Με τις διατάξεις του παρόντος νόμου προσαρμόζεται η εθνική νομοθεσία προς τις διατάξεις της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 19ης Νοεμβρίου 2008 (Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων L 312/3 της 22.11.2008).
Ο παρών νόμος θεσπίζει κατευθύνσεις, μέτρα, όρους και διαδικασίες για την παραγωγή και τη διαχείριση των αποβλήτων, ώστε κυρίως μέσω της πρόληψης, ή/και της μείωσης της παραγωγής και της επικινδυνότητας των αποβλήτων και της βέλτιστης διαχείρισης τους, να εξασφαλίζεται ένα υψηλό επίπεδο προστασίας της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος και να περιοριστεί η χρήση των φυσικών πόρων.
Υποδεχόμαστε μια καταπληκτική Οδηγία, που καινοτομεί κυρίως θεσπίζοντας την πρόληψη και την επαναχρησιμοποίηση πριν από την ανακύκλωση για αυτά που πετάμε και ευνοεί τα ανθεκτικά, επαναχρησιμοποιήσιμα και ανακυκλώσιμα προϊόντα ώστε να παραμένουν σε χρήση άλλων ακόμα και όταν τα πετάξουμε εμείς. Αυτό είναι κατι που ανατρέπει τα πάντα, αφού απομυθοποιεί και ελέγχει την ενεργοβόρο, ρυπογόνο και κερδοφόρο ανακύκλωση, παντα λογω πλήθους αδιάσειστων στοιχείων και κύμματα επι κυμμάτων διαδικασιών. Υπο το φως των ανωτέρω, το Νομοθέτημα που παρουσιάζεται εδώ φαίνεται ότι αδικεί την Οδηγία και δημιουργεί αίσθημα ανασφάλειας με λάθη, παραλείψεις, μελλοντολογίες, αναφορές σε ανύπαρκτα όργανα, σχέδια και προγράμματα κλπ. Είναι φανερό ότι το Νομοθέτημα δεν ήταν έτοιμο για Δημόσια Διαβούλευση και χρειάζεται συνολική επανεξέταση για να λειτουργήσει ο Θεσμός επι της ουσίας.
Το πρώτο άρθρο που είναι και το πιο σημαντικό της Οδηγίας έχει ως εξής στο πρωτότυπο:
Η παρούσα Οδηγία θεσπίζει μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας εμποδίζοντας ή μειώνοντας τις αρνητικές επιπτώσεις της παραγωγής και της διαχείρισης αποβλήτων, και περιορίζοντας τον συνολικό αντίκτυπο της χρήσης των πόρων και βελτιώνοντας την αποδοτικότητά της.
This Directive lays down measures to protect the environment and human health by preventing or reducing the adverse impacts of the generation and management of waste and by reducing overall impacts of resource use and improving the efficiency of such use.
Ο δικός μας Νομοθέτης λέει:
Ο παρών νόμος θεσπίζει κατευθύνσεις, μέτρα, όρους και διαδικασίες για την παραγωγή και τη διαχείριση των αποβλήτων, ώστε κυρίως μέσω της πρόληψης, ή/και της μείωσης της παραγωγής και της επικινδυνότητας των αποβλήτων και της βέλτιστης διαχείρισης τους, να εξασφαλίζεται ένα υψηλό επίπεδο προστασίας της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος και να περιοριστεί η χρήση των φυσικών πόρων.
Ποιος ο λόγος της ανασύνταξης του πρώτου άρθρου της Οδηγίας ? Χάθηκε το εύληπτο απο την σειρά και την ιεράρχηση του αλλα και απο τα περιεχόμενα του πρωτότυπου άρθρου, που αναφέρεται στην μείωση των αρνητικών επιπτώσεων της παραγωγής και όχι την μείωση της παραγωγής (αποβλήτων) και επιπροσθέτως στην χρήση των πόρων που είναι κατι πολύ ευρύτερο ( και πιο σωστό ) απο την χρήση των φυσικών πόρων. Καλύτερα λοιπον να αφήσουμε το αρθρο 1 ως έχει στην Οδηγία.
Στην αιτιολογική έκθεση του Σ/Ν αναφέρονται τα πιό κάτω:
«Με το παρόν σχέδιο νόμου καθορίζεται μια νέα στρατηγική, αντίληψη και πολιτική στη διαχείριση των
αποβλήτων με κύριο στόχο τη μετάβαση σε μια Ευρωπαϊκή Κοινωνία Ανακύκλωσης, με υψηλό
επίπεδο αποδοτικότητας των πόρων. Στο πλαίσιο αυτό, λαμβάνονται τα κατάλληλα μέτρα για να
προωθηθεί η επαναχρησιμοποίηση προϊόντων και οι δραστηριότητες προετοιμασίας προς
επαναχρησιμοποίηση, ιδίως ενθαρρύνοντας τη δημιουργία και τη στήριξη δικτύων
επαναχρησιμοποίησης και επισκευής, τη χρήση οικονομικών μέσων, κριτηρίων προμηθειών,
ποσοτικών στόχων ή άλλων μέτρων. Επίσης λαμβάνονται μέτρα για την προώθηση της ανακύκλωσης
υψηλής ποιότητας και για το σκοπό αυτό καθιερώνεται χωριστή συλλογή αποβλήτων, όπου αυτό
είναι τεχνικά, περιβαλλοντικά και οικονομικά εφικτό και ενδεδειγμένο για να επιτευχθούν τα
αναγκαία ποιοτικά πρότυπα στους αντίστοιχους τομείς ανακύκλωσης.»
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι:
1ον. Ο κύριος στόχος είναι «μια Ευρωπαϊκή Κοινωνία Ανακύκλωσης, με υψηλό επίπεδο αποδοτικότητας των πόρων » και
2ον. «Επίσης λαμβάνονται μέτρα για την προώθηση της ανακύκλωσης
υψηλής ποιότητας και για το σκοπό αυτό καθιερώνεται χωριστή συλλογή αποβλήτων, όπου αυτό είναι τεχνικά, περιβαλλοντικά και οικονομικά εφικτό και ενδεδειγμένο για να επιτευχθούν τα αναγκαία ποιοτικά πρότυπα στους αντίστοιχους τομείς ανακύκλωσης.»
Αυτό που «χαλάει» όλη τη φιλοσοφία των ρυθμίσεων είναι ο εξής σημείο:
» … όπου αυτό είναι τεχνικά, περιβαλλοντικά και οικονομικά εφικτό και ενδεδειγμένο για να επιτευχθούν τα αναγκαία ποιοτικά πρότυπα …»
Αυτό τί σημαίνει ότι το «όπου αυτό είναι…οικονομικά εφικτό…».
Αυτό ποιός και με ποιά κριτήρια θα το επιλέξει.
Αφού είναι γνωστό ότι ιδίως τα ΑΣΤΙΚΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ είναι ο κυριότερος τομέας της παραγωγής αποβλήτων με ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ και ΟΥΣΙΕΣ, έχουμε την αίσθηση ότι δεν έχει κανένας το μυαλό του για «ΔΙΑΛΟΓΗ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ» παρ’ όλο που εξαγγέλεται «μια Ευρωπαϊκή Κοινωνία Ανακύκλωσης».
Εξ άλλου πουθενά δεν γίνεται ναφορά στην επιλογή της μεθόδου «ΔΙΑΛΟΓΗ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ».
η έκφραση «θεσπίζει … διαδικασίες για την παραγωγή … των αποβλήτων» είναι ασαφής και δεν αποδίδει τη πρόθεση του νομοθέτη της Οδηγίας
Ούτε 150 σχόλια, από λιγότερο από 100 άτομα.
Τώρα λοιπόν που θριάμβευσε η διαβούλευση και η δημοκρατία, και αφού ο «ρυπαίνων τη γλυτώνει», δεν έχω να προσθέσω τίποτα άλλο εδώ.
Μα τέτοια σιωπή, Κα Υπουργέ; Δε σας παραξένεψε καθόλου;
Αντικείμενο και πεδίο εφαρμογής, καταλήγει να είναι το Περιβάλλον και οτιδήποτε έμβιο βρίσκεται σε αυτό. Μαζί με εμάς φυσικά.
Σε περίπτωση που οι επόμενες γενιές, γίνουν λίγο καλύτερες από τις προηγούμενες οι παρακάτω στίχοι των Pink Floyd αφιερωμένοι:
No more turning away
From the weak and the weary
No more turning away
From the coldness inside
Just a world that we all must share
It’s not enough just to stand and stare
Is it only a dream that there’ll be
No more turning away?
Θεμιστοκλής Α. Ιωαννίδης
Διδάκτωρ Χημείας Α.Π.Θ.
Επικ. Καθηγητής (Π.Δ.407/80)
Τμήμα Μηχανικών και Επιστήμης των Υλικών
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Ναι! Με βάση το Σύνταγμα άρθρο 24, το Νόμο 1650/86 και άλλες διατάξεις πρέπει η πολιτεία και είναι υποχρεωμένη να εξασφαλίζει ένα υψηλό επίπεδο προστασίας της ανθρώπινης υγείας και του περιβάλλοντος και να περιοριστεί η χρήση των φυσικών πόρων. Αυτό θα επιτευχθεί με την ορθολογική διαχείριση των αποβλήτων.
– Περιβαλλοντικός Σύλλογος Ασσήρου “Φίλοι της Γης”
τηλ. : 23940 61715 e-mail : peribsylassirou@yahoo.gr
– Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος Ευρύτερης Περιοχής Λαγκαδά
τηλ. : 6932 249 441
– Ενωση Γιαουρτοπαραγωγών Δορκάδος
τηλ. : 6944 777 516
– Σύλλογος Μελισσοκόμων Επαρχίας Λαγκαδά
τηλ. : 23940 92017
– Γεωργικός Συνεταιρισμός Ασσήρου
τηλ. : 23940 61216
– Κυνηγετικός Σύλλογος Λαγκαδά “Αρτεμις”
τηλ. : 23940 23063
– Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Δ. Σ. Ασσήρου
τηλ. : 23940 61266
Απάντηση στο σχολιαστή που αναφέρεται στην καύση των υπολειμμάτων των δασών και των δασικών εκτάσεων
Σε καμιά περίπτωση τα οποιαδήποτε κλαδέματα δεν πρεπει να καίγονται σε «μικρούτσικα» και «χαριτωμένα» εργοστάσια καύσης. Να χουμοποιούνται τα μικρά κλαδέματα και τα «μεγάλα» να τα χρησιμοποιούμε για τις ανάγκες μας, γιατί τα δάση του κόσμου λιγοστεύουν. Μην ξεχνούμε ότι στην υποσαχάρια Αφρική οι νοικοκυρές και τα μικρά παιδιά περπατούν χιλιόμετρα για να μαζέψουν μερικά ξεροκλαδα για να φτιάξουν ένα ζεστό φαφγητο την ημέρα.
Υ.Γ
Η πρόσκληση που απευθύνεται προς το κοινό αφορά «ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ» και όχι «ΣΧΟΛΙΑΣΜΟ».
Αλλο ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ και άλλο ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ.
Η Διαβούλευση έχει ΚΑΝΟΝΕΣ και ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ επεξεργασία των ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ. Απαντήσεις και ανταπαντήσεις. Τεκμήρια μιας σοβαρής διαδραστικής πνευματικής διεργασίας μεταξύ της «εξουσίας» και των πολιτών ως υποκειμένων που η ζωή τους εξαρτάται από τη βούληση της εκάστοτε «εξουσίας».
Ενω ο σχολιασμός είναι απλώς μιά παράθεση απόψεων και προτάσεων, γενικώς και αορίστως που αν θέλει, ο αρμόδιος Δημόσιος Υπάλληλος ή ο Υπουργός τα αποδέχεται ή όχι.
Γι αυτό θα πρέπει να θεσμοθετηθεί η ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ με σαφεις κανόνες και με πραγματική συμμετοχή. Με Νόμο και διαδικασίες.
Αλλοιώς είναι μιά επίφαση συμμετοχής του πολίτη και «δημοκρατικού ξεπλύματος» για τα «μάτια του κόσμου».
Μπορεί μιά εκλεγμένη Κυβέρνηση, η οποιαδήποτε και όχι η παρούσα εν μέσω καταιγιστικών γεγονότων, να πρέπει να νομοθετεί για το καλό της κοινωνίας και του εθνους και του λαού, «και να μην έχει χρόνο για «κουβέντες»» αλλά η συναίνεση και η συμμετοχή, τουλάχιστον για όσους την εννοούν πραγματικά, είναι μιά ιερή στιγμή και διαδικασία που από το υστέρημα του χρόνου τους αφιερώνουν και το ελάχιστο που αποζητούν δεν είναι άλλο από το να συζητηθούν αυτά που προτείνουν.
Φαίνεται ποιοί έχουν να προτείνουν κάτι και ποιοί «απλώς» κάτι λένε απλώς για να το πουν.
ΣΥΝΟΛΙΚΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ
Δημόσια Διαβούλευση για το Σχέδιο Νόμου-Πλαίσιου «για τα Απόβλητα»
– ΕΕΔΣΑ –
H Ελληνική Εταιρεία Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΕΕΔΣΑ), ως επιστημονικός, μη κερδοσκοπικός Οργανισμός που σήμερα αριθμεί πάνω από 500 μέλη από όλους τους φορείς που ασχολούνται αποκλειστικά με θέματα διαχείρισης στερεών αποβλήτων (ΑΕΙ/ΤΕΙ, στελέχη Υπουργείων και ΟΤΑ, μελετητές, κατασκευαστικές εταιρίες, Οικολογικές Οργανώσεις κ.α) συμμετέχει στη διαδικασία της ανοιχτής διαβούλευσης σε μια προσπάθεια να συμβάλλει με την εμπειρία των μελών της στην συζήτηση σχετικά με την ενσωμάτωση της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ στο εθνικό δίκαιο.
Τα σχόλια που παρατίθενται παρακάτω (Γενικά και Ειδικά ανά Άρθρο) έχουν προέλθει από τα μέλη μας, τις Ομάδες Εργασίας και το ΔΣ της Εταιρείας. Μεταξύ άλλων συνέβαλλαν ιδιαίτερα οι Χρήστος Τσομπανίδης, Αντιπρόεδρος ΔΣ, Ανδρέας Κουσκούρης, Μέλος ΟΕ Συλλογής Μεταφοράς & Logistics, Δέσποινα Μονιάκη-Φρατεπιέτρο, μέλος ΟΕ για τους ΧΥΤ, και η Mαρία Φλεμετάκη μέλος της ΕΕΔΣΑ.
Επαναλαμβάνουμε ότι σκοπός της εταιρείας είναι η προαγωγή της χρήσης αποδεκτών μεθόδων και συστημάτων Δ.Σ.Α., η καλλιέργεια των σχετικών επιστημονικών μεθόδων και εφαρμογών με απώτερο στόχο τη συμβολή στη βιώσιμη ανάπτυξη, την προστασία της ποιότητας του περιβάλλοντος και την προστασία και εξοικονόμηση φυσικών πόρων και ενέργειας.
Γενικός σχολιασμός:
Η Οδηγία 98/2008 θα αλλάξει τον τρόπο που διαχειριζόμαστε τα απόβλητα για τα επόμενα 20 έτη. Πρόκειται στην ουσία για καταστατική συμμόρφωση της χώρας μας και αποτελεί ομπρέλα για τα αστικά – επικίνδυνα απόβλητα και χρησιμοποιημένα λάδια.
• Θετικό θεωρείται, ότι για πρώτη φορά ακόμη και μέσω του τίτλου του, καθίσταται σαφές ότι ο Νόμος πλαίσιο δεν αφορά μόνο τα «Στερεά Απόβλητα» αλλά τα «απόβλητα», όπως ήταν και το πνεύμα του μέχρι τώρα κοινοτικού θεσμικού πλαισίου μη επικινδύνων αποβλήτων. Αυτό ήταν πολύ πιο απαραίτητο τώρα, που αντιμετωπίζονται με ένα νομοθέτημα τα μη επικίνδυνα απόβλητα, τα επικίνδυνα απόβλητα και τα ορυκτέλαια, πλην των ρητά εξαιρουμένων από το νόμο αποβλήτων.
• Θετικό θεωρείται ότι επιτέλους το νομοθέτημα-πλαίσιο για τα απόβλητα έχει την ισχύ νόμου, που αποκαθιστά τη νομοθετική ιεραρχία στην ορθή της διάσταση. Η μέχρι τώρα θέσπιση πλαισίου μέσω ΚΥΑ (π.χ. ΚΥΑ 50910/2002) «κάτω» από την οποία ιεραρχικά ρυθμίζονταν θέματα ακόμη και Νόμο (Ν. 2939/2001) ήταν προβληματική.
