1. Το Τέλος Ανάπτυξης Βιομηχανικών Περιοχών παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από Λιγνιτικούς Σταθμούς, που προβλέπεται στο άρθρο 20 του ν. 2446/1996 (στο εξής αποκαλούμενο Τέλος), ορίζεται στο 0,4% του Ετήσιου Κύκλου Εργασιών της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού (Δ.Ε.Η. Α.Ε.).
Η κατανομή των κονδυλίων που προκύπτουν από την επιβολή του Τέλους, στις Περιφερειακές Ενότητες Φλώρινας, Κοζάνης και Αρκαδίας, γίνεται αναλογικά προς την παραχθείσα ηλεκτρική ενέργεια από τους θερμικούς Λιγνιτικούς Σταθμούς των ανωτέρω περιοχών.
2. Για τη διενέργεια της κατανομής, συστήνεται Επιτροπή Κατανομής αποτελούμενη από:
i) Έναν εκπρόσωπο του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, ως πρόεδρο, με τον αναπληρωτή του.
ii) Έναν εκπρόσωπο από τις Περιφέρειες Δυτικής Μακεδονίας και Πελοποννήσου, με τον αναπληρωτή του.
iii) Πέντε εκπροσώπους από τους αντίστοιχους πέντε ενεργειακούς Δήμους (Κοζάνης, Εορδαίας, Μεγαλόπολης, Φλώρινας και Αμυνταίου).
iv) Έναν εκπρόσωπο της Δ.Ε.Η.
Η Επιτροπή Κατανομής, η οποία συνέρχεται τουλάχιστον μια φορά κάθε έτος εντός του πρώτου τριμήνου, μετά από πρόσκληση του Προέδρου της, διενεργεί την κατανομή των κονδυλίων που προέρχονται από το Τέλος, σύμφωνα με τη μεθοδολογία διάθεσης που αναφέρεται στο άρθρο 2 της παρούσας απόφασης και ειδοποιεί τη Δ.Ε.Η. Α.Ε. να καταθέσει στους δώδεκα (12) Ειδικούς Λογαριασμούς που τηρεί, ένα για κάθε Περιφέρεια ή Δήμο κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 3 της παρούσης, τα αναλογούντα ποσά. Τα απαιτούμενα στοιχεία για τη διενέργεια της κατανομής χορηγούνται με ευθύνη της Δ.Ε.Η. Α.Ε.
Επίσης ελέγχει την τήρηση, την τροφοδότηση και την λειτουργία των Ειδικών Λογαριασμών που τηρεί με ευθύνη της η Δ.Ε.Η. Α.Ε. και αποστέλλει τα στοιχεία ελέγχου στις οικείες Επιτροπές Παρακολούθησης Περιφερειών και Δήμων.
ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Ο ΤΟΠΙΚΟΣ ΠΟΡΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ. ΟΙ ΔΗΜΟΙ ΑΥΤΟΙ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ ΠΛΗΤΤΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΥΠΑΝΣΗ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΑ ΤΩΝ ΛΙΓΝΙΤΙΚΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΟΡΙΩΝ ΤΟΥΣ
Ο ΝΟΜΟΣ 2446/1996 ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ,ΛΑΘΟΣ Η ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ Η ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΟ 2006 ΤΩΝ ΠΡΩΗΝ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΩΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΕΩΝ.ΤΟ ΤΕΛΟΣ Π.Χ. ΤΩΝ ΠΕΤΡΕΛΑΙΩΔΩΝ ΒΑΣΕΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΑΠΟΔΙΔΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΟΥΣ ΠΛΗΤΟΜΕΝΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΙΝΑΙ 1,2% ΚΑΙ ΟΧΙ 0,4% ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ.ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΕΗ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΕΣ,ΕΧΟΥΝ ΑΛΑΞΕΙ ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΗΛ.ΑΝΤΙ ΝΑ ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΑΠΟ 0.4% ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΩΝ ΠΕΤΡΕΛΑΙΩΔΩΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ 1,2% ΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΛΟΓΙΚΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΤΕΙ ΜΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ Α.Π.Ε ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ 3%,ΝΑ ΤΙΘΕΤΑΙ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ Η ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ.ΟΙ ΝΕΟΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΙ ΔΗΜΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ ΕΧΟΥΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ(ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ) ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΟΡΘΟΤΕΡΟ ΤΡΟΠΟ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΣΥΝΔΙΑΣΜΕΝΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΝ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΣΟΥΝ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΤΩΝ ΤΟΥΣ.Η ΣΥΝΕΝΑΙΣΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΕΙΞΕΙ ΟΙ ΠΛΗΤΟΜΕΝΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ,ΟΦΕΙΛΕΤΕ ΩΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΩΣ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΝΑ ΔΙΟΡΘΩΣΟΥΜΕ ΤΑ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ. ΛΙΑΣΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ
ΦΛΩΡΙΝΑ 13-7-2011
ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΥΠΟΥΡΓΙΚΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΛΙΓΝΙΤΙΚΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ
π. Νομάρχης Φλώρινας
Σύμφωνα με το Ν. 2446/96 επιβλήθηκε Τέλος Ανάπτυξης Βιομηχανικών Περιοχών Παραγωγής Ρεύματος από Θερμικούς Λιγνιτικούς Σταθμούς 0,4% επί του κύκλου εργασιών της ΔΕΗ Α.Ε., με δικαιούχους τους Νομούς Φλώρινας, Κοζάνης, και Αρκαδίας. Το Τέλος πρέπει να χρησιμοποιείται σύμφωνα με το Νόμο, για τη χρηματοδότηση συγκεκριμένων Έργων Υποδομής, Ανάπτυξης και Προστασίας του Περιβάλλοντος των παραπάνω Νομών.
Η εφαρμογή του παραπάνω Νόμου μετρά 10 χρόνια.
Δυστυχώς, στην πράξη λιγότερο εξυπηρετήθηκαν οι κατευθύνσεις που θέτει ο Νόμος και περισσότερο λειτούργησε ως μέσο χρηματοδότησης για άσχετες δράσεις, ενώ παρατηρήθηκαν εκτεταμένα φαινόμενα κατασπατάλησης και μη σύννομης διαχείρισης (ιδιαίτερα μετά το 2008).
