Αντικαθίστανται οι παρ. 1 και 2 και προστίθενται νέες παρ. 3, 4 και 5 στο άρθρο 12 του ν. 4042/2012 (Α’ 24) και το άρθρο διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 12
Υποπροϊόντα
1. Μια ουσία ή ένα αντικείμενο που προκύπτει από διαδικασία παραγωγής, πρωταρχικός σκοπός της οποίας δεν είναι η παραγωγή της εν λόγω ουσίας ή του εν λόγω αντικειμένου, θεωρείται ότι δεν συνιστά απόβλητο αλλά υποπροϊόν, εάν πληρούνται οι ακόλουθοι όροι:
α) είναι βέβαιη η περαιτέρω χρήση της ουσίας ή του αντικειμένου,
β) η ουσία ή το αντικείμενο είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν απευθείας χωρίς άλλη επεξεργασία πέραν της συνήθους βιομηχανικής πρακτικής,
γ) η ουσία ή το αντικείμενο παράγεται ως αναπόσπαστο μέρος μιας παραγωγικής διαδικασίας, και
δ) η περαιτέρω χρήση είναι σύννομη, δηλαδή η ουσία ή το αντικείμενο πληροί όλες τις σχετικές απαιτήσεις περί προϊόντων και προστασίας του περιβάλλοντος και της υγείας για τη συγκεκριμένη χρήση και δεν πρόκειται να έχει δυσμενείς συνέπειες στο περιβάλλον ή την ανθρώπινη υγεία.
2. Αν δεν έχουν εκδοθεί οι εκτελεστικές πράξεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που προβλέπονται για τα αναλυτικά κριτήρια σχετικά με την ενιαία εφαρμογή των όρων της παρ. 1 σε συγκεκριμένες ουσίες ή αντικείμενα σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 5 της Οδηγίας 2008/98 (L 312), δύναται, με κοινή απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας και των κατά περίπτωση συναρμόδιων Υπουργών, να καθορίζονται για ειδικές ουσίες και αντικείμενα αναλυτικά κριτήρια, για την εφαρμογή των όρων της παρ. 1, με τα οποία εξασφαλίζεται υψηλό επίπεδο προστασίας του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας και διευκολύνεται η συνετή και ορθολογική χρησιμοποίηση των φυσικών πόρων. Η απόφαση αυτή κοινοποιείται στην Επιτροπή από τη Γενική Γραμματεία Συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων.
3. Αν δεν έχουν εκδοθεί οι εκτελεστικές πράξεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που προβλέπονται ή αναλυτικά κριτήρια σύμφωνα με τη διαδικασία της παρ. 2, η πλήρωση των όρων της παρ. 1 για κάποια συγκεκριμένη ουσία ή αντικείμενο αξιολογείται από την αρμόδια για την περιβαλλοντική αδειοδότηση αρχή κατά την υποβολή φακέλου Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), λαμβάνοντας υπόψη και τις κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, κατόπιν γνωμοδότησης της Διεύθυνσης Διαχείρισης Αποβλήτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Η αξιολόγηση αφορά τη συγκεκριμένη ουσία ή αντικείμενο που προκύπτει αποκλειστικά από την εξεταζόμενη στη ΜΠΕ διαδικασία παραγωγής υπό τις συνθήκες που περιγράφονται σε αυτήν και τις προοριζόμενες χρήσεις που παρατίθενται. Εφόσον η συγκεκριμένη ουσία ή αντικείμενο θεωρηθεί ότι συνιστά υποπροϊόν, στην Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ) τίθενται όροι και προϋποθέσεις, συμπεριλαμβανομένου προγράμματος παρακολούθησης, όπου απαιτείται, προκειμένου να διασφαλίζεται η τήρηση των όρων της παρ. 1.
Εφόσον δεν προβλέπεται από τον ν. 4014/2011 (Α’ 209) υποβολή ΜΠΕ για το συγκεκριμένο έργο ή δραστηριότητα, η ανωτέρω αξιολόγηση διεξάγεται κατ’ αναλογία από την αρμόδια κατά περίπτωση υπηρεσία περιβάλλοντος της οικείας Περιφέρειας, κατόπιν υποβολής τεκμηριωμένου αιτήματος από τον ενδιαφερόμενο. Εφόσον η συγκεκριμένη ουσία ή αντικείμενο θεωρηθεί ότι συνιστά υποπροϊόν, με απόφαση του Περιφερειάρχη τίθενται όροι και προϋποθέσεις, συμπεριλαμβανομένου προγράμματος παρακολούθησης, όπου απαιτείται, προκειμένου να διασφαλίζεται η τήρηση των όρων της παρ. 1. Η διαδικασία αυτή κοινοποιείται στην Επιτροπή από τη Γενική Γραμματεία Συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων.
