- Εντός της περιοχής «Οικοανάπτυξης» και της Περιφερειακής της Ζώνης:
α. Επιτρέπονται τα έργα εθνικής σημασίας, όπως αυτά καθορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας με Απόφαση του Υπουργού Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, μετά από σύμφωνη γνώμη των εκάστοτε καθ΄ ύλην αρμοδίων Υπουργών.
β. Επιτρέπονται τα έργα και δραστηριότητες που εξυπηρετούν σκοπούς Εθνικής Άμυνας, όπως αυτά καθορίζονται με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας.
γ. Επιτρέπεται η παρέκκλιση από τα οριζόμενα του άρθρου 3 του παρόντος, σε περιπτώσεις ανωτέρας βίας, ιδίως πυρόσβεσης, πλημμύρων, παροχής βοήθειας σε κινδυνεύοντα πρόσωπα, όπου τίθεται θέμα δημόσιας υγείας, με την προϋπόθεση ότι, μετά την παρέλευση του κινδύνου, ο αρμόδιος φορέας επέμβασης, θα προβεί στις απαραίτητες ενέργειες αποκατάστασης του οικοσυστήματος.
δ. Επιτρέπεται η συντήρηση, επισκευή και αναστήλωση ιστορικών, θρησκευτικών και πολιτιστικών μνημείων και χώρων και οι αρχαιολογικές ανασκαφές – έρευνες, σύμφωνα με το νόμο 3028/2002 «Για την προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονομιάς» (ΦΕΚ 153/Α/28.06.2002), εφόσον εκδοθεί η απαραίτητη άδεια, από τους κατά περίπτωση αρμόδιους για το φυσικό αντικείμενο φορείς και Υπηρεσίες.
ε. Επιτρέπονται οι ψεκασμοί μόνον για την καταπολέμηση των κουνουπιών, με φιλικές προς το περιβάλλον μεθόδους που θα προβλέπονται στο εγκεκριμένο πρόγραμμα δράσης για την «καταπολέμηση των κουνουπιών της περιοχής», μετά από γνωμοδότηση του οικείου Φορέα Διαχείρισης.
στ. Για εγκαταστάσεις που έχουν ή πρόκειται να έχουν επικίνδυνες ουσίες, ασχέτως μεγέθους τους, οφείλουν οι φορείς τους να υποβάλουν μελέτη ασφαλείας σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην Κ.Υ.Α. 12044 / 2007.
ζ. Τα κύρια και μη κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα και γενικότερα οι τουριστικές επιχειρήσεις, όπου αυτές προβλέπονται, να είναι σύμφωνες με τις διατάξεις της ΚΥΑ του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τον Τουρισμό, όπως αυτή ισχύει. Ειδικότερα, τα κύρια ξενοδοχειακά καταλύματα, όπου αυτά προβλέπονται, να είναι τουλάχιστον τριών (3)αστέρων***, εκτός αν ορισθεί διαφορετικά, στο εγκεκριμένο πρόγραμμα δράσης για την «προστασία και διατήρηση των προστατευόμενων τύπων οικοτόπων, ειδών χλωρίδας, πανίδας ορνιθοπανίδας της περιοχής, σε σχέση με τα έργα και δραστηριότητες του τριτογενή τομέα».
η. Για την ανέγερση γεωργικών αποθηκών άνω των 50,0τ.μ., όπου αυτές προβλέπονται, απαιτείται σύμφωνη γνώμη της αρμόδιας Δ/νσης Γεωργικής Ανάπτυξης της Περιφέρειας Ηπείρου.
θ. Για την ανέγερση κτιριακών εγκαταστάσεων όπου αυτές προβλέπονται απαιτείται έγκριση της αρμόδιας Επιτροπής Πολεοδομικού και Αρχιτεκτονικού Ελέγχου (Ε.Π.Α.Ε).
ι. Όλα τα έργα και δραστηριότητες που δεν είναι ή δεν μπορούν όπως λόγω αυξημένου ρυπαντικού φορτίου των λυμάτων τους, να συνδεθούν με το αποχετευτικό δίκτυο της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης & Αποχέτευσης Ιωαννίνων (Δ.Ε.Υ.Α.Ι.), οφείλουν να διαθέτουν επαρκές σύστημα επεξεργασίας και διάθεσης των λυμάτων τους ( υγρών –στερεών), το οποίο:
1. να μην δημιουργεί άμεσο ή έμμεσο κίνδυνο υποβάθμισης των επιφανειακών ή υπόγειων υδάτων και εδαφών, . και
2. να συντηρείται και παρακολουθείται συστηματικά κατά τα οριζόμενα της κείμενης νομοθεσίας .
ια. Τα έργα και δραστηριότητες των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, όπου αυτά προβλέπονται να είναι σύμφωνα με τις διατάξεις της ΚΥΑ του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (Α.Π.Ε.), όπως αυτή ισχύει (ν. 3851/2010) και του εγκεκριμένου προγράμματος δράσης για τις «ΑΠΕ» Ειδικότερα, για την ηλεκτροπαραγωγή με χρήση φωτοβολταϊκών στοιχείων εντός των καλλιεργήσιμων εκτάσεων, όπου αυτή προβλέπεται, έως την εκπόνηση και έγκριση του προγράμματος δράσης για τις «ΑΠΕ», πρέπει μεταξύ άλλων να προσκομισθεί βεβαίωση από την αρμόδια υπηρεσία της Περιφέρειας Ηπείρου ότι η καλλιεργήσιμη έκταση που θα καλύπτεται με φωτοβολταϊκά, δεν θα υπερβαίνει το 10% της συνολικής γεωργικής έκτασης των Ζωνών Β2.1 και Β2.2., του παρόντος, που θα διατεθεί για την εγκατάσταση αυτών.
