Το άρθρο 5 του ν. 4447/2016 αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 5
Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια
1. Τα Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια αποτελούν σύνολα κειμένων και διαγραμμάτων, με τα οποία προσδιορίζονται κατευθύνσεις σε εθνικό επίπεδο και, όπου απαιτείται, ρυθμίσεις, ιδίως, για:
α) Τη χωρική διάρθρωση και δομή του οικιστικού δικτύου της Χώρας,
β) τη χωρική διάρθρωση τομέων ή κλάδων παραγωγικών δραστηριοτήτων και γενικότερα τομέων ανάπτυξης εθνικής σημασίας,
γ) τη χωρική διάρθρωση δικτύων και υπηρεσιών τεχνικής και διοικητικής υποδομής,
δ) τη διαμόρφωση πολιτικής γης,
ε) την προστασία του πολιτιστικού και φυσικού τοπίου,
στ) τη χωρική ανάπτυξη και οργάνωση περιοχών του εθνικού χώρου που έχουν ιδιαίτερη σημασία από χωροταξική, περιβαλλοντική, αναπτυξιακή ή κοινωνική άποψη, όπως είναι ιδίως οι παράκτιες, οι νησιωτικές, οι ορεινές και προβληματικές περιοχές,
ζ) την προώθηση σχεδίων, προγραμμάτων ή έργων χωρικής ανάπτυξης μείζονος σημασίας ή/και διακρατικής, διαπεριφερειακής εμβέλειας.
Τα Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια συνοδεύονται από πρόγραμμα ενεργειών και προτεραιοτήτων, στο οποίο εξειδικεύονται οι απαιτούμενες για την εφαρμογή τους ενέργειες και δράσεις, το χρονοδιάγραμμα εκτέλεσής τους, καθώς και οι φορείς εφαρμογής τους.
2.α) Τα Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια εκπονούνται υπό την εποπτεία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Με κοινή απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας και των κατά περίπτωση αρμόδιων Υπουργών συνιστώνται επιτελικές επιτροπές συντονισμού και παρακολούθησης των εκπονούμενων πλαισίων, στις οποίες συμμετέχουν εκπρόσωποι του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και των κατά περίπτωση αρμόδιων Υπουργείων.
β) Κατά την εκπόνησή τους λαμβάνονται υπόψη η Εθνική Χωρική Στρατηγική, το Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης, το Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής και το Εθνικό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα, η Εθνική Πολιτική Μείωσης Κινδύνου Καταστροφών, οι διεθνείς, ευρωπαϊκές και εθνικές πολιτικές για την προστασία του περιβάλλοντος, καθώς και άλλα γενικά ή ειδικά προγράμματα εθνικής ή διαπεριφερειακής κλίμακας που επηρεάζουν σημαντικά τη διάρθρωση και ανάπτυξη του εθνικού χώρου, ιδίως στον τομέα, πεδίο ή τύπο περιοχής που αποτελεί, κατά περίπτωση, το αντικείμενο ρύθμισης κάθε Πλαισίου, καθώς και ενωσιακές πολιτικές και στρατηγικές που επηρεάζουν τη διάρθρωση και ανάπτυξή του.
3. α) Τα Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια υπόκεινται σε διαδικασία Στρατηγικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης και εγκρίνονται μαζί με τις στρατηγικές μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων με κοινή απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας και των κατά περίπτωση αρμοδίων Υπουργών. Οι διαδικασίες διαβούλευσης των Ειδικών Χωροταξικών Πλαισίων και των οικείων Στρατηγικών Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων είναι κοινές.
β) Το Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας του άρθρου 4 διατυπώνει γνώμη σχετικά με το περιεχόμενο των εκπονούμενων Ειδικών Χωροταξικών Πλαισίων εντός προθεσμίας ενός (1) μηνός από την υποβολή της σχετικής εισήγησης, από την αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Η άπρακτη πάροδος της ανωτέρω προθεσμίας δεν εμποδίζει την πρόοδο της διαδικασίας.
4. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας είναι αρμόδιο για την παρακολούθηση και αξιολόγηση της εφαρμογής των Ειδικών Χωροταξικών Πλαισίων. Για τον σκοπό αυτό, συντάσσονται ανά πενταετία εκθέσεις αξιολόγησης, στις οποίες αναφέρονται οι χωρικές επιπτώσεις, ο τρόπος εφαρμογής και τα πιθανά προβλήματα που παρουσιάστηκαν κατά την εφαρμογή τους.
Τα πορίσματα των ως άνω εκθέσεων γνωστοποιούνται στα καθ’ ύλην αρμόδια υπουργεία και λοιπούς αρμόδιους οργανισμούς και υπηρεσίες, προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους που αφορούν στην εφαρμογή των Ειδικών Χωροταξικών Πλαισίων.
Εκθέσεις αξιολόγησης μπορεί να συντάσσουν και τα κατά περίπτωση αρμόδια υπουργεία, τις οποίες κοινοποιούν στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη κατά την κατάρτιση των εκθέσεων αξιολόγησης αρμοδιότητάς του.
5. Τα Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια αναθεωρούνται ανά πενταετία, εφόσον προκύπτει τεκμηριωμένη ανάγκη προς τούτο από τις εκθέσεις αξιολόγησης. Πριν από την πάροδο της πενταετίας είναι κατ’ εξαίρεση δυνατή η τροποποίησή τους, με στόχο τη βελτίωση και επικαιροποίησή τους, προκειμένου:
α) να αντιμετωπιστούν ζητήματα που ανακύπτουν από την προώθηση ή εφαρμογή προγραμμάτων διεθνούς, ευρωπαϊκού, διασυνοριακού, διακρατικού ή διαπεριφερειακού χαρακτήρα,
β) να αντιμετωπιστούν εξαιρετικές ανάγκες από φυσικές ή τεχνολογικές καταστροφές και κινδύνους,
γ) να επέλθουν τυχόν ήσσονες αλλαγές που απαιτούνται για την επίτευξη των αποτελεσμάτων τους, εφόσον από τις εκθέσεις αξιολόγησης προκύπτει ότι η εφαρμογή τους δεν έχει οδηγήσει στα αποτελέσματα που επιδιώκονται,
δ) να προσαρμοστούν σε νομοθετικές τροποποιήσεις μεταγενέστερες της έγκρισής τους,
ε) να ενσωματώσουν προτάσεις μελετών Περιφερειακών Χωροταξικών Πλαισίων σχεδίων μέσω της ανάδρασης.
Τα Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια μπορούν να αναθεωρούνται σε κάθε περίπτωση μετά από την πάροδο επτά (7) ετών από την ημερομηνία, κατά την οποία η αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας ανέθεσε τη μελέτη, βάσει της οποίας συντάχθηκαν.
6. α) Σε περίπτωση κατά την οποία διαπιστωθούν αντιφάσεις μεταξύ των διατάξεων διαφορετικών Ειδικών Χωροταξικών Πλαισίων, συγκαλείται, κατόπιν αιτήματος του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας ή του Γενικού Γραμματέα Χωρικού Σχεδιασμού και Αστικού Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, το ΚΕ.ΣΥ.ΧΩ.Θ.Α., το οποίο διατυπώνει γνώμη σχετικά με τις διατάξεις που πρέπει να τροποποιηθούν, προκειμένου να αρθούν οι αντιφάσεις. Κατόπιν, τροποποιούνται τα αντίστοιχα Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια, στα σημεία που κρίθηκε απαραίτητο, σύμφωνα με τη διαδικασία με την οποία είχαν εγκριθεί.
β) Με κοινή απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας και του κατά περίπτωση συναρμόδιου Υπουργού, μπορεί να επέρχονται εντοπισμένες και μη ουσιώδεις μεταβολές σε εγκεκριμένα Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια, όπως διορθώσεις σφαλμάτων, αποσαφηνίσεις διατυπώσεων, εναρμόνιση κειμένων και διαγραμμάτων
7. α) Όπου στις διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας αναφέρονται τα «Ειδικά Πλαίσια Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης» (ΕΠΧΣΑΑ) νοούνται εφεξής τα Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια του παρόντος.
