Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής νομοθεσίας»Άρθρο 39 – Προσθήκες στην Εθνική Ονοματολογία Χρήσεων Γης

Άρθρο 39 – Προσθήκες στην Εθνική Ονοματολογία Χρήσεων Γης

Τα τοπικά και ειδικά πολεοδομικά σχέδια μπορούν να προβλέπουν χρήσεις, οι οποίες δεν είχαν περιληφθεί στην Εθνική Ονοματολογία Χρήσεων Γης, κατόπιν γνώμης του Κεντρικού Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων, και εφόσον αυτό είναι απαραίτητο επειδή πρόκειται για χρήσεις που έχουν προκύψει από μεταβαλλόμενες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες. Με την ίδια διαδικασία μπορούν να προβλέψουν σε μια έκταση που καλύπτεται από συγκεκριμένη γενική κατηγορία χρήσεων γης και μία ειδική κατηγορία χρήσεων γης που δεν περιλαμβάνεται στη γενική κατηγορία, στην περίπτωση που η περιοχή αυτή παρουσιάζει ασυνήθη ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τα οποία ειδικώς για την περιοχή αυτή καθιστούν την κατ’ εξαίρεση επιλεγόμενη ειδική κατηγορία χρήσεων συμβατή με τις υπόλοιπες κατηγορίες, οι οποίες αντιστοιχούν στη γενική χρήση της περιοχής.

Σχόλια
  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 11:03 | WWF Ελλάς

    Το άρθρο αυτό αποσκοπεί στην ενσωμάτωση κάποιας ελάχιστης ευελιξίας σχετικά με τις χρήσεις γης όπου απαιτείται λόγω «μεταβαλλόμενων κοινωνικών και οικονομικών συνθηκών». Ωστόσο, ανατρέπει τον ίδιο τον σκοπό του κεφαλαίου Δ’ του νομοσχεδίου για «μία, ενιαία, ονοματολογία για τις χρήσεις γης, που εφαρμόζεται σε όλα τα σχέδια χρήσεων γης με κανονιστικό χαρακτήρα» (αιτιολογική έκθεση και άρθρο 36). Η Εθνική Ονοματολογία Χρήσεων Γης προσδιορίζεται στο π.δ. 58/2018 (όπως μάλιστα πρόσφατα τροποποιήθηκε με τον ν. 4685/2020). Η επιβεβλημένη διαδικασία είναι η τροποποίηση του π.δ. αυτού, με τις κατάλληλες διαδικασίες. Η εισαγωγή άλλων χρήσεων από τα τοπικά και ειδικά πολεοδομικά σχέδια δημιουργεί ανομοιομορφία στην εφαρμογή των χρήσεων γης που το π.δ. 58/2018 προσπαθεί να εξαλείψει, και δεν συνάδει με τον επιδιωκόμενο σκοπό της ενοποίησης και συνοχής στη χρησιμοποίηση των γενικών και ειδικών χρήσεων γης.

  • 2 Σεπτεμβρίου 2020, 13:56 | Δήμος Φιλοθέης-Ψυχικού

    ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
    ΔΗΜΟΣ ΦΙΛΟΘΕΗΣ – ΨΥΧΙΚΟΥ

    ΑΔΑ: Ψ4ΠΣΩΗ8-ΒΔ4
    Αριθμός Απόφασης Δημοτικού Συμβουλίου: 129/17-08-2020
    Α.Π.:11383

    ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΑΚΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΠΟ 17-8-2020 12ης ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΩΣ
    ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΔΗΜΟΥ ΦΙΛΟΘΕΗΣ – ΨΥΧΙΚΟΥ

