1. Υπεύθυνοι για τη φροντίδα συντήρησης και την ορθή και ασφαλή λειτουργία του συστήματος καυστήρα – λέβητα – καπνοδόχου των εγκαταστάσεων του άρθρου 1, είναι κατά περίπτωση:
α) Οι ιδιοκτήτες αυτών ή οι νόμιμοι αντιπρόσωποί τους ή αυτοί που έχουν τη χρήση της ιδιοκτησίας.
β) Στο σύστημα της οριζόντιας ιδιοκτησίας υπεύθυνος, ως εκπρόσωπος όλων των υπόχρεων, είναι ο διαχειριστής.
γ) Στην περίπτωση που δεν έχει ορισθεί διαχειριστής, υπεύθυνοι είναι εξίσου όλοι οι χρήστες της εγκατάστασης.
δ) Προκειμένου για κτίρια όπου στεγάζονται αποκλειστικά υπηρεσίες Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου, ο τυχόν ορισθείς για το σκοπό αυτό από το καταστατικό ή τον οργανισμό ή τη διοίκηση του νομικού προσώπου υπάλληλος, διαφορετικά ο διευθύνων τη στεγαζόμενη μονάδα.
ε) Προκειμένου για κτίρια όπου στεγάζονται αποκλειστικά Υπηρεσίες του Δημοσίου, Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή άλλων Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, οι ενεργειακοί υπεύθυνοι που προβλέπονται στο άρθρο 9 της ΚΥΑ Δ6/Β/14826 (ΦΕΚ 1122 Β/ 17-6-08) ή εφόσον δεν έχουν ορισθεί, οι αρμόδιοι για το θέμα αυτό υπάλληλοι, σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις που διέπουν την οργάνωση και τη λειτουργία της στεγαζόμενης υπηρεσίας ή εκείνοι που ορίζονται ειδικά για το σκοπό αυτό, διαφορετικά υπεύθυνος είναι ο προϊστάμενος της στεγαζόμενης υπηρεσίας.
2. Οι κατά την προηγούμενη παράγραφο υπεύθυνοι έχουν τις ακόλουθες υποχρεώσεις :
α) Να φροντίζουν για τη λήψη των αναγκαίων μέτρων και την έγκαιρη εκτέλεση των απαιτούμενων εργασιών (συμπεριλαμβανομένης της τακτικής συντήρησης), ώστε να εξασφαλίζεται η καλή και ασφαλής λειτουργία της εγκατάστασης, ώστε να μην προκαλείται ρύπανση του περιβάλλοντος ή οχλήσεις στους ιδιοκτήτες, ενοικιαστές ή περιοίκους.
β) Να αναθέτουν τις εργασίες συντήρησης – ρύθμισης μόνον σε τεχνικούς που διαθέτουν την απαιτούμενη άδεια για τις εργασίες αυτές, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία.
γ) Να διατηρούν με επιμέλεια επί πενταετία, τα κατά το άρθρο 5 παρ. 3 φύλλα συντήρησης – ρύθμισης της εγκατάστασης και των εκθέσεων ελέγχων των αρμοδίων υπηρεσιών ελέγχου.
δ) Να διατηρούν το χώρο του λεβητοστασίου καθαρό και να μην αποθηκεύουν ξένα προς το χώρο αντικείμενα κατά τρόπο, ώστε να εξασφαλίζεται η άνετη πρόσβαση και εργασία των συνεργείων συντήρησης και των υπηρεσιών ελέγχου.
ε) Στις περιπτώσεις τοποθέτησης νέων συστημάτων, να ελέγχουν κατά πόσο τα συστήματα διαθέτουν την προβλεπόμενη από το άρθρο 4 παρ. 7 πιστοποίηση CE.
στ) Να προμηθεύονται το ενδεδειγμένο για την εγκατάστασή τους καύσιμο, και να διατηρούν σε αρχείο όλα τα τιμολόγια ή αποδείξεις προμήθειας καυσίμων, για πέντε τουλάχιστον έτη. Ειδικά στις περιπτώσεις χρήσης στερεών βιοκαυσίμων να μεριμνούν για την ορθή αποθήκευσή τους ώστε να μην επέρχεται αλλοίωση της ποιότητας και των προβλεπόμενων χαρακτηριστικών τους.