4. Για την εφαρμογή της παρ. 2, καθώς και της παρ. 2 του άρθρου 13 συστήνεται πενταμελής επιτροπή, της οποίας δύο (2) μέλη είναι εκπρόσωποι του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ένα (1) μέλος εκπρόσωπος του Γενικού Χημείου του Κράτους, δύο (2) μέλη εκπρόσωποι του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων ή ένα (1) μέλος εκπρόσωπος του Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων και ένα (1) μέλος εκπρόσωπος του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, στην περίπτωση εξέτασης θέματος αρμοδιότητάς του.
Η εν λόγω επιτροπή συγκροτείται με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας και έχει ως αρμοδιότητα να εισηγείται προς τη Γενική Γραμματεία Συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων, επί θεμάτων που η τελευταία της παραπέμπει προς εισήγηση. Στην απόφαση αυτή ρυθμίζονται η λειτουργία της επιτροπής, καθώς και κάθε αναγκαία λεπτομέρεια.
5. Οι φορείς ή εγκαταστάσεις που παράγουν υποπροϊόντα υποχρεούνται για την υποβολή σχετικών στοιχείων στο Ηλεκτρονικό Μητρώο Αποβλήτων (ΗΜΑ) του άρθρου 42.».
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 6 Υποπροϊόντα – Τροποποίηση του άρθρου 12 του ν. 4042/2012 (παρ. 5 άρθρου 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/851)"
#1 Σχόλιο Από ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ Στις 25 Νοέμβριος, 2020 @ 09:30
§3 Και στις 2 περιπτώσεις να ορισθεί η ΔΙΠΕΧΩ Αποκεντρωμένης Διοίκησης, γιατί έχει καλύτερη στελέχωση.
#2 Σχόλιο Από COMBATT A.E. Στις 1 Δεκέμβριος, 2020 @ 17:06
Στην Επιτροπή του άρθρου 6 (4) του νομοσχεδίου που εισηγείται για θέματα υποπροϊόντων και αποχαρακτηρισμού αποβλήτων, θα ήταν χρήσιμο να συμμετέχει και ένας εκπρόσωπος των επιχειρήσεων ανακύκλωσης καθώς και ένας εκπρόσωπος από τα Συλλογικά Συστήματα Εναλλακτικής Διαχείρισης, έστω και χωρίς δικαίωμα ψήφου.
#3 Σχόλιο Από Πλιάσσας Ορέστης Στις 2 Δεκέμβριος, 2020 @ 11:35
• Το σύστημα «πληρώνω όσο πετάω» εκτός από τις επιφυλάξεις που υπάρχουν για την εφικτότητα της υλοποίησής του, θέλει πολύ προσοχή, για να μην φθάσουμε να γεμίζουν πάλι τα ρέματα με σκουπίδια από τους ¨πονηρούς¨ που θα αποφεύγουν τη πληρωμή.
• Στη παράγραφο 2., διορθώστε τη διπλή αναφορά των λέξεων «με απόφαση»
#4 Σχόλιο Από Πλιάσσας Ορέστης Στις 2 Δεκέμβριος, 2020 @ 11:37
Στη παράγραφο 1, πρέπει να διευκρινιστούν:
• κατά πόσον το SRF/RDF που προκύπτει από μια ΜΕΑ εάν είναι απόβλητο ή υποπροϊόν.
• Για να χαρακτηριστεί υποπροϊόν ένα υλικό πρέπει να πληρούνται αθροιστικά και οι τέσσερις όροι α), β), γ) και δ) ή αρκεί μόνον ένας;
• Απαιτείται να είναι βέβαιη η περαιτέρω χρήση ή να είναι βέβαιη η δυνατότητα περαιτέρω χρήσης. π.χ. ένα υλικό (π.χ από επεξεργασία αλιευμάτων) υπάρχει δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί (για παρασκευή ιχθυάλευρων), αλλά εάν δεν το παίρνει κανένας για τέτοια χρήση, είναι ή δεν είναι υποπροϊόν;
Για τη παράγραφο 4. Όλοι αυτοί είναι θεωρητικοί γραφειοκράτες που το μόνο που θα επιβάλλουν είναι η τήρηση διαδικασιών για να είναι τα ¨χαρτιά¨ εντάξει. Βάλτε και κανέναν «μάχιμο σκουπιδιάρη», π,χ από ΦοΔΣΑ ή από εταιρία που διαχειρίζεται απόβλητα.