• Θετικό θεωρείται ότι επιτέλους καταργούνται κάποιες πεπαλαιωμένες και αναχρονιστικές διατάξεις, του ευρύτερου νομοθετικού πλαισίου (Ν. 1650/86, Υ.Δ. Ε1β/221/1965 κ. ά.) που είτε ήταν πλέον ανεδαφικές ήταν λειτουργούσαν ως παράλληλο θεσμικό πλαίσιο, με πληθώρα προβλημάτων.
• Αρνητικό θεωρείται ότι για ένα τόσο σημαντικό νομοθέτημα, που αλλάζει άρδην το έως τώρα τοπίο, δόθηκε ανεπαρκής κατά τη γνώμη μας χρόνος διαβούλευσης.
• Αρνητικό θεωρείται ότι στο μεγαλύτερο μέρος του το σχέδιο Νόμου αναλίσκεται σε απλή μετάφραση των άρθρων της οδηγίας 2008/98. Αυτό παρ’ ότι αποτελεί συνήθη ελληνική πρακτική, αφίσταται σημαντικά από τις ανάγκες λειτουργικής ενσωμάτωσης της οδηγίας σε επίπεδο εφαρμογής, και σίγουρα είναι κατώτερο των προσδοκιών, για μία ενσωμάτωση που γίνεται περίπου 2,5 έτη μετά τη θέσπιση της οδηγίας και με χρονική υστέρηση σε σχέση με το τιθέμενο στην οδηγία άνω χρονικό όριο. Γενικά, η απλή μετάφραση οδηγιών και η παραπομπή για πλήρη ενσωμάτωση σε μελλοντικά θεσμικά εργαλεία (Υ.Α., Κ.Υ.Α., κ.ά) δεν είναι η καλύτερη λύση. Αυτό οδηγεί σε φαινόμενα παράλληλης ισχύος αντικρουόμενων νομοθετημάτων. Ενδεικτικά αναφέρεται, ότι θεσπίζεται μεν νέος νόμος – πλαίσιο αλλά παράλληλα συνεχίζει να ισχύει μεταβατικά η ΚΥΑ 50910/2002 κ.ά (βλ. σχετ. άρθρο 41 νομοσχεδίου).
Λόγω της προαναφερθείσας πρακτικής, δηλ. της σε μεγάλο βαθμό απλής μετάφρασης της οδηγίας, εκ των πραγμάτων περιορίζεται σημαντικά και η δυνατότητα όλων (και η δική μας) για την υποβολή ουσιαστικών παρατηρήσεων για το προτεινόμενο σχέδιο νόμου στο πλαίσιο της παρούσας διαβούλευσης, και αυτό παραπέμπεται αναγκαστικά για το μέλλον, που θα πρέπει να εκδοθούν οι εκτελεστικές διατάξεις. Γι αυτό όμως κρίνεται απαραίτητο και τα εκτελεστικά θεσμοθετήματα (Υ.Α., Κ.Υ.Α., κ.λπ.) να τεθούν σε διαδικασία εκτενούς δημόσιας διαβούλευσης, γιατί εκείνα θα είναι τελικά τα κρίσιμα κείμενα από πλευράς εφαρμογής.
Ειδικότερα ανά Άρθρο οι παρατηρήσεις μας είναι οι εξής:
1. Άρθρο 3:
Στον ορισμό του Φορέα Διαχείρισης Αποβλήτων περιλαμβάνεται «ο παραγωγός ή ο κάτοχος ή ο μεσίτης ή ο έμπορος», δηλ. όλοι όσοι ασχολούνται με οποιοδήποτε στάδιο της Διαχείρισης. Πρέπει με κάποιο ορθό νομοτεχνικά τρόπο να γίνει σαφής η διάκριση μεταξύ αυτής της έννοιας και των ΦοΔΣΑ κατά τις πρόνοιες της ΚΥΑ 50910/2002, όπως αυτές έχουν περαιτέρω εξειδικευτεί με τις διατάξεις περί της αυτοδιοίκησης. Περαιτέρω, η μόνη πρόβλεψη για τους ΦΟΔΣΑ είναι τελικά αυτή στο άρθρο 104 του Καλλικράτη Ν.3852/10 που προβλέπει την μετατροπή τους σε συνδέσμους των δήμων κάθε περιφέρειας, αλλαγή που θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα ακόμα και σε αυτούς τους ΦΟΔΣΑ που θα είχαν την δυνατότητα να κρατήσουν ένα πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανάγκη εφαρμογής ων απαιτήσεων της κοινοτικής οδηγίας και μετά από μερικές ημέρες του αντίστοιχου νόμου.
Επίσης, ο προαναφερθείς ορισμός του Φορέα Διαχείρισης Αποβλήτων ως «ο παραγωγός ή ο κάτοχος ή ο μεσίτης ή ο έμπορος» δεν είναι σε πλήρη ακολουθία και συνέπεια με όσα αναφέρονται σε άλλα σημεία του νομοσχεδίου, όπως ενδεικτικά στο άρθρο 10 (και αλλού) που αναφέρεται «Ο παραγωγός ή ο κάτοχος ή ο φορέας διαχείρισης των αποβλήτων υποχρεούται …». Αυτό φαντάζει σε πολλά σημεία οξύμωρο και μπορεί να προκαλέσει σύγχυση, δεδομένου ότι η τρίτη έννοια που τίθεται διαζευκτικά των δύο πρώτων, περιλαμβάνει και τις δύο πρώτες έννοιες.
2. Άρθρο 4 :
Στη νομοθεσία (άρθρο 4 της οδ. 2008/98) και την πολιτική για την πρόληψη και τη διαχείριση των αποβλήτων ισχύει ως τάξη προτεραιότητας η ακόλουθη ιεράρχηση όσον αφορά τις δράσεις και τις εργασίες διαχείρισης των αποβλήτων:
Α) πρόληψη
Β) προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση
Γ) ανακύκλωση
Δ) άλλου είδους ανάκτηση, π.χ. ανάκτηση ενέργειας , και
Ε) διάθεση.
Ως προς αυτά, διατυπώνονται οι ακόλουθες παρατηρήσεις:
Η ανωτέρω ιεράρχηση δεν θα πρέπει να εφαρμοστεί αναδρομικά και, ως εκ τούτου, οι υφιστάμενες εγκαταστάσεις δεν υποχρεούνται να ευθυγραμμιστούν με την ιεράρχηση των αποβλήτων κατά την διάρκεια της αδειοδότησής τους.
Εάν κάποιος διαχειριστής (Φορέας Διαχείρισης κατά τους ορισμούς του νομοσχεδίου) πρόκειται να ανανεώσει ή να τροποποιήσει την άδεια, τότε είναι ο κατάλληλος χρόνος για να εκτιμήσει κάθε θέμα που προκύπτει από την ιεράρχηση διαχείρισης των αποβλήτων. Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση θα μπορούσε να υπάρξει μία συμφωνία με την αδειοδοτούσα αρχή και τον κάτοχο της αδείας να διαπραγματευθεί για μία μεταβατική περίοδο για πιο κατάλληλη λειτουργία της εγκατάστασης.
Εναλλακτική πρόταση θα ήταν ότι η ιεράρχηση διαχείρισης των αποβλήτων θα μπορούσε να αποτελέσει θέμα στην κατάρτιση του περιφερειακού σχεδιασμού ΔΑ (ΠΕΣΔΑ), κάτι που πράγματι ισχύει. Τότε λογικά κάθε αδειοδότηση εγκαταστάσεων ΔΑ θα έπρεπε να είναι συμβατή με το ΠΕΣΔΑ, άρα θαενέπιπτε στην εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 4 σχετικά με την ιεράρχηση διαχείρισης των αποβλήτων με τις προτεραιότητες που προβλέπει.
Επίσης θα μπορούσε να τεθεί ένα κατώφλι απαιτήσεων στις μικρές επιχειρήσεις έτσι ώστε οι απαιτήσεις από την εφαρμογή της ιεράρχησης να μην καθίστανται τόσο επαχθείς.
Θα μπορούσε επιπλέον να λεχθεί, ότι η υφιστάμενη νομοθεσία και ο εθνικός – περιφερειακός σχεδιασμός επαρκούν στην εφαρμογή της ιεράρχησης διαχείρισης των αποβλήτων, εν αντιθέσει με την ίδια την ιεράρχηση των αποβλήτων που φαίνεται εξαιρετικά άκαμπτη.
Η αδειοδοτική διαδικασία θα μπορούσε να παραμείνει σαν γενική περιβαλλοντική εκτίμηση, που σημαίνει ότι εφόσον το ΠΕΣΔΑ διεκπεραιώνεται ορθά, τότε η αδειοδοτική διαδικασία δεν θα χρειάζεται την ιεράρχηση διαχείρισης των αποβλήτων, δεδομένου ότι αυτή έχει ελεγχθεί κατά την κατάρτιση και έγκριση του οικείου ΠΕΣΔΑ.
Θα πρέπει με αυτό το νομοσχέδιο ή με μελλοντικά νομοθετήματα, να τεθεί σοβαρά σε εφαρμογή η ύπαρξη κινήτρων και αντικινήτρων. Ενδεικτικά, θα μπορούσε να τεθεί τεχνητή φορολόγηση στους ΧΥΤΥ καθώς και άλλα οικονομικά εργαλεία που να αντανακλούν την ιεράρχηση διαχείρισης των αποβλήτων, ίσως μέσω μεταβλητής φορολόγησης για ορισμένα υλικά καθώς επίσης μέσω μίας συνεχούς κλιμάκωσης που να οδηγεί σε εκτροπή αποβλήτων από τους ΧΥΤΥ και σε προώθηση εφαρμογής της ιεράρχησης διαχείρισης των αποβλήτων.
Θα μπορούσε επίσης να ληφθεί υπόψη στην ευθύνη του παραγωγού να επεκταθεί στην σχεδιασμό των προϊόντων και να λαμβάνονται αποφάσεις που απαιτούν την χρήση υψηλότερων προτεραιοτήτων ιεράρχησης όπου καθίσταται δυνατόν.
Οι περιφερειακές στρατηγικές θα πρέπει να υιοθετούν τέτοιες πολιτικές που να υποστηρίζουν την ιεράρχηση διαχίρισης των αποβλήτωνκαι μία πολιτική της ΤΑ που θα ενθαρρύνει καινοτομικές πολιτικές , πρακτικές και τεχνολογίες που θα παραδίδον βιώσιμη ΔΣΑ η οποία θα επικεντρώνεται στην ιεράρχηση διαχείρισης των αποβλήτων.
3. Άρθρο 8 :
Σύμφωνα με το άρθρο 8, η διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού (ΔΕΠ) είναι μία περιβαλλοντική προσέγγιση κατά την οποία η ευθύνη του παραγωγού για το προϊόν εκτείνεται πέραν της καταναλωτικής διαδρομής της ζωής του προϊόντος. Μέσα από την διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού καταβάλλεται προσπάθεια πρόληψης δημιουργίας αποβλήτων πριν παραχθούν από το να διερευνούν με ποιο τρόπο να τα διαχειριστούν αφού ήδη έχουν παραχθεί.
Παρακάτω παραθέτονται ενδεικτικά και όχι κατ’ ανάγκη , τα ρεύματα αποβλήτων που θα μπορούσαν μελλοντικά να αποτελέσουν διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού.
• Ογκώδη αντικείμενα (έπιπλα , χαλιά )
• Μικρών Ποσοτήτων Επικίνδυνα Απόβλητα (π.χ. χρώματα, σπέυ κ.λπ.)
• Ξύλο
• Σωλήνες ύδρευσης/αποχέτευσης από PVC
• Ιματισμός , textiles
• Έντυπο Χαρτί – Εφημερίδες
• Ξυραφάκια ξυρίσματος
• Σωληνάρια οδοντόπαστας – Οδοντόβουρτσες
• Άλλα
Τυπικά , τα προτεινόμενα ρεύματα αποβλήτων είναι δύσκολο να ανακυκλωθούν ή να έχουν αυξηθεί δραματικά την τελευταία δεκαετία. Για τα παραπάνω ρεύματα αποβλήτων θα μπορούσε να προταθεί να αναληφθούν εκτιμήσεις κύκλου ζωής για να εξακριβωθούν τα οικονομικά, περιβαλλοντικά και λοιπά κόστη και οφέλη. Επίσης, τα προϊόντα θα πρέπει να σχεδιάζονται και επανασχεδιάζονται κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι ευκολότερο να ανακυκλωθούν και να αποτελέσουν σχήματα ευθύνης του παραγωγού. Για τα υπάρχοντα εν λειτουργία σχήματα (π.χ ΑΗΗΕ –Συσκευασίες κ.α) θα μπορούσε να προταθεί ότι πρέπει να καταβληθεί πρώτα προσπάθεια βελτίωσης τους.
Επιπροσθέτως, το κράτος θα πρέπει να θέσει προοδευτικά υψηλότερους στόχους σαν μέρος των κανονισμών έτσι ώστε π.χ η πλαστική συσκευασία να σχεδιασθεί κατά τέτοιο τρόπο για να είναι ευκολότερα ανακυκλώσιμη.
Το καλύτερο εργαλείο για να εκτιμηθούν οι περιβαλλοντικές και οικονομικές συνέπειες τέτοιων σχημάτων θα ήταν η εκτίμηση κύκλου ζωής. Με την εκτίμηση αυτή θα μπορούσαν να διαπιστωθούν οι επιπτώσεις της βιομηχανίας των υλικών σε σχέση με το κόστος διάθεσης. Το όφελος της εκτίμησης κύκλου ζωής θα συνέβαλε στις βιομηχανίες παραγωγής των προϊόντων να περιορίσουν ευκολότερα την παραγόμενη ποσότητα αποβλήτων.
Ακόμα, κατά την είσοδο νέων σχημάτων θα πρέπει να μην ενσωματωθούν τα προβλήματα που υπήρξαν από τα ήδη λειτουργούντα σχήματα, τα οποία θα πρέπει να βελτιωθούν.
Πιστεύουμε ότι οι παραγωγοί προωθούν την ανακύκλωση, αλλά θα πρέπει να σκέπτονται και με ποιο τρόπο να επηρεάσουν τον σχεδιασμό, ελαχιστοποίηση και επαναχρησιμοποίηση. Παραδείγματος χάριν, χρήσιμη θα ήταν η βελτιστοποίηση των σημείων συλλογής των προϊόντων που εμπίπτουν στις διατάξεις περί εναλλακτικής διαχείρισης.. Τέλος θα ήταν φρονιμότερο να βελτιωθούν τα ήδη υπάρχοντα και λειτουργούντα συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης πριν να εφαρμοσθούν νέα συστήματα.
Το κράτος θα πρέπει να διερευνήσει πως η διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού από τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις στο συνολικό χρόνο ζωής των προϊόντων θα μπορούσε να ολοκληρωθεί, εντάσσοντας την στην συνολική στρατηγική του κράτους, μαζί με άλλες πολιτικές , όπως οικονομικά ή κανονιστικά μέτρα όπως φορολόγηση και διακοπή τους.
4. Άρθρο 11 :
παρ. 3: «…καθιερώνεται ως το 2015 η χωριστή συλλογή για το χαρτί, το μέταλλο, το πλαστικό και το γυαλί γενικά…». Πρέπει να συμπληρωθεί με τη διευκρίνιση «είτε από κοινού είτε χωριστά είτε συνδυασμών τους είτε επιμέρους κλασμάτων τους».
παρ. 4 (α). Καθορίζεται ο στόχος ανακύκλωσης ποσοστού 50% ως το 2020, αλλά είναι ασαφές επί ποίας βάσης. Όπως είναι γνωστό, λόγω της ασάφειας της διατύπωσης της ίδιας της οδηγίας 2008/98, έχει υπάρξει επεξεργασία σε επίπεδο Ε.Ε. και έχει συνταχθεί ένα σχέδιο απόφασης, που καθορίζει τέσσερις εναλλακτικούς τρόπους υπολογισμού του στόχου, και αφήνει στα κράτη-μέλη της ευχέρεια να αποφασίσουν ποιον από αυτούς θα υιοθετήσουν. Θα πρέπει να καθοριστεί μονοσήμαντα μέσω του παρόντος σχεδίου νόμου, ποια από τις τέσσερις λύσεις υιοθετείται για την ελληνική επικράτεια, και να αφεθεί η εξουσιοδοτική ευχέρεια αυτό να τροποποιείται με Υ.Α. ή Κ.Υ.Α., για να παρακολουθεί ευχερώς την πρόοδο σε επίπεδο Ε.Ε..
