Στις περιοχές εντός των ορίων οικισμών με πληθυσμό μικρότερο από 2.000 κατοίκους( ή και οικισμών προϋφιστάμενων του 1923), στους οποίους δεν έχει ολοκληρωθεί ο πολεοδομικός σχεδιασμός και ο καθορισμός χρήσεων γης, επιτρέπονται οι παρακάτω χρήσεις ως εξής :
1. Κατοικία
2. Κοινωνική πρόνοια
3. Εκπαίδευση προσχολική, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια
4. Μικρές αθλητικές εγκαταστάσεις (μόνο κατηγ. Α)
5. Θρησκευτικοί χώροι
6. Πολιτιστικές εγκαταστάσεις μέχρι 600 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά γήπεδο
7. Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών, μέχρι 300 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά γήπεδο
8. Γραφεία, Τράπεζες, Ασφάλειες, Κοινωφελείς οργανισμοί, μέχρι 600τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά γήπεδο.
9. Περίθαλψη (πλην Νοσοκομείων) μέχρι 40 κλίνες ή 600 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά γήπεδο
10. Εστιατόρια μέχρι 300 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά γήπεδο
11. Αναψυκτήρια μέχρι 100 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά γήπεδο
12. Ξενοδοχεία και Τουριστικές εγκαταστάσεις (εκτός κατασκηνώσεων – Camping) μέχρι 50 κλίνες, με μέγιστη συνολική επιφάνεια δόμησης 2.000 τμ. ανά γήπεδο
13. Στάθμευση (αυτοκίνητα μέχρι 2,5 τόνους)
14. Συνεργεία αυτοκινήτων (εξαιρούνται τα συνεργεία επισκευής μεγάλων και βαρέων οχημάτων με δυνατότητα μεταφοράς άνω των 9 ατόμων ή άνω των 3,5 τόνων μικτού φορτίου)
15. Επαγγελματικά εργαστήρια και εγκαταστάσεις αποθήκευσης χαμηλής όχλησης μέχρι 15 ΗΡ δύναμης του μηχανολογικού εξοπλισμού ή μέχρι 50 KW και συνολικής επιφάνειας δόμησης μέχρι 600 τμ. ανά γήπεδο
Στις χρήσεις με τα στοιχεία 6,7,8, 9,10,11,12, και 15 μπορεί να επιτρέπεται υπέρβαση της συνολικής επιτρεπόμενης επιφάνειας δόμησης, εφ όσον πρόκειται για χρήσεις που συνδέονται με προβολή, προώθηση και επεξεργασία προϊόντων τοπικής προέλευσης με συμβολή στην ανάπτυξη των τοπικών οικονομιών ή πρόκειται για εγκατάσταση χρήσεων που αξιοποιούν τα ιδιαίτερα πλεονεκτήματα του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος των οικισμών και με την προϋπόθεση ότι θα προβλέπoνται από εγκεκριμένο σχέδιο, τοπικής κλίμακας. Επίσης σε αξιόλογους, παραλιακούς, τουριστικούς και παραδοσιακούς οικισμούς η χρήση της στάθμευσης (13) επιτρέπεται κατόπιν έγκρισης σχεδίου τοπικής κλίμακας.
ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΥΠΟΨΗ ΤΟΥ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ(Ή ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΤΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ) ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΕ ΜΟΛΙΣ 15ΗΡ ΚΙΝΗΤΗΡΙΑ ΙΣΧΥ;;;
Ως υπάλληλος Τεχνικής Υπηρεσίας Δήμου που δεν διαθέτει ΓΠΣ (με οικισμούς προ το 1923), θα ήθελα να επισημάνω το πραγματικό αδιέξοδο στο οποίο έχουμε οδηγηθεί για την κατασκευή οποιουδήποτε δημοτικού κτιρίου λόγω πλήρους αδυναμίας εξέτασης και έγκρισης Τοπικών Ρυμοτομικών Σχεδίων από το αρμόδιο Υπουργείο. Έργα συγχρηματοδοτούμενα από το ΕΣΠΑ και από άλλα προγράμματα ακυρώνονται και απεντάσσονται λόγω ουσιαστικά της άρνησης ή της αδυναμίας(καθυστέρηση άνω των 3 ετών) της Ελληνικής Πολιτείας να εγκρίνει τα υποβαλλόμενα Τοπικά Ρυμοτομικά ακόμα και για τις πιο απλές περιπτώσεις όπως είναι ο χαρακτηρισμός ενός χώρου και ο καθορισμός χρήσης. Παρακαλώ να εξετάσετε σοβαρά το ενδεχόμενο μεταφοράς της εν λόγω αρμοδιότητας στις περιφέρειες ή στις αποκεντρωμένες διοικήσεις. Ο συγκεντρωτισμός του Υπουργείο σε αυτό το θέμα (με την ταυτόχρονη υποστελέχωση των αντίστοιχων υπηρεσιών του) οδηγεί σε πραγματικά αδιέξοδα πολλούς Δήμους της Περιφέρειας.
Να προβλεφθει στο Π.Δ χωρις ασαφειες και γενικοτητες η
διαδικασία , τα δικαιολογητικα και η αρμοδια υπηρεσια ως προς την αλλαγη χρησης ειτε της ίδιας κατηγορίας ειτε
διαφορετικης . Προτείνω την διαδικασία ενήμερωσης της άδειας από το μηχανικό και μόνο και υποχρέωση της υπηρεσίας
να ενημερωσει το φακελο χωρις έλεγχο -παρατηρησεις και
γραφειοκρατια ….
