Αρχική Δημόσια Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής νομοθεσίας»Άρθρο 34 – Μεταβατικές διατάξεις

Άρθρο 34 – Μεταβατικές διατάξεις

1. Για χρονικό διάστημα δύο (2) ετών από τη δημοσίευση του παρόντος θεωρούνται κατά παρέκκλιση άρτια και οικοδομήσιμα για την ανέγερση κατοικίας τα γήπεδα:
α) που κατά την ημέρα δημοσίευσης του παρόντος έχουν πρόσωπο σε διεθνείς, εθνικές, επαρχιακές, δημοτικές και κοινοτικές οδούς, καθώς και σε εγκαταλελειμένα τμήματα αυτών και σε σιδηροδρομικές γραμμές και εφόσον έχουν: αα) Τα γήπεδα που υφίστανται κατά την 12η.11.1962, ημέρα δημοσίευσης του από 24.10.1962 βασιλικού διατάγματος (Δ’ 142), ελάχιστο πρόσωπο: δέκα (10) μέτρα, ελάχιστο βάθος: δεκαπέντε (15) μέτρα, ελάχιστο εμβαδόν: 750 τ.μ.
αβ) που υφίστανται κατά την 12η.9.1964, ημέρα δημοσίευσής του από 21.7.1964 βασιλικού διατάγματος (Δ’ 141), ελάχιστο πρόσωπο: είκοσι (20) μέτρα, ελάχιστο βάθος: τριάντα πέντε (35) μέτρα, ελάχιστο εμβαδόν 1.200 τ.μ.
β) που έχουν πρόσωπο σε εθνική, επαρχιακή, ή δημοτική οδό εφόσον υφίστανται κατά την 17η.10.1978, ημέρα δημοσίευσής του από 6.10.1978 π.δ. (Δ’ 538), και έχουν ελάχιστο πρόσωπο: είκοσι πέντε (25) μ., ελάχιστο βάθος: σαράντα (40) μ. και ελάχιστο εμβαδόν 2.000 τ.μ.
γ) που δημιουργήθηκαν από την 17η.10.1978 μέχρι την ημέρα δημοσίευσης του παρόντος με ελάχιστο εμβαδόν 4000 τ.μ.
δ) που έχουν πρόσωπο σε εθνική, επαρχιακή, ή δημοτική οδό κατηγορίας Α, εφόσον υφίστανται κατά την 17η.10.1978, και έχουν ελάχιστο πρόσωπο: είκοσι πέντε (25) μ., ελάχιστο βάθος: σαράντα (40) μ. και ελάχιστο εμβαδόν 2.000 τ.μ.
ε) που βρίσκονται εντός της ζώνης των πόλεων, κωμών και οικισμών και είχαν κατά την 24η.4.1977, ημέρα δημοσίευσης του από 5.4.1977 π.δ. (Δ’ 133), ελάχιστο εμβαδόν: 2.000 τ.μ., πρόσωπο σε εθνική, επαρχιακή, δημοτική κατηγορίας Α οδό, ή σε κοινόχρηστο χώρο τουλάχιστον είκοσι πέντε (25) μ., και ελάχιστο βάθος σαράντα (40) μ.
στ) που είναι άρτια και οικοδομήσιμα και απομειούνται συνεπεία απαλλοτριώσεων ή διανοίξεως διεθνών, εθνικών ή επαρχιακών οδών, εφόσον μετά από την απομείωση αυτή έχουν τα όρια αρτιότητας και τις λοιπές προϋποθέσεις των γηπέδων των περ. γ’ ή δ’.
ζ) σε περιπτώσεις αναδασμών, γήπεδα που δημιουργούνται και δίνονται σε δικαιούχους σε ανταλλαγή αρτίων και οικοδομήσιμων γηπέδων, εφόσον μετά από τον αναδασμό αυτόν έχουν τα όρια αρτιότητας και τις προϋποθέσεις των γηπέδων των περ. γ’ ή δ’.
2. Σε ήδη υφιστάμενους οργανωμένους υποδοχείς δραστηριοτήτων της περ. δ’ του άρθρου 1 του ν. 4447/2016 επιτρέπεται η προσαρμογή του συντελεστή δόμησης στα όρια της παρ. 1 κατόπιν στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης, προκειμένου να συνεκτιμηθεί η επιβάρυνση στο περιβάλλον που θα επέλθει από την αύξηση του συντελεστή.
3. Αναστέλλεται η έκδοση οικοδομικών αδειών για την κατασκευή νέων κτιρίων σε σχέση με την ειδική χρήση (15) Τουριστικά καταλύµατα, εγκαταστάσεις ειδικής τουριστικής υποδοµής και λοιπές τουριστικές επιχειρήσεις της παρ. II του άρθρου 1 του π.δ. 59/2018 (Α’ 114) σε περιοχές εκτός σχεδίου στα νησιά Μύκονος και Σαντορίνη μέχρι την ολοκλήρωση εκπόνησης Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου του άρθρου 7 του ν. 4495/2017 ή Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου του άρθρου 8 του ν. 4495/2017. Η ισχύς της αναστολής της παρούσας δεν μπορεί να υπερβαίνει το χρονικό διάστημα δύο (2) ετών από την έναρξη εκπόνησης του αντίστοιχου Τοπικού ή Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου και μπορεί να παραταθεί, με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, για ένα (1) ακόμη έτος.
4. Σε βιομηχανικές περιοχές του ν. 4458/1965 (Α’ 33) και ΒΙΠΕ, ΒΙΠΑ, ΒΙΟΠΑ, Τεχνοπόλεις και άλλες μορφές Βιομηχανικών και Επιχειρηματικών Περιοχών (ΒΕΠΕ) του ν. 2545/1997 (Α’ 254) επιτρέπεται η οικοδόμηση χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία πολεοδόμησης της έκτασής τους υπό τις εξής προϋποθέσεις:
α) έχει προηγηθεί σχέδιο γενικής διάταξης,
β) η οικοδόμηση θα γίνει σε συνεχόμενα, όμορα μεταξύ τους γήπεδα, σε έκταση που δεν υπερβαίνει αθροιστικά το 20% της έκτασης, για την οποία δεν υπάρχει εγκεκριμένη πολεοδομική μελέτη και θα είναι σύμφωνη με το σχέδιο γενικής διάταξης,
γ) θα προκύπτει από σχετική μελέτη ότι η πολεοδόμηση είναι συμβατή με τους στόχους και τη λειτουργία του υποδοχέα, όπως αυτοί προκύπτουν από την ιδρυτική πράξη του και δεν θα ανατρέπει τον σχετικό σχεδιασμό,
γ) η οικοδόμηση αφορά στρατηγικές επενδύσεις του ν. 4608/2019 (Α’ 66),
δ) η οικοδόμηση γίνεται σύμφωνα με τους όρους της εκτός σχεδίου δόμησης.».

Σχόλια 1 2 3 4
  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 13:35 | Ειρήνη Τσακιροπούλου, Θύμιος Δημόπουλος, Γιώργος Δημητρόπουλος, Ήβη Νανοπούλου (εκ μέρους του γραφείου Θύμιος Παπαγιάννης και Συνεργάτες ΑΕΜ)

    1. Θεωρούμε ότι το χρονικό όριο των 2 ετών είναι σχετικά μικρό και θα έπρεπε να αυξηθεί (πιθανά στα 5 έτη).
    1.γ) Δηλαδή δεν ισχύει η πρόβλεψη του ν.3212/2003 ότι μετά από την ημερομηνία δημοσίευσης του εν λόγω νόμου έπαυε να ισχύει αυτή η συγκεκριμένη διάταξη; Δημιουργείται ξαφνικά παραθυράκι για οικόπεδα 4 στρ. που κατατμήθηκαν μεταξύ 2004 και 2020 και δεν έχουν πρόσωπο σε δρόμο να γίνουν άρτια για χρονικό διάστημα 2 ετών.
    2. Επιτρέπεται η προσαρμογή του συντελεστή δόμησης για υφιστάμενα σχέδια που έχουν γίνει και εγκριθεί οι μελέτες και έχει βγει η ΚΥΑ (διάταξη αναδρομικής ισχύος); Θεωρούμε ότι θα έπρεπε να υπάρχει τουλάχιστον κάποιο περιβαλλοντικό αντιστάθμισμα για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων στα όρια της ΔΕ ή του Δήμου όπου βρίσκεται ο οργανωμένος υποδοχέας.

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 13:28 | ΣΕΤΕ – ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ

    Άρθρο 34 (Μεταβατικές διατάξεις της εκτός σχεδίου δόμησης)
    Με τις προτεινόμενες μεταβατικές διατάξεις ορίζεται ότι για χρονικό διάστημα 2 ετών και μόνο για τη χρήση της κατοικίας θα επιτρέπονται οι παρεκκλίσεις της εκτός σχεδίου δόμησης, και συγκεκριμένα:
    – Επαναλαμβάνονται οι ισχύουσες σήμερα παρεκκλίσεις
    – Προβλέπεται μία νέα κατηγορία παρέκκλισης: τα γήπεδα που δημιουργήθηκαν μετά την 17.10.1978 «και μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος» με ελάχιστο εμβαδόν 4000 τ.μ. (χωρίς απαίτηση σε πρόσωπο). Μάλλον πρόκειται για νομοτεχνικό σφάλμα και το «μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος» θα πρέπει να διορθωθεί στο ορθό «μέχρι τη δημοσίευση του από 24.5.1985 Π.Δ.»
    Φαίνεται να αγνοείται η μεταβατική διάταξη του ν. 3212/2003, που αναγνώριζε ως άρτια και οικοδομήσιμα τα γήπεδα με εμβαδόν 4000 τ.μ. χωρίς πρόσωπο και που είχαν δημιουργηθεί πριν τη θέση σε ισχύ του ν. 3212/2003. Στο ΣχΝ θα πρέπει να γίνει η αντίστοιχη προσθήκη.
    Περαιτέρω, καμία μεταβατική διάταξη δεν προβλέπεται για άλλες χρήσεις, βιομηχανικές τουριστικές κλπ, σε γήπεδα εκτός σχεδίου. Ξενοδοχεία σε εκτός σχεδίου ακίνητα θα μπορούν να κατασκευάζονται μόνο εάν έχουν εμβαδόν 8 στρ. και έχουν πρόσωπο 45 μ. σε εθνική ή επαρχιακή οδό ή σε Δημοτική Οδό Κατηγορίας Α (οι οποίες όμως σήμερα ακόμη δεν υφίστανται). Μόνη διέξοδος παρέχεται σε οργανωμένους υποδοχείς, στους οποίους θα μπορεί με ΠΔ να εγκρίνεται η δημιουργία Δημοτικής Οδού Β’ κατηγορίας, που θα τους εξασφαλίζει το απαραίτητο πρόσωπο.
    Τέλος θα πρέπει να προβλεφθούν μεταβατικές διατάξεις, ώστε όσον αφορά τους όρους δόμησης στις εκτός σχεδίου περιοχές, να εφαρμόζονται οι προϊσχύουσες διατάξεις, εφόσον έχουν εκδοθεί ορισμένες διοικητικές πράξεις, επί των οποίων θεμελιώνεται η προστασία της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του πολίτη προς το κράτος, όπως οικοδομική άδεια, είτε προέγκριση οικοδομικής άδειας, είτε ΑΕΠΟ, γνωμοδότηση καταλληλότητας, άδεια εγκατάστασης κ.λπ.
    Οι μεταβατικές διατάξεις χρήζουν συνολικής επανεξέτασης σε άμεση συνεργασία με όλα τα συναρμόδια παραγωγικά Υπουργεία και τους αρμόδιους φορείς.

