Μεθοδολογία Διάθεσης Κονδυλίων Ειδικού Λογαριασμού:
1. Τα κονδύλια που κατανέμονται σε κάθε Περιφερειακή Ενότητα, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 1 και κατατίθενται στον αντίστοιχο Ειδικό Λογαριασμό, διατίθενται ως εξής:
α) Για την Περιφερειακή Ενότητα Αρκαδίας:
i) Σε ποσοστό …..%του συνολικού ποσού που αντιστοιχεί στην Περιφερειακή Ενότητα, της Περιφέρειας Πελοποννήσου.
ii) Σε ποσοστό …..% του συνολικού ποσού που αντιστοιχεί στον ενεργειακό Δήμο Μεγαλόπολης.
iii) Σε ποσοστό …..% του συνολικού ποσού στον όμορο του ενεργειακού, μη ενεργειακό δήμο, που είναι ο δήμος Γορτυνίας.
β) Για την Περιφερειακή Ενότητα Κοζάνης :
i) Σε ποσοστό …..% του συνολικού ποσού που αντιστοιχεί στην Περιφερειακή Ενότητα, της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας.
ii) Σε ποσοστό ……% του συνολικού ποσού που αντιστοιχεί στους ενεργειακούς Δήμους Κοζάνης και Εορδαίας.
iii) Σε ποσοστό ……% του συνολικού ποσού στους όμορους των ενεργειακών, μη ενεργειακοί δήμοι, που είναι οι δήμοι Σερβίων – Βελβεντού και Βοΐου.
γ) Για την Περιφερειακή Ενότητα Φλώρινας:
i) Σε ποσοστό ……% του συνολικού ποσού που αντιστοιχεί στην Περιφερειακή Ενότητα, της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας.
ii) Σε ποσοστό ……% του συνολικού ποσού που αντιστοιχεί στους ενεργειακούς δήμους Φλώρινας και Αμυνταίου.
iii) Σε ποσοστό …..% του συνολικού ποσού στον όμορο των ενεργειακών, μη ενεργειακό δήμο, που είναι ο δήμος Πρεσπών.
2. Τα κονδύλια του κάθε Ειδικού Λογαριασμού που αναλογούν, κατά τα οριζόμενα στην παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου στους ενεργειακούς Δήμους, κατανέμονται σ’ αυτούς ως εξής:
α) Κατά ποσοστό 50% ανάλογα με την καθαρή παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια στα όρια εκάστου Ο.Τ.Α. της οικείας Περιφερειακής Ενότητας. Τα στοιχεία της ανά έτος παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας στα όρια εκάστου Ο.Τ.Α. δίδονται με ευθύνη της Δ.Ε.Η. Α.Ε.
β) Κατά ποσοστό 50% ανάλογα με τις απαλλοτριωθείσες εκτάσεις (αναγκαστική απαλλοτρίωση, απευθείας αγορά ή παραχώρηση) στα όρια εκάστου Ο.Τ.Α. που χρησιμοποιούνται για την ανάπτυξη της λειτουργίας των ορυχείων (ΔΕΗ και ιδιωτών) και για τις εγκαταστάσεις των λιγνιτικών σταθμών. Οι απαλλοτριωμένες εκτάσεις θα επικαιροποιούνται στο τέλος κάθε έτους με ευθύνη της Δ.Ε.Η. Α.Ε.
3. Η παραπάνω μεθοδολογία κατανομής κονδυλίων του Ειδικού Λογαριασμού για τους ενεργειακούς και μη Δήμους, δύναται να χρησιμοποιηθεί και για τον προσδιορισμό του συνολικού χρηματικού ποσού που αναλογεί σε ευρύτερες περιοχές, περισσότερων του ενός Ο.Τ.Α. Το άθροισμα των αναλογούντων χρηματικών ποσών στους Ο.Τ.Α., που ανήκουν σε συγκεκριμένη γεωγραφική ενότητα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για έργα και ενέργειες που εξυπηρετούν τις αναπτυξιακές προτεραιότητες της ευρύτερης περιοχής.
ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗΣ ΤΩΝ ΚΟΝΔΥΛΙΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟΚΟΜΗΣΑ ΩΣ ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΤΕΔΚ Ν.ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟ 2003 ΕΩΣ ΤΟ 2006 ΚΑΙ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ Δ.Σ.ΤΗΣ ΤΕΔΚ ΑΠΟ ΤΟ 2006 ΕΩΣ ΤΟ 2010,ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΟΤΙ Η ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΕΧΟΝΤΑΣ ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΣΥΜΕΤΟΧΗ ΚΑΙ Η ΜΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΙ ΔΗΜΟΙ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΝΟΜΩΝ.Η ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΩΝ ΠΡΩΗΝ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΩΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΕΩΝ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΔΙΚΙΕΣ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΙ ΔΗΜΟΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΣΑ ΑΠΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ.ΟΠΩΣ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΣΤΕ Η ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΕΝΙΣΧΥΕΤΑΙ ΤΑ ΜΕΓΙΣΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΠΙΑ ΟΙ ΔΗΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΜΕ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΡΚΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΜΕ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΡΓΩΝ Π.Χ. Ο ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΟΣ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΩΗΝ ΔΗΜΟ ΦΙΛΩΤΑ ΜΕ ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΥΛΟΠΟΙΗΣΑΝ ΤΟ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΤΗΛΕΘΕΡΜΑΝΣΗΣ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ ΛΕΒΑΙΑΣ ΦΙΛΩΤΑ ΣΤΗΡΙΖΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΤΟΠΙΚΟ ΠΟΡΟ.ΣΗΜΕΡΑ Ο ΕΝΙΑΙΟΣ ΔΗΜΟΣ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΕΤΟΙΜΟΣ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΕΡΓΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΛΥΓΝΙΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ.ΕΠΙΣΗΣ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Ο ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ ΕΧΕΙ ΑΜΕΣΗ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟ ΕΣΠΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΕΘΝΙΚΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΑΙΚΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΟΝ ΤΟΠΙΚΟ ΠΟΡΟ ΛΙΑΣΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ
Τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση η διαχείριση του λιγνιτικού τέλους, όπως αυτό πρέπει να προσαρμοστεί στην εφαρμοσμένη νέα διοικητική διαίρεση (Καλλικράτης) της χώρας μας. Το πρόγραμμα Καλλικράτης αποσκοπεί στη διοικητική ενδυνάμωση και την αύξηση της αυτοδυναμίας-αυτοδιαχείρισης των νεοσυσταθέντων δήμων. Η προσέγγιση των Περιφερειών Δυτικής Μακεδονίας και Πελοποννήσου για την κατανομή του λιγνιτικού τέλους διεκδικώντας το 50% αυτού, αποτελεί τροχοπέδη στην αποδοτικότητα του Προγράμματος Καλλικράτη και αντίφαση στο πνεύμα εφαρμογής του.
