Αρχική Προώθηση της Ανακύκλωσης–Ενσωμάτωση των Οδηγιών 2018/851 και 2018/852 της 30ής Μαΐου 2018.Άρθρο 9 Γενικές ελάχιστες απαιτήσεις όσον αφορά τα Προγράμματα Διευρυμένης Ευθύνης Παραγωγού (ΠΔΕΠ) – Προσθήκη νέου άρθρου 25α στο ν. 4042/2012 (παρ. 9 άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851)

Άρθρο 9 Γενικές ελάχιστες απαιτήσεις όσον αφορά τα Προγράμματα Διευρυμένης Ευθύνης Παραγωγού (ΠΔΕΠ) – Προσθήκη νέου άρθρου 25α στο ν. 4042/2012 (παρ. 9 άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851)

Μετά από το άρθρο 25 του ν. 4042/2012 (Α’ 24) προστίθεται νέο άρθρο 25α ως ακολούθως:
«Άρθρο 25α
Γενικές ελάχιστες απαιτήσεις όσον αφορά τα Προγράμματα Διευρυμένης Ευθύνης Παραγωγού (ΠΔΕΠ)
1. Τα ΠΔΕΠ που θεσπίζονται σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 25:
α) καθορίζουν με σαφή τρόπο τους ρόλους και τις υποχρεώσεις όλων των εμπλεκόμενων φορέων, συμπεριλαμβανομένων των παραγωγών προϊόντων που διαθέτουν αγαθά στην αγορά, των οργανώσεων που εκπληρώνουν υποχρεώσεις διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού εξ ονόματός τους, των δημόσιων ή ιδιωτικών επιχειρήσεων διαχείρισης αποβλήτων, των τοπικών αρχών και, κατά περίπτωση, των φορέων επαναχρησιμοποίησης και προετοιμασίας για επαναχρησιμοποίηση και των επιχειρήσεων της κοινωνικής οικονομίας,
β) καθορίζουν στόχους διαχείρισης των αποβλήτων, σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων, με σκοπό την επίτευξη τουλάχιστον των ποσοτικών στόχων που σχετίζονται με ΠΔΕΠ, όπως ορίζονται στον παρόντα και στην κείμενη νομοθεσία για τις συσκευασίες και τα απόβλητα συσκευασίας, τα Οχήματα Τέλους Κύκλου Ζωής, τις ηλεκτρικές στήλες και συσσωρευτές και τα απόβλητα ηλεκτρικών στηλών και συσσωρευτών, τα απόβλητα έλαια, τα μεταχειρισμένα ελαστικά οχημάτων, τον ηλεκτρικό και ηλεκτρονικό εξοπλισμό και τα απόβλητα ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού και ορίζουν άλλους ποσοτικούς και/ή ποιοτικούς στόχους που θεωρούνται σχετικοί με το ΠΔΕΠ,
γ) καθιερώνουν σύστημα υποβολής εκθέσεων για τη συγκέντρωση στοιχείων σχετικά με τα προϊόντα που διατίθενται στην ελληνική αγορά από τους παραγωγούς προϊόντων στο πλαίσιο της διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, καθώς και στοιχεία σχετικά με τη συλλογή και την επεξεργασία των αποβλήτων που προκύπτουν από τα εν λόγω προϊόντα, προσδιορίζοντας, κατά περίπτωση, τις ροές υλικών των αποβλήτων, όπως επίσης και άλλα στοιχεία σχετικά με τους σκοπούς της περ. β),
δ) διασφαλίζουν τα δικαιώματα βιομηχανικού και εμπορικού απορρήτου καθώς και την ίση μεταχείριση των παραγωγών προϊόντων, ανεξάρτητα από την προέλευση ή το μέγεθός τους, χωρίς να προκαλούν δυσανάλογη διοικητική επιβάρυνση στους παραγωγούς, συμπεριλαμβανομένων των επιχειρήσεων μικρού και μεσαίου μεγέθους που παράγουν μικρές ποσότητες προϊόντων,
ε) διασφαλίζουν ότι οι κάτοχοι των αποβλήτων στους οποίους απευθύνονται τα ΠΔΕΠ ενημερώνονται σχετικά με τα μέτρα πρόληψης των αποβλήτων, τα κέντρα επαναχρησιμοποίησης και προετοιμασίας για επαναχρησιμοποίηση, τα συστήματα επιστροφής και συλλογής αποβλήτων και την πρόληψη της δημιουργίας απορριμμάτων,
