1. Με Κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών ΠΕΚΑ και των συναρμοδίων Υπουργών, εκδίδονται προγράμματα για την επαναχρησιμοποίηση προϊόντων καθώς και για δραστηριότητες προετοιμασίας προς επαναχρησιμοποίηση ενθαρρύνοντας τη δημιουργία και τη στήριξη δικτύων επαναχρησιμοποίησης και επισκευής, τη χρήση οικονομικών μέσων, κριτηρίων προμηθειών, ποσοτικών στόχων ή άλλων μέσων.
2. Η ανακύκλωση των υλικών πραγματοποιείται σύμφωνα και με τις αρχές του Ν. 2939/2001, όπως ισχύει και τις κατά περίπτωση κανονιστικές πράξεις που έχουν εκδοθεί ή εκδίδονται κατ’ εξουσιοδότησή του.
3. Με την επιφύλαξη του άρθρου 10, παρ. 2, του παρόντος νόμου, καθιερώνεται ως το 2015 η χωριστή συλλογή για το χαρτί, το μέταλλο, το πλαστικό και το γυαλί γενικά, σύμφωνα και με τις προβλέψεις του Ν. 2939/2001 για τις συσκευασίες.
4. Για την επίτευξη των στόχων του παρόντος νόμου και τη μετάβαση σε μια Ευρωπαϊκή Κοινωνία Ανακύκλωσης, με υψηλό επίπεδο αποδοτικότητας των πόρων, μέσω κανονιστικών διατάξεων της κείμενης νομοθεσίας και που εκδίδονται κατ’ επιταγή του παρόντος νόμου, εξασφαλίζεται η επίτευξη των ακόλουθων στόχων:
α) έως το 2020, το ποσοστό για προετοιμασία προς επαναχρησιμοποίηση και για ανακύκλωση πρέπει να ανέλθει, κατ’ ελάχιστο, στο 50% του συνολικού βάρους των αποβλήτων υλικών, τουλάχιστον για το χαρτί, το μέταλλο, το πλαστικό και το γυαλί οικιακής προέλευσης ή άλλης, εφόσον τα προαναφερόμενα απόβλητα υλικά προσομοιάζουν με τα οικιακά απόβλητα.
β) έως το 2020, το ποσοστό για προετοιμασία προς επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση και άλλη ανάκτηση υλικών πρέπει να ανέλθει, κατ’ ελάχιστο, στο 70% του συνολικού βάρους των μη επικινδύνων αποβλήτων από κατασκευές και κατεδαφίσεις. Στο ποσοστό αυτό περιλαμβάνεται και η χρήση των μη επικίνδυνων αποβλήτων κατασκευών ή/και κατεδαφίσεων για εργασίες επίχωσης. Από τις ρυθμίσεις της παρούσας παραγράφου εξαιρούνται τα μη επικίνδυνα απόβλητα με κωδικό 17 05 04 «χώματα και πέτρες» του καταλόγου αποβλήτων.
5. Ακολουθούνται οι λεπτομερείς κανόνες και τυχόν αναθεωρήσεις των προαναφερόμενων στόχων που καθορίζονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για τις μεθόδους εφαρμογής και υπολογισμού για την επαλήθευση της συμμόρφωσης με τους στόχους της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου, λαμβανομένου υπόψη του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2150/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 25ης Νοεμβρίου 2002, για τις στατιστικές περί αποβλήτων. Σε αυτούς μπορεί να περιλαμβάνονται μεταβατικές περίοδοι για τα κράτη μέλη με ανακύκλωση, κατά το 2008, μικρότερη του 5 % σε οιαδήποτε κατηγορία αποβλήτων της παραγράφου 2. Τα εν λόγω μέτρα που έχουν ως αντικείμενο την τροποποίηση μη ουσιωδών στοιχείων της παρούσας οδηγίας, δια συμπληρώσεώς της, θεσπίζονται με την κανονιστική διαδικασία με έλεγχο του άρθρου 39, παράγραφος 2, του παρόντος νόμου.
6. Κάθε τρία χρόνια, το ΥΠΕΚΑ, σύμφωνα με το άρθρο 37, υποβάλλει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκθεση σχετικά με τις επιδόσεις όσον αφορά στην επίτευξη των στόχων. Εάν οι στόχοι δεν έχουν εκπληρωθεί, η έκθεση αυτή περιλαμβάνει τους λόγους της αποτυχίας και τις δράσεις που το ΥΠΕΚΑ προτίθεται να αναλάβει για να εκπληρώσει τους στόχους.
Τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα για την προώθηση ανακύκλωσης υψηλής ποιότητας και για το σκοπό αυτό καθιερώνουν χωριστή συλλογή αποβλήτων όπου αυτό είναι τεχνικά, περιβαλλοντικά και οικονομικά εφικτό και ενδεδειγμένο για να επιτευχθούν τα αναγκαία ποιοτικά πρότυπα στους αντίστοιχους τομείς ανακύκλωσης.
αυτη παράγραφος της Οδηγίας λείπει και μπαίνει αυτή κατω :
2. Η ανακύκλωση των υλικών πραγματοποιείται σύμφωνα και με τις αρχές του Ν. 2939/2001, όπως ισχύει και τις κατά περίπτωση κανονιστικές πράξεις που έχουν εκδοθεί ή εκδίδονται κατ’ εξουσιοδότησή του.
Ο Νομοθέτης μας δείχνει προτίμηση στον Νόμο του 2001 αντι για την ανακύκλωση υψηλής ποιότητας
αρθρο 11: γιατί εξαιρούνται τα επικίνδυνα απόβλητα με ΕΚΑ 17 05 04??
Ένας νόμος πλαίσιο, όπου θα ενσωματωθεί η οδηγία αυτή δε μπορεί να επιδέχεται υπουργικές αποφάσεις, ΚΥΑ κλπ. Η επαναχρησιμοποίηση και η ανακύκλωση είναι τα πιο σοβαρά στάδια διαχείρισης αποβλήτων και σαν τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστούν με μεγάλη αυστηρότητα και πρέπει να καθοριστούν εκ των προτέρων με αυστηρά κριτήρια ποια υλικά επαναχρησιμοποιούνται ή ανακυκλώνονται. Έτσι θα έχει οικονομικό όφελος τόσο ο πολίτης όσο και το περιβάλλον.
– Περιβαλλοντικός Σύλλογος Ασσήρου “Φίλοι της Γης”
τηλ. : 23940 61715 e-mail : peribsylassirou@yahoo.gr
– Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Ευρύτερης Περιοχής Λαγκαδά
τηλ. : 6932 249 441
– Ενωση Γιαουρτοπαραγωγών Δορκάδος
τηλ. : 6944 777 516
– Σύλλογος Μελισσοκόμων Επαρχίας Λαγκαδά
τηλ. : 23940 92017
– Γεωργικός Συνεταιρισμός Ασσήρου
τηλ. : 23940 61216
– Κυνηγετικός Σύλλογος Λαγκαδά “Αρτεμις”
τηλ. : 23940 23063
– Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Δ. Σ. Ασσήρου
τηλ. : 23940 61266
Άρθρο 11, Παράγραφος 4.α.
Εκτιμούμε ότι θα πρέπει να γίνει σαφής και ξεκάθαρη διατύπωση του Άρθρου 11, Παρ. 4.(α)
Στην Οδηγία Πλαίσιο 2008/98/EC (ΕΝ), Άρθρο 11, Παρ. 2 (α), προβλέπεται:
• by 2020, the preparing for re-use and the recycling of waste materials such as at least paper, metal, plastic and glass from households and possibly from other origins as far as these waste streams are similar to waste from households, shall be increased to a minimum of overall 50 % by weight;
Η Οδηγία Πλαίσιο 2008/98/EC (EL), Άρθρο 11, Παρ. 2 (α), διατυπώθηκε στα ελληνικά:
• έως το 2020 η προετοιμασία για την επαναχρησιμοποίηση και την ανακύκλωση των υλικών αποβλήτων, όπως τουλάχιστον το χαρτί, το μέταλλο, το πλαστικό και το γυαλί από τα νοικοκυριά και ενδεχομένως άλλης προέλευσης στο βαθμό που τα απόβλητα αυτά είναι παρόμοια με τα απόβλητα των νοικοκυριών, πρέπει να αυξηθεί κατ’ ελάχιστον στο 50 % ως προς το συνολικό βάρος·
Στο παρόντα «Νόμο-Πλαίσιο για τα απόβλητα», Άρθρο 11, Παρ. 4, α) δίνεται η εξής διατύπωση:
• έως το 2020, το ποσοστό για προετοιμασία προς επαναχρησιμοποίηση και για ανακύκλωση πρέπει να ανέλθει, κατ’ ελάχιστο, στο 50% του συνολικού βάρους των αποβλήτων υλικών, τουλάχιστον για το χαρτί, το μέταλλο, το πλαστικό και το γυαλί οικιακής προέλευσης ή άλλης,
Θεωρούμε ότι η διατύπωση του συγκεκριμένου σημείου του νόμου-πλαισίου θα έχει κεφαλαιώδη σημασία για την διαμόρφωση του νέου ΕΣΔΑ, τόσο για τις δράσεις, όσο και για τις επενδύσεις που θα πρέπει να υλοποιηθούν και προτείνουμε να υπάρξει ξεκάθαρη διευκρίνιση για το είδος και τα κλάσματα των αποβλήτων στα οποία αναφέρεται το ποσοστό 50%.