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 13:10 | ΚΟΣΚΙΝΑΣ ΚΩΣΤΑΣ (πολ/κός μηχ/κός)

    Μεταβατικές διατάξεις

    Προβλέπονται μεταβατικές διατάξεις αποκλειστικά και μόνο για την περίπτωση κατοικίας.
    Υπάρχουν εν εξελίξει διαδικασίες έκδοσης Οικοδομικών Άδειών για λοιπές δραστηριότητες για τις οποίες έχουν ληφθεί είτε:

    α) Εγκρίσεις Π.Μ.Π.Ε. ή ΜΠΕ
    β) Εγκρίσεις ειδικών φορέων
    γ) Εγκριτικές αποφάσεις της Αποκεντρωμένης διοίκησης όπου απαιτείται (π.χ.
    Υπεραγορές)
    δ) Εγκριτικές αποφάσεις Περιφερειακών οργάνων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης
    κλπ.

    Απαιτείται προσθήκη μεταβατικής διάταξης που να καταλαμβάνει τις εν εξελίξει δραστηριότητες σε συνδυασμό με το επίπεδο των εγκριτικών Αποφάσεων που ελήφθησαν, καθ΄ όσον γι΄αυτές λόγω μη πρόνοιας του Νόμου συντελείται ακαριαίος θάνατος.

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 13:12 | Δημήτρης Κωνσταντινίδης Αρχιτέκτων

    Θα τολμούσα να πω ότι ειδικότερα στην περίπτωση των νησιών μας -βλέπε Αιγαίο- η «επίθεση» που ενορχηστρώνει το σημερινό νομοσχέδιο κατά της εκτός σχεδίου δόμησης και των συμφερόντων των ιδιοκτητών ακινήτων εκτός σχεδίου, έχει και μία πολύ σοβαρή παρενέργεια η οποία άπτεται των εθνικών μας συμφερόντων.
    Εξηγούμαι:
    Ποιος έχει αντίρρηση στην εκτίμηση ότι ένα Αιγαίο με νησιά που σφύζουν από οικοδομική δραστηριότητα και ανάπτυξη στην οποία θα συμμετέχουν και ισχυροί παράγοντες από Ευρώπη και Αμερική αποτελεί συμπληρωματικό αμυντικό όπλο απέναντι στις ορέξεις των Τούρκων;
    Ποιος θα διαφωνήσει με το ότι εάν στα νησιά μας εγκατασταθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι «Τομ Χάνκς» (σοφή και όχι τυχαία η συμβολική κίνηση του πρωθυπουργού μας) τόσο λιγότερο θα τολμήσει η γειτονική χώρα να αρπάξει την γη μας;
    Ποιος δεν καταλαβαίνει ότι τα ερημωμένα εκτός σχεδίου αγροτεμάχια που μας υπόσχεται το σημερινό νομοσχέδιο είναι πολλαπλά πιο αδύνατη άμυνα από εκείνην που θα προσφέρουν εάν αυτά μετατραπούν σε ιδιοκτησίες στις οποίες θα έχει επενδυθεί χρήμα και αγάπη για τον τόπο μας;
    Μήπως άθελα μας, χωρίς να το πολυ καταλαβαίνουμε, στην προσπάθεια μας να «σώσουμε»το περιβάλλον χάνουμε την δυνατότητα να ενισχύσουμε την εθνική μας άμυνα;
    Άς το σκεφτούν καλύτερα όσοι εκστασιάζονται με την προοπτική των ερημωμένων αλλά «όμορφων» χωραφιών μας και όσοι νομίζουν ότι είναι παραδεκτό από ένα δικαστήριο όπως το Στε να κλονίζει συθέμελα, με νομικίστικες δολιχοδρομίες,έναν από τους βασικότερους πυλώνες μιας ευνομούμενης κοινωνίας: την ασφάλεια δικαίου.

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 13:02 | ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΚΑΜΙΝΑΡΗΣ

    Παρ.2: Θα πρέπει να επικαιροποιηθεί η διατύπωση καθώς δεν γίνεται ορθή παραπομπή για την επιτρεπόμενη προσαρμογή του συντελεστή δόμησης. Αναφέρεται η παρ.1 χωρίς να καταγράφεται το θεσμικό πλαίσιο. Για τους ΟΥΜΕΔ του Ν.3982/2011 ενδεχομένως η παραπομπή να αφορά την παρ.2 του Αρθ.52 του Ν.3982/2011, όπως τροποποιείται με το παρόν νομοσχέδιο (Αρθ.31).

    Παρ.4: Απαιτείται να διευκρινιστεί ποιες εκ των καταγεγραμμένων προϋποθέσεων θα πρέπει να ισχύουν σωρευτικά ή μεμονωμένα για τη δυνατότητα οικοδόμησης.

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 13:46 | ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΡΕΓΙΑΝΝΗΣ

    1) Να αποσαφηνισθεί αν στο άρθρο 34 παρ.1γ που αναφέρει ότι θεωρούνται κατά παρέκκλιση άρτια και οικοδομήσιμα γήπεδα για την ανέγερση κατοικίας <> , αφορά τα τυφλά γήπεδα που εξυπηρετούνται από δουλείες διόδου όμορων ιδιοκτησιών.
    Αν όντως είναι έτσι, σημειώνεται ότι αυτά τα γήπεδα μέχρι σήμερα μπορούσαν να οικοδομήσουν μόνο αν είχαν δημιουργηθεί ως 31.12.2003 σύμφωνα με τον νόμο 3212/2003 (παράγραφος 3 άρθρο 23), ενώ με το παρόν νομοσχέδιο η ημερομηνία μετακινείται κατά 17 χρόνια με συνέπεια πληθώρα έως τώρα γηπέδων μη άρτιων μη οικοδομήσιμων να μπορούν ξαφνικά να οικοδομήσουν ενώ παράνομα δημιουργήθηκαν μετά τον 12/2003.Η παρέκκλιση είναι ορθή αλλά θα πρέπει να περιορισθεί στα δημιουργηθέντα ως την 31.12.2003.
    2) Γιατί οι παρεκκλίσεις αφορούν μόνο τη χρήση κατοικίας και όχι και τα τουριστικά καταλύματα έστω τα μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα τα οποία έχουν τους ίδιους όρους δόμησης με την κατοικία και όχι επιπλέον όπως τα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα που πριμοδοτούνται με 3πλάσια δόμηση.
    3) Τα 2 έτη μόνο εφαρμογής για τις παρεκκλίσεις , σε συνδυασμό με την υπάρχουσα κρίση, θα συντελέσουν στο φαινόμενο του λαιμού, δηλαδή πληθώρα γηπέδων προς πώληση από ιδιοκτήτες που δεν θα μπορούν να τα αξιοποιήσουν εντός της 2ετίας και κατά συνέπεια θα υπάρξει μείωση τιμών και απαξίωση περιουσιών. Η περίοδος προσαρμογής πρέπει να είναι τουλάχιστον 5ετής αν και η πιο σωστή είναι τα 10 έτη, λόγω των αλλεπάλληλων διαφορετικών χρήσεων αγνώστου χρονικής διάρκειας.
    4) Η απαγόρευση έκδοσης οικοδομικής αδείας για τη χρήση τουριστικών καταλυμάτων σε Μύκονο και Σαντορίνη για τη χρήση τουριστικού καταλύματος ενώ ταυτόχρονα μπορεί να ανεγερθεί κατοικία που όλοι ξέρουμε ότι μετά μπορεί να γίνει άτυπο τουριστικό κατάλυμα (τουριστικές επαύλεις ή τουριστικές επιπλωμένες κατοικίες), δημιουργεί ανισότητες υπέρ ουσιαστικά αυτών που τα μισθώνουν στη μαύρη αγορά χωρίς να πληρώνουν ποτέ φόρους έναντι των νόμιμων τουριστικών επιχειρήσεων μικροεπενδυτών
    5) Σε ισχύ οικοδομική άδεια με χρήση κατοικίας, χρήζει αναθεώρηση λόγω και αλλαγής χρήσης σε τουριστικό κατάλυμα (μη κύριο ξενοδοχειακό), ώστε να εναρμονισθεί με τις απαιτήσεις του ΕΣΠΑ στο οποίο έχει ήδη ενταχθεί. Το ερώτημα είναι , η αναθεώρηση ως προς την χρήση από κατοικία σε τουριστικό κατάλυμα μπορεί να γίνει ή παγώνει και αυτή για διάστημα 2 ετών, με συνέπεια να χάνεται το ΕΣΠΑ.
    Θα πρέπει να γίνει σαφής διαχωρισμός για τις αναθεωρήσεις οικ. Άδειων σε ισχύ, οι οποίες θα πρέπει να μπορούν να πραγματοποιούνται χωρίς κανένα εμπόδιο αν δεν αλλάζει το σύνολο της δόμησης.

    ΜΠΡΕΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
    ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΣ ΕΜΠ

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 12:20 | Γεώργιος Π. Κάππος Διπλ. Πολιτικός Μηχανικός M.Sc.

    Εκτός των περιπτώσεων των γηπέδων που αναφέρονται στις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 34 υπάρχουν και γήπεδα που προορίζονται για την ανέγερση ειδικών κτιρίων, όπως είναι τα Τουριστικά καταλύματα, που, σε αντίθεση με την ανέγερση κατοικίας, για την έκδοση οικοδομικής άδειας απαιτείται ένα πλήθος εγκρίσεων, από διάφορους φορείς κατόπιν υποβολής των απαραίτητων μελετών. Διαδικασίες εξαιρετικά χρονοβόρες και με υψηλό κόστος για τον εκάστοτε επενδυτή.

    Πολλά επενδυτικά σχέδια βρίσκονται σε αυτή την εξελικτική διαδικασία και κατά την οποία έχουν ήδη λάβει κάποιες από τις απαιτούμενες εγκρίσεις, πλην όμως το παρόν νομοσχέδιο τους αφαιρεί την δυνατότητα δόμησης ή τροποποιεί τους όρους δόμησης με συνέπεια την απαίτηση εκπόνησης νέων μελετών και επανέκδοσης εγκρίσεων.

    Επίσης υπάρχουν γήπεδα στα οποία έχουν εκδοθεί Προεγκρίσεις οικοδομικών αδειών, πλην όμως, μέσα στο 1 χρόνο ισχύος τους δεν έχουν ολοκληρωθεί οι απαιτούμενες μελέτες ή δεν έχουν εκδοθεί οι απαιτούμενες εγκρίσεις (και λόγω των συνθηκών της πανδημίας) για την έκδοση οικοδομικής αδείας, τα οποία με την δημοσίευση του παρόντος χάνουν το δικαίωμα έκδοσης οικοδομικής αδείας ή μεταβάλλονται οι όροι δόμησης τους.

    Προτείνεται στις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 34 να συμπεριληφθούν οι παρακάτω παράγραφοι:

    «5. Γήπεδα που προορίζονται για την ανέγερση ειδικών κτιρίων και για τα οποία έχουν εκδοθεί Αποφάσεις έγκρισης περιβαλλοντικών όρων (ΑΕΠΟ) ή έχουν υποβληθεί, προς έγκριση από τις αρμόδιες υπηρεσίες, μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΜΠΕ) και τα οποία πριν την ημερομηνία δημοσίευσης του παρόντος ήταν άρτια και οικοδομήσιμα, είναι κατά παρέκκλιση άρτια και οικοδομήσιμα και οικοδομούνται κατά παρέκκλιση των διατάξεων του παρόντος, με τους όρους δόμησης που ίσχυαν στην περιοχή πριν την δημοσίευση του παρόντος.

    6. Η ισχύς των Προεγκρίσεων οικοδομικών αδειών οι οποίες έχουν εκδοθεί στα γήπεδα του άρθρου 27 και βρίσκονται σε ισχύ κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του παρόντος, παρατείνεται κατά δύο χρόνια από τον χρόνο λήξεως της ισχύος τους.»

    Γεώργιος Π. Κάππος
    Διπλ. Πολιτικός Μηχανικός Δ.Π.Θ., M.Sc.
    ΜΔΕ Περιβαλλοντικός Σχεδιασμός Πόλεων & Κτιρίων

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 12:05 | Μαρία

    Η περίπτωση της κατά παρέκκλιση αρτιότητας και οικοδομησιμότητας των γηπέδων εμβαδού τουλάχιστον 4.000 τ.μ., χωρίς περιορισμό προσώπου, που δημιουργήθηκαν από την 17-10-78 μέχρι την ημέρα δημοσίευσης του Π.Δ. της 24-5-85, προβλέπεται στο τελευταίο αυτό διάταγμα ως υποπερίπτωση της περίπτωσης των κατά παρέκκλιση άρτιων και οικοδομήσιμων γηπέδων με πρόσωπο σε εθνικές, επαρχιακές, κλπ. οδούς.
    Συγκεκριμένα βάσει του άρθρου 1 παρ. 2 του εν λόγω διατάγματος έτους 1985: «Κατά παρέκκλιση από την προηγούμενη παράγραφο θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα τα γήπεδα… β) Τα γήπεδα που κατά την ημέρα δημοσίευσης του παρόντος δ/τος έχουν πρόσωπο σε Διεθνείς, Εθνικές, Επαρχιακές, Δημοτικές και Κοινοτικές οδούς… και εφ’ όσον έχουν: … δδ) Τα γήπεδα που δημιουργήθηκαν από την 17-10-78, ημέρα δημοσίευσης του π.δ. /6-10-78 (ΦΕΚ 538/Δ) μέχρι την ημέρα δημοσίευσης του παρόντος π. δ/τος ελάχιστο εμβαδόν 4.000 μ2».
    Από εκεί το αντέγραψαν και το διέλαβαν στις παρεκκλίσεις του άρθρου 34 «Μεταβατικές διατάξεις» του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου ως περίπτωση γ.
    Πλην όμως, επειδή το νομοσχέδιο είναι γονατογραφία, έγινε λάθος (προφανώς) και η ως άνω περίπτωση γ δε φαίνεται να αφορά τα γήπεδα εμβαδού τουλάχιστον 4.000 τ.μ. με πρόσωπο (οποιουδήποτε μήκους) επί Εθνικής, Επαρχιακής, κλπ. οδού, όπως προβλεπόταν στο π.δ. έτους 1985, αλλά όλα γενικά τα γήπεδα εμβαδού τουλάχιστον 4.000 τ.μ. που δημιουργήθηκαν πριν από το έτος 1978.
    Οι συνέπειες είναι κωμικοτραγικές: Ένα γήπεδο εμβαδού τουλάχιστον 4.000 τ.μ. που δημιουργήθηκε νομότυπα πριν από το έτος 1978 (και το οποίο ήταν έκτοτε και εξακολουθεί να παραμένει μέχρι σήμερα άρτιο και οικοδομήσιμο, ανεξαρτήτως της ύπαρξης ή μη προσώπου επί οδού, διαχρονικά βάσει των διαταγμάτων ετών 1928, 1978, 1985) καθίσταται μη άρτιο και μη οικοδομήσιμο ΑΜΕΣΑ, με την ψήφιση του νομοσχεδίου, καθ’ ην στιγμή όποιος σπεύσει να δημιουργήσει τυφλά γήπεδα εμβαδού τουλάχιστον 4.000 τ.μ. σήμερα, αύριο είτε και μέχρι την ψήφιση και δημοσίευση σε ΦΕΚ του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, θα έχει δημιουργήσει (νομιμοποιημένα εκ των υστέρων με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο) άρτια και οικοδομήσιμα γήπεδα (!!!).
    Δηλαδή, όποιος π.χ. μετά το έτος 2003 συμμορφώθηκε με τη νομιμότητα και φρόντισε τα γήπεδα εμβαδού τουλάχιστον 4.000 τ.μ. που δημιούργησε να έχουν πρόσωπο σε κοινόχρηστη οδό τουλάχιστον 25 μ., «πιάστηκε κορόιδο» σε σύγκριση με άλλους οι οποίοι δημιούργησαν και εξακολουθούν μέχρι σήμερα να δημιουργούν τυφλά τέτοια γήπεδα, τα οποία (αν ψηφιστεί το νομοσχέδιο ως έχει) θα καταστούν άρτια και οικοδομήσιμα «από την πίσω πόρτα» (και μάλιστα αδιάκριτα αν βρίσκονται σε περιοχές που ισχύουν σήμερα αρτιότητες μεγαλύτερου εμβαδού, όπως π.χ. περιοχές Natura).
    Απίστευτες καταστάσεις «απείρου κάλους», πλην όμως χαρακτηριστικές της ποιότητας του (πανθομολογουμένως ατυχούς και προχειρογραμμένου στο γόνατο) νομοσχεδίου αλλά και της νοοτροπίας αυτών που το κατάρτησαν και οι οποίοι μάλιστα, κατά πληροφορίες (που ελπίζω να διαψευσθούν), φέρονται (εντελώς περίεργα και πάντως πέραν πάσης έννοιας λογικής και δικαίου) αποφασισμένοι να φέρουν στη Βουλή το νομοσχέδιο… ως έχει (!!!).
    Κατόπιν τούτων, δύο είναι οι εκδοχές:
    Πρώτη εκδοχή: Μετά τις πολλές δεκάδες σχετικές επισημάνσεις κατά τη διαδικασία της διαβούλευσης, θα σπεύσουν να διορθώσουν τη διατύπωση της ως άνω περίπτωσης γ του άρθρου 34 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου, έτσι ώστε η περίπτωση αυτή να ταυτιστεί προς την αντίστοιχη ως άνω περίπτωση δδ) του άρθρου 1, παρ. 2 του π.δ. της 24-5-85.
    Αυτό πιθανολόγησα πως θα συμβεί και γι’ αυτό το λόγο, σε προηγούμενη παρέμβασή μου, διατύπωσα την άποψη ότι, τελικά, όλα γενικά τα γήπεδα με εμβαδόν τουλάχιστον 4.000 τ.μ. (χωρίς πρόσωπο σε αναγνωρισμένη οδό) θα υποστούν «ξαφνικό θάνατο», ακόμα και αν έχουν δημιουργηθεί μετά το 1978.
    Η δεύτερη εκδοχή, που φαίνεται να γίνεται γενικά αποδεκτή από το σύνολο σχεδόν όσων παρεμβαίνουν στη διαβούλευση, είναι πως δεν πρόκειται περί αβλεψίας και ότι όλα γενικά τα γήπεδα με εμβαδόν τουλάχιστον 4.000 τ.μ (χωρίς πρόσωπο σε αναγνωρισμένη οδό) που έχουν δημιουργηθεί μετά το 1978 συμπεριλήφθηκαν συνειδητά στις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 34 του υπό διαβούλευση νομοσχεδίου.
    Όμως, αυτή η εκδοχή «σκοντάφτει» όχι μόνον στις προεκτεθείσες κωμικοτραγικές συνέπειες, που υπερβαίνουν κάθε έννοια λογικής και δικαίου, αλλά και στις συνταγματικά κατοχυρωμένες αρχές της ισονομίας και της ίσης μεταχείρισης, που κακοποιούνται βάναυσα εν προκειμένω, δεδομένου ότι ουδείς απολύτως λόγος υπάρχει τα γήπεδα εμβαδού τουλάχιστον 4.000 τ.μ. που δημιουργήθηκαν πριν από το έτος 1978 να τύχουν δυσμενώς άνισης μεταχείρισης έναντι των ομοειδών γηπέδων που δημιουργήθηκαν μεταγενέστερα, μέχρι και την επικείμενη ψήφιση του νομοσχεδίου είτε και τη δημοσίευση του αντίστοιχου νόμου σε ΦΕΚ.
    Ας ελπίσουμε ότι θα σταματήσουν την αποπροσανατολιστικού χαρακτήρα προπαγάνδα και ότι, εν τέλει, θα φιλοτιμηθούν και θα αποφασίσουν να σεβαστούν αυτά που υπόσχονται και διατυμπανίζουν δημοσίως περί μη αιφνιδιασμού του 80% των Ελλήνων, διατυπώνοντας τις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 34 απλά και ξεκάθαρα, έτσι ώστε να συμπεριλαμβάνονται σ’ αυτές ΟΛΑ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΑ τα γήπεδα που είναι άρτια και οικοδομήσιμα βάσει της κείμενης ΣΗΜΕΡΑ πολεοδομικής νομοθεσίας.
    Η πιο πάνω απλή διατύπωση, σε μία πρόταση, αρκεί. Τα λοιπά «εκ του πονηρού».