Αλλαγη χρησης μπορει να γινεται και
-σε άδεια ειναι σε ισχυ και ειτε ολοκληρωθηκαν οι εργασιες
ειτε όχι
– Σε κτιριο που έληξε η άδεια , αλλα δεν ολοκληρωθηκαν
οι εργασίες
-Σε κτιριο που έχει αυθαιρεσίες ή απλες τροποποιησεις των μελετων . Να μη εξαρταται η αλλαγη χρησης από τις τυχον
αυθαιρεσίες και τροποποιήσεις . Να υποβαλλονται μονο οι επι
πλεον μελετες ,όπως προβλέπονται σε τη νεα χρηση
Αρθρο 12
Σελ. 13, εδάφιο 15: Προτείνεται “15 ΗΡ ισχύος”, αντί “15 ΗΡ δύναμης”.
Σελ. 13, δεύτερη γραμμή από το τέλος: Να επιβεβαιωθεί η παρουσία του κόμματος μεταξύ “αξιόλογους” και “παραλιακούς”.
Στο άρθρο 12 για τους οριοθετημένους οικισμούς τίθεται περιορισμός στη δυναμικότητα των ξενοδοχείων μέχρι 50 κλίνες, καθώς και μέγιστη επειφάνεια δόμησης τα 2000 τ.μ. ανά γήπεδο. Και στην περίπτωση αυτή προτείνουμε να μην τίθεται ανώτατο όριο δυναμικότητας, αλλά να επιτρέπονται ξενοδοχειακά καταλύματα ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του οικισμού, τη φέρουσα ικανότητα και τη βιωσιμότητα της επένδυσης, μετά από σχετικές αποφάσεις των αρμοδίων οργάνων του δήμου και της περιφέρειας.
Προτείνονται σαφέστερες διατυπώσεις ως εξής :
Το εδάφιο 14 :
14 . Συνεργεία επισκευής και συντήρησης συνήθων οχημάτων . Παρατήρηση: δεν χρειάζεται να γράφεται ποια εξαιρούνται, αν είναι σαφές (όπως εδώ – βλ. ν. 3710/2008 άρθρο 6 §1 α) ποια επιτρέπονται.
Να προστεθεί εδάφιο 16 ως εξής :
16. ΙΚΤΕΟ ελαφρών οχημάτων
Και απαραιτήτως εδάφιο 17 ως εξής :
17.
Α. Πρατήρια υγρών καυσίμων Β. πρατήρια υγραερίου (LPG) έως 18 μ3 Γ. πρατήρια φυσικού αερίου (CNG) .
Παρατήρηση : είναι πέρα από κάθε λογική να μη επιτρέπεται η ίδρυση πρατηρίων καυσίμων μέσα σε οικισμούς, όταν χιλιάδες πρατήρια υπάρχουν ήδη μέσα στα χωριά μας, επιπλέον δε όλα τα σχετικά με τα πρατήρια διατάγματα (Β.Δ. 464/70, το μεταγενέστερο Π.Δ. 1224/81 και η τροποποίηση αυτού με το Π.Δ. 118/06 αναφέρονται σαφώς σε όρους και προϋποθέσεις ίδρυσης πρατηρίων ΚΑΙ ΕΝΤΟΣ οικισμών.
Ε.Ο.Β.Ε.Α.Μ.Μ.
ΕΝΙΑΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΒΙΟΤΕΧΝΩΝ ΕΠΙΣΚΕΥΑΣΤΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΜΗΧΑΝΗΜΑΤΩΝ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΩΝ
(ΑΡΙΘ. ΑΝΑΓΝ. 1024/1970)
Κρατύλου 14 104 42 ΑΘΗΝΑ Τηλ.: 210 5138913 5142222 Fax: 210 5138913
eoveamm@acsmi.gr
Αριθ. Πρωτ. 14529 Αθήνα 30/1/2012
Η ΕΟΒΕΑΜΜ προτείνει :
Άρθρο 12
Οριοθετημένοι Οικισμοί
Στις περιοχές εντός των ορίων οικισμών με πληθυσμό μικρότερο από 2.000 κατοίκους( ή και οικισμών προϋφιστάμενων του 1923), στους οποίους δεν έχει ολοκληρωθεί ο πολεοδομικός σχεδιασμός και ο καθορισμός χρήσεων γης, επιτρέπονται οι παρακάτω χρήσεις ως εξής :
1. Κατοικία
2. Κοινωνική πρόνοια
3. Εκπαίδευση προσχολική, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια
4. Μικρές αθλητικές εγκαταστάσεις (μόνο κατηγ. Α)
5. Θρησκευτικοί χώροι
6. Πολιτιστικές εγκαταστάσεις μέχρι 600 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά γήπεδο
7. Εμπορικά καταστήματα, καταστήματα παροχής προσωπικών υπηρεσιών, μέχρι 300 τμ.
συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά γήπεδο
8. Γραφεία, Τράπεζες, Ασφάλειες, Κοινωφελείς οργανισμοί, μέχρι 600τμ. συνολικής
επιφάνειας δόμησης ανά γήπεδο.
