Προστίθεται άρθρο 5Α στο ν. 2939/2001 , το οποίο έχει ως εξής:
«Άρθρο 5Α
Πρόληψη και επαναχρησιμοποίηση
- Οι παραγωγοί συσκευασίας, εφόσον διαθέτουν στην αγορά επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες, υποχρεούνται να δηλώνουν ετησίως στον Ε.Ο.ΑΝ. ανά υλικό συσκευασίας, όπως πλαστικό, ξύλο, σιδηρούχο μέταλλο, αλουμίνιο, γυαλί, χαρτί, χαρτόνι, τα ακόλουθα στοιχεία σύμφωνα με την Εκτελεστική Απόφαση (ΕΕ) 2019/665 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (L 112/26):
α) το βάρος των συνολικών επαχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών που διατίθενται στην αγορά για πρώτη φορά και τον κύκλο χρήσης που συμπληρώνουν οι επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες το δεδομένο έτος,
β) το βάρος των πρωτογενών επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών που διατίθενται στην αγορά για πρώτη φορά και τον κύκλο χρήσης που συμπληρώνουν οι επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες το δεδομένο έτος και
γ) το εφαρμοζόμενο σύστημα επαναχρησιμοποίησης, όπως ορίζεται στην Εκτελεστική Απόφαση (ΕΕ) 2019/665 της Επιτροπής.
- Η διάθεση στην αγορά επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών κατά την έννοια της παρ. 1 πιστοποιείται με κατάλληλο σύστημα διασφάλισης της ποιότητας των διεργασιών επαναχρησιμοποίησης των συσκευασιών, σύμφωνα με το πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ 13429.
- Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2030 το αργότερο, το ελάχιστο ποσοστό επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών ποτών που διατίθενται στην αγορά ετησίως, ανέρχεται σε τριάντα τοις εκατό (30%) κατά βάρος.
- Εντός τριών (3) ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος, ο Ε.Ο.ΑΝ. παρακολουθεί την επίτευξη του στόχου της παρ. 3 και εισηγείται στον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας τον καθορισμό ελάχιστου ποσοστού επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών που διατίθενται στην αγορά κάθε έτος για κάθε υλικό συσκευασίας ή την αύξηση του στόχου της παρ. 3.
- Στους στόχους της παρ. 1 του άρθρου 10 λαμβάνεται υπόψη το μέσο μερίδιο, κατά τα τρία προηγούμενα έτη, των επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών προς πώληση που διατέθηκαν στην αγορά για πρώτη φορά και επαναχρησιμοποιήθηκαν, ως μέρος ενός συστήματος για την επαναχρησιμοποίηση των συσκευασιών. Το μερίδιο αυτό δεν μπορεί να υπερβαίνει τις πέντε (5) ποσοστιαίες μονάδες.
- Κατά τον υπολογισμό των στόχων της περ. α’, της υποπερ. ββ’ της περ. β’, της περ. γ’ και της υποπερ. δβ΄ της περ. β’ της παρ. 1 του άρθρου 10 λαμβάνεται υπόψη η ποσότητα των ξύλινων συσκευασιών που επισκευάζονται για επαναχρησιμοποίηση.
- α) Από την 1η Ιανουαρίου 2022, με την επιφύλαξη των γενικών υγειονομικών όρων των άρθρων 5, 13 και 14 της υπό στοιχεία Υ1Γ/ΓΠ/οικ. 47829/21.06.2017 απόφασης του Υπουργού Υγείας και της υπ’ αρ. 91354/24.08.2017 απόφασης του Υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης (Β’ 2983), οι επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου και οι επιχειρήσεις μαζικής εστίασης, όπως ορίζονται στις παρ. 5.Γ. και 5.Δ. του άρθρου 2 της ως άνω απόφασης, υποχρεούνται: αα) κατά την πώληση μη συσκευασμένων (χύμα) τροφίμων και ποτών να εξυπηρετούν τον καταναλωτή με τη χρήση δικών του επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών, εφόσον το ζητήσει, αβ) να διαθέτουν σε χαμηλότερη τιμή τα μη συσκευασμένα τρόφιμα και ποτά, όταν πωλούνται σε επαναχρησιμοποιήσιμη συσκευασία του καταναλωτή, και αγ) να αναγράφουν στις πινακίδες, τους τιμοκαταλόγους ή να ενημερώνουν με οποιονδήποτε τρόπο για την τιμή πώλησης των άνω προϊόντων που διατίθενται χωρίς συσκευασία.