    […]
    ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΟΜΟΦΩΝΑ

    Ως προς τη Φιλοθέη και το Ψυχικό

    Να εξαιρεθούν με ρητή νομοθετική διάταξη από το νέο καθεστώς των χρήσεων γης οι περιοχές της Φιλοθέης και του Ψυχικού που έχουν χαρακτήρα κηπουπόλεως και έχουν πολεοδομηθεί με ιδιωτική πολεοδόμηση βάσει του άρθρου 7 του ΝΔ 1-7-1923 για τη δημιουργία προαστίων αποκλειστικής κατοικίας.
    Κατά τα λοιπά επιφυλάσσεται να αντιδράσει και μεταγενεστέρως, δηλαδή κατά τη θέσπιση των κατ’ εξουσιοδότηση του νομοσχεδίου εκδόσεως των Διαταγμάτων κατηγοριοποιήσεως των χρήσεων, ώστε να μην καταλάβουν στο πεδίο εφαρμογής τους τις περιοχές Φιλοθέης και του Ψυχικού.
    Στο άρθρο 39 του νομοσχεδίου, μετά το τέλος της πρώτης προτεινομένης παραγράφου, η οποία ορίζει «Τα τοπικά και ειδικά πολεοδομικά σχέδια μπορούν να προβλέπουν χρήσεις, οι οποίες δεν είχαν περιληφθεί στην Εθνική Ονοματολογία Χρήσεων Γης, κατόπιν γνώμης του Κεντρικού Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων, και εφόσον αυτό είναι απαραίτητο επειδή πρόκειται για χρήσεις που έχουν προκύψει από μεταβαλλόμενες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες» θα πρέπει να προστεθεί δεύτερη παράγραφος η οποία να ορίζει ότι:
    «Εξαιρούνται οι περιοχές των οποίων ο προορισμός αρχήθεν ήταν αποκλειστικώς η κατοικία και διέπονται από ειδικά Διατάγματα».
    Επιπλέον στο άρθρο 39 παράγραφος 1 όπου ορίζεται μεταξύ άλλων «…κατόπιν γνώμης του Κεντρικού Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων,…» θα πρέπει να προστεθεί «… και η σύμφωνη γνώμη του οικείου Δημοτικού Συμβουλίου…».

    Ως προς το Νέο Ψυχικό

    Σε ότι δε αφορά την περιοχή του Νέου Ψυχικού, η οποία είναι εδώ και πολλά έτη κορεσμένη από την υπερφόρτωση οχλουσών χρήσεων εις βάρος της κατοικίας (βλ. επ’ αυτού και ΣτΕ 383/2002, 289/2009) θα πρέπει να αποφευχθεί οποιαδήποτε περαιτέρω επιβάρυνση, υπό το πρόσχημα της απλοποιήσεως των χρήσεων γης, που επιχειρείται με το παρόν νομοσχέδιο.
    Προς αποτροπήν του ενδεχομένου εξουσιαστικής και μονομερούς επιβολής αλλαγής των χρήσεων γης, προτείνει να θεσπισθεί διάταξη βάσει της οποίας για την αλλαγή των χρήσεων θα πρέπει εφεξής να απαιτείται όχι μόνον απλή, αλλά σύμφωνη γνώμη του οικείου δημοτικού συμβουλίου.

  • 25 Αυγούστου 2020, 10:26 | Νέο Ρεύμα- Νέο Όραμα

    Άρθρο 39 – Προσθήκες στην Εθνική Ονοματολογία Χρήσεων Γης
    Να ΜΗΝ υπάρχει δυνατότητα προσθήκης ή αλλαγής χρήσεων γης, είναι φωτογραφική διάταξη!!!!

  • 23 Αυγούστου 2020, 14:22 | ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ

    Άρθρο 39 Προσθήκες στην Εθνική Ονοματολογία Χρησεων Γης

    Άρθρο 4 Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας – Τροποποίηση του άρθρου 4 του ν. 4447/2016

    Άρθρο 5 Κεντρικό Συμβούλιο Χωροταξικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων (ΚΕ.ΣΥ.ΧΩ.Θ.Α.) – Τροποποίηση του ν. 4447/2016

    Άρθρο 7 Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια – Τροποποίηση του άρκρου 5 του ν. 4447/2016

    Άρθρο 50 Αναθεώρηση προέγκριση οικοδομικής άδειας – Τροποποίηση του άρθρου 42 του ν. 4495/2017 (ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α.)