παρ. 4 (β). Καθορίζεται ο στόχος ανακύκλωσης ποσοστού 70% ως το 2020, για μη επικίνδυνα απόβλητα από κατασκευές και κατεδαφίσεις, αλλά είναι ασαφές επί ποίας βάσης. Να διευκρινιστεί στο νόμο, αντίστοιχα με την προηγούμενη παρατήρηση.
παρ. 5. Η αναφορά σε δυνατότητα μεταβατικής περιόδου «για τα κράτη μέλη με ανακύκλωση κατά το 2008 μικρότερη του 5%…» είναι άστοχη, αφού αποτελεί αυτούσια μεταφορά του κειμένου της οδηγίας, αλλά εν προκειμένω γνωρίζουμε πλέον ότι το νομοσχέδιο αφορά την Ελλάδα. Άρα είτε η Ελλάδα υπάγεται σε αυτήν την περίπτωση, οπότε πρέπει να οριστεί σαφώς αν θα κάνει χρήση ή όχι της μεταβατικής περιόδου, είτε η Ελλάδα δεν ανήκει σε αυτήν την περίπτωση, οπότε όλο το σχετικό εδάφιο πρέπει να απαλειφθεί.
5. Άρθρο 16 :
παρ. 2: «Στο ΕΣΔΑ αποτυπώνονται όλα τα απαραίτητα δίκτυα …. Τα δίκτυα σχεδιάζονται κατά τέτοιο τρόπο, που να επιτρέπει στην Κοινότητα, ως σύνολο, να καταστεί αυτάρκης στον τομέα της διάθεσης των αποβλήτων…». Δεν είναι δυνατόν μέσω του ΕΔΣΑ να ελέγχεται η αυτάρκεια σε επίπεδο Ε.Ε.. Η σχετική πρόβλεψη της οδηγίας είχε το σκοπό της γενικότερης παρακολούθησης και συντονισμού των οργάνων της Ε.Ε., και όχι την άκριτη υιοθέτηση από τα Κράτη-Μέλη, πράγμα ανεδαφικό.
6. Άρθρο 21 :
παρ. 2 εδάφιο (γ): Χρήζει ανασύνταξης
7. Άρθρο 23:
Κρίνεται ως πάρα πολύ θετικό, το γεγονός ότι καταργείται η πληθώρα παράλληλων και επάλληλων αδειών και αντικαθίσταται μόνο από δύο, την ΑΕΠΟ και την άδεια λειτουργίας.
παρ. 2.2. εδάφιο (δ): «Η υπηρεσία που εκδίδει την άδεια λειτουργίας ταυτόχρονα εκδίδει και αναλυτική βεβαίωση τήρησης των όρων της ΑΕΠΟ.». Αν αντιλαμβανόμαστε σωστά ορθά το πνεύμα του συνόλου των διατυπώσεων που διέπουν της ΑΕΠΟ και την άδεια λειτουργίας, σε περίπτωση νέας εγκατάστασης, η μεν ΑΕΠΟ είναι προαπαίτηση για την κατασκευή (υλοποίηση) της εγκατάστασης και η άδεια λειτουργίας έχει διαπιστωτικό χαρακτήρα, μετά από την ολοκλήρωση της κατασκευής και πριν την έναρξη λειτουργίας. Εφόσον αυτό είναι έτσι, τότε η «… αναλυτική βεβαίωση τήρησης των όρων της ΑΕΠΟ.» θα αφορά μόνο τη βεβαίωση κατασκευής των αδειοδοτημένων υποδομών σύμφωνα με την ΑΕΠΟ και όχι προφανώς την λειτουργία. Κρίνουμε απαραίτητο να διευκρινιστεί κατάλληλα στο νόμο.
παρ. 2.2. εδάφιο (δ): Η έκδοση βεβαίωσης της τήρησης των Π.Ο. αντιλαμβανόμαστε ότι προϋποθέτει αυτοψία και ενδεχομένως και γενικότερο έλεγχο (εγγράφων, σχεδίων κ.λπ.). Επειδή αυτό δεν προκύπτει άμεσα, εφόσον είναι έτσι, να διευκρινιστεί.
παρ. 7: «Όταν η αρμόδια υπηρεσία θεωρεί ότι η προβλεπόμενη μέθοδος επεξεργασίας είναι απαράδεκτη από απόψεως προστασίας του περιβάλλοντος, ιδίως εαν η μέθοδος δεν είναι σύμφωνη προς το άρθρο 13 αρνείται την έκδοση αδείας». Παράλληλα όμως διαπιστώνεται ότι οι διατυπώσεις του άρθρου 13 είναι «απόλυτες» και μη ορθές από τεχνικής – επιστημονικής πλευράς. Εκφράσεις όπως «χωρίς να δημιουργείται κίνδυνος…», «χωρίς να προκαλείται όχληση…», «χωρίς να επηρεάζεται δυσμενώς…» πάσχουν από πάσης πλευράς, αφού είναι γνωστό ότι κάθε ανθρωπογενής δραστηριότητα έχει κάποιες αρνητικές επιπτώσεις και ο σκοπός του θεσμού των ΜΠΕ και της ΑΕΠΟ είναι η υπόδειξη των προσφορότερων λύσεων για την άρση ή την ελαχιστοποίηση των αρνητικών επιπτώσεων στο πλαίσιο του τεχνικοοικονομικά εφικτού (βλέπε σχετικά ορθότερες διατυπώσεις άρθρου 27 παρ. 3 νομοσχεδίου). Άρα η σύνδεση της έκδοσης ΑΕΠΟ με τις απόλυτες διατυπώσεις του άρθρου 13 εγκυμονεί κινδύνους και αυθαιρεσίας και κατάχρησης και την ερμηνεία να καλούνται εντέλει συχνά να δίνουν τα δικαστήρια. Προτείνεται η ακόλουθη διατύπωση ή κάποια ανάλογη: «Όταν η αρμόδια υπηρεσία θεωρεί βάσιμα και τεκμηριωμένα, ότι η προβλεπόμενη μέθοδος επεξεργασίας είναι μη αποδεκτή από απόψεως προστασίας του περιβάλλοντος, αρνείται την έκδοση αδείας».
παρ. 8: Εισάγεται η έκδοση διαπιστωτικής πράξης ετησίως ή το πολύ διετίας, που μάλιστα αποτελεί προϋπόθεση για την ανανέωση της ΑΕΠΟ. Αυτό χωρίς από μόνο του να θεωρείται περιβαλλοντικά λάθος, παρά ταύτα εισάγει μεγάλη γραφειοκρατία, είναι δε αμφίβολο αν μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό η υπάρχουσα ικανότητα του ελληνικού δημοσίου.
παρ. 9: Εισάγεται η προϋπόθεση για αδειοδότηση μονάδων αποτέφρωσης, να επιτυγχάνουν υψηλό επίπεδο ενεργειακής απόδοσης. Κατ’ αρχήν διαπιστώνουμε ότι αντίστοιχος περιορισμός δεν τίθεται από το δίκαιο της Ε.Ε.. Κατά δεύτερον, χωρίς σαφή ποσοτικό και μετρήσιμο δείκτη, μόνο με ποιοτικό-λεκτικό προσδιορισμό, αυτό μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αυθαιρεσιών και καταχρηστικής πρακτικής. Προτείνουμε είτε να διαγραφεί είτε να ποσοτικοποιηθεί σαφώς.
8. Άρθρο 25 :
παρ. 2: «Η ευθύνη για την τεκμηρίωση η μη … ανήκει στο μελετητή συντάκτη της ΜΠΕ». Είτε θα πρέπει να καθοριστεί η ευθύνη όλων των συντελεστών της διαδικασίας αυτής είτε να απαλειφθεί πλήρως η διάταξη, μέχρι αυτό να επιτευχθεί.
παρ. 4: Ομοίως με προηγούμενη παρατήρηση.
9. Άρθρο 28:
παρ. 3: «ΠΕΣΔΑ». Το ότι το ΠΕΣΔΑ αφορά το σύνολο των αποβλήτων, επικινδύνων ή μη, στερεών ή μη, αστικών ή μη ακούγεται κατ’ αρχήν θετικό. Όμως η ευρωπαϊκή εμπειρία έχει καταδείξει ότι τα ΠΕΣΔΑ υλοποιούνται για ομοιογενείς κατηγορίες αποβλήτων. Η συμπερίληψη στο ίδιο ΠΕΣΔΑ των ΑΣΑ με τα υγρά βιομηχανικά απόβλητα (πολυάριθμων ανεξάρτητων ιδιωτικών μονάδων, πολλές από τις οποίες ενδεχομένως είναι μελλοντικές, άρα άγνωστες τη στιγμή εκπόνησης του ΠΕΣΔΑ) νομίζουμε ότι θα επιφέρει πολλές δυσχέρειες. Προτείνουμε ως προσφορότερη την εκπόνηση επί μέρους ΠΕΣΔΑ κατηγοριών αποβλήτων που σχετίζονται μεταξύ τους.
Αν το προοαναφερθέν δεν γίνει δεκτό, και εξακολουθήσουν τα ΠΕΣΔΑ να πρέπει να καλύπτουν το σύνολο των αποβλήτων κάθε δραστηριότητας και προέλευσης, τότε επισημαίνουμε το ακόλουθο: Ο ισχύων κώδικας αμοιβών (Κανονισμός Προεκτιμώμενων Αμοιβών Μελετών και Παροχής Υπηρεσιών, Υ.Α. ΔΜΕΟ/α/ο/1257/9-8-2005, άρθρο ΠΕΡ-10) έχει προσανατολίσει τον υπολογισμό αμοιβής, σε ΠΕΣΔΑ που αφορούν κυρίως Αστικά Στερεά Απόβλητα και παρεμφερή. Αυτό αποδεικνύεται μεταξύ άλλων αφενός από τον ίδιο τον τίτλο του οικείου άρθρου (…στερεών αποβλήτων) και αφετέρου από το ότι η μόνη παράμετρος που χρησιμοποιεί ο εν λόγω αλγόριθμος είναι ο πληθυσμός της Περιφέρειας, κάτι που π.χ. ελάχιστη σχέση έχει με τα βιομηχανικά απόβλητα της Βοιωτίας ή τα γεωργικά απόβλητα της Θεσσαλίας κ.λπ. Άρα, στην περίπτωση αυτή απαιτείται άμεση και δραστική αύξηση των προεκτιμώμενων αμοιβών για την εκπόνηση ΠΕΣΔΑ, κάτι που αποτελεί αντικείμενο του ΥΠΟΜΕΔΙ.
10. Άρθρο 28:
τελευταία παράγραφος: Εισάγεται η απαίτηση «σύμφωνης γνώμης» στου ΥΠΕΚΑ και του ΥΠΕΣΑΗΔ για την έγκριση των ΠΕΣΔΑ, κάτι που δεν ίσχυε μέχρι σήμερα. Πιστεύουμε ότι θα πρέπει να διευκρινιστεί ρητά, ότι η σύμφωνη γνώμη θα αφορά τον έλεγχο συμβατότητας με το ΕΣΔΑ και τα οικεία ΕΕΣΔΑ, και όχι λοιπά θέματα, που άπτονται της ευχέρειας της αρμόδιας Περιφέρειας να καθορίζει τα θέματά της.
11. Άρθρο 36 (περί κυρώσεων):
παρ. Γ.VI (κυρώσεις στους μελετητές). Αν γίνουν δεκτές οι προηγούμενες σχετικές παρατηρήσεις μας, το συγκεκριμένο εδάφιο πρέπει να απαλειφθεί ή να τροποποιηθεί ανάλογα.
12. Γενική Παρατήρηση:
Δεν είναι εμφανής η ύπαρξη επαρκών μεταβατικών διατάξεων, που αφορά τη μετάβαση των υπαρχουσών ή αδειοδοτημένων έργων και δραστηριοτήτων στο νέο καθεστώς.
Καλαμάτα 13-4-2011
Προς την κ. Υπουργό ΥΠΕΚΑ
Κυρία Υπουργέ
Ο χρόνος των μόλις 13 ημερών για το σχολιασμό και την την υποβολή προτάσεων επί του Ν/Σ για τα απόβλητα είναι ΕΛΑΧΙΣΤΟΤΑΤΟΣ,οταν η αρμόδια Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή του Υπουργείου χρειάστηκε περισότερο από 2 χρόνια να καταθέσει τις προτάσεις της μέσω του Ν/Σ.
Παράκληση, επειδή το θέμα της εισαγωγής της Οδηγίας 2008/98/ΕΚ είναι ένα από τα σημαντικότερα θέματα που μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα που ταλανίζουν σήμερα ολόκληρη την ελληνική κοινωνία και που είναι ΚΥΡΙΩΣ τα ΑΣΤΙΚΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ,και έχει ιστορία πάνω από 35 χρόνια, απο την πρώτη Οδηγία της ΕΟΚ του 1975 για τα απόβλητα,να μας δώσετε μια προθεσμία τουλάχιστον 15 επι πλέον ημερών ώστε να μπορέσουμε να συμμετέχουμε εποικοδομητικά και με τεκμηριωμένες απόψεις επί του θέματος.
Εν πάσει περιπτώσει θα ήθελα να καταθέσω κάποιες γενικές θέσεις κατ’ αρχήν και εφ’ όσον εισακουστεί η παράκλησή μου για μια επι πλέον προθεσμία 15 ημερών επιφυλάσσομαι να καταθέσω τις ολοκληρωμένες προτάσεις μου.
ΓΕΝΙΚΑ
1.Το θέμα των επικίνδυνων αποβλήτων είναι ένα ειδικό θέμα και θα πρέπει να αντιμετωπστεί ειδικά στα πλαίσια αυτής της Οδηγίας γιατί αφορά κυρίως τις επικίνδυνες ουσίες που παράγονται από τη βιομηχανία και τη βιοτεχνία και δεν θα πρέπει να υπαρχεί ενταγμένο συνολικά στα απόβλητα.
2. Αυτό που «καίει» σήμερα είναι τα ΑΣΤΙΚΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ και εδώ θα πρέπει να δοθεί η μέγιστη προσοχή διότι αφορά σε ΟΛΟΚΛΗΡΟ τον πληθυσμό και όλόκληρη την κοινωνία. Εδώ πάσχουμε και από εδώ προέρχονται ΟΛΕΣ σχεδόν οι καταδίκες μας από το ΕΔ.
Πρεπει να διαχωρίσουμε τα ΑΣΤΙΚΑ απορρίμματα και από την ίδια τη ΦΥΣΗ τους και τη ΣΥΣΤΑΣΗ τους διαχωρίζονται.
ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΦΘΕΙ ΑΠΟ ΕΝΑΝ «ΚΩΔΙΚΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ ή ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ» με Πανελλαδική ενβέλεια. Δηλ. Να συντάξει και να θέσει σε διαβούλευση σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, το ΥΠΕΚΑ έναν ΚΩΔΙΚΑ, κυρίως για τη ΣΥΛΛΟΓΗ από τους Αβάθμιους ΟΤΑ του οργανικού κλασματος των απορριμμάτων που θα έχει ισχύ σε ολόκληρη την επικράτεια. Θα γνωρίζει ο κάθε κάτοικος πχ της Ορεστιάδας όπως και της Γαύδου ή της Κέρκυρας και του Καστελόριζου ότι ισχύει ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΑΔΙΑΙΡΕΤΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ κατά το πρότυπο όλων των ΚΩΔΙΚΩΝ πχ του ΚΩΔΙΚΑ ΟΔΙΚΗΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ, και ότι πρέπει να τον τηρούν ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως οι ΟΤΑ και φυσικά οι πολίτες και θα έχει την ισχύ ΝΟΜΟΥ με όλες τις θετικές και αρνητικές συνέπειες (μπόνους – μαλους).
Δεν έχουμε αυταπάτες ότι θα εφαρμόζεται στο 100%, πάντα θα υπάρχουν οι απροσάρμοστοι παραβάτες – άνθρωποι γαρ – όπως συμβαίνει και με την αυτοκίνηση αλλά είναι βέβαιο ότι κατα 95-98% θα τηρείται αφού ΕΝΗΜΕΡΩΘΟΥΝ και συνειδητοποιήσουν οι πολίτες ότι είναι προς το συμφέρον ολόκληρης της κοινωνίας και ατομικά ότι «ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ».
ΔΙΑΛΟΓΗ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ, λοιπόν:
Α. Σε ΟΡΓΑΝΙΚΑ ή ΒΙΟΑΠΟΔΟΜΗΣΙΜΑ ή ΖΥΜΩΣΙΜΑ το 40-50% του συνόλου των ΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ ΜΑΣ.