β) Η επιχείρηση μπορεί να αρνηθεί να εξυπηρετήσει τον καταναλωτή, στην περίπτωση που η επαναχρησιμοποιήσιμη συσκευασία του είναι προδήλως ακατάλληλη προς τη συγκεκριμένη χρήση. Για τις διαδικασίες και τους όρους διασφάλισης της υγιεινής και της ασφάλειας των προσφερόμενων τροφίμων και ποτών, κατά τη διάθεσή τους σε επαναχρησιμοποιήσιμη συσκευασία του καταναλωτή και για τις προδιαγραφές καταλληλότητας των επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών και κάθε σχετικό ζήτημα για την εφαρμογή της παρούσας εφαρμόζεται η κοινή απόφαση των Υπουργών Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Υγείας, Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, που εκδίδεται κατ΄ εφαρμογή της παρ. 11 του άρθρου 19 του ν. 4736/2020 (Α’ 200).
- Η χρηματική εισφορά της περ. β’ της παρ. 3 του άρθρου 4Β που καταβάλλουν οι παραγωγοί συσκευασίας για τη συμμετοχή τους σε ΣΣΕΔ προσδιορίζεται χωριστά για κάθε υλικό συσκευασίας και διαμορφώνεται για την επίτευξη των σκοπών του άρθρου 1 και την παροχή κινήτρων για την ελαχιστοποίηση της περιβαλλοντικής επίπτωσης της συσκευασίας, βάσει των ακόλουθων τουλάχιστον κριτηρίων: α) της επαναχρησιμοποίησης, β) της ανακυκλωσιμότητας, γ) της περιεκτικότητας των συσκευασιών σε ανακυκλωμένη πρώτη ύλη και δ) της παρουσίας επικίνδυνων ουσιών.
- Με απόφαση του Ε.Ο.ΑΝ., η οποία εκδίδεται εντός έξι (6) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος, καθορίζονται οι επιμέρους κατηγορίες υλικών και το ποσοστό των χρηματικών εισφορών ανά επιμέρους κατηγορία. Με την ίδια απόφαση διαμορφώνονται τα ποσά των ανταποδοτικών τελών των ΑΣΕΔ με σκοπό την παροχή κινήτρων για την ελαχιστοποίηση της περιβαλλοντικής επίπτωσης της συσκευασίας, βάσει κλίμακας που λαμβάνει υπόψη κατ’ ελάχιστον τα κριτήρια της παρ. 8.
- Οι φορείς ΣΣΕΔ συσκευασιών, οι οποίοι έχουν λάβει έγκριση ή ανανέωση έγκρισης οργάνωσης και λειτουργίας ΣΣΕΔ ή έχουν υποβάλει αντίστοιχο αίτημα στον Ε.Ο.ΑΝ., οφείλουν, εντός έξι (6) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος, να υποβάλουν στον Ε.Ο.ΑΝ. τον προσδιορισμό χρηματικών εισφορών, σύμφωνα με τις παρ. 8 και 9.
- Για τις πλαστικές συσκευασίες οι επιμέρους κατηγορίες υλικών και τα ελάχιστα ποσοστά διαφοροποίησης καθορίζονται στο Παράρτημα ΙΙ, το οποίο δύναται να τροποποιείται με την απόφαση της παρ. 9. Οι φορείς ΣΣΕΔ συσκευασιών, οι οποίοι έχουν λάβει έγκριση ή ανανέωση έγκρισης οργάνωσης και λειτουργίας ΣΕΔ ή έχουν υποβάλει αντίστοιχο αίτημα στον Ε.Ο.Α.Ν., οφείλουν, εντός έξι (6) μηνών από την έναρξη ισχύος του παρόντος, να υποβάλουν στον Ε.Ο.Α.Ν. τον προσδιορισμό χρηματικών εισφορών, σύμφωνα με το Παράρτημα ΙΙ.
- Για τις επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες καταβάλλεται χρηματική εισφορά μόνο την πρώτη φορά που διατίθενται στην αγορά.».
Πρωτοβουλία Ελλα-δικά μας για το Άρθρο 60
Ενόψει της προετοιμασίας των παραγωγών εμφιαλωμένων ποτών που δραστηριοποιούνται στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας Ελλα-δικά μας, με σκοπό τη διατύπωση αναλυτικών σχολίων και προτάσεων για την οργάνωση των διεργασιών ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης των συσκευασιών που χρησιμοποιούνται και με σκοπό την ενσωμάτωσή τους (των σχολίων και προτάσεων) στην τελική εκδοχή του νομοσχεδίου που θα κατατεθεί στη Βουλή, διατυπώνουμε το γενικό σχόλιο που ακολουθεί.
