Οι περιοχές της κατηγορίας αυτής αφορούν:
1. Κοινόχρηστους χώρους πού καθορίζονται από το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο.
Ως κοινόχρηστοι χώροι για την εφαρμογή του παρόντος, νοούνται οι χώροι για την παραμονή, αναψυχή και διακίνηση πεζών και τροχοφόρων, όπως οδοί ,οδοί ήπιας κυκλοφορίας, πεζόδρομοι, αμιγείς πεζόδρομοι, ποδηλατόδρομοι, πλατείες, άλση, πράσινο, και παιδικές χαρές. Στους κοινόχρηστους χώρους επιτρέπονται τα οριζόμενα στο άρθρο 19 του Ν.1577/85 και επιπλέον περιορισμένης έκτασης χρήσεις εστίασης και αναψυχής, για την εξυπηρέτηση του κοινόχρηστου χώρου, εφόσον προβλέπονται από το εγκεκριμένο σχέδιο η και τον πολεοδομικό κανονισμό.
Στους χώρους της παραγράφου αυτής επιτρέπεται η κατασκευή υπογείων χώρων για τη στάθμευση αυτοκινήτων (σταθμοί αυτοκινήτων) εφ’ όσον προβλέπεται από τον σχεδιασμό με μέριμνα διατήρησης τυχόν υψηλής βλάστησης που φέρουν.
2. Ελεύθερους χώρους αστικού και περιαστικού πρασίνου.
Οι περιοχές αυτές είναι χώροι εκτός εγκεκριμένων ρυμοτομικών σχεδίων, οι οποίοι προβλέπονται από τον σχεδιασμό και νοούνται οι χώροι για την δημιουργία πνευμόνων πρασίνου και αναψυχής, με στόχο την διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος.
Στις περιοχές αυτές επιτρέπονται λειτουργίες και δραστηριότητες ήπιας αναψυχής, κοινωφελείς λειτουργίες και εγκαταστάσεις αστικών υποδομών, εφόσον προβλέπονται από τον σχεδιασμό
ΕΛΠΙΖΩ ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΧΑΡΕΣ ΝΑ ΣΩΘΟΥΝΕ ΑΠΟ ΤΑ ΤΡΑΠΕΖΟΚΑΘΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΝΟΥΣ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ
Είναι αναγκαία η προσθήκη (στον τίτλο) του ορισμού του περαστικού πρασίνου. Με την αναμόρφωση αυτή ο τίτλος του άρθρου θα είναι: «Περιοχές Ελευθέρων Χώρων – Αστικού και Περιαστικού Πρασίνου». Με την αναμόρφωση αυτή θα έχουμε συνέπεια με τον ορισμό που αναφέρεται στο σημείο 2. του άρθρου.
ΨΗΦΙΣΜΑ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΣΙΦΝΟΥ ΕΠΙ ΣΧΕΔΙΟΥ Π.Δ. TOY Υ.Π.Ε.Κ.Α. «Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης»
Κατά τη συνεδρίασή του στις 23 Ιανουαρίου 2012, το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Σίφνου, ΟΜΟΦΩΝΑ εξέδωσε (αρ. απόφασης 1/2012) ψήφισμα σχετικά με το Σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος «Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης» που τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση από το Υ.Π.Ε.Κ.Α.Συγκεκριμένα το Δημοτικό Συμβούλιο Σίφνου, κατά τη συζήτηση του θέματος τόνισε τα εξής:
“Είναι προφανές ότι οι ρυθμίσεις του υπό κατάρτιση Προεδρικού Διατάγματος, αν τελικά «περάσουν» οι διατάξεις όπως ακριβώς αναφέρονται στο σχέδιο, θα αποτελέσουν τεράστιο πλήγμα για τους κατοίκους της περιοχής μας και όχι μόνον. Με τη διάταξη αυτή, χιλιάδες περιουσίες σε εκτός σχεδίου περιοχές αχρηστεύονται και απαξιώνονται. Δεν προβλέπεται, μάλιστα, καμία μεταβατική διάταξη ώστε να δοθεί η δυνατότητα στους κατόχους των ακινήτων αυτών να αποφασίσουν οι ίδιοι πώς θα τα διαχειριστούν. Η άμεση μείωση της αξίας των γηπέδων αυτών, λόγω της μη οικοδομησιμότητάς τους, θα εξαναγκάσει τους ιδιοκτήτες να τα εκποιήσουν έναντι χαμηλού τιμήματος και θα δώσει τη δυνατότητα σε συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα να αγοράσουν τεράστιες εκτάσεις «αντί πινακίου φακής», προκειμένου να τις εκμεταλλευτούν.
