Στο Κεφάλαιο ΒΑ’ του ν. 3468/2006 (Α’ 129) προστίθεται άρθρο 6Γ ως εξής:
«Άρθρο 6Γ
Μέλη Κοινότητας Ανανεώσιμης Ενέργειας
(παρ. 1 άρθρου 22 Οδηγίας (ΕΕ) 2018/2001)
1. Οι τελικοί πελάτες έχουν το δικαίωμα να συμμετέχουν σε Κοινότητα Ανανεώσιμης Ενέργειας (Κ.Α.Ε.), διατηρώντας παράλληλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που έχουν ως τελικοί πελάτες. Για τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, η συμμετοχή σε Κ.Α.Ε. δεν αποτελεί την κύρια εμπορική ή επαγγελματική τους δραστηριότητα.
2. Μέλη Κ.Α.Ε. είναι:
α) φυσικά πρόσωπα με πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα, , συμπεριλαμβανομένων των δημοσίων υπαλλήλων, κατά παρέκκλιση κάθε αντίθετης διάταξης,
β) Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) α’ και β’ βαθμού, καθώς και επιχειρήσεις που ανήκουν κατά εκατό τοις εκατό (100%) σε Ο.Τ.Α α’ και β’ βαθμού,
γ) Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις (Μ.Μ.Ε.),
δ) αγροτικοί συνεταιρισμοί.
3. Τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) συν ένα (1) των μελών έχουν εγγύτητα στην περιοχή όπου η Κ.Α.Ε. ασκεί τις δραστηριότητές της και αναπτύσσει το έργο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, κατά την παρ. 16β του άρθρου 2.
4. Ο ελάχιστος αριθμός μελών της Κ.Α.Ε. είναι εξήντα (60) μέλη, υπό την επιφύλαξη του δεύτερου εδαφίου. Ο ελάχιστος αριθμός μελών του πρώτου εδαφίου ορίζεται σε:
α) τριάντα (30) μέλη, αν η Κ.Α.Ε. έχει έδρα σε δήμο νησιωτικής περιοχής με πληθυσμό κάτω από τρεις χιλιάδες εκατό (3.100) κατοίκους, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή,
β) δεκαπέντε (15) μέλη, σε περίπτωση που συμμετέχουν αποκλειστικά Μ.Μ.Ε.,
γ) τρία (3) μέλη, αν συμμετέχουν τουλάχιστον δύο (2) Ο.Τ.Α. α’ ή β’ βαθμού και το τρίτο μέλος είναι είτε επιχείρηση που ανήκει κατά εκατό τοις εκατό (100%) σε Ο.Τ.Α α’ ή β’ βαθμού, είτε Ο.Τ.Α α’ ή β΄ βαθμού.
5. Η Κ.Α.Ε., τελεί υπό τον ουσιαστικό έλεγχο των μελών της, τα οποία παρουσιάζουν εγγύτητα, κατά την περ. 16β του άρθρου 2. Η εγγύτητα των μελών ελέγχεται κατά τη σύσταση της Κ.Α.Ε. από το Γενικό Εμπορικό Μητρώο.
6. Μέλος της Κ.Α.Ε. δεν μπορεί να είναι μέλος σε άλλη Κ.Α.Ε. ή Ενεργειακή Κοινότητα Πολιτών που ασκεί ίδιες δραστηριότητες και δραστηριοποιείται στην ίδια περιφέρεια, με την επιφύλαξη των παρ. 7 και 8.
7. Νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, Ο.Τ.Α. α΄ και β΄ βαθμού και επιχειρήσεις που ανήκουν κατά εκατό τοις εκατό (100%) σε Ο.Τ.Α α’ και β΄βαθμού μπορούν να συμμετέχουν σε περισσότερες από μια Κ.Α.Ε. ως μέλη, κατά παρέκκλιση της παρ. 5 του παρόντος και της παρ. 3 του άρθρου 2 του ν. 1667/1986 (Α’ 196).
8. Οι αγροτικοί συνεταιρισμοί μπορούν να συμμετέχουν σε μια ή περισσότερες Κ.Α.Ε. ως μέλη, ανεξαρτήτως αν στην ίδια Κοινότητα συμμετέχουν και μέλη που ανήκουν στον ίδιο αγροτικό συνεταιρισμό.
9. Μέλη που συμμετέχουν σε Ενεργειακές Κοινότητες του ν. 4513/2018 (Α’ 9) έχουν δικαίωμα συμμετοχής σε Κ.Α.Ε., τηρουμένου του περιορισμού της παρ. 5 του παρόντος.
Αρχική ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΑΠΟ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΠΗΓΕΣ – ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΩΝ ΟΔΗΓΙΩΝ ΕΕ 2018/2001 ΚΑΙ 2019/944Άρθρο 11 Μέλη Κοινότητας Ανανεώσιμης Ενέργειας – Προσθήκη άρθρου 6Γ στον ν. 3468/2006
Άρθρο 11 Μέλη Κοινότητας Ανανεώσιμης Ενέργειας – Προσθήκη άρθρου 6Γ στον ν. 3468/2006
- 23 ΣχόλιαΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ Άρθρο 1 Σκοπός
- 9 ΣχόλιαΆρθρο 2 Αντικείμενο
- 1 ΣχόλιοΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ ΕΘΝΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ, ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ, ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ Ν. 3468/2006 Άρθρο 3 Σκοπός – Τροποποίηση άρθρου 1 ν. 3468/2006 (άρθρο 3 Οδηγίας (ΕΕ) 2018/2001)
- 10 ΣχόλιαΆρθρο 4 Ορισμοί – Τροποποίηση άρθρου 2 ν. 3468/2006 και άρθρου 3 ν. 3054/2002 (άρθρο 2 Οδηγίας (ΕΕ) 2018/2001)
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 5 Υπολογισμός του μεριδίου της ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας – Τροποποίηση άρθρου 2Α ν. 3468/2006Άρθρο 5 Υπολογισμός του μεριδίου της ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας – Τροποποίηση άρθρου 2Α ν. 3468/2006
- 3 ΣχόλιαΆρθρο 6 Πληροφόρηση και κατάρτιση για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας – Προσθήκη άρθρου 2Γ στον ν. 3468/2006
- 1 ΣχόλιοΆρθρο 7 Ένταξη σταθμών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και Συμπαραγωγής Hλεκτρισμού – Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης στο Σύστημα ή το Διασυνδεδεμένο Δίκτυο – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 9 ν. 3468/2006
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 8 Καταργούμενες διατάξεις – Κατάργηση άρθρων 2Β, 5 και 21 ν. 3468/2006Άρθρο 8 Καταργούμενες διατάξεις – Κατάργηση άρθρων 2Β, 5 και 21 ν. 3468/2006
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ Ν. 3468/2006 Άρθρο 9 Κοινότητες Ανανεώσιμης Ενέργειας – Προσθήκη Κεφαλαίου ΒΑ’ στον ν. 3468/2006ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ Ν. 3468/2006 Άρθρο 9 Κοινότητες Ανανεώσιμης Ενέργειας – Προσθήκη Κεφαλαίου ΒΑ’ στον ν. 3468/2006
- 5 ΣχόλιαΆρθρο 10 Νομική μορφή Κοινοτήτων Ανανεώσιμης Ενέργειας – Προσθήκη άρθρου 6Β στον ν. 3468/2006
- 22 ΣχόλιαΆρθρο 11 Μέλη Κοινότητας Ανανεώσιμης Ενέργειας – Προσθήκη άρθρου 6Γ στον ν. 3468/2006
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 12 Συνεταιριστικές μερίδες Κοινότητας Ανανεώσιμης Ενέργειας – Προσθήκη άρθρου 6Δ στον ν. 3468/2006Άρθρο 12 Συνεταιριστικές μερίδες Κοινότητας Ανανεώσιμης Ενέργειας – Προσθήκη άρθρου 6Δ στον ν. 3468/2006
- 11 ΣχόλιαΆρθρο 13 Αντικείμενο δραστηριότητας Κοινότητας Ανανεώσιμης Ενέργειας – Προσθήκη άρθρου 6Ε στον ν. 3468/2006
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 14 Τύπος – Ελάχιστο περιεχόμενο του Καταστατικού – Προσθήκη άρθρου 6ΣΤ στον ν. 3468/2006Άρθρο 14 Τύπος – Ελάχιστο περιεχόμενο του Καταστατικού – Προσθήκη άρθρου 6ΣΤ στον ν. 3468/2006
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 15 Σύσταση Κοινότητας Ανανεώσιμης Ενέργειας-Προσθήκη άρθρου 6Ζ στον ν. 3468/2006Άρθρο 15 Σύσταση Κοινότητας Ανανεώσιμης Ενέργειας-Προσθήκη άρθρου 6Ζ στον ν. 3468/2006
- 7 ΣχόλιαΆρθρο 16 Μητρώο Κοινοτήτων Ανανεώσιμης Ενέργειας και Ενεργειακών Κοινοτήτων Πολιτών – Δικαιολογητικά-Προσθήκη άρθρου 6Η στον ν. 3468/2006
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 17 Όργανα της Κοινότητας Ανανεώσιμης Ενέργειας – Προσθήκη άρθρου 6Θ στον ν. 3468/2006Άρθρο 17 Όργανα της Κοινότητας Ανανεώσιμης Ενέργειας – Προσθήκη άρθρου 6Θ στον ν. 3468/2006
- 6 ΣχόλιαΆρθρο 18 Πλεονάσματα χρήσης-Προσθήκη άρθρου 6Ι στον ν. 3468/2006
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 19 Απαγόρευση μεταβίβασης Βεβαιώσεων Παραγωγού και λοιπών διοικητικών αδειών-Προσθήκη άρθρου 6ΙΑ στον ν. 3468/2006Άρθρο 19 Απαγόρευση μεταβίβασης Βεβαιώσεων Παραγωγού και λοιπών διοικητικών αδειών-Προσθήκη άρθρου 6ΙΑ στον ν. 3468/2006
- 4 ΣχόλιαΆρθρο 20 Λύση – Εκκαθάριση – Συγχώνευση – Μετατροπή-Προσθήκη άρθρου 6ΙΒ στον ν. 3468/2006
- 3 ΣχόλιαΆρθρο 21 Γενικοί όροι δραστηριοποίησης Κοινοτήτων Ανανεώσιμης Ενέργειας και σχέσεις με Διαχειριστές Δικτύων Διανομής και Συστήματος – Προσθήκη άρθρου 6ΙΓ στον ν. 3468/2006
- 4 ΣχόλιαΆρθρο 22 Ενώσεις – Ομοσπονδία – Προσθήκη άρθρου 6ΙΔ στον ν. 3468/2006
- 4 ΣχόλιαΆρθρο 23 Αξιολόγηση των φραγμών – Συμμετοχή στα καθεστώτα στήριξης – Προσθήκη άρθρου 6ΙΕ στον ν. 3468/2006
- 5 ΣχόλιαΆρθρο 24 Οικονομικά κίνητρα και μέτρα στήριξης των Κοινοτήτων Ανανεώσιμης Ενέργειας – Προσθήκη άρθρου 6ΙΣΤ στον ν. 3468/2006
- 1 ΣχόλιοΆρθρο 25 Μεταβατικές διατάξεις για τις Ενεργειακές Κοινότητες του ν. 4513/2018 – Προσθήκη άρθρου 6ΙΖ στον ν. 3468/2006
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 26 Καταργούμενες διατάξεις – Κατάργηση άρθρου 7 ν. 4513/2018Άρθρο 26 Καταργούμενες διατάξεις – Κατάργηση άρθρου 7 ν. 4513/2018
- 11 ΣχόλιαΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’ ΑΥΤΟΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ/ΑΥΤΟΠΑΡΑΓΩΓΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΑΠΟ ΣΤΑΘΜΟΥΣ ΑNΑΝΕΩΣΙΜΩΝ ΠΗΓΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑΣ ΥΨΗΛΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ Ν. 3468/2006 Άρθρο 27 Ανάπτυξη της αυτοκατανάλωσης ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές – Τροποποίηση άρθρου 14 ν. 3468/2006
- 45 ΣχόλιαΆρθρο 28 Εφαρμογή ενεργειακού συμψηφισμού και εικονικού ενεργειακού συμψηφισμού από αυτοκαταναλωτές – Αντικατάσταση άρθρου 14Α ν. 3468/2006
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 29 Εγκατάσταση σταθμών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης από Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης α΄ και β΄ βαθμού – Τροποποίηση άρθρου 14Β ν. 3468/2006Άρθρο 29 Εγκατάσταση σταθμών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης από Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης α΄ και β΄ βαθμού – Τροποποίηση άρθρου 14Β ν. 3468/2006
- 3 ΣχόλιαΆρθρο 30 Συλλογική αυτοκατανάλωση – Προσθήκη άρθρου 14Γ στον ν. 3468/2006
- 3 ΣχόλιαΆρθρο 31 Μεταβατικές διατάξεις ως προς τις Οριστικές Προσφορές Σύνδεσης και τις Συμβάσεις Σύνδεσης Αυτοπαραγωγών
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε’ ΡΥΘΜΙΣΗ ΘΕΜΑΤΩΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ, ΤΑ ΚΟΙΝΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΩΝ ΠΗΓΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ Ν. 3468/2006 Άρθρο 32 Έκδοση Εγγυήσεων Προέλευσης – Τροποποίηση παρ. 5 άρθρου 15 ν. 3468/2006ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε’ ΡΥΘΜΙΣΗ ΘΕΜΑΤΩΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ, ΤΑ ΚΟΙΝΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΑ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΚΑΙ ΕΡΓΑ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΩΝ ΠΗΓΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ Ν. 3468/2006 Άρθρο 32 Έκδοση Εγγυήσεων Προέλευσης – Τροποποίηση παρ. 5 άρθρου 15 ν. 3468/2006