Το ΠΡΟΒΛΗΜΑ των ΑΣΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ είναι τα ΟΡΓΑΝΙΚΑ, δηλ. ό,τι χρησιμεύει για την παραγωγή των τροφών μας και το υπόλοιπο που απομένει από την παρασκευή τους είτε στο σπίτι είτε στα εστιατόρια είτε ακόμη και από τις βιομηχανίες και τις βιοτεχνίες επεξεργασίας πρώτων υλών για τα τρόφιμά μας κάθε είδους, καθώς και τα αγριόχορτα και τα κλαδέματα των κήπων, ιδιωτικών και δημοτικών
Αν διαχωρίσουμε «ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ» αυτά τα απορρίμματα και τα συλλέξουμε ξεχωριστά και τα επεξεργαστούμε ΛΥΝΟΥΜΕ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ το πρόβλημα των ΑΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ παράγοντας χρήσιμο κομπόστ που σήμερα εισάγουμε.
Για αυτά προβλέπει επακριβώς η Οδηγία 1999/31/ΕΚ και θα έπρεπε ήδη από το 2006 και κατά παράταση κατόπιν αιτήματός μας στην ΕΕ από το 2008,να συλλέγουμε το 25% των οργανικών μας, μέχρι το 2010, κατά παράταση για εμας να συλλέγονται το 50% και μέχρι το 2018 το 75% και να κομποστοποιούνται!!
Εμείς ΜΕΧΡΙ σήμερα δεν παράγουμε ΟΥΤΕ 1 κιλό κομπόστ που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη γεωργία και την κηποτεχνία, κι όμως ξοδεύουμε εκατοντάδες εκατομμύρια για τη μηχανική διαλογή τους, με παραγωγή ΣΥΜΜΕΙΚΤΟΥ κλάσματος που δεν κάνει ούτε για ταφή.
Γι αυτό και όλοι οι Δήμαρχοι έχουν στο «πίσω μέρος του μυαλού τους» την ΚΑΥΣΗ και οδηγούν τη σκέψη τους και το ΥΠΕΚΑ προς τα εκεί το οποίο προσφατα με την ΚΥΑ για τη διαχείριση των απορριμμάτων της Δυτικής Αττικής προβλέπει τη διαχείριση των ΣΥΜΜΕΙΚΤΩΝ απορριμμάτων καιτην παραγωγή RDF και SRF που κάνουν μόνο για καύση . Αν και το ΚΑΘΑΡΟ RDF μπορεί να ανακυκλωθεί ενώ με τη «διαλογή στην πηγή» δεν θα υπάρχει SRF αλλά ΑΧΡΗΣΤΑ υλικά που θα συλλέγονται με τη «Διαλογή στην ΠΗΓΗ» ξεχωριστά και μπορούν αν οδηγούνται για ταφή σε ΧΥΤΥ ή αν είναι οικονομικά εφικτό να υπάρχει περαιτέρω διαλογή και χρησιμοποίσή τους(βλέπε περίπτωση Γ).
Β. ΟΙ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΙΜΕΣ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΕΣ αποτελούν μαζί με το χαρτι (κάθε είδους καθαρό) και τα χαρτοκιβώτια συσκευασιών τροφίμων και εμπορευμάτων και των εφημερίδων – περιοδικών κάθε είδους το 35% των ΑΣΤΙΚΩΝ απορριμμάτων.
Εδώ τα πράγματα είναι ΕΥΚΟΛΟΤΕΡΑ. Αρκεί οι συσκευσίες να είναι ΚΑΘΑΡΕΣ για να έχουν υψηλό ποσοστό προστιθέμενης αξίας για τη χρησιμοποίησή τους από τις σχετικές βιομηχανίες.
Εξυπακούεται ότι οι γυάλινες συσκευασίες, λόγω του εύθραυστου χαρακτήρα τους, θα πρέπει να συλλέγονται χωριστά.
Τέλος
Γ. Τα ΑΧΡΗΣΤΑ ή ΒΡΩΜΙΚΑ απορρίμματα. Αυτά αποτελούν το 10-15% των απορριμμάτων μας.
Θα πρέπει να συλλέγονται χωριστά και να οδηγούνται σε ΧΥΤΥ.
Ενας τέτοιος χώρος αντι να «φιλοξενεί το 90% των σύμμεικτων, όπως συμβαίνει σήμερα, θα «φιλοξενεί» μόλις το 15% δηλ. αν ένας ΧΥΤΑ, όπως είναι σήμερα έχει ζωή 20 ετών, με αυτόν τον τρόπο διαχείρισης θα διαρκέσει για 100 χρόνια !!! χωρις επιβάρυνση από αέρια ή στραγγίσματα.
Θα πρέπει επίσης να ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΙ (ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ) ΚΑΔΟΙ ΣΥΛΛΟΓΗΣ των απορριμμμάτων και να υπάρχουν ΜΟΝΟ ΟΙΚΙΑΚΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΟΙ ΚΑΔΟΙ στα νοικοκυριά, τις επιχειρήσεις και τα δημόσια καταστήματα.
Ετσι θα προστατεύεται η Δημια Υγεία, η αισθητική και θα αποφευχθει η ανεύθυνη χρήση τους που τόσα προβλήματα δημιουργεί.
Τα πράγματα είναι ΑΠΛΑ πόλυ ΑΠΛΑ. Αυτά γίνονται σε όλον τον ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ πολιτισμένο κόσμο.
Παρ’ όλο πως έχουμε αργήσει αλλά και έχουμε κάνει λάθη, έχουμε τη δυνατότητα, εφ’ όσον το επιλέξουμε, να κάνουμε το καλύτερο για τη χώρα μας. Δηλ. κάτι τόσο ορθολογικό που μπορεί να μην έχει κάνει καμιά άλλη μικρή ή μεγάλη χώρα στο σύνολό της.
Μην ξεχνάτε ότι υπάρχει η ελληνική παροιμία που λέει «Η ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΣΗ ΑΡΧΟΝΤΙΑ». Και δεν αναφέρεται μόνο στην προσωπική μας εμφάνιση (μπανιαρίσματα, ντουσάκια, παρφουμερί, κομμωτήρια, συνολάκια, κουστουμάκια κλπ.) αλλά καθαριότητα στα σπίτια μας μέσα και στους δημόσιους χώρους.
Η ΔΕΗ Α.Ε. υποβάλλει τα σχόλιά της στα άρθρα του συγκεκριμένου Σχεδίου Νόμου και επιφυλάσσεται για την αποστολή αναλυτικού υπομνήματος μέσω επιστολής.
Διευκρινίσεις – Προτάσεις
– Στο άρθρο 8 (Διευρυμένη ευθύνη του παραγωγού), στις παρ. 1 και 5, πρέπει με την εφαρμογή του Νόμου, η ευθύνη διαχείρισης των αποβλήτων που:
α) δεν είναι αστικά ή αστικού τύπου,
β) δεν είναι επικίνδυνα και
γ) δεν εντάσσονται στις διατάξεις του Ν.2939/01, να περάσει άμεσα στον παραγωγό/έμπορο και όχι να απαιτείται αρχικά πρωτοβουλία του ΥΠΕΚΑ για νομοθετική ρύθμιση. Με τον τρόπο αυτό θα αρθούν άμεσα οι οποίες ασάφειες για την ευθύνη διαχείρισης, μέσω κατά βάση της απαίτησης για αποδοχή επιστρεφόμενων προϊόντων και αποβλήτων από τους παραγωγούς προϊόντων ή/και εμπόρους ή/και μεσίτες.
– Στο άρθρο 10 (Ανάκτηση) Με ποιούς πόρους και προσωπικό θα εκτελεστούν οι εργασίες ανάκτησης αποβλήτων?
Οι Φορείς όχι μόνο θα επιβαρύνονται με το κόστος διαχείρισης αλλά θα ευθύνονται (ποινικά, αστικά και διοικητικά) για κάθε παράλειψη στην τήρηση της σχετικής νομοθεσίας?
Για ορισμένους τύπους αποβλήτων (πλην αστικών) π.χ. επικίνδυνα απόβλητα, την ευθύνη διαχείρισης πρέπει να την έχουν μόνο οι παραγωγοί των προϊόντων και οι Φορείς να έχουν ρόλο συντονιστικό ή ελεγκτικό.
– Στο άρθρο 11 (Επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση), στις παρ. 3 και 4 απαιτείται να διευκρινιστεί αν οι αναφορές για τη χωριστή συλλογή και τους στόχους ανάκτησης για το χαρτί, το πλαστικό, το γυαλί και το μέταλλο:
– αφορούν μόνο τα απόβλητα συσκευασίας
– αναφέρονται στο σύνολο των αποβλήτων ή μόνο στα αστικά και στα προσομοιάζοντα και πως ακριβώς θα καθορίζονται οι στόχοι ανάλογα με την προέλευσή τους
– προϋπόθεση για τη χωριστή συλλογή είναι η τοποθέτηση τεσσάρων διαφορετικών κάδων συλλογής ή δύναται η χρησιμοποίηση και ενιαίου κάδου (όπως π.χ. ο μπλε κάδος της ΕΕΑΑ και η διαλογή σε ΚΔΑΥ)
– αν θα λαμβάνονται υπόψη στην επίτευξη των στόχων, η συνεισφορά από μηχανική διαλογή υλικών σε Μονάδα Επεξεργασίας Απορριμμάτων.
– Στο άρθρο 14 (Κόστος) χρήσιμο είναι να προστεθεί αναφορά ότι το κόστος διάθεσης στερεών μη επικινδύνων αποβλήτων σε ΧΥΤΑ, σε καμία περίπτωση πλέον, δεν μπορεί να είναι μικρότερο από το κόστος ανάκτησης & ανακύκλωσης των αποβλήτων. Την ευθύνη για την υλοποίηση του μέτρου αυτού θα φέρουν οι φορείς διαχείρισης των ΧΥΤΑ, ενώ τα όποια επιπλέον έσοδα προκύπτουν από το τέλος διάθεσης (πέραν αυτών που προορίζονται για την κάλυψη των λειτουργικών, των διοικητικών δαπανών και των αποθεματικών ¨αειφορίας¨, δηλαδή αποκατάστασης-μεταφροντίδας-επέκτασης του ΧΥΤΑ) θα μεταφέρονται στο Πράσινο Ταμείο. Η όλη διαδικασία θα προσδιοριστεί με Υπουργική Απόφαση.
– Στο άρθρο 22 (Βιολογικά απόβλητα) πρέπει να διευκρινιστεί τι επιτρέπεται και τι όχι, για την ορθολογική διαχείριση συγκεκριμένων κατηγοριών βιοαποβλήτων, όπως οι λυματολάσπες, τα απόβλητα βιομηχανιών τροφίμων ή τα τρόφιμα (χωρίς υποπροϊόντα ζωικής προέλευσης) ακατάλληλα για ανθρώπινη κατανάλωση, κλπ.
– Στο άρθρο 23 (Έκδοση αδειών), παρ. 2.2δ πρέπει να αναδιατυπωθεί, καθώς αφενός δεν είναι δυνατόν η τήρηση των όρων της ΑΕΠΟ να μην γίνεται από την αδειοδοτούσα αρχή ή άλλη αρμόδια υπηρεσία περιβάλλοντος και αφετέρου δεν υπάρχει αντιστοιχία με τα αναφερόμενα στην παρ. 2.8.
– Στο άρθρο 28 (Σχέδια διαχείρισης αποβλήτων) θα πρέπει να διευκρινιστεί αν οι στόχοι του ΕΣΔΑ είναι και επιμέρους στόχοι των ΠΕΣΔΑ ή με ποιον τρόπο, λαμβάνοντας τις ιδιαιτερότητες ανά περιφέρεια, θα γίνεται ο επιμερισμός των στόχων από τον ΕΣΔΑ στα ΠΕΣΔΑ.
– Στο άρθρο 28 (ΠΕΣΔΑ), στην παρ. 3 πρέπει να προστεθεί : «- η κάθε προτεινόμενη διαχειριστική ενότητα ανά ρεύμα αποβλήτου, προϋποθέτει υποχρεωτικά βιώσιμη ολοκληρωμένη διαχείριση, εκτός εξαιρέσεων (μικρά νησιά, ορεινοί Δήμοι κλπ).»
– Στο άρθρο 30 (ΠΕΣΔΑ), στην παρ. 2 πρέπει να διευκρινιστεί αν απαιτείται άμεσα να γίνει τροποποίηση των υφιστάμενων ΠΕΣΔΑ, προκειμένου να εναρμονιστούν με τις νέες διατάξεις του Νόμου, αναφορικά κυρίως με την ιεράρχηση των προτεραιοτήτων στη ΔΣΑ.
– Στο άρθρο 34 (Επιθεωρήσεις-έλεγχοι), στην παρ. 9 πρέπει να απαλειφθεί η τελευταία πρόταση «Στην περίπτωση αυτή η δαπάνη της ανάθεσης βαρύνει το φορέα διαχείρισης».
– Στο άρθρο 36, παρ. ΙΙ.Α.7 (Επιβολή της εφαρμογής και κυρώσεις) πρέπει να διατυπωθεί ως εξής: « … ως πολιτικώς ενάγων μπορεί να παρίστανται και το Δημόσιο, οι Δήμοι και οι ΦοΔιΣΑ του αρ. 104 του Ν.3852/10 στην περιφέρεια των οποίων τελέστηκε το έγκλημα ανεξάρτητα αν έχουν …».
Η φράση «…και το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος…» πρέπει να αφαιρεθεί.
– Στο άρθρο 41, παρ. 3 (Τροποποιήσεις υφιστάμενης νομοθεσίας) να διευκρινιστεί ότι για τους ΧΥΤΑ απαιτείται μόνο άδεια λειτουργίας (ΚΥΑ 29407/02) από τη Δ/νση Περιβ/ντος της Περιφέρειας και ότι δεν απαιτείται:
-άδεια εγκατάστασης & λειτουργίας από τη Δ/νση Ανάπτυξης της οικείας Π.Ε. και από το Τμήμα Συγκοινωνιών της οικείας Π.Ε. ή του οικείου Δήμου (Καλλικράτης) για το συνεργείο συντήρησης/επισκευής των οχημάτων & μηχανημάτων υγ.ταφής και των υποστηρικτικών εγκαταστάσεών της,
-άδεια διάθεσης επεξεργασμένων υγρών αποβλήτων.
Σε περίπτωση που στο χώρο του ΧΥΤΑ χωροθετούνται και εγκαταστάσεις επεξεργασίας αποβλήτων, θα αδειοδοτείται ως ενιαία εγκατάσταση και θα απαιτούνται οι άδειες του αρ. 23 του παρόντος σχ.Νόμου και της ΚΥΑ 29407.
-άδεια λειτουργίας των εγκαταστάσεων ανεφοδιασμού με καύσιμα των οχημάτων και των μηχανημάτων του ΧΥΤΑ και των υποστηρικτικών δράσεων
– Στο άρθρο 42 (Κατάργηση υφιστ. νομοθεσίας), στην παρ. 3 θα πρέπει να διευκρινιστεί αν όλες οι ΑΕΠΟ πρέπει να τροποποιηθούν ώστε να ενσωματώσουν τους όρους από τις άδειες διαχείρισης (μεταφόρτωσης, προσ. αποθήκευσης, επεξεργασίας) αποβλήτων, τις άδειες διάθεσης υγρών αποβλήτων, κλπ.
Λαμβάνοντας υπόψη τα αναφερόμενα στην αγγλική έκδοση της Οδηγίας 2008/98/EC της 19.11.2008 (όπως και το αντίστοιχο ελληνικό κείμενο) η οποία δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 22. 11.2008 και με στόχο τον πλήρη και επακριβή εναρμονισμό του «Νόμου – Πλαισίου για τα απόβλητα» στην Οδηγία αυτή ο οποίος με τη σειρά του θα βοηθήσει στην αποσαφήνιση των τεχνικών όρων (ο οποίος είναι και ο σκοπός της υπόψη Οδηγίας) και κατά συνέπεια θα οδηγήσει στη διάκριση των ρόλων των εμπλεκομένων μερών στα θέματα των αποβλήτων, σημειώνουμε τα κάτωθι:
Άρθρο 1
Στο υπόψη άρθρο θα πρέπει να διαφανεί καθαρά ότι τα μέτρα λαμβάνονται για τη προστασία του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας όχι μόνον μέσω της πρόληψης ή της μείωσης των επιπτώσεων από την παραγωγή και τη διαχείριση των αποβλήτων, αλλά και μέσω του περιορισμού των συνολικών επιπτώσεων από τη χρήση των φυσικών πόρων και της αύξησης του επιπέδου της βέλτιστης χρήσης των πόρων αυτών.