Θεωρώ ορθότερη την άποψη η κατανομή του τέλους να πραγματοποιείται άμεσα προς τους θιγόμενους Ενεργειακούς Δήμους και με την εκάστοτε Περιφέρεια να επιτελεί ρόλο επικουρικό και συντονιστικό στην υλοποίηση αποκλειστικά των διαδημοτικών έργων-δράσεων. Με αυτόν τον τρόπο θα διασφαλίζονται ο συντονισμός και η υλοποίηση των σύνθετων έργων. Άλλωστε οι θιγόμενοι Ενεργειακοί Δήμοι είναι όμοροι Δήμοι (στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας), που μπορούν να συνεργαστούν για τη διαχείριση των κοινών τους επιπτώσεων από τις δράσεις της ΔΕΗ ΑΕ.
Στην παράγραφο 1β και στο εδάφιο iii)του άρθρου 2 για την κατανομή του ποσοστού στους μη ενεργειακούς δήμους επαναλαμβάνεται η διακηρυγμένη και συμφωνημένη θέση μεταξύ όλων των δημάρχων (ενεργειακών δήμων και μη) και που είναι ότι πρέπει να διατηρηθούν τα ποσοστά (στο σύνολο του ποσού που θα διατεθεί στους δήμους) που αντιστοιχούσαν στην προηγούμενη διαχειριστική περίοδο σε όλες τις δημοτικές ενότητες που συγκροτούν τους νέους δήμους (ενεργειακούς και μή).Για παράδειγμα στο δήμο Σερβίων-Βελβεντού θα αντιστοιχεί το σύνολο των ποσοστών που ελάμβαναν στην προηγούμενη διαχειριστική περίοδο οι πρώην δήμοι Σερβίων, Βελβεντού, Καμβουνίων και η κοινότητα Λιβαδερού.
Στην παράγραφο 1β και στο εδάφιο iii) για την κατανομή του ποσοστού στους μη ενεργειακούς δήμους επαναλαμβάνεται η διακηρυγμένη και συμφωνημένη θέση μεταξύ όλων των δημάρχων (ενεργειακών δήμων και μη) και που είναι ότι πρέπει να διατηρηθούν τα ποσοστά (στο σύνολο του ποσού που θα διατεθεί στους δήμους) που αντιστοιχούσαν στην προηγούμενη διαχειριστική περίοδο σε όλες τις δημοτικές ενότητες που συγκροτούν τους νέους δήμους (ενεργειακούς και μή).Για παράδειγμα στο δήμο Σερβίων-Βελβεντού θα αντιστοιχεί το σύνολο των ποσοστών που ελάμβαναν στην προηγούμενη διαχειριστική περίοδο οι πρώην δήμοι Σερβίων, Βελβεντού, Καμβουνίων και η κοινότητα Λιβαδερού.
Στην παράγραφο 2 του άρθρου 1 να προστεθεί:
iv)Ενα εκπρόσωπο από τους αντίστοιχους μη ενεργειακούς δήμους Σερβίων-Βελβεντου,Βοίου και Πρεσπών της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας και ένα εκπρόσωπο από τον αντίστοιχο μη ενεργειακό δήμο της Περιφέρειας Πελοποννήσου.
Άρθρο 2
Αναφορικά με την παράγραφο 1 / α / i
Η πρόταση μας είναι 0 %.
Αναφορικά με την παράγραφο 1 / α / ii
Η πρόταση μας είναι 100 %.
Αναφορικά με την παράγραφο 1 / α / iii
Η πρόταση μας είναι 0 %.
Αναφορικά με την παράγραφο 1 / β / i
Η πρόταση μας είναι 0 %.
Αναφορικά με την παράγραφο 1 / β / ii
Η πρόταση μας είναι 100 %.
Αναφορικά με την παράγραφο 1 / β / iii
Η πρόταση μας είναι 0 %.
Αναφορικά με την παράγραφο 1 / γ / i
Η πρόταση μας είναι 0 %.
Αναφορικά με την παράγραφο 1 / γ / ii
Η πρόταση μας είναι 100 %.
Αναφορικά με την παράγραφο 1 / γ / iii
Η πρόταση μας είναι 0 %.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ
Με αφορμή την δημόσια διαβούλευση για το Σχέδιο Υπουργικής Απόφασης σχετικά με την «κατανομή, διάθεση και καταβολή του Τέλους Ανάπτυξης Βιομηχανικών περιοχών παραγωγής Ηλεκτρικού Ρεύματος από Λιγνιτικούς Σταθμούς», σας υποβάλουμε το αίτημα ώστε η περιοχή του Δήμου Ηρωικής Πόλεως Νάουσας να ενταχθεί στις εν λόγω διατάξεις της Υπουργικής Αποφάσεως, ως όμορη περιοχή των ενεργειακών Δήμων, μη ενεργειακός Δήμος.
Η επιχειρηματολογία για την στήριξη του αιτήματός μας (την οποία συνυπογράφει ο καθηγητής Α.Π.Θ. κ. Θεόδωρος Σ. Καρακώστας, Διευθυντής του Τομέα ΜΕΤΕΩΡΟΛΟΓΙΑΣ & ΚΛΙΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ, στην υπ. αριθμ. 161/17-7-2011 επιστολή του) αναλύεται παρακάτω, αφού οι επιβλαβείς επιπτώσεις (περιβαλλοντικές, οικολογίας, υγείας, κλπ) που έχει η λειτουργία των εργοστασίων λιγνίτη της περιοχής Πτολεμαΐδας- Κοζάνης- Αμυνταίου στην ευρύτερη περιοχή της Νάουσας είναι δεδομένες.