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 33 Διαχείριση Εγγυήσεων Προέλευσης και Μηχανισμός Διασφάλισης Συστήματος Εγγυήσεων Προέλευσης-Τροποποίηση παρ. 4 άρθρου 18 ν. 3468/2006Άρθρο 33 Διαχείριση Εγγυήσεων Προέλευσης και Μηχανισμός Διασφάλισης Συστήματος Εγγυήσεων Προέλευσης-Τροποποίηση παρ. 4 άρθρου 18 ν. 3468/2006
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 34 Πλατφόρμα για την ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και τις στατιστικές μεταβιβάσεις μεταξύ των κρατών μελών – Τροποποίηση άρθρου 32Α ν. 3468/2006Άρθρο 34 Πλατφόρμα για την ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και τις στατιστικές μεταβιβάσεις μεταξύ των κρατών μελών – Τροποποίηση άρθρου 32Α ν. 3468/2006
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 35 Κοινά έργα μεταξύ κρατών μελών – Αντικατάσταση άρθρου 32Β ν. 3468/2006Άρθρο 35 Κοινά έργα μεταξύ κρατών μελών – Αντικατάσταση άρθρου 32Β ν. 3468/2006
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 36 Κοινά έργα μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών – Τροποποίηση άρθρου 32Γ του ν. 3468/2006Άρθρο 36 Κοινά έργα μεταξύ κρατών μελών και τρίτων χωρών – Τροποποίηση άρθρου 32Γ του ν. 3468/2006
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 37 Κοινά καθεστώτα στήριξης – Αντικατάσταση άρθρου 32Δ του ν. 3468/2006Άρθρο 37 Κοινά καθεστώτα στήριξης – Αντικατάσταση άρθρου 32Δ του ν. 3468/2006
- 2 ΣχόλιαΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ’ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗ ΘΕΡΜΑΝΣΗ ΚΑΙ ΨΥΞΗ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ Ν. 3468/2006 Άρθρο 38 Προώθηση της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές στον τομέα των μεταφορών – Προσθήκη άρθρου 32ΣΤΑ στον ν. 3468/2006
- 1 ΣχόλιοΆρθρο 39 Ειδικοί κανόνες για τα βιοκαύσιμα, τα βιορευστά και τα καύσιμα βιομάζας που παράγονται από καλλιέργειες τροφίμων και ζωοτροφών – Προσθήκη άρθρου 32ΣΤΒ στον ν. 3468/2006
- 7 ΣχόλιαΆρθρο 40 Κανόνες υπολογισμού σε σχέση με τα ελάχιστα μερίδια ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές στις μεταφορές – Προσθήκη άρθρου 32ΣΤΓ στον ν. 3468/2006
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 41 Συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών-Προσθήκη άρθρου 32ΣΤΔ στον ν. 3468/2006Άρθρο 41 Συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών-Προσθήκη άρθρου 32ΣΤΔ στον ν. 3468/2006
- 1 ΣχόλιοΆρθρο 42 Ενωσιακή βάση δεδομένων – Προσθήκη άρθρου 32ΣΤΕ στον ν. 3468/2006
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 43 Κριτήρια αειφορίας και μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου για τα βιοκαύσιμα, τα βιορευστά και τα καύσιμα βιομάζας – Τροποποίηση άρθρου 32Ζ ν. 3468/2006Άρθρο 43 Κριτήρια αειφορίας και μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου για τα βιοκαύσιμα, τα βιορευστά και τα καύσιμα βιομάζας – Τροποποίηση άρθρου 32Ζ ν. 3468/2006
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 44 Επαλήθευση της τήρησης των κριτηρίων αειφορίας και μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου – Αντικατάσταση άρθρου 32Η του ν. 3468/2006Άρθρο 44 Επαλήθευση της τήρησης των κριτηρίων αειφορίας και μείωσης των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου – Αντικατάσταση άρθρου 32Η του ν. 3468/2006
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 45 Υπολογισμός του αντικτύπου των βιοκαυσίμων, των βιορευστών και των καυσίμων βιομάζας στα αέρια θερμοκηπίου – Αντικατάσταση άρθρου 32Θ ν. 3468/2006Άρθρο 45 Υπολογισμός του αντικτύπου των βιοκαυσίμων, των βιορευστών και των καυσίμων βιομάζας στα αέρια θερμοκηπίου – Αντικατάσταση άρθρου 32Θ ν. 3468/2006
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 46 Κυρώσεις – Προσθήκη άρθρου 32ΘΑ στον ν. 3468/2006Άρθρο 46 Κυρώσεις – Προσθήκη άρθρου 32ΘΑ στον ν. 3468/2006
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 47 Ενσωμάτωση της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές στη θέρμανση και την ψύξη – Πρόσβαση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στα δίκτυα και τις υποδομές τηλεθέρμανσης – τηλεψύξης – Προσθήκη άρθρου 32ΘΒ στον ν. 3468/2006Άρθρο 47 Ενσωμάτωση της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές στη θέρμανση και την ψύξη – Πρόσβαση Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας στα δίκτυα και τις υποδομές τηλεθέρμανσης – τηλεψύξης – Προσθήκη άρθρου 32ΘΒ στον ν. 3468/2006
- 1 ΣχόλιοΆρθρο 48 Μεταβατικές διατάξεις
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 49 Παραρτήματα – Τροποποίηση άρθρου 32Ι ν. 3468/2006Άρθρο 49 Παραρτήματα – Τροποποίηση άρθρου 32Ι ν. 3468/2006
- 1 ΣχόλιοΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ’ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΠΟΛΙΤΩΝ – ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ Ν. 4001/2011 Άρθρο 50 Ορισμοί – Προσθήκη περ. μιθ) στην παρ. 3 του άρθρου 2 του ν. 4001/2011 (Περ. α) και β) παρ. 11 άρθρου 2 και περ. α) παρ. 1 άρθρου 16 Οδηγίας (ΕΕ) 2019/944)
- 5 ΣχόλιαΆρθρο 51 Νομική μορφή Ενεργειακών Κοινοτήτων Πολιτών – Προσθήκη άρθρου 47 Α στον ν. 4001/2011
- 12 ΣχόλιαΆρθρο 52 Μέλη Ενεργειακής Κοινότητας Πολιτών – Προσθήκη άρθρου 47Β στον ν. 4001/2011
- 1 ΣχόλιοΆρθρο 53 Συνεταιριστικές μερίδες Ενεργειακής Κοινότητας Πολιτών – Προσθήκη άρθρου 47Γ στον ν. 4001/2011
- 3 ΣχόλιαΆρθρο 54 Αντικείμενο δραστηριότητας Ενεργειακής Κοινότητας Πολιτών
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 55 Τύπος – Ελάχιστο περιεχόμενο του καταστατικού – Προσθήκη άρθρου 47Ε στον ν. 4001/2011Άρθρο 55 Τύπος – Ελάχιστο περιεχόμενο του καταστατικού – Προσθήκη άρθρου 47Ε στον ν. 4001/2011
- 2 ΣχόλιαΆρθρο 56 Σύσταση Ενεργειακής Κοινότητας Πολιτών – Προσθήκη άρθρου 47ΣΤ στον ν. 4001/2011
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 57 Όργανα της Ενεργειακής Κοινότητας Πολιτών – Προσθήκη άρθρου 47Ζ στον ν. 4001/2011Άρθρο 57 Όργανα της Ενεργειακής Κοινότητας Πολιτών – Προσθήκη άρθρου 47Ζ στον ν. 4001/2011
- 3 ΣχόλιαΆρθρο 58 Πλεονάσματα χρήσης – Προσθήκη άρθρου 47Η στον ν. 4001/2011
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 59 Απαγόρευση μεταβίβασης Βεβαιώσεων Παραγωγού και λοιπών διοικητικών αδειών – Προσθήκη άρθρου 47Θ στον ν. 4001/2011Άρθρο 59 Απαγόρευση μεταβίβασης Βεβαιώσεων Παραγωγού και λοιπών διοικητικών αδειών – Προσθήκη άρθρου 47Θ στον ν. 4001/2011
- 1 ΣχόλιοΆρθρο 60 Λύση – Εκκαθάριση – Συγχώνευση – Μετατροπή – Προσθήκη άρθρου 47Ι στον ν. 4001/2011
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 61 Γενικοί όροι δραστηριοποίησης Ενεργειακών Κοινοτήτων Πολιτών και σχέσεις με Διαχειριστές Δικτύων Διανομής και Συστήματος Μεταφοράς – Προσθήκη άρθρου 47Ι στον ν. 4001/2011Άρθρο 61 Γενικοί όροι δραστηριοποίησης Ενεργειακών Κοινοτήτων Πολιτών και σχέσεις με Διαχειριστές Δικτύων Διανομής και Συστήματος Μεταφοράς – Προσθήκη άρθρου 47Ι στον ν. 4001/2011
- 1 ΣχόλιοΆρθρο 62 Ενώσεις – Ομοσπονδία – Προσθήκη άρθρου 47ΙΒ στον ν. 4001/2011
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 63 Δικαιώματα και αντιμετώπιση των Ενεργειακών Κοινοτήτων Πολιτών – Προσθήκη άρθρου 47ΙΓ στον ν. 4001/2011Άρθρο 63 Δικαιώματα και αντιμετώπιση των Ενεργειακών Κοινοτήτων Πολιτών – Προσθήκη άρθρου 47ΙΓ στον ν. 4001/2011
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 64 Από κοινού χρήση ηλεκτρικής ενέργειας – Προσθήκη άρθρου 41ΙΔ στον ν. 4001/2011Άρθρο 64 Από κοινού χρήση ηλεκτρικής ενέργειας – Προσθήκη άρθρου 41ΙΔ στον ν. 4001/2011
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 65 Άσκηση των δραστηριοτήτων της διαχείρισης συστήματος διανομής και της εκμετάλλευσης κλειστού συστήματος διανομής από Ενεργειακές Κοινότητες Πολιτών – Προσθήκη άρθρου 41ΙΕ στον ν. 4001/2011Άρθρο 65 Άσκηση των δραστηριοτήτων της διαχείρισης συστήματος διανομής και της εκμετάλλευσης κλειστού συστήματος διανομής από Ενεργειακές Κοινότητες Πολιτών – Προσθήκη άρθρου 41ΙΕ στον ν. 4001/2011
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 66 Αξιολόγηση των φραγμών – Προσθήκη άρθρου 47ΙΣΤ στον ν. 4001/2011Άρθρο 66 Αξιολόγηση των φραγμών – Προσθήκη άρθρου 47ΙΣΤ στον ν. 4001/2011
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο Άρθρο 67 Μεταβατικές διατάξεις για τις Ενεργειακές Κοινότητες του ν. 4513/2018 – Προσθήκη άρθρου 47ΙΗ στον ν. 4001/2011Άρθρο 67 Μεταβατικές διατάξεις για τις Ενεργειακές Κοινότητες του ν. 4513/2018 – Προσθήκη άρθρου 47ΙΗ στον ν. 4001/2011
- 5 ΣχόλιαΚΕΦΑΛΑΙΟ Η’ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΩΝ ΠΗΓΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΤΑ ΔΙΚΤΥΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΚΑΘΕΣΤΩΤΩΝ ΣΤΗΡΙΞΗΣ Άρθρο 68 Ανανεώσιμα αέρια – Τροποποίηση παρ. 2 άρθρου 2 ν. 4001/2011
- 4 ΣχόλιαΆρθρο 69 Πρόσβαση ανανεώσιμων αερίων στα δίκτυα και τις υποδομές φυσικού αερίου – Αντικατάσταση άρθρου 92 ν. 4001/2011
- 3 ΣχόλιαΆρθρο 70 Παρακολούθηση Καθεστώτων Στήριξης – Προσθήκη παρ. 4 στο άρθρο 12 του ν. 4414/2016 (παρ. 4 άρθρου 6 Οδηγίας (ΕΕ) 2018/2001)
- Δεν έχουν υποβληθεί σχόλια στο ΚΕΦΑΛΑΙΟ Θ’ ΕΝΑΡΞΗ ΙΣΧΥΟΣ Άρθρο 71 Έναρξη ισχύοςΚΕΦΑΛΑΙΟ Θ’ ΕΝΑΡΞΗ ΙΣΧΥΟΣ Άρθρο 71 Έναρξη ισχύος
Πλοήγηση στη Διαβούλευση
Αναρτήθηκε
15 Φεβρουαρίου 2023, 21:10
Ανοικτή σε Σχόλια έως
27 Φεβρουαρίου 2023, 16:00
Εργαλεία
Εκτύπωση Εξαγωγή Σχολίων σε
Στατιστικά
22 Σχόλια 234 Σχόλια επι της Διαβούλευσης 35564 - Όλα τα ΣχόλιαΌλες οι Διαβουλεύσεις
- Ρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό της διαχείρισης αποβλήτων, τη βελτίωση του πλαισίου εξοικονόμησης ενέργειας, την ανάπτυξη των έργων ενέργειας και την αντιμετώπιση πολεοδομικών ζητημάτων
- Αναθεωρημένο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ)
- Ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση των πολυεπίπεδων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στους τομείς: α) της διαχείρισης υδάτων, β) της διαχείρισης και προστασίας των δασών...