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 12:48 | ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού

    Το άρθρο 34 (παρ.1) δημιουργεί προβληματισμούς καθώς προβλέπει ότι για τα κτίρια κατοικίας όλες οι πληγές της εκτός σχεδίου δόμησης, ακόμα και οι παρεκκλίσεις «εντός της ζώνης των πόλεων, κωμών και οικισμών..» εξακολουθούν να ισχύουν και μάλιστα για δύο χρόνια από τη δημοσίευση του νόμου. Σημειώνεται ωστόσο ότι για τις λοιπές χρήσεις σωστά δεν ισχύουν μεταβατικές διατάξεις, προκειμένου τα κτίρια να ενταχθούν σε οργανωμένους υποδοχής. Όμως η παρόδια ανάπτυξη κατοικίας σε γήπεδα περιορισμένου εμβαδού, ακόμα και σε διεθνείς και εθνικές οδούς, πέραν από τα ζητήματα κινδύνου και αισθητικής που ενέχει, αντίκειται στο στόχο περιορισμού της εκτός σχεδίου δόμησης. Θα ήταν αφελές να πιστεύουμε ότι οποιοσδήποτε κατέχει ένα κομμάτι γης, με αρτιότητες που ξεκινούν από 750,00 τ.μ., δεν θα φροντίσει να κατοχυρώσει το δικαίωμά του. Ο νομοθέτης οφείλει να ρυθμίσει τις παραμέτρους αυτού του πολυσύνθετου ζητήματος συνολικά, ώστε να διασφαλιστεί η δυνατότητα επίτευξης των ορθολογικών -και θετικότατων- προθέσεων του.
    Πολύ σωστά, με την παρ.3 του ίδιου άρθρου «Αναστέλλεται η έκδοση οικοδομικών αδειών» για νέες τουριστικές εν γένει εγκαταστάσεις στις εκτός σχεδίου περιοχές Μυκόνου και Σαντορίνης, από την έναρξη εκπόνησης και μέχρι την ολοκλήρωση Τοπικού ή Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου.
    Θα ήταν επίσης ευκταίο, ανάλογα μέτρα να προβλεφτούν έγκαιρα και σε άλλα νησιά με έντονη τουριστική ανάπτυξη, πριν οδηγηθούμε σε καταστάσεις κορεσμού και περιβαλλοντικών πληγών, όπως στη Μύκονο και Σαντορίνη.

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 12:17 | Μάνος Γκαβαϊσές

    Επειδή υπάρχει μία οριζόντια αντιμετώπιση στην εκτός σχεδίου οικισμών δόμηση και μία τάση προς κατάργησή της ανεξαρτήτως οικιστικών, επενδυτικών, τουριστικών ή άλλων αναγκών, ανεξαρτήτως τοπικών ιδιαιτεροτήτων και αξιών γης και χωρίς αποζημίωση ιδιοκτητών, με επίκληση μάλιστα αποφάσεων του ακυρωτικού Δικαστηρίου, τολμώ να προτείνω τη δήμευση όλων των αγροτεμαχίων που δεν καλλιεργούνται την τελευταία 20ετία και την κολλεκτιβοποίησή τους, ώστε να επιτευχθεί και ο προορισμός της γεωργικής και δασοπονικής εκμετάλλευσής τους.

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 12:33 | ΕΛΠΙΝΙΚΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ Δικηγόρος

    Σύμφωνα με την παγιωμένη πλέον νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, στα εκτός σχεδίου ακίνητα επιτρέπεται η δόμηση, μόνο εφόσον αυτά έχουν πρόσωπο σε δρόμο. Η προϋπόθεση αυτή ισχύει, σύμφωνα με την ίδια νομολογία, ανεξάρτητα από το χρόνο κατά τον οποίο δημιουργήθηκε το ακίνητο στη σημερινή του μορφή. Ως εκ τούτου, η προτεινόμενη διάταξη, με την οποία επιτρέπεται η ανέγερση κατοικιών σε όλα τα γήπεδα που δημιουργήθηκαν από την 17η.10.1978 και εφεξής (μέχρι την ημερομηνία δημοσίευσης στο ΦΕΚ του προς διαβούλευση νομοσχεδίου) φαίνεται να κινείται σε λογική παντελώς αντίθετη από αυτή της νομολογίας.

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 11:38 | Σύλλογος Μηχανικών Τήνου

    Στις μεταβατικές διατάξεις δε αναφέρεται τι θα ισχύσει για γήπεδα για τα οποία έχει α) εκδοθεί οικ.Άδεια, β) έχει κατατεθεί, αλλά δεν έχει εκδοθεί οικοδομική άδεια, γ) έχει κατατεθεί αλλά δεν έχει εκδοθεί προέγκριση όρων δόμησης, δ) έχει εκδοθεί προέγκριση όρων δόμησης. Τέλος, δεδομένου ότι σε πολλές ΥΔΟΜ δεν τηρούνται οι χρόνοι που προβλέπονται για την έκδοση οικ. Αδειών λόγω φόρτου εργασίας ή/και έλλειψης προσωπικού, τι θα συμβεί σε περίπτωση που κατατεθειμένες άδειες ή προεικονίσεις εκδοθούν μετά το πέρας του μέγιστου προβλεπόμενου χρόνου για άδειες και προεγκρίσεις.
    Τέλος το χρονικό διάστημα των δύο (2) ετών από τη δημοσίευση του νόμου είναι πολύ μικρό για να ολοκληρωθούν τα έργα που έχουν ήδη ξεκινήσει και αποτελούν επενδύσεις ακόμη και του τελευταίου τριμήνου. Η άποψή μας είναι ότι θα πρέπει όποια αλλαγή να ενεργοποιηθεί μετά από το πέρας της πενταετίας.

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 11:50 | ΓΕΩΡΓΙΑ ΓΕΜΕΝΕΤΖΗ

    Δίνεται η δυνατότητα οικοδόμησης σε ΟΥΜΕΔ προηγούμενων
    νόμων, για τις οποίες δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία πολεοδόμησης, υπό
    ορισμένες προϋποθέσεις οι οποίες λειτουργούν σωρευτικά. Μία από αυτές (εδάφιο γ παρ 4) περιλαμβάνει την οικοδόμηση στρατηγικών επενδύσεων. Πρακτικά, με την προύπόθεση αυτή περιορίζεται η ανάπτυξη των βιομηχανικών και επιχειρηματικών πάρκων (ΟΥΜΕΔ) γιατί οι Στρατηγικές Επενδύσεις είναι περιορισμένες σε αριθμό. Αναφορικά με το εδάφιο α) παρ.4 πρέπει να διευκρινιστεί ότι το σχέδιο γενικής διάταξης θα πρέπει να είναι εγκεκριμένο. Σε διαφορετική περίπτωση το εδάφιο αυτό θα πρέπει να απαλειφθεί για να μη δημιουργούνται προβλήματα στην εφαρμογή της διάταξης.

