1. Κριτήρια Χωροθέτησης
Α) Πλωτών εγκαταστάσεων μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας
Η χωροθέτηση πλωτών μονάδων γίνεται με βάση τη φέρουσα ικανότητα της έκτασης εγκατάστασής τους, που προσδιορίζεται από τις παραμέτρους: της απόστασης από την ακτή, του βάθους της θάλασσας στην έκταση αυτή και της ταχύτητας των ρευμάτων. Οι τιμές των παραμέτρων αυτών εξειδικεύονται με βάση τις κατευθύνσεις του παρόντος και ορίζονται με αποφάσεις των συναρμόδιων Υπουργών.
i) Γενικά Κριτήρια
– Τα όρια της μισθωμένης θαλάσσιας έκτασης εγκατάστασης των μονάδων, είτε πρόκειται για τις μονάδες των Π.Ο.Α.Υ. και των άτυπων συγκεντρώσεων (Π.Α.Σ.Μ.), είτε για μεμονωμένες μονάδες, απέχουν:
• Χίλια (1.000) μέτρα τουλάχιστον από λειτουργούσα τουριστική μονάδα ή εγκατάσταση και από υφιστάμενες οικιστικές αναπτύξεις και / ή προγραμματιζόμενες με βάση εγκεκριμένα ή υπό εκπόνηση (Β.1 σταδίου της σχετικής μελέτης) ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ και πεντακόσια (500) μέτρα, εφόσον δεν υπάρχει οπτική επαφή.
Υπό προϋποθέσεις είναι δυνατή και επιθυμητή η συνδυασμένη χωροθέτηση τουριστικών καταλυμάτων και μονάδων υδατοκαλλιέργειας, με απαραίτητο όρο τη διατήρηση υψηλής ποιότητας περιβάλλοντος σύμφωνα και με ανάλογη κατεύθυνση και του Ε.Π.Σ.Χ.Α.Α. για τον Τουρισμό, κυρίως για την παροχή αγροτουριστικών υπηρεσιών.
• Χίλια (1000) μέτρα τουλάχιστον από μη συμβατές χρήσεις (βιομηχανικές μονάδες, εξορυκτικές εγκαταστάσεις κλπ).
• Δύο (2) ναυτικά μίλια από λιμενικές εγκαταστάσεις διακίνησης πετρελαιοειδών ή βιομηχανικών μονάδων που εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους θαλάσσιας ρύπανσης.
• Πεντακόσια (500) μέτρα τουλάχιστον από καταδυτικά πάρκα του
Ν. 3409/2005 (με εξαίρεση της συνδυασμένης χωροθέτησης) και παραλίες κολύμβησης (οργανωμένες ή μη).
• Χίλια (1000) μέτρα τουλάχιστον η απόσταση βιολογικής από μη βιολογική καλλιέργεια.
Οι ανωτέρω περιορισμοί ισχύουν αμφίδρομα, επομένως και κατά την εγκατάσταση των προαναφερόμενων δραστηριοτήτων εγγύς μονάδων υδατοκαλλιέργειας θα πρέπει να τηρούνται οι ίδιες αποστάσεις.
• Απόσταση της υδατοκαλλιεργητικής μονάδας που εξαρτάται από τις ηθολογικές ανάγκες του εκτρεφόμενου είδους, από θαλάσσιες εγκαταστάσεις παραγωγής αιολικής ενέργειας.
Η χωροθέτηση θαλάσσιων Αιολικών Πάρκων πρέπει να αποφεύγεται εντός των Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών. Στις υπόλοιπες περιοχές επιτρέπεται υπό τον όρο να απέχουν από λειτουργούσες μονάδες υδατοκαλλιέργειας τουλάχιστον 500 μέτρα. Η παραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ για τις ανάγκες των ΠΟΑΥ ή μεμονωμένων μονάδων είναι επιθυμητή.
– Οι όροι αλιείας περιμετρικά των Π.Ο.Α.Υ., αλλά και περιμετρικά των μονάδων εντός αυτών, θεσπίζονται ανάλογα με τις ειδικές συνθήκες της κάθε περιοχής μετά από πρόταση του οικείου Φορέα Διαχείρισης.
– Σε κάθε περίπτωση και με την επιφύλαξη των γενικών και ειδικών διατάξεων περί αλιείας που ισχύουν για την περιοχή, η αλιεία επαγγελματική και ερασιτεχνική δεν επιτρέπεται περιμετρικά των ορίων της έκτασης εγκατάστασης των μονάδων σε απόσταση μικρότερη των εκατό (100) μέτρων.
– Η χωροθέτηση νέων μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας πρέπει να αποφεύγεται στις περιοχές που χαρακτηρίζονται ως ανεπτυγμένες τουριστικά ή παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον για την ανάπτυξη θαλάσσιου τουρισμού.
Στις περιπτώσεις μονάδων και ζωνών οστρακοκαλλιέργειας οι ανωτέρω αποστάσεις περιορίζονται κατά 50%.
Ολες οι ανωτέρω αποστάσεις μετρούνται σε ευθεία, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στο παρόν.
ii) Κριτήρια ανά είδος εκτροφής θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας
α) Μονάδες θαλάσσιας ιχθυοκαλλιέργειας
• Το βάθος της έκτασης εγκατάστασής τους είναι τουλάχιστον δεκαοκτώ (18) μ. και σε κάθε περίπτωση διπλάσιο του ωφέλιμου βάθους των μεγαλύτερων διχτυών των κλωβών εκτροφής
• Η ελάχιστη απόσταση μεταξύ των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας, στις Π.Ο.Α.Υ. και στις άτυπες συγκεντρώσεις μονάδων είναι τουλάχιστον πεντακόσια (500) μέτρα.
• Το ανώτερο ποσοστό κάλυψης της μισθωμένης έκτασης εγκατάστασης των μονάδων, από τους ιχθυοκλωβούς και τις λοιπές πλωτές εγκαταστάσεις ορίζεται στο 50%
Τα ανωτέρω μεγέθη, ορίζονται από σχετική εγκύκλιο ΥΠΕΚΑ-ΥΘΥΝΑΛ, όπως εκάστοτε ισχύει.
Επίσης:
• Τα όρια της έκτασης εγκατάστασής τους απέχουν τουλάχιστον πενήντα (50) μ. από τον αιγιαλό ή σε περίπτωση που δεν έχει οριστεί από το χειμέριο κύμα.
• Η απόσταση μεταξύ ΠΟΑΥ είναι τουλάχιστον 10 ναυτικά μίλια.
β) Μονάδες οστρακοκαλλιέργειας
• Τα όρια της έκτασης εγκατάστασης μονάδας οστρακοκαλλιέργειας απέχουν τουλάχιστον διακόσια (200) μ. από τα αγκυροβόλια μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας.
• Ανεξαρτήτως απόστασης από τον αιγιαλό ή στην περίπτωση που δεν έχει οριστεί από το χειμέριο κύμα, το βάθος της έκτασης εγκατάστασής τους είναι διπλάσιο ή τριπλάσιο του συνολικού μήκους της «αρμαθιάς», ανάλογα με το σύστημα εκτροφής των οστρακοειδών (σε πασσάλους ή Long line, αντίστοιχα).
• Η απόσταση μεταξύ των μονάδων οστρακοκαλλιέργειας διαφορετικών φορέων είναι τουλάχιστον 150μ, ενώ η απόσταση μεταξύ πάρκων εκτροφής του ίδιου φορέα είναι τουλάχιστον 100μ.
Τα ανωτέρω μεγέθη ορίζονται από σχετική εγκύκλιο ΥΠΕΚΑ-ΥΘΥΝΑΛ, όπως εκάστοτε ισχύει.
γ) Σε ότι αφορά μονάδες καλλιέργειας ή εκτροφής λοιπών υδρόβιων οργανισμών ή / και άλλων μεθόδων, εφαρμόζονται κατά περίπτωση ειδικές ρυθμίσεις, που καθορίζονται με βάση τις τεχνολογικές και επιστημονικές εξελίξεις, με Κοινή Απόφαση των Υπουργείων Π.Ε.Κ.Α. και Θ.Υ.Ν.Α.Λ.
Οι ανωτέρω αποστάσεις μετρώνται σε ευθεία, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στο παρόν.
Β) Χωροθέτηση πλωτών εγκαταστάσεων εντός λιμνών
Το βάθος των λιμνών κατά την χαμηλότερη στάθμη του νερού, πρέπει να είναι τουλάχιστον τριπλάσιο του ύψους των διχτύων των πλωτών ιχθυοκλωβών.
Γ) Χωροθέτηση χερσαίων υποδομών
i) Συνοδές εγκαταστάσεις
1. Γενικά Κριτήρια
– Η ένταξη των έργων στο φυσικό περιβάλλον, με σεβασμό στα φυσικά χαρακτηριστικά και την πολεοδομική και αρχιτεκτονική φυσιογνωμία της κάθε περιοχής, χωρίς αλλοιώσεις της γεωμορφολογίας της, εκχερσώσεις δασών και αποψιλώσεις.
– Τα έργα της κατηγορίας αυτής χωροθετούνται μεμονωμένα, εγγύς κατά το δυνατόν των μονάδων παραγωγής σύμφωνα με τις κατευθύνσεις του παρόντος Ειδικού Πλαισίου (άρθρο 4).
– Η κατασκευή των εγκαταστάσεων αυτών πραγματοποιείται σύμφωνα με το θεσμικό πλαίσιο που διέπει την κατασκευή τους.
ii) Υποστηρικτικές Εγκαταστάσεις
Οι σταθμοί παραγωγής γόνου, οι ιχθυογεννητικοί σταθμοί και οι μονάδες προπάχυνσης μόνο ιχθύων χωροθετούνται εκτός του αιγιαλού και σε μέγιστη απόσταση 1000 μέτρων από αυτόν.
Οι εγκαταστάσεις συσκευασίας, συντήρησης και παραγωγής μη μεταποιημένων αλιευτικών προϊόντων (Συσκευαστήρια, Κέντρα Αποκελύφωσης, Εξυγίανσης και Αποστολής Οστράκων και τους Ψυκτικούς Θαλάμους) χωροθετούνται εκτός αιγιαλού, είτε μεμονωμένα σύμφωνα με τις ισχύουσες πολεοδομικές διατάξεις, τα Σχέδια Χρήσεων Γης, την ισχύουσα δασική νομοθεσία, είτε σε οργανωμένες ζώνες (ΒΙΠΕ, ΒΙΟΠΑ, Εμπορευματικά Κέντρα) και κατά το δυνατόν εγγύς των μονάδων εκτροφής.
Σε περιπτώσεις χωροθέτησης μονάδων σε οργανωμένους υποδοχείς (υπό τη μορφή Π.Ο.Α.Υ.), αλλά και σε περιπτώσεις χωροθέτησης μονάδων σε περιοχές άτυπων συγκεντρώσεων (Π.Α.Σ.Μ.), ορισμένες από τις συνοδές και υποστηρικτικές εγκαταστάσεις των μονάδων, καθώς και έργα υποδομής όπως λιμενικές εγκαταστάσεις, οδοί πρόσβασης κλπ, μπορούν να αφορούν σε περισσότερες της μίας μονάδες ή και στο σύνολο των μονάδων.
2. Κατευθύνσεις που συνδέονται με ειδικά θεσμικά καθεστώτα
– Σε περιοχές που έχουν κηρυχθεί ως Ενάλιοι Αρχαιολογικοί Χώροι (Ν.3028/2002 «Για την προστασία των Αρχαιοτήτων και εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονομιάς») είναι δυνατή η ίδρυση μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας σύμφωνα με τους όρους και τους περιορισμούς που ορίζονται από την αρμόδια αρχαιολογική υπηρεσία.
– Σε περιοχές του δικτύου ΦΥΣΗ (NATURA) 2000 και θαλάσσια πάρκα, η ίδρυση μονάδων είναι δυνατή σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που τίθενται από τα νομικά καθεστώτα προστασίας τους.