    Άρθρο 57 Ζώνες Υποδοχής Συντελεστή (ΚΕ.ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α.)

    Άρθρο 95 Εξουσιοδοτικές διατάξεις

    Άρθρο 97 Περιφερειακής Επιτροπής Προσβασιμότητας

    Η εκπροσώπηση του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ σε όλα τα συμβούλια που σχετίζονται με θέματα Πολεοδομικά Χωροταξίας δόμησης, διαμόρφωση, προσβασιμότητα, αλλά και γενικότερα σε συμβούλια και επιτροπές με αντικείμενο την διατύπωση γνώμης ή κρίσης βασισμένης στην πολεοδομική νομοθεσία θεωρούμε πως είναι επιβεβλημένη .
    Επιτροπές και συμβούλια με αντικείμενο τις οποίες παρεμβάσεις στο περιβάλλον δομημένο και αδόμητος είτε σε επίπεδο επεξεργασίας νομοθετικών κειμένων που καθορίζουν τον σχεδιασμό σε οποιαδήποτε κλίμακα, είτε σε επίπεδο εξέταση προσφύγων, η αρχιτεκτονική κοινότητα όπως αυτή εκφράζεται από τον ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ πρέπει να συμμετέχει στις οποίες διαδικασίες και αποφάσεις με ενισχυμένη κατά την άποψή μας εκπροσώπηση.

    Η άνεση, η υγεία, η ποιότητα, η αισθητική, η λειτουργικότητα, το περιβάλλον είναι άμεσα συνυφασμένη και αναπόσπαστα στοιχεία της Αρχιτεκτονικής επιστήμης.

  • 18 Αυγούστου 2020, 21:11 | ΚΟΥΝΑΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

    Είναι εμφανής η προσπάθεια της Κυβέρνησης να ενθαρρύνει με κάθε τρόπο την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης. Αυτό φαίνεται

    ξεκάθαρα και στο τελευταίο νομοσχέδιο (νόμος πλέον, Ν.4710/20) που όμως κυρίως αναφέρεται στα κίνητρα για ην αγορά

    ηλεκτροκίνητου αυτοκινήτου. Δηλαδή απουσιάζει ένα ρεαλιστικό πλαίσιο για την ανάπτυξη μεγάλου αριθμού «σημείων επαναφόρτισης»,

    χωρίς τα οποία η προσπάθεια δεν θα τελεσφορήσει. Υπάρχει και το προηγούμενο με το CNG, που στη χώρα μας δεν προχώρησε, σαν

    καύσιμο για τα αυτοκίνητα, λόγω του ότι δεν δημιουργήθηκαν επαρκή σε αριθμό πρατήρια (και) για CNG.

    Θα επιτρέψετε να θεωρώ ότι είναι εκτός πραγματικότητας το να περιμένουμε τους Δήμους, με τις γνωστές τους αδυναμίες, να αναπτύξουν

    δίκτυα επαναφόρτισης. Απλώς θα χαθεί πολύτιμος χρόνος. Επίσης καταντάει «γραφικό» το να θεωρούμε ότι η ανάπτυξη των σημείων επαναφόρτισης

    θα γίνει με τριτοκοσμικές μεθόδους όπως π.χ. «ρίχνω μια μπαλαντέζα από το φωταγωγό και τη συνδέω στο αυτοκίνητό μου στην Pilotis».

