Άρθρο 14 – Σχεδιασμός και χαρακτηρισμός δημοτικών οδών – Τροποποίηση του άρθρου 4 του ν. 3155/1955

Η νομοθεσία σε πολλές περιπτώσεις είναι θέμα ερμηνείας. Θα πρέπει με τις σύγχρονες μεθόδους και με τα υπόβαθρα του κτηματολογίου και όλες τις δυνατότητες με την ψηφιακή πληροφορία που έχουμε, να γίνουμε ένα σύγχρονο κράτος και να χαρακτηριστούνε όλοι οι δρόμοι. Να μπορεί ο πολίτης και ο μηχανικός να μπαίνει σε ένα site και να έχει όλες τις πληροφορίες που θέλει για το χαρακτηρισμό του δρόμου, την απαλλοτρίωση εάν υπάρχει και ότι άλλο μπορεί να είναι χρήσιμο. Επίσης είναι βασικό μειονέκτημα ότι μια τόσο σημαντική διαβούλευση γίνεται το μήνα Αύγουστο… εκτός εάν έτσι έπρεπε να γίνει!!!

1- πρέπει να υπάρξει εθνικό μητρώο (ηλεκτρονικό) όσον αφορά τις οδούς , όπου να δίνονται όλες οι πληροφορίες
2- είναι εκτός λογικής ο αποκλεισμός στις δημοτικές οδούς Β των λοιπών γηπέδων όσον αφορά το θέμα πρόσοψης , γιατί πρέπει να διευκολύνεται η αξιοποίηση κάθε ιδιοκτησίας

Δημοτικοι οδοι κατηγοριας Α>>>….μετά από ειδική μελέτη και ύστερα από γνώμη του οικείου ΣΥΠΟΘΑ,
Δημοτικοι οδοι κατηγοριας Β>>…μετά από ειδική μελέτη και ύστερα από γνώμη του οικείου ΣΥΠΟΘΑ.
Οι δημοτικές οδοί κατηγορίας Α και Β μπορούν επίσης να καθορίζονται με τη διαδικασία και τα προεδρικά διατάγματα έγκρισης Τοπικών ή Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων, χωρίς να απαιτείται ειδικότερη γνώμη του ΣΥΠΟΘΑ.
Τα τοπικα ή ειδικα πολεοδομικα σχεδια σε πολλους οικισμους ειναι ανυπαρκτα ή σε μορφη προτασεων ή προεγκρισεων και θελουν χιλιους φορεις για να εγκριθουν .
Θα κανει καθε ΣΥΠΟΘΑ μελετη για τον κυριο υπουργο και μαλιστα ειδικη μελετη ! με τι ορους ,με τι περιορισμους , χρονικους και μη και κα τα τα αλλα θα το παρακαμπτουμε (χωρις να απαιτειται)…
ΠΟΛΥ ΔΟΥΛΕΜΑ ΠΕΦΤΕΙ.θΑ ΠΑΡΑΚΑΛΑΜΕ ΤΟ ΣΥΠΟΘΑ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙ ΤΗΝ ΕΙΔΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ.
Ολο το νομοσχεδιο θα πρεπει να ονομαστει :σκεψεις για την εκτος σχεδιου Δομηση .Δεν βλεπω καινοτομιες παρα μονο κενο-τομιες.

Καλή η πρόθεση του Νομοθέτη,κακό το αποτέλεσμα της.
Συγκεκριμένα :
1. Μπέρδεμα με την πρόβλεψη για δημοτικούς δρόμους Α και δρόμους Β,κάτι που θα γίνει πηγή προστριβών,αντιθέτων ερμηνειών και περαιτέρω προβλημάτων.
Δυσνόητος ο διαχωρισμός ,ευκαιρία για πολεοδομικές …ακροβασίες.
– Ποιός θα εισάγει το θέμα σε ΣΥΠΟΘΑ και ακολουθως να βγεί Π.Δ ???? Αγνωστο και άγνωστο το συνολικό χρονικό διαστημα ,μεχρι να ληξει το θέμα.
– Ο νόμιμος ιδιοκτήτης απαξιώνεται στην προτεινόμενη γραφειοκρατία.Αν αιτηθεί -αλήθεια σε ποιο φορέα- την αναγνώριση οδού για να αξιοποιήσει την περιουσία του,είναι βέβαιο ότι θα πάρει απάντηση..μετά θάνατο!
2.Εισήγηση+ΣΥΠΟΘΑ+Π.Δ = ΤΟ ΧΕΙΡΌΤΕΡΟ , ΧΡΟΝΙΚΑ , ΜΕΙΓΜΑ ΕΠΙΛΥΣΗΣ.
3.Θα αρκούσαν οι πρόνοιες του ΕΓΣΑ!!

Ολα τα άλλα θα ταλαιπωρήσουν και θα μηδενίσουν την ιδιοκτησία.
Εκτός και θεωρείται απο την Πολιτεία η εκτός σχεδίου περιουσία , άχρηστη για τον ιδιοκτήτη, αλλά χρήσιμη να εισπράττονται φόροι κ.λ.π

Βοηθηστε με να καταλάβω:
– Στο σημείο 1 δίνεται ορισμός της Δημοτικής οδου βασει της λειτουργικότητας της. Στη συνέχεια μπαίνει ελαχιστη προδιαγραφή πλάτους. Αν μια οδός είναι η μοναδική που συνδέει δυο οικισμούς ενός δημου αλλά δεν εχει το απαιτούμενο πλάτος των 6 μέτρων, δεν είναι Δημοτική;
– Θα πραγματοποιηθεί εκ νεου καταγραφή όλων των μη εθνικών / επαρχιακών οδών ή οι ήδη χαρακτηρισμένες θα εξαιρεθούν;
– Αντίστροφα, ενα ΤΠΣ που μπορεί να ορίσει Δημοτικές οδούς, μπορέι να αποχαρακτιρίσει μια επαρχιακη οδό και να την υποβιβασει σε δημοτική;

Μέχρι στιγμής, για την αναγνώριση κάποιας οδού ως κοινόχρηστης, απαιτείται έγκριση από το ΣΥΠΟΘΑ. Η διαδικασία αυτή μέχρι στιγμής παίρνει πέντε με έξι χρόνια (!) από τη στιγμή της αίτησης του ενδιαφερόμενου ιδιοκτήτη, μέχρι τη δημοσίευση του σχετικού Φ.Ε.Κ. Με τις νέες διατάξεις απαιτείται επιπλέον η σύμφωνη γνώμη του υπουργού ΠΕΝ. Αντί να μειώνει τη γραφειοκρατία αυξάνεται, και μάλιστα αφορά όλους τους τύπους έργων είτε αυτά είναι μικρά καταλύματα, είτε είναι οργανωμένους υποδοχείς είτε κατοικίες. Επίσης, τα κριτήρια και η διαδικασία για την αναγνώριση κάποιας οδού ως δημοτικής καθώς και για το σχεδιασμό της δεν έχουν δημοσιευθεί ακόμη, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι δεν μπορούν να αναγνωριστούν αυτές οι οδοί ούτε με Τοποικά ή Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια. Το οποίο σημαίνει ότι για ιδιαίτερα σημαντικό διάστημα ετών, δε θα είναι δυνατή η οικοδόμηση εκτός σχεδίου για οποιοδήποτε λόγο, εκτός από αγροτικές εγκαταστάσεις, ακόμη και αν υπάρχει κάποιο ΤΠΣ ή ΕΠΣ, ακόμη και αν υπάρχει μελέτη για κάποιον οργανωμένο υποδοχέα.

Ναι στον χαρακτηρισμό των δρόμων με ΠΔ.
Γιατί η κατηγορία Β να εξυπηρετεί μόνον τους υποδοχείς?(τουριστικά)
Περιβαλλοντικά είναι λιγότερο επιβλαβές να εξυπηρετεί μόνον την κατοικία, σε αντίθεση με την κατηγορία Α που μπορεί να εξυπηρετεί όλες τις άλλες χρήσεις συμπεριλαμβανομένης και αυτής των τουριστικών υποδοχέων.
Ποιο είναι το ζητούμενο?

Δεν διακρίνεται ο δρόμος Α από τον δρόμο Β και πως μπορεί να τροποποιηθεί η κατηγοριοποίησή τους. Με δεδομένο ότι υπάρχει αεροφωτογραφική κάλυψη για όλη την Ελλάδα κρίνεται σκόπιμο ο ορισμός ημερομηνίας (πχ αεροφωτογραφίες έτους 2007-2009 του Κτηματολογίου) για την αναγνώριση οδού .

Απίστευτη ταλαιπωρία.
Δεν πρόκειται να χαρακτηρισθεί κανένας δρόμος μέσα στην επόμενη δεκαετία.
Εφάπαξ χαρακτηρισμός των δρόμων ανά Δήμο με βάση κάποια προγενέστερη ημερομηνία και αεροφωτογραφίες εκείνης της εποχής.

Γραφειοκρατικο τερας!!!

Θελει το Κρατος να προχωρησει η να παγωσουν ολες οι δραστηριοτητες?

Θελουμε μεγαλυτερο κρατος με απιθανα χρονοβορες διαδικασιες?

Εχουν οι συγγραφεις των αρθρων γνωση της πραγματικοτητας στην αγορα η γραφουν συγγραμματα?

Η νομοθεσία των τελευταίων 40 τουλάχιστο χρονων για τους οικισμους στην Ελλάδα προβλεπει δρόμους πλατους 4μ. Πως είναι δυνατο ξαφνικά όλοι αυτοί οι υφιστάμενοι δρόμοι να γίνουν 6μ για να αποκτήσουν οικοδομησιμοτητα τα οικόπεδα εντός οικισμου;Δεν καθίσταται σαφές στο άρθρο τι θα ισχυει με τα οικόπεδα εντός οικισμου που είναι τώρα οικοδομησιμα με πλατη δρόμων 4-5μ.Θα παραμεινουν οικοδομησιμα η θα απαξιωθει η εντός οικισμου δόμηση;Τι θα γίνει με τους παραδοσιακους οικισμους όπου τα πλατη δρόμων είναι ακόμα μικρότερα; Τι θα ισχυει γενικά για την οικοδόμηση εντός οικισμου μέχρι τον χαρακτηρισμό των δρόμων μέσω ΣΥΠΟΘΑ η Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων;Το άρθρο είναι εκτός πραγματικοτητας και θα δημιουργήσει αδιέξοδα! Πρέπει οπωσδήποτε να διορθωθεί.

Επανερχόμενος σε προηγουμενο σχόλιο μου, επειδή εκ των υστέρων κατάλαβα ότι το άρθρο φαίνεται να αφορά «κυρίως» σε οδους που συνδέουν οικισμους, θεωρώ ότι πρέπει να καταστεί σαφές ότι:α) το άρθρο αφορά σε δημοτικές οδους εκτός σχεδίου και όχι στο οδικό δίκτυο εντός οικισμών β)νομιμως υφιστάμενοι οδοί εντος οικισμών εξακολουθουν να παρεχουν το δικαίωμα προσωπου για δόμηση σε παροδια οικόπεδα γ)χαρακτηρισμένες ήδη ως «κυριες» η «μοναδικές» κοινοτικές οδοί με απόφαση δημοσιευμένη σε ΦΕΚ, κατατάσσονται αυτόματα στην κατηγορία Α των δημοτικών οδών, χωρίς να υπάρχει η απαίτηση του ελάχιστου πλατους της παρ. 5 του παροντος άρθρου.