Είναι, επίσης, προφανές ότι η ανικανότητα της πολιτείας διαχρονικά να αντιμετωπίσει το φαινόμενο της αυθαίρετης δόμησης, η διαπλοκή των ελεγκτικών μηχανισμών με τα μεγάλα ή τα μικρά συμφέροντα, η αδυναμία τους επί σειρά δεκαετιών να προχωρήσουν σε πολεοδόμηση περιοχών, σήμερα τους οδηγεί σε ανόητα σχέδια καθολικών απαγορεύσεων. Παράλληλα, δέχεται το τελειωτικό χτύπημα ένας ολόκληρος επαγγελματικός κλάδος, αυτός των οικοδομών, ο οποίος ήδη βάλλεται λόγω της οικονομικής κρίσης, με συνέπεια τη σημαντική αύξηση της ανεργίας στο νησί μας αλλά και σ’ όλη τη χώρα.”
Κατόπιν των ανωτέρω και μετά τις επιμέρους τοποθετήσεις των δημοτικών συμβούλων, το Δημοτικό Συμβούλιο Σίφνου, στηρίζοντας τους πολίτες του νησιού αλλά και των άλλων νησιών, που έτσι κι αλλιώς βιώνουν μια ζοφερή πραγματικότητα:
– ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΘΕΤΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΤΟΥ στο Σχέδιο του Προεδρικού Διατάγματος που έχει δοθεί προς διαβούλευση από το Υ.Π.Ε.Κ.Α., ειδικότερα στο άρθρο 14 αυτού, με θέμα «Περιοχές ελέγχου και περιορισμού δόμησης και χρήσεων» και γενικά προς κάθε απόπειρα περαιτέρω περιορισμού της εκτός σχεδίου δόμησης στη Σίφνο,
– ΑΠΑΙΤΕΙ να μην προχωρήσουν τα σχέδια αυτά που απαξιώνουν την περιουσία των δημοτών και καταργούν κάθε δυνατότητα οικιστικής ανάπτυξης ολόκληρων περιοχών του Δήμου μας, εξυπηρετώντας στην ουσία μόνον τα συμφέροντα των μεγαλοϊδιοκτητών ακινήτων των αστικών κέντρων, οι οποίοι έβλεπαν τα τελευταία χρόνια τους εν δυνάμει πελάτες τους να εγκαταλείπουν την “κόλαση” των πόλεων και να αναζητούν μια καλύτερη ποιότητα ζωής στα περίχωρα.
Το παρόν ψήφισμα να κατατεθεί από το Δήμαρχο Σίφνου κ. Ανδρέα Μπαμπούνη στη συνεδρίαση της Κ.Ε.Δ.Ε., η οποία θα πραγματοποιηθεί στην Κομοτηνή στις 27 και 28 Ιανουαρίου 2012.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΣΙΦΝΟΥ
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΟΥΛΗΣ
Α/ Στις Περιοχές Ελευθέρων Χώρων & Πρασίνου πρέπει να γίνει σαφής Διάκριση και μεταφορά σε εί δυνατόν ξεχωριστό άρθρο αυτών που αφορούν Άλση και Αστικά Δάση ή Πάρκα εντός του Αστικού – Πολεοδομικού Ιστού. Σε αυτά η βασική Νομοθεσία Χωροθέτησης – Διαχείρισης και Περιβαλλοντικών Όρων θα πρέπει να είναι πρωτευόντως η Δασική Νομοθεσία, πιθανόν με επικαιροποίηση και συνδρομή με νεώτερες Αρχές Σχεδιασμού & Ανάπτυξης απο τον Διεθνή και Ευρωπαϊκό χώρο της Ήπιας – » Πράσινης» Χωροταξίας και Δημιουργίας «Πνευμόνων» ενάντια στην Κλιματική Αλλαγή. Έτσι σχεδόν αυτονόητα θα πρέπει να αποκλειστούν χρήσεις Αναψυχής που ενέχουν Εστίαση με ύπαρξη Παρασκευαστηρίου (οποιουδήποτε μεγέθους τέτοια οφείλουν να απαγορευθούν στα παραπάνω), ή με χρήση Ηχητικών Εγκαταστάσεων καθώς και Εγκατάσταση πηγών Έντονου Φωτισμού και εν πάσει περιπτώσει να απαγορευθεί η χρήση τέτοιων από Δύση έως Ανατολή.