β) Η αναθεώρηση και τροποποίηση εγκεκριμένων μέχρι τις 23.12.2016 Ειδικών Πλαισίων Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης γίνεται κατά τις διατάξεις της παρ. 3.
γ) Δεν απαιτείται να ακολουθηθεί η διαδικασία στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης για τις τροποποιήσεις των Ειδικών Χωροταξικών Πλαισίων, εάν οι αλλαγές που επέρχονται είναι ήσσονος σημασίας.»
1. Παραμένει η διατύπωση του ν.4269/2014 που αναθέτει τις αρμοδιότητες του καταργηθέντος Γενικού Πλαισίου ΧΣΑΑ σε διακριτά Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια εντείνοντας τα προβλήματα συνοχής των επιμέρους ΕΧΠ.
7.γ) Δεν προσδιορίζονται ποιες περιπτώσεις είναι «ήσσονος σημασίας». Αφήνεται έτσι ένα παράθυρο τροποποίησης των ΕΧΠ χωρίς τη διαδικασία της ΣΜΠΕ που είναι και η μοναδική διαδικασία κατά την οποία μπορεί να προσβληθεί από το κοινό το σχέδιο και η τροποποίηση του.
Μάλιστα σε αυτήν την διαδικασία έχουμε φαίνεται παντελώς ξεχάσει ότι για να καταργηθεί η εκτός σχεδίου δόμηση πρέπει να έχει διευθετηθεί όσο γίνεται καλύτερα η εντός σχεδίου. Με τα ΓΠΣ και τις διάδοχες μορφές τους να έχουν στρατηγικά αποτύχει , την αύξηση των ορίων των οικισμών να παραπέμπει στην δεκαετία του ’80 και αυτή με πολλά προβλήματα , θα έπρεπε να συσχετισθεί η εκπόνηση των ΤΠΣ με το παρόν σχέδιο νόμου ώστε να προκύψει μια ομαλή μετάβαση προς την νέα πραγματικότητα της πιο οργανωμένης δόμησης που πρεσβεύει.
Δηλαδή είναι επιτακτική ανάγκη να προηγηθεί του νόμου η χάραξη των δασικών χαρτών, η χάραξη των αιγιαλών, η οριοθέτηση ρεμάτων, ο ορισμός των προστατευτέων περιοχών, η χάραξη των αρχαιολογικών ζωνών η ολοκλήρωση των υδρογεωλογικών μελετών ο χαρακτηρισμός των οδών και των κοινοχρήστων χώρων. Έτσι ο κάθε μελετητής των Τ Π Σ, ή των ΓΠΣ θα εχει τα απαραίτητα υπόβαθρα ώστε να συντάξει την όποια μελέτη του βασιζόμενος στους άξονες της επιθυμητής στρατηγικής. Έτσι ο νόμος αυτός θα είναι παραγωγικός και θα λύσει προβλήματα σχεδιασμού δικτύων και αξιοποίησης δημόσιας και ιδιωτικής γης.
Άρθρο 7 – Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια
Σε αρκετά σημεία εντός του ΣΝ γίνεται αναφορά ότι δεν «εμποδίζεται η πρόοδος της διαδικασίας» από τυχόν άπρακτη περίοδο διατύπωσης γνώμης από το εκάστοτε αρμόδιο όργανο. Απαιτείται να διευκρινισθεί κατά πόσο με τον όρο «πρόοδο της διαδικασίας» εννοείται και η ολοκλήρωση αυτής ή εναλλακτικά σε ποιες εννοείται και σε ποιες όχι. Είναι απολύτως άσκοπο και άστοχο, η δημόσια διοίκηση να μην τηρεί τις αναφερόμενες από το Νόμο προθεσμίες ή/ και η μη παροχή γνωμοδότησης από το εκάστοτε συναρμόδιο όργανο να θίγει ή να ανατρέπει την προγραμματισμένη ολοκλήρωση της διαδικασίας τόσο σε επίπεδο χρονοδιαγράμματος όσο και σε επίπεδο περιεχομένου (πχ. όρων και προϋποθέσεων). Στο πλαίσιο αυτό προτείνεται να διευκρινισθεί όχι μόνο ότι δεν εμποδίζεται η πρόοδος αλλά και ότι αυτή ολοκληρώνεται.