ιβ. Για όλα τα επιτρεπόμενα από το παρόν, έργα και δραστηριότητες, ακολουθείται μεταξύ άλλων εκάστοτε ισχυουσών διατάξεων, η διαδικασία της Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης εφόσον απαιτείται και όπου προβλέπεται στο παρόν, μετά από γνωμοδότηση του οικείου Φορέα Διαχείρισης, εκτός αν ρητά προβλέπεται διαφορετικά στο παρόν. Επισημαίνεται ότι η διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης που προβλέπεται στο παρόν, συμπεριλαμβανομένης της επιτρεπόμενης περιβαλλοντικής κατηγορίας –δυναμικότητας των έργων και δραστηριοτήτων και της αρμοδιότητας περιβαλλοντικής τους αδειοδότησης, δύναται να τροποποιηθεί προς το δυσμενέστερο ή το ευνοϊκότερο, κατόπιν εγκρίσεως του πενταετούς Σχεδίου Διαχείρισης και των εξειδικευμένων προγραμμάτων δράσης που το συνοδεύουν.
ιγ. Ο καθορισμός χώρων ανέγερσης κτιρίων δημόσιων ή κοινοφελών σκοπών, καθώς και οι όροι και περιορισμοί αυτών εγκρίνονται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 26 του ν. 1337/1983, όπως αντικαταστήθηκε με το άρθρο 8 (παρ. 13) του ν. 1512/1985 (ΦΕΚ 4/Α/85).
- Για θέματα και προβλήματα που θα προκύψουν κατά την εφαρμογή του παρόντος, θα αποφαίνεται ο οικείος Φορέας Διαχείρισης μετά από συνεργασία με τις καθ΄ ύλη αρμόδιες υπηρεσίες.
- Επιβάλλεται εντός τριών (3) ετών από τη δημοσίευση του παρόντος, η απομάκρυνση των παράνομων έργων και δραστηριοτήτων, των βιοτεχνιών και βιομηχανιών μεσαίας και υψηλής όχλησης εντός περιοχών των ζωνών προστασίας του παρόντος, εκτός εάν ρητά προβλέπεται διαφορετικά στο παρόν και επιβάλλεται η αποκατάσταση του περιβάλλοντος, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα της κείμενης νομοθεσίας και τις υποδείξεις του οικείου Φορέα Διαχείρισης.
Τα υφιστάμενα έργα και δραστηριότητες, εφόσον διαπιστωθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες και φορείς ότι έρχονται σε αντίθεση με τους σκοπούς προστασίας της περιοχής και δημιουργούν προβλήματα υποβάθμισης ή και όχλησης του συνόλου ή στοιχείων των προστατευομένων οικοσυστημάτων, φυσικών προστατευόμενων οικοτόπων (ενδιαιτημάτων) της άγριας ορνιθοπανίδας, και γενικότερα της βιοποικιλότητας, της φύσης και του τοπίου, οι αρμόδιες υπηρεσίες, είτε με δική τους πρωτοβουλία είτε μετά από πρόταση του οικείου Φορέα Διαχείρισης, μπορούν να επιβάλλουν πρόσθετους περιβαλλοντικούς όρους και προϋποθέσεις. Σε περίπτωση αδυναμίας προσαρμογής ή μή συμμόρφωσης των έργων και δραστηριοτήτων στα ανωτέρω, επιβάλλεται η αναστολή λειτουργίας τους και οι επιβολή των προβλεπόμενων διοικητικών ή και ποινικών κυρώσεων της κείμενης νομοθεσίας.
- Για τα υφιστάμενα έργα και δραστηριότητες εντός των ζωνών της περιοχής οικοανάπτυξης , καθώς και της περιφερειακής της ζώνης, εφόσον απαιτείται από την κείμενη νομοθεσία η περιβαλλοντική τους αδειοδότηση ή η Απόφαση Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων τους εκδόθηκε πριν τη πενταετία από τη δημοσιοποίηση του παρόντος, υποβάλλονται εντός τεσσάρων (4) ετών από τη δημοσίευση του παρόντος, νέες Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων στις αρμόδιες υπηρεσίες, για την έκδοση νέων Αποφάσεων Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων της λειτουργίας τους.
- Σε περίπτωση που ένα γήπεδο εμπίπτει σε δύο ή περισσότερες Ζώνες προστασίας του παρόντος με διαφορετικές ρυθμίσεις ως προς τις χρήσεις και όρους δόμησης, πρέπει οι χρήσεις (και γενικότερα τα έργα και οι δραστηριότητες) εντός του γηπέδου, να είναι συμβατές με τις επιτρεπόμενες που ισχύουν στο τμήμα του γηπέδου που αυτές βρίσκονται, μετά από σύμφωνη γνώμη της Ε.Π.Α.Ε και του οικείου Φορέα Διαχείρισης..
- Όροι και Περιορισμοί δόμησης εντός περιοχής Οικοανάπτυξης και Περιφερειακής Ζώνης:
α. Η οικοδομική γραμμή των κτιριακών εγκαταστάσεων των επιτρεπόμενων δραστηριοτήτων ορίζεται: α. στα 80,0μ τουλάχιστον από τους άξονες των Εθνικών Οδών (Ε.Ο.) Ιωαννίνων-Αθηνών, Ιωαννίνων-Κόνιτσας και Ιωαννίνων –Ηγουμενίτσας και β. για τα παραλίμνια γήπεδα στα 100,0μ τουλάχιστον από την όχθη της λίμνης Παμβώτιδας (Ιωαννίνων), εκτός αν ορισθεί διαφορετικά, στο εγκεκριμένο πρόγραμμα δράσης για την «προστασία και διατήρηση των προστατευόμενων τύπων οικοτόπων, ειδών χλωρίδας, πανίδας ορνιθοπανίδας της περιοχής, σε σχέση με τα έργα και δραστηριότητες του πρωτογενή, δευτερογενή και τριτογενή τομέα» [ο καθορισμός της όχθης και παρόχθιας ζώνης διέπεται από τα οριζόμενα της κείμενης νομοθεσίας (Ν. 2971/2001)].