ζ) Να επιτρέπουν την είσοδο και να παρέχουν κάθε διευκόλυνση στις αρμόδιες υπηρεσίες ελέγχου.
Σωστή η νομοθετηση για τις πελλέτες.
Βλέπω όμως 28 αρνητικές ψήφους σε άποψη της κας ΛΠ -26 Σεπτεμβρίου 2011, 13:48.
Ενώ στην άποψη του μέλους της Ελληνικής Εταιρείας Βιομάζας κ. Κ.Ν στο άρθρο 1 που λέει τα ίδια πράγματα βλέπω 10 θετικές ψήφους.
Τι παράλογο γραφει η κα ΛΠ;
Γραφει για την ποιότητα των πελλετών.
Τα ίδια γραφει και ο κ. Κ.Ν.
Είναι απαραίτητος ο ελεγχος των πελλετών κύριοι.
Έχουμε δυστυχώς κάψει πελλέτες που είχαν πρόσθετα.
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΒΙΟΤΕΧΝΩΝ ΥΔΡΑΥΛΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΣΑΜΟΥ 7Α ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛ 210 – 3416 064
Αθήνα, 30 Σεπτεμβρίου 2011
Θέμα : Υποβολή σχολίου επί της διαβούλευσης
Καταρχάς, για ακόμη μια φορά επισημαίνουμε και γνωστοποιούμε ότι οι υδραυλικοί είναι ένα επάγγελμα θεσμοθετημένο και είναι κάτοχοι σχετικών αδειών. Αυτό σημαίνει ότι οι αδειούχοι βάσει του ισχύοντος μέχρι και σήμερα Π.Δ. 38/91 τους δίδεται το δικαίωμα να εκτελούν εγκαταστάσεις θερμοϋδραυλικές, κλιματιστικές και αερίων.
Ως εκ τούτου, σας επισημαίνουμε ότι η εγκατάσταση – τοποθέτηση λέβητα είναι μια εργασία που την επιλαμβάνονται και υπογράφουν γι’ αυτήν οι αδειούχοι υδραυλικοί, οι οποίοι διαθέτουν την κατάλληλη τεχνογνωσία τόσο στις προαναφερθείσες εγκαταστάσεις, όσο και στις νέες εργασίες – τεχνολογίες, όπως (βιοκαύσιμα κλπ).
Η Ομοσπονδία μας έχει προχωρήσει και σε άλλες κινήσεις όπως η έκδοση μητρώου υλικών με προδιαγραφές από πολλές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στο χώρο και προμηθεύουν λέβητες κλπ. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν διαθέτουμε πιστοποιητικά εταιρειών για λέβητες και μπορούμε ανά πάσα στιγμή να συνδράμουμε υπέρ την διοχέτευσης υλικών πιστοποιημένων. Προτείνουμε η Ομοσπονδία μας διαθέτοντας το κατάλληλο αρχείο (μητρώο υλικών) το οποίο έχει εκδοθεί 2 φορές να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο.
Μπορεί δηλαδή να συνδράμει και να ελέγχει αν οι εκάστοτε λέβητες που προορίζονται για εγκατάσταση, φέρουν τις κατάλληλες προδιαγραφές. Μάλιστα, με το Π.Δ. 38/91 οι αδειούχοι υδραυλικοί υπογράφουν και για την χρησιμοποίηση – εγκατάσταση υλικών με προδιαγραφές.
Ολοκληρώνοντας, σας επισημαίνουμε ότι είμαστε πρωτοπόροι και σύμφωνα με τα προαναφερθέντα δρούμε υπέρ της δημόσιας ασφάλειας εδώ και πολλά χρόνια.
Επικοινωνήστε μαζί μας για να διαπιστώσετε ότι όλα αυτά που αναφέρουμε δεν είναι για το θεαθήναι, διότι εκτός των άλλων κάθε εγκατάσταση – επισκευή ασφαλίζεται σε μεγάλη ασφαλιστική εταιρεία που υποχρεώνει τον εκάστοτε εγκαταστάτη για την προσκόμιση υπεύθυνης δήλωσης (άρθρο 4 Π.Δ. 38/91), όπου εκεί αναφέρονται τα στοιχεία του, του ιδιοκτήτη και τα υλικά που χρησιμοποίησε.
