίες στους Δήμους να εφαρμόσουν τα εγκεκριμένα ρυμοτομικά. Πρέπει να ξεκαθαριστεί πως δικαίωμα στην ιδιοκτησία δεν έχουν μόνο οι ιδιοκτήτες που έχουν ανεκμεταλλευτη την ιδιοκτησία τους και τόσα χρόνια δεν έχουν συντάξει μια πράξη αναλογισμού προκειμένου να αποζημιωθούν, αλλά και όλοι οι υπόλοιποι που έχουν επενδύσει σε μια οικιστική περιοχή και σε λίγο χρονικό διάστημα δεν θα μπορούν να φτάσουν στην ιδιοκτησία τους με κάποιον δρόμο.
    Στην Πελοπόννησο χαρακτηριστικά σας αναφέρω ότι υπάρχουν ρυμοτομικά σχέδια του 1890 τα οποία δεν έχουν εφαρμοστεί έως σήμερα.

  • 27 Αυγούστου 2020, 09:57 | ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΙΤΑΤΖΗΣ

    Εδώ και 37 χρόνια εγώ και ο πατέρας μου πριν αποβιώσει είμαστε όμηροι ενός σχεδίου πόλης του 1973 που ρυμοτομεί ολόκληρη την οικεία που έχουμε χωρίς ο Δήμος που ανήκω να προβαίνει σε σύνταξη πράξης τακτοποίησης και αναλογισμού αποζημίωσης,λόγω οικονομικής αδυναμίας. Παρά την πλήρη απαξίωση του περιουσιακού μου στοιχείου συνεχίζω να πληρώνω ΕΝΦΙΑ όλα αυτά τα χρόνια. Πλήρης καταπάτηση των δικαιωμάτων μου.Επιτέλους να σταματήσει αυτη η ομηρία, η πληρώνοντας ο Δήμος ή δίνοντας μου πίσω το περιουσιακό μου στοιχείο για να το αξιοποιήσω.

  • 26 Αυγούστου 2020, 11:03 | ΠΑΝΤΣΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

    Να προστεθεί άρθρο το οποίο να προβλέπει ότι.
    .Εάν ο δήμος έχει ήδη κάνει τροποποίηση του αρχικού σχεδίου στο ρυμοτομούμενο ακίνητο και έχει παρέλθει 15ετία από την τροποποίηση και δεν προχώρησε στην καταβολή της αποζημίωσης του ρυμοτομούμενου να μην μπορεί να επανεπιβάλει επαναχαρακτηρισμό και να αίρεται αυτοδικαίως η απαλλοτρίωση

    Με το άρθρο αυτό θα λυθούν εικονικές τροποποιήσεις σχεδίου που γίνονται από τους δήμους προσχηματικά για να παρατείνουν την δέσμευση

  • 24 Αυγούστου 2020, 20:11 | ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΛΕΣΣΑΣ

    70) Επιτέλους αποκαθίσταται η δικαιοσύνη και αιρεται η υποχρέωση της αποζημίωσης της απαλλοτρίωσης από τους παρόδιους μικροιδιοκτήτες που σε πολλές περιπτώσεις έχαναν τα σπίτια τους αδυνατώντας να αποζημιώσουν τους δικαιούχους της απαλλοτρίωσης.

    Τα οφέλη της απαλλότρίωσης (Πλατέιες, χώροι πρασίνου) απολαμβάνουν ΑΝΑΛΟΓΙΚΑ όλοι οι περίοικοι σε απόσταση 250μ και πλέον.

    Παράκληση να αναφέρεται ρητά οτι μη συντελεσμένες απαλλοτριώσεις ή εκκρεμεις ενώπιων δικαστηρίων καταργούνται ή τίθενται στο αρχείο.

  • 23 Αυγούστου 2020, 13:45 | Ανδρέας Ζήσης

    Το νομοσχέδιο κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, διορθώνοντας αρκετές στρεβλώσεις.
    Παρακαλώ λάβετε υπόψη σας κάποιες παρατηρήσεις:
    1. Την αναδρομική ισχύ της διάταξης
    2. Λαμβάνοντας υπόψη και τη κοινωνική διάσταση ενός νομοθετήματος θα ήταν σκόπιμο να προστεθεί περίπτωση γ στην παράγραφο 3 του άρθρου 70 ως εξής:γ.το ακίνητο δεν αποτελεί κύρια και μοναδική κατοικία για τα τελευταία 10 συνεχόμενα έτη πριν την αυτοδίκαιη άρση της ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης, όπως αποδεικνύεται από τις υποβαλλόμενες φορολογικές δηλώσεις εισοδήματος των ιδιοκτητών, εκτός και εάν υπάγεται σε ειδικά προστατευτικά
    καθεστώτα (ρέματα, αιγιαλοί, αστικά άλση), είτε έχει ήδη αξιοποιηθεί για τη διάνοιξη οδών.