Β/ Επίσης η έννοια της «Ήπιας Αναψυχής» μπορεί να καθοριστεί πιό συγκεκριμμένα περιλαμβάνοντας για παράδειγμα : καθιστικά κοινού σε συγκροτήματα μικρότερα των 60 ατόμων και εξυπηρέτηση απο μετακινούμενη καντίνα (άνευ παρασκευαστηρίου) μετά από Έγκριση Άδειας Λειτουργίας και Μ.Π.Ε. – μικρές αθλητικές εγκαταστάσεις (Α’ κατηγ.) περιφραγμένες και χωρίς έντονο Φωτισμό – περιφρασσόμενους χώρους ελεγχόμενης διημέρευσης ζώων και φυτευτικών σχηματισμών για εκπαιδευτικούς σκοπούς- επισκέψεις ομάδων κάτω των 50 ατόμων – χαραγμένες και σημασμένες με εύκαμπτες ταινίες διαδρομής ποδηλάτων – mountain bike – με ταυτόχρονη απαγόρευση εισόδου και χρήσης μηχανοκίνητων (δίκυκλων – τρίκυκλων – τετράκυκλων)εντος της οριοθετημένης δασικής – φυτευμένης περιοχής.
Γ/ Πρόσβαση και κυκλοφορία μόνο περιμετρικά και για στάθμευση σε ανοικτούς ή ημιστεγασμένους χώρους κατά μήκος της περιμέτρου και πιθανά υπογειους σε Δημοτικά οικόπεδα-εκτάσεις που όμως δεν επιασλύπτονται από φυσικό χώμα και φυτεύσεις δένδρων – μέρους του Άλσους ή Πάρκου – παρά μόνο με εποχιακά καλλωπιστικά φυτά.
Άρθρο 8. σημ.1. Η αναφορά σε «περιορισμένης έκτασης χρήσεις εστίασης και αναψυχής…» είναι πολύ γενική, έως αόριστη. Προκειμένου να αποφευχθούν αμφισβητήσεις και δικαστικές εμπλοκές είναι σκόπιμο να διευκρινιστεί ρητά, ώστε να συνεκτιμάται από το σχεδιασμό, πως στις «Περιοχές Ελευθέρων Χώρων-Αστικού Πρασίνου» χρήσεις που επιτρέπονται για αναψυχή και απόλαυση του πρασίνου από το κοινό πρέπει να περιορίζονται σε έκταση, στο βαθμό που να μην αναιρούν τη βασική πολεοδομική λειτουργία του χώρου (Σ.τ.Ε. ολ. 3144/2004, 604/2002 κ.ά.).
Αποτελεί εξ΄άλλου πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας η διατήρηση και επαύξηση των περιοχών του συγκεκριμένου άρθρου, ειδικά στις σημερινές συνθήκες αστικής διαβίωσης. Το συγκεκριμένο άρθρο χαρακτηρίζεται από σημαντικές αδυναμίες που αφορούν α) πρόβλεψη χρήσεων που ανατρέπουν τη βασική πολεοδομική λειτουργία, δηλαδή την απόλαυση του αστικού πράσινου, β) ασάφεια των διατάξεων και ειδικότερα της διάκρισης ανάμεσα στους κοινόχρηστους χώρους πρασίνου, τα άλση και τους ελεύθερους χώρους αστικού-περιαστικού πρασίνου και γ) έλλειψη αναφοράς στη δασική νομοθεσία, η οποία εφαρμόζεται στα πάρκα και άλση και η οποία δεν επιτρέπει κάποιες από τις χρήσεις που προτείνονται στο παρόν. Οι αδυναμίες του άρθρου αυτού αναδεικνύονται όταν αναλογιστεί κανείς την επιδείνωση στην κατηγορία «περιοχών γενικής κατοικίας» του άρθρου 4.