Όπως όλοι οι παραγωγοί που δραστηριοποιούνται στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας Ελλα-δικά μας, έτσι και οι παραγωγοί των εμφιαλωμένων ποτών υποστηρίζουμε σθεναρά την εξέλιξη κάθε δραστηριότητας που συμβάλει στην περιβαλλοντική προστασία, χρηματοδοτώντας ή/και ενισχύοντας κάθε προσπάθεια της χώρας προς αυτόν τον στόχο. Εξάλλου ο στόχος αυτός απορρέει από την ανάγκη συμμόρφωσης και προσαρμογής των υπόχρεων παραγωγών στις αντίστοιχες ευρωπαϊκές οδηγίες και κατευθύνσεις, όπως ενδεικτικά οι 851/2018 και 852/2018 που καθορίζει ειδικότερα τους όρους για την επαναχρησιμοποίηση.
Όμως λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες οικονομικής κρίσης που αλλεπάλληλα ταλαιπωρούν την χώρα εδώ και δέκα χρόνια, κάθε εθνικό σχέδιο δράσης που αποσκοπεί στη συμμόρφωση της χώρας, τους κανόνες της ΕΕ θα πρέπει να αξιολογεί αυτές τις συνθήκες και να εξαντλεί κάθε δυνατότητα εντός των ορίων που θέτουν οι εν λόγω κανόνες (της ΕΕ), με τρόπο ώστε η αναγκαία συμμόρφωση να μην αποδομεί άλλα αντίθετα να ενισχύει τη βιωσιμότητα της ελληνικής παραγωγής.
Ειδικότερα εστιάζοντας στην υποχρέωση που θεσμοθετείται στην παρ. 3, κρίνεται σκόπιμο και πρέπει από την αρχή να αναφερθεί ότι η εκπλήρωση αυτής της υποχρέωσης φαίνεται να εξαρτάται από όρους, αποφάσεις και διεργασίες που δεν ορίζονται από τους υπόχρεους παραγωγούς αλλά από τρίτους παράγοντες και κυρίως από δομές της διοίκησης και ΣΕΔ αρμοδιότητας άλλων παραγωγών (κατεξοχήν).
Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει αν εμβαθύνουμε περισσότερο στο νόημα των παραγράφων 4,8,9,10,11 και 12 που παρόντος άρθρου, καθώς και στα αναφερόμενα στο άρθρο 68 παράρτημα ΙΙ. Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι οι υπόχρεοι παραγωγοί των εμφιαλωμένων ποτών καλούνται να συμμορφωθούν σε χρονοδιάγραμμα και στόχους (παρ. 3) που άλλοι θα σχεδιάσουν και θα αποφασίσουν, χωρίς δικαίωμα και δυνατότητα αποφασιστικής επιρροής και παρέμβασης των άμεσα ενδιαφερομένων (υπόχρεων παραγωγών). Ανεξάρτητα από αυτό, στο πλαίσιο του παρόντος γενικού σχολίου, θέλουμε να καταθέσουμε την έντονη αμφιβολία μας για το κατά πόσο είναι δυνατόν να τηρηθούν και να υλοποιηθούν, εμπρόθεσμα, ποιοτικά άρτια και οικονομικά δίκαια, όλες οι υποχρεώσεις που τίθενται θεσμικά στις παραπάνω παραγράφους.
Βάσει αυτής της επιφύλαξης οι υπόχρεοι παραγωγοί εμφιαλωμένων ποτών εκφράζουμε την έντονη ανησυχία μας για το γεγονός ότι δεν αποκλείεται να μας επιβληθούν συνέπειες μη συμμόρφωσης (ακραίο παράδειγμα η παρ. 4γ του άρθρου 4β του Ν. 2939/2001 (Βλέπε άρθρο 59)) χωρίς να μπορούμε να αποδείξουμε ότι ουδεμία ευθύνη ή συμμετοχή είχαμε στη δημιουργία των γεγονότων που οδήγησαν σ’ αυτές τις συνέπειες.