Α. Η ύπαρξη του προβλήματος της ρύπανσης
• Στην ευρύτερη περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας είναι συγκεντρωμένο το μεγαλύτερο λιγνιτικό κοίτασμα της χώρας μας, από την εκμετάλλευση του οποίου παράγεται στην περιοχή το μεγαλύτερο ποσοστό της παραγόμενης στη χώρα μας ηλεκτρικής ενέργειας. Λειτουργούν, μέχρι σήμερα πέντε (5) ΑτμοΗλεκτρικοί Σταθμοί (ΑΗΣ), με συνολική εγκατεστημένη ισχύ ανερχόμενη σε 4,5 GW. Οι ΑΗΣ χρησιμοποιούν ως καύσιμο το λιγνίτη, που εξορύσσεται σε κοντινά λιγνιτωρυχεία και μεταφέρεται στους σταθμούς παραγωγής με φορτηγά, βαγόνια και ταινίες μεταφοράς.
• Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την παραπάνω δραστηριότητα αποτελούν αντικείμενο ιδιαίτερου ενδιαφέροντος και εντονότατου προβλήματος, πρωτίστως δε η επιβάρυνση της ατμόσφαιρας από αιωρούμενα σωματίδια με διάμετρο μικρότερη των 10 μm (ΡΜ10, ΡΜ2,5, κλπ.) τα οποία έχουν αρκετά μικρή διάμετρο ώστε να μπορούμε να τα εισπνέουμε και να κάθονται στους πνεύμονες μας.
• Το πρόβλημα καθίσταται ιδιαίτερα σύνθετο, πολύπλευρο και πολυδιάστατο, αν ληφθεί υπόψη και η συνεισφορά των αστικών πηγών ρύπανσης -όταν αναφερόμαστε στις κατοικημένες περιοχές- και κυρίως η λειτουργία των θερμικών λιγνιτικών σταθμών με τις υψικαμίνους, που έχουν ως αποτέλεσμα την αύξηση της συγκέντρωσης των ρύπων, την τροποποίηση της κατανομής συγκέντρωσης των ρυπογόνων ουσιών, την περαιτέρω διάχυση και διασπορά αυτών, και ουσιαστικότερα την τροποποίηση της δομή της ατμόσφαιρας στα κατώτερα και στα μεσαία στρώματα αυτής.
Β. Η σύνθεση του προβλήματος
Τα παραπάνω υπαρκτά προβλήματα ρύπανσης, και κυρίως αυτό της περιοχής Κοζάνης- Πτολεμαΐδας, χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής και έρευνας.
Συγκεκριμένα:
1. Είναι δυνατή η μεταφορά των ρύπων στην περιοχή της Νάουσας: Η περιοχή ενδιαφέροντος βρίσκεται στο Βόρειο Ημισφαίριο και στα μέσα γεωγραφικά πλάτη. Συνέπεια αυτών είναι, οι επικρατούντες άνεμοι (>95% των περιπτώσεων), στα διάφορα στρώματα της ατμόσφαιρας και κυρίως πάνω από τα πρώτα 500-800 μέτρα, να είναι δυτικής προέλευσης (Ahrens, 2000; Χρονοπούλου-Σερέλη και Φλόκας, 2010). Αυτό σημαίνει, ότι οι συσσωρευμένες και εγκλωβισμένες εντός του λεκανοπεδίου ρυπογόνες αέριες μάζες, κάτω από κατάλληλες καιρικές συνθήκες, θα μεταφερθούν ανατολικά, υπό την επίδραση των επικρατούντων δυτικών ανέμων, ξεπερνώντας το εμπόδιο της οροσειράς του Βερμίου, ανάλογα και με τις συνθήκες αστάθειας στην προσήνεμη πλευρά της οροσειράς, πλήττοντας την περιοχή της Νάουσας, το περιβάλλον αυτής και την υγεία των ανθρώπων. Σύμφωνα με τους Ντόγρα, Τυμπανίδη, Πυθαρούλη, Σιδεροπούλου και Καρακώστα, (2010), πάνω από το 80% των επικρατούντων συνοπτικών καταστάσεων θα μπορούσαν να μεταφέρουν αέριες μάζες υπεράνω και γύρω της οροσειράς του Βερμίου.
2. Κατάλληλες για τη μεταφορά καιρικές συνθήκες: Για να είναι εφικτή η μεταφορά των ρύπων πάνω -και γύρω- από την οροσειρά του Βερμίου, θα πρέπει η αέρια μάζα να καταστεί ασταθής. Αυτό επιτυγχάνεται με τη λειτουργία των εργοστασίων και κυρίως των θερμικών υψικαμίνων, αποσταθεροποιώντας τη δομή της ατμόσφαιρας στα κατώτερα και στα μεσαία στρώματα. Μετρήσεις στη περιοχή της Κοζάνης δείχνουν αυξητική τάση της θερμοκρασίας με ρυθμό τουλάχιστον 0.65 οC/δεκαετία. Ο ρυθμός αυτός είναι πάρα πολύ μεγαλύτερος από αυτόν της κλιματικής αλλαγής (IPCC, 2007) που αποτελεί το πρόβλημα του αιώνα, και πολύ μεγαλύτερη από τους άλλους σταθμούς του Ελλαδικού χώρου, συμπεραίνοντας ότι οφείλεται στην αύξηση της βιομηχανικής δραστηριότητας στη περιοχή Κοζάνης-Πτολεμαϊδας-Αμυνταίου.
(http://airlab.edu.gr/arlb/Anakoinwseis/Meteo_Patra_DT_gia_airlab.pdf).