Εν συντομία θα πρέπει να διευκρινιστεί, εάν το ποσοστό 50% αναφέρεται μόνο στα αναφερόμενα υλικά (χαρτί, μέταλλο, πλαστικό, γυαλί) ή αν εν τέλει θα συμπεριλάβει το σύνολο των ΑΣΑ, δηλαδή να απαιτείται η επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση του 50% των ΑΣΑ. Αφετηρία για τον παραπάνω συλλογισμό, αποτελεί η ύπαρξη νομοθετημάτων (Οδηγιών, Κανονισμών, Νόμων) των οποίων οι στόχοι ανακύκλωσης είναι πολύ πιο υψηλοί, και πολλές ευρωπαϊκές χώρες έχουν ήδη επιτύχει ανάλογα ποσοστά.
Με τιμή
Ορέστης Πλιάσσας, Δ/ντης
Περιβαλλοντική Αναπτυξιακή Δυτικής Θεσσαλίας ΑΕ (Π.Α.ΔΥ.Θ. ΑΕ)
ΦοΔιΣΑ Δυτικής Θεσσαλίας
Άρθρο 11 Παράγραφος 3
Εκτιμούμε ότι θα πρέπει να γίνει σαφής και ξεκάθαρη διατύπωση του Άρθρου 11, Παρ. 3, για την χωριστή συλλογή των κλασμάτων των ΑΣΑ (π.χ. χαρτί, μέταλλο, γυαλί, πλαστικό). Να διευκρινιστεί δηλαδή κατά πόσο η χωριστή συλλογή αναφέρεται σε ξεχωριστό κάδο για το κάθε υλικό, ή κατά πόσο είναι δυνατή η ύπαρξη ενός κάδου για περισσότερα του ενός από τα παραπάνω υλικά.
Με δεδομένη των τεχνολογική πρόοδο στον κλάδο της ανακύκλωσης και την εφαρμογή μέχρι σήμερα του ενός κάδου (μπλε κάδος) για την συλλογή και ανακύκλωση περισσότερων του ενός υλικού, θεωρούμε ότι χωριστή συλλογή ανά κάδο και υλικό θα πρέπει να είναι προαιρετική.
Τυχόν διευκρίνιση, είναι σκόπιμο να συμπληρωθεί και στον ορισμό που δίνεται για τη χωριστή συλλογή στο Άρθρο 3, Παρ. 11.
Με τιμή
Ορέστης Πλιάσσας, Δ/ντης
Περιβαλλοντική Αναπτυξιακή Δυτικής Θεσσαλίας ΑΕ (Π.Α.ΔΥ.Θ. ΑΕ)
ΦοΔιΣΑ Δυτικής Θεσσαλίας
Θεωρώ οτι η ανακύκλωση στην Ελλάδα έχει ακόμη πολύ δρόμο μπροστά της. Μέχρι στιγμής, έχουμε καταφέρει να ξεχωρίζουμε μόνο χάρτι, γυαλί, πλαστικό και μέταλλο. Τι γίνεται όμως με τα υπόλοιπα των λαχανικών και φρούτων που θα μπορούσαν -αν συλλέγονταν ξεχωριστά- να διατίθενται ως λίπασμα στις αγροτικές εργασίες αντί των χημικών λιπασμάτων που χρησιμοποιούνται στην πλειονότητα ?