στ) περιλαμβάνουν μέτρα για την παροχή κινήτρων στους κατόχους αποβλήτων, ώστε να ανταποκρίνονται στην υποχρέωσή τους να μεταφέρουν τα απόβλητά τους σε συστήματα χωριστής συλλογής, ιδίως, κατά περίπτωση, μέσω οικονομικών κινήτρων ή κανονιστικών διατάξεων,
ζ) δύναται να περιλαμβάνουν μέτρα ή κατευθύνσεις για την οργάνωση των εργασιών εναλλακτικής διαχείρισης των αποβλήτων, όπως συστημάτων επιστροφής ή χωριστής συλλογής, σύμφωνα με την ιεράρχηση των αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένης της υποχρέωσης σχεδιασμού, οργάνωσης και λειτουργίας Συστημάτων Εναλλακτικής Διαχείρισης (ΣΕΔ) κατά την έννοια της παρ. 9 του άρθρου 2 του ν. 2939/2001 (Α’ 179).
Τα ΠΔΕΠ δύνανται να καθορίζουν ελάχιστη γεωγραφική εμβέλεια και να θέτουν προϋποθέσεις σκοπιμότητας για την οργάνωση και λειτουργία των Συλλογικών Συστημάτων Εναλλακτικής Διαχείρισης (ΣΣΕΔ), όπως η δημιουργία υποδομών.
2. Κάθε Ατομικό Σύστημα Εναλλακτικής Διαχείρισης ή Συλλογικό Σύστημα Εναλλακτικής Διαχείρισης (ΑΣΕΔ ή ΣΣΕΔ) σύμφωνα με την παρ. 9 του άρθρου 2 του ν. 2939/2001:
α) διαθέτει σαφώς καθορισμένη κάλυψη σε γεωγραφικό επίπεδο και σε επίπεδο προϊόντων και υλικών χωρίς να περιορίζεται στους τομείς όπου η συλλογή και η διαχείριση των αποβλήτων είναι οι περισσότερο επικερδείς,
β) προσφέρει κατάλληλη διαθεσιμότητα συστημάτων συλλογής αποβλήτων στους τομείς που αναφέρονται στην περ. α),
γ) διαθέτει τα αναγκαία οικονομικά μέσα ή τα οικονομικά και οργανωτικά μέσα για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών του στο πλαίσιο της διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού,
δ) εφαρμόζει επαρκή μηχανισμό αυτοελέγχου που υποστηρίζεται, όπου είναι σκόπιμο, από τακτικούς ανεξάρτητους ελέγχους για την αξιολόγηση:
αα) της οικονομικής του διαχείρισης, συμπεριλαμβανομένης της συμμόρφωσης με τις απαιτήσεις που ορίζονται στις περ. α) και β) της παρ. 3,
ββ) της ποιότητας των στοιχείων που συλλέγονται και υποβάλλονται σύμφωνα με την περ. γ) της παρ. 1 και με τις απαιτήσεις του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1013/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 14ης Ιουνίου 2006 για τις μεταφορές αποβλήτων (L 190),
ε) θέτει στη διάθεση του κοινού πληροφορίες στην ιστοσελίδα του σε μηνιαία βάση σχετικά με την επίτευξη των στόχων διαχείρισης των αποβλήτων που αναφέρονται στην περ. β) της παρ. 1 και, σε περίπτωση συλλογικής εκπλήρωσης υποχρεώσεων διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, πληροφορίες επίσης σχετικά με:
αα) το ιδιοκτησιακό καθεστώς και τα μέλη του,
ββ) τις χρηματικές εισφορές που καταβάλλουν παραγωγοί προϊόντων ανά πωλούμενη μονάδα ή ανά τόνο προϊόντος που διατίθεται στην αγορά,
γγ) τη διαδικασία επιλογής για τους φορείς διαχείρισης αποβλήτων,
δδ) τα σημεία επιστροφής ή και χωριστής συλλογής των αποβλήτων,
εε) τις μεθόδους εναλλακτικής διαχείρισης που εφαρμόζει, τη διαδικασία επιλογής των συνεργαζόμενων φορέων διαχείρισης αποβλήτων, πληροφορίες για τις συνεργαζόμενες επιχειρήσεις διαχείρισης αποβλήτων, όπως η επωνυμία, η γεωγραφική θέση, ο Αριθμός Ηλεκτρονικού Μητρώου Αποβλήτων (ΗΜΑ), το είδος των εργασιών εναλλακτικής διαχείρισης που υλοποιεί, την περιβαλλοντική αδειοδότηση αυτών, τους κωδικούς Ευρωπαϊκού Καταλόγου Αποβλήτων (ΕΚΑ) των αποβλήτων που διαχειρίζεται και