3. Τροποποίηση των καιρικών και κλιματικών συνθηκών: Βασιζόμενοι στα παραπάνω δύο επιχειρήματα, σύμφωνα με την υπάρχουσα επιστημονική γνώση και παρατήρηση (Holton, 2004; Pruppacher and Klett, 1997), τα μεταφερόμενα σωματίδια, ακόμη και οι ρύποι, μπορούν να δράσουν έμμεσα ως πυρήνες συμπύκνωσης των υδρατμών των σχηματιζόμενων νεφών και άμεσα στην εισερχόμενη ηλιακή ακτινοβολία, με αποτέλεσμα τη μείωση του χρόνου ζωής και της κατακόρυφης ανάπτυξης των νεφών στην κατώτερη τροπόσφαιρα, μειώνοντας έτσι την πιθανότητα κατακρημνισμάτων (βροχή, χιόνι, χαλάζι) στην περιοχή της Νάουσας. Κάτω από αυτές τις συνθήκες δικαιολογείται, κατά κάποιον τρόπο, η παρατηρούμενη μείωση των βροχοπτώσεων τις τελευταίες δεκαετίες.
Απόδειξη της εφικτότητας όλων των παραπάνω επιστημονικών επιχειρημάτων αποτελεί η προσομοίωση της μεταφοράς αιωρούμενων σωματιδίων με διάμετρο μικρότερη των 10 μm (ΡΜ10, ΡΜ2,5, κλπ., (εσπνεύσιμα)) που απεικονίζεται στην Εικόνα 2. Είναι απλώς ένα παράδειγμα, και μάλιστα για σήμερα (17 Ιουλίου 2011).
Ως πηγές ρύπανσης, στην προκειμένη περίπτωση αιωρούμενα σωματίδια διαμέτρου 10 μm, λαμβάνονται οι πέντε (5) ΑτμοΗλεκτρικοί Σταθμοί (ΑΗΣ) Κοζάνης-Πτολεμαΐδας, ισχύος 4,5 GW. Το χρησιμοποιούμενο μοντέλο είναι μέσης κλίμακας, κατάλληλο για εκτιμήσεις μεταφοράς, διασποράς και διάχυσης ατμοσφαιρικών ρύπων.
Δυστυχώς, τα αποτελέσματα όλων των παραπάνω στοιχείων δεν είναι ευχάριστα. Είναι ξεκάθαρο πλέον, ότι τα αιωρούμενα σωματίδια, και από τις δύο πηγές εκπομπών (Πτολεμαΐδας- Κοζάνης, αλλά και Αμυνταίου) έχουν μεταφερθεί στην περιοχή της Νάουσας, περιοχικά υπερπηδώντας, ή παρακάμπτοντας, μέρη της οροσειράς του Βερμίου.
Αυτό έχει ως συνέπεια τις επιβλαβείς επιπτώσεις στον άνθρωπο και στο περιβάλλον. Επιπρόσθετα, τέτοιου είδους διαδικασίες, «ακούσια-εκούσια» τροποποιούν τη δομή της κυκλοφορίας και τα θερμοδυναμικά χαρακτηριστικά των αερίων μαζών, με αποτέλεσμα να αυξάνουν την ευστάθεια στην ισορροπία των αερίων μαζών, και να επιφέρουν μείωση των βροχοπτώσεων και χιονοπτώσεων στην περιοχή της Νάουσας.
Χρονική επίπτωση αυτών των συνεπειών είναι η πιθανή αλλαγή του κλίματος της πόλης της Νάουσας.
Πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι στους Νομούς Κοζάνης και Φλώρινας συμπεριλαμβάνονται, και δικαίως, Δήμοι μη ενεργειακοί όπως Σερβίων- Βελβενδού, Βοϊου και Πρεσπών, παρόλο που βρίσκονται γεωγραφικά σε πολύ μεγαλύτερη απόσταση από τους ΑτμοΗλεκτρικούς Σταθμούς του λεκανοπεδίου Πτολεμαΐδας- Αμυνταίου, σε σχέση με τον Δήμο της Νάουσας που εφάπτεται με το όρος Βέρμιον και ουσιαστικά διαχωρίζεται από μια κορυφογραμμή. Άλλωστε, οι επιβαρυντικές επιπτώσεις δεν διαχωρίζονται από κάποιου είδους «Σύνορο» μεταξύ Νομών, Δήμων κλπ. Δηλαδή, στην ανατολική πλευρά του Βερμίου βρίσκεται η Νάουσα και στη δυτική πλευρά είναι ανεπτυγμένοι όλοι οι ανωτέρω Σταθμοί. Καθίσταται σαφές επομένως ότι η ρύπανση που προέρχεται από τους ανωτέρω Σταθμούς και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις, η επιβάρυνση της υγείας των κατοίκων της περιοχής του Δήμου Νάουσας, αλλά και οι επιπτώσεις στην τοπική οικονομία λόγω της δεδομένης αλλαγής του μικροκλίματος (λιγότερη χιόνωση στο Χιονοδρομικό Κέντρο 3-5 Πηγάδια κλπ), δικαιολογούν απόλυτα την ένταξη του Δήμου της Νάουσας στις σχετικές διατάξεις.
Η οικονομία της περιοχής της Νάουσας επί ένα και πλέον αιώνα στηρίχθηκε στην Κλωστοϋφαντουργεία. Τα τελευταία είκοσι χρόνια δυστυχώς έχουν κλείσει όλα τα εργοστάσια και η ανεργία κυμαίνεται μεταξύ 30- 40 %. Ήδη γίνονται τεράστιες προσπάθειες του πρωτογενούς αλλά και του τριτογενούς τομέα με στόχο την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων (αξιοποίηση του Βερμίου, του Χιονοδρομικού Κέντρου 3-5 Πηγάδια, Άλσος Αγίου Νικολάου) και γενικότερα γίνεται στροφή στην πράσινη ανάπτυξη την οποία διαθέτει ως στοιχείο της ταυτότητάς της. Επομένως το περιβάλλον, η φύση, το πράσινο, τα πλούσια νερά της Νάουσας πρέπει να διαφυλαχθούν και να διατηρηθούν ως φυσική κληρονομιά αλλά και ως στοιχείο ανάπτυξης για τα επόμενα χρόνια και τις επόμενες γενεές.
Επανερχόμενοι στο αίτημά μας και μετά από την επιστημονική απόδειξη των επιβλαβών επιπτώσεων (περιβαλλοντικές, οικολογίας, υγείας, κλπ) που έχει η λειτουργία των εργοστασίων λιγνίτη της περιοχής Πτολεμαΐδας- Κοζάνης- Αμυνταίου στην ευρύτερη περιοχή της Νάουσας, σας παρακαλούμε θερμά να αποδεχθείτε το αίτημά μας και να εντάξετε τον Δήμο Ηρωικής Πόλεως Νάουσας στις διατάξεις της υπό έκδοση Υπουργικής Αποφάσεως, ως όμορη περιοχή των ενεργειακών Δήμων, μη ενεργειακός Δήμος.