3. Απαγόρευση εγκατάστασης μονάδων υδατοκαλλιέργειας
α. Η χωροθέτηση μονάδων οστρακοκαλλιέργειας και καλλιέργειας γλυκέων υδάτων (πεστροφοκαλλιέργεια, κυπρινοκαλλιέργεια) δεν επιτρέπεται σε περιοχές που τα ύδατά τους έχουν κριθεί ακατάλληλα για καλλιέργεια και αλιεία οστρακοειδών, σύμφωνα με τις διατάξεις της Κ.Υ.Α. αριθ. 46399/1352/1986 (ΦΕΚ 438 Β). (συμπλήρωση διατάξεων για τα άλλα είδη)
β. Η χωροθέτηση μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας δεν επιτρέπεται σε περιοχές όπου χρησιμοποιούνται ως πεδία βολής, σε περιοχές διαύλων ναυσιπλοΐας και εγκαταστάσεις καλωδίων ή αγωγών μεταφοράς ενέργειας, τηλεπικοινωνιών κ.ά.
γ. Η χωροθέτηση μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας σε βυθούς με θαλάσσια βλάστηση (Posidonia Oceanica, Cymodocea nodosa, Zostera marina και Zostera moltii) γίνεται σύμφωνα με τους ιδιαίτερους όρους και περιορισμούς που καθορίζονται από την κοινοτική και εθνική νομοθεσία που διέπει τα οικοσυστήματα αυτά. H χωροθέτηση μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας δεν επιτρέπεται σε οικοτόπους Posidonia Oceanica που βρίσκονται εντός προστατευόμενων περιοχών του Ευρωπαϊκού Οικολογικού Δικτύου NATURA 2000.
δ. Απαγορεύεται η ίδρυση μονάδων καλλιέργειας γλυκέων υδάτων σε πλωτές εγκαταστάσεις εντός λιμνών, οι οποίες χρησιμοποιούνται για ύδρευση.
ε. Απαγορεύεται η ίδρυση χερσαίων μονάδων υδατοκαλλιέργειας σε γη υψηλής παραγωγικότητας.
Το θέμα της γειτνίασης υδατοκαλλιεργειών (ή οποιασδήποτε επιχειρηματικής δραστηριότητας με ενδεχόμενες περιβαλλοντικές επιπτώσεις) με κατοικημένες ή τουριστικές περιοχές είναι εξαιρετικά κρίσιμο. Αν και είναι εύλογο ότι η συνεχής επέκταση των περιοχών κατοικίας ή τουρισμού δεν μπορεί μόνομα να απομακρύνει τις λοιπές επιχειρηματικές δραστηριότητες, κατά την κρίση μου είναι επίσης ΑΥΤΟΝΌΗΤΟ ότι τουλάχιστον όταν αναφερόμαστε σε περιοσχές εντός σχεδίου πόλης ή/και χαρακτηρισμένες περιοχές (natura κλπ), η ελάχιστη απόσταση των 1.000 μέτρων είναι τουλάχιστον γελοία. Η δε αναφορά σε ειδικές συνθήκες που μπορεί να επιτρέπουν ακόμη μικρότερη απόσταση δεν είναι τίποτε αλλο από ένα ακόμη νεοελληνικό ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΗΣΗΣ.
Η άποψή μου είναι ότι, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ σε ό,τι αφορά ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ ΕΝΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ (καθότι πρόκειται για μια μόνιμη και διοικητικά σχεδιασμένη κατάσταση και όχι αυθαίρετες εγκαταστάσεις) και περιοχές χαρακτηρισμένες για το φυσικό τους κάλλος (διότι δεν νομίζω ότι η ομορφία συνάδει με επιχειρηματικές εγκαταστάσεις, μην τρελλαθούμε κιόλας…) θα πρέπει να ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΡΗΤΑ οποιαδήποτε εγκατάσταση σε ορατό σημείο και κατ’ελάχιστη απόσταση τα 4-5 χιλιόμετρα, ΑΛΛΙΩΣ ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΜΑΣΤΕ.
Επίσης, ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΟΥΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΩΣ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ (ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ), θα πρέπει να παρθούν μέτρα για την τήρηση των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων και των κανόνων λειτουργίας. Και επειδή ο ασύδοτος μόνο για την τσεπη του ενδιαφέρεται, ΠΡΟΤΕΙΝΩ να θεσπιστεί ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΑΣΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ προς τους όμορους κατοίκους και δήμους (και σε προσωπικό και σε διοικητικό επίπεδο) με συγκεκριμένα ΥΨΗΛΑ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΠΡΟΣΤΙΜΑ ΥΠΕΡ ΑΥΤΩΝ, ΑΜΕΣΑ ΚΑΤΑΒΛΗΤΕΑ ΕΦΟΣΟΝ ΕΝΤΟΠΙΣΤΕΙ ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ (ΗΤΟΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ ΒΛΑΒΗ) ώστε αυτά να καταβάλλονται χωρίς να μπορεί ο παραβάτης με δικονομικές διεργασίες να αναστέλλει την πληρωμή τους. (εννοείται ότι εάν υπάρχουν και συγκεκριμένς περιβαλλοντικές βλάβες, θα είναι δυνατή η υποβολή υψηλότερων απαιτήσεων, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία).
ΕΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΟΥΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ!!!
Άρθρο 7 [Κριτήρια και συμβατότητες χωροθέτησης μονάδων και υποδοχέων υδατοκαλλιέργειας]
Σύμφωνα με την παράγραφο 1 “η χωροθέτηση πλωτών μονάδων γίνεται με βάση τη φέρουσα ικανότητα της έκτασης εγκατάστασής τους […].”. Παρόλα αυτά η ΣΠΜΕ δεν περιέχει οι τιμές παραμέτρων για τη φέρουσα ικανότητα. Είναι λοιπόν ακόμη αδύνατον να καθοριστεί η δυναμικότητα των ΠΟΑΥ, χωρίς να μιλάμε για αυθαιρεσία στο σχεδιασμό. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να οριστούν οι τιμές αυτές, έτσι ώστε να μπορούν να αξιολογηθούν και οι προτεινόμενες ΠΟΑΥ.
Σχόλια επί του Άρθρου 7: Κριτήρια και συμβατότητες χωροθέτησης τόσο των υποδοχέων όσο και των μεμονωμένων μονάδων σε σχέση με τα χαρακτηριστικά του φυσικού και του ανθρωπογενούς περιβάλλοντος.
Αναφορικά στο Άρθρο 7: Κριτήρια και Συμβατότητες χωροθέτησης μονάδων και υποδοχέων υδατοκαλλιέργειας και ειδικά στα Γενικά Κριτήρια Χωροθέτησης επισημαίνονται τα παρακάτω:
1.Σχετικά με το κριτήριο: • Χίλια (1000) μέτρα τουλάχιστον από μη συμβατές χρήσεις (βιομηχανικές μονάδες, εξορυκτικές εγκαταστάσεις κλπ).
Προτείνεται να συμπληρωθεί το άρθρο με διευκρίνηση αναφορικά στον ορισμό των μη συμβατών χρήσεων. Συγκεκριμένα, προτείνεται η προσθήκη αναφοράς σε κατάλογο τεχνικών και περιβαλλοντικών κριτηρίων τα οποία θα προσδιορίσουν σαφώς, με την εφαρμογή τους, τις σημαντικότερες «συμβατές» και «μη συμβατές χρήσεις». Επί παραδείγματι, τα κριτήρια αυτά θα πρέπει να καλύπτουν κριτήρια επικινδυνότητας χρήσεων, έκταση ζωνών επιρροής (τάξη μεγέθους), κατηγορία δραστηριότητας και τύπο ευαίσθητου αποδέκτη.
Δεδομένου ότι, δεν υφίσταται προς το παρόν κατάλογος τέτοιων κριτηρίων προτείνεται οι βιομηχανικές – βιοτεχνικές εγκαταστάσεις οι οποίες εμπίπτουν στις νομοθετικές διατάξεις του Ν. 3325/2005 (ΦΕΚ Α’ 68/11.03.2005) και οι οποίες δεν παράγουν επικίνδυνα υγρά απόβλητα με αποδέκτη επιφανειακά ύδατα (π.χ. θαλάσσιο αποδέκτη), να εξαιρεθούν από το συγκεκριμένο άρθρο. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της κατηγορίας δραστηριότητας είναι οι εγκαταστάσεις που ορίζονται ως «αποθήκες – αποθηκευτικοί χώροι» οι οποίες ικανοποιούν τον παραπάνω περιορισμό και συνεπώς σαφώς πρέπει να εξαιρεθούν από τον ορισμό των μη συμβατών χρήσεων και από το άρθρο 7.
2. Σχετικά με το κριτήριο: • Δύο (2) ναυτικά μίλια από λιμενικές εγκαταστάσεις διακίνησης πετρελαιοειδών ή βιομηχανικών μονάδων που εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους θαλάσσιας ρύπανσης.
Σοβαροί κίνδυνοι θαλάσσιας ρύπανσης προκαλούνται από διαρροή σημαντικής ποσότητας ρυπαντή και επί του προκειμένου πετρελαιοειδών. Οι ελάχιστες ποσότητες διαρροής οι οποίες στοιχειοθετούν κοινοποιήσιμο Βιομηχανικό ατύχημα μεγάλης έκτασης (ΒΑΜΕ) προσδιορίζονται από την ΚΥΑ 12044/2007 (παράρτημα 2 και 6) ως 5% του ελάχιστου άνω ορίου των 500 Μετρ. Τόνοι (ΜΤ) για επικίνδυνες για το υδάτινο περιβάλλον ουσίες (ήτοι 25 ΜΤ). Σύμφωνα με το παράρτημα 6 της ιδίας ΚΥΑ, ένα ΒΑΜΕ είναι κοινοποιήσιμο εφόσον προκαλεί άμεσες βλάβες στο περιβάλλον και συγκεκριμένα βλάβες μεγαλύτερες σε έκταση από 2 εκτάρια παράκτιας ζώνης ή θάλασσας. Η οριακή αυτή έκταση αντιστοιχεί σε κηλίδα ισοδύναμης διαμέτρου ~160 μέτρων (ακτίνα 80 μέτρα). Από προσομοιώσεις διασποράς πετρελαιοκηλίδων (με παγκοσμίως αποδεκτό λογισμικό) σε επιφανειακά ύδατα προκύπτει ότι πετρελαιοκηλίδες αυτής της έκτασης προκύπτουν από διαρροές της τάξης των 100 ΜΤ βαρέων κλασμάτων πετρελαίου. Με βάσει τα ιστορικά δεδομένα διαρροών κλασμάτων πετρελαίου κατά τη μεταφορά, φορτοεκφόρτωση σε θαλάσσιο αποδέκτη, τεκμηριώνεται ότι διαρροές τέτοιου μεγέθους έχουν ελάχιστη πιθανότητα να συμβούν. Μικρή πιθανότητα εμφανίζεται σε μικρές διαρροές με μέγιστο τους 50 ΜΤ. Σύμφωνα με την παραπάνω τεκμηρίωση, η απόσταση των 2 ναυτικών μιλίων από το σημείο διαρροής (λιμενική εγκατάσταση) είναι άκρως υπερβολική διότι ενέχει ένα εξαιρετικά υψηλό συντελεστή ασφάλειας ~ 46 !! (=3700 /80) ο οποίος δεν συναντάται σε καμία βιομηχανική και τεχνολογική εφαρμογή. Ο συντελεστής ασφάλειας αυτός δημιουργεί επαχθείς όρους για οποιαδήποτε γειτνίαση εγκαταστάσεων πετρελαιοειδών με θαλάσσιο μέτωπο καθιστώντας έτσι απαγορευτική την συμβατότητα των εξεταζόμενων χρήσεων.
Η ενεχόμενη στο κριτήριο αυτό ασυμβατότητα των υδατοκαλλιεργειών και λιμενικών εγκαταστάσεων πετρελαιοειδών δεν στοιχειοθετείται επιστημονικά και δεν υποδεικνύεται από την κείμενη Ελληνική νομοθεσία. Στη περίπτωση που υιοθετηθεί το παραπάνω κριτήριο θα πρέπει να στηρίζεται σε Ευρωπαϊκή Οδηγία.