στστ) τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) Α’ βαθμού με τους οποίους συνεργάζεται, όπου αυτό έχει εφαρμογή.
3. Οι χρηματικές εισφορές που καταβάλλονται από τον παραγωγό του προϊόντος στο ΣΣΕΔ, για τη συμμόρφωσή του με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού:
α) καλύπτουν τα ακόλουθα στοιχεία κόστους για τα προϊόντα που ο παραγωγός διαθέτει στην αγορά:
i. κόστος των εργασιών χωριστής συλλογής και συνακόλουθης μεταφοράς και επεξεργασίας των αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένης της επεξεργασίας που απαιτείται για την επίτευξη των ενωσιακών στόχων διαχείρισης των αποβλήτων και κόστος της επίτευξης των άλλων στόχων που αναφέρονται στην περ. β) της παρ. 1, λαμβανομένων υπόψη των εσόδων από την επαναχρησιμοποίηση, τις πωλήσεις δευτερογενών πρώτων υλών από τα προϊόντα τους και από μη απαιτηθέντα τέλη διάθεσης, το ποσοστό επί της εισφοράς που αποδίδεται στον Ελληνικό Οργανισμό Ανακύκλωσης (Ε.Ο.ΑΝ.), σύμφωνα με το άρθρο 24Ε του ν. 2939/2001,
ii. κόστος παροχής επαρκούς πληροφόρησης στους κατόχους αποβλήτων σύμφωνα με την παρ. 2,
iii. κόστος συγκέντρωσης στοιχείων και υποβολής εκθέσεων σύμφωνα με την περ. γ) της παρ. 1,
iv. κόστος ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης των πολιτών για την πρόληψη δημιουργίας αποβλήτων και τη χωριστή συλλογή,
v. το κόστος των αυτοελέγχων των ΣΣΕΔ, συμπεριλαμβανομένων των τακτικών ανεξάρτητων ελέγχων που υποστηρίζουν τους αυτοελέγχους και
vi. το διοικητικό κόστος.
β) αποτελούν αντικείμενο ρύθμισης, όπου αυτό είναι δυνατόν, για επιμέρους προϊόντα ή ομάδες παρόμοιων προϊόντων, λαμβάνοντας υπόψη την ανθεκτικότητα, την επισκευασιμότητα, τη δυνατότητα επαναχρησιμοποίησης και την ανακυκλωσιμότητα, καθώς και την παρουσία επικίνδυνων ουσιών, υιοθετώντας μια προσέγγιση κύκλου ζωής και σύμφωνα με τις απαιτήσεις που καθορίζονται από τη σχετική νομοθεσία της Ένωσης, και, στις περιπτώσεις που έχουν ορισθεί, βάσει εναρμονισμένων κριτηρίων με στόχο τη διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς, και
γ) δεν υπερβαίνουν το αναγκαίο κόστος για την παροχή υπηρεσιών διαχείρισης αποβλήτων με τρόπο οικονομικά αποδοτικό. Το κόστος αυτό επιμερίζεται με διαφάνεια μεταξύ των ενδιαφερόμενων φορέων.
4. Τα ΠΔΕΠ που θεσπίζονται σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 25 περιλαμβάνουν κατάλληλο πλαίσιο παρακολούθησης και εποπτείας που διασφαλίζει ότι:
α) οι παραγωγοί προϊόντων και τα ΣΕΔ εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους στο πλαίσιο της διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, μεταξύ άλλων στην περίπτωση πωλήσεων εξ αποστάσεως,
β) τα χρηματοδοτικά μέσα χρησιμοποιούνται με κατάλληλο τρόπο, και
γ) όλοι οι φορείς που μετέχουν στην εφαρμογή των ΠΔΕΠ υποβάλλουν αξιόπιστα στοιχεία.