Σε περιοχές της Δωδεκανήσου υφίσταται Ιταλικό Κτηματολόγιο στο οποίο απεικονίζονται οι υφιστάμενοι οδοί προς του έτους 1923 και οι οποίοι είναι χαρακτηρισμένοι ως: ‘’δημόσια οδός (via publica)’’, ‘’ημιονική οδός (mulatierra)’’,αμαξωτή οδός, κλπ.
Επίσης κάποιοι χώροι είναι χαρακτηρισμένοι ως ‘’δημόσιος χώρος (area public)’’
Να γίνει αναφορά για τις προαναφερόμενες οδούς- κοινόχρηστους χώρους αν απαιτείται η ίδια διαδικασία που περιγράφεται στο παρόν άρθρο.

ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ 2003 ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ Η ΔΟΜΗΣΗ ΣΤΑ 4.000 Μ2 ΠΑΝΩ ΣΕ ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΠΛ. 4,00 Μ. ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΞΕΤΕ ΣΤΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΟΤΙ 17 ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΕΙ ΠΑΡΑ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΩΣ ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟΙ ΔΡΟΜΟΙ. ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ. ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ. ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ Β΄ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΕΙΤΑΙ ΔΙΑΚΑΙΩΜΑ ΔΟΜΗΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΠΑΡΟΔΙΟΥΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ??? ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΠΟΤΕ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΑΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΙ ΔΡΟΜΟΙ. ΤΟ ΠΙΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΕΙΑΣ. ΟΛΑ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΝ . ΚΑΙ ΟΙ ΔΗΜΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ??? ΑΠΛΩΣ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΟΥΝ. ΒΑΡΕΘΗΚΑΜΕ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ. ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ Ο ΕΝΦΙΑ ΖΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕΙ. ΠΑΝΤΩΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΜΗΝΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ . ΝΑ ΔΟΘΕΙ ΠΑΡΑΤΑΣΗ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ.

Δημοτικοί οδοί Α και Β ακόμα και ο ορισμός αυτών δείχνει τη κατεύθυνση στο σύνολο του νόμου …. σταματήστε πριν είναι αργά.

Με το άρθρο 14 του Κεφαλαίου Α προβλέπεται ότι οι δημοτικές οδοί που καθορίζονται με προεδρικό διάταγμα μετά από ενέργειες του Υπουργείου Περιβάλλοντος διακρίνονται σε δύο κατηγορίες: Δημοτικές οδοί κατηγορίας Α (πχ οδοί προ 1923) που παρέχουν δικαίωμα προσώπου για τη δόμηση σε παρόδια γήπεδα εφ’ όσον έχουν πλάτος τουλάχιστον έξι (6) μέτρα και λοιπές Δημοτικές οδοί κατηγορίας Β ελάχιστου πλάτους 5μ που δεν παρέχουν δικαίωμα προσώπου στα υπόλοιπα παρόδια γήπεδα. Παρατηρήσεις:
– εσφαλμένα στο ορισμό αναφέρεται ότι παρέχουν δικαίωμα προσώπου μόνο σε οργανωμένους υποδοχείς αφού παρέχουν πρόσωπο σε μία σειρά από χρήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 28 παρ. 3 του Νομοσχεδίου..
– Δίνεται περιττή επαναλαμβανόμενη έμφαση στον ορισμό ότι οι Δημοτικοί οδοί Β θα εξυπηρετούν & θα δίνουν δικαίωμα προσώπου τους οργανωμένους υποδοχείς σαν να είναι αυτοσκοπός. Σύμφωνα με το ΣΤΕ οι δημοτικοί οδοί που αναγνωρίζονται πρέπει έστω και κατά τμήμα τους ή κατά τη μία κατεύθυνση να ενώνουν απαραιτήτως κοινόχρηστους χώρους ή σημεία προορισμού, ενώ τα εν λόγω τμήματα τους που διέρχονται εντός υδατορέματος πρέπει να εξαιρούνται. Αρκεί να πάτε σε μία περιφέρεια για να δείτε πόσα λίγα τμήματα υδατορεμάτων είναι οριοθετημένα και πρέπει να προηγηθεί η οριοθέτηση τους πριν εκδοθεί το πδ καθορισμού των οδών.
– Με τον χαρακτηρισμό/καθορισμό όλων των δημοτικών οδών ως Α ή Β προκύπτει λογικά ότι αυτόματα θα κηρύσσεται απαλλοτρίωση/δέσμευση σε όλα τα παρόδια γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε δημοτικές οδούς και δεν έχουν το απαιτούμενο πλάτος. Ωστόσο δεν περιγράφεται η διαδικασία με την οποία θα συντελείται η εν λόγω απαλλοτρίωση και επομένως πως θα διασφαλίζεται η διάνοιξη των εν λόγω οδών σε κάθε γήπεδο, αλλώς οι δεσμεύσεις αυτές θα αίρονται στην πράξη ή κατόπιν δικαστικής απόφασης σε περίπτωση μη αποζημίωσης σε εύλογο χρόνο τινάζοντας τον σχεδιασμό στον αέρα, αφού άλλωστε περιορισμένη θα είναι η χρησιμότητα των παρόδιων ιδιοκτητών των οδών Β χωρίς δικαίωμα δόμησης αλλά και των παρόδιων ιδιοκτητών των οδών Α αφού θα έχουν περιορισμένο δικαίωμα δόμησης (αφού ο κανόνας αρτιότητας αυξάνεται με το άρθρο 28).
– ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΗ Η ΔΙΑΠΛΑΤΥΝΣΗ όπως ισχύει σε πολλές περιοχές που δεν επιτρέπονται από ισχύοντα προεδρικά διατάγματα στα νησιά να διαπλατύνονται οι οδοί (καταστρέφοντας τις ξηροληθιές που τις προστατεύει και η αρχαιολογία…). Επίσης το ΣΤΕ σε αποφάσεις του έχει απαγορεύσει ακόμα να και την διαπλάτυνση σε αναγνωρισμένη οδό προ 1923.
– Οι κατά κανόνα προϋποθέσεις δόμησης του άρθρου 28 αλλά και πολλές κατά παρέκκλιση προϋποθέσεις δόμησης του άρθρου 34 απαιτούν πρόσωπο σε επαρκώς διανοιγμένες οδούς πλάτους Α ή Β που θα έχουν καθοριστεί με διαδικασία πδ και θα έχει διαπιστωθεί η διάνοιξη με Απόφαση Συντονιστή Αποκεντρωμένης. Τι θα ισχύει μέχρι τότε? Δεν προκύπτει καν ότι οι υπάρχοντες ελάχιστοι αναγνωρισμένοι κύριοι δημοτικοί/κοινοτικοί οδοί αγνώστου πλάτους καθώς και τα αναγνωρισμένα τμήματα αναγνωρισμένων οδών έμπροσθεν ιδιοκτησιών ότι περιλαμβάνονται μεταβατικά στις οδούς Α. Οι αναγνωρισμένοι δημοτικοί οδοί προ 1923 (επί της ουσίας τμήματα τους έχουν αναγνωριστεί) δεν θα κτίζουν καθώς δεν προβλέπονται στις παρέκκλισεις του άρθρου 34. Μετά την ψήφιση του προτεινόμενου νομοσχεδίου όπου κανένα γήπεδο δεν θα είναι άρτιο και οικοδομήσιμο κατά κανόνα, θα κτίζουν κατά παρέκκλιση μόνο οι κύριες κοινοτικές/δημοτικές οδοί που έχουν αναγνωριστεί με πολεοδομικό ΦΕΚ νομάρχη και ενώνουν οικισμούς & μόνο για κατοικίες (διότι μόνο αυτές συμπεριλαμβάνονται στις παρεκκλίσεις).
– Οι λοιποί αγροτικοί δρόμοι ιδιοκτησίας του Δήμου παραμένουν για αγροτικές εκμεταλλεύσεις χωρίς να είναι απαραίτητα Α ή Β? Δεν προβλέπονται άλλες δημοτικοί οδοί πλην των Α ή Β που έχουν κάποια δυνατότητα δόμησης. Εάν δεν συμπεριληφθούν στις Α και Β προφανώς θα ανήκουν απλά στην κυριότητα του Δήμου και θα έχουνε απλά χρησιμότητα πρόσβασης και καμία άλλη πολεοδομική δυνατότητα.
– Δεν συμπεριλαμβάνονται κατ΄ανάγκη στις οδούς Α ή Β οι κοινόχρηστοι χώροι που λαμβάνονταν υπόψη στο πδ. 24-5-85 και που αναφέρονται στο Εγγρ. ΔΟΚΚ 1256/05.
– Δεν υπάρχει χρονικός ορίζοντας για όλες αυτές τις διαδικασίες όπως πάντα. Υποτίθεται ότι θα χαρακτηριστούν οι οδοί με τα Τοπικά Χωρικά Σχέδια που υπάρχει πιθανώς η χίμαιρα ότι θα τα κάνουν σε 2-3 χρόνια σε όλη την Ελλάδα, μετά από γνωματεύσεις δυσκίνητων υπηρεσιών & συμβουλίων & διαδικασιών. Ωστόσο αυτή η αισιοδοξία δεν είναι βάσιμη. Εδώ το Μάτι που έχει γίνει πρώτη πρωτεραιότητα έχουν περάσει ήδη 2 χρόνια και είναι ακόμα σε διαβούλευση το Ειδικό Χωρικό Σχέδιο και προτείνεται πάλι η διάνοιξη οδών που θα δούμε πως & πότε θα υλοποιηθούν. Εάν δεν επιτρεπόταν κατ’ εξαίρεση οι κατ’ εξαίρεση διατάξεις για τα πυρόπληκτα καμία άδεια δεν θα είχε εκδοθεί. Η χρονοβόρα διαδικασία της έγκρισης και εφαρμογής του πλάτους των οδών Α & Β καθώς και των Τοπικών Χωρικών Σχεδίων με παράλληλο το σταμάτημα της υφιστάμενης νόμιμης εκτός σχεδίου δόμησης θα έχει ως συνέπεια την άμεση μετατροπή της υφιστάμενης νόμιμης εκτός σχεδίου δόμησης σε νέας εποχής αυθαίρετης δόμησης (χωρίς καμία έγκριση αρχαιολογίας/δασαρχείου, κανένα έλεγχο υποχρεωτικών αποστάσεων & υλοποιύμενης δόμησης από υπηρεσίας δόμησης, καμίας καταβολής εισφοράς και φόρου κλπ).
Συμπεραίνεται από τα ανωτέρω πως η εν λόγω διαδικασία καθορισμού των οδών πρόκειται για μία μακρόχρονη ατελέσφορη διαδικασία χωρίς ξεκάθαρους κανόνες για τον καθορισμό δημοτικών οδών Α & Β (επιλογή των μελετητών και πολιτική απόφαση του Υπουργείου), χωρίς να έχουν ληφθεί υπόψη όλες οι παράμετροι (πχ ΣΤΕ για ρέματα & μη δυνατότητα διαπλάτυνσης οδών προ 1923 κλπ) & με υπερβολικά αισιόδοξη διάθεση για την διάνοιξη των οδών στο απαιτούμενο πλάτος και χωρίς μεταβατικές διατάξεις δόμησης μέχρι τότε που εν τέλει θα επιφέρουν μία νέα εποχή αυθαίρετης δόμησης.

