Προστίθεται άρθρο 6Β στο ν. 2939/2001 , το οποίο έχει ως εξής:
«Άρθρο 6Β
Πρόληψη – Χρήση δευτερογενών πρώτων υλών στην παραγωγή συσκευασίας
- Από την 1η Ιανουαρίου 2025 οι πλαστικές σακούλες μεταφοράς, με εξαίρεση τις πολύ λεπτές σακούλες μεταφοράς και τις βιοαποδομήσιμες ή βιοαποικοδομήσιμες/ λιπασματοποιήσιμες πλαστικές σακούλες μεταφοράς περιέχουν τουλάχιστον τριάντα τοις εκατό (30%) ανακυκλωμένο πλαστικό. Το παραπάνω ποσοστό εφαρμόζεται και για κάθε παραγωγό μεμονωμένα, υπολογιζόμενο ως μέσος όρος για όλες τις πλαστικές σακούλες που διαθέτει στην αγορά.
- Τα προϊόντα της παρ. 1 που διατίθενται στην αγορά φέρουν υποχρεωτικά εμφανή, ευανάγνωστη και ανεξίτηλη σήμανση επί των ίδιων των προϊόντων, σύμφωνα με τους κανόνες που ορίζονται στο πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ ISO 14021 ή με ισοδύναμους κανόνες. Οι προδιαγραφές για την εν λόγω σήμανση καθορίζονται με την απόφαση της παρ. 5 του άρθρου 19 του ν. 4736/2020 (Α’ 200).
- Για τη συμμόρφωση με τις απαιτήσεις της παρ. 1, οι παραγωγοί των προϊόντων της παρ. 1, και τα φυσικά και νομικά πρόσωπα που εκτελούν εργασίες ανακύκλωσης, υποχρεούνται να συμμορφώνονται με κατάλληλο σύστημα διασφάλισης ποιότητας των διεργασιών ανακύκλωσης και ιχνηλασιμότητας των ανακυκλωμένων πλαστικών, σύμφωνα με τον Κανονισμό (ΕΚ) υπ’ αρ. 282/2008 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και το πρότυπο ΕΛΟΤ EN 15343, οι προδιαγραφές του οποίου καθορίζονται με την απόφαση της παρ. 4 του άρθρου 19 του ν. 4736/2020 (Α’ 200).
- Από την 1η Ιανουαρίου 2023 οι φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, απαγορεύεται να προμηθεύονται με οποιονδήποτε τρόπο πλαστικές σακούλες, με εξαίρεση τις πολύ λεπτές πλαστικές σακούλες μεταφοράς και τις βιοαποδομήσιμες ή βιοαποικοδομήσιμες/λιπασματοποιήσιμες πλαστικές σακούλες μεταφοράς που δεν περιέχουν τουλάχιστον τριάντα τοις εκατό (30%) ανακυκλωμένο πλαστικό. Η απαγόρευση της παρούσας δεν καταλαμβάνει τις δημόσιες συμβάσεις των οποίων η διαδικασία ανάθεσης έχει εκκινήσει πριν την 1η Ιανουαρίου 2023.