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 11:09 | WWF Ελλάς

    1. Η πρώτη παράγραφος διατηρεί σε ισχύ για δύο ακόμα έτη τις «κατά παρέκκλιση αρτιότητες» που σήμερα περιλαμβάνονται στο άρθ. 1 παρ. 2 (ΙΙ) του π.δ. Της 24/31.5.1985. Οι παρωχημένες αυτές διατάξεις απηχούν ξεπερασμένες αντιλήψεις, καθώς κωδικοποιούν καθεστώτα που θεσπίστηκαν στη δεκαετία του 60 και του 1970. Πρώτα από όλα, είναι σαφές ότι κάθε παρέκκλιση από όρους δόμησης πρέπει να ερμηνεύεται στενά (πάγια νομολογία, πρβλ. ΣΤΕ 3995/1987). Στη συνέχεια, είναι προφανές ότι δεν έχει υπάρξει ποτέ όχι απλώς η εκτίμηση, αλλά ούτε και η στοιχειώδης παρακολούθηση των επιπτώσεων των απαρχαιωμένων αυτών ρυθμίσεων στο φυσικό και οικιστικό περιβάλλον. Μάλιστα, είναι χαρακτηριστικό ότι οι σχετικές ρυθμίσεις επικαλούνται τον «χρόνο δημιουργίας» του οικοπέδου, χωρίς ποτέ να αιτιολογηθεί για ποιο λόγο ο «χρόνος δημιουργίας» ενός οικοπέδου, και μάλιστα στον υποβαθμισμένο εκτός σχεδίου χώρο, πρέπει να παγιώνει εσαεί το πολεοδομικό και χωροταξικό καθεστώς (ωσάν να έχει «υπερνομοθετική» ισχύ, και να μην έχει παρεμβληθεί το Σύνταγμα του 1975), και να εμποδίζει την λήψη των ελάχιστων εύλογων μέτρων για την προστασία του περιβάλλοντος και τη θέσπιση κάποιων υποτυπωδών χωροταξικών ή πολεοδομικών ρυθμίσεων. Θα πρέπει πάλι να ειπωθεί ότι οι εκτός σχεδίου περιοχές δεν προορίζονται καταρχήν για τη δόμηση (πάγια νομολογία – πρβλ., εκτός από τις αναφορές στο άρθ. 26, και ΣτΕ Ολομ. 3135/2002, κ.ά.): «από το άρθρο 24 παρ. 2 του Συντάγματος συνάγεται θεμελιώδης, από πλευράς δυνατότητας δομήσεως, διαφοροποίηση μεταξύ των περιοχών των αναπτυσσομένων με βάση οργανωμένο πολεοδομικό σχέδιο και των εκτός σχεδίου περιοχών, οι οποίες δεν έχουν ως προορισμό, κατ’ αρχήν, τη δόμηση. Στην πρώτη κατηγορία περιοχών, που προορίζονται προς δόμηση, αυτή επιτρέπεται με μόνη προϋπόθεση την τήρηση των ορισμών του σχεδίου πόλεως και των όρων και περιορισμών δομήσεως που το συνοδεύουν. Στη δεύτερη κατηγορία περιοχών, εν όψει του ότι δεν είναι δυνατόν, από τη φύση τους και την έλλειψη πολεοδομικής οργάνωσής τους, να εξασφαλισθεί η τήρηση των κατά τα ανωτέρω συνταγματικών σκοπών, η δόμηση μόνο κατ’ εξαίρεση επιτρέπεται, δυνάμενη και να απαγορεύεται εν όλω ή εν μέρει ή να επιτρέπεται υπό ιδιαιτέρως αυστηρούς όρους και περιορισμούς, προσαρμοσμένους στην ιδιαίτερη φύση κάθε περιοχής…” (ΣτΕ 7μ. 2063/2018, και εκεί πλήθος αναφορών στην πάγια νομολογία).
    Με την έννοια αυτή, το π.δ. της 24/31.5.1985 (και άλλα σχετικά νομοθετήματα) είναι το ίδιο μία μεταβατική διάταξη, και μάλιστα μία μεταβατική διάταξη που έχει ισχύ 35 ετών. Οι δε «κατά παρέκκλιση αρτιότητες» είναι μία παρέκκλιση μέσα σε μία άλλη παρέκκλιση. Μία νέα παράταση, η οποία εύκολα μπορεί να παρατείνεται (με τη σειρά της) με πελατειακές «τροπολογίες» της τελευταίας στιγμής, θα παρεμποδίσει ακόμα περισσότερο την ολοκλήρωση του σχεδιασμού. Όπου δημιουργούνται προβλήματα, η πολιτεία έχει στη διάθεσή της ένα πλήθος χωροταξικών και πολεοδομικών εργαλείων παρέμβασης στο εκτός σχεδίου χώρο. Ακόμα περισσότερο, το ίδιο το νομοσχέδιο εμπεριέχει υπερεπαρκείς ρυθμίσεις για τη διατήρηση της εκτός σχεδίου δόμησης, οι οποίες, σε ορισμένες περιπτώσεις (βλ. επιμέρους σχόλια), την καθιστούν ακόμα ευνοϊκότερη. Όπου το νομοσχέδιο θεσπίζει περιορισμούς, αυτοί σε γενικές γραμμές είναι εξαιρετικά ήπιοι, και αντικατοπτρίζουν, με δειλία και μεγάλη καθυστέρηση, την εξέλιξη της επιστήμης και της νομοθεσίας. Κατά τη άποψή μας συνεπώς, δεν χρειάζεται η παράταση, και προτείνεται η απαλοιφή της 1ης παραγράφου, με την αυτονόητη διατήρηση σε ισχύ όσων αδειών έχουν εκδοθεί, μέχρι την ημερομηνία δημοσιεύσεως.
    2. Με την μεταβατική διάταξη της τρίτης παραγράφου (άρθ. 34) αναστέλλονται για δύο έτη (με δυνατότητα παράτασης για ένα έτος) οι οικοδομικές άδειες στις νήσους Μύκονο και Σαντορίνη. Πράγματι, οι δύο αυτές περιοχές αντιμετωπίζουν πολλαπλές πιέσεις, που διακυβεύουν την φυσική και πολιτιστική τους αξία, και την ελκυστικότητά τους ως τουριστικών προορισμών.
    Η Μύκονος και η Σαντορίνη όμως δεν είναι οι μόνες περιοχές που υφίστανται πολλαπλές πιέσεις. Ζητάμε την επέκταση της αναστολής για τις περιοχές του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών, εφόσον δεν έχει εκδοθεί για αυτές το π.δ. του άρθ. 21 ν. 1650/1986, και εφόσον δεν ισχύουν ήδη παρόμοιες απαγορεύσεις με κοινή υπουργική απόφαση. Η αναστολή αυτή θα επιτρέψει την ευχερή ολοκλήρωση των ειδικών περιβαλλοντικών μελετών χωρίς ανατροπές της πραγματικής κατάστασης, θα απαλλάξει τις υπηρεσίες από τον διοικητικό φόρτο της έκδοσης των προσωρινών απαγορεύσεων (με τις κ.υ.α. του άρθ. 21 παρ. 6 ν. 1650/1986), και θα επιτρέψει τη συμμόρφωση με ακυρωτικές αποφάσεις, δίχως να απειληθούν οι επηρεαζόμενες προστατευόμενες περιοχές. Τέτοια ρύθμιση επιβάλλεται και από το γεγονός ότι οι διατάξεις περί εκτός σχεδίου δόμησης του νομοσχεδίου δεν περιέχουν ουσιαστικές πρόνοιες για τις προστατευόμενες περιοχές.
    3. Η τέταρτη παράγραφος θα πρέπει επίσης να αποσυρθεί, καθώς ούτε μεταβατική είναι (δεν έχει διάρκεια) ενώ επί της ουσίας προωθεί μια ιδιότυπη εκτός σχεδίου βιομηχανική ανάπτυξη σε χώρους που οριοθετούνται ως «βιομηχανικές περιοχές». Η παράγραφος επιτρέπει τη δόμηση εντός «ΒΙΠΕ, ΒΙΠΑ, ΒΙΟΠΑ, Τεχνοπόλεις και άλλες μορφές Βιομηχανικών και Επιχειρηματικών Περιοχών (ΒΕΠΕ) του ν. 2545/1997 (Α’ 254)» «χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία πολεοδόμησης της έκτασής τους», με βάση ένα «σχέδιο γενικής διάταξης» και τις διατάξεις της εκτός σχεδίου δόμησης. Ένας υποδοχέας χωρίς πολεοδόμηση – στην ουσία, χωρίς καθορισμένους κοινόχρηστους χώρους, χωρίς «…πολεοδομικό κανονισμό, … όρους δόμησης, …χρήσεις γης και … περιορισμούς ή απαγορεύσεις ή υποχρεώσεις και κάθε άλλη ρύθμιση που επιβάλλεται από πολεοδομικούς λόγους» (πρβλ. άρθ. 31 του νομοσχεδίου) απλώς δεν είναι οργανωμένος: στην ουσία, πρόκειται για δόμηση εκτός σχεδίου, η οποία θα προκαλέσει ή θα διαιωνίσει όλα τα περιβαλλοντικά και χωροταξικά προβλήματα που οι οργανωμένοι υποδοχείς προσπαθούν να περιορίσουν. Ακόμα χειρότερα, με τους όρους αυτούς θα επιτραπεί η υλοποίηση «στρατηγικών επενδύσεων», η οποίες κανονικά θα έπρεπε να είχαν υποδειγματικά τεχνικά και περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά.

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 09:22 | Ανδρέας Μηχανικός

    Εκτιμώ ότι πρέπει πρώτα να οριοθετηθούν οι οικισμοί για να ξέρει ο καθένας που μπορεί να οικοδομήσει και μετά να δωθεί ένα εύλογος χρόνος έξι τουλάχιστον ετών για να σταματήσει η δόμηση εκτός οικισμού, με τις παρεκκλίσεις.

    Το παραπάνω τα αναφέρω γιατί για πολλά ακίνητα που σήμερα μπορούν να δομηθούν εκτός οικισμού, με παρεκκλίσεις υπάρχουν τα παρακάτω θέματα, όπου ενδεικτικά αναφέρω:
    – έχει χαρακτηρισθεί δασικό και οι ενστάσεις ακόμα δεν έχουν εξετασθεί
    – υπάρχουν δικαστικές διενέξεις με τους συνοριάτες (π.χ. για θέματα δουλείας διόδου, για όρια για επικαλύψεις κλπ)
    – σε πολλές περιοχές δεν έχει γίνει η οριστική ανάρτηση του κτηματολογίου, όπου μπορεί να υπάρξουν διαφορές μεταξύ γειτόνων,
    – κληρονομικά θέματα, μέχρι και αποποίηση κληρονομιών (υψηλή αντικειμενική αξία χωρίς να υπάρχει δυνατότητα αξιοποίησης).
    Σε ακίνητα όπου μπορεί να υπάρξουν τα παραπάνω προβλήματα πως είναι δυνατόν να εκδοθεί οικοδομική άδεια μέσα σε δύο χρόνια από σήμερα;

    Επίσης δεν έχει γίνει αναφορά για να καταργηθούν, για ακίνητα εκτός οικισμού, από το Υπουργείο Οικονομικών στον υπολογισμό της αντικειμενικής αξίας, οι συντελεστές για απόσταση από την θάλασσα (μέχρι 800 μέτρα), οι συντελεστές για πρόσοψη σε δρόμο κλπ με αποτέλεσμα τέτοια ακίνητα να έχουν μεγάλη αντικειμενική αξία χωρίς να υπάρχει λόγος.