Ζητάμε την ΑΠΛΟΥΣΤΕΥΣΗ του χαρακτηρισμού των δημοτικών οδών. Την αποκέντρωση της διαδικασίας σε τοπικό ή δημοτικό επίπεδο και την άμεση απεικόνιση των δημοτικών οδών από το εθνικό κτηματολόγιο.

Σωματείο οικοδομών Σίφνου

Ειλικρινα απορω ποιος νοσηρος εγκεφαλος συνελαβε την ιδεα να μη μπορει καποιος να χτισει αν εχει αγροτεμαχιο 4-8-20 στρεμματων που βλεπει σε δρομο κατηγοριας Β! Ισα-ισα , μια κατοικια ενοχλει λιγοτερο και οι ιδιοκτητες της ζουν καλυτερα και ποιοτικα οταν ειναι μακρια απο δρομους εντονης οχλησης ( κατηγοριας Α).Οσο για το ελαχιστο πλατος 6μ,οποιος εχει ελαχιστη γνωση της Ελληνικης πραγματικοτητας , αυτο δεν προκειται να επιτευχθει ποτε.Αν αποφασισατε να καταστρεψετε τον μεσο Ελληνα και να καταργησετε την ιδιοκτησια καντε το με εναν εντιμο τροπο και οχι με τερτιπια που προσβαλλουν και προκαλουν.

Να καθορισθεί η διαδικασία διάνοιξης/διαπλάτυνσης υφιστάμενου δημοτικού δρόμου από τον καλλικρατικό Δήμο σε εύλογη προθεσμία, προκειμένου να περνάει ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, Πυροσβεστικό όχημα και προφανώς το ΙΧ του αποκλειομένου στον πολιτισμό, λόγω των διαθέσεων του γείτονα που έχει ένα μη άρτιο και οικοδομήσιμο οικοπεδάκι. Διαφορετικά
ο εμποδιζόμενος δεν μπορεί να πάει ούτε στο γιατρό.

Πρόταση : Οδοί που προϋφίστανται του έτους 1923,να χαρακτηριστούν ως δημοτικές οδοί Κατηγορίας ‘’Α’’, ανεξαρτήτου πλάτους.
Επίσης να δημιουργηθεί ηλεκτρονικό μητρώο χαρακτηρισμού όλων των οδών.

Σε περίπτωση 2 γηπέδων εκατέρωθεν υφιστάμενου δρόμου πλάτους 4 μέτρων , να αρκεί η παραχώρηση 1 μέτρου από μια εκ των δύο όμορων ιδιοκτησιών, ώστε να επιτευχθεί οικοδομησιμότητα τού συγκεκριμένου γηπέδου, λόγω απόστασης 3 μέτρων από τον άξονα του δρόμου, για τις περιπτώσεις των οδών κατηγορίας Α. και επίσης η παραχωρούμενη επιφάνεια να προσμετράται στο εμβαδόν τού γηπέδου

ΝΑ ΔΩΣΕΤΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΥ ΕΝΟΣ ΔΡΟΜΟΥ ΩΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ. ΤΟ ΛΕΕΙ ΚΑΙ Η ΛΕΞΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ. Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΝΑ ΕΠΙΚΥΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙΣ ΕΔΩ. ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΥΠΥΡΓΕΙΑ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΙΚΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ Κ.Λ.Π. Κ.Λ.Π.
ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΤΕ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΖΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΟΙ ΔΙΑΠΛΑΤΥΝΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ ΑΥΤΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΝΑ ΒΑΖΕΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΡΑΗΗ ΣΤΑΘΕΡΗ ή ΑΠΛΗ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ – ΑΚΡΗ ΤΗΣ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗΣ ΑΣΦΑΛΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΙ ΟΥΤΕ ΠΟΝΤΟ.
ΑΥΤΟ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΣΩΣΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ ΤΟΣΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΜΙΑΣ ΑΔΕΙΑΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ ΟΣΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΦΑΤΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΡΕΥΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ. ΤΟ ΙΔΙΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ. ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ Η ΕΚΔΟΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΒΡΕΙΤΕ ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΟΜΙΜΟ ΤΡΟΠΟ. ΑΠΛΟΠΟΙΕΙΣΤΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ. ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΕΧΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ.

Θα ήταν χρήσιμο να διευκρινιστεί αν τα υπό θεσμοθέτηση ΓΠΣ ΣΧΟΟΑΠ έχουν την δυνατότητα χαρακτηρισμού οδών στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων τους

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΤΟΣ 2023 ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΣΤΕ ΜΕ ΟΡΟΣΗΜΟ ΤΟ ΕΤΟΣ 1923. ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΑΣΕΙ ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ. ΤΡΑΓΙΚΟ……… ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ. ΕΛΛΑΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ.
ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΟΥΝ ΩΣ ΚΟΙΝΟΧΡΗΣΤΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΑΓΡΟΤΙΚΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ( ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ
ΙΔΙΩΤΙΚΟΥΣ ) ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΣΧΕΤΙΚΗ ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΔΗΜΩΝ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΚΡΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ.
ΕΠΙΣΗΣ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΝΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΕ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΟΡΥΦΕΣ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΤΩΝ ΟΙΚΙΣΜΩΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΔΗΜΟ ΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΤΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΩΣΤΕ ΠΕΡΑΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗΣ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΕΣ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΓΣΑ 87 ΔΙΟΤΙ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΧΡΟΝΙΕΣ ΑΣΑΦΕΙΕΣ. ΑΠΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ.
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΜΩΣ ???

Σημαντικο είναι να γινει πρωτα εναρμόνιση των οδων του ΠΔ/24-5-85 για την εκτος σχεδίου δόμηση, με τις οδούς του ΠΔ-209/98.
παράδειγμα : Άλλο η αγροτική και η δημοτική οδός για το ΠΔ/24-5-85 και αλλο για την εφαρμογή του ΠΔ-209/98.

Να προστεθεί νέα παράγραφος που θα προβλέπει ότι: Σε περιοχές ειδικών καθεστώτων (όπως εντός αρχαιολογικής αδόμητης ζώνης προστασίας και περιοχές natura) να μπορούν να χορηγηθούν εγκρίσεις και άδειες δόμησης σύμφωνα με τις προγενέστερες του ανωτέρω χαρακτηρισμού διατάξεις, στα ακίνητα η στα τμήματα των ακινήτων που είναι άρτια και οικοδομήσιμα εφόσον αυτά εμπίπτουν εντός ζώνης 50μ από τον άξονα δημοτικών οδών κατηγορίας Α.

Να προστεθεί νέα παράγραφος που θα προβλέπει ότι: Σε περιοχές ειδικών καθεστώτων (όπως εντός αρχαιολογικής αδόμητης ζώνης προστασίας και περιοχές natura)να μπορούν να χορηγηθούν εγκρίσεις και άδειες δόμησης σύμφωνα με τις προγενέστερες του ανωτέρω χαρακτηρισμού διατάξεις,στα ακίνητα η στα τμήματα των ακινήτων που είναι άρτια και οικοδομήσιμα εφόσον αυτά εμπίπτουν εντός ζώνης 50μ από τον άξονα δημοτικών οδών κατηγορίας Α.