Για το Δ.Σ
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Γεώργιος Κωνσταντέλλος Δημήτρης Βαργιάμης
αγαπητή κ Λυδια θα μπορουσατε να μας πειτε γραπτος την αναλυση των καυσαεριων της δικη σας εγκαταστασης . ΅Ειναι ενα χαρτι που περιγράφει την ποιοτητα της καυσης και το ποσο επιβλαβες ειναι το καυσαέριο που βγαινει απο τον λεβητα σας -πετρελαιου- αεριου -βιομαζας η οτι αλλο καυσιμο χρησιμοποιείτε .Στην περιπτωση που ειστε σωστη απεναντι στον συναθρωπο σας -γειτονα οφειλετε να ελενχετε καθε χρονο την ποιοτητα της καυσης . Αν παλι δεν εχετε και κακος αφου θα πρεπει καθε χρονο να κανετε σωστη συντηρηση απο αδειουχο συντηρητή .
Αν μπορειτε να καταλάβετε οτι τα μικροσοματιδια (αοσμα) που αναπνεουν (λογω της κακης καυσεις πετρελαιου) οι γειτονες σας ειναι επιβλαβες για την υγεια τους . μπορειτε να απαντήσετε με τα παραπανω στοιχεία ?
Με εκτίμηση – MAD
Η κα Λυδία δεν νομιζω οτι εχει δικιο. Προφανως εχει διπλα της πολλους κακους γειτονες που καινε σε απλα τζακια κακης ποιοτητα ξύλα, τα οποια βγαζουν και τον καπνο που την ενοχλει. Φυσικα θα εχει προβλημα και με αρυθμιστους καυσηρες πετρελαιου όπου και αυτοι βγαζουν πολυ μαυριλα.
Επι της ουσιας τωρα:
Για πρωτη φορα διδεται η δυνατοτητα να αναπτυχθει μια αμιγως ελληνικη βιομηχανια. Από την πρωτη υλη, μεχρι τους λεβητες.
Προκειται για μια πολυ μεγαλη υποθεση για να την χαρισουμε σε καθε κυρια Λυδια, που δειχνει τοσο μεγαλη ευαισθησια στην κακη ποιοτητα βιομαζας την οποια προφανως δεν εχει καψει.
Εν κατακλειδι:
Σε καμια περιπτωση δεν θα υπερασπιστω τον κακο επαγγελματια, τον κθε τύπο που ακομη και σε αυτη την κρισιμη στιγμη γαι τον τόπο ενδιαφερεται να κανει μια ακόμη αρπακτη και αναμενει το Προεδρικο Διαταγμα με μεγαλη αγωνια, ακονιζοντας τις μασέλες του.
Θα υπερασπιστω όμως το στοχο.
Νεες θεσεις εργασίας ιδιως στην υπαιθρο, νεα προοπτικη στους αγρότες, αυξηση της επιχειρηματικοτητας και ιδιως της νεανικής (αντε να πεις σε κανα μπαρμπα για πέλλετ), μειωση των εισαγωγων, αυξηση των εξαγωγων, προστασια του περιβαλλοντος.
Ειναι μεγαλο το στοιχημα κυρια Λυδια μου.
Δεν εχω να κανω καμια προταση. Γιατι πολυ απλα υπάρχει η διεθνης εμπειρια. Υπαρχουν τα προτυπα στο καυσιμο, υπαρχουν τα προτυπα στους λεβητες.
Αντιγραψτε τα και προχωρηστε.
Προχωρηστε όμως…
Ο ορισμός του λεβητοστασίου είναι ασαφής γιατί σύμφωνα με το κανονισμό αερίου οι χώροι εγκατάστασης με συνολική ισχύ χαμηλότερη των 50 kw δεν είναι λεβητοστάσια αερίου. Ο όρος «λεβητοστάσιο» είναι ιδιαίτερα συγκεκριμένος όρος ως προς τις εγκαταστάσεις αερίων καυσίμων με συνολική ισχύ άνω των 50 ΚW και αναφέρεται σε εκείνους τους χώρους που πληρούν τις κτιριοδομικές απαιτήσεις και που υπάρχει περίπτωση σύγχρονης εγκατάστασης συσκευών αερίων και υγρών ή στερεών.