9. Περίθαλψη (πλην Νοσοκομείων) μέχρι 40 κλίνες ή 600 τμ. συνολικής επιφάνειας
δόμησης ανά γήπεδο
10. Εστιατόρια μέχρι 300 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά γήπεδο
11. Αναψυκτήρια μέχρι 100 τμ. συνολικής επιφάνειας δόμησης ανά γήπεδο
12. Ξενοδοχεία και Τουριστικές εγκαταστάσεις (εκτός κατασκηνώσεων – Camping) μέχρι
5 0 κλίνες, με μέγιστη συνολική επιφάνεια δόμησης 2.000 τμ. ανά γήπεδο
13. Στάθμευση (αυτοκίνητα μέχρι 2,5 τόνους)
14. Συνεργεία συντήρησης και επισκευής συνήθων οχημάτων ( Πρόταση ΕΟΒΕΑΜΜ )
15. Επαγγελματικά εργαστήρια και εγκαταστάσεις αποθήκευσης χαμηλής όχλησης μέχρι
15 ΗΡ δύναμης του μηχανολογικού εξοπλισμού ή μέχρι 50 KW και συνολικής
επιφάνειας δόμησης μέχρι 600 τμ. ανά γήπεδο
Στις χρήσεις με τα στοιχεία 6,7,8, 9,10,11,12, και 15 μπορεί να επιτρέπεται υπέρβαση της συνολικής επιτρεπόμενης επιφάνειας δόμησης, εφ όσον πρόκειται για χρήσεις που συνδέονται με προβολή, προώθηση και επεξεργασία προϊόντων τοπικής προέλευσης με συμβολή στην ανάπτυξη των τοπικών οικονομιών ή πρόκειται για εγκατάσταση χρήσεων που αξιοποιούν τα ιδιαίτερα πλεονεκτήματα του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος των οικισμών και με την προϋπόθεση ότι θα προβλέπoνται από εγκεκριμένο σχέδιο, τοπικής κλίμακας. Επίσης σε αξιόλογους, παραλιακούς, τουριστικούς και παραδοσιακούς οικισμούς η χρήση της στάθμευσης (13) επιτρέπεται κατόπιν έγκρισης σχεδίου τοπικής κλίμακας.
Με εκτίμηση
Για το Δ.Σ. της ΕΟΒΕΑΜΜ
Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας
Αθανάσιος Νικολόπουλος Χρήστος Ευαγγέλου
Είναι πρόδηλο, ότι με τη σημερινή ρύπανση της ατμόσφαιρας, αλλά και την άλογη τσιμεντοποίηση πρώτα και κύρια του Λεκανοπεδίου πρέπει να επιβληθούν χώροι αστικών άλσων και περιοχές ελεύθερες από δόμηση, μέσα στα όρια των οικισμών.
Για να είναι αποτελεσματική και ζωογόνα η λειτουργία του πρασίνου, πρέπει να απαγορευτεί αυστηρά οποιασδήποτε χρήση που να μειώνει την περιεκτικότητα των χώρων αυτών σε πράσινο -πολύ δε περισσότερο σε υψηλό πράσινο (δέντρα).
Οι υπάρχουσες περιοχές με δάσος, συνήθως πεύκης, μέσα στα όρια οικισμών, όπως π.χ. ο Άγ. Στέφανος, να διατηρηθούν με κάθε τρόπο, ανεξάρτητα ιδιοκτησιακού καθεστώτος (π.χ. ανταλλαγή με αγροτεμάχια). Επιπλέον, οι Δήμοι να εμπλουτίσουν τους οικισμούς με υψηλό πράσινο, φυτεύοντας παντού στους κοινόχρηστους χώρους.
Στο άρθρο αυτό δεν αναφέρονται χρήσεις Ελεύθερων χώρων και Αστικού Πράσινου (όπως οι δασικοί θύλακες μέσα στα σημερινά διαμορφωμένα όρια οικισμών προ του’23, βλέπε το παράδειγμα του Αγ. Στεφάνου Αττικής)
Είναι πρόδηλο, ότι με τη σημερινή ρύπανση της ατμόσφαιρας, αλλά και την άλογη τσιμεντοποίηση πρώτα και κύρια του Λεκανοπεδίου πρέπει να επιβληθούν χώροι αστικών άλσων και περιοχές ελεύθερες από δόμηση, μέσα στα όρια των οικισμών.
Για να είναι αποτελεσματική και ζωογόνα η λειτουργία του πρασίνου, πρέπει να απαγορευτεί αυστηρά οποιασδήποτε χρήση που να μειώνει την περιεκτικότητα των χώρων αυτών σε πράσινο -πολύ δε περισσότερο σε υψηλό πράσινο (δέντρα).
Οι υπάρχουσες περιοχές με δάσος, συνήθως πεύκης, μέσα στα όρια οικισμών, όπως π.χ. ο Άγ. Στέφανος, να διατηρηθούν με κάθε τρόπο, ανεξάρτητα ιδιοκτησιακού καθεστώτος (π.χ. ανταλλαγή με αγροτεμάχια). Επιπλέον, οι Δήμοι να εμπλουτίσουν τους οικισμούς με υψηλό πράσινο, φυτεύοντας παντού στους κοινόχρηστους χώρους.
Στο άθρο αυτό δεν αναφέρονται οι -επιβεβλημένες- χρήσεις Ελεύθερων χώρων και Αστικού Πράσινου (όπως οι δασικοί θύλακες, που βρίσκονται μέσα στα σημερινά διαμορφωμένα όρια των οικισμών προ του ΄23, το παράδειγμα του Αγ. Στεφάνου).
Είναι πρόδηλο, ότι με την παρούσα ρύπανση της ατμόσφαιρας του Λεκανοπεδίου, αλλά και με την υποβάθμισή του λόγω εντατικοποιημένης και συχνά άλογης οικοδόμησης πρέπει να επιβληθούν χώροι αστικών άλσων και περιοχές ελεύθερες από δόμηση μέσα στα όρια των οικισμών.
Για να είναι αποτελεσματική η ζωογόνα λειτουργία του πράσινου πρέπει να απαγορευτεί αυστηρά οποιαδήποτε χρήση που μειώνει την περιεκτικότητα των χώρων σε πράσινο, κύρια υψηλού πράσινου (δέντρων).
Επιπλέον, οι Δήμοι, επιβάλλεται να εμπλουτίσουν τους οικισμούς με υψηλό πράσινο, φυτεύοντας παντού στους κοινόχρηστους χώρους, του οποίου το είδος, η πυκνότητα και η συντήρησή του να ορίζονται από εiδικούς (Γεωπόνους).
Οι υπάρχουσες περιοχές με δάσος, συνήθως πεύκης, μέσα στα όρια των οικισμών, όπως π.χ. ο Αγ. Στέφανος Αττικής, να διατηρηθούν με κάθε τρόπο, ανεξάρτητα ιδιοκτησιακού καθεστώτος (π.χ. ανταλλαγή με αγροτεμάχια).