Με βάση τα προηγηθέντα η παρούσα παρέμβαση αποσκοπεί:
➢ στη συνειδητοποίηση των προβλημάτων που δημιουργούνται στον κλάδο των παραγωγών εμφιαλωμένων ποτών και από άποψη πρακτική
➢ στην γνωστοποίηση στις αρμόδιες αρχές και την κυβέρνηση, τόσο της επιφύλαξης όσο και της επιθυμίας του κλάδου να συμβάλει περαιτέρω στη βελτίωση του νομοθετήματος, με τη διατύπωση ξεκάθαρων όρων, ρόλων και προϋποθέσεων στη βάση αναλυτικών προτάσεων που προετοιμάζονται για να υποβληθούν αρμοδίως, πριν την ψήφιση του νομοσχεδίου, με την ελπίδα να γίνουν αποδεκτές.
Μιχάλης Τσαούτος
Αντιπρόεδρος πρωτοβουλίας Ελλα-δικά μας
Γενικός Διευθυντής ΕΨΑ Α.Ε.
Σχόλιο Διαβούλευσης Νομοσχεδίου για την Ανακύκλωση Άρθρο 60
Ενόψει της προετοιμασίας των παραγωγών εμφιαλωμένων ποτών που δραστηριοποιούνται στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας Ελλα-δικά μας, με σκοπό τη διατύπωση αναλυτικών σχολίων και προτάσεων για την οργάνωση των διεργασιών ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης των συσκευασιών που χρησιμοποιούνται και με σκοπό την ενσωμάτωσή τους (των σχολίων και προτάσεων) στην τελική εκδοχή του νομοσχεδίου που θα κατατεθεί στη Βουλή, διατυπώνουμε το γενικό σχόλιο που ακολουθεί.
Όπως όλοι οι παραγωγοί που δραστηριοποιούνται στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας Ελλα-δικά μας, έτσι και οι παραγωγοί των εμφιαλωμένων ποτών υποστηρίζουμε σθεναρά την εξέλιξη κάθε δραστηριότητας που συμβάλει στην περιβαλλοντική προστασία, χρηματοδοτώντας ή/και ενισχύοντας κάθε προσπάθεια της χώρας προς αυτόν τον στόχο. Εξάλλου ο στόχος αυτός απορρέει από την ανάγκη συμμόρφωσης και προσαρμογής των υπόχρεων παραγωγών στις αντίστοιχες ευρωπαϊκές οδηγίες και κατευθύνσεις, όπως ενδεικτικά οι 851/2018 και 852/2018 που καθορίζει ειδικότερα τους όρους για την επαναχρησιμοποίηση.
Όμως λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες οικονομικής κρίσης που αλλεπάλληλα ταλαιπωρούν την χώρα εδώ και δέκα χρόνια, κάθε εθνικό σχέδιο δράσης που αποσκοπεί στη συμμόρφωση της χώρας, τους κανόνες της ΕΕ θα πρέπει να αξιολογεί αυτές τις συνθήκες και να εξαντλεί κάθε δυνατότητα εντός των ορίων που θέτουν οι εν λόγω κανόνες (της ΕΕ), με τρόπο ώστε η αναγκαία συμμόρφωση να μην αποδομεί άλλα αντίθετα να ενισχύει τη βιωσιμότητα της ελληνικής παραγωγής.
Ειδικότερα εστιάζοντας στην υποχρέωση που θεσμοθετείται στην παρ. 3, κρίνεται σκόπιμο και πρέπει από την αρχή να αναφερθεί ότι η εκπλήρωση αυτής της υποχρέωσης φαίνεται να εξαρτάται από όρους, αποφάσεις και διεργασίες που δεν ορίζονται από τους υπόχρεους παραγωγούς αλλά από τρίτους παράγοντες και κυρίως από δομές της διοίκησης και ΣΕΔ αρμοδιότητας άλλων παραγωγών (κατεξοχήν).
Το συμπέρασμα αυτό προκύπτει αν εμβαθύνουμε περισσότερο στο νόημα των παραγράφων 4,8,9,10,11 και 12 που παρόντος άρθρου, καθώς και στα αναφερόμενα στο άρθρο 68 παράρτημα ΙΙ. Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι οι υπόχρεοι παραγωγοί των εμφιαλωμένων ποτών καλούνται να συμμορφωθούν σε χρονοδιάγραμμα και στόχους (παρ. 3) που άλλοι θα σχεδιάσουν και θα αποφασίσουν, χωρίς δικαίωμα και δυνατότητα αποφασιστικής επιρροής και παρέμβασης των άμεσα ενδιαφερομένων (υπόχρεων παραγωγών). Ανεξάρτητα από αυτό, στο πλαίσιο του παρόντος γενικού σχολίου, θέλουμε να καταθέσουμε την έντονη αμφιβολία μας για το κατά πόσο είναι δυνατόν να τηρηθούν και να υλοποιηθούν, εμπρόθεσμα, ποιοτικά άρτια και οικονομικά δίκαια, όλες οι υποχρεώσεις που τίθενται θεσμικά στις παραπάνω παραγράφους.