- Διατάξεις για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειες και την προστασία του φυσικού και χωροταξικού περιβάλλοντος
- Μετονομασία της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας σε Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων
- ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΑΠΟ ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΠΗΓΕΣ – ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΩΝ ΟΔΗΓΙΩΝ ΕΕ 2018/2001 ΚΑΙ 2019/944
- Εθνικός Κλιματικός Νόμος – Μετάβαση στην κλιματική ουδετερότητα και προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή
- Δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το Εθνικό Πρόγραμμα Πρόληψης Δημιουργίας Αποβλήτων
- Διαβούλευση στο σχέδιο για την Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/2002 σχετικά με την τροποποίηση της οδηγίας 2012/27/ΕΕ για την ενεργειακή απόδοση
- Απαγόρευση καλλιέργειας ΓΤΟ
- Καθορισμός κανόνων, μέτρων και όρων για την αντιμετώπιση κινδύνων από ατυχήματα μεγάλης έκτασης
- ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΟΔΗΓΙΑΣ 2012-27-ΕΕ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
- Αναθεώρηση Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ)
- Βοσκήσιμες γαίες Ελλαδας
- Κτήμα Τατοϊου
- Εγκριση κώδικα για την προστασία των νερών στο πλαίσιο οδηγίας
- Ανακύκλωση-βελτίωση αποβλήτων
- ΚΥΑ αειφορίας
- φυσικό αέριο -τροποιήσεις ν.4001/2011
- Ενσωμάτωση οδηγίας 2012/27/ΕΕ
- Σύσταση ΑΕ και τροποιοίσεις ν. 4123/2013
- ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΔΡΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΕΠΕΙΓΟΥΣΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ
- Σχέδιο της κύριας έκθεσης της Ολλανδικής εταιρίας HVA με αντικείμενο τη βελτίωση της διαχείρισης υδάτων, αγροτικών καλλιεργειών και αντιπλημμυρικής προστασίας στην Περιφέρεια Θεσσαλίας
- Όροι δόμησης, κατασκευής, επιτρεπόμενες χρήσεις γης για κέντρα δεδομένων, χωροταξικές και πολεοδομικές ρυθμίσεις, αξιοποίηση πόρων Πράσινου Ταμείου και λοιπές περιβαλλοντικές και ενεργειακές διατάξεις
- Τροποποίηση του Εθνικού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων
- Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/944 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 5ης Ιουνίου 2019
- Διατάξεις για την απλοποίηση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης, των περιβαλλοντικών επιθεωρήσεων και την προστασία του περιβάλλοντος
- ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΔΕΙΟΔΟΤΙΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΑΝΑΝΕΩΣIΜΩΝ ΠΗΓΩΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ -Β’ ΦΑΣΗ, AΔΕΙΟΔΟΤΗΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΕΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
- Δημόσια Διαβούλευση για το Σχέδιο Νόμου «Ολοκληρωμένο Πλαίσιο για τη Διαχείριση Αποβλήτων»
- Νέο Σχέδιο Δράσης της Ελλάδας για την Κυκλική Οικονομία – Οδικός Χάρτης
- Έκθεση μακροπρόθεσμης στρατηγικής για την κινητοποίηση επενδύσεων για την ανακαίνιση και μετατροπή του εθνικού κτιριακού αποθέματος
- Προώθηση της Ανακύκλωσης–Ενσωμάτωση των Οδηγιών 2018/851 και 2018/852 της 30ής Μαΐου 2018.
- «Στρατηγική για την Ανάπτυξη της Εθνικής Υποδομής Γεωχωρικών Πληροφοριών (ΕΥΓΕΠ)»
- Σχέδιο Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης (Master Plan) για τις λιγνιτικές περιοχές της Δυτικής Μακεδονίας και της Μεγαλόπολης
- Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Ενσωμάτωση της Οδηγίας 2019/904/ΕΕ σχετικά με τη μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον»
- Δημόσια Διαβούλευση για το σχέδιο νόμου «Εκσυγχρονισμός της Χωροταξικής και Περιβαλλοντικής νομοθεσίας»
- Δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για το «Εθνικό Πρόγραμμα Ελέγχου Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης (ΕΠΕΑΡ)»
- Σχέδιο νόμου «Μετάβαση στην κινητικότητα χαμηλών εκπομπών: Μέτρα προώθησης και λειτουργία της αγοράς ηλεκτροκίνησης»
- ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ
- Σχέδιο διατάξεων για ενσωμάτωση Οδηγιών 2019/692 και 2018/844
- Δημόσια Διαβούλευση για τη Μακροχρόνια Στρατηγική για το έτος 2050
- Δημόσια διαβούλευση για το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ)
- ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ «ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΑΓΟΡΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΕΗ, ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΔΕΠΑ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΑΠΕ»
- Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του Ειδικού Χωρικού Σχεδίου (ΕΧΣ) για το Εκθεσιακό Κέντρο Θεσσαλονίκης
- Μητροπολιτικός Φορέας Γουδή - Ιλισίων
- Καθορισμός των Προδιαγραφών και του Περιεχομένου των Σχεδίων Δράσης Ειδών και Τύπων Οικοτόπων στο πλαίσιο εφαρμογής των διατάξεων του ν. 3937/2011 (ΦΕΚ 60 Α')
- Κατηγοριοποίηση παραβάσεων και καθορισμός διαδικασίας επιβολής προστίμων
- Σύστημα αειφορίας βιοκαυσίμων σύμφωνα με το άρθρο 21 του ν. 4062/2012
- Σύστημα αειφορίας βιοκαυσίμων και βιορευστών σύμφωνα με το άρθρο 32η του ν. 3468/2006
- Χορήγηση οικονομικών αντισταθμισμάτων σε εφαρμογή των διατάξεων των παρ. 1 και 4 του άρθρου 22 του ν. 1650/1986
- Κανονισμός Τιμολόγησης των ΦΟΔΣΑ και Ρυθμίσεις για την ενίσχυση της κυκλικής οικονομίας
- Χαρακτηρισμός της υδάτινης, χερσαίας και ευρύτερης περιοχής της λίμνης Παμβώτιδας (Ιωαννίνων),Π.Ε. Ιωαννίνων ως Περιφερειακό Πάρκο, και καθορισμός χρήσεων γης, όρων και περιορισμών δόμησης
- Περιβαλλοντική διαχείριση των περιοχών με οικιστικές πυκνώσεις, ιώδους περιγράμματος
- Εθνικός Σχεδιασμός για την Ενέργεια και το Κλίμα
- Σύσταση Ελληνικής Αρχής Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών
- Κατηγοριοποίηση παραβάσεων του άρθρου 19Α του ν.4062/2012 και όρια προστίμων
- Εθνικό Σχέδιο για την αύξηση του αριθμού των κτιρίων με σχεδόν μηδενική κατανάλωση ενέργειας (άρθρο 9 της Οδηγίας 2010/31/ΕΕ)
- Σχέδιο Στρατηγικής Ανάπτυξης της Δασοπονίας 2018-2038 (Εθνική Στρατηγική για τα Δάση)
- Χαρακτηρισμός χερσαίων, υδάτινων και θαλάσσιων περιοχών ως Εθνικού Πάρκου
- Έρευνα, εκμετάλλευση και διαχείριση του γεωθερμικού δυναμικού της χώρας και άλλες διατάξεις
- Εθνικό Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης
- Εθνική Στρατηγική για την Κυκλική Οικονομία
- ΝΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΔΟΜΗΜΕΝΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
- Σύσταση του Οργανισμού Εθνικού Κτηματολογίου
- Οργάνωση και λειτουργία φορέων διαχείρισης προστατευόμενων περιοχών
- Τροποποίηση του άρθρου 15Α του ν. 3054/2002 & αντικατάσταση ΚΥΑ κριτηρίων & μεθοδολογία κατανομής βιοντίζελ
- Ενσωμάτωση της Οδηγίας 2015/1513
- Ενσωμάτωση της Οδηγίας 2015/652
- ΣΧΕΔΙΟ ΚΥΑ ΔΙΑΘΕΣΗΣ ΥΓΡΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ
- ΤΕΧΝΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΑΠΟΣΥΜΠΙΕΣΗΣ ΠΕΠΙΕΣΜΕΝΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ
- Έρευνα και εκμετάλλευση λατομικών ορυκτών και άλλες διατάξεις
- «Ενεργειακές Κοινότητες και άλλες διατάξεις»
- Κανονισμός Πυροπροστασίας Κτιρίων
- ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΧΡΗΣΕΩΝ ΓΗΣ
- ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ - ΧΩΡΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ – ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
- Ίδρυση Εθνικού Οργανισμού Εναλλακτικής Διαχείρισης Συσκευασιών και άλλων προϊόντων
- Χαρακτηρισμός της χερσαίας περιοχής του δάσους Δαδιάς, Λευκίμης, Σουφλίου ως Εθνικού Πάρκου Δάσους Δαδιάς, Λευκίμης, Σουφλίου, καθορισμός ζωνών προστασίας αυτού, χρήσεων, όρων και περιορισμών
- Μεθοδολογία υπολογισμού της Ειδικής Τιμής Αγοράς τεχνολογιών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας και Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης και άλλες διατάξεις
- Σχέδιο αντικατάστασης του άρθρου 15Α του Ν3054_2002 Οργάνωση της αγοράς πετρελαιοειδών και άλλες διατάξεις
- Αναδιοργάνωση της ελληνικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας σε εφαρμογή της νομοθεσίας για την ολοκλήρωση της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας και άλλες διατάξεις
- Σύσταση και τήρηση Μητρώου Πιστοποιημένων Αξιολογητών Μελετών Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων σύμφωνα με το άρθρο 16 του ν. 4014/2011(Α΄ 209)
- Έγκριση γενικών κανόνων κοστολόγησης και τιμολόγησης υπηρεσιών ύδατος. Μέθοδος και διαδικασίες για την ανάκτηση κόστους των υπηρεσιών ύδατος στις διάφορες χρήσεις του
- Χαρακτηρισμός της περιοχής του Εθνικού Δρυμού Λευκών Ορέων ως Εθνικού Πάρκου
- Καθορισμός τεχνικών προδιαγραφών χάραξης, σήμανσης
- Καθορισμός κριτηρίων, μεθοδολογίας κατανομής αυτούσιου βιοντίζελ και ρύθμιση κάθε σχετικού θέματος…
- Χαρακτηρισμός χερσαίων και υδάτινων περιοχών της Οροσειράς Ροδόπης ως Εθνικό Πάρκο
- Κατηγοριοποίηση παραβάσεων και καθορισμός διαδικασίας επιβολής προστίμων σχετικά με την τήρηση των κριτηρίων αειφορίας βιοκαυσίμων και βιορευστών.
- Νέο καθεστώς στήριξης των σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και Συμπαραγωγή Ηλεκτρισμού και θερμότητας υψηλής απόδοσης
- Πράξεις εισφοράς σε γη και σε χρήμα
- Χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός
- Επίσπευση διαδικασιών κατάρτισης, θεώρησης και κύρωσης των δασικών χαρτών και λοιπές διατάξεις
- Καθορισμός Κανόνων
- Ρυθμιστικά σχέδια Αθήνας και Θεσσαλονίκης
- Χαρακτηρισμός των χερσαίων και θαλάσσιων περιοχών των «GR2330005, «GR2330008 και «GR2550005…
- Δημιουργία νέας καθετοποιημένης εταιρίας Ηλεκτρικής ενέργειας
- Πλαίσιο για την ασφάλεια στις υπεράκτιες εργασίες έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων
- Δημόσια διαβούλευση για το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ)
- Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός. Εναρμόνιση με την Οδηγία 2014/89/ΕΕ
- ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
- Ρύθμιση θεμάτων Κ.Δ.Ε.Π.Α.Π
Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή νομοθεσία και με τις παραγράφους 1 και 2 του Άρθρου 1 του όπως ισχύει Ν. 4513/2018, οι Ενεργειακές Κοινότητες Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας ή Πολιτών που προτείνονται από το σχέδιο νόμου μπορούν να επιτελέσουν τον ρόλο τους μόνο όταν αναπτυχθούν μέσα από ανοιχτές συμμετοχικές διαδικασίες και έχουν ευρεία βάση στο κοινωνικό σύνολο με συμμετοχή πολιτών, επιχειρήσεων και ΟΤΑ Α’ και Β βαθμού.
