Εγκρίνουμε:
1. Τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Σ.Μ.Π.Ε.) για το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες, και τους όρους, περιορισμούς και κατευθύνσεις που προβλέπονται σ’ αυτή για την αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων που ενδεχόμενα θα προκύψουν από την εφαρμογή του Ειδικού Πλαισίου.
2. Το Ειδικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες, το κείμενο του οποίου ακολουθεί:
Στις 11 Απριλίου 2011 αναρτήθηκε στο διαδίκτυο για δημόσια διαβούλευση το σχέδιο Νόμου με τίτλο:«Έγκριση Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες και της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αυτού»Το νομοσχέδιο αναφέρεται σε όλη την Ελλάδα, αλλά αυτό που ενδιαφέρει ειδικά τον δικό μας Οικιστικό Σύλλογο είναι οι προβλέψεις και εισηγήσεις του για την Νότια Εύβοια ειδικότερα για το Σχεδιαζόμενο Πάρκο ΠΟΑΥ ΜΑΡΜΑΡΙΟΥ του Δήμου Καρύστου, που προτείνεται να εγκατασταθεί ακριβώς μπροστά στα σπίτια μας. Στους αναρτημένους χάρτες παρουσιάζεται όλη η ακτή της Εύβοιας στον Νότιο Ευβοϊκό, από την Αμάρυνθο μέχρι Κάρυστο, ως περιοχή ιδιαίτερης ανάπτυξης των χθυοκαλλιεργειών. Ειδικότερα για την περιοχή Μαρμαρίου προβλέπει την δημιουργία Περιοχής Οργανωμένης Ανάπτυξης Ιχθυοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ) από το ακρωτήρι Μαρμάρι μέχρι το νησί Λάφια, τυπικής δυναμικότητας 5.000 τόνων, στην πραγματικότητα πολύ περισσότερο, όπως όλοι ξέρουμε. Η άσκεφτη & άκριτη υλοποίηση μιάς τέτοιας Μελέτης, που στηρίζεται στις Μελέτες Μεγαλομελετητών του Επιχειρηματικού Χώρου των Ιχθυοκαλλιεργειών και σίγουρα δεν έχουν πατήσει στην περιοχή μας ούτε έχουν δεί και κολυμπήσει στις υπέροχες παραλίες της. Σύμφωνα με βάσιμες πληροφορίες της τοπικής κονωνίας, πολύ μεγάλες εταιρείες του χώρου έχουν βάλει στόχο την περιοχή μας με μοναδικό τους σκοπό το εύκολο κέρδος, με τη χρήση των έτοιμων διευκολυντικών υποδομών της περιοχής, ήδη έχουν εξαγοράσει Μονάδες που υπάρχουν στην περιοχή, Μια τέτοια εξέλιξη θα είναι καταστροφική για την εξαίρετης ομορφιάς περιοχή, τις παραλίες και τη θάλασσά μας, τις δυνατότητες ανάπτυξης του τουρισμού, θα μειώσει εντελώς την αξία των περιουσιών μας και κυρίως θα μας αποστερήσει από το βασικό ατομικό δικαίωμά μας να επιλέξουμε την περιοχή που ζούμε, κολυμπάμε και χαιρόμαστε τη φύση!!! ΟΙ αρνητικές επιπτώσεις θα αφορούν κι όλη την περιοχή της Καρυστίας.. Εξ αιτίας της κοντινής της απόστασης & της εύκολης πρόσβασής της, μέσω της Αττικής οδού, από το λιμάνι της Ραφήνας & της Αγίας Μαρίνας, το προς διαβούλευση Σχέδιο «Έγκριση Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού & Αειφόρου Ανάπτυξης για τις ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΈΡΓΕΙΕς και η Στρατηγική μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων» η περιοχή μας μπήκε στο στόχαστρο μεγάλων συμφερόντων. Είμαστε αποφασισμένοι να αποτρέψουμε με κάθε τρόπο την εγκατάσταση του πάρκου, με όλους τους τρόπους και κάθε απαιτούμενες νομικές ενέργειες & παραστάσεις στις αρμόδιες Αρχές( Χωροτάκτες του Υπουργείου Προστασίας του Περιβάλλοντος), την Υπουργό, τον Πρωθυπουργό & όλους τους Βουλευτές της Ευβοιας, την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, δεν θα επιτρέψουμε τη Χωροθέτηση Πάρκου Ιχθυοκαλλιεργειών στη συγκεκριμένη περιοχή!! Καιρός να φύγουν και οι δύο Μονάδες που είναι ήδη εγκαταστημένες στην Περιοχή μας, που έχουν μάλιστα καταλάβει χώρο πολύ μεγαλλίτερο από τις άδειές τους…….. Η περιοχή μας έχει συνεχώς ανερχόμενη Οικιστική αλλά και σοβαρές δυνατότητες Τουριστικής Ανάπτυξης, βρίσκεται σε απόσταση μόλις 5 χλμ, και σε χρόνο 10 λεπτά απ το λιμάνι του Μαρμαρίου, και διαθέτει καλό οδικό δίκτυο(στο μεγαλύτερο μέρος του είναι και ασφαλτοστρωμένο). Θα απαιτήσουμε από τους αρμόδιους να επισκεφτούν την περιοχή και να κάνουν Αυτοψία, έτσι ώστε να κρίνουν τη συμβατότητα Χωροθέτησης της συγκεκριμένης Περιοχής ως Υποδοχέα ΠΆΡΚΟΥ ΓΙΑ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ. Το μόνο που θα έπρεπε να γίνει είναι ότι η Περιοχή θα έπρεπε να χωροθετηθεί σαν Περιοχή Προστασίας του Περιβάλλοντός της λόγω του Ιδιαιτέρου Φυσικού Κάλλους της.
Ως φυσιολάτρης, είμαι από χρόνια λάτρης των υπέροχων παραλιών του κόλπου των Πεταλιών, από το Λιμάνι του Μαρμαρίου μέχρι τις Περιοχές του Πόρτο Λάφια και του Ανημποριού της Νότιας Εύβοιας. Aπό νεαρός φοιτητής, με την παρέα μου συνηθίζαμε να τις επισκεπτόμαστε, σχεδόν όλα τα καλοκαιρινά Σαββατοκύριακα, από τον Μάιο ως τον Οκτώβριο, για κολύμπι και ψάρεμα. Πρόκειται για μιά πανέμορφη περιοχή- ακριβώς απέναντι από τις πιό γνωστές παραλίες της Αττικής-, με γαλάζια καθαρά νερά, αρκετό πράσινο( κέδρα και ελιές) που φτάνουν μέχρι τη θάλασσα, θυμίζει αρκετά τις παραλίες του Πηλίου. Εξ αιτίας της κοντινής της απόστασης & της εύκολης πρόσβασής της, μέσω της Αττικής οδού, από το λιμάνι της Ραφήνας & της Αγίας Μαρίνας, σήμερα που είμαι πιά οικογενειάρχης, συνηθίζω να περνάω στην περιοχή μαζί με την οικογένειά μου αρκετά καλοκαιρινά Σαββατοκύριακα.. Ειλικρινά έμεινα κατάπληκτος, όταν σερφάροντας στο διαδίκτυο «έπεσα» πάνω στην Ιστοσελίδα του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ & ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ και είδα το προς διαβούλευση Σχέδιο «Έγκριση Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού & Αειφόρου Ανάπτυξης για τις ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΈΡΓΕΙΕς και τη Στρατηγική μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων». Παρατηρώντας τον Γενικό Χάρτη της Ελλάδας, όπου σχεδιάζεται η δημιουργία Πάρκων Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών, αλλά κι έναν έναν τους Χάρτες όλων των περιοχών όπου προβλέπεται η Δημιουργία των ΠΟΑΥ, τρόμαξα κυριολεκτικά, όταν ανακάλυψα ότι σε αυτές συμπεριλαμβάνεται και η αγαπημένη μου Περιοχή, στο Χάρτη 1.11 ως ΠΟΑΥ ΜΑΡΜΑΡΙΟΥ. Απορώ, με ποιά κριτήρια οι αρμόδιοι Χωροτάκτες του Υπουργείου Προστασίας του Περιβάλλοντος σκέφτηκαν κι αποφάσισαν να προτείνουν τη Χωροθέτηση Πάρκου Ιχθυοκαλλιεργειών στη συγκεκριμένη περιοχή!! Η περιοχή έχει συνεχώς ανερχόμενη Οικιστική αλλά και τεράστιες δυνατότητες για Τουριστική Ανάπτυξη και το μόνο που θα έπρεπε να δημιουργηθεί από την Ελληνική Πολιτεία είναι δημιουργία για σκάφη αναψυχής. Απέχει μόλις 5-10 χλμ, και σε χρόνο 10-15 λεπτά απ το λιμάνι του Μαρμαρίου και διαθέτει καλό οδικό δίκτυο(στο μεγαλύτερο μέρος του είναι και ασφαλτοστρωμένο). Πιστεύω πως οι αρμόδιοι έχουν υποχρέωση να επισκεφτούν την περιοχή, να πραγματοποιήσουν εμπεριστατωμένη Αυτοψία, έτσι ώστε να κρίνουν τη συμβατότητα Χωροθέτησης της συγκεκριμένης Περιοχής ως Υποδοχέα ΠΆΡΚΟΥ ΓΙΑ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ. Αντίθετα πιστεύω, ότι λόγω του Ιδιαιτέρου Φυσικού Κάλλους της,η Περιοχή θα έπρεπε να χωροθετηθεί σαν Περιοχή Προστασίας του Περιβάλλοντός της. Τελειώνοντας επιβάλλεται αλλά κι ελπίζω να ληφθεί σοβαρότατα υπόψη από τους αρμόδιους η επερχόμενη καταστροφή του Περιβάλλοντός της, αν γεμίσει όλος ο κόλπος με κλουβιά κι οι παραλίες της με βρωμιές και έλαια από τα κατάλοιπα των ιχθυοτροφών και τα κατάλοιπα των σκαφών που θα κυκλοφορούν στην περιοχή για τις ανάγκες των Μονάδων που προβλέπεται να εγκατασταθούν σ αυτή.
Διευκρινίζω για να μην γίνει καμιά παρεξήγηση.
Αναφέρω στο προηγούμενο σχόλιο μου δεκαπλασιασμό στην χωρητικότητα φέρουσα ικανότητα των περιοχών. Όχι φυσικά ότι υπήρχε πιθανότητα ή υπήρξε ποτέ τέτοια υπέρβαση στην πράξη. Οι υπερβάσεις μπορει να ήταν της τάξης 10 έως 20 % το πολύ.
Αγαπητοί συνδιαβουλευτές.
Είναι κρίμα ότι σε αυτή τη διαβούλευση φίλοι αγαπημένοι, συντοπίτες, συγχωριανοί, γείτονες, ακόμα και συγγενείς, να γράφουν ό ένας εναντίον του άλλου βασιζόμενοι στα στενά κομματικοπολιτικοτοπικά συμφέροντα που δεν έχουν καμία βαρύτητα και σημασία εάν σκεφτούμε τι μας περιμένει στο άμεσο μέλλον.
Είναι ξεκάθαρο ότι στο βωμό της Δημοκρατικής διαβούλευσης σα βάζουν να φαγωθείτε μεταξύ σας. Και εσείς, σαν γνήσια τέκνα της Πατρίδας μας, σαν γνήσιοι απόγονοι του Περικλή και του Δημοσθένη το κάνετε με όλη σας τη ψυχή, με υπερβολικό ζήλο εξωστρακίζοντας όποιον δεν σας αρέσει.
Σας έχουνε βάλει να φαγωθείτε μεταξύ σας και επιτρέψτε μου να σας πω ότι λυπάμαι για αυτή τη κατάντια.
Σας έχουνε βάλει να βρίζετε τους ανθρώπους που ζουν στη ξενιτειά, τό σόι σας, τους δικούς σας ανθρώπους, τους συγγενείς σας που ζουν στην Αμερική, στην Ευρώπη, στα πέρατα του κόσμου και έχουν κι αυτοί δικαίωμα να εκφράζονται.
Ποιος από σας τους κατήργησε την ιθαγένεια και την εθνικότητα.
Με ποιο δικαίωμα απαξιώνετε τους ανθρώπους που τους περιμένετε το καλοκαίρι να τονώσουν την τοπική οικονομία.
Ακόμη πιο λυπηρό είναι το γεγονός ότι από τους εκατοντάδες που συμμετείχαν στη διαβούλευση – εάν εξαιρέσουμε τους επιστήμονες που έστειλαν τεκμηριωμένα σχόλια και μελέτες – κανείς άλλος δε διάβασε έστω και ένα άρθρο του προτεινόμενου νομοσχεδίου.
Ποιος και ποια διαμόρφωσε γνώμη από την ανάγνωση και ανάλυση των άρθρων;
Ποιος από αυτούς που υποστήριξαν τα ψάρια, τη δουλειά τους, τα ιχθυάλευρα, τα κλουβιά, τις τσιπούρες, τα λαβράκια, ποιοι από αυτούς που θέλουν να μας πείσουν ότι η θάλασσα είναι καθαρότερη κοντά στις μονάδες, ποιοι από αυτούς που θέλουν να μας πείσουν ότι τα ψάρια δεν έχουν ούρα και δεν έχουν κόπρανα, ποιος από αυτούς έχει διάβάσει έστω και μια λέξη από το νομοσχέδιο προς ψήφιση.
Η απάντηση είναι εξίσου λυπηρή όσο και φανερή.
ΚΑΝΕΙΣ.
Κατευθυνόμενοι άνθρωποι δίχως γνώμη αλλά εξαρτώμενοι από τα μεγάλα τοπικά αφεντικά που αντί να εργάζονται αυτες τις μέρες ήταν κολημένοι στα μηχανήματά τους για να καταψηφίζουν τα σχόλια των άλλων. Εξαρτώμενοι και φοβισμένοιμήπως και τος πάρουν τη δουλειά.
Μα να γιατί λέω ότι δεν διάβάσατε τίποτε και το αφεντικό σας είπε τι να κάνετε και εσείς σαν πειθήνια πιόνια – υπερήφανε έλληνα που δεν κατεβάζεις το κεφάλι σε κανένα ξένο και ντόπιο συμφέρον – σκύψατε τη μέση και ακούμπισε το κεφάλι στα γόνατα υπακούοντας σαν τσιπούρες στα κλουβιά σας.
Μιλάμε για χωροθέτηση και όχι για κλείσιμο των μονάδων.
Το καταλάβατε;
Μιλάμε για μελέτες και όχι εάν το ψάρι τρώγετε στην Αλάσκα ή στη Ρώμη
Λυπάμαι που σας βάλανε να σκοτωθείτε μεταξύ σας.
Κύριε Δημητριάδη
Μιας και επιμένετε τόσο πολύ να μην σας αφήσουμε χωρίς απάντηση και στεναχωρηθείτε.
Προφανώς νομίζετε ότι έχετε βγάλει κάποιο λαγό ε?
Θα σας πω λοιπών ότι όντος υπήρχαν πολλά προβλήματα και κενά στην λειτουργία των μονάδων τα προηγούμενα 25 χρόνια που αυτά με το προτεινόμενο χωροταξικό πάμε να λύσουμε σήμερα. Αν ανακαλύψατε ότι υπήρχε υπέρβαση στην δυναμικότητα σε ορισμένες μονάδες τα προηγούμενα χρόνια σας το επιβεβαιώνω. Αυτό έγινε για τεχνικούς λόγους (π.χ. χαμηλή τιμή και ζήτηση του προϊόντος κάποια εποχή) με αποτέλεσμα αναστολή των προγραμματισμένων πωλήσεων και φυσικά τα ζωντανά ψάρια μεγάλωναν ξεπερνώντας την επιτρεπόμενη δυναμικότητα της μονάδας. Έγινε όμως σε κάποιες περιπτώσεις και γιατί ορισμένοι επιχειρηματίες θέλησαν να μειώσουν το κόστος παραγωγής τους αυξάνοντας την απόδοση των μονάδων τους.
Και τα δυο μπόρεσαν να γίνουν γιατί η περιοχή που ήταν εγκατεστημένες οι μονάδες μπορούσαν να σηκώσουν ακόμη και δεκαπλασιασμό σε κάποιες περιπτώσεις της δυναμικότητας που έχουν αδειοδοτηθεί αφού μιλάμε για ήπια εκμετάλλευση του περιβάλλοντος.
Αυτή η τακτική (της υπέρβασης της καθορισμένης δυναμικότητας) είχε σαν αποτέλεσμα την υπερπροσφορά του προϊόντος με συνέπεια την κατάρρευση των τιμών κάτω και από το κόστος σε ορισμένες περιπτώσεις. Νομίζω οι ιχθυοκαλλιέργειες έχουν πάρει το μάθημα τους και τέτοια φαινόμενα δεν θα ξαναδούμε στο μέλλον. Αλώστε όποιος το κάνει δρα σε βάρος τον υπολοίπων.
Σε προηγούμενο σχόλιο μου είχα προτείνει όχι τον έλεγχο της δυναμικότητας της μονάδας αλλά των τροφών (ποσότητα και ποιότητα) που μπορεί να καταναλώσει κάθε μονάδα σε ένα χρόνο. Γιατί κύριε Δημητριάδη η τροφή είναι αυτή μου μπορεί να επιβαρύνει το περιβάλλον πιθανά όχι τα ίδια τα ψάρια. Αλλά δεν είδαμε καμιά πρόταση μόνο στείρα άρνηση.
Όσο για τα σχόλια ιχθυολόγων του υπουργείου θα ήθελα να αναφέρω τα ακόλουθα:
1) Δραστηριοποιούμε τον χώρο από το 1986 και σας λέω από προσωπική εμπειρία ότι πολλοί ιχθυολόγοι του δημοσίου συνέβαλλαν αποφασιστικά στην ανάπτυξη του κλάδου.
2) Ο Κύριος Παλαιοκωστας από τις θέσεις που κατείχε πάντα προσέφερε με την επιστημονική του κατάρτιση αλλά και το μεράκι του τα μέγιστα στην ανάπτυξη του κλάδου. Δεν υπάρχει ιχθυοκαλλιεργητικής που να μην το υπογράφει αυτό. Όλοι του χρωστάμε ευγνωμοσύνη όπως φυσικά και σε τόσους άλλους ιχθυολόγους του δημοσίου.
3) Θλίβομαι και εγώ για τις απόψεις που κατέθεσε ο σύλλογος ιχθυολόγων του υπουργείου που κατά την άποψη μου ήταν κατώτερες των περιστάσεων. Γνωρίζω ότι ευτυχώς δεν απηχούν σε καμιά περίπτωση τις απόψεις της πλειοψηφίας των ιχθυολόγων του δημοσίου που τους εξέθεσαν δημόσια με αυτή την άστοχη τοποθέτηση τους. Ας την ξεχάσουμε.
Μια τελευταία παρατήρηση. Λυπάμαι που φτάσαμε σαν λαός στο σημείο να θεωρούμε κάτι σαν βρισιά την λέξη δημόσιος υπάλληλος (κρατικοδίαιτος).
Προτείνω να κάνουμε όλοι την αυτοκριτική μας και να κάτσουμε σε ένα τραπέζι να συζητήσουμε ειλικρινά και να συνεργαστούμε για να προχωρήσουμε. Μόνο έτσι θα πάμε μπροστά. Επιτέλους ας αφήσουμε τις κοκορομαχίες και ας φερθούμε ως ώριμοι και υπεύθυνοι πολίτες.
ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ.
Ένα θεμελιακό αίτημα του κλάδου των υδατοκαλλιεργειών αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά.
Έλληνες και Ξένοι επιστήμονες, Ελληνικά και Ξένα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα και Ερευνητικά Κέντρα, με μελέτες τους, μας καταδεικνύουν με το ποιό επίσημο και φερέγγυο τρόπο, οτι οι επιπτώσεις της υδατοκαλλιεργητικής δραστηριότητας, στο θαλλάσιο κυρίως περιβάλλον είναι ελεγχόμενες και η άριστη κατάσταση του, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την βιωσιμότητα της μονάδας και την υγεία των καλιεργουμένων ειδών.
Προκαλούν θυμηδία οι επικλήσεις θεμάτων περιβάλλοντος που δεν στηρίζονται σε μετρήσεις και επιστημονικά στοιχεία έρευνας επίσημων φορέων και ενώ δεν έχουν σκοπό την προστασία του περιβάλλοντος, αντιθέτως προκαλούν αντιπαλότητες σε επίπεδο τοπικών κοινωνιών.
Άλλες χώρες, με πολύ μεγαλύτερη περιβαντολλογική ευαισθησία των κατοίκων τους απ΄ αυτή των Ελλήνων, έχουν θέση την υδατοκαλλιεργητική δραστηριότητα ως την βιομηχανία αιχμής της οικονομίας τους.
Η Ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια παρουσίασε ραγδαία ανάπτυξη τα τελευταία 20 χρόνια, με αποτέλεσμα η χώρα μας να κατέχει σήμερα ηγετικό ρόλο σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.
Σε μια κρίσιμη εποχή που η ύφεση στην οικονομίας μας βαθαίνει και η παραγωγική βάση της χώρας μας συρικνούται, ο κλάδος της ιχθυοκαλλιέργειας συμβάλλει αποφασιστικά στην στήριξη της.
Ο τομέας υδατοκαλλιέργειας μπορεί να συμβάλλει αποφασιστικά στην εξασφάλιση αλιευτικών προϊόντων υψηλής ποιότητας και συνεπώς στη μείωση της πίεσης στα φυσικά αποθέματα, αλλά και να παίζει σημαντικό ρόλο στην ασφάλεια σε είδη διατροφής, στην οικονομική δραστηριότητα και στην απασχόληση, κυρίως σε νησιωτικές και απομονωμένες περιοχές.
Οι χωρικές ανάγκες της θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας, είναι πολύ περιορισμένες σε σχέση με το μήκος των ακτών της χώρας και συγκριτικά με τις ανάγκες ανάπτυξης άλλων δραστηριοτήτων κυρίως της οικιστικής και του τουρισμού. Η ολική μισθωμένη θαλάσσια έκταση των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας ανέρχεται μόλις σε 8 τετρ. – χλμ.
Τέλος η προς διαβούλευση Κ.Υ.Α, στοχεύει στην οργανωμένη ανάπτυξη αυτού του δυναμικού κλάδου της Ελληνικής οικονομίας, και θεσπίζει συγκεκριμένους κανόνες συνύπαρξης με άλλους τομείς και δραστηριότητες.
Με εκτίμηση
Δήμητρα Κουταβάκη
Ιχθυολόγος
Για όσους σχολίασαν αρνητικά τις απόψεις του Πανελληνίου Συλλόγου Ιχθυολόγων Δημοσίου:
1.Ο Σύλλογος (στον οποίο κύριε Παλαιοκώστα απ΄ όσο γνωρίζω ήσασταν μέλος μέχρι το 2010 που συνταξιοδοτηθήκατε) ιδρύθηκε το 1979 και μέχρι σήμερα παρεμβαίνει σε όλα τα κρίσιμα θέματα του τομέα.
2. Τα περίπου 250 μέλη του είναι επιστήμονες με εμπειρία, πολλοί απ΄των οποίων κάτοχοι μεταπτυχιακών και διδακτορικών διπλωμάτων. Απασχολούνται σε θέσεις σε όλη την Ελλάδα όπως σε τμήματα Αλιείας Περιφεριακών Υπηρεσιών, Κεντρικών Υπηρεσιών, Ιχθυογεννητικών σταθμών, Ερευνητικών Ιδρυμάτων όσο και Τεχνολογικών και Πανεπιστημιακών Ιδρυμάτων.
3.Έχει διοργανώσει με επιτυχία 14 Επιστημονικά συνέδρια στα οποία ο τομέας των Υδατοκαλλιεργειών κατείχε πάντα περίοπτη θέση.
4.Οι απόψεις του Συλλόγου διαμορφώνονται μέσα από εσωτερική διαβούλευση των μελών της και στο τέλος αποτυπώνονται από τα εκλεγμένα μέλη του ΔΣ του. Δεν αποτελούν προϊόν ολίγων ανθρώπων με μικρή επιστημονική επάρκεια.
5.Ο Σύλλογος δεν νομοθετεί δεν χαράζει την κυβερνητικής πολιτική. Αντίθετα, κύριε Παλαιοκώστα από την θέση του Γενικού Δ/ντή Αλιείας που κατείχατε τόσα χρόνια ίσως θα μπορούσατε να κάνετε κάτι για την έλλειψη θεσμικού πλαισίου και κανόνων ανάπτυξης για την νόμιμη λειτουργία των Υδατ/γειών, για τους κρατικοδίαιτους δημόσιους υπαλλήλους κλπ.
6.Ουσιαστικές προτάσεις είχε και έχει ο Σύλλογός μας. Όμως πάγια τακτική ήταν και είναι να απαξιώνονται οι δημόσιοι λειτουργοί και να ζητείται η επισττημονική άποψη και συγγραφή μελετών μόνο από ιδιώτες.
Για όσους αναρωτιούνται για την δική μου επιστημονική μου κατάρτηση και εμπειρία στο πεδίο και για το κατά πόσο δουλεύω 2-3 ή αν έχω ανέβει σε κλουβί:
Το πλήρες βιογραφικό μου σημείωμα με τις σπουδές μου, τις επιστημονικές μου εργασίες, τις συμμετοχικές μου σε εθνικά και διεθνή επιστημονικά συνέδρια κλπ είναι στη διάθεσή σας. Επί τροχάδη: Πτυχίο Βιολογίας στο ΑΠΘ, MSc στο Βιολογικό τμήμα του Πανεπιστημίου Κρήτης στη Θαλάσσια Βιολογία σχετικό με Υδατοκαλλιέργειες, 11 χρόνια στην ερευνητική ομάδα του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Βιολογίας Κρήτης (τωρινό ΕΛΚΕΘΕ ΚΡΗΤΗΣ) στο τμήμα Υδατοκαλλιεργειών- καλλιέργεια φυτοπλαγκτόν, ζωοπλαγκτόν, ιχθυονύμφες σε εντατικές και υπερεντατικές συνθήκες παραγωγής. Από το 2002 στη Νομαρχία Ανατολικής Αττικής στο τμήμα Αλιείας. Κάθε κλουβί με γνωρίζει κάθε εποχή του χρόνου –ακόμα και έγκυο- το ίδιο τους άλλους 3 συναδέλφους Ιχθυολόγους & Τεχνολόγους!
Ραντεβού λοιπόν στο πεδίο!!!
Αντιγόνη Χατζηαθανασίου
Βιολόγος – Ιχθυoλόγος MSc
Γεν. Γραμματέας ΠΣΙΔ
Ο Πανελλήνιος σύλλογος ιχθυολόγων του δημοσίου, που δεν θα μπορούσαμε να τους χαρακτηρίσουμε μη γνωρίζοντες το θέμα των ιχθυοκαλλιεργειών,στην παρέμβασή τους αναλύουν το θέμα και επισημαίνουν, πολύ ενδιαφέροντα και ανησυχητικά στοιχεία για τις μελέτες πάνω στις οποίες βασίστηκαν τα δεδομένα για την χωροθέτηση των ΠΟΑΥ στην προτεινόμενη ΚΥΑ. Με έπληξη πληροφορηθήκαμε ότι οι σχετικές μελέτες έχουν εκπονηθεί πέραν πάσης δεοντολογίας και πρακτικής απο τις εταιρείες ιχθυοκαλλιεργειών και όχι απόλυτα ανεξάρτητους φορείς.
Η αναγκαιότητα του χωροταξικού σχεδιασμού είναι απαραίτητη για όλους τους τομείς των παραγωγικών δραστηριοτήτων και εαν είναι σχεδιασμένες σωστά, προάγουν την επιχειρηματικότητα και δεν θίγουν ούτε το περιβάλλον ούτε τις τοπικές κοινότητες.Χωροθέτηση δεν σημαίνει τοποθέτηση στον χάρτη, ούτε αποδοχή των υφισταμένων νομίμων και παράνομων εγκαταστάσεων,αλλά νέο σχεδιασμό με σεβασμο στο περιβάλλον,τις χρήσεις γής και τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών.
Κανένα απο τα παραπάνω δεν ισχύει στην υπο διαβούλευση ΚΥΑ σύμφωνα με τα σχόλια/ προτάσεις πολλών ανεξάρτητων φορέων με επιστημονική γνώση και μη εχόντων έννομο συμφέρον όπως ο Πανελλήνιος σύλλογος ιχθυολόγων του δημοσίου,η Greenpeace,κ.α.
Η σχεδιαζόμενη χωροθέτηση ΠΟΑΥ στον Πόρο Αττικής είναι ένα παράδειγμα όλων των παραπάνω.Οι υφιστάμες εγκαταστάσεις έχουν υποβαθμίσει το περιβάλλον και έχουν υποπέσει κατ΄επανάλληψη σε σωρεία περιβαλλοντολογικών παραβάσεων που έχουν πιστοποιηθεί τόσο απο την Νομαρχία Αττικής όσο και απο τους επιθεωρητές περιβάλλοντος και έχουν επιβληθεί πρόστημα και ποινικές διώξεις.Αν η σημερινή κλίμακα των εγκατεστημένων μονάδων δεν μπόρεσε να λειτουργήσει σύννομα πως μπορούμε να αισιοδοξούμε ότι όλα θα λειτουργήσουν σωστά στην προτεινόμενη απο την ΚΥΑ ίδρυση ΠΟΑΥ που προβλέπει την κατάλληψη τoυ 4/5 των ακτών μας?
Ως μέλος του Πανελλήνιου συλλόγου Ιχθυολόγων αλλά και ως ιχθυολόγος που εργάσθηκα σε όλους τους τομείς του τομέα αλιείας στη Δημόσια Διοίκηση θεωρώ υποχρέωση να απαντήσω στα σχόλια εκείνων που αντί να προβληματισθούν βιάστηκαν να εκδηλώσουν την προσωπική τους εμπάθεια απέναντι σε ένα επιστημονικό σύλλογο που τα μέλη του είναι εκείνα που με προσωπική δουλειά στήριξαν από τα πρώτα της βήματα την ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών στη χώρα.