Και τούτο διότι, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του «Νόμου–Πλαισίου για τα απόβλητα» ο στόχος της φιλοσοφίας στη νέα Νομοθεσία είναι να τονισθεί η ενίσχυση της οικονομικής αξίας των αποβλήτων με τη βέλτιστη εκμετάλλευσή τους και τη θεώρηση ότι το απόβλητο είναι εν δυνάμει ένας οικονομικός πόρος (δηλαδή δυνητικά οφέλη από τη χρησιμοποίηση των αποβλήτων ως πόρων).
ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
ΝΕΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ
ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ – ΠΛΑΣΜΑ
Οι μονάδες Διαχείρισης Αποβλήτων – Απορριμμάτων, που χρησιμοποιούν στα συστήματά τους την νέα τεχνολογία του Πλάσματος Ηλεκτρικού Τόξου Συνεχούς Ρεύματος, άρχισαν να έχουν παγκοσμίως ηγετική θέση, με πληθώρα εγκατεστημένων μονάδων σε όλο τον κόσμο και είναι στην Ευρώπη.
Η τεχνολογία αυτή, έχει ευρύτατο φάσμα εφαρμογών που περιλαμβάνει:
• Διαχείριση και αδρανοποίηση Επικίνδυνων και Τοξικών Αποβλήτων
• Διαχείριση και αδρανοποίηση Ραδιενεργών Αποβλήτων
• Καθαρισμό και Αποστείρωση μολυσμένων εδαφών
• Ανάκτηση πολύτιμων μετάλλων από απόβλητα
• Διαχείριση λυματολάσπης με αδρανοποίηση και ανάκτηση των Επικίνδυνων και Τοξικών καθώς και των Βαρέων Μετάλλων
• Διαχείριση Στερεών Αστικών Αποβλήτων με παραγωγή Ηλεκτρικής ενέργειας και αδρανούς τελικού Υαλοποιημένου Προϊόντος με Εμπορική αξία και με πολύ μειωμένο κόστος κατασκευής και λειτουργίας.
Τι είναι το Πλάσμα
Το πλάσμα είναι ιονισμένο αέριο υψηλής ενέργειας και έντονης φωτεινής ακτινοβολίας. Θεωρείται ως η τέταρτη κατάσταση της ύλης μετά τα στερεά, τα υγρά και τα αέρια. Σε κατάσταση πλάσματος βρίσκεται ο αέρας στον κεραυνό και τους ηλεκτρικούς σπινθήρες, στο ηλεκτρικό τόξο της οξυγονοκόλλησης στη φωτόσφαιρα του ήλιου κλπ.
Η δημιουργία του ηλεκτρικού τόξου δεν απαιτεί την ανάφλεξη συμβατικών καυσίμων αλλά μόνο ηλεκτρική ενέργεια. Για το λόγο αυτό το πλάσμα αποτελεί την πλέον καθαρή πηγή έντονης θερμότητας (30000C) και φωτός.
Ο συνδυασμός της υψηλής θερμοκρασίας με την έντονη φωτεινή ακτινοβολία έχουν τη δυνατότητα να διασπούν και να καταστρέφουν άμεσα, όλες τις επικίνδυνες και τοξικές χημικές ενώσεις. Η τεχνογνωσία που έχει αναπτυχτεί, δημιουργεί και διατηρεί το πλάσμα σε απόλυτα ελεγχόμενο τρόπο και έχει τη δυνατότητα να καθορίζει τα παραγόμενα προϊόντα και τις αναλογίες τους.
Ο τρόπος διαχείρισης και επεξεργασίας που χρησιμοποιείται είναι ολοκληρωτικός και παράγει προϊόντα απολύτως αδρανή και αβλαβή ανάλογα με την κάθε επεξεργασία και το εναπομένον τελικό υλικό από την επεξεργασία είναι ένα υαλώδες υλικό απολύτως αδρανές και αβλαβές, που δεν είναι κατάλοιπο αλλά προϊόν καταχωρημένο στον επίσημο κατάλογο των εμπορεύσιμων προϊόντων της E.U. διαθέτοντας κωδικοποίηση εμπορεύσιμου προϊόντος (commodity code) και μπορεί να εμπορευθεί για κατασκευαστικές, οικοδομικές και διακοσμητικές ακόμη χρήσεις.
Η διαχείριση και επεξεργασία των στερεών αστικών αποβλήτων είναι ολοκληρωτική (όπως αναλύεται κατωτέρω) και παράγει ηλεκτρική ενέργεια και ένα υαλώδες υλικό απολύτως αδρανές και αβλαβές.
Η διαδικασία επεξεργασίας των Στερεών Αποβλήτων
Τα στερεά αστικά απόβλητα μετά το διαχωρισμό των ανακυκλώσιμων πολτοποιούνται και εισάγονται σε θάλαμο αεριοποίησης. Εκεί και με ενέργεια που προέρχεται από την ίδια τη θερμογόνο τους δύναμη υπερθερμαίνονται και το μεγαλύτερο μέρος τους αεριοποιείται.
Η διαδικασία δεν είναι καύση και δεν υπάρχει ανάφλεξη.
Κατόπιν, το αέριο και τα στερεά εισάγονται στο δεύτερο θάλαμο όπου εκτίθενται στην υπερθέρμανση και τη φωτεινή ακτινοβολία του πλάσματος ηλεκτρικού τόξου. Όλες οι χημικές ενώσεις διασπώνται και με τον κατάλληλο χειρισμό, ανασυντίθενται, τα μεν αέρια σε ένα αέριο μίγμα πλούσιο σε υδρογόνο και απολύτως απαλλαγμένο από κάθε τοξικότητα, τα δε στερεά τήκονται και σχηματίζουν το υαλώδες προϊόν.
Στην επόμενη και τελευταία φάση το αέριο μίγμα οδεύει με απόλυτα καθαρό τρόπο σε ηλεκτρογεννήτρια παράγοντας ηλεκτρική ενέργεια.
Σε όλα τα στάδια της διαδικασίας, τηρούνται οι αυστηρότεροι περιβαλλοντικοί όροι και standards της EU. Ενδεικτικά, ακολουθεί πίνακας αέριων εκπομπών.
Gas Engine Emissions – compared to EU limits
Emission Gas Engine mg/ Nm3 WID Limits mg/ Nm3
CO 31.8 50
NOx 128.9 200
HCI 2.4 10
SO2 15.8 50
Particulate 5.6 10
VOC/TOC <1 10
DIOXINS / FURANS Undetectable <0.1ng / Nm3 ITEQ
Main Exhaust Gases (by weight)
CO2 13% ; H2O 5% ; O2 13% ; N2 69%
ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ ΠΛΕΟΝ
ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Η ανωτέρω μέθοδος έχει πληθώρα εφαρμογών στην Ελλάδα και συγκεκριμένα όπου έχουμε απόβλητα όπως :
Διαχείριση επικίνδυνων και τοξικών αποβλήτων της Βιομηχανικής Ζώνης Οινοφύτων – Βοιωτίας (Μόλυνση Ασωπού).
Διαχείριση επικίνδυνων και τοξικών αποβλήτων Διυλιστηρίων και Πετροχημικών.
Διαχείριση Λυματολάσπης των Βιολογικών Καθαρισμών των πόλεων και των Βιομηχανικών Μονάδων (Υγρής ή Αποξηραμένης) π.χ. Ψυτάλλειας.
Διαχείριση Ηλεκτρονικών και Ηλεκτρικών συσκευών, με ανάκτηση όλων των πολυτίμων μετάλλων.
Διαχείριση και ενεργειακή αξιοποίηση Στερεών Αστικών Αποβλήτων.
Καθαρισμός και αδρανοποίηση παλαιών Χωματερών.
Ανάκτηση πολύτιμων μετάλλων από Βιομηχανικά απόβλητα (Καταλύτες, Υπολείμματα σκουριών κλπ).
Ανάκτηση μετάλλων όπως αλουμινίου, σιδήρου, νικελίου, χρωμίου κλπ.
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΒΕΛΤΙΩΣΕΙΣ
ΤΟΥ Ν.3851/2010 (ΦΕΚ 85/Α/4-06-2010)
ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΙΟΜΑΖΑ
Η ισχύουσα σήμερα νομοθεσία, για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας (βιοαέριο) από βιομάζα (ΑΠΕ), έχει τρία (3) μεγάλα κενά που καθιστούν διάτρητο τον νόμο για το πρόβλημα που θέλει να επιλύσει (Διαχείριση οργανικών αποβλήτων και παραγωγή πράσινου CO2).
Με τον νόμο αυτόν επιδοτείται η μεγαβατώρα με 220€ ή 253€.
Η τιμή αυτή της MWh, είναι από τις μεγαλύτερες σε όλο τον κόσμο και δίδεται για να βοηθήσει στην επίλυση των δύο πολύ μεγάλων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ελλάδα :
Της Διαχείρισης των Οργανικών και Βιοαποδομήσιμων ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ.
Της παραγωγής Βιοαερίου – Ηλεκτρικής ενέργειας και Πράσινου CO2.
Στη σημερινή περιβαλλοντική και οικονομική πολύ δύσκολη συγκυρία, που διανύει η χώρα μας, επιβάλλεται οι επιδοτήσεις που δίδονται πρέπει να εξασφαλίζουν ότι επιλύουν ολοκληρωτικά τα προβλήματα για τα οποία θεσπίστηκαν και να διασφαλίζουν απολύτως τις θυσίες του Ελληνικού λαού καθώς και την βοήθεια που παρέχεται από την Ε.Ε και το ΔΝΤ.
Πρέπει ρητώς να αναφερθεί ότι η επίλυσης των ανωτέρω προβλημάτων, έχει τελείως άλλη αντιμετώπιση στις χώρες της Βόρειας Ευρώπης (Γερμανία, Βέλγιο, Σουηδία, Φιλανδία κλπ) από τις χώρες της Νότιας Ευρώπης και συγκεκριμένα από την Ελλάδα.
Οι χώρες τις Βόρειας Ευρώπης έχουν ήδη επιλύσει (εδώ και δεκαετίες) το πρόβλημα της διαχείρισης των οργανικών και βιοαποδομήσιμων ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ και επικεντρώθηκαν μόνο στη παραγωγή Ηλεκτρικής ενέργειας και πράσινου CO2.
Σε αντίθεση οι χώρες της Νοτίου Ευρώπης και ιδιαίτερα της Ελλάδος, που δεν έχουν ακόμη επιλύσει το πρόβλημα της διαχείρισης των οργανικών και βιοαποδομήσιμων ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ, πρέπει να τους ενδιαφέρει πρωτίστως να επιλύσουν το πρόβλημα αυτό σε συνδυασμό και με το πρόβλημα της παραγωγής πράσινου CO2.
Επιβάλλεται λοιπόν η Ελληνική νομοθεσία να διασφαλίζει απολύτως, και τις δύο (2) παραπάνω παραμέτρους, για την επιδοτούμενη αυτή τιμή της MWh.
Με την ολιγόμηνη εφαρμογή του νόμου και από τις αιτήσεις που κατέθεσαν φορείς – εταιρείες, για την άδεια παραγωγής Ηλεκτρικής ενέργειας από βιομάζα στην αρμόδια αρχή (ΡΑΕ) αποδείχτηκε ότι, αρκετοί επιτήδειοι εκμεταλλεύτηκαν το κενό που υπάρχει στον νόμο.
Το κενό αυτό του Νόμου δεν διασφαλίζει την απόλυτη συνύπαρξη παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και πράσινου CO2 από βιομάζα που προέρχεται κατά πλειονότητα από Οργανικά και Βιοαποδομήσιμα ΑΠΟΒΛΗΤΑ.
Έτσι εκδόθηκαν άδειες από την ΡΑΕ, σε φορείς – εταιρείες που το σύνολο της προς διαχείριση Βιομάζας κατά μεγάλη πλειοψηφία είναι οργανικά ΤΡΟΦΙΜΑ (ενσιρώματα) καθώς και ΠΡΟΪΟΝΤΑ (Γλυκερίνη) που έχουν μεγάλες ποσότητες ενώσεις του Άνθρακα που δεν έχουν καταναλωθεί από την βιολογική επεξεργασία.
Αυτό γίνεται γιατί τα ενσιρώματα και η γλυκερίνη, που έχουν υψηλές συγκεντρώσεις άνθρακα λόγω της μη βιολογικής επεξεργασίας, παράγουν με απλούστερες διαδικασίες μεγάλες ποσότητες Βιοαέριο με συνέπια το μεγάλο κέρδος σε συνάρτηση με την υπάρχουσα τιμή της MWh,
Οι μονάδες αυτές (food to energy) δεν επιλύουν το πρόβλημα της διαχείρισης των Οργανικών και βιοαποδομήσιμων αποβλήτων που ρυπαίνουν και μολύνουν και που καλείται η Ελλάδα αν δεν τα επιλύσει άμεσα να πληρώνει τεράστια πρόστιμα.
Για τις μονάδες αυτές στην Γερμανία οι επιδοτήσεις έχουν περικοπή.
Οι μονάδες (waste to energy) που διαχειρίζονται συνολικά Οργανικά και Βιοαποδομήσιμα απόβλητα, έχουν πιο σύνθετες διαδικασίες για να παράξουν Βιοαέριο – Ηλεκτρική ενέργεια και Πράσινο CO2 και μπορούν να λειτουργήσουν και χωρίς ενσιρώματα και γλυκερίνες.
Εάν δεν υπάρξει άμεση τροποποίηση του νομοθετικού πλαισίου που να διασφαλίζει πρωτίστως την διαχείριση των οργανικών και βιοαποδομήσιμων ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ θα έχουμε επιδοτήσει με πολλά εκατομμύρια Ευρώ την παραγωγή πράσινου CO2, χωρίς να επιλύσουμε τα τεράστιο πρόβλημα της διαχείρισης των οργανικών και βιοαποδομήσιμων ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ και θα επωμιστούμε όλες τις δυσμενείς επιπτώσεις (οικονομικές και περιβαλλοντικές).
Προτεινόμενη λύση διασφάλισης των δύο (2) παραμέτρων
Ο ορισμός του Οργανικού Αποβλήτου είναι το κατάλοιπο από οποιαδήποτε επεξεργασία φυσική ή βιομηχανική που δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως τροφή σε ζώα ή σε ανθρώπους, δεν είναι Προϊόν και δεν έχει καμία εμπορική αξία.
1. Η επιδοτούμενη τιμή των 220€ ή 253€ την μεγαβατώρα να δίδεται για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας που το σύνολο της Βιομάζας να περιέχει τουλάχιστον κατά 85% Οργανικό ΑΠΟΒΛΗΤΟ ή Βιοαποδομήσιμο υλικό.
Το υπόλοιπο 15% μπορεί να είναι άλλης μορφής οργανικής προέλευσης.
2. Επιδότηση 110€ ή 130€ την μεγαβατώρα να δίδεται για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας που το σύνολο της Βιομάζας, να περιέχει λιγότερο από 85% Οργανικό ΑΠΟΒΛΗΤΟ ή Βιοαποδομήσιμο υλικό.
3. Επιδότηση 90€ ή 100€ την μεγαβατώρα να δίδεται για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από Βιομάζα ή Βιοαποδομήσιμο υλικό ανεξαρτήτως οργανικής σύστασης αν η μονάδα που θα τα διαχειριστεί χρησιμοποιεί και Φυσικό Αέριο. Δηλαδή σε συμπαραγωγή γιατί υπάρχει άμεσα ο κίνδυνος να χρησιμοποιηθεί το Φυσικό Αέριο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας σε μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με βιοαέριο, αφού οι ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες είναι οι ίδιες.
4. Ακόμη πρέπει να προσεχθεί στην περιοχή που θα λειτουργεί μονάδα διαχείρισης αποβλήτων με παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας να μην υπάρχει σε απόσταση ενός (1) χιλιομέτρου μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Φυσικό Αέριο για να μην έχουμε τους προηγούμενους κινδύνους.
Ολοκληρωμένη λύση Διαχείριση οργανικών αποβλήτων
Τα περιβαλλοντικά πρόβλημα που δημιουργούνται από το κατάλοιπο της λειτουργίας μονάδων διαχείρισης αποβλήτων στις πλείστες περιπτώσεις, δημιουργούν μεγαλύτερα περιβαλλοντικά προβλήματα από αυτά που καλούνται να λύσουν, αν δεν τα διαχειριστούμε και αυτά καταλλήλως..
Για την ολοκληρωμένη και σωστή διαχείριση των οργανικών και βιοποδομήσιμων αποβλήτων, πρέπει εκτός των ανωτέρω διαπιστώσεων, να ληφθεί ακόμα υπόψη ότι:
Οποιαδήποτε τεχνική, οικονομική και περιβαλλοντική μελέτη κατατίθεται σε οποιοδήποτε φορέα, επιβάλλεται να καταγράφει και να αναλύει αποδεδειγμένα και εγγυημένα τον τρόπο της διαχείρισης και αξιοποίησης του καταλοίπου (στερεού και υγρού) της επεξεργασίας, με βάσει την Ελληνική και Ε.U νομοθεσίας.