Προσοχή η συμμετοχή αποκλειστικά επιχειρήσεων θα οδηγήσει σε εκμετάλλευση του νομικού σχήματος από ιδιώτες επενδυτές.
Παράλληλα η δημιουργία ενεργειακών κοινοτήτων οποιασδήποτε μορφής μόνο από ΟΤΑ δεν έχει κάποια προστιθέμενη αξία αφού οι ΟΤΑ μπορούν να διαδραματίσουν τον ρόλο τους στην πράσινη μετάβαση χωρίς την δημιουργία ενεργειακής κοινότητας.
Αντιλαμβανόμαστε ότι ο σκοπός της αύξησης του αριθμού των μελών αποσκοπεί στην αντιμετώπιση του ζητήματος εκμετάλλευσης του νομικού σχήματος από ιδιώτες επενδυτές. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η προϋπόθεση των 60 μελών ίσως λειτουργήσει ως ανασταλτικός παράγοντας και για τη δημιουργία νέων αυθεντικών ενεργειακών κοινοτήτων, που αναδύονται από πολίτες και την ανάγκη αυτών να βοηθήσουν την τοπική τους κοινότητα και για το λόγο αυτό, προτείνουμε ως ελάχιστη βάση ίδρυσης ενεργειακής κοινότητας τον αριθμό των 30 μελών.
Η προϋπόθεση ύπαρξης τουλάχιστον 60 ή και περισσότερων μελών είναι σωστό να διατηρηθεί, όταν αιτούνται έργα παραγωγής ενέργειας με αιτούμενη ισχύ μεγαλύτερη από 10kW/μέλος και για την ένταξη της ενεργειακής κοινότητας σε εθνικά προγράμματα χρηματοδότησης και προκειμένου να είναι επιλέξιμη η ΕΚΟΙΝ για ειδικά προνόμια (όπως π.χ., λειτουργικές ενισχύσεις), ώστε να εξασφαλίζεται και να ανταμείβεται η ευρεία κοινωνική συμμετοχή.
Πρόταση:
1.Μέλη:
Οι Ενεργειακές Κοινότητες Ανανεώσιμων μορφών ενέργειας ή Πολιτών να οριστούν οι ενεργειακές κοινότητες που είναι ανοιχτές προς τους πολίτες, και επιπλέον :
•με πάνω από 100 μέλη ή/ και συμμετοχή ΟΤΑ Α’ ή Β’ βαθμού για την ηπειρωτική χώρα και σε νησιά που ανήκουν στο διασυνδεδεμένο σύστημα της Ελλάδας και μπορούν να συμμετέχουν σε έργα παραγωγής ενέργειας με αιτούμενη ισχύ μεγαλύτερη από 10kW/μέλος
•με πάνω από 60 μέλη ή/και συμμετοχή ΟΤΑ Α’ ή Β’ βαθμού για μη διασυνδεδεμένα νησιά με πληθυσμό κάτω των 3100 κατοίκων σύμφωνα με την τελευταία απογραφή και μπορούν να συμμετέχουν σε έργα παραγωγής ενέργειας με αιτούμενη ισχύ μεγαλύτερη από 10kW/μέλος.
Σε ολιγομελή σχήματα ή δομές που επιδιώκουν το κέρδος με πώληση ενέργειας, να απαγορεύεται η ένταξη στο θεσμικό χώρο τον ενεργειακών κοινοτήτων, αλλά να εντάσσονται στο χώρο των εν γένει επιχειρήσεων ή συνεταιρισμών όλων των άλλων ειδών.
Κοινότητες με μικρό αριθμό μελών, π.χ 30, προτείνεται να συμμετέχουν σε έργα παραγωγής ενέργειας με μέγιστη ισχύ τα 10kW/μέλος.
Κάθε Ε.ΚΟΙΝ που μετά την ίδρυσή της, συμπληρώνει τον αντίστοιχο αριθμό μελών για την κάθε ως ανωτέρω αντίστοιχη περιοχή, να εντάσσεται στην κατηγορία εκείνων της ευρείας κοινωνικής βάσης.
Στην παράγραφο 3. όπου αντί του :
3. Τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) συν ένα (1) των μελών έχουν εγγύτητα στην περιοχή όπου η Κ.Α.Ε. ασκεί τις δραστηριότητές της και αναπτύσσει το έργο Α.Π.Ε. ,
προτείνεται το :
Τουλάχιστον το εβδομήντα πέντε τοις εκατό (75%) των μελών έχουν εγγύτητα στην περιοχή όπου η Κ.Α.Ε. ασκεί τις δραστηριότητές της και αναπτύσσει το έργο Α.Π.Ε.”
και στην παράγραφο 4 , αντί του :
4. Ο ελάχιστος αριθμός μελών της Κ.Α.Ε. είναι εξήντα (60) μέλη, υπό την επιφύλαξη του δεύτερου εδαφίου. Ο ελάχιστος αριθμός μελών του πρώτου εδαφίου ορίζεται σε:
α) τριάντα (30) μέλη, αν η Κ.Α.Ε. έχει έδρα σε δήμο νησιωτικής περιοχής με πληθυσμό κάτω από τρεις χιλιάδες εκατό (3.100) κατοίκους, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή,
β) δεκαπέντε (15) μέλη, σε περίπτωση που συμμετέχουν αποκλειστικά Μ.Μ.Ε.,
γ) τρία (3) μέλη, αν συμμετέχουν τουλάχιστον δύο (2) Ο.Τ.Α. α’ ή β’ βαθμού και το τρίτο μέλος είναι είτε επιχείρηση που ανήκει κατά εκατό τοις εκατό (100%) σε Ο.Τ.Α α’ ή β’ βαθμού, είτε Ο.Τ.Α α’ ή β΄ βαθμού”
προτείνεται να αλλάξουν σε :
Ο ελάχιστος αριθμός μελών της Κ.Α.Ε. είναι σαράντα (40) μέλη, υπό την επιφύλαξη του δεύτερου εδαφίου. Ο ελάχιστος αριθμός μελών του πρώτου εδαφίου ορίζεται σε:
α) δεκαπέντε (15) μέλη, αν η Κ.Α.Ε. έχει έδρα σε δήμο νησιωτικής περιοχής με πληθυσμό κάτω από τρεις χιλιάδες εκατό (3.100) κατοίκους, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή,
να προστεθεί δε μια κατηγορία ακόμη :
δ/ είκοσι εως εικοσιπέντε μέλη (20 -25) αν υπάρχει μικτή συμμετοχή Μ.Μ.Ε. , φυσικών προσώπων και ενός Ο.Τ.Α. με πληθυσμό κάτω των 100.000 κατοίκων (στην πιό πρόσφατη Απογραφή)
2. Μέλη Κ.Α.Ε. είναι:
να προστεθούν τουλάχιστον :
ε/ Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. του Ν.4430/2016 και Ν.4887/2022) τοπικού χαρακτήρα ,
στ/ διάφορες συλλογικότητες με δικαιοπρακτική ικανότητα και ως εκπρόσωποι των μελών τους π.χ. Εξωρραϊστικοί σύλλογοι – Εμπορικός σύλλογος – Επιμελητήριο – Ένωση ξενοδοχειακών επιχειρήσεων
ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 4 – Ο ελάχιστος αριθμός μελών για την ίδρυση των Κ.Α.Ε. να ορισθεί στα 15 μέλη
Θεωρούμε ιδιαιτέρως προβληματική την παράγραφο 4 η οποία θέτει ως ελάχιστο αριθμό μελών τα 60 για την ίδρυση Κ.Α.Ε.. Κάτι τέτοιο καθιστά εξαιρετικά δύσκολο, έως αδύνατο, τη σύσταση ενεργειακών κοινοτήτων από ομάδες πολιτών. Σπάνια μία κοινότητα ξεκινάει με 60 μέλη, σχεδόν πάντα ο πυρήνας είναι μία μικρότερη ομάδα π.χ. 5-10 ατόμων η οποία ξεκινάει την πρωτοβουλία. Αντιλαμβανόμαστε ότι ο σκοπός της αύξησης του αριθμού των μελών αποσκοπεί στην αντιμετώπιση του ζητήματος εκμετάλλευσης του νομικού σχήματος από ιδιώτες επενδυτές, σε κάθε περίπτωση, όμως, η προϋπόθεση των 60 μελών θα λειτουργήσει ως ανασταλτικός και μάλλον αποτρεπτικός παράγοντας για τη δημιουργία νέων αυθεντικών ενεργειακών κοινοτήτων, που αναδύονται από πολίτες και την ανάγκη αυτών να βοηθήσουν την τοπική τους κοινότητα.
Προτείνουμε ο ελάχιστος αριθμός για τη σύσταση της Κ.Α.Ε. να ορισθεί στα 15 μέλη.
Όσον αφορά τα προνόμια και τη συμμετοχή σε αναπτυξιακά προγράμματα ή επιδοτήσεις, το όριο των 60 μελών μπορεί κάλλιστα να παραμείνει προκειμένου να διασφαλίσει ότι θα επιβραβεύονται οι κοινότητες εκείνες οι οποίες εκπροσωπούν μία ευρεία βάση της τοπικής κοινότητας.
ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 2 – Να αποσαφηνιστεί ότι επιτρέπεται η συμμετοχή των συνεταιρισμών στις Κ.Α.Ε.
Από την περίπτωση γ της παραγράφου 2 δεν καθίσταται σαφές αν συνεταιρισμοί όπως ΑΜΚΕ, ΚΑΛΟ κα μπορούν να είναι μέλη μίας Κ.Α.Ε.. Προκειμένου να αποσαφηνιστεί και να διασφαλιστεί η συμπερίληψή τους, προτείνουμε την αντικατάσταση του όρου “Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις (Μ.Μ.Ε.)” με τον όρο ‘νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου“, ακριβώς για να διασφαλίσουμε την συμμετοχή των ανωτέρω στις Κ.Α.Ε.
Συγκεκριμένα, η 1η παράγραφος προβλέπει το δικαίωμα των τελικών καταναλωτών να συμμετέχουν σε “Κοινότητα Ανανεώσιμης Ενέργειας (Κ.Α.Ε.), διατηρώντας παράλληλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που έχουν ως τελικοί πελάτες”. Η 1η παράγραφος του άρθρου 22 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/2001 ορίζει ακόμη ότι τελικοί καταναλωτές δύνανται να συμμετέχουν σε Κ.Α.Ε διατηρώντας παράλληλα τα δικαιώματα ή τις υποχρεώσεις που έχουν ως τελικοί καταναλωτές “χωρίς να υπόκεινται σε όρους ή διαδικασίες που δεν αιτιολογούνται ή εισάγουν διακρίσεις, και θα απέτρεπαν τη συμμετοχή τους σε κοινότητα ανανεώσιμης ενέργειας”. Το ανωτέρω εδάφιο εισάγει και διατυπώνει την αρχή της ανοικτής και εθελοντικής συμμετοχής που διέπει την λειτουργία των Κ.Α.Ε. και θα πρέπει να διατυπωθεί ρητά και στον ελληνικό νόμο όπως ακριβώς μεταφέρθηκε φωτογραφικά και το υπόλοιπο μέρος της συγκεκριμένης παραγράφου.
Η παράγραφος 4στ του άρθρου 22 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/2001 που ρητά προβλέπει ότι “η συμμετοχή σε κοινότητες ανανεώσιμης ενέργειας είναι προσβάσιμη σε όλους τους καταναλωτές, περιλαμβανομένων των καταναλωτών από νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος ή ευάλωτα νοικοκυριά·”, εκφράζει για ακόμη μία φορά την αρχή της ανοικτής και εθελοντικής συμμετοχής που διέπει την λειτουργία των Κ.Α.Ε. Στην ίδια κατεύθυνση, η Οδηγία στο Προοίμιο-παράγραφος 71 ορίζει πως οι Ενεργειακές Κοινότητες Ανανεώσιμων Πηγών πρέπει να λειτουργούν ανοιχτά, εθελοντικά και αυτόνομα. Ακόμη αναφέρει ρητά ότι “η συμμετοχή σε έργα παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειας θα πρέπει να είναι ανοιχτή σε όλα τα εν δυνάμει τοπικά μέλη με βάση αντικειμενικά και διαφανή κριτήρια που δεν εισάγουν διακρίσεις”. Προκύπτει, λοιπόν, με σαφήνεια από τα ανωτέρω ότι η παράγραφος 4β του υπό συζήτηση άρθρου 11, όπου εισάγεται η δυνατότητα Κ.Α.Ε. αποκλειστικά επιχειρήσεων έρχεται, συνεπώς, σε ευθεία αντίθεση με τις ανωτέρω ευρωπαϊκές διατάξεις. Συνεπώς, είτε οι Κ.Α.Ε. είτε οι Ε.Κ.Π οι οποίες θα αποτελούνται αποκλειστικά από Μ.Μ.Ε. (ή Δήμους) (όπως προβλέπεται στην παράγραφο 4β) αντιβαίνουν στα ανωτέρω.