Ζητάμε κατά προτεραιότητα :
1. από τους κ. βουλευτές Κυκλάδων να μην ψηφίσουν το παρόν σχέδιο νόμου και να ζητήσουν την απόσυρσή του
ως καταστροφικό για τις τοπικές κοινωνίες, την περιουσία των πολιτών
2. από την ΠΕΔ, την ΚΕΔΕ, τον Δικηγορικό Σύλλογο Σύρου, τους μηχανικούς της Τήνου και γενικά όλους τους φορείς να ζητήσουν παράταση της δημόσιας διαβούλευσης έως 31.10.2020 όπως είχε ζητηθεί με το υπ’ αριθμ πρωτοκόλλου 8340/31.08.2020 έγγραφο του Δημάρχου Τήνου προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος και
Ενέργειας..
3. Διαφορετικά να γίνουν δεκτές όλες οι παρακάτω τροποποιήσεις επί των άρθρων :
Κρίνεται αναγκαίο να εντάσσονται και να αναγνωρίζονται οι οδοί που εξυπηρετούν τις κάθε είδους
ανάγκες οδικών μετακινήσεων ενός δήμου ή δημοτικής ενότητας που συνδέουν οικισμούς,
οργανωμένους υποδοχείς, κοινοχρήστους χώρους και σημαντικά τοπόσημα. Τέτοιοι οδοί υπάρχουν μέχρι σήμερα και χρησιμοποιούνται . Έχουν διανοιχτεί με έξοδα υπηρεσιών του δημοσίου, των
δήμων, των κοινοτήτων, της νομαρχίας και ορισμένοι από αυτούς βρίσκονται εντός αιγιαλού. Το
σύνολο των νομιμοποιητικών εγγράφων τους δεν υπάρχει καθώς έχει παρέλθει τουλάχιστον 15ετία
από τη δημιουργία τους.
Επίσης, φαίνεται πως οι Δημοτικοί οδοί εξακολουθούν να διαφοροποιούνται ως έννοια από τους
επαρχιακούς ή τους εθνικούς, ενώ δεν είναι ξεκάθαρη η υπόσταση των «αγροτικών οδών», που
προϋφίστανται του έτους 1923 στην εκτός εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου περιοχή .
Στην Παρ 5 αναφέρεται πως «Οι δημοτικές οδοί που καθορίζονται εφεξής πρέπει να έχουν πλάτος
τουλάχιστον έξι (6) μέτρα, αν είναι κατηγορίας Α και πέντε (5) μέτρα, αν είναι κατηγορίας Β…»,
ενώ σύμφωνα με την παρ 3α « Οδοί που προϋφίστανται του έτους 1923 στην εκτός εγκεκριμένου
ρυμοτομικού σχεδίου περιοχή, εκτός των οριοθετημένων οικισμών και εκτός των οικισμών που
προϋφίστανται του 1923 μπορούν, με το ίδιο διάταγμα και την ίδια διαδικασία, να χαρακτηρίζονται
ως δημοτικοί οδοί κατηγορίας Α…»
Η έννοια της «αγροτικής οδού» σύμφωνα με το π.δ. 421 Α/ 25-28.11.1929, στο άρθρο 4 περιγράφεται ως «οι οδοί που συνδέουν τα χωριά με την κτηματική τους περιφέρεια» . Για κάθε τόπο ξε-
χωριστά, και για τις Κυκλάδες συγκεκριμένα, οι οδοί αυτοί έχουν ιδιαίτερη μορφολογική και γεωμετρική ταυτότητα. Είναι συνήθως μικροί σε πλάτος από 1,00 μ έως 3,00 μ., με ξερολιθιές εκατέρωθεν για τον προσδιορισμό του περάσματος.
Με την τροποποίηση που αναφέρεται στο άρθρο αυτό, δεν θα μπορεί να υπάρξει, στις Κυκλάδες,
γήπεδο με πρόσωπο σε οδό πλάτους μεγαλύτερο των 6 ή 5 μέτρων.
θα πρέπει λοιπόν, στο άρθρο αυτό να ληφθεί υπόψη η γεωμετρική κλίμακα και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όλων των οδών των προϋφιστάμενων του έτους 1923 ανά την Ελλάδα, και να υπάρξει η
πρόβλεψη πως οι οδοί που προϋφίστανται του έτους 1923 στην εκτός εγκεκριμένου ρυμοτομικού
σχεδίου περιοχή, εκτός των οριοθετημένων οικισμών και εκτός των οικισμών που προϋφίστανται του 1923, είτε μπορεί σύμφωνα με την παρ 3α να χαρακτηρίζονται ως δημοτικές οδοί κατηγορίας
Α, είτε όχι, να συνεχίσουν να παρέχουν δικαίωμα δόμησης σε παρόδια γήπεδα, εφ’ όσον έχουν πρόσωπο μήκους 25 μέτρα και πλάτος ως υφίσταται.
Στις Κυκλάδες και συγκεκριμένα στην Τήνο, ακόμα και το επαρχιακό ή το Δημοτικό οδικό δίκτυο
ίσως δεν έχουν το αναγκαίο περιγραφόμενο πλάτος στο σύνολό τους που δίνει τη δυνατότητα οικοδομησιμότητας στα παρόδια γήπεδα. Θα πρέπει κατά την άποψή μας , να υπάρξει η πρόνοια , για
την ύπαρξη του δικαιώματος δόμησης σύμφωνα με το υφιστάμενο πλάτος της οδού.
Τέλος θα πρέπει να γίνει σαφής και να διευκρινιστεί η έννοια της λέξης εφεξής στην παρ 5. Εάν αναφέρεται στη χάραξη και υλοποίηση νέων οδών ή στον χαρακτηρισμό των υφιστάμενων σε δύο
νέες κατηγορίες Α και Β.
Στην Παρ 6 αναφέρεται πως «Είναι δυνατός ο χαρακτηρισμός δημοτικών οδών, με τις διαδικασίες που προβλέπονται στο παρόν άρθρο, ακόμη και προτού διαμορφωθούν το ελάχιστο πλάτος και τα λοιπά γεωμετρικά χαρακτηριστικά της παρ. 5, αλλά οι έννομες συνέπειες ως προς το δικαίωμα δόμησης που συναρτάται με την ύπαρξη προσώπου ενός γηπέδου επί των οδών αυτών, επέρχονται μόλις διαμορφωθούν το ελάχιστο πλάτος και τα λοιπά αναγκαία γεωμετρικά χαρακτηριστικά και
εκδοθεί σχετική διαπιστωτική πράξη του οικείου Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης ή του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας».
Σκιαγραφείται μια διαδικασία διαμόρφωσης του ελάχιστου πλάτος και των αναγκαίων γεωμετρικών χαρακτηριστικών, όμως θα πρέπει να είναι κατανοητός ο τρόπος της διαδικασίας αυτής , σύντομος και απλός και θα πρέπει να γίνει πρόβλεψη πως μετά την παραχώρηση λωρίδας γης το εν λόγω
γήπεδο δεν θα χάνει την αρτιότητά του

Οι αλλαγές που θα πραγματοποιηθούν με αυτό το άρθρο του νομοσχεδίου ΘΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΟ, ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΕΠΕΝΔΥΤΙΚΟ ΣΤΑΤΟΥΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ ΤΩΝ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΩΝ.
Με την ψήφιση του νομοσχεδίου, προκειμένου να είναι οικοδομήσιμα πολλά ακίνητα εκτός σχεδίου, θα πρέπει πρώτα οι δημοτικοί οδοί να είναι χαρακτηρισμένοι ως Κατηγορία Α με Προεδρικό Διάταγμα, κι αυτό αφού προηγηθεί η σύνταξη κατάλληλης μελέτης, εγκρίσεις από φορείς και έχουν διανοιγμένο πλάτος 6 μ! Δηλαδή, με την ψήφιση του προτεινόμενου νομοσχεδίου, θα κτίζουν κατά παρέκκλιση μόνο οι κύριες κοινοτικές/δημοτικές οδοί που έχουν αναγνωριστεί με πολεοδομικό ΦΕΚ νομάρχη και ενώνουν οικισμούς (ελάχιστοι σε όλη τη χώρα έχουν ΦΕΚ) & μόνο για κατοικίες. Δηλαδή σχεδόν κανένα γήπεδο δεν θα είναι άρτιο και οικοδομήσιμο κατά κανόνα!
Και για να υλοποιηθούν όλα τα παραπάνω προαπαιτούμενα είναι αδύνατον να υλοποιηθούν ακόμα και εντός 2 χρόνων, καθώς η διαδικασία αυτή είναι πάρα πολύ χρονοβόρα και απαιτείται να γίνει για την πλειοψηφία του οδικού δικτύου της χώρας. Το γεγονός αυτό θα οδηγήσει σε ΜΗ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΧΡΗΣΗΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ για τις περισσότερες περιπτώσεις ακινήτων και τελικά σε απαξίωση της πλειοψηφίας των γηπέδων.
Επιπλέον:
-Δεν είναι ξεκάθαρη η διαδικασία καθορισμούς των δημοτικών οδών Α και Β. π.χ. πώς θα γίνετε η επιλογή του μελετητή.
-Δεν έχουν ληφθεί υπόψη οι ιδιαιτερότητες περιοχών, όπως στα νησιά, όπου υπάρχουν προστατευόμενοι μικρού πλάτους οδοί από τον αρχαιολογικό νόμο ή ήδη έκδοθείσα Προεδρικά Διατάγματα και δεν είναι δυνατό να γίνει περαιτέρω διάνοιξη του πλάτους τους.
-Δεν έχει καθοριστεί η διαδικασία της κήρυξης της απαλλοτρίωσης/δέσμευσης σε όλα τα παρόδια γήπεδα που έχουν πρόσωπο σε δημοτικές οδούς και δεν έχουν το απαιτούμενο πλάτος, προκειμένου να επιτευχθεί το απαιτούμενο πλάτος των 6μ και πως θα διασφαλίζεται η διάνοιξη χωρίς να αφαιρείται η αρτιότητα των εν λόγω γηπέδων
-Δεν είναι ξεκάθαρο τι ισχύει για τους «αγροτικούς δρόμους», στην εκτός εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου περιοχή. Θα έχουν απλά χρησιμότητα πρόσβασης σε αγροτεμάχια και καμία άλλη πολεοδομική δυνατότητα;

Θα πρέπει να γίνει ηλεκτρονικό μητρώο δημοτικών δρόμων και μετά να αρχίσει η προσπάθεια του χαρακτηρισμού τους.
Επίσης, η κατηγοριοποίηση των οδών σε Α και Β θα μπορούσε να αναφέρεται μόνο στη χάραξη και υλοποίηση νέων οδών και όχι στον υφιστάμενων.

Είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ να προτείνονται τέτοιου είδος αλλαγές, εν μέσω τέτοιας οικονομικής κρίσης και συνθηκών πανδημίας, που θα επιφέρουν άμεσα ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΜΑ ΤΗΣ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΗΣ ΝΟΜΙΜΗΣ ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΟΜΗΣΗΣ, και της απαξίωσης της περιουσίας του 90% των Ελλήνων!
Σε συνέπεια όλων των ανωτέρω, έως ότου πραγματοποιηθούν οι παραπάνω διαδικασίες, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 14 ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΝΟΜΟΥ μέχρι την ολοκλήρωση και συμπλήρωση όλων των απαιτούμενων προδιαγραφών και προϋποθέσεων.

Οδοί που προϋφίστανται του έτους 1923 δεν υπάρχει λόγος να περνούν διαδικασία ΣΥΠΟΘΑ και έκδοσης Π.Δ. προκειμένου να χαρακτηριστούν ως δημοτικές κατηγορίας Α. Εφόσον κατοχυρώνεται ότι προϋπάρχουν της 16-4-1924, ημερομηνίας ισχύος του Νομοθετικού Διατάγματος του 1923 , με τα δικαιολογητικά που ήδη ισχύουν βάσει της πολεοδομικής νομοθεσία από 31-12-2003, θα πρέπει αυτοδικαίως να παρέχουν δικαίωμα προσώπου για τη δόμηση σε παρόδια οικόπεδα, ανεξαρτήτως πλάτους της οδού.
Το άρθρο 14 όπως διατυπώνεται όσον αφορά αυτό το σημείο, μπορεί να έχει τις εξής επιπτώσεις:
α/ Πολύχρονες και αναίτιες καθυστερήσεις για ιδιοκτήτες γης, με ουσιαστική ακύρωση του δικαιώματος δόμησης
β/. Επιχείρηση διαπλάτυνσης αγροτικών δρόμων και μονοπατιών από Δήμους, προκειμένου αυτά να αποκτήσουν το ελάχιστο πλάτος των 6 μ., με ανυπολόγιστες συνέπειες στο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον διαφόρων «ευαίσθητων» περιβαλλοντικά περιοχών.
Ο Νόμος θα πρέπει, μέσα στις αρχικές κατευθύνσεις του, να επιβάλει, με συγκεκριμένη προθεσμία, στη Δημόσια διοίκηση και τους υπεύθυνους του Πολεοδομικού και Χωροταξικού Σχεδιασμού, την καταγραφή και χαρτογράφηση των χαρακτηρισμένων δρόμων προϋφισταμένων του 1923 (καθώς και των άλλων υφιστάμενων νόμιμων κοινόχρηστων δρόμων) στο κτηματολόγιο και τα τοπικά πολεοδομικά σχέδια. Μέχρι τότε όμως, δεν είναι δυνατόν να ζητείται ο χαρακτηρισμός δρόμων που υφίστανται εδώ και 100 χρόνια.