Οι ιχθυολόγοι μέλη του ΠΣΙΔ είναι εκείνοι που πρώτοι απ’ όλους ανέβηκαν στα κλουβιά, μπήκαν στις δεξαμενές , δούλεψαν στους ιχθυογεννητικούς Σταθμούς.
Ο ΠΣΙΔ με τα 14 Πανελλήνια συνέδρια που διοργάνωσε τα τελευταία 30 χρόνια ήταν ο μόνος χώρος που έδωσε βήμα σε όλους τους επιστήμονες , τους επαγγελματικούς φορείς και τους εργαζόμενους στον κλάδο να ανταλλάξουν επιστημονικές γνώσεις, εμπειρίες και απόψεις .
Το να χαρακτηρίζετε κύριε Παλαιοκώστα τα μέλη του ΠΣΙΔ κρατικοδίαιτους με εμπάθεια στην ιδιωτική πρωτοβουλία και με μικρή επιστημονική επάρκεια ξεπερνάει κατά πολύ και τα όρια της κακοήθειας .
Ξεχνάει ο κ. πρώην Γενικός Δ/ντής ( άρα επί 35 χρόνια κρατικοδίαιτος !!!) και μέλος του ΠΣΙΔ !!! ότι πολλά μέλη του Συλλόγου είναι ιχθυολόγοι που εργάζονται στην έρευνα καθώς και στα πανεπιστήμια της χώρας.
Ξεχνάει ο κ. Παλαιοκώστας ότι αυτός από τις θέσεις που κατείχε τα τελευταία 15 χρόνια στη Δ/νση Υδατ/ γειών και στη Γενική Δ/νση Αλιείας φέρει το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί τόσο στο χώρο της υδατοκαλλιέργειας όσο και της αλιείας.
Το να βλέπει κανείς πέρα από προσωπικά συμφέροντα το συνολικό συμφέρον για τη χώρα φαίνεται να ενοχλεί κάποιους.
Σαφώς και Ο ΠΣΙΔ θέλει περισσότερο από κάθε άλλον να προχωρήσει το χωροταξικό για τις Υδατοκαλλιέργειες. Πειράζει που θέλει να προχωρήσει σωστά; Σαφώς και όλοι οι ιχθυολόγοι τάσσονται υπέρ της αειφόρου ανάπτυξης τόσο των υδατοκαλλιεργειών όσο και της αλιείας . Αυτό όμως δεν επιτυγχάνεται με την νομιμοποίηση της υφιστάμενης κατάστασης .
Όλοι γνωρίζουν ότι δεν μπορεί να μιλάει κανείς για χωροθέτηση μιας δραστηριότητας χωρίς να μελετάει όλες τις παραμέτρους .
Γιατί η αλήθεια που όλοι γνωρίζουν και συζητάνε κατ ΄ ιδία ενοχλεi;
Έλεος πια κ. Ιωάννη Δημητριάδη!!! Άλλη δουλειά δεν έχετε να κάνετε; Χειρότερος κι από την άλλη της Μαλαισίνας καταντήσατε! Δεν πάτε να δουλέψετε σε κανένα Σούπερ Μάρκετ, κανένα Βερόπουλο, κανένα Σκλαβενίτη, να περνάτε και πιο εποικοδομητικά τον ελεύθερο χρόνο σας; Είναι όλα στον Πόρο νόμιμα και ρόδινα και σας μάραναν τα ιχθυοτροφεία; Δεν λέτε στην κα Υπουργό να κάνει καμιά βόλτα και από το Δασαρχείο; Ή την πολεοδομία; ΑΙΔΩΣ «Ποριώτες» !
Φίλοι, Σας ευχαριστούμε για τον αγώνα σας. Να είστε σίγουροι ότι είναι δίκαιος. Παλεύουμε ένα φοβερό κατεστημένο. Ασκούν πολιτικές πιέσεις και απειλούν τους εργαζόμενους τους με απολύσεις εάν εφαρμοστούν σωστά οι προδιαγραφές μιας πραγματικά βιώσιμης υδατοκαλλιέργειας. Παίζουν με τη ζωή τους για το κέρδος και αδιαφορούν για το περιβάλλον. Λύσεις υπάρχουν. Ελπίζουμε ότι δεν θα κλείσει τα ματιά του το Υπουργείο και δεν θα αφήσει να συνεχιστεί η ρύπανση σε κόλπους, σε ευαίσθητα οικοσυστήματα και κορεσμένες περιοχές. Ας αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Εμείς παραμένουμε μάχιμη και δεν θα αφήσουμε κανέναν να συνεχίσει την υποβάθμιση μιας ολόκληρης περιοχής και ενός φανταστικού κόλπου.
Κυρία Υπουργέ,
Το απλούστατο ερώτημα που έχω θέσει ΕΝΝΕΑ φορές έως σήμερα ΕΜΕΙΝΕ ΤΕΛΙΚΑ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ: Πόση είναι, σε εθνικό αλλά και σε τοπικό επίπεδο, η συνολική πραγματική ετήσια παραγωγή του κλάδου της ιχθυοκαλλιέργειας, σε πόσες μονάδες αντιστοιχεί και πόσο είναι το άθροισμα της επιτρεπόμενης παραγωγής των ίδιων μονάδων, με βάση τις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεών τους;
Γιατί δεν υπάρχουν τα στοιχεία αυτά στην Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων της ΚΥΑ;
Γιατί δεν γίνεται επίκλησή τους, όταν προτείνονται συγκεκριμένες περιοχές για τη δημιουργία ΠΟΑΥ, ώστε να πειστούμε όλοι ότι οι περιοχές αντέχουν πράγματι περεταίρω χρήση.
Πώς μπορεί να τεκμηριώνεται η καταλληλότητα ΟΛΩΝ των θέσεων που λειτουργούν μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας χωρίς να αντιπαρατίθενται αυτά τα στοιχεία, τα οποία και είναι τα μοναδικά που μπορούν να αποδείξουν αν πράγματι οι θέσεις αυτές είναι κατάλληλες, ή αν έχουν υποστεί πολυετή περιβαλλοντική υποβάθμιση;
Δεν μιλάμε για νέες θέσεις, για τις οποίες θα απαιτούνταν πολυέξοδες επί τόπου μελέτες, ώστε να καταλάβουμε για ποιο λόγο θα πρέπει να αποδεχτούμε μόνο τις θεωρητικές διαβεβαιώσεις των μελετητών. Μιλάμε για ακριβώς τις ίδιες θέσεις πολυετούς λειτουργίας, για τις οποίες υπάρχουν εγκεκριμένες Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και εν ισχύ Αποφάσεις Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων. Μιλάμε για θέσεις που η καταλληλότητά τους μπορεί να αποδειχθεί απλώς με τη σύγκριση ορισμένων στοιχείων που βρίσκονται στα συρτάρια σας. Η απόδειξη της τήρησης των Εγκεκριμένων Περιβαλλοντικών Όρων θα αρκούσε για να θεμελιώσει τις προτάσεις τις ΚΥΑ. Θα αρκούσε για να μείνουμε χωρίς επιχειρήματα όλοι εμείς που αντιδρούμε (φυσικά δεν αναφέρομαι στον Πόρο, όπου η πολυετής υπέρμετρη υπέρβαση είναι βεβαιωμένη από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Ελληνικού κράτους και κανένα στοιχείο δεν θα μπορούσε να αμφισβητήσει την ακαταλληλότητά του).
Αντίθετα, η συνειδητή επίμονη απόκρυψή τους αποδεικνύει το προφανές: ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΗ – ΥΠΕΡΜΕΤΡΗ – ΠΟΛΥΕΤΗΣ ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΟΡΩΝ. ΟΙ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΞ ΟΡΙΣΜΟΥ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΕΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΩΝ!
Κυρία Υπουργέ,
Αναζητήστε τα επίμαχα στοιχεία από τους υπηρεσιακούς παράγοντες του Υπουργείου σας και ελέγξτε το αληθές του ανωτέρω επιχειρήματος. Αξιολογείστε την ξεκάθαρη θέση όλων των μεγάλων περιβαλλοντικών οργανώσεων και του Πανελλήνιου Συλλόγου Ιχθυολόγων Δημοσίου (προφανώς ο μόνος φορέας αρμοδίων επιστημόνων που δεν είναι οικονομικά εξαρτημένος από τον κλάδο) κατά της ΚΥΑ. Πάνω από όλα αξιολογείστε το πλήθος ΨΗΦΙΣΜΑΤΩΝ ΔΗΜΟΤΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ ΚΑΙ ΑΙΡΕΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ, ΠΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥΝ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ. Εκτός από το αυτονόητο επιχείρημα του σεβασμού των δημοκρατικών αξιών, σε κάθε περίπτωση η ομοφωνία αυτή αποδεικνύει ΑΥΘΕΝΤΙΚΑ την απόλυτη αστοχία των προτεινόμενων χωροθετήσεων.
Δυστυχώς, η υπό διαβούλευση ΚΥΑ είναι σε τόσο λάθος κατεύθυνση που δεν επιδέχεται καμία βελτίωση. Πράξτε τη ΜΟΝΑΔΙΚΗ επιλογή που η επιστήμη και η νομιμότητα επιβάλουν: Αποσύρετέ την εξ ολοκλήρου!
Ιωάννης Δημητριάδης.
επικεφαλής της «Πρωτοβουλίας για την Προστασία του Θαλασσίου Περιβάλλοντος του Πόρου» και επικεφαλής της παράταξης μείζονος μειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου Πόρου
Πανελλήνιος Σύλλογος Τεχνολόγων Ιχθυολόγων (ΠΑ.Σ.Τ.Ι.)
Αξιότιμε κ. Αναπληρωτή Υπουργέ,
Ορμώμενοι
α) από την παρέμβαση της GREENPEACE, η οποία παραμένει φυσικά πιστή στις απόψεις και θέσεις που κατά καιρούς έχει εκφράσει – έχοντας προσφέρει και σημαντικό έργο στην οικολογική αφύπνιση του πληθυσμού – κυρίως σε θέματα που παρουσιάζουν ενδιαφέρον σε πλανητικό επίπεδο, ενώ στο συγκεκριμένο θέμα οι απόψεις της διαφέρουν αρκετά από αυτές που έχουν εκφράσει σε παγκόσμιο επίπεδο άλλες γνωστές οργανώσεις του χώρου, όπως π.χ. το WWF,
καθώς, και,
β) από τις ψευδο-επιστημονικές απόψεις που εκφράζουν διάφοροι συμμετέχοντες στην διαβούλευση οι οποίες συνήθως είτε βασίζονται σε πεπαλαιωμένα στοιχεία (για τον κλάδο της Ιχθυολογίας και την εξέλιξη που έχει να παρουσιάσει στα θέματα που ερεύνησε και σε εφαρμογές νέας τεχνολογίας, επιστημονικά στοιχεία πριν 30 έτη αντιστοιχούν σε προϊστορικά, και δεδομένα πριν 20 έτη σε μεσαιωνικά), είτε είναι προσωπική ερμηνεία αποτελεσμάτων επιστημών που δεν κατέχουν και τα οποία αναλύουν κάτω από το πρίσμα των απόψεων τους (όπως κάνουν οι γνωστοί εβδομαδιαίοι σεισμολόγοι, οικονομολόγοι, μετεωρολόγοι, κ.α., που έγιναν τώρα και ιχθυολόγοι),
θα θέλαμε να συμπληρώσουμε την αρχική μας παρέμβαση με ορισμένα επιστημονικά δεδομένα και κατανοητά από τον κόσμο στοιχεία, καθώς και με μία πρόταση.
Όσον αφορά την κατηγορία για συμμετοχή των Υ/Κ στην επικείμενη κατάρρευση των αλιευμάτων που έχουν προκαλέσει οι δεκαετίες κακής πολιτικής και διαχείρισης στα θέματα της αλιείας, οι κατηγορίες αυτές θα έπρεπε να απευθύνονται στους υπεύθυνους διαχείρισης της αλιείας για την αποτυχία τους αλλά και στις βιομηχανίες παραγωγής ζωοτροφών για οικόσιτα ζώα & πτηνά και για ζώα συντροφιάς (γάτες – σκύλους), αφού εκεί εξακολουθεί να κατευθύνεται σχεδόν το 70% των ιχθυαλεύρων!!
Όπως γράφουν και οι ίδιοι «η αλήθεια όμως δεν είναι αυτή».
Θα έπρεπε να ξέρουν ότι η ζήτηση για αλιευτικά προϊόντα αυξάνει ραγδαία, η αγορά αλιευμάτων (μέρος της οποίας είμαστε όλοι μας, όσο κι αν την «καταδικάζουμε») ζητάει συγκεκριμένα είδη και προϊόντα ως προς την ποιότητα, και προκειμένου να προστατευθούν τα ιχθυαποθέματα αφού όπως, ορθά, αναφέρει «οι πληθυσμοί των περισσότερων «άγριων» ψαριών μειώνεται διαρκώς στις θάλασσές μας εξαιτίας της υπεραλίευσης», θα πρέπει να βρεθεί εναλλακτική πηγή. Γι αυτόν τον λόγο «η παγκόσμια αγορά στρέφεται όλο και περισσότερο προς τις ιχθυοκαλλιέργειες για να γεμίσει τα άδεια τελάρα στους πάγκους της ψαραγοράς και να καλύψει την αυξανόμενη ζήτηση των καταναλωτών». Αλλιώς θα συνεχίσει να ασκείται πίεση στα αποθέματα!
Κι επειδή η πίεση αυτή υπάρχει, θα πρέπει να βρεθεί τρόπος να υποκατασταθεί μέρος της.
Αναφέρουν, ορθά, ότι «τα σαρκοβόρα είδη, όπως η τσιπούρα, το λαβράκι, ο σολομός και η γαρίδα χρειάζονται ιχθυάλευρα και ιχθυέλαια για να μεγαλώσουν. Τα ιχθυάλευρα και τα ιχθυέλαια όμως παράγονται από «άγρια» ψάρια, κατά κύριο λόγο από σαρδέλες, γαύρους και άλλα μικρά πελαγικά. Για παράδειγμα, για να παραχθεί ένας τόνος σολομού απαιτούνται περίπου 2,7 με 3,5 τόνοι ψαριού». Κι αναφέρουν επίσης ότι «οι ιχθυοκαλλιέργειες με τον τρόπο που πραγματοποιούνται σήμερα όχι απλώς δεν αποτελούν λύση στο μεγάλο πρόβλημα της υπεραλίευσης, αλλά αντιθέτως συντηρούν και επιτείνουν την κρίση αφαιρώντας πολλαπλάσιους θαλάσσιους πόρους σε σχέση με αυτούς που παράγουν».
Αυτά όμως που ξεχνάνε να αναφέρουν και να υπολογίσουν είναι ότι στην πραγματικότητα η παραγωγή ιχθυαλεύρου δεν άλλαξε τα τελευταία 15 έτη, αλλά η αγορά επανακαθόρισε την χρήση συγκεκριμένης ποσότητας χωρίς να αλλάξει τον αριθμό των ψαριών που αλιεύονταν. Το ποσοστό ιχθυαλεύρου που προοριζόταν για ιχθυοτροφές αυξήθηκε μεν από 10% το 1988, σε 35% το 1998, αλλά η μεγαλύτερη ποσότητα του εξακολουθεί να χρησιμοποιείται για ζωοτροφές και για λιπάσματα, με την ποσότητα ψαριών που συλλέγονται για παραγωγή ιχθυαλεύρου να παραμένει σχετικά σταθερή, στους 30 εκατομμύρια τόνους ετησίως.
Αναλύοντας τα στοιχεία του FAO για τα τελευταία 15 έτη παρατηρούμε ότι δεν υπάρχει στατιστική σχέση μεταξύ της παραγωγής από υδατοκαλλιέργειες, τους ρυθμούς εξαλίευσης πελαγικών ψαριών ή την παραγωγή ιχθυαλεύρου. Μία στροφή εξάλλου στην χρήση ιχθυάλευρου προς τις υδατοκαλλιέργειες αντιπροσωπεύει μία πιο φιλική περιβαλλοντικά χρήση αυτού του πόρου, δεδομένου ότι τα ψάρια είναι πιο αποτελεσματικοί μετατροπείς της τροφής από ότι οι σημερινοί κύριοι χρήστες του, τα χερσαία ζώα. Είναι επίσης ξεκάθαρο ότι ενώ ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξάνεται συνεχώς, η παροχή ψαριών ως τροφίμων δεν ακολουθεί ως ποσότητα αυτή την αύξηση, ενώ ποσοστιαία μειώνεται. Παράλληλα όμως μειώνεται και η χρήση ψαριών και ιχθυάλευρου για άλλες χρήσεις, απορροφώντας μεγαλύτερο ποσοστό του για την παραγωγή τροφής.
Επίσης, αναφέρεται ότι μερικά είδη ψαριών, όπως ο σολομός, είναι καθαροί καταναλωτές ψαριών, απαιτώντας έως 3 kgr ψαριού στη τροφή τους για να παράγουν 1 kgr εκτρεφόμενο ψάρι. Όμως αυτά τα είδη αποτελούν μικρό ποσοστό των εκτρεφόμενων ειδών και με βάση τη θεωρία της ενεργειακής ροής, στη φύση για παραγωγή 1 kgr σαρκοφάγων ψαριών απαιτούνται 10 kgr μικρότερων ψαριών. Εάν συνυπολογίσουμε τα απορριπτόμενα ψάρια κατά την αλίευση τους, τουλάχιστον 5 kgr ψαριών προστίθενται στην εξίσωση.
Βάσει αυτών των εκτιμήσεων ακόμα κι αν ο εκτρεφόμενος σολομός πράγματι χρησιμοποιεί 3 kgr ψαριού για 1 kgr αύξησης βάρους, αυτό στη πράξη αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό οικολογικό πλεονέκτημα, συγκρινόμενο με τα 10 – 15 kg ψαριού που χρησιμοποιείται ή αχρηστεύεται για ανάπτυξη και αλίευση 1 kgr άγριου σολομού.
Κάτι αντίστοιχο ισχύει και στην εκτροφή του κόκκινου τόνου, η οποία δεν μπορούμε να κατανοήσουμε γιατί περιορίζεται αντί να ενισχύεται μειώνοντας παράλληλα την ανάγκη για συλλεκτική αλιεία του είδους, αφού ακόμη και μόνο με την πάχυνση του (γιατί δεν έχουμε επιτύχει αναπαραγωγή και πλήρη εκτροφή του) πετυχαίνουμε σημαντική μείωση της πίεσης στο απόθεμα, μπορούμε και διοχετεύουμε μεγαλύτερες ποσότητες στην αγορά αλιεύοντας μικρότερες ποσότητες, περιορίζοντας και την παράνομη αλιεία αφού ο έλεγχος των μονάδων είναι σαφώς ευκολότερος απ’ότι των αλιευτικών σκαφών, ενώ για τις παραγόμενες ποσότητες έχει χρησιμοποιηθεί μικρότερη ποσότητα άλλων ειδών ψαριών ως τροφή τους απ’ότι θα χρειαζόταν στην φύση για διοχέτευση στην αγορά αντίστοιχης εξαλιευόμενης ποσότητα! Η «απόλυτη» οικολογική αλήθεια, όπως και κάθε «απόλυτη» γνώση και θέση, πολλές φορές οδηγεί σε πραγματικά λάθη.
Όταν κάνουμε μία πιο γενική εκτίμηση, βλέπουμε ότι οι υδατοκαλλιέργειες είναι ένας τεράστιος καθαρός παραγωγός τροφίμων, δημιουργώντας 3,5 – 4,0 kgr ψαριού για χρήση ως τρόφιμο από τον άνθρωπο, για κάθε 1 kgr πελαγικού ψαριού που χρησιμοποιείται στην παραγωγή ιχθυαλεύρου.
Στη βάση των πληροφοριών που παρουσιάστηκαν αναλυτικά και εδώ, υπολογίστηκε από τον FAO ότι το 2003 οι υδατοκαλλιέργειες κατανάλωσαν 2,94 εκατομμύρια τόνους ή 53,2 % της παγκόσμιας παραγωγής ιχθυαλεύρου και 0,80 εκατομμύρια τόνους ή 86,8 % της παραγωγής ιχθυελαίου. Η ποσότητα αυτή του ιχθυαλεύρου και του ιχθυελαίου που χρησιμοποιήθηκε αντιστοιχεί σε 14,95 με 18,69 εκατομμύρια τόνους πελαγικών ψαριών (ο υπολογισμός έγινε με βάση το ξηρό βάρος του άλευρου και ελαίου, σε αντιστοιχία με το υγρό βάρος των ψαριών, και με χρήση έναν συντελεστή μετατροπής της τάξης του 4 με 5).
Επιπλέον, συνυπολογίζοντας και μία ποσότητα 5 με 6 εκατομμυρίων τόνων απορριπτόμενων ψαριών τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί απευθείας ως τροφή σε εκτρεφόμενα ψάρια, υπολογίζεται ότι ο τομέας των υδατοκαλλιεργειών κατανάλωσε παγκοσμίως το ισοδύναμο 20 – 25 εκατομμυρίων τόνων ψαριών ως τροφή το έτος 2003 για να πετύχει μία συνολική παραγωγή της τάξης των 30 εκατομμυρίων τόνων εκτρεφόμενων ιχθύων και καρκινοειδών, από τους οποίους οι 22,79 εκατομμύρια τόνοι αφορούσαν ταϊζόμενα ψάρια και καρκινοειδή και οι 7,04 εκατομμύρια τόνοι ηθμοφάγα ψάρια, αυξάνοντας έτσι την συνολικά διαθέσιμη τροφή για τον άνθρωπο, που είναι ο κύριος ρόλος τους.
Επίσης αναφέρουν ότι λόγω της εξάρτησης από το ιχθυάλευρο η εκτροφή επιχορηγείται από το θαλάσσιο οικοσύστημα.
Όμως, όλη η παραγωγή τροφίμων για τον άνθρωπο με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο επιχορηγείται από τα υδάτινα ή τα χερσαία οικοσυστήματα. Η παραγωγή κάποιων ειδών υδατοκαλλιέργειας πράγματι τροφοδοτείται εν μέρει από την πρωτογενή και δευτερογενή παραγωγικότητα του θαλάσσιου οικοσυστήματος, αλλά τα ψάρια που έχουν παραχθεί με συλλεκτική αλιεία (δηλαδή έχουν αλιευθεί) έχουν εξολοκλήρου επιχορηγηθεί από το θαλάσσιο οικοσύστημα.
Ακόμα και είδη που χαρακτηρίζονται «καθαροί παραγωγοί», όπως τα κυπρίνος, τιλάπια ή γατόψαρο, δεν μετατρέπουν στην πράξη την τροφή σε σάρκα με μεγαλύτερη αποδοτικότητα από άλλα είδη (σολομό, γαρίδα), αλλά απλά επιχορηγούνται από διαφορετικά οικοσυστήματα, τα υδάτινα οικοσυστήματα του γλυκού νερού με τη λήψη φυσικής τροφής ή χερσαίων οικοσυστημάτων μέσα από παραγωγή συστατικών της τροφής, όπως καλαμπόκι, σόγια, που έχουν το καθένα το δικό τους ξεχωριστό οικολογικό κόστος.
Συνετή χρήση του ιχθυάλευρου ως συστατικού, μπορεί να αποδειχθεί και πλεονέκτημα για το περιβάλλον, αφού εξαιτίας της ιδιαίτερα μεγάλης διατροφικής του αξίας (κατάλληλη ισορροπία αμινοξέων και λιπαρών οξέων), και την ιδιαίτερα μεγάλη πεπτικότητα του, η χρήση μικρής έστω ποσότητας ιχθυάλευρου στην τροφή μπορεί να μειώσει σημαντικά την παραγωγή αποβλήτων στο σύστημα σε σχέση με τις τροφές υδατοκαλλιέργειας που βασίζονται μόνο σε φυτικά συστατικά.
Η απόδοση των υδατοκαλλιεργειών έχει την δυνατότητα να βελτιωθεί πιο πολύ, αφού και η γνώση μας για τις διατροφικές απαιτήσεις των ψαριών είναι σε αρχικό στάδιο και είναι περιορισμένη σε σχέση με άλλες μορφές κτηνοτροφίας. Πριν 20 έτη το ιχθυάλευρο ήταν η προτιμώμενη πηγή πρωτεΐνης στη πτηνοτροφία όπως συμβαίνει σήμερα σε ορισμένα είδη υδατοκαλλιέργειας. Η μείωση της εξάρτησης είναι αποτέλεσμα έρευνας στη ποσοτικοποίηση των απαιτήσεων για τα αμινοξέα καθώς και σε ανάπτυξη εναλλακτικών συστατικών. Η αναζήτηση τους αποτελεί μία παλαιά προτεραιότητα της έρευνας στην υδατοκαλλιέργεια, ακριβώς για τους ίδιους λόγους: επιθυμία ελαχιστοποίησης του κόστους της διατροφής των εκτρεφόμενων ειδών.
Η ζήτηση για ιχθυάλευρο μπορεί δυνητικά να καλυφθεί μέσα από την βελτίωση της χρήσης των απορριπτόμενων ψαριών της συλλεκτικής αλιείας. Η ποσότητα των ψαριών που θανατώνεται και απορρίπτεται ετησίως εκτιμάται ότι κινείται μεταξύ των 18 και 40 εκατ. τόνων, σχεδόν όση η ποσότητα ψαριών που αλιεύονται για παραγωγή ιχθυάλευρου (30 εκατ. τόνοι).
Υπάρχει επίσης σημαντική ποσότητα ψαριών που καταστρέφονται με σκόπιμη απόρριψη όταν οι αλιείς δεν θέλουν να κάνουν χρήση των ποσοστώσεων (quotas) την περίοδο που τιμές των αλιευμάτων είναι χαμηλές ή όταν κάνουν αυστηρή διαλογή, δηλ. όταν απορρίπτουν κάθε είδος χαμηλής εμπορικής αξίας ώστε να διατηρήσουν χώρο στα αμπάρια τους για τις επόμενες ψαριές (σε κάποιες μεθόδους μέχρι και το 40% της αλίευσης απορρίπτεται). Στις υδατοκαλλιέργειες το σύνολο της παραγωγής αξιοποιείται ως τροφή για τον άνθρωπο, και όχι ως ζωοτροφές, όπως συμβαίνει για σημαντικό ποσοστό ακόμη κι αυτού του 60% της ψαριάς που τελικά φτάνει στην στεριά.
Η πιστοποίηση προϊόντων ως προερχόμενων από «βιολογική υδατοκαλλιέργεια» είναι πρόσφατη εξέλιξη και η κυρίαρχη σήμερα τάση θεωρεί ότι ιχθυάλευρα από αλιευτικά πεδία που διαχειρίζονται με βιώσιμο τρόπο μπορούν να χρησιμοποιούνται ως συστατικά τροφής σε αυτήν. Τα πρότυπα τους ενθαρρύνουν την χρήση της πιο φυσικής πηγής τροφής κάθε οργανισμού, με ελάχιστη απώλεια στο περιβάλλον και οι καταναλωτές εξάλλου απαιτούν τα ψάρια εκτροφής να μεγαλώνουν και ταΐζονται σαν ψάρια και όχι σαν αγελάδες ή κοτόπουλα, και βέβαια να έχουν γεύση ψαριού και να παρέχουν σε αυτούς τα υγιεινά πλεονεκτήματα των ψαριών, κάτι που σήμερα μπορεί να γίνει μόνο μέσα από την διατροφή των ψαριών με τροφές που χρησιμοποιούν ιχθυάλευρα (χωρίς αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε συνθετικά παρασκευασμένα αμινοξέα).
Με την εναλλακτικά προτεινόμενη χρήση φυτικών πρωτεϊνών άπεπτος φώσφορος απελευθερώνεται στο περιβάλλον με τις απεκκρίσεις των ψαριών, όμως οι εκροές του φωσφόρου είναι σήμερα μία από τις βασικότερες παραμέτρους για έλεγχο διεθνώς, προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος του ευτροφισμού των υδάτινων οικοσυστημάτων.
Η περιβαλλοντικά υπεύθυνη υδατοκαλλιέργεια σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων του ΟΗΕ έχει την δυνατότητα να μας εφοδιάσει με τα επιπλέον 35.000.000 τόνους αλιευμάτων που απαιτούνται για κάλυψη της προβλεπόμενης διαφοράς μεταξύ ζήτησης και εξαλίευσης, διαφορά που δεν προκύπτει από την αύξηση της κατά κεφαλήν κατανάλωσης, αλλά από αύξηση του πληθυσμού, ειδικά σε περιοχές αγροτικές ή χαμηλού εισοδήματος, όπου η ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών παρουσιάζει και περισσότερα ευεργετήματα στον πληθυσμό.
Η προσπάθεια για κάλυψη των μελλοντικών αναγκών σε αλιεύματα μπορεί να πετύχει μόνο εάν καταφέρει να συντονίσει μία συνεργασία μεταξύ των υδατοκαλλιεργειών, μιας πιο ορθολογικής διαχείρισης της αλιείας, και της ορθής διαχείρισης των οικοσυστημάτων. Μελέτες που δεν αξιολογούν και δεν σταθμίζουν το σχετικό κόστος και τις συνολικές επιπτώσεις από την χρήση των διαφορετικών πηγών αλιευμάτων είναι ιδιαίτερα απλοποιημένες και μη εποικοδομητικές.
Επίσης, θεωρεί η GREENPEACE ότι η απομάκρυνση των ιχθυοκαλλιεργειών από την παράκτια ζώνη θα επιτρέψει την οικονομική ανάπτυξη των τοπικών κοινοτήτων.