Παρακαλούμε να αρθεί η ανωτέρω παραβίαση της ευρωπαϊκής διάταξης καθώς και να συμπληρωθεί το ως άνω αναφερόμενο εδάφιο της 1ης παραγράφου του άρθρου 22 της υπο ενσωμάτωση Οδηγίας, που αναιτιολόγητα δεν έχει μεταφερθεί στο εν λόγω νομοσχέδιο.
Περαιτέρω, στην 2η παράγραφο και συγκεκριμένα στην περίπτωση (γ) αναφέρονται ως πιθανά μέλη της Κ.Α.Ε. οι Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις (Μ.Μ.Ε.), χωρίς να καθίσταται σαφές εάν οι ΑΜΚΕ, οι ΚΑΛΟ, οι λοιποί συνεταιρισμοί δύνανται να αποτελέσουν μέλη μιας Κ.Α.Ε. Προκειμένου να αποσαφηνιστεί και να διασφαλιστεί η συμπερίληψή τους προτείνουμε την αντικατάσταση του όρου “Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις (Μ.Μ.Ε.)” με τον όρο «νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου», ακριβώς για να διασφαλίσουμε τη συμμετοχή των ανωτέρω στις Κ.Α.Ε.
Θεωρούμε προβληματική την παράγραφο 4 η οποία θέτει ως ελάχιστο αριθμό μελών τα 60 για την ίδρυση Κ.Α.Ε., καθώς αυτό θα καθιστούσε εξαιρετικά δύσκολο, έως αδύνατο, τη σύσταση ενεργειακών κοινοτήτων από ομάδες πολιτών. Σπάνια μία κοινότητα ξεκινάει με 60 μέλη, σχεδόν πάντα ο πυρήνας είναι μία μικρότερη ομάδα π.χ. 5-10 ατόμων η οποία ξεκινάει την πρωτοβουλία. Αντιλαμβανόμαστε ότι ο σκοπός της αύξησης του αριθμού των μελών αποσκοπεί στην αντιμετώπιση του ζητήματος εκμετάλλευσης του νομικού σχήματος από ιδιώτες επενδυτές, σε κάθε περίπτωση, όμως, η προϋπόθεση των 60 μελών θα λειτουργήσει ως ανασταλτικός και μάλλον αποτρεπτικός παράγοντας και για τη δημιουργία νέων αυθεντικών ενεργειακών κοινοτήτων, που αναδύονται από πολίτες και την ανάγκη αυτών να βοηθήσουν την τοπική κοινότητά τους .
Για παράδειγμα, η Μινώα Ενεργειακή Κοινότητα, η μεγαλύτερη αυτή τη στιγμή στη χώρα, ξεκίνησε με 38 ιδρυτικά μέλη. Θα μπορούσε αντ’ αυτού να οριστεί ο ελάχιστος αριθμός σε 15-20 και αντίστοιχα να μειωθεί και ο ελάχιστος αριθμός μελών για τις νησιωτικές περιοχές με πληθυσμό κάτω από 3.100 κατοίκους. Η προϋπόθεση ύπαρξης τουλάχιστον 60 μελών θα μπορούσε να διατηρηθεί μόνον για την ένταξη της ενεργειακής κοινότητας σε εθνικά προγράμματα χρηματοδότησης και προκειμένου να είναι επιλέξιμη η ΕΚΟΙΝ για ειδικά προνόμια (όπως π.χ., λειτουργικές ενισχύσεις), ώστε να εξασφαλίζεται και να ανταμείβεται η ευρεία κοινωνική συμμετοχή.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το ίδιο προτείνουμε και για τις Ενεργειακές Κοινότητες Πολιτών.
Επίσης, στην παράγραφο 6 του ιδίου άρθρου εισάγεται η απαγόρευση ένταξης μέλους Κ.Α.Ε. σε άλλη Κ.Α.Ε. ή Ε.Κ.Π. που ασκεί τις ίδιες δραστηριότητες και δραστηριοποιείται στην ίδια Περιφέρεια. Αντιλαμβανόμαστε το σκοπό περιορισμού συμμετοχής μελών σε διαφορετικές Κ.Α.Ε. που δραστηριοποιούνται εντός της ίδιας Περιφέρειας και συγκεκριμένα για την αποτροπή καταστρατήγησης του θεσμού των ενεργειακών κοινοτήτων, εν προκειμένω όμως με το παρόν νομοσχέδιο εισάγονται 2 νέοι ορισμοί ενεργειακών κοινοτήτων που δραστηριοποιούνται σε διαφορετικούς τομείς, γεγονός που επιτάσσει τη διαφορετική αντιμετώπιση των πραγμάτων και την προσθήκη συγκεκριμένων κριτηρίων.
Ειδικότερα, οι Κ.Α.Ε., σύμφωνα με το άρθρο 13 του παρόντος, δύνανται να αναπτύσσουν έργα για παραγωγή, κατανάλωση, αποθήκευση και πώληση ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Αντίθετα, για τις Ε.Κ.Π., σύμφωνα με το άρθρο 54 του παρόντος, θεσπίζεται ένα ευρύτερο πλαίσιο πιθανών δραστηριοτήτων, και συγκεκριμένα, παραγωγή, ιδιοκατανάλωση ή πώληση ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, αποθήκευση, διανομή και προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας, σωρευτική εκπροσώπηση, παροχή ευελιξίας και εξισορρόπησης, καθώς και παροχή υπηρεσιών ενεργειακής απόδοσης, φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων και άλλων υπηρεσιών ενέργειας στα μέλη της.
Από τα παραπάνω, προκύπτει με σαφήνεια, ότι μια Ε.Κ.Π. μπορεί να αναπτύσσει περισσότερες και διαφορετικού αντικειμένου δραστηριότητες, σε αντίθεση με το πλαίσιο δραστηριοτήτων μιας Κ.Α.Ε. Θεωρούμε και κρίνουμε απαραίτητο, λοιπόν, να επιτραπεί η δυνατότητα συμμετοχής ενός μέλους Κ.Α.Ε. σε μία Ε.Κ.Π που δραστηριοποιείται στην ίδια Περιφέρεια, καθώς μέλος μίας Κ.Α.Ε., η οποία δεν θα μπορεί να αναπτύσσει έργα διανομής και προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας, παροχής υπηρεσιών ενεργειακής απόδοσης, σωρευτική εκπροσώπηση κ.τ.λ., θα πρέπει να μπορεί να ενταχθεί ως μέλος σε μία Ε.Κ.Π. της ίδιας Περιφέρειας που δραστηριοποιείται στους ανωτέρω τομείς. Ειδάλλως, τίθεται ένας περιορισμός άνευ αιτίας.
Στην ίδια κατεύθυνση, θα πρέπει να αρθεί και ο αντίστοιχος περιορισμός που εισάγεται για τα μέλη των Ε.Κ.Π. στο άρθρο 54 του παρόντος. Τα μέλη των Ε.Κ.Π. θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να ενταχθούν σε Κ.Α.Ε. της ίδιας Περιφέρειας, καθώς από το ίδιο το γράμμα του νόμου δεν ταυτίζονται οι δραστηριότητες αυτών.
Τα ανωτέρω, συμβαδίζουν, άλλωστε, και τη διάταξη των άρθρων 11 παράγραφος 9 και 52 παράγραφος 9 του παρόντος, όπου προβλέπεται η δυνατότητα συμμετοχής μελών των ΕΚοιν του ν. 4513 σε Κ.Α.Ε. της ίδιας Περιφέρειας και σε Ε.Κ.Π. της ίδιας Περιφέρειας αντίστοιχα. Σε διαφορετική περίπτωση, δεν δικαιολογείται η διαφορετική αντιμετώπιση των ανωτέρω καθ’ όλα όμοιων περιπτώσεων.
Ακόμη, σε συνέχεια των παραπάνω, και καθώς αντιλαμβανόμαστε ότι θα πρέπει να τεθεί ένας περιορισμός στην συμμετοχή μελών σε πολλαπλές Κ.Α.Ε. ή Ε.Κ.Π., προτείνουμε να επιτρέπεται η συμμετοχή ενός μέλους σε μία μόνο Κ.Α.Ε. και σε μία μόνο Ε.Κ.Π. που δραστηριοποιούνται εντός της ίδιας Περιφέρειας καθως εξ ορισμού δεν δραστηριοποιούνται στους ίδιους τομείς. Όμως, για την αποφυγή καταστρατήγησης του θεσμού και αποτροπής του προηγούμενου φαινομένου εκμετάλλευσης αυτού, η τήρηση του ορίου συμμετοχής ενός μέλους μόνον σε μια Κ.Α.Ε. και μόνον σε μία Ε.Κ.Π. της ίδιας Περιφέρειας θα πρέπει να ελέγχεται από τον αρμόδιο ελεγκτικό μηχανισμό, τη θέσπιση του οποίου κρίνουμε άκρως απαραίτητη.
Προτείνουμε να ειπωθεί πιο καθαρά ότι ο ορισμός των ενεργειακών κοινοτήτων είναι έννοια του ενωσιακού δικαίου, και η δυνατότητα ίδρυσης Κ.Α.Ε. που δεν απευθύνονται σε πολίτες (και μάλιστα με διάφορα νομικά προνόμια) αντιβαίνει στον ορισμό αυτό [2 παρ. 11 α) Οδηγίας 2019/944, 2 σημείο 16 Οδηγίας 2018/2001] . Επιπροσθέτως, η παρ. 4 [του νέου άρθ. 6Γ ν. 3468/2006 (όπως προστίθεται με το άρθ. 11 του νσχ.) εμποδίζει την αυτόνομη πρόσβαση των πολιτών σε Κοινότητες Α.Ε.. Και αυτό διότι θεσπίζει μία κυμαινόμενη ελάχιστη συμμετοχή, που δημιουργεί εμπόδια για την πρόσβαση των πολιτών σε Κ.Α.Ε.. Πράγματι, η προσθήκη ενός πολίτη στις Κ.Α.Ε. των σημείων (β) και (γ) οδηγεί σε αύξηση της ελάχιστης συμμετοχής, και δυσχεραίνει σημαντικά την ίδρυση της Κ.Α.Ε. Για τους λόγους αυτούς, αντιβαίνουν στο δικαίωμα «ανοικτής και εθελοντικής συμμετοχής» σε ΟΛΕΣ τις ενεργειακές κοινότητες [2 παρ. 18 Οδηγίας 2018/2001], θέσπισης «ευνοϊκού» θεσμικού πλαισίου για ενεργειακές κοινότητες πολιτών (16 παρ. 1 α) Οδηγίας 2019/944), προσβασιμότητας σε όλους τους καταναλωτές [22 παρ. 4 ε) Οδηγίας 2018/2001], στην υποχρέωση θέσπισης διαδικασιών «που δεν επιφέρουν διακρίσεις και είναι δίκαιες» (16 παρ. 1 ε) Οδηγίας 2019/944), και στην απαγόρευση διαδικασιών «που δεν αιτιολογούνται ή εισάγουν διακρίσεις, και θα απέτρεπαν τη συμμετοχή» όλων των τελικών πελατών στις κοινότητες αυτές [22 παρ. 1 Οδηγίας 2018/2001].
1. Ο ελάχιστος αριθμός των 60 μέλων για να συσταθεί μια K.A.E (το ίδιο ισχύει και για τις Ενεργειακές Κοινότητες Πολιτών) είναι απαγορευτικός.
Η πρακτική εμπειρία έχει δείξει ότι στη πλειονότητα των περιπτώσεων οι ΕνΚοιν συστήνονται από μια μικρή ομάδα και στη συνέχεια μεγαλώνουν. Συνεπώς, θέτοντας ένα τέτοιο όριο πρακτικά δυσχεράινει και παρεμποδίζεται η σύσταση ΕνΚοιν. Υπενθυμίζεται ότι οι Ευρωπαικές Οδηγίες υποστηρίζουν τη προώθηση του θεσμού, όχι την τοποθέτηση περαιτέρω εμποδίων.
Προτείνουμε:
-Ο ελάχιστος αριθμός να είναι 15.
-Ένα τέτοιο όριο, όπως π.χ. των 60 μελών, να τοποθετηθεί όταν γίνεται διάκριση ανάμεσα στις ΕνΚοιν «ευρείας βάσης» και στις υπόλοιπες, σε περιπτώσεις για παράδειγμα, ένταξης τους σε κάποιο υποστηρικτικό εργαλείο.
2. Η σύσταση ΕνΚοιν αποκλειστικά από Μ.Μ.Ε αντιβαίνει στο πνεύμα και τους στόχους μιας ενεργειακής κοινοτητας όπως την αντιλαμβάνεται το ενωσιακό δίκαιο. Όπως ορίζεται και στη παράγραφος 4στ του άρθρου 22 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/2001 σύμφωνα με την οποία “η συμμετοχή σε κοινότητες ανανεώσιμης ενέργειας είναι προσβάσιμη σε όλους τους καταναλωτές, περιλαμβανομένων των καταναλωτών από νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος ή ευάλωτα νοικοκυριά·”.