5. Η εκπλήρωση των υποχρεώσεων των παρ. 1 έως 4 συμπεριλαμβανομένης της λειτουργίας των ΣΕΔ εποπτεύεται από τον Ε.Ο.ΑΝ. σύμφωνα με όσα προβλέπονται στον ν. 2939/2001. Ο Ε.Ο.ΑΝ. εφαρμόζει κατάλληλο πλαίσιο παρακολούθησης και επιβολής, με σκοπό να διασφαλισθεί ότι οι παραγωγοί προϊόντων και τα ΣΕΔ εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους στο πλαίσιο της διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, μεταξύ άλλων στην περίπτωση πωλήσεων εξ αποστάσεως, ότι τα χρηματοδοτικά μέσα χρησιμοποιούνται με δέοντα τρόπο και ότι όλοι οι φορείς που μετέχουν στην εφαρμογή των προγραμμάτων ΠΔΕΠ υποβάλλουν αξιόπιστα στοιχεία.
6. Επιτρέπεται στους παραγωγούς προϊόντων που είναι εγκατεστημένοι σε άλλο κράτος μέλος της Ε.Ε. και διαθέτουν προϊόντα στην ελληνική επικράτεια να ορίζουν νομικό ή φυσικό πρόσωπο εγκατεστημένο στην ελληνική επικράτεια ως εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπο για τους σκοπούς της εκπλήρωσης των υποχρεώσεων του παραγωγού που απορρέουν από προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού.
Για την παρακολούθηση και τη διασφάλιση της συμμόρφωσης προς τις υποχρεώσεις του παραγωγού του προϊόντος σε σχέση με ΠΔΕΠ, τα ΠΔΕΠ της παρ. 1 του άρθρου 25 μπορούν να περιλαμβάνουν απαιτήσεις, όπως απαιτήσεις καταχώρισης, ενημέρωσης και υποβολής εκθέσεων, που πρέπει να πληροί ένα νομικό ή φυσικό πρόσωπο, προκειμένου να οριστεί εξουσιοδοτημένος αντιπρόσωπος στην ελληνική επικράτεια.
7. Ο ΕΟΑΝ διασφαλίζει την ύπαρξη τακτικού διαλόγου με ψηφιακά ή άλλα πρόσφορα μέσα μεταξύ των ενδιαφερόμενων μερών που εμπλέκονται στην εφαρμογή ΠΔΕΠ, ιδίως των αρμόδιων υπηρεσιών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και των λοιπών αρμόδιων υπουργείων και φορέων του ευρύτερου δημόσιου τομέα, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των παραγωγικών, εμπορικών και επαγγελματικών φορέων και συλλόγων, των επιστημονικών φορέων και συλλόγων, της ακαδημαϊκής κοινότητας, των επιχειρήσεων εναλλακτικής διαχείρισης αποβλήτων ή και δικτύων επαναχρησιμοποίησης ή των φορέων της κοινωνικής οικονομίας, επισκευής και προετοιμασίας για επαναχρησιμοποίηση, των φορέων ΣΕΔ και των περιβαλλοντικών και καταναλωτικών οργανώσεων.
Κατ’ ελάχιστον δύο φορές ετησίως, ο Πρόεδρος του Ε.Ο.ΑΝ. συγκαλεί συνεδρίαση με εκπροσώπους των ενδιαφερομένων μερών του πρώτου εδαφίου κατά την οποία συζητούνται θέματα που αφορούν στη ρύθμιση, οργάνωση, λειτουργία και τα αποτελέσματα της εναλλακτικής διαχείρισης. Η ημερήσια διάταξη ορίζεται από τον Πρόεδρο του ΕΟΑΝ. Όταν συζητείται θέμα που αφορά σε συγκεκριμένο ρεύμα αποβλήτων που υπόκειται σε εναλλακτική διαχείριση, στις συνεδριάσεις καλείται και εκπρόσωπος των ΣΕΔ που δραστηριοποιούνται σε αυτό το ρεύμα αποβλήτων.
8. Τα ΠΔΕΠ που θεσπίστηκαν πριν από τις 4 Ιουλίου 2018 σύμφωνα με το ν. 2939/2001 συμμορφώνονται προς το παρόν άρθρο έως την 01η Ιανουαρίου 2022. Τα υφιστάμενα ΣΕΔ, για το σκοπό της παρούσας τροποποιούν το επιχειρησιακό τους σχέδιο, εφόσον απαιτείται, σύμφωνα τις προβλέψεις του ν. 2939/2001.
9. Η παροχή πληροφοριών στο κοινό δυνάμει του παρόντος δεν θίγει το δικαίωμα προστασίας της εμπιστευτικότητας των εμπορικώς ευαίσθητων πληροφοριών σύμφωνα με το ενωσιακό και το εθνικό δίκαιο.».