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΒΕΛΤΙΩΣΕΙΣ
ΤΟΥ Ν.3851/2010 (ΦΕΚ 85/Α/4-06-2010)
ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΙΟΜΑΖΑ
Η ισχύουσα σήμερα νομοθεσία, για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας (βιοαέριο) από βιομάζα (ΑΠΕ), έχει τρία (3) μεγάλα κενά που καθιστούν διάτρητο τον νόμο για το πρόβλημα που θέλει να επιλύσει (Διαχείριση οργανικών αποβλήτων και παραγωγή πράσινου CO2).
Με τον νόμο αυτόν επιδοτείται η μεγαβατώρα με 220€ ή 253€.
Η τιμή αυτή της MWh, είναι από τις μεγαλύτερες σε όλο τον κόσμο και δίδεται για να βοηθήσει στην επίλυση των δύο πολύ μεγάλων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ελλάδα :
Της Διαχείρισης των Οργανικών και Βιοαποδομήσιμων ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ.
Της παραγωγής Βιοαερίου – Ηλεκτρικής ενέργειας και Πράσινου CO2.
Στη σημερινή περιβαλλοντική και οικονομική πολύ δύσκολη συγκυρία, που διανύει η χώρα μας, επιβάλλεται οι επιδοτήσεις που δίδονται πρέπει να εξασφαλίζουν ότι επιλύουν ολοκληρωτικά τα προβλήματα για τα οποία θεσπίστηκαν και να διασφαλίζουν απολύτως τις θυσίες του Ελληνικού λαού καθώς και την βοήθεια που παρέχεται από την Ε.Ε και το ΔΝΤ.
Πρέπει ρητώς να αναφερθεί ότι η επίλυσης των ανωτέρω προβλημάτων, έχει τελείως άλλη αντιμετώπιση στις χώρες της Βόρειας Ευρώπης (Γερμανία, Βέλγιο, Σουηδία, Φιλανδία κλπ) από τις χώρες της Νότιας Ευρώπης και συγκεκριμένα από την Ελλάδα.
Οι χώρες τις Βόρειας Ευρώπης έχουν ήδη επιλύσει (εδώ και δεκαετίες) το πρόβλημα της διαχείρισης των οργανικών και βιοαποδομήσιμων ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ και επικεντρώθηκαν μόνο στη παραγωγή Ηλεκτρικής ενέργειας και πράσινου CO2.
Σε αντίθεση οι χώρες της Νοτίου Ευρώπης και ιδιαίτερα της Ελλάδος, που δεν έχουν ακόμη επιλύσει το πρόβλημα της διαχείρισης των οργανικών και βιοαποδομήσιμων ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ, πρέπει να τους ενδιαφέρει πρωτίστως να επιλύσουν το πρόβλημα αυτό σε συνδυασμό και με το πρόβλημα της παραγωγής πράσινου CO2.
Επιβάλλεται λοιπόν η Ελληνική νομοθεσία να διασφαλίζει απολύτως, και τις δύο (2) παραπάνω παραμέτρους, για την επιδοτούμενη αυτή τιμή της MWh.
Με την ολιγόμηνη εφαρμογή του νόμου και από τις αιτήσεις που κατέθεσαν φορείς – εταιρείες, για την άδεια παραγωγής Ηλεκτρικής ενέργειας από βιομάζα στην αρμόδια αρχή (ΡΑΕ) αποδείχτηκε ότι, αρκετοί επιτήδειοι εκμεταλλεύτηκαν το κενό που υπάρχει στον νόμο.
Το κενό αυτό του Νόμου δεν διασφαλίζει την απόλυτη συνύπαρξη παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και πράσινου CO2 από βιομάζα που προέρχεται κατά πλειονότητα από Οργανικά και Βιοαποδομήσιμα ΑΠΟΒΛΗΤΑ.
Έτσι εκδόθηκαν άδειες από την ΡΑΕ, σε φορείς – εταιρείες που το σύνολο της προς διαχείριση Βιομάζας κατά μεγάλη πλειοψηφία είναι οργανικά ΤΡΟΦΙΜΑ (ενσιρώματα) καθώς και ΠΡΟΪΟΝΤΑ (Γλυκερίνη) που έχουν μεγάλες ποσότητες ενώσεις του Άνθρακα που δεν έχουν καταναλωθεί από την βιολογική επεξεργασία.
Αυτό γίνεται γιατί τα ενσιρώματα και η γλυκερίνη, που έχουν υψηλές συγκεντρώσεις άνθρακα λόγω της μη βιολογικής επεξεργασίας, παράγουν με απλούστερες διαδικασίες μεγάλες ποσότητες Βιοαέριο με συνέπια το μεγάλο κέρδος σε συνάρτηση με την υπάρχουσα τιμή της MWh,
Οι μονάδες αυτές (food to energy) δεν επιλύουν το πρόβλημα της διαχείρισης των Οργανικών και βιοαποδομήσιμων αποβλήτων που ρυπαίνουν και μολύνουν και που καλείται η Ελλάδα αν δεν τα επιλύσει άμεσα να πληρώνει τεράστια πρόστιμα.
Για τις μονάδες αυτές στην Γερμανία οι επιδοτήσεις έχουν περικοπή.
Οι μονάδες (waste to energy) που διαχειρίζονται συνολικά Οργανικά και Βιοαποδομήσιμα απόβλητα, έχουν πιο σύνθετες διαδικασίες για να παράξουν Βιοαέριο – Ηλεκτρική ενέργεια και Πράσινο CO2 και μπορούν να λειτουργήσουν και χωρίς ενσιρώματα και γλυκερίνες.
Εάν δεν υπάρξει άμεση τροποποίηση του νομοθετικού πλαισίου που να διασφαλίζει πρωτίστως την διαχείριση των οργανικών και βιοαποδομήσιμων ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ θα έχουμε επιδοτήσει με πολλά εκατομμύρια Ευρώ την παραγωγή πράσινου CO2, χωρίς να επιλύσουμε τα τεράστιο πρόβλημα της διαχείρισης των οργανικών και βιοαποδομήσιμων ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ και θα επωμιστούμε όλες τις δυσμενείς επιπτώσεις (οικονομικές και περιβαλλοντικές).
Προτεινόμενη λύση διασφάλισης των δύο (2) παραμέτρων
Ο ορισμός του Οργανικού Αποβλήτου είναι το κατάλοιπο από οποιαδήποτε επεξεργασία φυσική ή βιομηχανική που δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως τροφή σε ζώα ή σε ανθρώπους, δεν είναι Προϊόν και δεν έχει καμία εμπορική αξία.
1. Η επιδοτούμενη τιμή των 220€ ή 253€ την μεγαβατώρα να δίδεται για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας που το σύνολο της Βιομάζας να περιέχει τουλάχιστον κατά 85% Οργανικό ΑΠΟΒΛΗΤΟ ή Βιοαποδομήσιμο υλικό.
Το υπόλοιπο 15% μπορεί να είναι άλλης μορφής οργανικής προέλευσης.
2. Επιδότηση 110€ ή 130€ την μεγαβατώρα να δίδεται για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας που το σύνολο της Βιομάζας, να περιέχει λιγότερο από 85% Οργανικό ΑΠΟΒΛΗΤΟ ή Βιοαποδομήσιμο υλικό.
3. Επιδότηση 90€ ή 100€ την μεγαβατώρα να δίδεται για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από Βιομάζα ή Βιοαποδομήσιμο υλικό ανεξαρτήτως οργανικής σύστασης αν η μονάδα που θα τα διαχειριστεί χρησιμοποιεί και Φυσικό Αέριο. Δηλαδή σε συμπαραγωγή γιατί υπάρχει άμεσα ο κίνδυνος να χρησιμοποιηθεί το Φυσικό Αέριο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας σε μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με βιοαέριο, αφού οι ηλεκτροπαραγωγικές μονάδες είναι οι ίδιες.
4. Ακόμη πρέπει να προσεχθεί στην περιοχή που θα λειτουργεί μονάδα διαχείρισης αποβλήτων με παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας να μην υπάρχει σε απόσταση ενός (1) χιλιομέτρου μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Φυσικό Αέριο για να μην έχουμε τους προηγούμενους κινδύνους.
Ολοκληρωμένη λύση Διαχείριση οργανικών αποβλήτων
Τα περιβαλλοντικά πρόβλημα που δημιουργούνται από το κατάλοιπο της λειτουργίας μονάδων διαχείρισης αποβλήτων στις πλείστες περιπτώσεις, δημιουργούν μεγαλύτερα περιβαλλοντικά προβλήματα από αυτά που καλούνται να λύσουν, αν δεν τα διαχειριστούμε και αυτά καταλλήλως..
Για την ολοκληρωμένη και σωστή διαχείριση των οργανικών και βιοποδομήσιμων αποβλήτων, πρέπει εκτός των ανωτέρω διαπιστώσεων, να ληφθεί ακόμα υπόψη ότι:
<>
ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
ΝΕΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ
ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ – ΠΛΑΣΜΑ
Οι μονάδες Διαχείρισης Αποβλήτων – Απορριμμάτων, που χρησιμοποιούν στα συστήματά τους την νέα τεχνολογία του Πλάσματος Ηλεκτρικού Τόξου Συνεχούς Ρεύματος, άρχισαν να έχουν παγκοσμίως ηγετική θέση, με πληθώρα εγκατεστημένων μονάδων σε όλο τον κόσμο και είναι στην Ευρώπη.
Η τεχνολογία αυτή, έχει ευρύτατο φάσμα εφαρμογών που περιλαμβάνει:
• Διαχείριση και αδρανοποίηση Επικίνδυνων και Τοξικών Αποβλήτων
• Διαχείριση και αδρανοποίηση Ραδιενεργών Αποβλήτων
• Καθαρισμό και Αποστείρωση μολυσμένων εδαφών
• Ανάκτηση πολύτιμων μετάλλων από απόβλητα
• Διαχείριση λυματολάσπης με αδρανοποίηση και ανάκτηση των Επικίνδυνων και Τοξικών καθώς και των Βαρέων Μετάλλων
• Διαχείριση Στερεών Αστικών Αποβλήτων με παραγωγή Ηλεκτρικής ενέργειας και αδρανούς τελικού Υαλοποιημένου Προϊόντος με Εμπορική αξία και με πολύ μειωμένο κόστος κατασκευής και λειτουργίας.
Τι είναι το Πλάσμα
Το πλάσμα είναι ιονισμένο αέριο υψηλής ενέργειας και έντονης φωτεινής ακτινοβολίας. Θεωρείται ως η τέταρτη κατάσταση της ύλης μετά τα στερεά, τα υγρά και τα αέρια. Σε κατάσταση πλάσματος βρίσκεται ο αέρας στον κεραυνό και τους ηλεκτρικούς σπινθήρες, στο ηλεκτρικό τόξο της οξυγονοκόλλησης στη φωτόσφαιρα του ήλιου κλπ.
Η δημιουργία του ηλεκτρικού τόξου δεν απαιτεί την ανάφλεξη συμβατικών καυσίμων αλλά μόνο ηλεκτρική ενέργεια. Για το λόγο αυτό το πλάσμα αποτελεί την πλέον καθαρή πηγή έντονης θερμότητας (30000C) και φωτός.
Ο συνδυασμός της υψηλής θερμοκρασίας με την έντονη φωτεινή ακτινοβολία έχουν τη δυνατότητα να διασπούν και να καταστρέφουν άμεσα, όλες τις επικίνδυνες και τοξικές χημικές ενώσεις. Η τεχνογνωσία που έχει αναπτυχτεί, δημιουργεί και διατηρεί το πλάσμα σε απόλυτα ελεγχόμενο τρόπο και έχει τη δυνατότητα να καθορίζει τα παραγόμενα προϊόντα και τις αναλογίες τους.
Ο τρόπος διαχείρισης και επεξεργασίας που χρησιμοποιείται είναι ολοκληρωτικός και παράγει προϊόντα απολύτως αδρανή και αβλαβή ανάλογα με την κάθε επεξεργασία και το εναπομένον τελικό υλικό από την επεξεργασία είναι ένα υαλώδες υλικό απολύτως αδρανές και αβλαβές, που δεν είναι κατάλοιπο αλλά προϊόν καταχωρημένο στον επίσημο κατάλογο των εμπορεύσιμων προϊόντων της E.U. διαθέτοντας κωδικοποίηση εμπορεύσιμου προϊόντος (commodity code) και μπορεί να εμπορευθεί για κατασκευαστικές, οικοδομικές και διακοσμητικές ακόμη χρήσεις.
Η διαχείριση και επεξεργασία των στερεών αστικών αποβλήτων είναι ολοκληρωτική (όπως αναλύεται κατωτέρω) και παράγει ηλεκτρική ενέργεια και ένα υαλώδες υλικό απολύτως αδρανές και αβλαβές.
Η διαδικασία επεξεργασίας των Στερεών Αποβλήτων
Τα στερεά αστικά απόβλητα μετά το διαχωρισμό των ανακυκλώσιμων πολτοποιούνται και εισάγονται σε θάλαμο αεριοποίησης. Εκεί και με ενέργεια που προέρχεται από την ίδια τη θερμογόνο τους δύναμη υπερθερμαίνονται και το μεγαλύτερο μέρος τους αεριοποιείται.
Η διαδικασία δεν είναι καύση και δεν υπάρχει ανάφλεξη.
Κατόπιν, το αέριο και τα στερεά εισάγονται στο δεύτερο θάλαμο όπου εκτίθενται στην υπερθέρμανση και τη φωτεινή ακτινοβολία του πλάσματος ηλεκτρικού τόξου. Όλες οι χημικές ενώσεις διασπώνται και με τον κατάλληλο χειρισμό, ανασυντίθενται, τα μεν αέρια σε ένα αέριο μίγμα πλούσιο σε υδρογόνο και απολύτως απαλλαγμένο από κάθε τοξικότητα, τα δε στερεά τήκονται και σχηματίζουν το υαλώδες προϊόν.
Στην επόμενη και τελευταία φάση το αέριο μίγμα οδεύει με απόλυτα καθαρό τρόπο σε ηλεκτρογεννήτρια παράγοντας ηλεκτρική ενέργεια.
Σε όλα τα στάδια της διαδικασίας, τηρούνται οι αυστηρότεροι περιβαλλοντικοί όροι και standards της EU. Ενδεικτικά, ακολουθεί πίνακας αέριων εκπομπών.
ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ ΠΛΕΟΝ
ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ
ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Η ανωτέρω μέθοδος έχει πληθώρα εφαρμογών στην Ελλάδα και συγκεκριμένα όπου έχουμε απόβλητα όπως :
Διαχείριση επικίνδυνων και τοξικών αποβλήτων της Βιομηχανικής Ζώνης Οινοφύτων – Βοιωτίας (Μόλυνση Ασωπού).
Διαχείριση επικίνδυνων και τοξικών αποβλήτων Διυλιστηρίων και Πετροχημικών.
Διαχείριση Λυματολάσπης των Βιολογικών Καθαρισμών των πόλεων και των Βιομηχανικών Μονάδων (Υγρής ή Αποξηραμένης) π.χ. Ψυτάλλειας.
Διαχείριση Ηλεκτρονικών και Ηλεκτρικών συσκευών, με ανάκτηση όλων των πολυτίμων μετάλλων.
Διαχείριση και ενεργειακή αξιοποίηση Στερεών Αστικών Αποβλήτων.
Καθαρισμός και αδρανοποίηση παλαιών Χωματερών.
Ανάκτηση πολύτιμων μετάλλων από Βιομηχανικά απόβλητα (Καταλύτες, Υπολείμματα σκουριών κλπ).
Ανάκτηση μετάλλων όπως αλουμινίου, σιδήρου, νικελίου, χρωμίου κλπ.
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ
ΑΣΤΙΚΩΝ ΣΤΕΡΕΩΝ
ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ – ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ
Η εναπόθεση των αστικών στερεών αποβλήτων – απορριμμάτων σε Χωματερές και ΧΥΤΑ – ΧΥΤΥ που ισχύει μέχρι και σήμερα στην Ελλάδα, έχει προκαλέσει μεγάλο οικολογικό πρόβλημα λόγω της οξείας ρύπανσης και μόλυνσης του Περιβάλλοντος (έδαφος, υδροφόρο ορίζοντα, νερά, θάλασσα, αέρα) καθώς και της υποβάθμισης της ζωής των πολιτών με την έκκληση οσμών και την μόλυνση της τροφικής αλυσίδας.