Προτείνεται να υπάρχει διευκρίνηση και ποσοτικοποίηση του ανωτέρω κριτηρίου (εφόσον υιοθετηθεί) με κατηγοριοποίηση των αποστάσεων αναφορικά στη δυναμικότητα των εγκαταστάσεων πετρελαιοειδών που εξυπηρετούν. Αναφορικά με τα παραπάνω, προτείνεται ένας μέγιστος συντελεστής ασφάλειας ~10 (δέκα) και συγκεκριμένα για τις εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαιοειδών προτείνεται:
-0,2 ναυτικά μίλια για λιμενικές εγκαταστάσεις (εξέδρες και υποθαλάσσιους αγωγούς) που εξυπηρετούν μεμονωμένες εγκαταστάσεις που εμπίπτουν στις απαιτήσεις του κάτω ορίου της οδηγίας SEVESO II (ΚΥΑ 12044/613/ΦΕΚ 376/Β/19.03.2007) (δεξαμενισμός 25.000 ΜΤ).
Επιπλέον σε περιπτώσεις όπου αναμένεται όφελος για την τοπική και εθνική ανάπτυξη και για την οικονομία παραμεθόριων περιοχών και νήσων, να υπάρχει πρόβλεψη για κατάλληλο χωροταξικό σχεδιασμό (επανασχεδιασμός) χωροθέτησης μονάδων, έτσι ώστε να υπάρχει η δυνατότητα εφαρμογής των προβλέψεων του άρθρου 5 του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τη Βιομηχανία (ΕΧΠ Βιομηχανίας, ΦΕΚ 151/ΑΑΠ/2009) βάσει του οποίου:
Είναι αποδεκτή η χωροθέτηση βιομηχανικής δραστηριότητας σε άμεση επαφή με θαλάσσιο μέτωπο, έστω και εάν αυτό αντιβαίνει στις γενικές χωροθετικές κατευθύνσεις του νομού, για μονάδες οι οποίες καλύπτουν ένα από τα εξής κριτήρια:
-Μονάδες (των ενεργειακών συμπεριλαμβανομένων) που για τεχνικοοικονομικούς λόγους επιβάλλεται να έχουν ίδιες λιμενικές εγκαταστάσεις.
-Μονάδες που επιβαρύνουν με πολύ μεγάλα φορτία τα χερσαία δίκτυα μεταφορών ή συνδέονται με επικίνδυνα φορτία, για τα οποία η θαλάσσια μετακίνηση κρίνεται ασφαλέστερη.
-Μονάδες που έχουν άμεση εξάρτηση από τη θάλασσα (αφαλάτωση, αλυκές κ.λ.π.).
Ορθά ορίζεται ότι η χωροθέτηση μονάδων υδατοκαλλιέργειας θα πρέπει να ακολουθεί συγκεκριμένη διαδικασία όταν πρόκειται για περιοχές που διέπονται από ειδικά θεσμικά καθεστώτα, όπως είναι οι περιοχές του Δικτύου NATURA 2000 και τα θαλάσσια πάρκα. Εντούτοις, εκτός από τις προαναφερθείσες εκκρεμότητες και ελλείψεις ως προς τις θαλάσσιες περιοχές του Δικτύου NATURA 2000, στις περισσότερες περιπτώσεις υπάρχει ακόμα κενό στη θεσμοθέτηση όρων, περιορισμών ή ειδικότερων προϋποθέσεων για την άσκηση δραστηριοτήτων εντός των ορίων τους.
Παράλληλα, την ίδια στιγμή που υπάρχει μέριμνα για την απαγόρευση χωροθέτησης μονάδων σε λιβάδια Ποσειδωνίας (Posidonia oceanica), η χαρτογράφηση των συγκεκριμένων προστατευόμενων οικοτόπων είναι εξαιρετικά ελλιπής. Αυτή η γνώση είναι κάθε άλλο παρά απαραίτητη προκειμένου οποιαδήποτε απόπειρα χωροταξικού σχεδιασμού να είναι αποτελεσματική και να μην οδηγήσει σε περαιτέρω υποβάθμιση του φυσικού πλούτου της χώρας μας.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΔΗΜΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΩΝ
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
ΠΡΟΣ
1. κα. Τίνα Μπιρμπίλη
Υπουργό Περιβάλλοντος Ενέργειας Κλιματικής Αλλαγής
2. κ. Νίκο Σηφουνάκη
Αναπληρωτή Υπουργό ΠΕΚΑ
Στα πλαίσια της δημόσιας διαβούλευσης του προτεινόμενου Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης των Υδατοκαλλιεργειών, με δεδομένο ότι στα παράλια των περιοχών Σοφικού, Κόρφου και Κατακαλίου, εντός των ορίων του Δήμου μας στη θαλάσσια περιοχή δυτικά του Σαρωνικού Κόλπου λειτουργούν μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας, σας επισημαίνουμε τα εξής:
Σύμφωνα με το σχέδιο αυτό προτείνεται στα όρια του Δήμου μας η δημιουργία Περιοχής Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών. Συγκεκριμένα στη περιοχή Σοφικού-Σελόντα προτείνεται η δημιουργία Π.Ο.Α.Υ. που θα περιλαμβάνει τέσσερις ζώνες στη Νήσο Πλατειά, Νήσο Ομβριό, όρμο Σελόντα και Κόρφο. Στην περιοχή αυτή θα επιτρέπεται η συγκέντρωση και λειτουργία μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας. Η γειτνίαση της Π.Ο.Α.Υ Σοφικού –Σελόντας με την προτεινόμενη Π.Ο.Α.Υ Αργολίδας έχει σαν αποτέλεσμα τη διόγκωση του προβλήματος και την εδραίωση πλέον ενός φαινομένου με αρνητικές συνέπειες στο θαλάσσιο και υποθαλάσσιο περιβάλλον, στην οικολογική ισορροπία στην ποιότητα ζωής και στην οικονομική ζωή.
Κριτήριο της επιλογής αυτής υπήρξε η άναρχη χωροθέτησή τους μέχρι σήμερα και η διασπορά τους σε μια ζώνη που εκτείνεται από την Επίδαυρο μέχρι και το Κατακάλι Κορινθίας υποβιβάζοντας και καταστρέφοντας τόσο το θαλάσσιο περιβάλλον όσο και την παράκτια ζώνη. Το πλήγμα στον τουρισμό, τον κύριο άξονα της οικονομικής ζωής της περιοχής, είναι εξίσου βαρύ και ζημιογόνο.
Τα ιχθυοτροφεία ευθύνονται πρωταρχικά για την έλλειψη καθαρών θαλάσσιων υδάτων και παραλιών κατάλληλων για κολύμπι, η οποία αποτελεί την σημαντικότερη ίσως αδυναμία του τουριστικού προϊόντος της περιοχής. Στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή υπάρχουν πανέμορφα λιμανάκια και κόλποι, τα οποία θα μπορούσαν να αποτελούν ελκυστικό προορισμό για κολύμπι για τους κατοίκους, τους παραθεριστές κα τους επισκέπτες με σκάφη λόγω της μορφολογίας και του φυσικού κάλλους τους. Από αυτά όμως ελάχιστα παραμένουν ανέπαφα από την ολοκληρωτική καταστροφή που έχει συντελεστεί καθιστώντας τα, όχι απλώς μη ελκυστικά, αλλά και πιθανώς επιβλαβή για κολύμβηση. Είναι αυτονόητες οι επιπτώσεις της απαράδεκτης αυτής κατάστασης στον τουρισμό και στην οικονομία καθώς, όσο όμορφος και αν είναι ο τόπος μας, δεν μπορεί να συναγωνιστεί άλλα μέρη που έχουν φροντίσει να έχουν καθαρές παραλίες και θάλασσα, κριτήριο που είναι πρωταρχικό για την επιλογή ενός καλοκαιρινού προορισμού.
Με το Χωροταξικό Πλαίσιο η περιοχή χαρακτηρίζεται «Αποκλειστικής χρήσης» μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας, στην οποία θα απαγορεύεται κάθε άλλη δραστηριότητα. Νομιμοποιείται επίσης η δημιουργία κεντρικών χερσαίων εγκαταστάσεων ως συνοδών έργων λόγω της φύσης και των λειτουργικών αναγκών των πλωτών μονάδων. Σε αυτές προβλέπονται εγκαταστάσεις με μέγεθος και χαρακτηριστικά βιομηχανικής εγκατάστασης όπως: ελλιμενισμού, σύστημα άντλησης θαλασσινού νερού, σύστημα όδευσης τροφών, αποθήκες, φυλάκια, χώροι φύλαξης διχτύων, κλίβανοι αποτέφρωσης, χώροι παραμονής προσωπικού.
Εντός των ορίων της Π.Ο.Α.Υ. όλες οι ανταγωνιστικές χρήσεις όπως οικιστική, παραθεριστική, τουριστική, θαλάσσιος Τουρισμός, αποκλείονται και υποβιβάζεται ολόκληρη η ευρύτερη περιοχή με μηδαμινές πλέον αναπτυξιακές τουριστικές δυνατότητες. Όλα αυτά τα χρόνια αναπτύχθηκε ανεξέλεγκτα μια δραστηριότητα η οποία νομιμοποιείται και θέτει σε αμφιβολία την επιβίωση της τουριστικής οικονομίας του τόπου μας.
Με γνώμονα το ενδιαφέρον μας δια το περιβάλλον και το οικοσύστημα της θαλάσσιας περιοχής που γειτνιάζει και έχει άμεσες επιπτώσεις στα παράλια των ανωτέρω Τοπικών Κοινοτήτων στη θαλάσσια περιοχή δυτικά του Σαρωνικού Κόλπου, το Δημοτικό Συμβούλιο έλαβε την αριθμ. 188/16-5-2011 απόφαση , αντίγραφο της οποίας σας κοινοποιούμε, με την οποία διαμαρτυρόμεθα για το προτεινόμενο Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης των Υδατοκαλλιεργειών, σύμφωνα με το οποίο ορίζεται ζώνη Π.Ο.Α.Υ. όλη η περιοχή των Κοινοτήτων Σοφικού, Κόρφου και Κατακαλίου εντός των ορίων του Δήμου Κορινθίων.
Παρακαλούμε να λάβετε σοβαρά υπόψη τις θέσεις του Δήμου μας και να μεριμνήσετε να μην υποβαθμιστεί έτι περαιτέρω το περιβάλλον της ιδιαίτερα ευαίσθητης τουριστικά αυτής περιοχής.
Με εκτίμηση
Ο Δήμαρχος Κορινθίων
και ειδική εντολή
Ο Πρόεδρος του Δ.Σ.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ Δ. ΣΤΑΥΡΕΛΗΣ
Με ιδιαίτερη ανησυχία και έκπληξη είδα στον χάρτη των προτεινομένων ζωνών να καταλαμβάνει κύρια θέση η θαλάσσια περιοχή Ν. Στύρων – Μαρμαρίου Ευβοίας. Δεν έχω έννομο συμφέρον στην περιοχή, αλλά είμαι από ετών επισκέπτης της λόγω της γειτνίασής της με την πρωτεύουσα. Ως αυτοδύτης έχω δει στην πάροδο του χρόνου τόσο την προϊούσα τουριστική ανάπτυξη της περιοχής – πρόσφατα, μάλιστα, ασφαλτοστρώθηκε το σύνολο του παράκτιου δρόμου – όσο και την ήδη μεγάλη επιβάρυνση του υποθαλάσσιου περιβάλλοντος από τις ήδη υπάρχουσες υδατοκαλλιέργειες. Τονίζω ότι δεν είμαι πολέμιός τους κατ’ αρχήν. Όμως ήδη υπάρχουν εκεί παράνομες εγκαταστάσεις και η προβλεπόμενη γιγάντωσή τους με καταπλήσσει για την άγνοια ή αμέλεια όσων εκπόνησαν την μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων: Γιατί δεν επισημαίνεται σε αυτήν ότι στην περιοχή κυριαρχούν οι βόρειοι ανεμοι και όλα τα ιζήματα καταπνίγουν τις παραλίες της περιοχής ως το Μαρμάρι; Γιατί δεν καταγράφεται η καταστροφή που ήδη επιτελείται στα πολύτιμα συγκροτήματα Posidonia Oceanica της περιοχής; Εν κατακλείδι, αισθάνομαι οργή διότι πλήττεται αφενός η προοπτική τοπικής και τουριστικής ανάπτυξης της πιο εγκαταταλελειμένης ως σήμερα γειτνιάζουσας περιοχής της Αττικής και, αφετέρου, πλήττεται ο μόνος θαλάσσιος πνεύμων που είχε απομείνει στην Αθήνα.