Σχόλια
  • 4 Δεκεμβρίου 2020, 15:06 | ECOELASTIKA A.E

    Η υποχρέωση στο πλαίσιο της διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, όσων έχουν έδρα στο εξωτερικό και πραγματοποιούν εξ αποστάσεως πωλήσεις στην Ελλάδα δεν καλύπτεται ρητώς από τον Νόμο (Ν. 2939/2001 ή Ν. 4042/2012). Υπάρχουν ρυθμίσεις σε επί μέρους νομοθετήματα που αφορούν ορισμένα μόνο προϊόντα (π.χ ΗΗΕ). Για παράδειγμα για τα μεταχειρισμένα ελαστικά δεν υπάρχει ρητή ρύθμιση. Θα ήταν επομένως σκόπιμο να ρυθμίζεται ρητώς στον Νόμο α) ότι ο ορισμός του παραγωγού περιλαμβάνει και τους παραγωγούς με έδρα στο εξωτερικό, οι οποίοι πραγματοποιούν εξ αποστάσεως πωλήσεις στην Ελλάδα β) ότι οι παραγωγοί με έδρα το εξωτερικό εγγράφονται στο ΕΜΠΑ μέσω εξουσιοδοτημένου αντιπροσώπου.

    Οταν οι πωλήσεις πραγματοποιούνται από πλατφόρμες (market places) η υποχρέωση στο πλαίσιο της διευρυμένης ευθύνης παραγωγού είναι σκόπιμο να επιβάλλεται στην ίδια την πλατφόρμα, καθώς κάτι τέτοιο θα συμβάλει αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής και του αθέμιτου ανταγωνισμού. Οι παραγωγοί προϊόντων που διατίθενται μέσω των market places, έχουν άλλωστε σε πολλές περιπτώσεις έδρα εκτός Ευρώπης, είναι δύσκολο να εντοπιστούν και να κληθούν να εφαρμόσουν την ευρωπαϊκή νομοθεσία.

  • 4 Δεκεμβρίου 2020, 15:19 | ΣΕΤΕ | Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων

    Η ενίσχυση της διαφάνειας λειτουργίας των ΣΣΕΔ τόσο σε επίπεδο reporting και με βάση τις αρχές της εταιρικής διακυβέρνησης (πχ. εκπροσώπηση συλλογικών φορέων/ κοινωνικών εταίρων σε ΔΣ, κλπ.) κρίνεται επιτακτική στην εφαρμογή της νομοθεσίας.

  • 4 Δεκεμβρίου 2020, 15:00 | ΗΛΙΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ ΑΝΑΚΕΜ Α.Ε.

    Στο άρθρο 9, με το οποίο προστίθεται άρθρο 25Α στον Ν.4042/12, στην παράγραφο 1, αναφέρεται ότι μπορούν να θεσπίζονται Προγράμματα Διευρυμένης Ευθύνης Παραγωγού (ΠΔΕΠ) για τα όλα τα απόβλητα εναλλακτικής διαχείρισης εκτός των ΑΕΚΚ. Στη συνέχεια το άρθρο περιγράφει τις υποχρεώσεις και τον τρόπο οργάνωσης των Συστημάτων Εναλλακτικής Διαχείρισης, συμπληρωματικό στον Ν.2939/2001, διάταξη που βελτιώνει τη λειτουργία των Συστημάτων. Η μη συμπερίληψη των ΑΕΚΚ στην διάταξη αυτή, αφήνει τα ΣΕΔ ΑΕΚΚ σε υφιστάμενες ασάφειες και δίνει το σήμα για χαλάρωση του ελέγχου και της ολιστικής εφαρμογής κανόνων.

  • 4 Δεκεμβρίου 2020, 15:14 | Όλγα Θεοδωρικάκου – Κοινωνικός Συνεταιρισμός Κλίμαξ Plus

    Θετική η αναφορά αρμοδιότητας του ΕΟΑΝ για διασφάλιση της συμμετοχής των φορέων κοινωνικής οικονομίας στο σχετικό με την εφαρμογή των Προγραμμάτων Διευρυμένης Ευθύνης Παραγωγού (ΠΔΕΠ) διάλογο. Προτείνεται η περαιτέρω εμβάθυνση της πρόβλεψης και η ενίσχυση του ουσιαστικού διαλόγου των εμπλεκόμενων φορέων.

