Η ΡΑΕ είναι ανεξάρτητη ρυθμιστική αρχή με έδρα την Αθήνα, έχει νομική προσωπικότητα και παρίσταται αυτοτελώς σε δίκες που έχουν ως αντικείμενο πράξεις ή παραλείψεις της ή έννομες σχέσεις που την αφορούν. Η ΡΑΕ υπόκειται μόνο σε κοινοβουλευτικό έλεγχο σύμφωνα με το άρθρο 138Α του Κανονισμού της Βουλής και σε δικαστικό έλεγχο.
Οι γενικές ή ειδικές διατάξεις που αφορούν τον Δημόσιο και τον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα εφαρμόζονται στη ΡΑΕ, τα μέλη της και το προσωπικό της μόνο κατά το μέρος που, αφενός, δεν αφορούν σε ζητήματα που ρυθμίζονται με τον παρόντα νόμο και, αφετέρου, δεν αντιβαίνουν στην ιδιαίτερη φύση του έργου και τη ρυθμιστική αποστολή της Αρχής, όπως ορίζονται από τον παρόντα νόμο και το κοινοτικό δίκαιο.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 5 Νομική φύση της ΡΑΕ"
#1 Σχόλιο Από ΔΑΝΑΛΗΣ ΣΠΥΡΟΣ Στις 28 Μάιος, 2011 @ 20:50
Γιατί εφαρμόζονται οι γενικές διατάξεις του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα ? Θα πρέπει να λειτουργεί με τους κανόνες του ιδιωτικού δικαίου .Το προσωπικό και τα μέλη να έχουν συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου.
#2 Σχόλιο Από παπαθεοδωρίδης Στις 2 Ιούνιος, 2011 @ 12:31
Η ΡΑΕ, ως ανεξάρτητη διοικητική αρχή, μη συνταγματικά κατοχυρωμένη, ακολουθώντας τις ευρύτερες διατάξεις που διέπουν όλες τις μη συνταγματικά κατοχυρωμένες αρχές, αποτελεί νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου και ως τέτοιο ανήκει στο δημόσιο και διέπεται από τις ειδικές και γενικές διατάξεις που διέπουν τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Τούτο προκύπτει αφενός από την θεωρία αλλά και την πάγια νομολογία των δικαστηρίων που διέπει τις μη συνταγματικά κατοχυρωμένες ανεξάρτητες διοικητικές . H παράγραφος 2, εδ.β’ του παρόντος άρθρου αντιβαίνει στις διατάξεις και στη νομική φύση των μη συνταγματικά κατοχυρωμένων ανεξάρτητων διοικητικών αρχών ως αμιγώς νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου. Επίσης αφήνει περιθώρια ερμηνείας για το ποιος θα κρίνει αν οι διατάξεις που αφορούν στο δημόσιο τομέα αντιβαίνουν στην φύση του έργου της ΡΑΕ και ότι επομένως δεν εφαρμόζονται. Η ΡΑΕ αποτελεί ανεξάρτητη διοικητική αρχή και ως εκ τούτου δεν εφαρμόζονται ‘μερικώς’ και ‘κατά το δοκούν’ οι διατάξεις που αφορούν τον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Η αντίθετη παραδοχή εγκυμονεί την κακή χρήση της διακριτικής ευχέρειας της αρχής και υπονομεύει την αρχή της διαφάνειας που πρέπει να διέπει τη δράση των διοικητικών οργάνων, καθώς και την αρχή της ασφάλειας δικαίου.