2.Ελεύθερους χώρους αστικού και περιαστικού πρασίνου.
Οι περιοχές αυτές είναι χώροι εκτός εγκεκριμένων ρυμοτομικών σχεδίων, οι οποίοι προβλέπονται από τον σχεδιασμό και νοούνται οι χώροι για την δημιουργία πνευμόνων πρασίνου και αναψυχής, με στόχο την διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος.
Οι Ελέυθεροι χώροι ΑΣΤΙΚΟΥ πρασίνου ηθελημένα κατατάσσονται ως χώροι ΕΚΤΟΣ εγκεκριμένων ρυμοτομικών σχεδίων ή πρόκειται για σφάλμα στον τίτλο της παραγράφου; Δεν νοείται ταύτηση του αστικου με το περιαστικό πράσινο.
Στην Παράγραφο 1 πρέπει να συμπεριληφθεί ο όρος ‘πάρκο» που δεν αναφέρεται και να δοθεί προσοχή στην συμβατότητα -ή μάλλον-ακολουθία του Π.Δ με τους νόμους περί Δασικής προστασίας, όπου συμπεριλαμβάνονται τα αστικά πάρκα και άλση και σαφώς προηγούνται σημασίας. Επιπλέον πρέπει να δοθούν σαφείς όρισμοί των εννοιών «πράσινο» & «πάρκο». Είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να επιτρέπεται η κατασκευή υπόγειων χώρων στάθμευσης με «μέριμνα για διατήρηση τυχόν υψηλής βλάστησης…» γιατί η πρακτική εκτέλεσης των έργων και εκπόνησης των σχετικών μελετών έχει αποδείξει ότι αυτό είναι ανέφικτο λόγω του βάθους του ριζικού υποστρώματος με αποτέλεσμα την στυαδιακή καταστροφή της υπάρχουσας υψηλής βλάστησης, η οποία μάλιστα ολοκληρώνεται μετά από 2-3 έτη και φαίνεται σα να μην προκλήθηκε από τις εργασίες. Επομένως πρέπει να διευκρινιστεί για ποιους από τους αναφερόμενους χώρους ισχύει η αναφορά και για ποιους όχι: ¨οχι για πράσινο, άλση, πάρκα, παιδικές χαρές( είναι χώροι πρασίνου), ναι για τους υπόλοιπους μετά από κυκλοφοριακή μελέτη. Πλατείες ελύθερες από τραπεζοκαθίσματα, εστιατόρια και μουσική.
Τέλος στην παράγραφο 2 πρέπει να αφαιρεθεί ο όρος «αστικού πρασίνου», αφού νομοθετικά και νομοτελειακά αποτελούν περιαστικό πράσινο. Είναι προβληματικός ο όρος » αστικές υποδομές» και «ήπιας αναψυχής» και πρέπει να διευκρινιστούν με αυστηρά όρια. Σίγουρα να ΜΗΝ αποτελεούν τα εστιατόρια αυτοσκοπό της έννοιας της αναψυχής σε αυτούς τους χώρους.
Όσον αφορά το άρθρο 8 πρέπει να συμπληρωθεί ότι στους κοινόχρηστους χώρους περιλαμβάνονται και τα πεζοδρόμια στο σύνολο του πλάτους τους και κάθε εδαφική έκταση φορέων του Δημοσίου που έχει προκύψει από καθορισμό αιγιαλού υφιστάμενο η καταργημένο. Στο σύνολο των χώρων που αναφέρονται στο άρθρο αυτό οι επιτρεπόμενες ρυθμίσεις και χρήσεις πρέπει να προκύπτουν από εγκεκριμένη πολεοδομική που συντάχθηκε σύμφωνα με τις προδιαγραφές των πολεοδομικών μελετών 5731/00 ΦΕΚ 329Β.