Η μη αντιμετώπιση αυτού του τεράστιου προβλήματος μέχρι και σήμερα οφείλεται, είτε σε άγνοια των εκάστοτε αρμοδίων, είτε στην εμπλοκή ιδιοτελών συμφερόντων που ήθελαν και θέλουν να αισχροκερδήσουν σε βάρος της χώρας και της υγείας των πολιτών της.
Η κατάσταση αυτή έφτασε σήμερα ευτυχώς στο τέλος της, λόγω :
• Της μεγάλης πίεσης που άσκησε και ασκεί η Ε.U. προς συνολική αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος και με επιβολή μεγάλων προστίμων.
• Της απαίτησης των πολιτών να ζουν σε ένα Καθαρό Περιβάλλον, γιατί πλέον κατανόησαν ότι η μη ορθολογική διαχείριση των αποβλήτων – απορριμμάτων είναι ένας αργός καθημερινός θάνατος.
• Της μεγάλης προσπάθειας που καταβάλει η σημερινή Κυβέρνηση, με το αρμόδιο Υπουργείο, για την επίλυση του προβλήματος αυτού.
Η επίλυση αυτού του προβλήματος της διαχείρισης των Αστικών στερεών αποβλήτων – απορριμμάτων, που είναι τόσο σημαντική και καθοριστική για το Περιβάλλον μας και για την υγεία και την ζωή των πολιτών, πρέπει να γίνει με τις πλέον σύγχρονες Τεχνολογικές και διεθνώς καταξιωμένες μεθόδους και όχι με τις πεπαλαιωμένες μεθόδους.
Η ανάγκη της χρησιμοποίησης των σύγχρονων τεχνολογιών και όχι των πεπαλαιωμένων για την διαχείριση των αποβλήτων – απορριμμάτων στην Ελλάδα, είναι απαραίτητη και επιτακτική για τους εξής σημαντικούς λόγους :
• Το περιβάλλον στην Ελλάδα είναι κατά πολύ περισσότερο επιβαρυμένο από τα αντίστοιχα των χωρών της Ε.U.
• Οι παλαιές τεχνολογικά μέθοδοι, διαχείρισης αποβλήτων – απορριμμάτων οι οποίες αποσύρονται από την Ευρώπη λόγω των υψηλών ρύπων που εκλύουν και που είναι σε λειτουργία πάνω από είκοσι έτη όπως :
Καύση.
Διαχείριση με παραγωγή RDF και Καύση.
Κομποστοποίηση χωρίς ενεργειακή αξιοποίηση.
Πυρόλυση.
όσο και αν προσεχθούν μολύνουν και ρυπαίνουν, όπως η μονάδα Καύσης στο Βελγίου λόγων των διοξινών που εκλύθηκαν επήλθε η νόσος των τρελών Αγελάδων, με εκατοντάδες ανθρώπινα θύματα.
Δεν μπορούν να διαχειριστούν απολύτως τοξικά και επικίνδυνα απόβλητα καθώς και καθόλου απόβλητα που εμπεριέχουν καρκινογόνα Βαρέα Μέταλλα, με συνέπεια όλες αυτές οι θανατηφόρες ύλες να παραμένουν στο κατάλοιπο που παράγεται από την επεξεργασία.
Ακόμη κατά την λειτουργία τους εκλύουν δυσάρεστες οσμές.
• Τα Ελληνικά Αστικά στερεά απόβλητα – απορρίμματα είναι ανάμικτα με επικίνδυνα απόβλητα (σφάγια, βαρέα μέταλλα κλπ) και με τοξικά απόβλητα (μπαταρίες, ηλεκτρονικά, χρώματα κλπ), λόγω της ανύπαρκτης στην πράξη διαλογής στην πηγή και δεν είναι εφικτή η διαχείριση τους από τις παλαιές – αποσυρόμενες τεχνολογίες.
• Τα κατάλοιπα, τέφρα και κόμποστ που παράγονται από την επεξεργασία των πεπαλαιωμένων μεθόδων, εμπεριέχουν επικίνδυνες και τοξικές ύλες, γιατί τα απόβλητα που εισήχθηκαν στην μονάδα επεξεργασίας εμπεριέχουν
επικίνδυνες και τοξικές ύλες, βαρέα μέταλλα κλπ που οι πεπαλαιωμένες μέθοδοι δεν μπορούν να τις διαχειριστούν και μένουν στα κατάλοιπα.
Άρα το κατάλοιπο χρήζει περαιτέρω επεξεργασίας, που πολλές φορές το κόστος είναι εφάμιλλο με το κόστος της κατασκευής της κύριας μονάδας.
Για αυτό και σε τέτοιες μονάδες παλαιού τύπου δεν επεξηγείται επακριβώς και εγγυημένα ο τρόπος διαχείρισης του καταλοίπου και η νεφελώδης αυτή αντιμετώπιση έχει σαν αποτέλεσμα το κατάλοιπο αυτό να μολύνει και να ρυπαίνει όπου εναποτεθεί περισσότερο από ότι τα πρωτογενή απόβλητα – απορρίμματα..
• Το κόστος κατασκευής και λειτουργίας είναι πολύ μεγάλο, γιατί είναι παλαιάς τεχνολογίας και με μεγάλα λειτουργικά ετήσια έξοδα, που θα κληθεί για μία ακόμα φορά να τα πληρώσει ο Έλληνας φορολογούμενος είτε απευθείας είτε ως αμοιβή εισόδου (gate fee) μέσω της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Οι νέες σύγχρονες τεχνολογίες βελτιώσανε όλες τις ατέλειες και έλυσαν όλα τα περιβαλλοντικά και οικονομικά προβλήματα που είχαν οι παλαιές τεχνολογίες, όπως ενδεικτικά αναφέραμε ανωτέρω.
Το σύνολο των κρατών της Ε.U. που διαχειρίζονται τα απόβλητα τους, εδώ και μία τριακονταετία, με μονάδες που χρησιμοποιούν τις παλαιές μεθόδους, άρχισαν σταδιακά να τις αλλάζουν με μονάδες νέας τεχνολογίας.
Οι σύγχρονες τεχνολογικά μονάδες έχουν λύσει σχεδόν στο σύνολο τους, όλες τις ατέλειες και δυσλειτουργίες που είχαν οι απερχόμενες μονάδες παλαιάς τεχνολογίας, με γνώμονα :
Τον απόλυτο σεβασμό στο Περιβάλλον, με μηδενική ρύπανση, μόλυνση και μηδενική έκλυση οσμών.
Την παραγωγή από την επεξεργασία προϊόντος και όχι κατάλοιπου αποφεύγοντας τις ολέθριες συνέπειες που έχει το κατάλοιπο, αν δεν το διαχειριστούμε και αυτό καταλλήλως.
Την μεγάλη μείωση του όστους κατασκευής και του κόστους της ετήσιας λειτουργίας.
Τα πλεονεκτήματα που παρέχουν οι σύγχρονες τεχνολογίες διαχείρισης των αστικών στερεών αποβλήτων είναι Περιβαλλοντικά και Οικονομικά και συνοπτικά αναλύονται κατωτέρω :
• Δεν επιβαρύνουν το ήδη βεβαρυμμένο Περιβάλλον της Ελλάδας, γιατί δεν εκλύουν αέρια (δεν είναι Καύση, Πυρόλυση) και για αυτό δεν εκλύουν διοξίνες, φουράνια, και λοιπά επικίνδυνα αέρια.
• Οι νέες τεχνολογίες έχουν τη δυνατότητα να διαχειρισθούν με απόλυτη επιτυχία :
Τα αστικά στερεά απόβλητα – απορρίμματα, με παραγωγή ενέργειας και τελικού αδρανούς Προϊόντος καταχωρημένου στον επίσημο κατάλογο των προϊόντων της E.U. διαθέτοντας κωδικοποίηση προϊόντος (commodity code).
Όλων των ειδών τα τοξικά και επικίνδυνα απόβλητα και να διασπάσουν όλες τις τοξικές χημικές ενώσεις.
Την ανάκτηση και να αδρανοποίηση των βαρέων μετάλλων και έτσι η εμπορική εκμετάλλευσης των να είναι εφικτή.
Την αδρανοποίηση όλης της απομένουσας μάζας της επεξεργασμένης ύλης, μετατρέποντάς τη σε ένα υαλώδες υλικό το οποίο αποτελεί Προϊόν καταχωρημένο στον επίσημο κατάλογο των προϊόντων της E.U. διαθέτοντας κωδικοποίηση προϊόντος (commodity code).
• Το προϊόν αυτό δεν είναι κατάλοιπο και είναι απολύτως ασφαλές και αδρανές ώστε να μπορεί να εμπορευθεί για κατασκευαστικές, στην οδοποιία και για διακοσμητικές ακόμη χρήσεις ή και να εναποτεθεί σε ΧΥΤΥ λόγω της αδρανούς υφής του.
• Επίσης, ο άνθρακας που εμπεριέχεται στη μάζα των αποβλήτων -απορριμμάτων αποσπάται πλήρως από τις ενώσεις του, ορισμένες εν των οποίων είναι άκρως τοξικές και αξιοποιείται πλήρως για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας χωρίς ίχνος εκπομπής τοξικών αερίων (διοξίνες, φουράνια) στην ατμόσφαιρα.
• Την λυματολάσπη, που στην Ελλάδα περιέχει τοξικές ενώσεις και βαρέα μέταλλα λόγω του κυκλώματος αποχέτευσης που αναμιγνύει αστικά και βιομηχανικά λύματα. Η λυματολάσπη μετατρέπεται σε εμπορεύσιμο προϊόν, ηλεκτρική ενέργεια και υπάρχει και η δυνατότητα ανάκτησης και εμπορίας των μετάλλων που εμπεριέχει. Λύνεται έτσι μία μακροχρόνια πληγή η οποία μαστίζει τη χώρα μας και ιδιαίτερα το λεκανοπέδιο της Αθήνας και τις υπόλοιπες μεγάλες πόλεις και η οποία οφείλεται στο γεγονός ότι η άκρως τοξική και επικίνδυνη λυματολάσπη εναποτίθεται στις χωματερές ή ΧΥΤΑ αποξεραμένη ή μη, με τεράστια έξοδα και ολέθριες συνέπειες για τη Δημόσια Υγεία.
• Τέλος, οι νέες τεχνολογίες είναι πολύ φθηνότερες από τις πεπαλαιωμένες και κατασκευαστικά αλλά ιδίως όσον αφορά τα λειτουργικά τους έξοδα, αφού εξαιτίας των προηγμένων τεχνικών τους δεν απαιτούν πανάκριβες και εξειδικευμένες διατάξεις καθαρισμού καυσαερίων που εκτοξεύουν τα λειτουργικά κόστη. Επίσης, παράγουν εμπορεύσιμα προϊόντα και όχι κατάλοιπα τα οποία χρειάζονται περεταίρω, ακόμη πιο ακριβή επεξεργασία, για να αδρανοποιηθούν.
a
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΟΣ
ΟΛΩΝ ΜΑΣ
ΓΙΑ ΤΟ ΟΡΙΣΤΙΚΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΗΣ ΧΩΜΑΤΕΡΗΣ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ – ΦΥΛΗΣ
Όλοι στην Συγκέντρωση Διαμαρτυρίας και Συντονισμού των Δράσεων
ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2011 ΣΤΙΣ 11:30 π.μ. στον Δημοτικό Κινηματογράφο «ΜΕΛΙΝΑ» επί της Λ. Φυλής αρ. 165 στο Καματερό.
Αγαπητοί συμπολίτες και αγαπητές συμπολίτισσες,
Ξ Ε Σ Η Κ Ω Θ Ε Ι Τ Ε!!!
Την Τετάρτη 30-03-2011 ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Ανακύκλωσης και Ενεργειακής Αξιοποίησης (ΣΕΒΙΑΝ) και επικεφαλής της ιδιωτικής κατασκευαστικής εταιρείας «Ηλέκτωρ», Αθανάσιος Κατρής, σε συνέντευξη τύπου είπε επί λέξει:
«Να προωθηθεί άμεσα ο διαγωνισμός για την κατασκευή του εργοστασίου επεξεργασίας των σκουπιδιών της Φυλής καθώς δεν υπάρχουν προβλήματα και αντιδράσεις των κατοίκων της περιοχής, όπως για παράδειγμα στην Κερατέα. Η δε κατασκευή των υπολοίπων τριών εργοστασίων, να παγώσει, προκειμένου να προχωρήσει η περιφερειακός σχεδιασμός για την διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική».
Αυτή ήταν, είναι και θα είναι η αντίληψη των ΑΠΑΤΕΩΝΩΝ ΠΟΥ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ ΤΟ ΑΠΟΧΩΡΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΣΤΕΡΟΥΝ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΩΝ ΜΑΣ!!!
Γ Ι Α Τ Ι Τ Ο Υ Σ Τ Ο Ε Π Ι Τ Ρ Ε Π Ο Υ Μ Ε ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Η Λ Θ Ε Η Ω Ρ Α Ν Α Τ Ο Υ Σ Δ Ε Ι Ξ Ο Υ Μ Ε
Π Ω Σ Α Ν Τ Ι Δ Ρ Ο Υ Μ Ε!!!
Α Π Α Ι Τ Ο Υ Μ Ε Τ Ο Α Μ Ε Σ Ο Κ Α Ι Ο Ρ Ι Σ Τ Ι Κ Ο Κ Λ Ε Ι Σ Ι Μ Ο
Τ Η Σ Χ Ω Μ Α Τ Ε Ρ Η Σ Α Ν Ω Λ Ι Ο Σ Ι Ω Ν – Φ Υ Λ Η Σ
Π Ο Υ Ε Π Ι 50 Χ Ρ Ο Ν Ι Α Μ Α Σ Γ Ε Μ Ι Ζ Ε Ι
Μ Ε Υ Π Ο Β Α Θ Μ Ι Σ Η Κ Α Ι Κ Α Ρ Κ Ι Ν Ο!!!
«ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΜΟΝΟ
ΕΠΕΙΔΗ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΟΝΑΤΙΣΤΟΙ»
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΟΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΖΕΦΥΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΑΜΕΣΟ ΚΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ
ΤΗΣ ΧΩΜΑΤΕΡΗΣ ΑΝΩ ΛΙΟΣΙΩΝ-ΦΥΛΗΣ
Αγαπητή φιλοι,
Αν τελικά κάποιος δίνει σημασια σε αυτά που γράφονται εδω-που πολυ αμφιβαλλω- καταλαβαίνει εύκολα ότι υπάρχουν αρκετά έξυπνες και καλές ιδέες. Παρόλα αυτά φίλοι και φίλες θέλω να σημειώσω ότι ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΑΝΕΤΑ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΙΣΤΟΙ ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΙΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΗΔΗ ΕΧΟΥΝ ΔΟΚΙΜΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΣΩΣΤΑ ΣΕ ΑΛΛΗ ΧΩΡΑ. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΣ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ (δυστυχώς βεβαια) ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΚΑΙ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΑΣ ΑΝΤΙΓΡΑΨΟΥΜΕ ΗΔΗ ΕΦΑΡΜΟΖΜΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ. ΠΡΟΤΑΣΗ: Ας δημιουργηθη κατα περιπτωση – οχι μονο για την διαχείρηση αποβλητων- ομαδα συμβουλων – τοσους εχουμε!!!- που σε συγκεκριμενο χρονο και με συγκεκριμενο προυπολογισμο να στραφουν σε χωρα του εξωτερικου και να φερουν σοβαρες, τεκμηριωμενες και πανω απο ολα ΥΛΟΠΟΙΗΣΙΜΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ σε διαφορετικη περιπτωση η συγκεκριμενη ομαδα που το ανέλαβε -οι συμβουλοι δηλαδη- θα απολύονται των καθηκοντων τους ΑΜΕΣΑ. ΤΕΛΟΣ ΠΟΙΑ ΤΟ ΑΡΑΓΜΑ ΣΤΟΝ ΑΚΑΛΥΠΤΟ. ΑΣ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ!!!
Υπουργέ,
25ετήςεπαγγελματική μελέτη του θέματος με ύποχρεώνει να επαναλάβω εισηγήσεις μου από το 1989 μέχρι πρόσφατα:
1. Δεν υπάρχειάλλο περιθώριο για υποκρισίες και ευχολόγια.
2. Αντιγραφή της εμπειρίας της Αυστρίας και άλλων πετυχημένων Ευρωπαικών Χωρών δηλαδή:
-Ανάγκη για θεσμοθέτηση αυστηρού συστήματος διαλλογής στην πηγή
-Κίνητρα για εγκαταστάσεις ανακύκλωσης
-Επείγον πρόγραμμα στο ΕΣΠΑ για κατασκευή εγκαταστάσεων καύσης με προδιαγραφές ΕΕ και παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, κεντρικά (π.χ.τουρκοβούνια) και παριφερειακά (π.χ.πολιτεία)έτσι ώστε αν αποτύχει(πιθανότατα)η διαλλογή και ανακύκλωση να λυθεί ο επικείμενος εφιάλτης κορεσμού των ΧΥΤΑ Φυλής.