Πιστεύω πως το άρθρο αυτό για την περιεκτικότητα 30% ανακυκλωμένου υλικού θα έπρεπε να μπει σε ισχύ πολύ νωρίτερα, έτσι ώστε να βοηθήσει στην ανακύκλωση/ κυκλική οικονομία. Βεβαίως θεωρώ, πως το τέλος που θα επιβληθεί στον καταναλωτή για τις σακουλές μεταφοράς άνω των 50μm από 01/01/21 είναι αδιανόητο και δεν θα έπρεπε να έχει περάσει, ΙΔΙΩΣ για τις σακούλες με ανακυκλωμένο υλικό. Γιατί είναι αντίθετο όχι μόνο με αυτό τον νόμο, αλλά και με τις δύσκολες εποχές που ζούμε. (αδιάθετα εμπορεύματα, κλειστά καταστήματα λιανικής, εστίασης κλπ)
Όπως όλοι γνωρίζουν, η μαγική λέξη όταν θέλεις να πετύχεις κάτι είναι ‘κίνητρο’. Οι πολιτικοί μας φαίνεται ότι αγνοούν αυτήν την έννοια. Οι πλαστικές τσάντες άνω των 50 μικρών πάχους είναι βάση προτύπου UNE επαναχρησιμοποιήσιμες και απόλυτα δεκτικές στη χρήση ανακυκλωμένου υλικού. Αποτελούν την ατμομηχανή της κυκλικής οικονομίας. Εξισώνοντας όλες τις κατηγορίες πάχους με την εφαρμογή του τέλους απλά το κράτος ‘σπρώχνει’ όλη την αγορά στην επαναφορά της χρήσης λεπτής πλαστικής σακούλας κάτι που όλοι θέλουμε να αποφύγουμε.
Για μία ακόμα φορά προσπαθούμε να ανακαλύψουμε τον τροχό και δεν βλέπουμε τι ισχύει σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες που έχουν ελεύθερες από οποιοδήποτε βάρος όλες τις τσάντες άνω των 50 μικρών.
Για ποια προώθηση της ανακύκλωσης μιλάμε, με τέτοιες πρακτικές εκτάσεις για χωματερές θα ψάχνουμε συνέχεια και χρήματα για να πληρώνουμε τα πρόστιμα από τη μη επίτευξη των στόχων της οδηγίας για την κυκλική οικονομία.
Η πρόταση είναι απλή, μηδέν περιβαλλοντικό τέλος στη χοντρή επαναχρησιμοποιήσιμη τσάντα που έχει 30% ανακυκλωμένο υλικό. Φροντίστε να υπάρχουν οι υποδομές και οι προϋποθέσεις ώστε να υπάρχουν ανακυκλωμένα υλικά με σωστές προδιαγραφές και όχι σκουπίδια που το μόνο που γίνονται είναι να θαφτούν.
Οι καταναλωτές θα είναι ευχαριστημένοι γιατί θα έχουν ένα στιβαρό προϊόν που θα μπορούν να χρησιμοποιήσουν ξανά και ξανά. Οι επιχειρήσεις λιανεμπορίου δεν θα δουν το κόστος τους να εκτοξεύεται. Οι παραγωγοί δεν θα κλείσουν προσπαθώντας για μια ακόμα φορά να αλλάξουν τις παραγωγές τους για τρίτη φορά τα τελευταία χρόνια. Το κράτος θα συνεχίσει να έχει έσοδα από το ΦΠΑ και θα έχει πετύχει τους στόχους του για την κυκλική οικονομία. Το περιβάλλον θα είναι ωφελημένο όπως πολλές μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων αποδεικνύουν.
Είναι πραγματικά παράλογο και απορίας άξιο να ποινικοποιηθεί η επαναχρησιμοποίηση καθώς και η Ανακυκλωση ουσιαστικά, επιβάλλοντας περιβαλλοντικό τέλος στην επαναχρησιμοποιούμενη τσάντα μεταφοράς, που ανακυκλώνεται 100% και μπορεί να παραχθεί από το ανακυκλωμένο υλικό ξανά τσάντα μεταφοράς (ο ορισμός της Κυκλικής οικονομίας).