Προκειμένου τα Προγράμματα Ενεργειών και Προτεραιοτήτων που συνοδεύουν τα Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια (καθώς και τα Πρόγραμμα Έργων, Ενεργειών και Προτεραιοτήτων που συνοδεύουν τα Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια) να αποκτήσουν επί της ουσίας αντίκτυπο στη διαχείριση του χώρου, θα πρέπει να συνδέονται σαφώς με χρηματοδοτικά εργαλεία και τον αναπτυξιακό προγραμματισμό, ιδανικά στο ίδιο νομικό κείμενο έγκρισης του ΕΧΠ. Άλλως υπάρχει ο κίνδυνος (όπως έχει συμβεί στο παρελθόν) να αποτελέσουν κατευθύνσεις χωρίς καμία πρακτική εφαρμογή.
Τέλος, θα πρέπει να τονισθεί τόσο σε σχέση με το Ειδικό Χωροταξικό Πλαίσιο για τον Τουρισμό όσο και ως προς το άρθρο 32 (Όροι δόμησης και προδιαγραφές ΣΤΚ) του ΣΝ ότι τo εκτεταμένο δίκτυο των περιοχών Natura 2000 – σε συνδυασμό με την ανάρτηση των δασικών χαρτών ανά την χώρα – συμβάλλουν στο να περιορίζεται σημαντικά το διαθέσιμο απόθεμα αναπτυξιακής γης οδηγώντας σχεδόν μονοσήμαντα στην ανάπτυξη επενδύσεων μόνον εις βάρος της γεωργικής γης. Για τον λόγο αυτό, είναι σκόπιμο να υπάρχει η δυνατότητα κατάλληλης τουριστικής ανάπτυξης στις χορτολιβαδικές εκτάσεις, στις περιοχές Natura 2000 και στις περιοχές με πολιτισμικό ενδιαφέρον, με απλές και σαφείς αδειοδοτικές διαδικασίες, υπό όρους και προϋποθέσεις που θα διασφαλίζουν την περιβαλλοντική βιωσιμότητα και την χρηματοδότηση της διατήρησης του χαρακτήρα προστασίας τους. Ειδικά για τις περιοχές Natura επισημαίνουμε ότι εξ αντικειμένου με βάση το ανατεθέν αντικείμενο δεν λαμβάνονται υπ’ όψη από τους μελετητές οι οικονομικές, κοινωνικές, αναπτυξιακές και χωροταξικές μέριμνες για τις υπό μελέτη περιοχές. Επειδή όμως επίκειται η άμεση ανάθεση των ΤΠΣ τα οποία θα συνεκτιμήσουν συνολικά όλες τις ανωτέρω πτυχές θεωρούμε απαραίτητο τον συντονισμό εκπόνησης των μελετών στις περιοχές Natura ώστε να συμβαδίσουν με τις προβλέψεις των ΤΠΣ.
Σε θετική κατεύθυνση κινούνται ορισμένες τροποποιήσεις των προβλέψεων για τα ΕΧΠ, όπως η διάκριση ανάμεσα σε «κατευθύνσεις» και «ρυθμίσεις» και η προσθήκη του ΕΣΕΚ και της ΕΠΜΚΚ στο σύνολο των πολιτικών, στρατηγικών και σχεδίων που λαμβάνονται υπόψη κατά την εκπόνηση των πλαισίων. Πρέπει να υπάρξει αναφορά και στο Εθνικό Σχέδιο Προσαρμογής στην Κλιματική Αλλαγή.