Ακόμη και στη περίπτωση της παραγράφου 11 του παρακάτω άρθρου 7, η ίδια κατάσταση συνεχίζεται.
#5 Σχόλιο Από ΗΛΕΚΤΩΡ Α.Ε Στις 2 Δεκέμβριος, 2020 @ 15:19
Άρθρο 6 – Υποπροϊόντα – Τροποποίηση του άρθρου 12 του ν. 4042/2021
Βάσει των αναφερόμενων στα εδάφια 2 και 3 του εν λόγω άρθρου προτείνεται όπως, συνέχεια της σχετικής διαδικασίας, είτε του άρθρου 2 με θέσπιση αναλυτικών κριτηρίων βάσει ΚΥΑ ή του άρθρου 3 μέσω συμπερίληψης στην ΜΠΕ και έκδοσης σχετικής ΑΕΠΟ σε επίπεδο παραγωγού, το ορισμένο υποπροϊόν να δύναται όπως διατεθεί σε σύννομες χρήσεις χωρίς την προϋπόθεση τροποποίησης των περιβαλλοντικών όρων του αποδέκτη.
#6 Σχόλιο Από ΗΛΕΚΤΩΡ Α.Ε Στις 2 Δεκέμβριος, 2020 @ 15:26
Άρθρο 6 – Υποπροϊόντα – Τροποποίηση του άρθρου 12 του ν. 4042/2021
Βάσει των αναφερόμενων στα εδάφια 2 και 3 του εν λόγω άρθρου προτείνεται όπως, συνέχεια της σχετικής διαδικασίας, είτε του άρθρου 2 με θέσπιση αναλυτικών κριτηρίων βάσει ΚΥΑ ή του άρθρου 3 μέσω συμπερίληψης στην ΜΠΕ και έκδοσης σχετικής ΑΕΠΟ σε επίπεδο παραγωγού, το ορισμένο υποπροϊόν να δύναται όπως διατεθεί σε σύννομες χρήσεις χωρίς την προϋπόθεση τροποποίησης των περιβαλλοντικών όρων του αποδέκτη.
#7 Σχόλιο Από Μαυριάνος Κωσταντής Στις 3 Δεκέμβριος, 2020 @ 19:56
Πρέπει να γραφτεί ξεχωριστό άρθρο στο νομό για τα τηγανέλαια και τα υπολείμματα λιποσυλλέκτη καθώς και για όλα τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος διότι είναι παραγωγοί τους.
Το τηγανέλαιο είναι η βασική πρώτη ύλη για την παραγωγή βιοντίζελ, βιοντίζελ που ο οποιοσδήποτε μπορεί να παράξει στο σπίτι του διαβάζοντας συνταγές από το ιντερνέτ και χρησιμοποιώντας το στο αυτοκίνητο του αναγκάζοντας όλους τους υπολοίπους πεζούς και οδηγούς να εισπνέουν τα καρκινογόνα καυσαέρια του καθώς τις διάφορες οσμές όπως καλαμαράκι, πατάτες ή κεφτέδες που αναδύουν στο πέρασμα του και πιστέψτε με δεν υπερβάλω. Όμως αυτό δεν είναι το σοβαρότερο πρόβλημα, τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται πιο σοβαρά όταν κάποιος επιτήδειος αποφασίσει είτε γιατί παράγει ο ίδιος μεγάλες ποσότητες τηγανελαίων (Εστιατόριο, ξενοδοχείο και γενικα κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος) είτε γιατί μπορεί να αγοράσει παράνομα τηγανέλαια (από Εστιατόρια, ξενοδοχεία, και καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος), να παράξει μαζικά βιοντίζελ σε παράνομες εγκαταστάσεις και στη συνέχεια να το διοχετεύσει και να το πουλήσει στη μαύρη αγορά κάνοντας λαθρεμπορία καυσίμων.
Τα υπολείμματα λιποσυλλεκτών (βούτυρα) παρότι υπάρχει ειδική μνεία στο υγειονομικό κανονισμό για την χωριστή συλλογή τους από τα τηγανέλαια, δεν αναφέρεται πουθενά ποιοι είναι οι φορείς διαχείρισης, που πρέπει να καταλήγουν καθώς και ποιες είναι οι υποχρεώσεις των καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος σχετικά με τον τύπο και μέγεθος του λιποσυλλέκτη, το αρχείο καθαρισμού του και συντήρησης του αλλά και τον συνεργασμένο φορέα παραλαβής αυτών των υπολειμμάτων. Εάν ο λιποσυλλέκτης δεν είναι ο κατάλληλος, τότε δεν λειτουργεί καθόλου διότι το υπόλειμμά – λύμα δεν προλαβαίνει να έρθει σε κατάσταση ηρεμίας προκειμένου να συγκρατηθεί από αυτόν, με αποτέλεσμα να καταλήγει στο δίκτυο αποχέτευσης ακαθάρτων, με συνέπεια την έμφραξη των αγωγών αποχέτευσης, την αύξηση του κόστους καθαρισμού των δικτυών και των αντλιοστασίων, την αύξηση της πιθανότητας ρύπανσης του περιβάλλοντος και κατά συνέπεια την μείωση της ποιότητας ζωής .