β. Για τη Ζώνη Α (χερσαία και υδάτινη περιοχή κυρίως εντός περιοχών Ζ.Ε.Π.: Νήσου Ιωαννίνων, λίμνης Παμβώτιδας, παραλίμνιων εκτάσεων και εποχιακής λίμνης Βρέλη). Περιοχή «Προστασίας της Φύσης». Απαγορεύεται η οποιαδήποτε κατάτμηση γηπέδων και η δόμηση μόνιμων εγκαταστάσεων.
γ. Για τη Ζώνη B1 (δασικό τοπίο, δασικές –αναδασωτέες εκτάσεις)- Περιοχή «Προστατευόμενων Φυσικών Σχηματισμών» και «Προστατευόμενου Τοπίου».
ι. Απαγορεύεται η οποιαδήποτε κατάτμηση γηπέδων.
ιι. Οι κτιριακές εγκαταστάσεις νά ΄χουν κάλυψη μικρότερη του 2% (<2%) και το ύψος τους να μην υπερβαίνει τα 4,5μ.
δ. Για τη Ζώνη Β2 (γεωργικό τοπίο, γη υψηλής παραγωγικότητας)- Περιοχή «Προστατευόμενου Τοπίου».
i. Το κατώτατο όριο κατάτμησης και αρτιότητας των γηπέδων, ορίζεται σε δέκα (10) στρέμματα.
ii. Η μέγιστη συνολική επιφάνεια ορόφων κτιρίων για χρήσης κατοικίας ορίζεται σε εκατόν είκοσι (120) τ.μ.
iii. Ο αριθμός ορόφων των κτιρίων γεωργικών αποθηκών ορίζεται σε έναν (1) με μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος τέσσερα και μισό (4,5)μέτρα και μέγιστη συνολική επιφάνεια εκατό (100)τ.μ.
vi. Για τους λοιπούς όρους και περιορισμούς δόμησης των επιτρεπομένων σε αυτή τη ζώνη χρήσεων (εκτός των κτιρίων δημόσιων ή κοινοφελών σκοπών), εφαρμόζονται κατά χρήση οι διατάξεις του από 24.05.1985 (ΦΕΚ 270/Δ/1985) Π.Δ/τος όπως ισχύουν.
ε. Για τη Ζώνη B3 (πηγές Κρύας–Τούμπας-Σεντενίκου και τάφρος Λαμψίστας)- Περιοχή «Προστατευόμενων Φυσικών Σχηματισμών».
Απαγορεύεται η οποιαδήποτε κατάτμηση γηπέδων. Η δόμηση επιτρέπεται μόνιμο για την εξυπηρέτηση των λειτουργικών αναγκών των αντλιοστασίων και λοιπών υποδομών διαχείρισης νερού.
στ. Για τη Ζώνη Β4 (τοπίο αρχαιολογικών χώρων και σπηλαίων)- Περιοχή «Προστατευόμενων Φυσικών Σχηματισμών» και «Προστατευόμενου Τοπίου». Εφαρμόζονται οι διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας «Περί Προστασίας Σπηλαίων» (ν. 5351/1932, ν. 1469/1950,….) και οι διατάξεις του άρθρου 26 του ν. 1337/1983, όπως αντικαταστήθηκε με το άρθρο 8 (παρ. 13) του ν. 1512/1985 (ΦΕΚ 4/Α/85).
ζ. Για τη Ζώνη B5 (αισθητικό δάσος Ιωαννίνων)- Περιοχή «Προστατευόμενου Τοπίου».
Απαγορεύεται η οποιαδήποτε κατάτμηση γηπέδων και δόμηση.
η. Για τη Ζώνη Γ1 ( χερσαία έκταση κυρίως εντός περιοχών Ζ.Ε.Π., εκτός ζωνών Α και Β και εντός ΖΟΕ)- Περιοχή «Οικοανάπτυξης».
Έως τη θεσμοθέτηση των Γ.Π.Σ., τα οποία θα διέπονται από τις κατευθύνσεις του Ρυθμιστικού Σχεδίου και Προγράμματος Περιβάλλοντος Οικιστικού Συγκροτήματος Ιωαννίνων, εφαρμόζονται οι όροι και περιορισμοί δόμησης του από 5.5.1989 ( ΦΕΚ 297/Δ/17.5.1989)Π.Δ/τος, όπως αυτό ισχύει, εκτός από το κατώτατο όριο κατάτμησης και αρτιότητας των γηπέδων που ορίζεται σε δέκα (10) στρέμματα.
. θ. Για τη Ζώνη Γ2 ( χερσαία έκταση κυρίως εντός περιοχών Ζ.Ε.Π., εκτός ζωνών Α και Β και εκτός ΖΟΕ)- Περιοχή «Οικοανάπτυξης». Έως τη θεσμοθέτηση των Γ.Π.Σ., τα οποία θα διέπονται από τις κατευθύνσεις του Ρυθμιστικού Σχεδίου και Προγράμματος Περιβάλλοντος Οικιστικού Συγκροτήματος Ιωαννίνων:
i. Το κατώτατο όριο κατάτμησης και αρτιότητας των γηπέδων ορίζεται σε δέκα (10) στρέμματα.
ii. Για τους λοιπούς όρους και περιορισμούς δόμησης των επιτρεπομένων σε αυτή τη ζώνη χρήσεων (εκτός από τα δημόσια κτίρια ή κτίρια κοινοφελών σκοπών), εφαρμόζονται κατά χρήση οι διατάξεις του από 24.05.1985 (270/Δ/1985) Π.Δ/τος, καθώς και του από 6.10.1978 (ΦΕΚ 538/Δ/1978) Π.Δ/τος όπως ισχύουν.