Α/ Να συμπεριληφθεί στις χρήσεις σαν ξεχωριστή αυτή της Δεύτερης ή Παραθεριστικής Κατοικίας, μιάς και δεν είναι σαφές αν περιλαμβάνεται στην αρ.1-Κατοικία ή στην αρ.12 – Ξενοδοχεία & Τουριστ. Εγκαταστάσεις. Άλλωστε εδω είναι το μεγάλο Ζητούμενο από την πλειοψηφία των πολιτών – ιδιοκτητών για το δικαίωμ αξιοποίησης της ατομικής /οικογενειακής περιουσίας καθώς και άλλων Μαζικών Φορέων (κτηματομεσίτες – Τ.Ε.Ε. κ.αλ.) αλλά σε τελική ανάλυση και του Συμβουλίου Επικρατείας που έχει ορίσει να εξαντληθούν τα όρια Φέρουσας Ικανότητας της Τουριστικής κατοικίας «ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΥΠΑΡΧΟΝΤΩΝ ΟΙΚΙΣΜΩΝ, ΠΡΙΝ ΕΞΕΤΑΣΘΕΙ Η ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΣΕ ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΗΣ ΔΟΜΗΣΗΣ ΤΟΥΡΙΣΤ. ΚΑΤΟΙΚΙΩΝ». Ως Όροι Δόμησης να ισχύσουν οι ήδη νομοθετημένοι με πιθανή Επικαιροποίηση σχετικά με την Διάσπαση σε Δομικούς Όγκους των κτιρίων άνω των 400 – 500 Μ3 (όγκου σε ενιαίο κτίσμα).
Β/ Η παραπάνω Διάσπαση σε Δομικούς Όγκους παρόμοιους και μορφολογικά «συγγενείς» με τους διαμορφωμένους στον κάθε Οικισμό από το βάθος του χρόνου, είναι ιδιαίτερα σημαντική και πρέπει να νομοθετηθεί για το σύνολο των επιτρεπόμενων χρήσεων. Έτσι και Ξενοδοχεία (αρ.12)- Εμπορικά καταστήματα (αρ.7)- Χώροι Εστίασης (αρ.10) και Πολιτισμού (αρ.6 – πλήν Αμφιθεάτρων και Μουσείων Υπερτοπικής Σημασίας), οφείλουν να περιοριστούν σε Επιφάνειες που : α/ να διασπώνται ανά 400-500 Μ3 ή 100-120 Μ2,
β/ να μην υπερβαίνουν σε Κάλυψη το 50-60%, με ταυτόχρονη υποχρέωση δημιουργίας χώρων φύτευσης / πρασίνου του 20% του οικοπέδου και του υπολοίπου ανοικτού χώρου με δυνατότητα ελαφρών /εποχιακών στεγάστρων (με υλικά ελαφράς δόμησης, αποδομούμενα και σχετικά με την τοπική μορφολογία και αισθητική),
γ/ να μην υπερβαίνουν σε ύψος τα κύρια αξιοθέατα που παραδοσιακά προϋπήρχαν στον Οικισμό (εκκλησίας – κάστρα και τείχη – κωδωνοστάσια – φυσικοί βραχώδεις σχηματισμοί).
Γ/ Οι «οχλούσες χρήσεις» : Χώροι Στάθμευσης (αρ.13) – Συνεργεία αυτοκινήτων (αρ.14) – Εργαστήρια με μηχαν. εξοπλισμό (άνω των 10kW)και αποθήκες (αρ.15) να περιοριστούν σε Επιφάνειες 150-300 Μ2 και Όγκους 300-500 Μ3 σε Ζώνες στην περίμετρο του Οικισμού και σε απόσταση όχι μικρότερη από 1000 μ. από το Κέντρο του Οικισμού καθώς και 1500μ. από τις περιοχές Αμιγούς ή Γενικής Κατοικίας και Τουρισμού. Μεγαλύτερες από τα παραπάνω μεγέθη μονάδες των χρήσεων αυτών, πρέπει να χωροθετηθούν στις Περιοχές των Άρθρων 9 – 10 και 11. Ειδικά για τους οργανωμένους Δημοτικούς ή μέσω Σ.Δ.Ι.Τ. Χώρους Στάθμευσης προτείνω τον καταμερισμό τους σε μονάδες όχι μεγαλύτερες των 50 θέσων οχημάτων (σε υπαίθρια ανάπτυξη < 600-750 Μ2) σε ολόκληρη της Περιμετρική Ζώνη του Οικισμού καθώς και πολυεπίπεδων Χώρων Σταθ. έως και 100-120 οχημάτων (σε οικόπεδο < 800-1000 Μ2) – με πιθανή Συγχρηματοδότηση απο Προγράμματα της Ε.Ε.
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΗΦΘΕΙ ΜΕΡΙΜΝΑ ΚΑΙ ΓΑΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΕΝΤΟΣ ΖΩΝΗΣ ΤΩΝ ΟΙΚΙΣΜΩΝ (ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ) ΜΕ ΟΡΟΥΣ ΔΟΜΙΣΗΣ ΠΟΥ ΙΣΧΥΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΟΙΚΙΣΜΟΥΣ
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΜΕΣΙΤΩΝ ΑΣΤΙΚΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
Όλοι οι Έλληνες βιώνουμε μια πρωτόγνωρη για την Ελλάδα οικονομική ύφεση σε όλους τους επιχειρησιακούς τομείς. Ο μεγαλύτερος όμως τομέας που έχει πληγεί είναι η Ελληνική Κτηματαγορά.