    Μήπως λοιπόν πρέπει να σκεφτούμε “out of the box”; Παίρνω παράδειγμα το Μαρούσι : πολυκατοικίες, χωρίς δυνατότητα «επαναφόρτισης», με ελάχιστα

    πρατήρια καυσίμων, χωρίς κι αυτά με χώρους για θέσεις επαναφόρτισης. Πρακτικά λοιπόν η ηλεκτροκίνηση εκεί δεν θα προχωρήσει, όσα κίνητρα και να δοθούν για

    την αγορά ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων. Επίσης οι δρόμοι του «είναι πήχτρα» στα αυτοκίνητα, που είναι στο έλεος του κάθε κλέφτη ή του κάθε προβληματικού

    ατόμου (γρατσουνιές με κλειδί κ.ά.). Το Μαρούσι, αν εξαιρέσουμε τα οικόπεδα που έχουν πρόσωπο στις κύριες οδικές αρτηρίες, έχει τις χρήσεις «αμιγούς κατοικίας»,

    άρα δεν επιτρέπονται «σταθμοί αυτοκινήτων» (parking). Σωστό αυτό! Αν όμως δίναμε τη δυνατότητα σε επιχειρηματίες να δημιουργήσουν στην αμιγή κατοικία

    στεγασμένους σταθμούς για ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα, που είναι αθόρυβα, που δεν εκπέμπουν καυσαέρια (άρα μηδενική όχληση) θα λύναμε πολλά προβλήματα δηλ.

    θα αποκτούσαμε σημεία επαναφόρτισης σωστά σχεδιασμένα από την αρχή, θα προωθούσαμε την ηλεκτροκίνηση, θα αποφορτίζαμε τους δρόμους από αρκετά

    σταθμευμένα αυτοκίνητα και συγχρόνως θα τα προστατεύαμε τις νυχτερινές ώρες από βανδαλισμούς κ.τ.λ.

    Μπορεί ακόμη να δει κανείς και τους «στόλους» οχημάτων της εταιρειών Ταχυμεταφοράς (Courier), όπου κατεξοχήν ενδείκνυται η ηλεκτροκίνηση ή των οχημάτων διανομής

    τροφίμων κ.ά. των μεγάλων Supermarkets, που σταθμεύουν τις νυχτερινές ώρες «όπου νάναι». Αυτά τα οχήματα θα εξυπηρετηθούν πολύ ικανοποιητικά από τη δημιουργία στεγασμένων

    σταθμών σε αμιγή κατοικία. Βεβαίως, ανεξάρτητα από το γεγονός της κατασκευής εξ αρχής με πλήρη υποδομή για καθολική ηλεκτροφόρτιση, δηλ. σε όλες τις θέσεις

    στάθμευσης, είναι εύλογο να δοθεί η δυνατότητα λειτουργίας του σταδιακά (αναφορικά με την επαναφόρτιση), γιατί διαφορετικά δεν θα ήταν βιώσιμη η επένδυση.

    Με βάση λοιπόν το παραπάνω σκεπτικό, που ας θεωρηθεί σαν μια «Αιτιολογική Έκθεση», προτείνω την προσθήκη στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο της ακόλουθης

    ρύθμισης : «Στις περιοχές αμιγούς κατοικίας επιτρέπεται η κατασκευή στεγασμένων σταθμών αυτοκινήτων για ελαφρά οχήματα, με τους εξής όρους : α) ο σταθμός θα

    σχεδιαστεί εξαρχής (παροχή από ΔΕΔΔΗΕ, καλωδιώσεις, πίνακες κ.ά.) ώστε να εξασφαλίζει σημεία επαναφόρτισης σε όλες τις θέσεις στάθμευσης β) οι θέσεις στάθμευσης

    θα ικανοποιούν από πλευράς διαστάσεων τις απαιτήσεις της ισχύουσας Υ.Α. και κατά τα λοιπά ο σταθμός θα είναι σύμφωνος με τους όρους του Π.Δ. 455/76, όπως ισχύει