Θα μπορούσε κανείς να επισημάνει:
1. Την πραγματοποίηση δαπανών για ενίσχυση Συλλόγων ακόμη και εκκλησιών.
2. Την υλοποίηση έργων που ποτέ δεν απέδωσαν.
3. Τη χρηματοδότηση Ν.Π.Ι.Δ. π.χ. Αγροτικών Συνεταιρισμών και ιδιωτών με αμφισβητούμενα αποτελέσματα.
4. Την κατασπατάληση (περίπτωση Ν. Φλώρινας), σε χρηματοδοτήσεις εκδηλώσεων, συνεδρίων, τουριστική προβολή, εκδόσεις βιβλίων κ.ά.
5. Άλλες περιπτώσεις, π.χ. κάλυψη δαπανών, τις οποίες επέστρεφε η ΥΔΕ (Υπηρεσία Δημοσιονομικού Ελέγχου), λόγω κωλυμάτων νομιμότητας.
Ενώ πάντα είναι ζητούμενη η νόμιμη και διαφανής διαχείρισή του, αφού δεν υπάρχει κατάλληλος μηχανισμός ελέγχου των πράξεων και ιδιαίτερα έλεγχος της Νομιμότητας των δαπανών.
Ήδη το θέμα της διαχείρισής του, στους Νομούς Φλώρινας και Κοζάνης, διερευνάται από τους ελεγκτές Δημόσιας Διοίκησης, ενώ τα συμπεράσματα του ελέγχου αυτού τουλάχιστον θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν εκτός των άλλων, στη θεσμική θωράκιση και την εφαρμογή αποτελεσματικών μηχανισμών ελέγχου.
Υπολογίζονται, μόνο στο Νομό Φλώρινας πολύ σημαντικές δαπάνες περίπου 4,0 εκ. € για την περίοδο 2007 – 2011 σε σύνολο περίπου 20 εκ. € του προγράμματος, μη συμβασιοποιημένων κυρίως δράσεων (Χωρίς εγκρίσεις Συλλογικών Οργάνων).
Διαπίστωση αποτελεί, ότι η υλοποίηση του ΕΑΠ, σύμφωνα με την 1η Υπουργική Απόφαση, που η ένταξη ενός έργου ή δράσης απαιτούσε τη σύμφωνη γνώμη και των τριών μερών (Περιφέρειας, Νομαρχίας, ΤΕΔΚ), την ασφαλιστική δικλίδα δηλαδή για την εφαρμογή του, ενώ και τότε ζητούμενος ήταν ο έλεγχος της «νομιμότητας» των πράξεων.
Η 1η τροποποίηση της Υπουργικής Απόφασης το 2005 και η λογιστική κατανομή του ΕΑΠ, καθώς και η 2η τροποποίηση το 2008, με την οποία μάλιστα διευρύνθηκε (παράνομα!) το εύρος εφαρμογής, η κατάσταση βρέθηκε εκτός ελέγχου, αφού ήταν πιο εύκολη και ταχύτερη η πρόσβαση στο χρηματοδοτικό αυτό εργαλείο περισσοτέρων άμεσων δικαιούχων για επιπλέον δράσεις (Τουρισμός, Πολιτισμός).
Στην ίδια λογική της λογιστικής κατανομής κινούνται και σήμερα οι προτάσεις των Αυτοδιοικητικών Θεσμών Α΄ και Β΄ βαθμού, διεκδικώντας μερίδιο χρηματοδότησης και όχι μερίδιο Έργων.
Ο τρόπος αυτής της κατανομής μόνο αρνητική εμπειρία μας έχει αποφέρει από την έως τώρα εφαρμογή του.
Και επειδή η Αυτιδιοίκηση εντέλλεται σήμερα μέσα και από την εφαρμογή της Μεταρρύθμισης να προωθήσει τα συμφέροντα και την Τοπική Ανάπτυξη του ίδιου του εκλογικού σώματος και της Κοινωνίας που εκπροσωπεί.
Συνεπώς:
1. Το ζήτημα δεν είναι τι θα πάρει ποσοστιαία ο κάθε Αυτοδιοικητικός Φορέας Α΄ και Β΄ βαθμού, αλλά τι έργα θα επιλεγούν, τα οποία θα υλοποιούνται από τον Φορέα που ασκεί την αρμοδιότητα, ενώ στο τέλος θα μπορούσε να υφίσταται έλεγχος εξομάλυνσης της κατανομής αναλογικά, σύμφωνα με την ενεργειακή συνεισφορά κάθε περιοχής.
2. Αξιοποίηση του ΕΑΠ με νέο πνεύμα και σχεδιασμό ως πραγματικό αναπτυξιακό πόρο μέσα στα πλαίσια της αναδιάταξης και ενίσχυσης των αρμοδιοτήτων των Αυτοδιοικητικών Θεσμών, ένα αντίστοιχο ΕΣΠΑ, δηλαδή, σε συνέργεια με όλα τα άλλα Αναπτυξιακά Προγράμματα για την υλοποίηση και προώθηση μεγάλης έντασης και απόδοσης (οικονομικής, κοινωνικής κ. λ. π.), έργων και δράσεων.
Η υλοποίηση του ΕΑΠ ανατίθεται στα όργανα που σύμφωνα με την τελευταία Αυτοδιοικητική Μεταρρύθμιση εντέλλονται για τον Αναπτυξιακό Σχεδιασμό και την υλοποίηση μεγάλων αναπτυξιακών έργων (Περιφέρεια και Δήμοι), με παράλληλη κατάργηση της 15μελούς Επιτροπής Παρακολούθησης.
3. Τέλος θεσμοθέτηση, αποτελεσματικού – αξιόπιστου μηχανισμού ελέγχου «νομιμότητας» των πράξεων υλοποίησης, κάτι που προϋποθέτει και την υιοθέτηση και καθορισμό, καθαρών στόχων και κανόνων υλοποίησης του προγράμματος.
