Στα μητρώα που δημιουργούνται με Απόφαση του Υπουργού ΠΕΚΑ εγγράφονται όσοι αρχιτέκτονες πληρούν δύο (2) από τις παρακάτω προϋποθέσεις :
α. Εξαετή αρχιτεκτονική εμπειρία.
β. Διάκριση σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς.
γ. Δημοσιεύσεις επί αρχιτεκτονικών θεμάτων.
δ. Μεταπτυχιακό ή διδακτορικό σε αρχιτεκτονικές σχολές.
|
Yπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Η εξαετής εμπειρεία δεν ειναι επαρκής. Πολυ περισσότερο που η οικονομικη κριση περιορίζει την επαγγελματικη δραστηριοτητα, αρα και την εμπειρια. Σκοπιμότερη η 10ετης.
Δεν είναι επαρκές γενικως και αορίστως ενα μεταπτυχιακο πρόγραμμα σπουδών, χωρίς αυτο να συναρτάται με το συγκεκριμενο εργο που καλειται να ασκησει το μελος ενος Αρχιτεκτονικου Συμβουλίου και πολυ περισσότερο χωρίς προαπαιτούμενη την μελετητική και κατασκευαστική εμπειρια του.
Οι δημοσιέυσεις να αναφέρονται σε εγκυρα επιστημαονικα εντυπα και να ειναι εν γένει συναφείς με το αντικείμενο που καλειται να υπηρετησει.
Και κατι ακόμα:Υπάρχουν Περιφερειακες ενότητες ( π.χ. νησιωτικες) που ο αριμος των αρχιτεκτόνων με δημοσιευεις, συμμετοχη σε αρχιτεκτονικους διαγωνισμους και μεταπτυχιακα με εμπειρια, δεν ειναι αξιόλογος. Δεν ειναι ευκολο να στελεχωθουν τα Συμβούλια.
Πρόταση 1: Προκειμένου για Περιφερειακές ενότητες με εγγεγραμμενο αριθμο Αρχιτεκτόνων στα μητρώα του Τ.Ε.Ε έως 200 μέλη, εγγραφοναται στα μητρώα που τηρουνται στην οικεια Περιφεριακη Ενότητα και όσοι αρχιτεκτονες εχουν 15ετη εμπειρία χωρίς άλλη προυπόθεση.
Πρόταση 2: Οι πρυποθέσεις β και γ (Δημοσιεύσεις και Μεταπτυχιακα) να συνοδευονται απο 4ετη πραγματική εμπειρία)
Από το 2000 έως το 2009, μόνο 1 από τα 8(4+4 αναπληρωματικά) μέλη της ΕΠΑΕ που ασκούσε «αισθητικό έλεγχο» είχε έρθει στο νησί που δραστηριοποιούμαι. Από τότε και έως σήμερα -και αυτή τη στιγμή- η ΕΠΑΕ απαρτίζεται από αρχιτέκτονες που όχι μόνον δεν γνωρίζουν την ιστορία και την αρχιτεκτονική του, αλλά δεν έχουν καν πατήσει στο νησί.
Όσο καλή διάθεση και να έχουν οι συνάδελφοι, ούτε τα σημαντικά στην εποχή τους αλλά συνοπτικά και με άπειρα λάθη βιβλία της «Μέλισσας» μπορούν να πάρουν ως υπόβαθρο, ούτε τα προχειρότατα και καταστροφικά (πχ υποχρέωση για στέγη σε οικισμούς με χωμάτινα δώματα κ.α.) δελτία αναγνώρισης μπορούν να κρίνουν.
(Προσθέτω εδώ οτι σε πολλές περιπτώσεις που οι συνάδελφοι στις ΕΠΑΕ δεν έχουν καν την καλή διάθεση, είναι κωμικοτραγικό και εξοργιστικό να εκστομίζουν μεγαλοστομίες του τύπου: «δεν μπορούμε να σε αφήσουμε να καταστρέψεις το νησί» σε αρχιτέκτονες που ζουν όλη τους τη ζωή εκεί).
Και προφανώς η επερχόμενη επιχείρηση «μορφολογική τυπολογία» -πέραν του αντεπιστημονικού του ζητήματος- δεν είναι δυνατόν με τέτοιο πλήθος οικισμών ανά μελετητική ομάδα να δώσει σοβαρά αποτελέσματα έστω υποβάθρων καταγραφής.
Αντίθετα, οι ντόπιοι αρχιτέκτονες έχουν τεράστια γνώση, πείρα και άμεση συναίσθηση της ευθύνης για τον τόπο τους.
Το ζήτημα να ασκούν οι ιδιώτες -εφόσον στελεχώνουν τα ΣΑ- αθέμιτο ανταγωνισμό λύνεται απλούστατα με την εκ περιτροπής ή με κλήρωση συμμετοχή τους. Και εν πάσει περιπτώση, εφόσον το θεσμικό πλαίσιο που διέπει τον αρχιτεκτονικό έλεγχο είναι υποτίθεται αδιάβλητο, είναι ουσιαστικά απαράδεκτο να απουσιάζει ο παράγοντας της εντοπιότητας.
Η ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΕΠΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ , ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΤΙ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ , ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΠΡΟΣΟΝ Η ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ-ΚΛΕΙΔΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΠΟΘΕΤΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΗΜΕΤΕΡΟΥΣ ΣΤΑ Σ.Α ?
ΔΗΛ. ΕΑΝ ΕΠΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΙ , ΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΜΕ ΑΝΕΜΟΜΥΛΟΥΣ ΜΕ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΜΥΛΟΥ , ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΟΝ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΙΚΑΝΟΥΣ ΝΑ ΓΝΩΜΟΔΟΤΟΥΜΕ ΕΠΙ ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΥΠΑΡΞΗΣ ΠΡΟΣΟΝΤΟΣ ?