Για τους παραπάνω λογούς όλα τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος θα πρέπει να εγγράφονται στο ΗΜΑ και να καταχωρούν τις ποσότητες τηγανελαίων και υπολειμμάτων λιποσυλλέκτη που παράγουν αλλά και που τις παραδίδουν.
Επίσης καλό θα ήταν αλλά μάλλον πολύ εξεζητημένο να υπάρχει ΗΜΑ τρόπος καταχώρησης ισοζύγιού από τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος μεταξύ αγορασθέντων ποσοτήτων σπορέλαιων και παραγόμενου τηγανελαίου.
#8 Σχόλιο Από Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων Στις 4 Δεκέμβριος, 2020 @ 09:31
Τροποποίηση Άρθρου 12 Ν. 4042/2012, Προσθήκη παρ. 3
Στο τέλος της νέας παρ. 3 να προστεθεί η ακόλουθη φράση:
«Υλικά τα οποία έχουν καταχωρηθεί στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Χημικών Προϊόντων στο πλαίσιο του Κανονισμού 1907/2006/ΕΚ και δεν έχουν συμπεριληφθεί στο νέο ΕΣΔΑ (ΠΥΣ 39.31.08.2020, ΦΕΚ 185/Α/29.09.2020) ως απόβλητα, θεωρούνται υποπροϊόντα και δεν υπάγονται στην παραπάνω διαδικασία».
Τροποποίηση Άρθρου 12 Ν. 4042/2012, Προσθήκη παρ. 5
Προτείνεται η υποβολή στοιχείων για τα υποπροϊόντα, εφόσον αυτό κριθεί σκόπιμο, να μην γίνεται μέσω του ΗΜΑ, αλλά να δημιουργηθεί νέα πλατφόρμα στα πρότυπα του ΗΜΑ. Τα υποπροϊόντα δεν συνιστούν απόβλητα (άρθρο 12 του Ν. 4042/2012) και δεν εμπίπτουν στο νομοθετικό πλαίσιο για τα απόβλητα αλλά στον Κανονισμό 1907/2006/ΕΚ (REACH). Αντίθετα, στο ΗΜΑ καταχωρούνται μόνο στοιχεία αποβλήτων (άρθρο 42 του Ν. 4042/2012). Εξάλλου, στα υποπροϊόντα δεν αποδίδεται κωδικός ΕΚΑ, ενώ και παρακάτω στο Άρθρο 41 του παρόντος υπό διαβούλευση νομοσχεδίου δεν αναφέρεται η υποβολή στοιχείων για τα υποπροϊόντα στο ΗΜΑ. Σε κάθε περίπτωση, ενδεχόμενη χρήση του ΗΜΑ για τον σκοπό αυτό θα οδηγούσε σε ταύτιση της έννοιας του υποπροϊόντος με το απόβλητο.
#9 Σχόλιο Από Δίκτυο ΦοΔΣΑ Στις 4 Δεκέμβριος, 2020 @ 11:53
Άρθρο 6
Στη παράγραφο 1, πρέπει να διευκρινιστούν:
• κατά πόσον το SRF/RDF που προκύπτει από μια ΜΕΑ εάν είναι απόβλητο ή υποπροϊόν.
• Για να χαρακτηριστεί υποπροϊόν ένα υλικό πρέπει να πληρούνται αθροιστικά και οι τέσσερις όροι α), β), γ) και δ) ή αρκεί μόνον ένας;
• Απαιτείται να είναι βέβαιη η περαιτέρω χρήση ή να είναι βέβαιη η δυνατότητα περαιτέρω χρήσης. π.χ. ένα υλικό (π.χ από επεξεργασία αλιευμάτων) υπάρχει δυνατότητα να χρησιμοποιηθεί (για παρασκευή ιχθυάλευρων), αλλά εάν δεν το παίρνει κανένας για τέτοια χρήση, είναι ή δεν είναι υποπροϊόν;
•Στην παράγραφο 4, από την προτεινόμενη Επιτροπή απουσιάζει εκπρόσωπος οποιουδήποτε φορέα (ΟΤΑ, ΦοΔΣΑ, ΣΕΔ) που δραστηριοποιούνται εν τοις πράγμασι, και όχι από θέση διοικητικής εποπτείας, με τη διαχείριση των αποβλήτων. Η Επιτροπή θα πρέπει να συμπληρωθεί με εκπροσώπους των φορέων αυτών.