    Υπάρχουν αρκετοί που έχουν πληρώσει υψηλούς φόρους για αγορά ή για κληρονομιά σε τέτοια ακίνητα και μετά από δύο χρόνια δεν θα έχουν καμμία αξία. Αν λάβουμε υπόψη την δεκαετή οικονομική κρίση και εν συνεχεία την υγειονομική κρίση και την πληρωμή των φόρων και το κόστος αγοράς των παραπάνω ακινήτων πως είναι δυνατόν να υπάρχουν τα χρήματα άμεσα για την έκδοση της οικοδομικής άδειας και εν συνεχεία το κτίσιμο.
    Στο τοπογραφικό του συμβολαίου υπάρχει η αναφορά ότι οικοδομείται, αυτό δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε τυχόν δικαστική διένεξη με το κράτος

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 09:00 | ΕΛΕΝΗ Λ.

    1. Σύμφωνα με το άρθρο 34 παράγραφος 1γ, όσοι έχουν γήπεδα που δημιουργήθηκαν πριν την 17η.10.1978 έχουν πρόβλημα, εφόσον τα γήπεδα αυτά δεν θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα, ενώ τα ίδια αυτά γήπεδα αν δημιουργήθηκαν μετά την 17η.10.1978 τότε θεωρούνται και άρτια και οικοδομήσιμα!!! Αυτό ευνοεί ορισμένους ιδιοκτήτες και καταργεί την έννοια της ισονομίας.
    Πρόταση: Όλα τα γήπεδα «που δημιουργήθηκαν μέχρι την ημέρα δημοσίευσης του παρόντος με ελάχιστο εμβαδόν 4000τμ,» να θεωρούνται κατά παρέκκλιση άρτια και οικοδομήσιμα για όσο χρονικό διάστημα προβλέπει η μεταβατική διάταξη.
    2. Στο άρθρο 34 Μεταβατικές Διατάξεις, υπάρχει κενό για τα γήπεδα που έχουν δημιουργηθεί μετά τις 31.12.2003 σύμφωνα με το νόμο 3212/2003, αρ.10 παρ.1.
    Πρόταση: να προστεθεί «γήπεδα που δημιουργήθηκαν από την 31.12.2003 μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος με ελάχιστο εμβαδόν 4000τ.μ. και ελάχιστο πρόσωπο 25μ. σε δημοτικές και κοινοτικές οδούς, όπως αυτές έχουν σχηματιστεί σύμφωνα με το άρθρο 4 του νόμου 3155/1955, και οι οποίες υφίστανται με τη δημοσίευση του παρόντος.»
    3. Τέλος, να διευρυνθεί η προτεινόμενη χρονική διάρκεια των 2 ετών σε 5 έτη, για να μπορεί ρεαλιστικά ο ενδιαφερόμενος να ολοκληρώσει τις διαδικασίες που απαιτούνται για να ξεκινήσει τη διαδικασία δόμησης.

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 09:27 | ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΠΥΡΙΔΑΚΗ

    Το Άρθρο 34 – Μεταβατικές διατάξεις, σχολιάζουμε, ως εξής:
    Τα άρθρα 27, 28, 29 και 34 είναι από τα σημαντικά του νομοσχεδίου και προκαλούν δικαιολογημένες τεκτονικές αντιδράσεις.
    Δεν διαφωνούμε με την εξαγγελλόμενη πρόθεση να υπάρξει τάξη στο μεγάλο ζήτημα της εκτός σχεδί-ου δόμησης.
    Μόνο που «ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις»
    Δεν υποστηρίζουμε τη γνώμη, ότι παθογένειες που καταγράφονται, εδώ κι εκατό περίπου χρόνια, από το 1923, μπορούν να θεραπευτούν μέσα σε λίγες μέρες ή βδομάδες και μάλιστα με τροποποιήσεις των παθογενειών.
    • Η αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του πολίτη προς τη Διοίκηση θα πληγεί έγκαιρα, όταν διαπιστώνει, ότι επένδυσε τη ζωή του να χτίσει την κοινωνική, οικογενειακή, ατομική και οικονομική θέση του, που χάνει σε μια νύχτα,
    • Μέσα στα δύο χρόνια που του δίνει, είναι αδύνατον ο Πολίτης να μπορέσει να διαχειριστεί την κατάσταση που τον περιάγει η Πολιτεία αιφνιδιαστικά και να ολοκληρώσει οικοδομικές σκέ-ψεις του και της οικογένειάς του,
    • Οι Δήμοι είναι απίθανο εντελώς, ότι θα μπορέσουν να δημιουργήσουν οδικό δίκτυο, συγκεκριμένων προδιαγραφών για να υποστηριχθούν ακίνητα που με τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου καταδικάζονται, γιατί δεν έχουν πρόσωπο,
    Ο χρόνος της 2ετίας δεν φτάνει καν για τη συνειδητοποίηση μιας τέτοιας προοπτικής, ενώ πολλαπλάσιος θα χρειαστεί για να ξεπεραστούν το τέρας της γραφειοκρατίας και στείρες αντιδράσεις και των πληττόμενων από μια τέτοια πρωτοβουλία απαλλοτριώσεων ιδιοκτησιών από τους Δήμους,
    • Οι ιδιοκτήτες των ακινήτων που καταδικάζονται θα προχωρήσουν ίσως σε μαζικές πωλήσεις τους για να περισώσουν την αξία τους,
    • Μεγάλοι κλήροι θα προκύψουν από μαζικές αγορές μικρών ακινήτων που θ’ ακολουθήσουν αγγελίες πωλήσεων σε ευκαιριακές τιμές,
    • Τέτοιου είδους παρεμβάσεις και ρυθμίσεις στην περιουσία, αν δεν ισοδυναμούν με δημεύσεις, πάντως συγκρούονται με τις διατάξεις του Συντάγματος και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και θα καταπέσουν δικαστικά στα Εθνικά Δικαστήρια ή το Ευρωπαϊκό (ΕΔΔΑ).
    Είναι ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ, ότι μια τέτοια πρωτοβουλία σημειώνεται,
    Ενώ,
    • Δεν υπάρχει εθνική χωρική στρατηγική
    • Δεν υπάρχει εθνικό σχέδιο δράσης υλοποίησής της,
    • Το χωροταξικό και πολεοδομικό θεσμικό πλαίσιο είναι χαοτικό και αντιφατικό, όπως επιβεβαιώνεται και από τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας,
    • Το ίδιο το νομοσχέδιο δεν είναι αυτοτελές και κωδικοποιητικό, ΑΛΛΑ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΤΡΟ-ΠΟΠΟΙΗΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΩΝ!
    Επιστρέφοντας στην παρατήρησή μας ότι δεν διαφωνούμε με την εξαγγελλόμενη πρόθεση,
    ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ, η διάταξη της πρώτης παραγράφου του άρθρου 34 να τροποποιηθεί, ως ακολούθως:
    «…Μέχρι την έγκριση της Εθνικής Χωρικής Στρατηγικής, των Περιφερεια-κών Χωροταξικών Πλαισίων, των Περιφερειακών και των Τοπικών Πολεο-δομικών Σχεδίων και των Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων θεωρούνται κα-τά παρέκκλιση άρτια και οικοδομήσιμα για την ανέγερση κατοικίας τα γή-πεδα των περιοχών επέμβασης…»
    Με μια τέτοια ρύθμιση,
    • Διαφυλάσσει την φερεγγυότητα της Πολιτείας,
    • Την υποχρεώνει να ενεργήσει άμεσα και με ταχύτητα για την αποκατάσταση του θεσμικού χωροταξικού και πολεοδομικού πλαισίου
    • Δεν μεταφέρει στους πολίτες την ολιγωρία της για περισσότερο από 100 χρόνια να ολοκλη-ρώσει τη στρατηγική χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού.
    Αναφέρεται στο νομοσχέδιο, ότι η Πολιτεία κινεί παράλληλα διαδικασίες κωδικοποίησης της Νομοθεσίας.
    Δεν εμπιστευόμαστε αυτή την διάταξη, γιατί μέχρι σήμερα έχει επαναληφθεί άπειρες φορές. Η τελευταία το 2016 με το ν.4447/16. Έμεινε γράμμα κενό μέχρι και τον περασμένο Ιούνιο, οπότε 4 χρόνια μετά δηλαδή η περιβόητη επιτροπή συγκροτήθηκε. Το ερώτημα όμως είναι πότε θα λειτουργήσει και τι αποτελέσματα θα φέρει.
    Κανένα προβλέπουμε, γιατί το μεγάλο πρόβλημα είναι η παθογένεια του συστήματος.
    Αλλά και αν φέρει κάποτε κάποιο αποτέλεσμα, τι θα έχει συμβεί ;
    εν τω μεταξύ το μεταβατικό καθεστώς που γι άλλη μια φορά εισάγεται θα δημιουργεί προοδευτικά τετελεσμένα !
    Και πάλι θα ξαναπροκύψει ανάγκη προσαρμογής και πάλι με τον ίδιο τρόπο θα γίνει !
    Με νέες τροποποιήσεις !
    Αντί για όλα αυτά, η Τοπική μας Κοινότητα, ζητεί να σχεδιαστεί επιτέλους και να υλοποιηθεί

    Μια «Πολιτική Εδαφικής Συνοχής (ΠΕΣ)»

    Στη βάση των κατευθύνσεων του Συντάγματος και του Κοινοτικού θεσμικού Πλαισίου.
    Και σε δεύτερο χρόνο
    να αναθεωρηθούν οι διατάξεις του Συντάγματος για το Περιβάλλον. Είναι καιρός πια. Μια ματιά στη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας για το περιβάλλον πείθουν και τους πιο δύσπιστους. Χάθηκε η προηγούμενη ευκαιρία κάπου ανάμεσα στη «βουή και την αντάρα» των πολιτικών αντιπαραθέσεων.