Αν οι Δήμοι καταφέρουν να επιτύχουν διαλλογή και άν επιτευχθεί ικανοποιητική ανακύκλωση (πολλά αν!!!)το πολύ πολύ να λειτουργήσουν οι εγκαταστάσεις καύσης με μικρότερη της σχεδιασμένης δυναμικότητας και με καύση βιομάζας με ανεκτίμητο πλεονέκτημα τον δασοπονικό καθαρισμό των δασώνπου αν είχε εφαρμοσθεί θα είχαν αποφευχθεί όλες οι πυρκαιές δασών την τελευταία δεκαπενταετία. Κάλιο αργά παρά ποτέ!
Κωνσταντίνος Παπαθανασίου Συνταξιούχος Μηχανικός ΕΜΠ, πρώην Αρχημηχανικός της Γαλλικής Εταιρίας Μεταλλείων Λαυρίου, πρώην Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΛΕΒΜΕ και Σύμβουλος Μελετητής.
Κυριοι.
Πολυς λογος γινεται για την οριοθετηση χωρων εγκαταστασης εργοστασιου ανακυκλωσης αποβλητων. Τα αποβλητα μπορουν να ενταχθουν σε ολοκληρομενη διαχειριση κατα γεωγραφικες και ποσοτικες ενοτητες.Ετσι που τα εργοστασια ανακυκλωσης να εχουν βιοσημοτητα για τουλαχιστον 50 χρονια.Τα αποβλητα μπορουν να ανακυκλωθουν μεχρι και το 95% του ογκου τους.Το χαρτι,το πλαστικο τοαλουμινιο το ξυλο και το γιαλι αποτελουν το 60% των αποβλητων τα δε οργανικα περιπου το30%.Η ανακυκλωση των οργανικων δια της κομποστοποιησης και της αφυδατωσης ειναι πληρης. Στην διαδικασια της ανακυκλωσης μπορει να ενταχθει και η αποσμιση υπολειματων βιολογικων καθαρισμων [λυματολασπων] επεξεργασμενων με ορυκτους ΖΕΟΛΙΘΟΥΣ και επαναχρησιμοποιουμενους σαν βελτιοτικο των εδαφων και σαν βιολογικο λιπασμα.Τα υπολειματα των αποβλητων που δεν ανακυκλωνονται δεν υπερβαινουν το 10% του ογκου και εχουν αδρανοποιημενη μορφη και μπορουν να χρησιμοποιηθουν γιατην αποκατασταση παλαιων λατομειων. Τα αποβλητα ειναι χρυσος και σαν τετοιο πρεπει να τα αντιμετωπισουμε.
Χρηστος Σιμος
Γεωλογος μηχανικος
Κυριοι.
Πολυς λογος γινεται για την οριοθετηση χωρων εγκαταστασης εργοστασιου ανακυκλωσης αποβλητων. Τα αποβλητα μπορουν να ενταχθουν σε ολοκληρομενη διαχειριση κατα γεωγραφικες και ποσοτικες ενοτητες.Ετσι που τα εργοστασια ανακυκλωσης να εχουν βιοσημοτητα για τουλαχιστον 50 χρονια.Τα αποβλητα μπορουν να ανακυκλωθουν μεχρι και το 95% του ογκου τους.Το χαρτι,το πλαστικο τοαλουμινιο το ξυλο και το γιαλι αποτελουν το 60% των αποβλητων τα δε οργανικα περιπου το30%.Η ανακυκλωση των οργανικων δια της κομποστοποιησης και της αφυδατωσης ειναι πληρης. Στην διαδικασια της ανακυκλωσης μπορει να ενταχθει και η αποσμιση υπολειματων βιολογικων καθαρισμων [λυματολασπων] επεξεργασμενων με ορυκτους ΖΕΟΛΙΘΟΥΣ και επαναχρησιμοποιουμενους σαν βελτιοτικο των εδαφων και σαν βιολογικο λιπασμα.Τα υπολειματα των αποβλητων που δεν ανακυκλωνονται δεν υπερβαινουν το 10% του ογκου και εχουν αδρανοποιημενη μορφη και μπορουν να χρησιμοποιηθουν γιατην αποκατασταση παλαιων λατομειων. Τα αποβλητα ειναι χρυσος και σαν τετοιο πρεπει να τα αντιμετωπισουμε.
Χρηστος Σιμος
Γεωλογος
Κομποστοποίηση στη αυλή του σχολείου!
Να ένας καλός τρόπος για ανακύκλωση!
(Και όχι μόνο για κομποστοποίηση)
Ετσι τα παιδιά των σχολείων φέρνοντας από το σπίτι τους -(Και από τους γείτονες τους)- τα ανακυκλωσιμα θα μαθαίνουν και θα συνηθίζουν στην ανακύκλωση. Πιστεύω πως αυτός ο τρόπος θα αυξήση κατά πολύ το ποσοστό της.
Ισως θα μπορούν και να συγκεντρώνουν χρήματα για τις σχολικές τους εκδρομές, δινοντας τα στις εταιρείες ανακύκλωσης.
(Κίνητρο και καλύτερος τρόπος από το να ζητιανεύουν πουλώντας εικόνες και ημερολόγια).
Αν συμφωνείτε προτείνετε το και στους Δημάρχους σας.
φτιάξτε ένα τεχνητό νησί και θάψτε εκεί τα απόβλητα
Απορία !
Τί στο …καλό. Κανένας δεν ενδιαφέρεται; (Μηδέν σχόλια σε 4 μέρες)
ή κάτι κάνω λάθος.
ΕΡΏΤΗΣΗ:
Προβλέπεται κάτι γιά τα Βιολογικά – μολυσματικά απόβλητα των Ιδιωτικών Ιατρείων- Οδοντατρείων; (Σύριγγες, βελονες, γάζες κλπ.)που είναι σκόρπια σ`όλη την επικράτεια.
Καλησπέρα.
Αρχικά, σας καλώ να σκεφτείτε τα ακόλουθα:
– Τον αριθμό των ανθρώπων που πληρώνεται ή πληρώθηκε για δραστηριότητες που σχετίζονται με το «Περιβάλλον» και τα απόβλητα (το οποίο το αγαπάνε όλοι, το λένε και οι διαφημίσεις άλλωστε)
– Τον αριθμό των εταιριών και «Επιστημόνων» ή «Μηχανικών» που σχετίζονται με το θέμα των αποβλήτων (με αμοιβές που φρικάρουν…)
– Τον όρο «Κοινωνική Ευθύνη»
– Την προστασία του Περιβάλλοντος, της Δημόσιας Υγείας αλλά και της προστιθέμενης αξίας που δύναται να προκύψει από την ορθολογική διαχείριση των αποβλήτων, ιδιαίτερα κάτω από τις παρούσες συνθήκες (μερικά δις ευρώ – τα έχουμε για πέταγμα;)
Προσθέστε όλα τα προηγούμενα και μετρήστε τα σχόλια των «ειδικών» στη διαβούλευση (μηδέν μέχρι τώρα – μάλλον είναι απασχολημένοι γλείφοντας για το επόμενο ερευνητικό πρόγραμμα ή «μελέτη»).
Καλύτερα να βάζατε ένα ερευνητικό πρόγραμμα ή κάποιο βραβείο «καινοτομίας» ή καλύτερα «κενοτομίας». Και τότε θα βλέπατε μερικές χιλιάδες αιτήσεις να ξεφυτρώνουν και πιστοπιήσεις από «διακεκριμένου» κύρους «Επιστήμονες», με βιογραφικά ίσα με το Υπουργείο.
Βέβαια, πριν να αρχίσει η ουσιαστική διαβούλευση, σας ενημερώνω από την σχεδόν 15ετή εμπειρία μου ότι για να οριστεί (δικαστικώς) τι είναι τοξικό απόβλητο, θα χρειαστεί ένας αιώνας ακόμα, εκτός και αν δια μαγείας εμφανιστεί η περίφημη συνείδηση. Μετά συζητάμε για τα υπόλοιπα.
Επίσης, εύχομαι αυτό το θέμα, να είναι το πρώτο στο οποίο μπορούμε να είμαστε καλύτεροι από την Ευρωπαϊκή Νομοθεσία, η οποία, να το πω απλά, «μπάζει» από παντού (εντελώς τυχαία).
Ας μη φερθούμε σαν γκιαούριδες σε αυτό το θέμα τουλάχιστον. Δεν έχει μείνει και τίποτα όρθιο. Το θέμα είναι πανανθρώπινο, δεν έχει μόνο τοπικό χαρακτήρα.
Τα σχόλια για τα υπόλοιπα θέματα, τις επόμενες μέρες. Φερθείτε έξυπνα και διαβάστε πίσω από τις λέξεις από αυτά που θα βρείτε γραμμένα. Τα έχω πληρώσει πολύ ακριβά.
Με τιμή,
Θεμιστοκλής Α. Ιωαννίδης
Επικ. Καθηγητής (Π.Δ. 407/80)
Τμήμα Μηχανικών και Επιστήμης των Υλικών
Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων
Κύριοι,
έχω υποβάλλει προσχέδιο για την μεσομακροπρόθεσμη λύση των απορριμμάτων Αττικής (και σε περιφερειακό επίπεδο), σε Γ.Γ. σχετικού Υπουργείου πρίν απο σχεδόν μήνα, όπως και σε Πρόεδρο – Διευθύνοντα σύμβουλο ΔΕΚΟ.
Οι δύο ανωτέρω παράγοντες είναι γνωστοί μου απο τον επαγγελματικό – επιστημονικό χώρο (είμαι 50 ετών, Μηχ/γος – Ηλ/γος ΕΜΠ, με 25ετή εμπειρία στον χώρο των κατασκευών, των τεχνικοοικονομικών projects, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό).
Ο σκοπός για τον οποίο το προσχέδιο αυτό, στους παραπάνω αναφερόμενους, ειναι να ωθηθεί σε ανώτερο πολιτικό επίπεδο, ώστε να μην χαθεί σε συμβούλους και λοιπούς, οι οποίοι μπορεί να έχουν – πέραν της αντικειμενικής προσέγγισης, εξέτασης της πρότασης – και έτερα σκεπτικά ή φοβίες επί συμφερόντων.
Το σχέδιο (υπεβλήθη προσχέδιο εύκολα κατανοητό, υπάρχει όμως πλήρης ανάπτυξη του), δίνει διεξόδους:
1. Σε θέματα Κερατέας, Φυλής, κλπ άμεσα, ήτοι δίνει πολιτική λύση.
2. Σε θέματα ουσίας, προσφέρει πράσινη λύση και ανάπτυξη.
3. Δίνει χρήματα (που ήδη πληρώνονται), σε προβληματική ΔΕΚΟ.
4. Λόγω οικονομιών κλίμακος και ενοποίησης της διαχείρισης, γίνεται ελκυστικό σε πιθανούς (αν αυτό είναι επιθυμητό) επενδυτές.
5. Κινητοποιεί (και πιέζει για αυτό)μέσω τιμολογιακής πολιτικής επι των Δήμων και Δημοτών, την ανάγκη για διαχωρισμό απορριμμάτων και οικολογική καταναλωτική κουλτούρα, στην πρωτογενή φάση (δημιουργία – διαχείριση – συλλογή – αποκομιδή).
Εάν πιστεύετε οτι αξίζει να το ακούσετε, επικοινωνείστε μαζί μου.
Κωνσταντίνος Ροδόπουλος
Η/Μ Μηχανικός ΕΜΠ
6944 421069
MAKE ENERGY WEST RECYCLING ..IF WONT ..SE THE FORUM
ENERGY FOR WEST RECYCLING
Ελπίζω η παρουσα κοινοτική οδηγία να μην έχει την τύχη των περιοχών Natura όπου, εις βάρος της επιστημονικής της ακεραιότητος, η Δρ Μπιρμπίλη, απεδέχθη τελικώς ότι (υπό προϋποθέσεις) μπορεί να δομηθούν παύοντας, de facto, να είναι πλέον περιοχές Natura, ήτοι προστατευμένο φυσικό (όυχί ανθρωπογενές) περιβάλλον.
Λόγω των υπαναχωρήσεων αυτών (που εξευτελίζουν εναν επιστήμονα προφανώς μη διαθέτοντα την παιδεία του Αριστόβουλου Μάνεση και του Σάκη Καράγιωργα) δεν θα υπεισέλθω σε λεπτομερή σχολιασμό του παρόντος σχεδίου νόμου.
Συνφωνώ απόλυτα και θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν οτι στην Ιαπωνία εδώ και πολλά χρόνια ανακυκλώνουν το 99,9% των αποβλήτων, δηλαδή τίποτα δεν πάει χαμένο.επίσης δεν – δεν είμαι βέβαιος – κάποια απόβλητα, ίσως μπάζα, τα εναποθέτουν μέσα στην θάλασσα σε ειδικές περιοχές και επάνω χτίζουν πόλεις και αεροδρόμια.
Είναι πολύ σημαντικό να δημιουργηθεί το νομικό πλαίσιο για τη διαχείρηση των αποβλήτων, όπως και για κάθε άλλη μορφή προστασίας του περιβάλλοντος που σχετίζεται με τις ανθρώπινες δραστηριότητες.
Τη γνώση για τη θέσπιση των νόμων την έχουμε, έστω και μέσα από σειρά κοινοτικών οδηγιών με τις οποίες επιβάλλεται να συμμορφωθούμε, αλλά παραμένει μακρύς ο δρόμος για την ουσιαστική εφαρμογή τους στη χώρα μας.
Οικονομική κρίση, ελλιπής χωροταξική οργάνωση, ακανόνιστες χρήσεις γης, πυκνά δομημένο αστικό περιβάλλον, δυσκολία περισυλλογής των αποβλήτων, προκαλούν έλλειψη επιχειρηματικού ενδιαφέροντος στον τομέα αυτό, θεωρώντας ότι υπάρχει η βούληση και η περιβαλλοντική συνείδηση.
Θα πρέπει να δωθούν κίνητρα (οικονομικά ή και αντικίνητρα για να περιορίσουν την ακανόνιστη χρήση), ώστε να γίνεται διαχωρισμός ή και διαχείρηση αρκετών κατηγοριών αποβλήτων στην πηγή προέλευσής τους, όπως τα αστικά απορρίμματα, βιοτεχνικά υποπροϊόντα κτλ.
ΤΙ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΑΣΙΝΑ ΑΛΟΓΑ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ!!!! ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΕΣΤΕ ΛΕΩ ΕΓΩ, ΟΛΟ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΒΛΑΚΕΙΕΣ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΦΕΡΕΤΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ, ΨΗΦΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΝΑ ΝΑΙ ΚΑΙ ΟΤΙ ΣΑΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ!!! ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΟΜΟΘΕΤΕΙ, ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΕΚΤΕΛΕΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΝΕΙ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙ, ΣΤΗΝ ΔΗΘΕΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΑΣ !!!!! ΚΑΝΕΤΕ ΚΟΥΜΑΝΤΟ ΜΕ ΤΟ 1/10 ΤΩΝ ΨΗΦΩΝ, ΕΤΣΙ? ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΙ ΕΙΣΤΕ!!! ΑΛΛΑ ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ, ΗΡΘΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΟΜΩΣ, ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΚΑΙ ΕΔΩ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΤΑ ΩΡΑΙΑ
Με την σωστη διαχειριση των αποβλητων σε οποιες μορφες και αν βρισκονται (υγρα- στερεα) μπορουμε με μεθοδους επεξεργασιας να κανουμε τα βλαβερα αποβλητα , χρησιμα ακομα και για εκμεταλλευση , μετατρεποντας τα μεσω μεθοδων βιοχημικων και αλλων σε υλικα χρησιμα για τον ανθρωπο και εκμεταλλευσιμα ακομα και ως εναν οικονομικο πορο εσοδων.
ποιος γνωριζει απο διαχειρηση αποβλητων, εδω στην χωρα που παραγει μονον αποβλητα απο πολιτικους απο συνδικαλιστες απο συντεχνιες απο διαφθορεις κλπ.
ΣΟΒΑΡΟΤΗΣ.
ζητηστε προτυπα απο χωρες οπως ΔΑΝΙΑ,ΚΑΝΑΔΑ,ΣΟΥΙΔΙΑ, κλπ.
κ μην κοιτατε την νεα ΔΙΑΠΛΟΚΗ.
ευχαριστω.