Ειδικότερα προτείνουμε:
• Στο Άρθρο 2, παρ. 1 να προστεθεί η φράση: «δ) Σε ποσοστό ….. % του συνολικού ποσού στον όμορο των ενεργειακών, μη ενεργειακό δήμο, που είναι ο Δήμος Ηρωικής Πόλεως Νάουσας».
• Στο Άρθρο 2, παρ. 2 να προστεθεί η φράση: «γ) Για τον Δήμο Ηρωικής Πόλεως Νάουσας κατά ποσοστό 50% ανάλογα με την καθαρή παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια στα όρια της Περιφερειακής Ενότητας Κοζάνης και Φλώρινας. Τα στοιχεία της ανά έτος παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας στα όρια εκάστου Ο.Τ.Α. δίδονται με ευθύνη της Δ.Ε.Η. Α.Ε.»
• Στα υπόλοιπα άρθρα της Απόφασης να γίνει η προσαρμογή στο λεκτικό κομμάτι σύμφωνα με το νέο δεδομένο του ενός επιπλέον δικαιούχου Δήμου, μη ενεργειακού.
Αναστάσιος Καραμπατζός
Δήμαρχος Ηρωικής Πόλεως Νάουσας
Έχοντας σημείο αναφοράς το σχόλιο που παράθεσα για το άρθρο 1, πιστεύω ότι η διάθεση των Διάθεσης των Κονδυλίων του Ειδικού Λογαριασμού θα πρέπει να είναι προς την κατεύθυνση των Ενεργειακών Δήμων. Είναι πολύ οδυνηρό να βγαίνει κάποιος από την πόρτα του σπιτιού του το πρωί προκειμένου να πάει στην εργασία του, και να αντικρίζει τα παρακείμενα φουγάρα με την «μαυρίλα» που ξεβγάζουν. Όταν είσαι μέσα στο «πρόβλημα» θα πρέπει να έχεις και τα μέσα -οποιασδήποτε μορφής- για να αντιμετωπίσεις το «πρόβλημα».
Δεν υπάρχει πλέον η πολυτέλεια για διαμάχες όσον αφορά τη διανομή του Τοπικού Πόρου. Κατά την άποψη μου τη διαχείριση οφείλει η πολιτεία να την παρέχει στους Ενεργειακούς Δήμους. Με τον Καλλικρατικό νόμο οι πληττόμενοι δήμο, και το μέγεθος έχουν, και την τεχνογνωσία διαθέτουν, αλλά και δεν έχουν άλλη επιλογή από το να μην κάνουν λάθη.
Τα χρήματα του Πόρου πρέπει να διαχειριστούν με τη μέγιστη αποδοτικότητα και αποτελεσματικότητα. Οι πολίτες των περιοχών θα είναι οι κριτές των αποφάσεων των φορέων των Ενεργειακών Δήμων, οι οποίες οφείλουν να στοχεύουν στην προστασία του περιβάλλοντος και στην ανάπτυξη των περιοχών.
Τρύφων Γρομπανόπουλος
To 100% του Τοπικού Πόρου πρέπει να διατεθεί αποκλειστικά στους Ενεργειακούς Δήμους, που το έχουν πραγματικά ανάγκη για την αποκατάσταση των βλαβών από τις δραστηριότητες της ΔΕΗ, διαφορετικά η Περιφέρεια θα τα διαθέσει και σε άλλους Δήμους, οι οποίοι δεν πλήττονται και αυτό είναι άδικο.
Σε ότι αφορά στη Μεθοδολογία Διάθεσης των Κονδυλίων του Ειδικού Λογαριασμού ξεκινώ με την παρατήρηση ότι οι δράσεις του Τοπικού Πόρου Ανάπτυξης θα πρέπει να καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες των τοπικών κοινωνιών, λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητές τους και τις αρνητικές επιπτώσεις που προκαλούν οι δραστηριότητες της ΔΕΗ ΑΕ, έτσι ώστε να υπάρχει ισόρροπη ανάπτυξη, χωρίς να δημιουργούνται αντιθέσεις. Το μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενο μοντέλο διαχείρισης του Τέλους Ανάπτυξης, από τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις, δημιούργησε πολλά προβλήματα σε ότι αφορά στην ορθολογική και αποτελεσματική κατανομή. Αποτέλεσμα ήταν μεγάλα κονδύλια και δράσεις να σπαταληθούν, σε βάρος των πληττομένων περιοχών, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το πνεύμα το νόμου με τον οποίο θεσμοθετήθηκε ο Τοπικός Πόρος Ανάπτυξης. Έτσι, κατά το παρελθόν, επενδύθηκε μεγάλο μέρος του Τοπικού Πόρου Ανάπτυξης σε περιοχές που δεν έχουν πληγεί και το φυσικό τους περιβάλλον δεν έχει υποστεί καμία αρνητική επίπτωση από τις δραστηριότητες της ΔΕΗ.
Με τη νέα αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και Αποκεντρωμένης Αυτοδιοίκησης- Πρόγραμμα Καλλικράτης (νόμος 3852/2010) καταργήθηκε ο θεσμός των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων και οι ενεργειακοί Δήμοι πλέον είναι πέντε σε ολόκληρη την επικράτεια, οι Δήμοι Αμυνταίου, Εορδαίας, Κοζάνης, Μεγαλόπολης και Φλώρινας. Σύμφωνα με αυτή τη μεταρρύθμιση οι Δήμοι έχουν αποκτήσει αποτελεσματική δομή και οργάνωση για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση έργων υποδομής, ανάπτυξης και προστασίας του περιβάλλοντος και είναι έτοιμοι για τη σύνταξη και τη διαχείριση του Ειδικού Προγράμματος Ανάπτυξης (ΕΑΠ) της τέταρτης Προγραμματικής Περιόδου.