06-11-2019, Δήλωση:
Schulze: «Το μέλλον δεν είναι η χάρτινη τσάντα μιας χρήσης.” Το μέλλον είναι επαναχρησιμοποιήσιμο – και αυτό δεν είναι πραγματικά πρόβλημα με τις τσάντες. Μια επαναχρησιμοποιούμενη πλαστική σακούλα μεταφοράς είναι πιο φιλική προς το περιβάλλον μετά από τρεις χρήσεις από μια πλαστική σακούλα μιας χρήσης. Οι επαναχρησιμοποιούμενες σακούλες μεταφοράς συνήθως γίνονται κατασκευασμένο από ανακυκλωμένο υλικό, αλλά πλαστικές σακούλες μιας χρήσης από αργό πετρέλαιο. «
Πρέπει έστω, την ύστατη ώρα, να ορίσετε επαναχρησιμοποιήσιμη τσάντα μεταφοράς με την οποία να ευνοείται η πολλαπλότητα της χρήσης (υποχρεωτικά από 30% πιστοποιημένο ανακυκλωμένο υλικό) και η συγκεκριμένη κατηγορία να εξαιρεθεί από το περιβαλλοντικό τέλος 0,07+φπα=0,09€, όπως κάνουν όλες οι χώρες της Ευρώπης. Με αυτόν τον τρόπο θα ενισχυθεί η ανακύκλωση και η επαναχρησιμοποίηση, όπως ορίζει η οδηγία. Σε διαφορετική περίπτωση, θα υπάρχει στρέβλωση της αγοράς και συνέπειες για το περιβάλλον.
Ο πράσινος φόρος που καταβάλει ο καταναλωτής για τις επαναχρησιμοποιούμενες σακούλες με πάχος άνω των 50 μm δεν προάγει την κυκλική οικονομία. Η χρήση ανακυκλωμένου υλικού στις πλαστικές σακούλες μεταφοράς που προτείνεται στο σημείο 1 του άρθρου θα πρέπει να συνοδεύετει και από την κατάργηση του πράσινου φόρου γα τις συγκεκριμένες σακούλες.
Εξαιρείται από το περιβαλλοντικό τέλος η βιοαποικοδομήσιμη σακούλα μιας χρήσης (πρότυπο ΕΝ13432) και την ίδια στιγμή επιβάλλεται περιβαλλοντικό τέλος €0,07+ΦΠΑ=€0,09 στην επαναχρησιμοποιούμενη τσάντα που προέρχεται από ανακυκλωμένα υλικά. Αυτό δε συμβαίνει σε καμία χώρα της Ευρώπης. Αντίθετα, στη Γερμανία και τη Γαλλία απαγορεύεται η χρήση(!)-όχι φορολογείται, απαγορεύεται(!) η λεπτή πλαστική σακούλα μιας χρήσης 0έως50micro πάχος από όπου και αν προέρχεται, είτε πλαστικό είτε βιοπλαστικό (πρότυπο ΕΝ13432) και εξαιρείται από φόρους η επαναχρησιμοποιούμενη τσάντα μεταφοράς.
Λέτε να ξέρουμε καλύτερα από τη Γερμανία και τη Γαλλία με αυτά που πάμε να περάσουμε εδώ;
Θεωρώ ότι η ελληνική αγορά είναι σε θέση να υποστηρίξει πολύ πιο άμεσα την χρήση πλαστικής σακούλας μεταφοράς που περιέχει 30% ή και μεγαλύτερο ποσοστό ανακυκλωμένου πλαστικού. Η 1η Ιανουαρίου 2025 είναι πολύ αργά για να τεθεί το αναφερόμενο μέτρο, εφόσον σκοπός ολόκληρου του νομοσχεδίου είναι να προωθήσουμε την ανακύκλωση.
Όσον αφορά το περιβαλλοντικό τέλος σε επαναχρησιμοποιούμενες πλαστικές σακούλες άνω των 50 μm, το οποίο βαραίνει τον καταναλωτή, θεωρώ ότι αντιτίθεται στο συγκεκριμένο άρθρο. Οι πλαστικές σακούλες αυτού του μεγέθους έχουν ανθεκτικότητα (επαναχρησιμοποιούμενες) και συχνά αποτελούνται από μεγάλα ποσοστά ανακυκλωμένου υλικού. Συνεπώς θα έπρεπε να δίνεται στον καταναλωτή το οικονομικό κίνητρο για να επιλέγει αυτές τις σακούλες μεταφοράς και να συνεισφέρει κι αυτός στην συνολική προσπάθεια προώθησης της ανακύκλωσης.