  • 4 Σεπτεμβρίου 2020, 00:01 | EKΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ

    Μετά την παράγραφο 4 για τη Βιομηχανία προτείνεται να μπει ανάλογη πρόβλεψη επεκτάσεων και ολοκλήρωσης για υπάρχουσες εκπαιδευτικές δομές που εμποδίζονται λόγω ελλιπούς ή ασύμβατης νομοθετικής ρύθμισης.Θα μπορούσαν μάλιστα να δοθούν κίνητρα και για ανάπτυξη εκπαιδευτικού τουρισμού για τον οποίο η χώρα μας διαθέτει συγκριτικό πλεονέκτημα.

  • 3 Σεπτεμβρίου 2020, 21:26 | ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΛΕΤΗΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ Ν. ΚΥΚΛΑΔΩΝ

    Ο Σύλλογος Μελετητών Μηχανικών Ν. Κυκλάδων ζητάει την κατάργηση των άρθρων 28 και 34 του υπό Διαβούλευση (εν μέσω Αυγούστου & πανδημίας) Νομοσχεδίου και επανεξέταση του σοβαρού αυτού θέματος μαζί με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς εν ευθέτω χρόνω και αφού προηγουμένως έχουν διαμορφωθεί οι κατάλληλες συνθήκες για μια τόσο σοβαρή αλλαγή στο δικαίωμα της δόμησης και της ιδιοκτησίας. Οι συντάξαντες του Νομοσχεδίου προφανώς αγνοούν ότι σήμερα η δόμηση και εντός των οικισμών γίνεται μετά κόπων και βασάνων. Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι σχεδόν 10 χρόνια μετά το Νόμο Μπιρμπίλη (Ν.3937/2011) η διαδικασία κύρωσης κοινοχρήστου δρόμου προκειμένου οικόπεδα εντός οικισμών να καταστούν οικοδομήσιμα διαρκεί 1 χρόνο μέχρι την έκδοση του απαιτούμενου ΦΕΚ.
    Η προσπάθεια του Υπουργείου να προστατεύσει το περιβάλλον καταργώντας εν μια νυκτί το 90% της εκτός σχεδίου δόμησης, ακολουθεί τη λογική ΄΄πονάει χέρι – κόβει χέρι΄΄, γίνεται χωρίς σοβαρό σχεδιασμό θα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο. Διότι εντός της ασφυκτικής προθεσμίας του άρθρου 34 των 2 ετών και εν μέσω δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας χιλιάδες ιδιοκτήτες θα σπεύσουν μαζικά να εκδώσουν οικοδομικές άδειες για κατοικίες μόνο (οι υπόλοιπες χρήσεις ΄΄ξεχάστηκαν΄΄ να αναφερθούν από το νομοθέτη) και εν συνεχεία να χτίσουν προκειμένου να μη χάσουν τις περιουσίες τους. Και βέβαια σε αυτόν τον αγώνα ταχύτητας δεν θα υπάρχουν οι αντίστοιχες χρονικές προθεσμίες για τη διασφάλιση και του πολίτη όσον αφορά τη συγκέντρωση των προαπαιτούμενων για τις οικοδομικές άδειες (οριοθετήσεις ρεμάτων, χάραξη αιγιαλών, δασικοί χάρτες, αρχαιολογία κλπ).
    Θα υπάρξουν όμως και χιλιάδες άλλες περιπτώσεις ιδιοκτητών οι οποίοι δεν θα έχουν καν την παραπάνω δυνατότητα αφού το άρθρο 34 προβλέπει για τις περιουσίες τους τον ΄΄ξαφνικό θάνατο΄΄ και για τους ίδιους τον οικονομικό θάνατο. Π.χ. εκείνοι που είχαν κατά το παρελθόν αποκτήσει, χρυσοπληρώνοντας, αγροτεμάχια 4 στρεμμάτων ή μεγαλύτερα, αλλά είχαν την ατυχία να έχουν δημιουργηθεί πριν την 17η.10.1978…
    Είναι αδιανόητο (και αντισυνταγματικό) σε μια ευνομούμενη κοινωνία να τίθεται σε εφαρμογή νέος Νόμος, όπου με αναδρομική ισχύ προς το δυσμενέστερο για τους πολίτες, να καταργεί παρεκκλίσεις και με πραξικοπηματικό τρόπο ουσιαστικά να υφαρπάζει τις μικρές ιδιωτικές περιουσίες. Επιχειρείται δήμευση της ιδιωτικής γης πολλαπλάσια αυτής που έχει προκαλέσει στα νησιά η έως τώρα ανάρτηση των δασικών χαρτών με αμφισβήτηση του ιδιωτικού χαρακτήρα των εκτάσεων των παρ. 5α & 5β του αρθρ.3 του Ν.998/1979 (χορτολιβαδικές εκτάσεις), οι οποίες δεν μπορούν να οικοδομηθούν ή να μεταβιβαστούν…
    Η μείωση ή και η πλήρης κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης δεν μπορεί να γίνει εάν προηγουμένως δεν υπάρξει σχεδιασμός για να αντιμετωπιστούν οι τόσο σοβαρές συνέπειες που αυτή θα επιφέρει. Με οργάνωση της εντός σχεδίου και εντός οικισμών δόμησης, με ολοκληρωμένα σχέδια χρήσεων γης, επεκτάσεις σχεδίων πόλεων και οικισμών, Γ.Π.Σ. εκπόνηση Τ.Π.Σ. σε όλη την επικράτεια, ολοκλήρωση δασικών χαρτών κλπ.
    Μέχρι να γίνουν τα παραπάνω ο Σύλλογος Μελετητών Μηχανικών Ν. Κυκλάδων ζητάει την ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΝ ΑΡΘΡΩΝ 28 & 34 ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ και τη διατήρηση του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου για την εκτός σχεδίου δόμηση.

    Για το ΣΥ.Μ.ΜΗ.Κ.

    Η Πρόεδρος
    Άρια Χαραλαμπίδη
    Αρχιτέκτων Μηχανικός

    Ο Γραμματέας
    Γιώργος Αρβανίτης
    Πολιτικός Μηχανικός

  • 3 Σεπτεμβρίου 2020, 21:55 | Ελένη Αλεξίου

    Είναι σαφής η προσπάθεια που έχει καταβληθεί κατά τη σύνταξη του νομοσχεδίου, αφενός μεν για να αντιμετωπιστούν ασάφειες της ισχύουσας νομοθεσίας, αφετέρου δε να καταρτιστούν διατάξεις οι οποίες ενσωματώνουν τα μέχρι σήμερα πορίσματα της νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας. Σύμφωνα με το Σύνταγμα, η διοίκηση έχει υποχρέωση να συμμορφώνεται προς τις δικαστικές αποφάσεις και, συνεπώς, οι κρίσεις του Ανώτατου Ακυρωτικού είναι δεσμευτικές, ιδίως όταν αυτές αφορούν στην ερμηνεία διατάξεων κατά τρόπο σύμφωνο προς το Σύνταγμα.

    Είναι γνωστό ότι, κατά την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας, οι εκτός σχεδίου περιοχές δεν έχουν ως προορισμό, κατ’ αρχήν, τη δόμηση ή την τουριστική εκμετάλλευση, αλλά τη γεωργική ή δασοπονική εκμετάλλευση καθώς και την αναψυχή του κοινού. Με τις ίδιες αποφάσεις έχει επίσης κριθεί ότι οι όροι υπό τους οποίους είναι επιτρεπτή η δόμηση στις εκτός σχεδίου περιοχές δεν επιτρέπεται να είναι ευνοϊκότεροι από τους ισχύοντες για τις εντός σχεδίου περιοχές.

    Με σχόλια που έχουν αναρτηθεί στο κεφάλαιο αυτό του νομοσχεδίου ασκείται εντονότατη κριτική στις προτεινόμενες ρυθμίσεις, με την αιτιολογία ότι αυτές εισάγουν αδικαιολόγητους περιορισμούς στην εκτός σχεδίου δόμηση. Φαίνεται να υπάρχει παρανόηση ως προς το σημείο αυτό: οι προτεινόμενες ρυθμίσεις δεν προέκυψαν από μία «πολιτική» απόφαση, η οποία αδικεί κατάφωρα τους ιδιοκτήτες γεωτεμαχίων σε εκτός σχεδίου περιοχές. Στην πραγματικότητα, οι περιορισμοί στην εκτός σχεδίου δόμηση δεν εισάγονται καν με το σχέδιο νόμου, ισχύουν ήδη, και μάλιστα με ακόμη αυστηρότερο περιεχόμενο, όπως έχουν διαμορφωθεί από τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας. Και το γεγονός ότι τόσο οι άμεσα ενδιαφερόμενοι ιδιοκτήτες, όσο και οι κατά τόπο αρμόδιες υπηρεσίες δόμησης «παρακάμπτουν» ή αγνοούν τις απόψεις του Ανώτατου Ακυρωτικού δημιουργεί μεγάλη σύγχυση και οδηγεί σε ακύρωση οικοδομικών αδειών και ματαίωση επενδυτικών σχεδίων, σε χρόνο μάλιστα κατά τον οποίο οι ενδιαφερόμενοι έχουν ήδη προβεί σε σημαντικές δαπάνες. Επομένως, οι προτεινόμενες διατάξεις επιλύουν ζητήματα, δεν δημιουργούν προβλήματα. Η προσωπική μου δε εκτίμηση είναι ότι ακόμη και με αυτή τη διατύπωση, που υφίσταται τόσο δριμεία κριτική, επειδή δήθεν αδικεί τους ιδιοκτήτες των εκτός σχεδίου ακινήτων, είναι αμφίβολο κατά πόσο οι μεταβατικές διατάξεις θα κριθούν ως σύμφωνες με τη νομολογία του Ανώτατου Ακυρωτικού, με βάση την οποία μπορεί να απαιτούνται ακόμα αυστηρότερες προϋποθέσεις δόμησης. Προφανώς τα παραπάνω αφορούν μόνο σε περιοχές που βρίσκονται αμιγώς εκτός σχεδίου, στερούνται δηλαδή ρυμοτομικού σχεδίου ή σχεδιασμού πρώτου επιπέδου, και όχι στις περιοχές οργανωμένων μορφών ανάπτυξης.