Α.Καφαντάρης, αναλυτής θεμάτων επιστήμης, εφημερίδα «Βήμα της Κυριακής»
25.5.2011
Προς
Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας
και Κλιματικής Αλλαγής (Δημόσια Διαβούλευση)
Κοιν.: 1. κ. Ιωάννη Τσαβαρή,
Δήμαρχο Σαλαμίνος
2. ΚΣΤ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων
Με την παρούσα, εκπροσωπώντας τα μέλη του Ομίλου Ανάδειξης Μνημείων Σαλαμίνος “Ακάμας”, θέλουμε να εκφράσουμε την έντονη αντίθεσή μας με την προτεινόμενη από το Υ.Π.Ε.Κ.Α. χωροθέτηση Περιοχής Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (Π.Α.Υ.) στις νότιες ακτές της Σαλαμίνος (Α.8 στον σχετικό χάρτη), από τον Κόλπο του Πέρανι μέχρι τα Κανάκια-Πυργιακόνι, και μάλιστα Κατηγορίας Α, που προβλέπεται να περιλαμβάνει ιχθυοκαλλιέργειες και οστρακοκαλλιέργειες, επειδή η εξέλιξη αυτή:
α. θα επιβαρύνει δραματικά το θαλάσσιο και παράκτιο περιβάλλον του νοτίου τμήματος της νήσου,
β. θα υποβαθμίσει την ζωή των χιλιάδων μόνιμων κατοίκων και παραθεριστών και
γ. θα είναι βλαπτική, αμέσως ή εμμέσως, για τις σημαντικότατες αρχαιότητες και τα άλλα μνημεία της περιοχής.
Σημειώνουμε, ακόμη, με έμφαση, το γεγονός ότι το περιβάλλον του νοτιοδυτικού τμήματος της ιστορικής νήσου υφίσταται, εδώ και αρκετά χρόνια, τις βαριές συνέπειες από την οχλούσα λειτουργία τεσσάρων (4) μονάδων ιχθυοκαλλιεργειών, στο Περανήσι (έχει δοθεί άδεια για μετεγκατάστασή της στη θέση Φώκα βορείως των Κανακίων, βλ. σχετικώς περιοδικό Ακάμας, αρ. 3, Μάρτιος 2009, σ. 32-33), στο Μικρό Λαμπρανό, στο Πυργιακόνι και στο Θυνιό.
Σε σχέση με τον μνημειακό πλούτο της νότιας Σαλαμίνος θέλουμε να επισημάνουμε τα εξής:
1. Στη νότια-νοτιοδυτική πλευρά της Σαλαμίνος υπάρχουν τέσσερις (4) μεγάλοι παράκτιοι αρχαιολογικοί χώροι, κηρυγμένοι και προστατευόμενοι από το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού (βλ. Φ.Ε.Κ. 1065/Β/14.7.2004): Στα Κανάκια-Πυργιακόνι, με την Μυκηναϊκή ανακτορική ακρόπολη (Αίαντος), στις Κολώνες, στα Περιστέρια, με το Σπήλαιο του Ευριπίδη και το σχετιζόμενο Ιερό του Διονύσου, και στο Μαρούδι-Σκλάβο. Ενώ ένας ακόμη (η βραχονησίδα Περανήσι στον Κόλπο του Πέρανι) είναι υπό κήρυξη, από την 1η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.
2. Σε δύο (2) από τους προαναφερθέντες αρχαιολογικούς χώρους εκτελούνται συστηματικά, κατά τα τελευταία έτη, έργα συντήρησης και ανάδειξης των ανασκαπτόμενων μνημείων και συναφείς εργασίες διαμόρφωσης των χώρων, ώστε να καθίστανται πλέον επισκέψιμοι.
3. Από το 2004, στις νότιες-νοτιοδυτικές ακτές της Σαλαμίνος, εξελίσσεται υποβρύχια αναγνωριστική έρευνα, από το Ινστιτούτο Εναλίων Αρχαιολογικών Ερευνών (Ι.ΕΝ.Α.Ε.) σε συνεργασία με την Εφορεία Εναλίων Αρχαιοτήτων (Ε.Ε.Α.) του ΥΠ.ΠΟ.Τ., με σημαντικά ήδη αποτελέσματα (βλ. σχετικώς, άρθρα στο περιοδικό Ενάλια, Τόμ. ΙΧ-Χ και Τομ. ΧΙ, υπό εκτύπωση).
Με βάση τα παραπάνω, θεωρούμε ότι η χωροθέτηση της Π.Α.Υ. Α.8 στη νότια πλευρά της Σαλαμίνος:
α. θα αλλοιώσει ανεπανόρθωτα το φυσικό τοπίο (αλώβητο, ευτυχώς, ακόμη σε πολύ μεγάλη έκταση της περιοχής),
β. θα έχει, οπωσδήποτε, βλαπτικές συνέπειες στο ευρύτερο περιβάλλον των αρχαιοτήτων, οι οποίες συνιστούν μείζον μνημειακό σύνολο, και
γ. θα έχει δυσμενή επίδραση στην προοπτική ανάδειξης των αποκαλυπτόμενων μνημείων, προσέλκυσης Ελλήνων και ξένων επισκεπτών και ανάπτυξης της περιοχής. Είναι βέβαιον ότι εάν υλοποιηθεί η χωροθέτηση της Π.Α.Υ. Α.8, η δυνατότητα για την Σαλαμίνα, σύζευξης Πολιτισμού και Τουρισμού, που προωθεί δυναμικά ο νέος Καλλικράτειος Δήμος Σαλαμίνος και αποτελεί πολιτική του ΥΠ.ΠΟ.Τ., σε συνδυασμό μάλιστα με την λειτουργία του νέου Αρχαιολογικού Μουσείου (από το 2010), θα εξαλειφθεί.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, η χωροθέτηση της Π.Α.Υ. Α.8 στη νότια Σαλαμίνα θα πρέπει να αποκλεισθεί.
Για το Δ.Σ. του Ομίλου “Ακάμας”
Ο Πρόεδρος Γιάννος Γ. Λώλος
Αν. Καθηγητής Προϊστορικής Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων,
Διευθυντής Πανεπιστημιακής
Ανασκαφής Σαλαμίνος
Ο Γενικός Γραμματέας
Νίκος Γαβριήλ
B.A. (Cornell University)
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ 3
ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΠΡΟΒΛΕΨΗ
1. Κριτήρια Χωροθέτησης
Α) Πλωτών εγκαταστάσεων μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας
…..
i) Γενικά Κριτήρια
– …..
– …..
– Σε κάθε περίπτωση και με την επιφύλαξη των γενικών και ειδικών διατάξεων περί αλιείας που ισχύουν για την περιοχή, η αλιεία επαγγελματική και ερασιτεχνική δεν επιτρέπεται περιμετρικά των ορίων της έκτασης εγκατάστασης των μονάδων σε απόσταση μικρότερη των εκατό (100) μέτρων.
Η ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ-ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΟΥ
Κυρίως από την άμεση εμπειρία μου ως τ. Δήμαρχος και τ. Έπαρχος Καλύμνου αλλά και ως κάτοικος της περιοχής καταθέτω ότι η ανωτέρω πρόβλεψη θα προκαλέσει έκρηξη συγκρούσεων των υδατοκαλλιεργητών με τους παράκτιους επαγγελματίες αλιείς κάτι που ιδιαίτερα στα παραμεθόρια νησιά μας θα είναι καταστροφικό για την τοπική εθνική και κοινωνική συνοχή. Εκεί στην παραμεθόριο με την τοπική παράδοση και πολιτισμό σε άμεση γενετική σχέση με τις παράκτιες περιοχές και την παραδοσιακή αλιεία ο εθνικός παράκτιος χώρος έχει μια ιδιαίτερη βιωματική και εθνική φόρτιση που προκαλείται εύκολα κυρίως αν απέναντι στους ντόπιους παράκτιους ψαράδες βρεθούν απρόσωπα επιχειρηματικά κεφάλαια και αλλοίμονο ίσως και τουρκικά κεφάλαια. Είναι η δική τους θάλασσα εδώ και χιλιετίες και καμιά νομοθεσία δεν μπορεί να επιβληθεί τόσο απόλυτα όσο νομίζει για την νομή και κατοχή αυτού του ζωτικού χώρου τους. Η μέχρι σήμερα καλή συνεννόηση των τοπικών επιχειρηματιών με τους ντόπιους παράκτιους επαγγελματίες αλιείς έχει δείξει ότι το όριο τον 30 μέτρων είναι και ρεαλιστικό και επαρκές. Συνεπώς η κατωτέρω πρόταση μου αν δεν είναι εφικτό να γίνει δεκτή για όλη την χώρα θα πρέπει οπωσδήποτε να γίνει δεκτή για τα παραμεθόρια νησιά του Αιγαίου και ιδίως για τα σημαντικά αλιευτικά τους κέντρα όπως η Κάλυμνος.
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΥ
Στην ανωτέρω παράγραφο το 100 να αντικατασταθεί από το 30 και τελικά να διαμορφωθεί ως ακολούθως:
– Σε κάθε περίπτωση και με την επιφύλαξη των γενικών και ειδικών διατάξεων περί αλιείας που ισχύουν για την περιοχή, η αλιεία επαγγελματική και ερασιτεχνική δεν επιτρέπεται περιμετρικά των ορίων της έκτασης εγκατάστασης των μονάδων σε απόσταση μικρότερη των τριάντα (30) μέτρων.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ 2
ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΠΡΟΒΛΕΨΗ
1. Κριτήρια Χωροθέτησης
Α) Πλωτών εγκαταστάσεων μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας
….
i) Γενικά Κριτήρια
– …..
– Οι όροι αλιείας περιμετρικά των Π.Ο.Α.Υ., αλλά και περιμετρικά των μονάδων εντός αυτών, θεσπίζονται ανάλογα με τις ειδικές συνθήκες της κάθε περιοχής μετά από πρόταση του οικείου Φορέα Διαχείρισης.
Η ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ-ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΟΥ
Οι όροι αλιείας περιμετρικά των Π.Ο.Α.Υ. προφανώς δεν αφορά μόνο τον ΠΟΑΥ αλλά κυρίως αφορά τους παράκτιους επαγγελματίες αλιείς του οικείου Δήμου. Συνεπώς είναι άκρως μεροληπτική η πρόβλεψη πρότασης μόνο της ΠΟΑΥ . Στοιχειώδης δεοντολογία ίσης μεταχείρισης επιβάλει την υποχρέωση να προβλέπεται πρόταση και από τους παράκτιους αλιείς του οικείου Δήμου ιδίως στα παραμεθόρια νησιά του Αιγαίου όπου οι παράκτιοι αλιείς παίζουν ένα ιδιαίτερο εθνικό ρόλο. Δηλαδή η παρακάτω πρόταση μου αν είναι δύσκολο να γίνει δεκτή για όλη την χώρα θα πρέπει οπωσδήποτε να προσαρμοστεί κατάλληλα ώστε να γίνει δεκτή για τα παραμεθόρια νησιά του Αιγαίου.
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΥ
Στο τέλος της ανωτέρω παραγράφου να προστεθεί το «και του πολυπληθέστερου συλλόγου επαγγελματιών παράκτιων αλιέων του οικείου Δήμου. Σε περίπτωση μη ύπαρξης συλλόγου επαγγελματιών παράκτιων αλιέων στον οικείο Δήμο , την πρόταση εκ μέρους των παράκτιων αλιέων του Δήμου θα την κάνει το οικείο Δημοτικό Συμβούλιο.» και συνεπώς η ανωτέρω παράγραφος να διαμορφωθεί τελικά ως ακολούθως:
«- Οι όροι αλιείας περιμετρικά των Π.Ο.Α.Υ., αλλά και περιμετρικά των μονάδων εντός αυτών, θεσπίζονται ανάλογα με τις ειδικές συνθήκες της κάθε περιοχής μετά από πρόταση του οικείου Φορέα Διαχείρισης και του πολυπληθέστερου συλλόγου επαγγελματιών παράκτιων αλιέων του οικείου Δήμου. Σε περίπτωση μη ύπαρξης συλλόγου επαγγελματιών παράκτιων αλιέων στον οικείο Δήμο , την πρόταση εκ μέρους των παράκτιων αλιέων του Δήμου θα την κάνει το οικείο Δημοτικό Συμβούλιο.».