Οι κάτοχοι ακινήτων σήμερα, αναγκάζονται να πληρώνουν υπέρμετρους φόρους. Για εκείνους που αδυνατούν να πραγματοποιήσουν την αποπληρωμή, η πώληση των ακινήτων τους είναι μονόδρομος. Οι αλλεπάλληλοι φόροι που τσακίζουν την αγορά και την κατοχή ακινήτων είναι οι εξής:
Φόρος μεταβίβασης 10% κ.α.
ΕΤΑΚ του 2009
ΦΑΠ του 2010, 2011 και 2012
Ετήσιο ειδικό τέλος ακινήτων μέσω της ΔΕΗ, ετών 2011 και 2012
Επαγγελματική περαίωση για όσους έχουν ακίνητα αξίας άνω των 400.000 €
Πρόστιμα τακτοποίησης αυθαιρέτων
Εισφορά αλληλεγγύης
Όσοι, συνεπώς κατέχουν ακίνητα, δυσκολεύονται ακόμα και να τα συντηρήσουν, πολύ περισσότερο τους είναι αδύνατο πλέον να πληρώσουν τόσους φόρους. Όσοι θα επιθυμούσαν να αγοράσουν εμποδίζονται από το φορολογικό τσουνάμι που τους περιμένει.
Χρειάζονται ισχυρά κίνητρα για την ανάπτυξη της αγοράς, μείωση των φορολογικών συντελεστών, περιμάζεμα, και εκλογίκευση της φορολογίας στα ακίνητα.
Αντί λοιπόν να πάρει μέτρα η κυβέρνηση για σταθεροποίηση και ανάπτυξη της αγοράς ακινήτων όπου θα μειωθεί η ανεργία και θα αυξηθεί ο τζίρος σε όλους όσους εμπλέκονται με τα ακίνητα, αντιθέτως ακούμε συνεχώς ότι θα αυξηθούν οι αντικειμενικές αξίες και ότι θα επιβληθούν νέοι φόροι στα ακίνητα.
Ωστόσο, το πιο τραγικό αυτή τη στιγμή είναι το υπό διαβούλευση διάταγμα χρήσεων γης που προβλέπει την απαγόρευση κατασκευής κατοικιών στα εκτός σχεδίου ακίνητα. Δηλαδή απαξιώνουν την περιουσία εκατομμυρίων Ελλήνων ιδιοκτητών που έχουν στην κατοχή τους αγροτεμάχια, χωρίς καμιά προειδοποίηση, και φυσικά καμιά αποζημίωση, ενώ παράλληλα ετοιμάζονται να τα εντάξουν και στον ετήσιο φόρο ακίνητης περιουσίας, φυσικά με αξίες πλασματικές, δηλαδή πριν από την απαξίωσή τους!
Αν περάσει το απίστευτο αυτό διάταγμα θα κάνει αυτούς τους μικροϊδιοκτήτες να ξεπουλήσουν τα αγροτεμάχιά τους σε κάποια «κοράκια» που επαγρυπνούν για να τα αγοράσουν σε εξευτελιστικές τιμές. Αντί να ολοκληρώσουν ένα χωροταξικό με σωστές χρήσεις γης ανά την Ελλάδα, που θα αφορά την ανάπτυξη της βιομηχανίας, του τουρισμού και άλλων επαγγελματικών ή αστικών χρήσεων, διώχνουν επενδυτές και αγοραστές εξοχικών κατοικιών από τη χώρα μας και από όλη την Ευρώπη.
Ευελπιστούμε λοιπόν, να μην υπογραφεί ένα τέτοιο διάταγμα, που θα είναι πραγματική ταφόπλακα, όχι μόνον για την ιδιοκτησία, αλλά και για την οικονομία και την κοινωνία γενικότερα.
Το δικαίωμα του κάθε πολίτη για την αξιοποίηση της περιουσίας του με βάση τους ισχύοντες νόμους και διατάξεις εντός της χώρας προφανώς δε μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς, και για το σκοπό αυτό υπάρχει και σχετική πρόνοια στο Σύνταγμα.
Το δικαίωμα και ταυτόχρονα την υποχρέωση, μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης να εισηγείται στη βουλή νόμους ή Προεδρικά Διατάγματα προς τον ΠτΔ (κατ εξουσιοδότηση νόμου προφανώς) και να πράττει τα δέοντα για την εφαρμογή τους επίσης θεωρείται δεδομένο. Ωστόσο ας μη ξεχνάμε ότι διανύουμε συγκεκριμένη πολιτική περίοδο με μια κυβέρνηση ειδικού σκοπού , δηλαδή χωράει αρκετή συζήτηση το θέμα της ηθικής τουλάχιστον νομιμοποίησης του Υπουργείου, σχετικά με τη εισήγηση διατάξεων ανάλογων με το παρόν ΠΔ.
Έχω την εντύπωση ότι επιχειρείται από τους θεσμούς η «βίαιη» αλλαγή ή δημιουργία δυσμενέστερων ή απαγορευτικών συνθηκών και παραμέτρων στις οποίες στηριζόταν μέχρι χθες ο σχεδιασμός του πολίτη για τη νόμιμη αξιοποίηση της περιουσίας του. Αν έτσι είναι τότε οι θεσμοί δε λειτουργούν προς όφελος του πολίτη αλλά και του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου ( παρά την όποια πιθανή αγαθή πρόθεση προστασίας του περιβάλλοντος). Αν είναι για το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου (περιβάλλον) αναρωτιέμαι γιατί να μην προβλέπεται μεταβατική περίοδος π.χ. 2-3 ετών, ώστε να μη χαθούν εντελώς περιουσίες πολιτών.