Είναι επίσης θετικό ότι εισάγεται πρόβλεψη για διατύπωση γνώμης από ειδικό γνωμοδοτικό όργανο (ΚΕΣΥΧΩΘΑ) στην περίπτωση κατά την οποία διαπιστώνονται αντιφάσεις μεταξύ των διαφορετικών ΕΧΠ. Ωστόσο, όπως σχολιάσαμε στα παραπάνω άρθρα 4 και 5 του σχεδίου νόμου, η αρμοδιότητα αυτή θα πρέπει να ανήκει στο ΕΣΧ. Θα πρέπει ακόμα να προβλεφθεί η εκ των προτέρων πρόνοια της διοίκησης σχετικά με την αποφυγή αντιφάσεων και ασαφειών, και όχι μόνο η εκ των υστέρων διαχείρισή τους.
Επίσης θετική η διατήρηση της πρόβλεψης για ανά πενταετία εκθέσεις αξιολόγησης στο πλαίσιο της παρακολούθησης και της αξιολόγησης των ΕΧΠ (παρ. 4). Αντίστοιχες προβλέψεις υπήρχαν ήδη στον ν. 2742/1999, ουδέποτε ωστόσο υλοποιήθηκαν. Επομένως πρέπει να ληφθεί πρόσθετη μέριμνα για την ενίσχυση της συγκεκριμένης υποχρέωσης, καθώς επίσης και να ληφθεί μέριμνα (μέσω εξουσιοδοτικής διάταξης) για τον ειδικότερο προσδιορισμό τόσο του περιεχομένου των εκθέσεων όσο και της σχετικής διαδικασίας, προκειμένου να διασφαλιστεί ο ουσιαστικός και αποτελεσματικός χαρακτήρας της παρακολούθησης και αξιολόγησης του σχεδιασμού.
Μία από τις σημαντικότερες αλλαγές που εισάγει το παρόν άρθρο είναι ότι δεν απαιτείται η διαδικασία ΣΠΕ για τροποποιήσεις ΕΧΠ εάν οι αλλαγές είναι ήσσονος σημασίας (παρ. 7γ). Παρόλο που είναι θεμιτή η σκοπιμότητα μιας τέτοιας πρόβλεψης, καθώς εξασφαλίζεται ένας ορισμένος βαθμός ευελιξίας για μη σημαντικές τροποποιήσεις, δεν προσδιορίζεται ποιες αλλαγές θεωρούνται ως ήσσονος σημασίας, ούτε και κάποιο σύνολο κριτηρίων με βάση το οποίο θα μπορεί να γίνεται η σχετική κρίση της διοίκησης. Καθώς εδώ τίθεται ζήτημα συμμόρφωσης ως προς τη σχετική οδηγία 2001/42/ΕΚ, προτείνεται η συμπλήρωση της συγκεκριμένης πρόβλεψης, λαμβάνοντας υπόψη και τη σχετική νομολογία.
Στα «Άρθρα 6 – 7
Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια – Τροποποίηση του άρθρου 5 του ν. 4447/2016 – όπου Το άρθρο 5 του ν. 4447/2016 αντικαθίσταται ως εξής: «Άρθρο 5 Ειδικά Χωροτα-ξικά Πλαίσια» σχολιάζουμε την παράγραφο 2α:
Με παρεμφερή, όπως στο Σχόλιό μας στο Άρθρο 5 τρόπο και θεμελίωση προτείνουμε, οι Δήμοι να συμμετέχουν στις Επιτελικές Επιτροπές Συντονισμού και παρακολούθησης των εκπονούμενων πλαι-σίων και εκπρόσωποι της Ένωσης Περιφερειών και της ΚΕΔΚΕ, υποχρεούμενοι να παίρνουν τη γνώμη και των τοπικών κοινοτήτων τους.