    γ) δεν απαιτείται εξασφάλιση επιφάνειας για φύτευση δ) δεν απαιτείται έγκριση χωροθέτησης ε) θα προορίζεται μόνο για την στάθμευση και επαναφόρτιση ηλεκτροκίνητων

    αυτοκινήτων, αλλά σε ποσοστό 20% για το πρώτο έτος λειτουργίας του, 40% για το δεύτερο έτος, 60% για το τρίτο έτος και 100% για το τέταρτο έτος. Κατά τη διάρκεια μόνο των

    τριών πρώτων ετών στις υπόλοιπες θέσεις θα μπορούν (σε ποσοστά έως 80%, 60% και 40% αντίστοιχα ) να σταθμεύουν συμβατικά ελαφρά οχήματα».

    ΚΟΥΝΑΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
    CEO MONTENERO-CMA
    36 SKOUFA STR KOLONAKI ATHENS GREECE

  • 18 Αυγούστου 2020, 20:47 | ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΟΥΝΑΔΗΣ

    Είναι εμφανής η προσπάθεια της Κυβέρνησης να ενθαρρύνει με κάθε τρόπο την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης. Αυτό φαίνεται

    ξεκάθαρα και στο τελευταίο νομοσχέδιο (νόμος πλέον, Ν.4710/20) που όμως κυρίως αναφέρεται στα κίνητρα για ην αγορά

    ηλεκτροκίνητου αυτοκινήτου. Δηλαδή απουσιάζει ένα ρεαλιστικό πλαίσιο για την ανάπτυξη μεγάλου αριθμού «σημείων επαναφόρτισης»,

    χωρίς τα οποία η προσπάθεια δεν θα τελεσφορήσει. Υπάρχει και το προηγούμενο με το CNG, που στη χώρα μας δεν προχώρησε, σαν

    καύσιμο για τα αυτοκίνητα, λόγω του ότι δεν δημιουργήθηκαν επαρκή σε αριθμό πρατήρια (και) για CNG.

    Θα επιτρέψετε να θεωρώ ότι είναι εκτός πραγματικότητας το να περιμένουμε τους Δήμους, με τις γνωστές τους αδυναμίες, να αναπτύξουν

    δίκτυα επαναφόρτισης. Απλώς θα χαθεί πολύτιμος χρόνος. Επίσης καταντάει «γραφικό» το να θεωρούμε ότι η ανάπτυξη των σημείων επαναφόρτισης

    θα γίνει με τριτοκοσμικές μεθόδους όπως π.χ. «ρίχνω μια μπαλαντέζα από το φωταγωγό και τη συνδέω στο αυτοκίνητό μου στην Pilotis».

    Μήπως λοιπόν πρέπει να σκεφτούμε “out of the box”; Παίρνω παράδειγμα το Μαρούσι : πολυκατοικίες, χωρίς δυνατότητα «επαναφόρτισης», με ελάχιστα

    πρατήρια καυσίμων, χωρίς κι αυτά με χώρους για θέσεις επαναφόρτισης. Πρακτικά λοιπόν η ηλεκτροκίνηση εκεί δεν θα προχωρήσει, όσα κίνητρα και να δοθούν για

    την αγορά ηλεκτροκίνητων αυτοκινήτων. Επίσης οι δρόμοι του «είναι πήχτρα» στα αυτοκίνητα, που είναι στο έλεος του κάθε κλέφτη ή του κάθε προβληματικού

    ατόμου (γρατσουνιές με κλειδί κ.ά.). Το Μαρούσι, αν εξαιρέσουμε τα οικόπεδα που έχουν πρόσωπο στις κύριες οδικές αρτηρίες, έχει τις χρήσεις «αμιγούς κατοικίας»,

    άρα δεν επιτρέπονται «σταθμοί αυτοκινήτων» (parking). Σωστό αυτό! Αν όμως δίναμε τη δυνατότητα σε επιχειρηματίες να δημιουργήσουν σε οικόπεδα με αμιγή κατοικία στεγασμένους σταθμούς για ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα, που είναι αθόρυβα, που δεν εκπέμπουν καυσαέρια (άρα μηδενική όχληση) θα λύναμε πολλά προβλήματα δηλ.