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ 1
ΥΠΑΡΧΟΥΣΑ ΠΡΟΒΛΕΨΗ
1. Κριτήρια Χωροθέτησης
Α) Πλωτών εγκαταστάσεων μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας
….
i) Γενικά Κριτήρια
– ……
Υπό προϋποθέσεις είναι δυνατή και επιθυμητή η συνδυασμένη χωροθέτηση τουριστικών καταλυμάτων και μονάδων υδατοκαλλιέργειας, με απαραίτητο όρο τη διατήρηση υψηλής ποιότητας περιβάλλοντος σύμφωνα και με ανάλογη κατεύθυνση και του Ε.Π.Σ.Χ.Α.Α. για τον Τουρισμό, κυρίως για την παροχή αγροτουριστικών υπηρεσιών.
Η ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ-ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΟΥ
Ενώ για τα εσωτερικά ύδατα η συνδυασμένη χωροθέτησης τουριστικών καταλυμάτων και μονάδων υδατοκαλλιέργειας είναι προφανώς κάτι ρεαλιστικό και καινοτόμος , αντίθετα για τα θαλάσσια ύδατα ο στόχος αυτός είναι παραπλανητικός και καταστροφικός εκτός του ότι υιοθετεί με αυθαίρετο τρόπο την a priori παραδοχή ότι η συνδυασμένη χωροθέτηση τουριστικών καταλυμάτων και μονάδων υδατοκαλλιέργειας είναι κάτι το καλό , αποσιωπώντας ότι αναφέρεται σε πολυδραστηριότητα εντός συγκεκριμένου χώρου και έκτασης με διαπιστωμένες εκατέρωθεν αρνητικές επιπτώσεις. Η πραγματικότητα της προσπάθειας για τουριστική ανάπτυξη των νησιών ΦΩΝΑΖΕΙ για την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΕΠΙΠΤΩΣΗ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΙΣΜΟ ΜΙΑΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ , ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΜΙΑΣ ή ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΩΝ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΩΝ. Η αμοιβαία ωφέλεια των δύο κλάδων στα θαλάσσια ύδατα ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΟΝ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟ ΤΟΥΣ και την εξαφάνιση κάθε σύνδεσης τους στην προβολή και προώθηση του κάθε τομέα.
Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΟΥ
Να επαλειφθεί εντελώς αυτή η παράγραφος από την θέση που βρίσκεται στο παρόν άρθρο υπό τον τίτλο «Α) Πλωτών εγκαταστάσεων μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας» και να τεθεί παρακάτω στο ίδιο άρθρο σε σχέση μόνο με τις υδατοκαλλιέργειες σε γλυκά ύδατα και λιμνοθάλασσες.
Σύμφωνα με την παράγραφο 1 Κριτήρια Χωροθέτησης / Α) Πλωτών εγκαταστάσεων μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας, “η χωροθέτηση πλωτών μονάδων γίνεται με βάση τη φέρουσα ικανότητα της έκτασης εγκατάστασής τους….” Σε συνέχεια αναφέρεται ότι “οι τιμές των παραμέτρων αυτών εξειδικεύονται με βάση τις κατευθύνσεις του παρόντος και ορίζονται με αποφάσεις των συναρμόδιων Υπουργών”. Δεδομένου ότι οι τιμές παραμέτρων φέρουσας ικανότητας δεν ορίζονται, αδυνατούμε να κατανοήσουμε πως ακριβώς προσδιορίστηκε η προταθείσα δυναμικότητα κάθε ΠΟΑΥ στο Παράρτημα 1, ειδικά εφόσον η ΚΥΑ αναφέρει στο Άρθρο 6 ότι “κατά τη διαδικασία χωροθέτησης των ΠΟΑΥ. θα αξιοποιούνται οι υφιστάμενες μελέτες (περιλαμβάνονται στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1 της παρούσας), αφού επικαιροποιηθούν και συμπληρωθούν με βάση τις τελευταίες εξελίξεις στον κλάδο, τις συνθήκες στην περιοχή χωροθέτησης και, κυρίως, τη φέρουσα ικανότητα των περιοχών.” Είναι εξαιρετικά σημαντικό να οριστούν οι τιμές των παραμέτρων της φέρουσας ικανότητας, προκειμένου η προτεινόμενη δυναμικότητα να έχει κάποια επιστημονική βάση και λογική.
Σε συνέχεια, στα Γενικά Κριτήρια, αναφέρεται ότι “η χωροθέτηση θαλάσσιων Αιολικών Πάρκων πρέπει να αποφεύγεται εντός των Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών”. Πιστεύουμε ότι, αντιθέτως, θα πρέπει να διευρευνυθεί η δυνατότητα συνύπαρξης υδατοκαλλιεργειών Θαλάσσιων Αιολικών Πάρκων, π.χ. οστρακοκαλλιέργειες και η χωροταξική αξιοποίηση των Θαλάσσιων Αιολικών Πάρκων, εφόσον αυτά είναι χωροθετημένα σωστά βάσει των επιπτώσεων τους, βλ. http://cmsdata.iucn.org/downloads/2010_014.pdf
Δυστυχώς, το αποτέλεσμα των πρακτικών του κλάδου των θαλάσσιων υδατοκαλλιεργειών στην Ελλάδα είναι η αντίθεση πολλών τοπικών κοινωνιών στη λειτουργία τους, κατά κύριο λόγο εξαιτίας της παράκτιας και θαλάσιας ρύπανσης και της σύγκρουσης χρήσης του θαλάσσιου και παράκτιου περιβάλλοντος με τουριστικές δραστηριότητες και δραστηριότητες αναψυχής. Το θέμα των ορίων μισθωμένης θαλάσσιας έκτασης εγκατάστασης των μονάδων αναφέρεται μεν στο i) “Γενικά Κριτήρια» των κριτηρίων χωροθέτησης, αλλά δυστυχώς δεν προτείνει μέτρα σχετικά με το συγκρουσιακό καθεστώς που επικρατεί μεταξύ τοπικών κοινωνιών και θαλάσσιων υδατοκαλλιεργειών, λόγω συγκεκριμένων αρνητικών πρακτικών του κλάδου προς το περιβάλλον. Μία λύση που πρέπει να διερευνηθεί είναι η απομάκρυνση των μεγάλων συγκεντρώσεων υδατοκαλλιεργειών από την ακτή και η χωροθέτηση τους βάσει των τοπικών συνθηκών (καιρού, θαλάσσιας κυκλοφορίας, ασφάλειας) που θα το επέτρεπαν. Η λογική αυτή εφαρμόζεται στην Κύπρο, όπου “οι μονάδες πάχυνσης θαλάσσιων ψαριών λειτουργούν με τη μέθοδο εκτροφής των κλουβιών ανοικτής θάλασσας, σε απόσταση 1 με 4 km από την ξηρά, βάθος νερού από 18 – 70 m και σε μεγάλη απόσταση (περίπου 2 km) μεταξύ τους”. Το σκεπτικό της πρακτικής αυτής “επιλέγηκε για περιβαλλοντικούς λόγους, αφού θεωρείται ότι προκαλεί τις λιγότερες επιπτώσεις στο περιβάλλον αλλά και για οικονομικούς λόγους λόγω της πολλαπλής χρήσης της παραθαλάσσια ζώνης και της διαθεσιμότητας των παράκτιων περιοχών” – βλ. http://www.moa.gov.cy/moa/dfmr/dfmr.nsf/DMLAqa_gr/DMLAqa_gr?OpenDocument
Αντίστοιχο παράδειγμα υπάρχει στην Τουρκία, όπου βάσει των σχετικών Περιβαλλοντικών Νόμων, απαγορεύεται η εγκατάσταση ιχθυοκαλλιεργειών σε ευαίσθητες περιοχές όπως κλειστοί κόλποι και σε προστατευόμενες και αρχαιολογικές περιοχές, ενώ τα κριτήρια χωροθέτησης απαγορεύουν συνολικά τις περιοχές που έχουν βάθος λιγότερο από 30 μέτρα, απόσταση από την ακτή 0,6 ναυτικά μίλια (1.1 χιλιόμετρα) και ταχύτητα θαλάσσιων ρευμάτων λιγότερο από 10 εκατοστά/δευτερόλεπτο. Προφανώς η χωροθέτηση μακριά από την ακτή σημαίνει ένα σοβαρό κόστος μετεγκατάστασης και λειτουργίας και δεν αφορά μικρές συγκεντρώσεις μονάδων, αλλά εκτός από την ελαχιστοποίηση των συγκρούσεων, ενέχει και θετικά στοιχεία για τις επιχειρήσεις, όπως το δυνητικό μέγεθος των εκτάσεων προς αξιοποίηση και την ελαχιστοποίηση επιπτώσεων στο περιβάλλον.
Αναφορικά με την παράγραφο 3γ «Απαγόρευση εγκατάστασης μονάδων υδατοκαλλιέργειας”, θεωρούμε ότι η συγκεκριμένη απαγόρευση χωροθέτησης μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας σε οικοτόπους Posidonia Oceanica που βρίσκονται εντός προστατευόμενων περιοχών του Ευρωπαϊκού Οικολογικού Δικτύου NATURA 2000 είναι ανεπαρκής. Σύμφωνα με το βιογεωγραφικό σεμινάριο της ΕΕ του Ιουνίου του 2010 για την αξιολόγηση των Τόπων Κοινοτικής Σημασίας του Δικτύου Natura 2000 στη Μεσόγειο, ως προς τον οικότοπο προτεραιότητας των λιβαδιών Ποσειδωνίας, ο χαρακτηρισμός που έλαβε η Ελλάδα σχετικά με το ποσοστό του οικοτόπου που βρίσκεται εντός του Δικτύου Natura ήταν “Ανεπάρκεια μεσαίου τύπου”. Αυτό σημαίνει ότι απαιτείται ο χαρακτηρισμός νέων περιοχών Natura ως προς την Ποσειδωνία, δεδομένου ότι αυτή τη στιγμή, εντός του δικτύου Natura βρίσκεται περίπου 40% της έκτασης του οικοτόπου στην Ελλάδα. Άρα, βάσει του σχεδίου της ΚΥΑ, ένα σημαντικό ποσοστό λιβαδιών Ποσειδωνίας δεν προστατεύεται. Προτείνουμε την γνωμοδότηση του ΕΛΚΕΘΕ και του ΙΝΑΛΕ σχετικά με την ύπαρξη λιβαδιών Ποσειδωνίας στις εκάστοτε προτεινόμενες περιοχές χωροθέτησης ιχθυοκαλλιεργειών.
Διόρθωση επί προηγούμενου σχολίου:
Επαναδιατύπωση ως εξής: «Τα όρια της µισθωµένης θαλάσσιας έκτασης εγκατάστασης των µονάδων, είτε πρόκειται για τις µονάδες των Π.Ο.Α.Υ. και των άτυπων συγκεντρώσεων (Π.Α.Σ.Μ.), είτε για µεµονωµένες µονάδες, απέχουν:
• Χίλια (1.000) µέτρα τουλάχιστον από χωροθετημένη τουριστική µονάδα ή συνοδό έργου τουριστικής εγκατάστασης ή εγκατάσταση…»
Επαναδιατύπωση ως εξής: «Η χωροθέτηση νέων µονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας πρέπει να αποφεύγεται στις περιοχές : (α) ανεπτυγµένες τουριστικά και (β) αναπτυσσόμενες τουριστικά όπως ορίζονται από την Έγκριση Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τον Τουρισμό και της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αυτού ή παρουσιάζουν µεγάλο ενδιαφέρον για την ανάπτυξη θαλάσσιου τουρισµού.»