Οι σημερινοί Δήμοι, όπως προέκυψαν από την εφαρμογή του Προγράμματος «Καλλικράτης» έχουν μέγεθος, τόσο πληθυσμιακό όσο και από την άποψη της έκτασής τους, που τους επιτρέπει να κάνουν ολοκληρωμένη προσέγγιση για την ανάπτυξη της περιοχής τους. Το σημείο αυτό είναι κομβικό, καθώς ο κάθε Δήμος μπορεί να ιδωθεί ως ανεξάρτητη οντότητα από τη σκοπιά της αναπτυξιακής του διάστασης. Με άλλα λόγια το μέγεθος των σημερινών Δήμων μας επιτρέπει να σχεδιάζουμε ολοκληρωμένες παρεμβάσεις και αναπτυξιακά προγράμματα και δεν είναι απαραίτητο ο σχεδιασμός αυτός να εντάσσεται στο πλαίσιο ευρύτερων σχεδιασμών, όπως γινόταν παλιότερα σε επίπεδο νομού. Το γεγονός αυτό έχει γίνει κατανοητό από την πολιτεία και ο Νομοθέτης έχει ορίσει την υποχρέωση των Δήμων να συντάσσουν πενταετή Επιχειρησιακά Προγράμματα.
Ένα άλλο σημαντικό σημείο είναι η δυνατότητα των σημερινών Δήμων να σχεδιάσουν και να υλοποιήσουν ολοκληρωμένα προγράμματα. Παλιότερα οι μικρότεροι Δήμοι και όλες οι Κοινότητες αξιοποιούσαν την Τ.Υ.Δ.Κ. για την εκπόνηση των μελετών τους και την επίβλεψη των έργων τους, καθώς δεν είχαν τη διαχειριστική ικανότητα να το πράξουν. Οι σημερινοί Δήμοι έχουν τις κατάλληλες δομές, το προσωπικό και τον εξοπλισμό για να ανταπεξέλθουν στο σχεδιασμό και την υλοποίηση ολοκληρωμένων παρεμβάσεων, ενώ ταυτόχρονα υπάρχει συγκροτημένο θεσμικό πλαίσιο που διέπει τη λειτουργία τους και δεν απαιτείται η δημιουργία νέων θεσμών για την παρακολούθηση της υλοποίησης του Τοπικού Πόρου Ανάπτυξης.
Συμπληρωματικά στα παραπάνω αναφέρουμε ότι είναι ευκαιρία να εξορθολογιστεί η διαχείριση του Τέλους Ανάπτυξης, καθώς όλα τα άλλα αντίστοιχα τέλη, όπως αυτά των παραγωγών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και των εργοστασίων πετρελαιοειδών αποδίδονται απευθείας στους οικείους Δήμους. Είναι άμεση ανάγκη να υπάρξει ενιαία πολιτική για το σύνολο των Τελών που θα εφαρμοστεί με την απόδοση των πόρων του Τέλους Ανάπτυξης των λιγνιτικών περιοχών στους πληττόμενους ΟΤΑ. Επιπρόσθετα, απαιτείται η αύξηση του ποσοστού του Τέλους Ανάπτυξης από 0,4% σε 1,2%, καθώς με την υφιστάμενη χρηματοδότηση δεν υπάρχει δυνατότητα για αποκατάσταση των βλαβών στο φυσικό περιβάλλον και υλοποίηση έργων ανάπτυξης για την προετοιμασία της μεταλιγνιτικής περιόδου από τους ενεργειακούς Δήμους.
Στην αντίθετη περίπτωση που στη διαχείριση του Τέλους Ανάπτυξης εμπλακούν οι Περιφέρειες πιστεύουμε ότι πρώτα απ’ όλα θα υπάρξει καταστρατήγηση της φιλοσοφίας του Προγράμματος «Καλλικράτης» που θέλει ισχυρούς Δήμους με ικανότητα σχεδιασμού των πολιτικών τους και διαχείρισης της αναπτυξιακής προοπτικής τους.
Εκτός αυτού το σίγουρο είναι ότι μεγάλο μέρος των χρημάτων θα συνεχίσει να δαπανάται σε περιοχές που δεν έχουν καμία σχέση με τα ορυχεία και τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας. Έτσι οι υπόλοιποι Δήμοι των Περιφερειών στις οποίες βρίσκονται τα λιγνιτικά πεδία χωρίς να έχουν καμία επιβάρυνση στο φυσικό τους περιβάλλον, στην ατμοσφαιρική ρύπανση, στις αναπτυξιακές τους δυνατότητες και στην ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού τους θα ωφελούνται εις βάρος των λιγνιτικών περιοχών, που θα στερούνται πόρων τους οποίους θα αξιοποιούσαν για την αποκατάσταση των βλαβών που δημιουργούνται από τη δραστηριότητα της Δ.Ε.Η. Α.Ε. και την προετοιμασία της μεταλιγνιτικής περιόδου.
Συμπερασματικά, πιστεύουμε ότι η διαχείριση του Τέλους Ανάπτυξης πρέπει να περιέλθει αποκλειστικά στους ενεργειακούς Δήμους, καθώς με τη σημερινή τους μορφή έχουν τη δυνατότητα σχεδιασμού και υλοποίησης ολοκληρωμένων παρεμβάσεων για την ανάπτυξη των πληττόμενων περιοχών. Μόνο με τον τρόπο αυτό τα χρήματα του Τέλους Ανάπτυξης θα διοχετευτούν για το σκοπό που προορίζονται, δηλαδή την αποκατάσταση των περιβαλλοντικών, κοινωνικών και οικονομικών βλαβών από τις δραστηριότητες της ΔΕΗ. Σε άλλη περίπτωση θα υπάρξει απλώς διασπορά των πόρων και θα χαθεί κάθε έννοια σχεδιασμού, αλλά και δικαιοσύνης απέναντι στις περιοχές που πλήττονται. Για τους λόγους αυτούς οι Δήμοι πρέπει να διαχειρίζονται αποκλειστικά το Τέλος Ανάπτυξης, προκειμένου να υπάρξει δίκαιη μεταχείριση των περιοχών και των τοπικών κοινωνιών του λιγνιτικού πεδίου και να δοθεί η δυνατότητα υλοποίησης έργων αποκατάστασης και προστασίας του περιβάλλοντος, αλλά και έργα που θα οδηγήσουν με ασφάλεια σε μία νέα αναπτυξιακή προοπτική.
Ιωακείμ Ιωσηφίδης
Δήμαρχος Αμυνταίου
Προτείνουμε το 100% του Τοπικού Πόρου Ανάπτυξης να περιέλθει στους Δήμους. Στις λιγνιτικές περιοχές όπου δραστηριοποιείται η ΔΕΗ υπάρχουν πολλά και μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα. Επίσης λόγω τις μονόδρομης ανάπτυξης στην ενέργεια των περιοχών αυτών, εξ αντικειμένου δεν αναπτύχθηκαν άλλοι παραγωγικοί κλάδοι (αγροτουρισμός κτλ). Η ανεργία βρίσκεται στα ανώτερα επίπεδα της Ελληνικής Επικράτειας και ξεπερνά το 25% του ενεργού πληθυσμού. Πιστεύουμε ότι τα κονδύλια από τον Τοπικό Πόρο πρέπει να τα διαχειριστούν οι ενεργειακοί δήμοι για έργα υποδομής όπως προβλέπεται στον Ν.2446/1996. Μόνον έτσι θα υπάρχει διασφάλιση των κονδυλίων για έργα στις πληττόμενες περιοχές μέσα από αυτή θα προκύψει η ανάπτυξη των τοπικών αγορών, σε μια εποχή που εκτός από την οικονομική κρίση υπάρχει και ο ανταγωνισμός των αγορών των γειτονικών χωρών.
Διαφωνώ τελείως με το σχεδιασμό του Υπουργείου που βάζει τις Περιφέρειες στους διαχειριστές του Τέλους.
Οι Δήμοι πρέπει να διαχειριστούν το 100% του Τέλους.
Παλιότερα δικαιούχοι ήταν μικρότεροι Δήμοι και Κοινότητες, που δεν μπορούσαν να διαχειριστούν τα κονδύλια, ούτε σε επίπεδο σχεδιασμού ούτε σε επίπεδο υλοποίησης. Χρησιμοποιούσαν την ΤΥΔΚ και φυσικά υπήρχαν οι Νομαρχίες για την υλοποίηση διαδημοτικών έργων, καθώς οι χωρικές ενότητες δεν ήταν σαφώς διαχωρισμένες.
Σήμερα δεν υπάρχει τέτοιος λόγος, αφού οι Δήμοι έχουν μεγάλη έκταση και αντιστοιχούν σε σαφώς ξεχωριστές γεωγραφικές ενότητες. Εάν κάποιο έργο είναι τόσο σημαντικό και έχει μεγάλη έκταση υπάρχει και ο θεσμός των διαδημοτικών συνεργασιών. Εκτός από αυτό όλοι οι Δήμοι έχουν οργανωμένες υπηρεσίες και διαχειριστική επάρκεια, δηλαδή σημαντικά εργαλεία για να υλοποιήσουν οποιονδήποτε σχεδιασμό σε τοπικό επίπεδο.
Οι αιρετές Περιφέρειες μπορούν κάλλιστα να διαχειριστούν το ΕΣΠΑ, καθώς έχουν την υποδομή σε έμπειρο και ικανό στελεχιακό δυναμικό στις Διαχειριστικές Αρχές. Τα κονδύλια του ΕΣΠΑ είναι υπεραρκετά για να αναπτύξουν τις πολιτικές τους σε Περιφερειακό επίπεδο και να δώσουν το στίγμα τους στην αναπτυξιακή προσπάθεια της περιοχής. Επειδή είναι καινούριος θεσμός δεν είναι ανάγκη να ψάχνουν παντού ρόλο.
ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΝΑ ΑΠΟΔΙΔΕΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΥΣ ΑΜΕΣΑ ΘΙΓΟΜΕΝΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ (ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΟΤΑ) ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΥΠΟΧΡΕΟΥΝΤΑΙ ΣΕ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΕ ΕΙΔΙΚΗ ΙΣΤΟΔΕΛΙΔΑ, ΤΩΝ ΕΣΟΔΩΝ, ΤΩΝ ΕΞΟΔΩΝ ΓΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΜΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΟΡΚΩΓΩΝ ΛΟΓΙΣΤΩΝ.
Αγαπητοί,
Δεδομένης της θέσης μου από το σχόλιο μου για το άρθρο 1, ότι δε χρειάζεται επιτροπή κατανομής του λιγνιτόσημου, θεωρώ ότι οι αποδεδειγμένα με αντικειμενικά & επιστημονικά κριτήρια θιγόμενοι δήμοι ενεργειακοί ή μη αυτοδίκαια πρέπει να εισπράττουν το 100% του λιγνιτόσημου & να το διαχειρίζονται αυτοί & μόνον αυτοί.
Με μία προϋπόθεση όμως : οι δήμοι θα δίνουν λόγο σε ανεξάρτητη αρχή ( αποτελούμενη από ορκωτούς λογιστές, δικαστικούς & οικονομολόγους ) για το πώς & πού πηγαίνουν τα χρήματα του λιγνιτόσημου. Η ανεξάρτητη αρχή θα γνωμοδοτεί, κατόπιν επισταμένων ελέγχων για τη χρηστή ή όχι διαχείρισή του λιγνιτόσημου από τους δήμους προς όφελος του δημοτικού συμφέροντος, στη δικαστική & κεντρική πολιτική εξουσία για τα πεπραγμένα.
Κατόπιν η κεντρική πολιτική εξουσία & κυρίως η δικαστική θα αποδίδει με αυστηρότητα τυχόν ευθύνες.
Μελέτες-υλικοτεχνική υποδομή και ό,τι χρειαστεί για να υλοποιηθούν έργα υποδομής-ανάπτυξης & δε τα έχει ή δε μπορεί να υλοποιήσει μόνος του ο εκάστοτε δήμος, θα καταφεύγει στην ελευθέρη αγορά για να αγοράσει υπηρεσίες & προϊόντα.
– Το Τέλος Ανάπτυξης Βιομηχανικών Περιοχών παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από λιγνιτικούς σταθμούς δε συνιστά Τέλος με τη στενή έννοια του όρου, ήτοι δεν επιβάλλεται στη Δ.Ε.Η. ως ανταπόδοση σε συγκεκριμένες υπηρεσίες ή έργα που λαμβάνει από την πρωτοβάθμια τοπική αυτοδιοίκηση, αλλά ως αντιστάθμισμα έναντι των εξωτερικών αντιοικονομιών που η Δ.Ε.Η. προκαλεί σε αυτές τις περιοχές.