Όταν δε λαμβάνεται υπόψη,ότι η εφαρμογή συγκεκριμένης νομοθεσίας, επί 50 και πλέον έτη, έχει ήδη διαμορφώσει συγκεκριμένο επενδυτικό περιβάλλον, από το οποίο το κράτος έχει ήδη καρπωθεί φόρους ( μεταβιβάσεις, κληρονομιές, αγοραπωλησίες αυξήσεις αντικειμενικών σε ειδικές περιοχές εκτός σχεδίου δεδομένης της δυνατότητας δόμησή τους κοκ) τότε οι θεσμοί λειτουργούν πέραν των οριοθετημένων ηθικών και συνταγματικών δικαιωμάτων τους επιδεικνύοντας ίσως υπερβάλλοντας ζήλο, που όμως σε ανάλογες περιπτώσεις συνήθως ακόμη και οι καλύτερες των προθέσεων παρερμηνεύονται από τον αδικημένο πολίτη που βλέπει να εξαφανίζεται σε μία «νύχτα» η αξία της περιουσίας του. Η λέξη νύχτα σε εισαγωγικά διότι διατάξεις που αφορούν εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαία νοικοκυριά , θα πρέπει κατά την άποψή μου να συζητούνται επαρκώς στη βουλή ή σε συνεργασία με αρμόδιους συλλογικούς φορείς (ΤΕΕ, σύλλογοι ιδιοκτητών γης, σύλλογοι κτηματομεσιτών, τοπική αυτοδιοίκηση κλπ) πριν τεθούν σε εφαρμογή, ώστε τουλάχιστον να καταδεικνύεται επαρκώς η ανάγκη διατάξεων που μπορεί να αδικούν μεν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, είναι όμως υπερ του δημόσιου συμφέροντος. Διότι αναρωτιέται εύλογα κανείς ποιο άραγε να είναι αυτό το δημόσιο συμφέρον, που αντίκειται στα συμφέροντα εκατομμυρίων πολιτών (μικροϊδιοκτήτες γης και μελλοντικές γενιές αυτών, επενδυτικοί οργανισμοί, επαγγελματίες σχετικοί με την οικοδομική δραστηριότητα κλπ).
Σε γενικές γραμμές αδυνατώ να καταλάβω πώς η δεδομένη επί 50ετίας αξία ενός μικρού τεμαχίου γης που διαθέτω θα πάψει να υπάρχει, με μια υπογραφή ενός δημόσιου λειτουργού. Ναι κύριοι! Συζητάω για ένα για μικρό οικόπεδο εκτός σχεδίου, αλλά νόμιμα οικοδομήσιμου, όπως αυτά που διαθέτουν εκατοντάδες χιλιάδες έλληνες και αλλοδαποί πλέον. Ένα μικρό σχετικά οικόπεδο 1100 τμ, που χτίζει 100τμ και το οποίο, αφενός αποτελεί ένα είδος οικονομικής ασφάλειας για την οικογένειά μου για δύσκολες εποχές, αφετέρου αν θέλετε είναι απλά ένα όνειρο για μια μικρή εξοχική κατοικίαςστον τόπο καταγωγής μου, αν και όποτε οι συνθήκες στους χώρους δουλειά μας και στη χώρα εν γένει ομαλοποιηθούν.
6. Άρθρο 12.
Στις επιτρεπόμενες χρήσεις σε περιοχές της κατηγορίας «Οριοθετημένοι Οικισμοί» λείπει παντελώς η Γενική χρήση «Ελεύθεροι χώροι- Αστικό πράσινο». Η λογική μιας τέτοιας απαγόρευσης δεν είναι κατανοητή. Ελπίζουμε πως πρόκειται απλώς για παράλειψη που θα συμπληρωθεί.
ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ!!!! Σύμφωνα με το Ν.3325/2005 που αφορά την ίδρυση και λειτουργία βιομηχανικών εγκαταστάσεων, στους προ του 1923 οικισμούς επτρέπεται η ίδρυση εργαστηρίων με κινητήρια ισχύ 22kw και θερμική 50kw. Να διορθωθεί το α/α 15 που αναφέρει όριο ισχύος 15ΗΡ (αντιστοιχεί σε περίπου 11kw) !!! Αλλιώς θα υπάρχει πάλι το γνωστο πρόβλημα ασυμφωνίας. Θα πρεπει να αναγραφεί 22kw !!!!
Θα πρέπει να εξεταστεί η επέκταση των ρυθμίσεων του άρθρου και στους οριοθετημένους οικισμούς που έχει ολοκληρωθεί ο πολεοδομικός σχεδιασμός (εγκεκριμενη πολεοδομική μελέτη) χωρίς όμως να ορισθούν χρήσεις γης. Το φαινόμενο είναι συχνό σε πολεοδομήσεις οικισμών μετά την οριοθέτησή τους στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και στις αρχές του ’90. Οθρότερο θα ήταν να περιληφθούν όλοι οι οικισμοί με πληθυσμό <2000 κατοίκους στους οποίους δεν υπάρχουν καθορισμένες χρήσεις γης. Έτσι θα συμπεριληφθούν όλοι οι νομίμως υφιστάμενοι σχετικά μικροί οικισμοί στους οποίους δεν καθορίστηκαν μεχρι σήμερα χρήσεις (οι έχοντες ρυμοτομικό σχέδιο με τις διατάξεις του Ν.Δ. του 1923, οι πολεοδομημένοι με το διαταγμα του 1985, οι έχοντες ρυμοτομικό του Υπουργείου Γεωργίας, οι μη οριοθετημένοι προυφιστάμενοι του 1923, οι οριοθετημένοι με τις διατάξεις του 1985 κλπ).
Επίσης θα πρέπει να αλλάξει ο τίτλος του άρθρου (Από ΟΡΙΟΘΕΤΗΜΕΝΟΙ ΟΙΚΙΣΜΟΙ σε ΟΙΚΙΣΜΟΙ) καθώς δεν ανταποκρίνεται στο περιεχόμενο (αφού ήδη περιλαμβάνονται και οι προ '23 μη οριοθετημένοι οικισμοί).