Δεν μας λέει όμως με ποιο τρόπο!
Με την ενίσχυση της αλιείας που έχει ήδη κατηγορήσει για υποβάθμιση των αποθεμάτων; Με την τουριστική ανάπτυξη που κατηγορείται διεθνώς για υποβάθμιση της παράκτιας ζώνης; Με την οικιστική – παραθεριστική ανάπτυξη που αστικοποιεί την ύπαιθρο; Με την ανάπτυξη της εντατικής γεωργίας που οφείλεται για το 75% της νιτρορύπανσης στην παράκτια ζώνη; Ή μήπως γεμίζοντας τις αιολικά και φωτοβολταϊκά πάρκα;
Πράγματι και αυτά είναι αναγκαία για την χώρα και το περιβάλλον, αλλά δεν αναφέρουν πουθενά ότι οι θαλάσσιες ιχθυοκαλλιέργειες είναι από τις πρώτες που έχουν χρησιμοποιήσει κι εφαρμόσει σε μεγάλη κλίμακα τις τεχνολογίες αυτές, έχοντας π.χ. ηλιακές αυτόματες ταΐστρες, ανεμογεννήτριες, αιολικούς φορτιστές μπαταριών, κλπ., λόγω της ανάγκης για αυτόνομη και ήπια ηλεκτρική ενέργεια στις απομονωμένες περιοχές εγκατάστασης τους.
Προφανώς μερικές περιβαλλοντικές οργανώσεις έχουν «υιοθετήσει» κάποιες δράσεις κι εκφράζουν μία μονομερή άποψη, και το μόνο που πρακτικά τις ενδιαφέρει είναι μην τυχόν και θιγούν αυτά, θεωρώντας π.χ. ότι τα θαλάσσια αιολικά πάρκα δεν επηρεάζουν το περιβάλλον (ρώτησαν την φίλη τους «Ορνιθολογική» εάν συμφωνεί πριν εκφράσουν αυτή την θέση;), κι έχουν προτεραιότητα (αν, όταν, κι όποτε γίνουν..) έναντι κάθε άλλης παραγωγικής δραστηριότητας, η οποία θα πρέπει να «ξεκουμπιστεί» άμεσα από εκεί («να φύγετε, να πάτε αλλού», με την αντίστοιχη αναπτυξιακή νοοτροπία με εκείνον τον παππού της διαφήμισης).
Στην περίπτωση αυτή οι αντιδρώντες πληθυσμοί «είναι ανενημέρωτοι» κι έχουν «αντι-οικολογική συνείδηση», δεν χρειάζεται διαβούλευση και θα πρέπει απλά «να εκπαιδευθούν σε φιλικές για το περιβάλλον δράσεις». Το ότι δεν θα έχουν καμιά δουλειά να κάνουν στην περιοχή τους και τι να φάνε σε λίγα χρόνια κι αυτοί κι εμείς είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.
Φυσικά, όσον αφορά την κατηγορία της κατάληψης των ακτών και την υποβάθμιση του περιβάλλοντος των παράκτιων περιοχών, εμείς έχουμε να κάνουμε μία πρόταση:
Θα μπορούσε σε κάθε περιοχή που θα θεωρηθεί κατά την ολοκλήρωση του παρόντος Σχεδίου Χωροταξικού ως τόσο σημαντική για την φύση που δεν μπορεί να εγκατασταθεί ούτε καν μία πλωτή μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας ή οστρακοκαλλιέργεας να απαγορευθεί ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ ανθρώπινη δραστηριότητα – και ειδικά η τουριστική, η οικιστική χρήση, και η εντατική γεωργία – σε ακτίνα τουλάχιστον 1 χιλιομέτρου, δραστηριότητες οι οποίες έχει αποδειχθεί ότι είναι ιδιαίτερα επιβλαβείς για το θαλάσσιο περιβάλλον, και να χαρακτηρισθούν ως «κλειστές ζώνες για όλους» κι ως «απόλυτα προστατευόμενες περιοχές».
Κάτι μας λέει ότι δεν θα προκριθεί αυτή η πρόταση…
Για τον ΠΑ.Σ.Τ.Ι.
Ο Πρόεδρος του Δ.Σ.
Δρ Ηλίας Τυλιγάδας
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΠΟΥ ΒΓΑΖΩ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΚΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΙΧΘΥΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ.ΗΜΑΡΤΟΝ ΑΣ ΣΟΒΑΡΕΥΤΟΥΜΕ ΠΙΑ,ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ.ΟΣΟ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΟΠΕΛΙΑΔΗ ΑΣ ΜΑΣ ΠΕΙ ΠΟΥ ΤΑ ΕΙΔΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΝΕΚΡΑ ΘΗΛΑΣΤΙΚΑ,ΑΣ ΜΑΣ ΦΕΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΑΠΟ ΤΟ ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΙΟ,ΚΑΠΟΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ,ΚΑΤΙ ΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ.ΑΛΛΑ ΤΟ ΝΑ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ.ΚΥΡΙΕ ΚΟΠΕΛΙΑΔΗ ΟΙ ΜΟΝΑΔΕΣ ΗΤΑΝ ΕΚΕΙ ΠΡΙΝ ΧΤΙΣΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΙΑ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΕΙΧΑΤΕ ΚΑΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΘΟΤΙ ΑΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΚΑΛΑ Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΣΑΣ ΗΤΑΝ ΜΕΤΟΧΟΣ .ΤΟΤΕ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΔΕΝ ΕΝΟΧΛΟΥΣΑΝ,ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΑΥΤΟ.ΓΙΑ ΠΟΙΕΣ ΜΕΓΑΛΟΕΤΑΙΡΙΕΣ ΜΙΛΑΤΕ;ΓΙΑ ΠΟΙΕΣ ΕΞΑΓΟΡΕΣ;ΑΦΗΣΤΕ ΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΝΑ ΑΝΑΣΑΝΟΥΝ,ΑΡΚΕΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΕΧΟΥΝ.ΤΟ ΛΑΤΟΜΕΙΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΟΝΤΑ ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΝΟΧΛΕΙ;ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ,ΠΟΙΟΣ ΣΑΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΛΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ;ΤΟ ΜΑΡΜΑΡΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΛΗ ΚΑΝΕΝΟΣ,ΤΟ ΜΑΡΜΑΡΙ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΜΑΡΜΑΡΙΩΤΕΣ.
Ευκαιρία είναι πάντως τώρα που τελείωσε το «Νησί» και η Κυβέρνηση θα δώσει για «αξιοποίηση» την Γυάρο και την Μακρόνησο να στείλουμε στα διάφορα βραχονήσια εξορία τα ιχθυοτροφεία και τους εργαζόμενους σε αυτά!!
Γιατί τι άλλη αντιμετώπιση είναι αυτή που τους προτείνουν αν όχι η ίδια που είχαν οι λεπροί και οι κομμουνιστές όταν λέμε σε ανθρώπους να πάνε να μείνουν και να δουλέψουν σε άγονες νησίδες σε απόσταση 5, 6 ακόμη και 10 ναυτικών μιλίων από το οπουδήποτε! Αποσυνάγωγοι όλου του κόσμου ενωθείτε!!
Υ.Γ.: ξέρατε ότι ιχθυοτροφείο λειτουργούσε παλαιότερα στην Μακρόνησο αλλά έφυγε από εκεί γιατί δεν ταίριαζε με τον τόπο εξορίας; Που να ήξεραν τότε ότι αυτή την μοίρα προτείνουν κάποιοι για το σύνολο των εργαζομένων στον κλάδο!!!
I am very pleased to see that GREENPEACE has taken part in this. Afterall they are the ones who take the environment seriously. It is time that more of us think of the future instead of ourselves only.
Dr. ΠΑΛΑΙΟΚΩΣΤΑΣ ΘΑΝΑΣΗΣ
πρ. Πρόεδρος του ΓΕΩΤΕΕ
πρ. Γενικός Δ/ντής Αλιείας του Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης
Η πρόταση των Ιχθυολόγων του Δημοσίου, για τη μη έγκριση της ΣΜΠΕ και την έναρξη από μηδενική βάση κλπ. είναι πιθανόν μια ενέργεια ολίγων ανθρώπων , κρατικοδίαιτων με εμπάθεια στην ιδιωτική πρωτοβουλία και με μικρή επιστημονική επάρκεια που στοχεύουν στη διατήρηση του τέλματος που δημιουργεί η διαχρονική απουσία θεσμικού πλαισίου και κανόνων ανάπτυξης, για τη νόμιμη λειτουργία των Υδατ/γειών. Ο εν λόγω Σύλλογος κάνει αυτό που ξέρει να κάνει..μόνο κριτική , ενώ απουσιάζουν οι ουσιαστικές προτάσεις που θα περίμενε κάποιος από έναν επιστημονικό Σύλλογο και που θα μπορούσαν ενδεχομένως να συμβάλλουν ακόμη περισσότερο στην επίτευξη ενός ορθού αποτελέσματος. Οι Υδατοκαλλιέργειες και η χωροθέτησή τους, κυρίες ,εκπρόσωποι του Συλλόγου δεν είναι έκθεση ιδεών που γράφονται πίσω από ένα γραφείο, αλλά συσσωρευμένη εμπειρία στο πεδίο και απόσταγμα επιστημονικής γνώσης επί του αντικειμένου. Η ανταγωνιστικότητα των υδατοκαλλιεργειών με την παράκτια αλιεία που επικαλείσθε , προκαλεί θυμηδία σε αυτούς που γνωρίζουν από αλιεία. Τέλος η επιλογή της ημερομηνίας δημοσίευσης στις 26-5-2011 το απόγευμα (τελευταία στιγμή πριν την εκπνοή της διαβούλευσης) ώστε να μην υπάρχει χρόνος κριτικής και η υπογραφή του κειμένου από την πρόεδρο και την αντιπρόεδρο , προξενεί ορισμένα ερωτηματικά. Γραμματέας του Συλλόγου δεν υπάρχει ; ΄Η μήπως δεν ήθελε να φανεί το όνομά του σε ένα τέτοιο κείμενο που είναι όνειδος για τους ιχθυολόγους του Δημοσίου. Γιατί πιστεύω, ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ιχθυολόγων του Δημοσίου τάσσονται υπέρ της άμεσης διευθέτησης του χωροταξικού για την αειφόρο ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών.
Φιλικά
Παλαιοκώστας Θανάσης
ΠΕΡΑΣΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΝΑΝΑ
ΠΛΗΞΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΕΝ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ LEADER OPINION ΤΩΝ ΠΕΡΙΒΑΝΤΟΛΛΟΓΩΝ
ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ 20 ΣΥΛΛΟΓΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΕΚΤΕΛΕΙ ΧΡΕΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΤΗΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ.
Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΠΡΟΣΘΕΤΕΙ ΛΕΞΕΙΣ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ
Ο ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ ΠΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΞΕΡΕΙ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΓΙΑ,
ΤΟΣΗ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ Η ΤΟΣΗ ΑΓΝΟΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΤΑΞΕΙ ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ
ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΙ ΤΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΝΑΝΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΣΑΝ ΨΗΦΙΣΜΑ
(ΔΙΑΒΑΣΕ ΡΕ ΚΑΤΑΚΗΜΕΝΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΓΕΩΡΓΙΑ ΤΟΥ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΣΕΛ.191 ΤΑΞΗ 1 ΚΎΚΛΟΥ)
ΑΚΟΜΗ ΔΕ ΚΑΙ ΕΝΑ ΤΣΙΡΑΚΙ ΤΟΥ ΑΚΑΤΟΝΟΜΑΣΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΝΟΜΑΡΧΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΔΙΑΒΑΖΕΙ .
ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ. ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ
ΠΟΥ ΣΑΣ ΨΗΦΙΣΑΜΕ ΓΙΑΤΙ ΝΟΜΙΖΑΜΕ ΑΝ ΜΗ ΤΙ ΑΛΛΟ ΟΤΙ ΞΕΡΑΤΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΤΕ
ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ ΝΑΝΑ
Τέλος τα αγριοκάτσικα
Τέλος οι αγριοβούβαλοι
Τέλος οι αγριόκοτες
Τέλος τα αγριοπρόβατα
Τέλος τα αγρια ψάρια
Τέλος τα άγρια όρτυκια
Τώρα θα τρώς καλλιεργημένα
Ουτε ΛΑΡΚΟ μπορείς να εκβιάζεις
Ουτε Ιχθυοκαλλιεργητές
Ουτε Βουστάσια
Ουτε Αγροτες που φυτεύουν Ελιές
Ουτε 3οροφο στα ΒΡΗΛΙΣΙΑ
,θα κλειθείς να επιστρέψεις αυτά που κόβουν απο την σύνταξη του πατέρα μου ,και τα έχει πάρει ο αντρας
σου.
ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ ΝΑΝΑ
ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΟ ΕΧΕΙ ΤΣΙΠΟΥΡΕΣ ΙΧΘΥΟΤΡΟΦΕΙΟΥ
ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΧΑΒΟΥΖΑ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ
ΑΛΛΑ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΟΥΡΚΟ ΤΟΥ ΚΟΛΠΟΥ ΤΗΣ ΑΤΑΛΑΝΤΗΣ.
ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΛΟ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟ ΔΕ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΠΟΥ ΤΑ ΑΓΟΡΑΣΕ
ΕΧΕΙ ΠΛΑΣΤΕΣ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ
ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΜΕΝΟΙ ΑΝΕΡΓΟΙ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΑΤΕ ΣΤΑ ΙΧΘΥΟΤΡΟΦΕΙΑ ΘΑ
ΚΛΗΘΕΙΤΕ ΣΥΝΤΟΜΑ ΝΑ ΔΙΑΔΗΛΩΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ
Κυρία Μπιρμπίλη,
Συνοψίζοντας τις προηγούμενες συμμετοχές μου στο Opengov θα ήθελα να προσθέσω και τα κατωτέρω σχόλια μου :
1) Όταν εσείς προσωπικά υποστηρίζετε με τόσο φανατισμό το Περιβάλλον και την προστασία του και Μπράβο σας γι’ αυτό, δεν μπορείτε σαν Υπουργός ΥΠΕΚΑ να αφήνετε να διαιωνίζονται καταστάσεις αναχρονιστικού σκοταδισμού ως προς τις περιβαλλοντικές επιβαρύνσεις από την λειτουργία των ιχθυοτροφείων, όπως αυτές:
1-α). Λένε διάφοροι ότι … από τα ιχθυοτροφεία ρύπανση δεν υπάρχει!!! .. και την ίδια στιγμή ζητούν να λαμβάνονται μέτρα για την υδρανάπαυση!!
Μα, αφού δεν υπάρχει ρύπανση και είναι ευκολοδιασπάσιμα τα κόπρανα των ψαριών γιατί ζητούν υδρανάπαυση? Αυτά τα ευκολοδιασπάσιμα κόπρανα, κύριοι καθηγητές κ.λπ. δεν θα απαιτήσουν διαλελυμένο Οξυγόνο από το θαλασσινό νερό και από πού θα το πάρουν? Γιατί δεν μας λένε πόσο θα είναι αυτό το απαιτούμενο φορτίο διαλελυμένου Οξυγόνου?, Μήπως στα πολιτισμένα κράτη αυτό το φορτίο το λένε φορτίο BOD? Και γι΄αυτό στα πολιτισμένα κράτη επιβάλλουν φορτίο BOD να αναφέρεται, γιατί εκεί δεν τολμούν να το κρύψουν, γιατί είναι ο πιό αξιόπιστος δείκτης του μεγέθους της ρυπάνσεως και των ιχθυοτροφείων!!
Πως είναι δυνατόν αυτοί καθηγητάδες να λένε ότι δεν υπάρχει ρύπανση, όταν σε ένα κλειστό κόλπο απορρίπτονται ετησίως ίσως περισσότεροι από 1500 τόνοι κοπράνων ψαριών ?!! που θα απαιτήσουν τόσο φορτίο διαλελυμένου Οξυγόνου, όσο ζητούν τα ετήσια λύματα περισσοτέρων από 70.000 κατοίκων ? !!
Στον Αμβρακικό Κόλπο, που ο πυθμένας, στο μεγαλύτερο του μέρος, είναι σκέτος βόθρος, το ΥΠΕΚΑ προβλέπει η παραγωγή να αυξηθεί στους 9.840 τόνους ψάρια ετησίως, που τα απόβλητά τους θα απαιτήσουν από το θαλάσσιο Περιβάλλον τόσο Οξυγόνο, όσο ζητούν ετησίως τα λύματα περισσοτέρων από 470.000 κατοίκων!!
Η λύση στο ανωτέρω πρόβλημα, που εδιάβασα στο Opengov με τον αερισμό των …κλωβών είναι ένα προσωρινό, πανάκριβο και αστείο ημίμετρο, που μπορεί να κρατήσει ζωντανά τα ψάρια στους κλωβούς, αλλά θα αυξήσει το έλλειμμα Οξυγόνου του Αμβρακικού!! Καημένε Αμβρακικέ!! τι σού μελε και τι σου μέλει να πάθεις!!!
Κυρία Μπιρμπίλη ρωτήστε να μάθετε τι γαρίδες έβγαζε ο Αμβρακικός πρίν από 30 40 χρόνια και τι βγάζει σήμερα!! Έγώ έχω σαφή αντίληψη και για το τότε και γιά το σήμερα!! Καημένε Αμβρακικέ!! τι σού μελε και τι σου μέλει να πάθεις!!!
Στις ΗΠΑ οι αρμόδιες υπηρεσίες προστασίας Περιβάλλοντος έχουν καθορίσει σαν βασικούς ρυπαντές των Υδατοκαλλιεργειών (1) το BOD , (2) Τα Αιωρούμενα Στερεά, δηλαδή τα κόπρανα που απορρίπτονται, (3) Τις ενώσεις Φωσφόρου, Αμμωνιακού και Νιτρικού Αζώτου (Nutrients) και (4) ότι άλλα π.χ. αντιβιωτικά κ.λπ. απορρίπτονται από την λειτουργία των υδατοκαλλιεργειών στον αποδέκτη.
1-β). Σε καμμία πολιτισμένη και επιστημονικά προηγμένη χώρα δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν και διαιωνισθούν, όπως γίνεται εδώ, μελέτες Μαϊμού και πρότυπα Μαϊμού για την ρύπανση από ιχθυοτροφεία, όπως γίνεται στην χώρα μας με τις ευλογίες του ΥΕΧΩΔΕ και ΥΠΕΚΑ. Στις προηγμένες και πολιτισμένες χώρες π.χ. κανένας δεν θα τολμούσε να υποβαθμίσει κατά 20 έως 30 φορές το φορτίο Φωσφόρου στα απόβλητα ιχθυοτροφείων με βλακώδεις παραδοχές του τύπου …Φωσφόρος υπάρχει μόνον από τις χαμένες τροφές!! Χωρίς να παραθέσει τα αντίστοιχα ισοζύγια μάζης!!
1-γ) Σε καμμία Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) και έχω διαβάσει δεκάδες ΜΕΠ, δεν αναφέρεται σαν επίπτωση από την λειτουργία της μονάδος ούτε οι ποσότητες της λάσπης κάτω από τους κλωβούς ούτε οι διαστάσεις του στρώματος της λάσπης, μιάς λάσπης που εκλύει Υδρόθειο!! Ούτε και το που πάνε αυτά κόπρανα, όταν παρασύρονται από τα κύματα.
2). Όταν και ο Πρωθυπουργός και η κ. Μπιρμπίλη συνεχώς μας διαβεβαιώνουν ότι απαιτούν πλήρη διαφάνεια στις αποφάσεις και δράσεις της κρατικής μας μηχανής, τότε είναι απαράδεκτο, όταν κάποιος πολίτης επισημαίνει και στον Πρωθυπουργό και στην κ. Μπιρμπίλη επανειλημμένως σκοτεινά σημεία και οι αρμόδιοι σιωπούν, χωρίς να τολμούν να αντικρούσουν ούτε ένα από τα επιχειρήματα του πολίτου, τότε κάτι ύποπτο συμβαίνει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας!!
Γεώργιος Ευθ. Κάρλος
Υ.Γ. Πρίν από τριάντα ή και είκοσι χρόνια, όταν κάποιοι επεσήμαιναν την ρύπανση του Ασωπού κάποιοι απαντούσαν με τα πόσα χρήματα εμπαιναν στην περιοχή !!! και όλοι κοιμόντουσαν ήσυχοι, γιατί είχαν πεισθεί ότι το τότε ΥΠΕΧΩΔΕ επαγρυπνούσε!! Και δεν θα άφηνε ποτέ να απορρίπτονται βιομηχανικά απόβλητα με Χρώμιο κατευθείαν στο υδροφόρο ορίζοντα,!! Όταν οι καρκίνοι κ.λπ. εξύπνησαν τον κόσμο!! Τότε όλοι κατάλαβαν, ότι και το ΥΠΕΧΩΔΕ είχε κοιμηθεί για τα καλά!!
Για τις ιχθυοκαλλιέργειες εσωτερικών υδάτων δεν δίνεται η δέουσα βαρύτητα. Προτείνω να συμπληρωθούν τουλάχιστον τα εξής:
1. σελ 20 στις τεχνητές λίμνες να υπάρχει η δυνατότητα ανάπτυξης της ιχθυοκαλλιέργειας εφ όσον το επιτρέπει η μορφολογία τους και με την σύμφωνη γνώμη του φορέα διαχείρισης της συγκεκριμένης λίμνης πχ ΔΕΗ
2. σελ 42 3.δ να επιτρέπεται η ίδρυση μονάδων σε πλωτές εγκαταστάσεις στις τεχνητές λίμνες του ποταμού Αλιάκμονα παρά το γεγονός ότι το ποτάμι χρησιμοποιείται για ύδρευση γιατί το σημείο υδροληψίας είναι μακριά από τις λίμνες και μετά φυσικά από εμπεριστατωμένη μελέτη
3. σελ 42 3.ε να επιτρέπεται η ίδρυση χερσαίων μονάδων υδατοκαλλιέργειας σε γη υψηλής παραγωγικότητας καθόσον εξ ορισμού γη υψηλής παραγωγικότητας είναι αυτή που αρδεύεται και ιχθυοκαλλιέργειες μπορούν να γίνουν μόνο σε περιοχές με νερά. Σε διαφορετική περίπτωση αποκλείονται όλες οι υδατοκαλλιέργειες εσωτερικών υδάτων. Δέσποινα Σπορέλα Βιολόγος Ιχθυολόγος
Αγαπητοί φίλοι
Έχω μερικές ερωτήσεις για προβληματισμό, δεν περιμένω απάντηση.
1) Έχουμε καταλάβει ότι είμαστε σε πόλεμο?
2) Έχετε δει σε πόλεμο να γίνεται διαβούλευση για να αποφασιστεί τι αμυντική τακτική θα εξακολουθήσουμε?
3) Έχετε δει ποτέ σε πόλεμο τον στρατηγό και τους αξιωματικούς να μένουν στα μετόπισθεν και ο πόλεμος να κερδίζεται?
4) Ξέρετε τι κάνουν σε αυτούς που λιποτακτούν στην μάχη η’ ακόμη χειρότερα προδίδουν?
5) Έχετε δει αμυνόμενο να αρνείται πχ. Να καταστρέψει το πλοίο του εχθρού που έρχεται να του πάρει το σπίτι για να μην καταστρέψει το περιβάλλον?
6) Έχετε δει που μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος όταν απειλείται άμεσα η επιβίωση της οικογενείας του και η δίκια του?
Ελπίζω να μην φτάσουμε στο τελευταίο αν και πλησιάζουμε δυστυχώς. Δεν θα μας λυπηθεί κάνεις κύριοι δεν μπορούμε να περιμένουμε την προστασία των «μεγάλων δυνάμεων» για να σωθούμε.
Ελπίζω να μην φαγωθούμε αλλά σας λέω ότι εγώ δεν τρώγομαι με τίποτα όπως μου λένε τόσα χρόνια όσοι με γνωρίζουν !!!! Εσείς???
Διαβάζοντας κάθε ημέρα τα σχόλια, τις παρατηρήσεις, τις εποικοδομικτικές προτάσεις και τις διαμαρτυρίες για την χωροθέτηση και την ανάπτυξη των ιχθυοκαλλιεγειών, διαπιστώνει κανείς ότι θέλουμε τη συμβολή ενός παραγωγικού κλάδου, όπως οι ιχθυοκαλλιέργεις, στην ανάπτυξη της χώρας, δεν επιθυμούμε όμως την «κατάληψη» παράκτιων χώρων. Εάν υπήρχε τεχνολογία που θα επέτρεπε τη βιώσιμη ανάπτυξη των ιχθυοκαλλιεργειών στην ανοικτή θάλασσα, δεν θα είχαμε αντίρρηση. Όμως τα εκτρεφόμενα είδη αποτελούν μέρος της πανίδας του παράκτιου οικοσυστήματος και αλληλεπιδρούν με τις βιοτικές και αβιοτικές παραμέτρους του. Εκτρέφονται λοιπόν στο φυσικό τους περιβάλλον. Τι μας ενοχλεί; Μήπως οι περιπτώσεις ανορθολογικής περιβαλλοντικά διαχείρισης ορισμένων μονάδων με ευθύνη των ιχθυοκαλλιεργητών; Μήπως η λειτουργία τους σε θαλάσσιες εκτάσεις κοντά σε περιοχές με οικιστική και τουριστική ανάπτυξη; Μήπως η εκτίμησή μας ότι δεν συνεισφέρουν σημαντικά στη τοπική οικονομία και ανάπτυξη σε σύγκριση με τον τουρισμό;
Σε πολλές θαλάσσιες παράκτιες περιοχές της Ευρώπης αναπτύσσονται και λειτουργούν ιχθυοκαλλιέργειες. Είναι ένας κλάδος με συνεχή και ραγδαία ανάπτυξη. Αναπτύσει και εφαρμόζει καινοτόμες μεθόδους και τεχνολογίες. Μέσα από την έρευνα θα μπορούσε για τη χώρα μας να συμβάλλει δυναμικά σε απόκτηση τεχνογνωσίας και ανάπτυξης συνεργασίας σε πολλά επίπεδα (πρωτογενής παραγωγή, βιοτεχνολογία, γενετική,πληροφορική, εκπαίδευση). Θα μπορούσε να απασχολεί ανθρώπινο δυναμικό και σε τοπικό και σε εθνικό επίπεδο. Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από τη Κρατική Διοίκηση σαν κλάδος για εφαρμογή πιλοτικών προγραμμάτων καινοτόμου διοικητικής διαχείρισης μονάδων. Όλα αυτά όμως με προϋποθέσεις, όπως χωροθέτηση που θα λαμβάνει υπόψη και λοιπές χρήσεις στη παράκτια ζώνη, μακριά από οικισμούς και τουριστικές / οικοτουριστικές περιοχές καθώς και περιβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές. Να ληφθούν υπόψη τεκμηριωμένες απόψεις αλιεών, Δήμων και τοπικών φορέων, που μπορεί να γνωρίζουν τοπικές ιδιαιτερότητες που δεν είναι γνωστές στους επιστήμονες. Να απομακρυνθούμε από την ελληνική παθογένεια «εγω τα ξερω όλα» και αναπτυχθεί συνεργασία με στόχο την ανάπτυξη της χώρας και την προστασία του περιβάλλοντος. Και φυσικά να προηγηθούν της χωροθέτησης μελέτες φέρουσας ικανότητας των οικοσυστημάτων, ωστε να καθοριστούν βιώσιμες δυναμικότητες.
Παρατηρεί τέλος κανείς ότι το σχέδιο είναι ετεροβαρές ως προς τις οστρακοκαλλιέργειες, για τις οποίες θα ήθελα να επισημάνω ότι θα μπορούσε να εφαρμοστεί άλλη λογική χωροθέτησης με διασκορπισμένες και όχι συγκεντρωμένες μονάδες, μιας και τα μύδια αξιοποιούν διατροφικά το οργανικό υλικό από το φυσικό περιβάλλον, όπως επίσης τα αγκυροβόλιά τους να βρίσκονται εκτός της μισθωμένης θαλάσσιας έκτασης.
Ειναι φυσικά προφανές ότι πρέπει να προσαρμοστεί και η διοίκηση με απλοποίηση των διαδικασιών, αλλά καλύτερο έλεγχο στο πεδίο από εξειδικευμένο προσωπικό.
BRAVO GREENPEACE….!
Παρακολουθώντας όλο αυτό το διάστημα τη διαβούλευση για το χωροταξικό των υδατοκαλλιεργειών, μου δημιουργούνται ανάμεικτα συναισθήματα, ικανοποίησης και προβληματισμού. Ικανοποίηση γιατί για πρώτη φορά τόσοι καταξιωμένοι επιστήμονες, ιχθυοκαλλιεργητές, εργαζόμενοι υποστηρίζουν δημοσίως τον κλάδο αυτό που τόσα έχει προσφέρει στη χώρα μας. Προβληματισμό γιατί κάποιοι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να καταλάβουν το αυτονόητο: υποβάθμιση του περιβάλλοντος υποβαθμίζει το ίδιο μας το προϊόν. Προϊόν το οποίο εξάγεται χωρίς πρόβλημα σε χώρες με πολύ αυστηρούς ελέγχους και υψηλά standards ποιότητας όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, Γαλλία, Ιταλία, Ην. Βασίλειο κ.α. Προϊόν την κατανάλωση του οποίου συστήνει η αρμόδια Ευρωπαϊκή αρχή για την ασφάλεια των τροφίμων (EFSA) για την διατροφική του αξία. Όταν οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι καταναλωτές προτιμούν την τσιπούρα και το λαβράκι Ελληνικής ιχθυοκαλλιέργειας για την διατροφική τους αξία και την ποιότητα τους, αγοράζοντας τα με τιμή διπλάσια και τριπλάσια πολλές φορές από ότι πωλούνται στη χώρα μας, εμείς οι «έξυπνοι» καταναλωτές προτιμάμε τα ελεύθερης αλιείας τα οποία τα πληρώνουμε πολύ πιο ακριβά και τα περισσότερα από τα οποία ψαρεύονται μακριά από τα ελληνικά πελάγη και στο δρόμο «βαφτίζονται» ελληνικά.