ι. Για τη Ζώνη Δ1 ( χερσαία έκταση περιβάλλουσα την περιοχή οικοανάπτυξης και εντός Ζ.Ο.Ε.) έως τη θεσμοθέτηση των Γ.Π.Σ., τα οποία θα διέπονται από τις κατευθύνσεις του Ρυθμιστικού Σχεδίου και Προγράμματος Περιβάλλοντος Οικιστικού Συγκροτήματος Ιωαννίνων, εφαρμόζονται οι όροι και περιορισμοί δόμησης του από 5.5.1989 ( ΦΕΚ 297/Δ/17.5.1989)Π.Δ/τος όπως αυτό ισχύει.
ια. Για τη Ζώνη Δ2 (χερσαία έκταση περιβάλλουσα την περιοχή οικοανάπτυξης και εκτός Ζ.Ο.Ε.) έως τη θεσμοθέτηση των Γ.Π.Σ. τα οποία θα διέπονται από τις κατευθύνσεις του Ρυθμιστικού Σχεδίου και Προγράμματος Περιβάλλοντος Οικιστικού Συγκροτήματος Ιωαννίνων, εφαρμόζονται οι όροι και περιορισμοί δόμησης που καθορίζονται με το από 24.05.1985 (ΦΕΚ270/Δ/1985) Π.Δ/γμα, καθώς και με το από 6.10.1978 (ΦΕΚ 538/Δ/1978) Π.Δ/γμα όπως ισχύουν.
ιβ. Για τις εκτός σχεδίου περιοχές των οικισμών που ανήκουν στην ομάδα-τομέα Β. Ζαγορίου (οικισμοί Κρύας, Αμφιθέας, Περάματος, Περιβλέπτου, Κρανούλας, κτλ) έως τη θεσμοθέτηση των Γ.Π.Σ., τα οποία θα διέπονται από τις κατευθύνσεις του Ρυθμιστικού Σχεδίου και Προγράμματος Περιβάλλοντος Οικιστικού Συγκροτήματος Ιωαννίνων, εφαρμόζονται οι διατάξεις του από 26.09.1979 (ΦΕΚ 815/Δ/1979) Π.Δ/τος «περί χαρακτηρισμού ως παραδοσιακών των υφισταμένων προ του 1923 οικισμών της ευρύτερης περιοχής Ζαγορίου (Ηπείρου) καθορισμός ειδικών όρων και περιορισμών δόμησης των οικοπέδων αυτών», όπως τροποποιήθηκε με το από 15.6.1995 (ΦΕΚ 423/Δ/1995) Π.Δ./γμα και σύμφωνα με τις οριζόμενες με το παρόν διατάξεις για τις Ζώνες που αυτές ανήκουν.
Ανεβάζοντας την αρτιότητα στα 10 στρέμματα προξενείτε τεράστια οικονομική βλάβη σε αναρίθμητες οικογένειες. Θα ήταν ΔΙΚΑΙΟ εαν κρίνεται σκόπιμο για κάποιους λόγους η αρτιότητα ν’ ανέβει στα 10 στρέμματα, να γίνει για ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ κατατμήσεις κ όχι για τα ήδη υφιστάμενα άρτια κ οικοδομήσιμα.
Για να μην μιλάμε για απαξίωση των περιουσιών θα πρέπει η ρύθμιση για την αύξηση του ορίου αρτιότητας να έχει εφαρμογή για κατατμήσεις που θα γίνουν μελλοντικά γιατί εάν έχει αναδρομική ισχύ θα προκαλέσει μεγάλη οικονομική και όχι μόνο ζημία εν μέσω κρίσης σε αναρίθμητες οικογένειες της περιοχής
ποιός θα αποζημιώσει τις εκατοντάδες οικογένειες της πόλης που καταστρέφονται οικονομικά από την τεράστια απαξίωση που προκαλείται σε αυτές τις μικρές περιουσίες που με κόπους μιάς ζωής απέκτησαν?
Ευχαριστούμε τον Κο Ανδρέα Παπαπετρόπουλο για τα κατωτέρω δύο σχόλιά του (10 Ιανουαρίου 2011, 17:46 | Ανδρέας Παπαπετρόπουλος
17 Ιανουαρίου 2011, 13:49 | Ανδρέας Παπαπετρόπουλος) και ιδίως για το πρώτο γιατί τεκμηριώνουν νομικά την αντισυνταγματικότητα τόσο του νομοσχεδίου για την βιοποικιλότητα όσο και του παρόντος Π.Δ.
Θα ήθελα όμως να απευθύνω μία ερώτηση στο Κο Παπαπετρόπουλο.
ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΩΣ ΑΔΙΚΟ ΟΧΙ ΕΠΑΡΚΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΘΙΓΟΜΕΝΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ , ΠΑΡΑ ΕΝΔΕΙΞΗ ΧΡΗΣΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ,Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΕΝΟΣ ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ ?
ΔΗΛΑΔΗ ΑΝ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΠΕΙ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΗ
<<ΚΟΨΕ ΤΟ ΛΑΙΜΟ ΣΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΑΝ ΕΔΩΣΕΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ ΣΟΥ Η ΧΡΕΩΘΗΚΕΣ ΚΙΟΛΑΣ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΕΥΟΜΕΝΟΣ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΑΓΟΡΑΣΕΣ ΕΝΑ ΑΡΤΙΟ ΚΑΙ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΜΟ ΑΓΡΟΚΤΗΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΧΤΙΣΕΙΣ ΟΤΑΝ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ,
Η ΒΡΕΣ ΧΡΗΜΑΤΑ ΕΝ ΜΕΣΩ ΚΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΒΓΑΛΕ ΑΔΕΙΑ ΕΝΤΟΣ ΠΕΝΤΑΕΤΙΑΣ (ΚΑΙ ΕΝΩ ΣΟΥ ΚΟΒΩ ΜΙΣΘΟΥΣ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΣΕ ΥΠΕΡΦΟΡΟΛΟΓΩ Κ.Λ.Π. ) ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ Κ ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΠΟΥΛΕ, ΟΤΙ ΕΤΣΙ ΠΛΕΟΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΧΡΗΣΤΗ Η ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΕΤΑΙ η <>.