Σύμφωνα με την παρ. 8.5.4 ΦΕΚ 963β/15-7-2003 (που ήταν σε διαβούλευση πέρσι το Δεκέμβρη για να αντικατασταθεί) οι χώροι εγκατάστασης συσκευών αερίου με ισχύ άνω των 50 kw που ικανοποιούν τις απαιτήσεις προσαγωγής νωπού αέρα και απαγωγής αυτού, και έχουν στεγανή θύρα και δεν έχουν συσκευές υγρών ή στερεών καυσίμων, σύμφωνα με τη παρ. 8.5.4.1 ονομάζονται λεβητοστάσια αερίου και αυτά υπάγονται στις ειδικές εκείνες διατάξεις καθώς δεν ονομάζονται απλώς λεβητοστάσια. Αυτή η διάκριση γίνεται προφανώς για να μην απαιτείται να ισχύουν κτιριοδομικές απαιτήσεις στις περιπτώσεις εγκατάστασης μεγάλων συσκευών αερίου. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση του υγραερίου.
Συγχρόνως υπενθυμίζεται ότι δεν δίδεται κανένας ορισμός ή έννοια της διάταξης απαγωγής καυσαερίων, έλλειψη που είναι σημαντική, καθώς η καπνοδόχος είναι από τα σημαντικότερα μέρη της εγκατάστασης.
Καλή η θεωρία, στην πράξη όμως τί γίνεται? Πόσο εύκολα μπορούν οι υπηρεσίες να αντιληφθούν τη ρύπανση που τυχόν δημιουργεί στην ατμόσφαιρα η καύση της βιομάζας και την όχληση των γειτόνων? Δεδομένου μάλιστα του γεγονότος ότι οι έλεγχοι γίνονται σε ώρες λειτουργίας των Δημοσίων Υπηρεσιών, δηλ. κατά το χρονικό διάστημα που οι ιδιοκτήτες των κατοικιών που κάνουν χρήση βιομάζας πολύ πιθανόν να λείπουν από το σπίτι τους λόγω εργασίας και επιπλέον να έχουν κλειστή τη θέρμανση όπως άλλωστε είναι φυσικό? Αναλογιστήκατε ότι στην προσπάθειά τους να κάνουν μεγαλύτερη οικονομία όσοι κάνουν χρήση βιομάζας υπάρχει το ενδεχόμενο να καίνε κακής ποιότητας καύσιμο, έχοντας όμως στην αποθήκη τους και ένα τσουβάλι με άριστο (ακριβό) υλικό για την περίπτωση που οι αρμόδιες υπηρεσίες θα προβούν σε έλεγχο στην κατοικία τους για το λόγο αυτό? Πώς πραγματικά μπορούν να προστατευτούν οι περίοικοι, ειδικά οι κατοικίες που γειτνιάζουν? Σκεφθήκατε το ενδεχόμενο η δυσοσμία και ποιός ξέρει , ίσως όχι μόνο αυτή αλλά και ενδεχομένως η εκπομπή ρύπων να είναι τόσο αφόρητη ώστε να μη μπορούν πλέον να ζήσουν μέσα στα ίδια τους τα σπίτια? Παρακαλώ θερμά μελετείστε προσεκτικά όλες τις αναφορές που έχουν καταθέσει πολίτες στις αρμόδιες υπηρεσίες της Περιφέρειας.Λύδια, Δικηγόρος.
Σχετικά με το σημείο 2.β θα πρέπει να ληφθεί υπόψη, τόσο η απελευθέρωση των τεχνικών επαγγελμάτων, όσο και η «πιστοποίηση» του κάθε συντηρητή, που θ’ αποδεικνύει την επάρκειά του στη συγκεκριμένη τεχνολογία. Ίσως απαιτείται μεγαλύτερη ανάλυση στο σημείο αυτό, με συγκεκριμένες προδιαγραφές των μεθόδων συντήρησης και δεξιότητες των συντηρητών.