Τ.Π.Σ. ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ στις ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΕΡΙΟΧΕΣ και ΣΧΕΔΙΟ ΓΕΝΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ στις Π.Ε.Χ. (σχόλιο που υποβλήθηκε και στο αρθρο 10)

1.ΣΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΤΠΣ, ΟΡΘΑ ΠΡΟΣΤΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ, ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ, «ΤΟ ΟΔΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ, τα μεταφορικά, τεχνικά και περιβαλλοντικά δίκτυα και υποδομές», Θα ήταν ορθότερο να διευκρινίζει ότι η διατύπωση ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ «ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ» ΔΙΚΤΥΑ ΚΑΙ ΥΠΟΔΟΜΕΣ, ενώ ειδικά για το οδικό δίκτυο είναι σκόπιμο να περιλαμβάνει τα μονοπάτια και τις ποδηλατικές διαδρομές και να προτείνει την λειτουργική ιεράρχηση των οδών και τον χαρακτηρισμό τους, σε αγροτικές δημοτικές, δασικές, διαδρόμους πεζοπορίας /ποδηλασίας, ιστορικά μονοπάτια κλπ καθώς και τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά ή άλλα τεχνικά στοιχεία κάθε κατηγορίας. Υπ’ αυτή την έννοια είναι αναγκαίος ο εμπλουτισμός των κατηγοριών του Αρ 14 και θα ήταν χρήσιμη η πρόβλεψη έκδοσης διευκρινιστικής ΥΑ (ίσως ΚΥΑ σε συνυπογραφή με τον Υπουργό Μεταφορών και Υποδομών), για την παροχή ενός πληρέστερου οδηγού, που θα παρέχει το πλαίσιο αυτής της εργασίας. Με την προτεινόμενη ΥΑ καλύπτεται ένα χρόνιο κενό στο θεσμικό οπλοστάσιο των κυκλοφοριακών μελετών που σήμερα περιορίζεται (α) σε προδιαγραφές οδοποιίας και (β) στην διοικητική κατάταξη του δικτύου (εθνική, επαρχιακή κλπ) και όχι στην λειτουργική (πρωτεύον, δευτερεύον, συλλεκτήριο κλπ), η οποία γινόταν με τα ΓΠΣ, αλλά μόνο στον αστικό και άμεσα περιαστικό χώρο. Επίσης σκόπιμο είναι να προβλεφθεί η έκδοση ΥΑ για τις προδιαγραφές της απαιτούμενης μελέτης η τεχνικής έκθεσης υποστήριξης της πράξης χαρακτηρισμού του οδικού δικτύου (ΠΔ του Αρ 14) ή να ενταχθεί στις προδιαγραφές του ΤΧΣ όταν ο χαρακτηρισμός γίνεται με το ίδιο ΠΔ.
ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ δηλ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡ 14 ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡ 8, ώστε να συμπεριλάβει όλο το ανωτέρω προτεινόμενο περιεχόμενο.

2.Η εργασία αυτή θα πρέπει να αφορά τις ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΧΡΗΣΕΩΝ (ΠΕΧ ΑΡΘ.10 ΠΑΡ.3Δ), τις ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ και ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ (ΠΕΔ Αρ10 παρ3.γ), όταν αυτές δεν πολεοδομούνται, ακόμα και τις ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ (ΠΕΠ και ΠΕΚ παρ.4), όπου αποσκοπεί στον έλεγχο της μη διάνοιξης οδικού δικτύου που δεν συνάδει με τον χαρακτήρα της περιοχής, αλλά τέλος και τους ΟΡΙΟΘΕΤΗΜΕΝΟΥΣ ΟΙΚΙΣΜΟΥΣ που δεν έχουν σχέδιο και επαρκή ρυμοτομία, όπου θα μπορούσε να προταθεί βελτίωση της οδικής υποδομής: πχ περιμετρική οδός, χώρος στάθμευσης εκτός οικισμού, διαπλάτυνση υφισταμένης βασικής οδού, διάνοιξη πρόσβασης στις ακτές κλπ. Πρόκειται για ρυθμίσεις που έχουν κατά καιρούς εισαχθεί στην πολεοδομική νομοθεσία αλλά δεν έχουν ενεργοποιηθεί επειδή υπήρξε ασάφεια ως προς τον τρόπο θεσμοθέτησης (αρχικά Νομάρχης) και υλοποίησης (ΝΔ.1923 ή απαλλοτρίωση). Σήμερα που αποδίδεται με το σν αυτό το αντικείμενο στο ΤΠΣ είναι ευκαιρία να βελτιωθούν οι παραλήψεις του παρελθόντος.

3.Το ΣΝ θα πρέπει λοιπόν ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΒΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ Ή ΤΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟ ΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ή των αναγκαίων διαπλατύνσεων, (στο Αρ 14), θέμα που μας οδηγεί σε μια γκάμα επιλογών για την εξασφάλιση του κοινόχρηστου χαρακτήρα των οδών, όπως η απαλλοτρίωση, η εθελούσια παραχώρηση (εν είδει αυταποζημίωσης), η επιβεβλημένη συνεισφορά των ευνοούμενων ιδιοκτησιών, είτε τέλος σε πιο καινοτόμες ιδέες όπως η αποζημίωση από τρίτους ωφελούμενους εμμέσως, η μετατροπή της δουλείας σε παραχώρηση, η ανάληψη του κόστους εφαρμογής παράλληλων οδικών έργων από υποψήφιους επενδυτές σε παρακείμενους «υποδοχείς» στο πλαίσιο εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Η ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΑΡ 14 ΤΟΥ ΣΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΡΚΩΣ ΜΕΛΕΤΗΜΕΝΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΩΦΕΛΕΙΑ / ΠΑΡΟΧΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΔΟΜΗΣΗΣ. Οι προσφερόμενες λύσεις παροχής δικαιώματος (α) δόμησης στους παρόδιους της Α κατηγορίας και (β) αποκλειστικής πρόσβασης στους υποδοχείς μέσω των οδών Β κατηγορίας, με μόνο κριτήριο τον ρόλο της οδού (τι συνδέει) και το ελάχιστο πλάτος αυτής (6 ή 5μ), μάλλον αποθαρρύνει την ολοκληρωμένη προσέγγιση κυκλοφοριακού και πολεοδομικού σχεδιασμού και ενέχει τον κίνδυνο να οδηγήσει σε νέες παρόδιες αναπτύξεις μετά από αποσπασματικούς και κατόπιν πιέσεων χαρακτηρισμούς, με Απόφαση του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης και όχι μετά από ολοκληρωμένη κυκλοφοριακή μελέτη σε επίπεδο τουλάχιστον Δημοτικής Ενότητας. ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΣΝ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΒΕΙ ΡΗΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΚΛΕΙΔΕΣ ΠΟΥ ΝΑ ΑΠΟΘΑΡΡΥΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ , πρόταση που συνάδει και με την σχετική Νομολογία του ΣτΕ

4. ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ το δικαίωμα δόμησης ΝΑ ΔΙΝΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΝΟΠΟΙΗΣΗ ΧΡΗΣΕΩΝ ΓΗΣ ΚΑΙ ΟΡΩΝ ΔΟΜΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΤΜΗΣΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΤΠΣ, Η ΕΠΣ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΥΧΟΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗ ΜΕΛΕΤΗ (που στο σν δεν είναι καν αναγκαία).

5. ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΙΣ ΖΩΝΕΣ ΠΕΧ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΖΟΥΝ ΕΝΤΟΝΕΣ ΤΑΣΕΙΣ Η ΠΙΕΣΕΙΣ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗΣ Η ΚΑΤΑΤΜΗΣΗΣ είναι σκόπιμο να αξιοποιηθεί το γεγονός ότι στο ΠΔ του ΤΠΣ ή ΕΠΣ θα υπάρξει επιστημονική υποστήριξη από συντονισμένη πολεοδομική και κυκλοφοριακή μελέτη ώστε να δοθεί η δυνατότητα οικοδόμησης μέσω του προσδιορισμού ενός ιδιότυπου «τρόπου ανάπτυξης» της ΠΕΧ με Ενδιάμεσο Βαθμό Πολεοδομικής Οργάνωσης χωρίς πλήρη πολεοδόμηση. Ενδεικτικές ονομασίες: ΠΕΧ-ΕΒΟ, κατ΄ αντιστοιχία με το ΕΠΕΒΟ των Επιχειρηματικών Πάρκων, ή απλούστερα Σχέδιο Ενδιάμεσης ή Γενικής Πολεοδομικής Οργάνωσης, / ΣΕΠΟ ή ΣΓΠΟ.
ΣΤΟΧΟΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ, που απλουστεύει μια παλαιότερη ιδέα γνωστή ως Super Block είναι αφενός Η ΈΓΚΑΙΡΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΖΗΤΗΣΗΣ σε παραθεριστική κατοικία ημιαγροτικού τύπου και η αποφυγή των προβλημάτων της «τυχαίας» ή /και αυθαίρετης εκτός σχεδίου κατάτμησης και δόμησης που ταλανίζουν τη Χώρα εδώ και δεκαετίες, αφετέρου Η ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ ΥΠΑΡΧΟΥΣΩΝ ΑΤΥΠΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΝ ΜΙΚΤΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ ΣΕ ΠΕΧ ΠΧ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΩΝ ΜΕ ΠΑΡΑΘΕΡΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ. Με το ΣΓΠΟ προσδιορίζονται οι επιτρεπόμενες συμβατές χρήσεις γης, οι όροι κατάτμησης και δόμησης, η οργάνωση του βασικού δικτύου μετακινήσεων και διαφυγής σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, αλλά και οι σχετικές υποδομές (πχ στάθμευση, ζώνες πυρασφάλειας, υποδομές διαχείρισης απορριμμάτων κλπ). Η αναγκαιότητα της πρότασης στο πλαίσιο του παρόντος σν που επιχειρεί την κατάργηση της γενικευμένης εκτός σχεδίου δόμησης είναι προφανής και ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΟΣΟ ΣΤΟΧΟΥΣ ΒΙΩΣΙΜΗΣ ΧΩΡΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΌΣΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ.

6.Εν κατακλείδι ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ τροποποίηση του Αρ 14 ώστε όταν η υπόδειξη και ο χαρακτηρισμός του οδικού δικτύου γίνεται από άλλη (πλην του ΤΠΣ) μελέτη, ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΣΧΕΘΟΥΝ ΆΜΕΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΑΡΟΔΙΑΣ ΔΟΜΗΣΗΣ αλλά μόνο όταν (α) η περιοχή έχει ενταχθεί σε ΠΕΧ (μέσω ΤΠΣ ή ΕΠΣ με μελέτη σε επίπεδο τουλάχιστον Δημοτικής Ενότητας) και (β) έχει εξασφαλιστεί η διάνοιξη της οδού ή έστω το κονδύλι των αναγκαίων απαλλοτριώσεων και ο επισπεύδων. Για την επεξεργασία των λεπτομερειών αυτής της πρότασης μπορεί να προβλεφθεί Η ΕΚΔΟΣΗ ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΠΔ/ΤΟΣ Η ΥΑ, το οποίο αφενός θα επεξεργαστεί αποτελεσματικούς και καινοτόμους τρόπους υλοποίησης του οδικού δικτύου και αφετέρου θα καταγράψει τις προϋποθέσεις για την παροχή αυτού του δικαιώματος ώστε να εξασφαλίζεται η δημόσια ωφέλεια, ευρύτερη χρησιμότητα και συνέχεια των οδικών αρτηριών, λαμβάνοντας υπόψη και τα συνταγματικά πλαίσια για τις υποχρεώσεις της υπό ανάπτυξη ιδιοκτησίας. Η μελέτη υποστήριξης αυτού το σχεδίου εντάσσεται ως υπο-κατηγορία στο Ρυμοτομικό Σχέδιο Εφαρμογής (ΡΣΕ) και θα απαιτηθούν τεχνικές προδιαγραφές και τιμολόγια ανάθεσης, αλλά είναι σκόπιμο στα ΕΠΣ (τουλάχιστον) να εκπονείται ταυτοχρόνως με το σχέδιο χρήσεων γης.