Άρθρο 1
Είναι ακατανόητο το μικρό ποσοστό που δίνεται για το Τέλος Ανάπτυξης, 0,4 % ενώ για τις ΑΠΕ είναι 3 % και μάλιστα οι οποίες δε δημιουργούν τόσο σοβαρή βλάβη στο περιβάλλον γενικότερα και ειδικότερα στην ατμόσφαιρα ενώ αντιθέτως οι ατμοηλεκτρικοί σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας δημιουργούν σοβαρότατα προβλήματα στο γύρω περιβάλλον κατά την εξόρυξη του λιγνίτη αλλά και με τη λειτουργία τους ρυπαίνουν ιδιαίτερα την ατμόσφαιρα με καρκινογόνα σωματίδια αλλά και άλλους ρύπους όπως το διοξείδιο του άνθρακα και του θείου. Εδώ το ερώτημα μας επίσης είναι το εξής: αφού υπάρχει η συγκεκριμένη νομοθεσία που τα λατομεία αποδίδουν τέλος εξόρυξης και τα ορυχεία στο Νομό Φλώρινας τα οποία είναι ιδιωτικά για ποιο λόγο μέχρι σήμερα δεν έχουν αποδώσει στην τοπική κοινωνία το προβλεπόμενο τέλος εξόρυξης? Εδώ σας επισημαίνουμε ότι επιφυλασσόμεθα να προσφύγουμε στην Ε.Ε. και να διεκδικήσουμε αυτό το οποίο πιστεύουμε ότι μας αναλογεί όλα αυτά τα χρόνια.
Πιστεύουμε και θεωρούμε δίκαιο πως θα πρέπει το Τέλος (Τοπικός Πόρος) να οριστεί στο ποσοστό 3 % όπως και στις Α.Π.Ε. και να αποδοθεί άμεσα και το Τέλος Εξόρυξης του λιγνίτη. Στο τέλος της παρ. 2 πιστεύουμε ότι οι ειδικοί λογαριασμοί θα πρέπει να είναι 5 δηλαδή όσοι και οι ενεργειακοί Δήμοι. Και δεν κατανοώ για ποιο λόγο θα πρέπει να έχουν ποσοστό οι Περιφέρειες ή οποιοσδήποτε άλλος πέραν των ενεργειακών Δήμων?
Διερωτώμαι: για ποιο λόγο υπάρχει διαφορετική μεταχείριση από αυτή η οποία ισχύει για το Τέλος των πετρελαιοειδών ή για τις Α.Π.Ε.? Εδώ φαίνεται ότι υπάρχουν 2 μέτρα και 2 σταθμά. «Καθαρά αντιδημοκρατική συμπεριφορά και μεταχείριση από το Κράτος προς τους κατοίκους των περιοχών που πεθαίνουν από καρκίνο εξαιτίας της μόλυνσης της ατμόσφαιρας και του υπεδάφους από την παραγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας με καύσιμο υλικό τον λιγνίτη.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΒΟΣΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ
1. Κατανομή: 70% στους ενεργειακούς δήμους, 30% στην Περιφέρεια. Μηδέν στους μη ενεργειακούς δήμους.
2. Είδος και κατανομή χρηματοδοτούμενων έργων. Ο όρος «Πόρος ανάπτυξης» είναι ασαφής. Συνέβαλε στη διασπάθιση του πόρου όλα τα χρόνια, αφού βαπτίζονταν «αναπτυξιακό» οτιδήποτε βόλευε τους νομάρχες / δημάρχους. Προτείνουμε νέο και ΣΑΦΗ προσανατολισμό του Πόρου: 70% ΕΡΓΑ μεταλιγνιτικής περιόδου και 30 % ΕΡΓΑ περιβάλλοντος.
3. ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΣΤΑΤΟΣ καθορισμός έργων. Η παραπάνω κατανομή προϋποθέτει ΑΜΕΣΗ σχεδίαση της μεταλιγνιτικής περιόδου. Προτείνουμε τριμερή ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ 20ετούς σχεδίου πράσινης μεταλιγνιτικής περιόδου μετά από διεθνή διαγωνισμό. Χρηματοδότες της μελέτης: Πόρος, ΔΕΗ, Κράτος. ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΩΡΑ (έστω και με δανεικά ! ). Σχετιζόμενο θέμα η επαναποδοση εδαφών και το ιδιοκτησιακό καθεστώς της λίμνης Πολυφύτου. Κανείς μελετητής δεν μπορεί να σχεδιάσει το μέλλον αν δεν καθορίσει χρήσεις γης και δεν ξέρει τις προθέσεις του ιδιοκτήτη της γης.
Με βάση το μεταλιγνιτικό σχέδιο θα προκύψει αναλυτική λίστα των χρηματοδοτούμενων έργων και έτσι θα κοπεί (ή θα περιοριστεί δραστικά) η εκτροπή του Πόρου σε περίεργες «δράσεις», παραγοντίστικες ενισχύσεις συλλόγων, λειτουργικά έξοδα δήμων, υπηρεσιών κλπ.
Υπενθυμίζουμε ότι για τη μεταλιγνιτική περίοδο έχουμε προτείνει άλλα δύο (πλήν του Πόρου) χρηματοδοτικά εργαλεία, τα οποία αφορούν πολύ μεγαλύτερα κονδύλια: α) το Φόρο στερεών καυσίμων (ΦΣΚ) β) το εξωτερικό κόστος λιγνίτη.
4. Ρόλος δήμων και Περιφέρειας. Τα έργα περιβάλλοντος θα υλοποιούνται αποκλειστικά από τους τρεις ενεργειακούς δήμους. Η Περιφέρεια θα αναλαμβάνει βασικά έργα της μεταλιγνιτικής περιόδου, κυρίως υπερτοπικού χαρακτήρα, για να μην υπάρχουν και επικαλύψεις. Το ΦΒ πάρκο των 200 ΜW σε έκταση 3500 στρεμ. είναι υπερτοπικού χαρακτήρα και επομένως δουλειά της Περιφέρειας να ασχοληθεί. (Θα μπορούσε να είναι και μέτοχος).
Η Περιφέρεια ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙ δημοτικά έργα ή «δράσεις» μη ενεργειακών δήμων με το «παράθυρο» του πόρου.
5. Ειδικό Ταμείο διαχείρισης του Πόρου. Επαναπροσδιορισμός του ρόλου της ΑΝΚΟ που έχει επωμιστεί τη διαχείριση του. Το ποσοστό διαχειριστικών εξόδων να μειωθεί στο μισό και να κοπούν οι αχρείαστες δαπάνες. (Όταν είναι καθορισμένο πλήρως το περιεχόμενο ενός χρηματοδοτικού εργαλείου κόβονται και οι «παράπλευρες» απώλειες σε συμβουλάτορες και ανούσιες μελέτες).
Το Ταμείο θα κρατά τα λεφτά του Πόρου μέχρι την ωρίμανση των έργων, διασφαλίζοντας τη χρηματοδότηση έργων που σκαλώνουν λόγω γραφειοκρατικών αιτιών (π,χ ιδιοκτησιακά προβλήματα). Δεν πρέπει δηλαδή να ισχύει το σημερινό καθεστώς «να φάμε οπωσδήποτε τα λεφτά του πόρου, γιατί αλλιώς θα τα πάρει ο διπλανός». Εξάλλου τώρα οι «διπλανοί» περιορίζονται σε πέντε : (τέσσερεις Δήμοι + Περιφέρεια).
6. Τριπλασιασμός του πόρου για να κλείσει η ψαλίδα με το τέλος ΑΠΕ που είναι σύνολο 3,0 %.
7. Με το πέρας κάθε ΕΑΠ, να αξιολογείται η απόδοση του. Να ελέγχεται αν τα έργα ταυτίζονταν μες το πνεύμα του πόρου, το οικονομικό αποτέλεσμα, οι θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν, κλπ. Η αξιολόγηση θα μπορεί γίνεται από έναν μηχανισμό από το υπουργείο με την συμμετοχή πιθανών του ΤΕΕ ή και άλλων φορέων (πανεπιστήμια, ΑΝΚΟ)
ΩΣ ΜΟΝΙΜΟΣ ΚΑΤΟΙΚΟΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΤΩΝΤΑΣ ΩΣ ΑΙΡΕΤΟ ΜΕΛΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΒΑΘΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ , ΦΡΟΝΩ ΟΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ «Η ΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥ ΛΕΟΝΤΟΣ» ΤΟΥ ΤΟΠΙΚΟΥ ΠΟΡΟΥ ΝΑ ΔΙΔΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ.
ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΜΟΥ ΤΗ ΣΤΗΡΙΖΩ ΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΜΕ ΤΗ ΝΕΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΔΟΜΗ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ ΟΙ ΔΗΜΟΙ ΚΑΤΑ ΚΥΡΙΟ ΛΟΓΟ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΗΚΩΣΕΙ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΠΡΒΛΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ. ΚΑΤ’ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΑΠΟ ΠΡΩΤΟ ΧΕΡΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΛΗΤΤΟΜΕΝΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ ΚΑΙ ΘΑ ΚΛΗΘΟΥΝ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΛΥΣΕΙΣ ΣΤΑ ΠΟΛΛΑ ΣΟΒΑΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ Η ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΤΑ ΤΗΣ ΔΕΗ.
Η ΜΟΛΥΝΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, Η ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΥΔΡΟΦΟΡΟΥ ΟΡΙΖΟΝΤΑ , Η ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΤΟΠΙΟΥ, ΤΑ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΑ ΕΡΓΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΤΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΟΥΝ ΟΛΕΣ ΕΚΕΙΝΕΣ ΟΙ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΩΝ ΠΛΗΤΤΟΜΕΝΩΝ ΠΕΡΙΟΧΩΝ. ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟ ΝΑ ΚΑΤΑΝΕΜΟΝΤΑΙ ΚΟΝΔΥΛΙΑ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ , ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ ΚΑΜΙΑ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΕΠΙΤΩΣΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΔΕΗ. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΞΑΛΛΟΥ ΕΧΕΙ ΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΔΑΠΑΝΗΘΗΚΑΝ ΑΡΚΕΤΑ ΠΟΣΑ ΣΕ ΑΛΛΑ ΕΡΓΑ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΗΤΑΝ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΣΥΝΑΔΟΥΝ ΜΕ ΤΗ ΒΟΥΛΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΘΕΤΗ ΠΟΥ ΘΕΣΠΙΣΕ ΤΟ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟ ΤΕΛΟΣ.
ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ Η ΔΕΗ Η ΟΠΟΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΚΕΡΔΟΦΟΡΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΔΕΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΠΟΣΟΣΤΟΥ ΤΗΣ ΑΝΤΑΠΟΔΟΣΗΣ. ΤΟ 0,4% ΠΟΥ ΔΙΔΕΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΣΑΦΩΣ ΠΟΛΥ ΧΑΜΗΛΟ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΕΡΔΙΖΕΙ Η ΔΕΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ. Η ΔΕΗ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕ ΜΟΝΟΠΛΕΥΡΑ, ΕΧΟΝΤΑΣ ΩΣ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΚΕΡΔΟΦΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΑΔΙΑΦΟΡΩΝΤΑΣ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΣΕ ΣΟΒΑΡΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ, ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ , ΜΕ ΤΗΝ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΑΛΛΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΣΤΙΣ ΠΛΗΤΤΟΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ (Π.Χ ΓΕΩΡΓΙΑ,ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ ,ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ) , ΜΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ( ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΝΕΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 15 ΧΡΟΝΙΑ).
ΣΥΝΟΨΙΖΟΝΤΑΣ ΛΟΙΠΟΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΕΒΕΙ ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΤΑΠΟΔΩΣΗΣ ΣΤΟ 1,2 % ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΔΕΤΑΙ ΣΕ ΠΟΣΟΣΤΟ ΑΝΩ ΤΟΥ 90% ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΥΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ , ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΒΛΑΒΕΡΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΔΕΗ ΠΟΥ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑΝ.
ΚΆΝΟΥΜΕ ΔΙΑΒΟΎΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΚΆΤΙ ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΟΝΌΗΤΟ.
ΕΜΕΙΣ ΕΊΜΑΣΤΕ ΠΟΥ ΈΧΟΥΜΕ ΤΑ ΦΟΥΓΆΡΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΦΆΛΙΑ ΜΑΣ.ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΕΟΥΜΕ ΤΟΝ ΜΟΛΙΣΜΕΝΟ ΑΕΡΑ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΝΑ ΑΝΕΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΑ.
ΓΙ΄ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΙ ΔΗΜΟΙ ΤΟ 100% ΤΩΝ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΤΟΠΙΚΟΥ ΠΟΡΟΥ ΞΕΡΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΒΑΘΜΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ.ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΑΣΚΩΝΤΑΣ ΜΙΚΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΣΕ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.
ΥΣΤ.ΤΟ 0,4% ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΎ ΛΙΓΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΟΠΙΣΤΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.ΓΙ΄ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΥΞΗΘΕΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΣΤΟ 1,2%.
Το τέλος πρέπει να αυξηθεί, τουλάχιστον στο 1,2% όπως ισχύει για την παραγωγή ενέργειας από πετρελαιοειδή. Ιδιαίτερα όταν τα αντισταθμιστικά οφέλη από ΑΠΕ είναι στο 3%.
Η κατανομή του πόρου πρέπει να είναι ανεξάρτητη από τις άλλες χρηματοδοτήσεις των Δήμων (ΣΑΤΑ, νέο πρόγραμμα ELLADA, κλπ). Συχνά στο παρελθόν οι ενεργειακοί και οι γειτονικοί δήμοι ήταν είχαν μειωμένη χρηματοδότηση από άλλες πηγές με την αιτιολογία ότι «είχαν το λιγνιτόσημο». Ο ειδικός πόρος όμως είναι πρόσθετος για τις επιπλέον επιβαρύνσεις των ενεργειακών και γειτονικών τους Δήμων.
Γιάννης Γιαννόπουλος, Δήμαρχος Γορτυνίας
Κατ’ αρχήν θεωρώ ότι είναι πολύ βασικό να τονιστεί η διπλή ιδιότητα της ΔΕΗ ΑΕ: ως ενός μοχλού ανάπτυξης των περιοχών και συνάμα παροχής απασχόλησης όπου δραστηριοποιείται, αλλά ταυτόχρονα και δημιουργός πολλαπλών προβλημάτων που σχετίζονται με τη λειτουργία της. Οι εξωτερικές αντιοικονομίες είναι το βασικότερο όλων. Η ρύπανση που προκαλεί η επιχείρηση και η ενδεχόμενη αποφυγή εκ μέρους της πολιτικών και στρατηγικών για τη μείωση ή εξάλειψη της, δεν μπορούν να αντισταθμιστούν σε καμιά περίπτωση οποιοδήποτε και εάν είναι το ποσοστό του Τέλους Ανάπτυξης. Σε αυτό το πλαίσιο, είναι προβληματικό το συγκεκριμένο ποσοστό να ανέρχεται σε 0,4% του κύκλου εργασιών. Δεν μπορεί Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας να παρέχουν αντισταθμιστικά οφέλη του ύψους 3% τουλάχιστον, ενώ η κατά γενική ομολογία ρυπογόνος ενέργεια από λιγνίτη να παρέχει μόνο 0,4%. Η αύξηση του Τέλους κρίνεται επιβεβλημένη. Ίσως σε πρώτη φάση ο διπλασιασμός ή ο τριπλασιασμός του να ήταν μια καλή αρχή.
Μπορεί η οικονομική και περιβαλλοντική ζωή των περιοχών μας να είναι συνυφασμένη με την ΔΕΗ; Ναι, αρκεί να υπάρχει ο αμοιβαίος σεβασμός, μια ουσιαστική περιβαλλοντική προστασία και αναπτυξιακή προοπτική και στρατηγική, στην προσπάθεια αειφορίας των περιοχών μας.
Τρύφων Γρομπανόπουλος
Kαταρχήν με λύπη μου διαπιστώνω πως οι υπό συζήτηση τροποποιήσεις αφορούν μόνο τα θέματα ποσοστών χρηματοδότησης και διαχείρισης . Αυτό σημαίνει πως το Υπουργείο δεν παίρνει θέση για την πρακτική υλοποίησης των προγραμμάτων στους τρεις νομούς.
Κρίσιμα σημεία για την ουσιαστική βελτίωση της διαδικασίας που προτείνω :
1. Ο σχεδιασμός , η διαχείριση , η αξιολόγηση και οι τεχνικοί σύμβουλοι να είναι όλοι διακριτοί και ανεξάρτητοι μεταξύ τους ανάδοχοι που θα προκύπτουν από ανοικτή διαγωνιστική διαδικασία.
Αν πχ ένας Δήμος έχει μελετητική εταιρεία και αυτή υλοποιεί το επιχ. σχέδιο του προγράμματος, αυτή είναι και ανάδοχος μελετών και έργων , αυτή και τεχνικός σύμβουλος τότε δεν έχει κανένα νόημα όποιος κεντρικός σχεδιασμός
2. Να απογορεύεται ρητά οι Δήμοι να καλύπτουν λειτουργικές ανάγκες τους μέσα από το πρόγραμμα και μάλιστα με απευθείας αναθέσεις υπηρεσιών και προμηθειών.
Αν αυτό επιτραπεί τότε κακώς μιλάμε για διατάξεις, ΚΥΑ κλπ ας παίρνουν τα χρήματα από τη ΔΕΗ οι Δήμοι να τα αξιοποιούν όπως θέλουν και όπως επιβάλλουν οι ανάγκες
3. Να τεθεί ελάχιστο όριο στην εκτέλεση έργων όπως ακριβώς στο ΕΣΠΑ και να μην επιτρέπευται η κατάτμηση .
Αν υπάρχει έργο : Οδοποιία δημοτικών διαμερισμάτων με Π/Υ 400.000 € αυτό να γίνεται με έναν ανάδοχο και όχι να σπάει σε 20 εργολαβίες των απευθείας αναθέσεων στις 20.000 €
4. Δίνοντας όλα τα ποσά από τη ΔΕΗ σε Δήμους εξασφαλίζεται με μαθηματική ακρίβεια την μηδενική υλοποίηση διαδημοτικών και διαπεριφερειακών έργων όπως και έργων που αφορούν στην ανταγωνιστικότητα του ιδιωτικού τομέα.
5. Με κάθε ένα Δήμο να σχεδιάζει όπως επιθυμεί την κατανομή των πόρων , η έννοιες συνέργιας – συμπληρωματικότητας κλπ είναι κενές νοήματος.
6. Να αποκλείονται ρητά στην ΚΥΑ κατηγορίες έργων που είναι εκτός της φιλοσοφίας της : ενίσχυση συλλόγων , 100% χρηματοδότηση συνεταιρισμών , λειτουργικά έξοδα ΝΠ Δήμων κλπ
Η περιοχή του Λιγνιτικού Κέντρου Δυτικής Μακεδονίας και ειδικότερα ο άξονας Κοζάνη – Πτολεμαΐδα – Αμύνταιο – Φλώρινα είναι ο βασικός ενεργειακός πόλος της χώρας, λόγω των κοιτασμάτων λιγνίτη που υπάρχουν στην περιοχή και των μονάδων παραγωγής ενέργειας που αναπτύχθηκαν για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων.
Εδώ και μερικές δεκαετίες η απασχόληση στη ΔΕΗ ΑΕ και στις παράλληλες δραστηριότητές της έχει δημιουργήσει θέσεις εργασίας και οικονομική ανάπτυξη, με απόλυτο προσανατολισμό στην παραγωγή ενέργειας. Το γεγονός ότι το 25% του εγχώριου προϊόντος της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας αφορά στη διακίνηση και καύση του λιγνίτη, είναι ενδεικτικό της μονομερούς κατεύθυνσης της τοπικής οικονομίας.
Η μείωση των δυνατοτήτων απασχόλησης στη ΔΕΗ ΑΕ, καθώς πρόθεση της επιχείρησης είναι να μην γίνουν νέες προσλήψεις προσωπικού, η προοπτική να σταματήσει η λειτουργία παλαιωμένων και ιδιαίτερα ρυπογόνων μονάδων παραγωγής ενέργειας και οι δεσμεύσεις της χώρας για σταδιακή ενεργειακή απεξάρτηση από το λιγνίτη, δείχνουν ότι η στρατηγική ανάπτυξης της περιοχής πρέπει να αλλάξει κατεύθυνση. Το γεγονός ότι η περιοχή κατέχει το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας επιβεβαιώνει περίτρανα αυτή την κατεύθυνση, καθώς δίπλα στην ανάπτυξη του ενεργειακού τομέα παρατηρούμε υπανάπτυξη των υπόλοιπων κλάδων της τοπικής οικονομίας, για πολλούς από τους οποίους η παραγωγή ενέργειας λειτουργεί ως τροχοπέδη.
Το ασφαλές συμπέρασμα που συνάγεται είναι ότι πρέπει να σχεδιάσουμε την προοπτική του τόπου για τη ΜΕΤΑΛΙΓΝΙΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ.
Για να δούμε τις προοπτικές της ευρύτερης περιοχής για τη μεταλιγνιτική περίοδο πρέπει απαραιτήτως να θεραπεύσουμε ή όπου αυτό δεν είναι δυνατό, να αμβλύνουμε τις αρνητικές επιπτώσεις της παραγωγής ενέργειας και της δραστηριοποίησης της ΔΕΗ στον τόπο, εξετάζοντας το βαθμό επιρροής τους στη μελλοντική αναπτυξιακή προσπάθεια.
Η παραγωγή ενέργειας, με την ανάπτυξη των ορυχείων και τη λειτουργία των εργοστασίων της ΔΕΗ ΑΕ, επέφερε δυσμενέστατες επιπτώσεις στο φυσικό περιβάλλον του τόπου. Κύριοι άξονες της δυσμενούς αυτής επίδρασης είναι:
• Η μείωση της στάθμης του υδροφόρου ορίζοντα, που είναι ιδιαίτερα εμφανής στη στάθμη της λίμνης Βεγορίτιδας, από την οποία αντλήθηκαν εκατομμύρια τόνοι νερού για τις ανάγκες των εργοστασίων. Η ζημιά στη Βεγορίτιδα – που αυτή τη στιγμή έχει το 35% του αρχικού της όγκου – είναι μάλλον μη αναστρέψιμη, ακόμη και σήμερα που οι υδατικές ανάγκες της ΔΕΗ ΑΕ καλύπτονται από τον υδροφόρο ορίζοντα ή ρέοντα ύδατα.
• Η μόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα και των λιμνών από την πλημμελή λειτουργία των σταθμών βιολογικού καθαρισμού ή την εγκληματική αδιαφορία κάποιων εργαζομένων ή στελεχών της ΔΕΗ ΑΕ με την απευθείας ρίψη αποβλήτων, πιθανώς και τοξικών, στις λίμνες.
• Η ρύπανση της ατμόσφαιρας από τη λειτουργία των εργοστασίων παραγωγής ενέργειας με άμεσες αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων. Η περιοχή του λιγνιτικού πεδίου έχει τις περισσότερες διαγνώσεις καρκίνου από όλη την επικράτεια!
• Η αλλοίωση του τοπίου από την εξορυκτική δραστηριότητα στα ορυχεία της ΔΕΗ ΑΕ, που έχει επιφέρει καταστροφή της συνέχειας των γεωλογικών επιφανειών, με αποτέλεσμα ολόκληρα χωριά (π.χ. Κλειδί, Ανάργυροι) να πρέπει να μετεγκατασταθούν, αλλά και ολόκληρες περιοχές να υφίστανται καθημερινά την υποβάθμιση.
• Η όψη των εργοστασίων και η εγκατάλειψη πολλών εγκαταστάσεων της ΔΕΗ ΑΕ, όπως το αντλιοστάσιο στον Άγιο Παντελεήμονα στις όχθες της λίμνης Βεγορίτιδας, παραποιούν το φυσικό κάλλος της περιοχής και εμποδίζουν τις τοπικές κοινωνίες για ανάπτυξη άλλων μορφών, όπως για παράδειγμα ο εναλλακτικός τουρισμός. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι ανάμεσα στις λίμνες Χειμαδίτιδα και Βεγορίτιδα, όπου γίνονται προσπάθειες για ανάπτυξη του εναλλακτικού τουρισμού, παρατηρείται υποβάθμιση του τοπίου λόγω της δραστηριότητας του ορυχείου Αμυνταίου.
Σε γενικές γραμμές η λειτουργία της ΔΕΗ ΑΕ έχει δημιουργήσει θέσεις εργασίας στην περιοχή, αλλά αποτελεί τροχοπέδη για την περαιτέρω ανάπτυξη, στη βάση των σύγχρονων μοντέλων αειφορικής ανάπτυξης και εναλλακτικού τουρισμού. Με άλλα λόγια η λειτουργία της ΔΕΗ ΑΕ στην περιοχή έχει υπονομεύσει το μέλλον των επερχόμενων γενεών! Εάν δεν ληφθεί άμεσα μέριμνα για σημαντικές διορθωτικές παρεμβάσεις στην οικονομία και το φυσικό περιβάλλον της περιοχής, δεν θα υπάρχει μέλλον για τον τόπο. Οι λύσεις για την αναπτυξιακή προοπτική της περιοχής πρέπει να δοθούν άμεσα από την Πολιτεία και τη ΔΕΗ ΑΕ με την αποκατάσταση των δυσμενών επιπτώσεων που έχουν προκληθεί.
Μία πρώτη κίνηση είναι η αύξηση του ποσοστού που αντιστοιχεί στο Τέλος Ανάπτυξης Βιομηχανικών περιοχών παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από Λιγνιτικούς Σταθμούς. Στο προς διαβούλευση Σχέδιο Υπουργικής Απόφασης αναφέρεται ότι πρέπει να παραμείνει στο 0,4%. Η πρότασή μας είναι να αυξηθεί τουλάχιστον στο 1,2%, ποσοστό που λαμβάνουν οι τοπικές κοινωνίες μέσω των Δήμων για τα πετρελαιοειδή.
Με τέτοιες κινήσεις θα δοθεί η δυνατότητα στις τοπικές κοινωνίες να επανασχεδιάσουν το μέλλον του τόπου, να δημιουργήσουν προοπτικές ανάπτυξης άλλων κλάδων της οικονομίας και να θεραπεύσουν ή να αμβλύνουν τις πληγές που έχουν δημιουργηθεί στο φυσικό περιβάλλον του τόπου από την παραγωγή ενέργειας. Με βάση το παραπάνω σκεπτικό η τοπική κοινωνία ζητά την εγκατάλειψη από πλευράς της Ελληνικής Πολιτείας της αποικιοκρατικού τύπου πολιτικής και την εγκαθίδρυση μίας νέας αντιμετώπισης, για την αναπτυξιακή προοπτική της περιοχής του λιγνιτικού πεδίου.
Τέλος, με την πρότασή μας αυτή αποκαθίσταται εν μέρει η αδικία εις βάρος των περιοχών με λιγνιτικά κοιτάσματα, καθώς οι Δήμοι στους οποίους παράγονται Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας λαμβάνουν το 3% του κύκλου εργασιών από ΑΠΕ και αντίστοιχα αυτοί στους οποίους δραστηριοποιούνται εργοστάσια πετρελαιοειδών το 1,2% της αξίας. Είναι τουλάχιστον άδικο να λαμβάνουν οι ΟΤΑ στους οποίους παράγεται «καθαρή» ενέργεια το 3% της αξίας της και οι περιοχές στις οποίες παράγεται ενέργεια από το «βρώμικο» καύσιμο που είναι ο λιγνίτης να λαμβάνουν το 0,4%.
Ιωακείμ Ιωσηφίδης
Δήμαρχος Αμυνταίου
Ζούμε την εποχή του παραλόγου και το κακό είναι ότι έχουμε συνηθίσει στον παραλογισμό και δεν μας ενοχλεί.
Οι παραγωγοί ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές (ΑΠΕ) αποδίδουν το 3% του κύκλου εργασιών τους στους οικείους Δήμους. Κι όμως δεν ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα με τα φουγάρα τους, δεν υποβαθμίζουν τον υδροφόρο ορίζοντα, δεν κάνουν τις λίμνες μας να μοιάζουν με βρώμικες γούρνες, δεν σκάβουν τεράστιες τρύπες στο έδαφος (ορυχεία) που την πραγματική τους έκταση μπορούμε να αντιληφθούμε μόνο από δορυφορικές φωτογραφίες. Ούτε αφανίζουν χωριά, όπως οι Ανάργυροι και το Κλειδί.
Η ΔΕΗ ΑΕ είναι υπεύθυνη για όλα τα παραπάνω και πληρώνει στις τοπικές κοινωνίες το 0,4% του κύκλου εργασιών της, δηλαδή 7,5 φορές λιγότερο από τους παραγωγούς ενέργειας από ΑΠΕ.
Με αυτά τα χρήματα είναι φυσικό ότι κανείς δεν μπορεί να αποκαταστήσει τις βλάβες στο περιβάλλον, ούτε να δημιουργήσει συνθήκες ενδογενούς ανάπτυξης.
Ενδεχομένως τους συμφέρει να είμαστε φτωχοί κι εξαρτημένοι.
Πάντως εμένα ο παραλογισμός με ενοχλεί!
EINAI ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ Ο ΤΟΠΙΚΟΣ ΠΟΡΟΣ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΥΣ 5 ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ….ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΔΗΜΟΙ ΕΧΟΥΝ ΣΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΒΑΣΗ ΣΑΝ ΘΕΑ ΤΑ ΦΟΥΓΑΡΑ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΕΟΥΝ ΜΟΛΥΣΜΕΝΟ ΑΕΡΑ…ΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΕΡΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΝΟΝΤΑΙ ΧΡΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΟΠΙΚΟ ΠΟΡΟ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΑΙ ΟΣΟ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ Η ΒΛΑΒΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΒΑΘΜΙΖΕΤΑΙ ΣΤΑΔΙΑΚΑ Η ΠΕΡΙΟΧΗ…ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΡΟΛΟ ΝΑ ΠΑΡΕΙ Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΟΠΙΚΟΥ ΠΟΡΟΥ…ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΟΥ ΣΤΟ ΑΜΥΝΤΑΙΟ ΕΧΟΥΝ ΑΝΕΒΕΙ ΤΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΚΑΡΚΙΝΟΥ,ΠΟΛΛΑ ΧΩΡΙΑ ΕΧΟΥΝ ΠΑΘΕΙ ΚΑΘΙΖΗΣΗ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΔΙΑΘΕΣΕΙ ΣΤΑ ΓΡΕΒΕΝΑ Η΄ ΣΤΗ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΦΟΥΓΑΡΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΕΗ????ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙ Ο ΔΗΜΟΣ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΡΓΑ ΠΟΥ ΘΑ ΒΕΛΤΙΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ…ΑΡΑ Ο ΤΟΠΙΚΟΣ ΠΟΡΟΣ ΝΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ….