ΜΗΠΩΣ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΗΤΑΝ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ ΟΛΑ Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΠΟ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ?
ΑΡΑ ΜΗΠΩΣ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΙΝΗΘΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΣΑΣ ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΝΟΜΟΘΕΤΗ ΠΡΩΤΙΣΤΑ ?
ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΩΣ ΘΑ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΤΕΡΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΤΟ ΑΚΙΝΗΤΟ ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΓΟΡΑΣΕ ΕΝΩ ΤΕΧΝΙΕΝΤΩΣ ΘΑ ΤΟΥ ΤΑ ΣΤΕΡΟΥΜΕ?
ΑΥΤΟ ΕΣΕΙΣ ΤΟ ΛΕΤΕ ΧΡΗΣΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ? ΕΤΣΙ ΕΝΩΟΥΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΤΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ?
ΜΗΠΩΣ ΘΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΧΡΗΣΤΗ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΗ ΑΥΤΗ Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΗΣ ΕΑΝ ΤΑ ΗΔΗ ΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΜΑ ΔΙΑΤΗΡΟΥΣΑΝ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ,ΚΑΙ Η ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΔΥΣΜΕΝΕΣΤΕΡΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΟΡΙΑ ΑΡΤΙΟΤΗΤΑΣ ΑΦΟΡΟΥΣΕ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΚΑΤΑΤΜΗΣΕΙΣ ΑΝΤΙ ΑΥΡΙΟ ΝΑ ΠΑΕΙ ΕΚΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΤΑ ΣΘΕΣΙΝΑ ΝΟΜΙΜΑ?
Η άνοδος του ορίου αρτιότητας και οικοδομησιμότητας στα δέκα στρέμματα προκαλεί τεράστια οικονομική βλάβη στους σημερινούς ιδιοκτήτες άρτιων και οικοδομήσιμων αγροκτημάτων .
Φρονούμε ότι τα προυφιστάμενα άρτια και οικοδομήσιμα πρέπει να διατηρήσουν τα δικαιώματα αρτιότητας και δόμησης που έχουν σήμερα .
Η ρύθμιση της παρ. 6 για ορισμένες παρεκκλίσεις σε γήπεδα κάτω των δέκα (10) στρεμμάτων, κατ΄ αρχήν ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΕΥ ΟΥΣΙΑΣ.
Αυτό επειδή το Σ/Ν του ΥΠΕΚΑ «Διατήρηση της βιοποικιλότητας και άλλες διατάξεις» (όπως κατατέθηκε στη Βουλή, εφόσον έτσι γίνει Νόμος) (http://www.hellenicparliament.gr/Nomothetiko-Ergo/Anazitisi-Nomothetikou-Ergou?law_id=23c33559-46cf-44f7-b5df-c4cec04ec4de)
στο άρθρο 9 παρ.2α, ΟΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΡΤΙΟΤΗΤΑ ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ στα 10 στρ. και ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ απολύτως την εφαρμογή κάθε είδους σχετικών παρεκκλίσεων.
H Ε.Π.Μ. της περιοχής που εκπονήθηκε λόγω της λίμνης, δεν τεκμηριώνει πουθενά αρτιότητα 10 στρ. !!!
Επίσης αυτός ο περιορισμός δεν προκύπτει ούτε από το σχέδιο διαχείρισης της λίμνης.
Περιορισμός της αρτιότητας θα μπορούσε να τεθεί μόνον εάν προέκυπτε από Ε.Π.Μ. ή από το Ρυθμιστικό του λεκανοπεδίου που βρίσκεται σε … ΑΓΡΑΝΑΠΑΥΟΜΕΝΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ…
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΠΟΥ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΒΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΕΔΩΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΑΓΟΡΑΣΕΙ ΟΤΙ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ , ΝΑ ΤΙΣ ΑΠΑΞΙΩΝΕΤΕ ΕΤΣΙ.
ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΑΥΞΗΣΕΤΕ ΤΑ ΟΡΙΑ ΑΡΤΙΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΣΤΑ ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ,ΝΑ ΙΣΧΥΣΕΙ ΓΙΑ ΚΑΤΑΤΜΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΕΤΕΓΕΝΕΣΤΕΡΑ (ΤΟΣΟ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ, ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΤΕ ΓΙΑ ΨΗΦΙΣΗ,ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ Π.Δ. ΓΙΑ ΤΗ ΛΙΜΝΗ.)
Η ρύθμιση της παρ. 6 για ορισμένες παρεκκλίσεις σε γήπεδα κάτω των δέκα (10) στρεμμάτων, ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΕΥ ΟΥΣΙΑΣ, αφού το Σ/Ν του ΥΠΕΚΑ «Διατήρηση της βιοποικιλότητας και άλλες διατάξεις» (όπως κατατέθηκε στη Βουλή, εφόσον γίνει Νόμος) (http://www.hellenicparliament.gr/Nomothetiko-Ergo/Anazitisi-Nomothetikou-Ergou?law_id=23c33559-46cf-44f7-b5df-c4cec04ec4de ) στο άρθρο 9 παρ.2α, ορίζει την αρτιότητα στα 10 στρ. και ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ απολύτως την εφαρμογή κάθε είδους σχετικών παρεκκλίσεων.
Διαβάζοντας δημοσιεύματα του γραπτού και του ηλεκτρονικού τύπου περί έντονων αντιδράσεων που συναντά η διάταξη του σχεδίου νόμου για την προστασία της βιοποικιλότητας και αφορά στην αύξηση της αρτιότητας στα 10 στρέμματα στις περιοχές του δικτύου Natura επανέρχομαι, εντελώς συνοπτικά, στην κριτική που άσκησα στις διατάξεις του παρόντος άρθρου του σχεδίου π.δ. που αναπαράγουν, αν και με διαφορετική είναι η αλήθεια αιτιολογία, την προαναφερθείσα διάταξη περί ορίου αριτότητας 10 στρεμμάτων σε περιοχές της καλυπτόμενης από το π.δ. εδαφικής ενότητας του Ν. Ιωαννίνων.
