Προστίθεται άρθρο 27Δ στον ν. 4042/2012 (Α΄ 24) ως εξής:
«Άρθρο 27Δ
Απαγόρευση καταστροφής προϊόντων
- Οι παραγωγοί, οι εισαγωγείς και οι διανομείς κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων, ηλεκτρονικών προϊόντων, προϊόντων καθημερινής υγιεινής, υποδημάτων, βιβλίων και οικιακών συσκευών, τα οποία δεν είναι κατάλληλα προς πώληση ή αξιοποίηση, ιδίως λόγω λαθών ή ελαττωμάτων ή ελλείψεων στη συσκευασία, την επισήμανση ή το βάρος ή λόγω απόσυρσης από την αγορά ή λόγω εγγύτητας προς την ημερομηνία λήξης, υποχρεούνται να τηρούν την ιεράρχηση στη διαχείριση σύμφωνα με το άρθρο 29, πρωτίστως δε, με την πρόληψη δημιουργίας αποβλήτων. Η πρόληψη γίνεται ιδίως μέσω δωρεάς των προϊόντων του πρώτου εδαφίου σε αρμόδια για τον σκοπό αυτό δημόσια νομικά πρόσωπα, όπως προσδιορίζονται στο άρθρο 14 του ν. 4270/2014 (Α’ 143) ή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που έχουν συσταθεί νόμιμα στην Ελλάδα και έχουν αποδεδειγμένα φιλανθρωπικό ή κοινωφελή σκοπό ή στα εκκλησιαστικά νομικά πρόσωπα, προκειμένου να διανεμηθούν από τα εν λόγω πρόσωπα αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση ή την ανακούφιση ευπαθών κοινωνικών ομάδων χωρίς αντάλλαγμα, εφόσον τα αγαθά αυτά δεν θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία.
- Τα προϊόντα της παρ. 1, εφόσον δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σύμφωνα με την παρ. 1, οδηγούνται υποχρεωτικά από τους παραγωγούς, εισαγωγείς και διανομείς προς ανακύκλωση ή ανάκτηση, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 29 για την ιεράρχηση των αποβλήτων. Μόνο εφόσον δεν είναι δυνατή η ανακύκλωση ή ανάκτηση αυτών για λόγους τεχνικούς ή και οικονομικούς, τα ανωτέρω πρόσωπα διαχειρίζονται τα προϊόντα της παρ. 1 μέσω διάθεσης σε χώρους υγειονομικής ταφής (ΧΥΤ).
- Από 1η Ιανουαρίου 2021 οι Φορείς Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦΟΔΣΑ) και οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ) Α΄ βαθμού ή τα νομικά πρόσωπα που ανήκουν στους ΟΤΑ και ασκούν τις αρμοδιότητες ΦΟΔΣΑ του άρθρου 227 του ν. 4555/2018 (Α΄ 133), οι οποίοι διαχειρίζονται χώρους υγειονομικής ταφής, απαγορεύεται να αποδέχονται τα προϊόντα της παρ. 1, χωρίς την πρότερη υποβολή ενώπιόν τους από τους παραγωγούς, εισαγωγείς και διανομείς της παρ. 1, υπεύθυνης δήλωσης του άρθρου 8 του ν. 1599/1986 (Α’ 75) περί εξάντλησης της ιεράρχησης των αποβλήτων, σύμφωνα με τις παρ. 1 και 2.».
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 28 Απαγόρευση καταστροφής προϊόντων (παρ. 11 και 12 άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851)"
#1 Σχόλιο Από ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ Στις 25 Νοέμβριος, 2020 @ 10:30
Σωστή πρόβλεψη
#2 Σχόλιο Από ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ Στις 25 Νοέμβριος, 2020 @ 10:42
§2
-Να αναφερθούν κριτήρια τεκμηρίωσης περί «ΜΗ δυνατότητας ανακύκλωσης».
******* Λόγω του μεγάλου εύρους των προς καταστροφή προϊόντων (εκτός ΗΗΕ), δεν μπορεί κατά την αδειοδότηση μονάδων αξιοποίησης να κατατεθεί εξαντλητικός κατάλογος αυτών.