  • 4 Δεκεμβρίου 2020, 13:25 | ΔΙΑΔΥΜΑ ΑΕ

    Για τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα, τα οποία κατ’ επάγγελμα παράγουν, αναπτύσσουν, παρασκευάζουν, μεταποιούν, επεξεργάζονται, πωλούν ή εισάγουν προϊόντα και τα οποία ορθώς φέρουν τη διευρυμένη ευθύνη παραγωγού, θα πρέπει να είναι υποχρεωτική και όχι δυνητική, η ευθύνη για σχεδιασμό και διάθεση προϊόντων που αποδεδειγμένα θα μπορούν να ανακυκλωθούν, αλλιώς θα πρέπει να οργανώνουν και να υλοποιούν προγράμματα αποδοχής επιστρεφόμενων συσκευασιών ή προϊόντων. Με τον τρόπο αυτό σταδιακά θα κυκλοφορούν στο εμπόριο προϊόντα και συσκευασίες τους, που μπορούν να ανακυκλωθούν ως έχουν, καθώς αν χρειάζεται ο παραγωγός προϊόντος να υλοποιεί και πρόγραμμα ανακύκλωσης από επιστροφή, το κόστος του προϊόντος θα αυξάνεται και σταδιακά θα αποσύρεται λόγω έλλειψης ζήτησης.
    Πρόταση: Με προοπτική 3ετίας, κανένα προϊόν και συσκευασία του, που δυνητικά μετά τη χρήση του θα καταστεί αστικό απόβλητο, να μην μπορεί να κυκλοφορεί αν δεν είναι πλήρως ανακυκλώσιμο ή σε αντίθετη περίπτωση ο παραγωγής του θα είναι υποχρεωμένος να εφαρμόζει πρόγραμμα ανακύκλωσης από επιστροφή.

  • 4 Δεκεμβρίου 2020, 13:53 | Σταύρος Μαυρουδέας

    Τα αναλυτικά στοιχεία της διαχείρισης των αποβλήτων θα πρέπει να είναι διαθέσιμα προς το κοινό, όπως και τα στοιχεία από τις μονάδες επεξεργασίας και διάθεσης (ΑΕΠΟ, ποσοστά ανάκτησης, μετρήσεις ρύπων, έλεγχοι και αποτελέσματα αυτών).

  • 4 Δεκεμβρίου 2020, 11:06 | Δίκτυο ΦοΔΣΑ

    Άρθρο 9
    • Στη παράγραφο 1 δ) αναφέρεται ότι τα Προγράμματα Διευρυμένης Ευθύνης Παραγωγού (ΠΔΕΠ) εφαρμόζονται χωρίς να προκαλούν δυσανάλογη διοικητική επιβάρυνση στους παραγωγούς. Η διατύπωση είναι απολύτως αόριστη, και δύναται να οδηγήσει σε καταστρατήγηση κάθε σχετικής υποχρέωσης.
    • Κατά την άποψη του Δικτύου, με προοπτική 3ετίας, κανένα προϊόν και συσκευασία του, που δυνητικά μετά τη χρήση του θα καταστεί αστικό απόβλητο, να μην μπορεί να κυκλοφορεί αν δεν είναι πλήρως ανακυκλώσιμο ή σε αντίθετη περίπτωση ο παραγωγής του θα είναι υποχρεωμένος να εφαρμόζει πρόγραμμα ανακύκλωσης από επιστροφή.

  • 4 Δεκεμβρίου 2020, 09:27 | ΝΙΚΟΛΑΣ ΚΟΘΡΗΣ

    Στην παρούσα παράγραφο προτείνεται να περιγραφούν ρητώς τα στοιχεία κόστους που θα καλύπτονται από τις χρηματικές εισφορές του παραγωγού του προϊόντος στο ΣΣΕΔ συμπεριλαμβανόμενου του κόστους των μέσων συλλογής καθώς και τελικής διάθεσης όπου απαιτηθεί και η παράγραφος να αναδιατυπωθεί ως εξής:
    i i. κόστος τυχόν συσκευασιών χωριστής συλλογής, εγκατάστασης σημείων χωριστής συλλογής, εργασιών χωριστής συλλογής και συνακόλουθης μεταφοράς και επεξεργασίας των αποβλήτων, τελικής διάθεσης όπου αυτή απαιτηθεί, συμπεριλαμβανομένης της επεξεργασίας που απαιτείται για την επίτευξη των ενωσιακών στόχων διαχείρισης των αποβλήτων και κόστος της επίτευξης των άλλων στόχων που αναφέρονται στην περ. β) της παρ. 1, λαμβανομένων υπόψη των εσόδων από την επαναχρησιμοποίηση, τις πωλήσεις δευτερογενών πρώτων υλών από τα προϊόντα τους και από μη απαιτηθέντα τέλη διάθεσης, το ποσοστό επί της εισφοράς που αποδίδεται στον Ελληνικό Οργανισμό Ανακύκλωσης (Ε.Ο.ΑΝ.), σύμφωνα με το άρθρο 24Ε του ν. 2939/2001.