Η επιχειρούμενη αύξηση της αρτιότητας στις εκτός σχεδίου περιοχές υπενθυμίζω ότι είναι ατυχής για τρεις, τουλάχιστον, λόγους.
Πρώτον, είναι επιστημονικά αδόκιμη, διότι δεσμεύει με ανεπίτρεπτο και μη ορθολογικό τρόπο το μελλοντικό πολεοδομικό και περιβαλλοντικό σχεδιασμό των περιοχών αυτών, ο οποίος σημειωτέον επιβάλλεται από το Σύνταγμα (βλ. άρθρο 24 παρ. 2). Με γενικότερο τρόπο, και η διάταξη περί αυξήσεως της αρτιότητας στις περιοχές του δικτύου Natura είναι επιστημονικά ατυχής, διότι δεν επιτρέπει στον όποιο μελλοντικό σχεδιασμό των περιοχών αυτών να θεσμοθετήσει άλλες αρτιότητες σε συνδυασμό με τις χρήσεις γης που θα επιτρέπονται, ενδεχομένως, στις περιοχές αυτές.
Δεύτερον, είναι νομικά έωλη, διότι αντίκειται σε δύο, τουλάχιστον, συνταγματικές αρχές, αφενός την αρχή της ασφάλειας του δικαίου και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης του ιδιοκτήτη και αφετέρου στην αρχή της αναλογικότητας, όπως αυτή διατυπώνεται ρητά στο άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος.
Τρίτον, είναι εντελώς άστοχη πολιτικά, διότι είναι αδιανόητο σε μία ιδιαίτερα επιβαρυμένη δημοσιονομικά περίοδο, να καταβάλλονται υπερβολικά υψηλές αποζημιώσεις στους θιγόμενους ιδιοκτήτες, οι οποίοι υπερβαίνουν στην περίπτωση των περιοχών Natura, τους 200.000. Οι αποζημιώσεις αυτές θα επιδικασθούν με απόλυτη βεβαιότητα από τα αρμόδια εθνικά δικαστήρια, διότι η βλαπτική μεταβολή των όρων και περιορισμών δόμησης, ασχέτως του γεγονότος ότι μπορεί να μην μεταβάλλονται οι χρήσεις γης, προσβάλλει την ασφάλεια του δικαίου και την εμπιστοσύνη που δικαιολογημένα επέδειξαν οι ιδιοκτήτες γηπέδων που εντάσσονται στις περιοχές του δικτύου Natura.
Η αντιμετώπιση των προαναφερθέντων προβλημάτων είναι, ωστόσο, ακόμη εφικτή. Συνίσταται στην πρόβλεψη σύντομης μεταβατικής περιόδου, διάρκειας μέχρι δύο ετών, κατά την οποία οι ίδιοκτήτες γηπέδων που εντάσσονται στις νέες διατάξεις απολαμβάνουν του ίδιου ακριβώς πολεοδομικού καθεστώτος που ίσχυε κατά το χρόνο που απέκτησαν το ακίνητό τους.
Επαναλαμβάνεται ότι η περίοδος αυτή δεν θα μπορεί να υπερβαίνει κάποιο σύντομο χρονικό διάστημα (2 έτη ή και λιγότερ)μετά το πέρας του οποίου οι ιδιοκτήτες δεν θα δικαιούνται οποιασδήποτε αποζημιώσεως για τη μεταβολή στους όρους και περιορισμούς δόμησης ή στις χρήσεις γης της περιοχής στην οποία βρίσκεται η ιδιοκτησία τους.
Τέλος, θα ήθελα, χωρίς την παραμικρή διάθεση κριτικής και με πλήρη σεβασμό και εκτίμηση στο αξιόλογο έργο που επιτελείτε, να μου επιτρέψετε την ακόλουθη πρόταση. ΄
Πιστεύω ότι είναι επιτακτική η ανάγκη ενίσχυσης του νομικού σας επιτελείου με πεπειραμένους και εξειδικευμένους συνεργάτες. Σε κάθε, όμως, περίπτωση, επιβάλλεται η πολύ πιό ουσιαστική συνεργασία της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου σας με τα αξιόλογα στελέχη που υπηρετούν σήμερα στο Γραφείο Νομικού Συμβούλου του ΥΠΕΚΑ.
Κλείνοντας, θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι ο ρόλος του επιστημονικού συνεργάτη της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας, και δη του νομικού, δεν μπορεί να εξαντλείται σε τυπικές, νομοτεχνικές και, εν πολλοίς ανούσιες, παρατηρήσεις ούτε, φυσικά, στην προσπάθειά του να γίνει ευχάριστος και να μην ενοχλεί.
Συνίσταται, αντίθετα, στην εξαντλητική αναζήτηση όλων των εναλλακτικών νομικά λύσεων και στη διαρκή υπενθύμιση του γεγονότος ότι η προάσπιση και ο σεβασμός των διατάξεων του εθνικού και του ευρωπαικού δικαίου τοποθετείται πολύ υψηλότερα από τις οποιεσδήποτε διαθέσεις, ευαισθησίες, επιθυμίες ή απόψεις του κάθε Υπουργού.
Με εκτίμηση
Ανδρέας Παπαπετρόπουλος, Διδάκτορας Χωροταξικού Δικαίου, Δικηγόρος.
Κατ’ αρχάς θα ήθελα να σας συγχαρώ θερμά για την πρωτοβουλία αναθεώρησης και προώθησης του συγκεκριμένου Π.Δ. που προωθεί με τρόπο αποτελεσματικό τη βιώσιμη ανάπτυξης του σημαντικού φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος της Λίμνης των Ιωαννίνων (Παμβώτιδας).