Στην παράγραφο 2β στο ίδιο άρθρο, προσθέτουμε, ότι κατά την εκπόνηση των Ειδικών Χωροταξικών Πλαισίων, λαμβάνεται ακόμη υπόψη, «Το Σχέδιο Δράσης για την υλοποίηση της Εθνικής Χωρικής Στρα-τηγικής»
Βάσει των Ν. 4254/2014 (net metering), Ν. 4602/2019 (Φ/Β Σταθμοί έως 500kW έκαστος αγρότης) και Ν. 4643/2019 (25% αυτοπαραγωγή- 75% πώληση ηλ. Ενέργειας), δίνεται στους αγρότες η δυνατότητα εγκατάστασης Φ/Β Μονάδων, συμβάλλοντας έτσι στον Εθνικό Σχεδιασμό για τη Κλιματική Αλλαγή (ΕΣΕΚ) όπου έως το 2032, το 35% της καταναλισκόμενης ενέργειας της χώρας θα παράγεται από ΑΠΕ (έναντι του 18% που είναι σήμερα).
Οι αγρότες ζητούν κίνητρα, εξαντλώντας όλα τα περιθώρια για να κατασκευαστούν έργα σε γη χαμηλής παραγωγικότητας, αντί υψηλής.
Βασικό κίνητρο είναι η δυνατότητα εγκατάστασης στο ίδιο αγροτεμάχιο σε γη χαμηλής παραγωγικότητας φ/β μονάδων ισχύος έως 500 kW εκάστη από κάθε αγρότη έως την πλήρη κάλυψη του αγροτεμαχίου δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό υποδομές σε οικονομικά ασθενείς περιοχές.
Παράδειγμα:
Σε ένα αγροτεμάχιο 100 στρ. χαμηλής παραγωγικότητας μπορούν 12 αγρότες να κατασκευάσουν ο καθένας από ενα έργο εως 500 kW διατηρώντας πρόσβαση μεταξύ των φ/β πάρκων.
Με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται:
1. Υποδομές με καινούργια δίκτυα τα οποία θα πληρωθούν από τους ίδιους τους αγρότες
2. Δυνατότητα σε άλλους αγρότες να συνδέσουν ένα ποιμνιοστάσιο ή οποιαδήποτε άλλη αγροτική ή πτηνοτροφική εκμετάλευση
3. Οικονομική ανάτπυξη, θέσεις εργασίας και παραμονή του αγροτικού κόσμου στις περιοχές αυτές.
Βάσει του Ν. 4602/2019 επειδή οι αγρότες δικαιούνται έως 500kW, δεν μπορεί να καταστρατηγηθεί με δόλο, σπάζοντας τα έργα σε «πεντακοσάρια» για την αποφυγή συμμετοχής στον διαγωνισμό.
Άρθρο 7- Ειδικά χωρικά σχέδια
§ 2.β- Σαν έννοια είναι σωστή, αλλά ανοίγει παράθυρο επικίνδυνων περιπλοκών. Στο σχέδιο Περιφερειακό Χωροταξικό Κ. Μακεδονίας και σχέδιο ΚΥΑ γίνεται μία παράνομη αναφορά σε … ειδικό χωρικό για την παρέλκυση διόρθωσης της παράνομης ερήμωσης της δυτικής Θεσσαλονίκης από την μη εφαρμογή των διατάξεων της συνθήκης Σεβέζο ΙΙΙ του 2012, όπως το προβλέπει η Κομισιόν της ΕΕ και η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής. Έχουν τοποθετηθεί θετικά και σύμφωνα με τα νόμιμα στην ΕΕ όλοι οι φορείς Δήμαρχοι, βουλευτές, ευρωβουλευτές, 5 οικονομικοί φορείς και οι 471 μεγάλες επιχειρήσεις και ενώσεις πολιτών.
Προς αποφυγή παρανοήσεων προτείνεται να ενσωματωθεί η διατύπωση της ΕΕ:
η Κομισιόν της ΕΕ, Υπηρεσία Σεβέζο και ο Πρόεδρος Γιούνκερ για την κατάργηση των παράνομων κύκλων ερήμωσης δυτικής Θεσσαλονίκης από την Σεβέζο εκτός των ορίων των εγκαταστάσεων υψηλής όχλησης – δεξαμενές:
“….This does not prescribe the re-location of existing industries near establishments storing large quantities of dangerous substances nor does it prohibit investments into new or existing activities or require the closure of schools and health centres”.