  • 20 Αυγούστου 2020, 12:39 | ΜΑΡΚΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ

    Θα συμφωνήσω απόλυτα με το προηγούμενο σχόλιο του κ. Παναγιωτόπουλου Ιωάννη. Αν δεν ισχύσει αναδρομικά το άρθρο 70, θα ανοίξει νέος κύκλος γραφειοκρατικών στρεβλώσεων και καθυστερήσεων.

  • 19 Αυγούστου 2020, 11:29 | ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΚΟΓΚΑ

    παρ.1
    Η απαλοιφή στο άρθρο 70 της προϋπόθεσης υποβολής αίτησης από τον θιγόμενο ιδιοκτήτη προκειμένου να επέλθει αυτοδίκαια άρση, θα έχει σαν αποτέλεσμα : (α) σχεδόν το σύνολο των μη συντελεσμένων απαλλοτριώσεων κοινοχρήστων χώρων να βρεθούν σε καθεστώς αυτοδίκαιας άρσης και (β) το σύνολο σχεδόν των πράξεων αναλογισμών/πράξεων εφαρμογής να καταστούν ανεφάρμοστες. Επισημαίνεται ότι στο Δήμο Θεσσαλονίκης για την πλειοψηφία των πράξεων αναλογισμού, οι οποίες ανέρχονται περίπου στις 5000, έχει παρέλθει η πενταετία από την κύρωση και τελεσιδικία τους και παρόλα αυτά συνεχίζουν και εφαρμόζονται στα πλαίσια της τμηματικής εφαρμογής του σχεδίου πόλης, που αποτελεί τον κανόνα στις περιοχές που ισχύουν οι διατάξεις του Ν.Δ/τος 17/7/1923, όπως είναι και ο Δήμος Θεσσαλονίκης. Επιπρόσθετα, θα αποτελέσει το νομικό όπλο όλων των τρίτων υπόχρεων, να αποφύγουν να καταβάλουν τις εκ του Ν.Δ.1923 και του Ν.1337/83 (νόμος συρραφών) οφειλόμενες αποζημιώσεις για την εφαρμογή του σχεδίου πόλης.
    Στην καταργούμενη παρ.1 του άρθρου 32 Ν.4067/2012 όπως αυτή είχε αντικατασταθεί με την παρ.2 του άρθρου 3 Ν.4315/2014, απαραίτητη προϋπόθεση για την επελθούσα αυτοδίκαια άρση της ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης ήταν η υποβολή αιτήματος τροποποίησης του ρ.σ. από τον θιγόμενο ιδιοκτήτη εφόσον δεν είχε ασκηθεί αίτηση για τον δικαστικό καθορισμό της αποζημίωσης. Επισημάνεται ότι, με τη με αρ.12/2018 Απόφαση η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου δέχθηκε κατά πλειοψηφία πως οι σχετικές διατάξεις του Κώδικα Απαλλοτριώσεων περί αυτοδίκαιας άρσης, θεσπίστηκαν προς όφελος του καθ΄ ου η απαλλοτρίωση, ώστε να μην παραμένει η επιβληθείσα σε βάρος του απαλλοτρίωση εκκρεμής και μετέωρη επί μακρόν και ως εκ τούτου, μόνο εκείνος να δύναται να προβάλει την επέλευση της αυτοδίκαιης άρσης αυτής. Η αυτοδίκαιη ανάκληση της απαλλοτρίωσης δεν δύναται να αναγνωρισθεί από την Υπηρεσία οίκοθεν και αυτοβούλως, αλλά πρέπει να προβληθεί από τον καθ` ου η απαλλοτρίωση (θιγόμενο), διότι μόνο προς το συμφέρον αυτού έχει θεσπιστεί από το Σύνταγμα.
    Η διατύπωση της παραγράφου 1.γ δεν προβλέπει τη δυνατότητα που δίνεται από τον κώδικα αναγκαστικών απαλλοτριώσεων στο θιγόμενο ιδιοκτήτη, να υποβάλει αίτημα διατήρησης της απαλλοτρίωσης, μετά την παρέλευση του 18μηνου. Θεωρούμε ότι θα έπρεπε να προβλεφθούν νέες προθεσμίες, ανάλογες με αυτές που ετίθεντο στο άρθρο 49 [Προσθήκη άρθρου 32Α με τίτλο «Αίτημα διατήρησης ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης» στο ν.4067/2012 (Α΄79)] του Ν.4414/2016 (ΦΕΚ 149/τ.Α΄/09-08-2016) και στο άρθρο 11 του Ν.2882/01, όπως αυτός τροποποιήθηκε και ισχύει.
    Επίσης θεωρούμε ότι πρέπει να παραμείνουν σε ισχύ οι υπόλοιπες προϋποθέσεις που έθετε το άρθρο 32 του Ν.4067/2012, ήτοι, η αίτηση να υποβάλλεται από την πλειοψηφία του 66% κατ’ελάχιστο των συνιδιοκτητών (παρ.8) και να υπάρχει πράξη αναλογισμού ή πράξη εφαρμογής (παρ.15), οι οποίες προϋποθέσεις απαλείφονται με το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου.
    Σημειώνεται ότι κατά τις σχετικές διατάξεις του Αστικού Κώδικα «αν ένα δικαίωμα ανήκει σε περισσότερους από κοινού, εφόσον ο νόμος δεν ορίζει διαφορετικά, υπάρχει ανάμεσα τους κοινωνία κατ’ ιδανικά μέρη». Κατά τη διάρκεια της κοινωνίας κάθε ένας από τους συνιδιοκτήτες μπορεί να κάνει χρήση του ακινήτου εφόσον αυτή δεν εμποδίζει την σύγχρηση των υπολοίπων. Η διοίκηση του κοινού ανήκει σε όλους τους κοινωνούς. Ως προς τα θέματα τακτικής διαχείρισης και εκμετάλλευσης του κοινού, οι αποφάσεις λαμβάνονται με βάση την πλειοψηφία των κοινωνών, η οποία προκύπτει από το μέγεθος της μερίδας του καθενός.
    Αναφορικά με τη δεύτερη προϋπόθεση, δηλαδή την ύπαρξη πράξης με την οποία καθορίζεται επακριβώς το προς υπό απαλλοτρίωση μη αποζημιωθέν τμήμα, οι υπόχρεοι αποζημίωσής του καθώς και το μέτρο υποχρέωσης αυτών, είναι ιδιαιτέρως κρίσιμο να επανέλθει δεδομένου ότι, με την πρώτη όχληση του ιδιοκτήτη, δίνεται η δυνατότητα στον Δήμο, εφόσον διαθέτει το χρηματικό ποσό κονδύλιο που απαιτείται, να προβεί σε ενέργειες για την καταβολή της αποζημίωσης, χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις και ταλαιπωρία του ιδιοκτήτη. Σε κάθε περίπτωση, με την πράξη καθορίζεται επακριβώς το προς υπό απαλλοτρίωση μη αποζημιωθέν τμήμα, με την πραγματοποίηση μάλιστα και επί τόπου αυτοψίας κατόπιν πρόσκλησης υπόδειξης των ορίων όλων των εμπλεκόμενων ιδιοκτησιών, ώστε εξ αρχής να είναι αδιαμφισβήτητα γνωστό το αντικείμενο της άρσης.