Οι παρατηρήσεις μου σχετίζονται με την επιχειρούμενη αύξηση της αρτιότητας στις ευρισκόμενες εκτός σχεδίου περιοχές «προστατευόμενου τοπίου» (Ζώνη Β5)και ¨οικοανανάπτυξης» (Ζώνη Γ2) στα 10 στρέμματα. Οι επισημάνσεις αυτές δεν έχουν να κάνουν μόνον με τις διατάξεις του συγκεκριμένου π.δ. όσο με τη γενικότερη πολιτική του Υπουργείου σας που, εκκινώντας από άριστερς προθέσεις, αντιμετωπίζει, δυστυχώς, με εσφαλμένο νομικά και επιστημονικά τρόπο το κρίσιμο ζήτημα της δόμησης των ευρισκόμενων εκτός πολεοδομικού σχεδίου γηπέδων.
Πρόκειται μάλλον για την υιοθέτηση μίας άποψης που βλέπει στην εκτός σχεδίου δόμηση τον κατεξοχήν εχθρό της βιώσιμης ανάπτυξης του εθνικού και περιφερειακού μας χώρου. Η άποψη αυτή που εκκινεί από προηγούμενες νομολογιακές κατασκευές του Συμβουλίου της Επικρατείας περί του «προορισμού» της εκτός σχεδιου ιδιοκτησίας (βλ. εντελώς ενδεικτικά ΣτΕ Ολομ. 695/1986, ΣτΕ 2605/2004,1746/2005) είναι πλέον εντελώς παρωχημένη επιστημονικά, ενώ οι ανεπάρκειές της έχουν επισημανθεί με σαφή, συγκεκιριμένο και νομικά απόλυτα δεσμευτικό τρόπο από την πρόσφατη νομολογία του Ευρωπαικού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) (βλ.ενδεικτικά αποφάσεις ΕΔΔΑ με ημερομηνία 6.12.2007 και 21.2.2008).
Παραγνωρίζει, επίσης, η άποψη αυτή που βλέπει στην αύξηση της αρτιότητας των εκτός σχεδίου ευρισκομένων γηπέδων και στη νομοθετική κατάργηση της δόμησης εκτός σχεδίου τη λύση στο πρόβλημα της αυθαίρετης δόμησης όσα ισχύουν σε άλλες ευρωπαικές έννομες τάξεις, όπως είναι για παράδειγμα η γαλλική. Εκεί ισχύει ήδη από το 1983 το ίδιο ακριβώς νομοθετικό καθεστώς για την εκτός σχεδίου δόμηση, το καθεστώς της περιορισμένης δομήσεως εκτός σχεδίου (βλ. σχετικά H. JAQUOT – F. PRIET, Droit de l’ Urbanisme, Dalloz, Paris, 2004, σελ. 290 297, Ανδρέας Παπαπετρόπουλος, Δίκαιο κια Πολιτική του Χωροταξικού Σχεδιασμού, Αντ. Ν. Σάκκουλας, 2008).
Η μόνη διαφορά με τη χώρα μας είναι ότι στη Γαλλία ο κανόνας της εκτός σχεδίου περιορισμένης δόμησης αφορά ένα πολύ μικρό ποσοστό του εθνικού της χώρου που είναι πολεοδομικά αρρυθμιστο, δεν καλύπτεται δηλαδή από κάποιο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο. Ενώ, δυστυχώς, στη χώρα μας η εκτός σχεδίου δόμηση αφορά ένα τεράστιο ποσοστό του εθνικού μας χώρου, διότι δεν έχει προωθηθεί αποτελεσματικά η κάλυψή του με τα Γ.Π.Σ. του ν. 2508/1997. Εκεί, όμως, ακριβώς εντοπίζεται και η λύση του προβλήματος της εκτός σχεδίου δόμησης που δεν αντιμετωπίζεται διεθνώς με νομοθετικές ρυθμίσεις και απαγορεύσεις, αλλά ,αντίθετα, μόνο με την υλοποίηση και τη γρήγορη εφαρμογή συύγχρονου πολεοδομικού σχεδιασμού και την κάλυψη όλου του χώρου με πολεοδομικά σχέδια που προβλέπουν σύγχρονες χρήσεις γης.
Αυτό, άλλωστε, προβλέφθηκε από το Σύνταγμα ήδη από το 1975 (βλ. άρθρο 24 & 2), αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει τύχει πλήρους και αποτελεσματικής εφαρμογής από την ελληνική πολιτεία. Η κατεπείγουσα επιτάχυνση, λοιπόν, του πολεοδομικού σχεδιασμού και η κάλυψη του συνόλου του εθνικο0ύ μας χώρου εντός πενταετίας με σύγχρονα Γ.Π.Σ. είναι η λύση στο πρόβλημα της αυθαίρετης δόμησης και όχι ο νομοθετικός περιορισμός της δόμησης εκτός σχεδίου που, δυστυχώς, επιχειρείται και στο παρόν σχέδιο Π.Δ.
Είναι, επομένως, αμφισβητήσιμο επιστημονικά κατά πόσον μπορεί η αύξηση της αρτιότητας στις εκτός σχεδίου περιοχές να υποστηρίξει αποτελεσματικά το στόχο της βιώσιμης χωρικής ανάπτυξης. Είναι, όμως, αναμφισβήτητο το γεγονός ότι η αύξηση αυτή της αρτιότητας κατά 6 ολόκληρα στρέμματα δημιουργεί ανυπέρβλητα νομικά προβλήματα και δημιουργεί εξαιρετικά επαχθείς δημοσιονομικές συνέπειες για το ελληνικό κράτος σε μία απίστευτα δύσκολη οικονομική συγκυρία. Το σπουδαιότερο, όμως , είναι ότι ενθαρρύνει και διαιωνίζει την αδράνεια της πολιτείας και της αυτοδιοίκησης και την άρνησή τους να προωθήσουν άμεσα ένα σύστημα σύγχρονου πολεοοδμικού σχεδιασμού του εθνικού χώρου μεσω της θεσμοθέτησης των Γ.Π.Σ.