Υπάρχουν ελάχιστες περιπτώσεις που στους οικισμούς χρειάζεται περισσότερη δόμηση από αυτή που προβλέπεται στο Σχέδιο Π.Δ. προκειμένου να καλύψουν τοπικές ιδιαιτερότητες και πρέπει να προστατευτεί πάνω απ΄όλα η μικρή κλίμακα, η φυσιογνωμία και η ταυτότητα του κάθε οικισμού. Γιαυτό διαφωνώ κι εγώ να υπάρχουν παρεκκλίσεις, που ασφαλώς και θα γίνουν αντικείμενο συνδιαλλαγής. Κάποιες ελάχιστες περιπτώσεις θα μπορούσαν να εντοπίζονται και να εξαιρούνται μόνο από ΓΠΣ-ΣΧΟΟΑΠ και όχι από «τοπικά σχέδια» που άλλωστε δεν προβλέπονται στο σχεδιασμό.
Άλλωστε σε οικισμούς που έχουν δυναμική εξέλιξη προκύπτει και ανάγκη επεκτάσεων. Στις επεκτάσεις κατά κανόνα προβλέπονται από τα ΓΠΣ – ΣΧΟΟΑΠ χρήσεις Γενικής κατοικίας ή Γενικής κατοικίας με περιορισμούς. Εκεί, μπορούν να υπάρχουν άλλα μεγέθη, αλλά θα πρέπει και σε τέτοιες περιπτώσεις να υπάρχουν περιορισμοί, έτσι ώστε οι οικισμοί να μη χάνουν τελείως το χαρακτήρα τους ανάλογα βέβαια με τη θέση και το ρόλο τους.
Αυτό όμως που σε περισσότερες περιπτώσεις προκύπτει ως πρόβλημα είναι, οι επιτρεπόμηνες χρήσεις να εμποδίζουν τη δημιουργία εργαστηρίων παραδοσιακών προϊόντων που συνεπάγονται μεγαλύτερη ισχύ μηχανολογικού εξοπλισμού από αυτή που επιτρέπεται και μάλιστα χωρίς αυτό να συνεπάγεται πάντα πραγματική μεγαλύτερη όχληση για τον περίγυρο. Αυτό θα ήταν σκόπιμο να μπορεί να αποτελεί εξαίρεση.
«μπορεί να επιτρέπεται υπέρβαση της συνολικής επιτρεπόμενης επιφάνειας δόμησης, εφ όσον πρόκειται για χρήσεις που συνδέονται με προβολή, προώθηση και επεξεργασία προϊόντων τοπικής προέλευσης με συμβολή στην ανάπτυξη των τοπικών οικονομιών ή πρόκειται για εγκατάσταση χρήσεων που αξιοποιούν τα ιδιαίτερα πλεονεκτήματα του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος των οικισμών και με την προϋπόθεση ότι θα προβλέπoνται από εγκεκριμένο σχέδιο, τοπικής κλίμακας» Αυτό αποτελεί «παραθυράκι» για να υπερβαίνονται τα όρια δόμησης κατόπιν συνεννόησης με τους Τοπικου΄ς άρχοντες. Οι οικισμοί με <2000 κατόκους, οι ορεινοί και παραδοσιακοί κλπ οικισμοί της επαρχίας είναι μικροί σε έκταση και συχνά μέσα σε ευαίσθητες ζώνες (δάση και παραλίες). ΚΑΜΙΑ υπέρβαση ΄δόμησης και μάλιστα η άδεια για τις δραστηριότητες αυτές-κυρίως ξενοδοχεία, τοπικά πωλητήρια, εστιατόρια κλπ. πρέπει να συνοδεύεται από ΜΕΛΕΤΗ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑΣ & ΑΝΤΟΧΗΣ ΧΡΗΣΗΣ και ΜΠΕ. Γίναν όλοι οι διατηρητέοι οικισμοί ταβερνοχώρια που ρυπαίνουν μετά υπολείμματα και μετά κλείνουν γιατί δεν έχουν ικανή ζήτηση! Φτάνει πια!
Πολύ σημαντική η ρύθμιση για τους οριοθετημένους οικισμούς, όπως και οι ρυθμίσεις των επόμενων άρθρων 13, 14 και 15
Να διατυπωθεί σαφώς τι θα γίνει με τις υπάρχουσες δραστηριότητες που υπερβαίνουν το προτεινόμενο μέτρο, π.χ. ξενοδοχεία μεγαλύτερα των 2.000τ.μ.
Επίσης η διατύπωση «αξιοποιούν τα ιδιαίτερα πλεονεκτήματα του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος των οικισμών» χωράει πολλά και δεν είναι σκόπιμο να παραμείνει έτσι.
Επειδή οι τουριστικές εγκαταστάσεις δίνουν μεγάλη υπεραξία στην γη, κρίνω ότι πρέπει να διατυπωθεί με σαφήνεισ ότι:
α. Οι υφιστάμενες παραμένουν χωρίς χρονικο περιορισμό
β. Οι νέες περιορίζονται από τα 2.000τ.μ. και οι τυχόν εξαιρέσεις αναφέρονται ρητά. Η παροχή δυνατότητας ανά τοπικό σχέδιο να δημιουργούνται εξαιρέσεις απλώς θα γεμίσει τον τόπο από τοπικά σχέδια που θα στοχεύουν στην εξασφάλιση της εξαίρεσης αυτής και θα προωθήσουν την «ανταλλακτικότητα» μεταξύ της σχετικής διοίκησης και των ιδιοκτητών.