    θα αποκτούσαμε σημεία επαναφόρτισης σωστά σχεδιασμένα από την αρχή, θα προωθούσαμε την ηλεκτροκίνηση, θα αποφορτίζαμε τα πεζοδρόμια, τους δρόμους (δείτε τι γίνετε στο Μαρούσι και κανείς δεν ασχολείται) από αρκετά

    σταθμευμένα αυτοκίνητα και συγχρόνως θα τα προστατεύαμε τις νυχτερινές ώρες από βανδαλισμούς κ.τ.λ.

    Μπορεί ακόμη να δει κανείς και τους «στόλους» οχημάτων της εταιρειών Ταχυμεταφοράς (Courier), όπου κατεξοχήν ενδείκνυται η ηλεκτροκίνηση ή των οχημάτων διανομής τροφίμων κ.ά. των μεγάλων Supermarkets, που σταθμεύουν τις νυχτερινές ώρες «όπου νάναι». Αυτά τα οχήματα θα εξυπηρετηθούν πολύ ικανοποιητικά από τη δημιουργία σταθμών φόρτωσης και σε αμιγή κατοικία. Βεβαίως, ανεξάρτητα από το γεγονός της κατασκευής εξ αρχής με πλήρη υποδομή για καθολική ηλεκτροφόρτιση, δηλ. σε όλες τις θέσεις στάθμευσης, είναι εύλογο να δοθεί η δυνατότητα λειτουργίας του σταδιακά (αναφορικά με την επαναφόρτιση), γιατί διαφορετικά δεν θα ήταν βιώσιμη οποιαδήποτε τέτοιας μορφής επένδυσης.

    Με βάση λοιπόν το παραπάνω σκεπτικό, που ας θεωρηθεί σαν μια «Αιτιολογική Έκθεση», προτείνω την προσθήκη στο υπό διαβούλευση νομοσχέδιο της ακόλουθης

    ρύθμισης: «Στις περιοχές αμιγούς κατοικίας επιτρέπεται η κατασκευή στεγασμένων σταθμών αυτοκινήτων για ελαφρά οχήματα, με τους εξής όρους : α) ο σταθμός θα σχεδιαστεί εξαρχής (παροχή από ΔΕΔΔΗΕ, καλωδιώσεις, πίνακες κ.ά.) ώστε να εξασφαλίζει σημεία επαναφόρτισης σε όλες τις θέσεις στάθμευσης β) οι θέσεις στάθμευσης

    θα ικανοποιούν από πλευράς διαστάσεων τις απαιτήσεις της ισχύουσας Υ.Α. και κατά τα λοιπά ο σταθμός θα είναι σύμφωνος με τους όρους του Π.Δ. 455/76, όπως ισχύει

    γ) δεν απαιτείται εξασφάλιση επιφάνειας για φύτευση δ) δεν απαιτείται έγκριση χωροθέτησης ε) θα προορίζεται μόνο για την στάθμευση και επαναφόρτιση ηλεκτροκίνητων

    αυτοκινήτων, αλλά σε ποσοστό 20% για το πρώτο έτος λειτουργίας του, 40% για το δεύτερο έτος, 60% για το τρίτο έτος και 100% για το τέταρτο έτος. Κατά τη διάρκεια μόνο των

    τριών πρώτων ετών στις υπόλοιπες θέσεις θα μπορούν (σε ποσοστά έως 80%, 60% και 40% αντίστοιχα ) να σταθμεύουν συμβατικά ελαφρά οχήματα».

    Πάντοτε στην διάθεσή σας,

    Με εκτίμηση,

    Κουναδης Κωνσταντίνος
    CEO Montenero-CMA

Σχόλια