Αυτή, άλλωστε, η παρατήρηση ισχύει και για την όλη διαδικασία εκπόνησης Ζωνών Οικιστικού Ελέγχου (ΖΟΕ), οι οποίες από εντελώς προσωρινό «υποκατάστατο» του πολεοδομικού σχεδιασμού κατά το ν. 1337/1983 και τη σχετική νομολογία του ΣτΕ κατάντησαν μόνιμος τρόπος πολεοδομικού σχεδιασμού, αναπληρώνοντας ουσιαστικά, με ανεπίτρεπτο συνταγματικά τρόπο, την έλλειψη πολεοδομικού σχεδιασμού, μέσω της εκπόνησης σύγχρονων πολεοδομικών σχεδίων.
Τα νομικά, όμως,προβλήματα που δημιουργεί ο νομοθετικός περιορισμός της εκτός σχεδίου δόμησης είναι σαφή και συγκεκριμένα και έχουν αναδειχθεί ευκρινώς από τη νομολογία του ΕΔΔΑ. Αναφέρονται στην παράνομη προσβολή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης που έχει επιδείξει ο νομοταγής διοικούμενος προς τη διοίκηση. Η εμπιστοσύνη αυτή συνίσταται στη νόμιμη προσδοκία του να οικοδομήσει περιορισμένα γήπεδο ιδοκτησίας του με βάση την αρτιότητα των 4 στρεμμάτων που αυτό είχε κατά το χρόνο που το απέκτησε. Η συνταγματική αυτή αρχή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης αποτελεί έκφραση της αρχής της χρηστής διοίκησης και της ασφάλειας του δικαίου και αναγνωρίζεται πλέον ρητά από την νομολογία του ΕΔΔΑ που δεσμεύει με απόλυτο τρόπο και τα εθνικά δικασήρια.
Με βάση τη νομολογία αυτή αναγνωρίζονται πλέον ρητά δικαιώματα αποζημίωσης στους ιδιοκτήτες που θίγονται από την αύξηση της αρτιότηας στις εκτός σχεδίου περιοχές της χώρας. Σε περίπτωση δε γενικής εφαρμογής του ατυχούς αυτού μέτρου στις περιοχές του Δικτύου » Natura», όπως δυστυχώς προβλέπεται από το σχέδιο νόμου για τη βιοποικιλότητα, το μέτρο θα θίξει χιλιάδες νομίμως αποκτηθείσες ιδιοκτησίες και θα δημιουργήσει στο ελληνικό δημόσιο την υποχρέωση καταβολής τεράστιων χρηματικών αποζημιώσεων το ύψος των οποίων ξεπερνά κατά πολύ τον ετήσιο προυπολογισμό του Υπουργείου σας.
Επειδή ο χώρος δεν μου επιτρέπει να επεκταθώ περαιτέρω στις νομικές λεπτομέρειες που έχουν να κάνουν με την ένστασή μου στην επιχειρούμενη αύξηση της αρτιότητας που φαίνεται ότι αποτελεί κεντρική πολιτική σας επιλογή σας παραπέμπω σε σχετικό μου πρόσφατο άρθρο στον ιστότοπο http://www.nomosphysis.org.gr.
Καταλήγω, ελπίζοντας στην υπομονή σας, προσθέτοντας ότι εάν επιμένετε να εφαρμόσετε οπωσδήποτε την αύξηση της αρτιότητας σε συγκεκριμένες εκτός σχεδίου ευρισκόμενες περιοχές, προκειμένου να προστατεύσετε άμεσα το φυσικό ή το ανθρωπογενές περιβάλλον, κάθε σχετική σας πρόταση νμίζω ότι θα έπρεπε τουλάχιστον να συνοδεύεται από την ακόλουθη νομοθετική ρύθμιση που προτείνεται, προκειμένου να αποφεύγεται η καταβολή υψηλότατων αποζημιώσεων στους θιγόμενους ιδιοκτήτες. Η νομοθετική αυτή ρύθμιση της προστατευόμενης εμπιστοσύνης των θιγόμενων από την αύξηση της αρτιότητας ιδιοκτητών της κάθε περιοχής θα μπορούσε να έχει την ακόλουθη μορφή:
«Ο ιδιοκτήτης γηπέδου που βρίσκεται εκτός εγκεκριμένου πολεοδομικού σχεδίου απολαμβάνει του πολεοδομικού καθεστώτος και των όρων και περιορισμών δόμησης που ίσχυαν κατά το χρόνο κτήσης της κυριότητας του γηπέδου αυτού για εύλογο χρονικό διάστημα που δεν υπεβαίνει τα πέντε έτη από το χρόνο που συντελούνται για πρώτη φορά νομοθετικές μεταβολές στο πολεοδομικό αυτό καθεστώς και αφορούν την αρτιότητα ή την οικοδομησιμότητα του γηπέδου του.
Μετά την πάροδο του ευλόγου αυτού χρόνου ο ιδιοκτήτης δεν έχει καμία αξίωση σε βάρος του ελληνικού δημοσίου τόσο γιά αυτήν όσο και για οποιαδήποτε άλλη μεταβολή του πολεοδομικού καθεστώτος της περιοχής στην οποία βρίσκεται το γήποεδο ιδιοκτησίας του».
Ελπίζοντας ότι δεν σας κούρασα υπερβολικά παραμένω στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνηση ή επικοινωνία μας.
Με τιμή,
Ανδρέας Δ. Παπαπετρόπουλος,
Διδάκτορας Χωροταξικού Δικαίου του Πανεπιστημίου της Αθήνας, Δικηγόρος.