#3 Σχόλιο Από Πλιάσσας Ορέστης Στις 2 Δεκέμβριος, 2020 @ 11:47
Σύμφωνα με τη παράγραφο 3., ζητείται από τον κάθε κάτοχο αποβλήτων (βιοτέχνη, έμπορο, κ.λ.π) να έχει εξαντλήσει την ιεράρχηση. Με τι δεδομένα να το κάνει αυτό; Πρέπει το Υπουργείο να δημιουργήσει μιά βάση δεδομένων (μέσω του ΗΜΑ;) για να μπορεί να βρεί άκρη ο κάθε ενδιαφερόμενος. Διαφορετικά ο καθένας θα υπογράφει μια τέτοια δήλωση και θα γίνεται (στα χαρτιά και μόνον) η δουλειά του.
#4 Σχόλιο Από ΗΛΕΚΤΩΡ Α.Ε Στις 2 Δεκέμβριος, 2020 @ 15:34
Άρθρο 28 Απαγόρευση καταστροφής προϊόντων. Μπορεί βάσει του άρθρου να προωθηθεί η αποτέφρωση των αποστειρωμένων ΕΑΥΜ αντί να οδηγούνται σε ΧΥΤΑ
#5 Σχόλιο Από Δίκτυο ΦοΔΣΑ Στις 4 Δεκέμβριος, 2020 @ 12:08
Άρθρο 28
• Στην παράγραφο 3, ζητείται από τον κάθε κάτοχο αποβλήτων (βιοτέχνη, έμπορο, κ.λ.π) να έχει εξαντλήσει την ιεράρχηση. Δεν προβλέπεται όμως με ποια δεδομένα μπορεί να συμβεί αυτό.
• Η πρόταση του Δικτύου είναι η δημιουργία από το Υπουργείο, μιας βάσης δεδομένων (π.χ. μέσω του ΗΜΑ) από την οποία θα μπορεί να αντλεί στοιχεία κάθε υπόχρεος
#6 Σχόλιο Από ΚΕΔΕ Στις 4 Δεκέμβριος, 2020 @ 12:54
Επί των συγκεκριμένων διατάξεων διατυπώνουμε τις επιφυλάξεις μας ως προς τον τρόπο που θα λειτουργήσει η εν λόγω διαδικασία. Επίσης, η προαναφερθείσα Υπεύθυνη Δήλωση θα επαρκεί ή θα απαιτείται περαιτέρω έλεγχος των ως άνω προϊόντων ως προς τη μη καταλληλότητά τους ως προς την πώληση ή αξιοποίηση; Και αν απαιτείται η διενέργεια ελέγχου με ποια κριτήρια αυτή θα πραγματοποιείται και από ποια Υπηρεσία;
#7 Σχόλιο Από Άννα Λεκατσά Στις 4 Δεκέμβριος, 2020 @ 13:05
Εκ της Γρηγόρης ΑΒΕΕ:
Παρ. 1: Η εγγύτητα στην ημερομηνία λήξης αφορά τρόφιμα, δεν υπάρχει σχετική αναφορά στο άρθρο. Τα αγαθά πρέπει να είναι αντίστοιχα με αυτά που περιγράφονται στο άρθρο 14 του παρόντος νομοσχεδίου.
Επιπλέον, σύμφωνα με το άρθρο 13 των Κανόνων ΔΙΕΠΠΥ (ΥΑ 91354 / ΦΕΚΒ 2983 30.8.2017), «Επιτρέπεται η διάθεση τροφίμων στα οποία έχει παρέλθει η ημερομηνία ελάχιστης διατηρησιμότητας, και όχι αυτών στα οποία έχει παρέλθει η τελική ημερομηνία ανάλωσης (ευαλοίωτα)», συνεπώς δεν πρέπει να αντικρούονται τα εν λόγω νομοθετήματα.
Οι ΔΙΕΠΠΥ επιτρέπουν την πώληση τροφίμων περασμένης διατηρισιμότητας, ενώ το παρόν νομοσχέδιο προωθεί τη δωρεά «κοντολήξιμων» προϊόντων.
Οι δωρεοδόχοι της παρ. 1 πρέπει να είναι οι ίδιοι με αυτούς που περιγράφονται στο άρθρο 14 του παρόντος νομοσχεδίου, και θα συμπεριληφθούν στο ενιαίο Μητρώο Εγκεκριμένων Δωρεοδόχων.
#8 Σχόλιο Από ΣΕΤΕ | Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων Στις 4 Δεκέμβριος, 2020 @ 15:53
Αυτό προϋποθέτει ότι το σύνολο των κινήτρων για την εφαρμογή της παρ. 1 θα έχουν θεσμοθετηθεί, αλλά και θα έχουν τεθεί σε εφαρμογή.