Πρόταση 1
Όσοι οδοί έχουν ήδη αποτυπωθεί και προταθεί από οποιοδήποτε γενικό σχεδιασμό (ΓΠΣ, ΣΧΟΑΑΠ κλπ) να χρειάζεται μόνο διαπιστωτική πράξη του υπουργού ή του συντονιστή αποκεντρωμένης διοίκησης για την κατηγοριοποίηση τους

Πρόταση 2
Οι υφιστάμενοι κτηματολογικοί δρόμοι (στα εγκεκριμένα και υπό έγκριση Κτηματολόγια) δεν χρειάζονται καθορισμό και μόνον να κατηγοριοποιούνται με διαπιστωτική πράξη του υπουργού η του συντονιστή αποκεντρωμένης διοίκησης.

Πρόταση 3
οι δημόσιοι δρόμοι που προβλέπονται στο Ιταλικό κτηματολόγιο Ρόδου, Κω και Λέρου να χρειάζεται μόνο διαπιστωτική πράξη του υπουργού η του συντονιστή αποκεντρωμένης διοίκησης για την κατηγοριοποίηση τους.

Πρόταση 4
Οι δρόμοι που έχουν κατασκευαστεί συντηρούνται από τους ΟΤΑ και που έχουν δοθεί εκ των πραγμάτων σε κοινή χρήση εδώ και πολλά έτη να μπορούν να κατηγοριοποιούνται με διαπιστωτική πράξη του υπουργού η του συντονιστή αποκεντρωμένης διοίκησης και κατά τοπικά διαμερίσματα.

Πρόταση 5
Για τα νησιά, πλην Κρήτης και Ευβοίας να εξαιρεθούν κατά παρέκκλιση για υφιστάμενους δρόμους τα πλάτη των οδών να είναι 4 μ. για Α και 3.5 μ. για Β

είναι τραγικό να χαρακτηριζουμε ένα δρομο με βαση τη ειχε υποθει σε συμβολαιο πριν εκατο χρονια. η διαδικασια χρειάζεται απλούστευση . ο δημοτικός δρόμος θα πρπει να χαρακτηριζεται με απόφαση δημοτικού συμβουλίου ακολουθώντας τη διαδικασία των κανονιστικών αποφάσεων. οι περιφερειακοι δρόμοι με απόφαση της περιφέρειας και οι υπόλοιποι θα χαρακτηριζονται απο το υπουργείο . επίσης ρητή αναφορά οτι κατα την κατασκευή νεων δρόμων δεν χάνουν αρτιότητα τα ακίνητα που διασχίζει ο δρόμος αλλά επιπροσθέτως εχουν μπόνους δόμησης ώστε να γίνονται ευκολότερα παραχωρήσεις γης .

Με τη θέσπιση του χαρακτηρισμού δημοτικών οδών (συμπεριλαμβανομένου του ειδικότερου ορισμού τους, των κριτηρίων κατηγοριοποίησής τους, καθώς και της σχετικής διαδικασίας, των μέσων και των αρμόδιων αρχών), επιχειρείται η απαλοιφή μίας σημαντικής αδυναμίας του νομικού πλαισίου. Προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι μέχρι σήμερα, 65 χρόνια μετά τη δημοσίευση του τροποποιούμενου νόμου, δεν έχει γίνει αυτή η θέσπιση, με την ύπαρξη των δημοτικών οδών σε εκτός σχεδίου περιοχές να κρίνεται παρεμπιπτόντως από την αρμόδια πολεοδομική αρχή στις περιπτώσεις έκδοσης οικοδομικής άδειας. Επιπρόσθετα επιχειρείται μία θετική τομή με την κατηγοριοποίηση των δημοτικών οδών σε δύο κατηγορίες (Α και Β) και η αποσύνδεση της κατηγορίας Β από τη δυνατότητα δόμησης των παρόδιων οικοπέδων.
Επί της αρχής, πρόκειται για μια ιδιαίτερα θετική αλλαγή, καθώς όχι μόνο προσδιορίζεται μια άκρως απαραίτητη διοικητική ενέργεια, αλλά και επιπλέον, με την αποσύνδεση πρόσβασης και οικοδομησιμότητας αναμένεται να επέλθει περιορισμός στην περαιτέρω διάχυση της εκτός σχεδίου δόμησης (σε συνδυασμό και με τις προβλέψεις του κεφ. Γ του σχεδίου νόμου). Επίσης, η αλλαγή αυτή φαίνεται να εναρμονίζεται με την πρόσφατη νομολογία (ενδεικτικά, ΣτΕ 7μ. 665/2018, σκ. 13η). Ωστόσο, οι ειδικότερες προβλέψεις του παρόντος άρθρου χαρακτηρίζονται από πολλά προβληματικά σημεία:
(α) Δεν είναι σαφές εάν η κατηγοριοποίηση του δημοτικού οδικού δικτύου αφορά σε όλους τους τύπους περιοχών σύμφωνα με το πολεοδομικό καθεστώς τους. Εικάζουμε ότι οι συγκεκριμένες προβλέψεις αφορούν ειδικότερα τις δημοτικές οδούς σε περιοχές εκτός σχεδίου και θα ήταν σημαντικό να γίνει η σχετική διευκρίνηση.
(β) Δεν τίθεται ένα σαφές κατευθυντήριο πλαίσιο σχετικά με το ποιες οδοί θα ανήκουν σε κάθε μία από τις δύο κατηγορίες. Ορίζεται μόνο ότι: (1) οι ανάγκες των οδικών μετακινήσεων που αυτές οι οδοί εξυπηρετούν, αφορούν τις συνδέσεις μεταξύ πλήθους ανομοιογενών χωρικών οντοτήτων και συγκεκριμένα «οικισμών, οργανωμένων υποδοχέων, άλλων σημαντικών συγκεντρώσεων δραστηριοτήτων και μεγάλων εγκαταστάσεων, κοινοχρήστων χώρων, σημαντικών τοποσήμων», (2) οι δημοτ. οδοί κατηγορίας Β «συνδέουν οδούς κατηγορίας Α, ή επαρχιακές, ή εθνικές, με οργανωμένους υποδοχείς, και λειτουργούν ως δίοδοι που παρέχουν δικαίωμα προσώπου σε οργανωμένους υποδοχείς», (3) οι οδοί κατηγορίας Α και Β πρέπει αντιστοίχως να πληρούν ορισμένα τεχνικά κριτήρια πλάτους.
(γ) Με βάση τον παραπάνω ευρύ ορισμό των συνδέσεων που εξυπηρετούν οι δημοτικές οδοί και υπό την προϋπόθεση της συμμόρφωσης με τα παραπάνω τεχνικά χαρακτηριστικά πλάτους, αναμένεται ότι η πλειοψηφία των οδών θα υπαχθεί στην κατηγορία Α. Κάτι τέτοιο ανατρέπει τις προβλέψεις του υφιστάμενου νομικού πλαισίου. Συγκεκριμένα, το π.δ. της 24/31.05.1985 (άρθ. 1) προβλέπει έναν στενότερο ορισμό για τις εκτός σχεδίου δημοτικές οδούς, με βάση τις οποίες καθορίζεται η κατά κανόνα ή κατά παρέκκλιση αρτιότητα των γηπέδων, με κριτήριο τη διασύνδεση οικισμών μεταξύ τους ή με άλλες οδούς (γίνεται δε ειδικότερα η διάκριση ανάμεσα σε κυριότερη και λοιπές οδούς, προβλέποντας δικαίωμα δόμησης μόνο για την πρώτη). Επομένως το συγκεκριμένο άρθρο ουσιαστικά επεκτείνει το εύρος της οικοδομησιμότητας για τα εκτός σχεδίου γήπεδα, κάτι που έρχεται σε αντίθεση τόσο με τους σκοπούς του κεφ. Γ’ του σχεδίου νόμου περί περιορισμού της εκτός σχεδίου δόμησης όσο και με το εν γένει πολεοδομικό και περιβαλλοντικό κεκτημένο.
(δ) Σε συνάφεια με το παραπάνω, στα κριτήρια χαρακτηρισμού και κατηγοριοποίησης των δημοτικών οδών θα πρέπει να συμπεριληφθούν συνεκτικά κριτήρια χωροταξικού και πολεοδομικού χαρακτήρα, όπως άλλωστε έχει αναγνωριστεί και από τη νομολογία σχετικά με τον σχεδιασμό και τη διαχείριση του οδικού δικτύου (ενδεικτικά ΣτΕ 481/2019, 2486 & 2487/2006 Ολομ., 878/2012, 395/2014). Εξάλλου, δεν αποτελεί δείγμα ορθολογικής προσέγγισης και σωστής νομοθέτησης η παραπομπή σε κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις της διοίκησης -όπως κάνει η παρ. 8 του παρόντος άρθρου- για τον αναγκαίο προσδιορισμό ουσιωδών διατάξεων.
(ε) Η πρόβλεψη περί μη παροχής από τις οδούς κατηγορίας Β δικαιώματος προσώπου στα παρόδια γήπεδα πλην των οργανωμένων υποδοχέων έρχεται σε αντίθεση με τις αντίστοιχες προβλέψεις του άρθρου 28(3) του σχεδίου νόμου, σύμφωνα με το οποίο θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα τα οικόπεδα με πρόσωπο σε δημοτική οδό κατηγορίας Β που προορίζονται για συγκεκριμένες τουριστικές, εμπορικές, ειδικές, νοσοκομειακές και βιοτεχνικές χρήσεις.
(στ) Στο άρθρο δεν λαμβάνεται καμία πρόνοια σχετικά με την εξασφάλιση ολοκλήρωσης της προβλεπόμενης διαδικασίας χαρακτηρισμού των οδών. Εξαιτίας του μεγάλου χρονικού διαστήματος και του μεγάλου κόστους που θα απαιτηθούν για τη διαμόρφωση των υφιστάμενων οδών με βάση τα νέα τεχνικά χαρακτηριστικά (απαλλοτριώσεις, τεχνικά έργα), υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να καθιερωθεί άπαξ μία μακρά και πολλαπλώς προβληματική μεταβατική περίοδος που προβλέπεται στην παρ. 6.
(ζ) Τέλος, θα πρέπει να επισημανθεί ότι το προεδρικό διάταγμα του άρθ. 4 παρ. 3 (α) ν. 3155/1955 (όπως αντικαθίσταται) – με άλλα λόγια, το προεδρικό διάταγμα του χαρακτηρισμού οδών κατηγορίας Α, ο οποίος γίνεται ανεξάρτητα από την έγκριση ΤΧΣ ή ΕΠΣ – πρέπει να υποβληθεί σε ΣΠΕ. Πρόκειται για σχέδιο το οποίο, μέσω των διατάξεων περί «προσώπου», τροποποιεί, και μάλιστα εκτεταμένα, τις χρήσεις γης σε μία περιοχή.