Πιστεύω ότι θα ήταν χρήσιμη και ενδιαφέρουσα εμπειρία για όσους κατακρίνουν τις ιχθυοκαλλιέργειες να επισκεφτούν κάποιον ιχθυογεννητικό σταθμό, μια μονάδα εκτροφής, κάποιο συσκευαστήριο, ένα εργοστάσιο παραγωγής ιχθυοτροφών. Θα έβρισκαν απάντηση σε πολλά από τα ερωτήματά τους.
Δημήτρης Μπόκας
Γεωπόνος – Βιοτεχνολόγος
Ιωάννης Κυρκούδης,ιχθυολόγος – κτηνίατρος, διδάσκων Π.Δ. 407/80 στο Τμήμα Δασολογίας του Δ.Π.Θ
Σχετικοί προβληματισμοί
1. Στο άρθρο 3 θα έπρεπε να προστεθούν ως ορισμός οι δεξαμενές υγειονομικής απομόνωσης (καραντίνας). Σε αυτές θα τοποθετούνται ψάρια ελεύθερης αλιείας που θα χρησιμοποιηθούν στη συνέχεια προς πάχυνση ή ως πατρογονικό υλικό (γεννήτορες), προς αποφυγή μετάδοσης νοσημάτων
2. Στο άρθρο 3 και στον ορισμό της «υδρανάπαυσης» ίσως πρέπει να προστεθούν και οι καλλιέργειες οστράκων, καθόσον τα όστρακα (ως ζωικοί οργανισμοί) πραγματοποιούν και απέκκριση (π.χ. απέκκριση αμμωνίου, σημαντικά υποδεέστερη ποσοτικά σε σχέση με τους ιχθύες).
3. Στο άρθρο 3 και στον ορισμό του «κλειστού κόλπου» η ταχύτητα ρευμάτων ίσως θα έπρεπε να αυξηθεί στα 5 cm/sec. Σε κλειστούς κόλπους, γενικά, η ταχύτητα ροής δεν είναι μεγάλη. Με αυτή τη λογική θα μπορούσε να μην υπάρχει αριθμητικός προσδιορισμός για την παράμετρο αυτή
4. Στο άρθρο 6, κεφ Α, σημ ii, όσο αφορά στην ποιότητα των υδάτων οστρακοκαλλιέργειας πρέπει να γίνει αναφορά και στις προβλεπόμενες μικροβιολογικές παραμέτρους που επιβάλλονται από την κοινοτική νομοθεσία (σχετικά με παρουσία Salmonella, Escherichia coli) (κοινοτικοί κανονισμοί 2073/05, 853/04)
5. Στο άρθρο 6, κεφ B, υποκεφ ε, σημ 1, σχετικά με το χρονικό διάστημα υδρανάπαυσης. Προβλέπεται χρονικό διάστημα πέντε ετών για τη μετακίνηση κλωβών θαλάσσιας ιχθυοκαλλιέργειας. Στο σημείο αυτό μπορεί να παρατηρηθεί ότι σε περίπτωση που υφίσταται ρευματισμός υδάτων ικανός για αυτοκαθαρισμό του πυθμένα, μπορεί το εν λόγω χρονικό διάστημα να επιμηκυνθεί. Θα πρέπει, όμως, αυτό να αποδεικνύεται με πειραματικά – μελετητικά δεδομένα (συγκριτική καταγραφή ποσοτική και ποιοτική βενθικών οργανισμών, χημικές αναλύσεις νιτρικών, φωσφορικών).
6. Στο άρθρο 6, κεφ B, υποκεφ ε, σημ 1, ορθά προβλέπεται δυνατότητα σύνθετων καλλιεργειών (ιχθύων με όστρακα ή μικρο και μακρο-φύκη), πρέπει όμως να λαμβάνονται τα απαραίτητα μέτρα, ώστε να μην υπάρχει ποιοτική υποβάθμιση της ποιότητας του νερού (π.χ. σε περίπτωση μεγάλων πληθυσμών μπορεί να δημιουργηθούν συνθήκες έλλειψης οξυγόνου)
7. Στο άρθρο 6, κεφ B, υποκεφ ε, σημ 3 και σχετικά με τη διαχείριση απορριμμάτων ζωικής προέλευσης (ζωικά υποπροϊόντα) ο κοινοτικός κανονισμός 1774/02 (καθώς και οι σχετικές τροποποιήσεις) προβλέπει να οδηγούνται σε ειδικές μονάδες αδρανοποίησης, με έκδοση επιβεβαιωτικών εμπορικών εγγράφων. Εξαίρεση αποτελούν τα κελύφη οστράκων από τα οποία έχει απομακρυνθεί η οργανική ύλη σάρκα και εξαιρούνται από το πεδίο του κανονισμού (κανονισμός 1069/2009). Η ευθύνη για τη διάθεση των ζωικών υποπροϊόντων αποτελεί ευθύνη του παραγωγού
8. Στο άρθρο 7, κεφ 1, υποκεφ Α, σημ i, καθώς και στο σημ ii (β) αναφέρονται αποστάσεις μεταξύ των μονάδων υδατοκαλλιέργειας. Καλό είναι να προβλεφθούν παρεκκλίσεις όταν δεν υπάρχει ποιοτική υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος (υδάτινου και μη) ή της αισθητικής του. Αυτό πρέπει να αποδεικνύεται από σχετικές μετρήσεις – μελέτες. Γενικά πρέπει να δοθεί δυνατότητα παρεκκλίσεων όπου οι ιδιαίτερες συνθήκες (ρευματισμός, γεωμορφολογία κ.λπ.) το επιτρέπουν
9. Στο άρθρο 7, κεφ 1, υποκεφ Α, σημ ii, στον προσδιορισμό βάθους για εγκατάσταση ιχθυοκλωβών. Ίσως θα έπρεπε το βάθος να προσδιοριστεί σε 10-12 m για περιπτώσεις που υπάρχει έντονος ρευματισμός νερού (ώστε να απομακρύνονται κόπρανα ψαριών και υπολείμματα τροφής)
10. Στο άρθρο 7, κεφ 3 (β) Δεν υπάρχουν ειδικές προδιαγραφές για την ποιότητα νερού που θα χρησιμοποιηθεί για θαλάσσια ιχθυοκαλλιέργεια (υπάρχουν όμως κοινοτικοί κανονισμοί για τα μικροβιολογικά χαρακτηριστικά των παραγόμενων ιχθύων, καθώς και τα προβλεπόμενα όρια για βαρέα μέταλλα)
11. Στο άρθρο 7, κεφ 3 (ε) Θα πρέπει να καταργηθεί. Η υδατοκαλλιέργεια κατά κανόνα οδηγεί σε υψηλή παραγωγικότητα. Συνεπώς δεν πρέπει να αποτρέπεται η χρήση αγροτεμαχίων υψηλής παραγωγικότητας.
12. Να δοθεί ιδιαίτερη σημασία σε αριθμητικούς προσδιορισμούς αποστάσεων, βαθών θάλασσας. Να υπάρχει ελαστικότητα και δυνατότητα παρεκκλίσεων
13. Να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην καλλιέργεια «ξενικών ειδών». Να γίνει ειδική αναφορά στον κοινοτικό κανονισμό 304/2011
Προτάσεις
1. Δεν πρέπει να αποτρέπεται η χρήση αγροτεμαχίων υψηλής παραγωγικότητας
2. Να υπάρχει ελαστικότητα και δυνατότητα παρεκκλίσεων για τις διάφορες μετρικές αποστάσεις. Το παρόν σχέδιο δε λαμβάνει υπόψη τη φυσική παραγωγικότητα, καθώς και τις «αντοχές» του υδάτινου συστήματος (πιθανή έλλειψη οξυγόνου, ιδιαίτερα όταν υφίσταται άνοδος θερμοκρασίας).
3. Θα έπρεπε να υπάρχουν αναφορές και σε καλλιέργειες εσωτερικών υδάτων
ΣΤΑΥΡΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
Γεωπόνος-Υδροβολόγος(DEA)
Με αφορμή την επιστολή του Πανελλήνιου Συλλόγου Ιχθυολόγων του Δημοσίου προς την Διοίκηση, και τις ενστάσεις που προβάλει για την συμμετοχή του κλαδικού οργάνου στο υπό διαβούλευση σχέδιο, θα ήθελα να ρωτήσω πως, πότε και με ποιό τρόπο το επιστημονικό δυναμικό του Συλλόγου έχει συμβάλει με εμπεριστατωμένες μελέτες ή/και δημιουργικές προτάσεις στην διευθέτηση των χωροταξικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικοοικονομικών θεμάτων που αντιμετωπίζει ο κλάδος επί 25+ έτη, στο πεδίο εφαρμογής.
Με ποιόν – επιστημονικά τεκμηριωμένο – τρόπο υποστήριξαν τον ανώνυμο Ιχθυοκαλλιεργητή που αντιμετωπίζει καθημερινά διαρκείς ενστάσεις για τη συνέχιση της λειτουργίας του, από δήθεν «εξωραιστικούς» και «περιβαλλοντικούς» κοινοτικούς συλλόγους, καθώς και ανεκδιήγητα Δημοτικά ή (τέως) Νομαρχιακά Συμβούλια ;
Η πρόταση των Ιχθυολόγων του Δημοσίου για την «μη έγκριση της ΣΜΠΕ» και την «έναρξη συζήτησης από μηδενική βάση»(!), αποδεικνύει την ουσιαστική απουσία τους από τις ανάγκες και την αγωνία που βιώνει ο κλάδος της Ελληνικής Ιχθυοκαλλιέργειας για το μέλλον του.
Γνωρίζουν άριστα ότι με την πρόταση αυτή εισηγούνται την διατήρηση του τέλματος που δημιουργεί η διαχρονική απουσία θεσμικού πλαισίου για την νόμιμη λειτουργία του κλάδου.
Η Ιχθυοκαλλιέργεια αποτελεί επιστημονικά και επιχειρηματικά μία εξαιρετικά σύνθετη και απαιτητική δραστηριότητα με πολλαπλούς κινδύνους για τα σημαντικά επενδεδυμένα κεφάλαια που απαιτεί η λειτουργία της. Στη χώρα μας εκτός από τις αντικειμενικές λειτουργικές δυσκολίες, ο κλάδος ειναι υποχρεωμένος να απασχολείται επιπρόσθετα με την εξεύρεση λύσεων για την νόμιμη λειτουργία του, χωρίς να ευθύνεται.
Η στάση και η αντίληψη των επιστημονικών φορέων του Δημοσίου, που την κρίσιμη αυτή περίοδο θα έπρεπε να λειτουργούν ως οι βασικοί αρωγοί στην προσπάθεια της Πολιτείας να πράξει – με καθυστέρηση δεκαετιών – το αυτονόητο για κάθε πολιτισμένη χώρα, δημιουργεί τουλάχιστον μελαγχολία.
για το μαχόμενο ιχθυολόγο
Μαλλον εδω ταιριάζει το συνέφειασε ο παρνασός βρέχει στα καμποχώρια και απο τη πόλη έρχεσαι και στη κορφή κανέλα. Θα μου επιτρεψεις να σου πω πάντως οτι μάλλον δεν εχεις καταλάβει ακομη τι σου γίνεται και επι του χωροταξικού ούτε κουβέντα.
ΥΣΤ. τον ασσο πάντως ότι κιαν τον κάνεις άσσος θα παραμείνει.
Αθήνα, 27 Μαΐου 2011
Σχόλια και παρατηρήσεις της Greenpeace επί του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες και της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αυτού.
Εισαγωγικά
To χωροταξικό πλαίσιο για τις υδατοκαλλιέργειες, έχει καθυστερήσει εδώ και δεκαετίες επιτρέποντας την «εισβολή» των υδατοκαλλιεργειών στην ελληνική ακτογραμμή με έναν τρόπο αυθαίρετο και σχεδόν άναρχο που έχει επιφέρει σοβαρές επιπτώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον.
Η υγιής κατάσταση των ελληνικών θαλασσών θα πρέπει να αναγνωρίζεται ως προϋπόθεση στο σχεδιασμό και την υλοποίηση του χωροταξικού πλαισίου των υδατοκαλλιεργειών. Δυστυχώς, με λύπη διαπιστώνουμε ότι το συγκεκριμένο πλαίσιο φαίνεται απλώς να νομιμοποιεί τη σημερινή κατάσταση χωρίς καμία ουσιαστική κατεύθυνση προς την προστασία του περιβάλλοντος και των τοπικών κοινωνιών από τις αρνητικές συνέπειες των υδατοκαλλιεργειών.
Σχόλια επί του σχεδίου ΚΥΑ
Γενικά
Η Greenpeace πιστεύει ότι πρέπει να αναθεωρηθεί το γενικότερο πνεύμα στο οποίο κινείται το συγκεκριμένο κείμενο αφού είναι ξεκάθαρο (από την εισαγωγή και το άρθρο 1) ότι βάζει τις ιχθυοκαλλιέργειες στο απόλυτο απυρόβλητο, στο όνομα της οικονομικής τους σημασίας για την ελληνική οικονομία (και όχι απαραίτητα για την τοπική ανάπτυξη), και αναδεικνύοντας τις υδατοκαλλιέργειες ως τη λύση στην επικείμενη κατάρρευση των αλιευμάτων που έχουν προκαλέσει οι δεκαετίες κακής πολιτικής και διαχείρισης στα θέματα της αλιείας!
Η αλήθεια όμως δεν είναι αυτή.
Είναι γεγονός ότι την ώρα που οι πληθυσμοί των περισσότερων «άγριων» ψαριών μειώνεται διαρκώς στις θάλασσές μας εξαιτίας της υπεραλίευσης, η παγκόσμια αγορά στρέφεται όλο και περισσότερο προς τις ιχθυοκαλλιέργειες για να γεμίσει τα άδεια τελάρα στους πάγκους της ψαραγοράς και να καλύψει την αυξανόμενη ζήτηση των καταναλωτών.
Η παγκόσμια παραγωγή από τις υδατοκαλλιέργειες αυξάνεται περίπου κατά 9% κάθε χρόνο και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων (FAO) υπολογίζει ότι σχεδόν η μισή παραγωγή ψαριών προέρχεται από τις ιχθυοκαλλιέργειες. Η χώρα μας πρωταγωνιστεί στον τομέα, καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση στην καλλιέργεια της τσιπούρας και του λαβρακίου στη Μεσόγειο.
Προτάσσοντας τα παραπάνω ποσοστά, οι εκπρόσωποι της βιομηχανίας βιάζονται να μιλήσουν για «διατροφική ασφάλεια» αλλά και για «οικολογικό» κέρδος σε αντιδιαστολή με την πίεση των φυσικών αποθεμάτων.
Είναι καιρός να βάλουμε στο τραπέζι κάποιες αλήθειες γύρω από τις υδατοκαλλιέργειες. Είναι γνωστό ότι τα σαρκοβόρα είδη, όπως η τσιπούρα, το λαβράκι, ο σολομός και η γαρίδα χρειάζονται ιχθυάλευρα και ιχθυέλαια για να μεγαλώσουν. Τα ιχθυάλευρα και τα ιχθυέλαια όμως παράγονται από «άγρια» ψάρια, κατά κύριο λόγο από σαρδέλες, γαύρους και άλλα μικρά πελαγικά. Για παράδειγμα, για να παραχθεί ένας τόνος σολομού απαιτούνται περίπου 2,7 με 3,5 τόνοι ψαριού.
Από το 1985 ως το 1995 οι καλλιέργειες γαρίδας σε όλο τον κόσμο χρειάστηκαν 36 εκατομμύρια ψάρια για να παράξουν μοναχά 7,2 εκατομμύρια τόνους γαρίδας. Ανάλογη είναι και η κατάσταση για τις δικές μας τσιπούρες και τα λαβράκια. Κατά μέσο όρο, τα σαρκοβόρα ψάρια στις ιχθυοκαλλιέργειες χρειάζονται 2.5 με 5 φορές περισσότερη βιομάζα ψαριού στην τροφή τους από αυτή που τελικά παράγεται.
Οι ιχθυοκαλλιέργειες με τον τρόπο που πραγματοποιούνται σήμερα όχι απλώς δεν αποτελούν λύση στο μεγάλο πρόβλημα της υπεραλίευσης, αλλά αντιθέτως συντηρούν και επιτείνουν την κρίση αφαιρώντας πολλαπλάσιους θαλάσσιους πόρους σε σχέση με αυτούς που παράγουν. Όχι μόνο δεν ενισχύουν τα «άγρια» αποθέματα των ψαριών αλλά στηρίζουν τη βιωσιμότητά τους πάνω στην αλίευσή τους. Στοιχεία δείχνουν ότι τα περισσότερα αποθέματα μικρών πελαγικών για ιχθυοτροφές υπεραλιεύονται σε επικίνδυνο βαθμό.
Όσον αφορά τη συμμετοχή τους στην οικονομία, είναι γεγονός ότι έχουν ένα έντονο εξαγωγικό χαρακτήρα δεδομένου ότι η παραγωγή τους εξάγεται σε ποσοστό 70-80% συμβάλλοντας στο ισοζύγιο πληρωμών της χώρας και με τα προϊόντα να κυριαρχούν στην ευρωπαϊκή αγορά και όχι μόνο.
Ωστόσο, με ποιο τίμημα; Οι υδατοκαλλιέργειες συνδέονται με πολλά προβλήματα για το θαλάσσιο περιβάλλον αλλά και την τοπική ανάπτυξη των περιοχών στις οποίες δραστηριοποιούνται:
– Κατάληψη ακτών και υποβάθμιση παράκτιων περιοχών. Επιβάρυνση του παράκτιου θαλάσσιου περιβάλλοντος με οργανικό φορτίο (τροφή, απόβλητα) και χημικές ουσίες (φάρμακα, καθαριστικά, antifouling) επηρεάζοντας την ποιότητα του νερού και τα θαλάσσια οικοσυστήματα.
Οι ιχθυοκαλλιέργειες, με την απόθεση μεγάλων ποσοτήτων οργανικής ύλης στο θαλάσσιο πυθμένα αλλάζουν τα φυσικο-χημικά χαρακτηριστικά του ιζήματος και επηρεάζουν αρνητικά τα ευαίσθητα λιβάδια Ποσειδωνίας. Ταυτόχρονα μειώνουν την ποσότητα του φωτός που περνάει στην υδάτινη στήλη και επομένως μειώνει τη φωτοσυνθετική ικανότητα των λιβαδιών. Η Ποσειδωνία έχει χαρακτηριστεί ως ένας από τους σημαντικότερους οικοτόπους της Μεσογείου αφού συμβάλλει στην υγιή κατάσταση των θαλασσών και αποτελεί καταφύγιο για εκατοντάδες είδη ψαριών και άλλων θαλάσσιων οργανισμών.
– Σύγκρουση με άλλες χρήσεις και δραστηριότητες. Είναι πολλές οι περιπτώσεις αντίδρασης των τοπικών κοινωνιών στη λειτουργία των μονάδων υδατοκαλλιέργειας λόγω της παράκτιας ρύπανσης και της αποτροπής των ντόπιων να χρησιμοποιήσουν την περιοχή τους για αναπτυξιακές και τουριστικές δραστηριότητες.
Σχόλια επί των άρθρων
Άρθρο 5: Εθνικό πρότυπο Χωροταξικής Οργάνωσης Υδατοκαλλιεργειών
Σύμφωνα με το άρθρο 5, παράγραφο Δ, επιτρέπεται η λειτουργία των μονάδων υδατοκαλλιέργειας σε όλη την Ελλάδα, ακόμη και σε ευρύτερες περιοχές ιδιαίτερης οικολογικής σημασίας και ευαισθησίας (Natura 2000, Θαλάσσια Πάρκα και τοπία Φυσικού Κάλλους). Θεωρούμε ότι το μέτρο αυτό, που ανοίγει το δρόμο στη βιομηχανία των υδατοκαλλιεργειών να δραστηριοποιούνται σε όλες τις ευαίσθητες και προστατευόμενες περιοχές, θα έχει αρνητικές συνέπειες στο θαλάσσιο περιβάλλον και τους ανθρώπους που εξαρτώνται άμεσα από αυτό (αλιείς, τοπικές κοινωνίες).
Άρθρο 7: Κριτήρια και συμβατότητες χωροθέτησης μονάδων και υποδοχέων υδατοκαλλιέργειας
Στα γενικά κριτήρια της παραγράφου 1 Α αναφέρεται ότι « η χωροθέτηση θαλάσσιων Αιολικών Πάρκων πρέπει να αποφεύγεται εντός των Περιοχών Οργανωμένης Υδατοκαλλιεργειών ενώ στις υπόλοιπες περιοχές επιτρέπεται υπό τον όρο να απέχουν από λειτουργούσες μονάδες υδατοκαλλιέργειας τουλάχιστον 500 μέτρα».
Η καταγραφή και αποτύπωση θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών αλλά και θαλάσσιων περιοχών χωροθέτησης υπεράκτιων αιολικών βρίσκονται στα αρχικά τους στάδια. Ως λύση, αντί των εκ προοιμίου αποκλεισμών, προτείνουμε να υπάρχει η υποχρέωση μεταφοράς ΠΟΑΥ εφόσον κατά την παραπάνω καταγραφή αυτές προκύψει να συμπίπτουν, στο όλο ή σε μέρη τους, με θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές ή με αντίστοιχες περιοχές χωροθέτησης υπεράκτιων αιολικών.
Στα γενικά κριτήρια της παραγράφου 1 Α αναφέρεται ότι «οι όροι περιμετρικά των Π.Ο.Α.Υ., αλλά και περιμετρικά των μονάδων εντός αυτών, θεσπίζονται ανάλογα με τις ειδικές συνθήκες της κάθε περιοχής μετά από πρόταση του οικείου Φορέα Διαχείρισης». Η Greenpeace πιστεύει ότι εφόσον προτείνονται μέτρα περιορισμού της αλιείας στις Π.Ο.Α.Υ., πρέπει να εξασφαλιστεί ότι αυτές δε χωροθετούνται σε αλιευτικά πεδία, περιοχές αναπαραγωγής και ενδιαίτησης ψαριών κοκ. Τονίζουμε επίσης ότι είναι απαραίτητη η εξασφάλιση εκπροσώπησης τοπικών κοινωνιών και αλιέων στο Φορέα Διαχείρισης.
Η παράγραφος γ2 επιτρέπει την εγκατάσταση μονάδων υδατοκαλλιέργειας σε περιοχές Natura 2000 και θαλάσσια πάρκα σύμφωνα με τους όρους και τις προϋποθέσεις που τίθενται από τα νομικά καθεστώτα προστασίας τους. Αντί της παραγράφου γ2 προτείνουμε τη φράση: «Η ελάχιστη απόσταση των ΠΟΑΥ από τις σημερινές και μελλοντικές θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές προσδιορίζεται από το σχέδιο διαχείρισης των συγκεκριμένων περιοχών, έχοντας λάβει υπόψη τα τοπικά θαλάσσια ρεύματα.»
Η παράγραφος 3γ αναφέρεται στην απαγόρευση εγκατάστασης των μονάδων υδατοκαλλιέργειας μόνο πάνω από οικοτόπους Posidonia oceanica που βρίσκονται εντός προστατευόμενων περιοχών του Ευρωπαϊκού Δικτύου NATURA 2000. Θεωρούμε το μέτρο αυτό ανεπαρκές. Το 60-80% αυτού του οικότοπου δεν έχει χαρτογραφηθεί ενώ πρόσφατα η Ε.Ε (Βιογεωγραφικό σεμινάριο για την αξιολόγηση Κοινοτικής σημασίας του Δικτύου Natura 2000) χαρακτήρισε τον αριθμό αυτών των περιοχών και το βαθμό προστασίας για την Ποσειδωνία στην Ελλάδα, ανεπαρκή. Είναι σαφές ότι απαιτείται η χαρτογράφηση αυτών των οικοτόπων και ο χαρακτηρισμός περισσότερων περιοχών. Γίνεται σαφές και από τον ίδιο το χάρτη των βασικών κατευθύνσεων χωρικής οργάνωσης των υδατοκαλλιεργειών, στον οποίο η απεικόνιση των εθνικών λιβαδιών Ποσειδωνίας είναι ελλιπής και δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική έκταση του οικότοπου στην ελληνική ακτογραμμή.
Η Greenpeace πιστεύει ότι θα πρέπει να απαγορευθεί η εγκατάσταση οποιασδήποτε νέας μονάδας υδατοκαλλιέργειας σε βάθη μέχρι 50 μέτρα ενώ οι υπάρχουσες μονάδες θα πρέπει να μετεγκατασταθούν σε βάθη 50 μέτρων και άνω, έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η προστασία της θαλάσσιας βλάστησης, η οποία είναι καίριας σημασίας για την υγιή κατάσταση των θαλασσών και των ιχθυαποθεμάτων.
Θεωρούμε ότι η απομάκρυνση των ιχθυοκαλλιεργειών από την παράκτια ζώνη θα αποτρέψει την καταστροφή των παράκτιων οικοσυστημάτων και θα επιτρέψει την οικονομική ανάπτυξη των τοπικών κοινοτήτων.
Παράρτημα 1, Πίνακας 2:
Θα θέλαμε να επισημάνουμε την πλήρη απογοήτευσή μας όταν με έκπληξη διαπιστώσαμε την παρουσία δύο νέων μονάδων πάχυνσης κόκκινου τόνου (Ν. Σαπιέντζα και Ν. Σχίζα) στον Πίνακα 2 του Παραρτήματος 1, με συνολική δυναμικότητα 1500 τόνους ανά έτος, αλλά και το μέγεθος δυναμικότητας στην ΠΟΑΥ Εχινάδων που ανέρχεται στους 2500 τόνους ανά έτος. Πιστεύουμε ότι είναι ανήκουστο η χώρα μας να προχωράει στο σχεδιασμό νέων μονάδων πάχυνσης του πιο αποδεκατισμένου ψαριού στη Μεσόγειο, την ώρα που οι συζητήσεις για το αβέβαιο μέλλον αυτού του είδους εντείνονται. Πρέπει επίσης να τονίσουμε ότι ο σχεδιασμός αυτός έρχεται σε αντίθεση με τη διεθνή νομοθεσία αφού ξεπερνάει τη δυναμικότητα που επιτρέπεται στην Ελλάδα.
Τέλος, θα θέλαμε να τονίσουμε για άλλη μια φορά ότι το συγκεκριμένο χωροταξικό πλαίσιο θα μπορούσε να είναι μια πολύ καλή ευκαιρία (ύστερα από δεκαετίες αυθαίρετης χωροθέτησης των υδατοκαλλιεργειών εις βάρος των τοπικών κοινωνιών και του θαλάσσιου περιβάλλοντος) για να μπει ένα τέλος σε αυτή την κατάσταση. Αντιθέτως, το πλαίσιο αυτό, φαίνεται να νομιμοποιεί την πολυετή αυτή αυθαιρεσία, αγνοώντας τις επιπτώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον και για άλλη μια φορά κρατώντας τις τοπικές κοινωνίες απλούς θεατές χωρίς κανένα δικαίωμα διαβούλευσης και συμμετοχής.
Κυρία Υπουργέ,
Το ερώτημα που έχω θέσει οχτώ φορές έως σήμερα ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΟ: Πόση είναι, σε εθνικό αλλά και σε τοπικό επίπεδο, η συνολική πραγματική ετήσια παραγωγή του κλάδου της ιχθυοκαλλιέργειας, σε πόσες μονάδες αντιστοιχεί και πόσο είναι το άθροισμα της επιτρεπόμενης παραγωγής των ίδιων μονάδων, με βάση τις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεών τους;
Παρακαλούμε αναζητήστε τις απαντήσεις από τους υπηρεσιακούς παράγοντες του Υπουργείου σας και πράξτε τη ΜΟΝΑΔΙΚΗ επιλογή που η επιστήμη και η νομιμότητα επιβάλουν: Αποσύρετε εξ ολοκλήρου την υπό διαβούλευση ΚΥΑ!
Ιωάννης Δημητριάδης.
επικεφαλής της «Πρωτοβουλίας για την Προστασία του Θαλασσίου Περιβάλλοντος του Πόρου» και επικεφαλής της παράταξης μείζονος μειοψηφίας του Δημοτικού Συμβουλίου Πόρου
Απάντηση προς τον Πανελλήνιο Σύλλογο Ιχθυολόγων Δημοσίου
Αγαπητή Κυρία Μπεκιάρη
Απευθυνόμενος σε εσάς και τα μέλη του Συλλόγου σας και υπό την ιδιότητα σας ως Ιχθυολόγοι Δημοσίου, μου γεννιούνται τα παρακάτω ερωτήματα:
ΙΧΘΥΟΛΟΓΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΥ………..
Μήπως τα μέλη του Συλλόγου σας, είναι αυτά που εργάζονται στη Δημόσια Διοίκηση , η οποία υποτίθεται πως αδειοδοτεί τη δραστηριότητα της ιχθυοκαλλιέργειας;
Μήπως εσείς είστε αυτοί που αξιολογούν, γνωμοδοτούν και εν τέλει αδειοδοτούν τις μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας;
Ποια τα ερωτήματα – ενστάσεις περί συγκέντρωσης του κλάδου σε συγκεκριμένες περιοχές; Ποιος έδωσε τις άδειες εκεί;
Ακόμα και με την έλλειψη ειδικού πλαισίου χωροταξικού σχεδιασμού για τις ιχθυοκαλλιέργειες, υπάρχει διαδικασία για τη χωροθέτηση και την περιβαλλοντική αδειοδότηση αξιολογώντας σημειακά την κάθε θέση εγκατάστασης ;
Εσείς δεν γνωμοδοτείτε; εσείς δεν αδειοδοτείτε;
Αλήθεια…….. αναφέρεστε σε περιοχές με αντιδράσεις λόγω ανταγωνιστικών χρήσεων.