Βάσει αυτής της επιφύλαξης οι υπόχρεοι παραγωγοί εμφιαλωμένων ποτών εκφράζουμε την έντονη ανησυχία μας για το γεγονός ότι δεν αποκλείεται να μας επιβληθούν συνέπειες μη συμμόρφωσης (ακραίο παράδειγμα η παρ. 4γ του άρθρου 4β του Ν. 2939/2001 (Βλέπε άρθρο 59)) χωρίς να μπορούμε να αποδείξουμε ότι ουδεμία ευθύνη ή συμμετοχή είχαμε στη δημιουργία των γεγονότων που οδήγησαν σ’ αυτές τις συνέπειες.
Με βάση τα προηγηθέντα η παρούσα παρέμβαση αποσκοπεί:
➢ στη συνειδητοποίηση των προβλημάτων που δημιουργούνται στον κλάδο των παραγωγών εμφιαλωμένων ποτών και από άποψη πρακτική
➢ στην γνωστοποίηση στις αρμόδιες αρχές και την κυβέρνηση, τόσο της επιφύλαξης όσο και της επιθυμίας του κλάδου να συμβάλει περαιτέρω στη βελτίωση του νομοθετήματος, με τη διατύπωση ξεκάθαρων όρων, ρόλων και προϋποθέσεων στη βάση αναλυτικών προτάσεων που προετοιμάζονται για να υποβληθούν αρμοδίως, πριν την ψήφιση του νομοσχεδίου, με την ελπίδα να γίνουν αποδεκτές.
Μιχάλης Τσαούτος
Αντιπρόεδρος πρωτοβουλίας Ελλα-δικά μας
Γενικός Διευθυντής ΕΨΑ Α.Ε.
Εκ της Γρηγόρης ΑΒΕΕ: Π
αρ. 1: Πρέπει να οριστούν προδιαγραφές για τις επαναχρησιμοποιούμενες συσκευασίες και σχετική μεθοδολογία για τον προσδιορισμό του κύκλου χρήσης.
Επίσης, να διευκρινιστούν και οι όροι προκειμένου να μπορούν να προωθούνται προς ανακύκλωση, όταν ολοκληρωθεί ο κύκλος ζωής τους.
Παρ. 7β) Η επιχείρηση μπορεί να αρνηθεί να εξυπηρετήσει τον καταναλωτή, στην περίπτωση που η επαναχρησιμοποιήσιμη συσκευασία του είναι προδήλως ακατάλληλη. Αναμένονται οι σχετικές οδηγίες για τις προδιαγραφές καταλληλότητας των επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών, προκειμένου να μην δημιουργούνται θέματα με τους καταναλωτές.
1. Η χρηματική εισφορά που θα καταβάλουν οι παραγωγοί συσκευασίας για τη συμμετοχή τους σε ΣΣΕΔ θα προσδιορίζεται χωριστά για κάθε υλικό συσκευασίας. Αυτό θα επιφέρει αλλαγή στις εισφορές και δυσκολίες στον υπολογισμό, αφού η διαδικασία θα καταστεί χρονοβόρα και πολύπλοκη.
2. Σχετικά με την χρήση επαναχρησιμοποιήσιμων περιεκτών που έρχονται σε επαφή με τρόφιμα / ποτά , η οποία δύναται να προκαλέσει σημαντικούς κινδύνους που συνδέονται με την υγεία και την ασφάλεια, θα πρέπει να διευκρινιστεί:
α) αν ο καταναλωτής θα μπορεί να εξυπηρετείται μόνος του (self service) (δεν θα μπορεί να εξασφαλιστεί η καταλληλότητά της επαναχρησιμοποιούμενης συσκευασίας), ή μόνο από υπάλληλο του καταστήματος (θα αυξηθούν οι ανάγκες σε διαθέσιμο προσωπικό στην εκάστοτε επιχείρηση) και
β) το πώς θα τεκμηριώνεται και σε ποιόν θα αποδίδεται η ευθύνη σε περίπτωση πρόκλησης θέματος ασφάλειας και υγιεινής , ς, όπως και το ποιός θα είναι ο αρμόδιος και με ποιο τρόπο η επιχείρηση θα μπορεί να διαπιστώσει με βεβαιότητα την καταλληλότητα μιας επαναχρησιμοποιήσιμης συσκευασίας που φέρει προς πλήρωση ο καταναλωτής, καθώς η παραπάνω διαδικασία εκτός της απόδοσης ευθυνών στην επιχείρηση θα μπορούσε να δημιουργήσει και σημεία τριβής με το καταναλωτικό κοινό.