    παρ.2

    Επισημαίνεται ότι θα πρέπει να καθορίζονται ρητά τα δικαιολογητικά και οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται για την εκκίνηση της διαδικασίας.
    Στο υπό διαβούλευση Ν/Σ γίνεται αόριστη αναφορά σε «δικαιολογητικά» που θα συνοδεύουν την αίτηση του θιγόμενου, ενώ θα έπρεπε να αναφέρονται συγκεκριμένα, όπως,τίτλοι ιδιοκτησίας, η προβλεπόμενη έκθεση ελέγχου τίτλων του άρθρου 32 του Ν.4067/2012, καθώς και τοπογραφικό διάγραμμα, στο οποίο θα απεικονίζεται η πολεοδομική και νομική κατάσταση της υπό άρση ιδιοκτησίας και το οποίο θα συνοδεύει την προβλεπόμενη συνοπτική περιγραφή της ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης.
    Η απαλοιφή των απαραίτητων δικαιολογητικών της παρ.2 του άρθρου 32 του Ν.4067/2012, όπως αντικαταστάθηκε, φαίνεται ότι γίνεται προς συμμόρφωση με τις Αποφάσεις των Ελληνικών Δικαστηρίων, στην ουσία όμως τα δικαιολογητικά που αφορούν τίτλους ιδιοκτησίας, τοπογραφικά διαγράμματα κ.λ.π., τα οποία είναι στοιχεία που αποτυπώνουν την πολεοδομική και νομική κατάσταση της υπό άρση ιδιοκτησίας, δεν αντίκεινται στις Αποφάσεις των Ελληνικών Δικαστηρίων, πολύ δε περισσότερο όταν αυτό έχει γίνει αποδεκτό από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (8/11/2007 Υπόθεση Κ. και Κ. κατά Ελλάδος Προσφυγή 32141/2004).
    Εν αντιθέσει, ορθά προβλέπεται με το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου ως υποχρέωση της Υπηρεσίας η σύνταξη του τοπογραφικού διαγράμματος αποχαρακτηρισμού, όπως πολλάκις έχουν κρίνει τα Ελληνικά Δικαστήρια.

  • 10 Αυγούστου 2020, 16:50 | Παναγιωτόπουλος Ιωάννης

    Το συγκεκριμμένο άρθρο πρέπει να έχει αναδρομική ισχύ άλλως θα αρχισει νεος κυκλος απαλλοτριωσεων για μια εικοασαετια. Ρητά πρέπει να καταλαμβάνει ΚΑΙ τις υφιστάμενες δεσμευσεις χώρων / τροποποιησεις ρυμοτομικων σχεδιων που δεν εγιναν ποτέ καθώς και τυχουσες ΕΠΑΝΑΛΗΨΕΙΣ αυτών, ητοι αν το δημοσιο ή ο δημος εχει ηδη επανεπιβαλλει δεσμευση που δεν υλοποιησε να αιρεται αυτοδικαιως αυτη χωρις δικαιωμα επαναληψης της ΚΑΙ με υποχρεωση του δεσμευοντος δημου να παραδιδει στους ιδιοκτητες του ακινητου ΑΜΕΣΑ καθε αιτουμενο εγγραφο προς ανοικοδομηση του ακινητου (πχ υψόμετρο).

  • 6 Αυγούστου 2020, 15:00 | ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΠΑΣ

    Παρ. 1β άρθρο 70 – Αυτοδίκαιη άρση απαλλοτρίωσης αν παρελθόν 5 έτη από την κύρωση της πράξης εφαρμογής,

    Η αυτοδίκαιη άρση απαλλοτρίωσης αν παρελθόν 5 έτη από την κύρωση της πράξης εφαρμογής είναι τροχοπέδη για την εφαρμογή των σχεδίων και σε ορισμένες περιπτώσεις άδικη.

    Σε περιπτώσεις που ο Δήμος (ΔΗΜΑΡΧΟΣ) διαπιστώνει ότι υπάρχει αρνητικό ισοζύγιο γης στην περιοχή του ρυμοτομικού σχεδίου καθυστερεί τη σύνταξη της πράξης εφαρμογής μετατοπίζοντας το πρόβλημα με αποτέλεσμα να έχει περάσει η δεκαπενταετία και να υπάρχει αυτοδίκαιη άρση κ.λ.π. Επί πλέον είναι άδικο για το Δήμο που έχει κυρώσει την πράξη εφαρμογής σε σύντομο χρόνο (π.χ. πέντε έτη από την έγκριση του σχεδίου).

    Πρόταση

    Να καταργηθεί η παράγραφος 1β.
    Να υποχρεωθούν οι Δήμοι με πρόβλεψη στο παρόντα νομοσχέδιο ή στο ν1337/83 να προκηρύσσουν τη μελέτη πράξης εφαρμογής σε διάστημα ενός έτους από την έγκριση του σχεδίου ή την ψήφιση του παρόντος. Να θεσμοθετηθεί η δυνατότητα δανειοδότησης του Δήμου για τη σύνταξη της μελέτης από το ταμείο παρακαταθηκών ή το πράσινο ταμείο με ενέχυρο την εισφορά σε χρήμα ή εναλλακτικά η χρηματοδότηση από το ΥΠΕΚΑ με ενέχυρο την εισφορά σε χρήμα.

    Η δικαιολογία των Δήμων για την καθυστέρηση της πράξης εφαρμογής είναι η έλλειψη χρημάτων. Η πρόβλεψη για προείσπραξη εισφοράς σε χρήμα (Πα. 6 άρθρο 21 ν2508/1997) για τη χρηματοδότηση έχει μεγάλο διαχειριστικό κόστος και απροθυμία των ιδιοκτήτων να πληρώσουν.

    Με κυρωμένη πράξη εφαρμογής πολύ πριν παρέλκει η δεκαπενταετία από την έγκριση του σχεδίου υπάρχει η δυνατότητα στο Δήμο και του Πράσινου ταμείου να προγραμματίσει τη χρηματοδότη των απαλλοτριώσεων.

  • 6 Αυγούστου 2020, 12:46 | ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

    Στις περιπτώσεις ολικής ή μερικής επανεπιβολής της απαλλοτρίωσης σε ακίνητα που έχουν εκδοθεί προγενέστερα – πριν την άρση – αποφάσεις οριστικού καθορισμού τιμής μονάδας δεν πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για τον καθορισμό της προσήκουσα αποζημίωσης

Σχόλια