Ποιος έβγαλε τις άδειες σε αυτές τις περιοχές; πότε ελέγξατε μονάδες ; μόνος του αναπτύχθηκε ο κλάδος; Εσείς δεν αδειοδοτείτε τα έργα στις περιοχές natura;
Έχετε «σοβαρές ενστάσεις» για τη συμμετοχή του ΣΕΘ στην εκπόνηση της μελέτης……
Εκ των υστέρων κριτική κυρία Μπεκιάρη;
Πότε συμμετείχε ενεργά και ουσιαστικά ο Σύλλογος σας; πότε πήρε θέση η Υπηρεσία / οι υπηρεσίες στις οποίες εργάζεστε ;
Ήταν κρυφό πως ο κλάδος προσπαθεί να σώσει τα μαγαζιά του;
Μήπως η ασφάλεια καταβολής του μισθού σας στις 20 κάθε μήνα σας δίνει τη δυνατότητα να έχετε σοβαρές ενστάσεις ;
Μήπως ΕΣΕΙΣ οι επιστήμονες του κλάδου ενδιαφέρεστε περισσότερο για τις μετατάξεις – μετακινήσεις σε υπηρεσίες με παχουλούς μισθούς (διαχείρισης – εφαρμογών κλπ) και όχι τι γίνεται με τους συναδέλφους στον ιδιωτικό τομέα του κλάδου ;
Έχετε ανέβει ποτέ σε κλουβί κυρία Μπεκιάρη; έχετε άποψη περί των 10 ν μιλίων για απόσταση των 2 ΠΟΑΥ; Έχετε άποψη για τα 40 στρέμματα μέγιστο κάθε μονάδα;
Έχετε εκφράσει άποψη – κρίση ; μελετήσατε τις ΠΟΑΥ που χρηματοδοτήθηκαν ;
Πότε συγκινήθηκε ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ σας κυρία Μπεκιάρη ; στις 26 Μαίου; τέλος της διαβούλευσης κυρία Μπεκιάρη;
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΔΗΜΟΣ ΤΡΟΙΖΗΝΙΑΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Α Π Ο Σ Π Α Σ Μ Α
—————————-
Από το πρακτικό της με αριθμό 10/2011
Συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου ΤΡΟΙΖΗΝΙΑΣ
Αριθμός απόφασης:97/2011
ΘΕΜΑ: «Λήψη απόφασης επί της ΚΥΑ για την “Έγκριση Ειδικού Πλαισίου
Χωροταξικού Σχεδιασμού Αειφόρου Ανάπτυξης για τις
υδατοκαλλιέργειες & την Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών
Επιπτώσεων”.
Στον Γαλατά και στην Βιβλιοθήκη του Γυμνασίου Γαλατά , σήμερα την 19η του μήνα Μαίου του έτους 2011, ημέρα της εβδομάδας Πέμπτη και ώρα 19,00 μμ. συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση το Δημοτικό Συμβούλιο Τροιζηνίας, μετά από την αριθμ. 3276/ 11-05-2011 έγγραφη πρόσκληση του Προέδρου του Δημ. Σ/λίου, που επιδόθηκε σε καθένα Δημοτικό Σύμβουλο, σύμφωνα με τις διατάξεις τα άρθ. 95 του Δ.Κ.Κ. (Ν.3463/2006) και αφού διαπιστώθηκε ότι υπάρχει νόμιμη απαρτία, δεδομένου ότι σε σύνολο 21 μελών βρέθηκαν παρόντα 11, ήτοι:
Α.- ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ
Παρόντες Απόντες
1. -Χρήστος Πάλλης (Πρόεδρος) 1.- Καπέλος Χρήστος
2. -Καράμπαμπας Ευάγγελος 2.- Μπάκας Αντώνιος
3. -Χατζαντωνά Χαριτωμένη 3.- Μοσχογιάννης Κων/νος
4.-Δέδες Αναστάσιος 4.- Δαρσινού Ελευθερία (Αντ/δρος)
5. -Δανόπουλος Ανδρέας 5.-Παυλής Αντώνιος
6.- Φύτρας Κυριάκος
7.- Καρνέζης Σπυρίδων
8. -Δαρσινός Νίκος-Στράτος
9.- Λεβειδιώτη Δήμητρα (Γραμματέας)
10.- Αντωνίου Αντώνιος
11.- Μπόγρης Νικόλαος
12.- Κων/νος Τσιρογιάννης (προσήλθε κατά την συζήτηση του 4ου προ ημερ. Διάτ. Θέματος)
13.- Αθανασίου Σάββας(προσήλθε κατά την συζήτηση του 8ου ημερ. Διάτ. Θέματος)
14.-Πατουλιάς Κων/νος (προσήλθε κατά την συζήτηση του 8ου ημερ. Διάτ. Θέματος)
15.- Ανδριανοπούλου Γεωργία (προσήλθε κατά την συζήτηση του 8ου ημερ. Διάτ. Θέματος)
16.- Δέδε Μαρία(προσήλθε κατά την συζήτηση του 8ου ημερ. Διάτ. Θέματος)
ΔΗΜΑΡΧΟΣ: Ιωάννης Σαμπάνης , Παρών.
Πρόεδρος Δημοτικής Κοινότητας Γαλατά, Μαλίτσης Αναστάσιος Παρών
Πρόεδροι Τοπικών Κοινοτήτων
Παρόντες Απόντες Απόντες
Σκούρτης Γεώργιος Τακτικούπολης Λίλος Σπυρίδων Καρατζά
Τριανταφύλλου Γεώργιος Λουτρόπολης Ζερβός Σταμάτιος Άνω Φαναρίου Χατζίνας Γεώργιος Μεγαλοχωρίου Μανιάτης Σωτήριος Δρυόπης Γαλουτζής Παναγιώτης Τροιζήνας
Εκπρόσωποι τοπ. Κοινοτήτων
Παρόντες απόντες
Δημητρουλάκος Σπυρίδων Κυψέλης ουδείς
Σταματίου Κων/νος Κουνουπίτσας
Τα πρακτικά της συνεδρίασης κράτησε ο Τακτικός Υπάλληλος Λέκκας Γεώργιος.
Στην συνεδρίαση παραβρέθηκαν Πρόεδροι φορέων- συλλόγων και αρκετοί δημότες
Αριθ. Θέματος: 14ο Αριθ. Απόφασης:97/2011
ΘΕΜΑ: «Λήψη απόφασης επί της ΚΥΑ για την “Έγκριση Ειδικού
Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού Αειφόρου Ανάπτυξης για
τις υδατοκαλλιέργειες & την Στρατηγική Μελέτη
Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων” »
Ο Πρόεδρος αφού εκφώνησε το 14ο θέμα της ημερήσιας διάταξης αναφέρει σχετικά με το θέμα ότι, το ΥΠΕΚΑ επεξεργάστηκε και έδωσε στην διαβούλευση την ΚΥΑ για την “Έγκριση Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού Αειφόρου Ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες & την Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων” , επεσήμανε ότι σύμφωνα με το Χωροταξικό Σχεδιασμό καταλαμβάνεται έκταση πολλών στρεμμάτων της χερσαίας περιοχής στην χερσόνησο των Μεθάνων και χαρακτήρισε το γεγονός αυτό απαράδεκτο και καταστροφικό για την περιοχή. Στην συνέχεια αναφέρθηκε στις ενέργειες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα. Ο πρώην Καποδιστριακός Δήμος Μεθάνων παρέλαβε από την πρώην Κοινότητα Μεγαλοχωρίου ένα Δικαστικό αγώνα για τις μονάδες ιχθυοκαλλιεργειών που ήδη υπάρχουν και βρίσκεται σε εξέλιξη στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Στην συνέχεια αναφέρει ότι ο Δήμος Τροιζηνίας έχει ιδιαίτερα Χαρακτηριστικά όπως:
Α) Είναι περιοχή ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους με απόφαση του ΥΠΠΟ ΑΙ/ΦΩ2/37719/960/14-06-1979 (ΦΕΚ Β΄849/25-09-1979).
Β) Είναι κηρυγμένος ως Αρχαιολογικός Χώρος η Χερσόνησος των Μεθάνων συμπεριλαμβανομένου και του Ισθμού «ΣΤΕΝΟ» με την απόφαση του υπ. αριθμ. ΥΠΠΟ/ΑΡΧ/Α1/Φ43/5448/3272/Π.Ε./10-04-1998 (ΦΕΚ Β΄425/06-05-1998).
Γ) Στηρίζει την οικονομική του δραστηριότητα κατά μεγάλο μέρος (Δημοτική Ενότητα Μεθάνων) στον τουρισμό και ιδιαίτερα στον Ιαματικό, Θαλάσσιο, Γεωλογικό και Αρχαιολογικό Τουρισμό.
Δ) Όλες οι μεγάλες υποδομές του Δήμου μας οι οποίες χρηματοδοτήθηκαν με πόρους του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης από την Ευρωπαϊκή Ένωση, έγιναν για να ενισχυθεί και αναπτυχθεί το τουριστικό προϊόν μας.
Για τους ανωτέρω λόγους προτείνω:
1.- Να διακηρύξουμε την αντίθεσή μας στην εφαρμογή της ΚΥΑ «Έγκριση Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού Αειφόρου Ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες», όπως και στην δημιουργία (ΠΟΑΥ), Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών, στις περιοχές του Δήμου Τροιζηνίας.
2.- Στην περίπτωση που δεν εισακουστεί ο Δήμος Τροιζηνίας από την Πολιτεία θα προσφύγουμε στα αρμόδια Δικαστήρια.
3.-Να απομακρυνθούν όλες οι υπάρχουσες Ιχθυοκαλλιέργειες από την Περιοχή ευθύνης του Δήμου μας.
4.- Να υπάρχει σύμφωνη γνώμη του Δήμου Τροιζηνίας για οποιαδήποτε απόφαση ληφθεί από την Πολιτεία και αφορά το θέμα των Ιχθυοκαλλιεργειών στην Περιοχή του Δήμου μας.
Λαμβάνοντας τον λόγο ο Δήμαρχος κ. Ιωάννης Σαμπάνης ανάφερε ότι η περιοχή του Δήμου μας θα πρέπει να αναπτυχθεί τουριστικά, με ανάπτυξη του θαλάσσιου τουρισμού και την Δημιουργία Μαρίνας στον όρμο ΣΤΕΝΟ και όχι με Δημιουργία ΠΟΑΥ.
Κατόπιν έλαβαν τον λόγο και αναφέρθηκαν στο θέμα εκφράζοντας τις αντιρρήσεις τους για την προς διαβούλευση ΚΥΑ περί ΠΟΑΥ κατά σειρά οι κάτωθι:
1.Αθανασίου Σάββας Δημοτικός Σύμβουλος Αρχηγός της μειοψηφίας.
2.Χατζίνας Γεώργιος Πρόεδρος Τοπικής Κοινότητας Μεγαλοχωρίου.
3.Κοντογιάννης Γεώργιος Πρόεδρος Εκπολιτιστικού Συλλόγου
Μεγαλοχωρίου «ΑΡΣΙΝΟΗ».
4.Δέδες Αναστάσιος Δημοτικός Σύμβουλος Αντιδήμαρχος Δημοτικής
Ενότητας Μεθάνων.
5.Μπόγρης Νικόλαος Δημοτικός Σύμβουλος μειοψηφίας.
6.Σταύρου Σταμάτης Δημότης ιδιοκτήτης Ιχθυοκαλλιέργειας(τάχθηκε υπέρ
της ΠΟΑΥ).
7.Γιαννούλης Γρηγόριος Δημότης εργαζόμενος σε Ιχθυοκαλλιέργεια
(τάχθηκε υπέρ της ΠΟΑΥ).
Ο Πρόεδρος κάλεσε το Συμβούλιο να αποφασίσει σχετικά.
Το Δημοτικό Σ/λιο αφού έλαβε υπόψη του την εισήγηση του κ. Προέδρου
Και τις τοποθετήσεις όσων έλαβαν τον λόγο.
ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΚΑΤΑ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ
Με ψήφους 13 υπέρ της πρότασης του Προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου τάχθηκαν οι Δημοτικοί Σύμβουλοι 1.Πάλλης Χρήστος, 2. Καράμπαμπας Ευάγγελος, 3. Δανόπουλος Ανδρέας, 4.Δέδες Αναστάσιος, 5. Λεβειδιώτη Δήμητρα, 6. Αντωνίου Αντώνιος, 7.Καρνέζης Σπυρίδων, 8.Χατζαντωνά Χαριτωμένη, 9.Τσιρογιάννης Κωνσταντίνος, 10.Αθανασίου Σάββας, 11.Μπόγρης Νικόλαος, 12.Ανδριανοπούλου Γεωργία, 13.Δέδε Μαρία, και οι παρευρισκόμενοι Πρόεδροι Τοπικών Κοινοτήτων 1.Μεγαλοχωρίου Χατζίνας Γεώργιος, 2.Κουνουπίτσας Σταματίου Κωνσταντίνος, 3.Κυψέλης Δημητρουλάκος Σπυρίδων, 4.Τακτικούπολης Σκούρτης Γεώργιος, 5.Λουτρόπολης Μεθάνων Τριανταφύλλου Γεώργιος, 6.Τροιζήνας Γαλουτζής Παναγιώτης, ή οποία είναι η ακόλουθη:
1.- Διακηρύττουμε την αντίθεσή μας στην εφαρμογή της ΚΥΑ «Έγκριση Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού Αειφόρου Ανάπτυξης για τις υδατοκαλλιέργειες», όπως και στην δημιουργία (ΠΟΑΥ), Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών, στις περιοχές του Δήμου Τροιζηνίας.
2.- Στην περίπτωση που δεν εισακουστεί ο Δήμος Τροιζηνίας από την Πολιτεία θα προσφύγουμε στα αρμόδια Δικαστήρια.
3.-Να απομακρυνθούν όλες οι υπάρχουσες Ιχθυοκαλλιέργειες από την Περιοχή ευθύνης του Δήμου μας.
4.- Να υπάρχει σύμφωνη γνώμη του Δήμου Τροιζηνίας για οποιαδήποτε απόφαση ληφθεί από την Πολιτεία και αφορά το θέμα των Ιχθυοκαλλιεργειών στην Περιοχή του Δήμου μας.
Έναντι (2) δύο που δήλωσαν παρών 1. Δαρσινός Νίκος Στράτος, 2.Πατουλιάς Κωνσταντίνος.
Η Παρούσα απόφαση
α)να αναρτηθεί στον Δικτυακό ισότοπο της διαβούλευσης.
β) Να διαβιβαστεί σε όλους τους αρμόδιους φορείς και ειδικότερα στους αρμόδιους Υπουργούς:
1.- Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
2.-Τουρισμού και πολιτισμού.
3.-Θαλασσ’ιων Υποθέσεων και Αλιείας.
4.-Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.
5.-Οικονομικών.
6.-Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων.
7.-Περιφερειακής Ανάπτυξης και ανασυγκρότησης.
8.- Πρωθυπουργό κ. Γεώργιο Παπανδρέου
9.- Περιφερειάρχη Αττικής κ. Σγουρό Ιωάννη
10.-Αντιπερειφεριάρχη Νήσων κ. Δημήτρη Κατσικάρη.
11.-Γενικό Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής κ. Λιακόπουλο Ηλία
12.-Επίτροπο Θαλασσίων Υποθέσεων και Αλιείας κ. Μαρία Δαμανάκη
13.-Βουλευτή Α΄ Πειραιά και Νήσων ΠΑΣΟΚ κ. Μανώλη Μπεντενιώτη
14.- Βουλευτή Α΄ Πειραιά και Νήσων ΠΑΣΟΚ κ. Δημήτρη Καρύδη
15.- Βουλευτή Α΄ Πειραιά και Νήσων Ν.Δ. κ. Παναγιώτη Μελά
16.- Βουλευτή Α΄ Πειραιά και Νήσων ΛΑΟΣ κ.Αποστολάτο Βαϊτση
17.- Βουλευτή Α΄ Πειραιά και Νήσων ΣΥΡΙΖΑ κ. Δρίτσα Παναγώτη
18.- Βουλευτή Α΄ Πειραιά και Νήσων ΚΚΕ κ.Μανωλάκου Διαμάντω
Και σε όλα τα Μ.Μ.Ε. υπό μορφή Δελτίου Τύπου.
Η απόφαση αυτή έλαβε αύξοντα αριθμό 97/2011.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ
Υπογραφή υπογραφές
ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ Δ.Σ
Χρήστος Λ. Πάλλης
Κατ’ αρχήν τόσο το σχέδιο της ΚΥΑ όσο και των παραρτημάτων της καθώς και η ΣΜΠΕ αποτελούν μια πολύ σημαντική προσπάθεια για τη χωροθέτηση μιας ιδιαίτερα σημαντικής για τη χώρα παραγωγικής δραστηριότητας. Η οργάνωση στο χώρο της υδατοκαλλιέργειας με συγκεκριμένα επιστημονικά κριτήρια είναι σίγουρα μια ιδιαίτερα σημαντική πρωτοβουλία του ΥΠΕΚΑ και των συναρμόδιων Υπουργείων που πρέπει να ολοκληρωθεί προς όφελος τόσο της δραστηριότητας όσο και του περιβάλλοντος.
Ειδικότερα όμως σε ότι αφορά στη χωροθέτηση Περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών (ΠΟΑΥ) στην περιοχή του Αμβρακικού Κόλπου, είναι χρήσιμο και κρίσιμο να επισημανθούν κάποιες παράμετροι που θα βοηθήσουν τη βελτίωση των σχετικών προβλέψεων της ΚΥΑ και των παραρτημάτων της. Η περιοχή του Αμβρακικού Κόλπου περιλαμβάνεται στον Πίνακα 1 της ΚΥΑ (Κατηγορίες ΠΑΥ) και ορθά κατατάσσεται στις περιοχές με ιδιαίτερη ευαισθησία ως προς το φυσικό και πολιτισμικό περιβάλλον με κύρια υδατοκαλλιεργητική δραστηριότητα την ιχθυοκαλλιέργεια και την οστρακοκαλλιέργεια.
Στον πίνακα ΙΙ (προτεινόμενες ΠΟΑΥ) προτείνεται η δημιουργία 6 ΠΟΑΥ στον Αμβρακικό (σε Πωγωνίτσα-Αγ. Θωμά, Σόγωνο/Γρύπο/Μυρτάβι, Μάζωμα-Μεταμόρφωση-Αγ. Τριάδα, Κορωνησία, Σόγωνο και Φάρο Λασκάρας) και μάλιστα καταγράφεται η προταθείσα από τη σχετική μελέτη δυναμικότητα η οποία ανέρχεται συνολικά σε 9.840 τον/έτος, δυναμικότητα μεγαλύτερη της συνολικής υφιστάμενης με βάση τις νόμιμες άδεις των μονάδων που σήμερα λειτουργούν. Βέβαια σύμφωνα με το κείμενο της ΚΥΑ ο πίνακας αυτός «είναι ενδεικτικός και απαιτεί επικαιροποίηση ειδικά ως προς τις δυναμικότητες».
Στα χαρακτηριστικά καταλληλότητας των περιοχών δημιουργίας ΠΟΑΥ περιλαμβάνονται :
– Φυσικο-χημικά και βιολογικά χαρακτηριστικά των υδάτων, ρυθμός ανανέωσης των θαλάσσιων μαζών – ρεύματα, οικολογική ποιότητα υδάτων.
Ειδικότερα στις προϋποθέσεις για την εγκατάσταση μονάδων θαλάσσιας ιχθυοκαλλιέργειας περιλαμβάνονται :
• Καλή ποιότητα των υδάτων (προσδιορίζεται από τις φυσικοχημικές και βιολογικές παραμέτρους και κυρίως τη θερμοκρασία, το οξυγόνο και την οικολογική ποιότητα της περιοχής).
• Παρουσία ρευμάτων για την ικανοποιητική ανανέωση των υδάτων.
• Απουσία προστατευόμενων ενδιαιτημάτων για τα οποία καθορίζονται ιδιαίτεροι όροι και περιορισμοί από την κοινοτική και εθνική νομοθεσία που διέπει τα οικοσυστήματα αυτά.
Η μελέτη στην οποία στηρίχθηκε η επιλογή των προτεινόμενων ΠΟΑΥ στον Αμβρακικό, η οποία εκπονήθηκε το 2007 από τη Ν.Α. Πρέβεζας με χρηματοδότηση από το ΕΠ Αλιεία 2000 – 2006 (μελετητική εταιρία Eco-Consultants S.A.) και η προτεινόμενη (ενδεικτική) δυναμικότητά τους στηρίζεται σε παλιότερες μετρήσεις και μάλιστα επιφανειακές και όχι σε όλη την υδάτινη στήλη του κόλπου και καταλήγει ότι ισχύουν οι ως άνω προϋποθέσεις για τη δημιουργία ΠΟΑΥ στις προτεινόμενες θέσεις.
Όμως σε χρόνο μεταγενέστερο της εν λόγω μελέτης, έχουν δει το φως της δημοσιότητας άλλες μελέτες που χρηματοδοτήθηκαν είτε από το Υπ. Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (Πανεπιστήμιο Πατρών κ.α.) είτε από το Χρηματοδοτικό Μηχανισμό του ΕΟΧ (ΝΑ Άρτας – ΕΤΑΝΑΜ) με βάση τις οποίες εμφανίζεται σημαντικό πρόβλημα στην ποιότητα των υδάτων στο σύνολο σχεδόν της έκτασης του Αμβρακικού όπως και στις προτεινόμενες θέσεις για ΠΟΑΥ. Πιο συγκεκριμένα παρατηρείται οριακή έως και μηδενική παρουσία διαλυμένου οξυγόνου σε βάθη μεγαλύτερα των 15 – 20 μέτρων. Τα στοιχεία αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα ότι δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως «καλή» η ποιότητα των νερών στις προτεινόμενες θέσεις και επομένως με βάση τις νεώτερες μελέτες πρέπει να αναθεωρηθούν τα στοιχεία των πινάκων 1 και 2 της ΚΥΑ σε ότι αφορά στον Αμβρακικό. Με βάση τα νεώτερα στοιχεία θα πρέπει να αναθεωρηθεί η κατάταξη του Αμβρακικού στις ΠΑΥ οι οποίες σύμφωνα με την ΚΥΑ πρέπει σε συγκεκριμένο χρόνο να μετατραπούν σε ΠΟΑΥ. Απαιτείται επομένως με βάση τα στοιχεία αυτά να αναθεωρηθεί η προτεινόμενη δυναμικότητα της ΠΑΥ Αμβρακικού και στην πλέον πιθανή περίπτωση πουι η αναθεωρημένη δυναμικότητα είναι μεγαλύτερη της υφιστάμενης, θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα με κατάλληλα κίνητρα για την πιθανή μετεγκατάσταση υφιστάμενων μονάδων εκτός του Αμβρακικού Κόλπου.
Σε κάθε περίπτωση το ΥΠΕΚΑ και τα συναρμόδια Υπουργεία θα πρέπει να προβούν στη λήψη μέτρων για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος στον Αμβρακικό Κόλπο και στη βελτίωση της ποιότητας των νερών του.
Κώστας Αρβανίτης, Χημικός Μηχανικός, Περιφερειακός Σύμβουλος ΠΕ Πρέβεζας
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΔΗΜΟΣ ΜΕΓΑΡΕΩΝ
: Χρ. Μωραϊτου & Γ. Μαυρουκάκη
191 00 Μέγαρα
: 22960-81841 : 22960-82374
Ε-mail: dmegara@otenet.gr
Μέγαρα, 27/5/11
Αρ. Πρωτ. 11742
ΣΧΟΛΙΟ ΔΗΜΟΥ ΜΕΓΑΡΕΩΝ
ΣΤΗ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΑ
περί
«Ειδικού πλαισίου χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης υδατοκαλλιεργειών».
Η υπό διαβούλευση Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) σχετικά με το «Ειδικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού και αειφόρου ανάπτυξης υδατοκαλλιεργειών», ενδιαφέρει ιδιαίτερα το Δήμο Μεγαρέων κατά το μέρος, που μέσω της απόφασης αυτής αφενός χαρακτηρίζεται η ευρύτερη θαλάσσια περιοχή, που εφάπτεται του Δήμου Μεγαρέων, ως Περιοχή Ανάπτυξης Υδατοκαλλιέργειας (ΠΑΥ) (Β.9.) και αφετέρου χαρακτηρίζεται η περιοχή της Κακιάς Σκάλας και της Νέας Περάμου ως εν δυνάμει Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιέργειας (ΠΟΑΥ) με «Κωδικό Προτεινόμενης Ζώνης» ΥΔΚ4 και ΥΔΚ5 αντίστοιχα.
α. Στην υπό διαβούλευση ΚΥΑ παρέχονται οι κατευθύνσεις για τη χωροθέτηση σε εθνικό επίπεδο των μονάδων θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας (άρθρο 5), για το καθεστώς και τους όρους χωροθέτησης μονάδων και υποδοχέων υδατοκαλλιέργειας (άρθρο 6), ενώ παρατίθενται και τα κριτήρια και οι όροι για συμβατότητα της χωροθέτησης μονάδων υδατοκαλλιέργειας με λοιπές χρήσεις (άρθρο 7).
β. Βάσει των διατάξεων αυτών της υπό διαβούλευση ΚΥΑ για τη χωροθέτηση θαλάσσιας υδατοκαλλιέργειας προαπαιτείται να υφίσταται χωροθετημένη Περιοχή Ανάπτυξης Υδατοκαλλιέργειας. Εντός της περιοχής αυτής δύναται ένας οικονομικός φορέας να αιτηθεί τη χωροθέτηση και την αδειοδότηση είτε Περιοχής Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιέργειας, είτε Περιοχής Άτυπης Συγκέντρωσης Μονάδων, είτε μεμονωμένων Μονάδων. Η ακολουθητέα δε διαδικασία για την χωροθέτηση και αδειοδότηση δραστηριότητας υδατοκαλλιέργειας καθώς και οι σχετικοί όροι και προϋποθέσεις περιγράφονται ομοίως στις ως άνω διατάξεις.
γ. Ειδικότερα:
Στο άρθρο 5 αναφέρεται ότι οι Περιοχές Ανάπτυξης Υδατοκαλλιέργειας περιέχονται στον πίνακα 1 της ΚΥΑ και αποτυπώνονται στο χάρτη «Κατευθύνσεων Χωροταξικής Οργάνωσης και Υδατοκαλλιεργειών». Ακολούθως αναφέρεται στην ίδια διάταξη ότι οι ΠΑΥ έχουν προκύψει βάσει του Στρατηγικού Πλαισίου Κατευθύνσεων για την Ανάτπυξη των θαλάσσιων Υδατοκαλλιεργειών, βάσει των εκπονηθεισών στο πλαίσιο του προγράμματος «Αλιεία 2000-2006» μελετών ΠΟΑΥ, βάσει στοιχείων από τις ήδη λειτουργούσες και βιώσιμες μονάδες, καθώς και συγκεκριμένων Παραμέτρων, ήτοι (α) χαρακτηριστικών περιβαλλοντικού χαρακτήρα, (β) χαρακτηριστικών χωροταξικού χαρακτήρα, καθώς και (γ) χαρακτηριστικών αναπτυξιακού χαρακτήρα. Ως προς τα χαρακτηριστικά χωροταξικού χαρακτήρα αναφέρεται ειδικότερα ότι θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη «η παρουσία ανταγωνιστικών με τις υδατοκαλλιέργειες χρήσεων, η παρουσία ασύμβατων χρήσεων, περιοχές αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, ύπαρξη οικισμών,….». Περαιτέρω προβλέπεται η δυνατότητα δημιουργίας ΠΟΑΥ και ΠΑΣΜ μόνο εντός ΠΑΥ. Τέλος αναφέρεται ότι οι ΠΟΑΥ, που έχουν προταθεί έως σήμερα, περιλαμβάνονται ενδεικτικά στον πίνακα υπ’ αριθμ. 2 , αντίθετα από την περίπτωση των ΠΑΥ , που κατ’ αντιδιαστολή προκύπτει ότι αναφέρονται περιοριστικά.
Με το άρθρο 6 ρυθμίζεται μεταξύ άλλων η διαδικασία ίδρυσης ΠΟΑΥ, όπου αναφέρεται η νομική μορφή που δύναται να έχει ο Φορέας, o οποίος θα αναλάβει τη δημιουργία της ΠΟΑΥ, οι αρμοδιότητές του, η έγκρισή του υπό την προϋπόθεση της προηγούμενης έγκρισης «Κανονισμού Λειτουργίας» , ο οποίος πρέπει να έχει συγκεκριμένο περιεχόμενο , ενώ στο ίδιο άρθρο περιγράφεται ειδικά η διαδικασία υποβολής αίτησης χαρακτηρισμού και οριοθέτησης ΠΟΑΥ ενώπιον του ΥΠΕΚΑ. Ακόμη αναφέρεται στο ίδιο άρθρο ως αναγκαία προϋπόθεση για την εγκατάσταση θαλάσσιας ιχθυοκαλλιέργειας «η ικανή απόσταση από άλλες δραστηριότητες με τις οποίες υπάρχει αλληλεπίδραση» καθώς και «η απουσία απαγορευτικών για τη ναυσιπλοΐα δραστηριοτήτων και εγκαταστάσεων».