Να ακυρωθεί με απλό Υπουργικό έγγραφο το ήδη άκυρο έγγραφο του Οργανισμού Ρυθμιστικού Θεσσαλονίκης από το 2009 με την απαγόρευση αδειών δυτικά στους Δήμους Κορδελιού – Ευόσμου, γιατί έχει καταργηθεί ή Σεβέζο ΙΙ του 2007, υπάρχει η Σεβέζο ΙΙΙ του 2012 που δεν υπάρχουν πουθενά τέτοιες διατάξεις. Το παράτυπο και παράνομο αυτού αναφέρονται στην Σεβέζο ΙΙΙ, στο έγγραφο της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής και στο ειδικό έγγραφο ΕΕ Διεύθυνση Σεβέζο, κατόπιν παρέμβασης Π. Γιούνκερ να δοθεί η δυνατότητα νέων επενδύσεων στα κενά κτίρια 1.000.000 μ2, με νέα ΑΦΜ και νέα ΚΑΔ με τροπολογία στον αναπτυξιακό ή διάταξη στην ΚΥΑ του περιφερειακού χωροταξικού!
Άρθρο 7 Ειδικά Χωροταξικά Πλαίσια – Τροποποίηση του άρκρου 5 του ν. 4447/2016
Άρθρο 4 Εθνικό Συμβούλιο Χωροταξίας – Τροποποίηση του άρθρου 4 του ν. 4447/2016
Άρθρο 5 Κεντρικό Συμβούλιο Χωροταξικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων (ΚΕ.ΣΥ.ΧΩ.Θ.Α.) – Τροποποίηση του ν. 4447/2016
Άρθρο 39 Προσθήκες στην Εθνική Ονοματολογία Χρησεων Γης
Άρθρο 50 Αναθεώρηση προέγκριση οικοδομικής άδειας – Τροποποίηση του άρθρου 42 του ν. 4495/2017 (ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α.)
Άρθρο 57 Ζώνες Υποδοχής Συντελεστή (ΚΕ.ΣΥ.ΠΟ.Θ.Α.)
Άρθρο 95 Εξουσιοδοτικές διατάξεις
Άρθρο 97 Περιφερειακής Επιτροπής Προσβασιμότητας
Η εκπροσώπηση του ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ σε όλα τα συμβούλια που σχετίζονται με θέματα Πολεοδομικά Χωροταξίας δόμησης, διαμόρφωση, προσβασιμότητα, αλλά και γενικότερα σε συμβούλια και επιτροπές με αντικείμενο την διατύπωση γνώμης ή κρίσης βασισμένης στην πολεοδομική νομοθεσία θεωρούμε πως είναι επιβεβλημένη .
Επιτροπές και συμβούλια με αντικείμενο τις οποίες παρεμβάσεις στο περιβάλλον δομημένο και αδόμητος είτε σε επίπεδο επεξεργασίας νομοθετικών κειμένων που καθορίζουν τον σχεδιασμό σε οποιαδήποτε κλίμακα, είτε σε επίπεδο εξέταση προσφύγων, η αρχιτεκτονική κοινότητα όπως αυτή εκφράζεται από τον ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ πρέπει να συμμετέχει στις οποίες διαδικασίες και αποφάσεις με ενισχυμένη κατά την άποψή μας εκπροσώπηση.
Η άνεση, η υγεία, η ποιότητα, η αισθητική, η λειτουργικότητα, το περιβάλλον είναι άμεσα συνυφασμένη και αναπόσπαστα στοιχεία της Αρχιτεκτονικής επιστήμης.
Α) Θεσμοθετούνται με ΚΥΑ (παρ. 3α) και ως τέτοια ελέγχεται η συμβατότητά τους με τις αποφάσεις του Στ.Ε. που επανειλημμένα έχουν καταδείξει ότι ο χωροταξικός σχεδιασμός λόγω της σπουδαιότητάς του οφείλει να εγκρίνεται με Π.Δ.
Β) δεν γίνεται αναφορά για το ποιος και με βάση ποια διαδικασία κρίνει αν οι τροποποιήσεις των ειδικών Χωροταξικών πλαισίων είναι ήσσονος σημασίας