1. Τα έργα και οι δραστηριότητες κατατάσσονται στην πρώτη (Α) Κατηγορία, που υποδιαιρείται στις Υποκατηγορίες (Α1) και (Α2), και στη δεύτερη (Β) Κατηγορία σύμφωνα με τα κριτήρια του άρθρου 1 παράγραφος 1 του ν.4014/2011.
2. Τα ως άνω έργα και δραστηριότητες αναφέρονται στα Παραρτήματα Ι έως ΧΙΙ του άρθρου 5 της παρούσας Απόφασης ανάλογα με την Ομάδα στην οποία υπάγεται καθένα από αυτά.
Κύριε υπουργέ οι ΜΠΕ στην χώρα μας είναι μία πονεμένη ιστορία. Η Ελλάδα είναι η πλουσιότερη χώρα στην Ευρώπη από πλευράς βιοποικιλότητας, οπότε η νομοθεσία θα πρέπει να είναι αυστηρή. Το πρόβλημα βεβαίως είναι στην εφαρμογή της νομοθεσίας και στις ΜΠΕ. Όλες σχεδόν οι ΜΠΕ είναι ΑΠΑΛΑΚΤΗΚΕΣ περιβαντολλογικών επιπτώσεων σε κάθε έργο ή δραστηριότητα, γράφουν τα απίθανα και κανείς ΔΕΝ ΤΙΣ ΕΛΕΝΧΕΙ. Αρκεί μόνο το γεγονός και μόνο το ότι τις υπογράφουν κάποιοι <> κατόπιν παραγγελίας των υποψήφιων επενδυτών και επικαλούμενοι την αυθεντία τους για να αθωώσουν τα πάντα. Όλες είναι coppy paste για κάθε κατηγορία έργου και δραστηριοτήτων.
Ένα μεγάλο θέμα που τείνει να πάρει ΕΦΙΑΛΤΙΚΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ και να καταστρέψει ολοκληρωτικά των Ελλαδικό χώρο είναι τα ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ. Υπάρχει μία τεράστια προπαγάνδα με τα ΑΙΟΠΑ που τα απαλλάσσει από τις επιπτώσεις που έχουν στο περιβάλλον, ενώ οι επιπτώσεις τους είναι ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ κυρίως όσον αφορά τα συνοδά έργα όπως είναι οι δρόμοι και οι γραμμές μεταφοράς της ενέργειας. Κοιτώντας κανείς την γεωγραφική κατανομή των αιτήσεων για ΑΙΟΠΑ στην ιστοσελίδα της ΡΑΕ (http://www.rae.gr/geo/) του προκαλεί ΤΡΟΜΟ αν πραγματοποιηθεί έστω και ένα μέρος από αυτά. Δεν υπάρχει κορυφή της Πίνδου και κανένα νησί που να μην έχουν γίνει αιτήσεις!! Τα τεράστια οδικά έργα που θα γίνουν στα βουνά, καθώς για να μεταφερθούν και να συντηρηθούν οι Α/Γ απαιτούν φορτηγά πάνω από 55 μέτρα μήκος, θα ξεκοιλιάσουν κάθε παρθένο εναπομείναν βουνό.
Όποτε θεωρώ απαραίτητο να ενταχθούν ΟΛΑ ΤΑ ΑΙΟΠΑ και κάτω από τα 40 MW στην κατηγορία Α1 και ΜΕ ΑΥΣΤΗΡΟ ΕΛΕΝΧΟ ΤΩΝ ΜΠΕ. Το τρίκ που κάνουν οι επενδυτές για τα ΑΙΟΠΑ είναι να τα κάνουν συνήθως στα 38 MW ώστε να αλλάζουν φορέα έλεγχου και αδειοδότησης και μετά να κάνουν επέκταση. Αλλά και από περιβαντολλογικής σκοπιάς και τα ΑΙΟΠΑ κάτω από 40 MW προκαλούν τις ίδιες επιπτώσεις με τα μεγαλύτερα.
Επίσης πρέπει κατά τη γνώμη μου και οι Δασικοί δρόμοι Γ΄κατηγορίας θα ΠΡΕΠΕΙ να απαιτούν ΜΠΕ καθώς εδώ παίζεται μία μεγάλη παραπλάνηση. Στο όνομα λοιπόν της διάνοιξης δασικών δρόμων κρύβονται τις περισσότερες φορές άλλα σχέδια, αλλά και οι ίδιοι οι δασικοί δρόμοι προκαλούν μεγάλες επιπτώσεις στο περιβάλλον όπως είναι κατάτμηση βιοτόπων, καταστροφή γεωμορφικών σχηματισμών κ.α.
Ευχαριστώ
Καρανίκας Δημήτριος
Στην ομάδα 3: Λιμενικά έργα υπάρχει το α/α 9: Παράκτιες εγκαταστάσεις διαχείμανσης ή/και μικροεπισκευών σκαφών, το οποίο κατατάσσει τα έργα ανάλογα με το εάν είναι εντός ή εκτός Natura.
Στην ομάδα 12: Ειδικά έργα και δραστηριότητες το α/α 14: Χερσαίες εγκαταστάσεις διαχείμανσης ή/και μικροεπισκευών σκαφών, το οποίο κατατάσσει τα έργα ανάλογα με τη δυνατότητα μικροεπισκευών.
Ποιά είναι η διαφορά στις χερσαίες αυτές εγκαταστάσεις; Το εάν είναι παράκτιες; Και γιατί είναι σε διαφορετικούς πίνακες; Οι εγκαταστάσεις αυτές είναι κατά κύριο λόγο δίπλα στη θάλασσα για ευνόητους λόγους. Μάλλον αυτός ο διαχωρισμός περισσότερο μπερδεύει παρά βοηθάει στην κατηγοριοποίηση.
Δυστυχώς και αυτή τη φορά ακολουθείται η λογική ότι κάποιοι στο κέντρο (υπουργείο) είναι για τα μεγάλα και τα δύσκολα και άλλοι (αποκεντρωμένη διοίκηση ),για τα μικρά και τετριμμένα. Αυτή η λογική οδηγεί σε μια κατάταξη που γρήγορα θα οδηγήσει στην επανάληψη του σημερινού φαινομένου , σύμφωνα με το οποίο όλες οι σοβαρές δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις συσσωρεύονται και μπλοκάρουν στο κέντρο (το οποίο μάλιστα κατέχει άριστα και τις τεχνικές υπέρβασης των νομοθετικών προθεσμιών)
Γιατί λίγα χιλιόμετρα αυτοκινητοδρόμου πρέπει να αδειοδοτούνται από το Υπουργείο?
Γιατί οποιοδήποτε Ξενοδοχειακό ή κτιριακό έργο πρέπει να αδειοδοτείται από το κέντρο ?
Γιατί η διαφοροποίηση στις περιοχές Nattura ?
Άποψή μου είναι όλα τα έργα για τα οποία υπάρχει ήδη εμπειρία περιβαλλοντικής αδειοδότησης μπορούν να μεταφέρονται στην αποκεντρωμένη διοίκηση , η δε κεντρική υπηρεσία αφενός να εξετάζει ειδικές και μη συνήθεις περιπτώσεις, αφετέρου να στηρίζει και να ελέγχει τις αποκεντρωμένες υπηρεσίες στην ορθή και ταχεία αδειοδότηση.