Με το άρθρο 7 ορίζονται τα γενικά κριτήρια για τη χωροθέτηση μονάδων και υποδοχέων υδατοκαλλιέργειας. Στα γενικά κριτήρια αναφέρεται ότι τα όρια της μισθωμένης θαλάσσιας έκτασης εγκατάστασης των μονάδων, είτε πρόκειται για τις μονάδες των ΠΟΑΥ και των άτυπων συγκεντρώσεων (ΠΑΣΜ), είτε για μεμονωμένες μονάδες, πρέπει να απέχουν:
• «Χίλια (1000) μέτρα τουλάχιστον από λειτουργούσα τουριστική μονάδα ή εγκατάσταση και από υφιστάμενες οικιστικές αναπτύξεις … και πεντακόσια (500) μέτρα, εφόσον δεν υπάρχει οπτική επαφή ….
• Χίλια (1000) μέτρα τουλάχιστον από μη συμβατές χρήσεις (βιομηχανικές μονάδες, εξορυκτικές εγκαταστάσεις, κλπ.).
• Δύο (2) ναυτικά μίλια από λιμενικές εγκαταστάσεις διακίνησης πετρελαιοειδών ή βιομηχανικών μονάδων, που εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους θαλάσσιας ρύπανσης.
• Πεντακόσια μέτρα από … παραλίες κολύμβησης (οργανωμένες ή μη).
• …»
δ. Επί των ανωτέρω διατάξεων της υπό διαβούλευση ΚΥΑ και ενόψει του ότι η ΚΥΑ αυτή αφορά άμεσα το Δήμο μας, παραθέτουμε κατωτέρω τις παρατηρήσεις μας ως εξής:
1. Η διαδικασία χωροθέτησης και αδειοδότησης περιγράφεται στα άρθρα 6 κ’ 9 της υπό διαβούλευση ΚΥΑ κατά τρόπο που δεν είναι σαφής η διάκριση αρμοδιοτήτων μεταξύ των αρμοδίων Υπηρεσιών του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής αφενός και των αρμοδιοτήτων των Περιφερειών σχετικά με την ιχθυοκαλλιεργική δραστηριότητα αφετέρου, όπως αυτές διαμορφώνονται μετά την ισχύ του ν. 3852/2010 («Σχέδιο Καλλικράτης» – βλ. ειδικότερα άρθρο 186 Β.δ. αρ. 46 επ. για σχετικές αρμοδιότητες της Περιφέρειας και άρθρο 94 παρ. 5 αρ. 26 επ. για σχετικές αρμοδιότητες των Δήμων), ειδικότερα στους Οργανισμούς των περιφερειών (βλ. ενδεικτικά στον Οργανισμό Περιφέρειας Αττικής αρ. 15 παρ. 3 περ. γ’ ΠΔ 145/27.12.2010/ΦΕΚ 238 Β’).
Προτείνεται η διασαφήνιση των σχετικών αρμοδιοτήτων.
2. Η χωροθέτηση της υπ’ αρ. Β.9. ως ΠΑΥ και ειδικότερα ως «Περιοχή με Περιθώριο Περαιτέρω Ανάπτυξης» στο Δήμο Μεγάρων, που πραγματοποιείται μέσω της υπό διαβούλευση ΚΥΑ, στο θαλάσσιο χώρο, ο οποίος άπτεται της ηπειρωτικής επιφάνειας εδάφους του Δήμου Μεγαρέων, δε λαμβάνει υπόψη της τους όρους, που τίθενται από την υπό διαβούλευση ΚΥΑ ως προϋπόθεση για τη χωροθέτηση ΠΑΥ.
Συγκεκριμένα κατά τον τρόπο και με την έκταση, που προσδιορίζεται η περιοχή υπ’ αρ. Β.9., δεν λαμβάνεται υπόψη ότι στο συγκεκριμένο χωρικό πλαίσιο πραγματοποιούνται βιομηχανικές και αλιευτικές δραστηριότητες, ότι άπτεται το πλαίσιο αυτό οικισμών, καθώς και ότι υφίσταται έντονη ναυτιλιακή δραστηριότητα στη συγκεκριμένη περιοχή, καθότι αποτελεί δίαυλο για τη διακίνηση πλοίων μεταξύ του Ισθμού της Κορίνθου, της Νήσου Σαλαμίνας, του Λιμένα Ελευσίνας, του Λιμένα Πειραιά καθώς και των πλοίων, που εξυπηρετούν τις ποικίλες βιομηχανικές δραστηριότητες της ευρύτερης περιοχής. Οι οικισμοί, οι ξενοδοχειακές μονάδες, οι βιομηχανικές και λιμενικές εγκαταστάσεις αναφέρονται αναλυτικά κατωτέρω υπό παρ. δ.3. της παρούσης. Ακόμη δε λαμβάνεται υπόψη ότι στη συγκεκριμένη περιοχή και σε μικρή απόσταση από αυτή υφίστανται σημεία Αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, ήτοι της Κακιάς Σκάλας, των Μεγάρων (τάφοι και παρατηρητήριο πλοίων) και του Λόφου «Νίσαια» στα Βαρέα Μεγάρων.
Οι υφιστάμενες δε στη συγκεκριμένη περιοχή δραστηριότητες δεν είναι συμβατές με την έναρξη δραστηριότητας ιχθυοκαλλιέργειας. Πολλώ μάλλον δεν είναι συμβατές οι δραστηριότητες αυτές με το νέο Γ.Π.Σ για την αλλαγή χρήσεων γης και την ανάπτυξη της παραλίας Μεγάρων και της ευρύτερης περιοχής, που βρίσκεται σε εξέλιξη, με την υφιστάμενη χωροθέτηση προσωρινού καταφυγίου τουριστικών σκαφών (μαρίνας) στην Πάχη Μεγάρων, καθώς και με διαδικασία χωροθέτησης μαρίνας τουριστικών σκαφών στη Ν. Πέραμο, που ομοίως βρίσκεται σε εξέλιξη, και τέλος με την ανάπτυξη του νότιου τομέα, η οποία αποτελεί εκπεφρασμένη πολιτική του Δήμου μας.
Προτείνεται λοιπόν να ληφθεί υπόψη η ύπαρξη ασύμβατων χρήσεων αναφορικά με την έναρξη δραστηριότητας ιχθυοκαλλιέργειας και να επαναπροσδιοριστεί η σχετική ζώνη εξετάζοντας εναλλακτικές λύσεις λαμβανομένης υπόψη της μηδενικής. Εάν λοιπόν βάσει των υφιστάμενων αυτών λόγων κατά τα προαναφερθέντα δεν είναι δυνατός ο σχεδιασμός με άλλο τρόπο της σχετικής περιοχής, προτείνεται η κατάργηση της περιοχής αυτής ως «Περιοχής με Περιθώριο Περαιτέρω Ανάπτυξης».
3. Όπως προαναφέρθηκε, η παράθεση συγκεκριμένων ΠΟΑΥ στο σχέδιο ΚΥΑ είναι ενδεικτική, με αποτέλεσμα να υφίσταται δυνατότητα καθορισμού και άλλων ΠΟΑΥ βάσει της προβλεπόμενης στο σχέδιο ΚΥΑ διαδικασίας. Όσον αφορά όμως στην περιοχή υπό στοιχεία Β.9. η χωροθέτηση ΠΟΑΥ τόσο στο στάδιο έκδοσης της επίμαχης ΚΥΑ, όσο και ΠΟΑΥ, ΠΑΣΜ και μεμονωμένων εγκαταστάσεων στο μέλλον, δέον να θεωρηθεί πολύπλοκο ζήτημα, διότι στη συγκεκριμένη περιοχή συντρέχει το σύνολο σχεδόν των απαγορευτικών κριτηρίων, που αναφέρονται στο άρθρο 7 του σχεδίου ΚΥΑ.
• Ως προς τον περιορισμό των χιλίων (1000) μέτρων από οικιστικές αναπτύξεις, αναφέρεται ότι στον παραλιακό άξονα της συγκεκριμένης περιοχής υφίστανται πολλοί οικισμοί (Νέα Πέραμος, Νεράκι, Λουτρόπυργος, Ήρεμο Κύμα, Πανόραμα, Στίκα, Βαρδάρι, Βαρέα Μεγάρων) καθώς και το γραφικό ψαροχώρι της Πάχης, του επινείου των Μεγάρων. Πρέπει δε να σημειωθεί ότι λόγω του αναγλύφου της περιοχής υφίσταται οπτική επαφή από οποιοδήποτε σημείο οικισμού προς θαλάσσιο σημείο, το οποίο βρίσκεται στον ορίζοντα του οικισμού αυτού.
• Ως προς τον περιορισμό των χιλίων (1000) μέτρων από μη συμβατές χρήσεις, όπως βιομηχανικές μονάδες, αλλά και τον περιορισμό των δύο (2) ναυτικών μιλίων από λιμενικές εγκαταστάσεις διακίνησης πετρελαιοειδών, που εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους θαλάσσιας ρύπανσης, αναφέρεται ότι στη συγκεκριμένη περιοχή υφίσταται και λειτουργεί η μονάδα φυσικού αερίου στη Νήσο Ρεβυθούσα, τα Διυλιστήρια των Ελληνικών Πετρελαίων, το Ναυπηγείο Ελευσίνος, οι οποίες διατηρούν συνεχή δραστηριότητα με αποτέλεσμα την αδιάκοπτη παρουσία πλοίων στην περιοχή, που εκτελούνται σχετικές εργασίες.
• Ως προς την απόσταση των πεντακοσίων (500) μέτρων από οργανωμένες ή μη παραλίες κολύμβησης αναφέρεται ότι σε όλο σχεδόν τον ηπειρωτικό άξονα της περιοχή υπό στοιχεία Β.9. υφίστανται οργανωμένες και μη παραλίες, οι οποίες λόγω της βελτίωσης της ποιότητας των θαλασσίων υδάτων τα τελευταία χρόνια στο Σαρωνικό Κόλπο παρουσιάζουν συνεχώς αυξανόμενη επισκεψιμότητα.
Βάσει δε της υπό διαβούλευση ΚΥΑ έχουν χαρακτηριστεί ειδικότερα ως εν δυνάμει ΠΟΑΥ με «Κωδικό Προτεινόμενης Ζώνης» ΥΔΚ4 η Κακιά Σκάλα για ανάπτυξη ιχθυοκαλλιέργειας και με «Κωδικό Προτεινόμενης Ζώνης» ΥΔΚ5 η Νέα Περάμος για την ανάπτυξη οστρακοκαλλιέργειας. Στις περιοχές όμως αυτές, όπως και για το σύνολο της υπό στοιχεία Β.9. περιοχής, δεν συντρέχουν τα κριτήρια, που τάσσει η ίδια η υπό διαβούλευση ΚΥΑ, για την ανάπτυξη ΠΟΑΥ. Συγκεκριμένα:
Στη Νέα Πέραμο υφίστανται οι εξής απαγορευτικοί λόγοι. Πρώτον εκτός από τον ήδη ανεπτυγμένο οικισμό της Ν. Περάμου υφίστανται οι οικισμοί του Νερακίου, του Λουτρόπυργου και του Ήρεμου Κύματος, όπου λειτουργούν και τα ξενοδοχεία «Ακτή» και «Μεγάλο Πεύκο». Δεύτερον λειτουργούν στην περιοχή αυτή βιομηχανικές εγκαταστάσεις ήτοι ο Σταθμός Φυσικού Αερίου στη Νήσο Ρεβυθούσα, καθώς και τα ΕΛ.ΠΕ, όπου διατηρείται προβλήτα φορτοεκφόρτωσης και εγκαταστάσεις πετρελαιοειδών. Τρίτον στην περιοχή αυτή υφίστανται οι παραλίες κολύμβησης Ήρεμο κύμα, Νέα Πέραμος, Ακρογιάλι, Νεράκι και Λουτρόπυργος. Τέταρτον παρατηρείται ασυμβατότητα της εν δυνάμει ΠΟΑΥ στην περιοχή αυτή με το εν εξελίξει νέο Γ.Π.Σ για την αλλαγή χρήσεων γης και την ανάπτυξη της περιοχής καθώς και με διαδικασία χωροθέτησης μαρίνας τουριστικών σκαφών στη Ν. Πέραμο, που ομοίως βρίσκεται σε εξέλιξη.
Στην περιοχή της Κακιάς Σκάλας υφίστανται οι εξής απαγορευτικοί λόγοι. Πρώτον στην περιοχή αυτή υφίστανται οι οικισμοί του Πανοράματος του Στίκα, του Βαρδάρεως και της Βαρέας Μεγάρων και λειτουργεί το ξενοδοχείο «Κοκκίνης». Δεύτερον υφίστανται οι Βιομηχανικές Εγκαταστάσεις των «λατομείων Καστάνης-Λαρσινός», των εργοταξίων της κοινοπραξίας ΑΚΤΩΡ για τις σήραγγες Κακιάς Σκάλας η νήσος Ρεβυθούσα-(φυσικό αέριο) καθώς και η προβλήτα φορτοεκφόρτωσης ΕΛ.ΠΕ. και εγκαταστάσεις πετρελαιοειδών. Τρίτον υφίστανται πολλές παραλίες, που δε φέρουν ιδιαίτερη ονομασία. Τέταρτον παρατηρείται ασυμβατότητα της εν δυνάμει ΠΟΑΥ στην περιοχή αυτή με το νέο Γ.Π.Σ για την αλλαγή χρήσεων γης και την ανάπτυξη της παραλίας Μεγάρων, που βρίσκεται σε εξέλιξη, με την υφιστάμενη χωροθέτηση προσωρινού καταφυγίου τουριστικών σκαφών (μαρίνας) στην Πάχη και με την ανάπτυξη του νότιου τομέα, η οποία αποτελεί εκπεφρασμένη πολιτική του Δήμου μας γενικότερα.
Στην περιοχή τόσο της Ν. Περάμου όσο και της Κακιάς Σκάλας οι αποστάσεις των προαναφερόμενων σημείων, οικισμών, ξενοδοχείων, βιομηχανικών εγκαταστάσεων, λιμενικών εγκαταστάσεων διακίνησης πετρελαιοειδών και παραλιών από τις εν δυνάμει ΠΟΑΥ, υπό στοιχεία ΥΔΚ5 και ΥΔΚ4 αντίστοιχα, είναι κατώτερες από τις ελάχιστες που θέτει ως κριτήριο η επίμαχη ΚΥΑ για τη χωροθέτηση ΠΟΑΥ.
Προτείνεται η χωροθέτηση ΠΟΑΥ στο Δήμο Μεγαρέων, μόνο αφού ληφθούν υπόψη οι προαναφερθείσες πραγματικές συνθήκες, ώστε να καταστεί δυνατός ο σχεδιασμός ιχθυοκαλλιεργειών με γνώμονα την αρχή της βιώσιμης ανάπτυξης, εάν αυτός είναι δυνατός. Ως προς τις εν δυνάμει, βάσει της επίμαχης ΚΥΑ, ΠΟΑΥ στις περιοχές της Ν. Περάμου (ΥΔΚ5) και τις Κακιάς Σκάλας (ΥΔΚ4) προτείνεται η κατάργησή τους, καθότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 7 της υπό διαβούλευσης ΚΥΑ.
ΜΕ ΕΚΤΙΜΗΣΗ
ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΜΕΓΑΡΕΩΝ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ
Μια φορά και ένα καιρό σε ένα Υπουργείο δούλευαν καμιά πενηνταριά φυσιογνώστες, αργότερα έγιναν Βιολόγοι, στη δεκαετία του ‘80 μαζί με την ανάπτυξη της ιχθυοκαλλιέργειας άρχισαν να πολλαπλασιάζονται και με περηφάνια δήλωναν ότι είναι Ιχθυολόγοι. Μπορεί να είναι και πεντακόσιοι σήμερα, ήρθε όμως το 2011 και οι Ιχθυολόγοι ξαναέγιναν άκαπνοι Βιολόγοι.
Ηθικόν δίδαγμα: ο Βιολόγος που κάθεται πίσω από ένα γραφείο και δουλεύει 2-3 ώρες κάθε μέρα, δεν γίνεται Ιχθυολόγος.
Αγαπητοί πρώην συνάδελφοι πεδίο μάχης λαμπρό είναι τα ελληνικά εσωτερικά ύδατα, οι θάλασσες και οι λιμνοθάλασσες.
Υ.Γ. Μπράβο στους μπαρουτοκαπνισμένους συναδέλφους της ΠΑ.Σ.Τ.Ι
Θέλω να τοποθετηθώ στην Δημόσια διαβούλευση ως ένας από τους πολλούς συναδέλφους που χτίσαμε και χτίζουμε ακόμα το όραμα της ελληνικής Ιχθυοκαλλιέργειας.
Ασκώ το επάγγελμα του Ιχθυολόγου 20 χρόνια με ειδίκευση στους Ιχθυογεννητικούς Σταθμούς παραγωγής θαλασσίων ειδών .
Λόγω των πολλών επαγγελματικών μου υποχρεώσεων δεν είμαι σε θέση να ασχοληθώ εκτενώς με λεπτομέρειες αλλά η Ιστορία μου με πιέζει να έχω μία μικρή συμμετοχή.
Μπορώ με λίγα λόγια να τονίσω ότι με εκφράζει η τοποθέτηση του κ. Γιάννη Καρακάση για την σωστή ταξινόμηση των απόψεων του. Απαντούν με επιστημονική μεθοδολογία και προσωπική άποψη ότι η ιχθυοκαλλιέργεια έχει ήδη προσφέρει πολλά στη χώρα μας και έχει πολλά να προσφέρει στο μέλλον. Τα όποια προβλήματα (περιβαλλοντικά –οικιστικά –τουριστικά κλπ) υπάρχουν, αλλά καλό είναι να ξεχωρίσουμε ποια είναι αληθινά και για τον λόγο αυτό πρέπει εκ θετικής στάσης να δούμε τι πρέπει να κάνουμε να τα ξεπεράσουμε. Για τους δύσπιστους της ανάπτυξης των θαλάσσιων ιχθυοκαλλιεργειών θα τους αναφέρω ότι τα επιχειρήματα τους βασίζονται σε απόψεις εξωτερικού παρατηρητή . Ένας εσωτερικός παρατηρητής όπως ο γραφών, βλέπει ότι ο κλάδος αναπτύχτηκε δυναμικά και οι νόμοι του κράτους δεν επαρκούσαν να καλύψουν την ογκούμενη οικονομική δραστηριότητα . Η συνέπεια ήταν να υπάρξουν και στρεβλώσεις γιατί ο έλεγχος από την τοπική αυτοδιοίκηση και κρατικούς φορείς ήταν και είναι ανεπαρκής. Επομένως πρέπει τώρα να συζητάμε τι θα πρέπει να πράξουμε ώστε να ανασυγκροτήσουμε την παραγωγή της Ιχθυοκαλλιέργειας για να είναι βιώσιμη ως επιχειρηματική δραστηριότητα που παράγει τρόφιμα υψηλής διατροφικής αξίας τα οποία θα συνεχίσουν να έχουν αυξανόμενη ζήτηση καιστoμέλλον . Οι νέες ζώνες ιχθυοκαλλιέργειας πρέπει να εξασφαλίσουν την διατήρηση της οικονομικής δραστηριότητας στις περιοχές που ήδη υπάρχουν εγκαταστάσεις και έμπειρο ειδικευμένο προσωπικό. Αν απαιτηθεί, να δοθεί ο αναγκαίος χρόνος ίσως και οικονομική ενίσχυση ή φοροαπαλλαγή ώστε να γίνει ομαλή μετεγκατάσταση παραγωγικών μονάδων .
Επίσης με βρίσκουν σύμφωνο, οι θέσεις που αναπτύσσει ο κ. Πάνος Χριστοφυλογιάννης γιατί φωτίζουν ότι η παραγωγή ψαριών είναι ένας αναπτυσσόμενος κλάδος με βαθειά επιστημονική εξειδίκευση , πολυδιάστατος, με ανάγκη έρευνας τόσο για την καλλιέργεια των εμπορικών ψαριών όσο και των νέων ειδών ψαριών. Το παραγόμενο προϊόν – το ψάρι ιχθυοκαλλιέργειας – είναι υψηλής διατροφικής αξίας και συνίσταται στην υγιεινή διατροφή.
Πρέπει να ξεχωρίσουμε την ανάγκη για υγιές θαλάσσιο περιβάλλον (το οποίο πρώτα από όλους, το έχουν ανάγκη τα καλλιεργούμενα ψάρια για να επιβιώνουν και να υπάρχει οικονομική ανταπόδοση) από αοριστίες ότι η καλλιέργεια ψαριών βλάπτει το περιβάλλον. Η επιστημονική έρευνα καθώς θα εξελίσεται θα εξελίσει και το πλαίσιο των κανόνων παραγωγής ποιοτικών ψαριών με σεβασμό στο περιβαλλον .Παράλληλα θα πρέπεινα εξελίσονται οι νόμοι της πολιτείας. Στη συνέχεια οι νόμοι της πολιτείας πρέπει να εφαρμόζονται γιατί διαφορετικά η ανομία θα προκαλεί στρεβλώσεις που θα αλλοιώνουν την θετική πλευρά της παραγωγής ψαριών. Θέλω να πιστεύω ότι το νέο χωροταξικό πλαίσιο θα έχει σαφές διατάξεις για να υπάρχει διαφάνεια, για να μπορεί να υπάρχει ειλικρινής έλεγχος των κανόνων λειτουργίας των εκτροφών. Παράλληλα να μην είναι γραφειοκρατικό και όπως έχω ήδη επισημάνει να είναι ευέλικτο.
Μόνο θα τότε κρατά τις ισορροπίες μεταξύ της παραγωγής ποιοτικών ψαριών – του περιβάλλοντος της εκτροφής – της τοπικής κοινωνίας που βρίσκονται οι εκτροφές και του οικονομικού ανταγωνισμού των επιχειρήσεων.
Θα κλείσω την παρουσία μου με την επισήμανση του κ. Σαββάκη Μιχάλη ότι
« Οι Ιχθυοκαλλιέργειες ο Τουρισμός και η Επαγγελματική Αλιεία μπορούν κάλλιστα να συνυπάρξουν …» και οι φορείς τους να στέκονται «… θετικά και εποικοδομητικά στην κατάρτιση ενός χωροταξικού σχεδιασμού στη χώρα μας »
Να τονίσω επιπλέον ότι η βιομηχανία παραγωγής ψαριών και η βιομηχανία του Τουρισμού είναι σταθερά υποσχόμενοι κλάδοι ανάπτυξης και εσόδων (πλούτου) για να στηριχτεί η Ελληνική οικονομία στις δύσκολες εποχές που ζει και έρχονται…
Αυτός είναι και ένας λόγος παραπάνω που πρέπει να υπάρξει συνεργασία και επιτυχία στο νέο χωροταξικό σχεδιασμό .
Πανόπουλος Σωκράτης
Βιολόγος –Ιχθυολόγος
Υπεύθυνος παραγωγής γόνου
Τέως Επιστημονικός συνεργάτης του τμήματος
ΙΧΘΥΟΚΟΜΙΑΣ στο ΤΕΙ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΑΣ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΩΝ ΙΧΘΥΟΛΟΓΩΝ (ΠΑ.Σ.Τ.Ι.)
Αξιότιμε κ. Αναπληρωτή Υπουργέ,
Ο Σύλλογος μας, Επιστημονικός – Επαγγελματικός, Επίσημος Φορέας των Ελλήνων Πτυχιούχων Ιχθυολόγων Ανώτατης Εκπαίδευσης, που εκπροσωπεί άνω των 2.000 Πτυχιούχων Ιχθυολόγων ΤΕ, εκτιμώντας την προσπάθεια του Υπουργείου σας – και των συναρμόδιων Υπουργείων – στην εκπόνηση του Σχεδίου Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ. που τέθηκε σε διαβούλευση, θέλουμε να συνεισφέρουμε σε αυτήν με δύο τρόπους: με την κριτική μας επί του κειμένου και των προτάσεων του, καθώς και με τις απόψεις μας και διευκρινήσεις επί των θέσεων που εκφράσθηκαν από διάφορους φορείς στην διαβούλευση.
Επί της αρχής, θεωρούμε ότι το συγκεκριμένο Σχέδιο Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ. είναι σύνθετο, δύσκολο στην κατανόηση ακόμη κι από τις υπηρεσίες που θα κληθούν να το εφαρμόσουν, σχεδόν χαοτικό σε κάποια σημεία του όπως ανέφεραν κι άλλοι επιστήμονες, δεν έχει επαρκή επιστημονική τεκμηρίωση στις θέσεις που διατυπώνει για τα μεγέθη μονάδων, αποστάσεις μεταξύ ΠΟΑΥ, μεταξύ μονάδων, για τα μεγέθη των μονάδων κλπ (τα οποία σαφώς και πρέπει να μεταβληθούν πριν την υιοθέτηση του, μετά από συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσιών του ΥΘΥΝΑΛ), δεν επιτρέπει την ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών παραγωγής που αναπτύσσονται συνεχώς, αποθαρρύνει την καινοτομία, δεν πριμοδοτεί το επενδυτικό ρίσκο σε πρότυπες μονάδες που θα επιλέξουν απομακρυσμένες περιοχές ή χρήση καινοτόμων μεθόδων (π.χ. με σημειακή χωροθέτηση τουλάχιστον 300 στρεμμάτων κάνοντας την επένδυση αποδοτική παρά το ρίσκο), και με μία μόνο λέξη θα το χαρακτηρίζαμε «αντιαναπτυξιακό»!! (μία δεύτερη θα ήταν «γραφειοκρατικό», ενώ η φράση που μας περνάει από το μυαλό είναι «τυπικά Ελληνικό»!).
Ένα μεγάλο μέρος των προβλημάτων που δημιουργούνται κατά την εγκατάσταση και την λειτουργία μονάδων υδατοκαλλιέργειας – και που επηρεάζουν τελικά την βιωσιμότητα της δραστηριότητας – αφορούν συγκρούσεις με άλλες χρήσεις (τουρισμός, παραθερισμός), οι οποίες υποκινούνται, ξεκινούν και επηρεάζονται άμεσα από την αντίληψη που έχουν οι κάτοικοι μίας περιοχής για την συγκεκριμένη δραστηριότητα, άσχετα με το κατά πόσο η ύπαρξη της δραστηριότητας αυτής συμβάλει ή όχι στην βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής τους.
Γι’ αυτό το λόγο θεωρούμε επιεικώς απαράδεκτη την χρήση στην διαβούλευση του χάρτη Κλίμακας 1:1.000.000 (!) μαζί με την ΣΜΠΕ και το Σχέδιο Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ., ο οποίος αφορά σε άλλο κείμενο από αυτό της διαβούλευσης (!), είναι τμήμα άλλης μελέτης που δεν έγινε αποδεκτή ως έχει (!) και εμφανίζει μόνο τις θέσεις για Θαλάσσιες Ιχθυοκαλλιέργειες την ώρα που το κείμενο αναφέρεται σε όλες (!), έστω όπως αναφέρεται. Η κίνηση αυτή αποπροσανατόλισε τον κόσμο που δεν είχε ειδικές γνώσεις να μελετήσει τις απεικονιζόμενες χρήσεις γης, τρομοκράτησε τις τοπικές κοινωνίες αφού παρουσίαζε τις ΠΑΥ αλλά το κείμενο μιλούσε για τις ΠΟΑΥ, οπότε ο χάρτης εμφάνιζε ολόκληρες περιοχές ως «μπλοκ» μονάδων λες και θα γινόταν οδόστρωση (!) και θα γέμιζε τσιμέντο η θάλασσα, με πιο τρανταχτό παράδειγμα την περιοχή μεταξύ Πόρου και Τροιζήνας που μόνο οδική και σιδηροδρομική σύνδεση δεν εμφανίζει! (σ.σ. κι εμείς εάν ήμασταν Ποριώτες και το βλέπαμε έτσι θα αντιδρούσαμε, δεν θα μπαίναμε καν στην διαδικασία να δούμε ότι η δυναμικότητα της ΠΟΑΥ που δίνει για την περιοχή μετά βίας αντιστοιχεί στην δυναμικότητα των υφιστάμενων μονάδων).
Η αναφορά στην διαβούλευση ότι η (αρχική) Μελέτη έγινε «κατά παραγγελία» επειδή οι πιστώσεις διατέθηκαν από τον ΣΕΘ, αφού το Ελληνικό Κράτος για δεκαετίες απαξιούσε να χρηματοδοτήσει μία αντίστοιχη μελέτη, και να θεωρείται αυτό από κάποιους «μεμπτό», είναι τουλάχιστον προσβλητική για το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών που την πραγματοποίησε, το οποίο είναι ένα διεθνώς αναγνωρισμένο κρατικό ερευνητικό ίδρυμα που πρωτοστατεί παγκοσμίως σε ανάλογες πρωτοβουλίες και μελέτες, και τους συναδέλφους μας ερευνητές που εργάζονται σε αυτό, ειδικά όταν θεωρούμε ότι μελέτες αμφιβόλου κύρους και προέλευσης που χρηματοδοτούνται από άγνωστες πηγές είναι αξιόπιστες επειδή μας αρέσουν ή μας βολεύουν τα αποτελέσματα τους! Στην συγκεκριμένη περίπτωση ειδικά, η απόφαση της κας Υπουργού ΠΕΚΑ να επεκτείνει την Μελέτη, με ανάθεση σε άλλον – τρίτο – μελετητή, παρά τους όποιους φόβους μας και αντιρρήσεις κυρίως για το επιπλέον χρονικό διάστημα μέχρι την ολοκλήρωση και εφαρμογή του Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ., μειώνει κάθε καλόπιστη αντίδραση. Οι κακόπιστες κριτικές φορέων και συλλόγων, δυστυχώς κι επιστημόνων, όπως και οι αντιαναπτυξιακές φωνές διαφόρων, θα υπήρχαν έτσι κι αλλιώς, ακόμη κι αν την μελέτη την έκαναν από κοινού όλα τα Κέντρα Ερευνών της Μεσογείου!