• Ο χαρακτηρισμός των δημοτικών οδών κατά το άρθρο αυτό να γίνεται με Απόφαση Περιφερειάρχη,
• Να προστεθεί εδάφιο στο παρόν άρθρο ή στο αρθ 28 περί γενικών διατάξεων της εκτός σχεδίου δόμησης που να προβλέπει ότι μέχρι την κατηγοριοποίηση – χαρακτηρισμό των δημοτικών δρόμων κατά την έννοια των διατάξεων του αρθ. 14 του παρόντος Σ/Ν,οικοδομικές άδειες που έχουν εκδοθεί για κάθε χρήση, αναθεωρούνται και επεκτείνονται ως έχουν και στο προβλεπόμενο σε αυτές υφιστάμενο οδικό δίκτυο ανεξάρτητα αν αυτό είναι ή όχι χαρακτηρισμένο να μπορούν να εκδίδονται άδειες «εισόδου – εξόδου» ή κόμβων πρόσβασης προς τις αντίστοιχες ιδιοκτησίες κατά την κείμενη νομοθεσία.
• Να γίνει ειδική αναφορά στο Ιταλικό κτηματολόγιο της Δωδ/σου το οποίο είναι σε ισχύ, που να προβλέπει ότι υφιστάμενοι κτηματολογικοί δρόμοι πλάτους τουλάχιστο 4 μ. θεωρούνται δημοτικές οδοί Α κατηγορίας μέχρι να ενταχθούν στις νέες ρυθμίσεις κατά την έννοια των προβλέψεων του αρθ. αυτού.
• Στα πλαίσια της ιδιαιτερότητας του νησιωτικού τοπίου (ξερολιθιές κλπ) και επομένως των νησιωτικών πολιτικών να προσδιοριστεί ότι δρόμοι που εντάσσονται αρμονικά στο νησιωτικό περιβάλλον και έχουν πλάτος λιγότερο από 6 μ. (όπως για παράδειγμα συμβαίνει σε πολλά νησιά των Κυκλάδων και της Δωδεκανήσου), να παραμείνουν ως έχουν ως προς τη δυνατότητα δημιουργίας προσβασιμότητας – προσώπου πολύ δε περισσότερο όταν αυτοί είναι προϋφιστάμενοι του ’23. Επί πλέον να παρασχεθεί η δυνατότητα στη συνολική μελέτη που θα γίνει για το χαρακτηρισμό των δημοτικών οδών, να υπάρξουν και πλάτη δημοτικών οδών Α κατηγορίας μικρότερα από 6 μ. ειδικά για τις νησιωτικές περιοχές και ανάλογα με την ιδιαιτερότητα του τοπίου.

Η έννοια της αγροτικής οδού, αναγνωρισμένης ή μη ως προϋφιστάμενης του έτους 1923, για τις Κυκλάδες και τους μικρούς τόπους, ταυτίζεται με μικρές σε πλάτος οδούς από 1,00μ έως και 2,5μ μέγιστο πλάτος, που δεν έχουν τη δυνατότητα να εξυπηρετούν τις περισσότερες φορές τροχοφόρα,αλλά μόνο πεζούς. Με την τροποποίηση που αναφέρεται στο άρθρο αυτό, καταργείται πλήρως μετά
τη μεταβατική περίοδο των 2 ετών η δυνατότητα να χρησιμοποιούνται οι οδεύσεις αυτές, ως πρόσωπο για την οικοδόμηση γηπέδων δηλαδή καταργείται πλήρως η εκτός σχεδίου δόμηση για την κατοικία, που συνδέεται με αυτές και συνεπώς υποβαθμίζει κάθετα την αξία της μικρής γης.
Άποψή μας είναι ότι το άρθρο αυτό θα έπρεπε να λαμβάνει υπόψη την κλίμακα όλων των οδών των προυφιστάμενων του έτους 1923 ανά την Ελλάδα και να μην αγνοεί ορισμένες περιοχές, αυτό σημαίνει ισονομία. Πρέπει να εξεταστεί αναλυτικά η ειδική περίπτωση που αναφέρουμε

Δρόμοι προυφιστάμενοι του 1923 που συνδέουν ιστορικά τοπόσημα και χαρακτηρίζουν την τοπιογραφία μιας περιοχής να αναγνωρίζονται με το πλάτος που έχουν διότι έτσι προστατεύονται υπάρχουσες κατασκευές όπως στέρνες, πηγάδια, γεφυράκια, αιωνόβια δένδρα κλ.π.

Αιτιολόγηση προτάσεων που κάναμε σε προηγούμενο σχολιασμό μας
Σχεδόν σε όλη την Ε.Ε. οι δημοτικές οδοί χαρακτηρίζονται από τον ίδιο το Δήμο αφού αποτελούν ιδιοκτησία του και αυτός έχει την ευθύνη συντήρησής τους. Στη χώρα μας και πάλι «δένουμε» τα χέρια μόνοι μας αφού συνδέουμε την ύπαρξη μιας οδού με το δικαίωμα δόμησης και με το αν προϋφίσταται του 1923 δηλαδή ένα αιώνα πριν (!), λόγω αγκυλώσεων που προέρχονται από διάφορες «νομολογίες» όπως προειπώθηκε.
Με το παρόν ΣΝ απαιτείται η έκδοση ενός ολόκληρου Π.Δτοςκατόπιν ειδικής μελέτης για να χαρακτηρισθεί μια οδός ως δημοτική. Το γεγονός αυτό και πάλι θα επιφέρει σωρεία καθυστερήσεων και αγκυλώσεων σε πολλαπλά επίπεδα. Θεωρούμε ότι και αυτή είναι κλασική περίπτωση αρμοδιότητας που πρέπει να έχουν οι Περιφερειάρχες της χώρας με βάση την αρχή της εγγύτητας και επικουρικότητας με τους Δήμους. Το απαιτούν οι συνθήκες.
Επομένως προτείνουμε ο χαρακτηρισμός των δημοτικών οδών κατά το άρθρο αυτό να γίνεται με Απόφαση Περιφερειάρχη, όπως εξ’ άλλου γινόταν παλαιότερα με Απόφαση Νομάρχη.
Πλέον αυτού και μέχρι του νέου χαρακτηρισμού τους, θα δημιουργηθούν ζητήματα οικοδομησιμότητας των γηπέδων που έχουν πρόσωπο σε αυτές. Είναι κατά την κρίση μας ορθή η κατεύθυνση του παρόντος Σ/Ν για «συρρίκνωση» της εκτός σχεδίου δόμησης. Ωστόσο για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρξει ένα μεταβατικό στάδιο το οποίο δεν μπορεί να αφορά μόνο στις παρεκκλίσεις προσώπου.
Στα Δωδεκάνησα είναι γνωστό ότι είχε συνταχθεί από το 1923 κτηματολόγιο το οποίο είναι σε ισχύ μέχρι σήμερα. Εκεί υπάρχει καταγεγραμμένο το προϋφιστάμενο οδικό δίκτυο. Επί του δικτύου αυτού έχει εκδοθεί πολύ μεγάλο μέρος των μέχρι σήμερα οικοδομικών αδειών.
Σύμφωνα με το παρόν Σ/Ν οι προϋφιστάμενοι του 1923 δρόμοι μπορούν να χαρακτηρισθούν με τη διαδικασία που περιγράψαμε παραπάνω ως δημοτικές οδοί με δικαίωμα δόμησης εφόσον είναι πλάτους άνω των 6 μ.. Μέχρι τότε όμως διαφαίνεται ότι οι παρόδιες νομίμως υφιστάμενες ιδιοκτησίες που θέλουν να επεκταθούν δεν θα μπορέσουν να το κάνουν. Υπάρχουν επίσης πολλές ιδιοκτησίες στις οποίες οικοδομήθηκαν με νόμιμη άδεια ξενοδοχειακές, επαγγελματικές, βιοτεχνικές εγκαταστάσεις κλπ οι οποίες για να επεκταθούν ή να ανανεώσουν την άδεια λειτουργίας τους απαιτείται πλέον χαρακτηρισμός της οδού πρόσβασης και στη συνέχεια να λάβουν άδεια «εισόδου – εξόδου» ή κόμβου. Είναι ένα υπαρκτό πρόβλημα μεγάλης έκτασης το οποίο πρέπει να ρυθμιστεί άμεσα.
Προτείνουμε να προστεθεί εδάφιο στο παρόν άρθρο ή στο αρθ 28 περί γενικών διατάξεων της εκτός σχεδίου δόμησης που να προβλέπει ότι μέχρι την κατηγοριοποίηση των δημοτικών δρόμων κατά την έννοια των διατάξεων του αρθ. 14 του παρόντος Σ/Ν ή του χαρακτηρισμού οδών ως κοινόχρηστων χώρων, οικοδομικές άδειες που έχουν εκδοθεί για κάθε χρήση, αναθεωρούνται και επεκτείνονται ως έχουν και όπου απαιτείται μπορούν να εκδίδονται άδειες «εισόδου – εξόδου» ή κόμβων πρόσβασης προς τις αντίστοιχες ιδιοκτησίες κατά την κείμενη νομοθεσία. Η ρύθμιση αυτή είναι κρίσιμη τόσο για τα υφιστάμενα ειδικά κτίρια αλλά και εν μέρει για κατοικίες.
Επίσης θεωρούμε ότι πρέπει να γίνει ειδική αναφορά στο Ιταλικό κτηματολόγιο της Δωδ/σου το οποίο είναι σε ισχύ, που να προβλέπει ότι υφιστάμενοι κτηματολογικοί δρόμοι πλάτους τουλάχιστο 4 μ (τόσο είναι το μέσο πλάτος τους) θεωρούνται δημοτικές οδοί Α κατηγορίας μέχρι να ενταχθούν στις νέες ρυθμίσεις κατά την έννοια των προβλέψεων του αρθ. αυτού. Και η ρύθμιση αυτή θα επιλύσει πολλά προβλήματα κατά μείζονα δε λόγο όταν οι κτηματολογικοί δρόμοι είναι ήδη προς αιώνος θεσμοθετημένοι σε αντιδιαστολή με την υπόλοιπη χώρα.

Πέραν αυτού στα πλαίσια της ιδιαιτερότητας του νησιωτικού τοπίου (ξερολιθιές κλπ) και επομένως των νησιωτικών πολιτικών θεωρούμε ότι δρόμοι που εντάσσονται αρμονικά στο περιβάλλον και έχουν πλάτος λιγότερο από 6 μ. όπως για παράδειγμα συμβαίνει σε πολλά νησιά των Κυκλάδων και της Δωδεκανήσου, πρέπει να παραμείνουν ως έχουν. Επομένως πρέπει να παρασχεθεί η δυνατότητα στη συνολική μελέτη που θα γίνει για το χαρακτηρισμό των δημοτικών οδών, να υπάρξουν και πλάτη οδών μικρότερα από 6 μ. ειδικά για τις νησιωτικές περιοχές και ανάλογα με την ιδιαιτερότητα του τοπίου.