Σκόπιμο είναι να περιληφθεί στο άρθρο μία ρητή πρόβλεψη για οριοθετημένους αεροπορικούς οικισμούς, ένα θεσμό που ήδη υπάρχει στην Αμερική αλλά και σε διάφορα μέρη της Ευρώπης (π.χ. Γαλλία, Βέλγιο, Σουηδία κλπ). Πρόκειται για μία μικρογραφία των λεγομένων flying communities ή και aeronautical villages, ένα συνδυασμό οικισμού και μικρού αεροδρομίου. Με λίγα λόγια, πρόκειται για ένα οικισμό με οικόπεδα γύρω από ένα μικρό διάδρομο προσγείωσης, με ειδική σχεδίαση έτσι ώστε από κάθε οικόπεδο να υπάρχει πρόσβαση στο διάδρομο προσγείωσης μέσω ενός τροχόδρομου. Το κάθε σπίτι διαθέτει δικό του υπόστεγο για ένα μικρό διθέσιο ή το πολύ τετραθέσιο αεροπλάνο. Οι οικισμοί αυτοί είναι πολύ δημοφιλείς σε συνταξιούχους ή και εν ενεργεία πιλότους, και ο καλός καιρός της Ελλάδας είναι ιδανικός για τέτοια χρήση γής από πιλότους οποιουδήποτε Ευρωπαικού (και όχι μόνο) κράτους. Πρόκειται για μία μοναδική ευκαιρία προώθησης και του αεροπορικού τουρισμού στην Ελλάδα, δεδομένου ότι η Ελλάδα έχει ιδανικές καιρικές συνθήκες αλλά και μορφολογία εδάφους για το σκοπό αυτό.
Τα επαγγελματικά εργαστήρια να μην έχουν όριο 15 ΗΡ και 50 KW …… Όπως αναγράφεται δεν είναι σαφές και θα δημιουργήσει πολλές γραφειοκρατικές επιπλοκές αφου ο ν.3982 ορίζει άλλα. πρέπει να τεθεί όριο ισχύος μηχανολογικού εξπλισμού κίνησης 22 KW θερμικής 50KW σύμφωνα με τα ισχύοντα στο Ν.3982
Αναγκαία προϋπόθεση για να λειτουργήσει στην πράξη σωστά αυτό το άρθρο, είναι να διευκρινιστεί με συγκεκριμένη διάταξη, ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΝΟΜΙΜΑ ΟΡΙΟΘΕΤΗΜΕΝΟΙ ΟΙΚΙΣΜΟΙ. Ακόμα και οι παράνομα οριοθετημένοι οικισμοί,με πράξεις που εξέδοσαν αναρμόδια όργανα, ή χωρίς να υπάρχουν διατάξεις που να προβλέπουν την οριοθέτηση,εξακολουθεί η διοίκηση δια των οικείων πολεοδομικών υπηρεσιών να τους θεωρεί νόμιμα οριοθετημένους οικισμούς. Στο θεσμικό πλαίσιο επίσης , που καθόρισε τις προϋποθέσεις και τη διαδικασία οριοθέτησης οικισμών κάτω από 2000 κατοίκους,ενσωματώθηκε και το αυθαίρετο καθεστώς οριοθέτησης των οικισμών των προυφιστάμενων του 1923, αλλά δεν εφαρμόστηκε στην πράξη για ευνόητους λόγους, είτε δηλαδή ότι οι οικισμοί είχαν γίνει ήδη με αυθαίρετο παλεοδομικά τρόπο πόλεις (όρα Άγιο Στέφανο Αττικής), είτε διότι οι νομιμες οριοθεσίες θα αφαιρούσαν την δυνατότητα να δομηθούν εκτάσεις , που το έκνομο καθεστώς , είχε προγραμματίσει να δομηθούν παράνομα. Επιβάλλεται λοιπόν, να γίνει το άρθρο πιό συγκεκριμένο, σε ποιούς νόμιμα υφιστάμενους οικισμούς αναφέρεται και με ποιούς ΝΟΜΟΥΣ και με ποιές ΝΟΜΙΜΕΣ διαδικασίες έχουν οριοθετηθεί. Διαφορετικά , στρώνεται το χαλί , για να συνεχίζεται η αυθαίρετη πολεοδόμηση περιοχών, με το ΠΡΟΣΧΗΜΑ ότι έχουν οριοθετηθεί.
Η γνώμη μου είναι ότι στους οριοθετηΜένους οικισμούς θα πρέπει να περιλαμβάνονται, τα πρατήρια υγρών καυσίμων ( όχι υγραερίων ή μικτών πρατηρίων ).
Αυτό γιατί:
1. Το οδικό δίκτυο των κυριότερων οδών, εκτός σχεδίου ή εκτός των οριοθετημένων οικισμών, είναι πολύ παλιό και με πάρα πολλές στροφές. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μη έγκρισης κυκλοφοριακής σύνδεσης, με χρήση πρατηρίων υγρών καυσίμων. Ενώ εντός οικισμού οι κυκλοφοριακές συνδέσεις θέλουν πρόσωπο – μήκος – 33.00 μ περίπου και αποστάσεις απο διασταυρώσεις 50.00 m.
2. Το γεωγραφικό ανάγλυφο της χώρας σε πολλούς ορεινούς και ημιορεινούςνομούς είναι έντονο. Και αυτός είναι ένας, επιπλέον, λόγος, μη δυνατότητας κατασκευής κυκλοφοριακής σύνδεσης σε εκτός σχεδίου περιοχές.
Οι πιό πάνω λόγοι δημιουργούν προβλήματα μετακινήσεων, αρκετών δεκάδων, χιλιομέτρων, προκειμένου τουλάχιστον οι ντόπιοι, να ανεφοδιάζουν τα μηχανήματά τους με καύσιμα. Η ακόμα να ανεφοδιαζονται με πετρέλαιο θέρμανσης με αυξημένη τιμή λόγω κόστους μεταφοράς.
Ετσι, εκτιμώ ότι θα ήταν έφικτο να επιτρέπεται η χρήση πρατηρίου υγρών καυσίμων σε οριοθετημένους οικισμούς έστω μικρής κλίμακας ( π.χ. μέχρι 50000 lt, συνολική αποθηκευτική ικανότητα καυσίμου ).