ΤΑΚΗΣ ΔΟΥΜΑΣ
Αρχιτέκτονας Μηχανικός
Μέλος Δ.Σ. ΣΑΔΑΣ-ΠΕΑ
εδ.1. Αντί «..διακίνηση πεζών και τροχοφόρων..», θα ήταν πιο σωστό «..μετακίνηση πεζών και τροχοφόρων..»
Σχολιασμοσ Σχεδιου π.διαταγματος¨»ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΧΡΗΣΕΩΣ ΓΗΣ.»
Η παραγραφος 1του αρθ. 8του σχεδιου π.δ/τος αναφερει»Στους κοινοχρηστους χωρους επιτρεπονται τα οριζομενα,στο αρθο 19 του νομου1577/85 καιεπι πλεον περιορισμενης εκτασης για χρησεις εστιασης και αναψυχης για εξυπηρετηση του κινοχρηστου χωρου εφοσον προβλεπονται απο το εγκεκριμμενο σχεδιο η και τον πολεοδομικο κανονισμο.»Η διατυπωση αυτη ειναι γενικη ,απαραδεκτη, και αντιθετη με το κοινο αισθημα περι δικαιου,που ζητα οι κοινοχρηστοι χωροι[πλατεις παρκα αλση παιδικες χαρες]να ειναι μακρα απο επιχειρησιακα συμφεροντα και παραμειν στη χρηση απο το κοινο.Επιχειρηται για πρωτη φορα να επιτρεπεται να κατασκευασθουν σε κοινοχρηστουσ χωρους καταστηματα υψηλης οχλησης και ρυπανσης[εστιασης και αναψυχης] πραγεγονος το οποιο η νομοθεσια περι γ.ο.κ απο τουλαχιστο το ετος 1923 εως σημερα, απεφευγεεπιμελως και προσεκτικα.
σχετικα με την παραγραφο 2σε μια εποχη που φυσικαπροσωπα ,οργανωσεις,φορεισ του δημοσιου καιιδιωτικοι τομεα κανουν καμπανιες και προσπαθειες για αυξηση του πρασινου σε αστικες περιοχες.Πρεπει με το σχ π.δ/τος να θεσμοθετηθει χωρος πρασινου μεσα στις πολεις,με ολες τισ απαραιτητες προστατευτικες διαταξεις.
Το εντός σχεδίου αστικό πράσινο ορίζεται μόνο ως κοινόχρηστο. Θα πρέπει συνεπώς να ορίζεται σαφές χρονοδιάγραμμα απαλλοτρίωσης ιδιωτικών εκτάσεων το οποίο εφόσον δεν τηρηθεί, αυτές να επανέρχονται στο προηγούμενο καθεστώς.
ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝΕ ΧΩΡΟΙ ΕΣΤΙΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΨΥΧΗΣ ΣΕ ΠΛΑΤΕΙΕΣ Κ.Λ.Π ΔΙΟΤΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΕΧΟΥΝΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΜΕ ΤΑ ΑΝΑΨΥΚΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΑΠΕΖΟΚΑΘΙΣΜΑΤΑ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΘΕΜΙΤΟΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΟΜΟΕΙΔΗ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΚΑΙ Η ΟΧΛΗΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ.