Επαναδιατύπωση ως εξής: «Τα όρια της µισθωµένης θαλάσσιας έκτασης εγκατάστασης των µονάδων, είτε πρόκειται για τις µονάδες των Π.Ο.Α.Υ. και των άτυπων συγκεντρώσεων (Π.Α.Σ.Μ.), είτε για µεµονωµένες µονάδες, απέχουν:
• Χίλια (1.000) µέτρα τουλάχιστον από λειτουργούσα νομίμως χωροθετημένη τουριστική µονάδα ή συνοδό έργου τουριστικής εγκατάστασης ή εγκατάσταση και από υφιστάµενες οικιστικές αναπτύξεις και Ι ή προγραµµατιζόµενες µε βάση εγκεκριµένα ή υπό εκπόνηση (8.1 σταδίου της σχετικής µελέτης) ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ και πεντακόσια (500) µέτρα, εφόσον δεν υπάρχει οπτική επαφή. Η απόσταση αυτή δύναται να μειωθεί στα ΧΧΧ μέτρα μ μετά από ΥΔ του φορέα της ασύμβατης χρήσης (εν προκειμένου τουριστικής μονάδας ή εγκατάστασης) εφόσον η ΠΟΑΥ ή ΠΑΣΜ ή οι μεμονωμένες μονάδες έχουν χωροθετηθεί εκ των προτέρων. Στην περίπτωση που η εταιρία που μισθώνει ή εκμεταλλεύεται την θαλάσσια έκταση, δεν κατέχει το χερσαίο ακίνητο έμπροσθεν αυτής, δεν ισχύουν οι περιορισμοί της παραγράφου αυτής ως προς την απόσταση υφιστάμενης μονάδας ΥΚ από σχεδιαζόμενη τουριστική μονάδα ή κατάλυμα. Αντίθετα, σε περίπτωση χωροθέτησης τουριστικής μονάδας σε ιδιόκτητο ή μισθωμένο ακίνητο έμπροσθεν του οποίου υπάρχει νομίμως μονάδα ΥΚ, δημιουργείται η υποχρέωση μετεγκάτασης της τελευταίας εντός δεκαετίας σε απόσταση όχι μικρότερη από 500 μέτρα ή ΧΧΧ μέτρα μ μετά από ΥΔ του φορέα της ασύμβατης χρήσης (εν προκειμένου τουριστικής μονάδας ή εγκατάστασης)….»
κ Αθανασιο Παλαιοκώστα πρωην προεδρο ΓΕΩΤΕΕ
Τόσο κοντά οι συμβατικές με τις βιολογικές και οι ΠΟΑΥ μεταξύ τους;
Μήπως πιάσουν ψείρες;
ΠΑΛΑΙΟΚΩΣΤΑΣ ΘΑΝΑΣΗΣ
Πρώην πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ
΄Αρθρο 7
i) Γενικά Κριτήρια (σελίδα39)
Τα 1000 μ. απόσταση βιολογικής από συμβατική μονάδα καλλιέργεια θα πρέπει να γίνουν 500 μ. όπως αναφέρεται και στις εγκυκλίους του ΥΘΥΝΑΛ.
ii α (σελίδα 40)
Η απόσταση μεταξύ ΠΟΑΥ που αναφέρεται ότι θα πρέπει να είναι τουλάχιστον 10 νμ. είναι υπερβολικά μεγάλη . Θα πρέπει να γίνει 2 ν. μ.
3 ε. (σελίδα 42)
Στην απαγόρευση ίδρυσης μονάδων υδατοκαλλιέργειας σε γή υψηλής παραγωγικότητας να προστεθεί και « εκτός της περίπτωσης που τεχνική έκθεση για την μονάδα παρουσιάζει το οικονομικό αποτέλεσμα της χρήσης της, υψηλότερο από τη χρήση γής»
Άρθρο 7
Να συμπληρωθεί η παράγραφος 1Α, i) Γενικά Κριτήρια, πρώτη κουκίδα, ως εξής:
• Χίλια (1.000) μέτρα τουλάχιστον από λειτουργούσα τουριστική μονάδα ή εγκατάσταση και από υφιστάμενες οικιστικές αναπτύξεις και / ή προγραμματιζόμενες με βάση εγκεκριμένα ή υπό εκπόνηση (Β.1 σταδίου της σχετικής μελέτης) ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ και πεντακόσια (500) μέτρα, εφόσον δεν υπάρχει οπτική επαφή.
Υπό προϋποθέσεις είναι δυνατή και επιθυμητή η συνδυασμένη χωροθέτηση τουριστικών καταλυμάτων και μονάδων υδατοκαλλιέργειας, με απαραίτητο όρο τη διατήρηση υψηλής ποιότητας περιβάλλοντος σύμφωνα και με ανάλογη κατεύθυνση και του Ε.Π.Σ.Χ.Α.Α. για τον Τουρισμό, ….καθώς επίσης και των ορίων περιβαλλοντικών παραμέτρων που ορίζονται στην παρούσα για τις ακτές και παραλίες.// ΣΒΥΣΕ: «κυρίως για την παροχή αγροτουριστικών υπηρεσιών.//
……
Να συμπληρωθεί ως εξής ο υπότιτλος 1Α ii, α) Μονάδες θαλάσσιας ιχθυοκαλλιέργειας…. σε πλωτούς ή βυθισμένους κλωβούς //
…….
Να διορθωθεί ως εξής η δεύτερη κουκίδα της παραγράφου 1Α ii, β) Μονάδες οστρακοκαλλιέργειας:
• Ανεξαρτήτως απόστασης από τον αιγιαλό ή στην περίπτωση που δεν έχει οριστεί από το χειμέριο κύμα, το βάθος της έκτασης εγκατάστασής τους είναι διπλάσιο ή τριπλάσιο του συνολικού μήκους της «αρμαθιάς», ανάλογα με το σύστημα εκτροφής των οστρακοειδών (σε…. σχεδίες ή παραγάδια)// ΣΒΥΣΕ: «πασσάλους ή Long line, αντίστοιχα)»//
……
Ο υπότιτλος 1Γ, i) Συνοδές εγκαταστάσεις, να γίνει:
i) Χερσαίες μονάδες θαλάσσιων υδατοκαλλιεργειών και συνοδές εγκαταστάσεις
……
Στη παράγραφο 3γ, τα επιστημονικά ονόματα να γραφουν ως εξής:
γ. Η χωροθέτηση μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας σε βυθούς με θαλάσσια βλάστηση (Posidonia οceanica, Cymodocea nodosa, Zostera marina και Zostera moltii) γίνεται σύμφωνα με τους ιδιαίτερους όρους και περιορισμούς που καθορίζονται από την κοινοτική και εθνική νομοθεσία που διέπει τα οικοσυστήματα αυτά. H χωροθέτηση μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας δεν επιτρέπεται σε οικοτόπους Posidonia οceanica που βρίσκονται εντός προστατευόμενων περιοχών του Ευρωπαϊκού Οικολογικού Δικτύου NATURA 2000.
…….
Η φέρουσα ικανότητα να προσδιοριστεί ανα περιοχή, ερευνητικά και όχι με τις εγκυκλιους του ΥΘΥΝΑΛ.
Τα όρια των 1000 μέτρων που προβλέπονται και ειδικά για κλειστούς όρμους ή κόλπους είναι αδιανόητα και η ρύπανση δεδομένη. Η εγκατάσταση ΠΟΑΥ θα πρέπει να απέχει τουλάχιστον 5 μίλια από οποιαδήποτε κατοικημένη περιοχή.
Η χωροθέτηση νέων ή παλαιών μονάδων θα πρέπει να μην προβλέπει ανανέωση ή παραμονή των, σε περιοχές που το ίδιο το κράτος έχει εντάξει στο σχέδιο πόλεως ή είναι όμορες για τουριστικές εγκαταστάσεις ή εξοχικές κατοικίες. Όπου υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις, θα πρέπει το λάθος να διορθώνεται με την μετεγκατάσταση.
Το μήκος των διχτυών-κλοβών δεν θα πρέπει να ξεπερνά το 1/3 του βάθους της θάλασσας στο σημείο αυτό, το οποίο θα πρέπει να ανέρχεται σε τουλάχιστον 40 μέτρα.
Η αδειοδότηση μιας μονάδος να μην γίνεται πριν ελεγχτεί (από ΕΛΚΕΘΕ) εάν η περιοχή ανήκει στις κατηγορίες Natura ή Ποσειδονία.
Φυσικά σε όποια ΠΟΑΥ-ΠΑΥ-ΠΑΣΜ να υποχρεούται ο ενδιαφερόμενος επενδυτής να εγκαθίσταται σε περιοχή που έχει ελέγχθει από αναγνωρισμένο φορέα και να φέρει την ευθύνη παρακολουθήσεως και καλής λειτουργίας έναντι μελλοντικών περιβαλλοντολογικών βλαβών.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 7 ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΚΥΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΙΔΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΧΜΟΥ ΚΑΙ ΑΕΙΦΟΡΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ
Κυρία Υπουργέ, Κύριε Υπουργέ Αναπληρωτή,
Συνεχίζουμε το σχολιασμό και τις προτάσεις μας αναλυτικά κατά άρθρο της ΚΥΑ
Άρθρο 7
Α. Στην ενότητα Ι «Γενικά Κριτήρια» (του Κεφαλαίου Α – πλωτών εγκαταστάσεων μονάδας θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας – σελίδα του Σχεδίου 39), αναφέρονται οι αποστάσεις που πρέπει να απέχουν οι μεμονωμένες μονάδες από εγκαταστάσεις άλλων δραστηριοτήτων.
Παρατηρήσεις:
– Η απόσταση των δύο (2) ν.μ. από Λιμενικές εγκαταστάσεις κ.λπ., θεωρούμε ότι είναι μεγάλη, χωρίς να υπάρχουν ιδιαίτεροι λόγοι
– Η αναφορά στις μονάδες βιολογικής ή μη βιολογικής καλλιέργειας θα πρέπει να περιληφθεί στην ενότητα ΙΙ «Κριτήρια ανά είδος εκτροφής θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας» (περίπτωση α – Σελίδα 40)
– Το πρώτο εδάφιο που αφορά «τις εγκαταστάσεις παραγωγής αιολικής ενέργειας», δεν είναι σαφές και πρέπει να αναδιατυπωθεί:
Προτάσεις:
– Η απόσταση από λιμενικές εγκαταστάσεις κ.λπ. να ορισθεί στο ένα (1) ν.μ.
– Το πρώτο εδάφιο της παραγράφου που αφορά τις «εγκαταστάσεις παραγωγής αιολικής ενέργειας» να διατυπωθεί ως ακολούθως:
«Απόσταση της υδατοκαλλιεργητικής μονάδας από θαλάσσιες εγκαταστάσεις παραγωγής αιολικής ενέργειας, ανάλογα με τις ηθολογικές ανάγκες του εκτρεφόμενου είδους».
Β. Στην ενότητα ΙΙ του Κεφαλαίου Α – παράγραφος 1 «Κριτήρια ανά είδος εκτροφής θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας» (περίπτωση α – Μονάδες θαλάσσιες ιχθυοκαλλιέργειες – σελίδα 40), παρατηρούνται τα εξής:
– Δεν γίνεται αναφορά στη δυναμικότητα ή στη μισθωμένη έκταση των μονάδων, ως βασικής παραμέτρου ίδρυσης τους.
– Όσον αφορά τις μονάδες βιολογικής κι μη βιολογικής καλλιέργειας θα πρέπει να περιληφθούν, όπως προαναφέρθηκε, στην ενότητα αυτή με την παρατήρηση ότι η απόσταση των χιλίων (1.000) μέτρων αποτελεί ρύθμιση που έρχεται σε αντίθεση με την Απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων αριθ. 95767/2010 (ΦΕΚ 1343 Β/31-8-2010) με την οποία ορίζεται απόσταση μεταξύ τους 500 μ.
Εξάλλου δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στις υφιστάμενες μονάδες που επιθυμούν να μετατραπούν σε βιολογικές, καθόσον στην πλειονότητά τους απέχουν μεταξύ τους 500 μ.
– Επίσης στην ενότητα αυτή καθορίζεται και η απόσταση μεταξύ ΠΟΑΥ τουλάχιστον στα 10 ν.μ.
Με τη ρύθμιση αυτή που σε κάθε περίπτωση είναι υπερβολική, περιορίζεται σημαντικά η χωροθέτηση ΠΟΑΥ, που ως οργανωμένοι υποδοχείς μονάδων υδατοκαλλιέργειας, αποτελούν προτεραιότητα για τη χωρική διάρθρωση, οργάνωση και ανάπτυξη του κλάδου.
Πρόταση:
– Να προστεθεί στην περίπτωση α της ενότητας ΙΙ εδάφιο, ως ακολούθως:
«- Η μισθωμένη έκταση μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας, είτε μεμονωμένης είτε αυτή εντάσσεται σε ΠΟΑΥ ή και ΠΑΣΜ, θα είναι τουλάχιστον δέκα (10) στρέμματα και δεν θα υπερβαίνει τα εκατό (100) στρέμματα, ανεξάρτητα από το είδος εκτροφής.