  • 3 Σεπτεμβρίου 2020, 19:40 | Σταύρος Μαυρουδέας

    Στο σημείο 4: δηλαδή θα επιτρέπεται η οικοδόμηση, ενώ δεν θα έχουν κατασκευαστεί οι απαραίτητες υποδομές για τη διαχείριση των υγρών αποβλήτων και των ομβρίων υδάτων; Παρακαλώ να διευκρινιστεί.

  • 3 Σεπτεμβρίου 2020, 19:22 | Γεώργιος

    Οι μεταβατικές διατάξεις επιβάλλεται να αφορούν όλες τις χρήσεις (βιοτεχνία κλπ) και όχι μόνο κατοικίες όπως διατυπώνεται στο παρόν άρθρο.

    Πολλές επενδύσεις βρίσκονται εν μέσω διαδικασίας αδειοδότησης από τους αρμόδιους φορείς και έχουν δαπανηθεί χρήματα για αγορές γεωτεμαχίων, τη σύνταξη μελετών, την αγορά εξοπλισμού κλπ.
    Για παράδειγμα, για την έκδοση οικοδομικής άδειας μιας βιοτεχνικής εγκατάστασης, πρέπει να προηγείται η έγκριση εγκατάστασης από την οικεία Δ/νση Ανάπτυξης, που με τη σειρά της προϋποθέτει εγκρίσεις όπως Α.Ε.Π.Ο, έγκριση Δασαρχείου, Αρχαιολογίας, κ.ο.κ. Έτσι λοιπόν υπάρχουν επενδύσεις που η αλλαγή της νομοθεσίας τις «βρίσκει» στη μέση της συνολικής διαδικασίας αδειοδότησης και επιχειρεί να ανατρέψει όλο τον επενδυτικό σχεδιασμό μιας επιχείρησης.
    Στην παραπάνω περίπτωση θα βρεθεί και δική μου επένδυση που βρίσκεται σε διαδικασία αδειοδότησης και αν ισχύσει η παρούσα διάταξη απειλείται με πολυετές πάγωμα ή και ακύρωση με αποτέλεσμα να χαθούν πολλά χρήματα που δόθηκαν μέχρι τώρα για την πραγματοποίηση της επένδυσης (και κάποια προερχόμενα από δανειοδότηση).
    Για τους παραπάνω λόγους, όπως επίσης και για λόγους φερεγγυότητας του κράτους απέναντι στον πολίτη, είναι επιβεβλημένη και ζωτικής σημασίας η μεταβατική περίοδος των 2 ετών (αν όχι και παραπάνω) να αφορά όλες τις χρήσεις και όχι μόνο κατοικία.

  • 3 Σεπτεμβρίου 2020, 16:30 | Μυρσίνη Αυγουστίδου, Δρ Χωροτάκτης

    Α) Για το άρθρο 34, Μεταβατικές Διατάξεις, και συγκεκριμένα την παρ. 1.γ:
    Σύμφωνα με τη διατύπωση της παραγράφου αυτής, δίνεται μεταβατικό διάστημα 2 ετών σε γήπεδα «που δημιουργήθηκαν από την 17η.10.1978 μέχρι την ημέρα δημοσίευσης του παρόντος, με ελάχιστο εμβαδόν 4.000 τ.μ.», χωρίς καμία άλλη απαίτηση πρόσοψης επί κοινοχρήστων.
    Σύμφωνα με τις ως τώρα ισχύουσες διατάξεις (ΠΔ ’78, ΠΔ ’85, όπως οριστικοποιήθηκαν με το ν. 3212/2003, άρθρο 10, παρ. 1 και άρθρο 23, παρ. 3), η δόμηση επιτρέπεται κατά παρέκκλιση σε όλα τα γήπεδα ελάχιστου εμβαδού 4.000 τ.μ. (χωρίς απαίτηση για ύπαρξη προσώπου επί κοινόχρηστου δρόμου), τα οποία έχουν δημιουργηθεί πριν το ’78 και έως τις 31/12/2013.
    Μάλιστα, ο νομοθέτης του Π.Δ. του ’78 (άρθρο 1, παρ. 1) έθετε ως μοναδική δυνατότητα δόμησης την αρτιότητα των 4.000 τ.μ., ενώ όλες τις υπόλοιπες περιπτώσεις (μικρά γήπεδα με πρόσοψη) τις θεωρούσε κατά παρέκκλιση. Προφανώς απέβλεπε στην αποτροπή περαιτέρω κατάτμησης. Αντίστοιχη είναι η αποτροπή που εφαρμόστηκε στις θεσμοθετημένες Ζ.Ο.Ε. όπου ορίζεται όριο κατάτμησης τα 10 στρ.).
    Τη δυνατότητα αυτή τη σεβάστηκε τόσο το νομοθέτημα του ’85 (που αναδιατυπώνει το ΠΔ του ’78), όσο και ο ν. 3212/2013.
    Με την πρόταση του σχεδίου νόμου ανατρέπονται οι ισχύουσες διατάξεις και ορίζεται το ακριβώς αντίθετο: δηλαδή η δυνατότητα δόμησης σε γήπεδα των 4.000 τ.μ. που ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΑΝ ΜΕΤΑ τις 31/12/2003, έως και σήμερα. Πώς δημιουργούνται αυτά; Προφανώς, με την κατάτμηση μεγαλύτερων γηπέδων κάτι το οποίο αντίκειται στην ίδια τη λογική περιορισμού της εκτός σχεδίου δόμησης.
    Αφαιρείται επομένως το δικαίωμα δόμησης από αυτούς που νομίμως το έχουν (ήδη από το 1928, με το ΠΔ 231/Α’/4.11.1928 μέχρι και το 1978) και μεταβιβάζεται σε κάποιους άλλους ιδιοκτήτες που, παρανόμως σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, μπορούν να δημιουργήσουν τέτοια γήπεδα, ακόμα και σήμερα.
    Θεωρώ ότι αυτό γράφτηκε από λάθος στην καλύτερη περίπτωση και ότι δεν υπάρχει πρόθεση αυτών που συνέταξαν το σχέδιο νόμου για παρερμηνεία της ισχύουσας νομοθεσίας.
    Οι περιπτώσεις δε γηπέδων προ του ‘78 όπου ήδη έχουν εκδοθεί άδειες και δεν υλοποιήθηκαν λόγω κρίσης, γηπέδων προ του ’78 που ήδη περιλαμβάνουν ημιτελή κτίσματα, γηπέδων προ του ’78 όπου ήδη έχουν εξαγορασθεί δικαιώματα δουλείας διόδου, είναι πάμπολλες, και προφανώς η δια μιας αναίρεση εμπράγματος δικαιώματος θα επιφέρει τεράστια αναστάτωση και στο δικαστικό σύστημα.
    Β) Γενικότερα για το άρθρο 34, Μεταβατικές Διατάξεις
    Δίνεται διετής παράταση, καθολικής ισχύος, των μεταβατικών διατάξεων.
    Ωστόσο, για να εκδοθεί μία οικοδομική άδεια, απαιτείται τουλάχιστον: α) Να έχουν κυρωθεί οι δασικοί χάρτες και β) Να έχει ορισθεί η γραμμή αιγιαλού (για τις περιπτώσεις παραλιακών γηπέδων).
    Οι προϋποθέσεις αυτές δεν συντρέχουν παντού. Ειδικά δε η διαδικασία κύρωσης των δασικών χαρτών είναι εν εξελίξει, ενώ είναι αβέβαιο το χρονοδιάγραμμα έως την απόφαση κύρωσής τους.
    Κατά περιοχές, όπως π.χ. στην περιοχή του Πηλίου, ήδη επί δύο έτη δεν εκδίδεται καμία άδεια λόγω της απόφασης του ΣτΕ, και ούτε πρόκειται να εκδοθεί έως την εκ νέου οριοθέτηση των οικισμών κάτω των 2.000 κατοίκων.
    Άρα έχουμε μία διορία μεταβατικών διατάξεων που καταλήγει να είναι κενή περιεχομένου, και μία στην ουσία κατάργηση εμπράγματων δικαιωμάτων «με ένα άρθρο και ένα νόμο», σε αντίθεση με όσα έχουν δηλωθεί επισήμως.
    Γ) Πρόταση
    Α) Να ισχύσουν ως έχουν οι διατάξεις της εκτός σχεδίου δόμησης για τη μεταβατική περίοδο. Δεν είναι δυνατόν να εισάγονται σε νόμο νέες διατάξεις κανονιστικού χαρακτήρα, εφόσον συνήθως δεν έχει κανείς το χρόνο να μελετήσει επαρκώς και βάθος το θέμα.
    Εφόσον στόχος είναι η αποτροπή της εκτός σχεδίου δόμησης, καταρχήν πρέπει να χρησιμοποιηθεί το υπάρχον εργαλείο της μη περαιτέρω κατάτμησης κάτω ενός ορίου που θα ορισθεί νομοθετικά.
    Β) Οι μεταβατικές διατάξεις δεν είναι δυνατόν να είναι πανελλαδικής ισχύος, από την ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου, αλλά η αρχή του έτους εφαρμογής τους να αποφασισθεί ανά Π.Ε., μετά από εισήγηση των αρμόδιων περιφερειακών αρχών ή υπηρεσιών.

  • 3 Σεπτεμβρίου 2020, 14:12 | Th Theod

    Τα μη άρτια οικόπεδα και οικοδομήσιμα οικόπεδα εντός οικισμών να προσκυρώνονται στους παροδίους αναγκαστικά εντός 6μήνου προθεσμίας, ειδάλως να περιέρχονται στο Δημόσιο για κοινή χρήση (δρόμοι, πλατείες, κλπ.)

Σχόλια 1 2 3 4