θα έπρεπε να υπάρχει ένας ξεχωριστός κάδος περισυλλογής απορριμάτων που να αφορά αποκλειστικά και μόνον αυτού του τύπου απορρίματα όπως γίνεται μέχρι στιγμής για χαρτί, γυαλί, μέταλλο και πλαστικό.
Στο τέλος της παραγ΄ραφου 1 να προστεθεί:
«Σε εφαρμογή της συνταγματικής αρχής της Νησιωτικότητας και
με στόχο την άρση των ενδοπεριφερειακών και διαπεριφερειακών ανισοτήτων που οφείλονται στα μειονεκτήματα της γεωγραφικής και συγκοινωνιακής ασυνέχειας στην παραγωγική , διοικητική και κοινωνική σχέση των νησιών με τα τοπικά , περιφερειακά και εθνικά διοικητικά και αναπτυξιακά κέντρα , όπως αυτά ορίζονται από το κάθε φορά ισχύον Εθνικό Χωροταξικό Σχέδιο , εκδίδονται κατά πρωτεραιότητα σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα , οι ανωτέρω ΚΥΑ , ανά νησιωτικό Δήμο ή ανά νησιωτική Περιφερειακή Ενότητα ή ανά νησιωτική Περιφέρεια και μετά από γνώμη των αντιστοίχων Δήμων και της Αντίστοιχης Περιφέρειας εάν τα προγράμματα αφορούν πέραν του ενός Δήμου.Η γνώμη αυτή δίνεται με γνωμοδοτικές αποφάσεις των αντιστοίχων Δημοτικών Συμβουλίων και του αντίστοιχου Περιφεριακού Συμβουλίου τηρουμένων των προθεσμιών περί παροχής γνώμης όπως αυτές κάθε φορά ισχύουν.(Νησιωτικό ισοδύναμο της επαναχρησιμοποίησης αποβλήτων)
ΣΚΕΠΤΙΚΟ
——–
Η μη ύπαρξη εξειδικευμένης πολιτικής για τα νησιά κατά την εφαρμογή των προβλέψεων της συγκεκριμένης παραγράφου θα προκαλέσει αυτόματη μειονεξία των νησιών της χώρας , σε σχέση με τις ηπειρωτικής περιοχές της χώρας και της Ε.Ε. Ειδικότερα η γεωμορφολογική πολυμορφία της Ελλάδας όπως αυτή κορυφώνεται στην περίπτωση των νησιών απαιτεί εξειδικευμένη πολιτική και για αυτό θέμα με στόχο την αποτελεσματικότητα και αποφυγή δημιουργίας ανισοτήτων.
Η ανωτέρω απαιτούμενη εξειδίκευση κατοχυρώνεται ως δυνατότητα με την υπάρχουσα διατύπωση της παραγράφου 1 και συνεπώς παραπέμπεται στην φάση της έκδοσης των ΚΥΑ.
Όμως η προτεραιότητα στην έκδοση των σχετικών ΚΥΑ πρώτα για τα νησιά και στην συνέχεια για την υπόλοιπη χώρα επιβάλλεται από την ιδιαίτερη και αναγνωρισμένη από την UNESCO μοναδική , φυσική και περιβαλλοντική τους κληρονομιά και τις ιδιαίτερες πιέσεις που δέχεται το φυσικό και εν γένει περιβάλλον τους από τον τουρισμό.
Επιπλέον η ίδια η έννοια της νησιωτικότητας επιβάλλει την ένταση κάθε προσπάθειας επαναχρησιμοποίησης και επισκευής υλικών , πραγμάτων και αγαθών προς αποφυγή ιδιαίτερων δαπανών που απαιτούνται για την ανακύκλωση ή της περεταίρω ανάκτηση τους , ιδιαίτερων δαπανών που οφείλονται στα νησιωτικά χαρακτηριστικά της γεωγραφικής ασυνέχειας , της συγκοινωνιακής ασυνέχειας και του συνακόλουθου αυξημένου κόστους όλων των απαιτούμενων ενεργειών.
balte kana kado anakyklosis kai stin eparxia