– Στις περιπτώσεις που η μισθωμένη έκταση μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας δεν είναι ενιαία, αλλά αποτελείται από πάρκα εκτροφής, η έκταση των πάρκων δεν μπορεί να είναι μικρότερη των δέκα (10) στρεμμάτων και εφόσον αυτά είναι περισσότερα των δύο (2), ένα τουλάχιστον θα παραμένει ανενεργό.
Το ανενεργό ή τα ανενεργά πάρκα θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 25% της συνολικής μισθωμένης έκτασης.»
– Να προστεθεί εδάφιο που θα ορίζει την απόσταση μονάδων βιολογικής και μη βιολογικής καλλιέργειας στα 500 μ.
– Η απόσταση μεταξύ των ΠΟΑΥ να ορισθεί στα δύο (2) ν.μ.
Γ. Στην παράγραφο 3 α του άρθρου 7 αναφέρονται τα ακόλουθα:
«α. Η χωροθέτηση μονάδων οστρακοκαλλιέργειας και καλλιέργειας γλυκέων υδάτων (πεστροφοκαλλιέργεια, κυπρινοκαλλιέργεια) δεν επιτρέπεται σε περιοχές που τα ύδατά τους έχουν κριθεί ακατάλληλα για καλλιέργεια και αλιεία οστρακοειδών, σύμφωνα με τις διατάξεις της Κ.Υ.Α. αριθ. 46399/1352/1986 (ΦΕΚ 438 Β). (συμπλήρωση διατάξεων για τα άλλα είδη)»
Παρατήρηση:
Με δεδομένο ότι οι Οδηγίες ΕΟΚ 78/659/18-7-1978 και 79/923/30-10-1979 που αφορούν στην ποιότητα επιφανειακών νερών για τη «διαβίωση ψαριών σε γλυκά νερά» και στην «καλλιέργεια και αλιεία οστρακοειδών», αντίστοιχα, και σε συμμόρφωση των οποίων έχει εκδοθεί η παραπάνω ΚΥΑ, καταργούνται από 1/1/2014, με την Οδηγία 2000/60 ΕΚ, η ρύθμιση αυτή θα πρέπει να διατυπωθεί ανάλογα, λαμβανομένου υπόψη και του μακροπρόθεσμου χαρακτήρα ισχύος του ΕΠΧΣΑΑΥ.
Πρόταση:
Η παράγραφος 3 α να διατυπωθεί ως ακολούθως:
«Η χωροθέτηση μονάδων οστρακοκαλλιέργειας και καλλιέργειας ψαριών γλυκέων υδάτων (σαλμονιδών και κυπρινιδών) δεν επιτρέπεται σε περιοχές που τα ύδατά τους έχουν κριθεί ακατάλληλα για τις δραστηριότητες αυτές, σύμφωνα με τις διατάξεις της ΚΥΑ αριθ. 46399/1358/1986 (ΦΕΚ 438 Β) και όπως αυτή τροποποιηθεί / αντικατασταθεί στα πλαίσια των διατάξεων της Οδηγίας 2000/60 ΕΚ για τη θέσπιση πλαισίου Κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων».
Νίκος Αναγνόπουλος
Δ/νων Σύμβουλος APC s.a.
Αξιότιμε κε Πρωθυπουργέ
Αναφερόμενος στο άρθρο 7 του σχεδίου της Υπουργικής απόφασης που αφορά το ειδικό χωροταξικό θα ήθελα να επισημάνω τα εξής
Στο Αρθρο 7 σελ 39 ι) Γενικά κριτήρια προτείνω η ελάχιστη απόσταση ίδρυσης μονάδας υδατοκαλλιέργειας να είναι 300μ τουλάχιστον από λειτουργούσα τουριστική μονάδα όταν πρόκειται για οστρακοκαλλιέργεια , 500μ όταν πρόκειται για ιχθυοκαλλιέργεια δυναμικότητας μέχρι 300τόνους και 1000μ όταν η δυναμικότητα είναι άνω των 300τ.
Ετσι θα μπορεί να διασφαλίζεται η συνύπαρξη μικρών μικτών αγροτοτουριστικών επιχειρήσεων επ ωφελεία της τοπικής ανάπτυξης απομακρυσμένων περιοχών της Επικράτειας
Διακόσια (200) μ τουλάχιστον από καταδυτικά πάρκα , 500μέτρα από οργανωμένες και εγκεκριμένες παραλίες κολύμβησης και 100μ. από μη οργανωμένες παραλίες διότι αυτές δεν ορίζονται επακριβώς και δύνανται να δημιουργούνται σε όλο το μήκος των ακτών σε όλη την Επικράτεια.
Πεντακόσια (500)μ και όχι (1000)μ τουλάχιστον η απόσταση βιολογικής από μη βιολογική καλλιέργεια διότι και η απόσταση αυτή κρίνεται υπέρ αρκετή αλλά και για λόγους διαχειριστικούς διότι αυτή είναι και η ελαχίστη απόσταση μεταξύ μονάδων ( 500)μ . Ετσι δεν δεσμεύεται κα η γειτονική μονάδα που είναι μπορεί να είναι διαφορετικού ιδιοκτήτη
Οσον αφορά την ελαχίστη απόσταση στην οποία να επιτρέπεται η αλιεία παρόλο που δεν είναι αρμοδιότητα της παρούσας ούτε του ΥΠΕΚΑ αλλα του ΥΘΥΝΑΛ , να είναι 50 μ και όχι 100 μ όπως προτείνεται
Στη Σελ 40 αναφέρεται ότι η απόσταση μεταξύ ΠΟΑΥ να είναι τουλάχιστον 10 ναυτικά μίλια θα πρέπει να τροποποιηθεί και να τεθεί όριο τα 5 ναυτικά μίλια εφόσον είναι στον ίδιο κόλπο και στον ίδιο Νομό και να μην ισχύει ελάχιστη απόσταση όταν πρόκειται περι δια -φορετικών κόλπων ή Νομών της Επικράτειας
Στη Σελ 42 όπου αναφέρεται ότι απαγορεύεται η ίδρυση χερσαίων μονάδων σε γη υψηλής παραγωγικότητας , προτείνεται να αρθεί η απαγόρευση αυτή διότι αποτελεί ανασταλτικότατο παράγοντα για τη λειτουργία και ανάπτυξη των μονάδων, ενώ επίσης η υδατοκαλλιέργεια είναι και αυτή αγροτική δραστηριότητα άρα δεν πρόκειται περι αλλαγής χρήσης
Στην Επίδαυρο ιχθυοκαλλιέργειες . Θα τρίζουν τα κόκαλα της Μελίνας Μερκούρη.
Υ.Γ.Μη ξεχάσω ως μονιμος κάτοικος Αρχαίας Επιδαύρου να ευχαριστήσω τον όμιλο Σελόντα και ειδικά τους […] για τις δωρεές και χορηγίες του προς το δήμο μας.Βλέπετε, η μεγάλη τους αγάπη προς το πολιτισμό.
Θα ήθελα να κάνω μια επισήμανση στο Άρθρο 7. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η απόσταση μιας μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας από τις εγκαταστάσεις αεροδρομίων. Η πολιτική αεροπορία, για λόγους ασφαλείας των πτήσεων, δεν επιθυμεί μεγάλες συγκεντρώσεις πουλιών κοντά στους αεροδιαδρόμους. Οι ιχθυοκαλλιέργιες αποτελούν πόλο έλξης πουλιών και επομένως κίνδυνο για πτήσεις αεροπλάνων εάν αυτές βρίσκονται κοντά σε αεροδρόμιο ή σε αεροδιάδρομο. Τέτοιο πρόβλημα αντιμετωπίζει μονάδα στο Βόρειο Αιγαίο.
Ένα γενικό σχόλιο για τις υπάρχουσες μελέτες που έχουν χρηματοδοτηθεί και αναφέρονται στον καθορισμό ΠΟΑΥ. Καλό θα είναι οι χρηματοδοτικοί φορείς να έρχονται σε επαφή με τις περιφερειακές υπηρεσίες τους για να έχουν την άποψή τους για τις μελέτες αυτές πριν τις παραλάβουν και εγκρίνουν τη χρηματοδότηση του αντίστοιχου ερευνητικού φορέα. Επιπλέον, οι ήδη πραγματοποιηθείσες μελέτες στην ελληνική επικράτεια με θέμα τον καθορισμό των ΠΟΑΥ καλό θα ήταν να επαναξιολογηθούν με το πνεύμα του παρόντος σχεδίου νόμου. Είναι κρίμα να γίνουν νόμος του κράτους μελέτες που δεν έχουν στηριχτεί σε επαρκή στοιχεία από μετρήσεις πεδίου και δεν έχουν λάβει υπόψη τους διάφορες παραμέτρους ή και τις απαγορεύσεις που θέτουν αρμόδιες υπηρεσίες πχ. αρχαιολογία, χαρακτηριστικό παράδειγμα η μελέτη που αφορά στον Καθορισμό ΠΟΑΥ στο Βόρειο Αιγαίο.
ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΕΩΣ ΚΑΙ ΕΠΕΚΤΑΣΕΩΣ ΤΩΝ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΩΝ ΕΙΣ ΤΙΣ ΟΙΝΟΥΣΣΕΣ. ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΑΝΑΠΤΥΞΗ/ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΘΑ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. ΑΣ ΠΑΡΟΥΜΕ ΠΡΩΤΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΒΑΝΤΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ. ΕΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΠΙΣΚΕΥΦΘΕΙ ΤΗΝ ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ ΟΙ ΜΟΝΑΔΕΣ ΘΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙ ΟΤΙ ΓΥΡΩ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΛΟΥΒΙΑ Ο ΒΥΘΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΙΧΝΟΣ ΖΩΗΣ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΛΑΣΠΗ ΚΑΙ ΘΟΛΟΥΡΑ. Η ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΜΜΕΝΗ ΜΕ ΜΙΑ ΛΑΔΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΧΗΣ.ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΕΚΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΚΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΠΙ ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ ΒΑΣΕΩΣ. ΟΙ ΤΡΟΦΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ ΧΗΜΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ,ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ, ΤΑ ΑΝΤΙΒΙΟΤΙΚΑ, ΤΑ ΠΕΡΙΤΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΨΑΡΙΩΝ, ΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΤΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΞΕΒΡΑΖΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΑΚΤΕΣ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΜΑΣ ΣΥΝΗΣΤΟΥΝ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΘΕΙ ΕΝΑ ΛΥΠΗΡΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.
ΤΟ ΚΑΚΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΘΑ ΥΠΟΣΤΕΙ Η ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΑΝ ΓΙΝΕΙ Η ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΤΟΤΕ ΤΟ ΝΗΣΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟ ΚΑΙ ΕΣΑΕΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟ ΣΤΙΣ ΙΧΘΥΟΚΑΛΕΡΓΕΙΕΣ ΧΩΡΙΣ ΑΛΛΟ ΜΕΛΛΟΝ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΦΟΣΟΝ ΟΙ ΑΚΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΗΛΛΗΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΟΝΑΔΕΣ. ΑΡΑ ΠΟΙΟΣ ΑΡΑΓΕ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΟΛΗ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΧΙ Η ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.
ΕΑΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙΣ ΟΙΝΟΥΣΣΕΣ, ΕΝΑ ΙΔΙΛΙΑΚΟ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΝΗΣΙΩΝ ΚΟΝΤΑ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΗΜΜΕΝΟ, ΓΙΑΤΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΘΑ ΤΟ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΟΥΝ ΥΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ, ΤΟΤΕ Κ. ΥΠΟΥΡΓΕ ΝΑ ΒΑΛΕΤΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΡΩΤΗΘΗΤΕ, ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΝΑ ΧΑΛΑΣΩ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΝΟΣ ΑΚΡΙΤΙΚΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΜΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΗ ΤΡΟΠΟ, ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ;
ΕΠΙΣΗΣ ΣΗΜΕΙΩΣΑΤΕ ΟΤΙ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΩΝ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΟΙΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙ ΤΟΝ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟ ΤΩΝ ΑΚΤΩΝ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΟΝΑΔΕΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΟΙ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΕΞΕΔΙΟΧΘΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΛΠΟ ΤΗΣ ΛΑΓΚΑΔΑΣ ΚΑΙ ΚΑΡΔΑΜΗΛΩΝ ΧΙΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΛΠΟ ΓΕΡΑΣ ΤΗΣ ΛΕΣΒΟΥ. ΓΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟΝ ΟΙ ΟΙΝΟΥΣΣΕΣ;
ΙΩΑΝΝΗΣ Γ. ΛΥΓΝΟΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΔΗΜΟΥ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ
Διαβάζουμε σε σχόλιο ότι οι αρνητικές γνωμοδοτήσεις των δημοτικών φορέων δηλαδή των τοπικών κοινωνιών, για τη λειτουργία μιας ιχθυοτροφικής μοναδας είναι χωρίς ουσία και δεν ελέγχονται από τη διοίκηση αν είναι δικαιες ή μη.Ετσι προτείνεται με την καταθεση μιας άδειας ιχθυοτροφείου να ξεκινάει και η λειτουργία του και να ακολουθήσει ο έλεγχος του φακέλου της ΑΕΠΟ, όποτε αυτός γίνει!!!!