Έτσι όπως είναι διατυπωμένη η παρ. 4, εάν εισέλθει ένας πολίτης σε κάποιο απο τα σχήματα β) και γ), κατά την ίδρυσή τους, αυτόματα ο ελάχιστος αριθμός συμμετεχόντων αυξάνεται. Αυτό στη πράξη σημαίνει ότι η είσοδος πολιτών στην ίδρυση τέτοιων σχημάτων θα κάνει τν ίδρυση πιο δυσχερή και άρα θα καθίσταται μη επιθυμητη η συμμετοχή των τελευταίων σε αυτά.
Στην παράγραφο 6 του ιδίου άρθρου εισάγεται η απαγόρευση ένταξης μέλους Κ.Α.Ε. σε άλλη Κ.Α.Ε. ή Ε.Κ.Π. που ασκεί τις ίδιες δραστηριότητες και δραστηριοποιείται στην ίδια Περιφέρεια. Αντιλαμβανόμαστε το σκοπό περιορισμού συμμετοχής μελών σε διαφορετικές Κ.Α.Ε. που δραστηριοποιούνται εντός της ίδιας Περιφέρειας και συγκεκριμένα για την αποτροπή καταστρατήγησης του θεσμού των ενεργειακών κοινοτήτων, εν προκειμένω όμως με το παρόν νομοσχέδιο εισάγονται 2 νέοι ορισμοί ενεργειακών κοινοτήτων που δραστηριοποιούνται σε διαφορετικούς τομείς, γεγονός που επιτάσσει τη διαφορετική αντιμετώπιση των πραγμάτων και την προσθήκη συγκεκριμένων κριτηρίων.
Ειδικότερα, οι Κ.Α.Ε., σύμφωνα με το άρθρο 13 του παρόντος, δύνανται να αναπτύσσουν έργα για παραγωγή, κατανάλωση, αποθήκευση και πώληση ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Αντίθετα, για τις Ε.Κ.Π., σύμφωνα με το άρθρο 54 του παρόντος, θεσπίζεται ένα ευρύτερο πλαίσιο πιθανών δραστηριοτήτων, και συγκεκριμένα, παραγωγή, ιδιοκατανάλωση ή πώληση ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, αποθήκευση, διανομή και προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας, σωρευτική εκπροσώπηση, παροχή ευελιξίας και εξισορρόπησης, καθώς και παροχή υπηρεσιών ενεργειακής απόδοσης, φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων και άλλων υπηρεσιών ενέργειας στα μέλη της.
Από τα παραπάνω, προκύπτει με σαφήνεια, ότι μια Ε.Κ.Π. μπορεί να αναπτύσσει περισσότερες και διαφορετικού αντικειμένου δραστηριότητες, σε αντίθεση με το πλαίσιο δραστηριοτήτων μιας Κ.Α.Ε. Θεωρούμε και κρίνουμε απαραίτητο, λοιπόν, να επιτραπεί η δυνατότητα συμμετοχής ενός μέλους Κ.Α.Ε. σε μία Ε.Κ.Π που δραστηριοποιείται στην ίδια Περιφέρεια, καθώς μέλος μίας Κ.Α.Ε., η οποία δεν θα μπορεί να αναπτύσσει έργα διανομής και προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας, παροχής υπηρεσιών ενεργειακής απόδοσης, σωρευτική εκπροσώπηση κ.τ.λ., θα πρέπει να μπορεί να ενταχθεί ως μέλος σε μία Ε.Κ.Π. της ίδιας Περιφέρειας που δραστηριοποιείται στους ανωτέρω τομείς. Ειδάλλως, τίθεται ένας περιορισμός άνευ αιτίας.
Στην ίδια κατεύθυνση, θα πρέπει να αρθεί και ο αντίστοιχος περιορισμός που εισάγεται για τα μέλη των Ε.Κ.Π. στο άρθρο 54 του παρόντος. Τα μέλη των Ε.Κ.Π. θα πρέπει να έχουν την δυνατότητα να ενταχθούν σε Κ.Α.Ε. της ίδιας Περιφέρειας, καθώς από το ίδιο το γράμμα του νόμου δεν ταυτίζονται οι δραστηριότητες αυτών.
Τα ανωτέρω, συμβαδίζουν, άλλωστε, και τη διάταξη των άρθρων 11 παράγραφος 9 και 52 παράγραφος 9 του παρόντος, όπου προβλέπεται η δυνατότητα συμμετοχής μελών των ΕΚοιν του ν. 4513 σε Κ.Α.Ε. της ίδιας Περιφέρειας και σε Ε.Κ.Π. της ίδιας Περιφέρειας αντίστοιχα. Σε διαφορετική περίπτωση, δεν δικαιολογείται η διαφορετική αντιμετώπιση των ανωτέρω καθ’ όλα όμοιων περιπτώσεων.
Ακόμη, σε συνέχεια των παραπάνω, και καθώς αντιλαμβανόμαστε ότι θα πρέπει να τεθεί ένας περιορισμός στην συμμετοχή μελών σε πολλαπλές Κ.Α.Ε. ή Ε.Κ.Π., προτείνουμε να επιτρέπεται η συμμετοχή ενός μέλους σε μία μόνο Κ.Α.Ε. και σε μία μονο Ε.Κ.Π. που δραστηριοποιούνται εντός της ίδιας Περιφέρειας καθως εξ ορισμού δεν δραστηριοποιούνται στους ίδιους τομείς. Όμως, για την αποφυγή καταστρατήγησης του θεσμού και αποτροπής του προηγούμενου φαινομένου εκμετάλλευσης αυτού, η τήρηση του ορίου συμμετοχής ενός μέλους μόνον σε μια Κ.Α.Ε. και μόνον σε μία Ε.Κ.Π. της ίδιας Περιφέρειας θα πρέπει να ελέγχεται από τον αρμόδιο ελεγκτικό μηχανισμό, τη θέσπιση του οποίου κρίνουμε άκρως απαραίτητη.
Η 1η παράγραφος προβλέπει το δικαίωμα των τελικών καταναλωτών να συμμετέχουν σε “Κοινότητα Ανανεώσιμης Ενέργειας (Κ.Α.Ε.), διατηρώντας παράλληλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που έχουν ως τελικοί πελάτες”. Η 1η παράγραφος του άρθρου 22 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/2001 ορίζει ακόμη ότι τελικοί καταναλωτές δύνανται να συμμετέχουν σε Κ.Α.Ε διατηρώντας παράλληλα τα δικαιώματα ή τις υποχρεώσεις που έχουν ως τελικοί καταναλωτές “χωρίς να υπόκεινται σε όρους ή διαδικασίες που δεν αιτιολογούνται ή εισάγουν διακρίσεις, και θα απέτρεπαν τη συμμετοχή τους σε Κοινότητα Ανανεώσιμης Ενέργειας”. Το ανωτέρω εδάφιο εισάγει και διατυπώνει την αρχή της ανοιχτής και εθελοντικής συμμετοχής που διέπει την λειτουργία των Κ.Α.Ε. και θα πρέπει να διατυπωθεί ρητά και στον ελληνικό νόμο όπως ακριβώς μεταφέρθηκε φωτογραφικά και το υπόλοιπο μέρος της συγκεκριμένης παραγράφου.
Η παράγραφος 4στ του άρθρου 22 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/2001 που ρητά προβλέπει ότι “η συμμετοχή σε κοινότητες ανανεώσιμης ενέργειας είναι προσβάσιμη σε όλους τους καταναλωτές, περιλαμβανομένων των καταναλωτών από νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος ή ευάλωτα νοικοκυριά·”, εκφράζει για ακόμη μία φορά την αρχή της ανοικτής και εθελοντικής συμμετοχής που διέπει την λειτουργία των Κ.Α.Ε. Στην ίδια κατεύθυνση, η Οδηγία στο Προοίμιο-παράγραφος 71 ορίζει πως οι Ενεργειακές Κοινότητες Ανανεώσιμων Πηγών πρέπει να λειτουργούν ανοιχτά, εθελοντικά και αυτόνομα. Ακόμη αναφέρει ρητά ότι “η συμμετοχή σε έργα παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειας θα πρέπει να είναι ανοιχτή σε όλα τα εν δυνάμει τοπικά μέλη με βάση αντικειμενικά και διαφανή κριτήρια που δεν εισάγουν διακρίσεις”. Προκύπτει, λοιπόν, με σαφήνεια από τα ανωτέρω ότι η παράγραφος 4β του υπό συζήτηση άρθρου 11, όπου εισάγεται η δυνατότητα Κ.Α.Ε. αποκλειστικά επιχειρήσεων έρχεται, συνεπώς, σε ευθεία αντίθεση με τις ανωτέρω ευρωπαϊκές διατάξεις. Συνεπώς, είτε οι Κ.Α.Ε. είτε οι Ε.Κ.Π οι οποίες θα αποτελούνται αποκλειστικά από Μ.Μ.Ε. (ή Δήμους) (όπως προβλέπεται στην παράγραφο 4β) αντιβαίνουν στα ανωτέρω και απαιτείται η άρση αυτών των περιορισμών.
Στην 2η παράγραφο και συγκεκριμένα στην περίπτωση (γ) αναφέρονται ως πιθανά μέλη της Κ.Α.Ε. οι Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις (Μ.Μ.Ε.), χωρίς να καθίσταται σαφές εάν οι ΑΜΚΕ, οι Κ.Αλ.Ο., οι λοιποί συνεταιρισμοί δύνανται να αποτελέσουν μέλη μιας Κ.Α.Ε. Προκειμένου να αποσαφηνιστεί και να διασφαλιστεί η συμπερίληψή τους, προτείνουμε την αντικατάσταση του όρου “Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις (Μ.Μ.Ε.)” με τον όρο ‘νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου“, ακριβώς για να διασφαλίσουμε την συμμετοχή των ανωτέρω στις Κ.Α.Ε.
Η παράγραφος 4 η οποία θέτει ως ελάχιστο αριθμό μελών τα 60 για την ίδρυση Κ.Α.Ε. είναι προβληματική, καθώς αυτό θα καθιστούσε εξαιρετικά δύσκολο, έως αδύνατο, τη σύσταση ενεργειακών κοινοτήτων από ομάδες πολιτών. Σπάνια μία κοινότητα ξεκινάει με 60 μέλη, σχεδόν πάντα ο πυρήνας είναι μία μικρότερη ομάδα π.χ. 5-10 ατόμων η οποία ξεκινάει την πρωτοβουλία. Αντιλαμβανόμαστε ότι ο σκοπός της αύξησης του αριθμού των μελών αποσκοπεί στην αντιμετώπιση του ζητήματος εκμετάλλευσης του νομικού σχήματος από ιδιώτες επενδυτές, σε κάθε περίπτωση, όμως, η προϋπόθεση των 60 μελών θα λειτουργήσει ως ανασταλτικός και μάλλον αποτρεπτικός παράγοντας και για τη δημιουργία νέων αυθεντικών ενεργειακών κοινοτήτων, που αναδύονται από πολίτες και την ανάγκη αυτών να βοηθήσουν την τοπική τους κοινότητα.
Θα μπορούσε αντ’αυτού να οριστεί ο ελάχιστος αριθμός σε 15-20 και αντίστοιχα να μειωθεί και ο ελάχιστος αριθμός μελών για τις νησιωτικές περιοχές με πληθυσμό κάτω από 3.100 κατοίκους. Η προϋπόθεση ύπαρξης τουλάχιστον 60 μελών θα μπορούσε να διατηρηθεί μόνον για την ένταξη της ενεργειακής κοινότητας σε εθνικά προγράμματα χρηματοδότησης και προκειμένου να είναι επιλέξιμη η ΕΚΟΙΝ για ειδικά προνόμια (όπως π.χ., λειτουργικές ενισχύσεις), ώστε να εξασφαλίζεται και να ανταμείβεται η ευρεία κοινωνική συμμετοχή.
Το ίδιο προτείνουμε και για τις Ενεργειακές Κοινότητες Πολιτών.
Ο ορισμός των ενεργειακών κοινοτήτων είναι έννοια του ενωσιακού δικαίου, και η δυνατότητα ίδρυσης Κ.Α.Ε. που δεν απευθύνονται σε πολίτες (και μάλιστα με διάφορα νομικά προνόμια) αντιβαίνει στον ορισμό αυτό [2 παρ. 11 α) Οδηγίας 2019/944, 2 σημείο 16 Οδηγίας 2018/2001] . Επιπροσθέτως, η παρ. 4 [του νέου άρθ. 6Γ ν. 3468/2006 (όπως προστίθεται με το άρθ. 11 του νσχ.) εμποδίζει την αυτόνομη πρόσβαση των πολιτών σε Κοινότητες Α.Ε.. Και αυτό διότι θεσπίζει μία κυμαινόμενη ελάχιστη συμμετοχή, που δημιουργεί εμπόδια για την πρόσβαση των πολιτών σε Κ.Α.Ε.. Πράγματι, η προσθήκη ενός πολίτη στις Κ.Α.Ε. των σημείων (β) και (γ) οδηγεί σε αύξηση της ελάχιστης συμμετοχής, και δυσχεραίνει σημαντικά την ίδρυση της Κ.Α.Ε. Για τους λόγους αυτούς, αντιβαίνουν στο δικαίωμα «ανοικτής και εθελοντικής συμμετοχής» σε ΟΛΕΣ τις ενεργειακές κοινότητες [2 παρ. 18 Οδηγίας 2018/2001], θέσπισης «ευνοϊκού» θεσμικού πλαισίου για ενεργειακές κοινότητες πολιτών (16 παρ. 1 α) Οδηγίας 2019/944), προσβασιμότητας σε όλους τους καταναλωτές [22 παρ. 4 ε) Οδηγίας 2018/2001], στην υποχρέωση θέσπισης διαδικασιών «που δεν επιφέρουν διακρίσεις και είναι δίκαιες» (16 παρ. 1 ε) Οδηγίας 2019/944), και στην απαγόρευση διαδικασιών «που δεν αιτιολογούνται ή εισάγουν διακρίσεις, και θα απέτρεπαν τη συμμετοχή» όλων των τελικών πελατών στις κοινότητες αυτές [22 παρ. 1 Οδηγίας 2018/2001].