Οι πολλές περιβαλλοντικού τύπου λεπτομέρειες που έχει δεν είναι αναγκαίες για χωροταξικό σχεδιασμό, ενώ παρουσιάζει διχασμό προσωπικότητας νομίζοντας συχνά ότι είναι Ρυθμιστικό Σχέδιο ή Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων! Γίνεται συνεχώς σύγχυση μεταξύ των όρων ΠΑΥ και ΠΟΑΥ κι αντί να χαρακτηρίζει απλά και ξεκάθαρα κάποιες περιοχές ως ΠΑΥ ώστε να μπορούν να λειτουργήσουν νόμιμα όλες οι μονάδες που βρίσκονται μέσα σε αυτήν με βάση τις επιμέρους άδειες τους και την σχετική Απόφαση του ΣτΕ (2489/2006), επιλέγει να προωθήσει αντί των ισχυρών ανεξάρτητων ιδιωτικών και αυτοδιαχειριζόμενων μονάδων κυρίως την μορφή των ΠΟΑΥ, η οποία μπορεί πριν 10 χρόνια να θεωρείτο πανάκεια κι ότι θα έλυνε τα τότε προβλήματα υποδομών του κλάδου, αλλά πλέον είναι ήδη ξεπερασμένη (και φοβούμαστε ότι θα έχουν το μέλλον των ΒΙΠΕ της ΕΤΒΑ) δεδομένης της σημαντικής ανάπτυξης των Υ/Κ στην χώρα, ενώ πιθανά στο μέλλον να δημιουργήσει και θέματα περιβαλλοντικής λειτουργίας ή εμφάνισης ασθενειών λόγω της υπερσυγκέντρωσης τους. Η μορφή της ΠΟΑΥ είναι καλή για όσους αυτοβούλως επιλέξουν να δημιουργήσουν και να ενταχθούν σε μία τέτοια, αλλά δεν μπορεί να είναι ο αναπτυξιακός βραχίονας της χώρας μας, η οποία δεν φημίζεται για τις συνέργειες και συνεργασίες μεταξύ των κατοίκων της (κλασσικά χτυπητά παραδείγματα η πλήρης αποτυχία των συνεταιρισμών, καθώς και το γεγονός ότι το Μέτρο της επιδότησης της ίδρυσης και λειτουργίας Οργανώσεων Παραγωγών από το προηγούμενο ΕΠΑΛ ήταν από τα πιο αποτυχημένα, εάν όχι το πιο αποτυχημένο!)
Είναι γεγονός ότι για κάποιες χρήσεις υπάρχει δυσκολία παράλληλης άσκησης τους, όπως π.χ. η κοινή χρήση της ίδιας θαλάσσιας περιοχής για ιχθυοκαλλιέργειες και για κολύμβηση, χρήση που δεν είναι εφικτή από την μία πλευρά (των κολυμβητών) για λόγους αισθητικούς, έστω και αν τα περιβαλλοντικά αποτελέσματα των μονάδων – που παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ελλιπή – δεν τεκμηριώνουν προβλήματα ρύπανσης και υποβάθμισης της ποιότητας του θαλάσσιου νερού, κι από την άλλη (των ιχθυοκαλλιεργειών) λόγω του θορύβου που υπάρχει σε μία ακτή κολύμβησης και της ρύπανσης από τους ανθρώπους που επιδρούν αρνητικά στην ανάπτυξη των ψαριών.
Όσο για το επιχείρημα της βλάβης σε ενάλιες αρχαιότητες και βυθισμένα λιμάνια που προβάλλεται σε κάποιες περιοχές, προφανώς η μόνιμη και σταθερή αγκυροβολία πλωτών ιχθυοκλωβών σε περιοχές οι οποίες έχουν προηγουμένως ελεγχθεί από την Εφορία Εναλίων Αρχαιοτήτων και έχουν χρησιμοποιηθεί εξειδικευμένοι δύτες κατά την πόντιση τους «καταστρέφει» τις ενάλιες αρχαιότητες, ενώ η καθημερινή και τυχαία προσέγγιση τουριστικών σκαφών τα οποία θα δένουν όπου θέλουν κι όπως θέλουν, και των οποίων η άγκυρα θα σύρεται στον πυθμένα μέχρι να αγκιστρώσει ενώ στους ισχυρότερους ανέμους θα «τραβάει» δεν θα τους προξενεί καμία ζημιά!! Όπως καμία ζημιά στο παρθένο περιβάλλον δεν θα προξενούν τα δεκάδες βενζινοβόρα τζετσκι και tender που θα χρησιμοποιούν τα σκάφη αυτά για το πήγαινε – έλα από την ακτή. Και οι αγνοί και άδολοι δύτες του καταδυτικού τουρισμού δεν θα μαζεύουν κανένα όστρακο, όχι ζωντανό, αλλά από αμφορέα, έτσι, για σουβενίρ…
Σχετικά με τις επιπτώσεις στον τουρισμό και την κατηγορία ότι «αλλοιώνουν την γραφικότητα του τοπίου και την εικόνα που έχει για αυτό ο τουρίστας» πρέπει να επισημάνουμε ότι σε καμία μελέτη δεν έχει μέχρι σήμερα αποδειχθεί κάτι τέτοιο, ενώ ποιοτικές έρευνες έχουν δείξει ότι ο τουρίστας θεωρεί την ύπαρξη των μονάδων μέρος του τοπίου, συχνά το θεωρεί έμπρακτη επιβεβαίωση της ποιότητας των υδάτων, αφού βλέπει ότι είναι κατάλληλα για εκτροφή ψαριών (ενώ π.χ. τα νερά κολύμβησης δεν είναι κατάλληλα για εκτροφή ψαριών), επιζητεί την πραγματοποίηση περίπλου για ξενάγηση στις μονάδες και ρωτάει εάν τα ψάρια που τρώει προέρχονται από αυτές. Αντίθετα, συχνές είναι οι κατηγορίες των τουριστών για τσιμεντοποίηση και υποβάθμιση του τοπίου από τις κλασσικές τουριστικές δραστηριότητες, για κακές ή πολύ κακές τουριστικές υπηρεσίες που παρέχονται σε υψηλές ή απαράδεκτα ψηλές τιμές, κάτι για το οποίο προφανώς δεν είναι υπεύθυνες οι Υ/Κ αλλά η τουριστική βιομηχανία. Επίσης, εάν για μία περιοχή ο ΕΟΤ από το 1993 ή το 2003 έχει πει ότι «έχει σημαντικές δυνατότητες τουριστικής ανάπτυξης», κάτι βέβαια που έχει πει για το 99,99% των περιοχών της χώρας, και μέχρι σήμερα το μόνο που έχει επιτευχθεί στην περιοχή είναι μείωση του αριθμού των τουριστών κατά 50% και αύξηση της τοπικής ανεργίας κατά 20% οι πιθανότητες να αναπτυχθεί τουριστικά στο εγγύς μέλλον είναι μικρότερες κι από το να βγει η χώρα μας από την κρίση μέσα στο 2011.
Θα πρέπει να επισημάνουμε βέβαια και την διαφορά μεταξύ της νόμιμης λειτουργίας και της παράνομης. Το να χαρακτηρίζουμε έναν ολόκληρο κλάδο ως παραβάτη λόγω της παραβατικής συμπεριφοράς κάποιων δεν είναι σωστό (θυμίζει τα κλισέ οι ταξιτζήδες είναι κλέφτες, οι αλβανοί είναι κακοί άνθρωποι, οι μουσουλμάνοι είναι τρομοκράτες, κλπ), ειδικά όταν πολλά από τα προβλήματα οφείλονται στην αδυναμία της Διοίκησης και του Ελληνικού κράτους να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του (π.χ. με το να λαμβάνει αίτημα για ανανέωση περιβαλλοντικών όρων 6 μήνες πριν την λήξη τους και την λήξη της Σύμβασης Μίσθωσης αλλά να μην έχει απαντήσει μετά από 2 και 3 χρόνια, με αποτέλεσμα να λήγουν όλα τα επίσημα έγγραφα και να έρχεται το ίδιο το Κράτος, συχνά και η ίδια υπηρεσία, να ζητάει ευθύνες από τον επενδυτή!).
Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την λειτουργία μίας υδατοκαλλιέργειας δεν αποτελεί αντικείμενο εξέτασης ενός γενικού χωροταξικού σχεδίου που αφορά το σύνολο της χώρας και την γενική τους θέση στον χώρο, με κριτήρια χωροταξικού σχεδιασμού και μείωσης των συγκρούσεων των διαφόρων ανθρωπογενών χρήσεων, αλλά τις ειδικές συνθήκες της περιοχής εγκατάστασης, την κατάσταση του περιβάλλοντος και την παραγωγική διαδικασία και δυναμικότητα της συγκεκριμένης μονάδας. Η περιβαλλοντική νομοθεσία της χώρας μας για το συγκεκριμένο θέμα είναι η πιο αυστηρή στην Ευρώπη, και δεν πρέπει να συγχέεται η ορθή πρόβλεψη του νομοθέτη να ζητάει Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων προκειμένου να εκτιμήσει τις πιθανές επιπτώσεις ώστε να ελαχιστοποιήσει την πιθανή εμφάνιση τους με τον χαρακτηρισμό της Υ/Κ ως έντονα ρυπαίνουσας βιομηχανίας ή βαριάς βιομηχανικής χρήσης. Επιπλέον, η καλή επιλογή θέσης εγκατάστασης (μεγάλο βάθος, απόσταση από ακτή, έκθεση σε ρεύματα κλπ) πρακτικά οδηγεί σε μηδενικά αποτελέσματα στο βυθό, ενώ για να εγκατασταθεί κάπου μία μονάδα προϋπόθεση είναι από την υφιστάμενη νομοθεσία να μην υπάρχουν λιβάδια Posidonia.
Το να λέμε βέβαια ότι μία μονάδα που λειτουργεί ήδη 25 χρόνια βρίσκεται πάνω σε λιβάδια και ΘΑ τα καταστρέψει στο μέλλον είναι μάλλον μία αστειότητα, αφού αυτά θα έπρεπε να είχαν καταστραφεί προ πολλού! Οπότε ή δεν υπάρχουν ή είναι σε σημείο που δεν επηρεάζονται! Πάντως, ως γενική προφύλαξη επιβάλλεται να υπάρχει μία ελάχιστη απόσταση 300 μέτρων από διαπιστωμένη ύπαρξη λιβαδιών τα οποία είναι ευαίσθητα στις διακυμάνσεις θρεπτικών και θολερότητας.
Το σημείο που υπάρχει κακή πληροφόρηση, πιστεύουμε όχι εσκεμμένα (όπως π.χ. συμβαίνει σε κάποιες περιπτώσεις που είναι πολύ εύκολο να διαπιστωθεί ότι αφορούν τουριστική ή οικιστική «αξιοποίηση») είναι οι επιπτώσεις στην παράκτια αλιεία. Η μόνη επίπτωση είναι η ανάγκη να μην προσεγγίζουν σε μικρή απόσταση από την μονάδα (που τα 100 μέτρα είναι αρκετά και οι προτάσεις για 1.000 μέτρα (!) μόνο προβλήματα και αντιδράσεις προξενούν), κι αυτό για λόγους περιβαλλοντικούς (ώστε τα άγρια ψάρια να καταναλώνουν την μικρή ποσότητα τροφής που πιθανά περισσεύει) και ασφαλείας (γιατί υπάρχουν αγκυροβόλια, αλλά και δύτες που εργάζονται συνέχεια στο νερό).
Οι αλιείς, αλλά κι αρκετοί επιστήμονες που εκφράζουν άποψη χωρίς να έχουν διαβάσει ούτε ένα από τα σχετικά paper, θα έπρεπε να πληροφορηθούν ότι όλες οι αναφορές που υπάρχουν δείχνουν ότι οι επιπτώσεις είναι θετικές στην αλιεία στην ευρύτερη περιοχή, οδηγώντας μάλιστα και σε μία μέση αύξηση του εισοδήματος τους κατά 20 – 30%! Η προτεραιότητα εξάλλου στις υδατοκαλλιέργειες έναντι της αλιείας δεν είναι μία επιλογή των συναρμόδιων Υπουργείων, αλλά μία αναγκαιότητα που προκύπτει από την μείωση των αλιευμάτων, ειδικά των παράκτιων ειδών, την εφαρμογή διατάξεων του Κανονισμού της Μεσογείου που θεσπίζει περιορισμούς σε πολλές κατηγορίες αλιευτικών σκαφών, και την αναγκαιότητα μείωσης της συλλεκτικής αλιείας λόγω της ενεργοβόρου φύσης της, οπότε η αύξηση του εισοδήματος της μικρής παράκτιας αλιείας στις περιοχές πλησίον των μονάδων έχει ιδιαίτερη σημασία για την επιβίωση των αλιέων.
Ένα θέμα που τείνει να παραγνωρίζεται είναι η σημασία από την λειτουργία των μονάδων στην οικονομία, ακόμη κι αν αυτή δεν είναι άμεσα και ξεκάθαρα εμφανής τοπικά. Με την ύπαρξη κερδοφόρων επιχειρήσεων που δηλώνουν το σύνολο της δυναμικότητας τους, αφού πρέπει να την τιμολογήσουν προκειμένου να την εξάγουν, τα έσοδα του Κράτους από την φορολόγηση είναι πολύ σημαντικά μειώνοντας την ανάγκη για άμεση φορολόγηση όλων μας, ιδιαίτερα σε μία περίοδο κρίσης όπως η σημερινή. Επιπλέον όταν απασχολείται εργατικό δυναμικό από την περιοχή, κι όχι μόνο αλλοδαποί εργάτες, μέρος των παραγόμενων εισοδημάτων εισέρχεται στην τοπική οικονομία. Τέλος, οι Δήμοι έχουν ένα σημαντικό έσοδο από τις μισθώσεις, αφού οι εταιρείες πληρώνουν τουλάχιστον 100 ευρώ το στρέμμα ετησίως, δηλαδή μία περιοχή με 3 μονάδες των 20 στρεμμάτων έχει δημοτικά έσοδα 6.000 ευρώ το χρόνο, ποσό που επιστρέφει τοπικά είτε ως έργα, είτε π.χ. ως αμοιβή για την απασχόληση 3 δημοτικών υπαλλήλων (στην ουσία δηλαδή τους πληρώνουν οι μονάδες).
Ένας λόγος για τον οποίο υπάρχει σημαντικό πλεονέκτημα στις υδατοκαλλιέργειες απέναντι στην χερσαία κτηνοτροφία είναι η έμφυτη δυνατότητα των υδρόβιων οργανισμών να σχηματίζουν πολύ μεγάλα και πυκνά κοπάδια, σαφώς μεγαλύτερα σε σχέση με τα χερσαία ζώα, επιτρέποντας έτσι την παραγωγή πολύ μεγαλύτερης βιομάζας ανά «επιφάνεια», αφού κινούνται στον όγκο, σχεδόν όπως και στην φύση. Σημειωτέον ότι κατά την εκτροφή τους δεν αλλάζει η έμφυτη συμπεριφορά των ζώων (όπως π.χ. συμβαίνει στα κοτόπουλα ή τα γουρούνια, με την υποχρεωτική ακινητοποίηση τους).
Τα μοσχάρια, γουρούνια, κοτόπουλα, γαλοπούλες, κατσίκια και αρνιά είναι όλα ομοιόθερμα ζώα και χρειάζονται ενέργεια προκειμένου να διατηρήσουν την θερμοκρασία του σώματος τους σταθερή, κάτι που δεν είναι απαραίτητο στα περισσότερα ψάρια, δεδομένου ότι είναι ποικιλόθερμοι οργανισμοί. Επιπλέον, τα ψάρια κολυμπούν και η άνωση του νερού σε συνδυασμό με την νηκτική τους κύστη τα βοηθάει να καταναλώσουν λιγότερη ενέργεια απ’ ότι ένα ζώο που περπατάει. Σαν αποτέλεσμα, τα εκτρεφόμενα βοοειδή χρειάζονται περίπου 7 κιλά τροφής προκειμένου να αυξήσουν κατά 1 κιλό το βάρος τους, ενώ τα εκτρεφόμενα ψάρια κερδίζουν 1 κιλό βάρους με λιγότερο από 2 κιλά τροφής.
Η δυνατότητα των οστράκων για «στρίμωγμα» πρακτικά είναι απεριόριστη, αφού λόγω της ύπαρξης του κελύφους τους δεν συμπιέζονται, αλλά σωρεύονται, και η δυνητική πυκνότητα εκτροφής τους εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από την φέρουσα ικανότητα του περιβάλλοντος τους και την δυνατότητα του οικοσυστήματος να τους χορηγήσει τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά για να τραφούν, αφού στην περίπτωση τους δεν χορηγείται τροφή από τον άνθρωπο. Επιπλέον μειώνουν την ποσότητα των θρεπτικών που υπάρχουν στο νερό λειτουργώντας ως φυσικά φίλτρα, και θα έπρεπε να εξεταστεί και η δυνατότητα παράλληλης ή συμπληρωματικής καλλιέργειας τους με ιχθυοτροφία, κάτι που το Σχέδιο πρακτικά αποκλείει.
Πρέπει όταν μιλάμε για επιπτώσεις, ειδικά όταν αυτές προέρχονται από δραστηριότητες που αποσκοπούν στην παραγωγή τροφής για τον άνθρωπο και όχι για δραστηριότητες αναψυχής, να τις συγκρίνουμε με τις επιπτώσεις από αντίστοιχες δραστηριότητες, καθώς να υπολογίζουμε και την οικονομική απόδοση τους.
Σήμερα η παγκόσμια έλλειψη πόσιμου νερού μας οδηγεί σε προσπάθεια ελαχιστοποίησης της κατανάλωσης νερού. Με δεδομένο ότι π.χ., για παραγωγή 1 κιλού βοδινού απαιτούνται 15 κυβικά μέτρα νερού, για 1 κιλό αρνιού 6,5 κυβικά, για 1 κιλό χοιρινό 4,8 κυβικά, για 1 κιλό γίδας 4 κυβικά, το πλεονέκτημα της ιχθυοκαλλιέργειας, στην οποία απαιτείται η χρήση μόλις 2 κυβικών νερού για παραγωγή 1 κιλού ψαριού, είναι κάτι παραπάνω από εμφανής, και συγκρίσιμο με αυτό της γεωργικής παραγωγής (φυτικής πρωτεΐνης), όπως της σόγιας με 1,8 κυβικά, του σιταριού με 1,3 κυβικά και του καλαμποκιού με 0,9 κυβικά, και σαφώς καλύτερο του ρυζιού που απαιτεί 3,8 κυβικά.
Για την χώρα μας, π.χ., ως σύγκριση των επιπτώσεων έχει αναφερθεί από τον κ. Μάργαρη, το 2006, ότι στη Δυτική Ελλάδα εμφανίζονται σε τεράστιες εκτάσεις οι ασφακώνες, που είναι θαμνότοποι στους οποίους κυριαρχεί ο θάμνος ασφάκα. Στον Νομό Αιτωλοακαρνανίας η βροχόπτωση (που φθάνει τα 1.200 mm) ευνοεί την ανάπτυξη δάσους βελανιδιάς και η ανάπτυξη του λιμανιού του Αστακού σχετίζεται με εξαγωγές βελανιδιών για τα βυρσοδεψεία.
Σύμφωνα με τον κ. Μάργαρη οι ασφακώνες αυτοί προέρχονται από δρυμούς (δρυς = βελανιδιά), που υποβαθμίστηκαν από τον συνδυασμό υπερβόσκησης (από γίδια) και πυρκαϊών. Μολονότι η παρουσία κάποιων ατόμων βελανιδιάς συνεχώς τροφοδοτεί με σπέρματα το οικοσύστημα, τα φυτάρια που φυτρώνουν δεν επιβιώνουν επειδή τρώγονται αμέσως από τα γιδοπρόβατα. Οι ασφακώνες της Αιτωλοακαρνανίας καταλαμβάνουν 2.500.000 στρέμματα. Εκεί βόσκουν 1.100.000 γιδοπρόβατα που παράγουν 23.000 τόνους κρέατος και 7.000 τόνους τυριών. Τα συνολικά έσοδα για 30.000 τόνους ζωικών τροφίμων είναι 72 ευρώ το στρέμμα.
Στην ίδια περιοχή (Αστακός, Εχινάδες νήσοι) υπάρχουν 450 στρέμματα ιχθυοκαλλιέργειες (με ετήσια παραγωγή 30.000 τόνους ψαριών). Που σημαίνει ότι τα συνολικά έσοδα για 30.000 τόνους ζωικών τροφίμων είναι 366.000 ευρώ το στρέμμα.
Οπότε τίθεται το ερώτημα εάν το περιβάλλον της περιοχής υποβαθμίζεται περισσότερο με την χρήση των 450 στρεμμάτων για ιχθυοκαλλιέργειες (για τις οποίες υπάρχουν μετρήσεις που δείχνουν ότι δεν ρυπαίνουν) ή των 2.500.000 στρεμμάτων για την εκτατική εκτροφή γιδιών (όπου υπάρχουν μετρήσεις που λένε ότι καταστρέφουν).
Είναι ξεκάθαρο ότι η λειτουργία των μονάδων δεν έχει καμία απολύτως επίπτωση στην ανθρώπινη υγεία, αφού δεν υπάρχει ούτε μια σχετική αναφορά στην διεθνή βιβλιογραφία. Επιπλέον είναι συνεχής η αποστολή δειγμάτων στα πιστοποιημένα εργαστήρια, ενώ δείγματα ψαριών ως τρόφιμο ελέγχονται και από άλλες Ευρωπαϊκές χώρες (μην ξεχνάμε: το 75% εξάγεται) και εάν υπήρχε το παραμικρό πρόβλημα θα ήταν ήδη πρωτοσέλιδο στην Bild! Η συχνή αναφορά περιοίκων σε «μόλυνση» και σε ύπαρξη κολοβακτηριδίων στο νερό μόνο γέλιο μπορεί να προκαλέσει σε έναν γνώστη, αφού τα ψάρια λόγω της φυσιολογίας τους ΔΕΝ περιέχουν Escerichia coli στο πεπτικό τους σύστημα και η παρουσία τους στο νερό επιβεβαιώνει ανθρωπογενή ρύπανση, συνήθως από απορροφητικούς βόθρους παρακείμενων οικισμών οι οποίοι με τα χρόνια δεν λειτουργούν αποδοτικά και οδηγούν πλέον τα λύματα στις πλησιέστερες ακτές (όπου οι ίδιοι οι «οικιστές» κολυμπούν…).
Παρά τις όποιες – πολλές – αντιρρήσεις και παρατηρήσεις εκφράσαμε παραπάνω θεωρούμε τελικά απολύτως ΑΝΑΓΚΑΙΑ την προώθηση του Σχεδίου Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ., μετά όμως από κάποιες απαραίτητες ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ κυρίως ως προς την ισχυροποίηση της αναπτυξιακής του διάστασης, η οποία απουσιάζει παντελώς, την μείωση της σημασίας των ΠΑΣΜ και ΠΟΑΥ έναντι του χαρακτηρισμού μίας περιοχής ως ΠΑΥ που είναι αρκετή, του μεγέθους των μονάδων που είναι θέμα περιβαλλοντικής αδειοδότησης και φέρουσας ικανότητας, και της ύπαρξης γενικών αποστάσεων και περιορισμών για όλη την χώρα αντί ειδικών ανά περιοχή συνεκτιμώντας την μορφολογία της.
Η χώρα μας δεν μπορεί να χάσει κι άλλο χρόνο, σχεδιάζοντας από την αρχή, ακούγοντας φωνές που ευθύνονται σε ένα βαθμό και για αυτή την πολυετή καθυστέρηση, είτε συζητώντας από μηδενική βάση λες και δεν υπήρξε ποτέ αυτή η δραστηριότητα, είτε στην λογική «να δούμε και τι άλλο θα κάνουμε στην θάλασσα» την ίδια ώρα που ο υπόλοιπος κόσμος θα μας προσπερνάει (και δεν θα μας δανείζει πια για να «σχεδιάζουμε» αντί να παράγουμε).
Τα λάθη διορθώνονται, ο χαμένος χρόνος όμως δεν αναπληρώνεται.
Καλούμε, τέλος, το αρμόδιο Υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας – αμέσως μετά την υιοθέτηση του Ε.Π.Χ.Σ.Α.Α.Υ. – να χαράξει σαφή εθνική αναπτυξιακή πολιτική για τον κλάδο, τουλάχιστον με ορίζοντα το έτος 2020, με σαφή προγραμματισμό και στόχους παραγωγής, αλλά και να προωθήσει την κατάλληλη νομοθεσία μέσα από ένα Νόμο Πλαίσιο για τις Υδατοκαλλιέργειες που να απλοποιεί την διοικητική διαδικασία και να επιτρέψει στον κλάδο να αναπτυχθεί ταχύτερα και νόμιμα.
Ελπίζουμε βέβαια σε αυτή του την προσπάθεια το ΥΘΥΝΑΛ να βρει συμπαράσταση από το Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης, κλπ κλπ, το οποίο την ίδια ώρα που ο Πρωθυπουργός ανακοίνωνε στο Υπουργικό Συμβούλιο την σημασία των υδατοκαλλιεργειών για την ανάπτυξη της χώρας – ένας Πρωθυπουργός που επανειλημμένα έχει εκφραστεί για την αναγκαιότητα ανάπτυξης της Τεχνολογίας, της Καινοτομίας, της πρωτογενούς παραγωγής κλπ – το Υπουργείο του ανακοίνωνε ότι φέτος ΚΑΝΕΝΑ από τα τρία (3) τμήματα ανώτατης εκπαίδευσης των ΤΕΙ με γνωστικό αντικείμενο την ιχθυολογία και τις υδατοκαλλιέργειες και εκπαιδεύουν τους Πτυχιούχους Ιχθυολόγους ΤΕ δεν θα είναι στο Μηχανογραφικό, γιατί λέει δεν τα προτιμούν οι υποψήφιοι (!), ενισχύοντας τα τμήματα «υψηλής ζήτησης» και παράγοντας έτσι περισσότερους (άνεργους) δικηγόρους, περισσότερους (άνεργους) οικονομολόγους και περισσότερους (άνεργους) φιλολόγους, αφού πιθανά η εκπαιδευτική πολιτική δεν καθορίζεται από τις αναπτυξιακές προτεραιότητες της χώρας αλλά από εκπαιδευτικό σχεδιασμό τύπου μεσημεριανής εκπομπής lifestyle, και στις σοσιαλήστριες και τους σοσιαλκαθηγητές δεν ταιριάζουν οι παραγωγικές σχολές του γεωτεχνικού κλάδου και οι απόφοιτοι τους που εργάστηκαν σκληρά μέχρι σήμερα και θα συνεχίσουν να εργάζονται για την ανάπτυξη της χώρας!!
Κατά τα άλλα, των οικιών ημών εμπιπραμένων ημείς άδομεν !!!
Στην διάθεση σας εμείς και τα μέλη μας για ό,τι χρειαστείτε. Εξάλλου αποδεδειγμένα έχουμε προσφέρει από το 1983 μέχρι και σήμερα στην ανάπτυξη της χώρας.
Για τον ΠΑ.Σ.Τ.Ι.
Ο Πρόεδρος του Δ.Σ.
Δρ Ηλίας Τυλιγάδας
Η ανάπτυξη των παραγωγικών δραστηριοτήτων, της ιχθυοκαλλιέργειας συμπεριλαμβανόμενης, είναι μια αναγκαιότητα για τη χώρα μας. Η ύπαρξη ενός πλαισίου έχει αργήσει ήδη και καλό είναι που έρχεται έστω και αργά.
Όμως…
Οι κύριοι που έχουν εκπονήσει τις μελέτες χωροθέτησης έχουν επισκεφτεί ποτέ τις περιοχές για τις οποίες εισηγούνται; Αμφιβάλω. Μάλον τους τις υπέδειξε στο χάρτη κάποιος άλλος …
Πως να εξηγηθεί αλλιώς η εξωφρενική πρόταση για ΠΟΑΥ στην συγκεκριμένη περιοχή του κόλπου των Πεταλιών στο Μαρμάρι; Έχει έλθει κάποιος να δει πως είναι η στεριά που περιγράφεται ως «αγροτική γη». Μήπως είναι οικισμοί; Έχει δει κάποιος από τους μελετητές τις ειδυλλιακές παραλίες με το πράσινο μέχρι τη θάλασσα, τις αμμουδιές, τα καταγάλανα νερά και τι ζημιά έχουν υποστεί από τις 2 μόλις μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας που δραστηριοποιούνται εκεί; Έχει δει τις πυροβολημένες φώκιες, χελώνες και δελφίνια που ξεβράζονται συχνά; Έχει δει τους προκλητικούς προβολείς που κάνουν τη νύχτα μέρα και δεν αφήνουν κανέναν να χαρεί τη νύχτα -χωρίς να υπολογίζουμε τη ζημιά στην πανίδα; Έχει μελετήσει σε ποια απόσταση από την στεριά σταματάνε τα λιβάδια της ποσειδωνίας πριν ζωγραφίσουν πράσινες κουκίδες στους φανταστικούς – ψεύτικους- χάρτες τους;
Με ποια επιπολαιότητα ή με ποια σκοπιμότητα κάνουν τέτοιες ψευδείς μελέτες με τις οποίες προτείνουν να γεμίσει ο πανέμορφος κόλπος κλουβιά; Να καταστραφεί η «αυλή της Αθήνας»; Να απαξιωθούν οι περιουσίες μας; Να σταματήσει κάθε τουριστική ανάπτυξη στην ευρύτερη περιοχή;
Μήπως επειδή βολεύει μόνο τους ιχθυοκαλλιεργητές; Μήπως επειδή βολεύει τις δύο μεγαλοεταιρείες που εξαγόρασαν τις υπάρχουσες μονάδες; Μήπως επειδή είναι 15 μίλια από τη Ραφήνα, το αεροδρόμιο και την Αττική οδό; Μήπως γιατί μετά από κόπο καταφέραμε ν’ ασφαλτοστρώσουμε τον δρόμο μέχρι τον οικισμό του Πορτολάφια; Μήπως επειδή ο κόλπος είναι 5 λεπτά από το λιμάνι του Μαρμαρίου και το πορθμείο;
Γιατί δεν προτείνουν άλλες περιοχές λιγότερο ευαίσθητες στο Νομό; Γιατί δεν τους βολεύουν τόσο πολύ όσο ο κόλπος Μαρμαρίου; Γιατί θέλουν να βγάλουν χρήματα σε βάρος του περιβάλοντος και των περιουσιών μας;
Ελπίζω η Υπουργός να κάνει μια βόλτα πριν στείλει για ψήφιση το Νόμο και να δει από μόνη της την περιοχή -ιδιαίτερα όταν φυσάει Νοτιάς- , όχι μέσα από τις στημένες και φωτοσοπιασμένες φωτογραφίες που της δείχνουν (όπως οι τραβηγμένες στις 26 Μαΐου 2011 από υπαλλήλους με κρατικό αυτοκίνητο συνοδεία μεγαλομέτοχου μεγαλομεγάλης εταιρείας υδατοκαλλιεργειών).