ΟΙ ΧΩΡΟΙ ΕΣΤΙΑΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΗΑ ΙΣΤΟΡΙΑ.ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΓΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥΣ ΨΗΦΟΥΣ ΠΙΕΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥΣ ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΟΙ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΓΙΑ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗ ΣΕ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΠΟΣΟΙ ΝΟΜΙΜΟΙ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑΡΧΕΣ ΜΕ ΟΜΟΕΙΔΗ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΘΙΓΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΟΣΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝΕ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΟΥΝΕ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ.ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΜΟΝΟ Ο ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΝΑΜΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΓΥΡΩ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΩΖΑΝΕ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ.ΟΙ ΔΗΜΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΝΕ ΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΞΕΚΙΝΑΝΕ ΜΕ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΑΥΘΑΙΡΕΤΕΣ ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝΕ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ. ΤΑ ΤΡΑΠΕΖΟΚΑΘΙΣΜΑΤΑ ΦΥΤΡΩΝΟΥΝ ΣΑΝ ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ/ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ ΠΡΩΙΝΕΣ ΩΡΕΣ/Η ΕΝΤΑΣΗ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΥΞΑΝΕΙ/ΟΙ ΝΕΟΛΑΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΜΗΧΑΝΕΣ ΔΙΝΕΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ/ΟΙ ΘΑΜΩΝΕΣ ΑΠΕΙΛΟΥΝΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑΡΧΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΝΤΑΙ.ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΣΕ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΔΕΚΑ ΜΕΤΡΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝΕ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ.ΟΙ ΧΩΡΟΙ ΕΣΤΙΑΣΗΣ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΦΕΡΟΥΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΟΜΟΕΙΔΗ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΑ ΘΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ.(ΑΘΕΜΙΤΟΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ) ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ
Δημόσια διαβούλευση επί σχεδίου Π.Δ.«Κατηγορίες και περιεχόμενο χρήσεων γης»
Να μην περιληφθεί η πρόβλεψη για δημιουργία χώρων εστίασης και αναψυχής σε χώρους που αναφέρονται στο Άρθρο 8, επειδή μετά βεβαιότητας θα καταλήξουν σε χώρους όχλησης των περιοίκων. Σε όσους επιχειρηματίες δοθεί η δημιουργία και εκμετάλλευση τέτοιων δραστηριοτήτων θα διολισθήσουν ταχύτατα προς δράσεις έξω από τα οριζόμενα στη σχετική άδειά τους.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
ΤΟΠΟΓΡΑΦΟΣ & ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΜΗΧ.
MSc ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑ-ΧΩΡΟΤΑΞΙΑ
ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΚΦΡΑΣΩ ΤΗΝ ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ «δραστηριότητες ήπιας αναψυχής» ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΤΗΣ «αναψυχής» ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΚΤΙΡΙΑ ΤΩΝ ΕΝ ΓΕΝΕΙ ΑΝΑΨΥΚΤΗΡΙΩΝ…
Το συγκεκριμένο άρθρο, ενώ κάνει αναφορά σε κοινόχρηστους αστικούς χώρους και σε αστικό πράσινο, σφάλει με το να κάνει και αναφορά στο περιεχόμενό του και σε ΠΕΡΙΑΣΤΙΚΟ πράσινο.Αυτό γίνεται και χωρίς τέτοια εξουσιοδότηση από νόμο. Είναι σύνηθες φαινόμενο στην Ελληνική πραγματικότητα ,που οι περισσότεροι αστικοί χώροι, δημιουργήθηκαν κατά παράβαση της δασικής νομοθεσίας σε βάρος δασικών οικοσυστημάτων,οι αστικοί χώροι να γειτνιάζουν με συνεχόμενα δάση δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις. Οι εκτάσεις αυτές δέχονται τεράστιες πιέσεις κυρίως από την Τοπική αυτοδιοίκηση, που τις βλέπουν σαν «φιλέτα»,για να καλύψουν πάσης φύσεως ανάγκες των ΟΤΑ αλλά και ως περιοχές για εγκατάσταση κερδοσκοπικών Επιχειρήσεων. Απο εμπειρία,έχω διαπιστώσει Π.χ ότι στην πρώτη περίπτωση, τέτοιες εκτάσεις χρησιμοποιήθηκαν παράνομα ,για τερματισμό και αφετηρία αστικών λεοφορίων,για εγκατάσταση θεάτρων και χώρων πάρκινγκ, για ανέγερσηση σχολείων, για εγκατάσταση απορρηματοφόρων κ.λ.π στην δέ δεύτερη περίπτωση για εγκατάσταση ουζερί, τραπεζοκαθησμάτων για ουζερί, εστιατορίων -ψητοπωλίων,που τα εκμισθώνουν οι ΟΤΑ.Ακόμα και χώρους που οργάνωσε η Δασική Υπηρεσία για αναψυχή και ανατέθηκε σε Δήμους η καθαριότητά τους, μετατράπηκαν σταδιακά σε μεγάλα τμήματά τους σε άλλες χρήσεις(αθλητικές, εστίασης, ακόμα και για δεξιώσεις γάμων!!!!).Το συγκεκριμένο Π.Δ/γμα θα πρέπει να περιοριστεί στην εξουσιοδότηση που παρέχει ο νόμος για να εκδοθεί και να μην επεκτείνεται σε ρυθμίσεις εκτός του οικιστικού ιστού. Τα Δασικά οικοσυστήματα που διέπονταν και διέπονται ανέκαθεν από δικό τους ξεχωριστό νομικό καθεστώς προστασίας και διαχείρισης ,όταν γειτονεύουν με αστικούς χώρους, αποτελούν εκ των πραγμάτων περιαστικούς χώρους και δεν χρειάζεται να αυτοπροσδιορίζονται σε αντιδιαστολή με τους αστικούς χώρους πρασίνου που επίσης προστατεύονται από την δασική νομοθεσία και πλούσια νομολογία.