  • 2 Δεκεμβρίου 2020, 15:52 | ΗΛΕΚΤΩΡ Α.Ε

    Άρθρο 9 – Γενικές ελάχιστες απαιτήσεις όσον αφορά τα Προγράμματα Διευρυμένης Ευθύνης Παραγωγού (ΠΔΕΠ) – Αντικατάσταση του άρθρου 25α του ν. 4042/2012
    Τα Συλλογικά Συστήματα Εναλλακτικής Διαχείρισης (ΣΣΕΔ) υλικών συσκευασίας «επιδοτούν», μέσω χρήσης του προϋπολογισμού τους, την ανάκτηση ανά τόνο υλικών που προέρχονται αποκλειστικά μέσω διαλογής στην πηγή όταν η ανάκτηση αυτών πραγματοποιείται από ιδιωτικά Κέντρα Διαλογής. Αν και σημαντικό μέρος υλικών συσκευασίας εμπεριέχεται στο ρεύμα των σύμμεικτων απορριμμάτων η ανάκτηση αυτού μέσω Μονάδων Επεξεργασίας Αστικών Απορριμμάτων δεν επιδοτείται. Δεδομένου ότι τα υλικά συσκευασίας ανεξάρτητα από τον τρόπο συλλογής ανακτώνται και προσμετρώνται στους στόχους ανακύκλωσης της χώρας (βλέπε προβλέψεις άρθρου 64 εδάφιο 5), προτείνεται όπως αντίστοιχα το σύνολο αυτών, ανεξάρτητα από τον τρόπο συλλογής, επιδοτείται μέσω των ΣΣΕΔ και ως εκ τούτου σχετικές αποφάσεις πρέπει να ληφθούν προς την κατεύθυνση αυτή από το σύνολο των εμπλεκόμενων μερών.
    Στο 3.α.i. θα μπορούσε να προστεθεί και το κόστος συσκευασιών, σημείων ξεχωριστής συλλογής κλπ
    Πλέον, συνέχεια των οριζομένων στο άρθρο 20 εδάφιο 4, θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι στην περίπτωση που η περαιτέρω επεξεργασία των προσμίξεων (υπολείμματος) δεν δύναται να πραγματοποιηθεί εντός των ΚΔΑΥ, το κόστος και η ευθύνη διάθεσης του υπολείμματος σε νόμιμα αδειοδοτημένες για το σκοπό αυτό εγκαταστάσεις παραγωγής απορριμματογενούς καυσίμου θα βαρύνει τους ΟΤΑ Α’ βαθμού ή/και το ΣΣΕΔ με τα οποίο συμβάλλεται το ΚΔΑΥ.
    Τα ανωτέρω πρέπει να ληφθούν υπόψη στις διατάξεις του άρθρου 59 εδάφιο 5

  • 2 Δεκεμβρίου 2020, 11:56 | Πλιάσσας Ορέστης

    Στη παράγραφο 1 δ) αναφέρεται ότι τα Προγράμματα Διευρυμένης Ευθύνης Παραγωγού (ΠΔΕΠ) εφαρμόζονται χωρίς να προκαλούν δυσανάλογη διοικητική επιβάρυνση στους παραγωγούς. Άρα στη περίπτωση που προκαλούν επιβάρυνση, δεν θα επιβάλλεται;

  • 1 Δεκεμβρίου 2020, 17:39 | COMBATT A.E.

    Στα άρθρα 8, 9 και 10 του σ/ν δίνεται το πλαίσιο των Προγραμμάτων Διευρυμένης Ευθύνης Παραγωγού. Όμως, δεν παρέχεται ούτε η απαιτούμενη νομοθετική σύνδεση με τα ΣΣΕΔ και τους Φορείς ΣΣΕΔ. Θα πρέπει να καταστεί σαφής η διάκριση (ή σύνδεση) μεταξύ Φορέα ΣΣΕΔ και Προγράμματος ΔΕΠ, αν δηλαδή κάθε φορέας αποτελεί και ένα ΠΔΕΠ, ή αν κάθε Φορέας υλοποιεί ένα ΠΔΕΠ, και άρα το ΠΔΕΠ στην πραγματικότητα είναι το εγκεκριμένο επιχειρησιακό του σχέδιο.