Αγαπητοί,
Επειδή η ΔΕΗ Α.Ε. είναι Ανώνυμη Εταιρία εδώ & πολύ καιρό, άρα υπόκειται στις διατάξεις που διέπουν μία επιχείρηση & βάσει μνημονίων σε πολύ λίγο διάστημα το δημόσιο δε θα είναι βασικός μέτοχος, φρονώ πώς δεν υπάρχει λόγος να υπάρχει επιτροπή κατανομής. Αυτοδίκαιος διαχειριστής του λιγνιτόσημου καθίσταται ο αποδεδειγμένα θιγόμενος δήμος ή δήμοι ενεργειακοί ή μη.
Π.χ. γιατί 1 ιδιωτικό λατομείο που επιχειρεί & εκμεταλλεύεται 1 κομμάτι βουνού σε ένα δήμο να πληρώνει τέλη στο δήμο μόνο ή γιατί 1 ιδιωτικό αιολικό πάρκο που είναι χωροθετημένο στα όρια ενός δήμου να πληρώνει ποσοστό επί του τζίρου του στο συγκεκριμένο δήμο & η ΔΕΗ Α.Ε. μία άλλη επιχείρηση να είναι εξαίρεση & να πληρώνει το λιγνιτόσημο στη κεντρική διοίκηση, στη περιφέρεια & να ευεργετούνται πολίτες που δε θίγονται σε τίποτα. Το κράτος έχει λαμβάνει από τους φόρους που πληρώνει η επιχείρηση & από τους φόρους των ευεργετούμενων δήμων & πολιτών αυτών.
Κάποια στιγμή θα πρέπει να γίνει δίκαι η ανταπόδοση και το 0,4% να γίνει 1,2%, ώστε να εξισούται με το αναλογικό τέλος εξόρυξης. Ίσως είναι καιρός να περάσουμε και για το λιγνίτη στην απόδοση πάγιων και αναλογικών μισθωμάτων, πολύ περισσότερο τώρα που είναι διάφορα σενάρια για το μέλλον της επιχείρησης υπό συζήτηση.
Γιατί άραγε από κάθε ενεργειακό Δήμο συμμετέχει ένας εκπρόσωπος ενώ από τις δύο περιφέρειες συμμετέχει ένας; Ποιά λογική το επιβάλλει;
Συμφωνώ με τη διάθεση χρημάτων στις περιοχές που παράγουν ηλεκτρισμό με λιγνίτη όμως θα πρέπει οι δήμοι ή οι περιφέρειες να υποχρεώνονται μέρος του ποσού αυτού να το επανεπενδύουν σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας έτσι ώστε σταδιακά να υπάρξει απεξάρτηση από τον λιγνίτη.
Συμφωνώ απόλυτα.Πρέπει όλοι να πούμε ναι!!!!!
Ποιος λογικός άνθρωπος είναι ενάντιος των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας!!! Κανείς .
Το πρόβλημα είναι ότι οι περιοχές με φυσικές ομορφιές που έχουν ξεκινήσει για τουριστική ανάπτυξη τις τελευταίες τρεις δεκαετίες , με θυσίες και δανεισμό από τις Τράπεζες , θα καταστραφούν ολοκληρωτικά.
Οι ανεμογεννήτριες και ειδικότερα τα δίκτυα μεταφοράς του ρεύματος που θα παράγεται , καταστρέφουν την τουριστική ανάπτυξη που είναι η μοναδική ελπίδα να παραμείνουν και να ζήσουν στο τόπο τους οι ντόπιοι που έχουν διαλέξει δεκαετίες να μη μεταναστεύσουν σε ξένες πατρίδες για να ζήσουν καλύτερα. Οι ντόπιοι ξέρουν καλύτερα από όλους ότι τα παιδιά τους τα περιμένει ο ξενιτεμός σε βιομηχανικές χώρες του πλανήτη.
Να μπουν ανεμογεννήτριες τόσες , όσο ρεύμα χρειάζεται κάθε περιοχή , και επειδή λόγω κόστους αυτό δεν συμφέρει τις εταιρίες , να μπουν εκεί που τις θέλουν οι τοπικές κοινωνίες και όχι εκεί που τις θέλουν οι (Λουδοβίκοι) του Κολωνακίου , που μάθαμε με τι ανταλλάγματα το έκαναν μέχρι τώρα.
Κατά την άποψή μου ενα ποσοστό του πόρου (πχ 20%)είναι θεμιτό να πηγαίνει στους ενεργειακούς Δήμους, γιατί είναι οι άμεσα θιγόμενοι, ένα ποσοστό (πχ 30 % ) στους λοιπούς Δήμους και πάντοτε με αποκλειστικό σκοπό την αναβάθμιση του περιβάλοντος. Το υπόλοιπο 50% τουλάχιστον είναι σκόπιμο να πηγαίνει σε φορείς ευρύτερης χωρικής αρμοδιότητας και ταυτόχρονα αποκεντρωμένους, δηλαδή στις Περιφέρειες,επειδή το Περιβάλον δεν έχει Διοικητικά όρια και οι σοβαρές δράσεις αποκατάστασης ή αναβάθμισής του δεν είναι δυνατό να εξυπηρετηθούν εάν περιορίστεί η οπτική μας στα στενα όρια και συμφέροντα των Δήμων.
Στην Επιτροπή Κατανομής πιστεύω ότι πρέπει να είναι και ένας εκπρόσωπος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, του θεσμοθετημένου Τεχνικού Συμβούλου της πολιτείας.