Η έννοια του κοινόχρηστου χώρου πρέπει να διαφοροποιηθεί από αυτή του χώρου αστικού πρασίνου και ν’ αποτελέσει η τελευταία, ιδιαίτερη κατηγορία στο συγκεκριμένο άρθρο, περιλαμβάνοντας τα πάρκα (που δεν τα ανέφερε η διάταξη) και τα άλση που κείνται εντός του αστικού ιστού. Επιπλέον, θα πρέπει ν’ αφαιρεθεί από την παράγραφο 2 η έννοια του χώρου αστικού πρασίνου (και να μείνει μόνον του περιαστικού), καθώς η διάταξη αναφέρεται σε εκτός σχεδίου πόλης περιοχές, και δεν είναι ορθό να χρησιμοποιείται ο όρος αστικό πράσινο σε αυτές. Την έννοια, εξάλλου, του αστικού πρασίνου την καλύπτει η διάταξη που προτείνουμε, με τη δημιουργία ειδικής κατηγορίας περιοχών, με αυτή τη μορφή.
Σε σχέση με τις επιτρεπτές χρήσεις και τα δυνάμενα να πραγματοποιηθούν έργα στους κοινόχρηστους χώρους, αναφέρουμε ότι τα οριζόμενα στο 19 νόμου 1577/1985 κ.λπ., μπορούν να εφαρμοστούν μόνο σ’ ότι αφορά στους κοινόχρηστους χώρους, όχι όμως και στους χώρους αστικού πρασίνου (πάρκα και άλση), καθώς αυτοί προστατεύονται και διαχειρίζονται με τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας (άρθρα 3 & 4 νόμου 998/1979), και διέπονται από συγκεκριμένο καθεστώς, ιδιαίτερα αυστηρό (παράγραφος 1 άρθρου 49 νόμου 998/1979). Το καθεστώς προστασίας και διαχείρισής τους προκύπτει και από την πλούσια σχετική νομολογία, που δεν μπορεί ν’ αγνοηθεί εν προκειμένω. Νομολογιακά επίσης κρίθηκε ότι υπόγεια πάρκινγκ δεν μπορούν να δημιουργηθούν κάτω από χώρους αστικού πρασίνου, και το ζήτημα μπορεί ν’ αντιμετωπιστεί μόνο νομοθετικά. Μέχρι να γίνει κάτι τέτοιο όμως, δεν μπορεί μια κανονιστική πράξη (προεδρικό διάταγμα) να το ρυθμίσει.
Λαμβάνοντας υπόψη τ’ ανωτέρω, γίνεται καταφανές ότι οι συγκεκριμένες διατάξεις (του άρθρου 8) του σχεδίου Π.Δτος κατά το μέρος που αφορούν στους κοινόχρηστους χώρους πρασίνου, δεν μπορούν να εφαρμοστούν, διότι βρίσκονται σε αντίθεση με διατάξεις της δασικής νομοθεσίας και με την ισχύουσα νομολογία. Οι αρμόδιες δασικές υπηρεσίες, που προστατεύουν τους χώρους αστικού πρασίνου, προφανώς θα εφαρμόσουν τις δασικές διατάξεις και τη νομολογία, κι όχι τις διατάξεις του παρόντος, που προέρχονται από κανονιστική πράξη και βρίσκονται σε αντίθεση με νόμο (το δασικό) και νομολογία.
Η σωστή αντιμετώπιση θα προέλθει σύμφωνα με τα προτεινόμενα στην πρώτη και δεύτερη παράγραφο του παρόντος.