Ελεος! Η Ελλάδα ολοκληρη στην υπηρεσία των ιχθυοτροφων!
Για να σοβαρευτουμε, στη Δημοκρατία ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να λαμβάνονται υπόψη οι γνωμες των τοπικών δημοτικών κοινωνιών ιδιαιτερα στα ευαίσθητα ζητήματα υποβαθμισης του Περιβαλλοντος, της δημόσια υγείας και της ποιότητας ζωής τα οποία προκύπτουν από τη λειτουργία των ρυπογόνων δραστηριοτήτων όπως τα ιχθυοτροφεία.
Αλλωστε αυτό γίνεται και τώρα με τη Δημόσια Διαβούλευση.Τη γνώμη των πολιτών ζητάει το Υπουργείο.
Γιατί τη ζητάει;
Για να τη λαβει υπόψη της στην τελική διαμόρφωση του Ειδικού Πλαισίου για τις Υδατοκαλλιέργειες……θελουμε να πιστευουμε και ελπίζουμε να μη διαψευστούμε.
Και σε καθε περίπτωση οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να ειναι ελευθερες να επιλέξουν την Αναπτυξη που θέλουν για τον τόπο τους
Ουδείς δύναται να τους επιβαλλει κατι αλλο με τη βία.
Οσοι δεν το καταλαβαινουν είτε είναι δέσμιοι ιδιωτικών συμφερόντων ή νοσταλγοι άλλων εποχών.
Το Αποφασίζομεν και Διατάσσομεν έχει παρέλθει προ 35ετιας
http://theologos-env.blogspot.com
Η δραστηριότητα υπάγεται στο καθεστώς της περιβαλλοντικής αδειοδότησης τόσο ως προς την αρχική χωροθέτηση όσο και ως προς την συνέχιση λειτουργίας της, για την οποία αρμόδια είναι η Περιφέρεια, ήδη η αποκεντρωμένη διοίκηση, ενώ για τις περιοχές του δικτύου ΝΑTURA το ΥΠΕΚΑ. Στην πράξη, επειδή η δραστηριότητα «ενοχλεί», μεταξύ άλλων, τους σχεδιάζοντες την οικιστική ανάπτυξη των περιοχών, όπου βρίσκονται, δέχεται προσκόμματα και παρεμβολές σε κάθε στάδιο της διοικητικής λειτουργίας. ΄Ετσι, μοιραία, ενώ προβλέπεται η απλή γνωμοδότηση σειράς δημόσιων, δημοτικών και ιδιωτικών φορέων της περιοχής όπου λειτουργεί, για την έναρξη ή συνέχιση της λειτουργίας της, χωρίς αυτή να είναι υποχρεωτική, η διοίκηση, αντί να εξετάζει την κατ’ ουσίαν συνδρομή των νομίμων προϋποθέσεων και όρων λειτουργίας της, εξετάζει την ποσότητα των αντιτιθέμενων, το εύρος των αντιδράσεων και καθόλου την ουσία αυτών. Η συνήθης αιτιολόγηση των οικείων διοικητικών πράξεων που αρνούνται την χωροθέτηση ή τη συνέχιση λειτουργίας τέτοιας επιχείρησης ή την επιβολή επαχθών όρων, ότι υπάρχουν οι αντίστοιχες αρνητικές γνωμοδοτήσεις συνήθως δημοτικών και ιδιωτικών φορέων, χωρίς αναφορά επί της ουσίας και έλεγχο του δικαίου ή μη των γνωμοδοτήσεων αυτών, έχει καταστήσει τον κλάδο όμηρο της γνωστής παθογένειας της διοικήσεως και των ατομικών συμφερόντων που συχνά οδηγούν σε εξεύρεση άλλων αδιαφανών και καθόλου επιθυμητών λύσεων. Για την ουσιαστική αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών θα βοηθούσε, κατά την ταπεινή μου άποψη:
Α) η αναλογική εφαρμογή των καινοτόμων διατάξεων που προβλέπονται στο σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας για την «απλοποίηση αδειοδότησης τεχνικών επαγγελματικών μεταποιητικών δραστηριοτήτων» ειδικά ως προς την περιβαλλοντική αδειοδότηση θα ήταν καθοριστική, πραγματική ανάσα στον κλάδο. Δεδομένης της δαιδαλώδους γραφειοκρατίας και της σειράς γνωμοδοτήσεων που προβλέπει ο ν. 1650/86 από πλείστους όσους φορείς, θα πρέπει η κατάθεση αιτήματος για την έκδοση ΑΕΠΟ με πλήρη φάκελλο να ισχύει ως άδεια της μονάδας για όσο χρόνο διαρκέσει η έκδοσή της, ενώ οι καινοτόμες διατάξεις του σχεδίου αυτού που αφορούν στην απλούστευση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης των βιομηχανικών και βιοτεχνικών μονάδων υπό το πρίσμα της αρχής: πρώτα αδειοδοτώ μετά ελέγχω, πρέπει να επεκταθεί και στην υδατοκαλλιέργεια
Β) τα κριτήρια και οι προϋποθέσεις συμβατότητας χωροθέτησης μονάδων θα πρέπει κατά το δυνατόν να είναι σαφή, αναλυτικά, μη επιδεχόμενα πολλαπλών ερμηνειών, προκειμένου ακριβώς να απλουστευτεί και επιταχυνθεί η διοικητική διαδικασία. Επί του παρόντος: Η διατύπωση ότι δεν πρέπει να χωροθετούνται υδατοκαλλιέργειες σε περιοχές ανεπτυγμένες τουριστικά ή που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για την ανάπτυξη θαλάσσιου τουρισμού, επιδέχεται πλείστες όσες ερμηνείες, σε κάθε περίπτωση, και κρίνονται λίαν προβληματικές, δεδομένου ότι όλες οι παραλιακές περιοχές της χώρας μας παρουσιάζουν ή πρόκειται να παρουσιάσουν στο μέλλον τουριστικό ενδιαφέρον. Πώς ορίζεται το «τουριστικό ενδιαφέρον» ή οι «ανεπτυγμένες τουριστικά περιοχές»; Είναι αυτές που διαθέτουν ορισμένα, αρκετά ή σωρεία ξενοδοχειακών μονάδων, κάποιων ή περισσότερων ενοικιαζόμενων δωματίων ή ακόμη και παραθεριστικών κατοικιών; Σε προσωπική επικοινωνία μου με κάποιον εκπρόσωπο της υπηρεσίας του Τουρισμού, άκουσα την προσωπική του γνώμη ότι αδιαφόρως εάν υπάρχουν τουριστικά καταλύματα ή όχι το τουριστικό ενδιαφέρον υπάρχει, εφ’ όσον τις γύρω παραλίες προτιμούν τουρίστες για τα θερινά τους μπάνια!!!. Μα αν είναι έτσι, τότε στην Ελλάδα μας δεν υπάρχει πουθενά χώρος για υδατοκαλλιέργεια. Η εξειδίκευση, για τον λόγο αυτό, των περιοχών των ανεπτυγμένων τουριστικά και αυτών που παρουσιάζουν ενδιαφέρον πρέπει απολύτως να λάβει χώρα στους αρχικούς ορισμούς του νομοθετήματος.
Ακόμη, το κριτήριο της προστασίας προστατευόμενων ενδιαιτημάτων, και ιδιαίτερα της Ποσειδωνίας στις περιοχές ΝΑΤURA, καθίσταται ιδιαίτερα προβληματικό, αφού: -δεν υπάρχει επίσημη καταγραφή των τοποθεσιών των οικοτόπων της Ποσειδωνίας, παρά μόνο σε ελάχιστες περιοχές όπως η Κρήτη – δεν είναι σαφές και δεν μπορούν να είναι κατανοητοί και αξιολογήσιμοι οι όροι: οικότοποι Ποσειδωνίας, λιβάδια Ποσειδωνίας, διάσπαρτοι πληθυσμοί Ποσειδωνίας, αλλά και το πού ακριβώς πρέπει να βρίσκονται αυτοί σε σχέση με την θέση της μονάδας, ώστε να καταστήσουν απαγορευτική την λειτουργία της. Δεδομένου ότι η πατρίδα μας και ολόκληρη η Μεσόγειος είναι πλούσια στην παρουσία του πραγματικά πολύτιμου αυτού είδους, το οποίο προστατεύεται και από το νομοσχέδιο για την βιοποικιλότητα, θα πρέπει να διευκρινιστεί περαιτέρω η πυκνότητα, η θέση και το είδος αυτής, ως κριτήρια αρνητικά για την χωροθέτηση υδατοκαλλιέργειας, διότι άλλως το πολύτιμο αυτό φυτό θα χρησιμοποιείται μοιραία και επιλεκτικά κατά το δοκούν για την χωροθέτηση ή άρνηση χωροθέτησης μονάδων.
«ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΚΑΛΛΟΥΣ»
Δεν συμφωνώ με την ανάπτυξη υδατοκαλλιεργειών στο νησί του Πόρου.
Με ποιό σκεπτικό μπορεί να γίνει αυτό σε ένα νησί που :
1. Έχει χαρακτηριστεί(με ΦΕΚ) ως «τόπος ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΥΣ ΦΥΣΙΚΟΥ ΚΑΛΛΟΥΣ»
2. Η πόλη του (με ΦΕΚ) έχει χαρακτηριστεί ως «ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΣ ΟΙΚΙΣΜΟΣ»
3.Βρίσκεται τόσο κοντά στην Αθήνα αλλά και στην Πελοπόννησο και αποτελεί κατεξοχήν τουριστικό προορισμό.
Σύνδεσμος με αντίστοιχο περιεχόμενο:
Ο Γ. Σεφέρης στην βίλλα «Γαλήνη»(Πόρος) μιλάει για τον Πόρο
http://www.ert-archives.gr/V3/public/pop-view.aspx?tid=9450&tsz=0&act=mMainView
Κυριοι
Η ΚΥΑ και η προτοβουλια ειναι στη σωστη κατευθυνση . Θα ηθελα ομως να επισημανω τα εξης
-Για οποιοδηποτε νομο να πετυχει πρεπει να υπαρχει η αρμοδια αρχη που θα φροντισει την εφαρμογη του Η διασπορα ευθυνων μεταξυ υπηρεσιων (Νομαρχια ,Πολεοδομια ,Υπουργειο κλπ) δημιουργει ανομια
Μηπως θα πρεπει να προβλεφθει μια υπηρεσια με αποκλειστικη και τελικη αρμοδιοτητα τον ελεγχο της εφαρμογης των διαταξεων
Η εμπειρια απο τις ιχθυοκαλλιεργειες μεχρι τωρα ειναι δραματικη ειδικα σε οτι αφορα το περιβαλλον
-Δεν μπορω να καταλαβω με ποιο σκεπτικο επιτρεπεται η λειτουργια ιχθυοκαλλιεργειων σε περιοχες που ειναι χαρακτηρισμενες NATURA 2000 (βλ χαρτη περιοχη Μωλος Φθιωτιδας) ?
Στο αρθρο 7 αναφερεται οτι αυτο απαγορευεται αλλα δεν αναφερεται αν αυτη η απαγορευση ισχυει και για τις υποστηρηκτικες μοναδες των ιχθυοκαλλιεργειων . Συγκεκριμενα στον Αγ Σεραφειμ Φθιωτιδας (Μωλος) που ειναι περιοχη NATURA 2000 λειτουργει ιχθυοκαλλιεργεια και οι σχετικες χερσαιες υποδομες