Γενικά η αναγνώριση της κατηγορίας στην οποία εντάσσεται κάθε δρόμος είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο θέμα για τους εμπλεκόμενους Μηχανικούς.
Σε ορισμένες περιπτώσεις η διαδικασία αναγνώρισης των δρόμων προ του 1923 μπορεί να διαρκέσει πάνω από πέντε χρόνια.
Οι αγροτικοί και δημοτικοί δρόμοι δεν είναι σαφώς αναγνωρισμένοι στις εκτός σχεδίου περιοχές.
Εχουν γίνει διανοίξεις απο την τοπική αυτοδιοίκηση ή και άλλους φορείς χωρίς πράξεις απαλλοτρίωσης.
Υπάρχουν παλαιά-ιστορικά -παραδοσιακά μονοπάτια τα οποία δεν έχουν αναγνωρισθεί εως σήμερα και σε μερικές περιπτώσεις έχουν χαθεί.
Δεν έχει διευκρινισθεί ποια είναι η αντιμετώπιση των δρόμων που απεικονίζονται στο κτηματολόγιο.
Για όλα αυτά και πολλά ακόμη που αντιμετωπίζουμε στην καθημερινή επαφή μας με τις διάφορες υποθέσεις, το νομοσχέδιο αυτό πρέπει να δώσει ορθές και σύντομες λύσεις. Πρέπει να σταματήσει ο απίστευτος κρατισμός στα απλά πράγματα, να εξορθολογισθεί η δημόσια διοίκηση, να αποκεντρωθούν αρμοδιότητες.
Η πρόβλεψη για δόμηση στους δρόμους κατηγορίας Β μόνο για τους υποδοχείς, σε κάθε περίπτωση είναι εσφαλμένη αφού αντιμετωπίζει διαφορετικά την μικρή από την μεγάλη ιδιοκτησία και επί πλέον αγνοεί την ιστορικότητα την μικροιδιοκτησίας στην χώρα μας.
Επί πλέον αγνοεί τα ιδιαίτερα παραδοσιακά χαρακτηριστικά πολλών περιοχών οι οποίες εξυπηρετούνται ακόμη και σήμερα με στενά παλαιά μονοπάτια.
Κυρίως στα νησιά με την εφαρμογή παρόμοιων προσεγγίσεων το δίκτυο των παλαιών μονοπατιών θα απαξιωθεί και η δόμηση θα περιορισθεί μόνο στους υποδοχείς, αλλάζοντας τα χαρακτηριστικά των νησιών αυτών.
Οι Δήμοι μπορούν να έχουν ένα σημαντικό ρόλο στην αναγνώριση και κατηγοριοποίηση των δρόμων με σκοπό να μειωθεί ο χρόνος που θα απαιτηθεί για τις σχετικές μελέτες.

Νίκος Ζαχαριάς
Αγρονόμος τοπογράφος Μηχανικός
Πολεοδόμος Μελετητής

Οι διατάξεις του άρθρου 14 συνιστούν επίσης θετική προσπάθεια ρύθμισης εκκρεμοτήτων που έχουν δημιουργηθεί στη δόμηση ιδιοκτησιών στις εκτός σχεδίου περιοχές. Είναι ωστόσο αδόκιμο να εισάγεται διάταξη σε έναν, μη πολεοδομικό και τόσο παλιό νόμο (ν. 3155/1955!!!!), όταν υπάρχει «παρόμοια» διάταξη στο ν.1337/1983 και συγκεκριμένα το άρθρο 24 (Δρόμοι προς τις ακτές), το περιεχόμενο του οποίου, έχοντας σαφή κριτήρια προστασίας τόσο του περιβάλλοντος όσο και της κοινοχρησίας του παράκτιου χώρου, θα μπορούσε να εμπλουτιστεί και συμπληρωθεί για τον υπόλοιπο χώρο της υπαίθρου-εκτός σχεδίου περιοχής.
Υπάρχουν ωστόσο κάποια σημεία που χρήζουν επανεξέταση. Ένα ελάχιστο πλάτος 6 μ. για δημοτικές οδούς Α κατηγορίας που παρέχουν δικαίωμα παρόδιας δόμησης δεν επαρκεί. Εγκυμονεί κινδύνους τόσο για τη διέλευση αυτοκινήτων, όσο και κύρια για την ασφάλεια πεζών και χρηστών των παρόδιων κτιρίων. Άστοχη επίσης η πρόβλεψη χαρακτηρισμού ως δημοτικών οδών Α κατηγορίας αυτών που προϋφίστανται του 1923 εκτός σχεδίου, «εκτός εγκεκριμένου ρυμοτομικού σχεδίου, εκτός των οριοθετημένων οικισμών και εκτός οικισμών που προϋφίστανται του 1923» καθώς υπάρχει αδυναμία αναγνώρισης των οδών αυτών.
Προβλήματα έχουν ήδη δημιουργηθεί με την οριοθέτηση των προ του 1923 οικισμών, που τελικά «ξαπλώθηκαν» συχνά πέρα από οποιοδήποτε σχετικό όριο.
Θα ήταν επίσης απαραίτητο να τεθούν προδιαγραφές για τις χρήσεις που θα επιτρέπονται στην παρόδια δόμηση. Η εξουσιοδότηση που παρέχεται (παρ. 8) αφορά Υπουργική Απόφαση καθορισμού προδιαγραφών και κάθε άλλου θέματος σχετικού «με το σχεδιασμό και τον χαρακτηρισμό δημοτικών οδών». Ζητήματα αυτής καθεαυτής της δόμησης δεν περιλαμβάνονται.

Μεχρι τωρα το ζητουμενο ηταν να οικοδομουνται ακινητα με προσωπο σε καθε μορφης οδο ή κοινοχρηστο χωρο.
Με την εφαρμογη του αρθρου αυτου, παρα πολλα Αρτια και Οικοδομησιμα γηπεδα-οικοπεδα Εκτος Σχεδιου, θα Χασουν την δυνατοτητα Δομησης τους.

Τι θα γινεται με τα οικοπεδα που δομουνται με τους ορους δομησης οικισμων κατω των 2000 κατ. (ΠΔ 24-4-85. ΦΕΚ 181Δ’/85) και εχουν προσωπο σε οδους Εκτος Σχεδιου; Θα ισχυει και για αυτα τα ακινητα.

Εαν πραγματικα θελετε να βαλετε περιοσμους στη Δομηση σταματηστε την κατατμηση Εκτος Σχεδιου και δωστε σε ολους τους Ιδιοκτητες ενα ευλογο χρονικο διαστημα μεχρι την ισχυ του Αρθρου αυτου Νομου για να μην χασουν την περιουσια τους.

Με πράξεις της διοίκησης υπάρχουν, στην εκτός σχεδίου περιοχή, χαρακτηρισμοί οδών, ως δημοτικές, βάση των οποίων έχουν εκδοθεί έννομες πράξεις, οι οποίες έχουν παράξει αποτελέσματα. Μετά την δημοσίευση του παρόντος αν οι οδοί αυτές δεν αναγνωριστούν ως δημοτικές οδοί κατηγορίας Α, αυτομάτως, τα παρόδια γήπεδα καθίστανται μη οικοδομήσιμα, με συνέπεια την διακριτική μεταχείριση εκ μέρους της πολιτείας μεταξύ ιδιοκτητών όμορων δομημένων και μη δομημένων γηπέδων, καθώς και την αδυναμία των ήδη δομημένων γηπέδων για ανέγερση προσθηκών σε περίπτωση που δεν έχει εξαντληθεί η επιτρεπόμενη δόμηση.

Για την αντιμετώπιση του παραπάνω προβλήματος προτείνεται η προσθήκη της επόμενης πρότασης στην παράγραφο 3.α. :

«Οδοί στην εκτός σχεδίου περιοχή, εκτός των οριοθετημένων οικισμών και εκτός των οικισμών, που με πράξεις της διοίκησης έχουν χαρακτηριστεί ως δημοτικές, προ της δημοσίευσης του παρόντος, κατατάσσονται στην κατηγορία Α.»

3.α) Η διαδικασία είναι αρκετά πολύπλοκη και ουσιαστικά προκρίνεται ο χαρακτηρισμός μέσω των ΤΠΣ/ΕΠΣ. Δηλαδή αν κάποιος δρόμος συνδέει σήμερα δυο οικισμούς θα πρέπει να χαρακτηριστεί με ΠΔ από τον Υπουργό, έπειτα από ειδική (?) μελέτη;
3.β) Οι δημοτικές οδοί κατηγορίας Β παρέχουν δικαίωμα δόμησης σε παρόδια γήπεδα εκτός της χρήσης κατοικίας, σύμφωνα με το άρθρο 28 παρ.3.
4. Τα ΕΠΣ μπορούν να χαρακτηρίζουν οδούς κατηγορίας Α και Β για την εξυπηρέτηση του σκοπού τους.
5. Αυτό ισχύει και για χαρακτηρισμό από τα ΤΠΣ/ΕΠΣ; Θα πρέπει δηλαδή στο πρόγραμμα δράσεων τους να προβλέψουν και διαπλατύνσεις οδών;

Αρθρο 14 (Νέο Χωροταξικό – Πολεοδομικό)
Σχεδιασμός και χαρακτηρισμός δημοτικών οδών – Τροποποίηση του άρθρου 4 του ν. 3155/1955

1. Στις ανάγκες οδικών μετακινήσεων να προστεθούν και οι συνδέσεις μεταξύ ιδιοκτησιών.
2. Η κατηγοροποίηση των δημοτικών οδών να διαμορφωθεί ως εξής : Η κατηγορία Α να περιλαμβάνει τις υφιστάμενες οδούς με ελάχιστο πλάτος 3μ, που προϋπάρχουν του έτους 2007 και εμφανίζονται στα χαρτογραφικά υπόβαθρα του Κτηματολογίου (2007-2009, δυνατότητα ελέγχου ύπαρξης τους). Η κατηγορία Β θα περιλαμβάνει τις νέες χαράξεις μετά την ημερομηνία έναρξης ισχύος του παρόντος νόμου, που θα συνδέουν τις οδούς κατηγορίας Α με τους οργανωμένους υποδοχείς.
3. Οι δημοτικές οδοί θα χαρακτηρίζονται ή θα καθορίζονται (νέες οδοί) μέσω της διαδικασίας των Τοπικών ή Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων.
4. Οι νέες δημοτικές οδοί (νέες χαράξεις) θα έχουν ελάχιστο πλάτος 6μ και 5μ. για την κατηγορία Α και Β αντίστοιχα.

Οι δημοτικές οδοί κατηγορίας Α, θα παρέχουν δικαίωμα προσώπου για δόμηση στις ιδιοκτησίες που πληρούν τις κατά κανόνα αλλά και τις κατά παρέκκλιση διατάξεις που ισχύουν έως σήμερα.
Μέσω των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων θα καθορίζονται και θα οργανώνονται οι περιοχές εκτός σχεδίου δόμησης (Π.Ε.Σ.Δ.), με κατάλληλα πολεοδομικά εργαλεία (χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ανταποδοτική συμμετοχή στην δημιουργία περιβαλλοντικού ισοζυγίου, διαμόρφωση νέας μορφής πρωτογενούς τομέα κλπ),