Πότε επιτέλους θα υπηρετηθεί η αειφόρος ανάπτυξη -στην οποία έχουν θέση και οι υδατοκαλλιέργειες- και όχι η αειφόρος εξυπηρέτηση συμφερόντων;
Εκατοντάδες Σαλαμίνιοι λένε ΟΧΙ στη δημιουργία Π.Ο.Α.Υ στη Σαλαμίνα: http://www.causes.com/causes/611406
Από τις σημαντικότερες και κερδοφόρες βιομηχανίες της χώρας μας είναι αυτή της υδατοκαλλιέργειας.
Αποτελεί μια σταθερή εξαγωγική δραστηριότητα, που μάλιστα δεν εξαρτάται από τις πολιτικές συγκυρίες της ευρύτερης περιοχής, όπως συμβαίνει με τον τουρισμό που επηρεάζεται από την πολιτική κατάσταση όλων των χωρών της βαλκανικής και της μεσογείου.
Σε αυτόν τον χώρο εργάζονται πολλοί συμπατριώτες μας που έχουν παραμείνει στην περιφέρεια, αποτρέποντας σε πολλές περιπτώσεις την ερήμωσή της και βοηθώντας στην ανάπτυξή της.
Είναι κρίμα να αρνούμαστε στους κατοίκους μιας περιοχής το δικαίωμά τους να μπορούν να εργαστούν και να παραμείνουν στον τόπο τους και αυτοί και τα παιδιά τους, μόνο και μόνο για να περνάμε τις διακοπές μας σε μέρη που απαιτούμε να παραμείνουν όπως τα θυμόμαστε στην εποχή του 50 όταν οι οικονομικές συνθήκες υποχρέωναν τους ντόπιους να μεταναστεύουν ή να γίνονται ναυτικοί.
Σε περιοχές όπου ρυπαίνονται κυρίως από πόλεις και ανθρώπινες δραστηριότητες είναι άδικο να θεωρούμε αιτία του κακού τον κλάδο των υδατοκαλλιεργειών που είναι εκείνος που θίγεται περισσότερο από την ρύπανση και δεν την δημιουργεί όπως άλλωστε προκύπτει από τις τοποθετήσεις και τις μελέτες των εξειδικευμένων επιστημόνων.
Η πρωτογενής παραγωγή είναι ο σημαντικότερος κλάδος σε κάθε οικονομία. Μπορεί να μην φέρνει τα κέρδη που φέρνει η βαριά μεταποιητική βιομηχανία αλλά δίνει σταθερότητα, διάρκεια και σε περιόδους κρίσης παρουσιάζει αξιοσημείωτη αντοχή.
Οφείλουμε στις επόμενες γενιές να διατηρήσουμε και να αυξήσουμε αυτή την παραγωγή.
Οφείλουμε στις μικρές κοινωνίες να μην στερήσουμε ούτε μια θέση εργασίας και κυρίως για ανυπόστατους λόγους.
Εάν οι σύλλογοι σε αυτήν την χώρα ήταν επιχειρήσεις θα ήμασταν σαν την Γερμανία σε βιομηχανικό επίπεδο,φτάνει πια πάρτε τους συλλόγους !!!!!
Δεν γνωρίζω πολλά για τις ιχθυοκαλλιέργειες. Παρ’ όλα αυτά είναι ευρέως γνωστό ότι πολλές νέες θέσεις εργασίας δημιουργούνται για τους απόφοιτους του κλάδου των ιχθυοκαλλιεργιών.
Συμφωνώ με την άποψη ότι ρυπαίνουν το περιβάλλον, αλλά μόνο όταν η παραγωγή είναι εντατική. Το ίδιο άλλωστε συμβαίνει και με την κτηνοτροφία, αν και δεν επηρεάζεται η κατανάλωση κρέατος, ούτε τήθεται θέμα μείωσης της αγροκτηνοτροφίας.
Παρ’ όλα αυτά, πολλές φορές επηρεάζουν πολύ αρνητικά το περιβάλλον με αποτέλεσμα να δημιουργούν ανάμεικτα συναισθήματα για αυτού του είδους τις καλλιέργειες.. Τα απόβλητα των ιχθυοτροφείων –νεκρά ψάρια και υπολείμματα ιχθυοτροφής– συγκεντρώνονται και καταστρέφουν τις θάλασσες. Η υπερβολική χρήση αντιβιοτικών είναι επισφαλής και για τα πλάσματα των θαλασσών και για την ανθρώπινη υγεία. Ασφαλώς τα ψάρια των ιχθυοτροφείων μπορούν να μεταδώσουν ασθένειες στα είδη που ζουν ελεύθερα ή και να αναπαραχθούν ανεξέλεγκτα, μακριά από τις δεξαμενές των ιχθυοτροφείων, προκαλώντας «γενετική μόλυνση». Την περασμένη δεκαετία περίπου ένα εκατομμύριο σολομοί, είδος που δεν απαντάται στον Ατλαντικό, δραπέτευσαν από ιχθυοτροφεία και εγκαταστάθηκαν σε μικρούς ποταμούς της Bορειοδυτικής Αμερικής. Σε ορισμένα νορβηγικά φιόρδ, το 90% των ιχθύων έχουν δραπετεύσει από ιχθυοτροφεία.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_17/08/2003_73615
Στο συγκεκριμένο site (http://www.bioport.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=1134), διάβασα πως <>!! Τί συμαίνει αυτό?? Θα τρώμε μορφωμένα ψάρια?? Μου φαίνεται περίεργο που πλέον θα τρώμε και βιολογικά ψάρια!! Δηλαδή τόσο καιρό τρώγαμε ψάρια που τρέφονταν με χημικά και βλαβερές για την υγεία μας τροφές?? Αν για να σταματήσει αυτό χρειάζονται οι ιχθυοκαλλιέργεις πιστεύω ότι αξίζει τον κόπο.
Παρ’ όλα αυτά εγώ πιστέυω ότι χρειάζονται σε έναν τόπο γιατί ανεβάζουν το βιοτικό επίπεδο του τόπου δίνοντας θέσεις εργασίας καινούριες στους νέους άμεσα, αλλά και έμμεσα (μεταφορείς, καύσιμα, συνεργία επισκευών αυτοκινήτων, ανταλλακτικά, ακτοπλοϊα) και επειδή οι θέσεις εργασίας πλέον έχουν μειωθεί πάρα πολύ πιστεύω πως εάν επιλειφθούν οι ειδικοί επί του θέματος οι οποίοι θα έχουν και την ανάλογη παιδία για να μην γίνουν όλα τα δυσάρεστα που προανέφερα, νομίζω ότι είναι απαραίτητες για κάθε τόπο.
Υπουργό Πολιτισμού – Τουρισμού κ. Παύλο Γερουλάνο
Υπουργό Θ.Υ.Ν.ΑΛ. – κ. Γιάννη Διαμαντίδη
Υπουργό ΠΕΚΑ – κ. Τίνα Μπιρμπίλη
Αναπληρωτή υπουργό ΠΕΚΑ – κ. Σηφουνάκη
Υπουργό Οικονομικών –κ. Παπακωνσταντίνου
Υπουργό Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων – κ. Ρέππα
Υπουργό Περιφερειακής Ανάπτυξης – Ανταγωνιστικότητας –
κ. Χρυσοχοϊδη
Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης – Τροφίμων – κ. Σκανδαλίδη
Περιφερειάρχη Αττικής – κ. Σγουρό
Γ. Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης- κ. Λιακόπουλο
Επίτροπο Θαλασσίων Υποθέσεων και Αλιείας κ. Δαμανάκη
Ως Πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Μεσιτών και Εμπειρογνωμόνων Θαλαμηγών (ΕΣΜΕΘ) έχοντας την ομόφωνη συγκατάθεση σύσσωμου του Διοικητικού Συμβουλίου, εκπροσωπώντας τα μέλη μας αλλά και όλους τους Έλληνες Ναυλομεσίτες κρίνω απολύτως επιβεβλημένη την εξαίρεση του Πόρου από τις περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών. Θα χαρακτήριζα λανθασμένη μια τέτοια απόφαση των Ελληνικών αρχών που θα είχε σαν αποτέλεσμα την οικολογική καταστροφή ενός μοναδικού φυσικού τοπίου αλλά και την οικονομική καταστροφή ενός νησιού με καθαρά τουριστικό χαρακτήρα.
Ο Πόρος αποτελεί τον πρώτο προορισμό όλων των σκαφών αναψυχής που ναυλώνονται στην χώρα μας και ξεκινούν ή καταλήγουν στις μεγαλύτερες μαρίνες της Ελλάδος που βρίσκονται στην Αττική και όχι μόνο.
Πριν από 12 χρόνια ο Σύνδεσμός μας (ΕΣΜΕΘ) μαζί με την ΕΠΕΣΤ θεσμοθετήσαμε την διοργάνωση του Διεθνούς Ναυτικού Σαλονιού του Πόρου «CHARTER YACHT SHOW – POROS”. Πρόκειται για την μεγαλύτερη και σημαντικότερη έκθεση Πολυτελών Επαγγελματικών Επανδρωμένων Θαλαμηγών στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου που γίνεται κάθε χρόνο με σκοπό την προβολή της Ελλάδος και την προώθηση του Ελληνικού θαλασσίου Τουρισμού (Yachting in Greece). Aπευθύνεται στους επαγγελματίες του χώρου (ναυλομεσίτες, τουριστικούς πράκτορες, και εκπροσώπους των μέσων μαζικής ενημέρωσης) και προσελκύει επισκέπτες από κάθε γωνιά του πλανήτη.
Τότε επιλέξαμε το νησί του Πόρου ως τον πιο κατάλληλο τόπο για την διεξαγωγή αυτής της έκθεσης λαμβάνοντας υπόψη τα εξής κριτήρια:
Σπάνιο φυσικό περιβάλλον, πανέμορφο καταπράσινο νησί με εξαιρετικές παραλίες, με εντυπωσιακούς παραδοσιακούς οικισμούς, με πολλές εναλλακτικές λύσεις τόσο για φαγητό όσο και για διανυκτέρευση. Θαυμάσια γραφικά τοπία, με όμορφες ταβέρνες και μαγαζιά καθώς και έντονη νυχτερινή διασκέδαση.
Ευγενικοί και φιλόξενοι κάτοικοι, με υψηλό πολιτιστικό επίπεδο.
Υπήνεμο λιμάνι – με θέσεις για να δέσουν τα σκάφη
Εύκολη πρόσβαση από στεριά και θάλασσα
Πολύ κοντά στην Αθήνα
Προορισμός ήδη γνώριμος και οικείος σε όλους τους ανθρώπους του Yachting.
Σήμερα το όνομα Πόρος έχει ταυτιστεί με την ονομασία του Διεθνούς Ναυτικού Σαλονιού “Charter Yacht Show – Poros” που κάθε χρόνο αποκτά όλο και μεγαλύτερη εμβέλεια και συναγωνίζεται επάξια τα αντίστοιχα παγκοσμίου φήμης Ναυτικά Σαλόνια όπως αυτά της Γένοβας και της Αντίγκουα.
Φωτογραφίες του νησιού με τις δεκάδες πολυτελείς θαλαμηγούς με Ελληνική σημαία που δίνουν το «παρών» κάθε Άνοιξη, για να εκτεθούν και να κοσμήσουν ολόκληρη την ακτογραμμή του νησιού, κυκλοφορούν στα σαλόνια των διασημότερων περιοδικών Yachting του κόσμου, αλλά και στους δικτυακούς τόπους όλων των μεγάλων οίκων (γραφείων Yachting) του εξωτερικού που εκπροσωπούνται με τα καλλίτερα στελέχη τους στην έκθεση του Πόρου. Δεν θα μπορούσαμε να πετύχουμε και να δώσουμε στον κόσμο καλλίτερη και αντιπροσωπευτικότερη εικόνα της χώρας μας και του σύγχρονου Ελληνικού Yachting.
Ένας εκπληκτικός συνδυασμός της άψογης συνεργασίας μας με τις τοπικές αρχές του Δήμου Πόρου, του πνεύματος φιλοξενίας των κατοίκων του νησιού, μαζί με την καλή τους θέληση και προθυμία για συμμετοχή και υποστήριξη των εργασιών που χρειάστηκε να γίνουν, είχαν σαν αποτέλεσμα την δημιουργία σύγχρονων υποδομών που αναβάθμισαν την περιοχή αφήνοντας ωστόσο ανέγγιχτο το φυσικό τοπίο.
Εφέτος στα εγκαίνια της 10ης επετείου του Διεθνούς Ναυτικού σαλονιού του Πόρου “Charter Yacht Show – Poros 2011” νιώσαμε για άλλη μια φορά πραγματικά δικαιωμένοι για την επιλογή του θεϊκού αυτού τόπου. Εκτιμούμε ιδιαίτερα και επιβραβεύουμε την δουλειά και την στάση των τοπικών αρχών, αλλά και της πολιτείας, που κατάφεραν μέσα 10 χρόνια να ολοκληρώσουν έργα υποδομής και ανάπτυξης, όπως την βελτίωση των συνθηκών ελλιμενισμού των σκαφών μας, σύγχρονες υπηρεσίες (τηλεπικοινωνιών, ηλεκτροδότησης, υδροδότησης) και καθαρό θαλάσσιο περιβάλλον. Επίσης παράλληλα βελτιώθηκαν και αναβαθμίστηκαν εξαιρετικά οι δυνατότητες εστίασης και ψυχαγωγίας, καθώς και το επίπεδο των υπηρεσιών. Τα Κέντρα Θαλασσίων Αθλημάτων που έχουν δημιουργηθεί στο νησί από επιχειρηματίες συναγωνίζονται επάξια με τις υποδομές, τον εξοπλισμό, τους εκπαιδευτές και τις επιδόσεις τους, ευρωπαϊκά και διεθνή κέντρα ναυταθλητισμού, και αποτελούν έναν ακόμη πόλο έλξης για μας, για τους πελάτες των σκαφών μας, και για τους συνεργάτες/εκπροσώπους μας ναυλομεσίτες και τουριστικούς πράκτορες σε ολόκληρο των κόσμο. Το νησί του Πόρου είναι κατάλληλος προορισμός για την διοργάνωση κάθε είδους πολιτιστικής και τουριστικής εκδήλωσης όπως «Εικονικοί Ιστιοπλοϊκοί αγώνες» γενικά “Τeam Building Activities και θαλασσίων event, ή διαφόρων καλλιτεχνικών εκδηλώσεων, μουσικο-θεατρικών παραστάσεων, εκθέσεων κ.λπ. Ανάλογα με την φύση της εκδήλωσης το νησί μπορεί να καλύψει κάθε απαίτηση και ανάγκη.
Ο Πόρος είναι αμιγώς τουριστική περιοχή και έτσι πρέπει να παραμείνει!
Θα ήταν τεράστιο πλήγμα για τον Ελληνικό Τουριστικό «πίνακα» αν αλλοιωθεί η εικόνα αυτού του υπέροχου νησιού που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως
«το καλλιμάρμαρο των Ολυμπιακών αγώνων» για τον θαλάσσιο Τουρισμό
της χώρας μας.
Με τιμή
Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας
Γεώργιος Κολλίντζας Γεώργιος Ορφανός
ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΜΕΣΙΤΩΝ & ΕΜΠΕΙΡΟΓΝΩΜΟΝΩΝ ΘΑΛΑΜΗΓΩΝ
ΚΤΗΡΙΟ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ, ΜΑΡΙΝΑ ΖΕΑΣ, 185 36 ΠΕΙΡΑΙΑΣ – ΤΗΛ. 210 4533134 – Fax. 210 4599563
Με το τέλος της Διαβουλευσης θα θελαμε να ευχαριστησουμε την κυρια Υπουργο και τον κυριο Αναπληρωτή Υπουργο για τη δυνατοτητα που μας έδωσαν να καταθεσουμε σ`αυτο το χωρο τις αποψεις μας και τις προτασεις μας αλλά και να ενημερωθούμε για τις αποψεις και προτασεις των συνομιλητών.
Παρα το γεγονός ότι δεχτηκαμε σφοδρές επιθέσεις τοσο σε συλλογικο επιπεδο οσο και σε προσωπικο,η εμπειρια ήταν πολύτιμη και μας έκανε καλυτερους.
Να ευχαριστησουμε επισης το Δήμο μας,το Δήμο Λοκρών ,καθως και τους Συλλογους της παραλιακής Λοκρίδας από Αρκίτσα μέχρι Θεολόγο για τη σταθερή, χωρίς ταλαντευσεις και ξεκάθαρη στάση τους.
Τελος να ευχαριστησουμε τους επικριτές μας και ιδιαιτερα της περιοχής μας και να τους διαβεβαιωσουμε ότι ειμαστε όλοι στην ίδια πλευρά.
Ελπίζουμε στο τελικό αποτέλεσμα να ληφθούν υποψη ολες οι απόψεις και προτασεις που κατατεθηκαν εδω μεσα καθως
-Αρχη της Δημοκρατίας μας ειναι η Λαική Συμμετοχή και η γνωμη των πολιτών- Γιωργος Α.Παπανδρέου
Με τιμή
το ΔΣ του Συλλογου
Αξιότιμοι κα. Υπουργέ, κ. Υφυπουργέ
Στην προτεινόμενη «Έγκριση Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες και της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων αυτού» καθορίζονται οι ζώνες για την ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών (Π.Α.Υ.) μέσα στις οποίες θα χωροθετηθούν οι οργανωμένες ζώνες (Π.Ο.Α.Υ.), οι άτυπες συγκεντρώσεις (Π.Α.Σ.Μ.) και οι μεμονωμένες μονάδες υπό προϋποθέσεις.
Σχετικά με την συνέχιση λειτουργίας των υδατοκαλλιεργειών μέσα στον κλειστό και περιβαλλοντικά ευαίσθητο κόλπου του Αργοστολιού σας παρακαλώ να λάβετε υπόψη σας τις ακόλουθες αποφάσεις και μελέτες τις οποίες ποτέ δεν έλαβαν υπόψη τους η ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ Αυτ/ση ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ και ΙΘΑΚΗΣ και η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ. Τα παρακάτω κείμενα αποδεικνύουν το περιβαλλοντικό πρόβλημα που υπάρχει και επιβάλλεται να γίνει η εκπόνηση ολοκληρωμένης διαχειριστικής μελέτης για τον κόλπο Αργοστολιού όπως έχει ήδη ζητηθεί κατ’ επανάληψη από τους παρακάτω κρατικούς, τοπικούς και πανεπιστημιακούς φορείς.
• ΥΠΕΧΩΔΕ ΠΡΟΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ Αυτ/ση ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ και ΙΘΑΚΗΣ και ΥΠΕΧΩΔΕ 22/11/2000, Α.Π. οικ 70116
Ζητά….
…εκπόνηση ολοκληρωμένης διαχειριστικής μελέτης για τον κόλπο Αργοστολιού και όχι μετεγκατάσταση και επέκταση ιχθυοτροφείων χωρίς μελέτη ….
• ΕΟΤ ΠΡΟΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ Αυτ/ση ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ και ΙΘΑΚΗΣ κοιν. ΥΠΕΧΩΔΕ και ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ 2002, Α.Π. 568467
Ζητά….
… εκπόνηση ολοκληρωμένης διαχειριστικής μελέτης για τον κόλπο Αργοστολιού και την διερεύνηση για την εξεύρεση άλλης θέσης εκτός κόλπου για τα Ιχθυοτροφεία…ορθολογική ανάπτυξη με παράλληλη προστασία του φυσικού πλούτου της συγκεκριμένης περιοχής
• ΟΜΟΦΟΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙΟΥ αρ.186/2003 Α.Π. 8471 ΠΡΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΙΟΝΙΩΝ ΝΗΣΩΝ κοιν. ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ Αυτ/ση ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ και ΙΘΑΚΗΣ
Ζητά….
… εκπόνηση ολοκληρωμένης διαχειριστικής μελέτης για τον κόλπο Αργοστολιού με στόχο την ορθολογική ανάπτυξη και την προστασία του φυσικού πλούτου της περιοχής, εξετάζοντας ταυτόχρονα και την οριστική απομάκρυνση όλων των ιχθυοκαλλιεργητικών εγκαταστάσεων και την μετεγκατάσταση τους εκτός κόλπου Αργοστολιού…
• Τμήμα Αλιείας – ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ Αυτ/ση ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ και ΙΘΑΚΗΣ Πράξη 129/2003 ΠΡΟΣ Νομαρχιακό Συμβούλιο
Σελίδα 3
Το Τμήμα Αλιείας της Νομαρχίας εισηγείται στον Νομάρχη και το Νομαρχιακό συμβούλιο ότι ….έχει διαπιστώσει την ανάγκη πραγματοποίησης, εμπεριστατωμένης επιστημονικής μελέτης του θαλάσσιου περιβάλλοντος του Κόλπου του Αργοστολιού, για το αν ένα τέτοιο κλειστό οικοσύστημα μπορεί να αντέξει επέκταση, αύξηση δυναμικότητας η δημιουργία νέων μονάδων αλλά και την συνέχιση λειτουργίας των ήδη υπαρχουσών μονάδων Ιχθυοκαλλιέργειας
• ΕΛΕΓΧΟΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΝΕΡΩΝ ΤΟΥ ΚΟΛΠΟΥ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙΟΥ
ΤΕΙ ΗΠΕΙΡΟΥ ΤΜΗΜΑ ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑΣ 31/1/2001, Α.Π. 49 ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ Αυτ/ση ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ και ΙΘΑΚΗΣ
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
…..Ο κόλπος του Αργοστολιού παρουσιάζει τάσεις ευτροφισμού…
• ΣΤΡΑΤΙΓΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΠΙΠΤΟΣΕΩΝ
Του Ειδικού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης για τις Υδατοκαλλιέργειες 03/2011…….
….Αναφέρει τον κόλπο του Αργοστολιού σαν κορεσμένη περιοχή και τον κατατάσσει στην κατηγορία Α …..αλλά αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο συνέχισης των δραστηριοτήτων των εταιριών υδατοκαλλιέργειας μέσα στον κλειστό, κορεσμένο, και υπό ευτροφισμό κόλπο Αργοστολιού.
Σας γνωστοποιούμε επίσης ότι η παρακάτω σημαντική απόφαση για μελέτη που θα συνέβαλε καθοριστικά στο εάν ο κόλπος είναι κατάλληλος για υδατοκαλλιέργειες δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί χωρίς να γνωρίζουμε τους λόγους.
• ΟΜΟΦΟΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙΟΥ 04/03/2010
Εγκρίνει
…την σύναψη Προγραμματικής Σύμβασης για το ερευνητικό Πρόγραμμα «Περιβαλλοντική κατάσταση του κόλπου του Αργοστολίου με έμφαση στη θαλάσσια ρύπανση, την θαλάσσια κυκλοφορία και τα προστατευόμενα είδη που ενδημούν σε αυτόν. Προτάσεις περιβαλλοντικής διαχείρισης και βιώσιμης ανάπτυξης».
Το Πρόγραμμα θα υλοποιηθεί από το Πανεπιστήμιο Αθηνών – Τμήμα Χημείας Περιβάλλοντος
Σας ευχαριστούμε για την προσοχή σας,
Με εκτίμηση,
ΚΟΛΠΟΣ ΑΡΓΟΣΤΟΛΙΟΥ SOS
H συζήτηση είναι η πεμπτουσία της Δημοκρατίας.Η ενημέρωση είναι καθήκον και υποχρέωση όλων μας.Μου άρεσε που έγινε η συζήτησα και έμαθα τόσα χρήσιμα πράγματα από τα σχόλια των γραφόντων σε αυτή τη διαβούλευση. Μακάρι, κάθε τοπική κοινωνία να έχει την ενημέρωση για τις προοπτικές της ανάπτυξής της και να ξέρει το συγκριτικό της πλεονέκτημα.Ομως, θεωρώ ότι το να προσπαθούν τόσοι άνθρωποι να εξηγήσουν τα αυτονόητα σε μιά χούφτα ανεγκέφαλους, βολεμένους και προαλλειφόμενους(πιθανότατα) για θώκους τι σημαίνει να ζεί και να παράγει μια τοπική κοινωνία με αξιοπρέπεια, ε, αυτό με εξοργίζει.Επιτέλους κύριοι αρμόδιοι.Αφήστε στην άκρη το πολιτικό κόστος και κάντε το καθήκον σας. Σας ψηφήσαμε για να εισηγηθήτε νόμους(γιατί αν κατάλαβα καλά πρόκειται για παράλειψη νόμου) και να απαντήσετε με πατριωτισμό στην συνταγματική επιταγή του δικαιώματος της εργασίας των Ελλήνων πολιτών.Μην είστε άλλη μια φορά κατώτεροι των περιστάσεων. Η ζωή σας ξεπέρασε και οι άνεργοι νέοι είναι οι Ερινύες του ανήσυχου ύπνου σας.
Και για να μην σας μπαίνουν ιδέες, είμαι επισκέπτρια της Κεφαλλονιάς εδώ και χρόνια, με οικολογική συνείδηση(επαναχρεισημοποιώ, κομποστοποιώ,αναδασώνω,φυτεύω δέντρα σαν εθελόντρια γιατι είμαι μέλος οικολογικών συλλόγων της περιοχής που κατοικώ στο Χαλάνδρι, και πρόεδρος συλλόγου της γενέτειράς μου στην Ευβοια.Συγχωρέστε την έπαρση αλλά ΒΑΡΕΘΗΚΑΜΕ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ και αισθάνομαι την ανάγκη να δηλώσω ότι η φύση δεν είναι το καταπατημένο τσιφλίκι του παππού τους.Ανήκει σε όλους μας.
Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρακολουθούμε την εξέλιξη της διαβούλευσης του σχεδίου Κ.Υ.Α.που αφορά την χωροθέτηση/θεσμοθέτηση των Π.Ο.Α.Υ.για τις ιχθυοκαλλιέργειες.
Υπάρχουν αναφορές επιστημόνων και ακαδημαϊκών διδασκάλων οι οποίοι διατυπώνουν τις επιστημονικές θέσεις τους ή /και παραθέτουν στοιχεία επιστημονικών/εργαστηριακών μελετών τόσο επι του θέματος της περιβαλλοντολογικής επίδρασης συγκεκριμένων μονάδων όσο και επι του θέματος της ποιότητας και της ασφάλειας της παραγωγής.Για την διασφάλιση του αδιάβλητου των συμπερασμάτων απο ενδεχόμενη σύγκρουση συμφερόντων, θα έπρεπε να ακολουθούν την διεθνή επιστημονική πρακτική και υποχρεωτικά να δηλώνουν εάν υπάρχει οποιαδήποτε σχέση με την βιομηχανία ιχθυοκαλλιεργειών ,όπως γίνεται π.χ. ανάμεσα στους ερευνητές,εμπειρογνώμονες και την φαρμακοβιομηχανία.
Με τον τρόπο αυτό θα συνεισφέρουν επικοδομητικά στον επιστημονικό διάλογο και θα προστατεύσουν τόσο το επιστημονικό τους έργο όσο και την τιμή και υπόληψή τους.
Ο αριθμός των διενεργουμένων συστηματικών δειγματοληψιών/μετρήσεων για τις περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις απο την λειτουργία των μονάδων και την ποιότητα και ασφάλεια των παραγομένων ιχθυρών τόσο απο τις μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας όσο και απο τις κατά τον νόμο εποπτεύουσες αρχές είναι ελάχιστος και υπολείπεται δραματικά των κατά τον νόμο προβλεπομένων .
Ως εκ τούτου, θα ήταν πολύ επικοδομητικό να μελετηθούν συστηματικά απο ομάδα (κρατικών, ιδιωτικών, πανεπιστημιακών) διαπιστευμένων εργαστηρίων απο το Ε.Σ.Υ.Δ. με πρόγραμμα μετρήσεων και αναλύσεων τόσο οι περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις της λειτουργίας των μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας όσο και η ποιότητα και ασφάλεια των παραγομένων προϊόντων. Η όλη διαδικασία να πραγματοποιηθεί ακολουθώντας τις προβλεπόμενες επίσημες διαδικασίες δειγματολειψιών στα πλαίσια ερευνητικού προγράμματος (π.χ. ευρωπαϊκά προγράμματα ασφάλειας τροφίμων στα πλαίσια του FP7). Με αυτόν τον τρόπο θα προαχθεί τόσο η επιστημονική γνώση όσο και θα διασφαλιστεί η ποιότητα των προϊόντων και του περιβάλλοντος και της υγειούς επιχειρηματικότητας.
Γρηγόρης Τυχόπουλος MRCPhyc., Συντονιστής Δ/ντής ψυxίατρος ΕΣΥ,
Βασιλική Τυχοπούλου PhD φαρμακοποιός-Δρ.Χημείας,
Πόρος Αττικής