Ενεργειακές Κοινότητες του ν. 4513/2018, Κ.Α.Ε. και Ε.Κ.Π.. Θα δημιουργηθεί σύγχυση ως προς την επιλογή, σύσταση, δυνατότητες, διαχείριση, κτλ.. Για Κ.Α.Ε. και Ε.Κ.Π. ο ελάχιστος αριθμός των 60 μελών είναι μεγάλος και θα υπάρξουν πολλά προβλήματα στη δημιουργία τους με τόσα μέλη. Ο ελάχιστος αριθμός των μελών σύστασης πρέπει να περιοριστεί σε 10 μέλη για φυσικά πρόσωπα και 5 για Μ.Μ.Ε. ή Ν.Π.Ι.Δ..
Η διαδικασία σύστασης Ε. Κοιν. μέχρι την αίτηση στο ΔΕΔΔΗΕ απαιτεί πολλές διαδικασίες, χρόνο και έξοδα. Πολλοί ενδιαφερόμενοι πελάτες έχουν ξεκινήσει τις απαραίτητες διαδικασίες σύστασης Ε. Κοιν. του ν. 4513/2018. Κάποιοι βρίσκονται σε στάδιο καταχώρησης καταστατικού στο Γ.Ε.ΜΗ., άλλοι έχουν ολοκληρώσει την καταχώρηση και συνεχίζουν στο επόμενο αδειοδοτικό βήμα για υποβολή αίτησης στο ΔΕΔΔΗΕ. Τι γίνεται με αυτούς που έχουν κάνει ενέργειες με το υπάρχων νομικό πλαίσιο;
Προτείνεται για τις Ε. Κοιν. του ν. 4513/2018 που είναι σε εξέλιξη με το υπάρχον καθεστώς να οριστεί μεταβατικό στάδιο για να ολοκληρώσουν έγκαιρα τη διαδικασία, και η ημερομηνία εφαρμογής του νέου νόμου να οριστεί τουλάχιστον 3 μήνες μετά τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Η 1η παράγραφος προβλέπει το δικαίωμα των τελικών καταναλωτών να συμμετέχουν σε “Κοινότητα Ανανεώσιμης Ενέργειας (Κ.Α.Ε.), διατηρώντας παράλληλα τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που έχουν ως τελικοί πελάτες”. Η 1η παράγραφος του άρθρου 22 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/2001 ορίζει ακόμη ότι τελικοί καταναλωτές δύνανται να συμμετέχουν σε Κ.Α.Ε διατηρώντας παράλληλα τα δικαιώματα ή τις υποχρεώσεις που έχουν ως τελικοί καταναλωτές “χωρίς να υπόκεινται σε όρους ή διαδικασίες που δεν αιτιολογούνται ή εισάγουν διακρίσεις, και θα απέτρεπαν τη συμμετοχή τους σε κοινότητα ανανεώσιμης ενέργειας”. Το ανωτέρω εδάφιο εισάγει και διατυπώνει την αρχή της ανοικτής και εθελοντικής συμμετοχής που διέπει την λειτουργία των Κ.Α.Ε. και θα πρέπει να διατυπωθεί ρητά και στον ελληνικό νόμο όπως ακριβώς μεταφέρθηκε φωτογραφικά και το υπόλοιπο μέρος της συγκεκριμένης παραγράφου.
Η παράγραφος 4στ του άρθρου 22 της Οδηγίας (ΕΕ) 2018/2001 που ρητά προβλέπει ότι “η συμμετοχή σε κοινότητες ανανεώσιμης ενέργειας είναι προσβάσιμη σε όλους τους καταναλωτές, περιλαμβανομένων των καταναλωτών από νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος ή ευάλωτα νοικοκυριά·”, εκφράζει για ακόμη μία φορά την αρχή της ανοικτής και εθελοντικής συμμετοχής που διέπει την λειτουργία των Κ.Α.Ε. Στην ίδια κατεύθυνση, η Οδηγία στο Προοίμιο-παράγραφος 71 ορίζει πως οι Ενεργειακές Κοινότητες Ανανεώσιμων Πηγών πρέπει να λειτουργούν ανοιχτά, εθελοντικά και αυτόνομα. Ακόμη αναφέρει ρητά ότι “η συμμετοχή σε έργα παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειας θα πρέπει να είναι ανοιχτή σε όλα τα εν δυνάμει τοπικά μέλη με βάση αντικειμενικά και διαφανή κριτήρια που δεν εισάγουν διακρίσεις”. Προκύπτει, λοιπόν, με σαφήνεια από τα ανωτέρω ότι η παράγραφος 4β του υπό συζήτηση άρθρου 11, όπου εισάγεται η δυνατότητα Κ.Α.Ε. αποκλειστικά επιχειρήσεων έρχεται, συνεπώς, σε ευθεία αντίθεση με τις ανωτέρω ευρωπαϊκές διατάξεις. Συνεπώς, είτε οι Κ.Α.Ε. είτε οι Ε.Κ.Π οι οποίες θα αποτελούνται αποκλειστικά από Μ.Μ.Ε. (ή Δήμους) (όπως προβλέπεται στην παράγραφο 4β) αντιβαίνουν στα ανωτέρω.
Παρακαλούμε να αρθεί η ανωτέρω παραβίαση της ευρωπαϊκής διάταξης καθώς και να συμπληρωθεί το ως άνω αναφερόμενο εδάφιο της 1ης παραγράφου του άρθρου 22 της υπό ενσωμάτωση Οδηγίας, που αναιτιολόγητα δεν έχει μεταφερθεί στο εν λόγω νομοσχέδιο.
Περαιτέρω, στην 2η παράγραφο και συγκεκριμένα στην περίπτωση (γ) αναφέρονται ως πιθανά μέλη της Κ.Α.Ε. οι Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις (Μ.Μ.Ε.), χωρίς να καθίσταται σαφές εάν οι ΑΜΚΕ, οι φορείς ΚΑΛΟ, οι λοιποί συνεταιρισμοί δύνανται να αποτελέσουν μέλη μιας Κ.Α.Ε. Προκειμένου να αποσαφηνιστεί και να διασφαλιστεί η συμπερίληψή τους και προτείνουμε την αντικατάσταση του όρου “Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις (Μ.Μ.Ε.)” με τον όρο «νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου», ακριβώς για να διασφαλίσουμε την συμμετοχή των ανωτέρω στις Κ.Α.Ε.
Θεωρούμε προβληματική την παράγραφο 4 η οποία θέτει ως ελάχιστο αριθμό μελών τα 60 για την ίδρυση Κ.Α.Ε., καθώς αυτό θα καθιστούσε εξαιρετικά δύσκολο, έως αδύνατο, τη σύσταση ενεργειακών κοινοτήτων από ομάδες πολιτών. Προτείνουμε ο ελάχιστος αριθμός να είναι 15. Η προϋπόθεση ύπαρξης τουλάχιστον 60 μελών θα μπορούσε να διατηρηθεί μόνον για την ένταξη της ενεργειακής κοινότητας σε εθνικά προγράμματα χρηματοδότησης και προκειμένου να είναι επιλέξιμη η ΕΚΟΙΝ για ειδικά προνόμια (όπως π.χ., λειτουργικές ενισχύσεις), ώστε να εξασφαλίζεται και να ανταμείβεται η ευρεία κοινωνική συμμετοχή.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το ίδιο προτείνουμε και για τις Ενεργειακές Κοινότητες Πολιτών.
Προτείνουμε να ειπωθεί πιο καθαρά ότι ο ορισμός των ενεργειακών κοινοτήτων είναι έννοια του ενωσιακού δικαίου, και η δυνατότητα ίδρυσης Κ.Α.Ε. που δεν απευθύνονται σε πολίτες (και μάλιστα με διάφορα νομικά προνόμια) αντιβαίνει στον ορισμό αυτό [2 παρ. 11 α) Οδηγίας 2019/944, 2 σημείο 16 Οδηγίας 2018/2001] . Επιπροσθέτως, η παρ. 4 [του νέου άρθ. 6Γ ν. 3468/2006 (όπως προστίθεται με το άρθ. 11 του νσχ.) εμποδίζει την αυτόνομη πρόσβαση των πολιτών σε Κοινότητες Α.Ε.. Και αυτό διότι θεσπίζει μία κυμαινόμενη ελάχιστη συμμετοχή, που δημιουργεί εμπόδια για την πρόσβαση των πολιτών σε Κ.Α.Ε.. Πράγματι, η προσθήκη ενός πολίτη στις Κ.Α.Ε. των σημείων (β) και (γ) οδηγεί σε αύξηση της ελάχιστης συμμετοχής, και δυσχεραίνει σημαντικά την ίδρυση της Κ.Α.Ε. Για τους λόγους αυτούς, αντιβαίνουν στο δικαίωμα «ανοικτής και εθελοντικής συμμετοχής» σε ΟΛΕΣ τις ενεργειακές κοινότητες [2 παρ. 18 Οδηγίας 2018/2001], θέσπισης «ευνοϊκού» θεσμικού πλαισίου για ενεργειακές κοινότητες πολιτών (16 παρ. 1 α) Οδηγίας 2019/944), προσβασιμότητας σε όλους τους καταναλωτές [22 παρ. 4 ε) Οδηγίας 2018/2001], στην υποχρέωση θέσπισης διαδικασιών «που δεν επιφέρουν διακρίσεις και είναι δίκαιες» (16 παρ. 1 ε) Οδηγίας 2019/944), και στην απαγόρευση διαδικασιών «που δεν αιτιολογούνται ή εισάγουν διακρίσεις, και θα απέτρεπαν τη συμμετοχή» όλων των τελικών πελατών στις κοινότητες αυτές [22 παρ. 1 Οδηγίας 2018/2001].
Στην παράγραφο 3 του άρθρου, προτείνεται η μεταβολή :
Τουλάχιστον το εβδομήντα πέντε τοις εκατό (75%) των μελών έχουν εγγύτητα στην περιοχή όπου η Κ.Α.Ε. ασκεί τις δραστηριότητές της και αναπτύσσει το έργο Α.Π.Ε.
Στην παράγραφο 4 του άρθρου προτείνεται η μεταβολή :
Ο ελάχιστος αριθμός μελών της Κ.Α.Ε είναι σαράντα (40) μέλη, υπό την επιφύλαξη του δεύτερου εδαφίου. Ο ελάχιστος αριθμός μελών του πρώτου εδαφίου ορίζεται σε:
α) δεκαπέντε (15) μέλη, αν η Κ.Α.Ε. έχει έδρα σε δήμο νησιωτικής περιοχής με πληθυσμό κάτω από τρεις χιλιάδες εκατό (3.100) κατοίκους, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή,
να προστεθεί δε μια κατηγορία ακόμη :
δ/ είκοσι εως εικοσιπέντε μέλη (20 -25) αν υπάρχει μικτή συμμετοχή Μ.Μ.Ε. , φυσικών προσώπων και ενός Ο.Τ.Α. με πληθυσμό κάτω των 100.000 κατοίκων (στην πιο πρόσφατη Απογραφή)
Στην παράγραφο 3 του άρθρου, προτείνεται η μεταβολή :
Τουλάχιστον το εβδομήντα πέντε τοις εκατό (75%) των μελών έχουν εγγύτητα στην περιοχή όπου η Κ.Α.Ε. ασκεί τις δραστηριότητές της και αναπτύσσει το έργο Α.Π.Ε.
Στο άρθρο και την παράγραφο 2 να προστεθούν οι κατηγορίες :
ε/ Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. του Ν.4430/2016 και Ν.4887/2022) τοπικού χαρακτήρα ,
στ/ διάφορες συλλογικότητες με δικαιοπρακτική ικανότητα και ως εκπρόσωποι των μελών τους π.χ. Εξωρραϊστικοί σύλλογοι – Εμπορικός σύλλογος – Επιμελητήριο – Ένωση ξενοδοχειακών επιχειρήσεων
Στο Άρθρο 11 Παράγραφος 8:
Το εδάφιο:
«Οι αγροτικοί συνεταιρισμοί μπορούν να συμμετέχουν σε μια ή περισσότερες Κ.Α.Ε. ως μέλη, ανεξαρτήτως αν στην ίδια Κοινότητα συμμετέχουν και μέλη που ανήκουν στον ίδιο αγροτικό συνεταιρισμό»
Προτείνουμε να αντικατασταθεί από το εδάφιο:
«Οι αγροτικοί συνεταιρισμοί και οι αστικοί συνεταιρισμοί του ν.1667/19986, μπορούν να συμμετέχουν σε μια ή περισσότερες Κ.Α.Ε. ως μέλη, ανεξαρτήτως αν στην ίδια Κοινότητα συμμετέχουν και μέλη που ανήκουν στον ίδιο αγροτικό ή αστικό συνεταιρισμό».