Δεν γίνεται να δίνουμε ώθηση μόνο σε βιοαποδομήσιμες ή βιοαποικοδομήσιμες/ λιπασματοποιήσιμες πλαστικές σακούλες μεταφοράς. Ας παραδειγματιστούμε λίγο και από άλλες χώρες της Ευρώπης, οι οποίες είναι σε πλεονεκτικότερη θέση από εμάς όσον αφορά την ανακύκλωση και την περιβαλλοντική τους πολιτική.
Σχετικά με τα αναφερόμενα πρότυπα συμφωνώ πως είναι και τα δύο τα πλέον κατάλληλα για τον σκοπό που αναφέρονται. Το ΕΛΟΤ EN 15343 ορίζει ένα σωστό σύστημα ιχνηλασιμότητας και εξασφαλίζει την ποιότητα των δευτερογενών υλικών, ενώ το ΕΛΟΤ ΕΝ ISO 14021 διασφαλίζει στον καταναλωτή ότι η εκάστοτε περιβαλλοντική δήλωση που αναγράφεται πάνω στην πλαστική σακούλα είναι διαπιστευμένη.
Ο στόχος ανακυκλωμένου πλαστικού στις πλαστικές σακούλες μεταφοράς μπορεί εύκολα να επιτευχθεί ή και ακόμη περισσότερο από το 30% μέχρι το 2025. Η πραγματική πρόθεση του άρθρου είναι να ντύσει περιβαλλοντικά και να παρατείνει την χρήση της πλαστικής σακούλας μεταφοράς για αρκετά χρόνια ακόμη. Πρέπει άμεσα να ξεκινήσει η διαβούλευση για απαγόρευση της πλαστικής σακούλας μιας χρήσης. Στην κοινωνία, την οικονομία και στους παραγωγούς είναι ώριμες οι συνθήκες για να καταλήξουμε σε ένα χρονοδιάγραμμα κατάργησης της πλαστικής σακούλας μιας χρήσης.
Εκ μέρους της επιτροπής του ΣΥΒΙΠΥΣ για την βιώσιμη ανάπτυξη παραθέτουμε σχόλια επί του παρόντος άρθρου.
Η υποχρεωτική χρήση 30 % κατά ελάχιστο πιστοποιημένης ανακυκλωμένης ά ύλης στις πλαστικές σακούλες θα πρέπει να επισπευστεί και να τεθεί σε εφαρμογή την 1η Ιουνίου 2021. Η πράξη αυτή θα τονώσει την κυκλική οικονομία στην εσωτερική αγορά και θα πρέπει να συνοδευθεί από την αφαίρεση του πράσινου φόρου – τέλους που καταβάλει ο καταναλωτής στις επαναχρησιμοποιούμενες σακούλες με πάχος μεγαλύτερο ή ίσο των 70 μm, ώστε να μειωθεί η ψαλίδα μεταξύ παρθένου και πιστοποιημένου ανακυκλωμένου πολυαιθυλενίου. Χωρίς την αφαίρεση του πράσινου φόρου που αναφέρθηκε, η δομή της επαναχρησιμοποιήσιμης σακούλας θα τεθεί σύντομα εκτός αγοράς με ότι αυτό συνεπάγεται για τους Έλληνες παραγωγούς και τον πυλώνα ‘reuse’ της Ευρωπαϊκής στρατηγικής.
Να προβλεφθεί πιο αξιόπιστο πρότυπο από της αυτοδηλωσης 14021. Θα συναντήσουμε το φαινόμενο να δηλώνει ο καθένας ότι θέλει με αποτέλεσμα την στρέβλωση της αγοράς και την παραπλάνηση του κοινού. Σε γενικές γραμμές σωστό το νομοσχέδιο.