Ουσιαστικά, το εν λόγω Τέλος αποτελεί οιωνεί φόρο προς τις βιομηχανικές περιοχές παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από λιγνιτικούς σταθμούς.
– Οι βιομηχανικές περιοχές παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνιτικούς σταθμούς, σύμφωνα με το άρθρο 20 του ν. 2446/1996, δεν ορίζονται επ’ ακριβώς, ωστόσο, είναι ευνόητο ότι αυτές αφορούν τις περιοχές όπου με οργανωμένο τρόπο και σε ευρεία κλίμακα, παράγεται ηλεκτρικό ρεύμα, από λιγνιτικούς σταθμούς.
– Εάν ο Νομοθέτης επιθυμούσε να επιβάλλει αυτό το Τέλος σε περιοχές μη χαρακτηρισμένες ως «Βιομηχανικές Περιοχές Παραγωγής Ηλεκτρικού Ρεύματος από Λιγνιτικούς Σταθμούς», κάλλιστα θα έκανε ειδικότερη μνεία, ήτοι, θα προέβλεπε το Τέλος να επιβάλλεται και σε περιοχές που παράγεται ηλεκτρικό Ρεύμα από Α.Π.Ε. ή από Φυσικό Αέριο ή από άλλο ενεργειακό καύσιμο, διάφορο του λιγνίτη.
– Δεν περιέλαβε ο Νομοθέτης καμία τέτοια διάταξη, γιατί επιδίωκε να αποδίδεται αυτό το Τέλος μόνο στις προαναφερόμενες περιοχές, για τους ειδικότερους σκοπούς που είχε στο πνεύμα του.
Από τα ανωτέρω, γίνεται κατανοητό ότι το Τέλος, όπως αναφέρεται (Τέλος Ανάπτυξης Βιομηχανικών Περιοχών Παραγωγής Ηλεκτρικού Ρεύματος από Λιγνιτικούς Σταθμούς)έχει συγκεκριμένο χωρικό προσδιορισμό, ήτοι επιβάλλεται αποκλειστικά υπέρ των περιοχών, στα διοικητικά όρια των των οποίων είναι εγκαταστημένοι λιγνιτικοί σταθμοί.
Λιγνιτικοί Σταθμοί στον ελλαδικό χώρο, έως σήμερα, λειτουργούν στα διοικητικά όρια συγκεκριμένων πρωτοβάθμιων ΟΤΑ των Νομών Αρκαδίας, Κοζάνης και Φλώρινας.
Ως εκ τούτου, η απόδοση αυτού του Τέλους υπέρ άλλων φορέων, πέραν αυτών των πρωτοβάθμιων Ο.Τ.Α., όπως προτείνεται στο Σχέδιο της Παρούσας Υπουργικής Απόφασης, ήτοι υπέρ και των οικείων Περιφερειών Πελοποννήσου και Δυτικής Μακεδονίας, συνιστά ακύρωση της ονομασίας του Τέλους και κατάφορη παράβαση του Νόμου με τον οποίο θεσπίσθηκε, καθώς οι εν λόγω Περιφέρειες δε μπορούν να χαρακτηρισθούν στο σύνολό τους ως Βιομηχανικές Περιοχές Παραγωγής Ηλεκτρικού Ρεύματος, καθ’ ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Κατά συνέπεια, η απόδοση μέρους του Τέλους στις αιρετές Περιφέρειες είναι από το Νόμο άκυρη.
Η μόνη λύση για να είναι θεμιτή η εισαγωγή τέτοιας διάταξης στη νέα Υπουργική Απόφαση είναι να αλλάξει ο τίτλος του Τέλους, κατά τρόπο που να αίρει την χωρική αποκλειστικότητα της απόδοσής του σε βιομηχανικές περιοχές παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος.
Για να γίνει αυτό πρέπει να αλλάξει το άρθρο 20.
Σε διαφορετική περίπτωση, η απόδοση του Τέλους πρέπει να είναι αποκλειστικά υπέρ των πρωτοβάθμιων Ο.Τ.Α.
Πέραν αυτού του άρθρου, οι προτεινόμενες διατάξεις του Σχεδίου της Υπουργικής Απόφασης είναι αρκετά σωστές, με την προϋπόθεση ότι μπορούν να προσαρμοσθούν στο παραπάνω πνεύμα.
ΘΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΛΑΪΚΙΖΟΥΜΕ ΜΕ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΟΠΩΣ ‘ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ’. ΟΜΩΣ ΣΑΝ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ ΣΤΟ ΠΑΤΡΙΚΟ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΜΟΥ ΣΤΗ ΚΑΡΥΤΑΙΝΑ ΣΑΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΚΑΘΑΡΟ ΕΞΩ ΤΟ ΒΡΑΔΥ(ΜΠΟΥΓΑΔΑ). ΣΑ ΓΕΩΛΟΓΟΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΤΑ ‘ΤΕΛΗ’ , ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΝΑ ‘ΓΥΡΙΖΟΥΝ’ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΦΙΛΤΡΑ ΠΟΥ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ‘ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ’ ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΤΑ ΒΡΑΔΥΑ.
Η κατανομή μεταξύ Α’ και Β’ βαθμού είναι σημείο τριβής στις τοπικές κοινωνίες και καλό θα ήταν να περιλαμβάνεται στην πρόταση. Εκείνο που είναι λογικό είναι να μοιράζονται τα χρήματα στους δύο βαθμούς, να ισχύει όμως απαρέγκλιτα η αρχή της επικουρικότητας, δηλαδή ο δεύτερος βαθμός να διαθέτει τους πόρους που διαχειρίζεται υποχρεωτικά μόνο σε έργα και δράσεις διαδημοτικού χαρακτήρα, ή τέτοιων που αφορούν όλη την περιφερειακή ενότητα.
Ορθό θα ήταν να προστεθεί και το κριτήριο της εξορυσσόμενης ποσότητας λιγνίτη σε αυτά της παραγόμενης ενέργειας και των απαλλοτριωμένων εκτάσεων.