Για το Άρθρο 11 Παράγραφος 4:
Συμφωνούμε με πρόταση που έχει κατατεθεί ήδη στη διαβούλευση και σύμφωνα με την οποία:
«Στις ρυθμίσεις περί Ενεργειακών Κοινοτήτων, τίθεται ως ελάχιστος αριθμός μελών (με συγκεκριμένες εξαιρέσεις και διαφοροποιήσεις) τα εξήντα (60) μέλη. Κατανοούμε ότι η ρύθμιση αυτή θέλει να περιορίσει τις στρεβλώσεις που είχε δημιουργήσει το προηγούμενο καθεστώς με την εύκολη σχετικά δημιουργία κοινοτήτων για πώληση του 100% της παραγόμενης ενέργειας (μακράν της πολιτικής στόχευσης των Κοινοτικών Οδηγιών που θεωρούν ότι “πρωταρχικός σκοπός των Κοινοτήτων δεν είναι το οικονομικό κέρδος, αλλά η προσφορά στα μέλη τους και στις τοπικές περιοχές δραστηριοποίησής τους, περιβαλλοντικού, οικονομικού και κοινωνικού οφέλους”). Επειδή όμως το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο (π.χ. στα άρθρα 18, 19, 58 και 59) περιορίζει τις στρεβλώσεις, και επειδή η δημιουργία Κοινοτήτων (ιδίως σε ορεινές, νησιωτικές ή απομακρυσμένες περιοχές ή μικρές κοινότητες στην επικράτεια) δυσχεραίνεται με την υψηλή απαίτηση για τον αριθμό των μελών που ορίζει το νομοσχέδιο, προτείνουμε τα εξής:
Ο ελάχιστος αριθμός μελών της Κ.Α.Ε. (ή της Ε.Κ.Π αντίστοιχα) είναι τριάντα (30) μέλη, με τις εξής εξαιρέσεις:
«3. Ο ελάχιστος αριθμός μελών της Κ.Α.Ε. είναι τριάντα (30) μέλη, υπό την επιφύλαξη του δευτέρου εδαφίου. Ο ελάχιστος αριθμός μελών Κ.Α.Ε. ορίζεται σε:
α) δεκαπέντε (15) μέλη, αν πρόκειται για Κ.Α.Ε. με έδρα σε δήμο νησιωτικής περιοχής με πληθυσμό κάτω από τρεις χιλιάδες εκατό (3.100) κατοίκους, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή,
β) πέντε (5) μέλη, αν συμμετέχουν στην Κ.Α.Ε., αποκλειστικά νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου,
γ) τρία (3) μέλη, αν συμμετέχουν ως μέλη της Κ.Α.Ε., τουλάχιστον δύο (2) Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) α’ ή β’ βαθμού και το τρίτο μέλος είναι είτε επιχείρηση που ανήκει κατά εκατό τοις εκατό (100%) σε Ο.Τ.Α α’ ή β’ βαθμού, είτε Ο.Τ.Α α’ ή β΄βαθμού.
δ) τρία (3) μέλη, αν συμμετέχουν ως μέλη της Κ.Α.Ε. τουλάχιστον δύο (2) αγροτικοί συνεταιρισμοί ή αστικοί συνεταιρισμοί του ν.1667/1986 και το τρίτο μέλος είναι επιχείρηση που ανήκει εκατό τοις εκατό (100%) σε αγροτικούς συνεταιρισμούς ή αστικούς συνεταιρισμούς του ν. 1667/1986»»
Στο Άρθρο 11 Παράγραφος 2:
Το εδάφιο:
«δ) Αγροτικοί συνεταιρισμοί»
Προτείνουμε να αντικατασταθεί από το εδάφιο:
«δ) Αγροτικοί συνεταιρισμοί και αστικοί συνεταιρισμοί του ν. 1667/1986».
Στο τέλος του εδαφίου 2 και μετά το σημείο δ’ (αγροτικοί συνεταιρισμοί) προτείνουμε την προσθήκη σημείο ε) ως εξής:
ε) Νομικά πρόσωπα δημοσίου και ιδιωτικού δικαίου των Κεφ. Α’ και Β’ του ν. 3429/2005
Ώστε να μπορούν να συμμετέχουν σε ΚΑΕ και άλλα ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ που ελέγχονται απο την κεντρική διοίκηση με σκοπό τη μείωση του λειτουργικού τους κόστους και την προσφορά τους σε ΑΠΕ καθώς πολλά απο αυτά τα ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ διαθέτουν υποδομές ικανές για εγκατάσταση ΑΠΕ.
Ο ελάχιστος αριθμός μελών για τη σύσταση μιας Κ.Α.Ε. ορίζεται στα 60 μέλη, αριθμός αρκετά υψηλός. Με αποτέλεσμα να αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για τη δημιουργία μιας Κ.Α.Ε. από φυσικά πρόσωπα και να στερεί τη δυνατότητα από τους πολίτες να γίνουν συμμέτοχοι στην ενεργειακή μετάβαση όντας μέλη συνεργατικού σχήματος. Προτείνεται η μείωση του ελάχιστου απαιτητού αριθμού μελών από 60 σε 30.
2. Στις ρυθμίσεις περί Ενεργειακών Κοινοτήτων, τίθεται ως ελάχιστος αριθμός μελών (με συγκεκριμένες εξαιρέσεις και διαφοροποιήσεις) τα εξήντα (60) μέλη. Κατανοούμε ότι η ρύθμιση αυτή θέλει να περιορίσει τις στρεβλώσεις που είχε δημιουργήσει το προηγούμενο καθεστώς με την εύκολη σχετικά δημιουργία κοινοτήτων για πώληση του 100% της παραγόμενης ενέργειας (μακράν της πολιτικής στόχευσης των Κοινοτικών Οδηγιών που θεωρούν ότι “πρωταρχικός σκοπός των Κοινοτήτων δεν είναι το οικονομικό κέρδος, αλλά η προσφορά στα μέλη τους και στις τοπικές περιοχές δραστηριοποίησής τους, περιβαλλοντικού, οικονομικού και κοινωνικού οφέλους”). Επειδή όμως το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο (π.χ. στα άρθρα 18, 19, 58 και 59) περιορίζει τις στρεβλώσεις, και επειδή η δημιουργία Κοινοτήτων (ιδίως σε ορεινές, νησιωτικές ή απομακρυσμένες περιοχές ή μικρές κοινότητες στην επικράτεια) δυσχεραίνεται με την υψηλή απαίτηση για τον αριθμό των μελών που ορίζει το νομοσχέδιο, προτείνουμε τα εξής:
Ο ελάχιστος αριθμός μελών της Κ.Α.Ε. (ή της Ε.Κ.Π αντίστοιχα) είναι τριάντα (30) μέλη, με τις εξής εξαιρέσεις:
α) δεκαπέντε (15) μέλη, αν η ΚΑΕ έχει έδρα σε δήμο νησιωτικής περιοχής με πληθυσμό κάτω από τρεις χιλιάδες εκατό (3.100) κατοίκους, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή,
β) πέντε (5) μέλη, σε περίπτωση που συμμετέχουν αποκλειστικά Μ.Μ.Ε.,
γ) τρία (3) μέλη, αν συμμετέχουν τουλάχιστον δύο (2) Ο.Τ.Α. α’ ή β’ βαθμού και το τρίτο μέλος είναι είτε επιχείρηση που ανήκει κατά εκατό τοις εκατό (100%) σε Ο.Τ.Α α’ ή β’ βαθμού, είτε Ο.Τ.Α α’ ή β΄ βαθμού.
Tο σχέδιο νόμου παρότι θεωρητικώς ευνοεί τη δημιουργία Κοινοτήτων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΕ) από ΟΤΑ, απαιτεί οπωσδήποτε τη σύμπραξη τουλάχιστον 3 ΟΤΑ ή τουλάχιστον 2 ΟΤΑ και μίας Αναπτυξιακής κατά 100% Δημοτικής (Περιφερειακής) Επιχείρησης για τη σύσταση μίας ολιγομελούς ΚΑΕ για οποιονδήποτε σκοπό, έναντι της δυνατότητας που έχει σήμερα με το ισχύον καθεστώς για τις Ενεργειακές Κοινότητες, να συστήσει με μόνο τη συνολική συμμετοχή 4 Μελών κάθε νομικής μορφής. Η διάταξη αυτή θα κάνει πιο δυσχερή και χρονοβόρα την προσπάθεια πολλών ΟΤΑ που έχουν προγραμματίσει άμεσα ενεργειακές δράσεις αυτοπαραγωγής και κοινωνικής ενεργειακής αλληλεγγύης στα όρια του Δήμου ή της Περιφέρειας τους, χωρίς την ανάγκη υποχρεωτικής συνεργασίας με άλλους.
Να σημειώσουμε και να τονίσουμε ότι οι Αναπτυξιακές εταιρείες ΟΤΑ κατα κανόνα δεν ανήκουν 100% σε ΟΤΑ γιατί συμμετέχουν σε Ευρωπαϊκά Προγράμματα που συνήθως απαιτείται και η συμμετοχή ΜΚΟ ή Κοινωνικών Εταίρων. Προτείνουμε το ποσοστό συμμετοχής να είναι τουλάχιστον 51% και όχι 100%.
Βάσει της παρ.4 του αρ.11 ο ελάχιστος απαιτούμενος αριθμός μελών για τη σύσταση μιας ΚΑΕ ορίζεται στα 60 μέλη. Πιστεύουμε ότι πρόκειται για μια μεγάλη απαίτηση από τον νομοθέτη, η οποία αγνοεί τη μέχρι τώρα εμπειρία από τη σύσταση ενεργειακών κοινοτήτων. Είναι θεμιτό να ιδρύονται ΚΑΕ από πολλά μέλη, ώστε να διασφαλίζεται η ευρεία κοινωνική τους βάση. Όμως, η προϋπόθεση των 60 μελών μπορεί να λειτουργήσει ανασταλτικά στην ίδρυση νέων ΚΑΕ, στερώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο από τους πολίτες τη δυνατότητα να συμμετάσχουν σε αυτά τα σχήματα και στην ενεργειακή μετάβαση. Για παράδειγμα, σε ορεινές ή απομακρυσμένες περιοχές ή μικρές κοινότητες στην επικράτεια είναι δύσκολο να συγκεντρωθούν 60 μέλη για να κάνουν μια ΚΑΕ. Για τον λόγο αυτό προτείνουμε ο ελάχιστος αριθμός μελών για την ίδρυση ΚΑΕ να προσδιοριστεί στα 30 μέλη και αντίστοιχα να τροποποιηθούν οι περαιτέρω κατηγοριοποιήσεις για νησιωτικές περιοχές με πληθυσμό κάτω από 3.100 κατοίκους. Αντίστοιχη διόρθωση προτείνουμε να προβλεφθεί και για τις Ενεργειακές Κοινότητες Πολιτών (ΕΚΠ) (αρ. 52 παρ. 3).
Πρόταση τροποποίησης παρ. 4 αρ. 11 (και ομοίως παρ. 3 αρ.52): «Ο ελάχιστος αριθμός μελών της ΚΑΕ είναι τριάντα (30) μέλη, υπό την επιφύλαξη του δεύτερου εδαφίου. Ο ελάχιστος αριθμός μελών του πρώτου εδαφίου ορίζεται σε:
α) δεκαπέντε (15) μέλη, αν η ΚΑΕ έχει έδρα σε δήμο νησιωτικής περιοχής με πληθυσμό κάτω από τρεις χιλιάδες εκατό (3.100) κατοίκους, σύμφωνα με την τελευταία απογραφή,
β) (15) μέλη, σε περίπτωση που συμμετέχουν αποκλειστικά Μ.Μ.Ε.,
γ) τρία (3) μέλη, αν συμμετέχουν τουλάχιστον δύο (2) Ο.Τ.Α. α’ ή β’ βαθμού και το τρίτο μέλος είναι είτε επιχείρηση που ανήκει κατά εκατό τοις εκατό (100%) σε Ο.Τ.Α α’ ή β’ βαθμού, είτε Ο.Τ.Α α’ ή β΄ βαθμού.»
Η άυξηση του ελάχιστου αριθμού των μελών μιας ΚΑΕ στα 60 (ή 15 όταν είναι αποκλειστικά ΜΜΕ) αποτελεί τεράστιο εμπόδιο στη σύστασή τους και ακυρώνει στην ουσία ΟΛΕΣ τις υπόλοιπες ευνοικές ρυθμίσεις του νόμου!
Γιατί δεν μπορεί να παραμείνει το όριο των 5 μελών (και μάλιστα ανεξάρτητα αν είναι φυσικά ή νομικά πρόσωπα), το οποίο ισχύει σήμερα;