#10 Σχόλιο Από Άννα Λεκατσά Στις 4 Δεκέμβριος, 2020 @ 12:59
Εκ της Γρηγόρης ΑΒΕΕ: Αναγράφεται ότι οι φορείς ή εγκαταστάσεις που παράγουν υποπροϊόντα υποχρεούνται για την υποβολή σχετικών στοιχείων στο Ηλεκτρονικό Μητρώο Αποβλήτων (ΗΜΑ) του άρθρου 42.
Βάσει ορισμού, τα υποπροϊόντα δεν χαρακτηρίζονται απόβλητα υπό συγκεκριμένους όρους, συνεπώς θα πρέπει να διευκρινιστεί αν η εν λόγω καταχώρηση είναι υποχρεωτική για τα υποπροϊόντα, ακόμη κι αν δεν υπάρχει πρόθεση απόρριψης από τους κατόχους τους.
#11 Σχόλιο Από ΔΕΗ Α.Ε./ΔΠΕΡ Στις 4 Δεκέμβριος, 2020 @ 14:47
Τροποποίηση Άρθρου 12 Ν. 4042/2012, Προσθήκη παρ. 3
Στο τέλος της νέας παρ. 3 να προστεθεί η ακόλουθη φράση:
«Υλικά τα οποία έχουν καταχωρηθεί στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Χημικών Προϊόντων στο πλαίσιο του Κανονισμού 1907/2006/ΕΚ και δεν έχουν συμπεριληφθεί στο νέο ΕΣΔΑ (ΠΥΣ 39.31.08.2020, ΦΕΚ 185/Α/29.09.2020) ως απόβλητα, θεωρούνται υποπροϊόντα και δεν υπάγονται στην παραπάνω διαδικασία».
#12 Σχόλιο Από ΔΕΗ Α.Ε./ΔΠΕΡ Στις 4 Δεκέμβριος, 2020 @ 14:47
Τροποποίηση Άρθρου 12 Ν. 4042/2012, Προσθήκη παρ. 5
Προτείνεται η υποβολή στοιχείων για τα υποπροϊόντα, εφόσον αυτό κριθεί σκόπιμο, να μην γίνεται μέσω του ΗΜΑ, αλλά να δημιουργηθεί νέα πλατφόρμα στα πρότυπα του ΗΜΑ. Τα υποπροϊόντα δεν συνιστούν απόβλητα (άρθρο 12 του Ν. 4042/2012) και δεν εμπίπτουν στο νομοθετικό πλαίσιο για τα απόβλητα αλλά στον Κανονισμό 1907/2006/ΕΚ (REACH). Αντίθετα, στο ΗΜΑ καταχωρούνται μόνο στοιχεία αποβλήτων (άρθρο 42 του Ν. 4042/2012). Εξάλλου, στα υποπροϊόντα δεν αποδίδεται κωδικός ΕΚΑ, ενώ και παρακάτω στο Άρθρο 41 του παρόντος υπό διαβούλευση νομοσχεδίου δεν αναφέρεται η υποβολή στοιχείων για τα υποπροϊόντα στο ΗΜΑ. Σε κάθε περίπτωση, ενδεχόμενη χρήση του ΗΜΑ για τον σκοπό αυτό θα οδηγούσε σε ταύτιση της έννοιας του υποπροϊόντος με το απόβλητο.
#13 Σχόλιο Από ΣΕΤΕ | Σύνδεσμος Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων Στις 4 Δεκέμβριος, 2020 @ 15:48
Προτείνεται να δοθεί υπό μορφή παραρτήματος ή δενδροειδούς διαγράμματος στο τέλος του παρόντος σχεδίου νόμου κατάλογος ουσιών ή διαδικασία παραγωγής κατά οποίο το αντικείμενο θεωρείται ότι δεν συνιστά απόβλητο αλλά υποπροϊόν και να μην επαφίεται σε αξιολόγηση κατά περίπτωση γνωμοδοτικών επιτροπών σύμφωνα με τις παρ.3 & 4.
Ειδικότερα για την παρ. 3: να προβλέπονται συγκεκριμένες προθεσμίες σε ότι αφορά στις γνωμοδοτήσεις της.