Τέλος, να διαμορφωθεί το βάρος των περιεκτών, ώστε να ενταχθούν στους εν ισχύ Κανόνες ΔΙΕΠΠΥ για την ανοχή του βάρους των μέσων συσκευασίας.
Εκ μέρους της επιτροπής του ΣΥΒΙΠΥΣ για την βιώσιμη ανάπτυξη παραθέτουμε σχόλια επί του παρόντος άρθρου.
Η χώρα μας μπορεί να λάβει μέτρα για την αύξηση του ποσοστού επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών που διατίθενται στην αγορά και των συστημάτων επαναχρησιμοποίησης των συσκευασιών κατά τρόπο αβλαβή για το περιβάλλον και σε συμμόρφωση προς τη Συνθήκη, χωρίς να τίθενται σε κίνδυνο η υγιεινή των τροφίμων ή η ασφάλεια των καταναλωτών.
Απαιτείται κατά τον Ευρωπαϊκό κανονισμό 1935/2004 (σχετικά με τα υλικά και αντικείμενα που προορίζονται να έρθουν σε επαφή με τρόφιμα και ποτά) τα υλικά και αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένων των ενεργών και των νοημόνων υλικών και αντικειμένων, να κατασκευάζονται σύμφωνα με τις ορθές πρακτικές κατασκευής ώστε, υπό τις κανονικές ή προβλεπόμενες συνθήκες χρησιμοποίησής τους, να μην μεταφέρουν στα τρόφιμα συστατικά σε ποσότητα που είναι δυνατόν:
α) να θέσει σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία
ή
β) να επιφέρει απαράδεκτη τροποποίηση στη σύσταση των τροφίμων
ή
γ) να επιφέρει αλλοίωση των οργανοληπτικών χαρακτηριστικών τους.
Να οριστεί ο κύκλος χρήσης κάθε επαναχρησιμοποιούμενης συσκευασίας όπως αναφέρεται ρητά στην εκτελεστική απόφαση ΕΕ 2019/665, άρθρο 2:
«κύκλος χρήσης»: μία διαδρομή επαναχρησιμοποιήσιμης συσκευασίας, από τη στιγμή που διατίθεται στην αγορά μαζί με τα αγαθά τα οποία προορίζεται να περιέχει, να προστατεύει, να χειρίζεται, να παραδίδει ή να παρουσιάζει μέχρι τη στιγμή που επιστρέφεται για επαναχρησιμοποίηση σε ένα σύστημα επαναχρησιμοποίησης συσκευασιών με σκοπό την εκ νέου διάθεσή της στην αγορά μαζί με τα αγαθά,
Επιπρόσθετα τονίζουμε ότι οι επαναχρησιμοποιήσιμες συσκευασίες μόλις ολοκληρωθεί ο ωφέλιμος χρόνος ζωής τους πρέπει να είναι
1. Ανακυκλώσιμες ώστε να συλλεχθούν στα υπάρχοντα λειτουργικά ΣΣΕΔ
2. Ελεύθερες από ουσίες υψηλής ανησυχίας όπως καθορίζονται από την ECHA, ώστε να μη δημιουργηθούν εμπόδια κατά την ανακύκλωση τους
Χωρίς σαφείς προδιαγραφές και αναλυτικές ειδικές οδηγίες, που πρέπει να τηρούνται για την ασφαλή και ορθή χρήση τους, επαναχρησιμοποιούμενες συσκευασίες δεν επιτρέπεται να διακινούνται στην Ευρωπαϊκή αγορά. Αναμένουμε να εφαρμοστεί κάποια στιγμή και στην χώρα μας η Ευρωπαϊκή οδηγία και να σταματήσει να κατακλύζεται η αγορά από συσκευασίες προερχόμενες από τις τρίτες χώρες (εκτός ΕΕ) χωρίς καμία πιστοποίηση, χωρίς ΕΜΠΑ και φυσικά χωρίς σαφείς οδηγίες χρήσης.
Η ασφάλεια των τροφίμων και η ασφάλεια του καταναλωτή κατά τον ΣΥΒΙΠΥΣ είναι πεδία ΜΗ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΙΜΑ.