Άρθρο 3
Εξαιρέσεις από την περιβαλλοντική αδειοδότηση – Τροποποίηση παρ. 2α και 2β άρθρου 1 ν. 4014/2011
(Παρ. 3 άρθρου 1 και παρ. 5 άρθρου 2 Οδηγίας 2011/92/ΕΕ)
Οι παρ. 2α και 2β του άρθρου 1 του ν. 4014/2011 (Α’ 209), περί κατάταξης έργων και δραστηριοτήτων, αντικαθίστανται ως εξής:
«2α. Από την εφαρμογή του Κεφαλαίου Α’ εξαιρούνται:
α) Έργα και δραστηριότητες που απαιτούνται αποκλειστικά για την αντιμετώπιση έκτακτων περιστατικών πολιτικής προστασίας, σύμφωνα με το άρθρο 25 του ν. 4662/2020 (Α’ 27), εάν η εφαρμογή της περιβαλλοντικής αδειοδότησης έχει δυσμενείς συνέπειες στους σκοπούς του έργου και της δραστηριότητας. Η εκτίμηση της συνδρομής των προϋποθέσεων εξαίρεσης γίνεται με την υποβολή αίτησης από τον φορέα του έργου ή της δραστηριότητας, που συνοδεύεται από έκθεση τεκμηρίωσης, στην αρμόδια περιβαλλοντική αρχή, η οποία αποφαίνεται εντός δεκαπέντε (15) ημερών.
β) Έργα ή τμήματα έργων και δραστηριότητες που εξυπηρετούν αποκλειστικά σκοπούς εθνικής άμυνας, εάν η εφαρμογή της περιβαλλοντικής αδειοδότησης ενδέχεται να επιφέρει συνέπειες στην πραγμάτωσή τους. Η εκτίμηση της συνδρομής των προϋποθέσεων εξαίρεσης γίνεται με την υποβολή αίτησης από το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, που συνοδεύεται από έκθεση τεκμηρίωσης για την εξυπηρέτηση αποκλειστικά σκοπών εθνικής άμυνας, στο αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, το οποίο εκδίδει την απόφαση εξαίρεσης από την περιβαλλοντική αδειοδότηση. Η διαδικασία της παρούσας δεν απαιτείται για αεροδρόμια, λιμάνια, δεξαμενές καυσίμων και αγωγούς μεταφοράς υγρών καυσίμων που εξυπηρετούν σκοπούς εθνικής άμυνας.
2β. α) Με την επιφύλαξη της περίπτωσης έργου, το οποίο ενδέχεται να έχει σημαντικές δυσμενείς συνέπειες στο περιβάλλον άλλου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.) ή όταν ζητηθεί από άλλο κράτος μέλος της Ε.Ε., που ενδέχεται να θίγεται σοβαρά, δύναται σε εξαιρετικές περιπτώσεις, να εξαιρείται έργο, τμήμα έργου ή δραστηριότητα, από τη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης, εάν αυτή επιφέρει συνέπειες στους σκοπούς του έργου και της δραστηριότητας και πληρούνται οι στόχοι της Οδηγίας 2011/92/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Δεκεμβρίου 2011, «για την εκτίμηση των επιπτώσεων ορισμένων σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον» (L 26).
β) Η απόφαση εξαίρεσης εκδίδεται από την αρμόδια για την περιβαλλοντική αδειοδότηση αρχή του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Για τη χορήγηση της εξαίρεσης απαιτείται η προηγούμενη υποβολή σχετικού φακέλου από τον φορέα υλοποίησης του έργου, με τον οποίο τεκμηριώνεται ότι η εφαρμογή του συνόλου των απαιτήσεων της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης έργων και δραστηριοτήτων επηρεάζει αρνητικά τον σκοπό του έργου ή της δραστηριότητας. Το περιεχόμενο του φακέλου καθορίζεται με απόφαση της ανωτέρω αρμόδιας αρχής.
Στην απόφαση εξαίρεσης ορίζονται ρητά:
βα) το χρονικό διάστημα ισχύος της, και
ββ) η υποχρέωση υποβολής από τον ενδιαφερόμενο, εντός του χρονικού διαστήματος ισχύος της απόφασης, Τεχνικής Περιβαλλοντικής Μελέτης (ΤΕΠΕΜ), η οποία περιλαμβάνει γενική εκτίμηση και μέτρα αντιμετώπισης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, καθώς και μέτρα αποκατάστασης του περιβάλλοντος, μετά την ολοκλήρωση του έργου και πριν την έναρξη της λειτουργίας του.
Ως προς το περιεχόμενο της ΤΕΠΕΜ εφαρμόζονται αναλόγως η παρ. 11 του άρθρου 11.
γ) Η αρμόδια για την περιβαλλοντική αδειοδότηση αρχή του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, στο πλαίσιο έκδοσης της απόφασης εξαίρεσης:
γα) εξετάζει αν ενδείκνυται άλλη μορφή εκτίμησης των επιπτώσεων στο περιβάλλον,
γβ) θέτει στη διάθεση του ενδιαφερόμενου κοινού της παρ. 8 του άρθρου 3, της υπ. αρ. 1649/45/14.1.2014 κοινής απόφασης των Υπουργών Εσωτερικών και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (Β’ 45), με δημοσίευση σχετικής ανακοίνωσης, τις πληροφορίες της υποπερ. γα) που έχουν αποκτηθεί στο πλαίσιο άλλων μορφών εκτίμησης, καθώς και αυτές σχετικά με την απόφαση εξαίρεσης και τους λόγους χορήγησής της,
γγ) ενημερώνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, πριν τη λήψη της απόφασης εξαίρεσης, για τους λόγους που δικαιολογούν την παρεχόμενη εξαίρεση και της χορηγεί πληροφορίες, τις οποίες γνωστοποιεί και στο ενδιαφερόμενο κοινό.
Δεν απαιτείται εκ νέου περιβαλλοντική αδειοδότηση έργου, τμήματος έργου ή δραστηριότητας, εάν αυτή υφίσταται ήδη και οι προβλεπόμενες ή εκτελούμενες εργασίες αφορούν στην αποκατάσταση του έργου στην προτέρα, πριν την επέμβαση, κατάσταση.».
Άρθρο 4
Απλοποίηση διαδικασίας ενημέρωσης ή τροποποίησης Απόφασης Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων – Τροποποίηση παρ. 1 και 1α και υποπερ. αα’ περ. β’ παρ. 2 άρθρου 6 ν. 4014/2011
Στην παρ. 1 του άρθρου 6 του ν. 4014/2011 (Α΄ 209), περί τροποποίησης Αποφάσεων Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ), προστίθεται δεύτερο εδάφιο, η παρ. 1α αντικαθίσταται, στο πρώτο και δεύτερο εδάφιο της υποπερ. αα) της περ. β) της παρ. 2 επέρχονται νομοτεχνικές βελτιώσεις, στην ενδεικτική αναφορά μη ουσιωδών τροποποιήσεων των ΑΕΠΟ του ως άνω δευτέρου εδαφίου, προστίθεται η αλλαγή της διαχείρισης αποβλήτων, στο τέλος της ανωτέρω υποπερίπτωσης προστίθεται τελευταίο εδάφιο και οι παρ. 1 έως 2 διαμορφώνονται ως εξής:
«1. Οι φορείς έργων και δραστηριοτήτων σε περίπτωση εκσυγχρονισμού, επέκτασης, βελτίωσης ή τροποποίησης περιβαλλοντικά αδειοδοτημένων έργων ή δραστηριοτήτων, υποχρεούνται να υποβάλλουν προς έγκριση στην αρμόδια περιβαλλοντική αρχή Φάκελο Τροποποίησης ΑΕΠΟ, όπως αυτός καθορίζεται στην παράγραφο 6 του άρθρου 11 του παρόντος. Σε περιπτώσεις μη ουσιώδους μεταβολής των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, η τροποποίηση περιβαλλοντικών όρων που έχουν εγκριθεί κατά τη χωροθέτηση επενδυτικού σχεδίου αξιοποίησης δημοσίου ακινήτου του άρθρου 13 του ν. 3986/2011 (Α’ 152), επενδυτικού σχεδίου ανάπτυξης στρατηγικών επενδύσεων του άρθρου 7 του ν. 4864/2021 (Α’ 237), τουριστικού λιμένα του άρθρου 31 του ν. 2160/1993 (Α’ 118) και ανάπτυξης επιχειρηματικού πάρκου του άρθρου 47 του ν. 3982/2011 (Α’ 143), πραγματοποιείται σύμφωνα με την υποπερ. αα) της περ. β) της παρ. 2.
1α. Διαφοροποιήσεις μικρής κλίμακας που αφορούν σε τεχνικές ή λειτουργικές λεπτομέρειες περιβαλλοντικά αδειοδοτημένου έργου ή δραστηριότητας δεν συνιστούν τροποποίηση, εκσυγχρονισμό, επέκταση ή βελτίωση του έργου ή της δραστηριότητας. Οι διαφοροποιήσεις αυτές κοινοποιούνται στην αρμόδια περιβαλλοντική αρχή η οποία μπορεί αιτιολογημένα, εντός αποκλειστικής προθεσμίας δεκαπέντε (15) εργάσιμων ημερών, να ζητήσει την εφαρμογή της παρ. 2. Αν έχουν προηγηθεί παρόμοιες διαδοχικές διαφοροποιήσεις, η αρμόδια περιβαλλοντική αρχή εξετάζει τη νέα διαφοροποίηση σωρευτικά με τις προηγούμενες. Διαφοροποιήσεις μικρής κλίμακας συνιστούν ιδίως οι εργασίες:
α) συντήρησης και επισκευής του έργου ή μηχανημάτων ή βοηθητικών εγκαταστάσεων,
β) κτιριακής ανακαίνισης, κύριων ή βοηθητικών χώρων, χωρίς αλλαγή χρήσης ή αύξηση δυναμικότητας,
γ) αντικατάστασης μηχανολογικού εξοπλισμού, χωρίς αύξηση της εγκατεστημένης ισχύος και αύξηση της δυναμικότητας,
δ) εγκατάστασης βοηθητικού εξοπλισμού, όπως γερανογέφυρες, γεφυροπλάστιγγες και υποσταθμοί ηλεκτρικού ρεύματος,
ε) αλλαγές στη διαρρύθμιση των μηχανημάτων, του εργοταξίου, της πλατείας της εγκατάστασης εξόρυξης και της εσωτερικής διαρρύθμισης των χώρων.
στ) τροποποιήσεις οι οποίες ως αυτοτελές έργο δεν υπόκεινται σε περιβαλλοντική αδειοδότηση, χωρίς ωστόσο να έχουν ως αποτέλεσμα την αλλαγή της κατηγορίας ή υποκατηγορίας κατάταξης του συνολικού έργου ή τη συμπερίληψή του σε αυτές.
2. Μετά την υποβολή του Φακέλου Τροποποίησης ΑΕΠΟ, η αρμόδια περιβαλλοντική αρχή προβαίνει στις ακόλουθες ενέργειες:
α) Εντός τριών (3) εργάσιμων ημερών από την υποβολή του φακέλου, ελέγχει την πληρότητα. Σε περίπτωση έλλειψης πληρότητας, η αρμόδια περιβαλλοντική αρχή ζητά με έγγραφη αιτιολόγηση από τον φορέα του έργου ή της δραστηριότητας τη συμπλήρωση του φακέλου. Εντός προθεσμίας τριών (3) εργάσιμων ημερών από την υποβολή τους, η αρμόδια περιβαλλοντική αρχή, κατόπιν ελέγχου πληρότητας του συμπληρωμένου φακέλου, είτε προχωρά στα επόμενα στάδια είτε απορρίπτει τον φάκελο εάν διαπιστωθούν ελλείψεις. Η άπρακτη παρέλευση της προθεσμίας του προηγούμενου εδαφίου έχει ως συνέπεια να θεωρείται ο φάκελος πλήρης.
β) Εντός προθεσμίας δέκα (10) εργάσιμων ημερών η αρμόδια περιβαλλοντική αρχή αξιολογεί τον φάκελο και αποφαίνεται:
αα) είτε ότι, λόγω των διαφοροποιήσεων, επέρχεται μη ουσιώδης μεταβολή των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τη λειτουργία του έργου ή της δραστηριότητας, οπότε εκδίδεται απόφαση, η οποία είτε εγκρίνει την τροποποίηση άνευ ετέρου είτε δύναται να προβλέπει τυχόν πρόσθετους όρους, μόνο ως προς το τροποποιούμενο φυσικό αντικείμενο.
Σε κάθε περίπτωση, μη ουσιώδεις θεωρούνται τροποποιήσεις που έχουν θετικό αντίκτυπο και μειώνουν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, όπως ενδεικτικά: η αλλαγή σε καύσιμο με λιγότερες εκπομπές αέριων ρύπων ή/και διοξειδίου του άνθρακα, η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης, η λήψη πρόσθετων μέτρων αντιρρύπανσης, η μείωση της χρήσης πρώτων υλών και η αλλαγή της διαχείρισης των αποβλήτων σε μέθοδο που βρίσκεται υψηλότερα στην ιεράρχηση των αποβλήτων, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 4 του ν. 4819/2021 (Α’ 129), καθώς και οι τροποποιήσεις οι οποίες ως αυτοτελές έργο δεν υπάγονται στην κατηγορία Α, χωρίς ωστόσο να έχουν σαν αποτέλεσμα την αλλαγή της κατηγορίας ή υποκατηγορίας κατάταξης του συνολικού έργου.
Σε περίπτωση που έχουν προηγηθεί άλλες τροποποιήσεις, η αρμόδια περιβαλλοντική αρχή, προκειμένου να αξιολογήσει τον ουσιώδη ή μη χαρακτήρα της τροποποίησης, συνεκτιμά όλες τις προηγούμενες τροποποιήσεις, ιδίως, δε τους περιβαλλοντικούς όρους, όπως έχουν διαμορφωθεί μετά την τελευταία τροποποίηση.
Σε περίπτωση που οι διαφοροποιήσεις αυτές απαιτούν απόψεις ορισμένων υπηρεσιών που αφορούν στο τροποποιούμενο φυσικό αντικείμενο και οι οποίες δεν έχουν προσκομισθεί από τον φορέα του έργου ή της δραστηριότητας, η απόφαση έγκρισης της τροποποίησης εκδίδεται εντός είκοσι πέντε (25) εργάσιμων ημερών.
ββ) είτε ότι λόγω των διαφοροποιήσεων επέρχεται ουσιώδης μεταβολή των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τη λειτουργία του έργου ή της δραστηριότητας, οπότε απαιτείται η υποβολή νέας ΜΠΕ και εκκινεί η διαδικασία των άρθρων 3 ή 4, κατά περίπτωση. Στην περίπτωση αυτή, δεν ζητούνται εκ νέου γνωμοδοτήσεις από τους δημόσιους φορείς και τις υπηρεσίες που γνωμοδότησαν στο πλαίσιο της έκδοσης της ΑΕΠΟ, παρά μόνον εάν, η τροποποίηση τις αφορά κατά αρμοδιότητα. Ειδικά για τα έργα και τις δραστηριότητες που εντάσσονται στο πεδίο εφαρμογής της κοινής υπουργικής απόφασης 36060/1155/Ε.103/2013 (Β` 1450) εφαρμόζονται οι διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 16 αυτής.
Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας δύναται να καθορίζονται γενικά ή ειδικότερα κριτήρια ανά είδος έργου ή δραστηριότητας, βάσει των οποίων κρίνεται ο ουσιώδης ή μη χαρακτήρας μιας μεταβολής περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τη λειτουργία έργου ή δραστηριότητας, λαμβανομένων υπόψη της παραγράφου 24 του Παραρτήματος Ι και την παράγραφο 13 του Παραρτήματος ΙΙ της Οδηγίας 2011/92.».
Άρθρο 5
Καθορισμός αποδέκτη λυμάτων και βιομηχανικών αποβλήτων κατά την περιβαλλοντική αδειοδότηση – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 12 ν. 4014/2011
Πριν το τελευταίο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 12 του ν. 4014/2011 (Α΄209), περί αντικατάστασης παλαιότερων αδειών από Αποφάσεις Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΑΕΠΟ) και Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις (ΠΠΔ), προστίθεται περ. δ και η παρ. 1 διαμορφώνεται ως εξής:
«1. Με τη δημοσίευση του παρόντος νόμου καταργούνται για έργα και δραστηριότητες κατηγορίας Α και Β αντικαθιστάμενες από την ΑΕΠΟ ή τις ΠΠΔ αντίστοιχα:
α. όλες οι άδειες και εγκρίσεις για τη διαχείριση αποβλήτων, η έννοια της οποίας προσδιορίζεται στις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας που αφορά στο πλαίσιο παραγωγής και διαχείρισης αποβλήτων, όπως ισχύει.
β. η έγκριση επέμβασης κατά την έννοια του έκτου κεφαλαίου του ν. 998/1979 (Α`279), του άρθρου 13 του ν. 1734/1987 (Α`189), ως και κάθε άλλης σχετικής διάταξης της δασικής νομοθεσίας, καθώς και
γ. η άδεια διάθεσης λυμάτων ή βιομηχανικών αποβλήτων που προβλέπεται στο άρθρο 14 της κ.υ.α. Ειβ. 221/65 (Β` 138), όπως έχει τροποποιηθεί με το άρθρο 3 της κ.υ.α. Γι/17831/71 (Β` 986).
δ. Οι αποφάσεις καθορισμού χρήσεως των επιφανειακών υδάτων για τη διάθεση λυμάτων ή βιομηχανικών αποβλήτων που προβλέπονταν στο άρθρο 6 της υπό στοιχεία Υγ. Διατ. Ειβ. 221/1965 κοινής απόφασης των Υπουργών Εσωτερικών και Υγιεινής (Β’ 138). Στην περίπτωση αυτή για την έκδοση ΑΕΠΟ ή ΠΠΔ απαιτείται και η γνώμη της οικείας Διεύθυνσης Υδάτων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, εάν δεν έχει γίνει ήδη ο καθορισμός αποδεκτών στην οικεία Περιφερειακή Ενότητα, βάσει της ανωτέρω κοινής απόφασης.
Ο φορέας υφιστάμενης δραστηριότητας που περιλαμβάνει διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων υποχρεούται να διαθέτει σε ισχύ ασφαλιστήριο συμβόλαιο ή εγγυητική επιστολή για τις αντίστοιχες εργασίες διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων, σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις, το οποίο υποχρεούται να προσκομίζει στην αρμόδια υπηρεσία, κατά την ανανέωση ή τροποποίηση των περιβαλλοντικών όρων της δραστηριότητας. Για τον φορέα νέου έργου ή δραστηριότητας που περιλαμβάνει διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων, η έκδοση του ασφαλιστηρίου (ή της εγγυητικής επιστολής) αποτελεί προϋπόθεση για την έναρξη της λειτουργίας.».
Άρθρο 6
Καθορισμός τρόπου πληρωμής των πιστοποιημένων αξιολογητών – Τροποποίηση παρ. 7 άρθρου 16 ν. 4014/2011
Στην παρ. 7 του άρθρου 16 του ν. 4014/2011 (Α’ 209), προσδιορίζεται ότι η αναφορά σε πιστοποιημένο αξιολογητή αφορά τις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ), προβλέπεται ότι η πληρωμή αυτών καταβάλλεται απευθείας, και η παρ. 7 διαμορφώνεται ως εξής:
«7. Στις περιπτώσεις που η ανάθεση ορισμένου έργου σε Πιστοποιημένο Αξιολογητή ΜΠΕ διενεργείται κατόπιν αιτήματος του φορέα του έργου ή της δραστηριότητας, ο τελευταίος υποχρεούται σε καταβολή της προβλεπόμενης από την απόφαση της παρ. 8 αμοιβής, η οποία καταβάλλεται απευθείας στον πρώτο, χωρίς να ισχύει η υποχρέωση που απορρέει από την παρ. 3 του άρθρου 17.».
Άρθρο 7
Συμπληρώσεις διαδικασίας περιβαλλοντικών ελέγχων – Τροποποίηση παρ. 5, 11, 15α, 15β, 15γ και 21 άρθρου 20 ν. 4014/2011
1. Στην περ. γ) της παρ. 5 του άρθρου 20 του ν. 4014/2011 (Α΄ 209), περί σύστασης Μητρώου Περιβαλλοντικών Ελεγκτών, αφαιρούνται οι αναφορές περί επικουρίας της Γενικής Διεύθυνσης του Σώματος Επιθεωρητών και Ελεγκτών από Εποπτικό Συμβούλιο, διαγράφεται η περ. δ, και η παρ. 5 διαμορφώνεται ως εξής:
«5. α) Για την κάλυψη των αναγκών ελέγχου των υποκείμενων σε επιθεώρηση έργων και δραστηριοτήτων συνιστάται Μητρώο Περιβαλλοντικών Ελεγκτών, που τηρείται στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με ευθύνη της Γενικής Διεύθυνσης του Σώματος Επιθεωρητών και Ελεγκτών. Η ιδιότητα του Περιβαλλοντικού Ελεγκτή αποκτάται με τη χορήγηση σχετικής άδειας από το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
β) Οι Περιβαλλοντικοί Ελεγκτές έχουν ως αντικείμενο τη διενέργεια περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων σε κάθε περίπτωση που τους ζητείται από τις αρμόδιες προς τούτο υπηρεσίες.
γ) Η παρακολούθηση του έργου των Περιβαλλοντικών Ελεγκτών και της ορθής εκτέλεσης των καθηκόντων τους διενεργείται από τη Γενική Διεύθυνση του Σώματος Επιθεωρητών και Ελεγκτών.».
2. Στο τέλος της παρ. 11 του άρθρου 20 του ν. 4014/2011, περί διενέργειας αυτοψίας, προστίθεται τελευταίο εδάφιο, και η παρ. 11 διαμορφώνεται ως εξής:
«11. α. Σε κάθε αυτοψία, οι αρμόδιες αρχές περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων της παρ. 3 συντάσσουν επιτόπου έκθεση αυτοψίας στην οποία καταχωρίζονται τα ευρήματα του ελέγχου. Ακολούθως, συντάσσουν προσωρινή έκθεση ελέγχου σύμφωνα με την απόφαση της περ. α΄ της παρ. 21.
Η προσωρινή έκθεση ελέγχου κοινοποιείται στον φορέα του έργου ή της δραστηριότητας το αργότερο εντός ενός (1) μήνα από την πραγματοποίηση της αυτοψίας. Ο εν λόγω φορέας, σε περίπτωση διαπίστωσης πιθανών παραβάσεων, καλείται ταυτόχρονα σε απολογία. Η ανωτέρω προθεσμία ορίζεται σε δύο (2) μήνες για τα έργα και δραστηριότητες που εντάσσονται στο Παράρτημα Ι της υπό στοιχεία 36060/1155/Ε103/13.6.2013 κοινής απόφασης.
Ο έλεγχος διενεργείται υποχρεωτικά με τη χρήση των φύλλων ελέγχου, τα οποία υποκαθιστούν την έκθεση αυτοψίας για τις περιπτώσεις περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων όπου η αρμόδια Αρχή Οργάνωσης, Εποπτείας και Συντονισμού του άρθρου 124 του ν. 4759/2020 (Α΄ 245), εκδίδει φύλλα ελέγχου, σύμφωνα με το άρθρο 147 του ν. 4512/2018 (Α΄ 5). Τα φύλλα ελέγχου δύνανται να ενσωματώνουν τα αποτελέσματα του ελέγχου και να επέχουν θέση προσωρινής έκθεσης ελέγχου. Επιπρόσθετα, σε περίπτωση που η έλλειψη συμμόρφωσης είναι ασήμαντη, ήτοι δεν προκαλεί ρύπανση, υποβάθμιση ή κίνδυνο για το περιβάλλον, στα φύλλα ελέγχου δύναται να ενσωματώνονται κατευθυντήριες οδηγίες για την συμμόρφωση, να προβλέπεται επανέλεγχος εντός προθεσμίας ή προειδοποίηση επιβολής κυρώσεων.
β. Σε περίπτωση μη διαπίστωσης παράβασης και αξιολόγησης των μη συμμορφώσεων ως ασήμαντων, σύμφωνα με το έβδομο εδάφιο της περ. α΄, η προσωρινή έκθεση ελέγχου καθίσταται οριστική και αναρτάται αμελλητί στο ΗΠΜ της παρ. 1 του άρθρου 18 του ν. 4042/2012.
γ. Σε περίπτωση διαπίστωσης παραβάσεων που δεν εμπίπτουν στην περ. β΄, τάσσεται προθεσμία για την απολογία που δεν δύναται να είναι μικρότερη από δέκα (10) εργάσιμες ημέρες από την επομένη ημέρα της επίδοσης της κλήσης σε απολογία, με δυνατότητα παράτασης μετά από αίτημα του φορέα έως δέκα εργάσιμες (10) ημέρες επιπλέον. Μετά την υποβολή της απολογίας ή εφόσον παρέλθει άπρακτη η προθεσμία που τάχθηκε για την υποβολή της, η αρμόδια αρχή που διενεργεί τον έλεγχο συντάσσει οριστική έκθεση ελέγχου εντός σαράντα πέντε (45) ημερών από την παρέλευση της προθεσμίας απολογίας. Η ανωτέρω προθεσμία ορίζεται σε τέσσερις (4) μήνες από την πραγματοποίηση της αυτοψίας για τα έργα και δραστηριότητες που εντάσσονται στο Παράρτημα Ι της υπό στοιχεία 36060/1155/Ε103/13.6.2013 κοινής απόφασης. Σε περίπτωση που για την ολοκλήρωση του ελέγχου απαιτείται η διεξαγωγή συμπληρωματικών εργαστηριακών μετρήσεων και αναλύσεων ή η λήψη πορισμάτων από άλλες συναρμόδιες υπηρεσίες, καθώς και ενδεχόμενη κλήση σε συμπληρωματική απολογία σε συνέχεια των συμπληρωματικών ευρημάτων που προκύπτουν από τους προαναφερθέντες εργαστηριακούς ελέγχους και μετρήσεις ή τα πορίσματα άλλων συναρμόδιων υπηρεσιών, ο χρόνος αυτός δεν προσμετράται στην προθεσμία των σαράντα πέντε (45) ημερών.
Η οριστική έκθεση ελέγχου περιέχει συμπεράσματα σχετικά με το κατά πόσον απαιτούνται περαιτέρω ενέργειες, καθώς και Πλάνο Διορθωτικών Ενεργειών, σύμφωνα με τις παρ. 15 και 15γ, όπου αυτές έχουν εφαρμογή, προκειμένου να εξασφαλίζει ότι ο φορέας εκμετάλλευσης προβαίνει σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες για τη συμμόρφωση με τις υποδείξεις του Πλάνου Διορθωτικών Ενεργειών εντός εύλογης προθεσμίας. Η οριστική έκθεση ελέγχου αναρτάται αμελλητί στο ΗΠΜ από την αρμόδια αρχή και, ανάλογα με τα ευρήματα αυτής, δύναται να κοινοποιείται στην αρχή που χορήγησε στον ελεγχόμενο την άδεια/έγκριση/γνωστοποίηση κατασκευής ή λειτουργίας του έργου ή έναρξης της δραστηριότητας ή, κατά περίπτωση, την ανανέωση αυτών. Ειδικά για τα έργα και τις δραστηριότητες κατηγορίας Β’, έως τη λειτουργία του Ηλεκτρονικού Περιβαλλοντικού Μητρώου (ΗΠΜ), η οριστική έκθεση ελέγχου αναρτάται στην ιστοσελίδα της οικείας Περιφέρειας.».
3. Στην παρ. 15α του άρθρου 20 του ν. 4014/2011, περί δήλωσης συμμόρφωσης, προστίθεται νέο πέμπτο εδάφιο, στην περ. γ) της παρ. 15β αφαιρείται η αναφορά στις Πρότυπες Περιβαλλοντικές Δεσμεύσεις (ΠΠΔ), στην υποπερ. βγ) της περ. β της παρ. 15γ προστίθεται δεύτερο εδάφιο, στο πρώτο εδάφιο της περ. δ αυτής, ορίζεται ότι η ανάρτηση της πράξης βεβαίωσης της παράβασης μπορεί να γίνει και στην ιστοσελίδα της εκάστοτε Περιφέρειας, και οι παρ. 15α έως 15γ διαμορφώνονται ως εξής:
«15α. Μετά την παρέλευση της προθεσμίας συμμόρφωσης διενεργείται νέα αυτοψία για την επαλήθευση της συμμόρφωσης του φορέα του έργου ή της δραστηριότητας με το Πλάνο Διορθωτικών Ενεργειών, σύμφωνα και με τη σχετική Δήλωση Συμμόρφωσης. Η επαλήθευση της συμμόρφωσης μπορεί να πραγματοποιείται και με προσκόμιση εγγράφων, παραστατικών, φωτογραφιών και λοιπών στοιχείων, αντί αυτοψίας, υπό την προϋπόθεση της αποδοχής τους από την αρμόδια αρχή της παρ. 3 ως επαρκών στοιχείων για την τεκμηρίωση της συμμόρφωσης. Στην περίπτωση που επαληθεύεται η συμμόρφωση, παύει η σχετική διαδικασία ελέγχου και η Δήλωση Συμμόρφωσης αναρτάται αμελλητί στο ΗΠΜ. Η ανάρτησή της στο ΗΠΜ επέχει θέση αποδοχής της από την αρμόδια για τους περιβαλλοντικούς ελέγχους αρχή. Ειδικά για τα έργα και τις δραστηριότητες κατηγορίας Β΄, έως τη λειτουργία του ΗΠΜ, η Δήλωση Συμμόρφωσης αναρτάται στην ιστοσελίδα της οικείας Περιφέρειας. Στην περίπτωση που διαπιστώνεται ότι ο φορέας του έργου ή της δραστηριότητας δεν έχει συμμορφωθεί με το Πλάνο Διορθωτικών Ενεργειών, η αρμόδια αρχή της παρ. 3 προχωρά στην επιβολή κυρώσεων, συντάσσοντας αιτιολογημένη πράξη βεβαίωσης της παράβασης, σύμφωνα με την περ. β΄ της παρ. 15γ.
15β. Η διαδικασία των παρ. 15 και 15α δεν εφαρμόζεται όταν η παράβαση ενέχει κίνδυνο για το δημόσιο συμφέρον, που δεν μπορεί να αποτραπεί χωρίς άμεση ενέργεια εκ μέρους του ελεγκτή, δηλαδή κατατάσσεται στις κατηγορίες «ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΣ» και «ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΣ» σοβαρότητας της παρ. 1α του άρθρου 30 του ν. 1650/1986. Ειδικότερα τέτοιες περιπτώσεις θεωρούνται:
α) όταν η άμεση επιβολή μέτρων και κυρώσεων είναι αναγκαία για λόγους προστασίας του δημοσίου συμφέροντος,
β) όταν η παράβαση ενέχει άμεσο κίνδυνο για τη δημόσια υγεία ή απειλεί με άμεσες και σημαντικές αρνητικές συνέπειες το περιβάλλον που δεν μπορούν να αποτραπούν χωρίς άμεση ενέργεια εκ μέρους της αρμόδιας για τη διεξαγωγή περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων αρχής της παρ. 3 ή ενέχουν κίνδυνο ευρείας οικολογικής διατάραξης,
γ) στις περιπτώσεις ουσιωδών διοικητικών παραβάσεων, όπως η έλλειψη εν ισχύ Α.Ε.Π.Ο..
Για την αξιολόγηση της σοβαρότητας της παράβασης και την εφαρμογή ή μη της παρούσας λαμβάνονται υπόψη η φύση της παράβασης και το ύψος υπέρβασης των θεσμοθετημένων ορίων εκπομπών, η υποτροπή και το ιστορικό συμμόρφωσης, η συμπεριφορά και ο βαθμός συνεργασίας του ελεγχόμενου φορέα, άλλοι ελαφρυντικοί ή επιβαρυντικοί παράγοντες, καθώς και τα προβλεπόμενα στο άρθρο 3 του ν. 4042/2012 (Α΄ 24).
15γ. α. Εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις της παρ. 15β, μετά την υποβολή της απολογίας ή την άπρακτη πάροδο της προθεσμίας που τάχθηκε για την υποβολή της, η αρμόδια αρχή, που διενεργεί την περιβαλλοντική επιθεώρηση, συντάσσει αιτιολογημένη πράξη βεβαίωσης της παράβασης, η οποία υπέχει θέσης οριστικής έκθεσης ελέγχου εντός της προθεσμίας της περ. γ΄ της παρ. 11.
β. Η ως άνω βεβαίωση:
βα) περιλαμβάνει τη σχετική εισήγηση για επιβολή προστίμου προς την αρμόδια αρχή, σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 30 του ν. 1650/1986,
ββ) περιλαμβάνει, όπου απαιτείται, Πλάνο Διορθωτικών Ενεργειών, σύμφωνα με το Μοντέλο Ενεργειών Συμμόρφωσης της περ. στ΄ της παρ. 21, το οποίο ο ελεγχόμενος φορέας του έργου ή της δραστηριότητας οφείλει να υλοποιήσει, υποβάλλοντας προς τις αρμόδιες αρχές περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων της παρ. 3, Δήλωση Συμμόρφωσης, με την πάροδο του τεθέντος χρονοδιαγράμματος,
βγ) αναρτάται από την αρμόδια αρχή αμελλητί στο ΗΠΜ. Ειδικά για τα έργα και τις δραστηριότητες κατηγορίας Β΄, έως τη λειτουργία του ΗΠΜ, η βεβαίωση αναρτάται στην ιστοσελίδα της οικείας Περιφέρειας,
βδ) κοινοποιείται υποχρεωτικά στην αρχή που χορήγησε στον ελεγχόμενο την άδεια/έγκριση/γνωστοποίηση κατασκευής ή λειτουργίας του έργου ή έναρξης της δραστηριότητας ή, κατά περίπτωση, την ανανέωση αυτών,
βε) κοινοποιείται στην αρμόδια εισαγγελική αρχή, εφόσον για τη συγκεκριμένη παράβαση προβλέπεται ποινική κύρωση.
γ. Μετά την παρέλευση της τεθείσας προθεσμίας διενεργείται νέα αυτοψία για την επαλήθευση της συμμόρφωσης του φορέα του έργου ή της δραστηριότητας με το Πλάνο Διορθωτικών Ενεργειών Συμμόρφωσης, σύμφωνα και με τη σχετική Δήλωση Συμμόρφωσης. Η επαλήθευση της συμμόρφωσης μπορεί να πραγματοποιείται και με προσκόμιση εγγράφων, παραστατικών, φωτογραφιών και λοιπών στοιχείων, αντί αυτοψίας, υπό την προϋπόθεση της αποδοχής τους από την αρμόδια αρχή της παρ. 3, ως επαρκών στοιχείων για την τεκμηρίωση της συμμόρφωσης. Στην περίπτωση που επαληθεύεται η συμμόρφωση, η Δήλωση Συμμόρφωσης αναρτάται αμελλητί στο ΗΠΜ.
δ. Η ανάρτησή της στο ΗΠΜ ή στην ιστοσελίδα της οικείας Περιφέρειας επέχει θέση αποδοχής της από την αρμόδια για τους περιβαλλοντικούς ελέγχους αρχή. Η αποδοχή της Δήλωσης Συμμόρφωσης δεν αίρει τη διαδικασία επιβολής προστίμου από την αρμόδια αρχή, σύμφωνα με τη σχετική πράξη βεβαίωσης παράβασης. Στην περίπτωση που διαπιστώνεται ότι ο φορέας του έργου ή της δραστηριότητας δεν έχει συμμορφωθεί με το Πλάνο Διορθωτικών Ενεργειών, αυτός θεωρείται υπότροπος και υποβάλλονται οι προσήκουσες κυρώσεις.».
4. Στο τέλος της παρ. 21 του άρθρου 20 του ν. 4014/2011, περί του Μοντέλου Ενεργειών Συμμόρφωσης των περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων, προστίθεται εδάφιο, και η παρ. 21 διαμορφώνεται ως εξής:
«21. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας υιοθετείται το Μοντέλο Ενεργειών Συμμόρφωσης («ΜΕΣ») για τις περιβαλλοντικές επιθεωρήσεις, το οποίο καταρτίζεται βάσει των κριτηρίων του άρθρου 149 του ν. 4512/2018, από τη Γενική Διεύθυνση του Σώματος Επιθεωρητών και Ελεγκτών, ως Αρχή Οργάνωσης Εποπτείας και Συντονισμού του άρθρου 124 του ν. 4759/ 2020, και το οποίο περιλαμβάνει τις διαδικασίες και τις οδηγίες για την καθοδήγηση των ενεργειών και των αποφάσεων των αρμοδίων αρχών που λαμβάνονται κατά τη διάρκεια και σε συνέχεια του ελέγχου στο πλαίσιο της ενιαίας αντιμετώπισης των ελέγχων και των λοιπών δραστηριοτήτων εποπτείας, συμπεριλαμβανομένων των ειδικότερων κριτηρίων για τον καθορισμό της προθεσμίας συμμόρφωσης, των αναγκαίων λεπτομερειών για την εφαρμογή αυτού και των διοικητικών μέτρων της περ. α΄ της παρ. 1 του άρθρου 30 του ν. 1650/1986, και στο οποίο εξειδικεύονται:
α) το περιεχόμενο της προσωρινής και της οριστικής έκθεσης ελέγχου της παρ. 11,
β) οι παραβάσεις της παρ. 15, συμπεριλαμβανομένων των μη ουσιωδών διοικητικών παραβάσεων και οι παραβάσεις της παρ. 15β, οι οποίες δύνανται να εξειδικεύονται ανά είδος έργου ή δραστηριότητας,
γ) το περιεχόμενο του Πλάνου Διορθωτικών Ενεργειών της παρ. 15 και της υποπερ. ββ) της περ. β΄ της παρ. 15γ,
δ) η κατάταξη των παραβάσεων στις τέσσερις (4) κατηγορίες «ΧΑΜΗΛΗΣ», «ΜΕΤΡΙΑΣ», «ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΣ» και «ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΣ» σοβαρότητας της παρ. 1α του άρθρου 30 του ν. 1650/1986, σύμφωνα με τα κριτήρια της παρ. 15β,
ε) το σύνολο των ελαφρυντικών ή επιβαρυντικών παραγόντων, οι οποίοι συνεκτιμώνται για την αξιολόγηση της σοβαρότητας της παράβασης, σύμφωνα με την παρ. 15β, και ο τρόπος υπολογισμού του προστίμου που επιβάλλεται σύμφωνα με το άρθρο 30 του ν. 1650/1986,
στ) κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή των παρ. 11 έως 15γ.
Για το περιεχόμενο των περ. β΄ και γ΄ της παρούσας ζητείται η απλή γνώμη της Γενικής Διεύθυνσης Περιβαλλοντικής Πολιτικής και της Διεύθυνσης Διαχείρισης Αποβλήτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Το ΜΕΣ εφαρμόζεται κατ’ αναλογία και στις παραβάσεις έργων και δραστηριοτήτων που δεν απαιτούν περιβαλλοντική αδειοδότηση, σύμφωνα με το άρθρο 1.».
Άρθρο 8
Επιθεωρήσεις και έλεγχοι – Τροποποίηση περ. β) παρ. 4 άρθρου 61 ν. 4819/2021
Στην περ. β) της παρ. 4 του άρθρου 61 του ν. 4819/2021 (Α΄ 129, διόρθωση σφάλματος Α’ 171), περί επιθεωρήσεων και περιβαλλοντικών ελέγχων φορέων επεξεργασίας αποβλήτων, εξειδικεύεται το όργανο διενέργειας ελέγχων, διορθώνονται οι νομοθετικές παραπομπές, και η παρ. 4 διαμορφώνεται ως εξής:
«4. Οι έλεγχοι του παρόντος διενεργούνται:
α) στους οργανισμούς ή τις επιχειρήσεις που πραγματοποιούν εργασίες επεξεργασίας αποβλήτων ή παράγουν επικίνδυνα απόβλητα, από τις αρμόδιες ελεγκτικές αρχές, σύμφωνα με όσα ειδικότερα ορίζονται στο άρθρο 20 του ν. 4014/2011 (Α’ 209),
β) στους οργανισμούς ή τις επιχειρήσεις που συλλέγουν ή μεταφέρουν απόβλητα σε επαγγελματική βάση, από τη Γενική Διεύθυνση του Σώματος Επιθεωρητών και Ελεγκτών και από τα Κλιμάκια Ελέγχου Ποιότητας Περιβάλλοντος της παρ. 3 του άρθρου 20 του ν. 4014/2011,
γ) στους μεσίτες και τους εμπόρους αποβλήτων, από τα Κ.Ε.Π.ΠΕ. της παρ. 4 του άρθρου 20 του ν. 4014/2011.».
Άρθρο 9
Τροποποίηση διοικητικών κυρώσεων για περιβαλλοντικές παραβάσεις – Τροποποίηση παρ. 1, 1α και 6 άρθρου 21 ν. 4014/2011
1. Στο τελευταίο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 21 του ν. 4014/2011 (Α’ 209), περί διοικητικών μέτρων και κυρώσεων επί περιβαλλοντικών παραβάσεων, προστίθεται παραπομπή στον ν. 4042/2012 (Α’ 24), οι περ. α) έως δ) και τα δύο τελευταία εδάφια της παρ. 1α τροποποιούνται ως προς τον τρόπο υπολογισμού των προστίμων παράβασης, μετά την περ. δ) προστίθενται δύο νέα εδάφια, και οι παρ. 1 και 1α διαμορφώνονται ως εξής:
«1. Σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα που προκαλούν οποιαδήποτε ρύπανση ή άλλη υποβάθμιση του περιβάλλοντος ή παραβαίνουν τις διατάξεις του παρόντος ή των κατ` εξουσιοδότησή του εκδιδόμενων διαταγμάτων ή υπουργικών αποφάσεων ή αποφάσεων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ή της Περιφέρειας, ανεξάρτητα από την αστική ή ποινική ευθύνη, επιβάλλονται τα ακόλουθα διοικητικά μέτρα και κυρώσεις:
α) Πλάνο Διορθωτικών Ενεργειών της υποπερ. ββ΄ της περ. β΄ της παρ. 15γ του άρθρου 6 του ν. 1650/1986 (Α΄ 160), που επέχει τη θέση του μέτρου της γραπτής σύστασης της περ. α΄ της παρ. 5 του άρθρου 151 του ν. 4512/2018 (Α΄ 5), πιθανός επανέλεγχος εντός προθεσμίας, προειδοποίηση επιβολής κυρώσεων.
β) Πρόστιμο από πεντακόσια (500) έως και πέντε εκατομμύρια (5.000.000) ευρώ σύμφωνα με την παρ. 1α ή και Πλάνο Διορθωτικών Ενεργειών .
γ) Προσωρινή ή οριστική διακοπή λειτουργίας, όπως προβλέπεται την παρ. 6, μετά από εισήγηση της αρμόδιας για την περιβαλλοντική επιθεώρηση αρχής.
δ) Διοικητικά μέτρα και κυρώσεις που προβλέπονται από την περιβαλλοντική νομοθεσία.
Τα εν λόγω μέτρα και οι κυρώσεις είναι αναλογικά και εύλογα, στηρίζονται δε στην αξιολόγηση του κινδύνου που η παράβαση επιφέρει στην προστασία του δημοσίου συμφέροντος σύμφωνα με την παρ. 1α και επιβάλλονται, σύμφωνα με την απόφαση της παρ. 21 του άρθρου 20, ανάλογα με τη σοβαρότητα της παράβασης, τη συχνότητα ή την χρονική διάρκεια, την υποτροπή και το ιστορικό συμμόρφωσης, τη συμπεριφορά και τον βαθμό συνεργασίας του ελεγχόμενου οικονομικού φορέα, το ύψος υπέρβασης των θεσμοθετημένων ορίων εκπομπών και την παραβίαση των περιβαλλοντικών όρων και προτύπων περιβαλλοντικών δεσμεύσεων, λόγους δημοσίου συμφέροντος, καθώς και τυχόν συντρέχοντες ελαφρυντικούς ή επιβαρυντικούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου του άμεσου ή έμμεσου κέρδους που η παράβαση απέφερε στον φορέα του έργου ή της δραστηριότητας. Τα πρόστιμα της περ. β΄ επιβάλλονται μετά από ενιαία αξιολόγηση της σοβαρότητας του συνόλου των παραβάσεων, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην παρ. 1α. Εφόσον από τη νομοθεσία προβλέπεται ποινική κύρωση για τη συγκεκριμένη παράβαση, σύμφωνα με το άρθρο 3 του ν. 4042/2012 (Α’ 24), η πράξη βεβαίωσης παράβασης διαβιβάζεται στην αρμόδια Εισαγγελική Αρχή.
1α. Οι παραβάσεις κατατάσσονται σε τέσσερις κατηγορίες ΧΑΜΗΛΗΣ, ΜΕΤΡΙΑΣ, ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΣ και ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΣ σοβαρότητας σύμφωνα με την υπουργική απόφαση της παρ. 21 του άρθρου 20.
Τα επιβαλλόμενα πρόστιμα της περ. β΄ της παρ. 1 κατανέμονται, ανάλογα με την κατηγορία της παράβασης, ως ακολούθως:
α) για τις παραβάσεις χαμηλής σοβαρότητας, το πρόστιμο δεν υπερβαίνει το μηδέν κόμμα πέντε τοις εκατό (0,5%), επί του συνολικού κύκλου εργασιών της τελευταίας χρήσης του φορέα του έργου ή της δραστηριότητας, βάσει του κύκλου εργασιών της τελευταίας υποβληθείσας δήλωσης φορολογίας εισοδήματός του, και κυμαίνεται από πεντακόσια (500) έως και πενήντα χιλιάδες (50.000) ευρώ,
β) για τις παραβάσεις μέτριας σοβαρότητας, το πρόστιμο δεν υπερβαίνει το ένα κόμμα πέντε τοις εκατό (1,5%), επί του συνολικού κύκλου εργασιών της τελευταίας χρήσης του φορέα του έργου ή της δραστηριότητας, βάσει του κύκλου εργασιών της τελευταίας υποβληθείσας δήλωσης φορολογίας εισοδήματός του, και κυμαίνεται από χίλια (1000) έως και διακόσιες χιλιάδες (200.000) ευρώ,
γ) για τις παραβάσεις σημαντικής σοβαρότητας, το πρόστιμο δεν υπερβαίνει το έξι τοις εκατό (6%), επί του συνολικού κύκλου εργασιών της τελευταίας χρήσης του φορέα του έργου ή της δραστηριότητας, βάσει του κύκλου εργασιών της τελευταίας υποβληθείσας δήλωσης φορολογίας εισοδήματός του, και κυμαίνεται από τέσσερις χιλιάδες (4.000) έως και οκτακόσιες χιλιάδες (800.000) ευρώ,
δ) για τις παραβάσεις πολύ σημαντικής σοβαρότητας, το πρόστιμο δεν υπερβαίνει το δέκα τοις εκατό (10%), επί του συνολικού κύκλου εργασιών της τελευταίας χρήσης του φορέα του έργου ή της δραστηριότητας, βάσει του κύκλου εργασιών της τελευταίας υποβληθείσας δήλωσης φορολογίας εισοδήματός του, και κυμαίνεται από δέκα χιλιάδες (10.000) έως και πέντε εκατομμύρια (5.000.000) ευρώ.
Αν το ποσό του προστίμου που αντιστοιχεί στο ανώτατο ποσοστό, επί του συνολικού κύκλου εργασιών της τελευταίας χρήσης του φορέα του έργου ή της δραστηριότητας, βάσει του κύκλου εργασιών της τελευταίας υποβληθείσας δήλωσης φορολογίας εισοδήματος, είναι μικρότερο του ελάχιστου προβλεπόμενου προστίμου της κατηγορίας παράβασης, το πρόστιμο ισούται με το ελάχιστο προβλεπόμενο για την εκάστοτε κατηγορία παράβασης.
Αν η διοικητική παράβαση συνίσταται στην έλλειψη Πρότυπων Περιβαλλοντικών Δεσμεύσεων (ΠΠΔ) επιβάλλεται πρόστιμο δύο τοις εκατό (2%), επί του συνολικού κύκλου εργασιών της τελευταίας χρήσης του φορέα του έργου ή της δραστηριότητας, με βάση τον κύκλο εργασιών της τελευταίας υποβληθείσας δήλωσης φορολογίας εισοδήματός του, το οποίο σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να είναι κατώτερο των χιλίων (1.000) ευρώ.
Σε περίπτωση υποτροπής, τα ποσοστά των περ. α) έως και δ) επί του συνολικού κύκλου εργασιών της τελευταίας χρήσης του φορέα του έργου ή της δραστηριότητας διπλασιάζονται.
Το κριτήριο του ποσοστού επί του συνολικού κύκλου εργασιών της τελευταίας χρήσης του φορέα του έργου ή της δραστηριότητας δεν εφαρμόζεται σε έργα και δραστηριότητες που δεν έχουν οικονομικό χαρακτήρα.».
2. Στην αρχή του δευτέρου εδαφίου της παρ. 6 του άρθρου 21 του ν. 4014/2011, η επιβαλλόμενη κύρωση του προστίμου αντικαθίσταται με την προσωρινή απαγόρευση λειτουργίας, και η παρ. 6 διαμορφώνεται ως εξής:
«6. Αν μια επιχείρηση ή δραστηριότητα προκαλεί ρύπανση ή άλλη υποβάθμιση του περιβάλλοντος που κατατάσσεται στις «πολύ σημαντικές» παραβάσεις, μπορεί να επιβληθεί προσωρινή απαγόρευση της λειτουργίας της μέχρις ότου ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα ώστε να αποτρέπεται η ρύπανση ή η υποβάθμιση σύμφωνα με την παρ. 6 του άρθρου 151 του ν. 4512/2018. Η προσωρινή απαγόρευση λειτουργίας επιβάλλεται από την αρχή ή το όργανο που εξέδωσε την άδεια, ή την έγκριση, ή τη γνωστοποίηση κατασκευής ή λειτουργίας του έργου ή έναρξης της δραστηριότητας ή, κατά περίπτωση, την ανανέωση αυτών. Ο αρμόδιος περιφερειάρχης δύναται να επιβάλει οριστική διακοπή της λειτουργίας της επιχείρησης, αν η επιχείρηση ή η δραστηριότητα παραλείπει να συμμορφωθεί προς τα μέτρα που υποδεικνύονται με την απόφαση του πρώτου εδαφίου ή αν η λήψη αποτελεσματικών μέτρων είναι ανέφικτη. Αν συντρέχουν εξαιρετικοί λόγοι, ιδίως σε περίπτωση που από το είδος ή την ποσότητα των ρύπων ή από την έκταση και τη σημασία της υποβάθμισης του περιβάλλοντος υπάρχει κίνδυνος θανάτου ή βαριάς σωματικής βλάβης ή ευρείας οικολογικής διατάραξης ή καταστροφής, ενόψει και της σπουδαιότητας της επιχείρησης ή δραστηριότητας, το αρμόδιο όργανο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας από κοινού με το αρμόδιο όργανο τυχόν συναρμόδιου Υπουργείου επιβάλλει τις παραπάνω κυρώσεις. Με την πράξη επιβολής της προσωρινής απαγόρευσης λειτουργίας επιβάλλεται και πρόστιμο το οποίο ισούται με το διπλάσιο των ημερήσιων ακαθάριστων εσόδων λειτουργίας, ήτοι των ετήσιων ακαθάριστων εσόδων του φορέα του έργου ή της δραστηριότητας αναγομένων ανά ημέρα λειτουργίας, και ανέρχεται κατ’ ελάχιστον σε πεντακόσια (500) ευρώ για κάθε ημέρα παράβασης της απαγόρευσης. Η παράβαση διαπιστώνεται με πράξη του οργάνου που επέβαλε την απαγόρευση με την οποία καταλογίζεται το πρόστιμο. Με απόφαση του οργάνου που επέβαλε την προσωρινή απαγόρευση λειτουργίας της επιχείρησης ή δραστηριότητας μπορεί, σε κάθε περίπτωση, να αίρεται η απαγόρευση αυτή, ώστε να παύσει οριστικά η ρύπανση ή υποβάθμιση του περιβάλλοντος.».
Άρθρο 10
Εκκρεμείς περιβαλλοντικοί έλεγχοι – Μεταβατική διάταξη – Τροποποίηση άρθρου 52 ν. 4843/2021
Στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 52 του ν. 4843/2021 (Α’ 193), τροποποιείται το νομικό καθεστώς διεκπεραίωσης των εκκρεμών υποθέσεων που αφορούν διενεργηθέντες περιβαλλοντικούς ελέγχους, αντικαθίσταται η παρ. 2, και το άρθρο 52 διαμορφώνεται ως εξής:
«Άρθρο 52
Μεταβατικές διατάξεις
1. Εκκρεμείς υποθέσεις περιβαλλοντικών ελέγχων, επιθεωρήσεων και επιβολής διοικητικών κυρώσεων για περιβαλλοντικές παραβάσεις διεκπεραιώνονται σύμφωνα με το άρθρο 20 του ν. 4014/2011 (Α’ 209), μη εφαρμοζόμενών των προθεσμιών των τεσσάρων πρώτων εδαφίων της περ. γ) της παρ. 11 του ανωτέρω άρθρου.
2. Αν έχει ήδη εκδοθεί πράξη βεβαίωσης παράβασης αυτή ακυρώνεται και εκδίδεται οριστική έκθεση ελέγχου, σύμφωνα με την παρ. 1, λαμβάνοντας υπόψη τα συμπεράσματα της ακυρωθείσας πράξης βεβαίωσης παράβασης.».
Κεφάλαιο Β’, άρθρο 7. Πρέπει να προστεθεί ο ενεργός ρόλος των Μονάδων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών στη διαδικασία περιβαλλοντικών ελέγχων, και πρέπει να βρίσκονται σε άμεση επικοινωνία με τον Περιβαλλοντικό Ελεγκτή.
Διαφωνώ άκρως με αυτό το νομοσχέδιο. Όχι μόνο δεν συμβάλει καθόλου στην προστασία του περιβάλλοντος και την χαλιναγώγηση της κλιματικής κρίσης, αλλά έχει καταστροφική επίδραση στις προστατευόμενες περιοχές και φέρνει τη Ελλάδα σε αντίθετη τροχιά από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία. Έχουμε βρεθεί το 2022 να τα ισοπεδώνουμε όλα στο πέρασμα μας. Ας σεβαστούμε λίγο πια την φύση-σπίτι μας!
Επίσης αυτή η διαβούλευση είναι προσχηματική. Δίνεται περιθώριο μόνο μιας εβδομάδας για να σχολιάσουμε ένα νομοσχέδιο 95 άρθρων… Κοροϊδεύουν τους πολίτες?! Είμαι αντίθετη στις απλουστεύσεις της περιβαλλοντικής διαδικασίας οι οποίες παρουσιάζονται παραπλανητικα ώστε να γατζωσουν με το μέρος τους τον αναγνώστη, εάν ο ίδιος δεν έχει εμβαθύνει στο ζήτημα. Ζητώ σε όλα τα νομοσχέδια να προβλέπεται αρκετός χρόνος για τον δημόσιο διάλογο, προκειμένου να αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικό και δίκαιο τρόπο οι μείζονες περιβαλλοντικές προκλήσεις και γενικότερα τέτοια θέματα.
Τέλος συμφωνώ με όλες τις οργανώσεις οι οποίες αγωνίζονται κατά του παρόντος καταστροφικου νομοσχεδίου και έχουν υποβάλει σχετική ανακοίνωση.
Όχι άλλα μέτρα για την υποβάθμιση της φύσης!!! Φτάνει!
Φτάνει πια!
Το φυσικό περιβάλλον δεν είναι προς πώληση..
Στο άρθρο 6 τροποποιείται η παρ. 7 του ν.4014/2011 έτσι ώστε ο φορέας του έργου ή δραστηριότητας να πληρώνει απευθείας τον Πιστοποιημένο Αξιολογητή ΜΠΕ. Αυτό εκτός του ότι υποβαθμίζει το θεσπισμένο χαρακτήρα της ΜΠΕ και τον ρόλο του αξιολογητή, έρχεται σε αντίθεση με το σχετικό ενωσιακό δίκαιο.
Η Κίνηση Πολιτών Κυθήρων Dynamo Kythira, συμφωνεί με το πανελλαδικό Δίκτυο συλλογικοτήτων ότι ο χρόνος που έχει δοθεί για τη διαβούλευση για για τη μελέτη και υποβολή τεκμηριωμένων σχολίων και παρατηρήσεων για ένα θέμα τόσο περίπλοκο, είναι παντελώς ανεπαρκής.
Επίσης παραπέμπουμε
στο κείμενο γενικών παρατηρήσεων το οποίο κατάθεσε το δίκτυο, με το οποίο ζητείται η απόσυρση του σχεδίου νόμου.
Ενδεικτικά παραθέτουμε τις εξής αντιθέσεις μας:
1) Είμαστε αντίθετοι στις «απλουστεύσεις» της περιβαλλοντικής διαδικασίας, ανάμεσα στις οποίες κορυφαίο ζήτημα για εμάς είναι αυτό που αφορά στις «χρήσεις γης στις προστατευόμενες περιοχές». Κατεπείγουσα δε θεωρούμε την «ανάγκη» απλούστευσης περιβαλλοντικών διαδικασιών, αλλά την ανάγκη να προκαθοριστεί με νόμο η προοπτική επιβάρυνσης των περιοχών Natura με ενεργειακά ή αναπτυξιακά έργα για να τα συμπεριλάβει και η μελέτη αναθεώρησης του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις ΑΠΕ. Σύμφωνα με τις αλλαγές που προτείνει το καινούριο πολυνομοσχέδιο, είναι φανερό ότι επέρχεται επιδείνωση του καθεστώτος προστασίας των περιοχών NATURA. Σε μια συγκυρία όπου αναδεικνύονται κρίσεις, όπως αυτές που σχετίζονται με το περιβάλλον, τη βιοποικιλότητα, την υγεία και τη διατροφή και αναλαμβάνονται σχετικές πολιτικές πρωτοβουλίες, η ελληνική κυβέρνηση παραμένει εγκλωβισμένη σε παρωχημένους «αναπτυξιακούς στόχους». Η Ελλάδα ήδη έχει καταδικαστεί για την έλλειψη μέτρων διαχείρισης των προστατευόμενων περιοχών της και δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια για λάθος προτεραιότητες και λάθος καθορισμούς «αναγκών»!
2) Οι ρυθμίσεις του εν λόγω νομοσχεδίου οδηγούν στην αποδόμηση της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος της χώρας μας με αποκορύφωμα εκείνες που απειλούν το καθεστώς προστασίας των περιοχών Natura 2000, κατά παράβαση των αρχών αειφορίας, των συνταγματικών επιταγών και της ενωσιακής περιβαλλοντικής νομοθεσίας, γεγονός που θα οδηγήσει με βεβαιότητα τη χώρα μας εκ νέου στο ευρωπαϊκό Δικαστήριο και κυρίως στην απόλυτη απαξίωση της φύσης και της βιοποικιλότητας της, που θα επιφέρει κοινωνική παρακμή και σοβαρές κοινωνικές αντιδράσεις.
3) Ορίζεται ότι οι ιδιώτες ελεγκτές μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων θα πληρώνονται απευθείας από τον ιδιώτη που ελέγχουν. Η ρύθμιση αυτή είναι προφανώς προβληματική, επεκτείνοντας την ήδη προβληματική ιδέα περί ιδιωτών ελεγκτών περιβαλλοντικών μελετών (με το κράτος να απεκδύεται συνεχώς τον ελεγκτικό του ρόλο και να επιτρέπει την απευθείας συναλλαγή μεταξύ ελεγκτή και ελεγχομένου). Δηλώνουμε κάθετα την αντίθεσή μας σε τέτοια ρύθμιση γιατί προκαλεί σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ των ιδιωτών και των συμφερόντων της χώρας, της φύσης και των πολιτών.
4) «πλαίσιο ανάπτυξης υπεράκτιων αιολικών πάρκων»: Ο καθορισμός της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρίας Υδρογονανθράκων Α.Ε. ως φορέα Διαχείρισης για τα Υπεράκτια Αιολικά Πάρκα, επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις μας για τη συγγένεια που εμφανίζει η διαδικασία χωροθέτησης και αδειοδότησης των θαλάσσιων αιολικών με την παραχώρηση «οικοπέδων» για την έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων. Είμαστε αντίθετοι σε μια τέτοια πολιτική. Παρατηρούμε μια υποκριτική διγλωσσία από τη μια «πράσινη ενέργεια» από την άλλη εξόρυξη υδρογονανθράκων.
5) Ζητούμε την απόσυρση του νομοσχεδίου με τις καταστροφικές διατάξεις του σχεδίου νόμου για το περιβάλλον της χώρας.
6) Ζητούμε μια πραγματική διαβούλευση για εθνικό ενεργειακό σχεδιασμό, με την πραγματική συμμετοχή της κοινωνίας και την πραγματική προστασία του περιβάλλοντος! Ζητούμε έναν αληθινό δημόσιο διάλογο προκειμένου να αντιμετωπίσει η χώρα μας με αποτελεσματικό και δίκαιο τρόπο τις μείζονες περιβαλλοντικές προκλήσεις του καιρού μας, αλλά και σε συμμόρφωση με τις προβλέψεις της διεθνούς Σύμβασης του Άαρχους και του εθνικού κυρωτικού νόμου για τη συμμετοχή του κοινού στη διαμόρφωση πολιτικών για το περιβάλλον [Άρθρο 7 του ν. 3422/2005 (Α΄ 303) για την κύρωση της Σύμβασης για την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα]. Χωρίς τη συναίνεση των πολιτών καμία Πράσινη Συμφωνία δεν μπορεί να ευοδωθεί.
Διαφωνώ με το παρόν νομοσχέδιο. Απαράδεκτο. Απλά απαράδεκτο και ανοίγει την κερκόπορτα για ακόμα μεγαλυτερες καταστροφές και δήθεν «επενδύσεις». Το γνωρίζω ότι δεν σας ενδιαφέρει και όλα τα σχόλια θα πάνε στο καλάθι των αχρήστων. Φαίνεται ότι ο στόχος σας ειναι καθαρά κερδοσκοπικός και ορίζεται απο συμφέροντα. Και όταν το κράτος θα το καλέσουν να πληρώσει τα προστιμα απο τις προσφυγες σε ευρωπαικό επίπεδο θα έχουν οι φίλοι σας ήδη τσιμεντώσει ότι μπορεί να τσιμεντωθεί. Και εμείς θα πληρώσουμε τον λογαριασμό.
Σας στέλνω το σχόλιο μου, επί του νέου νομοσχεδίου:
Δεδομένου ότι καθιερώνεται ένα ενιαίο πλαίσιο περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων τόσο για την κεντρική υπηρεσία (Σώμα επιθεωρητών – ελεγκτών του Υπουργείου) τόσο και για τις περιφερειακές Υπηρεσίες (Αποκεντρωμένη Διοίκηση και Περιφέρεια) θα πρέπει να ισχύουν οι ίδιοι νομοθετικές ρυθμίσεις για όλους τους ελεγκτές. Συγκεκριμένα αναφέρομαι στην νομική προστασία και στην ελεγκτική αποζημίωση. Όπως σωστά έχει θεσπιστεί για τους ελεγκτές στην κεντρική Υπηρεσία η διάταξη της μη δίωξης για τη γνώμη που άσκησαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους (Ν. 3044/2002 άρθρο 14 παρ. 2) καθώς και η διάταξη για την ελεγκτική αποζημίωση (άρθρο 70, Ν. 4647/2019) και αφού εφαρμόζονται οι ίδιοι κανόνες για τον έλεγχο αυτονόητο είναι ότι και οι ελεγκτές πρέπει να έχουν τους ίδιους εργασιακούς κανονισμούς.
Μάνος Νικολουδακης
Προϊστάμενος Τμήματος Περιβάλλοντος & Υδροοικονομίας Π Ε Ρεθύμνου
Συμφωνώ με τις οργανώσεις:
ΑΝΙΜΑ
ΑΡΧΕΛΩΝ
Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού
Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης
Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία
Εταιρία Προστασίας Πρεσπών
Καλλιστώ
Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης
Greenpeace
MEDASSET
WWF Ελλάς
και ζητώ ομοίως από την κυβέρνηση και το υπουργείο να αποσύρουν τα κεφάλαια του νομοσχεδίου που αφορούν στην περιβαλλοντική αδειοδότηση και τις προστατευόμενες περιοχές. Η κυβέρνηση οφείλει να προχωρήσει άμεσα στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών της που απορρέουν από τη νομοθεσία της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα και να ολοκληρώσει χωρίς άλλες καθυστερήσεις και παλινωδίες τη θεσμική θωράκιση των περιοχών Natura 2000. Είναι απαράδεκτο σε όλες τις κατηγορίες (πλην της “απόλυτης” προστασίας) να προβλέπονται ακόμα και εξορυκτικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένων των εξορύξεων υδρογονανθράκων.
Είναι απαράδεκτο στις ζώνες προστασίας της φύσης (δεύτερη σε αυστηρότητα ζώνη προστασίας) να προβλέπονται πλέον η κατασκευή και λειτουργία τουριστικών καταλυμάτων και άλλων τουριστικών υποδομών και εγκαταστάσεων ΑΠΕ. Δεν είναι δυνατό να προβλέπει ότι οι αξιολογητές των ΜΠΕ θα αμείβονται απευθείας από τους φορείς των έργων που ελέγχουν (!), δημιουργώντας έτσι μια υπαλληλική σχέση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, η οποία ακυρώνει την ανεξαρτησία που πρέπει (σύμφωνα και με τη νομοθεσία της ΕΕ) να περιβάλλει το σύστημα αξιολόγησης των περιβαλλοντικών μελετών.
Διαφωνώ με το παρόν σχέδιο νόμου για τους εξής λόγους συνοπτικά:
α) Οι τροποποιήσεις που επιφέρει στην ισχύουσα νομοθεσία περί αδειοδότησης έργων καθιστούν τη διαδικασία περισσότερο αδιαφανή, βγάζουν εκτός την άποψη του ενδιαφερόμενου πολίτη και αφήνουν τεράστια περιθώρια στους επικαλούμενους λόγους Εθνικής Άμυνας ή Πολιτικής Προστασίας. Για παράδειγμα όταν επί δεκαετίες δεν γίνονται έργα πρόληψης κινδύνων και πρόβλεψης αναγκών στο πλαίσιο και της επερχόμενης κλιματικής αλλαγής τότε υπάρχει το ηθικό δικαίωμα με την επίκληση της φυσικής καταστροφής να παρακάμπτονται οι διαδικασίες αδειοδότησης που κτίστηκαν με πολύ κόπο και να παραβιάζονται οι κανόνες συμμετοχής των πολιτών για την προστασία της φύσης από τα συμφέροντα που κρύβονται πολλές φορές πίσω από την επιφανειακή επίκληση της ανάγκης (σχετ. τα άρθρα 3 και 4 του σχεδίου); β) Οι συνεχείς τροποποιήσεις και η συμπερίληψη πολλών περιπτώσεων στο ίδιο σχέδιο νόμου καθιστούν δυσχερή έως αδύνατη την παρακολούθηση της διαδικασίας από το κοινό και συνεπώς τη διαβούλευση. Επιπλέον, περισσότερο συγκεκριμένα στον βασικό νόμο 4014/11 έχουν επέλθει τόσες τροποποιήσεις που θα ήταν σκόπιμο να καταργηθεί και να θεσπιστεί νέος νόμος αν πραγματικά επιθυμούμε ως κράτος τη σαφήνεια, τη διαφάνεια και τη συμμετοχή των πολιτών. γ) Ο νομοθέτης προβαίνει σε νέες ρυθμίσεις εξαιρώντας πολλά έργα από τη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Μετά την ψήφιση αυτού του σχεδίου ποιος αντικειμενικός φορέας θα κρίνει τους πραγματικούς λόγους εξαίρεσης ενός έργου; Για παράδειγμα οι εγκαταστάσεις δεξαμενών LNG γιατί εξαιρέθηκαν από τις ισχύουσες διαδικασίες; Πρόκειται για έργα υψηλού περιβαλλοντικού κινδύνου και η ΜΠΕ και η διαβούλευση είναι άκρως επιβεβλημένες. δ) Τις προστατευόμενες περιοχές, που αποτελούν το ύστατο φυσικό κεφάλαιο της χώρας, πώς είναι δυνατόν να τις αγνοεί ο νομοθέτης και να καταστρατηγεί έτσι το άρθρο 24 παρ. 1 του Συντάγματος;
Θα πρέπει να τοποθετηθούν σε τεράστια κλίμακα φωτοβολταϊκά στις ταράτσες και τις σκεπές των σπιτιών και στα μεγάλα επαγγελματικά ακίνητα που έχουνε μεγάλη επιφάνεια και μπορεί να τοποθετηθεί μεγάλη ποσότητα φωτοβολταϊκών πάνελ.
Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι οι συντριπτικά περισσότερες σκεπές και ταράτσες είναι άδειες από φωτοβολταϊκά και εσείς πάτε να καταστρέψετε τον φυσικό πλούτο της πατρίδας μας ο οποίος θα πρέπει να αντιθέτως να προστατεύεται.
Είναι πασιφανές ότι την κυβέρνηση δεν την ενδιαφέρει η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος μιας και ποτέ δεν υπήρχαν μηχανισμοί προστασίας του, όπως στην Βουλγαρία για παράδειγμα που υπάρχει δασονομία και μηχανισμοί διαχείρισης και προστασίας της χλωρίδας και της πανίδας. Γι’ αυτό το λόγο δεν έχουν τόσες πολλές δασικές πυρκαγιές και τοσο μεγάλης έκτασης όπως εμείς.
Είναι ξεκάθαρο ότι οι κυβερνώντες δεν γίναν ξαφνικά οικολόγοι, αλλά βγάζουν νόμους για τους λίγους γνωστούς εκλεκτούς με απώτερο σκοπό το οικονομικό όφελος.
Κυρίες και κύριοι έχουμε την ομορφότερη χώρα στον κόσμο έχουμε βουνό έχουμε θάλασσα, μην το καταστρέψουμε. Μία ανεμογεννήτρια εκτός από τις γνωστές αρνητικές επιπτώσεις που προκαλεί στην φύση για να τοποθετηθεί διάνοιξη δρόμων χιλιόμετρα καλωδίων κλπ, επίσης προκαλεί οπτική μόλυνση (Visual Pollution).
Υπάρχει επίσημη έρευνα για την Ελλάδα η οποία αποδεικνύει ότι μόνο από τις ταράτσες με φωτοβολταϊκά μπορεί να παραχθεί πάνω από το 33% της ενέργειας της χώρας, οπότε λεφτά από το ταμείο ανάκαμψης να πέσουν στα ντουβάρια και όχι στα βουνά.
Διαφωνώ με το παρόν νομοσχέδιο διότι θα διευκολύνει την καταστροφή της φύσης μας στο όνομα της προστασίας της.
άρθρο 5
Με δεδομένο ότι οι όροι των ΑΕΠΟ δεν ελέγχονται ως προς την τήρηση τους από την πολιτεία ο τρόπος διαχείρισης επικινδύνων αποβλήτων είναι προβληματικός.
Η ύπαρξη και μόνο ένος ασφαλιστηρίου συμβολαίου δεν εξασφαλίζει διαδικασίες.
Ο φορέας υφιστάμενης δραστηριότητας που περιλαμβάνει διαχείριση επικίνδυνων αποβλήτων θα πρέπει να υποχρεούται να δημοσιοποιεί ετησίως τις εργασίες και τον τρόπο διαχείρισης των επικινδύνων αποβλήτων σε πλατφόρμα του υπουργείου (ΗΜΑ + περιγραφή διαδικασιών κ.α.) και προς το ευρύ κοινό. Με τον τρόπο αυτό θα δημιουργηθεί διαφάνεια. Επίσης θα πρέπει να είναι υποχρεωμένοι να έχουν πιστοποίηση EMAS ως εργαλείο ελέγχου και reporting.
Αξιοποιώντας για άλλη μια φορά, την τακτική που εφαρμόζεται πολλά χρόνια τώρα, όλα τα σοβαρά θέματα να ψηφίζονται από τη Βουλή το κατακαλόκαιρο με συνοπτικές διαδικασίας, το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας έθεσε σε προσχηματική διαβούλευση για μόλις μια εβδομάδα, σχέδιο νόμου που περιλαμβάνει διατάξεις για το «πλαίσιο ανάπτυξης υπεράκτιων αιολικών πάρκων», μαζί με «απλουστεύσεις» της περιβαλλοντικής διαδικασίας, ανάμεσα στις οποίες κορυφαίο ζήτημα είναι αυτό που αφορά στις «χρήσεις γης στις προστατευόμενες περιοχές».
Για το πλαίσιο ανάπτυξης υπεράκτιων αιολικών πάρκων, προφανώς δε συντρέχουν λόγοι κατεπείγουσας διαδικασίας. Τίθεται σε διαβούλευση ενάμιση χρόνο μετά από τη «διαβούλευση», που είχε γίνει με πρωτοβουλία της ΕΛΕΤΑΕΝ, εγκαινιάζοντας τότε, μια εποχή όπου επίσημα πλέον οι ίδιες οι εταιρείες ασκούν εθνικό ενεργειακό σχεδιασμό, κριτικάροντας μάλιστα το δημόσιο για τις ανεπάρκειές του, όπως είχαμε σχολιάσει σε δελτίο τύπου μας με θέμα «Θαλάσσια αιολικά: ένα νέο πεδίο εμπορευματοποίησης της ενέργειας και της θάλασσας», πριν από ένα χρόνο.
Η καθυστέρηση δεν οφείλεται σε προσπάθεια σύνταξης και έγκρισης Θαλάσσιου Χωροταξικού Πλαισίου, που η χώρα όφειλε να υλοποιήσει μέχρι το Μάρτιο του 2021, σύμφωνα με την Οδηγία 2014/89/ΕΕ «Περί Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού». Κι αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι αντί γι’ αυτό, το νομοσχέδιο υιοθετεί και εφαρμόζει το βραχυπρόθεσμο στόχο που είχε προτείνει η ΕΛΕΤΑΕΝ, για αποσπασματικό καθορισμό Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων (ΠΟΑΥΑΠ), στο πρότυπο των Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων.
Ο καθορισμός της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρίας Υδρογονανθράκων Α.Ε. ως φορέα Διαχείρισης για τα Υπεράκτια Αιολικά Πάρκα, επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις μας για τη συγγένεια που εμφανίζει η διαδικασία χωροθέτησης και αδειοδότησης των θαλάσσιων αιολικών με την παραχώρηση «οικοπέδων» για την έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων, αλλά και τα εμπόδια που συνιστούν η περιορισμένη στα έξι (6) ναυτικά μίλια αιγιαλίτιδα ζώνη και η έλλειψη καθορισμένης Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) στο Αιγαίο, εμπόδια που υπαγορεύουν και τις συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές. Παράλληλα, αναδεικνύει πόσο ο χαρακτήρας της υποτιθέμενης αποκεντρωμένης παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας είναι στην πραγματικότητα βαθειά συγκεντρωτικός, αφού για τη δημιουργία υπεράκτιων αιολικών σταθμών ενδιαφερόμενες είναι, εκτός από τις μεγάλες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και όλες οι μεγάλες εταιρείες που δραστηριοποιούνται στις εξορύξεις υδρογονανθράκων.
Τελικά, το κατεπείγον της διαβούλευσης για το νομοσχέδιο φαίνεται να αφορά στις αλλαγές που επιχειρεί να κάνει στις χρήσεις γης στις προστατευόμενες περιοχές, δύο χρόνια μετά από τον καθορισμό τους από το νόμο Χατζηδάκη του 2020. Κι αυτό για να εξαναγκαστούν τα γραφεία μελετών που έχουν αναλάβει τη σύνταξη των Ειδικών Περιβαλλοντικών Μελετών των περιοχών Natura, να συμπεριλάβουν στις μελέτες τους διάφορα «αναπτυξιακά» έργα, κυρίως ενεργειακά αλλά και άλλα (τουριστικά), καθώς και υποδομές (νέους δρόμους), ως επιτρεπόμενες χρήσεις στις ζώνες προστασίας, που δεν είχαν συμπεριληφθεί στο νόμο Χατζηδάκη. Κατεπείγουσα «ανάγκη» είναι επίσης να προκαθοριστεί με νόμο η προοπτική επιβάρυνσης των περιοχών Natura με τέτοια έργα για να τα συμπεριλάβει και η μελέτη αναθεώρησης του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις ΑΠΕ!
Σε μια συγκυρία όπου αναδεικνύονται κρίσεις, όπως αυτές που σχετίζονται με το περιβάλλον, τη βιοποικιλότητα, την υγεία και τη διατροφή και αναλαμβάνονται σχετικές πολιτικές πρωτοβουλίες, η ελληνική κυβέρνηση παραμένει εγκλωβισμένη σε παρωχημένους «αναπτυξιακούς στόχους», που αποτελούν μια από τις πιο σημαντικές αιτίες για την κακοδαιμονία της χώρας.
Ζητούμε να μπει ένα τέλος σε όλο αυτό!
Ζητούμε την απόσυρση του νομοσχεδίου και μια πραγματική διαβούλευση για εθνικό ενεργειακό σχεδιασμό, με την πραγματική συμμετοχή της κοινωνίας και την πραγματική προστασία του περιβάλλοντος!
Πρέπει να παραδεχτώ ότι απαιτείται πολύ δουλειά για να γραφτεί ένα τόσο κατάπτυστο Νομοσχέδιο, όπως αυτό. Γιατί απαιτείται πολύ προσπάθεια να καταφέρει κάποιος να καταστρέψει με ένα και μόνο νομοσχέδιο τόσες πλευρές του φυσικού περιβάλλοντος. Το μόνο που αναρωτιόμαστε πια είναι, αν σας αφήσουμε και καταστρέψεται τα πάντα, τι άλλο θα σας μείνει πια ; Θα μείνετε χωρίς δουλειά ; Άσε που εσείς χρειάζεστε χρόνια για να γράψετε αυτά τα άρθρα, ενώ όλοι εμείς πρέπει σε 12 μόλις ημέρες να το διαβάσουμε, να αποκρυπτογραφήσουμε τις επιπτώσεις, να το σχολιάσουμε και στο τέλος να μας «γράψετε» κιόλας. Τελικά μάλλον θα πρέπει να δείχνουν τα κανάλια καθημερινά την παλιά ελληνική ταινία «Υπάρχει και φιλότιμο», γιατί από φιλότιμο σε αυτό το νομοσχέδιο μηδέν. Θα μου πεις πια κανάλια ; Και θα έχετε δίκιο. Δυστυχώς μόνο ντροπή. Καληνύχτα Γκρούεζα.
——————————————————————————-Με το άρθρο 4 του Ν/Σ τροποποιείται μερικώς το άρθρο 6 του νόμου 4014/2011:
Από τον ΣΒΑΠ προτείνεται η εξής τροποποίηση :
———————–
«Η περίπτωση (γ), της παραγράφου 1α, του άρθρου 6 του νόμου 4014/2011 τροποποιείται ως εξής : » γ) αντικατάσταση μηχανολογικού εξοπλισμού με μικρή (έως 10%) αύξηση της εγκατεστημένης ισχύος και με μικρή αύξηση (έως 10%) της δυναμικότητας, χωρίς τροποποίηση της παραγωγικής διαδικασίας και χωρίς προσθήκη δραστηριότητας.»
Σύνδεσμος Βιομηχανιών Αττικής και Πειραιώς
Άρθρο 4
Α
Σχόλιο:
Έχουν σημειωθεί περιπτώσεις όπου, παρά το ότι οι ελεγκτικές αρχές δεν έχουν δικαιοδοσία, θεωρούν ότι η τροποποίηση ή ανανέωση της ΑΕΠΟ δεν επαρκώς αιτιολογημένες και επιχειρούν να επιβάλουν νέους όρους. Στο πλαίσιο αυτό προτείνουμε:
Προσθήκη (τροποποίηση στο άρθρο 5 παρ. 2ββ του ν. 4014/2011)
Η απόφαση ανανέωσης ή τροποποίησης ΑΕΠΟ από την αρμόδια αδειοδοτούσα αρχή θεωρείται οριστική και αναθεωρείται μόνο όπως ο νόμος ορίζει.
Β
Σχόλιο:
Η ακολουθούμενη πρακτική της αδειοδοτούσας αρχής, σε περιπτώσεις επέκτασης υπογείων έργων, ακόμη και αν δεν αλλάζουν όροι της ΑΕΠΟ και δεν επηρεάζουν το περιβάλλον, είναι να ζητά υποβολή τροποποίησης της ΜΠΕ
Προσθήκη (τροποποίηση στο άρθρο 6 παρ. 2γ του ν. 4014/2011)
«Για τις εργασίες επέκτασης ή εκσυγχρονισμού των υπόγειων έργων που δεν επηρεάζουν τους όρους της ΑΕΠΟ , υποβάλλεται μόνο τεχνική περιγραφή στην αδειοδοτούσα αρχή»
Άρθρο 9 παρ. 1 εδάφιο δ’
Σχολια:
Η κρατούσα πρακτική στη χώρα μας είναι η παράλληλη και ανεξάρτητη εξέταση και επιβολή διοικητικών και ποινικών κυρώσεων για καταγγελλόμενη παράβαση διοικητικών όρων που αφορούν στο περιβάλλον. Αυτό οδηγεί αρκετές φορές στο να προηγείται ή να προπορεύεται η ποινική διαδικασία, λόγω υπέρμετρης καθυστέρησης εκδίκασης της διοικητικής παράβασης και να έχουμε καταδίκες που υπερβαίνουν την αναλογικότητα των ποινών στις περιπτώσεις που η διοικητική παράβαση που καταλογίζεται αίρεται ή διαφοροποιείται ως προς το μέγεθος ή τη βαρύτητα.
Όπως έχει ήδη αποφανθεί το Συμβούλιο της Επικρατείας και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων πρέπει πριν την ποινική δίκη να έχει τελεσιδικήσει η υπόθεση στο διοικητικό δικαστήριο, να έχει οριστικοποιηθεί και επιβληθεί η όποια διοικητική κύρωση-πρόστιμο και τούτο να ληφθεί υπόψη από το ποινικό δικαστήριο. Διαφορετικά καταστρατηγείται η αρχή της απαγόρευσης της διπλής και υπέρμετρης «ποινικής» κύρωσης, σε σχέση προς το μέτρο της βαρύτητας της παράβασης.
Σχετικά με την «απλοποίηση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης και των περιβαλλοντικών ελέγχων», ορίζεται ότι οι ιδιώτες ελεγκτές μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων θα πληρώνονται απευθείας από τον ιδιώτη που ελέγχουν. Στην ουσία αυτό δε συνεπάγεται μόνο τον περιορισμό της σημασίας της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, αλλά και την περαιτέρω απαξίωση της συγκεκριμένης διαδικασίας αφού η ρύθμιση αυτή επεκτείνει την ήδη προβληματική προσέγγιση περί ιδιωτών ελεγκτών περιβαλλοντικών μελετών. Θεωρούμε ότι οι πρακτικές αυτές θα οδηγήσουν στην επιτάχυνση του κατακερματισμού και την περαιτέρω υποβάθμιση του ήδη επιβαρυμένου φυσικού κεφαλαίου της χώρας.
Δεδομένου ότι καθιερώνεται ένα ενιαίο πλαίσιο περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων τόσο για την κεντρική υπηρεσία (Σώμα επιθεωρητών – ελεγκτών του Υπουργείου) τόσο και για τις περιφερειακές Υπηρεσίες (Αποκεντρωμένη Διοίκηση και Περιφέρεια) θα πρέπει να ισχύουν οι ίδιοι νομοθετικές ρυθμίσεις για όλους τους ελεγκτές. Συγκεκριμένα αναφέρομαι στην νομική προστασία και στην ελεγκτική αποζημίωση. Όπως σωστά έχει θεσπιστεί για τους ελεγκτές στην κεντρική Υπηρεσία η διάταξη της μη δίωξης για τη γνώμη που άσκησαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους (Ν. 3044/2002 άρθρο 14 παρ. 2) καθώς και η διάταξη για την ελεγκτική αποζημίωση (άρθρο 70, Ν. 4647/2019) και αφού εφαρμόζονται οι ίδιοι κανόνες για τον έλεγχο αυτονόητο είναι ότι και οι ελεγκτές πρέπει να έχουν τους ίδιους εργασιακούς κανονισμούς.
Στο τελευταίο εδάφιο του άρθρου 10 προβλέπεται:
«Αν έχει ήδη εκδοθεί πράξη βεβαίωσης παράβασης αυτή ακυρώνεται και εκδίδεται οριστική έκθεση ελέγχου, σύμφωνα με την παρ. 1, λαμβάνοντας υπόψη τα συμπεράσματα της ακυρωθείσας πράξης βεβαίωσης παράβασης¨.
Παρατηρήσεις:
1. Σύμφωνα με την πρόβλεψη, μετά την ακύρωσης της πράξης βεβαίωσης παράβασης ακολουθεί η έκδοση οριστική έκθεση ελέγχου, σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 20 του ν. 4014/2011 (Α’ 209) λαμβάνοντας υπόψη τα συμπεράσματα της ακυρωθείσας πράξης βεβαίωσης παράβασης. Θα πρέπει να διευκρινιστεί :
– αν θα μπορεί εκδίδεται μόνο Οριστική Έκθεση Ελέγχου με Πλάνο Διορθωτικών Ενεργειών, οπότε οι παραβάσεις που θα είχαν διαπιστωθεί με την ακυρωθείσα πράξη βεβαίωσης παράβασης θα χαρακτηρίζονται ως χαμηλής ή μέτρια σοβαρότητας (αφού μόνο για αυτές εκδίδεται οριστική έκθεση ελέγχου) και στην περίπτωση αυτή δεν θα υπάρχει δυνατότητα εισήγησης για την επιβολή προστίμου για καμία παράβαση.
– αν θα μπορεί εκδίδεται και νέα Πράξη Βεβαίωσης Παράβασης η οποία επέχει Οριστικής Έκθεσης Ελέγχου (στην οποία θα περιέχεται Πλάνο Διορθωτικών Ενεργειών για παραβάσεις χαμηλής και μέτριας σοβαρότητας ή / και εισήγηση και πλάνο διορθωτικών ενεργειών για επιβολή κυρώσεων για παραβάσεις σημαντικής ή πολύ σημαντικής σοβαρότητας).
2. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Πράξη Βεβαίωσης Παράβασης η οποία έχει ολοκληρωθεί είτε με τις προϋφιστάμενες του Ν. 4843/21 διατάξεις [των άρθρων 9 του Ν. 2947/01, 30 του Ν. 1650/86 (όπως ατμοποιήθηκε με το άρθρο 21 του Ν. 4014/11) και το άρθρο 20 του Ν. 4014/11 είτε μετά την έκδοση του Ν. 4843/21 με το νέο πλαίσιο] διαβιβάζεται στην εισαγγελία για εξέταση τυχόν ποινικών κυρώσεων (όπως προβλέπεται). Επομένως ενδέχεται να έχει ξεκινήσει η διαδικασία διερεύνησης ποινικών κυρώσεων ή ακόμα και η άσκηση ποινικών διώξεων. Θα πρέπει να εξεταστούν πιθανές συνέπειες που θα έχει η ακύρωση της Πράξης Βεβαίωσης Παράβασης (αλλά και έκδοση Οριστικής Έκθεσης Ελέγχου που θα περιέχει πλέον χαρακτηρισμούς της σοβαρότητας των παραβάσεων).
Με εκτίμηση
Ευστράτιος Δαβάκης
Ο τίτλος και μόνο του νομοσχεδίου οδηγεί κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο στο συμπέρασμα, ότι αποτελεί ένα νομοσχέδιο για τα κέρδη των εταιρειών, με το περιβάλλον να θυσιάζεται στο βωμό αυτών.
Κανένα όφελος δεν έχει το περιβάλλον και άρα η κοινωνία από μια «απλοποίηση των περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων». Το ανάποδο μάλιστα θα έπρεπε να συμβαίνει!
Διαφωνώ με την ψήφιση αυτού του νομοσχεδίου, να αποσυρθεί άμεσα
0. Εισαγωγή
Είναι προφανές ότι όλα τα θέματα του νομοσχεδίου πρέπει να κριθούν μέσα στο πλαίσιο των εξελίξεων που συμβαίνουν παγκόσμια και τη χώρα μας και αφορούν την οικονομία, την ενεργειακή κρίση και τις ανάγκες αντιμετώπισης που προκύπτουν από τις συνθήκες αυτές. Οι εξελίξεις αυτές είναι βέβαιο ότι θέτουν υπό κρίση και ορισμένες μόνιμες παθογένειες της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, οι οποίες, ενώ πάντα ήταν αναγκαίο να αντιμετωπιστούν, τώρα είναι ακόμη πιο επείγον να αντιμετωπιστούν με θεσμικές παρεμβάσεις, που μπορούν να έχουν είτε προσωρινό χαρακτήρα (για τις άμεσες συνθήκες κρίσης) είτε και μόνιμο (μακροχρόνια διάρκεια), εφόσον έχουν επαρκώς ωριμάσει στον τρόπο και την ανάγκη επίλυσής τους. Είναι σαφές, κατά τη γνώμη μου, ότι η ανάπτυξη της χώρας πρέπει να προχωρήσει, παραμένοντας πάντα βιώσιμη. Την κατεύθυνση αυτή φαίνεται να υπηρετεί γενικά το παρόν νομοσχέδιο, στις περισσότερες πτυχές του, λαμβανομένων υπόψη και των σχολίων που θα διατυπωθούν από το κοινό και τους ασχολούμενους με το ζήτημα της ανάπτυξης και της προστασίας του περιβάλλοντος.
Στο παρόν κείμενο θα παραθέσω τις απόψεις μου σε επιμέρους θέματα και όχι διεξοδικά σε όλα τα άρθρα, καθώς είναι αδύνατον στο διαθέσιμο χρόνο μου να αναλύσω και να προτείνω βελτιώσεις ή και αντιρρήσεις στο σύνολο του πολύ μεγάλου αντικειμένου του νομοσχεδίου.
Οι προτάσεις του νομοσχεδίου (ΝΣ) μπορούν να ειδωθούν είτε από την οπτική γωνία της προστασίας του περιβάλλοντος και μόνο, είτε μόνο από την οπτική της ανάπτυξης και των εμποδίων που θέτει η σημερινή νομοθεσία και πρακτική σε αυτήν. Υπάρχει όμως και η ενδιάμεση λύση, της ταυτόχρονης θέασης και από τις δύο πλευρές, εξισορροπώντας τις δύο προσεγγίσεις. Κατά την εκτίμησή μου, το νομοσχέδιο προσπαθεί να σταθεί στην ενδιάμεση λύση, αν και δεν το επιτυγχάνει πάντα, είτε λόγω ελλείψεων είτε λόγω υπερβολών. Στη συνέχεια, θα παραθέσω προτάσεις για βελτιώσεις, προσπαθώντας να προσθέσω στην ενδιάμεση λύση, της ισόρροπης τροποποίησης του θεσμικού πλαισίου για την βιώσιμη ανάπτυξη και προστασία του περιβάλλοντος.
Ένα βασικό κεφάλαιο του νομοσχεδίου ουσιώδους σημασίας για τη βιώσιμη ανάπτυξη είναι το κεφάλαιο Γ, και ειδικά το άρθρο 11, για τις Επιτρεπόμενες χρήσεις στις ζώνες προστατευόμενων περιοχών Δικτύου Natura 2000. Με την ενασχόλησή μου με τις ΕΠΜ ως συντάκτης, διαπίστωσα τη θετική συμβολή του Ν. 4685/2020 στην προστασία του περιβάλλοντος των περιοχών NATURA 2000, διαπίστωσα όμως και πραγματικές ελλείψεις και αναγκαίες βελτιώσεις που πρέπει να γίνουν. Για παράδειγμα αναφέρω την ανάγκη εμπλουτισμού του καταλόγου των ειδικών χρήσεων που εμπεριέχονται σε όλες σχεδόν τις ζώνες προστασίας. Για παράδειγμα, στη ζώνη προστασίας της φύσης (ΖΠΦ), αλλά και στη ζώνη Διαχείρισης Οικοτόπων και Ειδών (ΖΔΟΕ) δεν περιλαμβάνεται στο Ν.4685/2020 η επεξεργασία υγρών και στερεών αποβλήτων. Ενας οικισμός για παράδειγμα που βρίσκεται στις ζώνες αυτές δεν μπορεί να έχει μια Εγκατάσταση Επεξεργασίας Λυμάτων (ΕΕΛ), ούτε χώρο μεταφόρτωσης στερεών αποβλήτων. Εντός της ΖΠΦ δεν μπορεί να υπάρχει νεκροταφείο, ούτε διέλευση γραμμών μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Χωρίς να σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει υποχρεωτικά αυτή η δραστηριότητα ή χρήση σε όλες τις ζώνες αυτές, εν τούτοις πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα εφαρμογής της χρήσης αυτής και να κρίνεται κατά περίπτωση. Το ίδιο και για την τουριστική δραστηριότητα, απαγορεύεται πλήρως στη ΖΠΦ, ενώ περιορίζεται πολύ, έως τις 150 κλίνες στις ΖΔΟΕ. Εν τούτοις δεν τίθενται άλλα κριτήρια, πχ τι είδους τουρισμού μπορεί να επιτραπεί, αν μπορούν να τεθούν κριτήρια που να επιτρέπουν τις παραπάνω χρήσεις, με ποια ένταση, τι σημαίνει απαγόρευση διέλευσης γραμμών ρεύματος και υποδομών από μεγάλες εκτάσεις ΖΠΦ για την οικονομία και το κόστος και ποιότητα διαβίωσης του ανθρώπου της περιοχής, η ζωή του οποίου πλήττεται ιδιαίτερα από την κρίση. Η οριζόντια απαγόρευση χρήσεων, όπως ΑΠΕ και άλλων ανθρωπογενών δραστηριοτήτων, είναι μια οριζόντια απαγόρευση, που είναι απλή και εύκολη καταρχήν, αλλά είναι ίσως υπερπροστατευτική για το φυσικό περιβάλλον και τελικά μια απλουστευτική λύση, που τελικά μπορεί να βλάψει και το ανθρωπογενές περιβάλλον άμεσα αλλά και την ίδια τη βιοποικιλότητα έμμεσα, μέσω της επιδείνωσης της κλιματικής αλλαγής.
1. Σχετικά με το κεφάλαιο Β, ΑΠΛΟΠΟΙΗΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΑΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΛΕΓΧΩΝ
Το Άρθρο 5 «Καθορισμός αποδέκτη λυμάτων και βιομηχανικών αποβλήτων κατά την περιβαλλοντική αδειοδότηση – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 12 ν. 4014/2011» είναι σωστό. Η διαδικασία καθορισμού αποδέκτη είναι πλέον ξεπερασμένη και περιττή, καθώς το θέμα μπορεί να αντιμετωπίζεται απλούστερα στο πλαίσιο της περιβαλλοντικής αδειοδότησης εντός της ΜΠΕ κάθε έργου. Φυσικά η κατάργηση της διαδικασίας του άρθρου 6 της Ε1β/1965 για τον καθορισμό αποδέκτη, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να τεκμηριώνεται επιστημονικά η απουσία επιπτώσεων στην ποιότητα του αποδέκτη. Αυτό πρέπει να γίνεται και να τεκμηριώνεται επισταμένα στη ΜΠΕ, συχνά με χρήση μαθηματικών μοντέλων διασποράς, κατά περίπτωση. Για παράδειγμα η διάθεση επεξεργασμένων λυμάτων σε αποδέκτες όπως ποτάμια ή θάλασσα, η διάθεση αλμόλοιπου κλπ θα πρέπει να περιλαμβάνει υπολογισμό των συγκεντρώσεων των ρύπων ή ουσιών ενδιαφέροντος που εμπεριέχονται στις εκπομπές στον αποδέκτη, μετά την περιοχή μίξης, και να αποδεικνύεται ότι η διάθεση δεν θα επηρεάσει σημαντικά την ποιότητα και κατάσταση διατήρησης καλής ποιότητας των νερών του αποδέκτη. Εν τούτοις η διαδικασία και ο υπολογισμός και έλεγχος αυτός σωστά, προτείνεται από το ΝΑ, να γίνεται κατά τη διαδικασία έγκρισης της ΜΠΕ και εντός αυτής, καταργώντας την ενδιάμεση διαδικασία καθορισμού αποδέκτη (του 1965!!!), μια διαδικασία που πολλές φορές έχει διαρκέσει περισσότερο από διάστημα ενός έτους, διάστημα που η ΜΠΕ δεν μπορεί να προχωρήσει.
Διαφωνώ με το παρόν νομοσχέδιο. Όχι απλά δεν συμβάλει καθόλου στην προστασία της φύσης, αλλά έχει καταστροφική επίδραση στις προστατευόμενες περιοχές και φέρνει τη χώρα σε αντίθετη τροχιά από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία.Ο χρόνος της διαβούλευσης, για ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο, δεν είναι σε καμία περίπτωση επαρκής. Ζητώ σε όλα τα νομοσχέδια να προβλέπεται αρκετός χρόνος για τον δημόσιο διάλογο, προκειμένου να αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικό και δίκαιο τρόπο οι μείζονες περιβαλλοντικές προκλήσεις του καιρού μας.
Ο χρόνος της διαβούλευσης, για ένα τόσο σημαντικό νομοσχέδιο, δεν είναι σε καμία περίπτωση επαρκής. Ζητώ σε όλα τα νομοσχέδια να προβλέπεται αρκετός χρόνος για τον δημόσιο διάλογο, προκειμένου να αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικό και δίκαιο τρόπο οι μείζονες περιβαλλοντικές προκλήσεις του καιρού μας».
Διαφωνώ με το παρόν νομοσχέδιο. Όχι απλά δεν συμβάλει καθόλου στην προστασία της φύσης, αλλά έχει καταστροφική επίδραση στις προστατευόμενες περιοχές και φέρνει τη χώρα σε αντίθετη τροχιά από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία.
Η διαβούλευση αυτή είναι προσχηματική. Δίνετε μόνο μια βδομάδα για να σχολιάσουμε ένα νομοσχέδιο 95 άρθρων. Ζητώ σε όλα τα νομοσχέδια να προβλέπεται αρκετός χρόνος για τον δημόσιο διάλογο, προκειμένου να αντιμετωπιστούν με αποτελεσματικό και δίκαιο τρόπο οι μείζονες περιβαλλοντικές προκλήσεις του καιρού μας».
Διαφωνώ με το μεγαλύτερο μέρος του νομοσχεδίου. Απαράδεκτο ότι ένα τέτοιο σημαντικό νομοσχέδιο για άλλη μια φορά βγαίνει προς διαβούλευση μέσα στο καλοκαίρι, με μόνο λίγες μέρες περιθώριο.
Είναι αδιανόητο ο ελεγκτής περιβαλλοντικών επιπτώσεων ενός έργου να χρηματοδοτείται από τον ελεγχόμενο!!!
Η ελληνική φύση βάλλεται από τα κάθε λογής συμφέροντα εδώ και δεκαετίες και η πολιτεία την αντιμετωπίζει αποκλειστικά ως πηγή εσόδων μέσα από τουριστικές επενδύσεις και 5-άστερα ξενοδοχεία. Τρανταχτό παράδειγμα ασυδοσίας στο όνομα «στρατηγικών επενδύσεων» η καταστρατήγηση της Ίου από έναν και μόνο επενδυτή, που ήδη κατέχει το 30% του νησιού.
Το τοπίο της νότιας Εύβοιας επί εκατοντάδες χιλιόμετρα, αλλά και άλλες πολλές περιοχές, είναι μια για πάντα αλλοιωμένα από τις ανεμογεννήτριες. Γιατί δεν προαποφασίζει η πολιτεία ποια σημεία είναι κατάλληλα για ΑΠΕ, παρά αφήνουμε του επενδυτές να ζητούν άδεια ακόμα και για τα πιο ευαίσθητα οικοσυστήματα;
Έχουμε άμεση ανάγκη η κυβέρνηση να δει τη φύση ως πηγή ζωής κι ομορφιάς καθώς και ως κληρονομιά των παιδιών μας, με βλέμμα στο μέλλον κι όχι στην προσωρινή «βελτίωση» των οικονομικών δεικτών, με κάθε κόστος. Δε μπορεί στο βωμό μιας πρόχειρης, κοντόφθαλμης ανάπτυξης να υποβαθμίζουμε τις περιοχές Natura 2000 ακόμη περισσότερο. Τι δουλειά έχουν π.χ. οι δρόμοι «ήπιας κίνησης» στις απόλυτα προστατευόμενες περιοχές; Γιατί περισσότερες τουριστικές εγκαταστάσεις σε περιοχές Natura; Αναρρωτιέμαι: έχουν οι πολιτικοί μας περπατήσει π.χ. σε κανένα από τα περήφανα βουνά της πατρίδας μας; Έχουν γευτεί τη χαρά που προσδίδει η πεζοπορική «κατάκτησή» τους; Οι δρόμοι κι οι κάθε λογής ανθρώπινες παρεμβάσεις αλλοιώνουν σοβαρά το χαρακτήρα των περιοχών αυτών, και δίνουν χώρο για καταπατήσεις κι αυθαιρεσίες. Το απρόσιτο, απάτητο και «άγριο» στοιχείο τους είναι ακριβώς η ομορφιά τους. Αντί οι λίγες εναπομείνουσες παρθένες περιοχές να προστατευτούν περισσότερο, τίθονται σε ακόμα μεγαλύτερους κινδύνους από το παρόν νομοσχέδιο. Η ελληνική φύση χρειάζεται να θωρακιστεί και προστατευτεί από τις κάθε λογής αυθαιρεσίες κι οι ποινές να γίνουν ακόμα πιο αυστηρές, ΑΜΕΣΑ! Επενδύστε στον ήπιο, βιώσιμο τουρισμό με σεβασμό στη φύση και στα παιδιά μας, αν δε θέλουμε να τους αφήσουμε καμμένη γη. Η κλιματική αλλαγή που τόσο αθρώα επικαλείστε δεν αντιμετωπίζεται με περαιτέρω υποβάθμιση του ό,τι μας απέμεινε.