ΕΚΤΙΜΩ ΟΤΙ ΑΥΤΗ Η ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ , ΔΙΟΤΙ ΑΛΛΟΥ ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΚΑΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΓΚΡΙΤΗ ΚΑΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΜΕΝΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΩΝ Σ.Α .
ΚΑΤΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΟΙ ΔΥΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΕΠΑΡΚΟΥΝ ΩΣ ΠΡΟΣΟΝΤΑ , ΕΦΟΣΟΝ ΑΥΞΗΘΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ ΣΕ 10 ΕΤΗ .
Να συμπληρωθεί στο άρθρο 23 ότι αν δεν υπάρχουν ιδιώτες αρχιτέκτονες που να πληρούν τουλάχιστον δύο από τα κριτήρια τότε απαραίτητο να θεωρείται το ένα από αυτά. Επίσης σε περιοχές με μικρό αριθμό αρχιτεκτόνων η τετραετία που παρεμβάλλεται ανάμεσα σε δύο θητείες (4 έτη) είναι μεγάλο διάστημα και θα δημιουργηθεί πρόβλημα κυρίως στις νησιωτικές περιοχές.
Αν δεχθούμε τις αρμοδιότητες του άρθρου 21 και με δεδομένη την αντίθεση ελέγχου αρχιτεκτόνων από αρχιτέκτονες που έχει εκφρασθεί και υποστηριχθεί καθολικά στην διαβούλευση (πρόταση Ζερβού – Μαριάτου- Φραντζή) πιστεύω ότι θα πρέπει να γίνουν οι παρακάτω αλλαγές στην διατύπωση του άρθρου 23.
α. Εξαετή αρχιτεκτονική εμπειρία. (Προτείνω Δεκαετής όπως υποστήριξε και ο Κ.Μπελιμπασάκης – κυρίως για να ενισχύεται το κύρος της κρίσης τους προς τους ελεγχόμενους)
β. Διάκριση σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς.
γ. Δημοσιεύσεις επί αρχιτεκτονικών, πολεοδομικών και διατήρησης ιστορικοπολιτιστικής κληρονομιάς θεμάτων.
δ. Μεταπτυχιακό ή διδακτορικό σε Πανεπιστήμια ή Πολυτεχνεία με θέματα αρχιτεκτονικά, πολεοδομικά, διατήρησης ιστορικοπολιτιστικής κληρονομιάς.
ΑΠΟ ΟΣΑ ΓΝΩΡΙΖΩ ΟΙ ΣΧΟΛΕΣ ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΝ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΑ (τουλάχιστον όπως αναγνωρίζονται διεθνώς). ΜΟΝΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ το κάνουν σε διάφορα θέματα και τομείς.
Να μείνει μόνο το κριτήριο 10 ετούς εμπειρίας για όλα τα μέλη του ΑΣ (ιδιώτες και δημόσιους)
ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΕΚΑΕΤΗΣ , Η ΕΞΑΕΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΑΡΑ ΚΑΙ ΓΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΗ ΚΡΙΣΗ.
ΕΠΙΣΗΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΕΥΚΡΙΝΣΘΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΘΑ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟΣΟ ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΣΕ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ, ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ΚΛΠ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΜΟΝΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΑΠΟΨΕΩΝ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΩΝ… ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΩΝ. ΠΡΕΠΕΙ ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΘΕΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΩΝ ΚΑΤΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ΤΡΟΠΟ.
Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΔΕΚΑΕΤΗΣ .ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕ ΜΗ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΝΑ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΕΤΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΕΙΔΙΚΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΠΟΥ ΔΥΑΝΥΟΥΜΕ , ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟΣΕΣ ΠΟΛΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ, ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΜΕ 6ΕΤΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΝΑ ΚΡΙΝΕΙ ΜΕΛΕΤΕΣ.
ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Σ.Α.ΕΝΑΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ, ΕΧΟΝΤΑΣ ΣΑΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΡΟΣΟΝ ΤΟΥ ΤΟ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΙΣΤΑΤΑΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΧΟΥΝ ΕΞΑΕΤΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ-ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΣΕ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΥΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥΣ-ΔΙΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ ΕΠΙ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΩΝ ΘΕΜΑΤΩΝ-ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΟ Ή ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟ.
ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΕΠΙΒΑΛΕΙ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΟΜΕΝΟΣ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΑΘΕΛΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ
ΟΙ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕΙΣ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΚΤΕΣ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΝΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΔΙΑΣΦΑΛΙΖΕΙ:
1.ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
2.ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΘΕΤΙΚΑ Ή ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΙΝΕΤΑΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΘΕΙ ΜΙΑ ΜΕΛΕΤΗ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥ ΑΔΙΚΑ
3.ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΩΝ ΥΠΟΒΑΛΛΟΜΕΝΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ
4.ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΤΗΝ ΕΓΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ, ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΗΛΩΝ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΩΝ, ΕΤΣΙ ΟΥΤΩΣ ΩΣΤΕ ΑΠΟΨΕΙΣ ΠΑΡΑΛΟΓΕΣ (ΚΑΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ)ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΓΝΩΣΤΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΤΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ
5.ΘΑ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΣΑΝ ΜΕΛΗ ΤΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ
Άρθ.23: Πρέπει να διευκρινισθεί αν χρειάζονται όλες οι προϋποθέσεις α, β, γ και δ, και αν είναι υποχρεωτικές μόνο κάποιες από αυτές