  • 27 Νοεμβρίου 2020, 14:50 | Δ. Μαντής

    Εκ μέρους της επιτροπής του ΣΥΒΙΠΥΣ για την βιώσιμη ανάπτυξη παραθέτουμε σχόλια επί του παρόντος άρθρου.

    Είναι πολύ θετική η αναφορά για την εφαρμογή των κοινών κανόνων και στο ηλεκτρονικό εμπόριο με την ακόλουθη αναφορά: Ο Ε.Ο.ΑΝ. εφαρμόζει κατάλληλο πλαίσιο παρακολούθησης και επιβολής, με σκοπό να διασφαλισθεί ότι οι παραγωγοί προϊόντων και τα ΣΕΔ εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους στο πλαίσιο της διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού, μεταξύ άλλων στην περίπτωση πωλήσεων εξ αποστάσεως.’

    Αναμένουμε με ενδιαφέρουν να μελετήσουμε την εργαλειοθήκη, που θα εφαρμοστεί, στην κατηγορία του ηλεκτρονικού εμπορίου,

  • 27 Νοεμβρίου 2020, 14:30 | Δ. Μαντής

    Εκ μέρους της επιτροπής του ΣΥΒΙΠΥΣ για την βιώσιμη ανάπτυξη παραθέτουμε σχόλια επί του παρόντος άρθρου.

    Είναι πολύ θετική η αναφορά: ‘Επιτρέπεται στους παραγωγούς προϊόντων που είναι εγκατεστημένοι σε άλλο κράτος μέλος της Ε.Ε. και διαθέτουν προϊόντα στην ελληνική επικράτεια να ορίζουν νομικό ή φυσικό πρόσωπο εγκατεστημένο στην ελληνική επικράτεια ως εξουσιοδοτημένο αντιπρόσωπο για τους σκοπούς της εκπλήρωσης των υποχρεώσεων του παραγωγού που απορρέουν από προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού’.

    Προτείνεται η αλλαγή του όρου επιτρέπεται’ σε ‘επιβάλλεται’.

    Ελπίζουμε και ευχόμαστε να εφαρμοστεί σύντομα το σχέδιο νόμου και στη χώρα μας, ώστε όλοι οι παραγωγοί, που τοποθετούν προϊόντα στην αγορά, να επιμεριστούν το κόστος λειτουργίας των εν λειτουργία ΣΣΕΔ και να ανατραπεί η δυσάρεστη ανισότητα, που εξαναγκάζει τις Ελληνικές επιχειρήσεις να καταβάλλουν τις νόμιμες εισφορές που τους αναλογούν και ορισμένες επιχειρήσεις, που εισάγουν προϊόντα στην χώρα μας, να εισφοροδιαφεύγουν συστηματικά.

  • 27 Νοεμβρίου 2020, 14:06 | Δ. Μαντής

    Εκ μέρους της επιτροπής του ΣΥΒΙΠΥΣ για την βιώσιμη ανάπτυξη παραθέτουμε σχόλια επί του παρόντος άρθρου.

    Είναι θετική η τοποθέτηση για τις χρηματικές εισφορές που καταβάλλονται από τον παραγωγό, οι οποίες δεν υπερβαίνουν το αναγκαίο κόστος για την παροχή υπηρεσιών διαχείρισης αποβλήτων με τρόπο οικονομικά αποδοτικό. Το κόστος αυτό επιμερίζεται με διαφάνεια μεταξύ των ενδιαφερόμενων φορέων.
    ΟΜΩΣ οι χρηματικές εισφορές που καταβάλλονται από τον παραγωγό του προϊόντος στο ΣΣΕΔ, για τη συμμόρφωσή του με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού δεν πρέπει να περιλαμβάνουν τα ακόλουθα πεδία, τα οποία εξαιρούνται στην Ευρωπαϊκή οδηγία 851/2018:

    i iv. κόστος ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης των πολιτών για την πρόληψη δημιουργίας αποβλήτων και τη χωριστή συλλογή,
    ii v. το κόστος των αυτοελέγχων των ΣΣΕΔ, συμπεριλαμβανομένων των τακτικών ανεξάρτητων ελέγχων που υποστηρίζουν τους αυτοελέγχους και
    iii vi. το διοικητικό κόστος.

Σχόλια